288

290312

Τι απέμεινε από τον Ιόλα

Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ ΓΡΑΦΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟΦΥΗ ΣΥΛΛΕΚΤΗ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΠΑΡΑΧΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ «ΑΥΡΙΑΝΗ»

Το νέο αστέρι Michelin της πόλης Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΙΟΣΚΟΥΡΙΔΗΣ ΣΥΝΑΝΤΑ τους ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣ ΤΟΥ FUNKY GOURMET

Νέα στήλη

Ο ΓIANHΣ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ ΚΑΘΕ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΤΗ LIFO

Γιάννης Κουνέλλης

Γιατί αγαπάμε τον Κ. Βήτα ο μαρκοσ φραγκοσ αναλυει το τρυφερο ιδιωμα του δικου μασ σταρ

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΟΥΖΑΚΗΣ ΣΚΙΑΓΡΑΦΕΙ ΤΟ ΠΟΡΤΡΕΤΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ, ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΑΝΟΙΞΕΙ Η ΝΕΑ ΤΟΥ ΕΚΘΕΣΗ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΥΚΛΑΔΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

Λόγια-ζύγια σωστά και βαριά Ο ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΠΑΓΙΩΡΓΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΟΣΙΠ ΜΑΝΤΕΛΣΤΑΜ

Πρόσωπα

Ο ΦΩΤΗΣ ΒΑΛΛΑΤΟΣ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΟΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΝΙΚΟ ΜΑΣΤΟΡΑΚΗ

Ο Ντίκενς στη μεγάλη οθόνη

Ο ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΣ ΤΟΥ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΟΛΟ ΝΤΙΚΕΝΣ ΜΙΛΑ ΣΤΗ ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΙΟ ΔΙΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

Up Greek Tourism

GET A LÉFO! FREE PRESS ÄÙÑÅÁÍ ÏÄÇÃÏÓ ÔÇÓ ÁÈÇÍÁÓ ÊÕÊËÏÖÏÑÅI ÊÁÈÅ ÐÅÌÐÔÇ No 288

Ο ΣΤΑΘΗΣ ΧΑΪΚΑΛΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ πενταδα ΠΟΥ «ΚΡΥΒΕΤΑΙ» ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΜΠΑΝΙΑ ΣΤΗΝ TIMES SQUARE

www.lifo.gr

29.03.2012 Free Press. Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη.

Κλασικά εικονογραφημένα. Η επικαιρότητα σε strip. Aπό τους GPO.

Εθνική επέτειος χωρίς εθνικές διαδηλώσεις κατά των πολιτικών είναι σαν να λείπει ο Μάρτης απ’ τη Σαρακοστή.

Την επαναλειτουργία της Σχολής της Χάλκης ανακοίνωσε ο Ερντογάν στον Μπάρακ Ομπάμα, στη συνάντηση που είχαν την Κυριακή στον Λευκό Οίκο.

Μια κινούμενη γιγαντοαφίσα που καλεί τους περαστικούς της Times Square της Νέας Υόρκης να επισκεφτούν την Ελλάδα ανάρτησε το κίνημα εθελοντών Up Greek Tοurism.

10 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο κατέβασαν σε 3 ημέρες τη space εκδοχή των Angry Birds, καταρρίπτοντας το προηγούμενο ρεκόρ.

YouSaidIt

Γράμματα, e-mails, fax και post στο ίντερνετ που σχολιάζουν τα κείμενα της LifO ή εκφράζουν ενδιαφέρουσες απόψεις.

Δυσώδεις καταστάσεις Στη στήλη του της προηγούμενης εβδομάδας ο Νίκος Δήμου ασχολείται με τα διαπιστωμένα ελαττώματα της ελληνικής κοινωνίας και την έμφυτη τάση ορισμένων Ελλήνων να αποδίδουν τις ευθύνες αποκλειστικά στους άλλους. Το κείμενό του είχε περίπου 2.500 κοινοποιήσεις και 220 σχόλια στο lifo.gr. Ανώνυμος σχολιάζει σχετικά: «Το θέμα είναι ότι με τόση ανικανότητα και αδικία που υπάρχει γύρω μας μάς έχει φύγει τελείως το κίνητρο να βελτιώσουμε το οτιδήποτε σε αυτή την κοινωνία. Βλέπουμε όλα τα φαινόμενα της ελληνικής πραγματικότητας να υπάρχουν από την πιο μικρή κοινωνική ομάδα στην πιο πολυπληθή και υπάρχει η αίσθηση πως ό,τι και να κάνεις απλώς θα εκδιωχθείς...». Τη δική του άποψη εκφράζει ένας ακόμα αναγνώστης με ανυπόγραφο σχόλιο: «Είναι γεγονός πως, με εξαίρεση τα δύο και κάτι χρόνια, όλο αυτό που αποκαλείτε βόθρο δεν μας απειλούσε ως σύστημα. Όλοι ξέραμε πως η παθογένεια του ελληνικού Δημοσίου είναι τεράστια, μα δεν μας πείραζε γιατί ήταν ένα θέμα που δεν περιείχε καμία απειλή για την ύπαρξή μας. Και αυτό γιατί δεν κατανοούσαμε το μέγεθος του προβλήματος. Ζούσαμε, λοιπόν, μία παθογενή κατάσταση που τώρα συντελεί στην κατάρρευση της κοινωνίας μας, όπως την ξέρουμε. Είμαστε ένα ακόμα ιστορικό περιστατικό κατάρρευσης μιας κοινωνίας».

Αλληλεγγύη, ρε! Η συγκινητική ιστορία αλληλεγγύης που εκτυλίχθηκε ανάμεσα σ' έναν ρακένδυτο ηλικιωμένο και μια νεαρή ταμία που αποφάσισε να καλύψει από την τσέπη της τις αγορές του, λέγοντάς του μάλιστα ότι η εταιρεία καλύπτει κάποια δωρεάν καλάθια, είχε μάρτυρα τη Βίβιαν Ευθυμιοπούλου, που την περιέγραψε στο facebook. O Άρης Δημοκίδης την αναδημοσίευσε στη στήλη του στο lifo.gr «Μικροπράγματα» και έτυχε μιας απίστευτης αποδοχής που έφτασε κοντά στις 7.000 χιλιάδες κοινοποιήσεις, ενώ είχε και 113 σχόλια. Ανώνυμος έγραψε σχετικά: «Όσο υπάρχουν άνθρωποι με συνείδηση, αίσθημα ευθύνης και ανθρωπιάς, θα υπάρχουν και τέτοια γεγονότα, μεμονωμένα και ανώνυμα. Κανένας από αυτούς που προσφέρουν δεν θέλησε ποτέ να μαθευτεί το όνομά του ή να τραβήξει την προσοχή. Μπορεί, όμως, να γίνει παράδειγμα προς μίμηση. Η αλληλεγγύη δεν εκφράζεται μόνο με τα χρήματα, εκφράζεται με το χαμόγελο, την καλή κουβέντα, το χάδι, την υποστήριξη, ηθική και συναισθηματική, ακόμα και με το ν’ ακούσεις τον πόνο του άλλου. Ανοιχτή καρδιά και ανοιχτό μυαλό, αυτά μας χρειάζονται. Α, ναι, και φαντασία, για να κάνουμε την καθημερινότητα πιο ενδιαφέρουσα».

Γράψε κι εσύ κάτι letters@lifo.gr

4

29.03-04.04.2012

Verbatim

Επιμέλεια: Θεόφιλος Δουμάνης

«Πήρα αυτή την απόφαση καθώς είμαι ήδη 35 χρόνια στη Βουλή και ήρθε η ώρα να παραδώσω τη σκυτάλη στους νέους. Aποσύρομαι… Δεν θα δώσω καν τη δυνατότητα στον ελληνικό λαό να με ψηφίσει».

1. Έβγαλε βρόμα η ιστορία ότι ξοφλήσαμε… Σαν φούσκα που σκάει αποχωρεί ο θ. πάγκαλος την κατάλληλη στιγμή, αφήνοντας αδιάφορη μόνο την ιστορία που, παρά τα 35 χρόνια, δεν έχει τι να γράψει.

«Είμαι θαυμάστρια του Καμιλέρι και θα του γράψω μια επιστολή που θα εκφράζει την εκτίμησή μου για το έργο του, ωστόσο θα του ζητώ να σταματήσει ο Μονταλμπάνο να τρώει καλαμαράκια, γιατί είναι ανήθικο!».

2. Η μαρία δαμανάκη, ως Επίτροπος Αλιείας, δίνει τη μεγάλη μάχη με τον ήρωα του Ιταλού συγγραφέα, που κάνει το λάθος να έχει αδυναμία στα θαλασσινά.

«Το πέος σου είναι μια αποκάλυψη. Είμαι εύκαιρη να δουλέψω μαζί του οποιαδήποτε στιγμή».

3. Η σαρλίζ θερόν, χωρίς αιδώ, προσκυνά εκστασιαμένη τα πλούσια προσόντα του συμπρωταγωνιστή της στην ταινία Prometheus, Mάικλ Φασμπέντερ.

«Ανήκω σε συντηρητικό κόμμα που σέβεται κι εκτιμάει τις παραδόσεις ως ανώτερες αξίες του έθνους… το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να πάρω ένα ξύλο και να τους βαράω».

4. Ο υφ. Άμυνας της Αλβανίας εκρέμ σπάχια βγαίνει από τα ρούχα του με την πρόθεση των Αλβανών γκέι να κάνουν παρέλαση στα Τίρανα.

«Έψαξα σήμερα λίγο το θέμα και είδα ότι 15 εξώφυλλα του περιοδικού του κόμματος αυτού φιλοξενούν τον Χίτλερ, τον Γκέμπελς, τον Ρούντολφ Ες, τη σβάστικα που μας οδηγεί… Εκεί φτάσατε τα πράγματα, σε αυτή την εσχάτη προδοσία, αυτά τα ακραία κόμματα ν’ αποτελούν λιμάνι για τον απελπισμένο κόσμο».

5. Ο γιώργος καρατζαφέρης ξεφυλλίζει περιοδικό της Χρυσής Αυγής και κάνει ότι τρομάζει από αυτό που παλιότερα φώναζε να έρθει κοντά του.

«Ποιος νοιάζεται για την Ελλάδα, ποιος; Δεν κινδυνεύει η παγκόσμια οικονομία από αυτή. Η Κίνα δημιουργεί μια οικονομία μεγέθους Ελλάδας κάθε 11,5 εβδομάδες».

6. Ο jim o ’neill, πρόεδρος της Goldman Sachs, που μας «φρόντισε» μ’ ένα πανάκριβο swap όταν την είχαμε ανάγκη, τώρα, στις μεγάλες φτώχιες, απαξιoί ν’ ασχοληθεί.

«Αποκλείεται, από την πλευρά μου, κηδεμονία της Ελλάδας από τις Βρυξέλλες ή οποιονδήποτε άλλον… Όταν ακούω να προτείνονται τέτοιες λύσεις, νιώθω πραγματικά αποτροπιασμό».

7. Ο υποψήφιος των Γάλλων Σοσιαλιστών φρανσουά ολάντ δείχνει ότι η λύση πιο πολύ θα έρθει από την κάλπη στο Παρίσι, παρά από τη δική μας.

«Η Αθήνα περικυκλωμένη από αστυνομικούς για την παρέλαση της ημέρας της Ανεξαρτησίας. Ένας αστυνομικός υποπτεύθηκε ότι ο καφές λάτε που πίνω ίσως είναι γιαουρτοπύραυλος».

8. Ο παραλογισμός μιας ημέρας αποτυπωμένος σε ένα tweet από τον ανταποκριτή του BBC στην Αθήνα μαρκ λόουεν.

6

1 2

7

3

ολοκληρη η lifo

σε ψηφιακη 5 μορφη

Edito

www.lifo.gr ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε.

Boυλής 22, 105 63 - Σύνταγμα, Αθήνα. τηλ. 210 3254 290, fax 210 3249 785 info@lifo.gr.

mπειτε στο w w.lifo kai ιαβw αστε .gr το τευχδο σ α οπωσ τυπωκριβωσ νεται

Status Update (χωρίς λογοκρισία) Εκδότης Στάθης Τσαγκαρουσιάνος ... Ο Τρουμπετίνος είναι μεγάλη λέρα. Όλη μέρα στις ταράτσες. Θα του κόψω εγώ την ουρά.

Ο Γουίλφρεντ Θέσιγκερ

Διευθυντής Έκδοσης Μιχάλης Μιχαήλ ... Την άλλη εβδομάδα, τέτοια ώρα, θα ξέρουμε το πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών.

Δ

υο φορές στη ζωή του ο Προυστ δέχτηκε να απαντήσει σε αυτό που θα γινόταν αργότερα γνωστό ως Ερωτηματολόγιο του Προυστ. Γιατί δυο φορές; Διότι ο άνθρωπος αλλάζει. Και του αρέσει να ανακατεύει τα υλικά της ζωής του, να ρίχνει τα ζάρια του. Αλλάζει; Ειλικρινά, δεν ξέρω! Πότε είμαι εκείνος ο τρομαγμένος έφηβος του νησιού μου, πότε με καλμάρει μια ευεργετική συμφιλίωση με την μπλόφα της ύπαρξης. Ψάχνομαι συνέχεια - αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι βρίσκω και κάτι. Ας παίξω, λοιπόν, ακόμα μια φορά το παιχνίδι. Τις ερωτήσεις τις παίρνω από το βιβλίο του Χίτσενς «Hitch 22».

Εμπορική Διεύθυνση Δήμητρα Πασομένου Διευθυντής Σύνταξης Φώτης Βαλλάτος ... Έχει σχεδόν αποστηθίσει το εξαιρετικό κείμενο του Μάρκου Φράγκου για τον Κ.Βήτα (σελ.18).

Creative Director Στάθης Μητρόπουλος ... Την ώρα που διαβάζεις αυτές τις γραμμές με τρώει μια φαγούρα...!

Tι θεωρείς βαθύτερη δυστυχία; Να δουλεύεις για κάποιον που έχει σαδιστικά συμπλέγματα (μου έχει συμβεί, έστω για λίγο). Επιπλέον, να μην κάνεις τη δουλειά που θες. Να δεις τον άνθρωπο που είσαι ερωτευμένος να πεθαίνει (ή έναν φίλο σου καλό - που είναι κι αυτό σαν έρωτας). Να νιώσεις ένα πρωί ότι όσα έκανες ήταν η άγονη συνομιλία σου με κάποιον που δεν μπορεί να σε ακούσει (π.χ. τον νεκρό πατέρα σου). Να μην μπορείς να αγαπήσεις κάτι έξω από το τομάρι σου. (Ο Προυστ βαθύτερη δυστυχία θεωρούσε το «Να αποχωριστώ τη μαμά».)

Αρχισυνταξία Σταύρος Διοσκουρίδης ... Αυτή η κρίση του έκοψε και το ένα ποτό που έπινε το Σαββατοκύριακο. Νισάφι! Υπεύθυνος lifo.gr Άρης Δημοκίδης ... Ακούει το MDNA... Υπεύθυνος Ψηφιακής Ανάπτυξης Νίκος Ζαφείρης Συντακτική Ομάδα Κωστής Παπαγιώργης Νίκος Δήμου ... «Χωρίς σχόλια πια!» Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος ... Οι «Αγώνες Πείνας» έκαναν ρεκόρ εισπράξεων (στο εξωτερικό, γιατί εδώ δυστυχώς τα εισιτήρια πέφτουν δραματικά). Η λογοτεχνία για έφηβες βρίσκει έδαφος στο σινεμά και μετά τους ξεθυμασμένους βαμπιρικούς αναστεναγμούς, μια teenager ηρωίδα με τόξο και τσαγανό γεννιέται. Επιμένει πως η ταινία, αν και προϊόν, στέκεται μια χαρά. Νομίζει πως θα εξελιχθεί σε κάτι καλύτερο, αν προστεθεί στο μείγμα λυρισμός και αγριάδα. Γιώργος Βέλτσος Κώστας Βαξεβάνης ... Η ΕΛΑΣ σταδιακά αντικαθιστά το ΕΛΛΑΣ. Ευθύμης Φιλίππου Στέλιος Κούλογλου Νίκη Μηταρέα Δέσποινα Τριβόλη Μερόπη Κοκκίνη Μαρίνα Φωκίδη Τζούλη Αγοράκη Stupid Greg Θοδωρής Αντωνόπουλος Θεόφιλος Δουμάνης ... Toυ αρέσει το νέο βιβλίο του Νίκου Δόικου και κυρίως ο όρος «βιωματικός μινιμαλισμός». Ηρακλής Κορέλης Πάνος Μιχαήλ ... Καλοκαίρι με τη Φώφη Γεννηματά. Σκέφτεστε τίποτα καλύτερο; Χρήστος Παρίδης, Δημήτρης Ρηγόπουλος, Άρης Δημοκίδης, Λένα Φουτσιτζή, Σωκράτης Σωκράτους, Μαρία Παπαπαναγιώτου, Θεώνη Σκαλέρη, Αγιάτη Μπενάρδου

take 1 το μοναδικο λαθος του τευχους 287 1 Στο κείμενο για την έκθεση «Faces» που διοργανώνεται στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών αναφέρθηκε λανθασμένα πως ανάμεσα στα εκθέματα υπάρχει και αυτούσιο έργο του Ναμ Τζουν Πάικ. Βρίσκετε λάθη ή παραλείψεις στη LifO; Στείλτε γράμμα, ή e-mail στο lathi@lifo.gr.

Απέναντι σε ποια σφάλματα είσαι περισσότερο επιεικής; Σε αυτά που γίνονται εναντίον μου. Κατά βάθος, τους συγχωρώ όλους μετά από λίγο. (Απλώς τώρα φροντίζω να το κρύβω, γιατί βαριέμαι την επανάληψη.) Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου λογοτεχνικοί ήρωες; Ο γέρων συγκλητικός στη Λίγεια του Λαμπεντούζα, ο αφηγητής του Κάτω από το Γαλατόδασος, η Φραγκογιαννού του Παπαδιαμάντη (η αντάρα της μοιάζει με μια ταραχή που συχνά με διακατέχει - για κάποιο έγκλημα που ΔΕΝ έχω κάνει κι όμως με βαραίνει σαν να το έκανα! -ναι, χρειάζομαι ψυ), ο Εξάδελφος Πονς του Μπαλζάκ. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου ιστορικοί χαρακτήρες; Ο Επίκουρος, ο Σαίξπηρ, η Ζαν ντ’ Αρκ (όπως τη μαθαίνεις από την κατάθεσή της στο δικαστήριο), ο Αδριανός του Εις Εαυτόν. Ποιοι είναι οι αληθινοί σου ήρωες στην πραγματική ζωή; Οι γιατροί που δεν είναι φιλοχρήματοι και κάνουν αξιοπρεπέστερο το τέλος των φτωχών ανθρώπων - με λιγότερο πόνο και λιγότερη αγωνία. Αλλά και η νοσοκόμα που διανυκτερεύει και με ένα χάδι στον χιλιοστό της ασθενή τον πραΰνει για λίγο, πριν πεθάνει. Ο αγαπημένος ζωγράφος; Ένας μόνο; Ο Τιτσιάνο. Αλλά και ο Ρέμπραντ. Και ο Μονέ. Και ο... (Και πού θα πάει η μέρα που με πήραν τα δάκρυα στο Μουσείο του Βαν Γκογκ;) Ο αγαπημένος σου μουσικός; Εύκολο. Ο Μπαχ. Ο Κάρολ Σιμανόφσκι. Και πολλοί ρεμπέτες (συν η Παπαγκίκα της Αμερικής). Το προτέρημα που περισσότερο εκτιμάς σε έναν άντρα; Να νικάει, χωρίς να κλέβει, στα χαρτιά. Και να καταλαβαίνει τις τεθλασμένες, παρότι αυτός είναι ευθύς. Επίσης, το να είναι αρχοντορεμπέτης στο γλέντι - να γίνεται η ψυχή του πάρτι, ατημέλητος, με γέλια, χωρίς να έχει συναίσθηση (ή να κάνει χρήση) της γοητείας του.

Η αρετή που θεωρείς υπερτιμημένη; Η θρησκευτική πίστη και η τυφλή πίστη γενικώς. Αν δεν κρίνεις κάθε πρωί αυτά που πίστευες χθες βράδυ, θα γεράσεις ακίνητος. Όλα κρίνονται - ό,τι αξίζει, θα υπερασπίσει μόνο του τον εαυτό του. Το επίτευγμά σου, για το οποίο είσαι περισσότερο υπερήφανος; Κάνω τη δουλειά μου χωρίς ν’ αναφέρομαι σε κανέναν. Δεν κρύβω τίποτα από αυτά που είμαι ή θέλω. Δυο-τρεις αληθινά σπουδαίοι άνθρωποι πίστεψαν σε μένα (και με βοήθησαν - πρώτος ο Χατζιδάκις).

Assistant Art Director Rinétta Κοσκινίδου Creative Media Kώστας Στανέλλος ... Παλούκωμα!

Aτελιέ Βανέσσα Φερλέ

Η αγαπημένη σου ενασχόληση; Να οδηγώ σε μεγάλες αποστάσεις - ειδικά σε τόπους που δεν έχω ξαναπάει. Να ταξιδεύω - με οποιονδήποτε τρόπο, οπουδήποτε, ακόμα και στην Πάτρα! Να βλέπω παλιές ταινίες στο σπίτι και ν’ ακούω μια φωνή από μέσα ότι είναι έτοιμο το φαΐ. Να διαβάζω με τις ώρες στα νησιά το καλοκαίρι. Να χαζεύω τους ανθρώπους να περνούν.

Διόρθωση Κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου Υπεύθυνος Λίστας Δημήτρης Κυριαζής ... «We need to talk about Kevin»: Σοκαριστική ιστορία, μεγάλες ερμηνείες. Γραμματεία Σύνταξης Ελένη Τσατσαλμά

Ποιος θα ήθελες να ήσουν; Ο Γουίλφρεντ Θέσιγκερ.

Ιntern Βασίλης Καψάσκης ... Η ζωή, τελικά, κάνει κύκλους... Αφήνεις πίσω τον κύκλο της ζωής και σε βρίσκει εκείνος της φαιδρότητας.

Το πιο έκδηλο χαρακτηριστικό σου; Η αγοραφοβία.

Senior Advertising Manager Ισμήνη Βoυρδαχά ... Φρέζες και νεραγκούλες στο μπαλκόνι. Η διάθεση φτιάχνει με απλά πράγματα.

Senior Direct Market Manager Κώστας Μαντάς Direct Market Managers Φωτεινή Δαλαμάγκα ... «Μe and my monkey» και Robbie Williams γι’ αυτή την εβδομάδα. Θέλει και να είναι η μαϊμού και να ‘χει το όπλο! Βούλα Καραβαγγέλη, Γιώργος Λυκουργιώτης Υποδοχή Διαφήμισης Ξένια Στασινοπούλου

Τι εκτιμάς περισσότερο στους φίλους σου; Την πανταχού παρουσία τους. Ποιο είναι τα αγαπημένο σου λουλούδι; Τα μικρά κρίνα της άμμου. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου ποιητές; Σαίξπηρ, Κάλβος, Σολωμός, Έλιοτ, Σεφέρης, Καβάφης, Γέιτς, Μοντάλε, Ασλάνογλου. Ποιες ιστορικές μορφές περιφρονείς και απεχθάνεσαι περισσότερο; Όσους πέθαναν για ιδέες που εκ των υστέρων απεδείχθησαν λάθος.

ΑΥΤΟ Τ ΣΤΕ Ο ΛΩ

Ο ΤΥΠ ΕΝ

ΑΝΑΚ ΥΚ

Ποια είναι η ιδέα σου περί επίγειας ευτυχίας; Να καμαρώνω γι’ αυτά που δημιουργώ (συμβαίνει σπάνια).

Η αγαπημένη σου αρετή; Η ικανότητα να προσαρμόζεσαι με τα λιγότερα.

Φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης, Αναστασία Βουτυροπούλου, Μαριάννα Βεριγάκη, Μάρω Θωμά, Παντελής Ζερβός, Σπύρος Σιμωτάς, Γεράσιμος Δομένικος, Charlie Makkos, Γιάννης Κωσταρής, Ινώ Μέη, Natasha Papadopoulou, Photoharrie

ΚΩΔΙΚΟΣ ΕΝΤΥΠΟΥ 7639

Πού θα ήθελες να ζεις; Σε ένα από τα ανατολίτικα σπίτια που βλέπω στο «World of Interiors». Σε ένα ριάντ του Μαρακές, στην Ταγγέρη, ή λίγο έξω από το Κάιρο. Κλειστός κήπος, ψάθες, ίσκιοι, νερά, έπιπλα από το παζάρι, κιλίμια - κι απ’ έξω το υπόκωφο πήξιμο της ζέστης και των ανθρώπων. Και γρήγορο ίντερνετ! Πιθανότατα δεν θα το πραγματοποιήσω ποτέ - αλλά πολλές φορές αποκοιμιέμαι, κάνοντας τέτοια όνειρα.

Το προτέρημα που περισσότερο εκτιμάς σε μια γυναίκα; Να προΐσταται των ανδρών (εις βάθος) και να τους βάζει να κάνουν χρήσιμα πράγματα. Να νικάει, ενώ όλα (σχεδόν όλα) είναι ακόμα λιγάκι πιο δύσκολα γι’ αυτή. Να καταλαβαίνει τις ευθείες, παρότι αυτή είναι τεθλασμένη. Να γίνεται ο λόγος που γίνονται τα πάρτι.

Συντονισμός Ύλης Μαρκέλλα Ανδρικάκη ... Ακόμα δεν έχει βγάλει τα ράμματα. Άουτς!

Οικονομική Διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος Λογιστήριο Αρετή Ανδριτσοπούλου, Βασίλης Κοτρωνάκης, Μαρία Κοκκινίδου

Κάτι σχετικά με εμένα

στο εξωφυλλο: Ο Κ. Βήτα στη Μελβούρνη το 1980.

Ποιες σύγχρονες μορφές περιφρονείς και απεχθάνεσαι περισσότερο; Τους τηλευαγγελιστές, τον Φαίδωνα Γκιζίκη, τον Γέλτσιν, τον Νιάνια (γιατί δεν σκόρπισε καθώς έπρεπε την τέφρα της Κάλλας). Πώς θα ήθελες να πεθάνεις; Με ανοιχτά τα μάτια. Ποιο είναι το σύνθημά σου; «Δεν γαμιέται!».

6

29.03-04.04.2012

ΝΕΑ Η ΣΤΗΛ

Σκίτσο: Dreyk the Pirate.

TerraNullius Aπό τον Γιάνη Βαρουφάκη

Αντί κηρύγματος Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών είναι η λύση για να αναπνεύσει το κέντρο της Αθήνας ή η αρχή ενός νέου διχασμού;

H

σκηνή εκτυλίσσεται σε ταξί στο Σίδνεϋ πριν από είκοσι χρόνια. Συνεπιβάτες με τον Joseph Halevi, ήμασταν καθ’ οδόν για μια βαρετή διάλεξη. Ο ταξιτζής, Εβραίος, αναγνωρίζει τον Joseph, του οποίου ο πατέρας ήταν ένας από τους ιδρυτές του κράτους του Ισραήλ. Αρχίζει σχεδόν αμέσως να του αναπτύσσει τη θεωρία του για το Παλαιστινιακό, ξετυλίγοντας καταιγιστικά το κουβάρι της μισανθρωπικής του φιλοσοφίας και καταλήγοντας με στόμφο στο συμπέρασμα ότι η μόνη λύση είναι η εξόντωση των Παλαιστινίων που ζουν στο Ισραήλ. «Ήταν τεράστιο το σφάλμα του πατέρα σας», κατέληξε, «και των άλλων ηγετών μας που, μετά το 1948, άφησαν τόσους Άραβες να ζουν ανάμεσά μας, να σχεδιάζουν την επιστροφή και την εκδίκησή τους».

O Joseph, αν και ηφαίστειο που βράζει κάτω από την επιφάνεια, στις δύσκολες στιγμές ξέρει να μένει ήρεμος. Ανακουφισμένος που δεν θα χρειαζόταν να τα βάλω εγώ με τον ταξιτζή μας, αναρωτιόμουν τι θα του απαντούσε εκείνος. Περίμενα να του πει: «Ντροπή σου να λες τέτοια πράγματα, να ξεχνάς τι τραβήξαμε εμείς, όταν κάποιοι άλλοι πήγαν να μας εξοντώσουν». Ο Joseph, όμως, με ξάφνιασε. Αντί για ένα τέτοιο ηθικολογικό κήρυγμα, στράφηκε σε πιο τεχνικά θέματα, ξεκινώντας την εξής απίστευτη στιχομυθία: joseph: «Ίσως να έχεις και δίκιο. Πες μου όμως, πώς θα επιλέξουμε ποιους θα σκοτώσουμε; Όλους; Κάποιους; Ποιους;». Ταξιτζής: «Να ανακοινώσουμε την καταληκτική ημερομηνία, λέγοντας απλά και σταράτα ότι όποιος Άραβας παραμείνει επί ισραηλινού εδάφους μετά από εκείνη τη μέρα θα εκτελείται».

Joseph: «Ωραία. Όταν όμως περάσει η προθεσμία, δεδομένου ότι πολλοί θα έχουν μείνει πίσω, μη πιστεύοντας ότι θα τολμήσουμε να διαπράξουμε τόσες εν ψυχρώ εκτελέσεις, θα πρέπει κάπως να αποφασίσουμε ποιοι θα τους σκοτώσουν. Καταλαβαίνεις, βέβαια, ότι δεν μπορούμε να το αναθέσουμε αυτό μόνο στον στρατό. Θα ήταν άνανδρο να φορτώσουμε όλο το βάρος τόσων δολοφονιών στις ένοπλες δυνάμεις. Έτσι δεν είναι; Εσύ θα ήσουν διατεθειμένος να βοηθήσεις;». Ταξιτζής: «Σίγουρα. Ναι, όλοι μας πρέπει να βοηθήσουμε. Να σκοτώσουμε όλοι από λίγους».

Joseph: «Γίνε πιο σαφής. Έστω ότι σου πέφτει ο κλήρος να εκκαθαρίσεις ένα οικοδομικό τετράγωνο στην πόλη σου από τους Άραβες που ζουν εκεί. Δουλειά σου είναι να πηγαίνεις πόρτα-πόρτα, να ξετρυπώνεις τους Άραβες που παρέμειναν, να τους βγάζεις στον δρόμο και να τους πυροβολείς. Έστω ότι κάνεις το καθήκον σου στην εντέλεια. Αφού ξεπάστρεψες και την τελευταία οικογένεια Παλαιστινίων στο τετράγωνό σου, την ώρα που ξεκινάς να γυρίσεις στο σπίτι σου, ακούς το κλάμα ενός μωρού από το υπνοδωμάτιο. Προφανώς σου είχε ξεφύγει.Τι

θα έκανες; Θα επέστρεφες να του ρίξεις κι αυτού μια σφαίρα; Ναι ή όχι;». σιωπή. Ο ταξιτζής για ένα πολύ μακρύ λεπτό οδηγούσε και σκεφτόταν, για πρώτη φορά αμίλητος. Κάποια στιγμή, όταν φτάσαμε στον προορισμό μας, γυρνά το κεφάλι του πίσω, κοιτά τον Joseph κατάματα και με τη θλίψη στα δικά του μάτια τού λέει: «Κύριε, είστε ένας πολύ σκληρός άνθρωπος». ο διάλογος αυτός μου ήρθε κατά νου τις προάλλες, όταν αναλογιζόμουν την κατάσταση που επικρατεί στο κέντρο της Αθήνας, με τους μετανάστες να συρρέουν την ώρα που οι Έλληνες σιγά-σιγά εγκαταλείπουν την καρδιά της πόλης, απειλούμενοι από την εγκληματικότητα, τη μιζέρια, την πορνεία, το διαφορετικό, την εκκολαπτόμενη φτώχια, την κρίση που, μαζί με τις πορείες, εξαφάνισε τη ζήτηση, έκλεισε τα μαγαζιά, δημιούργησε ένα κενό που, φυσικά, γεμίζουν οι από μακριά προερχόμενοι μη έχοντες στον ήλιο μοίρα. τους τελευταίους μήνες, για λογαριασμό ξένων καναλιών, μίλησα με πολύ κόσμο του εμπορικού κέντρου. Η συντριπτική πλειονότητα μου είπε κατηγορηματικά ότι μόνη λύση είναι το μάντρωμα των ξένων σε στρατόπεδα πριν από την απέλαση στις χώρες τους. Τότε ήταν που θυμήθηκα τον διάλογο εκείνου του ταξιτζή με τον Joseph. Όπως και σ' εκείνο το ταξί, έχω την τάση να απαντώ σε τέτοιες «προτάσεις» ηθικολογώντας, λέγοντας ότι δεν είναι σωστό κατατρεγμένους ανθρώπους, φυγάδες που έφτασαν στις ακτές μας, στον τόπο μας, μετά από μια δική του οδύσσεια ο καθένας, να τους στοιβάξουμε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, να τους στείλουμε πίσω σε χώρες όπου η ζωή τους δεν θα αξίζει απολύτως τίποτα. όμως μια τέτοια «διάλεξη» απλώς θυμώνει τους συνανθρώπους μας, οι οποίοι κι αυτοί υποφέρουν στο ρημαγμένο κέντρο της πόλης μας και για τους οποίους κανείς δεν «ηθικολογεί». Ο μόνος τρόπος να βρούμε μιαν άκρη, βοηθώντας να βρεθεί μια συνετή οπτική σκοπιά, είναι με τη μέθοδο του Joseph. Σε αυτούς που μιλούν για στρατόπεδα συγκέντρωσης και μαζικές απελάσεις να τεθούν ανάλογα ερωτήματα: «Εσύ θα βοηθούσες να σπρωχτούν, κλαίγοντας και παρακαλώντας, στις κλούβες που θα τους μετέφεραν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης; Ακόμα και οικογένειες με μικρά παιδιά, γνωρίζοντας ότι εκεί θα γίνουν σκιές ανθρώπων, πριν μεταφερθούν στις χώρες από τις οποίες απέδρασαν, διακινδυνεύοντας τα πάντα;». λύση απλή δεν υπάρχει. Όμως, για να προκύψει μια λύση που θα επιτρέψει στην πόλη μας να ξαναζήσει χωρίς να έχει πουλήσει την ψυχή της στον Μεφιστοφελή, είναι απαραίτητο να σταματήσουν τόσο τα κηρύγματα μίσους όσο και οι διχαστικές ηθικοπλαστικές διαλέξεις. Η μέθοδος του Joseph μπορεί να βοηθήσει στη δημιουργία ενός κοινού τόπου. Ο Γιάνης Βαρουφάκης είναι καθηγητής Οικονομικής Θεωρίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

7 ημέρες κουλτούρας & εκτόνωσης

Μουσικh

Knot Music

πειτε μaσ τι ετοιμαζετε: press@lifo.gr

i-LoveAthens

Ο Jérôme Noetinger είναι ένας από τους σημαντικότερους μουσικούς του ηλεκτροακουστικού αυτοσχεδιασμού, ενώ αποτελεί ιδρυτικό μέλος του οπτικοακουστικού συνόλου Cellule d’ Intervention Metamkine. Το 1991 ίδρυσε το label και mail order Metamkine, έναν από τους πυλώνες ενημέρωσης για νέες κυκλοφορίες αυτοσχεδιαστικής και πειραματικής μουσικής, που δραστηριοποιείται ανά την Ευρώπη. Κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής του πορείας έχει συνεργαστεί με τους πιο διάσημους εκπροσώπους της αυτοσχεδιαστικής μουσικής αλλά και με τους πιο ταλαντούχους συνθέτες της ηλεκτροακουστικής σκηνής. Mαζί του σε αυτό το ιδιότυπο αυτοσχεδιαστικό μουσικό πάρτι θα βρίσκονται οι Balinese Beast (Γιώργος Αξιώτης και Ιλάν Μανουάχ) που, οπλισμένοι με free jazz σαξόφωνα, σπιτικά electronics, effects και samples, δημιουργούν μινιατούρες από feedback και άγρια, χαοτικά cut-ups που μπλέκουν την πανκ ενέργεια με την αυτοσχεδιαστική πρακτική, αλλά και ο Unan (Χρήστος Χονδρόπουλος), μουσικός κρουστών και παραγωγός ηλεκτρονικής μουσικής.

Jérôme Noetinger, Balinese Beast, Unan, 30/3, Κnot Gallery, Mιχαλακοπούλου 206, Αμπελόκηποι, 6939 163425.

h φωνη του

λ αου

Ο Δημήτρης Αναγνώστου και το Groopio.com Με δυο λόγια και χωρίς ξένες λέξεις, τι είναι το Groopio.com; Το Groopio.com (ουπς, είπα μια ξένη λέξη) είναι η πρώτη ηλεκτρονική πλατφόρμα χρηματοδότησης δημιουργικών ιδεών από το πλήθος στην Ελλάδα. Σκηνοθέτες, ζωγράφοι, μουσικοί και κάθε είδους καλλιτέχνες, «τρελοί» εφευρέτες ή καινοτόμοι σχεδιαστές, ΜΚΟ και φιλανθρωπικά ιδρύματα μπορούν να ξεκινήσουν τη δική τους καμπάνια στο Groopio.com, αναζητώντας υποψήφιους υποστηρικτές-χορηγούς, που μας αρέσει να τους αποκαλούμε «groopies». Από πού το «κλέψατε»; Δεν το κλέψαμε (συνολικά είμαστε 3 αυτοί που το «τρέχουν») από κάποιον. Το Groopio είναι μια ιδέα του Mανώλη Μανουσάκη, του οποίου το ενδιαφέρον είχε κερδίσει από πολύ παλιά η έννοια του crowd funding. Mάλιστα, είχε δημιουργήσει το Groopio σε μια beta version από το 2009, λίγους μόνο μήνες μετά το kickstarter.com, τη ναυαρχίδα των αντίστοιχων crowd funding sites.

ΕικαστικA

Τάσος Μαντζαβίνος Το Μουσείο Μπενάκη φιλοξενεί την ολοκληρωμένη έκθεση ενός από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της εξπρεσιονιστικής ζωγραφικής στην Ελλάδα, του Τάσου Μαντζαβίνου. Τα περίπου 170 έργα που εκτίθενται, μαζί με αντικείμενα από την προσωπική συλλογή του Έλληνα εικαστικού, αποτυπώνουν ολόκληρη την πορεία του σε μία χαλαρά δομημένη χρονολογική πορεία. Η θεματολογία των εικαστικών δημιουργιών του ποικίλλει, αλλά διατηρεί πάντοτε τη βιωματική ταυτότητα του ζωγράφου. Την έκθεση έχει επιμεληθεί η ιστορικός τέχνης Ελισάβετ Πλέσσα και τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό της ο Σταμάτης Ζάννος. «Η δύναμίς μου εν ασθενεία τελειούται», Τάσος Μαντζαβίνος, μέχρι 13/5, Μουσείο Μπενάκη-Κτίριο οδού Πειραιώς, Πειραιώς 138, 210 3453111.

Και αυτός που βάζει λεφτά τι κερδίζει; Ανάλογα με τη συνεισφορά ενός groοpie είναι και τα προνόμια που θα λάβει από τον δημιουργό του πρότζεκτ. Για παράδειγμα, βοηθώντας το αγαπημένο σου συγκρότημα να κυκλοφορήσει το καινούργιο του CD, μπορεί να είσαι ο πρώτος που θα λάβει ένα υπογεγραμμένο αντίτυπό του ή μια πρόσκληση για την επόμενη συναυλία του. Μέχρι τώρα πόσοι έχουν συμμετάσχει; Αν και το Groopio.com βρίσκεται ανεπίσημα στον αέρα μόνο λίγες μέρες και χωρίς να έχει κάνει ακόμα το επίσημο launch του, έχει ήδη ολοκληρώσει επιτυχώς μια καμπάνια με στόχο τα 1.000 ευρώ. Παράλληλα, τρέχουν άλλες 10 καμπάνιες, πολλές ακόμα συνεχίζουν να έρχονται και πιστεύω πως μέχρι το επίσημο launch, που θα γίνει σύντομα, θα έχουμε τουλάχιστον 25-30 πρότζεκτ... Πιστεύεις ότι μέσα στην ελληνική κρίση μπορεί να δουλέψει αυτό; Tο crowd funding, ή αλλιώς «χρηματοδότηση από το πλήθος», είναι ένας νέος τρόπος χρηματοδότησης δημιουργικών ιδεών, χάρη στη βοήθεια των χρηστών του διαδικτύου. Ειδικά σε αυτήν τη δύσκολη περίοδο για τη χώρα μας, κατά την οποία η κρατική χρηματοδότηση είναι ανύπαρκτη και το ιδιωτικό κεφάλαιο δύσκολα εμπιστεύεται κάτι που δεν έχει σίγουρο κέρδος, η λογική του μπορεί να βοηθήσει αρκετούς ανθρώπους να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα. Άλλωστε, ένα πολύ μικρό ποσό από πολλούς αποτελεί μια σημαντική βοήθεια για έναν. Ο Δημήτρης Αναγνώστου είναι συνιδρυτής του groopio.com, της πρώτης ηλεκτρονικής πλατφόρμας χρηματοδότησης δημιουργικών ιδεών από το πλήθος στην Ελλάδα.

STOP THE PRESS!

H έκθεση της Λύντα Μπένγκλις στην Αίθου σα Τέχνης Κα ππάτος εγ καινιάζετα ι την Πέμπτ η 5 Απριλίου.

ΕικαστικA

ΜουσικH

ΘEατρο

Ο Ζάχος Σταθόπουλος, ιδρυτής του Zound Systems Studio, σε αυτή την προσωπική του έκθεση παρουσιάζει αντικείμενα που κατασκευάστηκαν την περίοδο 2010-2012, είτε ως πρωτότυπα είτε ως εφαρμογές για τις εμπορικές σειρές του ZS Studio. Στα έπιπλα που κατασκευάζει δεν χρησιμοποιεί γνωστές, συμβατικές μεθόδους κατασκευής, αλλά απλά υλικά που δένει με τις πιο σύγχρονες τεχνικές.

Το Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών διοργανώνει μια βραδιά-πορτρέτο της συνθέτριας Georgia Spiropoulos, ένα μουσικό ταξίδι ανάμεσα στην Αθήνα και το Παρίσι, υπό τους ήχους της σύγχρονης κλασικής και ηλεκτροακουστικής μουσικής, μέσα από τις μουσικές εκτελέσεις του dissonArt ensemble και τη special guest εμφάνιση του Θεόφιλου Σωτηριάδη.

Η σπουδαία κωμωδία του Όλιβερ Γκόλντσμιθ, She stoops to conquer, προβάλλεται στο Μέγαρο Μουσικής σε απευθείας μετάδοση από το Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας. Πρόκειται για μια από τις δημοφιλέστερες αγγλικές κωμωδίες, που περιγράφει με μοναδικό τρόπο το χάος, τις ερωτοτροπίες και τα οικογενειακά «μπερδέματα» στη βρετανική κοινωνία του 18ου αιώνα.

ΒeSΙDE

«BeSIDE», Ζάχος Σταθόπουλος, 6/4-5/5, Chili Art Gallery, Δημοφώντος 13-15, Θησείο, 210 7295564.

Spiropoulos

«Παρίσι Αθήνα - Georgia Spiropoulos», dissonArt ensemble - Θεόφιλος Σωτηριάδης, 3/4, 20:30, Γαλλικό Ινστιτούτο, Σίνα 31, 210 3398600.

Νational Theatre

«She stoops to conquer», 29/3, Μέγαρο Μουσικής, Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη, 210 7282000.

επίσης, μη χάσετε: την παρασταση της ολλανδικησ ομαδας χορου nederlands dans theater στο μεγαρο μουσικης αθηνων στις 5, 6, 7, 8/4 την εκθεση με τιτλο «χαος» του γκυ λιμον στην αιθουσα τεχνης ρεβεκκα καμχη που ολοκληρωνεται στις 28/4 τη ζωγραφικη ενοτητα «προσωπα» του γιαννη λασηθιωτακη που παρουσιαζεται στο βυζαντινο και χριστιανικο μουσειο απο τις 4/4 εως τις 3/6.

10

i-Love Athens

29.03-04.04.2012

ta eiδε ολ α

Δημήτρης Παντερμαλής Πρόεδρος του Μουσείου της Ακρόπολης Εορτασμός της 25ης Μαρτίου στο Μουσείο της Ακρόπολης με παρουσίαση της μετόπης αρ. 32. Κυριακή 25/03/2012

Τι το ιδιαίτερο έχει η μετόπη αρ. 32; Η μετόπη 32 σώθηκε από την καταστροφική απολάξευση που υπέστησαν οι μετόπες των τριών πλευρών του Παρθενώνα, πιθανότατα επειδή θεωρήθηκε από τους φανατικούς της ταραγμένης περιόδου, όταν έσβηνε η αρχαία θρησκεία και εγκαθιδρυόταν η νέα, ότι απεικονίζει τη Θεοτόκο και τον Άγγελο, ενώ στην πραγματικότητα παριστάνονταν η μικροπρεπής Ήρα και η νεαρή κόρη της Ήβη. Ανταποκρίθηκε ο κόσμος στο κάλεσμα; Ο κόσμος εισέπραξε τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου στο μουσείο με ενθουσιασμό, πολλά θετικά σχόλια και ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την αμεσότητα της οπτικής επαφής με τα πρωτότυπα γλυπτά του Παρθενώνα. Συνολικά, επισκέφτηκαν το Μουσείο 15.500 Έλληνες και ξένοι. Δεν είναι καλύτερο τέτοια αριστουργήματα να μένουν στον φυσικό τους χώρο, δηλαδή επάνω στον Ιερό Βράχο; Ασφαλώς, με την προϋπόθεση ότι μπορούν να προφυλαχτούν από τις φθορές που προκαλεί το περιβάλλον, ακόμα και αν η μόλυνση έχει σχετικά ελαττωθεί. Αντίθετα, οι συνθήκες διατήρησης μέσα στον μουσειακό χώρο είναι ιδανικές. Αποτελεί στρατηγική επιλογή του μουσείου ν’ ανοίγει τακτικά τις πόρτες του για συναυλίες και άλλες εκδηλώσεις; Το μουσείο, από τα Χριστούγεννα έως το Πάσχα, πραγματοποιεί μουσικές εκδηλώσεις ανοιχτές για το κοινό κάθε Πέμπτη στις 17:00. Αυτά τα μουσικά απογεύματα έχουν αγαπηθεί πολύ από τους επισκέπτες του. Τι να περιμένουμε στο μέλλον; Το μουσείο ετοιμάζεται να παρουσιάσει τη θερινή περίοδο μια πολλαπλή αρχαιολογική δράση που αφορά τα χρώματα των αρχαϊκών αγαλμάτων. Επιμέλεια: Δημήτρης Κυριαζής

Ι was there Oι συντάκτες της LifO κυκλοφορούν στην Αθήνα Ομάδα Αερίτες - Era poVera Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών Πέμπτη 22/03/2012

ε τρεις μεγάλου μήκους δουλειές και αρκετές μικρότερου, η ομάδα Αερίτες είναι από τις πιο ανερχόμενες και φερέλπιδες ομάδες χορού της νεότερης γενιάς. Με μια σαφή κατεύθυνση στον χορό που συνδυάζει την αμιγή κινητική γλώσσα του χορού αλλά και την εκφραστικότητα του χοροθεάτρου προτείνει ένα κράμα δραματουργίας που σε κάνει να θες να σηκωθείς να χορέψεις και ταυτόχρονα να κάτσεις κάτω και να κλαις. Αυτόν το σπάνιο συνδυασμό συναισθημάτων του μυαλού και του σώματος κατάφερε να μεταδώσει ισόποσα στους φανατικούς πια (αν κρίνει κανείς

M

Γιάννης Αγγελάκας 3 Fuzz Club Παρασκευή 23/03/2012

otal black φιγούρα, όπως πάντα. Έναρξη με αθόρυβη είσοδο και «Πέρα από τ’ άστρα είν’ η δικιά μας γειτονιά». Στην αρχή μούδιασμα. Κάτι οι μεγάλες παύσεις ανάμεσα στα κομμάτια, κάτι κουρδίσματα-ξεκουρδίσματα και συνεννοήσεις επί σκηνής, η ροή κοβόταν και ξανά από την αρχή. Σαν να μπαινοβγαίνεις στις νότες και τους στίχους. Και μετά, «Χάρτινο Τσίρκο». Με αφιέρωση στη lifestyle σχολή της Ελλάδας και στα χαμένα χρόνια, όπως είπε ο ίδιος. Από εκείνη τη στιγμή, άλλη συναυλία. Αεικίνητος, με τον Σαδίκη να επιδίδεται σ’ ένα ξέ-

T

από τα χειροκροτήματα της πρεμιέρας) θεατές η φετινή παράσταση της ομάδας. Mε ηγετική φυσιογνωμία τη χορογράφο Πατρίσια Απέργη και τη σταθερή παρουσία της Τζωρτζίνας Κακουδάκη στη δραματουργία, του Δημοσθένη Γρίβα στην πρωτότυπη σύνθεση, του Νίκου Βλασόπουλου στα φώτα (team και στην περσινή, θαυμάσια παράσταση D.o.p.a) και του Αντρέα Κασάπη στα σκηνικά, η ομάδα (αποτελούμενη επί σκηνής από 8 χορευτές και 3 μουσικούς) παρουσίασε μια πυκνή κινητική έρευνα για τον σύγχρονο χορό, με επιρροές από χορούς του δρόμου, όπως η καποέιρα, το street/break dance και η house, αναμεμειγμένη με αφρικάνικους ρυθμούς, παρκούρ, ακόμα και καμπαρέ. Μια πανδαισία οπτικών μηνυμάτων σχετικά με το πώς μπόρεσαν και μπορούν ακόμα οι άνθρωποι των πόλεων να εξεγερθούν, ακόμα και όταν δεν καταφέρνουν να το κάνουν τελικά, να αποκτήσουν επαφή, να διεκδι-

κήσουν την αλληλεγγύη και την πίστη στη δύναμη του κοινωνικού συνόλου. Οι άνθρωποι της πόλης πέφτουν, σηκώνονται, ανατάσσονται και λυγίζουν, ελπίζουν και απογοητεύονται, βρίσκουν τον στόχο ή χάνονται, αλλά σίγουρα περπατάνε, ζουν, υπάρχουν, κάνουν την πόλη να κινείται, χορογραφούν μια άλλη εποχή. Άλλοτε με καταιγιστική κίνηση, άλλοτε με μικρά στιγμιότυπα, σαν το αδιάκριτο ζουμ του φακού της κάμερας, η παράσταση Era poVera oδηγεί τους θεατές σε σκοτεινά και φωτεινά μονοπάτια, κινδυνολογεί κι ελπίζει, δίνοντας στην πραγματικότητα μια διάσταση μεταφυσική. Η φτωχή μας εποχή γίνεται αληθινή και η καθημερινότητα ποίηση.

