"lt must be 400 meters ahead"
Daar zaten we dan, op een parking van dé autostrade van Zweden. Nu ja, om de 5 minuten komt er een tegenligger langs en je moet ook opletten als je een fietser voorbijsteekt... Het uitzicht is subliem over een uitloper van de Baltische zee: een zeggemoeras tot aan de horizon. Die horizon is trouwens een attractie van belang. «Ik heb de zon zien zakken in...» krijgt in het noorden immers een gans andere bete kenis. De zon heeft hier immers weinig goesting om onder te gaan en vandaag zette ze de hele hemel al geruime tijd in brand. Gebrandschilderde kleuren om zelfs het meest economisch geëelte hart te doen smelten : een memorabel einde van een Scandinavische zomerdag.
Of was dit al het begin «morgen» ? We wisten het zelf niet meer : de middernachts zon speelt rare spelletjes met je centraal-Europese klok. Ik liet me natuurlijk maar al te graag vangen aan die schier oneindige zonsonder/opgang. Klik, klik, nog eens die dennen met de wolken erachter met de 200 mm : lap, weeral 4 foto's gesneu veld... Niet alleen de kleurige wolkenformaties maken indruk. Boven de uitgestrekte zeggevelden vliegen Noordse Sternen af en aan. Het zachte avondlicht komt ook goed uit bij het bekijken van tientallen 'Dwergmeeuwtjes. Voortdurend zijn ze op insectenjacht, soms laag boven de oevervegetatie, soms hoog in de lucht : lang leve de muggen van Persöfjärden ... lk doe ook een poging om de «dvärgmäsor» te van gen in mijn schetsboek maar, zucht, dat valt flink tegen. Soms lijkt het wel onbegon nen werk om vliegende vogels direct buiten te tekenen. Zelfs bekende tekenaars ge ven wel eens toe dat ze via TV meer «pak» gekregen hebben op bewegende onder werpen. Tja : toch maar zo'n kijkkast aanschaffen... ? Terwijl het avondeten rustig verder pruttelt, komen weer beelden aandraven van deze voormiddag. Met een kaart van Hakan het bos ingetrokken en na enig speurwerk hebben we ze uiteindelijk gevonden : de Vrouwenschoentjes ... Honderden bij elkaar in grote pollen van 20,25 planten bij elkaar; de meesten een dikke week «te ver» maar toch nog enkele mooi in bloei. Een botanisch pardijs trouwens met kalk- en veenplanten «naast» elkaar. En alweer een bordje met goeie uitleg waarom hier een reservaat, welke planten speciaal zijn en wat wel en niet kan : we kunnen nog veel leren van die Zweden...
1