Hortiatis 174 by Hortiatis 570

www.hortiatis570.gr, e_mail: info@hortiatis570.gr, nanakoudis@yahoo.gr

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΕΥΡΥΤΕΡΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΟΥ ΧΟΡΤΙΑΤΗ • ÅÔÏÓ ÉÄÑÕÓÇÓ 1990

• ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 174 • ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ - ΧΕΙΜΝΩΑΣ 2019 • ΤΙΜΗ € 0,01

Να αλλάξουμε το σύστημα ΟΧΙ το κλίμα!

οβόλησαν τ’ άτιμα. Και σαν σφουγγάρι οι χρόνοι έσβησαν από τον μαυροπίνακα της ζωής μας. Μια ανάσα. Σαν να ήταν χθες. Δεκέμβρης του 1990. Όταν ανοίγαμε τα φτερά μας για μια πρωτόγνωρη πτήση. Μα συνάμα και συναρπαστική. Όταν η μυρωδιά της τυπογραφικής μελάνης μπερδεύονταν με την γραφή μας. ΧΟΡΤΙΑΤΗΣ 570. Απομακρύναμε τη βώτριδα και κινήσαμε ν’ ανηφορίσουμε για τους ανθώνες των ονείρων μας. Ανυπάκουοι και ανυπότακτοι. Βγάλαμε γλώσσα στη μιζέρια . Δεν βολευτήκαμε στα σαλόνια της εκάστοτε εξουσίας. Κι ούτε γονυκλινείς λαγγέψαμε ψυχία. Κραυγή στον ψίθυρο των από κάτω γινήκαμε. Και δύναμη στην ανυμποριά τους. Δεν ξαποστάσαμε στιγμή. 30 χρόνια τώρα σμιλεύουμε τους

πόθους και τον κάματο των απλών ανθρώπων. Αγκαλιάζοντας τους προβληματισμούς και τα οράματά τους. Δίνοντάς τους βήμα ανάδειξης των προβλημάτων τους, τον άμβωνα της εφημερίδας μας. Δώσαμε μάχες 30 χρόνια τώρα. Άλλες κερδίσαμε, άλλες χάσαμε. Έτσι κι αλλιώς σε διαρκή πόλεμο είμαστε. Σίγουρα όμως κερδίσαμε συνειδήσεις. Κι ανάψαμε το φυτίλι στις καρδιές αυτών που θέλησαν να μετρήσουν το μπόϊ τους με κάθε μορφής βαρβαρότητα που φαντάζει ανίκητη. Σε μια εποχή που «όλα τα σκιάζει η φοβέρα και τα πλακώνει η σκλαβιά», εμείς συνεχίζουμε να αντιστεκόμαστε. Να βλέπουμε και να προχωράμε μπροστά. Κι αν ποτέ γυρνάμε πίσω το κεφάλι, περήφανοι νοιώθουμε. Αυτόν τον τόπο δεν τον μαγαρίσαμε. Και συνεχίζουμε.

Στις σελίδες 3,5,6, 7 & 12 κείμενα για τα 30χρονα

XΟΡΤΙΑΤΗΣ XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 570 //

ΣΕΛΙΔΑ ΣΕΛΙΔΑ 2 2

Σταύρος Κουγιουμτζής Να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στη στέγαση απέναντι ο άνθρωποςμίσθωση, της ζωήςτην καιαύξηση του πνεύματος στη βραχυχρόνια των ενοικίων, (στη μνήμη του μεγάλου δημιουργού, με τη συμπλήρωση 10 χρόνων από το θάνατό του) τους πλειστηριασμούς Κυριακή 13 Μαρτί-

αφαιρέσεις σε όσα έλεγε. Λιτότητα και σαφή-

σαλονίκη και τον «τενεκέ μαχαλά», στην Άνω

ενδιάμεσα στάδια της λογοτεχνικής δοκιμασί-

Εδώ και λίγα χρόνια νοίκια Θεσσαλονίκη όλο συνύπαρξη. AirBnB. Ειδικά, εμπορική πολλών και σπι-έγραψε να προστατέψουν ενοικιαστές. Για το λόγο ου του τα 2005. «Τοστη ρολόϊ νεια σε σπάνια Λόγοςηήπιος, χω- εκμετάλλευση Πόλη όπου γεννήθηκε τα πρώτα ας.τους Σε αφήνει με την εντύπωση ότι αυτό, η λογοκαι ανεβαίνουν, ενώ γίνεται όλο και πιο δύσκολο να τιών από εταιρίες ή μεγαλοϊδιοκτήτες αφαιρεί τα σπίτια η «Πόλη Ανάποδα» έχει ξεκινήσει συλλογή υπογρασταμάτησε δω». Συγγε- ρίς εξάρσεις, λεπτός και προσεγμένος. Ούτε του τραγούδια, «το περιστεράκι», «αν δεις τεχνική του πληρότητα είναι αποτέλεσμα της βρεις σπίτι, ακόμανείς κι ακριβό. Πολλοί νέοι/ες από τηήδιάθεση των πραγματικών κατοίκων και τραβάφών θυμώνεις προς το Δημοτικό ζητώντας πάρει και φίλοι, σιγοτρατο αναγκάζοπαραμικρό πρόχειρο κραυγαλέο. στον ύπνο σου ερημιά», «μη μου μουσικήςΣυμβούλιο, του παιδείας. Λές και να ο συνθέτης γουδώντας το τραγούδι εικόνα προς ενός τα αν-πάνω. μάτιαΣεμου» και άλλα. της μελωδίαςπου ετοίμασε το συνθέτη τουτους λόγου. νται να μένουν στους γονείς τους, ενώ όσοι δενΚάτω έχουναπό κι τηει δημόσια όλα τα νοίκια κάποιες γειτονιές, συγκεκριμένες αποφάσεις να προστατεύουν του «ο ουρανός φεύγει συνεσταλμένου και περισσότερους μοναχικού, που τουρίστες Ρεαλιστής οραματιστήςενοικιαστές συγχρόνως,απόΑλλά ούτε αυτό είναι παράδοξο. Γιατί, όπως αυτή τη δυνατότητα, φεύγουν από την πόλη, θρώπου ή τη χώρα. Η έχουμε πια παράκαι γείτονες. την ανεξέλεγκτη αύξηση των ενοικίων, βαρύς πάνω από ζωή κατοίκους φαίνονταν όπως κι η μουσιβίωνε μεκαι ένταση και προσωπική βάσανο γράφει καλός του φίλος,να αείμνηστος Θεσσαλονίκη γίνεται αφιλόξενη γιατητους της.μελαγχολικός Το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν σε πολλές άλ- όπως το αυτή να ζητήσει απόο επίσης την κεντρική διοίκηση ενερμου» συνοδεύουν το κή του, κρύβονταν (τον έκρυβε επιμελώς ο τη διπλή, εξ ορισμού αντιφατική, ιδιότητα. Το Χρίστος Τσολάκης : « Ένας είναι ο νους Βασικός παράγοντας αυτής της κατάστασης είναι η λες πόλεις, όπως στο Βερολίνο ή την Βαρκελώνη. Εκεί γοποιήσει για την περιοχή της Θεσσαλονίκης τους κα-και Σταύρο Κουγιουμτζή στο ταξίδι του για τη γει- ίδιος) ένας άνθρωπος με βαθύ στοχασμό, με μαρτυρούν κάποια αποσπάσματα από το συγ- μιά η παιδεία που ετοιμάζει τον καλλιεργηβραχυχρόνια μίσθωση, μέσα από πλατφόρμες όπως το όμως οι Δήμοι έχουν πάρει κάποια ελάχιστα μέτρα για τάλληλους περιορισμούς της βραχυχρόνιας μίσθωσης.

τονιά των αγγέλων. ευαισθησίες που προσπαθούσε να μη ξεχει- γραφικό του έργο : μένο άνθρωπο, τον άνθρωπο με τον βαθύ Δέκα χρόνια χωρίς το μεγάλο μουσικό λίσουν, μη τυχόν και παραβιάσει τα αυστηρά « Χρόνια τώρα ποντάρουμε σε μια κούφια στοχασμό, τον χαρακτήρα, το ήθος, την ευδημιουργό. Απών ο ίδιος, παρόντα όμως τα όρια της σεμνότητας που είχε θέσει o ίδιος αισιοδοξία και σε χάρτινα οράματα. Ένα κιτς αισθησία. Στο βάθος, μιά είναι η τέχνη, μόνο τραγούδια του. Ζωντανά και ακμαία, έχουν για τον εαυτό του. απλώνεται σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής που εκδηλώνεται εδώ με τον λόγο, εκεί με γίνει πλέον κτήμα ενός ολόκληρου λαού Ταπεινόφρων μέσα στη μεγαλοσύνη του, μας. Η κατανάλωση για την κατανάλωση, το τον χρωστήρα, αλλού με τη σμίλη, αλλού με που σε πολλές στιγμές της καθημερινής μεγαλόψυχος, απολύτως ανεξίκακος και επι- καινούργιο για το καινούργιο. Γίναμε υπηρέ- το τραγούδι». του ζωής, στιγμές χαράς ή λύπης, ξενοια- εικής με τους συνανθρώπους του, χαμηλών τες της τεχνολογίας και των προϊόντων της. Αυτός ήταν ο άνθρωπος, ο συνθέτης, ο Εδώ και 8 χρόνια στο Γυμνάσιο του Χορτιάτη υλο- μιουργήσει ντοκιμαντέρ για το Ολοκαύτωμα του Χορτιάτη, Το 2015, όταν όλη η Ευρώπη μιλούσε για «προσφυσιάς ή περισυλλογής, τα φέρνει σα βάλσαμο τόνων αλλά υψηλοτάτου ήθους, αδιαφορούσε Βαδίζουμε σε μια τυφλή λεωφόρο. Χωρίς ση- συγγραφέας Σταύρος Κουγιουμτζής. Ήθος, ποιείται το πρόγραμμα των «Μικρών Ξεναγών». Ήταν το οποίο πήρε το 1ο βραβείο στον πανελλήνιο μαθητικό κρίση», ένα πλειοψηφικό τμήμα της ελληνικής ψυχής στα χείλη του, χωρίς μάλιστα πολλές και σάρκαζε τα συμβατικά και επιτηδευμένα, μάνσεις, χωρίς πινακίδες. Στην γική προσπάθειά σεμνότητα, αξιοπρέπεια. Συναίσθημα καικοιπίμια ιδέα του Διευθυντή του Γυμνασίου κ. Νειλούδη διαγωνισμό και στον διαγωνισμό της ΕΡΤ ! νωνίας έδειχνε την αλληλεγγύη του στην πράξη: μια φορές να γνωρίζει πως αυτός υπήρξε ο δη- σέβονταν και εκτιμούσε τα αυθεντικά και ειλι- μας για καλύτερη ζωή, ξεχάσαμε τι είναι η στη στις ανθρώπινες αξίες. Χαρακτήραςκοικαι Εμμανουήλ, ο οποίος ανέλαβε και το όλο εγχείρημα. 15 παραιτημένος Οι μαθητές συμμετέχουν την σιγά τρέχουσα νωνία δεν θεωρούσε «κρίση» την μιουργός τους. κρινή. Εκούσια απόπου κάθετι επι- ζωή. Σιγά γίναμεχρονιά απλοί θεατές της έντεκα ίδιας εκατομμυρίων δημιουργός, πρόσωπο και συνθέτης σε απόμαθητές καικιμαθήτριες χρονιά ως ανέφεραν τα εξής για το πρόγραμμα: δεκάδωνΚαθρέφτης χιλιάδων οξεριζωμένων από Θαρρείς ο χρόνος εκπαιδεύονται που ανελέητος για ξε- μιαδεικτικό, επέλεξε συνειδητά να επικοινωνήμας της ζωής. Και όλα αυτά στοπαρουσία όνομα μιαςμερικών λυτη ταύτιση. ένας του άλλου. ξεναγοί! τα Διδάσκονται τηνανέγγιχτα ιστορία του τόπου σει μας,μέσω μαθαί“Η συμμετοχή μου στο πρόγραμμα θα μείνει μια εμπειθωριάζει πάντα, αφήνει τα τρατων τραγουδιών του με τις μεγάλες μπάσταρδης λέξης, όπως την τον αποκαλεί λόγια,Εκατομμύρια όμως, οφείλουμε και για τη πόλεμοο και τηΔυό φτώχεια. άνθρωποι τους γούδια του ναΚουγιουμτζή. η αντοχή αλλάτους σιωπηλές πλειοψηφίες, Στραβίνσκι στην «Ποιητική» της λέξης λοιπόν, σύζυγόρούχα, του Αιμιλία. που νουν πώς μεταδίδουνΑυτή σε άλλους τιςστο γνώσεις με ρία που ποτέαντί δενναθακολακέξεθωριάσει! Συμμετείχαμε με προ- του,πρόσφεραν, τρόφιμαΤηκαι«μούσα» φάρμακα.του, Πολλοί χρόνο η πιο και ακριβοδίκαιη ψει τις «πρόοδος»». τον οδήγησε από τιςένα επιλογές τρόποείναι εύληπτο απλό καιαποτίμηση γνωρίζουνπου, επί τόπου ταθορυβώδεις, μνη- θυμίαπλην και όμως αγάπηαφοσιωμένες και μεταδώσαμε έτσι τις γνώσεις μας»! άνοιξαν τα σπίτια τους, γιασε ναπολλές τους δώσουν πιάτο αυστηρός κριτής των πάντων, με το δικό του στον εαυτό τους και μόνο, μειοψηφίες. Μιά Μέρος του συγγραφικού του έργου είναι του. Υπήρξε ο καλός του σύντροφος, ο άνμεία και τους ιστορικούς τόπους του Χορτιάτη. Στο τέλος Υποστήριξε η Παπαδούδη Κατερίνα, η οποία συμμετείχε φαγητό. Και άλλοι, μαζί με τους πρόσφυγες, κατέλαβαν αλάθητο κριτήριο, απονέμει ο απλός λαός στο στάση ζωής και δημιουργίας με βαρύ κόστος και τα δεκάδες ποιήματα που έχει γράψει, θρωπος με τον οποίο μοιράστηκε, «εξ αδιαυτής της διαδικασίας, η οποία είναι αρκετά απαιτητική, στο πρόγραμμα, ενώ η Μαρία Καλαιτζόγλου ανέφερε ότι άδεια κτίρια, για να έχουν χώρο να παίζουν και να κοιμούμεγάλο συνθέτη για την ανεκτίμητη προσφορά και πολλές θυσίες. Βαθιά φιλοσοφημένος, αρκετά από τα οποία αποτελούν τους στίχους αιρέτου» στην κυριολεξία, τη ζωή του, με δίνουν εξετάσεις γραπτές και προφορικές κι αποκτούν το «ήταν μια σπουδαία και όμορφη εμπειρία την οποία την νται τα προσφυγόπουλα. Τα κτίρια αυτά ήταν οι πρώτες του στο λαϊκό μας πολιτισμό. αναζητούσε την ανταμοιβή στην ψυχή του και τραγουδιών από τα πιό γνωστά που ο ίδιος με- όλες τις καλές και τις κακές στιγμές της. άτυπο μεν, ουσιαστικό δε, πτυχίο του «Μικρού Ξεναγού»! συστήνω ανεπιφύλακτα στα μικρότερα παιδιά» εκκενώθηκαν. Τύχη αγαθή έφερε τα βήματά μας να συνα- όχι στην κραυγάζουσα αναγνώριση μέσα από λοποίησε. Στο οπισθόφυλλο τουκαταλήψεις βιβλίου του πουΕξαιρετική σύζυγος και λαμπρή μητέρα για Είναι σημαντικό να εξάρουμε την προθυμία συμμετοχής «Νιώθω υπερήφανη για αυτό που κάνουμε, παρόλο Η κοινωνία μας ξέρει τι θα πειτους. αλληλεγγύη. το ντηθούν και να τον γνωρίσω από κοντά, αφό- τις δημόσιες σχέσεις, αδιαφορώντας για τους «Στα διώροφα έμεναν οι όμορφες» γράφει ο τις δύο θυγατέρες Όπως κιΜετά ο ίδιος των παιδιών στο πρόγραμμα, παρά τις σημαντικές απαιτήπου είναι κουραστικό και εξαντλητικό» δήλωσε η Γκακύμα αλληλεγγύης του 2015, τώρα είναι ώρα να το θυτου επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη, το 1987. δημόσιους επαίνους και τις κολακείες. Και Κουγιουμτζής : « Τα διηγήματα αυτά τα έγρα- ήταν στοργικός πατέρας, τρυφερός σύσειςτίμησε του σε καιτου, κόπο. Εύη, τού «Ανατριχάζω από την ότανταξεναγώ ξανά.ζυγος Να τοκαι θυμηθούμε, γιατί η αθλιότητα Με μεχρόνο τη φιλία γεύτηκα το νέκταρ όποτε (πάντοτεντίνα δικαίως) απονέμονταν, ψασυγκίνηση, όπως γράφω τραγούδια μηθούμε μου, με μιά καλός οικογενειάρχης. Από των τον τηντου, στιγμή που ξεκίνησε το πρόγραμμα περισσόάλλους μαθητές στον τόπο μου, αλλά θα κάποια της Από σοφίας θαύμασα την ευπρέπεια του έμοιαζε να νιώθει άβολα και στενόχωρα.Ο διάθεση να έπρεπε εκφραστώ με λίγα κυβερνητικών λόγια. Αυτό πολιτικών, ξαφνικό θάνατο του Σταύρου Κουγιουμτζή της Μόριας, των κλειστών στραχαρακτήρα του και μαθητές γοητεύτηκα από τηντου παιίδιος γράφει: μνημεία να είναι σε καλύτερη κατάσταση» δεν είναι εύκολο, για μένα ηόμως τοπέδων είναι ζήτημα και επαναπροωθήσεων μετά, η Αιμιλία τιμά τηπροσφύγων, μνήμη και τοσυνεέργο τεροι από 13.500 σχολείων Νομού Θεσσαλοσυμπλήρωσε και των δεία Μιακαι παιδεία και Νομών, ολόπλευρη « Είναι αλήθεια πως για τα τραγούδια δεν υπήρξα του συζύγου της με μιά υποδειγματική αξινίκης,του. αλλά άλλωνπλήρη όμορων έχουν επισκεφθεί Χατζηβασιλείου Ραφαέλα.μου αισθητικής. Στα τραγούδια μου χίζεται, και ενεργοποιεί ένστικτα ανθρωποφαγίας στις που ανέδυε μια ψυχή ασκημένη σε όλες τις δε στάθηκα στοργικός πατέρας. Δεν τα υπο«έξυπνος» συνθέτης. Δεν ξάφνιασα και δεν οπρέπεια και έναν σπάνιο σεβασμό, έτσι τον Χορτιάτη και έχουν γνωρίσει την ιστορία, τα μνημεία, «Το πρόγραμμα μου έδωσε την δυνατότητα να γνωρίτοπικές κοινωνίες. Να το θυμηθούμε, γιατί ενώ η χώρα μορφές Απόομορφιές τις συγχορδίες και μας! στήριξα. Δεν τα σω προώθησα. Τατον άφησα σχεδόν εντυπωσίασα. Η Κατσένη ίδια διάθεση διαπνέει κι ακριβώς όπως έκανε εκείνος εν ζωή και αλλά καιτηςτιςτέχνης. φυσικές του τόπου Επίσης καλύτερα τόπο Μου» μας είπε η Μαρία , ετοιμάζεται να ξοδέψει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ την αρμονία της μουσικής ώς την άκρη της αβοήθητα. Ή θα τα βγάλουν πέρα μόνα τους, αυτά τα διηγήματα». όπως θα επιθυμούσε να το κάνει η οικογέέχουν ξεναγηθεί και περίπου 1000 μαθητές και εκπαι- ενώ η Μαρία Μπιζεργιανίδου στάθηκε στο γεγονός ότι το σε εξοπλισμούς, κι ενώ εμπλέκεται ήδη στον εμφύλιο της γραφίδας με την οποία έγραψε λογοτεχνία και έλεγα, ή θα πεθάνουν. Πάντως, κάλπικα δεν Άλλοτε αισιόδοξος και άλλοτε (τις πιο νειά του όταν εκείνος θα «έφευγε». δευτικοί από ευρωπαϊκές χώρες! Με το πρόγραμμα αυτό πρόγραμμα της τόνωσε την αυτοπεποίθηση της, όταν βρίοι καθωσπρέπει ανθρωποφάγοι στάζουν δηλητήσμίλεψε τους στίχους πολλών από τα τραγού- τα ήθελα.Ούτε και με δεκανίκια ». πολλές φορές) συνεφιασμένος,Λιβύης, στις όμοργίνεται πράξη η βιωματική προσέγγιση της ιστορίας και η σκεται μπροστά σε κοινό. Η διατήρηση της ιστορικής μας ριο για τους φτωχούς: τηλεόραση, τα τοπικά δια του. Λίγοι γνωρίζουν πως ο Σταύρος Κου- φες κουβέντες που κάναμε, επαναλαμβά- ξένους Καλέ μας φίλεστην Σταύρο, διάχυση της ιστορικής γνώσης σε όλη την κοινωνία τοπική μνήμης και της τοπικής ιστορίας θεώρησε ως σημαντική ραδιόφωνα και τις εφημερίδες. Πίσω από τα συμβατικά και μάλλον άκομ- γιουμτζής υπήρξε και συγγραφέας. Αξίζει να νοντας τον Φιοντόρ Μιχαήλοβιτς, έλεγε: «η Εκεί που βρίσκεσαι τώρα, θα’ σαι πουλάκι καιγυαλιά μη. του και την πρώτη εντύπωση για το διαβάσει κανείςπροσφορά του Τα προγράμματος Γιαννάκης Έκτορας η και ύψωνε Τώρα,τηλοιπόν, είναι ώρα να θυμηθούμε και τις να χαρές θυμίψα τα βιβλία του. δύο αυτο- οομορφιά θα σώσει τον και κόσμο» ελεύθερο να πετάς και να χαίρεσαι Στοτου πρόγραμμα αυτό καθοριστική ήταν η συμβολή της «Ανοιχτά Ραφαέλα Γιακουμή η Ανδρεδάκη στυφό ύφος, σε περίμενε – εφόσον βέβαια βιογραφικά, παράθυρα με ενώ κλειστά φωνή τουΜικαέλα (πράγμα ανέφερε σπάνιο γι’ αυτόν) να ότιτου παραδείσου. λεγες : «ήθελα και νά’ σουμεγια ξανά η κοινωνία μαςΓιατί ξέρειτό’από προσφυγιά περνούσες το ένστικτό του,στην παντζούρια» σαν βροχή». Το κάνειμεπιο πειστική την πρόβλεψη, μουνα πουλί, νά’ μουν χελιδονάκι». Εμεις οι φιλολόγου τις καιεξετάσεις ξεναγού, από Τσαρή Αθανασίας εκμάθηση καιότι«Χρόνια «Ο Χορτιάτης γίνεται γνωστός αποτέλεσμα νααισιόδοξη αυαλληλεγγύη. με οποίο «ζύγιζε» τους ανθρώπουςένας τρίτο, «Στα διώροφα οι όμορφες», αμέσως μετά φίλοιΣτην σου,πράξη. Σταύρο, είμαστε βέβαιοι πως και τηςτοτεχνικής της ξενάγησης και του Μπάμπη Νανακούδη ξάνεταιέμεναν έτσι ο αριθμός των επισκεπτών στονόμως τόποψιθύριζε μας». με κάποια Όχιπίκρα στα λόγια. άνθρωπος πολύ γλυκός και τρυφερός που, περιέχει 23 αυτοτελή μικρά διηγήματα. Από : « εκτός εάν η ασχήμια καταστρέψει την κει πάνω που αναπαύεται η ψυχούλα σου, θα για το πολύτιμο αρχειακό υλικό και την γενικότερη βοή Τους μικρότερους μαθητές προέτρεψε η Ιωάννα όταν αποφάσιζε να σου μιλήσει, θαύμαζες τη τις σελίδες τους όπου, χωρίς να το επιδιώκει, ομορφιά». γράφεις και πάλι ουράνια τραγούδια … θεια που προσέφερε. Επίσης συνέβαλε και ο Δήμος Πυ- Πιτσούλη να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα, ενώ οι ΑνΣημεία Συγκέντρωσης Υλικού: λιτότητα, την ειλικρίνεια και την ευθυκρισία αυτοαποκαλύπτεται, αναδύονται η ανθρωπιά Ο λογοτέχνης Σταύρος Κουγιουμτζής λαίας – Χορτιάτη στηρίζοντας ηθικά και οικονομικά το όλο δρεδάκη Κατερίνα πρότεινε την δημιουργία ιστοσελίδας • Micropolis social space for freedom Γιώργος (Βενιζέλου & Βασ. στο λόγο του. Ακριβώς όπως στα τραγούδια και η βαθύτατη κοινωνικότητα του συγγραφέα, μοιάζει να έφτασε στην ωριμότητα τη λογοτεΛυσαρίδης εγχείρημα. για να γίνει πιο γνωστό το πρόγραμμά μας και η επικοιΗρακλείου 18) / Τρίτη-Τετάρτη-Πέμπτη 7.00μ.μ.του, δεν είχες τίποτε να προσθέσεις ούτε να καθώς και η αγάπη για τον τόπο του, τη Θεσ- χνική, χωρίς στο μεταξύ να έχει διανύσει τα Μάρτιος 2015

