nastaunik 16(1065)

З 95годдзем, родны універсітэт!

Выдаецца з кастрычніка 1972 г.

Чацвер, 26 лістапада 2009 года

№ 16 (1065)

Президент Республики Беларусь Коллективу учреждения образования «Белорусский государственный педагогический университет имени Максима Танка»

Дорогие друзья! Сердечно поздравляю вас с 95летием со дня основания Белорусского государственного педагогического университета имени Максима Танка. Ваше учебное заведение является одним из старейших педагогических вузов страны, крупнейшим центром подготовки кадров для учреждений образования различных уровней, теоретических и прикладных исследований. За прошедшие годы его выпускниками стали более 130 тысяч высококвалифицированных специалистов, внесших огромный вклад в дело обучения и воспитания подрастающего поколения во всех регионах Беларуси. Убежден, что ваш дружный, сплоченный коллектив и в дальнейшем будет плодотворно трудиться, развивать добрые традиции своего университета, решать те важные задачи, которые сегодня ставят перед системой образования государство и общество. Желаю вам крепкого здоровья, счастья, новых успехов в учебе и труде во имя процветания родной Беларуси.

20 ноября 2009 года

Александр Лукашенко

Аляксандр Радзькоў:

Пётр Кухарчык:

«НЯМА ЗАДАЧ — НЕЦІКАВА ЖЫЦЬ!..»

«Юбілей яшчэ наперадзе»

20 лістапада ў актавай зале БДПУ панавала ўрачыстая атмасфера. Шчырыя словы віншаванняў, святочны і ўзнёслы настрой, усмешкі на тварах… І, вядома ж, вялікая колькасць гасцей,

якія прыйшлі павіншаваць нашу alma mater з днём нараджэння. Сярод іх – міністр адукацыі Рэспублікі Беларусь А.М. РАДЗЬКОЎ. У пачатку свайго выступлення Аляксандр Міхайлавіч адзначыў, як важна педагогу своечасова вызначыць патэнцыял дзіцяці, чалавека, асобы. Сапраўды, гэтая нялёгкая задача па плячы толькі высокакласным спецыялістам. Некалі здавалася, што навуковатэхнічны прагрэс зробіць прафесію настаўніка непатрэбнай. Аднак з надыходам эры радыё, тэлебачання, Інтэрнету нічога не змянілася – мы паранейшаму не можам абысціся без педагога. І вось ужо 95 гадоў БДПУ рыхтуе настаўніцкія кадры, прычым робіць гэта выдатна. Поспехі ў адукацыі, эканоміцы, палітыцы і іншых сферах жыцця за-

(Пачатак. Заканчэнне на стар. 2.)

Паважаны Аляксандр Міхайлавіч! Паважаныя калегі! Дарагія госці! Дазвольце ад вашага імя падзякаваць Прэзідэнту Рэспублікі Беларусь за такую высокую ацэнку работы калектыву універсітэта. У той жа час хачу сказаць, што віншаванне Кіраўніка дзяржавы – гэта магутны стымул для далейшай плённай работы. Гартаючы летапіс нашага слаўнага універсітэта, учытваючыся ў кожны яго радок, аналізуючы значныя даты і падзеі, разумееш: у ім адлюстраваны найважнейшыя этапы гісторыі краіны – гады Расійскай імперыі, савецкі перыяд, суверэнная Рэспубліка Беларусь. Архіўныя матэрыялы сведчаць, што студэнты Мінскага настаўніцкага інстытута мелі магчымасць атрымаць глыбокія і

ўсебаковыя веды. Напрыклад, вучэбны план літаратурнамастацкага аддзялення ўключаў такія дысцыпліны, як гісторыя Беларусі, гісторыя мастацтваў, агульнае мовазнаўства, педагогіка і (Пачатак. Заканчэннегісторыя на стар. 2—3.) навуковага светасузірання,

БДПУ — 95 гадоў! Пётр Кухарчык: «Юбілей (Заканчэнне. Пачатак на стар. 1.)

Аляксандр Радзькоў:

«НЯМА ЗАДАЧ — НЕЦІКАВА ЖЫЦЬ!..» (Заканчэнне. Пачатак на стар. 1.)

