Taxiarches July 2013 by Katerina Danou

ΟΔΙΚΑ

ΡΙ

Σ ΙΔ Ε Π Ε

Α Ρ. Φ ΥΛ Λ Ο Υ

634

Η ΜΕ

των

ΑΘ. 52

ΕΦ

Τα Ν έ α

(Χ + 7) ΕΚΔΟΤΩΝ

ταξιαρχών

Ι Ο ΥΛ Ι Ο Σ

2013

τετράμηνη έκδοση του Ε ΞΩΡΑΪ ΣΤΙΚΟΥ& πολιτιστικοΥ συλ λόγου Τα ξ ι α ρ χ ώ ν ΟΛΥΜΠΙΑΣ

ταξιαρχεσ έτος 05

Επιτέλους ο σύλλογός απέκτησε έδρα στο χωριό.

Καθαρισμός του χωριού

Θέλουμε όμορφη και ελκυστική την εικόνα του χωριού μας Ο Πολιτιστικός Σύλλογος αποφάσισε να προχωρήσει στον καθαρισμό των δρόμων και των κοινόχρηστων χώρων του χωριού.

αθαρίστηκαν η κεντρική πλατεία στη βρύση, όλοι οι δρόμοι και τα πλακόστρωτα του χωριού, το σχολείο και γενικά όλοι οι κοινόχρηστοι χώροι από τα ξερά χόρτα και τα σκουπίδια. Ο καλλικρατικός Δήμος είναι μεγάλος και τα προβλήματα πολλά. Πήραμε την πρωτοβουλία, σαν Σύλλογος, να αναλάβουμε το κόστος καθαρισμού και ζητήσαμε την συνδρομή του Δήμου, να μαζέψει τα «κηπέα». Οι πρωτοβουλίες βελτίωσης της εικόνας των εξωτερικών χώρων από Συλλόγους και ομάδες πολιτών πολλαπλασιάζονται τα τελευταία χρόνια και όπως είναι λογικό οι πατριώτες θα πρέπει να συμμετέχουν ενεργά σε ανάλογες δράσεις. Έτσι λοιπόν όλα αυτά τα χρόνια με τα πενιχρά μέσα που διαθέτει, κυρίως από τις συνδρομές των μελών του και άλλων φίλων του συλλόγου, αλλά κυρίως με τη δουλειά και το μεράκι των μελών του, προσπαθεί να συμβάλει αποφασιστικά στα τεκταινόμενα.

σελ. 3 τα νέα του συλλόγου

η ανθρωπιά δεν έδωσε

το παρόν στην αιμοδοσία μας

σελ. 6

ιατρικά θέματα

Μετά από πρόταση του συλλόγου και του προέδρου του δημοτικού διαμερίσματος ο δήμος μας παραχώρησε το ανακατασκευασθέν κτίριο δωρεάς κου Κων/νου Κριτσέλη.

αίτησή μας ψηφίστηκε από την συμπολίτευση και την ελάσσονα αντιπολίτευση. Καταψηφίστηκε από τη μείζονα αντιπολίτευση και την κυρία Κανελλοπούλου.

Και όλοι εμείς Δ.Σ και μέλη του συλλόγου αναρωτιόμαστε γιατί. Θέση και άποψη είναι ότι οι σύλλογοι λειτουργούν ανεξάρτητα από πολιτικές σκοπιμότητες. Είναι πάντοτε με όσους βοηθούν ώστε να προάγεται και να προωθείται το πολιτιστικό έργο των συλλόγων, και ο σύλλογος των Ταξιαρχών, ο σύλλογος του μοναδικού παραδοσιακού οικισμού στο νομό Ηλείας απέδειξε ότι θέλει και μπορεί. Μέσα σε σχεδόν δύο διετίες καταφέραμε πολλά και σημαντικά.

Όμως ένας παραδοσιακός οικισμός δεν μπορεί να αναπτυχθεί χωρίς κάποιες βασικές υποδομές όπως δρόμο και ένα καφενείο-ταβέρνα.

Είναι πολλοί οι λάτρεις των παραδοσιακών οικισμών και τους Ταξιάρχες τους επισκέπτονται πολλοί. Έρχονται όμως και δεν ξανάρχονται. Δεν υπάρχει ένας χώρος για καφέ και φαγητό. Επιδίωξη του συλλόγου είναι να λειτουργήσει με κάθε τρόπο το καφενείο. Γι’ αυτό σε συνεργασία με το Δ.Δ Ταξιαρχών και τον πρόεδρο, ο σύλλογος αιτείται να προκη-

Αιμοδοσία, πολιτιστικές εκδηλώσεις, φροντίδα και καλωπισμό του χωριού, αξιόλογη κατά γενική ομολογία της έκδοσης της εφημερίδας μας, φιλοξενία της εκπομπής « Κυριακή στο χωριό» της ΕΡΤ3 η οποία ανέδειξε και έκανε γνωστό το χωριό μας σε όλο τον πλανήτη και έφερε σε επαφή τους απόδημους Μοφκιτσάνους με τον τόπο τους.

Στα άμεσα πλάνα πολλά! Δημιουργία βιβλιοθήκης, επισκευή του σχολείου για ίδρυση λαογραφικού μουσείου (τη χρήσης του οποίου μας παραχώρησε με απόφαση του τοπικού συμβουλίου ο πρόεδρος κ. Αλεξόπουλος Νίκος), δημιουργία παιδικής χαράς, κλπ.

ρύξει ο δήμος δημοπρασία ώστε να βρεθεί κάποιος και να λειτουργήσει επιτέλους το καφενείο. Και αυτή τη φορά ευελπιστούμε όλη η δημοτική αρχή, συμπολίτευση και αντιπολίτευση να αποδείξουν ότι στηρίζουν και βοηθούν τις πολιτιστικές κινήσεις ανάπτυξης του τόπου μας από όπου και αν προέρχονται. Το Διοικητικό Συμβούλιο

15 αύγουστος πρόσκληση

πανηγύρι στη Μοφκίτσα!

Τιμούμε την μνήμη της Μεγαλόχαρης αλλά παράλληλα τιμούμε και την παράδοση.

Ο πρόεδρος του δημοτικού διαμερίσματος και το Δ.Σ του πολιτιστικού συλλόγου Ταξιαρχών σας καλούν και φέτος να τιμήσουμε τη μνήμης της Μεγαλόχαρης με κατάνυξη και πανηγυρική διάθεση. Την παραμονή θα τελεστεί ο εσπερινός και ανήμερα μετά τη Θεία Λειτουργία σας περιμένουμε στην πλατεία να διασκεδάσουμε παραδοσιακά με ζωντανή μουσική και βραστό.

Τα πανηγύρια και οι παραδοσιακοί χοροί, αποτελούσαν και αποτελούν ακόμα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής των κατοίκων του χωριού μας. Υπάρχουν πανηγύρια σχεδόν σε όλα τα χωριά, που κρατούν ακόμα κάτι από τον παραδοσιακό τους χαρακτήρα. Ένα απ’ αυτά είναι και το πανηγύρι στο χωριό μας, τη Μοφκίτσα. Κάθε Δεκαπενταύγουστο αρκετοί συγχωριανοί, φίλοι και επισκέπτες έρχονται στο χωριό μας για τον εορτασμό της εκκλησίας μας και για το πανηγύρι, που εξακολουθεί να υπάρχει, αν και πολλά γύρω μας έχουν αλλάξει. Εξακολουθεί να υπάρχει κυρίως γιατί:

οστεοπόρωση

Έχει έντονο το χαρακτήρα του ανταμώματος μεταξύ των συγχωριανών, που έχουν σκορπίσει παντού. Είναι η ευκαιρία ν’ ανταμώσουν συγγενείς, φίλοι, παλιοί συμμαθητές, να τα πουν, να μάθουν γι’ αυτούς που λείπουν, να θυμηθούν αυτούς που έφυγαν για πάντα.

πρόληψη & συμβουλές

Κρατά ακόμα το θρησκευτικό του χαρακτήρα. Η γιορτή της Παναγίας μας, δίνει έναν ιδιαίτερο τόνο κατάνυξης και παραπέμπει σίγουρα σε παλιότερες πιο αυθεντικές εποχές.

σελ. 7

παροιμίες

& παρατσούκλια

Σήμερα την εποχή της παγκοσμιοποίησης, σε μια εποχή που τα πάντα τείνουν να ισοπεδωθούν, να αλλοιωθούν και να εξαφανιστούν η διατήρηση του πανηγυριού, είναι ένα στοίχημα για εμάς. Στοίχημα που έχει στοιχεία πολιτισμού και κουλτούρας της πατρίδας μας και της περιοχής μας, ιστορικής συνέχειας και ιστορικής μνήμης, στοιχεία λειτουργίας σαν συνδετικός κρίκος για συνεύρεση και κοινό αντάμωμα ανάμεσα μας, μιας και είμαστε όλοι μας διασκορπισμένοι δεξιά και αριστερά, μακριά από τη γενέτειρα γη. Το Διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου μας σας προσκαλεί όλους στο πανηγύρι, στη γιορτή/γλέντι που διοργανώνει ανήμερα αμέσως μετά την εκκλησία, στην πλατεία του χωριού για να διασκεδάσουμε με ζωντανή μουσική, φαγητό, ποτό και πολύ κέφι! Το Διοικητικό Συμβούλιο

Τα Ν έ α των

Φίλοι και φίλες, Στη ζοφερή καθημερινότητα μια πραγματικά ευχάριστη είδηση. Μετά από 17 αιώνες ο καθηγητής Πέτρος Θέμελης, υπεύθυνος για την αναστήλωση του αρχαίου θεάτρου της γειτονικής Μεσσήνης, ανακοίνωσε τα εγκαίνια του, με μια μουσική εκδήλωση της κρατικής ορχήστρας Αθηνών στις 3 Αυγούστου. Η λειτουργία αρχαίων μνημείων και δη θεάτρων στην περιφέ-

σημείωμα του εκδότη

ρεια, είναι αιμοδότης του πολιτισμού, κυρίως για κοινωνίες που εν πολλοίς είναι απομονωμένες από κοινωνικά και πολιτιστικά δρώμενα τα οποία, δυστυχώς, εκτυλίσσονται στα μεγάλα αστικά κέντρα. Είναι καιρός και η περιφέρεια να αναπτύξει ουσιαστική πολιτιστική κίνηση με πολλαπλά οφέλη.. ανάπτυξη τουρισμού, καλλιέργεια πνεύματος και ψυχής και γενικότερα τόνωση της περιφέρειας. Ευελπιστούμε σε περισσότερες τέτοιες ειδήσεις στο μέλλον .

ταξιαρχών

Ιδιοκτησία του Εξωραϊστικού & Πολιτιστικού Συλλόγου Ταξιαρχών Ολυμπίας Ηλείας «Η ΜΟΦΚΙΤΣΑ» Εκδότρια -Υπεύθυνη Σύνταξης Παναγοπούλου Ντόρα Πρόεδρος του Δ.Σ. του Συλλόγου

τηλ.: 210 8087073

Συντακτική Επιτροπή Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Θεοδώρα Παναγοπούλου Ματθαίος Κατσάμπουλας Ιωάννης Κουτσουρούπας Ασπασία Κουτσουρούπα Αντωνία Κριτσέλη Σωτήριος Σωτηρόπουλος Κωνσταντίνα Παναγοπούλου Γραφίστρια Δανού Κατερίνα - danoucat@hotmail.com Εκτύπωση Εκδοτικού Οίκου Α. Ανδρέου Γραφικές Τέχνες Α.Ε Έδρα Κηφισίας 236, Κηφισιά 145 62, τηλ. 210 8087073 taxiarhes@hotmail.com

τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν

Καλό καλοκαίρι

τις απόψεις αυτών που τα υπογράφουν

χρήσιμα τηλέφωνα

Ντόρα Παναγοπούλου

• ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ 26250 33000 - 26253 60301 26253 60316 • ΤΕΧΝΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ Υπευθ. Κος ΑΡΤΟΥΜΑΣ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ 26250 31277 • ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΖΑΧΑΡΩΣ 26250 33333 • ΔΕΥΑΖ ΖΑΧΑΡΩΣ 26250 33005 • ΔΕΗ ΖΑΧΑΡΩΣ 26250 31 433 • ΟΤΕ ΖΑΧΑΡΩΣ 26250-31699 • • • •

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ Κέντρο Υγείας Ζαχάρως ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑΣ ΚΡΕΣΤΕΝΩΝ ΠΥΡΓΟΥ

26250-34915 27610 24054 26250 22222-9 26210 82300

•

ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗ ΖΑΧΑΡΩΣ

26250 22900

• •

TΑΞΙ ΖΑΧΑΡΩΣ (ΠΙΑΤΣΑ) ΜΠΑΛΑΔΗΜΑΣ ΛΑΚΗΣ ΚΟΥΚΛΑΜΑΝΗΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ

• • •

ΚΤΕΛ ΖΑΧΑΡΩΣ ΟΣΕ ΖΑΧΑΡΩΣ ΚΤΕΛ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑΣ

26250 31219 26250 31271 27610 22260

•

ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΑΪΦΑ

26250 31709

26250 31356, 31357, 31693 6932 494026 26250-61372

διανομή

συνδρομή

Διετής συνδρομή εφημερίδας (2013-2014): (6€+ 6€) 12€

Διετής συνδρομή Μελών στο Σύλλογο (2013-2014): (10€+ 10€) 20€

προσφορές στο σύλλογο

Αλεξόπουλος Άρης 20€ Θάνος Βασίλειος 30€ Μπαχάρη Νικη – Γεωργία 20€ Ψαρρός Μιλτιάδης 20€ Σπηλιώτης Κων/νος 20€ Κανελλοπούλου Μαρία 20€ Μπαντές Ιωάννης του Αναστασίου 10€ Μπαχάρη Νικη – Γεωργία 20€ Μπαντές Ιωάννης του Αναστασίου 10€ Κανελλοπούλου Μαρία 20€ Παναγόπουλος Θεμιστοκλής 50€ Πάππου Γεωργία 20€

γ ια τ ην ο ι κ ο ν ο μι κ ή ε ν ί σ χ υ σ η το υ σ υλ λ ό γου

Ελάτε μαζί μας και βοηθήστε αυτή την προσπάθεια για να μπορέσουμε να κάνουμε τα σχέδιά μας πραγματικότητα. Αριθμός Λογαριασμού Συλλόγου στην Εθνική Τράπεζα: 346/768205-08 IBAN Λογαριασμού συλλόγου Εθνικής: GR 92 0110 3460 0000 3467 6820 508 ή σε οποιοδήποτε μέλος του Δ.Σ του συλλόγου μας, λαμβάνοντας σχετική απόδειξη. Στόχος της πρωτοβουλίας αυτής είναι να ενισχυθούν τα οικονομικά μας για εξω- Πληροφορίες στο τηλ. 210 6015575, 6932 711290 Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων - το Διοικητικό Συμβούλιο ραϊσμό του χωριού που είναι στα άμεσα σχέδιά μας. Κάθε χρόνο απαιτείται η ανεύρεση πόρων για τη στήριξη, ανάπτυξη του συλλόγου και την εξασφάλιση λειτουργίας των δράσεών του. Τα έσοδα προέρχονται, κατά κύριο λόγο από τη συνδρομή των μελών του συλλόγου, από την οικονομική ενίσχυση συμπατριωτών και φίλων, καθώς επίσης και από τα έσοδα διαφόρων εκδηλώσεων. Η οικονομική συμμετοχή στηρίζει τη λειτουργία του συλλόγου μας.

Τα Ν έ α των

ταξιαρχών 3

Γίνε και εσύ συνδρομητής της εφημερίδας, προς οικονομική ενίσχυση του Συλλόγου μας! τηλ επικοιν. Γιώργος Κούτρος 210 7781265

Τα νέα του συλλόγου «πατρίδα, σαν τον ήλιο σου, ήλιος αλλού δεν λάμπει...»