Η αλληλεγγύη μας είναι η ζεστασιά μας

“Μικροί ξεναγοί” Γυμνασίου Χορτιάτη: “...Μία σπουδαία και όμορφη εμπειρία”

Αξίζει να σημειωθεί ότι το Γυμνάσιο Χορτιάτη έχει δη-

νωνία με τα άλλα Σχολεία πιο εύκολη.

Πανσελήνου Δρώμενα 2020 …της πανσελήνου η λάμψη έλουσε με φως τα βήματα μου γέμισε ωραίες μουσικές και πάλι τα όνειρα μου στο κύκλο της χωρεσανε του καθενός οι σκέψεις Να χαμογελάτε – γιατί μέσα της βρίσκεται αυτό που δε μπορείς ν’αντεξεις Ένα χαμόγελο δεν στοιχίζει τίποτε, κι όμως είναι της νύχτας έδιωξε μακρυά τ’απολυτο σκοτάδι πολύτιμο. κι η φύση την αγκάλιασε με το ζεστό της χάδι…

ΧΑΜΟΓΕΛΟ

Εφημερίδα της ευρύτερης περιοχής του ΧΟΡΤΙΑΤΗ

Έκδοση: ΧΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 Ιδιοκτήτης: “ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΧΟΡΤΙΑΤΗ” "Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρία Χορτιάτης 570" Διεύθυνση: Χορτιάτης 570, Τ.Κ. 57010 Χορτιάτης Διεύθυνση: Χορτιάτης 570, Τ.Κ. 57010 Χορτιάτης Θεσσαλονίκη Θεσσαλονίκη Υπεύθυνος έκδοσης: Μπάμπης Νανακούδης, Υπεύθυνος έκδοσης: Μπάμπης Νανακούδης, Μαρτύρων 2ας Μαρτύρων 2ας Σεπτεμβρίου 57 Σεπτεμβρίου 57 ΧΟΡΤΙΑΤΗΣ • Τηλ. - Fax: 2310/349.500 ΧΟΡΤΙΑΤΗΣ • Τηλ. - Fax: 2310/349.500

www.hortiatis 570.gr 570.gr www.hortiatis

E-MAIL: nanakoudis@yahoo.gr info@hortiatis570.gr E-MAIL: nanakoudis@yahoo.gr

Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τις προσωπικές απόψεις Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τις προσωπικές των συντακτών απόψεις των συντακτών Σελιδοποίηση - Ctp - Εκτύπωση: "GRAFIS" Σελιδοποίηση - Ctp - Εκτύπωση: GRAFIS Νέα Ραιδεστός • Θεσσαλονίκη • Τ.Κ. 570 01 • Νέα Ραιδεστός • Θεσσαλονίκη • Τ.Κ. 570 01 Τηλ. 2310.466.776 • Fax: 2310.466.699 Τηλ. 2310.466.776 • Fax: 2310.466.699 Για συνδρομές και ενισχύσεις: Αρ. Λογαριασμού Εθνική Τράπεζα: 212/39255520 Αρ. Λογαριασμού Εθνική Τράπεζα: 212/39255520 τηλ. 2310.349.500 τηλ. 2310.349.500

Πλουτίζει εκείνον που το δέχεται χωρίς να φτωχαίνει εκείνον που το δίνει. Μια νύχτα με πανσέληνο λοιπόν τα βήματα μας θα Δεν αρκεί παρά μονάχα μια στιγμή αλλά η ανάμνησή μπουντουστο ανηφορικό μονοπάτι είναι καμιά φορά αιώνια. και θα μας οδηγήσουν εκεί άλλοτεαναπαύει ο πάγοςτονκατοικούσε, περιπλανηΈναπου χαμόγελο κουρασμένο,θα δίνει θάρρος θουμεστον στο απογοητευμένο, φιλοξενώ δάσοςπαρηγορεί του δικού μας Χορτιατη τον λυπημένο,θα φτιάξουμε μια καινούργια μεγάληκαιπαρέα και τη την βρααναπτερώνει την αισιοδοξία δημιουργεί δυα μας θα στολισει μια ξεχωριστή μουσική εμπειρία ευτυχία στο σπίτι. Η παρέα των περικληδων /»ΧΟΡΤΙΑΤΗΣ 570», Κι όμως, δεν δανείζεται, δεν κλέβεται, δεν αγοράζεται, της Ourway και των ΑΜΑ σας προσκαλουν στην υποδεν παίρνεται εκβιαστικά, γιατί είναι κάτι που έχει δοχηαξία του όταν καλοκαιριου. δίνεται. Σας δώσουμε κάποιον χρωμα στα ….. «ΔρώΚι περιμένουμε αν καμιά φορά να συναντήσετε άνθρωπο που μενα δεν τηςσας Πανσέληνου» στις 15 Ιουνίου. χαρίζει το χαμόγελο που αξίζετε, φανείτε γενναιόδωροι και ανώτεροι άνθρωποι και δώστε του Γιατοκάθε Σταύρος: εσείς δικό πληροφορία: σας, γιατί κανένας δεν το6977629669 έχει τόση ανάγκη όσο εκείνος που δενΜπάμπης: μπορεί να 2310349500 το δώσει.

10.00 μ.μ. • Στέκι Ίσκρα (Αμύντα 2) / Παρασκευή & Σάββατο από τις 8.00 μ.μ. • Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο (Βασιλέως Γεγράφει ο/ Μενέλαος ωργίου & Μπιζανίου) Δευτέρα με Λαγός Παρασκευή 6.00 μ.μ.-12.00 μ.μ. • Στέκι ΑΠαΝ (Μουδανίων 2, Νεάπολη) / Δευτέρα & Παρασκευή μετά τις 9.00 μ.μ. και Τετάρτη 7.00 μ.μ.-10.00 μ.μ. Χορτιάτη, ένας Αλλιώς θρύλος θα μείνειςΑνατρεπτική για μας • Στέκι Η Πόλη Ενωτική Παρέμβαμε τις σκιερές καστανιές σου, ση στον Δ.... (Νικολάου Παρασκευά 14, Συκιές) / Τρίτη με τις κρυσταλλένιες, δροσάτες11.00 σου πηγές 7.00μ.μ. - 9.00μ.μ. & Σάββατο π.μ.-1.00 μ.μ. με τις δυο χιονισμένες κορφές σου. / Δευτέρα με Πα• TAKIM (Κατούνη 25, Άνω Λαδάδικα) Αγαπώ τη10.00 ζωή του Χορτιάτη ρασκευή π.μ.-2.00μ.μ.

Στηρίξτε Στηρίξτε οικονομικά οικονομικά το το «Χορτιάτη «Χορτιάτη 570» 570» για για να να συνεχίσουμε συνεχίσουμε την την προσπάθειά προσπάθειά μας μας

ΧΟΡΤΙΑΤΗΣ

του ορειβάτη τη μόνη χαρά τα πυκνά και ωραία δάση που σκορπίζουν παντού ομορφιά. Στο Χορτιάτη υπάρχει η ζούγκλα που φωλιάζουν οι λύκοι εκεί αλεπούδες και άγρια γουρούνια μες την πράσινη και έρημη γη. Το μονοπάτια σου έχω περπατήσει από μικρός όταν ήμουν παιδί γι αυτό έχω καλές αναμνήσεις την άνοιξη όταν ο κούκος λαλεί.

XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 /

ΣΕΛΙΔΑ 3

Ιγνάτιος Καϊτεζίδης: Δυναμώνουμε με έργα τον Χορτιάτη Ζητήσαμε από τον δήμαρχο κ. Καϊτεζίδη να μας δώσει τις απαντήσεις του για τρία σημαντικά θέματα. Για το πού βρίσκεται η υπόθεση του Μουσείου Ιστορίας και Ολοκαυτώματος Χορτιάτη, με δεδομένο ότι δεσμέυτηκε προεκλογικά (προεκλογικό πυροτέχνημα;), πως θα ξεκινήσουν άμεσα οι αναγκαίες διαδικασίες, έτσι ώστε το «Πέτρινο» Σχολείο (αφού μετεγκατασταθεί το Γυμνάσιο…) να γίνει Πολιτιστικό Κέντρο – Μουσείο Ολοκαυτώματος. Πότε, επι-

νημοσύνη είναι μια λέξη που ανέφερε η πρύτανης του Πανεπιστημίου της Ευρώπης Ελένη Αρβελαίρ στην ομιλία της στο Ολοκαύτωμα του Χορτιάτη το 2011. Μια λέξη που σημαίνει το αντίθετο της λήθης και ταιριάζει απόλυτα στην ιστορία αυτού του τόπου, που στις 2 Σεπτεμβρίου 1944 πλήρωσε βαρύτατο τίμημα. Είναι αυτό που χρειαζόμαστε σήμερα, 75 χρόνια μετά τη ναζιστική βαρβαρότητα. Μαζί με την απαίτηση της τοπικής κοινωνίας να βαδίσουμε ενωμένοι ειρηνικά προς το μέλλον. Μνημοσύνη είναι μια λέξη που συμβαδίζει και με την απόφασή μας για τη διαμόρφωση του ιστορικού Πέτρινου Σχολείου, όπου σήμερα στεγάζεται το Γυμνάσιο του Χορτιάτη, σε Μουσείο Ολοκαυτώματος και χώρο πολιτισμού και για την ανάπλαση του αύλειου χώρου με σεβασμό στην ιστορία και τη μνήμη των ηρώων της περιοχής. Έτσι 75 χρόνια μετά το Ολοκαύτωμα αποτίουμε τον πρέποντα φόρο τιμής στους ήρωες νεκρούς μας.

τέλους, θα ξεκινήσουν οι εργασίες ανέγερσης του Κλειστού Γυμναστηρίου και το τρίτο θέμα, αφορά το γνωστό πρόβλημα που προέκυψε με την απόφαση του Δασαρχείου να επιτρέψει και πάλι το κυνήγι στα «Μονοπάτια των Παγοποιών», καθιστώντας άκρως επικίνδυνη την ασφάλεια των πεζοπόρων πολιτών. Δημοσιεύουμε τις απαντήσεις του δημάρχου για τα δύο πρώτα θέματα, αφού για το κυνήγι δεν κάνει καμία αναφορά. Ίσως για να μην δυσαρεστήσει τους κυνηγούς…

ψηφοφόροι γαρ... Για το κλειστό Αθλητικό Κέντρο τα νέα είναι ευχάριστα, αλλά ερωτηματικά μας προκαλεί η απάντηση που δίνει για το Μουσείο. Αφού βλέπουμε πως από το πουθενά προέκυψε η αγορά κάποιου (;) ακίνητου που θα «…στεγάσει ντοκουμέντα και αρχειακό υλικό για το Ολοκαύτωμα…» και έτσι κατά τον κ. Καϊτεζίδη «…το εγχείρημα του Μουσείου…μπαίνει σε τροχιά υλοποίησης …». Πάντως, πάντα κατά τον δήμαρχο «…η από-

Παρά τα πολλά γραφειοκρατικά προβλήματα που αντιμετωπίσαμε όλα αυτά τα χρόνια, η απόφασή μας για τη μετατροπή του Πέτρινου σε Μουσείο Ολοκαυτώματος παραμένει σταθερή και μέχρι να υλοποιηθεί η μεταστέγαση του Γυμνασίου σε άλλο χώρο δε μένουμε με σταυρωμένα τα χέρια. Ως Δημοτικό Συμβούλιο του δήμου Πυλαίας-Χορτιάτη στην πρώτη συνεδρίαση της χρονιάς και στη γραμμή προηγούμενων αποφάσεων τόσο του Τοπικού Συμβουλίου του Χορτιάτη όσο και της Επιτροπής Μαρτυρικότητας και Ιστορικότητας του δήμου μας, λάβαμε την απόφαση για την αγορά ακινήτου με σκοπό τη στέγαση ντοκουμέντων και αρχειακού υλικού για το Ολοκαύτωμα του Χορτιάτη, έτσι ώστε να ξεκινήσει η σχετική διαδικασία και να μην απολεσθούν πολύτιμα τεκμήρια. Το ακίνητο μετά τη μόνιμη εγκατάσταση του Μουσείου Ολοκαυτώματος θα αξιοποιηθεί για δημοτικές χρήσεις. Για εμάς το σημαντικό και το μεγάλο είναι το όραμα που έχουμε μπροστά μας. Και αυτό είναι

το εγχείρημα του Μουσείου Ολοκαυτώματος που μπαίνει σε τροχιά υλοποίησης. Όσο για την κατασκευή του κλειστού δημοτικού γυμναστηρίου, που θα αποτελέσει το πιο σύγχρονο δημοτικό γυμναστήριο στον δήμο μας και θα δώσει διέξοδο για τις αθλητικές δραστηριότητες της νέας γενιάς της περιοχής, έχει μπει και αυτό σε ράγες υλοποίησης, καθώς πριν από μερικές ημέρες υπογράφηκε η σύμβαση με τον εργολάβο. Με τον αρχικό προϋπολογισμό του έργου να πλησιάζει τα 4,5 εκατομμύρια ευρώ. Το αμέσως επόμενο διάστημα εγκαθίσταται στον τόπο και το εργοτάξιο του εργολάβου και ξεκινά ένα ακόμη ιστορικό έργο για τον Χορτιάτη, ένα πραγματικό στολίδι, κυψέλη πολιτισμού και αθλητισμού για ολόκληρη την περιοχή, όπως ακριβώς το υποσχεθήκαμε.

φαση μας για την μετατροπή του Πέτρινου σε Μουσείο …παραμένει σταθερή και μέχρι να υλοποιηθεί η μεταστέγαση του Γυμνασίου σε άλλο χώρο δε μένουμε με σταυρωμένα τα χέρια …». Έντονο προβληματισμό μας προκαλεί η νέα αυτή εξέλιξη, γιατί φοβόμαστε πως η δημιουργία ενός πραγματικού Μουσείου Ιστορίας και Ολοκαυτώματος, μετατίθεται για το απώτερο μέλλον … Μακάρι να είναι αβάσιμοι οι φόβοι μας. Μακάρι. Αλλά…

Μακέτα του υπό ανέγερση (ελπίζουμε σύντομα) γυμναστηρίου Ταυτόχρονα επανεκινούν και οι εργασίες για το αποχετευτικό δίκτυο που θα αλλάξει την πορεία του τόπου με τα 9 εκ. ευρώ της χρηματοδότησής του εξασφαλισμένα χάρις στις πολύχρονες τεράστιες προσπάθειες του δήμου μέσα από ευρωπαϊκή χρηματοδότηση του ΕΣΠΑ. Συνεχίζουμε, λοιπόν. Για τα μεγάλα. Με μεράκι, όρεξη, όραμα, στόχους και διάθεση για ακόμη πιο σκληρή δουλειά! Με την ίδια αποφασιστικότητα, με ρεαλισμό και με έργα δυναμώνουμε και τον Χορτιάτη μας!

“Πάντα δίπλα στους πολίτες!” | Ιγνάτιος Καϊτεζίδης Τριάντα χρόνια ζωής συμπληρώνει φέτος η εφημερίδα «Χορτιάτης 570» και αυτό το success story για μια τοπική εφημερίδα είναι ιδιαίτερα σημαντικό, γιατί επιτεύχθηκε σε εποχές ιδιαίτερα δύσκολες για τον Τύπο. Γιατί για πολλές άλλες εφημερίδες αυτά τα χρόνια έφεραν «τίτλους τέλους». Όταν το 1990 το πρώτο φύλο της εφημερίδας σας είδε το φως της δημοσιότητας

πολλά ήταν διαφορετικά. Η χώρα, ο Τύπος, ο κόσμος, αλλά και ο Χορτιάτης. Τα μίντια και ιδιαίτερα η ιδιωτική τηλεόραση έμπαιναν με μεγάλη ορμή στα δημόσια πράγματα, η χώρα προσπαθούσε να βρει το ευρωπαϊκό της βηματισμό και η τότε κοινότητα του Χορτιάτη να αποκοπεί από την απομόνωσή της. Όλα αυτά τα χρόνια ο «Χορτιάτης 570» παρέμεινε πιστός στην αποστολή του. Απο-

τελεί ένα βήμα ενημέρωσης του πολίτη, ένα βήμα αγωνιστικής κριτικής σε ότι αφορά στα τοπικά θέματα, αλλά και ένα βήμα αντικειμενικής κριτικής για τα πεπραγμένα της πολιτείας, αλλά και της δημοτικής αρχής. Σας χρωστάμε πολλά. Γιατί με τις παρατηρήσεις σας, με τις διαπιστώσεις σας, αλλά και με τις –συχνά- αυστηρές σας κριτικές μάς βοηθήσατε να γίνουμε καλύτεροι. Να δούμε

πράγματα με διαφορετικό μάτι, να ξαναδούμε αιτήματα, να διορθώσουμε αδυναμίες και τελικά την καθημερινότητα του πολίτη. Με αυτές τις σκέψεις εύχομαι στον «Χορτιάτη 570» και στο μέλλον πολλά δυναμικά πρωτοσέλιδα, επιτυχίες και εκδοτική μακροημέρευση. Να συνεχίσει να δίνει έγκυρα και μαχητικά δίπλα στους πολίτες τον αγώνα της ενημέρωσης.

