304

190712 GET A LÉFO! FREE PRESS ÄÙÑÅÁÍ ÏÄÇÃÏÓ ÔÇÓ ÁÈÇÍÁÓ ÊÕÊËÏÖÏÑÅI ÊÁÈÅ ÐÅÌÐÔÇ No 304

17 ελληνες συγγραφεις γραφουν για τη LifO 17 πρωτοτυπα διηγηματα με θεμα τα ελληνικα νησια

Μεγάλος διαγωνισμός

«COSMOTE 3G SUMMERTIMES» σελ. 8

Free Press. Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη.

Εικονογράφηση του Γιώργου Γούση

Index

Cocktail Mania! Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε γι' αυτό που όλοι θέλουν να πίνουν αυτό το καλοκαίρι. Σελ. 74

The Summer Fiction Issue

Μια σκια κι ενα βιβλιο

Για τρίτη συνεχή χρονιά η LifO φιλοξενεί 17 πρωτότυπα διηγήματα σημαντικών συγγραφέων εμπνευσμένα από τα ελληνικά νησιά.

Σελ. 70

Σελ. 15

Status Updates (καλοκαιρινη εκδοση) Οι συντελεστές της LifO απαντούν στην πιο επίκαιρη ερώτηση: ποιο είναι το ιδανικό καλοκαίρι για εσάς; Σελ. 10

Σε ποιο νησι θα πας φετος; Σελ. 56

Τι θα σπουδασω; Εκπρόσωποι των σημαντικότερων ιδιωτικών σχολών της Αθήνας εξηγούν γιατί τώρα είναι η καλύτερη στιγμή να αποφασίσεις και προτείνουν τα καλύτερα εκπαιδευτικά προγράμματα. Σελ. 77

Εν τω μεταξυ στην Αθηνα Τόσκα από την Εθνική Λυρική Σκηνή - οι ταινίες της εβδομάδας - οι παραστάσεις του Φεστιβάλ Αθηνών. Σελ. 83

Starfax

ΑΥ ΣΤΕ ΤΟ ΤΟ ΛΩ

ΤΥΠΟ ΕΝ

Επιλογές από τον ελληνικό χάρτη για ιδανικές καλοκαιρινές διακοπές.

Βιβλιοπροτάσεις από τη νέα εκδοτική σοδειά για καλοκαιρινές αναγνώσεις.

ΑΝΑΚ ΥΚ

στο εξωφυλλο:

The Fiction Issue 2012

Σελ. 94

Εκδότης Στάθης Τσαγκαρουσιάνος Διευθυντής Έκδοσης Μιχάλης Μιχαήλ Εμπορική Διεύθυνση Δήμητρα Πασομένου Διευθυντής Σύνταξης Φώτης Βαλλάτος Creative Director Στάθης Μητρόπουλος Αρχισυνταξία Σταύρος Διοσκουρίδης Υπεύθυνος lifo.gr Άρης Δημοκίδης Υπεύθυνος Ψηφιακής Ανάπτυξης Νίκος Ζαφείρης Συντακτική Ομάδα Κωστής Παπαγιώργης, Νίκος Δήμου, Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος, Κώστας Βαξεβάνης, Ευθύμης Φιλίππου, Στέλιος Κούλογλου, Νίκη Μηταρέα, Μαρίνα Φωκίδη, Mατίνα Καλτάκη, Μαριβίκυ Καλλέργη, Θοδωρής Αντωνόπουλος, Θεόφιλος Δουμάνης, Ηρακλής Κορέλης, Πάνος Μιχαήλ, Χρήστος Παρίδης, Δημήτρης Ρηγόπουλος, Άρης Δημοκίδης, Λένα Φουτσιτζή, Μαρία Παπαπαναγιώτου, Θεώνη Σκαλέρη Συντονισμός Ύλης Μαρκέλλα Ανδρικάκη Φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης, Αναστασία Βουτυροπούλου, Παντελής Ζερβός, Σπύρος Σιμωτάς, Γεράσιμος Δομένικος, Γιάννης Κωσταρής, Ινώ Μέη, Photoharrie Assistant Art Director Rinétta Κοσκινίδου Creative Media Kώστας Στανέλλος Aτελιέ Βανέσσα Φερλέ Διόρθωση Κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου Υπεύθυνος Λίστας Δημήτρης Κυριαζής Γραμματεία Σύνταξης Ελένη Τσατσαλμά Ιnterns Βασίλης Καψάσκης, Παναγιώτης Κοτροκόης Senior Advertising Manager Ισμήνη Βoυρδαχά Advertising Manager Μαριλίνα Στοΐλου Senior Direct Market Manager Κώστας Μαντάς Direct Market Γιώργος Θεοδωρόπουλος Direct Market Managers Φωτεινή Δαλαμάγκα, Βούλα Καραβαγγέλη, Γιώργος Λυκουργιώτης Υποδοχή Διαφήμισης Ξένια Στασινοπούλου Οικονομική Διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος Λογιστήριο Αρετή Ανδριτσοπούλου, Βασίλης Κοτρωνάκης ΚΩΔΙΚΟΣ ΕΝΤΥΠΟΥ 7639

8

The Fiction Issue 2012

ΑΝΤΙΠΑΞΟΙ

Η ερωτική φωλιά του Ποσειδώνα με τις εξωτικές παραλίες και το μεθυστικό κρασί.

ταξύ της φοινικικής λέξης Παξ (=πλάκα) και αι Μια μέρα ακούστηκε ένας μεγάλος (=νησί), επειδή εξήγαγε τις πλάκες του. βρόντος κι ένα κομμάτι γης αποκό«Πάμε διακοπές στους Αντίπαξους» σηπηκε απ’ την Κέρκυρα. Ο Ποσειδώμαίνει: 3 τετραγωνικά χιλιόμετρα, 150 σπίτια, νας, ψάχνοντας να δημιουργήσει μια ερωτική 20 μόνιμοι κάτοικοι, 5 παραλίες, κυπαρίσσια, κρυψώνα γι’ αυτόν και τη Νηρηίδα Αμφιτρίτη, αμπέλια, κρασί, Άγιος Αιπέταξε την τρίαινά του με μιλιανός, 5-6 ενοικιαζόδύναμη, σχηματίζοντας μενα σπίτια και νερά όπως τους Παξούς και, κατ’ στην Καραϊβική: κάταεπέκτασιν, νοτιότερα, σπρα και ρηχά. Λόγω της τους Αντίπαξους (ή Αντιέκτασής του, το νησί ενπάξους). Έτσι λέει η μυθοτΑξιδι με το δείκνυται για «πέρασμα», λογία γι’ αυτή την όμορφη mobile internet συνήθως από Παξούς ή και απομακρυσμένη γωthσ cosmote Κέρκυρα, απ’ όπου υπάρνιά της Ελλάδας. Βέβαια, Φωτογράφισε τα κυπαρίσσια χουν καθημερινά δρομε το Mobile Internet της ν' ακουμπούν το κύμα στο μολόγια. Λόγω της ίδιας COSMOTE είσαι πάντα Βουτούμι και ανέβασε τις αυτής έκτασης, όμως, online και το μόνο που φωτογραφίες από το smartphone πολλοί το προτιμούν ως δεν θα νιώθεις είναι ότι είστο facebook. Tράβηξε βίντεο με βάση αφού, όπως συμσαι κάπου απομονωμένα. την παρέα σου παριστάνοντας τους βαίνει συνήθως στους Τα σενάρια σχετικά με την φαροφύλακες στον Φάρο και δες μικρούς ελληνικούς προέλευση του ονόματος το μετά στο YouTube από το tablet σου. Ανέβασέ τα εύκολα χάρη παραθεριστικούς προοείναι αρκετά. Ένα θέλει τη στο γρήγορο Mobile Internet ρισμούς, μπορεί κανείς λέξη να έχει σχηματιστεί που προσφέρει το πανταχού εύκολα να αισθανθεί ντόαπό το «πακ», που σημαίπαρόν 3G δίκτυο της πιος «παράγοντας» ή «αρνει τραπεζοειδές σχήμα COSMOTE. κούδα», όπως φωνάζανε (το οποίο έχουν οι Παξοί), παλιά τους Αντιπαξιώτες. συν τη λέξη αντί, που σηΠάμε για μπάνιο στη μαίνει απέναντι. Μια άλλη Βρίκα, παραλία βόρεια εκδοχή είναι ότι προέκυτου νησιού, με λευκό ψε από τη σύνθεση με-

COSMOTE3gSumme ΛΕΥΚΑΔΑ

Το νησί με τις υπέροχες παραλίες.

Αν έχεις ακούσει κάτι για τα νησιά του Ιονίου Πελάγους, μάλλον είναι ότι φημίζονται για το πράσινο τοπίο τους και τα εντυπωσιακά νερά που αντανακλούν αυτό το πράσινο. Ισχύει. Και η Λευκάδα είναι το καλύτερο παράδειγμα. Αποτελεί το τέταρτο μεγαλύτερο νησί του πελάγους και μετράει τέσσερα ψηλά βουνά - ένα από αυτά ο Σκάρος, που από την κορυφή του βλέπεις μέχρι τα Πριγκιποννήσια. Επίσης, είναι γεμάτη από σπήλαια, πηγές και πεδιάδες, που σε πολλά σημεία «πέφτουν» απότομα στη θάλασσα, σχηματίζοντας απόκρημνες, όμορφες ακτές, κυρίως δυτικά. Το όνομα Λευκάδα προήλθε από τις αμέτρητες λευκές αμμουδιές και τα λευκά βράχια του γνωστού ακρωτηρίου Λευκάτας. Η μυθολογία λέει ότι η λυρική ποιήτρια Σαπφώ, παράφορα ερωτευμένη με τον Φάωνα, ακόλουθο της Αφροδίτης, έπεσε από τον βράχο του ακρωτηρίου, αφού ο τελευταίος αρνήθηκε τον έρωτά της. Οι παραλίες είναι το φόρτε της Λευκάδας. Και είναι πολλές. Ανατολικά βρίσκονται οι πολυσύχναστες και δυτικά οι πιο μικρές και ψαγμένες. Έχουν πολλάκις στεφθεί με γαλάζιες σημαίες, με πρώτη και περισσότερο βραβευμένη το Πόρτο Κατσίκι. Τιρκουάζ, καθαρά νερά, χρυσή

αμμουδιά μέχρι εκεί που φτάνει το αθηναϊκό μάτι και απολαυστικά αργό ηλιοβασίλεμα που μπορείτε να ευχαριστηθείτε, πίνοντας καφέ στην πλατεία του χωριού Αθάνι, που βρίσκεται ακριβώς από πάνω. Εξίσου παραδεισένια είναι η Αμμόγλωσσα, βόρεια, με ιδιαίτερο σχήμα λιωμένου γάμα (ή γάντζου, σαν του Κάπτεν Χουκ), που ενδείκνυται για κολύμπι. Για όσους θέλουν να κάνουν ελεύθερο κάμπινγκ υπάρχουν τα Πευκούλια (δυτικά, 2,5 χιλιόμετρα βόρεια του Άγιου Νικήτα). Αν, παρ’ όλα αυτά, ο δρόμος σας σάς βγάλει σε κάποια άγνωστη παραλία, μη διστάσετε να τη μοιραστείτε, φωτογραφίζοντας και ανεβάζοντάς την στο Ιnternet, χάρη στο γρήγορο και αξιόπιστο 3G δίκτυο της COSMOTE. Για μάθημα βυζαντινής ιστορίας επισκεπτόμαστε το Κάστρο της Αγίας Μαύρας. Μεσαιωνικό και επιβλητικό, χτίστηκε στην είσοδο του νησιού γύρω στo 1300 από κάποιον ηγεμόνα που πήρε τη Λευκάδα ως προίκα (!) για τον γάμο του με την κόρη του Δεσπότη της Ηπείρου, Νικηφόρου Α’, με σκοπό να προστατεύει τον τόπο από πειρατές. Ο χρόνος γυρίζει ακόμα πιο πίσω βορειοανατολικά του νησιού, στο Καλλιγόνι, όπου βρίσκεται η αρχαϊκής εποχής πόλη Νήρικος. Μια σύντομη επίσκεψη στα διατηρημένα

βότσαλο, άμμο και ρηχά γαλανά νερά. Υπάρχει ωραίο beach bar και μετά το μπάνιο έχετε την επιλογή να φάτε σε μία από τις δύο ταβέρνες που βρίσκονται στις δύο άκρες της παραλίας. Η δεύτερη γνωστή ακτή των Αντιπάξων είναι το Βουτούμι, βορειοανατολικά. Είναι μεγαλύτερη, ανοργάνωτη και πιο πράσινη, αφού τα κυπαρίσσια σχεδόν φτάνουν το κύμα. Ιδανικά προτείνουμε να νοικιάσετε καραβάκι ή θαλάσσιο ταξί, διότι έτσι θ’ ανακαλύψετε τους διάφορους μίνι-κολπίσκους και στις σπηλιές. Αν δεν σας ενδιαφέρει κάτι τέτοιο, τουλάχιστον συνηθίστε τη μόνιμη θέα των σκαφών στον ορίζοντά σας. Για λιγότερο κόσμο, κατευθυνθείτε προς Ροδοβάνι και Σαρακήνικο, ενώ υπάρχει και μια πιο μικρή, η Μεσοβρίκα, στην οποία μπορείτε να κάνετε γυμνισμό και κάμπινγκ. Η ιστορία λέει πως οι Αντίπαξοι ήταν από τα νησιά που δέχονταν απανωτές επιθέσεις πειρατών κατά τη διάρκεια της Βενετοκρατίας. Αργότερα, το 1801, ιδρύθηκε η αυτόνομη πολιτεία των Επτανήσων κι έχει ενδιαφέρον ότι στην ουσία ήταν και η πρώτη επίσημη μορφή ελληνικού κράτους από την αρχαιότητα. Αυτός ο μικρός τόπος, δηλαδή, είχε και δικό του έμβλημα. Σήμερα φτιάχνουν κρασί (μαύρο στο χρώμα, γλυκό στη γεύση), γι’ αυτό και θα δείτε παντού αμπέλια, ειδικά αν ακολουθήσετε το μονοπάτι που διασχίζει το νησί από Βορρά προς Νότο. Θα σας πάρει το πολύ μιάμιση ώρα. Σταματήστε στο εκκλησάκι του Αγίου Αιμιλια-

νού - πολύ κοντά σε αυτό βρίσκεται η περίφημη πηγή Καλοήρι. Για την ακρίβεια, είναι 117 σκαλιά που πρέπει να κατεβείτε από εκεί προς τα δυτικά... Αξίζει. Κατασκευάστηκε για τον ανεφοδιασμό των πλοίων με νερό το 1833. Δίπλα στο κτίσμα λειτουργεί μια βρύση για τους επισκέπτες και κάπου θ’ ακούσετε «Του Καλοήρι το νερό, έχει τ’ ασήμι μέσα, κι όποιος γυρεύει να το πιει, θέλει μεγάλα μέσα». Επισκεφθείτε τον Φάρο, ένα σημαντικό αρχιτεκτονικό αξιοθέατο που χρονολογείται από τα τέλη του 19ου αιώνα και χτίστηκε από γαλλική εταιρεία. Είναι μεγάλης εμβέλειας, δηλαδή ανοιχτής θαλάσσης, και μέχρι πριν από 15 χρόνια κάνανε βάρδιες 6 φαροφύλακες που η τεχνολογία τους έστειλε σπίτι, αφού σήμερα λειτουργεί αυτόματα.

Στείλε μας και εσύ τις δικές σου COSMOTE 3G SUMMER TIMES στιγμές και κέρδισε φανταστικά δώρα!!!

mmerTIMES

τογραφίες Ανέβασε καλοκαιρινές φω om/lifo.mag με το και βίντεο στο facebook.c της COSMOTE γρήγορο Mobile Internet ρα!!! και κέρδισε φανταστικά δώ

μνημεία, στα ερείπια και στους τάφους αρκεί για να ικανοποιήσετε οποιαδήποτε αρχαιολογική δίψα. Επίσης, στην περιοχή Γένι, στο Νυδρί, βρίσκεται ο τάφος του σπουδαίου Γερμανού αρχαιολόγου Γουλιέλμου Ντέρπφελντ, που εργάστηκε αδιάκοπα στην περιοχή της Λευκάδας, πιστεύοντας ότι το νησί είναι η ομηρική Ιθάκη. Αν πάλι βγάζετε αφρούς με κάτι τέτοια γιατί θυμίζουν μια δασκάλα που κάποτε σας τράβαγε από τ' αυτί, ισχυριστείτε ότι η αρχαία ενέργεια διαχέεται παντού στο νησί ούτως ή άλλως - θα είστε σε μεγάλο ποσοστό σωστοί. Περνώντας από το Νυδρί, προτείνουμε να τραβήξετε μια εμψυχωτική φωτογραφία αγκαλιά με το άγαλμα του «Έλληνα που τα κατάφερε» και με το παραπάνω, του Αριστοτέλη Ωνάση, και συμβολικά να χαιρετίσετε το μυθικό νησί του, τον Σκορπιό, που βρίσκεται ακριβώς απέναντι. Η πόλη της Λευκάδας έχασε μεν πολλά από τα παλιά αρχοντικά σπίτια λόγω πολλών δυνατών σεισμών μέσα στα χρόνια, παραμένει όμως πολύχρωμη και με γραφικά σοκάκια. Η νυχτερινή διασκέδαση «χτίστηκε» γύρω από τον πολυσύχναστο ελληνικό και ξένο τουρισμό. Άρα, το νησί έχει μπαρ και κλαμπ για κάθε γούστο, πολλά. Προτείνουμε το 155 Βar στη Βασιλική, που συνδυάζει ντόπιους, ξένους, τζαζ, μοχίτο και πρωινές ώρες. Το κλασικό beach bar

Μεγaλο διαγωνισμς της COS oς MOTE και της LifΟ

Copla στην παραλία Κάθισμα. Θα φάτε καλό μπορδέτο με χταπόδι, φρυγαδέλι, μπακαλιάρο Μπιάνκο. Δοκιμάστε τη μαριδόπιτα που είναι η σπεσιαλιτέ του νησιού. Για ντόπιες συνταγές με θέα προτείνουμε το εστιατόριο Ράχη, στο νοτιοδυτικό χωριό Εξάνθεια. Τέλος, για σουβενίρ προτιμήστε τα υπέροχα κεντήματα των γυναικών κυρίως από την περιοχή της Καρυάς.

1. Σκάναρε με το κινητό σου το QR Code και ακολούθησε τα βήματα συμμετοχής στο διαγωνισμό ή μπες στο lifo.gr, βρες και κάνε κλικ στα banner αναγγελίας του διαγωνισμού ή στείλε τη συμμετοχή σου με e-mail στο COSMOTE3G@lifo.gr 2. Διάβασε τις οδηγίες συμμετοχής στον διαγωνισμό «COSMOTE 3G SUMMER TIMES» 3. Εκμεταλλεύσου τις απίστευτες δυνατότητες του γρήγορου Mobile Internet της COSMOTE και στείλε την καλύτερη, πιο δροσιστική και απίθανη «COSMOTE 3G SUMMER TIMES» σου φωτογραφία ή βίντεο εύκολα και γρήγορα 4. Διεκδίκησε ένα από τα τέσσερα μοναδικά δώρα! Οι τέσσερις νικητές του διαγωνισμού θα επιλεγούν από τη Lifo Team και οι φωτογραφίες και τα βίντεό τους θα αναρτηθούν στο Lifo.gr. Σκέψου έξυπνα, εναλλακτικά, ελεύθερα και πάνω απ' όλα καλοκαιρινά. Στείλε τη συμμετοχή σου από 19 Ιουλίου μέχρι 2 Αυγούστου στο τσακ-μπαμ με το γρήγορο Mobile Internet της COSMOTE και κέρδισε τα πιο in δώρα του φετινού καλοκαιριού.

ΑΠΟΛΑΥΣΕ ΤΟ 3g δικτυο τησ cosmote Φωτογράφισε και ανέβασε εικόνες στον λογαριασμό σου στο facebook εύκολα και γρήγορα, χάρη στο Mobile Internet της COSMOTE από την καλύτερη ελληνική παραλία, που είναι το Πόρτο Κατσίκι, και κάνε τους φίλους σου να πιστέψουν ότι βρίσκεσαι στις μαγευτικές Μπαχάμες. Έτσι μπορεί να κερδίσεις και στον διαγωνισμό.

Mπες στο Internet από το tablet σου και βρες τους καλά κρυμμένους φυσικούς θησαυρούς της Λευκάδας και κάνε το twitter σου πιο καλοκαιρινό. Ανέβασε διάφορα video στο YouTube εύκολα και γρήγορα με την αξιοπιστία του 3G δικτύου της COSMOTE και αντάλλαξε πληροφορίες για τη Λευκάδα.

Samsung Galaxy Tab 2

Samsung Galaxy S II

Sony Xperia P

10

The Fiction Issue 2012

StatusUpdate

Ποιo είναι το ιδανικό καλοκαίρι της ζωής σου;

Διευθυντής Έκδοσης Μιχάλης Μιχαήλ ... Ιδανικό καλοκαίρι ήταν το περσινό. Δεν έχει σημασία ο προορισμός, αλλά η ρουτίνα που επιλέγεις να ακολουθήσεις και κατά πόσο μπορείς να την ακολουθείς χωρίς περισπασμούς. Οπότε πέρυσι, στο νησί στο οποίο πήγα όλα ήταν ιδανικά, διότι το πρωί διάβαζα, στη συνέχεια πήγαινα για καφέ στην πλατεία και έπιανα κουβέντα με τους υπόλοιπους φίλους και μετά πήγαινα στην παραλία μέχρι να πέσει ο ήλιος, όπου διαιρούσα το χρόνο μου ανάμεσα σε διάβασμα και βουτιές. Στο δρόμο της επιστροφής σταθμός σε ταβερνάκι για φαγητό, μετά μπάνιο και ποτά σε ένα μπαρ που κοιτούσε το Αιγαίο. Αυτά θα ήθελα και φέτος χωρίς καμία αλλαγή. Εμπορική Διεύθυνση Δήμητρα Πασομένου ... Το ιδανικό καλοκαίρι είναι το ηλιοβασίλεμα στη θάλασσα, η αλμύρα της, τα φεγγάρια του, οι μουσικές του, οι έρωτές του, οι μυρωδιές του, οι γεύσεις του. Διευθυντής Σύνταξης Φώτης Βαλλάτος ... Αθήνα-Πάτρα-Μπάρι-Ρώμη-Φλωρεντία-Γενεύη-Βαρκελώνη-Γρανάδα-Σεβίλλη-Λισαβόνα-Σαντιάγκο ντε Κομποστέλα-Μπιλμπάο-Βαρκελώνη-Μιλάνο-Ανκόνα-Πάτρα-Αθήνα. Τρεις τύποι γύρω στα 22, τρία backpacks, «τρεις» δραχμές στην τσέπη, πολλά σιδηροδρομικά χιλιόμετρα, τρισάθλια youth hostels, έξαψη, σάντουιτς από το σούπερ μάρκετ στο πάρκο, από την πίσω πόρτα στα μουσεία, επόμενη στάση πού, «τι γράφει ο “Lonely Planet;”», «βρομάνε τα πόδια σου», sleeping bag στο μεσοδιάστημα των βαγονιών, πρώτο μπάνιο στον ωκεανό, πελεγκρίνοι με κοχύλια στις μαγκούρες, μαϊμούδες κάνουν σεξ στον ζωολογικό κήπο, οι Ιταλοί καπνίζουν μπάφους στην τουαλέτα, έλεγχος εισιτηρίων (κρακ, κρακ το μηχάνημα ακύρωσης), φωτογραφίες με κλεμμένα φιλμ, ένα σύννεφο κολλημένο στη Σίντρα. Αύγουστος 1999. InterRail με τον Δ. και τον Δ. Μετά από λίγα χρόνια μια πλημμύρα στο σπίτι μου κατέστρεψε όλες τις φωτογραφίες και τα αρνητικά. Θυμάμαι τα πάντα.

Creative Director Στάθης Μητρόπουλος ... Sea, sex and sun Αρχισυνταξία Σταύρος Διοσκουρίδης ... Το ιδανικό μου καλοκαίρι θα είναι αυτό που θα διαβάσω τόσα, μα τόσα πολλά βιβλία, που μετά να μη χρειάζεται να διαβάσω κανένα άλλο για το υπόλοιπο της ζωής μου. Όσο και να ‘ναι αυτό. Υπεύθυνος lifo.gr Άρης Δημοκίδης ... Θα επέστρεφα στα παιδικά μου καλοκαίρια στη Χαλκιδική - τότε που έφτιαχνα με την ξαδέρφη μου μυστικές ομάδες και παρακολουθούσαμε ανύποπτους πολίτες και τα μεσημέρια διαβάζαμε «Μίκυ Μάους» στη δροσιά του μπαλκονιού, μετά πηγαίναμε για μπάνιο και το βράδυ θερινό σινεμά, στον «Κροκοδειλάκια» και στον «Μπάτσο του Μπέβερλι Χιλς». Όλοι όσοι αγαπούσα ήταν ζωντανοί, είχα τρεις μήνες διακοπές, έκανα κάθε μέρα μπάνιο στη θάλασσα και έτρωγα αμέτρητα παγωτά «Κοκταίηλ». Και, αν ήμουν πολύ

τυχερός, κάποιος μεγάλος μας πήγαινε με την ξαδέρφη μου στην ντίσκο Ακουάριους στη Μεταμόρφωση Χαλκιδικής και χορεύαμε με όλα τα σουξέ που είχαμε μάθει τον χειμώνα, απ’ τη Mαντόνα και τους Culture Club μέχρι τους Wham και τους Pet Shop Boys... Υπεύθυνος Ψηφιακής Ανάπτυξης Νίκος Ζαφείρης ... Πριν από τρία χρόνια, οργώνοντας την Ευρώπη: Λονδίνο, Στοκχόλμη, Ελσίνκι, Ταλίν, Ίμπιζα, Βαρκελώνη. Φέτος, όμως, θα είναι το καλύτερο: χωρίς τις ψευτοπολυτέλειες και τις υπερβολές άλλων εποχών, σε παραλίες ελεύθερες. Και αν δεν υπάρχουν χρήματα για freddo, μια σουμάδα ή ένας φραπές την κάνει τη δουλειά του. Συντακτική Ομάδα Νίκος Δήμου ... Δέκα χρονών βλέπω θάλασσα. Πρέπει να την είχα δει και πριν. Υπάρχει στο οικογενειακό λεύκωμα μια φωτογραφία μου με μαγιό στην αμμουδιά. Το μαγιό έχει τιράντες και φοράω άσπρο ναυτικό καπέλο με γείσο και εθνόσημο μια άγκυρα. Απ’ ό,τι μου είπαν, είμαι τεσσάρων ετών και βρίσκομαι στο Ξυλόκαστρο. Αλλά δεν θυμάμαι τίποτα. Μετά ήρθε η Κατοχή και η θάλασσα ήταν απρόσιτη για τους Αθηναίους - σαν να κατοικούσαν στη Μεσευρώπη. Μόνο σε εικόνες την είχα συναντήσει. Αλλά σχεδόν όλες ήταν ασπρόμαυρες. Το καλοκαίρι του 1945 ο πατέρας νοίκιασε ένα μικρό σπίτι στη Γλυφάδα, που τότε ήταν στην άκρη του κόσμου. Σήμερα θα το λέγαμε αυθαίρετο: δύο μικρά δωμάτια, με μπάνιο και κουζίνα, στη μέση ενός οικοπέδου όλο τσουκνίδες. Τώρα εκεί θα υπάρχει πολυκατοικία. Για να φτάσεις στην παραλία περπατούσες πάνω από δέκα λεπτά. Θυμάμαι μόνο πως όλοι οι δρόμοι -χωμάτινοι οι περισσότεροι- είχαν δεξιά και αριστερά μεγάλες πικροδάφνες με ροζ και άσπρα λουλούδια. Ανάμεσα στις πικροδάφνες φαινόταν μακριά η θάλασσα. Αυτό το λαμπύρισμα στο βάθος ήταν σαν παραμύθι. Για ένα παιδί της Κατοχής, της πείνας, του εμφυλίου, του φόβου, ήταν κάτι το εξωπραγματικό. Θυμάμαι πώς την πρωτοείδα, φτάνοντας με ένα παλιό ταξί. Σχεδόν τρόμαξα. Σε αυτό το χαμηλό σπιτάκι, με την επίπεδη τσιμεντένια οροφή, πέρασα τις πρώτες μου διακοπές κι ένιωσα πρώτη φορά το καλοκαίρι. Δεν είχαμε καλοκαίρια στην πόλη; Θα είχαμε, αλλά δεν τα είχα καταλάβει. Από τότε το καλοκαίρι μπερδεύτηκε με τη θάλασσα και δεν μπορώ πια να τα ξεχωρίσω. Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος ... Η πρώτη φορά που πήγα στο Κουφονήσι, όταν ακόμη σε έβγαζαν με τις λάντζες στο λιμάνι και δεν υπήρχε ηλεκτρικό στο νησί, πρέπει να ήταν το ’81. Μπάνια από το πρωί ως το φωτεινότερο λυκόφως που έχετε δει, ειδικά στην παραλία της μαλακισμένης της Ιταλίδας, που κυνηγούσε τους γυμνιστές (και πώς αλλιώς να κάνεις εκεί μπάνιο;) και οργάνωνε για τους καλεσμένους της αγώνες γκολφ στην άμμο, σε ένα νησί που για να το γυρίσεις αρκούσαν κάνα δυο ώρες, αλλά δεν το χόρταινες. Κάθε γωνιά του κι ένα αξέχαστο βραχάκι, ένας ορμίσκος με την τελειότερη άμμο και τα πιο γαλανά νερά. Ήταν επίσης η πρώτη φορά που πήγαινα μόνος, με εφηβική παρέα, διακοπές, στις Κυκλάδες, και μου φαινόταν ο πιο εξωτικός προορισμός του κόσμου. Ακόμα είναι στη μνήμη μου. Θοδωρής Αντωνόπουλος ... Το ιδανικότερο καλοκαίρι μου το έζησα, θυμάμαι, στη Γαύδο το 2000. Ο αιώνας που άλλαζε ήταν γεμάτος δημιουργική αισιοδοξία για τη χώρα μου, που ήδη προετοιμαζόταν πυρετωδώς για τους επερχόμενους Ολυμπιακούς. Ναι, το είχαμε στ’ αλήθεια πιστέψει ότι γινόμαστε, επιτέλους, Ευρώπη. Αλλά κι εμένα μ’ έβρισκε στα καλύτερά μου - καλή δουλειά, καλά λεφτά, πολλοί και καλοί φίλοι κι ένας μεγάλος έρωτας στα σκαριά. Μαγευτικοί περίπατοι στο κεδρόδασος, βουτιές κι αργιλοθεραπείες, τσουλήθρα στις αμμοθίνες, μεθυσμένες ολονυκτίες κάτω από τα αστέρια, συλλογική κουζίνα που λειτουργούσαμε με βάρδιες, μέχρι κι έναν μικρό κήπο με λαχανικά εποχής είχαμε φτιάξει, που εντέλει χόρτασε κάτι πεινασμένα κατσίκια. Ένα χρυσαφένιο σούρουπο στο Σαρακήνικο φιλοσοφούσαμε ότι δεν χρειάζεται να μοχθούμε για καριέρες, μήτε για πλούτη, μια και ιδού, όλοι οι θησαυροί του κόσμου είναι γύρω μας - και δωρεάν. Ότι όλο αυτό που συνέβαινε ολόγυρα μας άφηνε παγερά αδιάφορους, εφόσον μπορούσαμε να φτιάξουμε τις δικές μας προσωρινές αυτόνομες ζώνες (όπου, βέβαια, θα είχε πάντα ήλιο). Θεόφιλος Δουμάνης ... Το ιδανικό μου καλοκαίρι είναι φτιαγμένο από στιγμές. Έχει υπόκρουση το «Smooth Operator» της Sade, εικόνες και ήχους από τη μεσημεριανή ηχώ των βημάτων στα άδεια σοκάκια της Κιμώλου, τη γαλάζια ηρεμία του βυθού στη Μυτιλήνη, το χαμόγελο του ιδιοκτήτη του καφενείου στη Χρυσομηλιά, έναν κερασμένο καφέ στα Ελληνικά, μια νύχτα σε σπηλιά στο Αγιοφάραγγο, τη σκηνή να πέφτει από τον αέρα σε μια έρημη παραλία κάπου (ούτε που θυμάμαι πού), το βλέμμα προς το ηλιοβασίλεμα ενός ηλικιωμένου χωρικού στο Πετρί, τα ψαρέματα στην Αστυπάλαια, την εικόνα που απλωνόταν σιγά-σιγά όταν άνοιγε η μπουκαπόρτα στην Ιθάκη, τις μυρωδιές του οινοπνεύματος στα Περδικιώτικα, στην Αίγινα. Χρήστος Παρίδης ... Θυμάμαι πάντα, ως παιδί, τη μυρωδιά και τη γεύση του τεράστιου πλαστικού μου σωσίβιου από το οποίο γραπωμένος και αγκαλιά μαζί του κολυμπούσα μέχρι τα βαθιά, ένα καυτό μεσημέρι με άπνοια στην αμμουδιά της Αγίας Τριάδας, έξω από τη Θεσσαλονίκη, όπου πέρασα τα πρώτα δέκα καλοκαίρια της ζωής μου, στη σκιά ενός καλαμένιου στέγαστρου, με τον παππού μου να παρατηρούμε το αγκυροβολημένο βαποράκι που έκανε τη διαδρομή ως την πόλη να το παίρνει το ρεύμα και να γυρνάει ακυβέρνητο γύρω από τον εαυτό του. Τη μυρωδιά του σαμπουάν OM OR σε σωληνάριο κάτω από το χλιαρό ντους. Τους «βαρδάρηδες», που έπιαναν κάθε Δεκαπενταύγουστο, και τα πελώρια κύματα στα οποία λίγοι τολμούσαμε να μπούμε, μαζί και την έντονη ψύχρα τα βράδια στα θερινά, όπου χρειάζονταν οπωσδήποτε «ενισχύσεις» με ζακέτες -πόσο εκστατικό το χουχούλιασμα μέσα τους βλέποντας σινεμά! Κάποια απροσδιόριστη χρονιά στην παραλία της Γερακινής στη Χαλκιδική, σαν βγαλμένη από ταινία του Ντε Σίκα, οι ντόπιοι να βγάζουν την ντομάτα και το τυρί μετά το μπάνιο. Ατέλειωτες ποδηλατάδες στην Κω το

Εικονογράφηση: Γιώργος Γούσης

Εκδότης Στάθης Τσαγκαρουσιάνος... Πριν η Οία γίνει της μόδας, ήμουν νέος. Και φρικιό. Πήγαινα εκεί τα καλοκαίρια. Λίγες μέρες στα Φηρά, σε ένα hostel που δεν υπάρχει πια και θύμιζε μεξικάνικο στάβλο, μετά με το λεωφορείο για το χωριό, που θεωρούνταν κάπως η άκρη του κόσμου. Θυμάμαι τότε ελάχιστοι έμεναν νύχτα εκεί. Είχε τρεις ταβέρνες όλες κι όλες, φτηνές και λαϊκές, δυο μαγαζιά με τα ψευτοπράγματα για τους τουρίστες. Το Κάστρο ήταν ένα γκρεμί που έπαιρνε ζωή για ένα μισάωρο, το ηλιοβασίλεμα, και τις άλλες ώρες θύμιζε το ερειπωμένο ανάκτορο όπου ο Ληρ του Κουροσάβα ζει την τρέλα του. Εκεί κοιμόμουν, σαν τρελός βασιλιάς κι εγώ, με το sleeping bag μου. Θυμάμαι ιδιαιτέρως ένα καλοκαίρι - ήμουν 17 χρόνων. Στην ηλικία αυτή ζεις μεταξύ προσδοκιών, σεξουαλικής φουσκοθαλασσιάς, φαντασίας και μιας απροσδιόριστης μελαγχολίας, επειδή πρωτοδιακρίνεις ότι ο κόσμος σου, αν και γιορτινός, έχει ημερομηνία λήξης. Είχα μείνει 20 μέρες στο Κάστρο - και είχα γίνει ένα με το τοπίο. Στο Αμμούδι τότε δεν υπήρχε τίποτα - ούτε ξαπλώστρες ούτε άνθρωποι. Μόνο ένα υπόστεγο για τις βάρκες το χειμώνα. Υπήρχε κι ένας ψαράς, που για ένα τίποτα σε έπαιρνε βαρκάδα και σ’ άφηνε να κάνεις μπάνιο στ’ ανοιχτά. Ψυχή τριγύρω. Δεν θα ξεχάσω εκείνο το καταμεσήμερο που με έναν περιστασιακό φίλο βουτήξαμε και κολυμπήσαμε μέχρι τον βράχο στη μέση του νερού και ανακαλύψαμε, από τη μεριά του πελάγους, την πόρτα μιας εκκλησιάς που είχε φτιαχτεί μέσα στο φάγωμα της πέτρας. Βγήκαμε από το νερό και μπήκαμε στο ιερό, γυμνοί, όμορφοι - στάζοντας περπατήσαμε στο δροσερό δάπεδο από βότσαλα της θάλασσας. Μόνο τις στάλες που έσταζαν ακούγαμε και στο σκοτάδι τα μειλίχια πρόσωπα των αγίων. Τόσες δεκαετίες έχουν περάσει κι ακόμα ζηλεύω την άγρια, πρωτοφανή παραισθησία που μου προκάλεσε εκείνη η στιγμή. Μη φανταστείτε τίποτα σεξουαλικό. Ορισμένες φιλίες είναι δυνατότερες από σεξ. Γίνεται ένας μαγικός συγχρονισμός μέσα στους διαφορετικούς ψυχισμούς, που ισοδυναμεί με δέκα οργασμούς, αν όχι με αυτό που αποκαλούμε θαύμα. Γιατί αυτό είναι θαύμα: η τέλεια συνεννόηση δύο ανθρώπων μέσα σε μια φύση που τους καταλαβαίνει και ευνοεί. Εκείνη η απλή και απονήρευτη εικόνα της Οίας, οι βαριές διακλαδώσεις των άστρων το βράδυ πάνω απ’ το sleeping bag, μια φτηνή ντίσκο με χωριατόπαιδα και γέρους, το τραγανό νερό το μεσημέρι στο Αμμούδι, το θαλασσινό ξωκλήσι, η βαρκάδα τα μεσημέρια, οι ξερικές ντομάτες με τυρί για γεύμα σε μια σπηλιά που προσποιόταν την ταβέρνα (έχει κλείσει κι αυτή), έχουν δώσει σ’ εκείνο το καλοκαίρι, στη μνήμη μου, τη θέση του ιδανικού. Αν δεν είχα διαβάσει τη «Λίγεια» του Λαμπεντούζα θα ένιωθα ότι η φαντασία μου καλπάζει - πως παραφέρομαι. Αλλά να που κι άλλοι έχουν ζήσει ανάλογες μαγείες. Ίσως καμιά φορά θα άξιζε να στρωθώ να γράψω...

12

The Fiction Issue 2012

StatusUpdate φοβερό καλοκαίρι του ’74, που παγιδευτήκαμε οικογενειακώς υπό την απειλή πολέμου. Αρχές δεκαετίας του ’80 οι πρώτες αποδράσεις στη Μύκονο, ένας επίγειος παράδεισος τότε ακόμα, μια απέραντη κι έρημη Ελιά με μια -νομίζω- και μοναδική λιτή κι αυθεντική ταβέρνα. Την πρώτη μου φορά στην Αμοργό, που νόμιζα ότι ανακάλυπτα έναν παραμυθένιο τόπο και μετά από 24 ώρες ταξίδι πήγα να κοιμηθώ ευτυχισμένος ενώ ήταν σαββατόβραδο και όλο και κάτι θα γινόταν έξω, όπως και την πρώτη μου φορά στην Ανάφη, αρχές Σεπτέμβρη, με πολύ αέρα τις νύχτες, αλλά μια μαγεία κάτω από τον έναστρο ουρανό και τη Σαντορίνη στο βάθος, χρόνια αργότερα οικείο νησί πια, να διασχίζω κάθε πρωί όλη τη διαδρομή από τη Χώρα μέχρι τον Ρούκουνα ποδαράτος, με μόνη παρέα τα «ιγκουανάκια» να τρέχουν να σωθούν στο διάβα μου. Και πάντα η επιστροφή στην αγαπημένη Κρήτη που τόσο μα τόσο με κάνει να θυμάμαι τα μπανάλ χουντο-σέβεντις παιδικά μου καλοκαίρια, δεν ξέρω γιατί… Δημήτρης Ρηγόπουλος ... Ελλάδα, κατά προτίμηση στην ηπειρωτική (και μάλιστα στην Πελοπόννησο), στην Αντίπαρο ή τη Σέριφο. Διακοπές συνταξιούχου, που σημαίνει: σχετικά πρωινό ξύπνημα, αργόσυρτο πρωινό, λίγες ώρες στη θάλασσα, μεσημεριανός ύπνος, απόγευμα στο μπαλκόνι, φαγητό κατά τις 8 με 9, μετά παγωτό, επιστροφή στο σπίτι και τεμπέλιασμα στο μπαλκόνι/αυλή μέχρι τελικής πτώσεως. Βένα Γεωργακοπούλου ... Πολλά βιβλία, μεγάλα και απαιτητικά, που μπορούν να σου γεμίζουν τη μέρα, απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ, με απόλαυση. Είναι το καθοριστικό στοιχείο των καλών διακοπών. Αν μου πετύχει, από κει και πέρα το ιδανικό καλοκαίρι το έχω στο χέρι: ένα σπίτι ή ξενοδοχείο στην Καλαμάτα, μια παραλία με άσπρα βοτσαλάκια, οι παιδικοί μου φίλοι, τα ίδια κάθε βράδυ δυο-τρία ταβερνάκια, βόλτες στο λιμάνι και στην πόλη (ναι, θέλω και στις διακοπές την αίσθηση της κοινότητας γύρω μου), πολύ παλιά ελληνική μουσική (τραγουδάμε ακόμα στην παρέα μου). Λιγότερο το laptop μου να άνοιγα για να χωθώ σε εφημερίδες και θα έδινα συγχαρητήρια στον εαυτό μου. Άγγελος Πλέσσας ... Αιγαίο, ερημιά, παραλία, θυμάρι, γυμνός, κολύμπι, μάσκα, αχινός, άιφον, twitter, σεξ, μουσική, ακουστικά, παρεό, βιβλίο, ύπνος, ενυδατική, σεντόνι, βράδυ, αστέρια, παρέα, προσέκο, νυχτολούλουδο. Συντονισμός Ύλης Μαρκέλλα Ανδρικάκη ... To ιδανικό καλοκαίρι της ζωής μου δεν έχει έρθει ακόμα, ξέρω όμως πως το ιδανικό καλοκαίρι της ζωής μου θα είναι σίγουρα ξέγνοιαστο. Το ιδανικό καλοκαίρι της ζωής μου θα είναι κάπου μακριά, σε παραλία χρυσαφένια, με καθαρά νερά. Το ιδανικό καλοκαίρι της ζωής μου θα έχει παρέα λίγους φίλους και καλούς, κέφι και καθόλου τσακωμούς. Το ιδανικό καλοκαίρι της ζωής μου θα έχει μενού καρπούζι, τυρί και παγωμένες μπίρες. Το ιδανικό καλοκαίρι της ζωής μου θα έχει μουσική, χορό και πολλές βουτιές. Το ιδανικό καλοκαίρι της ζωής μου δεν θα έχει άτακτα παιδάκια και νευρικούς γονείς. Το ιδανικό καλοκαίρι της ζωής μου δεν θα έχει ακριβές τιμές, ούτε ταξιδιώτες στοιβαγμένους σαν κάλτσες σε μικρό συρτάρι. Το ιδανικό καλοκαίρι της ζωής μου δεν θα τελειώνει ποτέ…

Assistant Art Director Rinétta Κοσκινίδου ... Ξυπόλυτη στα καλντερίμια, το άρωμα των νυχτολούλουδων, ουζάκια με μεζέ (ή μόνο τα ουζάκια...), η αίσθηση της άμμου στις πατούσες, καλαμπόκι στα κάρβουνα, το διάβασμα ενός βιβλίου κάτω από την κληματαριά, βόλτες με το σκούτερ χωρίς κράνος, καρπούζι (χωρίς πεπόνι on the side). Αλλά, best of all, ο μεσημεριανός ύπνος κάτω από τα αρμυρίκια. Μελώνουν τα μάτια κάτω από τα αρμυρίκια.

Creative Media Kώστας Στανέλλος ... Μαζεμένοι όλοι ξανά, σε κάποιο πανηγύρι στην Ικαρία. Και μετά ξύπνησα. Υπεύθυνος Λίστας Δημήτρης Κυριαζής ... Το ιδανικό καλοκαίρι θα περιλάμβανε: -Beach-hopping σε κρυμμένες, βοτσαλωτές παραλίες με πράσινα νερά στη Μάνη. -Μεσημεριάτικο ούζο σε ορεινό χωριό, κάτω από τη φυσική ομπρέλα τιτάνιου πλατάνου με μοναδική ηχητική συνοδεία τον παφλασμό των αφριζόντων νερών διπλανής πηγής. -Ηλιοβασίλεμα στον φάρο του Ακρωτηρίου Ταινάρου, του νοτιότερου σημείου της ηπειρωτικής Ελλάδας & Ευρώπης. -Βραδινές βόλτες στον λαβύρινθο που σχηματίζουν τα στενά καλντερίμια μεσαιωνικών καστροπολιτειών. Χωρίς μίτο. -Ξύλινα beach bars στο τέλος του δρόμου με Κουβανό DJ. -Ρίψη ρυζιού σε αγαπημένους φίλους/φίλες που αποφάσισαν σε αυτή την τρελή εποχή να ανταλλάξουν όρκους αιώνιας αγάπης πλάι στη θάλασσα.-Πεκορίνο και άλλες τοπικές «λιχουδιές» της Αμφιλοχίας. Γραμματεία Σύνταξης Ελένη Τσατσαλμά ... Tο ιδανικό καλοκαίρι είναι 3 ολόκληροι μήνες δίπλα στη θάλασσα... Ιnterns Βασίλης Καψάσκης ... Μυρωδιά αντηλιακού και κιτρινισμένων σελίδων. Γεύση από αλάτι, λεμόνι και ρίγανη. Σκιά από πεύκα και κλήματα. Ψάθινες, ξύλινες καρέκλες και τραπέζια στρωμένα με λιτά, μπλε και κόκκινα καρό τραπεζομάντηλα. Άμμος και μικρά βότσαλα που στριμώχνονται ανάμεσα στα δάχτυλα. Μάσκες, βατραχοπέδιλα, μαύρος βυθός και φιγούρες που μένουν ακίνητες κάτω από το νερό. Τζιτζίκια και μεσημεριανός ύπνος. Ορεινό χωριό και αιγαιοπελαγίτικη θάλασσα. Οι έγνοιες του μυαλού που πέφτουν σε λήθαργο...

Senior Advertising Manager Ισμήνη Βoυρδαχά ... Αναπολώ τα καλοκαίρια στα τέλη του ’80. Τότε που δεν είχαμε καμιά έννοια, τότε που όλα ήταν απλά. Η μέρα ξεκινούσε και τελείωνε στη θάλασσα. Ώρες ολόκληρες στην παραλία, πιτ στοπ το απόγευμα στο σπίτι για μαμαδίσιο φαγητό και μετά πάλι έξω, ακούραστοι μέχρι το ξημέρωμα. Ήταν ωραία τότε που η μόνη κρίση που γνωρίζαμε αφορούσε αποκλειστικά θέματα αισθηματικά.

Advertising Manager Μαριλίνα Στοΐλου ... Θα μπορούσα να φανταστώ ιδανικότερο καλοκαίρι από αυτό; Αγκαλιά με την μπουμπούκα μου... can’t wait :) Direct Market Managers Βούλα Καραβαγγέλη ... Καλοκαιρινά όνειρα (από διάφορα άρθρα στο nikaria.gr) Και ξαφνικά, μια Τρίτη πρωί είναι καλοκαίρι. Ένας κοκκινολαίμης φτερουγίζει το πρωί στην κουζίνα σου, σκύβει στο πλάι το κεφαλάκι του και πίνει νερό από τη βρύση. Στέκεσαι έκθαμβη με τις πιτζάμες και ξέρεις ότι η εποχή που ανέκαθεν σπέρνει μάγια στη ζωή σου μόλις άρχισε. Πάλι. Και μια χαρούμενη ανατριχίλα σε διαπερνά. Τα τζιτζίκια ξάφνου κόβουν τη σιωπή κι ένα τραγούδι του καλοκαιριού γεννιέται. Νύχτες καλοκαιρινές, με την ανεμελιά στο πρόσωπο και τη χαρά του καινούργιου στην καρδιά. Και ας είσαι στο ίδιο μέρος, και ας είναι στο ίδιο σου το σπίτι. Γιώργος Λυκουργιώτης ... Κι όλο κυκλώνω τη ζωή / σαν ένα τέλος σαν μια αρχή / σαν ένας γλάρος που βουτά / μες στης καρδιάς του τα βαθιά. / Καλές βουτιές σε όποια θάλασσα! Γιώργος Θεοδωρόπουλος ... Οι ιδανικές διακοπές είναι σαν τον έρωτα... Χαίρεσαι όταν τις προσμένεις, ταλαιπωρείσαι όταν τις ζεις, νοσταλγείς όταν τις θυμάσαι. Υποδοχή Διαφήμισης Ξένια Στασινοπούλου ... Χρυσή αμμουδιά, καταγάλανη θάλασσα, μια ξαπλώστρα κι ένα καλό βιβλίο... και, εννοείται, 3 μήνες διακοπές. Αυτό θα ήταν το ιδανικό καλοκαίρι για μένα. Ακόμα να έρθει!!!

17 ελληνες συγγραφεις γραφουν για τη LifO 17 πρωτοτυπα διηγηματα με θεμα τα ελληνικα νησια. Εικονογραφηση: γιωργοσ γουσης shyborg.blogspot.com

θανασης σκρουμπελος........................................................................................................................................... αντικυθηρα δημητρης σωτακης . ...........................................................................................................................................................ανδρος μιχαλης μοδινος ................................................................................................................................................. ΚΡΗΤΗ - ζΑκρος ευθυμης φιλιππου................................................................................................................................................................... κρητη χρηστος χωμενιδης.......................................................................................................................................................... κερκυρα χρηστος αστεριου ................................................................................................................................................................. πΑρος αλεξης σταματης............................................................................................................................................................. σπετσες αντωνης νικολης......................................................................................................................................................................... κως ερση σωτηροπουλου . .......................................................................................................................................................τριζονια ανδρεας σταΪκος................................................................................................................................................................... σΙκινος κωστης μαραβεγιας . ....................................................................................................................................................... δονουσα ιωαννα μπουραζοπουλου . .................................................................................................................................................. ιθακη λενα διβανη.................................................................................................................................................................................. ικαρια μαρια ξυλουρη . ........................................................................................................................................................................ nΑξος ακης δημου.................................................................................................................................................................... σαμοθρΑκη στελλα κασδαγλη....................................................................................................................................................................... αιγινα γιαννης ξανθουλης ................................................................................................................................................. λοιπα νησια

16

The Fiction Issue 2012

AvÙÈ·ıËÚ· Καμαρeλα

ΑπΟ τον ΘανAση ΣκρουμπEλο

O

Μύρωνας αγόρευε. Τον είχαν ανεβάσει με το καροτσάκι πάνω στο μπιλιάρδο και τον άκουγαν να μιλάει κι ούτε κιχ κανείς δεν έβγαζε. Ήταν ένας σακάτης, ένα ανθρωπάκι τόσο δα, μα έμοιαζε αρχάγγελος πάνω στο μπιλιάρδο με την τέχνη του παρλάρε που κατείχε. «… Τώρα, εδώ που φτάσαμε με τους άγουρους και τους λωποδύτες να μοιάζουν οι σωτήρες μας, τώρα είμαστε εμείς και μόνο εμείς. Εμείς και ο καθρέφτης μας. Εμείς και η γκλάβα μας. Από ‘δω κι εμπρός τέρμα τα άλλοθι για όλους μας. Ούτε δικαστής της πιάστρας ή παντελονάτος, ούτε μπάτσος κοτετσίσιος ή μπερεκέτης, ούτε το γκοβέρνο που ‘ναι αχαμνοί κι ούτε βάρκα σε μπανιέρα δεν μπορούν να γκοβερνάρουν, κανείς από αυτούς δεν είναι που θα σου πει τα ποια της αγάπης και τα ποια του διαβόλου τα κουμάσια. Πρέπει να τα βρεις μόνος σου, στην τσέπη της αξιοπρέπειάς σου, αν σου ‘χει μείνει τέτοιο ρούχο. Και πώς να σ’ τα πουν αυτοί, οι χαμουρίτσες, που ‘χαν αφήσει το καράβι ακυβέρνητο τόσα χρόνια και χωρίς πετρέλαιο γιατί το ‘χαν κλέψει λαμόγια και στο τιμόνι είχαν βάλει ρουσφέτι τιμονιέρη

18

The Fiction Issue 2012

κι όχι μπερεκέτη ναυτικό κι αυτό τραβούσε ντογρού κατά τον βράχο να τσακιστεί. Τώρα το καράβι έχει ρήγμα και βουλιάζει. Τώρα εμείς να σώσουμε την ψυχή μας κι αν μπορέσουμε, να σώσουμε και το καράβι και τους άλλους επιβάτες…». «Και την αγάπη», πετάχτηκε ο Γκόγκος που ‘γραφε στιχάκια για τα ημερολόγια. «Και την πρέφα», φώναξε κι ο Σάκης ο Κριάρης, ο χαρτοπαίχτης. Τον ‘λέγαν Κριάρη γιατί τον είχε κερατώσει η γυναίκα του. «Κι εγώ να βρω το δίκιο μου που με καίει μέσα μου για το άδικο που μου ‘κάναν οι Σωτηραίοι. Που μου ‘στείλαν τον άντρα μου στο χώμα», είπε η κυραΜαρία η παπαδιά. «Το “τσογλάνι” μπήκε φυλακή…», της είπε ο Τάσος, ο αλογομούρης - ήταν μπατζανάκηδες με τον μικρό Σωτηραίο, «το τσογλάνι» που είχε κάνει τη ζημιά, «… τι άλλο θες;». «Άφησε τα σάπια ρε, βαλτός ήταν. Πoιος σκοτώνει για ένα κατούρημα;», τον έκοψε με νεύρο ο Μανιός, ο «κρεοπώλης εκδορεύς», όπως έγραφε η κάρτα του. Τρίχες κρεοπώλης. Φονιάς ήταν, ψυχρός και παγωμένος. Νοίκιαζε το μαχαίρι του σε τρανούς κι έκανε τη δουλειά. Τώρα, όμως, ήταν στην άκρη, τον είχαν εκτοπίσει «οι καινούργιοι» οι Σωτηραίοι με τους «ξένους», που ‘κάναν και πιο φτηνά τη δουλειά και πιο φασαριόζικα: ‘βάζαν μπόμπα στο αυτοκίνητο ή στο σπίτι του «στόχου» ή τον 'πνίγαν με σακούλα νάιλον τυλιγμένη στο κεφάλι ή τον γαζώναν με τα καλάσνικοφ κι ούτε κεράκι άναβαν μετά στον τάφο του για να ζητήσουν τη συγχώρεση, όπως έκανε ο Μανιός. Όχι πως και αυτός το έκανε από συμπόνια ή από τον φόβο της μεταθανάτιας τιμωρίας, αλλά γιατί έτσι το είχε βρει από τους παλιούς. Τώρα, ποια ανάγκη της ψυχής του αρχικού φονιά είχε καθορίσει αυτό το τελετουργικό, ψάξε βρες την, ούτε και το κάθαρμα ο «εκδορεύς» ο Μανιός το είχε ψάξει. Τον αλάφρωνε, όμως, έτσι είχε πει κάποτε στον δικαστή που τον είχε ρωτήσει. Τώρα, οι « καινούργιοι» και οι «ξένοι» ούτε καν τους ένοιαζε ν’ αλαφρώσουν. Κι αν χανόταν μια ζωή, μια τρίχα από του σπανού τα γένια ήταν, φτάνει που κέρδιζε η τσέπη τους. Άσε πια που είχε πέσει στη φτήνια η ανθρώπινη ζωή (και πώς να είναι αλλιώς, όταν το καράβι βουλιάζει και ο πρώτος που το εγκαταλείπει είναι ο ξεφτίλας καπετάνιος του) κι ο φόνος δεν πονούσε πια κανέναν, παρά μόνο αυτόν που έχανε τον άνθρωπό του. «… Λοιπόν, είναι δουλειά αυτή;», συνέχισε την αγόρευση ο Μύρωνας ο σακάτης. «Πήγε ο Σωτηραίος κι άφησε τον σκύλο του να κατουρήσει στη βρύση της εκκλησίας, στη βρύση με το Αγίασμα που πίνουμε όλοι, και βγήκε ο παπα-Λάμπρος και τον κατσάδιασε και μετά ο Σωτηραίος πήγε σπίτι και πήρε το καλάσνικοφ και σκότωσε τον παπά για ένα κατούρημα, για μια κουβέντα που πριν από χρόνια μόνος του ο καθένας θα την έλεγε στον εαυτό του. Πόσο άλλο πάτο να πιάσουμε; Λοιπόν; Ακούω προτάσεις, τι ψηφίζουμε να κάνουμε; Γιατί σας το είπα, δεν υπάρχει δικαστής κι ούτε γκοβέρνο, το σαράκι της ανημπόριας τους έχει φάει όλους αυτούς κι αν είναι κάνας ικανός και δίκαιος ανάμεσά τους τον πνίγει η σκόνη των άλλων. Απ’ την άλλη, όμως, δεν πρέπει να συρθούμε κι εμείς σαν σκουλήκια στη λάσπη, αλλά να μείνουμε όρθιοι, γι’ αυτό μαζευόμαστε εδώ, συλλογικά ν’ αποφασίσουμε για την αξιοπρέπειά μας, μέσα σ’ έναν κόσμο που καταρρέει, να ξανασηκώσουμε τον νόμο στα πόδια του…». «Και την αγάπη», ξαναπετάχτηκε ο Γκόγκος. «Άσε τα σάπια ρε, για το τσογλάνι λέμε», τον έκοψε ο Καλαματιανός. «Ε, τι, αφού σας είπα, παραδόθηκε μόνος του. Είναι στη φυλακή… τι άλλο να κάνουμε; Να γίνουμε ζούγκλα; Να σκοτώνει ο ένας τον άλλον;», είπε πάλι ο μπατζανάκης ο αλογομούρης. Τζογάριζε στον ιππόδρομο, γι’ αυτό τον ‘λέγαν αλογομούρη. «Κι εγώ; Πού θα βρω το δίκιο μου;», ξαναφώναξε η Μαρία. «Το αίμα κυλάει, εκδίκηση ζητάει», ούρλιαξε ο Χάρης ο μανιχαίος, ο αναρχικός. «Να κάνει μια δωρεά η οικογένεια Σωτηραίου στην εκκλησία», πετάχτηκε ο νεωκόρος. «Οι νεκροί τους τιμούμε, μα δεν ανασταίνονται», φώναξε ένας αχαμνός. «Κι εγώ είμαι υπέρ της δωρεάς και της συγγνώμης», είπε ένας άλλος. Ο Μανιός έκανε ένα βήμα πίσω, χώθηκε στη σκιά και γλίστρησε έξω από την πόρτα. «Χαμούρες τους εξαγόρασαν οι Σωτηραίοι, μιλούν για την αγάπη. Τι ξέρουν αυτοί από αγάπη;», είπε μέσα του. Και μπήκε στο στενό που ‘χε αραγμένο το τρίκυκλο. Έβαλε μπρος τη μηχανή και ντουγρού για το σπίτι του παπά. Το παρκάρισε πίσω από τα βυτία βόθρων του Κύκλωπα για να μη φαίνεται και στήθηκε κάτω από ένα δέντρο και περίμενε τη Μαρία. Μόλις την είδε, στα μαύρα ντυμένη, λίγο πριν ανοίξει την τσάντα να βγάλει το κλειδί, έτρεξε, πήγε κοντά της. «Μαρία, με αυτούς δεν θα βρεις το δίκιο σου», της είπε. Η Μαρία, πικρή, τον κοίταξε. «Κι εγώ τι να κάνω, μωρέ Μανιό, ας το βρουν απ’ τον Θεό», του είπε σαν να μιλούσαν συχνά. Είχαν να μιλήσουν χρόνια. Από τότε που ‘φύγαν μαζί απ’ το νησί. « Έλα, πέρασε». Τον προσκάλεσε να μπει. Δεν τον είχε καλέσει ποτέ στο σπίτι της κι ας ήταν τα δυο τους ένα εκεί στον Ποταμό, στα Αντικύθηρα, παι-

«Δεν θα σ’ αφήσω ποτέ ξανά, τώρα που στεφανωθήκαμε», της είπε ο Μανιός. Κουβάλαγε το άψυχο κουφάρι της στην πλάτη του. Είχε αφήσει το τρίκυκλο ψηλά και κατέβαινε, φορτωμένος τη νεκρή Μαρία, το μονοπάτι για την Καμαρέλα»

διά που ήταν. Άνοιξε την πόρτα, μπήκαν. «Τους αγοράσαν οι Σωτηραίοι, θ’ αγοράσουν και τον δικαστή και τον αστυνόμο, όλα πουλιόνται εδώ, με μένα θα βρεις το δίκιο σου», της είπε. Η Μαρία του πικρογέλασε. Του ‘πιασε απρόσμενα το χέρι, το ‘βαλε στο στήθος της. «Αχ μωρέ Μανιό, πιάσε την καρδιά μου. Την ακούς; Δεν την ακούς, γιατί δεν έχει χτύπο πια. Ο φόνος είναι ένα θηρίο που τρέφεται μόνο με άλλον φόνο, έφαγε και τους δυο μας. Με έσωσε με την αγάπη ο παπάς, τον έκανα άντρα μου. Έλα, πάμε μέσα να σου στρώσω το τραπέζι να φάμε, έχει μείνει ψάρι απ’ το νεκρόδειπνο με τους συγγενείς του». Και στο βλέμμα της ‘λάμπαν φωτιές σαν αυτές που καίν’ ανθρώπους μετά από μεγάλη συμφορά. ‘Φάγαν. Η Μαρία μάζεψε το τραπέζι. Πήγε κοντά του. Του 'πιασε τα χέρια. Τα μάτια της πικρά, μα με τις φωτιές άσβηστες μέσα τους. « Έλα, κάνε αυτό που τόσον καιρό ήθελες και ήθελα και δεν έγινε», του είπε και σηκώθηκε στις μύτες να τον φιλήσει. Αυτός λύγισε, έβαλε τα κλάματα. Έρχονται στιγμές που λυγάει και το βουνό. 'Κάναν έρωτα με κλάματα κι οι δυο για τα χρόνια που ‘χαν χάσει.

