ΔΕΚ Α Π ΕΝ ΘΗΜ ΕΡ Η ΕΦΗ ΜΕ ΡΙ Δ Α ΤΟΥ 2 ο υ Γ ΕΝΙ ΚΟΥ ΛΥ ΚΕΙ Ο Υ ΓΡ ΕΒΕ Ν ΩΝ - Ε ΤΟ Σ Ε΄ - 1 ΑΠ ΡΙΛ ΙΟΥ 20 15 - ΑΡΙ Θ ΜΟ Σ ΦΥΛ ΛΟ Υ: 6 8 - ΤΙ Μ Η ΦΥΛ ΛΟ Υ: 1 €
ma8htofreneia@gmail.com
mathitofreneia.blogspot.gr
ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ Δεν θέλω να πεθάνω για να με αγαπάς, δε θέλω να γίνω ήρωας για να με εκτιμάς, δε θέλω να γίνω κάτι για να με σέβεσαι. Θέλω, να το κάνεις τώρα. Τώρα που με συναντάς στο δρόμο, τώρα που δεν γνωρίζεις το όνομά μου, που είσαι έτοιμος να μου μιλήσεις ή αδιάφορα να προσπεράσεις. Τώρα που σου μοιάζω αδύναμος.
Μας τα χάλασε ο καιρός και έτσι δεν έγινε παρέλαση. Δεν πειράζει όμως. Το σχολείο μας για άλλη μια χρονιά τίμησε την Επέτειο της Ελληνικής Επανάστασης με μια ξεχωριστή γιορτή.
Δεκάδες παιδιά συμμετείχαν σε θεατρικό με διαλόγους, αφηγήσεις και τραγούδια, μια πρωτότυπη σύνθεση που πραγματικά άγγιξε τους πάντες. Η πιο όμορφη γιορτή ως τώρα! 5
Και που δεν πήγαμε! Παλαμήδι, Μυκήνες, Επίδαυρο, Ολυμπία, Δελφούς. Πανέμορφα μέρη, ξεχωριστές στιγμές, υπέροχη εκδρομή!
της Θέλιας Παναγιωτίδου
Στην πορεία διαμαρτυρίας κατά του σχολικού εκφοβισμού συμμετείχε και το σχολείο μας.
Ο Χρήστος Παπαδόπουλος παρουσιάζει την τρέχουσα τοπική αθλητική δραστηριότητα.
2 6
Είχαμε τη χαρά και την τιμή να μιλήσουμε με τον κ. Νίκο Λυγερό, έναν ξεχωριστό άνθρωπο που συγκαταλέγεται στην ελιτ του παγκόσμιου πνεύματος (ένας από του 50 εξυπνότερους του κόσμου)! Διαβάστε τι μας είπε. 4
7
Μαθητοφρένεια
2
ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ
Σκέψου να ήσουν η μάνα
Θέλια Παναγιωτίδου Αρχισυντάκτρια
Σ
κέψου να ήσουν η μάνα. Μην το προσπεράσεις. Μην πας γρήγορα και μηχανικά στην επόμενη γραμμή. Σκέψου να ήσουν η μάνα. Εκείνη που σιδέρωσε με προσοχή τα ρούχα του το προηγούμενο βράδυ για την πρώτη μέρα στο σχολείο. Εκείνη που έμεινε ξάγρυπνη κρυφά κοιτώντας το ρολόι με αγωνία. Εκείνη που άκουσε με ανακούφιση την πόρτα και τα βήματά του. Εκείνη που το γέννησε, το μεγάλωσε και έκτοτε το κουβαλάει μέσα της. Και κάποια μέρα ξαφνικά, κάποιος του μιλά άσχημα, κάποιος θέλει το κακό του, κάποιος θέλει να το πονέσει. Και το πονά. Σκέψου να είσαι η μάνα. Και κάποια μέρα το παιδί να χάνεται σε κάποια λίμνη. Και εσύ να μην ξέρεις τίποτα. Και το παιδί να γίνεται κάποιος αριθμός, σε κάποιο δελτίο ειδήσεων, σε κάποια χώρα… Όλοι μιλάνε για τον Βαγγέλη, όλοι γράφουν για τον Βαγ-
γέλη. Εγώ δεν μιλάω για τον Βαγγέλη Γιακουμάκη. Μιλάω για τον Βαγγέλη που διαβάζει περισσότερο από όσο πρέπει, τον Βαγγέλη με το σύνδρομο Down, τον ομοφυλόφιλο Βαγγέλη, τον Βαγγέλη που δεν έχει λεφτά να αγοράσει ακριβά ρούχα. Για όλους τους Βαγγέληδες που αναγκάζονται να υποστούν καθημερινά την κοροϊδία, την απέχθεια στο βλέμμα των άλλων. Αυτούς που αντιμετωπίζουν τη ζωή ως κόλαση και παλεύουν καθημερινά, η ψυχή τους ξέρει πόσο, να μην επισκεφτούν τον παράδεισο. Και δυστυχώς οι Βαγγέληδες του κόσμου δεν είναι λίγοι. Κάπου μέσα σε όλες αυτές τις αναρτήσεις στο ίντερνετ τις τελευταίες μέρες διάβασα: Το μαχαίρι δεν το κρατούσε κανείς, μα το κρατούσαν πολλοί. Η κοινωνία, μια κοινωνία που έχει αποδεχτεί τη διαφορετικότητα, ή τουλάχιστον έτσι θέλει να δείχνει, τους ανέχεται τους Βαγγέληδες. Σε πρώτο πλάνο φυ-
ΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ 2ου ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΓΡΕΒΕΝΩΝ
ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ
Δημήτρης Γουσόπουλος Φιλόλογος
ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΞΙΑ
Θέλια Παναγιωτίδου Βαγγέλης Σπυρίδης Ειρήνη Μπαντή Ζωή Ευαγγελοπούλου
ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΥΛΗΣ
Δήμητρα Λαζαρίδη Κατερίνα Σιούμπουρα Αλέξης Στεργιούλας Χριστίνα Μάρκου Ελπινίκη Νάσιου Μαρίνα Αμανατίδου Χρήστος Κυρατζής Καλλιρρόη Δουκοπούλου Άννα Μούλλα Ιάσωνας Ευαγγελόπουλος Λία Παππά
ΕΙΔΙΚΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
Θωμαή Γκαντήραγα Χρήστος Παπαδόπουλος Κωνσταντίνα Φιλιοπούλου Ιοκάστη Λαζίδου Ανθή Παπαϊωάννου Δέσποινα Γεωργιάδου Θεοδώρα Πασσιά
σικά. Σε δεύτερο πλάνο τους σαρκάζει, τους μειώνει και στην καλύτερη των περιπτώσεων τους απομονώνει και τους περιφρονεί. Δεν θέλω να πεθάνω για να με αγαπάς, δε θέλω να γίνω ήρωας για να με εκτιμάς, δε θέλω να γίνω κάτι για να με σέβεσαι. Θέλω, να το κάνεις τώρα. Τώρα που με συναντάς στο δρόμο, τώρα που δεν γνωρίζεις το όνομά μου, που είσαι έτοιμος να μου μιλήσεις ή αδιάφορα να προσπεράσεις. Τώρα που σου μοιάζω αδύναμος. Άλλαξε τη συμπεριφορά σου πριν κρατήσεις και εσύ κάπου, κάποια μέρα, έστω και νοητά, μαχαίρι… Αλληλεγγύη άνθρωποι. Αύριο μπορεί κάλλιστα να είμαστε εμείς στην ίδια θέση. Ας προσπαθήσουμε να αλλάξουμε για λίγο το στενόμυαλο τρόπο που σκεφτόμαστε αν δε θέλουμε να αφήσουμε και άλλους Βαγγέληδες να πετάξουν ψηλά. Συγνώμη Βαγγέλη για τη γενιά μας. Συγνώμη εκ μέρους όλων.