“Παράδειγμα μαχητικής - αγωνιστικής δημοσιογραφίας”|Έφη Κουνουγέρη-Μανωλεδάκη Μέσα στη λαίλαπα της ακόμη συνεχιζόμενης οικονομικής, και όχι μόνο, κρίσης, σε μια περίοδο που οι μεγάλες εφημερίδες καταργούν τις έντυπες εκδόσεις τους η μια μετά την άλλη, η τοπική εφημερίδα του Χορτιάτη συνεχίζει ακάθεκτη την πορεία της. Βέβαια πρόκειται για μια εφημερίδα που διανέμεται δωρεάν και η έκδοσή της δεν έχει ως σκοπό να αποφέρει κέρδος στον εκδότη της. Ο στόχος της, κατά πρώτο λόγο, είναι ενημερωτικός και «εκπαιδευτικός»: Οι πολίτες του Χορτιάτη βλέπουν να περιγράφονται σ’ αυτήν τα καθημερινά τους προβλήματα, διαβάζουν γενικότερες αναλύσεις για κοινωνικά και περιβαλλοντικά ζητήματα, οι παλαιότεροι συγκινούνται με τα δημοσιεύματα που συχνά και πολύ γλαφυρά θυμίζουν τη ζωή του χωριού στα περασμένα χρόνια, υπάρχουν πάντα πληροφορίες για τις εξελίξεις σχετικά με την ανάδειξη και την προστασία του αρχαιολογικού πλούτου του Χορτιάτη, δίνεται η δυνατότητα στους κατοίκους του να δημοσιεύσουν ποιήματα, μικρά άρθρα ή ακόμη και να διαφημίσουν την επαγγελματική τους δραστηριότητα μέσα από τις στήλες του εντύπου, και φυσικά δημοσιεύονται κάθε χρόνο αφιερώματα στο

Ολοκαύτωμα του Χορτιάτη, μια οφειλή μνήμης και τιμής των θυμάτων του αποτρόπαιου αυτού ιστορικού γεγονότος. Αυτό όμως που έχει ιδιαίτερη σημασία και χαρακτηρίζει την τοπική εφημερίδα είναι η παρεμβατική της στάση. Η καθημερινότητα του χωριού και τα προβλήματά του δεν περιγράφονται απλώς, αλλά υποδεικνύονται κάθε φορά λύσεις, ενώ επισημαίνονται και οι υπεύθυνοι, από τους οποίους η εφημερίδα ζητά το λόγο. Με ευγένεια αλλά και αποφασιστικότητα η εφημερίδα διεκδικεί, φωνάζει και απαιτεί αυτά που δικαιούνται οι πολίτες, και γενικότερα ασκεί έναν έλεγχο στα δημόσιου ενδιαφέροντος ζητήματα, προς όφελος του κοινωνικού συνόλου της περιοχής. Κάποιοι μπορεί να δυσαρεστούνται. Αυτό όμως είναι αναπόφευκτο στην περίπτωση της λεγόμενης «μαχητικής» δημοσιογραφίας. Και ακριβώς αυτός είναι ο πιο εύστοχος χαρακτηρισμός εδώ: Η εφημερίδα «Χορτιάτης 570» είναι ένα παράδειγμα μαχητικής/αγωνιστικής δημοσιογραφίας, στη μικρή έστω κλίμακα που ορίζεται από τον τοπικό της χαρακτήρα, η οποία έχει όμως και ευρύτερη σημασία, καθώς υπενθυ-

μίζει γενικά πώς πρέπει να κινείται ο σωστός δημοσιογράφος: να ενημερώνει με αντικειμενικότητα, να ελέγχει χωρίς να απειλεί, και να διαπαιδαγωγεί το αναγνωστικό του κοινό προς μια στάση ζωής και κατεύθυνση δράσεων, που δεν είναι ατομικιστικές αλλά αποβλέπουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής του συνόλου. Πρόκειται για μια υγιή παρεμβατικότητα, που είναι στην ουσία της παρεμβατικότητα «πολιτική», με την ευρύτερη έννοια του όρου. Με άλλα λόγια, δεν αντανακλά μεν τα συμφέροντα συγκεκριμένων πολιτικών κομμάτων, αλλά ασφαλώς και παίρνει πάντα την προοδευτική θέση στα μικρά και μεγάλα ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία του χωριού, και κατ’ επέκταση την ευρύτερη κοινωνία των Ελλήνων πολιτών. Μιλώ, στην τελευταία περίπτωση, για την προστασία του περιβάλλοντος και των ανθρώπινων δικαιωμάτων, την πάταξη της διαφθοράς, ή για την προστασία ειδικότερα του πολίτη από τις προσβολές της κρατικής εξουσίας. Μέσα από όλα αυτά οι αναγνώστες της εφημερίδας «εκπαιδεύονται»: Με την πληροφόρηση και την άσκηση της κριτικής τους σκέψης, ωριμάζουν ως πο-

λίτες και είναι σε θέση να κάνουν ορθότερες επιλογές κατά την άσκηση των δικαιωμάτων τους και την εκτέλεση των καθηκόντων τους. Στις αξιέπαινες δράσεις της εφημερίδας δεν πρέπει να ξεχάσουμε να προσθέσουμε την οργάνωση από μέρους της καλλιτεχνικών και άλλων εκδηλώσεων (λόγου π.χ.) ή ακόμη και κάποιες εκδόσεις αυτοτελών βιβλίων, ενώ κορυφαίο γεγονός για το χωριό είναι βέβαια το Φεστιβάλ Ιστορικού Ντοκυμαντέρ, που συνδιοργανώνει τα τελευταία χρόνια ο «Χορτιάτης 570». Τέλος, οφείλουμε να εξάρουμε την ανιδιοτέλεια όλων αυτών που συμβάλλουν στην έκδοσή της. Η «ψυχή» της είναι βέβαια ο εμπνευστής της, εκδότης και αρχισυντάκτης Μπάμπης Νανακούδης, αλλά υπάρχουν και ο τυπογράφος Θόδωρος Ψαρράς και οι άλλοι συνεργάτες στην έκδοση, στους οποίους πρέπει να δώσουμε συγχαρητήρια, στην επέτειο αυτή των τριάντα χρόνων, καθώς και τις θερμότερες ευχές μας: Να είναι όλοι τους γεροί και να εκδίδεται για πολλά ακόμη χρόνια η εφημερίδα, προσηλωμένη πάντα με επιτυχία στους στόχους της. *Ομότιμη Καθηγήτρια Νομικής Σχολής ΑΠΘ

“Συνεχίστε τον ωραίο αγώνα σας” | Μιχάλης Γεράνης* Στη διάρκεια των τριών αυτών δεκαετιών «Ο ΧΟΡΤΙΑΤΗΣ 570» έγραψε όχι μόνο τη δική της ιστορία αλλά, κυρίως, την ιστορία των Χορτιατινών. Σε καιρούς οικονομικής αλλά και πνευματικής ένδειας οι ιδρυτές της και συντοπίτες

μας, με απόλυτη συναίσθηση της κληρονομιάς της και της υποχρέωσής να συνεχίσει να συμβάλει με την ίδια πυγμή στην ενημέρωση των Χορτιατινών αναδεικνύοντας θέματα που απασχολούν την τοπική μας κοινωνία συνέχισαν αδιάκοπα την έκδοση της.

Ο ΧΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 δεν είναι απλά μια εφημερίδα του Χορτιάτη, στις σελίδες της περικλείεται η ίδια η ιστορία του τόπου μας. Οφείλουμε να την στηρίξουμε να συνεχίσει με την ίδια φρεσκάδα, την ίδια ενέργεια και με την ίδια συνέπεια να επιτελεί το έργο

της. Το οφείλουμε στο τόπο μας το οφείλουμε στους συντοπίτες μας. Η ευχή μου είναι να τα εκατοστίσει!!! Ο Μιχάλης Γεράνης είναι Πρόεδρος ΔΣ Πυλαίας Χορτιάτη & Πρόεδρος Φοδσα Κεντρικής Μακεδονίας

Στηρίξτε οικονομικά το «Χορτιάτη 570» για να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας

XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 /

ΣΕΛΙΔΑ 4

«2019: Έτος Μνήμης Ολοκαυτώματος»

Ένας απολογισμός για τα 75 χρόνια από το Κάψιμο του Χορτιάτη Η «Κίνηση Πολιτών Χορτιάτη» και η εφημερίδα μας, με αφορμή τα 75 χρόνια από το κάψιμο του Χορτιάτη στις 2.9.1944, προσπάθησε από τις αρχές του περασμένου χρόνου να …… εμπλέξει τους σημαντικότερους πολιτιστικούς και όχι μόνον θεσμικούς φορείς της Θεσσαλονίκης σ’ αυτό το σημαντικό γεγονός. Έτσι, απευθύνθηκε με επιστολές και με προσωπικές επαφές σ’ αυτούς τους φορείς με σημαντικά αποτελέσματα. Ας τα παραθέσουμε με τη χρονολογική σειρά που έλαβαν χώρα στο Χορτιάτη και τη Θεσσαλονίκη.

«Ματιές στην Ιστορία»

Στις 30 Σεπτέμβρη και στα πλαίσια του 6ου Φεστιβάλ Ιστορικού Ντοκιμαντέρ, αφιερωμένο και αυτό στα 75χρονα με ανάλογες ταινίες και όχι μόνον, ο σπουδαίος εικαστικός Χρήστος Αλαβέρας, μας παρουσίασε μια εξαιρετική έκθεση εικαστικών έργων, τα δύο μάλιστα γιγαντιαίων διαστάσεων, εμπνευσμένα από το Ολοκαύτωμα του Χορτιάτη, όπως και η υπέροχη περφόρμανς που συνόδευε την παρουσίαση των έργων.

«Ολοκαύτωμα Χορτιάτη: 75 χρόνια μετά……..»

«Αντίδοτο Λήθης»

Στις 31 Αυγούστου εγκαινιάσθηκε στην αίθουσα «Ι.ΜΑΝΩΛΕΔΑΚΗΣ» μια σημαντική έκθεση εικαστικών και φωτογραφίας 20 καλλιτεχνών της Θεσσαλονίκης. Ήταν μια παραγωγή του Φωτογραφικού Κέντρου Θεσσαλονίκης για τα 75χρονα, την οποία επιμελήθηκε ο γνωστός εικαστικός – φωτογράφος Βασίλης Καρκατσέλης. Η έκθεση διήρκησε 3 εβδομάδες, με μεγάλη επισκεψιμότητα.

«2 Σεπτέμβρη….. Οι νεκροί του Χορτιάτη αντίκρυ στην αιωνιότητα»

Το Κ.Θ.Β.Ε. τίμησε τα 75χρονα με μια εξαιρετικά σπουδαία θεατρική παράσταση, με τη μορφή θεατρικού αναλόγιου, ανήμερα της επετείου, στο χώρο μαρτυρίου της «οικίας Νταμπούδη». Η Άννυ Τσολακίδου είχε την σκηνοθετική επιμέλεια και συμμετείχαν οι ηθοποιοί Γιάννης Αναστασάκης, Μαριά Τσιμά, Κώστας Σαντάς και ο Δημήτρης Καρτώκης . Στο σπουδαίο αυτό θεατρικό δρώμενο, συμμετείχαν και οι θαυμάσιοι μουσικοί Ζόραν Στέπιτς (τσέλο) και Αλέξανδρος Τριανταφύλλου (φυσαρμόνικα).

«Οι πρόσκοποι τίμησαν το Ολοκαύτωμα»

Στις 25 Σεπτέμβρη, το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων διοργάνωσε με μεγάλη επιτυχία στις εμβληματικές εγκαταστάσεις του στη Θεσσαλονίκη , μια σημαντική εκδήλωση που περιελάμβανε ομιλίες, προβολή ανάλογου ντοκιμαντέρ, έκθεση φωτογραφίας και έκλεισε με την χορωδία των παλαιών προσκόπων.

«Σοστακόβιτς και Μάλερ»

Στις 27 Σεπτέμβρη, στο κατάμεστο Μέγαρο Μουσικής, η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης αφιέρωσε μια υπέροχη συναυλία στα 75χρονα του Ολοκαυτώματος, με έργα Σοστακόβιτς και Μάλερ. Ο αρχιμουσικός Βασίλης Χριστόπουλος είχε τη διεύθυνση της ορχήστρας, με σολίστ τον διάσημο γερμανό βιολοντσελίστα Maximilian Hornung.

Αυτός ήταν ο τίτλος της 4ωρης εξαιρετικά τιμητικής εκδήλωσης για τα75χρονα, που διοργάνωσε το Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδας στις 30 Οκτώβρη, στο κεντρικό αμφιθέατρο του πανεπιστημίου που εδρεύει στη Θέρμη. Ομιλητές ήταν ο Τριαντάφυλλος Μηταφίδης, ο Αριστομένης Συγγελάκης, ο Στράτος Δορλάκης, η Δάφνη Θεοχάρη, η Χρύσα Τζελέπη, Ισίδωρος Ζουργός και ο Μπάμπης Νανακούδης. Την θαυμάσια οργάνωση της όλης εκδήλωσης, που ολοκληρώθηκε με μια μικρή συναυλία μουσικών της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης έκανε ο Μανόλης Μανωλεδάκης, αν. καθηγητής στο Διεθνές Πανεπιστήμιο.

«Η Εκάβη στο χρόνο»

Η θεατρική ομάδα «G» του Γυμνασίου Χορτιάτη, συμμετείχε στα 75χρονα, με το βαθιά αντιπολεμικό έργο του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία – διδασκαλία της Κυριακής Στεφάνου. Το έργο, πέρα από το Χορτιάτη παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία, στην Πυλαία, στο Δίον και στη Θέρμη. Πέρα από τα παραπάνω, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι και ο «9ος ΧΟΡΤΙΑΤΗΣ TRAIL RUN», ο ημιμαραθώνιος στο δάσος του Χορτιάτη, που έγινε στις 3 Μαρτίου με τη συμμετοχή 300 αθλητών- τριών από την Ελλάδα και το εξωτερικό, ήταν αφιερωμένος στα 75χρονα, όπως βεβαίως και η «βραδιά ωραίων λέξεων». Ανάλογο αφιέρωμα είχαμε και στο 22ο Αντιρατσιστικό φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Ακόμη, με επιστολή μας σε λογοτέχνες και εικαστικούς της Θεσσαλονίκης, τους γνωρίσαμε την πρόθεσή μας να προχωρήσουμε στην έκδοση ενός τιμητικού τόμου με λογοτεχνικά κείμενα και εικαστικά έργα, εμπνευσμένα από το ολοκαύτωμα του Χορτιάτη με τίτλο: « Η λογοτεχνία και οι εικαστικές τέχνες, αντίδοτο στη λήθη». Το εγχείρημα αυτό βρίσκεται σε εξέλιξη, οφείλουμε να πούμε με αργούς ρυθμούς, όμως ευελπιστούμε πως σύντομα ο τιμητικός αυτός τόμος θα γίνει πράξη. Τέλος, ένα απέραντα μεγάλο ευχαριστώ θέλουμε να εκφράσουμε για μια ακόμη φορά σ’ όλους όσους με την ευγενική συμμετοχή – προσφορά τους, τίμησαν τη Μνήμη των 149 Μαρτύρων του χωριού μας, συμβάλλοντας με τον καλύτερο τρόπο στον διαρκή αγώνα της μνήμης ενάντια στη λήθη. Ο αγώνας συνεχίζεται…

Με πρωτοβουλία Συλλόγων του δήμου συλλογή υπογραφών κατά του ειδικού τέλους για το οδικό δίκτυο Εμείς που υπογράφουμε το παρακάτω κείμενο καταγγέλλουμε την επιβολή ειδικού τέλους 0,45€/τ.μ για την συντήρηση των δρόμων, από την Δημοτική αρχή, στους δημότες της. Αυτό σημαίνει ότι για ένα σπίτι 100τ.μ οι δημότες θα κληθούμε να πληρώσουμε ένα επιπλέον χαράτσι 45€. Σήμερα τα δημοτικά τέλη ανέρχονται στα 1,92€/τ.μ και θα φθάσει με το χαράτσι στα 2,37€/τ.μ. Η απόφαση αυτή προσθέτει κι άλλα βάρη στους εργαζόμενους, ανέργους, αυτοαπασχολούμενους και συνταξιούχους του Δήμου μας, που ήδη δυσκολεύονται να πληρώσουν ακόμη και τον λογαριασμό του ρεύματος! Λες και δεν φτάνει η κρατική φοροληστεία με τους άμεσους και έμμεσους φόρους ( ΕΝΦΙΑ, τέλη κυκλοφορίας, φόρος εισοδήματος, Φ.Π.Α, εισφορά αλληλεγγύης, δημοτικά τέλη), πρόσθεσε και η διοίκηση Καϊτεζίδη το λιθαράκι της στην φτωχοποίησή μας! Ακολουθεί πιστά την αντιλαϊκή πολιτική όλων των κυβερνήσεων και έχει γίνει το μακρύ χέρι του κράτους. Μας λένε:

Θές σχολεία; πλήρωσε ( 0,20€/τ.μ πληρώνουμε στα δημοτικά τέλη εδώ και χρόνια για σχολεία) Θες να σου μαζεύουν τα σκουπίδια; Πλήρωσε. Θες παιδικό σταθμό; πλήρωσε Θες συντήρηση δρόμων; πλήρωσε Αντί να διεκδικήσουν την απαιτούμενη χρηματοδότηση από το κράτος βάζουν το χέρι πάλι στην τσέπη τη δική μας προωθώντας τη λογική της ανταποδοτικότητας. Το θράσος τους δε, δεν έχει όρια, αφού δήλωσαν στο δημοτικό συμβούλιο ότι το έργο θα γίνει αφού μαζευτούν τα λεφτά στο τέλος της τετραετίας, λίγο πριν από τις εκλογές δηλαδή. Απαιτούμε την άμεση κατάργηση του ειδικού τέλους για την συντήρηση των δρόμων και δεν ανεχόμαστε καμιά άλλη άμεση ή έμμεση περικοπή στα ήδη μειωμένα εισοδήματά μας. Φτάνει πια!!! Πάρε μέρος στην προσπάθεια, Υπόγραψε και συ!

Στηρίξτε οικονομικά το «Χορτιάτη 570» για να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας

XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 /

ΣΕΛΙΔΑ 5

Ο τριακονταετής πόλεμος | Στράτος Κερσανίδης

τους πολέμους, αν και στο τέλος πάντοτε υπάρχει τυπικά κάποιος νικητής, επί της ουσίας όλοι είναι ηττημένοι! Μπορεί όμως να υπάρξει πόλεμος, ο οποίος να έχει μόνον νικητές; Ένας πόλεμος ο οποίος να είναι αναίμακτος, να συσπειρώνει πολλούς καλούς ανθρώπους, να καλυτερεύει τη ζωή τους, να τους βοηθά να βρίσκουν το νήμα αλληλεγγύης που τους ενώνει; Θα μου πείτε πως «αυτό δεν είναι πόλεμος!». Κι εγώ θα σας απαντήσω πως ίσως έχετε δίκιο αλλά μόνον κατά το ήμισυ. Γιατί όλο αυτό μπορεί να είναι κάτι όμορφο αλλά για να ξεκινήσει, να πετύχει και να συνεχίσει να υφίσταται, χρειάστηκε και χρειάζεται οι άνθρωποι να πολεμήσουν. Ας αφήσω όμως κατά μέρος τους γρίφους και τις εξυπνάδες και ας μιλήσω χωρίς υπονοούμενα.

Η …Ουτοπία

Τριάντα ετών έγινε η εφημερίδα «Χορτιάτης 570», την οποία εκδίδει η Κίνηση Πολιτών Χορτιάτη. Αλήθεια, πιστεύει κάποιος ή κάποια πως πρόκειται για ένα εύκολο εγχείρημα; Πως αυτό το εκδοτικό θαύμα για να φτάσει εδώ που έφτασε, οι άνθρωποι που το ξεκίνησαν και συνεχίζουν να το κρατούν, δε χρειάστηκε να πολεμήσουν; Δε χρειάστηκε να θυσιάσουν προσωπικό χρόνο, να αντιμετωπίσουν κάθε λογής δυσκολίες, να βάλουν το χέρι στην τσέπη, να πείσουν, να παρακαλέσουν, να μαλώσουν, να ξενυχτήσουν, να θυσιάσουν, να κλάψουν, να λαχταρήσουν, να τους φάει η αγωνία, να…, να…, να…; Αυτός, λοιπόν, φίλες και φίλοι, είναι ο τριακονταετής πόλεμος που διεξήγαγαν οι άνθρωποι αυτοί, ένας πόλεμος μάλιστα, ο οποίος συνεχίζεται, καθώς η έκδοση κάθε φύλου είναι και μια μικρή μάχη! Μια μάχη η οποία όταν τελειώνει προσθέ-

τει ακόμη μια νίκη, μέχρι την επόμενη. Αλήθεια τι μπορεί να σημαίνει μια μικρή έκδοση η οποία έχει ως αναφορά ένα χωριό της Θεσσαλονίκης; Αν το δούμε ως ένα απλό μέγεθος, μπορεί να μη σημαίνει και πολλά. Αν όμως το δούμε και το αφουγκραστούμε από κοντά, τότε θα αποκτήσει το τεράστιο μέγεθος εκείνων των μικρών αλλά, εν τέλει τόσο μεγάλων επιτευγμάτων που ακόμη και ως παραδείγματα, μπορούν να αλλάξουν πολλά. Πρώτα απ’ όλα συνειδήσεις αλλά και τον κόσμο ολόκληρο! Γιατί ο «Χορτιάτης 570» νοιάζεται για τον τόπο, αλλά ξέρουμε πως το τοπικό και το παγκόσμιο είναι έννοιες που συμπληρώνον η μία την άλλη. Έχει δημιουργήσει ένα συνεκτικό ιστό ο οποίος συνενώνει ανθρώπινες αγωνίες κι οράματα και μέσω αυτής της μικρής εφημερίδας, παρεμβαίνει στην καθημερινότητά τους, την ποιό-

τητα της ζωής τους, την πολιτισμική αναβάθμιση, την ανάδειξη της ιστορίας ακόμη και την ψυχαγωγία. Γιατί μια τέτοια εφημερίδα, δεν είναι απλώς μια εφημερίδα. Είναι η ψυχή των ανθρώπων και η ανάσα του τόπου. Το χαρτί της δεν είναι τυπωμένο με μελάνι αλλά με το υλικό εκείνο που δημιουργούν οι άνθρωποι όταν κάθονται παρέα γύρω από ένα τραπέζι, μιλούν, ανταλλάσσουν βλέμματα, αγγίζονται και επικοινωνούν. Μια τέτοια εφημερίδα αξίζει πολύ περισσότερο από οποιοδήποτε εκδοτικό εγχείρημα οποιουδήποτε μεγιστάνα του Τύπου. Ευτυχής που έχω συμβάλλει με τον τρόπο μου. Ευτυχής κάθε φορά που βλέπω το νέο τεύχος να κυκλοφορεί. Εύχομαι αυτός ο πόλεμος να μην τελειώσει ποτέ γιατί ο αγώνας δεν τελειώνει ποτέ! Καλή δύναμη και υγεία σε όλες και όλους!