ταξιαρχεσ ΛΟΡΕΝΤΖΟΣ ΜΑΒΙΛΗΣ

η αιμοδοσία μας

Aιμοδότησαν για τον συνάνθρωπο!

Η ανθρωπιά ΔΕΝ έδωσε ραντεβού στην Αιμοδοσία του Συλλόγου. Το περασμένο Σάββατο 22 Ιουνίου 2013, έλαβε χώρα στο χωριό η 4η κατά σειρά Αιμοδοσία του Πολιτιστικού Συλλόγου Ταξιαρχών σε συνεργασία με το Π.Γ.Ν.Π (Ρίου). Η διαδικασία ξεκίνησε περίπου στις 10 το πρωί και τελείωσε λίγο μετά τις 1 το μεσημέρι. Το αποτέλεσμα δεν ήταν ικανοποιητικό. Είναι απαράδεκτο από 300 και πλέον εγγεγραμμένα μέλη στο σύλλογο (αλλά και φίλοι) να έρχονται μόνο τόσα λίγα για έναν τέτοιο σκοπό!

Δεν θέλουμε να πιστεύουμε ότι κάνουμε τα πάντα ΜΟΝΟN όταν το έχουμε ανάγκη! Ο σύλλογος έτυχε να καλύψει με αίμα αρκετούς συμπατριώτες μας χωρίς να έχουν δώσει αίμα στο παρελθόν και τώρα που ήταν η αιμοδοσία δεν ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας. Το Δ.Σ του συλλόγου θα εξετάσει με αυστηρότερες διαδικασίες τη χορήγηση του αίματος, με προτεραιότητα πάντα στους Αιμοδοτήσαντες! Το Δ.Σ. του Συλλόγου ευχαριστεί όλους όσους προσήλθαν και αιμοδότησαν, αλλά και όσους μας στήριξαν, προσήλθαν και δεν μπόρεσαν να αιμοδοτήσουν. Τους ευχαριστούμε γιατί αγκάλιασαν αυτή την προσπάθεια για την ενίσχυσης της Τράπεζας Αίματος του συλλόγου μας! Ευχαριστεί επίσης το τμήμα Αιμοδοσίας του Π.Γ.Ν.Π (Ρίου), νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό για την άριστη συνεργασία που έχουμε όλα αυτά τα χρόνια σε όλες τις αιμοληψίες που πραγματοποιούμε!

το Διοικητικό Συμβούλιο

τράπεζα αίματος

συλλόγου

Υπεύθυνοι: Η Πρόεδρος Θεοδώρα Παναγοπούλου τηλ: 6946-659333 και ο Γραμματέας Ματθαίος Κατσάμπουλας τηλ: 6932-711290

τακτοποιήστε τη συνδρομή σας

Φίλοι αναγνώστες,

έκδοση της Εφημερίδας μας «Tα Νέα των Ταξιαρχών», βασίζεται αποκλειστικά και μόνο στη δική σας συνδρομή. Η δική σας συνδρομή θα μας δώσει τη δυνατότητα να συνεχίσουμε την έκδοση της εφημερίδας μας αλλά και να πράξουμε ότι καλύτερο! Μπορείτε και εσείς να βοηθήσετε καταθέτοντας τη συνδρομή σας ή το ποσό που επιθυμείτε στον Τραπεζικό Λογαριασμό του συλλόγου μας. Για την πληρωμή της συνδρομής, απευθυνθείτε σε οποιοδήποτε μέλος του Δ.Σ του Συλλόγου μας ή καταθέστε το αντίτιμο στον λογαριασμό ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ: 346/768205-08 ΕΠΩΝΥΜΑ. Υ.Γ Τα «Νέα των Ταξιαρχών» είναι η φωνή του Συλλόγου μας. Γι’αυτό σας παρακαλούμε να μας ενημερώνετε, αν θέλετε να δημοσιεύουμε ότι ευχάριστο ή δυσάρεστο σας συνέβη (γεννήσεις-θάνατοι, μνημόσυνα, επιτυχίες κλπ.).

Το Διοικητικό Συμβούλιο

καλό!

καλοκαίρι σε όλους Το Διοικητικό Συμβούλιο

Ο Καραγκιόζης ξαναχτυπά!

μικρό θεατράκι

ο θεατράκι του χωριού μας, για δεύτερη χρονιά, θα γεμίσει με την παρουσία του θιάσου σκιών Αθανασίου και, κυρίως, με τους παιδικούς μας φίλους. Θα είναι μια ξεχωριστή, χαρούμενη βραδιά με τον Καραγκιόζη Master Chef για μικρά και μεγάλα παιδιά!

Η Είσοδος είναι ελεύθερη.

προσφορές

στο σύλλογο

• Αλεξόπουλος Άρης 20€ • Θάνος Βασίλειος 30€ • Μπαχάρη Νικη – Γεωργία 20€ • Ψαρρός Μιλτιάδης 20€ • Σπηλιώτης Κων/νος 20€ • Κανελλοπούλου Μαρία 20€ • Μπαντές Ιωάννης του Αναστασίου 10€ • Μπαχάρη Νικη – Γεωργία 20€ • Μπαντές Ιωάννης του Αναστασίου 10€ • Κανελλοπούλου Μαρία 20€ • Παναγόπουλος Θεμιστοκλής 50€ • Πάππου Γεωργία 20€

Νίκος Αλεξόπουλος Δημιουργικός και επίμονος προσπαθεί, αγωνίζεται και σε μεγάλο βαθμό δικαιώνεται.

άνθρωποι του τόπου μας

γράφει η Ντόρα Παναγοπούλου

Νίκος Αλεξόπουλος

ο "αγαπητός Πρόεδρος Νίκος" με πολύχρονη παρουσία στα κοινά του τόπου μας

ο σημερινό αφιέρωμα αφορά σ’ έναν συμπολίτη με έντονη και πολύχρονη παρουσία στα κοινά του τόπου μας. Αντικειμενικά και χωρίς ίχνος πολιτικών σκοπιμοτήτων, όπου και εάν είναι ταγμένος κάποιος, δεν μπορεί παρά να παραδεχτεί την προσφορά του προέδρου Νίκου Αλεξόπουλου. Λέγεται ότι εάν φωνάξει κάποιος τη λέξη «Πρόεδρε» θα γυρίσουν σχεδόν όλοι. Όμως αυτός που πράγματι δικαιώνει τον τίτλο του είναι ο αγαπητός Πρόεδρος Νίκος. Γεννημένος στην Μοφκίτσα από τον Σπήλιο και την Αντωνία δημιούργησε την δική του ευτυχισμένη οικογένεια με την Νικολία. Από τον γάμος τους απέκτησαν δύο υπέροχα παιδιά τον Σπήλιο και την Αντωνία. Υπήρξε Πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Ταξιαρχών, Κοινοτικός Σύμβουλος και επί 3 τετραετίες Πρόεδρος Ταξιαρχών. Μετά τις διοικητικές μεταρρυθμίσεις, την δημιουργία του Καποδίστρια και στην συνέχεια του Καλλικράτη, το έργο του τοπικού άρχοντα δυσκολεύει. Τα προβλήματα που ζητούν την λύση τους περισσότερα και παρότι όπως γνωρίζουμε όλοι οι μικρές κοινωνίες, είναι δύσκολες κοινωνίες, κατάφερε να ισορροπεί αντιδράσεις με γνώμονα πάντα το καλό του τόπου και κατά συνέπεια των πολιτών. Δημιουργικός και επίμονος προσπαθεί, αγωνίζεται και σε

μεγάλο βαθμό δικαιώνεται. Η αγάπη για τον τόπο του ξεπερνά τις προσωπικές φιλοδοξίες. Απαιτεί, συνεργάζεται με την εκάστοτε δημοτική αρχή και το αποτέλεσμα είναι έργα εξωραϊσμού, ανάπλασης, βελτίωσης δρόμων, επέκτασης φωτισμού, εύκολης πρόσβασης στα κτήματα και βέβαια καθημερινές βασικές λειτουργίες του δημοτικού διαμερίσματος. Σε επαγγελματικό επίπεδο είναι ένας πετυχημένος κτηματίας. Κατάφερε να συνδυάσει επαγγελματική, οικογενειακή και κοινωνική ζωή χωρίς να παραμελεί κάτι από τα παραπάνω. Είναι διαπιστωμένο ότι όποιος εκτίθεται δημόσια δεν είναι αρεστός και αποδεκτός απ’ όλους. Αυτό το εμπέδωσε από την αρχή της ενασχόλησής του με τα κοινά και δεν άφησε να γίνει τροχοπέδη σε όσα οραματίστηκε και ρεαλιστικά μπορούσε να κάνει. Και δικαιώθηκε. Η παρουσία του και η επιβεβαίωσή του όλα αυτά τα χρόνια μαρτυρούν ότι και ικανότητες έχει και αποδεκτός είναι από την πλειοψηφία των συμπολιτών του. Εμείς σαν σύλλογος τον ευχαριστούμε για την συνεργασία και το ενδιαφέρον που δείχνει για το χωριό μας και του ευχόμαστε πολλές ακόμα πετυχημένες τετραετίες αλλά πάνω από όλα να είναι υγιής και ευτυχισμένος.

Κωνσταντίνος Τσουκαλάς Μορφές που πέρασαν από τη Μοφκίτσα και άφησαν τη σφραγίδα τους στο πέρασμα του χρόνου. Έφυγαν και μας έμεινε η υπογραφή τους στα Δημόσια έγγραφα. Η μορφή τους σε παλιές φωτογραφίες και τ’ ακούσματα από τις αναμνήσεις των παππούδων!

ο χωριό μας μεγάλο, με καλό και φιλόξενο κόσμο. Με κατοίκους γλεντζέδες και μερακλήδες. Άλλες εποχές…

Το σχολείο γεμάτο! Σχολείο!!

Το πετρόκτιστο Δημοτικό σχολείο με την επιγραφή στην είσοδό του «Μονοθέσιο Δημοτικό Σχολείο Ταξιαρχών» με τα μπλε μεγάλα γράμματα σε άσπρο φόντο, παραμένει άδειο. Έφυγαν τα χελιδόνια. Λειτούργησε αδιάκοπα από παλιά μέχρι και λίγα χρόνια πριν που έκλεισε οριστικά, λόγω έλλειψης παιδιών. Παραμένει ένα βουβό μνημείο ονείρων που μας ταξιδεύει στην ομορφιά εκείνων των χρόνων.

Οι Δάσκαλοι!! Οι Δάσκαλοι υπήρξαν στη χώρα μας ήρωες. Αποτελούσαν και αποτελούν τους πιο σημαντικούς λειτουργούς , πλάθοντας με αγάπη και στοργή τις ψυχές των παιδιών μας, για να ανοίξουν τα φτερά τους για να ταξιδέψουν στο όνειρο, που δίνουν γνώσεις μα πρωτίστως αξίες, ιδέες και οράματα, που ανοίγουν δημιουργικά μονοπάτια. Δάσκαλος σημαίνει αλήθεια και φως, φλόγα και πάθος, υπευθυνότητα και συνείδηση, προσφορά κι έγνοια, αγώνας κι αγωνία. Άνθρωποι που δίδαξαν και διδάσκουν αρκετές γενιές στο πέρασμα των χρόνων. Πολλές φορές μακριά από τα σπίτια τους, σε άγνωστο τόπο, προσπάθησαν να δουλέψουν με μαθητές (όλα τα παιδιά του χωριού) που έσφυζε από ζωή με μόνο εφόδιο τον πίνακα και το χάρτη. Ταξίδεψαν μαζί μας δείχνοντας την ομορφιά της ζωής. Μεταξύ αυτών άνθρωποι από το χωριό μας. Οι μαθητές που αποφοίτησαν από το σχολείο των Ταξιαρχών συνέχισαν: στα Σχολαρχεία (παλιά), στα Γυμνάσια και Λύκεια (αργότερα) και αναδείχτηκαν άξιοι πολίτες στην κοινωνία μας. Αν η φαμίλια ήταν το ένα στήριγμα, ο δάσκαλος ήταν το άλλο. Πάμφτωχος, στριμωγμένος συνήθως σ’ ένα καμαράκι του σχολείου, οδοιπόρος και ξωμάχος της γνώσης, οραματιστής και κοινωνικός απόστολος. Όλοι τους δίδαξαν με ευσυνειδησία και κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας τους προσέφεραν πολύτιμες υπηρεσίες για τη μόρφωση των παιδιών του χωριού. Ήταν το κεντρικό πρόσωπο στη σχολική σταδιοδρομία του κάθε μαθητή. Γι αυτό τους ανήκει η ευγνωμοσύνη των μαθητών και όλων των κατοίκων του χωριού.

Το έτος 1884 ψηφίστηκε ο νόμος που προέβλεπε την ίδρυση «Δημοτικών σχολείων κοινών τετραταξίων» σε όλα τα χωριά της Ελληνικής επικράτειας. Σύμφωνα με αυτό το νόμο ιδρύθηκε και στην Μοφκίτσα «Τετρατάξιον Κοινόν Δημοτικόν Σχολείον».

Παιδιά ρακένδυτα, ξυπόλυτα, υποσιτισμένα. Και παιδιά που ανήκαν σε εύπορες οικογένειες οι γονείς τους έβλεπαν τις σπουδές σαν κάτι το περιττό. «Τι τα θέλει δάσκαλέ μου τα πολλά γράμματα εμείς έχουμε περιουσία» Ο δάσκαλος όπως και ο προκάτοχός του γυρνούσε στα μαντριά και στα χωράφια προσπαθώντας να πείσει τους γονείς να στέλνουν ανελλιπώς τα παιδιά στο σχολείο. Στην Μοφκίτσα τότε ο δάσκαλος είχε στις τάξεις πολλά καλά μυαλά, πολλούς επιμελείς μαθητές όπως ομολογούσε ο ίδιος. Οι πιο πολλοί όμως από τις αντιξοότητες της ζωής δεν σπούδασαν. Έκανε ότι μπορούσε, στα πιο φτωχά παιδιά έδειχνε τρόπους να εξασκούνται στο χώμα και στις πλάκες για να μην φθείρεται η πλάκα και το κοντύλι τους και για οικονομία στο μελάνι που με δυσκολία αγόραζαν οι φτωχοί γονείς (κυρίως οι χήρες μητέρες) από τα μαγαζιά του χωριού με αντίτιμο τα μεροδούλια τους). Πολλά χρόνια αργότερα οι μαθητές του Γιάννης Κοκκώνης και Φώτης Αγραπιδάς (από τους παλιούς μαθητές) εξαιρετικοί καλλιγράφοι και οι δυο μιλούσαν με αγάπη για αυτά που τους είχε διδάξει. Την προπαίδεια και τα προβλήματα, τις δασυνόμενες λέξεις, τους νομούς Αργολιδοκορινθίας, Αττικοβοιωτίας, το «Ω ξειν αγγελειν Λακεδαιμονίοις», τα τροπάρια (ήταν και ψάλτης) και τα πολλά πατριωτικά τραγούδια και ποιήματα. «Γίνεσαι Τούρκος Διάκο μου την πίστη σου ν’ αλλάξεις; Τας έμορφας τας Σέρρας και την Δράμα που τας κρατά ο Βούλγαρος ο σύμμαχος ο δόλιος;» Επέμενε όσο μπορούσε για την φοίτηση στο Ελληνικό όπως του άρεσε να λέγει το σχολαρχείο. (Όταν ο πατέρας του πιο καλού του μαθητή Αντώνη Ανδρικόπουλου αν και εύπορος αμελούσε εσκεμμένα την εγγραφή του παιδιού του πήρε ο ίδιος το παιδί από το χέρι και έπεισε το σχολάρχη να κάνει ο ίδιος την εγγραφή. «Κύριε σχολάρχα πρόκειται περί μαθητού ευφυέστατου και επιμελεστάτου» Αυτά τα λόγια θυμόταν και μας ανέφερε με συγκίνηση ο γέροντας Αντώνης. (Αυτός ο μαθητής στη Μοφκίτσα διακρίθηκε , έγινε σημαιοφόρος του σχολαρχείου «ως αριστεύσας» εντυπωσίαζε τους διδάσκοντες με την ευφυΐα του, δεν έμελε όμως να σπουδάσει. Έγινε όμως πατέρας διακεκριμένου δικηγόρου και παππούς καθηγήτριας της Σορβόννης.) Οι δάσκαλοι εκείνων των χρόνων ήταν υποχρεωμένοι να αναλαμβάνουν την διεκπεραίωση δημοσίων υποθέσεων του χωριού, να μιλούν με εκπροσώπους της πολιτείας όποτε χρειαζόταν να εξηγούν νόμους και αποφάσεις και να διευκολύνουν τους χωρικούς στην αλληλογραφία. Καμιά σχέση με τους δασκάλους της σημερινής εποχής.

