Τεύχος 812

PRESS 25.04.2024

σιουτη πολιτικο επταημερο γιάννησ πανταζόπουλοσ talking points νικολασ σεβαστακησ ασκησεισ αναπνοησ ερωφιλη κοκκαλη πο(ρ)νογραφια γιάννησ παντελάκησ akροβατωντασ ρενα λουνα weekly feminism

Η ΑΓΝΉ ΠΙΚΙΏΝΉ ΕΙΝΑΙ Η ΑΘΗΝΑΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Γιατί, χάρη στη ΔΕΗ, τώρα είναι η καλύτερη στιγμή για να βάλεις φωτοβολταϊκά

συστήματα στο σπίτι

Φωτοβολταϊκά συστήματα στο σπίτι τώρα και με άτοκες δόσεις και με τη ΔΕΗ να

αναλαμβάνει τη διαδικασία από την αρχική μελέτη έως τη σύνδεση.

Α

ν η ιδέα τού να αποκτήσεις φωτοβολταϊκό σύστημα στο σπίτι σου μοιάζει περίπλοκη ή πιστεύεις πως δεν έχεις το ποσό που χρειάζε ται για να το προχωρήσεις, η λύση ακούει στο όνομα ΔΕΗ. Πλέον η ΔΕΗ δίνει τη δυνατότητα σε όλους τους κατανα λωτές να αποκτήσουν σε 12 ή 24 άτοκες δόσεις φωτοβολταϊκό σύστημα στο σπίτι, διευκολύνοντας τα νοικοκυριά να υιοθε τήσουν βιώσιμες και ενεργειακά αποδοτικές λύσεις. Συγκεκρι μένα, με τις ολοκληρωμένες λύσεις οικιακών φωτοβολταϊκών ΔΕΗ myEnergy SolarNet + & ΔΕΗ myEnergy SolarNet Save, η ΔΕΗ προσφέρει, σε συνεργασία με την Εθνική Τράπεζα, 12 ή 24 άτοκες δόσεις για την απόκτηση φωτοβολταϊκού συστήματος στο σπίτι.

Η ΔΕΗ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΕΩΣ ΤΗ

ΣΥΝΔΕΣΗ

Θα τα έχεις όλα με ελάχιστο κόπο και η ΔΕΗ θα «τρέξει» όλη τη δι αδικασία. Αυτό περιγράφει πόσο εύκολο θα είναι να αποκτήσεις το δικό σου φωτοβολταϊκό σύστημα γιατί η ΔΕΗ αναλαμβάνει από την αρχή μέχρι το τέλος τη μελέτη, προμήθεια και εγκατάσταση του καταλληλότερου εξοπλισμού, ανάλογα με τις ανάγκες κάθε σπιτιού, καθώς και συμβουλευτικές υπηρεσίες και συνεχή υποστήριξη από εξειδικευμένο προσωπικό. Επιπλέον, αναλαμβάνει και τη δημιουργία του σχετικού φακέλου για τη σύνδεση του φωτοβολταϊκού συστήματος στο δίκτυο, καθιστώντας τη διαδικασία εύκολη και γρήγορη. Στο myEnergySolar χρησιμοποιείται μόνο επώνυμος εξοπλισμός κορυφαίας ποιότητας με όλες τις απαραίτητες πιστοποιήσεις απόδοσης και ασφάλειας. Η ΔΕΗ δημιούργησε μια ειδική εφαρμογή στην οποία οι πελάτες μπορούν, απαντώντας σε απλές ερωτήσεις για το σπίτι και τις ανάγκες τους, να λάβουν άμεσα εξατομικευμένες προτάσεις που περιλαμβάνουν και το οικονομικό και ενεργειακό όφελος που θα έχουν, καθώς και τη νέα δυνατότητα άτοκων δόσεων. Αναλυτικές πληροφορίες θα βρεις στο myEnergySolar.

ΠΛΗΡΗΣ ΓΚΑΜΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΩΝ

ΛΥΣΕΩΝ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΪΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ

Χάρη στις ολοκληρωμένες λύσεις της ΔΕΗ που σχεδιάστηκαν με επίκεντρο τον πελάτη και είναι πλήρως προσαρμόσιμες στις ξεχωριστές ανάγκες κάθε σπιτιού, οι καταναλωτές μπορούν να παράγουν στη στέγη τους τη δική τους ηλιακή ενέργεια και να την καταναλώνουν οι ίδιοι τη στιγμή που παράγεται με το φωτοβολταϊκό σύστημα ΔΕΗ MyEnergySolarNet+.

Εναλλακτικά, επιλέγοντας τη λύση ΔΕΗ myEnergySolarNetSave, που περιλαμβάνει και σύστημα αποθήκευσης με μπαταρία, οι πελάτες μπορούν να καταναλώνουν την παραγόμενη ενέργεια ακόμα και όταν δεν είναι εφικτή η άμεση χρήση του φωτοβολταϊκού συστήματος, π.χ. τις νυχτερινές ώρες, σε μη κατάλληλες καιρικές συνθήκες (συννεφιά κ.ά.). Οι λύσεις που περιλαμβά -

νουν και σύστημα αποθήκευσης μπορούν να ενταχθούν στο

νέο πρόγραμμα του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, «Φωτοβολταϊκά στη Στέγη», ανάλογα με τις προϋποθέσεις. Τα φωτοβολταϊκά στο σπίτι απαιτούν ελάχιστη συντήρηση και η

απόσβεση του κόστους τους γίνεται σε λογικό χρονικό διάστημα, χωρίς ρίσκο. Επιπλέον, τα οικιακά φωτοβολταϊκά αναβαθμίζουν την

αξία του ακινήτου, καθώς το κατατάσσουν σε ανώτερη ενεργειακή

κλάση και μπορούν να εξασφαλίσουν απρόσκοπτη παροχή ενέργειας

ακόμη και σε έκτακτες περιπτώσεις.

Η ΔΕΗ ΣΥΜΜΑΧΟΣ ΤΩΝ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΩΝ

ΣΤΟ «ΠΡΑΣΙΝΟ» ΤΑΞΙΔΙ ΠΡΟΣ ΕΝΑ ΒΙΩΣΙΜΟ

ΜΕΛΛΟΝ

Ο Όμιλος ΔΕΗ βρίσκεται σε μια συνεχή πορεία «πράσινου» μετασχηματισμού, με την ανάπτυξη των ΑΠΕ και τη σταδιακή απολιγνιτοποίηση να είναι στο επίκεντρο του σχεδιασμού για ένα βιώσιμο μέλλον. Με δεδομένη την πάγια στρατηγική της να στέκεται δίπλα στους καταναλωτές ως ένας εξειδικευμένος ενεργειακός σύμβουλος και ολοκληρωμένος πάροχος σύγχρονων λύσεων εξοικονόμησης ενέργειας, η ΔΕΗ προσφέρει στους καταναλωτές νέα, πράσινα προϊόντα, υπηρεσίες και εργαλεία για να ξεκλειδώσουν όλες τις δυνατότητές τους ως prosumers στην ψηφιακή εποχή του νέου εξηλεκτρισμού.

Μεταξύ των ενεργειακών λύσεων της ΔΕΗ είναι και τα φωτοβολταϊκά συστήματα που έχουν αναδειχθεί ως κομβικές τεχνολογίες για την εξοικονόμηση ενέργειας και τη βελτίωση του οικολογικού αποτυπώματος. Η νέα δυνατότητα που δίνει η ΔΕΗ για απόκτηση φωτοβολταϊκού μέσω άτοκων δόσεων συμβάλλει στην επιτάχυνση της πράσινης μετάβασης της χώρας, στηρίζοντας έμπρακτα τα νοικοκυριά να υιοθετήσουν βιώσιμες και ενεργειακά αποδοτικές λύσεις, μειώνοντας έτσι τόσο το κόστος προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας όσο και το περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα.

talk of the town

Νο 812

p Μπορεί η Αθήνα να ανταποκριθεί στην τουριστική έκρηξη;

p Είναι (ξανά) ο λαϊκισμός το πρόβλημα;

p Η κουίρ τρανς ιδιοκτησία

p Είναι διάσημος, ψηφίστε τον…

p Dating apps, κραγιόν, καλσόν και share your location with friends ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΠΤΑΗΜΕΡΟ

Η Νέα Δημοκρατία θέλει να βγει αλώβητη από τις κάλπες των ευρωεκλογών, αλλά τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα προσπαθήσουν να κλονίσουν

την πολιτική της κυριαρχία.

Η κυβέρνηση θεωρεί

από τον νικόλα σεβαστάκη

Οι πρόχειρες υποσχέσεις, η απατηλή διαφήμιση, οι ευκολίες που σκεπάζονται με προγραμματική αοριστία είναι συμπτώματα με πολλούς αποδέκτες.

Αφορούν και «λαϊκιστές»

και «αντιλαϊκιστές», τμήματα της αριστεράς

και της κεντροδεξιάς.

υτό τον καιρό συναντάμε άρθρα και αναρτήσεις που μιλούν για έναν κίνδυνο λαϊκισμού στην Ελλάδα του 2024 και της πορείας προς τις ευρωεκλογές. Στέκονται κυρίως στο παράδειγμα των μεταλλάξεων στον ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη και στη δυναμική που ανιχνεύεται δεξιότερα της Νέας Δημοκρατίας, κυρίως στο κόμμα του Κυριάκου Βελόπουλου και στις επιρροές του. Είναι όμως ο λαϊκισμός το πρόβλημα της χώρας; Προφανώς, η δημοσιογραφική και πολιτική χρήση του όρου δεν είναι υποχρεωμένη να ξέρει πως στην πολιτική θεωρία και στις διεθνείς συζητήσεις για τη δημοκρατία ο λαϊκισμός είναι σύνθετο και απαιτητικό πεδίο. Και ας υπάρχουν στη χώρα μας ερευνητές στο πανεπιστήμιο που μελετούν τους λαϊκισμούς εδώ και χρόνια. Κυκλοφορούν εξάλλου πολλές έρευνες και κείμενα που δεν είναι όλα τους «δυσνόητα» ή «θεωρητικούρες», όπως τα βαφτίζουν διάφοροι στην πολιτική και δημοσιογραφική αγορά όταν δεν κάνουν τον κόπο να ενημερωθούν στα στοιχειώδη. Δεν ανήκω σε

talk of the town

ακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Το ότι στις δημοκρατίες –περισσότερο απ’ όσο σε αυταρχικά καθεστώτα– μετρούν τα δημόσια συναισθήματα και οι διαφορετικές πολιτικές δυνάμεις προσπαθούν να συντονιστούν ή έστω να επικοινωνήσουν με αυτά δεν είναι κάτι παράξενο ούτε μεμπτό. Ούτε συνιστά υποχρεωτικά δείγμα λαϊκισμού η ευαισθησία για τις τιμές βασικών αγαθών, ο θυμός για κάποιες μορφές ατιμωρησίας ισχυρών παικτών ή η απαίτηση για διαφάνεια σε αυθαίρετα συστήματα μεταξύ μυστικών υπηρεσιών και κυβερνητικών κέντρων. Αν, βέβαια, κάποιος ισχυριστεί ότι όλες οι τιμές μπορεί να υποχωρήσουν αυτόματα μετά από συνοπτικές πολιτικές εντολές, τότε δεν θα πούμε ότι είναι λαϊκιστής αλλά ότι δεν έχει ιδέα από τους μηχανισμούς λειτουργίας μιας καπιταλιστικής οικονομίας και των νομικών της εργαλείων. Αυτό όμως είναι μια άλλη υπόθεση. Θα ήταν καλύτερα, τελικά, στη θέση του λαϊκισμού να δούμε τις πολλές και διαφορετικές εστίες πολιτικών και κοινωνικών δεινών. Θέματα που τα συσχετίζουν πολλοί με τον λαϊκισμό, όπως η συστηματική χρήση μιας μαύρης πολιτικής επικοινωνίας, η συναισθηματική «πορνογραφία» ή μια γενική και δραματοποιημένη ρητορική κατά των ελίτ έχουν μεγαλύτερη σχέση με το στυλ δημοσιότητας σε όλες τις σύγχρονες κοινωνίες – με λογικές που ακμάζουν στα social media και στις πλατφόρμες. Ψάχνοντας να βρούμε αυθεντική δημαγωγία, θα ήταν προτιμότερο να πάμε στις καμπάνιες των μεγάλων εταιρειών (που καταφεύγουν πάντα σε πλήθος παραπλανητικών υποσχέσεων) ή στο γνωστό μοτίβο για «πιο αυστηρές ποινές» που σπεύδει να κολακεύσει το «δημόσιο αίσθημα». Με άλλα λόγια, σε όλο το μήκος και πλάτος των αγορών και

Η κουίρ τρανς ιδιοκτησία

Η

ταυτότητά μου, που τόσο πολύ δεν θέλετε να θεωρείται «ιδιοκτησία» μου, μπορεί να γίνει

ιδιοκτησία και περιουσία στα χέρια των άλλων. από

Αγαπητέ δήμαρχε της Αθήνας Αγαπητό δημοτικό συμβούλιο

Είμαι μια τρανς από αυτές που μεγάλωσαν στην Αθήνα, ανάμεσα σε αριστερούς προγόνους, μέσα σε φτωχά σπίτια, τρώγοντας τη βία με το κουτάλι, αποφεύγοντας τη σεξεργασία και χωρίς να σταματήσω ποτέ να δουλεύω για την επιβίωσή μου. Όταν μου «επιτρέπεται» ασχολούμαι με τις τέχνες, γράφω ιστορίες, ζωγραφίζω, παίζω ρόλους και συχνά τραγουδάω στο ντους, μοιράζομαι τα ρεσιτάλ ερμηνείας μου με τους γείτονές μου μέσα από το ηχείο του φωταγωγού της πολυκατοικίας όπου κατοικώ, στην Κυψέλη. Συνήθως τραγουδάω τον «Κοκαϊνοπότη» και την «Ιεροσυλία», αλλά, όπως πιθανόν γνωρίζετε, οι περισσότεροι γείτονές μου είναι τουρίστες, αναγκάστηκα λοιπόν να εντάξω στο ρεπερτόριο το «Non, je ne regrette rien» και το «Born this way». Ποτέ δεν θα τους ζητούσα να πληρώσουν εισιτήριο για την ψυχαγωγία που τους προσφέρω.

Ποτέ δεν σκέφτηκα να ζητήσω χρήματα επειδή κάποιος περαστικός με άγγιξε «κατά λάθος», ή το βλέμμα του κόλλησε στο μπούστο μου, ή με σχολίασε επιδεικτικά, αν και κάποιες φορές σκέφτομαι πως όλοι αυτοί κάτι μου χρωστάνε. Επίσης, δεν σκέφτηκα ποτέ ότι θα έπρεπε να αμείβομαι για

οποιαδήποτε εργασία κάνω, άλλωστε δεν υπάρχει σπουδαιότερη ανταμοι-

Οι τρανς εργατοώρες που αφιερώνω

για να δημιουργήσω στο περιθώριο μιας καθημερινότητας

που δεν μου επιτρέπει να αναπνεύσω

χωρίς να μου θυμίζει πως

είμαι δακτυλοδεικτούμενη είναι «ιδιοκτησία».

βή από την αλληλεγγύη και τη συμπερίληψη, όλα τα υπόλοιπα αγαθά τα βρίσκω εύκολα με δόσεις και σε κουπόνια.

Η ταυτότητά μου είναι αόρατη ανάμεσα σε αριστερούς και αντικαπιταλιστές, δεν υφίσταμαι καμία αρνητική διάκριση. Αλλά τον κανιβαλισμό δεν τον γλίτωσα, και να τα παραδείγματά μου.

Κάποια ετεροκανονικά sites λογοτεχνίας που πρόσφατα έγιναν τρανς friendly μού ζητούν να στείλω κείμενα όχι απλά αφιλοκερδώς αλλά χωρίς να

έχουν αφιερώσει ούτε μια λέξη στο βιβλίο μου, στην εργασία μου. Κάποια τρανς φίλη μού πρόσφερε το σπίτι της, χωρίς να το ζητήσω, για να κάνω εκεί βίζιτες, που δεν έχω κάνει ποτέ στη ζωή μου, για να της το καθαρίζω φεύγοντας και να παίρνει το ποσοστό της. Κάποιος γκέι ακτιβιστής μού ζή-

τησε να του παραδώσω ένα πρόγραμμα για τα τρανς δικαιώματα με σκοπό

να το καταθέσει προς χρηματοδότηση, χωρίς εμένα. Κάποια Λυρική Σκηνή αναγκάστηκε να κάνει δεύτερη ακρόαση για να βρει την τρανς γυναίκα που

θα παίξει τον ρόλο της τρανς γυναίκας, ενώ αρχικά είχε επιλέξει μια ντραγκ κουίν.

Ναι, οι κανίβαλοι είναι παντού και καμία ταυτότητα δεν μου εξασφαλίζει

ότι δεν θα με φάνε ζωντανή, και εμένα και τη δουλειά μου. Και δεν ανα-

φέρομαι σε συμβολικό κανιβαλισμό, οι τρανς εργατοώρες είναι απόλυτα

ρεαλιστικές και αυτές είναι που θέλω να διαφυλάξω. Οι τρανς εργατοώρες

που αφιερώνω για να δημιουργήσω στο περιθώριο μιας καθημερινότητας που δεν μου επιτρέπει να αναπνεύσω χωρίς να μου θυμίζει πως είμαι δακτυλοδεικτούμενη είναι «ιδιοκτησία». Και την ίδια στιγμή που δουλεύω επί

δέκα για να πληρωθώ τα μισά ή και τίποτα δεν κουράζομαι να ακούω τη

φτώχεια των φτωχών από τα στόματά τους, γιατί ξέρω ότι αυτό είναι ένα

από τα λίγα όπλα που τους έχουν απομείνει. Ναι, δεν πιστεύω ότι οι cis straight άνθρωποι είναι εχθροί μου επειδή δεν

έχουμε τις ίδιες εμπειρίες, όμως θα ήθελα η δουλειά μου να βρίσκεται σε ασφαλή χέρια που θα σεβαστούν τον κόπο μου σε σχέση με την ταυτότητά μου και όχι για την ταυτότητά μου. Θέλω να ξέρω ότι οι συνεργάτες δεν είναι εχθρικοί, ότι έχουν καλές προθέσεις και θεωρώ βασική προϋπόθε-

ση το να γνωριστούμε πριν συνεργαστούμε. Θέλω να παίζουν με καθαρά χαρτιά και να μην παριστάνουν τους σωτήρες μου, ενώ έχουν κέρδος από την προσωπική μου εργασία.