μιας Εφημερίδας | Μαρία Γκουραμάνη

ταν Γενάρης του 1990, αν δεν με απατάει η μνήμη μου. Στην… Ουτοπία και τους χρόνους του …Γαλατικού χωριού, καθώς βρισκόμασταν για ένα ποτάκι συζητώντας τις προοπτικές που θα μπορούσε να έχει το χωριό μας, τα προβλήματά του, τις ελλείψεις σε σχολεία, χώρους άθλησης και ψυχαγωγίας, σε ελεύθερους χώρους, παιδικές χαρές , σε ένα ζωντανό μουσείο για την ιστορική μνήμη , την καταπάτηση των δημόσιων χώρων , την προστασία και αξιοποίηση του δάσους, Εεε και μερικά κουτσομπολιά , σε χωριό ζούσαμε άλλωστε. Πάνω λοιπόν σ αυτές τις κουβέντες

πέφτει η πρόταση της έκδοσης μιας τοπικής εφημερίδας. Το θεωρήσαμε εξαιρετική ιδέα και είπαμε να δοκιμάσουμε ,ο Θοδωρος ο Ψαρράς και ο Σταύρος Μαλακούδης θα βοηθούσαν και λόγω επαγγέλματος. Μια φορά το μήνα βρισκόμασταν στην ΟΥΤΟΠΙΑ του Μπάμπη και του Δημοσθένη αποφασίζαμε για την ύλη . Είμαστε επτά άνδρες και εγώ, συνηθισμένο το consept όπως λέγαμε στο χωριό Ο καθένας μας είχε και διαφορετική άποψη για το πώς πρέπει να είναι, με τι και με ποιο τρόπο θα πρέπει να ασχολείται μια τοπική εφημερίδα . Μετά από

συζήτηση , αντιπαράθεση καμιά φορά και καυγά τελικά καταλήγαμε σε ένα αποτέλεσμα. Την επόμενη της έκδοσης όλο και κάποιος συγχωριανός θα φώναζε διότι …αναγνώριζε τον εαυτό του σε κάποιο υπονοούμενο και την γνωστή ατάκα του Μπάμπη «και ο νοών νοείτω» , που λειτουργούσε σε όποιον είχε λερωμένη την φωλιά του σαν να έλεγε …σε βλέπω. Μετά ήρθε ο ν. Καποδίστρια και η συνένωση με την Εξοχή , το Ασβεστοχώρι και το Φίλυρο, σοκ και δέος για τις τοπικές κοινωνίες μας . Ο ΧΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 άνοιξε τα πανιά του για να καταγράψει τα θέματα και των άλ-

λων χωριών και ανοίγονταν όλο και παραπέρα με καπετάνιο πια τον Μπάμπη που ανέλαβε την έκδοση της εφημερίδας της Ουτοπίας , την οδήγησε στην ενηλικίωση και την έκανε γνωστή σε όλη την πόλη και όχι μόνο (άλλη μια αγαπημένη του ατάκα). Ο Θοδωρής ο Ψαρράς πάντα υποστηρικτής από την πρώτη στιγμή μέχρι τώρα. Αν η αρχή είναι το ήμισι του παντός τότε χαίρομαι γιατί σίγουρα συμμετείχα σ αυτό για αρκετά χρόνια Να τα χιλιάσει λοιπόν η εφημερίδα της Ουτοπίας και να συνεχίσει να ενημερώνει και να παλεύει για ότι ονειρευόμαστε και αγαπάμε.

Κρίκος επαφής & επικοινωνίας των απανταχού Χορτιατινών | Θόδωρος Αθ. Ψαρράς

ταν χρειάζεται να πας 30 χρόνια πίσω – στο ξεκίνημα της προσπάθειας- για την έκδοση της εφημερίδας και για την πετυχημένη 30χρονη «διαιώνισή» της πρέπει να θυμηθείς και να προσγειωθείς στο κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον της εποχής! Στα τελευταία του ο «υπαρκτός», η χώρα στον αστερισμό του βρώμικου «89», το χωριό μας στα «πάνω» του και ο κοινοτάρχης μας στα «πόδια» μας ή μάλλον στο τραπέζι μας κάθε βράδυ για

να δέχεται από «κοντά» το άστοχο τις περισσότερες φορές πετροβόλημά μας! Ένας κόσμος τόσο μακρινός και διαφορετικός – σαν κι αυτόν που μας λέγανε οι παππούδες μας την εποχής της τουρκοκρατίας - . Έπρεπε να περάσουν μερικές δεκαετίες για να εκτιμήσουμε κάποια πράγματα !! Οι υπαίθριες συνεδριάσεις της τότε συντακτικής επιτροπής (νέοι και ατίθασοι) έξω στον μπαχτσέ της τότε «ουτοπίας» - όνομα και πράγμα- ακουγό-

ταν αργά τη νύκτα – ίσαμε στον Μπουλτόνκηπον»!!! Απόψεις, αντιπαραθέσεις … ζωντάνια!!!! Στο «διάβα» των 30χρόνων ως «είθισται» κάποια πράγματα ομαλοποιήθηκαν… Εμείς μεγαλώσαμε, οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες άλλαξαν ριζικά, η ενημέρωση – επικοινωνία πέρασε σε άλλα « εργαλεία … βλέπε διαδίκτυο. Μέσα κοινωνικής δικτύωσης κ.ο.κ.». Αυτοδιοικητι-

κός χώρος άχρωμος, άγευστος, άοσμος και άνοστος… Πέρα όμως από αυτή την αναπόφευκτη εξέλιξη πρέπει να τονίσουμε ότι η εφημερίδα αυτή στα 30 χρόνια της πρόβαλε, προώθησε και επικοινώνησε σημαντικά θέματα της ευρύτερης περιοχής μας! Κατά γενική ομολογία η προσπάθεια στέφθηκε με επιτυχία και ακόμη αποτελεί κρίκο επαφής και επικοινωνίας των απανταχού Χορτιατινών!!!

«...Δεν χαρίζεται σε κανέναν, δεν μεροληπτεί & δεν χαϊδεύει αυτιά | Γιώργος Λυσαρίδης

ο να κλείνει 30 χρόνια ζωής μιά εφημερίδα τοπικής εμβέλειας, όπως η εφημερίδα «Χορτιάτης 570», αποτελεί από μόνο του το πιό ισχυρό τεκμήριο της αξίας και της αποδοχής της από το κοινό στο οποίο απευθύνεται. Όσοι εμπνεύστηκαν, υποστήριξαν και συνεχίζουν με συνέπεια την έκδοσή της, δικαιούνται να νιώθουν εξαιρετικά υπερήφανοι. Γιατί «η «δική τους εφημερίδα» άντεξε στο χρόνο, όταν παρόμοια εγχειρήματα ανά την επικράτεια αποδείχτηκαν θνησιγενή και εγκαταλείφθηκαν, παρότι οι συνθήκες για πολλά εξ αυτών ήσαν πολύ πιό ευνοϊκές. Το ίδιο υπερήφανη πρέπει να νιώθει και η τοπική κοινωνία του Χορτιάτη, καθώς και όσοι μη Χορτιατινοί είναι αναγνώστες και συνδρομητές της, γιατί προφανώς με τη

δική τους αναγνώριση και στήριξη διατηρήθηκε η εφημερίδα ζωντανή και ακμαία. Όντας και εγώ ένας από τους τακτικούς αναγνώστες της, θέλω να καταθέσω τον σεβασμό και την εκτίμηση σε όλους τους συντελεστές της έκδοσης που καταφέρνουν, με πενιχρά μέσα, αλλά με περίσιο μεράκι, να εκδίδουν επί 30 συναπτά χρόνια μιά τοπική εφημερίδα με τόσο πλούσια θεματολογία, που δεν περιορίζεται σε θέματα τοπικού και μόνο ενδιαφέροντος, αλλά τολμά να αγγίζει και θέματα που αφορούν στην ευρύτερη ελληνική κοινωνία, ακόμη και θέματα εθνικών διαστάσεων. Και το κάνει, πάντοτε, χωρίς το παραμικρό ίχνος μικρομεγαλισμού, όπως συμβαίνει συχνά όταν λείπει η αυτογνωσία και περισεύει η ψευδαίσθηση μεγαλείου. Με εύστοχα

σχόλια, άρθρα έγκριτων επιστημόνων, δυναμική τακτική αρθρογραφία, κεντρίζει το ενδιαφέρον του αναγνώστη, ακόμη και εκείνου που δεν ανήκει στην κοινωνία του Χορτιάτη. Δεν είναι τυχαίο που διακεκριμένοι άνθρωποι του πολιτισμού, των γραμμάτων και των τεχνών, με δική τους επιλογή ή αποδεχόμενοι σχετική πρόταση, δημοσίευσαν κατά καιρούς ( κάποιοι, μάλιστα, κατ’ επανάληψη) απόψεις, θέσεις, σκέψεις τους, στις σελίδες της μικρής αυτής εφημερίδας. Αυτό μαρτυρεί την εγκυρότητα που τής αναγνωρίζουν. Και δεν περνά απαρατήρητο από τον προσεκτικό αναγνώστη ότι η εφημερίδα δεν χαρίζεται σε κανέναν, δεν μεροληπτεί και δεν χαϊδεύει αυτιά, τα δε σχόλια των συντακτών της διακρίνονται από ευθυκρισία, τόλμη, σεβασμό

στην ιστορική μνήμη και στην παράδοση, επιμονή στην ανάδειξη και διεκδίκηση της επίλυσης θεμάτων που απασχολούν τους ανθρώπους του Χορτιάτη και των γύρω περιοχών. Έτσι, πέρα από ένα φιλόξενο βήμα για την έκφραση ιδεών και απόψεων, αποτελεί διαχρονικά και έναν παράγοντα διατήρησης της συλλογικότητας και της συνοχής του κοινωνικού ιστού στην κοινωνία του ιστορικού Χορτιάτη. Εύχομαι από την καρδιά μου στους ανθρώπους που, με ανιδιοτέλεια και από αίσθημα ευθύνης απέναντι στον τόπο και στους συντοπίτες τους, πρωτοστατούν στην αδιάλειπτη έκδοση της εφημερίδας, να συνεχίζουν με τον ίδιο ζήλο, τον ίδιο ενθουσιασμό και την ίδια επιτυχία, το πολυτιμότατο έργο που επιτελούν.

Στηρίξτε οικονομικά το «Χορτιάτη 570» για να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας

XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 /

ΣΕΛΙΔΑ 6

«... ‘‘αλογόμυγα’’ για την εξουσία...» | Στέλιος Νικητόπουλος, Δημοσιογράφος ΕΡΤ3

εφημερίδα Χορτιάτης 570 είναι το σπίτι μας που, εδώ και 30 χρόνια, στα τοίχια του ανασαίνουν ζωντανές οι ιστορικές μνήμες, καταγράφονται οι αγώνες των κατοίκων και οι πολιτιστικές διαδρομές τους. Η εφημερίδα Χορτιάτης 570 είναι ο αγώνας για μείνει ζωντανή η ιστορική μνήμη για το Ολοκαύτωμα του μαρτυρικού χωριού στις 2 Σεπτεμβρίου του 1944, ο αγώνας ενάντια στο κουτσούρεμα της Ιστορίας, για να μην

ξεχάσουμε το έγκλημα των Γερμανών Ναζί και των Ελλήνων συνεργατών τους. Η εφημερίδα Χορτιάτης 570 είναι η αγάπη για τον τόπο μας και τους ανθρώπους του, μέσα από αυτήν αποκτήσαμε γνώση για την ιστορικότητα του χωριού μας, γνωρίσαμε και γνωρίζουμε κάθε γωνιά του. Η εφημερίδα Χορτιάτης 570 είναι η ανάδειξη των καθημερινών προβλημάτων, η διεκδίκηση για λύσεις στις ανάγκες των ανθρώ-

πων και του χωριού, είναι η «αλογόμυγα» για την εξουσία, κεντρική ή αυτοδιοικητική. Η εφημερίδα Χορτιάτης 570 είναι ο πολιτισμός, το φεστιβάλ ιστορικού ντοκιμαντέρ το φθινόπωρο, το ανέβασμά μας στο βουνό λίγο πριν έλθει ο χειμώνας, οι νύχτες με αγιόκλημα και γιασεμί την άνοιξη και στο καλωσόρισμα του καλοκαιριού, που σκορπούν την ευωδία τους στη βραδιά ωραίων λέξεων. Η εφημερίδα Χορτιάτης 570, είμαστε όλοι

εμείς, οι άνθρωποι του Χορτιάτη, η Κίνηση Πολιτών Χορτιάτη, αλλά και όσοι «πολιτογραφήθηκαν» Χορτιατινοί μέσα από όλες αυτές τις δράσεις, είναι το σήμερα και το αύριο αυτού του τόπου. Η εφημερίδα αυτή είναι η προσπάθεια του Μπάμπη Νανακούδη να είμαστε όλοι εμείς ο «Χορτιάτης 570», καθώς συνεχίζει στα μονοπάτια του Χορτιάτη να προχωρά η Ιστορία.

«ΧΟΡΤΙΑΤΗΣ 570» «...Μικρό φωτεινό στίγμα στον μεγάλο σκοτεινό χάρτη της δημοσιογραφίας | Μανόλης Μανωλεδάκης*

ην πορεία που θα διέγραφε η μικρή εφημερίδα που έκανε δειλά την εμφάνισή της πριν από 30 χρόνια στον Χορτιάτη σίγουρα δεν την περίμεναν οι συντάκτες της, ακόμα κι αν την ονειρεύονταν. Σε ένα χωριό όπου ακόμα ο πληθυσμός του ήταν σχεδόν αμιγώς «χορτιατινός», με μικρά σπίτια πολύ λιγότερα σε σύγκριση με σήμερα, και με πρόεδρο κοινότητας, μιας και ακόμα όχι ο «Καλλικράτης», αλλά ούτε καν ο «Καποδίστριας» δεν υπήρχε, κάποιοι – ελάχιστοι – κάτοικοι αποφάσισαν να κάνουν ένα μεγάλο βήμα και να εκφράσουν δημόσια τα ζητήματα που τους απασχολούσαν, αποτυπώνοντάς τα στο χαρτί. Έτσι έκαναν τον Χορτιάτη γνωστό

έξω από τα όριά του και παράλληλα αφύπνισαν και άλλες γύρω κοινωνίες. Ξεκινώντας από τα μεγάλα, που λίγο έως καθόλου έχουν αλλάξει από τότε, όπως το πάρκο κεραιών, η καταστροφή του περιβάλλοντος, η εγκατάλειψη των μνημείων και άλλα, απλώθηκε γρήγορα σε κάθε περισσότερο ή λιγότερο τοπικό θέμα, επιδόθηκε στη διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων, εκδηλώσεων μνήμης του Ολοκαυτώματος, εκδηλώσεων λόγου, φεστιβάλ ντοκιμαντέρ, εκθέσεις, ημερίδες, αντιπολεμικές δράσεις, και ανέπτυξε μεγάλη εκδοτική δραστηριότητα. Μολονότι η εκδοτική ομάδα έχει μικρύνει

κι άλλο με τα χρόνια, η θεματολογία και οι ευρύτερες δραστηριότητες του «Χορτιάτη 570» έχουν εντυπωσιακά απλωθεί. Επί 30 χρόνια η εφημερίδα δίνει βήμα όχι μόνο στους διοικούντες, αλλά σε όλους τους πολίτες του τόπου να εκφράσουν τις γνώμες, τις ανησυχίες και τις προτάσεις τους. Κατακρίνει χωρίς μισόλογα κάθε τι αρνητικό και επαινεί τις θετικές πρωτοβουλίες. Οι συντελεστές της δεν είχαν ποτέ τίποτα να κερδίσουν, όχι μόνο από οικονομική, αφού η εφημερίδα διανέμεται δωρεάν, αλλά και από κάθε άλλη άποψη. Το αντίθετο μάλιστα: με τον μαχητικό και ειλικρινή λόγο, που ποτέ δεν έκρυψε δυσάρεστες σκέ-

ψεις και συναισθήματα, κινδύνεψαν πολλές φορές να γίνουν και συχνά έγιναν ενοχλητικοί, όχι μόνο σε άτομα με πολιτικά αξιώματα, αλλά και σε απλούς πολίτες. Αυτό όμως απαιτεί η έντιμη δημοσιογραφία, αλλά και γενικά η έντιμη στάση ζωής. Από αυτή τη στάση ο «Χορτιάτης 570» δεν έχει μέχρι στιγμής αποκλίνει και του εύχομαι να μην αποκλίνει ποτέ, παραμένοντας ένα μικρό φωτεινό στίγμα στον μεγάλο σκοτεινό χάρτη της δημοσιογραφίας – ένα στίγμα που μακάρι να μετατραπεί κάποτε σε πηγή έμπνευσης. *Αναπληρωτής Καθηγητής Αρχαιολογίας στο Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδας

Στιγμιότυπο μιας εποχής | Δημοσθένης Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος

πάρχει μια φωτογραφία από τη διαδήλωση των έγκλειστων γυναικών στη Μόρια, στη Μυτιλήνη, που δεν μπορώ να σταματήσω να την κοιτάζω: Ένα πιτσιρίκι, με το ζόρι εφτά χρονών, αντί να παίζει με τους φίλους του σε έναν ζεστό χώρο, φωνάζει τρομαγμένο μέσα στο δρόμο, ανάμεσα σε πόδια ΜΑΤατζήδων που εφορμούν έχοντας πνίξει τη διαδήλωση στα χημικά. Η μητέρα του είναι ανάμεσα στις γυναίκες που φωνάζουν «Ελευθερία». Δεν τη βλέπουμε στη φωτογραφία. Ο πιτσιρικάς είναι μόνος στο πλάνο: κυνηγημένος στο Αφγανιστάν, κυνηγημένος και στην Ελλάδα. «Η αλληλεγγύη μας», λέει στην για τη συλλογή κουβερτών η Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία, "είναι η ζεστασιά μας. Όχι στα λόγια στην πράξη". Σκέφτομαι: μετά το 2015 δεν «βλέπουμε» καθόλου τους πρόσφυγες -- ή τους «βλέπουμε» μόνο για λίγο: όταν πεθαίνουν στις συνθήκες κρίσης που έφτιαξαν οι κυβερνήσεις της τελευταίας δεκαετίας, όλες οι κυβερνήσεις, ανεξαιρέτως. Τεχνητές, φτιαχτές κρίσεις: μια χώρα

έντεκα εκατομμυρίων στοιβάζει 20.000 ανθρώπους σε ένα μέρος που χωρά μετά βίας το 1/3, και τους αφήνει χωρίς φροντίδα. Ποιος δημιουργεί την κρίση: αυτοί ή εμείς; Η Ελλάδα, λέει ο υπουργός Εσωτερικών στο Βήμα (19.1.2020), πρέπει να δείξει ότι είναι κράτος λειτουργικό. Προσέξτε τη γλώσσα: «Κράτος λειτουργικό», είναι το κράτος που κλείνει σε στρατόπεδα τους πρόσφυγές μας. «Κράτος αμυντικά ισχυρό» (αντιγράφω από την ίδια συνέντευξη) είναι το κράτος που διαθέτει εκατομμύρια ευρώ για εξοπλισμούς, και που ήδη υπερασπίζεται τα «εθνικά συμφέροντα» ...στον εμφύλιο της Λιβύης. Τρία κλειστά στρατόπεδα για δώδεκα χιλιάδες πρόσφυγες το καθένα: αυτό ανήγγειλε ωμά ο υπουργός Εσωτερικών κ. Θεοδωρικάκος. Και δεν διάβασα έναν άνθρωπο που, όταν γιορτάζαμε την επέτειο του Ολοκαυτώματος, δηλαδή της γενοκτονίας των Εβραίων, να σκέφτηκε «για κάτσε: μήπως δεν είναι τόσο μακριά όλα αυτά; Μήπως η Ευρώπη δείχνει ξανά τον ίδιο κυνισμό, όπως τότε που δημιουργούσε μια

"προσφυγική κρίση" για τους Εβραίους, κλείνοντάς τους τα σύνορα;». Αυτή την αναλογία κάνει ο Γάλλος Μικαέλ Φεσέλ, σε ένα βιβλίο που πρόκειται να βγει μέσα στον Μάρτιο στα ελληνικά. Στο «Υποτροπή. 1938» (εκδ. Πόλις), διαβάζουμε για τον Γερμανό καπετάνιο του πλοίου «Saint Louis», που οδηγεί από το Αμβούργο προς την Κούβα, μερικές εκατοντάδες Εβραίους: τις ίδιες μέρες πηγαίνουν προς τα εκεί δύο ακόμα πλοιάρια, το Flandre και το Orduna. Η Κούβα εκείνης της εποχής, πριν από την επανάσταση και τον Τσε, τους διώχνει. Οι δυτικές δημοκρατίες έχουν βάλει νωρίτερα τελεία στο συνέδριο του Εβιάν, κλείνοντας τα σύνορα στους πρόσφυγες: Θυμάμαι τη σπουδαία Γερμανίδα καπετάνισσα της εποχής μας: την Καρόλα Ρακέτε. Αλληλεγγύη είναι η ζεστασιά των ανθρώπων στην πράξη. Λένε οι μισάνθρωποι στα νησιά, στοχοποιώντας τους εργαζόμενους στις ΜΚΟ, που δουλεύουν για το τίποτα: «Έλληνες δεν υπάρχουν να νοιαστείτε;». Λέμε εμείς: «Αν δεν ζη-

τήσουμε σπίτι, σχολείο και φροντίδα υγείας για όλους, εγγυημένα από το κράτος, δεν θα τα έχουμε ούτε εμείς – ούτε οι πρόσφυγες. Σκεφτείτε: όλος ο κόσμος ανησυχεί (και σωστά!) για τις οικολογικές κρίσεις και την κλιματική αλλαγή. Όταν όμως πλημμυρίζει ένας τόπος, όταν μια περιοχή παύει να είναι βιώσιμη περιβαλλοντικά, αυτό που κινδυνεύει είναι το σπίτι του φτωχού. Αυτή την πραγματικότητα «ξεχνάει» συνήθως μια ελιτίστικη οικολογία, που περιμένει τη σωτηρία του πλανήτη από την προηγμένη τεχνολογία. Είναι η εποχή που όλες οι κρίσεις, πραγματικές και τεχνητές κρίσεις, αρχίζουν και παίρνουν όνομα. Ακόμα και οι καπιταλιστές, στην ετήσια συνάντησή τους στην Ελβετία, καταλαβαίνουν πως το πρόβλημα είναι ο καπιταλισμός. Όντας, όμως, μέρος του προβλήματος, αρκούνται στα ευχολόγια. Οι λύσεις είναι δική μας υπόθεση. Γι’ αυτές τις λύσεις θα είμαστε στη διαδήλωση της Γλασκώβης, μαζί με όσους επιμένουν «να αλλάξουμε το σύστημα, όχι το κλίμα».