¶

ρωί, χαλαρός που ξύπνησε, δίπλα του το μαξιλάρι άδειο. Σηκώθηκε, φώναξε Μαρία, πήγε στην κουζίνα να φτιάξει καφέ, ξαναφώναξε, απάντηση δεν πήρε. Τη βρήκε στο σαλόνι να κρέμεται από τον γάντζο για τον πολυέλαιο. Η θηλιά τής είχε τσακίσει λαιμό και ζωή. Την ξεκρέμασε, άψυχο κουφάρι ο ερωτάς του. Δεν έκλαψε, φονιάς ήταν, είχε προκαλέσει τόσο πόνο στους άλλους, ήξερε. Πολλές φορές πήγαινε και στις κηδείες των σκοτωμένων απ’ το χέρι του. Τη σήκωσε στην αγκαλιά του και την πήγε, την ξάπλωσε στο κρεβάτι. Την έντυσε με τα πιο όμορφα ρούχα που βρήκε στην ντουλάπα της. Μετά κατέβασε απ’ τη στεφανοθήκη τα στέφανα, τη στεφάνωσε με το ένα και με το άλλο στεφανώθηκε αυτός. Βγήκε με το στεφάνι στο κεφάλι στον κήπο, έκοψε γλυσίνες και λεβάντες, γέμισε τον μουσαμά που πήρε από το τρίκυκλο και την τύλιξε μέσα του. Έδεσε με σκοινί το άψυχο κουφάρι και το κουβάλησε έξω από το σπίτι, τ’ απόθεσε απαλά πίσω στην καρότσα κι έβαλε μπρος. Από τη Λένορμαν βγήκε στην Πειραιώς και καρφί με το τρίκυκλο για το λιμάνι, στην Ακτή Τζελέπη. Μεσημέρι μπήκε στο πλοίο για το νησί, τα Αντικύθηρα, που της το ’χε τάξει, όταν, μικρά παιδιά οι δυο τους, πως φεύγουν, μα θα γυρίσουν τρανοί, ν’ ανοίξουν το σπιτικό τους κοντά στην Καμαρέλα, που ‘χει την πόρτα ανοιχτή προς το βαθύ το πέλαγος κι ακούς τα όργανα από το πανηγύρι τ’ Αϊ-Μύρωνα. Δεκάξι αυτή, στα δεκαοκτώ αυτός, μπήκαν κρυφά απ’ τους δικούς τους και λαθραίοι στο πλοίο. Κρύφτηκαν σε μια βάρκα, κάτω από τον μουσαμά της, μα τους βρήκαν κι ήταν κι ο χωροφύλακας μαζί με τους ναύτες κι ας είπε ο γραμματικός ‘ντάξει, ας τους αφήσουμε, παιδιά είναι, ο χωροφύλακας επέμενε, του ‘χε γυαλίσει η Μαρία κι άπλωσε χέρι πάνω της κι ο Μανιός θόλωσε, τράβηξε το μαχαίρι, που πάντα κουβαλούσε στην τσέπη, και του το ‘μπηξε στην καρδιά και πήγε καλιά του το άμοιρο το καρακώλι. Ο παπα-Λάμπρος, που νεαρός διάκος τότε ταξίδευε για τον Πειραιά, τα είδε όλα. Στη δίκη η μαρτυρία του αλάφρυνε κάπως το βαρύ κλίμα κατά του Μανιού και τον δικάσαν δώδεκα χρόνια, με το ελαφρυντικό του «εν βρασμώ ψυχής». Στη φυλακή, σχολείο μέγα για άγουρους με αψύ χαρακτήρα, έγινε μπράβος του αρχινονού και μετά προβιβάστηκε σε «σκύλο»-φονιά με πληρωμή. Τον νοικιάζαν οι φατρίες μες στη φυλακή κι οι νονοί για να ξεκάνει άλλους νονούς. Το κακό κι ο φόνος τού πάγωσαν την καρδιά. «Μα, καθάρματα κι εμπόρους πρέζας σκοτώνω», είπε της Μαρίας που τον απόφευγε πια κι ερχόταν αραιά και πού στο επισκεπτήριο. Δούλευε παραδουλεύτρα στην εκκλησία, στο σπίτι ενός επίτροπου. «Ό,τι κι αν είναι, άνθρωποι είναι, ο φόνος είναι αμαρτία», του είπε. Μπήκε ο θάνατος ανάμεσά τους, ‘γίναν «ξένοι». Η Μαρία βρήκε αποκούμπι στον παπα-Λάμπρο που τη λάτρεψε και παντρευτήκαν. Ο Μανιός βγήκε με τα δύο τρίτα από τη φυλακή και συνέχισε τη δουλειά του «σκύλου», κέρδισε λεφτά, μα έχασε όλα τα άλλα. «Δεν θα σ’ αφήσω ποτέ ξανά, τώρα που στεφανωθήκαμε», της είπε ο Μανιός. Κουβάλαγε το άψυχο κουφάρι της στην πλάτη του. Είχε αφήσει το τρίκυκλο ψηλά και κατέβαινε, φορτωμένος τη νεκρή Μαρία, το μονοπάτι για την Καμαρέλα. 'Φτάσαν. Μπήκε στο νερό, περπάτησε πάνω στα βουλιαγμένα απ’ το ρήγμα βράχια κι οι σμέρνες κρυφοκοιτούσαν, έτοιμες να δαγκώσουν μέσα από τις πέτρινες μονιές τους. Προχώρησε με το στεφάνι στα άσπρα του μαλλιά και τη Μαρία νύφη στην πλάτη του και το νερό τους σκέπασε, μα αυτός συνέχιζε μέχρι που τους κατάπιε η καταβόθρα, εκεί που είν' το ρήγμα το πιο βαθύ της Μεσογείου κι είν’ το νερό μαύρο, κατράμι, αδιαπέραστο. Ήταν ξημέρωμα δεκαεπτά Αυγούστου, τ’ Αϊ-Μύρωνα, στα καζάνια βράζαν τα γίδια και το φαΐ για το πανηγύρι. Θα ‘ρχονταν λυράρηδες από την Κρήτη με τα σβέλτα καΐκια που η κόκκινη κοιλιά τους σκίζει το μαύρο πέλαγος. Το τελευταίο βιβλίο του Θανάση Σκρουμπέλου «Η ιστορία της Βέλβετ Παλμ» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Τόπος.

20

The Fiction Issue 2012

ÕÓ‰ÚÔ˜ Πεινα

Απο το Δημητρη Σωτακη

£

υμάμαι το Κόρθι σαν ένα μαλακό ύφασμα, ένα πανί αναμνήσεων, τρύπιο, αλλά γεμάτο ζέστη. Το μικρό μαγαζάκι της κυρα-Μαρίας, μερικά υγρά, φορτωμένα χειμερινή θλίψη καλοκαιρινά απογεύματα, με Γάλλους τουρίστες να ζουν ανάμεσα στους αγαθούς νησιώτες. Ένα όνειρο μέσα σ’ ένα άλλο. Και ένα θεατρικό σκηνικό, πνιγμένο στην ασάφεια και την προσμονή. Αυτή ήταν η Άνδρος. Δεν είμαι όμως και τόσο σίγουρος. Ήταν όμως εκείνο το όνειρο ενός παιδιού που διέλυσε τις αισθήσεις του, ξυπνώντας το από έναν δυσδιάκριτο εφιάλτη, ανάμεσα σε διθέσια ποδήλατα και θεόρατα γλυκίσματα. Το πρώτο σημάδι ήταν η πείνα. Μια αφόρητη πείνα τρύπησε το στομάχι του, σαν τυφλός οδοιπόρος άπλωνε το χέρι σε μια οικεία γεύση, αλλά η έλλειψη όλο και γιγαντωνόταν, μέχρι που σαν ημίτρελο το παιδί βγήκε στους δρόμους, μισό κοιμισμένο, μισό ξύπνιο, μακριά από τις συνθήκες μιας κατανοητής υπνοβασίας. Περνώντας ανάμεσα από ζεστά αναψυκτικά και όγκους ζεστής ζύμης, το αγόρι συνέχιζε αυτή του την ονειρική πορεία και η πείνα, αντί να καταλαγιάζει, αντί να ακυρώνεται από την παραδοξότητα της στιγμής, ολοένα και μεγάλωνε σε ένταση, μέχρι που σωριάστηκε στα φιλόξενα πεζούλια του νησιού, μη γνωρίζοντας κι εκείνο τι να περιμένει. Το νησί μύριζε υγρασία και μέλλον. Η καρδιά του κόντευε να σπάσει από την αδιανόητη αυτή αλήθεια. Σε λίγο δυο άντρες ήρθαν και το πήραν. Δεν είπε κανείς το παραμικρό. Φορούσαν μαύρα κοστούμια και καπέλα και με τόσο μειλίχιο τρόπο ανέβασαν το αγόρι σ’ ένα κάρο κι έφυγαν, σαν να ήταν όλα από πριν κανονισμένα. Το παιδί δεν διαμαρτυρήθηκε, κοιτούσε το νησί να τρέχει με ταχύτητα μπροστά στα μισόκλειστα μάτια του και περίμενε πού θα κατέληγε η αναπάντεχη πορεία του κάρου. Οι άντρες, οι οποίοι κάθονταν μπροστά, κάθε τόσο γύριζαν κι επιβεβαίωναν ότι ο μικρός βρίσκεται στη θέση του, κουνούσαν το κεφάλι τους πάνω κάτω, σαν να ήθελαν έτσι να σιγουρευτούν ότι το σχέδιο εκπονείται χωρίς προβλήματα. Το κάρο δεν ήταν αόρατο, όμως κανείς από τους νησιώτες που αντίκρισαν τη σκηνή δεν απόρησε με τη μεταφορά του παιδιού, από δύο αγνώστους, μάλιστα, άνδρες. Η πείνα δεν έλεγε να κοπάσει, ακόμα κι όταν το αγόρι έδωσε ένα σάλτο και βρέθηκε στο μαλακό χώμα, μπροστά από το σπίτι, όπου ξαφνικά σταμάτησε το κάρο. Δεν έμοιαζε με νησιώτικη οικία, ήταν φτιαγμένο από ξύλο και η κατασκευή του θύμιζε τα σπίτια του αμερικανικού Νότου, αλλά και γύρω από το σπίτι, στην οριζόντια οροσειρά που αχνοφαινόταν από εκείνο το σημείο, το τοπίο δεν θύμιζε πια την Άνδρο αλλά έναν άλλο, ξένο τόπο, σκοτεινό, περιορισμένο, αλλά πνιγμένο σε μια ζωντανή υπόσχεση. Ο ένας από τους άντρες μπήκε για λίγο στο σπίτι και σε λίγο ένευσαν στο παιδί να τους ακολουθήσει. Το αγόρι, χωρίς καθόλου ν’ ανησυχεί, έκανε μερικά θαρραλέα

Το νησί μύριζε υγρασία και μέλλον. Η καρδιά του κόντευε να σπάσει από την αδιανόητη αυτή αλήθεια.

βήματα μέχρι την πόρτα, κοίταξε για λίγο πίσω του, σαν να ήθελε να προλάβει κάτι απροσδιόριστο, και ύστερα μπήκε στο σπίτι. Το πρώτο δωμάτιο ήταν μια μεγάλη σάλα, άδεια από έπιπλα, μόνο μια πολυθρόνα στο βάθος, δίπλα σε μια δεύτερη πόρτα, που οδηγούσε προφανώς σε κάποιο άλλο δωμάτιο. Τίποτα δεν φαινόταν ότι θα έσπαγε την ησυχία εκείνης της αλλόκοτης στιγμής, μέχρι που ο ένας από τους άντρες είπε, «Ωραία, πες μας, τι συμβαίνει;... γιατί ήσουν τόσο ανήσυχος;... και τι κάνεις εδώ;... στην Άνδρο...». Το παιδί δεν φάνηκε ν’ απόρησε με τις ερωτήσεις, τον κοίταξε στα μάτια, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι του έδινε και μεγάλη σημασία, και είπε «Πεινάω... δεν μπορούσα να κοιμηθώ... δεν έχω ξαναπεινάσει τόσο... νόμιζα ότι θα εκραγεί το στομάχι μου από την πείνα... με τη μαμά μου ήρθα εδώ... εδώ γεννήθηκε η μητέρα της...». Ο δεύτερος άντρας, εκείνος που ακόμη παρέμενε βουβός, εξαφανίστηκε για λίγο στο μέσα δωμάτιο κι επιστρέφοντας κρατούσε στα χέρια του μια μεταλλική συσκευή - περιμετρικά ήταν στολισμένη μ’ ένα ασημένιο σχέδιο. Έμοιαζε βαριά και με αστείες κινήσεις την ακούμπησε μπροστά τους. «Τι είναι αυτό;», ρώτησε αυθόρμητα ο μικρός. «Το μέλλον, τι άλλο;», απάντησαν και οι δύο άντρες μαζί και σχεδόν ξεκαρδίστηκαν που το παιδί δεν κατάλαβε το αυτονόητο. «Και τι πρέπει να κάνω τώρα δηλαδή εγώ;», συνέχισε ο μικρός και πλησίασε τη συσκευή. «Κοίτα μέσα, κοίτα μέσα!», είπαν ξανά και τότε το αγόρι κόλλησε το πρόσωπό του στην πάνω πλευρά της ασημένιας επιφάνειας. Το μεσημέρι έκαιγε στην παραλία. Κολυμπούσαν όλοι στης Γριάς το Πήδημα, σ’ εκείνη τη μεταφυσική παραλία του νησιού. Με έπιασε μια φοβερή πείνα. Στον δρόμο, μπροστά εγώ, ένα παιδάκι, ακολουθούσε ο αδερφός μου, μια σκηνή που έβλεπα τα επόμενα χρόνια σε φωτογραφία. Η πείνα ήταν ένα μαρτύριο. Ξύπνησα και δεν ήταν εκεί κανείς. Ούτε η μητέρα μου. Νόμιζα πως μ’ εγκατέλειψαν. Βγήκα στον δρόμο και όσοι με είδαν ξεκαρδίστηκαν στα γέλια. Ήθελα να πάρω ένα τσεκούρι και να τους ανοίξω τα κεφάλια στα δύο. Πεινούσα. Από πού να πιαστώ, μπήκα στην άμαξα. Ίσως εκεί να υπήρχε κάτι φαγώσιμο, εκείνοι οι δύο κύριοι δεν φαίνονταν κακοί. Όμως, αντί για φαγητό, μου έδειξαν μια μηχανή. Δεν ήταν δική μου ευθύνη. Πώς μπορεί να είναι κανείς τόσο σκληρός με τους συνανθρώπους του; Εκεί βρίσκονταν όλα όσα δυστυχώς πρόλαβα να δω. Ήμουν νέος ακόμα, αλλά όχι πολύ. Τα περισσότερα φάνηκαν σαν να βλέπει κανείς ένα φιλμ, το μέλλον χωρίς αισθήσεις. Έχασα κάθε ενδιαφέρον για την επερχόμενη ζωή μου. Τους ξεπάστρεψα όπως τους άξιζε. Τα κοστούμια τους γέμισαν αίμα. Βγήκα απ’ το σπίτι, η πείνα μου ήταν αφόρητη. Ήταν πια αργά, ίσως η μητέρα μου κάτι να είχε αγοράσει από τον φούρνο, ίσως γλυκά, έστω ένα κουλούρι. Το τελευταίο βιβλίο του Δημήτρη Σωτάκη «Ο θάνατος των ανθρώπων» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος.

21

22

The Fiction Issue 2012

∑¿ÎÚÔ˜

παρομοιωσεισ... στους 21 ποντουσ ΑπΟ τον ΜιχΑλη ΜοδινΟ

T

α τζιτζίκια μ’ εξοργίζουν με το ακούραστο ροκάνισμά τους. Τι κάνει κανείς τώρα; Το πανεπιστήμιο κλειστό, η θάλασσα πλημμυρισμένη από λαδωμένα κορμιά, οι παραλίες γεμάτες ομπρέλες, στην Παλιά Πόλη και στο Ενετικό Λιμάνι επικρατεί το αδιαχώρητο. Τα ερ-κοντίσιον δουλεύουν στο φουλ κι έχουμε συχνές διακοπές ρεύματος. Το νερό υφάλμυρο - μοναδική λύση το εμφιαλωμένο, ακόμη και για το ξύρισμα. Φταίνε τα πράγματα ή το μυαλό μου; Όποτε αναζητώ παρέα οι πάντες είναι εξαφανισμένοι - τρέχουν στις τουριστικές τους επιχειρήσεις. Οι φοιτητές στις πατρίδες τους, οι καθηγητές επίσης, μόνο δυο-τρεις διοικητικοί κάτι πληκτρολογούν στη Γραμματεία. Προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι θα κάνω τις πρώτες παρατεταμένες διακοπές της ζωής μου, αλλά εκείνος έχει δύο ενστάσεις. Πρώτον, δεν κάνεις διακοπές στον τόπο όπου ζεις, έστω κι αν αυτός έχει μεταβληθεί σε τόπο διακοπών. Δεύτερον, έτσι κι αλλιώς είμαι σε σχόλη εδώ και οκτώ-εννιά μήνες και διακοπή της σχόλης συνιστά αντίφαση όρων, κάτι, ας πούμε, σαν την αειφόρο ανάπτυξη. Η Δανάη έφυγε σήμερα το πρωί, πριν ξυπνήσω - δυο βδομάδες μετά τη λήξη της εξεταστικής περιόδου και την παράδοση της διπλωματικής της για το Μίντλμαρτς της Τζορτζ Έλιοτ, όπως εμφανίζεται στους Μάρτιν Έιμις και Τζέφρι Ευγενίδης. Το ξέραμε και οι δύο εδώ και καιρό, απλώς περιμέναμε ο ένας την κίνηση του άλλου. Μετά τον καφέ ανακάλυψα πως τα λιγοστά της πράγματα έλειπαν. Το αντιμετώπισα ήρεμα, απλώς ο σφυγμός μου έπεσε λίγο. Η Δανάη είχε αφομοιώσει εγκαίρως τους οιωνούς. Ένα σημείωμα είναι κολλημένο πάνω στο ψυγείο με σελοτέιπ. «Σ’ ευχαριστώ για όσα μου έδωσες. Απλώς, δεν ήταν δυνατόν να συνεχίσουμε, το ξέρεις κι εσύ. Ας μην αψηφούμε τη φύση (μας). Το κόστος που πληρώσαμε δεν ήταν μικρό, αλλά όχι και το μεγαλύτερο δυνατό». Δεν χρειάζονταν άλλες εξηγήσεις. Όλα είχαν ειπωθεί. Ας παραμείνουμε ευγνώμονες απέναντι στα πράγματα. Άφησε μόνο μια στοίβα βιβλία, όλα δανεισμένα από τη βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου, με ένα πρόσθετο σημείωμα πάνω τους, όπου με παρακαλούσε να τα επιστρέψω για λογαριασμό της. Το μεγάλο λάθος: να συμπεριφέρεσαι σαν η ηλικία σου να μην υφίσταται, επομένως αφύσικα. Να στουπώνεις τον εαυτό σου με ψευδαισθήσεις, να γυμνάζεσαι, να βάφεσαι (αν είσαι γυναίκα), να κάνεις τζόκινγκ, να προσποιείσαι ότι ο πόθος είναι ανεξάντλητος. Εξαντλητικό. Έπεισα τον εαυτό μου πως είχε ερωτευτεί. Δεν πρόκειται για ένα τυχαίο λάθος, πρόκειται για λάθος που μου ταιριάζει γάντι. Αγναντεύω για ώρα τους μετασχηματισμούς της θάλασσας, αλλά απάντηση δεν βρίσκω. Είναι αφύσικο να προσπαθείς να ζήσεις χωρίς την προοπτική του θανάτου. Εν τέλει είναι και πληκτικό. Πριν από μία μόλις εβδομάδα καθόμασταν η Δανάη κι εγώ στη Ζάκρο, στην ανατολική εσχατιά του νησιού, περιμένοντας ν’ ανατείλει ο ήλιος κάπου απ’ τη μεριά της αρχαίας Φοινίκης. Είχαμε περάσει

«Έχεις διαβάσει το Homo Faber»; με ρωτάει. «Υπάρχει μια σκηνή όπου η κοπέλα και ο πατέρας της -που δεν ξέρει πως είναι πατέρας της και γίνεται εραστής τηςπαίζουν το παιχνίδι των παρομοιώσεων. Σαν το πινγκ-πονγκ, στους εικοσιένα πόντους.

23 τη νύχτα έξω με υπνόσακους, πίνοντας κρασί και τρώγοντας χορτοπιτάκια, μετά την εξαντλητική διάβαση του Φαραγγιού των Νεκρών. Έπειτα αποκοιμηθήκαμε αφού βάλαμε το κινητό της να χτυπήσει στις έξι. Το είχαμε ονομάσει «Ταξίδι εμβάθυνσης στον Μινωικό Πολιτισμό». Το κορίτσι έλαμπε από χαρά, καθώς είχε περάσει τα φοιτητικά της χρόνια στην Κρήτη χωρίς να επισκεφθεί την Κνωσό, τα Μάλια, τη Φαιστό. Ανεβοκατέβαινε τις ξερολιθιές με τον Οδηγό της στο χέρι κι επέμενε να μου αναλύει τα πάντα. Ρουφούσα όσα έλεγε για τους λαβυρίνθους και τα μινωικά παλάτια, αν και δεν είμαι ο πλέον αδαής. Απολάμβανα τις αφάνες, τα θυμάρια, τον άνεμο, τη σκιά μιας συκιάς στη μέση ενός θερισμένου χωραφιού, το γαύγισμα των τσοπανόσκυλων. Έβρισκε πως οι σκιές μας ήταν σαν χάρτινες φιγούρες κομμένες με ψαλίδι. Το απελπισμένο γκάρισμα ενός γαϊδάρου: σαν σιδηροπρίονο. Η θάλασσα: σαν λαμαρίνα. Το πρώτο φως της αυγής: σαν πορσελάνη. Η εμμονή της: πώς να ‘ταν η καθημερινή ζωή στα παλιά χρόνια - έβρισκε πολύ φτωχές τις ιστορικές περιγραφές για να καταφέρει να φανταστεί κανείς τι έκαναν αυτοί οι άνθρωποι, τι έτρωγαν, τι έπιναν, πώς ερωτεύονταν, κυρίως τι αφηγούνταν όταν μαζεύονταν με το σούρουπο απ’ τα χωράφια ή όταν οι ψαρόβαρκες έδεναν στα βράχια. Η απορία της: πώς έφτιαχναν τα πλοία τους, αφού το νησί δεν έχει ξυλεία; Μα ίσως είχε ξυλεία εκείνα τα χρόνια, σίγουρα θα είχε. Και τότε τι την εξαφάνισε; Οι πυρκαγιές ή ίσως η ξύλευση. Με τι πρώτη ύλη έφτιαχναν τα αγγεία τους, πώς τροφοδοτούσαν τους φούρνους τους; Την άκουγα μαγεμένος κι όμως βαθιά λυπημένος που δεν είχα άλλη μια ζωή να σπαταλήσω. Πώς εξαφανίστηκε ο πολιτισμός τους; Δεν ξέρω, δεν ξέρω, δεν ξέρω τίποτα. Έπειτα βγήκε ο ήλιος, βγάζοντας τα πράγματα από τον κόσμο των σκιών, και ήταν σαν λάμψη μινωικού φούρνου, σαν υψικάμινος, σαν δεν ξέρω κι εγώ τι. Όλα πια ήταν λουσμένα στο φως, τα χωράφια κόκκινα, το νερό αποχωριζόταν απ’ τη στεριά, τα κύματα έσπαζαν στα βράχια σαν αφρός μπίρας. Έβγαλε ένα σημειωματάριο: οι πρώτες αχτίδες: σαν δεμάτι από στάχια, σαν τον κεραυνό του Δία, σαν βέλη, σαν ραγισμένο κρύσταλλο, εντάξει, σαν φωτοστέφανο. « Έχεις διαβάσει το Homo Faber»; με ρωτάει. «Υπάρχει μια σκηνή όπου η κοπέλα και ο πατέρας της -που δεν ξέρει πως είναι πατέρας της και γίνεται εραστής της- παίζουν το παιχνίδι των παρομοιώσεων. Σαν το πινγκ-πονγκ, στους εικοσιένα πόντους. Από τότε που το διάβασα, στο δεύτερο έτος, σημειώνω παρομοιώσεις όταν είμαι ευτυχισμένη». «Είσαι ευτυχισμένη, λοιπόν;» «Όχι και τόσο», λέει δήθεν ναζιάρικα. «Επ’ ευκαιρία, στο Homo Faber η βλασφημία τιμωρείται. Οι ήρωες αποτυγχάνουν να διαβάσουν τους οιωνούς. Η ηρωίδα πεθαίνει με αρχαϊκό τρόπο - δάγκωμα φιδιού. Ο πατέρας εραστής με σύγχρονο - από καρκίνο».

™

κοτεινιάζω. Μου πιάνει το χέρι. « Έλα, εσύ δεν είσαι ο πατέρας μου, όχι απ’ όσο ξέρουμε τουλάχιστον. Και διαβάσαμε τα μηνύματα εγκαίρως. Δεν διατρέχεις κίνδυνο. Αλλά του μοιάζεις ως χαρακτήρας κι έχεις πάνω κάτω την ηλικία του», λέει περιπαικτικά. Έπειτα, με μια κίνηση, βγαίνει από τον υπνόσακο και βουτάει στο νερό ολόγυμνη. Σαν την Αφροδίτη, είναι η μόνη μου σκέψη και ξέρω ότι είναι απέραντα κοινότοπη, αλλά ποιος ψάχνει να εντυπωσιάσει τον εαυτό του; Βουτάω κι εγώ. Σαν Φαύνος, σαν δασύτριχος Σάτυρος, σαν τον Ποσειδώνα, σαν κοιλαράς κλοσάρ. Κερδίζω τέσσερις πόντους. Τα κύματα στα βράχια: σαν τραχηλιά. Οι κάκτοι στην ακτή: σαν τον Δον Κιχώτη… και τα αβόσκητα πουρνάρια: σαν τον Πάντσο, λέει γελώντας και σκαρφαλώνει στην πλάτη μου μες στο νερό. Μετά μ’ αγκαλιάζει σαν να ‘μουν εγώ που της τα χάρισα όλα αυτά: τον ήλιο και τα μαβιά ξεροβούνια και τη θάλασσα και τους κόκκινους αγρούς με τα ελαιόδεντρα και τα σαμιαμίδια που λιάζονται στα βράχια σαν προϊστορικά τέρατα σε σμίκρυνση και τον ουρανό, που τώρα είναι σαν υαλοβάμβακας ή σαν σελοφάν, και τα σύννεφα σαν ρόδινο μέικ-απ. Με κερδίζει διαρκώς. Αργότερα, καθώς τρώμε στην ταβέρνα ιμάμ και ξινομυζήθρα, ψελλίζω μια φράση που έχω αποστηθίσει δεν θυμάμαι από πού: «Να είσαι αιώνιος σημαίνει να έχεις υπάρξει». «Θα σου πω κι εγώ μία», μου λέει: «Το να είσαι στον κόσμο σημαίνει να είσαι στο φως». «Ποιος το ‘πε αυτό;». «Από κάπου το ‘κλεψα. Και μια ακόμη: κάθε άνθρωπος μπορεί να χαρεί τα έργα του ανθρώπου, εκτός απ’ τον ψευτοδιανοούμενο». Με κερδίζει και τώρα. Ίσως, εν τέλει, οι πραγματικές ιστορίες δεν έχουν δραματική κατάληξη. Το σημαντικό είναι να πλάθεις μια ιστορία με γήινα υλικά. «Εμείς ζήσαμε μια παρόμοια. Κάποτε θα την αφηγηθώ στον γιο μου». Αυτό το τελευταίο το λέω εγώ. Κάπως έτσι είχαν τα πράγματα στη Ζάκρο. Κοιτάζω τώρα τον νυχτερινό ουρανό. Η Δανάη κάτι θα ‘βρισκε να τον παρομοιάσει. Κι εγώ κάτι ίσως θα ‘βρισκα πριν από μια εβδομάδα. Το τελευταίο βιβλίο του Μιχάλη Μοδινού «Η Σχεδία» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη.

24

The Fiction Issue 2012

™

το σαλόνι υπάρχει ένας καναπές ροζ σκούρο με λεπτές ρίγες μπεζ και σιέλ εναλλάξ. Μπροστά από τον καναπέ βρίσκεται ένα τραπέζι χαμηλό με φιμέ τζάμι και μαύρα ξύλινα πόδια. Απάνω στο τραπεζάκι υπάρχει ένα κρυστάλλινο τασάκι, ένα μπρελόκ με το περίγραμμα της Κρήτης, μια άδεια θήκη DVD, ένα πιάτο κι ένα μαχαίρι με λίγο βούτυρο πάνω. Δίπλα στο τραπέζι υπάρχει ένα επιδαπέδιο φωτιστικό χωρίς λάμπα. Απέναντι, στον τοίχο, είναι κρεμασμένος ένας πίνακας που απεικονίζει βάρκες και τον αντικατοπτρισμό τους και δίπλα σ’ αυτό τον πίνακα βρίσκεται μια μεγεθυμένη φωτογραφία με το πρόσωπο ενός μωρού που κλαίει σε κάποια βαφτίσια. Το δωμάτιο έχει δύο μπαλκονόπορτες. Οι κουρτίνες είναι μπορντό και τα κουρτινόξυλα επίχρυσα, ή μπρούντζινα μάλλον καλύτερα. Αριστερά του καναπέ υπάρχει μια πολυθρόνα από δερματίνη που πάνω είναι ένα λάπτοπ ανοιχτό με γραμμένη τη διεύθυνση www. youtube.com/watch?v=GVfgq1yUnG0 κι ένα τυλιγμένο χαρτάκι στα 4 είναι τοποθετημένο στο ένα πόδι της πολυθρόνας για να μην κουνιέται. Το χαρτάκι είναι κομμένο από το εσωτερικό booklet ενός CD και γράφει με λευκά Times τους στίχους «σαν θρησκεία τώρα αν φύγεις θα ‘ναι ιεροσυλία, σκέψου ξανά πιο καθαρά τι πας να κάνεις τη γροθιά, κάνω εγώ σιδερένια την ψυχή, σαν την πέτρα σκληρή». Το δάπεδο αποτελείται από πλακάκια καφέ. Στον τοίχο, όπως μπαίνεις αριστερά, υπάρχει ένα τεράστιο ξύλινο έπιπλο, όπου ένα μέρος του λειτουργεί ως αποθηκευτικός χώρος κι ένα άλλο μέρος ως βιβλιοθήκη. Στο τρίτο ράφι από κάτω είναι ακουμπισμένες 2 μπαταρίες ΑΑΑ, ένα μπλε στυλό BIC, όχι το διαφανές, το κίτρινο, με την πιο λεπτή μύτη, ένα ζευγάρι γυαλιά ηλίου, μια φωτογραφία ενός νεαρού 28 περίπου ετών πάνω σ’ ένα Kawasaki D-Tracker 125 ο οποίος φοράει ένα πράσινο μαγιό βερμούδα που στο πλάι γράφει κάτι, ένας νυχοκόπτης, ένα κουτί καραμέλες tic tac κι ένα ζευγάρι γυαλιά μυωπίας γυναικεία κι ένα κηροπήγιο ασημένιο με ένα σιέλ ψηλό κερί που έχει ανάψει για πολύ λίγη ώρα. Στην οροφή υπάρχουν διάφορα σποτάκια γυρισμένα σε διάφορες κατευθύνσεις του δωματίου και πάνω από το τραπέζι του καναπέ ένα φωτιστικό με λάμπα φθορίου. Στη βεράντα ένας άντρας 55 περίπου ετών ποτίζει τις γλάστρες με τα φυτά. Όρθιος στη δεξιά πλευρά της βεράντας στέκεται ένας νεαρός 28 περίπου ετών που δεν είναι ο ίδιος με τον νεαρό της φωτογραφίας. Ο νεαρός πίνει σοκολατούχο κρύο γάλα από τη συσκευασία. Στο αριστερό του χέρι κρατάει ένα κινητό τηλέφωνο. Έχει ψεκάσει με κολώνια μια φορά το αριστερό μέρος του λαιμού

∫Ú‹ÙË Καυγας γερων σε λεωφορειο, part 1 Απο τον Ευθυμη Φιλιππου

Τα μάτια του είναι μπλε. Στην πλάτη του έχει λίγο ξεραμένο αίμα από μια γρατζουνιά μικρή.

του, μια φορά το δεξί, μια φορά την κοιλιά του και μια φορά στο εσωτερικό μέρος τους ενός καρπού του και μετά έτριψε τον ένα καρπό με τον άλλο για να πάει κολώνια και στους δύο. Γύρω του υπάρχουν μερικά ψίχουλα από σφολιάτα. Δίπλα στο τραπέζι του εξωτερικού χώρου είναι αναμμένος ένας ανεμιστήρας στην πιο δυνατή σκάλα, δηλαδή στο 4. Μια τριανταφυλλιά στην άκρη της βεράντας έχει σχεδόν ξεραθεί, αλλά κάποια φύλλα της είναι ακόμα αρκετά πράσινα. Ακουμπισμένα στον τοίχο της βεράντας είναι ένα ζευγάρι βατραχοπέδιλα μπλε, που η φτέρνα του ενός εφάπτεται με την φτέρνα του άλλου, έτσι ώστε να στέκονται όρθια. Στην αριστερή πλευρά της βεράντας είναι απλωμένα ένα λευκό τζιν παντελόνι, ένα ολόσωμο μαύρο μαγιό, μία πετσέτα χεριών και μια πετσέτα σώματος. Τα ρούχα όλα έχουν στεγνώσει. Στη βεράντα υπάρχει επίσης ένα τραπέζι και 4 καρέκλες. Οι 3 καρέκλες είναι ίδιες και η τέταρτη διαφορετική. Στο τραπέζι υπάρχει ένα γυάλινο ψηλό ποτήρι με νεσκαφέ και μικρά παγάκια, όχι χτυπημένο σε σέικερ αλλά μόνο με κουτάλι ανακατεμένο λίγο, και λίγη ζάχαρη, περίπου μια κουταλιά όχι γεμάτη. Δίπλα στο ποτήρι αυτό υπάρχει μια γόμα άσπρη ολοκαίνουργια που κάποιος έχει γράψει love με πεζά γράμματα, όπου τα γράμματα l και ο συνδέονται, ενώ τα γράμματα v και e όχι. Ο άντρας που ποτίζει φοράει ένα τζιν μαύρο και είναι γυμνός από τη μέση και πάνω. Φοράει σαγιονάρες κολυμβητηρίου λίγο μεγαλύτερες απ’ ό,τι θα έπρεπε. Στην κοιλιά του στο πλάι έχει μια ουλή από μια εγχείρηση που είχε κάνει. Στο ένα του χέρι κρατάει το λάστιχο ποτίσματος και το άλλο το έχει στηρίξει στη μέση του με την παλάμη, σαν γροθιά. Τα μάτια του είναι μπλε. Στην πλάτη του έχει λίγο ξεραμένο αίμα από μια γρατζουνιά μικρή. Στον λαιμό φοράει μια χρυσή αλυσίδα όχι ιδιαίτερα χοντρή σε ένα σχέδιο κλασικό, αυτό όπου κάποιοι κρίκοι έχουν μεγαλύτερο μήκος από κάποιους άλλους. Τα μαλλιά του είναι άσπρα και είναι βρεγμένα και χτενισμένα όλα προς τα πίσω. Δεν έχει κουρευτεί πρόσφατα γιατί στον σβέρκο του έχουν μακρύνει κάποιες τρίχες. Στην αριστερή του τσέπη έχει ένα πακέτο τσιγάρα Rothmans κι έναν αναπτήρα Cricket. Στη δεξιά του τσέπη έχει έναν αναπτήρα Bic, μεγάλο άσπρο. Στο μικρό δάχτυλο του αριστερού χεριού φοράει ένα χρυσό chevalier. Η πίεση του νερού είναι αρκετά μεγάλη με αποτέλεσμα στις γλάστρες που έχει ήδη ποτίσει το χώμα να μην είναι ομοιόμορφο γύρω από τον κορμό του φυτού. Το τελευταίο βιβλίο του Ευθύμη Φιλίππου «Σκηνές» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις MNP.

26

The Fiction Issue 2012

K¤Ú΢ڷ Applaudito a Corfu Απο τον Χρηστο Χωμενιδη

£

ρονιασμένος στο «Ζήσιμο», το αρχαιότερο εν λειτουργία καφεζαχαροπλαστείο της Κέρκυρας, ο Κύρος έχει απλώσει τα πόδια του στο γκαζόν του κρίκετ και ρουφάει αργά την τρίτη μπίρα. Δίπλα του στο τραπέζι είναι ο βοηθός του, ο Πετράν, ένα αγοράκι γύρω στα είκοσι, με καρό βερμούδα, κόκκινα φλούο αθλητικά παπούτσια και κίτρινα μαλλιά. Το ελεφαντίσιο κορμί του Κύρου ιδρώνει και ξιδρώνει. Ο Πετράν του κάνει αέρα με μια βεντάλια. Οι γύρω θαμώνες τούς κοιτάνε μάλλον σκωπτικά. «Τσιμπούκι!». Ο Πετράν αλιεύει από την τσάντα του ένα αργιλεδάκι, το γεμίζει εμφιαλωμένο νερό, τοποθετεί τον ψιλοκομμένο καπνό -το τουμπεκί-, ανάβει το καρβουνάκι, τραβάει μια πρώτη τζούρα για να ξεμπουκώσει η συσκευή και δίνει το μαρκούτσι

28

The Fiction Issue 2012

στον Κύρο. Το σκώμμα των πέριξ γίνεται σκανδαλισμός. « Έχουμε χαρτιά;», ρωτάει ο Κύρος. Ο Πετράν βγάζει ένα μεγάλο μπλοκ ιχνογραφίας και μια μεταλλική κασετίνα με χρωματιστά μολύβια. Ο Κύρος ανακάθεται στην πολυθρόνα, πιάνει το μοβ μολύβι, σαλιώνει τη μύτη του και τραβάει μια γραμμή που κατσαρώνει στις άκρες. Παρατηρεί έπειτα ανέκφραστος το αποτέλεσμα της στιγμιαίας έμπνευσής του. Ο αργιλές γουργουρίζει σαν γάτα. Τα τζιτζίκια του μεσημεριού οργιάζουν -ή υστεριάζονται;επάνω στους κορμούς. «Πάμε να κοιμηθούμε δυο-τρεις ώρες, μακάρι και τέσσερις, και το βράδυ θα σου κάνω το τραπέζι στον Μποτρίνι.».

E

δώ κι εννιά βδομάδες ο Κυριάκος Λεονταρίδης -διάσημος στο διεθνές εικαστικό στερέωμα ως «Κύρος», «Κύρος, ο πρώτος καλλιτέχνης του 21ου αιώνα» έγραψαν οι «New York Times»- έχει επιστρέψει στη γενέτειρά του για να εικονογραφήσει τον ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στη Γαρίτσα. Πρόκειται για ανάθεση του καθολικού Αρχιεπισκόπου του νησιού. «Εγώ δεν ξέρω ντιπ από αγιογραφίες. Και δεν πιστεύω σε κανέναν Θεό», διευκρίνισε ο Κύρος από το τηλέφωνο στον παλιό συμμαθητή του, ο οποίος τώρα καθοδηγεί το καθολικό ποίμνιο. «Θα πιστέψεις ζωγραφίζοντας», τον διαβεβαίωσε εκείνος. «Πού κυμαίνεται η αμοιβή σου;». Ο Κύρος δίστασε. Στην τελευταία ατομική του έκθεση, τον Φεβρουάριο στo Βερολίνο, ένας γλυπτό μεσαίου μεγέθους αγοράστηκε πεντακόσιες χιλιάδες δολάρια. Ό,τι και αν τους ζητούσε θα ’ταν απαγορευτικό. «Αρκεί να με φιλοξενήσετε έξι μήνες», απάντησε. Στις 7 Απριλίου ο Κύρος πάτησε το πόδι του ύστερα από τριάντα χρόνια στο νησί. Εγκαταστάθηκε στην προεδρική σουίτα του Corfu Palace και κατέβασε, από νοσταλγία, τέσσερις τσιτσιμπίρες, κοιτάζοντας από το μπαλκόνι του τα θύματα της ρουλέτας και του μπλακ-τζάκ να βγαίνουν παραπαίοντας από το καζίνο στα έγκατα του ξενοδοχείου. Το επόμενο πρωί, ο Αρχιεπίσκοπος τον πήγε στην εκκλησία. Ήταν ένας μισογκρεμισμένος ναός του 1750. Μονάχα οι τρεις τοίχοι έστεκαν. Στον έναν τους μόλις που διακρινόταν μια εντελώς ξεθωριασμένη Σταύρωση. «Θα κάνεις ό,τι εμπνευστείς», του επανέλαβε ο παπάς. «Σχετικά, δε, με την αναστήλωση, ο αρχιτέκτονας θα υπακούσει στις εντολές σου. Αν τυχόν θες να παραμείνει ο ναός καλοκαιρινός, πες το κι έγινε». «Τι είναι ακριβώς ο “Ευαγγελισμός της Θεοτόκου”;», ρώτησε ο Κύρος. «Άγγελος επεσκέφθη τη Μαριάμ και της ανήγγειλε πως θα γεννήσει Υιό Θεού…». Προτού καν αποπειραθεί το πρώτο προσχέδιο, ο Κύρος διάβασε και ξαναδιάβασε -απομνημόνευσε σχεδόν- τα σχετικά χωρία επίσημων κι απόκρυφων Ευαγγελίων. Ακόμα και το απόσπασμα από το Κοράνι. Με τη μέχρι παιδικότητας ευπιστία που άρμοζε σε έναν καλλιτέχνη του βεληνεκούς του έπαιρνε τις διηγήσεις τοις μετρητοίς. Προσπαθούσε να καταλάβει τι είχε στ’αλήθεια συμβεί. Στην αρχή συνεπέρανε ότι η Μαριάμ -«ανέγγιχτη» στα δεκαπέντε της παιδίσκη, μνηστευμένη με τον μπαρμπα-Ιωσήφ- σχετιζόταν με κάποιον μαντράχαλο απ’ τη γειτονιά, ο οποίος και τη φούσκωσε πριν της ώρας της. Οι δικοί της ξεφούρνισαν τότε μια εξωφρενική δικαιολογία για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα και κατόρθωσαν να πείσουν όχι μόνο τον σιτεμένο αρραβωνιάρη αλλά κι όλη τη Γη, την Οικουμένη. Συμβαίνουν αυτά… Ο Κύρος μπορούσε εύκολα να μπει στη θέση και των τριών προσώπων του δράματος. Μήπως κι ο ίδιος στο Γυμνάσιο δεν είχε εκμαυλιστεί από έναν κόμη της Κέρκυρας -γόνο μιας απ’ τις τρεις αρχαιότερες οικογένειες, με οικόσημο και με παγιάτσο στη Βενετία- ο οποίος, για να σώσει τα προσχήματα, τον είχε υιοθετήσει και είχε χρηματοδοτήσει τις σπουδές του; (Ποιος να το φανταζόταν πως ο μετέπειτα ακόρεστος γυναικάς είχε χάσει την παρθενιά του από ’ναν άντρα…). Μήπως κι ο ίδιος στα ντουζένια του -Παρίσι, Νέα Υόρκη, Σαν Φρανσίσκο- δεν είχε κουτουπώσει ως Άγγελος Κυρίου μάτσα παντρεμένες, δεν είχε σπείρει μπόλικα παιδιά που πρόκοψαν με ξένα ονόματα και ξένες, κυρίως, περιουσίες; Μήπως κι ο ίδιος, στα στερνά, δεν είχε νιώσει σαν τον Ιωσήφ, όταν, Πρωτοχρονιά του 2009, η τέταρτη σύζυγός του -ένα μοντέλο από τη Μογγολία- του είχε έρθει γκαστρωμένη; « Έρως και ψεύδος!», ανήγγειλε στον Πετράν, σκουπίζοντας τα μουστάκια του απ’τις σάλτσες της παστιτσάδας. « Ή μάλλον Έρως επί Ψεύδους! Θα φτιάξω μια μεγαλοπρεπή, μια miracolosa τοιχογραφία στον θόλο του ναού: τον Έρωτα να καλπάζει καβάλα στο Ψέμα. Θα το τρυπάει στα πλευρά με τα σπιρούνια του. Κόκκινοι πίδακες θα αναβλύζουν…». «Τι θα ’ναι το ψέμα - άλογο;», ρώτησε ο Πετράν. «Άλογο. Ή υπερφυσικό, προϊστορικό πτηνό. Ίσως όμως και ιππόκαμπος. Μπορούμε να δουλέψουμε όλες τις παραλλαγές!». Πρώτη φορά, στο διάστημα που τον υπηρετούσε, τον έβλεπε ο Πετράν καλλιτεχνικά ερεθισμένο. Πρώτη φορά διέκρινε κάτω απ’ το ζαρωμένο του πετσί τις φλέβες να φουσκώνουν. «Δεν είμαι βέβαιος εάν θα θεωρηθεί η σύλληψή σας ιδιαίτερα χριστιανική…», τόλμησε μολοντούτο να ψελλίσει. «Εάν θα γίνει ανεκτή…». «Τι λες, μωρό μου;», εξανέστη ο Κύρος. «Ξέρουν πολύ καλά ποιον κάλεσαν να ζωγραφίσει την εκκλησιά. Στην Κέρκυρα είμαστε,

«Απ’ το μηδέν στο άπειρον... Απ’ το σκοτάδι στη φωταγωγία…», συλλογιζόταν ο Κύρος, ενώ μια σατέν μαύρη κουρτίνα -τα μαλλιά της- του έκοβε τη θέα προς την πρωινή του στύση και θρόιζε κάθε φορά που ανεβοκατέβαζε εκείνη το κεφάλι της.

εξάλλου! Στην Κέρκυρα, από παλιά, όλα επιτρέπονται. Οι κύριοι πήγαιναν στον μανάβη και ψώνιζαν φάτσα-φόρα δυο κιλά σύκα για τη σύζυγο κι άλλα δυό για τη μορόζα τους! Τη σπιτωμένη αγαπητικιά τους… Από την Κέρκυρα ξεκινούσαν οι ιταλικές όπερες. Στο θέατρό της δοκιμάζονταν οι πρωτοπορίες του Πουτσίνι και του Βέρντι. “Applaudito a Corfu!” - “Χειροκροτήθηκε στην Κέρκυρα!”. Έτσι διαφημίστηκε η Αΐντα όταν έκανε πρεμιέρα στη Σκάλα του Μιλάνου. Δεν έχεις ιδέα πού βρίσκεσαι…». Κάθονταν στην πλατεία Δημαρχείου. Ο Πετράν κοίταξε κι είδε γύρω ιδρωμένους μεροκαματιάρηδες, γραφειοκράτες με ξινές μούρες, μαμάδες που -απηυδισμένες απ’ το καθημερινό μαγγανοπήγαδο- ξεμύξιαζαν βαρυγκομώντας τα μωρά τους… Ένας πληθυσμός προφανώς αόρατος στον Κύρο. « Έρως επί Ψεύδους!», επανέλαβε εκείνος στεντόρεια. Το επόμενο μεσημέρι ο ενθουσιασμός του είχε στραγγίξει. «Ποιος Έρως και ποιο Ψεύδος;» μούντζωσε τον εαυτό του βγαίνοντας απ’ το μπάνιο και διέταξε τον Πετράν να του κόψει τα νύχια των ποδιών. «Το τέλος προφητεύει ο “Ευαγγελισμός”. Το τέλος του Άντρα. Πνεύμα Θεού φυσάει -αεράκι ευλογημένο, μα κοπανιστό- και η Μαριάμ μένει έγκυος. Ο κρίνος ανθίζει κι οι φαλλοί μαραίνονται. Δεν μας έχουν πια ανάγκη, μικρέ!», βαριαναστέναξε. «Το θήλυ πάτησε την ύλη!». Άρπαξε ένα χαρτί και σκιτσάρισε, μονοκοντυλιά σχεδόν, τον εφιάλτη του: μια κοπελίτσα σαν την Κοκκινοσκουφίτσα βαδίζει χαρωπή μ’ ένα λουλούδι στο χέρι. Το έδαφος είναι στρωμένο από ψόφια πέη που τα πατάει στο κεφάλι με τα τακούνια της, δίχως καν να το αντιλαμβάνεται. «Στο νεκρό δάσος των πούτσων προχωράει…», εξήγησε ο Κύρος πένθιμα. «Η Βίβλος το προέβλεψε κι εμείς το ζούμε: η φεμινιστική επανάσταση, η τεχνητή γονιμοποίηση, η λατρεία της κλειτορίδας και του οργασμού της… Ο άντρας-αφέντης, μετά ο άντρας-κουβαλητής και τώρα πια ο άντρας-μπιμπελό… Είσαι η γέμιση του προφυλακτικού - πάρ’ το απόφαση!», βρυχήθηκε. «Αλλά τι λέω, Πετράν; Εγώ όταν πήγαινα, εσύ ερχόσουν. Γλυκιέ μου, τρυφερέ μου Πετράν, αγόρι αμόλυντο από γυναικεία χείλη… Αλί σε μένα! Τον τάφο μου θα ζωγραφίσω και θα μπω μέσα…».

O

*To διήγημα γράφτηκε πολύ πριν από τα αποτελέσματα του πειράματος του CERN και την επιβεβαίωση της ανακάλυψη του σωματιδίου του Χιγκς.

θρήνος του Κύρου για τον θάνατο του ανδρισμού (του δικού του ανδρισμού εννοείται - σιγά μην έδινε δεκάρα για τα υπόλοιπα αρσενικά) κράτησε τρία εικοσιτετράωρα. Το βράδυ της μεγαλύτερης μέρας του χρόνου, ενώ έπινε μονάχος του «χυμό Ρωσίας» στο μπαρ του Ιστιοπλοϊκού, τον πλεύρισε ένα μελαμψό ξωτικό, του συστήθηκε ως φοιτήτρια των Καλών Τεχνών και τον εκλιπάρησε, κοιτάζοντάς τον με δέος, να υπογράψει στο μπράτσο της. «Τι να φτουρήσει μια σκέτη τζίφρα;», της είπε ο Κύρος και, αρπάζοντας μια χαρτοπετσέτα, ξαναζωγράφισε την Παναγία-Κοκκινοσκουφίτσα. Η φοιτήτρια -που θα μπορούσε να ’ναι και χορεύτρια, αρπίστρια ή και να στρίβει πούρα στα ηλιοκαμένα μπούτια της- δεν πίστευε στην τύχη της. «Μου επιτρέπετε να σας φιλήσω;». «Πόσων ετών είστε, μαμζέλ;» τη ρώτησε, καθώς εκείνη είχε κουρνιάσει ήδη πάνω του. «Είκοσι τριών». «Εγώ εξήντα οκτώ. Και το καυλί μου κάνει μόνο για λίπασμα». «Πάτε στοίχημα;», Το πήγε. Και το έχασε. «Απ’ το μηδέν στο άπειρον... Απ’ το σκοτάδι στη φωταγωγία…», συλλογιζόταν ο Κύρος, ενώ μια σατέν μαύρη κουρτίνα -τα μαλλιά της- του έκοβε τη θέα προς την πρωινή του στύση και θρόιζε κάθε φορά που ανεβοκατέβαζε εκείνη το κεφάλι της. «Αυτό είναι το νόημα του “Ευαγγελισμού”!», κατέληξε. «Η κενή μήτρα της Μαριάμ ξαφνικά καρπίζει. Από το τίποτα δημιουργείται το παν. Αιφνίδια και θαυματουργά. Δοξαστικά και ανεξήγητα. Εκ Θεού». Το δευτερόλεπτο που εκπυρσοκροτούσε μες στο στόμα της, η σκέψη του καρφώθηκε στο Big Bang. Στην έκρηξη με την οποία ξεκίνησε ο κόσμος. Και ο χρόνος. Με εισήγηση του Κύρου, πρωτοβουλία του Αρχιεπισκόπου Κερκύρας, έγκριση και υποστήριξη του Βατικανού, ο ναός του Ευαγγελισμού στη Γαρίτσα συνδέθηκε δορυφορικά με το κέντρο ελέγχου του CERN στα γαλλοελβετικά σύνορα. Μια γιγαντοοθόνη τοποθετήθηκε αντί για τέμπλο στην ανακαινισμένη εκκλησία, ώστε το ποίμνιο να παρακολουθεί απευθείας ό,τι συμβαίνει στη μήκους επτά χιλιομέτρων υπόγεια σήραγγα. Στον Μέγα Επιταχυντή Αδρονίων. Ο εντοπισμός του «μποζονίου του Χιγκς», του σωματίδιου του Θεού, θα αποδείξει -λέει- ακράδαντα την ύπαρξή Του. Και τη συμβολή Του στη Δημιουργία. Θα είναι τα καλά νέα, ο δεύτερος και τελεσίδικος Ευαγγελισμός. Αναμένεται με αμείωτη κατάνυξη κάθε ώρα και στιγμή. Μόλις συμβεί, οι καμπάνες θα χτυπήσουν πιο χαρμόσυνα από ποτέ. Κρίνοι θα λουλουδιάσουν και γυναίκες θα εγκυμονήσουν. Μέλι και γάλα θα τρέξει από τις βρύσες. Τυφλοί θα αναβλέψουν και φαλακροί θα βγάλουνε μαλλιά. Οι άπιστοι θα πιστέψουν και οι πιστοί θα αναληφθούν. Και μια κορώνα ουρανομήκης θα θρυμματίσει όλες τις πορσελάνες και τα κρύσταλλα του Ιονίου, θα αντιλαλήσει έως απέναντι, στα βουνά της Ηπείρου: «Applaudito a Corfu!». Ή, έστω, « Έρως επί Ψεύδους!»… Το τελευταίο βιβλίο του Χρήστου Χωμενίδη «Ο κόσμος στα μέτρα του» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη.

30

The Fiction Issue 2012

Η Πάρος βούλιαζε απ’ τον κόσμο κι ήταν παράξενο πως για πρώτη φορά δεν ήταν άνθρωποι περαστικοί, όπως οι τουρίστες που γνωρίζαμε τα καλοκαίρια κι ύστερα φεύγανε ξανά για πόλεις και χωριά που δεν είχαμε ακούσει ποτέ, αλλά ψυχές που έψαχναν καινούργια πατρίδα δίπλα μας.

