V.U .: To m Wi llo
x, Mo erh eid e 9,
92 20 Ha mm e
België – Belgique 8000 BRUGGE X 8/6301
CE MB ER 20 12 AU GU ST US NU MM ER 4 • DE LV E IN JU NI EN JA AR GA NG 2 • DE LIJ KS , BE HA AN MA T IJN – P 60 27 45 X VE RS CH GE 26 00 Be rch em UG BR OO R 80 00 Wi tte str aa t 2, AF GIF TE KA NT aa t.b e de ren vzw – De hu isw erk Vla an at. be – ww w.f orm ma for o@ inf – Fo rm aa t Jeu gd 22 6 40 85 ) (03 F – 83 T (03 )22 6 40
KONING VAN HET JEUGDHUIS
’t Hof van Commerce over jeugdhu en volwassen worden • P2 izen 2
HER T E G O T T E G LET’S L ALLRIGHT AND FEEop Don’t Hype Festival • P13 eid
Samenhorigh
UIS H D G U E IN HET EJ IK MUIsLelE• PN14 LeEugEdhuRisrDadio op Studio Brus J
Tekst & foto: Stef Moens
DON'T HYPE
“OF JE NU EEN HIPPIE BENT OF NAAR HARDCORE LUISTERT, HIER KRIJG JE RESPECT” ROBIN (29)
Paaldansen Lynn: “De Dag van de Jeugdhuizen is een superinitiatief. Hier in De Ressort (Geraardsbergen) was iedereen onmiddellijk mee met het concept.” Robin: “We wilden een activiteit organiseren met een hoek af, zo zijn we wel. Dat werd uiteindelijk een XXX-night met een workshop paaldansen. Het werd een zwoele avond met een vette knipoog.”
No hype Robin: “De Ressort is geen hype, wel een topplek. Er komt hier een mengeling aan mensen over de vloer. Of je nu een hippie bent of naar hardcore luistert, hier krijg je respect. De sterkte van De Ressort is dat we zowel zestienjarigen als zesentwintigjarigen bereiken.” Lynn: “Iedereen voelt zich hier thuis en niemand wordt hier anders bekeken. In het interieur hebben we er ook aandacht voor dat iedereen zijn plek heeft. We volgden daar bij Formaat ooit een vorming rond. Daar leerden we bijvoorbeeld dat het belangrijk is om in het jeugdhuis een plek te voorzien waar jongeren met twee rustig kunnen praten.”
“DE DAG VAN DE JEUGDHUIZEN IS EEN SUPERINITIATIEF” LYNN (27)
3
INHOUD
14
20 Tijdens de Dag van de Jeugdhuizen trokken een heleboel enthousiaste vrijwilligers de baan op om foto’s te maken en impressies op te doen. Bedankt! Op Don’t Hype Festival verzamelde het team van Radar medialab heel wat foto’s en interviews. Voor de gelegenheid kregen ze versterking van enkele enthousiaste reporters en van de fotografen uit het project Vers/Verse.
26 ij! en nu j
beeld? Scherpe pen of gek op ine. gaz Ma at ma For Werk mee aan . .be aat form ie@ act red r Mail naa
MET MEDEWERKING VAN: An Dours, Bert Bossaert, Brecht Theunis, Don Pandzou, Emily De Wilde, Guy Junior Stevens, Hanne Volkaerts, Heidi Haesevoets, Jan Verbrugge, Jeroen De Bodt, Joke Hüwels, Joris De Bleser, Jos Meers, Joyce Janssens, Kara Eestermans, Katrien Van den Broeck, Linda Baeten, Lotte Lambin, Lotte Van de Werf, Stef Moens, Mieke Smolders, Pim Maeckelberghe, Renate Van Gils, Rob Sips, Sofie Mercier, Sofie Van Speybroeck, Thomas Abelshausen, Tim Bryon, Yves Domanski, Zakayo Wandoloh Alle andere vrijwilligers die voor één avond vliegende reporter waren EINDREDACTIE: Sofie Mercier, Lotte Van de Werf VORMGEVING: Pepijn Haghebaert FOTO’S: Formaat, jeugdhuizen, Jonas Wallecan, Kelly van den Saffele, Kjel Van Goethem, Lena Verstraete, Matthias Engels, Michiel De Mey, Sanne Govaert DRUK: Vanden Broele – Lieven Bauwensstraat 33, 8200 Brugge Alles uit deze uitgave mag worden overgenomen, mits vermelding van Formaat Magazine. Formaat Magazine verschijnt 1 x per maand, behalve in juni & augustus. Het tijdschrift is gratis voor leden, extra abonnementen kunnen verkregen worden aan 20 euro per jaar. VERANTWOORDELIJKE UITGEVER: Tom Willox, Moerheide 9, 9220 Hamme
DIT MAGAZINE 02
DON’T HYPE DE RESSORT
06
WALL
09
FACTS & FIGURES
10
DE EERSTE KEER IN HET JEUGDHUIS
12
ALS IK 50 WORD …
13
TLP CREËERT SAMENHORIGHEID
14
JEUGDHUIS DE LINDE
15
SUPERHELD VOOR 1 DAG
16
IN BEELD: DON’T HYPE FESTIVAL
18
GOESTING IN DE TOEKOMST
19
VLIEGENDE REPORTER
20
BOREALIS, A WHOLE NEW SOUND
21
INGA DANST
22
FLIP KOWLIER: MET HART EN ZIEL
24
IN BEELD: DE DAG VAN DE JEUGDHUIZEN
26
GOED GERUILD
28
DE PARAVANG EN DE PARTYBUS
30
NIEUWE JEUGDHUIZEN
31
CHOKRI DRAAIT DOOR
32
TOEKOMSTMUZIEK
YOU
EN H A P P EN T I E IZ MAD GDHU JEU 2012 AN DE DAG V OVEMBER 16 N
Een pluim voor alle jeugdhuizen en hun vrijwilligers en bezoekers. 320 jeugdhuizen deden mee met de allereerste Dag van de Jeugdhuizen. Meer dan 40.000 mensen bezochten die avond een jeugdhuis. You made it happen!
DON’T HYPE
“Ik blink, ik ben trots” Wat een feest! 50 jaar jeugdhuizen is een knaller van Formaat geworden. Het was genieten, het hele weekend lang. Don’t Hype werd dan toch een heuse hype. Het werd een gigantisch succes. We hebben laten zien dat we een groots feestweekend kunnen organiseren. Ik blink. Ik ben trots. Een stevig woord van dank! Voor al die jeugdhuizen die vrijdag meevierden. Het waren er meer dan 300. Ruim 40.000 jongeren vierden mee. Ze gingen op pad om mekaar op te zoeken op deze feestelijke avond. We verwelkomden ook ons 400ste lid, jeugdhuis Allewin in Moorsel. Een stevig woord van dank! Voor alle 1.500 feestvierders zaterdag in de Gentse Vooruit, voor één lange feestavond het grootste jeugdhuis van het land. Muziek, woord en dans toonden het ware gelaat van het jeugdhuiswerk. De concertzaal ontplofte in een orgie van feestvreugde. Het jong jeugdhuisgeweld heeft volop genoten en kreeg er nooit genoeg van. Een stevig woord van dank! Voor de ruim 80 medewerkers die samen garant stonden voor dit succes. De medewerkers van het eerste uur, die maandenlang hebben voorbereid. De harde werkers van het laatste uur, die pas stopten als het licht uitging. De schrijvers, fotografen, tekenaars van ons sublieme boek ‘Jong Goud’. En alle werkers voor en na, tussendoor en onderweg. Zonder hen was er geen feest geweest. Formaat heeft een erg fiere voorzitter. Is er een mooier dankjewel?
Joris De Bleser Voorzitter Formaat
WALL
Teksten & samenstelling: Sofie Van Speybroeck, Emily De Wilde, Hanne Volkaerts, Michiel De Mey
TWEET TWEET Op 16 november was het feest in 320 jeugdhuizen. Van twee uur ’s middags tot twee uur ’s nachts kon je de Dag van de Jeugdhuizen live volgen via een tweet- en smswall. In totaal verschenen er meer dan 5000 berichten op de wall.
IN DE PERS Dat het feest was in de jeugdhuizen, is ook de pers niet ontgaan. Den Deugniet bij Manneke Paul, jeugdhuis Krak en Formaat in het vrt-radionieuws, een groot artikel over de jeugdhuizen in De Standaard en De Morgen, heel wat aandacht in de regionale pers, een item op Het Journaal van zeven uur en dan nog Jeugdhuis De Linde op Studio Brussel, twee uur radio over de jeugdhuizen en dat vanuit jeugdhuis Den Couter.
Dat zoiets, en dan bedoel ik zo'n feestje, al lang geleden was! #ikvondhetfijnwollewei! #dvdjh Hier wordt geslowed!! Hoe cool is da jong! #dvdjh #donthype Lochristi aan de top feesten houd niet op! Hehe formaat is passagier op hun partybus!!! Hip hip hoera voor onszelf en alle andere jeugdhuizen!! Jeugdhuis Dido is open for business AND pleasure!!! (sinds 16u) #DvdJH #Armyparty Dubbel feest: 20 jaar JH De Redekiel #Maldegem tijdens het weekend van 50 jaar Vlaamse #jeugdhuizen. #dvdjh Proficiat aan alle jeugdhuizen met hun 50e verjaardag! #DvdJH Nu 50 jaar muziekgeschiedenis in Jeugdhuis De Harp! #jhdeharp #zwevegem Op de dag vn d jeugdhuizen dn wij de eerste keer open op onze nieuwe locatie! Onze leuze?Het stopt nooit! Leer hem alvast vanbuiten #DvdJH. Ik ben fier & blij dat ik ooit voorzitter was van een goed draaiend jeugdhuis. This one is for you jhpeoples! #dvdjh #donthype #formaat
6
EEN DUIK IN HET VERLEDEN Sven, bestuurslid bij Formaat, duikt in het verleden. Hij is laaiend enthousiast over de expo rond 50 jaar jeugdhuizen. Zijn oog valt op een artikel over de Net-O-Maat, een computer waar jongeren vrij op het net kunnen surfen. Dat was toen heel vernieuwend. Hij herinnert het zich nog als de dag van gisteren. Hij ging de machine toen zelf bewonderen in Club 9 (Koersel). Ook ontdekt hij er een interessant boek uit de jaren 80, waarin exact dezelfde discussie staat als die tussen Pascal Smet en Tom Willox bij het openingsmoment. Dertig jaar later en toch dezelfde discussie?
JONG GOUD Lieselot (’t Arsenaal, Marke-Kortrijk) kocht ‘Jong Goud, dit boek is een jeugdhuis’. “Iemand vertelde me dat er een quote van me in het boek stond, dus moest ik het absoluut hebben.” Lieselot is blij verrast en vindt het een hele eer dat ze een plaatsje heeft in het mooie boek. Ze is razend benieuwd naar de rest van de inhoud. De quote van Lieselot, waarin ze vertelt over diversiteit binnen jeugdhuizen, vind je op pagina 94.