Η Φροντίδα παιδιών και η Τοπική Αυτοδιοίκηση | Εύη Πάτκου, εκπαιδευτικός Κανένας δεν μπορεί να αρνηθεί, ότι ο Δήμος αποτελεί τη βαθμίδα διακυβέρνησης που βρίσκεται εγγύτερα στον πολίτη και στην πολίτισσα και ως εκ τούτου αποτελεί το καταλληλότερο δυνατό πεδίο για την υποστήριξή τους στην καθημερινή ζωή, και την προώθηση μίας πραγματικά δημοκρατικής κοινωνίας, χωρίς ανισότητες και διακρίσεις. Αυτό σημαίνει ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση οφείλει να υιοθετεί μέτρα που διευκολύνουν την οικογενειακή και επαγγελματική ζωή, που θα ανακουφίζουν τις οικογένειες φροντίζοντας για την ανάπτυξη βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών σε όλες τις συνοικίες με παιδικούς σταθμούς με σύγχρονες προδιαγραφές, με λειτουργία πρωί και απόγευμα και με προγράμματα δημιουργικής απασχόλησης. Έτσι θα έπρεπε να είναι σε μια κοινωνία που η τοπική αυτοδιοίκηση σέβεται τους πολίτες που μεγαλώνουν παιδιά. Τους αυριανούς δημότες δηλαδή. Η πραγματικότητα όμως είναι αλλιώς. Τι συμβαίνει στο δήμο μας; Στο δήμο Πυλαίας

Χορτιάτη λοιπόν, κλείνουν οι παιδικοί σταθμοί ο ένας μετά τον άλλον. Το Ασβεστοχώρι, η Εξοχή και ο Χορτιάτης δεν έχουν πια, ΚΑΝΕΝΑΝ παιδικό σταθμό! Και ο παιδικός σταθμός του Φιλύρου, απ΄ότι μαθαίνουμε, θα κλείσει τον Ιούνιο. Μόνο η Πυλαία και το Πανόραμα διαθέτουν παιδικό σταθμό , πολύ μακριά για τους συνδημότες μας των άλλων δημοτικών ενοτήτων. Οι γονείς διαμαρτύρονται για υψηλά τροφεία, για λίγες παροχές και ανησυχούν για την ασφάλεια των παιδιών τους εξαιτίας της δραματικής απότομης μείωσης του προσωπικού των παιδικών σταθμών, ενώ η Τοπική Αυτοδιοίκηση θα έπρεπε να φροντίζει τόσο για την σωστή και επαρκή στελέχωση των παιδικών σταθμών όσο και για την μείωση των τροφείων και απαλλαγή για τους γονείς που είναι και οι δύο άνεργοι, για τις μονογονεϊκές οικογένειες , τους μετανάστες και τους πολύτεκνους. Μια Τοπική Αυτοδιοίκηση θα έπρεπε να θέλει τους πολίτες «ενεργούς», να εμπλέκονται στη διαχείριση των προβλημάτων τους, να συμμετέχουν σε ό,τι τους αφορά. Η εμπλοκή

των δημοτών στην διαχείριση των ζητημάτων που τους αφορούν, δεν σταματά σε μια συνάντηση του τύπου «Συζητώ με τον Δήμαρχό μου» μια φορά το χρόνο, όπου όσοι δημότες, αν πάνε, καταθέτουν απλώς το πρόβλημά τους και περιμένουν μετά να λυθεί, «εάν βέβαια το επιτρέπουν οι συνθήκες, οικονομικές κλπ» Στη συγκεκριμένη περίπτωση, με τους παιδικούς σταθμούς θα πρέπει να επιδιώκεται συλλογική διοίκηση με ουσιαστική συμμετοχή των γονέων, για το καλό των παιδιών τους, αλλά και της καλύτερης λειτουργίας τους γενικότερα. Αντί αυτού, οι γονείς διαμαρτύρονται για μια αντιμετώπιση που τους αποθαρρύνει από το να βοηθούν στις δραστηριότητες του παιδικού σταθμού, και στην οικονομική του στήριξη. Αναρρωτιέται κανείς γιατί να συμβαίνουν όλα αυτά. Η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι γίνεται μια προσπάθεια απαξίωσης των δημοτικών παιδικών σταθμών σε όφελος των ιδιωτικών. Σήμερα, που το δημόσιο κοινωνικό κράτος τείνει προς αποδόμηση και παραδίδεται στον ιδιωτικό τομέα, δεν θα μπορούσε να το αποφύγει και η

Στηρίξτε οικονομικά το «Χορτιάτη 570» για να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας

φύλαξη των παιδιών . Αποτελεί λοιπόν καθήκον των αιρετών της ΤΑ, η υπεράσπιση του δημόσιου κοινωνικού κράτους. Αποτελεί καθήκον της Διοίκησης του Δήμου να αποδείξει πως εννοεί την υποστήριξή της στους πολίτες και τις πολίτισσες του Δήμου όταν διεκδικούσε την ψήφο τους. Πώς εννοεί την καλή τοπική διακυβέρνηση; Η φύλαξη των παιδιών είναι δεύτερης προτεραιότητας ανάγκη; Η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρέπει να είναι κοντά σε πολίτες και πολίτισσες που έχουν διάφορες ανάγκες και δεσμεύσεις. Γυναίκες και άνδρες που έχουν ανάγκη από καλές υπηρεσίες υγείας και παιδείας, φροντίζουν παιδιά, ηλικιωμένους, αρρώστους, έχουν οι ίδιοι ανάγκη από φροντίδα. Που χρειάζονται δουλειά. Που μεγαλώνουν παιδιά. Η αυτοδιοίκηση είναι η ζωή μας, η ζωή μας σε σχέση με τις ζωές των άλλων. Δεν μπορεί λοιπόν η Διοίκηση του Δήμου μας, να έχει μια τόσο κυνική στάση απέναντι στους πολίτες : Δύο παιδικοί σταθμοί σε όλο τον Δήμο με ελλειπές προσωπικό και με υψηλά τροφεία.

XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 /

Ανεξάρτητος τοπικός τύπος, Ενημερωτικός ή … τροποποιητικός παράγοντας της κοινής γνώμης; | Ιωάννης Α. Στράτης

ρέπει να παραδεχτούμε πως η επιρροή του έντυπου λόγου στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης έχει ελαχιστοποιηθεί κάτω από την πίεση της «εύπεπτης εικόνας». Είναι γεγονός πως όλο και λιγότεροι ανοίγουν μια εφημερίδα καθημερινά. Για την ενημέρωσή τους καταφεύγουν στον υπολογιστή τους ή την τηλεόρασή τους. Η συλλογή όσο το δυνατόν περισσότερων πληροφοριών έχει θεοποιηθεί και η «συνεχής ενημέρωση» έχει καταντήσει ένα αυτοάνωσο κοινωνικό νόσημα. Ο βομβαρδισμός πληροφοριών με τη μορφή εικόνων και γραφημάτων που μεταβάλλονται και αλλάζουν σε κλάσματα δευτερολέπτου δεν αφήνουν χρονικά περιθώρια για δεύτερη σκέψη και ακόμα χειρότερο δεν δίνουν τον χρόνο για αξιολόγηση των πληροφοριών που φθάνουν στον τελικό αποδέκτη. Ο κόσμος επικεντρώνεται σε πληροφορίες χωρίς καμία ουσιαστική αξία, εκτοπίζοντας τις πληροφορίες που τον αφορούν άμεσα. Αυτός ο βομβαρδισμός ειδήσεων / πληροφοριών τροποποιούν την κοινή γνώμη επάνω σε θέματα που αφορούν σχεδόν όλους μας ή και δεν τα αγγίζουν. Από την άλλη πλευρά, ο τύπος με εθνική εμβέλεια για να επιβιώσει οικονομικά καταφεύγει σε διάφορα τεχνάσματα. Προσφέρει ένα βιβλίο και την εφημερίδα, έναν δίσκο και την εφημερίδα, ένα ελκυστικό έντυπο (π.χ. τουριστικό) και την εφημερίδα. Μια εφημερίδα μόνη της δεν κυκλοφορεί συχνά, φοβάται να ξεμυτήσει μόνη της, το περιβάλλον είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για τις «μοναχικές» εφημερίδες. Παρόλα αυτά, η συμβολή του τύπου υπήρξε μεγάλη στον εκδημοκρατισμό των πολιτευμάτων. Αφού πέρασε η πρώτη ηρωική περίοδος, ο Τύπος διαμορφώνεται πλέον σε έναν πόλο εξουσίας που γρήγορα αναγνωρίζεται από όλους. Γενικότερα, η δύναμη της ενημέρωσης προσελκύει όλες τις δυνάμεις, όλους τους φιλόδοξους πολίτες. Έτσι, επιχειρηματίες προσπαθούν να ελέγξουν κάθε μορφή ενημέρωσης και παράλληλα δημοσιογράφοι καθώς και διάφοροι «αναγνωρίσιμοι» από τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης μετατρέπονται σε … Εθνοπατέρες. Με αυτές τις σκέψεις πριν από δέκα χρόνια έγραψα στην Τοπική εφημερίδα μας, «Χορτιάτης 570». … Επομένως, το όνειρο κάθε ενεργού πολίτη είναι η πρόσβαση στην ορθή πληροφόρηση και αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από έναν ανεξάρτητο τύπο. Η ύπαρξη ανεξάρτητου τοπικού τύπου στην εποχή μας όχι μόνο είναι ανάγκη αλλά κάτι παραπάνω. Αποτελεί πηγή ποιότητας και δικαιοσύνης στη μικροκοινωνία μας. Ανεξάρτητος τύπος! Όνειρο κάθε ελεύθερου ανθρώπου. Ανεξάρτητος τύπος σημαίνει ενημέρωση, σημαίνει ελεύθερη σκέψη, σημαίνει έρευνα και κυνήγι της αλήθειας, σημαίνει συγνώμη όταν κάνει λάθος και άμεση διόρθωση του λάθους

καταχωρημένη στο ίδιο ακριβώς σημείο και με τα ίδια γράμματα, σημαίνει ποιότητα της κοινωνίας. Το ερώτημα είναι πόσο ανεξάρτητος μπορεί να είναι ο τύπος και μάλιστα σε τοπικό επίπεδο; Η ιστορία του τύπου δείχνει ότι ο ανεξάρτητος τύπος δημιουργεί μια υπεύθυνη κοινή γνώμη που μπορεί να κρίνει το σύστημα, να παρεμβαίνει θετικά και τελικά να επιφέρει τη βελτίωσή του. … Ο τοπικός τύπος δεν πρέπει απλώς να είναι ανεξάρτητος. Ο τοπικός τύπος πρέπει να διδάσκει με το ύφος του και με το ήθος του και ταυτόχρονα να εκδίδεται συχνά, π.χ. σε εβδομαδιαία βάση ή έστω μηνιαίως και να αγοράζεται από τους πολίτες. Αν είναι δυνατόν να επιβιώνει από τις συνδρομές των μελών του και μόνον από αυτές. Με τις σημερινές συνθήκες αυτό δυστυχώς είναι αδύνατο. Εξάλλου ποιος έχει το χρόνο να ασχοληθεί με τα κοινά αν δεν του αποφέρουν ένα επιμίσθιο, δεν μας φθάνουν τα προβλήματά μας; Έτσι, το μόνο που μένει στον εκδότη είναι να καταφεύγει στη διαφήμιση (η οποία είναι και μια μορφή πληροφόρησης) και να εκδίδει την εφημερίδα του μηνιαίως με κόπο και αγωνία αν θα τα καταφέρει για μια ακόμη φορά και με μικρότερη πολλές φορές συχνότητα έκδοσης. Δεν μπορεί να θεωρηθεί ανεξάρτητος τύπος καμία μορφή ενημερωτικού φυλλαδίου που τα έξοδά του καλύπτονται άμεσα ή έμμεσα από τους φορολογούμενους (π.χ. διάφορα έντυπα υπουργείων, οργανισμών κλπ.). Ο μόνος δρόμος ενημέρωσης που αφορά στον τόπο μας είναι να ενισχύουμε κάθε μορφή τοπικής εφημερίδας που προσπαθεί να παραμείνει ανεξάρτητη, να έχει ύφος και ήθος και να κινείται πάντοτε μέσα σε ένα πλαίσιο ορθής δημοσιογραφικής πρακτικής. Ο εκδότης μοιάζει με έναν σύγχρονο Δον Κιχώτη και οι γίγαντες στην περίπτωσή του είναι υπαρκτοί και επικίνδυνοι, ιδιαίτερα όταν θίγονται συμφέροντα. Με τα παραπάνω εύχομαι στον «Χορτιάτη 570» να βελτιώνεται αενάως και να ακολουθεί σε κάθε περίπτωση τη ρήση του ΙΜΠΝ ΑΛ ΧΑΪΤΑΜ (Αμφιβολίες σχετικά με τον Πτολεμαίο) «Καθήκον του ανθρώπου όταν μελετά τα γραπτά των σοφών*, αν έχει ως μόνο στόχο το να μάθει την αλήθεια, είναι να γίνει εχθρός όσων διαβάζει και να τα αμφισβητεί από κάθε άποψη. Πρέπει να υποπτεύεται ακόμα και τον ίδιο τον εαυτό του και να τον εξετάζει κριτικά, για να αποφύγει να γίνει θύμα είτε της προκατάληψης είτε της συμβατικότητας. Δηλαδή όταν γράφεται για να μεταφερθεί μια πληροφορία θα πρέπει ο συγγραφέας του να βγάζει τον εαυτό του από τα γραφόμενα του, να τα διαβάζει και αυτός ως τρίτος. * Από το βιβλίο του Τεύκρου Μιχαηλίδη «Σφαιρικά Κάτοπτρα, Επίπεδοι φόνοι, Προεισαγωγική σημείωση.

ΣΕΛΙΔΑ 7

Από την κλιματική κρίση στον ΟΑΣΘ | Νίκος Νικήσιανης

προστά σε μια κρίση τόσο καθολική, τόσο επείγουσα και τόσο καταστροφική όσο η κλιματική κρίση, είναι εύκολο να πεις: «Αυτό τα αλλάζει όλα. Ας τα αφήσουμε λοιπόν όλες τις διαφορές μας στην άκρη κι ας ενωθούμε ως ανθρωπότητα μπροστά στο μεγαλύτερο κίνδυνο που αντιμετωπίσαμε ποτέ». Και πράγματι, κάτι τέτοιο λέει -καλόπιστα- μεγάλο μέρος του οικολογικού κινήματος. Όμως, η ίδια η κλιματική κρίση είναι πρώτα από όλα ένα πεδίο σκληρού ανταγωνισμού. Η ιστορία των διεθνών συνδιασκέψεων, των αντισυνόδων, των προβλέψεων, των συμφωνιών και των κινητοποιήσεων γύρω από την κλιματική αλλαγή τις 3 τελευταίες δεκαετίες, είναι μια ιστορία συγκρούσεων. Συγκρούσεων μεταξύ κρατών, κεφαλαίων, τάξεων, κινημάτων, γύρω από επίδικα όπως: πόσα ακόμα καύσιμα θα εξορυχθούν και θα καούν, ποιος θα έχει το δικαίωμα να τα κάψει, πώς θα μοιραστεί το κόστος από τις ήδη αναπόφευκτες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, ποιος θα πληρώσει το κόστος μετάβασης σε μια παραγωγή χωρίς ορυκτά καύσιμα. Οι αντιθέσεις αυτές διαπλέκονται με όλα τα άλλα πεδία της ταξικής πάλης και του κοινωνικού ανταγωνισμού, καθορίζουν και καθορίζονται από αυτά. Να πάρεις θέση απέναντι στην κλιματική κρίση, σημαίνει λοιπόν να πάρεις θέση μέσα σε αυτές τις συγκρούσεις. Δεν αρκεί να επικαλείσαι τους κινδύνους και να ζητάς απλά από τις κυβερνήσεις «να κάνουν περισσότερα»: το θέμα είναι «τί να κάνουν», όχι το «πόσα να κάνουν». Για παράδειγμα, προφανώς και το πρώτο ζητούμενο είναι η όσο το δυνατό μεγαλύτερη και ταχύτερη μείωση των εκπομπών. Όχι όμως με κάθε κόστος και με κάθε τρόπο, αν αυτό το κόστος είναι να το πληρώσουν οι φτωχοί και αν αυτός ο τρόπος σημαίνει άλλες κοινωνικές ή περιβαλλοντικές καταστροφές, όπως αυτές που προκαλεί πχ η αλόγιστη ανάπτυξη των βιομηχανικών ΑΠΕ. Σε ένα τόσο σύνθετο πεδίο ανταγωνισμού, δεν αρκούν γενικές, αξιακές και ιδεολογικές τοποθε-

τήσεις παντός καιρού: εκείνο που απαιτείται αντίθετα είναι συγκεκριμένες τοποθετήσεις πάνω σε συγκεκριμένες αντιθέσεις. Με μια φράση, δεν μπορείς να είσαι ενάντια στην κλιματική αλλαγή και ταυτόχρονα να είσαι υπέρ των νέων εξορύξεων στο Ιόνιο και την Κρήτη, ή στην εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική, στην οικοδόμηση του Ελληνικού, στην ανάπλαση της ΔΕΘ, στην οικοπεδοποίηση ενός ελεύθερου χώρου, σε κάθε απόπειρα του κεφαλαίου να ιδιοποιηθεί (και να υποβαθμίσει) νέους φυσικούς πόρους, να κάψει περισσότερα καύσιμα, να παράξει περισσότερους ρύπους. Το ίδιο ισχύει και για την αυτοκίνηση. Η κυριαρχία του ΙΧ, την οποία επέβαλλαν εδώ και δεκαετίες τα συμφέροντα της παντοδύναμης αυτοκινητοβιομηχανίας και των εταιριών πετρελαίου, έχει κατακτήσει την πόλη, έχει εξοντώσει τον ελεύθερο και δημόσιο χώρο, έχει πνίξει κάθε εναλλακτική μετακίνησης. Για αυτό και τα μέσα μαζικής μεταφοράς παραμένουν υποανάπτυκτα και αναποτελεσματικά, με χειρότερο παράδειγμα τη Θεσσαλονίκη, την πόλη που ξήλωσε το τραμ, έκανε το μετρό ανέκδοτο και μετέτρεψε τα λεωφορεία σε μηχανές σκανδαλώδους ιδιωτικής κερδοσκοπίας. Κάθε μετακίνηση με λεωφορείο είναι σήμερα μια πληγή στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια όσων αναγκάζονται ή επιλέγουν να μην μετακινούνται με ιδιωτικό όχημα. Απέναντι στην κυριαρχία του ΙΧ, ακολουθούμε το παράδειγμα των «Κίτρινων Γιλέκων»: η λύση δεν είναι οι φόροι στα καύσιμα, τα ακριβά τέλη κυκλοφορίας, ή το ακριβό παρκάρισμα. Είναι ο χωροτακτικός περιορισμός του ΙΧ και η επιστροφή ζωτικού χώρου στους πεζούς και τα εναλλακτικά μέσα, οι πεζοδρομήσεις, οι ασφαλείς ποδηλατοδρόμοι, οι αποκλειστικές λωρίδες για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Η πάλη για μια δημόσια μετακίνηση, αποτελεσματική, ανθρώπινη και προσβάσιμη σε όλους και όλες, θα έπρεπε να είναι σήμερα η αιχμή του δόρατος του αγώνα ενάντια στην κλιματική κρίση.

