Artikel: Fietsstewards - Matthijs Huis, Groninger Studentenkrant 12-11-‘15 Sinds dit collegejaar zijn de riante fietsenrekken voor het academiegebouw het domein van mannetjes met gele hesjes. Om de dringende menigte college gangers met fiets enigszins in goede banen te leiden, staat de ‘fietssteward’ voor je klaar. Maar wie is eigenlijk deze sheriff van het fietsenerf? En wat drijft deze in het leven geroepen autoriteit? De Studentenkrant is op onderzoek uitgegaan. Voor de UB stuit schrijver dezes op een gezellig ogende steward. Na mijn fiets ietwat geacteerd op een ‘verboden plek’ te hebben neergezet, grijpt deze figuur meteen in en wijst mij verantwoord op de vrije plekken hier ver vandaan. Om het ijs een beetje te breken, vraag ik hem of het druk is vandaag: ‘Ja hoor, best druk ja.’ De beste man is duidelijk geen prater, maar na een vers gedraaide zware Van Nelle komt hij op gang. Ik schat hem rond de dertig. Een vrij jonge toezichthouder dus. En zijn carrière als steward is nog maar net begonnen.
‘De RUG kwam vorig jaar al met het idee, maar het bleef bij experimenteren. Sinds dit jaar ben ik echt gestart.’ En het bevalt hem prima. Ondanks de lange dagen in de buitenlucht – van half negen tot half vijf staat hij paraat – is het goed vol te houden. Bovendien zit zo’n vestje best lekker. ‘Je bent nooit alleen op zo’n drukke plek als deze; als je wilt is er altijd wel aanspraak.’ De reden van zijn aanstelling is natuurlijk weinig verrassend; het liep werkelijk de spuigaten uit met al die fietsen. Gehaaste en luie bezoekers propten hun fietsen overal tussen. Om over de Aziatische kinderfietsjes nog maar te zwijgen. ‘Het is mijn taak om de boel netjes te houden. Ik word niet boos en ga geen confrontaties aan, maar wijs mensen op de vrije plekken. Dat het ook anders kan, snap je?’ spreekt de steward bevlogen. Vandaag moeten vooral de zijflanken van de UB schoon gehouden worden. Er worden belangrijke ladingen per vrachtwagen verwacht. En daarbij kunnen in de weg staande fietsen ‘slecht gebruikt worden’. Echte conflicten heeft de steward nog niet gehad. Hooguit wat hautain gedrag van sommige studentjes. Maar mensen zijn over het algemeen begripvol en meewerkend. Deze vriendelijke reus is wel de laatste die agressie opwekt. Het sjekje is op en er is werk aan de winkel: een verlegen meisje staat onhandig met het fietsenrek te hannesen, maar haar redder is al onderweg. De fietssteward, hoe hebben we ooit zonder gekund?
Geen paaltje, geen fiets Je kunt elementen toevoegen aan de openbare ruimte om het fietsparkeren te sturen, je kunt ze ook weghalen. Fietsers gebruiken graag hekken of paaltjes om hun fiets tegenaan te zetten en vast te maken. Zeker wie langer blijft, zal zijn fiets willen ‘aarden’. Daarom geldt op plekken met weinig ruimte: geen paaltje, geen fiets. Bijvoorbeeld door de lichtmasten te vervangen door hangende verlichting en verkeersborden weg te halen of aan de gevel te bevestigen.
24