Polski Monitor Czerwiec 2017

Page 1

RADIO POLONIA TORONTO 100.7 FM nadajemy W NIEDZIELĘ 17:00 - 20:00

WWW.RADIOPOLONIA.CA

POLSKI

ZDROWIE

BEZPŁATNY MIESIĘCZNIK

onitor.com NAUKA

PORADNIK

PRZEWODNIK

Czerwiec 2017

INFORMATOR

Temat miesiąca:

Tlenoterapia hiberbaryczna

The science behind Hyberbarick Therapy Wszystko, co chcielibyście wiedzieć o tlenoterapii i jej zastosowaniu

str. 3 - 8


Ontario HBOT ONTARIO HYPERBARIC OXYGEN THERAPY CENTRE Comprehensive Evaluations State Of The Art Machines Comfortable Treatments Expert Staff Natural Healing Custom Treatments Spacious Chambers Free Parking & Wi-Fi

Services: Cerebral Palsy Brain Injury Candida Lyme Stroke Autism Sports Injury Multiple Scleorsis

Ontario's Premier Hyperbaric Facility located in Toronto, Canada OHIP and Private billing available. 136B Cartwright Avenue Toronto, Ontario M6A 1V2 Tel.: (416) 789-4268 www.ontariohbot.ca


Temat miesiąca

The Science Behind Hyperbaric Therapy

Hyperbaric Oxygen Therapy (HBOT) is the medical use of oxygen in a pressurized environment, at a level higher than 1 atmosphere absolute (ATA). Increased pressure allows for oxygen to dissolve and saturate the blood plasma (independent of hemoglobin/red blood cells), which yields a broad variety of positive physiological, biochemical and cellular effects. This noninvasive therapy is the most trusted way to increase oxygen levels to all organs of the body. The typical treatment lasts for 60-90 minutes, during which the patient lies down and breathes normally. HBOT has been demonstrated in several clinical studies to enhance the body’s innate ability to repair and regenerate. It is used as an adjunct therapy to complement and enhance the healing process in both chronic and acute conditions. It’s like when you purchase a bottle of soda, the CO2 (carbon dioxide) gas bubbles are under pressure, which decreases the size of the bubbles enough that they dissolve into the liquid. Therefore, you are unable to see them. When pressure is released, the volume of each bubble increases and the bubbles appear. While an individual is under pressure, the oxygen molecules decrease in size and are able to dissolve into the blood plasma. This exponentially increases oxygen delive-

ry throughout the body and makes it possible for oxygen to reach inflamed tissue and support optimal cellular and organ functionality. Hyperbaric oxygen therapy (HBOT) is a medical treatment that can be traced back to the 1600’s. In 1662, the first renowned chamber was built and operated by a British clergyman named Henshaw. He erected a structure titled, the Domicilium, that was used to treat a variety of conditions. In 1878, Paul Bert, a French physiologist, discovered the link between decompression sickness and nitrogen bubbles. Bert later identified that the pain could be ameliorated with recompression. The concept of treating patients under pressurized conditions was continued by the French surgeon Fontaine, who later built a pressurized mobile operating room in 1879. Fontaine found that inhaled nitrous oxide had a greater potency under pressure, in addition to his patients having improved oxygenation. In the early 1900’s Dr. Orville Cunningham, a professor of anesthesia, observed that people with particular heart diseases improved better when they lived closer to sea level than those living at higher altitudes. He treated a colleague who was suffering from influenza and was near death due to lung restriction. His resounding success led him to develop what was known as the “Steel Ball Hospital” located along the shore of Lake Erie

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

3


Zdrowie The six story structure was erected in 1928 and was 64 feet in diameter. The hospital could reach 3 atmospheres absolute. Unfortunately, due to the depressed financial status of the economy, it was deconstructed during in 1942 for scrap. Subsequently, hyperbaric chambers were later developed by the military in the 1940’s to treat deep-sea divers who suffered from decompression sickness. In the 1950’s, physicians first employed HBOT during heart and lung surgery, which led to its use for carbon monoxide poisoning in the 1960’s. Since then, over 10,000 clinical trials and case studies have been completed for numerous other health-related applications with the vast majority of results reporting resounding success.

Hyperbaric oxygen therapy trials focused on PTSD TBI study Now open to Marines, sailors aboard Camp Lejeune. Thanks in part to the efforts of a U.S. congressman, Marines and sailors aboard Camp Lejeune will be eligible to participate in a medical study involving hyperbaric oxygen therapy to treat post-traumatic stress disorder and traumatic brain injury. Congressman Walter B. Jones has succeeded in advocating for their inclusion in the study that focuses on the use of hyperbaric oxygen therapy. The non-invasive procedure exposes the body to 100-percent oxygen at high pressure . Patients enters a clear chamber for a period of time while the pressure and oxygen levels increase to fill the blood with enough oxygen to repair tissues and restore normal body function, according to Johns Hopkins Medicine website. The study is conducted by Dr. Paul Harch, the Department of Internal Medicine director at Louisiana State University School of Medicine and a clinical professor. In a 2012 study, Harch found “blast -induced traumatic brain injury (TBI) and post-traumatic stress disorder (PTSD) are diagnoses of particular concern in the United States because of the volume of affected servicemen and women from the conflicts in Iraq and Afghanistan.” According to Jason Lowry with Congressman Jones’ office, the study will be open to all active duty Marines and sailors who qualify. The 12-week study involves an initial evaluation, treatment and post -treatment tests conducted at Louisiana State University School of Medicine.

4

Temat miesiąca Transportation to Louisiana will be provided by a nonprofit; lodging, meals and transportation to the facility will be provided by a nearby Naval air station. “I am convinced Marines and soldiers who have hyperbaric oxygen therapy for PTSD and TBI that treatment does work,” Jones said. “This kind of treatment is not dependant on medication, so no one gets depressed because of medication side effects.” Harch’s 2012 study found that participants undergoing hyperbaric oxygen therapy “demonstrated significant improvements ... in symptoms, abnormal physical exam findings, cognitive testing, and quality-of-life measurements…” Jones said he tried for two years to open Harch’s study to Marines and sailors aboard Camp Lejeune. In June 2015, Jones requested by letter the help of Secretary of the Navy Ray Mabus, Assistant Commandant Gen. John Paxton, Assistant Commandant Gen. Glenn Walters and Commandant of the Marine Corps Gen. Robert Neller. These letters were shared with The Daily News by Congressman Jones’ office. Brig. Gen. David Furness, with Commandant Gen. Robert Neller’s office, wrote to Jones’ office on Nov. 29, 2016, to say there is no scientific evidence

that this therapy is any better than placebo therapy for mild TBI. “The current medical position remains that the use of Hyperbaric Oxygen Therapy does not appear to be an effective treatment modality for these conditions,” Furness wrote. Despite difference of opinion on the effectiveness of hyperbaric oxygen therapy, the Marine Corps remains supportive of “permitting Marines to voluntarily participate in Dr. Hatch’s Hyperbaric Oxygen Therapy study.” According to the letter, participation must be voluntary and Marine Corps leadership will not direct, encourage or influence participation. The estimated number of Marines who meet the eligible criteria for participation in this study is very small. The Public Affairs Office at the Naval Hospital wrote in an email to The Daily News that service members interested in the study can request information through their medical providers. For study details, refer to the study program manager at LSU. For more information about the study, visit hbottbistudy.org or contact the study coordinator at 504427-5632

Toronto HBOT Meet The Director - Laurie-Anne Fayle (on a picture above)

On behalf of the entire team, I would like to welcome you to the Ontario Hyperbaric Oxygen Therapy CenWYDAWCA (Publisher): Radio Polonia Enterprises Ltd.

www.polskimonitor.com

MIESIĘCZNIK / MONTHLY MAGAZINE REKLAMA I KONTAKT Z REDAKCJĄ info@radiopolonia.ca tel. 416 - 938 - 7141 Adres do korespondencji: Radio Polonia Toronto 2550 Goldenridge Rd., Unit #6 Mississauga, On, L4X 2S3

EDITOR: Krystyna Piotrowska krystyna@radiopolonia.ca REDAKTOR GRAFICZNY: Magdalena Lesiuk GraphMad@gmail.com Fotografia: Michael Profesorski Adam Pakuła Ilona Girzewska Jola Bugajski Magdalena Lesiuk

Artykuły: Magdalena Lesiuk Łukasz Stępień Karolina Brozio Richard Piotrowski

Redakcja nie odpowiada za treść artykułów i ogłoszeń. Prawa autorskie zastrzeżone. Treść wszystkich artykułów publikowanych w magazynie „Polski Monitor” ma charakter wyłącznie informacyjny. Nie zastępuje konsultacji z lekarzem i nie może być podstawą do stosowania jakichkolwiek środków farmaceutycznych ani form terapii. Wszelkie decyzje w wyżej wymienionych kwestiach należą do lekarza prowadzącego leczenie. Magazyn „Polski Monitor” ani osoby współpracujące nie ponoszą jakiejkolwiek odpowiedzialności wynikającej z zastosowania informacji w nim zawartych.

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com


Temat miesiąca tre. Whether you are a patient, referring physician, or interested in hyperbarics, Ontario HBOT is here to provide the highest standard of care with a vested interest in your success. Every condition we treat, we emphasize compassion, comfort, and healing. My dedicated staff and I guarantee a comprehensive evaluation and personalized treatment plan that is both professional and honest. Most importantly, the Ontario Hyperbaric Oxygen Therapy Centre continues to enhance its reputation for excellence in hyperbaric medicine with over sixteen thousand treatments performed in just over six years. Lastly, I would like to thank our patients and their loved ones for their confidence in making all of us at the Ontario Hyperbaric Oxygen Therapy Centre, a part of their lives. Ontario’s Premier Hyperbaric Facility •   Qualified experienced staff inclu-

ding an Orthomolecular Nutritionist and Diagnostician (MD) •   6 state-of-the-art, air-break equipped, mono-place chambers monitored by 2 dedicated hyperbaric technicians •   Clean, spacious, family friendly centre including a full kitchen, quiet room, and TV lounge with childrens’ toys •   VOC (volatile organic compound) free centre including no perfumes, harmful chemicals etc. •   All chamber bedding (organic) and patient scrubs made from 100% cotton material, washed on-site using hypoallergenic, scent-free soap •   Great drinking water - Remineralized Reverse Osmosis Water •   Wheelchair accessible washrooms •   Efficient patient intake •   On-time chamber bookings, we value time as an irreplacable commodity •   Free WiFi throughout the centre •   Free Parking out front

Zdrowie

Ontario Hyperbaric Oxygen Therapy Centre (HBOT) 136B Cartwright Ave, Toronto, ON M6A 1V2 Tel.: (416) 789-4268 Treating the 14 indications approved by FDA and Health Canada Centre Director: Laurie-Ann Fayle Medical Director: Dr C. Anne Mildon Source: www.oxyhealth.com www.jdnews.com ontariohbot.ca

Tlenoterapia hiperbaryczna

Terapia hiperbaryczna to nieinwazyjna metoda terapeutyczna wykorzystująca 100% tlen pod zwiększonym ciśnieniem atmosferycznym, znajdujący się w specjalnym pomieszczeniu – tzw. komorze hiperbarycznej. Ideą terapii hiperbarycznej jako metody leczenia jest poprawienie naturalnych mechanizmów gojenia i procesów naprawczych w przypadku ran oraz innych schorzeń. Obecnie komora hiperbaryczna jest często wykorzystywana jako terapia wspomagająca leczenie wielu chorób i dolegliwości.

Na czym polega terapia hiperbaryczna? Tlenowa terapia hiperbaryczna jest jedną z najbardziej efektywnych metod dostarczania tlenu do wszystkich komórek ciała. Wykorzystanie ciśnienia wyższego niż atmosferyczne pozbawia tlen fizjo-

logicznych barier przenikania przez tkanki. Oznacza to, że tlen może przenikać tam, gdzie w normalnej sytuacji nie ma szans się przedostać – czyli do obszarów źle ukrwionych, np. ran czy ognisk udarowych. Gazy znajdujące się pod zwiększonym ciśnieniem (hiperbarycznym) mogą szybciej dyfundować do płynów i gromadzić się w zwiększonych stężeniach. Ekspozycja pacjenta na 100% tlen znajdujący się pod zwiększonym ciśnieniem w szczelnym pomieszczeniu, jakim jest komora hiperbaryczna, skutecznie wysyca tkanki tlenem. Tlen przenika nie tylko do czerwonych krwinek – jego stężenie zwiększa się także w osoczu, układzie limfatycznym i płynie mózgowo-rdzeniowym.

W czasie gdy pacjent przebywa w komorze, odpoczywając lub oglądając filmy, jego ciało odnosi korzyści, jakie nie mogą być osiągnięte przez żaden inny rodzaj terapii.

Działanie

•   wzrost ciśnienia powietrza wewnątrz kabiny oraz wysokie ciśnienie tlenu •   większe stężenie tlenu we krwi – przesycenie płynów ustrojowych i wniknięcie tlenu w tkanki organizmu •   znaczne wzmocnienie systemu dostarczania tlenu przez krew do tkanek •   ożywienie i pobudzenie do życia uśpionych od dawna komórek – przywrócenie ich prawidłowego funkcjonowania

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

5


Zdrowie Zastosowanie

Terapia hiperbaryczna to sposób na zahamowanie procesów starzenia i usprawnienie funkcjonowania organizmu poprzez ogólnoustrojowy wpływ na regenerację tkanek i poprawę odżywienia wszystkich komórek ciała. Komora hiperbaryczna jest określana przez lekarzy jako sprzęt z najwyższej półki medycznej. Poprzez wprowadzenie tlenu – najbardziej niezbędnego „życiodajnego paliwa” do uśpionych komórek, staje się jednym z najskuteczniejszych zabiegów profilaktycznych i leczniczych. Terapia hiperbaryczna sprzyja fizjologicznym procesom w organizmie, usprawniając regenerację tkanek i gojenie ran w przypadku takich schorzeń jak stopa cukrzycowa, powikłania po radioterapii tkanek miękkich i kości. Sprzyja także neowaskularyzacji, czyli powstawaniu nowych naczyń w przypadku urazu lub choroby. Terapia hiperbaryczna zmniejsza stan zapalny i ma udowodnioną skuteczność w szeregu jednostek chorobowych takich jak infekcje bakteryjne, fibromialgia czy borelioza.

Temat miesiąca •   Niedokrwienne ubytki skóry oraz przeszczepy skórne Terapia HBO poprawia przepływ krwi przez przeszczep sprawiając, że erytrocyty są w stanie przemieszczać się przez zwężone naczynia włosowate, sprawia także, że płytki krwi w mniejszym stopniu zlepiają się blokując przepływ krwi. Terapia wspomaga powstawanie nowych naczyń krwionośnych w przeszczepie co sprawia, że szanse przyjęcia się przeszczepu wzrastają. HBO zmniejsza koszty leczenia, czas hospitalizacji oraz niedogodności dla pacjenta. W przypadku kiedy przeszczep obumiera, terapia HBO może jedynie podtrzymać jeszcze żywą część przeszczepu podczas gdy obumarłą należy usunąć chirurgicznie.

Lista wskazań Lista wskazań do terapii HBO popartych dowodami w piśmiennictwie została ustalona przez Europejskie Towarzystwo Medycyny Hiperbarycznej (European Underwater and Baromedic Society, www. eubs.org) oraz Towarzystwo Medycyny Podwodnej i Hiperbarycznej (Undersea and Hyperbaric Medicine Society, www.uhms.org). •    Trudno gojące się rany (m.in. w przebiegu cukrzycy) Wprowadzenie terapii hiperbarycznej jako leczenia wspomagającego w przypadkach trudno gojących się ran doprowadziło do znacznej poprawy wyników leczenia. Dobry przykład stanowią efekty leczenia ran w przebiegu stopy cukrzycowej. Terapia HBO wspomaga w tym przypadku równolegle prowadzone leczenie chirurgiczne i antybiotykoterapię. Problemy z prawidłowym gojeniem się ran mogÂą być spowodowane np. współistniejącą cukrzycą, niewłaściwym przepływem krwi czy infekcjami. Leczenie ran opiera się na współdziałaniu lekarza ośrodka hiperbarycznego, chirurga, diabetologa, właściwej rehabilitacji.