™

¶¿ÚÔ˜

Κερδισμενο καλοκαιρι Απo τον Χρhστο Αστερiου

31

υγκέντρωσα το βλέμμα μου πάνω τους καθώς ασφυκτιούσαν στριμωγμένοι στο κάγκελο της πλώρης, ψάχνοντας διέξοδο μέσα από τα δεκάδες σώματα που με δυσκολία κατάφερναν να σταθούν όρθια στο κατάστρωμα. Με μια πρόχειρη ματιά υπολόγισα ότι το πλοίο ήταν φορτωμένο διπλάσιους επιβάτες απ’ ό,τι συνήθως, και δεν μιλάω για τις μέρες της ρουτίνας, όταν έστριβε αργά στο λιμάνι της Πάρου σαν σιδερένιο κήτος με λιγοστά μόνο ζευγάρια μάτια να κοιτάνε πίσω απ’ τα τζάμια της οικονομικής θέσης, αλλά ακόμα και για τις μέρες της αιχμής -τον Δεκαπενταύγουστο ή τις Παρασκευές με το βραδινό δρομολόγιο, όταν έρχονταν τσούρμο οι τουρίστες μαζί με Έλληνες συγγενείς και φίλους από την Αθήνα. Το καράβι αγκομαχούσε τώρα κάτω απ’ το πλήθος των ανθρώπων που αναγκάστηκαν ν’ αλλάξουν τόπο και πατρίδα, ψάχνοντας καταφύγιο στα μέρη μας με τα μπαγκάζια στο χέρι και αναμνήσεις νωπές ακόμα από την καταστροφή. Κατέβαιναν από τα βόρεια τσαμπιά-τσαμπιά μ’ ό,τι έβρισκαν μπροστά τους· γέμισε ο τόπος ως κάτω στην Αττική κι από χθες τους έστελναν Εύβοια, Πελοπόννησο ή τους φόρτωναν άρον άρον στα καράβια για τα νησιά. Μέχρι την τελευταία στιγμή, λίγο πριν το δω ολόφωτο, δηλαδή, πίσω απ’ το εκκλησάκι του Αγίου Φωκά και σιγουρευτώ πως είναι αλήθεια, δεν ήθελα να πιστέψω τις εικόνες των σεισμών και της πλημμύρας. Ο νους μου δεν το χώραγε πως όλοι εκεί πάνω είχανε χάσει σπίτια, περιουσίες και υπάρχοντα. Αλήθεια το λέω, τις πρώτες ώρες νόμιζα πως ήτανε φτηνή φάρσα από εκείνες των καναλιών που γύρευαν να κερδίσουν τηλεθέαση και να τσεπώσουν διαφημίσεις. Πριν προλάβω να το ξανασκεφτώ, πάντως, έμαθα από πρώτο χέρι πώς είχαν τα πράγματα, κάτι ξένοι απ’ τα δωμάτια του Κωστή τα διηγήθηκαν χαρτί και καλαμάρι στην πλατεία. Στα χείλη τα χαμόγελα πάγωσαν και τίποτα δεν ωφέλησε που το θερμόμετρο έδειχνε τριάντα πέντε βαθμούς και κάτι. Το πλοίο έριξε άγκυρα κι άρχισε να πλησιάζει αργά. Λίγο μετά βρεθήκαμε πρόσωπο με πρόσωπο στην αποβάθρα με ανθρώπους μόνους και με οικογένειες μόλις το καράβι άραξε και τέντωσαν τρίζοντας οι κάβοι στις δέστρες. Το φεγγάρι φώτιζε την Παροικιά, λαμπυρίζοντας στα ήρεμα νερά του κόλπου της, κι εγώ έβλεπα παντού κουρασμένα πρόσωπα και κορμιά τσαλακωμένα, βλέμματα που πέφτανε πάνω μας με αγωνία. Την ησυχία έσπαγαν κάθε τόσο οι φωνές των λιμενεργατών, οι κοφτές εντολές, τα παραγγέλματά τους. Κι ύστερα ξεχύθηκαν όλοι κάτω, άλλοι αμίλητοι, άλλοι μπήγοντας τα κλάματα ή αφήνοντας μικρές κραυγές ανακούφισης. Οι δικοί μας προσπαθούσαν να βάλουν τάξη, κατευθύνοντας τον κόσμο προς το μεγάλο πλάτωμα στ’ αριστερά του λιμανιού. Βέλγοι, Ολλανδοί και Γάλλοι στην πέρα άκρη, Γερμανοί, Δανοί με όλα τους τα υπάρχοντα στην κεντρική πλατεία για μια πρόχειρη καταγραφή, αλλά κι άλλες εθνικότητες, κόσμος διάσπαρτος που προσπαθούσε να βρει μιαν άκρη ν’ ακουμπήσει. Δεν χώραγε ο νους αυτά που συνέβαιναν κι όλο το σκηνικό έμοιαζε βγαλμένο από σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Η Πάρος βούλιαζε απ’ τον κόσμο κι ήταν παράξενο πως για πρώτη φορά δεν ήταν άνθρωποι περαστικοί, όπως οι τουρίστες που γνωρίζαμε τα καλοκαίρια κι ύστερα φεύγανε ξανά για πόλεις και χωριά που δεν είχαμε ακούσει ποτέ, αλλά ψυχές που έψαχναν καινούργια πατρίδα δίπλα μας. Τους βολέψαμε από ‘δώ κι από ‘κεί, άλλους σε σπίτια και σε άδεια ενοικιαζόμενα δωμάτια κι άλλους σε σκηνές που στήσαμε πρόχειρα στις πλατείες. Τα πρώτα βράδια μαζευόμασταν γύρω απ’ τις τηλεοράσεις σε καφενεία και ταβέρνες, κοιτώντας εικόνες της καταστροφής κι εκείνο το πελώριο κύμα που είχε ξεθυμάνει τώρα πια λίγο έξω απ’ τη Φρανκφούρτη. Τα πρωινά γέμιζαν οι παραλίες κόσμο που έβρισκε διέξοδο στη θάλασσα για να περάσει τη μέρα του και να ξεχαστεί ρουφώντας ιώδιο κι αρμύρα. Τα γέλια τους άρχισαν να μπλέκονται δειλά με τα δικά μας. Γλώσσες ακατανόητες ακούγονταν εδώ κι εκεί μαζί με αγγλικές χαιρετούρες που τις ξέραμε και τις λέγαμε, λίγο πολύ, όλοι. Μοιραστήκαμε στις δουλειές, γυρεύοντας να τα βγάλουμε πέρα όσο μπορούσαμε καλύτερα. Θα ήταν ζόρικα, φαγητό και νερό δύσκολα θα έφταναν για όλους. Μια νύχτα απ’ τις επόμενες δεν είχα ύπνο. Βαρέθηκα να γυρίζω στο κρεβάτι και λίγο πριν απ’ το ξημέρωμα έσυρα τα πόδια μου προς τη μεριά του λιμανιού. Καθαρός ουρανός, αρυτίδιαστη θάλασσα, η Πάρος σαν όνειρο μπροστά μου. Παρέες ξάπλωναν στην παραλία δίπλα σε αναμμένες φωτιές. Κάποιοι από το τσούρμο, σηκώνοντας με νόημα μια μπουκάλα κρασί, μου έγνεψαν να πάω κοντά τους. Πλησίασα χαμογελώντας αμήχανα. Κάθισα δίπλα τους και πιάσαμε να μιλάμε κουνώντας χέρια και πόδια, μου έλεγαν τις ιστορίες τους, πώς ήρθαν, τι άφησαν πίσω τους, τι τους περίμενε από ‘δώ και πέρα. Θα ήταν ένα δύσκολο καλοκαίρι, είπα μέσα μου. Θα μαθαίναμε να ζούμε μαζί, θέλαμε δεν θέλαμε, εχθροί και φίλοι, Βόρειοι και Νότιοι, ντόπιοι και ξένοι. Θα ‘πρεπε να ξεχάσουμε τη ζωή που ξέραμε ως τώρα, σκέφτηκα, μα μπορεί στο τέλος κάπου να βγαίναμε κερδισμένοι. Το τελευταίο βιβλίο του Χρήστου Αστερίου «Ίσλα Μπόα» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις.

32

The Fiction Issue 2012

™¤ÙÛ˜ Paradiso terrestre Απο τον Αλεξη Σταματη

O

Θανάσης και οι Σπέτσες. Οι Σπέτσες μπήκαν στη ζωή του Θανάση από την Πεπέτα, τη θεία του, που ήταν κάτι σαν μεγάλη του αδερφή, μια και τον περνούσε μόλις 5 χρόνια. Μια καλλονή εκείνη την εποχή, είχε στο λιμάνι ένα μαγαζί με φουστάνια που τα επιζωγράφιζε η ίδια και λογίζονταν κάτι σαν τη σταρ του νησιού. Κούκλα, απίστευτο στυλ, περπατούσε κι έτριζε η ντάπια. Εκείνος στα 14, μπουχτισμένος από τα κυριλέ παιδάκια του ιδιωτικού σχολείου όπου φοιτούσε, τα οποία φορούσαν γραβάτα στα πάρτι κι άκουγαν Boney M. και ντίσκο, αναζητούσε μετά μανίας το αλλιώτικο στο «εξωσχολικό». Ήταν η εποχή που πήγαινε στο σχολείο σαν να κατέβαινε σε μάχη. Μακριά μαλλιά, τσάντα με στάμπα Τζιμ Μόρισον, ροκάς κι αριστερός, εντός της «φλωροεπικράτειας», φάνταζε (κι ένιωθε) σαν τη μύγα μέσ’ στο γάλα. Ακυβέρνητος. Η αλήθεια ήταν πως δεκαετίες αργότερα, στα επόμενα reunions, ο Θανάσης αναθεώρησε πλήρως. Τα παιδιά ήταν εντελώς διαφορετικά, η ζωή είχε περάσει, είχε γράψει ανεξίτηλα πάνω τους. Τα βρήκανε μια χαρά και πλέον με πολλούς είναι και φίλοι. Εξάλλου, ένα πράσινο Λακόστ στα δεκαπέντε είναι δεσοξυριβοζονουκλεϊνικό οξύ, δεν καθορίζει κι έναν άνθρωπο διά βίου. Τότε, όμως, το έργο παιζόταν αλλιώς, πιο «καταραμένα» για κάτι παράδοξες, εύθραυστες πλην μανιασμένες ψυχές σαν του Θανάση. Παιδί χωρισμένων γονέων, μεγαλωμένο με διπλά, τριπλά, πολλαπλά μηνύματα, πάνω στην εφηβεία είχε απολέσει και αυγά και πασχάλια και άλλα ψυχικά συμπαρομαρτούντα. Σπέτσες τότε σήμαινε παρέα με μεγαλύτερους, με πιο «αλήτες», με παιδιά της «αληθινής ζωής». Προχώ ροκιές κάθε βράδυ στο Καρνάγιο, πιο ποπ εξορμήσεις στο Twins, αλλά και κάποιες ατασθαλίες με πολυσχιδείς παρέες στην παραλία του Ξενία, βόλτες με μηχανάκια στους χωματόδρομους, τελετουργικές ολονυχτίες, μυητικές πλάκες. Σπέτσες σήμαινε και ο πρώτος «αληθινός» έρωτας, με τη σωσία της Έλενας Ναθαναήλ, η οποία υπήρξε ο πρώτος «πλατωνικός» του έρωτας - εκεί, γύρω στα επτά, οκτώ. Πάντα θα κυνηγούσε τις εντυπώσεις μίσχου. Τη «μετενσαρκωμένη Έλενα» την έλεγαν Άννα και ήταν ένας εβένινος άγγελος με αγγλική καταγωγή. Σπέτσες, λοιπόν, σήμαινε το πρώτο φιλί με την Άννα στον Άγιο Νικόλα, ενώ κρυμμένος πίσω από τα βράχια ο «μακιαβελικός» Ηλίας (μετέπειτα αρχισυντάκτης του ένθετου μιας μεγάλης εφημερίδας) τους πετούσε πετρούλες, ενοχλώντας τους γλυκά. Σπέτσες σήμαινε, επίσης, και η πρώτη επαφή του Θανάση με το υγρόν πυρ: το πρώτο μεθύσι με ρετσίνα στον Άγιο Μάμα, οπού γνώρισε την έννοια οχτάρι. Υπήρξε, όμως, ένα άλλο μεθύσι, πολύ πιο άγριο αυτήν τη φορά, που κορυφώθηκε στα μπουζούκια του Τζώρτζη, όπου ο μπερδεμένος νεαρός που κάπου έψαχνε την απούσα αληθινή ζωή χόρεψε το μοναδικό στη ζωή του σόλο ζεϊμπέκικο ενώπιον κοινού (ο θεός να το κάνει το κοινό κοινό και το ζεϊμπέκικο ζεϊμπέκικο). Ένα τραγελαφικό τελετουργικό, το οποίο παραλίγο ν’ αποβεί μοιραίο για τη ζωή του, αν δεν ξυπνούσε τυχαία ο γιατρός παππούς του τη νύχτα, για να τον ανακαλύψει λιπόθυμο στην τουαλέτα, δευτερόλεπτα πριν από την αναρρόφηση… Την επομένη η οικογένεια τον έστειλε άρον-άρον στην Αθήνα, για να ξαναγυρίσει σκαστός μετά από δυο-τρεις μέρες… Η βουλιμία κυριαρχούσε. Σπέτσες σήμαινε η γοητεία του απρόβλεπτου, της έξαψης, το Paradiso Τerrestre της εφηβείας. Στις Σπέτσες τα πρώτα αμήχανα γυμνά μπάνια, στις Σπέτσες οι μάτσο ανταγωνισμοί με τον Σταύρο για το ποιος είναι ο πιο «μάγκας» της παρέας, στις Σπέτσες μπάλα στην Κοργιαλένειο -ντόπιοι εναντίον παραθεριστών-, στις Σπέτσες και τα «γλυκόθυμα μεζεδάκια», οι ρεμβασμοί

Σπέτσες ίσον θραύσματα, εικόνες, μυρωδιές. O Θανάσης ακόμα αναπολεί τη δροσιά από τις λεμονιές όπως ανέβαινε τη μικρή πλατεία μπροστά στο σπίτι της Μπουμπουλίνας να πάει σινεμά για να δει το Γιούπι ντου με ένα κοριτσάκι από το Αίγιο.

στο αριστοκρατικό Ποσειδώνιο, ένα ξενοδοχείο βγαλμένο από σκηνικό του Λουκίνο Βισκόντι.… Οι Σπέτσες στα τέλη της δεκαετίας του εβδομήντα είχαν ένα κοσμοπολίτικο άρωμα, ένα φυσικό laissez aller που ακόμα και τις μέρες που φαγοποτιού του grande bοuffe που ακολούθησε, στην εποχή της χλιδοοευετυχίας, της αρπαχτής, της ξαπλώστρας και του ελληνάδικου, δεν το ’βρισκες πουθενά. Βέβαια, σήμερα τα πράγματα είναι κι εκεί πολύ αλλιώτικα. Σήμερα, ντεμί αστός, ντεμί μεσήλιξ, ντεμί γενικώς, παντρεμένος με δύο παιδιά, όταν τα ανακαλεί όλα αυτά ο Θανάσης στο μυαλό του σκάνε σκόρπιες εικόνες, βλέπει κυβιστικά νεφελώματα, βλέπει Άντι Γουόρχολ αντανακλάσεις. Για παράδειγμα, θυμάται ένα βράδυ όταν πέρασε από μπροστά του η περίφημη Γερμανίδα κόμισσα Βερούσκα φον Λέντορφ, ένα δίμετρο μοντέλο μ' ένα πρόσωπο κι ένα σώμα που σήμερα δεν κατασκευάζονται με καμιά εντολή φώτοσοπ. Θα τη θαύμαζε στη σινεφίλ εποχή που άμεσα ακολούθησε, στο Blow Up του Αντονιόνι, στη μνημειώδη σκηνή του πάρτι να απαντά στον Ντέιβιντ Χέμινγκς: «But I am at Paris». Αλλά Σπέτσες, φυσικά, σήμαινε και η περίφημη ντάπια -η πιάτσα ακριβώς πάνω απ’ το λιμάνι- με τις απίθανες πάστες, όπου ο Θανάσης και η παρέα του περνούσαν όλο το μεσημέρι σχολιάζοντας απαξάπαντα τα θηλυκά που πηγαινοέρχονταν (πόσο αθώα του φαίνονταν τότε). Σπέτσες και το καταπληκτικό «μυστήριο», το γεμιστό μπιφτέκι με τυρί που έτρωγε επί καθημερινής βάσεως και που είκοσι τόσα χρόνια μετά, όταν ξαναεπισκέφτηκε οικογενειακώς τον νεανικό του παράδεισο για να τον συστήσει στον μεγάλο του γιο, το ξαναβρήκε στην ίδια ταράτσα, οικτρά παραλλαγμένο. Στις Σπέτσες υπήρχαν σημεία-οδοδείκτες, όπως το νεκροταφείο, όπου Θανάσης and Company επινοούσαν μακάβριες Έντγκαρ Άλαν Πόε driven ιστορίες, με τα κορίτσια της παρέας να φρικάρουν μ’ εκείνον τον μισοσέξι τρόπο που τόσο τους εξίταρε, στις Σπέτσες οι σταρ των δικύκλων έκαναν σούζες στους στενούς δρόμους, στις Σπέτσες οι ξερές στα καφενεία με τον τσιπούρα, στις Σπέτσες οι πρώτες σχέσεις με τις τουρίστριες, στις Σπέτσες η πρώτη μυρωδιά της σάρκας, των οσμών της γυναικείας φυσιολογίας, εκεί και η πρώτη κατάδυση στο ροκ μ’ ένα μαγνητοφωνάκι της συμφοράς, στο οποίο ο Θανάσης έβαζε τους φίλους ν’ ακούν τα αριστουργήματα του πρώιμου Μπομπ Ντίλαν. Το μαγνητοφωνάκι ήταν τόσο απαρχαιωμένης τεχνολογίας που έκανε τον ούτως ή άλλως ταλαντούχο βραχνοκόκορα ν’ ακούγεται λες και τραγουδούσε μέσα από κοτέτσι, με αποτέλεσμα να εισπράττει απαξιωτικά σχόλια για τις επιλογές του απ’ όλη την παρέα, πλην του «Βrother in Dylan arms» Ηλία. Σπέτσες ίσον θραύσματα, εικόνες, μυρωδιές. O Θανάσης ακόμα αναπολεί τη δροσιά από τις λεμονιές όπως ανέβαινε τη μικρή πλατεία μπροστά στο σπίτι της Μπουμπουλίνας να πάει σινεμά για να δει το Γιούπι ντου με ένα κοριτσάκι από το Αίγιο, το αιματώδες ηλιοβασίλεμα από τον Άγιο-Μάμα, τη διαδρομή ως τις Σχολές. Οι Σπέτσες ανακαλούν μια μετόπισθεν ρομαντική εποχή, που διέθετε ωστόσο και τη σκληράδα της, εκείνη τη χαρμολύπη του αναδίδει η μεταιχμιακή φάση ανάμεσα στον έφηβο και τον άντρα, όταν όλα συμπλέουν σε ένα ορμονικό κιαροσκούρο... Ένα νησί γλυκό, βοτσαλωτό, όμορφο, ερωτικό, ό,τι έπρεπε για το καλωσόρισμα στην εν τέλει «αληθινή» ζωή που πρωτοέζησε στα στενά του σοκάκια. Όπως εξηγεί συχνά στη γυναίκα του Μαρίνα, η οποία ως φιλόλογος γνωρίζει από ελληνική λογοτεχνία, «οι Σπέτσες ήταν η δική μου Ερόικα».

Το τελευταίο βιβλίο του Αλέξη Σταμάτη «Μπαρ Φλωμπέρ» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη.

33

34

The Fiction Issue 2012 λογική άποψη, άλλωστε, μοιάζουν κορφές του ίδιου βουνού η Μεγαλόνησος και τα Δωδεκάνησα. Είκοσι μέρες δεν χόρταινα να σεργιανίζω πάνω-κάτω, ιδίως κάτω (Μάταλα, Κομμός, Τριόπετρα, Άγιος Παύλος, Σούγια, οι ωραιότερες παραλίες γυμνιστών του σύμπαντος), το ανεξερεύνητο καινούργιο οικείο. Τα επόμενα δύο χρόνια, τη μια φορά στη Σητεία, την άλλη στο Ηράκλειο, αποβιβαζόμενος από την μπουκαπόρτα του πλοίου, στο τιμόνι, και με τον νου στις υποδείξεις των λιμενικών, στα μηχανάκια και στους ζαλισμένους πεζούς συνεπιβάτες, και παρά τη σαστιμάρα από τις αγριοφωνάρες των φορτηγατζήδων, δεν άντεξα τη συγκίνηση, αναλύθηκα σε λυγμούς, να την μπροστά μου η ατέλειωτη, η δική μου Κρήτη. Κάθε φορά που κατευθύνομαι προς το Ζηνί ή τη Λάθρα στη νότια άκρη της Κω, πάντοτε έχω την ψευδαίσθηση ότι τώρα όπου να ’ναι θα φανεί η Φαιστός και λίγο μετά τα Μάταλα. Και καμιά φορά, στον Άγιο Θεολόγο -της Κεφάλου πάντα- ψιθυρίζω στον συνταξιδιώτη, «άντε, κι ύστερα στρίβουμε για Σίβα, για μπουρμπουριστούς και κατσικάκι τσιγαριαστό».

A

∫ˆ˜

Μια μικρη εκδοχη του κοσμου

Απο τον Αντωνη Νικολη

¶

ρόσφατα μόλις άρχισα να κατανοώ πως όσο κι αν απομακρύνομαι, όπου κι αν ταξιδέψω, μετακινούμαι ελάχιστα από τον πολύ οικείο μου χώρο, την Κω. Χώρος που όλο και στενεύει, μην περιοριστεί στο τέλος -σκεφτόμουν τις προάλλες- στο οικόπεδο του σπιτιού μου, μην, ακόμα κι αν φτάσω μέχρι τον Αμαζόνιο, στη Βραζιλία δηλαδή, το κάνω μόνο για να περιποιηθώ τη μικρή mangueira στη νότια άκρη του κήπου μου, να δέσει καρπούς, να γεμίζω ύστερα γυάλες γλυκό του κουταλιού μάνγκο. Αλλά, ας εξηγηθώ. Η αδελφή της γιαγιάς μου και νονά μου, η νανά -όπως λέμε στο νησί- η Φροσύνη, καθόταν στην ψάθινη καρέκλα πίσω από το τζάμι της μπαλκονόπορτάς της με το βλέμμα στην κίνηση της Ιπποκράτους, από τους κεντρικότερους δρόμους της πόλης, κι όταν δεν δάκρυζε για τα βάσανα, την πολύ πρόωρη χηρεία της, που ήτανε «μόνια μοναχή», αναπολούσε την Κω πριν από τον σεισμό του ’33, πριν από την ιταλική πολεοδόμηση, και πόσο την αναζωογονούσαν τα ταξίδια στην Πάτμο, ότι μ’ αυτά επέστρεφε στην προσεισμική Χώρα, με τα καντούνια, τα άσπρα σπιτάκια, την αρχοντιά των ανθρώπων τότε. Πέρασα δώδεκα ολόκληρα χρόνια που με εμμονή επισκεπτόμουν χειμώνα-καλοκαίρι την Πάτμο, για Σαββατοκύριακα, για δεκαπενθήμερα, για μήνα ή και περισσότερο. Σε κάθε ευκαιρία. Η παρέα τα ίδια εκείνα χρόνια ταξίδευε Βερολίνα και Ιταλίες και Σκανδιναβίες - εμένα και μου κόστιζε περισσότερο (μαγεμένος, ό,τι άγγιζα το… χρύσωνα στην Πάτμο) και καθόλου δεν τους ζήλευα. Κάθε φορά από το πλοίο κι απ’ τη Σκάλα προς τη Χώρα, δεν το πίστευα πως υπήρχε όντως ό,τι αντίκριζα, μου θύμιζε την ταπισερί, την πάντα του τοίχου στο παιδικό μου κρεβάτι με τη νυχτερινή Βενετία να κυματίζει ελαφριά, ακόμα πιο ονειρική με την Αποκάλυψη στο κέντρο και τα φωταγωγημένα τείχη του Μοναστηριού ψηλά στην κορφή. Η Πάτμος ήτανε τα τριάντα μου, ήταν οι αναδρομές στην παλιά μυστική Χώρα της νονάς μου, και όλα τ’ άλλα τα… συμπαρομαρτούντα, βέβαια. Όπως παλιότερα, έφηβος, όταν περνούσα την Πύλη d’ Amboise στα τείχη της Παλιάς Πόλης στη Ρόδο, κάπως σαν να διέσχιζα τη Γέφυρα των Ιπποτών της Οδού των Φοινίκων στην Κω για να μπω στο κάστρο του λιμενοβραχίονά μας. Οι λέξεις ηδονή, λαγνεία, λίμπιντο, αν έχουν μια σκηνογραφία στο μυαλό μου, βρίσκονται εκεί, μα και η Ρόδος δεν είναι παρά τα δεκαοκτώ μου και μια γαλαρία νοητή και αυτή της Κω. Από την Πάτμο με τράβηξε με το ζόρι ο κολλητός μου. Είχα εν τω μεταξύ παρατήσει τις μηχανές, είχα και σχετική πείρα οδηγού μαζί κι ένα Renault Clio, είχε έρθει η ώρα της Κρήτης, δηλαδή μιας πιο οριζοντιωμένης στα νερά της Μεσογείου και πολλαπλάσιας σε έκταση (όμως και πάλι) Κω. Από γεω-

Αν πρέπει να προσδιορίσω την Κω τη μύχια, τη δική μου, θα έλεγα είναι το βλέμμα που βαραίνει νωχελικό στον μεσημεριανό ήλιο, μια ορισμένη τρυφερή ηδυπάθεια της Ιωνίας.

λλά ο ίδιος κολλητός, μετά και την τρίτη φορά στην Κρήτη, είναι αυτός που θα πατήσει ξανά το πόδι -2000 τότε κι αν δεν το πάταγε ακόμα εκεί θα ήμαστε-, «λοιπόν, θες δε θες, του χρόνου Ευρώπη». «Αυτό ξέχνα το!», αντέδρασα με σθένος, γιατί δεν αντέχω φτωχός συγγενής στις πόλεις των Ευρωπαίων, κι ορκισμένος έχω να ταξιδέψω προς τα εκεί από το 1988. Του αντιπρότεινα Βόρεια Αφρική ή Μέση Ανατολή (νοητές επεκτάσεις της Κω, σκέφτομαι τώρα). Όμως, άπαξ και προσέλθεις σε διαπραγμάτευση, όσο κι αν ελιχθείς, θα συμβιβαστείς. Καταλήξαμε Πορτογαλία, στη φτωχική Ευρώπη, κανείς από τους δυο μας πλήρως ικανοποιημένος. Αλλά το πράγμα έμελλε να έχει την καλύτερη δυνατή έκβαση: από το 2001, φέτος το ταξίδι προς Λισαβόνα θα είναι αισίως το δωδέκατο. Η μουσική μητρόπολη του λουσόφωνου κόσμου, οι λυπημένες γειτονιές του φάντο, η νοσταλγική ενατένιση προς τον ωκεανό, αλλά και τίποτα όσο μια δυνατή έλξη προς τους Πορτογάλους. Όταν έδινα συνεντεύξεις για τη Λισαβόνα (τη μεγάλη καλλιτεχνική και εμπορική αποτυχία, τρίτη, και υποσχέθηκα στον εαυτό μου τελευταία, θεατρική μου απόπειρα), έλεγα ότι περισσότερο και από τον τόπο αγαπώ τους κατοίκους του κι έφερνα ως παράδειγμα ότι, αν πλησιάσεις παγκάκι με τρεις καθισμένους στην Πορτογαλία, αντανακλαστικά μαζεύονται, κάνουν χώρο να καθίσεις κι εσύ, σε αντίθεση με τους Έλληνες, που και ένας μόνος του απλώνεται, τάχα δεν χωράτε, ή σηκώνεται να φύγει γιατί το ήθελε μόνο για την πάρτη του. «Δεν σταματάς τα βαρύγδουπα», με προσγειώνει και πάλι ο δικός μου, «δήλωνε καλύτερα ότι ανακάλυψες μια χώρα η οποία κατοικείται μόνο από Κώους». Δεν πίστευα στ’ αυτιά μου. «Μιλάς σοβαρά; Μοιάζουμε οι Κώοι με τους Πορτογάλους;». Πόσο χαιρόμουν. Άρχισα να κατασκοπεύω τα παγκάκια. Και πράγματι. Όταν κάθονται Κώοι και πλησιάζει κάποιος αντιδρούν όπως οι Πορτογάλοι, αν Έλληνες αλλά όχι ντόπιοι, τότε το παγκάκι το διέπει το γνωστό μαλακισμένο ιδιοκτησιακό καθεστώς. Στις ποικίλες εκδρομές -να πω ακόμα- στην πορτογαλική επικράτεια έφτασα ως το Σάου Μιγκέλ στις Αζόρες. Η πρώτη εικόνα στη μνήμη μου από ‘κείνον τον όμορφο τόπο είναι, οδηγώντας στις δασώδεις πλαγιές του, οι σκιεροί δρόμοι από τα πανύψηλα πλατάνια με τους λεπτούς κορμούς, «τα ίδια», φώναζα από χαρά, «με τα δέντρα της Ιπποκράτους» και σε άλλους δρόμους στο νησί. Ή, όταν περπατάμε με κανέναν φίλο σε ανάλογο πεζοδρόμιο εδώ, αρχίζω με το «αν, λοιπόν, αφήσεις ακλάδευτα αυτά τα διακοσμητικά πλατάνια, παίρνουν απίστευτο ύψος, όπως στο Σάου Μιγκέλ», ύστερα, αργότερα, θυμάμαι ν’ αναφέρω τις αυτοφυείς ορτανσίες ή τις αζαλέες, πλαγιές ολόκληρες, τα θερμοκήπια με τους ανανάδες ή τη γραφική Πόντα Ντελγκάδα με τις ψαροταβέρνες και τον καλύτερο μπακαλιάρο «α μπρας». Από άλλη άποψη, βέβαια, -φιλοσοφώ εκ του προχείρου- κι ο κάθε τόπος με κάποια αναγωγή μπορεί να υπαχθεί στη σφαίρα του οικείου. Μια μικρή εκδοχή ο καθείς μας του κόσμου και από τα ίδια υλικά καμωμένος. Ή, αντίστροφα, θυμάμαι με πόση έκπληξη συνειδητοποίησα ότι τα μυθιστορήματα που είχα διαβάσει στη φαντασία μου εκτυλίσσονταν (εκτός από την Ντόνα Φλορ του Αμάντο που εν μέρει εκτυλίσσεται στην Κάτω Πόλη της Λισαβόνας) ανεξαιρέτως όλα τους στην Κω. Σαν μια γωνιά στα δικαστήρια, κατηφορίζοντας τη χαλικωτή πλατειούλα με τον λεγόμενο Πλάτανο του Ιπποκράτη, που όποτε περνάω από ‘κει αναλογίζομαι τον Καπετάν Μιχάλη του Καζαντζάκη. Κι αν πρέπει να προσδιορίσω την Κω τη μύχια, τη δική μου, θα έλεγα είναι το βλέμμα που βαραίνει νωχελικό στον μεσημεριανό ήλιο, μια ορισμένη τρυφερή ηδυπάθεια της Ιωνίας -επιτρέψτε μου- και της Καρίας, όπως μαρτυρούν με πολλούς τρόπους τα σώματά μας εδωπέρα. Είναι και η εικόνα του νεαρού άντρα με τα μισόκλειστα βλέφαρα, χαμογελώντας μπρούμυτα, ακινητοποιημένου από τον καθισμένο στην πλάτη του φίλο του, παραδομένου στα χέρια του, και οι δυο τους παίζοντας στο κράσπεδο του γιαλού. Το τελευταίο βιβλίο του Αντώνη Νικολή «Διονυσία» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Το Ροδακιό.

35

36

The Fiction Issue 2012

T

ο πρώτο βράδυ έμειναν στο δωμάτιο. Είχε αρχίσει να βρέχει από το μεσημέρι που έφτασαν μια βροχή ψιλή, ζεστή σαν κάτουρο, κι ο Νίκος είχε σταθεί φορτωμένος στην αποβάθρα και φώναξε στον μπλάβο ουρανό, «Ε, τι θέλεις ρε;». Ύστερα ξέσπασε καταιγίδα που σταμάτησε ξαφνικά. Είχε κουφόβραση. Το κρεβάτι τους έκανε γούβα, τα τζάμια ήταν θολά και πολύ γρήγορα είχαν θολώσει κι οι δυο πίνοντας ένα μπουκάλι κρασί που είχαν φέρει μαζί τους. Στο βάθος είναι ευχαριστημένος, σκεφτόταν η Μαρίνα. Αυτό ήταν αρκετό. Δεν μπορούσε να θυμηθεί ποιος είχε την ιδέα να έρθουν στα Τριζόνια για τον μήνα του μέλιτος, που στην ουσία ήταν μια βδομάδα. Αύριο τελείωνε. Θα γύριζαν πίσω κι όλα θα ήταν όπως πριν. Δεν ήταν ακριβώς νησί, γιατί μπορούσες να περάσεις στην απέναντι στεριά κολυμπώντας. Όχι εκείνοι, βέβαια. Άλλοι όμως το είχαν κάνει. Ένα μικρό φέρι έκανε τη διαδρομή τρεις φορές την ημέρα. Την προηγούμενη, που είχαν πάει στο μεγάλο χωριό ν’ αγοράσουν εφημερίδες, όταν έφτασαν στην προβλήτα το φέρι απομακρυνόταν. Ήταν το τελευταίο δρομολόγιο. Μπροστά τους, σε απόσταση αναπνοής τα αραιά φώτα χοροπηδούσαν σαν πιτσιλιές στο σκοτάδι. Αναγκάστηκαν να περάσουν τη νύχτα στο αυτοκίνητο, πολιορκημένοι από σμήνη κουνουπιών. Στο διπλανό σπίτι έμενε μια οικογένεια από την Αθήνα με Φιλιππινέζα. Η Φιλιππινέζα στεκόταν πάντα όρθια, έτοιμη να τρέξει πίσω από το τρίχρονο παιδί, τον Κωστάκη. Κωστάκη, πλύνε τα χέρια σου, Κωστάκη, ώρα για ύπνο. Παππούς, γιαγιά, μητέρα και πατέρας επέβλεπαν τη Φιλιππινέζα που επέβλεπε το παιδί. Η Μαρίνα ήταν σίγουρη ότι κάπου είχε ξαναδεί τις ίδιες σκηνές, ότι ήξερε όλες τις λεπτομέρειες. Ήταν τόσο ζωντανό και παρωχημένο. Σαν σίριαλ της δεκαετίας του ’80 που πρωταγωνιστεί η ανερχόμενη τάξη, ικανοποιημένη και άξεστη, η κυρία με χρυσαφί ξέφτια για μαλλιά, το ρόλεξ στο τριχωτό χέρι του άντρα. Κανονικά αυτοί οι άνθρωποι δεν έπρεπε να υπάρχουν, έλεγε μέσα της, η εποχή τους έχει εξαφανιστεί. Ήταν Ιούνιος κι ο καιρός άλλαζε συνέχεια. Η πανσιόν τους, λίγα ενοικιαζόμενα δωμάτια, λεγόταν «Η Θέα». Τρεις βάρκες δεμένες στη σειρά, μια ταβέρνα με ριγέ τέντες μπροστά στην ξύλινη αποβάθρα και γλάστρες με βασιλικούς. Λίγα δέντρα, κυρίως συκιές. Και μύγες, πολλές μύγες. Αλλά η θέα που θα θυμόταν για πάντα ήταν αυτή από το μπάνιο. Κάπνιζε καθιστή στην τουαλέτα. Ο τοίχος ήταν ασοβάτιστος, μ’ ένα μικρό σιδερένιο παράθυρο που έβλεπε στο περιβόλι και το κοτέτσι. Από το πλάι τα μεγάλα φύλλα μιας μπανανιάς έγνεφαν κιτρινισμένα κι αξιοθρήνητα. Πίσω τους τα τζιτζίκια τσίριζαν. Τις νύχτες με το τσιγάρο στο χέρι σηκωνόταν και κοίταζε έξω. Ο ουρανός ήταν άναστρος, το κοτέτσι σιωπηλό. Καμιά φορά το αχνό περίγραμμα μιας σιλουέτας εμφανιζόταν από το πουθενά κι έσβηνε αμέσως. Ποιος μπορεί να είναι, αναρωτιόταν. Της φαινόταν ότι άκουγε βήματα να πλησιάζουν. Τα φύλλα της μπανανιάς έγερναν βαριά στο παράθυρο. Κάποιος ανάσαινε πολύ κοντά της. Δεν υπήρχε κανείς. Αυτό που σου μένει από τα νησιά είναι οι ιστορίες, έλεγε ο Νίκος. Αλλά η μόνη ιστορία που είχαν ακούσει ήταν της Δανέζας, της κόρης του ταβερνιάρη, που δεν ήταν καθόλου Δανέζα. Πριν από μερικά χρόνια ένας Δανός που έτρωγε στην ταβέρνα την είχε ερωτευτεί κεραυνοβόλα και την παντρεύτηκε. Έφυγαν αμέσως μετά τον γάμο για τη χώρα του και πήγαν να μείνουν σ’

Αυτό που σου μένει από τα νησιά είναι οι ιστορίες, έλεγε ο Νίκος. Αλλά η μόνη ιστορία που είχαν ακούσει ήταν της Δανέζας, της κόρης του ταβερνιάρη, που δεν ήταν καθόλου Δανέζα.

ένα πάρκο, σε μια καλύβα από κορμούς δέντρων. Ελάφια έβοσκαν τριγύρω κάτω από βαθιές φυλλωσιές και δεν φοβόντουσαν καθόλου, πλησιάζαν με τις μουσούδες τους κι έτρωγαν μέσα από τα χέρια τους. Ήταν ο παράδεισος επί της γης. «Ποτέ δεν βαρέθηκα τόσο στη ζωή μου», έλεγε σε όλους η Δανέζα. Τώρα σερβίριζε στο μαγαζί του πατέρα της και το γέλιο της, ηχηρό και καμπανιστό, αντηχούσε σ’ όλο το νησί. Η Μαρίνα συμπαθούσε τη Δανέζα, αλλά δεν άντεχε τόση ενέργεια. Αυτή με ξύπνησε σήμερα το πρωί, θυμήθηκε ενοχλημένη. Βρισκόταν στην παραλία, ξαπλωμένη σε μια πετσέτα. Ο Νίκος είχε μείνει στο δωμάτιο. Λίγο πιο πέρα η απαίσια οικογένεια ετοιμαζόταν. Έστηναν τις ομπρέλες. Η Φιλιππινέζα έτρεχε ξυπόλυτη μ’ ένα τάπερ κι ένα κουτάλι, ο Κωστάκης ούρλιαζε. Έκλεισε τα μάτια της και προσπάθησε να μην ακούει. Σκέφτηκε το διαμέρισμά τους, τον πολυσύχναστο δρόμο που περνούσε μπροστά από την πολυκατοικία και τα δωμάτια που τώρα θα ήταν ήσυχα και σκοτεινά. Ύστερα άρχισε να μετράει πόσες φορές είχαν κάνει έρωτα από τότε που ήρθαν στα Τριζόνια. Το πρώτο βράδυ μια φορά, τη δεύτερη μέρα έκαναν έρωτα το μεσημέρι μετά το μπάνιο, το βράδυ καθόλου. Προχτές καθόλου, ούτε και χτες... Είχαν πάψει να κάνουν έρωτα. Αυτό κάτι σήμαινε για τη σχέση τους. Την περασμένη νύχτα είχαν βρεθεί κάποια στιγμή κολλημένοι στη γούβα του κρεβατιού κι αυτόματα γύρισαν κι οι δυο την πλάτη τους. «Θα το σκοτώσω το μούλικο», είπε μια φωνή. Γύρισε να κοιτάξει. Ένας νεαρός με βλογιοκομμένο πρόσωπο είχε καθίσει δίπλα της. Ήταν πολύ αδύνατος και φορούσε ένα μικροσκοπικό πράσινο μαγιό. «Θα το σκοτώσω», είπε πάλι. Πρέπει να θυμηθώ τι έγινε το πρώτο βράδυ, σκέφτηκε η Μαρίνα. Κάτι πήγε στραβά. Ένιωσε ανήμπορη, καταπιεσμένη. Το πρώτο βράδυ είχαν πέσει με τα ρούχα στο κρεβάτι, είχαν πιει το κρασί κι έκαναν έρωτα. Το πρωί τίποτα. Πάντα έκαναν έρωτα μόλις ξυπνούσαν, αυτή το προτιμούσε κι εκείνος το ήξερε. Κάτι είχε συμβεί. Τι; Ο νεαρός δίπλα της άπλωνε αντηλιακό στους ώμους και στην κοιλιά του. Ο Κωστάκης συνέχιζε να ουρλιάζει. Κάτω από τις ομπρέλες γονείς και παππούδες παρακολουθούσαν ακίνητοι σαν τοτέμ. «Δεν πάμε πιο πέρα;», της είπε ο νεαρός. Σηκώθηκε και τον ακολούθησε. Έστρωσαν τις πετσέτες τους στο τέλος του μικρού όρμου πάνω σ’ ένα ύψωμα από φύκια που ήταν ακόμη υγρά. Της είπε ότι ήταν χειριστής, δούλευε σε ένα μεγάλο νοσοκομείο. «Διακοπές;», τη ρώτησε ύστερα από λίγο. «Μόλις παντρευτήκαμε, είναι το ταξίδι του μέλιτος», είπε. Έβαλε το χέρι στα μάτια του να τα προφυλάξει απ’ την αντηλιά και την κοίταξε. «Αλλά είμαστε έναν χρόνο μαζί. Και αύριο φεύγουμε», πρόσθεσε. Είδε το παιδί που ερχόταν προς το μέρος τους, τρεκλίζοντας. Ήταν κόκκινο από το κλάμα, το βλέμμα του σε απόγνωση. Θα το θυμάμαι αυτό το βλέμμα, είπε μέσα της. Είναι απελπισμένο, υποφέρει, τα σάλια τρέχουν στο σαγόνι του. Ένα μικρό, βασανισμένο ζώο. Ύστερα θα μεγαλώσει και θα ξεχάσει. Θα τα ξεχάσει όλα και θα γίνει σαν τους γονείς του. «Φεύγουμε αύριο», είπε πάλι. Το τελευταίο βιβλίο της Έρσης Σωτηροπούλου «Να νιώθεις μπλε, να ντύνεσαι κόκκινα» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη.

TÚÈ˙ÓÈ· Καποιος ανασαινει κοντα μου Απο την Ερση Σωτηροπουλου

37

38

The Fiction Issue 2012

H

κυρία Φλόρα μού είπε πως απόψε έχει πανσέληνο», ψιθύρισε η Λέλα ξεφυσώντας τον καπνό του τσιγάρου της. «Τι άλλο σου είπε;», τη ρώτησα. «Είπε πως οι τράπεζες δεν δίνουν πια δάνεια, ότι δεν υπάρχει ρευστότητα στην αγορά και ότι οι άνεμοι θα είναι ασθενείς έως μέτριοι», μου απάντησε η Λέλα ξεφυσώντας ένα νέο συννεφάκι καπνού. «Η κυρία Φλόρα, με το γενναίο μας φιλοδώρημα, αισθάνεται υποχρεωμένη, πέραν του πρωινού, να μας σερβίρει και το κάτι παραπάνω: την ειδησεογραφία της ημέρας και πληροφορίες για τον καιρό», αποφάνθηκα με μια ειρωνεία δυσδιάκριτη, τόσο δυσδιάκριτη που να μην την αντιλαμβάνεται η Λέλα ή, για να μη χαλάσει τη ζαχαρένια της, να προσποιείται ότι δεν την αντιλαμβάνεται. «Αλλά εσένα, είτε έχει πανσέληνο είτε όχι, τι σε νοιάζει;» ρώτησα τη Λέλα, ελπίζοντας ότι η πανσέληνος θα την παρακινούσε έστω και για μία βραδιά, την τελευταία βραδιά των διακοπών μας, να αλλάξει τις συνήθειές της, τις ολέθριες για τις θερινές διακοπές μου συνήθειες. Η Λέλα κι εγώ είχαμε επιλέξει για τις δεκαήμερες διακοπές μας τη Σίκινο, έπειτα από τις ενθουσιώδεις παραινέσεις του φίλου Δημήτρη Γραμμένου, παλαιού και τακτικού επισκέπτη και κυρίως αξιόπιστου γνώστη των κυκλαδίτικων νησιών. Έχοντας κάνει τηλεφωνικώς κράτηση σ’ ένα μικρό ξενοδοχείο, σωστό κόσμημα κατά την έκφραση του Δημήτρη, πράγμα που επιβεβαιώθηκε και από τις φωτογραφίες που μας έδειξε, με κυριότερο πλεονέκτημα την πάνω στο κύμα ανεξάρτητη βεράντα του, εφοδιασμένοι επιπλέον με τα ονόματα των καλύτερων ψαροταβερνών και μεζεδοπωλείων, με τα ωράρια δρομολογίων των καϊκιών προς τις πιο ήσυχες και απρόσιτες αμμουδιές του νησιού, ακόμη και με τις διευθύνσεις ενός μελισσουργού που παρασκευάζει ένα σπάνιας γεύσης λαδοτύρι, αναχωρήσαμε από τον Πειραιά. Έπειτα από κάποιες ώρες ενός καλού ταξιδιού, η Λέλα κι εγώ, πανευτυχείς για τις προσδοκώμενες στιγμές του εν γενέσει έρωτά μας κι εξημμένοι, αναλογιζόμενοι τις όμορφες αποκαλύψεις που μας επιφυλάσσονταν, αποβιβαστήκαμε μέσα στη μαύρη νύχτα, στις τρεις η ώρα μετά τα μεσάνυχτα, στο λιμάνι του νησιού με την εύηχη κι αρχαία ονομασία Αλοπρόνοια. Ένας υπάλληλος του ξενοδοχείου μάς περίμενε στο λιμάνι με το τρίκυκλό του, απαραίτητο για τη μεταφορά των αποσκευών μας, δεδομένου ότι η Λέλα συνοδευόταν από δύο υπερμεγέθεις και υπερπλήρεις από τις θερινές αμφιέσεις της βαλίτσες, τις οποίες, στις υπόλοιπες έως εδώ διαδρομές μας, σύντομες ευτυχώς, μετέφερα εγώ, έχοντας στην πλάτη το μοναδικό μικρό μου σακίδιο. Φόρτωσε τις βαλίτσες στο τρίκυκλο και αναχώρησε για το ξενοδοχείο, το τόσο κοντινό, που, παρά τα εξόχως ψηλοτάκουνα πέδιλα της Λέλας, μας χρειάστηκαν μόλις τρία λεπτά πεζοπορίας πριν βρεθούμε στην είσοδο. Μας παρέδωσε τα κλειδιά και ανέβασε τις βαλίτσες στη βεράντα, μπροστά στην πόρτα του ανεξάρτητου μικρού διαμερίσματός μας.

™›ÎÈÓÔ˜ Δωμaτιο χωρις θεα Απo τον Ανδρeα Στaϊκο

39 Αμίλητος, πειθήνιος και ημίγυμνος εσύρθην κι εγώ στο κρεβάτι, τον επί εννέα ολόκληρες ημέρες μόνιμο τόπο της κατοικίας μας. Και παραδόθηκα στα νύχια της.

«Είτε έχει πανσέληνο είτε δεν έχει, τι με νοιάζει;», ρώτησε η Λέλα απορώντας, επαναλαμβάνουσα τη δική μου ερώτηση.

Eπιτέλους, σκέφτηκα. Ο πειρασμός της πανσελήνου σε μια πανέμορφη κι ερημική ακρογιαλιά θα παρακινήσει τη Λέλα, για πρώτη φορά έπειτα από εννέα ολόκληρες ημέρες εγκλεισμού στους τέσσερις τοίχους ενός δωματίου, να κινηθεί, να μετακινηθεί, να εξέλθει, να εξέλθει στον ελεύθερο αέρα για να απολαύσει το φεγγάρι, την ύστατη, έστω, νύχτα των διακοπών μας. «Λέλα, δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι», είπα με έκδηλη χαρά. «Θα απολαύσουμε μαζί το αυγουστιάτικο φεγγάρι. Θα είναι το πρώτο μας αυγουστιάτικο φεγγάρι». «Και τι φεγγάρι!», συνέχισε η Λέλα κατενθουσιασμένη. «Του Αυγούστου το φεγγάρι ήλιος της ημέρας μοιάζει. Το φαντάζεσαι; Θα είναι το πιο μεγάλο και το πιο φωτεινό φεγγάρι της χρονιάς». «Ας είναι καλά η κυρία Φλόρα που μας θύμισε πως απόψε έχει πανσέληνο», είπα. «Τι εννοείς;», απόρησε η Λέλα. «Εννοώ πως είμαστε σε νησί και νησί δεν είδαμε. Είμαστε από τη θάλασσα δυο βήματα και θάλασσα δεν είδαμε. Παραθυρόφυλλα σφαλισμένα, κουρτίνες κατεβασμένες. Του ήλιου και του ηλεκτρικού το φως καταργήθηκαν» είπα, σχεδόν παραπονούμενος. «Το φως των κεριών και της λάμπας πετρελαίου είναι υποβλητικό, υποβλητικότατο, ιδίως την ημέρα», απεφάνθη η Λέλα. «Ημέρα ή νύχτα; Ιδού το ερώτημα! Μήπως τόσες ημέρες σ’ αυτό το δωμάτιο γνωρίζω, ή μήπως γνωρίζεις εσύ, αν είναι ημέρα ή νύχτα;», ρώτησα με ένα ίχνος ειρωνείας. «Θέλεις, δηλαδή, να μου πεις», με διέκοψε η ευερέθιστη Λέλα, «ότι προτιμάς το νησί και τη θάλασσα από εμένα;». «Αν προτιμούσα το νησί και τη θάλασσα από εσένα, φαντάζομαι πως δεν θα είχες αντίρρηση να μου επιτρέπεις πού και πού κάποια έξοδο για να εξερευνήσω τις απαράμιλλες, όπως λέγεται, ομορφιές του νησιού ή να βρέξω για λίγο τα πόδια μου στη θάλασσα» είπα, σχεδόν απολογούμενος. «Δεν φταίω εγώ. Δεν μου ζήτησες ποτέ κάτι τέτοιο», είπε η Λέλα σχεδόν θυμωμένη. «Λέλα, έχεις δίκιο, μη θυμώνεις. Εγώ επιθυμώ να βρίσκομαι όπου βρίσκεσαι, να είμαι όπου είσαι».

O

ι ελπίδες μου να χαρώ την πάμφωτη νύχτα εξανεμίστηκαν. Η Λέλα ενδύθηκε τη γύμνια ενός μικροσκοπικού και δαντελένιου εσωρούχου, άναψε ένα τσιγάρο κι εγκαταστάθηκε στο κρεβάτι, στην προσφιλή στάση της. «Να ανοίξω για λίγο το παράθυρο να φύγει ο καπνός;», τη ρώτησα συνεσταλμένα. «Τρελάθηκες; Θέλεις να διώξεις τον καπνό; Τον καπνό που βγαίνει απ’ το στόμα και τα ρουθούνια μου;», με αποστόμωσε έκπληκτη και απογοητευμένη. « Έχω προσπαθήσει με τόσο ζήλο να δημιουργήσω μια τόσο όμορφη και πνιγηρή ατμόσφαιρα, έχω καπνίσει αναρίθμητα τσιγάρα για να σχηματιστεί αυτή η ομιχλώδης κάπνα, έχω βλάψει την πολύτιμη υγεία μου για να φλομώσω το δωμάτιο στον καπνό, κι εσύ θέλεις να τον διώξεις;», κατέληξε η Λέλα ξεφυσώντας τον καπνό της στα μούτρα μου. Αμίλητος, πειθήνιος και ημίγυμνος εσύρθην κι εγώ στο κρεβάτι, τον επί εννέα ολόκληρες ημέρες μόνιμο τόπο της κατοικίας μας. Και παραδόθηκα στα νύχια της. «Τι ωραία που είναι η πανσέληνος του Αυγούστου, ιδιαιτέρως σ’ ένα νησί!», είπε θαυμαστικά, σαν να αντίκριζε πραγματικά το φεγγάρι. «Νομίζεις πως είχα ανάγκη την κυρία Φλόρα να μου το θυμίσει; Εγώ την πανσέληνο τη νιώθω από μακριά, από πολύ μακριά. Την καταλαβαίνω απ’ το χλιμίντρισμά της. Επελαύνει, ορμά, ορμά κατά πάνω μου και διαλύεται μέσα στο αίμα μου. Μια φορά κάθε μήνα το παθαίνω. Δεν θα το πάθαινα σήμερα; Σήμερα που είναι του Αυγούστου η πανσέληνος; Του Αυγούστου πανσέληνος αυτή, του Αυγούστου ύαινα εγώ». Την επόμενη νύχτα το καράβι μάς πήρε, μας πήρε και μας πήγε. Στο κατάστρωμα ρεμβάζαμε τα ελάχιστα και αμυδρά φωτάκια της Αλοπρόνοιας να χάνονται σιγά σιγά. « Ήταν πανέμορφη η Σίκινος, θα μου μείνει αλησμόνητη», είπε η Λέλα, χωρίς να καταλαβαίνω αν μου μιλά σοβαρά ή αν με ειρωνεύεται. Αμήχανος, μη γνωρίζοντας τι να της απαντήσω, παρέμεινα σιωπηλός. « Ένα βράδυ να προσκαλέσεις τον Δημήτρη στο σπίτι, να μας δείξει φωτογραφίες από τη Σίκινο. Είμαι πολύ περίεργη να μάθω πού ήμασταν», είπε η Λέλα με αυθόρμητη αφέλεια. Έπειτα, για μια ακόμη φορά, διέκοψε τη βαριά και παρατεταμένη σιωπή μου. «Του χρόνου το καλοκαίρι να έρθουμε πάλι στη Σίκινο. Το αγάπησα πολύ αυτό το νησί. Να εορτάσουμε το δεύτερο αυγουστιάτικο φεγγάρι μας!». Το τελευταίο βιβλίο του Ανδρέα Στάικου «Άλκηστις και όνειρα γλυκά» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κίχλη.

40

The Fiction Issue 2012

K

Στη Δήμητρα Ματσούκα

υριάκο, δεν με νίκησες, μη βιαστείς να χαρείς. Όταν θα διαβάζεις αυτές τις γραμμές, εγώ θα είμαι στο καράβι, δεκαέξι, μπορεί και δεκαοχτώ ναυτικά μίλια από την Αλεξανδρούπολη, σε απόσταση αναπνοής από τη Σαμοθράκη. Προχωρημένο μεσημέρι στο κατάστρωμα και από το βάθος θα ‘ρχονται πουλιά, προφανώς γλάροι, αλλά μπορεί και πελαργοί ή ερωδιοί, ίσως και τ’ άλλα που τα λένε καρδινάλιους και που δεν ξέρω ούτε πώς είναι, ούτε αν ακολουθούν καράβια, αλλά μ’ αρέσει τ’ όνομά τους, περιέργως πώς με ηρεμεί. Έτσι να με φαντάζεσαι: πλησίστια. Ολομόναχη, μ’ ένα κίτρινο φόρεμα που δεν το ‘χω βάλει ποτέ γιατί δεν μου ‘κανε - το είχα βρει μισοτιμής και το ‘χα πάρει δυο νούμερα μικρότερο με την προοπτική πως κάποια στιγμή θ’ αδυνατίσω και να που συνέβη. Δεκατέσσερα κιλά μείον από Νοέμβρη μέχρι Απρίλιο, αθόρυβα κι αργά, χωρίς κόπο, ούτε δίαιτες, ούτε υστερίες. Δεν ξέρω πώς έγινε, ακατάσχετη η απώλεια βάρους, κυρίως μετά τον θάνατο του Χατζηπαρασίδη και τη συνακόλουθη αναγκαστική περίοδο της ανεργίας μου. Άλλος γέρος δεν υπήρχε για ντάντεμα ούτε και πρόκειται, το έχω ορκιστεί. Δεν τέλειωσα ολόκληρη Δραματική για να σέρνω μια αναπηρική στα ξεκοιλιασμένα πεζοδρόμια της Μητροπολίτου Ιωσήφ και των πέριξ. Εγώ, μια γεννημένη ντάμα, άλλο δεν θα επιτρέ-

Θα τα ξεδιαλύνω όλα εγώ στη Σαμοθράκη. Δουλειές και έρωτες κι εκείνο το ανεξήγητο πλάκωμα στο διάφραγμα τα βράδια του Σαββάτου.

™·ÌÔ£Ú¿ÎË Η νικη στους καταρρακτες Απο τον ακη Δημου

42

The Fiction Issue 2012

ψω στον εαυτό μου να μαραίνεται. Ή τραγωδός ή άνεργη, εκατομμύρια με την ίδια μοίρα σ’ αυτήν τη χώρα, μια χαρά μπορώ να ζήσω με μαρούλι και Φιλαδέλφεια λάιτ, το απέδειξα. Ακόμη και στη μελιτζανόπιτα της μάνας σου ανένδοτη, άθικτο το ‘χω το ταψί στο ψυγείο, μόλις αδειάσει να κάνεις απόψυξη. Ούτε να φουντάρω από ψηλά πρόκειται, δεν ζω εγώ για ν’ αυτοκτονήσω. Ούτε, το ξαναλέω, για να διαβάζω τη Λαίδη Τσάτερλι σε υπερήλικες ζω, ούτε για να παίζω τη Χάιντι στα παιδικά, αν θέλουν Ανδρομάχη, να συμφωνήσω, αν πάλι όχι, με γεια τους οι κρυόκωλες που διαλέγουν. Θα τα σκεφτώ όλ’ αυτά στο κατάστρωμα, δευτερόλεπτα μετά τη στιγμή που θα περάσει απ’ τον νου μου η πιθανότητα μιας θεαματικής ρίψης στο Θρακικό, πλην θα την απορρίψω αμέσως, η αποδημία μου μέσω πελάγους ας παραμείνει μια θερμή ποιητική εικόνα, εσαεί φανταστική και αφρισμένη.

£ Πόσες φορές δεν σκέφτεσαι να τα παρατήσεις όλα και να φύγεις τρέχοντας; Έξι νέοι που δεν τα βρήκαν εύκολα στη ζωή… φεύγουν τρέχοντας! Δεν φευγουν γιατι τα παρατησαν στα δυσκολα, αλλά γιατί ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους για να εκπροσωπήσουν τη χώρα μας στο Λονδίνο. Πρόκειται για τον Βύρωνα Κοκκαλάνη στην ιστιοσανίδα, τους Παναγιώτη Καμπουρίδη και Στάθη Παπαδόπουλο στα 470 (Ιστιοπλοΐα), τον Γιάννη Μιτάκη στα Finn (Ιστιοπλοΐα) και τις Δέσποινα Σολωμού και Ευαγγελία Πλατανιώτη στο ντουέτο της Συγχρονισμένης Κολύμβησης. Και οι έξι αθλητές ξεκίνησαν την καριέρα τους σε πολύ νεαρή ηλικία και αντιμετώπισαν αρκετές δυσκολίες τόσο στην αγωνιστική τους σταδιοδρομία όσο και σε προσωπικό επίπεδο, όμως δεν το έβαλαν κάτω και σήμερα βλέπουν τις προσπάθειές τους να ανταμείβονται! Με υπομονή, ζήλο και σκληρή δουλειά έλαβαν σημαντικές διακρίσεις σε κορυφαίες αθλητικές εκδηλώσεις και τώρα απλά δεν βλέπουν την ώρα ν' ανάψει η φλόγα στο Ολυμπιακό Στάδιο του Λονδίνου. Σε αυτό το πρώτο μεγάλο βήμα στην αθλητική τους διαδρομή θα έχουν δίπλα τους τον ΟΤΕ και την COSMOTE, δυο εταιρείες με παράδοση στη στήριξη τόσο του αθλητισμού όσο και ενεργειών που αναδεικνύουν τη δυναμική των νέων ανθρώπων στη χώρα μας. Με τον τίτλο #MHSTAMATAS η χορηγία των δύο εταιρειών έχει στόχο, μέσα από τον αθλητισμό, να αναδείξει τους νέους, τις κινητήριες δυνάμεις της Ελλάδας που παρά το δυσμενές περιβάλλον συνεχίζουν να βάζουν τον πήχη ψηλά και ξεπερνούν τα όποια εμπόδια, αποτελώντας παράδειγμα προς μίμηση για όλους μας αλλά και πρεσβευτές της Ελλάδας σε όλο τον κόσμο. Τα παιδιά της ομάδας OTE/COSMOTE έχουν αποδείξει ότι δεν σταματούν σε εμπόδια και έχουν τη θέληση, καθώς και τις δυνατότητες, να πετύχουν πολλά ακόμη. Όπως λέει και το γνωστό ’80s τραγούδι των Journey, που ξαναέγινε γνωστό από την πρόσφατη ταινία Rock of Ages, Don’ t Stop Believin’!