Πρόσφατα ο εγχώριος αριστερός κουίρ και μη κόσμος οικειοποιήθηκε την άποψη ενός καλλιτέχνη με διεθνή παρουσία και επί τη ευκαιρία μού υπενθύμισαν πόσο σημαντικό είναι να εξευγενιστώ. Με απειλούν με εξορία

* Ιστορίες για τον εξευγενισμό της πόλης και της επιθυμίας.

σε δημόσιο χώρο φοβάμαι ότι θα το κανιβαλίσουν κι αυτό.

TALK OF THE TOWN

συνεντευξη: m. hulot | φωτογραφιεσ: παρισ ταβιτιαν Στη νέα ταινία του The Boy η σχέση μάνας και κόρης γίνεται ο καμβάς για μια ιστορία υπερβολικής αγάπης και τρυφερότητας στο Πολύδροσο, με ιμπρεσιονιστικά χρώματα και «παραμυθένια» μουσική.

η σχέση του the boy με το πολύδροσο είναι σχέση ζωής. Ξεκινάει από τη στιγμή που γεννήθηκε – εκεί είναι το πατρικό του και οι παιδικές του αναμνήσεις. Aλλά και κινηματογραφικά εκεί έγινε το ξεκίνημά του, γιατί η πρώτη ταινία που έφτιαξε στα 27 του είχε τίτλο

Polydroso Side Story. Στο στούντιο όπου βρισκόμαστε για τη συνέντευξη

είναι πιο χαλαρός από ποτέ, παρότι μισεί τις συνεντεύξεις, μιλάει χαμηλόφωνα, σχεδόν γαλήνια, και επανέρχεται στο Πολύδροσο ξανά

και ξανά, εξηγώντας γιατί επέστρεψε εκεί για να γυρίσει τη δεύτερη ταινία μιας άτυπης τριλογίας που ξεκίνησε με το Winona και θα ολοκληρωθεί με την ταινία που γύρισε το περασμένο καλοκαίρι και

βρίσκεται αυτήν τη στιγμή στο στάδιο του μοντάζ. «Το Πολύδροσο ανήκει μισό στο Μαρούσι και μισό στο Χαλάνδρι.

Εκεί μεγάλωσα εγώ», λέει. «Εκεί και η Σοφία Κόκκαλη και η Βίκυ Καγιά που παίζουν την κόρη και τη μητέρα στην ταινία. Το Πολύδροσο είναι ένα μέρος που φαινομενικά δεν έχει σημαντική ιστορία, δεν είναι τα Εξάρχεια ή η Κηφισιά. Το Πολύδροσο είναι μια ταινία

για ένα μέρος το οποίο υποτίθεται είναι ένα τίποτα, για μια μητέρα και μια κόρη που επίσης δεν είναι κάτι σημαντικό, ούτε στην ταινία

συμβαίνει κάτι ιδιαίτερο. Οπότε έχει να κάνει με το πόσο σημαντικό μπορεί να είναι κάτι το οποίο δεν φαίνεται καθόλου σημαντικό, δεν μας τραβάει το βλέμμα με τη μία, ώστε να πούμε “πολύ ενδιαφέρον αυτό το θέμα”. Και το Πολύδροσο, όπου μεγάλωσα, μπορεί να είναι το τίποτα για κάποιους, αλλά άμα μένεις εκεί είναι όλη σου η ζωή. Για κάποιο διάστημα παρατηρούσα ότι όσοι μεγαλώσαμε στο Πολύδροσο το συζητούσαμε πολύ μετά και είχαμε να πούμε ιστορίες πολύ σκοτεινές, ήταν λίγο το Twin Peaks μας. Έτσι άρχισα να σκέφτομαι το 2014 μια ταινία για το Πολύδροσο, χωρίς ακόμα να ξέρω τη βασική ιστορία, αυτή με βρήκε δύο-τρία χρόνια μετά. Το ενδιαφέρον για μένα ήταν να βρω το δικό μου Πολύδροσο, όχι να καταγράψω το Πολύδροσο στον ρεαλισμό του, αλλά να δω τι είναι δικό μου εκεί μέσα. Το Πολύδροσο είναι αυτό που ήταν πάντα, έχει χτιστεί περισσότερο, αλλά δεν έχει αλλάξει η ουσία του. Δεν υπάρχουν πιο πολλά μαγαζιά και δεν θα πατήσει ποτέ τουρίστας. Σίγουρα, για όσους μεγαλώσαμε εκεί πέρα στα ’80s, επειδή είχε πολλή φύση και ήταν μια εποχή χωρίς ίντερνετ, χωρίς κινητά, βγαίναμε το πρωί και γυρνούσαμε το βράδυ, ήταν πολύ κοντά στη λογική του Stand by me: ποδήλατα, όλη τη μέρα έξω, εξερευνήσεις, δεντρόσπιτα. Υπήρχαν συμμορίες, συνέβαιναν έντονα βίαια πράγματα, αλλά δεν φαίνονταν. Αυτό ήταν επίσης κάτι που με ενδιέφερε: αν κάνεις μια βόλτα στο Πολύδροσο δεν θα σκεφτείς ότι κάτι κακό μπορεί να συμβεί εκεί. Ακόμα με ενδιέφερε το

πώς, κάθε φορά που επιστρέφω, είναι σαν να υπάρχει κάτι άλλο πέρα από αυτό που βλέπω, κρυμμένο κάπου ή μέσα μου ή στο βάθος του Πολύδροσου. Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι στη συγκεκριμένη ταινία ήταν το ρεπεράζ. Ήταν κάτι που το έκανα μόνος μου, δεν ήθελα να είμαι με άλλους για να μην επηρεαστώ από την άποψή τους, από κάποιον που

δεν είναι συναισθηματικά δεμένος με την περιοχή, θα έβλεπε ένα

σπίτι και θα το θεωρούσε πολύ ωραίο, αλλά εμένα δεν θα μου έλεγε

κάτι. Οπότε, γύρισα όλο το Πολύδροσο και το ενδιαφέρον είναι ότι έβλεπα κάτι κι έλεγα “αυτό είναι η ταινία”, έστριβα είκοσι πόντους

δεξιά κι αυτό δεν ήταν η ταινία – έτσι άρχισα να προσέχω έντονα

κάποια πράγματα. Η ταινία γυρίστηκε στο σπίτι στο οποίο μεγάλω-

σα, που είναι αντι-κινηματογραφικό, δεν θα το χρησιμοποιούσαμε

σε μια ταινία, δεν είναι εύκολο για τον κινηματογράφο. Ακριβώς γι’

αυτό κάπως με ενδιέφερε, επειδή δεν ήταν ένα σπίτι σαν αυτά που

βλέπουμε σε ταινίες, που τα διαλέγουμε επειδή είναι ωραία, σαν να κάνουμε διαφημιστικό. Οπότε κάπως άρχισε να υπάρχει μια φροντίδα η οποία μετά πέρασε και στα πρόσωπα και στον τρόπο που θα τα κινηματογραφούσαμε.

Η Φθινοπωρινή Σονάτα είναι η πρώτη ταινία που έρχεται στο μυαλό

κάποιου όταν μιλάμε για τη σχέση μάνας-κόρης. Επειδή όλες σχεδόν οι ταινίες που έχουν να κάνουν με τη σχέση μάνας-κόρης πιάνουν συνήθως το κομμάτι της σύγκρουσης που προφανώς ανταποκρίνεται

κάπως στην πραγματικότητα, για δικούς μου λόγους ήθελα να μην

υπάρχει σχεδόν καθόλου στην ταινία, κι αν είναι να υπάρχει, να είναι

αποτέλεσμα της υπερβολικής τρυφερότητας και της υπερβολικής αγάπης. Οι ταινίες του αυστραλέζικου κινηματογράφου με βοήθησαν με τον τρόπο τους και είναι σταθερή επιρροή μου εδώ και κάποια χρόνια, κυρίως ως προς τον τρόπο που οι εκεί σκηνοθέτες κινηματογραφούν τη φύση, τα χρώματα.

TALK OF THE TOWN 58

Τη μουσική της ταινίας την έκανε η Δεσποινίς Τρίχρωμη. Στις ταινίες που κάνω η μουσική παίζει πολύ σημαντικό ρόλο, πολλές φορές αφηγηματικό κιόλας. Οι ταινίες που μου αρέσουν και που θέλω να κάνω είναι αυτές που όταν τελειώνουν θέλεις να ακούσεις το σάουντρακ. Υπάρχουν τραγούδια που τραγουδάει η Τρίχρωμη, τα οποία με τον τρόπο τους σχολιάζουν αυτό που συμβαίνει, αλλά υπάρχουν και τραγούδια που τραγουδάνε η Σοφία και η Βίκυ. Είναι πολύ σημαντικός ο ήχος σε αυτή την ταινία, δηλαδή το πώς θα βγει ο ήχος του Πολύδροσου, ένας ήχος της φύσης. Με κάποιον τρόπο θέλαμε να υπάρχει συνομιλία με τη μουσική, οπότε γι’ αυτό είπαμε και στη Nalyssa Green να κάνει το sound design.

Η πιο μεγάλη δυσκολία σε αυτή την ταινία, και στο υποκριτικό κομμάτι και στο μοντάζ, ήταν πώς να γίνει με τρόπο που δεν θα κουράσει τον θεατή, εφόσον δεν υπάρχει καθόλου δράμα, καθόλου ένταση: δεν γελάνε, δεν κλαίνε, δεν τσακώνονται. Αυτό, από την άλλη, είναι πολύ ενδιαφέρον για μένα, και για έναν ηθοποιό, το πώς παίζεις όταν δεν έχεις αυτές τις σχετικές ευκολίες. Βέβαια, για κάποιον λόγο με τις συγκρούσεις δεν έχω καλή σχέση. Όταν τις βλέπω σε ταινίες άλλων σκηνοθετών μου αρέσουν, αλλά όταν σκηνοθετώ εγώ, μου βγαίνει πιο φυσικά οι συγκρούσεις να μένουν σιωπηλές, πίσω από βλέμματα και πίσω από χιούμορ και αγάπη.

Με έναν τρόπο αυτή η ταινία μου είναι η πιο εύκολη για τον θεατή και ταυτόχρονα η πιο δύσκολη. Υπάρχει κάτι φαινομενικά συμβατικό στην αφήγηση, με την έννοια ότι η ταινία είναι λιγότερο εγκεφαλική από κάποιες προηγούμενές μου. Δεν μου φαίνεται κακή η λέξη “συμβατική”. Αυτό που σκέφτομαι είναι ότι πρέπει, ως δημιουργός, να ακολουθείς αυτό που σου συμβαίνει κάθε στιγμή. Δεν σημαίνει ότι επειδή κάποτε έκανα κάτι άλλο, θα πρέπει να είμαι δέσμιος μιας συγκεκριμένης εικόνας. Ευτυχώς, δεν είμαι ένα brand με κοινό που περιμένει κάτι συγκεκριμένο, οπότε για μένα αυτό είναι μια ελευθερία. Κάθε φορά μπορώ να εκφράσω αυτό που νιώθω, άλλοτε πιο τρυφερό, άλλοτε πιο βίαιο.

Η ταινία είναι η σχέση μητέρας και κόρης στο Πολύδροσο. Δεν βλέπουμε κανέναν άλλο, ακόμα και όταν περπατάνε στον δρόμο είναι μόνες, άλλα κάπως διακόπτεται η μεταξύ τους σχέση λόγω δύο

συναντήσεων με ανθρώπους που θυμίζουν φαντάσματα του παρελθόντος τους. Υπάρχει και μια σεκάνς animation που σχεδίασε η Ειρήνη Βιανέλλη, την οποία ξέρω κάποια χρόνια και θέλαμε πολύ να δουλέψουμε μαζί. Είναι ένα ζωγραφικό 2D animation μπροστά από κινηματογραφημένους χώρους. Ήθελα ως αίσθηση να θυμίζει ένα αυστραλέζικο animation που μου άρεσε πολύ από μικρός και λεγόταν Dot and the Kangaroo

Στην ταινία η Σοφία, η κόρη, επιστρέφει στο Πολύδροσο για να κάνει παρέα και να φροντίσει τη Σοφία, τη μητέρα, όσο η μητέρα προετοιμάζεται για μια επέμβαση. Ήθελα να ασχοληθώ με τη διαχείριση του θανάτου και του πένθους. Και η Winona ήταν κάτι τέτοιο, η εναλλακτική κηδεία ενός νεαρού ανθρώπου – υπάρχει κάτι αφύσικο στο να πεθαίνουν νέοι άνθρωποι. Το Πολύδροσο είναι μια ταινία ποτισμένη με την παρουσία του θανάτου –τη διαχείρισή του, ενώ δεν έχει έρθει ακόμα–, με την παρουσία του σπιτιού και του μέρους στο οποίο μεγάλωσες. Αυτό ήταν το ζητούμενο για μένα. Αυτή η θεματική

κλείνει σε μια επόμενη ταινία που γυρίσαμε το καλοκαίρι και τώρα τη μοντάρω. Νομίζω πως ό,τι σχέδια και να κάνεις, έρχεται η πραγματικότητα και σε αλλάζει. Έντονες αλλαγές που έχουν να κάνουν με γεννήσεις και θανάτους μετατοπίζουν το ενδιαφέρον σου. Υπάρχουν πολλά

πράγματα που κάποτε ήταν το Α και το Ω για μένα, αλλά πια δεν με αγγίζουν τόσο. Με αγγίζουν όμως άλλα που αν τα έβλεπα στα 25 μου, μπορεί και να μη μου λέγανε κάτι. Ξέρουμε καλλιτέχνες

που λόγω όσων τους συνέβησαν απέκτησαν μια σχέση με τον Θεό.

Εμένα δεν μου έχει συμβεί αυτό, αλλά μου ’χει συμβεί να έχει γίνει

κάτι πολύ έντονο που μετατόπισε τελείως τη σχέση μου με αυτό που

έκανα ως τότε.

Ετοιμάζω δύο δίσκους, κάποιες άλλες ταινίες, διδάσκω σε σχολές υποκριτικής. Μου αρέσει η άμεση σχέση που έχω με

Για κάποιον λόγο με τις συγκρούσεις δεν έχω καλή σχέση. Όταν τις βλέπω σε ταινίες άλλων σκηνοθετών μου αρέσουν, αλλά όταν σκηνοθετώ εγώ, μου βγαίνει πιο φυσικά οι συγκρούσεις να μένουν σιωπηλές, πίσω από βλέμματα και πίσω από χιούμορ και αγάπη.

Ο Σύλλογος Οροθετικών Ελλάδος

- «Θετική Φωνή»

και τα Κέντρα Ενδυνάμωσης για Άτομα που Εργάζονται

στο Σεξ «Red Umbrella Athens»

παρουσιάζουν

το πρώτο βίντεο ευαισθητοποίησης

σχετικά με τα δικαιώματα των σεξεργαζόμενων

ατόμων που έχει δημιουργηθεί στην Ελλάδα.

Η ΕΡΓΑΣΊΑ ΣΤΟ ΣΕΞ ΕΊΝΑΊ ΕΡΓΑΣΊΑ:

Σ

κοπός του βίντεο είναι να υπενθυμίσει πως η

εργασία στο σεξ είναι εργασία, ενημερώνοντας και ευαισθητοποιώντας το κοινό σχετι-

κά με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα

άτομα που εργάζονται στο σεξ και για τις ελλείψεις του υπάρχοντος νομικού πλαισίου όσον αφορά τη σεξεργασία στην Ελλάδα.

Συγκεκριμένα, ο νόμος για τη σεξεργασία στην Ελλάδα θέτει μια σειρά από αυστηρούς περιορισμούς και προϋποθέσεις για τη νόμιμη άσκησή της. Ως εκ τούτου, τα σεξεργαζόμενα άτομα ωθούνται σε ένα καθεστώς παρανομίας, το οποίο τα αφήνει παντελώς εκτεθειμένα σε περιστατικά διακρίσεων ή βίας και άνευ εργασιακών δικαιωμάτων. Επιπλέον, οι συνθήκες αυτές ευνοούν την κοινωνική ευαλωτότητα που υφίστανται και τον στιγματισμό που βιώνουν.

«Το να συμπυκνώσουμε σε είκοσι δευτερόλεπτα τα προβληματικά σημεία του νόμου για τη σεξεργασία και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα εργαζόμενα

άτομα ήταν εξαρχής μια πρόκληση, δεδομένου μάλι-

στα του ότι πρόκειται για ένα θέμα-ταμπού με το οποίο

δεν είναι εξοικειωμένο το κοινό. Η ουσία του βίντεο είναι πως όσες/-οι/-α εργάζονται στο σεξ στην Ελλάδα

δεν έχουν τη δυνατότητα να εργάζονται σε καθεστώς νομιμότητας εξαιτίας των αγκυλώσεων που επιβάλλει ο σχετικός νόμος. Έτσι, πέραν του ότι δεν παίρνουν ένσημα, δεν μπορούν να λάβουν σύνταξη και δεν έχουν

κανένα εργασιακό δικαίωμα, δεν έχουν τη δυνατότητα να καταγγείλουν τυχόν περιστατικά κακοποίησης και βίας, που μάλιστα είναι πολύ συχνά, και στιγματίζονται ή περιθωριοποιούνται περαιτέρω, αφού δεν αναγνωρίζονται ως εργαζόμενες/-οι/-α αλλά σχεδόν ούτε

και ως μέλη της κοινωνίας», αναφέρει ο Γιώργος Κεράτσας, υπεύθυνος Επικοινωνίας της Θετικής Φωνής που σχεδίασε το concept του βίντεο μαζί με την Άννα Κουρουπού.