DE LINE-UP VAN… THOMAS Ik ben gek op electro. Ik kijk dan ook uit naar Waxdolls en Tierkratz. Een beetje rock mag niet ontbreken, Raketkanon wordt een goeie opwarming voor het feestje. TLP zal ongetwijfeld voor een vet dansfeest zorgen.
Jong Goud is een boek over en van de jeugdhuizen. Een boek dat barst van inspiratie en innovatie. En vooral ook een heel mooi boek. Wil je net als Lieselot een exemplaar van Jong Goud? Bestel het dan snel op www.formaat.be. Voor leden kost het boek slechts 13 euro.
BACKSTAGE DON’T HYPE DE BONNEKES Bonnetjes verkopen saai? Op Don’t Hype Festival is het eerder een cadeau. Jan, die werkt voor Formaat, heeft vanuit zijn bonnenhok veruit het beste zicht van iedereen. En dat zonder ervoor te moeten drummen. Het krappe kotje neemt hij er met plezier bij.
Ook achter het podium was er veel bedrijvigheid tijdens Don’t Hype Festival. Stef, Martijn en Jan staken hun handen uit de mouwen als stagehands in de Balzaal. Stagehands: “We zorgen ervoor dat het materiaal op tijd op het podium staat, dat er niets gestolen wordt en dat de mensen op tijd klaar staan. Kortom, het is onze verantwoordelijkheid dat alles achter het podium vlot verloopt.” Timemanagement: “De planning is strak, dus het is belangrijk dat de wissels vlot gebeuren. Het enige wat kan mislopen is dat er een optreden uitloopt. En met muzikanten weet je dat nooit. Maar we zijn een ervaren crew, dus dat loopt wel los.”
7
KUSSEN IN KOEKELAERE In Den Deugniet gingen ze op de Dag van de Jeugdhuzien de uitdaging aan om het record kettingkussen te verbreken. Lynn (22) kuste mee. Het record konden we niet verbreken. Toch zijn we niet teleurgesteld. 160 mensen kwamen vanavond naar het jeugdhuis om elkaar te zoenen en we haalden heel wat pers met onze actie. Mijn eerste kus kreeg ik vanavond van Linde (Studio Brussel) via de telefoon. En ik gaf mijn eerste kus aan Tom Pollentier, schepen van Jeugd. Ik zou heel graag mijn lippen zetten op de lippen van mijn vriend of op die van ‘die snelle’ uit Prison Break.
DOOR DE LENS VAN GERBRAND
BLOED, ZWEET EN TRANEN Algemeen coördinator Bert Bossaert vertelt
Algemeen coördinator zijn van Don’t Hype dat is: anderhalf jaar zwoegen en een paar 100 uur vergaderen. Neen, je hebt het niet verkeerd gelezen, anderhalf jaar hebben de mensen van Formaat bloed, zweet en tranen gelaten om dit festival te verwezenlijken. Bert stond er dus zeker niet alleen voor. En het resultaat, dat mag er zijn. Wat begon met ambitieuze plannen, overtreft nu ieders stoutste dromen. Bert is oprecht fier op wat de jeugd huizensector dit jaar gepresteerd heeft. De Dag van de Jeugdhuizen was een knaller van formaat. Het festival zelf draait op 80 medewerkers, die het onderste uit de kan halen om de jeugdhuisbezoeker een onvergetelijke avond te bezorgen.
8
Gerbrand is een van de deelnemers van Vers/Verse. Vers/Verse wees 35 jongeren uit verschillende disciplines (woord, beats, fotografie, muziek) een coach toe. Die stuurde hen vervolgens een flinke brok teksten uit Poëziecentrum toe en liet ze die injecteren in hun eigen werk. Als fotograaf werd Gerbrand begeleid door Tom Verbruggen. Tom is professioneel fotograaf. Hij publiceerde in alle grote kranten en muziekmagazines. Bovendien regisseerde hij videoclips voor o.a. Tim Vanhamel en The Van Jets. Kansen, stimulans en netwerken, dat zijn de drie woorden waarmee Gerbrand het project omschrijft. De foto’s van Gerbrand werden tentoongesteld op Don’t Hype Festival samen met die van Mathias, Jonas, Kelly en Sanne. Ook in dit magazine vind je heel wat knappe beelden van deze getalenteerde fotografen.
40
CONCERTPLAATSEN OP DE DAG VAN DE JEUGDHUIZEN 41889 MENSEN IN EEN JEUGDHUIS OP 16 NOVEMBER 44 PERFORMANCES IN VOORUIT, GENT 120 MEDEWERKERS IN DE CREW VAN DON’T HYPE FESTIVAL 1200 BEZOEKERS OP DON'T HYPE FESTIVAL 5 VOLLE BUSSEN RICHTING VOORUIT MET 191 PERSONEN AAN BOORD 7740 VRIJWILLIGERS DIE DE JEUGDHUIZEN DOEN DRAAIEN 160 PAGINA’S INSPIRATIE EN INNOVATIE IN ‘JONG GOUD, DIT BOEK IS EEN JEUGDHUIS’ FORMAAT BEZOCHT 127 JEUGDHUIZEN OP DE DAG VAN DE JEUGDHUIZEN
REPORTAGE
16 november was dé feestdag van de jeugdhuizen en dus ook het ideale moment om buurman en broer kennis te laten maken met dat jeugdhuis. An nam haar buurvrouw mee naar haar geliefde Ifigineia (Merchtem) en Renate liet broer Xander kennis maken met De Sjepap (Weelde).
“WIE WEET WORD IK OOIT WEL VOORZITTER” (XANDER, 13) Xander is 13 jaar. Hij zou dolgraag elke week met zijn grote zussen naar De Sjepap in Weelde gaan, maar is eigenlijk nog een beetje te jong. Tijdens de Dag van de Jeugdhuizen mocht hij toch een keer mee. En wat hij zag, beviel hem wel. Tekst: Renate Van Gils
13 jaar “Ik ben al dertien jaar, maar ik mag nog niet uitgaan. Als ik niet naar school moet, spreek ik met mijn vrienden af om kampen te bouwen. Op het werk van mijn papa hebben mijn broer en ik heel veel plaats om te spelen en om met de quad te rijden. Een andere hobby van mij is voetballen. Twee keer per week heb ik training en op zondag is het match. Voetballen is de ideale manier om mijn energie kwijt te raken. Ik teken ook graag. Als ik teken, kan alles. Het hoeft niet echt te bestaan. Ik kan zoveel fantasie hebben als ik wil. Misschien kan ik die fantasie later wel gebruiken in De Sjepap.”
De eerste keer “Mijn zussen zitten allebei in het bestuur van De Sjepap. Volgens hen is het daar heel leuk en super gezellig. Ik zaag dan ook al lang om eens mee te mogen. Ik was benieuwd waarom zij het daar zo leuk vinden. Nu is het eindelijk zo ver en het jeugdhuis ziet er helemaal uit zoals ik dacht. Het zijn hier allemaal toffe en vriendelijke mensen. Het is gezellig ingericht, ideaal om met je vrienden naartoe te gaan. De affiches van de feestjes zien er super cool uit. Ik vraag altijd aan mijn zussen om er mee te brengen, zodat ik die in mijn kamer kan hangen. Bij het volgende feestje waar ik naartoe mag, neem ik al mijn vrienden mee. Dan kunnen zij ook eens zien hoe leuk het hier is. Het zou leuk zijn als er dan Jupiler Force is, zodat het lijkt alsof wij bier drinken, want eigenlijk mogen wij dat nog niet.”
Later “Hopelijk mag ik binnenkort nog eens mee, maar ik vrees dat ik moet wachten tot ik zestien jaar ben. Als het zover is, wil ik van De Sjepap mijn stamcafé maken. Dan kan ik er met mijn vrienden naartoe gaan wanneer ik wil. Wij kunnen samen leuke feestjes organiseren en nieuwe activiteiten verzinnen. Ik heb ook al gezien dat ze voor sommige activiteiten super coole dingen bouwen, zoals een mega grote dj-booth. Dat zou ik ook heel graag doen. Als ik het daar uiteindelijk echt zo leuk vind als mijn zussen, wil ik wel bestuurslid worden en wie weet word ik misschien ooit zelfs voorzitter.”
“MISSCHIEN KOM IK HIER NA HET WERK EENS IETS DRINKEN” (FLORE, 36) Flore woont in de buurt van het jeugdhuis is Merchtem. In haar tienerjaren ging ze soms naar het jeugdhuis in Mortsel, waar ze toen woonde. Ze weet dus een beetje wat het is zo’n jeugdhuis. Op de Dag van de Jeugdhuizen zette ze voor de eerste keer een voet over de drempel van Ifigineia. En wie weet komt ze nog terug … Tekst: An Dours
Drempel “We hebben weinig overlast van het jeugdhuis. Het enige dat me opvalt, is dat er altijd enorm veel peuken op de parking voor het gebouw liggen. Ik ben voor vandaag nog nooit binnen geweest in het jeugdhuis. Ik gluur soms stiekem wel naar binnen als ik er voorbij wandel. Om zomaar binnen te springen, ervaar ik toch een drempel. Al heb ik me al regelmatig afgevraagd waarom ik hier niet eens gewoon iets zou komen drinken na het werk.”
Hip en kleurrijk “Deze zomer hebben ze stevig verbouwd in het jeugdhuis, dat heb ik gemerkt. Ik had me verwacht aan een donker kot, maar het is hier hip en kleurrijk, echt gezellig. Als buurtbewoner en voorbijganger, zie ik vooral de jongeren die buiten op het terras rondhangen. Het is leuk om te zien dat de sfeer hier binnen zo gezellig is en dat er echt wel veel volk naar het jeugdhuis komt.”
Leuker dan een discotheek “Als ik vijftien jaar jonger was, zou ik hier waarschijnlijk naar feestjes komen. Vroeger ging ik wel eens naar Centraal, het jeugdhuis in Mortsel. Ik vond feestjes in het jeugdhuis altijd leuker dan naar een discotheek gaan. Het is er veiliger, gezelliger en bekender. Nu ik het hier langs de binnenkant heb gezien, spring ik misschien wel eens binnen na het werk voor een sapje of een pintje. Volgende week organiseert het jeugdhuis ook een burenavond, dan ben ik zeker van de partij.”
