Σ ΠΕ
18
ΙΚ ΙΟ Δ Α
Ρ
Α Ρ. Φ ΥΛ Λ Ο Υ
ΙΔ Ε
634
Η ΜΕ Ρ
των
ΑΘ. 52
ΕΦ
Τα Ν έ α
(Χ + 7) ΕΚΔΟΤΩΝ
ταξιαρχών
Α Π ΡΙ Λ Ι Ο Σ
2013
τετράμηνη έκδοση του Ε ΞΩΡΑΪ ΣΤΙΚΟΥ& πολιτιστικοΥ συλ λόγου Τα ξ ι α ρ χ ώ ν ΟΛΥΜΠΙΑΣ
ταξιαρχεσ έτος 05
το ιατρείο μας! Ε
να μικρό ιατρείο στήθηκε στο δημοτικό κτίριο για τους κατοίκους του χωριού.
Το καφενείο θα δώσει ζωή στη Μοφκίτσα Καφές, τσίπουρο και κουβέντα! Το περιμένουμε πως και πως. Όλοι οι Μοφκιτσάνοι. Να ξυπνήσουμε κάποιο πρωινό και να ακούσουμε τη γνώριμη φωνή του καφετζή: «Τι καφέ θα πάρετε παρακαλώ;».
Ο συμπατριώτης μας Λεωνίδας Γκριτζάλης ανέλαβε το κόστος για την αγορά καρδιογράφου, πιεσόμετρου, ιατρικού κρεβατιού κι ενός εκτυπωτή συνολικής αξίας 550€.
!
Τον ευχαριστούμε για την προσφορά κι ελπίζουμε η πρωτοβουλία του να βρει μιμητές.
... και γιατρός Ο
Διευθυντής του Κέντρου Υγείας της Ζαχάρως, κος Προκόπης Παπαζαφείρης, προσεφέρθη ανιδιοτελώς να επισκέπτεται το χωριό για την εξέταση των κατοίκων του.
Συγκινητική, ουσιαστική και ανθρώπινη η προσφορά του γιατρού, η οποία δικαιώνει τον όρκο του Ιπποκράτη.
αιμοδοσια 22 Ιουνίου 2013 O
Σύλλογος σας καλεί στις 22 Ιουνίου στο Δημοτικό κτίσμα των Άνω Ταξιαρχών, για την ετήσια καθιερωμένη αιμοδοσία στις 10π.μ. Στο χρόνο που πέρασε αρκετοί συμπατριώτες μας χρειάστηκαν αίμα και απευθύνθηκαν στον Σύλλογο. Περιμένουμε ανάλογη ανταπόκριση και από τα μέλη και τους φίλους μας. στιγμιότυπο από προηγούμενη αιμοδοσία μας
Σας περιμένουμε! Πείτε το και στους φίλους σας!
Έ
ίναι όνειρο ζωής για όλους μας. Να αποκτήσει το γραφικό μας χωριουδάκι το μόνιμο λαϊκό του στέκι. Εκεί όπου χειμώνα – καλοκαίρι θα μπορούμε να απολαμβάνουμε το βαρύ γλυκό καφέ ή τον σκέτο, να πίνουμε το ουζάκι μας, το τσίπουρό μας και να βρισκόμαστε μεταξύ μας και να τα λέμε. Εκεί όπου θα μπορούμε να δίνουμε τα ραντεβού μας. Το στέκι αυτό λείπει από το χωριό μας. Και το έχουμε ανάγκη. Όχι μόνον όσοι κατοικούν μόνιμα στη Μοφκίτσα, αλλά και όσοι την επισκέπτονται τακτικά. Είναι αδιανόητο στον 21ο αιώνα να φθάνει μια παρέα σε οποιοδήποτε χωριό και να μην υπάρχει ένας χώρος υποδοχής για να πιεί έναν καφέ, έστω λίγο να ξεκουραστεί. Είναι απαραίτητο αυτό το στέκι. Όταν οι επισκέπτες του καλοκαιριού που φθάνουν στη Μοφκίτσα με τον ήλιο να καίει δεν έχουν που να σταθούν, όταν οι κυνηγοί περνούν από το χωριό τον χειμώνα δεν έχουν που να ξαποστάσουν για λίγο. Το γεγονός ότι απουσιάζει αυτό το στέκι από το χωριό αποτρέπει αρκετούς που θα ήθελαν να πάνε μια βόλτα σ΄ αυτό, να περπατήσουν στα σοκάκια του, να κάνουν πεζοπορία στα βουνά και κουρασμένοι να καθίσουν για λίγο να πάρουν μια ανάσα. Το καφενείο θα δώσει ζωή στο χωριό. Και αυτός είναι στόχος του Συλλόγου μας. Να κάνουμε τη Μοφκίτσα το κέντρο της ζωής μας. Όμως, σύντομα θα γίνει κι αυτό. Το πέτρινο κτίριο στο κέντρο του χωριού – μετά από τις διαβεβαιώσεις των τοπικών αρχών – θα δοθεί προς χρήση στο χωριό μας και το καφενείο ευελπιστούμε να λειτουργήσει πριν ακόμη μπει το καλοκαίρι. Θα είναι μια καλή ευκαιρία να δούμε τον τόπο μας με άλλη ματιά. Γιατί και το καφενείο είναι πρό-
σελ. 3
τα νέα του συλλόγου μας
έκτακτη γενική
συνέλευση του συλλόγου
οδος. Πόσες παρεξηγήσεις και διαφορές λύνονται με κουβέντα και τσίπουρο; Οι μεγαλύτεροι θυμούνται πόσο διαφορετικό ήταν το χωριό μας όταν σ΄ αυτό λειτουργούσαν .... καφενεία. Και ποιά εικόνα έχει σήμερα που δεν λειτουργεί κανένα. Αυτή την εικόνα θέλουμε να αλλάξουμε. Και θα τα καταφέρουμε. Γιατί αγαπάμε τον τόπο μας. Ξέρετε πόσο σημαντικό είναι να φεύγουν παρέες από το Θολό, το Νιοχώρι, το Λέπρεον και τη Ζούρτσα και να πηγαίνουν το βράδυ στη Μοφκίτσα να φάνε μια ομελέτα και να πιούν ένα ποτήρι μοφκιτσάνικο κρασί. Έτσι αποκτούν ζωή τα χωριά. Όταν μπορούν να προσφέρουν κάτι ουσιαστικό στους επισκέπτες. Το χωριό μας είναι ένας φυσικός παράδεισος. Και θα κάνουμε τα αδύνατα δυνατά να το κάνουμε πιο ζεστό, πιο ανθρώπινο. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι τα τελευταία χρόνια το χωριό μας γίνεται όλο και πιο όμορφο χάρη στις προσπάθειες όλων μας. Άλλο πρόβλημα σημαντικό στο χωριό, που μας πληγώνει όλους, είναι η εικόνα του πέτρινου σχολείου με τα σημάδια της εγκατάλειψης να έχουν ριζώσει για τα καλά στο κουφάρι του. Απ΄ αυτό το σχολείο περάσαμε όλοι εμείς, οι παππούδες μας, οι γονείς μας και μάθαμε τα πρώτα γράμματα. Μας ραγίζει την καρδιά να το βλέπουμε να αργοπεθαίνει και εμείς να το κοιτάζουμε απαθείς. Οι αρχές θα πρέπει να κάμουν κάτι, πρέπει να γίνει κάτι, ώστε να το σώσουμε και να το αξιοποιήσουμε (π.χ. πολιτιστικό κέντρο, λαογραφικό μουσείο). Γιατί εάν το αφήσουμε να το κουμαντάρει ο χρόνος, σε λίγο καιρό θα το κατοικούν νυχτερίδες κι αράχνες. Δεν πιστεύουμε ότι υπάρχει Μοφκιτσάνος που βλέπει την σκεπή μισογκρεμισμένη και αισθάνεται ευτυχής. Πριν ακόμη να είναι αργά για το σχολείο μας, δεν θα πρέπει να περνάμε από μπροστά του και να λέμε σε λίγα χρόνια ότι κάποτε εδώ σ΄ αυτόν τον χώρο υπήρξε το δημοτικό σχολείο. Γιατί εάν δεν καταφέρουμε να το σώσουμε και να το αξιοποιήσουμε, θα ήμαστε ασυγχώρητοι.
Το Διοικητικό Συμβούλιο
σελ. 5 νέα των Ταξιαρχών ο χορός μας τις απόκριες γλέντι όλοι μαζί!
Τα Ν έ α
Φίλοι και φίλες,
των
Ο καιρός αλλάζει, η ημέρα μεγαλώνει και γεμίζει φώς, φώς αληθινό και έντονο, φως πραγματικό, από εκείνο το είδος που κάθε χρόνο χιλιάδες άνθρωποι ως τουρίστες έρχονται στο τόπο μας για να το νιώσουν να χαϊδεύει το πρόσωπο τους και να τους γεννά
Ιδιοκτησία του Εξωραϊστικού & Πολιτιστικού Συλλόγου Ταξιαρχών Ολυμπίας Ηλείας «Η ΜΟΦΚΙΤΣΑ»
την ελπίδα. Αυτό το φώς μοιάζει σιγά σιγά να ξυπνά και εμάς
Εκδότρια -Υπεύθυνη Σύνταξης Παναγοπούλου Ντόρα
όλους από τον λήθαργο που είχαμε πέσει όλα αυτά τα χρόνια πα-
τηλ.: 210 8087073
ραδομένοι στο νανούρισμα της ύλης και του εφήμερου. Ήρθε η ώρα που ο έλληνας επιστρέφει στις ρίζες και στις αξίες που είχε εγκαταλείψει για το φαίνεσθαι, το ανούσιο, το περιττό. Γυρίζει πίσω σε εκείνα τα όμορφα μαμαδίστικα μεσημέρια της Κυριακής γεμάτα από μυρωδιές σπιτικών φαγητών και αληθινά γέλια γύρω από το τραπέζι, επιστρέ-
σημείωμα του εκδότη
ταξιαρχών
φει στις βραδιές των φίλων που θυμούνται τα παλιά και φτιάχνουν μαζί νέες αναμνήσεις, στρέφεται ξανά στο απλό και στο ουσιαστικό. Επιστρέφει στην ασφάλεια και στη μήτρα του παρελθόντος σε μια προ-
Πρόεδρος του Δ.Σ. του Συλλόγου
Συντακτική Επιτροπή Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Θεοδώρα Παναγοπούλου Ματθαίος Κατσάμπουλας Ιωάννης Κουτσουρούπας Ασπασία Κουτσουρούπα Αντωνία Κριτσέλη Σωτήριος Σωτηρόπουλος Κωνσταντίνα Παναγοπούλου Γραφίστρια Δανού Κατερίνα - danoucat@hotmail.com Εκτύπωση Print Easy
σπάθεια να επαναπροσδιοριστεί και να γεννηθεί ξανά με ισχυρά αντισώματα και άμυνες απέναντι στη μιζέρια, την κρίση και την ευτέλεια. Και όλα μπορούν να αλλάξουν αν τα δούμε μέσα από το πρίσμα της αλήθειας και της θετικότητας, επιστρέφοντας απλά εκεί πίσω, εκεί που
Έδρα Κηφισίας 236, Κηφισιά 145 62, τηλ. 210 8087073 taxiarhes@hotmail.com
τα όμορφα της ζωής δεν χρειάζονται χρήματα! τα ενυπόγραφα
Καλή Ανάσταση!
άρθρα εκφράζουν τις απόψεις αυτών
χρήσιμα τηλέφωνα
Ντόρα Παναγοπούλου
που τα υπογράφουν
• ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ 26250 33000 - 26253 60301 26253 60316 • ΤΕΧΝΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ Υπευθ. Κος ΑΡΤΟΥΜΑΣ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ 26250 31277 • ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΖΑΧΑΡΩΣ 26250 33333 • ΔΕΥΑΖ ΖΑΧΑΡΩΣ 26250 33005 • ΔΕΗ ΖΑΧΑΡΩΣ 26250 31 433 • ΟΤΕ ΖΑΧΑΡΩΣ 26250-31699 • • • •
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ Κέντρο Υγείας Ζαχάρως ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑΣ ΚΡΕΣΤΕΝΩΝ ΠΥΡΓΟΥ
26250-34915 27610 24054 26250 22222-9 26210 82300
•
ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗ ΖΑΧΑΡΩΣ
26250 22900
• •
TΑΞΙ ΖΑΧΑΡΩΣ (ΠΙΑΤΣΑ) ΜΠΑΛΑΔΗΜΑΣ ΛΑΚΗΣ ΚΟΥΚΛΑΜΑΝΗΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ
• • •
ΚΤΕΛ ΖΑΧΑΡΩΣ ΟΣΕ ΖΑΧΑΡΩΣ ΚΤΕΛ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑΣ
26250 31219 26250 31271 27610 22260
•
ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΑΪΦΑ
26250 31709
26250 31356, 31357, 31693 6932 494026 26250-61372
διανομή
δήμος | ΚΕΠ | Ταξιάρχες | Νεοχώρι Θολό | Κακόβατος | Ζαχάρω
συνδρομή
Διετής συνδρομή εφημερίδας (2013-2014): (6€+ 6€) 12€
!