φρενο headbanging, τον Αραμπατζή να ρολάρει στην κιθάρα και το new entry της παρέας, Χρήστο Χαρμπίλα, να δίνει ρυθμό. Ο κόσμος ανάμεσα στα κομμάτια ουρλιάζει το riff του «Ακούω την αγάπη», τον «Παράδεισο» και ζητά επίμονα την «Αμνησία», τραγουδώντας το ρεφρέν. Ο Αγγελάκας δεν μας κάνει τη χάρη και υπόσχεται πως θα το ετοιμάσει για την επόμενη. Σηκώνεται, κάνει βόλτες, χορεύει, κάθεται πίσω από το mac και πειράζει τους electro ήχους. Και το χαίρεται. Κι εμείς. Με teenage διάθεση και ανοιχτοί στα νέα του τραγούδια. Στο «Δεν χωράς πουθενά» βγαίνει έξω από τα monitors, στην άκρη της σκηνής. «Νιώθω πως είστε έτοιμοι να καταρρεύσετε, πρέπει να αντέξουμε» κι αμέσως «Είμαι τυχερός». Μεγάλη έκπληξη το «Μέσα στη νύχτα των άλλων». Δυνατές στιγμές τα «Σιγά μην κλάψω», «Θα ανατέλλω» και «Κεφάλι γεμάτο χρυσάφι». Τελειώνει με ένα εμβατήριο.

Τρεις κιθάρες που θύμιζαν στο παίξιμο λαούτο σε κρητική έκσταση. Ο Ντίνος Σαδίκης, αν και άρρωστος, τραγούδησε. «Αντιλαλούν οι φυλακές», «Χωρίς Γιάννης Αγγελάκας Κανόνα», «Μια όμορφη μελαχρινή». Ακόμα και τώρα, ακόμα κι έτσι, χωρίς full μπάντα, ο Αγγελάκας ξεσηκώνει. Ασκεί επιρροή. Η προσθήκη ήχων και ηλεκτρονικών ντραμς έδωσε νέα ώθηση στα κομμάτια και σε μερικά αποδείχτηκε ευεργετική για την ένταση που έβγαλαν. Στο τέλος μια τέτοιας συναυλίας δεν μπορείς να είσαι αντικειμενικός. Μεγάλωσες μαζί με τα τραγούδια. Ακόμη μεγαλώνεις. Δημήτρης Γλυφός

*Η παράσταση συνεχίζεται ως τις 8 Απριλίου. Σταυρούλα Παπανικολάου

The weekly verdict αρησ δημοκιδησ

Αντόνιο Ταμπούκι Παρέλαση UP Greek Tourism Μια εξαιρετική καμπάνια στην Times Square της Νέας Υόρκης, με χρήματα που συγκέντρωσαν οι Γιώργος Κλειβοκιώτης, Στάθης Χαϊκάλης και Ονίκ Παλαντζιάν.

Δηλαδή, τώρα ικανοποιηθήκαμε που έγινε η παρέλαση χωρίς κόσμο, σχεδόν μόνο για να τη δουν οι «επίσημοι»; Πότε, επιτέλους, θα καταργηθούν οι παρελάσεις;

Πέθανε στα 68 του ο Ιταλός συγγραφέας, που θεωρείται από τις πιο αντιπροσωπευτικές φωνές της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας.

Ταξί Η κυβέρνηση ΓΑΠ έφαγε όλο το πολιτικό κόστος και τη φθορά, και όμως ΔΕΝ άνοιξε το επάγγελμα. Και τώρα, λόγω εκλογών, ο Βορίδης το κρατά σφιχτά κλειστό...

Δημοσκοπήσεις Πιο πολύ από ποτέ μοιάζουν με τα τσαρτ επιτυχιών. Τα παλιά σουξέ ανεβοκατεβαίνουν, τα νέα κάνουν ψηλά new entries και ξεφουσκώνουν. Έχουμε να δούμε πολλές αλλαγές...

Comment is free! letters@lifo.gr.Η LifO δημοσιεύει ευχαρίστως τα σχόλια και τις απόψεις σας.

Φωτό: Αρετή Σταυροπούλου

Τι περιλάμβανε το πρόγραμμα του εορτασμού της 25ης Μαρτίου στο Μουσείο της Ακρόπολης; Κεντρικό θέμα του εορτασμού ήταν η παρουσίαση τριών μετοπών που κατέβηκαν πρόσφατα από τον Παρθενώνα και συντηρήθηκαν στα εργαστήρια του μουσείου. Η βόρεια μετόπη αρ. 32, με την παράσταση της Ήρας και της Ήβης, που θεωρήθηκε ότι απεικονίζει τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, τράβηξε ιδιαίτερα το ενδιαφέρον, κυρίως για την υψηλή καλλιτεχνική της ποιότητα. Η παρουσίαση αυτή ντύθηκε με μουσική, στις 12 το μεσημέρι με ρεσιτάλ πιάνου του Μάριου Στρόφαλη και στις 5 το απόγευμα με ελληνικά τραγούδια από τη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων.

Φωτό: Δέσποινα Σπύρου

urban dance Η ομάδα Αερίτες παρουσίασε μια πυκνή κινητική έρευνα για τον σύγχρονο χορό, με επιρροές από χορούς του δρόμου, όπως η καποέιρα, το street/break dance και η house, αναμεμειγμένη με αφρικάνικους ρυθμούς, παρκούρ, ακόμα και καμπαρέ.

12

29.03-04.04.2012

Καπνός, περισσότερος καπνός και πολλά ταξίδια στην Ασία. Από τον Φώτη Βαλλάτο Καπνίζει. Συνέχεια. Το ένα τσιγάρο μετά το άλλο. Κι εγώ καπνίζω το ένα τσιγάρο μετά το άλλο. Κάθεται σε μια εκπληκτική αυθεντική Eams lounge chair και καπνίζει δίπλα από ένα τραπεζάκι με βιβλία (πάνω πάνω βλέπω ένα λεύκωμα του Αλεξάντερ ΜακΚουίν), σταχτοδοχεία, ένα μπουκάλι βότκα που μάλλον το έχει αγοράσει από το αεροδρόμιο γιατί είναι στη συσκευασία του ενός λίτρου, και ένα πασχαλινό αυγό από αυτά τα sixties που είχαν πλαστικό περίβλημα και πάνινη επένδυση με ζωγραφισμένα κοτοπουλάκια και που συνήθως οι γιαγιάδες μετά το Πάσχα τα χρησιμοποιούν για να βολεύουν τα ραφτικά τους. Γεννήθηκε στην Κρήτη, στον Άγιο Νικόλαο, αλλά μεγάλωσε στη Σητεία και ύστερα στο Ηράκλειο. Ο πατέρας του δούλευε στη ΔΕΗ. Αστός από μεγάλη οικογένεια γαιοκτημόνων («ο παππούς μου μετακινούσε χωριά για να παίρνουν αξία τα κτήματά του») με πολλά λεφτά, δούλευε για να λέει ότι κάνει κάτι. Μου δείχνει μια κορνίζα με μια φωτογραφία του. Σαν να βγήκε από τεύχος του «Esquire» του 1940, chic boheme, ρούχα και μαλλί την τρίχα, καμία σχέση με τον Κρητικό που έχεις στο μυαλό σου. Ο Νίκος μεγαλώνει σ’ έναν τόπο που μισεί. « Ήταν παράξενα. Γενικά, ήμουν το μαύρο πρόβατο της πόλης, γιατί δεν ήθελα να είμαι εκεί που είμαι, να είμαι αυτό που είμαι, ήθελα να είμαι κάπου αλλού. Και αυτό συνεχίστηκε σε όλη μου τη ζωή. Είναι κάτι που δεν έχω καταφέρει να ξεπεράσω ακόμη. Και νομίζω ότι δεν θα ξεπεράσω ποτέ. Αλλά, γενικά, με την Κρήτη δεν είχα ποτέ καλές σχέσεις. Αυτό το κράμα λεβεντιάς και μαλακίας δύσκολα μπορώ Φωτό: Στάθης Μαμαλάκης να το καταλάβω». Οι γονείς του δεν τον αφήνουν να παίζει, οπότε μόνο διαβάζει («Είχα διαβάσει όλο τον Ντοστογιέφσκι σε ηλικία 10 ετών. Είχα καταλάβει μόνο το στόρι και αυτό στο περίπου. Όταν τον ξαναδιάβασα μεγάλος, ένιωσα μεγάλη έκπληξη γιατί συνειδητοποίησα ότι δεν είχα καταλάβει τίποτα»), και αρχίζει να πίνει και να καπνίζει από πολύ μικρός. «Τι ήθελα να γίνω μικρός; Μπούρδες. Όλα αυτά τα glamorous επαγγέλματα. Από αστροναύτης μέχρι πυρηνικός φυσικός. Μετά ήθελα να γίνω γιατρός και να πάω να σώσω την Αφρική και τους ανθρώπους. Και κάποια στιγμή ήρθε και το θέατρο, χωρίς να το έχω συνειδητοποιήσει απόλυτα. Λόγω ενός λάθους βρέθηκα στη δραματική σχολή του Κουν. Μια φίλη μου με πήρε μαζί της για να της κάνω παρέα και τελικά είπα θα δώσω κι εγώ. Και πήρανε εμένα και όχι αυτήν. Κλασική ιστορία». Η πρώτη παράσταση που θα παίξει είναι οι Όρνιθες σε σκηνοθεσία του Κουν. Η παράσταση στήθηκε για την Επίδαυρο, αλλά η πρεμιέρα έγινε σε ένα από τα σημαντικότερα θέατρα της Βιέννης, έπειτα από πρόσκληση ενός τοπικού φεστιβάλ. Ο Μαστοράκης γοητεύεται από τη Βιέννη, κάτι του λέει μέσα του ότι θα ξαναγυρίσει σύντομα εκεί και όντως, ύστερα από μερικά χρόνια θα μετακομίσει εκεί για μια δεκαετία («ήταν σαν να είχα δέκα μαύρες τρύπες μπροστά μου και να έπεσα μέσα σε αυτήν που έγραφε “Βιέννη”, χωρίς να το ξέρω»). «Η Βιέννη είναι η πατρίδα του μοντερνισμού. Στο γύρισμα του αιώνα, από τον 19ο στον 20ό, γέννησε τα πάντα. Ζωγραφική, μουσική, αρχιτεκτονική, τα πάντα. Ήταν κυρίως η πόλη της μουσικής. Δηλαδή, ανακάλυψα τη μουσική με έναν τρόπο. Πριν φρίκαρα με την όπερα. Μετά την αγάπησα βαθιά. Ευθύνεται και η περιρρέουσα κουλτούρα της πόλης. Αγάπησα βαθιά και την ιστορία της. Μην ξεχνάμε ότι είναι η τελευταία αυτοκρατορία της Ευρώπης. Έπειτα, έχει αυτή την έννοια της παρακμής, του αιτήματος για κάτι καινούργιο, για μια καινούργια ζωή. Το τέλος του παλιού κόσμου, η αρχή ενός νέου». Όταν γυρίσει από τη Βιέννη, θα ξεκινήσει να κάνει μεταφράσεις. Από τα γερμανικά στα ελληνικά. Επαγγελματικά. Μέχρι που κατάλαβε ότι ήταν μια επίπονη και κακοπληρωμένη δουλειά. Και τότε τον φωνάζει ο Λευτέρης Βογιατζής (στα 26 του) να συμμετάσχει στην πρώτη του παράσταση, τη Σπασμένη Στάμνα του Κλάιστ. Και εκεί καταλαβαίνει ότι δεν θέλει να γίνει ηθοποιός. «Όταν έπαιξα, είδα ότι δεν μου άρεσε καθόλου. Και είπα, σταματάω. Μετά κάτι έγινε και κάποιος με ξαναφώναξε να παίξω, και επειδή ήμουν σε μία κατάσταση πολύ μαύρη εκείνη την εποχή, με οικογενειακούς θανάτους και τέτοια, αποφάσισα ότι δεν θα ήταν άσχημο ν’ απασχολούμαι τα βράδια. Τη δεύτερη χρονιά αποφάσισα ότι είναι η μόνη δουλειά που ξέρω και ότι είμαι ηθοποιός. Την τρίτη χρονιά, όμως,

η Μπέττυ Αρβανίτη άνοιξε τη δεύτερη σκηνή της στο Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας. Ένα βράδυ που είχαμε βγει, μου λέει “θ’ ανοίξουμε και τη δεύτερη σκηνή μας, πάμε να τη δεις τι ωραία που είναι. Θα σκηνοθετήσεις κιόλας”. Της λέω, “είσαι τρελή που θα σκηνοθετήσω”. “Όχι, θα το κάνεις”. Και, τελικά, λέω, τι έχω να χάσω; Θα το κάνω. Το έκανα και είχε επιτυχία. Ήταν ένα έργο που ονομαζόταν Τρίπτυχο, ενός Ολλανδού, του Ράιντερς. Και ύστερα τα πράγματα κύλησαν νεράκι. Οφείλω, πάντως, να ομολογήσω πως δεν είχα ποτέ επαγγελματική συνείδηση. Με έναν τρόπο έλεγα ότι “ωραία καταφέραμε να τους ξεγελάσουμε και πάλι”. Δεν ήταν δυνατόν να με θεωρούν σκηνοθέτη - δεν πήγαινα καν στις πρόβες. Ίσως επειδή ήμουν τόσο χαλαρός υπέβαλλα στους ηθοποιούς το αίσθημα της υπευθυνότητας. Δηλαδή οι ηθοποιοί, που είναι συνήθως πιο χαλαροί, πιο διαλυμένοι, είχαν πάρει στα χέρια τους λίγο την παράσταση. Αλλά από κάποιο σημείο και μετά το αποφάσισα. Είπα “είμαι μάλλον σκηνοθέτης”». Και έτσι, με ένα κούνημα του χεριού του ή κάπως σαν να κάνει δαχτυλίδια καπνού με το στόμα, σκηνοθετεί μερικές από τις πιο εμβληματικές παραστάσεις του νέου ελληνικού θεάτρου: τον Κουρέα της Σεβίλλης στο ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου, το Γάλα για το Εθνικό Θέατρο, τον Πλούτο με τον Λαζόπουλο,τα Πελεκάνος και Σε στενό οικογενειακό κύκλο στο Αμόρε, το Στην εθνική με τα μεγάλα για τη Σκηνή του Βογιατζή, τις Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης και τον Ιβάνοφ στο ΚΘΒΕ,τον Γλάρο και τη Μαρία Στιούαρτ με την Μπέττυ Αρβανίτη, τον Έβρο Απέναντι των Παπαθανασίου-Ρέππα, το Ξύπνημα της άνοιξης του Φρανκ Βέντεκιντ, τους Άγγελους στην Αµερική του Τόνι Κούσνερ στο Φεστιβάλ Αθηνών (με κοινό και κριτικούς να παραληρούν) και την Τριλογία του Παραθερισμού του Κάρλο Γκολντόνι, μεταξύ άλλων. Παράσταση αγαπημένη δεν έχει, όλες όσες έχει κάνει είναι στην ίδια συναισθηματική ευθεία, όπως οι παλιοί έρωτες. «Είμαι 58 χρόνων και αν με ρωτήσει κανείς ποιος ήταν ο πιο αγαπημένος γκόμενος που είχα ποτέ θα του πω, “χέσε με”. Και μου αρέσει πάρα πολύ αυτό. Το θέατρο είναι όπως η ερωτική σχέση. Την ώρα που τη ζεις είναι πάρα πολύ σημαντική. Είναι το σημαντικότερο πράγμα στον κόσμο. Όταν αυτό περάσει μπαίνει στην αποθήκη μαζί με τόσα άλλα αντικείμενα και πια δεν μπορείς να ξεχωρίσεις ποιο αγαπάς περισσότερο». Μόνο αγαπημένα ταξίδια έχει. Κυρίως στη νοτιοανατολική Ασία, κάτω από τη ραστώνη μιας καλύβας, πάνω σε μια παραλία, μόνο αυτός, αντιμέτωπος με τον εαυτό του, σε μια αδυσώπητη μάχη μηνών, χρόνων ολόκληρων. «Γενικά, πάω Μαλαισία, Καμπότζη, Βιετνάμ, Ταϊλάνδη και Κίνα. Με τραβούν κυρίως οι άνθρωποι εκεί. Δεν ξέρω αν είναι η θρησκεία τους ή η κουλτούρα τους. Αλλά έχουν άλλη μενταλιτέ από τους Δυτικούς. Εκεί ακόμη τα πράγματα είναι ανθρώπινα. Οι άνθρωποι δεν αγωνίζονται ν’ αρπάξουν μια φέτα από το ζαμπόν του καταναλωτισμού. Θα αγωνιστούν ν’ αρπάξουν μία φέτα απλά για να φάνε. Δεν τους ενδιαφέρει να διακριθούν. Βέβαια, το πιο φρικτό που συνειδητοποίησα τα τελευταία χρόνια στην Ασία ήταν ότι μέσα σε αυτό τον παράδεισο δεν μπορούσα να περπατήσω ξυπόλυτος. Γιατί όταν ήμουν μικρός οι γονείς μου με είχαν πείσει ότι δεν μπορούσα να περπατήσω χωρίς παπούτσια. Με είχαν πείσει τόσο, που μου έβγαζαν τα παπούτσια, με άφηναν πάνω σε έναν καναπέ και μου έλεγαν “τα παπούτσια σου τα έχουμε πάει στον παπουτσή και δεν μπορείς να κατέβεις”. Και δεν κατέβαινα ο μαλάκας. Τώρα, στα εξήντα μου, συνειδητοποιώ ότι δεν μπορώ να πατήσω με γυμνά πόδια πουθενά. Πάντα φοράω παντόφλα ή σαγιονάρα. Είναι τρομερό. Ήμουν σαν αυτά τα παιδιά από τον Κυνόδοντα». Και μετά ανάβει ένα ακόμα τσιγάρο και μου λέει για τα λεπτά προφυλακτικά που βρίσκεις στην Ταϊλάνδη, για τα τρομακτικά φίδια της Σρι Λάνκα και για το πόσο σιχαίνεται τα λουλούδια στα βάζα. «Είναι σαν να βάζεις ένα πτώμα μέσα στο σπίτι σου».

Ο Νiκος Μαστορaκης δεν μπορεi να περπατhσει ξυπoλυτος

Ο Νίκος Μαστοράκης σκηνοθετεί τις «Νεφέλες» του Αριστοφάνη που θα ανέβουν στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου στις 13 και 14 Ιουλίου με τον Γιάννη Μπέζο στον πρωταγωνιστικό ρόλο, σε μια παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου. Επίσης, για την ίδια παράσταση έχει σχεδιάσει τα σκηνικά και τα κοστούμια.

Με την Κρήτη δεν είχα ποτέ καλές σχέσεις. Αυτό το κράμα λεβεντιάς και μαλακίας δύσκολα μπορώ να το καταλάβω.

14

29.03-04.04.2012

το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία έκαναν λόγο για «οργανωμένα επεισόδια» από «πολιτικές μειονότητες». Να τα πιστέψουμε όλα αυτά, αλλά οι μαθητές του Δημοτικού της Κοζάνης; Επρόκειτο, άραγε, για κουκουλοφόρους αντιεξουσιαστές που είχαν φορέσει κοντά παντελονάκια για την περίσταση;

Επειδή έτυχε να βρεθώ στην Κοζάνη πριν από έναν χρόνο ακριβώς, μπορώ να διαβεβαιώσω ότι ο κ. Κουκουλόπουλος κυκλοφορούσε τότε ελεύθερα. Παρότι δεν ήταν ακόμη υφυπουργός, αξίωμα που αποτελούσε βασικό μοχλό του πελατειακού συστήματος στη μεταπολιτευτική Ελλάδα και συνήθως

Spin Doctor

Ή στραβός είναι ο λαός ή στραβά αρμενίζετε Κλασικοί μεταπολιτευτικοί πολιτικάντηδες στον απόηχο των παρελάσεων. Από τον Στέλιο Κούλογλου Από τις σκηνές των παρελάσεων του Σαββατοκύριακου, οι πιο εύγλωττες δεν ήταν ούτε το τείχος της Αθήνας, που δημιούργησαν τα λεωφορεία και οι άνδρες των ΜΑΤ, ούτε οι αναβολές και τα επεισόδια που σημειώθηκαν σε μεγάλες πόλεις της χώρας, όπως η Θεσσαλονίκη ή το Ηράκλειο. Το βίντεο που θα πρέπει να διατηρηθεί στα αρχεία, υλικό για τους ιστορικούς του μέλλοντος, είναι από την Κοζάνη: μια πόλη που δεν διεκδικεί πρωτεία επαναστατικότητας και όπου οι άνθρωποι, λίγο πολύ, γνωρίζονται μεταξύ τους. Ο υφυπουργός Πάρις Κουκουλόπουλος, παραδείγματος χάριν, θα πρέπει να ξέρει προσωπικά τους περισσότερους απ’ όσους τον αποδοκίμασαν ή, πολύ κακώς, του πετούσαν αντικείμενα στη διαδρομή από και προς την εξέδρα των επισήμων. Όμως οι πιο συμβολικές σκηνές είναι αυτές με τα παιδιά: κανένα δεν στρέφει το κεφάλι του προς τους επισήμους και όσα γυρίζουν προς το μέρος τους είναι για να τους μουντζώσουν. Η κυβέρνηση έσπευσε ν’ αποδώσει τα επεισόδια σε ομάδες «που προσπάθησαν ν’ αλλοιώσουν τον χαρακτήρα του εορτασμού»,

#changingGreece

Up Greek Tourism Η πεντάδα που «κρύβεται» πίσω από την Times Square για την Ελλάδα.

Aπό τον Στάθη Χαϊκάλη Στις 24 Μαρτίου ξεκίνησε η προβολή για έναν μήνα μέσω γιγαντοαφίσας στην Times Square της Νέας Υόρκης μηνύματος που έχει στόχο να βοηθήσει τον ελληνικό τουρισμό. Η πρωτοβουλία απλών πολιτών Up Greek Tourism πέτυχε τον στόχο που είχε βάλει από την πρώτη στιγμή. Πίσω από αυτή την απλή κίνηση κρύβονται οι εξής κινήσεις: 1) Υποστήριξη της εικόνας της Ελλάδας: Η πρωτοβουλία από την αρχή είχε θέσει κύριο στόχο την ενίσχυση της εικόνας της Ελλάδας.

προκαλούσε χειροκροτήματα και τεμενάδες. Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα η κατάσταση έχει αλλάξει δραματικά: ακόμη και σε έναν μικρό τόπο η εξουσία δεν εμπνέει σεβασμό, αλλά προκαλεί οργή και αγανάκτηση. Τα παιδιά έχουν εισπράξει στο σπίτι τους την ανασφάλεια και το άγχος που προκαλούν τα οικονομικά μέτρα στους γονείς τους - ίσως κάποιοι απ’ αυτούς να έχουν χάσει τη δουλειά τους. Έχουν πάρει επίσης το μήνυμα ότι οι πολιτικοί ευθύνονται για την κατάσταση και δεν αξίζουν παρά την περιφρόνηση της κοινωνίας. Αυτό που έχουν καταλάβει ακόμη και τα παιδιά επιμένουν να μην (κάνουν ότι δεν) καταλαβαίνουν οι πολιτικοί μας. Οι ίδιοι άνθρωποι που ως υπουργοί και παρατρεχάμενοι δημιούργησαν το πρόβλημα, χρεοκοπώντας κι εξευτελίζοντας μια ολόκληρη χώρα, καμώνονται τώρα ότι μπορούν να το επιλύσουν. Xωρίς καμιά πραγματική αυτοκριτική: οι πιο ευφυείς αναμασούν γενικολογίες για κάποια λάθη, χωρίς να εξηγούν τι έφταιξε και ποια ήταν η δική τους συμμετοχή. Στην πραγματικότητα είναι αμετανόητοι: μόλις προχθές, η Νέα Δημοκρατία κατήγγειλε το ΠΑΣΟΚ για προεκλογικές προσλήψεις, τις οποίες το τελευταίο απέδωσε με τη σειρά του στον Βορίδη που έχει προσχωρήσει στη ΝΔ, υποκλίνεται στους ταξιτζήδες, όπως πριν από κάθε εκλογές (στη ΝΔ εξακολουθούν να πιστεύουν ότι στα ταξί διαμορφώνεται η κοινή γνώμη και όχι στο ίντερνετ), και γενικώς συμπεριφέρεται όπως ο κλασικός μεταπολιτευτικός πολιτικάντης. Τι θα γίνει στην επόμενη παρέλαση, όταν μάλιστα θα έχουν μεσολαβήσει και άλλα μέτρα; Όχι μόνο για λόγους ηθικής τάξεως αλλά και αυτοπροστασίας, το πολιτικό προσωπικό που κυβέρνησε τα προηγούμενα χρόνια θα έπρεπε να αποσυρθεί. Φυσικά, στην πολιτική δεν υπάρχει παρθενογένεση. Όπως έγινε και στην Αργεντινή, όταν κατέρρευσε το πολιτικό σύστημα, κάποιος άσημος πολιτικός, χωρίς βάρη στις πλάτες του, θα κληθεί να βγάλει τη χώρα από τον βούρκο. Γιατί χρειάζεται, όμως, να περάσουμε από τις τραγωδίες και το αίμα του Μπουένος Άιρες;

Ο Στέλιος Κούλογλου διευθύνει το tvxs.gr και παρουσιάζει στην ΕΡΤ το «Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα».

Η υποστήριξη του τουρισμού ήταν το καλύτερο μονοπάτι για να φτάσουμε σε αυτό τον προορισμό. Το Up Greek Tourism είχε σχεδιαστεί με τρόπο ώστε τα οφέλη από τη (χωρίς κόστος) δημοσιότητα για το εγχείρημα να είναι πολλαπλάσια των οφελών από την ανάρτηση της ίδιας της γιγαντοαφίσας. Ήδη, πριν από την ανάρτηση, είχαμε δημοσιεύματα σε «Guardian», «Huffington Post» και γερμανικά (!) μέσα. Έχουν επίσης προγραμματιστεί συνεντεύξεις με μεγάλα διεθνή και αμερικανικά κανάλια και μέσα, που θα γίνουν τις μέρες της ανάρτησης.

2) Κινητοποίηση απλών ανθρώπων υπέρ της Ελλάδας: Τα 20.000 δολάρια συγκεντρώθηκαν από απλούς πολίτες. Το πιο σημαντικό είναι ότι δεν πρόκειται μόνο για Έλληνες, κατοίκους της Ελλάδας. Συνέβαλαν (κατά 50% περίπου) άτομα της διασποράς, αλλά και αλλοδαποί που είναι φίλοι της χώρας μας.

3) Δημιουργία ομάδας ένθερμων εθελοντών: Η πρωτοβουλία δεν θα μπορούσε να έχει τη δυναμική που πήρε, αν περιοριζόταν στην προσπάθεια των τριών προσώπων που την ξεκίνησαν. Έδωσαν απεριόριστο χρόνο 30 εθελοντές,

Ήδη, πριν από την ανάρτηση, είχαμε δημοσιεύματα σε «Guardian», «Huffington Post» και γερμανικά (!) μέσα. Στο site της LifO

www.lifo.gr διαβάστε την ολοκληρωμένη εκδοχή

οι πιο πολλοί εκ των οποίτου κειμένου. ων ήταν άγνωστοι μεταξύ τους. Γνωρίστηκαν μέσα από μια κοινή προσπάθεια και δούλεψαν με το πάθος της ομάδας.

4) Αξιοποίηση πρωτοποριακών μεθόδων: Το Up Greek Tourism θα ήταν δύσκολο, έως και ακατόρθωτο να φθάσει στον στόχο του, αν δεν βασιζόταν στο crowd funding. Τα 20.000 δολάρια συγκεντρώθηκαν από απλούς πολίτες που κατέθεσαν τη συμβολή τους σε αμερικανική πλατφόρμα. Η διαδικασία αυτή έκανε απλή την κατάθεση χρημάτων, αλλά διαφύλαξε και το θέμα της διαφάνειας: δεν πέρασε ούτε ένα

δολάριο από κάποια τσέπη. Όλοι γνωρίζουν ποιοι κατέθεσαν χρήματα, όλοι μπορούν να δουν πώς θα αξιοποιηθούν. [Να σημειωθεί ότι όλα τα έξοδα της διαδικασίας (ταξίδια κ.λπ.) καταβάλλονται από τους ίδιους τους εθελοντές, τα 20.000 δολάρια διατίθενται μόνο για τις δράσεις προβολής.]

5) Απλή ιδέα, φιλόδοξος στόχος: Η ιδέα ξεκίνησε από μια έμπνευση του Γιώργου Κλειβοκιώτη, ενός νεαρού Έλληνα που εργάζεται στο Ντουμπάι. Η δύναμή της ήταν στο ότι ήταν απλή, αλλά μπορούσε να αποκτήσει κλίμακα, εφόσον άρεσε στον κόσμο. Πολύ ισχυρό σημείο της ήταν ο συμβολισμός. Οι απλοί πολίτες δίνουν κάτι ο καθένας, ώστε χωρίς το κράτος να κάνουν κάτι συμβολικό αλλά και ουσιαστικό για την Ελλάδα. Ένας φοιτητής από τα Γιάννενα καταθέτει 20 ευρώ και νιώθει ότι πηγαίνει και ο ίδιος στην Times Square , ώστε να βάλει ένα πολύ μικρό λιθαράκι για τη χώρα... Ο Στάθης Χαϊκάλης συμμετέχει σε ομάδες εθελοντών που υποστηρίζουν πρωτοβουλίες, όπως το UP Greek Tourism ή το TEDxAthens. Ασχολείται με τη στρατηγική επικοινωνίας.

15

All write

Οι γριές πουτάνες Ο θυμός που υποκλίνεται στον φόβο, το αυτομαστίγωμα και μερικές οικείες πολιτικές πρακτικές. Από τον Κώστα Βαξεβάνη Σε ένα από τα γνωστά ανέκδοτα της εποχής του Ψυχρού Πολέμου ο ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης Λεονίντ Μπρέζνιεφ επισκέπτεται τις ΗΠΑ. Ο Πρόεδρος Ρόναλντ Ρήγκαν τον υποδέχεται και τον ξεναγεί στα επιτεύγματα της Δύσης. Ένα από αυτά είναι και ένα υπερπολυτελές πορνείο. Ο Μπρέζνιεφ είναι ενθουσιασμένος από την εξυπηρέτηση και τη φροντίδα και αποφασίζει να κάνει ένα και στη Σοβιετική Ένωση. Όταν επιστρέφει, αναθέτει σε μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος να στήσουν το λαμπερό πορνείο. Η επιχείρηση στήνεται, αλλά δεν πάει καλά. Μετά από καιρό ο Μπρέζνιεφ τηλεφωνεί στον Ρήγκαν και του λέει πως η επιχείρηση «πορνείο» είναι προβληματική. Ο Ρήγκαν τον ρωτάει αν έχει επενδύσει όσα χρειάζεται ένα πολυτελές πορνείο. Ο Μπρέζνιεφ τον διαβεβαιώνει πως έχει δώσει εντολή να το εξοπλίσουν με τα καλύτερα χαλιά από το Ουζμπεκιστάν, μάρμαρα από την Αρμενία και τα πιο σύγχρονα κρεβάτια από την Ουκρανία. Ο Ρήγκαν τον ρωτάει τι πόρνες έβαλε και ο Μπρέζνιεφ του απαντά πως θα καλέσει τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος που ανέλαβαν το πρότζεκτ για να του πουν. Καλεί, λοιπόν, τους υπεύθυνους και τους ρωτά «βάλατε καλές πόρνες στο μπουρδέλο;». Αυτοί κοιτιούνται μεταξύ τους, αλλά χωρίς δισταγμό απαντούν «τις καλύτερες, εξήντα χρόνια μέλη του κόμματος». Η Ελλάδα μοιάζει νομίζω πολύ με τη συγκεκριμένη ιστορία. Προσπαθεί να οδηγήσει στην ανάκαμψη την προβληματική της επιχείρηση, αναθέτοντας τη διάσωση στις πόρνες που είναι εξήντα χρόνια μέλη του κόμματος. Στο κλειστό σύστημα που αποτελεί τον κόσμο της, δηλαδή τον μικρό της κόσμο, τα πράγματα έχουν συγκεκριμένους κανόνες. Ακόμα και αν την καταστρέφουν, είναι οι μόνοι που γνωρίζει. Η κοινωνία έχει περάσει από το στάδιο του κλονισμού και της ενοχής σε αυτό της παράδοσης. Είναι απελπισμένη και έτοιμη να παραδοθεί σε αυτόν που θα εφεύρει έναν μύθο. Που θα εγγυηθεί πως θα αναλάβει την ευθύνη και ας είναι της καταστροφής. Κάθε μέρα στις τηλεοράσεις παρελαύνουν οι αρχιτέκτονες του πολιτικού συστήματος, που μιλούν για το πολιτικό σύστημα που πρέπει να αλλάξει. Δεν έχει σημασία που είναι οι ίδιοι. Αρκεί που η ευθύνη διαχέεται, χωρίς να τους απειλεί, σε ένα «γενικό σύστημα» που φταίει. Το σύστημα στην πραγματικότητα ετοιμάζει την άμυνα και τη μακροημέρευσή του. Θα κάνει εκλογές όταν η ένταση και οι κομματικές συσπειρώσεις θα είναι τέτοιες που θα εγγυηθούν πως ένα μίνιμουμ κομμάτι θα μπει στο κομματικό μαντρί, αφού θα έχει εξαερώσει τον θυμό του. Το παιχνίδι της κομματικής χειραγώγησης θα εμφανιστεί ως αναγκαίο κακό απέναντι στην αβεβαιότητα και το χάος. Ο θυμός είναι ισχυρό κίνητρο, αλλά ο φόβος είναι ισχυρότερο. Στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου, αυτήν όπου αντικαταστάθηκε η Ελλάς από την ΕΛΑΣ,

ο ίδιος ο υπουργός δήλωσε πως υπήρχαν για λόγους ασφάλειας στο Σύνταγμα ελεύθεροι σκοπευτές. Η τελευταία φορά που στο Σύνταγμα υπήρξαν ελεύθεροι σκοπευτές ήταν τον Δεκέμβριο του 1944 και ήταν Άγγλοι που αιματοκύλισαν την Ελλάδα, οδηγώντας την στον Εμφύλιο. Εβδομήντα χρόνια μετά οι ελεύθεροι σκοπευ-

ήταν το κράτος που οι ίδιοι έκαναν. Δημιουργείται κάθε μέρα η εντύπωση πως όλη αυτή η Ελλάδα της διαφθοράς θ’ αλλάξει ως διά μαγείας όταν καθιερώσουμε ένα σαβουάρ βιβρ πολιτικής και μαζεύουμε τα σκατά των σκύλων από το πεζοδρόμιο. Είναι μεγάλη η προσωπική ευθύνη, αλλά είναι διαφορετικό το

Υπερκείμενα

Έγινε παρεξήγηση…

Aπό τον Νίκο Δήμου p Τάδε έφη Ντίνος Χριστιανόπουλος περί ίντερνετ (εδώ, στη LifΟ, στον Άρη Δημοκίδη): p «Αλλά θυμάμαι και τον Νίκο Δήμου που, ενώ το είχε αγκαλιάσει, μετά το αποκήρυξε με τα χειρότερα λόγια κι ας μην το παράτησε εντελώς. [ ] Αν εντόπισε αυτός προβλήματα στο ίντερνετ, εμένα μου περισσεύει». p Επειδή ουδέποτε αποκήρυξα το διαδίκτυο, προσπάθησα να καταλάβω σε τι αναφερόταν ο Ντίνος. Η μόνη περίπτωση που μπόρεσα να θυμηθώ ήταν το κλείσιμο του μπλογκ μου το 2007. Τότε είχα αγανακτήσει, όχι βέβαια με το ίντερνετ, αλλά με ορισμένους σχολιαστές που είχαν παρεξηγήσει την ελευθερία του διαδικτύου. Δεν ήταν πολλοί, μπορεί και μόνο δυο-τρεις με διαφορετικές ταυτότητες. Ούτε τα σχόλιά τους ήταν πολλά: ίσως μόνο 5%. Αλλά με τη χυδαιότητά τους ρύπαιναν όλο τον χώρο. p Δοκίμασα στην αρχή να κάνω moderation (φιλτράρισμα), αλλά ήταν κουραστικό και δεν μου άρεσε η δουλειά του λογοκριτή. Έτσι, κάποια στιγμή έκλεισα τα σχόλια και σταμάτησα να γράφω. Το ξανάνοιξα μετά δύο χρόνια, χωρίς σχόλια. (Η ιστορία στο doncat blogspot.com). p Για όλα αυτά, βέβαια, δεν φταίει το διαδίκτυο αλλά η ανικανότητά μας να συντηρήσουμε έναν αξιοπρεπή διάλογο. Το βλέπουμε και εδώ, όπου από τα σχόλια που μαζεύει η δικτυακή έκδοση του άρθρου ελάχιστα είναι εποικοδομητικά και ενδιαφέροντα.

τές ακροβολίζονται απέναντι σ’ έναν εσωτερικό εχθρό. Δεν έχει σημασία αν υπήρχαν ή όχι snipers. Σημασία έχει πως ο φόβος χρησιμοποιήθηκε για να αναρωτηθούν οι μάζες πόσο ασφαλείς είναι. Ακόμα και αν την ασφάλειά τους την απειλεί το ίδιο το κράτος. Βρισκόμαστε ακριβώς στο στάδιο που στην κοινωνία συντελείται το χώρισμα. Ο φόβος τραβά τη διαχωριστική γραμμή πάνω στην οποία ισορροπεί το προσωπικό συμφέρον και όχι το κοινωνικό. Οι εφημερίδες ανακαλύπτουν περιπτώσεις διαφθοράς, την ώρα που το Κοινοβούλιο επιδίδεται στη θεσμοθέτησή της μέσα από νόμους που ψηφίζονται νύχτα από τα κόμματα της Εθνικής Ενότητας. Ο θυμός υποκλίνεται στον φόβο και οι άνθρωποι γίνονται για μια ακόμη φορά πιόνια. Οι περισσότεροι έχουν ματώσει από το αυτομαστίγωμα. Χιλιάδες ιστορίες «προσωπικής ευθύνης» γεμίζουν τις σελίδες των εφημερίδων. Στα ίδια σημεία όπου το τυπογραφικό μελάνι μύριζε σαν λιβάνι για τα μεγάλα επιτεύγματα των πολιτικών. Ο καθηγητής που έφαγε, το λαμόγιο που ξεκοκάλισε, ο υπάλληλος που λαδώθηκε. Ναι, έτσι είναι. Μόνο που αυτό το κράτος

να γίνει συνείδηση απ’ το να γίνει ενοχή. Και η κύρια προσωπική ευθύνη είναι πως τους αφήσαμε να κυβερνούν με τη SIEMENS, τους Χριστοφοράκους, τις μίζες από τα γερμένα υποβρύχια, χαμένοι μέσα στην επιτηδευμένη και συγκαλυπτική μας καλοπέραση. Κανένα από τα άρθρα των φιλελεύθερων αυτομαστιγωμένων δεν μιλά γι’ αυτή την ευθύνη και γι’ αυτό το κράτος. Μιλούν για τον υπάλληλο και το λαμόγιο της γειτονιάς. Αυτό το λαμόγιο δεν δούλευε καν στο γραφείο του πολιτικού λαμόγιου, ούτε το κάλυπτε το κομματικό κράτος. Εξουθενωμένοι από τις ενοχές, ισοπεδωμένοι από την αναζήτηση ευθυνών, αγανακτισμένοι από τον ίδιο μας τον θυμό, φοβισμένοι από αυτό που δεν γνωρίζουμε και που έρχεται, είμαστε έτοιμοι για όλα. Όχι απαραίτητα για το καλύτερο. Γι’ αυτό επιλέξαμε, όπως οι συνεργάτες του Μπρέζνιεφ, τη μοναδική οικεία πρακτική. Να κρατήσουμε στο μπουρδέλο πουτάνες τις πιο σίγουρες. Εξήντα χρόνια μέλη του κόμματος. Η εκπομπή του Κώστα Βαξεβάνη «Το κουτί της Πανδώρας» προβάλλεται από τη ΝΕΤ.

p Να αποκηρύξω το ίντερνετ; Ούτε γι’ αστείο! Ήδη από το 1994 που πρωτόγραψα γι’ αυτό, το αποκάλεσα τη μεγαλύτερη εξέλιξη στην ιστορία του πνεύματος, της κοινωνίας και της οικονομίας - και δικαιώθηκα απόλυτα. Πολύ πιο σημαντικό από την τυπογραφία, γιατί επιτρέπει την αποθήκευση και γρήγορη διάδοση όχι μόνο κειμένων αλλά κάθε είδους έργου και δημιουργίας. Κάτι σαν την επινόηση της γραφής - αλλά με δυνατότητες πολυμέσων… p Τώρα πια οι ζωντανοί άνθρωποι ενημερώνονται, εργάζονται, μελετάνε, ψυχαγωγούνται, συσκέπτονται, επικοινωνούν, ψωνίζουν αλλά και επαναστατούν μέσα από το διαδίκτυο. p Όχι, φίλτατε Ντίνο, δεν αποκήρυξα το ίντερνετ - μόνο μερικούς Έλληνες θαμώνες του. Και ενοχλούμαι μάλιστα πολύ που το κράτος μας ξοδεύει χρήματα για να μας τρομάξει με τις «παγίδες του διαδικτύου» (απαράδεκτες οι τηλεοπτικές διαφημίσεις που το εμφανίζουν ως εγκληματική οργάνωση), αντί να μας προτρέπει να το μάθουμε και να το αξιοποιήσουμε. Αν παραμείνουμε δικτυακά αναλφάβητοι (όπως, δυστυχώς, είμαστε ακόμα), δεν θα μας επισκεφτεί ανάπτυξη ή προκοπή. Ποτέ.

16

29.03-04.04.2012

Breaking News

i-Ηλίθιος

το νέο iPad, το ποσοστό αυτό θα έπεφτε ακόμα παρακάτω. Θα μπορούσα με πολύ λιγότερα λεφτά να πάρω ένα μηχάνημα που θα έκανε τη δουλειά που θέλω. Θα ήμουν λιγότερο χίπστερ, αλλά, από την άλλη, δεν θα ένιωθα ηλίθιος απέναντι σε μια συσκευή. Ο γκατζετικός ανταγωνισμός δεν κατέληξε να ρίχνει τις τιμές, αλλά

βλημα των εταιρειών αλλά δικό μας, που τρώμε το κουτόχορτο ότι γίναμε ξαφνικά όλοι χάκερ επειδή ξέρουμε να κατεβάζουμε μια σειρά και να κάνουμε check in στο facebook. Πιστεύω ακράδαντα πως ο υπολογιστής των €30 που κυκλοφόρησε την ίδια περίοδο με τη νέα ταμπλέτα είναι η πραγματική καινοτομία της εποχής

Κάθε νέα συσκευή που κυκλοφορεί κάνει ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού να αισθάνεται ανήμπορο απέναντι στην επέλαση της τεχνολογίας.

Aπό τον Σταύρο Διοσκουρίδη Στις 23 Μαρτίου κυκλοφόρησε στην Ελλάδα το καινούριο iPad. Τα παιδιά της Apple, όταν δεν ασχολούνται με το απόθεμά τους σε ρευστό, φτιάχνουν ορισμένα ωραία πράγματα. Αν και δεν είμαι θαυμαστής της κουλτούρας του Στιβ Τζομπς, oφείλω να ομολογήσω πως με το τελευταίο προϊόν κόμπλαρα. Και ζήλεψα. Και το ήθελα. Και το θέλω. Οι δυνατότητές του είναι τρομερές. Όχι μόνο στην ευκρίνεια της οθόνης αλλά και στον επεξεργαστή και στις υπόλοιπες εφαρμογές. Ένα καλό λάπτοπ του 2011 είναι «γατάκι» μπροστά σε αυτό τον τιτάνα. Οι κατασκευαστές δεν ακολούθησαν την πάγια τακτική να «κρύψουν» τεχνολογία για τις επόμενες εκδόσεις, αλλά τα έδωσαν όλα. Επαναλαμβάνω ότι το θέλω, αλλά την ίδια στιγμή αναρωτιέμαι: τι να το κάνω, τελικά; Οι ταμπλέτες, μαζί με τα smartphones και το USB, είναι, κατά τη γνώμη μου, οι τρεις επαναστάσεις όσον αφορά τα γκάτζετ. Τα δύο πρώτα είναι χρήσιμα στον άνθρωπο για τις ανάγκες που δημιούργησαν. Το USB, αντίθετα, ήρθε να λύσει βασικά προβλήματα της ανθρωπότητας. Και τώρα που η κρίση πλανάται πάνω από τον κόσμο, αναζητούμε περισσότερα αξεσουάρ που λύνουν προβλήματα και δεν θα δημιουργούν καινούργια. Χωρίς να βάλω το χέρι μου στη φωτιά, θα τολμήσω να πω ότι οι περισσότεροι χρήστες ταμπλέτας θα τη χρειάζονται για τα απλά: ίντερνετ, διάβασμα, ταινίες, skype και παιχνίδια. Άντε, και μια σειρά από άσκοπες εφαρμογές της μιας φοράς, όπως και στα εξελιγμένα smartphones. Η μάζα μπορεί να ξέρει να χειριστεί την τεχνολογία, αλλά δεν μπορεί να αξιοποιήσει όλες τις δυνατότητές της. Έχω ένα καλό smartphone και μπορώ να εκμεταλλευτώ ένα 20% απ’ όσα μπορεί να κάνει. Αν έπαιρνα

Urban lab

Μεσημέρια στο Φάτσιο Ασκήσεις μοναχικής επιβίωσης.

Aπό τον Δημήτρη Ρηγόπουλο Πριν από λίγα λεπτά έκανα ένα παλιό μου όνειρο πραγματικότητα / έφαγα μόνος μου σε εστιατόριο στην Αθήνα / μεσημεριάτικα, χωρίς ντροπές και υπεκφυγές / μικρότερος, όταν έβλεπα έναν άνθρωπο να τρώει μόνος του, τον λυπόμουν / προσπαθούσα να φανταστώ τη στενόχωρη ζωή

Επιλογές από το Lifo.gr

«Ζούμε την εκδίκηση της αγαρμποσύνης σ’ όλη της την κουρελαρία» O Kωνσταντίνος Τζούμας μιλά στο Lifo.gr. Από την Παυλίνα Εξαδακτύλου Τι είναι επαναστατικό σήμερα για εσάς; Να κάνεις όσο μπορείς καλύτερα αυτό που κάνεις παρέα με άλλους, με όνειρα και χωρίς μυστικά. Πιστεύετε πως η λέξη «επανάσταση» έχει αδειάσει απ’ το νόημά της; Δεν την πήγα ποτέ μου αυτήν τη λέξη. Αν και την προσωπική μου επανάσταση την έκανα εκεί γύρω στα δεκαπέντε μου. Τότε που μου έλαχε να μείνω μόνος και να πάρω τη ζωή μου στα χέρια μου και στα πόδια μου, χωρίς να το κάνω θέμα. Δεν ξέρω ποια επανάσταση έχεις κατά νου. Δεν τη βρίσκω με εμφυλιακό μίσος, αφόρητη βεβαιότητα, βία, αίμα, υπερτροφικό εγώ και άμυαλους εξεγερμένους. Εξυπακούεται ότι αυτές δεν είναι οι μόνες απόψεις μου. Έχω κι άλλες. Θυμίζει περιγραφή της λέξης «ΚΔΟΑ», που χρησιμοποιείτε συχνά... «ΚΔΟΑ» σημαίνει κτηνώδης δύναμη - ογκώδης άγνοια. Είναι ένας συνδυασμός αχτύπητος, όπως ακριβώς κι η βλακεία. Πώς θα περιγράφατε τη σημερινή πραγματικότητα; Χαοτική. Η εκδίκηση της αγαρμποσύνης σ’ όλη της την κουρελαρία. Το άγνωστο μας έχει περικυκλώσει αλλά έχουμε μάθει να χορεύουμε με το χάος...Δε μας τρομάζει. Διανύουμε μια περίοδο πένθους, όπου πενθούμε τη ζωή που χάσαμε ή ακόμη κι αυτήν που δεν προλάβαμε καν να ζήσουμε; Και τα δύο. Εξαρτάται από την ηλικία και το χάρισμα μαζί με το μαστίγιό του, να κάνεις, δηλαδή, τον χαμένο χρόνο ξανακερδισμένο.

να αυξάνεις τις επιδόσεις. Έτσι, έχουμε βρεθεί όλοι αυτοί που νομίζαμε ότι κάτι σκαμπάζουμε να αισθανόμαστε λίγοι απέναντι στο προϊόν που καταναλώνουμε. Αυτό, βέβαια, δεν είναι πρό-

sd@lifo.gr

Aπόσπασμα από το blog Φυλλωσιές της Παυλίνας Εξαδακτύλου. lifo.gr/team/fyllosies/29471

του, ποιες ατυχίες και κακοί υπολογισμοί τον έφτασαν σ’ αυτό το σημείο / αναρωτιόμουνα: με τι θα μοιάζει το μοναχικό του διαμέρισμα; / θα λέει «καλημέρα» στο ασανσέρ; / τι θα σκέφτεται τις σπάνιες φορές που θα χτυπάει το τηλέφωνό του; / λίγο επαρχιώτικη νοοτροπία, θα συμφωνήσω, φίλοι μου, αλλά αυτός ήμουν πριν γνωρίσω τις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις, όπου η μοναξιά δεν είναι πανούκλα και το να τρως μόνος σου δεν συνιστά επαρκές κριτήριο κοινωνικότητας ή προσωπικής ευτυχίας / άπαξ και ταξίδεψα, παλιές, σκουριασμένες αντιλήψεις κατέρρευσαν μονομιάς και σκεφτόμουν τι μεγάλη ελευθερία και πολυτέλεια θα είναι να γευματίζεις μόνος σου / με συντροφιά την εφημερίδα ή ένα βιβλίο / για την πρώτη μου εξόρμηση προτίμησα το δεύτερο, έτσι ώστε να στείλω στους υπόλοιπους πελάτες το «σωστό» μήνυμα: όχι μόνο δεν μου λείπει κάτι, όχι μόνο δεν έχω ανάγκη τους άλλους,, αλλά στην πραγματικότητα είμαι τόσο αυτόνομος, που έρχομαι ν’ απολαύσω το βιβλίο μου με «παρέα» ένα καλό

πιάτο φαγητό / περήφανος για την απόφασή μου, κατευθύνθηκα για ένα ιδανικό μεσημβρινό στέκι, το γνωστό Φάτσιο του Παγκρατίου, στην οδό Ευφρονίου / πρέπει να έχω ξαναγράψει για το Φάτσιο, γνήσιο αθηναϊκό θεσμό που λατρεύεται από τους αστούς του Παγκρατίου, καθώς εκτιμάται η προσήλωσή του στην καλώς εννοούμενη παράδοση και τους καλούς τρόπους / τελικά, τσάμπα η φασαρία, καθώς την προχωρημένη ώρα που διάλεξα (το Φάτσιο είναι δημοφιλές και στις μεγάλες ηλικίες, που, ως γνωστόν, προτιμούν να ξεμπερδεύουν με το φαγητό όσο πιο νωρίς μπορούν) ήμασταν λίγο τρεις κι ο κούκος / αφήστε που υπήρχε και έτερος Καππαδόκης: ένας κύριος απολάμβανε την κρέμα του (έχει έξοχες κρέμες το άτιμο το Φάτσιο!) επίσης μόνος του, ήρεμα και απλά, χωρίς τις δικές μου θεωρητικές και ναρκισσιστικές τυμπανοκρουσίες / θα πρέπει να ομολογήσω ότι ήταν έξοχη εμπειρία, άσε που όλο το ψωμί είναι δικό σου / ή, όπως διάβασα κάπου, «όποιος χάνει στην αγάπη, έχει δικό του όλο το κρεβάτι»

/ στο μέτωπο της αθηναϊκής ειδησεογραφίας, είμαστε εν αναμονή της επίσημης έναρξης του αρχιτεκτονικού διαγωνισμού του Ιδρύματος Ωνάση για το κέντρο / θα πρέπει να προηγηθεί η υπογραφή σύμβασης με το ελληνικό κράτος / μέχρι αρχές Απριλίου αναμένονται και τα δύο / και επειδή είμαστε σε «περιβάλλον» Ωνασείου, η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών απέκτησε το δικό της εστιατόριο, που δεν είναι άλλο από τη γνωστή Hytra / στον έκτο όροφο και όταν καλοκαιριάσει για τα καλά στην ταράτσα, με θέα όλη την Αθήνα / πήγα και στο θεατρικό χιτ των ημερών, στον Μεσοπόλεμο, που παρουσιάζεται στο σπίτι των Κατακουζηνών, στην οδό Αμαλίας, και πάει από παράταση σε παράταση / ευφυής η ιδέα και νομίζω ότι εκεί οφείλεται ένα σημαντικό κομμάτι της επιτυχίας / και παίρνει σειρά από 1η Απριλίου στο παλιό Βρεφοκομείο το νέο πρότζεκτ της ομάδας «Όχι παίζουμε» με τίτλο Λεπίς, πιστό στις συναρπαστικές του καταδύσεις στην αστική «αρχαιολογία» της Αθήνας.

