.2
TH E ME ANING OF LIF E จุดเริม่ ต้นที่ ‘ฟิวเจอร์’
‘การ์ตนู สีเทา เล่าเรือ่ งราวชีวติ ’ สโลแกน ของการ์ตนู มุนนิ ฺ ใครจะคาดคิดว่าคนเขียน เป็นสาวน้อยวัย 24 ทีม่ คี วามคิดใหญ่เกิน (ขนาด) ตัว ‘มุนนิ ทร์ สายประสาท’
เป็ น ชื่ อ จริ ง ของเธอ เมื่ อ น� ำ มาใช้ เ ป็ น นามปากกาจึ ง ใส่ พิ น ทุ ต รงใต้ ตั ว น.หนู กลายเป็น ‘มุนินฺ’ ในภาษาบาลี เสน่ห์ของ การ์ตนู มุนนิ อฺ ยูท่ ไี่ หน หนังสือเล่มที่ 9 และ 80,000 กว่าไลค์ในแฟนเพจมุนินฺอาจตอบ เราได้แต่ไม่ทั้งหมด บ่ายวันธรรมดาในร้าน กาแฟธรรมดา เราพบความไม่ธรรมดาจาก สาวช่างคิดตรงหน้า
ครอบครัวนักวาด
ทีบ่ า้ นจะวาดรูปเป็นงานอดิเรกกันมาตลอด ลูกสามคนวาดรูปกันหมดเลย คุณปู่เป็น ปลัด แต่มีความเป็นศิลปิน ชอบวาดลาย กนก คุณพ่อวาดภาพรามเกียรติ์ ภาพไทยๆ แต่พี่สาวจะวาดแนวกุ๊กกิ๊ก เราวาดรูปมา ตั้งแต่เด็กๆ เริ่มจากดูการ์ตูนขายหัวเราะ ขนาดอ่านไม่ออกยังข�ำ เราเลยเห็นว่ารูป มันเล่าเรือ่ งได้กเ็ ริม่ วาดและส่งประกวดบ้าง เราชอบเล่าเรื่อง ชอบแต่งนิทาน ชอบอะไร ทุกอย่างที่สร้างสรรค์
“การ์ตนู เปลีย่ น ชีวติ เรามาก่อน พอเราคิดสิง่ หนึง่ ได้ ก็อยากจะให้คนอืน่ รับรูด้ ว้ ย และถ้า เขาจะเปลีย่ นแปลง ก็ถอื ว่าเป็นสิง่ ทีด่ ”ี
Text : รวินทร์ คำ�โพธิ์ทอง Photo : กฤตพล วิทย์ว่องไว
เขียนและคิดแบบมุนนิ ทร์
ตอนอยู่ ม.ปลาย เราไปร้านอินเตอร์เน็ตแล้วเจ้าของร้าน เขามีลูกที่เป็นออทิสติก เราเลยสนใจพฤติกรรมของเด็ก ก็ไปสืบค้นแล้วเอามาเขียนเป็นเรือ่ ง เป็นการ์ตนู สามเล่มจบ แล้วตัง้ ชือ่ เรือ่ งว่าฟิวเจอร์ ตามชือ่ ของเด็กคนนัน้ แต่เราไม่ได้ วาดเรือ่ งจริงนะ เราสร้างตัวละครขึน้ มาใหม่ เขียนจบก็เวียน ให้เพื่อนอ่าน บางคนอ่านแล้วก็รอ้ งไห้ นี่เป็นจุดเริ่มต้นทีเ่ รา เขียนเรื่องความสัมพันธ์แล้วมันบีบหัวใจคน
ผลงานแต่ละเรื่องจะมีประเด็นต่างกันอย่างการ์ตูนมุนินฺ เล่ ม 1-5 ก็ จ ะเป็ น เรื่ อ งครอบครั ว ที่ เ ก็ บ เกี่ ย วมาจาก ประสบการณ์ เป็นเรือ่ งความสัมพันธ์ทไี่ ม่ตอ้ งมีขอ้ มูลเชิงลึก แต่ส�ำหรับ i sea u เราอยากเขียนเป็นธีมและตกลงเลือก ธีมทะเลแล้วค่อยมาแตกว่าจะเป็นเรือ่ งราวของใคร ผสมกับ ประสบการณ์ตัวเองบางส่วน หลังๆ จะค่อยๆ เขียน คือถ้า ไปเจอเรื่องอะไรจะจดไว้ก่อนไม่รีบร้อน
วาดเล่นจนเป็นเด็ก’ถาปัตย์
การ์ตนู เปลีย่ นชีวติ