Το σχολείο δεν ιδρύθηκε από τον πρώτο χρόνο ψήφισης του νόμου αλλά σε κάποιο από τα επόμενα χρόνια. Μετά τον πρόωρο θάνατο του πρώτου δασκάλου της Μοφκίτσας του αγαπημένου και σεβαστού Κων/νου Κουτσουρούπα την θέση του πήρε ο συγχωριανός του Κων/νος Τσουκαλάς. Ήταν και οι δύο από την Βερβίτσα το «Δασκαλοχώρι» όπως με σεβασμό το αποκαλούσαν οι τότε Μοφκιτσάνοι το χωριό που τους έδωσε δυο καλούς δασκάλους, τους πρώτους δασκάλους του χωριού. Ο Κων/νος Τσουκαλάς ήρθε στο χωριό πολύ νέος, μόλις είχε αποφοιτήσει από το «Διδασκαλείον» (Μετά το σχολαρχείο ή Τριτάξιον Ελληνικόν φοιτούσαν στο Διδασκαλείο για 3 αργότερα για 5 χρόνια όσοι προορίζονταν να γίνουν δάσκαλοι).

Ο συγκεκριμένος υποχρεώθηκε να καθορίσει τα σύνορα του χωριού με όμορα χωριά το 1915 και το έκανε με σύνεση με τον τότε συνετό πρόεδρο Σπυρίδωνα Κριτσέλη (οι υπογραφές και των δύο υπάρχουν στις αποφάσεις).

Ο δάσκαλος αυτός είχε την τύχη να διορισθεί σε ένα χωριό φιλειρηνικό με ανύπαρκτη εγκληματικότητα, οι κλοπές ήταν σπάνιες, τα ήθη πολύ αυστηρά. Από την πλευρά των κατοίκων υπήρχε σεβασμός στο πρόσωπο του δασκάλου, του ιερέα και των προεστών, μια κοινωνία που σπάνια κανείς συναντούσε στις αρχές του περασμένου αιώνα. Στο σχολείο της Μοφκίτσας όπως και στα πιο πολλά της Ελλάδας φοιτούσαν μόνο μερικά αγόρια παρ’ ότι «κοινόν». Τα ήθη της εποχής εκείνης δεν επέτρεπαν σπουδές στα κορίτσια. (Τα κορίτσια άρχισαν να γράφονται δειλά – δειλά στο σχολείο δυο δεκαετίες αργότερα).

Πολλοί τον ρωτούσαν σχετικά με αγορές γης που σχεδίαζαν να κάνουν. Αυτός διάβασε πρώτος το 1922 εκείνο το πικρό τηλεγράφημα που ανέφερε πως ο στρατιώτης Αθανάσιος Κοκκώνης εφονεύθει εν Μικρά Ασία. Σε ένα φύλλο του έτους 1932 της εφημερίδας του Πύργου «Πατρίς» αναφέρεται σαν ρέκτης διδάσκαλος που με τον συνετό ιερές Γεώργιο Κριτσέλη απέτρεπαν τους κατοίκους να αλληλομηνύονται (τότε στο χωριό υπήρχαν κάποιοι με τάσεις δικομανίας).

(Το πρώτο κοριτσάκι που φοίτησε σε Δημοτικό από τη Μοφκίτσα ήταν η Μαρίκα Ιωάννου Ανδρικοπούλου (δεκαετία 1900). Το κοριτσάκι τελείωσε το σχολείο στη Ζούρτσα μετά από παρότρυνση της νονάς δασκάλας, που δίδασκε εκεί. Όταν τελείωσε, οι πιέσεις προς την οικογένεια κυρίως των γυναικών ήταν τέτοιες που δεν επέτρεπαν στην Μαρίκα να συνεχίσει στο Σχολαρχείο παρά την επιμονή της νονάς και τις παρακλήσεις της Μαρίκας και παρ’ ότι ήταν εξαιρετική μαθήτρια. Στην Ελλάδα εκείνων των χρόνων την κοινωνία μάστιζαν η άγνοια, η φτώχεια, οι αρρώστιες, οι προκαταλήψεις. Όσα παιδιά κατόρθωναν να ξεφύγουν από την μεγάλη θνησιμότητα έβγαιναν πολύ μικρά στην βιοπάλη. Πολλά ήσαν ορφανά, άλλα ανήκαν σε φτωχές πολυμελείς οικογένειες.

Το 1931 όταν το χωριό υποχρεωτικά έπρεπε να μετονομασθεί αυτός πρότεινε το όνομα Ταξιάρχες βασιζόμενος στην πολιτιστική κληρονομιά του χωριού την πιο παλιά Βυζαντινή εκκλησία με τη σύμφωνη γνώμη του ιερέα και του προέδρου Ιωάννη Κριτσέλη. Επενέβαινε σε θάματα διατροφής και υγιεινής των μαθητών και αγωγής εκτός σχολείου. Την οικονομική του κατάσταση δεν την γνωρίζουμε, ξέρουμε όμως πως διατηρούσε μια νεροτριβή στο χωριό του για να αυξάνει το εισόδημά του.

Ίσως οι εποχές να μοιάζουν μακρινές, ίσως σε κάποιους να θυμίζουν πολλά. Ήταν όμως πραγματικότητα. Καθορισμός ορίων Κοινοτήτων Άλβαινας, Μοφκίτσης και όμορων χωριών Ο καθορισμός έγινε ήρεμα χάρης στη συνετή επιτροπή των Μοφκιτσάνων. Η απόφαση εξεδόθη 29/8/1915 από την επιτροπή που την αποτελούσαν οι παρακάτω: Κων/νος Υφαντής Γραμματέας Ειρηνοδικείου Αρήνης Αριστείδης Κλωνάρης Πρόεδρος Άλβαινας Σπυρίδων Κριτσέλης Πρόεδρος Μοφκίτσης Ιωάννης Γιαννόπουλος Δάσκαλος Άλβαινας Κων/νος Τσουκαλάς Δάσκαλος Μοφκίτσης

Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Καννελλοπούλου (Εγγονή Φώτη Αγραπιδά) Μάνθος Κατσάμπουλας (Στο επόμενο τεύχος Κων/νος Κουτσουρούπας)

Τα Ν έ α των

ταξιαρχών

Ο τραγικός μας ποιητής Σοφοκλής, φιλοσοφώντας είπε μεταξύ άλλων «…πολλά τα δεινά, κουδέν ανθρώπου δεινώτερον πέλει», που σημαίνει ότι «πολλά τα κακά (συμβαίνοντα γεγονότα) και τίποτε χειρότερο για τον άνθρωπο μπορεί να του συμβεί»

Αγαπητοί μου αδελφοί Στὴν μητέρα τοῦ Θεοῦ ὑψώνουμε εὐλαβικὰ αὐτὲς τὶς μέρες τὰ μάτια. Δεκαπέντε μέρες ἡ Ἐκκλησία θὰ ψάλλει μὲ κατάνυξη ὕμνους πρὸς Αὐτὴν καὶ θὰ ἀναπέμπει δεήσεις. Πατήρ Νικόλαος Μωραΐτης εφημέριος Ι.Ν. Αγ. Μαρίνας - Εκάλη

εκαπέντε μέρες ὁ φιλόθρησκος λαός μας θὰ ἔχει ἐστραμμένη τὴν σκέψη καὶ τὴν ψυχή του στὴν Παναγία Μητέρα τοῦ Χριστοῦ. Καὶ εἶναι γεγονός, πὼς κυρίως οἱ γιορτὲς τῆς Παναγίας μας, προβάλλουν στὴν ζωή μας ὅπως τὰ λιμάνια στοὺς ταξιδεύοντας. Κατ’ ἐξοχήν, βέβαια, ἡ μεγάλη γιορτὴ τῆς Κοιμήσεώς Της.

Τὸ λιμάνι εἶναι ἀσφάλεια γιὰ τὰ πλοῖα. Δὲν κινδυνεύουν ἀπὸ τοὺς ἰσχυροὺς ἀνέμους, οὔτε φοβοῦνται τὴ μανία τῶν κυμάτων. Ἐντός τοῦ λιμανιοῦ εἶναι προστατευμένα. Καὶ ἡ πορεία τῆς ζωῆς μας εἶναι, πολλὲς φορές, τρικυμιώδης. Πολλὰ καὶ ἀλλεπάλληλα γεγονότα μᾶς πλήττουν. Κινδύνους, ὄχι ὀλίγους, συναντοῦμε καθημερινά. Χρειαζόμαστε λοιπὸν ἕνα ἀσφαλὲς λιμάνι, ἤρεμο, ἀπάγκιο. Ἀδελφοί μου, θλίψεις καὶ ἀνάγκες τῆς ζωῆς, πειρασμοὶ καὶ πτώσεις στὴν ἁμαρτία, κλονισμοὶ τῆς πίστεως καὶ τῶν ἠθικῶν ἀρχῶν, σκληροκαρδία πρὸς τὸν πλησίον, εἶναι τὰ συνηθέστερα καὶ ἀπειλητικότερα κύματα ποὺ δημιουργοῦν, πολλὲς φορές, ναυάγια καὶ συντρίμμια πνευματικὰ καὶ ἠθικά. Σ’ ὅλες αὐτὲς τὶς «περιστάσεις, θλίψεις, ἀνάγκες», στὶς «κακώσεις» τοῦ βίου, ὅπως εὔστοχα σημειώνει ὁ ὑμνωδὸς στὴν Ἀκολουθία τῆς Παρακλήσεως, ἔχουμε

προστασία καὶ καταφύγιο τὴν Ἀειπάρθενο. Τοῦτο τὸ μῆνα γιορτάζουμε τὴν Κοίμησή Της. Φεύγει ἀπὸ τὰ ἐπίγεια, ποὺ ὑπῆρξαν, πολλάκις ὀδυνηρὰ γι’ Αὐτήν. Θλίψεις καὶ πόνο γνώρισε ἡ Παναγία στὸ ἔπακρον. Ἀπὸ τὴν Γέννηση τοῦ Χριστοῦ μέχρι τὴν Σταύρωση. Καὶ ἀκριβῶς γι’ αὐτό, ἐπειδὴ Αὐτὴ ἒνιωσε τὸν πόνο καὶ τὴν ἀγωνία, βλέποντας τὸν Υἱὸν Της ἀδίκως πάσχοντα, σπεύδει σὲ βοήθεια «τῶν θλιβομένων καὶ καταπονουμένων», προσφέροντας ἁπλόχερα τὴν μητρική Της προστασία καὶ τὸν εὔδιο λιμένα σωτηρίας στοὺς κινδυνεύοντας. Πόσοι ἀλήθεια ἀπὸ ἐμᾶς, πόσοι πιστοὶ ἀλλὰ καὶ πρώην ἄπιστοι ἀνὰ τὴν Οἰκουμένη, δὲν προσέτρεξαν καὶ δὲν προστρέχουν στὸ σεπτό Της πρόσωπο, ἀναφωνώντας ἐκ τῶν μυχίων της καρδιᾶς τους «πρὸς Σὲ καταφεύγω σωτηρίαν ἐπιζητῶν»! εἶναι συνεπῶς ἡ κραταιὰ σκέπη μας, ἡ ἄμεσος καταφυγή μας. Ταυτόχρονα, ἡ Ἐκκλησία προβάλλει τὴν «γλυκιὰ μορφὴ Της» αὐτὲς τὶς μέρες, ὡς παράδειγμα καὶ πρότυπο εὐσέβειας, ἀρετῆς καὶ ὑπακοῆς, ἀλλὰ καὶ ὡς ἠθικὸ ἔρεισμα, προκειμένου νὰ ἀνοικοδομήσουμε τὴν ἕως τώρα ἐσφαλμένη πνευματική μας πορεία, πορευόμενοι στὰ χνάρια τῶν ἀρετῶν τῆς «Κόρης τῆς Ναζαρέτ». Ἡ Ὑπεράγαθος Μήτηρ ἀποτελεῖ ὑπέρλαμπρο ὁδοδείκτη πρὸς τὴν Οὐράνια Πολιτεία, καθιστώντας σαφὲς ὅτι τοῦτο μπορεῖ νὰ ἐπιτευχθεῖ μόνο ὅταν στὴν ζωὴ μας ταυτίσουμε τὸ θέλημά μας μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Βέβαια, στὸν σύγχρονο κόσμο, ἕναν κόσμο ποὺ κλυδωνίζεται ἀπὸ τὴν οἰκονομικὴ κρίση καὶ πανικόβλητος τρέχει νὰ τὴν ξεπεράσει, κωφεύει δὲ διὰ τὸν ἠθικὸ ξεπεσμό, τὴν κατάρρευση ἀξιῶν καὶ τὴν ἀπληστία μερικῶν, φαινόμενα ποὺ βασιλεύουν καὶ προφανῶς ἀπο-

τελοῦν τὴ βασικὴ καὶ γενεσιουργὸ αἰτία καὶ τὸ φυσικὸ ἐπακόλουθο τῶν κρίσεων καὶ τῶν δεινῶν. Σ’ αὐτὸν λοιπὸν τὸν «σύγχρονο» κόσμο, ἱερὰ πρόσωπα ὅπως αὐτὸ τῆς Θεοτόκου, ἠθικὰ ἐρείσματα καὶ ὀσμὲς πνευματικότητας, φαντάζουν γραφικὰ καὶ ἀναχρονιστικὰ ἤ, στὴν καλύτερη περίπτωση, κενά ἐνδιαφέροντος. Ἀποτελεῖ συνεπῶς μία χρυσὴ εὐκαιρία ἡ ἐφετινὴ Ἑορτὴ τῆς Θεοτόκου, μία θαυμάσια ἀφορμὴ ὄχι μόνο γιὰ ἕνα ἐπιφανειακὸ «φρεσκάρισμα» Ἱερῶν συναισθημάτων, ἀλλὰ γιὰ μία γενναία ἀπόφαση ἐπαναπροσδιορισμοῦ τῆς πορείας μας καὶ πνευματικῆς ἀνανήψεως. Ἐπιτακτικὴ ἄλλωστε προβάλλει ἡ ἀνάγκη μίας ρεαλιστικῆς «ἀναζωπυρώσεως» τῆς πίστεως, τῆς εὐσέβειας καὶ τῶν ἠθικῶν κανόνων τοῦ Εὐαγγελίου, ἀκόμα καὶ σὲ ἐκείνους ποὺ ἑκούσια ἢ ἀκούσια «ἐμάκρυναν φυγαδεύοντες καὶ ηὐλίσθησαν» σὲ ἀρνητικοὺς καὶ ἀντιχριστιανικοὺς χώρους καὶ εἰσῆλθαν σὲ ἐπικίνδυνες ἀτραπούς, αὐτονόμησαν ἐγωιστικὰ τὴν ζωή τους, γκρεμίζοντας τὴν γέφυρα κοινωνίας μὲ τὸν Οὐράνιο Δημιουργὸ καὶ ὑψώνοντας τεῖχος ἀδιαφορίας γιὰ τὸν συνάνθρωπο. Ἀδελφοί μου, ὁ δρόμος πρὸς τὸν Οὐρανό, ὄντως φαίνεται μακρὺς καὶ δύσβατος, οἱ συνθῆκες τῆς ζωῆς, συχνὰ ὄχι εὐνοϊκὲς καὶ μερικὲς φορὲς ἀντίξοες, τὰ γεγονότα τοῦ βίου μας, ὄχι σπάνια, ὀδυνηρὰ καὶ πικρά. Τὸ «ἱλαρὸν» πρόσωπον τῆς Παναγίας μας ὅμως, πάντοτε είναι παρόν, δίνοντάς μας θάρρος καὶ ἐλπίδα, μεταφέροντάς μας τὴν βεβαιότητα τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ καὶ προσφέροντας δαψιλῶς οὐσιαστικὴ χείρα ἀρωγῆς καὶ συμπαραστάσεως στὶς περιπέτειες τοῦ βίου μας.

