Katalog Aukcji Sztuki Dawnej 14 czerwca 2015

AGRA-ART DOM AUKCYJNY

Aukcja 14 czerwca 2015 WARSZAWA - WILCZA 55

INDEKS ARTYSTÓW TEODOR AXENTOWICZ

2, 10, 13, 24, 66

ALFONS KARPIÑSKI

62

BRONIS£AWA RYCHTER-JANOWSKA

50

85

HENRYK SAJDAK

73, 78

28, 31, 32, 56

MICHA£ STAÑKO

63

ANTOINE BOFILL

87

APOLONIUSZ KÊDZIERSKI

JAN EVERT BOKS

81

ROMAN KOCHANOWSKI

OLGA BOZNAÑSKA

60

WIKTOR KORECKI

64

BRUNO STEIGUEBER

69

JÓZEF BRANDT

19

JULIUSZ KOSSAK

16, 37

FRANCISZEK STREITT

5

ROMAN BRATKOWSKI

22

WOJCIECH KOSSAK

38, 40, 44

ADAM STYKA

67

JAN W£ADYS£AW CHE£MIÑSKI

46

JERZY KOSSAK

39, 41, 42

JAN STYKA

21

JÓZEF CHE£MOÑSKI

57

PAUL LUDWIG KOWALCZEWSKI

88

TADEUSZ STYKA

11

1

ALFRED TERLECKI

34

W£ADYS£AW CHMIELIÑSKI

71, 72, 75

ANTONI KOZAKIEWICZ

WAWRZYNIEC CHOREMBALSKI

48

CARL JOHANN FRIEDRICH KREUL

82

JADWIGA TETMAJER-NAIMSKA

EDMUND CIECZKIEWICZ

55

JÓZEF WINCENTY KRUSZEWSKI

86

ALFREDO TOMNIZ

W£ADYS£AW CZACHÓRSKI

23

TADEUSZ MAKOWSKI

90

IWAN TRUSZ

30, 53

JACEK MALCZEWSKI

8, 15

STANIS£AW CZAJKOWSKI JULIAN FA£AT

25, 26, 27, 29

4 49 33, 68

CZES£AW WASILEWSKI

45, 47, 74 58, 59, 77

STANIS£AW MAS£OWSKI

35

WOJCIECH WEISS

CONRAD GEYER

84

JAN MATEJKO

20

ALFRED WIERUSZ-KOWALSKI

WALTER HEIMIG

80

ZYGMUNT MENKES

96

LEONARD WINTOROWSKI

14

PAUL HEITINGER

83

ALOIS NITZE

70

WINCENTY WODZINOWSKI

54

SAMUEL HIRSZENBERG

79

JÓZEF PANKIEWICZ

93

LEON WYCZÓ£KOWSKI

VLASTIMIL HOFMAN

6, 7

TADEUSZ POPIEL

9

STANIS£AW WYSPIAÑSKI

B£A¯EJ IWANOWSKI

76

ATANAZY HR. RACZYÑSKI

3

EUGENIUSZ ZAK

STANIS£AW KAMOCKI

95

ZYGMUNT ROZWADOWSKI

51

RAJMUND KANELBA

43

FERDYNAND RUSZCZYC

61

JAKUB (JACQUES) ZUCKER

36, 52

17, 18 65 89, 91, 92 12, 94

MALARSTWO AUKCJA DZIE£ SZTUKI NIEDZIELA,

14

CZERWCA

2015,

GODZ.

1900

wystawa i licytacja Galeria Agra-Art - Warszawa, ul. Wilcza 55

Wiêcej informacji o artystach i obrazach na stronach www.agraart.pl Rezerwacja miejsc, zamawianie licytacji telefonicznych oraz zlecenia agra@agraart.pl lub tel. 22 625 08 08, 539 925 097

REGULAMIN AUKCJI

DOM AUKCYJNY AGRA-ART PRZEPROWADZA LICYTACJÊ WED£UG SYSTEMU ANGLOSASKIEGO, STOSOWANEGO W EUROPIE I USA, M.IN. PRZEZ DOMY AUKCYJNE SOTHEBY'S I CHRISTIE'S. MO¯NA LICYTOWAÆ PRZEZ INTERNET RAZEM Z SAL¥ (LIVE) NA STRONIE www.agraart.pl ZLECENIA TELEFONICZNE - (22) 625 08 08, E-MAIL agra@agraart.pl

d. Informacje o stanie zachowania obrazów mog¹ byæ podane na ¿yczenie.

Brak informacji o stanie obiektu w opisie katalogowym nie wyklucza faktu, ¿e by³ poddany konserwacji. e. Oœwiadczenia i poprawki og³oszone w czasie sprzeda¿y uzupe³niaj¹ katalog.

S£OWNIK TERMINÓW: DOM AUKCYJNY

Dom Aukcyjny Agra-Art SA, z siedzib¹ w Warszawie przy ul. Wilczej 55/63, nr KRS 101181.

ESTYMACJE - przedzia³ cen, w którym w wyniku licytacji z najwiêkszym prawdopodobieñstwem mo¿e znaleŸæ siê cena uzyskana.

Estymacje maj¹ charakter orientacyjny, s¹ okreœlane przez Dom Aukcyjny na podstawie wyników aukcji podobnych obiektów, aktualnej tendencji rynkowej itp. W ¿adnym wypadku estymacje nie maj¹ na celu ograniczania ceny uzyskanej - która mo¿e zarówno znaleŸæ siê poni¿ej lub powy¿ej tego przedzia³u.

CENA WYWO£AWCZA - cena, od której aukcjoner rozpoczyna licytacjê obiektu.

SPRZEDAJACY - osoba zg³aszaj¹ca obiekt do sprzeda¿y (wliczaj¹c agenta, wykonawcê, lub osobistego reprezentanta).

KUPUJ¥CY - osoba bior¹ca udzia³ w aukcji.

NABYWCA - osoba (lub mocodawca, w przypadku licytacji przez pe³nomocnika), która zg³osi³a najwy¿sz¹ ofertê zaakceptowan¹ przez aukcjonera.

UMOWA - umowa zakupu zawarta miêdzy Domem Aukcyjnym a Nabywc¹ w momencie zaakceptowania przez aukcjonera uderzeniem m³otkiem najwy¿szej oferty Nabywcy (art. 70 § 2 KC) PREMIUM - prowizja p³acona przez Nabywcê Domowi Aukcyjnemu, w wysokoœci 15% od Ceny Uzyskanej.

C ENA REZERWOWA - cena znana jedynie domowi aukcyjnemu/aukcjonerowi, za któr¹ w³aœciciel obiektu zgodzi³ siê go sprzedaæ.

O ile nie jest oznaczone inaczej, cena rezerwowa mieœci siê zawsze miêdzy cen¹ wywo³awcz¹, a doln¹ estymacj¹.

CENA ZAKUPU - jest to cena przybita m³otkiem razem z Premium. Cena zakupu zawiera podatek VAT CENA UZYSKANA - najwy¿sza oferta zaakceptowana przez aukcjonera przez uderzenie m³otkiem, lub w przypadku sprzeda¿y poaukcyjnej - uzgodniona cena sprzeda¿y.

1.

POSTANOWIENIA OGÓLNE a. Przedmiotem aukcji s¹ dzie³a sztuki oraz inne obiekty kolekcjonerskie, powierzone Agra-Art do sprzeda¿y. Wszystkie obiekty s¹ ubezpieczone. b. Dom Aukcyjny zastrzega sobie prawo do wycofania obiektów ze sprzeda¿y bez podania przyczyn i nie ponosi z tego tytu³u ¿adnej odpowiedzialnoœci. c. Dom Aukcyjny zastrzega sobie prawo uniemo¿liwienia uczestnictwa w aukcji bez podania przyczyn. d. Dom Aukcyjny nie ponosi odpowiedzialnoœci za ukryte wady fizyczne i prawne oferowanych obiektów. e. Wszelkie reklamacje rozpatrywane bêd¹ zgodnie z przepisami prawa polskiego.

2.

OPISY I PREZENTACJA OBIEKTÓW a. Dom Aukcyjny gwarantuje zgodnoœæ cech obiektów opisanych w katalogu ze stanem faktycznym. b. Opisy katalogowe obiektów s¹ przygotowywane przez historyków sztuki posiadaj¹cych rozleg³e i udokumentowane doœwiadczenie, potwierdzone prac¹ zawodow¹. Wszystkie obiekty s¹ równie¿ oceniane przez konserwatora dzie³ sztuki. c. Wszystkie obiekty sprzedawane na aukcji mo¿na ogl¹daæ w Domu Aukcyjnym na ok. 14 dni przed aukcj¹ oraz na wystawie poprzedzaj¹cej aukcjê (w Hotelu Bristol).

Dom Aukcyjny zaleca wykorzystanie tej mo¿liwoœci do bli¿szego zapoznania siê z obiektami, ich opisem katalogowym i stanem faktycznym.

3.

4.

CENA WYWO£AWCZA I REZERWOWA. ESTYMACJE. a. Wszystkie obiekty, o ile nie s¹ oznaczone inaczej, posiadaj¹ cenê rezerwow¹, znan¹ jedynie Domowi Aukcyjnemu, która mieœci siê w przedziale miêdzy cen¹ wywo³awcz¹, a doln¹ estymacj¹. b. W katalogu podano orientacyjne ceny wywo³awcze oraz estymacje.

W³aœciciel obiektu mo¿e zmieniæ cenê rezerwow¹ na ni¿sz¹ do 24 godzin przed rozpoczêciem aukcji. Dom Aukcyjny zastrzega sobie mo¿liwoœæ zmiany ceny wywo³awczej przed aukcj¹. c. Aukcjoner mo¿e w zale¿noœci od zainteresowania obiektem rozpocz¹æ licytacjê od ni¿szej lub wy¿szej ceny wywo³awczej umieszczonej w katalogu. d. Estymacje maj¹ charakter orientacyjny, a nie wi¹¿¹cy.

Wyra¿aj¹ prawdopodobieñstwo, a nie pewnoœæ. e. Sprzeda¿ obiektu nastêpuje w momencie, gdy najwy¿sza oferta zaakceptowana przez aukcjonera jest równa lub wy¿sza od ceny rezerwowej danego obiektu. Ten fakt jest potwierdzony przybiciem m³otka i publicznym oœwiadczeniem aukcjonera.

OZNACZENIA OBIEKTÓW W KATALOGU

 Niektóre obiekty mog¹ posiadaæ nastêpuj¹ce oznaczenie: Obiekt nie posiada ceny rezerwowej, akceptacja ceny wywo³awczej (lub wy¿szej) równoznaczna jest ze sprzeda¿¹ za t¹ cenê.

5.