11
Pieter (21) is kernmedewerker in Jong Valaar (Wilrijk). Hij droomt van een jacht, van jeugdhuizen waar alles kan en van lucht die gezuiverd wordt door bier. “Als ik 50 word, dan ben ik een kapitein op een gigantisch jacht. Als oude geldschieter organiseer ik een festival op mijn schip voor alle jeugdhuizen. Jeugdhuizen zijn tegen dan nog de enige plekken waar je niet wordt opgeslorpt door de utopische commercialisering van de maatschappij. Je vindt er nog echte natuur, door de zuivere bierlucht in stand gehouden. Het is dan nog de enige plek waar je jezelf kan verliezen en met je talenten kan doen wat je wil. Een plek waar echte liefde nog bestaat.” “Het opvallendste jeugdhuismoment in Jong valaar is toch wel onze unieke reis naar Don’t Hype Festival. Ik droomde er al lang van om een
12
keer met alle jeugdhuizen en met veel volk van Wilrijk een zot festival of reisje bij te wonen. Het plaatselijk jeugdcentrum, Vizit, trakteerde op een zotte feestbus naar Gent.” “Mijn boodschap? Don’t hype. Do your ‘own’ thing. De groepen en talenten die hier komen, doen hun eigen, unieke ding. In een jeugdhuis worden de gekste ideeën verzonnen. Waar anders kan je naar buiten komen met ‘ne vettige nacht’ of het wereldrecord kussen. Wil je je eigen feestje organiseren, zonder een hele rompslomp aan papierwerk en met een budget? Wil je je eigen backstage bouwen op dat feestje en samenwerken met artiesten, groot of klein …? Wil je je vrienden imponeren en uitnodigen op jouw eigen uitgevonden feestje, terwijl je nog maar 17 bent en je toch een leuke zaal ter beschikking hebt? Dat kan in een jeugdhuis en dat kon ik op mijn 17de ook.”
“ALS IK 50 WORD, GEEF IK EEN FESTIVAL VOOR ALLE JEUGDHUIZEN OP MIJN JACHT”
TLP is de man die van elk feestje een episch feestje maakt. En hij is hét brein achter de compilaties van de Gentse Culture Club. Al 25 jaar zit hij in het vak en sinds 10 jaar heeft hij zijn eigen programma op Studio Brussel. Van reggae tot hiphop en dubstep, TLP draait de pareltjes uit elk dansbaar genre. Ook op Don’t Hype deed hij dat. Het publiek ging helemaal los en…er ontstond een ongelofelijk samenhorigheidsgevoel. Jeugdhuisbezoekers van Limburg tot West-Vlaanderen, iedereen schreeuwde minutenlang “Let’s get together and feel alright.” Kippenvel. Tekst : Hanne Volkaerts • Foto: Kjell Van Goethem
“Voor ik afzakte naar Don’t Hype speelde ik nog in Culture Club. Ik kreeg het publiek er maar moeilijk mee. Met mijn hoofd zat ik al in Vooruit. Het jeugdhuispubliek is altijd wat wilder, daar hou ik wel van. Mijn ontvangst op het festival was alvast meer dan in orde. Dan wachtte mij de moeilijke taak om het feest af te sluiten. Je bent dan wel de headliner, maar je voorgangers hebben alles al gedraaid. Een hele uitdaging om het dan nog boeiend te houden. Enkel bommetjes droppen - hits spelen - vind ik belachelijk. Muziek draaien is voor mij als de liefde bedrijven, je leeft toe naar meerdere climaxen. Gelukkig kreeg ik het publiek mee,
en hoe … Er ontstond een enorm gevoel van samenhorigheid. Vooral tijdens dat nummer van Bob Marley. Het is niet moeilijk om de handen van je publiek in de lucht te krijgen. Maar zoals vanavond heb ik het nog nooit meegemaakt. Alles ging vanzelf en het publiek schreeuwde dat nummer nog minutenlang voort. Dat gevoel is typisch voor jeugdhuizen. Ik ken dat gevoel al van toen ik twintig jaar was. Ik kwam als rapper in de finale van Humo’s Rock Rally terecht en daarna werd JH Media uit Eeklo mijn boekingsagent. Ik heb toen in bijna elk jeugdhuis in Vlaanderen, Brussel en Wallonië en zelfs in enkele in Nederland gespeeld.”
13
REPORTAGE
JEUGDHUIS DE LINDE ZET DEN COUTER OP STELTEN
Tekst: Bert Bossaert • Foto: Studio Brussel
En toen was het zo ver, 16 november, Dag van de Jeugdhuizen. Na enkele nerveuze uren op het hoofdkantoor van Formaat, stappen we rond 16u in de wagen en vertrekken richting Poperinge. We stemmen de radio af op Studio Brussel. Sam de Bruyn maakt de jeugdhuizen warm voor de uitzending die nog moet komen. De jeugdhuizen beginnen volop te sms’en en laten weten dat ze er zin in hebben. Sam belt ondertussen naar Linde Merckpoel. Zij staat al klaar in jeugdhuis Den Couter, waar de Dag van de Jeugdhuizen officieel in gang wordt gezet met Jeugdhuis De Linde. “Kom je zelf ook uit een jeugdhuis, Linde? Eerlijk?” “Jazeker!” bevestigt Linde, “Ik was vroeger vaste klant in jeugdhuis Okapi in Lokeren”. “En wat heb je daar zoal geleerd?” wil Sam graag weten. Open vragen zijn altijd gevaarlijk. Linde moest niet lang nadenken: “Roken, pinten drinken en muilen.” We zijn gewaarschuwd.
Den Couter on air Enkele weken eerder deed Studio Brussel een oproep aan alle jeugdhuizen. Ze mochten hun favoriete speellijst doorsturen en hun gegevens achterlaten op de website van de radiozender. Bovendien zou Café De Linde zich voor de gelegenheid installeren in een van de jeugdhuizen om er live radio te maken. Het jeugdhuis dat uiteindelijk won was Den Couter in Poperinge. Wanneer we voorzitter Lieuwe Ryngaert en bestuurder Merlijn Vanuxem erover aanspreken, worden ze opnieuw enthousiast.
Hoe kwamen jullie te weten dat Linde haar café bij jullie zou houden?
“IN JEUGDHUIS OKAPI LEERDE IK ROKEN, PINTEN DRINKEN EN MUILEN” (LINDE MERCKPOEL) een plek waar jongeren werken en ervaring opdoen. Op het podium, achter de draaitafels, aan de toog of tijdens vergaderingen.”
Wat betekent het jeugdhuis voor jullie persoonlijk? Lieuwe: “Den Couter wordt gedragen door vrijwilligers. Alles wordt hier gedaan door en voor jongeren.” Merlijn: “Het is mijn tweede thuis. Ik heb hier mijn vrienden leren kennen. Het is een toffe plek waar de jeugd van Poperinge samenkomt om zich te amuseren.”
Alive and kicking
En zich amuseren, dat doen ze in Den Couter. Sam, vaste stamgast in Lieuwe: “We zaten in de auto, op weg naar het jeugdhuis, toen Café De het jeugdhuis, kwam vertellen dat het een plek is voor jongeren van alle Linde begon op Studio Brussel. We wisten dat ze de winnaar tijdens die leeftijden. Hij voorspelde dat er op de Dag van de Jeugdhuizen keihard uitzending zou opbellen, maar we gingen ervan uit dat we niet veel kans gefeest en gedanst zou worden en hij kreeg nog gelijk ook. Tom Willox, maakten.” directeur van Formaat, zette de Vlaamse jeugdhuizen in de kijker. De Dag Merlijn: “Plots belde een onbekend nummer op mijn gsm: Jonas van Stuvan de Jeugdhuizen speelde zich dan ook af in meer dan 320 jeugdhuizen dio Brussel. Hij liet ons weten dat we gewonnen hadden. en dat was geen geheim. Ook de vrijwilligerswerking in “HET JEUGDHUIS de Vlaamse jeugdhuisscène kreeg een eervolle vermelOndertussen waren ze in het jeugdhuis aan het meeluisZAT TJOKVOL” teren. Iedereen was door het dolle heen!” ding. Een rapper, een stand-upcomedian en een meisje Lieuwe: “Jeugdhuis De Linde was een geweldig succes. LIEUWE RYNGAERT met gitaar mochten hun ding doen op een vrij podium. Bijna 300 jongeren kwamen opdagen: het jeugdhuis zat tjokvol.” Flip Kowlier deed zijn jeugdhuisverleden uit de doeken en Linde belde met verschillende jeugdhuizen die op hun beurt honderduit mochten Met de Dag van de Jeugdhuizen staan de jeugdhuizen in de kijker. Waar- vertellen over de activiteiten van de avond. Ondertussen draaide De Linom is dat belangrijk volgens jullie? de plaatjes, zorgvuldig gekozen door de jeugdhuizen zelf. Merlijn: “De vrijwilligers staan centraal binnen het jeugdhuiswerk. Jongeren krijgen er de kans om dingen bij te leren: activiteiten organiseren, Tijdens de uitzending was één ding erg duidelijk: de jeugdhuissector is vergaderen, tappen, optreden, enzovoort. Het jeugdhuis brengt de jongespringlevend. Toen Jeugdhuis De Linde haar deuren sloot, bleef de rest ren ook in contact met elkaar.” van Vlaanderen nog enkele uren feesten. Het werd een lange nacht, die 16de november.
Vrijwilligers vanzelfsprekend? Lieuwe: “Een jeugdhuis wordt al te vaak als vanzelfsprekend beschouwd. Jongeren die zich engageren, nemen een verantwoordelijkheid op. Dat wordt regelmatig vergeten. Op uren waar de meeste leeftijdsgenoten een feestje bouwen, zijn zij aan het werk. Het jeugdhuis is geen café. Het is
14
Bekijk ook het filmpje van Jeugdhuis De Linde op Youtube www.youtube.com – Studio Brussel: Jeugdhuis De Linde
Dave (24) is hoofdverantwoordelijke in Josto (Deurne). Samen met heel wat andere jeugdhuisfreaks organiseerde hij op de Dag van de Jeugd huizen Den Antwerp Express, een flitsende race langs alle Antwerpse jeugdhuizen. Tekst: Lotte Lambin
“Don’t Hype Man is de mascotte van Den Antwerp Express. Hij zit strak in het pak, een heldenpak dat speciaal voor Don’t Hype werd ontworpen. Of ik superkrachten heb? Natuurlijk, ik ben tenslotte een superheld. Een van mijn krachten is dat ik enorm goed kan motiveren. Voor de Dag van de Jeugdhuizen trok Don’t Hype Man naar activiteiten van jeugdbewegingen om mensen aan te sporen om mee te doen met Den Express. En de avond zelf zat ik op de bus om de ploegen veilig te begeleiden en hen aan te moedigen. In totaal raceten er 18 ploegen mee. Punten verzamelen deden ze door kilometers af te leggen en zoveel mogelijk jeugdhuizen te bezoeken. Ieder jeugdhuis zorgde ook voor een heldenopdracht waar extra punten mee te verdienen waren. In Vizit (Wilrijk) moesten de ploegen bekerzeeslag spelen, in Sorm (Deurne) werden ze uitgedaagd om rages uit te beelden zoals owling en planking en in Tel 18 (Ekeren) bestond de uitdaging erin om van op een rijdende fiets een doel te raken met vogelpikpijltjes. Het toffe aan dit event was vooral dat we het samen met alle Antwerpse jeugdhuizen en jongerencentra organiseerden. Al sinds maart zijn we hier samen mee bezig. We leerden elkaars jeugdhuizen en elkaar beter kennen. Na de vergaderingen bleven we wel eens plakken en nu ga ik af en toe op bezoek bij de andere jeugdhuizen in de buurt. Door deze samenwerking is er een leuke dynamiek ontstaan tussen de jeugdhuizen. Ik zie het zeker zitten om in de toekomst nog samen te werken en ik haal mijn heldenpak daar graag nog eens voor boven.” Den Antwerp Express was een organisatie van Vizit, Joké, Jong Valaar, JOH, Josto, Kavka, Den Eglantier, Sorm, Bouckenborgh, ROVA, Tel 18, 2040, Scheld’apen en De Noordpool.