лежаць ад вынікаў працы настаўніка, таму якасная падрыхтоўка будучых педагогаў – задача дзяржаўнай важнасці. Вядома, перш за ўсё гаворка ідзе аб прафесійнай кампетэнцыі, якая павінна спалучацца з адказнасцю, грамадзянскай пазіцыяй кожнага з нас. Нездарма Прэзідэнт Рэспублікі Беларусь вызначыў два асноўныя моманты, ад якіх залежыць прагрэс у адукацыі, — яе якасць на ўсіх этапах і выхаваўчы аспект.

– Статус вядучага мае далёка не кожны універсітэт, – працягвае сваю думку Аляксандр Міхайлавіч. – Менавіта ён сведчыць пра высокі ўзровень працы ўсяго калектыву і якасць падрыхтоўкі яго выпускнікоў. У адпаведнасці з пастаўленымі перад БДПУ задачамі неабходна, каб методыкі, якія тут распрацаваны, і навуковыя даследаванні, якія праводзяцца яго вучонымі, сталі здабыткам вышэйшых навучальных устаноў усёй краіны, дапамагалі знаходзіць адказы на цяжкія пытанні сённяшняга дня. Так, нас непакоіць той факт, што адукацыя страчвае сваю фундаментальнасць, што мы не дапрацоўваем у падрыхтоўцы настаўнікаў прыродазнаўчанавуковага профілю (фізікаў, матэматыкаў і г.д.), а таксама ў арганізацыі сацыяльнай і псіхалагічнай службы. Калектыў вашага універсітэта на працягу дзевяноста пяці гадоў рыхтуе спецыялістаў у сферы адукацыі, прычым робіць гэта сапраўды прафесійна. Тут працуюць вучоныя, якія знаходзяць адказы на самыя складаныя пытанні. Жадаю, каб і надалей вам спадарожнічаў поспех ва ўсіх пачынаннях, у вырашэнні актуальных праблем навучання і выхавання, бо менавіта БДПУ – вядучая навучальная ўстанова краіны, якая адказвае за якасць педагагічнай адукацыі ва ўсёй Беларусі, – яшчэ раз падкрэсліў Аляксандр Міхайлавіч. — Няма задач 2

тэорыя і псіхалогія мастацкай творчасці. У розны час у Мінскім настаўніцкім інстытуце працавалі будучы прэзідэнт Беларускай акадэміі навук, гісторык Усевалад Ігнатоўскі, а таксама заснавальнік беларускага мовазнаўства, аўтар трохтомнай працы “Беларусы” акадэмік Яўхім Карскі. Плённымі для навучальнай установы былі 20я гады. Вучэбны працэс на педагагічным факультэце БДУ забяспечвалі вядомыя гісторыкі – У.І.Пічэта, Д.А. Жарынаў, У.М. Перцаў; філолагі – І.І. Замоцін, Я.І. Барычэўскі; хімікі – М.А. Прыляжаеў, М.М. Гайдукоў; у галіне фізікі – Я.Я. Сіроцін; астраноміі – А.А. Міхайлоўскі. Усё большыя і большыя запатрабаванні народнай гаспадаркі рэспублікі ў педагагічных кадрах прадвызначылі пераўтварэнне педагагічнага факультэта ў самастойную вышэйшую навучальную ўстанову – Беларускі дзяржаўны вышэйшы педагагічны інстытут. Нягледзячы на цяжкія 30я гг., інстытут не толькі выстаяў, але і здолеў падрыхтаваць вялікую колькасць настаўнікаў. А з 1934 года пачалася падрыхтоўка навуковапедагагічных кадраў вышэйшай кваліфікацыі. З першых дзён Вялікай Айчыннай вайны многія выкладчыкі, студэнты і супрацоўнікі інстытута паўсталі на абарону сваёй Айчыны. Мы памятаем подзвіг кожнага ветэрана і ўдзельніка той далёкай і блізкай вайны. Мы ўдзячны тым, хто яшчэ ў страі і працягвае верна выконваць свой прафесійны абавязак. Гэта прафесары Фёдар Іванавіч Івашчанка, Мікалай Капітонавіч Сцепаненкаў, Віталь Міхайлавіч Фамін, старшыня Савета ветэранаў БДПУ прафесар Фёдар Рыгоравіч Кітуновіч. З сярэдзіны 60х гг. пры падтрымцы Савета ветэранаў традыцыйнымі становяцца зорныя паходы па месцах баявой славы беларускага народа. Сёння гэта своеасаблівая візітоўка нашага універсітэта. Не менш маштабныя задачы перад інстытутам паўсталі пасля вайны. Многае для яго аднаўлення і далейшага развіцця зрабіў дырэктар Максім