Χρόνια πολλά κι ευλογημένα.

Βασικές παρατηρήσεις για τα σημερινά προβλήματα στην κοινωνίας μας προτάσεις & λύσεις από τον Γιάννη Κόντο Π ριν από 2.500 χρόνια, στην Αθηναϊκή Δημοκρατία, ο τραγικός μας ποιητής Σοφοκλής, στην τραγωδία του ΑΝΤΙΓΟΝΗ, διά του στόματος του χορού, φιλοσοφώντας είπε μεταξύ άλλων «…πολλά τα δεινά, κουδέν ανθρώπου δεινώτερον πέλει», που σημαίνει ότι «πολλά τα κακά (συμβαίνοντα γεγονότα) και τίποτε χειρότερο για τον άνθρωπο μπορεί να του συμβεί». Ένα απόφθεγμα καθολικού κύρους που απεικονίζει και την σημερινή Ελληνοφρένεια. Μεταγενέστεροι οικονομολόγοι, SAMELSON, κ.α. για ν’ αποδείξουν το άστατον της ανθρώπινης ευδαιμονίας μαζί με το απρόβλεπτο των οικονομικών γεγονότων αναφωνούσαν «για ποιον χτυπάει η καμπάνα». Μετά από περιόδους οικονομικής ανάπτυξης, καλοπέρασης κι εφησυχασμού, ενεδρεύει ανεργία, υποαπασχόληση, φτωχοποίηση και δυσκολίες ανυπέρβλητες στην κοινωνία, είτε είναι καπιταλιστική είτε είναι σοσιαλιστική. Έτσι στην περιρρέουσα σημερινή κοινωνική πραγματικότητα επισημαίνω τα ακόλουθα γενεσιουργά της κρίσης γεγονότα: 1) Πώς συμβαίνει το Σύνταγμα, ο κορυφαίος νόμος, που ορίζει ότι οι διεθνείς συμβάσεις του Κράτους πρέπει να επικυρώνονται από τη Βουλή με αυξημένη πλειοψηφία, αλλά οι κυβερνώντες πέρασαν τα μνημόνια, καταστρατηγώντας το Σύνταγμα, γιατί έτσι τους βόλευε, με την ισχνή πλειοψηφία των 151 ψήφων, αντί των οριζομένων 180 ψήφων (αυξημένης πλειοψηφίας); 2) Γιατί ενώ το Σύνταγμα ορίζει τον τρόπο εκλογής κυβερνήσεων – πρωθυπουργών κοινοβουλευτικών, ορίσθη πρωθυπουργός τραπεζίτης μη εκλεκτός από το Λαό. 3) Γιατί ενώ υπάρχει Συνταγματικός νόμος που επιβάλλει στην κυβέρνηση να ενισχύει τα ασφαλιστικά ταμεία, δεν εφαρμόζεται, αλλά καταληστεύονται αυτά και αυτοί που τα ληστεύουν χρηματοδοτούν κόμματα κοινοβουλευτικά και κόμματα σφραγίδες, περικόπτοντας συντάξεις (ατομικά πε-

ριουσιακά δικαιώματα) ισχυριζόμενοι για (φτωχά) ταμεία που οι ίδιοι τα φτωχοποίησαν;

4) Γιατί, ενώ υπάρχει νόμος που απαγορεύει τη φοροαποφυγή, τη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή των εργοδοτών στα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων, νόμος που δεν εφαρμόζεται, βλέπε Λίστα Λαγκάρντ, αλλά με άλλους αναδρομικούς νόμους απειλούν με κατασχέσεις τον χρεωκοπημένο Λαό για χρέη άνω των 300 ευρώ;

5) Γιατί ενώ είναι πλούσια η νομολογία κατά των καταχρηστικών όρων των τραπεζών, σε βάρος των πολιτών, που όχι μόνον δεν εφαρμόζονται, αλλά οι κήνσορες της νομιμότητας ενισχύουν τους τραπεζίτες με πάνω από 200 δις ευρώ τα τρία τελευταία χρόνια. Γιατί ενώ το Συμβούλιο της Επικρατείας με απόφασή του κήρυξε αντισυνταγματική την είσπραξη χαρατσιών από τη ΔΕΗ, ουδέποτε εφαρμόστηκε, και η κυβερνητική εξουσία με έκδηλη αυταρέσκεια φιλοδώρησε την εξαθλιωμένη κοινωνία με συνέχιση των χαρατσιών μέσω της ΔΕΗ. 6) Γιατί ενώ το Σύνταγμα ορίζει ότι η εργασία είναι δικαίωμα για όλους, νόμος που όχι μόνον δεν εφαρμόζεται αλλά και οι ταγοί της νομιμότητας αντικατέστησαν το δικαίωμα στην εργασία με το δικαίωμα στην ανεργία; 7) Σε ποιο καθεστώς ευνομούμενης και δικαιοκρατικής πολιτείας περικόπτονται μισθοί και συντάξεις, αναγνωριζόμενο ως άδικο μέτρο από τους κρατούντες, αλλά γίνεται κατά συρροή κι εξακολούθηση, με ότι αυτό συνεπάγεται για την οικονομική ανάπτυξη; Για όλα αυτά εύλογα προκύπτουν τα ακόλουθα ερωτήματα και επισημάνσεις: Είναι ποτέ δυνατόν να επιζήσει κάθε εργαζόμενος με 500 ευρώ καθαρά και ο συνταξιούχος με 300 ευρώ; Έχουν στείλει πάνω από 3,5 εκατομμύρια Έλληνες στην ανεργία, που ζουν κάτω από το όριο της φτώχιας, παιδιά λι-

ποθυμούν από την ασιτία, καταγράφονται 4.000 αυτοκτονίες. Με την οικονομική – φορολογική αφαίμαξη των εργαζομένων, παραβλέπουν την οικονομική αδυναμία του Λαού, αγνοούν ότι από τον μη έχοντα ουδέν θα λάβεις. Επενδύσεις για δημιουργία θέσεων εργασίας δεν φαίνονται στον ορίζοντα, παρά την συμπίεση του κόστους εργασίας. Ζητούν από το Λαό σύνεση, κηρύττουν τον ορθολογισμό, απαιτούν ανάληψη ιστορικών ευθυνών από τα εξαθλιωμένα κοινωνικά στρώματα.

Προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι η κοινωνία μας βιώνει παρατεταμένη ύφεση σε συνδυασμό με διαρθρωτική κατάρρευση. Είναι ουσιώδης προϋπόθεση να αντιληφθούν οι αρμόδιοι τι ακριβώς έγινε ως τώρα και ποια είναι η στενωπός της διεξόδου από την παρούσα κρίση. 1) Στον οικονομική τομέα η μόνη ελπίδα επιβίωσης της χώρας είναι η ολόπλευρη ένταξή της στη διεθνή ανταγωνιστική αγορά μέσω της όσο το δυνατόν μεγαλύτερης παραγωγής διεθνώς εμπορεύσιμων προϊόντων, που θα της επιτρέψει να συντηρήσει ένα ικανό για την εξασφάλιση της κοινωνικής συνοχής επίπεδο εισοδήματος και απασχόλησης. 2) Στον κοινωνικό τομέα, αντίθετα, πρέπει να γίνει αντίστροφη πορεία αποεμπαρευματοποίησης των σχέσεων και των αξιών. Ως τώρα ακολουθείτο όλως εσφαλμένα η εξαγορά ψευδεπίγραφων υποκατάστατων στις αγοραίες τιμές, που τις προσέφερε η υπερκαταναλωτική και μεταπρατική ψευδαίσθηση στην οποία ζούσε η κοινωνία μας. Και αυτό την έφερε στο χείλος της καταστροφής. 3) Να καθιερωθεί αξιόπιστο και λειτουργικό φορολογικό σύστημα στηριγμένο σε απλού και εύληπτους κανόνες, χωρίς υποπεριπτώσεις, εξαιρέσεις και δυσερμήνευτες αναλύσεις.

συνέχεια άρθρου στο οπισθόφυλλο

ιατρικά θέματα

η Οστεοπόρωση

αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας

ρόσφατα εκτιμήθηκε πως 200 εκατομμύρια άτομα σε όλο τον κόσμο υποφέρουν από τη νόσο και οι προβλέψεις είναι δυσοίωνες. Για την Ελλάδα δεν υπάρχουν πολλά στοιχεία για την κατά πολλούς «σιωπηλή επιδημία». Σε μελέτη του 2008 (που έγινε με πρωτοβουλία του Ελληνικού Συλλόγου Υποστήριξης Ασθενών με Οστεοπόρωση) συμμετείχαν 10.000 γυναίκες πανελλαδικά και από τα μέχρι τώρα δεδομένα, προέκυψε ότι το 20% των γυναικών μπαίνει στην εμμηνόπαυση με ήδη προϋπάρχουσα οστεοπόρωση, ενώ στην ηλικία των 70 ετών περισσότερες από τις μισές Ελληνίδες έχουν εγκατεστημένη οστεοπόρωση.

Ορισμός Η οστεοπόρωση είναι χρόνια πάθηση του μεταβολισμού των οστών κατά την οποία παρατηρείται σταδιακή μείωση της πυκνότητας τους και της ποιότητας τους, ώστε αυτά με την πάροδο του χρόνου να γίνονται πιο εύθραστα και λεπτά. Έτσι προκαλείται αυξανόμενος κίνδυνος κατάγματος (σπασίματος) των οστών, καθώς μειώνεται η ανθεκτικότητα και η ελαστικότητα τους. Τα κατάγματα εντοπίζονται συνήθως στα σώματα των σπονδύλων, το αντιβράχιο και το ισχίο.

Ομάδες Υψηλού Κινδύνου για Εμφάνιση της Νόσου • Άτομα σε δίαιτα χαμηλή σε ασβέστιο και βιταμίνη D (ήδη από την παιδική ηλικία) • Άτομα που έχουν μειωμένη φυσική δραστηριότητα • Οι γυναίκες (και πιο πολύ οι γυναίκες σε εμμηνόπαυση) • Όσοι έχουν χαμηλό βάρος ή μικρό μέγεθος σκελετού • Άτομα που βρίσκονται σε προχωρημένη ηλικία • Άτομα που έχουν οικογενειακό ιστορικό οστεοπόρωσης • Άνδρες με χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης • Οι καπνιστές • Όσοι κάνουν υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ

Θεραπευτική Προσέγγιση Η υπάρχουσες θεραπείες κατά κύριο λόγο δεν αναστρέφουν τη κατάσταση,στοχεύουν όμως στην καθυστέρηση της εξέλιξης της νόσου. Σαφώς χρειάζεται αλλαγή του τρόπου ζωής. Η θεραπεία είναι φαρμακευτική και μη φαρμακευτική. Στη φαρέτρα των γιατρών υπάρχουν φάρμακα όπως τα διφωσφονικά, denosumab,ζολεδρονικό οξύ, το ασβέστιο, η βιταμίνη D, η παραθορμόνη και στρόντιο. Σημαντική είναι η συμβολή της φυσιοθεραπείας για την αντιμετώπιση του πόνου, την αποκατάσταση των καταγμάτων και την αντιμετώπιση του φόβου για την κίνηση. Σημαντικό είναι ο ασθενής να εκπαιδευτεί για τη σωστή στάση σώματος και την εργονομία των καθημερινών κινήσεων και να ανακτήσει τη χαμένη λειτουργικότητα.

Πρόληψη Δεν υπάρχει καλύτερη θεραπεία για τη νόσο αυτή από την πρόληψη. Πώς όμως θα το πετύχετε αυτό; Οι συστάσεις είναι σαφείς και ξεκινούν ήδη από την παιδική ηλικία. • Φροντίστε για τη σωστή ανάπτυξη των οστών στη νεανική ηλικία, επιλέξτε διατροφή πλούσιασε ασβέστιο και συστηματική άσκηση. Χρειάζεται επαρκής πρόσληψη ασβεστίου και ασκήσεις (π.χ.περπάτημα, τρέξιμο, βόλευ, βάρη, αεροβική, χορός) για να φτιάξετε την οστική σας μάζα και να προλάβετε την οστική απώλεια. Στα μεγαλύτερης ηλικίας άτομα, η άσκηση βελτιώνειτην ισορροπία και τον συντονισμό και συμβάλλει στην αποφυγή ατυχημάτων που μπορεί να προκαλέσουν κατάγματα.

ποίημα…

Χρόνια πικρά της κατοχής πολλοί θα τα θυμούνται, θα είδαν, θα ακούσανε φριχτά που δεν ξεχνιούνται, ήρθαν τότε οι Γερμανοί, μας πολεμήσανε πολύ, σκότωσαν γέρους και παιδιά, κάψανε χώρες και χωριά, πήραν και ότι βρήκανε μπροστά. Και όταν έφυγαν οι Γερμανοί, μας άφησαν καμένη γη και τώρα έρχονται ξανά, μας δίνουν τάχα δανεικά και μας χρωστάνε πιο πολλά, που είχαν πάρει από παλιά. Δεν φταίνε όμως οι Γερμανοί, φταίνε οι δικοί μαςοι πολιτικοί, που δίνουν το δικαίωμα να μας διοικούνε άλλοι και εμείς που είμαστε Έλληνες, σκύβουμε το κεφάλι. Δεν βάρεσε όμως τους κανείς, το χέρι στο τραπέζι, να πει αντρίκια και βροντόφωνα, η τρόικα εδώ τι θέλει; να μαζευτούμε όλοι μαζί, οι πλούσιοι και οι φτωχοί και πιο πολλοί οι πολιτικοί, να διώξουμε την Τρόικα να πάει στη Γερμανία

• Ακολουθήστε έναν υγιεινό τρόπο ζωής (αποφυγή καπνίσματος, οινοπνεύματος και περιορισμός στην κατανάλωση καφεϊνης) • Δώστε έμφαση στην έγκαιρη διάγνωση (κάντε τακτικά τη μέτρηση οστικής πυκνότητας) Διατροφή πλούσια σε ασβέστιο και βιταμίνη D, σε συνδυασμό με επαρκή έκθεση στον ήλιο και τακτική φυσική δραστηριότητα είναι οι ακρογωνιαίοι λίθοι για την ανάπτυξη γερών οστών.