15
IN BEELD
“Formaa rust bij d t zorgt als federa voedings e jeugdhuizen. H tie voor op kunnebodem waar jeuget is een n groeien d .” (Tom Whuizen illox)
The Baboons swingden echte apen met hun vetkuials ven en al even vette rockabilly .
r in t festival betenderen “We hadden da Vlaa tes W lf ha , an Kortrijk geda .” (Steven Mahieu) is hier
De fundamen hielden het m ten van Vooruit ranzig rockge aar net onder het weld van Rak etkanon.
de Jong Goud in De crew van dag werkten ze le weer. Een he nstelling over het aan de tentoo ugdhuis is en over je boek dat een is van jeugdhuizen. en ed hi sc de ge
16
feestje “Don’t Hype, dat is ook een nas, in de redactieruimte.” (Jo e) fotograaf voor Vers/Vers
Blackie & The Oohoos l betoverde een volle Domzaa. jes lied e end md met bevree
ped for joy.
Uberdope jum
er nheid zelf acht voor de gelege en zijn Pascal Smet, jeugdhuizen: “Jeugdhuiz en te de toog, over verhalen te maken, drom plaatsen om en plannen te smeden.” beleven
t : voor ons is da “Jeugdhuizen en, twee pintjes om plezier, thuiskn been kan je niet (want op éé schap.” (Mark en nd staan) en vrie Molen uit Alken) Ine van De
Frères Deluxe zette de dansvloer in lichterlaaie.
“Don’t Hype is voor mij: mensen terugzien, contacten leggen, amuseren, dansen en een pintje te veel drinken.” (Geert van Den Trechter uit Zwijndrecht)
Foto’s: Jonas Wallecan, Sanne Govaert, Gerbrand Van Uytvanck, Matthias Engels, Kelly Van den Saffele, Lena Verstraete, Kjel Van Goethem, Michiel De Mey
17
REPORTAGE
“WIJ SCHEPPEN HET PROFESSIONELE KADER, WAARIN JONGEREN ZELF INITIATIEVEN REALISEREN”
Met een plechtig openingsmoment in de hoogste regionen van de Vooruit, geeft Formaat officieel het startschot voor haar gouden verjaardagsfeestje. Het uitgelezen moment om even stil te staan bij het verleden, het heden en de toekomst van jeugdhuizend Vlaanderen. Tekst: Jeroen De Bodt • Foto: Sanne Govaert
Praatgasten van dienst zijn Vlaams minister van Jeugd Pascal Smet en Tom Willox, directeur van Formaat. Zij worden vergezeld door Thomas Abelshausen en Naomi Ryckewaert, de twee drijvende krachten achter het jubileumboek Jong Goud. Tussendoor zorgt singersongwriter Stoomboot voor de muzikale noot, terwijl interviewer Stijn Vranken op zijn beurt de vragen afvuurt. Wie schrik had om een theoretische uiteenzetting in het gezicht geslingerd te krijgen, wordt al snel gerustgesteld. Bij de tafelgasten zien we niet alleen een gevoel van optimisme, maar ook veel goesting in de toekomst. “We hebben doorheen de jaren een mooie evolutie meegemaakt. Het betuttelende en het verzuilde van vroeger hebben plaats geruimd voor jongeren die het vandaag echt voor het zeggen hebben in hun jeugdhuis. Met Formaat leveren we hen een goede voedingsbodem waarop ze kunnen groeien, zowel in kwaliteit als in diepgang”, vertelt een trotse Tom Willox.
18
Belletjestrekken en loftrompetten Ook Pascal Smet, die naar eigen zeggen zijn jeugd belletje trek-gewijs doorbracht in de Haasdonkse straten, steekt de loftrompet over het bestaan van jeugdhuizen. “Omdat jongeren een wezenlijk onderdeel van de samenleving zijn, mogen we ze niet wegsteken. Ze verdienen plek in de openbare ruimte. Anderzijds hebben ze ook behoefte om samen te hokken, om dromen te hebben en om samen dingen mogelijk te maken. En dat is nu net het mooie aan jeugdhuizen: het is een plaats waar jongeren volledig hun eigen ding kunnen doen. Politiek zou dat in essentie ook moeten doen: dingen mogelijk maken, niet onmogelijk maken.”
“MET FORMAAT LEVEREN WE EEN GOEDE VOEDINGSBODEM OM TE GROEIEN” (TOM WILLOX, DIRECTEUR VAN FORMAAT) “Toch heb ik het gevoel er vroeger meer werd gecontesteerd in jeugdhuizen”, voegt hij daar als belangrijke kanttekening aan toe. “Vandaag zie ik de jeugd veel minder opkomen voor zichzelf. Ze moeten meer durven eisen; geloven dat het morgen anders en beter kan.” Tom is daar nu al van overtuigd: “Ik zie dat er onderhuids heel veel leeft bij de jongeren. We zitten in een transitieperiode. De diversiteit in de sector is enorm en ik zie bepaalde mensen heel straffe dingen doen, van wie we later ongetwijfeld nog zullen horen.”
“JONGEREN MOETEN MEER DURVEN EISEN; GELOVEN DAT HET MORGEN ANDERS EN BETER KAN.” (PASCAL SMET, MINISTER VAN JEUGD) Carte blanche Het beste bewijs daarvan zit naast de beide heren aan tafel. Thomas en Naomi, twee teamleden achter het jubileumboek, komen er hun zegje doen over het creatieproces. Een team van jonge fotografen, schrijvers en illustratoren gaf bijna een jaar lang het beste van zichzelf om de essentie van jeugdhuizen in 160 pagina's samen te vatten. En daarvoor kregen ze carte blanche van Formaat. Het is een aanpak die de organisatie naar de toekomst nog harder wil uitspelen. “De sector staat bol van diversiteit. We moeten die herkennen en verder professionaliseren. Er komt heel wat van onder uit en laat ons er met Formaat dan zijn om daarin – samen met de overheid – een kritische beleidspartner te zijn.” Een idee waar ook Smet volledig achter staat: “Ik denk dat de verhouding nu goed zit. De overheid moet zo weinig mogelijk regeltjes opleggen en de jongeren zelf dingen laten verwezenlijken. Laten we er voor zorgen dat we het enthousiasme van vrijwilligers niet dood professionaliseren. Wij scheppen het professionele kader, waarin jongeren zelf hun initiatieven kunnen realiseren.”
Hanne Volkaerts (19, foto 2de links) van Den Eglantier in Sint-Niklaas was vliegende reporter op het Don’t Hype Festival. Samen met haar team van Radar Medialab, fotografen van het project Vers/verse en de reporters van Formaat Magazine, liep zich de benen uit het lijf. Haar missie? Bezoekers, vrijwilligers, medewerkers en artiesten rake vragen stellen. Haar drijfveer? Nieuwsgierigheid. Tekst: Thomas Abelshausen • Foto: Lena Verstraete
jij! en nu hrijfgoesting?
“In Den Eglantier werk ik mee aan Radar Medialab. We interviewen artiesten en muzikanten en schrijven ook recensies over theater, concerten, films, festivals – en over activiteiten van ons jeugdhuis, natuurlijk. Het Don’t Hype Festival wilden we voor geen geld ter wereld missen. Ik had al veel affiches gezien en het leek me een uitdaging om de verslaggeving mee te verzorgen. Na een vergadering met Formaat, kregen we heel wat leuke ideeën. De avond zelf was overweldigend. Het was de eerste keer dat we opdrachten kregen en in een redactieruimte samenwerkten met andere fotografen en schrijvers. Daar waren goede afspraken voor nodig. Voor elk artikel was een bepaald aantal tekens voorzien – inclusief spaties. De deadlines
waren scherp, het moest snel gaan. Iedereen van het team is nu heel benieuwd naar het eindresultaat.” “Als ik later in de journalistiek terecht kom, ga ik op dezelfde manier moeten werken. Onder tijdsdruk en binnen een afgebakend kader. Dus ja, dit was een boeiende en leerrijke ervaring. Wat ik wil worden, weet ik nog niet. Wetstraatwatcher, misschien? Of sportjournalist? We zien wel. Ik schrijf graag en ik ben van nature heel nieuwsgierig. Die nieuwsgierigheid probeer ik op een positieve manier gebruiken. Ik wil eerst voor mezelf de essentie vatten, om die dan op een begrijpelijke manier door te kunnen geven aan anderen.”
vol sc Ook een pen ren. ho je Laat van aat.be redactie@form
19
Ze hebben op 10 Days Off gestaan. Ze draaien binnenkort op de Humo’s Pop Poll. En dankzij een dj-wedstrijd stonden ze op Don’t Hype. Pim Thomas (21) en Malko Van den Borre (23), beter gekend als Borealis, ruilden hun visbokaal in voor het podium van de Vooruit. Tekst: Joyce Janssens • Foto: Jonas Wallecan
“We hebben het optreden op Don’t Hype te danken aan de website vi.be. Eerst werd onze mixtape geselecteerd. Nadien moesten live spelen tegen andere dj’s en uiteindelijk werden we er uitgepikt als winnaars. De laatste ronde van de Don’t Hype-wedstrijd was best stresserend. Iedereen was bang om kleine fouten te maken, want daarop werd je beoordeeld. We probeerden het ons niet te veel aan te trekken. We hebben ons gewoon geamuseerd.”