เด็กๆ เราเรียนเก่ง ก็เลยเลือกเรียนสายวิทย์ตอนม.ปลาย แต่ พอเรียนไปก็รวู้ ่ามันไม่ใช่ เริม่ รูต้ วั ว่าไม่ใช่ทาง จึงเริม่ มองว่า มีคณะอะไรทีม่ นั มีวทิ ยาศาสตร์กบั ศิลปะรวมกัน ก็เลยเลือก คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ซึ่งเป็น บ้านเกิด และท�ำให้เราได้รู้ว่าการวาดภาพช่วยเรื่องสมาธิ เป็นกิจกรรมผ่อนคลาย เป็นความชอบ เป็นความสุข (ยิ้ม)
การ์ตนู สีเทาเล่าเรือ่ งชีวติ
แรกสุดที่วาดการ์ตูนส่งไปลงนิตยสาร LET’S COMIC ก็ เป็นสีเทาแล้ว เพราะเราอ่านการ์ตนู ญีป่ นุ่ มาก่อนแล้วมองว่า การลงสีดำ� ท�ำให้ภาพมันหนัก เราก็เลยลองใช้สเี ทาดู และก็ ติดมาตัง้ แต่ตอนนัน้ เพราะว่าอยากให้ภาพมันดูเบาๆ อยาก ให้คนมีอายุ คนวัยท�ำงานเห็นว่ามีความแตกต่างจากการ์ตนู ญี่ปุ่นแล้วเขาอาจจะเปิดใจ เปลี่ยนใจหันมาอ่าน ฟีดแบกคือ ท�ำให้คนจ�ำภาพเราได้วา่ ถ้าสีโทนนี้ ลายเส้นแบบนี้ ก็คอื เป็น การ์ตนู มุนนิ นฺ ะ และมีคนอ่านหลายวัยอย่างทีเ่ ราคาดหวังไว้
ภาพส่งสาร
หลังๆ เราพยายามจะไม่ให้มคี ำ� บรรยาย เน้นทีอ่ ารมณ์ สีหน้า แววตา เราอยากให้ภาพเล่าไป อย่างในการ์ตูนเล่มใหม่ เรื่อง i sea u อยากให้คนค่อยๆ ดูว่ามีเรื่องราวอะไร ส่วน ช่องการ์ตูนเราก็ท�ำแบบที่ถนัด คือการ์ตูนช่องแบบญี่ปุ่น แต่มบี างคนอ่านการ์ตนู ญีป่ นุ่ ไม่เป็น เราเลยเรียงช่องบนล่างๆ ไปเรื่อยๆ ก็ได้ผลท�ำให้คนติดตามอ่านกันได้เยอะขึ้น โดยมี คุณย่าเป็นแบบทดสอบ คือถ้าย่าอ่านรู้เรื่องก็โอเค (ยิ้ม)
จุดเด่นของการ์ตนู มุนนิ ฺ
คิดว่าเป็นภาพแต่ก็มีคนที่ติดใจเรื่องค�ำด้วย เวลาเราเขียน การ์ตนู มักได้คำ� มาก่อน อย่างเขียนการ์ตนู เรือ่ งในหลวง เรา ก็ได้ค�ำว่า ‘พ่อไม่เคยบอกให้เรารักพ่อ’ หรือเขียนการ์ตูน เรื่องเสียงเรียกเข้า ซึ่งเป็นเรื่องของแม่ เราก็ได้ค�ำท�ำนองว่า ‘แม่ไม่เคยเมินเสียงเรียกของเราเลยนะ’ พอได้ค�ำมาแล้ว เราก็ท�ำให้ค�ำกระชับ เรียบเรียงภาษาให้คนอ่านเข้าใจง่าย และโดนใจ
นักเขียน (การ์ตนู ) ไส้แห้ง
เราไม่เคยคิดว่าการเขียนการ์ตูนจะเป็นอาชีพได้ ยิ่งเราอ่าน เจอค�ำว่านักเขียนไส้แห้งมันรู้สึกจี๊ดมาก เราไม่อยากเป็น อย่างนั้น แต่หลังจากเรียนจบไปท�ำงานสถาปนิกแล้วพบว่า มันไม่ใช่ ก็เลยลาออกและขอทีบ่ า้ นพิสจู น์ตวั เอง 1 ปี กับ การเป็นนักเขียนการ์ตนู ผลงานเล่มแรก คนอ่าน ก็ยังไม่ตื่นเต้นมาก ต่อมามีการไปขึ้นเวที มีการไปแจกลายเซ็นที่งานสัปดาห์ หนังสือแห่งชาติ เขาก็เริ่ม ยอมรับ