μας: επιστροφή στα απλά, επιστροφή σε αυτά που μπορούμε να κατανοήσουμε.

17

Στο site της LifO

www.lifo.gr "ΜΙΚΡΟΠΡΑΓΜΑΤΑ" η στήλη του Άρη Δημοκίδη

The Network

Στο ίντερνετ όλα είναι ψέματα

μετράει είναι το τώρα. Αν κάποιος δεν λέει τώρα αυτά που θέλω, όποια προσφορά του θεωρείται πλέον άκυρη. Άρα κρεμάλα». Κι όμως, αρχικά έγραψε: «Τι μας λες, ρε φίλε; Πότε μπήκε φυλακή ο Σαββόπουλος επί χούντας; Πάτε να μας τρελάνετε, δηλαδή;». Θεώρησα δεοντολογικό να του πω πως στα

φαντείται. Μέση λύση δεν υπάρχει!) Τώρα περισσότερο από ποτέ χρειαζόμαστε συζήτηση στο ίντερνετ και όχι ανελέητο κράξιμο. (Ισχύει και για μένα.) Και όσο κι αν, λόγω του φόβου της κατηγορίας για λογοκρισία, άφησα να γίνουν τα σχόλια χώρος εκτόνωσης και μίσους, δεν μασάω πια με

Deep in the dark Τα νεκρά σώματα της πολιτικής. Από τον Πάνο Μιχαήλ

Online λιθοβολισμοί και χουντικοί βασανισμοί. Από τον Άρη Δημοκίδη ΕΙναι τΟση η οργΗ (και) online, που δεν μας νοιάζει το συμβάν ή μια ψύχραιμη ανάγνωση. Θέλουμε κάπου να ξεσπάσουμε και ποιο είναι καλύτερο μέρος από ένα ποστ με τη φωτογραφία μισητού προσώπου στο ασφαλές, ανώνυμο ίντερνετ; Η αντανακλαστική αντιπάθειά μας ξεπετιέται στο πι και φι - όποιος δεν είναι (τώρα) μαζί μας είναι με τους άλλους. Κανένα μέτρο πια: ο Γαβράς μας κατέστρεψε όσο ο Τσουκάτος, ο Σαββόπουλος έβλαψε τον τόπο όσο κι ο Καραμανλής, ο Νίκος Δήμου ίσος κι όμοιος με τον Άκη Τσοχατζόπουλο, η Πόπη Τσαπανίδου το ίδιο καταστροφική με την Μπακογιάννη. Όλοι έχουν γίνει ένας πολτός, όποιος και να φανεί θα τ’ ακούσει. Αρκεί να μην πει αυτό που θέλουμε να ακούσουμε. Ακόμα κι αν δεν μπορείς να σκεφτείς τίποτα αρνητικό για κάποιον, υπάρχει σίγουρα κάποιος εκεί έξω που θα το μοιραστεί με χαιρεκακία. Πρόσωπα που κανονικά θα έχαιραν σεβασμού, δημοσιογράφοι σοβαροί, ηθοποιοί καλοί, μουσικοί σεμνοί, άνθρωποι δημιουργικοί, έχουν γίνει απ’ το πουθενά ο μεγάλος μας εχθρός - ο σάκος του μποξ. Το να γράψω για κάποιον στο μπλογκ ισοδυναμεί με το κρέμασμα της φωτογραφίας του σε δημόσια θέα και είναι σαν να μοιράζω βελάκια στους περαστικούς. Ποιος δεν θα θελήσει να ρίξει; Και αν γίνει μετριασμός και έλεγχος σχολίων, θα εξοργίσω όσους ήθελαν να πουν ότι ο τάδε -τον οποίο μπορεί να ψέγω απλώς για άκομψη δήλωσή του- τα άρπαξε από τα υπουργεία ή βασανίζει γατάκια. Προσπαθώ να δείξω αυτοσυγκράτηση, όμως είναι βέβαιο: η ευγένεια δεν πουλάει πια. Κι αν δεν προσφέρεις εσύ το αίμα, αν δεν λιθοβολήσεις εσύ, θα αναλάβουν να το κάνουν οι ανώνυμοι στη θέση σου. Στα σχόλια συνέντευξης του Σαββόπουλου (αγαπημένος μου, κι ας μη συμφωνώ πάντα μαζί του) πιάστηκα στα εικονικά χέρια με ανώνυμο που αμφισβητούσε τον βασανισμό του επί χούντας. Θα μπορούσε να είχε χρησιμοποιήσει κι ένα άλλο σύγχρονο μάντρα: «Δεν έχει σημασία τι έκανε τότε, το μόνο που

Mελόδραμα Remix

κρατητήρια της ΕΑΤ ΕΣΑ γράφτηκαν διάφορα τραγούδια και, φυσικά, η «Δημοσθένους Λέξις» («Σαν βγω απ’ αυτήν τη φυλακή»). Φυσικά, δεν με πίστεψε – άλλωστε, στο Ίντερνετ Όλα (όσα δεν μας συμφέρουν) Είναι Ψέματα. Έδωσα στοιχεία. Και απάντησε κάτι σαν «Δεν έχει σημασία τι έκανε τότε, αφού τώρα κάνει άλλα. Και τι, μπαίνει δηλαδή στο απυρόβλητο, επειδή επί χούντας φυλακίστηκε;» (Είτε στο απυρόβλητο είτε θα κατασυκο-

τη δικαιολογία «Μου έκοψαν τον μισθό, έχω κάθε δικαίωμα ν’ αδειάσω τον βόθρο στους υπόλοιπους». Και ίσως σύντομα στα σχόλια θα λέμε με τι πραγματικά διαφωνούμε, χωρίς αυτοσχέδιες (αν και διασκεδαστικές) ψευτιές ή θεωρίες συνωμοσίας. Στην τελική, οι εικοτολογίες είναι αυτές που χαλάνε την πιάτσα του ίντερνετ και προκαλούν εξοργιστικές γενικεύσεις, σαν αυτή του τίτλου του άρθρου μου.

Angelo Says

Silver Couch no 60:

Rόzsa Zita Farkas Από τον Άγγελο Πλέσσα Ποια θα ήταν η πιο προκλητική έκθεση που θα μπορούσε να γίνει στον χώρο σου; H πιο προκλητική έκθεση που μπορώ να δω υποθετικά είναι μια «μη-έκθεση», όπου θα καλούσα κόσμο στον «κλειστό» χώρο μου. Το να σοκάρεις είναι κάτι ξεπερασμένο στη σύγχρονη τέχνη, καθώς κι ένα έργο τέχνης που σοκάρει δεν είναι απαραίτητα ένα σύγχρονο πολιτισμικό μήνυμα. Σε μια «μη-έκθεση», εάν ο δρόμος/δημόσιος χώρος ήταν αρκετά, τότε ίσως η «μη-έκθεση» θα μπορούσε να γίνει άμεσα, με smartphones/laptops και μπίρες, ή συλλογικά, με μια μαζική «κατάληψη» στο twitter ή ποιος ξέρει… Θα μπορούσε απλώς να είναι ένα πάρτι. Η Rózsa Zita Farkas είναι επιμελήτρια και υπεύθυνη του χώρου Arcadia_Missa στο Λονδίνο. arcadiamissa.com www.angelosays.com | www.twitter.com/angelosays

Συνήθως, όταν μιλάμε για πολιτική, μιλάμε για τους πολιτικούς. Ειδικά αυτή την περίοδο που ο ρόλος της πολιτικής δεν επιβεβαιώνει τίποτε άλλο παρά την πανουργία του οικονομικού ολοκληρωτισμού και αυτοί, πιο φανερά αλλά και πιο αναγκαστικά από ποτέ, δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να εκφράζουν επιχειρήματα και αντι-επιχειρήματα κατάφορτα από νευρωτική προσήλωση. Προς τις αγορές και τον αφιλόξενο βιότοπό τους. Έχουν περάσει οι μέρες του αρχικού σοκ, βέβαια. Τώρα, έχοντας ρίξει κάθε πεποίθηση δικαιωμάτων στον Καιάδα, στο όνομα μιας οντολογικής εξυγίανσης, προσπαθούμε να μαζέψουμε όσα κομμάτια έχουν απομείνει, θυσιάζοντας ελπίδα, αισιοδοξία, προσμονή, για κάτι που θα μοιάζει ξανά με συνθήκη που μπορεί να δώσει νόημα. Δεν είναι καθόλου εύκολο. Μια πλημμυρίδα από ιδιοτελείς «σωτήρες», οι οποίοι ευθύνονται σχεδόν κατάσαρκα για την τωρινή κατάληξη, επιχειρούν ν’ αλλάξουν κομματικές και πολιτικές θέσεις για να επιπλεύσουν στις επικείμενες εκλογές. Αρνούνται επίμονα να παραιτηθούν από προνόμια και ευκολίες, κρύβουν επιδιώξεις και πεπραγμένα κι ετοιμάζονται σχολαστικά για τον επόμενο γύρο. Μικρή σημασία έχει αν απ’ όλο αυτόν το συρφετό, ορατό και κρυμμένο, κάποιοι αποτελούν την εξαίρεση. Σε αυτό το μεταβατικό και άκρως πνιγηρό στάδιο, όπου τίποτα νέο δεν έχει φανεί ακόμα στον ορίζοντα για να διαδραματίσει τον ρόλο του καταλύτη που θα αναδιοργανώσει το τοξικό σκηνικό, απαιτούνται τεράστια αποθέματα αντοχής για να καταφέρεις να διασωθείς σχετικά σώος. Το αβλαβής δεν το συζητώ. Αυτό που αποδεικνύεται σημαντικότερο (τελικά) είναι πώς θα καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τον επερχόμενο εκλογικό σκόπελο με τις μικρότερες δυνατές τερατογενέσεις. Τα προγνωστικά κάθε άλλο παρά ευοίωνα είναι. Ό,τι απόβλητο κυκλοφορεί στην πιάτσα, αρκεί να βουτήξει στην αντιμνημονιακή κολυμβήθρα, και τα ποσοστά του εξακοντίζονται. Η αιτία είναι προφανής. Το θέμα είναι πως το χέρι που οπλίζεται είναι χέρι ασυνάρτητο, ασυνεπές και σχεδόν δηλητηριώδες. Υπάρχει πολύς θυμός εκεί έξω, τεράστια απόγνωση και παντελής έλλειψη προοπτικής. Και όσοι υποφέρουν εκτός, μόνοι, δεν έχουν πια την καθαρότητα του νου για να επεξεργαστούν ψύχραιμα αυτό που συμβαίνει. Θέλουν κάπου να διοχετεύσουν την οργή που νιώθουν και κάπως έτσι, από αυτήν τη μισάνοιχτη πόρτα, βρίσκουν ευκαιρία και εισβάλλουν τα τέρατα. Το να επιμένεις, όταν είσαι νεκρός, να ηγηθείς στην πόλη των ζωντανών σημαίνει πως προσδοκάς αυτό που βιώνεις εσύ να το μεταδώσεις στους υπόλοιπους. Οι πολιτικοί αυτήν τη χρονική στιγμή είναι νεκρά σώματα που δεν μπορούν να υποσχεθούν ούτε σωτηρία ούτε ανάσταση. Για έναν περίεργο λόγο συνεχίζουμε ν’ ακούμε το μουρμουρητό τους. Χωρίς κέρδος.

18 29.03-04.04.2012 πορτρετο

Ο Κ. Βήτα μεγαλώνει όμορφα. Στο καινούργιο άλμπουμ του, που ονομάζει «Χρυσαλλίδα», η φωνή του ακούγεται σαν αφράτη πουτίγκα, γλυκιά, χυμώδης και ψιθυριστή, πάντα σαν να κρύβεται πίσω από ένα μανίκι που κρέμεται μόνιμα μπροστά του. Από τον Μάρκο Φράγκο Συνεντεύξεις: Μίνα Καλογερά

Κ. Βhτα Το μικρo αγoρι ακoμα τρeχει μoνο

INFO Ο νέος δίσκος του Κ. Βήτα «Χρυσαλλίδα» κυκλοφορεί από την Inner Ear. Στις 31 Μαρτίου θα εμφανιστεί ζωντανά στο Gagarin 205 (Λιοσίων 205, 215 5400888).

Ε

ίκοσι χρόνια πέρασαν από τότε που ο Κ. Βήτα ξεκίνησε το σχήμα που ονομάστηκε Στέρεο Νόβα για να κάνει μια ριζοσπαστική καλλιτεχνική διαδρομή μέσα στο όχι και τόσο ανθηρό αθηναϊκό τοπίο. Μέσα σε αυτή την εικοσαετία ο Κ. Βήτα πειραματίστηκε με τα λόγια, τους ήχους, τα σχήματα και τον χορό, τη σκηνή της συναυλίας και τη σκηνή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Ο ίδιος μοιάζει μέσα σε αυτό τον περίπατο μια φιγούρα απαράλλαχτη μέσα στον χρόνο, ίσως λίγο πιο μεστωμένη, αλλά στην ουσία της ανέγγιχτη από τον αχό. Η καλλιτεχνική απομόνωση του Κ. Βήτα μοιάζει ταυτόχρονα να είναι το συγκριτικό πλεονέκτημά του (για τους μαρκετίστες), η ευχή και η προίκα του (για τους φαν του) και η κατάρα του (για τους θιασώτες της εξελικτικής θεωρίας): αν ο Βήτα δεν ήταν το μόνιμα ντροπαλό, αθόρυβο πλάσμα που είναι, δεν θα είχε αφήσει το στίγμα του στο σύγχρονο πολιτισμικό πλαίσιο. Αυτή η «αδικαίωτη» τυραννία της συναισθηματικής αστάθειας που τον κυνηγάει σε κάθε έκφρασή του είναι που τον κάνει απαραίτητο σε ένα κοινό που λίγο πριν από την εμφάνιση των Στέρεο Νόβα δεν θα είχε διανοηθεί να βγει από το δωμάτιό του και ν’ αντιμετωπίσει τους φόβους του. Με τον ίδιο τρόπο που ο Morrissey έβγαλε τον εσωστρεφή, καταπιεσμένο νεαρό με τον χαοτικό, σαρωτικό ψυχισμό στον δρόμο, ο Κ. Βήτα έδωσε φωνή στους κρυμμένους πίσω από τις διπλανές πόρτες. Αν δεν είχε εμφανιστεί στο εγχώριο καλλιτεχνικό προσκήνιο, θα έπρεπε να τον είχαμε εφεύρει. Είναι χαρακτηριστικό ένα από τα πολλά περιστατικά που καταδεικνύουν το προσωπικό του στίγμα στα πράγματα τα τελευταία χρόνια: στην προπέρσινη παρουσίαση του βιβλίου-λευκώματος Θα διασχίσεις ένα πρωινό τον κόσμο καθόμουν δίπλα του, για να πω δυο λόγια γι’ αυτόν. Μεταξύ των προβλεπόμενων περί της ποιητικής του και της μουσικής ιδιορρυθμίας του, ένιωσα την ανάγκη να πω ότι ο Κ. Βήτα είναι ένας θαυμάσιος χορευτής. Τον γνώρισα ως κλάμπερ, πριν καν μάθω για τους Στέρεο Νόβα, να χορεύει σαν να μην υπάρχει αύριο, με Detroit techno και με acid house της γενιάς των μπάγκι παντελονιών. Του άρεσε η Mαντόνα αλλά και η Τζόνι Μίτσελ. Ήταν λιγομίλητος και αεικίνητος στην πίστα. Είχε πλήρη συναίσθηση της κοινωνικής του εικόνας, αλλά φαινόταν σαν να έχει ελάχιστο ενδιαφέρον για το εκτόπισμά της. Το να περιγράφω τον Κ. Βήτα ως έναν «είκοσι κάτι» τύπο που βγαίνει και χορεύει σαν να καίγεται στην πίστα δεν ήταν αυτό που περίμεναν οι σημερινοί φαν του να ακούσουν. Ο ίδιος ο Κ. Βήτα κοιτούσε χαμηλά, παρατηρούσε τα παπούτσια του (ένας αιρετικός shoegazer), ντρεπόταν, δεν κατένευε σε τίποτα. Είχε ανοίξει, μόνο και μόνο με το βλέμμα του, μια φαντασιακή τρύπα στο πάτωμα μπροστά του και είχε γλιστρήσει μέσα της. Φορούσε μια ευγενική έκφραση διακριτικής αμηχανίας κι έριχνε το κεφάλι στο πλάι. Η σκηνή αυτή είναι μία προέκταση της καλλιτεχνικής μοναδικότητάς του: ο Κ. Βήτα αντιμετωπίζει τη ζωή γύρω του, ρίχνοντας το «κεφάλι στο πλάι». Αυτή η στάση είναι που έχει εναποθέσει το δικό του σημαιάκι στην καρδιά του «αδύναμου» θαυμαστή του, αυτού που είναι πεπεισμένος ότι ο Κ. Βήτα του μιλάει κατ’ ιδίαν. Η ποιητική του ανασαίνει μόνο στον

19 δρόμο και στα δωμάτια που έχουν συνηθίσει να κατοικούνται αυστηρά από μονάδες. Η μουσική του είναι μια μελωδική συρραφή μοτίβων που σχεδόν νευρωτικά παλεύουν μέσα τους, από τη μία ν’ αφεθούν στον ρυθμό και από την άλλη να τον ανταγωνιστούν. Αισθάνεται κανείς σχεδόν ανάγλυφα στην καλλιτεχνική δράση του Κ. Βήτα ότι τα μεγάλα, τα τυραννικά δράματά του δεν έχουν λυθεί. Και αυτό είναι ανακουφιστικό για ένα κοινό που έχει μάθει να φορτίζει τις μπαταρίες του, τρυπώνοντας στις χαραμάδες της αδυναμίας του καλλιτέχνη. Στο άλλο άκρο, απέναντι από τον κυνισμό, η ποίηση του Κ. Βήτα δεν πετάει γλαδιόλες στο κοινό του, αλλά ανοίγει εγκοπές στο εσωτερικό του παραλήπτη του, για να μπει ένας διστακτικός, αλλά αναζωογονητικός αέρας. Όπως εύγλωττα λέει και ο συνθέτης Γιώργος Κουμεντάκης, «υπάρχει ταυτόχρονα στη μουσική του και μια σκοτεινή υφή με εσωστρέφεια, που μας δίνει τη δύναμη να κοιταχτούμε στον καθρέφτη και ν’ ανακαλύψουμε το φως που ασφυκτιά μέσα μας. Όταν ακούω τη μουσική του, με καταλαμβάνει βαθιά η επιθυμία να του το ανταποδώσω με πληθώρα ευχών, για τον ίδιο και για την τέχνη του». ετά τον Κ. Βήτα η καλλιτεχνική σκηνή της χώρας αυτής δεν ήταν η ίδια: οι ποιητές δεν ήταν πλέον σαλεμένοι μακρυμάλληδες, η ανεξάρτητη μουσική του do it yourself δεν σήμαινε απαραίτητα φαλλοκρατικές ροκ κιθάρες και οι στίχοι, τα λόγια, δεν έπρεπε απαραίτητα να τελεολογούν και να μιλούν για τη συντέλεια κάθε είδους - συναισθηματική, κοινωνική, πολιτιστική. Ο Κ. Βήτα έμαθε σε ένα κοινό που είχε ζυμωθεί με το στερεότυπο του αγνού πανκ, σε αντίθεση με το μηχανιστικό, απάνθρωπο συνθεσάιζερ, ότι μπορεί κάποιος να ψελλίζει την αλήθεια του με όποια φωνή διαθέτει. Ότι μπορεί να παίζει μελωδίες (αυτές που υπαγορεύονται εσωτερικά) με κουμπιά ή συχνότητες, ότι μπορεί να χορεύει χωρίς να είναι αναίσθητος και ότι μπορεί να πειθαρχήσει σ’ έναν ρυθμό χωρίς να νιώθει ατιμασμένος. Κυρίως έμαθε σ’ ένα κοινό, ακατέργαστο και ανδρωμένο με τη συμπλεγματική υπεροχή του ροκ, ότι μπορείς να παράγεις ποίηση χωρίς καν να ορίζεις συνειδητά τον εαυτό σου ως ποιητή. Η Δήμητρα Γαλάνη, που συνεργάστηκε μαζί του στο άλμπουμ «Μετά», συμφωνεί ότι «από τη στιγμή που ξεκίνησε με τους Στέρεο Νόβα, αλλά και μετά, στη μοναχική του πορεία, πρότεινε ένα έργο εντελώς πρωτότυπο (δεν έμοιαζε με τίποτε άλλο) κι εξαιρετικά ουσιώδες, μουσικά και στιχουργικά. Το ευχάριστο είναι ότι με τα χρόνια που περνούν όλο και περισσότεροι άνθρωποι καταλαβαίνουν τη «γλώσσα» του και τον ακολουθούν». Απ' όλες τις μουσικές και ποιητικές προσωπικότητες που ξεπήδησαν από τον εναλλακτικό καλλιτεχνικό χώρο των τελευταίων τριάντα χρόνων -ο Γιάννης Αγγελάκας από τις Τρύπες, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, ο Θάνος Ανεστόπουλος από τα Διάφανα Κρίνα, ο Παύλος Παυλίδης από τα Ξύλινα Σπαθιά-, ο Κ. Βήτα φαίνεται να διαθέτει ιδιαίτερη θέση και αποστασιοποιημένη από το ηλεκτρικό ροκ τραγούδι. Η δική του θέση βρίσκεται στην ηλεκτρονική πλευρά, στην ενοχοποιημένη, από το κατεστημένο του τέλους της δεκαετίας του ’80, για την αποπροσω-

Μ

Ένα ταξίδι στη γη r Γεννήθηκε στη Μελβούρνη στα μέσα της δεκαετίας του ’60, όπου και σπούδασε αρμονία, κλασική κιθάρα, Ιστορία της Τέχνης και ζωγραφική. r Στην Αθήνα ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη γραφιστική. r Συνεργάστηκε ως γραφίστας και δημοσιογράφος σε περιοδικά. r Δημιούργησε τους Στέρεο Νόβα μαζί με τον Μιχάλη Δ. και τον Αντώνη Π. r Το 1992 κυκλοφόρησαν το πρώτο άλμπουμ τους και το 1996 το τελευταίο τους. r Το 1994 άρχισε να αρθρογραφεί στο «01» του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου. r Το 1998 έγραψε τραγούδια για την Πόπη Αστεριάδη και το 2001 για τη Δήμητρα Γαλάνη. r Έγραψε μουσική για τον κινηματογράφο (την Επίθεση του γιγαντιαίου μουσακά του Πάνου Κούτρα, το Ιωάννα σ’ αγαπώ του Παντελή Παγουλάτου, το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Αγέλαστος Πέτρα του Φίλιππου Κουτσαφτή κ.λπ.). r Έγραψε μουσική για το θέατρο (τον Κλήρο του Μεσημεριού σε σκηνοθεσία Βαρβάρας Μαυρομάτη, το Angel Baby σε σκηνοθεσία Αντώνη Καλογρίδη, το Καθαροί Πια σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή, τα 2 και Μέσα του Δημήτρη Παπαϊωάννου κ.λπ.). r Από το 1999 μέχρι σήμερα έχει κυκλοφορήσει εννιά προσωπικά άλμπουμ, πέρα από special πρότζεκτ, σάουντρακ και ειδικές εκδόσεις. r Συμμετείχε στην καλλιτεχνική ομάδα της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων 2004. r Το 2009 εμφανίστηκε στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών με το σύνολο εγχόρδων Dissonart Ensemble και με τη Λένα Πλάτωνος στο Κύτταρο. r Το 2011 συνεργάστηκε με τις Marsheaux σε ένα τραγούδι του special πρότζεκτ του Rollascape.

ποποίηση της ανθρώπινης έκφρασης. Τι ειρωνεία! Το μέσο που έγινε ο εύκολος στόχος των παραδοσιακών ρομαντικών του ηλεκτρικού ή ακουστικού τραγουδιού ξαφνικά τούμπαρε στα χέρια του Κ. Βήτα και χρησιμοποιήθηκε για τον ακριβώς αντίθετο στόχο: την έμφαση στη συναισθηματική ανάγκη και τον τονισμό μιας αισθητικής που όχι μόνο δεν είναι αποκύημα των στούντιο αλλά, ίσα-ίσα, αποκτά ζωή μόνο όταν μυρίζει τον αέρα της πόλης. «Έχει προσδώσει στο σύγχρονο ηλεκτρικό-ηλεκτρονικό τραγούδι περίσσια ευαισθησία, γούστο, ελλειπτικότητα, φινέτσα», λέει η Λένα Πλάτωνος στη LifO για τον Κ. Βήτα. «Με τις συνθέσεις του, τη στιχουργική του και ιδίως με την ερμηνευτική του ικανότητα, πιστεύω ότι έχει σφραγίσει το τραγούδι μας, ένα τραγούδι που για την Ελλάδα αποτελεί αναμφισβήτητα σημαντικό κομμάτι του πολιτισμού της. Η φωνή του Κωνσταντίνου έχει “γράψει”, που λένε». Eίναι η ίδια η Λένα Πλάτωνος που στα μέσα της δεκαετίας του ’90 δεν έδωσε τη συνέντευξη που είχε προγραμματιστεί στον Κ. Βήτα, διότι πολύ απλά εκείνος, στα μέσα της διαδρομής προς το σπίτι της, ως συντάκτης του περιοδικού «01», πέταξε την ανθοδέσμη που κρατούσε για να της την προσφέρει και γύρισε πίσω, ανήμπορος ν’ ανταποκριθεί, όχι στις ανάγκες μιας συνέντευξης αλλά μόνο ο ίδιος ξέρει σε ποια εσωτερική, αδιαχείριστη ταραχή του, απέναντι στην προοπτική της αντιμετώπισης μιας μούσας του. Τα υλικά του Κ. Βήτα δεν είναι δύσκολο να αποκαλυφθούν σε οποιονδήποτε ακροατή-αποδέκτη του, αρκεί να ενώσει δύο τυχαία καλλιτεχνικά σημεία του μέσα στην πορεία του χρόνου: τα αστέρια και το πεζοδρόμιο. Οι κεραίες στις ταράτσες και τα άδεια γραφεία το βράδυ. Το ταξίδι (το φευγιό, η έξοδος) και ένα «μαζί», πότε συγκεκριμένο και επιτακτικό, με λαχανιασμένες ανάσες, και πότε θολό και αγωνιώδες, με δισταγμούς και δεύτερες σκέψεις. Η πόλη τη νύχτα και το travelling μέσα από τα ανοιχτά παράθυρα ενός αυτοκινήτου. Οι απορίες με αυτά που νιώθει ο ίδιος και η αφήγηση μιας καθημερινότητας που φυσάει σαν αεράκι και διεγείρει ευγενικά τις αισθήσεις. Η νίκη της επιθυμίας και η ήττα της παραίτησης. Η εξομολόγηση και το ρίσκο του κενού. Ο Κ. Βήτα φωλιάζει στα δωμάτια όπου δεν γίνεται θόρυβος και «ανατρέπει και απομυθοποιεί τα στερεότυπα που μας περιτριγυρίζουν», σύμφωνα με τα λόγια του δημοσιογράφου και μόνιμου σχεδόν συνεργάτη του στις μουσικές δραστηριότητές του Βάιου Μαχμουντέ. «Αυτή είναι η δύναμη της αλήθειας του και ο γνήσιος ρομαντισμός του. Όπως είναι η μουσική του, είναι και ο ίδιος. Διαθέτει τη σεμνότητα και την ταπεινότητα ενός σπουδαίου φίλου και καλλιτέχνη». Σήμερα ο Κ. Βήτα έχει έτοιμο το άλμπουμ του «Χρυσαλλίδα», ένα άλμπουμ που ακούγεται με μία ιδιαίτερη, λυτρωτική αίσθηση μετά τους πέντε μήνες του ασήκωτου χειμώνα στην Αθήνα. Μέσα του έχει μεσόρυθμα τραγούδια που θυμούνται τα μεσόμπιτα electro disco της προ-του-techno εποχής και θερμά χρώματα για μια περίοδο που οι θετικοί θέλουν ν’ αντιμετωπίζουν ως «κυοφορούσα». Η «Χρυσαλλίδα» είναι έγχρωμη, λαμπερή και με υποδόρια χαμόγελα. Είναι ποπ και τολμηρή κι έχει ένα περίεργο συνήθειο να «ρίχνει το κεφάλι στο πλάι». Ευτυχώς. Ακόμα.

20 29.03-04.04.2012 πορτρετο

Ü Με τη μάνα του στο πλοίο για την Αυστραλία 1966

Ü Λεμονοδάσος 1978

Ü Θεσσαλονίκη 1984

Ü Αθήνα 1987

Ü Mελβούρνη 1979

Ü Μελβούρνη 1980

Ü Mεσολόγγι 1989

Ü Αθήνα 1990

Ü Mελβούρνη 1980

Ü Βόλος 1984

Ü Με τον Μιχάλη Δέλτα , Αθήνα 1993

Ü Με τους Στέρεο Νόβα, Ζάκυνθος 1995

Ü Με την Όλια Λαζαρίδου, Βόλος 1998 Ü Κάπου στη Μακεδονία 1995

Ü Λονδίνο 1996

(στην παράσταση Ηχώ στο χάος)

Ο δικος μου Κ. Βητα: Δήμητρα Γαλάνη ερμηνεύτρια «Θυμάμαι έναν υπέροχο άνθρωπο, ένα παιδί με χιούμορ και πραότητα συμπεριφοράς και αισθημάτων. Την ίδια στιγμή μια βαθιά λαϊκότητα και καμία ελιτίστικη διάθεση. Συνεργαστήκαμε με μοναδικό τρόπο και το αποτέλεσμα ήταν σαν μια ταυτόχρονη εισπνοή-εκπνοή σ’ αυτό τον απέραντο βυθό της μουσικής, με ό,τι κουβαλάει ο καθένας μας ως παιδεία και γνώση. Η προσπάθεια να προσεγγίσουμε ο ένας τον άλλον είχε μια από τις μεγαλύτερες ευγένειες που έχω ποτέ μου γνωρίσει και το αποτέλεσμα (τίτλος δίσκου «Μετά-») είναι ένα δίσκος που είμαι περήφανη να έχω στη δισκογραφία μου».

Σπήλιος Λαμπρόπουλος εμπορικός διευθυντής music - movies - gaming, Public & Multirama Stores «Προφανώς, δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που άκουσα Στέρεο Νό-

βα στο ραδιόφωνο - ακόμα δεν είχε βγει το πρώτο τους βινύλιο στη Wipe Out και πέτυχα τον «Εξώστη». Δεκαοκτώ ετών, πρώτο έτος στο πανεπιστήμιο, και θεωρώ ότι η ελληνική μουσική είναι κάτι που, απλά, δεν με αφορά, γιατί δεν έχει τίποτα να πει για τη δική μου ζωή. Πέντε λεπτά και ο στίχος «κι αναρωτιέμαι πάλι οι προσευχές μου πού πάνε / κι αν έχουν γίνει πουλιά προς τα πού πετάνε» αρκούσε για να ανατραπούν τα πάντα. Επίσης θυμάμαι πως από τον χείμαρρο των στίχων στις συναυλίες των Στέρεο Νόβα καμιά φορά ξεχνούσε μερικές λέξεις και παραδεχόταν μάλιστα από μικροφώνου πως, όταν μιλούσε για μουσική, δεν είχε πρόβλημα να αναφέρει τον Κραουνάκη, την Joni Mitchell, την Patsy Cline και τον Randy Newman δίπλα στον Alec Empire και τον Carl Craig, πως δήλωνε διακριτικά χορτοφάγος χωρίς να θεωρεί ότι αυτό τον καθιστά ανώτερο ον, πως όταν υποτίθεται ότι οι σχέσεις του με τον επίσης υπερταλαντούχο Μιχάλη Δέλτα δεν ήταν οι καλύτερες δυνατές, είχε παίξει ως DJ στο club 22

Ü Βερολίνο 2007

Ü Λα Πάλμα 2001

Ιστορίες ανθρώπων που τον γνώρισαν το “Desert Farm” του τελευταίου, πως όταν είχα ραδιοφωνική εκπομπή με τον Γιώργο Κρασσακόπουλο στον Εν Λευκώ παίζαμε κάθε Κυριακή το τραγούδι «Κυριακή» από το ΕP «Θ», πως μια φορά που είχε προκύψει μία παρεξήγηση με ένα δημοσίευμα με είχε πάρει τηλέφωνο, αναστατωμένος, και είχε απαιτήσει μια διόρθωση και λίγες ώρες μετά με ξανακάλεσε για να μου ζητήσει συγγνώμη για το απότομο ύφος του. Αυτό το τελευταίο λέει πολλά για τον χαρακτήρα του, αλλά, αν έπρεπε να κρατήσω ένα πράγμα από τον Κωνσταντίνο, αυτό θα ήταν οι στίχοι του - ακόμα και στα instrumental κομμάτια είναι φοβερά εκφραστικός!».

Γιώργος Κουμεντάκης συνθέτης «Δεν θα ξεχάσω πόσο γενναιόδωρα μας χάρισε τη φωνή του, διαβάζοντας ένα ποίημα του Γιάννη Βαρβέρη σε μια πρόσφατη περφόρμανς που κάναμε στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών με τον εικαστικό Πέτρο

Τουλούδη. Είναι η καλύτερη συντροφιά να περπατάς μαζί με τη φωνή του. Σε προσέχει, σε φροντίζει, είναι οικείος, ίσως γιατί ανήκει στους καλλιτέχνες που γυρίζουν την πλάτη στην εγωπάθεια».

Βάιος Μαχμουντές δημοσιογράφος, μουσικός στο συγκρότημα του Κ. Βήτα «Θυμάμαι πόση αγωνία είχε όταν πήγαμε στο Άμστερνταμ το 2006 για να δούμε τη συναυλία της Μαντόνα. Προτού βγει στη σκηνή, χοροπηδούσε πάνω κάτω σαν μικρό παιδί. Από συναυλίες έχω πολλά να θυμάμαι. Το πρώτο μας support στη συναυλία του Morrissey στο Ρόδον το ’99 με κομμένη την ανάσα και τις sold out εμφανίσεις στο ICA του Λονδίνου. Αυτό, όμως, που μας έχει μείνει αξέχαστο είναι τότε που παίξαμε για πρώτη φορά τη “Σούπερ Στέλλα” σε μια αποθήκη στο Διδυμότειχο. Όσοι είχαν έρθει ήταν μόνο φαντάροι από την Αλεξανδρούπολη και λίγο πριν από τις 12 το βράδυ έφυγαν, τρέχοντας, για να επι-

στρέψουν στις μονάδες τους. Συνεχίζαμε να παίζουμε μόνοι με τη Στέλλα».

Λένα Πλάτωνος μουσικός, τραγουδοποιός «Το 1985 ο Κωνσταντίνος ήρθε και με βρήκε ως θιασώτης των τραγουδιών μου. Ασχολούνταν τότε με τις γραφικές τέχνες και τη ζωγραφική - βέβαια σε κάποιες συζητήσεις μου μιλούσε ντροπαλά για το ότι είχε φτιάξει μερικά τραγούδια, τα οποία παρομοίαζε με τα δικά μου. Χαθήκαμε μέσα στα χρόνια και τον άκουσα πια ως μέλος των Στέρεο Νόβα, όπου και τον εκτίμησα δεόντως. Τότε, στα μέσα του ’90, με δική του πρωτοβουλία, οργάνωσε την έκδοση του δίσκου “Το μίξερ της Λένας Πλάτωνος”, όπου ο ίδιος είχε διασκευάσει κι ερμηνεύσει δύο κομμάτια μου. Φυσικά, αξέχαστη θα μου μείνει η συμμετοχή του στη συναυλία μου στο Ηρώδειο το 2008, όπως και στις εμφανίσεις μου στο Κύτταρο, έναν χρόνο μετά. Τον αγαπώ πολύ και του εύχομαι τα καλύτερα!».

22 29.03-04.04.2012 ρεπορταζ

Πορτρέτο του Ιόλα από τον Μπαλτύς. Ο Ιόλας από τον Άντι Γουόρχολ.

Στην γκαλερί του στο Παρίσι (1968).

Αλέξανδρος Ιόλας:

to eξεχον θηραμα του αυριανισμου

Η έκδοση της βιογραφίας του Αλέξανδρου Ιόλα από την Οδό Πανός δίνει την αφορμή στον Χρήστο Παρίδη να αφηγηθεί τις σημαντικότερες στιγμές μιας αμφιλεγόμενης και συνάμα επιδραστικής προσωπικότητας.

Έχουν περάσει είκοσι πέντε χρόνια από τον θάνατο του Αλέξανδρου Ιόλα, ενός ανθρώπου που πέρασε από την ελληνική δημόσια ζωή προκαλώντας τρομερή χλαπαταγή, απορρίφθηκε από την κυρίαρχη λογική, μυθοποιήθηκε από κάποιους, λαβώθηκε ανεπανόρθωτα από τον Τύπο, αγνοήθηκε από την πολιτεία κι έφυγε βαθιά απογοητευμένος από τους συμπατριώτες του. Μια σημαντική προσωπικότητα της διεθνούς εικαστικής σκηνής που επηρέασε και εν μέρει καθόρισε τη σύγχρονη τέχνη και που οφείλαμε να του αποδώσουμε ανάλογες τιμές. Αντ’ αυτού, πολεμήθηκε λυσσαλέα. Αλεξανδρινός, άφησε στα δεκαοκτώ του, το 1926, την οικογένειά του, παίρνοντας μαζί του δέκα χρυσές λύρες, τρεις συστατικές επιστολές του Κωνσταντίνου Καβάφη (για τον Παλαμά, τον Σικελιανό και τον Μητρόπουλο), μια υπέρμετρη φιλοδοξία και όνειρα μεγαλείου. Τι ήθελε να γίνει δεν ήξερε πραγματικά: πιανίστας ίσως ή χορευτής. Η δεσποτική του γιαγιά τού είχε πει: «Πήγαινε στη Γερμανία ή τη Γαλλία, ποτέ στην Ελλάδα». Το ένστικτό της για την πατρίδα θα επαληθευόταν οικτρά μισό αιώνα αργότερα. Όμως ο Κωνσταντίνος Κουτσούδης, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, ήθελε ν’ αποδράσει και ν’ ανοίξει τα φτερά του για να πετάξει όσο πιο μακριά γινόταν. Οι απόπειρες του πατέρα του να τον φέρει πίσω και να γίνει βαμβακέμπορος δεν καρποφόρησαν. Η ζωή στην Αθήνα είχε μια γοητευτική ελευθερία. Άλλωστε ανήκε ήδη, ως προστατευόμενος, σε έναν κύκλο ξεχωριστό. Συναναστρεφόταν την Κοτοπούλη, ο Σικελιανός τον προετοίμαζε για τις Δελφικές Γιορτές και η Νέλλη Σεραϊδάρη τον φωτογράφιζε να χορεύει στον Παρθενώνα. Αλλά σύντομα θα δραπέτευε ακόμα πιο μακριά. Έτσι βρέθηκε, εν έτει 1929, στο Βερολίνο, αυτήν τη φορά με μια επιστολή του Δημήτρη Μητρόπουλου προς τον σκηνογράφο της όπερας Πάνο Αραβαντινό. Εκπάγλου καλλονής, πανέξυπνος, ταλαντούχος, κοσμοπολίτης, δεν χρειάστηκε πολύ για ν’ αναδειχτεί. Θριάμβευσε σχεδόν από την πρώτη στιγμή ως πρώτος χορευτής, απολαμβάνοντας συγχρόνως όλη εκείνη την τρέλα και την ελευθεριότητα του Μεσοπολέμου. Η άνοδος του ναζισμού τον ανάγκασε σε νέο φευγιό για το Παρίσι. Εκεί συνδέθηκε με τον Πωλ Βαλερύ, ο οποίος τον επηρέασε καθοριστικά στον τρόπο σκέψης του, αλλά και με τον Αντρέ Μπρετόν, τον θεωρητικό του σουρεαλισμού. Αναπόφευκτα ήρθε σε επαφή με την τέχνη και τον μοντερνισμό. Μια μέρα του 1936, περνώντας έξω από μια γκαλερί, έμεινε ενεός μπροστά σε έναν πίνακα του Ντε Κίρικο. Μπήκε μέσα, τον καπάρωσε και χρειάστηκαν πέντε χρόνια για να τον ξεπληρώσει. Μαζί κέρδισε και τη φιλία του ελληνοτραφούς Ιταλού ζωγράφου, με τον οποίο εντρύφησε στον κόσμο του πνεύματος. Έτσι, άρχισε να γνωρίζει τους πάντες. Τον Ραούλ Ντιφί, που του έκανε το πορτρέτο, τον Κοκτώ, τον Πικάσο, τον Μπρακ, τον Μαν Ρέι και τον Μαξ Ερνστ. Το 1940 συνδέθηκε με τη Θεοδώρα Ρούσβελτ, εγγονή του Αμερικανού Προέδρου, η οποία τον «βάφτισε» Αλέξανδρο Ιόλα. Έστησαν ένα μπαλέτο κι έφυγαν για περιοδεία στη Βραζιλία. Έμειναν μαζί μέχρι το 1943 και λίγο μετά αποφάσισε να εγκαταλείψει τον χορό. Με τη βοήθεια της φίλης του δούκισσας Μαρίας ντε Γκραμόν άνοιξε το 1946 την πρώτη του γκαλερί στη Νέα Υόρκη,

όπου παρουσίασε ατομικές εκθέσεις του Ρενέ Μαγκρίτ και του Μαξ Ερνστ, με τον οποίο τον συνέδεε μεγάλη φιλία και αλληλοεκτίμηση. Το 1952 «ανακάλυψε» τον Άντι Γουόρχολ, κάνοντάς του την πρώτη του έκθεση, μια σειρά εικονογραφήσεων διηγημάτων του Τρούμαν Καπότε. Από κει και μετά η πορεία ήταν μόνο ανοδική και θριαμβική. Άνοιγε τη μία γκαλερί μετά την άλλη, ξεκινώντας από τη Γενεύη το 1963. Ακολούθησαν Παρίσι, Λονδίνο, Μιλάνο, Μαδρίτη, Βηρυτός. Ζει μυθιστορηματικά, ασκώντας τεράστια επιρροή στη σύγχρονη τέχνη. λα αυτά τα χρόνια δεν ξέχασε ποτέ ούτε την οικογένειά του ούτε την Ελλάδα. Κάθε καλοκαίρι το περνούσε εδώ. Γύρω στο 1950, τον καιρό που συνεργαζόταν και προσπαθούσε να επιβάλει τον Τσαρούχη στο εξωτερικό, γνωρίστηκε με τον Πικιώνη και του ανέθεσε να του χτίσει ένα σπίτι σε μια τοποθεσία που είχε εντοπίσει ανάμεσα σε αμπελώνες στην Αγία Παρασκευή. Στην αρχή δεν ήταν παρά μια κάμαρα κι ένας χώρος για να στεγάσει κάποια έργα που έφερε μαζί του. Σταδιακά, το σπίτι μεγάλωνε, για να μπορέσει να χωρέσει ολόκληρη τη συλλογή. Για κάθε νέα άφιξη ορθωνόταν κι ένα νέο τμήμα, μέχρις ότου αναδύθηκε ένα ανάκτορο που στέγαζε μια εκπληκτική συλλογή, που όμοιά της δεν υπήρχε στην Ελλάδα. Ένα μοναδικό πάντρεμα αρχαίων ελληνικών, κυκλαδικών και βαβυλωνιακών αντικειμένων, ρωμαϊκών κολονών, βυζαντινών εικόνων και έργων των ιδιοφυέστερων καλλιτεχνών του 20ού αιώνα. Συχνά φιλοξενούσε ινκόγκνιτο σημαντικές προσωπικότητες, ενώ ήταν σαφές ότι εκεί σκόπευε να εγκατασταθεί στα γεράματά του. Απέναντι από το δικό του έχτισε και σπίτια για τις δυο αδελφές του, τη Νίκη και την Ηρώ - με την πρώτη είχε παθολογική σχέση. Αρχές του ’70 ξεκίνησε συνεργασία με την γκαλερί Ζουμπουλάκη. Στην ελληνική κοινωνία ήταν γνωστός σ’ έναν μικρό κύκλο καλλιτεχνών κυρίως. Είχε προβάλει ήδη διεθνώς τη δουλειά του Τσόκλη, του Παύλου, του Ακριθάκη, του Χατζηκυριάκου-Γκίκα και του γλύπτη που θεωρούσε τον σημαντικότερο της εποχής μας, τον Τάκι. Ήξερε πολύ καλά τη Μελίνα και τον Κακογιάννη, είχε βοηθήσει στη χρηματοδότηση της Στέλλας και ήταν στενός φίλος του Ταχτσή. Δεν έκρυβε καθόλου ότι ήταν ομοφυλόφιλος -το αντίθετο, μάλιστα- και διατεινόταν ότι οι Έλληνες ήταν οι καλύτεροι εραστές του κόσμου! Με μερικούς συνδέθηκε ιδιαιτέρως, παίρνοντάς τους μαζί του στα ταξίδια του στις μεγάλες μητροπόλεις και στα μεγάλα πάρτι της διεθνούς αριστοκρατίας. Η ελληνική κοινωνία, συντηρητική κι εσωστρεφής, δεν γνώριζε την ύπαρξή του. Άρχισε να γίνεται γνωστός όταν ο Ζάχος Χατζηφωτίου άρχισε να προβάλλει στον «Ταχυδρόμο», στις περίφημες σελίδες του Ίακχου, τα πάρτι του. Από τον πρώτο κιόλας καιρό έγινε απίστευτο σούσουρο. Η χλιδή που έβγαινε προς τα έξω ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Οι εμφανίσεις του, εκκεντρικές κι εκκωφαντικές, με μανδύες χρυσοποίκιλτους, εσάρπες, γούνες, φαντεζί πουκάμισα και ακόμα πιο τρελής έμπνευσης παπούτσια, έκαναν πάταγο. Μύθοι άρχισαν να διαχέονται στην πόλη για πάρτι ανήκουστης ξετσιπωσιάς, με διασημότητες του πλούτου και του θεάματος να ζουν νύχτες ακολασίας. Το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές τον Οκτώβριο του

Ό

Το σπίτι του Ιόλα στην Αγία Παρασκευή όπως είναι σήμερα, φωτογραφημένο από τον αρχιτέκτονα Ανδρέα Αγγελιδάκη.

23

Δημοσίευμα από την «Αυριανή».

Στο σπίτι της Αγίας Παρασκευής.