20
“Het is niet de eerste keer dat we in contact komen met jeugdhuizen. Wanneer lokale jeugdhuizen ons vragen om te draaien, gaan we daar zo vaak mogelijk op in. Dat levert ons fijne anekdotes op. Zo waren we eens aan het draaien in een jeugdhuis toen er opeens een meisje het podium opklom. Ze was behoorlijk beschonken en had geen gêne. Ze begon vlijtig aan mijn knoppen te draaien. Daardoor ging de mix allerlei rare kanten op, maar de mensen vonden het leuk en dat meisje blijkbaar ook. Ik heb haar dan maar even laten doen: grappig!” “Na Don’t Hype hebben we nog heel wat andere plannen. Het beste moet nog komen. We dromen weg wanneer we denken aan ons optreden in Parijs. Daar kijken we echt naar uit. We hebben al vele leuke momenten gehad, maar op dit moment springt er nog niks uit. We zijn erg benieuwd wat Borealis ons gaat brengen.” Wil je het interview volledig beluisteren? www.radarmedialab.be
“HEDENDAAGSE DANS IS OOK VOOR JONGEREN ERG TOEGANKELIJK” Een opleiding aan P.A.R.T.S. (Performing Arts Research and Training Studios), de gerenommeerde dansschool van choreografe Anne Teresa De Keersmaeker, bracht de IJslandse Inga Huld Hákonardóttir (21) drie jaar geleden naar België. Tekst: Sofie Mercier – Foto: Sanne Govaert
INGA ZET HAAR BESTE BEENTJE VOOR
“Het is een privilege om aan P.A.R.T.S. te studeren. De docenten zijn fantastisch, we beslissen zelf of we een les al dan niet bijwonen en we krijgen de mogelijkheid om op te treden. We presenteren ons werk onder de noemer P.A.R.T.S. en dat helpt ons vooruit. Ook voor dit festival ging het zo: iemand kwam een P.A.R.T.S.-voorstelling bekijken, zag mijn solo en vond dat het hier zou passen.” “Jeugdhuizen worden vaak geassocieerd met muziek. Nochtans past hedendaagse dans ook in dat plaatje. Dans wordt steeds zichtbaarder en is ook voor jongeren best toegankelijk. Deze voorstelling (Do humans dream of android sleep?) in het bijzonder, omdat er een duidelijke verwijzing is naar de popcultuur. Jongeren kunnen zich daarmee identificeren. Het gaat over het natuurlijke tegenover het artificiële. Ik denk bijvoorbeeld aan de hele discussie over Facebook en of we niet beter weer gewoon op café zouden gaan.” “Hoe het was om in IJsland op te groeien? Fantastisch! Kinderen krijgen er veel vrijheid omdat ze in een veilige omgeving leven. Hier zou ik mijn kinderen niet zomaar op straat laten spelen. Toch woon ik graag in België. Ik heb veel vrienden, de dansscène is erg uitgebreid en er zijn heel wat fijne invloeden en inspiratiebronnen.”
21
INTERVIEW
Tekst: Sofie Mercier • Foto: Jonas Wallecan
Het was een weloverwogen beslissing, de plaat van ’t Hof van Commerce die enkele maanden geleden uitkwam. Na twee jaar wikken en wegen, gingen Flip Kowlier (36) en ‘zin moaten’ er toch weer voor. Het vorige album dateert van zeven jaar geleden en dus moest ‘Stuntman’ een relevante plaat worden. “Er zijn zoveel jonge gasten met hiphop bezig en ze zijn nog straf ook. Wij hebben iets moois opgebouwd, maar als je daar een vervolg wil aan breien, moet het meteen goed zijn”, zegt Kowlier.
Groeien en volwassen worden Zijn jullie tevreden over het resultaat? Flip: “Wij hebben zelf het gevoel dat we geslaagd zijn in ons opzet. Nu moeten we dat ook nog verkocht krijgen. De reacties waren erg positief. Toch is het best spannend. Het is lang geleden dat we een plaat hebben uitgebracht en we wilden geen afbreuk doen aan wat we in het verleden gemaakt hebben. Twee jaar hebben we erover nagedacht, de goesting was groot.”
De activiteiten van ’t Hof van Commerce hebben enige tijd op pauze gestaan. Zijn jullie veranderd? Flip: “We gaan op een andere manier om met elkaar. Er is meer ruimte voor communicatie. We zijn alle drie volwassener geworden en we staan open voor elkaars ideeën. Muzikaal zijn we zeker gegroeid, inhoudelijk niet echt: het is nog altijd een beetje ‘kort-door-de-bochtstoef’. Niet altijd even correct, maar zo is ‘t Hof ook wel. We denken daar niet bewust over na. Wij zijn geen band die ineens de serieuze politieke onderwerpen gaat aansnijden. Dat zou raar zijn.”
“IK BESEF NU MEER DAN VROEGER HOEVEEL GELUK WE HEBBEN DAT WE DIT MOGEN DOEN”
22
“‘T JOC WAS ECHT VAN ONS. OP EEN BEPAALD MOMENT VOELDE IK ME DE KONING VAN HET SPEL” Spreken jullie nog steeds de jonge garde aan of zijn jullie fans mee gegroeid? Flip: “Op onze concerten zie ik veel jong volk en dat is soms wel raar. Toen ik met muziek begon, was ik een jaar of vijftien. Dan speelde ik voor een publiek dat even oud of ouder was dan ik. Als er een knap meisje van zeventien in het publiek stond, was dat fantastisch. Als er nu een knap meisje van zeventien in het publiek staat, zegt mij dat niets meer. De optredens zijn daarom niet minder leuk, we zijn gewoon niet meer op zoek naar de vrouw van ons leven. Dat wil niet zeggen dat ik mijn hart er niet meer aan geef. Integendeel, ik besef nu meer dan vroeger hoeveel geluk we hebben dat we dit mogen doen.”
De koning van ’t JOC Treed je graag op voor een jeugdhuispubliek? Flip: “We komen zelf uit de jeugdhuisscène, dus we voelen wel enige verbondenheid met het publiek. Serge en ik deden vroeger niks liever
dan in jeugdhuizen zitten en naar de fuiven en de optredens gaan. Zo is het ook allemaal begonnen voor ons.”
Heeft het jeugdhuis de muziek gestimuleerd of was het andersom? Flip: “Er was een rockconcours waar we graag aan wilden meedoen. Ik had drempelvrees. Ik was zelfs nog nooit op café geweest. Toch hebben we deelgenomen aan die wedstrijd en dan zijn we daar blijven plakken. Alles was leuk en goed, daar in dat jeugdhuis. De muziek die we er hoorden, heeft ons ook gevormd. In het begin hebben we vaak opgetreden in de 15 tot 20 km rond Izegem. Dat was genoeg. Jeugdhuizen, maar ook kleine cafés, zijn een opstap naar grotere podia. Ik zou niet graag het genie zijn dat ontdekt wordt en meteen op Werchter moet spelen. Dan ga je toch op je bek. Het is fijner als je traag kan groeien.”
Kom je er nu soms nog? Flip: “Dat bewuste jeugdhuis in Izegem bestaat
“IK ZOU NIET GRAAG HET GENIE ZIJN DAT METEEN OP WERCHTER MOET SPELEN”
nog steeds, maar ik kom er niet meer. Dat was ook het toffe eraan: ‘t JOC was echt van ons. Op een bepaald moment voelde ik me de koning van het spel. We kozen zelf de muziek en we stonden achter de bar. Nu is ’t JOC van een andere generatie.”
De goede jonge tijd Je bent muzikant, maar denk je dat een jeugdhuis ook mogelijkheden biedt voor andere kunstdisciplines? Flip: “Gebeurt dat nog niet? In ons jeugdhuis was dat zeker al het geval: er werden films getoond, maar er was ook ruimte voor beeldende kunst en straattheater. Ik denk dat jonge mensen daar vatbaar voor zijn, zelfs voor experimentele dingen. Als je naar een jeugdhuis gaat, ben je sowieso al op zoek naar iets anders dan de plaatselijke Boccaccio.”
Hebben jullie ondertussen alweer nieuwe wilde plannen? Flip: “We werken momenteel aan een EP. Dat wordt een soort hobbyproject, een ego-project zelfs. We gaan met verschillende andere bands samenwerken. Bands die redelijk ver afstaan van wat wij doen. We zijn niet zeker of het zal aanslaan, en toch gaan we het doen.”
’t Hof van Commerce – Stuntman
Stuntman is het vijfde album van ’t Hof van Commerce en verscheen begin 2012.
23
IN BEELD
De Paravang klok rond alvo(Middelkerke) feest de stappen richtinrens op de partybus te g Don’t Hype Festival.
rne), De Doze (Veu De bende vanvoor 50 uur jeugdhuis. r helemaal klaa
De Berg (Halen) werd voo een avond een berghut mer Lederhosen, Heidi und Ant t on.
Verschille bezochte nde teams van Formaat n op 16 n 127 jeugd ovember samen huizen.
stops De Noordpool, een van de s, daagt res Exp rp we Ant tijdens Den Hype bezoekers hun eigen Don’tface. affiche te maken. In your
uizen Een pluim voor alle jeugdh ers. oek bez en rs lige wil vrij en hun e me en ded en uiz 320 jeugdh de met de allereerste Dag van000 Jeugdhuizen. Meer dan 40. een nd mensen bezochten die avo pen! jeugdhuis. You made it hap
24
Dansen, dansen, pintjes drinken, 't is vrijdag!
lgem) e (Desse Jakkedo jaar terug in de 0 keerde 5 ierde hippiestijl. tijd en v
”,
“Den Trap, da’s hier van ons luidt het enthousiast.
Ambiance in het optreden ’t Slot (Wortel) met van In-Kata. Za Wannes zet na nger keel nog even het optreden zijn open voor de foto.
25
Op 16 november trokken vijf teams langs de jeugdhuizen op zoek naar bijzondere jeugdhuisobjecten. Ze kwamen terug met een snowboard, een barbecue, bierbakbrokstukken, een gigantisch tv-scherm en vijf stickers. Mmv: Heidi Haesevoets, Brecht Theunis, Gerd Vanmeenen, Albane Vangheluwe, Finn Van Dinter, Lander Piccart , Joke Hüwels, Katrien Van den Broeck, Tim Bryon
De Doze, Veurne
Het object: een versleten Het verhaal: Bestuurder drumstick de drumstick van de band Benny kreeg dens het eerste concert datdie optrad tijin De Doze. Zowel Benny hij organiseerde sindsdien een vast onderd als de drumstick zijn eel van het jeugdhuis.
Ifigineia, Merchtem
Het object: een kassei Het verhaal: Deze kasseier werd door de straightedg zomaar van Ifi ontvreemd. En niet ightedger in kwestie ontvreemd. Neen, de stra zijn melk door de was die avond nogal van maal gezien nooit twee glazen wijn die hij nor ken. zou mogen hebben gedron
Shibam, Snaaskerke
delkerke De Paravang, Mid rte bokshand-
Het object: de legendarisc Shibam Bierpot’ inclusief he ‘10-jaar blikje Cara pils Het verhaal: De bierpot wer ere van 10 jaar Shibam, d gemaakt ter 23 jaar geleden. Een stuk ondertussen is dat antiek dus. Het blikje Cara pils is een knipoog naa ’t Scharnier, de volgende r het slechte bier in stop van de ruiltocht.