Πρακτικές Συμβουλές Καταναλώστε τρόφιμα πλούσια σε ασβέστιο,φωσφόρο και βιταμίνη D. Η συνιστώμενες προσλήψεις για τα θρεπτικά συστατικά διαφέρουν ανάλογα με την ηλικία. Γενικά για το ασβέστιο δίνεται η ευρωπαϊκή οδηγία για μέση ημερήσια συνιστώμενη πρόσληψη 800 mg, με εξαίρεσηορισμένες ομάδες του πληθυσμού που έχουν υψηλότερες ανάγκες και χρειάζονται ημερησίως1.200-1.500 mg (νέοι ηλικίας 11-24 ετών, έγκυες και θηλάζουσες, γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, που δεν υποβάλλονται σε θεραπεία υποκατάστασης ορμονών). Για επαρκείς ποσότητες βιταμίνης D επιβάλλεται η έκθεση στον ήλιο. Εκτός από τα γαλακτοκομικά μπορείτε ναι εντάξετε στη διατροφή σας τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά (μπρόκολο, λάχανο, ραδίκια, σπανάκι), τα φασόλια, τα λιπαρά ψάρια και το σουσάμι. Περιορίστε τον καφέ και τα αναψυκτικά (περιέχουν πολύ καφεϊνη), ελαττώστε τις φυτικές ίνες και την κατανάλωση αλκοόλ. Αποφύγετε τις υπερπρωτεϊνικές δίαιτες (π.χ. δίαιτες του τύπου κρέας με σαλάτα καθημερινά). Εναλλακτικά ακολουθήστε τακτικά ένα ελαφρύ πρόγραμμα άσκησης με αντιστάσεις και κόψτε το κάπνισμα. Εάν έχετε ήδη διαγνωστεί με οστεοπόρωση αποφεύγετε τους κραδασμούς και το να σηκώνετε βαριά αντικείμενα. Συμβουλευτείτε το γιατρό σας για συστάσεις σχετικές με την μείωση κινδύνου πτώσεων ιδίως στο σπίτι (τα περισσότερα κατάγματα οστεοπορωτικών ασθενών είναι αποτέλεσμα πτώσεων στο σπίτι).

Χειρουργός Οδοντίατρος Πτυχιούχος Πανεπιστημίου Αθηνών τηλ. 693.693.5808 (δέχεται με ραντεβού)

Αμαλία Κατσάμπουλα

να γν ώσ ήα

τη

Γράφει ο Προκόπης Παπαζαφείρης διευθυντής Κέντρου Υγείας Ζαχάρως

ε π ισ τ ο λ

Δεν υπάρχει καλύτερη θεραπεία για τη νόσο αυτή από την πρόληψη. Πώς όμως θα το πετύχετε αυτό; Οι συστάσεις είναι σαφείς και ξεκινούν ήδη από την παιδική ηλικία.

και εμείς για να ξεχρεωθούμε να φέρουμε όλα τα λεφτά που είναι στην Ελβετία. Δεν τους συμφέρουν όμως αυτά, να φέρουν πίσω τα λεφτά και έχουνε τόσα πολλά, γιατί περνάν αγάδες και εκείνοι που ήτανε φτωχοί και μπήκαν μέσα στη βουλή, όλα τα πρωτοξάδερφα, κουμπάροι και κουμπάρες, έγιναν βασιλιάδες. Όλοι αυτοί έχουν κότερα και πολυκατοικίες, που βάζουν στα παράθυρα μεταξωτές κουρτίνες, έχουν και βίλες και νησιά, με όμορφες πισίνες. Τη φτώχεια την κουρεύουνε με την ψιλή τη μηχανή, τρίχα να μη φυτρώσει και όταν θάρθει η Τρόικα να δώσουνε τη δόση. Όλα τα ισοπέδωσαν βάζοντας τα χαράτσια, πολύ μας ταλαιπώρησαν μας έβγαλαν τα νύχια για να πάρουν οι Άρχοντες σπίτια και υποβρύχια βάλανε φόρους στα παιδιά, σ’ ακίνητα και κινητά στους στάβλους και στις μάντρες και όλα αυτά τα κάνουνε οι μορφωμένοι άντρες. Πάππου - Παναγοπούλου Βενετία

mofkitsa.blogspot.com η παρουσία μας στο διαδίκτυο

ο χωριό μας στο Διαδίκτυο! Μπορείτε να μας στέλνετε ό,τι θέλετε που αφορά στο χωριό μας. Στείλτε μας φωτογραφίες, στοιχεία για οικογένειες, γεννεολογικά δένδρα, παλιές ιστορίες του χωριού μας.

η επισκεψιμότητα στο blog και η ηλεκτρονική ανάγνωση της εφημερίδας μας είναι μεγάλη. Ακολουθείστε μας και στο

Τα Ν έ α των

Οι άνθρωποι του χωριού μας είχαν και έχουν ανεπτυγμένη την αίσθηση του χιούμορ και ήταν πάντοτε στον τόπο μας το χαρακτηριστικό τους γνώρισμα.

αναζητούμε

από τον Μάνθο Κατσάμπουλα

Χρωστάει της Μιχαλούς Η λαϊκή έκφραση συνδέεται με τη μεταεπαναστατική ζωή στο Ναύπλιο, πρωτεύουσα τότε της Ελλάδας. Μετά την επανάσταση του 1821 υπήρχε στο Ναύπλιο μια ταβέρνα που ανήκε σε μια γυναίκα, τη Μιχαλού. Η Μιχαλού είχε το προτέρημα να κάνει «βερεσέ» αλλά υπό προθεσμία. Μόλις εξαντλείτο η προθεσμία - και η υπομονή της στόλιζε τους χρεώστες της με «κοσμητικότατα» επίθετα. Όσοι τα άκουγαν, ήξεραν καλά ότι αυτός που δέχεται τις «περιποιήσεις» της «χρωστάει της Μιχαλούς».

Κάποιος φούρνος θα γκρεμίστηκε Παλιά, τα σπίτια ενός χωριού μετριόντουσαν με τους φούρνους τους. Οι χωρικοί, δηλαδή, δεν έλεγαν ότι το χωριό μου έχει τόσα σπίτια αλλά «τόσους φούρνους», επειδή κάθε σπίτι είχε και το δικό του φούρνο, για να ψήνει το ψωμί του. Όταν λοιπόν στα χωριά αυτά πέθαινε κανένας νοικοκύρης, οι φίλοι του έλεγαν ότι φούρνος του μπάρμπα γκρέμισε. Με αυτή τη φράση εννοούσαν ότι με το θάνατο το αρχηγού της οικογένειας, το σπίτι γκρέμιζε, χανόταν.

Από αυτή τη μεταφορική φράση βγήκε η έκφραση «κάποιος φούρνος θα γκρεμίστηκε». Λέμε, όταν μας επισκέπτεται κάποιος, που έχουμε να δούμε πολύ καιρό ή όταν θυμάται κάποιος να μας πάρει τηλέφωνο, αφού περάσει αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα από τη τελευταία φορά που μιλήσαμε.

Με το νι και με το σίγμα Παλαιότερα, όταν τα παιδιά μάθαιναν υποκοριστικά, ο δάσκαλος τους έλεγε ότι η αρχική τους κατάληξη ήταν σε -ιο και ότι στα μεσαιωνικά χρόνια ήταν σε ιον και ιν, για να καταλήξει στο τέλος το απλό ι . Π.χ. παιδίον, παιδίν, παιδί. Επίσης, ότι ο τύπος των θηλυκών τριτόκλιτων ήταν σε -ις και κατέληξε να φύγει το τελικό -ς. Π.χ. πόλις, πόλι. Όταν στους τελευταίους αιώνες άρχισαν να γράφουν το χέρι, το πόδι, χωρίς το -ν και η πίστι, η πόλι. Χωρίς το -ς, οι τύποι που είχαν το νι και το σίγμα θεωρούνταν οι πιο σωστοί και οι κομψότεροι. Γι’ αυτό όποιος μιλούσε με το νι και με το σίγμα, μιλούσε σωστά και τέλεια. Απ’ αυτό, λοιπόν, βγήκε η φράση «του τα είπα με το νι και με το σίγμα».

όταν μας στόλιζαν... Κατά καιρούς ακούγονταν στα χωριά μας ακόμη και σήμερα κάποια παρώνυμα τα οποία έχουμε καταγράψει και τα οποία προέκυψαν τυχαία μέσα στο χρόνο. Κάπως έτσι οι άνθρωποι στο χωριό μας αλλά και σε άλλες περιοχές της πατρίδας μας βαπτίζονταν δύο φορές. Μία από τον νονό και τον παπά (που έδιναν το κανονικό όνομα) και μία από κάποιο συγχωριανό ή γείτονα ο οποίος τους έδινε το παρατσούκλι ή παρώνυμο. Οι άνθρωποι του χωριού μας είχαν και έχουν ανεπτυγμένη την αίσθηση του χιούμορ και ήταν πάντοτε στον τόπο μας το χαρακτηριστικό τους γνώρισμα. Το επώνυμο συνήθως ήταν πολλές φορές άγνωστο στους ντόπιους αφού αυτοί γνώριζαν καλύτερα το παρατσούκλι που αποδεικνυόταν πιο ισχυρό και από το πραγματικό όνομα. Το «βάπτισμα» αυτό πολλές φορές προέκυπτε από την ανάγκη να ξεχωρίσουν ένα άτομο ανάμεσα σε άλλα με το ίδιο όνομα ή είτε δίνονταν τυχαία, είτε εξέφραζαν κάποιες πνευματικές ή σωματικές ιδιαιτερότητες (φανερές ή κρυφές). Η εμφάνιση του ατόμου, η σωματική του διάπλαση, τα χαρακτηριστικά του προσώπου του, το χρώμα

άλμπουμ μας

Η δημιουργία φωτογραφικού άλμπουμ με παλιές αλλά και νεότερες φωτογραφίες του χωριού, αποτελεί αναμφίβολα μια από τις σημαντικότερες δραστηριότητες του Πολιτιστικού Συλλόγου Ταξιαρχών.

Η αναζήτηση, συγκέντρωση και ταξινόμηση του πλούσιου και διάσπαρτου φωτογραφικού υλικού, αποτελεί μια επίπονη, συστηματική και μεθοδική προσπάθεια, που θέλουμε να τύχει της καθολικής αποδοχής των συμπατριωτών μας. Σκοπός μας ήταν και είναι η συγκέντρωση παλιών φωτογραφιών του χωριού, πριν από τη δεκαετία του 50 αλλά και νεοτέρων, η χρονολογική τους ταξινόμηση, η αρίθμηση και επισήμανση των εικονιζόμενων προσώπων και καταληκτικά η δημιουργία φωτογραφικού αρχείου που θα αποτυπώνει διαχρονικά την πολιτιστική μας παράδοση. Η φιλοδοξία του Συλλόγου θα υλοποιηθεί με την έκδοση λευκώματος, που θα κεφαλοποιεί σε φωτογραφικές ενότητες πρόσωπα και γεγονότα της πλούσιας κοινωνικής, θρησκευτικής και πολιτιστικής ζωής του χωριού μας.

Συνεχίζουμε αυτή την προσπάθεια για τη συγκέντρωση παλιών, φωτογραφιών και παρακαλούμε όλους τους συμπατριώτες που έχουν στην κατοχή τους τέτοιες φωτογραφίες και θέλουν να μας τις παραχωρήσουν, να τις αποστείλουν ηλεκτρονικά στο e-mail: taxiarhes@hotmail.com ή να τις δώσουν σε οποιοδήποτε μέλος του συλλόγου με την εγγύηση ότι θα επιστραφούν. (Εάν είναι δυνατόν σε ένα χαρτάκι να σημειώνουν τα πρόσωπα που απεικονίζονται).

Το χωριό μας

της επιδερμίδας του, ελαττώματα, αναπηρία, ιδιορρυθμίες, συνήθειες κλπ.

Εκεί στο βάθος του ουρανού που γαλάζιος κύμα απλώνεται παντού σπίτια μικρά ολόχαρα λευκά που ξεπροβαίνουν απ’ τα βουνά σαν σε αγκαλιά σιμά.

Η αναφορά σε κάποιον με το παρατσούκλι του δεν είχε μειωτική πρόθεση. Πολλές φορές γινόταν για να «πειράξει» έναν πατριώτη και φίλο αλλά και άλλες φορές από την ανάγκη να διευκολύνει την διάκριση ανάμεσα σε άτομα που έχουν το ίδιο όνομα.

Χωριό μου ζηλεμένο μου που σε σένα κρύβεται χρυσή ζωή πότε θα ρθω σε σένανε σιμά να βρω της μάνας τα θερμά φιλιά γέλια και δάκρυα πολλά.

Όλοι μας, από τα παιδικά μας χρόνια, κουβαλάμε ένα παρατσούκλι που μας το «κόλλησαν» ή το κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας. Τα παρατσούκλια φανέρωναν δεσμούς και οικειότητα που είχαμε μεταξύ μας, κάτι που σιγά-σιγά σβήνει από τη μνήμη μας, όπως σβήνουν και οι σχέσεις μας. Πάντως το «χούι» με τα παρατσούκλια ανάγεται στην αρχαιότητα. Έτσι ίσως μερικοί σήμερα να ενοχλούνται από το παραπανίσιο αυτό όνομα, τα παρατσούκλια όμως δεν ήταν και δεν είναι τίποτα λιγότερο από γλωσσικά μνημεία του λαού μας που περιέχουν διάφορα ενδιαφέροντα ιστορικά, κοινωνικά και οικογενειακά στοιχεία για τις οικογένειες του χωριού μας αλλά και της πατρίδας μας.

να γν ώσ ήα

τη

με παρατσούκλια

φωτογραφικό υλικό για το

ε π ισ τ ο λ

Παροιμιώδεις φράσεις

ταξιαρχών

Στις βρύσες κρυσταλόνερο που κοπέλες παίρνουν πάντα δροσερό και μέσα σε χαμόγελο γλυκό μια μαυρομάτα σέρνει το χορό Πρεσβυτέρα Μαρία Μπαρτζελιώτη

δραστηριότητες συλλόγων

Ολυμπία

Ο Σύλλογος Ολυμπίων παρουσίασε Έκθεση Φωτογραφίας

το πλαίσιο των Πολιτιστικών εκδηλώσεων του Δήμου Βύρωνα «Γειτονιές Πολιτισμού», και του Αφιερώματος στο Δημοτικό Τραγούδι, που έγινε την Κυριακή 9 Ιουνίου 2013, στις 8.30 μμ. στην Πλατεία Αγίου Λαζάρου του Βύρωνα Ο Σύλλογος Ολυμπίων παρουσίασε Έκθεση Φωτογραφίας με τίτλο: «Γεννηθήτω Φως: Άνθρωποι και Τοπία στο Φως της Ολυμπίας». Η προσέλευση του κόσμου ικανοποιητική, παρευρέθηκαν και απόλαυσαν την Επαρχία Ολυμπίας, μέσα από την εικαστική τέχνη και στη συνέχεια χάρηκαν ένα πλούσιο πρόγραμμα παραδοσιακής μουσικής, από την ορχήστρα του Γιώργου Δαλιάνη.