Διετής συνδρομή Μελών στο Σύλλογο (2013-2014): (10€+ 10€) 20€
προσφορές στο σύλλογο
Θεοχαρόπουλος Ανδρέας 50€ Σταύρος Πετρόπουλος 60€ για ενίσχυση του συλλόγου και για τις επισκευές στο εκκλησάκι του Αγ. Γεωργίου 150€ Χαρίκλεια Φ. Θάνου 200 Δολάρια Αυστραλία Κουτσουρούπας Διονύσιος 70€ Ντίνα Κωτσάκη – Κριτσέλη 50€ Κριτσέλης Τάκης 50€ Μπαρτζελιώτης Φώτης 50€ Βανέτα Πάπου-Παναγοπούλου 20€ Χατζηπαύλου Αρήτη 15€ Ανδρέας Κάπος 10€
γ ια τ ην ο ι κ ο ν ο μι κ ή ε ν ί σ χ υ σ η το υ σ υλ λ ό γου
Ελάτε μαζί μας και βοηθήστε αυτή την προσπάθεια για να μπορέσουμε να κάνουμε τα σχέδιά μας πραγματικότητα. Αριθμός Λογαριασμού Συλλόγου στην Εθνική Τράπεζα: 346/768205-08 IBAN Λογαριασμού συλλόγου Εθνικής: GR 92 0110 3460 0000 3467 6820 508 ή σε οποιοδήποτε μέλος του Δ.Σ του συλλόγου μας, λαμβάνοντας σχετική απόδειξη. Στόχος της πρωτοβουλίας αυτής είναι να ενισχυθούν τα οικονομικά μας για εξω- Πληροφορίες στο τηλ. 210 6015575, 6932 711290 Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων - το Διοικητικό Συμβούλιο ραϊσμό του χωριού που είναι στα άμεσα σχέδιά μας. Κάθε χρόνο απαιτείται η ανεύρεση πόρων για τη στήριξη, ανάπτυξη του συλλόγου και την εξασφάλιση λειτουργίας των δράσεών του. Τα έσοδα προέρχονται, κατά κύριο λόγο από τη συνδρομή των μελών του συλλόγου, από την οικονομική ενίσχυση συμπατριωτών και φίλων, καθώς επίσης και από τα έσοδα διαφόρων εκδηλώσεων. Η οικονομική συμμετοχή στηρίζει τη λειτουργία του συλλόγου μας.
Τα Ν έ α των
ταξιαρχών 3
Γίνε και εσύ συνδρομητής της εφημερίδας, προς οικονομική ενίσχυση του Συλλόγου μας! τηλ επικοιν. 6932711290
Τα νέα του συλλόγου
ταξιαρχεσ του συλλόγου μας!
«πατρίδα, σαν τον ήλιο σου, ήλιος αλλού δεν λάμπει...»
ΛΟΡΕΝΤΖΟΣ ΜΑΒΙΛΗΣ
Η έκτακτη γενική συνέλευση Π
ραγματοποιήθηκε η Έκτακτη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου μας την Κυριακή 27/1/2013, στην Αθήνα, οδός Ερμού 16, Σύνταγμα με θέματα ημερήσιας διάταξης: 1. Διοικητικός Απολογισμός της διετίας 2010-2012. 2. Οικονομικός Απολογισμός της διετίας 2010-2012. 3. Έκθεση εξελεγκτικής Επιτροπής. 4. Έγκριση πεπραγμένων της διετίας 2010-2012.
Στη Γενική μας συνέλευση σημειώθηκε ικανοποιητική προσέλευση, δείγμα της διάθεσης των μελών του συλλόγου να συμμετέχουν και να συμβάλουν έτσι στην ανάπτυξη του χωριού μας. Πρόεδρος της συνέλευσης ορίσθηκε ο κ.Θεόδωρος Κούκιος και Γραμματέας η κα Αντωνία Κριτσέλη. Στα πεπραγμένα του Συλλόγου μας για τη διετία αυτή αναφέρθηκε η πρόεδρος του Συλλόγου μας κα Ντόρα Παναγοπούλου.
του χρό και νο
Ενημέρωσε για τις δραστηριότητες του συλλόγου αλλά και για τα μελλοντικά σχέδιά του.
! υ!!
Ακολούθησε ο Οικονομικός Απολογισμός και η ανάγνωση της Έκθεσης της Εξελεγκτικής Επιτροπής από την κα Μαρία Κουτσουρούπα. Ο Οικονομικός Απολογισμός ψηφίστηκε ομόφωνα. Ακολούθησε η κοπή της Πρωτοχρονιάτικης Πίτας και η ανταλλαγή ευχών μεταξύ των μελών του συλλόγου. Προσφέρθηκαν καφές, αναψυκτικά και ποτά.
Το Δ.Σ του συλλόγου μας ευχαριστεί όλα τα μέλη που με την ενεργή συμμετοχή τους βοηθούν την προσπάθειά μας ώστε να κρατήσουμε ζωντανό το χωριό μας σε αυτές τις δύσκολες εποχές που διανύουμε. Προσπαθούμε να διατηρήσουμε τα ήθη και τα έθιμα του χωριού μας. Προσπαθούμε να κρατήσουμε το σύλλογό μας στο προσκήνιο, να είναι παρών ώστε έτσι να βελτιώνουμε τις συνθήκες διαβίωσης των πατριωτών μας.
τράπεζα αίματος
συλλόγου
Υπεύθυνοι: Η Πρόεδρος Θεοδώρα Παναγοπούλου τηλ: 6946-659333 και ο Γραμματέας Ματθαίος Κατσάμπουλας τηλ: 6932-711290
!
τακτοποιήστε τη συνδρομή σας
Φίλοι αναγνώστες,
Η
έκδοση της Εφημερίδας μας «Tα Νέα των Ταξιαρχών», βασίζεται αποκλειστικά και μόνο στη δική σας συνδρομή. Η δική σας συνδρομή θα μας δώσει τη δυνατότητα να συνεχίσουμε την έκδοση της εφημερίδας μας αλλά και να πράξουμε ότι καλύτερο! Μπορείτε και εσείς να βοηθήσετε καταθέτοντας τη συνδρομή σας ή το ποσό που επιθυμείτε στον Τραπεζικό Λογαριασμό του συλλόγου μας. Για την πληρωμή της συνδρομής, απευθυνθείτε σε οποιοδήποτε μέλος του Δ.Σ του Συλλόγου μας ή καταθέστε το αντίτιμο στον λογαριασμό ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ: 346/768205-08 ΕΠΩΝΥΜΑ. Υ.Γ Τα «Νέα των Ταξιαρχών» είναι η φωνή του Συλλόγου μας. Γι’αυτό σας παρακαλούμε να μας ενημερώνετε, αν θέλετε να δημοσιεύουμε ότι ευχάριστο ή δυσάρεστο σας συνέβη (γεννήσεις-θάνατοι, μνημόσυνα, επιτυχίες κλπ.).
Το Διοικητικό Συμβούλιο
δεντροφύτευση Την Δευτέρα 14/1/2013 οπλιστήκαμε με την καλή μας διάθεση, τις αξίνες και τα φτυάρια μας και κατεβήκαμε μια βόλτα μέχρι τη Μοφκίτσα. Μετά από πρωτοβουλία του κ. Κων/νου Κριτσέλη και σε συνεννόηση με το Δασάρχη Ηλείας κ.Βασίλη Γιακουμή, μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου Ταξιαρχών παρέα με το συνεργείο του Δασονομείου Ζαχάρως και πολλούς πατριώτες φυτέψαμε για δεύτερη φορά στο χωριό μας φυτά στους κοινόχρηστους χώρους. Η φύτευση ξεκίνησε στις 11 το πρωί, ενώ λίγες ώρες μετά είχαμε καταφέρει να ολοκληρώσουμε το έργο μας!
Ο εθελοντισμός για τον σύλλογο είναι σκοπός και η δράση μας θα συνεχιστεί και στο μέλλον. (Κουκουναριές, πικροδάφνες, κυπαρίσσια) ήταν τα φυτά που παραχωρήθηκαν από το Δασαρχείο Ολυμπίας. Θα πρέπει να δείξουμε προσοχή ώστε να προστατέψουμε τα δενδρύλλια από τα ζώα για να μην φαγωθούν.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πολιτιστικού Συλλόγου Ταξιαρχών «Η ΜΟΦΚΙΤΣΑ» εύχεται ολόψυχα σε όλους Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση. Οι Άγιες μέρες του Πάσχα και της Ανάστασης του Κυρίου να είναι οδηγός για τη ζωή όλων μας!
Χρόνια Πολλά!
προσφορές
!
στο σύλλογο
• Εις μνήμη Θωμαής Ψαρρού κατέθεσε ο κ. Θεοχαρόπουλος Ανδρέας στο σύλλογό μας το ποσό των 50€. • Σταύρος Πετρόπουλος κατέθεσε το ποσό των 60€ για ενίσχυση του συλλόγου και για τις επισκευές στο εκκλησάκι του Αγ. Γεωργίου 150€ • Χαρίκλεια Φ. Θάνου το ποσό των 200 Δολαρίων Αυστραλίας για ενίσχυση του Συλλόγου. • Κουτσουρούπας Διονύσιος 70€ • Ντίνα Κωτσάκη – Κριτσέλη 50€ • Κριτσέλης Τάκης 50€ • Μπαρτζελιώτης Φώτης 50€ • Βανέτα Πάπου-Παναγοπούλου 20€ • Χατζηπαύλου Αρήτη 15€ • Ανδρέας Κάπος 10€
4
Συγκινητική ήταν επίσης η προσέλευση των νέων που δεν ξεχνούν τις ρίζες τους. Γι’ αυτό τους ευχαριστούμε ιδιαίτερα κι ελπίζουμε στο μέλλον ν’ ασχοληθούν πιο ενεργά με τον Σύλλογο και τη διοίκησή του.
δραστηριότητες του συλλόγου μας
κέφι και γλέντι στον
αποκριάτικο χορό μας!
Ένα ηλιόλουστο Κυριακάτικο μεσημέρι του Μαρτίου βρεθήκαμε όλα τα μέλη και οι φίλοι του Συλλόγου μας να γιορτάσουμε τις απόκριες. Το μενού, εκτός από το προσεγμένο φαγητό, περιελάμβανε καλή ζωντανή μουσική, κέφι και χορό. φωτογραφίες: σεραφειμ στοιχειοσ
ύπας
έας Κουτσουρο
ο μικρός Ανδρ
K
ορυφαία στιγμή, η στιγμή της απονομής τιμητικής πλακέτας από τα μέλη του Δ.Σ. στους συγγενείς αυτών που οραματίστηκαν πρώτοι τη δημιουργία του Συλλόγου. Το Δ.Σ. σαν απότιση ελάχιστης τιμής και μνημοσύνου απένειμε τιμητική πλακέτα στους μακαριστούς Πέτρο Κριτσέλη, Ανδρέα Κριτσέλη, Γιώργο Κριτσέλη, Τιμολέοντα Παναγόπουλο και Αλέξη Ανδρικόπουλο. Τις πλακέτες παρέλαβαν αντ’ αυτών η Αμαλία Κριτσέλη, ο Τάκης Παναγόπουλος, η Αντωνία Κριτσέλη, η Μαρία Κουτσουρούπα με το μικρό γιο της Ανδρέα και η Αθηνά Κόντου. Μας συγκίνησε όλους ο σύντομος λόγος της Αμαλίας Κριτσέλη της αγαπημένης μας «Θείας Λιως» με την αναφορά της στο χωριό. Συγκινητική ήταν επίσης η προσέλευση των νέων που δεν ξεχνούν τις ρίζες τους. Γι’ αυτό τους ευχαριστούμε ιδιαίτερα κι ελπίζουμε στο μέλλον ν’ ασχοληθούν πιο ενεργά με τον Σύλλογο και τη διοίκησή του και ικανότητες έχουν και αγάπη για το χωριό. Εμείς οι μεγαλύτεροι θα είμαστε δίπλα τους για να τους δείξουμε το δρόμο. Τυχερός της ημέρας ο Θανάσης Χρονόπουλος που κέρδισε το μεγάλο δώρο, την τηλεόραση, την οποία πρόσφερε για εκ νέου κλήρωση στον Σύλλογο. Ο Θανάσης είναι πάντα κοντά στον Σύλλογο!
Τα Ν έ α των
Κάποτε στο χωριό μας λειτουργούσαν έξι παραδοσιακά καφενεία-μπακάλικα, σήμερα δεν έχει απομείνει κανένα.
ε π ισ τ ο λ
Νοσταλγία…
τη
να γν ώσ ήα
Όπως λαγοκοιμόμουνα μισάνοιξα το μάτι Κι η σκέψη μου επέταξε σαν το γοργό το άτι Στη Μοφκίτσα πήγε στο χωριό με τα ωραία αλώνια Εκεί όπου γεννήθηκα, πριν πολλά χρόνια ...Ένα σπιτάκι πέτρινο, όμορφο, τιμημένο, Σ’ όλο τον κόσμο φιλικό, πολύ αγαπημένο. Στ’ αδέλφια όλα ο Θεός, χάρισε ευλογία, γι αυτό και μεγαλώναμε, πάντοτε με υγεία. Με την ελπίδα ζούσαμε, τα παιδικά όνειρά μας, να γίνουν έργα κάποτε και πράξεις στην καρδιά μας Σ’ αυτό το σπίτι έμαθα, τον Πλάστη να πιστεύω Και την γλυκιά πατρίδα μας πολύ να τη λατρεύω. Πόση αγάπη, ω Χριστέ, λες και γινόταν θάμα είτε το γέλιο ακούγονταν, είτε ηχούσε κλάμα περνώντας όμως ο καιρός, διαβαίνοντας τα χρόνια οι άνθρωποι ένα Φθινόπωρο, φύγαν σα χελιδόνια. Φύγαν για να ‘βρουνε δουλειά κι αφήσαν τα σπιτάκια έχοντας πόνο στην καρδιά και πίκρα μεσ’ τα μάτια. ήταν ο τόπος μας φτωχός, ήταν κακό μεγάλο, να ζήσουν για πολύ εκεί, δεν το μπορούσαν άλλο. Κλείσαν τα σπίτια σφάλισαν, οι πόρτες αμπαρώσαν, τα τζάκια δεν ξανάναψαν, οι δρόμοι ερημώσαν. χωράφια χέρσα μείνανε, γεμίσανε χορτάρια, εκεί που ο κόσμος άλλοτε, έσπερνε τα σιτάρια… Στην τελευταία εικόνα μου, τινάχτηκα επάνω κι άρχισα να μονολογώ κι ευχές πολλές να κάνω, μια μέρα να γυρίσουμε και πάλι όλοι μαζί, Στον τόπο που μας γέννησε να δώσουμε ζωή…
Με πόνο ψυχής Ντίνα Κωτσάκη – Κριτσέλη του Πέτρου
αγγελία πωλείται οικόπεδο 400τμ, με παλαιό κτίσμα, εντός του Παραδοσιακού Οικισμού Ταξιαρχών. Πληροφορίες 6978-638224
Λόγω πληθώρας ύλης, θα δημοσιευθούν στο επόμενο τεύχος, κείμενα που έμειναν εκτός. Ζητούμε συγνώμη! - Η σύνταξη
ταξιαρχών 5
Ένας περίπατος στο χθες! Όποιος λαός δεν έχει παρελθόν, δεν έχει μέλλον. Πάντα νοσταλγούμε το χθες. Πέρασαν πάνω από 50 χρόνια. Αξίζει τον κόπο να ανατρέξω στο παρελθόν. Και να γυρίσω το χρόνο πίσω, σε εποχές που έζησα και δεν έζησα.