6

•   Zapalenie kości oporne na leczenie Zapalenie kości wikła często pospolite urazy np. na skutek zakażenia rozwijającego się wzdłuż stabilizatorów (jak pręty czy płyty usztywniające złamane kości). W szczególności narażeni są pacjenci ze współistniejącą cukrzycą, miażdżycą naczyń krwionośnych, leczeni sterydami. Leczenie operacyjne jest w takich przypadkach trudne i może powodować dalsze szerzenie się zakażenia, bądź powstawanie nowych trudno gojących się ran. HBO pozwala powstrzymać zakażenie poprzez dostarczenie leukocytom tlenu niezbędnego do walki z bakteriami. Dodatkowy tlen stymuluje aktywność komórek

tworzących włókna, które zwykle stanowią podstawę nowej tkanki oraz wspomaga aktywność fibroblastów, poprawiając proces gojenia się. W późniejszym czasie wspomaga rozrost nowych naczyń w obszarze objętym procesem chorobowym, kontynuując korzyści wynikłe ze wstępnego leczenia. Nieodzowna jest kontynuacja leczenia chirurgicznego (polegającego na usuwaniu zakażonych implantów i martwych fragmentów tkanek). Czas podjęcia leczenia chirurgicznego i antybiotykoterapii powinny być zaplanowane równolegle z terapią HBO. •    Popromienne uszkodzenie kości i tkanek miękkich Duże dawki promieniowania X wykorzystywane w terapii nowotworów, szczególnie w obszarze głowy, szyi, miednicy mogą doprowadzić do uszkodzenia zdrowych kości i narządów w obszarze działania wiązki. Promienie uszkadzają małe naczynia biegnące w kościach i tkankach miękkich powodując przewlekły niedobór tlenu i rozwój zakażenia. Po upływie miesięcy a nawet lat od zakońączenia leczenia mogą wystąpić objawy w postaci: bólu, ograniczonej ruchomości, owrzodzeń. Jeśli nie zostanie podjęte szybkie leczenie dolegliwości nasilają się. Leczenie operacyjne może pogorszyć stan pacjenta, wytwarzając nową trudno gojącą się ranę. HBO wspomaga nie tylko działanie białych ciałek krwi w zwalczaniu infekcji, ale również stymuluje komórki odpowiedzialne za procesy naprawcze do prawidłowej pracy. Terapia ta prowadzi do wzrostu nowych naczyń krwionośnych i wspomaga utrzymanie uzyskanych wcześniej efektów leczenia. •   Zatrucie tlenkiem węgla (zaczadzenie) Tlenek węgla dostając się do organizmu blokuje dostarczanie i zużywanie tlenu w komórkach. W każdym przypadku zatrucia tlenkiem węgla pacjentowi powinien być podany czysty tlen, tak szybko, jak to tylko możliwe. Główną zaletą terapii hiperbarycznej w leczeniu zatrucia tlenkiem węgla jest zapobieganie różnym następstwom działania tlenku węgla takich jak: problemy z pamięcią, uczeniem się, zmianom osobowości, utrzymaniem równowagi i koordynacją ruchów. Terapia może również

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com


Temat miesiąca pomóc powrócić do zdrowia szybciej, niż w normalnych warunkach atmosferycznych. W ciężkich przypadkach zatruć terapia ta ratuje pacjentom życie. W stanach zatrucia tlenkiem węgla HBO działa poprzez następujące mechanizmy: tlen hiperbaryczny wspomaga usuwanie CO z komórek i krwi drogą oddechową lub poprzez jego utylizację w organizmie i redukuje uszkodzenia spowodowane przez tlenek węgla. Zwiększone ciśnienie redukuje obrzęk w obszarze uszkodzonych tkanek. •   Oparzenia Na skutek oparzenia tkanek miękkich (skóra i mięśnie) dochodzi do gwałtownego spadku ich ukrwienia. Z powodu uszkodzenia ścian naczyń dochodzi do powstawania obrzęków, obejmujących głębokie warstwy skóry i mięśni co w efekcie może doprowadzić do większych uszkodzeń niż pierwotny uraz. HBO redukuje obrzęki oraz zmniejsza utratę płynów przez powierzchnię uszkodzonej skóry. Tlen docierając do tkanek uszkodzonego obszaru wspomaga proces gojenia. W efekcie obszar uszkodzonych tkanek konieczny do opracowania chirurgicznego zmniejsza się. Efekty terapii HBO są uzależnione w tym przypadku od szybkości jej zastosowania. •    Zatorowość powietrzna lub gazowa Występuje w sytuacji, gdy we krwi obecne są pęcherzyki gazu, które mogą zablokować przepływ krwi do organów takich jak mózg, rdzeń kręgowy, czy serce. Pęcherzyki gazu mogą dostać się do krwi w sytuacji kiedy płuca poddawane są wysokim ciśnieniom (np. podczas nurkowania), bądź w trakcie operacji chirurgicznych lub urazu. W przypadkach takich terapia HBO może znacznie ograniczyć stopień uszkodzenia tkanek musi jednak być podjęta jak najszybciej. Wymagany jest bezzwłoczny transport do specjalistycznych ośrodków terapii HBO. W takich przypadkach HBO działa poprzez następujące mechanizmy: duże ciśnienie, któremu zostaje poddany pacjent, fizycznie zmniejsza pęcherzyki gazu i w konsekwencji doprowadza do odblokowania przeszkody w przepływie krwi. Czysty tlen (nie zawierający azotu) wypiera azot z pęcherzyków powietrza prowadząc do zmniejszenia ich rozmiarów. Dodatkowy tlen dociera do niedotlenionych tkanek. Zmniejsza się obrzęk uszkodzonych tkanek. •   Choroba dekompresyjna Występuje w przypadkach zbyt szybkiego spadku ciśnienia (dekompresji),

któremu był poddany człowiek. W sytuacji takiej gaz rozpuszczony uprzednio w krwi (np. azot w przypadku nurków oddychających sprężonym powietrzem), nie jest w stanie pozostać w stanie rozpuszczonym i tworzy pęcherzyki. Czas na wydalenie go przez płuca jest zbyt krótki. Tworzenie się pęcherzyków ma miejsce szczególnie w tkankach gdzie gaz był rozpuszczony w największej ilości, a także w miejscach gdzie drenaż żylny jest powolny i niewydolny (np. w mózgu i rdzeniu kręgowym). Skutki choroby dekompresyjnej oraz mechanizmy działania terapii hiperbarycznej są podobne jak w przypadku zatorowości powietrznej. Wymagany jest także bezzwłoczny transport do specjalistycznych ośrodków terapii HBO. Szybkie rozpoczęcie terapii hiperbarycznej zmniejsza ryzyko śmierci i trwałych następstw neurologicznych.

•   Zgorzel gazowa Jest to zakażenie wywołane przez bakterię Clostridium perfringens, która rośnie i rozwija się bardzo szybko w środowisku ubogim w tlen. Zwykle infekcji tej towarzyszą inne bakterie. Tkanki o ubogim ukrwieniu tak jak ma to miejsce przy zablokowanych bądź uszkodzonych naczyniach są szczególnie podatne na zakażenie. Bakteria atakuje i niszczy komórki właściciela w obszarze infekcji, która szerzy się błyskawicznie. W procesie tym bakterie uwalniają do tkanek gaz, który jest wyczuwalny palpacyjnie i widoczny w badaniu rtg. Ponadto bakterie uwalniają toksyny (włącznie z alfatoksyną), które uszkadzają narządy takie jak serce i nerki prowadząc do śmierci. Wysoka zawartość tlenu we krwi w trakcie leczenia hiperbarycznego hamuje rozprzestrzenianie się bakterii oraz zmniejsza ilość produkowanej alfatoksyny. Daje to więcej czasu antybiotykom na skuteczne działanie, a także możliwość chirurgicznego usunięcia zakażonej tkanki. Wczesne zastosowanie HBO

Zdrowie zmniejsza śmiertelność w tej chorobie oraz daje możliwość ograniczenia rozwoju martwicy. •    Inne agresywne zakażenia Istnieje wiele zakażeń skóry i mięśni, które mogą się szybko szerzyć i uszkadzać narządy. Przykład stanowią zgorzel Fourniera oraz martwicze zapalenie powięzi. W tych zakażeniach czynnik zakażenia stanowi mieszana flora bakteryjna, która rozwija się dobrze w środowisku bogatym w tlen. Dlatego zakażenie może rozwijać się w pierwotnie zdrowej tkance skóry i mięśni. HBO wspomaga i poprawia mechanizmy obronne organizmu, gdyż białe ciałka krwi (które atakują bakterie), potrzebują dodatkowego tlenu do prawidłowego funkcjonowania. Daje to więcej czasu na działanie antybiotykom, a chirurgom możliwość usunięcia tkanek martwiczych. Śmiertelność wynikająca z tych zakażeń może być ograniczona przez wczesne zastosowanie HBO. U pacjentów zmniejsza się ilość tkanek wymagających usunięcia chirurgicznego. •   Urazy W przypadku urazu następuje szybki obrzęk tkanek. Obrzęk może spowodować: ucisk biegnących przez ten obszar naczyń, niedotlenienie tkanek leżących za przeszkodą, a w dalszej kolejności rozwój zakażenia oraz inne powikłania. Odcięcie dopływu tlenu utrudnia gojenie się i odnowę uszkodzonych tkanek. Czasami konieczna okazuje się amputacja kończyny. Dodatkowy tlen dostarczony w HBO zmniejsza obrzęk poprzez ograniczenie przecieku z uszkodzonych naczyń krwionośnych a docierając do uszkodzonych obszarów przyspiesza ich gojenie. HBO nie zastępuje chirurgicznego usunięcia martwiczych tkanek jednak w wyniku terapii obszar uszkodzonych tkanek koniecznych do opracowania chirurgicznego zmniejsza się, a tym samym maleje konieczność amputacji kończyny. Aby terapia HBO przyniosła dobre rezultaty musi być podjęta jak najszybciej. •   Ostra krwotoczna niedokrwistość U pacjentów, u których doszło do poważnej utraty krwi, której nie można szybko uzupełnić natychmiastowa terapia HBO może pomóc utrzymać pacjenta przy życiu, dzięki przenoszeniu dużej ilości tlenu rozpuszczonego w osoczu. Istnieją dowody, że HBO może także przyspieszyć produkcję hormonu zwanego erytropoetyną, który stymuluje produkcję czerwonych ciałek krwi i hemoglobiny utraconych w czasie krwawienia.

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

7


Zdrowie •   Nagły niedosłuch Jednym ze wskazań do terapii hiperbarycznej uznanych w Europie jest nagła utrata słuchu. Nad zastosowaniem tej formy leczenia trwają wciąż badania kliniczne. •   Inne Trwają badania kliniczne nad zastosowaniem HBO w takich schorzeniach jak: udary mózgowe, dziecięce porażenia mózgowe, obrzęk siatkówki gałki ocznej, stwardnienie rozsiane, zawały serca oraz migreny.

Przeciwwskazania Tlenoterapia hiperbaryczna stosowana przez odpowiednio wyszkolony personel jest zabiegiem bezpiecznym, jednak istnieje kilka przeciwwskazań do tego zabiegu. Są to: •   zapalenie zatok obocznych nosa •   ostre schorzenia uszu •   drgawki w wywiadzie •   leczenie cis-platyną •   wysoka temperatura •   odma płuc w wywiadzie •   zabiegi operacyjne w obrębie klatki piersiowej i układu oddechowego •   zapalenie nerwu wzrokowego •   ciąża •   rozrusznik serca •   choroby płuc z retencją dwutlenku węgla •   krwotok

Działania niepożądane Możliwe efekty uboczne terapii hiperbarycznej to bóle głowy, wymioty i zmęczenie. Większości działań niepożądanych udaje się jednak uniknąć stosując ciśnienie mniejsze niż 3 atmosfery i przestrzegając ograniczeń czasowych do 120 minut terapii.

Bezpieczeństwo Terapia hiperbaryczna jest zabiegiem nieinwazyjnym, stosowanym w leczeniu schorzeń, w tym także u niemowląt jak i osób w podeszłym wieku przy zastosowaniu ciśnień od 1,3 do 3, a nawet w niektórych wypadkach do 6 ATA w seriach do 60 powtórzeń sesji od 30 do 120 minut. Przestrzeganie zaleceń dotyczących zakresu ciśnień i czasu trwania terapii zapobiega działaniom niepożądanym i zapewnia całkowite bezpieczeństwo zabiegu. Najczęstszym efektem ubocznym tlenowej terapii hiperbarycznej jest uraz ciśnieniowy uszu i zatok, wywołany wysokim ciśnieniem. Aby zminimalizować

8

Temat miesiąca ryzyko barotraumy, należy stosować się do zaleceń oczyszczania uszu podczas kompresji. Rzadkim powikłaniem jest zatrucie tlenem, do którego może dojść przy podawaniu zbyt wysokich stężeń tlenu przez zbyt długi czas Podczas terapii obowiązuje zakaz wnoszenia do komory hiperbarycznej: •   zapalniczek •   zapałek •   telefonów komórkowych •   baterii •   termometrów •   syntetycznych ubrań i materiałów (posłania, koce, prześcieradła, poduszki, materace)

•   urządzeń elektrycznych (radioodbiorniki, odtwarzacze mp3) •   materiałów łatwopalnych Przez cały czas trwania zabiegu w pomieszczeniu przebywa wraz z pacjentem ratownik medyczny, który utrzymuje stały kontakt wzrokowy i dźwiękowy z pacjentem, obsługuje znajdujący się na zewnątrz komory panel kontrolny oraz nadzoruje prawidłowy przebieg zabiegu. Tlenoterapia Hiperbaryczna jest świetnym rozwiązaniem, jeśli chodzi o problemy skórne. Ma między innymi zbawienny wpływ na trudno gojące się rany, jest doskonałym elementem uzupełniającym równoległe leczenie chirurgiczne i antybiotykoterapię. Pomoże przy owrzodzeniach w przebiegu cukrzycy, owrzodzeniach po leczeniu napromienianiem, ranach oparzeniowych, przeszczepach skóry oraz odleżynach. Tlenoterapia działa na zasadzie dotlenienia tkanek, przyspieszonej regeneracji nabłonka, szybszego wydalania toksyn i ogólnej poprawy metabolizmu całego ciała. Proces gojenia się prawidłowo leczonej rany trwa zazwyczaj od kilku do

kilkunastu dni. Zależy to głównie od jej lokalizacji, przyczyny i wielkości. Jest jednak wiele stanów chorobowych, które znacznie utrudniają proces gojenia, stając się wielkim dyskomfortem dla pacjenta. Bardzo często związane jest to z niewydolnością krążenia w okolicach rany lub z cukrzycą, która zmieniając metabolizm całego organizmu, wpływa negatywnie na proces gojenia.

Porady •   Przed zabiegiem powinno się spożyć lekki posiłek (najlepiej 2-3 godziny przed), przez 4 godziny przed rozpoczęciem sesji należy unikać gazowanych napojów, a w dniu zabiegu powstrzymać się od spożywania alkoholu pod różną postacią. Osoby z nałogiem nikotynowym powinny powstrzymać się z paleniem minimum 4 godziny przed wejściem do kapsuły. Powód? Palenie papierosów ogranicza efekty działania tlenoterapii hiperbarycznej blokując przechodzenie tlenu przez bariere pęcherzykową w płucach, zmniejszając przepływ krwi przez naczynia płucne i obniżenie stężenia tlenu we krwi. •   Podczas zabiegu dochodzi do zwiększania ciśnienia w komorze (początek zabiegu) i zmniejszania ciśnienia (koniec zabiegu). Tym wahaniom ciśnienia może towarzyszyć uczucie „zatykania uszu” i przejściowe zaburzenia narządu słuchu (podobnie jak przy lądowaniu samolotem - zwykle o mniejszym nasileniu niż podczas lotu). Aby zniwelować te niedogodności można próbować: przełykać ślinę, żuć gumę, poruszać żuchwą, poruszać głową na boki (dotykając barków) lub pochylając głowę do przodu a także ziewać. •   W związku ze zwiększonym stężeniem tlenu podczas zabiegu zaleca się, aby w okresie okołozabiegowym wzbogacić swoją dietę w produkty bogate w naturalne antyoksydanty, które pomogą usunąć nadmiar wolnych rodników tlenowych z organizmu. Mogą to być naturalne soki owocowe np. pomarańczowy, porzeczkowy, pomidorowy a także warzywa zielone np.: szpinak, oraz rośliny strączkowe, orzechy, gorzka czekolada, kakao, zielona i czarna herbata, czerwone wino. Źródło: www.centrum-hiperbaryczne.pl

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com




Uwaga! Już teraz możecie Państwo zamówić prenumeratę „Polskiego Monitora” z wysyłką do domu! Informacje jak zamówić prenumeratę pod nr tel.

416 - 938 - 7141

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

11



Naturalne sposoby na kleszcze

Zdrowie

Naturalne sposoby na kleszcze pozwolą nam skutecznie uchronić się przed tymi niepozornymi pasożytami. Kleszcze są nosicielami bardzo groźnych chorób, m.in. boreliozy, dlatego podczas rodzinnych spacerów w parku czy wycieczek po lesie należy skutecznie zniechęcać pajęczaka do kontaktu z nami. Wypróbuj najlepsze naturalne środki na kleszcze, które pomogą uniknąć ukąszenia. ""  Monika Majewska Jak się chronić przez kleszczami? Jak nie dać się ugryźć? Wystarczy wypróbować domowe sposoby na kleszcze. Powinny one zmniejszyć ryzyko ukąszenia przez tego pajęczaka podczas spaceru po lesie czy odpoczynku na łące. Pamiętaj, że kleszcze najbardziej aktywne są rano i późnym popołudniem, dlatego na spacer lepiej wybierać się koło południa. Lepiej chodzić środkiem ścieżek, z dala od przydrożnych traw i krzaków. Jeśli chcesz zbierać kwiaty i zioła na polanie, wybieraj te rosnąć po środku, a nie na obrzeżach, i dopiero wtedy, gdy dobrze obeschnie rosa.

Jak się chronić przed kleszczami?

•   Kleszcze nie lubią niektórych zapachów, dlatego przed wyjściem do lasu warto użyć jednego z olejków: ~~   goździkowego ~~   cytronelowego ~~   z drzewa herbacianego ~~   tymiankowego ~~   szałwiowego ~~   z trawy cytrynowej ~~   z mięty pieprzowej ~~   ze słodkich migdałów ~~   paczulowego Przed użyciem olejków należy je rozcieńczyć. Wystarczy, że 5 kropli wybranego olejku wymieszasz z 50 ml oleju roślinnego (np. z nasion winogron). Wyjątek stanowi olejek z drzewa herbacianego, który można aplikować na skórę bezpośrednio z buteleczki. •   Sprawdzonym sposobem na kleszcze są zioła: ~~   suszona lawenda - kojąca woń lawendy odstrasza nie tylko kleszcze, lecz także pchły i muszki; dzięki niej pozbędziemy się także moli z szafy; ~~   szałwia ma nieco gorzkawy posmak, którego nie lubią także kleszcze; ~~   mięta pieprzowa - świeży aromat tego zioła z pewnością nie zachęci pasożytów do kąsania; ~~   rozmaryn działa relaksująco i po-

prawia naszą koncentrację; zupełnie odwrotnie działa na kleszcze; ~~   tymianek ma orzeźwiający zapach, który skutecznie odstrasza wszelkie owady; ~~   melisa lekarska ma zapach zbliżony do cytryny, w związku z tym szybko przegoni kleszcze; ~~   geranium - zapach geranium często imituje nieznośny dla kleszczy zapach róż; ~~   suszony eukaliptus, podobnie jak mięta, orzeźwia i odstrasza kleszcze.

Odstraszamy kleszcze •   Przepis na odstraszający kleszcze ziołowy preparat: rozmaryn i tymianek zaparz w małej ilości wody. Po godzinie przelej do atomizera i dodaj sok z cytryny. Wymieszaj. Preparatem możesz spryskać zarówno siebie, jak i swojego psa lub kota. •   Niektórzy przekonują, że witamina B zmienia skład naszego potu, a to w pewnym stopniu odstrasza kleszcze. Dobrym jej źródłem jest m.in. piwo. •   Intensywna woń czosnku, która zmiesza się z zapachem naszego potu, skutecznie zniechęci kleszcze do kontaktu z nami •   Maści rozgrzewające zazwyczaj w swoim składzie mają olejek eukaliptusowy, rozmarynowy, balsam peruwiański i kamforę, które skutecznie odstraszają kleszcze. Pod wpływem ciepła zapach olejków jest jeszcze bardziej intensywny, co skutecznie zniechęca kleszcze do ukłucia. •   Skutecznym sposobem na kleszcze jest odpowiednie ubranie - długie spodnie, bluzka z rękawem, czapka czy kapelusz na głowie to kolejny sposób na uniknięcie ukąszenia przez kleszcze. Najlepiej, aby ubranie było jasne. •   Pamiętajmy też o odpowiedniej higienie. Kleszcze, podobnie jak komary, są wyczulone na ciepło człowieka i woń jego potu. Po tych tropach szybko nas znajdują, w związku z tym dbajmy o higienę osobistą - ale UWAGA! używajmy nieperfumowanych kosmetyków. Wody

toaletowe i pachnące kosmetyki to wabik na kleszcze.