«Η αλήθεια είναι πως, ανάμεσα και σε αρκετά θετικά, λάβαμε πολλά αρνητικά σχόλια για το συγκεκριμένο βίντεο. Είναι κάτι που περιμέναμε. Στην Ελλάδα είναι δύσκολο να μιλήσεις ανοιχτά για το σεξ, πόσο μάλλον για τη σεξεργασία. Παρ’ όλα αυτά, χαιρόμαστε γιατί πετύχαμε τον σκοπό μας: βάλαμε τη σεξεργασία στον δημόσιο διάλογο, μιλήσαμε τεκμηριωμένα για το ότι αποτελεί ένα επάγγελμα και δημιουργήσαμε το πρώτο σποτ ευαισθητοποίησης για το θέμα στην Ελλάδα», αναφέρει. Παρακολουθήστε το βίντεο, που έχει σκηνοθετήσει ο Αλέξης Σκουλίδης, και ενημερωθείτε για τα δικαιώματα των εργαζόμενων ατόμων στο www.dana. positivevoice.gr.

*Το βίντεο δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος «Dana - Ενδυναμώνοντας τα άτομα που εργάζονται στο σεξ», που υλοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος «Active Citizens Fund», με φορέα υλοποίησης τη «Θετική Φωνή». Το εν λόγω πρόγραμμα, ύψους 15 εκατ. ευρώ, χρηματοδοτείται από την Ισλανδία, το Λιχτενστάιν και τη Νορβηγία και είναι μέρος του χρηματοδοτικού μηχανισμού του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) περιόδου 201-2021, γνωστού ως EEA Grants. Στοχεύει στην ενδυνάμωση και στην ενίσχυση της βιωσιμότητας της κοινωνίας των πολιτών και στην ανάδειξη του ρόλου της στην προαγωγή των δημοκρατικών διαδικασιών, στην ενίσχυση της συμμετοχής των πολιτών στα κοινά και στην προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τη διαχείριση της επιχορήγησης του προγράμματος «Active Citizens Fund» για την Ελλάδα έχουν αναλάβει από κοινού το Ίδρυμα Μποδοσάκη και το SolidarityNow. Διαβάστε περισσότερα εδώ: www. activecitizensfund.gr

01. Kiss. Madrid, Spain. 2023.

02. Fruit Gillette performing "Kosta Bota" at OKAY Initiative Space. Athens, Greece. 2023.

03. Mania at Bequeer. Athens, Greece. 2024.

04. Fem Λαϊκή Βραδιά με Kas. Athens, Greece. 2024.

05. Dancing at club. Athens, Greece. 2023.

06. Eddie Dark live at Romatzo. Athens, Greece. 2023.

07. Cука de la Блять after being crowned as Miss Hellas Drag. Athens, Greece. 2023.

08. Nicole in Eddie Dark Live at Ilion. Athens, Greece. 2024.

09. Fruit Gillette performing "Kosta Bota" at Ta Lélouda. Athens, Greece. 2024.

10. Dolly Vara live at Death Disco. Athens, Greece. 2023.

11. Giannis. Athens, Greece. 2023.

12. Fruit Gillette performing "Palko Electronica" at Kvetch event. Athens, Greece. 2023.

13. Mikaela at Cantina Social. Athens, Greece. 2023.

14. Superstars. Athens, Greece. 2023.

15. "Palko Electronica" at Kvetch event. Athens, Greece. 2023.

16. Chilling at Okay. Athens, Greece. 2023.

17. Kas, Reptilian Cyborg. Athens, Greece. 2023.

ΜΑΜΑ, ΑΠΟΨΕ ΘΑ ΒΓΩ! ΜΑΜΑ, ΑΠΟΨΕ ΘΑ ΒΓΩ!

ΤΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΠΡΟΤΖΕΚΤ ΤΗΣ ΚΑΡΟΛΙΝΑΣ ΚΑΚΟΤΑΡΙΤΗ ΑΠΑΘΑΝΑΤΙΖΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΩΝ ΠΑΡΤΙ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΠΟΛΥΧΡΩΜΟΥΣ ΘΑΜΩΝΕΣ ΤΟΥΣ.

ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ

18. Fruit Gillette performing "Kosta Bota" at OKAY Initiative Space. Athens, Greece. 2023.

19. Fruit Gillette performing "Kosta Bota" at Ta Lélouda. Athens, Greece. 2024.

20. Eddie Dark live at Romatzo. Athens, Greece. 2023.

04. Fem Λαϊκή

Athens, Greece. 2024

05. Dancing at club. Athens, Greece. 2023.

06. Eddie Dark live at Romatzo. Athens, Greece. 2023.

07. Cука de la Блять after being crowned as Miss Hellas Drag. Athens, Greece. 2023.

08. Nicole in Eddie Dark Live at Ilion. Athens, Greece. 2024.

09. Fruit Gillette performing "Kosta Bota" at Ta Lélouda. Athens, Greece. 2024.

10. Dolly Vara live at Death Disco. Athens, Greece. 2023.

11. Giannis. Athens, Greece. 2023.

12. Fruit Gillette performing "Palko Electronica" at Kvetch event. Athens, Greece. 2023.

13. Mikaela at Cantina Social. Athens, Greece. 2023.

14. Superstars. Athens, Greece. 2023.

15. "Palko Electronica" at Kvetch event. Athens, Greece. 2023.

16. Chilling at Okay. Athens, Greece. 2023.

17. Kas, Reptilian Cyborg. Athens, Greece. 2023.

18. Fruit Gillette performing "Kosta Bota" at OKAY Initiative Space. Athens, Greece. 2023.

19. Fruit Gillette performing "Kosta Bota" at Ta Lélouda. Athens, Greece. 2024.

20. Eddie Dark live at Romatzo. Athens, Greece. 2023. 3

Ένα φωτογραφικό λεύκωμα για τις ελληνικές επινοήσεις που λύνουν καθημερινά προβλήματα.

travelogue

Μια πρωτότυπη συλλογή

από DIY αντικείμενα από

άγνωστους δημιουργούς

που βρίσκουν λύσεις σε προβλήματα και ανάγκες.

Το βιβλίο «Travelogue: Greek everyday solutions to common problems» είναι η υλοποίηση μιας ιδέας που γεννήθηκε πριν από αρκετά χρόνια. Προερχομένη από το project των papairlines «DIY: who’s the designer?», η έκδοση αυτή ταξιδεύει τους αναγνώστες στην αυθόρμητη κουλτούρα του DIY σε όλη την Ελλάδα, διερευνώντας τη σύνδεση μεταξύ του design ως πρακτικής και των ιδιοφυών εφαρμογών και λύσεων που έχουν υλοποιήσει «ανώνυμοι» σχεδιαστές.

Οι papairlines είναι μια ομάδα σχεδιαστών με ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το πώς γεννιούνται οι ιδέες, αλλά και η πρώτη no-budget αεροπορική εταιρεία που πετάει μεταξύ Αθήνας και Λονδίνου ιδρύθηκε το 2011 από τη Βάσω Ασφή, τον Κώστα Μπίσα και τον Λουκά Αγγέλου. Από την αρχή της ίδρυσης της ομάδας ξεκίνησαν να φωτογραφίζουν αντικείμενα από άγνωστους δημιουργούς, κυρίως για να ικανοποιήσουν τη δική τους περιέργεια όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο οι «απλοί» άνθρωποι, που δεν έχουν σπουδές στο design, ενεργούν δημιουργικά, εφευρίσκοντας λύσεις σε προβλήματα και ανάγκες, ενώ συμπληρώνουν σχεδιαστικές παραλείψεις που δεν εξυπηρετούνται από την υπάρχουσα υποδομή και τον υφιστάμενο εξοπλισμό. «Πριν από το Travelogue υπήρχε το “DIY: Who’s the Designer?”, που παρουσιάστηκε σε έκθεση στο κέντρο της Αθήνας τον Μάιο του 2012», λένε. «Ήταν μια συλλογή προσωπικών μας φωτογραφιών από διαφορετικά σημεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό, από τα ταξίδια μας και τους τόπους διαμονής μας. Μετονομάστηκε σε “Travelogue” όταν αποφασίσαμε να εστιάσουμε στην Ελλάδα και θέλαμε να δημιουργήσουμε ένα συνεκτικό concept –ένα αναμνηστικό από τον

τόπο μας–, το λεύκωμα ενός περιηγητή που θα ενδιαφερόταν για λαϊκές ευρεσιτεχνίες και θα ήθελε να τις καταχωρίσει σε ένα sketchbook. Λόγω ιδιοσυγκρασίας και ίσως σπουδών, η ερευνητική μας ματιά είναι αρκετά ανεπτυγμένη. Οι φωτογραφίες μας είναι μια εκδήλωση αυτής μας της διάθεσης και έχουν βρεθεί στη συλλογή μας από διάφορα ταξίδια εντός και εκτός Ελλάδας. Μία από τις πιο παλιές φωτογραφίες μας χρονολογείται πριν από το 2005. Οι συμμετέχοντες στο “Travelogue”, εκτός από εμάς τους τρεις, είναι επαγγελματίες και ερασιτέχνες φωτογράφοι.

Το να είναι κάποιος παρατηρητικός εξαρτάται από την ιδιοσυγκρασία και την ερευνητική του διάθεση. Το πού εστιάζει ο καθένας είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τα ενδιαφέροντά του. Ως σχεδιαστές, έχουμε μια έμφυτη τάση να προσπαθούμε να κατανοήσουμε πώς και από τι είναι φτιαγμένα τα αντικείμενα που μας περιβάλλουν. Σε κάθε περίπτωση, θεωρούμε ότι είναι πολύ σημαντικό να μοιράζεσαι αυτά που ανακαλύπτεις ώστε να καλλιεργείται επίγνωση και να κινητοποιούνται σχετικοί δημιουργικοί διάλογοι.

Το project “DIY: Who’s the Designer?” έχει παρουσιαστεί μέσα στα χρόνια σε εκθέσεις και συνέδρια, στο πλαίσιο των οποίων ανακαλύψαμε με μεγάλη χαρά ότι το αντικείμενο αφορούσε μια μεγάλη και αρκετά ευρεία ομάδα ανθρώπων που δεν σχετίζονταν απαραίτητα με το design. Παράλληλα, η προσωπική μας συλλογή μεγάλωνε συνεχώς, με νέα, ενδιαφέροντα και αλλόκοτα “ευρήματα”. Εκεί συνειδητοποιήσαμε ότι θα θέλαμε να εμπλουτίσουμε το υπάρχον αρχείο και να το ανοίξουμε με ένα κάλεσμα προς άλλους παρατηρητές και “συλλέκτες” DIY κατασκευών. Η ανταπόκριση ήταν πολύ

μεγαλύτερη απ' ό,τι περιμέναμε. Τότε σκεφτήκαμε ότι αυτή η συλλογή θα μπορούσε να οργανωθεί με τη μορφή μιας έκδοσης. Μετά τη σημαντική συμβολή και του Hyper Hypo, των Στάθη Μητρόπουλου και Αντρέα Κόκκινου, η έκδοση πήρε την τελική μορφή ενός φωτογραφικού λευκώματος. Στο βιβλίο μπορεί κανείς να ανακαλύψει μια σειρά φωτογραφιών DIY κατασκευών από “ανώνυμους” designers από διάφορα σημεία της Ελλάδας. Είναι ένα οπτικό ταξίδι καταγραφής αυτών των ιδιοφυών κατασκευών». — Γιατί έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για σας η «επινόηση», το DIY design, το πρωτόλειο, από το polished design που έχει ο περισσότερος κόσμος στο μυαλό του όταν ακούει τη λέξη «design»; Ο υλικός κόσμος μας δεν ήταν πάντα polished. Οι απαρχές του, όπως και της τεχνολογίας, ήταν και εκείνες πρωτόλειες. Χρειάζεται μόνο να ρίξουμε μια ματιά στην ιστορία όλων των ανακαλύψεων και εφευρέσεων. Σήμερα, όσο η τεχνολογία γίνεται «μαύρο κουτί», τόσο περισσότερο μιλάμε γι’ αυτή και αποκοβόμαστε από

Access ladder, Mitikas SOTIRIS PATRONIS

Protective fence, Athens PAPAIRLINES

Chicken coop, Astypalaia KATERINA PAPASTERGIOPOULOU Sun protection cover, Mesolongi SOTIRIS PATRONIS

Η παρουσίαση του φωτογραφικού λευκώματος

«Travelogue: Greek everyday solutions to common problems»

από τις papairlines είναι προγραμματισμένη για την Πέμπτη 25/4 στις 20:00 στο Hyper Hypo, Βορέου 10, Αθήνα.

και εμείς να αυτενεργήσουμε και, γιατί όχι, να καταλήξουμε να καινοτομήσουμε – ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.  Με τα αντικείμενα αυτά συνυπάρχουμε, χωρίς απαραίτητα να το συνειδητοποιούμε. Με τα χρόνια έχουμε μάθει να τα αναζητούμε, αλλά θεωρούμε πως πολλές φορές χρειάζεται μια απόσταση και καθαρό μυαλό για να «δεις» αυτό που βρίσκεται δίπλα σου. Έτσι, πολλές από τις φωτογραφίες μας έχουν τραβηχτεί κατά τη διάρκεια ταξιδιών και είναι συνδεδεμένες με τις εμπειρίες μας από αυτούς τους τόπους. Πολλά από τα αντικείμενα έχουν πολύ σημαντικές πολιτιστικές αναφορές και προσωπικές μνήμες από μια όχι και τόσο μακρινή εποχή. Είμαστε σίγουροι ότι και οι υπόλοιποι συντελεστές της έκδοσης θα έχουν από μια ιστορία να μοιραστούν. Σε κάποιες από τις φωτογραφίες του βιβλίου έχουμε συμπεριλάβει σύντομες περιγραφές των αντικειμένων που απεικονίζονται, αφού είναι σημαντικό να εξετάσουμε τα αντικείμενα αυτά στο πλαίσιο στο οποίο εντάσσονται. Τα αντικείμενα αυτά έχουν έναν αυθορμητισμό που προκύπτει από την αμεσότητα μιας ανάγκης και συνήθως δεν υπάρχει χρόνος, budget ή λόγος να αμφισβητήσει κανείς την αισθητική ή την υλικότητά τους. Και η αλήθεια είναι πως αυτή είναι η μαγεία τους.

Observation canopy, throne Skaramangas MANOS CHATZIKONSTANTIS

Outboard motor, Naxos SOTIRIS PATRONIS

Stage for the band, Metsovo PAPAIRLINES

ΦΕΣΤΙΒΑΛ

Borderline Festival

2024

Στη 13η έκδοσή του το Borderline Festival ξεδιπλώνεται στη Στέγη και σε άλλα σημεία της Αθήνας σε ένα τριήμερο αφιερωμένο στο μέλλον της σύγχρονης μουσικής. Από τη Δημοτική Αγορά Κυψέλης, στην καρδιά της πόλης, μέχρι το Gagarin 205 και το Carhartt WIP Stage στο -1 της Στέγης, 19

καλλιτέχνες

line-up που

τα είδη, όπου η Detroit techno συναντά το reggaeton και το deconstructed club.

26-28/4, σε πολλαπλούς

the week

25 απριλιου1 μαΐου

1 ΜΟΥΣΙΚΗ

Sevdaliza

Η λέξη «μοναδικός» χρησιμοποιείται πολύ συχνά για

καλλιτέχνες, αλλά στην περίπτωση της Sevdaliza είναι όντως η πραγματικότητα· τόσο που την επέλεξε

προσωπικά η Madonna για να τη συντροφεύσει στις πρόσφατες εμφανίσεις της στο Άμστερνταμ. Μια

καλλιτέχνις που σπάει κάθε όριο, κινούμενη άνετα ανάμεσα σε διάφορα είδη μουσικής. 26/4, 21:00, Gagarin205, Λιοσίων 205, είσοδος: 29-34 ευρώ

2 ΜΟΥΣΙΚΗ

J.S. Bach: «Τα κατά Ματθαίον Πάθη»

Μια διαφορετική εκδοχή του κλασικού λατρευτικού

έργου του Μπαχ. Αυτήν τη φορά τα «Κατά Ματθαίον Πάθη» παρουσιάζονται σε ημισκηνοθετημένη

εκδοχή, με το στοιχείο της κίνησης να προσθέτει μία ακόμη διάσταση στην πρόσληψη του έργου, καθιστώντας τα ανυπέρβλητα μουσικά του νοήματα πιο απτά, πιο δραματικά, ίσως και πιο επίκαιρα. Από

την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών.

30/4, 20:30, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Βασ. Σοφίας 68, Αθήνα, είσοδος: 11-60 ευρώ

3 ΘΕΑΤΡΟ «Ο συνεργός»

Τελευταίες παραστάσεις για το θεατρικό έργο του

Γιώργου Χριστοδούλου. Ένα από τα πιο γνωστά

εγκλήματα που συγκλόνισαν την ελληνική κοινωνία

αποτέλεσε την έμπνευση για τον Συνεργό. Το έργο

αυτό δεν επικεντρώνεται στον θύτη ούτε στο θύμα.

Ο Αποστόλης ζει ήρεμα τη ζωή του μαζί με τη γυναίκα του στο χωριό, όταν ένα βράδυ ο αγαπημένος του ξάδελφος θα του ομολογήσει πως σκότωσε την κοπέλα του και θα του ζητήσει να τον βοηθήσει να κρύψει το πτώμα.