Έ
τσι θα βρεθούμε για λίγο στο χωριό τα πέτρινα εκείνα χρόνια. Νοερά. Κάπου από εδώ θα ξεκινήσουμε. Και να ‘μαστε στο κέντρο της Μοφκίτσας, στη μικρή μας πλατεία με τον τεράστιο πλάτανο, με το γιοφύρι και τα τουράκια. Εδώ βρίσκεται το μικρό γραφείο της Κοινότητας Ταξιαρχών και δίπλα ακριβώς το παντοπωλείο – καφενείο του Ντεμπελόγιαννη που τότε έσφυζε από κόσμο. Το ίδιο συνέβαινε και δίπλα ακριβώς στου Θόδωρου Ανδρικόπουλου (Τσιούφου) με την Τούλα, αλλά και στο καφενείο του Ντρένιου να προσφέρουν τον παραδοσιακό καφέ. Εικόνες μιας άλλης εποχής που περνούν από το μυαλό μου σαν κινηματογραφική ταινία. Κάποτε στο χωριό μας λειτουργούσαν έξι παραδοσιακά καφενεία-μπακάλικα, σήμερα δεν έχει απομείνει κανένα.
Κέντρο. Ξαναγυρνώ πολλά χρόνια πίσω. Ξεκινάμε λοιπόν από το κέντρο του χωριού. Από τα λημέρια του Προκοπόγιαννη (Ιωάννης Προκοπίου Κριτσέλης), γνωστό σε λίγους το πραγματικό του όνομα. Ήταν πρόεδρος για αρκετά χρόνια. Και θα συναντήσουμε όλους τους προεστούς. Τον παππά (Παπα-γιώρη), το αηδόνι του τόπου μας και στα ευχάριστα αλλά και στα δυσάρεστα. Βεβαίως εδώ θα ανταμώσουμε και τον ψάλτη μας τον Πανάγο. «Ήταν ψάλτης και κουρέας και στη ρούγα διερμηνέας». Δεν θα μπορούσε να απουσιάζει ο δάσκαλός Τάσης Μπαρτζελιώτης. Θα συναντήσουμε επίσης τους άλλοτε προέδρους, τον Αντώνη Ψαρρό, τον Πέτρο Παναγόπουλο (Κλίγκο), τον Χρήστο Κούτρο, τον Θανάση Σωτηρόπουλο, τον Κων/νο Κριτσέλη, τον Ανδρέα Κριτσέλη. Βεβαίως κάπου εκεί θα δούμε τον Αλέξη τον Ανδρικόπουλο (Ντρένιο) τον Γραμματέα της Κοινότητας Ταξιαρχών, επίσης και τον μετέπειτα γραμματέα Παναγιώτη Κριτσέλη. Δεν θα μπορούσε να απουσιάζει ο αγροφύλακας Τάσης Κουτσουρούπας. Στην ίδια γειτονιά ζούσαν ο Γιάννης Κριτσέλης (Ντεμπελόγιαννης) και ο Θόδωρος Ανδρικόπουλος (Τσιούφος). Όλοι δραστήριοι και έξω καρδιά. Πιο δίπλα θα συναντήσω το σπίτι του Αλέξη του Ανδρικόπουλου και παραδίπλα τη μοναδική φιγούρα και πρακτική μαία του χωριού μας, την γριά Ασπασία. Πόσες και πόσες από της μητέρες μας δε γέννησαν τα παιδιά τους με τη βοήθειά της; Ακόμη στην ίδια γειτονιά συναντάμε τον Γιώργο Κόντο και την Βαγγελιώ, καθώς και τον Φώτη Αγραπιδά (Σαφώτη) με την Αγγελική. Πιο κάτω θα συναντήσω τον Λάμπη Αλεξόπουλο (Κουτσολάμπη) με την Γιωργία, τον Αγαμέμο Ψαρρό, τον Αντώνη Ψαρρό με την Τασία (Τασιούλα), τον Θόδωρο Τζάνε, τον Γιώργο Κόντο με την Δωροθέα και τον Αντρέα, τον Γιώργο Κόντο (Μπίρμπα), τον Τζίμη Ψαρρό με τη Χαρίκλεια, το γερο Νιόνιο Ανδριόπουλο με τη γριά Θοδώρα (Νιόνιαινα) και τον Πάνο Ανδριόπουλο με τη Γαληνή, τον Νικοθάνο και την Ελένη. Συνεχίζουμε τη βόλτα μας στα κεντρικά του χωριού μας. Εδώ θα συναντήσω τον γέρο Σπύρο Παπανικολάου, τον Γιώργο Παπανικολάου (Σαράντο) με την Δημήτρω «Σαράνταινα», τον Κώστα Γαληνό με την Παναγιώτα, τον Νίκο Πιπιλή με την Ολυμπία, τον Γιάννη Αλεξόπουλο (Σπηλιόγιαννη) με την Πηγή, τον Μήτσο Kατσάμπουλα (Μητσομάλιο) και την Αμαλία (Μαλιώ), τους Κουκαίους, την γριά Μαρία, την γριά Χαρίκλεια μαζί με τον Φώτη Θάνο και την Ντίνα, τον Δήμο Τσόπελα (χρόνια επίτροπος στην εκκλησία) και την Αριστεία, την γριά Πάνενα, τον Σπήλιο Αλεξόπουλο με τη Αντώνα, τους Νίκο, Μήτσο
και Σπύρο Κριτσέλη, τους Τζανεταίους, τους Σβαναίους Νικολάκη και Θοδώρα, τους Κατσαμπουλαίους, τους Λαμπροπουλαίους, τον Φώτη Αγραπιδά (Σαφώτη) με την Αγγελική. Πιο δίπλα θα μιλήσω στο Σωτήρη Μπαντέ και τη Δημήτρω, τον Δημήτρη Μπαντέ με την Παναγιώτα, τον Φώτη Μανώλη με την Τασία, τον Λεωνίδα Τριγάζη με τη Λαμπρινή, Τον Τάση Μπαντέ με τη Διαμάντω και απέναντι τον Γιώργο Ψαρρό με την Βάσω, την Κατερίνη του Κοτσιρώνη, το Νίκο Ψαρρό με τη Θωμαή, τον Κωσταντή Κόντο με τη Βγενική, το γέρο-Πέτρο Πετρόπουλο με την Χρυσούλα (Πετρόπλαινα), τον Σπύρο Γαλάνη με την Παναγιώτα, τον Δημητράκη Μπαχάρη με τη Διαμάντω, την γριά Μπαχάρενα, το Γιάννη Σκαλτσά (Κωσταντόγιαννη) με την Τούλα, τον Κώστα Σκαλτσά με την Τασία, τον Τάση Παναγόπουλο (Κλίγκος) με την Τασία.
Αλώνια. Σήμερα θα περάσω από όλες τις γειτονιές του χωριού μας. Θα πάω στα «Αλώνια» και θα συναντήσω τον Κώστα Γκρίτζαλη με τη Σοφία, δεν ξεχνώ το φίλο και συμμαθητή μου Αντώνη Γκρίτζαλη, που στήναμε παγίδες για πουλιά και κάναμε οποιαδήποτε τρέλα όταν ήμασταν παιδιά. Αξέχαστες παιδικές στιγμές. Θα περάσω απέναντι στον Μπάρμπα Γιάννη Παναγόπουλο (Αρακλόγιαννη) με τη Θοδώρα, τον Ηρακλή με τη Γιωργίτσα (Ηρακλίνα), στον Νίκο Γιαννίκο (Μπελεχένη) με την Παναγιώτα, τον Πανταζή Παναγόπουλο (Κλίγκο) με τη Φωτεινή, τον μπάρμπα Γιάννη Κοκκώνη, τον Πανάγο Αλεξόπουλο με την Τρισεύγενη (Πανάγαινα), τον Αλέξη και τη Γεωργία. Κριτσελέικα. Συνεχίζω το ταξίδι μου στο παρελθόν και πάω στα Κριτσελέικα. Εδώ θα συναντήσω τον Πετράκη Κριτσέλη, τον Τάκη Κριτσέλη (Ντίνη), τον Γιάννη Κριτσέλη (Ντεμπελόγιαννη) με την Γιωργία (Ντεμπελογιαννού), τον Αντώνη Κριτσέλη «Αντωνάκη» με τη Θανάσω και πιο πάνω το σπίτι του Παναγιώτη Κριτσέλη, πιο δίπλα τα Χριστοδουλέικα με τον Γιώργο Κριτσέλη και τον Χριστόδουλο, αργότερα με τον Χρήστο Μπαντέ και την Ντίνα, τον Γιάννη Αγραπιδά με τη Φωτεινή, τον Μήτσο Κοκκώνη και την Τασία αλλά και την Παναγιώτα. Πέρα Βρύση. Δίπλα από την εκκλησία θα συναντήσουμε τα Αγραπιδαίϊκα με το Νίκο Αγραπιδά, το Γιάννη, το Φώτη, το Χριστόδουλο και αργότερα το Γιόκα και τη Γιόκαινα. Κατηφορίζω και πέφτω επάνω στον Θεοχάρη Κόντο με τη Φώτω, στον Θανάση Σωτηρόπουλο με τη Σοφία, στον γέρο Αντώνη Κριτσέλη, τον Τάση Κριτσέλη (Τσατσούλη), στους Μπαλαδημαίους και αργότερα στον Τάση Ψαρρό με τη Χρυσούλα, στον Θανάση Σβανά, στον Γιώργο Φελούκα και τη Δήμητρα (Φελούκαινα). Πιο πάνω συναντώ τα Κοκκωναίϊκα και τα Αντρικοπλαίϊκα, οι κήποι τους τόποι εκδρομών του σχολείου. Πιο δίπλα συναντάμε τον Ζαχαρόγιαννη και αργότερα τον Γάκη Σκαλτσά (του Σγάρτσου). Πιο κάτω θα συναντήσω τον Γιάννη τον Παναγόπουλο (Κλιγκόγιαννη) με τη Δημητρούλα, τη Γιωργίτσα ( για χρόνια επιτρόπισα της εκκλησίας μας), τον Γιώργο Ζήρο με τη Γιαννούλα και τώρα τον Σπύρο (το στήριγμα της εκκλησίας μας) με την Αλεξάνδρα, τον Κώστα Κρανίτη (Πασιά) με τη Γαρούφω και τον Βασίλη Θάνο με την Ανδριάνα. συνέχεια του άρθρου στη σελ.9
από τον Μάνθο Κατσάμπουλα
Άνθρωπος σεμνός και ταπεινός, λιτός, μεγαλόψυχος και ακούραστος. Ο παπα-Σταύρος αντέχει παρά τα 85 του χρόνια και δηλώνει πάντα παρών.
άνθρωποι του τόπου μας
6
Σε όσους οφείλουμε την λειτουργία της εκκλησίας μας. Ιδιαίτερα...
στον παπά Σταύρο
και στην πρεσβυτέρα Μαρία
Σ
ένα ήσυχο, χωρίς ιδιαίτερη δράση χωριό, αυτό που το «ζωντανεύει», που δηλώνει ζωή, είναι ο ήχος της καμπάνας, σημάδι ότι η εκκλησία είναι ανοιχτή και μας περιμένει. Στο δικό μας χωριό πρωτοστάτες και ακούραστοι υπηρέτες της εκκλησίας είναι κάποιοι άνθρωποι που, χωρίς αυτούς, ο τόπος μας θα ήταν άγονος και στείρος πνευματικά. Τα σήμαντρα της εκκλησίας βουβά και παραπονεμένα θα θύμιζαν αλλοτινές εποχές που το χωριό έσφυζε από ζωή.
25/3 για τον
εορτασμό της 25ης Μαρτίου Έ
Όταν συνταξιοδοτήθηκε επέστρεψε στις ρίζες του και προσφέρει τις υπηρεσίες του επί 13 χρόνια στους Ταξιάρχες. Συνοδοιπόρος και βοηθός όλα αυτά τα χρόνια η Πρεσβυτέρα Μαρία. Διακονεί την εκκλησία, εκτελεί χρέη ψάλτου όποτε απαιτείται, αλλά κυρίως στηρίζει την προσπάθεια των ανθρώπων του χωριού και του παπαΣταύρου να είναι παρών στην εκκλησία.