PRZYST¥PIENIE DO AUKCJI a. Osoby nie bêd¹ce dotychczas klientami Agry-Art, a pragn¹ce dokonaæ powa¿niejszych zakupów proszone s¹ o wczeœniejsze skontaktowanie siê z biurem Domu Aukcyjnego w celu ustalenia warunków p³atnoœci. b. Do udzia³u w licytacji dopuszczane s¹ osoby, które wczeœniej dokonywa³y zakupów w Domu Aukcyjnym i bezproblemowo wywi¹zywa³y siê ze swoich zobowi¹zañ. c. W przypadku osób, które nie s¹ znane Domowi Aukcyjnemu wziêcie udzia³u w licytacji mo¿e byæ uwarunkowane podaniem wiarygodnych referencji, podaniem numeru karty kredytowej lub wp³aceniem wadium, zwracanego w wypadku nie dokonania zakupu. d. Wp³ata wadium w wysokoœci 1 000 z³ upowa¿nia do dokonania zakupów o wartoœci w granicach 10 000 - 15 000 z³. Osoby pragn¹ce licytowaæ powy¿ej tej kwoty, proszone s¹ o wp³acenie wadium w wysokoœci 10% planowanych wydatków . e. Osoba dopuszczona do licytacji otrzymuje numer identyfikacyjny. f. Dane osobiste Kupuj¹cego pozostaj¹ do wy³¹cznej wiadomoœci Domu Aukcyjnego. Otrzymuj¹c numer identyfikacyjny Kupuj¹cy wyra¿a zgodê na „Warunki kupna i sprzeda¿y w Domu Aukcyjnym Agra-Art“ (Regulamin Aukcji).

6.

LICYTACJA TELEFONICZNA a. Kupuj¹cy pragn¹cy zachowaæ anonimowoœæ po uprzednim uzgodnieniu z Domem Aukcyjnym mog¹ wzi¹æ udzia³ w licytacji przez telefon.

W takim przypadku, Kupuj¹cy podaje numery obiektów, które zamierza licytowaæ oraz numer telefonu, pod który pracownik Domu Aukcyjnego zadzwoni przed licytacj¹. b. Dom Aukcyjny nie ponosi odpowiedzialnoœci za brak mo¿liwoœci wziêcia udzia³u w licytacji telefonicznej z powodu trudnoœci z po³¹czeniem z numerem podanym przez klienta.

c. Istnieje mo¿liwoœæ licytacji telefonicznej w jêzyku angielskim, francuskim lub niemieckim. d. Osoby chc¹ce wzi¹æ telefoniczny udzia³ w aukcji proszone s¹ o wczeœniejsze (min. 24h przed aukcj¹) zg³aszanie siê do Domu Aukcyjnego, poniewa¿ liczba linii telefonicznych udostêpnionych w trakcie licytacji jest ograniczona.

7.

LICYTACJA W IMIENIU KUPUJ¥CEGO - ZLECENIA a. Klienci mog¹ zleciæ Domowi Aukcyjnemu licytowanie w ich imieniu.

W takim przypadku nale¿y wype³niæ formularz zamieszczony na koñcu katalogu aukcyjnego lub w Internecie (http://www.agraart.pl). b. Dom Aukcyjny bêdzie licytowa³ do kwoty maksymalnej, oznaczonej na formularzu zlecenia. Dom Aukcyjny do³o¿y wszelkich starañ, by zakupiæ obiekt po najni¿szej mo¿liwej cenie, poni¿ej limitu podanego przez Klienta. c. Formularz nale¿y przes³aæ faxem, lub jego podpisany skan mailem na adres agra@agraart.pl, najpóŸniej 24 godziny przed aukcj¹. d. Dom Aukcyjny nie przyjmuje zleceñ bez limitu.

8.

LICYTACJA PRZEZ INTERNET W CZASIE RZECZYWISTYM (LIVE) a. Dom Aukcyjny udostêpnia mo¿liwoœæ licytacji w czasie rzeczywistym przez Internet razem z sal¹ aukcyjn¹. b. Warunkiem uczestnictwa jest zarejestrowanie siê na stronie internetowej http://live.agraart.pl oraz uzyskanie statusu VIP. c. Status VIP mo¿na uzyskaæ kontaktuj¹c siê z Domem Aukcyjnym lub wp³acaj¹c wadium przez Internet - szczegó³y techniczne s¹ dostêpne w serwisie http://live.agraart.pl d. Dom Aukcyjny nie bierze odpowiedzialnoœci za wszelkie problemy, utrudnienia, a w szczególnoœci brak mo¿liwoœci licytacji spowodowany trudnoœciami lub awari¹ techniczn¹ po stronie klienta lub operatora ³¹cza internetowego.

9.

PRZEBIEG AUKCJI a. Licytacjê prowadzi Aukcjoner, który okreœla post¹pienia w licytacji (podwy¿szenie stawki), rozstrzyga wszelkie spory i wskazuje Nabywcê obiektu. b. Aukcjoner stosuje post¹pienia ustalone wczeœniej wg tabeli, która jest dostêpna w katalogu poni¿ej oraz na stronach internetowych Domu Aukcyjnego. Aukcjoner mo¿e stosowaæ wielokrotnoœæ minimalnych post¹pieñ. Minimalne stawki post¹pieñ nie mog¹ byæ zmieniane, z uwagi na spójnoœæ z internetowym systemem licytacji Live.

TA B E L A M I N I M A L N Y C H P O S T ¥ P I E Ñ

PRZEDZIA£ CENOWY

MINIMALNE POST¥PIENIE

do 5 000 z³

100 z³

5 000 - 10 000 z³

500 z³

10 000 - 100 000 z³

1 000 z³

100 000 - 200 000 z³

2 000 z³

200 000 - 500 000 z³

5 000 z³

powy¿ej 500 000 z³

10 000 z³

c. Oferta potencjalnego Nabywcy jest wi¹¿¹ca po zaakceptowaniu jej przez aukcjonera. d. Aukcjoner ma prawo, o ile uzna to za niezbêdne, wycofaæ ofertê, odmówiæ przyjêcia oferty, wycofaæ obiekt lub ponownie zaproponowaæ obiekt do licytacji. e. Aukcjoner ma prawo otwieraæ licytacjê ka¿dego obiektu dzia³aj¹c w imieniu w³aœciciela obiektu. Mo¿e równie¿ sam sk³adaæ oferty (kolejne, lub w odpowiedzi na oferty Kupuj¹cych) a¿ do poziomu ceny rezerwowej.

f. Uderzenie m³otkiem i wskazanie przez Aukcjonera Nabywcy obiektu jest równoznaczne z zawarciem Umowy (zgodnie z art. 70 § 2 Kodeksu Cywilnego). g. Obiekty, których licytacja zakoñczy³a siê poni¿ej ceny rezerwowej nie zostaj¹ sprzedane. Aukcjoner wówczas poinformuje o takim fakcie, wskazuj¹c osobê, która zaoferowa³a najwy¿sz¹ cenê. Obiekt mo¿e byæ sprzedany po aukcji pod warunkiem uzyskania akceptacji w³aœciciela.

Taka licytacja nie koñczy siê uderzeniem m³otka.

10. OP£ATY I ZASADY P£ATNOŒCI a. Do wylicytowanej ceny doliczona zostanie op³ata organizacyjna (Premium) w wys. 15 % (w tym zawarty jest podatek VAT i droit de suite). b. Prawo w³asnoœci obiektu przechodzi na Nabywcê z chwil¹ zap³acenia ca³ej ceny. c. O ile nie uzgodniono inaczej, Nabywca obowi¹zany jest wp³aciæ nale¿noœæ za zakupione obiekty w terminie 10 dni od dnia aukcji.

Wp³at mo¿na dokonywaæ przelewem bankowym lub gotówk¹ oraz kartami p³atniczymi w siedzibie Domu Aukcyjnego. Dom Aukcyjny przyjmuje p³atnoœci kartami Visa, Mastercard/Eurocard, JBC. d. Numer konta bankowego podany jest w katalogu aukcyjnym i na stronach internetowych. e. W przypadku dokonania p³atnoœci przelewem bankowym, wszelkie koszty transferu œrodków i op³aty bankowe pokrywa Nabywca.

W przypadku dokonywania przelewów z zagranicy i w walutach obcych, kwoty bêd¹ ksiêgowane w z³otówkach po kursie stosowanym przez bank prowadz¹cy konto Domu Aukcyjnego.

11. ODST¥PIENIE OD UMOWY a. W przypadku niedotrzymanie warunków Umowy przez Nabywcê, Dom Aukcyjny uprawniony jest do odst¹pienia od Umowy oraz zatrzymania wadium i wp³aconej zaliczki tytu³em kary umownej. b. Dom Aukcyjny zastrzega sobie równie¿ prawo s¹dowego dochodzenia realizacji Umowy i obci¹¿enia Nabywcy wszelkimi kosztami wynik³ymi z tego tytu³u.

12. ODBIÓR OBIEKTÓW a. Wydanie obiektu Nabywcy nastêpuje po zaksiêgowaniu ca³ej nale¿nej kwoty. b. Dom Aukcyjny wydaje potwierdzenie dokonania zakupu podpisane przez historyka sztuki, które jest jednoznaczne z potwierdzeniem autentycznoœci. c. Odbiór zakupionych obiektów odbywa siê w siedzibie Domu Aukcyjnego.

Na ¿yczenie kupuj¹cego Dom Aukcyjny mo¿e wys³aæ obiekt pod wskazany adres, je¿eli wszelkie koszty wysy³ki, zapakowania i ubezpieczenia pokryje Nabywca. d. Dom Aukcyjny jest zwolniony z odpowiedzialnoœci z chwil¹ odbioru obiektu w siedzibie Domu Aukcyjnego lub z chwil¹ nadania tego obiektu w urzêdzie pocztowym lub firmie przewozowej. e. O ile nie ustalono inaczej, za zakupione obiekty nie odebrane w terminie 30 dni od daty aukcji, Dom Aukcyjny Agra-Art bêdzie liczy³ sk³adowe w wysokoœci 40 z³ dziennie za jeden obiekt.

13. REKLAMACJE a. Reklamacje rozpatrywane bêd¹ wed³ug przepisów ustawy z dn. 23 IV 1964 Dz. Ust. nr 16 poz. 93 z póŸniejszymi zmianami (Kodeks cywilny).

14. ZASTRZE¯ENIA KOÑCOWE a. Zgodnie z obowi¹zuj¹cymi przepisami wywóz dzie³ sztuki z Polski jest dozwolony, o ile obiekt nie jest starszy ni¿ 50 lat lub jego wartoœæ nie przekracza limitów wymienionych w Ustawie o Ochronie Zabytków.

Wiêcej informacji mo¿na znaleŸæ na stronach internetowych Agra-Art. b. Dom Aukcyjny jest zobowi¹zany do zbierania danych osobowych klientów dokonuj¹cych transakcji powy¿ej 15 tys. euro.

1 ANTONI KOZAKIEWICZ (Kraków 1841 - Monachium 1915)

NA SPACERZE Z LALK¥, 1874 akwarela, papier 26,8 x 20 cm (w œwietle passe-partout) sygn. p.d.: AKozakiewicz (inicja³y wi¹zane) | 1874

3 000 z³

estymacja: 5 000 - 8 000

Antoni Kozakiewicz naukê malarstwa rozpocz¹³ w Krakowie - w latach 1857-1866 studiowa³ w tamtejszej Szkole Sztuk Piêknych pod kierunkiem W. £uszczkiewicza i F. Szynalewskiego. W roku 1863 zaci¹gn¹³ siê w szeregi powstañcze, wzi¹³ udzia³ w bitwie pod Miechowem, a za udzia³ w powstaniu zosta³ póŸniej na krótko uwiêziony. W 1868 wyjecha³ do Wiednia i studiowa³ w tamtejszej Akademii.

