November 2009 by Nummer9080

Heel Lochristi

Danswa! Extra dossier:

Gros

projecten Zilveren Lootse bruiloft in Marokko

Fris en blij magazine voor Lochristi, Zeveneken, Zaffelare & Beervelde November tweeduizendennegen - Nummer 13

Nummer9080

Editoriaal

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

Colofon Nummer9080 is een maandelijks informatieblad over, voor en door Lochristi. Verspreiding iedere maand - gratis op 9300 ex in alle brievenbussen van Groot-Lochristi

Editoriaal

Administratie en contact Fris watervoordevis - Oosteinde 25 - 9080 Lochristi Tel: 09 3568 588 - Fax: 09 3568 590 info@nummer9080.be - www.nummer9080.be Redactie Concept & beelden: Mark Verbrugge Concept & teksten: Luc Van de Vijver Werkten nog mee aan dit nummer Danny Sey: de wereld is rond & Duo André Baert: begeleiding dialect Sofie Hesters: chattalk en Lootsche baton Hilde De Cleene: begeleiding fotografie Filip Naudts: fotografie Michiel De Cleene: fotografie Bert Vervaet: straatnaam Inge Suys: cursiefje Pierre Gillis: Gentikatuur Simon Peeters: stereobeeld omslag Link www.lochristi.com Contact reclame Sofie Hesters, Fris watervoordevis, Tel: 09 3568 588 - info@nummer9080.be Druk en distributie Drukkerij Cartim - Industriepark 2, Zone A Jan Samijnstraat 11- 9050 Gentbrugge Bedeeld via DISTRIPOST van DE POST

Damiaan heilig, en terecht. Zijn daar en toen, is ons hier en nu. Want ook wij in Lochristi hebben voeling met de wereld, zijn begaan met onze medemens, zelfs tot in Peru, Rwanda, Sri Lanka… noem maar op. Heel vereerd zijn wij hier op de redactie, dat we de veertien Gros-projecten in een heus dossier mogen presenteren, met vier bladen extra. Lootse Damiaantjes zijn het, stuk voor stuk: klein- en grootschalig, individueel en in groep, structureel en ad hoc, maar altijd met een puur hart en bevlogen. In het schenken immers, ligt de vervulling van ons bestaan. Beste mensen, wees erbij op 14 november in Verknip de maan tot confetti Uyttenhove, op Danswa, hét lokale dansfeest En hang de slierten aan de sterren voor het goede doel. Klokslag negen uur. Hang je twijfel aan de nieuwe maan, die dag, stof de Zoals wij wensen aan kometen jaren van je leven af, en zing met de leeuwerik En de leeuwerik zijn dromen dat we echt het verschil kunnen maken. Echt. Samen. Lochristi op z’n best. De bloemengeAan een nieuwe dag meente met het gouden hart.

Verantwoordelijke uitgever Mark Verbrugge - Zaffelaredorp 17 - 9080 Zaffelare © Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen en/of op enige wijze worden gereproduceerd zonder schriftelijke toestemming van de uitgever.

Inhoud

4 Onder de loupe Lochristi met tienen? 5 Schorpioen 7 Dossier Gros Yes we can! 8 Interview Liesbeth De Cleene 11 Gros Carmen Mussche en 11 11 11 Lochristi 12 Portret Jennifer en Alessia 14 Een fietspad in Ruilare vervolg 17 Recensie De helaasheid der dingen 18 Gros Hilde Van Laere en Suleika Van der Jeugdt 19 Gros Kathelijne Ritzen 21 Duo Highland games in Beervelde 23 En de boer hij ploegde voort... Patrik Van De Velde 25 De Zotte Bloaren De pla(a)t préféré van Patrick 27 Vruint moar oan André + Lootsche tafelgesprekken 28 Gros Stefan Van Sevecotte 29 Gros Jeffrey De Maesschalck, Frank Schamp en Dirk De Munter 33 Gedicht 35 Straatnamen + cursiefje 36 De Lootsche baton 4 verenigingen 39 Gentikatuur Benoit Verstraeten 40 Gros Pastoor David, Rita De Vriendt, Eric Verplancke,

19 Volgende release nummer 14: 25 november ‘09 deadline adv. en info: 11 november nummer 15: 18 december ‘09 deadline adv. en info: 4 december nummer 16: 27 januari ‘10 deadline adv. en info: 13 januari nummer 17: 24 februari ‘10 deadline adv. en info: 10 februari

45 47 49 50

Marcus Bundervoet en Zuster Agnes Verbrugghen Kalender Novemberactiviteiten De wereld is rond Kerkhof van Beervelde Chattalk Live Band Xeado Opinie Spetterpoep

november’09

Nummer9080

Onderde

upe

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

Lochristi met tienen? Sinds Luc Van Autreve het deksel van de pot heeft gerukt, vorige maand, met zijn bijdrage over een Lochrist in Bretagne, dampen er nog wel meer gelijkaardige toponiemen op uit het Franse schiereiland. Mijn overbuur, Christian Migom, sprak mij aan over een tweede Lochrist en andere Bretoense Locs, en ook twee Lochristinaars kropen in de pen, en gaven naam en toenaam. Met veel dank dus aan onze alerte en attente lezers! Beste, zoals steeds met enthousiasme het nieuwe nummer gelezen en subito-presto het artikel van LVA over Lochrist. Maar ... Luc was wat te enthousiast. Er zijn immers vele Lochrist-en in Bretagne (zoek maar eens op de landkaart). En wat Luc niet kon weten: er is maar één Bretoense Lochrist “verbonden” met ons Lochristi en dat is niet nabij Tréguier maar wel in Ploërdut, ongeveer 70 km meer naar ‘t zuiden in het diepe Bretagne, een plaatsje van nauwelijks 1000 of 1500 inwoners. Daar hangt in de plaatselijke kapel een wapenschild van onze gemeente, met het opschrift door een plaatselijke verantwoordelijke aangebracht “Offert par le maire et les habitants de Lochristi, Belgique 1990”. Hoe mijn vader, toen hier burgemeester, daar terecht kwam is mij een raadsel maar ‘t kan geen toeval zijn: wie rijdt er nu met een wapenschild in de koffer? Wellicht hebben die Bretoenen op een of andere wijze contact gezocht. Op reis in 1993 heb ik een ommetje gemaakt en ben in de kapel geraakt na meer dan een uur zoeken naar iemand die de sleutel had. Een kapel midden in ‘t bos, in slechte staat maar “in restauratie”. In welke staat na 17 jaren? Ons wapenschild hing er. Wordt vervolgd door een andere reiziger? Met vriendelijke groet Marc De Schryver

Hallo, Graag zou ik even reageren op het artikel van reporter Luc Van Autreve die onlangs Lochrist had ontdekt in Frankrijk. Wij zijn vorig jaar ook in Lochrist geweest in Bretagne maar dat was nog een ander dorpje, waar wel verschillende winkeltjes en cafeetjes waren! Er liep zelfs een rivier door Lochrist, de Blavet genaamd. Er was eveneens een grote supermarkt, Shopi! We hadden dit dorpje ontdekt op de landkaart en zijn het gaan opzoeken, een 14 kilometer van Lorient, maar wel een heel eind van het hoger gelegen Lochrist. Het was er heel mooi en er was zelfs een souvenierwinkeltje, met kaartjes van Lochrist en zo hebben we er enkele naar Lochristi hier gestuurd met: groetjes uit Lochrist! Hierbij zie je enkele originele foto’s van deze fantastische uitstap, precies dat we in ons eigen dorp waren, maar toch helemaal anders! Maureen D’hooge en Rudy Helpers uit Lochristi, Kouter 16.

Dank voor de info! En nogmaals blijkt dat lezers de beste reporters zijn. Check en double check, tikt mijn baas me op de vingers: als ik Google Earth had gebruikt, had ik het ineens geweten: nog 9 Lochrists duidt dat ding hier aan!

4 november’09

Nummer9080

Column

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

Tipsvoorde schorpioen

(auto)stereogrammen

ruimtemodellen/3D-beelden

Er zit een beeld verborgen in onze omslag Zo’n afbeelding heet een (auto)stereogram Al in 1838 begreep ene Charles Wheatstone dat je dieptebeelden kon creëren Hij gebruikte daartoe een blauwe en een rode filter Iets zoals onze 3D-brilletjes Pas in 1979 slaagde Christopher Tyler erin het effect zonder bril te bereiken Voor ons slaagde Simon Peeters vanuit Noorwegen erin dit stereogram te maken Het veld van azalea’s herbergt onderstaand beeld

Er zijn 3 manieren om stereogrammen te kunnen zien:

1 neuspuntmethode - Raak met de punt van je neus de afbeelding aan en kijk er doorheen - Duw de afbeelding langzaam van je af zonder ogen scherp te stellen - Plots duikt er een beeld op dat uit de achtergrond springt 2 lichtreflectie - Zorg dat er een lichtbron weerkaatst op het blad - Kijk nu lang naar de lichtbronweerspiegeling - Plots duikt er een beeld op in de voorgrond 3 droommethode - Je staart gewoon naar het blad zonder echt te kijken - Denk aan iets anders en blijf ‘dromen’ - Plots daagt het stereobeeld op Succes!

Schorpioen

Scorpio

(23 oktober-22 november)

Toscane is een prachtige streek. Prinselijk, vorstelijk, heerlijk.

Zelfs nu nog, op de laatste wijnmaanddagen, is ‘t een adembenemend landschap, een scala van bladgroen, wijngaarden en van bruine bakstenen golfdaken. De hemel op aarde, de tuin van Eden, de parel aan de Italiaanse laars. Enfin, toch voor wie er het bed wil delen met een… schorpioen, want het stikt er van die beestjes. Op wanden, onder het aanrecht, op de muren, op het toilet, overal prijs. Toscane had net zo goed Scorpio Italiano kunnen heten. Zodoende, wie binnenkort zijn verjaardag viert, weet waarheen, want een novemberkind is een Schorpioen, ’t is algemeen geweten. ’t Is een wat raadselachtig teken, in een raadselachtige tijd. Zo is toch de donkere nevelmaand? De maanrevolutie voor het jaar in december definitief sluit? Allerheiligen en Allerzielen slingeren ons tussen twee uitersten, ja toch? Ze onthullen onze dierbaarste schatten: zij die ons zijn voorgegaan, en die zachtjes rusten onder de sluier van de tijd; maar tegelijk voeden zij ook weer de pijn van het afscheid. Openrijten van wonden dus, maar ook het ontboezemen van liefde die nooit vergaat. Pijn om het gemis, maar ook blijdschap om de herinnering. Het mysterie van leven en dood dus, en in dat gesternte gedijen Schorpioenen als geen ander, want zij slingeren zelf tussen twee werelden: die van de ratio, en die van de passie. Welke eigenschappen ze dan wel hebben, Schorpioenen? Scherpzinnig en vastberaden, zijn ze,

maar ook introvert, teruggetrokken en snel geprikkeld, zeker wel, en graag heerser over de situatie. Mysterieus als de Schorpioen is, is hij zelf toch heel onderzoekend aangelegd. Zo geheimzinnig en introvert als ie is, zo vastbesloten is hij om de hem omringende wereld te ontdekken. Om alles te onthullen en te openbaren. Scorpio’s hanteren een verbijsterende mannelijke logica en weten die te combineren met een prachtige, vrouwelijke intuïtie. Dokters en psychologen, rechercheurs en hypnotiseurs, zijn dan ook vaak volbloed Schorpioenen. Superrationeel denk je dan? Jazeker, maar tegelijk ook zo passioneel als de nacht. En daar kan het schoentje wringen, want soms nemen hun emoties wel eens de bovenhand. Een kreeftje in het gezin is dan ook aangewezen, als tegengewicht. Even prikkelend, zullen we maar zeggen. En wat zullen we deze bollebozen als cadeautje geven deze maand? Een thriller, een braintwister, holo- en stereogrammen, een marmeren schaakbord, een abonnement op De Tijd, de eerste reeks van Witse, een rubik’s cube, een telescoop om de hemel af te reizen? Of gaan we de emoties wat aanporren? De gevoelige snaar bespelen? Een babydolletje of roze lingerie, een knolselder, versneden ginseng? Of alle vier samen? Benieuwd of ons Schorpioentje dan nog zo gesloten blijft, of zijn staartje en gifangeltje juist op zal richten en…? Nu ja. (Altijd welvoeglijk (lvdv) blijven, zegt mijn ma.)

Dokters en psychologen zijn vaak volbloed Schorpioenen

november’09

gevloerd door schoonheid... van dichtbij. Als het om bouwen gaat....

aanschouw de nieuwste tegeltrends op 2000 m2

Gentsesteenweg 233 - Lokeren/Eksaarde Tel: 09/348 16 30 - info@vanpeteghem.net

Dranken De Wispelaere

WIJNDEGUSTATIE

Zondag voormiddag

15 nov. van 10 tot 14 uur

Tussen goed gezelschap... met â&#x20AC;&#x2DC;food & wineâ&#x20AC;&#x2122;, met vrienden en kennissen die je mag meebrengen, met nieuwe wereldwijnen om gratis te proeven, met lekkere hapjes van Nadine Van Kerkvoorde (binnenkort in de Kerkstraat in Zaffelare)

met een gratis flesje wijn om thuis nog eens te proeven. U bent van harte uitgenodigd... met u erbij op 15 november?

Lindestraat 108 Gent-Desteldonk

Lindestraat 108 - Gent-Desteldonk - tel: 09/355 65 27 - www.de-wispelaere.be

Open: Woensdag 13.30 tot 18.00 - Donderdag en vrijdag 9.00 tot 12.00 en van 13.30 tot v18.00 - Zaterdag 9.00 tot 12.00 en van 13.30 tot 17.00

Nummer9080

Gros

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

Kan klein Lochristi de grote wereld helpen?

Yes, we can! U wordt allen verwacht op Danswa, dé benefietavond van groot Lochristi in zaal Uyttenhove, 14 november, 21.00 u. Inkom: € 5

Nog drie weken en Uyttenhove zit afgeladen vol. Jij komt mij ertegen, ik jou, zij hem, hij haar, wij jullie, zij ons… Niemand mag ontbreken. Niemand. Want op veertien november wordt onze Zeveneekse hal the place to be, ‘t wordt de avondbiotoop voor alle Lootse mensen van goede wil, en wie wil er daar nu op ontbreken? En de DJ van dienst, wil je weten? Kijk maar eens naar onze zotte bloaren… Surprise, surprise!

(lvdv)

amenwerking voor ontwikkelingss t oo gr be 0 00 11 € t • de gemeente heef byd om dat bedrag op te drijven lob ge r aa zw draagt 14 projecten t rd wo • er ntelijke adviesraad) ee m ge en kk tro be en; • de Gros (de aak op kunnen mak n Latijnvoor die daar aanspr reikt werkelijk over de hele wereld: ee t en m tet en kwintet. • ons Loots engage een Afrikaans kwar o, tri h isc Ind n ee Amerikaans duo,

november’09

Nummer9080

Gros

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

Lochristi en Latijns-Amerika In ons januari- en septembernummer konden jullie al een groot interview lezen i.v.m. Afrika (zuster Ria) en Azië (Suleika), nu dus van Latijns-Amerika, het derde werelddeel waar Lochristi ergens in een dorpje of stadje het verschil wil maken…

Een Zuid-Amerikaans duo

Dit jaar steunt 11 11 11 Oost-Vlaanderen en dus ook onze ploeg van Lochristi de staat Ecuador, en Liesbeth De Cleene heeft sinds haar AFSjaar en stage d’r hart verloren aan Peru. En van wie men houdt, ja, die wil men helpen…

Liesbeth De Cleene - Beeweg 62 - 09/355.96.51liesbethdcl@gmail.com - 390-4509455-77 t.v.v. Aardbeving Peru-project

“Het optimisme en de levenskracht waarmee mensen na een verwoestende gebeurtenis verdergaan, is ongelooflijk. Het feit dat hun familieleden nog leven is veruit het belangrijkste. Ze blijven roeien met de weinige riemen die ze hebben en geven de moed niet op. De dankbaarheid voor iets - hoe klein ook, al was het maar een tweedehands T-shirtje voor hun kleinkind - zorgt ervoor dat je er blijft voor gaan!”

iedaar de motivatie van Liesbeth De Cleene, orthopedagoge en midtwintiger die haar hart aan Peru verloren heeft. Een eyeopener was haar stage en de vele reizen als vrijwilliger nadien: stap je van het vliegtuig af en tuimel je in een andere wereld, vol straatarme maar zielswarme mensen, in wiens ogen je hoop leest op een betere toekomst, en dankbaarheid om jou hier en nu. En je leert hen kennen, door en door, één voor één, een nieuwe familie lijkt het wel… Maar dan slaat het noodlot toe, midden augustus 2007: een onwaarschijnlijk zware aardbeving van 8 op de schaal van Richter treft de streek die je als je broekzak kent, met al die mensen waar je nu al jaren kind aan huis bent… Even bekom je niet van die koude douche, maar dan, met de steun van je gezin, herrijs je als het ware uit de as, samen met de Peruanen, en smijt je je voor een ongelooflijke benefiet… Opbrengst voldoende om maar liefst vijftien gezinnen weer een menswaardig bestaan te geven… Kortom dus, beste Lochristinaren: hoe we écht het verschil kunnen maken… Peru, Chincha, 200 km ten zuiden van Lima, 100 000 inwoners - Ons project betreft basisinfrastructuur, toegang tot gezondheidszorg en onderwijs voor kinderen met een beperking en hun familie. De doelgroep bestaat uit gezinnen van schoolgaande kinderen die in armoede tot extreme armoede leven, en contact verloopt via de schooldirectie van C.E.B.E. Santa Cecilia, een openbaar staatsschooltje voor bijzonder onderwijs. Het was gedurende je opleiding als orthopedagoge dat je voor het eerst in Peru belandde, Liesbeth? …(knikt al neen, voor mijn vraag ten einde is)… neen, neen, mijn eerste keer in Peru was in mijn

8 november’09

AFS-jaar, je weet wel zo’n extra buitenlands belevingsjaar na het secundair onderwijs… Ik had met opzet een Spaanssprekend land gekozen, omdat ik het eens doelbewust mee wou maken wat het is om analfabeet te zijn... (ziet mij verbaasd kijken)… ja, echt hoor. Dus geen Spaans geleerd vooraf? Neen, opzettelijk niet. Ik moest me in mijn gastgezin dus behelpen met handen en voeten, met constant een woordenboekje op zak… echt een maffe ervaring, als ik het zo zeggen mag… heel raar, om overal heen gebracht te worden,

en niet weten waarheen, om gesprekken over je hoofd heen te laten gaan, enfin, eigenlijk om een stukje geleefd te worden, de controle uit handen te geven… Maar je kreeg een warme ontvangst? …(beaamt volmondig)… een arme maar heerlijke alleenstaande vrouw, Irma, met zoon en dochter, warm en gastvrij, die alles in het werk stelde om het mij zo aangenaam mogelijk te maken… maar euh, op de school zelf was het een ander paar mouwen: discipline, discipline, discipline. Uniform, en hemdje dicht tot het boordje, geen minuut te laat of je wordt en plein publiek de huid vol gescholden… tjonge, tjonge, dat kende ik echt niet. En je gastgezin en het land was toch zo ontwapenend dat je besloot er nog vaak terug te keren? …(knikt)… Ieder jaar ben ik al teruggegaan… Eens om mijn gastgezin weer te zien, dan voor mijn stages als orthopedagoge, en dan met pa