ίναι αλήθεια ότι όσο μεγαλώνουμε γυρίζουμε στις ρίζες μας, στα παιδικά μας βιώματα και στις μαθητικές θύμησες. Μια τέτοια έντονη θύμηση είναι ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου. Με τις παρελάσεις, την κατάθεση στεφάνων και τα ποιήματα που απαγγέλαμε με τους γονείς μας να καμαρώνουν κι εμάς να ξεχνάμε τα λόγια μας από ντροπή.
Άνθρωπος σεμνός και ταπεινός, λιτός, μεγαλόψυχος και ακούραστος. Ο παπα-Σταύρος αντέχει παρά τα 85 του
Το ποίημα αυτό είναι από μια μαθητική μου παράσταση, που με πολύ περηφάνια απήγγειλα πριν από «κάποια» χρόνια.
τι είναι η πατρίδα μας Τι είναι η πατρίδα μας; Μην είν’ οι κάμποι; Μην είναι τ’ άσπαρτα ψηλά βουνά; Μην είναι ο ήλιος της, που χρυσολάμπει; Μην είναι τ’ άστρα της τα φωτεινά; Μην είναι κάθε της ρηχό ακρογιάλι και κάθε χώρα της με τα χωριά; Κάθε νησάκι της που αχνά προβάλλει; Κάθε της θάλασσα, κάθε στεριά; Μην είναι τάχατε τα ερειπωμένα αρχαία μνημεία της χρυσή στολή που η τέχνη εφόρεσε και το καθένα μια δόξα αθάνατη αντιλαλεί; Ο Σπύρος ο Ζήρος, ο Γιώργος ο Κούτρος και βεβαίως ο παπα-Σταύρος με την πρεσβυτέρα Μαρία είναι αυτοί στους οποίους οφείλουμε τη λειτουργία της εκκλησίας μας. Σαν ελάχιστη τιμή θα προσπαθήσουμε να σκιαγραφήσουμε πρώτα απ’ όλους τη ζωή και την ιερατική δράση του παπα-Σταύρου. Ευχαριστίες καρδιάς για έναν κληρικό που επί χρόνια επιμένει να υπηρετεί ενεργά την Εκκλησία, δίνοντας το προνόμιο στους λιγοστούς κατοίκους του χωριού να μπορούν να εκπληρώνουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. Ο παπα-Σταύρος γεννήθηκε στους Ταξιάρχες, το Γυμνάσιο όμως το τελείωσε στη Δράμα, και στην συνέχεια παρακολούθησε το ανώτατο Φροντιστήριο Θεσσαλονίκης. Χειροτονήθηκε διάκονος το Μάρτιο του 1958 και μια εβδομάδα αργότερα πρεσβύτερος. Υπηρέτησε 12 ½ χρόνια στα Αμπελάκια της Δράμας και 30 στην Προσοτσάνη.
χρόνια και δηλώνει πάντα παρών. Γι’ αυτό ο Θεός τον ευλόγησε να αποκτήσει τρεις κόρες και τρία εγγόνια. Σ’ αυτό το κείμενο δε θα θέλαμε να υπερβάλλουμε με έντονες και βαρύγδουπες εκφράσεις για να εντυπωσιάσουμε. Απλά θέλουμε μέσω της εφημερίδας μας, εμείς οι άνθρωποι του Συλλόγου και οι κάτοικοι του χωριού να του εκφράσουμε τις ευχαριστίες μας, την ευγνωμοσύνη μας, να τον διαβεβαιώσουμε ότι προσευχόμαστε να τον έχει ο Θεός γερό για πολλά ακόμα χρόνια και αντίστοιχα να προσεύχεται κι αυτός για το ποίμνιό του.
Όλα πατρίδα μας! Κι αυτά κι εκείνα, και κάτι που ‘χουμε μες την καρδιά και λάμπει αθώρητο σαν ήλιου αχτίνα και κράζει μέσα μας: Εμπρός παιδιά!
από την Κριτσέλη Αντωνία
Τέλος, την ευλογία και τη χάρη που του έδωσε ο Θεός να την μοιράζει στους πιστούς και να μπορούν οι κάτοικοι εκεί στο χωριό «Εν εκκλησία να υμνούνε το Θεό».
Ντόρα Παναγοπούλου
γεννήσεις Όταν ο πελαργός φέρνει… Δίδυμα Στις 25/12/2012 ανήμερα τα Χριστούγεννα ο Ηλίας Θάνος, γιός του Γιάννη Θάνου του Νικολάου αύξησε τα μέλη της οικογενείας του. Η σύζυγός του Στεφανία γέννησε δίδυμα, δύο υγιέστατα κοριτσάκια!
!
Την πιο ευτυχισμένη περίοδο της ζωής τoυ διανύει ο Θοδωρής Κριτσέλης, γιός του Τάκη Κριτσέλη, καθώς μόλις πριν λίγες εβδομάδες η σύζυγός του Πέρσα γέννησε στις 30/1/2013 δύο υγιέστατα μωράκια. Ένα αγοράκι και ένα κοριτσάκι. Όταν ο πελαργός φέρνει τα μωρά δυο-δυο οι γονείς χαίρονται διπλά. Οι πανευτυχείς γονείς πετάνε στον έβδομο ουρανό από ευτυχία. Την ίδια χαρά μοιράζονται και όλοι οι συγγενείς τους. Διπλά ευτυχισμένες οι μανούλες αλλά διπλά ευτυχισμένοι και οι μπαμπάδες!
Το Διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου εύχεται αγάπη και ευτυχία στους γονείς αλλά και στα αγαπημένα τους μωράκια»
Χειρουργός Οδοντίατρος Πτυχιούχος Πανεπιστημίου Αθηνών τηλ. 693.693.5808 (δέχεται με ραντεβού)
Αμαλία Κατσάμπουλα
Τα Ν έ α των
...ο Πολιτιστικός Σύλλογος έχει αποδυθεί σε μια μεγάλη σταυροφορία. Προσπαθώντας να κεντρίσει το ενδιαφέρον των συγχωριανών, ώστε να βάλουν όλοι ένα χεράκι, για την πολιτιστική, τουριστική και οικονομικά ανάπτυξη του χωριού.
ταξιαρχών 7
Πορεία προς το Πάσχα ««Ιδού ανεβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα»
Προειδοποιητική η φράση αυτή του Κυρίου προς τους μαθητές Του. Τους προετοιμάζει για τα μεγάλα και δραματικά γεγονότα που πρόκειται να συμβούν εις την Άγιαν Πόλιν. «Ιδού ανεβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα», επαναλαμβάνει και προς εμάς σήμερα, ενώ σε λίγες ημέρες εισερχόμεθα εις την Μεγάλη Εβδομάδα. Ομιλεί στην καρδιά μας, και μας καλεί να Τον συνοδεύσουμε «ερχόμενον προς το εκούσιον πάθος». Συνεχόμενες συγκινήσεις και πνευματικές εξάρσεις διακατέχουν τους πιστούς καθ’ όλην την Μεγάλη Εβδομάδα. Εκδηλώνεται μετά δακρύων η ψυχή μας, ατενίζοντας τον Νυμφίον και ασπαζόμενη τον Εσταυρωμένο Χριστό. Ο ιερός υμνωδός δεν παραλείπει να μας προτρέψει, ίνα «κεκαθαρμέναις διανοίαις συμπορευθώμεν αυτώ και συσταυρωθώμεν και νεκρωθώμεν δι’ Αυτόν ταις του βίου ηδοναίς». Αυτοί είναι οι όροι και οι προϋποθέσεις, για να παρακολουθήσουμε με βαθεία συναίσθηση τα σεπτά Πάθη του Κυρίου. Εν πρώτοις «κεκαθαρμέναις διανοίας» καλούμεθα να ακολουθήσουμε τον Κύριον αναβαίνονται εις Ιεροσόλυμα. Απαιτείται δηλαδή κάθαρση των διαθέσεών μας, κάθαρση που θα απαλλάξει τας «διανοίας» από κάθε τι το αμαρτωλό και ένοχο ενώπιον του Κυρίου. Όσο είναι δυνατόν, και αυτές οι βιωτικές μέριμνες λίγο να παραμεριστούν, και απερίσπαστοι από την ρουτίνα της ζωής να επιτύχουμε κάποιο ξαλάφρωμα από την πίεση των «μεριμνών του βίου», ώστε στην σκέψη μας και στην καρδιά μας να βρίσκεται Εκείνος, ο Σωτήρ του Κόσμου ο Χριστός. Βεβαίως περνάμε δύσκολες στιγμές, τα προβλήματα του βίου μας πολλά, αλλά υπάρχει πάντοτε καιρός για να ασχοληθούμε και με αυτά. Αυτή τη Μεγάλη Εβδομάδα ας έχουμε περισσότερο ενασχολήσεις και εξάρσεις πνευματικές. Και όσο το δυνατόν ελεύθεροι από τα βάρη της συνειδήσεως και με «κεκαθαρμένας τας διανοίας» από
«παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος» ας παρακολουθήσουμε τον Κύριο εις την πορεία Του προς το εκούσιον Πάθος. Επίσης δεν παραλείπει ο ιερός υμνωδός να μας προτρέψει εν συνεχεία «συμπορευθώμεν αυτώ και συσταυρωθώμεν και νεκρωθώμεν δι’ Αυτόν ταις του βίου ηδοναίς». Δεν αρκεί απλώς η διάθεση να αποδεσμευθούμε από τη δύναμη και την ώθηση της αμαρτίας. Αλλά χρειάζεται και προσπάθεια. Πίεση επί του εαυτού μας, για να φθάσουμε στο ηθικό εκείνο επίπεδο, που θα μπορεί ο καθένας από εμάς να «λογίζεται εαυτόν νεκρόν μεν τη αμαρτία, ζώντα δε τω Θεώ εν Χριστώ Ιησού τω Κύριω ημών». Απαιτείται βεβαίως γι’ αυτό δύναμη θελήσεως. Προ πάντων όμως απαιτείται καταφυγή εις τον Σταυρό του Χριστού και εις την εξ’ αυτού αγιαστική Θεία χάρη. Γι’ αυτό απέθανε ο Κύριος επί του Σταυρού. Γι’ αυτό υπέστη τα φρικτά πάθη. Για να μας απαλλάξει από τα δικά μας πάθη. Καταφρονεί δε τα πάθη του Χριστού όποιος αφήνει οιονδήποτε πάθος να τον κυριεύει. Θέλουμε λοιπόν να φωτίσουν τα Πάθη του Χριστού «ως φώτα σωστικά» την ψυχή μας; Ας προσέξουμε να μην φωλιάζουν μέσα στην ψυχή μας αδυναμίες, κακότητες και πάθη. Αδελφοί μου, η επί θύραις Μεγάλη Εβδομάδα είναι η αγιώτατη περίοδος του εκκλησιαστικού έτους. Ας αφήσουμε την ψυχή μας αδέσμευτη από την επήρεια πάσης κακίας και πονηρίας. Ας ικετεύσουμε τον Νυμφίον Χριστόν να μας καθαρίσει «από πάσης κηλίδος». Ας Του πούμε εκ βαθέων «επί πλείον πλύνον με από της ανομίας μου και από της αμαρτίας μου καθάρισον με». Και με αυτές τις διαθέσεις να εορτάσουμε τα Άχραντα Πάθη και να δονηθούμε από άγια συναισθήματα που θα προκαλέσουν στις καρδιές μας. Έτσι δεν θα παρακολουθήσουμε τα γεγονότα του Πάθους ως απλοί θεατές, επιδερμικά, επιφανειακά, αλλά βιώνοντάς τα, θα ψάλλουμε με όλη την δύναμη της ψυχής μας «και συνανυψώ υμάς εις την άνω Ιερουσαλήμ, εν τη βασιλεία των ουρανών». Αμήν! Πατήρ Νικόλαος Μωραΐτης εφημέριος Ι.Ν. Αγ. Μαρίνας - Εκάλη
Λόγοι που συνηγορούν για την τουριστική ανάπτυξη του χωριού Ταξιάρχες Ολυμπίας από τον
Διονύση Κουτσουρούπα έναν Μοφκιτσάνο
T
ο γραφικό χωριό Ταξιάρχες Ολυμπίας, η ξακουστή Μοφκίτσα, βρίσκεται σε ζηλευτή και προνομιούχο θέση κι έχει σπάνιες ομορφιές, που σκόρπισε απλόχερα εκεί η ξείδωρη φύση. Απλώνεται σε μια θαυμάσια κοιλάδα, που κυκλώνεται από στρογγυλούς και κυματοειδείς λόφους, κατάφυτους από πυκνή άγρια και ήμερη βλάστηση, που αποτελεί τον ανεκτίμητο πράσινο θησαυρό του χωριού. Παντού υψώνονται αιωνόβια, βαθύσκια και πλατύφυλλα πλατάνια, που αιχμαλωτίζουν την προσοχή των περαστικών. Σε όλο το μήκος και το πλάτος της τοποθεσίας είναι αραγμένα τα κατάλευκα και μαγευτικά σπιτάκια του χωριού ως πρόβατα μεγάλου κοπαδιού. Σ’ ένα λόφο είναι σκαρφαλωμένη η επιβλητική και μεγαλόπρεπη κεντρική εκκλησία του χωριού, αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Εκεί κάθε Δεκαπενταύγουστο συρρέουν αμέτρητοι επισκέπτες, για να προσκυνήσουν και να παραστούν στο λαμπρό και μεγαλειώδες παραδοσιακό Πανηγύρι. Αμέτρητα είναι τα ξωκλήσια, που είναι διάσπαρτα παντού, το καθένα με την ιδιαιτερότητα του και την ομορφιά του. Για την ιστορία αναφέρω μερικά που γνωρίζω. Οι άγιοι Ταξιάρχες, ένα εκκλησάκι Βυζαντινού ρυθμού, κτισμένο επάνω στο λόφο, που δεσπόζει του χωριού, λειτουργείται στις 8 Νοεμβρίου και έχει μεγάλη αρχαιολογική αξία. Ο άγιος Ανδρέας που βρίσκεται κτισμένος στην τοποθεσία «Βράνια». Στην υπόγεια βάση του ναού αναβλύζει δροσερό και θαυματουργό νερό και έχει επίσης αρχαιολογική αξία. Στο εκκλησάκι αυτό βαφτίζονταν κατά καιρούς πολλά βρέφη για να αγιαστούν και να γίνουν στη ζωή τους ευτυχισμένα. Ο Άγιος Γεώργιος, κτισμένος στη τοποθεσία «Βρασίτσα». Λειτουργείται κάθε χρόνο στη γιορτή του Αγίου Γεωργίου και συρρέουν εκεί αρκετοί πιστοί, που πάνε να θαυμάσουν την θαυμά-