Na wystawie akademickiej w roku 1870 pierwsz¹ nagrod¹ odznaczono jego obraz Pro Deo et Patria albo nauki dziadunia. W 1871 otrzyma³ stypendium cesarskie i wyjecha³ do Monachium. Tu dzieli³ pracowniê z Franciszkiem Streittem i Aleksandrem Kotsisem, przyjació³mi jeszcze z czasów krakowskich. Razem z nimi czêsto jeŸdzi³ na „malarskie wyprawy“ w góry Bawarii. W Monachium artysta spêdzi³ prawie trzydzieœci lat, a jego obrazy poszukiwane i zamawiane przez Kunsthandlerów, cieszy³y siê powodzeniem w Niemczech, Anglii, Francji, Australii i Stanach Zjednoczonych. W roku 1900 wróci³ do kraju, zamieszkuj¹c w Warszawie a nastêpnie w Szczawnicy.

We wczeœniejszym okresie Kozakiewicz malowa³ widoki miejskie, zajmowa³y go motywy literackie i sceny historyczne. Niejednokrotnie siêga³ te¿ po tematy powstañcze, wysnute b¹dŸ to z w³asnych wspomnieñ (Niespodziewani), b¹dŸ te¿ inspirowane sztuk¹ A. Grottgera (Trzy pokolenia). Jednak przede wszystkim malowa³ obrazy rodzajowe - sceny z ¿ycia polskich wsi lub ma³ych miasteczek. Tworzy³ te¿ portrety oraz scenki z bohaterami dzieciêcymi - sentymentalne kompozycje o rozbudowanej anegdocie, czêsto podkreœlonej jeszcze tytu³em (Ca³usa albo ciê nie puszczê, Nie becz Jasiu, pójdziesz lulu, Pierwsze kroki). Obrazy te podoba³y siê powszechnie, by³y nagradzane na wystawach a recenzenci zauwa¿ali, ¿e „jest w nich zawsze œwie¿oœæ myœli, urok, ciep³o, szczegó³y pysznie wykoñczone, kompozycja obmyœlana z wdziêkiem“. Wczeœniejsze prace odznaczaj¹ siê czêsto wysokim stopniem artyzmu, p³ótna z póŸniejszego okresu nie osi¹ga³y ju¿ tego poziomu a czêsto bywa³y powtórzeniami dawniejszych kompozycji.

2 TEODOR AXENTOWICZ (Braszów w Siedmiogrodzie 1859 - Kraków 1938)

PORTRET M£ODEJ KOBIETY, 1896 litografia w tonacji sepii, papier 23,5 x 18,77 cm (w œwietle passe-partout) sygn. na kamieniu p.d.: Axentowicz | 96 1 800 z³ Informacja o artyœcie - kat. nr 13

estymacja: 2 000 - 5 000

3 ATANAZY hr. RACZYÑSKI

estymacja: 2 000 - 5 000

Autorem Dziennika... by³ Edward Raczyñski, starszy brat Atanazego; ksi¹¿ka zawiera³a ponad 90 miedziorytów opracowanych przez najlepszych artystów-grafików z Drezna, Wiednia, Rzymu, Berlina i Pragi. Kilka z nich wykonano na podstawie wstêpnych rysunków Atanazego. Ilustracja przedstawiaj¹ca przydro¿n¹, publiczn¹ fontannê koresponduje z fragmentem tekstu opisuj¹cego drogê z Rodosto (Tekirdag) do Sylivri: „Po po³udniu przyby³em do fontanny w cieniu roz³o¿ystego drzewa nad drog¹ zbudowanej. Godn¹ naœladowania jest starannoœæ, z któr¹ w Pañstwie Ottomañskim dla wygody podró¿nych wodê sprowadzaj¹; przyjemnie mi by³o widzieæ /.../ nad wszystkimi niemal drogami wznosz¹ce siê takowe hydrauliczne budowy...“

Akwarela jest wstêpnym projektem ilustracji opracowanej póŸniej szczegó³owo przez Ludwika Fuhrmanna i zamieszczonej (reprodukcja miedziorytnicza Stammera z Drezna) w Dzienniku podró¿y do Turcyi odbytey w roku MDCCCXIV przez Edwarda Raczyñskiego wydanym we Wroc³awiu w roku 1821.

Porównaj: - Dziennik podró¿y do Turcyi odbytey w roku MDCCCXIV przez Edwarda Raczyñskiego, W Wroc³awiu drukiem Grassa Bartha i Kampanii R. MDCCCXXI, tekst na s.164-165, il. Nro 76 [podpis pod ilustracj¹: Fontanna publiczna rysowana przez Atanazego Hr: Raczyñskiego; szkicowa³ L. Fuhrman; Sztychowa³ Stammer w DreŸnie].

(Poznañ 1788 - Berlin 1874)

Z PODRÓ¯Y DO TURCJI: FONTANNA PUBLICZNA, 1814 - 1820 akwarela, tusz, o³ówek, papier 15,2 x 22,8 cm sygn. p.g.: A Raczyñski 1 000 z³

Wiêcej o artyœcie - www.agraart.pl

4 JADWIGA TETMAJER-NAIMSKA (Bronowice k. Krakowa 1891 - Londyn 1973)

W POGODNY DZIEÑ. DZIECI PRZED CHAT¥ olej, p³ótno 60,5 x 60 cm sygn. p.d.: Jadwiga Tetmajerówna Na listwie krosna zachowana we fragmencie drukowana nalepka nieokreœlonej wystawy z tekstem: No [.]2 | Nazwisko Autora | Rodzaj dzie³a | Tytu³

2 000 z³

estymacja: 4 000 - 6 000

Jadwiga Tetmajer-Naimska by³a najstarsz¹ córk¹ malarza W³odzimierza i Anny Tetmajerów, pierwowzorem postaci Isi w Weselu Stanis³awa Wyspiañskiego. Malarstwa uczy³a siê pocz¹tkowo pod kierunkiem ojca, nastêpnie (od ok. 1903) lekcji rysunku udziela³ jej Józef Siedlecki, w latach póŸniejszych kszta³ci³a siê jeszcze w krakowskiej Szkole Sztuk Piêknych dla Kobiet Marii Niedzielskiej.

W 1919 by³a wraz z ojcem w Pary¿u. Malowa³a przewa¿nie pogodne pejza¿e i sceny rodzajowe, kolorytem i nastrojem przypominaj¹ce malarstwo ojca. Wystawia³a niewiele, m.in. w roku 1930 uczestniczy³a w I Wystawie Artystek Polskich w Muzeum Miejskim w Bydgoszczy.

5 FRANCISZEK STREITT (Brody 1839 - Monachium 1890)

M£ODY SKRZYPEK, ok. 1880 olej, deska (przyciêta z wiêkszej) 14 x 10,1 cm sygn. l.d.: F. Streitt Na odwrocie fragment owalnego stempla monachijskiego zak³adu oferuj¹cego materia³y malarskie. Ponadto szcz¹tkowo zachowana stara nalepka z fragmentem rêkopiœmiennego tekstu.

7 000 z³

estymacja: 12 000 - 15 000

Streitt czêsto malowa³ Cyganów - ich postacie, obozowiska, wêdrówki. W sztuce jego czasów by³y to tematy chêtnie podejmowane i budz¹ce zainteresowanie odbiorców poprzez swoj¹ „egzotykê i malowniczoœæ“. Postaæ ma³ego Cygana-skrzypka, odnajdujemy tak¿e w innych, wielopostaciowych obrazach Streitta. Najbli¿szym przyk³adem mo¿e byæ p³ótno Cyganie w drodze wystawione na aukcji D.A. Agra-Art 19 VI 2005, obraz, w którym cygañski ch³opiecskrzypek namalowany zosta³ wed³ug tego samego modela.

Franciszek Streitt w latach 1856-1866 studiowa³ w krakowskiej Szkole Sztuk Piêknych u W³adys³awa £uszczkiewicza i Jana Matejki, a nastêpnie w Akademii wiedeñskiej u Eduarda Engertha. W roku 1871 osiad³ na sta³e w Monachium, dziel¹c pracowniê z przyjacielem, malarzem Antonim Kozakiewiczem. Z Monachium wyje¿d¿a³ do Krakowa i na Wêgry. We wczeœniejszym okresie - jak przysta³o na ucznia Matejki - malowa³ kompozycje historyczne, ale o zabarwieniu rodzajowym (Po¿egnanie syna wyruszaj¹cego na wyprawê wiedeñsk¹). PóŸniej, ju¿ w Monachium malowa³ portrety i pejza¿e oraz - przede wszystkim - rodzajowe sceny z ma³ych polskich mia-

steczek czy wsi - jarmarki, wêdrownych muzykantów, obozowiska Cyganów. Chêtnie malowa³ te¿ nieco sentymentalne scenki z dzieciêcymi bohaterami. W jego pracach du¿¹ rolê odgrywa³a anegdota, dopowiedziana jeszcze opisowym, literackim tytu³em; Zakazany owoc, Pociecha matuli, Bez jutra czy Ostatnia krówka. Obrazy artysty „pokazuj¹ce z najwiêksza wiernoœci¹ ¿ycie ludu polskiego /../, znalaz³y jak naj¿ywsze uznanie“ i cieszy³y siê znacznym powodzeniem, a wiele z nich trafia³o na angielski b¹dŸ amerykañski rynek sztuki.

6 VLASTIMIL HOFMAN

7 VLASTIMIL HOFMAN

(Praga 1881 - Szklarska Porêba 1970)

(Praga 1881 - Szklarska Porêba 1970)

STARZEC

CH£OPIEC W SUKMANIE, 1923

olej, p³ótno, 23 x 34,2 cm sygn. p.d.: Wlastimil Hofmann (!)

olej, tektura, 50,5 x 34,5 cm sygn. l.d.: Wlastimil Hofman | 1923 na odwrocie napisy - niebiesk¹ kredk¹: 15; - o³ówkiem, m.in.

Wlastymil (!) Hofman | 1923. Ponadto: w³. Janusz G[....] | 1258 (w kó³ku); p. Warczewski J[..] | Siemiradzkiego 9; 1255| Z-5.

5 000 z³

Informacja o artyœcie - www.agraart.pl

estymacja: 8 000 - 10 000

8 000 z³

estymacja: 12 000 - 18 000

8 JACEK MALCZEWSKI (Radom 1854 - Kraków 1929)

W TATRACH, ok. 1900 olej, deska 20,7 x 37 cm sygn. p.g.: J. Malczewski Na odwrocie napisy o³ówkiem: W Tatrach (N[...]); wycisk stempla wiedeñskiej firmy z materia³ami malarskimi: W. KOLLER | IN WIEN; ponadto stempel w³asnoœciowy kolekcji obrazów.

25 000 z³

estymacja: 30 000 - 50 000

9 TADEUSZ POPIEL (Szczucin 1863 - Kraków 1913)

CH£OPIEC STAJENNY, 1883 olej, p³ótno 84,5 x 68,5 cm sygn. p.d.: T. Popiel .883. | Kraków Obraz namalowany na p³ótnie sprowadzonym z Wiednia; naci¹gniêty na równie¿ wiedeñskie krosno.