Η Μαθητοφρένεια είναι σχολική εφημερίδα των μαθητών και των μαθητριών του 2ου Γενικού Λυκείου Γρεβενών. Ο χαρακτήρας της είναι μη κερδοσκοπικός. Τα έξοδα της εφημερίδας καλύπτονται από χορηγίες και διαφημίσεις προϊόντων, επιχειρήσεων ή προσώπων, για τα οποία δεν υπάρχει κάποιο κώλυμα προβολής σύμφωνα με την κείμενη Ελληνική νομοθεσία. Κάθε παιδί έχει το απόλυτο δικαίωμα να δημοσιεύσει οτιδήποτε επιθυμεί χωρίς διάκριση και χωρίς λογοκρισία. Δικαίωμα δημοσίευσης έχουν και όλοι οι καθηγητές του σχολείου μας αλλά και μέλη της ευρύτερης εκπαιδευτικής κοινότητας. Οι τυχόν επεμβάσεις στα υπό δημοσίευση κείμενα θα αφορούν την έκτασή τους και μόνο, ανάλογα με το διαθέσιμο χώρο, χωρίς ωστόσο να αλλοιώνεται κατ’ ελάχιστο το ύφος και το περιεχόμενο του κειμένου. Αποκλείονται κείμενα προπαγανδιστικού, υβριστικού ή συκοφαντικού περιεχομένου ή κείμενα που κατά την κρίση της Συντακτικής Ομάδας δεν τηρούν τους στοιχειώδεις κανόνες ευπρέπειας. Τα άρθρα και τα ρεπορτάζ που δημοσιεύονται στη Μαθητοφρένεια απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και μόνο, και σε καμιά περίπτωση δε συνεπάγεται ότι αυτή είναι και η θέση της Συντακτικής Ομάδας της εφημερίδας ή του επιβλέποντος καθηγητή ή της Διεύθυνσης του σχολείου.
Συγκινητικό ήταν που όλοι, μαθητές, καθηγητές, πολίτες, συμμετείχαν στην πορεία διαμαρτυρίας κατά του σχολικού εκφοβισμού. Η εφημερίδα μας ετοιμάζει εκτεταμένο αφιέρωμα. Διότι ποτέ το θέμα αυτό δεν πρέπει να ξεχαστεί, μέχρι να εξαφανιστεί.
γελάστε ελεύθερα! - Ω ρε φίλε, τι ουλή είναι αυτή; - Την έχω από μικρός. - Πως το έπαθες; - Από κόψιμο. - Πωω, και εγώ έτρεχα σα τρελός όταν χεζόμουν αλλά πρόσεχα. Θα ήθελα να ευχαριστήσω την σπονδυλική μου στήλη που με στηρίζει όλα αυτά τα χρόνια!
Δημήτρης Ντέμκας Ιάσωνας Ευαγγελόπουλος
-Παναγιώτη. -Ο Δεσπότης είμαι, καλό μου παιδί ! Είπε τον Δεσπότη, Παναγιώτη. Παίρνετε ναρκωτικά; -Όχι. -Έχετε δοκιμάσει ποτέ ως τώρα; -Όχι. -Γιατί είστε τόσο νευρικός; -Πρώτη φορά μου παίρνει συνέντευξη πράσινος δράκος!
-Γιατρέ, πρέπει να έσπασα πλευρό εδώ στα αριστερά! - Ωραίο συνολάκι πάτερ! -Στα δεξιά πονάς; -Όχι. -Μ' αυτό το πλευρό να κοιμά- - Είναι κυριλέησον σαι..
ΤΑΔΕ ΕΦΗ ΜΠΟΜΠΙΡΑΣ ΣΥΝΘΗΜΑ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ
Άτιμη βροχή! Μάρτιο μήνα και ακόμη να δούμε ήλιο. Όχι τίποτε άλλο αλλά εξαιτίας της χάσαμε μια ωραία εκδρομούλα. Τσάμπα οι δοκιμαστικές, παρέλαση δεν έγινε, άρα και η εκδρομούλα-δώρο ... πάπαλα!
1 ΑΠΡΙΛΙΟΥ
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΕ:
77 ΗΜΕΡΕΣ ΡΗΣΕΙΣ ΣΟΦΩΝ Ολέθριο για την υπόσταση του πανεπισ τημιακού έργου θα είναι η κατάργηση βασικού όρου της προκοπής του, η κατάργηση της ελευθερίας του πνεύματος ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΕΛΜΟΥΖΟΣ
2
Μαθητοφρένεια
3
Ας στηρίξουμε ψυχολογικά αυτούς τους ανθρώπους και να αυτούς τιμωρήσουμε τους "τσάμπα μάγκες"
του Αλέξη Στεργιούλα
της Χριστίνας Μάρκου
Με αφορμή τον άδικο θάνατο του φοιτητή όλοι ξαφνικά ευαισθητοποιήθηκαν και καταδικάζουν τέτοιες συμπεριφορές. Περιμένουμε να φτάσει η κατάσταση στα άκρα για να δείξουμε ενδιαφέρον και να μιλήσουμε και να ξεσπάσουμε και να διαμαρτυρηθούμε. Και ξαφνικά είμαστε όλοι κατά του bullying, όλοι έχουμε πέσει θύματα, αλλά συνεχίζουμε να δείχνουμε παθητικότητα απέναντι σε αυτό. Ε όχι, αν έχεις βιώσει κάτι ανάλογο δεν κρατάς τέτοια στάση. Αντιδράς, βοηθάς δεν γίνεσαι συνένοχος. Η σιωπή είναι συνενοχή. Ακόμα να το καταλάβετε; Γίνεσαι θύτης χωρίς να το καταλάβεις και αφήνεις πίσω σου ένα θύμα να πονάει και να βιώνει καθημερινά την περιθωριοποίηση γιατί είναι λίγο διαφορετικός από εσένα. Ε και; Η κοινωνία θα ήταν βαρετή αν όλοι μας ήμασταν ίδιοι. Αλλά και πάλι ποιος καθορίζει το πως πρέπει να είμαι εγώ; Ο καθένας έχει την δική του προσωπικότητα και τον δικό του χαρακτήρα και είναι ελεύθερος να κάνει τις επιλογές που θέλει. Η ελευθερία του ενός τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου. Γι'αυτό δεν έχεις δικαίωμα να καταπατάς την δική ΜΟΥ ελευθερία, ούτε να μου κάνεις υποδείξεις για το πως να ζω και το πως να φέρομαι, εφόσον οι πράξεις μου δεν ενοχλούν τη δική ΣΟΥ ζωή. Η ζωή είναι δική μου και εγώ καθορίζω την μοίρα μου και την τύχη μου. Εγώ και μόνο εγώ ξέρω πως θέλω να ζήσω. Σταμάτα να ασχολείσαι με το τι κάνω και κοίτα την δική σου χλιαρή ζωή. Και λέω χλιαρή γιατί αν νοιάζεσαι τόσο για τη δική μου μάλλον η δική σου δεν έχει ενδιαφέρον παρά μόνο ανία. Α και με κάποιες πινελιές χυδαιότητας. Και εφόσον σε απασχολεί τόσο για εμένα γιατί δεν κάνεις κάτι; Αν βλέπεις οτι είμαι αδύναμος και εσύ δυνατός, έλα και πιάσε με από το χέρι και βοήθησε με να γίνω δυνατός. Μην με περιφρονείς. Μην με κοροιδεύεις. Μην με βλέπεις σαν ένα παιχνίδι που διασκεδάζει εσένα και την παρέα σου. Είμαι ένας άνθρωπος σαν εσένα, μπορεί λίγο διαφορετικός αλλά είμαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ!