α πλησιάζω -συνέχισε να με φαντάζεσαι- όλο και περισσότερο το λιμάνι της Καμαριώτισσας, θα φαίνεται κιόλας το Σάος που οι ντόπιοι το λένε Φεγγάρι, 1.611 μέτρα η κορυφή του, 1.611 και τα τελευταία λεφτά μου στην Εθνική, να που ήρθε η ώρα να το μάθεις τόσο καιρό που με πιλατεύεις. Για υψόμετρο μπορεί να είναι αμύθητα, θα ευφυολογήσω χαμογελώντας μόνη μου, για να ζήσεις δεν φτάνουν, μη γελάς σαν ηλίθιος. Εγώ δεν είμαι βουνό, έχω άλλες ανάγκες, κι αν ήμουν, θα ‘μουνα σίγουρα χαμηλότερο, γεμάτο καστανιές, θάμνους ευωδιαστούς και λιλιπούτειες κουφάλες, καταλύματα για περιπλανώμενες σαύρες. Και πάλι Νίκη θα με λέγανε, πάντοτε Νίκη. Κι ας με κορόιδευες μια ζωή «Νίκη, Νίκη, η ζωή μαζί σου μανίκι» - εγώ τι να πω, με τι ομοιοκαταληκτεί το Κυριάκος; Με τίποτα δεν ταιριάζεις εσύ, πουθενά δεν κουμπώνεις. Δεν ξέρω πώς μου ήρθε η Σαμοθράκη, μη με ρωτάς. Εδώ δεν ξέρω πώς μου ‘ρθαν τόσα και τόσα, από το μεσημέρι που θάψαμε τον Χατζηπαρασίδη εγώ κι ο γιος του ο μεγάλος, ο Σωτήρης -ο άλλος είναι στον Καναδά, δεν προλάβαινε-, τα πάνω κάτω η ζωή μου, ξεμαλλιασμένη κι ασυνάρτητη. Από παντού δανεικά: λεφτά, αισθήματα, οι παλάμες του γέρου στα μπούτια μου, χλιαρά νερά απ’ το λάστιχο του μπαλκονιού και ξηλωμένα αστέρια στα μπουγαδόσκοινα. Λάθος όλα, και πιο πολύ εσύ. Και τα φιλιά σου ακόμα υποθηκευμένα, να πώς φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Έχει νόημα να σ’ τα θυμίζω; Αναρωτιέμαι. Αλλάζει τίποτα; Τίποτα, αλλά και να ξεχάσω, ακατόρθωτο. Και θα τα θυμηθώ πάλι όλα, εκεί, στο κατάστρωμα, ανάμεσα στη Λήμνο και την Ίμβρο, κι άλλα πουλιά απ’ το βάθος, κι άλλα κύματα. Θα τσαλακώνω το κουτάκι της μπίρας στη χούφτα μου απαρηγόρητη, με το μυαλό μου στους καταρράκτες του νησιού και στις βάθρες του, λιμνάζοντας κι εγώ, ανελέητα ιδρωμένη, τίποτα δεν θα θέλω να με νοιάζει, θα μπορέσω. Ξημερώνοντας η πρώτη μου μέρα στη Σαμοθράκη θα τρέξω στον Φονιά για να ξεπλυθώ. Θα με τυλίξει ρωμαλέος ο χείμαρρος, πόση ώρα θέλει για να βγούνε τόσοι χειμώνες από πάνω σου, αφού δεν ήταν μόνο ο τελευταίος -ο θανατηφόρος για τον Χατζηπαρασίδη- αλλά και όλοι οι προηγούμενοι. Κρύα διαμερίσματα και ταριχευμένα κρεβάτια, παγερές οντισιόν και παγωμένες υποσχέσεις, μόνιμες αφραγκίες και περιστασιακές στιγμές ανακούφισης - κυρίως εκείνα τα πρώτα δεκαπέντε λεπτά που κράταγα στα χέρια μου τα πενηντάευρα του μακαρίτη εργοδότη μου, πριν βάλω κάτω μολύβι και χαρτί και δω πως δεν μου φτάνουν και πως, αν δεν ήθελα να ξαναπαίξω μπροστά σ’ έναν εσμό κακομαθημένων νηπίων τη γελαδοθρεμμένη παρθένα των Άλπεων, καλά θα έκανα να βρω κάτι άλλο. Το οποίο άλλο ποτέ δεν μπόρεσα να προσδιορίσω με σαφήνεια, άρα ούτε και να το κυνηγήσω. Πού αντοχές; Εδώ δεν είχα το κουράγιο να κυνηγήσω εσένα τόσα βράδια που χανόσουνα ένας Θεός ξέρει πού. Αδύναμη, όπως πάντα, και τώρα, θα πέσω στα χέρια του Φονιά. Ηλιοβασίλεμα μ’ όλο τον καταρράκτη καταπάνω μου, ασφυκτικά σφιγμένη στα νερά του, όλες οι απαντήσεις μιλημένες απ’ το στόμα του. Κι ας μην τις ψάχνω πια, ας μη μου χρειάζονται. Ας μη μου χρειάζεται κανείς, εγώ από τ’ ασήμαντα και τα παραπεταμένα θα βρω την άκρη: ιριδισμοί στις βάθρες και θροΐσματα των πλατανιών, τ’ αυλάκια μιας τυχαίας πέτρας στην παραλία κι ένα φτερό αφημένο στην ψηλότερη πολεμίστρα του Πύργου των Γατελούζων, φεγγάρια που κατρακυλάνε στις πλαγιές κι ο ουρανός μια θάλασσα. Από κάτι δυσανάγνωστα μονοσύλλαβα ολόκληρη η αφήγηση του μέλλοντός μου, χαράματα στο Ιερό των Μεγάλων Θεών, Ιέρεια απ’ τα δέκα μου, να σβήνει ο άνεμος στ’ αυτιά μου, αναγγέλλοντας τις νίκες μου που έρχονταν - τον ακούς τον αέρα, Κυριάκο; Και τι σου λέει εσένα, του εκ γενετής κουφού, μόνο στου εγωισμού σου τα μουγκρίσματα τ’ αυτιά σου ανοιχτά; Θα τα ξεδιαλύνω όλα εγώ στη Σαμοθράκη. Δουλειές και έρωτες κι εκείνο το ανεξήγητο πλάκωμα στο διάφραγμα τα βράδια του Σαββάτου. Ούτε έναν κόμπο δεν θ’ αφήσω άλυτο, το ξέρω το ταλέντο μου καλύτερα απ’ τον καθένα. Πάντα, εξάλλου, με τραβούσαν τα μυστήρια, εκπαιδευμένη από νήπιο να βρίσκω τις λύσεις, τις κρύπτες και τους μυστικούς συνδυασμούς. Ό,τι στοίχημα θες ότι θα ‘μουν η πρώτη στις τελετές των Καβείρων - σου ‘χει μείνει κάνα δίευρο να στοιχηματίσεις ή σ’ τα ‘φαγαν όλα τα φρουτάκια; Ακόμα και θαμμένη να με βρουν, με τα φτερά μου και τα δύο άθικτα, απλωμένα, θα με ξεθάψουν. «Κύριε, εύραμεν μια γυναίκα!», θα φωνάξει ένας εργάτης στον επικεφαλής της ανασκαφής κι όλο το συνεργείο θα τρέξει να με υποδεχτεί με αλαλαγμούς, τρομάζοντας στη θέα μου έτσι θεόρατη όπως θα ‘μαι, μαρμάρινη και φλογερή, πραγματική νικήτρια πρώτη φορά στη ζωή μου. Το τελευταίο βιβλίο του Άκη Δήμου «Αν αργήσω, κοιμήσου» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Σοκόλη – Κουλεδάκη.

44

The Fiction Issue 2012

¢ÔÓÔ‡Û· Κρυο στη Δονουσα

Απο τον Κωστη Μαραβεγια

14

Αυγούστου 2012. Πατήσια. Το κρύο στο σπίτι τσουχτερό. Το πάπλωμα πιο παγωμένο και από το άψυχο κορμί μου που περιφέρω σαν τον επιτάφιο στους ώμους τις τελευταίες εβδομήντα δύο ώρες στα τριάντα τρία τετραγωνικά ψύχους στο χασαποψυγείο που μ’ έχει αφήσει. Απλά. Έκλεισε την πόρτα κι έφυγε. Στη Δονούσα πάει. Έτσι λέει. Μάλλον με έχει βαρεθεί. Έτσι λέω. Κι εγώ με βαριέμαι πού και πού, αλλά δεν με εγκαταλείπω έτσι εύκολα. Ειδικά τις παγωμένες μέρες του Αυγούστου. Φτιάχνω ένα ζεστό τσάι και κρατιέμαι ζωντανός. Το τρέμουλο παραμένει και το ρίγος στο στήθος καλά δονεί. Δονούσα. Χωρίς εμένα. Δεν μου το πρότεινε καν. Όλα παγωμένα έξω. Καλοριφέρ μέχρι τώρα δεν ανάψανε. Το κρύο του Αυγούστου, όμως, δεν αντέχεται. Η πιο κρύα μέρα του χρόνου είναι τον Δεκαπενταύγουστο. Πέρυσι είχαν κλειστεί όλοι στα σπίτια τους και δεν έβγαινε κανείς. Έρημη πόλη, άδειοι δρόμοι, γεμάτοι υπερχειλισμένους κάδους σκουπιδιών. Αποφασίζω να βγω. Στη Δονούσα θα είναι σίγουρα πιο ζεστά από εδώ. Ίσως κάτω από τον ήλιο βρω την ανεκτή θερμοκρασία επιβίωσης. Κι εκείνη κάπου εκεί θα είναι. Θα τη βρω και θα την αγκαλιάσω. Αδειάζω και την τελευταία γουλιά του μπράντι. Πίνω για να ζεσταθώ. Φεύγω. Αρκετά ριψοκίνδυνο, αλλά θα το αντέξω. Φοράω μπλούζα μάλλινη, γάντια, κασκόλ, μπουφάν, αντιανεμικό, αδιάβροχο, την πιτζάμα από μέσα δεν τη βγάζω , παντελόνι από πάνω, ορειβατικά μποτάκια και πάω. Ο ταξιτζής με κοιτάζει περίεργα. Η αλήθεια είναι πως δεν κυκλοφορεί ψυχή. Μόνον εγώ έχω το κουράγιο να βγαίνω έξω μ’ αυτό το ψύχος. Του ζητάω ευγενικά να βάλει καλοριφέρ. Έχει, λέει, κλιματισμό. Πειραιά, του λέω. Διακοπές, μου λέει. Δονούσα, του λέω. Θα γίνεται χαμός, μου λέει. Λογικό, αφού

Ο ήλιος με τυφλώνει. Χάνω την ισορροπία μου. Ζαλίζομαι. Πέφτω κάτω. Το κρύο με κυριεύει. Το κεφάλι μου πέφτει αβίαστα πάνω στην παγωμένη άμμο.

είναι πιο ζεστά από εδώ, του λέω. Φτάνω στο λιμάνι. Μπαίνω στο καράβι. Τα σαλόνια άδεια. Λίγοι επιβάτες, ζευγάρια αγκαλιασμένα προσπαθούν να ζεσταθούν. Φοράω και το αντιανεμικό πάνω από το μπουφάν. Το σφραγίζω μέχρι το τέλος, σαν πτώμα που μόλις αναγνωρίστηκε σε νεκροτομείο συνείδησης. Άβουλο, λιγόψυχο, κατακερματισμένο σώμα. Τσακισμένο από το κρύο ντεκολτέ της. Ληγμένα εμπριμέ αισθήματα σε παλ αποχρώσεις. Αποκοιμιέμαι. Φτάνω. Κατεβαίνω. Αντικρίζω την επιγραφή: «Καλώς ήλθατε στη Δονούσα. Εδώ δεν θα σας ανακαλύψει κανείς». Όπως στο Έβερεστ. Πόσοι θαμμένοι κάτω από το χιόνι και δεν τους βρήκαν ποτέ. Εδώ τουλάχιστον το λένε στα μούτρα σου. Το πολικό ψύχος θα μας αφανίσει και θα μας εξαφανίσει. Παντού παγωμένη θάλασσα. Με κύματα. Αφρισμένα. Σαν τα σάλια των οργισμένων φιλιών. Μετανιώνω που ήρθα. Φυσάει πολύ. Κρυώνω. Με δυσκολία περπατώ κόντρα στα φουρτουνιασμένα μποφόρια. Στάλες αλμύρας πάνω μου, σκληρές σαν χαλάζι Σιβηρίας. Φοράω την κουκούλα μου. Ξαναμπαίνω σε ταξί. Στο μοναδικό ταξί της Δονούσας. Λιβάδι, του λέω. Με κοιτάζει περίεργα. Κι αυτός. Ευγενικά του ζητάω να κλείσει τα τζάμια. Ο αέρας είναι πολύς. Παγώνει το πρόσωπό μου. Δεν τα κλείνει. Ούτε μου απαντάει. Θα ‘θελα να τον πνίξω. Ή να του δαγκώσω τον λαιμό, να τον αναισθητοποιήσω και να τον κάψω στο τζάκι. Ζωντανό. Φτάνω στο Λιβάδι. Είμαι ψηλά. Στο βάθος παραλία. Παντού θάλασσα. Και κόσμος. Κατεβαίνω με προσοχή. Ευτυχώς, τα χιόνια έχουν λιώσει και δεν γλιστράει. Όσο πλησιάζω διακρίνω γυμνά κορμιά να περιφέρονται αριστερά δεξιά. Συνονθύλευμα μουσικών ακούγεται, μπερδεμένες και διαφορετικές. Από Αφρική έως Παραλιακή. Τζέμπε κρουστά και μπουζούκια ελληνικά. Όλο το φάσμα. Αναίσθητοι από τις χαμηλές θερμοκρασίες. Όλοι τους. Κυκλοφορούν γυμνοί. Αφύσικο. Αδιανόητο. Δεν κρυώνουν; Βλέπω και σκηνές για το βράδυ που πέφτει πιο πολύ η θερμοκρασία. Στον Όλυμπο είχαμε κι εμείς. Θυμάσαι; Πλησιάζω. Με δυσκολία περπατάω στην άμμο με τα ορειβατικά. Η άμμος έχει πιάσει πάγο. Σε κάθε βήμα μου σπάει και ακούω τον κρότο. Γύρω μου είναι όλοι γυμνοί. Σταματάνε κάθε κίνηση και δραστηριότητα. Με κοιτάζουν. Με κοιτάζουν σχολαστικά. Με μίσος και απορία. Μου λένε να φύγω από την παραλία. Τους εξηγώ πολύ ευγενικά πως ψάχνω ζεστασιά, κινδυνεύω από το ψύχος. Μου λένε να γδυθώ ή να φύγω. Δεν μου φαίνονται φυσιολογικοί. Μαζεύονται κι άλλοι γυμνοί από κάθε μέτρο και σαντιμέτρ της παραλίας. Είναι πολλοί. Με κυκλώνουν απειλητικά. Υψώνουν τη φωνή. Διατάζουν να γδυθώ. Μάλλον θέλουν να με βιάσουν. Ανώμαλοι σαδιστές και αρχαιολάγνοι θέλουν να με κάνουν δέηση στον θεό της παραφροσύνης. Μετά, μόλις πέσει η νύχτα, θ’ ανάψουν φωτιά, θα με ψήσουν και υπό τη συνοδεία των αφρικανικών κρουστών τους θα με φάνε. Κανίβαλοι παντού. Ένας ξανθός μαλλιάς με κοιτάζει και χαϊδεύεται. Το δέρμα του είναι κόκκινο. Σε μερικά σημεία πολύ κόκκινο. Κυρίως στην πλάτη. Το ψύχος τού έχει δημιουργήσει εγκαύματα. Δεν δείχνει να πονάει. Αρχίζω να ιδρώνω. Ψυχοσωματικό θα είναι. Κρυώνω και ιδρώνω όλο και πιο πολύ. Νιώθω τα ρούχα μου να κολλάνε πάνω μου και αρχίζω να παγώνω. Μικροί κρύσταλλοι πάγου σχηματίζονται στη ρινική κοιλότητα και στο εσωτερικό των αυτιών. Κάποιος με σπρώχνει να φύγω. Αναπνέω με δυσκολία. Δεν φεύγω. Ψάχνω ζεστασιά, λέω. Μου μιλάνε με ακόμη πιο έντονο ύφος. Δεν τους ακούω πια. Ο ήλιος με τυφλώνει. Χάνω την ισορροπία μου. Ζαλίζομαι. Πέφτω κάτω. Το κρύο με κυριεύει. Το κεφάλι μου πέφτει αβίαστα πάνω στην παγωμένη άμμο. Αν η άμμος ήταν τσιμέντο, θα έσκαγε και θ’ άνοιγε σαν καρπούζι. Φρόζεν. Το στόμα μου έχει γεμίσει με μείγμα από πάγο και άμμο. Σε τσακωμό, πέρυσι στην Αμοργό, μου είχες πετάξει μια χούφτα άμμο. Θυμάσαι; Την έφτυνα για δύο μέρες. Έφτυνα άμμο και ξερνούσα σιωπή ώσπου να σκάσω. Και μετά άρχισα να κρυώνω. Χάνω τις αισθήσεις μου. ... Αποκοιμιέμαι. Φτάνω. Κατεβαίνω. Ξυπνάω σε νοσοκομείο. Από πάνω μου εσύ. Χαίρομαι που σε βλέπω. Σου χάλασα τις διακοπές μάλλον. Λυπάμαι και ντρέπομαι γι’ αυτό. Αλλά χαίρομαι που είσαι δίπλα μου. Θερμοπληξία μου λες. Πλήξη σου λέω. Σκέτη πλήξη. Πλήξη απ’ το κενό που άφησες φεύγοντας. Το βιβλίο του Κωστή Μαραβέγια «Λόλα» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

46

The Fiction Issue 2012

A

υτός, τρία χρόνια μαζί, ήθελε να πάνε στη Μήλο· αυτή δεν ήθελε με τίποτα· η Μήλος, του έλεγε, είναι το νησί των χωρισμών, πας διακοπές εκεί, 100% χωρίζεις μετά. «Γιατί, βρε Ελένη, ποιον ξέρεις να πήγε εκεί και να χώρισε;». «Κανέναν», παραδεχόταν, αλλά η επιμονή, επιμονή. Την τέταρτη χρονιά άπλωσαν στο τραπέζι της κουζίνας της έναν χάρτη. «Τόσα νησιά, ένα θα βρεθεί». Όλα τα απέρριψε η Ελένη, άλλα της φαίνονταν πολύ μεγάλα κι άλλα πολύ μικρά, άλλα ήταν πολύ μακριά κι άλλα ήταν πολύ κοντά. Πάνω που ο Άκης ετοιμαζόταν να καταθέσει τα όπλα και να περάσει τον Δεκαπενταύγουστο στη βεράντα, η Ελένη θυμήθηκε ότι ήθελε να ζωγραφίσει την Πορτάρα και το δάχτυλό της προσγειώθηκε στη Νάξο, κι ενώ αυτός κανόνιζε εισιτήρια και ξενοδοχεία και προσπαθούσε να ξεγελάσει την υποψία ότι και στη Νάξο θα χώριζαν, οπωσδήποτε θα χώριζαν, η Ελένη ζωγράφιζε τα νύχια της. Κάποτε έβαφε τα νύχια της με κόκκινη, κατακόκκινη όζα, του έλεγε πως τον αγαπούσε κι αυτός ονειρευόταν να κατεβάσει το φεγγάρι, να το ξεπλύνει απ’ τις πολλές βαφές του και να της το χαρίσει κατακαίνουργιο, και το χειρότερο ήταν πως το εννοούσε, ήθελε πράγματι ένα φεγγάρι απαλλαγμένο από τις ποιητικές μεταμορφώσεις του, ένα φεγγάρι που δεν είχε ξαναζήσει σε καμιά μεταφορά - ένα φεγγάρι δικό της να το κάνει ό,τι ήθελε. Θα έπρεπε σ’ αυτό τον κόσμο να υπάρχουν τόσα φεγγάρια όσα και κορίτσια, σκεφτόταν· άσχημα σχεδιάστηκε ο κόσμος, ανεπαρκής ο πλανήτης από άποψη δορυφόρων. Το πρωτόγνωρο και για τον ίδιο ακόμα μέγεθος της βλακείας του ίσως τον συνάρπαζε περισσότερο κι απ’ τον έρωτά του: για τα κόκκινά της νύχια χαζολογούσε για το φεγγάρι, αυτός που δεν σήκωνε κεφάλι στον ουρανό να το κοιτάξει, και να τος τώρα, παραπονιόταν επειδή ό,τι δεν είχε κάνει τόσο καιρό το είχανε κάνει άλλοι -εκατομμύρια άλλοι, δισεκατομμύρια άλλοι-, κι όλα αυτά ενώ η Ελένη, αν και πήγαινε με τα φεγγάρια της, το ίδιο το φεγγάρι δεν το εκτιμούσε ιδιαίτερα, ούτε ως θέμα στη ζωγραφική της. Μασουλούσε σοκολάτα και κριτσάνιζαν στα ωραία της δόντια τα αμύγδαλα κι έγλειφε ό,τι απέμενε στα δάχτυλά της με τα κόκκινα νύχια και του έλεγε ότι δεν ήθελε άλλα φεγγάρια, θα ήθελε όμως κι άλλες σοκολάτες, αυτό ήταν ένα πάθος που μπορούσε να το καταλάβει. «Σ’ αγαπώ σαν σοκολάτα», του ’λεγε, κι αυτός δεν σκεφτόταν πως ακριβώς επειδή αγαπούσε τη σοκολάτα, έτρωγε όλο σοκολάτες, η αγάπη για τη σοκολάτα παρέμενε, αλλά οι σοκολάτες όχι. Καταλάβαινε, βέβαια, ότι ήταν αναλώσιμος, αν τον ρωτούσες θα το έπαιζε άνετος, «μα, φυσικά, δεν περιμένω να κρατήσει αιώνια», αλλά στο βάθος το ήθελε, σαν παιδί - ή, όπως του είπε ένας φίλος, «σαν γκόμενα». Τώρα, όμως, στα άλλοτε κατακόκκινα νύχια της σχεδίαζε πρόσωπα και λουλούδια και μαιάνδρους κι αυτός νοσταλγούσε ένα φεγγάρι που στην πραγματικότητα δεν είχε ποτέ σκαρφαλώσει στον ουρανό. Στο λιμάνι, λοιπόν, εκείνος με τα σακ-βουαγιάζ και των δυο τους και το αναδιπλούμενο σκαμπό της, εκείνη με το βαλιτσάκι της ζωγραφικής και το καβαλέτο κρεμασμένο στον ώμο φαρέτρα, και τι διάολο θα ζωγράφιζε από μια πόρτα που έστεκε μονάχη στο άσχετο ο Άκης δεν μπορούσε να το καταλάβει. Η Ελένη, πίστευε, δεν ήταν καλλιτέχνιδα, απλώς την παρίστανε· η μεγαλύτερη επιτυχία της ήταν τα νύχια της. Τον πρώτο καιρό τον συγκινούσε να τη βλέπει να ξεκλέβει ώρες για να στηθεί στο καβαλέτο, μετά άρχισε ν’ αναρωτιέται μήπως ήταν ένα απλό χόμπι, οριακά ανώτερο απ’ το πλέξιμο, και κατέληξε να το βρίσκει ενοχλητικό: ζωγράφιζε όπως αυτός έβρισκε καταφύγιο στο λάπτοπ του μετά τους καβγάδες τους. Οι οποίοι καβγάδες είχαν ενωθεί σ’ έναν ατέλειωτο καβγά που τον κουβάλησαν μαζί τους στο κατάστρωμα και τον κατέβασαν στο λιμάνι και τον περπάτησαν μέχρι το ξενοδοχείο και θα τον

N¿ÍÔ˜

Κοκκινη οζα κι ασετον Απο τη Μαρια Ξυλουρη

47 Mε κάρβουνο, με ακουαρέλα, με μολύβι, με ό,τι κι αν την έφτιαχνε η πόρτα πόρτα παρέμενε. Κι αυτός να την κοιτάζει και να σκέφτεται, διάολε, ας την τράβαγε πέντε φωτογραφίες και μετά ας τις έπαιρνε σπίτι κι ας ζωγράφιζε όσο τραβούσε η ψυχή της.

πηγαινόφερναν μαζί τους όλο το πενθήμερο. Ο Άκης μ’ έναν ταξιδιωτικό οδηγό να προσπαθεί να σχεδιάσει κάτι σαν διακοπές, «να νοικιάσουμε ένα αυτοκίνητο, να πάμε να δούμε τους Κούρους, να πάμε εδώ, να πάμε εκεί», κι εκείνη πρωί να σηκώνεται, μαγιό-παρεό-βαλιτσάκι-σκαμπό-καβαλέτο-πετσέτα, να παίρνει το λεωφορείο για την Αγία Άννα, κι από εκεί πίσω, με την αρμύρα να την τσουρουφλίζει ακόμα, στην Πορτάρα μέχρι το ηλιοβασίλεμα, κι αυτός στο πόδι της, κι ύστερα να τον φορτώνει βαλιτσάκι-σκαμπό-καβαλέτο και να περπατάνε στα στενά της Χώρας, τάχα ότι κάνουν βόλτα σαν άνθρωποι. Εγκατέλειψε τη μάχη από τη δεύτερη μέρα, άφησε τον οδηγό στο σακ-βουαγιάζ κι απλώς την ακολουθούσε για να μην τον κατηγορεί μετά ότι δεν προσπάθησε να πάει με τα νερά της, «τι εννοείς δεν προσπάθησα, όλη την ώρα ξοπίσω σου σαν το σκυλάκι». Ολόκληρο νησί να έχει γίνει ένα δωμάτιο ξενοδοχείου, μια γαμημένη πόρτα, μια διαδρομή με ΚΤΕΛ, μια παραλία και πέντε σοκάκια για να κάθεται εκείνη με το καβαλέτο, να μετακινείται σαν τη σκιά στα ηλιακά ρολόγια μέτρο το μέτρο ώσπου να την περικυκλώσει τη γαμημένη την πόρτα κι οι τουρίστες κοινό της, «όου, βέρι νάις, γιου αρ κουάιτ δι άρτιστ», νάις και άρτιστ στα μούτρα σας.

M

ε κάρβουνο, με ακουαρέλα, με μολύβι, με ό,τι κι αν την έφτιαχνε η πόρτα πόρτα παρέμενε. Κι αυτός να την κοιτάζει και να σκέφτεται, διάολε, ας την τράβαγε πέντε φωτογραφίες και μετά ας τις έπαιρνε σπίτι κι ας ζωγράφιζε όσο τραβούσε η ψυχή της. Για ποιον λόγο να επιμένει να ζωγραφίζει κανείς όταν υπάρχουν φωτογραφικές μηχανές; Αλλά εκείνη ήθελε να πιάσει τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος. Κάποτε τη λάτρευε ακριβώς για κάτι τέτοια. Τώρα δεν ήξερε ακριβώς τι να κάνει με δαύτην. Ίσως κι αυτή να οχυρωνόταν πίσω απ’ τη ζωγραφική απεικόνιση της Πορτάρας από αμηχανία. Για να μη χρειάζεται να συζητάει μαζί του, να μη θυμάται ότι είναι διακοπές μαζί του. Οπότε πήγε κοντά της και της πήρε απ’ τα χέρια το πινέλο και της είπε πολύ ήσυχα, «μήπως ήταν καλύτερα να είχαμε πάει στη Μήλο;». Κι αυτή τον κοίταξε σαν να τα καταλάβαινε όλα και μάζεψε τα πράγματά της και τον κράτησε να δούνε το ηλιοβασίλεμα. Κοιτάζοντας την ίδια θάλασσα αντί να κοιτάζονται μεταξύ τους τέλειωσαν τις διακοπές τους και το ζευγάρι τους. Στο καράβι της επιστροφής έψαξε το φεγγάρι στον ουρανό και προσπάθησε να θυμηθεί όλα τα σκυλάδικα που ήξερε για δαύτο, κι έπειτα όλες τις ομοιοκαταληξίες, πράγμα που κράτησε μέρες. Στεκόταν, ας πούμε, στο λεωφορείο ανάμεσα σε σώματα που έζεχναν δυστυχία και σκεφτόταν, φεγγάρι-δοξάρι, φεγγάρι-παλικάρι, φεγγάρι-καμάρι, φεγγάρι-νταμάρι, φεγγάρι-παλαμάρι, φεγγάρι-ταγάρι, φεγγάρι-μαξιλάρι, φεγγάρι-ζευγάρι, φεγγάρι-γλάροι, φεγγάρι-φάροι, ως στιχουργός θα είχε, ίσως, πολλές ομοιοκαταληξίες, αλλά καμιά πιθανότητα καριέρας στα σάουντρακ των ερώτων· έπειτα σκέφτηκε ότι ομοιοκαταληξίες το φεγγάρι κάνει και με ρήματα στο τρίτο ενικό, φεγγάρι-πάρει, φεγγάρι - κι εκεί κόλλησε και κοίταξε απ’ το τζάμι τα πρόσωπα των ανθρώπων στη στάση και σκέφτηκε, σιχτίρ με τα φεγγάρια, και με τα καλαμάρια κάνουν ρίμα, και κατέβηκε μια στάση πιο πέρα απ’ την κανονική του κι αγόρασε κόκκινη όζα κι ασετόν από ένα μαγαζί στη γωνία, αποφασισμένος ότι θα βάφει τα νύχια του κόκκινα και θα τα ξεβάφει όλο το βράδυ μέχρι να του τελειώσει το μπουκαλάκι, κι ότι αυτό θα είναι όλο κι όλο το πένθος του για την Ελένη, άλλα δράματα για τον χωρισμό δεν θα έχει. Το τελευταίο βιβλίο της Μαρίας Ξυλούρη «Πώς τελειώνει ο κόσμος» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καλέντης.

48

The Fiction Issue 2012

π£¿ÎË

«… σιγουρα θα καταλαβες οι Ιθακες τι σημαινουν»

Απο την Ιωαννα Μπουραζοπουλου

K

αθόμασταν αξημέρωτα με τον θερμαστή και το καμαροτάκι στα τελάρα της αποθήκης, ψήναμε φασκόμηλο στο μεγάλο κατσαρόλι κι ονειρευόμασταν στεριά, όταν μπήκε ο λοστρόμος τρελαμένος, «Φάνηκε το Θιάκι»! Το φασκόμηλο χύθηκε, περδικλωθήκαμε στα πατατοκρέμμυδα και τρέξαμε στην κουβέρτα ν’ αγναντέψουμε - πίσσα σκοτάδι! Ήρθαν κι οι βοηθοί κι οι μηχανικοί κι οι καθαριστές, και όλοι μαζί ορμήσαμε στη γέφυρα να βρούμε τον καπετάνιο, που ’χει το μοναδικό καννοκιάλι και δεν το δίνει σε κανέναν άλλο. Εκείνος, σοβαρός, άνοιξε-έκλεισε το καννοκιάλι και συμβούλεψε να μη βιαζόμαστε, το πούσι τέτοια ώρα ξεγελά, είναι και παραμονή της Μεγαλόχαρης και τα πνεύματα λυσσομανάνε. Ο παπα-Λαυρέντης άναψε λιβάνι για το ξόρκισμα, μα τον πρόλαβε ο ήλιος που ρόδισε στον ορίζοντα και να σου οι κορυφογραμμές της Αναγωγής και τα ερείπια του φράγκικου κάστρου και το Λαζαρέτο πίσω μας, με τα πεύκα και τον φάρο, και το Βαθύ με τις κόκκινες στέγες μπροστά μας. Θεούλη μου, είχαμε μπει για τα καλά στον κόλπο, ούτε μισό μίλι απ’ τις δέστρες. Κρεμαστήκαμε στα κάγκελα της πλώρης και ρουφούσαμε τον στεριανό αγέρα και μετρούσαμε ανυπόμονα την απόσταση με το μάτι, όταν, γκρούπου-γκρούπου, ακούστηκε η άγκυρα που κατέβαινε κι οι μηχανές έσβησαν. Το καράβι πέτρωσε και σήμανε το καμπανάκι να συγκεντρωθούμε στο κατάστρωμα της πρύμνης. Ο καπετάνιος στην κορφή της σκάλας, με το καννοκιάλι σφιγμένο στη μασχάλη, είπε πως ο καλύτερος τρόπος να φτάσουμε στον προορισμό μας είναι να αγκυροβολήσουμε εδωδά, στη μέση του κόλπου, πετυχαίνοντας ταυτόχρονα δύο στόχους, την εξοικονόμηση καυσίμων και την απαραίτητη απόσταση από την τελική επιδίωξη για μια νηφάλια εκτίμηση της κατάστασης. Κοιταχτήκαμε σαστισμένοι και ρωτήσαμε γιατί να μη δέσουμε. Ο καπετάνιος εξήγησε πως σύμφωνα με τους κανόνες της ναυσιπλοΐας, αλλά και της ποίησης, στον πηγαιμό για την Ιθάκη δεν πρέπει να βιάζεις το ταξίδι διόλου και αποσύρθηκε στην καμπίνα του, αφήνοντας το πλήρωμα στον βλοσυρό ύπαρχο. Εκείνος μοίρασε δουλειές, σαν κάθε μέρα, και βρέθηκα να σφουγγαρίζω αφηρημένα το κατάστρωμα με το βλέμμα κολλημένο στον μόλο. Τη νύχτα ο Μήρης ο μισότυφλος, που ματίζει τα σκοινιά και πλέκει στίχους, τραγούδησε τον καημό του καπετάνιου, που δεν έχει κανέναν να τον περιμένει στη στεριά κι όταν αποβιβάζεται νιώθει σαν ναυαγός μέσα στο πλήθος: Πατρίδα είναι μόνο όταν το νοσταλγεί το Θιάκι του, το πολυαγαπημένο μόλις το φτάσει, γίνεται του Φαίακα νησί όμορφο, γενναιόδωρο, μα ξένο. Και περνούσαν οι μέρες με τις μηχανές σβηστές, το καράβι ακίνητο, τις βάρδιες να μην έχουν νόημα και το Θιάκι, το λατρεμένο Θιάκι, μόλις εκατό απλωτές από την πλώρη. Οι μυρωδιές των πεύκων και των θυμαριών με βαλάντωναν, βρήκα τον υποπλοίαρχο πιωμένο και μπόσικο και του κλάφτηκα, «Πότε θα δέσουμε!». «Διόλου δεν βιάζομαι, ο καταραμένος», τραύλισε, «μισώ τον ξέμπαρκο εαυτό μου». Άλλο και τούτο, θάμαξα. Πράμα μυστήριο, μου εκμυστηρεύτηκε, όσο η Ιθάκη παραμένει μια κουκκίδα στον χάρτη, η προσδοκία της τον κρατά νηφάλιο, υπεύθυνο κι αξιοπρεπή, έναν πολεμιστή της ζωής, μόλις πατήσει στη στεριά μεταμορφώνεται σε ζώο, τρώει σαν γουρούνι, κοιμάται σαν βόδι και βατεύει σαν τράγος. Κι ο Μήρης ο μισότυφλος τραγούδαγε: Μόλις εκπληρωθεί η αποστολή και τ’ όραμα επίτευγμα γενεί το Θιάκι μετατρέπεται στης Κίρκης το νησί. Φθινοπώριασε, ήρθαν τα πρωτοβρόχια κι εμείς, ασάλευτοι στο κέντρο του κόλπου, να χορταριάζουμε σαν ύφαλος. Στο διάλειμμα της βάρδιας μοιράστη-

«Μετράς τις ώρες να δέσουμε;», το ρώτησα. «Μπα», στέναξε το βασανισμένο ορφανό. «Όταν ταξιδεύω μου λείπουν οι ζωντανοί κι αυτό είναι γλυκό και παρήγορο, μα όταν φτάνω μου λείπουν οι πεθαμένοι κι αυτό, πατριώτη, είναι αβάσταχτο».

κα ένα τσιγάρο με το καμαροτάκι, που ’μαστε κοντοχωριανοί και με νιώθει. «Μετράς τις ώρες να δέσουμε;», το ρώτησα. «Μπα», στέναξε το βασανισμένο ορφανό. «Όταν ταξιδεύω μου λείπουν οι ζωντανοί κι αυτό είναι γλυκό και παρήγορο, μα όταν φτάνω μου λείπουν οι πεθαμένοι κι αυτό, πατριώτη, είναι αβάσταχτο». Κι ο τυφλο-Μήρης μάτιζε τα σκοινιά τραγουδώντας: Σαν φτάσει του απολογισμού η ώρα το Θιάκι γίνεται των Κιμμερίων η χώρα. Ανήμερα του Σταυρού γύρεψα παρηγοριά στον παπα-Λαυρέντη. «Νοσταλγώ το σπίτι μου, παπούλη». «Τι δεν νοσταλγείς;», θέλησε να μάθει εκείνος. Ανασήκωσα τους ώμους. «Να σου πω εγώ τι δεν νοσταλγώ», είπε με πίκρα διπλώνοντας το πετραχήλι, «δεν νοσταλγώ τις γυναίκες που δεν πρέπει ν’ ακουμπήσω, τα φαγητά που δεν πρέπει να φάω, τα θεάματα που δεν πρέπει να δω, τα ρούχα που δεν πρέπει να φορέσω, μα, πάνω απ’ όλα, τα ψέματα που θα υποχρεωθώ να πω, όταν αρνούμαι όλα τα παραπάνω. Χίλιες φορές στο νερό». Κι ο Μήρης τραγουδούσε ματίζοντας: Κάλλιο γαλήνιος, στην πλωτή μονή, κι αμνήμων παρά στο Θιάκι, που ’ναι η νήσος των Σειρήνων. Τ’ Αϊ-Δημήτρη κοίταζα βουρκωμένος το λιμάνι, με περιμάζεψε ο μάγειρας και με κέρασε ραβανί. «Στον απόπλου», ευχήθηκε μασουλώντας. «Δεν θες να ξεμπαρκάρεις;», απόρησα. «Το σκέφτηκα. Η στεριά είναι σκλαβιά, σε τούτη την κουζίνα είμαι βασιλιάς». Και μου ’πε για το μαγέρικο του πεθερού του και για το σπίτι που μοιράζονται και που ο γέρος τον κοιτά με το ’να μάτι κι όσο προκομμένος κι άξιος κι αν αποδειχτεί, για κείνον θα ’ναι πάντα ο Κανένας. Κι ο γερο-Μήρης μάτιζε τραγουδώντας: Αν είσαι σ’ άλλου την εστία και τη δουλειά το Θιάκι γίνεται του Κύκλωπα η σπηλιά. Πριν μπει ο Νοέμβρης, μάζεψα όλο μου το θάρρος και παρουσιάστηκα στον ύπαρχο. «Τι θες, μωρέ ζωντόβολο!», γαύγισε ο μοβόρος. «Είπατε θα πιάσουμε Θιάκι». Μου ’ριξε μια κουτουλιά. «Και τι είναι τούτο απέναντι, Θιάκι δεν είναι!». Μα έτσι, δίχως ελλιμενισμό, δίχως δέσιμο, δίχως αποβίβαση; Θα με κομμάτιαζε ο σκύλος, μόλις που πρόλαβα να χωθώ στις κουλούρες. «Δεν έχει κανέναν να τον περιμένει;», ρώτησα τον μαρκόνη. «Αντιθέτως, τον περιμένουν πολλοί», μου ψιθύρισε εκείνος, «αστυφύλακες, δικαστικοί κλητήρες, εισαγγελείς…». Κι ο Μήρης ο τυφλός τραγούδαγε: Γι’ αυτόν που πάτησε και λόγο και κανόνες το Θιάκι είναι γεμάτο Λαιστρυγόνες. Χειμώνιασε, βγήκαν τα μάλλινα κι εγώ χωμένος στην πατατούκα κάπνιζα ένα μεσημέρι στο κατάστρωμα. Η απέναντι προκυμαία λίγο διέφερε απ’ τον άπιαστο ορίζοντα που ατένιζα για μήνες στον Ειρηνικό. Με είδε ο λοστρόμος και σταμάτησε, «Τι σε τρώει, ναυτόπουλο;». «Το Θιάκι», απάντησα, «χρόνια θαλασσοδέρνομαι για να το ξαναδώ, μα μπαρκάρισα με πλοίο που δεν το φτάνει». Έγειρε στα κάγκελα. «Αύριο αποπλέουμε, το είπε ο καπετάνιος». «Για Ιθάκη;», ρώτησα με λαχτάρα. «Πάντα για Ιθάκη», χαμογέλασε μελαγχολικά, «μέσω Γιβραλτάρ, Κέιπ Τάουν, Ιαπωνίας…». Πέταξα το τσιγάρο και σκαρφάλωσα στην κουπαστή. «Δυσσέα», με προειδοποίησε ο λοστρόμος πριν βουτήξω, «τίποτε δεν θα βρεις όπως το άφησες, γιατί τίποτε δεν θα ’χει αλλάξει, εξόν από σένα. Το ξέρουν όλοι οι ναυτικοί». Κι ο γερο-Μήρης σιγοντάρισε φαφούτικα: Αυτό που κρύβεις στης καρδιάς τα φύλλα είναι και Θιάκι, είναι και Χάρυβδη και Σκύλλα. «Καλή Ιθάκη, σύντροφοι!», φώναξα, «ο Αϊ-Νικόλας να σας φυλά από φουρτούνες!» κι έπεσα στο νερό. «Εσένα να φυλάει, άμυαλε», σκούπισε το δάκρυ του ο λοστρόμος, «το αληθινό ταξίδι στην Ιθάκη ξεκινά όταν φτάνεις». Το τελευταίο βιβλίο της Ιωάννα Μπουραζοπούλου «Η ενοχή της αθωότητας» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη.

50

The Fiction Issue 2012

πηڛ· Κλοτσια ή φιλι; Απο τη Λενα Διβανη

H

Ικαρία πρωτομπήκε στον χάρτη μου μαζί με τους τρομοκράτες. Φυσικά, ανακατωμένες λέξεις-κλειδιά υπήρχαν προεγκατεστημένες στο κεφάλι μου (πολιτικοί εξόριστοι, πανηγύρια, ΚΚΕ, γκρούβαλοι, σκηνές στο ρέμα του Να), αλλά πραγματικά διάσημη στο σύμπαν το δικό μου έγινε ως γενέθλια γη των Ξηρών. Αυτό, όμως, που με έσπρωξε να πάρω το ατελείωτο βραδινό δρομολόγιο Πειραιά-Κύθνος-Σύρος-Τήνος-Ικαρία για να τη συναντήσω ήταν μια φράση: «Η Ικαρία ή σ’ αγκαλιάζει ή σε κλοτσάει. Ενδιάμεσο δεν υπάρχει». Η περιέργεια, όπως πάντα δηλαδή. Θα κλοτσηθώ ή θα φιληθώ; Πάνω στο πλοίο αράξαμε σ’ ένα παγκάκι στο κατάστρωμα κι ανασαίναμε αυτό τον ειδικό καραβίσιο αέρα που θρέφει τις προσδοκίες. Ούτε διαβάζαμε, ούτε τίποτα. Ανασαίναμε μόνο. Άνθρωποι περνούσαν από μπροστά μας με το τριήμερό τους, την εβδομάδα τους, τον μήνα τους στα δόντια σαν καλοκαιρινή ταυτότητα, έτοιμοι να ηλιοκαούν, να ερωτευτούν, να φιληθούν και να κλοτσηθούν χωρίς να το ξέρουν. «Ώστε Ικαρία κι εσύ;». Μια οικεία φωνή στο δεξί μου αυτί, ένα αγκάλιασμα από πίσω. Γυρίζω σαν να με πιάσανε στα πράσα. Ήταν ένας γνωστός μου, συγγραφέας κι αυτός. «Ναι, κι εσύ;». «Εγώ είμαι υιοθετημένος Καριώτης. Δέκα χρόνια θητεία. Πού θα μείνετε;». «Στον Χριστό, στις Ράχες». «Τέλεια. Κι εγώ εκεί μένω. Απόψε το βράδυ έχω παρουσίαση του βιβλίου μου στην πλατεία. Θα ‘ρθείτε;». «Φυσικά θα ‘ρθούμε. Τι ώρα είπες;». «Εννιά». «Θα τα πούμε στις εννιά, λοιπόν». Φτάσαμε αξημέρωτα στον Εύδηλο. Ένα καφενεδάκι στην παραλία έμενε διανυκτερεύον για να γιατροπορέψει τη νύστα κάθε καινούργιας φουρνιάς. Καλά αρχίσαμε, σκέφτηκα και ρούφηξα μια τεράστια γουλιά καφέ. Η πράσινη αχτίδα είχε ήδη φανεί. Ξημέρωνε αμετάκλητα. Μπήκαμε στο αυτοκίνητο και αρχίσαμε να σκαρφαλώνουμε στον Χριστό, στις Ράχες. Το ξενύχτι και η ζέστη που σηκωνόταν μαζί με τον ήλιο μας νάρκωναν. Όταν φτάσαμε, βρήκαμε το ξενοδοχείο, πήραμε το κλειδί, πετάξαμε όπως όπως τα πράματά μας στο δωμάτιο και το ρίξαμε στον ύπνο. Στο όνειρό μου κατέβηκε η φωτογραφία που κρεμόταν πάνω απ’ το κρεβάτι: ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Μάνος Κατράκης εξόριστοι, νέοι, ψηλοί, λυγεροί κι αστραφτεροί από μέλλον, έκαναν κατήχηση στους Καριώτες, κάνοντας ταυτόχρονα τα γλυκά μάτια στα κορίτσια. Όταν ξυπνήσαμε ήταν ήδη οχτώ. «Τι ώρα είπες είναι η παρουσίαση;». «Εννιά». «Ωχ, αργήσαμε. Μπαίνω να κάνω μπάνιο». «Γρήγορα». Γρήγορα, τρόπος του λέγειν. Παναγίτσα μου, είναι δυνατόν; Άντρας και να ‘ναι πιο αργός από μένα; Τελικά, βγήκε σε μισή ώρα. Σχεδόν τον έσπρωξα και μπήκα τρέχοντας. «Σου έχω πει, ρε γαμώτο, πως δεν θέλω να αργώ. Άμα λέμε εννιά, εννοούμε εννιά». Μου ανακάτεψε τα μαλλιά αντί απαντήσεως. Αργός μεν, έξυπνος δε. Σαπουνίστηκα με το σύστημα επιτάχυνσης των πυραύλων που χρησιμοποιούν το ακρωτήριο Κανάβεραλ κι εγώ σε στιγμές που παίζεται η αξιοπιστία μου. Δεν στέγνωσα καν τα μαλλιά μου. Δεν έβαλα καν άρωμα. Βγήκαμε στο δρομάκι κι αναζητήσαμε την πλατεία. Η βιασύνη και μια άταχτη πέτρα μού

Φαρμακεία, φούρνοι, μανάβης, σούπερ μάρκετ κλειστά, τα μπαρ με ρολά κατεβασμένα. Κάτσαμε στις καρέκλες ενός από τα κλειστά καφενεία και περιμέναμε σαν τις μωρές παρθένες απ’ την ανάποδη.

ρήμαξαν και τη σαγιονάρα. «Τι ώρα είναι;» τον ρώτησα με αγωνία. «Εννιά και τέταρτο» είπε, κοιτάζοντάς με λοξά. «Μα, πού σκατά είναι όλοι; Λες να τελείωσαν και να φύγανε;». «Βιβλίο παρουσιάζουν παιδί μου, όχι τηλεγράφημα», είπε απηυδισμένος αυτός. Καλή και η συνέπεια, αλλά άσε μας ρε κορίτσι μου, αυγουστιάτικα. Κοίταξα ένα γύρο. Δεν ήταν που έλειπε ο συγγραφέας και το κοινό του, ήταν που έλειπαν όλοι ανεξαιρέτως. Φαρμακεία, φούρνοι, μανάβης, σούπερ μάρκετ κλειστά, τα μπαρ με ρολά κατεβασμένα. Κάτσαμε στις καρέκλες ενός από τα κλειστά καφενεία και περιμέναμε σαν τις μωρές παρθένες απ’ την ανάποδη. Αν μας ρωτούσες τότε τι, δεν θα ξέραμε να σου απαντήσουμε. Αν με ρωτάγατε σήμερα, θα σας έλεγα περιμέναμε το νησί να δώσει σήμα: για χαστούκι το πάμε ή για φιλί; Κατά τις δέκα και μισή ακούμε πίσω απ’ την πλάτη μας τον ήχο των ρολών που ανεβαίνουν. Στρέφομαι απότομα και φερμάρω σαν σκύλος. Το πρακτορείο Τύπου άνοιγε! Σηκώνομαι αυτομάτως και ορμάω προς το μέρος του. Μπαίνοντας, είδα αναρτημένη και την αφίσα της εκδήλωσης. Την τσέκαρα για να βεβαιωθώ. Μάλιστα. Ο συγγραφέας τάδε σας καλεί στην πλατεία για να σας παρουσιάσει το βιβλίο τάδε στις εννιά το βράδυ. Ηρέμησα. Τουλάχιστον, δεν ήταν δικό μου το λάθος. «Με συγχωρείτε. Η παρουσίαση αυτή ισχύει;», ρώτησα τον στρουμπουλό ιδιοκτήτη. «Αμέ». «Ναι, αλλά δεν έχει έρθει κανείς. Είναι δέκα και μισή. Ούτε καν ο συγγραφέας δεν έχει έρθει». «Καλά ντε… θα ‘ρθουν. Νωρίς είναι ακόμα». «Τι νωρίς; Είναι δέκα και μισή περασμένες. Εδώ λέει εννιά». Ο άνθρωπος σήκωσε τα μάτια για πρώτη φορά και με κοίταξε προσεκτικά. «Εννιά καριώτικη ώρα, αγάπη μου». «Δηλαδή;». «Δηλαδή, κατά τις δώδεκα θα εμφανιστεί ο συγγραφέας. Δωδεκάμιση θα αρχίσουν να μαζεύονται». Άλαλα τα χείλη των ασεβών. Τη στιγμή που ένιωσα πως η σιωπή μας θα μετασχηματιζόταν σε κλοτσιά, άνοιξα το στόμα και είπα βιαστικά. «Θα ήθελα την “Καθημερινή” την κυριακάτικη χωρίς τα μπιχλιμπίδια. Έχετε;». «Βεβαίως. Την Τρίτη», είπε αυτός, συνεχίζοντας να στοιβάζει κάτι περιοδικά όλο μπικίνι και διαζύγια. «Τι εννοείτε την Τρίτη;», επέμεινα γαϊδουρινά εγώ. «Τις κυριακάτικες τις φέρνουμε στο χωριό την Τρίτη». «Γιατί; Τόσα δρομολόγια έχετε κάθε μέρα; Πλοία, αεροπλάνα…». «Γιατί δεν θέλουμε να μας μαυρίσουν την ψυχή, κορίτσι μου. Διαβάζεις και νομίζεις ότι ήρθαν τα ύστερα του κόσμου. Αν τα διαβάσεις την Τρίτη όμως, ξέρεις πως κάτι έγινε. Δεν πεθάναμε, βρε αδερφέ. Τα κουτσοκαταφέραμε». «Οπότε να ξαναρθώ την Τρίτη;». «Γιατί δεν παίρνεις αυτή; Της Παρασκευής είναι. Έχει ωραία νέα. Η Μενεγάκη πήγε στην Επίδαυρο με το αμόρε, λέει. Μεγαλεία!». Τα γέλια που έβαλα ακούστηκαν μέχρι το βάθος της πλατείας. Εκείνος έστρεψε το κεφάλι και με είδε να πληρώνω την εφημερίδα με τα μεγαλειώδη νέα. Έτρεξα έξω. «Τελικά, θα μας φιλήσει», του είπα. Και τον φίλησα εγώ πρώτη.. Το τελευταίο βιβλίο της Λένας Διβάνη «Εγώ ο Ζάχος Ζάχαρης» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη.

52

The Fiction Issue 2012

M

έχρι περίπου τα 7, νόμιζα ότι λεωφορεία ήταν τα ταξί, γιατί η μάνα μου, παρότι φιλότιμη και καλοπροαίρετη, ήταν ταυτόχρονα καλομαθημένη και με μια βαθιά αίσθηση ότι άξιζε περισσότερα από αυτά που η πραγματικότητα τής έδινε το δικαίωμα να διεκδικεί. Στεκόταν, λοιπόν, κάθε φορά, μετά τα ψώνια στα μαγαζιά, στη στάση και ανακοίνωνε πως τώρα θα περιμένουμε το λεωφορείο για να γυρίσουμε σπίτι. Πέντε (επτά, το πολύ) λεπτά αργότερα βρισκόμασταν καθισμένοι στο πίσω κάθισμα του πρώτου ταξί που είχε περάσει από μπροστά μας - μια παράκαμψη από το αρχικό πλάνο που πάντα έμενε ασχολίαστη από τη μαμά, εξού και η χρόνια περιέργειά μου για το πώς λέγονται αυτά τα μπλε μακρινάρια στους δρόμους, που μοιάζουν με τρόλεϊ χωρίς κεραίες. Μη γελάς, λεφτά δεν είχαμε για το ρεύμα, αλλά η μάνα μου κυκλοφορούσε πάντα με ταξί. Στα 11 την πήραν οι δικοί της και πήγαν διακοπές στην Αίγινα. Είχανε φτύσει αίμα όλο τον χειμώνα, αλλά από λεφτά τίποτα κι εκείνοι, οπότε έπρεπε να βρουν ένα μέρος απ’ όπου, στην ανάγκη, να γυρίζεις και κολυμπώντας. Η μάνα μου έφτασε σαν έτοιμη από καιρό. Ήταν το μοναχοπαίδι που κοιμόταν αγκαλιά με τον Θησαυρό της Βαγίας κι ύστερα έβλεπε όνειρο ότι έτρωγε ντομάτες γεμιστές και ώριμα σύκα, μαυρισμένη γκάγκανο, σε μια αυλή με κληματαριά. Κι ύστερα πηδούσε απ’ το παράθυρο, μέσα στο λιοπύρι, για να βρει την παρέα που την περίμενε, γιατί μόνο εκείνη μπορούσε να διαβάσει τον χάρτη για το σεντούκι με τον θησαυρό. Ένα μεσημέρι τον βρήκαν. Η μάνα μου, φυσικά, δεν ήταν γκάγκανο, ήταν απλώς κατακόκκινη και καμένη - όπως και κάθε καλοκαιρινή μέρα, μέχρι τη χρονιά που αποφάσισε ότι το κάτασπρο δέρμα της δεν θα κόντραρε ποτέ ξανά τον ήλιο. Και ο θησαυρός δεν ήταν σε σεντούκι, ήταν ξαπλωμένος στο χώμα, στο ξεροχώραφο με τις φιστικιές, όπου έπαιζε με τα τρία αγόρια που είχε μαζέψει από τα πρωινά μπάνια στην Αγία Μαρίνα. Είχε χωθεί με το έτσι θέλω ανάμεσά τους, εκεί που έπαιζαν μπάλα με τέρμα από μπουκάλια της κόκα-κόλα στην παραλία. Τη δεύτερη μέρα τούς άλλαξε τους κανόνες του παιχνιδιού και την τρίτη αποφάσισε ότι είχε ερωτευτεί τον μεγαλύτερο από τους τρεις, τον Παντελή, ένα 12χρονο με τσακισμένα καλάμια που σίγουρα δεν είχε μυαλό τότε για κορίτσια, αλλά ήξερε ν’ αναγνωρίζει ένα καλό τάκλιν. Η μάνα μου κλότσαγε κι εκείνος έτρεχε σαν παλαβός, περισσότερο για να τη ρίξει κάτω από θυμό, παρά για να την αγκαλιάσει. Εκείνο το μεσημέρι, αφού πήδηξαν οι τέσσερις τον φράχτη με τα σκουριασμένα σύρματα, γλιτώνοντας με μερικές γρατζουνιές, την είδαν. Μια τρίαινα, κανονική, λοξά ριγμένη στη μέση του χωραφιού, με ξύλινο κοντάρι και μακριά σιδερένια δόντια που φαίνονταν πια φτιαγμένα περισσότερο από σκουριά παρά από μέταλλο. Οι παρατρεχάμενοι του Παντελή, ο ένας αδερφός του, έτρεξαν σαν συνεννοημένοι, την άρπαξαν από δυο μεριές και προσπάθησαν να τη σηκώσουν από το χώμα, σκορπίζοντας δεξιά κι αριστερά τις πέτρες που είχαν αρχίσει να τη σκεπάζουν. Οι άλλοι δύο ακολούθησαν κατά πόδας, εκείνη μπροστά, ο άλλος πίσω, κι έφτασαν στο σημείο ακριβώς τη στιγμή

A›ÁÈÓ·

Ο θησαυρος του Ποσειδωνα Απο τη Στελλα Κασδαγλη

Η μάνα μου κλότσαγε κι εκείνος έτρεχε σαν παλαβός, περισσότερο για να τη ρίξει κάτω από θυμό, παρά για να την αγκαλιάσει.

που τα δόντια ξεκόλλαγαν από το έδαφος, σαν χέρι του Ποσειδώνα-Ρόμποκοπ που είχε έρθει να ξεκαθαρίσει την κατάσταση στα παλιά του λημέρια. Τη στιγμή, δηλαδή, που οι μπόμπιρες, μετά βίας ενήλικοι και οι δύο μαζί, συνειδητοποιούσαν ότι το εγχείρημα τούς ξεπερνούσε σε δύναμη και σε βάρος κι ετοιμάζονταν ν’ αφήσουν το εύρημα να πέσει ξανά στη γη - Κύριος οίδε προς ποια πλευρά και με πόση δύναμη. Η μάνα μου διηγείται πάντα τι συνέβη, στάζοντας μέλι από τα μάτια. Ο πατέρας μου την ακούει με χαμηλωμένο κεφάλι και με μια έκφραση απόγνωσης που είναι πια αργά και δεν μπορεί ν’ αλλάξει την κουβέντα. «Ο πατέρας σας», λέει η μαμά, «κατάλαβε ότι η τρίαινα θα έπεφτε να με πλακώσει κι έτρεξε να την πιάσει από τα χέρια τους για να με σώσει. Όμως την ίδια ώρα τρόμαξαν οι άλλοι δύο ότι θα τον έβρισκαν στο μάτι και την πέταξαν προς την αντίθετη μεριά, εκεί ακριβώς που στεκόμουν». Στο σημείο αυτό ο πατέρας μου πάντα έχει γείρει και λαγοκοιμάται ροχαλίζοντας επιδεικτικά και μόνο ο θείος Νώντας, όποτε βρίσκεται μπροστά, σηκώνει το κεφάλι και την κοιτάζει με ειλικρινή απορία. «Ξύπνα, μωρέ Λυδία. Να σώσει το τομάρι του έτρεχε ο προκομμένος, γιατί μια χαρά είχε δει πού θα έπεφταν τα δόντια». Κι η μάνα μου χαμογελάει. Γι’ αυτήν, εκείνο το μεσημέρι ανάμεσα στις φιστικιές, της σημάδεψε, εκτός από το πρόσωπο (η χαρακιά ξεκινάει πάνω από την εξωτερική άκρη του δεξιού φρυδιού και φτάνει ως τα χείλη, χαϊδεύοντας την άκρη του ματιού, για να της θυμίζει πάντα πόσο τυχερή στάθηκε, να βλέπει τα παιδιά της) και το στήθος (λίγο δεξιότερα και θα ‘βρισκε την καρδιά, είπαν οι γιατροί στον πατέρα της, που έχασε εκείνο το απόγευμα δέκα χρόνια από τη ζωή του κι άλλα δέκα από τη σύνταξη, για να πληρώσει τους καλύτερους γιατρούς και να μηνύσει τον ιδιοκτήτη του χωραφιού, που το ‘χε ξέφραγο αμπέλι) και ολόκληρη τη ζωή της. Τις μέρες που ακολούθησαν, είτε ξαπλωμένη στο φορείο του Κέντρου Υγείας του νησιού, είτε μετά, στο κρεβάτι του νοσοκομείου στην Αθήνα, μετά την πρώτη, δεύτερη, τρίτη πλαστική, κράταγε το χέρι του πατέρα μου, με τα τσακισμένα καλάμια, και του χαμογελούσε με όλο της το είναι, σαν να του έλεγε, μέρα και νύχτα, «σ’ ευχαριστώ». Την ίδια ώρα οι γονείς της ευχαριστούσαν τον Θεό που είχε σωθεί το παιδί τους, οι γονείς του ευχαριστούσαν τον Γιαχβέ που είχαν γλιτώσει τα παιδιά το έγκλημα εξ αμελείας και όλοι μαζί έβγαιναν καλόβολα από το δωμάτιο όποτε εκείνος εμφανιζόταν, πότε με τριαντάφυλλα και πότε με παγωτό, να της κάνει παρέα και να την ακούσει άλλη μια φορά να του λέει «εσύ είσαι ο ήρωάς μου, πάντα εσύ». Το πίστευε και του το έλεγε τόσο καθαρά, με τόση βεβαιότητα πως έτσι είχαν έρθει τα πράγματα κι έτσι της άξιζαν, που στο τέλος το πίστεψε κι αυτός. Μπορεί όχι τελείως, μπορεί όχι για τότε, αλλά πάντως αρκετά ώστε ν’ αποφασίσει ότι αφού δεν τα κατάφερε εκείνη τη φορά, θα το ‘κανε για όλη την υπόλοιπη ζωή τους... Το βιβλίο της Στέλλας Κάσδαγλη «Κοιλίτσα.com, ημερολόγιο μιας εγκυμοσύνης» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη.

54

The Fiction Issue 2012

Η παρανόηση, όμως, συνεχίστηκε, υποπτευόμενος πως το Άγιον Όρος ήταν νησί γεμάτο καλόγερους, ενώ το Γαλαξίδι δεν ήταν παρά μια μυστηριώδης συνταγή καλλυντικής λοσιόν από γάλα και ξίδι. Δεν απέκλεια την περίπτωση εκτός αυτού να είναι ΚΑΙ νησί.

N K.Ï.