Na odwrocie, na p³ótnie - w czêœci przys³oniêty poprzeczk¹ krosna - stempel wiedeñskiej firmy rozprowadzaj¹cej materia³y malarskie: W. KOLLER & Co | IN WIEN | Mariahilferstrasse 33 | Silberne Medaille. Stempel tej¿e firmy wyt³oczony jest równie¿ na prawej bocznej listwie krosna: W. KOLLER & CO | IN WIEN. Na listwie górnej ma³a nalepka z napisem atramentem: 160.

15 000 z³

estymacja: 20 000 - 30 000

Tadeusz Popiel, malarz dziœ trochê zapomniany, za ¿ycia cieszy³ siê du¿¹ popularnoœci¹, uznaniem i wziêciem. Uczeñ i admirator Jana Matejki kszta³ci³ siê w krakowskiej Szkole Sztuk Piêknych (od 1876), a nastêpnie studiowa³ w Wiedniu u Hansa Makarta (1885) i w Akademii w Monachium u Karla Piloty’ego i Aleksandra Wagnera oraz w prywatnej szkole Stanis³awa Grocholskiego (po 1885).

Wiele podró¿owa³ po Europie; w kraju przebywa³ g³ównie w Krakowie i we Lwowie. W roku 1897 mieszka³ w Czerniowcach, sk¹d robi³ wycieczki do Rumunii. Czynny na wielu polach, obok malarstwa sztalugowego zajmowa³ siê malarstwem œciennym. W zwi¹zku z licznymi zamówieniami wyje¿d¿a³ do Petersburga i Moskwy. W roku 1899 wygra³ konkurs na malarsk¹ dekoracjê kaplicy œw. Stanis³awa przy bazylice œw. Antoniego w Padwie. Uczestniczy³ w wystawach,

tak w kraju jak i za granic¹, a jego obrazy kilkakrotnie nagradzano medalami, m.in. w roku 1893 za obraz Po burzy uzyska³ z³oty medal na œwiatowej wystawie w San Francisco. Malowa³ przede wszystkim obrazy religijne i historyczne, ale równoczeœnie sceny rodzajowe, w tym tak¿e o tematyce ¿ydowskiej, portrety i pejza¿e, m.in. wiele widoków tatrzañskich. Wspó³pracowa³ z Wojciechem Kossakiem i Janem Styk¹ przy Panoramie Rac³awickiej oraz ze Styk¹ przy panoramach Golgota i Bem w Siedmiogrodzie. W 1910 wspólnie z Zygmuntem Rozwadowskim namalowa³ dioramê Grunwald (obecnie w Muzeum Historycznym we Lwowie), a samodzielnie Branki w jasyrze i Golgotê dla lwowskiego koœcio³a oo. Bernardynów (obecnie w koœciele zakonu w Krakowie).

10 TEODOR AXENTOWICZ (Braszów w Siedmiogrodzie 1859 - Kraków 1938)

SAMOTNA W MIEŒCIE. PARY¯ANKA. SCENA ULICZNA, 1887 olej, p³ótno 55,3 x 46 cm sygn. u do³u poœrodku: T. Axentowicz | Paris 1887

85 000 z³

estymacja: 100 000 - 150 000

W szkicowo potraktowanej, opartej na kontraœcie form i barw - scenie ulicznej z postaciami kobiety i mê¿czyzny, którzy samotnie przemierzaj¹ opustosza³y o œwicie plac miejski, dominuje delikatna per³owo-szara tonacja. Ta subtelna harmonia kolorystyczna sprzyja wydobyciu wdziêku sylwetki kobiecej, wdziêku tak charakterystycznego dla g³ównego nurtu póŸniejszej sztuki Axentowicza, wybitnego twórcy portretów salonowych. Jednak rozwi¹zanie tej sceny, sugestywnoœæ nastroju i tajemniczoœæ sytuacji, pozwala te¿ myœleæ o symbolice przera¿aj¹cego miasta-molocha i zagubieniu w nim samotnej ludzkiej istoty.

Axentowicz, absolwent monachijskiej Akademii Sztuk Piêknych (studia 1879-1882), maluj¹c tê kompozycjê przebywa³ ju¿ od piêciu lat w Pary¿u, gdzie doskonali³ sw¹ sztukê w pracowni akademickiego portrecisty, Emila Augusta Carolusa-Durana. Nawi¹zane wówczas kontakty ze œrodowiskiem artystycznym, zaowocowa³y nie tylko rozwojem jego talentu malarskiego, ale równie¿ pog³êbieniem

intelektualnym. Dostarczy³y mu te¿ modeli z tego w³aœnie krêgu (m.in. aktorka Sarah Bernhardt, Henri Fouquier redaktor „Le Figaro“ i jego córka Henrietta). Wyrobiony wówczas zmys³ obserwacji pozwoli³ artyœcie na udoskonalenie rêki w umiejêtnoœci uchwycenia ludzkiej sylwetki ze zmiennoœci¹ jej póz i gestów. Z tego okresu do naszych czasów zachowa³y siê tylko nieliczne dzie³a malarskie czy rysunkowe, a do wyj¹tków nale¿¹ sceny rodzajowe. Rozproszone lub zaginione, tylko w czêœci zosta³y przypomniane polskiej publicznoœci na monograficznej wystawie Axentowicza w krakowskim Muzeum Narodowym w roku 1998 (np. Nad morzem, 1883).

Prezentowany tu obraz znakomicie poszerza nasz¹ wiedzê o tym wczesnym nurcie twórczoœci Axentowicza oraz o jego artystycznym potencjale w przedstawianiu scen rodzajowych o wymowie symbolicznej.

Wed³ug ekspertyzy p. El¿biety Charaziñskiej z dn. 22 lutego 2015 r. (w za³¹czeniu)

11 TADEUSZ STYKA

12 JAKUB (JACQUES) ZUCKER

(Kielce 1889 - Nowy Jork 1954)

(Radom 1900 - Pary¿ [?] 1981)

POLKA. LA POLONAISE

DZIEWCZYNA W CZERWONEJ BLUZCE

olej, tektura, 56,3 x 40,5 cm sygn. po prawej: TADÉ. STYKA. Na odwrocie dwie niewielkie nalepki z napisami atramentem: - 1. 1385 | 1 : 254; - 2. Tadé-Styka | La Polonaise.

Ponadto okr¹g³¹ nalepka z drukowanym, kolorowym ornamentem roœlinnym; nad ni¹ napisy tuszem: 1973 | J. - T. S. Na tekturze napisy kredk¹: 1001 oraz 57 x 41 (w ramce)

olej, p³ótno, 46 x 56 cm sygn. l.d.: J. ZUCKER

12 000 z³

10 000 z³

Informacja o artyœcie - www.agraart.pl

estymacja: 15 000 - 20 000

Oryginalne krosno; kliny z t³oczonym napisem - nazw¹ firmy: FREDRIX | Artists Materials | NEW YORK Na kroœnie drukowana nalepka (litery na czarnym tle): Associated American Artists | 711 Fifth Avenue New York, N.Y.

Informacja o artyœcie - www.agraart.pl

estymacja: 15 000 - 20 000

13 TEODOR AXENTOWICZ (Braszów w Siedmiogrodzie 1859 - Kraków 1938)

CHWILA ODPOCZYNKIU pastel, papier 68 x 50 cm sygn. p.d.: T. Axentowicz

19 000 z³

estymacja: 25 000 - 40 000

Teodor Axentowicz - malarz, pastelista, litograf - by³ jednym z najbardziej znanych i cenionych malarzy polskich. Kszta³ci³ siê w Akademii Sztuk Piêknych w Monachium pod kierunkiem Gabriela Hackla, Aleksandra Wagnera, Gyuli Benczúra. Studia uzupe³nia³ w Pary¿u, gdzie nastêpnie przebywa³ przez lat kilkanaœcie. Bra³ udzia³ w paryskich Salonach; w 1890 otrzyma³ cz³onkostwo Société Nationale des Beaux-Arts. W tym czasie wielokrotnie wyje¿d¿a³ równie¿ do Londynu. W 1895 powróci³ do kraju i zamieszka³ na sta³e w Krakowie, powo³any na profesora tamtejszej Szko³y Sztuk Piêknych (od 1900 Akademii). W uczelni tej naucza³ nieprzerwanie do 1934, dwukrotnie pe³ni¹c funkcjê rektora (lata 1910-11 oraz 1927-28). By³ jednym z cz³onków-za³o¿ycieli Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka“, cz³onkiem wiedeñskiej „Secesji“ i wspó³pracownikiem jej pisma „Ver Sacrum“. Powodzenie przynios³y mu zw³aszcza idealizowane

wizerunki wytwornych dam oraz wdziêczne portrety dzieciêce. Malowa³ te¿ obrazy o tematyce rodzajowej; by³ jednym z pierwszych malarzy Huculszczyzny i Hucu³ów. Tworzy³ obrazy historyczne i kompozycje symboliczne zwi¹zane z up³ywem czasu, przemijaniem, staroœci¹. We wczesnym, monachijskim okresie by³y to obrazy utrzymane w duchu akademickiego realizmu; na póŸniejsz¹ twórczoœæ artysty wywar³o wp³yw angielskie malarstwo XVIII w. oraz dzie³a malarzy wspó³czesnych - Boldoniego, Whistlera, Sargenta. Jego obrazy cechuje dekoracyjnoœæ, elegancja, œwie¿oœæ subtelnej gamy kolorów i delikatna secesyjna stylizacja. Pocz¹tkowo malowa³ olejno i akwarel¹, a po 1890 przede wszystkim mistrzowsko opanowan¹ technik¹ pastelu. Zajmowa³ siê ilustratorstwem i litografi¹, projektowa³ plakaty wystaw „Sztuki“.

14 LEONARD WINTOROWSKI (Czerniowce [Lwów ?] 1875 - Warszawa 1927)

AKT, 1922 olej, p³ótno 94 x 185,5 cm sygn. p.d.: Leonard Wintorowski | Warszawa 1922

25 000 z³

estymacja: 35 000 - 45 000

Leonard Wintorowski pamiêtany jest dziœ przede wszystkim jako popularny malarz - batalista, a na rynku sztuki pojawiaj¹ siê najczêœciej obrazy o tej w³aœnie tematyce. Rzadziej spotyka siê prace innego nurtu jego twórczoœci - portrety, pejza¿e czy akty, które artysta malowa³ zw³aszcza w póŸniejszym okresie. Prezentowany tu obraz powsta³ w roku 1922, w jego kompozycji Wintorowski wyraŸnie nawi¹za³ do znanego obrazu Odpoczynek (1895) Wojciecha Gersona.

Leonard Wintorowski (lub Winterowski; nazwisko artysty podawane bywa w obu formach) - to popularny malarz, dziœ zapamiêtany g³ównie jako batalista. W latach 1895-1897 studiowa³ w Akademii Sztuk Piêknych w Krakowie; pocz¹tkowo pod kierunkiem Leopolda Loefflera, póŸniej u Teodora Axentowicza. W roku 1896 otrzyma³ srebrny medal za prace szkolne. Nastêpnie kszta³ci³ siê jeszcze w Akademii w Wiedniu, dok¹d wyjecha³ jako stypendysta Wydzia³u Krajowego.