της Μαρίνας Αμανατίδου Το ξημέρωμα της Κυριακής 15 Μαρτίου λύθηκε με τον πλέον φριχτό αν και αναμενόμενο τρόπο το μυστήριο στην υπόθεση του Βαγγέλη Γιακουμάκη. Ο 20χρονος φοιτητής της γαλακτοκομικής σχολής Ιωαννίνων, που επί 37 ημέρες δεν είχε δώσει σημεία ζωής βρέθηκε νεκρός, με τις ιατροδικαστικές έρευνες να κάνουν λόγο για αυτοκτονία. Όπως ήταν φυσικό ο θάνατος του παιδιού αυτού σκόρπισε τη θλίψη στο οικογενειακό του περιβάλλον αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα, γεγονός το οποίο αποδεικνύεται από τους 4.000 και πλέον παρευρεθέντες στην κηδεία η οποία διεξήχθη σε ένα απομακρυσμένο χωριό του Ρεθύμνου ονόματι Σέλι. Η επιλογή του Βαγγέλη να αφαιρέσει τη ζωή του ίσως να αποτελούσε μονόδρομο. Πρόκειται για ένα παιδί που καθημε-
ρινά στη σχολή ήταν δέκτης μιας συμπεριφοράς ανάρμοστης που μόνο αμφιβόλου ηθικής άνθρωποι θα μπορούσαν να υιοθετήσουν. Συγκεκριμένα,δεν είναι λίγες οι φορές που υπήρξε θύμα σωματικής και λεκτικής βίας,ειρωνείας και στέρησης βασικών δικαιωμάτων. Τουλάχιστον αυτά είναι που μέχρι στιγμής έχουν αποκαλυφθεί αν και η έκβαση της ιστορίας "καρφώνει" τους "τσομπαναραίους" της Κρήτης ως δράστες πολύ πιο αισχρών πράξεων. Όταν η μοναδική ασχολία της ζωής σου είναι να βοηθάς τον πατέρα σου στο "άρμεγμα ενός γιδιού" χωρίς να έχεις ούτε καν δοκιμάσει να καλλιεργήσεις το πνευματικό σου επίπεδο, όταν εσύ ο ίδιος κυριαρχείσαι από ζωώδη ένστικτα και λύνεις τις όποιες διαφορές σου με τα όπλα (σήμα κατατεθέν για τον κρητικό λαό)
τότε δύσκολα μαθαίνεις να είσαι ανεκτικός. Αποτέλεσμα; Επιστρατεύεσαι τη μυική σου δύναμη και επιτίθεσαι σε άτομα που υστερούν σ'αυτόν τον τομέα. Με τέτοιου και χειρότερου είδους ανθρώπους συναναστρεφόταν ο φοιτητής και είναι απορίας άξιον πώς άντεξε στο πλάι τους ακόμα και το προηγούμενο διάστημα. Από την άλλη μεριά η οικογένεια Γιακουμάκη κάθε άλλο παρά έχει εγκαταλείψει την υπόθεση. Η ιστορία αυτή τώρα ξεκινά για τους άτυχους αυτούς ανθρώπους. Οι δικηγόροι έχουν αναλάβει να βρουν τους ηθικούς αυτουργούς και να τους τιμωρήσουν δεόντως. Κάποιοι έχουν ήδη μπει στο στόχαστρο και προσπαθούν να διαψεύσουν την όποια κατηγορία τους προσάπτεται.Είναι όμως δυνατόν να είναι όλοι αυτοί αθώοι; Αστείο ακούγεται! Προ-
φανώς και όσοι βρίσκονταν στη γαλακτοκομική σχολή γνωρίζουν τι συμβαίνει και το γεγονός ότι κανένας δεν παρενέβαινε με αυτά που αντίκριζε τους ενοχοποιεί όλους. Βέβαια όπως δήλωσε η μητέρα του εκλιπόντος δε θα επιθυμούσε να τιμωρηθούν κάποιοι άσχετοι επί του θέματος. Σε κάθε περίπτωση οι γονείς τα έχουν βρει μπαστούνια, δεν πρόκειται όμως να ησυχάσουν αν δε δικαιωθούν. Και τους αξίζει μια δικαίωση για όλα αυτά που υφίστανται εδώ και 2 μήνες. Το να ευχηθούμε αυτό το περιστατικό να είναι και το τελευταίο δεν παρηγορεί σε καμία περίπτωση την οικογένεια. Ας προσπαθήσουμε να στηρίξουμε ψυχολογικά λοιπόν αυτούς τους ανθρώπους και να τιμωρήσουμε αυτούς τους "τσάμπα μάγκες" που δόξα τω θεώ στη χώρα μας αφθονούν.
αντίστροφο), βιασμούς μικρών παιδιών, αυτοκτονίες, όπως επίσης και στο τελευταίο τραγικό συμβάν της κατάρριψης του αεροπλάνου Α320 από τον ίδιο τον συγκυβερνήτη του. Όλα αυτα σαφώς μας βάζουν σε σκέψεις και περισυλλογή και μας κάνουν να αναλογιστούμε οτι το πνεύμα και η ψυχή του ανθρώπου χρειάζονται εξίσου σημαντική φροντίδα με την ύλη του.
Ο άνθρωπος ειναι μια οντότητα πολύπλευρη και πολυδιάστατη και αυτο είναι τραγικό να το αγνοούμε. Φροντίζουμε το σώμα μας καθημερινά, νοιαζόμαστε για την καλή του κατάσταση. Μήπως ήρθε η ώρα να στραφούμε και προς τα ενδόμυχά μας; Να κοιτάξουμε λίγο και μέσα μας; Άλλωστε : "Ο άνθρωπος δεν είναι ένα σώμα με ψυχή αλλά μια ψυχή με σώμα ".
της Λίας Παππά
Πολλοί ισχυρίζονται οτι η κρίση της εποχής μας δεν μας είναι μονο οικονομική και δεν έχουν άδικο. Η εποχή μας μπορεί να χαρακτηριστεί επίσης ως εποχή παραλογισμού κατα την οποία τόσο το σύστημα των ηθικών αξιών εχει καταρρακωθεί όσο και τα ψυχικά νοσήματα εχουν πολλαπλασιαστεί. Μια ματιά στις εφημερίδες ή 10 λεπτά παρακολούθησης των
καθημερινών ειδήσεων στην τηλεόραση αρκούν να μας πείσουν ότι κάτι δεν πάει καλά, ότι παντού γύρω μας κυριαρχεί η παράνοια, η απανθρωπιά, ο παραλογισμός. Περιστατικά βίας ,εκφοβισμού, εγκληματικότητας εχουν συχνά ως υπόβαθρο ψυχολογικές διαταραχές και έτσι οδηγηθήκαμε σε ειδεχθείς κακοποιήσεις, δολοφονίες γονέων από τα ίδια τα παιδιά τους (ή και το
Τα δυνατά μυαλά συζητάνε για ιδέες , τα κοινά συζητάνε για γεγονότα , και τα μικρά μυαλά συζητάνε για άλλους ανθρώπους - Σωκράτης Ζούμε σε μία εποχή όπου η αξιοπρέπεια και η ιδιωτική ζωή, ενώ θεωρούνται αξίες σεβαστές από όλους, παράλληλα εξευτελίζονται με τον πιο τραγικό τρόπο. Κάποιοι έχουν το θάρρος και το αποκαλούν «κοινωνικό ενδιαφέρον» και το ασκούν χωρίς ντροπή και φόβο, παραπλανώντας «φίλους» τους, κερδίζοντας την εχεμύθειά τους και καταλήγοντας να τους εκμεταλλεύονται. Το κουτσομπολιό πλέον έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις και έχει καταντήσει να θεωρείται ακόμη και «πολιτική αρετή». Είναι ένα πρόβλημα κοινωνικό το οποίο επιφέρει μεγάλες επιπτώσεις στις ανθρώπινες σχέσεις και θεωρείται ένας μεγάλος παράγοντας που οδηγεί στην κοινωνική αλλοίωση της σημερινής εποχής. Το στερεότυπο ότι όλες οι γυναίκες και μόνο αυτές κουτσομπολεύουν χειροτερεύει το πρόβλημα αυτό. Οι χαρακτηρισμοί «κατίνα» και «σιγανοπαπαδιά» πάνε κι έρχονται στις γειτονιές, τα πάρκα , τις καφετέριες, και όσοι τις χρησιμοποιούν δεν λογαριάζουν τις φορές που έχουν δείξει κάποιον με το δάχτυλο υποτιμητικά σχολιάζοντας τις πράξεις και τα λόγια του . Το κουτσομπολιό είναι καλό μέχρι να συμβεί και σ’ εσένα. Μέχρι να βιώσεις τη λογοκρισία και την ξευτίλα είσαι θαυμαστής τους. Έτσι λειτουργεί ο κόσμος, δεν υπολογίζει τα λάθη του αλλά τα κατακρίνει όταν τα βλέπει στους άλλους. Έχει εξαφανιστεί η αλήθεια από το σήμερα, και όλοι οι συνάνθρωποί μας –και εμείς μαζίζουν σε μία ψευδαίσθηση που ονομάζουμε «αρμονική συνύπαρξη». Όχι, δεν υπάρχει αρμονική συνύπαρξη, αυτή είναι η αλήθεια, διότι όλοι κοιτάνε το πώς θα εξευτελίσουν τον διπλανό τους με σκοπό να ανακουφιστούν οι ίδιοι από τα κόμπλεξ και τα αισθήματα κατωτερότητας που τους καταβάλλουν. Έχουμε γεμίσει με ανθρώπους μικρής νοημοσύνης οι οποίοι χρησιμοποιούν τις ζωές των άλλων για να γεμίσουν το ψυχικό κενό που τους έχει προκαλέσει η μικρή, παθητική ζωή τους. Αυτοί είμαστε.