Έως τις 28/4, Επί Κολωνώ, Ναυπλίου 12 & Λένορμαν, Αθήνα, Παρ.-Κυρ. 21:15, είσοδος: 1417 ευρώ

4 ΠΡΟΒΟΛΗ

Μυστήριο 14: «Human Requiem in Eleusis»

Παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας του Γάλλου κινηματογραφιστή Stephan Talneau για την ομώνυμη παράσταση στον αρχαιολογικό χώρο Ελευσίνας σε σκηνοθεσία

STOP THE PRESS

ΦΕΣΤΙΒΑΛ 2ο Φεστιβάλ Λατρευτικής Μουσικής Για δυο ημέρες ο κήπος του Προεδρικού Μεγάρου, η Διονυσίου Αρεοπαγίτου, η Μητρόπολη Αθηνών, η Αγγλικανική και η Ευαγγελική Εκκλησία, ο Καθολικός Καθεδρικός Ναός, το Φετιχιέ Τζαμί, το Παλαιό Χρηματιστήριο, τα μουσεία Ακρόπολης, Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού και Γουλανδρή, οι αίθουσες της ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ και ο Παρνασσός θα γεμίσουν λατρευτική μουσική. Ένας μαραθώνιος με περισσότερες από 50 συναυλίες και δράσεις σε καλλιτεχνική διεύθυνση Γιώργου Κουμεντάκη που στόχο έχει να προσεγγίσει πολυάριθμες και απρόσμενες πτυχές της σχέσης θρησκευτικής λατρείας και μουσικής. 28-30/4, σε πολλαπλούς χώρους στην Αθήνα με ελεύθερη είσοδο

O «Nat King Cole του 21ου αιώνα», όπως τον έχουν αποκαλέσει, μοναδικός crooner, κιθαρίστας, ηθοποιός και jazzman, επιστρέφει μετά από επτά χρόνια, στο απόγειο της μεγάλης καριέρας του, με την έξοχη

26-30/4, 21:30, Half Note Jazz Club, Τριβωνιανού 17, Μετς, είσοδος: 20-30 ευρώ 7

ΜΟΥΣΙΚΗ

Dave Holland Trio

O θρυλικός Βρετανός μπασίστας και συνθέτης Dave Holland έρχεται στην Αθήνα για μια μοναδική εμφάνιση στα St Paul’s Sessions 6, συστήνοντάς μας το νέο του τρίο, αποτελούμενο από τοv Jaleel Shaw στο σαξόφωνο και τον Eric Harland στα ντραμς. Ο Dave Holland, όντας μια ανήσυχη φυσιογνωμία υψηλού καλλιτεχνικού επιπέδου, έχει στο παρελθόν συμπράξει με θρύλους της τζαζ όπως οι Miles Davis, Stan Getz, Sam Rivers και Betty Carter μεταξύ άλλων. Υπήρξε βασικό μέλος του αξεπέραστου κουαρτέτου του Miles Davis με τον Chick Corea, τον Wayne Shorter και τον Tony Williams στα τέλη των ’60s, λαμβάνοντας μέρος στο περίφημο άλμπουμ «Filles de Kilimanjaro», ενώ σημαδιακή επίσης υπήρξε η συμβολή του στις ηχογραφήσεις των οριακών «In a silent way» και «Bitches’ Brew» της ηλεκτρικής περιόδου του Miles στις αρχές των ’70s. 25/4, 21:00, Ωδείο Αθηνών, Ρηγίλλης & Βασιλέως Γεωργίου Β’ 17-19, είσοδος: 2745 ευρώ

DJs αλλά και πολλοί άλλοι από την ομάδα της διοργάνωσης. 26-28/4, Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, Πειραιώς 100, Γκάζι, Παρ. 17:00-22:00, Σάβ.-Κυρ. 11:0022:00

9 ΜΟΥΣΙΚΗ Sivert Hoyem

Ο frontman των Madrugada φέρνει τη μελαγχολία

του στην Αθήνα, μόνος του αυτήν τη φορά, όπως είχε κάνει πριν από οκτώ χρόνια. Θα πει τραγούδια που οι φίλοι του έχουν αγαπήσει όλα αυτά τα χρόνια και κάποια από τον δίσκο με τίτλο «On an island» που κυκλοφόρησε φέτος.

27/4, 21:00, Floyd, Πειραιώς 117, Αθήνα, είσοδος: 45 ευρώ

10 ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

Spartacae - Σπάρτακοι

Στη συγκεκριμένη σειρά έργων ο Πέτρος Νικόλτσος

πειραματίζεται με αποχρώσεις και χρωματικούς τόνους, σκοτεινές γραμμές, κάθετες και οριζόντιες

κινήσεις του χρώματος που θυμίζουν συμβολικές

και ιστορικές οριοθετήσεις. Ο Νικόλτσος συλλογίζεται τους σταυρούς από την κατάληξη της εξέγερσης του Σπάρτακου και των μονομάχων το 73

π.Χ. στην αρχαία Ρώμη και εμπνέεται από αυτούς.

Η κύρια προβληματική του είναι το ζήτημα της δουλείας έναντι της εξουσίας, της εξέγερσης έναντι της υποταγής σε κοινωνίες, όπου απαντά το δίπολο του καταπιεστή και του καταπιεζόμενου. 26/4-20/5, Phoenix Athens Gallery, Ασκληπιού 87, Εξάρχεια, Δευτ.-Παρ. 12:00-18:00, Σάβ. & Κυρ. κατόπιν ραντεβού

11 ΦΕΣΤΙΒΑΛ Ziria Festival

Το Ziria Festival γιορτάζει τα 15 του χρόνια και, στην εφηβεία πια, φέρνει τα πάνω κάτω με ένα εξάωρο πρόγραμμα που τα έχει όλα, νέους μουσικούς, νέες μπάντες, έναν μεγάλο ράπερ, μια ψυχεδελική έκρηξη και ένα ξέφρενο after party. Με τους Billie Kark, Lungs, Tαφ Λάθος, Electric Litany και Φωνόπτικον DJ set.

27/4, 20:30, Arch club - live stage, Ελασιδών 6, Αθήνα, είσοδος: 12-15 ευρώ

the week

ΒΑΖΑΑR

The Meet Market #EasterEdition

Πάνω από 150 σχεδιαστές, καλλιτέχνες, μικροί παραγωγοί και συλλέκτες, ανάμεσά τους και πολλά new entries, βγαίνουν από

τα καταστήματα και

τα εργαστήριά τους

και μας ξεναγούν στη δημιουργική πλευρά της σύγχρονης Αθήνας. Καλοσχεδιασμένα ρούχα, ιδιαίτερα αξεσουάρ, χειροποίητα κοσμήματα, homedeco

μαινόμενες δυναμικές τους. Η Ζεντάγια μπαίνει αιθέρια στο παιχνίδι της γοητείας και δείχνει το υποκριτικό τσαγανό της, όταν σταδιακά αναλαμβάνει όλους τους πιθανούς ρόλους που έχουν ανάγκη τα δυο «λευκά αγόρια» της, από αντικείμενο του πόθου μέχρι μητρική φιγούρα και διαιτητής, αφήνοντας τη στάμπα της με την κραυγή έκστασης που ενώνει την αρχική έκφραση της φιλοδοξίας της ως το κρίσιμο tie break του φινάλε.

VILLAGE RENTI 5,15,18 - VILLAGE MALL 10,14 - VILLAGE

PAGRATI 1,2 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 2,3 - OPTIONS ILION

4 - OPTIONS GLYFADA 3 - ΚΗΦΙΣΙΑ CINEMAX 1,2 - ΝΑΝΑ

CINEMAX 3 - ΑΕΛΛΩ CINEMAX 3 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ 1,2 - ΑΙΓΛΗ

2 - ΑΝΟΙΞΗ 2 - CINOBO OPERA 1 - ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 2 - ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣΣΠΟΡΤΙΓΚ 2 - ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΛΑΪΣ 1 - ΑΡΤΕΜΙΣ - ΣΙΝΕΑΚ

Ζωντανό πνεύμα

ALMA VIVA

ΣΚΗΝΟΘΕΣIΑ: Κριστέλ Άλβες ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Λούα Μισέλ, Άννα Παντράο, Ζακλίν Κοράντο

ΣΥΝΟΨΗ: H Σαλώμη επιστρέφει για διακοπές στο χωριό της οικογένειάς της, που βρίσκεται στα πορτογαλικά βουνά. Ξαφνικά πεθαίνει η γιαγιά της. Ενώ οι ενήλικες αλληλοκατηγορούνται στην κηδεία, η Σαλομέ στοιχειώνεται από το πνεύμα εκείνης, που θεωρούνταν μάγισσα.

Aπό τον Γιάννη Βασιλείου

ΑΝΔΟΡΑ - ΑΣΤΟΡ - ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΛΑΪΣ 2 - ΖΕΑ

Χωρίς οξυγόνο

BREATHE

ΣΚΗΝΟΘΕΣIΑ: Στεφόν Μπριστόλ

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Μίλα Γιόβοβιτς, Τζένιφερ

Χάντσον, Σαμ Γουόρθινγκτον

ΣΥΝΟΨΗ: Η παροχή οξυγόνου είναι πάρα πολύ δύ-

σκολη στο εγγύς μέλλον, αναγκάζοντας μια μητέρα

και μια κόρη να παλέψουν για να επιβιώσουν, όταν

δυο άγνωστοι φτάνουν ψάχνοντας απελπισμένα να βρουν ένα οξυγονωμένο καταφύγιο.

Συνεχίζοντας να παρα-

κολουθούμε δυστοπίες

και μετα-αποκαλυπτικά

οράματα στο σινεμά, μια παρατήρηση που

έχουμε να κάνουμε είναι ότι το εκάστοτε αίτιο της Αποκάλυψης σταδιακά προσεγγίζει την πραγματικότητα. Αντί για ζόμπι, εξωγήινους και διάφορες δημοκρατικές δυνάμεις της Κολάσεως, ο κόσμος μας καταστρέφεται από επιδημίες, εμφύλιους πολέμους, πλημμύρες και λοιπές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Στο Breathe η ποσότητα οξυγόνου έχει μειωθεί και η ζωή στην επιφάνεια της Γης είναι αδύνατη. Mια οικογένεια ζει σε καλά προστατευμένο

(και οξυγονωμένο) κοντέινερ και πραγματοποιεί εξορμήσεις για τα απαραίτητα στην αφιλόξενη επιφάνεια με τη βοήθεια ειδικών στολών. Όταν ο παππούς πεθαίνει, ο πάτερ-φαμίλιας

ξεκινά ένα ταξίδι για να τον θάψει δίπλα στη

γιαγιά. Μήνες μετά, αγνοείται, ενώ μάνα και κόρη τα βγάζουν πέρα μόνες τους, όταν δέχονται την επίσκεψη τριών ανθρώπων που ισχυρίζονται ότι γνωρίζουν ακριβώς τι του συνέβη.

Αυτό που ακολουθεί είναι μια άνευρη και διο-

γκούμενα εξωφρενική εκδοχή του Panic Room

του Ντέιβιντ Φίντσερ, άνευ βιρτουοζιτέ, δίχως

δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης και γραμμένη εμφανώς στο πόδι· η δυσφορία δεν προκαλείται

από τις στρεσογόνες δοκιμασίες που περνούν

οι ήρωες αλλά από τις ασταμάτητες φωνές της

Τζένιφερ Χάντσον.

Aν κάπως σκοτώνεις την ώρα σου τελικά, αυτό συμβαίνει χάρη στον πειστικά «αποκαλυπτικό» σχεδιασμό του έξω κόσμου σε πείσμα της ένδειας της παραγωγής, σε κάποιες ερμηνείες σαν αυτή της Κουβενζανέ Γουόλις, που μας είχε κλέψει την καρδιά

«Πού πηγαίνουμε όταν πεθαίνουμε;» ρωτά η μικρή Σαλώμη τη μητέρα της και, όταν εκείνη δηλώνει άγνοια, επιμένει και αναρωτιέται γιατί δεν έρχεται η γιαγιά για να τους πει. Δεν έρχεται, επειδή μόλις πέθανε. Βρισκόταν, όμως, σε ανοιχτή επικοινωνία με τον κόσμο των πνευμάτων και η Σαλώμη τη βοηθούσε συχνά στο έργο της. Ίσως γι’ αυτό εξακολουθεί να τη βλέπει μπροστά της όλες αυτές τις μέρες της επιστροφής στο χωριό λόγω της κηδείας. Πρόκειται για την τέταρτη ταινία μέσα σε έναν μήνα που κυκλοφορεί στις ελληνικές αίθουσες, όπου ένα μικρό κορίτσι έρχεται αντιμέτωπο με την απώλεια και καλείται να συμφιλιωθεί μαζί της – οι άλλες τρεις είναι το Αma Gloria, το Totem και το Sea Sparkle. Το Alma Viva είναι ίσως η πιο ενδιαφέρουσα απ’ όλες, μα ταυτόχρονα και η λιγότερο συγκροτημένη. Το ενδιαφέρον έγκειται στον αλαφροΐσκιωτο χαρακτήρα της, σε μεταφυσικές εμφανίσεις που, αν εξαιρέσεις ένα στιγμιότυπο στον καθρέφτη, δεν παραπέμπουν σε ταινία τρόμου αλλά σε ένα φιλμικό σύμπαν όπου το υλικό και το πνευματικό στοιχείο συνυπάρχουν, τουλάχιστον μέσα από το βλέμμα της μικρής Σαλώμης. Η τελευταία, εκτός από πρωταγωνίστρια, είναι και το μέσο για να επικοινωνήσουμε με τον κόσμο των ενηλίκων – και όχι μόνο εμείς, αλλά δεν κάνει να πούμε περισσότερα. Όμως, κάπου ανάμεσα στον θρήνο, τη σύγκρουση ύλης και πνεύματος, την ενδοοικογενειακή έριδα, την κοινωνική προκατάληψη και τις (ενοχλητικά υπεράριθμες) φωνασκίες παρατηρείς μια ρευστότητα στην κεντρική ιδέα, αυτή που (οφείλει να) κινητοποιεί το δράμα και τη διαχείρισή του. Η θεματική που αναφέραμε παραπάνω αποτελεί μόνο μια αφετηρία, αφήστε που, όπως είπαμε και παραπάνω, αναπτύχθηκε υπερβολικά στη μεγάλη οθόνη εσχάτως, μα αυτό αφορά κυρίως τη διανομή και τον προγραμματισμό της – οι ταινίες δεν μας φταίνε σε τίποτα. Την αποτελεσματική εισροή του πνευματικού στοιχείου σε μια αφήγηση εστιασμένη κυρίως στην παρατήρηση συνδράμει το score του Γαλλοτυνήσιου Αμίν Μπουχαφά, ενός νέου συνθέτη που στηρίζει την παράδοση της κινηματογραφικής μελωδίας με χαρακτήρα, εκεί που η κινηματογραφική μουσική εσχάτως τείνει να υποκαθιστά τον ρυθμό ή να ταυτίζεται με τον ηχητικό σχεδιασμό.

Βιβλίο

αλέξανδρος παπαδιαμάντης Ο Αυτοκτόνος Επιμέλεια: Λαμπρινή Τριανταφυλλοπούλου Έκδοση Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος Σελ.: 88

Ο Παπαδιαμάντης και η αυτοκτονία στη λογοτεχνία

Το ημιτελές διήγημα «Ο Αυτοκτόνος», στο οποίο ο συγγραφέας βάζει τον υπότιτλο «μικρή μελέτη», μας οδηγεί στο τοπίο του Ψυρρή στο τέλος του 19ου αιώνα, κυρίως όμως στο ψυχικό τοπίο ενός απελπισμένου και μελαγχολικού ήρωα.

ακελλάριος είναι το όνομα του ήρωα

στο ημιτελές διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη Ο Αυτοκτόνος

Το διήγημα, που είναι από τα πρώτα αθηναϊκά του Παπαδιαμάντη (χρονολογείται στο 1891), επανεκδίδεται τώρα από την

Εθνική Βιβλιοθήκη σε φιλολογική επιμέλεια

και μεταγραφή του χειρογράφου από τη Λαμπρινή Τριανταφυλλοπούλου. Το χειρόγραφο απόκειται στο Τμήμα Χειρογράφων της

Εθνικής Βιβλιοθήκης και «εικονογραφεί» την

τύχη των χαρτιών του συγγραφέα μετά τον

θάνατό του το 1911. Είναι μια καταπληκτική περιπέτεια που παρουσιάζει η Λαμπρινή Τριανταφυλλοπούλου στα επιλεγόμενα της έκδοσης. Όσα χαρτιά είχαν απομείνει στο οικογενειακό σπίτι του Παπαδιαμάντη στη Σκιάθο, ανάμεσά τους και έργα που είχε εγκαταλείψει ή είχε αφήσει ημιτελή για διάφορους λόγους, διαμοιράστηκαν κατά τα

χρόνια που ακολούθησαν τον θάνατό του. Ο

Σκυριανός λόγιος Κώστας Φαλτάιτς παρέλαβε από τις αδελφές του Παπαδιαμάντη αρκετά χειρόγραφα. Πολλά απ’ αυτά τα κατέστρεψε αργότερα ο γιος του, Μάνος, αγνοώντας ότι είναι παπαδιαμαντικά. Ο Οκτάβιος Μερλιέ, κατοπινός διευθυντής του Γαλλικού Ινστιτούτου της Αθήνας, απέκτησε το 1919 άλλα χειρόγραφα, κυρίως επιστολές. Αλλά το χειρόγραφο του Αυτοκτόνου δεν είχε περιέλθει ούτε στον Φαλτάιτς ούτε

ρο του 1954 ο Κώστας Βαλέτας, που ήταν ο επιμελητής των Απάντων του Παπαδιαμάντη, ταξίδεψε στη Σκιάθο για το φιλολογικό μνημόσυνο του συγγραφέα. Επισκέφτηκε το σπίτι και βρήκε κι άλλα χαρτιά του Παπαδιαμάντη. Ανάμεσά τους ήταν και το χειρόγραφο του Αυτοκτόνου. Έτσι αυτό το ημιτελές διήγημα εκδόθηκε τότε, το 1954, στον πέμπτο τόμο των Απάντων του συγγραφέα σε επιμέλεια Βαλέτα. Το χειρόγραφο έφτασε τελικά στον Γιώργο Παπαδιαμάντη, γιο του Απόστολου, που είχε εκδηλώσει την επιθυμία να περιέλθει το αρχείο στην Εθνική Βιβλιοθήκη.