Wystawiaæ zacz¹³ wczeœnie - debiutowa³ w roku 1897 na wystawie w Krakowskim Towarzystwie Przyjació³ Sztuk Piêknych. Wystawia³ tak¿e we Lwowie oraz w £odzi, Wiedniu i Berlinie. Podczas I wojny œwiatowej s³u¿y³ w armii austriackiej jako malarz - korespondent wojenny. Po wojnie zamieszka³ w Warszawie. We wczeœniejszym okresie swojej twórczoœci malowa³ portrety, pejza¿e, sceny rodzajowe,

obrazy religijne (np. Œw. Stanis³aw Kostka z roku 1912 dla lwowskiego koœcio³a œw. El¿biety). Zajmowa³ siê tak¿e malarstwem œciennym (polichromia w kolegiacie w Jaros³awiu, 1912-13) oraz ilustracj¹ ksi¹¿kow¹ (Dwanaœcie legend i podañ spod Krakowa, Lwów 1899).

W okresie póŸniejszym malowa³ te¿ akty, a przede wszystkim obrazy batalistyczne; najchêtniej epizody z wojny 1920 roku. Wykorzystywa³ przy tym w³asne szkice i studia rysowane i malowane w czasie s³u¿by wojskowej. Te dynamiczne kompozycje bojowe, malowane z polotem i brawur¹, znajdywa³y wielu chêtnych nabywców. Od roku 1920 artysta mieszka³ w Warszawie, wielokrotnie wystawia³ w warszawskim Towarzystwie Zachêty, gdzie w 1928 urz¹dzono poœmiertn¹ wystawê jego prac. W roku 1929 podobn¹ wystawê otwarto w Poznaniu.

15 JACEK MALCZEWSKI

Rysunek opisany i reprodukowany w katalogu wystawy: - Jacek Malczewski. Rysunki. [tekst A. Konopacki], Dom Muzyki i Tañca w Zabrzu, 2009, s. 30, nr kat. 41, il.

(Radom 1854 - Kraków 1929)

SZKICE POSTACI I G£OWA KOBIETY wêgiel, papier, 29 x 23,3 cm Na odwrocie rysunku okr¹g³y stempel z herbem Malczewskich Tarnawa i napisem w otoku: „Ze zbiorów Marii Malczewskiej“; obok odbity numer 112.

Na oprawie dwie nalepki wystaw rysunków Jacka Malczewskiego w Domu Muzyki i Tañca w Zabrzu (21 III - 19 IV 2009) oraz w krakowskim Salonie Antyków Connaisseur (28 V - 31 VII 2009).

2 000 z³

estymacja: 3 000 - 5 000

Informacja o artyœcie - www.agraart.pl

16 JULIUSZ KOSSAK (Wiœnicz 1824 - Kraków 1899)

AMAZONKA, 1892 akwarela, tusz, papier, 26,5 x 20,5 cm sygn. l.d.: Juliusz Kossak | 1892 17 000 z³

Informacja o artyœcie - kat. nr 37

estymacja: 20 000 - 30 000

17 LEON WYCZÓ£KOWSKI

18 LEON WYCZÓ£KOWSKI

(Huta Miastkowska k. Siedlec 1852 - Warszawa 1936)

(Huta Miastkowska k. Siedlec 1852 - Warszawa 1936)

Z KATEDRY WAWELSKIEJ. KONFESJA NAD GROBEM ŒW. STANIS£AWA, 1911

NAD TATRZAÑSKIM STAWEM, 1920

autolitografia, papier, 40,5 x 27,5 cm (w œwietle passe-partout) sygn. na kamieniu p.d.: LWyczo³ 1911

akwarela, o³ówek, papier 23,8 x 31,3 cm (w œwietle passe-partout) sygn. p.d. o³ówkiem: LWyczó³ 1920

1 000 z³

18 000 z³

estymacja: 3 000 - 5 000

Praca pochodzi ze zbiorowej teki graficznej zawieraj¹cej autolitografie 12 artystów. Teka nosi³a tytu³ Kraków 1911, a wydana zosta³a przez „Komitet Gospodarczy XI Zjazdu Lekarzy i Przyrodników Polskich w Krakowie cz³onkom swoim na pami¹tkê“. Autolitografie wykonane pod kierunkiem autorów odbito w krakowskim Zak³adzie Litografii Artystycznej Aureliusza Pruszyñskiego. W tym okresie Wyczó³kowski odbija³ tam zreszt¹ wszystkie swoje plansze, co wspomina³ po latach: „Mia³em przytu³ek u Pruszyñskiego przy Bramie Floriañskiej w Krakowie. Tam powsta³y: Teka ukraiñska i Litewska, Gdañska. Przedtem wspólna teka...“ Wiêcej o artyœcie - www.agraart.pl

estymacja: 25 000 - 30 000

W 1904 Wyczó³kowski po raz pierwszy pojecha³ w Tatry i odt¹d jeŸdzi³ tam wielokrotnie, a nawet, wed³ug relacji ucznia artysty, Teodora Grotta, „na pewien czas opuœci³ pracowniê i przeniós³ siê na plener, w g³uche turnie nad Czarny Staw i na szczyty gór. [...] Studiowa³ pejza¿ górski o ka¿dej porze dnia. Ju¿ od wczesnego ranka z otwartego namiotu podpatrywa³ efekty œwiat³a pierwszych promieni s³oñca, jakie pada³y na olbrzymi masyw granitowych szczytów. Specjalnie lubi³ malowaæ góry w dnie pochmurne, ponure. Silne wra¿enie wywiera³y na Wyczó³a stawy górskie. Godzinami przesiadywa³ nad nimi.“ [cyt. za: Leon Wyczó³kowski. Listy i wspomnienia, oprac. M. Twarowska, Wroc³aw 1960, s. 274]

19 JÓZEF BRANDT (Szczebrzeszyn 1841 - Radom 1915)

NA POSTOJU, przed 1865 o³ówek, papier 26,6 x 38,2 cm sygn. p.d.: J. Brandt

6 000 z³

estymacja: 8 000 - 12 000

Prezentowany szkic o³ówkowy - przedstawiaj¹cy oddzia³ Tatarów z zagarniêtymi ³upami podczas postoju w stepie - mo¿na wi¹zaæ z bardzo wczesn¹ twórczoœci¹ artysty.

Malarska droga Józefa Brandta rozpoczyna siê w roku 1859 wyjazdem do Pary¿a i nauk¹ w tamtejszej pracowni Juliusza Kossaka.

Po dwóch latach m³ody artysta wraca do Warszawy ze swoimi rysunkami i akwarelami, a w 1861 roku po raz pierwszy pokazuje swój dorobek na wystawie w nowo powsta³ym Towarzystwie Zachêty Sztuk Piêknych.

Pozytywne opinie zachêcaj¹ malarza do wystawienia kolejnego cyklu rysunków bêd¹cych ilustracjami utworów literackich. Obok o³ówkowych szkiców pokazuje tak¿e pierwszy obraz olejny zatytu³owany Powrót Tatarów z bitwy pod Tychinem (1862). Nastêpnie powstaje kilka obrazów skomponowanych pod wp³ywem poematu Wincentego Pola Pachole hetmañskie, obrazów przedstawiaj¹cych liczne pochody i postoje podczas drogi, m.in: Pochód Lisowczyków (1863; Agra-Art, aukcja 4 VI 2000, w³asnoœæ prywatna), Pochód wojsk Tarnowskiego przeciwko Tatarom (1865; zaginiony), Powrót spod Wiednia (1865; w³asnoœæ prywatna) czy Popas czumaków przed karczm¹ (Muzeum Okrêgowe w Tarnowie).

Na obrazach Brandta jest wówczas dosyæ t³oczno. Ogl¹daj¹cy ma wra¿enie, ¿e w tych wielopostaciowych scenach autor wykorzysta³ mnóstwo pojedynczych szkiców przedstawiaj¹cych ludzi w ró¿nych pozach i gestach (m.in. Jarmark w Krakowskiem, 1868; w³asnoœæ prywatna). W taki sam sposób skomponowany jest te¿ prezentowany rysunek. Dla urozmaicenia kompozycji, Brandt pomiêdzy postaciami Tatarów narysowa³ znakomicie uchwyconego wielb³¹da, konie oraz kilka kóz. Modelowanie cia³ zwierz¹t pokazanych w ró¿nych skrótach zdradza warsztat dobrego obserwatora i zrêcznego artysty. Tak jak w innych wczesnych rysunkach, kreska o³ówka m³odego malarza jest jeszcze delikatna i niepewna, jednak trafnie poprowadzona. Zarówno bogata kompozycja, jak i sygnatura wskazuj¹ na to, ¿e prezentowany szkic o³ówkowy jest studium przygotowawczym do wiêkszego obrazu. We wczesnym okresie, tak jak nie w pe³ni jeszcze ukszta³towane malarskie i rysunkowe cechy stylowe, tak te¿ podpis artysty przybiera³ ró¿ne formy. Brandt stosowa³ wówczas b¹dŸ sam inicja³, b¹dŸ pierwsz¹ literê imienia i nazwisko lub te¿ pe³ny autograf. Sposób prowadzenia liter wykazywa³ jednak pewne cechy wspólne, które wystêpuj¹ równie¿ w sygnaturze analizowanej pracy.

Opracowa³ dr Mariusz Klarecki

20 JAN MATEJKO (Kraków 1838 - Kraków 1893)

SZKIC WIELOPOSTACIOWEJ KOMPOZYCJI ORAZ SZKIC POSTACI LE¯¥CEGO MʯCZYZNY, 1868 o³ówek, papier 20,8 x 16,8 cm sygn. po prawej: JM [monogram wi¹zany] | 1868 rp.ni¿ej napis: do Szalonego Xcia | graj¹cego

6 000 z³

estymacja: 10 000 - 15 000

Rysunek, bêd¹cy niew¹tpliwie autentyczn¹ prac¹ Jana Matejki, jest swobodnym szkicem kompozycyjnym do zamierzonego, ale nie zrealizowanego obrazu. Umieszczony na nim napis, okreœlaj¹cy temat jako „Szalony ksi¹¿ê graj¹cy“, nasuwa ostro¿ne przypuszczenie, ¿e mo¿e tu chodziæ o Jana II Szalonego (1435-1504) ostatniego z Piastów g³ogowsko-¿agañskich, zwanego te¿ Z³ym, Dzikim, Okrutnym.

Matejko interesowa³ siê histori¹ Œl¹ska (np. Wyjazd Henryka Pobo¿nego w Legnicy; 1865) i mog³y go zainspirowaæ burzliwe dzieje Szalonego Ksiêcia. To jednak tylko domys³y, nic bli¿szego nie jest

nam wiadome. Pewne jest jednak, ¿e istnia³y i inne rysunki, okreœlone analogicznie, jako szkice do „Szalonego ksiêcia graj¹cego“.