«Ο γράφων την Ιστορίαν της εαυτού πατρίδος εκπληρεί προς αυτήν ιερόν χρέος» Νihebuhr

Λεπρεάτιδα γη (Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Κανελλοπούλου) Εκείνο που κανένας δε μπορεί να αμφισβητήσει είναι πως η περιοχή που βρίσκεται το χωριό μας στους πρόποδες της Μίνθης, δεν υπήρξε ποτέ ακατοίκητη. Αντίθετα κατοικήθηκε από διάφορα φύλα που κατά καιρούς πέρασαν και εγκαταστάθηκαν στον εδαφικό χώρο της περιοχής. Αυτοί ήταν οι Καύκωνες, οι Νηλείδες, οι Μινύες και οι Επειοί.. 1) Καύκωνες: Είναι οι πρώτοι κάτοικοι της περιοχής, φυλή πελασγική και νομαδική γεωργών, τσοπάνηδων και κυνηγών. Πήραν το όνομά τους από το γενάρχη τους Καύκωνα γιό του Αρκάδα και εγγονό του Λυκάονα. Κατοικούσαν στην Αρκαδία και συγκεκριμένα στην περιοχή του Λυκαίου όρους. Σε απροσδιόριστο χρόνο κατέβηκαν στους πρόποδες των δυτικών παραφυάδων και ονομάστηκαν Παρωρεάτες. Ο πατέρας της ιστορίας Ηρόδοτος αναφέρει πως οι Πελασγοί θεωρούνταν από τους αρχαίους Έλληνες αυτόχθονες και αποτελούσαν τον αρχέγονο πληθυσμό της Ελλάδας. Ήταν δε οι πρώτοι που καλλιέργησαν τη γη . Ο Στράβωνας τους αποκαλεί έθνος πολυπλάνητον, που είχε κατοικήσει σε διάφορες περιοχές που σε κάθε μια απ’ αυτές έναν από τους ήρωες του τον έπλαθε σαν γενάρχη. Εξαπλώθηκαν στις παρώρειες του βουνού Μίνθη και του Λαπίθα και έχτισαν χωριά και πόλεις από τις οποίες οι πιο σημαντικές ήταν ο Μάκιστος και το Λέπρεον (που ανήκε και η περιοχή του χωριού μας). Να τι γράφει ο Στράβωνας σχετικά με αυτά : «Ελέγοντο Καύκωνες ή Παρωρεάτες τινές των εν Τριφυλία κατέχοντες όρη περί το Λέπρεον και τον Μάκιστον καθήκοντα επί θάλατταν πλησίον του Σαμιακού Ποσειδίου». Ωστόσο πολλοί από τους νεότερους ιστορικούς δε συμφωνούν με το Στράβωνα. Θεωρούν τις πόλεις Λέπρεο και Μάκιστο «μετατρωικές», δηλαδή ότι χτίστηκαν μετά τον Τρωικό πόλεμο. Οι Καύκωνες ανέπτυξαν πολιτισμό που ήκμασε μέχρι το 1500 πΧ. Έκαναν όμως συχνά επιδρομές και λεηλατούσαν τις γειτονικές χώρες Ηλεία και Μεσσηνία. Τιμούσαν ιδιαίτερα τη θεά Δήμητρα, την κόρη της Περσεφόνη στα ορεινά (εξαιτίας της παραγωγής σιτηρών που εξαρτόταν από την εύνοια της Δήμητρας) και το θεό Ποσειδώνα στα παραθαλάσσια μέρη. Στην κορυφή της Μίνθης «Βουνούκα» υπήρχε βωμός του Άδη και κοντά του άλσος αφιερωμένο στη θεά Δήμητρα. Στη δική μας περιοχή υπήρχε ο γνωστός ναός της Δήμητρας. Ο ναός ήταν αφιερωμένος στη Μέλαινα Δήμητρα «τη μαυροφορεμένη μάνα» και οι γυναίκες της περιοχής έψαλλαν πένθιμα άσματα για να δηλώσουν τη συμπαράστασή τους στη θεά-μάνα που πενθεί το παιδί της. Μερικές ωδές αντίστοιχες με τα μεταγενέστερα μοιρολόγια τις συναντάμε και σήμερα όπως πχ το παρακάτω που είναι σχεδόν το ίδιο και στα αρχαία: «Ήλιε μου και τρισήλιε μου και κοσμογυριστή μου εγώ έχασα μια λυγερή μια ακριβοθυγατέρα Μη και τη είδες πουθενά την έχεις απαντήσει Εψές προχτές την είδα εγώ στου χάρου το παλάτι. Ο χάρος έτρωγε ψωμί και η κόρη τον κερνούσε....» Είναι η γνωστή τάση προς το μοιρολόγι των προηγούμενων από εμάς γενιών. Οι γιαγιάδες μας υπήρξαν εξαίρετες μοιρολογίστρες. Είχαν και την τάση και το ταλέντο να αυτοσχεδιάζουν ανάλογα με το περιστατικό και το θανόντα. Αυτό πιστεύω πως αποδεικνύει τη συνέχεια της φυλής μας που όσο κι αν δέχθηκε επιμειξίες από άλλα φύλα δε παύει να έχει την αρχαιοελληνική της καταγωγή. 2) Νηλείδες: Γύρω στα 1600 πΧ, κατέβηκαν στην Πελλοπόνησο οι Νηλείδες με αρχηγό το Νηλέα. Αυτός ήταν δίδυμος αδερφός του Πελία, βασιλιά της Θεσσαλίας. Εξεδιώχθηκε απ’ αυτόν, πήρε τους οπαδούς του και κατέληξε στη Μεσσηνία. Εκεί τον φιλοξένησε ο βασιλιάς Αφαρέας με τη γυναίκα του Αρήνη. Στη συνέχεια τους παραχώρησε την παραλιακή λωρίδα από τον ποταμό Νέδα μέχρι τον Αλφειό όπου και εγκαταστάθηκαν. Οι Νηλείδες συγχωνεύτηκαν με τους αυτόχθονες Καύκωνες και ίδρυσαν το βασίλειο των Νηλειδών ή Πυλίων με πρωτεύουσα την Πύλο. Τα ερείπιά της βρίσκονται κοντά στο χωριό Κακόβατο. Οι Νηλείδες έχτισαν στην επικράτειά τους κι άλλες πόλεις μεγάλες και μικρές. Ο Όμηρος αναφέρει εννέα, τις παρακάτω: Πύλος, Αρήνη,

Θρύου, Αμφιγένεια, Αίπιον, Έλος, Δώριον, Κυπαρισσίεντα, και Πτελεόν. Η Αρήνη πήρε το όνομα της γυναίκας του Αφαρέα. Ο Νηλέας θέλησε με αυτό να δείξει την ευγνωμοσύνη του για την ευεργεσία που του έγινε από τον Αφαρέα. Ήταν χτισμένη-η Αρήνη- πιθανόν εκεί που σήμερα βρίσκετα η γνωστή Καλίδονα, και στην Ηλιάδα αποκαλείται «ερατεινή» γιατί πραγματικά ήταν ωραία και πλούσια πόλη σε μαγευτική τοποθεσία. Ο βασιλιάς Νέστορας την έταξε στον Αχιλλέα για να ξεθυμώσει και να συμφιλιωθεί με τον Αγαμέμνονα. Η πιο ορεινή πόλη στο κράτος των Νηλειδών ήταν το Αίπιον ή Αίπυ. Ο Όμηρος το αποκαλεί «ευίκτητον Αίπυ». Ήταν πόλη πυκνοκατοικημένη και πλούσια. Οι κάτοικοι της ,όπως αναφέρεται, είχαν πολλά κοπάδια γιδοπρόβατα, γουρούνια, γελάδια. Στο Τρωικό πόλεμο αναφέρεται από το Νέστορα. Το Αίπιο πεδίο πιθανόν περιελάμβανε και την περιοχή των σημερινών Ταξιαρχών. Ο βασιλιάς Νέστωρας συχνά ανέβαινε στο Αίπιο, μιλούσε στο λαό και παρακολουθούσε τις συνεδριάσεις. Στην κορυφή του Αιπίου (Βουνούκα;) υπήρχε χώρος με πέτρινες κερκίδες και βασιλικό θρόνο. Το κράτος των Νηλειδών ή Πυλίων ήταν εμπορικό και ναυτικό. Είχε αναπτύξει και έντονη πολιτική κίνηση και διατηρούσε καλές σχέσεις με τους γείτονες. Έφτασε στην πιο μεγάλη ακμή του όταν βασίλευε ο μελίρρυτος Νέστορας ο οποίος πήρε μέρος στον Τρωικό πόλεμο με ενενήντα πλοία. Πολλοί πιστεύουν πως τα πλοία απέπλευσαν από το σημείο που βρίσκεται το σημερινό Θολό. Το υποστηρίζουν έγκριτοι ιστορικοί ερευνητές. Οι πολίτες του κράτους είχαν τείχη καλοχτισμένα με επάλξεις, ναούς, βωμούς, αγάλματα, ωραίες οικοδομές που έδειχναν την ευμάρεια των κατοίκων. Είναι βέβαιο ότι ο Νέστορας ήταν βασιλιάς της περιοχής μας. Το βασίλειο αυτό διατηρήθηκε μέχρι το 900 πΧ. 3) Μινύες: Τις πόλεις του βασιλείου των Νηλειδών τις λεηλάτησαν και κατέστρεψαν οι Μινύες. Αυτοί ήταν το επιφανέστερο γένος της προϊστορικής εποχής. Κατείχαν πολλά μέρη της Ελλάδος όπως αναφέρουν οι :Ηρόδοτος, Απολλόδωρος και Απολλώνιος ο Ρόδιος. Σύμφωνα με τη μυθική παράδοση κατοικούσαν στη Λήμνο, κι ήταν απόγονοι των Αργοναυτών. Ιστορικές όμως έρευνες απέδειξαν πως ήταν λαός φοινικικής καταγωγής, τολμηροί ναυτικοί και αναζητητές καλύτερης τύχης. Είχαν εγκατασταθεί στην Ιωλκό της Θεσσαλίας και στον Ορχομενό της Βοιωτίας. Αρχηγός φέρεται ο Μινύας, εγγονός του Σισύφου. Γύρω στα 900 π.Χ εξεδιώχθησαν απ’ τους Βοιωτούς και κατέβηκαν στην Πελοπόννησο. Έδιωξαν τους Νηλείδες, οι οποίοι κατέφυγαν στην Μεσσηνία, έσβησαν από την περιοχή μας τον Πυλιακό πολιτισμό και τη θέση του πήρε ο Μινυακός. Οι Μινύες ήταν εργατικοί, άριστοι ναυτικοί, γεωργοί και μηχανικοί, πρόκοψαν στο εμπόριο, στην υφαντουργία και στην αγγειοπλαστική. Τα μινυακά αγγεία ήταν περιζήτητα στις αγορές. Έχτισαν νέες πόλεις και όπως αναφέρει ο Ηρόδοτος, οι σπουδαιότερες ήταν έξι : Μάκιστος, Αίπιο, Νούδιο, Φρίξα, Λέπρεο και Πύργος. Απ’ αυτές προόδευσαν ο Μάκιστος και το Λέπρεο. Ο μάκιστος χτίστηκε πλησίον της Αρήνης, την οποία κατέστρεψαν. Οχύρωσαν το Μάκιστο και του ανέθεσαν τη φροντίδα του ιερού του Ποσειδώνα. Εκεί μαζεύονταν οι Μινύες απ’ όλες τις πόλεις κάθε χρόνο και τελούσαν θρησκευτικά πανηγύρια και αθλητικούς αγώνες. Την οργάνωση αυτών είχαν αναλάβει οι Μακίστιοι, οι οποίοι προανάγγελαν τους αγώνες και κήρυτταν ( την ιερά του θεού εκεχειρία, που την ονόμαζαν Σάμιον ). Στο ναό του Σαμίου Ποσειδώνα μαζεύονταν αντιπρόσωποι των ομοσπονδιακών πόλεων και συζητούσαν διάφορα πολιτικά ζητήματα. Έτσι οι Μινύες ανέπτυξαν πρωτοποριακό πολιτισμό γιατί είχαν ανώτερο πρακτικό πνεύμα και προοδευτικές ιδέες. Απ’ αυτούς οι Ηλείοι παρέλαβαν τα στοιχεία της οργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων. Η άλλη μεγάλη πόλη της περιοχής, το Λέπρεον, κάλυπτε την εδαφική περιοχή που σήμερα καταλαμβάνεται από τα χωριά : Άγιος Ηλίας, Γιαννιτσοχώρι, Πρασιδάκι, Λέπρεο, Φασκομηλιά, Ν.Φιγαλεία, Ταξιάρχες, Νεοχώρι, Κακόβατος, Ανήλιο, Ζαχάρω και Μπισχινόκαμπος, Ξηροχώρι, Σκλήβα, Μίνθη, Γολέμη, Αρήνη και Κωστομέρα. Βόρεια από το σημείο που σμίγουν σήμερα τα ποτάμια Γλατσίτικο και Καλιδονίτικο υπήρχε η Αρχαία ομηρική Πύλος. Αυτή η πόλη έπαψε να υπάρχει κατά τους ιστορικούς χρόνους και μόνο από κείμενα του Ομήρου και του Στράβω-

να, καθώς και από αρχαιολογικές ανασκαφές προκύπτει η πραγματική της θέση. Έτσι ένα μεγάλο τμήμα της περιοχής της Ομηρικής Πύλου μέχρι το Λαπίθα κατά τους ιστορικούς χρόνους περιήλθε στο Λέπρεο. Με το χαρακτηρισμό της Ομηρικής Πύλου σαν Λεπρεατικής, φαίνεται καθαρά για μια ακόμη φορά ότι το Λέπρεο κατείχε δεσπόζουσα θέση στην ευρύτερη περιφέρεια. Οπωσδήποτε ένα σημαντικό τμήμα από την πεδινή περιοχή των σημερινών χωριών Γιαννιτσοχωρίου, Θολού, Νεοχωρίου, Μπισχινόκαμπου, πρέπει να θεωρείται ανύπαρκτο κατά την περίοδο της ακμής του Λεπρέου, αφού αυτό προήλθε από μεταγενέστερες προσχώσεις με ποταμοχειμαρώδεις αποθέσεις που συμπληρώνονται από τη παρατηρούμενη και συνεχώς μετακινούμενη καθ’ όλη την παραλία του Κυπαρισσιακού κόλπου λεπτόκοκκη άμμο αιολικής προέλευσης. Από τα αρχαιολογικά ευρήματα η οίκηση ου προκύπτει από τη νεολιθική εποχή (προ του 3.000 π.Χ ). Περί του ιδρυτή του Λεπρέου ο μύθος διαφοροποιείται: κατ’ άλλους ο Λεπρέας ή Λέπρεος ήταν γιος του Πυργέα ιδρυτή των Πύργων (αρχαία πόλη) και κατ’ άλλους γιος του Καύκωνα και εγγονός του Ποσειδώνα. Σύμφωνα με το δεύτερο μύθο ο Λεπρέας είχε πατέρα τον Καύκωνα και μητέρα την Αστυδάμεια (αδερφή του Αυγεία). Αν ο μύθος ήταν αληθινός θα μπορούσαμε να τοποθετήσουμε χρονικά την ίδρυση του Λεπρέου λίγο πριν τον Τρωικό πόλεμο. Όμως ο μύθος παραμένει μύθος, με ότι αυτό συνεπάγεται. Σύμφωνα με το μύθο ο Λεπρέας ανταγωνίσθηκε τον Ηρακλή στην άντληση νερού, την πολυφαγία, την ταχυφαγία, την πολυποσία, τη δισκοβολία κτλ. Σ’ όλες τις περιπτώσεις ο Λεπρέας ηττήθηκε με μικρή διαφορά. Τότε ο Λεπρέας αποπειράθηκε να πείσει τον θείο του Αυγεία να μην ανταμείψει τον Ηρακλή για την κάθαρση της κόπρου αλλά να τον αιχμαλωτίσει. Ο Αυγείας από την πλευρά του αρνήθηκε να ανταμείψει τον Ηρακλή με τη δικαιολογία ότι δεν κοπίασε για τον καθαρισμό της κόπρου, αφού με τέχνασμα έστρεψε προς τα εκεί τα νερά του ποταμού. Αρνήθηκε όμως να τον αιχμαλωτίσει με την παρέμβαση της Αστυδάμειας, η οποία είχε ιδιαίτερη συμπάθεια στο μυθικό ήρωα Ηρακλή. Τότε σύμφωνα με το μύθο, ο Λεπρέας προκάλεσε τον Ηρακλή σε ένοπλη αναμέτρηση. Κατά τον αγώνα που ακολούθησε, ο μυθικός Λεπρέας φονεύθηκε από το μυθικό Ηρακλή και τάφηκε στη Φιγαλεία. Μάταια ο Παυσανίας έψαχνε το 173-174 μΧ να βρει στη Φιγαλεία τον τάφο του μυθικού ιδρυτή της πόλης του Λεπρέου. Άλλος μύθος αναφέρει ότι το όνομα προήλθε από τη Λεπρέα κόρη του Πυργέα. Από μεταγενέστερη παράδοση το Λέπρεο συνδέεται με την ασθένεια της λέπρας που κάποτε αποδεκάτισε τους κατοίκους ή κι από αδρομερή υλικά (λεπρόμορφους βράχους) που καταλαμβάνουν τον ευρύτερο χώρο. Ωστόσο, η τελευταία άποψη πρέπει να είναι νεοφανής αφού κατά την προϊστορική και πρωτοϊστορική περίοδο τα νεογενή υλικά (χώματα) κάλυπταν μεγάλο μέρος από τους σημερινούς βράχους και με την πάροδο του χρόνου κατολίσθησαν ή παρασύρθηκαν από τα νερά της βροχής, μετά την ονομασία της αρχαίας πόλης. Επίσης, η ασθένεια της λέπρας πρέπει εξίσου να αποκλεισθεί αφού δε δικαιολογείται η παρουσία της σε μία μόνη πόλη, χωρίς να επεκταθεί στην ευρύτερη περιοχή της Κυπαρισσίας, της Φιγαλείας, της Πύλου κλπ. Άλλωστε και χρονικά, προϊστορικά, δε δικαιολογείται κάτι τέτοιο αφού δεν αναφέρεται πουθενά αλλού η επιδημία της λέπρας. Τέλος σημειώνεται πως οι κάτοικοι δε θα ταύτιζαν ποτέ τ’ όνομα της πόλης τους με κάποιες εφιαλτικές μέρες της ζωής τους. Το 170-174 μ.Χ. αναφέρεται ότι ο Παυσανίας άρχισε να περιηγείται την Ηλεία κάνοντας αρχή από την πρωτεύουσα της Τριφυλίας Λέπρεον. Τούτο σημαίνει ότι το Λέπρεο υπήρχε το 170 μ.Χ. και παρά την παρακμή του εξακολουθούσε να είναι πρωτεύουσα της Τριφυλίας. Κατά την επικρατέστερη άποψη το Λέπρεο ερημώθηκε από πειρατικές και βαρβαρικές επιδρομές Γότθων, Αράβων, Αβάρων και Σλάβων. Το δε χωριό Στροβίτσι συνδέεται άμεσα με τους Σλάβους και με το 275 κώδικα της μονής Πάτμου που προηγούνται της Φραγκοκρατίας και Τουρκοκρατίας. Με τα παραπάνω στοιχεία το τέλος του αρχαίου Λεπρέου θα πρέπει να τοποθετηθεί στο 800-1100 μ.Χ. Ανάμεσα στα 800-1100 έχουμε όχι μόνο την ίδρυση του χωριού «Στροβίτσι» αλλά και της Μοφκίτσας που προήλθαν από το αρχαίο Λέπρεο.

