Zegarki mechaniczne z cyfrowym wskazaniem czasu
M
ówiąc o zegarkach mechanicznych, z reguły mamy na myśli czasomierze ze wskazaniami analogowymi, czyli posiadające tarczę oraz wskazówki. Kiedy natomiast pada hasło „zegarek cyfrowy” (poprawnie: zegarek z cyfrowymi wskazaniami), najczęściej myślimy o zegarkach elektronicznych, zasilanych bateriami, zwykle o tych, które prezentują upływ czasu w formie cyfr na wyświetlaczu LCD. Jednakże historia zegarków ze wskazaniami cyfrowymi – choć trudno w to uwierzyć – ma niemalże 200 lat, gdyż sięga początku XIX wieku, a dzisiejszy renesans tego typu modeli i rozwiązań stanowi jedynie swego rodzaju powrót do przeszłości! Początki „cyfrowych zegarków” mechanicznych w pigułce Pomimo iż od lat 70. XX wieku zegarek z cyfrowymi wskazaniami czasu kojarzony jest w zasadzie wyłącznie z czasomierzami kwarcowymi, to definicja tak wskazującego upływ czasu zegarka zrodziła się znacznie wcześniej i jest bardziej ogólna: to model, który do prezentacji aktualnego czasu wykorzystuje cyfry, a nie wskazówki. Można śmiało powiedzieć, iż współczesne czasomierze ze wskazaniami cyfrowymi jedynie nawiązują do prekursorów tego typu zegarków, które po raz pierwszy zostały skonstruowane około roku 1830 we Francji. Wówczas był to istny przełom w formie prezentacji godzin i minut. Za pierwszy egzemplarz cyfrowego zegarka mechanicznego (Mechanical Digital Watch) uważa się model kieszonkowy, stworzony przez francuskiego zegarmistrza o imieniu Blondeau na specjalne życzenie króla Francji. Natomiast produkcja zegarków kieszonkowych wyposażonych w tego typu mechanizm i formę wskazań na masową skalę rozpoczęła się dopiero pod koniec XIX wieku, dokładnie około roku 1890. Nieco wcześniej, w 1880 roku, austriacki zegarmistrz pracujący w Szwajcarii – Josef Pallweber – skonstruował prototyp zegarka ze wskazaniami cyfrowymi dla firmy IWC. Jednakże wdrożenie jego projektu dla znaczącej liczby wyprodukowanych egzemplarzy nastąpiło dopiero 10 lat później, a na tego typu nowatorskie posunięcie zdecydowała się francuska firma Cortebert.
34 Zegarki i Pasja
Historia zegarków ze wskazaniami cyfrowymi – choć trudno w to uwierzyć – ma niemalże 200 lat, gdyż sięga początku XIX wieku.
Wtedy także ukuto określenie „Jump Hour” lub „Jumping Hour”, czyli dosłownie „skacząca godzina”, co ma związek ze skokowym ruchem, w jakim porusza się dysk z naniesionymi cyframi odpowiadającymi za poszczególne godziny. W uproszczeniu działanie tego typu mechanizmu wygląda następująco: Naprężona sprężyna napędowa powoduje powstanie momentu obrotowego na kołach przekładni chodu, który za pośrednictwem wychwytu generuje impulsy napędowe przekazywane do regulatora (balansu). Ruch przekładni chodu powoduje równocześnie ruch kół przekładni wskazań. Skokowe przemieszczanie się cyfrowych tarcz uzyskiwane jest poprzez zastosowanie mechanizmów krzywkowych. Poprawne działanie tego rodzaju mechanizmu skutkuje „skokiem” – szybką zmianą cyfry w okienku prezentującym godzinę. W roku 1920 rozwiązanie ze „skaczącą godziną” po raz pierwszy zostało zastosowanie w zegarku naręcznym. Czasomierz wyposażony w tego typu wskazania czasu, podobnie jak w „kieszonkach”, powstał w zakładach Cortebert. Fakt ten był momentem narodzin naręcznego zegarka mechanicznego z cyfrowymi wskazaniami czasu. Lata 70. XX wieku. Szczyt świetności i… zegarki kwarcowe Prawdziwą popularność – jeśli można o takiej w ogóle mówić – mechaniczne zegarki ze wskazaniami cyfrowymi osiągnęły w latach 70. XX wieku.
www.zegarkiipasja.pl