Васільевіч Макарэвіч. Да сярэдзіны 50х гг. у інстытуце зноў аднавілася перапыненае вайной інтэнсіўнае і насычанае жыццё. Быў пабудаваны вучэбны корпус № 2, адноўлена актавая зала, створаны новыя кабінеты і лабараторыі. У значнай ступені гэта заслуга Івана Емяльянавіча Лакіна, які

кіраваў у той час інстытутам. Гэты чалавек валодаў фенаменальнай памяццю. Ён ведаў амаль што ўсіх студэнтаў інстытута. Пачатак чарговага этапу ў развіцці інстытута звязаны з рэалізацыяй Пастановы ЦК КПБ ад 28 жніўня 1954 г. “Аб паляпшэнні падрыхтоўкі педагагічных кадраў у рэспубліцы і аб развіцці Мінскага педагагічнага інстытута імя А.М. Горкага”. Пастановай прадугледжвалася значнае павелічэнне прыёму студэнтаў, арганізацыя падрыхтоўкі настаўнікаў па новых спецыяльнасцях, умацаванне матэрыяльнатэхнічнай базы, укамплектаванне інстытута высокакваліфікаванымі навуковымі кадрамі. Гэта пастанова была паспяхова выканана. Калі ў 1957–1958 навучальным годзе на дзённым і завочным аддзяленнях вучылася 4 тыс. студэнтаў, то ў 1972–1973 навучальным годзе – ужо каля 9 тыс. чалавек. У 60я гг. былі пабудаваны два новыя інтэрнаты. Гэта дало магчымасць забяспечыць жыллём 58 % іншагародніх студэнтаў. У гэтыя ж гады быў адкрыты спартыўны комплекс, які ўключаў басейн і спартыўную залу. Да пачатку 70х гг. мінулага стагоддзя Мінскі педагагічны інстытут імя А.М. Горкага становіцца вядучай ВНУ педагагічнага профілю ў рэспубліцы і адной з найбуйнейшых педагагічных устаноў краіны. За поспехі ў падрыхтоўцы высокакваліфікаваных спецыялістаў для народнай гаспадаркі Прэзідыум Вярхоўнага Савета СССР сваім Указам ад 28 верасня 1972 года ўзнагародзіў інстытут ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга. У пачатку 1970х гг. ва ўсёй краіне быў ажыццёўлены пераход да ўсеагульнай сярэдняй адукацыі, што значна павысіла статус сярэдняй школы, а ад вышэйшай школы патрабавала рашэння новых задач. У 70–80я гг. інстытут павялічыў прыём студэнтаў, значна ўмацаваў матэрыяльнатэхнічную базу. Так, калі ў 1972 г. у склад інстытута ўваходзіла 7 факультэтаў, то ў 1993 г. іх колькасць павялічылася да 13. Былі створаны такія

факультэты, як музычнапедагагічны, дэфекталагічны, дашкольнай адукацыі, дауніверсітэцкай падрыхтоўкі, падрыхтоўкі і перападрыхтоўкі кадраў народнай асветы, факультэт сацыяльнай педагогікі і практычнай псіхалогіі. Значны асабісты ўклад у развіццё нашага універсітэта ўнеслі знакамітыя вучоныя і педагогі Ф.М. Янкоўскі, М.С. Яўневіч, Б.М.Гурскі, К.А. Кулінковіч і многія іншыя. Нельга абысці ўвагай і заслугі рэктараў інстытута – Фрола Парфір’евіча Шмыгава, Аляксандра Цімафеевіча Караткевіча і Леаніда Ніканоравіча Ціханава. Фрол Парфір’евіч Шмыгаў да назначэння на пасаду рэктара Мінскага педінстытута быў ужо вопытным работнікам вышэйшай школы, адным з арганізатараў вышэйшай адукацыі ў рэспубліцы, рэктарам Мінскага інстытута замежных моў. У свой час Фрол Парфір’евіч быў удзельнікам падзеі,