Μαθητοφρένεια
4
Ο ΝΙΚΟΣ ΛΥΓΕΡΟΣ ΣΤΗ ΜΑΘΗΤΟΦΡΕΝΕΙΑ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ | Δέσποινα Γεωργιάδου Ιοκάστη Λαζίδου Ανθή Παπαϊωάννου Ζωή Σιούλα Ο Νίκος Λυγερός είναι μαθηματικός, συγγραφέας, ποιητής, ζωγράφος, σκηνοθέτης, ασχολείται με τη μουσική, την κοινωνιολογία, την οικονομία, την αρχαιολογία, το μάνατζμεντ, τη στρατηγική και τη γεωπολιτική. Είναι ο Ελληνας με τον υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης (189 στην κλίμακα Standford-Binet) και ένας από τους 50 εξυπνότερους ανθρώπους στον κόσμο! Θέλετε κι άλλα; -Ήσασταν καλός μαθητής; Εγώ δεν ήμουν ποτέ μαθητής. Εγώ γεννήθηκα δάσκαλος. Πήγα σχολείο αλλά αυτό δε σημαίνει ότι το να πας σχολείο σε κάνει αναγκαστικά μαθητή. Εγώ ήμουν διαφορετικός. Είναι όπως στο ποδόσφαιρο. Υπάρχουν άνθρωποι που παίζουν ποδόσφαιρο και είναι μερικοί από αυτούς που θα γίνουν προπονητές και είναι άλλοι που ενώ παίζουν πάρα πολύ καλό ποδόσφαιρο δεν θα γίνουν ποτέ προπονητές. Και υπάρχουν και μερικοί που είναι στην ομάδα αλλά είναι ήδη προπονητές. Έτσι ήμουν κι εγώ. -Ενδέχεται κάποιος κακός μαθητής να είναι πιο έξυπνος από τους υπόλοιπους; Βεβαίως, υπάρχουν πάρα πολλοί, υπάρχουν μάλιστα και οι «κρυπτοέξυπνοι», δηλαδή είναι οι μαθητές που κάνουν ότι είναι κακοί για να μην τους εντοπίζουν. Αυτά τα παιδιά συνήθως νιώθουν ότι είναι επιθετική η κοινωνία και πιστεύουν πως είναι καλύτερο να φαίνονται χαζοί, παρόλο
που δεν είναι. Με αυτόν τον τρόπο νιώθουν ότι κάνουν τη ζωή τους ευκολότερη. Το θέμα είναι μετά ο δάσκαλος να τα βρει αυτά τα παιδιά και να τα αναδείξει. Ο εντοπισμός τους είναι δύσκολος αλλά συνήθως αυτό γίνεται μετά από διάγνωση. Στο εξωτερικό πχ. όταν βρίσκουν ένα προβληματικό παιδί τότε κάνουν μία διάγνωση βλέπουν ένα νούμερο τεράστιο και λένε τελικά αυτός ήταν έξυπνος. -Νιώθετε περήφανος για τον εαυτό σας; Περήφανος; Γιατί να νιώθω περήφανος, υπάρχει άλλος που είναι σαν εμένα; Θέλω να πω εσύ γιατί να μην είσαι περήφανη για αυτό που είσαι; Είναι σαν να σου λέω είσαι περήφανη που είσαι κορίτσι; Η περηφάνια για να είσαι αυτό που είσαι είναι λίγο αστεία. Δηλαδή δε ρωτάς σε ένα δέντρο αν είναι περήφανο που είναι δέντρο. Στην πραγματικότητα εσύ νιώθεις διαφορετικός από το δέντρο, αυτό είναι εντάξει. Η περηφάνια άλλωστε δεν κάνει καλό, δεν βοηθάει.
-Όταν ήσασταν μικρός είχατε βρει παρέες με τόσο καλή αντίληψη; Εγώ δεν έκανα παρέα. Έκανα μόνο ομάδα. Η παρέα είναι η αναπαραγωγή του εαυτού σου. Σε μία παρέα θέλεις να έχεις ανθρώπους που σου μοιάζουν, ενώ σε μία ομάδα πρέπει να βρεις τους συμπληρωματικούς σου. Ξαναέρχομαι στο ποδόσφαιρο. Έντεκα τερματοφύλακες είναι μία παρέα δε μπορεί να είναι ομάδα. Άμα είσαι καλός τερματοφύλακας, το πρώτο πράγμα που ψάχνεις είναι να βρεις καλούς αμυντικούς και επιθετικούς. Σε μία ομάδα ποδοσφαιριστών στο γήπεδο θα εξακολουθήσει να υπάρχει μόνο ένας τερματοφύλακας, ένας που θα έχει το δικαίωμα να πιάνει τη μπάλα με τα χέρια. Εγώ ήμουν από την αρχή μέλος μιας ομάδας. Γιατί η παρέα είναι φτιαγμένη για να μην κάνεις τίποτα ενώ η ομάδα είναι φτιαγμένη για να παράγει έργο. -Δηλαδή νιώθατε μόνος; Οι φίλοι μου ήταν φιλικοί. Δεν ένιωθα μόνος. Δεν έχεις
ανάγκη να νιώσεις, είσαι αυτό που είσαι. Το σπάνιο δεν είναι σπάνιο για το σπάνιο. Είναι κάτι το φυσιολογικό. Δεν νιώθεις μοναξιά. Στην πραγματικότητα είναι θέμα επιλογής. Επιλέγεις εσύ αν το μόνος είναι επειδή είσαι μοναδικός ή επειδή είναι μοναξιά. Η μοναξιά δεν είναι μοναδική. Η μοναδικότητα δεν έχει μοναξιά. -Πώς σας αντιμετωπίζουν οι γύρω σας λόγω της ευφυίας σας; Ο περίγυρος μου είναι σαν εμένα. Άρα δεν με αντιμετωπίζουν, συνεργάζονται. Πρέπει πάντοτε να είμαστε ανοιχτοί με τους ανθρώπους. Άν δεις ότι υπάρχει μια συμβατότητα ανάμεσά σας, τότε κρατάς επαφές μαζί τους αλλιώς δεν έχει νόημα. - Δε νιώθετε ότι σπαταλάτε το χρόνο σας κάνοντας διαλέξεις; Όχι γιατί άμα το ένιωθα θα το σταματούσα επιτόπου. Ούτε νιώθω ότι τώρα σπαταλάω το χρόνο μου, γιατί κι αυτό θα το σταματούσα επιτόπου. Αυτό που δυσκολεύονται μερικές
φορές να καταλάβουν κάποιοι είναι ότι εμείς δεν έχουμε καμία ανάγκη από δημοσιότητα. Όταν είσαι σταρ, έχεις ανάγκη από δημοσιότητα γιατί κάποιος πρέπει να ξέρει ότι είσαι σταρ. Εγώ δεν είμαι τίποτα. Εγώ συνεχίζω να είμαι αυτός που είμαι. Δε νιώθω ότι θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο αυτή τη στιγμή γιατί αυτήν είναι επιλογή μου. Είναι μερικοί που ζουν τη ζωή τους σαν να είναι η τελευταία μέρα και λένε απλώς ότι την επόμενη μέρα πήραν μία παράταση. Δεν πρέπει να σπαταλήσεις καθόλου χρόνο. Ενώ είναι άλλοι που θεωρούν ότι εντάξει μωρέ άμα δεν κάνω αυτό σήμερα θα το κάνω αύριο, μεθαύριο..ξέρεις καλή εβδομάδα, καλό μήνα.. Αν ζεις σαν τους πρώτους δεν υπάρχει καθημερινότητα υπάρχει μόνο χρόνος κι όχι σπατάλη. -Θεωρείστε από τους πιο έξυπνους της εποχής σας με επιτυχημένη καριέρα και διακρίσεις, πιστεύετε πως θα καταφέρετε κάτι τόσο σημαντικό που θα
