foto Krum Krumov
muziek
NIEUWSGIERIG NAAR NIEUWE KLANKEN Tatiana Koleva is percussionist. Op 8 april staat ze in de Doelen met haar programma Songs for Marimba. ‘Als het publiek met je meereist, is dat pure magie.’ tekst Laura van Mourik
‘De marimba waarmee ik optreed, heeft bijna de omvang van een concertvleugel. Je kunt er van heel laag tot heel hoog mee, hij heeft een enorm bereik. Maar tegelijkertijd is het een verzameling houtjes waaruit je een melodie probeert te maken. Je wilt dat de plankjes met elkaar beginnen te zingen. Als dat lukt, als mijn instrument met me meezingt en denkt en fluistert, bijna alsof we één zijn, dan ben ik gelukkig.’ ‘Voor Songs for Marimba vroeg ik componisten die zelf ook uitvoerend muzikant zijn stukken voor me te componeren. Zoals Albert van Veenendaal, pianist, die Every step a dream componeerde, over vluchtelingen. En gitarist Corrie van Binsbergen, die Dansen op een glazen plafond componeerde, over vrouwen en werk. Maar ook Florian Magnus Maier, gitarist met blackmetalachtergrond, die een zwoel flamencostuk voor me schreef, en Hikari Kiyama, punkmuzikant, die van rare geluiden houdt: hij bedacht Octopas, een werk waarvoor we een installatie maakten met enorme ratels en voetpedalen. Han Buhrs, zanger van de cultband Rubatong, is de hoofdgast in Songs for Marimba. Hij zingt en draagt teksten voor. Han combineert altijd allerlei muziekvormen, van rock en blues tot punk en hedendaags.
De werken van deze componisten passen bij mij, maar ook bij mijn publiek. In de zaal zitten mensen die nieuwsgierig zijn naar nieuwe klanken, die houden van het onbekende en avontuurlijke. Uiteindelijk wil je als muzikant één ding, en dat is je publiek meenemen met je verhaal. Bijna alsof je samen op reis gaat naar een exotisch oord. Doordat de componisten die ik gevraagd heb, zelf ook optreden, begrijpen ze hoe het is om op zoek te zijn naar de verbinding met je publiek, naar het overbrengen van je verhaal. Hoe je werkt aan de timing van je stiltes, aan de balans tussen spanning en ontspanning, aan het schilderen met klanken. Het moment waarop je voelt dat je publiek je verhaal begrijpt: dan voel je een zindering, een energie in de zaal, alsof je met z’n allen hetzelfde meemaakt. Jong publiek is vaak kritisch. Ik herinner me een zaal vol tieners. Toen we begonnen hadden ze allemaal zo’n uitgestreken gezicht. Gaandeweg voelde ik hoe ze geraakt werden. Ze lieten hun ‘coole’ houding varen. We begrepen elkaar via de muziek. Om dit te bereiken moet je keihard werken, meters maken, je noten leren en je timing perfectioneren, maar tegelijkertijd blijft het pure magie.’ DE DOELEN, VR 8 APRIL, 20.30 U
20 ---
agenda rotterdam --- april 2016