якая мае сусветную гістарычную значнасць. Знаходзячыся ў складзе дэлегацыі БССР на канферэнцыі ў СанФранцыска, ён паставіў свой подпіс на канчатковым варыянце тэксту Статута Арганізацыі Аб’яднаных Нацый. З імем Аляксандра Цімафеевіча Караткевіча звязаны 15 гадоў паступальнага руху ад інстытуцкага да універсітэцкага тыпу адукацыі. Наша ВНУ адна з першых у рэспубліцы ўвяла шматузроўневую сістэму падрыхтоўкі кадраў праз бакалаўрыят, магістратуру, аспірантуру і дактарантуру. Дзякуючы намаганням Аляксандра Цімафеевіча быў узведзены вучэбны корпус № 1. Сёння гэта адзін з найпрыгажэйшых будынкаў сталіцы і візітная картка універсітэта. За гэтыя гады колькасна павялічыўся і якасна змяніўся прафесарскавыкладчыцкі склад. І зусім заканамерна, што ў 1993 г. Мінскі дзяржаўны педагагічны інстытут імя А.М. Горкага быў пераўтвораны ў Беларускі дзяржаўны педагагічны універсітэт, тым самым атрымаўшы высокі статус і адказную місію – быць 26 лістапада 2009 г.

БДПУ — 95 гадоў!

яшчэ наперадзе» флагманам педагагічнай адукацыі і па інфарматызацыі адукацыйнага асяродпедагагічнай думкі, арганізатарам вя- дзя ва універсітэце. Аб’ём фінансавання дучых навуковых школ па педагогіцы і навуковадаследчай працы ўзрос у 2,3 раза. На дастаткова высокім узроўні праводзіцца выхаваўчая і ідэалагічная работа сярод студэнтаў і выкладчыкаў. Як вы ведаеце, тэорыю нельга аддзяліць ад практыкі, і таму студэнты, асабліва прыродазнаўчых спецыяльнасцей, проста абавязаны мець усе неабходныя ўмовы для набыцця практычнага вопыту. З гэтай мэтай быў завершаны капітальны псіхалогіі ў Рэспубліцы Беларусь. рамонт аграбіястанцыі ў Зялёным. ЗдадзеЗ 1993 г. ВНУ ўзначаліў Леанід на ў эксплуатацыю першая чарга будынка Ніканоравіч Ціханаў. За гады яго ІПКіПК, створаны новыя лабараторыі на кіраўніцтва змянілася знешняе аблічча фізічным факультэце. БДПУ, удасканалілася яго структура. Пасля капітальнага рамонту былі У гэты час былі адкрыты факультэ- зноў адкрыты спартыўная зала і басейн. ты псіхалогіі і народнай культуры, Нашы студэнты атрымалі магчымасць сацыяльнапсіхалагічны цэнтр, аддзел займацца фізкультурай і спортам у выхаваўчай работы, здадзены ў экс- сучасных камфортных умовах. Пасплуатацыю вучэбны корпус № 8. Леанід ля ўвядзення ў эксплуатацыю двух Ніканоравіч стаяў ля вытокаў стварэння студэнцкіх інтэрнатаў павялічылася агульнауніверсітэцкага выдавецкага цэн- забяспечанасць іншагародніх студэнтаў тра, часопіса “Весці БДПУ”. жылой плошчай. Палепшаны ўмовы Па выніках дзяржаўнай атэстацыі 1996 г. пражывання ў іншых інтэрнатах. Згодуніверсітэт атрымаў статус вядучай наву- на з зацверджаным рэктаратам планам чальнай установы ў сістэме педагагічнай адукацыі. За асобыя дасягненні БДПУ ў сацыяльнакультурным развіцці краіны Указам Прэзідэнта ў лістападзе 1997 г. універсітэт быў узнагароджаны Ганаровым дзяржаўным сцягам Рэспублікі Беларусь. Набыткам і гонарам нашага універсітэта заўсёды былі і застаюцца яго заслужаныя работнікі. У гэтай зале прысутнічаюць людзі, якія на пастаяннай аснове працуюць у БДПУ ўжо больш за 30 гадоў. Вынікі іх дзейнасці знайшлі адлюстра- працягваецца рамонт аўдыторнага фонванне ў стварэнні фундаментальных ду, інтэрнатаў, культурнамасавых і навуковых напрамкаў і падрыхтоўцы спартыўных аб’ектаў БДПУ. кадраў вышэйшай кваліфікацыі. У галіне Як вы бачыце, і за апошнія гады было педагогікі – гэта прафесары І.А. Новік і зроблена нямала. І.І. Цыркун, у галіне псіхалогіі – прафеПаважаныя калегі! сары Я.Л. Каламінскі і Л.М. Рожына, у У пачатку свайго выступлення я сказаў галіне айчыннай гісторыі – прафесары пра тое, што сёння мы адзначаем памятВ.М. Фамін і А.М. Люты. ную для універсітэта дату, але ні разу не У цэлым, за 95 гадоў свайго развіцця выкарыстаў слова “юбілей”. Юбілей яшчэ універсітэт падрыхтаваў звыш 130 ты- наперадзе. Але каб дастойна сяч спецыялістаў. Сярод выпускнікоў яго сустрэць, ужо сёння нам універсітэта больш чым 200 заслужаных неабходна засяродзіцца на настаўнікаў Беларусі, 7 герояў Савецкага выкананні чарговых задач. Саюза і герояў Сацыялістычнай працы, Якія ж задачы на сённяшні сотні выдатных вучоных, дзяржаўных дзень з’яўляюцца найбольш дзеячаў, вядомых паэтаў і пісьменнікаў. актуальнымі? На сённяшні дзень на дзённай і завочНеабходна пастаянная ранай формах атрымання адукацыі вучыц- бота над удасканаленнем вуца звыш 20 тыс. студэнтаў, магістрантаў, чэбнага працэсу, актыўным аспірантаў і слухачоў. У структуры укараненнем і выкарыстануніверсітэта працуюць 14 факультэтаў, нем сучасных адукацыйных 73 кафедры, Інстытут павышэння тэхналогій, інтэрактыўных кваліфікацыі і перападрыхтоўкі кадраў. метадаў навучання і выхаванВучэбны працэс забяспечваюць 1250 ня, стварэннем электронных падручнікаў выкладчыкаў, з іх 560 – дактары і кан- і вучэбнаметадычных комплексаў, дыдаты навук. развіццём дыстанцыйнай адукацыі. Ужо другі год мы працуем па новых Да стагоддзя універсітэта мы павінны адукацыйных стандартах і вучэбных павялічыць колькасць дактароў навук, планах. Працягваецца маштабная работа 26 лістапада 2009 г.

