Ryley Walker over wiet en meer

“Wiet is te gek om mee te jammen”

JE OGEN DICHT EN DAN GAAN

Tekst: Arjan van Sorge | Foto’s: Dusdin Cronden

De Amerikaanse zanger/gitarist Ryley Walker (25) combineert folk met jazz en doet dat geheel in de geest van de zestiger jaren. Hij houdt van jammen en steekt daar graag een joint bij op, want dat maakt het allemaal nog leuker.

Ik houd ervan om nieuwe dingen uit te proberen. Dus als ik in een coffeeshop ben, dan vraag ik aan mensen aan de bar wat zij lekker vinden.

Als je Ryley Walker op foto’s ziet dan is dat geheel in trippy hippiestijl, maar in het echt oogt hij heel anders, een beetje doorsnee eigenlijk. Totdat het over muziek gaat, want dan vaart er een heilige geest in hem. Een echte muziekfreak, die het dan nu bij folk en jazz houdt, maar ooit is begonnen met het spelen in skatepunk- en noisebands. “De directheid van punkrock, daar houd ik wel van. Gewoon, gaan! Het komt vanuit het moment. Veel van de muziek op het nieuwe album Primrose Green heeft improvisatie als basis, het is ontstaan vanuit jammen. Dus die directheid komt wel overeen.”

Drunk asses

Ryley woont in Chicago, de hoofdstad van Illinois, maar komt oorspronkelijk uit het in dezelfde staat gelegen Rockford, ooit de thuishaven van Cheap Trick (zoek maar niet op). “Het is een soort midwest disaster stadje. Alle fabrieken zijn dicht, de mensen zijn hun baan kwijt. Soms ga ik daar mijn ouders opzoeken, maar ik blijf meestal niet lang. Ik ben de hele tijd op tour, vandaar.” Dan liever België en Nederland, dat is zijn zone. “Te gek, de manier van leven is zo simpel en leuk. Friet eten, beetje rondlopen, en dat dan vooral in Groningen. Ik houd van Amsterdam, maar er lopen teveel van die Amerikaanse drunk asses like me rond. Oh nee, daar heb je er weer eentje...”

Illegaal

En er zijn coffeeshops, dat is volgens hem echt een uitkomst. “De wietcultuur in Amerika sucks, het is zoveel anders dan hier. In Chicago moet je een of andere maffe gast bellen en dan naar z’n huis om het spul op te halen. Hier ga je een coffeeshop binnen, je neemt een lekker kopje thee en je geniet van een rokertje. Het is een open sfeertje, en zo relaxed. In Washington, Colorado, Alaska en Oregon is het nu gelegaliseerd, maar niet in Illinois waar ik vandaan kom. Je kan er wel met een medische kaart aankomen, maar het is niet zo makkelijk als elders. Het is eigenlijk nog steeds illegaal in Chicago. Ik zou niet graag naast een politieagent lopen met wat spul bij me.”

Therapeutisch

Ryley blowt zo af en toe. “Het was eerst meer, maar nu doe ik een paar dagen met een grammetje. Gewoon, lekker rustig aan. Ik neem een paar hijsjes en dan speel ik gitaar. Dat maakt mijn stemming wat beter en maakt thuis zijn wat relaxter voor me. Ik smook niet elke dag hoor. Als ik teveel neem

dan voelt dat niet lekker en gaat het richting paranoïde. Maar soms vind ik die paranoia ook wel weer lekker, het breekt het ego. Het helpt me naar binnen te gaan en beter na te denken, dan is het haast therapeutisch. Het werkt goed bij een hoop angsten die ik heb. En als artiest ben je bezig met je aan de buitenwereld te presenteren en wiet roken helpt daar echt bij.”