σια άγρια και ήμερη χλωρίδα και να μαζέψουν ένα αρωματικό φυτό, που την λένε «τραγουλιά» και δεν φυτρώνει σε κανένα άλλο μέρος του χωριού ή σε γειτονικά χωριά. Η εκκλησία «της Ιτιάς» που λειτουργείται στα Γενέθλια της Παναγίας , αλλά και την επομένη του Πάσχα. Οι Άγιοι Θεόδωροι που είναι ένα ωραίο εκκλησάκι, που βρίσκεται στη θέση «Πλατανούλι». Πιο κάτω στη θέση «Καλός» στο δρόμο που οδηγεί στον «Πίνακα» σώζονται τα ερείπια του Αγίου Θεράποντα. Πιο πάνω από τα «Βράνια» στην τοποθεσία «Αμπλός» υπάρχουν τα ερείπια των Αγίων Αναργύρων. Στη θέση «Σαμακιά» βρίσκεται κτισμένο το εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής, που είναι προστάτης των τυφλών και βρίσκεται λίγο πιο πάνω από το ιδιόκτητο εκκλησάκι των Κουτσουρουπαίων. Στη θέση «Μεγαβούνι σώζονται τα ερείπια των Αγίων Αποστόλων. Στη θέση «Πλεύρη» το ψηλότερο βουνό του χωριού υπάρχει το ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία. Μπορεί να διαφεύγει της μνήμης μου κανένα εκκλησάκι. Ας με συγχωρέσουν οι γηγενείς. Έχω φύγει από το 1947. Όλα τα ανωτέρω αποτελούν πόλο έλξης ντόπιων και ξένων τουριστών, λάτρεων του ορεινού τουρισμού, που καταφθάνουν στο χωριό για να χαρούν τις ομορφιές του, να ρουφήξουν καθαρό και ζωογόνο αέρα του βουνού, να θαυμάσουν το άγριο τοπίο, να παρακολουθήσουν την φαντασμαγορική ανατολή του ήλιου και να ζήσουν στιγμές αφάνταστης ευτυχίας. Κι έτσι σιγά – σιγά αρχίζει η τουριστική ανάπτυξη του χωριού, για την οποία υπάρχουν οι προϋποθέσεις, η σχετική υποδομή, όπως λέμε και το χωριό ξαναζωντανεύει και βγαίνει από το μαρασμό, ώστε να αποκτήσει την ακμή και την αίγλη, που είχε πριν από μερικά χρόνια, που ήταν Κεφαλοχώρι και έσφυζε από κίνηση και ζωή και είχε μεγάλη οικονομική άνθηση. Εκείνο όμως που
θα βοηθήσει αποτελεσματικά στην αύξηση του τουριστικού ρεύματος προς το χωριό είναι η κατασκευή του νέου δρόμου από τους Κάτω Ταξιάρχες – Αγία Παρασκευή – Άνω Ταξιάρχες. Αυτό το διαβλέπουν όλοι και ιδιαίτερα ο Πολιτιστικός Σύλλογος των απανταχού Μοφκιτσάνων, που έχει αποδυθεί σε μια μεγάλη σταυροφορία. Προσπαθώντας να κεντρίσει το ενδιαφέρον των συγχωριανών, ώστε να βάλουν όλοι ένα χεράκι, για την πολιτιστική, τουριστική και οικονομικά ανάπτυξη του χωριού. Ο δρόμος, που αναφέρω πιο πάνω, θα είναι πιο σύντομος από τον νυν υπάρχοντα μέσω Λεπρέου, γιατί κατά τους υπολογισμούς των ειδικών, θα είναι συντομότερος από τον ήδη υπάρχοντα κατά 7 χλμ. Δεν παραλείπω να τονίσω όμως ότι η αποπεράτωση του δρόμου προσκρούει στο εξής εμπόδιο. Μερικοί κάτοικοι, που έχουν κτήματα εκεί, που πρόκειται να περάσει ο δρόμος δεν παραχωρούν μικρό μέρος από τα κτήματά τους, για να γίνει η διάνοιξη του δρόμου. Θα μου πείτε περιουσία τους είναι και μπορούν να αντιδράσουν. Πρέπει όμως να ξέρουν ότι άμα γίνει ο δρόμος η περιουσία τους θ’ αξιοποιηθεί περισσότερο. Αλλά και για λόγους συναισθηματικούς νομίζω ότι επιβάλλεται να ενδώσουν στο αίτημα των συγχωριανών, γιατί, αν γίνει ο δρόμος, θ’ αναπτυχθεί το χωριό, που είναι η ιδιαίτερη πατρίδα τους και θα το έχουν κρυφό καμάρι. Θα αισθάνονται μεγάλη ψυχική ικανοποίηση και γαλήνη, σκεπτόμενοι ότι επιτέλεσαν μια θεάρεστη πράξη. Ως συμπατριώτης κι εγώ κάνω έκκληση των υψηλών κι ευγενών αισθημάτων τους και τους προτρέπω να δείξουν κατανόηση γιατί αλλιώς θα χάσουν το τραίνο και θα είναι εις βάρος μας.
8
Tο χωριό μας ιδρύθηκε το 800-1100 με το όνομα Μοφκίτσα. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας αναφέρεται ως ''Μοφκίτζα''.
άρ θ
τη
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Κανελλοπούλου (Εγγονή Φώτη Αγραπηδά)
να γν ώσ οα
ρ
Τα επώνυμα του χωριού μας Πηγές: Το βιβλίο του Πουκεβίλ (Ταξίδια στην προεπαναστατική Πελοπόννησο) Η Ιστορία της Μίνθης (και του ευρύτερου χώρου) του Θανάση Κλωνάρη. Λεξικό τοπωνυμιών του Δικαίου Βαγιακάκου κ.α
E
ίναι ιστορικά εξακριβωμένο πως το χωριό μας ιδρύθηκε το 800-1100 με το όνομα Μοφκίτσα. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας αναφέρεται ως ''Μοφκίτζα''. Ο Πουκεβίλ (o γνωστός γάλλος περιηγητής στην Πελοπόννησο τα προεπαναστατικά χρόνια) αναφέρει χαρακτηριστικά για τη Μοφκίτζα ότι ήταν χωριό υπαγόμενο στο τμήμα της Ζούρτσας αποτελούμενο από δεκαπέντε οικογένειες (λιγοφάμελο) όπως αναφέρει επίσης ότι και τα γύρω χωριά ήταν λιγοφάμελα όπως η Γλάτσα η οποία είχε μόλις πέντε οικογένειες. Αυτό ήταν αποτέλεσμα του ανελέητου κατατρεγμού των κατοίκων (προεπαναστατικά ακόμα) από Τούρκους και Αλβανούς ισοδύναμου με γενοκτονία. Επιπλέον οι κάτοικοι ήρθαν αντιμέτωποι με ασθένειες, επιδημικές ή μη, και μια σιτοδεία που μάστιζε εκείνα τα χρόνια τα χωριά μας. Ο Πουκεβίλ μιλάει ακόμα για πανάθλιες καλύβες, για κατοίκους κρυμμένους στα βουνά που έτρεμαν να κατέβουν στους κάμπους και στη γη των πατέρων τους. Σημειωτέον πως ο Πουκεβίλ πέρασε από τα χωριά μας γύρω στα 1818.
Επώνυμα Στο χωριό μας εκτός από τα πατρωνυμικά επώνυμα όπως πχ. Παναγόπουλος, Αλεξόπουλος έχουμε και τα κάτωθι επώνυμα:
Αγραπηδάς
Tο πρώτο όνομα της οικογένειας ήταν Θεοδωρόπουλος. Σύμφωνα με την παράδοση της οικογένειας κάποιος πρόγονος αναγκάστηκε να κρυφτεί στα βουνά από τους Τούρκους (πιθανόν κατά την εποχή του Ιμπραήμ) και για να επιβιώσει τρεφόταν σχεδόν αποκλειστικά με αγραπίδια(άγρια αχλάδια). Όλοι τον θεωρούσαν χαμένο όταν όμως επέστρεψε και διηγήθηκε στους συγχωριανούς του πώς επιβίωσε του έδωσαν το παρώνυμο ''Αγραπηδάς''. Αξίζει να σημειωθεί πως η ιστορία του χωριού μας έχει καταγράψει τον Θανάση Θεοδωρόπουλο από τη Μοφκίτσα ως ικανότατο πολεμιστή που ήταν παρών στην ορκωμοσία των πολεμιστών το Μάρτη του 1821 στη Ζούρτσα υπό τον οπλαρχηγό Θανάση Γρηγοριάδη από την Αρκαδία. Σ' ένα κείμενο της εποχής εκείνης βρήκαμε το εξής χωρίο: Μετά το κάψιμο του χωριού κι ενώ όλα είχαν χαθεί για τη Μοφκίτσα, έψαχναν οι Αλβεναίοι να βρούνε το Θανάση Θεοδωρόπουλο τον οποίο υπολόγιζαν πολύ, να μαζέψει όποιον μπορούσε μήπως και γλίτωνε το δικό τους χωριό. O Θανάσης Θεοδωρόπουλος έζησε μετά την απελευθέρωση και συνέχισε να εκπροσωπεί το χωριό όπου του το ζητούσαν και όπου το απαιτούσαν οι εκάστοτε συνθήκες.
Ανδρικόπουλος
Η οικογένεια αυτή υπήρχε προεπαναστατικά στο χωριό. Στα χρόνια της επανάστασης αναφέρεται ο Αλέξης Ανδρικόπουλος ως προεστός του χωριού. 'Ήταν προπάππος της μητέρας του συγχωριανού μας Αλέξη Κρανίτη. Η ιστορία αναφέρει πως παρευρέθηκε στην ορκωμοσία των πολεμιστών στη Ζούρτσα το Μάρτη του 1821. Είχε τεθεί επικεφαλής 30 ανδρών συγχωριανών του. Πολέμησε στο Νεόκραστο, Βαλτέτσι, Πόλιανη, Δερβενάκια, Πούσι κ.α. Έγινε υπαξιωματικός Β' Τάξεως και καταγράφηκε στο αρχείο των αγωνιστών με Α.Μ. 4661. Το πιστοποιητικό υπογράφει ο οπλαρχηγός Αναγνώστης Παπατσώρης. Οι απόγονοί του μιλούσαν για το σπαθί και το δίπλωμα που του έστειλε σα βραβείο ο βασιλιάς (προφανώς εννοούσαν το βασιλιά Όθωνα) και από άγνοια το έβαλαν μαζί με το λείψανό του στον τάφο. Ο ίδιος έζησε και μετά την απελευθέρωση και υπήρξε φανατικός οπαδός του Καποδίστρια, μέχρι το τέλος της ζωής του ήταν : ''ο προεστός του χωριού Μοφκίτζης''
Γκρίντζαλης
Παρακλάδι της οικογένειας του ηρωικού στρατηγού, πιστού και αδελφικού φίλου του Θ.Κολοκοτρώνη, Γιαννάκη Γκρίντζαλη. Η οικογένεια καταγόταν από το Ψάρι Μεσσηνίας.
Ζήρος
Απόγονοι ευγενούς ηπειρώτικης οικογένειας που στην εποχή της Βενετοκρατίας 1872-1815 μετοίκησαν από τη Ζίτσα Ιωαννίνων στην περιοχή μας.
Ζαρίφης Το επώνυμο έχει τούρκικη ρίζα και σημαίνει άρχοντας, ευγενής, αριστοκράτης. Έτσι αποκαλούσας οι Έλληνες της εκείνα τα χρόνια τους ωραίους άνδρες.
Θάνος ή Θανόπουλος Η οικογένεια καταγόταν
από τα Σουδενά της Β. Ηπείρου. Μετοίκησαν στην Πελοπόννησο στα χρόνια της Βενετοκρατίας 1682-1715. Ήταν πολύ μεγάλη γενιά και στην πλειονότητα τους εγκαταστάθηκαν στις επαρχίες Καλαβρύτων και της ορεινής Ηλείας και Αρκαδίας.
Δράκος Δράκο αποκαλούσαν το αβάπτιστο αγόρι εκείνα τα χρόνια και δράκουλα το αβάπτιστο κορίτσι. Επίσης Δράκο συνήθιζαν να αποκαλούν το αγόρι και σε μεγαλύτερη ηλικία εφ' όσον είχε το όνομα κάποιου που είχε φύγει από τη ζωή και το άκουσμα του ονόματος ήταν επώδυνο για τους συγγενείς. Το πιο πιθανόν λοιπόν είναι να προήλθε και το επώνυμο από μια τέτοια συνήθεια.