το άρθρο θα συνεχιστεί στο επόμενο τεύχος

Τα Ν έ α των

Καλοκαίρι σημαίνει ξέγνοιαστες στιγμές στην παραλία και τα γαλάζια νερά της Ελλάδας. Παρ’όλα αυτά, θα πρέπει να έχουμε στο νου μας τους κινδύνους που κρύβει η θάλασσα και να είμαστε προσεχτικοί.

γάμοι &

ταξιαρχών 9

βαπτίσεις Οι βουτιές γίνονται με την σειρά!

βαφτίσια Γάμοι ένας όμορφος γάμος

Μια λαμπερή βάπτιση πραγματοποιήθηκε πριν μερικές μέρες στην Αθήνα. Τα δίδυμα παιδάκια του Διονύση Κωστόπουλου και της Ευγενίας Κοκκώνη βαπτίστηκαν σε μία τελετή που έλαβε χώρα την Κυριακή 30 Ιουνίου 2013, στις 12 το μεσημέρι στον Ιερό Ναό Αγίας Μαρίνας στα Άνω Ιλίσια. Οι βουτιές γίνονται με τη σειρά.

Ο Γιώργος ο Πάππος και η Βενετία πάντρεψαν την κόρη τους την όμορφη Γεωργία

Με φόντο το όμορφο χωριό μας τη Μοφκίτσα, ο Αρτέμης Λειβαδάρος και η Γεωργία Πάππου, άνοιξαν τα φτερά τους και ξεκίνησαν το μακρύ ταξίδι της καινούργιας ζωής με την αγάπη που τους ένωσε, την ευλογία της εκκλησίας της Κοίμησης της Θεοτόκου, με στήριγμα τις ευχές συγγενών και πολλών προσκεκλημένων φίλων, που παρέστησαν σε αυτό τον νεανικό γάμο στις 29 Ιουνίου 2013! Ειδικά στις μέρες μας που τα ελληνικά ήθη κι έθιμα αλλά και οι παραδόσεις μας περνούν αναμφισβήτητα μια κρίση που πληγώνει τις μνήμες αιώνων, γεγονότα σαν τον παραδοσιακό γάμο στο χωριό έρχονται να ταρακουνήσουν και πάλι τα νερά της παράδοσης και με την προετοιμασία του γάμου να δημιουργήσουν πραγματικά για άλλη μια φορά πολιτισμό. Μετά το Μυστήριο η συνέχεια δόθηκε στη γαμήλια δεξίωση στο Ξενοδοχείο «Κανέλα», με την επιμέλεια του ζεύγους Ευσταθίου Σκαλτσά με πλούσια εδέσματα και το πλούσιο μουσικό ρεπερτόριο, έντυσαν ευχάριστα τη γαμήλια βραδιά, διασκεδάζοντας τους καλεσμένους με το νεόνυμφο ζευγάρι! Αρτέμη και Γεωργία, με την ευλογία του Θεού να αποκτήσετε καλούς απογόνους σε μία ευτυχισμένη οικογένεια!

Οι γονείς των νεοφώτιστων ευτυχισμένοι καθώς επίσης και όλοι οι συγγενείς. Τα ονόματα αυτών Χρήστος και Μαρία αντίστοιχα!

τον Αρτέμιο τον Λειβαδάρο κάνανε γαμπρό

Να τους ζήσουν!

όπου αυτός επέλεξε το γάμο στο χωριό η καταγωγή του είναι από τον Πειραιά του άρεσε η Μοφκίτσα κι ας είναι μακριά Γρήγορα να γίνουνε εκεί και τα βαφτίσια σ’ αυτό το όμορφο χωριό που λέγεται Μοφκίτσα

Γεννήσεις! Και άλλο ένα νέο μέλος

όλοι τους ευχόμαστε να είναι αγαπημένοι να κάνουνε πολλά παιδιά και νάναι ευτυχισμένοι!!

προστέθηκε στην οικογένεια του Θοδωρή Σωτηρόπουλου, αφού σύζυγός του Ευδοκία Κοκκώνη του Αθανασίου, στις 20/6/2013, έφερε στον κόσμο ένα υγιέστατο κοριτσάκι. Στιγμές ευτυχίας ζει το ζευγάρι και μαζί όλοι οι συγγενείς τους!

Πάππου - Παναγοπούλου Βενετία

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πολιτιστικού μας Συλλόγου εύχεται στους νεόνυμφους χαρά και ευτυχία στην καινούργια τους ζωή.

Να τους ζήσει!!!

Ξέγνοιαστες καλοκαιρινές στιγμές με προσοχή! Ο πνιγμός δεν μοιάζει με πνιγμό.

γράφει η Κωνσταντίνα Παναγοπούλου

αλοκαίρι σημαίνει ξέγνοιαστες στιγμές στην παραλία και τα γαλάζια νερά της Ελλάδας. Παρ’όλα αυτά, θα πρέπει να έχουμε στο νου μας τους κινδύνους που κρύβει η θάλασσα και να είμαστε προσεχτικοί ώστε να μην θρηνήσουμε άλλα θύματα από πνιγμό.

από το νερό και επανεμφανίζεται πάνω από την επιφάνεια του νερού, αλλά όχι για αρκετό χρόνο ώστε να εκπνεύσει, εισπνεύσει, και να καλέσει για βοήθεια. Όταν το στόμα του είναι πάνω από την επιφάνεια, εκπνέει και εισπνέει το συντομότερο πριν αρχίσει να βυθίζεται ξανά.

νειδητή αντίδραση δεν είναι πάντα παρούσα πριν από την ενστικτώδη αντίδραση πνιγμού, ούτε κρατάει πολύ αλλά στην περίπτωση αυτή το θύμα μπορεί να βοηθήσει για τη σωτηρία του, όπως να αρπάξει σανίδα σωτηρίας, να ρίξει σωσίβια, κλπ.

Πέρα από τους βασικούς και αυτονόητους κανόνες που πρέπει να ακολουθούμε (όχι κολύμπι όταν έχουμε φάει ή όταν έχει κακοκαιρία) πρέπει να έχουμε στο νου μας και το εξής: Ο πνιγμός δεν είναι η βίαιη, με πιτσίλισμα έκκληση για βοήθεια που νομίζουν οι περισσότεροι άνθρωποι.

Ο άνθρωπος που πνίγεται δεν μπορεί να κάνει σινιάλο με τα χέρια για βοήθεια. Η φύση τον αναγκάζει ενστικτωδώς να επεκτείνει τα χέρια του πλευρικά και να τα πιέζει προς τα κάτω στην επιφάνεια του νερού. Η κίνηση αυτή του επιτρέπει να να μόχλευσει το σώμα του, ώστε να μπορέσει να σηκώσει το στόμα του έξω από το νερό για να αναπνεύσει.

Αναζητήστε αυτά τα άλλα σημάδια πνιγμού όταν υπάρχουν άτομα στο νερό: • Κεφάλι χαμηλά στο νερό, το στόμα στο επίπεδο του νερού • Κλίση κεφαλιού προς τα πίσω με το στόμα ανοιχτό • Κενό βλέμμα, δεν μπορεί να εστιάσει • Μάτια κλειστά • Μαλλιά πάνω από το μέτωπο ή τα μάτια • Δεν χρησιμοποιεί τα πόδια-κάθετα στο νερό • Λαχάνιασμα • Προσπαθεί να κολυμπήσει σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, αλλά δεν κάνει πρόοδο • Προσπαθεί να γυρίσει μπρούμητα • Φαίνεται σαν να κάνει αναρρίχηση σε μια αόρατη σκάλα

Η “Ενστικτώδης Αντίδραση Πνιγμού”, όπως ονομάστηκε από τον Francesco Α. Pia, Ph.D., είναι αυτό που κάνουν οι άνθρωποι για να αποφευχθεί η πραγματική ή αντιληπτή ασφυξία στο νερό. Ο πνιγμός είναι σχεδόν πάντα μια απατηλά ήρεμη εκδήλωση. Αυτό που βλέπουμε στην τηλεόραση συναντιέται σπάνια στην πραγματική ζωή . O Dr. Francesco A Pia στο άρθρο του “Drowning does not look like drowning”(“Ο πνιγμός δεν μοιάζει με πνιγμό”) στο περιοδικό Coast Guard on Scene μας εξηγεί τους λόγους: Εκτός από σπάνιες περιπτώσεις, ο άνθρωπος που πνίγεται δεν είναι φυσιολογικά σε θέση να καλέσει για βοήθεια. Το αναπνευστικό σύστημα σχεδιάστηκε για την αναπνοή. Η ομιλία είναι η δευτερεύουσα λειτουργία. Η αναπνοή πρέπει να πληρείται πριν συμβεί η ομιλία. Το στόμα του ανθρώπου που πνίγεται βυθίζεται κάτω

Καθ' όλη την ενστικτώδη αντίδραση πνιγμού, ο άνθρωπος δεν μπορεί να ελέγξει εθελοντικά τις κινήσεις του βραχίονα του, γι’αυτό και δεν μπορεί να εκτελέσει τις εκούσιες κινήσεις, όπως να κουνήσει τα χέρια για βοήθεια, να κινηθεί προς την κατεύθυνση ενός σωτήρα, ή να φθάσει ένα κομμάτι του εξοπλισμού διάσωσης. Από την αρχή μέχρι το τέλος του πνιγμού το θύμα παραμένει όρθιο στο νερό, με καμία ένδειξη προσπάθειας υποστήριξης. Αν δεν διασωθεί άμεσα από έναν εκπαιδευμένο ναυαγοσώστη, μπορεί να αγωνισθεί να παραμείνει στην επιφάνεια του νερού από 20 έως 60 δευτερόλεπτα πριν συμβεί βύθιση. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι ένα άτομο που φωνάζει για βοήθεια δεν έχει πραγματικό πρόβλημα. Αυτή η συ-

Καθώς η πιο κοινή ένδειξη ότι κάποιος πνίγεται είναι ότι δεν μοιάζει σαν να πνίγεται, μπορούμε να βεβαιωθούμε ρωτώντας απλά αν είναι καλά. Αν μπορεί να απαντήσει, πιθανότατα είναι. Αν επιστρέψει ένα κενό βλέμμα, μπορεί να έχετε λιγότερο από 30 δευτερόλεπτα για να έχετε πρόσβαση σε αυτόν. Ειδικά οι γονείς θα πρέπει να έχουν στο νου τους οτι τα παιδιά που παίζουν στο νερό κάνουν θόρυβο. Όταν ησυχάζουν καλό είναι να τα πλησιάσουν και να μάθουν γιατί.

η οικονομική σας υποστήριξή σας είναι απαραίτητη για να συνεχίσουμε....

Δημήτρης Βλασσόπουλος

Εθνική οδό Ζαχάρως - Κυπ/σίας (έναντι Αγ. Παντελεήμονα) Ζαχάρω Ηλείας - τηλ.: 26250 33306

Σπύρος Γ. Παπανικολάου Τ.Λαμπρόπουλος Εμποριο Ηλεκτρικων Συσκευων πρατήριο βενζίνης

•κουζίνες •πλυντήρια

&Η

λεκτρικων Ειδών

•τηλεοράσεις •μικρές οικιακές συσκευές

από τον Μάνθο Κατσάμπουλα

τηλ.: 26250 32728 κιν.: 6932 138388 ΕΘΝ.32925 ΟΔΟΣ ΝΕΟΧΩΡΙΟΥ – ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑΣ fax: 26250

αναψυκτήριο • αρτοζαχαροπλαστείο

26250.061491 Aρηνησ 21 Ζ☎αχαρω

Τ.Λαμπρόπουλος πρατήριο βενζίνης

σπιτικό φαγητό με ντόπια προϊόντα σε οικογενειακό περιβάλλον

ΕΘΝ. ΟΔΟΣ ΝΕΟΧΩΡΙΟΥ – ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑΣ

☎ 26250.061491

Τα Ν έ α των

Το φυσικό περιβάλλον παρέχει και την απαραίτητη αισθητική αξία που καθορίζει την ανάπτυξη της τουριστικής βιομηχανίας, η οποία καταλαμβάνει ολοένα και μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής στην παγκόσμια οικονομία.

ταξιαρχών 11

συνέχεια άρθρου από το προηγούμενο τεύχος

Ανάπτυξη ή περιβαλλοντική προστασία; Δίκτυο προστατευομένων περιοχών Natura 2000 Δρ. Ηλίας Δημητρίου Ερευνητής του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών, elias@hcmr.gr ευρώ, ενώ ανυπολόγιστες είναι ακόμη οι χρηματικές ζημιές που προέκυψαν εξαιτίας των πρόσφατων πυρκαγιών στην χώρα μας και οι οποίες θα εξακολουθούν να υφίστανται και να αυξάνονται τα επόμενα χρόνια.