Nummer9080

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

en ma… ja, ik heb er mijn hart verloren… Al gaat het er natuurlijk soms primitief aan toe: zo heb ik het meegemaakt dat een orthopedagoge een oud telefoonboek meebracht om haar blinden braille te laten op schrijven, bij gebrek aan papier… maar zulke dingen zijn er dagelijkse kost, hoor… En dan komt 15 augustus, 2007. Een dag die je nooit meer zal vergeten, zeker? …(krijgt het heel lastig, en pluist aan het tafelkleed)… de verschrikkelijke aardbeving… ik zat er middenin… het gevoel alsof de aarde open zal splijten… een verpletterend gegrom… en gelukkig maar dat het toen avond was en niet nacht of de menselijke tol was nog veel groter geweest… (kijkt met tranende ogen voor zich uit)… Als je het er liever niet over hebt, Liesbeth, dan… … (knikt dankbaar, doet haar verschrikkelijke verhaal off the record en herstelt na een glaasje thee)… ik kende natuurlijk wel al aardtrillingen want die zijn daar schering en inslag… maar dit, neen, ongezien… en we zaten in Chincha pal in het epicentrum… alsof midden in een oorlogsgebied een bom ingeslagen was, zo erg was het… maar vergeef me dat ik uit respect voor de getroffen mensen daar geen beschrijving van kan geven… en om eerlijk te zijn, zo’n hels lawaai, die straat die op en neer gaat, muren die wuiven als bomen, een gedonder als op oordeelsdag, een verblindende wolk van stof en duisternis… … het laat me nog steeds niet los… En hoe was het je gastgezin vergaan? Ze leefden nog allen goddank. Maar ons huisje was onbewoonbaar geworden, en gelukkig dat we bij Irma’s zus terecht konden. Zij heeft immers een schokbestendig huis… Maar ’s morgens, in volle zon, jawel, zag je overal plunderaars, en de ware toedracht van de ravage… wij holden her en der om eten en water, boden hulp waar dat mogelijk was, en ik begreep al direct dat ik daar niet veilig meer was, en dat ik ook nog een mond extra was om te voeden… en dus drongen mijn ma en pa erop aan zo vlug mogelijk huiswaarts te

foto’s: Michiel De Cleene

keren… ook zij hadden de schrik van hun leven beleefd… een kind midden in een zware aardbeving, duizenden kilometer van huis… (pa Luc en ma Dorine vertellen het verhaal van die lange vijf dagen, voor Liesbeth terug kon keren)… En dan vatten jullie het plan op een project te lanceren met een benefietavond… en

door blijken van sympathie, door handgiften, door groepen die wilden spelen, door mensen die op de benefietavond dit of dat wilden doen, door… enfin, veel te veel om op te sommen, en ja, het werd een ongezien succesverhaal… Nog kijk ik met verstomming terug op de oogst van solidariteit die ons toen heeft overspoeld… nederig en dankbaar word je ervan. En die opbrengst betekent ginds voor vele mensen een wereld van verschil? … (grote ogen)… jazeker. Een kwestie van leven en dood is dat soms…We konden intussen al een 15-tal families helpen met zeer dringende middelen: matrassen, kledij, voeding, noem maar op… En met huisvesting uiteraard: we slaagden erin houten huizen op te trekken, stevige en aardschokbestendige, want

Je kind midden in een zware aardbeving, duizenden kilometer van huis... dat werd een waar succes? Juist. Ogenblikkelijk al was het alle hens aan dek. Wij op zoek naar een gepaste zaal, naar mensen die helpen konden, naar een formule die kans op slagen had… en zie …(glans in haar ogen van vreugde)… we werden werkelijk overspoeld

november’09

Nummer9080

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

niemand had daar nog een deftig dak boven zijn hoofd… en de kinderen en ouderen werden er werkelijk ziek van. Voeg daarbij de complete werkloosheid en je krijgt een idee van de rampspoed die er heerste. Men had geen rooie duit meer om zijn huis te repareren, en wat ervan overbleef, durfde men niet eens achter te laten, bang om werkelijk àlles kwijt te raken… de eeuwige plunderaars, weet je wel… Daarnaast bieden we nog medische hulp en revalidatie, want die zijn al even vitaal voor kinderen met een beperking. Denk maar aan loophulpen, doktersbezoeken, medische onderzoeken, het creëren van een steriele omgeving voor dialysepatiënten... En de toekomst, Liesbeth? We zijn al begonnen met de medische hulp aan te pakken, en het transport en toegang tot het onderwijs, maar we willen daar nog veel verder in gaan. We hopen nog veel meer families te kunnen bereiken om ook hun kinderen betere medische zorgen te geven en hen kans te geven naar school te gaan, zodat ze later op eigen benen kunnen staan. Een voorbeeld, zeg je? Wel, we willen onder andere blinde jongeren de mogelijkheid bieden om hogere studies te volgen, aangezien dit voor hen financieel onmogelijk is. Maar daar komt veel bij kijken inzake transport, accommodatie enz., dat hoef ik je niet te vertellen. Als je mensen zo kan helpen, dan beleef je toch onvergetelijke momenten? Pakkende momenten, inderdaad, die ik nooit zal vergeten…Op een schemeravond komen de directeur van de school en ik aan bij een familie die afgelegen woonde, en enkel te voet te bereiken was… geen huisje

10 november’09

in de omtrek te bespeuren, waar je ook keek… Het was ijskoud en nat en ik trof een stokoude grootmoeder aan, buiten zittend op een stoel. Onder een schamel afdakje zaten drie kinderen alleen te spelen, want de alleenstaande moeder was blijkbaar nog gaan werken… De grootmoeder kon haar kleinkinderen amper helpen. Een van de kinderen, ik vermoed ongeveer 9 jaar oud, had een zware fysieke beperking en behielp zich met een stok om door de hobbelige tuin te stappen… heel moeizaam, maar het ging… Uiteraard boden wij hen vlug wat kledij aan, met die barkoude temperatuur, maar binnen bleek al vlug dat het pover hutje, niet meer

dan wat stokken en plastiek, geen bescherming meer bood tegen wind of regen… Men kon het eigenlijk zelfs geen stal meer noemen… de kinderen zouden er binnen de kortste keren doodziek worden van de natte ondergrond… We twijfelden geen seconde meer en stelden hen voor daar een eenvoudig maar aardschokbestendig houten huisje te bouwen én in te staan voor de revalidatie van het dochtertje… de dankbaarheid in hun ogen, zal ik nooit vergeten… Prompt werd ik uitgenodigd voor een maaltijd, iets wat in Peru als een zeer groot teken van dankbaarheid wordt gezien en dus niet mag geweigerd worden… de laatste dag voor mijn vertrek kreeg ik daar de heerlijkste maaltijd voorgeschoteld in hun nieuwe ‘huisje’… Ze hadden nog wel een stoel tekort, maar grootmoeder zat dan maar op een bankje en beweerde al gegeten te hebben... hoewel ik betwijfel of ze wel genoeg eten hadden kunnen kopen… Maar toen volgde een zo ontroerend moment voor mij, dat ik het nooit meer zal vergeten: het dochtertje sprak me plots spontaan toe en reciteerde een zelfgemaakt versje, in een zeer gebrekkige taal – door haar beperking uiteraard – als bedanking voor haar huisje, maar vooral voor haar medische revalidatie en het feit dat ze naar de dokter ‘mocht’... ja, toen schoten tranen me in de ogen, en nog, als ik eraan denk. En gebeurt het daar nog dat, zoals die grootmoeder, mensen zich wegcijferen? Ja, dat gebeurt daar heel vaak. Ontwapenend zijn ze in Peru, zo gastvrij ook, ondanks hun armoede… Ik herinner me nog een ander voorval, toen we op bezoek gingen bij een andere familie en hen vroegen of we hen ook niet aan een betere woning moesten helpen… De moeder schudde het hoofd, en verzekerde me onmiddellijk dat haar huis ‘niet zo erg’ was – hoewel het zogoed als volledig ingestort was – en dat ze verkoos om de revalidatie van haar kind verder te kunnen zetten, want dat hij wel moeite deed om te stappen, maar toch nog steeds rolstoelgebonden was. Ze verkoos de gezondheid van haar kind boven een materieel huis!... Ongelooflijk, maar waar! Vertederend, niet?... Je ziet dus, dat onze hulp ginds goed besteed is, en ik durf dan ook te hopen op een massale opkomst op de benefietavond van Danswa. Al die mooie projecten kunnen elders het verschil maken, zeker en vast. Maak er maar veel reclame voor, in jullie magazine. ’t Is beloofd! (lvdv)

Nummer9080

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

Carmen Mussche en 11 11 11 Lochristi Dorp Oost 41 - marc.carmen@skynet.be 09/3555492 - 001- 0560022-20 t.v.v. Ecuador

“11 11 11 pakt de structuren aan, en dat vind ik heel belangrijk. Ze sensibiliseert het Noorden voor wat er misloopt in het Zuiden en responsabiliseert ons allen. Neem nu Ecuador: wekelijks verdienen landarbeiders er slechts 60 euro, waar eten voor een week alleen al 50 euro kost… Kan dat? Neen, toch? Welnu, 11 11 11 wil dit onrecht structureel aanpakken, en steunt daarom een lokale belangenvereniging die komaf wil maken met het verfoeilijke koppelbazensysteem dat die verschrikkelijke uitbuiting mogelijk maakt.” Ecuador. Onderaannemingen die jarenlang de suikerrietarbeiders in een rechtenloze positie dwongen. Onderbetaald. Geen geld voor eten. Geen geld voor de dokter. Geen geld voor de studies van de kinderen. Geen beperking in het aantal werkuren… Een willekeur in aanwerven en ontslaan. Wie voor zijn rechten opkwam, werd genegeerd, door baas én koppelbaas… Wie ooit de film Daens heeft gezien kan er zich een beeld van vormen. Alles vergelijkbaar dus met wat de textielwerkers en andere arbeiders hier ooit hebben meegemaakt. En met jullie partner Fenacle kan het tij keren? Ongetwijfeld. FENACLE is een organisatie die zich inzet voor het verbeteren van de levens- en arbeidsomstandigheden van de landarbeiders, boeren en inheemse bevolking van Ecuador. En met zijn 250 000 leden slaagden ze er vorig jaar in eindelijk de afschaffing van de onderaannemingen te bekomen. Althans, de grondwet voor de inperking ervan is gestemd, en er kwam een goedkeurend referendum, nu alleen dus nog de toepassing ervan. Uiteraard zijn de boeren opgelucht en is het aanzien van FENACLE enorm gestegen, maar voorzitter Touma kijkt alweer

verder: “Dit is enkel maar het begin. De wet moet nog uitvoeringsbesluiten krijgen en ook de naleving ervan zullen we moeten afdwingen. Eén van de eisen is bijvoorbeeld het optrekken van het loon tot het overeenkomt met de ‘basiskorf’ aan levensmiddelen, dat is berekend op 483 dollar per maand…. Verder moet FENACLE ook de arbeidsrechten doen respecteren, zoals beschermende kledij, rustpauzes, vakantie…” Nog veel werk aan de winkel dus, maar met de steun van 11 11 11 kan dit prachtige initiatief zich verder ontplooien.. En ook politiek waait er een nieuwe wind, met de (her)verkozen president Correa? Zeker. Zo betrok hij voor de nieuwe grondwet het hele middenveld, en probeert hij een transparante schuldenpolitiek uit te bouwen. Ook opent hij wegen naar een natuurvriendelijker beleid, maar het dient gezegd, dit gaat met vallen en opstaan, want Ecuador blijft afhankelijk van zijn verkoop van zijn natuurlijke rijkdommen. Petroleumproductie blijft belangrijk, en de verzoeking om mijnbouw verder uit te bouwen heel groot… Maar de steun gaat nu voornamelijk naar de boeren en landarbeiders, begrijp ik. Heb

je nog een getuigenis dat het werk van Fenacle écht helpt?

foto’s: Thomas Vervisch

Jazeker. Het verhaal van Jorge Munoz, is er zo een. Hij werkt als rietkapper op Ingenio Valdez, een van de grote suikerrietbedrijven, en verwoordt wat zovele boeren meemaakten: “De impact van dat systeem van onderaanneming op mijn gezin was heel groot. Wat ik verdiende was niet genoeg om de studies van mijn kinderen mee te betalen. Zodra mijn oudste zoon de lagere school had afgewerkt ging hij met mij mee om suikerriet te kappen. Dankzij de nieuwe wet werken we opnieuw voor het bedrijf zelf in plaats van voor een onderaannemer. Ik denk dat ik mijn jongere kinderen nu wél naar school zal kunnen sturen.” En scholing van kinderen luidt het begin in van een nieuwe tijd. Zeker weten.

11 11 11 Lochristii Leden: vlnr Cécile Temmerman, Kathleen Snoeck, Dirk Everaert, Trees Alderweireldt, Eric Wattenberge, Carmen Mussche, Lut Deconinck, Inge Vissers, Kenneth Daelman, Hanne van de Poel. Ontbreken op de foto: An Declercq en Hilde Van Laere. Activiteiten: Zaterdag 7 november gesponsorde 4-urenloop van 5 volw of 8 kinderen aan Lodejo - inschr 4-urenloop@telenet.be of 09/3568513 Kostprijs € 10 (sponsoring € 0,5 per km.) Weekend 7 en 8 november - deur-aan-deurverkoop van wenskaarten, kaarsjes, stiften en cacaozakjes Zaterdag 14 november - Open-wereld-atelier voor kinderen in Orphanimo 9.30 u. tot 11.30 - Inschr: jeugddienst@lochristi.be of 09/3556566 Zondag 22 november Aperitiefconcert wereldmuziek door koor Sapukay O.L.Vrouw Middelareskerk in Hijfte om 11.00 u - Inschr. Carmen Mussche, 09/3555492 of Eric Wattenberge 0473 853784 - Inkom € 10 en € 5 voor min 16 (aperitief inbegrepen) - kaarten in VVK respectievelijk € 9 en 4 november’09

Nummer9080

Portret 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50

51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

Jennifer donderdagachtjuni negentienhonderdachtenzeventig

Heeft er op haar bruiloft van geprofiteerd om haar olieverfdoeken tentoon te stellen, zat in het jeugdkoor van Beervelde Kring 13 maar die zijn spijtig genoeg gestopt, mag haar dochter Alessia op donderdag steevast bij oma doen, samen met de andere kleinkinderen, durft nog wel eens zelf haar kleren te maken voor speciale gelegenheden, ooit geleerd van oma van het textielwinkeltje Van Eetvelde in Beervelde, is zich door haar man in Lokeren thuis gaan voelen, zijn nu in den Oudenbos gaan wonen met veel ruimte en een schitterend zicht naar achteren.

12 novemberâ&#x20AC;&#x2122;09

Nummer9080

Mens, mens, mens...

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50

Alessia

vrijdagnegentiendecember tweeduizendenacht

51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100

Doet nu haar eerste pasjes en haar opa liep ook zo rap, is voorlopig de jongste van de kleinkinderen, zit sinds vorige week niet zo graag meer in haar park, gaat niet graag vroeg naar bed maar slaapt dan wel goed door, liet een paar dagen geleden voor het eerst haar haren knippen want ze hingen in haar ogen, heeft duidelijk dezelfde ogen als haar mama.

novemberâ&#x20AC;&#x2122;09

Nummer9080

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

upe

Een fietspad in Ruilare?

Herinnert u zich nog onze ‘onder de loupe’ van vorige keer, beste lezer? Niet? Welnu ‘t ging over de vraag van enkele Ruilarenaren of er ooit een fietspad komt in hun straat. Wij dus aan het belletje getrokken (overdrachtelijke zin, hoor, maak u geen zorgen!) van onze burgemeester Yves Deswaene, o.a. verantwoordelijk voor veiligheid en verkeer, overigens zijn dada verzekerde hij ons vorig jaar in een interview. Of hij dus onze rubriek eens lezen wou, en ons van antwoord dienen, gesteld dat ons magazine nog niet in de vuilnisbak lag, natuurlijk.... Maar neen hoor, onze burgervader moest er niet naar zoeken... noch naar ons nummer, noch naar zijn antwoord. Eentje in echte e-mailstijl, zie maar! Dag Luc, Dank voor je mail en aandachtspunt. Ik ‘9080’ in de vuilbak gooien, ben je betoeterd??? Ik kan niets wegsmijten (soms tot wrevel van mijn echtgenote), dus zeker niets ivm Lochristi (enkel indien mijn exemplaar bv. nat geregend is, zou ik zelfs een reservenr. durven vragen…) Wat fietspad betreft, moet ik helaas in herhaling vallen wat ik al eerder heb gesteld. Rode slemlagen = niet echt veilig en bieden ook geen juridische bescherming voor de fietser; dat is dus niet echt wenselijk. Een degelijk fietspad aanleggen zal dus in combinatie moeten gebeuren met rioleringswerkzaamheden, waar ik echt geen concrete datum op durf plakken, kwestie van geen valse hoop te geven. De ervaring leert mij ondertussen dat dergelijke werkzaamheden lang kunnen duren (nutsleidingen; onteigeningen,..). Beste bewijs: alle moeilijkheden die we ondervinden bij realisatie fietspad Verleydonckstraat (daar wil ik ten gepaste tijde wel eens toelichting bij geven, ook al is het niet echt om vrolijk van te worden). Intussen proberen we maximaal een aantal voetwegen (‘kerkwegels’) te heropenen of minstens erop toe te zien dat hun eventuele heropening niet gehypothekeerd wordt door nieuwe bouwwerken. Dat is ook in Ruilare het geval (kan u meer info bezorgen indien gewenst). Ook hier wijst de praktijk uit dat terzake niet alleen wetten in de weg staan, maar vooral praktische bezwaren (soms zelfs van mensen die respect eisen voor van alles en nog wat, maar het zelf niet te nauw nemen met een en ander…ik spreek in raadsels, vergeef mij). Ik wil nog eens polsen bij dienst openbare werken naar meer concrete timing rioleringswerken en u daarover op de hoogte houden. Ook zal ik blijven aandringen op diverse politionele controles (preventief en repressief) in de hoop zo de pakkans in Ruilare te verhogen en tot een rijgedragswijziging te komen van de “frequente Ruilare-doorrijders”. Mvg, Yves Deswaene En dus wij naar Openbare werken… om die concrete datum. En ja hoor, een weekje later kregen we repliek. Geachte, Voor het uitvoeren van de rioleringswerken werden reeds subsidies aangevraagd. De timing van het project is uiteraard afhankelijk van de timing van goedkeuring van de subsidies. Het project behaalt volgens VMM (Vlaamse Milieu Maatschappij; de subsidiërende instantie) een mooie score. Wij hopen bijgevolg op een opname in een investeringsprogramma van de komende 2 jaar. De doorlooptijd (van concept tot uitvoering) van het project zal dan nog eens een 4 à 6 jaar duren. M.v.g. Christoph De Fré - Openbare werken Lochristi Voilà, politiek in mensentaal en in een notendop. Dus als ik goed kan lezen nog een dikke vijf jaar? En ondertussen allen veilig rijden, hoor, automobilisten én fietsers uiteraard!

14 november’09

Is Lochristi om te lachen? volgens Johan Heldenberg anders wel…

9080

Wat je moet weten: Johan Heldenberg is dus acteur, toneel en film, hem al om ’t even. En in drama is ’t niet ongewoon dat iemand aan ’t improviseren gaat, en dat net die dialoogjes blijken aan te slaan, en worden herhaald, van hier tot in… Tokio? Neen, neen, tot in Portugal… Lees maar wat Johan aan Filip berichtte, over een stuk Blackie waarin hij een van de rollen uit zijn duim had gezogen…

nummer

Onderde

Uit de mailbox van Filip Naudts/afzender Johan Heldenberg …/… in het stuk mijn Blackie van Arne Sierens -de eerste keer dat ik met Arne werkte- hebben we op een gegeven moment de tekst bij elkaar geïmproviseerd DANIEL: (wijst naar Mathieu) U ken ‘k ook nie. JOS: Nee, ‘k zit ook al den heel den tijd te peizen. DANIEL: Gulder huurde dat huizeke zeker van de Versypes? SYLVEER: Ahbaja, ze zijn hier tien jaar achter mekaar op vakantie geweest. MIEKE: Elke vakantie. DANIEL: Dat was onze kotee nie. Dat was een andere bende. ‘k Geloof zelfs nie da wij ooit tegen diene kotee gevochten hebben, hein Jos? JOS: Nee. DANIEL: Tegen de mannen van Lochristi, tegen die wel! JOS: Ja. ik was Daniël.... het grootste krapuul van het dorp... en dat was een moment waarop we altijd nen grote lach kregen... En ik ben ooit in Lissabon gaan kijken naar een eerste lezing van” I Mio Blackie” de Portugese vertaling van mijn Blackie en dan hoort ge die acteurs daar in het Portugees blablao, blablao blablao LOCHRISTI blablao zeggen. ge moest er bij geweest zijn, ik geef het toe, maar wij hebben tranen gelachen. en nu nog telkens ik het woord Lochristi hoor moet ik een beetje glimlachen, zelfs als het over een crematie gaat... Groetjes, Johan

Nummer9080

De mediawatcher

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

9080

nummer

Elke maand bladeren we de magazines door op zoek naar een frappante foto van de hand van Filip Naudts. Elke maand bladeren we de magazines door op zoek naar een frappante foto van de hand van Filip Naudts. In P-Magazine 2009/41 viel ons oog op een portret van Johan Heldenbergh, brandend actueel met zijn rol als Nonkel Breejen in De Helaasheid der Dingen, waarin ook Gilda De Bal meespeelde. Merken we hier overigens niet één van de zonnebloemen op, Filip, die je eerder voor het portret van Gilda De Bal gebruikte?

de mediawatcher

Fotograaf Filip Naudts. “Totaal onvoorbereid en een kwartier eerder dan afgesproken belde ik bij hem aan. Een jaren zeventig woning aan de Schelde, en een glimlach in harmonie met zijn uit de kluiten gewassen snor toen hij me er goedgemutst binnenliet. Een culinaire wasem overviel me, alsof ik het hart van een druk bezocht restaurant was binnengedrongen. Terwijl hij verder in de pot roerde en de spaghettisaus vervolmaakte, nodigde ik mezelf uit om zijn woonvertrekken te verkennen op zoek naar interessante hoekjes en attributen. Op zijn eettafel trok de zonnebloem meteen mijn aandacht. Een déjà-vu gevoel overviel me inderdaad, maar niets belette me om de bloem deze keer in een minder evidente context bij het portret te betrekken. Geklemd tussen de tanden zag ik een middel om – terwijl zijn wonderschone eega Joke Devynck over mijn schouder het schouwspel aan het meevolgen was - bij Johan de James Hetfield expressie uit te lokken. (nvdr; zanger Metallica)” Meer: www.guardalafotografia.be

november’09

358437I9 - P11 Ed : 615/ST CMYK 05-10-09 13u12 KLP Terug Prepr: 23-10-09 07u00 1e versch: 05-11-2009 cci ProofPdf

Totale uitverkoop

wegens stopzetting (vanaf 01/10/09)

-25 % -50 %

-30 % -70 %

Giovane • Mayerline • San Martino • Marie Méro Turnover • McGregor • Four Roses by Bronson • Olsen Easy • Comfort • Lissavalli

Dorp-oost 32c - 9080 Lochristi Tel. 093557688 Openingsuren: 9.30u. tot 12.00u. en van 14.00u. tot 18.00u. DB51/358437I9/CRA

Prestigemenu

Kopje pompoensoep met gerookte zalm Canadese kreeft “à l’Armoricaine” Espuma van champagne met limoensorbet Kabeljauwhaasje in parmezaankorst met gebakken bloemkool, smeuïge aardappelpuree De prestigemenu is volgens marktaanbod en wordt Sabayon met krieken en vanille-ijs minstens 1 x per maand aangepast. Schrijf je in op onze | € 33,00 nieuwsbrief indien hiervan u op de hoogte wenst te blijven.