якія працуюць ва універсітэце на пастаяннай аснове, істотна павысіць удзельную вагу кандыдатаў навук, галоўным чынам за кошт эфектыўнай работы аспірантуры і дактарантуры. Неабходна падвоіць аб’ём навуковых даследаванняў за кошт бюджэтнага і гасдагаворнага фінансавання. Паважаныя калегі! Сацыяльнаэканамічныя ўмовы, у якіх сёння працуе універсітэт, істотна змяніліся. Мы павінны навучыцца працаваць ва

ўмовах пазабюджэтнага фінансавання. Умацаванне вучэбнаматэрыяльнай базы і сацыяльнай інфраструктуры універсітэта немагчыма без далейшага нарошчвання інфармацыйных рэсурсаў у бібліятэках і на кафедрах, павелічэння колькасці месцаў у інтэрнатах. Як вядучы педагагічны універсітэт мы павінны праяўляць ініцыятыву ў пытаннях узаемадзеяння з агульнаадукацыйнай школай, больш цесна супрацоўнічаць па такіх напрамках, як захаванне педагагічных класаў, стварэнне філіялаў кафедраў, ацэнка вынікаў педагагічных практык, актыўнае далучэнне таленавітай моладзі да ўдзелу ў творчых праектах, школах маладога вучонага. Наш прамы абавязак – ствараць сучасныя падручнікі для агульнаадукацыйнай школы. Толькі так мы зможам значна павысіць эфектыўнасць работы па арыентацыі моладзі на педагагічныя прафесіі. Неабходна больш дынамічна развіваць міжнароднае супрацоўніцтва, асабліва ў сферы абмену выкладчыкамі і студэнтамі. Наш універсітэт павінен адпавядаць міжнароднай сістэме менеджменту якасці адукацыі. Паважаныя калегі! Я хачу, каб дэвіз

“Я ганаруся БДПУ!”, які аднойчы прапанавалі нашы таленавітыя студэнты, стаў агульным дэвізам, і каб яго змог шчыра вымавіць кожны студэнт, аспірант, выкладчык, супрацоўнік