Choroby odkleszczowe Anaplazmoza Anaplazmoza to, podobnie jak borelioza czy babeszjoza, choroba przenoszona przez kleszcze. W 2/3 przypadków przebiega ona bezobjawowo, jednak u niektórych osób może doprowadzić do groźnych powikłań, m.in. niewydolności krążenia, a dalej do niewydolności wielonarządowej i śmieci. Jakie są przyczyny i objawy anaplazmozy? Jak przebiega jej leczenie? Kto jest najbardziej narażony na ciężki przebieg choroby? Anaplazmoza, a dokładnie ludzka anaplazmoza granulocytarna, to choroba odkleszczowa. Oznacza to, że do zakażenia dochodzi poprzez ugryzienie przez kleszcza. Anaplazmoza jest bardzo rzadko diagnozowaną chorobą w Polsce do 2004 roku odnotowano zaledwie 3 przypadki. Częściej rozpoznaje się inne choroby przenoszone przez kleszcze - boreliozę czy odkleszczowe zapalenie mózgu. •   Przyczyny Przyczyną choroby jest zakażenie bakterią Gram-ujemną Anaplasma phagocytophium. Jednak nie dostaje się ona do organizmu człowieka bezpośrednio, lecz za pośrednictwem innych organizmów - tzw. wektorów, które są nosicielami tej bakterii. W omawianym przypadku wektorami są kleszcze (zwykle z rodzaju Amblyomma i Ixodes). Z badań naukowych wynika, że w Europie zakażenie kleszczy bakteriami A. phagocytophilum waha się od kilku do kilkudziesięciu procent. •   Jak dochodzi do zakażenia? Do zakażenia dochodzi poprzez ugryzienie przez kleszcza, przy czym częściej atakują nimfy (forma przejściowa kleszcza) niż dorosłe osobniki. Nimfy potrzebują bowiem krwi człowieka, by przemienić się w dojrzałą postać. W przeciwnym razie nie przeżyją.

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

13


Zdrowie Nimfy wspinają się na trawy i krzewy na wysokość zaledwie 10-15 cm, gdyż na więcej nie mają siły. Dorosłe kleszcze mogą się wspiąć na wysokość nawet do 70 cm) i są praktycznie niezauważalne, gdyż przypominają małą, czarną kropkę. Do zakażenia najczęściej dochodzi od maja do lipca. •   Objawy Po dostaniu się do organizmu bakteria wędruje z krwią do szpiku kostnego, a tam w neutrofilach (inaczej granulocytach obojętnochłonnych, czyli białych krwinkach) zaczyna się namnażać. W 60 proc. przypadków choroba przebiega bezobjawowo. W pozostałych pojawiają się mało charakterystyczne objawy, które przypominają symptomy grypy: ~~   wysoka temperatura ~~   bóle głowy, ~~   złe samopoczucie ~~   pocenie się ~~   kaszel ~~   bóle stawowo-mięśniowe U niektórych pacjentów obserwuje się objawy ze strony układu pokarmowego (nudności, bóle brzucha, biegunka), a także zapalenie płuc z zaburzeniem oddychania lub niewydolność nerek czy objawy neurologiczne (m.in. drgawki). •   Może doprowadzić do śmierci Przebieg zakażenia i nasilenie objawów może mieć różny charakter, od postaci bezobjawowych do bardzo ciężkich. W tym ostatnim przypadku może dojść do wykrzepiania węwnątrznaczyniowego, które powoduje zamknięcie naczyń, a co za tym idzie - blokadę przepływu krwi, a dalej niewydolność wielonarządową i śmierć. Ryzyko to wzrasta szczególnie u osób: ~~   starszych, ~~   z chorobami autoimmunologicznymi, ~~   z obniżoną odpornością. ~~   Śmiertelność waha się w granicach 2–10 proc. •   Diagnoza W rozpoznaniu anaplazmozy kluczową rolę odgrywają testy serologiczne, które wykrywają obecność przeciwciał skierowanych przeciwko bakterii A. phagocytophilum. Badania krwi wskazują także na trombocytopenię (małopłytkowość) i leukopenię. Testem z wyboru jest test immunofluorescencji pośredniej, który wykrywa swoiste przeciwciała klasy IgG. •   Leczenie Choremu podaje się antybiotyki z grupy tetracyklin (np. doksycyklina lub tetracyklina), które działają bardzo szybko.

14

•   Jak zapobiegać? ~~   Najlepiej unikać kontaktu z kleszczami, czyli spacerów po lasach itp. Jeśli jednak już się na niego zdecydujemy, należy założyć koszulę z długimi rękawami, długie spodnie i zakryte buty. Nie można zapomnieć o nakryciu głowy; ~~   Konieczne jest stosowanie środków odstraszających kleszcze (odpowiednie repelenty); ~~   Po spacerze w lesie należy sprawdzać ciało, zwłaszcza w zgięciach stawowych, głowie, rękach, nogach, pachwinach; ~~   W przypadku ukąszenia kleszcza należy szybko i prawidłowo usunąć go ze skóry; Kleszczowe zapalenie mózgu

To obok boreliozy, druga bardzo poważna choroba przenoszona przez kleszcze. Kleszczowe zapalenie mózgu to choroba układu nerwowego, której leczenie może zająć nawet rok. Na szczęście przed kleszczowym zapaleniem mózgu chroni nas szczepionka. Jakie są objawy kleszczowego zapalenia mózgu? Jakie powikłania powoduje kleszczowe zapalenie mózgu? Kleszczowe zapalenie mózgu (KZM) występuje endemicznie na terenie Polski co najmniej od początku lat 50. - Jest to bardzo ciężka i ostra choroba centralnego układu nerwowego wywoływana zakażeniem wirusowym. By wprowadzić wirusa do organizmu człowieka, wystarczy tylko ukłucie mierzącej około milimetra larwy kleszcza. Bardzo trudno jest temu przeciwdziałać zwłaszcza, że nasza aktywność na świeżym powietrzu w okresie letnim oraz lekka odzież sprzyja atakom kleszczy mówi dr hab. n. med. Ewa Majda-Stanisławska z Kliniki Chorób Zakaźnych i Hepatologii UM w Łodzi. - Zachorowania zdarzają się, choć rzadko, również po

spożyciu niepasteryzowanych produktów z mleka pochodzącego od zakażonych wirusem kóz. Wirus kleszczowego zapalenia mózgu to flawiwirus, należący do rodziny Flaviviridae (należą do nich także inne chorobotwórcze wirusy np.: zapalenia wątroby typu C, żółtej gorączki, Dengue, gorączki Zachodniego Nilu, japońskiego zapalenia mózgu). Znane są trzy jego podtypy: europejski, syberyjski i dalekowschodni. Wszystkie podtypy wirusa są blisko spokrewnione. Europejski podtyp wirusa jest głównie przenoszony przez kleszcze pospolite Ixodes ricinus, podczas gdy podtyp syberyjski i dalekowschodni przez kleszcze Ixodes persulcatus. •   Objawy - Gorączka, dreszcze, ból mięśni, niby charakterystyczne objawy grypy. Jednak gdy pojawiają się u dziecka lub dorosłego w okresie od 7 do 14 dni po ukąszeniu przez kleszcza, mogą oznaczać coś zupełnie innego, mianowicie kleszczowe zapalenie opon mózgowych (KZM) – mówi dr n. med. Ewa Maria Duszczyk. - Kolejny etap choroby może przebiegać znacznie bardziej burzliwie. Zaatakowany wirusem gorączkuje, wymiotuje, boli go głowa, ma nudności, może tracić przytomność. Leczenie szpitalne polega wówczas jedynie na łagodzeniu objawów. A przecież na odkleszczowe zapalenie opon mózgowych mamy skuteczną szczepionkę – dodaje. •   Jak wykryć KZM? Wykonuje się badania krwi w celu oznaczenia obecności przeciwciał IgM specyficznych dla antygenów TBEV (wirusa kleszczowego zapalenia mózgu). •   Leczenie - Leczenie prowadzone jest wyłącznie w warunkach szpitalnych i może trwać wiele tygodni, nawet rok - wyjaśnia dr hab. n. med. Ewa Majda-Stanisławska. – Nie istnieją leki, które, niszcząc wirus KZM, mogłyby szybko poprawić stan zdrowia chorego lub wpłynąć na rokowanie. Leczenie ma charakter wyłącznie objawowy. Dysponujemy natomiast szczepionką, która podana odpowiednio wcześnie, najlepiej wiosną, prowadzi do wytworzenia odporności i chroni przed chorobą po narażeniu czyli ukłuciu przez zakażonego kleszcza - dodaje. •   Powikłania Kleszczowe zapalenie mózgu o ciężkim przebiegu może nieść ze sobą poważne następstwa: ~~   niedowłady ~~   depresję ~~   zanik mięśni ~~   stałe bóle głowy.

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com


Obrzeżek gołębi

Zdrowie

Obrzeżek gołębi (kleszcze gołębie, ptasie kleszcze) to gatunek kleszcza, którego zwalczanie nie jest łatwe. Obrzeżki gołębie to „ptasie kleszcze” - Powszechnie występują w miejscach gnieżdżenia się ptaków – w gołębnikach, kurnikach, wieżach kościołów, a także na strychach i poddaszach. Stąd przedostaje się do domów. Obrzeżki gołębie zwykle atakują nocą, a objawy ukąszenia są zauważane dopiero rano. Ślina tego pasożyta to bardzo silny alergen. W skrajnych przypadkach ugryzienie przez kleszcze obrzeżki może doprowadzić do wstrząsu anafilaktycznego, a nawet do śmierci. Sprawdź, jak wygląda obrzeżek gołębi i jak się go pozbyć z domu. Obrzeżek gołębi (a właściwie obrzeżek gołębień, łac. Argas reflexus), inaczej kleszcze gołębie, ptasie kleszcze, to kleszcz, którego zwalczanie nie jest łatwe. Obrzeżek gołębi atakuje przede wszystkim gołębie. Żywi się również krwią jaskółek, gawronów oraz ptactwa domowego - kur i kaczek. Dlatego kleszcz ten powszechnie występuje w miejscach gnieżdżenia się ptaków – w gołębnikach, kurnikach, wieżach kościołów, a także na strychach i poddaszach. W przypadku braku lub zbyt małej liczby ptasich żywicieli, a także w przypadku nadmiernego wzrostu ich populacji, wygłodniałe obrzeżki mogą przenikać do mieszkań. Obrzeżek gołębi zwykle atakuje nocą, a objawy ukąszenia są zauważalne dopiero rano.

Objawy ukąszenia Obrzeżki pobierają krew przez 0,51,5 godziny, po czym odpadają od żywiciela i ukrywają się w szczelinach, niczym pluskwy. Pierwsze, miejscowe objawy ukąszenia obrzeżków to pojawienie się niewielkiej plamki krwotocznej, która przekształca się w swędzący pęcherzyk otoczony zaczerwienieniem i obrzękiem. Często dochodzi do rozwoju miejscowego zapalenia naczyń limfatycznych i zauważalnego powiększenia sąsiadujących węzłów chłonnych. Te lokalne zmiany zwykle ustępują po kilku dniach, ale mogą się utrzymywać przez kilka tygodni lub nawet miesięcy czy lat u naj-

bardziej wrażliwych osób. Oprócz reakcji miejscowej, składniki śliny obrzeżków mogą wywołać liczne, zróżnicowane objawy ogólnoustrojowe, takie jak: •   złe samopoczucie •   niepokój •   utrata apetytu •   nudności i wymioty •   bóle brzucha •   biegunki •   gorączka •   szum w uszach •   zawroty głowy •   zaburzenia widzenia •   duszności •   uogólniona pokrzywka Ze względu na aktywność nocną i krótki okres żerowania, obrzeżki rzadko są znajdowane na człowieku, dlatego często objawy nie są z nim kojarzone.

Dlaczego jest bardzo groźny? Obrzeżki, tak jak inne kleszcze, mogą być też nosicielami groźnych chorób – m.in. boreliozy, gorączki Q - zakaźnej choroby odzwierzęcej powodowanej przez riketsje Coxiella burnetti, salmonellozy ptasiej, a także kleszczowego zapalenia mózgu. Bardzo niebezpieczne jest zaatakowanie twarzy – może spowodować opuchliznę lub paraliż kleszczowy uniemożliwiający oddychanie. U osób wrażliwych powodują bardzo ciężkie objawy alergii. Najpoważniejszą konsekwencją ukąszeń przez obrzeżki jest jednak możliwy wstrząs anafilaktyczny, którego wystąpienie i stopień nasilenia jest zależny od osobniczej wrażliwości, ale zdarzają się nawet przypadki śmierci. Największe ryzyko pojawienia się silnych reakcji po ukłuciu obrzeżka występuje u osób z atopią. Zauważa się też, że nadwrażliwość na alergeny zawarte w ślinie omawianych pajęczaków może być wywołana powtarzającymi się atakami.

Jak rozpoznać, że ukąsił nas obrzeżek?

Potwierdzeniem rozpoznania jest znalezienie obrzeżków lub ich wylinek w mieszkaniach. Badania laboratoryjne polegają na wykryciu u pacjentów IgE całkowitych, IgE specyficznych na obrzeżka gołębiego oraz na testach skórnych.

Zwalczanie Zwalczanie obrzeżków opiera się na niszczeniu postaci dorosłych i larw np. za pomocą środków chemicznych i wysokiej temperatury. Preparatami trzeba spryskać wszystkie potencjalne miejsca ich pobytu. Oprócz mieszkań takie zabiegi powinny być przeprowadzone na strychach czy poddaszach. Konieczne może być usuwanie tapet, boazerii czy paneli ze ścian i sufitów, wykładzin, paneli podłogowych, parkietów, płyt sufitowych i ściennych. Jeśli w bliskim sąsiedztwie bytują ptaki, kluczowa jest profilaktyka – gipsowanie i fugowanie szczelin przy oknach czy drzwiach, tynkowanie spękanych ścian wewnątrz i na zewnątrz budynku. Obrzeżki są barwy brązowej lub cielistej. Wymiary dorosłych osobników to 6 do 10 mm. W ciągu dnia kleszcze ukrywają się jednak w szparach podłóg, futryn, pod parapetami, progami i tapetami, w szczelinach mebli i miejsc do spania. Wszędzie tam się rozwijają i rozmnażają. Nocą wychodzą z kryjówek w poszukiwaniu żywiciela. Na atak obrzeżków najbardziej narażeni są przede wszystkim mieszkańcy wyższych kondygnacji sąsiadujących ze strychami oraz osoby wykonujące różne prace na poddaszach. Przypadki atakowania człowieka występują wówczas, gdy obrzeżki nie mają możliwości pobrania krwi naturalnego żywiciela lub mają utrudniony dostęp do tych żywicieli, np. podczas remontów i renowacji budynków. Obrzeżki są aktywne od wczesnej wiosny do jesieni, przy czyn największą aktywność wykazują w miesiącach wiosennych i letnich.

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

15


Pasta do zębów? Tylko naturalna! Zdrowie

Obecna w każdym domu, oswajamy z nią nawet dzieci, a reklamy telewizyjne prześcigają się w przekonywaniu, że tylko pasta zapewni zdrowe zęby. Uwierzysz, że pasta do zębów szkodzi i jest trucizną? Uwierzysz, że mniej niż połowa tubki zabije małe dziecko? Nie wierzysz? To sprawdź opakowanie pasty – powinien dać się tam znaleźć następujący albo podobny tekst: „U dzieci poniżej 6 lat stosować ilość pasty wielkości ziarnka grochu pod kontrolą dorosłych, aby zminimalizować ryzyko połknięcia. Przy przyjmowaniu fluoru z innych źródeł należy skonsultować się ze stomatologiem lub lekarzem„. Tymczasem badania pokazują, że kilkuletnie dzieci połykają 1/3 pasty!

Fluor Fluor jest wyjątkowo silną trucizną, na początku XX wieku wyrabiało się z niego trutkę na szczury i broń chemiczną (gazy bojowe), a na końcu XX wieku wręcz przeciwnie – jest dodawany do pasty do zębów, a w niektórych krajach nawet do wody pitnej! Zanim nagrodzono nagrodą Nobla w 1906 roku metodę jego otrzymywania, uśmiercił on wielu pracujących nad nim naukowców. W śladowych ilościach fluor jest nam rzeczywiście potrzebny, a pomysły dodawania go do żywności i środków higieny zaczęły się w latach 1940-1950. Istnieją badania z tamtych czasów pokazujące pozytywny wpływ fluorku wapnia na nasze zęby. Problemem jest to, że świat w 1940 roku i świat w 2017 roku bardzo różnią się od siebie, a w paście do zębów mamy fluorek sodu, a nie wapnia. Fluor jest powszechnie stosowany przy produkcji półprzewodników – czyli całej elektroniki, która nas otacza, a której nie było w ogóle w 1940 roku. Fluor jest składnikiem pestycydów, herbicydów i innych środków ochrony roślin, także wiele innych gałęzi przemysłu nieobecnych kilkadziesiąt lat temu wykorzystuje fluor, którym całe nasze środowisko jest zanieczyszczone. Obecnie większość ludzi ma styczność z za dużymi ilościami fluoru, nawet jak używają wolnej od niego pasty do zębów. W niewielkim nadmiarze fluor niszczy i przebarwia zęby i takie charakterystyczne plamy na zębach dentyści widzą stosunkowo często. Dawka śmiertelna fluoru jest bardzo mała – zaledwie kilka gramów. Fluor jest także neurotoksyną i po prostu nas ogłupia. Badania naukowców z uniwersytetu Harvarda w Bostonie jasno wykazały, że dzieci mieszkające na terenach o wysokim stopniu fluoryzacji wody mają znacząco niższe IQ niż ich rówieśnicy mieszkający w miejscach, gdzie się do wody pitnej dodaje dużo mniej fluoru (albo w ogóle).

16

Fluorek sodu i podobne związki są odpadami przy produkcji nawozów sztucznych (i kilku innych procesach technologicznych). Jako wyjątkowo silna trucizna fluor nie może być wywieziony na składowiska czy wylany do morza. Przemysł nawozowy zamiast płacić pieniądze za utylizację fluoru, sprzedaje go przekupionym producentom pasty do zębów. Dla nich nie ma znaczenia, że do pasty dodają trutkę na szczury – fluorek sodu, gdy w przyrodzie najczęściej występuje inny związek – fluorek wapnia. Nie ma ani jednego badania wykonanego po 1960 roku pokazującego pozytywny wpływ dodawania fluoru do pasty do zębów. Tak samo z badań wykonywanych przez producentów słodyczy wynika, że cukier jest zdrowy, a badania opłacane przez przemysł tytoniowy pokazują, że papierosy wcale nie są takie straszne. Mamy za to dowody, że dodawanie fluoru (poza oczywistą toksycznością) nie ma absolutnie żadnego wpływu na nasze zęby, np. badania wykonane na terenie kilku miast byłych wschodnich Niemiec, które przestały dodawać fluor do wody pitnej po zjednoczeniu kraju. Nie wykryto absolutnie żadnego wzrostu problemów z zębami u dzieci i młodzieży, ba – ich stan się poprawił. Niektórzy podpierają się argumentami, że fluor wydalamy całkowicie w ciągu kilku godzin. Wydalamy jego większość, ale mała część zostaje w nas na stałe, głównie w kościach, narażając je na częstsze złamania i zatruwając cały organizm. Po latach stosowania pasty do zębów z fluorem masz kości pełne – dosłownie – trutki na szczury.

