OKTOber 2o19
Je gedraagt je in bepaalde situaties als een bepaalde pet. Je kunt er zelf voor kiezen hoe je je wilt gedragen en welke pet je op wilt zetten.
ROTTERDAM – Sommige kinderen voelen zich thuis of op school niet fijn. Ze kunnen bijvoorbeeld verlegen zijn, zich uitsloven, bazig zijn, pesten of gepest worden. Vrienden maken, omgaan met pestgedrag of voor jezelf opkomen, kan dan lastig zijn. Tekst: Suzanne Huig
Kanjertraining is een groepstraining van 10 bijeenkomsten. De deelnemers leren positief over zichzelf en anderen te denken. Ze krijgen meer zelfvertrouwen en leren over hun gevoelens te praten. De deelnemers leren met gekleurde petten dat ze op verschillende manieren ergens op kunnen reageren. Özgüralp (10), Rosalie (11), Ramona (8) en Amber (9) volgden de cursus.
www.kanjertraining.nl of mail
naar info@praktijk4kidsbrielle.nl
De rode pet
De witte pet
Je bent verlegen en onzeker. Je durft niet voor jezelf op te komen.
Je bent jezelf. Je bent te vertrouwen en vertrouwt anderen. Je bent een kanjer.
ROZENBURG – Rosalie: ‘Ik reageerde vaak vanuit de zwarte en gele pet. Ik speelde de baas en zocht ruzie. Ik schreeuwde bijvoorbeeld tegen mijn ouders of klasgenoten. Dat gedrag past bij de zwarte pet. Ik had daarna spijt en werd verdrietig. Dat gedrag past bij de gele pet.’ Tekst: Suzanne Huig
Tekst: Suzanne Huig
‘Ik werd vaak boos op de pesters omdat ze mij pijn deden met wat zij zeiden. Ik voelde me aangevallen en onzeker. Ik kreeg soms woedeaanvallen en duwde de pesters. Er ontstond daardoor soms een gevecht’, vertelt Özgüralp.
De gele pet
Je volgt kinderen met gedrag van de zwarte pet. Je lacht problemen weg.
Kijk voor meer informatie op
HOOGVLIET – Özgüralp: ‘Ik werd een aantal jaar gepest op school. Schoolgenoten zeiden bijna iedere dag gemene dingen tegen mij. Ze zeiden bijvoorbeeld dat ze vonden dat ik lelijke schoenen en kleding had. Ik vond dat heel erg. Ik voelde me gekwetst. Ik vond het niet fijn om naar school te gaan. Ik had heel weinig zelfvertrouwen.’
De zwarte pet
Je wilt je zin hebben, speelt de baas of pest.
‘Ik heb mijn kanjerdiploma gehaald’, zegt Özgüralp. Foto: Johannes Odé
‘Ik zocht bijvoorbeeld ruzie als ik mijn zin niet kreeg of als ik iets niet leuk vond. Ik werd ook weleens boos als iets niet lukte. Ik werd boos op mensen terwijl ik dat niet wilde. Het was voor de mensen om mij heen en voor mijzelf heel vervelend.’
‘Een kanjer staat stevig. Ik sta daarom rechtop en houd mijn handen bij elkaar’, vertelt Rosalie. Foto: Arjan Jan Stada
Gedragen als een kanjer
Opkomen voor mezelf en anderen
‘Ik heb tijdens de cursus geleerd om pesters aan te spreken op hun gedrag. Ik durf nu tegen iemand te zeggen dat ik het niet fijn vind als hij of zij iets gemeens tegen mij zegt. Ik loop weg bij pesters als ze niet stoppen met pesten. Ik kom daardoor niet meer in gevechten terecht. Ik reageer nu vanuit de witte pet. Ik kom rustig voor mezelf en anderen op’, zegt Özgüralp.
‘Ik heb tijdens de cursus geleerd om mezelf te gedragen als een kanjer. Een kanjer is zelfverzekerd en rustig. Ik zeg het rustig tegen mijn klasgenoten of mijn ouders als er iets gebeurt dat ik niet fijn vind. Ik ga daarna iets anders doen. Ik voorkom daardoor dat ik boos word. Ik ben thuis en op school vrolijker en gezelliger sinds ik mijzelf als een kanjer gedraag. Kinderen komen naar mij toe om met mij te spelen. Ik heb meer vrienden gekregen, dat maakt mij heel blij’, vertelt Rosalie.
Ramona
HOEK VAN HOLLAND – De zusjes Ramona en Amber hebben samen de cursus gevolgd. Amber: ‘Je eigen gedrag heeft invloed op het gedrag van anderen. Anderen kunnen vervelend reageren als je iemand uitlacht, de baas speelt of zielig doet.’ ‘We hebben geleerd om de witte pet de belangrijkste pet te laten zijn. Als we vanuit de witte pet denken, helpen we elkaar en anderen’, zegt Ramona. Tekst: Suzanne Huig
Ramona: ‘We moeten ons niet gedragen als een egel. Een egel heeft scherpe stekels. Als je altijd je stekels uit hebt, kom je niet aardig over. Het is dan lastig om vrienden te maken.’ Foto’s: Johannes Odé
Ramona was onzeker. ‘Ik dacht vaak dat ik dingen niet kon. Ik dacht ook vaak dat niemand mij aardig vond. Ik durfde daardoor niet te vragen of ik met kinderen mee mocht spelen. Ik voelde me vaak alleen. Ik vond het niet leuk om me zo te voelen. Ik kreeg woedeaanvallen waarbij ik schreeuwde’, zegt Ramona. ‘Ik heb tijdens de cursus geleerd om ervan uit te gaan dat ik dingen kan. Ik heb in de klas een poster opgehangen met de tekst: Ik heb het nog nooit gedaan, maar ik denk dat ik het kan. Die tekst helpt mij als ik onzeker ben. Ik heb ook geleerd om rustig te vragen of ik mee mag spelen. Ik praat niet negatief over kinderen als ik niet mee mag spelen.’
‘We moeten ons niet gedragen als een schildpad. Een schildpad verbergt zich in zijn schild. Als je jezelf terugtrekt, sluit je jezelf buiten. Je hebt dan weinig contact met andere kinderen’, legt Amber uit. Amber
Amber werd vaak boos als er dingen gebeurden die zij niet eerlijk vond. ‘Ik werd bijvoorbeeld boos als een kind de schuld kreeg van iets wat hij of zij niet had gedaan. Schoolgenoten vonden daardoor dat ik me overal mee bemoeide. Ik wilde hen dan uitleggen wat ik ergens van vond’, vertelt Amber. ‘Ik heb bij de cursus geleerd om voor mezelf te beslissen wat ik ergens van vind. Ik hoef me niets aan te trekken van de mening van anderen. En ik hoef anderen niet te overtuigen van mijn mening.’