1981 και η Μελίνα έγινε υπουργός Πολιτισμού. Δύο χρόνια αργότερα ο Ιόλας παραχώρησε στην Όλγα Μπακομάρου μια συνέντευξη-ποταμό για τη «Γυναίκα». Και από κει άρχισε η μεγάλη κατρακύλα. Μίλησε με την έπαρση ενός αριστοκράτη και την υπεροψία ενός ηγεμόνα, απαξιωτικά για όλους και για όλα. Με πόζα σχεδόν θεατρική αποκαθήλωσε ολόκληρη την ελληνική κουλτούρα. Από τον Τσαρούχη, με τον οποίο εν τω μεταξύ είχε έρθει σε ρήξη, μέχρι τον Κουν και την ίδια τη Μελίνα. Ειρωνεύτηκε την «αλλαγή» του Ανδρέα, αλλά και απέναντι στον στενό του φίλο Κωνσταντίνο Καραμανλή, Πρόεδρο της Δημοκρατίας εκείνη την εποχή, ήταν περιπαικτικός. Ολοκλήρωσε την πολιτική του θέση λέγοντας το αμίμητο «Η φτερού να μας κυβερνήσει»! Οι Έλληνες σοκαρίστηκαν, δεν κατάλαβαν τι εννοούσε με το «ο Παρθενώνας ήταν μια μικρή έκφραση του 5ου αιώνα και της παρακμής του, ήταν γελοίος», όπως και με άλλες παραβολές του. Το χιούμορ του και ο κοσμοπολιτισμός του, αντί να τους διασκεδάσει, τους εξαγρίωσε. Έτσι κι αλλιώς, δεν τους πολυπήγαινε αυτή η παρδαλή περσόνα. Γι’ αυτούς δεν ήταν ούτε μαικήνας ούτε εμπνευστής μεγάλης τέχνης. Ήταν μια «κραγμένη», κάποιος που τον τοποθετούσαν στον απόπατο του βολεμένου συστήματος αξιών τους. Και τότε εμφανίστηκε ο άνθρωπος που πυροδότησε την απόλυτη εξόντωσή του. Η τραβεστί με το ψευδώνυμο Μαρία Κάλλας, ένας άρρωστος ψυχικά άνθρωπος που, έχοντας εργαστεί δίπλα στον Ιόλα, αποφάσισε να τον εκδικηθεί, επειδή τον έδιωξε. Τον κατηγορούσε για παιδεραστία, αρχαιοκαπηλία και χρήση ναρκωτικών. Με πρώτη και καλύτερη την «Αυριανή», την εφημερίδα που εξέφραζε εκείνη την εποχή τον πιο φαύλο και φασίζοντα λαϊκισμό, ξεκίνησε ένας ανελέητος πόλεμος εναντίον του Ιόλα με τους πλέον χυδαίους χαρακτηρισμούς. Για χρόνια δεν περνούσε εβδομάδα που να μην ασχοληθεί μαζί του. Ίσως με κύριο στόχο τον Καραμανλή, καθώς ανάλογο πόλεμο είχε κηρύξει και στον άλλο του φίλο, τον Μάνο Χατζιδάκι. Την ακολούθησε σχεδόν ολόκληρος ο ελληνικός Τύπος, με τη συνδρομή δημοσιογράφων της προοδευτικής, κυρίως, παράταξης. Μερικοί τίτλοι ήταν «Ο σάπιος Ιόλας και η σαπίλα των άλλων», «Υψηλή σαπίλα: Ασέλγειες και ναρκωτικά», «Καλός κόσμος και υπόκοσμος στην αγκαλιά του Ιόλα», «Γνωστοί Αθηναίοι σε όργια του Ιόλα. Παραπέμπονται για πορνεία - παιδεραστία». Ποιοι υπέγραφαν τα ρεπορτάζ; Εκτός από τον Μάνο Χάρη, που το είχε αναγάγει σε προσωπική βεντέτα, ασχολήθηκαν, μεταξύ άλλων, και ο Αιμίλιος Λιάτσος, η Αγγελική Νικολούλη, ο Άρης Πορτοσάλτε, ο Θοδωρής Δρακάκης αλλά και ο Γιώργος Μαύρος. Ο Ιόλας, χωρίς να πολυκαταλαβαίνει, έδινε όλο και περισσότερη τροφή με όλο και πιο κραυγαλέες εμφανίσεις και δηλώσεις. Ο διασυρμός αυτός έμελλε να τον αποδιοργανώσει κι εν τέλει να τον καταστρέψει. Οι Έλληνες καλλιτέχνες σταμάτησαν να τον παίρνουν τηλέφωνο, οι κοινωνικές επαφές περιορίστηκαν, άρχισε να έχει οικονομικό πρόβλημα. Είχε κλείσει όλες του τις γκαλερί, χαρίζοντάς τες στους εραστές του που τις διηύθυναν. Η φίλη του Μελίνα αρνήθηκε να τον στηρίξει, αδιαφορώντας για την πρόθεσή του να κάνει δωρεά τη συλλογή του μαζί με το σπίτι του στο ελληνικό κράτος. Ένα βράδυ, βγαίνοντας από τη «Ζουμπουλάκη» στην πλατεία Κολωνακίου, στη διπλανή καφετέρια άρχισαν να τον

κράζουν «να τη, η γριά τσατσά». Αυτό δεν μπόρεσε να το ξεπεράσει για εβδομάδες. Όλα αυτά την ίδια εποχή, πάνω κάτω, που η Γαλλική Δημοκρατία τον τιμούσε με το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής και η «Le Monde» κι η «Libération» έγραφαν ύμνους γι’ αυτόν με αφορμή τη μεγάλη έκθεση της συλλογής της Ντομινίκ ντε Μενίλ, της οποίας ήταν δημιουργός. Ο ίδιος ο Ιόλας ξενάγησε στα εγκαίνια τον Μιτεράν και τον Ζακ Λανγκ. Στη Θεσσαλονίκη μια παρέα φωτισμένων φιλότεχνων, με προεξάρχουσα τη στενή του φίλη Μάρω Λάγια, προσπαθούσαν να βρουν χώρο να στεγάσουν το Μακεδονικό Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης, όπου θα τοποθετούσαν έργα τέχνης που θα τους δώριζε ο Ιόλας. Η Μάρω Λάγια θυμάται: «Πήγαμε να βρούμε τον Καραμανλή σε μια δεξίωση και όταν του είπα “κύριε Πρόεδρε, ο Ιόλας θέλει να μας χαρίσει μια συλλογή του και δεν έχουμε χώρο”, εκείνος μου απάντησε στον ενικό “και τι θέλεις από μένα; Αν αυτός σου δώσει κάτι, εμένα να μου περάσεις χαλκά στη μύτη” κι έκανε και την κίνηση στη μύτη». έτοιες συμπεριφορές δεν απέτρεψαν ούτε εκείνη ούτε την Κατερίνα ή τον Πέτρο Καμάρα, τον Γιάννη Μπουτάρη, το Γιώργο Λαζόγκα και τους υπόλοιπους απ’ το να κυνηγήσουν τον στόχο τους. Τελικά, βρέθηκε ο Γιώργος Φιλίππου της Φίλκεραμ-Τζόνσον, ο οποίος τους παραχώρησε χίλια τετραγωνικά μέσα στο εργοστάσιό του κι έτσι ο Ιόλας πείστηκε να παραχωρήσει 48 έργα σημαντικών καλλιτεχνών, όπως οι Τινγκελί, Νίκι ντε Σεν-Φαλ, Ρεϋνώ, Ράις, Μπράουνερ, Τάκις, Τσόκλης, Ακριθάκης και πολλοί άλλοι. Τα εγκαίνια εντάχθηκαν στα Δημήτρια του 1984 και η Κατερίνα Καμάρα θυμάται ότι «ο πασοκικός δήμαρχος Μιχάλης Παπαδόπουλος ήθελε να βγάλουμε το όνομα του Ιόλα από την πρόσκληση τη στιγμή που ανοίγαμε έκθεση με τη συλλογή που μας είχε παραχωρήσει! Τέτοιος λαϊκισμός! Τελικά, κάναμε διπλές προσκλήσεις». Στο Μακεδονικό Μουσείο σήμερα βρίσκεται το μόνο τμήμα της συλλογής Ιόλα που πρόλαβε να σωθεί στην Ελλάδα. Η Μάρω Λάγια, πάντως, λέει ότι όταν ο Ιόλας επέστρεψε από μια σοβαρή εγχείρηση καρδιάς που έκανε στην Αμερική και βρέθηκε μαζί του στην Αγία Παρασκευή, είδε τα περισσότερα δωμάτια άδεια. «Η συλλογή χάθηκε πριν από τον θάνατό του. Η αδελφή του είχε προλάβει και είχε στείλει έξω ένα μεγάλο μέρος. Βλέποντας τους άδειους χώρους, μου είπε “παιδί μου, η σύγχρονη τέχνη πάει μπροστά, θα πάρουμε καινούργια”. Αλλά ούτε εμάς μας ήθελε η Νίκη. Προσπαθούσε να αποτρέψει τη δωρεά». Με τη Νίκη Στάιφελ είχε μια σχεδόν αρρωστημένη σχέση. Ενώ λάτρευαν ο ένας τον άλλον, καθημερινά βίωναν δραματικές συγκρούσεις. Κανένας δεν τολμούσε να τα βάλει μαζί της, αλλά ούτε και να πει κάτι εναντίον της στον ίδιο. Η γκαλερίστα Ελισάβετ Λύρα, η οποία σχετιζόταν από παιδί, λόγω του συλλέκτη πατέρα της, με τον Ιόλα, λέει: «Πάντως, μην ξεχνάμε ότι η Νίκη τον βοήθησε και με τους γάμους της… Αλλά τι συζητάμε τώρα, ο Ιόλας ήταν bigger than life. Εγώ του χρωστάω τα πάντα. Αισθανόταν την τέχνη εκατό φορές περισσότερο απ’ όλους μας. Όταν οργάνωσα στο Βυζαντινό Μουσείο την έκθεση “Warhol Icon”, εντόπισα μια συνέντευξη στο “Flash Art”, όταν ετοίμαζαν οι δυο τους τον “Μυστικό Δείπνο” στο Μιλάνο.

Τ

Ρωτάει ο δημοσιογράφος τον Γουόρχολ “Γιατί επιλέξατε να ζωγραφίσετε τον Μυστικό Δείπνο;” και απαντάει “Γιατί ο Ιόλας μου είπε να το κάνω”. Λίγο καιρό μετά πέθαναν και οι δυο». ατά τη Μανίτα Χατζηφωτίου, σύμβουλο έργων τέχνης, «μετά τον θάνατό του πολλοί μεγάλοι καλλιτέχνες, εδώ και στο εξωτερικό, έμειναν στάσιμοι, σταμάτησαν να έχουν έμπνευση. Ενώ, σ’ ό,τι έβαζε εκείνος το χέρι του, γινόταν χρυσό». Η ίδια φωτίζει μια άλλη πτυχή. « Ήθελε να βάλει ένα παιδάκι στο Κολέγιο Αθηνών με την προϋπόθεση να δεχτούν κάποια έργα δωρεά. Κάποιο μέλος του διοικητικού συμβουλίου έδωσε μάχη ώστε να μη δεχτούν». Πέντε μήνες πριν από τον θάνατό του ο Ιόλας έδωσε το «παρών» στον 13ο τακτικό ανακριτή για την υπόθεση αρχαιοκαπηλίας. Οκτώ χοντρόδετα ντοσιέ αποδείκνυαν την προέλευση όλων των αντικειμένων. Ο ανακριτής τον διαβεβαίωσε ότι θεωρούσε την υπόθεση λήξασα και ότι το μόνο που έπρεπε να κάνει ήταν να αποκαταστήσει το όνομά του στον Τύπο. Ουσιαστικά, ήταν σαν να είχε επαναπατρίσει 2.500 αρχαία. Ο Λαζόγκας προσθέτει: «Δεν βρήκαμε καμία συμπαράσταση από κανέναν δημοσιογράφο. Ο “αυριανισμός” είχε τρομερή δύναμη. Η Ελλάδα αδυνατούσε ακόμα να αντιληφθεί τα ανοίγματα της σκέψης και της αισθητικής, έτσι ώστε η παρέμβαση του Ιόλα να αποδώσει. Ο χώρος της τέχνης, που εγώ τον τοποθετώ πριν και μετά τον Ιόλα, έχασε πολλά εξαιτίας της κακής αντιμετώπισής του. Γιατί ήταν μια πολύπλευρη φυσιογνωμία και βαθύτατος γνώστης της τέχνης, με παγκόσμια εμβέλεια». Ο Ιόλας μεταφέρθηκε στη Νέα Υόρκη ως ασθενής με AIDS. Η Νίκη διορίστηκε διαχειρίστρια της περιουσίας του. Οι γείτονες έβλεπαν τα φορτηγά να φορτώνουν μεγάλα κιβώτια. Μέσα στο σπίτι το πλιάτσικο θύμιζε εκείνο της Μαντάμ Ορτάνς στον Ζορμπά. Άνθρωποι της αυλής του και η Νίκη τραβούσαν από τα χέρια ο ένας του άλλου χαλιά, ρούχα, έπιπλα. Αναφέρθηκαν διαρρήξεις. Τόσο η συλλογή όσο και η γκαρνταρόμπα του λεηλατήθηκαν. Τα αρχαία φυγαδεύονταν στο απέναντι σπίτι και κούτες έφευγαν ως οικοσκευή με προορισμό την κόρη της Σύλβια ντε Κουέβας στην Αμερική. Φυσικά, προτού τεθεί θέμα φόρου κληρονομιάς. Κάποιες κατασχέθηκαν στην αποθήκη της μεταφορικής εταιρείας. Ο βιογράφος του Νίκος Σταθούλης λέει: «Θεωρώ ηθικό αυτουργό τον Φώτη Κουβέλη, ο οποίος, ως πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου, είχε οριστεί μεσεγγυούχος της περιουσίας και δεν έκανε τίποτα να την προστατέψει». Ο Ιόλας απεβίωσε στις 8 Ιουνίου 1987. Το μεγάλο ερωτηματικό παραμένει. Τι απέγιναν τα 10.000 έργα τέχνης; Σε ποιων τα χέρια κατέληξαν; Η πολιτεία, βέβαια, είχε κάνει ό,τι μπορούσε για να χάσει τη δωρεά. Η χώρα που είχε λατρέψει και στην οποία δώριζε τη συλλογή-έργο ζωής του για να δημιουργηθεί ένα κέντρο τέχνης είχε σχεδόν εκδικητικά αρνηθεί να πραγματοποιήσει το όραμά του. Ο αρχιτέκτονας Ανδρέας Αγγελιδάκης εισέβαλε πριν από μερικά χρόνια στη ρημαγμένη έπαυλη. «Στα υπόγεια σαπίζουν εξαιρετικοί κατάλογοι εκθέσεων. Αν είχε προλάβει να το κάνει κέντρο τέχνης, θα είχε αλλάξει η ροή της ιστορίας της σύγχρονης τέχνης στην Ελλάδα».

Κ

«Για χρόνια, δεν περνούσε μέρα που η “Αυριανή” να μην ασχολείται μαζί του. Αυτό γινόταν εν μέρει για να πληγεί ο φίλος του Κωνσταντίνος Καραμανλής - εξού και οι χυδαιότατες επιθέσεις εναντίον της “συκιάς” Χατζιδάκι».

Η βιογραφία του Αλέξανδρου Ιόλα από τον Νίκο Σταθούλη κυκλοφορεί από την Οδό Πανός.

24

29.03-04.04.2012

25

Γεωργιάννα Χιλιαδάκη - Νίκος Ρούσσος Σεφ, ιδιοκτήτες του Funky Gourmet. Ζουν στο Χαλάνδρι, εργάζονται στον Κεραμεικό. Το εστιατόριό τους πήρε τον Μάρτιο αστέρι Michelin, αλλά πολλές φορές η καθημερινή τους τροφή είναι ένα τοστ. Από τον Σταύρο Διοσκουρίδη, Φωτό: Πάνος Μιχαήλ.

FOOD EVOLUTION «Για να υπάρχει εξέλιξη, πρέπει να μη φοβάσαι να μεταφέρεις τη γνώση, να δείχνεις. Αν παρατηρήσεις τους σεφ των καλύτερων εστιατορίων του κόσμου, θα δεις ότι όλοι επηρεάζονται ο ένας από τον άλλο. Υπάρχουν τεχνικές που εξελίσσονται, ιδέες που συνδυάζονται με τις τεχνικές και τις τάσεις της εκάστοτε περιοχής και περιόδου - όπως γίνεται στην τέχνη, που υπάρχουν διάφορα ρεύματα».

> Γ.: Πάντα μου άρεσε να μαγειρεύω. Όταν ήμουν 6 χρόνων είχα ζητήσει από τη μητέρα μου να μου πάρει ένα βιβλίο της Unicef που λεγόταν Οι μικροί μάγειρες. Με τον Νίκο γνωριστήκαμε στη σχολή μαγειρικής Institute of Culinary Education στη Νέα Υόρκη το 2002, ενώ ταυτόχρονα ήμασταν οι μοναδικοί Έλληνες στα χρονικά της σχολής που τυχαία βρεθήκαμε και στο ίδιο τμήμα. Εκεί δεν σε μαθαίνουν να φτιάχνεις κάποιο συγκεκριμένο φαγητό ή συνταγή. Αντιθέτως, σε μαθαίνουν να σκέφτεσαι μαγειρικά, διδάσκεσαι τεχνικές και αποκτάς, εν γένει, μια μαγειρική συμπεριφορά. Στη σχολή μας μάθανε ότι το πιο σημαντικό πράγμα στη μαγειρική είναι η καλή πρώτη ύλη. Δεν υπάρχει καμιά προηγμένη τεχνική μαγειρικής που θα κάνει το μπαγιάτικο ψάρι να μοιάζει φρέσκο. Το αποτέλεσμα θα είναι πάντα αντίστοιχο της πρώτης ύλης.

> Ν.: Για να γίνεις επαγγελματίας μάγειρας πρέπει να έχεις μια τρέλα. Μια επαγγελματική κουζίνα υψηλών προδιαγραφών είναι ένα ιδιαίτερα απαιτητικό περιβάλλον. Το επιβαρυμένο ωράριο, η συνεχόμενη προσπάθεια για σταθερή υψηλή ποιότητα καθώς και η λεπτομέρεια στην εκτέλεση μιας συνταγής δημιουργούν ένα περιβάλλον υψηλής πίεσης.

> Γ.: Οι σπουδές μαγειρικής που κάναμε σε μια από τις καλύτερες σχολές της Αμερικής έβαλε γερές βάσεις στην εκκίνηση της καριέρας μας. Γενικά, στην Αμερική μαθαίνεις να δουλεύεις. Μετά τη σχολή, ο σημαντικότερος σταθμός στην καριέρα μου ήταν το El Bulli του Φεράν Αντριά, ένα από τα διασημότερα εστιατόρια στον κόσμο. Ήταν μια μεγάλη ανατροπή στον τρόπο που έβλεπα έως τότε τη μαγειρική. Δεν υπήρχαν φωτιές, η κουζίνα έμοιαζε με εργαστήριο και αργότερα, όταν επισκεφτήκαμε το εστιατόριο με τους συνεργάτες μου ως πελάτες πλέον και λίγους μήνες πριν κλείσει τις πόρτες του για πάντα, είδαμε ότι όλα αυτά που ακούγονται τόσο καιρό είναι λίγα σε σχέση με την εμπειρία που βιώνεις. Δεν είναι μόνο το φαγητό και το service άλλα και η ιδιαίτερη αύρα. Και αυτό είναι μια από τις καινοτομίες που εισήγαγε στη γαστρονομία ο Φεράν Αντριά, το να βλέπεις το φαγητό ως διασκέδαση, με χιούμορ. Ανέτρεψε κιόλας τελείως αυτή την παλιομοδίτικη φιλοσοφία που ήθελε τον σεφ να κρύβει τη συνταγή του από τα υπόλοιπα μέλη της κουζίνας.

> Ν.: Ναι, γιατί οι συνταγές αντιγράφονται, το μυαλό όχι. Είναι μέχρι πού μπορείς να φτάσεις. Στην κουζίνα του Funky Gourmet όλες οι συνταγές κυκλοφορούν ελεύθερα. Για να υπάρχει εξέλιξη, πρέπει να μη φοβάσαι να μεταφέρεις τη γνώση, να δείχνεις. Αν παρατηρήσεις τους σεφ των καλύτερων εστιατορίων του κόσμου, θα δεις ότι όλοι επηρεάζονται ο ένας από τον άλλο. Υπάρχουν τεχνικές που εξελίσσονται, ιδέες που συνδυάζονται με τις τεχνικές και τις τάσεις της εκάστοτε περιοχής και περιόδου - όπως γίνεται στην τέχνη, που υπάρχουν διάφορα ρεύματα. Αυτήν τη στιγμή κυριαρχεί η αβανγκάρντ κουζίνα. Δεν είναι μοριακή γαστρονομία. Η μοριακή γαστρονομία είναι επιστήμη. Η αβανγκάρντ κουζίνα χρησιμοποιεί τη μοριακή γαστρονομία και προσπαθεί μέσω αυτής να αξιοποιήσει καλύτερα τα υλικά. Η αβανγκάρντ μαγειρική είναι η μαγειρική ως μορφή τέχνης, τρόπος έκφρασης συναισθημάτων.

> Γ.: Αλλά σίγουρα, πέρα από τέχνη, είναι και τάξη, πειθαρχία, γνώση και οργάνωση. Όπως έχει πει και ο Φεράν Αντριά, «πρέπει να είσαι οργανωμένος για να είσαι αναρχικός». Δεν μπορείς, για παράδειγμα, να θέλεις να ξεκινήσεις να μαγειρεύεις και να μην ξέρεις να κόβεις και να οργανώνεις την προετοιμασία σου σωστά και εργονομικά, γιατί το αποτέλεσμα θα είναι αποτυχία. Για να μαγειρέψεις ένα κρεμμύδι σωστά, πρέπει να το ‘χεις κόψει σωστά. Αν είναι κομμένο ανόμοια, μέχρι να μαγειρευτούν τα μεγάλα κομμάτια, τα μικρότερα θα ‘χουν καεί.

> Ν.: Το 2007 ξεκινήσαμε το private cheffing, ένα είδος catering που ο σεφ ήταν παρών στο σπίτι. Προτείναμε μενού γευσιγνωσίας δώδεκα πιάτων, κάτι που τότε δεν υπήρχε στα caterings. To private cheffing δούλεψε κυρίως από στόμα σε στόμα κι έγινε μεγάλη επιτυχία. Στη συνέχεια, το 2009, ανοίξαμε το εστιατόριό μας, το Funky Gourmet, στον Κεραμεικό, μια περιοχή που αγαπάμε πολύ. Είναι η καρδιά της παλιάς Αθήνας, το Ιστορικό Κέντρο, με πανέμορφα νεοκλασικά και φοβερή ρυμοτομία. Είναι το Σόχο της Νέας Υόρκης, με πολλά και ωραία εστιατόρια, μπαρ, γκαλερί και θέατρα.

> Γ.: Δεν ξέρω πότε τελειώνει η διαμόρφωση ενός μενού ή ενός πιάτου. Χρήζει ψυχαναλύσεως! Όταν ικανοποιεί εμάς και αρέσει και στον κόσμο, προχωράμε παρακάτω. Για να είσαι καλός στο δημιουργικό κομμάτι, πρέπει να είσαι συνέχεια σε εγρήγορση. Παρακολουθούμε τις γαστρονομικές εξελίξεις, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά κυρίως στο εξωτερικό. Θέλει πολύ διάβασμα, αφοσίωση και ταξίδια. Μας αρέσει πολύ να ταξιδεύουμε σε γαστρονομικούς προορισμούς. Είναι η διασκέδασή μας. Τελικά, μόνο με το φαγητό ασχολούμαστε. Βέβαια, σπάνια μαγειρεύουμε για τους εαυτούς μας, η καθημερινή μας τροφή είναι... τοστ!

> Ν.: Ένα μενού γευσιγνωσίας δεν πρέπει να είναι μονάχα άρτια μαγειρεμένο και γευστικό, αλλά στο τέλος να σε κάνει να πεις: «Αυτό ήταν μια εμπειρία». Μας αρέσει το φαγητό να είναι ένα παιχνίδι, ένα ταξίδι με εκπλήξεις, όπου τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται. Μερικές φορές συμβαίνει κάτι μπροστά σου, ενίοτε καλείσαι να τελειώσεις το πιάτο μόνος σου, ή ο σερβιτόρος μπορεί να παίξει και αυτός έναν ρόλο. Για παράδειγμα, έχουμε ένα πιάτο στο εστιατόριο που το ονομάζουμε «Πικνίκ». Έρχεται μπροστά σου ένα μικρό, αληθινό δεντράκι απ’ το οποίο κρέμονται εικονικές ελιές που έχουν μέσα υγρό ζωμό ελιάς και αυτός εσωκλείεται σε μια κρούστα από βούτυρο κακάο. Έρχεται ένα μικρό καλαθάκι με ένα καρό τραπεζομάντηλο που το στρώνεις μπροστά σου, κάτω από το δέντρο! Τοποθετείς επάνω του επτά διαφορετικές λιχουδιές. Στην ουσία είναι όλες διαφορετικές τεχνικές: ένα σακουλάκι με φιστίκια, που όμως τρώγεται και το σακουλάκι, ένα εικονικό σουβλάκι από τσιπς χοιρινού, μια μίνι «μπόμπα»-σάντουιτς που το μπέικον είναι σε μορφή ζελέ. Ο σομελιέ ταιριάζει το πικνίκ με ένα ωραίο Prosecco, όπως ενδεχομένως να έπινες σε ένα πραγματικό πικνίκ.

> Γ.: Το αστέρι Michelin που απέκτησε το Funky Gourmet πριν από λίγες μέρες και μόλις μετά από δυο χρόνια λειτουργίας ήταν σαν

Το Funky Gourmet βρίσκεται στην οδό Παραμυθίας 13 & Σαλαμίνος στον Κεραμεικό, 210 5242727. www. funkygourmet. com

χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς. Το αστέρι για ένα εστιατόριο είναι μεγάλη τιμή και αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειας που επιβραβεύεται και αναγνωρίζεται σε παγκόσμια κλίμακα. Η ιστορία έχει ως εξής: ένας επιθεωρητής του οδηγού Michelin επισκέφτηκε το εστιατόριό μας το καλοκαίρι που μας πέρασε. Μόλις πλήρωσε και λίγο πριν φύγει κοντοστάθηκε και είπε στην κοπέλα που τον σέρβιρε «παρακαλώ, φωνάξτε μου τους σεφ, είμαι από το Michelin». Καθίσαμε όλοι μαζί και φυσικά εμείς είχαμε φοβερό άγχος. Μας ζήτησε κάποιες πληροφορίες για το εστιατόριο, όπως το ωράριο λειτουργίας, αλλά δεν είπε τίποτα για το φαγητό, ήταν ανέκφραστος. Όταν τον ρωτήσαμε αν έχουμε πάρει το πολυπόθητο αστέρι, μας απάντησε «δεν θα το μάθετε παρά μόνο όταν θα βγει ο οδηγός, τον Μάρτιο του 2012». Και όντως, 9 μήνες μετά, στις 14 Μαρτίου κυκλοφόρησε το επίσημο press release του οδηγού με τις κυριότερες πόλεις της Ευρώπης και στον πρόλογό του τα μοναδικά εστιατόρια που αναφέρονταν ονομαστικά ήταν 8, εκ των οποίων τα δύο ήταν το Funky Gourmet και η Γαλάζια Χύτρα. Και τα δύο ελληνικά. Πλέαμε σε πελάγη ευτυχίας! Ένα από τα μεγαλύτερά μας όνειρα έγινε πραγματικότητα! Όλοι μας οι πελάτες και οι φίλοι, καθώς και άλλοι συνάδελφοι, χάρηκαν πάρα πολύ και πολλοί από αυτούς είπαν «επιτέλους, ρε παιδί μου, κι ένα καλό νέο για την Ελλάδα στο εξωτερικό».

26

29.03-04.04.2012

TheBookLovers OI BIBΛΙΟΦΙΛΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΗΣ LIFO

Bιβλιομανία

Ο φυγάς του εσωτερικού Η δημιουργική εξέλιξη του σπουδαίου Ρώσου ποιητή Όσιπ Μαντελστάμ μέσα από 46 αριστοτεχνικά ποιήματά του.

Α

νάμεσα στους Έλληνες συγγραφείς που, λόγω Εμφυλίου, συνέχισαν σπουδές και έργο στη Ρωσία και στα μοσχοβίτικα πανεπιστήμια, ο Μήτσος Αλεξανδρόπουλος κατέχει ιδιαίτερη θέση, διότι κατέκτησε και κατακτήθηκε από τα ρωσικά γράμματα και συνάμα άσκησε κριτική στον σταλινισμό. Και μόνο το γεγονός ότι βιογράφησε κατά το δυνατόν τόσο τον «Τολστόι» όσο και τον «Όσιπ Εμίλιεβιτς Μαντελστάμ» αναδεικνύει το βαθύτερο φρόνημα του συγγραφέα. Ο Μαντελστάμ ήταν ένας άνθρωπος-γρίφος, κάτι σαν ιδιωτικό αίνιγμα που δεν λύνεται στα ποιήματά του αλλά συνεχίζει να αναδιπλώνεται υπέροχα και πένθιμα μέχρι τον θάνατό του. Ο ποιητής γεννήθηκε στη Βαρσοβία το 1891 και μεγάλωσε στην Πετρούπολη μέσα στο περιβάλλον μιας εβραϊκής οικογένειας της μεσαίας τάξης. Οι σπουδές του ήταν σημαντικές: Σχολή του Τενισιόφ, Πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης, Σορβόννη και Χαϊδελβέργη. Ανήκε στο κίνημα των Ακμεϊστών, ήλθε σε άμεση αντίθεση με την ασάφεια του ρωσικού Συμβολισμού και συναναστράφηκε τον Σύλλογο Τσεχ Ποέτοφ (Συντεχνία των Ποιητών), όπου διακρίνονταν ο Νικολάι Γκουμιλιώφ και η Άννα Αχμάτοβα. Το εξέχον γνώρισμα του Όσιπ ήταν η απόλυτη πνευματικότητα που αψήφησε κάθε μορφή πολιτικής γραφής και του απέδωσε τον χαρακτηρισμό του «φυγάδα του εσωτερικού». Ως εκ τούτου, όχι μόνο δεν έβρισκε εκδότη αλλά διαβιούσε παρεξηγημένος, απόμερος, άλλος αντί άλλου, ωσότου ο σταλινισμός να στραφεί εναντίον του, εξαιτίας ενός επιγράμματος που διακωμωδούσε τον Στάλιν, παρά το γεγονός ότι ο Νικολάι Μπουχάριν ήταν υποστηρικτής και προστάτης του. Γράφει ο Αλεξανδρόπουλος: «ΓΙΑ ΕΤΟ ΓΙΑΒ. Η λέξη στο κέντρο είναι αντί ενός ίσον. ΓΙΑ θα πεί ΕΓΩ και ΓΙΑΒ... Εδώ έχουμε τα πολλά μέσα στο ένα. Η φράση θα μπορούσε να αποδοθεί “Το εγώ μου είναι το είναι μου”. “Είμαι το είναι”. ΓΙΑΒ ίσον η πραγματικότητα, αλλά σε αντιδιαστολή ή και ταύτιση με ό,τι κανείς θέλει, ποθεί, φαντάζεται και ονειρεύεται. Αυτά τα τρία γράμματα δηλώνουν την ενέργεια μέσα στο αποτέλεσμα όπου υποβόσκει το Όνειρο. Είμαι όπως θέλω να είμαι, αυτό που ζητώ και μου ανήκει, είναι δικό μου, είμαι εγώ ο ίδιος μέσα στην πραγματικότητά μου. Πρόκειται για τη ρίζα της λέξης ΓΙΑΒΛΕΝΙΓΕ που θα πει “φαινόμενο”». Ίσως πριν από τα χείλη γεννήθηκε ο ψίθυρος, Πριν από τα δέντρα στροβιλίζονταν τα φύλλα. Σε κάποιο άρθρο του ο Όσιπ καταγράφει το ακόλουθο ανέκδοτο περί Ακμεϊσμού: «Πήρανε

Από τον Κωστή Παπαγιώργη

Στάλιν, ενώ θα μπορούσαν να αποφύγουν πάσα αναφορά σε αυτόν, πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι σε κάθε συναναστροφή -ιδίως με πρόσωπα σεσημασμένα- η σκιά του Στάλιν καραδοκούσε. Μπορεί να φαίνεται γελοία η εικόνα μιας Ρωσίας όπου η τύχη του καθενός κρεμόταν από τις διαθέσεις ενός και μόνο ανθρώπου, ωστόσο, αν σκεφτούμε ότι ο πληθυσμός είχε μεταμορφωθεί σε «σταλινίσκους» που ήταν έτοιμοι να σώσουν το τομάρι τους, προδίδοντας τους διαφωνούντες, καταλαβαίνουμε για ποιον λόγο το Κρεμλίνο είχε τόσο μεγάλα αυτιά. Τίποτα δεν έμενε κρυφό, ακόμα και αυτοί οι σημαδιακοί στίχοι του Όσιπ: Ζούμε χωρίς να νιώθουμε τη χώρα κάτω από τα βήματά μας, Πέρα από τα δέκα πάσα δεν ακούγεται η μιλιά μας Κι όπου μια κουβέντα φτάνει Μνημονεύει του Κρεμλίνου τον τσοπάνη. Τα χοντρά του δάχτυλα σκουλήκια παχιά. Λόγια-ζύγια σωστά και βαριά. Μουστάκες γελαστές κατσαρίδες, Μπότες γυαλισμένες στις περισκελίδες. Όταν διάβασε το ποιημάτιό του στην Αχμάτοβα, της είπε: «Είμαι έτοιμος να πεθάνω». Στην αστυνομία πιέστηκε να ομολογήσει σε ποιους και πόσους το είχε διαβάσει. Ανέφερε κάποιους, πλην όμως προφύλαξε τον Πάστερνακ. Μάλιστα, όταν ο Στάλιν πήρε στο τηλέφωνο τον Πάστερνακ, είχε κιόλας απαλλάξει τον Όσιπ, απορούσε όμως πώς ο Πάστερνακ δεν κούνησε το χεράκι του για να συντρέξει τον φίλο του... «Είναι μάστορας, είπε ο Στάλιν, Μάστορας...». Όπως ξέρουμε, ο Ιωσήφ απολάμβανε τον τρόμο των καταδικασμένων -συγγραφέων και μη-, γι’ αυτό τους άφηνε να πιστεύουν ότι σώθηκαν. Όταν η τύχη του Μπουχάριν είχε κριθεί και ζήτησε τουλάχιστον από τον παλιό του συγκάτοικο να σώσει τη γυναίκα του και το παιδί του, ο Ιωσήφ τον διαβεβαίωσε για την παλιά τους φιλία. Ως γνωστόν, η γυναίκα του κλείστηκε σε διαφορετικό στρατόπεδο από το παιδί του. ποιητική απόδοση του Μαντελστάμ δικαιολογημένα αγγίζει το μη περαιτέρω, όταν η ποιητική του μοίρα συνταυτίζεται και με την « πολιτική» του μοίρα. Ασφαλώς, δεν αφορά μόνο την προσωπική του σχέση με τον Στάλιν. Όπως ο Γκόρκι, που αρχικά γνώρισε μεγάλες τιμές για να καταλήξει σιγά σιγά στην άποψη ότι «ο πολύς Γκόρκι βλάπτει», ο Όσιπ συνειδητοποίησε ότι στη σοβιετική κοινωνία είτε φιμώνεσαι είτε εκλέγεις την αυτοκτονία. Στην πραγματικότητα, η ζωή του άνευ αληθείας έμοιαζε με μια μακρόσυρτη αυτοκτονία. Μολονότι δεν ξέρουμε ρωσικά, κατιτίς το ρώσικο αφυπνίζεται σε αυτά τα δοξασμένα τετράστιχα: Για το ένδοξο κλέος των αιώνων που έρχονται, Για την υψηλόφρονη φυλή των ανθρώπων Την κούπα αποστερήθηκα στο τραπέζι των πατέρων μου Κι όλη μου τη χαρά και την τιμή μου.

Η

ένα ψάρι, του φωτογραφίσανε το μάτι. Αποτυπώθηκαν στη φωτογραφία μια σιδηροδρομική γέφυρα και λεπτομέρειες του τοπίου και όλα ο νόμος της οπτικής των ψαριών τα έδειξε σε μια απίθανη στρέβλωση. Αν, λοιπόν, καταφέρνανε να φωτογραφίσουν και το ποιητικό μάτι του ακαδημαϊκού Οφσάνικο-Κουλικόφσκι ή όποιου άλλου Ρώσου διανοούμενου για το πώς βλέπουν τον Πούσκιν, θα είχαμε εικόνες πολύ πιο απροσδόκητες και από τον οπτικό κόσμο του ψαριού. Η στρέβλωση του ποιητικού έργου στις προλήψεις του αναγνώστη είναι κοινωνικό φαινόμενο απολύτως απαραίτητο. Να το καταπολεμήσεις, δύσκολο και αναποτελεσματικό. Πιο εύκολο να εξηλεκτρίσεις τη Ρωσία, παρά να μάθεις τον κάθε εγγράμματο αναγνώστη να διαβάζει Πούσκιν έτσι όπως εκείνος τα εγραψε και όχι όπως θέλουν κάθε φορά οι αναγνωστικές ορέξεις και επιτρέπουν οι πνευματικές δυνατότητες». Ο Όσιπ δεν ήταν επικίνδυνος άνθρωπος για το καθεστώς του σταλινισμού, πάντως, αν ενέπνεε

κάποιες ανησυχίες για τους ανθρώπους του καθεστώτος, αυτές αφορούσαν τις αλλόκοτες συμπεριφορές του. Ο ίδιος ομολογούσε: «Όλα τα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας τα χωρίζω σε όσα επιτρέπονταν και όσα δεν επιτρέπονταν. Τα πρώτα σκέτη λέρα, τα δεύτερα κλεφτή ανάσα. Τους συγγραφείς που γράφουν πάνω σε θέματα που έχουν ήδη επιτραπεί θέλω να τους φτύσω στο πρόσωπο... Εγώ χειρόγραφα, σημειώσεις και αρχεία δεν κρατάω. Δεν έχω καν γραφικό χαρακτήρα, ποτέ μου δεν γράφω. Είμαι ο μόνος στη Ρωσία που δουλεύω με τη φωνή, ενώ γύρω μου ένα σωρό λέρες, ο ένας πάνω στον άλλον, κάθονται και γράφουν». Τυχαία μήπως έγραφε ότι ο συγγραφέας είναι ένα σύμφυρμα παπαγάλου και παπά; Παπαγαλάκι με την υψηλή έννοια του όρου. Μιλάει γαλλικά, αν έχει Γάλλο αφεντικό, αν όμως τον πουλήσουν στην Περσία, θα τα πεί στα περσικά...». Για να καταλάβουμε τι ακριβώς έκανε τους Σοβιετικούς συγγραφείς να στρέφονται κατά του

Ένας αιώνας λυκόσκυλο ρίχνεται στις πλάτες μου Δεν ρέει όμως μέσα μου το αίμα, Χώσε με καλύτερα, γούνινος σκούφος σαν να ’μαι, Στης πυρωμένης γούνας πολικές αλεπούδες. Για να μη βλέπω ούτε τους δειλούς ούτε το λασπωμένο χώμα Και κάτω από τις ρόδες τα ματωμένα κόκαλα,

27 Radio Bookspotting

Βιβλιοθήκες & Βιβλιομανείς, Ι Σε δόσεις δύο και λέξεις χίλιες ένα μίνι αφιέρωμα σε μάξι βιβλιοθήκες. Από τον Γιώργο-Ίκαρο Μπαμπασάκη

1

Μα όλη νύχτα να φέγγουνε για μένα στην πρώτη ομορφιά τους Οι γαλάζιες πολικές αλεπούδες. Πήγαινέ με τη νύχτα που κυλάει ο Ενισέι Και το πεύκο αγγίζει τ’ αστέρια Γιατί μέσα μου αίμα λύκου δεν ρέει Όμοια με τα δικά μου θα με σκοτώσουνε χέρια.

(17-28 Μαρτίου 1931) Όταν πλέον οι στίχοι του Μαντελστάμ αρχίζουν να διαλέγονται πεισιθανάτια με τους συγχρόνους του -εχθρούς και φίλους-, έχουμε πια μια μεστότητα νοήματος που συναιρεί το πεπρωμένο με μιαν ιδιοφυή παιδικότητα, η οποία ίπταται υπεράνω του ιδιωτικού του χρόνου. Από κοντά κι ένας τόνος ειρωνείας και ακριβοπληρωμένου σαρκασμού: Καιρός να το μάθετε, στον χρόνο σας ανήκω, Παιδί κι εγώ της εποχής του Οίκου Ραπτικής της Μόσχας, Δέστε πώς σακουλιάζει πάνω μου το μοσχοβίτικο σακάκι μου Και πώς κατέχω τη μανιέρα να περπατάω και να παρλάρω! Για κάντε πως με πετάτε από τον αιώνα μου! Χίλια τα εκατό το σβέρκο σας θα σπάστε! ραγε, κατάφερε η σοβιετική καμαρίλα «να πετάξει τον Όσιπ από τον αιώνα του;» Ο Αλεξανδρόπουλος ξεκαθαρίζει τα παρασκήνια. Ο Όσιπ ήταν μεν εξόριστος, αλλά η απόφαση του Στάλιν ήταν αμετάτρεπτη: «Να διαφυλαχτεί η ζωή του». Θα μπορούσε, άραγε, να γλιτώσει, αναπηδώντας «σαν το ψάρι στο τηγάνι;» Σημαντικό ρόλο στην τελική θανατική απόφαση επαιξαν ο Γιέζωφ (κομισάριος της Ασφάλειας) και βέβαια ο Στάφσκι, που ανήκε στη νέα γενιά της Επανάστασης. Από μικρός δούλευε σε σιδεράδικο και στα χρόνια του εμφυλίου, αντί για βαριοπούλα, κρατούσε την αραβίδα. Ηταν ο νέος τύπος ανθρώπου, γέννημα-θρέμμα της Επανάστασης και των εκκαθαρίσεων. Τυχαία μήπως ο Γκόρσκι έλεγε στον Στάλιν ότι δυσπιστεί απέναντι στον Ρώσο χωρικό που μιλάει τη γλώσσα του κομμουνιστή; Ο Γκόρσκι είχε γράψει μιαν αρνητική κριτική για ένα θεατρικό έργο του Στάφσκι - εντούτοις, μετά τον θάνατο του Γκόρσκι, ο Στάφσκι τον διαδέχτηκε στην προεδρία της Ενωσης Συγγραφέων. Ένα από τα μεγάλα μυστικά των σοβιετικών διώξεων ήταν η μέθοδος διά της οποίας οι θανατικές καταδίκες προσελάμβαναν τη μορφή γραφειοκρατικών αποφάσεων. Ο Στάφσκι κατήγγειλε τον Μαντελστάμ στον λαϊκό επίτροπο της Ασφάλειας και η επιστολή του κατετέθη στα μυστικά αρχεία του υπουργείου. Νότα μπένε: βαρύνουσα σημασία, εξάλλου, είχε και η γνώμη του Παβλένκο, αυτού που παρακολούθησε την ανάκριση του ποιητή, κρυμμένος μέσα στην ντουλάπα. Ο αναγνώστης επιβάλλεται να συμβουλευτεί το Ταξίδι στην Αρμενία, μεταφρασμένο και σχολιασμένο περίτεχνα από τον ρωσομαθή Γιώργο Χαβουτσά (εκδ. Ίνδικτος).

Α

μητσος αλεξανδροπουλος οσιπ μαντελσταμ, στην πετρουπολη θα σμιξουμε παλι

Σελ.: 182, τιμή: €15,79, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα

Το περιοδικο

(«To Δέντρο» #185-186): Διαβάζεις Γιώργο Κυριαζή στις σελίδες 53-56 και μαθαίνεις ότι ο πολύς Ουμπέρτο Έκο είναι κάτοχος 50.000 βιβλίων (και, φυσικά, σκας από ζήλια). Από την άλλη, πάλι, ο Νίκος Καρούζος τις δύο τελευταίες δεκαετίες της ζωής του δεν είχε καθόλου βιβλιοθήκη, όπως ξέραμε όσοι είχαμε την υψίστη τιμή να ξημεροβραδιαζόμαστε στο κονάκι του, στη Σούτσου, και όπως το μαρτυρεί η Εύα Μπέη στις σελίδες 90-94. Η οποία, στο πολύ συγκινητικό και μεγάλης ακριβείας κείμενό της, μας πληροφορεί: «Καλοκαίρι του ’90 ζήτησε (ο Καρούζος) να του φέρω από το δωμάτιο της Δ. Σούτσου το Tractatus Logicophilosophicus. Μαζί με το βιβλιαράκι του Τόμας Μπέρνχαρντ Ο ανιψιός του Βιτγκενστάιν παρέμειναν πλάι στο κρεβάτι του μέχρι το τέλος». Στις σελίδες 219223 διαβάζεις ότι ο Άλαν «To Δέντρο» Άνσεν, που έζησε σαράντα χρόνια στην Ελλάδα, διέθετε τη μεγαλύτερη και πιο ενημερωμένη ιδιωτική βιβλιοθήκη στις Ηνωμένες Πολιτείες. Συμφωνείς με τον Γκαζμέντ Καπλάνι, που στη σελ. 40 διατείνεται ότι: «Οι ιδιωτικές βιβλιοθήκες του εικοστού αιώνα μπορούν να αφηγούνται την πολιτική του ιστορία και υστερία. Τα μεγάλα του πάθη, τα μεγάλα του εγκλήματα, τις κραυγαλέες του αντιφάσεις». Και, βέβαια, θαυμάζεις το στιλπνό χιούμορ του μετρ Αχιλλέα Κυριακίδη που υπογράφει το βιβλιοθηκομανές τεμάχιο «21+1 απόψεις για τις βιβλιοθήκες», στις σελ. 57-59.

2

Το μυθιστορημα (Κάρλος Μαρία Ντομίνγκες: Το Χάρτινο Σπίτι, μτφρ. Λένα Φραγκοπούλου, εκδ. Πατάκη): Όπου ο Αργεντινός συγγραφέας Ντομίνγκες (1955) συνθέτει έναν ύμνο στη βιβλιοφιλία, ο οποίος είναι αφιερωμένος στον Τζόζεφ Κόνραντ. Όπου στην πρώτη κιόλας σελίδα παρελαύνουν τα ονόματα της Έμιλυ Ντίκινσον, του Έρνεστ Χέμινγουεϊ και του Αλέξανδρου Δουμά. Όπου στη δεύτερη σελίδα έχουμε έναν σκύλο που διαβάζει (μοτίβο που συναντάμε στον Τόμας Πίντσον), εν προκειμένω τους Αδελφούς Καραμάζοφ. Όπου στην 21η σελίδα λάμπει η φράση: «Τα βιβλία στο σπίτι μου προελαύνουν σιωπηλά, αθώα. Δεν μπορώ να τα αναχαιτίσω», ενώ, λίγο πιο κάτω, πέφτουμε σε μια συγκινητική μνεία στον Νίκο Καζαντζάκη και στον Ζορμπά. Όπου μαθαίνουμε πώς να ξεχωρίζουμε τους μανιακούς βιβλιοφάγους («φαίνονται από το δέρμα τους που θυμίζει τσιγαρόχαρτο», σ. 47). Όπου δεν είναι δυνατόν να συγκρατηθούμε και ξεσπάμε στα γέλια με την (ας πούμε) διαταραχή του βιβλιομανούς Κάρλος Μπράουερ, ο οποίος σπαζοκεφαλιάζει για το πώς να μη βάλει στο ίδιο ράφι της βιβλιοθήκης του δύο συγγραφείς που είναι μαλωμένοι (Μπόρχες vs Λόρκα, Σαίξπηρ vs Μάρλοου, Μάρτιν Έιμις vs Τζούλιαν Μπαρνς, Βάργκας Λιόσα vs Γκαρθία Μάρκες). Όπου μας δίνεται η ωραία οδηγία ότι απολαμβάνουμε καλύτερα την ανάγνωση έργων του Γκαίτε, ακούγοντας Βάγκνερ, και του Μποντλέρ με μουσική υπόκρουση Ντεμπισί (σ. 64).

Ωραίο μυθιστόρημα, μόλις 107 σελίδων, που διαθέτει όντως την «έντυπη μελωδία των λέξεων» (σ. 85).

3

Η πραγματεια (Jacques Bonnet: Βιβλιοθήκες γεμάτες διαβάσματα, μτφρ. Βάνα Χατζάκη, εκδ. Άγρα): Γοητευτικότατος αίνος στο βιβλίο και στις βιβλιοθήκες. Βρίσκουμε εδώ τον περίφημο Charles-Valentin Alkan, τον προστάτη άγιο των βιβλιομανών, έξοχο συνθέτη και πιανίστα, που βρέθηκε στις 30 Μαρτίου του 1888 καταπλακωμένος από τη βιβλιοθήκη του. Βρίσκουμε κάμποσους περιλάλητους ρέκτες/παίκτες που πόνταραν τα πάντα στην άκακη τρέλα να συσσωρεύεις βιβλία και να πασχίζεις να τα ταξινομήσεις: Πεσόα, Ναμπόκοφ, Μπένγιαμιν, Περέκ, Μπασλάρ, Μπόρχες, Μοανγκέλ, Μούζιλ. Στεκόμαστε σε μια φράση του τόσο βασανισμένου Σαλάμοφ («Δεν θυμάμαι να έμαθα ποτέ να διαβάζω, κι έχω το θράσος να πιστεύω ότι ήξερα από πάντα»), και λίγο μετά πασχίζει η ζηλιάρικη φαντασία μας ν’ αγκαλιάσει τους τριακόσιες χιλιάδες (!) τόμους που κατείχε ο σερ Ρίτσαρντ Χέρντερ (1774-1833), «κατανεμημένους σε πέντε διαφορετικές βιβλιοθήκες στην Αγγλία και την ηπειρωτική Ευρώπη, με την καθεμιά τους να καταλαμβάνει πέντε οικήματα» (σ. 37).

TheGoodLifO personal shopper / market research ημερολογια κουζινασ

/

inf o

ότερα ερισσ στε π στο n k Διαβά ly it Nike F s/ α w τ e για om/n

c.c nikein -flyknit nike

! n u r , n u Run, r

Η Nike παρουσίασε στη Νέα Υόρκη μια εντυπωσιακή τεχνολογία αιχμής για τα νέα παπούτσια τρεξίματος. Η LifO ήταν εκεί.

Είναι το πιο ελαφρύ παπούτσι στον κόσμο. Ζυγίζει μόλις 160 γραμμάρια (δηλαδή περίπου όσο ένα iPhone) και παρουσιάστηκε πριν από λίγες ημέρες στο πλαίσιο μιας διεθνούς εκδήλωσης της Nike στη Νέα Υόρκη. Ο σπουδαίος μαραθωνοδρόμος Abdi Abdirahman, μέλος της ομάδας ανδρών των ΗΠΑ και επτά φορές εθνικός πρωταθλητής, ήταν εκεί και δοκίμασε ενθουσιασμένος το νέο παπούτσι - ένα θαύμα της τεχνολογίας. Κατά 19% πιο ελαφρύ από το Nike Zoom Streak 3 (ένα παπούτσι που φορούσαν οι αθλητές που κατέκτησαν την πρώτη, δεύτερη και τρίτη θέση στον Μαραθώνιο Ανδρών του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος 2011), κατασκευασμένο από νήμα χωρίς ραφές στην πάνω πλευρά, ώστε να αγκαλιάζει το πόδι ιδανικά με το μικρότερο δυνατό βάρος, και με μια σόλα που εφαρμόζει τέλεια στο πέλμα, το Nike Flyknit είναι το παπούτσι που ονειρεύονται όλοι οι μαραθωνοδρόμοι και αυτό που θα φορεθεί από τους μεγάλους αθλητές στους αγώνες της φετινής άνοιξης και, φυσικά, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το καλοκαίρι. Όπως δήλωσε και ο Mark Parker, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Nike, «το πάνω τμήμα των Nike Flyknit επαναπροσδιορίζει το concept των υποδημάτων τρεξίματος: ελαφρύ και κυριολεκτικά χωρίς ραφές, λειτουργεί σαν δεύτερο δέρμα». Ταυτόχρονα, παρουσιάστηκε και το Nike Flyknit Trainer+, ένα παπούτσι τρεξίματος για καθημερινή χρήση, το οποίο ζυγίζει 220 γραμμάρια και προσφέρει τα πλεονεκτήματα του μικρού βάρους και της τέλειας εφαρμογής της τεχνολογίας Nike Flyknit στους δρομείς όλων των επιπέδων, ακόμα και του πιο αρχάριου.

PersonalShopper Shopping List. Οι αγορές της εβδομάδας.