μείνει στην ιστορία; Δεν το ξέρω. Αυτό το αποφασίζει η ανθρωπότητα. Εμείς απλώς προσπαθούμε να κάνουμε ό,τι μπορούμε ως δάσκαλοι. Οι επιλογές που κάνουμε και οι συνθήκες, που είναι πολλές φορές δύσκολες, μερικά πράγματα που είναι πολύ σημαντικά να μην γίνουν, εφόσον κατάφερες να μην γίνουν, δεν θα αφήσουν κανένα ίχνος. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν ήταν σημαντικό εκείνη την εποχή. Η απόφαση για το έργο που έχεις επιτελέσει θα παρθεί από την ανθρωπότητα. - Θα τα παρατούσατε όλα για την οικογένεια; Όταν σε κάποια φάση είπαν στο Χριστό ότι έχουν έρθει τα αδέρφια του και η μητέρα του, αυτός δεν σταμάτησε, συνέχισε να μιλάει. Και στη συνέχεια εξήγησε: η οικογένειά μου είναι αυτοί που με ακούν. Σκέψου ότι όλα αυτά που κάνω είναι μόνο για τη δική μου οικογένεια, την ανθρωπότητα. Άμα δεν υπήρχε ανθρωπότητα, δεν θα έκανα τίποτα από αυτά.
Τι προτείνετε για τα παιδιά που δεν είναι τόσο σίγουρα για το τι θέλουν ή για αυτά που δεν διαβάζουν;
έχουν μεγάλη σημασία γιατί είναι αναστρέψιμες. Σημασία έχει να υπάρχει μία πορεία που καθοδηγείται και από τους καθηγητές όπου ο κάθε μαθητής έχει τάση. Εγώ θα συμβούλευα το εξής : πρώτον να έχεις γούστο. Άμα κάνεις κάτι που δεν γουστάρεις δεν το κάνεις καλά. Και το χειρότερο για σένα ακόμα και κοινωνικά είναι ότι κάποιος
που θα κάνει το ίδιο με σένα και θα το θέλει θα το κάνει καλύτερα από σένα. Δεύτερον πρέπει να έχεις μια τάση όσον αφορά τη δομή σου. Άμα για παράδειγμα τρέμουν τα χέρια σου δεν μπορείς να γίνεις νευροχειρουργός. Στη συνέχεια πρέπει να δεις τα ελαττώματα που ανέχεσαι και δεν ανέχεσαι. Εάν εντοπίσεις κάτι που δεν ανέχεσαι σε ένα
χώρο εργασίας ή σε μία σχέση το σταματάς. Γιατί αυτό θα σου έρθει και θα σου χαλάσει όλο το πλαίσιο. Γιατί τον χώρο εργασίας θα τον ζήσεις για πολλά χρόνια. Επομένως για τις σχέσεις μικρής διάρκειας συμφέρει να κοιτάς τα πλεονεκτήματα. Ωστόσο για τις σχέσεις μεγάλης διάρκειας συμφέρει να κοιτάς τα μειονεκτήματα.
Είναι καλό να μην ξέρεις ακόμα τι θέλεις γιατί πρέπει να ξέρεις ότι σε αυτή την ηλικία θα αλλάξεις τουλάχιστον πέντε-έξι φορές επάγγελμα νοητικά. Οι αλλαγές αυτές δεν
4
5
Μαθητοφρένεια
ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ (ΑΣ ΟΨΕΤΑΙ Η ΒΡΟΧΗ) ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ ΤΙΜΗΣΑΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ΜΕ ΜΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΓΙΟΡΤΗ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ
της Ειρήνης Μπαντή
ΡΕΠΟΡΤΑΖ | Κωνσταντίνα Φιλιοπούλου ΦΩΤΟ | Θεοδώρα Πασσιά Όπως κάθε χρόνια έτσι και φέτος το σχολείο μας διοργάνωσε την γιορτή της 25 Μαρτίου για να φέρουμε στη μνήμη μας το παρελθόν και να τιμήσουμε τους ήρωες του 21', θυμίζοντας μας ταυτόχρονα τη διπλή σημασία της επετείου για τον Ελληνισμό. Γιατί πρόκειται για θρησκευτική αλλά και εθνική γιορτή. Είναι θρησκευτική, γιατί γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και εθνική γιατί η ημέρα αυτή σηματοδοτεί την έναρξη της ελληνικής επανάστασης ενάντια στην οθωμανική κυριαρχία. Παρά τις δυσκολίες που είχανε οι μαθητες, επειδή δεν υπήρχε εξ αρχής υπεύθυνος για την εκδήλωση (με την κα. Μπίτη να αναλαμβάνει τελευταία στιγμή εκτάκτως να ... σώσει την κατάσταση), τα παιδιά έβαλαν τα δυνατά τους, συνεργάστηκαν, και έδειξαν υπευθυνότητα για αυτό που τους είχε ανατεθεί. Η γιορτή περιλάμβανε ένα εκτεταμένο θεατρικό, με διαλόγους, αφηγήσεις και δραματικότητα και έδωσε την ευκαρία σε παιδιά και καθηγητές να θυμηθούνε και να γνωρίσουν καλύτερα την ιστορία τους. Φυσικά δεν έλειψε και η χορωδία με τα τραγούδια της. Το κοινό που ήταν απο κάτω τους βοήθησε ακόμα περισσότερο, καθώς συμμετείχε με θερμές εκδηλώσεις. Χορέψαμε, τραγουδήσαμε και αναμφίβολα ευχαριστηθήκαμε με την καρδιά μας τη ξεχωριστή αυτή γιορτή. Στο τελείωμα της γιορτής όλα τα σχολεία συγκεντρώθηκαν στην πλατεία και κατέθεσαν στεφάνια προς τιμή τον νεκρών. Θα αποτελούσε σοβαρή παράλειψη να μην τονιστεί οι προσπάθειες τον παιδιών για την καθιερωμένη παρέλαση που ματαιώθηκε λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών που επικρατούν στην περιοχή μας τις τελευταίες μερες. Δεν πειράζει όμως. Εμείς με τη γιορτή αποτίσαμε φόρο τιμής στους προγόνους και την ιστορία μας!