Het object: een zwa schoen ng wordt Het verhaal: In de Parava tegen regelmatig gebokst, gelukkig jeugdhuiseen boksbal. Volgens de met bakken legende – te interpreteren legende Firmin zout – signeerde de levende tijdens een bezoek Kretz deze handschoen aan het jeugdhuis.
Tongeluk, Ganshoren
Het object: een pet ben Het verhaal: In de catacom de van het jeugdhuis vinden ven vrijwilligers een achtergeble niekledingsstuk. Deze pet is van row. Die mand minder dan Jack Par achtergelaten zou hij vermeend hebben dhuis. na zijn doortocht in het jeug
De Jeppe, Eppegem
Het object: een straatnaam Het verhaal: Het straatn bord bord is een overblijfsel aamvorige locatie alwaar het van de prominente plaats innam. bord een geeft het ons met veel trot De Jeppe s mee.
De Sfinx, Halen
’t Leerke, Halen
Het object: de bierpot Het verhaal: Op de loca van het jeugdhuis was vroetie een ontmoetingsruimte voo ger paar bejaarde mannen. De r een het pand verhuurt) en zijn boer (die maten dronken er samen pinten uit deze bier pot.
De Berg, Halen ige asbak
Het object: een lull in de vorm van een penis kverbod stond de Het verhaal: Sinds het roostof. Tijdens een asbak ergens onder het , vulden de vrijwilworkshop kaarsen maken graveerden er de ligers hem met kaarsvet en naam in van het jeugdhuis.
Het object: lanyards van de rocknacht Het verhaal: Al sinds 199 organiseert Sfinx jaarlijks 0 rocknacht. Aan de muur een in het jeugdhuis hangen de affiche bije 22 edities. De muur me s van de vooroptie, dan maar wat lanyardegeven, is geen s.
Alfa, Brakel Exixion, Wetteren zak met het oude Het object: groene logo van het jeugdhuis in Het verhaal: De zak is ieder werelddeel geweest. Vrijwilligers namen hem mee op reis en maakten daar foto’s van.
Allewin, Moorsel
Het object: ijsemmer Het verhaal: Allewin is net open. Het kersverse jeugd huis begint nog maar net geschie nis te schrijven, dus dez dee ijsemmer heeft voorlopig geen verhaal. Maar wat niet is, kan nog komen.
je Coca-Cola Het object: Fanta in een flesof collectors item? De Het verhaal: Productiefout bewaren het flesje al Alfamannen en -vrouwen r een speeen hele tijd in de frigo vootaat er ciale gelegenheid. En bes genheid een betere speciale gele jeugddan de verjaardag van de huizen?
e De Sjepap, Weeld beeldscherm
Het object: een oud ssen Het verhaal: Deze - ondertu vroeger prehistorische - bak deed Funky. dienst als muziekcomputer.
Wollewei, Turnhout
Het object: doos met bier glazen en enkele stickers van het jeugdhuis Het verhaal: Onlangs schake het jeugdhuis over naar lde biermerk en ook het logo een ander Een beetje nostalgie dus. werd vernieuwd.
26
onk ‘t Onkrooid, Arend impte en
Het object: een gep zelfgemaakte paspop de vaste Het verhaal: De paspop isoptredens. Ze achtergrondzangeres bij vrienden van zal gemist worden … De altijd gaan ‘t Onkrooid kunnen hun pop knuffelen in De Sjepap.
Zigzag, Merksplas
Het object: een reiskoffer vol platenhoezen Het verhaal: Een Amerikaan dj vergat zijn reiskoffer se jeugdhuis. Mysterieus. in het
burg ’t Scharnier, Ouden bowlingbal
Het object: een roze bowlen in Het verhaal: Na een sessie de vrijwilliBrugge wandelde een van- buiten met zijn gers – zonder problemen bal. Ondertussen bowlingschoenen en deze meubilair in ’t is de bal een deel van hets dat je met een Scharnier. Wist je trouwen n? bowlingbal ook kan dribbele
’t Sjarelkot, Bredene
Het object: gigantisch, oud beeldscherm Het verhaal: De vrijwilligers van ’t Sjarelkot hebben wei aan dit beeldscherm en nig dat ze het kunnen weggevzijn blij en.
De Haan De Broedkasse, ard (zonder
Het object: snowbo bindingen) ard ligt al Het verhaal: Het snowbo laatste jaren jaren in het jeugdhuis. De de Broedgebruiken de jongeren vande winter van kasse het board om tijdens e duintoppen de (sporadisch) besneeuwd te droppen.
Twidrio, Sint-Pieters
Het object: Twidrio pretpak-Leeuw uit een fles cava, een fles ket bestaande pastis, een karton sangria en een doos sleu Het verhaal: Alle jarigen krij telhangers een gratis fles cava. Zo ook gen in Twidrio jeugdhuizen in Vlaanderenalle en in concreto Formaat. Om , de pet van Jack Parrow te evenaren krijgen we er nog wat extraatjes bij.
6JK’s, Dilbeek
asmiddel, Het object: een bus afw metje een karton eieren en een kom wafeltjes se jeugdHet verhaal: De 6 Dilbeekniet in hun huizen vieren vanavond zoeken naar eigen kot. Dat maakt het heel eerlijke ruil is een item niet makkelijk. Een n paard kijken we niet het niet, maar een gegeve in de mond.
Papillon, Meldert
Het object: Nemo k Het verhaal: Nemo doo in jaren geleden plots op hij het jeugdhuis. Sindsdien is tjes erelid van de Papillon. Lichwateren gepimpt zoekt hij nu anderede bende van op. Wel met de belofte dat recht heeft. Papillon te allen tijde bezoek
Smurf, Schaffen-Diest
Het object: het persoonlijk t-shirt van bestuurslid Dane Smurf Het verhaal: Daniel trek iel het jeugdhuis. Hij trekt ookt niet alleen uit. Hopelijk heeft hij zichgraag zijn t-shirt goed gewassen vanochtend.
De Ressort, Geraards
Het object: een Muurke bergen bier), een roze penis, een n (lokaal pet en een Roekoe t-shirt Het verhaal: De Ressoriete is zeker. Vooral de roze n zijn gul, zoveel penis en de Roekoe t-shirt vragen om wat extr er blijkbaar een podiumveraa uitleg. Ooit was goed gereedschap. De coc ntwoordelijke met zijn naam. En die t-shirts? ktail ‘Stallion’ kreeg Een uit de hand gelopen verslaving aan een onli spel. In het jeugdhuis kan ne duivenmelkersalles, toch?
’t Bronneken, Asse
Het object: bierbakbrokstu Het verhaal: Dit relikwie k resultaat van een avondjeis het management. Agressie venanger dat doen ze in ’t Bronneken tileren, bakken tegen de muur te door bierbakken, gelukkig. Een vangooien. Geen volle krijgen we mee, gevuld – de brokstukken voor zover dat nog ging – met Duvels.
Tessloo, Tessenderlo
Het object: stickers uisde Het verhaal: Tessloo verh locatie. we nieu een r naa ngs onla eilijk alles Na zo’n verhuis is het mo deze stickers ten Bui … en vind te g teru ook niet veel konden de vrijwilligers dan . ven ege me
Zenith, Dendermond
en Snuffel, Gremberg s, een
Het object: een fiet a après-skilat en een fles cav dit eentje Het verhaal: Misschien is verzinnen? om zelf een verhaal bij te
e Het object: een telefooncen trale voor 5 telefoonlijnen Het verhaal: Een prehist van voor het gsm-tijdperk.orisch ding Afscheid gaat dan ook gepaard met hartzee r.
lle YOKA, Schellebe agbare televisie
Het object: een dra elde de Het verhaal: YOKA verzam Blijkes. visi tele vijf al n jare voorbije n dat nse me e mig som ken baar den erpark is. het jeugdhuis een contain
De Nok, Vosselaar
e Korridor, Beersmb ad, een
Het object: een zwe vlieger en een chillstoel len van Het verhaal: Overblijfse chparty. Een een heerlijke, zomerse bearingen dat de pakket vol goede herinne graag door vrijwilligers van Korridor De Nok. geven aan hun collega’s van
Het object: een gourmet toestel en een kruimeldief Het verhaal: Geen idee hoe deze spullen in het jeugdhuis verzeild zijn geraakt …
‘t Jop, Sint-
Het object: ee Job-in-’t-Goor Het verhaal: n barbecue hangt niet alDeze barbecue er kleven ooleen vol vet, herinneringe k heel wat n aan.
27
REPORTAGE
Een mistige dag, die 17de november. Maar de partygangers die naar het Don’t Hype Festival trekken, laten het niet aan hun hart komen. De leden van jeugdhuis De Paravang in Middelkerke kan het al helemaal gestolen worden. Zij zitten straks warm en droog in hun eerlijk gewonnen partybus. Ja, je hoort het goed: geen helse fietstocht waarbij het tot een gevecht komt met de ijzige tegenwind, geen genante afscheidszoenen van moederlief die je uit overbezorgdheid dan toch maar naar het feestje wou voeren. Dankzij De Lijn stappen de Paravangers voor de deuren van hun jeugdhuis op een bus die hen netjes dropt voor de ingang van de Vooruit in Gent. Tekst & foto’s: Joyce Janssens
“WE KONDEN NIET WACHTEN OM MET DE HELE BENDE NAAR GENT TE TREKKEN” Van slaap is absoluut geen sprake. De Paravangers willen het Don’t Hypefeestje voor geen geld ter wereld missen, want zij hebben het ultieme vervoersmiddel. “Toen we zagen dat je een partybus kon winnen met een wedstrijd van De Lijn, was iedereen razend enthousiast”, herinnert Bram Opstaele (28), beroepskracht van De Paravang, zich. “Het enige wat we moesten doen, was een schiftingsvraag invullen.” En gewonnen hadden ze: “Toen we het verlossende telefoontje kregen, waren we supertrots. De max! We konden niet wachten om met de hele bende naar Gent te trekken.”
Niet zomaar een bus Vermoeid maar tevreden troepen ze samen voor de deuren van het jeugdhuis dat ze slechts enkele uren eerder achter zich dicht trokken. “Voor de Dag van de Jeugdhuizen bleef De Paravang twaalf uur lang open”, vertelt Fem Sinnesael (20), een van de verantwoordelijken. “Om acht uur ’s avonds gingen de deuren open en pas om acht uur ’s ochtends vielen ze weer in het slot. De diehards werden verrast met een heus ontbijt.”
28
De Paravangers staan te popelen om het partyvoertuig te betreden. De bus overtreft ieders verbeelding: het blijkt een soort zwarte limousine in busvorm te zijn. Vooraan, naast de chauffeur, staat een dj al stevig te mixen. De bus is uitgedost met verlichting die je ook terugvindt in dancings en zelfs de grond bestaat uit lichtgevende tegels. Iedereen eist zijn plaatsje op en het feest kan beginnen!