Ο

ΔΙΗΓΗΜΑ

κλέψει το ξυράφι, που θα γινόταν το όργανο της αυτοχειρίας. Έτσι κι έγινε. Κάποια στιγμή που ο Νικολάκης μπήκε στο εσωτερικό του κουρείου και το παιδί «ησχολείτο βουρτσίζον όπισθεν τον πελάτην», αφαίρεσε το ξυράφι και το έχωσε στην τσέπη του. Καθώς ήταν Φεβρουάριος κι έκανε κρύο, ο Σακελλάριος πέρασε το βράδυ του στον φούρνο του συμπατριώτη του Ζήσου. Εκείνη την εποχή, οι περισσότεροι φουρναραίοι της Αθήνας κατάγονταν από την Ήπειρο. Ο Ζήσος έδωσε στον Σακελλάριο ένα κουλούρι να μασήσει και ο βοηθός του φούρναρη τού έβαλε να πιει ένα ποτηράκι ρετσίνα.

Ο Σακελλάριος είχε νοικιάσει ένα δωμάτιο για να μείνει, αλλά δεν πλήρωνε τα νοίκια.

Έμπαινε στο δωμάτιο μετά τα μεσάνυχτα, κρατώντας τα στραβοπατη -

Σακελλάριος, ο ήρωας του «Αυτοκτόνου», κατά τον

κρίσιμο χρόνο του διηγήματος προετοιμάζει

την αυτοκτονία του. Ζει στην Αθήνα

αλλά είναι «αλλοδαπός», καθώς κατάγεται από την Ήπειρο, που τότε ήταν μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

μένα και σχισμένα παπούτσια

του στο χέρι, για να μην τον

πάρουν είδηση οι σπιτονυκοκυραίοι του. Λαγοκοιμόταν χωρίς

να ξεντυθεί για τρεις-τέσσερις ώρες και έφευγε πριν χαράξει για να μην πέσει πάνω στους

ιδιοκτήτες. Τελικά, του έκαναν

έξωση χαρίζοντάς του τα ενοίκια. Άρχισε να κοιμάται σ’ ένα ξενοδοχείο στην Ερμού, κοντά

στο Μοναστηράκι, «φορολογώντας» τους φίλους του, πότε τον έναν και πότε τον άλλο με

κάνα δίφραγκο. Αλλά εκείνο το

βράδυ του Σαββάτου, οι φίλοι

του δεν είχαν να του δώσουν τα αναγκαία δίφραγκα κι έτσι

πέρασε τη νύχτα στον φούρνο. Ο Σακελλάριος συνέλαβε

το σχέδιο της αυτοκτονίας για να μην επιβαρύνει τους φίλους τους. Ούτε κηδεία, ούτε παππάς, ούτε νεκροθάφτες και φερετραγωγοί.

Λένε ότι ο 19ος αιώνας είχε

ανακαλύψει την αυτοκτονία ως θέμα στα θεατρικά και λογοτεχνικά έργα. Στην πραγματικότητα, η αυτοκτονία έγινε της

μόδας το τελευταίο τέταρτο του 18ου αιώνα, μετά την έκδοση και την επιτυχία του μυθιστορήματος του Γκαίτε Τα πάθη του νεαρού Βέρθερου το 1774. Στο μυθιστόρημα αυτό ο ήρωας, ο Βέρθερος, αυτοκτονεί, καθώς οι κοινωνικές συνθήκες δεν του επιτρέπουν να ολοκληρώσει τον έρωτά του με την αγαπημένη του Λότε. Ένας πυρετός καταλαμβάνει τότε τον γερμανόφωνο κόσμο αλλά και την άλλη Ευρώπη που είναι γνωστός ως Werther-Fieber. Η αυτοκτονία θεωρείται ηρωική πράξη, στα χνάρια του Βέρθερου. Αλλά δεκαετίες αργότερα, στην εποχή του ρεαλισμού και του νατουραλισμού, η αυτοκτονία δεν έχει τίποτα το ηρωικό. Είναι περισσότερο μια πράξη απελπισίας, το αποτέλεσμα ενός αποκλεισμού και μιας βαθιάς μελαγχολίας, όπως δείχνουν οι διάσημοι λογοτεχνικοί αυτόχειρες, η Έμα Μποβαρί ή ο Ιαβέρης, στους Άθλιους του Ουγκό. Μπορούμε

από την Ήπειρο, που τότε ήταν μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Είναι φτωχός και ανέστιος και σκέφτεται την αυτοκτονία ως μόνη λύση στην αδιέξοδη ζωή του. Καθώς το διήγημα είναι ημιτελές, δεν θα μάθουμε ποτέ αν ο Σακελλάριος αυτοκτόνησε. Ο Σταύρος Ζουμπουλάκης, στο εισαγωγικό του κείμενο με τίτλο «Οι αυτοκτόνοι του Παπαδιαμάντη» εκφράζει την πεποίθησή του ότι ο ήρωας δεν θα αυτοκτονούσε τελικά, ότι δεν θα πραγματοποιούσε το σχέδιο που είχε συλλάβει. Ο Ζουμπουλάκης στηρίζει την πίστη του αυτή στη μορφή με την οποία η Λαμπρινή Τριανταφυλλοπούλου εξέδωσε το ημιτελές διήγημα αλλά και γενικότερα στο κλίμα και στη γλωσσική ατμόσφαιρα που δημιουργείται από τον Αυτοκτόνο. Ο Ζουμπουλάκης μάς θυμίζει ότι στον μυθοπλαστικό κόσμο του Παπαδιαμάντη υπάρχουν αρκετοί αυτόχειρες αλλά και ιδεασμένοι με την αυτοκτονία, που όμως δεν την πραγματοποιούν. Μας θυμίζει επίσης ότι οι περισσότεροι αυτόχειρες είναι νέα κορίτσια, «απλά, αθώα, άκακα», που διαλέγουν να πεθάνουν είτε με φαρμάκι είτε πέφτοντας στη θάλασσα. «Όπως όλοι οι κάθε λογής πένητες της κοινωνίας, οι κατατρεγμένοι, οι περιθωριακοί, οι λαβωμένοι, οι άπραγοι και οι αλλόκοτοι, έτσι και οι αυτόχειρες έχουν τη συμπάθεια του Παπαδιαμάντη», γράφει ο Ζουμπουλάκης. Μάλιστα η δεκαεξάχρονη ηρωίδα του διηγήματος Το νησί της Ουρανίτσας, που αυτοκτονεί και θάβεται ως αποσυνάγωγη, αδιάβαστη από την Εκκλησία, σκύλα και ψοφίμι σ’ ένα ακατοίκητο νησί, τελικά θα αγιάσει. Έναν χρόνο μετά τον θάνατό της, ψαράδες που θα πάνε στο νησάκι θα νιώσουν μια ασυνήθιστη μοσχοβολιά να τους έρχεται από τα χαμόκλαδα. Και «η ευωδία είναι το συνηθέστερο αισθητό σημάδι της αγιότητας του νεκρού» γράφει ο Ζουμπουλάκης. Αλλά και στον Αυτοκτόνο, ο ήρωας, ο Σακελλάριος, ενώ βρίσκεται στην εκκλησία, σε ώρα εσπερινού, για να κάνει το σταυρό του για τελευταία φορά, όπως πίστευε, ελπίζει ότι ο Χριστός θα τον ελεήσει, «και ας μη δεηθώσιν υπέρ αυτού οι ιερείς». Μπορεί να μη μαθαίνουμε, λοιπόν, αν ο Σακελλάριος θα πραγματοποιήσει το σχέδιό του, αλλά αυτό το ημιτελές διήγημα, που δεν υπερβαίνει τις έξι τυπωμένες σελίδες, δίνει πλούσιες εικόνες της Αθήνας στα τέλη του 19ου αιώνα. Ο ήρωας ζει στου Ψυρρή, κάπου γύρω από τις φυλακές Τριγγέτα, που ήταν στην οδό Σαρρή. Ο Σακελλάριος, πριν αποχαιρετήσει τους φίλους του, ξύρισε για πρώτη φορά τα γένια του. Ο κουρέας, που άκουγε στο όνομα Νικολάκης, «ήτο παιδί της καρδιάς, καλός χορβαδάς, δερβίσης». Ο Σακελλάριος τον είχε γνωρίσει στο καφενείο της περιοχής που ξενυχτούσε, με τους θαμώνες να πίνουν ρούμι, να καπνίζουν ναργιλέ και λίγο πριν από τα μεσάνυχτα να τρώνε πατσά, «τον προμεσονύκτιον πατσάν των». Ήταν Σάββατο όταν ο Σακελλάριος πήγε στον κουρέα, ζητώντας του να τον «ξυραφίσει». Ο κουρέας απόρησε για το αίτημα, αλλά ο Σακελλάριος πρόβαλε τη δικαιολογία ότι ήταν συμβουλή γιατρού επειδή τα γένια τού έβλαπταν τα μάτια. Στην πραγματικότητα, πήγε να ξυριστεί για να βρει την ευκαιρία να

κτόνος».

Εικαστικά

INFO

Ιωάννα Λημνιού - «Though as a ghost, I shall lightly tread, the summer fields»

The Breeder (Ιάσονος 45, 210 3317527)

Εγκαίνια: Πέμπτη 25/4, 19:00-21:00

Διάρκεια έκθεσης: 25/4-25/5

Επιμέλεια: Οντέτ Κουζού

Ο ζωηρόχρωμος, μυστηριώδης, πνευματικός κήπος της Ιωάννας Λημνιού

Υπαινιγμός μιας ζωής που χάνεται και στοιχειώνει μόνο τις αναμνήσεις και τις αισθήσεις μας, η φανταστική φύση θριαμβεύει στο έργο της σε μια αρμονική συνύπαρξη με τους ανθρώπους.

«Though as a ghost, I shall lightly tread, the summer fields». Αυτό το χαϊκού του Χοκουσάι δίνει τον τίτλο στην πρώτη ατομική έκθεση της Ιωάννας Λημνιού στην γκαλερί

The Breeder, που ξεκινά στις 25 Απριλίου και

θα διαρκέσει μέχρι τις 25 Μαΐου.

Α

υτήν τη φορά η γκαλερί έχει μεταμορφωθεί μέσα από τα φανταστικά

ζωηρόχρωμα τοπία της σε έναν κήπο πνευματικό και ιδεώδη. Σαν φάντασμα η ανθρώπινη παρουσία, η ανεπαίσθητη

κίνηση του αόρατου σχεδόν ανθρώπου, κάνει

την ανθισμένη γη και τους κήπους να τρεμοπαίζουν στο φως, αποκαλύπτοντας ένα πρώτο

φιλί μέσα στο πάρκο, έναν ποδηλάτη να διασχίζει έναν κάμπο με πελώρια άνθη, φιγούρες που ξεπροβάλλουν ή κρύβονται σε φυλλώματα ψυχρά και θερμά που σου καίνε τα μάτια, δίπλα σε ένα παιδικό παιχνίδι μεταμόρφωσης,

το έθιμο της καμήλας της Θράκης. Αυτές οι λησμονημένες φιγούρες του σύγχρονου ανθρώπου μέσα στη φύση, που περπατά απροσποίητα ενώ κανένας δεν τον παρατηρεί, παρατηρώντας ο ίδιος γύρω του ή βυθισμένος στις σκέψεις του, προβάλλουν ως υπαινιγμός μιας ζωής που χάνεται και στοιχειώνει μόνο τις αναμνήσεις και τις αισθήσεις μας σε όλο το

καλλιεργητές

λειτουργεί ως κατώφλι μεταξύ παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος, προσδίδοντας την αίσθηση ενός αέναου χωροχρόνου», λέει η επιμελήτρια της έκθεσης Οντέτ Κουζού. Η Ιωάννα γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη και μεγάλωσε στη Γερμανία. Έμεινε εκεί μέχρι τα επτά της χρόνια. Θυμάται ένα πολύ μεγάλο δέντρο, μια ιτιά, στην αυλή του σχολείου της. Ήταν το μέρος που της άρεσε να κάθεται και η αίσθηση αυτή την ακολουθεί μέχρι σήμερα. Η άλλη της αγαπημένη ανάμνηση από τη Γερμανία ήταν να πηγαίνει μαζί με τη γυναίκα που τη φρόντιζε να μαζεύουν ντοματούλες σε ένα χωραφάκι, να κόβει παπαρούνες και να φτιάχνει έναν κόσμο ντυμένο στα κόκκινα. «Πολύ πρόσφατα ανακάλυψα πόσο με έχουν επηρεάσει οι αναμνήσεις αυτές και στη δουλειά μου», περιγράφει. Όταν επέστρεψε στην Αλεξανδρούπολη, όπου έμεινε μέχρι τα 18 της, ως

είχα την αίσθηση ότι θα τα καταφέρω. Δεν ήξερα τίποτα, έλεγα θα γίνω αρχιτέκτονας ή θα πάω στα Γιάννενα στο τμήμα Εικαστικών Τεχνών. Όμως στην Αλεξανδρούπολη κάναμε γκραφίτι, είχαμε βάψει όλη την πόλη. Εκεί κατάλαβα για πρώτη φορά ότι νιώθω καλά μέσα στα χρώματα, στην αυθόρμητη στιγμή της έκφρασης, και έτσι ξεκίνησα να σκέφτομαι ότι πρέπει να ασχοληθώ με τα καλλιτεχνικά. Ζωγραφική είχα δει μόνο από βιβλία, αλλά θυμάμαι με πόση ανυπομονησία περίμενα το “Carpe Diem”, το περιοδικό για την graffiti art, να δούμε τι γίνεται στην Αθήνα. Κανένας καθηγητής δεν μου είπε “πήγαινε στην Καλών Τεχνών”, κανένας δεν ήξερε ίσως. Εύχομαι σήμερα να ξέρουν, τουλάχιστον για να ενθαρρύνουν όσα παιδιά έχουν ταλέντο και ανησυχίες». Η Ιωάννα ήρθε στην Αθήνα για πρώτη φορά στα 15 της, το 2000, για να πάρει ένα βραβείο ζωγραφικής ως μαθήτρια. Όταν έφτασε στο Σύνταγμα, είδε τους φοιτητές της Καλών Τεχνών να διαμαρτύρονται στην Ερμού, κάτω από ένα πανό του Στέλιου Φαϊτάκη που έγραφε «Η Καλών Τεχνών αντιστέκεται» και είχε ζωγραφισμένο έναν καλλιτέχνη πεσμένο στο έδαφος. «Αυτό είδα στην Αθήνα», λέει, «όπως είδα και μια πόλη ζωγραφισμένη και σκέφτηκα ότι είναι αλήθεια αυτό, το κάνουν άνθρωποι στην πόλη. Είχα μείνει άφωνη». Η διαδρομή της δεν ξεκίνησε τελικά από την Καλών Τεχνών αλλά από μια σχολή σχεδίου μόδας που συμπληρώθηκε από μια «καριέρα» σερβιτόρας και μπαργούμαν. «Έκανα τα κλασικά του βιοπορισμού, πήγα στην Τήνο για σεζόν και εκεί έπιασα να ζωγραφίζω ξανά, είπα τέρμα όλα τα άλλα. Αποφάσισα να κάνω

συντήρηση έργων τέχνης σε ένα δημόσιο ΙΕΚ στην Ηλιούπολη, εκεί γνώρισα την Άννα Παπαστάμου, που είδε την ευχέρειά μου στο χρώμα και ενώ συντηρούσαμε μια εικόνα μου είπε “να πας στην Καλών Τεχνών, δοκίμασε”. Κάπως έτσι διαλύθηκαν οι δισταγμοί μου». Η Ιωάννα τελικά προσγειώθηκε στον πλανήτη της «Καλών Τεχνών» το 2016 και έμεινε όλα τα χρόνια στο εργαστήριο του Αριστοτέλη Τζάκου. «Για μένα ήταν μια πολύ δυνατή φιγούρα, ήταν μέντορας, δουλεύαμε σκληρά και έτσι γεννήθηκε η ανάγκη να φτιάξω και το δικό μου γλωσσάρι. Ενώ ήμουνα στη σχο-

λή δούλευα ως συντηρήτρια στη Μητρόπολη Αθηνών και ζωγραφίζαμε με μια ομάδα στον δρόμο, μαγαζιά. Έκανα ένα mural και σε ένα μπαρ στα Εξάρχεια».

Στα έργα της τής αρέσει να αφηγείται ιστορίες στις οποίες ο άνθρωπος και ο χώρος στέκονται ισάξια. Μέσα στην πυκνή βλάστηση, αχνοφαίνεται και μια ελπίδα ότι αξίζουμε μια

καλύτερη πραγματικότητα από αυτήν που ζούμε στις ασφυκτικά φτιαγμένες πόλεις, σαν

απόδραση σε έναν κόσμο στον οποίο ακούς το κελάρυσμα του νερού και το κελάηδισμα των

πουλιών. Εδώ υπάρχει η αίσθηση της αμεριμνησίας των ανθρώπων που ονειρεύονται να ερωτευθούν, η νίκη της φύσης επί του αστικού τοπίου, το στοιχείο

Μέσα στην πυκνή βλάστηση, αχνοφαίνεται

και μια ελπίδα ότι αξίζουμε μια καλύτερη

πραγματικότητα από αυτή που ζούμε στις ασφυκτικά φτιαγμένες πόλεις.

δεν ξέρεις πού πάνε και τι σκέφτονται. Αυτό θα ήθελα και για έναν θεατή του έργου μου, να πλάσει τη δική του ιστορία. Εγώ εξα-

κολουθώ −δεν θυμάμαι τον εαυτό μου να κάνει

κάτι άλλο− να παρατηρώ ό,τι με περιβάλλει ως

πηγή έμπνευσης και ως συνδετικό κρίκο, να

ζω στην πόλη και στο εργαστήριο και να κάνω

αποδράσεις στη φύση για να την αισθάνομαι και επιστρέφοντας να τη φαντάζομαι».

Εικαστικά

ΦΩΤΟ

1. Η Ιωάννα Λημνιού στην The Breeder, Αθήνα, 2024, φωτογραφίες: Αθανάσιος Γάτος

2. Ιωάννα Λημνιού, «The dance», 2024, λάδι σε καμβά, 170 x 150 εκ.