УЗНАГАРОДЖАНЫ Юбілейным медалём «65 год вызвалення Рэспублікі Беларусь ад нямецка фашысцкіх захопнікаў» Кухарчык П. Дз.; Ганаровай граматай Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь: Андарала А. І., Кузняцоў А. У.; Нагрудным знакам Міністэрства адукацыі «Выдатнік адукацыі» Зелянкевіч В. М.; Ганаровай граматай Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь: Бондар В. А., Дабранскі В. М., Камароўская Т. Я., Сцепаненкаў М. К., Торхава Г. В., Чэчат В. У.; Граматай Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь: Алоўнікава Н. Г., Вабішчэвіч І. А., Варанецкая Л. М., Закрэўская Л. Л., Івашчанка Ф. І., Казінец Л. А., Клімовіч Г. Ф., Лісава М. І., Шасцітка І. У., Шкуцько Л. Л., Шуканава З. М., Якавенка С. У.; Ганаровай граматай Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь: Саклакоў У. І., Сыты У. П.; Ганаровай граматай Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь Пазнікаў М. А.; Граматай Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь: Васіленя В. С., Каваліў В. В., Навасёлава Ю. Б.; Ганаровай граматай Міністэрства інфармацыі Рэспублікі Беларусь Навагродскі В. Я.; Ганаровай граматай Міністэрства спорту і турызму Рэспублікі Беларусь Круталевіч М. М.; Ганаровай граматай Мінскага гарадскога выканаўчага камітэта: Багданава Т. С., Ядлоўскі У. В.; Ганаровай граматай Мінскага абласнога выканаўчага камітэта: Быкадораў Ю. А., Гайдукевіч С. Я.; Ганаровай граматай Мінскага гарадскога Савета дэпутатаў: Давыдзенка Л. М., Зайцаў В. А., Каламінскі Я. Л.; Ганаровай граматай камітэта па адукацыі Мінгарвыканкама Луцэвіч А. А.; Ганаровай граматай упраўлення культуры Мінгарвыканкама: Аляксейчык В. А., Папова Н. М., Шаталава Н. М.; Ганаровай граматай Адміністрацыі Маскоўскага раёна г. Мінска: Папковіч В. А., Шынкарэнка У. А.

3

БДПУ — 95 гадоў! ВЫКЛАДЧЫКАЎ, СТУДЭНТАЎ І СУПРАЦОЎНІКАЎ УНІВЕРСІТЭТА ПАВІНШАВАЛІ: √ с т а р ш ы н я Рэспубліканскага савета рэктараў вышэйшых навучальных устаноў, рэктар Беларускага дзяржаўнага эканамічнага універсітэта У.М. Шымаў; √ старшыня Цэнтральнага камітэта Беларускага прафсаюза работнікаў адукацыі і навукі А.А. Бойка; √ старшыня камітэта па адукацыі Мінскага гарадскога выканаўчага камітэта У.К. Шчэрба; √ начальнік упраўлення адукацыі Мінскага абласнога выканаўчага камітэта Т.І. Данілевіч; √ рэктары ўстаноў адукацыі “Маскоўскі гарадскі педагагічны універсітэт”, “Мінскі дзяржаўны лінгвістычны універсітэт”, “Гродненскі дзяржаўны медыцынскі універсітэт”, “Магілёўскі дзяржаўны універсітэт імя А.Куляшова”, “Гомельскі дзяржаўны універсітэт імя Францыска Скарыны”, “Мазырскі дзяржаўны педагагічны універсітэт”, ФПБ “Міжнародны інстытут працоўных і сацыяльных адносін”,

РОДАМ з педагагічнага Бацькоў пазнаюць па іх дзецях – так і наш універсітэт ведаюць перш за ўсё па найбольш вядомых выпускніках, якія гучна заявілі пра сябе ў навуковым, культурным, палітычным жыцці краіны. Як самыя ўзорныя сыны і дочкі, яны не забываюць родны парог і па магчымасці вяртаюцца ва ўлонне сваёй alma mater. Тым больш калі ёсць такая прыемная нагода, як дзень нараджэння БДПУ. Вераніка МАНДЗІК

Дэпутат Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага Сходу Рэспублікі Беларусь Ігар КАРПЕНКА не здрадзіў педагагічнаму прызванню. Вось ужо каторы год ён працягвае кіраваць народным студэнцкім тэатрам “Мы”. Якім бачыць відны палітычны дзеяч мінулае і сучаснасць роднага яму універсітэта? Пра гэта мы пагаварылі з Ігарам Васільевічам незадоўга да пачатку ўрачыстасці.