Cztery takie prace znajdowa³y siê mianowicie w kolekcji Edwarda Rejchera i s¹ wymienione w katalogu jego zbiorów, przy czym jeden z tych rysunków jest tam reprodukowany. (patrz: Katalog zbiorów Edwarda Rejchera [Wiedeñ] MCMXVIII, s. 12; Album II „Szkice do wielkich obrazów“; il. na s. nlb.). Miejsce ich przechowywania obecnie nie jest znane.

21 JAN STYKA (Lwów 1858 - Rzym 1925)

NIMFA KALIPSO ODNAJDUJE ODYSSA, 1911-1923 olej, tektura 80 x 60,3 cm sygn. po lewej u do³u: Jan Styka Na odwrocie napisy kredk¹: Z. oraz 8[.]95[.].

Ponadto dwie nalepki z odrêcznymi napisami: -1. 7[.] JAN STYKA | Odysee XXIV.; -2. Calypso retrouve Ulysse.

12 000 z³

estymacja: 15 000 - 25 000

Obraz ilustruje scenê z pi¹tej pieœni homerowskiej Odysei, w której rozkochana w Odyssie piêknow³osa nimfa Kalipso z wyspy Ogigii, pos³uszna przekazanemu jej przez Hermesa rozkazowi Dzeusa, powiadamia bohatera o swej zgodzie na jego powrót do Itaki. „...nimfa czcigodna, pos³uszna Dzeusa wezwaniu, posz³a do wielkodusznego Odyssa. Znalaz³a go siedz¹cego na skalistym wybrze¿u. Oczy nie obsycha³y od ³ez, s³odkie ¿ycie uchodzi³o w ¿a³osnym wyczekiwaniu powrotu, bo ju¿ nie podoba³a mu siê nimfa. Z musu przesypia³ noce w g³êbokich pieczarach, przy chc¹cej niechêtny, a dniami siadywa³ na ska³ach wybrze¿a, nêkaj¹c serce ³zami, jêkami i bólem. £zy lej¹c wpatrywa³ siê w morze niestrudzone. Arcyboska stanê³a przy nim i rzek³a: - Mój biedaku! Nie bêdziesz siê wiêcej smuci³ ani marnowa³ ¿ycia: ju¿ jestem gotowa ciê odes³aæ, Œcinaj spi¿em wielkie drzewa i rób tratwê szerok¹, na niej wznieœ pomost wysoki i ruszaj w mgliste morze. A ja dam chleba, wody, wina czerwonego do woli, ¿ebyœ mia³ czym g³ód opêdziæ, i w szaty odziejê, i poœlê za tob¹ wiatr, byœ ca³o dojecha³ do ziemi ojczystej, jak chc¹ bogowie, w³adcy niebios szerokich, potê¿niejsi ode mnie w zamys³ach i czynach“. (przek³ad Jana Parandowskiego)

Jan Styka - popularny malarz scen historycznych i batalistycznych, autor obrazów alegorycznych i religijnych, portrecista, ojciec malarzy Tadeusza i Adama Styków. Studiowa³ w Akademii Sztuk Piêknych w Wiedniu, nastêpnie w Rzymie, a w latach 1882-1885 u Jana Matejki w Szkole Sztuk Piêknych w Krakowie. Po studiach spêdzi³ kilka lat w Pary¿u, póŸniej mieszka³ we Lwowie. W roku 1895 podró¿owa³ do Palestyny. Po 1900 stale mieszka³ w Pary¿u, sk¹d wyje¿d¿a³ do Stanów Zjednoczonych, W³och i Grecji. Uczestnik wielu wystaw, m.in. paryskich Salonów czy Wystawy Œwiatowej w St. Louis (1904), cieszy³ siê znaczn¹ popularnoœci¹, a nawet

Jest to jedno z 83 p³ócien ilustruj¹cych homerowsk¹ Odysejê, cyklu nad którym Styka pracowa³ od roku 1911, kiedy to wybra³ siê w podró¿ œladami Odyssa, aby przygotowaæ potrzebne szkice i materia³y. W roku 1923 wiêkszoœæ obrazów cyklu „Odysei“ artysta pokaza³ w Grand Palais na wiosennym Salonie Paryskim, a póŸniej te¿ na innych wystawach, równie¿ w Polsce. Obrazy Styki pos³u¿y³y jako ilustracje do luksusowego, szeœciotomowego wydania Odysei, które w nak³adzie 500 numerowanych egzemplarzy ukazywa³o siê w Pary¿u w latach 1922-1927. Edycja ta zosta³a przyjêta entuzjastycznie, a artystê uhonorowano Krzy¿em Legii Honorowej. Recenzenci - z zachwytem i przesadnym patosem - pisali, na przyk³ad, ¿e „niepodobna obecnie oddzieliæ imienia Homera od imienia Jana Styki“ oraz, ¿e „obrazy artysty s¹ najpiêkniejszym komentarzem do Odysei i ktokolwiek odt¹d chcia³by czytaæ ze zrozumieniem dzie³o boskiego Homera, musi je czytaæ oczyma zapatrzonymi w dzie³o Styki“.

Obraz wymieniony, m.in. w: - Okrê¿na wystawa dzie³ Jana Styki, Tadeusza Styki. Adama Styki, Nowy Œwiat 67, Warszawa 1930, s. nlb. nr kat. 66. (XXIV. Kalypso odnajduje Ulissesa; bez podania techniki).

s³aw¹. By³ cz³onkiem Akademii Œw. £ukasza w Rzymie. By³ równie¿ pomys³odawc¹ i wspó³twórc¹ s³awnych panoram - eksponowanej dziœ stale we Wroc³awiu Panoramy bitwy pod Rac³awicami (lata 1892-1894; wraz W. Kossakiem i innymi), Golgoty (1896; obecnie w Los Angeles), Panoramy Siedmiogrodzkiej (1897; pociêta na czêœci, zachowa³y siê tylko fragmenty), i Mêczeñstwa Chrzeœcijan w cyrku Nerona (1899; p³ótno zaginione podczas pierwszej wojny œwiatowej). Zajmowa³ siê ilustratorstwem, m.in. przygotowa³ ilustracje do luksusowego wydania Quo vadis? Sienkiewicza.

22 ROMAN BRATKOWSKI

23 W£ADYS£AW CZACHÓRSKI

(Lwów 1869 - Wieliczka 1954)

(Lublin 1850 - Monachium 1911)

KWITN¥CY SAD, 1923

PORTRET DZIEWCZYNKI, lata 70. XIX w.

olej, tektura 64 x 89 cm sygn. p.d.: Bratkowski | 923

akwarela, papier naklejony na tekturê 40,5 x 30,5 cm (owal; wymiary w œwietle passe-partout) sygn l.d.: Czachórski

3 000 z³

Informacja o artystach - www.agraart.pl

estymacja: 5 000 - 8 000

8 000 z³

estymacja: 12 000 - 20 000

Portret dziewczynki, akwarela o charakterze du¿ej miniatury, namalowana zapewne na konkretne zamówienie jeszcze w latach 70.

XIX wieku, „stanowi wirtuozerski popis techniczny. Wykonanie jej wymaga³o znacznego nak³adu czasu, pracy i wysokich umiejêtnoœci rysunkowych. Jednoczeœnie wybór l¿ejszej, bardziej subtelnej techniki, lepiej wspó³graj¹cej z charakterem wizerunku i z delikatnoœci¹ ma³ej modelki wskazuje na wysok¹ kulturê artystyczn¹ malarza i znakomite wyczucie efektu. Ze wzglêdu na swój unikalny charakter obraz zyskuje szczególne walory kolekcjonerskie“. [z ekspertyzy pañ Anny Dajnowskiej i Jadwigi Oczko-Koz³owskiej z dnia 9 stycznia 2015 (w za³¹czeniu)]

24 TEODOR AXENTOWICZ

25 JULIAN FA£AT

(Braszów w Siedmiogrodzie 1859 - Kraków 1938)

(Tulig³owy k. Lwowa 1853 - Bystra k. Bielska 1929)

Z HUCULSZCZYZNY. POWRÓT Z CERKWI

PORTRET MALARZA FRANCISZKA EJSMONDA, 1922

olej, p³ótno naklejone na tekturê, 35 x 45 cm sygn. u do³u poœrodku: T. Axentowicz

akwarela, papier 52,5 x 36 cm sygnatura, data i dedykacja autorska l.d.: Drogiemu przyjacielowi | Franciszkowi Ejsmondowi | ofiarowujê ten szkic | Jul Fa³at | 1922

12 000 z³

estymacja: 15 000 - 25 000

Axentowicz by³ jednym z pierwszych polskich artystów maluj¹cych, tak póŸniej popularne, obrazy z ¿ycia Hucu³ów. Motywy huculskie powtarza³ w wielu wariantach i uk³adach kompozycyjnych, malowanych olejno, akwarel¹ b¹dŸ pastelami. Najczêœciej by³y to obrazy przedstawiaj¹ce Hucu³ów podczas uroczystoœci obchodzonych w koœciele prawos³awnym w Dzieñ Objawienia Pañskiego (Trzech Króli), a przez pamiêæ chrztu Chrystusa zwanych „Jordanem“ lub te¿ obrazy zwi¹zane ze œwiêtem Matki Boskiej Gromnicznej. Prezentowan¹ pracê, wobec braku akcesoriów pozwalaj¹cych jednoznacznie okreœliæ charakter sceny (dzbany, gromnice), okreœlamy umownym tytu³em Z Huculszczyzny. Powrót z cerkwi.

20 000 z³

estymacja: 30 000 - 40 000

Obraz pochodzi ze zbiorów rodziny portretowanego Franciszka Ejsmonda, znanego malarza z krêgu „polskich monachijczyków“, wykszta³conego w Warszawie i Monachium, a od roku 1894 osiad³ego w D¹brówce ko³o Grodziska. Franciszek Ejsmond malowa³ portrety, kompozycje figuralne, motywy z polowañ, sceny rodzajowe pogodne obrazy ilustruj¹ce wiejskie ¿ycie rodzinne (Szczêœcie rodzinne, ABC - pierwsze czytanie, Pociecha rodziców, Przed ko³ysk¹).

Informacja o artystach - kat nr 13 i 36

26 JULIAN FA£AT (Tulig³owy k. Lwowa 1853 - Bystra k. Bielska 1929)

CH£OPIEC Z GA£¥ZK¥ BZU, 1911 akwarela, papier 54 x 36,5 cm (w œwietle ramy) sygn. l.d.: Jul Fa³at Bystra 1911

20 000 z³

estymacja: 30 000 - 40 000

Julian Fa³at - malarz i pedagog - jeden z najwybitniejszych artystów polskich okresu prze³omu XIX i XX wieku, cz³onek polskich i europejskich stowarzyszeñ twórczych oraz Królewskiej Akademii Sztuk Piêknych w Berlinie, wielokrotnie odznaczany medalami na wystawach miêdzynarodowych. Studiowa³ malarstwo u W³adys³awa £uszczkiewicza i Leona Dembowskiego w Szkole Sztuk Piêknych w Krakowie (1868-71 i 1881) i w Akademii Sztuk Piêknych w Monachium u Alexandra Strähubera i Johana Leonhardta Raaba (1877 -1880). Po studiach spêdzi³ kilka miesiêcy w Rzymie, w 1884 by³ w Pary¿u i w Hiszpanii, a w 1885 odby³ podró¿ morsk¹ dooko³a œwiata. W 1886 podczas polowania u ks. Radziwi³³ów w Nieœwie¿u pozna³ póŸniejszego cesarza Niemiec Wilhelma II - dla którego nastêpnie w latach 1886-1895 pracowa³ w Berlinie jako malarz nadwor-

ny. W latach 1894-1896 wspó³pracowa³ z Wojciechem Kossakiem przy panoramie Berezyna. W 1895 zosta³ powo³any na stanowisko dyrektora Szko³y Sztuk Piêknych w Krakowie, w której gruntownie zreformowa³ system nauczania, przekszta³caj¹c tê uczelniê w nowoczesn¹ Akademiê Sztuk Piêknych (1900). Do roku 1910 by³ rektorem Akademii; po przejœciu na emeryturê osiad³ w miejscowoœci Bystra ko³o Bielska. Znakomity akwarelista, malowa³ tak¿e olejno.