Nie tylko fluor Nie tylko fluor straszny w paście do zębów, także inne jej składniki nie są obojętne dla zdrowia: •   sodium lauryl sulfate (laurylosiarczan sodu) – ten detergent nie czyści zębów, tylko zapewnia powstawanie piany, przez co wydaje nam się, że zęby się dobrze czyszczą (podobne sztuczki stosują producenci szamponów). Poza produkcją piany SLS drażni oczy, skórę i dziąsła, a połączony z kilkoma innymi chemikaliami produkuje rakotwórcze nitroaminy. •   sodium saccharin (sacharynian sodu) – słodzik podejrzewany o wywoływanie raka

•   hydrated silica (uwodniona krzemionka) – działa jako materiał ścierny – niestety często za ostry – ściera i uszkadza szkliwo •   glycerin (gliceryna) – dodawana do pasty, żeby zapewnić jej miękką i przyjemną konsystencję, niestety pokrywa szczelnie zęby, przez co wiąże przy nich bakterie i zapobiega mineralizacji szkliwa. Ponoć potrzebujemy aż 27 płukań jamy ustnej, aby pozbyć się jej z zębów. •   triclosan (triklosan) – toksyczny i drażniący skórę środek bakteriobójczy, używany także w dezodorantach, źle wpływa na naszą naturalną florę bakteryjną i funkcje endokrynologiczne, a zmieszany z chlorem z wody kranowej powoduje powstawanie uważanego za rakotwórczy chloroformu. To są najczęściej spotykane składniki w dostępnych w Polsce pastach do zębów. Pasty te zawierają także kolorowe barwniki i inne chemikalia, które nie są obojętne dla naszego zdrowia. Wiem, powyższe informacje, szczególnie te o fluorze, wyglądają na teorię spiskową, ale sprawdź sam(a) – poszukaj w internecie więcej źródeł na ten temat. Utrzymanie higieny jamy ustnej jest dla nas bardzo istotne – zepsute zęby mogą wpływać na stan zdrowia całego ciała, dlatego tak zaleca się kobietom wyleczenie zębów przed ciążą. Jednak nie powinniśmy myć zębów rakotwórczą trutką na szczury, prawda? Możesz rozważyć pastę do zębów bez fluoru, ale to tylko mniejsze zło.

Naturalne pasty do zębów Jak więc dbać o zęby, nie szkodząc przy tym swojemu zdrowiu? Jeśli regularnie płuczesz zęby olejem, to prawdopodobnie nie potrzebujesz żadnej pasty do zębów. Używaj samej szczoteczki, bez pasty i czyść zęby 2-3 razy dziennie, najlepiej po posiłkach. Szczoteczka wymiecie resztki pokarmów spomiędzy zębów, a olej używany do płukania zębów działa bakteriobójczo i wzmacnia dziąsła. W 79. roku wybuchł wulkan Wezuwiusz grzebiąc pod grubą warstwą popiołów miasto Pompeje. Przebadano 30 dobrze zachowanych szczątków Rzymian i okazało się, że mieli zęby w doskonałej kondycji pomimo braku opieki dentystycznej, ba – większość z nich pewnie specjalnie nie czyściła zębów. Jedli praktycznie wszystko, co my, z jednym wyjątkiem – nie jedli cukru.

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com


Zależnie od kilku czynników, w tym genów wpływających na skład śliny oraz ilości pitej herbaty i kawy, może się okazać, że po kilku albo kilkunastu miesiącach mycia zębów samą szczoteczką możesz mieć trochę przebarwień albo kamienia nazębnego, z których usunięciem sama szczoteczka sobie nie radzi. Wtedy warto raz dziennie (najlepiej wieczorem) umyć zęby pastą własnej roboty. Tak – możesz samodzielnie zrobić zdrową pastę do zębów. Ich głównymi składnikami są olej kokosowy i soda oczyszczona. Takie pasty także doskonale wybielają zęby – zapytaj babcię o mycie zębów sodą. Pasta ze stewią Większość domowych past do zębów wykorzystuje sodę oczyszczoną, która ma gorzki i metaliczny posmak, dlatego z reguły je dosładzamy. Ten przepis wykorzystuje stewię, chyba najzdrowszy, a jednocześnie bardzo popularny i łatwo dostępny słodzik.

Składniki:

•   pół szklanki oleju kokosowego •   3 – 4 łyżki sody oczyszczonej •   1 łyżeczka stewii (lub 1 łyżka ksylitolu) •   olejki eteryczne – 10-20 kropel (opcjonalnie)

Przygotowanie:

Podgrzej olej kokosowy, najlepiej do takiego punktu, kiedy się już zaczyna topić i jeszcze jest w stałej konsystencji, ale bardzo miękki. Za zimny olej kokosowy będzie za twardy do wymieszania, a gdy będzie całkowicie płynny, to soda opadnie na dno po wymieszaniu. Dodaj sodę, stewię (do smaku, możesz dać nieco więcej) i olejki eteryczne i dobrze wymieszaj. Zostaw do ostygnięcia i od czasu do czasu zamieszaj, żeby mieć równomierną mieszaninę i zapobiec opadaniu sody na dno. •   Jak to działa? ~~   olej kokosowy – ma silne antybakteryjne właściwości, dba o dziąsła i świetnie smakuje. ~~   soda oczyszczona – jest zasadowa, przez co pomaga zwalczyć bakterie w jamie ustnej (wszystkie one uwielbiają kwaśne środowisko) i chroni zęby (to produkowane przez bakterie kwasy je niszczą), a także usuwa osad, kamień i naturalnie wybiela zęby ~~   stewia – dodatek smakowy pozwalający znieść smak sody ~~   ksylitol – naturalny słodzik poprawiający smak sody, który poza tym zwalcza szkodliwe bakterie na zębach, wspomaga rozwój pożytecznych bakterii i też jest zasadowy ~~   olejki eteryczne – poprawiają smak i zapach, niektóre z nich dodatkowo przeciwdziałają stanom zapalnym i pielęgnują dziąsła Gotową pastę najlepiej trzymać w słoiku w łazience. Nie musisz go przykrywać i możesz nawet trzymać w nim szczoteczkę. Do mycia nabierz niewielką ilość pasty szczoteczką albo małą szpatułką. Stosuj tak jak zwykłą pastę, po chwili wypłucz usta i już. Używaj raz, albo dwa razy dziennie, jak chcesz myć zęby częściej, to na

dodatkowe mycia wystarczy sama szczoteczka, bez pasty. Olej kokosowy możesz mieć rafinowany (bezzapachowy), choć lepszy będzie extra virgin. Użycie olejków zapachowych jest opcjonalne, ale znacznie poprawiają walory smakowe takiej pasty. Większość ludzi używa miętowego albo pomarańczowego, ale niektórzy chwalą olejek cynamonowy, rumiankowy albo z drzewa herbacianego. Użyj taki, jaki lubisz. Na samym początku możesz mieć odrobinę bolesne dziąsła, ale szybko się przyzwyczają do nowej pasty i to minie. Po 2-3 tygodniach stosowania możesz z zadowoleniem zobaczyć w lustrze wyraźnie bielsze zęby. Soda doskonale usuwa osad, kamień i wszystkie przebarwienia pochodzące np. od kawy lub herbaty, a jednocześnie jest na tyle łagodna, że nie uszkadza szkliwa. Taka pasta do zębów jest tańsza niż sklepowe (i przy tym szkodliwe) pasty. Poza efektami zdrowotnymi dodatkowo zmniejszysz trochę ilość fluoru i chemikaliów w przyrodzie oraz plastiku na wysypiskach śmieci (szczególnie, jak olej kokosowy kupisz w szklanym słoiku). Pasta do zębów z glinką bentonitową

Składniki:

•   3 łyżki glinki bentonitowej •   3 łyżki oleju kokosowego •   3 łyżki wody •   2 – 3 łyżeczki sody oczyszczonej •   1/2 łyżeczki soli (kłodawskiej lub himalajska) •   1 łyżka ksylitolu lub stewii •   10 – 20 kropel olejków nych (opcjonalnie)

Przygotowanie:

eterycz-

Wymieszaj razem olej kokosowy, sodę i sól (ja z reguły pastę przygotowuję od razu w słoiczku, w którym ją przechowuję w łazience). Mieszając, powoli dosyp glinkę bentonitową, następnie dodawaj ciepłą albo letnią wodę po jednej łyżce i dobrze ucieraj, aż uzyskasz konsystencję, która ci odpowiada. Zależnie od jakości użytej glinki i pożądanej konsystencji możesz użyć więcej albo mniej wody. Skosztuj pastę – wiem, smak jest dość trudny. Dlatego w tym kroku możesz dodać słodzik albo nieco więcej soli. Olejki eteryczne znacznie poprawiają smak – najprościej wziąć miętowy, bo wtedy uzyskasz smak bardziej zbliżony do sklepowej pasty do zębów, ale możesz użyć dowolnych – np. pomarańcza, grejpfrut, goździki, bergamot albo olejek drzewa herbacianego. Dla mnie smak czystej glinki jest odpychający, jednak z ksylitolem i solą staje się całkiem dobra. Możesz użyć też prawdziwej stewii (zielonej, a nie białej) i zabarwi ona tę trochę burą pastę na piękny zielony kolor.

Zdrowie Jeśli masz łatwą to napełnienia tubkę i uzyskasz odpowiednią konsystencję pasty, to możesz ją wyciskać z tubki! Dlaczego w ogóle glinka bentonitowa? Dlaczego myć zęby gliną? Glinka bentonitowa to bogata w minerały glina powstała dawno temu z pyłu wulkanicznego. Od tysięcy lat wykorzystywana przez ludzi w medycynie, także prymitywne plemiona i dzikie zwierzęta jedzą czasem glinę i ziemię, przemierzając czasem wiele kilometrów szukając właściwej. W kosmetyce i medycynie wykorzystuje się wiele rodzajów glinek (np. kaolinowa), ale najlepsza jest bentonitowa. Ma silne właściwości absorpcyjne, stosowana wewnętrznie oczyszcza jelita, a w większych ilościach powoduje biegunki. Pamiętaj – nie każdy rodzaj glinki nadaje się do jedzenia – używaj tylko bentonitowej z dobrego źródła ze wskazaniem na cele medyczne albo kosmetyczne Zewnętrznie glinkę używa się na rany, wypryski, ukąszenia owadów, oparzenia i wszelkie zmiany skórne. Wiele źródeł pisze, że glinka „wiąże toksyny” – o ile reaguję alergią na słowo „toksyny” powtarzane bezmyślnie przez reklamy telewizyjne, to w tym przypadku rzeczywiście coś może być – natura się nie myli i jeśli chore zwierzęta i prymitywne ludy jedzą ziemię, to widocznie im pomaga. W zasadzie jako pastę do zębów można by stosować samą glinkę rozmieszaną z wodą (i niektórzy tak robią), mi jednak bardziej pasuje glinka z olejem kokosowym i dodatkami. •   Jak działa taka pasta do zębów? ~ ~   glinka bentonitowa – ma wielorakie działanie: czyści, poleruje i wybiela zęby, remineralizuje i wzmacnia szkliwo oraz zmniejsza wrażliwość zębów na temperaturę ~~   olej kokosowy – pielęgnuje dziąsła i działa antybakteryjnie ~~   soda oczyszczona – poprawia pH ust, niszczy kwasolubne bakterie i czyści zęby ~~   ksylitol – zwalcza szkodliwe bakterie, neutralizuje kwaśny odczyn ~~   sól – poprawia smak, nierafinowana kamienna zawiera wiele minerałów ~~   olejki – zmieniają trudny smak glinki na bardziej zjadliwy, niektóre z nich przeciwdziałają stanom zapalnym i pielęgnują dziąsła

Źródło: paleosmak.pl

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

17


uroda

Wojna z trądzikiem

Jak pozbyć się pryszczy w naturalny sposób? Czy jest to możliwe dzięki diecie? Dieta ma ogromny wpływ nie tylko na twoje samopoczucie, poziom energii, zdrowie ale również na twój wygląd. To w jaki sposób się odżywiasz wpływa na twoje włosy, paznokcie, skórę. Wiele osób, które zmienia radykalnie swoją dietę na zdrowszą zauważa już po krótkim czasie zmiany w wyglądzie – pojawia się błysk w oku, włosy stają się mocniejsze, paznokcie przestają się kruszyć a skóra staje się lśniąca. Często piszę o diecie roślinnej i o korzyściach dla zdrowia. Dzisiaj chciałabym opowiedzieć historię dwóch młodych dziewczyn, które dzięki kilku prostym zmianom diety uporały się szybko z niezwykle paskudną odmianą trądziku (trądzik torbielowaty).

Historia Niny i Randy Problem z pryszczami towarzyszy najczęściej nastolatkom, w tym przypadku było inaczej. Nina i Randa, dwie siostry bliźniaczki dopiero w wieku 20 lat dowiedziały się co znaczą problemy ze skórą i stoczyły prawdziwą walkę z trądzikiem. A w dodatku był to trądzik torbielowaty – paskudna odmiana trądziku – bolesna, swędząca i kiepsko wyglądająca… Czerwone i nabrzmiałe pryszcze nikomu nie dodają urody i chociaż nigdy nie miałam problemów z trądzikiem wyobrażam sobie jak wielki może być to problem dla młodych, pięknych nastolatek (ale nie tylko). Nie sposób się chować przed całym światem z powodu pryszczy. Dziewczyny próbowały więc wszystkiego by pozbyć się pryszczy i odzyskać gładką skórę. Wizyty u wielu dermatologów, antybiotyki, specjalne maseczki, naświetlanie niebieskim światłem, różnego rodzaju środki pielęgnacyjne. Jednak nic nie pomagało na dłuższą metę, jeśli pojawiał się efekt to jedynie krótkotrwały. Pryszcze nie reagowały na jakiekolwiek leczenie. Gdy wszystko zawodziło jeden z lekarzy zaproponował bliźniaczkom bardzo silny lek na trądzik o nazwie Accutane. Accutane to popularny w USA lek stosowany na trądzik, pierwotnie miał być stosowany jako forma chemioterapii m.in dla pacjentów z rakiem skóry, nerek, jajników, ale okazał się skuteczny właśnie w przypadku trądziku torbielowatego… Lista możliwych toksycznych skutków ubocznych tego leku jest długa… od bólu kości, zaburzeń widzenia, depresję po chorobę Crohna czy owrzodzenia jelita grubego. Nic więc dziwnego, że dziewczyny nie zdecydowały się na terapię tym lekiem. Nina i Randy stosowały dietę wegańską, więc nie wpadły na pomysł że przyczyną ich problemów ze skórą może być… dieta. A jednak. Nie każda dieta wegańska jest zdrowa. Jeśli rezygnujesz z produktów pochodzenia zwierzęcego, ale zastępujesz ją wysoko przetworzonymi produktami po-

18

chodzenia roślinnego takimi jak np. sojowe burgery czy parówki pełne wypełniaczy i obco brzmiących składników oraz sztucznych aromatów typu „dym w płynie”, puszysta pizza z białej mąki z sojową mozarellą i kanapki z białego pieczywa z margaryną, to dieta wegańska nie wyjdzie ci raczej na zdrowie. Takie wysoko przetworzone, utopione w oleju roślinnym pokarmy nie mają nic wspólnego ze zdrową dietą roślinną. Podobnie było w przypadku bliźniaczek, których dieta mimo, że w 100% roślinna to niestety była bogata w tłuste produkty (duże ilości kanapek z białego pieczywa z masłem orzechowym), batony orzechowe i częste posiłki w barach/ restauracjach (często smażone, tłuste). Za namową rodziców dziewczyny skonsultowały swój problem z dr John McDougallem (lekarz i ekspert w dziedzinie odżywiania, autor rewelacyjnej książki „Zdrowie bez recepty czyli skrobia, która leczy”). O samej książce warto napisać oddzielny post, ale jeśli jesteś zainteresowany to znalazłam małą ściągawkę z diety dr John McDougall.

Pierwsze efekty już po 3 dniach! Kluczem do sukcesu i pozbycia się pryszczy okazała się wegańska dieta beztłuszczowa. Dziewczyny wyeliminowały z diety wszelkiego rodzaju tłuszcze jak olej czy masło orzechowe i produkty sojowe, a efekty były widoczne po bardzo krótkim czasie. Już po trzech dniach diety na twarzy przestały pojawiać się jakiekolwiek nowe pryszcze! Kolejny etap leczenia polegał na gojeniu się wcześniej powstałych pryszczy. Po około 6 miesiącach skóra na twarzy obu bliźniaczek była jak nowa, bez jakiegokolwiek pryszcza. Jak wyglądała dieta bliźniaczek? Podstawą była dieta roślinna bogata przede wszystkim w pełnowartościowe, jak najmniej przetworzone produkty takie jak pełnowartościowe zboża, brązowy ryż, owoce, warzywa (dużo ziemniaków, batatów i warzyw strączkowych). Przy okazji odzyskania pięknej cery bez pryszczy dziewczyny rezygnując z tłuszczu w diecie straciły kilka kilogramów, żeby nie tracić na wadze zbyt dużo wprowadziły do diety suszone owoce i koktajle z dodatkiem płatków owsianych.

Co dieta ma wspólnego z trądzikiem? Okazuje się, że bardzo dużo! Ta historia to potwierdza. Żywność przetworzo-

na, składająca się z cukru i białej mąki jest nie tylko szkodliwa dla zdrowia i wagi ciała, lecz również dla skóry. Wraz z podnoszeniem się poziomu hormonów męskiego typu szanse na pojawienie się pryszczy wzrastają. Zmieniając swoją dietę na zdrowszą i eliminując pokarmy, które rozregulowują twoje hormony, jak nabiał (głównie mleko odtłuszczone co potwierdzają badania), cukier i przetworzona żywność, możesz pozbyć się pryszczy i problemów ze skórą. Smarowanie się grubą warstwą preparatów przeciwtrądzikowych i zwalczających pryszcze często sporo kosztuje. W zamian nie oferując jednak zbyt dużej skuteczności, a produkty zawierające kwas salicylowy i nadtlenek benzoilu co prawda trochę pomagają w przypadku trądziku, ale działają jedynie na objawy, a nie na źródło problemu. Miliony nastolatków na świecie, ale też coraz więcej dorosłych osób zmaga się z pytaniem jak pozbyć się pryszczy. Jak mieć zdrowszą i ładniejszą cerę. Twierdzenie, że problemy z trądzikiem są typowe dla nastolatków można porównać z twierdzeniem, że choroby serca są zjawiskiem typowym dla osób w starszym wieku. Tak, w obu stwierdzeniach jest trochę prawdy, ale jeśli odżywiasz się zdrowo to nie będzie ci straszny ani trądzik w wieku dojrzewania ani choroby serca w starszym wieku. Wiele zależy od nas samych i naszej diety. Jeśli masz problemy z trądzikiem, mam nadzieję, że ta historia zainspiruje cię do wypróbowania zdrowej diety pełnej pełnowartościowych produktów. To zdaniem dr Johna McDougalla prosty, pozbawiony skutków ubocznych sposób na leczenie przyczyn trądziku, a nie tylko jego objawów. Zdrowa żywność jest nie tylko skuteczniejsza. Przede wszystkim korzyści z niej czerpie zarówno twarz jak też twój cały organizm.