Duo kreeftenmenu Sint-Kruis Winkeldorp 62a 9042 Gent (Sint-Kruis-Winkel) Tel/fax: 09 328 79 71 gsm: 0496 51 95 60 Voor meer info:

www.lejardinbleu.be

Bisque van Kreeft met Armagnac of 6 Normandische creuses op ijs of Garnaalkroket Espuma van champagne met limoensorbet ½ Kreeft in de oven met broccoli, tomaat en basilicum vergezeld door smeuïge aardappelpuree ½ Gegrilde kreeft of ½ Kreeft Stroganoff | € 38,90

Trio kreeftenmenu

½ Kreeft bellevue | Espuma van champagne met limoensorbet ½ Kreeft in de oven met broccoli, tomaat en basilicum vergezeld door smeuïge aardappelpuree of Nage van ½ kreeft met groentjes vleugje sherry en koriander ½ Gegrilde kreeft of ½ Kreeft Stroganoff | € 43,20

Nummer9080

Recensie

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

Is het leven om te lachen…? Johan Heldenberg als nonkel Breejen in De helaasheid der dingen.

oor dochterlief naar de winkel gestuurd, om de Humo, je weet wel, die met de gratis filmtickets voor ‘De helaasheid der dingen’, de verfilming van het gelijknamige boek van Dimitri Verhulst. Ik trots naar huis, als met een trofee, maar de kleine lettertjes vergeten lezen… Alleen te valideren in de week, die entreekaarten, één voor één via de pc, en dan in de bioscoop zelf nog eens aanschuiven aan een ellendig lange rij…. De helaasheid der dingen, aan den lijve ondervonden dus. Enfin, na veel gestoethaspel wij goed en wel gezeten, voor de film van het jaar, want zo werd ie toch aangekondigd. Eerst kort nog even, voor wie even van de wereldbol afgegleden was, het verhaal zelf: een jongen woont met zijn vader in bij grootmoe, die blijkbaar als een magneet werkt op haar kroost, want ook de andere ooms wonen terug in. Een bonte bende is ’t daar, in Reetveerdegem, met drinkebroers die drank als ’t hoogste goed zien, en die prat gaan op een zeden waarin enig naakt, gefrunnik, geweld en gevloek niet van de lucht zijn. Goed, de Strobbes zijn een fenomeen, maar ieder dorp heeft zo wel een familie wonen… Waar of niet? Het baasje, Gunther, moet het zonder moeder stellen, maar vindt in dat hilarische nest, dat wat marginaal is, toegegeven, toch ook nog warmte en vooral… veel plaatsvervangende leute. Nu ja, ze trekken zijn stoel wel eens van onder zijn gat, rijden over zijn fiets heen, trekken zijn broek tot op zijn enkels, maar goed, uiteindelijk houden ze daar van elkaar, op hun eigen manier uiteraard. De Strobbes trekken aan hetzelfde zeel, en binnen de wat andere dan de doorsneemoraal (sprak hij eufemistisch) heerst er wel degelijk een heus familiegevoel. Alleen moet Gunther ertegen kunnen dat oomlief Petrol ligt te rampetampen in het bed naast hem, dat nonkel Breejen en nonkel Koen strijden om de eer van de grootste dronkaard, en dat vader Celle zich verliest in overmatig alcoholgebruik en vooral… onverklaarbare driftbuien die hij wel eens bekoelt op zoonlief zelf. En dat is erg. Met de rest kan je lachen, hiermee niet. Pijnlijk is ’t om te zien hoe het ventje steeds weer moet vluchten voor zijn eigen pa… bij grootmoe of in de armen van zijn ooms moet schuilen, of onder tafel, of buiten in het veld… Bij die scènes gaan je tenen krullen van onbegrip,

terwijl je toch even tevoren nog zat te schateren om een nude ride of om een Ronde van Frankrijk, waarin het peloton niet uit fietsers maar uit jenevers, pilsjes en trappisten bestaat. Je slingert als kijker dus heen en weer als een pendule, tussen een vermakelijke braspartij, een onderdrukt gegniffel om het zoveelste Vlaamse tableau vivant, tot ellendig tandengeknars om het zwalpende lot van Gunther die tussen dat alles door moet laveren, en overeind moet blijven. Verbaast het dat het ventje zich verloren schrijft aan straf, want op school gaat het ook niet te best? En de zin van al dat pennenlikken, wil je weten? Gunther wordt schrijver, tiens! De film is dan ook een gigantische flashback van een dolende schrijver die alsnog heel succesrijk wordt en die afrekent met zijn verleden, of beter, die het een plaats wil geven. Want ondanks alles, blijft de liefde tussen vader en zoon best wel overeind. Zijn moeder immers, komt nauwelijks in beeld, en blijkt ergens elders zwanger van iemand anders… De film mangelt je, hutselt je op, laat je gieren en lachen, en bijna ook wenen… Het Vlaamse land van de vorige eeuw in zijn volle glorie dus, met heerlijke oldtimers, en een bourgondische kermiszeden die over het hele jaar uitdijt. Sterk verfilmd, en goed gecast; alsof je als kijker in een soort geanimeerde Jeroen Bosch terecht bent gekomen. En Johan Heldenberg die in Aanrijding in Moscou nog wat frêle en slungelig oogt, blijkt hier een kleerkast van een vent, die echt goddelijk speelt en je als het ware meeneemt op zijn kroegentocht, tot je met hem achterover stuikt… Een beer die zuipt en drinkt, maar met het hart op de goede plaats. Dat jaartje fitnessen is echt niet zonder resultaat gebleven bij hem… Ook de rest van de cast speelt overigens heel sterk, en de jonge Kenneth Vanbaeden zet een prachtige hoofdrol neer. Straf, heel straf. De muziek is passend opzwepend, of juist heel donker, als voor een begrafenis. En dat mag niet verbazen, want deze verfilming door Felix van Groeningen is een heuse tranche de vie die je vermaakt maar toch ook wat verweesd achterlaat. Goed, de volgroeide Gunther boekt succes met zijn boeken, maar sukkelt met de liefde, en heeft het knap lastig om nu zelf de draad van het vaderschap op te pikken. Oma loopt wat verloren tussen haar eigen wilde roedel en eindigt dement, Petrol raakt in ‘den bak’, pa Celle in de ontwenningskliniek,…

Neen, vrolijk word je er niet van… ondanks al het jolijt en vertier in kroegen en op markten. ‘Als ‘t zo triestig niet was, zou ik erom lachen…,’ sprak iemand voor me bij het buitengaan, en ik

denk dat die frase het zowat samenvat. Een film die je gezien moet hebben, beslist, maar de beste Nederlandstalige ooit, zoals Stany Crets zei, is toch lichtjes overdreven. Daarvoor is die voice over die als een droge speldenprik steeds de flashback van Gunther becommentarieert veel te lauw, krijg je te vaak een déjà vu bij al dat brassen, en staat die andere Nederlandse vader-zoon film, met name Karakter, van Mike van Diem, met in de hoofdrol ons aller Jan Decleir, pal als een huis, en toch nog een trapje hoger. Of een etage (lvdv) zelfs, misschien. november’09

Nummer9080

Gros

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

Lochristi en Azië

Met drieën zijn ze, de Lootse projectdragers van het Indische schiereiland met zijn wondermooie traan, onderaan rechts, het prachtige Sri Lanka. ’t Is een continent in volle ontplooiing, en ze kunnen daar zeker onze hulp gebruiken, verzekert ons het bijzonder betrokken Lootse trio.

Een Indisch trio

Drie kwieke dames, Hilde, Suleika en Kathelijne, én hun partners, werden op slag verliefd op India en haar eilanden. En dat ons aller Suleika het vooral voor Sri Lanka heeft, ja dat bleek al uit ons kerstnummer van vorig jaar.

Hilde Van Laere - 063-9690996-52 - marc.d.hollander@skynet.be t.v.v. Sisters of charity Mary and Jesus India (Sr. Molly Joseph)

“India is een prachtig land met heel warme mensen en heel veel heerlijke geuren en kleuren. En de moessonregen is er warm... Daarin gaan staan is een fantastische ervaring.” India - Hulhundu, een dorp tegen de stad Ranchi. Ongeveer 6 jaar gelden kreeg ik de kans vanuit mijn werk bij de zusters hier in Zaffelare hun projecten in India te bezoeken, samen met 11 andere personeelsleden uit Oost-Vlaanderen. Ik verbleef toen een week in Hunhundu. Na twee jaar zijn mijn man Marc en ik er samen met onze jongste dochter, Emilie, teruggekeerd en we waren allen diep getroffen door de blijheid en de warme ontvangst door de mensen ter plaatse, en hun wil om vooruit te geraken. En daar willen we hen graag bij helpen. Met kleine dingen weliswaar. Zoals, Hilde? Er is een visvijver gegraven bij de school (eigenhandig, met een schopje, zonder kruiwagen). Er zijn naaimachines gekocht voor een aantal meisjes en die konden ze na hun opleiding meenemen naar hun dorp om zo een bron van inkomsten te hebben… er is een minibib opgericht in het dorp, zodat jongeren niet steeds naar de stad moeten om zaken op te zoeken... De vorige jaren stuurden we vooral geld voor de Grihini’s, een soort school waar jonge vrouwen tussen 14 en 19 jaar leren lezen, schrijven, rekenen, en ze ook de beginselen van hygiëne en natuurgeneeskunde worden aangeleerd.

En onlangs hebben we hier thuis zelf enkele Indische broeders van Liefde onderdak gegeven, want ze volgden hier een opleiding in Kruibeke om onderwijzer te worden. Een tweetal van hen probeert een school in de buurt van Ranchi op poten te zetten (Simalia). ’t Is voor hen dat we dit jaar steun hebben aangevraagd. Heb je nog een paar anekdotes van ter plaatse? Leuk om te vertellen: we waren in Hulhundu de dag dat we 25 jaar getrouwd waren, en de zusters hadden voor een “feestmaal” gezorgd. Na een zelfgemaakt lied, met een bos bloemen uit de tuin en een warme knuffel kregen we vis uit de zelf gegraven vijver... Heel veel graten en weinig vis... maar met zoveel liefde gegeven... En nog eentje: toen we op bezoek gingen bij gezinnen in het dorp, nam de zuster mijn man even apart. Ze had een grote droom: voor de meisjes een naaimachine kopen... We hebben dit tweemaal kunnen realiseren met de hulp van de gemeente... gek dat men zoiets niet aan mij vroeg, maar aan mijn man. Later bleek dat ze zijn voorzitterschap van de KWB verwarden met het burgemeesterschap…

Suleika Van der Jeugdt - Krommendonck 27 - 09/355.18.17 - suleika_vdj@hotmail.com 833-5317398-19 via vzw Martin De Kegel - t.v.v. ‘Projecten Suleika’ Sri lanka - Ziekenhuis Kiriella. Zie ook groot interview in ons januarinummer 2009.

“Ikzelf zag het levenslicht in dat ziekenhuisje te Kiriella. Toen ik 1 maand oud was, werd ik geadopteerd door een lief Zaffelaars koppel. Maar toch bleven de vragen over mijn afkomst in mijn lijf zitten. Op mijn 20ste (nu 2 jaar geleden) besloot ik op zoek te gaan naar mijn biologische familie. Na wat ploeteren bereikte ik uiteindelijk toch mijn doel, en hierbij speelde het ziekenhuis een cruciale rol. Omdat ik het ziekenhuis verschillende keren bezocht, zag ik de noden en besloot ik er met mijn familie hier dan ook iets aan te doen.”

18 november’09

Nummer9080

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

Sri Lanka - provincie Radhnapura, te Kiriella. Jaarlijks ga ik of mijn collega van vzw Martin De Kegel naar Sri Lanka en bezoeken we er de projecten, waaronder dus dat ziekenhuisje voor de allerarmsten, op het platteland. Daar werken we dan samen met de Christian Workers Movement (kortweg CMW, onze KWB) om alles vlot te laten verlopen. Met de opbrengst van onze eerste benefietavond, de kerstmarkten, de vele giften van particulieren en het RVT, de bijdragen van de scholen op het Persijzer en het Dorp en met de hulp van de Gros uiteraard, konden we de hele kraamafdeling vanbinnen en vanbuiten herstellen en hygiënischer maken. Ook schaften we een zuurstofmeter aan. Dit jaar sparen we voor een defibrillator (meer bekend als de twee strijkijzers om iemand terug levend te proberen maken), want dat is niet aanwezig in het ziekenhuis en toch zeer noodzakelijk. En goed om weten is dat de hoofddokter K. Ranasinghe zeer gedreven is. Hij is jong (begin de dertig) en zo begaan met het ziekenhuis dat hij er tijdens de week letterlijk inwoont, en enkel om de twee weken een weekend naar zijn gezin in de hoofdstad trekt. Een ander project waar onze centen naartoe gingen, is het uitbouwen van sanitaire voorzieningen in een vissersdorp (Kotédué). We hebben er gezorgd voor een wasplaats waar de privacy gegarandeerd is. Er is ook mogelijkheid om de kledij te wassen. Op deze manier is het probleem van gebrek aan hygiëne voor een stuk opgelost. Het is onze bedoeling daar nog verder aan te werken.We willen graag van de gelegenheid gebruik maken om iedereen van harte te bedanken die ons op één of andere manier hielp of steunde bij de voorbije benefiet van 10 oktober 2009. Kathelijne Ritzen – Dorp West 87, bus 103, - 09 355 13 23 - k.ritzen@belgacom.net - 068-9999500-88 t.v.v. Abhaya India VZW (www.abhaya.be) - Fr. Arokianathan (kortweg Fr. Nathan)

“India telt bijna 1,2 miljard inwoners, waarvan de helft analfabeet is, en minder dan één euro per dag verdient… Kunnen wij al deze mensen aan hun lot overlaten? Neen, toch? Zodoende, toen een Indiase priester hier hulp zocht, twijfelden wij geen seconde om zelf peter en meter te worden van een kindje in India. En naarmate dat initiatief groeide, werd duidelijk dat er een degelijke structuur nodig was om de hulp te kanaliseren. Met ons Lootse Abhaya (’met liefdevolle zorg’) India vzw komen wij daaraan tegemoet.” één van de vele kinderen die via Abhaya India kon gaan studeren. Ze kwam uit een straatarm gezin, dat nauwelijks de eindjes aan elkaar kon knopen. Dankzij een goede ziel uit Vlaanderen kon zij naar school. Ze werkte hard, behaalde goede resultaten en kon uiteindelijk een diploma van onderwijzeres behalen. En toen schreef ze een ontroerend mooie brief naar de dame die dit alles mogelijk had gemaakt. Ik pluk er een paar fragmenten uit:

Zuid-India, deelstaat Karnataka, plaatsen Bellary, Maski en Harapur. Een dorre streek, vol extreme armoede en analfabetisme, waar dus alleen goed onderwijs en opleiding een uitweg kan bieden. Vandaar het opzet om middels peterschappen (financiële adoptie) kansloze kinderen (nu al bijna 300!) een goede opleiding te geven, en de levensomstandigheden en accommodatie te verbeteren. Voorbeelden? Een muur rondom de vestiging in Maski, o.m. als beveiliging tegen wilde dieren, sanitair in Bellary voor duizenden leerlingen, en een onderwijsproject voor blinde kinderen, drinkwatervoorziening in een melaatsendorp en binnenkort een gemeenschapshuis,… En bij bouwwerken wordt er altijd voor gezorgd dat werkloze ouders van de kinderen uit onze projecten hierbij aan de slag kunnen, waardoor ze wat broodnodige extra inkomsten hebben. Woorden wekken, voorbeelden trekken, leert de ervaring. Kan je ons een succesverhaal vertellen? Als het over ontwikkelingssamenwerking gaat, hoor je vaak zeggen: “Ach, het helpt allemaal niet”. Lees dan het verhaal van Sujatha, maar eens,

Uw dochter Sujatha wenst u een zalig Paasfeest. Ik ben blij u deze brief te kunnen zenden via Abhaya (Fr. Nathan). Ik ben net teruggekeerd uit Bangalore (hoofdplaats van de deelstaat Karnataka – nvdr), waar ik als onderwijzeres gewerkt heb tot april 2006. Ik ben nu zinnens in het district Raichur te gaan werken. Dit zal me toelaten dichter bij mijn ouders te leven en te helpen in de dorpsscholen, waar maar heel weinig onderwijzers zijn. (…) Heel de familie stelt het goed. Mijn jongere zus volgt een paramedische opleiding in Bellary en mijn broer volgt een technische opleiding in Bangalore – dankzij uw steun. Ik zorg nu voor extra inkomsten voor mijn familie. (…) Ik denk elke dag aan u. Zorg goed voor uw gezondheid. Ik hou zeer veel van u. Doe ook mijn groeten aan Aunty Kathelijne. Uw liefhebbend kind, Sujatha. Uit de brief spreekt dankbaarheid en dat is mooi. Maar er is meer. Dit is een perfect voorbeeld van waar het bij duurzame ontwikkelingshulp om draait. Sujatha heeft de kans gekregen om zich te ontplooien. Dit is een proces van vele jaren geweest en nu gaat zij op haar beurt als onderwijzeres talloze kinderen uit haar streek begeleiden op weg naar een betere toekomst, weg uit die uitzichtloze armoede. Tegelijkertijd zorgt ze met haar inkomen voor de verbetering van de levensomstandigheden van haar familie. november’09

vanaf 23/10 NIEUW Buurtslagersfiliaal in

PROXY DELHAIZE BEERVELDE

RIVIERSTRAAT 15, 9080 BEERVELDE

BEERVELDE

OPEN: Maandag: 13u - 19u Dinsdag - vrijdag: 8u30 - 19u Zaterdag: 8u30 - 18u Zondag van 8u30 tot 12u30

Ontdek al onze filialen op www.buurtslagers.be

Geldig van 23/10 tot en met 5/11/2009

Fondue&Gourmet royal natuur of gemarineerd (vanaf 2 personen), op bestelling

GOURMET

5.90 pp

FONDUE

0 4 p . p

+GRATIS

VOORDEELBON GELDIG VAN

23/10 T.E.M. 5/11/2009

10 droge worsten

2 aperitiefhapjes per persoon

VOORDEELBON GELDIG VAN

23/10 T.E.M. 5/11/2009

4 kalkoenschnitzels voorgegaard

voor

PLU 8574

PROEFBON GELDIG VAN

±600g opgevulde kalkoenfilet

GRATIS

±660g kalkoenpavé met archiducsaus

€ = €10,00/kg bij aankoop van 600g.