Το τρενο… μεσα μου Απο τον Γιαννη Ξανθουλη

55

ησί για μένα ήταν ένας υγρός τόπος, όπου οι κάτοικοι δεν είχαν επίθετα, παρά μόνο παρατσούκλια. Ήμουν βέβαιος ότι χόρευαν υποχρεωτικά τουλάχιστον πέντε φορές ημερησίως δύσκολους χορούς με τοπικές ενδυμασίες κι ότι στο ενδιάμεσο έβοσκαν κατσίκια, έπηζαν μυζήθρες, λαδοτύρια, κοπανιστή ή μάζευαν κάππαρη από τα κατσάβραχα. Όταν δεν χόρευαν, βουτούσαν, μεταξύ άλλων, στον βυθό για σφουγγάρια με τρομακτικά περίπλοκη εξάρτυση και άμεσο κίνδυνο της ζωής τους. Νόμιζα πως οι νησιώτες πίστευαν σε μια παραλλαγή των στερεότυπων θεοτήτων, που έπρεπε να «τάξεις» κάτι σε χρυσό για να μπεις στην ελπιδοφόρα λίστα του ΘΑΥΜΑΤΟΣ. Η Τήνος ήταν το αποκορύφωμα αυτής της ύποπτης συναλλαγής, «φως φανάρι». Νησί για μένα, πέρα από τη Νήσο των θησαυρών, βέβαια, ήταν ένα ανεξερεύνητο μέρος, που οι νησιώτες δεν γνώριζαν απολύτως πώς να διαχειριστούν τα αρχαιολογικά ευρήματα προηγούμενων πολιτισμών. Έτσι κυλούσε η ζωή με αφόρητο άνεμο, ήλιο και περίμεναν από στιγμή σε στιγμή να εκραγεί το κοιμισμένο ηφαίστειο κάτω από τα πόδια τους. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τους έστελναν σωρηδόν και τους κομμουνιστές για τιμωρία. Κάποια στιγμή εμφανίζονταν οι πειρατές και τους έσφαζαν όλους. Όσοι γλίτωναν μασούσαν χιώτικη μαστίχα που ήταν σκληρή, σε αντίθεση με τις ροζ αμερικάνικες τσίχλες. Ο καπετάνιος παραδοσιακά είχε μια κόρη πεντάμορφη που αγαπούσε τον επίσης πεντάμορφο γιο του φτωχού ψαρά, που ποτέ δεν είχε πιάσει ψάρι μεγαλύτερο από γαύρο. Άλλο ένα δράμα που συνήθως τέλειωνε με αυτοκτονία από τον γρανιτένιο βράχο, που στην άκρη του βρισκόταν το ξωκλήσι του Αϊ-Νικόλα, προστάτη των ναυτικών αλλά ποτέ των ερωτευμένων. Το καράβι δεν μπορούσε να προσεγγίσει το νησί λόγω φουρτούνας και γύριζε πίσω σε ασφαλή λιμάνια. Μόνο αν έταζες στον άγιο δέκα βαρέλια λίρες σε άφηνε να πλησιάσεις το νησί. Αν πάλι κάποιος αρρώσταινε, τον 'τρέχαν στη μαμή ή στην αενάως θαυματουργή Αγία Τάδε για ξεμάτιασμα. Όταν πέθαινες έβαζαν δυναμίτη για να σπάσει το πέτρινο έδαφος και να σε θάψουν… Κι όταν ξενιτευόσουν, πέθαινες στα ξένα άρρωστος από νοσταλγία για το νησί… Τα πράγματα πήραν ελαφρώς ν’ αλλάζουν στα δέκα μου χρόνια. Δηλαδή, γύρω στο 1957. Νησί δεν είχα επισκεφτεί, αν και καθημερινά έβλεπα απέναντί μου την επιβλητική σιλουέτα της Σαμοθράκης, νήσου των Καβείρων με τις ξεχωριστές μυστικιστικές ερωτικές επιδόσεις. Ως σινεφίλ μανιακός φρόντισα πρωτίστως να φαντασιωθώ πως η Σαμοθράκη ήταν ανάλογη περίπτωση με το σήμα-λογότυπο της «Παραμάουντ». Επίσης, θα πρέπει να μου έκανε τεράστια εντύπωση πώς ένας από τους πιο αμφιλεγόμενους πολιτικούς της εποχής, ο Σπύρος Μαρκεζίνης, καταγόταν από νησί, όπως άκουγα. Οπότε το πράγμα ήρθε κι έδεσε. Η παρανόηση, όμως, συνεχίστηκε, υποπτευόμενος πως το Άγιον Όρος ήταν νησί γεμάτο καλόγερους, ενώ το Γαλαξίδι δεν ήταν παρά μια μυστηριώδης συνταγή καλλυντικής λοσιόν από γάλα και ξίδι. Δεν απέκλεια την περίπτωση εκτός αυτού να είναι ΚΑΙ νησί. Όλα ήταν δυνατά σε μια κατά φαντασίαν Ελλάδα με άπειρα νησιά, γεμάτα ανθρώπινα δράματα λόγω γεωγραφικής διαστροφής και μόνον. Όσο για τη «λεβεντομάνα» Μεγαλόνησο Κρήτη, την είχα συνδέσει με τις Σταρ Ελλάς, που σχεδόν όλες εκείνα τα χρόνια ήταν αγνές Κρητικοπούλες. Στα χρόνια αυτά κατάφερα να ενημερωθώ πως ο συγγραφεύς του Ο Χριστός ξανασταυρώνεται, που είδα στο σινεμά παράνομα, αν και «αυστηρώς ακατάλληλο», είχε «αφοριστεί» από την Εκκλησία. Συχνά, όταν με μάλωναν στο σπίτι, με αποκαλούσαν «αφορεσμένο» (νόμιζα πως αφορεσμένος είναι κάποιος που δεν φοριέται), οπότε ένιωσα συγγένεια προς τον συγγραφέα εκείνης της αγριευτικής ασπρόμαυρης ταινίας. Τον Ντασέν δεν τον είχα αφομοιώσει, όμως ήξερα τη Μελίνα Μερκούρη -πάντα παράνομα- από την ταινία Στέλλα. Έτσι, εντυπωσιάστηκα που ο Καζαντζάκης (πολλοί τον μπέρδευαν με τον Καζαντζίδη) ήταν Κρητικός, όπως η κυρία Αλεξάνδρα, εξ Ηρακλείου οικογενειακή μας φίλη, που είχε ελαφρώς κρητική προφορά. Μέσα σε αυτήν τη λιμνοθάλασσα των εντυπώσεων με πέτυχε το 1959 της επώδυνης εφηβείας. Και το 1959 παρέμενα άβρεχτος από νησί. Είχα όμως πολλές πληροφορίες για την Κρήτη. Πρώτα από το φιλμ Η αρπαγή του στρατηγού Κράιπε με τον Κουρτ Γιούργκενς, που έκανε τον Γερμανό στρατηγό, που τον απαγάγει ο συγγραφέας Πάτρικ Λι Φέρμορ, και μετά το ελληνικό Νησί των Γενναίων, όπου η Καρέζη, ως Ελληνίς Μάτα Χάρι, τραγουδούσε «Λόγο στον λόγο και ξεχαστήκαμε… Μη τον ρωτάς στον ουρανό». Εκεί, πάνω-κάτω, ξεκινά και ο έρωτας για τη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι και αρχίζει να διαλύεται σιγά-σιγά η ομίχλη της νησιώτικης κουλτούρας μου. Αυτό δεν σήμαινε πως έπαψα να είμαι καχύποπτος με τη νησιώτικη πατρίδα, τις ξερονήσους, τις βραχονησίδες, τα έντυπα του τουρισμού με τους παπάδες που έπιναν ούζα, χαϊδεύοντας γάτες με φόντο ξωκλήσια κατάλευκα, ή τη θλιμμένη τέως αυτοκράτειρα της Περσίας Σοράγια, που ζητούσε μάταια παρηγοριά στις μυζήθρες και στην αρρενωπή ψαριά του καπετάν-Γιακουμή. Πέρασαν πολλά χρόνια για να σχηματίσω κάπως σωστή ιδέα περί νησιών, που στο μεταξύ είχαν γίνει μόδα εφιαλτική, με μπαρ, κότερα -βίλες νεόπλουτων- και στρατιές γκαρσονιών. Οπότε, η άποψή μου μάλλον πέφτει στο κενό, αφού πάντα, αντί για καράβι, μέσα μου υπήρχε τρένο. Το τελευταίο βιβλίο του Γιάννη Ξανθούλη «Κωνσταντινούπολη: Tων ασεβών μου φόβων» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

The Fiction Issue 2012

IslandGuide

56

ΣκιαθOΣ H γενέτειρα του λογοτέχνη Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη είναι το πιο πολυσύχναστο νησί των Σποράδων και φημίζεται για τις απίστευτες παραλίες με τα καταπράσινα πεύκα που σχεδόν ακουμπούν τη θάλασσα και την πολύ «ζωντανή» νυχτερινή ζωή.

ΠαραλΙες Αποτελούν έναν ιδανικό συνδυασμό οργιαστικής φύσης και πεντακάθαρων, κρυστάλλινων νερών. Τα σκήπτρα κρατούν οι περίφημες Κουκουναριές, η πιο διάσημη παραλία του νησιού. Το πυκνό πευκόδασος των Κουκουναριών γλείφει τα καθαρά νερά της παραλίας και η ψιλή, ολόχρυση άμμος της ακτής δημιουργεί ένα σκηνικό που μοιάζει με έργο τέχνης. Ο Βρωμόλιμνος, που βρίσκεται στο δυτικό άκρο του ακρωτηρίου Καλαμάκι, αποτελεί πόλο έλξης κυρίως για τις νεότερες ηλικίες. Στον όρμο της Μπανάνας θα συναντήσετε τις ξακουστές παραλίες της Μικρής και της Μεγάλης Μπανάνας, που διαφέρουν

αρκετά μεταξύ τους. Η Μικρή δεν είναι οργανωμένη και προσελκύει ακόμα και γυμνιστές, ενώ στη Μεγάλη Μπανάνα μπορείτε να βρείτε ταβέρνες με καλό φαγητό και να επιδοθείτε στα αγαπημένα σας θαλάσσια σπορ. Στην παραλία της μάλιστα λειτουργεί και το περίφημο Banana Βeach Βar (6976 222723), με δυνατές μουσικές και τα πιο ζωντανά events του νησιού. Η παραλία της Μάραθας, εκτός από το φοβερό beach bar (24270 49700) με τα εξαιρετικά κοκτέιλ, διαθέτει ξαπλώστρες και απίστευτα νερά. Στην Αγία Ελένη, που πήρε το όνομά της από το μικρό εκκλησάκι που βρίσκεται εκεί, θα βρείτε καταπληκτική, πευκώδη σκιά, άνεση στην ευρύχωρη αμμουδιά της κι ένα ιδιότυπο οικογενειακό beach bar, το Tropical (24270 49752), που παίζει chill out μου-

σική όλη την ημέρα. Γνωστό θέρετρο με υπέροχη παραλία είναι και αυτό της Αγίας Παρασκευής. Τέλος, μην παραλείψετε να κάνετε το μπάνιο σας στον Τρούλο, με το χαρακτηριστικό νησάκι που θυμίζει, φυσικά, τρούλο, και να επισκεφθείτε το Κάστρο, που βρίσκεται κάτω από την μεσαιωνική πόλη της Σκιάθου.

ΦαγητΟ

Το εντυπωσιακό εστιατόριο Elia’s Restaurant (24270 49303) στο Μανδράκι, με τη χαρακτηριστική ξύλινη γέφυρα, σερβίρει καταπληκτικές μεσογειακές γεύσεις. Το φετινό μενού επιμελείται η βραβευμένη executive chef Σοφία Χατζηελευθερίου, που τη γνωρίσαμε από τη θητεία της στο Beau Brumell της Κηφισιάς και από το δικό της εστιατόριο, την Κάππαρη, στην Αντίπαρο. Το Carnayo (24270 22868) βρίσκεται, όπως άλλωστε ομολογεί και το όνομά του, στον χώρο ενός παλιού καρνάγιου του νησιού, προσφέροντας άψογα πιάτα σε ένα κομψό και άκρως καλοκαιρινό περιβάλλον. Η ταβέρνα Καναπίτσα (24270 21191) στον ομώνυμο θαλάσσιο κόλπο της Σκιάθου προσφέρει εξαιρετικές, ελαφριές γεύσεις, ειδικά γεύματα για παιδιά και θέα στο Αιγαίο και στη Χώρα της Σκιάθου.

Lifo Choice To Καταδυτικό Κέντρο Σκιάθου σας δίνει τη δυνατότητα υποβρύχιας εξερεύνησης του πλούσιου βυθού του νησιού. Κάντε snorkeling, scuba diving ή free diving και ελάτε σε επαφή με έναν πολύ πλούσιο θαλάσσιο κόσμο.

Η Σκιάθος στο επίκεντρο της τουριστικής ανάπτυξης Το νησί που αποτελεί κορυφαία τουριστική επιλογή, αλλά συνεχίζει να εξελίσσεται και να πρωτοπορεί. Χαρη στις προσπαθειες του κ. Κουκουλακη, προέδρου του Ομίλου Τουριστικής Προβολής της Σκιάθου, και των συνεργατών του, το νησί συνεχίζει να αναπτύσσεται και να πρωτοπορεί. Προωθώντας μια σειρά έξυπνων κινήσεων και συμφωνιών στο πλαίσιο μιας μακροχρόνιας παράδοσης στον Τουρισμό, η Σκιάθος, παρά τις οικονομικές αντιξοότητες, αποτελεί κορυφαία τουριστική επιλογή. Μάλιστα, πρόσφατα διοργανώθηκε με μεγάλη επιτυχία στην παραλία της Μεγάλης Μπανάνας το μεγάλο Gay Festival που αποτέλεσε μια ακόμη προσωπική νίκη του Oμίλου Tουριστικής Προβολής. Ο κ. Κουκουλάκης σας καλεί να ταξιδέψετε στη Σκιάθο και να βρεθείτε σ’ ένα φιλόξενο περιβάλλον με απίστευτη φυσική ομορφιά, κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα και αστείρευτο ρομαντισμό. www.facebook.com/pages/Όμιλος - Τουριστικής - Προβολής Σκιάθου

58

The Fiction Issue 2012

ΔιασκΕδαση Η νυχτερινή ζωή της Σκιάθου δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από αυτή των πόλεων ή των πιο δημοφιλών νησιών του Αιγαίου. Στο παλιό λιμάνι της πρωτεύουσας χαρακτηριστικά είναι τα μπαρ που έχουν μαξιλάρες στα πεζούλια και τα σκαλάκια. Η τριάδα περιλαμβάνει τα Slip inn «Μαξιλάρες» (24270 21006), Casablanca (24270 21006) και Rock ‘n’ Roll (24270 22944), που σερβίρουν ωραία κοκτέιλ. Για πιο hardcore διασκέδαση και mainstream μουσικές, τα Pure Club και BBC είναι αυτά που κρατάνε τον κόσμο μέχρι το πρωί.

Διαμονή Το πεντάστερο ξενοδοχείο Kassandra Bay Ηotel (24270 24201) που βρίσκεται δίπλα στην παραλία του Βασιλιά διαθέτει εκπληκτική θέα, ενώ είναι ιδιαιτέρως γνωστό για τα

μεσογειακά γκουρμέ πιάτα που προσφέρει η κουζίνα του. Τρία μόλις χιλιόμετρα μακριά από τη Χώρα της Σκιάθου βρίσκεται το Kivo Art Hotel & Suites (24270 22407), με την ιδιωτική παραλία και τη θέα προς τα ακατοίκητα νησιά της Τσουγκριάς και του Μαραγκού. To Magic Hotel (24270 49453) μονοπωλεί τη θέα προς τον κόλπο της Αγίας Παρασκευής, ενώ το Piscine Ηotel, με τη διακριτική πολυτέλεια, απέχει μόλις 100 μέτρα από τον πιο πολυσύχναστο δρόμο του νησιού, την Παπαδιαμάντη. Χτισμένο αμφιθεατρικά σ’ έναν κατάφυτο λόφο και με καταπληκτική θέα στην παραλία της Αγίας Παρασκευής-Πλατανιά είναι και το Atrium Ηotel (24270 49345). Το Skiathos Palace Ηotel (24270 49700), δίπλα ακριβώς στην περίφημη παραλία των Κουκουναριών, συνδυάζει τη φυσική ομορφιά του τοπίου με τις υψηλές υπηρεσίες, ενώ το Skiathos Club Hotel Suites (24270 23956) στην περιοχή Κατσαρού βρίσκεται σε ιδανική τοποθεσία που προσφέρει πρόσβαση στα πιο σημαντικά αξιοθέατα του νησιού.

Πώς θα πάτε Από τον Άγιο Κωνσταντίνο σε 2 ώρες και 45 λεπτά με συμβατικό πλοίο ή σε 1 ώρα και 45 λεπτά με ταχύπλοο. Αεροπορικώς, με την Olympic Air σε 40 λεπτά.

Χρήσιμα τηλέφωνα: Τουριστική Αστυνομία: 24270 23172 Λιμεναρχείο: 24270 22017 Κέντρο Υγείας: 24270 22222 Μουσείο Παπαδιαμάντη: 24270 23843

kρητη Εκπληκτικές παραλίες, «περήφανα» βουνά, εντυπωσιακά φαράγγια, παροιμιώδης φιλοξενία, εξαιρετικό φαγητό. Όχι άδικα το καλύτερο ελληνικό νησί, για πολλούς.

ΠαραλΙες Ο Νομός Χανίων διαθέτει ίσως τις ομορφότερες παραλίες του νησιού. Ξεχωρίζουν τα μαγευτικά Φαλάσαρνα, με τους ιδιαίτερους χρωματισμούς στα νερά και την ταβέρνα Πανόραμα με το καταπληκτικό σπιτικό φαγητό και το ολόφρεσκο ψάρι, ο εξωτικός και ιδιαίτερα δημοφιλής Μπάλος, το διάσημο Ελαφονήσι και, φυσικά, σε απόσταση αναπνοής, το σχεδόν παρθένο Κεδρόδασος. Στα νότια του νομού βρίσκεται η Σούγια, ένας

γραφικός κολπίσκος με βότσαλο. Οι παραλίες του Νομού Ηρακλείου διακρίνονται για τις αμμουδερές ακτές τους. Επισκεφθείτε τα Μάταλα, την Κόκκινη Άμμο και τα Κούδουμα. Στα νότια του Νομού Ρεθύμνου οι καλύτερες παραλίες είναι η Πρέβελη με τους φοίνικες, τα Ακούμια, ο Άγιος Παύλος και οι Λίγκρες. Στον Νομό Λασιθιού ακολουθήστε τη διαδρομή προς τον Ξερόκαμπο και θα συναντήσετε υπέροχες και σχεδόν ερημικές παραλίες με άμμο και τιρκουάζ νερά.

ΦαγητΟ

Σταθερές αξίες για την πόλη των Χανίων παραμένουν ο Μαθιός (28210 54291) και ο Αποστόλης (28210 43470) στο Παλιό Λιμάνι, που σερβίρουν εξαιρετικά θαλασσινά και πιάτα της κρητικής κουζίνας, καθώς και το γκουρμέ μεζεδοπωλείο Γλωσσίτσες (28210 59074). Στο Σκαλάνι, στον Νομό Ηρακλείου, το εστιατόριο Ελιά και Δυόσμος (2810 731283) σερβίρει πιάτα κρητικής δημιουργικής κουζίνας, ενώ λίγο μακρύτερα, στην πλατεία της Χερσονήσου, η ταβέρνα Τα Πέτρινα (28970 21976) μαγειρεύει σπιτική κουζίνα. Ο περίφημος Όθωνας (28310 55500) στην πόλη του Ρεθύμνου έχει σπεσιαλιτέ το μοσχάρι στάμνας, ενώ η Καλλιοτζίνα (28430 51207) στον Κουτσουρά (Νομός Λασιθίου) είναι μία από τις αυθεντικότερες κρητικές παραδοσιακές ταβέρνες.

ΔιασκΕδαση Το μεσημέρι, τα μεγάλα beach bars της Αγίας Μαρίνας κρατάνε ζωντανό το beat των Χανίων, ενώ το βράδυ τα μεγάλα κλαμπ του Πλατανιά είναι για όσους θέλουν να βρουν κάτι αντίστοιχο των κλαμπ της αθηναϊκής παραλιακής. Οι εναλλακτικοί τα πίνουν στα Δύο Λουξ ή στην πλατεία της Σπλάντζιας, στο Κλειδί. Στην πόλη του Ηρακλείου το all day café Forum στο εμπορικό κέντρο Talos Plaza (Σοφοκλή Bενιζέλου, Μίνωος & Πελασγών, 2810 310008) λειτουργεί από το πρωί με εξαιρετικό καφέ, κουζίνα με δημιουργικά πιάτα και συνεχίζει μέχρι το άλλο πρωί, με ποτά και κοκτέιλ γύρω από ένα κυκλικό μπαρ 25 μέτρων. Κλασική αξία είναι το Φιξ (Μεραμβέλου & Αρετούσας, 2810 289023), ένα υπέροχο μαγαζί με τραπεζάκια έξω στο πάρκο και πολύ καλά ποτά, και το Τρίτο (Μεραμβέλου 3, 2810 333282), ένα

Lifo Choice

59

Στο κατάστημα Ma Chambre της Georgina Skalidi (Χατζημιχάλη Νταλιάνη 58, 28215 01705) στα Χανιά θα βρείτε μια ολοκληρωμένη συλλογή από clutch σε έντονα καλοκαιρινά χρώματα, κοσμήματα και αξεσουαρ.

ποτάδικο με τζαζ μουσική που διοργανώνει συχνά και εκθέσεις. Στο Ρέθυμνο, το Fortezza Club είναι ένα τεράστιο κλαμπ στο Παλιό Λιμάνι που μαζεύει πολύ κόσμο μέχρι πρωίας και κάνει συχνά μετακλήσεις γνωστών DJs.

Διαμονή Στα Χανιά, στο Ammos Hotel (28210 33003, www.ammoshotel.com), στην παραλία του Γλάρου, σ’ ένα από τα καλύτερα και πιο προσεγμένα boutique hotels στην Ελλάδα. Στο καλαίσθητο ξενοδοχείο Atrion (2810 246000, www.atrion. gr), που είναι εγκατεστημένο στο Ηράκλειο, μια ανάσα από το Ιστορικό Μουσείο. Σε κάποιο από τα θεματικά δωμάτια του Ηome Αpartments (28970 23345, www.home-apartments.gr). Στο μικρό και οικογενειακό Mythos Suites (28310 53917, www.mythos-crete.gr) που στεγάζεται σ’ ένα αναπαλαιωμένο ενετικό κτίσμα του 16ου αιώνα στην παλιά ενετική πόλη του Ρεθύμνου.

Πώς θα πάτε Ακτοπλοϊκώς, από Πειραιά για Ρέθυμνο σε 9,5 ώρες, για Χανιά σε 9 ώρες και για Ηράκλειο σε 6 ώρες. Αεροπορικώς με Olympic Air και Aegean.

The Fiction Issue 2012

60

MYKONOΣ Νησί μοναδικής ομορφιάς, με μερικές από τις καλύτερες παραλίες της χώρας συγκεντρωμένες στην ακτογραμμή του και υπηρεσίες world class επιπέδου.

Rock ‘n’ Roll Party ώς το πρωί με ροκ διάθεση σε ένα από τα καλύτερα μαγαζιά της Μυκόνου.

MEτA την επιτυχημEνη 25ετIα που εIχε το Rock 'n' roll στην Αθήνα, τώρα πια κατοικεί μόνιμα στη Μύκονο. Είναι το τρίτο καλοκαίρι που το θρυλικό κολωνακιώτικο μπαρ θα βρίσκεται στον χώρο του παλιού Pierro’s στην πλατεία της Αγίας Κυριακής. Ποιο μέρος θα ήταν καταλληλότερο απ’ το μεγαλύτερο party-island όλων των εποχών για να φιλοξενήσει το πιο θρυλικό μπαρ της Αθήνας; Κακά τα ψέματα, το Rock ‘n’ roll ήταν ένα προϊόν ολοκληρωμένης διασκέδασης που ταιριάζει γάντι στον κοσμοπολίτικο χαρακτήρα της Μυκόνου. Η συνταγή παραείναι επιτυχημένη για ν’ αλλάξει. Ο χώρος είναι διαφορετικός από του Κολωνακίου, μια και είναι λίγο μικρότερος. Η αρχιτεκτονική είναι παραλλαγμένη σε μυκονιάτικο πλαίσιο: στο εσωτερικό η διακόσμηση κινείται σε χρωματισμούς deep purple (εξάλλου, η μουσική που ακούγεται εδώ είναι mainstream με ροκ πινελιές) κι έξω υπάρχει ένας χώρος με μπαλκόνι που βλέπει στην πλατεία της Αγίας Κυριακής. Η συνταγή είναι η ίδια: η ενέργεια του μπαρ παραμένει δυνατή, με τον κόσμο να χορεύει και να ξεσαλώνει πιο πολύ από ποτέ. Άλλωστε, πολλοί απ’ τους παλιούς πελάτες έχουν ακολουθήσει το Rock ‘n’ roll στη Μύκονο και παραμένουν θαμώνες. Το Rock 'n’ Roll συνεχίζει τη μυκονιάτικη πορεία του, παραμένοντας ένα μαγαζί όπου ο κόσμος περνάει καλά, με δυναμική μουσική, τέλεια ποτά και ατελείωτο fun.

Παραλίες Από τη lifestyle Ψαρού μέχρι την Παράγκα και τον Πάνορμο και από τη Φτελιά μέχρι την Ελιά, η Μύκονος είναι γεμάτη καταπληκτικές παραλίες. Πιο ήσυχες είναι ο Ορνός, η Κάππαρη, το Πάνω και Κάτω Τηγάνι και τα Χουλάκια, ενώ ο Φωκός διαθέτει παρθένα ομορφιά, με ένα βουνό άμμου να την κρύβει έως ότου το κατέβεις και δεις μπροστά σου τα υπέροχα νερά της.

Ματογιάννι, ΜΥΚΟΝΟΣ Τηλ.: 2289 0 78270

Φαγητό Το Solymar (22890 71745) στο Καλό Λιβάδι συνεχίζει την καλή του πορεία σ’ ένα μοναδικό μείγμα beach bar και εστιατορίου, ενώ στον Ορνό το Kuzina σερβίρει πολύ καλό σούσι (22890 26434). Στη Χώρα αυθεντικό ιταλικό φαγητό έχει το Catari Town (Αγία Άννα, Χώρα Μυκόνου, 22890 78571), το οποίο απέκτησε πρόσφατα αδερφάκι, το Catari Plage στο Καλό Λιβάδι (22890 72315). Το Bakalo (22890 78121) στη Χώρα έχει όνομα και διακόσμηση που παραπέμπουν σε παλιό μπακάλικο, το Μαερειό (Καλογερά 16, 22890 28825) αποτελεί κλασική αξία για όσους αγαπούν το μαγειρευτό φαγητό, ο Alexis (περιφερειακός προς Τούρλο, 22890 27494) διαθέτει το καλύτερο σουβλάκι του νησιού, ενώ η Kalita (Καλογερά 31, 22890 27102) προσφέρει μεσογειακή κουζίνα σ’ έναν λευκό, υπέροχο χώρο. Για πάστα και πίτσα την καλύτερη επιλογή αποτελεί το Casa di Giorgio (Μητροπόλεως 1, 6932 561998).

Διασκέδαση

Το Rock ‘n’ Roll συνεχίζει τη δυναμική του

πορεία στο νησί στην ίδια τοποθεσία, αλλά φέτος δίπλα του (στη θέση του Pierro’s) βρίσκεται το Voodoo. Στο ιστορικό Galleraki (Μικρή Βενετία, 22890 27188) -με 22 χρόνια αδιάλειπτης λειτουργίας- μπορείτε να ξεκινήσετε από νωρίς μ’ ένα θρεπτικό πρωινό και αργότερα να χαλαρώσετε σε μια από τις πιο μαγευτικές τοποθεσίες της Μυκόνου, δίπλα στη θάλασσα, με background τη Μικρή Βενετία, δοκιμάζοντας όλα τα προσεγμένα κοκτέιλ του: από παγωμένα Ντάκιρι μέχρι το διάσημο «Κατερινάκι», όλα με φρέσκα φρούτα. Στο «πάνω» Galleraki ανεβαίνουν όσοι ξέρουν ν’ ακούν ψαγμένες electro μουσικές. Μια από τις καλύτερες θέες σε ολόκληρη τη Μύκονο έχει το Όνειρο, μπαρ που βρίσκεται στο ξενοδοχείο Myconos View. Το Jackie O’ στη Χώρα της Μυκόνου είναι ο ιδανικός προορισμός για τις μεγάλες ώρες, με κολασμένο κέφι, ενώ στο Cavo Paradiso θα δείτε τον ήλιο να ανατέλλει με τη συνοδεία dance ήχων από τους καλύτερους DJs παγκοσμίως. To Guzel είναι μια εγγυημένη πρόταση για διασκέδαση, με καταπληκτικό ντεκόρ και μουσικές που σε κρατούν σε εγρήγορση ως το πρωί.

Lifo Choice Κάντε μαθήματα ιππασίας στην υπέροχη παραλία του Φωκού (www.horseland.gr, 6945 778968).

61

Διαμονή

Πώς θα πάτε

Κάπου ανάμεσα στο εκτυφλωτικό λευκό και το βαθύ γαλάζιο βρίσκεται το πανέμορφο Mykonos View (22890 24045, www. mykonosview.gr), ένα από τα πιο όμορφα ξενοδοχεία της Μυκόνου. Το όνομά του τα λέει όλα. Απίστευτη θέα, αλλά όχι μόνο. Υπέροχη αισθητική, άψογη εξυπηρέτηση και προσεγμένα διαμερίσματα και στούντιο σ’ ένα ύψωμα με μαγευτική θέα στη Χώρα της Μυκόνου. Το πολυτελές Semeli (22890 27466, www. semelihotel.gr) στη Χώρα είναι ένα από τα καλύτερα boutique hotels του νησιού, με γαλήνιο περιβάλλον και exclusive ανέσεις, που καλύπτει και τα πιο απαιτητικά γούστα.

Από Πειραιά σε 3,5 ώρες με Highspeed και σε 4,5 με 5,5 ώρες με Blue Star Ferries. Από Ραφήνα με συμβατικό πλοίο σε 3,5 ώρες και με Seajet σε 1,5 με 2 ώρες. Αεροπορικώς με Aegean και Olympic Air.

Χρήσιμα τηλέφωνα Τουριστική Αστυνομία: 22890 22482 Δήμος Μυκόνου: 22890 23261 Κέντρο Υγείας: 22890 23994 ΚΤΕΛ: 22890 23360 Ταξί: 22890 23700 Λιμεναρχείο: 22890 22218 Αστυνομία: 22890 27000

The Fiction Issue 2012

62

ΙΟΣ

Μια εκπληκτικής ομορφιάς Χώρα, παραλίες με χρυσή άμμο, διασκέδαση για όλα τα γούστα και εξαιρετικό φαγητό. Ένα άλλοτε «παρεξηγημένο» νησί στην καλύτερή του στιγμή.

Παραλίες Σε απόσταση αναπνοής από τη Χώρα, μόλις 3 χλμ., θα βρείτε τον οικισμό του Μυλοπότα, με την τεράστια παραλία. Κρυστάλλινα νερά, θαλάσσια σπορ αλλά και πάρτι μέρα-νύχτα. Για πιο χαλαρές καταστάσεις επιλέξτε την Αγία Θεοδότη, την Ψάθη, το Μαγγανάρι, το Πικρί Νερό και το αριστουργηματικό Παπά Αυλάκι.

Φαγητό Το Agosto (22860 92020, www.agosto.gr) είναι μακράν η καλύτερη πρόταση για φαγητό στη Χώρα. Το restaurant-bar Λόρδος Βύρων διαθέτει εντυπωσιακή και πρωτότυπη έθνικ διακόσμηση και προσφέρει πιάτα κυρίως μεσογειακής κουζίνας (22860 92125). Ο Δράκος (22860 91281) στον Μυλοπότα είναι η καλύτερη ψαροταβέρνα στο νησί.

Διασκέδαση

υπηρεσιών (οι Έλληνες φοιτητές και οι άνεργοι έχουν 20% έκπτωση). Τέλος, το Beach Club διαθέτει όλες τις μορφές διασκέδασης που θα κάνουν τη διαμονή σας ιδιαιτέρως ευχάριστη, όπως οι διαγωνισμοί στην πισίνα, οι αθλητικές εγκαταστάσεις, τα internet café, το σινεμά και πολλά άλλα. Το Ios Palace Hotel & Spa (22860 92000, www.iospalacehotel.com) βρίσκεται «πάνω» από την παραλία του Μυλοπότα, ξεχωρίζει για την άρτια κυκλαδίτικη αισθητική, το άψογο service και τις πολυτελείς παροχές. Απολαύστε κοκτέιλ στο Margarita Bar, στην πισίνα, ελληνικές γεύσεις στο εστιατόριο Tomatini και μια ανεπανάληπτη εμπειρία spa, που βρίσκεται στο ψηλότερο σημείο του ξενοδοχείου και προσφέρει μοναδική θέα.

Πώς θα πάτε Από Πειραιά με πλοία των Blue Star Ferries σε 6,5 ώρες. Σε 3,5 ώρες με Highspeed και σε 4 ώρες με το Superjet.

Το Click είναι ιδανικό για πρωινό, αλλά και για ωραία κοκτέιλ το βράδυ (6932 438966), το Baru άνοιξε πέρσι και είναι το καλύτερο για όσους αναζητούν mainstream διασκέδαση, το Flames έχει ρoκ attitude, το Barmacy πιο φάνκι, το Coo πιο r‘n’b, ενώ για όσους θέλουν ζωντανά ρεμπέτικα υπάρχει η Νιος.

Χρήσιμα τηλέφωνα: Δημαρχείο: 22860 91228 Αστυνομία: 22860 91222 Κέντρο Υγείας: 22860 91474 Τουριστικές Πληροφορίες: 22860 91343 Ταξί: 22860 91606

Διαμονή To Far Out (Μυλοπότας, 22860 91468) είναι ένα συγκρότημα που αποτελείται από Hotel & Spa, είναι χτισμένο σε μια βουνοπλαγιά κι έχει θέα την εντυπωσιακή και χαλαρωτική θέα του Αιγαίου και των κρυστάλλινων νερών της παραλίας του Μυλοπότα. Το Far Out Village, με 45 αυτόνομα και άνετα δωμάτια με ιδιωτική βεράντα/μπαλκόνι, έχει σχεδιαστεί ακολουθώντας τον παραδοσιακό κυκλαδίτικο ρυθμό και περιβάλλεται από κήπους και μονοπάτια. Το κάμπινγκ του συγκροτήματος βρίσκεται ακριβώς στην παραλία του Μυλοπότα και διαθέτει τις περισσότερες εγκαταστάσεις απ’ οποιοδήποτε άλλο στην Ελλάδα και πλήθος

Lifo Choice Το εστιατόριο Unique στον Πάνω Κάμπο (6909 135141, 6976 397280) διαθέτει την ομορφότερη θέα στο νησί. Απολαύστε τη με μια ρακή και δοκιμάστε τον «κροκόδειλο», αξίζει τον κόπο.

63

Νάξος Το μεγαλύτερο νησί των Κυκλάδων και από τα πιο όμορφα, καθώς συνδυάζει πολλές αντιθέσεις κι εναλλαγές τοπίου: ψηλά βουνά με παραδεισένιες παραλίες, εύφορες πεδιάδες δίπλα σε ρεματιές, αμμώδεις ακτές και άγριες παραλίες, γραφικά χωριά και ιστορικά μνημεία.

Παραλίες Ο Άγιος Προκόπιος έχει χοντρή άμμο και είναι μία από τις πέντε καθαρότερες παραλίες της Ευρώπης, ο Άγιος Γεώργιος είναι μία απ’ τις πιο πολυσύχναστες, αφού έχει υπέροχη αμμουδιά και βρίσκεται κοντά στη Χώρα, η Πλάκα είναι γνωστή ως παραλία γυμνιστών και ενδείκνυται για πιο «χίπικες» καταστάσεις, ενώ για απομόνωση προτείνονται ο Πάνορμος, η Μικρή και Μεγάλη Βίγλα και το Καστράκι.

Φαγητό Στο λιμανάκι της Αγίας Άννας βρίσκεται ο Φάρος στου Χίου (22850 41111), ένα από τα ιστορικότερα εστιατόρια του νησιού, που φημίζεται για τα μαγειρευτά του και το ολόφρεσκο ψάρι. Στην Απείρανθο ο Λευτέρης (22850 61333) είναι μια οικογενειακή ταβέρνα με καλό φαγητό και προσιτές τιμές, ενώ ο Πλάτανος (22850 61192) έχει εξαιρετικά κρέατα. Η Αξιώτισσα (22850 75107) στο Καστράκι είναι διάσημη για τις σπιτικές συνταγές της και η ταβέρνα της Στέλλας (22850 62312) στις Εγγάρες για τις ντόπιες λιχουδιές. Στην παραλία της Χώρας πολύ καλή είναι η ταβέρνα της Ειρήνης (22850 26780).

Διασκέδαση Το Mojo (22850 26766) είναι ένα από τα αγαπημένα meeting points δίπλα στη θάλασσα και η μουσική κινείται σε λάτιν, ρέγκε και φάνκι ρυθμούς. Στο Citron Café & Cocktail Bar (22850 27055) απολαμβάνετε από νωρίς τα πλούσια πρωινά του και το βράδυ τα καταπληκτικά του κοκτέιλ, κατά προτίμηση με βάση το τοπικό λικέρ, το κίτρο. Το Notos (22850 23780) βρίσκεται ανάμεσα στις τοπ επιλογές για διασκέδαση μέχρι το πρωί, με άφρο, λάτιν και τζαζ μουσικές.

Διαμονή Το Porto Naxos (22850 23970-2) στην παραλία του Αγίου Γεωργίου, στη Χώρα, είναι ένα από τα πιο γνωστά ξενοδοχεία στη Νάξο και συνδυάζει άνεση και φιλοξενία υψηλού επιπέδου, προσφέροντας μια ιδανική τοποθεσία για τις διακοπές σας στο νησί. Το ξενοδοχείο

έχει χτιστεί σύμφωνα με την παραδοσιακή κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική και είναι επιπλωμένο και διακοσμημένο με γούστο και υψηλή αισθητική. Για πιο παραδοσιακή αίσθηση προτιμήστε το Παλατιανά (Γαλήνη, 22850 22707), που είναι μια προσεγμένη, οικογενειακή επιχείρηση, σχεδιασμένη με χωριάτικη αρχιτεκτονική σε μια όμορφη τοποθεσία, μόλις 7 χιλιόμετρα από τη Χώρα και πολύ κοντά στην καταπληκτική παραλία του Αμίτη. Κάθε studio είναι εξαιρετικά ευρύχωρο και διαθέτει τη δική του προσωπική αυλή. Το Naxos Island Hotel (22850 44100) στον Άγιο Προκόπιο Νάξου είναι ένα δυναμικό όσο και εξαιρετικό new entry στον ξενοδοχειακό χάρτη του νησιού, με ωραία δωμάτια με θέα τη θάλασσα ή με ιδιωτικό τζακούζι. Διαθέτει αίθουσα με ηλεκτρονικά παιχνίδια και ιδιωτικό πάρκινγκ.

Πώς θα πάτε Από Πειραιά με Highspeed σε 4 ώρες και με το Blue Star Paros σε 5,5. Από Ραφήνα με το Superferry σε 6 ώρες και με το Flying Cat σε 3. Αεροπορικώς με την Olympic Air.

Χρήσιμα τηλέφωνα: Δημαρχείο: 22853 60100 Λιμεναρχείο: 22850 22300 Κέντρο Yγείας: 22850 23333 Αστυνομία: 22850 22100 Ταξί: 22850 22444

Lifo Choice Επισκεφτείτε τα γνωστά σε όλο τον κόσμο Greek Sandals (22850 24501, www.greek-sandals.com) και διαλέξτε ανάμεσα σε μια μεγάλη ποικιλία σχεδίων και χρωμάτων με τα πιο μοντέρνα υλικά (στρας, ημιπολύτιμες πέτρες, χάντρες και πολλά άλλα), που θα δώσουν το χρώμα της Νάξου στις διακοπές σας.

64

The Fiction Issue 2012

ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ Γραφική και απόκοσμα ειδυλλιακή, αποτελεί έναν από τους δημοφιλέστερους καλοκαιρινούς προορισμούς της Ευρώπης και ένα από τα μέρη που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτεί κανείς, έστω και για μια φορά στη ζωή του.

Παραλίες Η Κόκκινη Παραλία είναι η πιο εντυπωσιακή. Η Περίσσα, με την περίφημη μαύρη άμμο, βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα του νησιού και επιλέγεται κυρίως για τη μεγάλη γκάμα θαλάσσιων σπορ που διαθέτει, ενώ εκεί βρίσκεται και το Water Park με τις φοβερές νεροτσουλήθρες και τις πισίνες. Το μικρό ησυχαστήριο της Βλυχάδας με τα υπέροχα λευκά βράχια θυμίζει σεληνιακό τοπίο, ενώ στο Καμάρι, με την τεράστια αμμώδη παραλία μήκους 5 χιλιομέτρων και τις δύο «γαλάζιες σημαίες», θα βρεις, μεταξύ άλλων, beach bars, ξαπλώστρες και μια σειρά από σχολές θαλάσσιων σπορ. Η παραλία του Μονόλιθου με την ψιλή άμμο προσφέρεται για οικογένειες και παιδιά, αφού διαθέτει ρηχά νερά και παιδότοπο. Ο κοσμικός Περίβολος είναι η πιο κοσμοπολίτικη παραλία του νησιού, το Κολούμπο δεν είναι οργανωμένο αλλά μπορείτε να βρείτε δροσερή σκιά τις περισσότερες ώρες της ημέρας, ενώ μην παραλείψετε το Αμμούδι, ένα μικρό, κρυφό διαμάντι, και να απολαύσετε υπέροχες θαλασσινές γεύσεις στην ψαροταβέρνα του Δημήτρη.

Φαγητό Ο βραβευμένος με Χρυσό Σκούφο Κουκούμαβλος (22860 23807) παραμένει το πιο εμβληματικό εστιατόριο του νησιού και ένα από τα καλύτερα στη Χώρα. Ο σεφ Νίκος Πουλιάσης δημιουργεί μικρά αριστουργήματα (δοκιμάστε σούπα βελουτέ από λευκή τοπική μελιτζάνα, μους γιαουρτιού με κόκκινα μούρα, αφρό από κάρδαμο και, φυσικά, χταπόδι σε βάση από περγαμόντο, πουρέ από σαντορινιά ξερά κουκιά, σάλτσα Μαυροδάφνης με μπαχαρικά και μους από αγριοκύμινο). Στο εξίσου εξαιρετικό Νυχτέρι (22860 33480) ο σπουδαίος σεφ Βασίλης Ζαχαράκης βασίζει το μενού του κυρίως στην ελληνική κουζίνα. Από την άλλη, στο Ασύρτικο (22860 22463,info@assyrtico-restaurant.com), που στεγάζεται σ’ ένα υπέροχο κτίριο του ’50, η κουζίνα συνδυάζει ευρηματικά τα τοπικά προϊόντα και σερβίρει για ορεκτικό σαγανάκι λαδοτύρι Mυτιλήνης τυλιγμένο σε φύλλο, με τη συνοδεία μαρμελάδας σύκου και μαριναρισμένο σε βινσάντο, ψαρονέφρι με

σταφύλια, πουρέ πατάτας με άρωμα σέλινο και σος από μέλι και βαλσάμικο, αρωματισμένη με δενδρολίβανο, ενώ για γλυκό φινάλε μπορείτε να επιλέξετε ελληνικό τσίζκεϊκ με βάση από κρητικό ντάκο, μους από κατίκι και γλυκό ντοματάκι. Αν επιθυμείτε φρέσκες θαλασσινές συνταγές, πηγαίνετε στα Δίχτυα (22860 82818), στον Άγιο Γεώργιο, στον Περίβολο, όπου θα δοκιμάσετε ροφό στη γάστρα με θαλασσινό νερό κι ελαιόλαδο μαζί με ταραμοσαλάτα, η οποία φτιάχνεται από λευκό ταραμά, σουπιές με μελάνι και πλιγούρι με πλούσια σαλάτα Σαντορίνης. Στη Saltsa (22860 28018), στα Φηρά, με την τρομερή θέα στην καλντέρα, θα δοκιμάσετε την εξαιρετική κουζίνα του Δημήτρη Λαζάρου, με πιάτα όπως η χειροποίητη λακέρδα με σαλάτα από φακές, το φιλέτο πεσκανδρίτσας σε κρούστα από καλαμποκάλευρο με καραμελωμένα παντζάρια και σκορδάτη φάβα, το μοσχαρίσιο συκώτι σοτέ με σιρόπι από γκρέιπφρουτ, τσίλι και λάιμ, και το λαβράκι με σούπα από ρεβίθια, τζίντζερ και τσιπς μελιτζάνας.

Διασκέδαση Το Franco’s στα Φηρά, με την εκπληκτική θέα και την κλασική μουσική, κατατάχτηκε από το «Νewsweek International Magazine» ως ένα από τα καλύτερα μπαρ στον κόσμο. Το Kira Thira είναι σταθερή αξία για τζαζ και τρομερή σπιτική σαγκριά, ενώ για ξέφρενες νύχτες το Κoo και το Enigma Club στα Φηρά κρατάνε εδώ και πολλά χρόνια τα σκήπτρα.

Lifo Choice Η γνωστή αλυσίδα ρούχων More & More έχει κατάστημα στον Καρτεράδο και διαθέτει μια μεγάλη συλλογή με καταπληκτικά σχέδια που μπορούν να καλύψουν όλες τις ανάγκες σας για τις διακοπές, το σπίτι αλλά και την εργασία.

Μουσειο Οινου Σαντορινης Κουτσογιαννοπουλος Οκτώ μέτρα κάτω απ’ τη γη, με 300 μέτρα μήκος. Η ιστορία του Σαντορινιού αμπελουργού από το 1660 μέχρι σήμερα. Το μοναδικό σε όλη την Ελλάδα.

Μουσείο Οίνου Σαντορίνης Κουτσογιαννόπουλος H οικογένεια Κουτσογιαννοπούλου, που μετρά μια παράδοση αιώνων στον χώρο της οινοποιίας, έχει δημιουργήσει το μοναδικό στην Ελλάδα υπόσκαφο μουσείο οίνου. Σε έναν χώρο μήκους 300 μέτρων που βρίσκεται 8 μέτρα κάτω από τη γη παρουσιάζονται η ιστορία του κρασιού και η ζωή του Σαντορινιού αμπελουργού από το 1660 έως το 1970. Στους χώρους του εκτίθενται όλα τα στάδια της παραγωγικής διαδικασίας και τα μηχανήματα που απαιτούνται για την παραγωγή του οίνου. Η περιήγηση συνοδεύεται από συσκευή ηλεκτρονικής ξενάγησης με

επιλογές από 22 γλώσσες. Η προβολή σπάνιων εκθεμάτων αποτυπώνει την παραδοσιακή κυκλαδίτικη κουλτούρα, ενώ ταυτόχρονα μεταφέρει τον επισκέπτη σε μία άλλη, παλαιότερη εποχή. Η ξενάγηση στο μουσείο ολοκληρώνεται με τη δοκιμή τεσσάρων από τα καλύτερα κρασιά που παράγει σήμερα το οινοποιείο στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο γευσιγνωσίας που διαθέτει. Στο τέλος της διαδρομής ο επισκέπτης μπορεί να φύγει από το μουσείο φυλάσσοντας μέσα του όλη τη γνώση και τις εικόνες από το σύντομο ταξίδι στο παρελθόν. www.wine-museum-koutsoyannopoulos.gr

66

The Fiction Issue 2012

της νυχτερινής ζωής. Όσοι προτιμούν την ελληνική μουσική πηγαίνουν στο Club 33, το πιο παλιό ελληνάδικο του νησιού, ενώ στην Οία το μοναδικό μπαρ είναι το Χασάπικο, όπου όλοι κάθονται έξω, στο στενάκι, πίνοντας δροσιστικά κοκτέιλ. Στο Εμπορικό Κέντρο Καρτεράδος, στον κεντρικό δρόμο ΦηρώνΜεσαριάς, θα βρείτε και το lounge cafe Καθ’ οδόν, ένα

πολύ δροσερό και καλοκαιρινό μαγαζί με πανέμορφη αυλή που σερβίρει τον καλύτερο καφέ του νησιού.

Διαμονη Το Imerovigli Palace είναι ένα από τα καλύτερα ξενοδοχεία στο νησί, ενώ διαθέτει και απίστευτη θέα προς την Καλντέρα (22860 28230-50, imerovigli-palace.com). Το

ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ

Τηλ.: 22860 83311, www.santoriniwaterpark.gr Το Water Park στην παραλία της Περίσσας ανακαινίστηκε πρόσφατα και περιμένει μικρούς και μεγάλους για να προσφέρει ακόμα μεγαλύτερες στιγμές διασκέδασης και ξεγνοιασιάς. Διασκεδάστε στις μεγάλες νεροτσουλήθρες, απολαύστε το μπάνιο στις τρεις καθαρές πισίνες του πάρκου και αφεθείτε στα δροσιστικά κοκτέιλ που σερβίρει το πλήρως εξοπλισμένο pool bar όσο τα παιδιά σας ψυχαγωγούνται από τους έμπειρους ναυαγοσώστες του πάρκου. Η κουζίνα του Water Park δημιουργεί προσεγμένες ελληνικές γεύσεις για τους θαμώνες, ενώ το μπαρ διαθέτει ασύρματη σύνδεση στο ίντερνετ και δορυφορική τηλεόραση.

ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ

Τα Δίχτυα Αη-Γιώργης, Σαντορίνη, 22860 82818 Βρίσκεται στην παραλία του Περιβόλου στη Σαντορίνη και πρόκειται ίσως για την καλύτερη ψαροταβέρνα του νησιού και μία από τις καλύτερες στην Ελλάδα. Στον φιλόξενο χώρο της θα σας δοθεί η ευκαιρία να δοκιμάσετε ολόφρεσκα ψάρια που προσφέρονται ανάλογα με την καθημερινή διαθεσιμότητα. Επιλέξτε κάποια από τις γεύσεις του μενού ή ένα από τα καθιερωμένα σπέσιαλ πιάτα. Ο ροφός στη γάστρα, η φάβα Σαντορίνης και η Πίτα του Ψαρά είναι μερικές μόνο από τις επιλογές που θα σας ενθουσιάσουν.

Διαφημιστείτε στη LifO 210 32 54 290

Πως θα πατε Σε περίπου 4,5 ώρες με τα Highspeed και τα Seajets, σε 7 ώρες με τα Blue Star Ferries από Πειραιά. Αεροπορικώς

με Aegean και Ολυμπιακή.

Χρησιμα τηλεφωνα Δήμος Θήρας: 22860 22231 Ραδιοταξί Σαντορίνης: 2286 022555 Αεροδρόμιο: 22860 28400 ΚΤΕΛ: 22860 25404 Αστυνομικό Τμήμα Φηρών: 22860 22649

ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ

waterpark

Be on the list

Theoxenia (22860 22740) προσφέρει ασύγκριτη θέα προς το ηφαίστειο της Σαντορίνης, ενώ βρίσκεται δίπλα στα καλύτερα εστιατόρια και καταστήματα του νησιού.

wet stories Περίσσα, Περίβολος, Σαντορίνη, 2286082990, www. wetstories.gr Πρόκειται σαφέστατα για το πιο hot beach bar της παραλίας του Περιβόλου στη Σαντορίνη. Κοσμοπολίτικο και δημοφιλές, έχει εξελιχτεί σε στέκι επωνύμων και κοσμικών. Κάθε καλοκαίρι υποδέχεται τα πιο καυτά ελληνικά συγκροτήματα και τους μεγαλύτερους DJs της house σκηνής. Οι έμπειροι bartenders του Wet Stories δημιουργούν τα καλύτερα κοκτέιλ του νησιού. Δοκιμάστε τζίντζερ μοχίτο με ρόδι, τζιν, crabel και καϊπιρόσκα ανανά. Η κουζίνα του, με τη σειρά της, προσφέρει τα πιο φάνκι πιατα. Eπιλέξτε ριζότο με κοτόπουλο, ανανά, σταφίδες και κάρι, απολαυστικό ψαρονέφρι με άγρια μανιτάρια, προσούτο και σάλτσα βισάντο, δροσιστική σαλάτα με σπανάκι, ρόκα, καρύδια, παρμεζάνα, φράουλες και μέλι μπαλσάμικο, ενώ ολοκληρώστε τη γαστριμαργική εμπειρία με spring rolls μπανάνα με νουτέλα και σος μπάτερσκοτς. Εκτός των άλλων, το Wet Stories παρέχει και μια σειρά δραστηριοτήτων για να περάσετε επικοδομητικά τον χρόνο σας. Διαθέτει χώρο για ρακέτες, μπιτς βόλεϊ και watersports.

Books & Style Φηρά, 22860 24510 Έτη φωτός μακριά από τα καθιερωμένα μαγαζιά που περιμένεις να συναντήσεις στα νησιά, το Books & Style έχει γούστο, αισθητική και επιμέλεια. Στο ισόγειο της Αγροτικής Τράπεζας, αποτελεί αδιαμφισβήτητα το meeting point των βιβλιοφάγων του νησιού, καθώς τη βιβλιοθήκη του επιμελείται το διεθνές βιβλιοπωλείο «Ελευθερουδάκης», γνωστό για τους προσεγμένους τίτλους του.

67

LifoChoices Μια επιλογή της LifO με μερικά από τα καλύτερα spots στα ελληνικά νησιά που υπόσχονται ένα υπέροχο, μακρύ, ελληνικό καλοκαίρι.

IOΣ

MYKONOΣ

MYKONOΣ

haris cotton Far Out www.hariscotton.gr 'Eνας φιλικός χώρος που αποπνέει μυκονιάτικο αέρα και στεγάζει την ανάλαφρη και μοντέρνα συλλογή του μαγαζιού. Μοντέρνα και γήινα χρώματα μπλέκουν αρμονικά με υφάσματα από λινό, βαμβάκι, ζέρσεϊ, σιφόν και πλεκτό που θυμίζουν καλοκαιρινές διακοπές. Στο Haris Cotton θα βρείτε μια μεγάλη ποικιλία σε κοντά ή μακριά φορέματα, καφτάνια, παντελόνες και σορτς που προσφέρονται για όλες τις ηλικίες.

Μυλοπότας, Ίος, 22860 91446/ 91702 Το Far Out στην Ίο αποτελεί έναν θεσμό που όλοι οι επισκέπτες του νησιού πρέπει να γνωρίσουν. Μιλάμε για ένα συγκρότημα με Hotel & Spa, χτισμένο στη βουνοπλαγιά, με εντυπωσιακή θέα στο Αιγαίο και στα κρυστάλλινα νερά του Μυλοπότα. «Χωριό» 45 αυτόνομων, άνετων δωματίων με ιδιωτική βεράντα και όλες τις υπηρεσίες, σχεδιασμένο σε αρμονία με τον παραδοσιακό κυκλαδίτικο ρυθμό, δίπλα στην παραλία του Μυλοπότα. Κάμπινγκ και μπανγκαλόου πάνω ακριβώς στην παραλία με εγκαταστάσεις και υπηρεσίες που δεν συναντάς αλλού στην Ελλάδα. Προσθέστε στα παραπάνω και το μοναδικό beach club του, όπου το κέφι και η διασκέδαση ξεκινούν από το μεσημέρι και δεν σταματούν ως το επόμενο πρωί!

NAΞΟΣ ΚΡΗΤΗ

Orloff Resort

FORUM Talos Plaza, 2810 310008, Ηράκλειο Το πιο αξιόλογο all day μαγαζί στο εμπορικό κέντρο Τalos Ρlaza συνεχίζει για 5η συνεχόμενη χρονιά την ανοδική του πορεία. Λειτουργεί από νωρίς το πρωί με καταπληκτικό καφέ και συνεχίζει μέχρι το βράδυ με απίστευτο κέφι και όρεξη. Δυνατό σημείο του μαγαζιού αποτελεί η εξαιρετική κουζίνα που δημιουργεί ποιοτικές γεύσεις σε παιχνιδιάρικους συνδυασμούς. Το κυκλικό μπαρ των 25 μέτρων σχεδιάστηκε για να εξυπηρετεί άμεσα και με άνεση όλους τους καθιστούς και όρθιους θαμώνες, ανάγοντας το Forum σε ένα από τα ξεχωριστά spots της Κρήτης. ΣΚΙΑΘΟΣ

Παλιό Λιμάνι, Σπέτσες, 22980 75444-5 Στο παλιό λιμάνι των κοσμοπολίτικων Σπετσών, πλαισιωμένο από κτίρια αρχοντικής αισθητικής και ιστορικής παράδοσης, βρίσκουμε το Orloff Resort. Πρόκειται για ένα boutique ξενοδοχείο σχεδιασμένο με απαράμιλλο γούστο. Το αρχικό κτίριο ήταν ένα αρχοντικό του 1865, το οποίο ανακαινίστηκε και επεκτάθηκε με σεβασμό στο φυσικό περιβάλλον. Τα επτά κτίρια είναι σχεδιασμένα με κέντρο την πανέμορφη πισίνα και συνδυάζουν αρμονικά την παράδοση με τη μοντέρνα αισθητική του χώρου. Όλα τα δωμάτια διαθέτουν μπαλκόνια, χειροποίητα κρεβάτια, μοντέρνα επίπλωση και φωτισμό, μεγάλα μαρμάρινα μπάνια, σύνδεση στο ίντερνετ, δορυφορική τηλεόραση κ.ά.

ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ

Banana beach bar www.bananabeachbar.gr Το Banana στην ομώνυμη παραλία της Σκιάθου είναι το πιο hot beach bar του νησιού. Συνώνυμο των καλύτερων beach parties και των μεγαλύτερων καλοκαιρινών events, έχει γίνει το αγαπημένο στέκι της νεολαίας και των επωνύμων. Στον προσεγμένο χώρο του φιλοξενούνται οι καλύτεροι DJs και οι πιο δημοφιλείς καλλιτέχνες που επιλέγουν ή ερμηνεύουν για εσάς τις πιο δυνατές μουσικές. Απολαύστε τον καφέ, το ποτό ή το εξωτικό σας κοκτέιλ συντροφιά με καυτές παρουσίες που ανεβάζουν το θερμόμετρο. Το Banana Beach Bar είναι μια όαση πολύτιμης δροσιάς μέσα στο καυτό καλοκαίρι.

Greek Sandals Χώρα Νάξου, 22850 24501, www.greek-sandals.com Τεράστια συλλογή από σανδάλια διαφόρων σχεδίων και χρωμάτων με τα πιο μοντέρνα υλικά, από στρας, ημιπολύτιμες πέτρες, χάντρες, μέχρι λουλούδια και κορδέλες. Η τέχνη της οικογένειας Παγώνη, που από το 1940 παράγει και εμπορεύεται δερμάτινα είδη εξαιρετικής ποιότητας, φτιαγμένα αποκλειστικά από ελληνικές βιομηχανίες με τον παραδοσιακό τρόπο, δίνει το χρώμα της Νάξου στις διακοπές σας.

MYKONOΣ

haris cotton Φηρά (κέντρο οδ. Δανέζη) www.hariscotton.gr Το κατάστημα της Haris Cotton που βρίσκεται στη μαγευτική Καλντέρα των Φηρών αντιπροσωπεύει απόλυτα τη φιλοσοφία της εταιρείας. Η μοντέρνα σειρά των ρούχων που θα βρείτε στο κατάστημά της θα σας εκπλήξει μοναδικά. Επιλέξτε κάποιο από τα ανάλαφρα καλοκαιρινά σχέδια της Haris Cotton και ζήστε το καλοκαίρι με μια τελείως διαφορετική διάθεση.

Beauty World Beauty World, Ματογιάννι (22890 22158) Δραφάκι (22890 25202, 22890 25145) To έμπειρο προσωπικό του nails spa και των δύο hair salons της Δέσποινα Γαβαλά στη Μύκονο φροντίζει να σας παραδώσει σε έναν κόσμο απόλυτης χαλάρωσης και προσωπικής ανανέωσης. Αφεθείτε στα έμπειρα χέρια των ειδικών και αναζωογονηθείτε.

68

The Fiction Issue 2012

TheGoodLifO personal shopper

/ market research / ημερολογια κουζινασ

Market Research

PersonalShopper Shopping Therapy. Οι αγορές της εβδομάδας.

1

2

3

4

Ammos Café Ό,τι πρέπει για μια μικρή απόδραση, στο Ammos απολαμβάνουμε με απλότητα και στυλ τα νερά του Αιγαίου με αναπαυτικές ξαπλώστρες, γευστικούς καφέδες, προσεγμένες ελαφριές γεύσεις και δροσιστικά κοκτέιλ. Παραλία Μουρτερή Ευβοίας, 22220 34154.

Stop the press!

1. Ambre Solaire. Aντηλιακό Garnier AMBRE SOLAIRE Golden Protect 30 για φωτεινή επιδερμίδα και μαύρισμα μεγάλης διάρκειας, εμπλουτισμένο με λάδι Μονόι και επιχρυσωμένα μαργαΤο Yogheart είναι αποφασισμένο να δροριτάρια. 2. Bepanthol. Αντηλιακό γαλάκτωμα προσώπουσίσει γλυκά το καυτό καλοκαίρι με αγνό, σώματος SPF 20, Bepanthol. Eνισχύει τις φυσικές άμυνες ελληνικό γάλα και γιαούρτι από μικρούς της επιδερμίδας, ενυδατώνει, προστατεύει και εξασφαλίζει παραγωγούς και 30 λαχταριστά toppings. ομοιόμορφο μαύρισμα. Ιδανικό ακόμη και για την ευαίσθητη Με pop αισθητική και τραπεζάκια πάνω σε επιδερμίδα των παιδιών. 3. Jewels & Jems. Διπλής σειράς τεχνητό γκαζόν, σε περιμένει να βρεις τη πλεκτό βραχιόλι με περασμένα ασημένια αντικείμενα, σύμνέα αγαπημένη σου γεύση με καφέ ή φωνα με το τελευταίο τρεντ της καλοκαιρινής μόδας. www. ολόφρεσκα smoothies. jewelsandjems.com/el/ 4. ProActive Liquid Collagen. Η Bike friendly, free wifi. μοναδική ολοκληρωμένη πρόταση ομορφιάς αλλά και υγείας με μαΜατζαγριωτάκη 107, Καλλιθέα γνήσιο, Β1, Β2, Β5, Β6 και πυρίτιο! Σε όλα τα φαρμακεία, σε καταστήματα βιολογικών προϊόντων ή στο τηλέφωνο 213 0081013. Μπείτε στο www. humanpotential.gr και ενημερωθείτε πλήρως για τη δράση του.