เราวาดการ์ตนู เราได้ความเห็นกลับมา มีเพือ่ นมากขึน้ มีพนื้ ที่ ที่คุยเรื่องเดียวกัน การ์ตูนเปลีย่ นชีวิตเรามาก่อน พอเราคิด อย่างหนึ่งได้ก็เลยอยากจะให้คนอื่นรับรู้ตรงนี้ด้วย คือถ้า เขาเปลี่ยนแปลงไปก็ถือว่าเป็นสิ่งที่ดี มีน้องบางคนบอกว่า หนูเคยเป็นอย่างในการ์ตนู (เช่น การ์ตนู เรือ่ งไม่รบั โทรศัพท์ แม่) ซึ่งทุกคนต้องเคยเป็นแต่บังเอิญว่าเรามีจังหวะที่คิดได้ และอยากให้คนอื่นคิดได้เหมือนกัน
เส้นสายให้สงั คม
เราได้ยนิ เพลงราตรีสวัสดิข์ องฟักกลิง้ ฮีโร่ (เพลงทีแ่ ต่งขึน้ ให้ ทหารไทยในชายแดนใต้) แล้ว เฮ้ย มันเพราะมาก ก็เลยเขียน การ์ตูนเรื่องเด็กมุสลิมลงในบล็อก เราแค่อยากจะบอกว่า คนที่เจ็บจริงๆ คือคนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ด้วยเลยนะ ต่อมา ช่วงน�้ำท่วมมีคน Follow เราเยอะแล้ว (ในเพจเฟซบุ๊ก) เรา เลยเขียนการ์ตูนและลงเลขที่บัญชีบริจาคให้ผู้ประสบภัยไว้ ซึ่งพอมีคนแชร์เลขที่บัญชีก็จะพ่วงไปด้วย เราพยายามท�ำ สิ่งที่เราท�ำได้
เส้นทางชีวติ ของมุนนิ ฺ
คงจะอยู่ตรงนี้อีกไม่เกิน 5 ปี เพราะเรามองเห็นคลื่น ลูกใหม่ ปัจจุบันทุกคนเกิดได้หมด คิดว่าถ้าตันก็...แต่งงาน แล้วเอาเรื่องแต่งงานมาเขียน พอมีลูกก็เอาเรื่องลูกมาเขียน (หัวเราะ) เราจะพยายามให้งานมันโตไปกับเรา ภาพน้อยลง เขียนเยอะขึ้น และน่าสนใจนะที่คนอ่านเขาโตไปกับเราด้วย แล้วก็อยากเปิดแกลเลอรีขายของที่เราอยากท�ำ...ก็แพลน ไว้แค่นี้ n ชื่อหนังสือ: i sea u เรื่องและภาพ : มุนินฺ ส�ำนักพิมพ์ : to share ราคา : 180 บาท ครั้งแรกกับภาพลายเส้นสี่สีของมุนินทร์ สายประสาท ครั้งแรกของมุนินทร์ ภายใต้ครอบครัวใหม่ ส�ำนักพิมพ์ ‘to share’ “ฉันเขียนการ์ตูนเรื่องนี้เพราะอยากไปทะเลอีกครั้ง… ทะเลทีฉ่ นั วาดกับเรือ่ งราวทีฉ่ นั เล่าจะท�ำให้ความทรงจ�ำเก่าๆ ของใครหลายๆ คนถูกนึกถึง” -มุนินทร์ สายประสาท i sea u เต็มอิ่มด้วยลายเส้น สีสัน และความผูกพันของ เรื่องราว ‘ฉัน’ ‘ทะเล’ กับ ‘เธอ’ หลากเรื่องราวของ ตัวละครเกิดขึ้นที่นี่ ทั้งความทรงจ�ำวัยเด็ก ความรักที่ ขาดหายไป และความเข้าใจระหว่างสองหัวใจท่ามกลาง บรรยากาศทะเล…ทะเลคงไม่สามารถเยียวยาหัวใจ ของใคร มันท�ำได้เพียงแค่เปิดโอกาสให้เราได้ท�ำความ เข้าใจกับตัวเราเองอีกคน...เท่านั้น