23/10 T.E.M. 5/11/2009

2 opgevulde kwartels

GRATIS

2 gestoofde appels met veenbess enkonfijt t.w.v. €3

12 aardappe lkorketten t.w.v. €2,16

Portie gebakken kalkoenpavé = ±330g; €12/kg

PLU 8269

bij aankoop van

GRATIS

voor

€4.85

per portie ±330g

PLU 70263

voor

GELDIG VAN

bij aankoop

€3.96

per portie ±300g

600g Kip peking

PROEFBON

23/10 T.E.M. 5/11/2009

voor ±

€3.27 Portie opgevulde kalkoenfilet = ±300g; €10,90/kg

PLU 8829

= €1,25/stuk bij aankoop van 4 stuks.

480 ml fijne groentesaus t.w.v. €2,90 voor ±

23/10 T.E.M. 5/11/2009

GELDIG VAN

bij aankoop van

GELDIG VAN

€

PROEFBON

23/10 T.E.M. 5/11/2009

VOORDEELBON

voor

€4.50 = €0,45/stuk bij aankoop van 10 stuks.

(t.w.v. €1,20/pp)

per stuk

PLU 70799

= €4,85/stuk bij aankoop van 2stuks.

PLU 70258

Nummer9080

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

Duo

Iedere maand bekijken we enkele zaken die net niet, of juist wel, op elkaar lijken. Deze maand: de Highland games KLJ in Beervelde. (zie ook www.lochristi.com)

novemberâ&#x20AC;&#x2122;09

Villa Johanna Antwerpsesteenweg 43 - Lochristi - 09 342 85 02 www.villajohanna.be

Johanna’s keuzemenu 50 aan

euro

Menu geldig van 30 oktober t.e.m. 25 december

Menu ook op KERSTAVOND en KERSTDAG t) verkrijgbaar (60 euro met extra voorgerech Op vrijdag eten de jarigen aan halve prijs - geldig de maand dat u verjaart één jarige per tafel, reservatie verplicht - meer info: www.villajohanna.be

Het aperitief, François Montand Brut, met een hapje wordt u aangeboden als u dit menu bij reservatie vermeldt **** Romig soepje van bospaddenstoelen Gedroogde ham **** Scampi geflambeerd met pastis, venkelroom OF Zes zeeuwse oesters, natuur of gegratineerd OF Duo van hazenterrine en gebraden kwartel Confijt van druifjes en vijg **** Hertensteak met gebakken wintergroenten, Appeltje en kroketjes OF Kabeljauwhaasje met saus van rode biet Pastenaakchips en puree met truffelaroma OF Rosé gebakken filet van fazant Puree van wintergroenten en witloof **** Gevarieerd dessertbord van het moment **** Een kopje koffie of thee met zijn gezellen **** Witte en rode wijn van het huis, water of andere drank zijn inbegrepen bij de maaltijd. Het aperitief is enkel inbegrepen als u dit menu bij reservatie vermeldt

Za 24 en Zo 25 oktober van 9 tot 18u30

wij maken plaats voor de nieuwe collectie

alle artikelen in aanbieding –50% Tafellinnen/bedlinnen SCAPA

Stockverkoop Stockverkoop Stockverkoop

& slaapkledij Geschenken Laatste stuks Kleinmeubel Glaswerk

L. Bogaert, Kerkstraat 49, Zaffelare, T. 09.355 14 37, www.bogaert-bloemen.be

De Leefboom bvba BIV 205.909 Dekenijstraat 18 - 9080 Lochristi Tel: 09.355 99 58 - Fax: 09.355 29 33 www.deleefboom.be - info@deleefboom.be

verkoop - verhuur - projectontwikkeling - gratis advies & waardebepaling

Zeveneken

Hoekstraat: bouwgrond voor tweewoonst - goede ligging - met 4 verhuurde garages - 420 en 345 m² samen € 186.000

9080

nummer

TOPPER

R TOPPE

arters voor st Ideaal

Zeveneken

Kantschoolweg: nog 2 HOB gel. in rustige wijk, met living, verouderde kkn en badk, garage, kelder, 3 slk, zolderkamer, grote tuin - ideale starterswoning bouwj. 1975 - 211.766 € per woning

St-Elooistraat: prachtige moderne villa met praktijk- en bureelruimte - dubbele garage - mooie grote tuin - nabij centrum - zeer rustige ligging - alle comfort - 4 slk 492.200 €

Hoekstraat: Karaktervolle wo. met mooie tuin - living - ruime veranda - voll. geïnst. kkn - waspl. - 3 slk - inger. badk. - grote zolder - groot polyvalent bijgebouw met zolder - TOPPER !!! 379.489 €

energiedeskundige

Dagmar Leurs

energieprestatiecertificaat (EPC)

Verplicht bij verkoop en verhuur.

Energiedeskundige Dagmar Leurs nu tot uw dienst in Lochristi. Het EPC is een nieuw instrument van de overheid om de energiezuinigheid van koop- en huurwoningen te stimuleren.

St-Amandsberg Heiveldstraat: Rijwoning met diepe tuin - terras - 3 slaapkamers - beperkt comfort - goede staat - vlot bereikbaar- 155.364 €

Wat vertelt het energieprestatiecertificaat? Op het energieprestatiecertificaat staat onder meer de energiescore die de woning behaalt, wie het rapport heeft opgesteld, tips om nog energiezuiniger te wonen, enzovoort. Voor de eigenaar is het EPC een hulp om de marktwaarde van zijn woning te bepalen, terwijl de kandidaat-bewoners een idee krijgen van de energiezuinigheid van hun toekomstige woning. Het is een nieuw instrument van de overheid om de energiezuinigheid van koop- en huurwoningen te stimuleren en is tien jaar geldig. Is een energieprestatiecertificaat verplicht? Voor nieuwbouwwoningen is het energieprestatiecertificaat (EPC) reeds verplicht sinds 1 januari 2006 (= EPB-aangifte). Vanaf 1 november 2008 moet je ook voor een bestaande woning een EPC kunnen voorleggen, tenminste als je het pand wilt verkopen en vanaf 1 januari 2009 als je wilt verhuren. Voor een vrijblijvende kennismaking of offerte: dagmar@deleefboom.be - 0495/51.58.36.

Nummer9080

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

En de boer hij ploegde voort... En de boer hij ploegde voort, en de bakker hij maalde, en de onderwijzer onderwees, en de ... Enfin, het Lootse leven gaat door, wat er op wereldschaal ook gebeurt, en graag bieden wij onze inwoners eens een forum om een dagje in de kijker te staan. Hoe ziet een dag eruit van, laat ons zeggen...

Gemeentelijk Elektricien - Grafmaker Patrik Van De Velde De herfst laat zich voelen en zien, ook in mijn job als grafmaker. De vallende bladeren op het kerkhof zorgen voor extra werk om de begraafplaats er netjes en verzorgd te laten uitzien. Niet altijd een evidente taak als de wind z’n spel speelt... In voorbereiding tot Allerheiligen en Allerzielen, wordt er volop gewerkt aan een sereen maar net uitzicht van de laatste rustplaats van velen hun familie en dierbaren: het gras krijgt een laatste maaibeurt, de struiken worden ordentelijk gesnoeid, het laatste onkruid gekapt en de paden onvermoeibaar keer op keer gerakeld... Maar ondertussen gaat het leven door: ik werk, naast m’n taak als grafmaker, ook nog als gemeentelijk werkman-elektricien. Dus zorg ik dat in alle gebouwen van de gemeente de verlichting werkt, plaats ik stopcontacten, herstel ik wasen vaatmachines van de scholen, en doe ik alle andere karweien die met elektriciteit te maken hebben. Komt er een melding binnen van een overlijden, bestemd voor het kerkhof Zaffelare, dan worden de voorbereidingen getroffen, hetzij voor het maken van de grafput, hetzij voor het openen van de graf- of urnenkelder. Op het moment van de laatste handelingen en groet, is het van groot belang dat je als grafmaker een serene en waardige indruk maakt op de nabestaanden die aanwezig zijn. En niet alleen dan moet je tijd hebben om te luisteren naar wat de mensen

kwijt willen, ook tussendoor als je bezig bent met de “huishouding” van de begraafplaats moet je voor de bezoekers die je aanspreken, op een gepaste manier interesse hebben voor hun noden en grieven. Je krijgt van alles te horen, je maakt zo nu en dan wel eens iets mee, maar uiteindelijk moet je het allemaal voor jezelf houden, want begravingen en alles wat er om en rond een kerkhof gebeurt, is delicaat. Mensen zijn op zulke momenten zo broos, zo kwetsbaar, dat het van weinig respect zou getuigen, mocht ik hierover in detail gaan. Het is één van de gouden regels voor een goed grafmaker: horen, zien en zwijgen. Ondanks het feit dat ik bijna tien jaar grafmaker ben, hebben de novemberdagen iets speciaals: de bloemenpracht die bewijst dat menigeen niet is vergeten, de mensen die gewapend met poetsmateriaal de zerk van hun dierbare komen oppoetsen, het doet me nog altijd iets... Wat niet wil zeggen dat ik het leed en de rouw van anderen meeneem naar huis of naar een andere karwei. Nee, in ons werk als grafmaker moet je afstand kunnen nemen op het juiste moment. Zoniet ga je er onder door. En als ik ’s avonds bij zonsondergang het grote hekken sluit en uitkijk over de rijen zerken dan is het alsof ik in gedachte “tot ziens” zeg. Want velen die hier liggen heb ik goed of vluchtig gekend...

november’09

Schoenen - Lederwaren - Accessoires

! Op vertoon van deze bon tot 14/11/2009

- 15%

FIETSEN

DEBO-Bikes

Moleneinde 43 - Zaffelare - tel: 09.355 19 45 Stationsstraat�176�Wachtebeke 09�345�80�62 www.debo-bikes.be

FIETSEN

UITVERKOOP

DEBO-Bikes Stationsstraat�176�Wachtebeke 09�345�80�62 www.debo-bikes.be

fietsen tot�-40%

wegens�verbouwingen

UITVERKOOP

Nuttige

adressen

fietsen tot�-40%

Advocaat Tom De Sutter Koning Albertlaan 128 - 9000 Gent Tel. 09.222 94 31 - Fax: 09.220 23 27 E-post: tdesutter@fransbaert-law.be Webstek: www.fransbaert.be

wegens�verbouwingen

Gert COOLSAET Dorp West 34A - 9080 Lochristi Tel: 09.328 8443 - Fax. 09.328 8447 Gsm: 0497.43 61 66 Gert.coolsaet@telenet.be

Boekhouders/Accountants Fiscalisten Wenst u hier ook vemeld te staan? Neem contact met info@nummer9080.be

Advocaten

Advocatenkantoor Aelbrecht Sara bvba Beervelde dorp 40 - 9080 Beervelde Tel. 09.367 48 67 - fax 09.367 48 68 E-mail: info@aelbrecht-law.be

Adfibodem bvba Voordestraat 70A - 9080 Lochristi Pijkestraat 138 - 9041 Oostakker Tel: 09.3551210 - jl.demeyer@adfibodem.be www.adfibodem.be Valérie Caulier Fiscaliteit-startersadvies Kerkwegelakker 7 - 9080 Lochristi

Tel: 09.328 82 89 - Fax: 09.328 82 89 Mail: valerie.caulier@telenet.be

Dierenarts

Piet Bruggeman gezelschapsdieren en grote huisdieren Kloosterstraat 33a - 9080 Beervelde Tel: 09.355 08 76 Mail: piet.bruggeman@skynet.be www.pietbruggeman.be

Kinesitherapie

Vanessa Minne en Vanja Dewaele Orchideeënhof 7, 9080 Lochristi Tel. 09.259 06 58 - Gsm: 0476.99 44 39 E-mail: vanessa.minne@telenet.be

Thuisverpleging

Thuisverpleging Jeroen Cottenier 0495.65 76 89 jeroen.cottenier@telenet.be Alle mutualiteiten - 7 op 7

De Zotte Bloaren De pla(a)t préféré van Patrick

Iedere maand vragen wij iemand om ‘t zot in de kop te krijgen, maar dan écht. Wat tovert onze dokter-dj uit zijn culinaire Bob-Marley-hoed? Vanonder zijn stethostroboscopaire serveercloche? Een snuifje Q en Donna, een kwakje Studio Brussel, een geutje Radio 2? Even fruiten, klutsen en opwarmen maar, au bain-Patrick? Jazeker! Dat is het recept voor een dolle en knotsgekke Danswa-avond op 14 november in Uyttenhove, dé goede-doelen-fuif van Lochristi. Be there! Niet mankeren! ’t Zal daar de pan uit swingen, zoals we zelf al op een oefensessie in jeugdhuis de Beeste konden constateren. Dokter Patrick Haegens uit de Molenstraat maakt er een oude kinderdroom waar: dj spelen voor een massa Lootse mensen! Vroeger strandde hij op dj-concours altijd op de ereplaatsen, maar nu staat hij op één, een hele avond lang, en er staan parelmooie liedjes op het menu! Ja, dat wordt écht smullen, hoor! foto: Michiel De Cleene

november’09

Uitnodiging

ÂŠ www.natuurfoto-maas.nl

Welkom in winterland

bloemen - licht - warmte - gezelligheid - sprookjes - wit hout en goud - bomen en boompjes - ijsberen - eskimoâ&#x20AC;&#x2122;s feest - lekkers - glitter - beetje glamour - lichtjes NIEUW: kerst in onze tuin!

Proef het bij avondlicht vrijdag 6 nov. van 17.30 tot 22.30 uur zaterdag 7 nov. en zon 8 nov. 9 tot 18 uur Bloembinderij k. naudts & s. boone

dorp oost 26 - lochristi - 09.355 80 53 - www.bloembinderijnaudts.be

Nummer9080

Vruint moar oan André

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

9080

nummer

vruint moar oan

André

Onze dialecttelefoon: 09/356 69 56

André, is dat nu gevruigd of gevreun in ons dialect, vragen de mensen mij? Is ‘t gemuikt of gemeukn’? Geruipt of gereupn? Thuis geruikt of gereukn? Beiden worden gebruikt, maar met de “ui” lijkt mij toch beschaafder en het wordt ook wel meest gebruikt. Mijn moeder vond dat “gescheuvn, gezeun, enz” toch maar een gemeen taaltje was. En dat voor een schrijnwerker! Discussie in de tuin, onlangs: een ‘vanne’ is dat nu een paardenwagen (een caravan om achter een wagen te hangen om een (ren)paard in te vervoeren), of zoals bij bloemisten een kraan in de serre? Van het woord “vanne” als paardenvervoermiddel heb ik nog nooit gehoord. Ik denk dat dit woord enkel gebruikt wordt in de kringen van de paardenliefhebbers of ben ik maar een ezel? “Vanne” als afsluit- of mengkraan ken ik wel. Dat komt zoals zoveel technische benamingen uit het Frans. Denken we maar aan boelon (bout), koerbe (bocht), giedon (fietsstuur), eesappement (wie kent er dat?). Dat stamt allemaal uit de tijd dat het licht uit Frankrijk kwam. Nu worden we overrompeld door Engelse termen. Groeten, André

‘k

Ei mei ne GPS gekocht. Ge weet wel ’n zuue ’n baksken mee ne veint die zegt langs woar da moet reiën. ‘k Zoe lievre ’n vrou gad en, moar dien verkuuebre zeijt dan ze da ne miëer verkochtn omda de vrouën uldre wig toch nooit nie vindn. ‘k Moeste gistren noar Oalst en ‘k weede mijn wig wel moar om te tuuen da ‘k mee benne mee mijn tij en da ‘k mei da kanne pirmieteern ei ‘k mijn buurman gevruigd om mee te reiën. ‘k Ei da spel “geprogrammeerd” moar ’t es guuemal verkiëerd geluuepn. In Birvelde wildigen ee mei d’ autostrade opstuurn en tèend de Rievierinkstroade deej ’t ee mei afsloan noar Desselbirgen. ‘k Ei re ne kiëer mee geschud, moar ee veranderdigen nie van gedacht.

“g’ Eit ui toch giëen akkuize gekocht ee”, zeij mijn gebuure. “‘k Reie ‘k ik langs woar da ‘k ik wille”, ei ‘k gezeijd, en ‘k benne lings afgesleen noar Overmirre. Op zijn vruige: “Woarveurn ei da dink tans nuuedig”, ei ‘k nie gantwoord. In Wiecheln woas ‘t er toch wel ’n omleiïnge, zeekre, en doar zeijt dien veint in da duuesken da ‘k noar links moeste. Moar ’t plakkoat zei noar rechs. Woar da ‘k tan oovral gezeetn ei, doar ui ‘k nog nooit nie van guuerd! Bruinbeeke! Wanzeele! Smetleede! En da geval moar toadren en van zijn uuern muikn da ‘k moeste insloan en mei ommedroan. “Da ‘k van da spul woare”, zeij mijn kompanjon, “‘k zoe ‘k ik zèen: luuept op, ge kun ze kruikn!” We zijn der geruikt. Moar in ’t weerekeern ei ‘k da spel afgezet. ‘k Ei re teëen gezeijd: “ Ge goa gei mei nie zot muikn!” “Ja,” zeijt mijn gebuure,” ’t es e zuue al irg genoeg!” Moar ’t es de loaste kiëer dat ee mee mei meegereeën ee!

Voor een goed begrip

Lootsche tafelgesprekken In deze rubriek moedigen we de Lochristinaars allen uit de begripsverwarring te bekampen. Zit je een moment samen aan tafel, in de woonkamer, buiten in de tuin...? Zeg dan voor:

Dialect

Hertaling door André

Muigre en toai lijk de bokn van Snoae Een goede gezondheid hebben Ne gaugruuet Canadese populier Veurkind Kind van voor het huwelijk Gezet zijn lijk ne pui op ne artn weegle Goed voorbereid zijn Schriëemn lijk ’n muigre zeuge Onnodig hard schreien

Jongerentaal

Vertaling

Darmderrie Diarree De leiding in handen nemen Plassen Ruggentuffen Vrijen Een arro Een snoever, pocher Bekvet Lippenbalsem, lippenstift

(Zuid-)Afrikaans

Vertaling

Peuselhappie Een suurlemoen Sneesdoekie Een stokperdjie Jou ben op hitte

Snack Een citroen Zakdoek Hobby Loops zijn

november’09

Nummer9080

Gros

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

Lochristi en Afrika

’t Zal niemand verbazen zeker, dat het gros(!) van onze projecten een Afrikaanse bestemming heeft? Dat het Belgische hart nog steeds pompt voor Congo en Rwanda, met uitlopers naar Tanzania, Benin en Zuid-Afrika? Maar liefst 9 Afrikaanse projecten werden er door de GROS voorgedragen, en hun belangen worden hier behartigd door een fantastisch Loots nonet. Zie maar.

Een kwartet van Tanzania, Benin en tweemaal Zuid-Afrika

Vier jonge mannen, Stefan, Dirk, Jeffrey en Frank, in de fleur van hun leven, die zich mateloos engageren voor het Afrikaanse continent. Ook de nieuwe generatie staat dus klaar om te helpen. Chapeau!