Μπορώ να σου κάνω μια ερώτηση; Μήπως μπορείς να μου εξηγήσεις τι είναι τέχνη; Η απάντηση είναι αυτονόητη, και αμέσως λέω: Ναι! Όμως εκεί που προσπαθώ να δώσω έναν ορισμό, να εξηγήσω στο συνομιλητή μου τι εννοούμε με τον όρο αυτό, κομπιάζω. *** Σκέφτομαι: πως μπορώ να προσδιορίσω το μεγάλο φάσμα των επιμέρους πτυχών της τέχνης, ποιες λέξεις και ποια παραδείγματα θα πρέπει να χρησιμοποιήσω; Κι αναρωτιέμαι ακόμα για την ίδια την ύπαρξή της τέχνης σε μια εποχή όπου τα πάντα έχουν εμπορευματοποιηθεί, έχουν υποταχθεί σε ιδιοτελή συμφέροντα. Κάνω μια πρώτη προσπάθεια να απαντήσω: -Τέχνη είναι μέσο έκφρασης του ψυχικού κόσμου, ένας τρόπος λύτρωσης του ανθρώπου, μορφές που μπορούν να μιλήσουν, χωρίς φανερή πρόθεση, για τις πιο κρυφές ανησυχίες του κόσμου. Μέσα από την τέχνη ο άνθρωπος επιδιώκει να στήσει μια φανταστική πραγματικότητα που θα τον βοηθήσει να αποδράσει από το χάος του κόσμου που δεν μπορεί να κατανοήσει . *** -Νομίζω κατάλαβα. Όμως δεν αντιλαμβανόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο τα εξωτερικά ερεθίσματα, άρα δεν μπορούμε όλοι να καταλάβουμε στον ίδιο βαθμό την τέχνη. -Όχι. Απαντώ χωρίς δεύτερη σκέψη στο συνομιλητή μου. Η τέχνη μπορεί να μοιάζει σαν μια απέραντη συγκίνηση και κανένας δεν μπορεί να καυχηθεί ότι νιώθει την τέχνη, αν δεν νιώσει τη συγκίνηση αυτή. Ωστόσο όλοι αντιλαμβάνονται την τέχνη με διαφορετικό τρόπο, τέτοιο ώστε να γεννιούνται αισθήματα ενθουσιασμού, χαράς, θαυμασμού, λύπης ή ακόμα και αδιαφορίας. *** -Δηλαδή κάθε έργο τέχνης εκφράζει έναν πολιτισμό, μια αναπαράσταση της πραγματικότητας όπου κάθε άνθρωπος συγκινείται από μια διαφορετική όψη της; -Κατά κάποιο τρόπο ναι. Αλλά η τέχνη δεν είναι απλώς μίμηση του έξω κόσμου αλλά εικόνα του «μέσα» κόσμου. Επίσης δεν έχει μόνο μια μορφή που ζητά να υποτάξει τον κόσμο, παρά ζητά να δώσει νόημα στην ανθρώπινη προσπάθεια και να χαρίσει ένα πρόσωπο στην πορεία του κόσμου….
Μαθητοφρένεια
6
ΡΕΠΟΡΤΑΖ | Χρήστος Παπαδόπουλος Όπως όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν, έτσι τελείωσε και το υπέροχο ταξίδι στο πανέμορφο Ναύπλιο και την μαγική Πάτρα. Αφού όλα ήταν έτοιμα, οι μαθητές της Α’ και της Β’ Λυκείου, την Πέμπτη 19/3/2015 συγκεντρώθηκαν στο χώρο του σχολείου και στις 7.15 π.μ αναχωρήσαμε. Παρόλο που η διαδρομή ήταν μεγάλη και κουραστική, με τη συντροφιά και το γέλιο των συμμαθητών και των συνοδών μας, το ταξίδι έγινε πιο ευχάριστο και κανένας μας δεν κατάλαβε πότε έφτασε στο τέλος του. Αφού τακτοποιηθήκαμε όλοι στο ξενοδοχείο μας, κατευθυνθήκαμε προς ένα κέντρο νυχτερινής διασκέδασης,
όπου και περάσαμε μια αξέχαστη βραδιά. Την επόμενη μέρα, χωρίς να χάσουμε πολύτιμο χρόνο οδηγηθήκαμε στο πανέμορφο Παλαμήδι. Ο καιρός ήταν καταπληκτικός και έτσι απολαύσαμε αυτήν την υπέροχη θέα έχοντας ολόκληρο το Ναύπλιο «απλωμένο» μπροστά μας. Νιώσαμε όλοι δέος αλλά και ντροπή όταν αντικρίσαμε τον χώρο όπου οι συμπατριώτες μας είχαν φυλακίσει τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη για 11 ολόκληρους μήνες. Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε τις ιστορικές Μυκήνες. Εκεί, όλοι οι μαθητές έμειναν έκπληκτοι όταν αντίκρισαν την Πύλη των Λεόντων αλλά και
τον επιβλητικό «θησαυρό του Ατρέως». Αφού απολαύσαμε και τον υπόλοιπο χώρο, κατευθυνθήκαμε στην πανέμορφη Επίδαυρο. Με τη βοήθεια των ξεναγών μας περιηγηθήκαμε στο αρχαιολογικό μουσείο και τελικά καταλήξαμε στο πανέμορφο θέατρο. Η αρχιτεκτονική του, η χωρητικότητα του και η ακουστική του ενθουσίασαν αφάνταστα τους μαθητές. Μετά από όλα αυτά είχαμε την δυνατότητα να απολαύσουμε, έστω και για λίγες ώρες, την πόλη του Ναυπλίου και να φωτογραφηθούμε στο υπέροχο λιμάνι. Έπειτα, επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο και μετά από λίγες ώρες ξεκούρασης πήγαμε σε
Στο Παλαμήδι με την υπέροχη θέα από πίσω
έναν πραγματικά υπέροχο χώρο εκδηλώσεων όπου με τη συντροφιά της ορχήστρας απολαύσαμε το φαγητό μας, χορέψαμε και γενικότερα περάσαμε υπέροχα. Το επόμενο πρωί πήραμε το πρωινό μας, μαζέψαμε τα πράγματα μας και φύγαμε για Πάτρα! Πριν καταλήξουμε στην Πάτρα επισκεφτήκαμε την Αρχαία Ολυμπία όπου περιηγηθήκαμε στον χώρο. Το στάδιο πραγματικά μάς μάγεψε. Μετά από αυτή την αξέχαστη στάση, φτάσαμε τελικά στην πόλη της Πάτρας. Τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο και στη συνέχεια κάναμε την πρώτη μας βόλτα στην όμορφη Αχαϊκή πρωτεύουσα. Κάναμε και τα ψώνια
μας και εντέλει επιστρέψαμε Μετά από αυτό μπήκαμε στο στο ξενοδοχείο με μεγάλο εν- λεωφορείο και συνεχίσαμε το θουσιασμό και γεμάτες σα- ταξίδι μας το οποίο δεν μποκούλες. Καθώς όλοι είχαμε ρούσε να είναι πιο ευχάριστο ανάγκη για λίγη ξεκούραση, αφού καθ’όλη τη διάρκεια του μείναμε στα δωμάτια μας για με τη συντροφιά του συμμαλίγες ώρες και ύστερα ξεκινή- θητή μας Βαγγέλη και της κισαμε για την τελευταία μας θάρας του, τραγουδήσαμε, έξοδο. Περάσαμε για άλλη μια γελάσαμε και τελικά, έκπληφορά υπέροχα και το πρωί κτοι, αντικρίσαμε την πιναέφτασε χωρίς να το καταλά- κίδα με την επιγραφή βουμε. Ετοιμάσαμε τα πράγ- «Γρεβενά». ματά μας και με μισή καρδιά Μετά το τέλος αυτής της αξέμπήκαμε στα λεωφορεία για χαστης εκδρομής το λιγότερο που μπορούμε να πούμε είναι την αναχώρηση. Δεν παραλείψαμε όμως να ένα μεγάλο ευχαριστώ στους επισκεφτούμε τους Δελφούς καθηγητές-συνοδούς μας οι όπου ανεπηρέαστοι από την οποίοι μας χάρισαν υπέροχες βροχή περιηγηθήκαμε στον στιγμές και εμείς με τη σειρά χώρο και το αρχαιολογικό μας ελπίζουμε να τους βοηθήμουσείο με μεγάλο ενδιαφέ- σαμε να νιώσουν και αυτοί έφηβοι! ρον.