– Вы не толькі закончылі наш універсітэт, але і доўгі час у ім працавалі. Як Вы ацэньваеце ўзровень падрыхтоўкі, якую БДПУ дае сваім выхаванцам?

– Разумееце, падрыхтоўка педагога – гэта не толькі нейкая сума ведаў, але і пэўны асабісты і сацыяльны вопыт. Якім чынам яны су-

адносяцца? Пытанне не з простых, але, відаць, усё гэта адбываецца ў плане прафесійнага станаўлення, у практычнай дзейнасці. Напрыклад, у час майго навучання былі моцныя грамадскія арганізацыі, якія давалі магчымасць фарміраваць неабходныя любому выкладчыку якасці (лідэрскія, камунікатыўныя і г.д.). Мне давялося працаваць у камсамольскай арганізацыі інстытута, выкладаць на кафедры, ды і зараз я маю педагагічную нагрузку. Так што дэпутатства не перашкаджае мне быць у курсе сучасных адукацыйных працэсаў.

– Што можаце сказаць пра людзей, якія Вас вучылі і з якімі Вы разам працавалі?

– Без сумнення, тут вырасла цэлая плеяда цудоўных педагогаў, вучоных, работнікаў сферы культуры. Заўжды добрым словам успамінаю сваіх выкладчыкаў: Я.А. Марголіна, М.Д. Каўшарава, А.М. Лютага, В.М. Фаміна і многіх іншых. Я ўпэўнены, што і маё палітычнае станаўленне адбылося дзякуючы універсітэту і падтрымцы яго рэктараў: А.Ц. Караткевіча, Л.Н. Ціханава, і, безумоўна, П.Дз. Кухарчыка.

– Усё рухаецца, змяняецца, і БДПУ ўжо не той, якім быў

некалькі гадоў таму. Якія перамены заўважылі асабіста Вы?

– Сапраўды, жыццё не стаіць на месцы, сама аб’ектыўная рэальнасць нараджае новыя падыходы, ставіць новыя задачы. На сённяшні дзень педуніверсітэт дастаткова гнутка рэагуе на патрабаванні рынку педагагічных кадраў, а гэта значыць, што адкрываюцца новыя спецыяльнасці, карэкціруецца падрыхтоўка будучых настаўнікаў у змястоўным плане. Мне здаецца, што ў БДПУ ўмеюць захоўваць традыцыі і прыўносіць нешта новае. І ў гэтым заслуга кожнага пакалення, якое прыходзіць сюды

працаваць ці вучыцца. Дырэктар ДНУ «Інстытут гісторыі НАН Беларусі», прафесар кафедры айчыннай і сусветнай гісторыі Аляксандр Аляксандравіч КАВАЛЕНЯ сказаў шмат добрых слоў у адрас нашага універсітэта. І на гэта ў яго ёсць нямала падстаў.

– На сённяшні дзень семдзесят працэнтаў супрацоўнікаў

Інстытута гісторыі Нацыянальнай акадэміі навук – гэта выпускнікі гістарычнага факультэта БДПУ. Яны ведаюць педагогіку, псіхалогію, чалавечыя камунікацыі, умеюць працаваць з людзьмі, і гэта мне як дырэктару вельмі імпануе і дапамагае. Я ганаруся тым, што я і многія мае калегі скончылі менавіта гэтую навучальную ўстанову. Большасць маіх аднакурснікаў зараз працуе ў школе, але ёсць сярод іх і дзяржаўныя дзеячы, і навукоўцы. Гэта яшчэ адно сведчанне грунтоўнасці, фундаментальнасці падрыхтоўкі выпускнікоў педуніверсітэта. Я бясконца ўдзячны ўсім педагогам, якія зрабілі нас не толькі сапраўднымі спецыялістамі, але і выхавалі добрыя чалавечыя якасці. Выкладчыкі кафедры айчыннай і сусветнай гісторыі БДПУ, на якой я працую ўжо шмат гадоў, ідуць у нагу з найноўшымі дасягненнямі гістарычнай адукацыі. Ды і ўвогуле, па ўзроўні развіцця гуманітарных навук мы не ўступаем ніводнай з навучальных устаноў Еўропы. З цікавасцю назіраю за маладой зменай: сённяшнія студэнты ў параўнанні з намі больш актыўныя і адкрытыя. Гэта надзвычай разумныя і кемлівыя людзі, якія імкнуцца спасцігнуць самую складаную, як мне здаецца, прафесію на свеце – педагагічную. Хочац-