Prosopa Δίπλα στις γραμμές του τρένου στο Ρουφ βρίσκονται τα Prosopa, ένα κατεξοχήν καλλιτεχνικό στέκι. Τα Prosopa αποτελούν μια εξαιρετική ιδέα για μετά το σινεμά, το θέατρο και τις εκδηλώσεις της Τεχνόπολης. Πρωτότυπες, μεσογειακές γεύσεις σε ένα μοντέρνο περιβάλλον. Το σταθερό κοινό του γοητεύεται από την προσεγμένη κουζίνα, το γρήγορο και φιλικό service, την ενημερωμένη λίστα κρασιών και την καλή σχέση ποιότητας και τιμής. Το καλοκαίρι τα Prosopa αποκτούν ανάλαφρη διάθεση, με τα τραπέζια να βγαίνουν έξω στην πλατεία με την εκκλησία του Μεγάλου Βασιλείου, κάνοντάς τα μια από τις ομορφότερες, εντός πόλεως αποδράσεις. Μεγ. Βασιλείου 52 & Κων/λεως 4, Ρουφ, 210 3413433, www.prosopa.gr

69

more PersonalShopper Shopping Therapy. Οι αγορές της εβδομάδας.

5

6

7

rk un Pa llou! F υ ο στο A τ é ς f ε a πτ lis C πισκέ ν appo ους ε ύσου Το Fr πολα ρει στ α έ α φ ν σ ία ωρεδ προ ιρ α ια κ ευ t και μ ! την ντας ld Sho Allou , κάνο É® Co F A a 5. Νike. Γυναικείο υπόδημα για τρέξιC L Isla cool ο τ ιο NES σ π ς λτα ή του μο, από την τέταρτη γενιά των υποδηψ άν βό ε κ ! πίσ οτέ την ε από π μάτων Nike LunarGlide+. Διαθέτει την τεχνολογία Flywire και προσφέρει εφαρμογή «σαν γάντι», με το αντικραδασμικό σύστημα Lunarlon και το Nike+. 6. ΚORRES. Aντηλιακό γαλάκτωμα SPF 30 με βρώσιμο γιαούρτι για πρόσωπο και σώμα. Aντηλιακό λάδι μαυρίσματος προσώπου-σώματος SPF10 με καρυδιά και καρύδα. Δροσιστικό after sun προσώπου και σώματος Yoghurt Cooling Gel. 7. Coppertone. Αντηλιακό Mega Tan SPF 10 αδιάβροχο, από ένα μοναδικό μείγμα βοτάνων και βούτυρο κακάο για δέρμα λείο και απαλό, με ειδικό παράγοντα μαυρίσματος για επιπλέον ενίσχυση του χρώματος. 8. Nivea. Το νέο r Μπiρος αντηλιακό NIVEA SUN Protect & Bronze Το παραδοσιακό εστιατόριο του σε μορφή σπρέι προσφέρει αντηλιακή Μπίρου βρίσκεται ανάμεσα στις προστασία και φυσικό μαύρισμα μαζί. 9.

Dole. Πιστοποιημένες 100%, βιολογικά ελιές ενός καταπράσινου ελαιώνα καλλιεργήσιμες μπανάνες, σύμφωνα με στα Μπογδανάτικα των Παξών. τα πρότυπα παραγωγής βιολογικών προΜετράει πολλά χρόνια ιστορίας, ϊόντων, όπως αυτά έχουν καθοριστεί από από το 1950, τότε που ο Μπίρος την αντίστοιχη νομοθεσία σε Ηνωμένες ήταν το καφενείο των κατοίκων και Πολιτείες, Ε.Ε. και Ιαπωνία. 10. Life. Οι νέη στάση προμήθειας αγαθών για οι χυμοί Life είναι 100% φυσικά στυμμένοι, τους τουρίστες. Τώρα πια το αναχωρίς προσθήκη νερού, ζάχαρης και συκαινισμένο εστιατόριο του Μπίρου ντηρητικών, σε μοναδικό διάφανο μπουφιλοξενεί όλους όσοι θέλουν να κάλι 1 lt και 330 ml. Σε 5 υπέροχες γεύσεις: δοκιμάσουν αγνές μεσογειακές Πορτοκάλι, Μήλο-Πορτοκάλι-Καρότο, απολαύσεις από φρέσκα, ελληνικά Πορτοκάλι-Γκρέιπφρουτ-Σαγκουίνι, Πορυλικά. Πληροφορίες στο wwww. τοκάλι-Μήλο, Σταφύλι-Πορτοκάλι-Ρόδι. birostavern.gr και στο facebook.

more Market Research

8

9

10

Διάσημα, παράξενα και δροσιστικά κοκτέιλ που κυκλοφορούν στην Αθήνα και στον υπόλοιπο κόσμο. Πώς να τα φτιάξετε, τι ιστορία κρύβουν και πού μπορείτε να τα απολαύσετε. Από τον Σταύρο Διοσκουρίδη

Δ

εν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που όταν άκουγες κοκτέιλ, σου έρχονταν στο μυαλό κάτι προσμείξεις που επιχειρούσαν οι mixologists της εποχής ώστε να μεθύσουν τα παιδιά που το έριχναν έξω στην πενθήμερη του καλοκαιριού. Μετά ήρθε το Μojito κι ένα πεδίο δόξης λαμπρό ανοίχτηκε για τον mixologist στην Αθήνα και στον κόσμο. Σήμερα, κάθε μπαρ που σέβεται τον εαυτό του έχει στον κατάλογό του μια μεγάλη γκάμα από κοκτέιλ. Μάλιστα, πολλά από αυτά βασίζουν πια τη φήμη τους αποκλειστικά στο κοκτέιλ. Η τάση, εκτός από τα κλασικά λεμόνια και αρωματικά βότανα, εξωτικά φρούτα, ελιές, αγγούρια, κεράσια μαρασκίνο και λικέρ που χρησιμοποιούνται, θέλει πια τους δημιουργικούς ορίζοντες να ανοίγουν, βάζοντας στο παιχνίδι υλικά όπως το τζίντζερ, οι μαρμελάδες και άλλα, που δεν φανταζόσουν ότι θα μπορούσαν εύκολα να συνδυαστούν με το αλκοόλ. Αυτό δεν είναι κάτι παράξενο, αφού η παγκόσμια μανία για πιο εκλεκτική μαγειρική παρέσυρε και τον κόσμο των κοκτέιλ. Εν αρχή ην… η συνταγή.

Το Snow Grouse βάζει τη βάση για τα καλύτερα κοκτέιλ πάρτι Μερικοί από τους γνωστότερους μπάρμεν και mixologists της πόλης μας προτείνουν τους εντυπωσιακότερους και συνάμα γευστικότερους συνδυασμούς κοκτέιλ με βάση το ουίσκι The Snow Grouse της διάσημης οικογένειας The Famous Grouse.

Glasgow Shower ΞΑΒΙΕ ΜΙΣΑΗΛΙΔΗΣ

• 50 ml The Snow Grouse • 20 ml brandy κεράσι • 5 φύλλα μέντας • 20 ml φρέσκος χυμός lime • 10 ml σιρόπι ζάχαρη Γαρνιτούρα: Stick μέντας Μέθοδος: Shake Ποτήρι: Shower

The Famous Jakarta Στελιος Παπαδοπουλος

• 50 ml The Snow Grouse • 20 ml σιρόπι μέλι • 10 ml lime • 5 ml κρύο νερό • Φρέσκο μοσχοκάρυδο Γαρνιτούρα: Ξύσμα μοσχοκάρυδου Μέθοδος: Shake Ποτήρι: Martini

Scottish Mule Σπyρος Βλaχος

• 15 ml The Snow Grouse • 1 μικρή ρίζα ginger • Φύλλα δυόσμου • 1/4 lime • 5 ml Crème de Cassis • Top up Ginger Beer • Σταγόνες Lemon Bitter Γαρνιτούρα: Δυόσμος Μέθοδος: Βuild Ποτήρι: Highball

Mάθε από τους καλύτερους και ανέβασε το κέφι της παρέας!

The Snow Fig Γιωργος Αντωνογλου

• 50 ml The Snow Grouse • 15 ml Fine Champagne • Λικέρ Orange • 15 ml χυμός πορτοκάλι • 15 ml χυμός lime • 2 σταγόνες Plump Bitter • 2 bar spoons μαρμελάδα σύκο • 10 ml egg white Γαρνιτούρα: Σύκο Μέθοδος: Shake Ποτήρι: Martini

72

The Fiction Issue 2012 Cocktail Walk @Athens

και εντυπωσιακό στην όψη. Χρειάζονται τρία μπουκάλια παγωμένο κρασί Μοσχάτο (ένα γλυκό και δύο ξηρά), ένα σφηνάκι μπράντι και τέσσερις κουταλιές της σούπας ζάχαρη και φρούτα της επιλογής σας. Εμείς προτείνουμε ροδάκινο, βερίκοκο, γκρέιπφρουτ, φράουλες, μήλο. Βάζουμε όλα τα υλικά σε μια κανάτα (αν χρησιμοποιήσετε φράουλες, τις προσθέτετε μετά), την οποία τοποθετούμε για τρεις ώρες στο ψυγείο. Μετά σερβίρουμε σε χαμηλά ποτήρια.

Κλασικα και Αγαπημενα Mojito: Ο βασιλιάς των κοκτέιλ από την Κούβα. Το αγαπημένο ποτό του Έρνεστ Χέμινγουεϊ λένε ότι δημιουργήθηκε από Αφρικανούς σκλάβους στις κουβανέζικες φυτείες ζάχαρης. Λιώνετε τα lime μαζί με λίγο ρούμι, μαύρη ζάχαρη και μέντα ή δυόσμο. Μετά προσθέτετε τριμμένο πάγο, ρούμι και σόδα. Πολλοί βάζουν και αγκοστούρα. Σήμερα εμφανίζεται και σε πολλές παραλλαγές με διάφορα φρούτα και μυρωδικά. Με την ίδια τεχνική φτιάχνεται και η Καϊπιρίνια, που αντί για ρούμι έχει κασάσα.

Cosmopolitan: Κλασικός συνδυασμός που απογειώθηκε με την επιτυχία της σειράς «Sex and the City». Φήμες λένε πως εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην γκέι κοινότητα της Μασαχουσέτης στα μέσα της δεκαετίας του ’70. Για να το φτιάξετε ανακατεύετε βότκα με κουαντρό, στυμμένο lime και χυμό cranberry.

Spicy Cucu: Περίπλοκο, αλλά αξίζει! Ξεκινάμε: 20 ml χυμός από lime, 20 ml σιρόπι ζάχαρης, 40 ml τζιν, 20 ml λικέρ τζίντζερ ή λικέρ πεπόνι, ροδέλες αγγουριού και ολίγη από καυτερή πιπεριά. Στην αρχή φτιάχνουμε το σιρόπι ζάχαρης ανακατεύοντας μισό φλιτζάνι νερό με μισό φλιτζάνι ζάχαρη. Μετά βάζουμε στο σέικερ τέσσερις ροδέλες αγγουριού και το στυμμένο lime. Πιέζουμε τα αγγούρια μ’ ένα κουτάλι μέχρι να λιώσουν. Προσθέτουμε την πιπεριά και πιέζουμε ξανά ελαφρώς. Μετά έρχεται η σειρά του τζιν, ακολουθεί το λικέρ και… τα παγάκια. Χτυπάμε καλά, σουρώνουμε και σερβίρουμε.

Butterfly: «Deep blue see» με βερμούτ, αχλάδι, Μπλε Κουρακάο και τζιν. Όλα μαζί στο σέικερ και σερβίρεται με πολλά παγάκια σε ποτήρι κοκτέιλ.

Red Summer: Η βότκα συναντά το λικέρ από μαύρα βατόμουρα -και όχι μόνο. Λίγος πουρές φράουλας (υπάρχει σε κάβες), ελάχιστο λάιμ, παγωμένο γάλα και κόκκινο πιπέρι. Πρώτα έρχεται το αφρόγαλο (χτυπάμε το γάλα με το λικέρ και 1-2 παγάκια). Μετά προσθέτουμε τη βότκα και τα υπόλοιπα υλικά, ανακατεύουμε λίγο, σουρώνουμε και σερβίρουμε σε ποτήρι μαρτίνι. Τέλος, πασπαλίζουμε με κόκκινο πιπέρι.

Gin Basil Smash: Θυμίζει Mojito όσον αφορά την παρασκευή, όχι όμως και τη γεύση. Χρειάζεται τζιν, χυμό λεμονιού, σιρόπι ζάχαρης και φύλλα βασιλικού. Πρώτα βάζουμε τα φύλλα του βασιλικού στο σέικερ και τα πιέζουμε ελαφρώς και με προσοχή για να μη λιώσουν. Μετά βάζουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά και τα χτυπάμε καλά μαζί με παγάκια. Στο ποτήρι που θα σερβίρουμε καλό είναι να υπάρχει τριμμένος πάγος.

MARGARITA: Κανείς δεν ξέρει πού και πότε επινοήθηκε η Μαργαρίτα. Όλες, όμως, αναφέρονται σε κάποιο μπαρ ή ξενοδοχείο του Μεξικό των αρχών της δεκαετίας του ’40. Είναι Beer Sparkle: Σαν ginger το πιο γνωστό κοκτέιλ ale με αλκοόλ. Χρειάζεται με τεκίλα στον κόσμο. Για να μην μπερδευτείτε για το πού θα βρείτε τι, επιφρέσκο τζίντζερ, 40 ml Συνδυάζεται με χυμό σκεφθείτε το drinkworks.gr και δείτε τα διάφορα ειδικά φυσικό χυμό λεμόνι, λεμόνι και κάποιο κουτιά που περιέχει. Τα μαγικά αυτά κουτιά έχουν όλα τα 20 ml λικέρ κεράσι αρωματικό λικέρ. Το υλικά για το κοκτέιλ που θέλετε να πιείτε: Belini, Margarita, κι ένα μπουκάλι χαρακτηριστικό Cosmopolitan, Mojito, Kir Royale και άλλοι συνδυασμοί. Μέσα κρύα ξανθιά μπίρα. της είναι η στρώση στο party kit υπάρχουν τα πάντα: από το ποτό μέχρι τα ποτήρια Χρησιμοποιούμε αλατιού που καλύκαι τα μαχαίρια που θα σας χρειαστούν. Μπορείτε να το παραγτο πατροπαράδοτο πτει το χείλος του γείλετε στο Ιnternet ή να το βρείτε σε επιλεγμένες κάβες. γουδί, βάζουμε εκεί ποτηριού. Τελευταία, Είναι ό,τι πρέπει για πάρτι στα γρήγορα και η τιμή δεν διατον χυμό λεμόνι, το τζίπίνεται και με γρανίτες φέρει πολύ απ’ ό,τι αν πηγαίνατε σ’ ένα σούπερ μάρκετ ντζερ και το λικέρ. Αφού φρούτων. και αγοράζατε ένα-ένα τα υλικά. λιώσουμε το τζίντζερ, τα Old Fashioned: Παραβάζουμε όλα στο σέικερ γκωνισμένο, μέχρι που το και τα χτυπάμε με πάγο. Σουπαράγγειλε για πρώτη φορά ρώνουμε στο ποτήρι και στο ο Ντον Ντρέιπερ στο «Mad Men». τέλος προσθέτουμε την μπίρα. Εμφανίζεται για πρώτη φορά το 1806 στο Χάντσον της Νέας Υόρκης. Το όνομά του παραπέμπει σε ένα παλιό κοκτέιλ με μπέρμπον, που φτιαχνόταν τον 19ο αιώνα στην περιοχή της Νέας Ορλεάνης. Θέλει 40 ml μπέρμπον ή ουίσκι, ανακατεμένο με δύο κουταλιές Καμικαζι: Βότκα, λεμόνι, Κουαντρό, πάγος. Σερβίρεται αγκοστούρα, έναν κύβο ζάχαρη και λίγο νερό. Θέλει δύο και σε σφηνάκι. κεράσια μαρασκίνο, δύο φλούδες λεμόνι και είναι έτοιμο. Πεντε ασπρα: Βότκα, τζιν, ρούμι, τεκίλα και σαμπούκα.

DAIQUIRI: Φρούτα, ρούμι, ζάχαρη, πάγος στο μπλέντερ Αν προσθέσετε και Μπλε Κουρακάο, το μετονομάζετε ή στο σέικερ και είμαστε έτοιμοι. Πολλοί βάζουν και λι«πέντε άσπρα κι ένα μπλε». κέρ. Το Daiquiri είναι μια παραλία στην Kούβα. Η συνταγή Τουμπα Λιμπρε: Κατοικεί κυρίως στη Μακεδονία, αλλά έγινε γνωστή από μια αμερικανική εταιρεία που είχε την υπάρχει όπου υπάρχει η ρετσίνα. Το όνομά του προέρχεέδρα της δίπλα στην παραλία. Έγινε γνωστό τη δεκαετία ται από την περιοχή Τούμπα της Θεσσαλονίκης και την του ’40, όταν ο Ρούσβελτ άνοιξε τα σύνορα σε μια «επίθεέδρα του ΠΑΟΚ. Είναι απλό, αφού το μόνο που χρειάζεται ση» φιλίας της Αμερικής προς την Κούβα. Ήταν το αγαπηείναι ρετσίνα και Κόκα-Κόλα. μένο ποτό του Τζον Κένεντι.

Μπαρ στο σπιτι

Καλτ αναφορες

Καλοκαιρινα και Γκουρμε Frozen Water Melon: Το γνωστό σε όλους μας καρπούζι. Συνδυάζουμε Southern Comfort με λικέρ Amaretto και βότκα. Όλα μαζί μέσα στο μπλέντερ με μια φέτα καρπούζι και παγάκια. Σερβίρεται και σε σφηνάκι.

Κρασι Μοσχατο με Fruit Punch: Καλοκαιρινό, ελαφρύ

Jaxo: Το συστήνουμε ανεπιφύλακτα σε αυτούς που θέλουν να γίνουν λιώμα. Υπεύθυνα, πάντα! Είναι σφηνάκι κι έχει ούζο και Jack Daniels. Τόσο απλά. Υποβρυχιο: Παλιό και αγαπημένο. Ρίχνεις ένα σφηνάκι Jack σε ένα χαμηλό ποτήρι μπίρα. Πίνεται μονοκοπανιά. Εναλλακτικά, για πιο πολλή ενέργεια, βουτάμε ένα σφηνάκι βότκα σε ένα ποτήρι γεμάτο με κάποιο Bacardi Breezer ή Gordon Space.

συμβουλες για το σωστο κοκτεϊλ {1) Αντί να βάζετε τις δοσολογίες στην τύχη, χρησιμοποιήστε ως μετρητή το κουτάλι της σούπας. Κάθε κουταλιά είναι 15 ml. {2) Σουρώνετε πάντα τα παγάκια που έχετε χρησιμοποιήσει στο σέικερ και απολαμβάνετε το κοκτέιλ σας με φρέσκα παγάκια. {3) Χρησιμοποιήστε το σωστό ποτήρι. Το σωστό ποτήρι είναι το Α και το Ω για το κοκτέιλ. Δεν είναι λάθος να είναι παγωμένο. {4) Προσοχή! Στο σέικερ δεν πρέπει να βάζετε «ραγισμένα» παγάκια. Είναι πιθανό να σπάσουν και να σας χαλάσουν την υφή του κοκτέιλ. {5) Εάν θέλετε να καλύψετε το χείλος του ποτηριού με ζάχαρη ή αλάτι, για να κολλήσει καλύτερα, αλείψτε το πρώτα με λεμόνι. {6) Πορτοκάλια, λεμόνια, φράουλες και αρωματικά βότανα. Χρησιμοποιήστε τα με όλων των χρωμάτων τα ποτά. Προσοχή στα σιρόπια, στα λικέρ και στη ζάχαρη. Μη βάζετε πολύ περισσότερο από την ποσότητα που προτείνει η συνταγή. {7) Δεν υπάρχει σωστός τρόπος ανακατέματος, είτε με καλαμάκι είτε με σέικερ. Ο καθένας όπως μπορεί, αρκεί να έχει υπομονή.

Η πόλη αλλάζει και μερικές φορές, όχι πάντα, παρασέρνει και τα στέκια της. Άλλες φορές οι παραδοσιακές αξίες παραμένουν ίδιες. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με τις νυχτερινές πιάτσες. Το κοκτέιλ, που έχει μπει γερά στους καταλόγους των μαγαζιών τα τελευταία χρόνια, αποτελεί πόλο έλξης. Όχι μόνο για τη γεύση του αλλά και για όλη την εμφάνιση και, φυσικά, το όνομα. Το 42, στην Κολοκοτρώνη 3, στο κέντρο, έχει δημιουργήσει μεγάλο ντόρο γύρω από τα κοκτέιλ του, τα οποία είναι εμπνευσμένα από βραβευμένους mixologists. Δοκιμάστε τo Gigolo, το Walk the Line και το Monte Carlo και θα με θυμηθείτε. Στη Χρήστου Λαδά βρίσκεται το Gin Joint, όπου θα βρείτε τους πιο παράξενους συνδυασμούς με βάση το τζιν. Κλασική αξία παραμένει το Baba Au Rum στην «κοκτεϊλομάνα» Κλειτίου. Δοκιμάστε εκεί όλα τα Tiki Exotic Cocktails που σερβίρονται σε αυτά τα περίεργα ποτήρια που θυμίζουν αγάλματα των Μάγια. Στην πλατεία Αγίας Ειρήνης πιείτε Mojito με φράουλα και Zombie στο Θρούμπι και στην ταράτσα του A for Athens, στην πλατεία Μοναστηρακίου, το Dirty Martini (τζιν, βερμούτ και λίγο λάδι). Πολλοί και ωραίοι οι συνδυασμοί με αλκοόλ και τζίντζερ στο Drunk Sinatra στην οδό Θησέως (κάθετη στην Κολοκοτρώνη). Στο Γκάζι πολύ ωραίο κοκτέιλ έχει στο Gazarte (πάνω στην πλατεία) - δοκιμάστε παραλλαγές της γνωστής Caipirinha. Ψάξτε τον κατάλογο του Cocktails Code στην Τριπτολέμου και τις νέες δροσιστικές προτάσεις του Κ44 στην Κωνσταντινουπόλεως. Πολύ ωραίο και το μενού του Tiki στη Φαλήρου, στο Κουκάκι. Εκεί πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσετε το Bloody Mary και το Singapore Sling με τζιν, λικέρ σιρόπι και διάφορους χυμούς φρούτων. Στα νότια της πόλης, το Chili Cucumber στο Mosaiko, στη Γλυφάδα, με τζιν, φρέσκο λεμόνι, αγγούρι και τσίλι. Επίσης ξακουστό είναι το Marmelade Julep στο Pere Ubu (Κύπρου 74, Γλυφάδα), με ρούμι, δύοσμο και μαρμελάδα φράουλα. Στα βόρεια αίσθηση έχει προκαλέσει για την καταπληκτική του αυλή και τον εμπνευσμένο κατάλογο (ως εμφάνιση και ως περιεχόμενο) το Σπίτι στο Χαλάνδρι (Ανδρέα Παπανδρέου 9). Μην ξεχάσετε να δοκιμάσετε το Long Island Tea στο City, στη Χάρητος, στο Κολωνάκι, το Mai Tai στο Jackson Hall Spirit, στη Μηλιώνη, Caipirovska στο Baraonda στην Τσόχα, Blackberry Frappe στην ταράτσα του Hilton, Mojito στο Apolis Scherzo στην Πετρούπολη, Daiquiri με Lime στο Use στην πλατεία Καρύτση -και με φράουλα στο Key, στην Πραξιτέλους-, Vodkatini, δηλαδή βότκα με μαρτίνι, στο BarTessera στην Κολοκοτρώνη. Mπορείτε να πιείτε φθηνά Μojito και άλλα κοκτέιλ στον Κόκκινο Λωτό στα Εξάρχεια (Ζωοδόχου Πηγής 5), Μangorita, Circuscosmo και Grapecaipirovska στο Circus στη Ναυαρίνου, Periodista (ρούμι με διάφορα φρούτα) στο Komma στη Μαυροκορδάτου, Dry Martini στο Nixon στον Kεραμεικό, Gin Fizz στο Γκαζάκι στο Γκάζι και οτιδήποτε με ρούμι στο Νηπιαγωγείο, στην ίδια περιοχή. Κοκτέιλ με βάση τη σαμπάνια δίπλα στη θάλασσα θα βρείτε στον Ιστιοπλοϊκό, στον Πειραιά, και Negroni Long στην Πισίνα, στη Φρεαττύδα.

Αθήνα, καλοκαίρι 2012… Πολάτος

Το bartending σίγουρα δεν περνάει κρίση. Αυτό το αποδεικνύουν ο διαγωνισμός που τείνει να γίνει θεσμός και η πορεία που θα ακολουθήσει ο νικητής αυτού του θεσμού. London Cocktail week και Rum Fest, ευρωπαϊκός τελικός του Angostura Cocktail Challenge, Αθήνα, Νοέμβριος 2012 στο Athens Bar Show. Το ταξίδι για τον Ευρωπαίο νικητή συνεχίζεται…

Trinidad & Tobago, Global Angostura Cocktail Challenge, Καρναβάλι στο Trinidad, Rum Blending παρέα με τον Master Blender της Angostura και $10.000 για τον παγκόσμιο νικητή μαζί μ’ ένα ετήσιο συμβόλαιο ως Global Brand Ambassador των Angostura® aromatic Bitters.

Mεγαλοκoνόμος

Καλό;

Κότσης

Κατέβασε τη φόρμα συμμετοχής από το www.kondor.com.gr/cms.php?id_cms=30. Οι συμμετοχές κλείνουν στις 27 Αυγούστου 2012.

Τσιρίκος

PUBLI

Δημητρίου

βιτς Μπόζο

Γεωργοπούλου

74

The Fiction Issue 2012

TheBookLovers OI BIBΛΙΟΦΙΛΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΗΣ LIFO

MIA ™KIA KI ENA

BIB§IO νεα, φρεσκα αναγνωσματα απο σημαντικουσ ελληνεσ και ξενουσ συγγραφεισ θα mασ κρατησουν συντροφια. Απο τη Μαρια Δρουκοπουλου

aλεξης κυριτσοπουλος βεγγαλικα, ενα παραμυθι εμπνευσμενο απο τα ποιηματα του νικου εγγονοπουλου

ευαγγελος α. παπαστρατος η δουλεια και ο κοπος της: απο τη ζωη μου

cecelia ahern φεγγαρι δυο ημερων

τζοζεφ ρ. στρεγερ γιατι γεννηθηκε το κρατος

Σελ.: 302, τιμή: €15,00, εκδόσεις Gema

Mτφρ.: Βούλα Αυγουστίνου Σελ.: 504, τιμή: €17,90, εκδόσεις Διόπτρα

Μτφρ.: Θάνος Σαμαρτζής Σελ.: 192, τιμή: €9,00, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης

Ο Αλέξης Κυριτσόπουλος γράφει την ιστορία ενός ποιητή που ήθελε να στέλνει αστέρια στον ουρανό και διαλέγoντας παρόμοια υλικά, στολίζει τον ουρανό με πυροτεχνήματα και λαμπερά ποιήματα.

Με γλώσσα απλή το βιβλίο αφηγείται πώς ένας δωδεκάχρονος που ξεκίνησε ως «κράχτης» σε μαγαζί έφτασε να έχει σημαντική διεθνή παρουσία στις καπνικές αγορές, δημιουργώντας καπνοβιομηχανίες σε Αθήνα, Γερμανία και Αίγυπτο.

Η αγαπημένη συγγραφέας επιστρέφει με ένα πανέξυπνο μυθιστόρημα. Συναίσθημα και χιούμορ, ένα κουβάρι προβληματισμοί αλλά και πολλές λύσεις, που όλες απαιτούν κοίταγμα στον καθρέφτη και παραδοχή της αλήθειας.

Αφού δεν μπορούμε να ξεφύγουμε απ’ το κράτος, έχει σημασία να το κατανοήσουμε. Ένας τρόπος να το πετύχουμε αυτό είναι να μελετήσουμε την ιστορία του.

ketil bjornstad το ποταμι

κιθ ριτσαρντς life

ουιλιαμ τρεβορ καλοκαιρινο ειδυλλιο

sven bottcher απροβλεπτη απειλη

Μτφρ.: Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη Σελ.: 511, τιμή: €20,00, εκδόσεις Πόλις

Mτφρ.: Γιάννης Νένες, Σελ.: 711, Τιμή: €22,00, Σειρά: «λατέρνατιβ», εκδόσεις Το Ροδακιό

Μτφρ.: Αργυρώ Μαντόγλου Σελ.: 280, τιμή: €15,50, εκδόσεις Μεταίχμιο

Μτφρ.: Ρουμπίνη Ζαρκάδη Σελ.: 582, τιμή: €18,80, εκδόσεις Διόπτρα

Το βιβλίο μιλά για τις ηθικές και πρακτικές επιλογές που όλοι κάνουμε. Παράλληλα, αποτελεί μια περιήγηση στον κόσμο της μουσικής, στις απολαύσεις και στα ζοφερά βάθη των μεγάλων κλασικών έργων.

Η σχέση του Ρίτσαρντς με τη μουσική, τα ναρκωτικά, τον Τζάγκερ, τους άλλους μουσικούς της γενιάς του σε μια πολλή προσωπική αφήγηση που αποδεικνύει πως το sex, drugs and rock ‘n’ roll ήταν μια εποχή που πολλοί την έζησαν, αλλά λίγοι επιβίωσαν.

Στη διάρκεια ενός ζεστού καλοκαιριού, στο ήσυχο Ραθμόι δημιουργείται ένας παράνομος δεσμός. Η μικρή πόλη παρακολουθεί τους δυο εραστές, καθώς το πάθος, η αγάπη και η μοίρα ακολουθούν την αναπόφευκτη πορεία τους.

Aυτό το απόλυτα επίκαιρο οικολογικό θρίλερ αναδεικνύει τόσο την πραγματική διάσταση της περιβαλλοντικής συνείδησης του καιρού μας όσο και τις οικονομικοπολιτικές σκοπιμότητες που κρύβονται πίσω από αυτή.

Σελ.: 64, τιμή: €16,00, εκδόσεις Ίκαρος

76

The Fiction Issue 2012

προσπερ μεριμε νουβελες

βασιλης βασιλικος οναρ ημεροφαντον

Μτφρ.: Αναγνωστόπουλος, Γεωργάτου, Μέγγουλη, Σταθάκη, Χονδρού, Χρυσανθοπούλου Σελ.: 224, τιμή: €13,00, εκδόσεις Πάπυρος

Σελ.: 304, τιμή: €15,98, εκδόσεις Ι. Σιδέρης/Novel Books

Στη συλλογή αυτή συγκεντρώνονται τρεις από τις πιο γνωστές νουβέλες του Μεριμέ, γραμμένες το διάστημα 1829-1837, με διαφορετική θεματική η καθεμία, με κοινό, όμως, το στοιχείο του εξωτισμού και του «άλλου».

Ιστορίες που συμμαχούν με τον έρωτα, προσπερνούν τους δοτούς προορισμούς, συνδιαλέγονται με την αυτογνωσία και συνομιλούν με τον σημαντικό άλλο που κουβαλάμε μέσα μας και μας συντροφεύει στην τράνζιτο ζωή που βιώνουμε.

αγνη κομνηνου αναθεμα την ευα

μιχαλης γ. βλαχακης η οδυσσεια ενος ανδριωτη

Σελ.: 192, τιμή: €11,99, εκδόσεις Παπαδόπουλος

Σελ.: 296, τιμή: €10,80, εκδόσεις Gutenberg

Ένα καυστικά διασκεδαστικό μυθιστόρημα που περιγράφει την αγχωτική ζωή της σύγχρονης Ελληνίδας. Κάπου εκεί κρυμμένος, πνιγμένος στη ρουτίνα της καθημερινότητας, ο εαυτός της διεκδικεί να ζήσει ελεύθερος. Θα τα καταφέρει;

O ήρωας είναι ο αντιπροσωπευτικός Ανδριώτης, που μας θυμίζει κάποιους συγγενείς, χωριανούς ή φίλους μας που έχουν φύγει, αφήνοντας πίσω τους την πολύτιμη ιστορία τους, δηλαδή την ιστορία του τόπου μας.

ευριπιδης μηδεια

dustin thomason 21.12

Μτφρ.: Θ.Κ. Στεφανόπουλος Σελ.: 95, τιμή: €15,50, εκδόσεις Κίχλη

Μτφρ.: Ουρανία Τουτουντζή Σελ.: 520, τιμή: €17,00, εκδόσεις Διόπτρα

Μια νέα προσέγγιση της μοναδικής γυναικείας μορφής του ευριπιδικού στερεώματος που αντιστέκεται στις συνήθεις ταξινομήσεις και είναι τόσο πολυδιάστατη και αντιφατική μέσα από έναν λόγο περιεκτικό και θεατρικά δραστικό.

Ο συν-συγγραφέας του παγκόσμιου best seller Ο Κανόνας των Τεσσάρων επιστρέφει με ένα νέο μυθιστόρημα και την απάντηση στο ερώτημα: τι σχέση έχει η εξαφάνιση των Μάγια με την τύχη της ανθρωπότητας σήμερα;

λιλι μπλεϊκ η χιονατη και ο κυνηγος Μτφρ.: Φωτεινή Μοσχή Σελ.: 288, τιμή: €11,97, εκδόσεις Ψυχογιός Θα τη σκοτώσει η βασίλισσα ή ο κυνηγός θα τη μετατρέψει σε αήττητο πολεμιστή; Σε αυτήν τη συναρπαστική διασκευή της θρυλικής ιστορίας η Χιονάτη πρέπει να γράψει το δικό της ευτυχισμένο τέλος.

78

The Fiction Issue 2012

ntinoς χριστιανοπουλος τα τραγουδια του ντινου χριστιανοπουλου: το αιωνιο παραπονο & με τεχνη και με παθος

συλλογικο διεθνεις μεταβολες στην οργανωση της εργασιας

Σελ.: 40, τιμή: €16,60, εκδόσεις IANOS

Επιμ.: Γεωργία Πετράκη Σελ.: 352, τιμή: €22,00, εκδόσεις Gutenberg

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΙΑΝΟS το βιβλίοCD του Ντίνου Χριστιανόπουλου. Τα τραγούδια ερμηνεύουν οι Δημήτρης Νικολούδης και Παναγιώτης Καραδημήτρης, ενώ συμμετέχει φιλικά και ο Μανώλης Μητσιάς. Οι ξυλογραφίες έγιναν από τον Νίκο Νικολαΐδη.

Πώς μπορούμε να κατανοήσουμε τις αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στην οργάνωση της εργασίας την τρέχουσα περίοδο, όπου τα πληροφοριακά μέσα εργασίας και οι διασυνδέσεις των επιχειρήσεων και των αγορών ανατρέπουν τις ισορροπίες που την είχαν διαμορφώσει;

κων/νος χορομιδης μερες δυσκολες και καλες

jo nesbo κυνηγοι κεφαλων

Σελ.: 529, τιμή: €14,40, εκδόσεις IANOS

Μτφρ.: Γωγώ Αρβανίτη Σελ.: 344, τιμή: €15,00, εκδόσεις Μεταίχμιο

Ο συγγραφέας αποδομεί την πραγματικότητα της ζωής του μέχρι και τις τρέχουσες ημέρες, όπου κυριαρχούν τα διλήμματα «Μνημόνιο ή χρεοκοπία», «ευρώ ή δραχμή», «Ευρώπη με κοινωνικό πρόσωπο ή τι άλλο;».

Ένα βιβλίο που κόβει την ανάσα, βαδίζοντας στα χνάρια της τριλογίας «Millenium».Έχει μεταφερθεί στον κινηματογράφο και προβάλλεται ήδη στις ελληνικές αίθουσες.

πενυ παπαδακη το ζεϊμπεκικο της κατινας

δαναη κριεζωτου θα βρεθουμε ξανα

Σελ.: 272, τιμή: €11,97, εκδόσεις Ψυχογιός

Σελ.: 360, τιμή: €13,95, εκδόσεις Ψυχογιός

Το ζεϊμπέκικο της Κατίνας είναι ένα βιβλίο θάρρους και λεβεντιάς. Η Κατίνα μάς παίρνει ανάλαφρα απ’ το χέρι και μας ταξιδεύει στα κρυφά μονοπάτια της ζωής της.

Ένα μυθιστόρημα για την αγάπη που καταργεί την ιστορία και τον χρόνο, μια βιογραφία του έρωτα που ξεπερνά τη λησμονιά για να βρεθεί ξανά στον τόπο συνάντησης των αγαπημένων.

διονυσοπουλου σοφια η κορη του ξενοδοχου Σελ.: 192, τιμή: €13,50, Εκδόσεις Άγρα Μια αφήγηση σε τρίτο πρόσωπο, κοφτή και επικεντρωμένη στη δράση, και μια άλλη σε δεύτερο πρόσωπο, που διαβάζεται απνευστί και λειτουργεί ως ένα είδος εσωτερικής φωνής.

χ.α. χωμενιδης η φωνη

γιαννης μαρης ο 13ος επιβατης

κικη δημουλα περασα / erlebt

λενα μαντα οσο αντεχει η ψυχη

Σελ.: 355, τιμή: €19,00, εκδόσεις Πατάκη

Σελ.: 256, τιμή: €12,00, εκδόσεις Άγρα

Σελ.: 98, τιμή: €25,34, εκδόσεις Ίκαρος

Σελ.: 432, τιμή: €15,93, εκδόσεις Ψυχογιός

H Φωνή αποτυπώνει όλες εκείνες τις απάτες που οδήγησαν στη σηµερινή κατάρρευση. Πρόκειται για ένα χρονικό της µεταπολιτευτικής µπελ επόκ, που είχε πείσει τον εαυτό της πως θα κρατούσε αέναα.

Η Άγρα ξεκινά μια σειρά εκδόσεων «χαμένων» κειμένων του Μαρή. Πρόκειται για το έργο του με ήρωα τον Μπέκα, τη «σοβαρότερη και χειρότερη υπόθεση που ανέλαβε (…) Μια υπόθεση στην οποία απέτυχε».

Ανθολογία ποιημάτων της Κικής Δημουλά σε ελληνικά και γερμανικά, σε μετάφραση της Ντάντης Σιδέρη-Speck και εικόνες του Γιάννη Ψυχοπαίδη. Η παρούσα έκδοση είναι ψηφιακή, διαθέσιμη για iPad.

Από την ημέρα που γεννιέται η Ηρώ, η ζωή της είναι ένας αγώνας για επιβίωση, καθώς είναι δύσβατοι όλοι οι δρόμοι που κλήθηκε να βαδίσει ως κοριτσάκι, ως έφηβη, ως γυναίκα.

80

The Fiction Issue 2012

χριστινα χρυσανθοπουλου ζοη με ομικρον

γιωργος μητας ιστοριες του χαλ

Σελ.: 250, τιμή: €14,00, εκδόσεις Πάπυρος

Σελ.: 144, τιμή: €11,5, εκδόσεις Κίχλη

Ένας φόρος τιμής στη σύγχρονη οδύσσεια των Ελλήνων της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, πολλοί από τους οποίους βρέθηκαν πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα, με λόγο γεμάτο ένταση και ρυθμό.

Οι ήρωες των τριών ιστοριών ζουν στο χειμωνιάτικο σκηνικό του Χαλ, με φόντο το ξεθωριασμένο παρελθόν και το λαμπρό μέλλον, καθώς η μοναξιά τους διαρρηγνύεται από την παρουσία ενός άλλου ανθρώπου.

ομηρος αβραμιδης γυρισε σελιδα

χρυσηιδα δημουλιδου οι τρεις υποσχεσεις

Σελ.: 240, τιμή: €12,00, εκδόσεις Διόπτρα

Σελ.: 552, τιμή: €16,92, εκδόσεις Ψυχογιός

Ο Άδωνης πάλεψε σκληρά στη ζωή του. Η αγάπη της Δανάης ήρθε να συμπληρώσει την ευτυχία του. Ματα σχέδια της μοίρας είναι πολύπλοκα και αδιαφορούν για τις επιθυμίες των ανθρώπων.

Η Μυρτάλη βρίσκεται εγκλωβισμένη σ’ έναν εφιάλτη που ως τότε πίστευε ότι μόνο η συγγραφική της πένα μπορούσε να εμπνευστεί. Οι τρεις υποσχέσεις, όμως, είναι εκείνες που της δίνουν τη δύναμη να παλέψει.

κωστης γκιμοσουλης το αηδονι στο ποδι της

γιαγκος οικονομιδης διπλωματικες ιστοριες

Σελ.: 200, τιμή: €10,00, εκδόσεις Καστανιώτη

Σελ.: 239, τιμή: 20,15, εκδόσεις Gema

Ο Θωμάς μοιάζει να θέλει από κάποια κάτι, αλλά δεν ξέρει τι. Ένα ξημέρωμα με χιόνι, όμως, θα βρει αυτό που ψάχνει. Ένα παραμύθι στην άκρη της πόλης, που θ’ αλλάξει τη ζωή του για πάντα.

Μέσα από δεκαέξι συναρπαστικές ιστορίες σε δεκαπέντε χώρες και τέσσερις ηπείρους μαθαίνουμε για τα περίεργα συμβάντα, τα εύθυμα περιστατικά αλλά και τις μοναδικές εμπειρίες που συνοδεύουν τη ζωή ενός διπλωμάτη.

Amy Chua Μητέρα-Τίγρη Μτφρ.: Παπασταύρου Άννα Σελ.:336, τιμή: €12,99, εκδόσεις Παπαδόπουλος Το βιβλίο της Amy Chua αποτελεί μια συγκλονιστική προσέγγιση ενός από τα πιο ιδιότυπα είδη «πολέμου», της καθημερινής μάχης που δίνει κάθε μητέρα για την ανατροφή των παιδιών της. Ο χαρακτήρας που αναδύεται μέσα από τις σελίδες του βιβλίου σκιαγραφεί μια επιτυχημένη γυναίκα επαγγελματία, που παράλληλα διακατέχεται από ένα παραδοσιακό αίσθημα αφοσίωσης προς την οικογένειά της.

πληρησ οδηγοσ και λυσεισ για ολουσ οσοι ενδιαφερονται για ιεκ, εργαστηρια ελευθερων σπουδων, κολεγια και αλλα... αφιερωμα: μεροσ πρωτο

μιλουν οι ειδικοι 11 στελεχη εκπαιδευτικων ιδρυματων απαντουν στα κρισιμα ερωτηματα που θα ηθελαν να ρωτησουν οι μελλοντικοι φοιτητεσ για να επιλεξουν που και τι θα σπουδασουν.

82

The Fiction Issue 2012 αποστολή: να δώσουμε ώθηση στους νέους ανθρώπους, να τους βοηθήσουμε ν’ αναδείξουν τα ταλέντα και τις δεξιότητές τους και, το κυριότερο, ν’ ανακαλύψουν τη δική τους δημιουργική φωνή. Βλέπετε, ο χώρος των Εφαρμοσμένων Τεχνών που διδάσκονται στον ΑΚΤΟ συνδυάζει την επιστημονική θεωρία με τη καλλιτεχνική πράξη. Η στρατηγική μας βασίζεται στην πεποίθηση πως κάθε κρίση ξεπερνιέται με ιδέες εφαρμόσιμες, με επινοητικότητα και ευρηματικότητα, οι οποίες, όμως, πρέπει να βασίζονται σε θεμελιώδεις γνώσεις με ακαδημαϊκό υπόβαθρο. ΑΚΤΟ, Ευελπίδων 11Α, Πεδίον του Άρεως, 210 5230130 & Κραναού 3, Πλατεία Κουμουνδούρου, 210 3238111, 26ης Οκτωβρίου 38-40 & Α. Γεωργίου, Θεσσαλονίκη, 2310 544 723, www.akto.gr

Δημήτρης Τσίρκας «Η δημιουργικότητα είναι στη φύση του σχολείου μας»

Δημήτρης Τσίρκας ΑΚΤΟ

O ΑΚΤΟ, το κορυφαίο κολέγιο τέχνης και design στην Ελλάδα, είναι έτοιμο για τις προκλήσεις του μέλλοντος. Μιλάει στη LifO ο διευθύνων σύμβουλός του. Μιλήστε μας λίγο για τον κορμό των εργασιών σας, τα νέα σας προγράμματα, τις διακρίσεις που έχετε πάρει αλλά και τους στόχους της επόμενης χρονιάς. Ο ΑΚΤΟ είναι μια ζωντανή, δημιουργική, ακαδημαϊκή και καλλιτεχνική κοινότητα. Αν παρακολουθήσετε τις δραστηριότητες των καθηγητών μας αλλά και των σπουδαστών μας κάθε μήνα, θα εντυπωσιαστείτε από το εύρος τους αλλά και τις διακρίσεις που αποκομίζουν οι «δικοί μας άνθρωποι». Στο site του ΑΚΤΟ www. akto.gr μπορεί κανείς να ενημερωθεί αναλυτικά για τις διακρίσεις και τις βραβεύσεις μας. Γενικά, η δημιουργικότητα είναι στη φύση του σχολείου μας. Τα αντικείμενα που διδάσκονται είναι τόσο συναρπαστικά γιατί μέσα στα χρόνια οι σπουδαστές βιώνουν την εξέλιξη της αισθητικής και συνειδητοποιούν τις αλλαγές που γίνονται σε καλλιτεχνικό ή τεχνικό επίπεδο, όχι απλώς ως θεατές αλλά δημιουργώντας. Αυτό συμβαίνει, ενώ, ταυτόχρονα, σε ακαδημαϊκό επίπεδο αναβαθμίζουμε κι εκσυγχρονίζουμε συνεχώς τα προγράμματα σπουδών μας σε στενή συνεργασία με το Middlesex University, ώστε να είμαστε συντονισμένοι με τις εξελίξεις και να μπορούμε να προσφέρουμε στους αποφοίτους μας πρόσφορες επιλογές. Στον ΑΚΤΟ διδάσκεται μια σειρά σύγχρονων επαγγελμάτων που θα μπορούσαμε να πούμε πως ανήκουν στον 21ό αιώνα. Πόσο σημαντικό είναι για έναν νέο σπουδαστή να προσαρμόζεται στην εποχή του; Οι εξελίξεις πραγματικά «τρέχουν». Ειδικά στους χώρους που άπτονται των δικών μας γνωστικών πεδίων, όπως η τεχνολογία και η επικοινωνία, μέσα σε μήνες γίνονται άλματα που κάποτε μπορεί να χρειάζονταν χρόνια, για να μην πω δεκαετίες, για να συντελεστούν. Ζούμε αυτά που κάποτε ήταν επιστημονική φαντασία! Επομένως, σίγουρα ο νέος σπουδαστής πρέπει να προσαρμοστεί στην εποχή μας, αλλά μην ξεχνάτε πως και αυτός είναι μέρος της νέας εποχής, με την έννοια πως είναι πολύ περισσότερο εξοικειωμένος με τις ψηφιακές τεχνολογίες, χειρίζεται με μεγαλύτερη ευχέρεια τα νέα μέσα κι αισθάνεται άνεση με τους κώδικες και τις τάσεις μιας παγκόσμιας γλώσσας. Άρα, σκοπός και αποστολή μας είναι να συνδυάσουμε τον συντονισμό του με τον έντονο ρυθμό αυτής της εποχής και την εμβάθυνση στις αξίες της αισθητικής, στις καλλιτεχνικές αρχές και στην ανάπτυξη της κριτικής του ικανότητας, ώστε να του προσφέρουμε αληθινή παιδεία. Πόσο εύκολο είναι να δημιουργείς ένα «θετικό» περιβάλλον μάθησης και εκπαίδευσης σε καιρούς κρίσης; Έχετε ακολουθήσει κάποια ειδική στρατηγική προκειμένου ν’ αντιμετωπίσετε τέτοιο ενδεχόμενο; Νιώθουμε πως έχουμε μια

σκοπός και αποστολή μας είναι να συνδυάσουμε τον συντονισμό του με τον έντονο ρυθμό αυτής της εποχής με την εμβάθυνση στις αξίες της αισθητικής, στις καλλιτεχνικές αρχές και στην ανάπτυξη της κριτικής του ικανότητας, ώστε να του προσφέρουμε αληθινή παιδεία.

καρτών ανεργίας του ΟΑΕΔ και συγγενείς τους α’ και β’ βαθμού. Πόσο συνέβαλε η οργάνωση του Γραφείου Επαγγελματικής Σταδιοδρομίας στην επαγγελματική αποκατάσταση των αποφοίτων σας; Το Γραφείο Επαγγελματικής Σταδιοδρομίας είναι δίπλα στους σπουδαστές και αποφοίτους μας σε κάθε βήμα μέχρι την επαγγελματική τους αποκατάσταση. Η βασικότερη καινοτομία του είναι ο θεσμός των Career Days, πρότυπο για τα ελληνικά δεδομένα. Κάθε χρόνο οι τελειόφοιτοι κάθε ειδικότητας έχουν την ευκαιρία να κάνουν την πρώτη τους επαγγελματική συνέντευξη, παρουσία των υπευθύνων προσωπικού μεγάλων εταιρειών. Έτσι εξασφαλίζουν το πρώτο βήμα για την είσοδό τους στην αγορά εργασίας. Στις «Ημέρες Σταδιοδρομίας» έχουν δώσει το «παρών» μεγάλα ονόματα της ελληνικής επιχειρηματικής σκηνής: ο Βαγγέλης Μυτιληναίος, πρόεδρος του Ομίλου Επιχειρήσεων Μυτιληναίος Α.Ε., ο Βασίλης Αποστολόπουλος, δ/νων σύμβουλος στο Ιατρικό Αθηνών, ο Xρήστος Κοπελούζος της Copelouzos Group, ο Νίκος Κουτσιανάς της Apivita, καθώς και διευθυντικά στελέχη της Coca Cola-Τρία Έψιλον. ΙΕΚ ΑΚΜΗ, Κοδριγκτώνος 16, Αθήνα, 210 8224074 & Τσιμισκή 14, Θεσσαλονίκη, 2310 260 200, www.iek-akmi.gr

Καλλιόπη Ροδοπούλου «Στην κρίση η σωστή επιλογή σπουδών είναι η λύση» Ο Εκπαιδευτικός Όμιλος ΑΚΜΗ εδώ και 40 χρόνια διαμορφώνει τις εξελίξεις στην εκπαίδευση. Για τη φιλοσοφία και τους στόχους του οργανισμού σε αυτή την απαιτητική συγκυρία μας μίλησε η διευθύνουσα σύμβουλος του ομίλου. Ο Όμιλος ΑΚΜΗ 40 χρόνια τώρα χαράζει την πορεία της εκπαίδευσης. Έχετε πολλές πρωτιές και αναγνωριστήκατε ως ένα από τα 7 καλύτερα εκπαιδευτήρια στην Ευρώπη. Πού βασίζεται η φιλοσοφία του, η οποία τον κατατάσσει στην κορυφή σε αυτήν τη δύσκολη εποχή; Το ΙΕΚ ΑΚΜΗ εισάγει νέες, περιζήτητες ειδικότητες, ανανεώνει κι εξοπλίζει συνεχώς τα εργαστήριά του, φέρνει νέα δεδομένα στην ανώτερη εκπαίδευση και κατάρτιση, υπογράφει καινούργιες συνεργασίες που ανατρέπουν τα ελληνικά εκπαιδευτικά δεδομένα. Με αυτήν τη φιλοσοφία της καινοτομίας, ο ηγέτης στην εκπαίδευση ανοίγει νέους δρόμους και βραβεύεται για το ανώτερο επίπεδο σπουδών σε διεθνές επίπεδο. Με συνέπεια, όραμα και μεγάλες επενδύσεις κερδίσαμε την εμπιστοσύνη γονέων και σπουδαστών και είμαστε σταθερά η πρώτη επιλογή σπουδών στους αποφοίτους λυκείου, τώρα που οι απαιτήσεις αυξάνονται. Ποιες είναι οι ανάγκες, οι αγωνίες και οι απαιτήσεις των νέων στην εκπαίδευση και την επαγγελματική αποκατάσταση; Σε έναν κόσμο που οι ισορροπίες ανατρέπονται, οι νέοι έχουν ανάγκη να νιώσουν ασφάλεια για το μέλλον, να πιστέψουν ότι έχουν τα απαραίτητα εφόδια για να εργαστούν όταν τελειώσουν. Και το ΙΕΚ ΑΚΜΗ απαντάει ακριβώς στις ανάγκες τους, γιατί προσφέρει «Δίπλωμα Δουλειάς» και όχι μόνο ένα θεωρητικό «Δίπλωμα Γνώσης». Στην κρίση η επιλογή σπουδών με αντίκρισμα είναι η λύση και η διέξοδος στο μέλλον. Και επειδή το δικαίωμα στην εκπαίδευση ανωτέρου επιπέδου είναι αναφαίρετο για όλους τους νέους της Ελλάδας, ο Όμιλος ΑΚΜΗ διατηρεί σταθερά τα δίδακτρά του επί σειρά ετών και επιπλέον φέτος προσφέρει 20% μείωση ετήσιων διδάκτρων σε όλες τις ειδικότητες σπουδών για κατόχους

Μάκης Βελισσαρόπουλος «Οι απόφοιτοί μας είναι περιζήτητοι στην αγορά εργασίας» Ο γενικός διευθυντής του εκπαιδευτικού ομίλου Le Monde μιλάει για τα προγράμματα σπουδών της σχολής, την κρίση ως ευκαιρία και για τους φοιτητές της που αποκτούν ιδανική κατάρτιση στα τουριστικά επαγγέλματα.

ο Όμιλος ΑΚΜΗ διατηρεί σταθερά τα δίδακτρά του επί σειρά ετών και επιπλέον φέτος προσφέρει 20% μείωση ετήσιων διδάκτρων σε όλες τις ειδικότητες σπουδών για κατόχους καρτών ανεργίας του ΟΑΕΔ και συγγενείς τους α’ και β’ βαθμού. Καλλιόπη Ροδοπούλου Εκπαιδευτικός Όμιλος ΑΚΜΗ

Οι ειδικότητες που διδάσκονται στον όμιλο Le Monde διοχετεύονται στον τουριστικό τομέα, που είναι ο πιο σημαντικός κλάδος της ελληνικής οικονομίας. Όσοι ενδιαφέρονται για τα τουριστικά επαγγέλματα γιατί θα πρέπει να τον επιλέξουν; Στο ΙΙΕΚ Le Monde διδάσκονται τέσσερα βασικά προγράμματα σπουδών στις ειδικότητες: Ειδικός Ξενοδοχειακών Υπηρεσιών και Τροφοδοσίας, Υπάλληλος Τουριστικού Γραφείου, Τεχνικός Μαγειρικής Τέχνης και Τεχνικός Ζαχαροπλαστικής - Αρτοποιίας. Ένας από τους βασικούς λόγους για τον οποίο κάποιος πρέπει να επιλέξει να σπουδάσει στο ΙΙΕΚ Le Monde είναι ότι προσφέρει αποκλειστική εξειδίκευση στον τουρισμό. Όλος ο κορμός του εκπαιδευτικού προγράμματος είναι έτσι οργανωμένος ώστε να προσφέρει στους σπουδαστές τις απαραίτητες γνώσεις και δεξιότητες που απαιτούνται για την εξάσκηση των συγκεκριμένων τουριστικών επαγγελμάτων. Επίσης, το κορυφαίο ακαδημαϊκό πρόγραμμα, το πλέον σύγχρονο campus για τουριστικές σπουδές, εφάμιλλο των αντίστοιχων ευρωπαϊκών ιδρυμάτων, αλλά και η αναγνώρι-

84

The Fiction Issue 2012

ση και το κύρος που εμπνέει το ΙΙΕΚ Le Monde στην αγορά εργασίας έχει ως συνέπεια όλος ο τουριστικός και ξενοδοχειακός κόσμος να αναγνωρίζει στους απόφοιτούς μας τους επαγγελματίες που θα στελεχώσουν τις τουριστικές επιχειρήσεις. Τέλος, ένας ακόμη λόγος για να επιλέξει ένας σπουδαστής το Le Monde είναι η αναγνώριση των εκπαιδευτικών προγραμμάτων από το ελληνικό Δημόσιο, καθώς και από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού (UNWTO). Μιλήστε μας λίγο για τον κορμό των εργασιών σας, τα νέα σας προγράμματα και τις διακρίσεις που έχετε πάρει. Ο εκπαιδευτικός όμιλος Le Monde εξελίσσεται διαρκώς σε ό,τι αφορά την εκπαίδευση στον τουρισμό, προσφέροντας νέα προγράμματα εκπαίδευσης στους αποφοίτους της τουριστικής εκπαίδευσης αλλά και στους επαγγελματίες. Ενδεικτικά αναφέρω το νέο πρόγραμμα επαγγελματικής εξειδίκευσης Advanced Professional Diploma in Culinary Arts για αποφοίτους και επαγγελματίες μαγειρικής τέχνης, το οποίο διεξάγεται σε συνεργασία με τη γνωστή γαλλική σχολή γαστρονομίας Ferrandi. Το πρόγραμμα, συνολικής διάρκειας 8 εβδομάδων, πραγματοποιείται στην Ελλάδα και στο Παρίσι και προσφέρει στους συμμετέχοντες μια μοναδική ευκαιρία για επαγγελματική επιμόρφωση υψηλού επιπέδου. Παράλληλα, προσφέρουμε, πέρα από τα βασικά προγράμματα σπουδών, και εξειδικευμένα προγράμματα για επαγγελματίες στον κλάδο του Τουρισμού. Συγκεκριμένα, τα εξάμηνα προγράμματα Bar & Restaurant Management και Sommelier παρέχουν επαγγελματική εξειδίκευση σε όσους θέλουν να αποκτήσουν επιπλέον προσόντα. Σε ό,τι αφορά το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας, ο εκπαιδευτικός όμιλος Le Monde έχει κερδίσει πλήθος διακρίσεων, ελληνικών και διεθνών. Όπως αναφέρθηκε ήδη, τα προγράμματα σπουδών της σχολής είναι πιστοποιημένα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού (UNWTO). Πρόκειται για μια πολύ σημαντική επιτυχία της σχολής Le Monde, καθώς εξασφαλίζει τη διεθνή αναγνώριση του τίτλου σπουδών που αποκτά ο απόφοιτος. Παράλληλα, έχουμε εξασφαλίσει την αναγνώριση και από αντίστοιχα εκπαιδευτικά ιδρύματα στο εξωτερικό και συγκεκριμένα σε γαλλικές, ελβετικές σχολές και σε βρετανικά πανεπιστήμια, στα οποία οι απόφοιτοί μας μπορούν να συνεχίσουν τις σπουδές τους.

Le Monde, Θεσσαλονίκης 45, Μοσχάτο, 210 4830500. www.lemonde.edu.gr

Λουκία Κανατσούλη «Θέλουμε οι φοιτητές μας να μην αισθάνονται αβεβαιότητα» Το εμβληματικό αθηναϊκό κολέγιο πολλαπλασιάζει τα κονδύλια του για τις υποτροφίες και προσθέτει νέα προγράμματα. Μας μιλάει η Dean of Student Life and Enrollment του Deree.

Πείτε μας μερικούς λόγους που τη δύσκολη αυτή περίοδο κάνουν το Deree ελκυστική επιλογή. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να έρθει κανείς στο Deree και οι υποτροφίες είναι μόνο ένας από αυτούς. Το Deree συνεχώς προσθέτει νέα προγράμματα που ανταποκρίνονται στις ανάγκες του σήμερα και, κυρίως, του αύριο. Για παράδειγμα, τα τελευταία χρόνια προσφέρουμε τίτλους σε νέα πεδία στα οποία αναμένεται να υπάρξει αύξηση της ζήτησης στο μέλλον, καθώς η οικονομία της Ελλάδος θα ανακάμπτει. Πρόσφατα ξεκίνησαν νέα προγράμματα στους τομείς του International Tourism and Hospitality Management, των Environmental Studies και του Information Technology, για τους οποίους η Ελλάδα αποτελεί προνομιακό πεδίο δραστηριότητας. Από την άλλη πλευρά, οι σπουδές στο Deree, επειδή είναι διεθνούς επιπέδου (πιστοποίηση από New England Association of Schools and Colleges και Open University του Ηνωμένου Βασιλείου), αποτελούν και τον ιδανικό προθάλαμο για μια διεθνή καριέρα. Οι απόφοιτοί μας δεν περιορίζουν τις φιλοδοξίες τους στην Ελλάδα αλλά είναι πλήρως εξοπλισμένοι για να σταδιοδρομήσουν διεθνώς.