3. Ιωάννα Λημνιού, «Hoffman», 2024, λάδι σε καμβά, 170 x 150 εκ.

4. Ιωάννα Λημνιού, «Hometown», 2024, λάδι σε καμβά, 100 x 80 εκ.

Παραχώρηση γκαλερί The Breeder και Enari (Άμστερνταμ)

Φωτογραφίες: Αθανάσιος Γάτος

THE  good LiFO 812

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΠΑΣΧΑ

THE good LiFO

ΓΕΥΣΗ

ΟΙ ΚΟΡΥΦΑΙΟΙ ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ΑΥΓΑ ΠΟΥ ΝΤΡΕΠΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ, ΑΝ ΚΑΙ Ο ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΗΔΗ ΝΑ ΤΟ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΣΠΑΣΜΕΝΟ.

ΤΑ ΚΑΛΥ ΤΕΡΑ

ΣΟΚΟΛΑΤΕΝΙΑ ΑΥΓΑ

Ο ΤΑ ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΙΑ

OURSE

Ο Αντώνης Σελέκος στολίζει τα σοκολατένια αυγά του πάντα πληθωρικά και φροντίζει να ξεχωρίζουν με τον δικό του μοναδικό τρόπο, όπως κάνει και για τα πανετόνε-σήμα κατατεθέν του. Ένα από αυτά είναι κατακόκκινο, φέρνει εξωτερικά στη chocolate pinata του (που αν δεν την έχετε δοκιμάσει ήδη, πρέπει να το κάνετε άμεσα) και είναι φτιαγμένο από σοκολάτα Εκουαδόρ 70% και 40% γάλακτος. Έχει λεπτομέρειες λευκής «τσαλακωμένης» σοκολάτας να το στολίζουν. ΕΡΙΦ Υ ΛΗΣ 2, ΠΑΓΚΡ Α ΤΙ, 210 728888

Η φετινή δημιουργία του-πρόταση για το

Πάσχα είναι ουσιαστικά ένα ήδη σπασμένο αυγό μέσα από το οποίο βγαίνει η αρκούδασήμα κατατεθέν του γνωστού new age ζαχαροπλαστείου της Γλυφάδας. Κυκλοφορεί μάλιστα σε δύο γεύσεις: με γέμιση τραγανής

πραλίνας αμυγδάλου και πραλίνας φιστικιού

Αιγίνης. Το κέλυφος της αρκούδας είναι από λευκή σοκολάτα, ενώ το αυγό στη βάση έχει καραμελωμένη λευκή σοκολάτα.

Ο Σπύρος Πεδιαδιτάκης είναι ειδικός στο να απογειώνει ένα γλυκό, συνδυάζοντας

διαφορετικές υφές. Αυτό κάνει και στο πασχαλινό του αυγό, το οποίο και μόνο που το κοιτάμε είναι ακαταμάχητο.

ΜΥΣΤΡ Α 39, ΓΛΥΦ Α ΔΑ, 212 1067019

ANTONIS SELEKOS CONCEPTUAL DESSERTS

Σε σχήμα τούρτας και διακοσμημένο με μια σοκολατένια «φωλιά πουλιών», φτιαγμένο από σοκολάτα γάλακτος με 40% κακάο ποικιλίας Forastero, με αφράτη πραλίνα από φουντούκια Piemonte και

καραμελωμένους ξηρούς καρπούς, το σοκολατένιο αυγό της Madame Fraise δεν μοιάζει με κανένα άλλο – πρωτοεμφανίστηκε

πέρσι και μάλλον θα γίνει signature. H πλούσια σοκολάτα γάλακτος λιώνει στο

στόμα μαζί με τη χειροποίητη πραλίνα

φουντουκιού, ενώ οι καραμελωμένοι ξηροί καρποί θρυμματίζονται σε κάθε δάγκωμα, προσθέτοντας υφή και ένταση.

ΥΜΗΤΤΟ Υ 225, ΠΑΓΚΡ Α ΤΙ, 211 4186086, ΔΙΑΝΟΜ Η Μ Ε ΣΩ EFOOD ΚΑΙ WOLT

THE good LiFO

ΓΕΥΣΗ

Και ένα αυγό-διαχρονική αξία.

Φτιαγμένα από σοκολάτα γάλακτος και υγείας, τα πασχαλινά αυγά του κλασικού ζαχαροπλαστείου της Αθήνας έχουν ένα

μεγάλο ατού, ότι στο εσωτερικό τους

κρύβουν τα εκπληκτικά σοκολατάκια του.

ΒΟΥΛΗΣ 7, ΣΥΝΤΑΓΜΑ, 210 3330546

PAVLOV’S LAB

Στη Νέα Ερυθραία, ο Alex Pavlov, που εμπνέεται τόσο από την παράδοση όσο και από την καινοτομία, ετοιμάζει κάθε χρόνο πασχαλινά σοκολατένια αυγά που ξεχωρίζουν. Το φετινό του αυγό είναι φτιαγμένο με bitter σοκολάτα, εμπνέεται και είναι αφιερωμένο στην άνοιξη, και είναι τόσο όμορφα στολισμένο με ένα μπουκέτο από μαργαρίτες που μας κάνει να μη θέλουμε να το σπάσουμε. ΠΑΤΡΙ Α ΡΧΟΥ ΓΡΗΓΟΡ Ι ΟΥ Ε’, Ν Ε Α ΕΡΥΘΡΑ Ι Α, 211 0124691

ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΚΟΝ

Πρόκειται για μια συνεργασία που ξεκίνησε το περσινό Πάσχα, αποδείχθηκε πολύ πετυχημένη και συνεχίζεται. Η Σοφία Δενδρινού και η Ευδοκία Λιάκου της Esophy έχουν αφιερωθεί στις εξαιρετικές χειροποίητες σοκολάτες με μεσογειακά υλικά και μαζί με έναν από τους καλύτερους third wave φούρνους της Αθήνας, την Kora, έχουν ετοιμάσει δύο μεγάλα αυγά, ένα από σοκολάτα γάλακτος και ένα από λευκή σοκολάτα, στολισμένα με βρώσιμα αγριολούλουδα από τους πρόποδες του Ολύμπου τα οποία τα προμηθεύονται από την Olympus Fields που χρησιμοποιεί πρακτικές βιώσιμης καλλιέργειας. Κάνουν όμως και μια άλλη σειρά αυγών, που δεν μπορούσα να σταματήσω να τρώω πέρσι. Οι αυγοθήκες με τα μικρά σοκολατένια αυγά είναι κι αυτές διαθέσιμες σε δύο γεύσεις: λευκή σοκολάτα με κομματάκια από το αρωματικό τσουρέκι του Kora και σοκολάτα γάλακτος με καραμελωμένα κομματάκια του κλασικού κρουασάν

ESOPHY X KORA

πάρετε, θα κολλήσετε. ΛΕΩΦ. ΚΗΦΙΣΙΑΣ 357, ΚΗΦΙΣΙΑ, 210 6230230, ESOPHYCHOCOLATES.GR

KORA, ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ 44, ΚΟΛΩΝΑΚΙ, 210 3627855, SHOP.KORABAKERY.COM

HOLLY LLAMA

POULETTE

Η Κατερίνα Λιβά διατηρεί ένα μικρό μπουτίκ ζαχαροπλαστείο στην Αγία Παρασκευή και τα γλυκά που βάζει στη βιτρίνα του δεν είναι μόνο πολύ νόστιμα και ντελικάτα σε γεύση αλλά έχουν και την ανάλογη εμφάνιση. Τα φετινά της πασχαλινά αυγά έχουν κάτι το παιχνιδιάρικο, έχουν φλοράλ μοτίβα και είναι φτιαγμένα σε διάφορα χρώματα. Κάτω από το σχέδιο της φωτογραφίας κρύβεται Callebaut σοκολάτα γάλακτος και σοκολάτα με γεύση φράουλα. Σε όλα έχει προσθέσει έναν λαγό που είναι φολκλορική φιγούρα και σύμβολο της άνοιξης σε πολλές χώρες της βόρειας Ευρώπης. ΕΛΛΗΝΟΣΕΡΒΙΚΗΣ ΦΙΛΙΑΣ 64, ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 211 1114172

Κάθε χρόνο έχουμε σε αυτήν

τη λίστα από ένα abstract

ζωγραφισμένο αυγό και φέτος το πιο πετυχημένο το βρήκαμε

στο πρώτο plant-based bakery

της Αθήνας. To αυγό του Holly

Llama είναι φτιαγμένο από λευκή

σοκολάτα με αρώματα βανίλιας

Μαδαγασκάρης και μπαίνει μέσα

ένα κουτί από ανακυκλώσιμο

χαρτί.

ΓΡ. ΚΥΔΩΝΙ Ω Ν 8, ΥΜΗΤΤ Ο Σ, 210 7626078

Ν Ι ΚΗΣ 23, Σ Υ ΝΤΑΓΜΑ, 210 3212756, HOLYLLAMA.GR

Για άλλη μια χρονιά δυσκολεύτηκα να επιλέξω ποιο είναι το αγαπημένο μου απ’ την πασχαλινή κολεξιόν του Dimitris Economides, που συνδυάζει πάντα τις ποιοτικές πρώτες ύλες, με τις οποίες δουλεύει, με την υψηλή αισθητική. Κατέληξα στο «poule rouge» που φέρνει στο σήμερα ένα πολύ κλασικό σχέδιο με σοκολάτα γάλακτος 33% και στο πιο μίνιμαλ και μοιρασμένο στα δύο «noir et lait» από σοκολάτα γάλακτος 33% και σοκολάτα noir 66%. Επειδή όμως έχω δοκιμάσει και το «crunch turbillon» του που κυκλοφορεί και φέτος, το μεγάλο και άκρως εντυπωσιακό αυγό γάλακτοςδίνη που εσωτερικά

ανεπιφύλακτα. ΛΕΩΦ. ΚΗΦΙΣ Ι ΑΣ

, 210 6755000

MILLENNIALS VS GEN Z: 5+1 TRENDS ΠΟΥ ΘΑ ΑΓΟΡ Α ΣΟΥΝ

Ο ΛΟΙ Φ Ε ΤΟΣ ΤΗΝ Α ΝΟΙΞΗ

Baggy jeans ή skinny; High-waisted ή χαμηλοκάβαλα; Leggings ή yoga pants; Cropped ζακετάκια ή oversized; Μαξιμαλισμός ή μινιμαλισμός; Αυτές είναι μερικές μόνο από τις πολλές στυλιστικές διαφορές μεταξύ Gen Z και Millennials, δύο γενεών που διαδέχονται η μία την άλλη, μεγάλωσαν αμφότερες στην ψηφιακή εποχή και έχουν «εμπλακεί» στο μεγαλύτερο fashion debate. Ή μήπως όχι; Spoiler alert: Όχι. Γιατί, αν και μπορεί να διαφωνούν περιστασιακά, το στυλ τους είναι τελικά εκπληκτικά παρόμοιο, αφού μοιράζονται ένα πολύ βασικό χαρακτηριστικό, το δημιουργικό shopping. Τι σημαίνει αυτό; Πως ουσιαστικά μιλάμε για δυο γενιές με ισχυρή γνώμη και αίσθηση του στυλ, που έχουν αποφασίσει να βλέπουν το κομμάτι του shopping ως μια ολοκληρωμένη εμπειρία που θα τους κάνει να ανακαλύψουν ακόμα περισσότερα γύρω από τον εαυτό τους. Αν υπάρχει, ωστόσο, μία εποχή που έχει ταυτιστεί με την ανανέωση του

LEOPARD PRINT Το λεοπάρ επιστρέφει στη ζωή μας και είμαστε απόλυτα ενθουσιασμένοι με αυτό. Αν και πρόκειται για ένα έντονο print, έχει ένα «je ne sais quoi» που σημαίνει πως στυλιστικά μπορεί να αντιμετωπιστεί ακριβώς όπως οποιοδήποτε neutral. Οπότε, παρά τις φήμες ότι τα τελευταία χρόνια μοιάζει ξεπερασμένο, αποδεικνύεται αναμφίβολα απόλυτα διαχρονικό. Κι εμείς λέμε «ναι» στο να το ενσωματώσουμε ξανά στην capsule wardrobe μας και το 2024.

BALLET & MESH FLATS

Τα ballet flats επέστρεψαν και φέτος είναι καλύτερα από ποτέ. Κι ενώ η αναβίωση της all time classic μπαλαρίνας φαινόταν σχεδόν αναπόφευκτη, αυτή η πρόσφατη εμμονή με τη διάφανη, διχτυωτή εκδοχή της είναι κάτι που

Όλες οι τάσεις που θα αναβαθμίσουν το στυλ σου, σε όποια γενιά κι αν ανήκεις.

ΑΠΟ ΤΗ ΦΙΛΙΩ ΡΑΓΚΟΥ

’90S HEADBANDS & ΦΙΟΓΚΟΙ

Δύσκολο να αντισταθείς σε κάτι τόσο cute και θηλυκό όσο οι φιόγκοι, ένα αριστοκρατικό trend, εύκολο να ενσωματωθεί σε κάθε look, αφού κυκλοφορεί σε αμέτρητες εκδοχές, γεγονός που το κάνει να ταιριάζει σε κάθε στυλ και αισθητική. Επίλεξε έναν βελούδινο φιόγκο σε σκούρα απόχρωση για πιο elegant και ιδιαίτερες εμφανίσεις, έναν σατέν σε κάποιο παστέλ χρώμα για να δώσεις romantic touch ακόμη και στο πιο απλό outfit, ενώ, αν αγαπάς τα ’90s, σίγουρα θα ξετρελαθείς, όπως κι εμείς, με τα φαρδιά headbands, τα must have athleisure staples για να κάνεις stand out ό,τι κι αν φοράς.

ΦΑΡΔΙΑ, RELAXED JEANS

Τζιν που μοιάζουν με φόρμες – υπάρχει τίποτα καλύτερο; Αν και η επιλογή του τζιν ήταν, είναι και θα είναι πάντα εντελώς προσωπική υπόθεση, ακόμα και οι πιο ένθερμοι υπερασπιστές των skinny jeans συμφωνούν πλέον πως τα πιο φαρδιά, relaxed denims ήρθαν για να μείνουν και να γίνουν η go-to επιλογή μας για τους επόμενους μήνες. Και με αμέτρητους συνδυασμούς, από ένα crisp, λευκό πουκάμισο και New Balance sneakers μέχρι ένα σακάκι πάνω από ένα bralette και τακούνια, αποτελούν standard επιλογή σχεδόν για κάθε περίσταση.

ΜΠΟΡΝΤΟ & BUTTER YELLOW

Το κίτρινο είναι ένα χρώμα που διχάζει, αλλά αν υπάρχει ένα σημείο σύγκλισης αυτή την άνοιξη, είναι το butter yellow που ήρθε να αντικαταστήσει το μπεζ, δημιουργώντας μια ακόμα πιο ανεπιτήδευτη αίσθηση φρεσκάδας

και κομψότητας, ενώ για τις πιο ηλιόλουστες μέρες τα κροσέ σε κίτρινο του βουτύρου είναι η τέλεια ευκαιρία για να αναδείξεις την ηλιοκαμένη σου επιδερμίδα. Αντίβαρο στο quiet luxury και στα ήπια, ουδέτερα χρώματα που το χαρακτηρίζουν είναι το cherry red, το νέο it color του 2024. Προετοιμάσου να το βλέπεις παντού, από ρούχα μέχρι παπούτσια και αξεσουάρ, ακόμη και σε εντελώς μονοχρωματικά σύνολα.

VINTAGE ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ ΜΕ ΠΕΡΛΕΣ

Η τάση στα κοσμήματα το 2024 θέλει vintage ύφος και αν ανήκετε στην

κατηγορία όσων τα θεωρούν απλώς πινελιά ενός look και όχι βάση, ήρ -

θε η ώρα να αλλάξετε γνώμη.

ΜΟΔΑ

«ΜΕΤ Α ΤΟΝ ΑΛΓ Ο ΡΙΘΜΟ»:

Η ΣΗΜΑΣ Ι Α ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ Υ

ΣΤΥΛ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧ Η ΤΗΣ FASHION

ΥΠΕΡΠΛΗΡΟΦ Ο ΡΗΣΗΣ

Αναζητώντας (και βρίσκοντας) την ενδυματολογική φωνή μας

μεταξύ των viral trends και του αέναου σκρολαρίσματος.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΩΑΝΝΑ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ

Ά

νοιξη, 2024. Σκρολάροντας στο TikTok, πέφτουμε πάνω στο βίντεο μιας χαμογελαστής φοιτήτριας που κάνει try-on haul

(δηλαδή δοκιμάζει ένα-ένα τα ρούχα) ενός τεράστιου πακέτου από κάποιο brand γρήγορης μόδας. Άνοιξη, 1925. Η συγγραφέας Βιρτζίνια Γουλφ γράφει στο ημερολόγιό της ότι επιθυμεί να εξερευνήσει περισσότερο την αγάπη της για τη μόδα, ενώ καταλήγει ότι οι άνθρωποι έχουν πολλές πτυχές συνειδητότητας, η μία εκ των οποίων αφορά τα ρούχα που φορούν (η περίφημη «frock consciousness»).

Σε αντίθεση με την εύκολη και επιφανειακή σύνδεση της μόδας με την ελαφρότητα και το παροδικό, μια γρήγορη ματιά στην ιστορία της αποκαλύπτει τις συνδέσεις και προεκτάσεις της στη λαογραφία, την τέχνη, τη λογοτεχνία και την κοινωνική θεωρία.

