Tom Verschoorbokaalwinnaar Ernst Woerlee: "Koepelrelatief een geaccepteerde sport" Werd er vorig jaar geen Tom Verschoorbokaal uitgereikt, dit jaar konden de initiatiefnemers van de prijs zonder zonder al te veel diskussie er een echt uitspringende jonge springer uithalen: Ernst Woerlee, 22 jaar, degene die in ons land het meest heeft gedaan aan de ontwikkeling van koepelrelatief, fanatiek relatiever en vlieger. Ik sprak Ernst op de avond van de Vrouwenparadag op Teuge na de barbecue in De Wolk. De hele dag had hij op de MEN gevlogen, de Pilatus van Texel, die hij - als werknemer/vlieger van het Paracentrum Texel - veel vliegt. Het was een klein beetje een familiefeest je, die Vrouwenparadag, want broer Simon Woerlee deed de manifest. Ernst, een rustige, vrij forse, blonde jongen, zie je het fanatisme niet onmiddellijk af. Maar hij is het wel. En één die bij dat fanatisme zijn hersens nog gebruikt ook. Ernst begon - nauwelijks 16 jaar - eind 1977 samen met z'n broer met springen en haalde z'n A-brevet. Zoals vrljwel iedereen op Texel stopte hij daarna. Maar het bleef kriebelen en in het voorjaar van 1979 voorzover zijn atheneum in Lisse dat toeliet - begon hij op Texel met een vrije val kursus. Het geld ervoor verdiende hij in het paraonderkomen De Kieviet als barkeeper en schoonmaker. Zo ging het door tot hij voorjaar '81 zijn eindexamen deed. Bijna een jaar had hij veel vrije tijd omdat hij de keuringen onderging voor de Rijksluchtvaartschool in Eelde om verkeersvlieger te worden. Dat jaar sprong hij zich suf. Van de ca. 2000 aanmeldingen bij de RLS bleef hij met ca. 20 over. "Komt ook een dosis geluk bij", relativeert hij. In de twee jaar RLS kon hij weer alleen weekeinden en vakanties springen. Nu geslaagd en wachtend op een baan als verkeersvlieger bij de KLM - werkt hij full time als
vlieger op Texel. En heeft tussen voorjaar '79 en nu 1100 sprongen gemaakt.
Uitreiking Had je ooit van de Tom Verschoorbokaal gehoord? Ernst: "Ja, maar ik dacht dat die voor beginnende springers was ofzo. Ik had er dus nooit aan gedacht dat ik ervoor in aanmerking zou komen. Tot m'n broer Simon zei dat ik op de lijst voor de bokaal stond en ze m'n logboek vroegen. Ik wist niet wat ik hoorde toen ik Bert Wijnands m'n naam hoorde noemen bij de prijsuitreiking. " En ooit van Tom Verschoor gehoord? Ernst: "Ja, maar eigenlijk alleen over de vermoedelijke oorzaak van zijn dodelijke ongeluk. Dat kwam ter sprake tijdens een instrukteurskursus op Texel waarbij ik meeliep." Uiteraard kan ik niet nalaten even iets over Tom te vertellen tegen deze winnaar van de mooiste prijs die er in ons land in het springen is te krijgen. Tom Verschoor, de grote kracht niet alleen achter de start van het springen in ons land in 1965, maar achter alle nieuwe ontwikkelingen, altijd bezig met het enthousiasmeren van jonge springers, altijd in voor iets nieuws, iets anders, iets geks. Tot zijn fatale sprong bij het vliegveld Hilversum in 1974.
Mafia In 1981 werd Mafia gevormd: Simon, Ernst, Herman Landsman en eerst Arnold Camfferman, maar na een aantal maanden in plaats van hem Iwan Spilker. Dat viertal bleek een ideale kombinatie. Ernst: "Het is een echt team, we zijn volledig op elkaar ingespeeld. Allemaal even fanatiek en we vertrouwen elkaar volkomen. Er is ook nauwelijks meer diskussie. Als iemand iets vindt, gebeurt het gewoon, zijn we het er allemaal mee eens. Een reserve-springer, wat sommi-
ge teams hebben, zou bij ons helemaal niet meer kunnen." "Relatief schiet er een beetje bij in de laatste tijd. Dit jaar hebben we wel zo'n 40 CRWrotatie-sprongen gemaakt, maar voor de NKP maar drie RW-sprongen. 't Verbaasde ons dan ook dat we tweede werden achter Magic Wave. Maar aan de andere kant, we hebben erg veel met elkaar gesprongen sinds 1981, weten precies wat we aan elkaar hebben, dus het oude ritme kwam al snel weer terug. Je vraagt je wel af: als we straks serieus gaan trainen, waar komen we dan op uit ... "
Texel Het is de eerste keer dat een team van Texel meedoet aan de NKP. Waarom? Ernst: "Weet ik niet precies. Ik heb begrepen dat er nogal wat friktie was in het verleden tussen de KNVvL-clubs en Texel. Alleen: wij zijn van een nieuwe generatie en hebben daar niets mee te maken. We hadden een leuk team, hadden al eerder aan wedstrijden meegedaan en dit leek ons leuk. Dus kwamen we. Ik vind het leuk om elders te springen. En nu zal het meer voorkomen: we hebben besloten niet meer op Texel te trainen, maar speciale trainingsweken te nemen elders. Ik werk op Texel als vlieger, Herman als instrukteur, dus komt er van springen nauwelijks iets. Hoo-
nu
sprongen dit jaar voor de NKP, maar bij RW moet je uren dirt diven, doorpraten. Dat kan niet. Die tijd is er niet. Dus maar die drie RWsprongen. Nu we iets blijken te kunnen, willen we ook serieus gaan trainen en zullen volgend jaar dus trainingsweken organiseren voor ons zelf, niet op Texel. We blijven er wel gewoon werken. Voor mij althans tot ik bij de KLM kom." Je eerste sprongen buiten Texel waren als ik me goed herinner de 16-manswedstrijd van 1981 op Teuge? (De Woerlee's en ik zaten toen in één team.) Ernst: "Ja, en dat was een hele gekke ervaring: de organisatie is anders, de procedures, totaal onbekende mensen. Erg leuk, erg spannend, andere manier van dirt diven, heel andere sfeer, wat vooral komt, omdat de mensen die op Texel rondlopen voor 90 % leerlingen zijn en hier (Teuge) vrijevaIIers. En hoe vind je je eerste NKP? Ernst: "Dit was m'n eerste, echte grote wedstrijd. Ik vond het prachtig. Al die mensen bij elkaar. En ook alles wat met het springen te maken heeft op één plek: de bak, de vliegtuigen, de tenten, de video, het eten. Je bent dus kontinu met springen bezig, negen dagen lang. Daarom ging het met ons team zo goed. We konden - ook door het slechte weer - uren, dagen dirt diven, doorpraten." Straks ga je naar je eerste grote internationale wedstrijd. Ernst: "Ja. We zijn door de KNVvL samen met Magic Wave ingeschreven voor de wereldcup in Lapalisse, Frankrijk. Ik ben erg benieuwd."
Koepelrelatief guit een koepel relatief je zo nu en dan tussendoor. Daar hoef je niets aan voor te bereiden. Vandaar nog zo'n 40 CRW-
Je hebt veel gedaan aan de ontwikkeling van koepelrelatief. Ernst: "Ja, we zijn er in ons land zo'n beetje mee begonnen. Bart de Vries en Charles von Sury rommelden
SPORTPARACHUTIST 5