Stefan Van Sevecotte/Caraes vzw - Sparrenlaan 30 - 09 269 07 87 - 445-9628121-62 - stefan.van.sevecotte@skynet.be t.v.v. Stan Goetschalckx van Maendeleo Jeugdcentrum Kigoma Tanzania

“Heeft het zin om aan ontwikkelingssamenwerking bij te dragen? De discussie is heel actueel. Ik ben ervan overtuigd, na alles wat ik zag en voelde, dat we – zelfs met de kleinste inspanning – mensen echt kunnen helpen. De vriendschap en dankbaarheid van de lokale mensen omdat je hen wil helpen is immens. Het is de motor die me steeds energie geeft om het project te blijven steunen. Hopelijk gelooft ook de Lochristinaar in onze projecten en kan de droom van zovele jonge mensen een stukje werkelijkheid worden…” Tanzania, Kigoma. Stan Goetschalckx is een Vlaamse Broeder van Liefde die in Rwanda woonde en werkte… tot hij samen met de lokale bevolking in 1994 op de vlucht moest gaan voor de burgeroorlog. In Uvira (Congo) startte hij vervolgens onderwijsprojecten op voor de Rwandese en Burundese vluchtelingen, tot 1997 was dat, want dan sloeg het geweld over naar Congo en gingen tienduizenden mensen opnieuw op de vlucht, nu naar Kigoma (Tanzania). In de relatief veilige (maar gesloten) vluchtelingenkampen daar, begon Br. Stan activiteiten te organiseren voor de jeugd. Dit groeide in de loop der jaren uit tot het jeugdcentrum “Maendeleo”. Van omzwervingen gesproken… Maar hoe komt een jonge gast als jij erbij terecht, Stefan? In 2003 ontmoette ik Br. Stan. Zijn verhaal greep me meteen bij de keel: de vlucht voor de Rwandeese genocide, de tocht aan de zijde van de “gewone” mensen, de oversteek van het Tanganyika-meer, de aankomst in het vluchtelingenkamp. Als enige blanke tussen duizenden ontheemden, zag hij toch meer de nood van die verweesde vluchtelingen dan die van zichzelf. Hij wou hen een “kans-rijkere” toekomst bieden, en had daartoe steun en subsidies nodig. Een verantwoordingsdossier drong zich op en Br Stan zocht een vrijwilliger die ter plaatse enkele mensen wilde vormen in het voeren van een boekhouding en administratie… En zo kwam ik in beeld… Maar kan je eigenlijk aan opbouw doen in zo’n gesloten kamp? Dankzij Lochristi werd er al veel gerealiseerd, hoor: voetbaltruitjes (scoutswerking), petroleumlampen voor avondstudie (om 6.30 u. is het er donker), medicatie voor epileptici,… Alles begint ginds klein en lokaal, stap voor stap, met beperkte middelen… maar het mosterdzaadje groeit, en de sociale impact van de projecten wordt nu voelbaar in de hele streek. Iets buiten de stad Kigoma zijn de Broeders nu van start gegaan met de bouw van een consultatieafdeling voor acute patiënten en voor psychiatrische patiënten. Een nieuwe stap die de gees-

28 november’09

teszieken in de regio eindelijk betere toekomstperspectieven zal bieden… En met onze nieuwe subsidies wordt nu labomateriaal aangekocht. En jullie werk maakt écht het verschil? Zeker. Luister. In Kigoma ontmoette ik Révocate, nu al 28, maar als 16-jarig meisje zat ze nog op internaat, ver van haar ouders en familie vandaan toen de Burundese burgeroorlog in alle hevigheid losbarstte. Geheel alleen vluchtte ze naar Tanzania, waar ze in één van de vluchtelingenkampen terechtkwam en in haar eentje een nieuw leven uit moest bouwen, zonder ouders, zonder broers of zussen: een hele opgave voor een zestienjarige. Gelukkig kon ze verder studeren in het kamp en dankzij de steun van Br. Stan een officieel Burundees diploma secundair onderwijs behalen, wat al heel uitzonderlijk was… maar Révocate liet het daar niet bij en studeerde verder via afstandsonderwijs Rechten (een opleiding die samen met de universiteit van Namen werd opgericht). Geen gemakkelijke opgave, want ondertussen was ze ook getrouwd en al moeder geworden. Maar Révocate zette door, en slaagde uiteindelijk in haar eerste jaar. In 2005 dan, was Burundi eindelijk weer veilig genoeg om terug te keren…. Na meer dan 10 jaar zag ze haar moeder en oudste broer terug. De andere familieleden hadden helaas de zware burgeroorlog niet overleefd… Iedereen was stomverbaasd dat Révocate hogere studies volgde, want dat kost daar stukken van mensen… Zodra ze is afgestudeerd wil Révocate als juriste gaan werken voor een ONG die zich bekommert om het lot van wees- en straatkinderen. Ze kent hun wereld immers door en door… Zo zie je maar, dat Afrikanen wel degelijk hun lot in eigen handen nemen, als we hen maar de mogelijkheid bieden!

Nummer9080

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

Jeffrey De Maesschalck - Hortensialaan 24 - 0474/43.49.04 - jeffrey.demaesschalck@gmail.com - 735-0051639-23 t.v.v. Dreamcatcher vzw - Die Sterreweg – manager Lindelwa Mnweba.

“Op een zekere morgen stokte plots de ademhaling van een kindje dat aan hydrocefalie (waterhoofd) lijdt. Ik kan je verzekeren dat je hartslag pijlsnel de hoogte in gaat. Niemand van de vrijwilligers of het personeel had dit ooit al meegemaakt… maar onze caregivers bleven kalm en slaagden erin het kind op tijd naar het dichtste ziekenhuis te rijden. Het zijn dergelijke minder leuke momenten die je vaak het beste bewijs leveren dat je samen iets moois aan het opbouwen bent.” Zuid-Afrika, Plettenberg Bay, New Horizons. Die Sterreweg is een dagverblijf waar kinderen met fysische en intellectuele ontwikkelingsproblemen zich ten volle kunnen ontplooien. Naar hun profiel worden ze in twee aparte klasjes verdeeld, en krijgen ze elk hun eigen dagprogramma met aangepaste begeleiding en leerprogramma’s: bezigheids-, bewegings- en spreektherapie, het aanleren van basisvaardigheden zoals persoonlijke hygiëne, eetgewoonten, leuke activiteiten met muziek, zang en spel… Ook is Die Sterreweg een aanspreekpunt geworden voor alle ouders en kinderen met een handicap in Plettenberg Bay, met o.a. ook nog workshops rond thema’s als gezondheid en educatie… Zuid-Afrika was altijd al een droom, Jeffrey? Na mijn studie Conflict and Development wou ik relevante werkervaring opdoen, en aangezien de vzw dREAMCATCHER een projectcoördinator zocht voor hun dagopvangcentrum in Zuid-Afrika aarzelde ik geen seconde. En dat doe ik nog altijd niet… Natuurlijk verloopt de opstart en de uitbouw van zo’n groots project niet zonder slag of stoot, en zijn er heel wat hindernissen en tegenslagen die je moet overwinnen, maar belangrijk is dat je streefdoel nooit vervaagt, en dat je leert inzien dat de weg erheen best wel eens langzaam kan zijn… Ik verklap je met plezier het geheim van onze Vlaamse en Zuid-Afrikaanse medewerkers: werken vanuit een langetermijnvisie en altijd en onvoorwaardelijk het beste van jezelf geven. Want in Die Sterreweg, ‘is every child a star!’ Hoe begin je in hemelsnaam aan zo’n groot project? In de opstartfase (november 2005) vormden een aantal Belgische vrijwil-

ligers ter plekke de motor van Die Sterreweg. Na een behoeftenanalyse gingen we op zoek naar lokale partners en zijn we onmiddellijk begonnen met aanpassen van het gebouw dat we in lease kregen van het gemeentebestuur. Het dagcentrum werd geregistreerd als een officieel project van de Knysna Association for Persons with Physical Disabilities. Een manager, caregivers en een kokkin werden geselecteerd en vormen het personeel van Die Sterreweg. De officiële opening vond plaats op 2 oktober 2006 en toen bood Die Sterreweg opvang aan 10 kindjes. In de jaren nadien werd er verder gewerkt aan de uitbouw van het centrum en zijn er heel wat kinderen bijgekomen. Vandaag is de dagelijkse werking van Die Sterreweg volledig in handen van de lokale staff. Als we op een duurzame manier veranderingen willen teweegbrengen, is het belangrijk samen op weg te gaan, maar er tegelijkertijd te blijven over waken dat onze aanwezigheid geen afhankelijkheid wordt. En de toekomst? Het pijnpunt blijft de financiering van het centrum. In de komende jaren zal het van groot belang zijn continuïteit in te bouwen en daarvoor blijft Belgisch geld (voorlopig nog) noodzakelijk. Uiteraard zijn we van bij de start op zoek gegaan naar lokale partners en sponsors, maar de noden zijn in een land als Zuid-Afrika zo onnoemelijk groot dat de middelen waarover lokale autoriteiten en financiers beschikken verdeeld moeten worden over ontelbaar veel projecten. Elke bijdrage is dan ook van cruciaal belang om van Die Sterreweg ook op lange termijn een succesverhaal te maken.

Frank Schamp - Platanendreef 6 - 09 356 97 27 - frank.schamp@skynet.be - 230-0366025-64 t.v.v. Cunina VZW - Zuid-Afrika

“Reeds meer dan 10 jaar zijn wij vrijwilliger/peetouder bij Cunina en het unieke van de organisatie is dat je als peetouder een kind krijgt toegewezen waar je daadwerkelijk contact mee hebt en kan mee corresponderen. Wij kijken steeds uit naar de brieven die we van ons petekind krijgen want zo blijven we op de hoogte van de schoolresultaten, leefsituatie enz.” november’09

Grote kortingen

tot 30% op grasmaaiers in stock ANT BIJ U UR T TA

â&#x20AC;? IS U H

" RE S

Dorp Oost 84 - 9080 Lochristi - Tel: 09.355 55 82 - www.imschoot.be

Proeverijdagen Restaurant bij u thuis

31 oktober en 1 november 2009 Van 10 tot 18 u.

Tijdens deze drie dagen kan u kennis maken met de nieuwste produkten die u worden voorgesteld. Op verschillende proefstanden met wijnen en andere delicatessen zullen uw smaakpapillen aangenaam geprikkeld worden. Wij hopen u te mogen ontmoeten en te kunnen verwennen met een aparte verrassing. Restaurant bij u thuis Antwerpsesteenweg 2 9080 Lochristi Tel.: 093568612 www.restaurantbijuthuis.be

Voor al uw exclusieve accessoires : hoedjes,sjaals, juwelen en kousen voor dames,heren en kinderen... Kom een kijkje nemen bij Huis Feys! van 1 tot 15 november -10% op alle slaapmode

Kom een kijkje nemen bij Huis Feys!

Nummer9080

Gros

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

Zuid-Afrika, provincie KwaZubu Natal, Eshowe. In Zuid-Afrika hebben 13 % van alle kinderen onder 18 jaar hun moeder of vader verloren aan AIDS. In totaal wordt het aantal aidswezen in Zuid-Afrika op 2,2 miljoen geschat. Zo ontstaan er in deze regio enorm veel zogenaamde “child-headed households”, waarbij de oudste kinderen de rol van vader en moeder overnemen en zorgen voor hun jongere broers en zussen. In KwaZulu Natal schat men dat er zo 15 000 gezinnen zijn, waar dus een gebrek aan liefde is, aan aandacht en affectie, waar er psychologisch leed is, misbruik, ondervoeding, ziekte en isolatie…Voor ons project in Eshowe (Zuid-Afrika) werden er vijf familiehuizen gebouwd in een soort U-vorm, voor in totaal 30 weeskinderen. De noodzakelijke voorzieningen zijn aanwezig. Deze huizen worden als ‘community family homes’ gebruikt, een concept van onze partner Thokomala, en bieden elk plaats aan zes kinderen met hun zorgmoeder. Door middel van peterschappen (30 euro/per maand en fiscaal aftrekbaar) kunnen ze dagelijks naar

school, en een sociaal werker van Child Welfare South Africa geeft hen psychosociale begeleiding. En Cunina groeit nog steeds? Zeer zeker. Toen we ons engageerden, betrof het slechts een paar honderden kinderen, maar ondertussen steunt Cunina dagelijks meer dan 2000 kinderen. Door een beroep te doen op een uitgebreid netwerk van vrijwilligers kunnen wij de kosten zo laag mogelijk houden en wordt van elke 30 euro donatie, 25 euro doorgestort naar het kind. Het saldo wordt gebruikt voor de administratieve kosten. Bovendien organiseren wij inleefreizen, heel belangrijk vinden wij dat. Zo hebben bij een laatste bezoek van onze peetouders sommige kinderen wel een dagreis gestapt om hun peetouder in levende lijve te kunnen ontmoeten en te bedanken.... Je ziet dus, elke gift, hoe klein ook, is geen druppel op een hete plaat!

Dirk De Munter - Bosakkers 11 - 09 356 64 74 - dirk.de.munter@dvvlap.be 799-5500000-05 op naam van Wereldsolidariteit t.v.v. Wereldsolidariteit - Benin

“Wereldsolidariteit is de Noord-Zuid-solidariteitsbeweging van het ACW en ze wil structurele veranderingen brengen met duurzame oplossingen. Dankzij Wereldsolidariteit kunnen onze partners rekenen op een internationaal netwerk waar solidariteit écht werkt.” Benin. Wereldsolidariteit is een verhaal van kracht en moed, laat Dirk ons weten. Kracht om beweging te krijgen in de vastgeroeste, ellendige arbeidsstructuren in het Zuiden. Kracht om situaties uit te roeien waarbij kinderen, vrouwen en mannen schandalig uitgebuit worden en tot 70 uur per week moeten werken voor een loon dat amper voldoende is om van te overleven. Er is moed nodig om je ondanks de bedreigingen met ontslag (of erger!) te blijven inzetten voor de vakbondswerking in je bedrijf. Het vereist heel veel kracht om een mutualiteit uit de grond te stampen, zodat zieken niet aan hun lot overgelaten worden, omdat ze de dokter of de medicijnen niet kunnen betalen. Zodat vrouwen niet bevallen in mensonwaardige omstandigheden En daar stellen jullie dan steun tegenover? Precies. Wereldsolidariteit geeft steun aan arbeiders die zich verenigen, aan jongerenorganisaties en aan de allerzwaksten, zoals ouderen, migranten, vrouwen of kinderen... o.a. in de vorm van kleine leningen (microkredieten) om bv. een eigen zaak te starten of in de vorm van toegankelijke gezondheidszorg via kleine mutualiteiten. En concreet? Dit jaar kozen wij voor de oprichting van mutualiteiten in Benin, een WestAfrikaanse kuststaat. De hele gezondheidszorg is daar één grote piramide, met aan de top het Ministerie en onderaan 34 zones van 100 000 tot 200 000 mensen. Helaas krijgt slechts een derde van de bevolking ook écht professionele hulp. Oorzaken? Slecht vervoer, slechte wegen. Ze bereiken de centra dus niet. Bovendien zijn de zorghuizen onvoldoende uitgerust en hebben ze te weinig gekwalificeerd personeel. Voeg daarbij dat de staat zich steeds minder inlaat met de bekostiging van het systeem, en je begrijpt dat de mensen het ginds enorm moeilijk krijgen. Een paar cijfers om dit te illustreren? De levensverwachting is er maar net boven de 50 jaar en 1 op de tien kinderen sterft. Bedroevend toch?

En mutualiteiten moeten voor verbetering zorgen? Zeker. In Benin ontstonden de eerste vormen van mutualiteiten in 1994, maar er is nog steeds geen juridisch kader. Wel werkte het Ministerie van Gezondheid in 2007 de ‘Ontwikkelingsstrategieën voor mutualiteiten 20072011’ uit, waarmee zij het aantal leden van mutualiteiten willen vertienvoudigen tegen 2011. Mutualiteiten zijn immers hét middel om de toegang tot de gezondheidszorg te verbeteren, het systeem betaalbaar en kwalitatief goed te maken, en via cursussen aan alfabetisering te doen, en een mentaliteitswijziging te bekomen. Wat wil je zeker zelf nog kwijt? Twee dingen. Ten eerste: het is hier inderdaad crisis, maar toch… we mogen echt niet vergeten dat we hier wél een gezondheidszorg hebben, en sociale zekerheid bij ziekte, vervangingsinkomens voor wie zonder werk valt… Beeld u eens in wat het moet zijn om niets van dat alles te hebben, zoals ginds? En ten tweede: in naam van Wereldsolidariteit en van het ACW Lochristi zouden wij ons bestuur met aandrang willen verzoeken een degelijk Noord-Zuid-beleidsplan op het getouw te zetten, zoals schepen Claes in de vorige legislatuur al had gedaan.

november’09

Little

People

Little-People - Dorp Oost 80 - Lochristi - Tel: 09.335 47 48 - www.little-people.be

Kris Van Hof-Verheyen BVBA

keukens

badkamers

totale interieurinrichting

Specialiteit

maken van naadloze werkbladen, douches, badbekleding,... in solid surface, gyprocwerken Kris Van Hof-Verheyen - Kerkstraat 96 - 9080 Zaffelare Tel: 09/356 72 12 - www.interieurvanhof.be

BVBA

Verdwaald

Gedicht

(aan Alex Lagacie â&#x20AC; 17-8-2009)

Als ik verdwaald zal zijn in â&#x20AC;&#x2122;t leven en als kind ontheemd de nacht in moet, zal iemand mij dan tegenwenen en woorden spreken, twee, drie, een enkele groet? Wil mij staande houden vriend die ik niet ken mij in het maanlicht houden als een breekbaar watermerk en mij liefhebben, mij weer leren zingen dat de diepste nacht ooit de volste hemel brengt.

lvdv

Nico’s

Drinkmarket Geachte wijnliefhebber, naar aanleiding van de eindejaarsfeesten nodigen wij U uit op onze wijndegustatie op vrijdag 30 en zaterdag 31 oktober van 19 tot 22 uur en op zondag 1 november van 11 tot 18 uur. Wij stellen u een gevarieerd aanbod voor en hopen u te mogen verwelkomen. Wij verfijnen dit met een artisanaal buffet.

Een greep uit ons wijnassortiment in promotie.

Bear crossing chardonnay 2008 Bear crossing shiraz 2008 South Australia

€ 4,70 (5+1) Piccini rosso 2007 Piccini bianco 2008 Toscana € 3,80 (5+1) Chateau Lagrange Les tours 2006 Bordeaux Supérieur € 6,95 (5+1) Sancerre Domain Bailly 2008 € 13,35 (5+1)

Tot dan!!

Nico & Kathy DE CLERCQ - Dorp West 134 - Lochristi - tel: 09/355.11.97 - info@nicosdrinkmarket.be

Nu bij Maatwerk

Plaatsing gratis* (* actie november ‘09)

www.maatwerk.be

Toonzaal Maatwerk Dorp West 119 - Lochristi - Tel: 09/345 44 84 - Open van 9u30 tot 12u en van 13u tot 18u

nummer

9080

Nummer9080

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

jonge Lootse wolvin

Inge Suys

Kan het zijn, dat achter mijn ietwat stekelige en soms zelfs pedante façade, dan toch een zweempje nostalgische gevoeligheid schuilgaat? Het is zeker zo. Hoe komt het anders, dat ik je meer en mis, lieve M? En zeker nu, met die barre allerheiligentijd weerom voor de tochtende deur. Mensen beginnen spontaan krom voorover gebogen te lopen. Hele tonnen gele, rode en bruine herfstbladeren ontwijkend. Dan wordt een melancholisch mens automatisch vervuld van droevige herinneringen. Het is vreemd, dat net nu de zon zo haar best doet om heel hard op je graf te schijnen, de bloemetjes rondom rond een vage lenteglans gevend. Dat maakt de hele situatie moeilijk en hard. Hard om daar dan weer naar toe te gaan, tegen beter weten in. Want ik weet op voorhand, hoe opgewekt ik ook vertrek, bij elke stap dichter bij jou, worden mijn stappen zwaarder en trager. En doen dikke, hete tranen hun best om zich te laten gelden. Sta ik dan. Wat onhandig, want doe je met je handen aan een graf? Gebedje dan maar. En nog eentje, en nog eentje. Niemand weet dat ik hier ben. Tenzij je me ziet natuurlijk, lieve M. Dan heeft het allemaal wel zin. Want dan weet je, dat B niet alleen is met zijn verdriet, ook uw tsjolleke kan er niet omheen. Het lukt wel hoor, maar als de zon me toont dat het toch niet meer hetzelfde is en nooit meer zal zijn, dan is dat telkens weer eens slikken. Dus denk ik aan vroeger, toen je nog alles kon. Ik zie beelden voor mij van jou, verdiept in sacrale bezigheden. Ik hoor je ze nog zeggen, de sappige uitdrukkingen van op den boerenbuiten. En af en toe gooit B er ook nog eentje tussen: “Elk zijn schelle elk zijn spel”, is zo’n spreekwoordelijk pareltje dat te goed is om in een woordenboek neer te poten. Het komt hierop neer: “moeidumee-uweigenzakes!” De zegswijze: “Eén soldaat een vecht toch niet”, kan aangewend worden voor wie twijfelt of hij/zij een glaasje wijn zal nemen. Ja dus. Er komt blijkbaar heus geen oorlogje van. En bij honger was er altijd een “sandwichke met muziek”, zijnde een schelle hesp of kaas. Door de mist van mijn tranen heen moet ik lachen als ik denk aan je bloedeerlijke mening over de wereld rondom jou. Je was soms zo direct dat velen daardoor van hun apropos werden gebracht, maar die hadden het dan zeker wel net zo verdiend. “Oeioei dat is toch een lelijk mens,” hoorde ik je eens zeggen over een buurvrouw, en ja, het was de nagel op de kop, het arme mensje stond inderdaad niet op de eerste rij toen God de schoonheid uitdeelde. Ze had wel wat weg van een hermafrodiet. Maar niemand durfde het tot die dag zo zonder omhaal zeggen. Maar jij wel. Geen halfslachtige schijnoplossingen voor jou, boem patat erop en wie niet mee is moet maar volgen. Gelukkig heb ik eerder je lichtzinnigere eigenschappen geërfd, in die zin dat ik net als jij wel hou van een grapje hier en een grolletje daar. Tot je me aanmaande “dat er nog schriemen van ging komen, schobbejok!” En dan was de lol eraf, natuurlijk. Daar sta ik dan weer aan te denken, in de vroege novemberzon. Maar de poorten sluiten, en thuis wacht er nog iemand op mij. Dus het is tijd, ‘t is weer eens mooi geweest. Je kan je ogen wel sluiten voor feiten, maar nooit voor herinneringen.