Στην Πύλη των Λεόντων στις Μυκήνες
6
Μαθητοφρένεια
7
Η 16η αγωνιστική του πρωταθλήματος της ΕΠΣ Γρεβενών έλαβε χώρα στις 14/3 και τα αποτελέσματα είχαν ως εξής: Δόξα Παλιουριάς-ΑΕ Ποντίων: 0-3 Γρεβενά Αεράτα-Κτηνοτροφικός: 0-3 Άρης Καρπερού-ΑΣ Νεοχωρίου: 2-2 ΑΟ Σειρήνα-ΑΦΣ Αμυγδαλιάς: 3-1 ΑΓΟ Δήμητρας-Κεραυνός Ρεπό: Δεσκάτη
ΓΡΑΦΕΙ
Χρήστος Παπαδόπουλος
Η 17η αγωνιστική διεξήχθη στις 21/3 με το ντέρμπι της αγωνιστικής μεταξύ του Κτηνοτροφικού και της ΑΕ Ποντίων να έχει ως νικητή την ομάδα του Βατολάκκου μετά από ένα συγκλονιστικό παιχνίδι στο στάδιο των ονείρων. Αξιοσημείωτο της αγωνιστικής όμως είναι ο διασυρμός των περσινών πρωταθλητών Γρεβενά Αεράτα από τον ΑΣ Νεοχωρίου με το επιβλητικό σκορ 10-2! Αναλυτικά τα αποτελέσματα: Κτηνοτροφικός-ΑΕ Ποντίων: 1-2 Δεσκάτη-ΑΟ Σειρήνα: 2-1 ΑΣ Νεοχωρίου-Γρεβενά Αεράτα: 10-2 Κεραυνός Μεγάρου-Άρης Καρπερού: 1-2 ΑΦΣ Αμυγδαλιάς-Δόξα Παλιουριάς: 0-3 Ρεπό: ΑΓΟ Δήμητρας Την Τετάρτη 25/3 διεξήχθη στο ΔΑΚ Γρεβενών ο αγώνας ΑΕ Ποντίων-ΑΟ Χουλιαράδων για την Β’φάση του κυπέλλου ερασιτεχνών Ελλάδος με τους γηπεδούχους να στέκονται άτυχοι και παρά την πολύ καλή τους εμφάνιση να ηττώνται με 1-3.
ΟΜΑΔΑ
ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΒΑΘΜΟΙ
1. ΑΕ Ποντίων
15
39
2. Κτηνοτροφικός
16
35
3. Δεσκάτη
15
31
4. Α.Σ. Νεοχωρίου
16
27
5. Άρης Καρπερού
16
23
6. ΑΓΟ Δήμητρας
15
19
7. Δόξα Παλιουριάς
15
17
8. ΑΟ Σειρήνα
15
14
9. Γρεβενά Αεράτα
16
12
10. Κεραυνός Μεγάρου
16
11
11. ΑΦΣ Αμυγδαλιάς
15
10
της Ελπινίκης Νάσιου
Τι είναι αυτό που ψάχνεις στη ζωή σου; Άλλος ψάχνει την ασφάλεια, άλλος την περιπέτεια, άλλος την ευτυχία, άλλος την επικοινωνία. Και στο γενικό απολογισμό,κανείς δε μοιάζει να είναι ευτυχισμένος. ..................... Είτε έχει μια οικογένεια, είτε είναι μόνος του, πάντα κάτι του φταίει και δεν αισθάνεται αυτό που θα ήθελε να αισθάνεται. Όποιος έχει οικογένεια, συχνά νιώθει ότι ο σύντροφός του δεν τον καταλαβαίνει, δεν τον στηρίζει. Και νιώθει μόνος του. Το ίδιο και ο άλλος. Αυτός που είναι μόνος του, επίσης δε νιώθει ότι μπορεί κάπου να στραφεί για να αισθανθεί ότι κάποιος τον καταλαβαίνει και είναι διατεθειμένος να τον ακούσει και να τον αισθανθεί. ..................... Και περνά ο καιρός και όλοι κυνηγούν την ουρά τους, ζαλισμένοι από την υπερπροσπάθεια να καταλάβουν τι είναι αυτό που τους φταίει και δε νιώθουν καλά. Αν και φαινομενικά έχουν πετύχει τους στόχους που είχαν θέσει στο παρελθόν, εντούτοις συνεχίζουν να νιώθουν ανολοκλήρωτοι. ..................... Το ερώτημα είναι βέβαια, αν αυτό που πίστευαν ότι είναι ο στόχος τους,ισχύει πραγματικά. Ή αν αυτό που κάποτε είχαν θέσει ως στόχο, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η επιρροή του περιβάλλοντος. Μια υιοθετημένη κοσμοθεωρία που καμία σχέση δεν έχει με αυτό που αληθινά υπάρχει μέσα σε κάποιον άνθρωπο. ..................... Και αναρωτιέται τι είναι αυτό που φταίει και δε νιώθει καλά. Σχεδίασε τη ζωή του,εκτέλεσε το σχέδιο κατά γράμμα και όμως πάλι δεν αισθάνεται καλά.Και αναρωτιέται τι συμβαίνει και δεν περνά καν από το μυαλό του ότι το σχέδιο δεν ήταν καν δικό του. ..................... Ίσως τελικά, δίχως να το καταλαβαίνουμε να ζούμε τη ζωή κάποιου άλλου. Πόση ευτυχία και ισορροπία άραγε να βρει κανείς σε αυτό;
Μαθητοφρένεια τελ ευ ταί α σ ελίδα
8
ΓΡΑΦΕΙ Η Καλλιρρόη Δουκοπούλου
Τι σημαίνει πρότυπο; Είναι το πρόσωπο, ο θεσμός ή η κατάσταση που χρησιμεύει ως υπόδειγμα για αναπαραγωγή, μίμηση, αντιγραφή και ακολουθία, με την προϋπόθεση ότι είναι άξιο για τα προαναφερόμενα λόγω των θετικών χαρακτηριστικών του. Ανάλογα με την κοινωνική συνείδηση, την κουλτούρα, τα πολιτικά και οικονομικά δεδομένα της εποχής μεταβάλλονται και τα πρότυπα. Στη νεολαία η ύπαρξή τους έχει ισχυρότερη υπόσταση και επίδραση, λόγω της ηλικιακής ανάγκης ταύτισης με κάποιο «ισχυρό» πρόσωπο. Στα πρώτα χρόνια της ζωής μας πρότυπα είναι οι γονείς μας, τ’ αδέρφια μας ή κάποιο συγγενικό πρό-
σωπο που μας αγαπά και «λάμπει» στο οικείο περιβάλλον μας. Στη συνέχεια ακολουθούν οι δάσκαλοί μας, που μας γοητεύουν με τη συμπεριφορά τους ή με το αντικείμενο διδασκαλίας τους και οι super ήρωες των παιδικών ταινιών (Barbie, Spiderman, Batman, κ.α.). Στην εφηβεία αρχίζει η αμφισβήτηση των παιδικών προτύπων και το ενδιαφέρον μας στρέφεται προς άλλα πρόσωπα. Επιστήμονες, πολιτικοί, κοινωνικοί και θρησκευτικοί ηγέτες, οικολόγοι, ανιδιοτελείς απλοί άνθρωποι, άνθρωποι του πνεύματος και των τεχνών που αγωνίζονται για το κοινό καλό, άξιοι αθλητές είναι τα θετικά πρότυπα της πλειοψηφίας
των εφήβων.. Τα ΜΜΕ παίζουν τεράστιο ρόλο στη διαμόρφωση των προτύπων. Προωθούν, κατά κύριο λόγο, «αναλώσιμα» πρόσωπα που με την σκανδαλώδη ζωή ή/και την οικονομική επιφάνειά τους βρίσκονται στο επίκεντρο της δημοσιότητας, στερούμενα κάθε σοβαρότητας, σεβασμού και καλλιέργειας. Από την άλλη οι περισσότερες ταινίες και τηλεοπτικές σειρές έχουν θέμα τη βία, τη διαταραγμένη εγκεφαλική λειτουργία, την ατιμώρητη παρανομία, την υποκρισία ή τον εύκολο παράνομο πλουτισμό. Ακούμε διαρκώς για την οικονομική κρίση, για το αβέβαιο μέλλον μας, για την ισχυρή πιθανότητα να
αναγκαστούμε να μεταναστεύσουμε σε ξένες χώρες για να δουλέψουμε. Βαλλόμαστε ασταμάτητα για την οικτρή κατάσταση της χώρας μας από εγχώριους και ξένους κύκλους. Η εποχή μας, όμως, έχει ανάγκη από αποτίναξη όλων των κίβδηλων προτύπων. Χρειαζόμαστε πρότυπα ανθρώπων με ηθική συνείδηση, ειλικρίνεια, πνευματική καλλιέργεια , ευγένεια, ανθρωπισμό, αισθητική, κοινωνικότητα, κατανόηση, σεβασμό στο «διαφορετικό», ανιδιοτέλεια, ελεύθερη και κριτική σκέψη, μεθοδικότητα, επαγγελματική υπευθυνότητα και συνεχή ενημέρωση, εθελοντισμό και ενεργό συμμετοχή στα κοινά.