Deree, Γραβιάς 6, Αγία Παρασκευή, 2106009800, www. acg.edu

Το Deree συνεχώς προσθέτει νέα προγράμματα που ανταποκρίνονται στις ανάγκες του σήμερα και, κυρίως, του αύριο. Για παράδειγμα, τα τελευταία χρόνια προσφέρουμε τίτλους σε νέα πεδία στα οποία αναμένεται να υπάρξει αύξηση της ζήτησης στο μέλλον, καθώς η οικονομία της Ελλάδος θα ανακάμπτει. Λουκία Κανατσούλη Deree

Τάνια Κωφίδου

Μιλήστε μας λίγο για τον κορμό των εργασιών σας, τα νέα σας προγράμματα, τις διακρίσεις που έχετε πάρει αλλά και τους στόχους της επόμενη χρονιάς. Το IST College (Independent Science & Technology College) ιδρύθηκε το 1989 με στόχο την παροχή υψηλής ποιότητας πανεπιστημιακής εκπαίδευσης και την άμεση σύνδεσή της με την αγορά εργασίας. Από το 1992 το IST διατηρεί σύμβαση δικαιόχρησης (franchise) με το βρετανικό κρατικό Πανεπιστήμιο του Hertfordshire, το οποίο ανήκει στη νέα γενιά «business facing» πανεπιστημίων με προγράμματα που εξασφαλίζουν τη σύνδεση με την αγορά εργασίας. Προσφέρει προπτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών του πανεπιστημίου στην Ελλάδα σε τρεις ευρείς επιστημονικούς τομείς: Επιχειρησιακές και Οικονομικές Επιστήμες, Επιστήμη Υπολογιστών - Πληροφορική, Ανθρωπιστικές Επιστήμες - Επιστήμες Υγείας. Ο σχεδιασμός κάθε νέου προγράμματος σπουδών, πέραν της ακαδημαϊκής του διάστασης, γίνεται και με γνώμονα τη σύνδεση με την αγορά εργασίας. Έτσι, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο του Hertfordshire, το IST College σχεδιάζει να φέρει νέα προπτυχιακά

Με δεδομένη τη συνεργασία σας με το καταξιωμένο Πανεπιστήμιο του Hertfordshire, μπορείτε να προσδιορίσετε τον βαθμό στον οποίο βελτιώνεται το επίπεδο των σπουδών, όταν συνεργάζονται πανεπιστήμια με διαφορετικές καταβολές και κουλτούρα; Το IST College, αξιοποιώντας τη μακρόχρονη συνεργασία του με το βραβευμένο Πανεπιστήμιο του Hertfordshire, εφαρμόζει αυτό το νέο μοντέλο πανεπιστημιακών σπουδών, στοχεύοντας στη σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας και στην προαγωγή της επιχειρηματικότητας μέσα από: Την προσφορά ακαδημαϊκών προγραμμάτων, bachelor & master, που συνδυάζουν τη θεωρία με τη διεθνή μεθοδολογία και πρακτική. Την υπογραφή μνημονίου συνεργασίας και συναντίληψης με το Εμπορικό & Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών (ΕΒΕΑ), με σκοπό τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών επιχειρήσεων και της οικονομίας γενικότερα. Την οργάνωση σειράς ενεργειών για τους φοιτητές -διαλέξεις, παρουσιάσεις, εκπαιδευτικές επισκέψεις, διαγωνισμούς σε συνεργασία με επιχειρήσεις και οργανισμούς-, με στόχο την επαφή των φοιτητών του IST College με το εργασιακό περιβάλλον και τον επιχειρηματικό κόσμο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα διάδοσης του επιχειρηματικού πνεύματος αποτελεί ο διαγωνισμός επιχειρηματικότητας και καινοτομίας με τίτλο «Crazy Business Ideas» που διοργάνωσε με μεγάλη επιτυχία το IST College για 2η συνεχή χρονιά, με στόχο να δώσει την ευκαιρία σε νέους απ’ όλη την Ελλάδα ν' αναδείξουν τις ιδέες τους για ένα νέο προϊόν ή υπηρεσία αλλά και να τις μετουσιώσουν σε επιχειρηματική πράξη. Ο διαγωνισμός «Crazy Business Ideas» τελεί υπό την αιγίδα της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς και του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών (ΕΒΕΑ).

IST College, Πειραιώς 72, 210 4822222, πληροφορίες: Δευτέρα-Παρασκευή: 8:00-21:00. Τηλ. 800 11 93000 (χωρίς χρέωση). www.ist.edu.gr

«Οι συνθήκες απαιτούν συνεργασία εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων» Η διευθύντρια μάρκετινγκ και επικοινωνίας του IST College μιλάει για το κύριο μέλημα του κολεγίου να συνδέσει την εκπαίδευση με την παραγωγική δραστηριότητα και για το νέο μοντέλο πανεπιστημιακών σπουδών που θα εφαρμόσει.

και μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών που συνδυάζουν τη θεωρία με τη διεθνή μεθοδολογία και πρακτική, αλλά ταυτόχρονα απαντούν και είναι προσαρμοσμένα στις απαιτήσεις της ελληνικής πραγματικότητας και αγοράς εργασίας.

Το IST College, αξιοποιώντας τη μακρόχρονη συνεργασία του με το βραβευμένο Πανεπιστήμιο του Hertfordshire, εφαρμόζει αυτό το νέο μοντέλο πανεπιστημιακών σπουδών, στοχεύοντας στη σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας και την προαγωγή της επιχειρηματικότητας. Τάνια Κωφίδου IST College

Χάρης Γερονικόλας «Το πτυχίο του κολεγίου μας αποτελεί εγγύηση επαγγελματικής σταδιοδρομίας» Ο πρόεδρος του City Unity College μιλάει για τα πλεονεκτήματα των σπουδών στο γνωστό κολέγιο. Πείτε μας τους λόγους για τους οποίους θα πρέπει κάποιος να επιλέξει ένα από τα προγράμματα σπουδών του City Unity College. Το City Unity College συγκεντρώνει μια σειρά από πλεονεκτήματα. Καταρχάς, πρόκειται για αναγνωρισμένο κολέγιο από το υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, του

85 οποίου τα ακαδημαϊκά προγράμματα πληρούν τις προϋποθέσεις της Οδηγίας 36/2005 της Ε.Ε. Προσφέρει καινοτόμα προγράμματα σπουδών, καθηγητές με ισχυρά ακαδημαϊκά και επαγγελματικά προσόντα, ανταγωνιστικά δίδακτρα και ευέλικτους τρόπους πληρωμής, σύγχρονες εγκαταστάσεις και φοιτητικές εστίες στο κέντρο της Αθήνας, και συνεργάζεται με μία σειρά από γνωστά και διακεκριμένα πανεπιστήμια παγκοσμίως, όπως το City University of Seattle (Αμερική), το Liverpool John Moores University (Μεγάλη Βρετανία), το Prifysgol Cymru University of Wales (Μεγάλη Βρετανία), το DCT University Center (Ελβετία), το Strasbourg University (Γαλλία). Επιπλέον, οι φοιτητές του City Unity College σπουδάζουν σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον, καθώς το κολέγιο είναι μέλος ενός διεθνούς δικτύου ανταλλαγής φοιτητών από πανεπιστήμια των ΗΠΑ, του Μεξικού, της Ευρώπης και της Ασίας. Οι ίδιοι έχουν τη δυνατότητα, εφόσον το επιθυμούν, να μετακινηθούν στα παραρτήματα του πανεπιστημίου σε όλο τον κόσμο ή σε οποιοδήποτε άλλο πανεπιστήμιο. Παράλληλα, το CityU τους δίνει τη δυνατότητα να επιλέξουν τον τρόπο φοίτησης (full time, part time ή distance learning), ανάλογα με τις ανάγκες τους. Όλα τα παραπάνω στοιχεία έχουν ως αποτέλεσμα κάθε πτυχίο ή πιστοποιητικό του City Unity College να αποτελεί εγγύηση γνώσης κι επαγγελματικής σταδιοδρομίας σε διεθνές επίπεδο.

City Unity College, Καρύτση 1 & Κολοκοτρώνη, Σύνταγμα, 210 3243221 & Θησέως 15-17, Σύνταγμα, 211 7109150

Παράλληλα, στο πλαίσιο της δραστηριοποίησής του ως εκπαιδευτικού οργανισμού, το Ινστιτούτο Πούσκιν παραδίδει μαθήματα βασικών γνώσεων ελληνικής γλώσσας σε ρωσόφωνους και προετοιμάζει υποψήφιους σπουδαστές για τα ρωσικά πανεπιστήμια. Στο ινστιτούτο λειτουργεί κέντρο παροχής μεταφραστικών και διερμηνευτικών υπηρεσιών από τα ρωσικά στα ελληνικά, καθώς και σε άλλες γλώσσες. Στις δραστηριότητες του ινστιτούτου εντάσσονται η διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων (στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, στο Θέατρο Μπολσόι της Μόσχας, στην Παλαιά Βουλή κ.λπ.), η έκδοση και η εισαγωγή εκπαιδευτικών βιβλίων, η παροχή υποτροφιών και η λειτουργία πληροφοριακού ιστότοπου (ρωσικό ζωντανό ραδιόφωνο, ο καιρός στη Ρωσία, ρωσικές ειδήσεις κ.λπ.) στο διαδίκτυο.

Στάθης Γιαννίκος «Οι Έλληνες χρειάζεται να μάθουν ρώσικα» Ο διευθύνων σύμβουλος του Ινστιτούτου Ρωσικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας Πούσκιν μιλάει για τις δραστηριότητές του και για το πώς, όταν μιλάμε σε έναν άνθρωπο στη γλώσσα του, τα λόγια φτάνουν στην καρδιά του. Μιλήστε μας λίγο για τον κορμό των εργασιών σας, τα νέα σας προγράμματα και τους στόχους της επόμενη χρονιάς. Κύρια δραστηριότητα του Ινστιτούτου Πούσκιν είναι η διδασκαλία της ρωσικής γλώσσας σε Έλληνες και αλλοδαπούς και η διενέργεια εξετάσεων πιστοποίησης της γνώσης της ρωσικής ως ξένης γλώσσας. Επίσης, οργανώνει σεμινάρια ειδικής ορολογίας για τον εκπαιδευτικό, τουριστικό, οικονομικό, νομικό κλάδο κ.λπ.

Γιατί θεωρείτε σημαντική τη σωστή εκμάθηση της ρωσικής γλώσσας; Η Ρωσία, μετά την κρίση της δεκαετίας του ’90, επανέκαμψε στο παγκόσμιο στερέωμα με πρωταγωνιστικό ρόλο στον οικονομικό, πολιτικό και πολιτιστικό τομέα και δεδομένων των ιστορικών δεσμών ανάμεσα στις δύο χώρες, γίνεται κατανοητή η αναγκαιότητα της σωστής εκμάθησης της ρωσικής γλώσσας από τους Έλληνες. Και εάν όλα τα παραπάνω άφησαν κάποια ερωτηματικά για το πόσο αναγκαία είναι η εκμάθηση, η φράση «εάν μιλάτε σ’ έναν άνθρωπο στη γλώσσα του, τα λόγια φτάνουν στην καρδιά» νομίζω ότι τα απαντά. Ινστιτούτο Πούσκιν, Φειδίου 18, Αθήνα, 210 3302051. www.pushkin.gr

Olivier Descotes «116 εκατομμύρια άνθρωποι μαθαίνουν γαλλικά» Ο σύμβουλος συνεργασίας και μορφωτικής δράσης της Γαλλικής Πρεσβείας στην Ελλάδα και διευθυντής του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος μιλάει για τις μελλοντικές δράσεις του ινστιτούτου και τη γαλλική εμπειρία του εκπαιδευτικού συστήματος. Μιλήστε μας λίγο για τον κορμό των εργασιών σας, τα νέα σας προγράμματα αλλά και τους στόχους της επόμενη χρονιάς. Από το 2012, το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος επέκτεινε τις δράσεις του εκτός των τειχών του, χάρη σε συνεργασίες που σύναψε με πολιτιστικούς και καλλιτεχνικούς ελληνικούς φορείς. Σε αυτό το πλαίσιο, από τον Ιανουάριο του 2012 παρουσιάσαμε ένα τριετές πολιτιστικό

86

The Fiction Issue 2012

πρόγραμμα με τη μορφή θεματικών ενοτήτων (θέατρο, σύγχρονη μουσική κ.ά.). Αυτό το πρόγραμμα θα εξελίσσεται ανοδικά μέχρι το 2014 με στόχο να αναδείξει τις πολιτιστικές ανταλλαγές ανάμεσα στη Γαλλία και την Ελλάδα. Πέρα από αυτό, ως μορφωτική υπηρεσία της Γαλλικής Πρεσβείας της Γαλλίας, συνεργαζόμαστε με όλους τους τομείς της ελληνικής κοινωνίας, επομένως όλα μας τα προγράμματα αναφέρονται επίσης σε εκπαιδευτικές, επιστημονικές, πολιτικές και οικονομικές θεματικές. Πιο συγκεκριμένα, από το φθινόπωρο θα προτείνουμε έναν δίμηνο κύκλο εκδηλώσεων που θα λάβουν χώρα σε όλη την ελληνική επικράτεια με στόχο την προσπάθεια να δοθούν απαντήσεις στον σύγχρονο, καυτό προβληματισμό: «Διακυβέρνηση, ανάπτυξη, ανταλλαγή: Πρέπει να τα σκεφτούμε όλα από την αρχή;». Οι εκδηλώσεις αυτές θα γίνουν σε συνεργασία με ιδιωτικά ιδρύματα, πανεπιστήμια και κέντρα ερευνών καθώς και με ελληνικά think tanks, και θα επιτρέψουν σε Γάλλους και Έλληνες να ανταλλάξουν ιδέες πάνω σε θέματα επικαιρότητας. Ζώντας σε ένα τόσο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, πόσο σημαντικό είναι για τους σπουδαστές να μαθαίνουν σωστά τις ξένες γλώσσες και ιδιαίτερα τη γαλλική, που είναι μια πολύ διαδεδομένη γλώσσα; Ναι, το να μιλάς άπταιστα δύο γλώσσες είναι πλέον απαραίτητο για να πάρει κάποιος πτυχίο από το πανεπιστήμιο, να βρει καλή δουλειά, να έχει αρμοδιότητες και βασικά να ανοιχτεί στον κόσμο. Σύμφωνα με τη Διεθνή Οργάνωση Γαλλοφωνίας, τα γαλλικά είναι, μετά τα αγγλικά, η γλώσσα που διδάσκεται περισσότερο στον κόσμο: 116 εκατομμύρια άνθρωποι μαθαίνουν γαλλικά. Είναι η γλώσσα των διεθνών συναλλαγών, η γλώσσα του πολιτισμού αλλά και της οικονομικής ανάπτυξης που δημιουργεί έναν ουσιαστικό διάλογο με τους περίπου 220 εκατομμύρια γαλλόφωνους σε όλο τον κόσμο. Πόσο εύκολο είναι να δημιουργείς ένα «θετικό» περιβάλλον μάθησης και εκπαίδευσης σε καιρούς κρίσης; Έχετε ακολουθήσει κάποια ειδική στρατηγική προκειμένου ν’ αντιμετωπίσετε τέτοιο ενδεχόμενο; Η ποιότητα ενός σχολείου και η ικανότητά του να δημιουργεί έναν χώρο φιλόξενο που να δίνει ερεθίσματα εξαρτάται κατά πολύ από την ποιότητα και τη συμβολή του διδακτικού προσωπικού αλλά και των ικανοτήτων της διοικητικής ομάδας, πάνω στην οποία βασίζονται οι καθηγητές. Η καλή διαχείριση των διαθέσιμων εργαλείων και του management του ανθρώπινου δυναμικού είναι καθοριστική τόσο (ίσως και περισσότερο) όσο και τα διαθέσιμα κονδύλια. Γι’ αυτό επιθυμούμε να κάνουμε γνωστή τη γαλλική εμπειρία σχετικά με το «εκπαιδευτικό management» και μόλις προτείναμε στο υπουργείο Παιδείας να οργανώσει σεμινάρια ανταλλαγής απόψεων υψηλού επιπέδου σχετικά με αυτό το θέμα. Επίσης, εργαζόμαστε βάσει μεσοπρό-

θεσμων προγραμμάτων μικρής κλίμακας, που επιτρέπουν όμως την απόκτηση ορατών αποτελεσμάτων, σχετικά με τη διδασκαλία της γαλλικής γλώσσας για παράδειγμα.

τούρας». Στις ΗΠΑ, επίσης, ο πάροχος υπηρεσιών εκπαίδευσης στο διαδίκτυο «School of Interior Design» μας κατατάσσει στις 50 καλύτερες σχολές παγκοσμίως.

Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, Σίνα 31, 210 3624301-5. www. ifa.gr

H Βακαλό είναι η πρώτη σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα. Τώρα που η χρήση υπολογιστών έχει εισχωρήσει για τα καλά στις Εφαρμοσμένες Τέχνες, πόσο σημαντική θεωρείτε την κατάρτιση των σπουδαστών στη χρήση του Η/Υ; Η Βακαλό είναι η μακροβιότερη σχολή στο design, γιατί δεν χάνει την επαφή της με τον παρόντα χρόνο. Έχουμε τις αρχές μας για μια ισορροπημένη εκπαίδευση που δεν παραδίδεται στην όποια εφήμερη μόδα ή trend, αλλά παραλαμβάνει τα μηνύματα των καιρών, χωρίς ποτέ να χάνει τον ανθρωπιστικό πυρήνα του εκπαιδευτικού έργου, τις θεμελιώδεις αξίες και τις «χειρωνακτικές» βάσεις της δημιουργικής διαδικασίας. Τονίζουμε ιδιαίτερα τη θεωρητική διερεύνηση, σε σημείο που μέρος του κοινού να θεωρεί τη Βακαλό «δύσκολη» (ή «κουλτουριάρα»), πράγμα που μπορεί να λειτουργήσει -εσφαλμένα βέβαια- απωθητικά για κάποιους υποψηφίους. Το θεωρητικό σκέλος, κληρονομιά της Ελένης Βακαλό, αποτελεί αναπόσπαστο μέρος αυτού του ανθρωπιστικού πυρήνα που αναφέραμε αλλά και εγγύηση ότι δεν παρέχουμε απλά και μόνο μια κατάρτιση για τεχνικούς υπαλλήλους. Όσο για τη χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών που ρωτήσατε, είναι αυτονόητο για 'μας ότι οι υπολογιστές και τα σχετικά προγράμματα σχεδιασμού αποτελούν τα κατεξοχήν σημερινά εργαλεία σχεδίασης. Γι’ αυτό ακριβώς και η αναδιάρθρωση του προγράμματος που αναφέραμε πιο πριν προβλέπει ενίσχυση της εκπαίδευσης στην ψηφιακή σχεδίαση όχι μόνο από τεχνική άποψη αλλά και από την άποψη της σύνθεσης και της δημιουργίας. Ασφαλώς το μέλλον καθορίζεται από τους Η/Υ, αλλά καλό είναι να θυμόμαστε ότι υπάρχουν δύο πλευρές σε κάθε άποψη: ο Milton Glaser έλεγε ότι οι υπολογιστές στη γραφιστική είναι ό,τι και οι φούρνοι μικροκυμάτων στη μαγειρική, ενώ αντίθετα η April Greiman υποστηρίζει ότι «το ποντίκι είναι το σύγχρονο μολύβι».

Μίλτος Φραγκόπουλος «Η κληρονομιά της Ελένης Βακαλό αποτελεί εγγύηση» Ο αναπληρωτής διευθυντής και Liaison Officer του Κολεγίου Βακαλό Art&Design και ιστορικός τέχνης μιλάει για το πρόγραμμα σπουδών και για τους υπολογιστές ως κατεξοχήν σημερινά εργαλεία σχεδίασης. Μιλήστε μας για τον κορμό των εργασιών σας, τα νέα σας προγράμματα, τις διακρίσεις που έχετε πάρει αλλά και τους στόχους της επόμενη χρονιάς. Το Κολέγιο Βακαλό προσφέρει προγράμματα σπουδών, τόσο σε προπτυχιακό όσο και σε μεταπτυχιακό επίπεδο, με δύο κατευθύνσεις ειδικότητας: Γραφιστική και Αρχιτεκτονική Εσωτερικού Χώρου. Επίσης προσφέρει μονοετή εργαστήρια Ζωγραφικής, Σκηνογραφίας-Ενδυματολογίας και από φέτος εργαστήριο Κόμικς. Πρόκειται για προγράμματα που εξελίχτηκαν και αναπτύχθηκαν μέσα στη μακρά διάρκεια της λειτουργίας της σχολής, λαμβάνοντας υπόψη τις εκάστοτε εγχώριες αλλά και διεθνείς συνθήκες. Τώρα ήδη προετοιμάζουμε μια σημαντική αναδιάρθρωση του προπτυχιακού μας προγράμματος, ώστε να προσφέρει μεγαλύτερο πεδίο στην ψηφιακή σχεδίαση αλλά και στην κατάρτιση σε θέματα έρευνας και επεξεργασίας διαθεματικών εργασιών. Προσπαθούμε. Κάθε διάκριση που επιτυγχάνουν οι απόφοιτοί μας -και είναι αρκετές- είναι προφανώς πηγή χαράς για 'μας, αλλά ποτέ δεν επαναπαυόμαστε. Η πιο πρόσφατη διάκριση ήταν το χρυσό μετάλλιο στις ΗΠΑ που απονεμήθηκε σε απόφοιτό μας σε διαγωνισμό σχεδιασμού και κατασκευής «ιστορικής μινια-

Κολέγιο Βακαλό, Kέντρο Μεταλυκειακής Εκπαίδευσης, Λ. Κατσώνη 26, 210 6442514. www.vakalo.gr

Παναγιώτης Ξυνάριος «Η αργυροχρυσοχοΐα προσφέρει ηθικό και οικονομικό κέρδος» Ο Παναγιώτης Ξυνάριος, της σχολής αργυροχρυσοχοΐας ΕΕΣ Galileo, μιλάει για την τέχνη του κοσμήματος ως κάτι που εξασφαλίζει τη διαχρονική επιδίωξη του ανθρώπου για στολισμό και προβολή. Τι μπορεί να διδαχτεί κάποιος στο ΕΕΣ Galileo; Είναι ένας εκπαιδευτικός φορέας με κυρίαρχο αντικείμενο το κόσμημα. Βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας, εκεί που για δύο αιώνες χτυπά η καρδιά του εμπορίου, του χρήματος και των ευκαιριών. Απευθύνεται σε άτομα κάθε ηλικίας που αναζητούν μια δημιουργική και προσοδοφόρα δραστηριότητα αλλά και σε επαγγελματίες που θα ήθελαν ν’ αποκτήσουν μια εξειδίκευση ή να εμπλουτίσουν το γνωστικό τους πεδίο σε ό,τι αφορά το κόσμημα. Τα προγράμματά του καλύπτουν όλο το φάσμα των τεχνικών που εφαρμόζονται στην κοσμηματοποιία και στηρίζονται στη γνώση της κλασικής αργυροχρυσοχοΐας που, αφού κατακτηθεί, μπορεί εύκολα να μετουσιωθεί σε εικαστική έκφραση και εφαρμογή. Η κανονική διάρκεια της κάθε εκπαιδευτικής ενότητας είναι τετράμηνη, με παρουσία του εκπαιδευόμενου στη σχολή μια φορά την εβδομάδα. Ο χρόνος φοίτησης μπορεί να προσαρμοστεί σε μικρότερο χρονικό διάστημα, ανάλογα με τον χρόνο που διαθέτει ο εκπαιδευόμενος σε εβδομαδιαία βάση, έτσι ώστε να ολοκληρωθεί η φοίτηση πιο γρήγορα. Την εκπαιδευτική ομάδα αποτελούν άτομα με εξαιρετική γνώση του αντικειμένου, πολυετή εμπειρία στην εφαρμογή του και πλήθος διακρίσεων, έτοιμα να προσφέρουν σωστή καθοδήγηση σε ό,τι αφορά τις επαγγελματικές δράσεις. Ο χώρος εκπαίδευσης, ευχάριστος και φιλικός, είναι άρτια εξοπλισμένος και με πλήρη εναρμόνιση με

87 τα δεδομένα της σύγχρονης τεχνολογίας και των νέων εφαρμογών. Γιατί θα πρέπει κάποιος να επιλέξει ν’ ασχοληθεί με την τέχνη της αργυροχρυσοχοΐας; Ποια είναι τα οφέλη που έχει να αποκομίσει; Η αργυροχρυσοχοΐα είναι η τέχνη που δημιουργεί τα σύμβολα και τα στοιχεία που εξασφαλίζουν τη διαχρονική επιδίωξη του ανθρώπου για στολισμό και προβολή. Το στοιχείο αυτό προσδίδει στα προϊόντα της αργυροχρυσοχοΐας διαρκή και παγκόσμια ζήτηση. Αν σε αυτό προσθέσουμε και την ικανοποίηση που προσφέρει η αποτύπωση της καλλιτεχνικής και δημιουργικής έκφρασης, διαμορφώνουμε ένα πεδίο ενασχόλησης που προσφέρει ηθικό και οικονομικό κέρδος. ΕΣΣ Galileo, Μιλτιάδου 11, Αθήνα, 217 7020301

Ulrike Drissner «Η γνώση των γερμανικών

βελτιώνει την επαγγελματική ζωή» Η υποδιευθύντρια του Goethe-Institut Athen, διευθύντρια του γλωσσικού τμήματος του ινστιτούτου και των ινστιτούτων Goethe της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, μιλάει για νέα του προγράμματα και τα γερμανικά ως σημαντικό επαγγελματικό εφόδιο. Μιλήστε μας λίγο για τον κορμό των εργασιών σας, τα νέα σας προγράμματα, τις διακρίσεις που έχετε λάβει αλλά και τους στόχους της επόμενη χρονιάς. Στο Goethe-Institut Athen προσφέρουμε μια μεγάλη γκάμα τμημάτων σε όλα τα επίπεδα και για όλες τις ηλικίες, ακόμα και για παιδιά της Δ’ Δημοτικού. Οι σπουδαστές μας μαθαίνουν τη γερμανική γλώσσα από την πρώτη λέξη μέχρι και την ανάγνωση κειμένων υψηλών αξιώσεων και άρθρων του ημερήσιου Τύπου. Το μάθημα γίνεται σε ευχάριστο περιβάλλον, σε σύγχρονα εξοπλισμένους χώρους, από άρτια καταρτισμένο και έμπειρο διδακτικό προσωπικό και πλαισιώνεται από τις υπηρεσίες και το οπτικοακουστικό υλικό της βιβλιοθήκης μας, καθώς και από ένα πλούσιο πολιτιστικό πρόγραμμα. Εκτός από τα κανονικά και τα εντατικά τμήματα, προσφέρουμε διάφορα ειδικά τμήματα, όπως Ιατρική Ορολογία, Νομική Ορολογία, Τμήμα Λογοτεχνικής Μετάφρασης κ.ά. Για όσους ενδιαφέρονται, επίσης, να συμμετέχουν στις εξετάσεις μας και θέλουν να προετοιμαστούν ανάλογα, προσφέρουμε τμήματα προετοιμασίας εξετάσεων. Όλες οι αίθουσες διδασκαλίας διαθέτουν διαδραστικούς πίνακες ενώ, μέσω του ηλεκτρονικού βιβλίου ύλης, οι σπουδαστές μας έχουν πρόσβαση από το σπίτι σε όλες τις πληρο-

φορίες σχετικά με το τμήμα τους. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μας www.goethe.de/athen. Με δεδομένη την ολοένα αυξανόμενη ισχυροποίηση της γερμανικής οικονομίας και το άνοιγμα της αγοράς εργασίας τόσο στη Γερμανία όσο και γενικότερα, πόσο απαραίτητη θεωρείτε την καλή γνώση της γερμανικής γλώσσας ως εφόδιο για την επαγγελματική αποκατάσταση; Το ενδιαφέρον για τη γερμανική γλώσσα δεν είναι τωρινό φαινόμενο. Εδώ και πάρα πολλά χρόνια οι Έλληνες εμπιστεύονται το Goethe-Institut Athen για να μάθουν Γερμανικά. Το Goethe-Institut Athen ιδρύθηκε το 1952, είναι το παλαιότερο ινστιτούτο στο σύνολο του δικτύου των Ινστιτούτων Goethe και φέτος συμπληρώνει 60 χρόνια στην Ελλάδα. Η γνώση των γερμανικών, όπως άλλωστε και η γνώση γενικότερα των ξένων γλωσσών, δίνει τη δυνατότητα να βελτιώσει κανείς την επαγγελματική του ζωή αισθητά. Μέσα από τη γνώση των γερμανικών βελτιώνονται οι επαγγελματικές προοπτικές τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό σε πολλούς τομείς, όπως π.χ. στο τομέα του Τουρισμού, της Επικοινωνίας αλλά και της έρευνας και της επιστήμης. Τα γερμανικά, άλλωστε, είναι η δεύτερη πιο σημαντική γλώσσα στον χώρο της επιστήμης. Η Γερμανία βρίσκεται, λόγω της προσφοράς της στην έρευνα και στην ανάπτυξη, στην 3η θέση σε παγκόσμιο επίπεδο και απονέμει υποτροφίες για έρευνα σε αλλοδαπούς επιστήμονες.

Goethe-Institut Athen, Ομήρου 14-16, 210 3661000. www.goethe.de/athen

Μέσα από τη γνώση των γερμανικών βελτιώνονται οι επαγγελματικές προοπτικές τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό σε πολλούς τομείς, όπως π.χ. στον τομέα του Τουρισμού, της Επικοινωνίας αλλά και της έρευνας και της επιστήμης.

Ulrike Drissner Goethe-Institut Athen

88

The Fiction Issue 2012

Και άλλα...

MEDITERRANEAN COLLEGE (συνεργαζόμενο πανεπιστήμιο: University of Teesside) Πατησίων 107 & Πελλήνης 8, Αθήνα, 210 8899600-2, Εγνατίας 76, Θεσσαλονίκη, 2310 287 779, info@medcollege. edu.gr, www.medcollege. edu.gr Το πρώτο ελληνικό αγγλόφωνο κολέγιο με 35 χρόνια διαρκούς ποιοτικής παρουσίας στα εκπαιδευτικά δρώμενα της ανώτατης ιδιωτικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Προσφέρει βρετανικό σύστημα παροχής υψηλής ποιότητας εκπαίδευσης, υποστήριξης των φοιτητών, διαρκούς επιμόρφωσης των ακαδημαϊκών και ελέγχου ποιότητας. Πιστοποίηση και αναγνώριση από το ΒAC ως ίδρυμα που παρέχει ανώτατη εκπαίδευση. Πιστοποίηση ISO 9001 για τη διασφάλιση της ποιότητας ως προς την παροχή εκπαίδευσης πανεπιστημιακού επιπέδου.

NEW YORK COLLEGE

ΙΕΚ ΑΚΜΗ: σύγχρονη παιδαγωγική με την κάρμεν ρουγγέρη Οι τελειόφοιτοι παιδαγωγοί του τμήματος Παιδαγωγικών του ΙΕΚ ΑΚΜΗ, στο πλαίσιο της διαδικασίας εξειδίκευσης πάνω στο «Θεατρικό Παιχνίδι & Θέατρο για παιδιά», παρουσίασαν με απόλυτη επιτυχία το θεατρικό δρώμενο «Η Πετρόσουπα». Η παράσταση πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με την πολύπειρη και κορυφαία ηθοποιό-συγγραφέα-σκηνοθέτη Κάρμεν Ρουγγέρη και παρουσιάστηκε στον κινηματογράφο ΤΡΙΑΝΟΝ. www.iek-akmi.gr/

(συνεργαζόμενα πανεπιστήμια: State University of N.Y., La Salle University, National American University, Nova Southeastern University, University of Greenwich, University of Bolton, Paris Graduate School of Management) Αμαλίας 38, Αθήνα, 210 3225961, Κατσιμίδι 6, Θεσσαλονίκη, 2310 889 879, nycath@nyc.gr, nycth@nyc. gr, www.nyc.gr Το New York College, μέσω των ακαδημαϊκών συνεργασιών του με αναγνωρισμένα αμερικανικά και ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, προσφέρει υψηλής ποιότητας πολυπολιτισμική εκπαίδευση σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο σε ένα πλήθος ειδικοτήτων, στην αγγλική και ελληνική γλώσσα.Τα πτυχία bachelor, master και PhD που προσφέρει το New York College είναι οι γνήσιοι τίτλοι σπουδών των ξένων συνεργαζόμενων πανεπιστημίων και ανταποκρίνονται στις προϋποθέσεις της νέας Κοινοτικής Οδηγίας 36/05 .

Βρετανικό Συμβούλιο Πλατεία Κολωνακίου 17, 210 3692333, customerservices@ britishcouncil.gr, www. britishcouncil.org/greece Λειτουργεί στην Ελλάδα από το 1939, παρέχοντας ένα ευρύτατο φάσμα υπηρεσιών και προγραμμάτων. Στην εκπαίδευση αποτελεί την

κύρια πηγή πληροφόρησης για σπουδές στη Μεγάλη Βρετανία, την πλέον δημοφιλή επιλογή των Ελλήνων για σπουδές στο εξωτερικό. Ως κέντρο της αγγλικής γλώσσας παρέχει διδασκαλία με την πιο εξελιγμένη μεθοδολογία και με χρήση νέων τεχνολογιών. Ως φορέας διεθνώς αναγνωρισμένων ακαδημαϊκών και επαγγελματικών εξετάσεων, καθώς και εξετάσεων αγγλικής γλώσσας, δίνει την ευκαιρία σε χιλιάδες υποψηφίους κάθε χρόνο να φτάσουν πιο κοντά στους στόχους τους.

ΔΕΛΤΑ Ρεθύμνου 3, Αθήνα, 210 8225983, deliek@delta-iek.gr, www.delta-iek.gr Έχοντας πολυετή εμπειρία στην επαγγελματική εκπαίδευση που μετρά 4 δεκαετίες, προσφέρει κρατικό δίπλωμα με δικαίωμα πρόσληψης στο Δημόσιο σε 12 τομείς: Οικονομία και Διοίκηση, Πληροφορική, Art & Design, Sound & Music Technology, Beauty & Fashion, επαγγέλματα Υγείας και Τουρισμού, ΜηχανολογίαΗλεκτρολογία, Επικοινωνία και ΜΜΕ.

ΔΟΜΗ Χαριλάου Τρικούπη 17, Αθήνα, 210 3840552, http:// iekdomi.edu.gr Με δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε 48 ειδικότητες, όλοι βρίσκουν τον τομέα του ενδιαφέροντός τους ανάμεσα σε ΜΜΕ και Επικοινωνία, Παιδαγωγικά, Ομορφιά και Μόδα, Τουρισμό και Μεταφορές, Sound & Music, Cinema & TV, Art & Design, Νέες Τεχνολογίες, Οικονομία και Διοίκηση, επαγγέλματα Υγείας. Οι απόφοιτοι του ΙΕΚ Δομή έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν και στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ.

Όραμα Κομοτηνής 10, Αμπελόκηποι, 210 7701708, www. oramastudies.gr/ Διοργανώνει καλλιτεχνικά σεμινάρια τριετούς παρακολούθησης πάνω στη φωτογραφία αλλά και τη ζωγραφική, με πρόγραμμα που απευθύνεται σε αρχάριους. Παράλληλα, διοργανώνει workshops σε εκφάνσεις της φωτογραφίας και της ζωγραφικής, όπως η διαφημιστική φωτογραφία. Επιπλέον, διοργανώνει εκθέσεις με έργα των σπουδαστών και άλλες δραστηριότητες.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ «ΑΜΑΡΑΝΤΟΣ»

Ακαδημίας 78, Αθήνα, 801 1111960, info@amarantos.gr, http://amarantos.gr Ο εκπαιδευτικός όμιλος Αμάραντος αποτελείται από την επαγγελματική σχολή κομμωτικής «Αμαράντειος» που προ-

σφέρει πτυχίο μετά από διετή φοίτηση και παρακολούθηση ενός ολοκληρωμένου προγράμματος και περιλαμβάνει μαθήματα που καλύπτουν τη λειτουργία ενός σύγχρονου κομμωτηρίου, όπως κομμωτική, μακιγιάζ, μανικιούρ-πεντικιούρ κ.ά.

AKMH METROPOLITAN COLLEGE Σωρού 74, Μαρούσι, 210 6199891, Ελ. Βενιζέλου 14 & Τσιμισκή, 2310 241010, info@ amc.edu.gr, www.amc.edu. gr. Από την ίδρυσή του το 1982 έως τώρα προσφέρει εκπαίδευση πανεπιστημιακού επιπέδου και διεθνών προδιαγραφών με τη σφραγίδα του Βρετανικού Συμβουλίου Αναγνωρίσεων, ενώ η ποιότητα σπουδών ελέγχεται σύμφωνα με τις προδιαγραφές του Quality Assurance. Το κολέγιο διαθέτει το μεγαλύτερο εύρος επιστημών και συνεργάζεται αποκλειστικά με κορυφαία δημόσια βρετανικά πανεπιστήμια όπως το UCLAN και το Queen Margaret, από τα οποία οι σπουδαστές μπορούν ν’ αποκτήσουν πτυχία, σπουδάζοντας στην Ελλάδα. Η σχολή διαθέτει ένα σύγχρονο campus σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Διαθέτει 20 ειδικότητες, με σχολές Οικονομικών Επιστημών και Διοίκησης, Υγείας και Ανθρωπιστικών Επιστημών, Πολιτισμού και Επικοινωνίας, Πληροφορικής και Δομημένου και Φυσικού Περιβάλλοντος, με τις πρώτες τρεις από αυτές να προσφέρουν εννέα συνολικά προγράμματα master.

Ινστιτούτο Θερβάντες Μητροπόλεως 23, Σύνταγμα, 210 3634117, secate@ cervantes.es, atenas. cervantes.es Με περισσότερους από 80.000 σπουδαστές, προσφέρει μαθήματα στην ισπανική λογοτεχνία, σεμινάρια σχετικά με θέματα λογοτεχνίας, γλωσσολογίας, τέχνης, κινηματογράφου κ.ά. Επίσης, διοργανώνει διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Iδιωτικό Εσπερινό Λύκειο Κοροπούλη Λ. Βουλιαγμένης 311, Άγ. Δημήτριος, 210 9737791, 210 9752036, koropouli@gmail. com, www.koropouli.gr Iδρύθηκε το 1958 στον Άγιο Δημήτριο και απευθύνεται σε εργαζόμενους μαθητές όλων των ηλικιών που για κάποιον λόγο εγκατέλειψαν το σχολείο, δίνοντάς τους την ευκαιρία να συνεχίσουν τις σπουδές τους στη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση.

TheWeek

ioyλιοσ δ τ τ π π σ κ 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29

κινηματογράφος . . . 90 | φεστιβαλ αθηνων . . . 93

Tosca

Η δεύτερη μεγάλη παραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής για το φετινό καλοκαίρι είναι η εξαιρετική «Τόσκα» του Τζιάκομο Πουτσίνι σε σκηνοθεσία Ούγκο ντε Άνα και μουσική διεύθυνση Μύρωνα Μιχαηλίδη. Φωτό: Βαγγέλης Κύρης. ρόκειται για ένα από τα πιο δημοφιλή έργα του λυρικού θεάτρου, σημαδεμένο από τη σπαρακτική ερμηνεία της Μαρίας Κάλλας, που εξακολουθεί να στοιχειώνει τις κατοπινές ερμηνείες αυτής της όπερας. Το έργο εκτυλίσσεται στη Ρώμη, όπου ο βαρόνος Σκάρπια, επικεφαλής των δυνάμεων κατοχής, ζητά από την όμορφη κι ερωτευμένη Φλόρια Τόσκα, μια ντίβα της όπερας, μερικές στιγμές έρωτα σε αντάλλαγμα για τη ζωή του αγαπημένου της Μάριο Καβαραντόσι, ενός ιδεαλιστή επαναστάτη. Στριμωγμένη, σε άμυνα, η Τόσκα θα σκοτώσει τον Σκάρπια, χωρίς όμως να μπορέσει να σώσει τον Καβαραντόσι από τον θάνατο. Όταν το έγκλημά της αποκαλύπτεται, προκειμένου να διαφύγει από εκείνους που την κυνηγούν, η Τόσκα αυτοκτονεί. Τη σκηνοθεσία, τα σκηνικά και τα κοστούμια της παράστασης έχει αναλάβει ο διάσημος σκηνοθέτης της όπερας Ούγκο ντε Άνα, ο οποίος για πρώτη φορά σκηνοθετεί στην Ελλάδα. Οι φίλοι της όπερας παγκοσμίως τον γνωρίζουν για τα θεαματικά σκηνικά του αλλά και για την εντυπωσιακή χρήση των φωτισμών και των βίντεο. Έχει τη φήμη του ιδιαιτέρως απαιτητικού και αυστηρού σκηνοθέτη, έχοντας σκηνοθετήσει στις σπουδαιότερες σκηνές όπερας στον κόσμο, όπως, μεταξύ άλλων, η Γερμανική Όπερα του Βερολίνου, η Βασιλική Όπερα του Λονδίνου, η Όπερα της Σεβίλλης, του Τελ Αβίβ και του Τόκιο, η Σκάλα του Μιλάνου, η Αρένα της Βερόνα, και το Λισέου της Βαρκελώνης. Έχει εργαστεί πολλές φορές πάνω στην Τόσκα, την οποία θεωρεί μεγάλη πρόκληση. Την ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής διευθύνει ο καλλιτεχνικός διευθυντής της, ο αρχιμουσικός Μύρων Μιχαηλίδης. Στη νέα παραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής τον ομώνυμο ρόλο ερμηνεύει η διάσημη Ιταλίδα σταρ της όπερας Ντανιέλα Ντεσί και σε δεύτερη διανομή η αγαπημένη του ελληνικού κοινού Τσέλια Κοστέα, η οποία εντυπωσίασε με την πρόσφατη ερμηνεία της στον Τροβατόρε. Στον ρόλο του Καβαραντόσι θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε τον καταξιωμένο Αμερικανό τενόρο Καρλ Τάνερ στην πρώτη διανομή, ο οποίος έχει τραγουδήσει τον ρόλο στα μεγαλύτερα λυρικά θέατρα του κόσμου. Στη δεύτερη διανομή τον ρόλο θα ερμηνεύσει ο διεθνούς φήμης Χιλιανός Τζανκάρλο Μονσάλβε. Στον ρόλο του βαρόνου Σκάρπια ο Γεωργιανός βαρύτονος Λάντο Ατανέλι, ένας από τους δημοφιλέστερους ερμηνευτές του Πουτσίνι και ο επίσης Γεωργιανός Γκεόργκε Γκαγκνίτζε, που ερμήνευσε πρόσφατα αυτόν το ρόλο στη Μετροπόλιταν της Νέας Υόρκης.

Π

info

ρα . Όπε Τόσκα ι, ενο ίν ίμ σ ε τ τικό κ ο Που ικα, ιη μ ο ο κ Π ζ ά . ίτ ι Ίλ Τζ ράξεις α και Λου του π γ ις ε ρ ζ έ ο σε τρ Τζακό τρικό δείο α ε ε π / θ έ ζ 2 1 Ω λο ζου /7/20 μότιτ 9 ο ση των Τ 2 η ο , λ τ 8 σ ,2 πώ μένο . Προ 26, 27 βασισ Ολύ21:00 ντού. υ η ρ ο ξ α ρ ρ Σ εάτ 0. . Ένα ριέν τoυ Θ 0-21:0 τικού Βικτο ου Ατ ό τα ταμεία μερινά 9:0 , 210 1 η Ηρώδ π 6 θ α 4 ρίων 61. Κα 0 3612 εισιτη δημίας 59λ Αθη 00, 21 στιβά α36621 ε κα 0 Α Φ 1 , 2 υ : ια ο εις τέρ μπ μεία τ . Δευ ωλήσ τα τα θήνα Τηλ. π 9:00αι από μίου 39, Α ο κ τ 5 α 2 β 7 τη , Σάβ 3643 ανεπισ 16:00 οπώληση: νών, Π κευή 8:30πρ ή ικ σ ν r α ο Παρ λεκτρ nalopera.g Η .

0 io t 14:3 a .n www

90

kinhmato°paºo™ h tainia th™ eb¢oma¢a™

2ο Φεστιβάλ Θερινού Κινηματογράφου της Αθήνας Με πέντε νέες δράσεις τις επόμενες δύο εβδομάδες συνεχίζεται το φεστιβάλ που μετατρέπει την πόλη σ’ ένα απέραντο θερινό σινεμά. Μετά τις απόλυτα επιτυχημένες -θεματικές και μη- προβολές της περασμένης εβδομάδας σε Πετράλωνα, κέντρο, Πατήσια και Μεταξουργείο, το 2ο Φεστιβάλ Θερινού Κινηματογράφου της Αθήνας συνεχίζει τις δροσιστικές του κινηματογραφικές εκπλήξεις, μεταφέροντας τις δράσεις του τόσο εντός όσο και εκτός ορίων πόλης. Για την ακρίβεια, τα επερχόμενα events περιλαμβάνουν ελληνικά μικρού μήκους αριστουργήματα, βραβευμένα από το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Δράμας, μια προβολή ελληνικής ταινίας από το αφιέρωμα «Καλοκαίρι στην Αττική», επετειακή-εορταστική εκδήλωση σε μια κοντινή παραλία της Αθήνας, μια ξεκαρδιστική κλασική προβολή και μια πρωτότυπη περφόρμανς μεικτών μέσων με μουσική, σινεμά, ζωντανή δράση και απροσδόκητες κι επαναστατικές εκπλήξεις. Τη Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012 (21:00), στην πλατεία Αυδή, στο Μεταξουργείο, θα προβληθούν οι ταινίες μικρού μήκους Γεια σου, Ανέστη του Δημήτρη Κανελλόπουλου, Ο μπαμπάς μου, ο Λένιν και ο Φρέντι της Ρηνιώς Δραγασάκη, Πίστομα του Γιώργου Φουρτούνη, If you have no place to cry του Αριστοτέλη Μαραγκού και Make Up του Χρήστου Μασσαλά. Την Πέμπτη 26 Ιουλίου (21:00) στην πλατεία Αβησσυνίας ο σπουδαίος μουσικός Blaine L. Reininger θα ντύσει μουσικά (με μουσική που έγραψε ειδικά για την εκδήλωση) εικόνες από ταινίες των Μαν Ρέι, Μελιές, Λιούμπιτς, Αϊζενστάιν και άλλων αβανγκάρντ κινηματογραφιστών των αρχών του προηγούμενου αιώνα, σε ένα αφιέρωμα στο όνειρο και στην επανάσταση. Σε ρόλο μπαλαντέρ η καταξιωμένη και ιδιαίτερα αγαπητή στο καλλιτεχνικό στερέωμα βραβευμένη ηθοποιός, Θέμις Μπαζάκα, που αναμένεται να εμπλουτίσει το θέαμα με μια εναλλακτική περφόρμανς-έκπληξη. Η συγκεκριμένη δράση -προπομπός του μεγάλου φετινού αφιερώματος του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας Cosmote», που πραγματοποιείται κάθε Σεπτέμβρη στην Αθήνα- φέρει τον τίτλο «Rêve(o)lution» κι έχει σκοπό να μας μυήσει, μέσω του σινεμά, της μουσικής και της έμφυτης ανθρώπινης επαναστατικότητας στο αποτέλεσμα της επανάστασης μέσα από ένα όνειρο. Τη Δευτέρα 30 Ιουλίου (21:00) στο Χαλάνδρι (σε χώρο που θα ανακοινωθεί σύντομα),

στο πλαίσιο του αφιερώματος «Καλοκαίρι στην Αττική», θα προβληθεί η ταινία Απόντες του Νίκου Γραμματικού, η οποία παρακολουθεί τις σποραδικές συνευρέσεις έξι ανθρώπων στη διάρκεια μιας επταετίας, ξεκινώντας από το καλοκαίρι του 1987 (Ευρωμπάσκετ) και καταλήγοντας στο καλοκαίρι του 1994 (Μουντιάλ). Επόμενη δράση την Τρίτη 31 Ιουλίου (21:00), στην πλατεία Αγίας Ειρήνης, στο κέντρο της Αθήνας, με την προβολή της ταινίας Young Frankenstein. Η απόλυτη διακωμώδηση των φιλμ τρόμου μέσα από τα μάτια του ιδιοφυούς Μελ Μπρουκς, ο οποίος, σε συνεργασία με τον μοναδικό Τζιν Γουάιλντερ, δημιουργεί ένα τρομακτικά κωμικό φιλμ που καταφέρνει να παραμείνει αναλλοίωτο στον χρόνο, αλλάζοντας τα δεδομένα της κινηματογραφικής σάτιρας. Μια από τις καλύτερες 50 κωμωδίες όλων των εποχών, όπως ανακηρύχτηκε από το περιοδικό «Empire» το 2006, το Young Frankenstein κατάφερε στην εποχή του να επηρεάσει κουλτούρες και συμπεριφορές και να συμπεριληφθεί στα πιο επιδραστικά hypes της σατιρικής τέχνης, με τα ιδιοφυή του γκαγκς να μνημονεύονται μέχρι και σήμερα σε ποικίλες μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης. Τέλος, την Πέμπτη 2 Αυγούστου (21:00) σε κάποια παραλία της Αττικής, το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας διοργανώνουν θεματικό αφιέρωμα για τα 50 χρόνια από τον θάνατο της Μέριλιν Μονρό, προβάλλοντας τα Επτά χρόνια φαγούρας! Μείνετε συντονισμένοι στα cinemag.gr και gfc.gr για ανανεώσεις και έξτρα πληροφορίες. Το 2ο Φεστιβάλ Θερινού Κινηματογράφου της Αθήνας διοργανώνεται από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας με τη συγχρηματοδότηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και εντάσσεται στον Άξονα Προτεραιότητας 2 «Αειφόρος ανάπτυξη και βελτίωση της ποιότητας ζωής» του Ε.Π. «Αττική» του ΕΣΠΑ 2007-2013. Όλες οι δράσεις πραγματοποιούνται υπό την αιγίδα του υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού. ΕΣΠΑ - Με τη συγχρηματοδότηση της Ελλάδας και της ευρωπαϊκής Ένωσης

nee™ tainie™

ο δικτατορας The Dictator Σκηνοθεσία: Λάρι Τσαρλς Πρωταγωνιστούν: Σάσα Μπάρον Κοέν, Άνα Φάρις

17 Κορίτσια 17 Filles

Σκηνοθεσία: Ντελφίν και Μιριέλ Κουλέν Πρωταγωνιστούν: Λουίζ Γκρενμπέρ, Ζιλιέτ Νταρς Στα «17 Κορίτσια» δεκαεπτά έφηβες παίρνουν συλλογικά μια απόφαση που θ’ αλλάξει τις ζωές όλων στη μικρή επαρχιακή τους πόλη. Γνωρίζοντας ότι θα έρθουν σε ρήξη με τους γονείς και τους δασκάλους τους και θα παρεξηγηθούν με τους συμμαθητές τους, αποφασίζουν να μείνουν όλες έγκυες ταυτόχρονα.

Εκεί που η Σοφία Κόπολα μιλούσε για θάνατο στο Virgin Suicides, τα 17 Κορίτσια θέλουν να ξεφύγουν από την τελειωμένη κωμόπολη της Βρετάνης, Λοριέν, να ονειρευτούν, να ζήσουν διαφορετικά. Και σχεδιάζουν το μεγάλο βήμα με την ίδια τη ζωή, μένοντας δηλαδή έγκυες η μία μετά την άλλη, ακολουθώντας το παράδειγμα της όμορφης αρχηγού της «αγέλης», της εντυπωσιακής και πολύ cool Καμίγ - την υποδύεται με γούστο η Λουίζ Γκρενμπέρ, που είχαμε πρωτοδεί στο Ανάμεσα στους Τοίχους. Μια και αναφερθήκαμε στην ταινία του Καντέ, ο οποίος επέλεξε έναν ρεαλιστικό, σχεδόν ντοκιμαντερίστικο τρόπο για να διεισδύσει στο σχολείο από την πλευρά των μαθητών, οι αδελφές Κουλέν τοποθετούνται ανάμεσα στην ποιητικότητα μιας ταυτόχρονης εφηβικής επιλογής, για να δικαιολογήσουν τον ουτοπικό χαρακτήρα της αυτοδιάθεσης, κι έναν χαλαρό νατουραλισμό, που βάζει τον θεατή στο κλίμα των οικογενειών μερικών από τις κοπέλες, καθώς και του περίγυρου, που ψάχνει να βρει την αιτία του παράλογου, για την προηγούμενη γενιά, γεγονότος, ανταλλάσσοντας επιχειρήματα χωρίς να μπορεί να σταματήσει το ασυνήθιστο θέαμα κοριτσιών με κοιλίτσα στη μέση μιας νεκρής βιομηχανικής πόλης - σύμφωνα με τους γαλλικούς νόμους, απαγορεύεται να γίνει έκτρωση σε έφηβη κοπέλα, αν εκείνη δεν το επιθυμεί. Η ταινία βασίστηκε σε ένα πραγματικό γεγονός που συνέβη στη Μασαχουσέτη το 2008, αλλά ο χειρισμός, η συμπεριφορά και η σκέψη είναι εντελώς γαλλικές: πέφτουν ατελείωτες κουβέντες χωρίς κατάληξη (καθώς η μία αντικρούει την άλλη) και τα 15 παιδιά που τελικά έρχονται στον κόσμο, καθώς το ένα δεν θα ζήσει και μια εγκυμοσύνη ήταν ψεύτικη, είναι αποτέλεσμα ισχυρών χαρακτήρων και μιας συλλογικότητας παράδοξα ώριμης, έστω και αν, πολύ σωστά, οι δυο σκηνοθέτιδες φροντίζουν να μας υπενθυμίζουν πως οι ηρωίδες διστάζουν σοβαρά ανάμεσα στις τρελές τους ορμόνες, την άγρια απόφαση και την τρυφερή, παιδική τους ηλικία. Είναι τρελή και τόσο ευαίσθηη ηλικία τα 17 χρόνια και μου ήρθαν στο μυαλό οι στίχοι ενός υπέροχου τραγουδιού από το 1975, του «At Seventeen» της ποιήτριας-τραγουδίστριας Τζάνις Ίαν. Μιλούσε για τις κατατρεγμένες έφηβες που φαντάζονταν εραστές, αλλά και τις όμορφες του σχολείου, με πίκρα και μελαγχολία. Πολύ αμερικάνικο στην περιγραφή, γι’ αυτό και εκτιμώ ιδιαίτερα το γεγονός της γαλλικής μετατροπής από τις αδελφές Κουλέν σε κάτι πιο αφαιρετικό, πέρα από τα κλισέ που γνωρίζουμε για την αμερικάνικη ιεραρχία στο θέμα της αποδοχής ενός έφηβου από τον περίγυρο, και ειδικά των κοριτσιών με τις ανησυχίες και τους ανταγωνισμούς τους. Εδώ οι αγωνίες παίρνουν τη μορφή μιας εμπλοκής της μιας στη ζωή της άλλης, χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένος στόχος - διότι στα 17 τα όνειρα είναι συγκεχυμένα και αναιρούνται πολύ γρήγορα. Σε έναν γενικευμένα ειρωνικό τόνο, το ανδρικό στοιχείο στην ιστορία είναι άσχετο, ασήμαντο ή απόν... ΛΑΪΣ-ΔΕΞΑΜΕΝΗ

Ο Στρατηγός Ναύαρχος Αλαντίν προσπαθεί να αποτρέψει κάθε απόπειρα εγκαθίδρυσης της δημοκρατίας στη χώρα του, τη Γουαντίγια, που τόσο... στοργικά καταπιέζει! Καλώς ορίσατε, λοιπόν, στη Γουαντίγια, ένα βορειοαφρικανικό «κρατίδιο» που θα μπορούσε άνετα να είναι το νέο Ντουμπάι, αν δεν είχε γι’ αρχηγό του τον Δικτάτορα Στρατηγό Ναύαρχο Αλαντίν, που αρνείται πεισματικά ν’ αφήσει τον θρόνο του, παρά τις δηλώσεις του Προέδρου Ομπάμα… Μάλιστα, υπό την απειλή της εξόδου της χώρας του από τα Ηνωμένα Έθνη, ο Στρατηγός αναγκάζεται να πάει για πρώτη φορά στην Αμερική προκειμένου ν’ αντιμετωπίσει τις παράλογες αυτές κατηγορίες… Με τη φήμη που απέκτησε, ο Σάσα Μπάρον Κοέν δεν μπορεί πλέον να κοροϊδέψει τον κόσμο και τους διάσημους, όπως έκανε κυρίως στο ιδιοφυές Μπόρατ και λιγότερο στο Μπρούνο, με τον ίδιο τρόπο που ο Μάικλ Μουρ δεν μπορεί να καυτηριάσει διά ζώσης τους πολιτικούς και τους διαφθορείς του συστήματος. Έτσι, ο Κοέν καταφεύγει στη μυθοπλασία, διατηρώντας το άναρχο πνεύμα που προσιδιάζει στο είδος του ντοκιμαντέρ. Οι ακρότητές του συχνά βγάζουν γέλιο και ο δικτάτοράς του, ένα κράμα Σαντάμ και Καντάφι με ολίγη από Κιμ Ιλ Γιονγκ (στον οποίο έχει αφιερώσει την ταινία!), είναι ένα ανάθεμα με τρομερά κουσούρια, ένα κάθαρμα που βασικά κρύβει έναν αδύναμο κομπλεξικό που δεν έχει αφεθεί στις χάρες του έρωτα. Πάντως, η

91 Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό

απο τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο

Άνα Φάρις δεν είναι η ενδεδειγμένη επιλογή για ν’ απελευθερώσει ή να χειραγωγήσει τις φαντασιώσεις ενός τέτοιου καθάρματος και ο Κοέν, εκτός από μερικές πραγματικά αστείες σατιρικές, σεξιστικές και ρατσιστικές χοντράδες, παραπαίει ανάμεσα στην αγωνία του stand up και την εξεύρεση πολιτικού σχολίου.