Tsjolleke Het is herfst maar net nog zag ik geluk in je ogen en mond. Je armen die me nog één keer omsloten, ik stroomde vol van een nooit gekend gevoel. Want ik wist net als jij dat het je afscheid was. Zonder wat te zeggen, wist ik net als jij, waarvoor ik eigenlijk gekomen was. Als elke gedachte was de tijd langzaam van je afgevallen. Ik boog over jou. Ik zag even de zon. Niet denken, dacht ik, niet denken aan hoe het zou zijn zonder jou met enkel herfst rondom mij.

9080

nummer

straatnamen door

Bert Vervaet

Bastelare, Rozelaardreef en Lichtelare Een “laar” was oorspronkelijk een laaggelegen open plek in een bos. Het woord is verwant aan het Franse woord “clairière”, wat eveneens open plek in een bos betekent. Lichtelare was een licht, een helder laar. Bastelare komt van “bhadh” dat bruin betekent, zoals in het Latijnse “badius” dat roodbruin betekent. Rozelaar komt van het Germaanse “rausa” dat riet betekent, dus open plek waar riet was. Lichtelare en Rozelaar waren grote landbouwuitbatingen, die door de Gentse Sint-Baafsabdij werden gesticht in de twaalfde eeuw. Aan Rozelaar, werd het buitenverblijf van de abt verbonden. Bastelare was een langgerekte zandrug. Ook daar werd in de twaalfde eeuw een landbouwuitbating opgericht, namelijk Rietwinkel, dicht bij de grens met Lokeren. De keuze van die plaatsen had wellicht te maken met de nabijheid van de Lede, die in de middeleeuwen een bevaarbare waterloop was.

november’09

De Lootsche baton

1 Nummer9080

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

3 4

We geven onze Lootsche estafettestok door aan een ‘groepsmens’. De gekozen loper bepaalt wie overneemt. Enige beperking: er wordt het liefst tot buiten de deelgemeente gelopen. En ’t moet met liefde zijn, dat de baton doorgegeven wordt. (sh)

Anneleen Deduytschaever moest niet lang nadenken en gaf prompt de stok door aan schoonbroer in spe: David Van der Jeugdt.

David Van der Jeugdt. 20 jaar, elektricien van opleiding en beroep, zo goed als getrouwd met Fien Deduytschaever. En voor zover ik het me kan herinneren, al 20 jaar Zaffelarenaar.

Het begon allemaal ongeveer 14 jaar geleden, op zondagnamiddag ging ik voor de eerste keer naar de KSA, wat voor mij toen nog een onbekend terrein was, maar ik had de smaak direct te pakken. Eindelijk, na 6 jaar verveling op zondagnamiddag en alle Jommekes van voor naar achteren te hebben bekeken, kwam de KSA in mijn leven. Ik keek er elke week weer naar uit om daar op de KSA te ravotten en daarna modderzwart naar huis te keren. Nadat ik 11 jaar lang het varken heb uitgehangen, kreeg ik plots verantwoordelijkheidszin en moest ik zelf kleine varkentjes gaan temmen. Sinds 2006 zit ik in de leidingsploeg van KSA Zaffelare. Twee jaar later heeft Arnout de Cleene mij de fakkel van het hoofdleiderschap doorgegeven. Ik had niet gedacht dat “hoofdleider zijn” zoveel dingen met zich meebracht; feestweekend, kerststerrenverkoop, kamp, en natuurlijk de activiteiten op zondagnamiddag. Maar al gauw kreeg ik de kneepjes van het vak onder de knie. Soms zorgt het wel eens voor bloed zweet en tranen, maar als je ziet dat alles goed loopt, iedereen van je leidingsploeg zijn best doet en vlot meewerkt, is het nog zo leuk om elke zondagnamiddag die lachende kinderen en ondeugende pubers te zien ravotten. Ik vind “jeugdbeweging” dan ook zeer belangrijk voor kinderen en jongeren, het is een bron van vriendschap, het is veel gezonder en plezanter dan virtuele spelletjes op de playstation, en eens je wat ouder begint te worden leer je het beestje verantwoordelijkheid kennen. Soms met een traan en een glimlach leer je de dingen die je al dan niet mag. Ik hoop dit nog zo een paar jaar vol te houden en dan geef ik de fakkel door aan Brecht, ook een gemotiveerde leider uit ons fantastische leidingsteam. Bij deze geef ik de “baton” door aan Ase, een spontane enthousiaste jongedame die zich engageert voor KSJ Zeveneken.

36 november’09

Ase Van de Vijver. Eerst even David bedanken dat ik het rubriekje verder mag afwerken. Mijn naam is Ase Van de Vijver, ik woon in Zeveneken en studeer sociaal werk Aan de Artevelde Hogeschool in Gent. In mijn vrije tijd breng ik veel tijd door in Zaffelare en hou ik wel van een beetje muziek, tekenen, vrienden, Gent,… Maar waar toch het meeste tijd in kruipt is natuurlijk de KSJ. Elke week houden we de vrijdag avondvergaderingen om plannen te bespreken en om voor te bereiden voor de volgende dag. Onze proost meneer pastoor is ook steeds van de partij. Zaterdagmiddag geven we om de twee weken activiteiten van half 2 tot 5 en maken we veel leute. Ikzelf geef nu leiding aan de oudste groep en tot nu toe is dat al een heel goeie ervaring geweest. Ik sta al drie jaar in de leiding en ik moet toch wel zeggen dat ik een fantastische leidingsgroep heb. Iedereen zet zich op zijn eigen manier wel in voor de KSJ. Zo heeft iedereen ook zijn eigen taken, mijn taak is bv. de vuilbakken buitenzetten, maar sommige mensen die mij kennen weten dat ik een warhoofd ben en dat ik zulke dingen vaak vergeet… Oeps! De KSJ is echt een hele leuke bende en onze bende telt nu al zeker meer dan 100 leden. Een prachtige groep om ieder jaar weer samen mee op kamp te gaan. Nog snel even wat reclame maken ;) We hebben ook een website waar je alle informatie kunt vinden over de KSJ: WWW.ksjzeveneken.be Nu zou ik graag het rubriekje verder doorgeven aan een vriendin van mij, Charlotte de Bruyne. Zijn houdt zich tegenwoordig bezig met het schrijven van een toneelstuk en het leek me wel intressant om de mensen eens te laten weten hoe dat alles in zijn werk zit. Dus Charlie… Bring it on!

Nummer9080

De Lootsche baton

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

Ik ben dus inderdaad Charlotte De Bruyne, geboren op 11 september 1990, dochter van Annick De Wilde en Luc De Bruyne en zus van Pauline De Bruyne. En eigenlijk ben ik tot nu toe altijd al gelukkig geweest. Mijn kinderjaren waren zalig, school is ook altijd goed gegaan, ok ja hier en daar kom je wel eens een minicrisis tegen maar ok, zoals ik al zei: gelukkig. Op mijn 12de nam mijn moeder me mee naar het toneelstuk Balmoral in de Kopergietery in Gent. En ik zat daar te kijken naar die jongeren die op scène mochten staan en ik was stikjaloers. Niet lang daarna mocht ik zelf in de Kopergietery beginnen. Op dat moment is volgens mij mijn kindertijd definitief gestopt en mijn jeugd begonnen. Wat volgde waren zalige jaren, ik heb mij in dat huis compleet gevonden. De Kopergietery was meer dan de plek waar ik mijn hobby beoefende, het huis waar mijn eerste lief rondliep, mijn beste vrienden uit gevloeid zijn, Gent was gelijk aan Kopergietery, een wereldje apart. Toen ik 17 was had ik het eigenlijk gehad met de Kopergietery, het huiselijke gevoel was niet meer wat ik wou. Ik wou verder en minder brave dingen doen. Ik zat in een typisch fuck you-gevoel. Even later, het perfecte antwoord: de productie ‘Pubers Bestaan Niet’. Kopergietery ism het gezelschap Ontroerend Goed, ik bedank hen nog steeds voor die keuze. Samenwerken met de regisseur Alexander Devriendt was een echte eyeopener. Een zalig andere aanpak, eindelijk een total loss in de repetities, eindelijk altijd net iets te ver gaan en alles zwaar pushen. Dat heerlijk repetitieproces heeft zijn vruchten afgeworpen. We reizen nu al een jaar en half de wereld rond en ik heb door ‘Pubers’ de zaligste zomer van mijn leven achter de rug. Door ‘Pubers bestaan niet’ weet ik eindelijk wat ik wil. Het is nu mijn tweede jaar Conservatorium Drama en ik ga eindelijk met een doel naar school. Het voelt goed om met een visie rond te lopen. Sinds ‘Pubers bestaan niet’ heb ik meerdere keren met Ontroerend Goed samengewerkt. Op dit moment zijn we bezig aan een nieuwe voorstelling: ‘A Game Of You’, we gaan proberen het publiek te confronteren met zichzelf. Ik nodig u allen in april uit in de Vooruit in Gent. Ik geef graag door aan Paul De Wilde. Toen ik in Zaffelare naar school ging was hij daar leraar en ik vond zijn humor hilarisch. Hij is een figuren uit mijn kindertijd die ik niet ga vergeten denk ik.

Paul De Wilde: Geboren op tweede Kerstmis in het jaar na de wereldtentoonstelling in ons land. Wil zeggen dat ik dit jaar nog Abraham zal ontmoeten. Is niet te geloven. Ben dan ook al lang gehuwd met Greet, hebben samen 3 nakomelingen, genaamd: Jan, Lien en Sara, natuurlijk schatten van kindjes of wat dacht u. Geboren en getogen op het Persijzer te Zaffelare waar ik nog steeds woon. Moet daar wel goed zijn. Ben zelfs een oud-leerling van het jubilerende schooltje aldaar. Maar deze baton loop ik voor Beervelde, zoals je dra zal merken. Kreeg de baton van een aardig meisje, Charlotte De Bruyne. Zat ooit, al lang geleden, in mijn klas. Was een voorbeeld voor de maatschappij. Nu waarschijnlijk ook nog! Wens haar meteen het allerbeste! Momenteel werk of vertoef ik te Beervelde, in De Sprankel. Ik heb het hier erg naar mijn zin. Ben hier nogal vaak ook. Mijn echtgenote vraagt zich soms af of ik hier met eieren lig. Het is natuurlijk een heel goede school of wat dacht je anders. Ze wordt bemand door verdienstelijke zorgzame bekwame personeelsleden. Hopelijk lopen ze nu niet naast hun schoenen. Vriendelijke ouders en buren, toffe enthousiaste kinderen zorgen nog voor een extraatje. Voordien was ik 25 jaar meester in De Weg-Wijzer te Zaffelare. ‘t Was daar zeker ook een fijne tijd. In mijn vrije tijd, die momenteel nogal schaars is, verkies ik buiten in de vrije natuur te zijn. Mijn roots respecterend hou ik ervan in mijn moestuin te werken. Ik beschik ook nog over een kleine dierentuin. Werk eigenlijk graag met mijn handen, ben zeker niet geboren om op een bureau te zitten. Zal dan toch de verkeerde job gekozen hebben, of niet. Op school moet je echter zowat allround zijn, dus ook klusjesman. Mijn en onze gezamenlijke wens: het beste voor de ons toevertrouwde kinderen. En denk eraan: Iedereen kan iets, niemand kan alles!

november’09

Sport is het beste

medicijn

Te weinig beweging, stress en verkeerde voeding plegen een aanslag op onze gezondheid. nicotine, alcohol en teveel koffie doen er nog een schepje bovenop. Het gevolg is : we voelen ons slap, steeds minder productief en worden ziek. Een proces dat niet te stoppen is? Nee! Er is een eenvoudig, maar zeer effectief tegenmiddel: sport!

Krachttraining voor de spieren Regelmatig trainen is goed voor de opbouw en het in stand houden van het gehele bewegingsapparaat. We vestigen vooral onze aandacht op de training van buik- en rugspieren om problemen met de rug te voorkomen. Daarnaast verliest iedereen vanaf zijn 40 jaar, 3 % procent spiermassa per 10 jaar. Je doet er dus goed aan om met krachttraining te beginnen. In onze fitnessclub vind je een ruime keuze aan krachttoestellen. Alleen al voor krachttraining is er een oppervlakte van 300m2 beschikbaar. Deze oppervlakte is onderverdeeld in verschillende zones, voor beginners en gevorderden en afgestemd op het doel van de training.

Cardiotraining tegen stress Sport maakt sterker. Het hart heeft minder slagen nodig om het bloed door de bloedvaten te pompen. Op den duur dalen daardoor de bloeddruk en je hartslag in rusttoestand. Je bloedvaten worden ontlast, je wordt minder snel moe en je voelt je fitter. Voor een gerichte conditietraining zijn onze vele cardiotoestellen beschikbaar, zoals de fiets, crosstrainer, loopband, roeier en de stepper.

Bescherming tegen botontkalking In beweging blijven is belangrijk voor het behoud van de botten en biedt de beste bescherming tegen botontkalking (osteoporose).

Het beste middel tegen overgewicht Hoe meer spieren actief zijn, hoe meer de stofwisseling van het lichaamsvet gestimuleerd wordt. Als je regelmatig traint, heeft dat een blijvende positieve invloed op het afbreken van vet en dus je figuur.

Garantie voor een goed humeur Het is wetenschappelijk bewezen dat sport bijdraagt aan een goed humeur. Train samen met aardige mensen en leer nieuwe mensen kennen in de prettige sfeer van ons centrum. Kom eens vrijblijvend een kijkje nemen. We nodigen je graag voor een proefweek uit.

Test ons 1 week gratis Fitness, powerplate, sauna, Zumba 速, aerobics, step, BBB, Spinning ...

Schrijf in voor 31 oktober en sport tot 2 maanden gratis!

Dendermondsesteenweg 502 9070 Destelbergen Tel. 09 - 238 16 38

Antwerpsesteenweg 96 9080 Lochristi Tel. 09 - 337 00 92

www.fit-out.be

Nummer9080

Gentikatuur

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

9080

nummer

Gentikatuur is een project van tekenaar GIPI (Gillis Pierre) en het sprankelende evenementenhuis Eventor: een gros karakterkoppen uit Gent en omstreken gevat in een prachtig boek, en dat voor slechts een dozijn euro’s (Standaard Boekhandel). Koppensnellen en smullen, maar!

Gentikatuur

Benoit Verstraeten van de fenomenale BMW-garage in Lochristi, is een Bourgondiër, daar heeft GIPI geen twijfel over laten verstaan. Er zit een guitige glinstering in de ogen, de sprankel van de levensgenieter, er is de Belgische kin die spreekt van vermaarde restaurants, hier en elders, er is de zachte glimlach die het jachtige van de BMW’s perfect weet te combineren met de kunst van het tafelen. Want geef toe, wie naast zo’n prachtige garage ook nog een vriendenclubje als ‘de Boeferclub’ uit de grond kan stampen, is van alle markten thuis. Benoit is ook de man die deze prachtige Gentikatuurboeken in voorraad heeft, aan halve prijs nog wel: zes en een halve euro en deze parel is van u. Knip onderstaande bon uit, of pak je Nummer9080 integraal mee voor wie hem intact wil houden, en word eigenaar van het mooiste Belgische karikaturenboek ooit. Eén adres: Antwerpsesteenweg 81.

Bon

Gentikatuur aan halve prijs: € 6,5 af te halen bij BMW - Verstraeten nv Antwerpsesteenweg 81 - Lochristi

november’09

Nummer9080

Gros

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

Lochristi en Afrika

Een Congolees en Rwandees kwintet

Drie zustertjes, Ria, Rita en Agnes, zoals elk Vlaams gezin er ooit een had, een bevlogen man en een partnerschap tussen St-Lucas Gent en een ziekenhuis in Mosango, dat is ons Congolees en Rwandees engagement. Pastoor David/Parochiewerken - Hoekstraat 16 - 09 355 82 17 – giften op 737-4381914-79 ten name van Parochiekas Zeveneken t.v.v. Zuster Rita Van Theemse

“Er is een dringende behoefte aan een gestructureerde overdekte kookplaats waar de familie van patiënten eten kan klaarmaken voor de patiënten.”

Congo, provincie Bakongo, dorp Muanda. Als oud-parochiaan van Zeveneken is Rita van Theemse er al jarenlang werkzaam als missionaris. Zij realiseerde er al tal van zaken, zoals het bouwen van een wachtzaal en een consultatiekamer in de materniteit, het zorgen voor meubilair, het vernieuwen van sanitair, douches én toiletten, en ga zo maar door. En telkens zij met verlof naar België komt, geeft zij tijdens een weekendviering

toelichting bij haar werk. Met succes overigens. Zo kreeg ze van een arts dat broodnodig echografietoestel, en worden haar hier tal van handgiften toegestopt. En natuurlijk is er ook onze taartenverkoop en hebben we de omhaling in de kerk. Voor het inrichten van de consultatiekamer kon ze dan weer een beroep doen op Memisa voor maar liefst € 7 000, tenminste als er € 13 000 verzameld werd op een andere manier. En gelukkig slaagden we daarin. Er was zelfs een gift van € 10 000 euro.

Rita De Vriendt/ St-Lucas Gent/ Memisa - Kerkstraat 105 - 09 355 82 17 devriendt.rita@telenet.be - 310-0900000-23 – t.v.v. ziekenhuis in Mosango

“Als verpleegkundige in AZ St. Lucas Gent raakte ik betrokken bij het project ‘ziekenhuis voor ziekenhuis’ van Memisa (www.memisa.be). Van alle ziekenhuizen in dit project is Mosango er het beste uitgekomen en uiteraard blijven wij ons partnerziekenhuis verder steunen. Onze hulp is geen druppel op een hete plaat, vele druppels maken een plas en vele plassen maken een meer!” Congo, provincie Banddundu, dorp Mosango. Het project Ziekenhuis voor Ziekenhuis van Memisa, werd gelanceerd in 2004 en omkadert jumelages tussen Belgische en Congolese ziekenhuizen. Elk Belgisch ziekenhuis gaat voor minstens vijf jaar een partnerschap aan met een ziekenhuis in het Zuiden om er de lokale noden te leren kennen, maar vooral ook om ter plaatse structurele ondersteuning te verlenen gebaseerd op wederzijds respect en concrete solidariteit. Concreet wil dit zeggen dat StLucas Gent 20 % van de kosten van het samenwerkingsproject betaalt, de overige 80 % komt van de Belgische Ontwikkelingssamenwerking. En dat systeem werkt? Dat werkt zeker. Structurele steun is verzekerd, en op die manier is er een reële kennismaking met de partners in het Zuiden door het uitwisselen van rapporten, foto’s, getuigenissen en door inleefreizen.. De samenwerking wordt gaandeweg geoptimaliseerd en het breed publiek wordt geïnformeerd over de gezondheidsproblematiek van de kwetsbaarste bevolkingsgroepen aldaar.

40 november’09

En zonder Memisa was dit alles niet mogelijk? Neen, echt niet. Zij steunen de gezondheidszone waartoe de ziekenhuizen behoren, en halen ook de banden aan tussen de gulle schenkers en de plaatselijke projecten. Bovendien hebben ze een werkelijk uitmuntende terreinkennis en beschikken ze over equipes in Kinshasa, Bandundu en de Evenaarsprovincie, die de professionele omkadering verzekeren. Ze weten dus wat haalbaar is en wat niet, welke papiermolen er gemaald moet worden, wat er logistiek nodig is… Maar ook financieel komen ze over de brug: er is het budget voor het organiseren van opleidingen voor het (para)medisch en administratief personeel, er zijn de aanmoedigingspremies voor het personeel, en natuurlijk is er de tussenkomst voor de aankoop van geneesmiddelen en het pedagogisch, didactisch en medisch materaal. Afhankelijk van de prijs/kwaliteit worden de producten in het Zuiden of in Europa aangekocht. Enfin, veel te veel om op te sommen…

Nummer9080

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

Eric Verplancke/ Vrienden van Kasongo-Lunda - Zijstraat 2 - 09 355 79 62 - eric.verplancke@telenet.be 747-4040935-39 zonder attest - 737-0004633-20 met fiscaal attest – t.v.v. Ria Van der Sype (ria_bdom@yahoo.fr). Zie ook groot interview in ons septembernummer 2009.