We wczeœniejszym okresie tworzy³ w konwencji realistycznej, z czasem rozjaœni³ i wzbogaci³ paletê, a w akwarelach wprowadza³ rozlewn¹ plamê barwn¹. Zas³yn¹³ jako malarz scen myœliwskich rozgrywaj¹cych siê najczêœciej w zimowej scenerii; malowa³ te¿ pejza¿e, wiejskie sceny rodzajowe, portrety, widoki miejskie.

27 JULIAN FA£AT (Tulig³owy k. Lwowa 1853 - Bystra k. Bielska 1929)

NA DRODZE DO NIEŒWIE¯A, ok. 1900 akwarela, tektura 60 x 137 cm sygn. l.d.: JFa³at | Nieœwie¿ (inicja³y wi¹zane)

25 000 z³

estymacja: 35 000 - 50 000

Obraz Na drodze do Nieœwie¿a jest jednym z póŸniejszych autorskich opracowañ motywu zaobserwowanego i malowanego podczas któregoœ z pobytów artysty w Nieœwie¿u, na prze³omie lat 80. i 90.

XIX w. Do Nieœwie¿a Fa³at jeŸdzi³ wówczas kilkakrotnie; po raz pierwszy w roku 1886. „Nieœwieskie“ tematy - pejza¿e i sceny z zimowych polowañ - powraca³y póŸniej w jego malarstwie jeszcze przez lata. Sam artysta, wspominaj¹c owe czasy, zapisa³ w swych pamiêtnikach: „wróci³em do Nieœwie¿a, aby gruntownie poznaæ ten ju¿

ukochany œwiat, w którym czeka³a mnie niezwykle malownicza zima [...] Wola³em malowaæ, polowaæ i ¿yæ w budanach leœnych, ni¿ przebywaæ w salonach berliñskich milionerów. Dzisiaj, po kilkudziesiêciu latach, dziêkujê opatrznoœci, ¿e mia³em tyle si³y woli, aby daæ pierwszeñstwo sztuce. Tymi latami studiów ¿yjê bowiem do dziœ dnia, przetrawiaj¹c i opracowuj¹c prawie wci¹¿ na nowo niewyczerpane tematy - wra¿enia z ukochanej krainy.“ (J. Fa³at, Pamiêtniki, wyd. I, Warszawa 1935; wyd. II, Katowice 1987).

28 ROMAN KOCHANOWSKI

29 JULIAN FA£AT

(Kraków 1857 - Freising k. Monachium 1945)

(Tulig³owy k. Lwowa 1853 - Bystra k. Bielska 1929)

PEJZA¯ ZIMOWY Z TOPOLAMI, ok. 1920

Z POLESIA. ZIMA, po 1920

olej, papier, 23 x 15 cm (w œwietle ramy) Na odwrocie - na tekturowych plecach - nalepka wystawy w Muzeum im. Oskara Kolberga w Przysusze.

akwarela, gwasz, karton naklejony na p³ótno 32 x 65,5 cm (w œwietle ramy) sygn. p.d.: JFa³at | Bystra (inicja³y wi¹zane)

12 000 z³

15 000 z³

estymacja: 18 000 - 25 000

Obraz opisany i reprodukowany w: - Roman Kochanowski [1857-1945]. W 150. rocznicê urodzin, [red. i opracowanie Z. K. Posiada³a], Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu, Radom 2007, s. 236, nr kat. 139, il. na s. 153.

Informacja o artyœcie - www.agraart.pl

estymacja: 20 000 - 30 000

Prezentowany obraz ³¹czyæ nale¿y z wiêkszym zespo³em dzie³ Fa³ata - pejza¿y z powtarzanymi motywami z Polesia dok¹d artysta od lat 90. XIX w. - wielokrotnie jeŸdzi³ i gdzie znajdowa³ liczne tematy malarskie. W swoich pamiêtnikach pisa³: - „Tymi latami studiów ¿yjê bowiem do dziœ dnia, przetrawiaj¹c i opracowuj¹c prawie wci¹¿ na nowo niewyczerpane tematy - wra¿enia z ukochanej krainy.“ Tak¿e i ten obraz jest póŸniejszym przetworzeniem „poleskiego“ motywu, malowanym ju¿ w czasie pobytu w Bystrej.

30 STANIS£AW CZAJKOWSKI

31 ROMAN KOCHANOWSKI

(Warszawa 1878 - Sandomierz 1954)

(Kraków 1857 - Freising k. Monachium 1945)

OSTY

JESIEÑ, przed lub 1896

olej, deska, 23,6 x 15,5 cm sygn. l.d.: ST. CZAJKOWSKI Na odwrocie napisy i nalepki.

Napisy: 15; „Osty“ | ok. 1902; St. CZ. | inw. 6.; 3 (w kó³ku); TR (monogram wi¹zany) Nalepki: - 1. z napisami o³ówkiem: M (w kó³ku), 30, 8; - 2. z drukowanym numerem 30; - 3. nalepka wystawowa (wydruk komputerowy) o treœci: „Wystawa OBRAZ ŒWIATA, KTÓRY PRZEMIJA. INSPIRACJE SZTUK¥ JAPONII W MALARSTWIE JANA STANIS£AWSKIEGO I JEGO UCZNIÓW“ Muzeum Sztuki i Techniki Japoñskiej Manggha maj-wrzesieñ 2007; - 4. Muzeum Regionalne w Stalowej Woli „Obraz œwiata, który przemija. Inspiracje sztuk¹ Japonii w malarstwie Jana Stanis³awskiego i jego uczniów“ wrzesieñ - paŸdziernik 2007

olej, deska, 7,5 x 22 cm sygn. l.d.: R. Kochanowski

8 000 z³

estymacja: 12 000 - 15 000

Obraz wymieniony w: - Stanis³aw Czajkowski (1878-1954), [katalog], MKiS, CBWA, War szawa „Zachêta“, Warszawa 1980, s. nlb., nr kat. 15 (wystawiony jako w³asnoœæ ¿ony artysty p. Anny Laudañskiej-Czajkowskiej oraz p. Ireny Koœcia³kowskiej).

- A. Król, Obraz œwiata, który przemija. Inspiracje sztuk¹ Japonii w malarstwie Jana Stanis³awskiego i jego uczniów / Image of a floating world: Japanese art inspirations in the paintings of Jan Stanis³awski and his students, Muzeum Sztuki i Techniki Japoñskiej MANGGHA w Krakowie, Kraków 2007, s. 116, nr kat. 198, il.

Na odwrocie ramy napisy atramentem: - l.g.: W= Künstlerhaus 1896 gek[auft ?] | E. 7 [...]; - p.g. (t¹ sam¹ rêk¹): für Else zu Weih [...] | 1896 | E[rnst].

Wzd³u¿ krawêdzi bocznej napis farb¹: 142-38354-1.

Ponadto u do³u firmowy stempel: [Ge]brüder Oberndorfer | Malbretter & Rahmengeschäft | München Theresienstr. 25.

Jak wnioskowaæ mo¿na z dawnych napisów na ramie, obraz zosta³ zakupiony w roku 1896 po wystawie w wiedeñskim Künstlerhaus.

12 000 z³

estymacja: 20 000 - 30 000

Informacja o artystach - www.agraart.pl

32 ROMAN KOCHANOWSKI

33 IWAN TRUSZ

(Kraków 1857 - Freising k. Monachium 1945)

(Wysocko 1869 - Lwów 1941)

W ZAGRODZIE

PEJZA¯ NADMORSKI Z KRYMU, lata 1900-1910

olej, tektura, 17,2 x 12,1 cm sygn. p.d.: R. Kochanowski

olej, tektura, 34 x 49,5 cm sygn. u do³u po lewej szaro-zielona farb¹: I. Trusz Na odwrocie napisy o³ówkiem: 9.; 234; Krym. W lewym dolnym naro¿niku owalny stempel lwowskiego Magazynu Farb i Sk³adu Materia³ów: ALFRED BEACOCK | LWÓW | ul. Kopernika 5.

6 000 z³

estymacja: 10 000 - 15 000

Informacja o artystach - www.agraart.pl Motyw pejza¿owy kilkakrotnie malowany przez artystê. Podobne prace eksponowane by³y, m.in. na wystawie Iwana Trusza ze zbiorów lwowskich zorganizowanej w Galerii Sztuki w Sopocie w roku 2011. (patrz katalog: S³oneczne akordy w palecie Iwana Trusza, Prace ze zbiorów Muzeum Narodowego we Lwowie im. Andrzeja Szeptyckiego, Pañstwowa Galeria Sztuki, Sopot 2011, s. 59-60, nr. kat. 60, 61, il.)

14 000 z³

estymacja: 16 000 - 20 000

34 ALFRED TERLECKI (Warszawa 1883 - Kraków 1973)

WIDOK KRAKOWA, 1936 olej, p³ótno 76 x 66,5 cm sygn. p.d.: ALFRED TERLECKI. 1936.

5 000 z³

estymacja: 10 000 - 15 000

Widok na centrum miasta ujêty od strony pó³nocnej. Na pierwszym planie poza pasem Plantów widaæ Arsena³, Basztê Ciesielsk¹, dach i szczyt koœcio³a ks. pijarów. W dali - w lekkiej mgle - widnieje wysoka sylweta koœcio³a Mariackiego i wie¿e katedry na Wawelu.

Alfred Terlecki - malarz, grafik, pedagog, taternik. Studia artystyczne rozpocz¹³ w Warszawie, gdzie krótko uczy³ siê u Xawerego Dunikowskiego w Szkole Sztuk Piêknych (otwartej w 1904). W latach 1906-1917 studiowa³ pod kierunkiem Leona Wyczó³kowskiego i Józefa Mehoffera w Akademii Sztuk Piêknych w Krakowie. W 1914 wst¹pi³ do Legionów Polskich (zwolniony ze wzglêdów zdrowotnych). W okresie 1915-1919 uczy³ rysunku w szko³ach w Zakopanem. W latach 1929-1947 by³ profesorem krakowskiej ASP, a w latach trzydziestych prowadzi³ w Krakowie w³asn¹ szko³ê malarstwa.