ιατί όμως μας ενδιαφέρει να διατηρήσουμε την βιοποικιλότητα; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι αυτονόητη και γνωστή σε όλους μας και έχει να κάνει με τις υποστηρικτικές υπηρεσίες που παρέχουν τα οικοσυστήματα, οι οποίες είναι απαραίτητες για την διατήρηση της ζωής και για την οικονομική ανάπτυξη των ανθρώπινων κοινωνιών. Τέτοιες υπηρεσίες είναι η παραγωγή τροφής, ενέργειας, πρώτων υλών, φαρμάκων, η ρύθμιση (της ποιότητας και ποσότητας) του νερού, του ατμοσφαιρικού αέρα, του κλίματος και η διατήρηση της γονιμότητας του εδάφους, κτλ. Επίσης, το φυσικό περιβάλλον παρέχει και την απαραίτητη αισθητική αξία που καθορίζει την ανάπτυξη της τουριστικής βιομηχανίας, η οποία καταλαμβάνει ολοένα και μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής στην παγκόσμια οικονομία. Πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι δραστηριότητες που βασίζονται στους φυσικούς πόρους προσφέρουν 100 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως στην οικονομία της Αγγλίας ενώ στην Ουαλία 1 στις 6 θέσεις εργασίας εξαρτάται άμεσα από το Περιβάλλον. Παράλληλα, οι οικονομικές ζημιές που καλούνται τα κράτη να πληρώσουν σε περιπτώσεις υποβάθμισης του περιβάλλοντος για να συνεχιστεί η παροχή των πολύτιμων υποστηρικτικών υπηρεσιών που προαναφέρθηκαν είναι συχνά δυσβάσταχτες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το έργο αναδάσωσης της ευρύτερης περιοχής της πόλης Beijing στην Κίνα, που είναι αναγκαίο για την προστασία της πόλης από την σκόνη και την ατμοσφαιρική ρύπανση, το οποίο θα στοιχίσει 6 δισεκατομμύρια

Επιπρόσθετα, εκτός από τις ανωτέρω υπηρεσίες που είναι απαραίτητες για την ύπαρξη ζωής και για την οικονομική ανάπτυξη, πολλοί υποστηρίζουν πως έχουμε ηθικό χρέος να διατηρήσουμε το φυσικό περιβάλλον στο επίπεδο που ήταν προτού την πρόσφατη ισχυρή υποβάθμιση του, προκειμένου να δοθεί η ευκαιρία στις επόμενες γενιές να έχουν την δυνατότητα εκμετάλλευσης των αγαθών και υπηρεσιών που προαναφέρθηκαν. Το δίκτυο προστατευομένων περιοχών Natura 2000 είναι μια από τις δράσεις που στοχεύουν στην διατήρηση της βιοποικιλότητας. Το δίκτυο αυτό καλύπτει περίπου 18% της συνολικής έκτασης του συνόλου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο για την διατήρηση της βιοποικιλότητας στην ΕΕ. Παρόλα αυτά, υπάρχει μια λανθασμένη αντίληψη ότι το δίκτυο Natura 2000 είναι αντίθετο με την οικονομική ανάπτυξη, τις επενδύσεις και δραστηριότητες όπως η γεωργία, ο τουρισμός και η βιομηχανία. Αυτό δεν είναι ακριβές και δημιουργεί συχνά πλήθος αντιδράσεων στην προσπάθεια εκπόνησης έργων διατήρησης προστατευομένων οικοσυτημάτων σε τοπικό επίπεδο. Στην πραγματικότητα ισχύει το ακριβώς αντίθετο. H φιλοσοφία του εν λόγω δικτύου βασίζεται στην αρμονική ένταξη όλων των ανθρωπογενών δραστηριοτήτων στο φυσικό περιβάλλον και την συνύπαρξη τους με τα σημαντικά οικοσυστήματα, προωθώντας δράσεις που ελαχιστοποιούν τις όποιες αρνητικές επιπτώσεις προκύπτουν από τις δραστηριότητες αυτές. Επομένως, στις περιοχές Natura 2000, θα συνεχίσουν να υπάρχουν οικονομικές δραστηριότητες όπως η γεωργία, η υλοτομία, η αλιεία και το κυνήγι, με παράλληλη προώθηση φιλικών προς το περιβάλλον σχετικών πρακτικών ενώ ακόμη και σχετικά επιβλαβείς βιομηχανικές και τουριστικές επενδύσεις θα είναι αποδεκτές σε ορισμένες περιπτώσεις όταν εξυπηρετείται το δημόσιο συμφέρον ή υπάρχει κοινωνικοοικονομική αναγκαιότητα.

Στο ίδιο πλαίσιο κινείται και η Κοινή Αγροτική πολιτική η οποία στοχεύει στην ανάπτυξη του γεωργικού τομέα με ταυτόχρονη διαφύλαξη γονιδίων, βιολογικών ειδών και οικολογικών ενδιαιτημάτων. Η μεταρρύθμιση της ΚΑΠ το 2003 προέβλεψε την προώθηση αγροπεριβαλλοντικών μέτρων με επιπλέον οικονομική ενίσχυση των περιοχών Natura και βελτίωση του καθεστώτος δασικής διαχείρισης. Έτσι δίδεται μοναδική ευκαιρία να συνδυαστούν οι αγροτικές δραστηριότητες με προσπάθειες διατήρησης σημαντικών οικοσυστημάτων κάτι που θα έχει προστιθέμενη αξία και στους παραγωγούς αφού τα προϊόντα που θα παράγονται σε προστατευόμενες περιοχές με

φιλικές προς το περιβάλλον πρακτικές θα επιδοτούνται σε μεγαλύτερο βαθμό και θα έχουν υψηλότερη αξία στην παγκόσμια αγορά, δεδομένης της ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης στα περιβαλλοντικά θέματα. Έπειτα από τα ανωτέρω, γίνεται φανερό ότι η περιβαλλοντική προστασία και η οικονομική ανάπτυξη δεν είναι αντικρουόμενες έννοιες αλλά αντίθετα η πρώτη μπορεί να προάγει την δεύτερη ενισχύοντας τις αγορές στον κλάδο του τουρισμού, αναβαθμίζοντας την ποιότητα και την αξία των αγροτικών προϊόντων και δημιουργώντας νέες αγορές για την βιομηχανία. Το δίκτυο Natura 2000 εντάσσεται πλήρως σε αυτό το πνεύμα συνδυάζοντας την διατήρηση σημαντικών οικοσυστημάτων με την ελαχιστοποίηση των ανθρωπογενών πιέσεων χωρίς να περιορίζει τις αναπτυξιακές προοπτικές.

Θολό απόσπασμα από το βιβλίο

οι συνταγές μας Ταλιατέλες για όλους! από την Ναταλί Παναγοπούλου

Τη συνταγή αυτή την προτείνω γιατί είναι εύκολη, χορταστική και μπορεί να σας βγάλει από αδιέξοδο όταν προκύψουν επισκέψεις.Τρώγεται από όλους μικρούς και μεγάλους. Προσωπικά με έβγαλε ασπροπρόσωπη σε πολλές τραπεζοσυνάξεις. χρειαζόμαστε: • 1 κιλό ταλιατέλες (χωριάτικες κατα προτίμηση) • 300γρ ζαμπόν ή γαλοπούλα καπνιστή • 300γρ μπέικον • ρεγκάτο τριμμένο • κεφαλοτύρι τριμμένο • γκούντα τριμμένη • 1 κουτί κρέμα γάλακτος • 2 κουταλιές της σούπας βούτυρο • Βράζουμε τις ταλιτατέλες al dente. Σε ένα τηγάνι λιώνουμε το βούτυρο και βάζουμε κομμένα τα αλλαντικά. Σωτάρουμε σε χαμηλή θερμοκρασία και ανακατεύουμε με τις ταλιατέλες.

του καθηγητή Μιλτιάδη Μ.Κάπου «Η ΗΛΕΙΑ ΣΤΟ ΜΥΘΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ»

οντά στο Θολό και στην τοποθεσία Παλιοκάραβο έφθασε στις 12 Μάρτη του 1769 ένα Ρώσικο πλοίο το οποίο αν και δεν βρήκε λιμάνι κατάφερε να ξεφορτώσει 3.000 περίπου όπλα, πυρομαχικά και γιαταγάνια προοριζόμενα για την Ορλωφική επανάσταση. Η επανάσταση κηρύχθηκε λίγες μέρες αργότερα όταν η Αικατερίνη της Ρωσίας έπαιξε το παιχνίδι σε βάρος των Ελλήνων. Τα όπλα και τα πυρομαχικά μεταφέρθηκαν στο Θολό και στη συνέχεια στη Ζούρτσα όπου παραδόθηκαν στον Αναστάση Χρήστου και τον Γιώργη Γρηγοριάδη. Αυτά τα όπλα μοιράστηκαν από τους παραπάνω οπλαρχηγούς και χρησιμοποιήθηκαν στις μάχες που ακολούθησαν. Δυστυχώς όμως η Ρωσία αφού ρύθμισε τις σχέσεις της με τον Σουλτάνο άφησε στο έλεος των Τουρκαλβανών τους Έλληνες. Τα χωριά μεταξύ αυτών και η Μοφκίτσας δέχτηκαν όλα τα αντίποινα των Τουρκαλβανών, σφαγές, λεηλασίες κλπ.

• Προθερμένουμε τον φούρνο στους 180 και ψήνουμε για περίπου 40 με 45 λεπτά.

Αυτόπτης μάρτυρας ο Κόμης Ντε Σατωμπριάν που εκείνο τον καιρό πέρασε σαν περιηγητής από το Θολό είδε σε έναν σταύλο να σπαρταρούν σφαγμένοι πατέρας και γιός κι απ’ έξω η μητέρα και σύζυγος να οδύρεται και να συγκρατείται από άλλες γυναίκες, ίσως αυτή η οικογένεια να ήταν από τη Μοφκίτσα, δεν μας το διευκρινίζει. Στη Μοφκίτσα όμως έμεινε για χρόνια η φράση. Μας πήρε στο λαιμό του το καταραμένο το Παλιοκάραβο.

Καλή σας όρεξη!

Το βιβλίο του Μιλτιάδη Μ.Κάπου εκδόθηκε το 1996

• Τις ρίχνουμε σε ένα ταψί, στρώνουμε τα τυριά ανάμεικτα, και από πάνω περιχύνουμε με την κρέμα γάλακτος.

Να ενισχυθεί το αίσθημα κάθε πολίτη ότι καταβάλει δίκαια το φόρο που του αναλογεί σύμφωνα με το Σύνταγμα της χώρας και με γνώμονα την κοινωνική δικαιοσύνη.

αντίο φίλε...

ριν λίγες ώρες 28/4/2013 είπαμε ξαφνικά ένα πολύ πικρό αντίο σε ένα δικό μας άνθρωπο το Λευτέρη Γκατζάκη. (Ο Λευτέρης γαμπρός του Αντώνη Ψαρρού, σύζυγος της Βάσως). Έφυγες τόσο νωρίς και τόσο παράδοξα, που δεν βρίσκουμε λόγια να γράψουμε και να εκφράσουμε τον πόνο μας. Στο άκουσμα αυτού του θλιβερού μαντάτου, όλοι μας μείναμε άφωνοι. Δεν πιστεύαμε στ’ αυτιά μας. Γιατί Λευτέρη γιατί; Δύσκολες στιγμές περνά η Βάσω και μαζί όλη η οικογένειά της, καθώς έφυγε για πάντα από τη ζωή της ο άνθρωπος που αγάπησε. Έχασε τον κόσμο της. Όλοι εμείς οι άλλοι χάσαμε έναν πατριώτη, έναν άριστο φίλο. Εμείς οι πατριώτες σου και οι φίλοι σου, σου υποσχόμαστε ότι θα σε θυμόμαστε πάντα γιατί οι άνθρωποι πεθαίνουν όταν τους ξεχάσουν οι ζωντανοί.

Καλό ταξίδι Λευτέρη. Αιωνία σου η μνήμη.

τωχότερη έγινε από χθες 23/4/2013 η κοινωνία του Νιοχωριού. Ένας ακόμη πατριώτης και φίλος ο Νίκος Αγραπιδάς έφυγε, αφού έδωσε άνιση, αλλά παλληκαρήσια μάχη για να κρατηθεί στη ζωή. Στα 80 του χρόνια ο Νίκος πέταξε για τη "γειτονιά των αγγέλων" βυθίζοντας στο πένθος την αγαπημένη του γυναίκα Δημητρούλα, τα αγαπημένα του παιδιά, τα εγγόνια του, τα αδέρφια του, όλους τους συγγενείς, μα και όλους όσους γνώρισαν και αγάπησαν αυτόν τον εξαίρετο άνθρωπο. Γονείς, φίλοι, συγγενείς ήταν όλοι εκεί για να πουν το στερνό «αντίο» στο Νίκο και να τον συνοδεύσουν στην τελευταία του κατοικία. Ο Ιερός Ναός Πέτρου και Παύλου, στο Νιοχώρι, στο μέρος που αγάπησε και δημιούργησε, γέμισε από κόσμο κατά την εξόδιο ακολουθία. Το σκηνικό ιδιαίτερα βαρύ για τους οικείους του αλλά και για τον απλό κόσμο. Όλοι τον αποχαιρέτησαν μ’ ένα λουλούδι αφού η μοίρα επέλεξε να τον κάνει κάτοικο της γειτονιάς των αγγέλων.

Νίκο καλό ταξίδι.. Δ.Σ.

...τον τελευταίο λόγο, τον έχετε εσείς!!! παράπονα ? γράψτε τα

μαζί με τα αιτήματά σας για το δήμο και στείλτε τα στο t a x i a r h e s @ h o t m a i l . c o m

συνέχεια άρθρου από τη σελ 5

Βασικές παρατηρήσεις για τα σημερινά προβλήματα στην κοινωνίας μας προτάσεις & λύσεις από τον Γιάννη Κόντο

α ενισχυθεί το αίσθημα κάθε πολίτη ότι καταβάλει δίκαια το φόρο που του αναλογεί σύμφωνα με το Σύνταγμα της χώρας και με γνώμονα την κοινωνική δικαιοσύνη. Να διακρίνεται για την απλότητά του χωρίς δαιδαλώδεις και δυσνόητες αναφορές. Να προστατεύονται τα εισοδήματα που είναι κάτω από το όριο της κοινωνικής διαβίωσης. Το φορολογικό σύστημα επιβάλλεται να είναι σταθερό αλλά όχι άκαμπτο ώστε να μπορεί να προσαρμόζεται εύκολα σε τυχόν μεταβαλλόμενες οικονομικές συνθήκες, χωρίς ν’ απαιτούνται συχνές νομοθετικές αλλαγές. Να διακρίνεται για το δίκαιο χαρακτήρα του στην κατανομή των φορολογικών βαρών, έτσι ώστε άτομα με την ίδια φοροδοτική ικανότητα να έχουν την ίδια φορολογική επιβάρυνση. Να γίνει βελτίωση της σχέσης των άμεσων και έμμεσων φόρων με μείωση των έμμεσων φόρων που είναι και οι πλέον άδικοι. Τέλος να παύσει το γαϊτανάκι όπου με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, οι οποίες προβλέπεται να γίνονται σε εξαιρετικά απρόβλεπτες περιστάσεις, πολεμικά γεγονότα, κλπ, ρυθμίζονται κατά το δοκούν εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις και απαλλάσσονται μεγαλόσχημοι φοροφυγάδες.

θέλουμε να ακούσουμε την δική σας φωνή! 210 8087073