VILLAGE ΑΓ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ 2, 5-ΝΑΝΑ 4-ΣΙΝΕ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗ-ΒΑΡΚΙΖΑ 2, 3-ΑΕΛΛΩ 1, 4, 5-VILLAGE ΠΑΓΚΡΑΤΙ 1-ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 3-VILLAGE 3, 5, 8-ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΑ-ΤΡΙΑΝΟΝ-ΑΜΥΝΤΑΣ-ΦΙΛΟΘΕΗΜΑΡΓΑΡΙΤΑ-ΑΡΤΕΜΙΣ-VILLAGE ΦΑΛΗΡΟ 1, 5-VILLAGE ΡΕΝΤΗ 7, 9, 13-ODEON STARCITY 1, 2-VILLAGE COOL ΤΥΜΒΟΣ 3-ODEON KOSMOPOLIS 9, 11

ΑΡΣΕΝΙΚΟ ΚΑΙ ΠΑΛΙΑ ΔΑΝΤΕΛΑ

Arsenic and οld lace Σκηνοθεσία: Φρανκ Κάπρα Πρωταγωνιστούν: Κάρι Γκραντ, Τζοζεφίν Χαλ, Τζέιν Αντέρ, Ρέιμοντ Μάσεϊ Ένας πρώην αμετανόητος εργένης αποφασίζει να παντρευτεί μια κοπέλα από την ίδια γειτονιά και την επομένη του γάμου του επισκέπτεται τους εκκεντρικούς συγγενείς του για ν’ ανακαλύψει ένα πτώμα. Νομίζει πως ο παράφρων αδελφός του έχει εγκληματήσει, αλλά οι δυο θείες του του εκμυστηρεύονται πως δολοφονούν άνδρες χρησιμοποιώντας αρσενικό, στρυχνίνη και υδροκυάνιο. Τα πράγματα περιπλέκονται όταν το σπίτι επισκέπτονται ο άλλος αδελφός του μ’ έναν παράξενο πλαστικό χειρουργό. Ανέκαθεν αγαπημένη ταινία των αθηναϊκών θερινών

σινεμά, το Αρσενικό και Παλιά Δαντέλα είναι μια επιτυχημένη μεταφορά θεατρικού που παιζόταν χρόνια στο Μπρόντγουεϊ. Ο Κάπρα τα καταφέρνει μια χαρά να χωρέσει και ν’ απασχολήσει πολλά πρόσωπα σε μικρούς χώρους (είχε πάρει Όσκαρ 6 χρόνια νωρίτερα για το You can’t take it with you) και με την αρωγή των δίδυμων αδελφών Επστάιν στο σενάριο συνδυάζει την τρυφερότητα με τη μαύρη κωμωδία και την απαραίτητη δόση παραλογισμού. Το Αρσενικό ανήκει δικαιωματικά στους τρελούς του έργου, τις δύο θείες που υποδύονται η Τζοζεφίν Χαλ και η Τζέιν Αντέρ, και στη «φυσιογνωμία» Πίτερ Λόρε στον ρόλο του παρανοϊκού πλαστικού χειρουργού. ΑΘΗΝΑΙΑ-ΨΥΡΡΗ-ΑΒΑΝΑ

ai£oy™e™

αθήνααμπελοκηποιθησείο-νεάπολη ΑΘΗΝΑΙΑ 

Χάρητος 50, Κολωνάκι, 210 7215717 Αρσενικό και παλιά δαντέλα Πεμ-Τετ 20:45, 23:00 ΑΙΓΛΗ ΖΑΠΠΕΙΟΥ  Κήπος Ζαππείου, 210 3369300 Ο Σεφ και ο Σεφ του Πεμ-Τετ 21:00, 23:00 AΝΕΣΙΣ  Λ. Κηφισίας 14, Αμπελόκηποι, 210 7788778 Ο Δικτάτορας Πεμ-Τετ 21:00, 23:00 ΒΟΞ  Θεμιστοκλέους 82, Εξάρχεια, Αθήνα, 210 3301170 Γράψε λάθος Πεμ-Τετ 21:00, 23:00 ΔΕΞΑΜΕΝΗ  Πλατεία Δεξαμενής Κολωνάκι, Αθήνα, 210 3623942 17 κορίτσια Πεμ-Τετ 21:00, 23:00 ΕΚΡΑΝ  Ζωοδόχο Πηγής & Αγαθίου, Νεάπολη, 210 6461895 Κυνηγοί κεφαλών Πεμ-Τετ 21:00, 23:00 ΕΛΛΗΝΙΣ Cinemax  Κηφισίας 29, Αμπελόκηποι, Αθήνα, 210 6464009 Ο Σεφ και ο Σεφ του Πεμ-Τετ 21:00, 22:50 ΖΕΦΥΡΟΣ  Τρώων 36, Θησείο, 210 3462677 Νοτόριους Πεμ-Τετ 21:00, 23:00 ΘΗΣΕΙΟΝ  Αποστόλου Παύλου 7, Θησείο, 210 3470980 Οι άντρες προτιμούν τις ξανθιές Πεμ-Τετ 20:50, 23:10 ΛΑΪΣ  Ιερά Οδός 48 και Μ. Αλεξάνδρου, Μεταξουργείο, 210 3609695 17 κορίτσια Πεμ-Τετ 21:00, 23:00 ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ  Λ. Αλεξάνδρας & Μαυρομιχάλη, Αθήνα, 210 6425714 Οι γυναίκες του τελευταίου ορόφου Πεμ-Τετ 23:00 Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (μεταγλ.) Πεμ-Τετ 21:00 ΡΙΒΙΕΡΑ  Βαλτετσίου 46, Εξάρχεια, 210 3837716 Μεσοτοιχίες Πεμ-Τετ 20:50, 23:00

Ικανοποιητικό Μέτριο p

Κακό



Θερινός

ΣΙΝΕ ΠΑΡΙ 

Αυτόν τον Ιούλιο απόλαυσε νέες κυκλοφορίες αλλά και αμέτρητες άλλες ταινίες στο hol video club.

Κυδαθηναίων 22, Πλάκα, 210 3222071 Ο Δικτάτορας Πεμ-Τετ 21:00, 23:00

ΨΥΡΡΗ 

Σαρρή 40, Ψυρρή, 210 3247234 Αρσενικό και παλιά δαντέλα Πεμ-Τετ 20:50, 23:00

αγία παρασκευή ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ 

Αγ. Ιωάννου 2, 210 6010561 Ο Σεφ και ο Σεφ του Πεμ-Τετ 21:00, 23:00

ΔΗΜ. ΚΙΝ/ΦΟΣ ΣΙΝΕ ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ 

Νεαπόλεως 5-7, Αγία Παρασκευή, 210 6086455 Ενας χωρισμός Πεμ-Παρ 20:50, 23:00 Προμηθέας Σαβ-Κυρ 20:50, 23:00 Ο έρωτας του φεγγαριού Δευ-Τετ 21:00, 23:00

αργυρούπολη - αγιος δημήτριος - δάφνη

ΑΛΟΜΑ  Γερουλάνου 103 & Πόντου, 210 9937011 Προμηθέας Πεμ-Κυρ 20:50, 23:00 Ενας χωρισμός Δευ-Τετ 20:50, 23:00 VILLAGE CINEMAS ATHENS METRO MALL ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

Λ. Βουλιαγμένης 276, Άγ. Δημήτριος, 210 6104100 ÜΑίθουσα 1: Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (μεταγλ.) Πεμ-Τρι 17:45 3D, 19:45 3D / Τετ 17:45, 19:45 The Amazing Spider-Man ΠεμΤρι 21:45 3D, 00:20 3D / Τετ 21:45, 00:20 3D ÜΑίθουσα 2: Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (μεταγλ.) Πεμ-Τετ 18:20, 20:20 Ο Δικτάτορας Πεμ-Τετ 22:20, 00:10 ÜΑίθουσα 3: Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (υπότ.) Πεμ-Τετ 17:20, 19:20 Ο Σεφ και ο Σεφ του Πεμ-Τετ 21:20, 23:10 ÜΑίθουσα 4: The Amazing Spider-Man Πεμ-Τετ 18:50 Ο Προστάτης Πεμ-Τετ 21:30, 23:30 ÜΑίθουσα 5: Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (υπότ.) Πεμ-Τετ 17:00 3D The Amazing Spider-Man Πεμ-Τετ 21:00, 23:40 Ο Δικτάτορας Πεμ-Τετ 19:00

ΝΑΝΑ Cinemax Cyta

Λ. Βουλιαγμένης 179 Δάφνη, 210 9703158 ÜΑίθουσα 1: Ο Προστάτης Πεμ-Τετ 20:30, 22:30 ÜΑίθουσα 2: The Amazing SpiderMan Πεμ-Τετ 20:00, 22:40 ÜΑίθουσα 3: Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (μεταγλ.) Πεμ-Τετ 19:45 Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (υπότ.) Πεμ-Τετ 21:45 ÜΑίθουσα 4: Ο Δικτάτορας Πεμ-Τετ 19:30, 21:30, 23:20 ÜΑίθουσα 5: The Amazing Spider-Man ΠεμΤετ 21:20, 00:00 ÜΑίθουσα 6: Προμηθέας Πεμ-Τετ 22:45 Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (μεταγλ.) Πεμ-Τετ 20:45 ΣΙΝΕ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΙΣ  Κύπρου 68 & Δωδεκανήσου, Αργυρούπολη, 210 9922098 Ο Δικτάτορας Πεμ-Τετ 21:00, 23:00

βαρκιζα - βουλιαγμένη γλυφάδα ΑΘΗΝΑΙΟΝ Cinepolis

Ζησιμοπούλου 7 & Ιωάννου Μεταξά, Γλυφάδα, 211 2112222 ÜΑίθουσα 1: The Amazing Spider-Man Πεμ-Τετ 17:50 3D, 20:30 3D, 23:00 ÜΑίθουσα 2: The Amazing Spider-Man Πεμ-Τετ 18:30 Ο Προστάτης Πεμ-Τετ 21:00, 22:50 ÜΑίθουσα 3: Ο Δικτάτορας Πεμ-Τετ 19:00, 20:50, 22:40 ÜΑίθουσα 4: The Amazing Spider-Man Πεμ-Τετ 23:20 3D Ο Σεφ και ο Σεφ του Πεμ-Τετ 18:10, 20:00, 21:50 ΑΚΤΗ  Θησέως και Αιόλου, Βουλιαγμένη, 210 8961337 Ο έρωτας του φεγγαριού Πεμ-Τετ 21:00, 23:00

Alvin And The Chipmunks: Chipwrecked O Άλβιν και η παρέα του «ναυαγούν» σε ένα τροπικό νησί, και εκεί αρχίζει η περιπέτεια. Απόλαυσε τη συνέχεια της ταινίας στο hol video club.

Νέες Κυκλοφορίες

ΒΑΡΚΙΖΑ

Θάσου 22, 210 8973926 ÜΑίθουσα 1: Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (μεταγλ.) Πεμ-Τετ 18:30 3D The Amazing Spider-Man Πεμ-Τετ 20:15 3D, 22:35 3D ÜΑίθουσα 2: Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (μεταγλ.) Πεμ-Τετ 19:00 3D Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (υπότ.) Πεμ-Τετ 20:40 3D Ο Δικτάτορας Πεμ-Τετ 22:30 ÜΑίθουσα 3 (θερινό): Ο Δικτάτορας Πεμ-Τετ 21:00, 23:00 ΓΛΥΦΑΔΑ ODEON  Ζέππου 14 & Ξενοφώντος 31, Γλυφάδα, 210 9650318 Κυνηγοί κεφαλών Πεμ-Τετ 20:50, 23:05 ΡΙΑ  Αφροδίτης 8, Βάρκιζα, 210 8970844Ο Σεφ και ο Σεφ του Πεμ-Τετ 21:00, 23:00

αχαρνών - πατησίων ΑΕΛΛΩ Cinemax 5+1 Cyta

Πατησίων 140, Tηλ: 210 8259975 ÜΑίθουσα 1: The Amazing Spider-Man Πεμ-Τετ 23:20 3D Ο Δικτάτορας Πεμ-Τετ 19:50, 21:45 ÜΑίθουσα 2: Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (μεταγλ.) Πεμ-Τετ 19:45, 21:30 ÜΑίθουσα 3: The Amazing Spider-Man ΠεμΤετ 20:00, 22:30 ÜΑίθουσα 4: Ο Δικτάτορας Πεμ-Τετ 20:50 Ο Σεφ και ο Σεφ του Πεμ-Τετ 22:45 ÜΑίθουσα 5: Ο Δικτάτορας Πεμ-Τετ 23:00 Ο Σεφ και ο Σεφ του Πεμ-Τετ 21:00 ΛΙΛΑ  Νάξου 115, Αγιος Λουκάς, Πατήσια, 210 2016849 Οι γυναίκες του τελευταίου ορόφου Πεμ-Κυρ 20:50, 23:00 Δικός σου για πάντα Δευ-Τετ 20:50, 23:00

ΤΡΙΑΝΟΝ Filmcenter

Κοδριγκτώνος 21 & Πατησίων 101, Tηλ: 210 8222702 Ψαρεύοντας σολομούς στην Υεμένη Πεμ-Τετ 21:00, 23:00

δάφνη

ΔΗΜ. ΚΙn/ΦΟΣ ΣΙΝΕ ΔΑΦΝΗ  Ηλία Ηλιού 28-30 & Ηλιουπόλεως 77, Δάφνη, 210 9731856 Άθικτοι Πεμ, Κυρ 21:30 / ΠαρΣαβ 21:00, 23:00 Το βαθύ μπλε του έρωτα Δευ-Τετ 21:30

βύρωνας ΑΡΚΑΔΙΑ 

Καραολή Δημητρίου 36 & Φορμίωνος 222, Πάρκο Νέας Ελβετίας, 210 7661166-210 7661226 Ο Σεφ και ο Σεφ του Πεμ-Τετ 21:00, 23:00

ζωγράφου - παγκράτι VILLAGE 5 CINEMAS PAGRATI

Υμηττού 110 & Χρεμωνίδου, Εμπορικό

Aπόκτησε τo hol video club μόνο με 8€/μήνα, καλώντας στο 13844. www.holmytv.gr

92 Millennium, Παγκράτι, Tηλ: 210 7566240 ÜΑίθουσα 1: Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (υπότ.) Πεμ-Τετ 17:40 Ο Δικτάτορας Πεμ-Τετ 19:30, 21:20, 23:10 ÜΑίθουσα 2: Ο Προστάτης Πεμ-Τετ 18:10, 20:20, 22:20, 00:20 ÜΑίθουσα 3: Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (μεταγλ.) Πεμ-Τετ 17:10, 19:10 Ο Σεφ και ο Σεφ του Πεμ-Τετ 21:10, 23:00 ÜΑίθουσα 4: The Amazing Spider-Man Πεμ-Τετ 18:45, 21:30, 00:15 ÜΑίθουσα 5: Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:30 3D / Σαβ-Κυρ 16:30 3D, 18:30 3D The Amazing Spider-Man Πεμ-Τρι 20:30 3D, 23:15 3D / Τετ 20:30 3D, 23:15

ΛΑΟΥΡΑ EUROPA

CINEMAS  Φορμίωνος & Νικηφορίδη 24, Νέο Παγκράτι, 210 7662040 Ψαρεύοντας σολομούς στην Υεμένη Πεμ-Τετ 21:00, 23:00 ΠΑΛΑΣ  Υμηττού 109, Παγκράτι, 210 7511868 Ανώνυμοι ρομαντικοί Πεμ-Τετ 23:00 Ο άνθρωπος που γνώριζε πολλά Πεμ-Τετ 20:55

ιλιον - ταύρος πετρούπολη πετράλωνα

ΑΣΤΕΡΙ ( Πρωην ΙΛΙΟΝ) 

Φιλοκτήτου 86 & Νέστορος, Ιλιον, 210 2639030 Η οργή των Τιτάνων Πεμ-Κυρ 21:00, 23:00 Το τανγκό των Χριστουγέννων Δευ-Τετ 21:00, 23:00

ΔΗΜ. ΚΙΝ/ΦΟΣ ΣΙΝΕ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΙΣ 

Λ. Πετρουπόλεως 168, Πετρούπολη, 210 5012391 Το κορίτσι με το τατουάζ Πεμ 21:00 Οι Εκδικητές Παρ-Κυρ 21:00, 23:30 Το παιδί με το ποδήλατο Δευ-Τρι 21:00, 23:00 Εξωτικό ξενοδοχείο Μάριγκολντ Τετ 21:00, 23:00

ΙΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ

Πειραιώς 206, Ταύρος, Αθήνα, 210 3418550 3ο Φεστιβάλ Βωβού Κινηματογράφου Stella Dallas Πεμ 21:00 Η εύθυμη χήρα Παρ 21:00 City Girl Σαβ 21:00 Το ματωμένο γράμμα Κυρ 21:00 Δεν θα'θελα να ήμουν άντρας Δευ 21:00 Asphalt Τρι 21:00 The single standard Τετ 21:00

ΣΙΝΕ ΝΕΑ ΜΑΣΚΩΤ ΔΗΜ. ΚΙΝ/ΦΟΣ ΜΟΣΧΑΤΟΥ-ΤΑΥΡΟΥ  Κωσταντινουπόλεως 2, Ταύρος,

210 3459531 Λόραξ (μεταγλ.) Πεμ-Παρ 21:00 Dark Shadows Πεμ, Παρ, Τετ 23:00 / Σαβ-Τρι 21:00, 23:00 Happy Feet 2 (μεταγλ.) Τετ 21:00

STER CINEMAS

Λεωφ.Δημοκρατίας 67α, εμπορικό ESCAPE, Ιλιον, 801 801 7837ÜΑίθουσα 1: The Amazing Spider-Man Πεμ, Δευ, Τρι, Τετ 18:50 3D, 21:30 3D / Παρ 18:50 3D, 21:30 3D, 00:10 3D / Σαβ 16:10 3D, 18:50 3D, 21:30 3D, 00:10 3D / Κυρ 16:10 3D, 18:50 3D, 21:30 3D ÜΑίθουσα 2: Τι να περιμένεις όταν είσαι έγκυος Πεμ-Τετ 21:15, 23:30 Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 19:10 / ΣαβΚυρ 17:20, 19:10 ÜΑίθουσα 3: Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:30, 20:30 / Σαβ-Κυρ 16:30, 18:30, 20:30 ÜΑίθουσα 4: The Amazing Spider-Man Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 19:20, 22:00 / Σαβ-Κυρ 16:40, 19:20, 22:00 ÜΑίθουσα 5: Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:00 3D, 20:00 3D / Σαβ-Κυρ 16:00 3D, 18:00 3D, 20:00 3D The Amazing Spider-Man Πεμ-Τετ 22:30 3D ÜΑίθουσα 6: The Amazing Spider-Man Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 20:20, 23:00 / Σαβ-Κυρ 17:40, 20:20, 23:00 ÜΑίθουσα 8: The Amazing Spider-Man Πεμ-Τετ 21:10, 23:50

ηλιούπολη

ΔΗΜ. ΚΙΝ/ΦΟΣ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ 

Λ. Ειρήνης 50, Πλ. Εθνικής Αντιστάσεως, Ηλιούπολη, 210 9937870 Πρέπει να μιλήσουμε για τον Κέβιν Πεμ 21:00, 23:00 Αγώνες πείνας Παρ-Κυρ 21:00, 23:30 Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (μεταγλ.) Δευ 21:00 Αμνηστία Τρι 21:00, 23:00 Melancholia Τετ 21:00, 23:00

κουκάκι νέος κόσμος ΟDEON STARCITY

Λ. Συγγρού 111 & Λεοντίου, Νέος Κόσμος ÜΑίθουσα 1: Ο Δικτάτορας Πεμ-Τετ 19:20, 21:10, 23:10 ÜΑίθουσα 2: Ο Δικτάτορας Πεμ-Τετ 21:10, 23:10 ÜΑίθουσα 3: Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (μεταγλ.) Πεμ-Τετ 18:30, 20:50 ÜΑίθουσα 4: Προμηθέας Πεμ-Τετ 20:00, 23:00 ÜΑίθουσα 5: Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (υπότ.)

Πεμ-Τετ 19:50, 22:00 ÜΑίθουσα 6: The Amazing Spider-Man ΠεμΤετ 18:40 3D, 21:30 3D ÜΑίθουσα 7: Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (μεταγλ.) Πεμ-Τετ 18:00 3D, 20:10 3D Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (υπότ.) Πεμ-Τετ 22:40 3D ÜΑίθουσα 8: Το Κοράκι Πεμ-Τετ 21:20 ÜΑίθουσα 9: Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (μεταγλ.) Πεμ-Τετ 19:10, 21:40 ÜΑίθουσα 10: The Amazing Spider-Man Πεμ-Τετ 19:30, 22:20

μαρούσι - κηφισιά VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL

Ανδρέα Παπανδρέου 35, Μαρούσι, 14 848 ÜΑίθουσα 2: Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (υπότ.) Πεμ-Τετ 17:00 3D The Amazing SpiderMan Πεμ-Τετ 19:30 3D, 22:15 3D ÜΑίθουσα 3: American Pie:Reunion Πεμ, Παρ, Σαβ, Κυρ, Δευ, Τετ 00:30 Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Σαβ, Κυρ, Δευ, Τετ 18:30, 20:30, 22:30 Ο Δικτάτορας Τρι 18:00, 20:00, 22:00, 00:00 ÜΑίθουσα 4: Ο Προστάτης Πεμ-Τετ 18:15, 20:15, 22:15, 00:30 ÜΑίθουσα 5: Ο Δικτάτορας Πεμ, Παρ, Σαβ, Κυρ, Δευ, Τετ 18:00, 20:00, 22:00, 00:00 American Pie:Reunion Τρι 23:45 Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (μεταγλ.) Τρι 18:00 ÜΑίθουσα 7: The Amazing Spider-Man Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι 21:15, 00:15 / Σαβ, Κυρ, Τετ 18:15, 21:15, 00:15 ÜΑίθουσα 8: Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (μεταγλ.) Πεμ-Τετ 17:00 3D, 19:00 3D, 21:00 3D Ο Δικτάτορας Πεμ-Τετ 23:00 ÜΑίθουσα 9: Τι να περιμένεις όταν είσαι έγκυος Πεμ-Τετ 23:30 Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (μεταγλ.) Πεμ-Τετ 17:30, 19:30, 21:30 ÜΑίθουσα 10: The Amazing Spider-Man Πεμ-Τετ 17:15, 20:15, 23:15 ÜΑίθουσα 11: Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (υπότ.) Πεμ-Τετ 17:45, 19:45, 21:45, 23:45 ÜΑίθουσα 12: Ο Σεφ και ο Σεφ του Πεμ-Τετ 17:15, 19:15, 21:30, 23:45 ÜΑίθουσα 13: The Amazing Spider-Man Πεμ-Τετ 20:15, 23:15 ÜΑίθουσα 14: Ο Σεφ και ο Σεφ του Πεμ-Τετ 21:30, 23:45

ΔΗΜ. ΚΙΝ/ΦΟΣ ΜΙΜΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ 

Αγ. Κωνσταντίνου 40, Μαρούσι, 210 6198890 Προμηθέας ΠεμΚυρ 20:40, 22:50 Οι γυναίκες του τελευταίου ορόφου ΔευΤετ 20:40, 22:50 ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΑ  Παπαδιαμάντη 12, Κηφισιά, 210 8019687 Ο Δικτάτορας Πεμ-Τετ 20:50, 23:00

ODEON KΟSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ

Λ. Κηφισίας .73 & Πουρνάρα 8011160000 ÜΑίθουσα 1: The Amazing Spider-Man Πεμ-Τετ 17:10, 20:00, 22:50 ÜΑίθουσα 2: The Amazing Spider-Man Πεμ-Τετ 20:00, 22:50 ÜΑίθουσα 3: Προμηθέας Πεμ-Τετ 21:50 Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (μεταγλ.) Πεμ-Τετ 17:30 3D, 19:40 3D ÜΑίθουσα 4: Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (υπότ.) Πεμ-Τετ 18:40 3D, 20:50 3D, 23:00 3D ÜΑίθουσα 5: Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (μεταγλ.) Πεμ-Τετ 18:00 3D, 20:10 3D Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (υπότ.) Πεμ-Τετ 22:30 3D ÜΑίθουσα 6: The Amazing Spider-Man Πεμ-Τετ 19:30 3D, 22:20 3D ÜΑίθουσα 7: Ο Προστάτης Πεμ-Τετ 18:10, 20:40, 22:40 ÜΑίθουσα 8: The Amazing Spider-Man Πεμ-Τετ 19:00, 22:00 ÜΑίθουσα 9: Ο Δικτάτορας Πεμ-Τετ 19:10, 21:10, 23:20 ÜΑίθουσα 10: Ο Σεφ και ο Σεφ του Πεμ-Τετ 17:20, 19:20, 21:20, 23:20 ÜΑίθουσα 11: Ο Δικτάτορας Πεμ-Τετ 18:20, 20:20, 22:10 ÜΑίθουσα 12: Το Κοράκι Πεμ-Τετ 21:30 3D Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (υπότ.) ΠεμΤετ 18:30 3D ΧΛΟΗ  Κασαβέτη 17, Κηφισιά, 210 8011500 Ο Σεφ και ο Σεφ του Πεμ-Τετ 21:00, 23:00

μοσχάτο

ΔΗΜ. ΚΙΝ/ΦΟΣ ΜΟΣΧΑΤΟΥ

ΣΙΝΕ ΚΗΠΟΣ  Θερμοπυλών 49 & Κνωσού, Μοσχάτο, 210 4810790 Happy Feet 2 (μεταγλ.) Πεμ-Παρ 21:00 Rock of Ages Πεμ, Παρ, Τετ 23:00 / Σαβ-Τρι 21:00, 23:00 Στρουμφάκια (μεταγλ.) Τετ 21:00

νέα ελβετία καισαριανή

ΑΙΟΛΙΑ ΔΗΜ. ΚΙΝ/ΦΟΣ ΚΑΙ-

ΣΑΡΙΑΝΗΣ  Σολωμονιδου και Φιλαδελφείας, Καισαριανή, 210 7247600 Εχουμε Πάπα! Πεμ 20:50, 23:00 Διακοπές στη Ρώμη Παρ-Κυρ 20:50, 23:00 Αφιέρωμα Χίτσκοκ Σιωπηλός μάρτυς Δευ 20:50, 23:00 Τρι 20:50, 23:00 Στη σκία των τεσσάρων γιγάντων Τετ 20:50, 23:00

νέα σμύρνη παλαιό φάληρο VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO

Παλαιά Λ. Ποσειδώνος 1 & Μωραϊτινη 3 Δέλτα Παλαιού

Φαλήρου, 14 848 ÜΑίθουσα 1: Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (μεταγλ.) Πεμ-Τετ 19:30 3D, 21:20 3D The Amazing Spider-Man Πεμ-Τετ 17:00 Ο Δικτάτορας Πεμ-Τετ 23:10 ÜΑίθουσα 2: Ο Προστάτης Πεμ-Τετ 18:00, 20:00, 22:00, 00:00 ÜΑίθουσα 3: Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (μεταγλ.) Πεμ-Τετ 18:10 Ο Σεφ και ο Σεφ του Πεμ-Τετ 20:00, 21:50, 23:40 ÜΑίθουσα 4: Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (μεταγλ.) Πεμ-Τετ 17:00, 18:50, 20:40 The Amazing SpiderMan Πεμ-Τετ 22:30 ÜΑίθουσα 5: Ο Δικτάτορας Πεμ-Τετ 18:10, 20:00, 21:50, 23:40 ÜΑίθουσα 6: The Amazing Spider-Man ΠεμΤετ 18:50 3D, 21:30 3D, 00:10 3D ÜΑίθουσα 7: The Amazing Spider-Man Πεμ-Τετ 19:00, 21:45, 00:30 ÜΑίθουσα 8: Ο Σεφ και ο Σεφ του Πεμ-Τετ 19:10, 21:00, 22:50 ÜΑίθουσα 9: The Amazing Spider-Man Πεμ-Τετ 20:30, 23:15 ΣΙΝΕ ΦΛΟΙΣΒΟΣ  Πάρκο Φλοίσβου, Παλαιό Φάληρο, 210 9403595 Ο Σεφ και ο Σεφ του Πεμ-Τετ 21:00, 23:00

νέα φιλαδέλφεια ΑΛΣΟΣ 

Δεκελείας154, 210 2532003 Ο Σεφ και ο Σεφ του Πεμ-Τετ 21:00, 23:00

παγκράτι ΟΑΣΙΣ 

Πρατίνου 7, Παγκράτι, 210 7244015 Το λιμάνι της Χάβρης Πεμ-Κυρ 21:00, 23:00 Το ακρωτήρι του φόβου Δευ-Τετ 21:00, 23:00

ρέντη

VILLAGE RENTI SUMMER  Θηβών 228 & Παρνασσού, Αγιος Ιωάννης Ρέντης, 210 4215100 The Amazing Spider-Man ΠεμΤετ 22:00 VILLAGE SHOPPING AND MORE

Θηβών 228 & Παρνασσού, Άγ. Ιωάννης Ρέντης, 210 4215100 ÜΑίθουσα 1: The Amazing Spider-Man Πεμ-Τετ 19:45, 22:45 ÜΑίθουσα 2: Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (υπότ.) Πεμ-Τετ 22:00, 00:00 ÜΑίθουσα 3: Δικός σου για πάντα Πεμ-Τετ 23:00 Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (μεταγλ.) Πεμ-Τετ 17:00, 19:00, 21:00 ÜΑίθουσα 4: The Amazing Spider-Man Πεμ-Τρι 18:30 3D, 21:15 3D, 00:15 3D / Τετ 18:30 3D, 21:15, 00:15 3D ÜΑίθουσα 5: Ο Προστάτης Πεμ-Τετ 17:30, 19:30, 21:30, 23:30 ÜΑίθουσα 6: Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (μεταγλ.) Πεμ-Τετ 18:00, 20:00 Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (υπότ.) Πεμ-Τετ 22:00, 00:00 ÜΑίθουσα 7: Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (μεταγλ.) Πεμ-Τρι 18:30 3D, 20:30 3D / Τετ 18:30 3D, 20:30 Ο Δικτάτορας Πεμ-Τετ 23:00 ÜΑίθουσα 8: The Amazing Spider-Man Πεμ-Τετ 17:00, 19:45, 22:45 ÜΑίθουσα 9: Ο Δικτάτορας Πεμ-Τετ 17:00, 19:00, 21:15, 23:45 ÜΑίθουσα 10: Ο Προστάτης Πεμ-Τετ 18:15, 20:15, 22:30, 00:30 ÜΑίθουσα 11: The Amazing Spider-Man ΠεμΤετ 17:45, 20:30, 23:30 ÜΑίθουσα 12: Ο Σεφ και ο Σεφ του ΠεμΤετ 17:45, 19:45, 21:45, 23:45 ÜΑίθουσα 13: Ο Δικτάτορας Πεμ-Τετ 18:00, 20:00, 22:15, 00:30 ÜΑίθουσα 14: Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (μεταγλ.) Πεμ-Τετ 17:30, 19:30, 21:30, 23:30

φιλοθέη ΦΙΛΟΘΕΗ 

Πλ. Δροσοπούλου, Φιλοθέη, 210 6833398 Ο Δικτάτορας Πεμ-Τετ 20:50, 23:00

χαλάνδρι χολαργός ΑΒΑΝΑ 

Κηφισίας 234 και Λυκούργου 3, 210 6756546 Αρσενικό και παλιά δαντέλα Πεμ, Παρ, Σαβ, Κυρ, Τρι, Τετ 20:50, 23:10 / Δευ 20:50 ΑΘΗΝΑ  Σολωμού 18, Χαλάνδρι, 210 6855860 Ο έρωτας του φεγγαριού Πεμ-Τετ 21:00, 23:00 ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ  Ηρώων Πολυτεχνείου 27, 5η στάση Χολαργού, 210 6777708 Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων (μεταγλ.) Πεμ-Τετ 21:00 The Amazing Spider-Man Πεμ-Τετ 23:00 ΑΜΙΚΟ  Επιδαύρου & Ανδρούτσου 20, 210 6815532 Κυνηγοί κεφαλών Πεμ-Τετ 21:00, 23:00 ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ Cinema  Δουκίσης Πλακεντίας 87, Χαλάνδρι, 210 6014284 Ο Δικτάτορας Πεμ-Τετ 21:00, 23:00 ΧΟΛΑΡΓΟΣ ΔΗΜ. ΚΙΝ/ΦΟΣ  Λ. Περικλέως 53, Χολαργός, 210 6561153 Το τανγκό των Χριστουγέννων Πεμ 21:00, 23:00 / Παρ-Κυρ 23:00 Πειρατές! (μεταγλ.) Παρ-Κυρ 21:00 The Artist Δευ-Τετ 21:00, 23:00

ψυχικό

ΣΙΝΕ ΨΥΧΙΚΟ Classique  Λ. Κηφισίας 290 & Παρίτση 2, Ψυχικό, 210 6777330-1 Ο Σεφ και ο Σεφ του Πεμ-Τετ 21:00, 23:00

93

ºe™tiba§ a£hnøN

θεατρο του νεου κοσμου

Εκκλησιάζουσες

Μια σύγχρονη ανάγνωση της αριστοφανικής κωμωδίας από τον Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο.

Aπό τον Χρήστο Παρίδη Οι Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη που παρουσιάζει το Θέατρο του Νέου Κόσμου στην Επίδαυρο στις 17 και 18 Αυγούστου είναι ένα έργο που συνδέει όσο κανένα άλλο τους αρχαίους Αθηναίους με τους σημερινούς. Η διαφθορά, η ρεμούλα αλλά και η άρνηση του πολίτη ν’ ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, το βόλεμα και η ανευθυνότητά του θίγονται λες και το έργο θέλει να σατιρίσει τη σύγχρονη εποχή, και μάλιστα τις ζοφερές καταστάσεις που ζούμε τα τελευταία χρόνια. Ο σκηνοθέτης Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος εξηγεί: «Όταν διάλεξα το έργο πριν από δύο χρόνια οι εξελίξεις δεν ήταν τόσο κατακλυσμιαίες, όσο είναι τώρα. Ωστόσο, η πολιτική παρακμή και η κρίση με έκαναν να θέλω να το ανεβάσω. Πάντα έχω μια πολιτική σκέψη όταν επιλέγω κάποιο έργο και θέλω, μέσω του θεάτρου, να λειτουργώ ως ενεργός πολίτης. Όχι κάνοντας ένα θέατρο διδακτικό, αλλά θέτοντας ερωτήματα, χωρίς να δίνω απαντήσεις. Την εποχή που γράφτηκαν οι Εκκλησιάζουσες υπήρχε επίσης πολιτική παρακμή και ο Αριστοφάνης έκανε μια υπόθεση: πώς θα ήταν, αν έπαιρναν την εξουσία οι γυναίκες; Μιλάμε για μια εποχή που οι γυναίκες δεν είχαν καθόλου δικαιώματα και δεν συμμετείχαν καν στα κοινά. Δηλαδή, η υπόθεσή του ήταν τελείως ουτοπική. Όσο, δε, για την ομοιότητα των καταστάσεων, επειδή δεν πιστεύω στη συνέχεια του αίματος, έχω να πω ότι πατούμε την ίδια γη, έχουμε τον ίδιο ήλιο πάνω από το κεφάλι μας, οπότε πολλά από εκείνα που

«Στις Εκκλησιάζουσες οι γυναίκες όχι μόνο παίρνουν την εξουσία αλλά εγκαθιδρύουν την κοινοκτημοσύνη, που παραμένει ουτοπική ακόμα και σήμερα».

απασχολούσαν τους αρχαίους είναι τα ίδια που απασχολούν κι εμάς. Γι’ αυτό μ’ ενδιέφερε μια σύγχρονη μετάφραση κι έτσι την ανέθεσα σ’ έναν συνεργάτη μου και νέο άνθρωπο, τον Βασίλη Μαυρογεωργίου». Στο έργο οι γυναίκες όχι μόνο παίρνουν με ένα τέχνασμα που σκαρφίζονται την εξουσία αλλά εγκαθιδρύουν την κοινοκτημοσύνη, που παραμένει ουτοπική ακόμα και σήμερα, πόσο μάλλον το 392 π.Χ. που γράφτηκε το έργο. Ο Θεοδωρόπουλος λέει: «Αν κάτι απέτυχε στην πρόταση, είναι ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να γίνονται όμοιοι αλλά ίσοι. Αυτό δεν το έχει πάρει υπ’ όψιν της η ιστορία στον τρόπο που εφαρμόστηκε στην ανατολική Ευρώπη και γι’ αυτόν το λόγο έχει ουτοπικές διαστάσεις. Από τη μια μ’ ενδιαφέρει πολύ ο πολιτικός λόγος της Πραξαγόρας, από την άλλη οι γυναίκες που ασκούν σήμερα εξουσία που για να τα βγάλουν πέρα μέσα στην ανδροκρατούμενη κοινωνία, μεταμφιέζονται εσωτερικά σε άντρες. Αποκτούν αντρική νοοτροπία, αφήνοντας στην άκρη τα προτερήματά τους, όπως η ευαισθησία και η θηλυκότητα. Έτσι, η δικιά μας Πραξαγόρα έχει προφητικές ιδιότητες. Ταξιδεύει στους αιώνες, φτάνει μέχρι τις μέρες μας, βλέπει τις γυναίκες με αξιώματα και γι’ αυτό συμβουλεύει τις συντρόφισσές της να μη χάσουν τις αξίες τους, όπως οι γυναίκες του 20ού αιώνα». Αυτό σημαίνει ότι έχουν προστεθεί στίχοι που αφορούν τη σύγχρονη πραγματικότητα; «Ναι, υπάρχει μια τέτοια μικρή παρέμβαση, αλλά δεν υπάρχει και παράσταση του Αριστοφάνη που να μην κάνει σύγχρονες αναφορές. Αυτά που εμείς προσθέσαμε ανήκουν σ’ ένα ενιαίο ύφος λόγου, γι’ αυτό προτιμήσαμε τον όρο "απόδοση" και όχι "μετάφραση". Έτσι ώστε να λειτουργεί η Πραξαγόρα ως προφήτισσα. Αν ζούσε ο Αριστοφάνης σήμερα, δεν θα μπορούσε να αγνοήσει τον ρόλο της γυναίκας». Σε μια ξεκαρδιστική σκηνή, όπου ηλικιωμένες γυναίκες διεκδικούν ερωτικά, λόγω της κοινοκτημοσύνης, έναν νέον άντρα που υποδύεται ο Γιώργος Πυρπασόπουλος, τις γριές ερμηνεύουν οι Κώστας Κόκλας, Παντελής Δεντάκης και Στράτος Χρήστου, που αντίστοιχα κρατούν τους αντρικούς πρωταγωνιστικούς ρόλους. Ο σκηνοθέτης εξηγεί τον λόγο: «Σ’ αυτή την πιο αθυρόστομη σκηνή -από τις πλέον τολμηρές του παγκόσμιου ρεπερτορίου- θέλησα να χρησιμοποιήσω άντρες, γιατί ποτέ δεν μου άρεσε να βλέπω ηλικιωμένες ηθοποιούς να κάνουν τις πεινασμένες σεξουαλικά γυναίκες. Με τον πιο απλό, καρναβαλίστικο τρόπο, με μια ρόμπα και μια μαντήλα, παίζουν τις γριές, κάτι που δεν υποτιμάει τις γυναίκες και λειτουργεί υπέρ της κωμωδίας. Και πάλι, όχι με το εύκολο "τραβεστιλίκι", παρά με τον τρόπο των λαϊκών καρναβαλιών της Αγιάσου και του Τυρνάβου, όπου οι άντρες φοράνε γυναικεία ρούχα, αλλά παραμένουν μασκαρεμένοι άντρες και δεν υποδύονται τις γυναίκες. Άλλωστε, στην εποχή του Αριστοφάνη οι ηθοποιοί ήταν αποκλειστικά άντρες και έπαιζαν με μάσκες». Πραξαγόρα είναι η Δάφνη Λαμπρόγιαννη, τα σκηνικά και τα κοστούμια έκανε ο Άγγελος Μέντης, τη μουσική ο Θάνος Μικρούτσικος και τις χορογραφίες η Αγγελική Στελλάτου. Θέατρο του Νέου Κόσμου, Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη, 27-28 Ιουλίου, 21:00, Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου. Τηλεφωνικό κέντρο Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου: 210 3272000

¢∂§º√I

Νύχτα στους Δελφούς Το Αρχαίο Θέατρο των Δελφών ανοίγει ξανά ύστερα από 20 χρόνια. Από τον Χρήστο Παρίδη

Το Αρχαίο Θέατρο των Δελφών, που κατά την αρχαιότητα, στο πλαίσιο των θρησκευτικών εορτών των Πυθίων, φιλοξενούσε μουσικούς και δραματικούς αγώνες οι οποίοι του προσέδιδαν πνευματική και καλλιτεχνική αίγλη, έγινε σύμβολο αναβίωσης του αρχαίου ελληνικού δράματος χάρη στις Δελφικές Εορτές του Άγγελου Σικελιανού και της Εύας Πάλμερ-Σικελιανού το 1927 με την ιστορική παράσταση του Προμηθέα Δεσμώτη. Τον επανέλαβαν το 1930 στις δεύτερες και τελευταίες Δελφικές Εορτές, προσθέτοντας και τις Ικέτιδες. Έκτοτε, το αρχαίο θέατρο των Δελφών παραχωρήθηκε ελάχιστες φορές. Το 1951 στο Εθνικό Θέατρο για τον Οιδίποδα Τύραννο σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή, το 1967 στο Θέατρο Τέχνης για τις παραστάσεις των Περσών και των Ορνίθων σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν, και για μερικές ακόμα επιλεγμένες περιπτώσεις. Το 1992 έγινε η τελευταία επετειακή μουσική εκδήλωση για τα εκατό χρόνια από την έναρξη των ανασκαφών

της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής. Στα είκοσι χρόνια που παρεμβάλλονται το μνημείο παραδόθηκε σε έργα αναστήλωσης. Το Σάββατο 21 Ιουλίου ξανανοίγει, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Φεστιβάλ Αθηνών, για μια μοναδική παράσταση. Οι Γιάννης Βογιατζής, Νίκος Καραθάνος, Ελένη Κοκκίδου, Λυδία Κονιόρδου, Όλια Λαζαρίδου, Μάγια Λυμπεροπούλου, Βασίλης Παπαβασιλείου, Ρένη Πιττακή και Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου θα ερμηνεύσουν ποίηση και αποσπάσματα αρχαίου δράματος, το Νέο Ελληνικό Κουαρτέτο θα εκτελέσει τις Πέντε Ελληνικές Μελωδίες του Μορίς Ραβέλ με τη συμμετοχή της σοπράνο Λένιας Ζαφειροπούλου, και ο κλαρινετίστας Διονύσης Γραμμένος θα παρουσιάσει το Κουϊντέτο για κλαρινέτο του Μότσαρτ. «Νύχτα στους Δελφούς», 21 Ιουλίου, 21:30, Aρχαίο Θέατρο των Δελφών. Τηλεφωνικό κέντρο Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου: 210 3272000

¡∆√∫IMANTEƒ

Ομάδα Projector Μια παράσταση-ντοκιμαντέρ για το Φεστιβάλ της Επιδαύρου, τον θεσμό που σημάδεψε το ελληνικό θέατρο. Δυο νέοι καλλιτέχνες που συναντήθηκαν κι έδεσαν αμέσως, καθώς τους απασχολούσαν οι ίδιες θεατρικές επιλογές, ο σκηνοθέτης Ανέστης Αζάς και ο ηθοποιός Πρόδρομος Τσινικόρης, ετοιμάζουν με το σχήμα που έχει ιδρύσει ο πρώτος, την Ομάδα Projector, μια παράσταση με τον τίτλο Επίδαυρος, Ένα ντοκιμαντέρ. Επηρεασμένοι από τους Rimini Protokoll, με τους οποίους συνεργάστηκαν πριν από δύο χρόνια για την παράσταση Ο Προμηθέας στην Αθήνα, αποφάσισαν ότι το reality theater, με «πραγματικούς» ανθρώπους να υποδύονται την ιδιότητά τους στη σκηνή, τους αντιπροσώπευε πλήρως. Έτσι, συμμετείχαν πέρσι στο Φεστιβάλ με εργαζόμενους στον ΟΣΕ στον κύκλο «Πολεοδομίες». Φέτος, στη Μικρή Επίδαυρο, στις 27 και 28 Ιουλίου, θα αποπειραθούν να κάνουν μια αναδρομή στην ιστορία των Επιδαυρίων μέσα από αφηγήσεις ανθρώπων της περιοχής που ζουν τον θεσμό από την έναρξή του, το 1954. Ο Ανέστης Αζάς εξηγεί: «Μέσα από την ιστορία του θεσμού αφηγούμαστε την ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας, φιλτραρισμένη μέσα από γεγονότα και παραστάσεις. Το Φεστιβάλ ξεκίνησε μετά τον Εμφύλιο, σε μια διαλυμένη χώρα, από τον ΕΟΤ αρχικά, με σκοπό την τουριστική προβολή της χώρας και την καλλιτεχνική εξέλιξή της». Ο Πρόδρομος Τσινικόρης προσθέτει: «Το ’54 δεν υπήρχαν στην περιοχή ούτε ξενοδοχεία, ούτε εστιατόρια, ούτε καν ρεύμα. Για δυόμισι μήνες κάθε καλοκαίρι δύο χωριά, το Λυγουριό και η Παλιά Επίδαυρος, παραχωρούσαν τα σπίτια τους, τα κρεβάτια τους, μαγείρευαν για τους καλλιτέχνες του Εθνικού. Κάποιοι από αυτούς, όσοι ζουν κι έχουν αναμνήσεις, θα αφηγηθούν τις μνήμες τους, παράλληλα με την προβολή αρχειακού υλικού. Ο καθένας θα λέει αυτά που έζησε από τη δική του σκοπιά». Μαζί με τους ντόπιους θα συμμετέχουν και κάποιοι ηθοποιοί-έκπληξη, οι οποίοι θα αναφερθούν σε εμβληματικές παραστάσεις, ενώ θα γίνει και ειδική μνεία σε προκλητικές παραστάσεις που δημιούργησαν σάλο. Ένα «ντοκιμαντέρ» με τη δραματικότητα της ζωντανής σύνδεσης με το παρελθόν. Χ.Π. Ομάδα Projector, «Επίδαυρος - Ένα ντοκιμαντέρ», 27-28 Ιουλίου, 21:30, Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου. Τηλεφωνικό κέντρο Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου: 210 3272000

94

The Fiction Issue 2012

Starfax

Από τη Μαριβίκυ Καλλέργη (starfax@lifo.gr)

Κριός Δεν είναι εύκολο να σκεφτείτε καθαρά όταν το κεφάλι σας είναι γεμάτο με ανούσια πράγματα, πρόσωπα και ιστορίες. Χρειάζεστε λίγο χρόνο για τον εαυτό σας, γι’ αυτό βρείτε το θάρρος ν’ αποστασιοποιηθείτε από τα άτομα που απασχολούν το σώμα και το μυαλό σας για να σκοτώσουν τον χρόνο τους. Επειδή οι απαντήσεις που έχετε να δώσετε στα ερωτικά δεν θα αναθεωρηθούν αφού δοθούν, οφείλετε να είστε προσεκτικοί και να λάβετε υπόψη τόσο τις τωρινές όσο και τις μελλοντικές σας ανάγκες. Οι πλανήτες σας ευνοούν ό,τι αφορά γραφειοκρατικά ζητήματα και τυπικούς υπολογισμούς, πράγμα που σημαίνει ότι είναι η σωστή εποχή για να επιληφθείτε εκείνων των εκκρεμοτήτων που αναβάλλετε από τη μια μέρα στην επόμενη. Θολό το τοπίο στα επαγγελματικά. Ίσως φταίει το ότι είστε αλλού, ίσως πάλι και να ‘χετε βαρεθεί τη ρουτίνα σας. Μήπως να ψαχτείτε για κάτι διαφορετικό; Ταύρος Τελικά, ένα δυσάρεστο γεγονός μπορεί να συμβάλει στην πρόοδό μας πολύ περισσότερο απ’ ό,τι δέκα ευχάριστα μαζί. Ο αρνητισμός και η απόρριψη που βιώσατε από ένα συγκεκριμένο πρόσωπο τις τελευταίες μέρες ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι (και ειλικρινά, απορώ πώς αυτό το ποτήρι δεν είχε πλημμυρίσει νωρίτερα). Είστε πλέον έτοιμοι να προχωρήσετε, ξεχνώντας τα παλιά, και η προωθητική δύναμη της Αφροδίτης θα συντελέσει καθοριστικά σ’ αυτή σας την προσπάθεια. Στα επαγγελματικά θα χρειαστεί μάλλον να θυσιάσετε το βόλεμά σας γιατί η νέα προοπτική που σας ανοίγεται παραείναι θετική για να παραμεριστεί για χάρη της άνεσής σας. Οι απαιτήσεις του κύκλου σας αυξάνονται κατακόρυφα, πράγμα που σημαίνει ότι προφανώς το πρόσωπό σας εμπνέει στους άλλους μεγάλες προσδοκίες. Προσπαθήστε να ικανοποιήσετε φίλους και κολλητούς, λοιπόν, χωρίς να υποβιβάσετε τις δικές σας ανάγκες. Δίδυμος Έχετε ζαλίσει τους φίλους σας με την γκρίνια σας και η υπομονή του κόσμου αρχίζει να εξαντλείται με την περίπτωσή σας. Ο Ερμής δεν σας έχει φερθεί καλά, δεν το αρνούμαι, αλλά κι εσείς δεν κάνετε καμιά προσπάθεια για να ξεφύγετε από την επήρειά του. Τα πισωγυρίσματα που κάνατε εξαιτίας του θα μπορούσαν να είχαν τελειώσει αρκετά νωρίς (πριν από τη δέκατη επίσκεψή σας στο σπίτι του πρώην, για παράδειγμα), αλλά, απ’ ό,τι φαίνεται, για κάποιο διάστημα σας άρεσε να βασανίζεστε. Ευτυχώς, οι νέες συγκυρίες εξάπτουν το ενδιαφέρον σας με διαφορετικό τρόπο και επιτέλους η προσοχή σας εστιάζεται σε ένα νέο, πολλά υποσχόμενο πρόσωπο. Προσέξτε μην μπερδέψετε τα επαγγελματικά με τα ερωτικά σας, γιατί οι εντάσεις που δημιουργούνται από τέτοιους συνδυασμούς στατιστικά οδηγούν σε δυσβάσταχτες θυσίες. Σε καλή πορεία τα οικονομικά - ο χειρισμός σας είναι σχεδόν παραδειγματικός.

Καρκίνος

Έχετε σκεφτεί το ενδεχόμενο ότι συμβάλλετε εσείς οι ίδιοι στην αρνητική κατάσταση που επικρατεί στα ερωτικά σας; Η βιασύνη σας να διεκπε-

ψάχνετε το δίδυμό σας, αλλά κάτι διαφορετικό, με ό, τι αυτό συνεπάγεται. Ο Άρης δίνει μια επιθετική χροιά στις σχέσεις σας με τους Αιγόκερους - φαίνεται πως αυτές τις μέρες τα πράγματα μεταξύ σας θα είναι ή του ύψους ή του βάθους.

Αιγόκερως Μια περίεργη μάχη μαίνεται ανάμεσα σε ‘σας και στο αντικείμενο του πόθου σας, που μέχρι στιγμής είναι αμφίρροπη. Mη θεωρείτε τους εαυτούς σας λιγότερο υπαίτιους, η passive-agressive στάση σας μπορεί να είναι εξίσου επιθετική με μια βαριά κουβέντα που ενδεχομένως να δεχτείτε. Οι ευθύνες βαραίνουν και τις δυο πλευρές και όσο πιο γρήγορα συνειδητοποιήσετε τις δικές σας τόσο το καλύτερο για τη σχέση σας. Η γωνία που σχηματίζει ο Κρόνος σας κάνει ανθεκτικούς στην ανοησία και στις παιδαριώδεις συμπεριφορές, αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει πως οφείλετε να υπομείνετε τους παραλογισμούς του καθενός. Αντιδράστε έντονα απέναντι σε όσους σας φέρονται χωρίς σεβασμό (ακόμη κι αν είναι μέλη της οικογένειας) και διεκδικήστε τη στάση που σας αξίζει. Άνοδος στα οικονομικά - οι προσεκτικοί υπολογισμοί και η λελογισμένη διαχείριση αποδίδουν σταδιακά καρπούς. Υδροχόος Προσπαθείτε να αποραιώσετε κάθε νέα γνωριμία ακυρώνει τις προσπάθειες της άλλης πλευράς και ο κόσμος αποκομίζει την εντύπωση ότι τον βλέπετε ως υποχρέωση. Χαλαρώστε λίγο κι εκμεταλλευτείτε τον ούριο άνεμο του Ποσειδώνα, ο οποίος ευνοεί τα ασυνήθιστα εγχειρήματα και τις ενέργειες πέρα από τα καθιερωμένα. Ένας χαρούμενος Ιχθύς βομβαρδίζει ευχάριστα την καθημερινότητά σας και η χρησιμότητά του μπορεί να είναι πολυεπίπεδη. Θα λέγατε όχι σε κάποιον που μπορεί παράλληλα να είναι και φίλος αλλά και σύντροφος; Στα επαγγελματικά θα χρειαστεί να κάμψετε για λίγο την αυστηρότητα της τακτικής σας. Οι ειδικές περιστάσεις μπορούν ν’ αποτελέσουν την εξαίρεση στον κανόνα κι αν εσείς επιμείνετε στην αδιάλλακτη θέση σας, κινδυνεύετε να χάσετε πολύ περισσότερα απ’ όσα νομίζετε.

Λέων Οι πλανητικές σας συμμαχίες σας ωθούν χωρίς καθυστέρηση στη μάχη και λυπάμαι που σας το λέω, αλλά πρέπει να είστε αμείλικτοι. Τα περιθώρια διαπραγμάτευσης έχουν πια εξαλειφθεί (αν μη τι άλλο, δείξατε μαρτυρική ανεκτικότητα) και τώρα ήρθε η ώρα να διεκδικήσετε δυναμικά ό,τι σας ανήκει, δυσαρεστώντας ενδεχομένως μερικούς ανθρώπους. Θα το ξεπεράσουν, μην ανησυχείτε. Ο Ήλιος σας βοηθάει να εστιάσετε στις εποικοδομητικές επαγγελματικές προτάσεις και στις ερωτικές προοπτικές που εγκυμονούν τα λιγότερα ρίσκα. Τον τελευταίο καιρό είχατε διαρκώς την τάση να παίρνετε τις πιο δυσάρεστες στροφές και να χάνετε σημαντικές ευκαιρίες από ατυχία και κακό timing. Ευτυχώς, η τύχη σας τώρα γυρνάει και επανορθώνει το ζημιογόνο, πρόσφατο παρελθόν. Οι συγκρούσεις στον χώρο της οικογένειας είναι αναμενόμενες, αλλά οι χειρισμοί σας πρέπει να είναι λεπτοί, ειδικά σε ό,τι

αφορά την αντιμετώπιση μεγαλύτερων ηλικιακά ατόμων.

Παρθένος Η απαισιοδοξία των προηγούμενων ημερών υποχωρεί και δίνει τη θέση της στην ελπίδα, η οποία σαφέστατα είναι βάσιμη, αν αναλογιστεί κανείς τις νέες σας γνωριμίες. Κατά καιρούς έχετε υποτιμήσει τα «συνοικέσια» των φίλων σας, αλλά αυτήν τη φορά θα τους ευχαριστήσετε και με το παραπάνω για τα κονέ που κάνουν για χάρη σας. Οι Λέοντες και οι Ζυγοί έχουν την τιμητική τους αυτές τις μέρες, καθώς δεν θα σταματήσετε να πέφτετε (με τον ένα ή τον άλλο τρόπο) πάνω σε άτομα αυτών των ζωδίων. Θα χρειαστεί να φερθείτε διπλωματικά κατά τις κοινωνικές σας επαφές και να μην αφήσετε τα αρνητικά σας αισθήματα να θολώσουν το μυαλό σας, ακόμη κι αν είναι δικαιολογημένα. Είναι πολλοί αυτοί που περιμένουν ένα σας στραβοπάτημα και πρέπει να είστε χαζοί για να τους δώσετε την ικανοποίηση (ή κουτσοί, οπότε δεν θα έχετε ευθύνη). Ζυγός Μην περιμένετε τον πρίγκιπα να έρθει χωρίς να του κάνετε έστω μια αναπάντητη. Πρίγκιπας είναι, δεν είναι μάγος για να καταλάβει ότι τον θέλετε, αν δεν λάβει ένα κάποιο σήμα από εσάς. Ξέρω πως ο εγωισμός είναι δύσκολο να παραμεριστεί, ειδικά μετά τις πρόσφατες περιπέτειές σας που τον έπληξαν όσο δεν πάει. Η ζωή όμως συνεχίζεται και η Αφροδίτη είναι εδώ για να σας δώσει το κατάλληλο boost προς τη σωστή κατεύθυνση. Φερθείτε φιλικά σε όσους σας βλέπουν εχθρικά (ω ναι, είναι πολλοί αυτοί) και θα δείτε πως αμέσως η στάση τους απέναντί σας θ’ αλλάξει κι εσείς θα φανείτε οι ανώτεροι της υπόθεσης. Αυτό δεν σημαίνει πως τα συναισθήματά σας αλλάζουν ή ότι η προσοχή σας θα είναι μικρότερη. Απλώς η τακτική σας γίνεται πιο έξυπνη

και συνετή. Κρατήστε ανοιχτόμυαλη στάση απέναντι στη διαφορετικότητα, απ’ όπου κι αν προέρχεται.

Σκορπιός Το τίμημα είναι μικρό για έναν έρωτα τόσο μεγάλο. Ξεπεράστε τα ταμπού που κουβαλάτε από το γυμνάσιο (ξέρετε ποια λέω), γιατί αυτήν τη φορά η ευκαιρία που κινδυνεύετε να χάσετε είναι ευκαιρία ζωής. Για ό,τι κάνετε αυτή την περίοδο, είτε είναι επαγγελματικό είτε όχι, έχετε στο μυαλό σας ότι μέχρι έναν βαθμό η αναποτελεσματικότητα είναι κομμάτι του παιχνιδιού. Μην περιμένετε την απόλυτη επιτυχία, λοιπόν, γιατί αυτή εξαρτάται κυρίως από την τύχη. Κάποιος δεσμός σας αυτές τις μέρες σας προκαλεί έντονη δυσαρέσκεια και σας ρίχνει ψυχολογικά. Δεν παίρνετε όσα δώσατε -είναι γεγονός-, αλλά δεν αξίζει να γκρεμίσετε μια σχέση χρόνων επειδή τα πράγματα δεν ήρθαν όπως θα ‘πρεπε. Άραγε έρχονται και ποτέ όπως πρέπει; Τα οικονομικά σας βρίσκονται σε σταθερότητα, η οποία όμως δεν σας δίνει το ελεύθερο να ρισκάρετε παραπάνω απ’ όσο σας επιτρέπει η ασφάλειά σας. Τοξότης Οι θετικοί πλανητικοί παράγοντες δουλεύουν προς το συμφέρον σας. Είναι σαν να ‘χετε φίλους σε υψηλές θέσεις που επιλέγουν την πιο ωφέλιμη για σας διαδρομή και σας στέλνουν προς αυτή. Δεν είναι καιρός, λοιπόν, για να κλαίτε τη μοίρα σας. Δεχτείτε τα πράγματα ως έχουν, γιατί μακροπρόθεσμα θα σας ευνοήσουν. Τις επόμενες μέρες η ήσυχη ζωή είναι μια πραγματικότητα πολύ μακριά από τη δική σας, μια και θα βρίσκεστε σε διαρκή αναβρασμό, ερωτικού κυρίως χαρακτήρα. Μη βιαστείτε να απορρίψετε κάποιον επειδή σας την πέφτει άγαρμπα ή επειδή χρησιμοποιεί μεθόδους που δεν είναι του γούστου σας. Σκεφτείτε ότι σε τελική ανάλυση δεν

φύγετε την επανάληψη δοκιμασμένων και αναποτελεσματικών ενεργειών, αλλά η διαδικασία δεν είναι όσο εύκολη νομίζατε. Μερικές φορές οι συγκυρίες μας αναγκάζουν να υποπίπτουμε στα ίδια σφάλματα, ιδίως όταν τα ανεξέλεγκτα συναισθήματα έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Μη στερηθείτε τον έντονο έρωτα υπό το φόβο της μελλοντικής του αποτυχίας. Καλύτερα να ρισκάρετε, κι ας βγείτε λάθος. Σε ό,τι αφορά τις κοινωνικές σας επαφές, φροντίστε να τις διευρύνετε όσο πρέπει, για να ανανεωθείτε σε προσωπικό επίπεδο. Μην πέσετε, όμως, στην παγίδα του αδιάκοπου socializing χωρίς ουσία, γιατί τότε θα ‘χετε χάσει το παιχνίδι (και την αξιοπρέπειά σας, εδώ που τα λέμε). Έχετε τις κεραίες σας στραμμένες προς τη σωστή κατεύθυνση (και αν δεν την ξέρετε, προς όλες τις κατευθύνσεις), γιατί μια πολύ σημαντική είδηση καταφθάνει προς το μέρος σας. Το πιθανότερο είναι να αφορά τα επαγγελματικά σας.

Ιχθύς Οι αμφιβολίες σας για έναν νέο έρωτα που έχει μόλις δείξει τα πρώτα του σημάδια είναι παράλογες. Ο Ερμής ευθύνεται για τα αρνητικά σας συναισθήματα απέναντι σε πρώιμες καταστάσεις, αλλά έχετε ακόμη τη δύναμη να ξεφύγετε από αυτή την παγίδα. Μην απορρίπτετε κάτι πριν σας δείξει όλα του τα χρώματα. Κάποιος Ζυγός σας ασκεί μαγνητική έλξη και είναι μάταιο να το αρνείστε. Αν έχετε σοβαρό λόγο να φοβάστε την επίδρασή του στη ζωή σας, δοκιμάστε να διακόψετε τις επαφές σας με ήπιο τρόπο, χωρίς υστερίες κι εξαλλοσύνες. Οι Ζυγοί μπορούν να γίνουν πολύ εκδικητικοί όταν το θέλουν (πόσο μάλλον αν τους έχετε αφήσει να πιστέψουν πως έχουν πιθανότητες να σας κερδίσουν). Προσοχή στο κουτσομπολιό αυτές τις μέρες. Μια σας κίνηση είναι αρκετή για να ξεσηκώσει θύελλες αντιδράσεων (κακόβουλων, τις περισσότερες φορές).