“NIEUWE MUZIEK LEREN KENNEN: DAT IS WAAR EEN FESTIVAL OM DRAAIT” ‘Zes pintjes!’ klinkt het al snel van achterin de bus. Twee sympathieke serveersters komen met de bestelde goedjes af. De dames hebben wat moeite om zich recht te houden tijdens de busrit. “Het is niet evident om de drankjes niet te laten vallen. Wanneer de bus begint te wiegen, moeten we ons ergens aan vasthouden, maar dat gaat natuurlijk niet met volle handen.” Eigenlijk hebben ze niks te vrezen: meer dan één prins op het witte paard staat klaar om hen op te vangen. Ze zouden het met veel plezier gedaan hebben, die Paravangers, maar uiteindelijk blijven de dames rechtstaan en de mannen op hun honger zitten. Noodgedwongen doen ze zich dan maar tegoed aan de verschillende partysnacks. De mierzoete chocoladerepen vallen in de smaak en door de zoute chips krijgen ze natuurlijk alleen maar meer dorst. Er wordt naar hartenlust gedronken, gegeten en gelachen. Toch duurt het even vooraleer iemand zich op de dansvloer waagt. “Straks gaan we dansen. Eerst een beetje drinken en dan komen we wel los”, belooft Anthony Moerkerke (20). Op de tonen van het nummer Gangnamstyle van Psy beginnen de feestvarkens dan toch eindelijk met hun heupen te draaien.
Mooie jongens en mooie muziek Als ik even pols naar de verwachtingen van het Don’t Hype Festival krijg ik standaard antwoorden: feesten, drinken, muziek en plezier. “Ik hoop dat er mooie jongens zijn”, gniffelt Rowie David (18). Ook mooie jongen Flip Kowlier staat op de verlanglijst. ‘‘T HOF VAN COMMERCE, die wil ik zien”, roept Fem uit. Niet enkel de oude rotten van ’t Hof Van Commerce blijken gegeerd. Er is ook plaats voor ruige nieuwkomers zoals Raketkanon. “Je gaat niet voor de drank maar voor de bands. Nieuwe muziek leren kennen: dat is waar een festival om draait.”
“TOEN WE HET VERLOSSENDE TELEFOONTJE KREGEN, WAREN WE SUPERTROTS” De eindhalte De Paravangers hebben hun verwachtingen nog maar net uitgesproken of er begint alweer een nieuw hoofdstuk in hun Don’t Hype-verhaal. De bus parkeert zich namelijk in de Sint-Pietersnieuwstraat, vlakbij de ingang van Vooruit. Als een zwerm vogels haasten de Paravangers zich naar de infobalie waar hun gratis tickets klaarliggen. Ze gunnen hun blitse partybus nog een laatste blik, maar eigenlijk zijn hun ogen al gericht op het echte feest. Een uitdrukking zegt dat de reis belangrijker is dan de bestemming, maar daar trekt de bende zich niets van aan. De heenrit zal hen dan wel een unieke herinnering opleveren aan het Don’t Hypegebeuren, vooral het feest zelf staat in hun geheugen gegrift. Toch tot en met dat voorlaatste pintje.
29
Tekst: Stef Moens, Mieke Smolders
Hoera in
Nieuwe jeugdhuizen openen op Dag van de Jeugdhuizen Jeugdhuizen bestaan 50 jaar en zijn meer dan ooit springlevend. Dat tonen ook Allewin (Moorsel) en De Gloria (Hechtelt). Deze jeugdhuizen vierden op 16 november niet alleen een verjaardag, maar ook hun eigen geboorte. Op de Dag van de Jeugdhuizen zetten zij voor de eerste keer hun deuren wagenwijd open.
ALLEWIN klopt de nagel op de kop
Allewin moet zowat het kleinste jeugdhuis van Vlaanderen zijn. Toch is het overduidelijk een echt jeugdhuis. Daar wijzen de houten blok voor nagel klop en de oude frigo’s met stickers van VFJ (de voorganger van Formaat) op. Ze erfden spullen van hun voorganger Alewin (met één l). Het jeugdhuis is ondergebracht in een beschermd monument en is ingeplant tussen enkele serviceflats. Geen evidente locatie, dat zegt ook de schepen van Jeugd in zijn openingstoespraak, maar het is alleszins een stap vooruit op een plek waar al enkele jaren geen jeugdhuis meer was.
DE GLORIA
Er hangt een opgewonden sfeer in De Gloria. De keet zit vol met jong volk dat blij is dat er in Hechtel eindelijk een plek is voor hen. En ook heel wat politici laten hun hoofd zien op dit officiële openingsmoment. Voorzitter Joris (22) zet de avond in gang met een enthousiaste openingsspeech. En dan neemt Sinterklaas het van hem over. Het is immers ook bijna zijn verjaardag. Het jeugdhuis krijgt de zegen van deze goedheilig man. Hoera, hoera, in De Gloria.
Eindelijk weer een jeugdhuis Joris (22) is blij dat er eindelijk weer een jeugdhuis is in zijn gemeente. “Als tiener ging ik naar De Zonk. In 2008 sloot dat jeugdhuis, omdat er geen opvolging was. De schepen van Jeugd zocht mensen die zich wilden engageren om het jeugdhuis opnieuw te openen en dat zag ik wel zitten. En vandaag is het zover … na heel wat opknappen en papierwerk.”
“DE OPENING OP DE DAG VAN DE JEUGDHUIZEN ZORGT VOOR HEEL WAT AANDACHT IN DE REGIONALE PERS” DE GLORIA Stevige opknapbeurt Samen met wat vrienden richtte Joris een vzw op. Ze kregen van de gemeente het gebouw toegewezen waar ook het vorige jeugdhuis gevestigd was. “We hebben veel tijd en energie gestoken in het inrichten van de ruimte. Het gebouw stond al vier jaar leeg en was dus toe aan een stevige opknapbeurt. Gelukkig kregen we wat hulp van de gemeente.”
Ruimte voor jongeren Kenneth (21) richtte het jeugdhuis mee op. “Er was weinig tot niets te doen voor jongeren hier in Moorsel. Het is ondertussen tien jaar geleden dat onze voorganger Alewin de deuren sloot. Tijd voor een nieuw jeugdhuis dus. De gemeente is bovendien heel wat aan het veranderen in Moorsel. Het ideale moment om ook ruimte op te eisen voor jeugd.”
smakelijk n Allewin werd De geboorte va gstaart. da ar rja ve n echte gevierd met ee
“OP HET MOMENT VAN DE OPENING HADDEN WE DE SLEUTEL VAN HET JEUGDHUIS NOG MAAR ZES DAGEN” ALLEWIN Tussen pot en pint
Media-aandacht
“De Gloria wil een plaats zijn die voor zoveel mogelijk jongeren in Hechtel-Eksel aantrekkelijk is. Doordat we openen op de Dag van de Jeugdhuizen, krijgen we heel wat aandacht in de regionale pers. Zo kwam Het Belang van Limburg langs en ook TV Limburg had aandacht voor onze nieuwe plek. De jongeren in de buurt zullen dus zeker geweten hebben dat er vanaf nu een jeugdhuis is in hun buurt.”
Net als alle goeie ideeën ontstond ook het idee voor een nieuw jeugdhuis tussen pot en pint. Tijdens een gezellige caféavond praatte Kenneth met wat vrienden over Moorsel en over het ontbreken van een jeugdhuis in de gemeente. “Zelfs de cafébaas was enthousiast, hoewel onze komst eigenlijk een beetje concurrentie is voor hem. Kort daarna zijn we naar de jeugddienst gestapt en namen contact op met Formaat om ons te helpen bij de opstart van Allewin.”
Dag en nacht gewerkt De crew van Allewin heeft hard gewerkt om te kunnen openen op de Dag van de Jeugdhuizen. “Op het moment van de opening hadden we de sleutel van onze plek nog maar zes dagen. We hebben die zes dagen dan ook dag en nacht gewerkt om op 16 november de deuren te openen.” Een start op dé feestdag van de jeugdhuizen, dat kan alleen maar goed gaan.
30
Hiep, hiep, hoer
a voor De Gloria.
“DE FUNDAMENTEN VAN MUZIEKBELEVING LIGGEN IN HET JEUGDHUIS”
Chokri Mahassine is dé man achter het muziekfestival Pukkelpop. Als jonge gast was de festivalgoeroe actief in het jeugdhuis van Kwaadmechelen (Limburg). Tijdens de Dag van de Jeugdhuizen werd hij even terug ‘die jonge gast’ en draaide plaatjes in Plug-In, het jeugdhuis in Leopoldsburg. Dat jeugdhuizen belangrijk zijn, daar is Chokri rotsvast van overtuigd. Tekst: Yves Domanski – Foto: Kitty Pics
“Het is belangrijk dat jongeren een ontmoetingsplek hebben dichtbij huis, in hun gemeente of in een van de omliggende gemeentes. Een plek waar ze met hun fiets of zelfs te voet naartoe kunnen. In Limburg zijn er zestig jeugdhuizen: ik vind dat een ongelooflijke rijkdom. In een jeugdhuis zijn jongeren hun eigen baas. Er wordt samen gedroomd en gecreëerd. Jonge mensen delen hun ervaringen en leren van elkaar. Ze kunnen er zichzelf zijn, zonder dat ze met een vergrootglas bekeken worden. Bovendien is zo’n jeugdhuis een goede voorbereiding op de volwassenheid: jongeren leren er spreken en luisteren, overleggen en compromissen sluiten. Als Vlaams parlementslid vind ik het belangrijk dat de politiek het bestaansrecht van jeugdhuizen garandeert. Jongeren hebben recht op ruimtes, op muren in het dorp. We moeten er ook voor zorgen dat jongeren niet verzuipen in allerlei administratieve taken. De politiek ontwikkelt aan de lopende band instanties die het verenigingsleven steeds moeilijker maken. We mogen jongeren de goesting niet ontnemen. Uiteraard hebben jonge mensen zelf ook een rol in het waarborgen van het bestaansrecht van jeugdhuizen. De dynamiek, die moet van hen komen. En daar kan je heel wat mee bereiken. Weet je, Pukkelpop is ooit begonnen als een kleine activiteit. Dat evolueerde naar een concertje en is ondertussen uitgegroeid tot een van de grootste festivals. Vroeger ontstonden zowat alle festivals binnen de context van een jeugdhuis. Vandaag is dat haast onmogelijk. Het is allemaal te ingewikkeld geworden. Maar de fundamenten van muziekbeleving liggen nog altijd in het jeugdhuis. Samen muziek beluisteren, een eerste concert meepikken, zelf een bandje oprichten … Dat moeten we blijven koesteren.”