«... ψυχή ωραίων δράσεων...» | Γιάννα Μανώλα ΧΟΡΤΙΑΤΗΣ!!! Όμορφος τόπος,δεμένος ποικιλόμορφος κόσμος, κόσμος που νοιάζεται για την ιστορία του τόπου του, ιστορία που πόνεσε και πονάει ακομη μετουσιωμένη σε γλυκεια θύμηση του Σεπτέμβρη, θύμηση και ευχή μαζί για καλύτερες μέρες, θύμηση που την πλούτισαν βραδιές ωραίων λέξεων ! Ψυχή όλων αυτών η εφημεριδα! Να τα καταστήσεις ΧΟΡΤΙΑΤΗ 570!

«... Συνεχίστε την δημιουργική και επιτυχημένη πορεία σας..» | Νίκος Γιώτης

λείνοντας φέτος ο «Χορτιάτης 570» έναν τριακονταετή κύκλο δημιουργικής παρέμβασης στην έγκυρη ενημέρωση της περιοχής, κι ενώ διανύουμε μια περίοδο κατά την οποία ο περιφερειακός -και όχι μόνον- Τύπος δοκιμάζεται, η συγκεκριμένη εφημερίδα δείχνει πως ο δρόμος αντιμετώπισης των όποιων προκλήσεων, περνάει μέσα από την αξιοπιστία και την κοινωνική προσφορά. Με την παρουσία της κάλυψε ένα κενό που υπήρχε στην ενημέρωση, όχι μόνον στον Χορτιάτη αλλά και στην ευρύτερη περιοχή. Για τον κύκλο αυτόν που κλείνει φέτος η εφημερίδα, εκφράζω τα θερμά μου συγχαρητήρια σε όλους όσοι συνέβαλαν μέχρι τώρα στην επιτυχή πορεία της και καταθέτω τις θερμότερες ευχές μου για μια εξίσου δημιουργική και επιτυχημένη πορεία στο μέλλον.

Δεύτερη φορά «αριστερά»: Ξεπουλάνε αεροδρόμια, λιμάνια και νερά...

ο Κουτούσης Γ. Ιωάννης

XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 /

ΣΕΛΙΔΑ 8

«Πάρκο Κεραιών»: Πέντε χρόνια το Δασαρχείο … διερευνά! Στο ψήφισμα που εκδόθηκε στις 3 Νοέμβρη με θέμα απαγόρευση του κυνηγιού στα μονοπάτια των Παγοποιών, υπήρχε και αίτημα των πολιτών για άμεση απομάκρυνση ΟΛΩΝ των εγκαταστάσεων των τηλεοπτικών σταθμών με ευθύνη του Δασαρχείου, αφού για πάνω από πέντε (5) χρόνια εκπέμπουν πλέον ψηφιακά μέσω DIGEA από τις εγκαταστάσεις του MEGA. Στην απάντησή του το Δασαρχείο μας πληροφορεί «…..ότι το θέμα αυτό βρίσκεται υπό διερεύνηση από την υπηρεσία μας…..»!!! Αλήθεια, πέντε (5) ολόκληρα χρόνια τι ακριβώς διερευνά το Δασαρχείο Θεσσαλονίκης; Μήπως κάποιος εισαγγελέας θα πρέπει να ….διερευνήσει την όλη υπόθεση; Αφού η δημοτικής μας αρχή περί….. άλλων τιρβάζει. Για την ιστορία να αναφέρουμε, ότι σύμφωνα με το νομικό πλαίσιο, την ευθύνη στο «πάρκο» την έχει το Δασαρχείο Θεσσαλονίκης.

Με ενέργειες του Πολιτιστικού συλλόγου «το Θυμητάρι»……..

«Μουσείο Σανατόριου Ασβεστοχωρίου»

Ντροπή και θλίψη………

Αυτή τη θλιβερή εικόνα παρουσιάζει η πλατεία Ολοκαυτώματος στο Χορτιάτη. Φέρει μάλιστα και το όνομα του τότε προέδρου της κοινότητας Χρήστου Μπαντάτσιου, που μαζί με την οικογένειά του κάηκαν ζωντανοί στο κολαστήριο του «Φούρνου Γκουραμάνη» στις 2.9.1944. Θλιβερή εικόνα, θλιβερές σκέψεις, θλιβεροί άνθρωποι….

…. Στη φαντασία μας! Σε παιδικά πάρκα – στολίδια (και καλώς….) μετατράπηκαν δύο ακόμη παιδικές χαρές στην Πυλαία και στο Πανόραμα ( «πάρκο Ελένης Κουτσιώλη» και «πάρκο Γαλανού»). Σίγουρα όμως … υστερούν σημαντικά σε …. ομορφιά από τις …. εκπληκτικές παιδικές χαρές στο Χορτιάτη. Αφού αυτές …. βρίσκονται μόνο στη φαντασία μας! Δυστυχώς, τα παιδιά του Χορτιάτη αλλά και του Ασβεστοχωρίου και του Φιλύρου είναι παιδιά ενός…. Κατώτερου Θεού…

12, 13 και 14 Ιουνίου… ΕΚΔΡΟΜΗ στη Θεσπρωτία Η «Κίνηση Πολιτών Χορτιάτη» και η εφημερίδα μας, ξεκίνησαν ήδη την προετοιμασία για την ετήσια εκδρομή τους. Φέτος λοιπόν, θα επισκεφτούμε στις 12,13 και 14 Ιουνίου την ευρύτερη περιοχή της Θεσπρωτίας, με βάση – διαμονή την Πρέβεζα. Θα ξεναγηθούμε, πάντα με τοπικούς ειδικευμένους ξεναγούς, την πόλη που ταυτίζουμε με τον σπουδαίο ποιητή Κώστα Καρυωτάκη. Θα ξεναγηθούμε στο μέγιστο σπουδαίο αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Νικόπολης και στο ανάλογο μουσείο. Θα επισκεφτούμε το Νεκρομαντείο του Αχέροντα αλλά και την πόλη της Άρτας και βέβαια το Μαρτυρικό Κομμένο, που έχουμε μια άτυπη αδελφοποίηση τα τελευταία χρόνια. Αυτά και άλλα ωραία λοιπόν θα γνωρίσουμε στην ακριτική Θεσπρωτία. Για κάθε πληροφορία επικοινωνήστε με τον Μπάμπη Νανακούδη (2310.349500) και τον Γιώργο Ρηγόπουλο (6972.213195).

Μετά το ειδικό τέλος και…διόδια; Μετά το ειδικό τέλος, που επέβαλε η Δημοτικής μας αρχή, για την κατασκευή, συντήρηση και βελτίωση του οδικού δικτύου που βρίσκεται εντός της αρμοδιότητας του Δήμου Πυλαίας – Χορτιάτη και το οποίο ανέρχεται περίπου στα 45 ευρώ ανά ηλεκτροδοτούμενο ακίνητο, κάποιες πληροφορίες που δεν μπορέσαμε ακόμη να διασταυρώσουμε, λένε πως ο κ. Καϊτετζίδης σκέφτεται να προχωρήσει και στην επιβολή – κατασκευή διοδίων στις εισόδους της δημοτικής επικράτειάς του!!!! Λαμπρή κα όντως εξόχως πρωτοποριακή ιδέα. Πάσα διάψευση δεκτή…….

Με 103.000 € από τα προγράμματα Lider, μάθαμε ότι θα χρηματοδοτηθεί η δημιουργία του Μουσείου Σανατορίου Ασβεστοχωρίου. Μια εξαιρετικά αξιέπαινη προσπάθεια του Πολιτιστικού Συλλόγου Μνήμης «Το Θυμητάρι», που θα συμβάλλει στη διάσωση του πλούσιου και πολύ σημαντικού αρχειακού και όχι μόνον υλικού, που κινδυνεύει με καταστροφή, με εξαφάνιση. Ένα μουσείο, που θα συμβάλλει βεβαίως και στην ανάδειξη της σημαντικής και σε πολλούς άγνωστης ιστορίας του Σανατορίου φυματικών και της φυματιούπολης, που σήμερα φέρει το όνομα Εξοχή και είναι η έκτη Δημοτική Κοινότητα του Δήμου Πυλαίας – Χορτιάτη. Χαιρόμαστε λοιπόν για τα παραπάνω και γιαιτί από το 1993 με αρθρογραφίες μας και όχι μόνον, κάναμε προσπάθειες μαζί με την καλή μας φίλη Γιάννα Μανώλα, για την ανάδειξη της ιστορίας του Σανατορίου και κυρίως για την ιστορική του Πύλη που ρήμαζε και που με την συνδρομή μας και την καθοριστική βέβαια στάση του τότε διοικητή κ. Σιγάλα κυρήχτηκε και ιστορικό νεώτερο Μνημείο. Και πάλι τα εύσημα στο «Θυμητάρι» για το Μουσείο Μνήμης του Σανατόριου.

Ανύπαρκτη η κομποστοποίηση στο Δήμο Πυλαίας – Χορτιάτη Παρά τα λόγια τα μεγάλα της δημοτικής μας αρχής για το πρόγραμμα κομποστοποίησης, τίποτα απολύτως δεν συμβαίνει δυστυχώς. Σε αντίθεση με τον γειτονικό και πρωτοποριακό σε πολλά ανάλογα προβλήματα, Δήμο Θέρμης, που πρωτοστατεί στο θέμα της κομποστοποίησης.

ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ Η Τράπεζα Αίματος Χορτιάτη, οργανώνει την πρώτη αιμοδοσία για το 2020, την Κυριακή 10 Μαϊου στις 10 το πρωί, όπως πάντα στην αίθουσα «Ι.Μανωλεδάκης». Η δεύτερη αιμοδοσία τούτης της χρονιάς θα γίνει στις 11 Οκτωβρίου. Κάνουμε έκκληση σ’ όλες και σ’ όλους τους Χορτιατινούς – ές, να αφιερώσουν λίγα λεπτά και να προσφέρουν λίγο από το πολυτιμότατο αίμα τους για να σωθούν ζωές. Υπάρχει πολύ μεγάλη έλλειψη……

...Χάλια από την ΕΔΑ ΘΕΣΣ Ενώ η ΕΔΑ ΘΕΣΣ με τον ανάδοχο εργολάβο της, αφήνει στο κακό τους χάλι τους δρόμους στο Χορτιάτη μετά τις επεκτάσεις του δικτύου παροχής αερίου. Και ενώ οι δημότες διαμαρτύρονται για αυτή την απαράδεκτη κατάσταση. Η δημοτική μας αρχή...πέρα βρέχει. Δεν παρεμβαίνει παρά τις εκλύσεις των πολιτών, για να ελέγξει τις κακοτεχνίες και όχι μόνον της ΕΔΑ ΘΕΣΣ. Αςελπίσουμε πως τα γραφόμενα μας θα ενεργοποιήσουν επιτέλους τους “άρχοντες μας όλων των βαθμίδων για να σταματήσει η ασυδοσία της ΕΔΑ ΘΕΣΣ.

Εύλογα ερωτήματα….. Πολλά ερωτήματα δεχόμαστε για το αν υπάρχει αντιπολίτευση στο Δήμο Πυλαίας – Χορτιάτη. Τι απάντηση να δώσουμε; Αφού κι εμείς, χρόνια τώρα, έχουμε την ίδια απορία….

Στηρίξτε οικονομικά το «Χορτιάτη 570» για να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας

XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 /

ΣΕΛΙΔΑ 9

Μετά την εγκληματική απόφαση του Δασαρχείου Θεσσαλονίκης…

Το κυνήγι θέτει σε ακραίο κίνδυνο την ασφάλεια των πεζοπόρων στο δάσος του Χορτιάτη Να απαγορευτεί ΤΩΡΑ στα μονοπάτια των Παγοποιών, προτού θρηνήσουμε ανθρώπινες ζωές… Για χρόνια απαιτούσαμε από το Δασαρχείο Θεσσαλονίκης, να απαγορευτεί το κυνήγι στα κεντρικά δασικά μονοπάτια και ιδιαίτερα στο πολυσύχναστο ιστορικό μονοπάτι των Παγοποιών. Ο λόγος προφανής: Να αποτραπεί ο κίνδυνος ατυχήματος, αφού κάθε χρόνο τα ατυχήματα ανάμεσα σε κυνηγούς – κυρίως αγριογούρουνων – είναι πολύ συχνά: Ένας θάνατος και ένας σοβαρός τραυματισμός καταγράφηκαν μόνον τελευταία. Σ’ αυτήν την προσπάθεια πρωτοστατούσαν η «Κίνηση Πολιτών Χορτιάτη», οι Πρόσκοποι, οι Ορειβατικοί Σύλλογοι, ο Σύλλογος «Ελληνικά Μονοπάτια» και βέβαια η εφημερίδα μας. Ενώ η Δημοτική μας αρχή σφύριζε ……κλέφτικα και έκλεινε με νόημα το μάτι, με την «βοήθεια» του κ.Μπαμπαράτσα, στους κυνηγούς. Η προσπάθεια των παραπάνω φορέων είχε ως αποτέλεσμα, το Δασαρχείο Θεσσαλονίκης να αποφασίσει το 2014 (αριθ. πρωτ.43151/07-07-2014) την απαγόρευση στο κυνήγι όλων των θηραμάτων για πέντε (5) χρόνια, σε έκταση 1.800 στρεμμάτων περίπου, που περιλάμβανε τα κεντρικά μονοπάτια, όπου εκατοντάδες πεζοπόροι τα κατακλύζουν κυρίως τα Σαββατοκύριακα και όχι μόνον, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Και ενώ το Δασαρχείο Θεσσαλονίκης με έγγραφό του τον περασμένο Μάρτη (αριθ.πρωτ.15548/14-03-2019) μας πληροφορούσε ότι «η απαγόρευση θα συνεχισθεί και για τα επόμενα πέντε (5) χρόνια» και μάλιστα θα γινόταν και μικρή επέκταση της απαγόρευσης, με το αιτιολογικό πως έτσι «… θα εξασφαλίζει ασφαλέστερο περιβάλλον για την εξυπηρέτηση των δραστηριοτήτων όλων των κοινωνικών ομάδων, αφού θα αποκοπεί

και στη συνέχεια εκατοντάδες πολίτες από το Χορτιάτη και τη Θεσσαλονίκη πεζοπόρησαν στο ιστορικό μονοπάτι των παγοποιών, καταγγέλοντας στην πράξη την εγκληματική στάση του Δασαρχείου Θεσσαλονίκης. Στο τέλος της πεζοπορίας ενέκριναν ομόφωνα και ανάλογο ψήφισμα που υπέγρα-

εντελώς το σημείο επαφής των ορειβατών και περιπατητών με τους κυνηγούς….». Και ενώ δεν υπήρξε νέο έγγραφο του Δασαρχείου που να αναιρεί την παραπάνω απόφαση, από τον περασμένο Σεπτέμβρη, έναρξη της νέας κυνηγετικής περιόδου, το Δασαρχείο εν κρυπτώ πήρε πίσω την απαγόρευση και οι κυνηγοί – κυρίως αγριογούρουνων – μπήκαν και πάλι στα κεντρικά πολυσύχναστα μονοπάτια, θέτοντας έτσι σε άμεσο κίνδυνο την ασφάλεια των ορειβατών και εν γένει των πεζοπόρων. Υπήρξε άμεση αντίδραση της «Κίνησης Πολιτών Χορτιάτη», των Ορειβατικών Συλλόγων και των Προσκόπων που απαίτησαν τα αυτονόητα. Να εφαρμόσει το Δασαρχείο την απόφαση του περασμένου Μάρτη, το καθιστούσαν μάλιστα υπεύθυνο για πιθανό ατύχημα. Ακόμη, η «Κίνηση Πολιτών», ο «Αθλητικός Σύλλογος Χορτιάτη» και η εφημερίδα μας, διοργάνωσαν μια μεγάλη συγκέντρωση – διαμαρτυρία στις 3 Νοέμβρη στην κεντρική πλατεία του Χορτιάτη

ψαν μάλιστα και 300 πολίτες. Το ψήφισμα επιδόθηκε σ’ όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, στις εισαγγελικές αρχές, σε βουλευτές κ.α. και με πολύ θετική ανταπόκριση από Μ.Μ.Ε. της Θεσσαλονίκης ( ραδιόφωνα, εφημερίδες, ιστοσελίδες κλπ). Δημιουργήθηκε μάλιστα και ένα εξαιρετικό βίντεο με την κινητοποίηση –διαμαρτυρία του Νοέμβρη, που «ανέβηκε» στο διαδίκτυο και είχε μεγάλη επισκεψιμότητα. «Δράστης» του βίντεο, ο νέο-χορτιατινός Πάνος Σγουρομάλλης που τον ευχαριστούμε για την πολύτιμη προσφορά του. Σε όλα τα παραπάνω η παρουσία της δη-

μοτικής μας αρχής και του λαλίστατου σε άλλα θέματα κ. Καϊτετζίδη, ήτανε μηδενική. Σε αντίθεση με το τοπικό συμβούλιο της Δημοτικής Κοινότητας Χορτιάτη, που και το ψήφισμα υποστήριξε και δηλώσεις ανάλογες του προέδρου κ .Γιαννούδη είχαμε στα Μ.Μ.Ε. Από την πλευρά του το Δασαρχείο με έγγραφό του (αριθ.πρωτ.64022/26-11-2019) προσπάθησε να απαντήσει στο ψήφισμα και να δικαιολογήσει την ανατροπή της απόφασής του τον περασμένο Μάρτη. Στην 4σέλιδη απάντησή του, βασικό σημείο αναφοράς είναι «η αύξηση του πληθυσμού των αγριογούρουνων και ημίαιμων χοίρων αλλά και ο κίνδυνος εξάπλωσης της αφρικανικής πανώλης (!) των χοίρων», λες και η αναπαραγωγή των χοίρων γίνεται αποκλειστικά στα μονοπάτια των παγοποιών. Φτηνή δικαιολογία που δεν έχει καμία βάση. Αυτό όμως που κρατάμε από την απάντηση του Δασαρχείου, είναι το σημείο όπου αναφέρει, ότι η μη ανανέωση της απαγόρευσης αφορά «..το τρέχον κυνηγετικό έτος 2019-2020….». Δηλαδή μας λέει έμμεσα πλην σαφώς, ότι στη νέα κυνηγετική περίοδο θα υπάρξει νέα απόφαση. Ελπίζουμε πως θα είναι η απαγόρευση. Μια απαγόρευση που είναι απόλυτα αναγκαία για να μη θρηνήσουμε ανθρώπινες ζωές. Για να κάνουμε απόλυτα ασφαλή την πεζοπορία στο υπέροχο δάσος του Χορτιάτη. Για να χαρούμε τις μοναδικές ομορφιές του, που απέχουν μόνον 20 περίπου χιλιόμετρα από τον Λευκό Πύργο…. Τέλος, σε διπλανή στήλη δημοσιεύουμε και την επίκαιρη ερώτηση που κατέθεσε στη βουλή, η Χορτιατινή βουλεύτρια του ΜέΡΑ 25, Κωνσταντίνα Αδάμου, που την ευχαριστούμε βεβαίως.