Κάπος
Σημαίνει τον επικεφαλής εκστρατευτικού σώματος. Προέρχεται από την ιταλική ρίζα capo που σημαίνει αρχηγός. Πιθανόν τα χρόνια της Βενετοκρατίας να ήταν κάποιος πρόγονος τους αρχηγός εκστρατευτικού σώματος. Αυτή η λέξη χρησιμοποιούταν ωστόσο και από Έλληνες. Η οικογένεια είναι από της πιο παλιές. Στα χρόνια του Όθωνα ο Παναγιώτης Κάπος έπαιζε σημαίνοντα ρόλο στο χωριό και το εκπροσωπούσε σε διάφορες περιστάσεις.
Κρανίτης
Απόγονοι του σπουδαίου Βυζαντινού στρατηγού Κρηνίτη που το 951μ.Χ. ήλθε στην περιοχή μας, κατέστειλε την ανταρσία των Σλάβων και τους ανάγκασε να εκχριστιανιστούν και να αφομοιωθούν με τους Έλληνες.
Κούκιος
Κατά τα χρόνια της τουρκοκρατίας το Κούκιος αναφερόταν στον κοκκινογένη. Κούκιος ο έχων κόκκινα γένια. Από αυτή την ιδιαιτερότητά τους μάλλον πήραν και το επώνυμό τους.
Το χωριό μας τη δεκαετία του '50 τιμή του Χριστόδουλου Τουλαβέρη, πολεμιστή από την Κυπαρισσία που μετά τα Ορλωφικά 1770 κρύφτηκε στην Άλβαινα. Οι γονείς αποφάσισαν την κουμπαριά σε πεδίο μάχης και αφού έγιναν αδελφοποιτοί ή Βλάμηδες ή μπρεζέριδες. (Τελετή κατά την οποία αυτοί που λάμβαναν μέρος, τρυπούσαν λίγο τα δάκτυλά τους, έσταζαν λίγες σταγόνες αίμα μέσα σε δυο ποτήρια με κρασί, ένωναν τα χέρια τους σταυρωτά ενώνοντας τα αίματα, άλλαζαν τα ποτήρια κρασιού και έπινε ο ένας το αίμα του άλλου ορκιζόμενοι υποστήριξη και πίστη μέχρι θανάτου).
Μπαχάρης Το επώνυμο προέρχεται από την τουρκική
λέξη μπαχάρ που σημαίνει άνοιξη. Την ίδια λέξη χρησιμοποιούσαν και οι Έλληνες για να περιγράψουν ένα πρόσωπο χαρούμενο, γελαστό.
Μπαλαδήμας
Στο επώνυμο αυτό υπάρχουν δυο εκδοχές. Μπαλής Δήμος. Μπαλής στην Τουρκοκρατία ήταν Διοικητής μιας περιοχής. Η δεύτερη και πιο επικρατέστερη είναι ότι ήταν κατασκευαστής ακριβών σπαθιών. Πάλα= Ακριβό σπαθί
Μπαρτζελιώτης
Η οικογένεια φέρεται να έχει κατέβει στο χωριό από το χωριό Μπάρτζελη.
Μπαντές
Πρόκειται για απογόνους εκχριστιανισμένης γυναίκας από την Τουρκία. Αυτή είναι η πιθανότερη εκδοχή.
Τζάνες
Από τα χρόνια της Φραγκοκρατίας συνηθιζόταν να βαφτίζουν τα παιδιά αντί για το όνομα Γιάννης έδιναν άλλο όπως Τζανέτο, Τζανέτα, Τζανή κ.α. Πιθανόν να είναι κατάλοιπο της εποχής της Φραγκοκρατίας. Το πιο πιθανό να προέρχεται από την τούρκικη λέξη Τζάνεμ που σήμαινε το αγαπημένε μου, καλέ μου. Αυτή τη λέξη την χρησιμοποιούσαν και οι Έλληνες πάρα πολύ. Όταν έφυγαν οι τούρκοι η λέξη χάθηκε. Αυτή η εκδοχή είναι η επικρατέστερη και μάλλον η πιο σίγουρη.
Φελούκας Στην οικογένεια αυτή το χαρακτηριστικό Κουτσούνης Το επώνυμο αυτό προήλθε πιθανόν από τη τους γνώρισμα ήταν ψηλοί και εύσωμοι. Παρομοίαζαν τα ευλέξη κουτσούνια, που ήταν τα χειροποίητα όμορφα μικρά κουκλάκια. Ίσως να αναφέρονταν σε μικροκαμωμένα άτομα. Σε πολλά μέρη της Ελλάδας η λέξη κουστούνα ήταν και το μικρό καρβελάκι ψωμί. Η πιο επικρατέστερη εκδοχή είναι η πρώτη.
Κοκκώνης Η οικογένεια αυτή καταγόταν από τη Λινί-
σταινα. Ήρθε στο χωριό μας γύρω στο 1880. Μετά το θάνατο του πατέρα Γιωργάκη Κοκκώνη η μητέρα Δημήτρω πήρε τα παιδιά της κι επέστρεψε στο χωριό της τη Μοφκίτσα. Το όνομα Κοκκώνης προέρχεται από τη λέξη κόκκωνας που σημαίνει κουκουνάρι. Η απώτερη καταγωγή της οικογένειας ήταν από το Καστρί Κυνουρίας.
Κόντος
Το επώνυμο προέρχεται από την ιταλική λέξη conte (ελληνικά κόντες). Η οικογένεια είναι Ηπειρώτικης καταγωγής που μετοίκησε στα μέρη μας το 1700.
Κριτσέλης
Το επώνυμο αυτό υπερτερεί στο χωριό μας. Η παράδοση του χωριού λέει ότι ο πρώτος της γενιάς πήρε αυτό το όνομα από το σχήμα του μουστακιού του (κριτσελομούστακος). Επέλεξε αυτό το επώνυμο ενώ λεγόταν Ανδρικόπουλος για να αποφύγει το δυσβάσταχτο φόρο που πλήρωναν για τα βόδια καθώς ο ίδιος εξέτρεφε μεγάλο αριθμό βοδιών. Όμως δεν υπάρχουν στοιχεία που να πιστοποιούν κάτι τέτοιο παρά μόνο η παράδοση του χωριού. Το Μάρτη του 1821 στη Ζούρτσα, στη δοξολογία, στη σύσκεψη και στην ορκωμοσία που έγιναν με επικεφαλή το Θανάση Γρηγοριάδη οπλαρχηγό της Αρκαδίας, παρευρέθηκαν εκτός από τον Θανάση Θεοδωρόπουλο και Αλέξη Ανδρικόπουλο, ο Δημητράκης και ο Αναγνώστης Κριτσέλης. Επίσης τα προεπαναστατικά χρόνια οι κλέφτες Κριτσελαίοι της Μοφκίτσας είχαν λημέρι με άλλους κλέφτες γειτονικών χωριών το Χρυσούλι της Άλβαινας και το κάστρο Αράκλοβο. Ο πρώτος Χριστόδουλος Κριτσέλης βαπτίστηκε με αυτό το όνομα προς
τραφή άτομα με την Φελούκα το μεγάλο πλοίο της εποχής.
Ψαρρός
Κατά την παράδοση του χωριού τα χρόνια της σκλαβιάς έφτασε στο χωριό ένας νεαρός από το Ψάρι Μεσσηνίας. Το πιθανότερο είναι να ήταν επικηρυγμένος καθώς οι επικηρυγμένοι εκείνη την εποχή συνήθιζαν να αλλάζουν περιοχή κατοικίας όπου και η επικήρυξη από τους Τούρκους δεν είχε πλέον ισχύ. Πιθανόν ωστόσο είναι αν παρακάμψουμε την παράδοση το επώνυμο να προήλθε από τα ''ψαρρά'' δηλαδή από κάποιον που είχα γκρίζα μαλλιά και γένια.
Σκαλτσάς
Τα χρόνια της Τουρκοκρατίας Σκαλτσάδες αποκαλούσαν αυτούς που κατασκεύαζαν ''σκάλτσες'' δηλαδή περικνημίδες των φουστανελλοφόρων. Αυτή η οικογένεια υπήρχε πριν την επανάσταση στη Μοφκίτσα. Από την τοπική ιστορία αναφέρεται σαν εύπορη οικογένεια με ισχύ για αυτό και είχαν αρραβωνιάσει την κόρη τους με τον περίφημο κλέφτη Γιάννη από τη Βερβίτσα. Μετά τον αρραβώνα και κατά την επιστροφή του συμπέθερου οι τούρκοι έστησαν ενέδρα (χωσιά) και σκότωσαν το γαμπρό και τον αδελφό του στη Ζούρτσα, γεγονός που αποτυπώθηκε και από το γνωστό δημοτικό τραγούδι.
Πάππος
Από τις πιο παλιές οικογένειες του χωριού. Στην αρχαία Ελλάδα πάππος σήμαινε σπόρος. Όμως η λέξη δόθηκε σαν επώνυμο στην οικογένεια για να εκδηλώσει σεβασμό, γιατί εκείνα τα χρόνια ο πάππος είχε την έννοια του πρεσβύτερου και σεβαστού ατόμου.
Κούτρος
Το όνομα προέρχεται από τη λατινική λέξη scutra που σημαίνει μέτωπο. Κατά το μεσαίωνα όμως αποκαλούσαν κούτροφο και κότραφο τον κρόταφο. Πιθανότερο λοιπόν το όνομα να προέρχεται από τη λατινική ρίζα . Σε πολλά μέρη της δυτικής Πελοποννήσου συναντάμε το επώνυμο κούτρος.
Τα Ν έ α των
Το λιώσιμο είναι ένα έθιμο, ίσως από τα καλύτερά μας, που ο ίδιος ο χρόνος δεν μπορεί να σταματήσει την συνέχεια μιας παράδοσης και παρακολουθεί τις εξελίξεις ως μετέωρος πελαργός.
οι 45 Γιάννηδες της Μοφκίτσας είναι 59
Επιμέλεια κειμένου: Τάσος Παναγόπουλος
Όπως τους κατέγραψε ο αγαπημένος μας Χαραλαμπάκης Ι.Κριτσέλης (του Μπακαλόγιαννη) ΠΡΟΣΩΝΥΜΙΟ
ΕΠΩΝΥΜΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ
ΟΝΟΜΑ ΠΑΤΕΡΑ
ΑΓΡΑΠΙΔΟΓΙΑΝΝΗΣ ΑΛΕΞΟΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΔΡΙΚΟΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΤΩΝΟΓΙΑΝΝΗΣ ΑΡΑΚΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΓΑΛΑΝΟΓΙΑΝΝΗΣ ΓΑΛΑΝΟΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΓΚΟΥΓΚΟΥΝΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΔΡΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ ΖΑΧΑΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΖΒΑΝΟΓΙΑΝΝΗΣ ΖΗΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΖΗΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΘΑΝΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΠΠΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΠΠΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΠΩΝΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΛΙΓΚΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΛΙΓΚΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΚΚΟΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΚΚΩΝΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΚΚΩΝΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΚΙΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΝΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΡΟΥΠΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΡΟΥΠΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΡΙΤΣΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΡΙΤΣΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΡΙΤΣΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΝΤΑΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΑΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΑΛΑΔΗΜΟΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΑΜΠΟΥΛΕΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΑΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΑΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΑΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΑΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΝΤΕΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΝΤΡΕΝΟΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΤΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΠΟΛΥΧΡΟΝΟΓΙΑΝΝΗΣ ΠΡΟΚΟΠΟΓΙΑΝΝΗΣ ΠΡΟΚΟΠΟΓΙΑΝΝΗΣ ΣΑΠΕΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΣΟΥΠΟΓΙΑΝΝΗΣ ΣΠΗΛΙ0ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΖΑΝΕΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΓΑΖΟΓΙΑΝΝΗΣ ΦΕΛΟΥΚΟΓΙΑΝΝΗΣ ΦΩΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΨΑΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΨΑΡΟΓΙΑΝΝΗΣ
ΑΓΡΑΠΙΔΑΣ ΣΚΑΛΤΣΑΣ (ΓΚΟΛΦΙΝΟΣ) ΑΝΔΡΙΚΟΠΟΥΛΟΣ ΚΡΙΤΣΕΛΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ (ΓΕΡΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ) ΓΑΛΑΝΗΣ ΓΑΛΑΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ ΔΡΑΚΟΣ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ ΖΒΑΝΑΣ ΖΗΡΟΣ ΖΗΡΟΣ ΘΑΝΟΣ ΚΑΠΠΟΣ ΚΑΠΠΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΚΑΠΩΝΑΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ (ΤΗΣ ΠΑΝΑΝΗΣ) ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ (ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΑΣ) ΚΟΚΚΟΡΑΣ ΚΟΚΚΩΝΗΣ ΚΟΚΚΩΝΗΣ ΚΟΝΤΟΣ ΚΟΝΤΟΣ ΚΟΝΤΟΣ ΚΟΥΚΙΟΣ ΚΟΥΤΡΟΣ ΚΟΥΤΣΟΥΝΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΡΟΥΠΑΣ ΚΟΥΤΣΟΥΡΟΥΠΑΣ ΚΡΙΤΣΕΛΗΣ ΚΡΙΤΣΕΛΗΣ ΚΡΙΤΣΕΛΗΣ ΣΚΑΛΤΣΑΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ ΚΡΙΤΣΕΛΗΣ ΜΠΑΛΑΔΗΜΑΣ ΖΗΡΟΣ ΜΠΑΝΤΕΣ ΜΠΑΝΤΕΣ ΜΠΑΝΤΕΣ ΜΠΑΝΤΕΣ (ΤΗΣ ΚΑΛΟΜΟΙΡΑΣ) ΚΡΙΤΣΕΛΗΣ ΑΝΔΡΙΚΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΣΚΑΛΤΣΑΣ (ΣΓΑΡΤΣΟΣ) ΚΡΙΤΣΕΛΗΣ ΚΡΙΤΣΕΛΗΣ ΚΑΠΠΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ (ΣΙΟΝΤΑΣ) ΚΡΙΤΣΕΛΗΣ ΤΡΙΓΑΖΗΣ ΦΕΛΟΥΚΑΣ ΣΚΑΛΤΣΑΣ ΨΑΡΡΟΣ ΨΑΡΡΟΣ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΠΥΡΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΙΜΟΛΕΩΝ ΦΩΤΗΣ ΣΠΥΡΟΣ? ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΘΟΔΩΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ (Α) ΓΕΩΡΓΙΟΣ (Β) ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣ ΤΑΣΑΚΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΑΚΗΣ ΠΕΤΡΟΣ ΚΩΣΤΑΣ ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΕΤΡΟΣ ΠΟΛΥΧΡΟΝΗΣ ΠΡΟΚΟΠΗΣ (Α) ΠΡΟΚΟΠΗΣ (Β) ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΕΤΡΟΣ ΑΛΕΞΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΩΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Εις υγείαν των εν ζωή και εις μνήμη όσων έχουν αποβιώσει.Χ.Ι.Κ.