31
Tekst: Guy Junior Stevens • Foto’s: Matthias Engels, Jonas Wallecan & Kelly Van den Saffele
WAXDOLLS
TIERKRATZ
“IN JEUGDHUIZEN HEBBEN WE ONZE STIEL GELEERD”
“ALS BEGINNENDE DJ IS EEN JEUGDHUIS THE PLACE TO BE”
Het loeiharde dancegeweld van Waxdolls pakt op het Don’t Hype Festival de Balzaal van de Vooruit helemaal in. “We hebben veel te danken aan jeugdhuizen: daar hebben we de stiel geleerd.”
Michiel (22) en Maarten (23) van Tierkratz draaiden dit jaar op de mainstage van Tomorrowland en doen hetzelfde op het Don’t Hype Festival. “We zijn drie jaar geleden in het jeugdhuis samen beginnen draaien en zijn daar niet meer mee gestopt.”
“We hebben zeker een band met jeugdhuizen”, zegt Lieven Dermul van Waxdolls. “Ik kom zelf niet uit een jeugdhuis, maar het is deels door jeugdhuizen dat wij en veel andere bands erin slagen om hogerop te geraken. Het eerste jaar dat we echt aan het optreden waren, heb ik alle e-mailadressen van jeugdhuizen in Vlaanderen opgezocht en iedereen ge-e-maild. Zo is de bal aan het rollen gegaan.” Lieven vindt het een hele eer om op het Don’t Hype Festival op te treden. “Er zijn heel veel bands die hier zouden kunnen staan, maar er is voor ons gekozen en dat is echt tof.” Lieven, Wim en Gloria van Waxdolls hebben al heel vaak in het buitenland gespeeld, maar ze blijven met plezier terugblikken op optredens in jeugdhuizen. “Het is zeker niet evident om in een jeugdhuis op te treden”, zegt Lieven. “Maar je leert er heel veel, zowel op technisch als muzikaal vlak. Vroeger kwamen we wel eens in een situatie terecht dat er amper tien man aanwezig was en dat is moeilijk. Op Pukkelpop of Dour, waar heel veel volk is, is het veel gemakkelijker om sfeer te maken. In een jeugdhuis voel je je bekeken. Ze staan soms echt op een halve meter van jou, wat bedreigend kan overkomen. Je leert er wel je plan trekken.” De vreemdste jeugdhuiservaring van Waxdolls speelde zich af in jeugdhuis Flodder in Langemark. “Ze vroegen ons om op te treden om 11 uur ‘s ochtends voor een aperitiefconcert”, zegt Dermul. “We gingen er vol twijfels naartoe. Ze deden alle gordijnen en deuren dicht, hulden de ruimte in duisternis, begonnen massaal pinten te drinken en maakten er een fantastisch feest van. Nadien zat ze iedereen rustig te barbecueën.” “En onze technicus heet Tom Lezaire, die wou graag eens vermeld worden”, klinkt het als afsluiter.
Michiel en Maarten kennen elkaar al van bij de onthaalmoeder en brachten heel hun jeugd samen door. Nu draaien ze samen plaatjes en zit het duo regelmatig in ‘een soort jeugdhuis in Ertvelde.’ Daarboven hebben we onze studio en er repeteert ook een groepje.” De twee draaien regelmatig in jeugdhuizen. “Als beginnende dj zijn dat de plaatsen waar je moet zijn”, beweren ze. “Daar zijn de chirofeestjes en er komen heel veel jongeren samen. Elk jeugdhuis heeft zijn eigen stijl: niet iedereen houdt van house, maar er is altijd ambiance en iedereen bouwt graag een feestje. Bovendien is het tof dat je heel dicht bij je publiek staat, zo kan je perfect op hen inspelen.” Jeugdhuizen zijn waardevol, daar zijn de mannen van Tierkratz het over eens. “Het zijn belangrijke ontmoetingsplaatsen”, zeggen ze. “Ook de plaats waar je weekend begint. Wat doe je als het vrijdag is? Pinten drinken in het jeugdhuis natuurlijk.” Ook op muzikaal vlak zijn ze van groot belang, vinden Michiel en Maarten. “Je komt er met ontzettend veel muziekgenres in contact en dat scherpt je interesse aan.” Maarten en Michiel zijn sinds drie jaar een muzikaal duo. “Ik maakte daarvoor al muziek”, zegt Maarten. “Maar drie jaar geleden is ons gemeenschappelijk project gestart in een jeugdhuis.” De naam Tierkratz klinkt erg Duits en dat was ook de bedoeling. “We wilden een naam die niet bestaat, iets waarbij je op Google geen andere resultaten krijgt. ‘Tier’ betekent dier en ‘Kratz’ betekent geluid. Elk dier heeft zijn eigen geluid en wij hebben dat ook.” De eerste EP van Tierkratz verschijnt in januari bij House Grand Cru
De nieuwe cd van Waxdolls is op komst.
33
LINE ME UP! “WE HEBBEN GEZOCHT NAAR ARTIESTEN MET EEN IJZERSTERKE LIVE-REPUTATIE” Pieter Quaghebeur was programmatiecoördinator van het Don’t Hype Festival. Samen met jonge programmatoren zocht hij naar de ideale mix voor een avontuurlijk festival met veel jong talent en een blik op morgen.
INTERNAL SUN “GEEF MIJ MAAR EEN JEUGDHUISPODIUM”
Internal Sun is een audiovisueel topduo. Andrew doet de muziek, zijn vriendin Nathalie verzorgt de beelden op het scherm achter hem. Hij leerde jeugdhuizen kennen door er muziek te gaan spelen, zij leerde de muziek kennen door ernaar te luisteren in jeugdhuizen. Twee jaar geleden begon Andrew met Internal Sun. Na een half jaar kwam vj Natché, zoals zijn vriendin zich laat noemen, erbij. “Toen we elkaar leerden kennen, wist zij niet dat ik met muziek bezig was”, zegt Andrew. “Maar ik was al een hele tijd bezig met beeld en dus besloten we samen iets te doen”, vult Nathalie aan. Internal Sun improviseert op het podium. “Ik heb zelf software geschreven om alles live te kunnen doen”, zegt Andrew. “Dan kan ik pas echt mijn eigen ding doen.” “Het is fantastisch dat Formaat ons gecontacteerd heeft voor dit festival”, zegt Andrew. “Zeker omdat ik zelf ook veel naar jeugdhuizen geweest ben vroeger. Tegenwoordig zijn veel jeugdhuizen eigenlijk clubs of zelfs muziekcentra geworden. Daar is de gaafste en hipste muziek van het moment te horen. In Kafka en Scheld’Apen durven ze bijvoorbeeld echt jonge alternatieve groepjes te programmeren.” “Geen gemakkelijke keuze, wel een goeie”, bevestigt Nathalie. “Jonge gasten krijgen er de kans om te programmeren wat ze willen en zo heb je altijd hippe namen. Jongeren boeken groepen die een festivalorganisator over het hoofd ziet.” Nathalie is in de muziek terechtgekomen door naar jeugdhuizen te gaan. “Ik ging regelmatig naar optredens in jeugdhuizen en leerde zo heel wat groepen kennen.” Nathalie en Andrew treden liever op in jeugdhuizen dan op grote evenementen. “Geef mij maar een kleiner podium”, zegt Andrew overtuigd. “Dan kan ik veel beter inspelen op de vibe die er hangt en op de reacties van de mensen. In jeugdhuizen kan je na het optreden ook gewoon weer in de zaal gaan staan en dan hoor je meteen wat de mensen ervan vonden.” Het nieuwe album van Internal Sun verschijnt in maart 2013 bij OohWee
34
Vijf zalen van Kunstencentrum Vooruit vullen met sterke acts, hoe begin je daaraan? Pieter: “Formaat deed eerst en vooral een beroep op jonge programmatoren uit de jeugdhuizen zelf. Vier keer zijn we met hen samen gekomen om het ideale festivaltraject uit te stippelen en in de wandelgangen werd veel gepraat over de line-up. Ook die informele momenten van terugkoppeling zijn hard nodig om op elk podium de juiste act te programmeren. Als programmator moet je jezelf op verschillende manieren laten beïnvloeden. Al die invloeden bepaalden de uiteindelijke programmatie. We hebben niet altijd voor de evidente weg gekozen. Af en toe waren de keuzes gewaagd, maar het eindresultaat was geslaagd.”
Hoe zijn jullie begonnen? Waren er criteria die jullie vooraf hadden opgesteld? Pieter: “We hebben gekozen voor een line-up vol jonge mensen. Dat is goed gelukt. Professionaliteit was het tweede criterium waar we echt op hebben ingezet. Professioneel werken alleen is echter niet genoeg. Wij hebben ook heel hard gezocht naar artiesten met een ijzersterke live-reputatie, naar muzikanten die de stemming in een ruimte perfect aanvoelen en vanop het podium die sfeer perfect kunnen bespelen. De rode draad die alle acts samenbindt is de eigenzinnige invalshoek die ze binnen hun genre of discipline hebben.”
Je spreekt over acts en artiesten en disciplines. Er stonden duidelijk niet enkel bands op het podium. Was dat een uitdaging? Pieter: “We hebben inderdaad gekozen voor een multidisciplinaire aanpak. Dat was een enorme uitdaging. Naast bands stonden er ook heel wat dj’s op het programma. We hadden de ambitie om nog een stap verder te gaan. Het Don’t Hype Festival mocht geen muziekfestival zijn, het moest een multidisciplinair avontuurlijk festival zijn. Nu, enige bescheidenheid is op zijn plaats. We hebben dans geprogrammeerd, comedy, er was een expo en met een fototentoonstelling brachten we ook beeldende kunst. Die bescheiden poging wierp zijn vruchten af. Ik ben dan ook een tevreden mens. Dankzij de inbreng van alle verschillende partners, de sterke performances van de artiesten en een gezonde portie geluk, kunnen we terugkijken op een geslaagd festival.”
HUMO SABM RUYN er 2012 12 tot 18 oktob ogramma’s van : € 3,15 IË: € 2,80 NED. nr. 3762/41 BELG
Radio- en tv-pr 9 oktober 2012
DRAEDIOROMEO OP TV
GREUZRENAPOTSTISER
! MET ANTWOORDEN
BART DE WEVER PATRICK JANSSENS VS.
.indd 1
OV_COVER_TOE
HUM_4112_001_C
05/10/12 19:42
OOP OP K E T U N E MAAT.B R O F . W WW
O R U E 5 1 13/ EREN)* /AND (LEDEN PRIJS:16,95 EURO L
*WINKE
Met steun van de Vlaamse overheid
Gedrukt op gerecycleerd papier
V.U.: Formaat vzw, De Wittestraat 2, 2600 Berchem / Tom Willox, Moerheide 9, 9220 Hamme