«…Πάντα ο κόσμος έτσι προχωρεί..» Όταν στην εποχή μας η ιδιώτευση – δυστυχώς – είναι η κυρίαρχη τάση στην κοινωνία, και στην τοπική αλλά και στην ευρύτερη. Όταν ψάχνεις με το «κερί» να δεις νέους και νέες να εμπλέκονται, χωρίς ιδιοτέλεια, σ’ αυτό που αποκαλούμε κοινά. Ε, το να βλέπουμε τελευταία να «σκάει» μύτη μια ομάδα νέων ανθρώπων, που μαζί με τα μικρά παιδιά τους να βγαίνουν στους δρόμους του Χορτιάτη – χωρίς «καπέλα» μάλιστα – και να διεκδικούν με εφάνταστους μάλιστα τρόπους τα αυτονόητα στον τόπο που έτυχε ή επέλεξαν να ζήσουν. Να διεκδικούν δηλαδή καλύτερα σχολεία, πεζοδρόμια, χώρους πολιτισμού – αθλητισμού, σεβασμό στα μνημεία και στην ιστορική μνήμη, ασφαλείς δρόμους ε, τότε λες πως υπάρχει ελπίδα…… Αργά, αργά, βασανιστικά πολλές φορές, έχοντας μάλιστα και κάποιους …..αυλοκόλακες ( για να μην πούμε κρετίνους…..) απέναντί σας, (ξέρουμε τι λέμε……..) συνεχίστε φίλες και φίλοι τον ωραίο και ανιδιοτελή αγώνα σας. Τίποτα δεν πάει χαμένο, «πάντα ο κόσμος έτσι προχωρεί…..». Δίνουμε στη συνέχεια τον γραπτό λόγο στους φίλους και στις φίλες, με την υπόσχεση να είμαστε δίπλα τους σε ότι μας ζητηθεί, κάτι που πρέπει να κάνει και η τοπική κοινωνία του Χορτιάτη. Μια παρέα Χορτιατινών, φιλοχορτιατινών & Χορτιατινών που ζουν στο εξωτερικό, μέσα από τις ατελείωτες συζητήσεις του σαλονιού αποφασίσαμε να βγάλουμε τις απόψεις μας, τις απόψεις σου & τις ιδέες όλων αυτών που τόσα χρόνια διστάζουν να εκφράσουν σε μία δημόσια σελίδα όπου στόχος της θα είναι η ελεύθερη έκφραση ιδεών, προτάσεων & απόψεων χωρίς καμία κομματική κατεύθυνση. Γιατί “Je suis Chortiatinos”? και όχι “Είμαι Χορτιατινός”? Εμπνευσμένοι από την κίνηση συμπαράστασης ως προς την σατιρική εφημερίδα «Charlie Hebdo» όπου στις 7 Ιανουαρίου 2015 έπεσαν θύματα της τρομοκρατικής επίθεσης, το σύνθημα «Je suis Charlie» υποδήλωνε τη συμπαράσταση στα θύματα αλλά υποστήριζε την ελευθερία της έκφρασης & είχε βγάλει στους δρόμους του Παρισιού 4 εκατομμύρια ανθρώπους. Έτσι και εμείς νιώσαμε πως μέσα από τον πόνο και τις στάχτες που βίωσε ο δικό μας τόπος από την τρομοκρατία της εποχής, ο Χορτιάτης μπορεί να αναγεννηθεί και να γίνει ένα μικρό Παρίσι. Έτσι λοιπόν όλοι, οι καλλιτέχνες και όλοι αυτοί που αγαπούν τις ΚΑΛΕΣ ΤΕΧΝΕΣ, μαζευτήκαμε και έχουμε σκοπό να ταράξουμε την βουβή αυτή ανησυχία, των κατοίκων του Χορτιάτη. Σκοπός μας είναι να αναδείξουμε την πολιτιστική πλευρά του τόπου μας και να προωθήσουμε

με τις γνώσεις μας κάθε ενδιαφέρον σκέψη στο ευρύτερο κοινό. Διεκδικούμε τραγουδώντας & δημιουργώντας. Χρησιμοποιούμε ως εργαλείο μας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης & μαζικής ενημέρωσης για να καταφέρουμε να συγκινήσουμε, σύγχρονα, τον κόσμο εντός και εκτός Ελλάδας. Στόχος μας σαν ομάδα είναι να μην αφήσουμε να πέσει στο πηγάδι καμία "κρυφή" απόφαση που αφορά τον τόπο μας. Με ειλικρίνεια και θετική πάντα πρόθεση θέλουμε να ενημερώνουμε τον κόσμο για τα νέα δρόμενα του Χορτιάτη και όχι μόνο. Διεκδικούμε τα αυτονόητα, αυτά που το μάτι συνήθισε να βλέπει άσχημα & πλέον δεν τα αναγνωρίζει. Στηρίζουμε αυτά που τόσα χρόνια οι κάτοικοι του Χορτιάτη φωνάζουν και πλέον δεν έμεινε φωνή. Ζητούμε όχι με τον τρόπο τους, αλλά με τον δικό μας & σύντομα θα τον καταλάβουν γιατί η δύναμη της δικτύωσης είναι απεριόριστη! Ξεκινώντας με μια βαθιά συγνώμη ως προς τα παιδιά μας, γιατί είμαστε και εμείς συνυπεύθυνοι σε αυτή την τοπική τραγωδία και αδιαφο-

ρία, αρχίζουμε ένα ταξίδι που δεν περιμένουμε να έχουμε πολλούς αλλά ξέρουμε καλά πως εκφράζουμε την σκέψη των περισσοτέρων. Ο Χορτιάτης δικαιούται και απαιτεί: - Διαβάσεις έξω από κάθε σχολείο, ένα αξιόλογο πολιτιστικό κέντρο που θα απασχολεί κάθε νέο της περιοχής, πάρκα και πλατείες! - Θέλουμε δρόμους χωρίς λακκούβες και μπαλώματα, ασφαλή πεζοδρόμια σε κάθε δρόμο κυρίως δίπλα στα σχολεία, χαρακτηρισμένα μονοπάτια και σήμανση αυτών στην ιστορική ορεινή διαδρομή του βουνού μας! - Ιατρική περίθαλψη και απομάκρυνση των αδέσποτων ζώων από τους δρόμους και τα στενά μας για την ασφάλεια όλων μας! Ο Χορτιατινός έχει να δείξει πολλά και

οφείλει να τα αναδείξει σωστά ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! Εσύ τι θα πρότεινες? Όλοι νιώθουμε πως οι ρίζες μας δημιουργούνται εκεί που η καρδιά μας νιώθει ευτυχισμένη! Μπορεί να γεννήθηκα στο Χορτιάτη, μπορεί και όχι. Ένα είναι σίγουρο πως ζω και τρέφομαι από αυτό τον τόπο, εγώ και τα παιδιά μου. Κουράστηκα όμως να φωνάζω και να γκρινιάζω για το τι κάνουν και τι δεν κάνουν οι τοπικοί μας άρχοντες ή το κράτος. Αγαπώ την γειτονιά μου, αγαπώ την γειτονιά σου, αγαπώ τον Χορτιάτη. Δεν διεκδικώ (μόνο) αλλά δημιουργώ, δεν γκρινιάζω - ΧΤΙΖΩ! Ακολούθησε μας έρχονται πολλά & όμορφα» @Je suis Chortiatinos

Στηρίξτε οικονομικά το «Χορτιάτη 570» για να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας

XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 /

ΣΕΛΙΔΑ 10

Η Ομάδα XProgTeam ταξίδεψε στην πόλη του Ντίσελντορφ Την 1η μέρα της νέας εμπειρίας όλοι ήμασταν με ένα γεμάτο χαμόγελο και αφάνταστη αγωνιά για την έναρξη της πτήσης. Aφού φτάσαμε στην περίφημη πόλη του Ντίσελντορφ όλοι μαζί με την βοήθεια της κυρίας Έλενας φτάσαμε στο ξενοδοχείο όπου και σημαζευτήκαμε έπειτα φύγαμε από το ξενοδοχείο συναντήσαμε την ομάδα από το Ντίσελντορφ. Μετά από μια μικρή βόλτα επανένωσης με την άλλη ομάδα κατευθυνθήκαμε στην οδό Konigsallee όπου μας πήρανε μια συνέντευξη από τον ραδιοφωνικό σταθμό Cosmo Radio. Μετά τη βόλτα μας επισκεφτήκαμε τον χώρο Μνήμης και Εγρήγορσης, ένας χώρος αφιερωμένος στους νέους ανθρώπους κατά τη διάρκεια της ναζιστικής δικτατορίας του Χίτλερ, εκεί ενημερωθήκαμε για την τελείως διαφορετική ζωή τον ατόμων στην ηλικία μας κατά τη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου στην πόλη του Ντίσελντορφ. Μετά από αυτή την απόλυτα διαφορετική εμπειρία περπατήσαμε στους μαγευτικούς πεζόδρομους της πόλης με προορισμό το Bowlling World Dusseldorf. Εκεί παίξαμε πολλά παιχνίδια με την ομάδα από την Γερμανία περνώντας μια αξέχαστη βραδιά. Τελειώνοντας το Bowlling ανεβήκαμε στον πάνω όροφο όπου βρισκόταν μία ταβέρνα όπου και καθίσαμε να φάμε σνίτσελ με πατάτες. Περάσαμε αρκετή ώρα μιλώντας με την ενιαία ομάδα. Μόλις τελειώσαμε χρησιμοποιήσαμε το τραμ ως μεταφορικό μέσο για τον γυρισμό στο ξενοδοχείο το οποίο θα μέναμε. Η δεύτερη ημέρα μας στο Ντίσελντορφ αποδείχτηκε πολύ όμορφη αλλά και κουραστική. Η μέρα μας ξεκίνησε με την υποδοχή μας από τον δήμαρχο ιδιαίτερα φιλέλληνα Κ. Geisel, ο οποίος ευδιάθετος και φιλικός μας καλωσόρισε στην πόλη τους, στην επίσημη αίθουσα του δημαρχείου. Η αίθουσα ήταν στο-

λισμένη με μεγαλοπρεπείς ιστορικές σκηνές και το άγαλμα του πρίγκιπα της πόλης. Έπειτα ξεναγηθήκαμε στους χώρους του κτιρίου και είδαμε πορτρέτα και πολύτιμα κειμήλια του κάστρου που φανέρωναν τον πλούτο και την ιστορία της πόλης. Στην συνέχεια επισκεφτήκαμε το Ελληνογερμανικό γυμνάσιο, Leibniz Gymnasium Düsseldorf .To οργανωμένο σύστημα εκμάθησης, γνώσεων και αξιών αποτελεί πρότυπο σχολείου από τους μαθητές αλλά και από τους καθηγητές. Το εφαρμοσμένο κλίμα, η φιλική διάθεση εν ώρα μαθήματος και οι συζητήσεις συνεχίζονται ακόμη και στην τραπεζαρία του σχολείου. Έπειτα μας υποδέχτηκε το ελληνικό προξενείο της πόλης, όπου η υπεύθυνη μας επισήμανε τον στόχο, την λειτουργία και την χρησιμότητα ενός προξενείου μέσω παραδειγμάτων και αναλύσεων. Όταν φύγαμε από το προξενείο μαζί με τα παιδιά της άλλης ομάδας κάναμε μία περιήγηση στην πόλη.

Μετά από κάποιες ώρες ξεκούρασης βρεθήκαμε με τα παιδιά σε έναν χώρο για να γιορτάσουμε το Halloween. Όλα τα παιδιά ήταν μασκαρεμένα και οι άνθρωποι στους δρόμους είχαν χαρούμενη και γιορταστική διάθεση. Αφού φύγαμε κάναμε μία ακόμη βόλτα στην πόλη και καταλήξαμε σε ένα μαγαζί για φαγητό. Εκεί τελείωσε η βραδιά μας και η δεύτερη ημέρα μας στο Ντίσελντορφ. Η Τρίτη μέρα στην Γερμανία πέρασε πολύ ωραία! Κάναμε διάφορες δραστηριότητες οι οποίες μας διασκέδασαν και μας ψυχαγώγησαν. Αρχικά, το πρωί τα παιδιά από την Γερμανία μας επισκέφτηκαν στο ξενοδοχείο όπου συνεχίσαμε και ολοκληρώσαμε το Project μας, δηλαδή ένα επιτραπέζιο παιχνίδι. Έπειτα, ετοιμαστήκαμε, πήγαμε στον σιδηροδρομικό σταθμό του Ντίσελντορφ και επιβιβαστήκαμε στο τρένο. Ακολουθήσαμε μια μονόωρη διαδρομή ως την Κολωνία όπου περάσαμε την υπόλοιπη μέρα. Εκεί, παρότι ο καιρός

δεν ήταν ευνοϊκός, περπατήσαμε στην παλιά πόλη, όπου είδαμε πολλά κτίρια και αξιοθέατα. Στη συνέχεια, επισκεφτήκαμε την μεγάλη εκκλησία της Κολωνίας. Η ξενάγηση εκεί ήταν πολύ ενδιαφέρουσα, αφού μάθαμε πολλά πράγματα για την κατασκευή, την ιστορία και την σημαντικότητα του ναού αυτού. Αφού τελείωσε η ξενάγηση στην εκκλησία, πήγαμε για φαγητό σε ένα πολύ αξιόλογο τοπικό εστιατόριο. Μας πρόσφεραν ποικιλία κρεατικών και άλλων παραδοσιακών φαγητών. Όταν όλοι είχαμε πλέον χορτάσει, φύγαμε και πήγαμε να αγοράσουμε διάφορα σουβενίρ από την Κολωνία. Τέλος, πήγαμε πάλι στον σιδηροδρομικό σταθμό και γυρίσαμε πίσω στο ξενοδοχείο. Η μέρα μας λοιπόν στην Κολωνία πέρασε πολύ ευχάριστα για όλους μας. Όλοι απολαύσαμε την επίσκεψη και θα θέλαμε σίγουρα να ξαναεπισκευτούμε το μέρος αυτό. Όμορφα γλυκά και μελωδικά έκλεισε η επίσκεψή μας στην φιλόξενη και με πολλούς έλληνες μετανάστες πόλη του Ντίσελντορφ. Παραβρεθήκαμε σε συναυλία του γερμανού τραγουδοποιού και ερωτικού μετανάστη στην Ελλάδα Felix Leopold. Ακούσαμε και σιγοτραγουδήσαμε γνωστά σε εμάς τραγούδια που με πολύ πάθος ερμήνευσε ο τραγουδοποιός αυτός. Ευχαριστούμε πολύ για την εγκάρδια φιλοξενία την Ελληνο- Γερμανική Οργάνωση του Ντίσελντορφ και βέβαια τις κυρίες Έλενα Βεργή και Έφη Μπικάκη που οργάνωσαν το πρόγραμμα και ήταν μαζί μας όλες αυτές τις μέρες. Ομάδα Προγραμματισμού και Ρομποτικής Μαθητών του Χορτιάτη http://xprogteam.blogspot.gr/

Φιλοξενία και προετοιμασία για νέα συνεργασία Η XProgTeam οργάνωσε και υλοποίησε με μεγάλη επιτυχία το πρώτο στάδιο της συνεργασίας με ομάδα μαθητών από τη Γερμανία. Από τις 6 Οκτωβρίου μέχρι και 10 Οκτωβρίου είχαμε την χαρά και τιμή να φιλοξενήσουμε δύο εξαιρετικούς και φιλέλληνες συναδέλφους. Ο κ. Horst Pfadenhauer διευθυντής και ο κ. Wolfgang Lormes υπεύθυνος για τις νέες τεχνολογίες και του τομέα STEM του Γυμνασίου MFG Kulmbach θέλησαν να γνωρίσουν την ομάδα μας, να μιλήσουν με τα παιδιά και να προετοιμάσουν μαζί μας την ανταλλαγή μαθητών. Επισκεφτήκαμε το Γυμνάσιο και Λύκειο του Χορτιάτη, μιας και ένας μεγάλος αριθμός μελών της ομάδας XProgTeam προέρχεται από τα σχολεία αυτά. Μιλήσαμε με τους διευθυντές των παραπάνω σχολείων για την όσο το δυνατόν καλύτερη οργάνωση των αμοιβαίων μετακινήσεων των μαθητών. Υπήρξαν πολλές δημιουργικές ιδέες από όλες τις πλευρές και ολοκληρώθηκαν οι συναντήσεις με αναμνηστικές φωτογραφίες. Θετικά ανταποκρίθηκε και ο τομέας Ρομποτικήςτου Πανεπιστήμιου Μακεδονία υπό τον κ. Νικόλαο Φαχαντίδη στην επιθυμία μας για συνάντηση και συνεργασία. Μάλιστα, συμφωνήσαμε σε επίσκεψη την περίοδο της ανταλλαγής και συμμετοχή σε ένα εργαστήριο υπό της οδηγίες της

ομάδας του Πανεπιστημίου. Προσπαθώντας να εντοπίσουμε μέρη που θα προκαλέσουν ενδιαφέρον στους μαθητές επισκεφτήκαμε μουσεία και άλλα αξιοθέατα της περιοχής. Σίγουρα, η επίσκεψη στέφθηκε με μεγάλη επιτυχία και ανυπομονούμε να φιλοξενήσουμε την ομάδα μαθητών από το όμορφο Kulmbach τον Φεβρουάριο του 2020 και να τους επισκεφτούμε τον Ιούλιο του 2020. Με εκτίμηση, για την Ομάδα Προγραμματισμού και Ρομποτικής Μαθητών του Χορτιάτη http://xprogteam.blogspot.gr Σωτήρης Τοκαλατσίδης, Συντονιστής Ομάδας

Σοφία Π. Ιγνατιάδου

Χειρουργοσ Οδοντιατροσ Μεταμορφώσεως 1, τ.κ.57 010 (τέρμα λεοφωρείων ΟΑΣΘ) ΧΟΡΤΙΑΤΗΣ Τηλ.: 2310 267.366 Οικίας: 2311 222.729 e-mail: ignatiadousofia@gmail.com

XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 /

Ασκώντας κοινοβουλευτικό έλεγχο, έχω αποστείλει ερώτηση προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με την οποία του γνωστοποιώ το μέγιστο κίνδυνο που ενυπάρχει στο βουνό του Χορτιάτη μας και συγκεκριμένα στις πεζοπορικές διαδρομές του δάσους μας, καθώς δεν ανανεώθηκε η 5ετής απαγόρευση η οποία ίσχυε μέχρι και πριν την έναρξη της κυνηγητικής περιόδου 2019-2020. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να βάλλεται η σωματική ακεραιότητα και η ασφάλεια των περιπατητών της περιοχής, οι οποίοι αυξάνονται ιδιαίτερα τα σαββατοκύριακα. Η συνύπαρξη τους με τους κυνηγούς αγριογούρουνων καθίσταται ιδιαίτερα

επικίνδυνη, ειδικά αν αναλογιστούμε τον αριθμό ανθρώπων που σκοτώνονται κάθε χρόνο κατά λάθος από τους κυνηγούς. Αναμένω με αγωνία την απάντηση του Υπουργού για το θέμα, ευελπιστώντας πρωτίστως να απαντήσει και δευτερευόντως να λάβει τη σωστή για την ασφάλεια των πολιτών απόφαση.

ΣΕΛΙΔΑ 11

Κυριακή 8 Μαρτίου ο 10ος Επετειακός Αγώνας

Χορτιάτης Trail Run Ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα

Υ.Γ. Ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος σας, παραμένω στη διάθεση σας για να διορθώνουμε τυχόντα λάθη και παραλείψεις. Κωνσταντίνα Αδάμου Βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΑΔΑΜΟΥ Βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης – ΜέΡΑ 25 ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΑΔΑΜΟΥ Βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης – ΜέΡΑ 25 Αρ.πρωτ. ερωτ. ΘεσσαλονίκηΑρ.πρωτ. 02.02.2020 ερωτ. Θεσσαλονίκη 02.02.2020 ΕΡΩΤΗΣΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Κ. Χατζηδάκη. Προς της : Υπουργό Περιβάλλοντος Ενέργειας χρόνου κ. Κ. Χατζηδάκη. Θέμα : Περί απαγόρευσης θήρας και ορισμένου στην Δ.Κ. Χορτιάτη του Δήμου Πυλαίας-Χορτιάτη Θέμα : Περί της απαγόρευσης θήρας ορισμένου χρόνου στην Δ.Κ. Χορτιάτη του Δήμου Πυλαίας-Χορτιάτη ……………………………..……………………………………………… ……………………………..……………………………………………… Προς

Αξιότιμε κ. Υπουργέ, Αξιότιμε κ. Υπουργέ, Η σημασία του Χορτιάτη, ως ο πλέον πρόσφορος, μεταξύ των σημασία ως ο πλέον πρόσφορος, μεταξύ των γειτνιαζόντων Η στην πόλη του της Χορτιάτη, Θεσσαλονίκης, πεζοπορικός προορισμός, της Θεσσαλονίκης, πεζοπορικός προορισμός, είναι τόσογειτνιαζόντων εδραιωμένη στην όσο πόλη και αδιαμφησβήτητη, τόσο για τον ντόπιο όσο και αδιαμφησβήτητη, τόσοτουριστών για τον ντόπιο πληθυσμό είναι όσο τόσο και εδραιωμένη για τα συνεχώς αυξανόμενα κύματα – πληθυσμό όσο και για συνεχώς αυξανόμενα κύματα τουριστών εσωτερικών και εξωτερικών – ταταοποία υποδέχεται σε καθημερινή βάση. – εσωτερικών και εξωτερικών – τα οποία υποδέχεται σε καθημερινή βάση. Ως εκ τούτου, τα θέματα ασφαλείας που τίθενται εξ’ ορισμού σε εκ τούτου, τα θέματα ασφαλείας τίθενται ορισμού φυσικούς Ως χώρους αναψυχής έχουν γίνει μεπου τον καιρόεξ’ ακόμα πιοσε φυσικούς χώρους αναψυχής έχουν γίνει με τον καιρό ακόμα πιο επιτακτικά. επιτακτικά. Στις 7 Ιουλίου του 2014, με τη σχετική απόφαση υπ’ αριθμόν 43151 Στις 7 Ιουλίου του 2014, με(Φ.Ε.Κ. τη σχετική απόφασηΒ’/29-07-2014), υπ’ αριθμόν 43151 (43151/07-07-2014) του Γ.Γ.Α.Δ.Μ. 2051/τ. (43151/07-07-2014) του των Γ.Γ.Α.Δ.Μ. (Φ.Ε.Κ. 2051/τ. Β’/29-07-2014), απαγορεύτηκε το κυνήγι όλων θηραμάτων, για 5 χρόνια (δηλαδή κυνήγι όλωνπεριόδου των θηραμάτων, για 5 χρόνια (δηλαδή μέχρι την απαγορεύτηκε έναρξη της το κυνηγετικής 2019-2020), σε έκταση μέχρι την στρεμμάτων έναρξη της κυνηγετικής περιόδου 2019-2020), σε έκταση εμβαδού 1.718,903 που βρίσκεται στην περιοχή της Δ.Κ. εμβαδού 1.718,903 στρεμμάτων που βρίσκεται στην περιοχή της Δ.Κ. Χορτιάτη, Δ.Ε. Χορτιάτη του δήμου Πυλαίας – Χορτιάτη, Π.Ε. Χορτιάτη, Δ.Ε. Χορτιάτη του δήμου Πυλαίας – Χορτιάτη, Π.Ε. Θεσσαλονίκης. Θεσσαλονίκης.