1

29

Market Research Camper

2

Διαγωνισμος Camper αποκλειστικα για τα παιδια! Από το Σάββατο 7/4 έως και την Τετάρτη 11/4 (εκτός Κυριακής) η Camper προσκαλεί τους μικρούς της φίλους στο Golden Hall σε ένα ειδικά διαμορφωμένο Camper for Kids Studio, στο κατάστημα της Camper στο ισόγειο. Εκεί, με έμπνευση τα χρώματα και τα σχέδια της φετινής συλλογής Kids Άνοιξη-Καλοκαίρι, τα παιδιά με τους μαρκαδόρους ή τις μπογιές θα δώσουν χρώμα και ζωή σ’ ένα χάρτινο παπούτσι. Οι δημιουργίες τους θα διακοσμήσουν το κατάστημα της Camper για τις ημέρες αυτές, ενώ την Τετάρτη 11/4, στις 18:00, επώνυμες μητέρες θα επιλέξουν 5 ζωγραφιές και οι 5 νικητές-δημιουργοί τους θα κερδίσουν από ένα συλλεκτικό backpack της σειράς Ocean Race Collection. Σε όσους επιλέξουν ένα ζευγάρι Camper for Kids για τα πασχαλινά τους δώρα η Camper χαρίζει ένα ιδιαίτερο συλλεκτικό παιδικό t-shirt! Ημερομηνίες και ώρες προσέλευσης στο Golden Hall: 7/4, 11:00-19:00, 9, 10, 11/4, 12:00-21:00. Golden Hall, Λεωφ. Κηφισίας 37Α, Μαρούσι, 210 6890903.

Etc... r ακμη

3

1. Li-LΑ-LΟ. Ζευγάρι σκουλαρίκια ελληνικού σχεδίου και κατασκευής, από τη νέα συλλογή κοσμημάτων Luxor, εμπνευσμένη από τις μυστηριακές γραμμές της Αιγύπτου. Στο δίκτυο καταστημάτων της Li-LA-LO, συνεργατών και στο www.lilalo.gr. 2. Swatch. Πράσινο φλούο ρολόι με δείχτες σε μοβ καντράν. Από τα 5 νέα μοντέλα της σειράς Άνοιξη-Καλοκαίρι 2012 Bicoloured Collection. Διαθέσιμα στα καταστήματα Swatch από 1η Απριλίου. www.swatchgroup.com.

3. Biotherm. Επαναστατική κρέμα επανασύσφιγξης Firm Corrector από το εκχύλισμα Laminaria Οchroleuca, για δέρμα με τονωμένη και σφριγηλή όψη σε μόλις 10 ημέρες.

r beν & jerry’s FREE CONE DAY από τα BEΝ & JERRY’S. Tην Τρίτη 3/4 τα απολαυστικά παγωτά Ben & Jerry’s δίνουν και φέτος το παγκόσμιο ραντεβού τους μαζί μας: το Free Cone Day! Για τέταρτη χρονιά στην Ελλάδα τα παγκοσμίως διάσημα παγωτά λένε ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στους οπαδούς τους με πολύ και δωρεάν παγωτό στα καταστήματα Ben & Jerry’s στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και στο Ηράκλειο Κρήτης.

Mπείτε στη σελίδα Βen & Jerry’s Greece στο facebook, κάνοντας like, και στο www.ben-jerry.gr για τις ώρες κεράσματος του κάθε καταστήματος. www.ben-jerry.gr

Οι σπουδαστές του ΙΕΚ ΑΚΜΗ παρευρέθηκαν στην παρουσίαση του βιβλίου Το τέλος του ευρώ, γνώρισαν τον διεθνώς καταξιωμένο Ολλανδό οικονομολόγο Johan Van Overtveldt και συνομίλησαν μαζί του για τις απόψεις του σχετικά με το τέλος του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος. www.iek-akmi.gr

τοποθετηθεί για τη συγκέντρωση ζωωτροφών. Με το «Πρόγραμμα Υιοθεσίας Pedigree®» προσφέρεται δωρεάν τροφή για 6 μήνες σε όποιον υιοθετεί έναν σκύλο από φιλοζωική οργάνωση ή καταφύγιο. Τέλος, το Pedigree® και το Whiskas®, με κάθε like στη σελίδα του Pedigree® στο facebook, προσφέρουν 1 δωρεάν γεύμα σε σκύλους και γάτες χωρίς σπίτι.

κούμεντα που αποδεικνύουν ότι από τη σύστασή του το ελληνικό κράτος διεκδικούσε την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο. Η παρουσίαση του τόμου πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Δευτέρας 19 Μαρτίου στην αίθουσα του Μουσείου Ακρόπολης.

T.T. Hellenic Ρostbank, Πεσμαζόγλου 2-6, Αθήνα, 210 3704000

r T.G.I. Friday’s

r British Council

r Holmes Place Glyfada

Αν είστε λάτρεις του καλού φαγητού και των κόμικ, το Τ.G.I. Friday’s στο Κολωνάκι είναι το ιδανικό μέρος για εσάς! Εκεί, εκτός από τις λιχουδιές του Τ.G.I. Friday’s, θα απολαύσετε την έκθεση «Kiander and Ablyss: 100% Yummy» της Βάλιας Καπάδαη ως τις 30/4. Η έκθεση διοργανώνεται στο πλαίσιο του Comicdom Con Athens 2012. T.G.I. Friday’s: Νεοφύτου Βάμβα 2, Κολωνάκι. www.friday’s.gr

r Pedigree® & Whiskas® To Pedigree® και το Whiskas® στηρίζουν τις φιλοζωικές οργανώσεις. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ζώων συνεργάστηκαν με τις μεγαλύτερες αλυσίδες σούπερ μάρκετ και πρόσφεραν δωρεάν 3,9 τόνους τροφών σε φιλοζωικές εταιρείες. Επιπλέον, έχει ξεκινήσει μια νέα πρωτοβουλία σε σούπερ μάρκετ, όπου ειδικοί «τροφοσυλλέκτες» έχουν

To Βρετανικό Συμβούλιο διοργανώνει την Έκθεση Βρετανικών Πανεπιστημίων. Η έκθεση θα πραγματοποιηθεί στο Ζάππειο, 31 Μαρτίου με 1 Απριλίου στην Αθήνα και στο Met Hotel στις 3 Απριλίου στη Θεσσαλονίκη. Εκπρόσωποι από βρετανικά πανεπιστήμια θα απαντήσουν σε ερωτήσεις του κοινού. Είσοδος ελεύθερη. Περισσότερες πληροφορίες στα τηλέφωνα: 801 500 3692 και 210 3692333 ή στο email: customerservices@ britishcouncil.gr.

r ταχυδρομικο ταμιευτηριο Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο υποστήριξε τη δημιουργία της έκδοσης Ακρόπολις των Αθηνών και την αποστολή της σε όλα τα σχολεία και τις βιβλιοθήκες ανά την Ελλάδα. Η έκδοση είναι παραγωγή του εκδοτικού οίκου Αλήθεια, σε συνεργασία με τα Γενικά Αρχεία του Κράτους. Πρόκειται για 21 αρχειακά τεκμήρια-ντο-

Από την 1η Απριλίου το Holmes Place Glyfada θα είναι γεγονός σε έναν υπερσύγχρονο χώρο μοντέρνας αισθητικής που θα περιλαμβάνει: θερμαινόμενη πισίνα 25 μέτρων, nutrition center, jacuzzi area, spa, indoor & outdoor café-restaurant, roof garden και άνετο πάρκινγκ. Γραφτείτε τώρα μέλη με 18% έκπτωση. www.holmesplace.gr

r Παρασκευh στην Αθhνα Η Wind συμμετέχει ενεργά στην πρωτοβουλία του Εμπορικού Συλλόγου Αθηνών «Παρασκευή στην Αθήνα» και καλεί τους καταναλωτές να προσέλθουν στα καταστήματά της και να επωφεληθούν από τις προσφορές στην κινητή και σταθερή τηλεφωνία, κάθε Παρασκευή μέχρι και τις 6/4. Για περισσότερες πληροφορίες www.athensfridays.gr και www. wind.gr.

30

29.03-04.04.2012 Μιχάλης Μιχαήλ

Indahood Ιστορίες από τη γειτονιά

Στέργια Κάββαλου Μαρούσι, Εμπιστευτικό. ● Μένω σε ένα ισόγειο διαμέρισμα στο Μαρούσι. Το ντελίβερι δυσκολεύεται να με βρει γιατί ο δρόμος είναι αδιέξοδος και ούτε αριθμό έχω ούτε κουδούνι. Κάθε φορά πρέπει να πεις «μετά τα φανάρια των Μελισσίων, στο πρώτο στενό δεξιά». Αυτό σημαίνει απόλυτη ησυχία (κι ας βρίσκομαι κάθετα στην Κηφισίας) και ψευδαίσθηση φύσης, αφού δίπλα μου είναι το Κτήμα Συγγρού, το «δασάκι», όπως το λέμε. Άμα ήταν κανονικό δάσος, θα ήμουν σχεδόν ευτυχισμένη. ● Όταν η νύχτα είναι ζεστή, πηγαίνω στο δημοτικό πίσω από το σπίτι μου και κάθομαι στο γήπεδο του μπάσκετ. Όταν και η μέρα είναι ζεστή, ανεβαίνουμε με τους φρέντο ανά χείρας στην παλιά δεξαμενή που είναι χαμένη κάπου στο Κτήμα, τη νομίζουμε πισίνα και κάνουμε τα δεκαπεντάχρονα.

Κάνοντας δίαιτα Τρίτη 27/3 Έχασα κάθε αίσθηση της γεύσης. Τα φαγητά δεν είναι πια φαγητά, είναι απλώς μια ύλη που βάζεις στο στόμα, μασάς, καταπίνεις, σου προκαλεί έναν κορεσμό. Κάπως θες να πας για ύπνο μετά. Την Παρασκευή, που χάλασα τη δίαιτα, ήταν όμορφα: είδαμε φίλους που είχαμε καιρό να δούμε, έφαγα και ήπια. Ό,τι ήρθε στο τραπέζι ήταν αριστούργημα. Και το κρασί. Δεν συγκράτησα την ετικέτα, ήταν όμως σαν νέκταρ. Πάλι δεν έμεινε τίποτα. Άρχισα να χάνω την αίσθηση αυτή που με διακατείχε κάθε φορά που έτρωγα κάτι ωραίο. Όσοι είναι καλοφαγάδες εδώ πέρα ξέρουν τι εννοώ. Στην αρχή όλα συντελούνται στη γλώσσα: οι γεύσεις, η θερμοκρασία, η υφή. Από εκεί στέλνονται χιλιάδες μηνύματα. Η οσμή έχει ήδη κάνει τη δουλειά της, οι εικόνες έχουν αρχίσει ήδη να περνάνε μπροστά σου σαν ένα μαγικό σινεμά γεμάτο χρώματα, παλιές αναμνήσεις και καινούργιες ιδέες. Κάθε μπουκιά που παίρνεις από ένα νόστιμο πιάτο είναι ένα πανηγύρι στο μυαλό. Τουλάχιστον για μένα έτσι ήταν. Τώρα, τίποτα. Ελπίζω να μην έγινε καμιά ζημιά και να έχασα το ενδιαφέρον μου! Η μεγαλύτερη πλάκα και τραγωδία μαζί αυτής της ιστορίας είναι όταν κάποιος που ξέρει να μαγειρεύει λίγο καλύτερα πάει να φτιάξει αυτές τις συνταγές που δίνουν κάποιες δίαιτες. Τις προάλλες έφτιαξα μια κρέμα custard με άπαχο γάλα και ασπαρτάμη. Τι να λέμε! Ούτε να την περιγράψω δεν θέλω. Παρ’ όλα αυτά, την έφαγα, ήταν ένα αίσχος. Χτες αποπειράθηκα να φτιάξω ένα ψωμί χωρίς αλεύρι, με γιαούρτι, αυγά, λίγες νιφάδες βρώμης και μαγιά. Σχεδόν εξερράγη μέσα στον φούρνο. Είκοσι χρόνια φουρνίζω ψωμιά, τέτοιο πράγμα δεν έχω ξαναδεί στη ζωή μου. Δεν υπάρχει σωτηρία για τον μάγειρα, σκέφτομαι. Πάντα με love handles θα πηγαίνει για μπάνιο. Παράλληλα με την τραγωδία που περιγράφω, βρήκα κι

έναν ανακουφιστικό τρόπο να επιβιώσω από αυτό το βίαιο διατροφικά και γαστρονομικά διάστημα. Αφού δεν τρώω, ας βλέπω και ας διαβάζω τουλάχιστον! Παρακολουθώ εκπομπές μαγειρικής στο YouTube με τις ώρες. Φοράω τ’ ακουστικά και ακούω τους ήχους από τα κατσαρολικά, τη μουσική που παράγουν οι τροφές όταν ακουμπούν το καυτό λάδι ή όταν σιγοβράζουν καλυμμένες με τον πιο παχύ και αρωματισμένο καπνό. Κοιτάω τα έμπειρα χέρια των σεφ να φιλετάρουν ψάρια και ν’ ανοίγουν ζύμες στον αέρα. Κοιτάω σαν μαγεμένος τη Μάρθα Στιούαρτ να καλύπτει με frosting ένα κέικ καρότου και να δημιουργεί με τη σπάτουλα αυτά τα συννεφάκια από κρέμα. Στα βιβλία, πάλι, το παίζω πιο σοβαρός και παλεύω να μελετήσω τις πιο δύσκολες συνταγές οραματιζόμενος ένα μεγάλο τραπέζι που θα κάνω για να γιορτάσω την είσοδό μου στον χώρο των αδύνατων. Διαβάζω και ξαναδιαβάζω, σκέφτομαι υλικά και σκεύη. Προχθές έκανα μια λίστα με εργαλεία που θα χρειαστούν για να γίνουν όλα αυτά και, δυστυχώς, έπεσα και πάνω στο Pacojet, τη μηχανή που κάνει θαύματα στις κουζίνες των σεφ και κοστίζει πολλές χιλιάδες δολάρια. Πριν μάθω την τιμή, σκέφτηκα για δυο-τρία λεπτά τι παγωτό φιστίκι θα έφτιαχνα με αυτό το θαύμα. Μετά είδα την τιμή και συνήλθα. Πάντως, στο μυαλό μου είμαι οργανωμένος στο φουλ! Στο μυαλό όλα τα τραπέζια του κόσμου. Στην πραγματικότητα, τίποτα. Μάλλον τρελάθηκα. Η στέρηση υδατάνθρακα με έχει τρελάνει. Μπαίνω και σε κάτι φόρουμ με κόσμο που είναι σε δίαιτα και μοιράζεται τις σκέψεις του και τις αγωνίες του γι’ αυτό το πράγμα. Έχω πετύχει και κάτι ανορεκτικά κοριτσάκια που δηλώνουν πως έχουν να φάνε υδατάνθρακα από το 2005. Τις τρολάρω, όποτε τις πετυχαίνω. Τους λέω να φύγουν να μας αφήσουν στον πόνο μας κ.λπ. Προχθές μπήκε ένα υπέρβαρο κορίτσι κι έγραψε τα εξής: «Γεια σας. Είμαι η τάδε από τη Μινεσότα. Είμαι δεκαοκτώ χρόνων και υπέρβαρη. Ντρέπομαι τόσο για τον εαυτό μου, που δεν βγαίνω από το σπίτι μου. Απέκτησα βιονική ακοή και ακούω όλα τα κακόβουλα σχόλια που λένε πίσω από την πλάτη μου. Όποτε ακούω αυτόν το φρικτό ψιθυριστό ήχο σαν σύρσιμο οχιάς, κουβέντες πικρόχολες για μένα, θέλω ν’ ανοίξει η γη να με καταπιεί. Έχω βαρεθεί τη ζωή μου. Βοηθήστε με. Πιστεύετε πως μπορώ να τα καταφέρω; Υπάρχει ένα αγόρι που συμπαθώ και θέλω να με βγάλει έξω. Να τα φτιάξουμε. Λέτε να τα καταφέρω;». Της έστειλα απαντητικό. Πρώτη φορά το έκανα. Της είπα να κάνει κουράγιο και να μην ανησυχεί, θα τα καταφέρει. Ελπίζω. Σας φιλώ. michalis@lifo.gr

● Τον Δεκαπενταύγουστο γίνεται μεγάλο πανηγύρι. Η Μητροπόλεως και η Βασιλίσσης Σοφίας γεμίζουν πλαστικά πράγματα. Οι παππούδες αγοράζουν «ευλόγησον» εικονίτσες, οι γιαγιάδες φτηνά σεντόνια, οι νοικοκυρές γκατζετάκια κουζίνας, οι άντρες νησιωτικολαϊκές κασέτες, οι έφηβες κόρες φλούο μανό του ενός ευρώ και οι έφηβοι κρυφά δωράκια για τις σχολικές τους αγάπες. Εγώ και τα παιδιά κολλάμε με φούξια παιχνίδια και ξεχασμένες Μπάρμπι. Πέρυσι αγόρασα ένα χελωνάκι που το έβγαλα Μάκη. Πέθανε πάνω στον μήνα. ● Όταν κάναμε κοπάνα από το σχολείο, πηγαίναμε για καφέ στην Blueprint. Θα φταίει η οικειότητα που δημιουργεί το ξύλο, γιατί ακόμα εκεί πάμε. Για το Αpple Μartini μας έχουμε αποκλειστική συνεργασία με το Jolie Mome. Για γλυκό μόνο στο Πανόραμα. Όπου γλυκό, βλέπε cheesecake, τούρτα καραμέλα και τρίγωνα Θεσσαλονίκης. Για κουλούρι Θεσσαλονίκης, επίσης μόνο, στον Παραδοσιακό της πλατείας Κασταλίας. ● Τα Σάββατα έντυνα τον εαυτό μου και τουλάχιστον άλλη μία συνένοχο με μητρικά ρούχα, τακούνια και κοσμήματα και κατεβαίναμε στο αποκάτω βιντεοκλάμπ με Fanta στο χέρι, πιστεύοντας ότι πάμε σε αληθινό κλαμπ. Τα Χριστούγεννα, κάτω από την πολυκατοικία, ανεβάζαμε παράσταση με θέμα τη Γέννηση. Οι γονείς τουρτούριζαν από το υπαίθριο θέαμα. Έκανα και την Παναγία και τον άγγελο και τα ρούχα. Τα καλοκαίρια παίζαμε την «ανάποδη υπηρέτρια», που ήταν και το μεγαλύτερο σουξέ μας. Το εισιτήριο έκανε 100 δραχμές. Έτρωγα τις εισπράξεις στο διπλανό ζαχαροπλαστείο, σε πακοτίνια, τσίχλες τσιγάρο και παγωτό μόκα. ● Κάποτε υπήρχε ένας τύπος που ζωγράφιζε κάτι υπέροχους μοβ εξωγήινους έξω από κάθε νεόκτιστο. Μόνο στο δικό μου δεν είχε έρθει. Αν ακούει, παρακαλείται όπως με επισκεφτεί. ● Η «Καλημέρα» του Νίκου Παπάζογλου ταιριάζει πολύ στη γειτονιά μου, γιατί πάει να γίνει κυρία των βορείων προαστίων, αλλά δεν της βγαίνει. Το τραγούδι τελειώνει με τους στίχους: «Μα φτάνω στην εξώπορτα, κοιτάζω στον καθρέφτη κι αντί να ρίξω μια μπουνιά, χαμογελώ στον ψεύτη». ● Δίπλα από το ΙΚΑ υπάρχει η έπαυλη Κουβέλου. Αυτό που λίγοι ξέρουν είναι ότι το ερειπωμένο για χρόνια κτίριο, που ανήκει στην Εκκλησία, είναι πλέον ένας «ελεύθερος κοινωνικός χώρος». Κοινώς, έχει και το Μαρούσι κατάληψη.

H Στέργια Κάββαλου είναι συγγραφέας. Η συλλογή διηγημάτων «Αλτσχάιμερ Trance» και το αφήγημα «Αρνητικό 13» κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Τετράγωνο, ενώ τα παραμύθια «Η κόκκινη πινέζα» και το «Μπλε Τριαντάφυλλο» κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ιπτάμενο Κάστρο. Πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ηριδανός σε μετάφρασή της το μοναδικό θεατρικό έργο του Ζαν Ζακ Ρουσσώ «Νάρκισσος (ο εραστής του εαυτού του)». Από τον Δημήτρη Κυριαζή

TheWeek κινηματογράφος . . . 32

μαρτιοσ-απριλιοσ δ τ τ π π σ κ 26 27 28 29 30 31 01 02 03 04 05 06 07 08

θεατρο . . . 35 | eikaστικα . . . 36 | bγεσ εξω επιτελουσ . . . 38

Ο σεναριογράφος Κάρολος Ντίκενς

Ο επιμελητής του αφιερώματος «Ο Ντίκενς στον κινηματογράφο» Μάικλ Ίτον μιλά στη Βένα Γεωργακοπούλου για τον πιο διασκευασμένο συγγραφέα στην ιστορία του κινηματογράφου.

ο Dickens or not to Dickens; Ιδού η ερώτηση που βασανίζει πολλούς Βρετανούς από τη στιγμή που σύσσωμο το έθνος άρχισε να γιορτάζει με πάθος και πρωτοτυπία τα γενέθλια του μεγάλου συγγραφέα. Ο Κάρολος Ντίκενς, αν ζούσε, στις 7 Φεβρουαρίου του 2012 θα γινόταν 200 χρόνων. Κι εδώ που τα λέμε, του χρώσταγε ο καλός Θεούλης μέρες, γιατί όταν αποχαιρέτησε τον κόσμο πλήρης δόξας ήταν μόνο 58 χρόνων. Ζητούμενο, φυσικά, του εορτασμού είναι να έρθουν σε πρώτο πλάνο τα βιβλία του Ντίκενς - άλλωστε, η Κλερ Τόμαλιν, συγγραφέας της νέας, καταπληκτικής βιογραφίας Charles Dickens: A Life, κατηγόρησε τα εγγλεζάκια ότι είναι ανίκανα να συγκεντρωθούν αρκετά ώστε να διαβάσουν έστω και ένα μόνο. Αντίθετα, θάλλει και ανθεί η μεταφορά τους σε μια οθόνη (μεγάλη ή μικρή), κάτι που μάλλον δεν θα ενοχλούσε και τόσο τον Ντίκενς. Είναι πασίγνωστο το πάθος του για το θέατρο: πήγαινε κάθε βράδυ, ενώ μάταια προσπάθησε στα νιάτα του να γίνει ηθοποιός. Ενώ, λοιπόν, νέα σίριαλ και ταινίες αναμένονται (ο Μάικ Νιούελ ετοιμάζει τις Μεγάλες Προσδοκίες), το Βritish Film Institute οργάνωσε στην έδρα του, στη South Bank, τη μαραθώνια ρετροσπεκτίβα «Dickens on Film and TV», για να αποδείξει ότι με τόσες ταινίες -πάνω από 400- δεν είναι απλώς ο πιο διασκευασμένος συγγραφέας αλλά και ένας από τους «πατέρες» του σύγχρονου σινεμά. Το είχε πρωτοπεί ο Αϊζενστάιν, αλλά συμφωνούν μαζί του απολύτως οι δυο επιμελητές του αφιερώματος, ο σεναριογράφος και συγγραφέας Μάικλ Ίτον και ο διευθυντής του Film London Έντριαν Γούτον. Μια και χάρη στο Bρετανικό Συμβούλιο μέρος της ρετροσπεκτίβας του

Τ

BFI μεταφέρεται στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος (29 Μαρτίου έως 3 Απριλίου) -από σπάνιες ταινίες του βωβού μέχρι σύγχρονες-, είπαμε να κάνουμε λίγες ερωτήσεις στον Μάικλ Ίτον την ώρα που ετοίμαζε τις βαλίτσες του για να έρθει στην Αθήνα. Παρέα με τον έτερο συνεπιμελητή θα πάρουν μέρος σε συζήτηση στρογγυλής τραπέζης. Μήπως ο Ντίκενς εξακολουθεί και σήμερα να είναι λογοτεχνικός μύθος, όχι χάρη στα βιβλία του αλλά λόγω των ταινιών και των σίριαλ που βασίζονται σε αυτά; Τα μυθιστορήματά του πάντα διασκευάζονταν, πριν τα ολοκληρώσει καλά καλά, όχι μόνο για το θέατρο αλλά ακόμα και από τον ίδιο, για τις περίφημες περιοδείες ανάγνωσης που έκανε - ήταν ο «εφευρέτης» του οne-man show. Έτσι, ακόμα και τον 19ο αιώνα, πολλοί πρωτογνώριζαν τις ιστορίες και τους χαρακτήρες του μέσα από διασκευές. Κι εγώ, άλλωστε, μέσα από τηλεοπτικές σειρές και κόμικ τον ανακάλυψα. Όμως, όσο καλές κι αν είναι οι τηλεοπτικές, κινηματογραφικές και ραδιοφωνικές εκδοχές (έχω κάνει κάμποσες τέτοιες), ποτέ δεν θα μπορέσουν ν’ αντικαταστήσουν την ανάγνωση των ίδιων των βιβλίων. Είναι τόσο σπουδαίος συγγραφέας… Κάθε φορά που τον διαβάζεις ανακαλύπτεις κάτι καινούργιο! Πρόλαβε, άραγε, να δει κάποιες από τις ιστορίες του να προβάλλονται σε μαγικό φανό; Ωραία ερώτηση. Στη διάρκεια των ευτυχισμένων παιδικών του χρόνων, πριν φυλακιστεί ο πατέρας του για χρέη και ο ίδιος αναγκαστεί να δουλέψει στο εργοστάσιο βερνικιών, έπαιζε μ’ έναν φίλο του που είχε μαγικό φανό. Αργότερα πρέπει να απέκτησε έναν και να τον χρησιμοποίησε στις παραστάσεις που έστηνε για την οικογένειά του. Ο μαγικός Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ 34

32

Κινηματογραφοσ Η ταινiα της εβδομaδας

απο τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο

νεεσ ταινιεσ

ΕΞΩΤΙΚΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΜΑΡΙΓΚΟΛΝΤ The best exotic Μarigold Ηotel

Άθικτοι Intouchables

Σκηνοθεσία: Ερίκ Τολεντανό, Ολιβιέ Νακάς Πρωταγωνιστούν: Φρανσουά Κλιζέ, Ομάρ Σι Το σενάριο βασίζεται στην πραγματική ιστορία του Φιλίπ, ενός δισεκατομμυριούχου αριστοκράτη ο οποίος, έχοντας μείνει καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι μετά από ένα ατύχημα με αλεξίπτωτο, επιλέγει για βοηθό του στην καθημερινότητα τον Ντρις, τον πιο απρόσμενο υποψήφιο, έναν πρόσφατα αποφυλακισμένο μαύρο νεαρό από τις φτωχές συνοικίες στα προάστια του Παρισιού. Δυο διαφορετικοί κόσμοι συναντιούνται και, παρ’ όλες τις διαφορές τους, οι πρωταγωνιστές μοιράζονται μια αληθινή φιλία, κωμική και δυνατή, χαρίζοντας γέλιο αλλά και γνήσια συγκίνηση, με ένα θέμα που εκ πρώτης όψεως μόνο αστείο δεν φαντάζει.

Η δραματική κωμωδία Άθικτοι επιδοκιμάστηκε μαζικά από το γαλλικό κοινό που συνέρρευσε, κάνοντας σχεδόν ρεκόρ 20 εκατομμυρίων θεατών. Μιλάμε, λοιπόν, για ένα φαινόμενο που δικαιολογείται από την ισορροπημένη σχέση του αριστοκρατικού λευκού με τον λαϊκό μαύρο, σε μια κοινωνία που προφανώς η ταξική διαφορά δεν έχει καταλαγιάσει, αλλά τα πράγματα έχουν ωριμάσει αρκετά ώστε η υποβόσκουσα ρατσιστική αντιπαράθεση να μη φαντάζει εξωγήινη ή μονοδιάστατα οργισμένη. Βασισμένος στον γαλλικό ανθρωπισμό, ο Φιλίπ είναι ένας γενικά ευγενικός άνθρωπος που από διαίσθηση προσλαμβάνει τον Ντρις, έναν επιπόλαιο νέο που θέλει να βγάλει εύκολα χρήματα, παριστάνοντας τον νοσοκόμο. Οι δυο σκηνοθέτες ξέρουν από κωμωδία και δεν βιάζονται. Τους ενδιαφέρει η σύγκλιση των δυο κόσμων μέσα από το σταδιακό ξεδίπλωμα των βιωμάτων των Φιλίπ και Ντρις: για ποιον λόγο ο ένας είναι ουσιαστικά παραιτημένος και ο άλλος τόσο συγκρατημένος. Εκτός από την καταγωγή τους, συνεπώς την άνεση και την αγωνία, που αντίστοιχα τους προσδίδει, το ενδιαφέρον στην ταινία είναι ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζονται, συγκρούονται, κακιώνουν, ρίχνουν τις άμυνές τους και τα ξαναβρίσκουν κι εντοπίζουν κάτι βαθύτερο από τον προδιαγεγραμμένο ρόλο τους. Τα άφθονα εισιτήρια επίσης δικαιολογούνται από τον τρυφερό προσδιορισμό δύο συμβόλων της Γαλλίας σε μια περιστασιακά συμβιωτική κατάσταση, που χαρακτηρίζεται από εφηβική συνωμοτικότητα και ζαβολιάρικο πνεύμα. Ο πολυλογάς στην ταινία Ομάρ Σι έκανε την έκπληξη, «κλέβοντας» το Σεζάρ ανδρικής ερμηνείας από τον Ζαν Ντιζαρντέν - το μόνο βραβείο που δεν κατέληξε στα χέρια του πρωταγωνιστή του άλαλου Artist. Κάτι ανάμεσα στον Έντι Μέρφι και τους κλασικούς Γάλλους κωμικούς, ο Σι δίνει ενέργεια εκεί που ο Κλιζέ μαεστρικά φρενάρει την ταινία για να υπονοήσει την τραγωδία της ακινησίας σε έναν άνθρωπο που τα έχει όλα, αλλά δεν μπορεί να τα γευτεί όπως επιθυμεί.

INTEAL-ABANA-ΓΑΛΑΞΙΑΣ 1-ΔΙΑΝΑ -ΑΤΤΑΛΟΣ-ΧΟΛΑΡΓΟΣ-VILLAGE MALL 12 , 14- VILLAGE RENTH 12-VILLAGE FALIRO 3-VILLAGE PAGRATI 3-ODEN KOSMOPOLIS

Σκηνοθεσία: Τζον Μάντεν Πρωταγωνιστούν: Τζούντι Ντεντς, Μάγκι Σμιθ, Τομ Γουίλκινσον, Μπιλ Νάι Ένα γκρουπ Βρετανών συνταξιούχων αποφασίζει να «επενδύσει» τη σύνταξή του στη λιγότερο ακριβή και φαινομενικά εξωτική Ινδία. Έχοντας δελεαστεί από διαφημίσεις για το πρόσφατα ανακαινισμένο ξενοδοχείο Marigold κι έχοντας οραματιστεί μια άνετη ζωή, φτάνουν εκεί και ανακαλύπτουν ότι το ξενοδοχείο αποτελεί πλέον μια «σκιά του εαυτού του». Αν και το νέο τους περιβάλλον είναι λιγότερο πολυτελές απ’ ό,τι περίμεναν, όλοι αλλάζουν για πάντα μέσα από τις κοινές τους εμπειρίες, ανακαλύπτοντας πως η ζωή και ο έρωτας μπορούν να ξεκινήσουν από την αρχή, όταν αφήνεις πίσω το παρελθόν. Σε μια έξυπνη ανατροπή του αναμενόμενου δράματος της κλισέ (αλλά και τόσο πετυχημένης) κινηματογραφικής σχέσης μεταξύ αλαζόνων αποικιοκρατών Άγγλων και πρόθυμων, σκλαβωμένων Ινδών, το Εξωτικό Ξενοδοχείο Μάριγκολντ του Τζον Μάντεν προσφέρει μια σπουδή πολλών χαρακτήρων σε στυλ τηλεοπτικής δραματικής κομεντί με κινηματογραφική πλοκή, διατηρώντας πάντα τη βρετανική ματιά. Οι ένοικοι του καμουφλαρισμένου οίκου ευγηρίας καλύπτουν ένα δειγματοληπτικό, δραματουργικά ικανοποιητικό φάσμα: δύο χήρες με διαφορετική στάση ζωής, ένας ομοφυλόφιλος δικαστής που ψάχνει τον εραστή της νιότης του, μια άρ-

ρωστη ρατσίστρια, ένα ζευγάρι που φαγώνεται, ένας σιτεμένος ερωτύλος αλλά και ο νεαρός διευθυντής του ξενοδοχείου (ο Ντεβ Πατέλ) που καταπιέζεται από τη δεσποτική και παραδοσιακή μάνα του. Οι συνταξιούχοι δεν έχουν μέλλον στο βρετανικό σύστημα «απόσυρσης». Άλλοι παθαίνουν αλλεργία στη χώρα, ενώ μερικοί από αυτούς αγκαλιάζουν τα χρώματα και τις μυρωδιές, αυτό που ο Τομ Γουίλκινσον στην ταινία πολύ σωστά λέει, ότι «οι Ινδοί θεωρούν τη ζωή προνόμιο και όχι δικαίωμα». Σε ένα φιλόξενο αχούρι κάπου στην Τζαϊπούρ, το πολύβουο κέντρο του Ρατζαστάν, όπου η τεχνολογία φυτρώνει μέσα από την αιώνια σκόνη, οι πρώην κατακτητές μιας αχανούς χώρας οφείλουν να κολυμπήσουν, ο καθένας με ξεχωριστό τρόπο, μαζί με το κύμα, αλλιώς θα πνιγούν. Χωρίς ουσιαστική επιλογή επιστροφής στη χώρα τους, αντιλαμβάνονται διαφορετικά τις δυνατότητες και κυρίως τη δύναμη του χρόνου, σε πείσμα της κοινωνίας που τους έθεσε στο παραγωγικό περιθώριο. Σαφώς ανώτερο από το σκόρπιο Eat, Pray, Love, το Εξωτικό Ξενοδοχείο με σήμα τη μαργαρίτα δεν νομίζω πως πασχίζει να κρύψει την επιδερμική προσέγγιση στο θέμα. Με τη δύναμη των πρωταγωνιστών, ιδίως της Ντεντς, του Γουίλκινσον και του Νάι, αποφεύγει τις οφθαλμοφανείς τουριστικές παγίδες, σαν ένα καλοστημένο sitcom για ταξιδιώτες με καρδιά.

ODEON ΕΜΠΑΣΣΥ-ΔΑΝΑΟΣ 1-ΚΗΦΙΣΙΑ CINEMAX 1-ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ-ΑΤΛΑΝΤΙΣ 1-ODEON ΓΛΥΦΑΔΑ 1-ODEON KOSMOPOLIS 8-ODEON STARCITY 5-STER ΙΛΙΟΝ 6-VILLAGE MALL 3-VILLAGE ΦΑΛΗΡΟ 2

ΟΧΙ ΠΙΑ ΦΟΒΟΣ Σκηνοθεσία: Μουράντ Μπεν Τσέικ Μετά την αυτοπυρπόληση του πλανόδιου πωλητή Μοχάμεντ

Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό

Μπουαζίζι στην πόλη Σιντί Μπουζίντ, ο λαός της Τυνησίας ξεκίνησε μια επανάσταση που θα έδινε τέλος στην 24χρονη δικτατορία του προέδρου Μπεν Άλι και θα πυροδοτούσε εξεγέρσεις στον αραβικό κόσμο, που κωδικοποιήθηκαν ως «αραβική άνοιξη». Το ντοκιμαντέρ του Τσέικ καταγράφει την εξέγερση από την αρχή, δίνοντας βάρος στον ρόλο των κοινωνικών δικτύων, σε χαρακτήρες αιχμής, σε πολλές συνεντεύξεις και πλάνα από διαδηλώσεις και μαζικές διαμαρτυρίες. Στρατευμένη τεκμηρίωση με σαφή στόχο - ήδη σημαντικό αρχειακό υλικό.

τους Κρόνου, πατέρα των επί μακρόν κυρίαρχων αδερφών, Δία, Άδη (Φάινς) και Ποσειδώνα (Ντάνι Χάστον).

ΑΑΒΟΡΑ-CAPITOL

Σκηνοθεσία: Πάβελ Παβλικόφσκι Πρωταγωνιστούν: Κριστίν Σκοτ Τόμας, Ίθαν Χοκ, Τζοάνα Κούλιγκ, Σαμίρ Γκουέσμι, Ντελφίν Σουίγιο

Η οργή των Τιτάνων Wrath of the Titans Σκηνοθεσία: Τζόναθαν Λίμπεσμαν Πρωταγωνιστούν: Σαμ Γουόρδινγκτον, Ρέιφ Φάινς, Λίαμ Νίσον, Έντγκαρ Ραμίρεζ, Ντάνι Χιούστον, Ρόζαμουντ Πάικ, Μπιλ Νάι, Τόμπι Κέμπελ Μία δεκαετία μετά την ηρωική του νίκη επί του τερατώδους Κράκεν, ο Περσέας (Γουόρδινγκτον) -ο ημίθεος γιος του Δία (Νίσον)- προσπαθεί να ζήσει μια ήσυχη ζωή ως ψαράς σ’ ένα μικρό χωριό, έχοντας αναλάβει την πλήρη φροντίδα του μονάκριβου δεκάχρονου γιου του Ήλιου. Αυτό που δεν γνωρίζει ο Περσέας, όμως, είναι ότι έχει ξεσπάσει μια τεράστια μάχη επιβολής ανάμεσα στους θεούς, που πρόκειται πολύ σύντομα να απειλήσει την ειδυλλιακή ζωή του. Επικίνδυνα αποδυναμωμένοι από την έλλειψη πίστης της ανθρωπότητας, οι θεοί αρχίζουν να χάνουν όχι μόνο την αθανασία τους αλλά και τον έλεγχο επί των φυλακισμένων Τιτάνων και του τρομερού αρχηγού

VILLAGE MALL-VILLAGE PARKVILLAGE ΠΑΓΚΡΑΤΙ-VILLAGE ΑΓ.ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ-VILLAGE ΦΑΛΗΡΟ-ODEON KOSMOPOLIS -ODEON STARCITY-STER ΙΛΙΟΝ-CINEPOLIS ΓΛΥΦΑΔΑ 1, 2-ΝΑΝΑ 2, 3, 4-ΑΕΛΛΩ 1, 2, 4 -3 ΑΣΤΕΡΙΑ 1 -ΑΙΓΛΗ 1 -ΑΘΗΝΑΙΟΝ 2 -ΦΟΙΒΟΣ-ΣΠΟΡΤΙΓΚ 1-ΕΤΟΥΑΛ

Η Γυναίκα του Πέμπτου The Woman in the Fifth

Ικανοποιητικό Μέτριο p

Κακό

Ο Αμερικανός συγγραφέας Τομ Ρικς (Ίθαν Χοκ) έρχεται στο Παρίσι αποφασισμένος να διεκδικήσει την παλιά του ζωή και να ξανακερδίσει την αγάπη της γυναίκας και της κόρης του. Τα πράγματα, ωστόσο, δεν πηγαίνουν όπως θα ήθελε και καταλήγει σε ένα υποβαθμισμένο ξενοδοχείο των προαστίων, αναγκασμένος να δουλεύει ως νυχτοφύλακας για να κερδίσει τα προς το ζην. Τότε γνωρίζει τη Μάργκιτ (Κριστίν Σκοτ Τόμας), μια όμορφη αλλά μυστηριώδη ξένη. Η έντονη και παθιασμένη σχέση τους, όμως, δείχνει να πυροδοτεί μια σειρά από ανεξήγητα γεγονότα, σαν να υπάρχει μια σκοτεινή δύναμη που ελέγχει ολόκληρη τη ζωή του. ΟΠΕΡΑ 1 -ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 4-ΚΗΦΙΣΙΑ CINEMAX 2-ΝΙΡΒΑΝΑ -ODEON ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ 7

34

κινηματογράφος Ο σεναριογράφος Κάρολος Ντίκενς Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ 31

φανός απέκτησε γι’ αυτόν μεγάλη σημασία, έγινε μια μεταφορά για τον τρόπο που λειτουργούν το μυαλό και η μνήμη. Για παράδειγμα, λέει ότι το Λονδίνο είναι σαν ένα θέαμα για μαγικό φανό, κάτι που δείχνει τον οπτικό τρόπο με τον οποίο αντιμετώπιζε τον κόσμο. Αλλά είδε, άραγε, ποτέ τα πολλά σετ για μαγικούς φανούς που βασίστηκαν στα βιβλία του; Πραγματικά, δεν ξέρω. Είχαν μεγάλη εμπορική επιτυχία στις αρχές του 20ού αιώνα. Ήταν δύσκολη δουλειά το στήσιμο της ρετροσπεκτίβας του BFI; Δοκιμάσατε κάποια προσωπική συγκίνηση ή αποκάλυψη; Yπήρχε τόσο υλικό, που θα μπορούσαν να προβληθούν διπλάσιες ταινίες. Προσωπικά, δεν έχω δει ακόμα μερικές από τις βωβές. Έχουν γυριστεί περίπου 100 και μόνο το ένα τρίτο σώζεται. Αρκετές άλλες είναι διασκορπισμένες σε αρχεία ανά τον κόσμο, συχνά σε κακή κατάσταση, που εμποδίζει την προβολή τους. Επίσης, δεν διασώθηκαν πολλά σίριαλ, κάτι που είναι μεγάλη ντροπή. Θυμάμαι ακόμα τι αποκάλυψη ήταν για μένα τα 13 επεισόδια του «Barnaby Rudge» που έβλεπα τη δεκαετία του ’60 - καλοφτιαγμένα και με ελάχιστα χρήματα. Τη μεγαλύτερη, όμως, ανακάλυψη έκανε πρόσφατα η φίλη μου Μπραϊόνι Ντίξον, επιμελήτρια Βωβού Κινηματογράφου στο British Film Institute. Βρήκε στα αρχεία του το διάρκειας ενός λεπτού The death of poor joe που βασίζεται σε σκηνή από τον Zοφερό Οίκο. Γυρίστηκε μεταξύ 1899 και 1901, κάτι που το κάνει το αρχαιότερο σωσμένο φιλμ του Ντίκενς.

αιθουσεσ

αθήνααμπελοκηποιγκαζι-θησείονεάπολη ΑΑΒΟΡΑ

Ιπποκράτους 180, Νεάπολη, 2106423271. Shame Πεμ-Τετ 20:30, 22:30. No more fear ΠεμΤετ 18:45

ΑΘΗΝΑΙΟΝ

ΝΙΡΒΑΝΑ Cinemax Cyta

Λεωφόρος Αλεξάνδρας 192, Αμπελόκηποι, 2106469398. Η γυναίκα του πέμπτου Πεμ-Τετ 18:30, 20:30, 22:30

ODEON ΟΠΕΡΑ

Ακαδημίας 57, Αθήνα, 2106786000. ÜΑίθουσα 1: Η γυναίκα του πέμπτου Πεμ-Τετ 18:10, 20:15, 22:20. ÜΑίθουσα 2: Δεμένη κόκκινη κλωστή ΠεμΤετ 18:00, 20:05, 22:30

ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ - ΛΑΪΣ

Βασιλισσης Σοφίας 124, Αμπελόκηποι, 2107782122. ÜΑίθουσα 1:Δεσμά αίματος Πεμ-Τετ 18:10, 20:10, 22:10. ÜΑίθουσα 2: Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί Σαβ-Κυρ 16:30 3D. Η οργή των Τιτάνων Πεμ-Τετ 18:30 3D, 20:30 3D, 22:40 3D

Ιερά Οδός 48 & Μεγάλου Αλεξάνδρου 134-136, 2103609695-www.tainiothiki.gr ÜÜΑίθουσα 1: Ο Ντίκενς στο κινηματογράφο ÜΑίθουσα 2: Πρώτη ύλη Πεμ-Τετ 19:00, 20:15, 22:30

ΑΣΤΟΡ HOLLYWOOD 3D

ΤΙΤΑΝΙΑ Cinemax

Σταδίου 28, Αθήνα, 2103310820.

Hugo Πεμ-Τετ 17:10 3D, 19:40 3D, 22:00 3D

ΑΣΤΥ

Κοραή 4, Αθήνα, 2103221925 The Artist Πεμ-Τετ 19:00, 22:35. Το λιμάνι της Χάβρης Πεμ-Τετ 17:20, 20:50

ΓΑΛΑΞΙΑΣ 3D Digital

Μεσογείων 6, Αμπελόκηποι, 2107773319. ÜΑίθουσα 1: Άθικτοι Πεμ-Τετ 18:20, 20:30,

Πανεπιστημίου & Θεμιστοκλέους 5, Αθήνα, 2103811147. Ενας χωρισμός Πεμ-Τετ 17:40, 20:00, 22:20

αργυρούπολη αγιος δημήτριος - δάφνη ΑΤΛΑΝΤΙΣ 3D DIGITAL

Λεωφόρος Βουλιαγμένης 245, Πλατεία Καλογήρων, Δάφνη, 2109711511. ÜΑίθουσα

/ Σαβ-Κυρ 11:00 3D, 13:00 3D, 15:00 3D, 17:00 3D. Η οργή των Τιτάνων Πεμ-Τετ 19:00 3D, 21:10 3D, 23:20 3D

ΝΑΝΑ Cinemax Cyta

Λεωφόρος Βουλιαγμένης 179 Δάφνη, 2109703158-9706865. ÜΑίθουσα 1: The Artist Πεμ-Τετ 18:15. Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλωτισμένο) Σαβ 16:30 / Κυρ 13:00, 14:45, 16:30. Το κρησφύγετο Πεμ-Τετ 20:15, 22:45. ÜΑίθουσα 2: Μεθυσμένο ημερολόγιο Πεμ-Τετ 22:30. Η οργή των Τιτάνων Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:30, 20:30 / Σαβ-Κυρ 16:30, 18:30, 20:30. ÜΑίθουσα 3: Hugo Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 19:00 / Σαβ-Κυρ 16:30, 19:00. Η οργή των Τιτάνων Πεμ-Τετ 21:30, 23:30. ÜΑίθουσα 4: The Muppets (μεταγλωτισμένο) Πεμ, Τετ 18:00. Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί Παρ-Τρι 18:00 3D. Η Πεντάμορφη και το Τέρας (μεταγλωττισμένο) Σαβ 16:15 3D / Κυρ 12:45 3D, 14:30 3D, 16:15 3D Η οργή των Τιτάνων Πεμ-Τετ 20:00 3D, 22:00 3D, 00:00 3D. ÜΑίθουσα 5: Αγώνες πείνας Πεμ-Τετ 17:45, 20:45, 23:45. ÜΑίθουσα 6: Κι ο κλήρος έπεσε στον Σμάιλι Πεμ-Τετ 19:45. John Carter Σαβ-Κυρ 17:15. Αγώνες πείνας Πεμ-Τετ 22:15

CAPITOL ΖΕΦΥΡΟΣ

Ιουλιανού & 3ης Σεπτεμβρίου, 2103462677. No more fear Πεμ 18:00, 22:00 / Παρ-Τετ 18:00, 20:00, 22:00. Μικρές Ελευθερίες Πεμ 20:00

ΟΣΚΑΡ

Αχαρνών 330, Κάτω Πατήσια, 2102234130. Εκεί που χτυπά η καρδιά μου Πεμ-Τετ 18:00, 20:10, 22:20

ΤΡΙΑΝΟΝ Filmcenter

Κοδριγκτώνος 21 & Πατησίων 101, 2108222702. Πρώτη ύλη Πεμ-Τετ 18:00

ζωγράφου παγκράτι

VILLAGE 5 CINEMAS PAGRATI

Υμητού 110 & Χρεμωνίδου, Εμπορικό κέντρο Millennium, Παγκράτι, 2107566240. ÜΑίθουσα 1: Άθικτοι Τετ 16:50, 19:10, 21:30, 23:50. Αγώνες πείνας Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι 18:30, 21:20, 00:10 / Σαβ-Κυρ 12:10, 15:40, 18:30, 21:20, 00:10. ÜΑίθουσα 2: John Carter Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:15 / Σαβ-Κυρ 12:00, 14:40, 17:15. Το κρησφύγετο Πεμ-Τετ 19:50, 22:10, 00:30. ÜΑίθουσα 3: Άθικτοι Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι 16:50, 19:10, 21:30, 23:50 / Σαβ-Κυρ 11:50, 14:20, 16:50, 19:10, 21:30, 23:50. Αγώνες πείνας Τετ 18:30.

Οι προβολές θα γίνουν στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος (Ιερά Οδός 48 & Μεγ. Αλεξάνδρου 210 3609695) από 29 Μαρτίου έως 3 Απριλίου. Δείτε το πρόγραμμα στη διεύθυνση www.tainiothiki.gr.

Λεωφόρος Ηρακλείου 386, Νέο Ηράκλειο, 2102826873. ÜΑίθουσα 1: Η οργή των Τιτάνων Πεμ-Τετ 18:00 3D, 20:30 3D, 22:40 3D. ÜΑίθουσα 2: Οι απόγονοι Πεμ-Τετ 17:45, 20:00, 22:20

πετράλωνα ταύρος

ΙΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ

Πειραιώς 206, Ταύρος, Αθήνα, 2103418550 info@mcf.gr, mcf. gr. Κλειστό Πεμ-Τρι. Ζαμπρίσκι Πόιντ Τετ 21:30

Ιλιον - Αγ.Ανάργυροι - Πετρούπολη STER CINEMAS

Λεωφ.Δημοκρατίας 67α, εμπορικό κέντρο ESCAPE, Ιλιον, 801 801 7837 -210 8092690. ÜΑίθουσα 1: Η Πεντάμορφη και το Τέρας (μεταγλωττισμένο) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:10 3D, 18:00 3D / ΣαβΚυρ 12:30 3D, 14:20 3D, 16:10 3D, 18:00 3D. Η οργή των Τιτάνων Πεμ, Κυρ, Δευ, Τρι, Τετ 19:50 3D, 22:00 3D / Παρ-Σαβ 19:50 3D, 22:00 3D, 00:20 3D. ÜΑίθουσα 2: Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:10, 19:10 / Σαβ-Κυρ 13:10, 15:10, 17:10, 19:10. Αγώνες πείνας Πεμ, Κυρ, Δευ, Τρι, Τετ 21:10 / Παρ-Σαβ 21:10, 00:00. ÜΑίθουσα 3: Το κρησφύγετο Πεμ-Τετ 19:10, 21:30, 23:50. Η οργή των Τιτάνων Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:40 / Σαβ-Κυρ 12:20, 14:30, 16:40. ÜΑίθουσα 4: Αγώνες πείνας Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:30, 19:20, 22:10 / Σαβ-Κυρ 13:40, 16:30, 19:20, 22:10. ÜΑίθουσα 5: Transit Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:00 / Σαβ-Κυρ 12:00, 14:10, 16:00. Η οργή των Τιτάνων ΠεμΤετ 18:50, 21:00, 23:20. ÜΑίθουσα 6: Εξωτικό ξενοδοχείο Μάριγκολντ Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:00, 20:30, 23:00 / Σαβ-Κυρ 13:00, 15:30, 18:00, 20:30, 23:00. ÜΑίθουσα 7: Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλωτισμένο) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:40, 18:30 / Σαβ-Κυρ 12:50, 14:50, 16:40, 18:30 Το τελικό χτύπημα Πεμ-Τετ 20:15, 22:30

καλλιθέα ΕΤΟΥΑΛ

Ελευθερίου Βενιζέλου 152, Πλατεία Δαβάκη, Καλλιθέα, 2109592611. Η οργή των Τιτάνων Πεμ-Τετ 18:30, 20:30, 22:30

κουκάκι νέος κόσμος ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ Filmcenter

Λεωφόρος Συγγρού 106, 2109215305. Οι Ακακίες Πεμ-Τετ 18:00, 19:30, 21:00, 22:30

ΟDEON STARCITY

Ποιες ταινίες θα μας προτείνατε επίμονα να δούμε; Ευτυχώς, οι περισσότερες από τις μεγάλες ταινίες κυκλοφορούν πια σε DVD. Θα ανέφερα τον Όλιβερ Τουίστ του 1922 με τον Τζάκι Κούγκαν, έναν χρόνο μετά τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στο Χαμίνι του Τσάρλι Τσάπλιν, και τον Λον Τσάνι ως Φέιγκιν. Πολύ καλές είναι και δυο ταινίες της MGM από τα μέσα του ’30, ο Ντέιβιντ Κόπερφιλντ του Τζορτζ Κιούκορ, με τον Γ.Κ. Φιλντς στον ρόλο του Μικόμπερ, και κυρίως η Ιστορία δύο πόλεων του Τζακ Κονγουέι, με τον Ρόναλντ Κόλμαν. Οι περισσότεροι, πάντως, θα συνιστούσαν τις δύο ταινίες που γύρισε ο Ντέιβιντ Λιν μετά τον πόλεμο, τις Μεγάλες Προσδοκίες και τον Όλιβερ Τουίστ. Και είναι θαυμάσια ευκαιρία να δείτε σε νέα κόπια το μιούζικαλ Όλιβερ που γύρισε ο Κάρολ Ριντ το 1968. Τελικά, ο εορτασμός των 200 χρόνων από τη γέννηση του Ντίκενς πηγαίνει καλά στην Αγγλία; Πάει θαυμάσια, αλλά αναρωτιέμαι τι θα σκεφτόταν ο ίδιος ο Ντίκενς σχετικά. Είχε ζητήσει μια απλή κηδεία, χωρίς τελετές και πόζες, αλλά τελικά θάφτηκε στο Westminster Abbey. Δήλωσε στη διαθήκη του ότι δεν ήθελε αγάλματα, αλλά στο Πόρτσμουθ, όπου γεννήθηκε, ετοιμάζεται αυτήν τη στιγμή ένα. Η στάση του απέναντι στη μοναρχία ήταν διστακτική, αλλά πήγαμε όλοι μας στο Παλάτι του Μπάκιγχαμ, στη δεξίωση που έδωσε η Βασίλισσα για να τιμήσει τη μνήμη του. Είναι όλα τόσο πολύπλοκα. Το σημαντικό, πάντως, είναι να συνεχίσουμε να διαβάζουμε τα βιβλία του.

ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 3D Digital

22:40. ÜΑίθουσα 2: Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο Πεμ-Τετ 18:00, 20:15, 22:30

GAZARTE

Βουτάδων 34, Γκάζι, 2103452277. Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο Πεμ-Τετ 18:00, 20:20, 22:40

ΔΑΝΑΟΣ

Λεωφόρος Κηφισίας 109 & Πανόρμου, Αμπελόκηποι, 2106922655. ÜΑίθουσα 1: Εξωτικό ξενοδοχείο Μάριγκολντ Πεμ, Παρ, Σαβ, Κυρ, Τρι, Τετ 17:30, 20:00, 22:30 / ((ώρα 20:30 - Μυστική πρεμιέρα)) Δευ 17:30, 22:30. ÜΑίθουσα 2: 100 (Αλεξάνδρας 173, Αθήνα) Πεμ-Τετ 18:20, 20:20, 22:20

ΕΛΛΗ

Ακαδημίας 64, Αθήνα, 2103632789. Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο Πεμ-Τετ 18:00, 20:15, 22:30

ΕΜΠΑΣΣΥ NOVA ODEON

Πατριάρχου Ιωακείμ 5 και Ηροδότου, Κολωνάκι, 2107215944. Εξωτικό ξενοδοχείο Μάριγκολντ Πεμ-Τετ 17:10, 19:45, 22:30

ΙΝΤΕΑΛ

Πανεπιστημίου 46, Αθήνα, 2103826720. Άθικτοι Πεμ-Τετ 17:40, 20:00, 22:25

1: Εξωτικό ξενοδοχείο Μάριγκολντ Πεμ, Παρ, Κυρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:30, 20:00, 22:20 / Σαβ 20:00, 22:20. ÜΑίθουσα 2: Shame Πεμ-Τετ 18:00, 20:15, 22:30

VILLAGE CINEMAS ATHENS METRO MALL ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

Λεωφόρος Βουλιαγμένης 276, Άγιος Δημήτριος, 21081080808011009191. ÜΑίθουσα 1: Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι 16:50 3D, 19:00 3D / Σαβ-Κυρ 12:30 3D, 14:40 3D, 16:50 3D, 19:00 3D . Αγώνες πείνας Πεμ-Τρι 21:10, 00:00 / Τετ 16:30, 19:20. Η οργή των Τιτάνων Τετ 22:10. ÜΑίθουσα 2: Η οργή των Τιτάνων Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:50, 20:00, 22:10, 00:20 / Σαβ-Κυρ 11:20, 13:30, 15:40, 17:50, 20:00, 22:10, 00:20. ÜΑίθουσα 3: Αγώνες πείνας Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι 16:30, 19:30, 22:20 / Σαβ-Κυρ 11:00, 13:50, 16:30, 19:30, 22:20 / Τετ 18:20, 21:10, 00:00. ÜΑίθουσα 4: Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλωτισμένο) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:30 / Σαβ-Κυρ 12:30, 14:30, 16:30. Το κρησφύγετο Πεμ-Τετ 19:10, 21:40, 00:10. ÜΑίθουσα 5: Η Πεντάμορφη και το Τέρας (μεταγλωττισμένο) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:00 3D

ΣΟΦΙΑ

Ευσταθιάδου 2, Πλατεία Αγίας Τριάδος, Αργυρούπολη, 2109927447. Οι απόγονοι ΠεμΤετ 18:00, 20:10, 22:30

αχαρνών πατησίων

ΑΕΛΛΩ Cinemax 5+1 Cyta

Πατησίων 140, 2108259975 2108215327. ÜΑίθουσα 1: Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί ΣαβΚυρ 15:00 3D. Η Πεντάμορφη και το Τέρας (μεταγλωττισμένο) Κυρ 11:30 3D, 13:15 3D. Αγώνες πείνας Πεμ-Τετ 17:00. Η οργή των Τιτάνων Πεμ-Τετ 19:30 3D, 21:30 3D, 23:30 3D. ÜΑίθουσα 2: Hugo Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:30 / Σαβ-Κυρ 16:00, 18:30. Η οργή των Τιτάνων Πεμ-Τετ 21:00, 23:00. ÜΑίθουσα 3: Η πηγή των γυναικών Πεμ-Τετ 17:45. Το κρησφύγετο Πεμ-Τετ 20:20, 22:40. ÜΑίθουσα 4: Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλωτισμένο) Σαβ 16:00 / Κυρ 12:00, 14:00, 16:00 Η οργή των Τιτάνων Πεμ-Τετ 18:00, 20:00, 22:00

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ

Λεωφόρος Αλεξάνδρας και Πατησίων 77-79,2108219298 Εξωτικό ξενοδοχείο Μάριγκολντ Πεμ-Τετ 18:00, 20:15, 22:30

Η οργή των Τιτάνων Τετ 21:50, 00:00. ÜΑίθουσα 4: Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί Σαβ-Κυρ 12:20 3D, 14:30 3D, 16:40 3D. Αγώνες πείνας Τετ 21:20, 00:10. Η οργή των Τιτάνων Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι 16:40 3D, 19:00 3D, 21:10 3D, 23:20 3D / Σαβ-Κυρ 19:00 3D, 21:10 3D, 23:20 3D / Τετ 16:40 3D, 19:00 3D. ÜΑίθουσα 5: Η Πεντάμορφη και το Τέρας (μεταγλωττισμένο) Σαβ-Κυρ 11:30 3D, 13:30 3D, 15:30 3D. Η οργή των Τιτάνων Πεμ-Τετ 17:30, 19:40, 21:50, 00:00

ΠΑΛΑΣ

Υμηττού 109, Παγκράτι, 210 7511868. Κοτόπουλο με δαμάσκηνα Πεμ-Τετ 22:30. Ο τελευταίος χορευτής του Μάο ΠεμΤετ 18:30. Elena Πεμ-Τετ 20:30

ΠΤΙ ΠΑΛΑΙ

Ριζάρη 24, Παγκράτι, 2107291800. Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο Πεμ-Τετ 18:45, 21:00, 23:05

ηράκλειο - νέα ιωνία

ΑΣΤΕΡΑΣ ΔΗΜ. ΚΙΝ/ΦΟΣ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ

Ασκληπιού 4, Νέα Ιωνία, 2102712640. Το παιδί με το ποδήλατο Πεμ-Τετ 18:00, 20:00, 22:00

Λεωφόρος Συγγρού 111 & Λεοντίου, Ν. Κόσμος, 8011160000 - 2106786000. ÜΑίθουσα 1: Η οργή των Τιτάνων Πεμ-Τετ 17:50 3D, 20:00 3D, 22:10 3D. ÜΑίθουσα 2: Αγρια φύση Κυρ 11:00 [Cinema Park]. Ο πράσινος πλανήτης Κυρ 13:00 [Cinema Park]. Πέρα από τα όρια Κυρ 15:00 [Cinema Park]. Shame Πεμ, Κυρ, Δευ, Τρι, Τετ 21:10 / Παρ-Σαβ 21:10, 23:20. ÜΑίθουσα 3: Αγρια φύση Κυρ 11:00 [Cinema Park]. Ο πράσινος πλανήτης Κυρ 13:00 [Cinema Park]. Δεμένη κόκκινη κλωστή Πεμ-Τετ 19:20, 21:40. Πέρα από τα όρια Κυρ 15:00 [Cinema Park]. ÜΑίθουσα 4: Αγρια φύση Κυρ 11:00 [Cinema Park]. Ο πράσινος πλανήτης Κυρ 13:00 [Cinema Park]. Πέρα από τα όρια Κυρ 15:00 [Cinema Park]. Το κρησφύγετο Πεμ-Τετ 17:40, 20:20, 23:00. ÜΑίθουσα 5: Αγρια φύση Κυρ 11:00 [Cinema Park]. Ο πράσινος πλανήτης Κυρ 13:00 [Cinema Park]. Πέρα από τα όρια Κυρ 15:00 [Cinema Park]. Εξωτικό ξενοδοχείο Μάριγκολντ Πεμ-Τετ 17:30, 20:10, 22:50. ÜΑίθουσα 6: Η οργή των Τιτάνων Πεμ-Τετ 18:50 3D, 21:00 3D, 23:10 3D. ÜΑίθουσα 7: Η Πεντάμορφη και το Τέρας (μεταγλωττισμένο) Σαβ-Κυρ 17:40 3D. Αγώνες πείνας Πεμ-Τετ 19:50, 22:50. ÜΑίθουσα 8: Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλωτισμένο) Παρ-Κυρ 17:20. Κολλητοί με παιδί Πεμ-Τετ 19:30, 21:50. ÜΑίθουσα 9: Αγώνες πείνας Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 19:00, 22:00 / Σαβ-Κυρ 16:00, 19:00, 22:00. ÜΑίθουσα 10: Η οργή των Τιτάνων Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:20, 20:30, 22:40 / Σαβ-Κυρ 16:10, 18:20, 20:30, 22:40

μαρούσι - κηφισιά VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL

Ανδρέα Παπανδρέου 35 , Μαρούσι, 21061041002108108080-8011009191. ÜΑίθουσα 1: Hugo Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 15:45 / Σαβ-Κυρ 10:45, 13:15, 15:45. Το τελικό χτύπημα Πεμ-Τετ 18:15, 20:30, 23:00. ÜΑίθουσα 2: Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:15 3D, 19:15 3D / Σαβ-Κυρ 10:45 3D, 13:00 3D, 15:15 3D, 17:15 3D, 19:15 3D. Αγώνες πείνας Πεμ-Τετ 21:15, 00:15. ÜΑίθουσα 3: Happy Feet 2 (μεταγλωτισμένο) Σαβ-Κυρ 11:15, 14:00, 16:15. Εξωτικό ξενοδοχείο Μάριγκολντ Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:00, 18:30, 21:00, 23:30 / Σαβ-Κυρ 18:30, 21:00, 23:30. ÜΑίθουσα 4: Hugo Πεμ 15:00 3D. Η Πεντάμορφη και το Τέρας (μεταγλωττισμένο) Παρ, Τρι, Τετ 15:30 3D / Σαβ-Κυρ 11:30 3D, 13:30 3D, 15:30 3D / Δευ 16:45 3D. Η οργή των Τιτάνων Πεμ, Παρ, Σαβ, Κυρ, Τετ 17:45 3D,

20:15 3D, 22:30 3D / Δευ 19:00 3D, 21:30 3D, 23:45 3D / Τρι 17:45 3D, 22:45 3D. ÜΑίθουσα 5: Αγώνες πείνας Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:30, 19:30, 22:15 / ΣαβΚυρ 10:45, 13:30, 16:30, 19:30, 22:15. ÜΑίθουσα 6: Μεθυσμένο ημερολόγιο Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι 16:15 / Σαβ-Κυρ 13:45, 16:15.

John Carter Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι 18:45 / Σαβ-Κυρ 11:00, 18:45. Ο διάβολος μέσα της Πεμ-Τρι 21:45, 23:45. Αγώνες πείνας Τετ 19:30, 22:15. ÜΑίθουσα 7: Η Πεντάμορφη και το Τέρας (μεταγλωττισμένο) Σαβ-Κυρ 16:30 3D. Η οργή των Τιτάνων Πεμ, Παρ, Τρι 16:30 3D, 19:00 3D, 21:30 3D, 00:00 3D / Σαβ-Κυρ 11:30 3D, 14:00 3D, 19:00 3D, 21:30 3D, 00:00 3D / Δευ 17:30 3D, 22:45 3D / Τετ 16:30, 19:00, 21:30, 00:00. ÜΑίθουσα 8: Το κρησφύγετο Τετ 17:30, 20:00, 22:45. Η οργή των Τιτάνων Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι 17:15, 19:45, 22:00, 00:30 / Σαβ-Κυρ 12:30, 15:00, 17:15, 19:45, 22:00, 00:30. ÜΑίθουσα 9: Το κρησφύγετο Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:45, 19:15, 21:45, 00:15 / Σαβ-Κυρ 11:45, 14:15, 16:45, 19:15, 21:45, 00:15. ÜΑίθουσα 10:Η οργή των Τιτάνων Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 15:45, 18:15, 20:45, 23:15 / ΣαβΚυρ 11:00, 13:15, 15:45, 18:15, 20:45, 23:15. ÜΑίθουσα 11: Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλωτισμένο) Σαβ-Κυρ 11:45, 13:45, 16:00, 18:00. Μεθυσμένο ημερολόγιο Τετ 16:15. John Carter Τετ 18:45. Ο διάβολος μέσα της Τετ 21:45, 23:45. Το κρησφύγετο Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι 17:30, 20:00, 22:45 / Σαβ-Κυρ 20:00, 22:45. ÜΑίθουσα 12: Άθικτοι Πεμ, Δευ, Τρι, Τετ 17:00, 19:45, 22:15 / Παρ 17:00, 19:45, 22:15, 00:45 / Σαβ 12:00, 14:30, 17:00, 19:45, 22:15, 00:45 / Κυρ 12:00, 14:30, 17:00, 19:45, 22:15. ÜΑίθουσα 13:Η οργή των Τιτάνων Πεμ-Τετ 20:45, 23:15. ÜΑίθουσα 14: Άθικτοι Πεμ-Τετ 19:45, 22:15

ΔΙΑΝΑ

Περικλέους 14,Μαρούσι, 2108028587. Άθικτοι Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:00, 20:15, 22:30 / Σαβ-Κυρ 16:00, 18:00, 20:15, 22:30

ΚΗΦΙΣΙΑ Cinemax Cyta

Λ. Κηφισίας 245, (Ζηρίνειο), Κηφισιά, 2106233567. ÜΑίθουσα 1: Happy Feet 2 (μεταγλωτισμένο) Σαβ-Κυρ 16:00. Εξωτικό ξενοδοχείο Μάριγκολντ Πεμ-Τετ 18:00, 20:20, 22:40. ÜΑίθουσα 2: Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλωτισμένο) Σαβ-Κυρ 17:00. Η γυναίκα του πέμπτου Πεμ-Τετ 18:45, 20:45, 22:45

ΚΗΦΙΣΙΑ Cinemax Class Cyta

Δροσίνη 6 (απέναντι από Βάρσο ), Κηφισιά, 2106231601. Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο Πεμ-Τετ 17:30, 20:00, 22:30

ODEON KΟSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ

Λ. Κηφισίας .73 & Πουρνάρα , 8011160000 - 2106786000. ÜΑίθουσα 1: Αγώνες πείνας Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 19:00, 22:00 / Σαβ-Κυρ 16:00, 19:00, 22:00. ÜΑίθουσα 2: Shame Πεμ, Κυρ, Δευ, Τρι, Τετ 21:20 / Παρ-Σαβ 21:20, 23:30. Μυστηριώδης εξαφάνιση Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 19:10 / Σαβ-Κυρ 17:00, 19:10. ÜΑίθουσα 3: Δεμένη κόκκινη κλωστή Πεμ-Τετ 19:20, 21:40. Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλωτισμένο) Σαβ-Κυρ 15:00, 17:20. ÜΑίθουσα 4: Άθικτοι Πεμ-Τετ 17:40, 20:10, 22:30. ÜΑίθουσα 5: Barbie, Στην Ιστορία Mιας Γοργόνας 2 (μεταγλωττισμένο) Σαβ-Κυρ 13:30, 16:10. Το κρησφύγετο Πεμ, Κυρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:50, 20:20, 23:00 / Παρ-Σαβ 18:10, 20:40, 23:20. ÜΑίθουσα 6: The Muppets (μεταγλωτισμένο) Σαβ-Κυρ 12:40, 15:20. Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί Πεμ-Τετ 17:40 3D. Αγώνες πείνας Πεμ-Τετ 19:50 3D, 22:50 3D. ÜΑίθουσα 7: Η γυναίκα του πέμπτου Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:40, 20:50, 23:00 / Σαβ-Κυρ 16:40, 18:40, 20:50, 23:00. ÜΑίθουσα 8: Εξωτικό ξενοδοχείο Μάριγκολντ Πεμ-Τετ 17:30, 20:10, 22:50. ÜΑίθουσα 9: Η Πεντάμορφη και το Τέρας (μεταγλωττισμένο) Σαβ-Κυρ 12:00 3D, 14:50 3D, 16:50 3D. Η οργή των Τιτάνων Πεμ-Τετ 18:50 3D, 21:00 3D, 23:10 3D. ÜΑίθουσα 10: Η οργή των Τιτάνων Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:20, 20:30, 22:40 / Σαβ-Κυρ 16:10, 18:20, 20:30, 22:40. ÜΑίθουσα 11: Η οργή των Τιτάνων Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι 17:50 3D, 20:00 3D, 22:10 3D / Σαβ-Κυρ 15:40 3D, 17:50 3D, 20:00 3D, 22:10 3D / Τετ 17:50 3D. ÜΑίθουσα 12: Το τελικό χτύπημα Πεμ-Τετ 19:30. Κολλητοί με παιδί Πεμ-Τετ 21:50

νέα σμύρνη παλαιό φάληρο ΑΤΤΑΛΟΣ

Κοτιαιου & Ελευθερίου Βενιζέλου Νέα Σμύρνη, 2109331280. Άθικτοι Πεμ-Τετ 16:45, 18:45, 21:00, 23:00

CINERAMA

Αγίας Κυριακής 30, Παλαιό Φάληρο, 2109403593. Ο πόλεμος των κουμπιών Σαβ-Κυρ 17:00. Η σιδηρά κυρία Πεμ-Τετ 18:45. Εκεί που χτυπά η καρδιά μου Πεμ-Τετ 20:40, 22:40

VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO

Παλαιά Λεωφόρος Ποσειδώνος 1 & Μωραϊτινη 3 Δέλτα Παλαιού Φαλήρου, 210 7566240-210 8108080-801 100 9191.gr. ÜΑίθουσα 1: Η Πεντάμορφη και

35 το Τέρας (μεταγλωττισμένο) Σαβ-Κυρ 12:10 3D, 14:00 3D, 15:50 3D, 17:40 3D. Η οργή των Τιτάνων Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι 17:20, 19:30, 21:40, 23:50 / Σαβ-Κυρ 19:30, 21:40, 23:50 / Τετ 17:45 3D, 20:00 3D, 22:15 3D, 00:30 3D. ÜΑίθουσα 2: Εξωτικό ξενοδοχείο Μάριγκολντ Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 19:00, 21:30, 00:00 / Σαβ-Κυρ 16:30, 19:00, 21:30, 00:00. ÜΑίθουσα 3: Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλωτισμένο) Σαβ 16:45 / Κυρ 14:45, 16:45. Άθικτοι Πεμ-Τετ 18:45, 21:00, 23:15. ÜΑίθουσα 4: Το κρησφύγετο Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:40, 20:00, 22:20, 00:40 / ΣαβΚυρ 20:00, 22:20, 00:40. Η οργή των Τιτάνων Σαβ-Κυρ 17:20. ÜΑίθουσα 5: Αγώνες πείνας Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 19:00, 21:50, 00:40 / Σαβ-Κυρ 16:10, 19:00, 21:50, 00:40. ÜΑίθουσα 6: Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:00 3D, 19:00 3D, 21:00 3D / ΣαβΚυρ 13:00 3D, 15:00 3D, 17:00 3D, 19:00 3D, 21:00 3D. Αγώνες πείνας ΠεμΤετ 23:00. ÜΑίθουσα 7: Η οργή των Τιτάνων ΠεμΤρι 17:45 3D, 20:00 3D, 22:15 3D, 00:30 3D / Τετ 17:20, 19:30, 21:40, 23:50. ÜΑίθουσα 8: Η οργή των Τιτάνων Πεμ-Τετ 19:00, 21:20, 23:40. ÜΑίθουσα 9: Η οργή των Τιτάνων Πεμ-Τετ 20:10, 22:30

ρέντη

VILLAGE SHOPPING AND MORE

Θηβών 228 & Παρνασσού ,Άγιος Ιωάννης Ρέντης, 210 4278600-2108108080801 100 9191. ÜΑίθουσα 1: Η οργή των Τιτάνων Πεμ, Δευ, Τρι 15:15, 17:30, 20:00, 22:30 / Παρ, Τετ 15:15, 17:30, 20:00, 22:30, 01:00 / Σαβ 12:45, 15:15, 17:30, 20:00, 22:30, 01:00 / Κυρ 12:45, 15:15, 17:30, 20:00, 22:30. ÜΑίθουσα 2: Αγώνες πείνας Πεμ, Δευ, Τρι 16:00, 19:00, 22:00 / Παρ, Τετ 16:00, 19:00, 22:00, 01:00 / Σαβ 13:00, 16:00, 19:00, 22:00, 01:00 / Κυρ 13:00, 16:00, 19:00, 22:00. ÜΑίθουσα 3: Μεθυσμένο ημερολόγιο Πεμ, Κυρ, Δευ, Τρι 22:45 / Παρ, Σαβ, Τετ 22:45, 01:15. Κολλητοί με παιδί Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 15:45, 18:15, 20:30 / Σαβ-Κυρ 11:00, 13:30, 15:45, 18:15, 20:30. ÜΑίθουσα 4: Η οργή των Τιτάνων Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι 17:00 3D, 19:30 3D, 22:00 3D, 00:30 3D / Σαβ-Κυρ 12:00 3D, 14:30 3D, 17:00 3D, 19:30 3D, 22:00 3D, 00:30 3D / Τετ 17:00, 19:30, 22:00, 00:30. ÜΑίθουσα 5: Το κρησφύγετο Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 15:45, 18:15, 20:45, 23:15 / ΣαβΚυρ 13:15, 15:45, 18:15, 20:45, 23:15. ÜΑίθουσα 6: Αγώνες πείνας Πεμ, Δευ, Τρι 16:00, 19:00, 22:00 / Παρ, Τετ 16:00, 19:00, 22:00, 01:00 / Σαβ 13:00, 16:00, 19:00, 22:00, 01:00 / Κυρ 13:00, 16:00, 19:00, 22:00. ÜΑίθουσα 7: Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:15 3D, 18:30 3D, 20:45 3D / Σαβ-Κυρ 11:15 3D, 13:30 3D, 16:15 3D, 18:30 3D, 20:45 3D. Αγώνες πείνας Πεμ-Τετ 23:00. ÜΑίθουσα 8: Η Πεντάμορφη και το Τέρας (μεταγλωττισμένο) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:00 3D / Σαβ-Κυρ 12:00 3D, 13:45 3D, 16:00 3D.

Η οργή των Τιτάνων Πεμ-Τετ 18:00 3D, 20:30 3D, 23:00 3D. ÜΑίθουσα 9: Η οργή των Τιτάνων Πεμ, Δευ, Τρι 15:15, 17:30, 20:00, 22:30 / Παρ, Τετ 15:15, 17:30, 20:00, 22:30, 01:00 / Σαβ 12:45, 15:15, 17:30, 20:00, 22:30, 01:00 / Κυρ 12:45, 15:15, 17:30, 20:00, 22:30. ÜΑίθουσα 10: Happy Feet 2 (μεταγλωτισμένο) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 15:15, 17:30 / Σαβ-Κυρ 13:00, 15:15, 17:30. Το κρησφύγετο Πεμ, Κυρ, Τρι 19:45, 22:15 / Παρ, Σαβ, Τετ 19:45, 22:15, 00:45 / Δευ 22:30. ÜΑίθουσα 11: Αγώνες πείνας Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:45, 21:00, 00:00 / Σαβ-Κυρ 11:30, 14:30, 17:45, 21:00, 00:00. ÜΑίθουσα 12: Άθικτοι Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:45, 21:15, 23:45 Σαβ-Κυρ 11:15, 13:45, 16:15, 18:45, 21:15, 23:45. ÜΑίθουσα 13: Hugo ΣαβΚυρ 11:30, 14:00, 16:30. Το κρησφύγετο Πεμ-Τετ 19:00, 21:30, 00:00. ÜΑίθουσα 14: Ο διάβολος μέσα της Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:45, 19:45, 21:45, 23:45 / Σαβ-Κυρ 11:45, 13:45, 15:45, 17:45, 19:45, 21:45, 23:45. ÜΑίθουσα 15: Η οργή των Τιτάνων Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:30, 21:00, 23:30 / ΣαβΚυρ 13:30, 16:00, 18:30, 21:00, 23:30. ÜΑίθουσα 16: Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλωτισμένο) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:00 / Σαβ-Κυρ 12:30, 14:45, 17:00. John Carter Πεμ, Κυρ, Δευ, Τρι 19:15, 22:00 / Παρ, Σαβ, Τετ 19:15, 22:00, 00:45. ÜΑίθουσα 17: Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλωτισμένο) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:30 / Σαβ-Κυρ 11:45, 14:00, 16:15, 18:30 Ο διάβολος μέσα της Πεμ, Κυρ, Δευ, Τρι 20:45, 22:45 / Παρ, Σαβ, Τετ 20:45, 22:45, 00:45. ÜΑίθουσα 18: The Grey Πεμ, Δευ, Τρι 17:45, 20:15, 22:45 / Παρ, Τετ 17:45, 20:15, 22:45, 01:15 / Σαβ 12:45, 15:15, 17:45, 20:15, 22:45, 01:15 / Κυρ 12:45, 15:15, 17:45, 20:15, 22:45. ÜΑίθουσα 19: Το τελικό χτύπημα Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 19:15, 21:45, 00:15 / Σαβ-Κυρ 11:15, 14:15, 16:45, 19:15, 21:45, 00:15. ÜΑίθουσα 20: Η οργή των Τιτάνων Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 19:00, 21:30, 00:00 / Σαβ-Κυρ 11:30, 14:00, 16:30, 19:00, 21:30, 00:00

χαλάνδρι - χολαργός μελίσσια ΑΒΑΝΑ

Κηφισίας 234 και Λυκούργου 3, 210 6756546. Άθικτοι Πεμ-Τετ 18:15, 20:30, 22:40

ΑΙΓΛΗ

Λεωφόρος Πεντέλης 98, Χαλάνδρι, 210 6841010. ÜΑίθουσα 1: Η Πεντάμορφη και το Τέρας (μεταγλωττισμένο) Σαβ-Κυρ 17:15 3D. Η οργή των Τιτάνων Πεμ-Τετ 19:00 3D, 21:00 3D, 23:00 3D. ÜΑίθουσα 2: Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί Παρ-Κυρ 18:40 3D. Το κρησφύγετο Πεμ-Τετ 20:40, 22:50

ΣΙΝΕ ΧΟΛΑΡΓΟΣ (πρωην ΑΛΟΜΑ)

Μεσογείων 232 & ΒΕντούρη, Χολαργός, 2106525122. Άθικτοι Πεμ-Τετ 18:00, 20:20, 22:40

θεατρο

Η σάτιρα και η ειρωνεία του Ρίζου Ραγκαβή δεν αφορούν τα ίδια τα υλικά του, ούτε την πίστη του στη δύναμη της τέχνης του λόγου. Στο site της LifO

των Αnonymous: «Οι λαοί δεν πρέπει να www.lifo.gr ρυξης φοβούνται τις κυβερνήσεις, οι κυβερνήσεις διαβάστε την ολοκληρωμένη εκδοχή του κειμένου και πληροφορίες για όλες τις παραστάσεις.

εθνικο θεατρο

WEDDING SINGERS Όλος ο θίασος της παράστασης επί σκηνής

Του Κουτρούλη ο γάμος Ένα σατιρικό έργο του Ρίζου Ραγκαβή, γραμμένο το 1845, μεταμορφώνεται στα χέρια του Βασίλη Παπαβασιλείου σε μια εξαιρετική, καυστική και επίκαιρη παράσταση.

Aπό τη Ματίνα Καλτάκη Aυτό που πετυχαίνει ο Βασίλης Παπαβασιλείου, σκηνοθετώντας το έργο Του Κουτρούλη ο γάμος του Αλέξανδρου Ρίζου Ραγκαβή, μόνο εύκολο δεν είναι: παίρνει ένα παλιό, σατιρικό έργο του 1845, γραμμένο από έναν Φαναριώτη που διέπρεψε σε διάφορες υψηλές θέσεις της κρατικής διοίκησης και στη συνέχεια ως διπλωμάτης, συγγραφέα αμέτρητων κειμένων (τα Άπαντά του φτάνουν τους 20 τόμους) και αρχαιολάτρη, και στήνει μια παράσταση στην οποία το πολιτικό και κοινωνικό σχόλιο του πρωτοτύπου (η αθλιότητα και η εκ τούτης γελοιότητα της νεότερης πολιτικής συνθήκης στην Ελλάδα) δεν αναπαράγεται ένεκεν της «διαχρονικότητάς» του, αλλά επανέρχεται, οξύτατο και διασκεδαστικότατο, μέσα από την ένταξή του στην περιπέτεια των μορφών. Ο Βασίλης Παπαβασιλείου είδε στο παλαιό έργο μια υβριδική μορφή που προσπαθεί να συνταιριάσει την αρχαία, την καθαρεύουσα και την ομιλούμενη γλώσσα (σαφώς κλίνοντας προς την «ανωτερότητα» της αρχαίας, άρα και της καθαρεύουσας) και την αρχαία μετρική με τη σύγχρονή του (να συγχρονίσει, δηλαδή, την ελεύθερη αναπνοή των ένδοξων προγόνων με την ασθματική των ταπεινωμένων Ελλήνων της εποχής του). Η εν λόγω υβριδικότητα αφορά εξίσου το ότι ο Ρίζος Ραγκαβής έγραψε ένα θεατρικό έργο που προοριζόταν όχι για τη σκηνή αλλά για ανάγνωση (ελλείψει θεατρικής υποδομής και επαγγελματιών του θεάτρου), έχοντας δύο βασικές επιρροές: από τη μία την αριστοφανική

κωμωδία και από την άλλη τη νεοκλασικιστική παράδοση του μολιερικού θεάτρου. Μόνο το πνεύμα της γραφής είναι «παλιομοδίτικο»: ο Ρίζος Ραγκαβής ενδιαφέρεται για τα ηθικοδιδακτικά μηνύματα που μεταφέρει το έργο του με τον ίδιο τρόπο που θεωρεί επιβεβλημένη την επαναφορά της αρχαίας γλώσσας (έστω της καθαρεύουσας), προκειμένου ν’ αποκατασταθεί η ταυτότητα του ελληνικού έθνους. Η σάτιρα και η ειρωνεία του δεν αφορούν τα ίδια τα υλικά του, ούτε την πίστη του στη δύναμη της τέχνης του λόγου. Το παλαιό φωτίζει το νέο, δεν το ισοπεδώνει με το μέγεθος και την κλασική του αξία. Το θέατρο, ακόμα και ως ανάγνωσμα, μπορεί να συνετίσει και να βελτιώσει ήθη και ηθική. Αυτό, ωστόσο, δεν αλλάζει το γεγονός ότι ο συγγραφέας, δοκιμάζοντας και δοκιμαζόμενος σε διαφορετικά πλαίσια και δεδομένα (και σε μια εποχή που τόσο σε επίπεδο πολιτικής όσο και αισθητικής/ καλλιτεχνικής θεωρίας και πρακτικής όλα ήταν ακόμη ανοιχτά), κινούνταν με όρους που σήμερα θα χαρακτηρίζαμε «μεταμοντερνιστικής» ελευθερίας. Μήπως, σκέφτομαι, μια ερμηνεία σ’ αυτή την κατεύθυνση, ένα παιχνίδι ιδεών και μορφών, διόλου δεν αφορά τον συγγραφέα και το έργο του, όσο κι αν διεγείρει εμάς, με το άνοιγμα που απαιτεί κι επιδιώκει; Πολύ πιθανό. Αλλά όταν ο Ρίζος Ραγκαβής μέσω του Κουτρούλη δηλώνει «Διά το έθνος είναι οι διοικηταί - όχι το έθνος διά τους διοικητάς», πόσο απέχει από την κατακλείδα της ιντερνετικής διακή-

πρέπει να φοβούνται τους λαούς»; Mη φανταστείτε, ωστόσο, μια εύκολη σκηνική μετα-ανάγνωση, στην οποία κυριαρχεί η μεταμοντερνιστική παρώδηση και η φουστανέλα ως έθνικ, αλά Γκωτιέ, μεταμοντερνιστικό τρεντ και αιώνιο σύμβολο της βιασθείσας εθνικής μας αθωότητας. Ο κίνδυνος απετράπη με λίγη βοήθεια από τη σκέψη του Μπαχτίν για το καρναβάλι και την έκκεντρη φύση αυτής της λαϊκής γιορτής - κατά τη διάρκεια της οποίας η καθεστηκυία τάξη προσωρινώς καταργείται και συμβαίνει η «αναστολή της ιεραρχικής δομής και των μορφών φόβου, σεβασμού και εθιμοτυπίας που σχετίζονται με αυτήν». Ο συσχετισμός του παραστατικού γεγονότος με την καρναβαλική συνθήκη είναι, μέσω της ελευθερίας του παιχνιδιού και της μεταμφίεσης, δεδομένος και (δυνάμει) ανατρεπτικός - τουλάχιστον ως προς τις συμβατικές προσδοκίες του κοινού. Η Μαρί-Νοέλ Σεμέ, που υπογράφει τα πιο εμπνευσμένα κοστούμια της χρονιάς, αντιμετώπισε την άδεια σκηνή ως λευκό καμβά - εδώ ο ιστορικός χρόνος μηδενίζεται και η αναπαράσταση διεκδικεί τη δική της, αυτόνομη ζωή. Σπείρες, γεωμετρικά σχήματα, ασυνήθιστοι χρωματικοί συνδυασμοί, καθώς και οι προβολές (με στοιχεία για το έργο και την παράσταση, αλλά και μεταφράσεις των χορικών που ο Ραγκαβής έγραψε αρχαιότροπα) στον χώρο των υπερτίτλων απομακρύνουν τη σκηνική όψη από κάθε αίτημα ρεαλιστικής πιστότητας και τονίζουν την καρναβαλική διάσταση που μπορεί ν’ ανατρέψει εξίσου τον κανονιστικό -κοινωνικοπολιτικό ή θεατρικό- κώδικα και να φωτίσει την αναρχική ουτοπία. Η μουσική του Δημήτρη Καμαρωτού υποδειγματική, τόσο για τη θεατρικότητά της όσο και για τον τρόπο που παρακολουθεί τον λόγο -και τον ρυθμότου πρωτοτύπου. Η διαθεσιμότητα και οι ικανότητες του συνόλου των ηθοποιών (ξεχωρίζουν, και λόγω ρόλου, η Γαλήνη Χατζηπασχάλη, ο Νίκος Καραθάνος, ο Μανώλης Μαυροματάκης, ο Νίκος Χατζόπουλος, ο Θανάσης Δήμου), προφανώς βοηθούμενων από τη στιβαρή σκηνοθετική καθοδήγηση του Βασίλη Παπαβασιλείου, ολοκληρώνουν την απόλαυση. Κάπως έτσι το 1845 συναντά το 2012 και το Εθνικό Θέατρο μετράει μία σημαντική από κάθε άποψη επιτυχία. Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. «Του Κουτρούλη ο γάμος» του Αλέξανδρου Ρίζου Ραγκαβή. Σκηνοθεσία: Βασίλης Παπαβασιλείου. Εθνικό Θέατρο - Κτίριο Τσίλλερ, Κεντρική Σκηνή, Αγίου Κωνσταντίνου 22-24, 210 5288170, 210 5288171. Τελευταία παράσταση: 13/05.

36

Φωτο: Αναστασία Βουτυροπούλου

εικαστικα

γιάννης κουνέλλης

Ανικανοποίητος μέχρι το διηνεκές Ο διεθνούς φήμης Έλληνας καλλιτέχνης Γιάννης Κουνέλλης επιστρέφει στην Αθήνα για να παρουσιάσει ένα νέο έργο, εμπνευσμένο από τους χώρους και τις συλλογές του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης. Ο Γιώργος Καρουζάκης αναζητεί τα ίχνη του καλλιτέχνη μέσα από ένα εξαιρετικό πορτρέτο για τη ζωή και το έργο του.

1936, Πειραιάς Η βουή των ταξιδιωτών συναντά τη μυρωδιά του καφέ στην προκυμαία, την οσμή του πετρελαίου και της βενζίνης. Ο ήχος μιας ντιζελομηχανής ενώνεται με τον παφλασμό των κυμάτων στο αλμυρό σώμα ενός πλοίου αλλά και με το κίτρινο άρωμα των λεμονιών που κουβαλούν οι νησιώτες στο λιμάνι. Σε αυτό το «ταπεινό» σκηνικό κοντά στην Καστέλλα γεννιέται ο Γιάννης Κουνέλλης - για να το αφήσει πίσω του στα είκοσί του μόλις χρόνια, νιόπαντρος κι ερωτευμένος με την πρώτη του σύντροφο Έφη, και να εγκατασταθεί στη Ρώμη. Είναι η πόλη όπου ζει μέχρι σήμερα, το Κέντρο που διάλεξε για να ξεκινήσει το μεγάλο ταξίδι του στην τέχνη. Από τους πρωτεργάτες της arte povera, του καλλιτεχνικού κινήματος που εμφανίστηκε δυναμικά στην Ιταλία την πυρετώδη δεκαετία του ’60, σήμερα κατατάσσεται στους σπουδαιότερους εικαστικούς καλλιτέχνες της Ευρώπης, με έργο που έχει φιλοξενηθεί στις σημαντικότερες γκαλερί και στα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου.

Μητέρα μου είναι η Ιθάκη Ο Γιάννης Κουνέλλης γεννιέται τη χρονιά της ανόδου στην εξουσία του δικτάτορα Μεταξά. Στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου είναι μόλις δέκα ετών. Γρήγορα νιώθει το βάρος του Εμφυλίου, του αγριότερου είδους πολέμου που μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος, όπως λέει. «Ο εμφύλιος είναι το τέλος της ιδέας ενός πολιτισμού», διαπιστώνει σήμερα. Περνά τα παιδικά του χρόνια και την εφηβεία του υπό τη σκιά του πολέμου και με την ασαφή τότε αίσθηση της καταστροφής: κληρονομιά της γενέτειρας που αποτυπώνεται στο βλέμμα του και αργότερα πλάθει την τέχνη του. Υπάρχει ένα τρυφερό τεκμήριο της εποχής: δυο παιδιά, πιασμένα από το χέρι, ποζάρουν στον φακό στον Πειραιά, στα τέλη της δεκαετίας του ’30. Μόνο τα μάτια των πιτσιρικάδων προδίδουν τις σημερινές φυσιογνωμίες του Γιάννη Κουνέλλη και του παιδικού του

φίλου, σημαντικού αρχαιολόγου που απεβίωσε το 2010, Γιάννη Σακελλαράκη. «Τη φωτογραφία είχε τραβήξει η μητέρα μου με μια Leica της εποχής», έλεγε το 2004 ο αρχαιολόγος. Η κύρια ανάμνηση της σχέσης τους είναι από την εφηβική ηλικία, την εποχή που η οικογένεια Κουνέλλη μετακόμισε εσπευσμένα λόγω του πολέμου από την Καστέλλα στον Κορυδαλλό. «Ήταν τα πράγματα επικίνδυνα. Ο άλλος μου παππούς έμενε στον Προφήτη Ηλία της Καστέλλας. Εκεί ήταν η καρδιά του Εμφυλίου, δεν μπορούσαμε να μείνουμε...», αναφέρει ο Γιάννης Κουνέλλης. Ο Σακελλαράκης θυμόταν από τη φιλία του με τον Κουνέλλη: «Τις δεκάδες φορές που ανέβαινα την πέτρινη σκάλα για να τον συναντήσω στο πλυσταριό. Εκεί ζωγράφιζε νυχθημερόν. Κάναμε ατελείωτες συζητήσεις για τον Βαν Γκογκ. Τον δαιμόνιζε αυτή η μοναχικότητα και το αγωνιώδες του ζωγράφου». Σε μια κουβέντα του με τον Μπρούνο Κόρα στο Παρίσι της δεκαετίας του ’80 ο Κουνέλλης θα μιλήσει για τον Βαν Γκογκ της εφηβικής του μνήμης: «Ο πρώτος στον οποίο άρχισα να χρωστάω είναι ο Βαν Γκογκ και δεν τον έχω ξεπληρώσει ακόμα». Ριζοσπάστη και τολμηρό θα τον χαρακτηρίσει σε μια πρόσφατη κουβέντα μας: «Όταν ήμουν στην Ελλάδα, μου άρεσε ο Βαν Γκογκ. Αγαπούσα τον πίνακά του με τις πατάτες. Υπάρχει μια ιδεολογία σε αυτό τον πίνακα, συγγενική με έναν όγκο από κάρβουνα μέσα στον χώρο που μπορείς να δεις σ’ ένα δικό μου έργο». Ούτε μια ανέμελη βόλτα δεν θυμόταν να έχουν κάνει μαζί ο Γιάννης Σακελλαράκης: «Ζωγράφιζε συνεχώς. Πολλά πρωινά τα μάτια του ήταν κόκκινα από το ξενύχτι». Τη μεγάλη αγάπη του, όμως, για την τέχνη είχαν αγνοήσει επανειλημμένα οι υπεύθυνοι της Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας, οι οποίοι, παρά τις επίμονες προσπάθειές του, δεν τον δέχτηκαν ποτέ στη σχολή. «Ζωγράφιζα από δεκατριών χρόνων. Έδωσα εξετάσεις στην Καλών Τεχνών και απέτυχα. Ήμουν και κακός μαθητής

στο σχολείο...», επιβεβαιώνει ο ίδιος. Δεν ήταν μόνο το πάθος του για τη ζωγραφική που είχε ξαφνιάσει τη μικρή κοινωνία της γειτονιάς αλλά και η απόφασή του, κάποια στιγμή, να παντρευτεί στη νεαρή ηλικία των δεκαεπτά. Ερωτεύτηκε σφόδρα την Έφη, νοικάρισσα της γιαγιάς του, και παντρεύτηκαν. «Τη γνώριζα πολύ καλά την πρώτη του γυναίκα», έλεγε ο Σακελλαράκης. «Πολύ συμπαθητικό και νόστιμο κορίτσι. Ο έρωτάς τους γεννήθηκε μέσα στο σπίτι, στη γειτονιά μας. Δέθηκαν ξαφνικά και δυνατά». «Δεκαεπτά ετών ερωτεύεται κανείς εύκολα», παραδέχεται με χαμόγελο ο Γιάννης Κουνέλλης. «Πιο μεγάλος είναι δύσκολο να ερωτευτείς. Παντρεύτηκα γιατί ήταν μια υπόθεση ζωής».

Σε αναζήτηση της αναγέννησης Όπως ο Πικάσο, ο Μοντριάν και ο Μπρανκούζι, ο Γιάννης Κουνέλλης διψά να βρεθεί εκεί όπου το πάθος του για ό,τι αγαπά μπορεί να αναθερμανθεί. Το αλλόκοτο γεγονός του αλληλοσκοτωμού στην πατρίδα και η αποτυχία του στην Καλών Τεχνών δεν ήταν, όπως διαπιστώνουμε, οι μόνοι σοβαροί λόγοι που τον ώθησαν να φύγει. Μια ποιητική εκδοχή της απόφασής του να μετοικήσει έδωσε ο Γιάννης Σακελλαράκης: «Ήθελε να δει τον κόσμο». Ο Αμερικανός κριτικός Thomas McEvilley δίνει μια διαφορετική ερμηνεία: «Νέος, και διψώντας ν’ αποτελέσει μέρος της ιστορίας, αφήνει την πατρίδα του πίσω, στη γαλήνια μυθολογική της αίγλη. Το ταξίδι του Κουνέλλη δεν ήταν συνηθισμένο, ούτε έμοιαζε με διακοπές. Με το που θα φτάσει στη Ρώμη θα ορκιστεί να μη μιλήσει ποτέ ξανά ελληνικά. Για περισσότερα από είκοσι χρόνια δεν θα πατήσει ξανά το πόδι του στην Ελλάδα. Θα αρχίσει να επισκέπτεται τη χώρα που τον γέννησε διστακτικά, για μία ή δύο μέρες και μόνο για επαγγελματικούς λόγους». «Δεν ορκίζομαι εύκολα στη ζωή μου...», σχολιάζει ο Κουνέλλης την εκδοχή του Thomas McEvilley. «Είναι ένα εύρημα δικό του για να τονίσει τη ριζοσπαστική απόφασή μου να φύγω από μια παράδοση βυζαντινή και να μπω σε μια παράδοση αναγεννησιακή. Δεν έχει σχέση με όρκους... Ούτε ένιωσα ποτέ πίκρα για την Ελλάδα. Δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να έχει αυτού τους είδους τις πίκρες. Έχω ένα σχέδιο για το μέλλον. Κοίταζα πάντα να βρω αυτά που μου έλειπαν. Δεν είχα άλλου είδους συναισθήματα». Θέλατε να δείτε τον κόσμο, κ. Κουνέλλη; «Θέλεις να δεις τον κόσμο για να ανακαλύψεις, στο τέλος, τους άλλους. Όχι, βέβαια, με την έννοια του τουρίστα, αλλά όπως ταξίδευε ο Οδυσσέας. Φεύγει κάποιος για να δει άλλα Κέντρα. Μπορεί, βέβαια, να γυρίσεις τον κόσμο και να μη δεις τίποτα. Τα ταξίδια είναι ωραία όταν λειτουργούν ως σκάλα για να βρεις άλλους τόπους. Το σημαντικό στην περίπτωση του Οδυσσέα που φεύγει δεν είναι μόνο ότι πάει να κάνει τον πόλεμο αλλά και το γε-

γονός ότι επιστρέφει. Η επιστροφή είναι το θετικό πρόβλημα». Η σχέση του με την Ελλάδα αρχίζει να γλυκαίνει στα μέσα της δεκαετίας του ’80. Το 1985 ο Βασίλης Βασιλικός τον συναντά στη Ρώμη, την εποχή που ο συγγραφέας είχε πάει να ζήσει εκεί με τη σύντροφό του, την Ελληνίδα υψίφωνο Βάσω Παπαντωνίου. Αργότερα ο Κουνέλλης, μαζί με τον σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά, θα παντρέψει το ζευγάρι. «Ήξερα ποιος είναι και τον αναζήτησα. Στην αρχή δυσκολευότανε κάπως με τα ελληνικά του. Τότε σκέφτηκα ότι ο μόνος τρόπος να τον διευκολύνω να επανασυνδεθεί με τη γλώσσα και την Ελλάδα ήταν να του κάνω μια μεγάλη συνέντευξη για την Ελληνική Τηλεόραση. Βοήθησε αρκετά στην ολοκλήρωση της εκπομπής η καταπληκτική σκηνοθέτις Μαίρη Κουτσούρη, η οποία λάτρεψε τον Κουνέλλη και την τέχνη του», αφηγείται ο Βασιλικός και συνεχίζει: «Ο Γιάννης βρήκε στην Ιταλία την Αναγέννηση και το περίφημο Κέντρο, που είναι το φιλοσοφικό του πρόβλημα. Το Κέντρο υπήρχε πρώτα απ’ όλα στην πολεοδομία και την αρχιτεκτονική του τόπου: κάθε χωριό ή πόλη της Ιταλίας έχει μια “πιάτσα”. Όλη του η φιλοσοφική αναζήτηση συμπυκνώνεται στη σχέση του μέτρου με το Κέντρο». Συνειδητή χαρακτηρίζει την επιλογή του να ζήσει στη Ρώμη και η ιστορικός τέχνης Κατερίνα Κοσκινά, μια από τις λιγοστές φίλες του Κουνέλλη στην Αθήνα: «Είχε το όραμα να δει τη συνέχεια της ελληνικής σκέψης μέσω της Αναγέννησης. Γι’ αυτό θεωρώ ότι ο Κουνέλλης είναι η πεμπτουσία του Έλληνα, η βάση της έννοιας του Ευρωπαίου που είχε το όραμα να δει τη συνέχεια του ελληνικού πολιτισμού».

