NA WIECZNĄ WARTĘ hm. Danuta Andersz 4 stycznia 2022
Druhna Danka urodziła się w Kaliszu, 29 maja 1926 roku w rodzinie majora Wojska Polskiego. Ojciec zginął w Katyniu w kwietniu 1940 r., w czerwcu 1940 r. z matką i siostrami została wywieziona za Ural do pracy w tartaku. Ewakuowały się z Armią Andersa do Persji. W Teheranie wstąpiła do harcerstwa, była zastępową oraz drużynową. Od stycznia 1944 r. ze swoimi harcerkami została skierowana do Szkoły Młodszych Ochotniczek (SMO) w Nazarecie. Mianowana podharcmistrzynią pełniła funkcję przewodniczącej Komisji Prób na stopnie w SMO. Po wojnie zamieszkała w południowo-zachodniej Anglii. Z powodu częstych zmian miejsca postoju męża Stefana, lotnika RAF, miała przerwę w służbie instruktorskiej. W latach 60-tych była referentką kształcenia w hufcu harcerek „Pomorze”. W latach 1966-76 jako referentka wędrowniczek w Głównej Kwaterze Harcerek wniosła duży wkład w rozwój pracy wędrowniczej w Organizacji Harcerek. W 1978 r. wróciła do hufca „Pomorze” jako hufcowa. W latach 1986-1990 była referentką ds. nowych jednostek powstających w Europie, m.in. w Niemczech, Szwecji i Danii. Jako Naczelniczka Harcerek w latach 1994-2000 utrzymywała regularny, osobisty kontakt z Komendantkami Chorągwi i jednostkami w całym świecie. W tym czasie zorganizowała Światową Konferencję Instruktorek ds. Wędrowniczek w Palmer w Stanach Zjednoczonych w 1983 roku, oraz I Światowy Zlot Wędrowniczek w St. Briavels w 1986 r. Podkreślała wychowawcze zadania harcerstwa. W sierpniu 1995 r. pisała: „W ostatnich 8 miesiącach odwiedziłam jednostki w Argentynie, Francji, Kanadzie i Stanach Zjednoczonych. 64