Πράγματι, ο τρόπος που ντυνόμαστε σχετίζεται με την ταυτότητά μας, με το ποιοι είμαστε αλλά και με το ποιοι θέλουμε να είμαστε – ωστόσο είναι εύκολο να (ξε)χάσουμε τη δύναμη του προσωπικού στυλ μέσα στη βροχή εικόνων, νέων τάσεων και «aesthetics» που ξεκινά από τα social media και απλώνεται ως τα λευκά, καλοφωτισμένα ράφια των καταστημάτων. Αν χαζέψουμε λίγο παραπάνω τη λεοπάρ τσάντα μιας Γαλλίδας στο TikTok, γνωρίζουμε ήδη ότι animal print bags κάθε μεγέθους θα παρελάσουν από την οθόνη μας τις επόμενες ώρες και μέρες, ενώ επίμονα pop-up τετραγωνάκια με λεοπάρ ρούχα και αξεσουάρ θα αποσπούν την προσοχή μας, κάνοντας αδύνατη την ανάγνωση, έστω και για λίγα λεπτά, ενός ενδιαφέροντος άρθρου. «Ναι, το λεοπάρ είναι στη μόδα για την άνοιξη», το εμπεδώσαμε, και οι δεύτερες σκέψεις που είχαμε για το αν μας αρέσει ή αν μας ταιριάζει αρχίζουν να ξεθωριάζουν κάπου στο όγδοο βίντεο με printed κιμονό ή mesh κορμάκια. Σίγουρα οι τάσεις κάνουν φοβερή παρέα με την ομοιομορφία και τα top trends κάθε σεζόν προσφέρονται αφειδώς από τη βιομηχανία της μόδας σε λαχταριστά ομαδοποιημένα και εύπεπτα πακέτα. Φέτος, η δεκαετία των ’00s έχει επανέλθει πανηγυρικά, φέρνοντας μαζί της τα χαμηλόμεσα τζιν, τα polo tops, τα μεσάτα σακάκια και πουκάμισα αλλά και το balloon τελείωμα σε φορέματα και φούστες, ενώ μικρότερες τάσεις, όπως το «mob wife aesthetic» και το quiet luxury, ενδείκνυνται ως εύκολες αναφορές για τη δημιουργία στολών που είναι και εύκολες και «in».

Πού έχει μετοικήσει το αυθεντικό στυλ στην εποχή της fashion υπερπληροφόρησης; Και πώς μπορούμε να ακούσουμε τη δική μας φωνή όταν τόσοι

Μια safe απάντηση είναι το γνωστό «back to basics». Τα all time classics

της μόδας έγιναν κλασικά για κάποιο λόγο – κανείς δεν μπορεί να κάνει λάθος με ένα τζιν, ένα λευκό πουκάμισο κι ένα ζευγάρι New Balance

sneakers. Κανένα αποδομημένο πανωφόρι δεν έχει την κομψότητα ενός

oversized σακακιού και λίγα κομμάτια μπορούν να συναγωνιστούν ένα μικρό μαύρο φόρεμα σαν το εμβληματικό Givenchy που φορούσε η Audrey Hepburn στο Breakfast at Tiffany’s

Η κινηματογραφική γκαρνταρόμπα της Holly Golightly δεν είναι η μόνη αναφορά που αξίζει να έχουμε. Από τα ανδρόγυνα κοστούμια και τις ολόσωμες φόρμες του David Bowie ως τους Beatles και τα hippie ’70s, και από τα διάσημα καπέλα της Jackie Kennedy ως τα genderless outfits του Harry Styles, μια πληθώρα προσωπικοτήτων με εμβληματικό προσωπικό στυλ αποδεικνύει ότι οι κανόνες έγιναν για να σπάνε και οι τάσεις είναι ελαστικές σαν πλαστελίνη. Έτσι, το προσωπικό στυλ στη σύγχρονη εποχή δεν μπορεί παρά να μοιάζει με ένα δημιουργικό πάντρεμα αναφορών, μια ενδιαφέρουσα μείξη επικαιρότητας και προσωπικής έκφρασης που δημιουργείται στο κενό ανάμεσα σε αλγόριθμο, αναφορές και το δικό μας αισθητικό σύμπαν.

Πράγματι, ο τρόπος που ντυνόμαστε

σχετίζεται με την ταυτότητά μας, με το ποιοι είμαστε αλλά και με το

ποιοι θέλουμε να είμαστε – ωστόσο

είναι εύκολο να (ξε)χάσουμε τη

δύναμη του προσωπικού στυλ μέσα

στη βροχή εικόνων, νέων τάσεων

και «aesthetics» που ξεκινά από

τα social media και απλώνεται ως

τα λευκά, καλοφωτισμένα ράφια των

καταστημάτων.

www.faosconcept. com

Ιnstagram: Faosconcept

Faos Concept

πιο σοφιστικέ γυαλιά που θα φορέσουμε φέτος την άνοιξη τα βρίσκουμε στη συλλογή του brand Faos.

φρέσκα χρώματα, εκλεπτυσμένοι σκελετοί και ποιοτικοί φακοί δίνουν cool χαρακτήρα σε κάθε εμφάνιση.

Με τις ηλιόλουστες μέρες να πληθαίνουν στο ημερολόγιο και την άνοιξη να αγκαλιάζει την πόλη, νιώθουμε την παρόρμηση να κατεβάσουμε με νόημα τα γυαλιά ηλίου μας σαν άλλοι ροκ σταρ και να περπατήσουμε με στυλ. Τo ανερχόμενο brand Faοs, που εμπνέεται από το αιώνιο φως του ελληνικού καλοκαιριού, αποτελεί must προορισμό για να ανανεώσουμε τη συλλογή μας με τα πιο cool και κομψά γυαλιά ηλίου, προσφέροντας μια ευρεία γκάμα επιλογών για κάθε στυλ, που ξεχωρίζουν για την ποιότητά τους. Φέτος βρίσκουμε στις νέες αφίξεις ρομαντικούς milky σκελετούς σε παστέλ ή ζεστά neutral χρώματα αλλά και διάφανα crystal σχέδια που ταιριάζουν με κάθε ντύσιμο και προσφέρουν διακριτική προστασία. Οι ανοιχτόχρωμοι φακοί της συλλογής αποτελούν την ιδανική εναλλακτική στα κλασικά σκούρα γυαλιά, αποκαλύπτουν το βλέμμα μας και μας κάνουν να βλέπουμε τον κόσμο με σέπια απόχρωση.

Για εκείνες τις φορές

ΑΠΟ ΤΗ LIFO TEAM

ò

Carolina Herrera

Κοκάλινα γυαλιά ηλίου. www.themallathens.gr

ò Μουσείο Ακρόπολης

Κεραμικός πετεινός. www.theacropolismuseum.gr

ö

ΕΜΣΤ Χειροποίητα υφαντά τσαντάκια «Σχοινούσα» με ανάγλυφο σχέδιο. www.eshop.emst.gr

î Swatch

Ρολόι By the Bonfire από ανοξείδωτο ατσάλι. www.swatch.com

ö

Pepe Jeans

Denim κοντή φόρμα «Abby Fabby». Σε επιλεγμένα καταστήματα και στο www.bloobox.gr î Converse

Chuck Taylor All Star με υπερυψωμένη σόλα. www.converse.gr

Μουσείο Μπενάκη Λαμπάδα των Aluminati με διακόσμηση σε επεξεργασμένο αλουμίνιο. www.benakishop.gr

ö

Swarowski

Πολύχρωμοι κρίκοι Matrix. Σε επιλεγμένα καταστήματα και στο www.swarowski.com

ö

Klosti

Χειροποίητη πιατέλα και αυγό ζωγραφισμένα στο χέρι. www.klosti.com

õ

PIOPMuseumshop

Επιτραπέζιο μεταλλικό αυγό εμπνευσμένο από μαρμάρινο φεγγίτη. Στα Museumshops Αθήνας και Θεσσαλονίκης

IKEA

Κεραμικό βάζο Gradvis. www.ikea.gr

ñ

The Greek Designers Store

Πολύχρωμο σακάκι Vertigo από Maison Zoulias. www.goldenhall.gr

VRST backpack με τουλάχιστον 50% ανακυκλωμένα υλικά. www.adidas.gr ò Calvin Klein

Denim κοντομάνικο πουκάμισο. www.calvinklein.gr

Nudie Jeans

Φούτερ από οργανικό jersey. www.prime-timers.com

ΦΑΟS Χειροποίητα γυαλιά ηλίου | Made in Greece www.faosconcept.com ö New Balance 550 Ανδρικό

ö Huawei

T-shirt από 100% βαμβάκι. www.atticadps.gr

Ασύρματα ακουστικά FreeBuds Pro 3. www.consumer.huawei. com/gr

î SMEG

Μηχανή espresso. www.public.gr

www.newbalance.gr ñ JACQUEMUS

ò Kodak

Φωτογραφική μηχανή Printomatic με αυτόματη εκτύπωση. www.kotsovolos.gr

nikolopouloufoods.gr

Instagram: nikolopoulou_ frozenfoods, TikTok: @nikolopoulou_food

Φαλάφελ

ΑΠ Ο ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕ Ι Α

Nikolopoulou

Το λιβανέζικο έδεσμα αποκτά τη νοστιμιά των ελληνικών προϊόντων .

προσπαθούμε να τηρούμε κανόνες που κάνουν καλό στην υγεία μας. Η μεσογειακή διατροφή

έχει αποδείξει τα οφέλη της και ειδικά εμείς που ζούμε σε μια χώρα με τόσο παραγωγικό πλούτο μπορούμε να απολαμβάνουμε τροφές πλούσιες σε θρεπτική αξία. Το θέμα είναι πόσο χρόνο έχεις για να ακολουθείς μια ισορροπημένη διατροφή που τα περιλαμβάνει όλα σε μια καθημερινότητα

που τρέχει με ταχύτατους ρυθμούς. Η εταιρεία Nikolopoulou είναι μέρος της λύσης για το καθημερινό τραπέζι, αφού εδώ και χρόνια αυτό το όνομα συνδέεται με νόστιμα κατεψυγμένα γεύματα από αγνά υλικά που ετοιμάζονται γρήγορα και εύκολα. Τα φανταστικά φαλάφελ είναι must ανάμεσα

στις συνταγές που πρέπει να δοκιμάσεις όχι μόνο για τη νοστιμιά αλλά και για τη θρεπτική τους αξία. Το φαλάφελ την τελευταία δεκαετία έχει γίνει μια περιζήτητη τροφή στην Ελλάδα και όχι μόνο. Το ανατολίτικο έδεσμα μας σύστησε πρώτη η εταιρεία Nikolopoulou το 2006, πριν ακόμα γίνει δημοφιλές στο ευρύ ελληνικό κοινό για τη γεύση και τα οφέλη του. Ένα υγιεινό fast food που υπενθυμίζει πως ο σωστός τρόπος ζωής και διατροφής δεν θέλουν κόπο αλλά τρόπο. Μένοντας πάντα πιστή στη φιλοσοφία «από το χωράφι στο πιάτο», η Nikolopoulou χρησιμοποιεί ρεβίθια απευθείας από το Βοΐο Κοζάνης για να δημιουργήσει ένα ανατολικό μεν αλλά με ελληνική ταυτότητα φαλάφελ, συνεργαζόμενη πάντοτε με Έλληνες παραγωγούς και επιλέγοντας ΠΟΠ πρώτες ύλες, ώστε να προσφέρει ένα γευστικό ταξίδι υψηλής ποιότητας που κάνει καλό στην υγεία. Τα φαλάφελ είναι

έξυπνο twist, αν θέλεις να βάλεις εύκολα και νόστιμα τα όσπρια στη

της plant based φιλοσοφίας που κάνει καλό στην υγεία αλλά και στον πλανήτη. Η εταιρεία Nikolopoulou, εκτός από την παραδοσιακή συνταγή που βασίζεται στα ρεβίθια, λάνσαρε πρόσφατα ακόμα μία εκδοχή φαλάφελ με παντζάρι –που, επίσης, πρέπει να δοκιμάσεις–, απογειώνοντας το μενού της Σαρακοστής και φέρνοντας στο

To ARK στρώνει πασχαλινό κρητικό τραπέζι.

ένα γιορτινό σκηνικό με φωτιές, αντικριστιέρες και γεύσεις της ελ-

ληνικής γαστρονομίας. Υπάρχει αυτή η κλασική παροιμία για το Πάσχα στο χωριό, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν μπορούμε όλοι να βρεθούμε σε

κάποια εξοχή για να απολαύσουμε αυτήν τη μεγάλη γιορτή. Γι’ αυτό το Ark

φροντίζει να δημιουργήσει μια εμπειρία που θα σε μεταφέρει στη λατρεμέ-

νη Κρήτη, αναβιώνοντας τις παραδόσεις της κουζίνας της με έναν τρόπο που συνδυάζει το παρελθόν με το παρόν της ελληνικής γαστρονομίας.

Το αρνί ως γεύση πρωταγωνιστεί στο πασχαλινό τραπέζι που ετοιμάζει ο

executive chef Γιάννης Μπαξεβάνης με την ομάδα του, τον Αντώνη Ζερίδη και τον Διονύση Ζαχαρόπουλο, σε συνεργασία με τη σεφ Μυρσίνη Λαμπράκη, γνώστρια του meat & grill. Μόνο που αυτήν τη φορά ο καταπράσινος κήπος του Ark θα μετατραπεί σε ένα σκηνικό ελληνικής υπαίθρου, φιλοξενώντας τη μοναδική ιεροτελεστία του αντικριστού.

Οι φωτιές ανάβουν στις αντικριστιέρες και όλη η προετοιμασία μεταφέρεται από την κουζίνα μπροστά στα μάτια των επισκεπτών που θα απολαύσουν ένα μενού βασισμένο σε πρώτες ύλες από Κρητικούς παραγωγούς και κρέας που έρχεται κατευθείαν από βοσκούς των Ανωγείων. Το κρητικό πασχαλινό τραπέζι του Ark είναι μια ωδή στην ανοιξιάτικη ελληνική φύση και ταυτόχρονα ένας φόρος τιμής στα έθιμα του τόπου μας που κάνουν αυτήν τη γιορτή ακόμα πιο ξεχωριστή. Αγνόπιτες με ξινή μυζήθρα, πιταρούδια με ζύμη χαρουπιού και άγρια χόρτα, παραδοσιακά αυγά με στάκα, φρυγαδέλια στα κάρβουνα με αρνίσια συκωταριά και μπόλια είναι κάποια από τα πιάτα του μενού που θα μπουν στη μέση του τραπεζιού. Φυσικά, το αντικριστό αρνί ακολουθεί για να τιμήσει την ημέρα, ενώ από τις προτάσεις δεν λείπουν και επιλογές όπως το κατσίκι με αγκινάρες ή το κοντοσούβλι κοτόπουλο με μυρωδικά της Μυρσίνης. Το γιορτινό ταξίδι στην Κρήτη ολοκληρώνεται με επιδόρπια όπως τα καλιτσούνια λυχναράκια πάνω σε νεραντζόφυλλα, λογιών πιτάκια από γυναίκες της Κριτσάς με γλυκιά και ξινή μυζήθρα αλλά και γαλακτομπούρεκο με παγωτό κανέλα. Το Ark ξέρει πώς να μετατρέπει την παράδοση σε μια γαστρονομική εμπειρία που μας κάνει να συναντιόμαστε γύρω από το τραπέζι της Λαμπρής, ανακαλύπτοντας ξανά τον γευστικό πλούτο της χώρας μας. Γρηγορίου Λαμπράκη 2 lampraki 2, 210 8948882, Facebook: Ark, Instagram: ark.glyfada

Μια γλυκιά παράδοση που μετρά τρεις αιώνες

κάποια από τα πασχαλινά έθιμα

αναλλοίωτα και περνάνε από γενιά σε γενιά. Τα

γλυκά του Βάρσου ανήκουν σίγουρα στη δεύτερη κατηγορία, αφού εδώ

και χρόνια συνδέονται με τις γευστικές απολαύσεις αυτής της γιορτής.

Αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής το τσουρέκι, που από μόνο του

συγκεντρώνει φανατικούς απ’ όλη την Αθήνα στον Βάρσο, ώστε να βρει τη θέση που του αξίζει στο πασχαλινό τραπέζι. Η συνταγή, διαχρονική, παραμένει ίδια εδώ και 130 χρόνια, με άριστης ποιότητας αγνά υλικά και μεθυστικά αρώματα, χάρη στο φρέσκο βούτυρο γάλακτος και στο ξύσμα πορτοκαλιού. Λαχταριστά και μυρωδάτα, τα πασχαλινά κουλούρια του Βάρσου είναι μια πρόκληση

φεύγοντας

Ευεργέτου Γιαβάση 13Α, Αγ. Παρασκευή, 210 6391546, Instagram: tsofli.bakery

Τσόφλι

ΑRTISANAL ΒAKERY

Μοσχομυριστές, ολόφρεσκες δημιουργίες

με αέρα βόρειας Ευρώπης .

όσοι έχουν ανακαλύψει ήδη αυτήν τη γωνιά στην πλατεία της αγίας

παρασκευής πάνε κατευθείαν εκεί για πρωινό, για την πιο βουτυράτη τυρόπιτα της Αθήνας, το μελωμένο cinnamon roll και τα μοσχομυριστά κρουασάν. Το Artisanal Bakery Τσόφλι με τον Μιχάλη Μπία στο τιμόνι δεν είναι ένας ακόμα απλός φούρνος της γειτονιάς αλλά μια γευστική όαση όπου πρωταγωνιστούν η ποιότητα, η νοστιμιά και τα αρώματα σε ένα σκηνικό με αναφορές σε bakeries της βόρειας Ευρώπης.

Εκεί θα βρούμε πρωτότυπες fusion δημιουργίες που συνδυάζουν γεύσεις από τη Γαλλία, την Ιταλία και την Αγγλία με αναφορές σε παραδοσιακές ελληνικές συνταγές. Στις κλασικές πλέον προτάσεις του είναι τα soft cookies που ξεχειλίζουν από σοκολάτα, οι μαντλέν σε διάφορες γεύσεις αλλά και το brownie σοκολάτας που εμπίπτει στην κατηγορία «must try at least once»! Αλλά και για μεσημεριανό σνακ μπορούμε να βρούμε πολλές επιλογές, με πιο δημοφιλείς τις αλμυρές τάρτες που καθημερινά θα βρούμε σε άλλη γεύση και την αυθεντική σιμιγδαλένια focaccia με δεντρολίβανο, ντοματίνια ή φέτα. Ως αυθεντικό bakery, το Τσόφλι προσφέρει μια μεγάλη ποικιλία σε ψωμί αργής ωρίμανσης 72 ωρών αποκλειστικά με ξινό προζύμι. Κατά καιρούς φουρνίζει διαφορετικά είδη ψωμιού, παρ’ όλα αυτά τα τρία βασικά, δηλαδή το ολικής άλεσης, το ανάμεικτο ή το πιο ιδιαίτερο με καρύδι και παντζάρι, γίνονται ανάρπαστα. Το εμπλουτισμένο μενού του Σαββάτου είναι γεμάτο εκπλήξεις: αφράτο βάσκικο cheesecake, τάρτα σοκολάτας και διαφορετικά είδη κέικ με vegan επιλογές θα συνοδεύουν τα πρωινά μας.