Źródło: dailymail.co.uk

Od redakcji: Osobom z problemami skórnymi, szczególnie z trądzikiem, polecamy skontaktować się z dermatologiem dr Andrew Simone, do którego nie trzeba skierowania od lekarza rodzinnego, przyjmuje na OHIP i nie trzeba umawiać wizyty. Wystarczy zadzwonić w godzinach przyjęć, przyjść do gabinetu i zaczekać w kolejce.

40 King Georges Rd, Etobicoke Tel. 416-231-2815

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com


For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

19





Ostrożnie z klimatyzacją

Zdrowie

W dzisiejszych czasach bez klimatyzacji żyć się nie da. Chłodzimy się biurach i centrach handlowych, bo okna się w ich nie otwierają, w samochodach włączamy klimatyzację, bo lubimy wygodę i komfort. Jednak pamiętajmy, klimatyzacja może być bardzo szkodliwa dla naszego zdrowia. Na dworze upał, we wnętrzu chłód. Człowiek oddycha z ulgą wchodząc do biura. Przyjemnie się pracuje w komfortowej temperaturze. Nie doskwierają formalne biurowe stroje, pot nie płynie po czole, a makijaż nie spływa z twarzy. Jednak wejście z rozpalonej słońcem ulicy do zimnego biura może zakończyć się przeziębieniem. Miejmy pod ręką w pracy jakiś sweterek lub szal, by organizm nie musiał przechodzić takiego szoku termicznego. Warto też zaopatrzyć się w spray od bólu gardła, by szybko pozbyć się stanu zapalnego. Jeszcze gorzej jest, gdy ustawimy klimatyzację w samochodzie na niską temperaturę. Jadąc na urlop często wsiadamy i wysiadamy - tankowanie, toaleta, kawa. Nasz organizm zużywa ogromną ilość energii, by sobie poradzić z tak gwałtowną zmianą temperatur. Niestety, ma to wpływ na obniżenie odporności i jedna podróż wystarczy, by zaatakowane zostały nasze drogi oddechowe – tchawica, krtań, gardło, zatoki... Co więc zrobić? Kluczem jest jak zwykle rozsądek – używanie klimatyzacji z głową pozwoli nam uniknąć wielu przykrych konsekwencji. Włączanie i wyłączanie klimatyzacji, gdy zrobi się chłodno nie jest najlepszym pomysłem. Najlepiej ustawić stałą temperaturę, o kilka stopni niższą od tej na dworze. To ważne, by różnica była niewielka pomiędzy pomieszczeniem a środowiskiem zewnętrznym. Unikajmy też nawiewu zimnego powietrza bezpośrednio na twarz.

Suche powietrze Klimatyzacja bardzo wysusza powietrze, a gdy jest ono zbyt suche, przesusza błony śluzowe nosa i gardła. Stają się one cienkie i podatne na infekcje. Męczy nas zapalenie gardła i katar. Wysuszone powietrze ma także niekorzystny wpływ na śluzówkę i rogówkę oka, a w konsekwencji staje się przyczyną zespołu suchego oka. Źle wpływa na skórę – odwadnia, zaburza płaszcz hydrolipidowy, który stanowi naturalną ochronę skóry. Skóra jest sucha, łuszczy się, pojawiają się na niej zmiany i wypryski. Optymalna wilgotność powietrza to 40-60 proc. Jeśli spada poniżej 40 proc., przesuszone śluzówki przestają stanowić barierę przeciw zanieczyszczeniom i szkodliwym drobnoustrojom znajdującym się w powietrzu. A to jest przyczyną infekcji wirusowych i bakteryjnych. Jak się przed tym bronić? Pomoże nawilżacz powietrza. W małym rozmiarze, postawiony na biurku przyniesie ulgę oczom i górnym drogom od-

dechowym. Trzeba też dużo pić – przynajmniej 1,5 litra dziennie niegazowanej wody mineralnej lub herbatek owocowych i ziołowych (bez cukru). Nawilżymy w ten sposób śluzówkę gardła i zadbamy o właściwy poziom nawodnienia organizmu.

Bakterie w brudnej instalacji Urządzenia klimatyzacyjne – te w biurze, i te w samochodzie – wymagają regularnej konserwacji. W powietrzu krążącym w klimatyzowanych pomieszczeniach jest mnóstwo zanieczyszczeń – kurzu, pyłów, alergenów, drobnoustrojów. Te zanieczyszczenia powinny być wychwytywane przez filtry instalacji klimatyzacyjnej. A filtry trzeba regularnie wymieniać. Gdy klimatyzator pracuje w trybie chłodzenia, w instalacji dochodzi do wytrącania się wody. Woda ta zostaje zanieczyszczona kurzem, pyłkami i bakteriami z powietrza. Powstaje osad, który stanowi doskonałą pożywkę dla rozwoju pleśni i grzybów. Dlatego instalację klimatyzacyjną trzeba regularnie czyścić. Jeśli instalacja nie jest czyszczona, a filtry wymieniane, nawiew klimatyzacji wyrzuca do pomieszczenia gromadzone przez dłuższy czas drobnoustroje. Mogą one być przyczyną bardzo poważnych schorzeń. Stan zapalny górnych dróg oddechowych i ból gardła to tylko jedne z nich. Wyodrębniono nawet oddzielną chorobę o nazwie BRI „zespół chorób związanych z budynkiem”. Jej objawy to m.in.: nudności, zawroty i bóle głowy, drażliwość, depresja, zaburzenia pamięci i koncentracji, bóle mięśniowe, osłabienie, astma, bezsenność. Nieczyszczona klimatyzacja może być także przyczyną alergii, grypy i innych groźnych chorób bakteryjnych.

Klimatyzacja w domu Trzeba zdać sobie sprawę, że ile razy włączamy klimatyzator, tyle razy dla komfortu działamy przeciwko środowisku naturalnemu, tzn. zrzucamy ciepło dokładając się do efektu cieplarnianego i globalnego podwyższania średnich temperatur Ziemi. Klimatyzator nie oziębia środowiska, klimatyzator jedynie oziębia lokalnie. Jest on efektywnie jedynie zwykłą lodówką, która pobiera energię i emituje ciepło. Całkowicie podgrzewa on środowisku emitując jak wielki opornik moc, którą zużywa do pompowania ciepła z po-

mieszczenia, które chłodzi, na zewnątrz. Wystarczy przyłożyć rękę do rury, która z niego wychodzi lub do tylnego panelu w klimatyzatorach instalowanych na stałe, aby przekonać się, że od tych stron jest on silnym piecykiem skierowanym właśnie na wolne powietrze, czyli do środowiska. Moc szczytowa nawet małego klimatyzatora to około 2000 W a więc około 200 jasnych żarówek energooszczędnych po 10W elektrycznych. Mimo, że nie pracuje on mocą szczytową włączając go w trybie ciągłym wyrzucimy do atmosfery nawet powyżej 2 kWh energii, a więc około 8 Mega Juli ciepła dziennie.

Klimatyzacja w aucie Najważniejsze przed napełnieniem systemu klimatyzacji w aucie jest wytworzenie tzw. stabilnej próżni i zaryglowanie zaworów (weryfikacja szczelności układu tego czy układ sam bez pompy próżniowej jest w stanie utrzymać próżnię), tj. podciśnienia w układzie, które utrzyma się nawet przez kilka dni bez większych zmian, np. P=1 milibara. I w tym jest cały szkopuł - większość „speców” od klimatyzacji w Polsce pomija to lub ignoruje ten test, skracając czas utrzymania próżni do np. 10 minut, lub w ogóle nie robi testu szczelności, który jest programowalny w urządzeniach serwisujących, i odpowiada opcji zakręcenia zaworów układu i odczytu wskazań manometrów, poczym pospiesznie napełniają układ freonem. Na zachodzie uznawane jest to jako napełnienie nieszczelnego układu, jeżeli system nie jest w stanie utrzymać tzw. stabilnej próżni, tzn. jeżeli np. następnego dnia zamiast 1 mbara jest 5 mbarow czy 10 mbarow. Świadczy to najczęściej o rozszczelnieniu parownika lub któregoś z elementów układu. Dodatkowo jest plaga ludzi którzy nie potrafią wykonywać szczelnie połączeń „kielichów” rurek miedzianych firm zdawałoby się rzetelnych. Firmy te nie posiadają mierników ani umiejętności posługiwania się cyfrowymi miernikami nieszczelności gazu. Stąd biorą się reakcje – podrażnienia przypominające alergie, gdyż freony nie są przeznaczone do inhalacji, działają szkodliwie w kontakcie z błonami śluzowymi. Używanie preparatów pozornie czyszczących klimatyzacje może maskować bardziej poważne przyczyny jak nieszczelność na poziomie mikroskopijnym np. parownika w kabinie.

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

23


Zdrowie

Choroby żylakowe

Choroba żylakowa to jedno z najpowszechniejszych schorzeń współczesnego świata, z którym zmaga się już niemal 50% populacji krajów wysokorozwiniętych. Na szczęście medycyna daje wiele możliwości walczenia z poszerzonymi żyłami na nogach: pacjenci mają do wyboru zarówno zabiegi małoinwazyjne (skleroterapia pianką lub płynem, leczenie laserowe, zabiegi prądem lub falami radiowymi), jak i klasyczne operacje chirurgiczne (np. stripping), stosowane w bardziej zaawansowanym stadium choroby.

Na pytania na temat żylaków odpowiada Wojciech Rybak, specjalista chirurg oraz flebolog z kliniki medycyny estetycznej i laseroterapii Ars Estetica we Wrocławiu. Skleroterapia piankowa i płynowa – na czym polegają? Czy zabieg skleroterapii jest bolesny? Zabieg skleroterapii najczęściej nie wymaga znieczulenia, ponieważ pacjent nie odczuwa podczas niego bólu, a jedynie ukłucia, gdy igła wprowadzana jest w zmienioną chorobowo żyłę. Pacjent podczas zabiegu pozostaje w pełni świadomy, więc lista przeciwwskazań do przeprowadzenia skleroterapii jest krótsza o przeciwwskazania do narkozy. Czy skleroterapia nadal jest metodą wartą rozważenia, skoro dostępne są nowsze metody leczenia żylaków, jak choćby laserowe usuwanie żylaków oraz leczenie parą wodną? Chociaż w Polsce pojawiły już się nowsze metody leczenia żylaków, to jednak pacjenci nadal bardzo chętnie wybierają skleroterapię. Była to pierwsza tak mało inwazyjna metoda leczenia żylaków, więc panuje u nas bardzo duże zaufanie do skleroterapii. Efekty leczenia najczęściej są bardzo zadowalające, a sam zabieg – szybki, niewymagający hospitalizacji i rekonwalescencji oraz atrakcyjny cenowo. Jednak w wielu przypadkach, aby osiągnąć jak najlepsze metody leczenia, proponujemy pacjentom łączenie zabiegu sklerote-

24

rapii piankowej bądź płynowej z leczeniem laserowym lub parą wodną. Każdy z tych zabiegów ma jakieś ograniczenia i nie jest w pełni uniwersalną metodą. W przypadku zaawansowanej choroby lub choroby dotykającej największych żył lepiej sprawdzi się terapia łączona niż zastosowanie tylko jednej metod. Czym różni się skleroterapia piankowa od płynowej? Skleroterapia piankowa i płynowa to dwie techniki, które różnią się sposobem podania leku pacjentowi. Skleroterapia piankowa polega na wstrzyknięciu preparatu, który został spieniony metodą Tessariego – czyli poprzez połączenie leku z powietrzem lub innym gazem obojętnym dla człowieka, np. dwutlenkiem węgla. Lek w postaci pianki dobrze sprawdza się w przypadku większych żylaków, ponieważ jego objętość jest większa i nie rozpływa się po żyle, ale przylega do jej ścian. Z kolei skleroterapia płynowa to technika podania leku, który jest w formie roztworu. Stosowana jest najczęściej w przypadku mniejszych żył, szczególnie teleangiektazji, popularnie nazywanych pajączkami. Lek wstrzykuje się za pomocą bardzo cienkich igieł, więc precyzja zabiegu jest bardzo wysoka. W jakich przypadkach warto polecić skleroterapię? Przede wszystkim warto podkreślić, że skleroterapia stosowana jest nie tyl-

ko w przypadku żylaków kończyn dolnych. Skleroterapię z powodzeniem stosuje się ją również do leczenia żylaków przełyku, żylaków krocza, żylaków powrózka nasiennego, a także krwawiących hemoroidów będących w I lub II stadium rozwoju. Skleroterapia piankowa najczęściej stosowana jest w przypadku większych żylaków, a płynowa – mniejszych. Chociaż metoda ta raczej nie jest polecana w przypadku zmian chorobowych obejmujących największe żyły, to jednak czasem stosuje się ją również do leczenia tego typu zmian. A nie jest polecana dlatego, że lepsze i szybsze efekty można osiągnąć innymi, również małoinwazyjnymi metodami, na przykład poprzez leczenie parą wodną czy laserem. Dlatego wybór najlepszej metody jest możliwy tylko po konsultacji lekarskiej i badaniu USG Duplex-Doppler. Na czym polega zabieg i ile trwa? Zabieg zarówno w przypadku skleroterapii piankowej, jak i płynowej wygląda tak samo. Rozpoczyna się od badania USG Duplex Doppler, badania specjalnym oświetlaczem naczyniowym lub badania fizykalnego, podczas którego lekarz sprawdza przebieg żył, a następnie zaznacza miejsca, w których należy wprowadzić lek. Kolejnym etapem jest podanie środka obkurczającego żyły, czyli właśnie wspomnianego leku, za pomocą cienkiej igły. Ostatnim etapem jest założenie opatrunku uciskowego i pacjent może udać się do domu. Cała procedura trwa zazwyczaj do 30 minut. Jakich efektów możemy się spodziewać po zabiegu? Skleroterapia skutecznie zamyka żylaki nawet już po pierwszym zabiegu (w przypadku małych zmian, na przykład pajączków). Oznacza to, że chore żyły zostają wyłączone z układu krwionośnego, przestaje przepływać przez nie krew, a widoczny wcześniej żylak znika. Efekty skleroterapii oceniane są najczęściej jako bardzo zadowalające, szczególnie jeśli metodę stosuje się w przypadku mniejszych zmian. Większe żylaki

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com


mogą być usunięte całkowicie dopiero po całej sesji, czyli po kilku zabiegach. Dlatego nie zawsze warto upierać się przy zastosowaniu skleroterapii, ponieważ większe zmiany w obrębie kończyn dolnych mogą zostać usunięte laserowo lub parą wodną już po pierwszym zabiegu. Jak wygląda rekonwalescencja po zabiegu? Do domu możemy wrócić zaraz po zabiegu. Skleroterapia nie wymaga rekonwalescencji, ale noszenie bielizny uciskowej jest często niezbędne, by osiągnąć pożądane efekty leczenia. Bieliznę tę otrzymamy w gabinecie, w którym przeprowadzane jest leczenie. Odpowiednią klasę ucisku wybierze lekarz.

Jakie powikłania po zabiegu mogą wystąpić? Jeśli chodzi o dolegliwości po zabiegu, to najczęściej pojawia się zaczerwienie wokół ostrzykniętej żyły, a po kilku dniach bolesność, co świadczy o tym, że żyła ulega stopniowemu zamykaniu. Z bólem poradzimy sobie, stosując zimne okłady i przyjmując standardowe środki przeciwbólowe. Zdarzają się takie powikłania jak zgrubienie żył, które nie ustępuje po 2-3 tygodniach i wtedy lekarz wykonuje nakłucie żyły, by uwolnić z niej krew. Jakie są przeciwwskazania do skleroterapii? Przeciwwskazaniami do skleroterapii piankowej i płynowej są:

Zdrowie •   nadwrażliwość na substancję aktywną obecną w leku, •   niedokrwienie kończyn dolnych, •   przebyte oraz aktywne zmiany zakrzepowo-zatorowe, •   zatorowość płucna i ciężkie choroby układowe, •   stan zapalny skóry, w którym ma być wykonana skleroterapia, •   świeża opalenizna. Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Żylaki miejsc intymnych u kobiet – przemilczany problem

Zwróciłaś uwagę, że po porodzie na twoich nogach pojawiły się nietypowo układające się żyły wychodzące spod pośladków, a od jakiegoś czasu odczuwasz przewlekły ból w dole brzucha i pieczenie w okolicach intymnych? To może świadczyć o zlokalizowanych właśnie tam żylakach. Nie przejmuj się – tę dolegliwość można wyleczyć, w dodatku bez operacji.

Statystyki pokazują, że żylaki dokuczają około 40% kobiet w ciąży. Występują one nie tylko na nogach, ale też w okolicach sromu i krocza. Dosyć niezręczne położenie tego typu żylaków sprawia, że większość pań nawet nie wspomina o nich lekarzowi. Nie ma się czego wstydzić! Tym bardziej, że jest skuteczny sposób na pozbycie się tej niemiłej przypadłości.

Złe krążenie krwi Żylaki krocza i warg sromowych pojawiają się najczęściej u kobiet pomiędzy 20. a 45. rokiem życia i występują w trzecim trymestrze ciąży. U większości pań po trzech-sześciu miesiącach od porodu ten problem znika lub zmniejsza się. Niestety nie zawsze. U niektórych kobiet ta dolegliwość narasta i objawia się po następnych ciążach. – Za tę przypadłość odpowiedzialna jest niewydolność żylna miednicy, do której dochodzi poprzez nieprawidłowy przepływ krwi żylnej w kluczowych żyłach jamy brzusznej. Przesadne poszerzenie naczyń żylnych w ciąży sprawia, że przepływ krwi żylnej w miednicy małej jest odwrócony, co powoduje nadmierne gromadzenie się krwi w żyłach i tworzeniu żylaków narządu rodnego, aż w końcu do pojawienia się ich w okolicy sromu i na udach – objaśnia dr Cezary Szary, flebolog oraz specjalista radiologii i diagnostyki obrazowej ze Szpitala Medicover w Warszawie.