ταξιαρχών 9
Ταξίδι αναμνήσεων…
Όχι δεν σταματώ τη βόλτα μου σήμερα. «Θα βγάλουν τα πόδια μου νερό». συνέχεια άρθρου από σελ.5
Πέρα Μαχαλάς. Εδώ θα συναντήσω τον Γιώργο Παναγόπουλο (Γκουγκούνη) με τη Μαρία και τον Τάση Κουτσουρούπα με την Ρηνιώ, το Γεροθοδωράκη και το Γιάννη Αποστολόπουλο (για πολλά χρόνια και αυτός επίτροπος στην εκκλησία) με τη Νικολέττα, τον Αλέξη Αγραπιδά με τη Βγενική, θα συναντήσω το Νικολάκη Μπαρτζελιώτη με τη Διαμάντω, τον Πάνο Νικολόπουλο (Πανελάκη) με την Παναγιωτούλα, τον Ζαχαρόγιαννη και την Κουτσούνενα. Γυρνάω πολλά χρόνια πίσω. Τα μάτια θολώνουν. Αναπολώ το παρελθόν! Ο νους μου ονειρεύεται και πάντα ταξιδεύει στα μέρη που μεγάλωσα και αντρώθηκα. Ένας τόπος που πάντα έχω μέσα μου...όπου κι αν είμαι. Ένα ταξίδι αναμνήσεων!!
δραστηριότητες συλλόγων Ολυμπιακό Κέντρο Φιλοσοφίας και Παιδείας
T
ην Πρωτοχρονιάτικη Πίτα του έκοψε το Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2013 στις 11πμ, το Ολυμπιακό Κέντρο Φιλοσοφίας και Παιδείας σε αίθουσα του εκδοτικού οίκου Ν. & Σ. Μπατσιούλα (Πανόρμου 83) Πρόεδρος και ψυχή του Ολυμπιακού κέντρου είναι ο κ. Λεωνίδας Κ. Μπαρτζελιώτης, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Γεννήθηκε στη Μίνθη της Ολυμπίας όπου και διδάχθηκε τα πρώτα εγκύκλια μαθήματα τα οποία συμπλήρωσε στη Ζαχάρω. Σπούδασε θεολογία, ελληνική και αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Υπήρξε ο πρωτεργάτης και εμπνευστής της έκδοσης του διεθνούς κύρους φιλοσοφικού περιοδικού "Skepsis". Παράλληλα υπήρξε ιδρυτής του "Διεθνούς Κέντρου Φιλοσοφίας και Διεπιστημονικής Έρευνας" μετεξέλιξη του οποίου αποτελεί το "Ολυμπιακό Κέντρο Φιλοσοφίας και Παιδείας". Το εν λόγω κέντρο οργανώνει διεθνή επιστημονικά συνέδρια, επιστημονικά σεμινάρια για έλληνες και ξένους φοιτητές και σειρά μαθημάτων φιλοσοφίας στηνω Αθήνα και στην Ηλεία. Συμμετέχει ασταμάτητα σε συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, είναι μέλος ενός μεγάλου αριθμού διεθνών φιλοσοφικών εταιρειών και είναι η ψυχή του Ολυμπιακού Κέντρου Φιλοσοφίας και Παιδείας και όλων των δραστηριοτήτων του. Ο κ. Λεωνίδας Μπαρτζελιώτης, κόβοντας την πρωτοχρονιάτικη πίτα του κέντρου ευχήθηκε Καλή Χρονιά στα μέλη και στους συνεργάτες του.
Και του χρόνου!!
λιώσιμο γουρουνιού Παράδοση που δεν τη σβήνει ο χρόνος…
Σ
ίγουρα είναι πανέμορφο το χωριό του Νεοχωρίου, όπου όχι μόνο οι κάτοικοί του, αλλά περισσότερο και οι ετεροδημότες του, αποτελούν ένα αρμονικό σύνολο φιλοξενίας, αξιών και περισσότερο πνευματικής αναζήτησης. Με λίγα λόγια, το Νεοχώρι είναι η καλύτερη πατρίδα του κόσμου, που το έχουν πιστοποιήσει πολλοί ξένοι τουρίστες, με πρώτους και καλύτερους τους Γερμανούς (εκτός Μέρκελ). Είναι μια πατρίδα που της έτυχε να έχει πολλά φυσικά κάλλη και ατελείωτες παραλίες, με αποτέλεσμα να ξεκουράζεται το μάτι κάθε κατοίκου και επισκέπτη και να ταξιδεύει ελεύθερος ο νους. Πάρα πολλές είναι οι εκδηλώσεις που διεξάγονται στο Νεοχώρι. Εκδηλώσεις οι οποίες κρατούν τις παραδόσεις και την ιστορία του χωριού ζωντανές. Μπούλες την Κυριακή το βράδυ, αμάδες το πρωί της Καθαρής Δευτέρας, πέταγμα χαρταετού στην συνέχεια στην παραλία και μετά συγκέντρωση σε κεντρική ταβέρνα με μπόλικα νηστίσιμα, χαλβά και κρασί.
από τον Γιάννη Κουτσουρούπα
Από τα καλύτερα έθιμα, επίσης, είναι και το λιώσιμο του γουρουνιού που γίνεται το πρώτο 10ήμερο του Φλεβάρη. Το λιώσιμο είναι ένα έθιμο, ίσως από τα καλύτερά μας, που ο ίδιος ο χρόνος δεν μπορεί να σταματήσει την συνέχεια μιας παράδοσης και παρακολουθεί τις εξελίξεις ως μετέωρος πελαργός. Για του λόγου το αληθές βρεθήκαμε στο εξοχικό του Μπάμπη Ζαφειράκη όπου έγινε για μια ακόμη φορά το περιβόητο λιώσιμο του γουρουνιού. Ήταν όλοι εκεί, Πρόεδροι, Αντιπρόεδροι, αρχηγοί αξιωματικής αντιπολίτευσης και σχεδόν, αν όχι όλο, το μισό χωριό. Πλούσιοι οι μεζέδες (πήραμε και κοντά) και άφθονο κρασί, και μάλλον δεν θα έμεινε και καμιά τσιγαρίδα για την στάμνα. Άριστοι οικοδεσπότες ο Μπάμπης, η Αργυρώ, ο Γιώργος και η Ιωάννα, μας υποδέχτηκαν και μας περιποιήθηκαν ιδιαιτέρως. Να είναι όλοι καλά, αυτοί δηλαδή που κρατούν τις παραδόσεις. Κρίση είναι θα περάσει. Κουράγιο και υπομονή γιατί τίποτε δεν χάθηκε ακόμα…
10
η οικονομική σας υποστήριξή σας είναι απαραίτητη για να συνεχίσουμε....
Δημήτρης Βλασσόπουλος
Εθνική οδό Ζαχάρως - Κυπ/σίας (έναντι Αγ. Παντελεήμονα) Ζαχάρω Ηλείας - τηλ.: 26250 33306
Σπύρος Γ. Παπανικολάου Τ.Λαμπρόπουλος Εμποριο Ηλεκτρικων Συσκευων πρατήριο βενζίνης
&Η
λεκτρικων Ειδών
•κουζίνες •πλυντήρια •τηλεοράσεις •μικρές οικιακές συσκευές
από τον Μάνθο Κατσάμπουλα
τηλ.: 26250 32728 κιν.: 6932 138388 ΕΘΝ.32925 ΟΔΟΣ ΝΕΟΧΩΡΙΟΥ – ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑΣ fax: 26250
αναψυκτήριο • αρτοζαχαροπλαστείο
26250.061491 Aρηνησ 21 Ζ☎αχαρω
Τ.Λαμπρόπουλος πρατήριο βενζίνης
om
ail.c
gr •
tsa. skal
alts
issk
n ioan
otm a@h
anoi
ger ww.
w
ηλ.:
Τ
ΕΘΝ. ΟΔΟΣ ΝΕΟΧΩΡΙΟΥ – ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑΣ
☎ 26250.061491
210
8 0 7 1 231
Τα Ν έ α των
Στείλτε την δική σας συνταγή ηλεκτρονικά στο taxiarhes@hotmail.com ή ταχυδρομήστε τη στη διεύθυνση Λ. Κηφισίας 236 Κηφισιά ή με fax στο 210 8080563.
Ανάπτυξη ή περιβαλλοντική προστασία; Δίκτυο προστατευομένων περιοχών Natura 2000
ταξιαρχών
οι συνταγές μας
Δρ. Ηλίας Δημητρίου Ερευνητής του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών, elias@hcmr.gr
Τάρτα με κολοκύθα και πράσα
ολλά έχουν γραφτεί και ακουστεί μέχρι σήμερα για τα σημαντικά περιβαλλοντικά προβλήματα σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο, για την βιοποικιλότητα και για το Ευρωπαϊκό δίκτυο προστατευομένων περιοχών Natura2000. Είναι ευρύτερα γνωστό ότι ο άνθρωπος είναι αναπόσπαστο τμήμα του φυσικού περιβάλλοντος και συνυπήρχε αρμονικά με τα υπόλοιπα έμβια και αβιοτικά στοιχεία του για πολλές χιλιετίες. Παρόλα αυτά, η γρήγορη και ανεξέλεγκτη ανάπτυξη που εκφράστηκε με την εκβιομηχάνιση, την εντατικοποίηση της γεωργίας και την αύξηση του ρυθμού των μετακινήσεων προσώπων και αγαθών κατά τα τελευταία 150 χρόνια έχει δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα σε παγκόσμιο επίπεδο, όπως το φαινόμενο του θερμοκηπίου που συνδέεται με τις κλιματικές αλλαγές, την ρύπανση και ανεπάρκεια του πόσιμου νερού, την εξαφάνιση ειδών και οικοσυστημάτων (μείωση της βιοποικιλότητας). Η σπουδαιότητα των δύο πρώτων περιβαλλοντικών προβλημάτων θεωρείται δεδομένη σήμερα, ενώ η αξία της βιοποικιλότητας και η ανάγκη διατήρησης της είναι ακόμη αμφιλεγόμενη σε μεγάλο τμήμα της παγκόσμιας κοινωνίας. Γιατί λοιπόν πρέπει να διατηρήσουμε ένα μεγάλο αριθμό ειδών φυτών, ζώων και ενδιαιτημάτων αφού κατά την θεωρία της εξέλιξης, η εξαφάνιση και η δημιουργία ειδών είναι μια φυσική διαδικασία και υπήρχε πάντα στην ιστορία της γης;
από την Ναταλί Παναγοπούλου
Π
Πρέπει κατ’ αρχήν να αναφέρουμε μερικά αριθμητικά μεγέθη για να φανεί η κλίμακα του προβλήματος. Η πρόσφατη αξιολόγηση των οικοσυστημάτων επ’ ευκαιρία της χιλιετίας που πραγματοποιήθηκε από τον ΟΗΕ κατέδειξε ότι στον Ευρωπαϊκό χώρο το 50% των υγροτόπων και των αγροτικών γαιών που θεωρούνται υψηλής φυσικής σημασίας έχουν χαθεί από το 1950 μέχρι σήμερα ενώ μόνο το 1-3% των δασών μπορεί να θεωρηθεί ότι δεν έχει διαταραχθεί από τον άνθρωπο. Ο πρώην επίτροπος περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κος Δήμας, σε παλαιότερη ομιλία του τόνισε ότι σύμφωνα με έγκυρες επιστημονικές έρευνες ο ρυθμός εξαφάνισης των ειδών σήμερα, παγκοσμίως, είναι 100 φορές μεγαλύτερος από την αντίστοιχη φυσική τιμή ενώ εκτιμάται ότι 34.000 είδη φυτών και 5.200 είδη ζώων αντιμετωπίζουν άμεσο κίνδυνο εξαφάνισης. Επομένως, αυτό που δημιουργεί το πρόβλημα είναι η αύξηση των ανθρωπογενών πιέσεων στο περιβάλλον που οδηγεί στην γρήγορη εξαφάνιση μεγάλου αριθμού ειδών και ενδιαιτημάτων κάτι που αποκλίνει κατά πολύ από τις φυσικές διαδικασίες και διαταράσσει τις σχετικές ισορροπίες.