Όσο πλησιάζει το Πάσχα τόσο περισσότερα είναι και τα μυρωδάτα τσουρέκια που ξεφουρνίζονται στο Τσόφλι με αιγοπρόβειο φρέσκο βούτυρο, άρωμα πορτοκαλιού και μαχλέπι, ή οι πασχαλινές εκδοχές soft cookie.

Δημιουργίες που σε κάνουν να απολαμβάνεις τη γιορτή, προκαλώντας νέες, γευστικές αναμνήσεις.

Φούρνος

Βυζάντιον

Ο ιστορικός φούρνος της Κυψέλης.

Αγίου Μελετίου 67, Αθήνα, 2108640969, vyzantion.gr, Facebook: Φούρνος Βυζάντιον, Instagram: @vyzantionbakery

στις γιορτες ξανασυναντιομαστε. Όποιος επισκέπτεται την πολύχρωμη και πολύβουη πλέον γειτονιά της Αγίου Μελετίου, σίγουρα έχει ακούσει για τον φημισμένο φούρνο Βυζάντιον που μετρά περισσότερο

από εξι δεκαετίες ιστορίας. Ιδιαίτερα την περίοδο των γιορτών, οι παλιοί

κάτοικοι της Κυψέλης επιστρέφουν απ’ όλα τα σημεία της Αθήνας για

να

τις

Από κορδάτα τσουρέκια με μαχλέπι και μαστίχα, φτιαγμένα με την ίδια απαράλλαχτη αυθεντική συνταγή εδώ και δεκαετίες, μέχρι τα πεντανόστιμα πασχαλοκούλουρα με φρέσκο βούτυρο, αυγά και άρωμα από ξύσμα πορτοκαλιού, οι άνθρωποι του φούρνου Βυζάντιον φροντίζουν ώστε κάθε επίσκεψή σου να αξίζει

εδώ,

μέρες

στολίζουν με ευφάνταστους τρόπους τα σοκολατένια αυγά (φτιαγμένα από πραγματική σοκολάτα υγείας), φουρνίζουν την παραδοσιακή λαμπροκουλούρα, απαραίτητη για το γιορτινό τραπέζι, και βάφουν τα κόκκινα αυγά.

Βέβαια, μέχρι να φτάσει η Ανάσταση αλλά και όλη την περίοδο της νηστείας το Βυζάντιον μάς προμηθεύει όλα τα απαραίτητα νηστίσιμα φουρνιστά: ουζοκούλουρα, σταφιδόψωμα, ελιόψωμα

Η

υπογονιμότητα, η στειρότητα και αρκετά εκ γενετής προβλήματα που παρουσιάζουν ανησυχητική αύξηση στην εποχή μας οφείλονται σε στοιχεία που περιλαμβάνει το καθημερινό μας μενού, ενώ δεν θα ’πρεπε. Όπως εξηγούν οι ειδικοί, μια σημαντική αιτία για την αύξηση κάποιων σοβαρών προβλημάτων που ταλαιπωρούν τους ανθρώπους πολλά χρόνια είναι η καταστολή της έκφρασης των φυλοσύνδετων χαρακτηριστικών και η αλλαγή στη γονιμότητα, που προκαλούνται από ορμονοδιαταράκτες. Για παράδειγμα, τα πλαστικά μπουκάλια, αν μείνουν σε ένα ζεστό αυτοκίνητο ή μια κλειστή τσάντα για ώρες, ελευθερώνουν μικροποσότητες πλαστικού μέσα στο υγρό που περιέχουν. Μεγάλη ζημιά κάνει επίσης ο φούρνος μικροκυμάτων, ειδικά όταν τα τρόφιμα ζεσταίνονται σε κάποια πλαστικά σκεύη αντί σε γυάλινα πιάτα, καθώς, όσο το φαγητό ζεσταίνεται, εμπλουτίζεται με προσμείξεις από το πλαστικό. Οι προσμείξεις αυτές αποκαλούνται «θάλεξ». Σε αυτές πρέπει να προσθέσουμε χρωστικές, συντηρητικά και νιτρώδη –αυτά που χρησιμοποιούνται για παράδειγμα στο κρέας ώστε να μη γίνεται καφέ όσο μένει στο ψυγείο ωμό και να διατηρήσει το ρόδινο χρώμα του. Επίσης, υπάρχουν προσμείξεις που εισβάλλουν στον οργανισμό μας από τα αποπνικτικά σύννεφα σκόνης στην ατμόσφαιρα. Φέτος έχουμε από νωρίς μεγάλο πρόβλημα με την αφρικανική σκόνη που μεταφέρεται στην ευρωπαϊκή ήπειρο, και στη χώρα μας. Πέρα από την αποπνικτική ατμόσφαιρα που δημιουργεί η σκόνη, εισπνέουμε και προσμείξεις μετάλλων και οτιδήποτε άλλο συμπαρασύρει το σύννεφο σκόνης από τις περιοχές από τις οποίες περνά. Όλα αυτά εγκλωβίζονται στο κροσσωτό επιθήλιο των πνευμόνων, δημιουργώντας μια χρόνια φλεγμονή ή ακόμα και ασκώντας τοξική επίδραση αν πρόκειται για συστατικά που δεν θα έπρεπε να βρίσκονται μέσα στους πνεύμονές μας. Όλα αυτά τα στοιχεία επιδρούν στην υγεία άμεσα, καθώς από τα χρόνια του Ιπποκράτη γνωρίζουμε ότι είμαστε ό,τι τρώμε, ό,τι πίνουμε και ό,τι αναπνέουμε.

Για παράδειγμα, όπως επισημαίνει ο πρόεδρος της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας, Ευάγγελος Φιλόπουλος, όσα γνωρίζαμε από τον παππού και τη γιαγιά –π.χ. πως κάνει καλό στην καρδιά να πίνουμε ένα

ποτηράκι αλκοόλ κάθε μέρα– δεν ισχύουν πλέον. Δυστυχώς, έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί η εποχή που η ελληνική οικογένεια μαζευόταν γύρω από ένα τραπέζι πίνοντας ένα ή και δύο ποτηράκια κόκκινο κρασί που όντως έκανε καλό στην καρδιά ως πηγή της αντιοξειδωτικής ουσίας ρεσβερατρόλης.

Σήμερα, δυστυχώς, κανένας νέος δεν πίνει κόκκινο κρασί. Οι έφηβοι και

οι νέοι αγοράζουν μικρές φιάλες ουίσκι ή βότκα και πίνουν αυτά τα ποτά

ανακατεύοντάς τα με ό,τι άλλο βάλει ο νους: ενεργειακά ποτά, αναψυκτικά

με ταυρίνη ή με μπόλικη ζάχαρη ή ακόμα και απευθείας μεταξύ τους. Όλα

αυτά έχουν προκαλέσει αύξηση στους ορμονοεξαρτώμενους καρκίνους

και στους καρκίνους του γαστρεντερικού, όπως ο καρκίνος του παχέος εντέρου.

Για να προστατέψουμε τον εαυτό μας πρέπει να ξεκινήσουμε από τη

διατροφή, βγάζοντας από αυτήν οτιδήποτε πολύ επεξεργασμένο και «πλαστικό». Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να τρώμε υπερβολικά επεξεργασμένα τρόφιμα, πρέπει να ξεδιψάμε με νερό, να μην αφήνουμε μπουκάλια μέσα στο αυτοκίνητο ή σε μέρη στο σπίτι όπου τα βλέπει ο ήλιος και μπορεί να αλλοιώσει το περιεχόμενό τους. Επίσης, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με τη ζέστη που φέτος φαίνεται να σπάει κάθε ρεκόρ – ήδη οι θερμοκρασίες θυμίζουν Ιούλιο και μοιάζει σαν η εποχή να έχει προσπεράσει δυόμισι μήνες.

Αυτή την εποχή, που αρκετές επικίνδυνες προσμείξεις δεν βρίσκονται μόνο στα τρόφιμα αλλά και στον αέρα που αναπνέουμε, η βασική οδηγία των ειδικών είναι να αποφεύγουμε να εκθέτουμε τον εαυτό μας σε αποπνικτική ατμόσφαιρα και κυρίως να αποφεύγουμε να κάνουμε γυμναστική σε τέτοιες συνθήκες γιατί κατά την άσκηση η αναπνοή γίνεται πιο γρήγορη και πιο κοφτή. Αν έχουμε υποκείμενα αναπνευστικά νοσήματα, είμαστε ευαίσθητοι, έχουμε δερματικές ή διατροφικές αλλεργίες, προσέχουμε λίγο παραπάνω και προστατεύουμε τον εαυτό μας. Επίσης, πλένουμε καλά τα νωπά τρόφιμα, όπως τα φρούτα και τα λαχανικά που τρώμε ωμά, και όταν είναι δυνατό τα καταναλώνουμε με το φλούδι, αφού τα έχουμε πλύνει καλά, γιατί χρειαζόμαστε τις φυτικές τους ίνες. Προτιμούμε ένα μήλο, ένα πορτοκάλι, μία μπανάνα, ένα ροδάκινο, μία χούφτα φράουλες ή λίγα μανταρίνια από ένα κρουασάν σε αλουμινένιο σακουλάκι. Φροντίζουμε να προσλαμβάνουμε επαρκείς ποσότητες από φυτικές ίνες, βιταμίνες, μεταλλικά στοιχεία, πρωτεΐνες, σύνθετους υδατάνθρακες, και αποφεύγουμε οτιδήποτε πολύ συνθετικό που μπορεί να περιέχει ορμονοδιαταράκτες οι οποίοι, μεταξύ άλλων, αλλοιώνουν και τα φυλοσύνδετα χαρακτηριστικά στα αγόρια, δημιουργώντας προβλήματα σαν τον υποσπαδία (ανατομικές διαταραχές της ουρήθρας), για τον οποίο θα διαβάσετε στη διπλανή σελίδα.

Καθημερινά διαπιστώνουμε τις κακές περιβαλλοντικές συνθήκες στις οποίες ζούμε: κλιματική αλλαγή, αφρικανική σκόνη, ξηρασία, παρατεταμένη ζέστη. Καιρός είναι να διαπιστώσουμε και πόσα επικίνδυνα συστατικά έχουν ενταχθεί στη διατροφή μας, και τι μπ ορούν να μας προκαλέσουν, ειδικά όταν διαταράσσουν το ορμονικό σύστημ α, καθώς έτσι μπορεί να επηρεαστεί ακόμα και το αναπαραγωγικό σύστ ημα.

ΟΙ ΣΟΒΑΡ Ε Σ

ΕΠΙΠΤ Ω ΣΕΙΣ ΤΩΝ

ΑΝΕΠΙΘ Υ ΜΗΤΩΝ

ΣΥΣΤΑΤΙΚ Ω Ν ΣΤΗ

ΔΙΑΤΡΟΦ Η ΜΑΣ

ΓΙΑΤ Ι ΓΕΝΝΙΟ Υ ΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣ Ο ΤΕΡΑ ΠΑΙΔΙ Α

ΜΕ ΥΠΟΣΠΑΔ Ι Α ΚΑΙ Π Ω Σ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠ Ι ΖΕΤΑΙ

Ο υποσπαδίας είναι μια ακόμα άγνωστη στο ευρύ κοινό ανατομική και λειτουργική διαταραχή στο πέος και την ουρήθρα που ταλαιπωρεί από τη γέννησή τους σημαντικό αριθμό αγοριών. Η συχνότητα εμφάνισής του παρουσιάζει ανησυχητική αύξηση και το πρόβλημα αντιμετωπίζεται χειρουργικά από εξειδικευμένους χειρουργούς.

Α

σθενείς με υποσπαδία υπάρχουν σε κάθε ηλικία, αφού αρκετά περιστατικά δεν αντιμετωπίστηκαν ποτέ σωστά, με συνέπεια η δυσλειτουργία να διαιωνίζεται καθώς το αγόρι μεγαλώνει. Όπως εξηγεί ο πλαστικός χειρουργός Εμμανουήλ (Μάνος) Προκοπάκης, διευθυντής της Μονάδας Πλαστικής Γεννητο-ουρηθρικής Χειρουργικής του Άρρενος του Ομίλου ΙΑΣΩ, από τους πιο εξειδικευμένους για τον υποσπαδία, παγκοσμίως, η αντιμετώπιση των περιστατικών είναι πιο εύκολη σε αρχικό στάδιο, ιδανικά στην ηλικία από 9 έως και 18 μηνών από τη γέννησή τους. Δυστυχώς, πολλοί παράγοντες έχουν αυξήσει τη συχνότητα εμφάνισής του από 1 παιδί στις 350 γεννήσεις σε 1 στις 80 γεννήσεις. Οι αιτίες εμφάνισης αυτής της ανατομικής και λειτουργικής διαταραχής στο πέος και την ουρήθρα σχετίζονται με τη λήψη φαρμάκων (κυρίως ορμονών) και την κατανάλωση ορμονοδιαταρακτών π.χ. μέσω υγρών σε πλαστικά μπουκάλια και μέσω φαγητού που ζεσταίνεται σε πλαστικά σκεύη σε φούρνους μικροκυμάτων. Έτσι, υποστέλλεται η ανάπτυξη των ανδρικών χαρακτηριστικών της γεννητικής περιοχής.

Στον υποσπαδία η ανατομία του πέους (και αρκετές φορές και του οσχέου) είναι διαφορετική απ’ ό,τι συνήθως. Τις περισσότερες φορές το θέμα είναι εύκολα αναγνωρίσιμο ήδη από γεννήσεως. Ο όρος «υποσπαδίας αρωγής» περιλαμβάνει πληθώρα ευρημάτων που συναντάμε σε ασθενείς με υποσπαδία, οι οποίοι έχουν υποβληθεί σε πολλαπλές αποτυχημένες εγχειρητικές προσπάθειες επανόρθωσης που επιβάλλουν νέα επέμβαση. Έτσι, τα από γεννήσεως υποπλαστικά ανατομικά στοιχεία μπορεί να είναι εντελώς ανύπαρκτα· η αρχικά παραλλαγμένη, αλλά σταθερή διάταξη άλλων ανατομικών στοιχείων να εμφανίζεται απολύτως παράδοξη με διατηρημένα παθολογικά στοιχεία και ακρωτηριασμό υγιών τμημάτων· να υπάρχουν εμφανείς ασυμμετρίες, εντυπώματα ραμμάτων, στροφές και κάμψεις του πεϊκού άξονα ή εξεσημασμένη ουλοποίηση ολόκληρου του γεννητικού οργάνου ή διατεταμένοι ουρηθρικοί θύλακοι ή ουρηθρικές

στενώσεις. Επίσης, αντιμετωπίζουμε την κακής ποιότητας νεο-ουρήθρα, που για τη λειτουργική της αποκατάσταση μπορεί να απαιτείται η ολική αντικατάσταση («ουρηθροπλαστική αντικατάστασης 360 μοιρών»). Τα

και οι αρχές της ανεπίπλεκτης επούλωσης αποτελούν ειδικά γνωστικά

αντικείμενα της Πλαστικής Χειρουργικής που στόχο έχει να αποκαθιστά την ανατομία και τη συνεπαγόμενη φυσιολογική λειτουργικότητα του

ανθρωπίνου σώματος. Πρόκειται αναμφισβήτητα για επεμβάσεις υψηλής εξειδίκευσης που απαιτούν κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή με επαρκή οπτική μεγέθυνση και χρήση ειδικών μικροχειρουργικών εργαλείων.

Οι επανορθώσεις ιδανικά πρέπει να ολοκληρώνονται με τον κατά το δυνατό μικρότερο αριθμό επεμβάσεων, τη μικρότερη δυνατή ταλαιπωρία

του ασθενούς και των οικείων του και κόστος τέτοιο που να καθιστά την επανόρθωση ρεαλιστική και εύκολα προσβάσιμη. Η εξέ λιξη των εγχειρητικών τεχνικών κατέστησε δυνατή την ενδονοσοκομειακή νοσηλεία των ασθενών για μία ημέρα, ανεξαρτήτως των ευρημάτων και των διεγχειρητικών απαιτήσεων. Στη Μονάδα Πλαστικής Γεννητο-ουρηθρικής Χειρουργικής του Άρρενος του Ομίλου ΙΑΣΩ το 80% των περιστατικών που αντιμετωπίζονται χειρουργικά αφορά ασθενείς με υποσπαδία αρωγής. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουν οι γονείς πως υπάρχουν εξειδι-

παιδιά που εμφανίζουν αυτήν τη διαταραχή ταλαιπωρούνται από αλλεπάλληλες ουρολοιμώξεις. Τα προβλήματα αυτά απαιτούν επανόρθωση με πλαστική χειρουργική. Για παράδειγμα, μπορεί να είναι απαραίτητο να κατασκευαστεί νέα ουρήθρα, οπότε η αντικατάστασή της γίνεται με υποχρεωτικώς υδρόβιο, ραχιαία τοποθετημένο, μόσχευμα. Η λήψη μοσχευμάτων, η ειδική κατεργασία τους, η χρήση ειδικών περιοχικών κρημνών, όπου απαιτείται, οι ατραυματικές εγχειρητικές τεχνικές

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ (ΜΑΝΟΣ) ΠΡΟΚΟΠΑΚΗΣ Πλαστικός χειρουργός, διευθυντής της Μονάδας Πλαστικής Γεννητο-ουρηθρικής Χειρουργικής του Άρρενος του Ομίλου ΙΑΣΩ