Typowymi objawami są przede wszystkim nienaturalnie układające się żylaki na nogach, zauważalne na tylno -przyśrodkowych obszarach ud lub wychodzące z okolic pośladków. Bardzo często wiąże się to z bolesnymi objawami dotykającymi także okolic intymnych – ból krocza, obfite miesiączki, zaczerwienienie warg sromowych. Niektóre kobiety wspominają również o dyskomforcie odczuwalnym w czasie seksu lub po jego zakończeniu, a także na wrażliwość pęcherza moczowego i przymusu częstego oddawania moczu.

Pomoc w gabinecie lekarza W momencie zmagania się z problemem jakimi są żylaki warg sromowych i krocza, zamiast szukać odpowiedzi w Internecie czy leczyć się na własną rękę, lepiej od razu zwrócić się do lekarza. – Leczenie rozpoczynamy od wywiadu, a następnie zlecamy szereg badań obrazowych, na przykład: USG Doppler żył kończyn dolnych, żył miednicy małej i jamy brzusznej. Zazwyczaj wykonujemy także badania naczyniowe w tomografii komputerowej lub rezonansie magnetycznym – podsumowuje dr Cezary Szary. - To pozwala przekonać się, czy rzeczywiście mamy do czynienia z niewydolnością żylną i wykluczyć istnienie innych chorób, na przy-

kład zespół policystycznych jajników czy endometriozę.

Leczenie bez operacji Żylaki warg sromowych i krocza można wyleczyć przez wyeliminowanie ich przyczyny. Do tego służą małoinwazyjne zabiegi, które wykonuje się jednego dnia. – Na początku przeprowadzamy flebografię diagnostyczną żył jamy brzusznej i miednicy małej. Ten proces pozwala nam sprawdzić, jak działa przepływ krwi w żyłach i przekonać się, które naczynia odpowiadają za defekt – wyjaśnia dr Michał Zawadzki, radiolog interwencyjny ze Szpitala Medicover. – W drugiej kolejności zamykamy niewydolne naczynia, posługując się tak zwaną wewnątrznaczyniową embolizacją wraz ze skleroterapią piankową. W rezultacie skutecznie likwidujemy refluks, czyli nieprawidłowe cofanie się krwi, co powoduje uzyskanie pożądanego efektu – podsumowuje. Takie leczenie trwa kilkadziesiąt minut, a szpital można opuścić tego samego dnia. Do wcześniejszego trybu życia można wrócić niezwykle szybko, jednakże trzeba pamiętać, aby przez pierwsze trzy tygodnie unikać intensywnych ćwiczeń oraz nie dźwigać ciężkich przedmiotów. Po pewnym czasie wymagana jest kontrolna wizyta u lekarza, by sprawdzić, czy rekonwalescencja przebiega zgodnie z planem.

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

25


Zdrowie

Dietą uderz w żylaki

Szpecące, wyraźnie zarysowane pod skórą żyły, czy mniej rzucające się w oczy „pajączki” – i jedne, i drugie świadczą o tym, że nasz układ krwionośny nie domaga. Na szczęście walka z żylakami nie musi oznaczać operacji i wciskania się co rano w specjalne, mało zmysłowe rajstopy. Profilaktyką może okazać się dieta. Co lubią „jeść” nasze żyły? Escyna

Witamina P

Choć jej nazwa brzmi nieco egzotycznie – escyna to najpopularniejsza substancja antyżylakowa. Występuje w nasionach kasztanowca (Aesculus hippocastanum), a w ludzkim ciele, o ile pomożemy jej tam trafić, uszczelni naczynia krwionośne. Zmniejszy ich kruchość, przywróci odpowiednie napięcie, rozpuści skrzepy krwi i zapobiegnie powstawaniu hemoroidów. Escyna działa przeciwzapalnie, łagodzi ból i zmniejsza obrzęki. Niestety nie występuje w warzywach, owocach czy innych produktach spożywczych. Poszukując jej, jesteśmy skazani na wizytę w aptece, chyba że ktoś podejmuje się samodzielnie uzyskać wyciąg z kasztanowca.

Najsilniej działa w połączeniu z witaminą C. Sama w sobie jest po prostu mieszaniną około 30 bioflawonoidów. Występuje m.in. w skórkach i pestkach owoców cytrusowych, a także w niektórych warzywach. O jej istnieniu dowiedzieliśmy się dopiero w XX wieku, gdy udało się ją wyizolować z papryki i cytryn węgierskim naukowcom. Witamina P zmniejsza przepuszczalność naczyń krwionośnych, zapobiega krwawieniom i powstawaniu wybroczyn.

Witamina C Mówi się, że zapobiega infekcjom. I nie dotyczy to tylko odporności na przeziębienia. Witamina C działa ochronnie także na żyły. Sprawia, że infekcje, które mogłyby je uszkodzić, omijają nasz układ krwionośny szerokim łukiem. Szczególnie dotyczy to drobnych naczyń, tzw. kapilarów, które pękając tworzą charakterystyczne „pajączki”. Szukajmy witaminy C niekoniecznie w importowanych cytrynach, pomarańczach czy kiwi. Świetnym jej źródłem są też m.in. ziemniaki, herbata z dzikiej róży, truskawki, czerwona papryka, chrzan i kapusta. Za to niewiele, co może wydać się zaskakujące – zawierają jej jabłka.

Diosmina Jest jednym z najsilniejszych flawonoidów, czyli przeciwutleniaczy. Diosmina występuje w owocach cytrusowych i liściach mięty pieprzowej. Wpływa na elastyczność naczyń krwionośnych i usprawnia przepływ limfy. Zapobiega uczuciu ciężkości nóg i skurczom łydek. Naukowcy wpadli na pomysł, by rozbijać jej kryształki, bo w takiej formie jest szybciej wchłaniana z układu pokarmowego i lepiej przyswajalna przez organizm.

26

Rutyna Poprawia przepływ krwi przez naczynia włosowate (kapilary). Dzięki temu lepiej zaopatrują one w tlen wszystkie tkanki naszego organizmu. Po raz pierwszy wyodrębniono rutynę z ziela ru-

szpinaku i brokułach) i K2 – produkują ją bakterie flory jelitowej. Jej niedobór może doprowadzić nawet do krwotoków wewnętrznych, a nadmiar – do anemii. Naturalne witaminy K1 i K2 nie są rozpuszczalne w wodzie, lecz w tłuszczach.

Krzem Gdy jest go za mało, naczynia krwionośne stają się kruche i pękają. Krzem odpowiada bowiem za ich elastyczność. Dobrym jego źródłem są ziarna, skórki owoców, szczególnie winogrona, a także czosnek i szczypiorek.

Miłorząb Picie wyciągu lub naparu z miłorzębu japońskiego poprawia mikrokrążenie i zmniejsza napięcie ścian naczyń krwionośnych. Warto robić to kilka razy dziennie, gdy tylko pojawią się pierwsze objawy zwiastujące problemy z żyłami, np. puchnięcie nóg. Miłorząb łagodzi też skurcze i bóle łydek związane z ich niedokrwieniem. Zapobiega niewydolności żył i działa przeciwmiażdżycowo.

Oczar

ty ogrodowej. Dziś często pozyskuje się ją z perłowca japońskiego i ziela gryki. Świetnym jej źródłem są owoce cytrusowe, a także dziurawiec i mięta. Można ją kupić w postaci suplementów, jednak ta, którą dostarczamy do organizmu, wzbogacając dietę w zawierające ją owoce i zioła, jest lepiej przyswajalna.

Witamina K Bierze udział w wytwarzaniu przez wątrobę protrombiny, która reguluje krzepliwość krwi. Niedobór witaminy K występuje często u noworodków, bo w ograniczonym stopniu przenika ona przez łożysko. Dzielimy ją na witaminę K1 (występuje w chlorofilu – barwniku, który znajduje się np. w natce pietruszki,

Krzew z rodziny oczarowatych pochodzi z Azji Wschodniej i Ameryki Północnej. Jest cennym źródłem flawonoidów i saponin, które uszczelniają naczynia krwionośne i zmniejszają ich kruchość. Oczar (Hamamelis L.) działa przeciwkrwotocznie i reguluje krążenie podskórne.

Arnika Jest składnikiem wielu maści stosowanych do objawowego leczenia drobnych stłuczeń i krwiaków. Związki czynne arniki są dobrze wchłaniane przez naskórek i przyspieszają resorbcję wybroczyn. Łagodzą też ból. Poza tym docierają do naczyń włosowatych i wzmacniają ich ścianki. Arnika ma też właściwości przeciwzakrzepowe. Mozna ją stosować nie tylko na skórę, ale i wewnętrznie – pijąc napar z suchych kwiatów. Źródło: medonet.pl

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com


Hiperglikemia

Zdrowie

Hiperglikemia jest to stan, w którym poziom cukru we krwi wzrasta ponad poziom podstawowy. U zdrowego człowieka glikemia na czczo powinna być w granicach od 70 do 99 mg/dl, natomiast dwie godziny po posiłku nie powinna przekraczać 140 mg/dl. A jak to wygląda u cukrzyka? W przypadku diabetyka sprawa troszeczkę się komplikuje. Ze względu na to, że cukrzyca polega na niedoborze lub braku insuliny w organizmie, prawidłowy poziom cukru we krwi jest inny niż u zdrowego człowieka. Waha się on od 70 do 160 mg/dl, przy czym na czczo nie powinien przekraczać 110 mg/dl, natomiast dwie godziny po posiłku 160 mg/dl. Powyżej tego wyniku mamy do czynienia z hiperglikemią.

Jakie są jej objawy? Przede wszystkim głównymi objawami hiperglikemii są wzmożone pragnienie (organizm stara się rozcieńczyć zbyt dużą ilość cukru we krwi) oraz częstsze oddawanie moczu. Ponadto osoba nią dotknięta często charakteryzuje się większą nerwowością, rozdrażnieniem oraz trudnością w koncentracji lub apatią i sennością. Są to objawy, które występują również u mnie. W ostatnim czasie zaobserwowałam także nudności oraz bóle głowy. Objawy przecukrzenia rozwijają się zwykle na tyle wolno, że mogą być niezauważone przez chorego. Stwierdzenie to coraz częściej dotyczy mojej osoby. Zauważyłam bowiem taką zależność, że czasem dopiero po zmierzeniu cukru pojawiają się u mnie bóle głowy czy senność. Jest to dosyć dziwne zjawisko. Może dostrzegłeś coś takiego u siebie? Należy pamiętać, że zbyt długie utrzymywanie się podwyższonego poziomu cukru we krwi może doprowadzić do poważnych powikłań tj. niewydolność nerek czy utrata wzroku! Dlatego staraj się utrzymywać cukry w normie!

Co zrobić jeśli już odkryjemy u siebie hiperglikemię? Po pierwsze konieczne jest wstrzyknięcie korekty, czyli dodatkowej dawki insuliny krótkodziałającej. Dobrze jest także zbadać mocz na obecność ciał ketonowych, powstających przy braku insuliny w organizmie.

Ponadto jeżeli Twój poziom cukru we krwi nie przekracza 250mg/dl możesz podjąć wysiłek fizyczny tj. szybki spacer, jazda na rolkach czy bieganie w celu obniżenia poziomu cukru. Pamiętaj jednak, że aktywność fizyczna powyżej 250mg/dl skutkować będzie odwrotnym efektem, tzn. poziom cukru we krwi będzie wzrastać! Ja przy wysokim cukrze piję także duże ilości wody z cytryną w celu rozrzedzenia krwi.

Jakie są przyczyny hiperglikemii i jak jej unikać? Do głównych przyczyn przecukrzenia należą przede wszystkim źle obliczona dawka insuliny (zbyt mała jej ilość) w stosunku do zjedzonego posiłku, a także nie uwzględnienie w dawce wymienników białkowo-tłuszczowych, w przypadku zjadania tłustszych posiłków. Twój cukier może również wzrosnąć jeżeli jesteś chory i masz gorączkę lub jeżeli się denerwujesz i stresujesz. W przypadku dziewczyn hiperglikemia może pojawiać się także tuż przed samą miesiączką. Aby uniknąć przecukrzenia należy dokładnie obliczać ilość zjadanych węglowodanów, białek i tłuszczy oraz starać się jeść je o regular-

nych i stałych porach dnia. Podjęcie regularnego wysiłku fizycznego może również pomóc Ci uregulować cukrzycę. Pamiętaj, że tłuste posiłki, o wysokim indeksie glikemicznym oraz słodycze i alkohol źle obliczone i zbyt często spożywane, prowadzą do hiperglikemii.

Hiperglikemia stresowa Jednym z istotnych czynników zwiększających ryzyko wystąpienia hiperglikemii jest również wysoki poziom stresu, przebyty udar mózgu i zawał mięśnia sercowego. Hiperglikemia stresowa występują u około 20 proc. krytycznie chorych, zdecydowanie pogarszając ich rokowania. Wiąże się z rozwojem przejściowej insulinooporności poprzez odpowiedź neurohormonalną z udziałem kortyzolu, katecholaminy i hormonu wzrostu. Na ryzyko wystąpienia hiperglikemii narażeni są również dawcy narządów, u których w wyniku zaburzenia wydzielania insuliny choroba ta występują w lżejszej lub ostrzejszej formie w ponad 50 proc. przypadków.

Pierwsza pomoc Pierwsza pomoc przy hiperglikemii, udzielona jak najszybciej od momentu pojawienia się pierwszych oznak podwyższonego poziomu cukru we krwi, może uratować życie. Brak pomocy może doprowadzić do pojawienia się poważnych powikłań, np. utraty wzroku, niewydolności nerek, a nawet śpiączki hiperglikemicznej, która może doprowadzić do śmierci. Sprawdź, jak pomóc przy napadzie hiperglikemii. Pierwsza pomoc przy hiperglikemii powinna być udzielona jak najszybciej od momentu pojawienia się pierwszych objawów wzrostu poziomu glukozy we krwi, tj. zwiększonego pragnienia, bólów głowy, trudności z koncentracją czy częstego oddawania moczu.

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

27


Zdrowie W przeciwnym razie może dojść do poważnych powikłań: utraty wzroku, niewydolności nerek czy niewydolności układu krążenia, wskutek uszkodzenia naczyń. Jednak najgroźniejszym powikłaniem hiperglikemii jest kwasica ketonowa, która może doprowadzić do śpiączki hiperglikemicznej, a nawet do śmierci. W przypadku wystąpienia objawów hiperglikemii, należy zadzwonić na po-

gotowie, niezależnie od tego czy chory stracił przytomność, czy jest świadomy. Jeśli stężenie glukozy jest zbyt duże, konieczne może być podłączenie kroplówki i insuliny. W większości przypadków osoba udzielająca pierwszej pomocy nie ma możliwości oznaczenia poziomu cukru we krwi chorego. Z tego powodu nie może sprawdzić, czy chory zmaga się z hipoglikemią, czy hiperglikemią. Dlatego lepiej nie podawać mu niczego słodkiego do zjedzenia lub wypicia, tylko poczekać na pogotowie.

Jeśli chory jest przytomny i jest pewne, że przyczyną jego problemów ze zdrowiem jest hiperglikemia, należy podać mu do picia wodę z solą, która pomaga zapobiec odwodnieniu i wypłukać nadmiar cukru z organizmu. Jeśli chory jest nieprzytomny, objawami wskazującymi na hiperglikemię będą: zapach acetonu z ust, sucha skóra i przyspieszone tętno. Wówczas nie pozostaje nic innego, jak tylko ułożyć go w pozycji bocznej ustalonej i kontrolować jego oddech i tętno. Należy też zadbać o utrzymanie ciepła chorego (np. okryć go kocem lub kurtką, płaszczem).

Pies, który może uratować Ci życie

Każdy z nas o czymś marzy, do czegoś dąży. Postanowiłam podzielić się dzisiaj z Wami jednym z moich marzeń, które mam zamiar w przyszłości urzeczywistnić. Chciałabym mieć psa... ... nie takiego, który jeździ koleją, ale takiego, który również byłby moim małym bohaterem! Chciałabym mieć psa, który wyczuwałby moje spadki cukrów. Rok temu po raz pierwszy przeczytałam artykuł o „Diabetic Alert Dog”. Byłam bardzo zdumiona. Mogłabym mieć psa, który pomógłby mi przezwyciężać chorobę? Niemożliwe! Zaczęłam szukać. Okazało się, że szkolenia psów organizowane są głównie w Stanach Zjednoczonych i Niemczech. Wtedy narodziło się moje marzenie. Postanowiłam, że w przyszłości pojadę do Niemiec i wyszkolę sobie psa. I tutaj kolejne zaskoczenie - takie szkolenia odbywają się również w Polsce, a dokładniej w Gdańsku!

Na czym polega projekt ,,DiabDogs”? Jest to projekt, który ma na celu powtarzalne szkolenie psów sygnalizujących niedocukrzenie u osób chorujących na cukrzycę I typu (insulinozależną). Nie da się ukryć, że hipoglikemia jest jednym z najgroźniejszych powikłań cukrzycy. Może prowadzić do zaburzeń świadomości, a bez szybkiej interwencji również do jej utraty, a nawet śmierci. Psy podczas szkolenia uczą się zauważać zmiany zachowania, spocenie skóry i niepokój swojego właściciela spowodowane niskim poziomem cukru. Kiedy wyczują, że coś jest nie w porządku, od razu zaczynają interweniować - stukają właściciela noskiem, trzepią uszami, skaczą, a nawet przynoszą pojemnik ratunkowy, w którym znajdują się

28

glukometr i glukoza! W przypadku, gdy właściciel nie reaguje zadaniem psa jest włączenie, specjalnie w tym celu zamontowanego alarmu. Szkolenie trwa zwykle 6 miesięcy, przy odpowiednim zaangażowaniu ze strony właściciela oraz indywidualnych uzdolnień psiaka.

Która rasa psa jest odpowiednia, aby zostać DiabDogiem? Psy, które są szkolone to głównie posokowce bawarskie. Nie jest to jednak jedyna rasa, która ma predyspozycje do tego typu zadań. Mogą to być również labradory czy sznaucery. Jednak to czy dany psiak może zostać DiabDogiem zależy głównie, tak jak już wspominałam od indywidualnych uzdolnień psa. Ważne jednak aby posiadał on dobry węch. Każdy czworonóg przed rozpoczęciem szkolenia podlega testom kwalifikacyjnym. Uważam, że taki czworonożny bohater może być pomocny w przypadku osób chorujących na cukrzycę I typu, osób, które mają zaburzone odczuwanie hipoglikemii lub chorym żyjącym

samotnie. Ponadto diabetycy, którzy są aktywni fizycznie np. biegają również mogliby skorzystać z pomocy takiego psiaka. Wiem, że zdarzają się również pieski, które bez żadnych szkoleń potrafią obudzić właściciela w nocy, gdy ten ma spadek glikemii lub zaalarmować resztę rodziny. Może jesteś właśnie jednym z właścicieli takiego psa? Mam nadzieję, że moje marzenie kiedyś się spełni. A czy Ty zastanawiałeś się nad takim rozwiązaniem? Źródło: diabetyknastudiach.blogspot.ca

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com



30

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com



Sałatki wiosenne

Kulinaria

Najwyższy czas przywitać wiosnę także na naszym talerzu. Pełne witamin, świeże, pachnące warzywa i owoce, to jest to, czego teraz najbardziej potrzebujemy. To one pomogą nam wrócić do pełni sił po długiej zimie. Przygotowuje się je błyskawicznie, są lekkie, sycące i bardzo smaczne. Na koniec polecamy również zdrowe desery.