Jammen

“Daarnaast is het ook te gek om mee te jammen. Je doet je ogen dicht en dan gaan. Het is fantastisch voor bij muziek maken, het helpt het proces. Niet iedereen met wie je jamt is high, maar het werkt voor degenen die er plezier aan hebben. Andere mensen gebruiken het niet en dat gaat ook prima. Het blijft immers een gezamenlijke inspanning voor iedereen. Jammen gaat niet over dope, maar het helpt er zeker bij, het kan het nog leuker maken. Het tilt me op en ik kan gewoon vertrekken.”

Klassiek

Het liefst rookt hij wiet, maar de laatste tijd is hasjolie redelijk goed verkrijgbaar. “Het is op het moment ook vrij populair in de States. Het mag dan makkelijk voor mij zijn om aan hasjolie of dabs te komen, maar ik ben eigenlijk een classic spliff dude weetjewel. Een beetje wiet, wat tabak, en een lekker plaatje erbij. Al die mensen die voor groot en groter gaan, dat Amerikaanse stonerding, daar ben ik niet zo goed in. Ik rook ook gewoon alleen tabak trouwens, maar daar wil ik mee ophouden. Ik streef ernaar alleen puur wiet te roken.”

Alert

“Ik houd ervan om nieuwe dingen uit te proberen, dus als ik in een coffeeshop ben dan vraag ik aan mensen aan de bar wat zij lekker vinden. Het liefst heb ik spul dat me alert houdt. Ik heb niet graag dat ik van het blowen niet meer anders kan dan in een hoekje zitten. Geef mij maar super up, iets dat me actief maakt. Graag loop ik dan wat rond in Amsterdam, kijk naar mensen. Er is hier zoveel te zien. En als ik thuis ben, neem ik iets wat me relaxed maakt, iets wat me laat chillen.”

Inspiratie

Hij zou zichzelf geen jazzmuzikant willen noemen, maar jazz heeft een grote invloed op Ryley. Jazz met folktunes, in de lijn van Tim Buckley en Bert Jansch. “Ik houd van Engelse folk uit de zestiger en zeventiger jaren, zoals van Pentangle. In de Britse folk zitten meer jazzinvloeden, ze hadden zo’n breed palet aan inspiratie. En dat duwde de folk weer in bijzondere, nieuwe richtingen. Ik hoorde die muziek al toen ik jong was, via de platen die ik verzamelde. Door John Fahey kwam ik vervolgens bij fingerpicking uit. Al mijn muziek is geïnspireerd door die invloeden, maar uiteindelijk worden het mijn liedjes. Ik heb respect voor die oude muziek, en neem het mee de toekomst in, mijn richting op.”

Altijd anders

“Een liedje is nooit af, als we nummers live spelen improviseren we heel veel. Een drie minuten song van een album kan bij een concert zomaar vijftien minuten worden. Het is elke keer anders. Het gaat om ideeën, en van alles kan invloed hebben op een liedje: zijn we in Amsterdam of in Londen, hebben we bier of niet, roken we een jointje of niet. Een nummer is een levend, ademend organisme en heeft sommige dingen nodig om die kant op te gaan, en andere dingen om een andere kant op te gaan. Dat het altijd anders is, het onverwachte, dat vind ik geweldig aan muziek.”

Waanzin

“Inspiratie vind je in het moment, het is het moment dat telt, je kijkt waar het moment je naar toe leidt. En ik denk dat het te gek is voor het publiek om een compleet unieke show mee te maken. Daarnaast zou iedere avond dezelfde liedjes

Een liedje is nooit af, als we nummers live E spelen improviseren we heel veel. Een drie minuten song van een album kan bij een concert zomaar vijftien minuten worden.

De directheid van punkrock,daar houd ik wel van. Gewoon, gaan! Het komt vanuit het moment.