“Het doet echt deugd om te vernemen dat reeds verschillende van Ria’s leerlingen ondertussen doorgegroeid zijn als dokter of verpleegster, die zelfs tot in Kinshasa gegeerd zijn. Die mensen zijn haar echt dankbaar. Zuster Ria haar verpleegster-verplegerschool is trouwens ook als pilootschool geselecteerd door Memisa. En ja dus, ze levert daar werkelijk schitterend werk!” Congo, Kasongo-Lunda. Dertig jaar lokale ervaring heeft zuster Ria, in tal van functies: ze is verantwoordelijk voor de materniteit en pediatrie, voor de opleiding van de verpleegkundigen, en neemt sleutelfuncties op in het ziekenhuis en in de gezondheidszorg van het gebied Popokabaka dat instaat voor 7 hospitalen en 10 gezondheidscentra in een gebied 3 maal België. Het project waar de gemeente haar steun aan verleent, is het herstellen van het sanitair in de verpleegsterschool van Kasongo-Lunda En jij, Eric, bent degene die die lokale Beerveldse steun op gang heeft gebracht? Het is nu ondertussen al 20 jaar geleden. Ik kwam terug van een 3 maanden durende beroepsopleiding in de Verenigde Staten, en daar was toen veel aandacht voor Foster Parents. In België was dat nog minder bekend, en ik maakte me spontaan de bedenking dat het toch mogelijk moest zijn om meerdere kinderen te helpen, i.p.v. slechts één. Diezelfde maand kwam Zuster Ria op verlof van wat toen nog Zaïre heette, en ik vroeg haar hoe we het best konden helpen. En zij was op zoek naar iemand die haar kon helpen om een dergelijk project op te starten. En zo is alles gestart. Ondertussen zijn we een groep van vier kernkoppels en van vele vaste donatoren. Weet je, voor slechts € 2,5 euro per maand kan het al! En wat voor ons weinig lijkt, maakt ginds al een wereld van verschil?

Jazeker: Er werden al tonnen medicatie, verzorging, schoolbenodigdheden opgestuurd. Er was de technische hulp: oude hospitaaluitrusting, zonnepanelen, rollen prikkeldraad om weiden af te maken, 20 pc’s… Maar ook is er financiële hulp: als je weet dat de leerkrachten jaren niet betaald zijn geweest, is een paar euro voor deze mensen een ware rijkdom. En steeds houden we het doel voor ogen dat ze ginds zelfstandig moeten kunnen bestaan. Vandaar giften voor de aanschaf van koeien, geiten, landbouwwerktuigen… Maar nu gaat al onze aandacht naar het renoveren van de sanitaire installaties en het herstellen van het plafond van een deel van de klassen.

Marcus Bundervoet – Kerkstraat 88 - markus.bundervoet@telenet.be - 652-8039690-24 t.v.v. ASOR (www.asor-vzw.be)

“Het is gebleken dat ook een kleine vzw zoals ASOR prachtig werk kan leveren op het gebied van ontwikkelingssamenwerking en het realiseren van een menswaardiger samenleving ook in Afrika, maar alleen en voor zover er weldoeners gevonden worden die financieel daadwerkelijk willen helpen.” Rwanda - Kigali – Kicukiro. Omer Verbeke, voorzitter en afgevaardigd bestuurder van ASOR vzw (Action pour Scolariser les Orphelins du Rwanda), realiseert de bouw van een schoolgebouw in Kicukiro (Rwanda) voor de minstbedeelden en controleert ter plaatse de goede en correcte uitvoering ervan. ASOR immers, wil de vele wezen t.g.v. de genocide een menswaardige toekomst bieden. En hoe kwam jij als honkvaste Zaffelarenaar bij die vereniging terecht, Marcus? Welnu, Omer Verbeke is mijn schoonbroer en hij is de penningmeester van ASOR. En de motivatie om hem bij te sprin-

gen was vlug gevonden: meebouwen, ook in Afrika, aan een zinvolle en eerlijke wereld, vooral dan voor de minstbedeelden. Wat werd er ter plekke al gerealiseerd en wat staat er nog op til? De ruwbouw van het schoolgebouw is grotendeels voltooid, maar de afwerking moet nog gebeuren. Bovendien streven we nog naar

november’09

Dirk Van Kerkvoorde

afsluitingen - hekkens - automatisatie - las- en smeedwerk - trappen, leuningen en schouwkappen - Parlefonie en videofonie - verkoop Bekaertmaterialen - tuinverlichting

Persijzerstraat 21 - Lochristi - Zaffelare - 0495/23 78 59 - vankerkvoordedirk@skynet.be

www.lo-immo.be t. 09.342 77 77 Nu in Dorp Oost 32a

Welkom

in ons nieuw kantoor

te huur I Zaffelare

met Ster Garantie exclusief bij LO-IMMO

Centrum

te koop I Moerbeke I Centrum

Grote open bebouwing met 4 slpk en een grote garage/magazijn op een terrein van 960m² aan het centrum van Moerbeke. Omv: Keuken, living, 4 slaapkamers, inkom, kelder, badkamer met douche, uitgestrekt tuin, garage/magazijn, berging. Te Renoveren. VRAAGPRIJS: 280.000 euro

Ruim 2 slpk app van 91m² met een groot terras achteraan, garagebox en berging, gelegen in het centrum van Zaffelare. Omv een mooie grote living, grote open keuken volledig ingericht met koelkast, vaatwas en oven, berging, 2 slpk, Badkamer met ligbad/douche. vrij op 1 okt. Huurprijs: 680 euro

te koop I Lochristi I Dorp-West

Mooie recente halfopen woning met 3 slpk op een terrein van 360m². Instapklaar en hoogwaardig afgewerkt! Rustig gelegen in centrum Lochristi. Verkoop met garantie! VRAAGPRIJS: 297.500 euro

Nummer9080

Gros

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

mogelijk twee ateliers om technisch onderricht aan minstbedeelden in Rwanda te bevorderen. Maar je hebt er vertrouwen in? Uiteraard. Vorig jaar nog, op 21 november 2008 werd een feestzitting gehouden in Kigali (Rwanda) ter gelegenheid van het tienjarig bestaan van een project van de Women’s Association for World Peace/

RWANDA. Samen met 3 Japanners en 2 Afrikanen ontving Omer Verbeke er de onderscheiding “Ambassador for Peace” toegekend door de interreligieuze en internationale federatie voor de Wereldvrede. En dat is toch een mooi teken van appreciatie en dat we goed bezig zijn.

Zuster Agnes Verbrugghen wordt geholpen door zus Anna Dorp Oost, 32/204- 09 355 61 58 - 747-4131837-52- t.v.v. zuster Agnes Verbrugghen

“Ze noemen mijn zus soms een tovenaar omdat ze met de vele giften van de gemeente, parochie en scholen en met de vele handgiften werkelijk wonderen verrichten kan.”

strijd Wedstrijd Wedstrijd

Rwanda –Nyamasheke. Dicht tegen de grens met Congo, het Kivumeer en de stad Bukavu, is zuster Agnes Verbrugghen verantwoordelijk voor maar liefst 450 internen hoger onderwijs, die later les willen geven in biologie en scheikunde. Ze realiseerde er ook de infrastructuur, zoals het installeren van een watertank, omheiningen, dak- en plafondherstellingen, aanschaf van meubelen en kookgerei… En nu is ze druk in de weer om toiletten en douches te installeren. Rwanda heeft de laatste jaren zoveel geleden, dat onze steun blijvend nodig is. Zus Anna hoopt dan ook dat ze nog vele jaren dit project mee mag dragen en schragen.

Hallo, Wij zijn 2 veertigers met 2 kleine, drukke “kotters” en we zijn op 27 oktober 25 jaar samen. Om dit te vieren lijkt het ons leuk om eens met ons tweetjes te ontsnappen van ons “stressy” leventje en weer eens lekker te genieten met ons tweetjes. Een weekje MARRAKECH zou natuurlijk de kers op de taart zijn voor ons. Hopelijk mogen we van daaruit een kaartje naar jullie sturen. 1 week Marrakech (Marokko) in All Inclusive, voor 2 personen Groetjes, “Wij zijn 2 veertigers met 2 kleine, drukke “kotters” en we zijn op 27 oktober 25 jaar samen. Om dit te vieren lijkt het ons leuk om eens te ontsnappen aan ons “stressy” leventje en weer eens lekker te genieten met ons tweetjes.” Nancy De Bolle en Guy Janssens Zo begint de mail van onze winnares, Nancy De Bolle uit de Tomboslaan. Prachtig toch, zo’n cadeau voor een zilveren Tomboslaanbruiloft, 21 bijna dag op dag? En wij delen hier op de redactie in hun vreugde, hoor, want zijn dolblij dat er een Lochristinaar uit 9080 Lochristi de bus viel. Onze prijsvraag werd immers zowat gehackt, moet je weten, en op nationale websites geplaatst. We moeten dus

Zilver bruiloen Winnaar van de wedstrijd ft

leergeld betalen hier op de redactie, en de volgende keer vermelden dat alleen Lochristi en aangrenzende gemeenten mogen participeren. Akkoord? Gelukkig bleken de Lootse gegadigden nog massaler, en prikte het vogelpikje zich vast op Nancy. Eind goed, al goed dus. Stuur je ons zalige foto’s en een prachtig relaas uit Marokko, Nancy! Beloofd?

www.jempireizen.be november’09

La Bella Donna OPENDEUR VRIJ

- ZAT - ZON

6 - 7 - 8 NOVEMBER

Huit Triumph Lou Lejaby Sapph Sapph beach Woody Luna di Giorno Blugirl Marc O’Polo Valisere Bananamoon Björn Borg Ten Cate Selmark Home kousen Cyell Barbara

9080.indd 1

10% KORTING

Dorp-West 51, 9080 Lochristi - 09 356 78 43 info@labelladonna.be - www.labelladonna.be

19/10/09 12:08

Nummer9080

Novemberactiviteiten

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

November

Kalender Boomplantactie Natuurpunt Moervaart-Zuidlede

Bestellen kan nog tot 14 november Bestelbon downloaden kan via www.heidebos.be, info: dirk@heidebos.be

Toneel: ‘t is in de valies’

Toneelgezelschap Forum77

In het parochiaal centrum Oude Bareel zaterdagen 7 , 14 en 21 nov 20u, vrijdagen 13 en 20 nov 20u, zondagen 8 en 15 nov 18u inkom: 7 euro, reservatienummer: 0494 66 37 98 op alle werk-en speeldagen van 17-19u. mail: forum77boeking@telenet.be, info via de website: www.forum77.be

Crea : Kiekens van papier maché

Maandag 9 & 16 november 2009

Kvlv Zaffelare, in de oude bib (beneden) te Zaffelare om 19u30, info: Tineke 09/355.31.65

Vrijdag 23 oktober 2009

Moeder Courage en haar kinderen

Cultuur Zaffelare, 20u Sint-Hubertus Zaffelare

Vrijdag 23 oktober tot zondag 25 oktober

Weekend van de Jeugd

Jeugdraad en jeugddienst Lochristi; info. 09/355 65 66 of jeugddienst@lochristi.be

Zondag 25 oktober 2009

Ontbijten met Reinaert in Hijfte

Willemfonds Lochristi, 8.30 uur in zaal Hermeline Hijfte Center, info: Robert Steens 09/355.81.98 of robertsteens@hotmail.com

Aperitiefconcert Ossekermis

Harmonie Willen is Kunnen Lochristi 11.30u 12.30u feesttent in de Smalle Heirweg

Maandag 26 oktober 2009

Lekker gezond koken met weinig geld KVLV Zaffelare, 19.30u in de oude bib (beneden) Zaffelare, info: Rosette 09/355.63.78

Zaterdag 31 oktober 2009

Uw nieuwsberichten of activiteiten in Nummer9080? Bezorg ons tijdig alle informatie via de website www.nummer9080.be/berichten of op ons adres.

Voor een volledig overzicht van alle nieuwsberichten en komende activiteiten, surf naar www.lochristi.com.

velde om 19u, Info Katrien 09 326 05 22

Kinderkookles rond Halloween

Kvlv - Zaffelare; oude bib (beneden) Zaffelare om 14u, info: Tineke - Tel. 09/355.31.65

Woensdag 4 november 2009

Bakken met Pierre

Kvlv - Beervelde; De Kring, Kloosterstraat, Beervelde om 14u en 19u, Info: Veronique 09 346 88 71

Donderdag 5 november 2009

“De wereld rond met vtbKultuur “

Reisreportage “Roemenië”, om 20 uur in de polyvalente zaal Bibliotheek Reinaert, Lochristi, leden 4€ - niet leden 5€, Info : Paul Denis, 09 356 94 20 vtbKultuur.lochristi@skynet.be

Zaterdag 7 november 2009

4 - urenloop

11.11.11-comité Lochristi, in en rond het Jeugdhuis Lodejo van 14 tot 18u, 5 lopers per team 10€ per team, info: Dirk Everaert, 4-urenloop@telenet.be, 09/3568513.

Veel werk handen maken licht werk!

Natuurpunt Moervaart-Zuidlede, een werkdag op de Turfmeersen 9u of 14u, Info: lou.roelandt@skynet.be tel: 09/348 70 31 of 0494/826 326 of Herwig De Bruycker 09/355 13 88

Zondag 8 november 2009

Bio-ontbijt

Licht op Groen!, Gezinsbond, JNM, Oxfam, Natuurpunt en VELT i.s.m. natuur- en dieetvoeding ‘t Lang Leven en bloembinderij Naudts-Boone; Jeudlokalen Orphanimo 8u tot 10u. Info: ‘t Lang Leven 09/355.09.65 of tlangleven@telenet.be

Herfstwandeling

Kvlv - Beervelde, afspraak Dorp Beervelde 13.30u, info: Ingrid 09 355 96 37

Groepsfietstocht 35km

Donderdag 12 november 2009

Speelgoedbeurs

Kvlv - Beervelde, De Bonte Koe, Beervelde-Dorp 20u, bespreking boek ‘Ontaarde Moeders’ van Renate Dorresstijn, Info: Denise 09 355 84 73

VtbKultuur Lochristi, 14u, parking Koning Boudewijnlaan 0,50€ Info: Prudent 09/355 69 44 KAV Lochristi; Kring Lochristi, vanaf 13u, info: Katelijn@skynet.be of tel. 09/355 20 77

Dinsdag 3 of woensdag 4 november 2009

Curus kinderoppas

Gezinsbond Beervelde; Limburgstraat 80 - Gent van 10u tot 15u30, Ben je minstens 15 jaar oud en geïnteresseerd om kinderoppas te worden? Info: Martine 09/367 95 37

Dinsdag 3 november 2009

Creatief met haak- en breinaald

Kvlv - Beervelde; De Kring, Kloosterstraat, Beer-

Ontaarde Moeders

Zondag 15 november 2009

Kinderrommelmarkt

Gezinsbond Zaffelare, in lokalen de Weg-Wijzer 10 tot 11.30u, info: Bart De Vos 09/355.37.17 - devosbart@pandora.be, Luc Beirnaert 09/355.67.58 – luc.beirnaert@pandora.be

Vrijdag 20 tot zondag 22 november 2009

47 ste Vogeltentoonstelling

De Goudvink Lochristi, zaal Uyttenhove Zeveneken, vrijdag 19 tot 22u, zaterdag 9 tot 22u, zondag 8 tot 18u

Vrijdag 20 november 2009

De menopauze, wat weet je ervan?

Kvlv Zaffelare, Avondvergadering met lichte maaltijd in zaal St Hubert Zaffelare om 19u30 info: Juliana 0476/84.11.32

Zaterdag 21 november 2009

ExpoZie Leuven

vtbKultuur Lochristi, ontdekking van de artistieke taal van Rogier van der Weyden, info : Paul Denis 09 356 94 20 - vtbKultuur.lochristi@ skynet.be

Zaterdag 21 en zondag 22 november 2009

Geschenkenbeurs

Oxfam Wereldwinkel Lochristi in de vroegere gemeenteschool, Hoekstraat 2, Zeveneken van 10.00 tot 17.00

Zondag 22 november 2009

Aperitiefconcert

11.11.11-comité Lochristi, in de O.L.Vrouw Middelareskerk in Hijfte om 11h, 10€, inclusief een aperitief; 5€ voor -16 jaar, info: Carmen Mussche, 09/3555492.

Vrijdag 27 & zaterdag 28 november 2009

Xeado live band gaat voluit!

Xeado Live Band vzw, Festivalhal Berlare (Donkmeer - Overmere) 20u30, deuren open 19u30, met Raf Van Brussel, Alana Dante en Dex Dylan, info: voluit@xeado.be, 0498/45.24.98 en via de verkooppunten Press Shop Lochristi, Picasso en Cultuurcaé Berlare, via www.xeado.be/voluit

Vrijdag 27 november 2009

Nestkastenproject

Concert Flanders Recorder Quartet “vier op ‘n rij”

Parochie Sint-Daniël in de Kerk van Beervelde

Natuurpunt Moervaart-Zuidlede, infoavond om 19.30u in het gemeentehuis van Lochristi, info: Annemie Philips 09/355 03 57, e-mail: a.m.philips@gmail.com

Zaterdag 14 november 2009

Zaterdag 28 november 2009

GROS Lochristi, zaal Uyttenhove, vanaf 21u

Oudercomité gem. basisschool Beervelde i.s.m. quizploeg “Kwistetwel”, om 20u in de Gem Basisschool Kloosterstraat Beervelde Inschr: kwistetwel@scarlet.be of Franky 09 355.85.18

Vrijdag 13 november 2009

Danswa

Open-wereld-atelier tvv 11.11.11.

Jeuddienst Lochristi, voor kinderen tussen 6 en 12 jaar in Jeugdlokalen Orphanimo 9.30 tot 11.30u, info: jeugddienst@lochristi.be

10de Quiz basisschool Beervelde

november’09

60 JAAR AAN GENT VERBONDEN - 60 JAAR DANKZIJ UW VERTROUWEN

„Mobiliteit op maat” NIEUWE AUTOMOBIELMAATSCHAPPIJ BOUWDE UITZONDERLIJKE REPUTATIE OP! De NAM is een begrip in Gent en ver daarbuiten. Officieel staat de afkorting voor Nieuwe Automobiel Maatschappij, maar voor de klanten geldt tevens ’Nooit een Ander Merk’ want ze kunnen zich geen betere garage indenken. De twee filialen, die enerzijds Audi en anderzijds Volkswagen en Skoda aanbieden, worden alom gewaardeerd voor hun vakmanschap, betrouwbaarheid en persoonlijke service. Directeur Katrien Martens is dan ook een tevreden vrouw.

weten die te appreciëren. Op zoek naar een stadsautootje, een gezinswagen, een monovolume, een luxemodel, een supersnelle sportkar? Of heeft u nood aan een bestelwagen of ander bedrijfsvoertuig? Bij NAM vindt u zeker uw gading. Er zijn steevast een 150-tal nieuwe modellen in voorraad en daarnaast worden ook heel wat betrouwbare tweedehandswagens met ’My Way’-garantie aangeboden.

De geschiedenis van Garage NAM gaat terug tot 1947. Net na de Tweede Wereldoorlog opende baron Kervyn de Volckaersbeke aan de Leiekaai Garage Occidental, met de merken Volkswagen en Studebaker. Een kwarteeuw later neemt invoerder D’Ieteren de zaak over en besluit dat bij een nieuwe start ook een nieuwe naam hoort: Nieuwe Automobiel Maatschappij, later omgedoopt tot D’Ieteren Gent. Vanaf 1974 wordt Audi aan het gamma toegevoegd en tegelijk opteert men definitief voor de naam NAM.