Z mlecza i pomidorów

Mlecz zamiast sałaty? Czemu nie! Jest równie smaczny i w dodatku dużo zdrowszy i bogatszy w witaminy i sole mineralne niż tradycyjna sałata. Pamiętaj liście mlecza stracą goryczkę, gdy zostawimy je na pół godziny w osolonej wodzie.

Składniki:

•   garść młodych liści mlecza •   4 pomidory lub 30 dkg pomidorków koktajlowych •   pęczek dymki •   pęczek natki pietruszki •   garść rzeżuchy

Sos winegret:

•   6 łyżek oliwy •   3 łyżki octu winnego •   łyżka musztardy •   łyżeczka cukru •   sól •   pieprz

Przygotowanie:

Oliwę, musztardę i ocet wlej do pojemnika z zakrętką, wstrząśnij energicznie by połączyć składniki, dopraw cukrem, solą i świeżo zmielonym pieprzem. Sos odstaw do lodówki. Młode listki mlecza, rzeżuchę i pietruszkę myjemy i osączamy na sicie, następnie rozrywamy na mniejsze kawałki w rękach (natkę można też drobno posiekać). Dymkę szatkujemy dodajemy do reszty i całość mieszamy. Pomidory kroimy w ósemki lub w przypadku pomidorków koktajlowych na połówki i układamy na talerzach. Obok pomidorów układamy porcję wymieszanej sałatki, przed podaniem polewamy obficie sosem winegret (poza składnikami z przepisu, dodaję zgniecionego czosnku, smakuje wybornie).

Letnia sałatka zielona

Składniki:

•   sałata lodowa •   duży świeży ogórek •   2 jajka •   posiekany koperek •   posiekany szczypiorek •   2 ząbki czosnku

•   2 łyżki majonezu •   2 łyżki jogurtu naturalnego •   sól •   pieprz •   cukier

Przygotowanie:

Obierz czosnek i przeciśnij go przez praskę. Majonez wymieszaj z jogurtem, czosnkiem przeciśniętym przez praskę, koperkiem i szczypiorkiem. Dopraw sola i cukrem. Sałatę dokładnie umyj i porwij na mniejsze kawałki. Ogórek przekrój na połowę, usuń z niego nasiona i pokrój w półplasterki. Sałatę wymieszaj z ogórkiem i sosem majonezowym. Jajka ugotuj na twardo. Ostudź. Obierz jajka ze skorupek, oddziel białka od żółtek. Białko jajka zetrzyj na tarce o drobnych oczkach, a żółtko drobno posiekaj. Sałatkę posyp białkiem i żółtkiem. Sałatkę możesz też podać w liściach sałaty.

Z jajkiem

Składniki:

•   sałata lodowa •   świeży ogórek •   kilka rzodkiewek •   szczypiorek

•   4 jaja •   oliwa z oliwek •   sól •   pieprz

Przygotowanie:

Sałatę umyć i porwać na kawałki. Jajka ugotować na twardo i pokroić w ósemki. Rzodkiewkę, ogórka pokroić w paseczki. Szczypiorek posiekać. Przyprawić solą i pieprzem, dokładnie wymieszać, polać oliwą z oliwek.

Składniki:

•   brokuł •   ser feta •   płatki migdałowe •   3 ząbki czosnku •   oliwa z oliwek ok. 6 łyżek

32

Brokuły z fetą i migdałami Przygotowanie:

Brokuły ugotować w osolonej wodzie, podzielić na różyczki. Fetę kroimy w kostkę, na suchej patelni prażymy migdały. Czosnek przeciskamy przez praskę, łączymy z oliwą z oliwek. Układamy na półmisku brokuły, na nich pokrojony w kosteczkę fetę, polewamy sosem i posypujemy prażonymi migdałami.

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com


Cesar

Sałatkę Cesar (lub też Cezar) możesz urozmaicić również o inne, ulubione składniki, np.: grillowany filet z kurczaka, fileciki anchois, ugotowane na twardo jajka lub pomidorki koktajlowe. Będzie wyśmienitym letnim obiadem, także do zabrania do pracy.

Składniki:

•   1 główka sałaty rzymskiej •   2 ząbki czosnku •   1 łyżeczka octu balsamicznego •   1 łyżka soku z cytryny •   1 łyżeczka sosu Worcestershire

•   świeżo starty parmezan •   grzanki •   oliwa z oliwek •   świeżo mielony czarny pieprz •   sól

Przygotowanie:

Przygotuj dressing: zmieszaj sos Worcestershire, ocet balsamiczny i przeciśnięty przez praskę ząbek czosnku. Dodaj sól, szczyptę pieprzu, sok z cytryny oraz odrobinę oliwy. Przygotuj grzanki: wymieszaj oliwę z przeciśniętym przez praskę ząbkiem czosnku. Niewielką bagietkę pokrój na centymetrowe kostki, połóż na blachę i polej oliwą z czosnkiem. Wstaw do piekarnika rozgrzanego do 180 st. C i piecz przez 10 minut lub aż zbrązowieją. Sałatę porwij palcami, wymieszaj z grzankami i posyp parmezanem. Polej dressingiem tuż przed podaniem, bo sałata szybko więdnie. Rada: sałatkę cezar można uzupełniać o inne dodatki: kawałki grillowanego kurczaka, anchois, kapary, owoce morza czy przesmażony bekon. W Meksyku zamiast grzanek dodają tortillę.

Kolorowa bomba witaminowa

Składniki:

•   kapusta pekińska •   1 papryka żółta •   2 pomidory •   1 ogórek sałatkowy •   pęczek szczypiorku

•   pęczek koperku •   pęczek rzodkiewek •   majonez •   sól •   pieprz

Przygotowanie:

Wszystkie składniki kroimy, przyprawiamy solą, pieprzem i łączymy z kilkoma łyżkami majonezu.

Najzdrowszy tort świata Składniki:

•   1 duży arbuz •   2 puszki mleka kokosowego (schłodzonego w lodówce przez 6 godzin) •   0,5 łyżeczki ekstraktu vanilii

Przygotowanie:

•   1 Łyżka miodu •   1 szklanka płatków migdałów •   dowolne drobne owoce (truskawki, maliny, jagody, borówki itp.)

Bierzemy arbuza i odcinamy górę i dół. Następnie wykrawamy środek, prowadząc nóż wzdłuż ścianek arbuza, tak aby powstał nam cylinder z miąższu. Mleko kokosowe wrzucamy do miski i mieszamy mikserem z wanilią i miodem do momentu aż masa stanie się puszysta. Odstawiamy na chwilę do lodówki. Następnie pokrywamy cylinder z arbuza warstwą przygotowanej masy, układamy owoce i posypujemy płatkami migdałów.

Kulinaria

Szpinak z malinami i grillowanym kurczakiem Składniki:

•   świeży szpinak (można zastąpić sałatą) •   garść malin •   2 filety z kurczaka •   pomidorki koktajlowe

marynata do mięsa:

•   oliwa z oliwek •   papryka słodka w proszku

i

ostra

•   sól •   pieprz •   czosnek)

Sos:

•   2 łyżki miodu płynnego •   2 łyżki octu •   2 łyzki oliwy z oliwek •   2 łyżki musztardy Dijon

Przygotowanie:

Składniki marynaty łączymy, wkładamy filety i marynujemy około 3 godzin. Wkładamy na rozgrzany grill, bądź patelnię do grillowania i grillujemy przez około 10 minut z każdej strony. Listki szpinaku mieszamy z pokrojonymi na pół pomidorkami koktajlowymi, malinami. Polewamy sosem i układamy pokrojonego w dużą kostkę ciepłego kurczaka.

Surówka z cykorii

Składniki:

•   20-30 dag cykorii •   5-6 łyżek rzeżuchy •   kubek jogurtu

•   sok z cytryny •   sól •   pieprz

Przygotowanie:

Cykorię starannie umyć i podzielić na listki. Pokroić w tzw. makaronik i wymieszać z jogurtem oraz posiekaną rzeżuchą. Pokropić sokiem z cytryny i przyprawić do smaku solą. Surówka zawiera około 140 kalorii. Podawać do jajek, ryb lub mięsa.

Pyszne batoniki orzechowe z żurawiną Batoniki orzechowe z żurawiną, które ostatnio zrobiłam, są bez cukru, mleka, zbóż i glutenu. Proste i pyszne. Ich słodycz pochodzi jedynie z żurawiny i daktyli. Spróbujcie koniecznie!

Składniki:

•   1 szklanka orzechów wło- •   1 szklanka suszonej żurawiny skich (po wyłuskaniu) •   6 daktyli •   1 szklanka migdałów •   4 łyżki oleju kokosowego Przygotowanie: Żurawinę i daktyle zalewamy wrzątkiem i odstawiamy na 15-20 min. Orzechy włoskie i migdały podprażamy na suchej patelni. Kto ma cierpliwość, może próbować obrać je ze skórek (ja nie miałam :) i nie uważam, że wpłynęło to na efekt końcowy batoników). Siekamy je w blenderze - najdrobniej jak się da. Żurawinę i daktyle płuczemy i rozdrabniamy w blenderze, łączymy z orzechami. Do wszystkiego dodajemy olej kokosowy. Wyrabiamy, żeby całość dobrze się wymieszała. Powstałą masą wyklejamy foremkę lub płytkie naczynie - ja użyłam pojemnika do przechowywania żywności. Wstawiamy na ok. godzinę do lodówki. Po wyjęciu dzielimy na porcje i gotowe!

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

33


Jak udzielić kotu pierwszej pomocy? Część V: Zwierzaki

Zatrucia i porażenie prądem

Czy kiedykolwiek byłeś świadkiem wypadku z udziałem zwierzęcia? Czy zostałeś postawiony w obliczu konieczności natychmiastowej pomocy swojemu przyjacielowi, gdy stało się coś, na co kompletnie nie byłeś przygotowany? A może obawiasz się, że coś się może wydarzyć i chcesz być przygotowany na taką ewentualność? Jeśli na którekolwiek z tych pytań odpowiedziałeś twierdząco, ten artykuł jest dla Ciebie. Zwierzęta ulegają zatruciom, gdy zjadają rzeczy, które im smakują, jak na przykład: •   czekoladę, •   trutkę na szczury, •   odmrażacze (które mają słodkawy smak), •   trujące rośliny domowe, •   kawałki plastikowych butelek, •   kawałki zabawek, •   leki (np. ibuprofen). Koty najczęściej jedzą trujące dla nich rośliny. Zdarza się też, że zwierzakowi zaaplikowana zostanie substancja przeciwpchelna przeznaczona dla psów. Dodatkowo, będąc czyściochami, zlizują one z sierści wszystko, co się do niej przyklei (nie wyłączając benzyny, oleju silnikowego, lizolu itp.). Jak poznać, że Twój kot mógł ulec zatruciu? Objawy oczywiście zależą od rodzaju trucizny, jej ilości oraz kondycji Twojego pupila. Przykładowo symptomy związane z zatruciem środkiem przeciwpchelnym to: •   intensywne ślinienie, •   łzawienie, •   wydalanie moczu, •   wydalanie kału, •   problemy z oddychaniem, które pojawiają się już po 20 minutach od spożycia. Trutka na szczury z kolei zawiera substancje przeciwzakrzepowe, które powodują krwawienia wewnętrzne. Objawy mogą pojawić się dopiero po kilku dniach od spożycia, a - nawet po udzieleniu pomocy - mogą utrzymywać się do liku tygodni. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat zatruć spowodowanych środkami na gryzonie i ślimaki, przeczytaj artykuł „Zatrucie psa i kota środkami na owady, gryzonie, ślimaki. Pierwsza pomoc” Odmrażacze działają na układ nerwowy w kilka godzin. Zwierzę jest apatyczne, niespokojne, może zachowywać się jak pijane. Po tym objawy neurologiczne mogą ustąpić. Jednak po kilku dniach pojawia się silne uszkodzenie nerek, może wystąpić śpiączka, a nawet śmierć. Dlatego też niezależnie od rodzaju trucizny, zatrucie zawsze jest sytuacją

34

alarmową, wymagającą natychmiastowej pomocy lekarskiej! Zanim dotrzesz do weterynarza, może spowolnić wchłanianie trucizny i zyskać nieco na czasie. Zadzwoń do weterynarza i poinformuj go o domniemanej truciźnie. Lekarz może zasugerować, co powinieneś zrobić, zanim do niego dojedziesz. Wywołaj wymioty u kota. Pierwszą i podstawową rzeczą, którą powinieneś zrobić, gdy zorientujesz się, że Twój kot połknął coś trującego, jest wywołanie u niego wymiotów. Zrób to jednak tylko wtedy, kiedy jest przytomny i jeszcze normalnie się zachowuje. Zdezorientowany, skołowany zwierzak może zachłysnąć się wymiocinami. o podaj pupilowi niewielki posiłek. Jeśli nie chce jeść, skuś go jakimś przysmakiem. Pokarm w żołądku nie tylko rozcieńcza truciznę i opóźnia jej wchłanianie, ale też ułatwia wywołanie wymiotów; •   o podaj kotu do pyszczka wodę utlenioną w ilości 1-2 łyżek stołowych na każde 5 kg masy ciała. Użyj do tego celu strzykawki bez igły - kot na pewno dobrowolnie nie przyjmie płynu. W żołądku powstanie piana, która wywoła wymioty w ciągu 5 minut. Czynność możesz powtórzyć 2-3 razy, w 5-minutowych odstępach, •   o zabierz truciznę do weterynarza. Wiele środków chemicznych ma bardzo specyficzne odtrutki, ważne jest więc zidentyfikowanie toksyny. Jeśli kociak wymiotuje, zabierz również odrobinę wymiocin jako próbkę do weterynarza, •   Podaj węgiel aktywowany. Jest on jednym z najlepszych środków, jakie możemy podać zwierzęciu w przypadku zatrucia. Rozgnieć 1-2 tabletki na miał i wymieszaj z niewielką ilością wody. Rzadką papką napełnij strzykawkę i podaj kotu bezpośrednio do pyszczka. Jeśli uważasz, że kot połknął kwas, zasadę lub środki ropopochodne nie podawaj węgla aktywowanego. Jeśli na skórze lub sierści kota znajdują się pozostałości trucizny, najlepszym sposobem na pozbycie się go ze skóry jest wykąpanie zwierzaka. Wykąp kota w wodzie z łagodnym szamponem lub środkiem do mycia naczyń. Pamiętaj, by po kąpieli bardzo dokładnie spłukać ciało zwierzaka dużą ilością wody. Następ-

nie zawiń kota w ręcznik i zawieź go do lekarza. Jeśli natomiast na skórze znajdują się pozostałości farb, oleju silnikowego lub benzyny, zwykłe detergenty nie są w stanie usunąć ich ze skóry. Niech Cię nie kusi stosowanie rozpuszczalnika! Nie wolno tego robić. Zamiast tego ubierz rękawice, polej kota dużą ilością oleju mineralnego lub roślinnego zanim trucizna wchłonie się w sierść lub skórę. Zostaw olej na sierści, dopóki środek nie rozpuści się w nim. Następnie posyp zanieczyszczoną powierzchnię drobno pokruszonymi płatkami kukurydzianymi albo mąką - proszek zabsorbuje toksynę. Dzięki temu będziesz mógł wszystko zmyć wodą z dodatkiem płynu do mycia naczyń. Tę czynność powtarzaj kilkakrotnie. Wcześniej przykryj głowę kota ręcznikiem, żeby mąka czy płatki nie dostały się do jego oczu i nosa. Jeśli kot ma drgawki, przewraca się, rzuca kończynami, popuszcza mocz lub kał, owiń go ręcznikiem i zakryj oczy do czasu ustąpienia drgawek. Zwykle ustępują one po 3 minutach. Jeśli Twój podopieczny podgryzł trującą roślinę lub kwiat, w większości przypadków należy wywołać wymioty. Jeśli jednak źródłem zatrucia jest dieffenbachia, filodendron, rośliny psiankowate, ziemniak (części zielone i „oczka” bulw) czy „język teściowej” - absolutnie nie prowokuj wymiotów u kota. Poniżej zamieszczam listę popularnych roślin domowych i ogrodowych, wykazujących silne właściwości toksyczne dla kotów: •   azalia, •   belladonna (pokrzyk wilcza jagoda), •   jaśmin, •   bluszcz, •   cis, •   dieffenbachia, •   filodendron, •   „język teściowej”, •   lilia, •   nasiona jabłek, moreli, wiśni, brzoskwiń, •   oleander, •   orzechy włoskie, •   psiankowate, ziemniak (części zielone oraz „oczka” bulw), •   rabarbar, •   tulipan.

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com


Jeśli dojdzie do zatrzymania akcji serca i/lub oddechu, musisz rozpocząć masaż serca lub sztuczne oddychanie. UWAGA! nigdy nie wywołuj wymiotów, jeśli twoje zwierzę połknęło jakikolwiek środek chemiczny! Jeśli uważasz, ze kot mógł połknąć: •   kwas (np. wybielacz, środki czyszczące na sucho), •   środki ropopochodne (benzyna, olej silnikowy, ropa, terpentyna, farby, środki konserwujące), •   zasadę (amoniak, środki piorące), nie próbuj prowokować wymiotów! Amoniak i wybielacz parzą gardło i przełyk, kiedy są połykane i tak samo działają, gdy wywołasz wymioty. Natomiast środki ropopochodne czy olej silnikowy łatwo przedostają się do płuc przy wymiotach. Zamiast tego nasącz kawałek chleba w oleju roślinnym i podaj zwierzęciu. Olej stworzy w żołądku warstwę chroniącą śluzówkę, dzięki czemu spowolni to wchłanianie trucizny. Możesz spróbować podać trochę mleka zwierzakowi. Jadąc samochodem, spryskuj wnętrze poparzonego pyska wodą (użyj butelki z rozpylaczem).