De behoefte om te leren vrouwen te verleiden is zo groot dat mannen er al hun geld voor over hebben om het probleem op te lossen.

spelen me tot waanzin drijven... Live heb ik er geen controle over hoe ver het gaat, want er zitten zoveel verschillende mensen in de band en die willen allemaal de song verder en verder duwen. Iedereen kan beslissingen maken en heeft een stem in het geheel. Het zijn mijn liedjes, maar iedereen kan er zo wat mee doen. We werken eraan samen, dat kan helend werken en het geeft zoveel voldoening.”

Allebei tof

“Ik speel ook vaak solo, want het is duur om een band op de weg te houden. In mijn eentje voelt het als compleet andere muziek, totaal verschillend ook al zijn het dezelfde nummers waar je mee werkt. Het geeft een compleet ander gevoel, maar ik vind het allebei hartstikke tof. Met de band is het net iets leuker, want dan ben je met vrienden en drink je samen nog eens een biertje, en blijft ergens hangen. In april kom ik solo naar Europa, in september met de band, met z’n vijven. Ik ben nu 25 jaar, maar ik voel me de hele tijd ouder worden, het toeren sloopt m’n lichaam. Toch wil ik zoveel spelen als mogelijk, want dat is toch wel het mooiste wat er is.”

Spannend

Er is nog iets moois, en dat gaat dan over de speeltechniek die fingerpicking heet. “Daarbij verander ik de hele tijd de stemming. Ik doe het zo vaak dat ik eigenlijk een nieuwe gitaar nodig heb. Onder fingerpicking gitaristen heeft iedereen z’n eigen, zelf uitgevonden stemming, en er worden ook vaak stemmingen geruild. Sommige zijn echt collectors items. Wauw, moet je deze eens horen! Het is leuk om zelf uit te vinden, kijken hoe maf je het kan krijgen. Je kan er soms een hele dag mee bezig zijn, kom op, geef me een goeie stemming, en dan vind je wat, en dan aaaaah... Dat is ‘m. En daar ga je dan. Nadeel is dat je tijdens een optreden vaker een snaar breekt, dat is zo stom... Maar zo houd je de muziek wel spannend.”

Royal Queen Seeds Damstraat 46 1012 JM Amsterdam www.royalqueenseeds.com 1ste prijs Haze Bio: Shining Silver Haze

Cremers Coffeeshop Prinsestraat 84 2513 CG Den Haag 3de prijs Hydro: White Widow

Dutch Passion Seed Company Seed Shop: Grote Gracht 40 6211 SX Maastricht Online Seed Shop: www.dutch-passion.nl 1ste prijs Medical (CBD): Compassion 3de prijs Autoflower: Auto Frisian Dew

Dizzy Duck Seeds www.dizzyduckseeds.com 1ste prijs Bio: Casey Jones 2de prijs Autoflower: Purple Orange auto 2de prijs Hasj traditioneel: Blue Shark First Flush 2de prijs Haze Hydro: White Amnesia

Kera Seeds www.keraseeds.com 1ste prijs Haze Hydro: AMG Haze

3de prijs Kush soorten: Candy Kush 3de prijs Haze Bio: Neville’s A5 Haze

Mississippi Wilhelminakade 6211 AE Maastricht 2de prijs Kush soorten: Candy Kush 3de prijs Bio: Strawberry Diesel

Paradise Seeds www.paradise-seeds.com 2de prijs Hydro: Nebula

Coffeeshop Missouri Hoogbrugstraat 31 6221 CN Maastricht 1ste prijs Hydro: Lavender 3de prijs Hasj extracties: Pure White Ice

Coffeeshop Roxy Gerard Doustraat 188 1073 XA Amsterdam 1ste prijs Hasj traditioneel: Tidighine

Coffeeshop ‘t Bunkertje Laan vd Mensenrechten 101 7331 VT Apeldoorn 2de prijs Bio: Blue Mystic 3de prijs Medical (CBD): White Widow Medical 2de prijs Haze Bio: Amnesia Haze

Sensi Seeds www.sensiseeds.com 1ste prijs Autoflower: Super Skunk Auto