Με την από 14-03-2019 σχετική απόφαση, η αρμόδια δημόσια 1 υπηρεσία δεσμεύτηκε να προβεί στην ανανέωση της προαναφερθείσας 1 απόφασης πριν την έναρξη της τρεχούσης κυνηγετικής περιόδου και για τα επόμενα 5 έτη, ενώ ταυτόχρονα «εξετάζει το ενδεχόμενο επέκτασης της ως άνω απαγόρευσης, για λόγους προστασίας, επειδή προέκυψαν διάφορα λειτουργικά θέματα κατά την διάρκεια των 5 ετών που υφίσταται η απαγόρευση ορισμένου χρόνου, σε δύο τμήματα, τα οποία αποτυπώνονται στο απόσπασμα χάρτη από την εφαρμογή της Google Earth, σε έκταση που εκτιμώμενη περί τα 400 στρέμματα». Για λόγους που δεν έχουν μέχρι σήμερα διευκρινιστεί επισήμως, η ανανέωση αυτή δεν έγινε ποτέ, με αποτέλεσμα σήμερα να έχει πρακτικά αρθεί η προηγούμενη απαγόρευση και να πραγματοποιείται και πάλι το κυνήγι θηραμάτων, με ότι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια των επισκεπτών αλλά και του ντόπιου πληθυσμού που καθημερινά πεζοπορεί/δραστηριοποιείται μέσα στα όρια της υπό συζήτηση περιοχής. Η αυξανόμενη ανησυχία για την επικινδυνότητα της περιοχής λόγω της δραστηριότητας των κυνηγών, έχει ήδη προκαλέσει σημαντικές αντιδράσεις και κινητοποιήσεις πολιτών, αλλά και φορέων της αυτοδιοίκησης, όπως το τοπικό συμβούλιο Χορτιάτη, το οποίο πρόσφατα εξέδωσε ψήφισμα κατά της άρσης απαγόρευσης του κυνηγιού. Η αρμόδια υπηρεσία του Δήμου Πυλαίας-Χορτιάτη έθεσε ακόμη μία φορά το ερώτημα στο Δασαρχείο Θεσσαλονίκης, χωρίς όμως να λάβει κάποια απάντηση μέχρι τώρα. Λόγω της αδράνειας των αρμόδιων φορέων για την επιβολή της εν λόγω απαγόρευσης, κινήσεις όπως το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων Θεσσαλονίκης, το οποίο δραστηριοποιείται τακτικά στην περιοχή και στελεχώνεται κυρίως από παιδιά και εφήβους, έχουν ήδη ξεκινήσει να λαμβάνουν αυτοβούλως τα απαραίτητα μέτρα αυτοπροστασίας, για την αποφυγή πρόκλησης σοβαρού ατυχήματος από τη δράση των κυνηγών. Δεδομένου ότι: 1. Η προηγούμενη ισχύουσα απαγόρευση περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, το ‘μονοπάτι των παγοποιών’, μια ιδιαίτερα δημοφιλής διαδρομή η οποία χρησιμοποιείται όλο το χρόνο, και ιδιαίτερα κατά τους μήνες που επιτρέπεται η άσκηση της θήρας (Αύγουστο – Φεβρουάριο). 2. Τα ‘όρια’ που προβλέπονται από μια εν δυνάμει απόφαση να επιτραπεί και πάλι το κυνήγι στην περιοχή, βρίσκονται σε εξαιρετικά κοντινή απόσταση με τους χώρους και τα μονοπάτια 2 δραστηριοποίησης των προσκόπων της περιοχής.

έντονης

3. Κάθε χρόνο θρηνούμε κατά μέσο όρο 2 με 3 θύματα λόγω κακών εκτιμήσεων και λοιπών σφαλμάτων κατά την διάρκεια κυνηγετικών δραστηριοτήτων.

Ερωτάται ο κ. Υπουργός 1. Για ποιους λόγους η Γ.Γ.Α.Δ.Μ. δεν προέβη στην ανανέωση της απαγόρευσης για την οποία είχε ούτως ή άλλως δεσμευτεί μόλις μερικούς μήνες πριν; Και, εν πάση περιπτώσει, για ποιους λόγους δεν υπήρξε έγκαιρη σχετική ενημέρωση και επί της ουσίας αποσιωπήθηκε μια προβλεπόμενη – όπως πλέον αποδεικνύεται – μη ανανέωση; 2. Θέτει η Γ.Γ.Α.Δ.Μ. – και κατ’ επέκταση το Υπουργείο Περιβάλλοντος – σε δεύτερη μοίρα την ασφάλεια πολιτών και επισκεπτών; Και αν ναι, χάριν ποιών – και προφανώς πιο σημαντικών – προτεραιοτήτων; 3. Προτίθεται το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας να εξετάσει το ενδεχόμενο επέκτασης της απαγόρευσης στο ανατολικό και βόρειο όριο της υπάρχουσας απαγόρευσης, έκταση εκτιμώμενη περί τα 400 στρέμματα και να προβεί στην υλοποίηση της, ώστε να προστατευτούν οι ανθρώπινες ζωές;

Η Ερωτώσα Βουλευτής B΄Θεσσαλονίκης …………………………………….. Κωνσταντίνα Αδάμου

Ο Χορτιάτης ήταν για μένα έρωτας με την πρώτη ματιά,τον επισκέφτηκα πρώτη φορά εναν βαρύ χειμώνα πριν απο 20 περίπου χρόνια,και απο τότε δεν έχουμε χάσει επαφή. Με μάγεψε ! Ενα βουνό με τόσες διαφορετικές εικόνες,μυρωδιές και αισθήσεις,η παρουσία μου εκεί γαληνεύει την ψυχή και το σώμα μου,ενα βουνό που με βοηθάει να αποβάλλω κάθε αρνητικό συναίσθημα και ταυτόχρονα με γεμίζει θετική διάθεση για την ζωή και τους συνανθρώπους,γιατί πιστεύω οτι η επαφή με το βουνό μας κάνει καλύτερους ανθρώπους. Ξεκινώντας σιγά σιγά περισσότερες επισκέψεις στον Χορτιάτη για τις προπονήσεις μου ως Μαραθωνοδρόμου Βουνού ,άρχιζε να ωριμάζει η ιδέα ενος αγώνα. Ενός αγώνα που ήταν όνειρο μου μετά απο τόσα χρόνια προπονήσεων στον Χορτιάτη,ήταν επιθυμία δική μου αλλά και άλλων φίλων να φέρουμε σε επαφή και άλλους αθλητές με το βουνό του Χορτιάτη,ενα βουνό που βρίσκεται μόλις μισή ώρα απο το κέντρο της Θεσσαλονίκης,και προσφέρεται για απόδραση απο την ρουτίνα της πόλης και επαφή με την φύση,ενα βουνό που τα έχει όλα,Οξιές,Βελανιδιές,Καστανιές,Έλατα,Πεύκα,και πληθώρα ζώων. Έτσι το 2011 με την βοήθεια των καλών φίλων,Δημήτρη Γεωργίου,Μάνου Φρατζεσκάκη,Σπύρου Κούτρα κάναμε την πρώτη διοργάνωση του αγώνα,με πολύ άγχος όσον αφορά την επιτυχία του,ήρθαν 84 αθλητές απο πολλά μέρη της Ελλάδας και όλα πήγαν περίφημα,τις επόμενες χρονιές το αποτέλεσμα μας δικαίωσε πλήρως μιας και οι συμμετοχές κινούνται απο 250-300 στον αριθμό κάθε χρόνο.

Φέτος στον επετειακό 10ο Χορτιάτης Trail Run νοιώθω πολύ περήφανος για την πορεία που διέγραψε μέχρι τώρα ο αγώνας έχοντας γίνει θεσμός στο Ελληνικό Ορεινό Τρέξιμο με συμμετοχή κορυφαίων Ελλήνων αθλητών απο όλη την Ελλάδα,και μέσα απο τον αγώνα έγινε γνωστό το Βουνό και το Μαρτυρικό χωριό του Χορτιάτη σε όλη την Ελλάδα. Φέτος για πρώτη φορά διοργανώνουμε και εναν μικρότερο αγώνα 6χλμ τον Kissos Trail Run στην μνήμη του βασιλιά Κισσέα, για τους αθλητές που θέλουν να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους στο Ορεινό τρέξιμο. Το μεγάλο κέρδος για μένα ως εμπνευστή του αγώνα οτι καταφέραμε να φέρουμε πολλούς συνειδητοποιημένους πολίτες και αθλητές στον Χορτιάτη,που αγάπησαν τον Χορτιάτη. O αγώνας είναι αφιερωμένος στην προστασία του βουνού απο την ανθρώπινη παρέμβαση (Κεραίες,κυνηγοί,παράνομη υλοτομία,μηχανοκίνητες δράσεις) και την ευαισθητοποίηση όλων μας. Ο αγώνας είναι ορεινός δρόμος απόστασης 22 περίπου χιλιομέτρων σε μονοπάτια, δασικούς δρόμους και το υψόμετρο που θα κινηθεί ο αγώνας θα είναι από 560μ Έως 1100μ. Ο αγώνας κινείται σε περιβάλλον ευαίσθητο στην ανθρώπινη παρέμβαση και πρέπει οι αθλούμενοι να δείξουν ιδιαίτερη προσοχή για την προστασία του. Οργανωτές και αθλητές πρέπει να λειτουργήσουμε με τέτοιο τρόπο ώστε να μειωθεί στο ελάχιστο η επίδραση του αγώνα στο φυσικό περιβάλλον. Ο Τεχνικός Διευθυντής του Αγώνα Στυλιανός Καιάφας

ΚΥΡΚΥΜΤΖΗΣ Γ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ο Ι Κ Ο Ν Ο Μ Ο Λ Ο Γ Ο Σ - ΛΟΓΙΣΤΗΣ - ΦΟΡΟΤΕΧΝΙΚΟΣ ΓΡΑΦΕΙΟ: Μ. ΜΠΟΤΣΑΡΗ 51 (1ος όροφος) ΤΗΛ.: 2310/832.890 - FAX: 2310/850.204 e-mail: kirkimtz@spark.net.gr

XΟΡΤΙΑΤΗΣ 570 /

ΣΕΛΙΔΑ 12

ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ Γιάννης Βρεττός «Είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας» Γ. Σεφέρης Στους βράχους της Μάλτας ή του Γιβραλτάρ –δε θυμάμαι- τον περασμένο αιώνα, για να βιγλίζουν προς όλα τα σημεία του ορίζοντα, τοποθετούσαν οι Βρετανοί στρατιώτες φρουρούς. Στο ηλιοβασίλεμα, τη στιγμή της υποστολής της σημαίας στο κεντρικό φρούριο, έπεφτε μια κανονιά και είχαν υποχρέωση οι φρουροί να παρουσιάσουν όπλα. Εκεί που στέκονταν κανείς δεν τους έβλεπε παρεκτός οι γλάροι. Κι όμως παρουσίαζαν όλοι όπλα. Γιατί; Για ποιον; Για ποιο λόγο; Το χρέος! ….Μέσα στους δίσεχτους τούτους καιρούς συνήθως είναι μάταιο να κάνεις το χρέος σου. Κανείς δεν σε παρακολουθεί όπως τους φρουρούς της Μάλτας . Κι όμως κάποιοι –και σήμερα- παρουσιάζουν τα όπλα κοιτάζοντας το πέλαγος. Έτσι για το τίποτε, για τους γλάρους : για το χρέος. 1 Αυτός που επιτελεί το χρέος του δεν έχει άλλους τίτλους από κείνους που μοιράζεται με τους συντρόφους του στον αγώνα. Τρωτός αλλά πείσμων, παθιασμένος με το δίκιο, οικοδομεί το έργο του χωρίς ντροπή ή περηφάνια μπροστά στα μάτια όλων, ενώ νιώθει τον εαυτό του μοιρασμένο ανάμεσα στην οδύνη και την ομορφιά αλλά και προορισμένο να βγάλει απ’ αυτήν τη διφυή του ύπαρξη τα έργα του προσπαθώντας να τα ανασύρει από τον καταστροφικό ρου της ιστορίας. Ο στόχος είναι αμετάκλητα σταθερός: Η αλήθεια που είναι μυστηριώδης, ασύλληπτη, απρόσιτη Η ελευθερία που είναι επικίνδυνη, σκληρή να την κατακτήσει και να τη ζήσει κανείς αλλά και υψηλόφρων. Η δικαιοσύνη, κανόνας αδιαπραγμάτευτο με κριτήριο το μέτρο.2 Οφείλουμε να εργαστούμε για την εκπλήρωση αυτών των σκοπών επίμονα και αποφασιστικά. Στην αρχαία τραγωδία την οργανωμένη με τόση ακρίβεια ο άνθρωπος που ξεπερνά το μέτρο πρέπει να τιμωρηθεί από τις Ερινύες. Ο ίδιος νόμος ισχύει και όταν ακόμη πρόκειται για φυσικά φαινόμενα: «Ήλιος ουχ υπερβήσεται μέτρα» λέει ο Ηράκλειτος «ει δε μη Ερινύες μεν Δίκης 1 Κ. Τσάτσος 2 Αλμπέρ Καμύ

επίκουροι εξευρήσουσιν».3 Ο ήλιος κατά τη ρήση του αρχαίου σοφού αν υπερβεί τα μέτρα καταντά «ύβρις». Χρειάζεται να βρισκόμαστε στη σωστή απόσταση από τον ηθικό ήλιο, όπως ο πλανήτης μας από τον φυσικό ήλιο, για να γίνεται η ζωή επιτρεπτή.4 Το ανά χείρας έντυπο εδώ και τριάντα χρόνια βιγλίζει, απ’ τα καραούλια του ομώνυμου όρους, το μανιασμένο πέλαγος όπου βούλιαξε το σπασμένο κατάρτι του φεγγαριού.5 Απ’ τη θέση αυτή γνωρίζει πως «το κάθε δεινό είναι επανορθώσιμο». 6 Έτσι ρίχνει τον σπόρο του παντού. Στον δρόμο, στις πέτρες, στο λιγοστό χώμα, ανάμεσα στ’ αγκάθια σε γόνιμο έδαφος. 7 Κι ο σπόρος αυτός έρχεται να καρπίσει «χρόνους πολλούς μετά την αμαρτία που την είπανε αρετή και την ευλόγησαν μέσα στις εκκλησίες» 8 για το ιδανικό της ανθρωπιάς και την πρόοδο του ανθρώπινου είδους. Η έντυπη αυτή έκφραση μας επισημάνει πως: Δεν αρκεί να ονειροπολούμε…. Είναι λίγο. Δεν αρκεί να πολιτικολογούμε. Είναι πολύ. Κατά βάθος ο υλικός κόσμος είναι απλώς ένας σωρός από υλικά. Θα εξαρτηθεί από το αν είμαστε καλοί ή κακοί αρχιτέκτονες το τελικό αποτέλεσμα. Ο Παράδεισος ή η Κόλαση που θα χτίσουμε. Η μοίρα μας παρ’ όλα αυτά βρίσκεται στα χέρια μας. 9 Σ’ αυτόν τον κόσμο, που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει να αναζητήσουμε τον άνθρωπο όπου κι αν βρίσκεται. «Όταν στον δρόμο για τη Θήβα ο Οιδίπους συνάντησε τη Σφίγγα και αυτή του έθεσε το αίνιγμά της, η απόκρισή του ήταν ο άνθρωπος. Τούτη η απλή λέξη χάλασε το τέρας. Έχουμε πολλά τέρατα να καταστρέψουμε. Ας συλλογιστούμε την απόκριση του Οιδίποδα».10 3 Γ. Σεφέρης 4 Οδ. Ελύτης 5 Γ. Ρίτσος 6 Λεονάρντο Ντα Βίτσι 7 Κατά Λουκάν 8 Οδ. Ελύτης 9 Οδ. Ελύτης 10 Γ. Σεφέρης

Φράχτη, στα ξενοφοβικά ακροδεξιά μυαλά σας. ΟΧΙ στη θάλασσα!

ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ:

ΣΠΑΝΙΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Σας ευχαριστούμε μέσα απ’ την καρδιά μας, για την αγάπη και την υποστήριξή σας και σας διαβεβαιώνουμε ότι θα συνεχίσουμε να είμαστε κοντά σας, με τις καλύτερες τιμές.

ΒΙΒΛΙΑ – ΣΧΟΛΙΚΑ – ΧΑΡΤΙΚΑ – ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΑ – ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΕΣ – ΕΙΔΗ ΓΡΑΦΕΙΟΥ – ΔΩΡΑ – ΦΩΤΟΤΥΠΙΕΣ ΚΕΝΤΡΙΚΟ: ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ 22-24 / ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - ΤΗΛ.: 2310.281.026 ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΗΜΑ: ΜΑΡΤΥΡΩΝ 2ΑΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΚΑΙ ΒΟΥΛΓΑΡΟΚΤΟΝΟΥ / ΧΟΡΤΙΑΤΗ - ΤΗΛ.: 2310.348.404

Το κακό είναι ακόμη και συνεχώς εδώ Χρήστος Λάσκος Εφτά μήνες μετά από τις εκλογές και τη συγκρότηση της κυβέρνησης Μητσοτάκη όλα όσα ήταν αναμενόμενο να συμβούν συμβαίνουν. Οι έξαλλοι θατσεριστές, που μας κυβερνούν, λάτρεις της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας», δηλαδή της εργοδοτικής ασυδοσίας, συνεχίζουν το έργο των μνημονίων, με σκοπό την πλήρη εκθεμελίωση των εργατικών δικαιωμάτων και του όποιου, ελάχιστου, κοινωνικού κράτους. Ενώ οι αναφορές στους αρίστους προκαλούν ήδη την έκρηξη βροντωδών χαχανητών, «η δουλειά γίνεται». Το γεγονός πως μια σειρά από κυβερνητικές επιλογές δεν προκαλούν ακόμη έκπληξη και αποτροπιασμό οφείλεται σε δύο αλληλένδετα δεδομένα. Το πρώτο είναι πως, για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, μετά τα όσα έχει υποστεί επί μια δεκαετία, τίποτε δεν αποτελεί έκπληξη –αυτό που βιώνει είναι η αποδεκτή πλέον «κανονικότητα». Παρόλη την φιλολογία περί «τέλους των μνημονίων», όλοι ξέρουν πως το μνημονιακό καθεστώς συνεχίζεται να εγκαθίσταται και να απλώνει ρίζες, να απομυζά όλο και περισσότερο –μια και πρόκειται για σωρευτικό αποτέλεσμα- την μεγάλη εργαζόμενη πλειοψηφία. Όλοι ξέρουν, στην πραγματικότητα, πως τον Αύγουστο του 2019, όταν Τσίπρας και Καμένος αγκαλιάζονταν στο Ζάππειο γιατί μας «έβγαλαν από τα μνημόνια» και, μάλιστα, «κρατώντας την κοινωνία όρθια», το μόνο που είχε επιτευχθεί ήταν πως είχε ολοκληρωθεί η δανειακή σύμβαση και μας έμεινε αμανάτι το μνημονιακό καθεστώς κι ένα χρέος στα επίπεδα του 180% του ΑΕΠ. Με απλά λόγια, θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε μέσω πρωτογενών πλεονασμάτων μέχρι το 2060, αλλά δεν θα έχουμε πλέον καμία χρηματοδότηση. Μεγάλη επιτυχία, όπως καταλαβαίνετε. Άξιοι οι πανηγυρισμοί εκείνου του Αυγούστου! Το δεύτερο είναι πως η σαφής αντί-

ληψη του κόσμου πως η πολιτική Μητσοτάκη είναι περισσότερο συνέχεια, παρά τομή, σε σχέση με την πολιτική Τσίπρα, επιτρέπει στη σημερινή κυβέρνηση να προχωράει το έργο της χωρίς να απαιτούνται, ως προς τα βασικά, εντυπωσιακές κινήσεις. Να δώσω μερικά παραδείγματα. Από την άνοιξη θα ξεκινήσουν μαζικοί πλειστηριασμοί, που θα έχουν ως αποτέλεσμα πολλές οικογένειες να χάσουν τα σπίτια τους, ενώ οι ίδιες συνέβαλλαν στη διάσωση των τραπεζών –με το στανιό, όταν οι μνημονιακές κυβερνήσεις χάρισαν στην τραπεζική συμμορία 63 δισεκατομμύρια φόρους μας. Θεωρείται δεδομένο –δεν προκαλεί έκπληξη- γιατί ο νόμος για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς ήταν ήδη έτοιμος, όπως και το ποινικό πλαίσιο για τους αντιδρώντες – ο Μητσοτάκης, απλώς, θα το εφαρμόσει με χαρά. Αντίστοιχα, το πρώτο φορολογικό νομοσχέδιο, ενώ είναι προκλητικά σκανδαλώδες, δεν προκάλεσε παρά ελάχιστη συζήτηση. Ο λόγος είναι πως ο κόσμος της εργασίας είναι ευχαριστημένος όταν δεν του πέφτει ο ουρανός στο κεφάλι– η επιβίωση του είναι αρκετή. Αλλιώς θα έπρεπε ο συγκεκριμένος νόμος να προκαλέσει έκρηξη: από μειώσεις φόρων 1.2 δισεκατομμυρίων, οι εργοδότες, μεγάλοι και μικροί, καρπώνονται το 92%, ενώ οι μισθωτοί το 8%! Την ίδια ώρα, με τη νέα διαμόρφωση των εισφορών, οι μισθωτοί θα πληρώνουν και τις εισφορές των επιχειρηματιών και ιδιοκτητών εν γένει! Αλλά είπαμε. Όλα καλά –συνέχεια και κανονικότητα. Η μόνη ελπίδα είναι η αστάθμητη αντίδραση της πλειοψηφίας με βάση κάποιο απρόβλεπτο γεγονός, όπως πολλές φορές έχει συμβεί στην ιστορία. Γιατί, αν περιμένουμε από όσους θεσμικά αντιπολιτεύονται, η ελπίδα είναι ήδη τελειωμένη.

ΟΧΙ στο έγκλημα της συλλογικής Ιστορικής μας μνήμης Τα μοναδικά ευρήματα της Βενιζέλου αποτελούν απόλυτα τεκμήρια για την σημαντικότατη διαδρομή της Θεσσαλονίκης στο χώρο και στο χρόνο. Επιχειρούν να τεμαχίσουν, να ξηλώσουν, αλοιώσουν, να καταστρέψουν εν τέλει αυτά τα ζωντανά ιστορικά αποτυπώματα.

Θα τους το επιτρέψουμε;