Co robić kiedy kota porazi prąd elektryczny? Porażenia prądem na ogół zdarzają się młodym zwierzętom, ponieważ poznają one świat poprzez gryzienie wszystkiego, co napotkają na swojej drodze, włączając kable i przewody telefoniczne. Większość porażeń, które przydarzają się w domu nie należy do poważnych, ale zdarzają się takie, które zagrażają życiu zwierzęcia. Zwykle kończy się na oparzeniach warg, dziąseł i języka. Czasem ślady porażenia prądem widoczne są też na ogonie zwierzęcia w postaci przypalonego paska. W ciężkich przypadkach porażenie może wywołać drgawki lub spowodować zatrzymanie akcji serca. Obrażenia spowodowane prądem mogą wyjść na jaw po pewnym czasie (powodując na przykład problemy oddechowe czy zaburzenia rytmu serca). Porażenie prądem jest sytuacją alarmową - wymagającą natychmiastowego kontaktu z lekarzem weterynarii. Co zrobić w sytuacji, gdy widzisz swojego kota gryzącego kabel? •   Natychmiast wyłącz zasilanie! Napięcie elektryczne powoduje u porażonego zwierzaka skurcz mięśni, przez co kot, który chwycił zębami przewód elektryczny może mieć problemy z jego puszczeniem, zaciskając szczęki jeszcze mocniej. Zanim dotkniesz kota, musisz odłączyć zasilanie. Najbezpieczniej jest wyłączyć bezpieczniki w domu, jeśli jednak masz problem z ich znalezieniem lub skrzynka z bezpiecznikami jest zbyt daleko, odłącz

od zasilania przewód, od którego nastąpiło porażenie. Przed wyciągnięciem wtyczki z gniazdka załóż gumowe rękawice. Nie zbliżaj się do zwierzęcia - jeśli go dotkniesz, sam możesz zostać porażony prądem! •   W razie potrzeby bądź przygotowany na przeprowadzenie akcji reanimacyjnej. Prąd elektryczny może spowodować uszkodzenia naczyń krwionośnych, doprowadzając do obrzęku płuc. Zauważysz to po kaszlu i trudnościach w oddychaniu. Silnie oddziałuje również na pracę serca, doprowadzając nawet do jego zatrzymania. •   Drgawki - jeśli się pojawią, ustępują zwykle po 2-3 minutach. Przykryj głowę kota ciemnym ręcznikiem, odcinając go od światła i hałasu, jednak staraj się nie dotykać zwierzęcia ani do niego nie mówić. Nawet, jeśli kot jest nieprzytomny Twój głos czy dotyk może pobudzić mózg, a to może spowodować nawrót drgawek. •   Uspokój zwierzę. Ułóż kota w ciemnym pudełku kartonowym lub transporterze, włóż do samochodu i na czas dojazdu do weterynarza włącz klimatyzację. •   Podaj zwierzakowi wodę z lodem (jeśli jest przytomny). Złagodzi to ból warg spowodowany oparzeniem. Lód możesz też przyłożyć bezpośrednio do bolących miejsc.

Pierwsza pomoc przy zatruciu dymem Może się zdarzyć, że Twój kot jest uczestnikiem pożaru. Oprócz gorąca i płomieni najbardziej niebezpiecznymi rzeczami towarzyszącymi ogniowi są dym i trujące wyziewy. Dym zazwyczaj zatyka płuca, ale to niewidzialne wyziewy zabijają. Najbardziej niebezpieczne związki to: •   aldehyd akrylowy, •   benzen, •   formaldehyd, •   tlenek węgla (czad). I to właśnie nie oparzenia, a związki toksyczne zabijają najczęściej. Zwierzę, które nawdychało się dymu, zazwyczaj kaszle, często też traci przytomność. Jego wargi dziąsła zmieniają kolor, blednąc lub siniejąc z powodu braku tlenu. Zatrucie dymem jest poważnym zagrożeniem dla zdrowia i życia Twojego kota i wymaga natychmiastowego kontaktu z lekarzem weterynarii! Zabierz kociaka do lecznicy nawet, jeśli wydaje Ci się, że zwierzę wraca do normy. Efekty zatrucia mogą ujawnić się nawet kilka dni po narażeniu. Zrób to natychmiast: •   Wydostań zwierzę z domu. Większość przypadków zatruć dymem mam miejsce podczas pożaru, gdy zwierzę nie może samodzielnie wydostać się z budynku. Jeśli wejście do takiego domu jest niebezpieczne, nie ryzykuj, tyl-

Zwierzaki ko poczekaj na straż pożarną! Kiedy kociak zostanie już wydobyty na zewnątrz, przenieś go w bezpieczne miejsce, z dala od dymu. •   Ostrożnie transportuj swojego pupila. Jadąc do lekarza, nie trzymaj go w ramionach, może to jedynie jeszcze bardziej nasilić jego stres. Transportuj kota w transporterze, a w samochodzie otwórz okna lub włącz klimatyzację. Chłodnym powietrzem łatwiej się oddycha. •   W przypadku zatrzymania akcji serca lub oddechu podejmij niezwłocznie reanimację.

Zatrucie tlenkiem węgla Tlenek węgla, potocznie zwany czadem, jest naturalnym produktem spalania niektórych paliw. Obecny jest w spalinach samochodowych, może wydzielać się z nieprawidłowo skonstruowanych pieców oraz kominków. Ten gaz nie ma koloru, smaku ani zapachu i jest bardzo niebezpieczny. Tlenek węgla jest najbardziej niebezpieczną substancją wydzielająca się podczas pożaru. Jego zabójcze działanie polega na tak zwanym chemicznym uduszeniu: po dostaniu się do organizmu silnie wiąże się z krwinkami, wypierając tlen. Zwierzę zatrute czadem może być oszołomione, skołowane, może wpaść w letarg. Typowa dla zatrucia jest jasnoczerwona lub wiśniowa barwa dziąseł, a dodatkowo towarzyszyć jej mogą: •   problemy z oddychaniem, •   zaburzenia nerwowe, •   zanik słuchu, •   drgawki. U zwierzaka może wystąpić zapaść, utrata przytomności, śpiączka lub śmierć. Jedynym antidotum na zaczadzenie jest terapia tlenowa, dlatego niezwłocznie przetransportuj do lekarza weterynarii. Pierwsza pomoc •   Usuń zwierzę od źródła tlenku węgla, wynieś je na świeże powietrze. Jeśli czad związał się z niewielką ilością krwi, jest szansa na to, że Twój kociak dojdzie do siebie po prostu oddychając świeżym powietrzem. Jednak w każdym przypadku musisz pokazać go lekarzowi. •   Przygotuj się na konieczność przeprowadzenia reanimacji. •   Jadąc do lekarza, otwórz okna w samochodzie lub włącz klimatyzację. Źródło: cowsierscipiszczy.pl Zapraszamy do lektury następnych części artykułu „Jak udzielić pierwszej pomocy kotu?” w kolejnych wydaniach „Polskiego Monitora”. W następnym odcinku powiemy, jak postępować m.in. w przypadku zatruć u kota oraz kiedy porazi go prąd.

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

35


Ostrzeżenie policji regionu Peel do wszystkich osób, zwłaszcza pochodzenia polskiego i w starszym wieku Prosimy pamiętać, że grasują wyłudzacze pieniędzy metodą „na wnuczka” lub innego krewnego przez telefon. Podejrzani dzwonią do ofiar i informują o kłopotach rodzinnych i proszą o natychmiastową pomoc finansową informując jednocześnie, by nikomu o tym nie mówić ze względu na bezpieczeństwo krewnego. Czasami wyłudzacz podaje się za adwokata, a nawet za policjanta reprezentującego krewnego. Jest kilka wariantów kłopotów w jakich jest krewny: •   Wypadek samochodowy •   Areszt za jazdę po pijanemu •   Pobyt za granica uniemożliwiający powrót do kraju •   Pobyt w szpitalu •   Wygrana na loterii i potrzeba opłacenia podatku od wygranej Ofiara jest proszona o udostępnienie środków finansowych, a nawet biżuterii, celem rozwiązania tych kłopotów przy osobistym spotkaniu z osobą wyznaczoną telefonicznie. Policja regionu Peel pragnie napomnieć wszystkich o zachowaniu środków ostrożności, weryfikacji próśb telefonicznych o wsparcie finansowe (gotówka, biżuteria itp.), potwierdzenie kłopotów krewnego poprzez kontakt z innymi krewnymi, a nade wszystko traktowanie wszelkich telefonicznych prób próśb o pieniądze jako bardzo podejrzane. Kilka przykładów w zachowaniu środków ostrożności: Jeżeli ktoś podaje się telefonicznie za adwokata lub policjanta prosi o przekazanie pieniędzy, to może być oszustem, bo adwokaci i policjanci tego nie robią Mieszkańcy regionu mający starszych krewnych mieszkających samotnie bądź mających telefon podany w bazie telefonów powinni ostrzec tych krewnych przed oszustami Generalnie mieszkańcy powinni się mieć na baczności przed kontaktami telefonicznymi czy internetowymi, bo wiele jest tego typu oszustw. Wszelkie próby próśb dostarczenia gotówki na pomoc krewnym powinny należycie być sprawdzane. Gdy kiedykolwiek ktoś dzwoni z prośbą niezwłocznej interwencji należy wykazać się spokojem i należycie zweryfikować to z przyjaciółmi bądź krewnymi zanim podejmie się jakakolwiek akcje. Edukacja jest sposobem zwalczania tego typu oszustw. Więcej informacji na ten temat na stronie:

www.antifraudcentre.ca

Ktokolwiek ma jakiekolwiek informacje o oszustwie proszony jest o pilny kontakt z policją Fraud Biuro (czyli biuro d/s oszustw), tel: 905 453 2121, ext. 3335. Można również zgłaszać anonimowo wszelkie podejrzenia do

Peel Crime Stoppers, tel: 1 800 222 TIPS (8477), lub na stronie internetowej:

www.peelcrimestoppers.ca Kontakt medialny: Dyżurujący (on-duty) Media Relation Officer, tel.: (905) 453-2121, ext. 4027.

36

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com



Zbiórka na cel: leki onkologiczne Perjeta i Herceptyna, ratujące życie Marioli Witam, Nazywam się Justyna Kwietniewska. Zwracam się do Państwa jako ludzi o dobrym sercu z prośbą o pomoc dla mojej koleżanki Marioli, 37 lat, zamieszkałej w Dwikozy województwo świętokrzyskie, Polska. Chory system prawny w Polsce odmawia jej refundacji leczenia, a tym samym prawa do życia. Zbieramy pieniądze ale kwota ponad 700 tysięcy złotych przekracza nasze możliwości. Proszę przeczytajcie poniższy teks zamieszczony na stronie Fundacji Siepomaga (https://www.siepomaga.pl/mariolamarkiewicz) i jeśli możecie – pomóżcie proszę. Oto co mówi Mariola:

Odmówiono mi prawa do życia. Błagam o pomoc! Płaczę nie tylko dlatego, że mam raka, ale także dlatego, że nasz kraj uznał, że nie jestem warta tego, aby żyć! Mam wznowę – mimo chemioterapii i usunięcia piersi złośliwy nowotwór powrócił – i choć istnieje lek, który mnie uratuje, odmówiono mi jego refundacji! Dano mi dwa wyjścia – mogę się poddać i umrzeć albo zapłacić za leczenie sama. Koszt jednej dawki, którą muszę brać co 3 tygodnie, to 40 tysięcy złotych… Błagam Cię o pomoc, ja po prostu chcę żyć! Mam na imię Mariola, mam 37 lat, kochającego męża Marcina, synka Adasia, który jest dla mnie wszystkim. Mam też śmiertelny nowotwór… I wolę walki, żeby go pokonać, żeby żyć! Co z tego, jeśli jedyny lek, który może mi pomóc, jest poza moim zasięgiem?! Ktoś w NFZ uznał, że nieodpłatnie przysługiwać będzie tylko wtedy, jeśli minie 12 miesięcy od zakończenia poprzedniego leczenia. U mnie nowy guz pojawił się po kilku miesiącach… Dlaczego ktoś, u kogo wznowa nastąpiła później, ma prawo do bezpłatnego leczenia, a ja nie? Mam powiedzieć rakowi, że ma poczekać 12 miesięcy, nie 5?! Dlaczego jakiś urzędnik bawi się w Boga i decyduje o tym, kto może żyć, a kto umrzeć? Urodziłam się w Polsce, mieszkam tu całe życie, uczyłam się, pracowałam, tu urodził się Adaś. Myślałam, że dożyję spokojnej starości, że jeśli zachoruję, będę mogła się leczyć. Teraz żałuję, że nie mieszkam gdziekolwiek indziej, w jakimkolwiek innym kraju, któremu zależy na życiu swoich obywateli. Lek, którego potrzebuję, jest refundowany w całej Unii Europejskiej, bez żadnych ograniczeń, bez absurdalnych wymogów - tylko w Polsce jest inaczej! Gdybym mieszkała w innym kraju, mogłabym już leczyć się i wygrywać z rakiem. Tymczasem odchodzę od zmysłów ze strachu, że umrę, bo nie mam pieniędzy. W Polsce życie jest tylko dla bogatych… Żyliśmy w trójkę – Marcin, Adaś i ja, skromnie, ale szczęśliwie, bo razem. Ten czas sprzed choroby, ta cudowna w swojej zwyczajności codzienność, wolna od onkologicznego koszmaru, od lęku, od myśli o śmierci, dziś jest już tylko wspomnieniem. Pod koniec 2014 roku do naszej trójki dołączył ten czwarty, nieproszony, który zakradł się ukradkiem, aby wszystko zniszczyć, ten, który sprowadził na mnie ciemność, rozpacz i ból – rak. Zaczęło się od dziwnie wyglądającej skóry wokół brodawki – poszłam do dermatologa, zapisał mi leki i kremy. Umarłam ze strachu, gdy wyczułam w piersi guz – usiłowałam odgonić myśli, że to nie rak, że to na pewno coś innego. Zebrałam się jednak w sobie i poszłam do onkologa. Jego słowa uspokoiły mnie – powiedział, że nic się nie dzieje, a w każdym razie nic groźnego. Guz jednak cały czas rósł, a wraz z nim mój niepokój, mimo uspokajających słów lekarza. Pod koniec 2014 roku poszłam na badanie USG piersi. Tym razem nie było już uśmiechu i słów pełnych otuchy, wszystko potoczyło się szybko – natychmiastowe skierowanie na biopsję. Jej wyniki przyszły w Święta Bożego Narodzenia. Najgorszy dzień w moim życiu. Miałam nadzieję, że zadziała magia Wigilii, że otworzę kopertę i okaże się, że to nic poważnego, że będę mogła usiąść do stołu z rodziną, wdzięczna za zdrowie i pełna nadziei i wiary. Los jednak miał dla mnie koszmarny podarunek. Nowotwór złośliwy piersi. Przepłakałam całe Święta, nic nie widziałam przez łzy, tylko gdy w pobliżu był mój syn, starałam się powstrzymać płacz. Myślałam tylko o tym, jak bardzo mały jest Adaś, jak bardzo potrzebuje mamy. Wiedziałam, że będę walczyć, bo muszę żyć dla mojego dziecka. Przecież minęły już czasy, gdy rak oznaczał wyrok, można wyzdrowieć! Obiecałam sobie i swojej rodzinie, że zrobię wszystko, by pokonać raka, że będzie dobrze, musi. Z początkiem 2015 roku rozpoczęłam leczenie. Nowy rok, nowa ja – pacjentka oddziału onkologicznego, podłączona do kroplówki z chemią. Spodziewałam się, że będzie ciężko, nie spodziewałam, że aż tak – po podaniu chemioterapii czasem byłam tak słaba, że trzy kolejne dni leżałam w łóżku, nie będąc w stanie ruszyć ręką ani nogą. Pamiętam moment, gdy obudziłam się i na poduszce znalazłam pukle swoich włosów. Poprosiłam wtedy męża, by obciął mi włosy; on obcinał, a ja płakałam jak bóbr. Mąż pocieszał mnie wtedy, mówił, że przecież włosy rzecz nabyta, odrosną… Jest przy mnie cały czas i to dawało mi siłę, gdy rak pozbawiał mnie po kolei wszystkich atrybutów kobiecości, najpierw włosów, potem piersi. Potem była radioterapia, 5 razy w tygodniu, w szpitalu oddalonym o kilkaset kilometrów. Na weekendy wracałam do domu, po to, by zobaczyć uśmiech mojego syna, by pamiętać, dlaczego walczę. Chodziłam przy nim w peruce, nie chciałam, by widział tą inną, chora, pozbawioną włosów mamę. Powtarzałam mu, że ma się nie bać, że mamusia wyzdrowieje. Wierzyłam w to. Wierzyli też lekarze. We wrześniu 2016 roku zakończyłam ostatni etap leczenia – dożylne leczenie herceptyną, tym lekiem, o który walczę teraz. Czułam się doskonale. Rak został pokonany. Zwyciężyłam. 2017 rok miał być rokiem wolnym od onkologicznego piekła, rokiem, w którym będziemy znów tylko w trójkę – Marcin, Adaś i ja, a rak będzie tylko złym wspomnieniem, pokonanym przeciwnikiem. Gdy na miejscu wyciętej piersi palcami wyczułam podskórne guzy, nie wierzyłam. W marcu miałam badanie kontrolne. Potwierdziło wznowę choroby. Załamałam się, przecież przeszłam to wszystko – miesiące cierpienia, które czasem powodowało, że chciało mi się wyć z rozpaczy – przecież miało być dobrze, a nie jest. Nie sądziłam, że czeka mnie gorszy cios od tego o wznowie nowotworu. Lekarze byli ze mną szczerzy - chemia refundowana, którą mogą mi podać, kupi mi miesiące. Herceptyna, nierefundowana już w moim przypadku, kupi mi lata. Cena jednej dawki zabiła mnie, 40 tysięcy na 3 tygodnie, skąd zwykły człowiek ma wziąć na to pieniądze, takie pieniądze?! Czy dlatego, że rak zaatakował wcześniej, odmawia mi się prawa do życia?! Pisałam już wszędzie, do mediów, do NFZ, do Ministerstwa Zdrowia, do premiera, prezydenta, bez odpowiedzi. Oprócz raka zabija mnie rozpacz, nie wiem już, co mam robić. Moje życie jest w Twoich rękach – to slogan, ale tak jest naprawdę, bez Twojej pomocy umrę. Patrzę na mojego synka i nie wiem, co mam mu powiedzieć. Guzy rosną, nie biorę żadnego leku, nie wiem, czy nie doszło do przerzutów… To leczenie to moja jedyna szansa! Błagam o pomoc, ja po prostu chcę żyć, nie chcę umierać! Pieniądze można wpłacać bezpośrednio na stronie fundacji lub przelewem na poniższe konto:

Fundacja Siepomaga ul. 27 Grudnia 9A/14 61-737 Poznań Numer w Alior Banku

65 1060 0076 0000 3380 0013 1425 IBAN: PL SWIFT: ALBPPLPW Tytułem 6239 Mariola Markiewicz darowizna

Jeszcze raz proszę o pomoc i z góry dziękuję Justyna Kwietniewska (adres i numer telefonu do wiadomości Redakcji)


For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

39



Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.