Het geheim van ruim 60 jaar succes is onder meer de uitstekende service. „We hechten bijzonder veel belang aan het adviseren van de klant zodat hij een wagen koopt die perfect bij hem past. Maar de aankoop betekent uiteraard niet het eindpunt. Om het onze klanten zo gemakkelijk mogelijk te maken, opteren we voor one-stop-shopping: voor alles wat met de wagen te maken heeft, kan men bij ons terecht. We laten onze klanten nooit in de steek want alle modellen van Volkswagen, Skoda en Audi zijn welkom in zowel NAM Noord als NAM Zuid en beide filialen zijn nooit tegelijk dicht. Op die manier garanderen we het hele jaar door service! Voor bedrijven en zelfstandigen maken we graag tijd vrij om een firmawagenbeleid

Directeur Roland Martens neemt in 1980 het roer over en leidt het bedrijf 25 jaar lang bijzonder succesvol. In 2005 wordt hij opgevolgd door dochter Katrien, die meteen voor een grote uitdaging staat: de opening van een tweede NAM-vestiging aan de Achiel Heyndrickxlaan in Ledeberg. NAM Zuid biedt enkel Audi aan terwijl de klant bij NAM Noord terecht kan voor de Volkswagen- en Skodamodellen. Samen verkopen de twee afdelingen jaarlijks zo’n 1.200 nieuwe wagens.

150 NIEUWE WAGENS IN STOCK „De opsplitsing kwam er op vraag van de Volkswagengroep omdat de merken een verschillend profiel hebben„ weet Katrien Martens. „In een eigen showroom komen ze uiteraard beter tot hun recht. ” De filosofie achter beide filialen is identiek: de klant een zo ruim mogelijke keuze en een perfecte service bieden. Zowel particulieren als bedrijven

COMPLETE SERVICE HET HELE JAAR DOOR

op te stellen dat volledig aansluit bij hun specifieke behoeften. Wat er ook gebeurt, dankzij onze aanloop- en vervangwagens dienen ze het nooit zonder voertuig te stellen. En tijdens onderhoudsbeurten verliezen ze geen tijd, want er kan gewerkt worden in twee speciaal daarvoor voorziene bureauruimtes die onder meer uitgerust zijn met internetaansluiting” besluit Katrien Martens.

GARAGE NAM:

Praktische informatie • Altijd 150 nieuwe wagens in voorraad • Jonge tweedehandswagens met garantie • 40 vervang- en aanloopwagens • Complete dienst na verkoop • Ultramoderne carrosserieafdeling alle merken • Verhuur op maat

Skoda, Volkswagen en Commercial Vehicles Leiekaai 18, 9000 Gent. Tel. 09 216 70 50. E-mail VW: info@namnoord.vw.be E-mail Skoda: info@namnoord.skoda.be

Audi Achiel Heyndrickxlaan 3, 9050 Ledeberg. Tel. 09 210 45 50. E-mail: info@namzuid.audi.be

www.garagenam.be

DB33/341501I9

Nummer9080

De wereld is rond

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

... onze wereld

X115652 Y196699 02/11/08 12:17:21 www.globography.com

novemberâ&#x20AC;&#x2122;09

LENGTES TOT 8 METER

NIEUW GOLFPLAAT “ROMANA” ROMANA golfplaten voor dak en gevel zijn gemaakt uit hoogwaardig kunststof die weerstaat aan alle weersinvloeden, is onderhoudsvrij, licht van gewicht, zeer sterk en milieuvriendelijk. TECHNISCHE GEGEvENS. Lengtes: 4 - 5 - 6 - 7 - 8 m. Breedte: 1,10 m Golf: 177 x 51 mm. (zelfde als eternit) Dikte: 3 mm. Gewicht: 6,4 kg. / m2 Kleur: leigrijs

MEGA

€ 16,95/m2 MEGA

DOE - HET - ZELF

DESCHACHT

DOE - HET - ZELF GRATIS Antwerpsesteenweg 104 - 9080 LochristI THUIS GELEVERD

DESCHACHT Tel. 09 355 00 33 - Fax 09 355 29 82

METAALPLATEN vOOR dAk & wANd

€ 10,-/m2

2 GEISOLEERdE PLATEN Metaalplaat met 3 cm pu isolatie Lengte’s: 2,60 - 3,10 - 3,60 - 4,10 - 4,60 - 5,10 - 5,60 - 6,10 m.

€ 7,50/m2

NETTO Prijzen btw 21 % inbegrepen

dAk - EN wANdPLATEN Kleur: antraciet grijs Lengte’s: 2 - 2,5 - 3 - 3,5 - 4 - 4,5 - 5 - 5,50 - 6 m. 2de kEUZE PLATEN wIT:

€ 21,-/m

Nummer9080

Chattalk

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

chattalk

Hoe zit het met de muziek in Lochristi?

Live Band Xeado

Een 22-koppige live Band uit Lochristi! Kende haar oorsprong rond de jaarwisseling 1998 - 1999 . Gaat voluit! in de Festivalhal Berlare op vrijdagavond 27 november (VIP-avond) en zaterdagavond 28 november.

We chatten met Dylan Dex (orkestzanger) en Ronny Heirman (voorzitter) uit Lochristi

nummer9080:

Hoi Dylan, hier nr 9080. Mag ik een raar vraagske stellen: ze noemen je Dex Dylan, klopt dat? Zelf gekozen, die naam?

Dex Dylan zegt:

Hallo,naar aanleiding van 1 van de

optreden:solo,Duo Lemaitre/Dex,J.E. band,... Na een geslaagd project met Locrescendo is de voorzitter na enkele jaren naar me toegestapt met de vraag of ik intresse had om als vaste zanger te fungeren bij Xeado. Na overleg met mijn vrouw heb ik maar al te graag toegezegd.Sindsdien is er veel gebeurd en zijn vele van Xeado niet alleen collega-muzikanten maar echte vrienden nummer9080:

Verklap ons eens jullie repertoire? Dex Dylan zegt:

Een mix van passie en ambiance,overgoten met plezier en een vleugje romantiek. Kortom...niet te missen

nummer9080:

eerste optredens wou men een artiestennaam op de affiche zetten.Na een tijdje vruchteloos zoeken naar een naam met betekenis heb ik gekozen voor een simpele samensmelting van(in mijn ogen) mooie namen nummer9080:

Was jij ook zo iemand die altijd aan ‘t zingen was als kind, of is dat later gekomen?

Dex Dylan zegt:

Ik was niet altijd aan het zingen maar wel konstant met muziekbezig(drumm en,piano,”showkes” opvoeren voor de familie,...)

nummer9080:

En nu ben je leadzanger van de Xeado Live Band, weer zo’n ongewone naam? Waarom bleef dat niet LoCrescendo, want dat was het toch eerst?

Dex Dylan zegt:

Dat was het inderdaad maar ik denk dat de voorzitter jullie daar beter kan op antwoorden(Ronny)!

Ronny Heirman zegt:

Dat was het inderdaad maar de naam is een aantal jaren terug gewijzigd. De reden hiervoor was dat men wilde afstappen van het etiket van een ‘Concertband’ en men toen opteerde voor een volledig nieuwe naam Xeado.

nummer9080:

Is ‘t met je komst dat de naam veranderd werd?

Dex Dylan zegt:

Toen ik erbij kwam als vaste zanger was de naamsverandering al doorgevoerd

nummer9080:

Was je eigenlijk zelf op zoek naar een groep, of werd je gevraagd? Of was je een soundmixer?

Dex Dylan zegt:

Ik ben al ruim 12 jaar bezig met

Is dat dan bigbandmuziek, of hoe zou je dat omschrijven? Dex Dylan zegt:

Ik vind dat je muziek niet in kastjes kan onderverdelen.Dat is net de omschrijving:je vindt er altijd iets van jezelf in terug,elk op zijn manier en vrij interpreteerbaar.

Ronny Heirman zegt:

Zowel de nostalgische traditionals als hedendaagse popsongs - al dan niet in een swingjasje gestoken – zullen aan bod komen. Om toch een tipje van de sluier te lichten… Michael Jackson, The Beatles, Tina Turner, Marco Borsato, The Doors, Soulsister, Meatloaf en ga zo maar door zullen allemaal de revue passeren. Voor elk wat wils dus.

nummer9080:

En jij moet als zanger overeind blijven voor een bende van 22 man? Keeltje schor zeker iedere avond?

Dex Dylan zegt:

Bij de repetities is dat inderdaad een pijnpunt,maar iedereen doet zijn best om alles tot zijn recht te laten komen.Er samen aan werken,daar zijn toch repetities voor?

nummer9080:

En backstage, gaat dat om je voor te bereiden met van die toeters en bellen rond je?

Dex Dylan zegt:

In mijn ogen gebeuren de voorbereidingen op de repetities,de vergaderingen en door de mensen van het bestuur.Op de avond van het optreden probeer ik enkel nog te genieten. Het enige wat je dan nog kan doen is brandjes blussen,om nog iets voor te bereiden is het dan al rijkelijk te laat.

nummer9080:

Succesrijk ondertussen? Op jullie site lees ik dat jullie volle zalen trekken?

Dex Dylan zegt:

Xeado raakt inderdaad beter en beter gekend en bij een optreden is het inderdaad keer op keer feest voor het publiek en voor ons.Mensen weten dat,als de avond opgeluisterd wordt door Xeado,ze zich gaan amuseren en daar komt men in grote getalen op af.

nummer9080:

Maken jullie ook al eigen nummers?

Dex Dylan zegt:

Jammer maar neen

Ronny Heirman zegt:

Wel worden arrangementen van bestaande nummers door onze dirigent voor onze bezetting uitgeschreven waardoor we toch een een eigen interpretatie aan nummers geven.

nummer9080:

Was is je grote droom eigenlijk: ervan te leven?

Dex Dylan zegt:

Dat is inderdaad de grote droom maar ik ben realistish genoeg om te weten dat dat een droom blijft.Als ik de mensen kan raken en,al is het maar voor 1 dag,een speciaal gevoel kan geven,keer op keer...dat is het mooiste dat je als mens/artiest kan bereiken.Dat komt dicht in de buurt van de droom,niet?

nummer9080:

En nu is ‘t al jullie derde keer dat je ‘voluit’ gaat met een eigen optreden? Nu in Berlare aan ‘t Donkmeer, klopt dat?

Dex Dylan zegt:

Ja,in Lochristi zijn gewoon geen locaties te vinden die groot genoeg zijn om zo een groot publiek te ontvangen want,zoals ik al zei:niemand wil de concerten van Xeado missen

nummer9080:

Wat kunnen we daar verwachten?

Dex Dylan zegt:

Ik ga niets verklappen van de show maar bereid je voor op een leuke avond vol plezier en aangename verassingen.

nummer9080:

En ik zie dat je concurrentie krijgt als zanger, die avond? Raf Van Brussel, en Alana Dante?

Dex Dylan zegt:

Die mensen zie ik niet als concurrentie maar gewoon als deel van de show. Ik aanschouw het eerder als een eer om samen met hen op het podium te mogen staan. Zonder te willen stoefen:ik mag ernaast staan

nummer9080:

Wanneer is voor jou de avond daar een succes?

Dex Dylan zegt:

Als iedereen:jong en oud,publiek,muzikant en medewerker terugblikt met een warm gevoel en er aangename herinneringen voor lange tijd nazinderen nummer9080:

Ok, dan ga ik je dat van harte toewensen! (sh)

november’09

Nummer9080

Opinie

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

Spetterpoep ‘P

a, moet je eens luisteren,’ glundert mijn oudste dochter vanachter haar bureau. ‘Ik heb iets voor je.’ Blij als een kind, want dat verjaardagsgeschenk heb ik nog te goed, dartel ik haar kamer binnen, maar helaas, ’t blijkt een gloednieuw handboek Nederlands, trendy gelay-out met veel toeters en bellen. ‘Hier!’ dicteert ze met geknepen stem, ‘lees zelf maar,’ en Julie slaat prompt het onding open op pagina 10, strijkt de vouw plat, en duikt met d’r gelakte wijsvinger steil omlaag, als een torenvalk naar een prooi. ‘’t Kadertje onderaan,’ specificeert ze nog, en haar ogen stralen nú al haar gelijk naar boven. Omdat ik niet zo achterlijk ben als ik eruitzie (gelukkig maar, zeggen mijn gasten, en mijn vrouw zwijgt ook al tegenwoordig), begrijp ik dat zij eindelijk haar grote gelijk heeft gevonden, want wij emmeren wat af de laatste tijd, Julie en ik. Puber versus midlifecrisis, weet je wel. Goed, zij zwaait met die klepper als was ‘t een oorkonde, en zal eens grondig morrelen aan ons opvoedingsmodel, en het ophutselen als gare patatten, dat voel ik wel. En ik zie er ertegenop zoals Mozes tegen zijn Horeb. Lijdzaam neem ik de zware turf in mijn handen, strek mijn arm uit als een vouwmeter, stel mijn ogen op scherp (een bril! zegt mijn oogarts nu al jaren), en lees de paarse inzet, helemaal onderaan. Een tiental regels, meer niet, maar dat wil niets zeggen. ‘Et tu, Brute’ was maar drie woorden lang, en ook genoeg om een vent als Caesar te vellen. Dus opletten, toch maar. Waar zit dat mes? Julie kruist stoer d’r armen, als een matroos, gaat nu even tegen de deurpost leunen en vorst mijn blik met arendsogen. Zal ’t onmiddellijk binnensijpelen, hoor ik haar denken, of in trapjes zoals een bal die van de dijk afstuitert? Neen, heel hoog schatten ze mij hier niet meer in, sinds die anonieme lezersbrieven. Gelukkig is het fragment mij niet onbekend, en kan ik haar aanval spoorslags pareren. ‘Ken ik,’ knik ik droog, ‘Kahlil Gibran, is ‘t niet? Je kinderen zijn je kinderen niet? Zoiets? Dat ouders hun kinderen los moeten laten? Dat ze hun eigendom niet zijn?... Een klassieker, toegegeven, maar zwaar overroepen. En die vent had zelf geen kinderen, zeker?’ Volgt een ontwijkende knipoog, teruggave van het boek, en een galante poging om er al tussenuit te knijpen. Niet zo dus, want Julie blijft ferm in dat deurgat staan, en leest nu zelf het héle citaat voor, met stevige stentorstem. Een pruik en toga ontbraken er nog aan. Een ware bolwassing, krijg ik:

zeventien wordt ze dinsdag, en dus bepaalt ze voortaan zelf wanneer, waar, hoelang en met wie ze uit zal gaan. En neen, ze komt niet meer van die deur vandaan voor ik haar mijn zegen geef, al zat ik hier nog in een bulldozer of met spetterpoep. ’t Wordt nu écht wel tijd voor de grove middelen, besluit ik. ‘Vraag het aan je moeder,’ probeer ik dus, maar helaas, daar komt ze net van. Er zijn warempel geen zekerheden meer in ’t leven. Stap twee dan maar: ontwijken, en de lolbroek uithangen. ‘Ok Julie, maar jongens moeten eerst solliciteren met cv, foto, ervaring, én bewijs van goed zedelijk gedrag,’ grap ik onnozel. ‘Dat mopje vertel je nu al jaren. Belegen als oude kaas,’ zegt ze zonder verpinken. Tja, ’t is ook niet gelogen natuurlijk. Goed, dan maar de finale uithaal geprobeerd: smijt er een paar oude volkswijsheden tegenaan. ‘Mij goed, kind, met sint-Juttemis, als de kalveren op ’t ijs dansen. In het jaar pijpekop. In het jaar één, als de uilen preken. Als de kalveren uit het veld zijn, als de katten ganzeneieren leggen, als de koeien op klompen lopen, als de keizer op de kruiwagen komt, als het geld regent en bomen waait. Dán.’ Voilà, staat dat ook in dat hippe handboek Nederlands? Ik dacht het niet, want Julie staart nu zo versuft, dat ik zonder veel heisa buiten kan glippen. Eindelijk sta ik weer op de gang. Bevrijd. Taak volbracht, denk je dan. Maar zie, daar staat mijn tweede dochter mij al op te wachten. Waar komt die zo plots vandaan? Die twee spannen weer samen, dat kan niet anders. ’t Is een complot, zoals altijd. Bijltjesdag. ‘Pa, mag mijn vriendje blijven slapen vanavond?’ Bonk, patat, in één keer af. Ja, duidelijk is ze anders wel, ons Astrid. En direct. ‘Doe niet onnozel, kind, je bent nog veel te jong, pas zestien,’ verdapper ik. Dat tortelduifje dient gekortwiekt voor het uit kan vliegen. ‘Te jong? Maar mama zegt dat jij zelf al op…’ ‘Moesjemarremarremarre,’ gil ik het uit, en ik wijs fluks naar d’r kamer, en hol in zeven haasten de trap af. Ja, mijn vrouw moet maar weer eens dringend over de knie. Veel te loslippig tegenwoordig, meer vriendin dan moeder. Enfin, beneden hoop ik eindelijk op wat rust, maar daar zitten er nog twee op Sinterklaas te wachten. Zoon Lucas zit voor een paginagrote afbeelding van een Playstation 3, en naast zijn spaarvarken, en vrouwlief aan mijn laptop. ‘Moet je zien, Luc,’ straalt ze, ‘er staat hier een mooie Vespa te koop op Kapaza. Italiaans rood, en niet eens zo duur…’ Ik hyperventileer op slag als een kikker op sterk water, en drilboor mij een ongeluk. Neen, dit komt niet goed. ‘Weer spetterpoep, zeker, pa?’ vraagt mijn zoon doodleuk, en ik krijg niet eens de tijd om hem nog van antwoord te dienen. Op ’t gemak, is het laatste toevluchtsoord voor aftandse vaders als ik. Wie mij zoekt, weet mij te vinden.

Je kinderen zijn je kinderen niet

(lvdv)

Je kinderen zijn je kinderen niet. Zij zijn de zonen en dochters van ‘s levens hunkering naar zichzelf. Zij komen door je, maar zijn niet van je, en hoewel ze bij je zijn, behoren ze je niet toe. Je mag hen je liefde geven, maar niet je gedachten, want zij hebben hun eigen gedachten. Je mag hun lichamen huisvesten, maar niet hun zielen, want hun zielen toeven in het huis van morgen, dat je niet bezoeken kunt, zelfs niet in je dromen. Je mag proberen gelijk hun te worden, maar tracht niet hen aan jou gelijk te maken. Kahlil Gibran

50 november’09

MIJN MOTIEF Nummer9080

??????? VR 6/11 – ZA 21/11

Nummerdertiennovembertweeduizendennegen

SLAAP-DNA® DAGEN Cadeaubon van € 25 per aankoopschijf van € 250*

om langer in bed te blijven: “Mijn Ergosleep® bedbodem. Even uniek als mijn SLAAP-DNA®.”

Door mijn werk voor televisie maak ik lange dagen en slaap ik onregelmatig. Daarom blijf ik graag ook eens wat langer liggen. En dan nog liefst op mijn Ergosleep® bedbodem en matras. Want die geven me altijd de beste nachtrust door mijn lichaam extra te ondersteunen waar nodig. Zo heb ik nooit meer last van mijn zwakke rug en sta ik elke dag vol energie terug voor de camera’s. Ergosleep® bedbodems. Nu ook in boxspring. Exclusief verkrijgbaar bij Sleepy. Bekijk de reportages op www.sleepy.be

www.sleepy.be

Sleepy GENT-OOSTAKKER Antwerpsesteenweg 1124 - 9041 Gent-Oostakker - Aan afrit 3 van de R4, richting Zelzate - Tel. 09/355.98.01 Di-Vr : 9u30 – 12u • 13u30 – 18u30 / Za : 9u30 – 18u / Zo en Ma : gesloten / Open op afspraak.

M AT R A S S E N

BOXSPRINGS

L AT T E N B O D E M S

* Verkrijgbaar van 6 t.e.m. 21 november 2009. Zie voorwaarden op www.sleepy.be

DONSDEKENS

HOOFDKUSSENS

BEDTEXTIEL

november’09

salons - meubelen - tapijten maatwerk - interieuradvies

100% Belgische kwaliteit !

GRATIS*

handdoekhaak Bereid uw heerlijkste herfst-stoofpotjes in de authentieke gietijzeren kookpotten.

Nu promoties !

bij aankoop toiletborstel en toiletrolhouder (*acties geldig tot eind nov.)

NIEUW ! Zorgeloos bakken op hoge temperaturen! Krasbestendige antikleeflaag

bij aankoop van

Greenpan

bakpan 24 cm of 28 cm

G R AT I S bakpan 20 cm* (*enkel geldig op model Dubai, tot 30 nov. 2009)

Denen 6 - 9080 Lochristi - T 09 326 02 59

zaterdag van 10 tot 18 u zondag open van 10 tot 12u maandag gesloten

W O O N C U L T U U R

www.a-propos.be

(oude baan Gent-Antwerpen)

creatie www.media-surplus.be

open van 9.30 tot 12 u en van 13.30 tot 18 u