Marielle Groot - Aanwezig zijn in het moment

Marielle Groot ging zelf naar een coach. Met, zo bleek al snel, helemaal niet de juiste vraag voor haar op dat moment. Het leidde tot nieuwe inzichten en meer vertrouwen in haar eigen kunnen.

Marielle Groot

Bij het woord aandacht in relatie tot coaching denk ik direct aan het aandachtig aanwezig zijn met lichaam, hart, hoofd en ziel. Niet alleen empathisch luisteren zonder oordeel, compassievol zijn en iemand proberen te begrijpen, maar ook echt aanwezig te zijn in het moment. Met aandacht luisteren naar vibraties in iemands stem, met aandacht kijken naar iemands gezichtsuitdrukking, invoelen in iemands emotie en observerend iemands handelingen volgen als deze zijn verhaal aan je probeert uit te leggen. Ik merk bij mijzelf dat dat nog weleens lastig kan zijn, als je de tijd in de gaten wil houden, wil contracteren, in je hoofd bezig bent met een oefening die passend zou kunnen zijn of je gedachten afdwalen naar andere bestemmingen.

Deze zomer zag ik het tv-programma van Paulien Cornelisse over Japan, genaamd Tokidoki, wat in het Japans ‘soms’ betekent. Een item in een van de afleveringen dat mij fascineerde ging over een Japanse theeceremonie. Een theeceremoniemeester bereidde thee voor Paulien. Door dit ritueel met perfecte handelingen en in alle rust uit te voeren ontstond er oprechte aandacht voor elkaar. De theeceremoniemeester noemde wat er ontstond echte harmonie. Volgens hem is het belangrijkste dat mensen harmonie vinden. Als we harmonie bereiken wordt de wereld kalm. Kalm wil zeggen dat de menselijke geest rustig is, aldus theeceremoniemeester Sen-Genshitsu.

Afgelopen jaar deed ik als coach mee aan de NL leert doorsubsidieregeling vanuit de overheid. Op laatste moment schreef ik mijzelf als particulier ook in voor een traject. Na afronding van de trajecten in mei dit jaar werd het tijd voor mijn eigen traject. Mijn loopbaanvraag: wat is mijn volgende stap op loopbaangebied. De vraag die ik direct terugkreeg van mijn coach was: waarom wil je die hebben? Mijn reactie was: euhh, nou … omdat je daar toch aan moet werken?!

Ik voelde meteen dat ik mijzelf had laten meeslepen bij de gedachte dat ik voor een loopbaanadviestraject ook een loopbaanvraag moest stellen met het oog op de toekomst, ambities moest hebben en na moest denken over mijn next step. Terwijl ik anderen altijd probeer te coachen in het hier-en-nu zijn, je niet moet laten leiden door verwachtingen van anderen en vooral met aandacht stil mag staan bij je successen alvorens weer bezig te zijn met het stellen van nieuwe doelen.

Is dat zo, vroeg mijn coach of wil je eigenlijk wat anders? Ik wil rust zei ik …

Natuurlijk hebben we het tijdens de sessies ook gehad over kansen en mogelijkheden op loopbaangebied, maar mijn eerste focus afgelopen zomer was zeker ook rust. Aandacht voor mijzelf om gewoon te zijn, te lummelen, op te laden, te doen waar ik zin in had en te leven vanuit flow. Ook was het goed om meer balans te creëren voor mijzelf en minder in mijn hoofd te zitten. Om dit letterlijk tot uitvoerig te brengen mocht ik meer op mijn supboard op het water zijn. Ook heb ik mij gewaagd aan wat surflesjes, die balans houden en met aandacht in het hier-en-nu zijn naar een hoger niveau hebben getild. Het één zijn met de natuur, proberen te vertragen in een onstuimige zee, golven proberen te lezen, focus te houden op het surfboard, je in flow laten meenemen door de golf, balans houden en dan met volledige aandacht in het hier-en-nu proberen te staan.

Maar hoe kon ik nou binnenkomen met de vraag: wat is mijn volgende stap op het loopbaanpad, terwijl ik eigenlijk op zoek was naar rust? Ons brein is erop ingesteld om altijd maar ‘aan’ te staan, constant op zoek naar nieuwe prikkels en nieuwe informatie. Overproductiviteit is dan ook de makkelijke weg, een verslaving eigenlijk en valt ook nog eens mooi samen met de sociale norm. Alsmaar doorgaan om maar niet te hoeven nadenken of te reflecteren, kortom een controlestrategie. We blijven maar doorgaan, staan te weinig stil bij successen en zijn in plaats daarvan alweer bezig met nieuwe doelen. Daarnaast vullen we onze vrije minuten ook nog eens met social media, het checken van e-mails of gedachteloos zappen, wanhopig op zoek naar een programma dat je brein wel de prikkel geeft die het nodig heeft. Omdat ik er regelmatig over lees en schrijf, weet ik dit, maar het bleek in de praktijk toch verdomde lastig om dit inzicht in mijn eigen leven te integreren. Natuurlijk spelen overlevingsstrategieën hierbij ook een rol. De angst om afgewezen te worden, niet te voldoen aan de sociale norm, prestatiedrang en controle willen houden. Hierdoor ging ik mijzelf vergelijken met anderen en speelde de FOMO ook een rol.

Gelukkig mocht ik ook aan de slag met een moodboard. Een oefening die ik vaak meegeef aan mijn coachees, maar waarvoor ik mijzelf nooit de tijd en aandacht gun om er zelf een te maken. Het hele proces van het maken van zo’n moodboard is eigenlijk ook een beetje als het theeritueel. Met pure aandacht mooie afbeeldingen en teksten verzamelen uit magazines, elke dag een paar minuutjes, soms een uur. Voelen wat resoneert met je waarden en wat niet. De knipsels vervolgens als een levenspuzzel positioneren op het lege vel papier voor je, de haast meditatieve handeling van het aanbrengen van de lijm om het vervolgens met precisie op het doek voor je te vereeuwigen.

Het moodboard bracht mij veel rust, vertrouwen en nieuwe inzichten. Zoals: gun jezelf de ruimte, meer leven minder doen, de werkelijke druk van buitenaf is minder groot dan we denken, het zit van nature al in je, laat je levensenergie stromen, je kerntalenten als wegwijzer en aandacht voor het hier en nu. Wat het mij ook bracht was meer vertrouwen in het coachen. Vertrouwen te hebben in mijn natuurlijke talent, mijn opgedane kennis en inmiddels vier jaar ervaring.

Stop met overproductiviteit, neem de tijd om te luieren, te lummelen met oprechte aandacht voor jezelf. Zonder rust is inzicht en reflectie ver te zoeken. Wees mild voor jezelf en stel jezelf de uitdaging om eens te vertragen, minder te doen en meer te zijn. Ga op zoek naar wie jij bent en laat jezelf niet verleiden door de maatstaven van de buitenwereld. Afstand nemen van wat je denkt dat anderen van je verwachten brengt je dichter bij jezelf. En stel ook de volgende keer op een feestje eens aan iemand de vraag: wie ben je? In plaats van: wat doe je? Geen smalltalk, maar aandacht voor diegene als persoon.

Al met al was het een enerverende periode vol nieuwe inzichten, uitdagingen, rust en … aandacht. Het effect in mijn coaching is ook zichtbaar en voelbaar. Hoe meer ik loslaat en vertrouw, hoe meer rust en flow ik ervaar tijdens een coachsessie. Waardoor ik nog meer in het moment kan zijn met oprechte aandacht voor de coachee, net zoals bij de thee ceremonie.