συνεχίζεται στο επόμενο τεύχος
χρειαζόμαστε: • 400 γρ. κόκκινη κολοκύθα τριμμένη • 3 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα • 500 γρ. πράσα ψιλοκομμένα • 1/2 φλ. λάδι • 2 κουταλιές γιαούρτι στραγγιστό • 100γρ. τυρί ρεγκάτο • 50γρ. παρμεζάνα τριμμένη • 2 αυγά • άνιθο ψιλοκομμένο • 1 φύλλο κουρού ή σφολιάτα ή ζύμη για αλμυρή τάρτα • Τρίβουμε την κολοκύθα και την αφήνουμε να στραγγίξει. • Σοτάρουμε στο λάδι τα πράσα και τα κρεμμυδάκια για 10 περίπου λεπτά. • Προσθέτουμε λίγο αλάτι και την κολοκύθα και μαγειρεύουμε μέχρι να εξατμιστούν τα υγρά. • Προσθέτουμε τον άνιθο και αφήνουμε να κρυώσει. • Σε ένα μπολ χτυπάμε τα αυγά. Προσθέτουμε πιπέρι και το γιαούρτι και ανακατεύουμε καλά. • Βάζουμε το φύλλο σε ένα ταψί. Πασπαλίζουμε τον πάτο της ζύμης με παρμεζάνα. • Μετά βάζουμε το μείγμα της κολοκύθας το οποίο θα πρέπει να μην έχει υγρά. • Ρίχνουμε από πάνω το μείγμα αυγών και τέλος τυρί ρεγκάτο. • Ψήνουμε για περίπου 60' στους 180C στην χαμηλή σχάρα του φούρνου.
να γν ώσ ήα
ε π ισ τ ο λ
Όπως είναι μόνα κι έρημα όλα τα ξωκλήσια Έτσι ακριβώς ερήμωσε κι η όμορφη Μοφκίτσα Έφυγαν όλα τα παιδιά και πήγανε στην ξενιτιά Κι όταν μας χαιρετούσανε, είπαν θαρθούν ξανά Κι αυτοί που μείναν στο χωριό, σχεδόν εφύγαν όλοι και πήγανε στον κάμπο κι έφτιαξαν άλλο χωριό που ονόμασαν Νιοχώρι
Αυτή την συνταγή την αγαπώ πολύ για δύο λόγους: ο πρώτος είναι γιατί αποτελεί ένα ολοκληρωμένο γεύμα από μόνη της και ο δεύτερος λόγος είναι γιατί συνδιάζει υλικά και γεύσεις που βγάζουν ένα αποτέλεσμα υπέροχο για τον ουρανίσκο μας. Έτσι για μια αλλαγή μετά απο τις μέρες του Πάσχα που θα ακολουθήσουν με αρκετό κρέας, κάτι ελαφρύ και διαφορετικό. Απολαύστέ την!
τη
ποίημα
από την Πάππου Παναγοπούλου Βενετία
Εκεί είχαν οι περισσότεροι τα πιο καλά χωράφια Είχαν σταφίδες, αμπέλια και ελιές και εκεί βρήκαν δουλειές οι νέοι και οι νιές και οι ξένοι που έρχονταν για δουλειά, έμειναν εκεί γι αυτό και στο Νιοχώρι είναι σώγαμπροι πολλοί. Και τώρα όποιος έρχεται λέει οικόπεδο εδώ θα πάρω Που είναι κοντά στη θάλασσα, δίπλα απ’ τη Ζαχάρω Εκεί εφτιάξαν το σχολειό, εφτιάξαν εκκλησιά στη μέση στο Νιοχώρι και ιερέα έχουμε παιδί του παπα Κώστα τον λένε παπαγιώρη Είχαμε και στο σχολειό ένα δάσκαλο καλό, τον αγαπούσανε πολύ αγόρια και κορίτσια Και η καταγωγή του ήτανε μέσα από τη Μοφκίτσα Τον αγαπούσαν οι μαθητές του και πίναν νερό στο ονομά του με ασημένια κούπα και όλοι τον φωνάζανε κύριο Διονύση Κουτσουρούπα Πέρασαν και άλλοι πολλοί και ήταν όλοι τους καλοί Θυμάμαι κάποιους κάπως μα πέρασε και ο άρχοντας ο δάσκαλος ο Κάππος Και αυτοί που είναι στην ξενιτιά έρχονται στο χωριό Θυμούνται τα παλιά, και πάν στον τάφο των γονιών τους και ανάψουνε κερί Και όταν ανταμώνουμε κλαίμε από χαρά Καθόμαστε μιλάμε και λέμε τα παλιά Αχ και να γυρνάγανε πάλι αυτά τα χρόνια Που παίζαμε και τρέχαμε γύρω από τα’ αλώνια Και λέμε πως αφήσαμε το χωριό με πρόβατα, αρνιά και στάνη Μα όπου κι αν βρισκόμαστε είμαστε Μοφκιτσάνοι
11
σπιτικό φαγητό με ντόπια προϊόντα σε οικογενειακό περιβάλλον
12
Ο Σύλλογος θα προσπαθήσει να κρατήσει την έκδοση της εφημερίδας μας και απευθύνεται σε όλα τα μέλη του να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους πληρώνοντας την μικρή τους συνδρομή. Ευχαριστούμε για την κατανόηση και αναμένουμε την ανταπόκρισή σας!
Ό
Για τον Κώστα μας
σο σκληρό κι αν είναι το ξαφνικό τελευταίο αντίο, τόσο λυτρωτική είναι η σκέψη πως οι άνθρωποι θα ζουν πάντα μέσα στην καρδιά μας, αφού ποτέ δεν σταματάμε να τους σκεφτόμαστε και να τους μνημονεύουμε...Διώχνω λοιπόν στο βάθος του μυαλού μου τις άσχημες μνήμες της βροχερής ημέρας που αποχαιρετήσαμε τον πολυαγαπημένο μας Κώστα Παναγόπουλο, 39 ετών και φυλάω τις πολύτιμες στιγμές χαράς και γέλιου που μοιραζόμασταν κάθε φορά που ανταμώναμε. Κρατάω, επίσης, την απέραντη αγάπη που έδειχνε σε όλους μας, την αδυναμία στις ανιψιές του, το ζεστό και ενίοτε πονηρό χαμόγελό του, την ενασχόλησή του με την τεχνολογία και φυσικά τη μουσική που γέμιζε τη ζωή του και το στούντιο, το καταφύγιό του και σημείο αναφοράς όλων των αγαπημένων του προσώπων. Όλες αυτές οι αναμνήσεις κάνουν πιο έντονη την έλλειψη της παρουσίας του, αλλά θα αρνηθώ να πω το κλασσικό «καλό ταξίδι», καθώς οι ίδιες αναμνήσεις θα έχουν τον Κώστα πάντα δίπλα μας. το διοικητικό συμβούλιο.
Κωσταντίνα Παναγοπούλου
Έ
Μαρία Ζήρου
τσι ήσυχα και διακριτικά, όπως έζησε, αναχώρησε για το τελευταίο ταξίδι η Μαρία Ζήρου, αφήνοντας απαρηγόρητο τον άντρα της και τα παιδιά της. Θα τη θυμόμαστε με αγάπη και συγκίνηση.
Να είναι η αιωνία της η μνήμη
Τ
Καλό ταξίδι…
ο Σάββατο 21/12/2012 κηδέψαμε την πολυαγαπημένη μας γιαγιά Θωμαή Ψαρρού. Ήταν κόρη του Δημητρίου και της Παναγιώτας Κούτρου. Αν και ορφάνεψε σε μικρή ηλικία κατάφερε να δημιουργήσει μια υπέροχη οικογένεια με τον Νικόλαο Ψαρρό. Απέκτησαν δύο παιδιά τον Φώτη και τον Δημήτρη που με την σειρά τους της χάρισαν 5 εγγόνια που υπεραγαπούσε! Μεγάλη αγάπη έδειξε και στα 6 δισέγγονα που απέκτησε. Υπήρξε αγαπητή σε όλο το χωρίο καθώς έτρεχε να βοηθήσει όποιον είχε
ανάγκη χωρίς αντάλλαγμα. Υπέμεινε την πολυετή ασθένειά της με καρτερικότητα και έφυγε πλήρης ημερών στα 89 χρόνια της. Κηδεύτηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα της τη Μοφκίτσα, στο όμορφο χωριό μας. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που την σκεπάζει ... Η οικογένεια ευχαριστεί όσους συμπαραστάθηκαν στο πένθος τους.
τα εγγόνια της
Φ
Ελένη
αίνεται πως έβαλε ο Θεός σημάδι όλους τους αγαπημένους μας. Πρώτα η Χριστίνα, μετά ο Κώστας και τώρα η Ελένη! Η Ελένη Κούκιου-Κωνσταντοπούλου, η Ελένη μας, αγαπημένη αδελφή και ξαδέλφη, γειτόνισσα και φίλη αλλά κυρίως λατρεμένη Μάνα. Διαθέσιμη για όλους με την πόρτα της πάντα ανοιχτή. Καλόκαρδη, φιλόξενη, καλοδιάθετη, τη θυμάμαι να φροντίζει την υπέργηρη, κατάκοιτη πεθερά της και συγχρόνως τη μητέρα της χωρίς ποτέ να κουραστεί, ν’ αγανακτήσει, με καρτερία, διάθεση και δόσιμο ψυχής. Γι’ αυτό ο Θεός δεν την κούρασε, δεν την ταλαιπώρησε αλλά ένα ήρεμο μεσημέρι Σαββάτου της έδειξε την πόρτα του Παραδείσου. Εμείς όλοι, συγγενείς και φίλοι, θα σε θυμόμαστε Ελένη και θα σε μνημονεύουμε στ’ ανταμώματά μας.
Να είναι ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει κι ο Παράδεισος ανοιχτός.
Ντόρα Παναγοπούλου
Στερνός αποχαιρετισμός…
Ε
νας ακόμη λυπηρός αποχαιρετισμός. Πριν λίγες μέρες 16/4/2013 έφυγε από κοντά μας για πάντα η Μαρία Κατσάμπουλα – Σκαντάλη. Θεία θα μας λείψεις, θα σε θυμόμαστε πάντα με αγάπη, γιατί των καλών ανθρώπων η ζεστή καρδιά λείπει και λυπεί πάντα. Βέβαια εκεί που πας δεν θα είσαι μόνη σου. Θα συναντήσεις τον αγαπημένο σου σύζυγο, τους γονείς σου, τους γονείς μου και πολλούς άλλους που αγαπούσες. Από τη θέση αυτή θέλω να ευχηθώ στην οικογένεια σου και ιδιαίτερα στο γιό σου το Χρήστο και στις δυο του κόρες Μαρία και Γεωργία να είναι πάντα καλά, πάντα γεροί και να σε θυμούνται.
Καλό ταξίδι θεία και να δώσεις χαιρετίσματα στους αγαπημένους μας εκεί… πάνω ψηλά.
Μάνθος Κατσάμπουλας
Μ
Στερνό Αντίο
ε αμηχανία και βαθύτατη θλίψη έφθασε η είδηση του αιφνίδιου θανάτου ενός εξαίρετου και αγαπητού συμπατριώτη μας, του Φώτη Παπαδόπουλου. Μια μεγάλη καρδιά που έπαψε να χτυπάει στις 22/2/2013. Ήταν ένα αγαπητό και εκλεκτό μέλος της κοινωνίας μας. Ευγενικός, ευαίσθητος και καλλιεργημένος άνθρωπος. Άνθρωπος της προσφοράς και ήθελε να προσφέρει αυτό που μπορούσε στους συνανθρώπους της και ιδιαίτερα στο χωριό του. Παντρεμένος με την Τασούλα του Ανδρέα του Σβανά και απέκτησε μαζί της τρία παιδιά. Τον Νίκο, τον Ανδρέα και το Γιώργο. Είναι δύσκολο όταν έρχονται αυτές οι στιγμές, είναι στιγμές που χάνεις τη διάθεσή σου. Θα μας λείψει αυτή η μεγάλη καρδιά κι η καλή του παρέα. Θα θυμόμαστε πάντα έναν πρόσχαρο και περήφανο άνθρωπο.
Θερμά συλλυπητήρια σε όλη την οικογένεια! Φώτη καλό ταξίδι…
Μάνθος Κατσάμπουλας
Μ
Απώλεια…
όνο λίγες ημέρες έχουν περάσει από τον ξαφνικό θάνατο στις 15/4/2013 του Ντίνου Χριστοδουλόπουλου στην Καλύδωνα. Η σύζυγός του Ντίνα Παναγοπούλου και τα δυο αγαπημένα του παιδιά Σοφία και Γιώργος ακόμη δεν μπορούν να πιστέψουν αυτή τη μεγάλη απώλεια. Άνθρωπος με παρουσία και καλή καρδιά. Άδειασε η καρέκλα του, άδειασε η γωνιά του. Ήταν ένας άνθρωπος που έκανε σε όλα. Στη λεβεντιά του, την καλοσύνη του, στο χιούμορ του, στα πάντα. Άνοιξε το καφενείο στο χωριό που φέρει το όνομά του και είναι μέχρι σήμερα το σήμα κατατεθέν της Καλύδωνας. Το χωριό φτώχυνε. Όταν ένας άνθρωπος φεύγει, η ζωή γίνεται πιο φτωχή.
Ντίνο Καλό ταξίδι...
Σωτήρης Σωτηρόπουλος