Μια «τρύπα στον καμβά» Στη Ρώμη φτάνει με την πρώτη του γυναίκα τρία χρόνια μετά τον γάμο τους. Το ζευγάρι εγγράφεται στην Accademia di Belle Arti. Σε αυτό το περιβάλλον θα αναγεννηθεί ο Γιάννης Κουνέλλης. Σε ηλικία 24 χρόνων θα εκθέσει πρώτη φορά στην πιο δυναμική γκαλερί της Ρώμης, στην Galleria della Tartaruga. Στον ίδιο χώρο, δηλαδή, όπου έδειχναν την δουλειά τους ο Ντε Κούνινγκ, ο Σκαρπίτα, ο Μπούρι και ο Φοντάνα. Στους πρώτους του πίνακες θα εμφανίσει γράμματα και αριθμούς, αλλά και διαφόρων ειδών σύμβολα. Με αυτή την πρώτη του έκθεση («L’ Alfabeto di Kounellis») μπαίνει δυναμικά στο ρεύμα της ιταλική τέχνης και δεν θα μείνει ποτέ έξω από τις διαδικασίες και την εξέλιξή της. Η μυρωδιά της θύελλας που θα ξεσπάσει από τα ριζοσπαστικά κοινωνικά κινήματα τα επόμενα χρόνια απλώνεται στον αέρα της Ρώμης. Η πολιτιστική επανάσταση στην Κίνα, οι αντιπολεμικές φωνές, το απελευθερωτικό κίνημα των μαύρων και η έκρηξη των φεμινιστικών διεκδικήσεων στην Αμερική, καθώς και ο ουτοπικός πυρετός του Μάη του ’68 στην Ευρώπη ενεργοποιούν την προσωπικότητά του. Η

37 «Ο πρώτος στον οποίο άρχισα να χρωστάω είναι ο Βαν Γκογκ και δεν τον έχω ξεπληρώσει ακόμα».

δουλειά του αρχίζει να αντανακλά τα αισθήματά του για τις δραστικές πολιτικές αλλαγές, στην προσπάθειά του να βρει μια νέα μονάδα μέτρησης για τη νέα κοινωνική κατάσταση. Στα μέσα στης δεκαετίας του ’60 ο Ιταλός καλλιτέχνης Λούτσιο Φοντάνα, υιοθετώντας μια άποψη του Μαλέβιτς, γράφει: «Θέλω να ανοιχτώ στον χώρο... Κάνω μια τρύπα στον καμβά για να εισχωρήσει το άπειρο...». Σε αυτό το απελευθερωτικό για την τέχνη κλίμα, με την ισχυρή παρουσία ενός άλλου σημαντικού Ιταλού δημιουργού, του Αλμπέρτο Μπούρι, ο Γιάννης Κουνέλλης βάζει τα θεμέλια του κόσμου που τα επόμενα χρόνια θα ανακαλύψει. «Στη διαμόρφωσή μου πρωταρχικό ρόλο έπαιξε το έργο του Μπούρι και του Φοντάνα αλλά και πολλών άλλων καλλιτεχνών της ίδιας γενιάς, που βρήκαν στην ύλη έναν δρόμο για τις αναζητήσεις τους. Στη συνέχεια, τα πολιτικά γεγονότα μας ενέπνευσαν μια ανάγνωση της ιστορίας που, χωρίς αμφιβολία, είχε μεγάλη επίδραση στην ευαισθησία μας και στον τρόπο μας να αξιολογούμε τον χώρο, επιτρέποντάς μας να κωδικοποιήσουμε μια γλώσσα που, εννοείται, λαμβάνει υπόψη της τους ιστορικούς και πολιτιστικούς προβληματισμούς αυτής της χώρας», ενώ η θέρμη της εποχής θα εκφραστεί από τον ίδιο το 1969 στη μαύρη λαμαρίνα που θα εκθέσει. Στην επιφάνειά της γράφει με κιμωλία τα ονόματα του Μαρά και του Ροβεσπιέρου και ακριβώς από κάτω τη φράση: «Liberta o Morte» (Ελευθερία ή Θάνατος). Στο μικρό ράφι που προεξέχει από τη λαμαρίνα τοποθετεί ένα κερί.

Άνοιγμα της τέχνης στη ζωή Από πολύ νωρίς η τέχνη του Κουνέλλη δένεται απρόβλεπτα με τη ζωή. Σε μια εγκατάσταση το 1967 στην Galleria L’ Attico τοποθετεί μια σιδερένια κατασκευή με βαμβάκι και ανθοδοχεία βαμμένα με σιδηρομπογιά, που περιέχουν χώμα και κάκτους. Σε μια βαμμένη λαμαρίνα-κάδρο στον τοίχο βάζει μια κούρνια, όπου κάθεται ήρεμος ένας ζωντανός παπαγάλος. Ριζοσπαστική κίνηση και ιδιότυπη θεατρική πράξη, η οποία τον οδηγεί, δυο χρόνια αργότερα, να παρουσιάσει στον ίδιο χώρο την εμβληματική εγκατάστασή του με τα δώδεκα ζωντανά άλογα, δεμένα στους τοίχους της γκαλερί. Θα την επαναλάβει το 1967 στην Μπιενάλε της Βενετίας. Τα άλογα δεν είναι γλυπτά, ούτε σύμβολα που παραπέμπουν στην πραγματικότητα. Είναι η ίδια η πραγματικότητα, με μυρωδιές και ήχους. Ο ιστορικός τέχνης Rubi Fuchs βλέπει σε αυτή την κίνηση του Κουνέλλη μια αντανάκλαση των παραστάσεων του Παρθενώνα και του Αγίου Μάρκου στη Βενετία. Εντοπίζει αναφορές στη ζωγραφική του Ντελακρουά και του Πικάσο, ενώ ο ίδιος ο Κουνέλλης λέει κάποια στιγμή σε συνέντευξή του στον Robin White: «Πάντα θεωρούσα ότι η δουλειά μου με τα άλογα έχει να κάνει με το πνεύμα του Διαφωτισμού».

ΤΑ ΥΛΙΚΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΤΟΥ Ποτέ έως σήμερα ο Γιάννης Κουνέλλης δεν έπαψε να αξιοποιεί ασυνήθιστες τοποθεσίες και κτίρια, να κινείται στον χώρο, όπως ο παραδοσιακός ζωγράφος στην επιφάνεια του τελάρου, όπου τα «ταπεινά», υλικά συχνά, στοιχεία της φύσης έχουν τη σημασία του χρώματος.

Του θυμίζουμε την έκθεση με τα άλογα και μας δίνει μια άλλη διάστασή της: «Τα άλογα ήταν δεμένα στον τοίχο της γκαλερί, έτσι ώστε το ζωντανό στοιχείο να συνδέεται με την ιδέα των θεμελίων που υπάρχουν στα σπίτια. Όπως ήταν τοποθετημένα στον χώρο, διέγραφαν τα θεμέλια του κτιρίου. Όταν τελειώνει μια έκθεση σαν αυτή, μένει μόνο η ανάμνησή της. Το ίδιο συμβαίνει και με μια θεατρική παράσταση. Αυτή ήταν και η σημασία της πράξης, η οποία χαρακτηρίζεται από μια ελευθερία. Είναι ένα όραμα που στηρίζεται σε μια δραματουργική αρχή». Εκείνη τη χρονιά θα απελευθερώσει στην Kunsthalle του Ντίσελντορφ ζωντανά πουλιά, ενώ αργότερα, στην Galleria L’ Attico στη Ρώμη και στην γκαλερί Sonnabend στη Νέα Υόρκη, επιχειρεί μια ιδιόμορφη περφόρμανς: ο ίδιος, σε ρόλο ζωντανού γλυπτού, θα καβαλήσει ένα άλογο και θα σταθεί μέσα στην γκαλερί, καλύπτοντας το πρόσωπό του με ένα γύψινο εκμαγείο της μορφής του Απόλλωνα . Αναφορά, ίσως, και συγκρατημένο νοσταλγικό σχόλιο του καλλιτέχνη για την απώλεια του αρχαίου κόσμου. Η νέα αντίληψη του Κουνέλλη για το θέατρο θα αναπτυχθεί και με δυναμικές συνεργασίες που θα κάνει με σπουδαίους σκηνοθέτες του θεάτρου και της όπερας, όπως ο Κάρλο Κουαρτούτσι, ο Θόδωρος Τερζόπουλος, ο Ταντάσι Σουζούκι, αλλά και ο Χάινερ Μίλερ. Στην κορυφαία συνύπαρξή του με τον Μίλερ στο Deutsches Theatre του Βερολίνου, δυο χρόνια μετά την πτώση του Τείχους, θα τοποθετήσει στη σκηνή μια «ανοιχτή πληγή»: ένα άνοιγμα

Δεν αναζήτησα παρά μόνο όμορφα πράγματα. Μέτρησα την απόσταση μέσα από την αντικειμενικότητα. Είδα το ιερό στα αντικείμενα της καθημερινής χρήσης. Πίστεψα στο βάρος ως σωστό μέτρο.

σαν πηγάδι από το οποίο αναδυόταν ένας μεταλλικός κύλινδρος γεμάτος με αίμα, ενώ κάποια ντουλάπια στον χώρο παρέπεμπαν στη μνήμη και στη συνειδητοποίηση της άγριας εποχής που πέρασε. Ιδανικό περιβάλλον για μια παράσταση που ήθελε να μιλήσει γι’ αυτό που έπρεπε να ξεχαστεί μετά τη διάλυση της Ανατολικής Γερμανίας.

«Με την απτή αλήθεια ενός σακιού κι ενός κάρβουνου...» Ποτέ έως σήμερα ο Γιάννης Κουνέλλης δεν έπαψε να αξιοποιεί ασυνήθιστες τοποθεσίες και κτίρια, να κινείται στον χώρο, όπως ο παραδοσιακός ζωγράφος στην επιφάνεια του τελάρου, όπου τα «ταπεινά», υλικά συχνά, στοιχεία της φύσης έχουν τη σημασία του χρώματος. Με εντελώς βιωματικό τρόπο αποκαλύπτει ατσάλινα τσιγκέλια να συγκρατούν σακιά, συσσωρευμένα αντικείμενα μπροστά σε πόρτες και παράθυρα, ενισχύοντας την οριακή αίσθηση του φόβου, της απειλής ή της διαμαρτυρίας. Κάποτε γίνεται στιβαρά ποιητικός, μεταφέροντας ένα τσακισμένο σκαρί σε ένα μουσείο, όπως ήταν το έργο «Albatros» στην έκθεση που επιμελήθηκε ο Χρήστος Ιωακειμίδης στο Βερολίνο. «Σε όλο του το έργο “ζωγραφίζει” με τη φτωχή, αλλά απτή συνήθεια ενός σακιού, ενός κάρβουνου, ενός πεταμένου κομματιού ξύλου, μιας πέτρας, ενός γύψινου αντίγραφου αρχαίου κεφαλιού που τον οδηγεί στη δημιουργία εικόνων πραγματικών, σαν να εγκαταλείπει τη ζωγραφική του τελάρου και να επιστρέφει ξανά σ’ αυτή», γράφει η Κατερίνα Κοσκινά, η οποία στη συνομιλία μας επισημαίνει την καθοριστική σημασία του μέτρου στο έργο του: «Ο άνθρωπος είναι το δικό του μέτρο. Όλα τα αντικείμενα που χρησιμοποιεί, το κρεβάτι, το σακί, η πόρτα και το παράθυρο, έχουν μια αναφορά: τον άνθρωπο». Ο Κουνέλλης αγάπησε με πάθος και το έργο αρκετών καλλιτεχνών, την τέχνη του θρυλικού Ρώσου ζωγράφου Αντρέι Ρουμπλιόφ, την κοσμική ορθοδοξία του Κάζιμιρ Μαλέβιτς αλλά και την τολμηρή ζωγραφική του Τζάκσον Πόλοκ, εντοπίζοντας, μάλιστα, τις ρίζες της στις τοιχογραφίες του Μαζάτσιο. «Ο Πόλοκ είναι η αρχή. Πριν από αυτόν υπήρχε μια τέχνη αποικιακή στην Αμερική. Ο Πόλοκ αποκαλύπτει έναν χώρο. Η ζωγραφική του λειτουργεί ως μια μορφή συνειδητοποίησης της Αμερικής και ολόκληρης της γενιάς του». Γράφει επίσης και συζητά συχνά για ό,τι αγαπά. Στον Μπρούνο Κόρα έχει πει: «Μου αρέσει να θυμάμαι τον “φοβ” Ματίς και ύστερα να τον βλέπω στην εξέ-

λιξή του. Αγαπώ τον χρωματοποιό Ματίς - άλλωστε ο Ματίς αγαπούσε τον Ντελακρουά, όπως τον αγαπώ κι εγώ. Μου αρέσει να θυμάμαι τον Ματίς στο Μαρόκο. Όπως μου αρέσει να θυμάμαι τον Ρεμπό στην Αιθιοπία. Δεν αγαπώ την πολιτική εκμετάλλευση που γίνεται εις βάρος του Ματίς. Πρέπει να επανεξετάσουμε την πρωτοποριακή στάση της πρωτοπορίας. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι ποιητές, όπως και οι καλλιτέχνες, γεννιούνται με μια νέα γλώσσα». Με την ευκαιρία της έκθεσής του «From the Europe of Old» στο Van Abbemuseum της Ολλανδίας το 1987 θα γράψει στον κατάλογο της έκθεσης ένα κείμενο ενδεικτικό του κόσμου του: «Δεν σκότωσα ποτέ, αλλά είμαι έτοιμος να το κάνω, αν μου ποδοπατήσουν το δικαίωμα στην ελευθερία. Δεν δανείστηκα γλωσσικά αποσπάσματα, παρά μόνο από ανάγκη. Δεν αναζήτησα παρά μόνο όμορφα πράγματα. Μέτρησα την απόσταση μέσα από την αντικειμενικότητα. Είδα το ιερό στα αντικείμενα της καθημερινής χρήσης. Πίστεψα στο βάρος ως σωστό μέτρο. Αγάπησα τις φράσεις που δείχνουν την παρθενία ως υπέρτατη κατάσταση. Διέσχισα μονοπάτια δύσκολα, μέσα στο δάσος, ανηφορίζοντας προς το βουνό. Το μολύβι, τα μαλλιά, τα σύννεφα, η Μικρή Άρκτος που δείχνει τον Βορρά, ο Άνεμος. Δεν ξέρω να ζω έξω από τον λαβύρινθο της γλώσσας. Αγαπώ την ελιά, το αμπέλι και το στάρι. Θέλω την επιστροφή της ποίησης με όλα τα μέσα: με την άσκηση, την Παρατήρηση, τη μοναξιά, τον λόγο, την εικόνα, την εξέγερση. Ανικανοποίητος μέχρι το διηνεκές». Για έναν άνθρωπο λιγομίλητο, που δίνει την αίσθηση ότι «αναπνέει για να δουλεύει και δουλεύει για να αναπνέει», κάνουν λόγο οι περισσότεροι συνομιλητές μας. «Κρύβει όμως μια απέραντη τρυφερότητα» συμπληρώνει η διευθύντρια του ΕΜΣΤ Άννα Καφέτση, επισημαίνοντας την ποιητική δύναμη της δουλειάς του ως αποτέλεσμα μιας ώριμης πολιτικής σκέψης. «Όλη του η ζωή είναι η τέχνη του», συμφωνούν η Κατερίνα Κοσκινά και ο φωτογράφος και συνεργάτης του Μανώλης Μπαμπούσης, ο οποίος μιλά για το χιούμορ του Κουνέλλη. «Έχει χιούμορ και αυτοσαρκασμό. Αντιλαμβάνεται ακόμα και τις λεπτομέρειες σε κλάσματα δευτερολέπτου. Είναι επίσης γενναιόδωρος. Δεν τον απασχολούν μικροπράγματα. Δεν θα νοιαστεί, για παράδειγμα, αν κάποιος κλέβει τις ιδέες του ή τον μιμείται. Έχει μια σιγουριά για τη δουλειά του και αισθάνεται ελεύθερος. Είναι τρυφερός και προσιτός. Μπορεί να γίνει όμως απαιτητικός και σκληρός».

H έκθεση του Γιάννη Κουνέλλη στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης (Μέγαρο Σταθάτου, Βασ. Σοφίας & Ηροδότου 1, 210 7228321-3) θα ξεκινήσει στις 5/4 και θα διαρκέσει μέχρι τις 30/9. Στις 4/4 (στις 18:00) στο κτίριο του Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης στη Νεοφ. Δούκα 4 ο Ντένης Ζαχαρόπουλος θα συνομιλήσει με τον Γιάννη Κουνέλλη.

38

βγεσ εξω επιτελουσ!

03

Ένα best of με τα εστιατόρια, τα μπαρ και τις καφετέριες που ανεβάζουν τον πήχη της διασκέδασης στις δύο γειτονικές περιοχές.

Κάππαρη

Δωριέων 36, πλ. Μερκούρη, Άνω Πετράλωνα, 210 3450288

Συνώνυμη της καλής, παραδοσιακής ελληνικής κουζίνας, η Κάππαρη ξεχωρίζει για τη ζεστή και φιλική της ατμόσφαιρα. Στον χώρο της θα δοκιμάσετε νοστιμότατα και απολαυστικά μαγειρευτά, διαλεχτές θαλασσινές γεύσεις και ψητά της ώρας που φροντίζονται και μαγειρεύονται με μεράκι. Τώρα που ανοίγει ο καιρός, η δροσερή αυλή της την αναδεικνύει σε δημοφιλή προορισμό για επισκέπτες που σύντομα θα γίνουν μόνιμοι θαμώνες.

Από τους Βασίλη Καψάσκη και Δημήτρη Κυριαζή. Έρευνα: Μίνα Καλογερά

04

Passaggio Café

Λεωφόρος Ελευθερίου Βενιζέλου 143, Καλλιθέα, 210 9516605

01

All day χώρος στην καρδιά της Καλλιθέας. Εκτός από εξαιρετικό καφέ, το Passaggio προσφέρει απολαυστικά, ελαφριά γεύματα, διάφορα σάντουιτς και σνακ. Δοκιμάστε υπέροχη, σπιτική πορτοκαλόπιτα, σοκολατόπιτα και καρυδόπιτα. Η σχέση ποιότητας και τιμής είναι ιδανική. Σας περιμένει και τις Κυριακές, από το πρωί (7:00) έως αργά το βράδυ. Φιλικό περιβάλλον, πρόθυμο κι ευγενικό προσωπικό και φυσικά το «πιο-πιο» γρήγορο delivery.

Crème Royale

Ελευθερίου Βενιζέλου 136, Καλλιθέα, 210 9512200 «Δώσ’ του ζύμη για να ψήσει, όλη η πόλη να μυρίσει…». Έτσι ξεκινάει το πιο γευστικό παραμύθι. Ακολουθώντας τον μίτο της απόλαυσης μέσα απ’ τον λαβύρινθο της πόλης, θα φτάσετε στην πιο όμορφη γωνιά της Καλλιθέας, σε ένα ιδιαίτερο café, στο Crème Royale! Τα αρώματά του σας προσκαλούν να δοκιμάσετε γευστικά χειροποιήματα, όπως η λαχταριστή μπουγάτσα, γεμισμένη περίτεχνα με αχνιστή κρέμα ή τυρί, να ταξιδέψετε μέσα στις παραδοσιακές γεύσεις γλυκών και παγωτών, παρασκευασμένων με φρέσκο ελληνικό γάλα, ή να απολαύσετε όλες τις αναζωογονητικές μυστικές εκπλήξεις του φρεσκοκομμένου καφέ και περίσσια φαντασία. Facebook group: Crème Royale

02

Η Πλατεία

Δεινοχάρους 3, πλ. Μερκούρη, Άνω Πετράλωνα, 210 3420705 Όμορφος χώρος, διακοσμημένος με γούστο και ιδιαίτερη φροντίδα, που σας περιμένει για να σας ικανοποιήσει όλες τις ώρες της ημέρας. Επισκεφτείτε το από νωρίς το πρωί, για να απολαύσετε το ρόφημα της επιλογής σας, ή από το μεσημέρι, για να δοκιμάσετε τα οικονομικά, αλλά απολύτως γευστικά πιάτα που προσφέρει. Η μουσική του, ποιοτική και έντεχνη, θα σας συντροφεύσει με τον καλύτερο τρόπο. Το μενού περιλαμβάνει αρκετές ποιοτικές επιλογές και μία μεγάλη ποικιλία από πιάτα με όσπρια. Μην ξεχάσετε να δοκιμάσετε τη καροτοσαλάτα και το χοιρινό κότσι που μαρινάρεται με μπίρα. Τα τραπεζάκια έξω στην πλατεία είναι ιδανικά για την άνοιξη και το καλοκαίρι.

05

Μπαρ Λόλα

Κειριαδών 11, Πετράλωνα, 213 0159902

Εναλλακτική, χαλαρή και διακοσμημένη με ένα ελαφρώς industrial ύφος, η Λόλα υποδέχεται τους επισκέπτες της κάθε μέρα, με την ίδια πάντα όρεξη. Παίζει τζαζ-φανκ μουσικές και είναι ενταγμένη στο πνεύμα της εποχής, σερβίροντας φτηνά ποτά. Οι μεγάλες τζαμαρίες της, ο πεζόδρομος με τα τραπεζάκια και το τραπέζι πινγκπονγκ στο υπόγειο βάζουν αυτές τις μικρές πινελιές που κάνουν τη Λόλα ένα από τα πιο καυτά «θηλυκά» των Πετραλώνων.

40

ΚΛΟΥΒΊ Παρά τα λίγα χρόνια λειτουργίας του, το Κλουβί έχει προλάβει να αναχθεί σε σημείο αναφοράς για την περιοχή των Πετραλώνων. Ο προσεγμένος και μοντέρνος χώρος του αποπνέει έναν αέρα ευρωπαϊκής πρωτεύουσας και η ατμόσφαιρα που δημιουργεί μοιάζει να ταξιδεύει τον επισκέπτη κάπου μακριά. Στην γκάμα των απολαύσεων που προσφέρει έρχονται να προστεθούν και τα περίφημα brunches που σερβίρονται από τις 11 το πρωί: μικρές, νόστιμες και παιχνιδιάρικες επιλογές που ικανοποιούν και τον πιο απαιτητικό. Όταν το επισκεφτείτε, μην παραλείψετε να δοκιμάσετε τις ξεχωριστές δημιουργίες του, όπως η σούπα βελουτέ από αγκινάρα και λάδι τρούφας, η περίφημη «κλούβια» ομελέτα του και τα φοβερά, βραδινά, απολαυστικά κοκτέιλ. Κυδαντινών και Δημοφώντος 57, Πετράλωνα Blue Εyes: φρέσκο βούτυρο, αυγά, μανιτάρια Ρortobello, Blue cheese και sauche Chutney.

06 Kings Café

Λασκαρίδου 105, πλ. Κύπρου, Καλλιθέα , 210 9599550 Είναι το πιο κοσμοπολίτικο, cozy καφέ της πλατείας Κύπρου, στο κεντρικότερο σημείο της Καλλιθέας.

To περιποιημένο προσωπικό του σας εξυπηρετεί από πολύ νωρίς το πρωί μέχρι αργά το βράδυ. Ο χώρος του έχει κάτι από την ατμόσφαιρα της Νέας Υόρκης, με μίνιμαλ πινελιές και στα δύο επίπεδα του μαγαζιού. Οι θεματικές βραδιές που διοργανώνονται, τα λάιβ και οι εκπλήξεις που ετοιμάζει συχνά το Kings κρατούν τον πήχη της διασκέδασης πολύ ψηλά και το καθιστούν απαραίτητη στάση για τη βραδινή έξοδο.

Κings Luxurious Bar

Ελευθερίου Βενιζέλου 214, Καλλιθέα, 210 9513140 Πρόκειται για το αδελφάκι του Κings Café. Είναι από τα λίγα κλαμπ της Αθήνας που έχει κόσμο κάθε μέρα. Η δημιουργική του ομάδα, με την προσθήκη του Κώστα Αγγελίδη, φρόντισε να δημιουργήσει έναν ξεχωριστό χώρο διασκέδασης που έλειπε από την Καλλιθέα. Στο Κings Club προγραμματίζονται εβδομαδιαία πάρτι με γνωστούς ραδιοφωνικούς παραγωγούς στα decks αλλά και λάιβ εμφανίσεις Ελλήνων καλλιτεχνών, που είναι σίγουρο πως θα σας κάνουν να λατρέψετε το Κings, σαν να επρόκειτο για το δικό σας «βασίλειο».

07 Ο Θαλασσινός

08 Μπάμπουρας

Λυσικράτους 32 & Ηρακλέους, Τζιτζιφιές, Καλλιθέα, 210 9404518

Δημοφώντος 43 & Θορικίων, Πετράλωνα, 211 7108153

Aπό το 1989, και για περισσότερα από 20 χρόνια, η γνωστή ψαροταβέρνα σερβίρει τους πελάτες της με ιδιαίτερη φροντίδα και μεράκι, δίνοντας πάντα ξεχωριστή προσοχή στην επιλογή των πρώτων υλών των πιάτων του. Άλλωστε, η ποιότητα και οι γεύσεις είναι τα στοιχεία που έχουν κάνει το εστιατόριό τόσο αγαπητό στον κόσμο. Ο χώρος του είναι φωτεινός και προσεγμένος, ενώ η απλότητά των ανθρώπων και του περιβάλλοντός του κερδίζει τις εντυπώσει. Τώρα που ανοίγει ο καιρός, ο καταπράσινος κήπος σας προκαλεί να τον επισκεφτείτε. Η μουριά και η πέργκολα που τον κοσμούν πραγματικά θα σας ταξιδέψουν!

Νέο μπαράκι στα Πετράλωνα, απλό και λιτό, με στένσιλ πλακάκια που διακοσμούν ολόκληρο τον χώρο του μαγαζιού. Η διακόσμηση, λιτή και προσεγμένη, εμπνέεται από την τέχνη, δημιουργώντας μία όμορφη ατμόσφαιρα. Τα τραπεζάκια που έχει έξω ενδείκνυνται, ειδικά τώρα που ανοίγει ο καιρός. Θα πιείτε πολύ φτηνά ποτά, ρακή και φοβερή μπίρα από το Άργος! Αν πεινάσετε, μπορείτε να παραγγείλετε μερικούς από τους φοβερούς μεζέδες. Η μουσική αλλάζει ανάλογα με τις διαθέσεις σας κι η κάθε νύχτα στον Μπάμπουρα μπορεί να εξελιχτεί σε ένα μεγάλο πάρτι.

41

βγεσ εξω επιτελουσ! που να φασ! barrestaurants APOLIS

Άλσος Αγ. Δημητρίου, Πετρούπολη, 210 5060000. Ανανεωμένο, υπέρκομψο στα μαύρα, με την καλύτερη θέα στην Αθήνα και «ανοιχτή» μεσογειακή κουζίνα.

BARON

Μεταξά & Ζησιμοπούλου 12, Γλυφάδα, 210 8941871.

BLACK DUCK

Χρήστου Λαδά 9Α, 210 3234760. Ο κομψός και ιδιαίτερης αισθητικής πολυχώρος -all day & night long.

HARD ROCK CAFÉ GLYFADA

Ζησιμοπούλου 5Α & Λαζαράκη 26, Γλυφάδα, 213 009028081. Προσεγμένο μενού, γευστικά επιδόρπια και μεγάλη λίστα από κοκτέιλ υπό τους ήχους ροκ μουσικής.

LALU

Αναγνωστοπούλου 1, Κολωνάκι, 210 6233933. Μεγάλη μπάρα, δερμάτινοι καναπέδες, mainstream ακούσματα στην καρδιά του Κολωνακίου. Μενού γεμάτο μυρωδιές και γεύσεις Μεσογείου.

LOCAL

Χρήστου Λαδά και Ολύμπου 21, Κηφισιά, 210 8018236. All time γεύσεις, πολλά σφηνάκια και champagne cocktails για σταθερά γούστα.

MATILDE PIZZA BAR

Κωνσταντινουπόλεως 44, Γκάζι, 210 3411878. Αυθεντικές ιταλικές πίτσες που συνοδεύονται από πρωτότυπα κοκτέιλ σ’ ένα εντελώς νέο concept.

META’S

Φρύνης 1-3, Παγκράτι, 210 7010300. Γλυκό ντεκόρ με μπορντό πινελιές.

MONO BAR

Μπενιζέλου Παλαιολόγου 4Γ, Πλάκα, 2103226711. Ελληνική κουζίνα, εναλλασσόμενα λάιβ.

Prosopa

Κωνσταντινουπόλεως 4 και Μεγ. Βασιλείου 52, Ρουφ, 210 3413433. Μετακόμισε, όχι πολύ μακριά. Με την ίδια υψηλή μεσογειακή ποιότητα.

SALERO

Βαλτετσίου 51, Εξάρχεια, 210 3813358. Σαλάτες, tapas, ιβηρομεσογειακές προτάσεις και πανέμορφα κοκτέιλ, συντροφιά με έθνικ μουσικες. €15-30

SANTA BOTELLA

Πανόρμου 115Α, Αμπελόκηποι, 210 6981032. Στο πιο κομβικό σημείο της πιάτσας της Πανόρμου, καλή μουσική, καθαρά ποτά. Ελληνική μεσογειακή κουζίνα και tapas σερβίρονται από νωρίς το μεσημέρι μέχρι αργά το βράδυ.

Shamone

Κωνσταντινουπόλεως 46, Γκάζι, 210 3450144. shamone@ mail.com. Νέο entry στο Γκάζι (στη θέση του Soul Kitchen) με φαγητό, κοκτέιλ και πολλά χάπενινγκ. Από το δημιουργικό μυαλό του Φώτη Σεργουλόπουλου.

SOHO

Βουτάδων 54Β, Γκάζι, 210 3422663. Ένα bar-restaurant για όλες τις ώρες της μέρας στην πιο πολυσύχναστη πλατεία της Αθήνας.

ελληνικη κουζινα ΑΘΗΡΙ

Πλαταιών 15, Κεραμεικός, 210 3462983. Ελληνικές γεύσεις σε νεοκλασικό περίγυρο διά χειρός Αλέξανδρου Καρδάση. Κυριακή ανοιχτά το μεσημέρι. Κλειστά Κυριακή βράδυ και Δευτέρα.

ΓΙΑΝΤΕΣ

Βαλτετσίου 44, Εξάρχεια, 210 3301369. Πρόσφατα ανακαινισμένη νεοταβέρνα με βιολογικές ανησυχίες στην ωραιότερη αθηναϊκή αυλή, με γευστικό φαγητό και προσεγμένο σέρβις.

Δαφνη

Μ. Αλεξάνδρου 86, Μπουρνάζι, 210 5773721. Παραπάνω από αξιόλογη παρουσία στα δυτικά. Καλά μαγειρευτά και ψαγμένα κρεατικά. €15-20

Παπαδακης

Βουκουρεστίου 47 και Φωκυλίδου 15, Κολωνάκι, 210 3608621.

ΡΟΖΑΛΙΑ

Βαλτετσίου 59, 210 3202933. Σ’ έναν ωραίο κήπο που θερμαίνεται τον χειμώνα σερβίρονται φρέσκα κρέατα και ψαρικά.

TIRBOUSON

Κωνσταντινουπόλεως 104, Γκάζι, 210 3410107. Λιτός χώρος, ιδιαίτερες γεύσεις ελληνικής κουζίνας και ψαγμένη ποικιλία κρασιών.

hip ταβερνεσ Barba lazaros

Ζησιμοπούλου 24Α, Π. Φάληρο, 210 9403003. Πεϊνιρλί έξοχο. Ζωντανή μουσική το Σαββατοκύριακο. €15-22

CUCINA POVERA

Ευφορίωνος 13, Καλλιμάρμαρο, 210 7566008.

Σκουφιας

Μεγάλου Βασιλείου 50, Ρουφ, 210 3412 252. Επιβάλλεται να επισκεφτεί κανείς τη στυλάτη νεο-ταβέρνα με το ανανεωμένο και πολύ πιο προσιτό μενού. Για γνήσιες ελληνικές γεύσεις με σπιτική ποιότητα και ρακή/ρακόμελα σε πολύ χαμηλές τιμές, στον πεζόδρομο.

ΤΟ ΚΟΥΚΛΑΚΙ

Παπανικολή 88, Χαλάνδρι, 210 6818710. Μοντέρνα ταβέρνα με θεματικό μενού.

Τζιτζικας και Μερμηγκας

Πλ. Παπαδιαμάντη 4, Άνω Πατήσια, 210 2232376 / Αγ. Γεωργίου & Αισχύλου 26, Χαλάνδρι, 210 6810529 / Μητροπόλεως 12-14, Σύνταγμα, 210 3247607. Δροσίνη 12-14, Κηφισιά, 210 6230080. Αναφορές σε παλιό μπακάλικο και κατάλογος κλασικών και νεωτεριστικών μεζέδων που αλλάζει συχνά. €15-22

ψαρι FISHAΛΙΔΑ SEA-FOOD

Ναϊάδων 2 & Αντήνορος, περιοχή Χίλτον, 210 7234551. Θαλασσινές γεύσεις σε έναν μοντέρνο και προσεγμένο χώρο.

Ιστιοπλοϊκος

Ακτή Μικρολίμανου, Πειραιάς, 210 4134084, 210 4134085. Σημείο αναφοράς στο Μικρολίμανο. Θαλασσινή πολυτέλεια με θέα σκάφη της μαρίνας. Έκπτωση 15% στις περσινές του τιμές.

καλντερα

Λεωφ.Ποσειδώνος 54, Π. Φάληρο, 210 9829647, 210 9839636. Έμφαση στο καλό ψάρι Σκηνικό που παραπέμπει άμεσα σε αιγαίοπελαγίτικο νησί. €25-40

42 Μπουγιαμπες

Ζησιμοπούλου 28, Αμφιθέα, 210 9419082, 210 9425203. Το βασίλειο της καλής ψαρόσουπας. Και στο ψάρι δεν πάνε πίσω. €27-40

Ο ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ

Οι άγγελοι του… Τhe Βar

Eνα νέο στέκι γεννήθηκε χάρη στην Εργίνα Βεντούρη σ' έναν διαφορετικό, εναλλακτικό χώρο στη Γλυφάδα. Το Τhe Βar, όπως ονομάζεται πλέον, που βρίσκεται στην καρδιά της Γλυφάδας, πήρε σάρκα και οστά όταν η Εργίνα ένιωσε την ανάγκη να δημιουργήσει έναν φιλόξενο χώρο, ιδανικό για παρέες και φίλους που επιθυμούν να νιώθουν οικεία μέσα σ’ ένα περιβάλλον όπου θα βλέπουν γνώριμα πρόσωπα. Κάθε αξιόλογο εγχείρημα, όμως, χρειάζεται και το ανάλογο προσωπικό. Έτσι, στον καινούργιο χώρο του Τhe Βar μαζεύτηκε μια δυναμική ομάδα συνεργατών, που κάτω από την καθοδήγηση της Eργίνας αποδεικνύει πως το μεράκι, η γνώση και η θέληση έχουν πολύ μεγαλύτερη σημασία από οτιδήποτε άλλο. Πολλές ημέρες τη βδομάδα διοργανώνονται στον χώρο ξεχωριστές θεματικές, ενώ, κυρίως τις Πέμπτες, τη σκυτάλη παίρνουν δυνατές rock & roll βραδιές με πολύ χορό και μουσική. Η Γεωργία Βαμβακερού, αν και δημοσιογράφος, είναι πάντα εκεί τα απογεύματα, έτοιμη να υποδεχτεί και να φροντίσει τον κόσμο με τον καλύτερο τρόπο, ενώ η αδελφή της, Κυριακή, που είναι διακοσμήτρια στο επάγγελμα, ασχολείται με την ίδια συνέπεια, στη διάρκεια της πρωινής βάρδιας. Οι άγγελοι, λοιπόν, όχι του γνωστού, χολιγουντιανού Τσάρλι αλλά του Τhe Βar σας περιμένουν όλες τις ώρες της ημέρας σε έναν ζεστό χώρο, όπου θα ακούσετε εξαιρετικές μουσικές επιλογές, θα απολαύσετε αυθεντικά κοκτέιλ και θα βρείτε το στέκι σας, χωρίς δεύτερη σκέψη. Α. Παπανδρέου 15, Γλυφάδα, 210 8985180.

Ηρακλέους και Λυσικράτους 32, Τζιτζιφιές, 210 9404518. Πιστός στο όνομά του, σερβίρει ψάρι και θαλασσινούς μεζέδες με τις καλύτερες πρώτες ύλες. Στην αυλή του με την τεράστια μουριά αφεθείτε σε γεύσεις με άρωμα θάλασσας που μένουν αξέχαστες. Το σέρβις του είναι φιλικό και άψογο, ενώ ο χώρος σε αγγίζει με την απλότητά του. Ο Θαλασσινός έχει γίνει αγαπημένο στέκι των φανατικών του είδους και όσων ξέρουν από καλό ψάρι.

μοντερνεσ μπριζολεσ Κανδαυλος

Περσεφόνης 47 & Ικαριέων 2, Γκάζι, 210 3424725. Η επωνυμία του σημαίνει «σουβλάκι» στα νέα ελληνικά. Με πολλές διαφορετικές συνταγές από κοτόπουλο και χοιρινό αλλά και με δύο νέα πιάτα, ο Κάνδαυλος δικαίως έχει καθιερωθεί ως απόλυτος προορισμός για τους λάτρεις του κρέατος στην περιοχή του Γκαζιού. 10 % έκπτωση για τους φοιτητές!

MEAT & MORE

Βύρωνος 2 & Ναούσης, Πεύκη, 210 8060333. Μοντέρνος χώρος με καλό σουβλάκι και ψητά, με συνοδεία από χειροποίητες πίτες και φρέσκες τηγανητές πατάτες.

Meat Square

Λεωφ. Σταμάτας 5Α & Σολωμού (Εμπ. Κέντρο Φάρος), Δροσιά, 210 8004700.

2114047481/Βούλα: Βασιλέως Παύλου 4, 210 8954280/Γαλάτσι: Λ. Βεΐκου 8, 210 2222232/ Αιγάλεω: Θηβών 389 & Ιεράς Οδού 278, 213 0052915/Δάφνη: Μεγάλου Αλεξάνδρου 2, 210 9762754. Πίτσα με το μέτρο με την παραδοσιακή ιταλική ζύμη σε πολλές μοναδικές γεύσεις, αλλά και ζυμαρικά, μπρουσκέτες και σαλάτες.

ταβερνεσ και μεζεδοπωλεια ΑΣΤΥ 68

Κωνσταντινουπόλεως 68, Γκάζι, 2103466896. Αστικό καφενείο με πιάτα από την ελληνική και τη μεσογειακή κουζίνα και τιμές που εκπλήσσουν ευχάριστα.

Η ΑΛΛΗ ΣΚΑΛΑ

Σερίφου 57, Καμίνια, 210 4827722. Δημιουργικά ανήσυχη ταβέρνα που έχει στενές σχέσεις με τη Σαντορίνη.

ΚΑΠΠΑΡΗ

Δωριέων 36, Α. Πετράλωνα, 210 3450288. Εξαιρετική παραδοσιακή κουζίνα με δημιουργικές πινελιές. Τέλεια αυλή.

ΠΑΛΗΑ ΑΘΗΝΑ

Εμπεδοκλέους 75 & Φιλολάου, Παγκράτι, 210 7518 869, www. palia-athina.gr. Γραφική μονοκατοικία του ‘30, με αέρα εποχής και αυλή. Παραδοσιακοί μεζέδες, υπό τους ήχους έντεχνων και ρεμπέτικων.

ΣΑΛΟΣ ΛΑΓΟΣ

Τρώων 63 & Αιολέων, Άνω Πετράλωνα, 210 3471101. Γευστικές μεζεδοπροτάσεις συνοδεύουν άψογα τη ρακή, ενώ οι τιμές του ενθουσιάζουν.

ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ Λυσίου 26, Πλάκα, 210 32228722, 210 3218549.

ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΣΚΟΥΦΑ

Ομήρου & Σκουφά, Κολωνάκι, 210 3611116. Υπέρμοντέρνα σουβλακερί.

PRIME GRILL

Αδριανείου 46, Ν. Ψυχικό, 210 6753934. Τιμάει το κρέας με τον καλύτερο τρόπο. €25-35

SIMPLY BURGERS

18380: Ν. Σμύρνη / Αμπελόκηποι / Παγκράτι / Αγ. Στέφανος / Ν. Ερυθραία / Βριλήσσια / Ν. Ηράκλειο / Αγ. Παρασκευή / Γλυφάδα / Ηλιούπολη / Πασαλιμάνι / Κορυδαλλός / Γαλάτσι / Χαλάνδρι / Π. Φάληρο / Λάρισα. Φρέσκα υλικά σημαίνει καλύτερη γεύση. Κάτι παραπάνω από «απλά» burgers!

SWE BURGER

Εκφαντίδου 37, πλατεία Δεληολάνη, Παγκράτι, 210 7568800. Γρήγορο και ποιοτικό φαγητό που κατηφόρισε πριν από λίγο καιρό από τη Θεσσαλονίκη, με τιμές που δεν αφήνουν κανέναν ασυγκίνητο!

εθνικεσ κουζινεσ Αλεξανδρεια

Μετσόβου 13 & Ρεθύμνου, Μουσείο, 210 8210004. Αιγυπτιο-μεσογειακό. Γλυκιά νοσταλγία για τις -όχι και τόσοχαμένες πατρίδες.

China Town

Λεωφ Βουλιαγμένης 8-10, Αθήνα, 210 9315223 (από κινητό) - 8011160200 Πολύ καλό κινεζικο-ασιατικό μενού σε λογικές τιμές κι ευχάριστο περιβάλλον.

Cipollino

Δερβενίων 4 & Ασκληπιού, Εξάρχεια, 210 3632780.

PANDELI

Πεντέλης 3, Κηφισιά, 210 8080787. Απευθείας από την Κωνσταντινούπολη σε ένα κομψό περιβάλλον.

POLLY MAGGOO

Λεωνίδου 80 και Σαλαμίνος, Μεταξουργείο, 210 5241120. Νέα άφιξη στον τομέα της γαλλικής κουζίνας. Επιλεγμένα υλικά, δυνατή κάβα και υψηλές γεύσεις.

Sushi bar

Στίλβωνος 2, Πλ. Βαρνάβα, Παγκράτι, 210 7524354, 210 7564964 / Γεωργ. Βλάχου 38, Ν. Ψυχικό, 210 6729333, 210 6729334 / Κωνσταντινουπόλεως 15, Γλυφάδα, 210 8942200/ Ατλάντος 1, Π. Φάληρο, 210 9802111, 210 9802210. Όμορφα χρώματα, καλό σούσι. Και μποέμ παρουσίες στο Παγκράτι. €20-30.

Tutti a tavola

Λ. Κηφισίας 254, Χαλάνδρι, 210 6778765.

ZIO PEPPE

Ν. Ιωνία: Λ. Ηρακλείου 287,

Ψαρρας (παλια ταβερνα)

Ερεχθέως 16 & Ερωτοκρίτου, Πλάκα, 210 3218733.

ΩΡΑΙΑ ΕΛΛΑσ

Κρησίλα 34, 210 7525777, www.oraia-ellas.gr. Σ’ ένα όμορφο περιβάλλον ελληνική κουζίνα, νόστιμοι μεζέδες και ζωντανή μουσική χωρίς μικρόφωνα κάθε Πέμπτη-Σάββατο και Κυριακή μεσημέρι.

για ολη μερα Βύνη

Δράκου 10, Κουκάκι, 210 9226225. Από τις παλαιότερες μπιραρίες της πόλης, με δυνατή κουζίνα, ανοιχτή από το πρωί. Ωραία μουσική και γιγαντοοθόνες με βιντεοκλίπ ή αθλητικά, που παραπέμπουν σε παμπ του εξωτερικού.

CREPA CREPA

Αθήνα 25ης Μαρτίου & Ειρήνης 2, Πλατεία Νέας Σμύρνης, 210 9717705/ Τραλλέων 71, Γαλάτσι, 210 2222071/ Πεζόδρομος Ηρακλείου 3-5, Χαλάνδρι, 210 6858138/ Πλατεία Ηρώων 5, 210 3218484/ Σκουφά 46, Κολωνάκι, 211 4044803/ Αλεξιουπόλεως 34, Αργυρούπολη, 210 9930700/ Athens Metro Mall, Άγιος Δημήτριος, 210 9731190. Πολλές επιλογές από αλμυρές και γλυκές κρέπες, με πολλά υλικά για να πειραματιστείτε και να δημιουργήσετε την αγαπημένη σας.

Gazi College

Περσεφόνης 53, Γκάζι. 210 3422112. Ένα από τα πιο φανταστικά και καλοσχεδιασμένα spot στο Γκάζι, που θυμίζει Νέα Υόρκη.

Hard rock cafe

Φιλελλήνων 18, Σύνταγμα, 210 3252758. Τρεις όροφοι αφιερω-

μένοι στη ροκ κουλτούρα.

Kitchen bar

Λ. Ποσειδώνος 3, Καλαμάκι, 210 9812 004, 210 9813950. Μαρίνα Ζέας, Πειραιάς, 210 4522338 (www.kitchenbar. com.gr). Μεγαθήριο, αλλά με ψυχή. Πιο χαλαρό το πρωί, πιο ζωντανό το βράδυ. €20-35.

Mama Roux

Αιόλου 48, Αθήνα, 213 0048382. Καινούργιος, πολύ όμορφος all day χώρος στην Αιόλου. Προσεγμένες γείσεις από μπέιγκελ, φοκάτσιες, μπέργκερ, αλλά και αρκετές λιβανέζικες πινελιές στο μενού.

OCTOBERFEST

Αγ. Ιωάννου 82, Αγ. Παρασκευή, 210 6082999. Δεκάδες μπίρες από όλο τον κόσμο και το ιδανικό μενού για να τις συνοδεύσει. Ιδανικό σημείο στην Αγία Παρασκευή.

ROCK AND ROLL

Πλ.Φιλικής Εταιρείας 14, 210 7245938, 210 7241059. Το απόλυτο meeting point της περιοχής Κολωνακίου.

ΣΟΥΒΛΙΣΤΟ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ

Πανόρμου 115Ζ, Αμπελόκηποι, 210 6911760, 210 6915895. Πρωτοποριακό design και 24ώρη υπηρεσία delivery.

T.g.i. Fridays

Κολοκοτρώνη 35, Πλ. Κεφαλαρίου, 210 6233947-8. Νεοφύτου Βάμβα 2, Κολωνάκι, 210 7227721 / Λ. Κηφισίας & Αλεξάνδρας, Αμπελόκηποι, 210 6475417-8 / Υμηττού 110, Παγκράτι, 210 7560544-5 / Λαζαράκη 43, Γλυφάδα, 210 898260-9 / Μαρίνα Φλοίσβου, Π. Φάληρο, 210 9853281. Fun food, κοκτέιλ και χαρούμενο σέρβις. Μεγάλες οι μερίδες, κεφάτες οι διαθέσεις. Κάθε μέρα όλη μέρα. €18-25.

tasty lifo meatropoleos 3

Ολοκαίνουργιο grill στη Μητροπόλεως, που ακολουθεί την τάση της εποχής ως προς την επιστροφή στις απλές και κλασικές αξίες. Οι ιδιοκτήτες δίνουν μεγάλη προσοχή στην καλή πρώτη ύλη και προτιμούν τα τοπικά προϊόντα. Στην κουζίνα ιδιαίτερα ικανοί μάγειρες αντιμετωπίζουν το κάθε είδος κρέατος διαφορετικά, με θαυμαστά αποτελέσματα. Ο χώρος είναι πολύ όμορφος και μοντέρνος και το σέρβις εξαιρετικό. Μητροπόλεως 3, Σύνταγμα, 210 3241805

swe burger

To πρώτο κατάστημα της εταιρείας στην Αθήνα είναι γεγονός εδώ και λίγο καιρό και η ανταπόκριση του κόσμου μεγάλη. Τα Swe Burgers καινοτομούν στον τομέα του γρήγορου φαγητού, ακολουθώντας το σουηδικό μοντέλο παραγωγής. Τα κρέατα, που κάνουν και τη διαφορά, εισάγονται από τη σουηδική SCAN Foods (ζώα ελευθέρας βοσκής από καταπράσινα λειβάδια). Κάντε την παραγγελία σας μέσω του www.sweburger.gr και κερδίστε έκπτωση 10%. Εκφαντίδου 37, Παγκράτι, 210 7568800

villa marietta

Ένας πανέμορφος και ξεχωριστός χώρος σε μια παλιά μονοκατοικία του Αλίμου. Εσωτερικά, ο ζεστός χώρος με τη ρετρό διακόσμηση είναι ιδανικός για τον χειμώνα, ενώ ο κατάφυτος κήπος προσφέρει μια ανάσα δροσιάς το καλοκαίρι. Στον κατάλογο βρίσκουμε πολλές διάσημες γερμανικές συνταγές, εκτελεσμένες άψογα. Αφήστε το κατατοπισμένο προσωπικό να σας βοηθήσει να διαλέξτε την κατάλληλη βαρελίσια μπίρα από τις 23 διαφορετικές ετικέτες.

Aριστοτέλους 31, Άλιμος, 210 9853188

crepa crepa

25ης Μαρτίου & Ειρήνης 2, Πλ. Ν. Σμύρνης, 210 9317705 / Τραλλέων 71, Γαλάτσι, 210 2222071 / Athens Metro Mall, Λ. Βουλιαγμένης 276, Άγ. Δημήτριος, 210 9731190 / Ηρακλείου 3-5, Χαλάνδρι, 210 6858138 / Πλ. Ηρώων 5, Ψυρρή, 210 3218484 / Σκουφά 46, Κολωνάκι, 211 4044803 / Αλεξιουπόλεως 34, Αργυρούπολη, 210 9930700 / Ανδρέα Παπανδρέου 16Α, Γλυφάδα, 210 8941700 / The Mall Athens, Α. Παπανδρέου 32, Μαρούσι, 210 6198207.

43

βγες έξω επιτέλους night life

και απλές, γνήσιες γεύσεις.

El Rey Alobar

Θουκυδίδου 7, Χαλάνδρι, 210 6814459. All day café με μαύρες μουσικές και καλά ενημερωμένη κάβα.

coffee & drinks!

FLOCAFE LOUNGE BAR/ RESTAURANT

Τσόχα 43, Αμπελόκηποι, 210 6444308. Πλήρης διασκέδαση και για φαγητό και για ποτό και για χορό. Η πιο glam και rock baroque πολυσυζητημένη γωνιά της πόλης.

Αιγαίου 2 και Λ. Συγγρού 141, Ν. Σμύρνη, 210 9343003/Ποσειδώνος και Χαράς, Ν. Μάκρη, 210 2294091164/The Mall, Νεραντζιώτισσα, Μαρούσι, 210 9758892/Λαζαράκη 26, Γλυφάδα, 210 9680177. Τα αγαπημένα καφέ προσθέτουν τώρα και restaurant menu και γίνονται κάτι παραπάνω.

BAROUGE

FLORAL

club mainstream BARAONDA

Ανδρονίκου 4 & Τζαφέρι, Γκάζι, 6972 309365.

GAZARTE

Βουτάδων 32-34, 210 3460347, 210 3452277. Ένα dinner lounge bar με πολύ τραγούδι και εξαιρετικά λάιβ happenings. Από τα καλύτερα μαγαζιά του Γκαζιού.

seven club

Κάστορος 41 & Φωκίωνος, Πειραιάς, 210 4116505, 210 4116531.

rock/ alternative clubs INTERPID FOX

Τριπτολέμου 3, Γκάζι, 210 3466055. Σαν αγγλική ροκ παμπ με τη μεγαλύτερη ποικιλία μπίρας.