свята на Ўсе 100! Чым універсітэт адрозніваецца ад жанчыны? Спадарыням заўсёды васемнаццаць, а вось ВНУ свой узрост не ўтойваюць і нават ганарацца ім. Аднак гэта не важна, галоўнае, што мы з вамі валодаем дакладнай інфармацыяй: дваццаць першага лістапада Беларускаму дзяржаўнаму педагагічнаму універсітэту імя Максіма Танка споўнілася раўнютка дзевяноста пяць. І не заўважыць набліжэння гэтай знамянальнай даты было немагчыма. Канферэнцыі, выстаўкі, канцэрты і г.д. — на ўсім быў адбітак дзвюх запаветных лічбаў, якія рыхтавалі нас да лагічнай кульмінацыі. І вось, нарэшце, прыйшоў дваццаты дзень лістапада, у які БДПУ афіцыйна распачаў урачыстасці з выпадку

Заснавальнік — Установа адукацыі «Беларускі дзяржаўны педагагічны універсітэт імя Максіма Танка». Пасв. аб рэгістр. № 557.

карыстаць магчымасці з’явіцца на сцэне былы школьны педагог, які ўжо больш за сваёй alma mater. Выступленне нашага дзесяць гадоў працуе ў летніках у якасці нядаўняга госця Георгія Калдуна абвергла выхавальніка, будзе заўсёды прыняты і свайго 95годдзя! правіла з’яўлення на сцэне толькі «сваіх». абагрэты педуніверсітэтам. Г э т ы м в е ч а р а м р о з н а б а к о в у ю Але ж і чужым Георгія назваць цяжка. На жаль, нават карнавалы ў таленавітасць прадэманстравалі не толькі Чалавек, выхаваны ў настаўніцкай сям’і, РыадэЖанейра заканчваюцца, не стаў нашы студэнты, але, што яшчэ больш выключэннем і наш урачысты вечар. прыемна, і выкладчыкі. Але паверце дасведчанаму чалавеку: у Вакальныя нумары і працяглае выстуБДПУ свята доўга чакаць не давядзецпленне танцавальнага калектыву «Рэй» ца. І не забудзьцеся параіць усім сваім вярнулі публіку ў свет традыцыйнай белазнаёмым старшакласнікам паступаць рускай культуры. Народныя, але ўжо не менавіта ў нашу ВНУ, бо тады яны беларускія, матывы прагучалі яшчэ раз атрымаюць унікальную магчымасць сіламі дуэту віртуозных акардэаністаў: адсвяткаваць яе стагоддзе! Ну, а мы два ўсім вядомыя Уладзіміры, Бубен і застаемся вернымі тым пачуццям, Федарук, у чарговы раз прымусілі грацышто падаравала знамянальная дата ёзна лётаць свае магутныя інструменты. сённяшняй восені. І яшчэ раз наАднак фінальная частка мерапрыемгадаю, што лічба мінулага сезона не ства адступіла ад канцэпцыі раней якаянебудзь прыгожанькая «васемнацпрадстаўленых нумароў: аўдыторыя цаць», а ганаровая і ўрачыстая  95! перанеслася ў рэаліі сучаснай беларуАляксей Н. КАВАЛЕНКА скай эстрады. Так, выпускніца былога музычнапедагагічнага факультэта Аня Шаркунова, як заўсёды, не магла не выДумка рэдакцыі можа не супадаць з пазіцыяй аўтараў артыкулаў.

220809, г. Мінск50, вул. Савецкая, 18, п. 127.

2264019 www.bspu.unibel.by/newspaper

Выходзіць раз у два тыдні на беларускай мове. Аб’ём 4 паласы фармату А3. Распаўсюджваецца ў вучэбных карпусах і інтэрнатах БДПУ бясплатна.

Газета надрукавана ў РУП «Выдавецкі цэнтр БДУ». ЛП № 02330/0494178 ад 03.04.2009.

220030, г. Мінск, вул. Чырвонаармейская, 6. Тыраж 1000 экз. Зак. № 1234. Падпісана ў друк 26.11.2009 г. у 9.00.

Рэдактар Т. А. Башмакова