Χρειαζόμαστε ανθρώπους που με την παραδειγματική ζωή τους θα μας εμπνεύσουν να αγωνιστούμε για τον εαυτό μας, τα όνειρά μας, τα πιστεύω μας, τη χώρα μας. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης η ανάγκη για υψηλές αξίες είναι ίσως πιο αναγκαία από ποτέ. Η επανεκτίμηση της οικογενειακής θαλπωρής, της ουσιαστικής εκπαίδευσης, του Σχολείου για τον Άνθρωπο, του κράτους δικαίου και της συμπαράστασης για την επιβίωση και την ανάδειξη των δυνατοτήτων του κάθε ανθρώπου είναι επιτακτική ανάγκη για την ύπαρξη μας ως ψυχικά υγιή άτομα σε έναν κόσμο που συνεχώς και ανελέητα αλλάζει.
ΓΡΑΦΕΙ Η Άννα Μούλλα Ρίχνοντας μια ματιά στα προηγούμενα φύλλα της εφημερίδας, το μάτι μου έπεσε σε ένα ιδιαίτερο τεύχος. «Ο ρατσισμός είναι ο πολιτισμός των ηλιθίων». Αυτή η φράση αναγραφόταν πάνω στο εξώφυλλο και έπειτα σκέφτηκα πόσο πολύ αληθεύει. Ας το πιάσουμε από την αρχή όμως. Δείτε λίγο γύρω σας. Είμαι σίγουρη πως βλέπεται πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους. Κάποιοι διαφέρουν
ως προς το χρώμα, άλλοι ως προς την θρησκεία, άλλοι ως προς την εθνικότητα κλπ. Όλοι δηλαδή είμαστε διαφορετικοί. Γιατί να μην είμαστε και ίσοι όμως; Τι κάνει έναν λευκό «ανώτερο» από έναν έγχρωμο και έναν μουσουλμάνο «κατώτερο» από έναν χριστιανό; Απολύτως τίποτα! Τι περισσότερο έχει ένας πλούσιος από έναν φτωχό; Χρήματα, εξουσία, ανέσεις. Φυσικά και τα έχει αυτά
όμως δεν τον κάνουν καλύτερο άνθρωπο και εννοείται πως δεν τον οδηγούν στην «ανωτερότητα». Προσωπικά πιστεύω πως οι πλούσιοι είναι απλά πολύ τυχεροί. Τα σχέδια τους ήρθαν με τον τρόπο που ήθελαν και έχουν μια πιο βολική ζωή. Από την άλλη, η προσπάθειες για να γίνουμε μια αντιρατσιστική και ανεκτική στο διαφορετικό κοινωνία οδηγούνται δυστυχώς στο αδιέξοδο. Ο ρατσισμός
αποτελούσε ανέκαθεν ένα σημαντικό πρόβλημα. Όλες οι γενιές έχουν έρθει αντιμέτωπες με το φαινόμενο του ρατσισμού και τις οδυνηρές του συνέπειες. Κάποιες περισσότερο άλλες λιγότερο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ρατσισμού αποτελούσαν οι πεποιθήσεις του Αδόλφου Χίτλερ ο οποίος πίστευε πώς η Άρεια φυλή μπορεί να κυριαρχεί στον πλανήτη εις βάρος των άλλων. Υπήρξαν φυσικά
και αγωνιστές κατά του ρατσισμού όπως ο βραβευμένος με Νόμπελ Νέλσον Μαντέλα και ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ που αγωνίστηκε κατά των φυλετικών διακρίσεων στις Η.Π.Α. Ο ρατσισμός λοιπόν υπήρχε και υπάρχει. Στο χέρι μς είναι να περιοριστεί στο μέλλον, αν όχι να εξαφανιστεί. Στην τελική, σκεφτείτε το λίγο, θα σας άρεσε να ήμασταν όλοι ίδιοι; Ε; Δεν θα ήταν πολύ βαρετό;
ΓΡΑΦΕΙ O Ιάσωνας Ευαγγελόπουλος Καλό ταξίδι Βαγγέλη θα σε θυμόμαστε πάντα, ήταν τα λόγια των πιο πολλών για τον αδικοχαμένο φοιτητή στα Γιάννενα. Ένα παιδί όπως πολλά άλλα που βίωνε σχολικό εκφοβισμό και ήταν και η αφορμή για το τελευταίο του ταξίδι. Η αναφορά μου ωστόσο δεν θα είναι στο χαμένο φοιτητή γιατί όπως φαντάζομαι πολλοί θα είναι αυτοί που θα αναφερθούν σε αυτό το θέμα φυσικά. Υπάρχουν και άλλα ζητήματα που θα πρέπει η πολιτεία να τα αντιμετωπίζει όσο γίνεται πιο νωρίς διότι κανείς δεν ξέρει στο που μπορεί να φτάσει μία κατάσταση. Μερικά από αυτά είναι η μετανάστευση, η αντιμετώπιση των ατόμων με ειδικές ικανότητες και πολλά άλλα ενώ δεν θα μπορούσε να μην ήταν και ο ρατσισμός που προκύπτει μέσα από όλα αυτά. Αυτές οι καταστάσεις που είναι άλλωστε και πολύ συνηθισμένες στις μέρες μας βλέπουμε πώς καταλήγουν στο επίμαχο θέμα που είναι το “bullying” αφού όλα αυτά ταυτίζονται μεταξύ τους. Το πρόβλημα προέρχεται κατά τη γνώμη μου από το σχολείο και την οικογένεια αφού θα πρέπει να μαθαίνουν από νωρίς τα παιδιά σωστούς τρόπους συμπεριφοράς για να διαμορφώσουν ένα σωστό χαρακτήρα έτσι ώστε να μην βλέπουν κάποιον συνάνθρωπό τους σαν ένα αντικείμενο, αφού δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως όλοι είμαστε ίσοι! Έπρεπε να συμβεί ένα μεγάλο κακό για να ασχοληθούμε πολύ με αυτό το τόσο σοβαρό πρόβλημα. Πρέπει να αντιμετωπίζουμε το κάθε πρόβλημα εγκαίρως και να μην εθελοτυφλούμε.