SECOND SKIN CLUB

Πλατεία Αγίων Αναργύρων 5, Ψυρρή, 693 7888408. Ανανεωμένο και σε νέα διεύθυνση συνεχίζει με λάιβ και special events, αλλά διοργανώνει και εναλλακτικές θεατρικές παραστάσεις.

clubrestaurants Almaz

Θεμιστοκλέους 80, Πλ. Εξαρχείων, 210 3800070. Το Floral επιστρέφει! Ανανεωμένο, σε τρία επίπεδα, με φρεσκάδα και κέφι. Για καφέ, ποτό, κουβεντούλα και πολλά βιβλία.

GELEE ROYALE

Σκουφά και Σίνα 17, 210 3390929. Από το πρωί στις 7 καλό εσπρέσο, απαλές μουσικές και διάβασμα. Το βράδυ μετατρέπεται σε ατμοσφαιρικό wine-champagne bar.

GINGER ALE

Θεμιστοκλέους 74, 210 3301246. Café-cocktail-lounge καλλιτεχνικό στέκι με σπιτική ατμόσφαιρα.

Half Note ( Jazz club)

Τριβωνιανού 17, Μετς, 210 9213360. Το αγαπημένο μουσικό στέκι υποδέχεται και φέτος καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο.

HIGGS

Ευπολίδος 4, πλ. Κοτζιά, 210 3247679. Λειτουργεί από το 1928, αλλά έχει εκσυγχρονιστεί σε όμορφο all day café-bar.

IANOS

Σταδίου 24, 210 3217810. Το πιο μουσικό πατάρι της Αθήνας. Από το πρωί για καφέ και βιβλία και πιο αργά για ποτό και μουσικές.

Τριπτολέμου 12, Γκάζι, 2103474763. Ποπ, φαν διακόσμηση, ανανεωμένες γεύσεις με street food από όλο τον κόσμο. Και λάιβ κάθε Κυριακή. €20-30

IGODO

Divine

ΙΝΟΤΕΚΑ

Κολοκοτρώνη 34, Κηφισιά, 210 8010810.

GALAXY BAR (HILTON)

Βασ. Σοφίας 46, Αθήνα, 210 7281407, 210 7281000. Aνανεωμένο, μας περιμένει να απολαύσουμε τα νέα υπέροχα κοκτέιλ του, με ή χωρίς αλκοόλ, με θέα φυσικά την Ακρόπολη.

cafe barall day 42 coctail bar

Μ. Αλεξάνδρου 71, Μπουρνάζι, 210 5746414. Αγαπάει την καλή μουσική και τη vintage αισθητική. Πλ.Αβυσσηνίας 3, 210 3246446. Στα κόκκινα και μας περιμένει από το πρωί με καφέ και πεντανόστιμα γλυκά.

ιντριγκα

Θεμιστοκλέους και Δερβενίων 60, Εξάρχεια, 210 3300936. Από το 1981 σερβίρει από το πρωί τη φημισμένη σοκολάτα του. Το βράδυ «παίζουν» καθαρά ποτά και διάφορα είδη μουσικής.

ΙΠΠΟΠΟΤΑΜΟΣ

Kολοκοτρώνη 3, Κέντρο, 6948242455. Από τα πλέον ευρωπαϊκά μαγαζιά του κέντρου, το 42 σε μεταφέρει σε μία διαφορετική, πιο «ευγενική» και κοσμοπολίτικη Αθήνα.

Δελφών 3Β, Κολωνάκι, 210 3634583. Κλασικό vintage στέκι από το 1978, που δεν χρειάζεται πολλά λόγια. Με φανατικούς θαμώνες.

ΑΜΠΑΡΙΖΑ

Βαλαωρίτου 7, Κολωνάκι, 210 3610444. Ζωντανός καφέ θρύλος στον πεζόδρομο της Βαλαωρίτου. Στέκι γιάπηδων και ρεπόρτερ.

Λέκκα 14, (εντός στοάς), Σύνταγμα, 210 3257644. Mεσοπολεμική ατμόσφαιρα, καλά κοκτέιλ, ποικιλίες εσπρέσο και τζαζ, φανκ, indie, ποπ μουσικές.

ΑΨΕΝΤΙ

Ηρακλειδών 19, Θησείο, 210 3424224. Παρεΐστικο στέκι για όλη μέρα με ξένη μουσική, καθαρά ποτά και κοκτέιλ.

BAIRES

Σίνα 21 & Σκουφά, 210 3635458.

Vintage ατμόσφαιρα, εμπνευσμένα κοκτέιλ και εξαιρετικές μουσικές.

BARTESSERA

Κολοκοτρώνη 25, 210 3229805. Ένα από τα πιο σικ all day bar του κέντρου που διοργανώνει εκθέσεις και λάιβ events-εκπλήξεις.

ΒΟΧ

Jimmy’s coffee shop

δυάρι

Το Δυάρι άνοιξε από δύο φίλους οι οποίοι, δίχως εμπειρία στον χώρο, κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα πολύ ξεχωριστό καφέ-μπαρ. Το Δυάρι μοιάζει με πραγματικό «δυάρι» διαμέρισμα, με τραπεζαρία, κουζίνα, καθιστικό κ.λπ., όλα διακοσμημένα καταπληκτικά με έπιπλα «δανεισμένα» από τα πατρικά των ιδιοκτητών. Τώρα που μπαίνει η άνοιξη τα τραπεζάκια απέξω γίνονται ανάρπαστα. Ιδανικό για όλες τις ώρες της ημέρας για -πολύ οικονομικό- ποτό. Μεγάλου Αλεξάνδρου 124, Κεραμεικός, 210 3426710

JOKE CAFÉ

πρωί μέχρι αργά το βράδυ.

Ομήρου 13, Αθήνα, 210 3646026. Ποικιλία γερμανικών λουκάνικων, σπιτικά μαγειρευτά, δυνατή μπάρα.

JUKE BOX

Λεωφόρος Παπάγου, 111, Ζωγράφου, 210 7756274. Vintage αισθητική και πλούσια δισκοθήκη, ιδανική επιλογή από το πρωί με καφέ και γλυκά μέχρι το βράδυ.

Καφεοινο

Γαβριηλίδου 8, Άνω Πατήσια, 213 0087858. Από το πρωί με καφέ, γλυκά, ομελέτες και σαλάτες έως το βράδυ με κοκτέιλ και freestyle μουσικές.

ΚΑΦΕ ΔΙΠΛΟ

Θεμιστοκλέους 70, Εξάρχεια, 210 3301177. Στέκι που κλείνει δεκαπενταετία στην πλατεία Εξαρχείων.

Keybar

Πραξιτέλους 37, 210 3230380. Μεγάλωσε, ομόρφυνε. Από τις 8 το πρωί, για πλούσιο πρωινό, φρέσκο καφέ και ανανεωμένα πιάτα. Τα βράδια εξακολουθεί να αποτελεί must στη νυχτερινή διασκέδαση down town.

κιμωλια art cafe

Υπερείδου 5, Πλάκα, 211 1848446.

κοκκοι καφε

Ασκληπιού 39 & Διδότου, 210 3641981. Ωραίο σποτ σε στρατηγικό σημείο. Ιδανικό για καφέ, διάβασμα και κουβέντα με τις ώρες!

L’ ARRET DU TEMPS Β. Αλεξάνδρου 5-7, 210 7253200, Κάραβελ.

LA RAMBLA

Ακαδημίας 74, Αθήνα, 213 0099703. Φάνκι, acid jazz, brit pop ήχοι και αισθητική που παραπέμπει σε Βαρκελώνη. Happy hour: 5-9 μ.μ.

Life

Εθνικής Αντιστάσεως 80, Πετρούπολη, 210 5012448. Φάνκι, τζαζ, έθνικ μουσικές από το

LAUNDεRETTE

Βουκουρεστίου 34, 210 3390750. Σαν γαλλικό μπιστρό.

Me gusta

Θηβών 228, Village Park Αγ. Ιωάννου Ρέντη, 210 4922751. Ποπ και ρoκ. Lights snacks, γλυκά και παγωτά.

ΜΑΓΚΑΖΕ

Αιόλου 33, πλ. Αγίας Ειρήνης, 210 3243740. Ποπ πινελιές στα έπιπλα μέσα σε λαδοπράσινο φόντο. Freestyle μουσικές.

Merlin Café

Βασιλίσσης Σοφίας 9 & Μέρλιν 1, Σύνταγμα, 210 3611731. Στον 1ο όροφο του Ιδρύματος Θεοχαράκη βρίσκουμε έναν φωτεινό και ήσυχο χώρο με θέα στον Εθνικό Κήπο. Ευφάνταστα εδέσματα και φιλικότατο σέρβις.

OKIO

Μαρίνα Ζέας, Πειραιάς, 210 4284006. Στην προβλήτα της μαρίνας για καφέ, ποτό ή αυθεντικά κοκτέιλ, με φάνκι διάθεση στις μουσικές.

PAIRI DAEZA

Παρνασσού 3, Πλ. Καρύτση, 210 3210233. Στέκι του κέντρου που σημαίνει παράδεισος στα περσικά.

Santa Botella

Πανόρμου 115Α, Αμπελόκηποι, 210 6981032. Για φρέσκο καφέ, πολλά νόστιμα σάντουιτς και υπέροχα κοκτέιλ!

STORY

Κολοκοτρώνη & Θησέως 15, 211 7109312. Στο κέντρο της Αθήνας, με ενημερωμένα κοκτέιλ και house-freestyle μουσικές.

ΣΤΡΟΦΕΣ

Χάμιλτον 7 (έναντι ΑΣΟΕΕ), Αθήνα 210 8833625. Τεϊοποτείο με περισσότερα από 200 είδη τσαγιού, καφέδες, ροφήματα, τσίπουρα και ποικιλίες. Ιδιαίτερα αγαπητό στον φοιτητόκοσμο.

LIVE kookoo

Tην Παρασκευή 30/3 ο Alex Kavadias εμφανίζεται στη σκηνή του Kookoo στο πλαίσιο της νέας περιοδείας του και εν αναμονή της πρώτης προσωπικής του δουλειάς, με τη Margo Nouvelle να τον συνοδεύει στα φωνητικά. Την Κυριακή 1/4 οι Biotech παρουσιάζουν τον πρώτο τους δίσκο, θέτοντας… υπαρξιακά ερωτήματα. Το Σάββατο η καλτ φιγούρα Tonis Sfinos ξεσηκώνει το κοινό. Ιάκχου 17, Γκάζι, 210 3450930

Κωλέττη 4, Εξάρχεια, 210 3847597.

CAPU

Λέκκα 14, Στοά Λέκκα, Σύνταγμα, 210 3226844. Μαύρες μουσικές και πολύ κέφι.

Chandelier

Mπενιζέλου 4 Πλάκα, 210 3316330. Καινούργιο στέκι στο κέντρο της πόλης. Ρομαντική διάθεση για διαφορετικό night out. Κάποια βράδια μεταμορφώνεται σε bar theatre!

CIRCUS

Ναυαρίνου 11, 210 3615255. Με freestyle μουσικές και αισθητική.

Daluz

Χαρ. Τρικούπη 157, Κηφισιά, 210 6253065 Αll day barrestaurant με ψαγμένη μουσική

angela brown + blues wire @ passport

Στις 31/3 μια μεγάλη κυρία των μπλουζ, η Αngela Brown, καταλαμβάνει τη σκηνή του Passport παρέα με τους Blues Wire. Πρόκειται για μια εξαιρετική φωνή, ευέλικτη και γεμάτη δύναμη, συνδυασμένη με την ακτινοβολία που τη χαρακτηρίζει. , αλλά δυστυχώς ο απεβίωσε, οπότε η βραδιά είναι αφιερωμένη στη μνήμη του θρυλικού bluesman Louisiana Red. Καραΐσκου 119, Πειραιάς, 210 4296401

44 Τασάκι

Μιλτιάδου 19 Αθήνα, 210 3310666. Ταπετσαρία στους τοίχους, κορνίζες με εξώφυλλα δίσκων τζαζ, μεγάλη μακρόστενη μπάρα, ένα κοντραμπάσο να κρέμεται πάνω απ’ τα κεφάλια και φοβερές μουσικές βραδιές.

the bar

Ανδρέα Παπανδρέου 15, Γλυφάδα, 210 8985180.

ΤΙΚΙ ATHENS

Φαλήρου 15, Μακρυγιάννη, 210 9236208. Ένα εξωτικό μπαρ-εστιατόριο που αγαπάει τα ‘50s και τα ‘60s.

Τζιζ

Ναυαρίνου 12, Εξάρχεια, 210 3633120. Καινούργιο στέκι στη Ναυαρίνου, με όμορφη διακόσμηση και

βγες έξω επιτέλους βιομηχανικά στοιχεία. Καφές και προσεγμένα πιάτα το πρωί και φοβερά κοκτέιλ ως αργά το βράδυ. Άψογη μουσική.

ΦΙΛΙΟΝ

Σκουφά 34, Κολωνάκι, 210 3637758. Το αγαπούν οι άνθρωποι της τέχνης και του λόγου.

mix and match bars 8 SIN COCTAIL BAR

Μεγάλου Αλεξάνδρου 141, Γκάζι, 2103477048. Νέα άφιξη στο Γκάζι με βιομηχανική αισθητική και ειδίκευση στα κοκτέιλ.

BLINK

Πλατεία Καρύτση 10, 210 3245705. Με υπέροχη γυάλινη τζαμαρία και θέα

το «αρχιπέλαγος» της πλατείας Καρύτση.

ΓΚΑΖΑΚΙ

Τριπτολέμου 31, Γκάζι, 210 3460901. Εντυπωσιακά ξύλινο! Πολύ καλά ποτά και κοκτέιλ.

LA SOIREE DE vOTANIQUE

Καστοριάς 37, 210 3471401, Βοτανικός. Λατρεύει το βινύλιο και το δείχνει με μια σειρά από διαφορετικά events.

MYbar

Κακουργιοδικείου 6, Mοναστηράκι, 6947 439004.

ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ

Ελασιδών & Κλεάνθους 8, Γκάζι, 210 3458534. Μαύρα ακούσματα - από χιπ χoπ μέχρι φάνκι.

ΠΡΙΖΑ

Χρ. Λαδά 1, πλ. Καρύτση, 210 3244101. Φανκι μπαράκι στην πιο χαρούμενη πλατεία του κέντρου με όμορφες μουσικές και κόσμο.

REZIN

Εμμ. .Μπενάκη & Τζαβέλλα, Εξάρχεια, 210 3846385.

SALTA CONMIGO

Λεπενιώτου 11, Ψυρρή, 694 4675875. Μοναδικά tapas και ανεπανάληπτες ταξιδιωτικές εμπειρίες σε ατμόσφαιρα έντονων χρωμάτων και ήχων.

TOY CAFE

Καρύτση 10, Πλ. Καρύτση, 210 3311555. Χαλαρό, μικρό στέκι με φανατικό σινεφίλ κοινό.

agenda 10:00 μ.μ., €10 (με μπίρα/κρασί). House Band, Παρασκευή και Σάββατο, 10:00 μ.μ., €10 (με μπίρα/κρασί). Νίκος Ρουμελιώτης, κάθε Κυριακή, 9:30 μ.μ., €10 (με ποτό).

ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ-PLUS

Atari Teenage Riot @ GAGARIN 205

μουσικες σκηνες Αρχιτεκτονική Ελασιδών 6 (από Πειραιώς 116), Γκάζι 210 9014428, 210 3420842. Πέμπτες Κώστας Λειβαδάς & Μαριάννα Πολυχρονίδη, 10:00 μ.μ., είσοδος ελεύθερη. Παρασκευή και Σάββατο Μπάμπης Στόκας, 10:30 μ.μ.

BAR2 Ανδρέα Μεταξά 32 & Θεμιστοκλέους, Εξάρχεια, 6973 381332

Γυάλινο Μουσικό Θέατρο Λ. Συγγρού 143, Ν. Σμύρνη, 210.9315600.

30,31/3 & 6,7/4 «Βερολίνο! Παρίσι! Συγγρού!» πολιτικό καμπαρέ, 10:00 μ.μ., €10.

Fuzz Club Πειραιώς 209 & Πατρ. Ιωακείμ 1, Ταύρος 210.3450817

GAGARIN 205 Λιοσίων 203-205, Αθήνα, 215 5400888. Δευτέρα «Πάντα τη Δευτέρα», βραδιές συζήτησης με οικοδεσπότη τον Πέτρο Τατσόπουλο. 29/3 Baby Guru - Keep Shelly In Athens, €10. 30/3 Atari Teenage Riot w/ the Boy, Bella Fuzz, 9:00 μ.μ., €22. 31/3 Κωνσταντίνος Βήτα, €15, €12 (τα πρώτα 300).

Gazoo Πειραιώς 102-104, 210 3422888. Νατάσα Μποφίλιου. Κάθε Σάββατο, 10:30 μ.μ., €100 (φιάλη ουίσκι), €50 (κρασί), €10 είσοδος (με ποτό).

HALF NOTE Τριβωνιανού 17, Μετς, 210 9213360. 28/3 – 1/4 Gretchen Parlato 4-8/4 Candye Kane. Τετ.-Σάβ. 10:30 μ.μ., Κυρ 9:00 μ.μ., €25, €20, €15 (φοιτ.).

KOO KOO Ιάκχου 17, Γκάζι, 210 3450930. 30/3 Alex Kavvadias & Nouvelle, 9:30 μ.μ.,

€12 (με ποτό). 1/4 Biotech, 8:00 μ.μ., €10 (με ποτό). Σάββατα ο Tonis Sfinos, 11:00 μ.μ., €12 (με ποτό).

ΠΥΡΗΝΑΣ Δραγούμη & Διοχάρους, 11, 210 7237150. Παρασκευή Μελίνα Τανάγρη, 10:00 μ.μ., €10. 29/3 Ειρήνη Δερέμπεη - Κάρολος Κουκλάκης, 10:00 μ.μ., €8. 30/3 Μελίνα Τανάγρη, 10:00 μ.μ., €8. 31/3 Απόστολος Ρίζος, 10:30 μ.μ., €8.

1/4 Ηρώ Μπέζου, 10:00 μ.μ., €10.

ΡΥΘΜΟΣ STAGE Μαρίνου Αντύπα 38, Ηλιούπολη, 210 9750060. Παρασκευή Ορφέας Περίδης, 11:00 μ.μ., €12 (με μπίρα ή κρασί). Κάθε Σάββατο «Όσα λεν οι τοίχοι», 11:30 μ.μ., €15. Κάθε Κυριακή Ψαρόσουπα, θεατρική παράσταση του Γιώργου Λεμπέση, 11:00 π.μ. & Στέλιος Κάτσαρης, stand up comedy, 10:00 μ.μ., €10 (με κρασί/μπίρα).

ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ Φραντζή & Θαρύπου 35, Νέος Κόσμος, 210 9226975. Κάθε Παρασκευή. Σάββατο, Κυριακή Γιάννης Χαρούλης, 10:30 μ.μ., €12 με ποτό. Δευτέρα & Τρίτη Σωκράτης Μάλαμας, 9:30 μ.μ., €15 (με ποτό). Τετάρτη Μιχάλης Τζουγανάκης, 10:00 μ.μ., €12 (με ποτό). 2/4 Δημήτρης Κοργιαλάς, 9:30 μ.μ., €10 (με μπίρα/ κρασί)

ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ-CLUB Φραντζή & Θαρύπου 35, Νέος Κόσμος, 210 9226975. Ματούλα Ζαμάνη, Τετάρτη, 10 μ.μ., €10(με μπίρα/ κρασί). Βαγγέλης Μαρκαντώνης & Joanna Drigo, Πέμπτη, 10:00 μ.μ., €10 (με μπίρα/κρασί).

4/4 Marieke Meijer,

Φραντζή & Θαρύπου 14, Νέος Κόσμος, 210 9226975. Από 16/3 για 4 Παρασκευές Ευρυδίκη, 10:30 μ.μ., €15. Σάββατο Μύρωνας Στρατής, Ησαΐας Ματιάμπα, Παναγιώτης Τσακαλάκος, 10:30 μ.μ., €13 (με ποτό).

συναυλιακοι χωροι ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη, 210 7282333. 29/3 National Theatre Live: She stoops to conquer, 9:00 μ.μ., €14, €7. 30/3 19η Συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, 8:30 μ.μ., €10-25, €5 (φοιτ.).

31/3 Αγγέλων ήχοι - ανθρώπων στίχοι, 8:30 μ.μ., €10-25, €6 (φοιτ.). 31/3 & 1/4 «Παύλος Εθνών Άγγελος» - Ελεγεία ελπίδας σε καιρούς απελπισίας, 8:00 μ.μ., €11-40, €6,5 (φοιτ.). 1/4 Camerata Junior, 11:30 π.μ., €14, €8 (φοιτ., παιδιά, νέοι έως 25 ετών, συνοδός παιδιών ως 15 ετών).

4/4 «Ρομαντικά τοπία» Σταύρος Κόλλιας, ρεσιτάλ πιάνου, €12-20, €8 (πολύτεκνοι, 65+), €5 ΑμΕΑ.

ΣΤΕΓΗ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ & ΤΕΧΝΩΝ Λεωφ. Συγγρού 107109, 210 9005800.

3/1–1/7 Faces/ Πρόσωπα, €8, €4 (μειωμ.). 22/3–8/4 Ομάδα Χορού Αερίτες/ Πατρίσια Απέργη Era poVera, 8:30 μ.μ., €15-28, €1015 (μειωμένο). 30/3 Anima theatre, Το όνειρο της Τζοκόντα, €18, €10 (μειωμ.).

3 - 4/4 Κωνσταντία Γουρζή, 9:00 μ.μ., €18, €10 (μειωμ.)

live bars/ dinner 6 D.O.G.S Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, 210 3210510. Δευτέρα «Έλα λαέ ν’αλαλάξεις» μουσικοθεα-

τρική παράσταση, 10:00 μ.μ., €10. 29/3 Illegal Operation, 10:00 μ.μ., €6. 31/3 Playground Noise Live, 9:30 μ.μ., €5.

BIOS Πειραιώς 84, 210 3425335. 30/3 Ough!

Live Dreams! w/ The Dreams, A victim of society, Monday Night Feverm Wham Jah, 10:00 μ.μ., είσοδος ελεύθερη. 31/3 Craig Walker, 10:30 μ.μ., €12.

FAUST Kαλαμιώτου 11 & Αθηναΐδος 12, Πλ. Αγίας Ειρήνης, 210.3234095 1/4 Dimitri Vassilakis, 10:00 μ.μ., €5. 3/4 Sofita, 10:00 μ.μ., €5. 4/4 Beat Ya beat, 10:00 μ.μ., €5.

GingerAle Θεμιστοκλέους 74, Πλ. Εξαρχείων, 210.3301246. 28/3 Γιώτης Χριστοδούλου, 9:00 μ.μ., ελεύθερη είσοδος. 1/4 Yorgos Krommydas Quartet.

MYBAR Κακουργιοδικείου 6, Ψυρρή, 6947439004. Δευτέρα Ζώγια Σεβαστιανού, 10:00 μ.μ., €5 (με μπίρα/κρασί).

SANTA BOTELLA Πανόρμου 115Α, Αμπελόκηποι 210 6981032. Τετάρτη Crazy People Music, 10:30 μ.μ., ελεύθερη είσοδος.

πολυχωροι GAZARTE Βουτάδων 32-34, Γκάζι 210 3460347. Κάθε Πέμπτη The Burger Project meets Takim, €7.

31/3 7,21,28/4 Φωτεινή Δάρα, 10:30 μ.μ., €10.

ΙΑΝΟΣ Σταδίου 24, Αθήνα, 210 3217917. 29/3 Γιώργος Καραμίχος - Ανδριάνα Μπάμπαλη, 9:00 μ.μ., €10.

30/3 Ελισάβετ Καρατζόλη, 10:00 μ.μ., €10. 31/3 Αλέξανδρος Χατζής - Σάκης Τσιλίκης, €10. 3/4 Στέφανος Λογοθέτης, «Τα κάλλη του Σεληνόφωτος», 9:00 μ.μ., €10. 4/4 Αφιέρωμα στον Δημήτρη Χριστοδούλου, 8:30 μ.μ., €10.

PassPort Καραΐσκου 119, Πειραιάς, 210 4296401.

Εν μέσω κρίσης

Από την Κική Νουρέγιεφ

Kαι… πετρέλαιο και ευχέλαιο… Μου το ’πε ο Τηλέμαχος ως φάντασμα: «Η Ελλάς είναι σκέτο κήτος σε κοιτάσματα» Διά χειρός Γιάννη Ξανθούλη THN ΠΕΡΑΣΜΕΝΗ ΤΕΤΑΡΤΗ γιόρτασα κι εγώ την ποίηση, κύριε διευθυντά μου, απαγγέλλοντας Θεσσαλονικιούς κιμπάρηδες ποιητάς ΑΛΛΑ και Κική Δημουλά, καθώς και στίχους από τον Βαφτιστικό του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, για να αλαφρύνω κάπως την κατάσταση. Κάτι τέτοια είναι που με κρατάνε ακόμη ορθία, σκεπτομένη πως, όσο απίθανο κι αν φαίνεται, ΕΔΩ γεννήθηκε η Ποίηση αλλά και η φιλοσοφική δραματουργία, σύμφωνα με τον κ. Πελεγρίνη. Κι ας μη μιλήσω για τις τραγωδίες, τη γλυφτική και τας άλλας τέχνας. ΕΚΕΙΝΟ όμως που με συνετάραξε είναι ότι μου παρουσιάσθηκε -μέσα από το δωμάτιο υπηρεσίας που έχω το πλυντήριο- το φάντασμα του μακαρίτη του Τηλέμαχου. Έτσι ακριβώς όπως στον κύριο Άμλετ του Σαίξπηρ. Ο Τηλέμαχος σε ελαφρές μοβ αποχρώσεις με μάτια απλανή -έτσι ήταν και εν ζωή, απ’ όσο θυμάμαι-, φορώντας κάτι σαν νυφικό της Βίβλου, που έφερνε και προς κρεασιόν της Λουκίας. «Τι κάνεις μες στο δωμάτιο υπηρεσίας, Τηλέμαχε; Γιατί δεν περνάς στο λίβινγκ-ρουμ να δεις που άλλαξα το κιλίμι της βλαχάρας της μάνας σου με ένα ισλαμικό τάπητα από τη Μοιραράκη μ.Γ. (μετά Γάμον);». Όμως, ο Τηλέμαχος ως φάντασμα είχε άλλα κατά νου και με φωνή παγωνιού σε καιρό οίστρου μου είπε: «Κική, ήγγικεν η ώρα του ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ! Το πολύ σε πέντε χρόνια η Ελλάς γίνεται πετρελαιοπαραγωγός με διυλιστήρια και ποτάμια αγνής βενζίνης… ΝΑΙ, ΚΙΚΗ ΜΟΥ. Κάτω από τα πελάγη του Ελύτη και τα λόγια της πλώρης σπαρταρούν τα χρυσοφόρα κοιτάσματα. Βρισκόμαστε στον δρόμο της Νορβηγίας…». Αυτά είπε ο Τηλέμαχος και έσβησε σιγά-σιγά, τραγουδώντας ως βαρύτονος «Βενζίνη, βενζινάκι, πάμε πιο γρήγορα…», συνοδευόμενος από την «Ορχήστρα των Πτωμάτων…». Όπως σας τα εξιστορώ, κύριε διευθυντά μου, που ακόμη δεν συνήλθα από την ταραχή. Ωστόσο, έκανα τις έρευνές μου συζητώντας ενδελεχώς τη νορβηγική μας υποτροπή, προς το καλύτερο, βέβαια. Επίσης, παρακολούθησα εκπομπάς με θέμα το πετρέλαιο και τη σημασία του στον δημόσιο και ιδιωτικό μας βίον, για να είμαι έτοιμη, αν μου ξαναβγεί ο Τηλέμαχος ως φάντασμα πολυτελών ειδήσεων. Είχα καταλάβει πως η κατάσταση ήταν σοβαρότατη. Όπως είχα προβλέψει, το φάντασμα ξανάρθε, μέσα από το ψυγείο αυτήν τη φορά. «Γιατί δεν περνάμε στο καθιστικό, Τηλέμαχε, να δεις και το χαλί που πήρα…», ψέλλισα. «Ποιος νοιάζεται για το χαλί, Κική μου…», αγρίεψε. «Για το πετρέλαιο ήρθα… ΕΛΑΙΟ, ΠΟΛΥΕΛΑΙΟ και ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ. Αυτά θα είναι από δω και πέρα τα εθνικά μας σύμβολα… Το ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ θα το ελέγχει η Βουλή των Ελλήνων, που απαξάπαντες ξέρουν τι γλίτσα ήθους έχουν πιάσει τα έδρανά τους…». «Ό,τι πεις, Τηλέμαχε…», απάντησα τρέμοντας. «Και κάτι ακόμη, Κική. Έμαθες τι θα απογίνει ο Τηλέμαχος Χυτήρης;» Πώς του ‘ρθε τώρα… «Πού να ξέρω, Τηλέμαχέ μου… Αυτό ούτε η Δήμητρα Γαλάνη το γνωρίζει…». Από τη σύγχυση μπέρδεψα τη Φαραντούρη με τη Γαλάνη. «Παντρεύτηκε και τη Γαλάνη ο Τηλέμαχος;», απόρησε το φάντασμα κι εξηφανίσθη… πάραυτα. ΕΜΕΝΑ ΟΙ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΕΣ ΔΟΝΗΣΕΙΣ δεν μου πάνε καθόλου, κύριε διευθυντά μου, όμως κάθισα κι έβαλα τον νου μου κάτω ΓΙΑΤΙ δεν μας ανάβλυσαν τα πετρέ-

λαια γρηγορότερα; Την απάντηση τη βρήκα και πάλι από το παράδειγμα της Νορβηγίας. ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑΣ! Αν το πετρέλαιο της Νορβηγίας, πατρίδας της Λιβ Ούλμαν, είχε αποκαλυφθεί στον καιρό του Ίψεν, ο αλησμόνητος Ερρίκος δεν θα έγραφε πονεμένα δράματα αλλά σκετσάκια. Θα γινόταν, στην καλύτερη περίπτωση, ο Λαζόπουλος της Νορβηγίας και ΟΛΟΙ θα τον ήξεραν ως Αλ-Φιορδ νιους! Όμως ο Θεός ήθελε να μας χαρίσει δραματουργό ολκής για να διαπρέψουν στον κλαυσίγελo οι μεγάλες θεατρίνες, οπότε τα κοιτάσματα βγήκαν με τη σωστή καθυστέρηση. Έτσι κι εμείς. Ουαί και αλίμονο αν προτάσσαμε στας εθνικάς και πνευματικάς μας αρχάς την κολασμένη ευημερία του μαύρου χρυσού. Σιγά σιγά, λοιπόν, θα εμπεδώσουμε το γεγονός. Γιατί, όπως λένε, κύριε διευθυντά μου, οι ειδικοί, τύφλα να ‘χουν τα εμιράτα και η Βενεζουέλα μπροστά στα δικά μας κοιτάσματα. Σκέτο κήτος είμαστε και το αγνοούμε. Περισσότερα και από την Περσία της αειμνήστου Σοράγιας που, από το πολύ πετρέλαιο, είχε μελαγχολήσει ισοβίως και ας είχε γκόμενο τον Μαξιμίλιαν Σελ. (Η συχωρεμένη μόλις άκουγε γενικώς «Σελ» καύλωνε. Είτε σε πρατήριο βενζίνης είτε σε καλλιτέχνη. Ήμαρτον, είναι και Σαρακοστή. Όμως η αλήθεια πρέπει να λέγεται.) ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΕΡΡΙΚΟ, η αναιδέστατη νύφη μου, για να μου επιδείξει το επίπεδόν της, πρωί πρωί χθες μού τηλεφώνησε για να μου πει πως ΔΕΝ έγραψε τυχαία τον Αρχιμάστορα Σόλνες, την Κυρά της θάλασσας και τον Εχθρό του λαού!!! «Πρόκειται για προφητικές πετρελαιώδεις αλληγορίες, Κική μου, αν κατάλαβες…», μου τόνισε η ακατέργαστη, που τώρα βλέπει τα νέα τούρκικα σίριαλ κι εκστασιάζεται, η κρυφοχανούμισσα. Τέλος πάντων, για να κλείσω τα θέμα, κύριε διευθυντά μου, οι Νορβηγοί, όπως μου εξήγησε ο Τηλέμαχος, σε τρίτη εμφάνιση μέσα από την ντουλάπα, όταν βρήκαν τα πετρέλαια ΔΕΝ έτρεξαν να ψωνίσουν μπριγιάν και πίνακες του Φασιανού, ΑΛΛΑ τα έβαλαν για ΩΡΑ ΑΝΑΓΚΗΣ στον κουμπαρά για κοινωνική ασφάλιση και εξασφάλιση. Μην κοιτάτε που ΕΜΕΙΣ μπερδεύουμε τους κουμπαράδες με τους κωλομπαράδες. (Ήμαρτον, είναι και Σαρακοστή). Επίσης, στα σχεδόν πολύ ευχάριστα είναι πως αναπτύσσεται ταχέως η Τουριστική Ζητιανιά, φυσικά στο Κέντρο της Αθήνας. Ζητιάνοι τουρίστες κατευθείαν βγαλμένοι από τα πριμιτίφ Βαλκάνια, διωγμένοι από τον Σαρκοζί, ΟΛΟΙ βρίσκονται εδώ. Σε πεντάστερα πόστα. Τράπεζες στο Κολωνάκι, σούπερ μάρκετ, φαρμακεία ΚΑΙ σοκολάτες «Λεωνίδας». Το τουριστικό πρακτορείο που τους εισάγει τους δελεάζει με ημιδιατροφή και τζάμπα το μωρό (σπέσιαλ μωρά, ακατούρητα και άχεστα). ΟΥΤΕ αυτούς είδε ο Καμίνο Ρεάλ, που δημαρχεύει ανενδοίαστα; Φυσικά, όταν δεν ζητιανεύουν… κλέβουν τις μαντάμζόμπι. Ευτυχώς άλλαξε η ώρα, κύριε διευθυντά μου, και μύρισε Πάσχα κάπως. Άντε να ξεκινήσουν τα μπάνια πάλι να ισιώσει το νευρικό μου, να ψηφίσω και το κατιτίς μου, έτσι, για το ανώμαλο έθιμο. Δική σας Κική Νουρέγιεφ ΥΓ.: Σιγά μη δώσω την καλή συνταγή για τσουρέκια στη νύφη μου, που φαντασιώνεται τον Λοβέρδο και τον Βενιζέλο σε σάουνα χωρίς πετσέτες… Είπαμε συγγενείς, ΑΛΛΑ ως ένα σημείο.

45

Starfax

Από τη Μαριβίκυ Καλλέργη (starfax@lifo.gr)

Ο Καρκίνος ανεβαίνει επαγγελματικά και ο Αιγόκερως δέχεται πλήγμα στην αυτοπεποίθησή του.

9 8 2 3 7 1 6 3 9 1 5 8 6

3

ιδιαίτερα οξυμένη. Εμπιστευτείτε την τυφλά αυτήν τη βδομάδα.

Δίδυμος Οι ανάδρομες πορείες των πλανητών σας έχουν κουράσει αυτόν το μήνα, αλλά αυτήν τη βδομάδα το τοπίο ξεκαθαρίζει και μπορείτε πλέον να σχεδιάσετε και να ζήσετε τη ζωή σας χωρίς τη σύγχυση που σας διακατείχε μέχρι πριν από λίγες μέρες. Τα ερωτικά σας ζητήματα βρίσκονται σε πολύ καλή πορεία και ο τομέας της συντροφικότητας επιτέλους θα αναβαθμιστεί, συμπληρώνοντας τα κενά που σας προβλημάτιζαν εδώ και καιρό. Δώστε στη φυσική σας κατάσταση περισσότερη έμφαση απ’ ό,τι συνήθως, γιατί τόσο οι ρυθμοί της καθημερινότητας όσο και οι αισθητικές απαιτήσεις του συντρόφου ανεβάζουν τον πήχη. Αυτή την εβδομάδα περιμένετε ευχάριστες ειδήσεις, αλλά έχετε κατά νου πως ο αγγελιαφόρος που θα σας τις μεταφέρει δεν είναι ένας απλός διαμεσολαβητής, αλλά συμμετείχε ενεργά στην ευνοϊκή έκβαση του σχετικού ζητήματος.

Καρκίνος Η Νέα Σελήνη στον Κριό σας παρακινεί να εγκαινιάσετε μια περίοδο αλλαγών. Απαλλαχθείτε από οποιονδήποτε δυσχεραίνει τη ζωή σας από πρακτικής ή ψυχολογικής πλευράς. Στην αρχή η απεξάρτηση μπορεί να είναι επώδυνη, αλλά σε βάθος χρόνου θα αποδειχτεί ευεργετική. Τα αισθηματικά σας ζητήματα βρίσκονται σε θετική τροχιά, αλλά η πρόοδος και η εξέλιξη θα εξαρτηθούν από το κατά πόσο είστε πρόθυμοι να παραδεχτείτε τα σφάλματά σας. Δυστυχώς, θα πρέπει να καταπιαστείτε με γραφειοκρατικά θέματα, ενώ είναι πολύ πιθανό να σας κοι-

Daily starfax Καθημερινές αστρολογικές προβλέψεις στο www.lifo.gr από τη Μαριβίκυ Καλλέργη.

2 8 7 5 3 2 6

5 8 7 4 3 6 9

νοποιηθεί κάποια κληρονομιά ή κάτι σχετικό. Στα επαγγελματικά είστε απροσδόκητα ανεβασμένοι μετά από ένα σερί εύστοχων αποφάσεων - κινδυνεύετε, ωστόσο, να ψυχρανθείτε με άλλους συναδέλφους, γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο. Ας ξεπεράσουν τον φθόνο τους, λοιπόν.

Λέων Η καταλυτική επίδραση της Αφροδίτης στο πεδίο των συναισθημάτων και του ερωτισμού κατά κάποιον τρόπο επανορθώνει για τη γενική δυσχέρεια που προκαλεί ο ανάδρομος Ερμής. Αξιοποιήστε στοιχεία και ερμηνεύστε συμπεριφορές για να καταλήξετε στο επιθυμητό σημείο και σίγουρα το αποτέλεσμα θα αξίζει τον κόπο. Η θέση του Δία σημαίνει χωρίς αμφιβολία επιτυχία στον τομέα των επαγγελματικών και εξασφάλιση καλής υγείας, ωστόσο αυτήν τη βδομάδα είναι απαραίτητο να υπερβείτε το προσωπικό σας συμφέρον και να ενδιαφερθείτε για τις ανάγκες των γύρω σας. Δείτε το ως ένα μέσο εξευμενισμού της μοίρας και κοσμικής ανταπόδοσης της καλοτυχίας σας. Τηρήστε χαμηλούς τόνους στην επικοινωνία σας με τους άλλους γιατί υπάρχει μια προδιάθεση τσακωμού, την οποία δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να θρέψετε με περαιτέρω εριστική συμπεριφορά.

Παρθένος Αυτή η εβδομάδα χαρακτηρίζεται από αυξημένη κοινωνικότητα η οποία, υποκινούμενη από τον ανάδρομο

Η λύση του προηγούμενου 8 1 4 7 6 5

9 2 6 4 1 3

5 3 7 9 2 8

3 5 1 8 4 6

6 7 2 3 9 1

4 9 8 5 7 2

7 8 9 6 5 4

2 6 3 1 8 9

1 4 5 2 3 7

3 8 4 2 5 6 1 7 9 9 5 1 7 8 3 2 4 6 2 7 6 9 4 1 3 5 8

Άρη, σας ωθεί σε πολλά περιττά έξοδα. Προσπαθήστε να τα περιορίσετε, χωρίς όμως να γίνετε ο περίγελος της παρέας, που πληρώνει με τα ψιλά απ’ το παγκάρι. Στη δουλειά θα αντιμετωπίσετε κάποια μικρά προβλήματα, κυρίως εξαιτίας των πιέσεων από εργοδότες ή προϊστάμενους. Να θυμάστε πως δεν σας παίρνει να ξεχνάτε τους τρόπους σας, όσο εκνευρισμένοι και αν είστε, γιατί τελικά αυτός που διατηρεί την ψυχραιμία του βγαίνει κερδισμένος επικοινωνιακά και πρακτικά. Αν έχετε ξεκινήσει νέες δραστηριότητες και αυτές δεν φαίνεται να αποδίδουν, δώστε τους λίγο χρόνο μέχρι να καρποφορήσουν. Συμφιλιωθείτε με την ιδέα της απώλειας - ενδέχεται να χρειαστεί να συμπαρασταθείτε σε κοντινά σας πρόσωπα.

Ζυγός Η Νέα Σελήνη στον Κριό έχει περίεργες επιπτώσεις στη ζωή σας αυτή την εβδομάδα. Από τη μια προκαλεί άγχος και νευρικά ξεσπάσματα, θέτοντας σε κίνδυνο τη σταθερότητα των σχεδίων σας και την ψυχική σας αρμονία. Από την άλλη, όμως, επιδρά θετικά στη σεξουαλική σας ζωή και στα επαγγελματικά σας πλάνα. Προγραμματίστε επιμελώς τις εξόδους σας και οργανώστε προσεκτικά τον χρόνο που μοιράζεστε με τον κάθε φίλο σας γιατί θα έρθετε αντιμέτωποι με παράπονα και παρεξηγήσεις. Αν έχετε φυτά στο σπίτι, περιποιηθείτε τα άμεσα (η αρνητική ενέργεια ενός ξεραμένου και αφρόντιστου φυτού είναι πολύ πιο έντονη απ’ όσο νομίζετε). Αυτήν τη βδομάδα είστε πολύ τυχεροί σε παιχνίδια και διαγωνισμούς, γι’ αυτό δοκιμάστε την τύχη σας σε κάτι σχετικό. Αποφύγετε τις κραιπάλες και τα ξενύχτια: χρειάζεστε τη μεγαλύτερη δυνατή διαύγεια, γιατί πρόκειται να σας ανατεθούν σημαντικές νέες ευθύνες στη δουλειά.

Σκορπιός Η ανάδρομη πορεία του Ερμή και του Κρόνου επηρεάζει αρνητικά την ικανότητά σας

Toυ Μανώλη Ανδριωτάκη. www.andriotakis.gr

secretcards

sudokuno252

σκεται ήδη στο ζώδιό σας απαιτεί γρήγορες κινήσεις για γρήγορα αποτελέσματα. Ό,τι σκοπεύατε να κάνετε στον τομέα των ερωτικών κάντε το άμεσα, έστω και αν αυτό είναι απλή αναμονή ενός ιδιαίτερου προσώπου. Ακόμα κι αυτή, αν ξεκινήσει τη σωστή στιγμή, είναι γραφτό να λήξει σε επίσης κατάλληλο χρονικό σημείο, είτε απαλλάσσοντάς σας από την παρουσία του είτε επιβραβεύοντάς σας με την αγάπη του. Αυτήν τη βδομάδα επιτρέπεται να παρακάμψετε τους φραγμούς σας, τόσο σε επαγγελματικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο προσωπικών σχέσεων, εξερευνώντας νέες προοπτικές που ενδεχομένως να αποτελέσουν λάκτισμα για μια νέα αρχή στη ζωή σας. Επανεκτιμήστε το στάτους των κοινωνικών σας σχέσεων και αναλογιστείτε σοβαρά το ενδεχόμενο να έχετε αγνοήσει/ παραμελήσει λάθος άτομα. Ο αριθμός 73 (ή σκέτο κάποιο από τα δύο ψηφία του) θα παίξει σημαντικό ρόλο στη ζωή σας. Μην τον αναζητήσετε, θα έρθει αυτός σε ‘σας, και όταν αυτό γίνει, θα ξέρετε πως όλα βαίνουν καλώς.

Ταύρος Η Αφροδίτη, ως κυβερνήτης, «καταδυναστεύει» τη ζωή σας αυτήν τη βδομάδα, με συνέπεια ο βασικός άξονας των εξελίξεων να είναι ο ερωτικός. Θα διαπιστώσετε πως η προοπτική της δέσμευσης δεν είναι πια μακρινή για σας (αλλά και για τον σύντροφό σας, αν υπάρχει), πράγμα που σημαίνει πως αρχίζουν να διαμορφώνονται οι κατάλληλες συνθήκες για να επιτευχθεί. Η δυσάρεστη παρουσία του ανάδρομου Ερμή κάνει επιτακτική την ανάγκη να επιστρατεύσετε τώρα περισσότερο από ποτέ τον δυναμισμό σας σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας. Αυτήν τη βδομάδα θα συνυπάρξετε δημιουργικά με έναν Σκορπιό, ενώ θα παρατηρήσετε την ανάπτυξη μιας ιδιαίτερης σχέσης μεταξύ σας που θα μπορούσε να αποβεί και ερωτική. Η επιλογή είναι δική σας. Ο ανάδρομος Άρης ενισχύει την πνευματικότητά σας, γεγονός που συμπαρασύρει και τη διαίσθησή σας, η οποία είναι

socialmediadiaries

Κριός Η Νέα Σελήνη που βρί-

στη συνεννόηση και την επικοινωνία, με συνέπεια να δημιουργούνται συνεχώς λανθασμένες εντυπώσεις για τις προθέσεις και τις ιδέες σας. Προσπαθήστε να μετριάσετε την ισχυρογνωμοσύνη σας και οπλιστείτε με υπομονή, αν επιθυμείτε οι επαφές σας με τους άλλους να παράγουν εποικοδομητικά αποτελέσματα. Δείξτε ιδιαίτερη προσοχή στην υπογραφή συμβολαίων. Αν ψάχνετε για δουλειά, μην επαφίεστε πλήρως σε πληροφορίες και διαδόσεις τρίτων. Είναι καλύτερο να μαθαίνετε από πρώτο χέρι περί τίνος πρόκειται και να ερευνάτε μόνοι σας την προοπτική κάθε πιθανής δουλειάς. Οι βοηθητικές παρεμβάσεις φίλων και γνωστών είναι πάντα θεμιτές, αλλά μόνο εσείς ξέρετε τι σας ικανοποιεί πλήρως. Η Αφροδίτη ευνοεί τα ερωτικά σας και σας προκαλεί να ρισκάρετε.

Τοξότης Μετά από μια περίοδο ερωτικής ανυδρίας τα πράγματα φαίνεται πως μπαίνουν και πάλι στον σωστό δρόμο. Είναι πολύ πιθανό το ενδεχόμενο επανασύνδεσης είτε με κάποιον πρώην είτε με ένα παλιό φλερτ του οποίου την ύπαρξη είχατε ξεχάσει εντελώς. Μην ξεχνάτε πως ένα σημαντικό στοιχείο του χρόνου που καλπάζει είναι η ολοένα αυξανόμενη ωριμότητα με την οποία βλέπουμε και επανεκτιμούμε τα δρώμενά του. Ασθένειες που σας απασχολούσαν την προηγούμενη βδομάδα επιτέλους φεύγουν, αφήνοντας ελάχιστα απομεινάρια, ενώ οι μέρες είναι κατάλληλες για να πραγματοποιήσετε συναντήσεις και ραντεβού που αναβάλλατε ξανά και ξανά. Στα τελευταία συμπεριλαμβάνονται φυσικά και εκείνα που υποσχεθήκατε σε φίλους που συνηθίζετε να αποφεύγετε.

Αιγόκερως Ο ανάδρομος Ερμής προκαλεί πλήγμα στην αυτοπεποίθησή σας, οδηγώντας σας σε πανηγυρική ήττα σε λογομαχίες και αντιπαραθέσεις από τις οποίες κρίνονται πολλά. Αυτή την εβδομάδα θα παρατηρήσετε πως αναπτύσσετε πρωτόγνωρη εμβάθυνση στους ψυχολογικούς στοχασμούς σας. Θα μπορείτε

να αντιλαμβάνεστε σφαιρικά και πληρέστερα τα προβλήματα των φίλων σας, γεγονός που καθιστά απαραίτητη τη χορήγηση βοήθειας σε όσους σας τη ζητήσουν. Μην ξεχνάτε ότι σε αυτούς καταφεύγετε κι εσείς όταν παραστεί σχετική ανάγκη. Τα ερωτικά σας θα είναι στάσιμα, αλλά, στο πλαίσιο που αναφέρθηκε πιο πάνω, διέρχεστε μια περίοδο σχηματισμού διαφωτιστικών και χρήσιμων διαπιστώσεων σχετικά με παρελθοντικές ερωτικές σας εμπειρίες.

Υδροχόος Στη φούρια σας να εκπληρώσετε όσο πιο γρήγορα και αποτελεσματικά μπορείτε τις επαγγελματικές σας υποχρεώσεις πέφτετε θύμα της ανάδρομης τροχιάς των πλανητών, η οποία επιφέρει απανωτά τεχνικά λάθη. Ξεκουραστείτε όσο προλαβαίνετε και έχετε διαρκώς κατά νου πως η ποιότητα είναι πάντα προτιμότερη από την ποσότητα. Στον τομέα των ερωτικών, αυτή την εβδομάδα είστε διχασμένοι και θα αντιμετωπίσετε βασανιστικά διλήμματα. Όλοι τρέμουν μήπως βρεθούν στη θέση του θύματος, αλλά τελικά χειρότερη είναι η θέση του αναποφάσιστου που πρέπει να διαλέξει. Ζυγίστε προσεκτικά τις επιλογές σας και αφήστε τις ενοχές για τους πραγματικούς εγκληματίες. Στο τέλος πάντα κάποιος πληγώνεται.

Ιχθύες Έχει έρθει η στιγμή να παρθούν σημαντικές αποφάσεις μεταξύ υμών και του συντρόφου σας και δεν χωρούν άλλες αναβολές. Είτε η συζήτηση αποβλέπει σε κάποιο βήμα μπροστά είτε σε πολλά βήματα πίσω, βεβαιωθείτε πως δεν αδικείτε και δεν αδικείστε. Θα αναλάβετε έναν εκπαιδευτικό ρόλο στη δουλειά σας, καθώς κάποιος νεότερος θα χρειαστεί λίγη από την εμπειρία σας. Οι καταναλωτικοί πειρασμοί εμφανίζονται κατά δεκάδες μπροστά σας και ίσως είναι σκόπιμο να ανταποκριθείτε σε μερικούς γιατί, εδώ που τα λέμε, δεν στερηθήκατε και λίγα τον τελευταίο καιρό. Ιδιαίτερη προσοχή στο υγρό στοιχείο αυτή την εβδομάδα - εγκυμονεί κινδύνους.

46

29.03-04.04.2012

Φωτό: Νάντια Π.

oi αθηναιοι γδυνονται για καλο σκοπο στο μουσειο μπενακη Stay tuned για πληροφορίες σχετικά με τις ημερομηνίες της επόμενης έκθεσης Naked City.

Umbra & Amy Jane Μπάσο & φωνή στις Daughter. Φωτογραφήθηκαν στου Ψυρρή, τη Δευτέρα 26 Μαρτίου.

«Στην Αθήνα μας αρέσει η πλατεία Εξαρχείων το βράδυ, το στούντιό μας που έχει θέα την Ακρόπολη, το βρόμικο έξω από το Πάντειο, η Rebound στην πλατεία Αμερικής και η λίστα με τα σφηνάκια στον πίνακα του Intrepid Fox».