Ze swymi uczniami przyje¿d¿a³ na plenery na Podhale i w Tatry. By³

znan¹ postaci¹ Zakopanego, taternikiem i narciarzem. Uczestniczy³ w kilku wyprawach ratunkowych TOPR, m.in. po Rafa³a Malczewskiego (1917). Nale¿a³ do Towarzystwa „Sztuka Podhalañska“ (prezes 1921/1922), by³ cz³onkiem Grupy Zachêta i ZPAP. Malowa³ przede wszystkim dekoracyjnie stylizowane pejza¿e tatrzañskie, w tym wiele z otoczenia Morskiego Oka czy Hali G¹sienicowej.

Malowa³ te¿ widoki Krakowa, portrety i wnêtrza. Zajmowa³ siê drzeworytem. Prace artysty znajduj¹ siê, m.in. w Muzeach Narodowych Warszawy i Krakowa, ale najwiêkszy ich zespó³ posiada Muzeum Tatrzañskie w Zakopanem.

35 STANIS£AW MAS£OWSKI (W³odawa 1853 - Warszawa 1926)

TARG W MIASTECZKU, lata 80. XIX w. olej, p³ótno 52,5 x 93,5 cm sygn. l.d.: SMas³owski (inicja³y wi¹zane)

27 000 z³

estymacja: 35 000 - 45 000

Obraz powsta³ zapewne w latach 80. XIX w. Mas³owski malowa³ wówczas wiejskie i ma³omiasteczkowe sceny rodzajowe osadzone w realiach mazowieckiego krajobrazu, studiowanego bezpoœrednio w plenerze. A bliska znajomoœæ ze Stanis³awem Witkiewiczem oraz grup¹ artystów i literatów skupionych wokó³ pisma „Wêdrowiec“ zaowocowa³a tak¿e wiêkszym realizmem tych prac artysty.

Stanis³aw Mas³owski by³ uczniem Wojciecha Gersona i Aleksandra Kamiñskiego w Warszawskiej Klasie Rysunkowej. Po studiach stale mieszka³ w Warszawie, sk¹d corocznie wyje¿d¿a³ na plenery malarskie. W latach 1875-1886 wielokrotnie bywa³ na Ukrainie; fascynacja tamtejszym krajobrazem i folklorem sprawi³a, ¿e namalowa³ wówczas szereg obrazów rodzajowych z postaciami Kozaków (Taniec Kozaków, Dumka Jaremy). W roku 1886 przebywa³ w Monachium; po 1900 kilkakrotnie jeŸdzi³ do W³och i do Pary¿a; w 1912

podró¿owa³ na Sycyliê i do Tunisu; w 1922 by³ znów we W³oszech.

Po roku 1903 wiele czasu spêdza³ w podwarszawskiej Woli Rafa³owskiej. Obok malarstwa olejnego uprawia³ akwarelê i w tej trudnej technice doszed³ do prawdziwego mistrzostwa. W licznych pejza¿ach czy kompozycjach rodzajowych spojrzenie malarza-realisty ³¹czy³ z niebywa³ym zmys³em dekoracyjnoœci, próbuj¹c - wed³ug w³asnych s³ów - stworzyæ „coœ w rodzaju syntezy pejza¿u polskiego“.

36 ALFRED WIERUSZ-KOWALSKI (Suwa³ki 1849 - Monachium 1915)

W DRODZE NA JARMARK, lata 70. XIX w. olej, p³ótno 21,5 x 47,5 cm sygnowany l.d.: A. Wierusz - Kowalski Na kroœnie dwie ma³e nalepki z niebiesk¹ obwódk¹; na jednej z nich atramentem numer: 750.

200 000 z³

estymacja: 250 000 - 300 000

Alfred Wierusz-Kowalski, mimo ¿e stale mieszka³ w Monachium, malowa³ przede wszystkim, osadzone w rodzimych, polskich realiach, sceny rodzajowe i drobne epizody z codziennego ¿ycia mieszkañców polskich wsi i ma³ych miasteczek. Ich zwyczaje, specyficzn¹ atmosferê, zabudowê i okoliczny krajobraz artysta zna³ doskonale z autopsji.

Podczas bytnoœci i podró¿y po kraju wykona³ wiele malarskich szkiców i rysunków, które póŸniej wykorzystywa³ w obrazach, wyró¿niaj¹cych siê dba³oœci¹ o realia, dosadn¹ charakterystyk¹ postaci, œwietnym ruchem koni.

W prezentowanym obrazie artysta przedstawi³ piaszczyst¹ drogê biegn¹c¹ wzd³u¿ nasypu kolejowego, na którym widaæ jad¹cy poci¹g z k³êbami dymu unosz¹cymi siê nad lokomotyw¹. Przed nasypem zatrzyma³y siê furmanki, na jednej z nich kobieta bawi ma³e dziecko, a woŸnice spokojnie czekaj¹ na przejazd poci¹gu.

Konie w tradycyjnych zaprzêgach z ho³oblami i duh¹ oraz pêdz¹ca „kolej ¿elazna“ - to znak czasu, ilustruj¹cy zachodz¹ce przemiany.

Pejza¿ przypomina - znany artyœcie - krajobraz Podlasia, gdzie w roku 1862 otwarto pierwsz¹ liniê kolejow¹ ³¹cz¹c¹ Warszawê z Petersburgiem i biegn¹c¹, m.in. przez Bia³ystok. Obraz - stylowo i kompozycyjnie - bliski jest Powrotowi z jarmarku - wystawionemu w D.A. Agra-Art w 2007 i powsta³ zapewne w tym samym czasie, w 70. latach XIX w.

Natomiast do motywu „konia i poci¹gu“ artysta wraca³ i póŸniej, maluj¹c np. Postój (ok.1890), obraz reprodukowany w ksi¹¿ce H.P. Bühlera o malarzach szko³y monachijskiej (wydanie polskie pt. Polska szko³a monachijska. Józef Brandt, Alfred Wierusz-Kowalski i inni, Warszawa 1998, il. na s. 47).

37 JULIUSZ KOSSAK (Wiœnicz 1824 - Kraków 1899)

MJR JAN GO£KOWSKI W POŒCIGU ZA KOZAKAMI DOÑSKIMI. MJR JAN GO£KOWSKI GROMI KOZAKÓW DOÑSKICH, 1898 akwarela, papier 42,5 x 52,8 cm (w œwietle passe-partout) sygn. l.d.: Juliusz Kossak | 1898 Na odwrocie „w okienku“ oprawy wyblak³y nieczytelny napis odrêczny.

28 000 z³

estymacja: 35 000 - 50 000

Jest to jedna z ostatnich wiêkszych akwareli Juliusza Kossaka. Znany jest tak¿e o³ówkowy szkic do tej kompozycji (wystawiony na aukcjach krakowskiego D.A. Nautilus dn. 21 II 2009 oraz 24 IV 2010).

Obraz opisany i reprodukowany w: - K. Olszañski, Juliusz Kossak, Wroc³aw 1988, s. 94-95; kat s. 127 i 144, nr kat. 704, il. 704; - K. Olszañski, Juliusz Kossak, Kraków 2000, s. 274, il. 534.

Juliusz Kossak - malarz i ilustrator - by³ jednym z najpopularniejszych artystów polskich 2. po³. XIX w. Naukê rysunku i malarstwa rozpocz¹³ we lwowskiej pracowni Jana Maszkowskiego; póŸniej wiele rysowa³ z natury odwiedzaj¹c maj¹tki szlacheckie na Ukrainie, Podolu i Wo³yniu. W roku 1852 by³ w Wiedniu, na Wêgrzech i w Petersburgu, a nastêpnie zamieszka³ na sta³e w Warszawie. Lata 1856 -1860 spêdzi³ w Pary¿u, gdzie przyjaŸni³ siê z Horacem Vernetem.

Powróciwszy do Warszawy w latach 1862-1868 by³ kierownikiem artystycznym „Tygodnika Ilustrowanego“. W roku 1869 przeniós³ siê na sta³e do Krakowa, sk¹d wyje¿d¿a³ jeszcze do Monachium, by malowaæ w atelier batalisty Franza Adama. Kossak by³ przede

wszystkim znakomitym akwarelist¹; rzadziej pos³ugiwa³ siê technik¹ olejn¹. Malowa³ obrazy historyczne i batalistyczne, sceny rodzajowe ilustruj¹ce ¿ycie i tradycje dworu szlacheckiego oraz obyczaje polskiego ludu. Ale prawdziwymi bohaterami jego obrazów by³y konie, których ruch, temperament, charakter i indywidualnoœæ potrafi³ po mistrzowsku przedstawiæ. By³ tak¿e autorem wielu ilustracji do czasopism i ksi¹¿ek, trafiaj¹cym bezb³êdnie tak w klimat utworów literackich, jak i w têsknoty i potrzeby odbiorców - czytelników Pieœni o ziemi naszej Wincentego Pola, Trylogii Henryka Sienkiewicza, Pana Tadeusza i poematów Adama Mickiewicza.

38 WOJCIECH KOSSAK (Pary¿ 1856 - Kraków 1942)

WNUK TYCH SPOD GROCHOWA I STOCZKA, 1916 olej, p³ótno 65,5 x 56,5 cm sygn. l.d.: Wojciech Kossak | 1916

18 000 z³

estymacja: 20 000 - 30 000

Jeden z obrazów przedstawiaj¹cych epizody z I wojny œwiatowej.

Kossak, jako oficer rezerwy w stopniu rotmistrza, zosta³ w 1914 powo³any do s³u¿by w armii austriackiej i uczestniczy³ w walkach maluj¹c na gor¹co „notaty z wra¿eñ, przez które sam przechodzi³“.

Motyw m³odego legionisty pilnuj¹cego jeñców rosyjskich powtarza³ trzykrotnie - pierwsze z tych kompozycji pochodz¹ z roku 1915, nasz obraz jest wersj¹ póŸniejsz¹.

Wojciech Kossak - powszechnie znany malarz, postrzegany przede wszystkim jako œwietny batalista. Syn i uczeñ Juliusza Kossaka kszta³ci³ siê w krakowskiej Szkole Sztuk Piêknych, w Akademii monachijskiej oraz w Pary¿u. W latach 1895-1902 przebywa³ g³ównie w Berlinie, pracuj¹c dla cesarza Wilhelma II. Wiele podró¿owa³, m.in. do Hiszpanii i Egiptu, gdzie wykonywa³ szkice do zamierzonych panoram. W póŸniejszych latach kilkakrotnie wyje¿d¿a³ do Stanów Zjednoczonych wykonuj¹c zamówienia portretowe. W 1913 by³ mianowany profesorem warszawskiej Szko³y Sztuk Piêknych.

W latach I wojny œwiatowej pe³ni³ s³u¿bê wojskow¹. By³ wspó³autorem panoram: Rac³awice (1893-1894), Berezyna (1895-1896), Bitwa pod piramidami (1901) oraz szkiców do niezrealizowanej Somosierry (1900). Z temperamentem i swobod¹ tworzy³ szeroko malowane, dynamiczne sceny batalistyczne, historyczne, rodzajowe oraz liczne portrety. Z upodobaniem malowa³ konie. Jego obrazy, gloryfikuj¹ce dawne i wspó³czesne artyœcie polskie wojsko i bohaterstwo ¿o³nierzy, trafia³y do patriotycznych uczuæ odbiorców i cieszy³y siê ogromna popularnoœci¹.

39 JERZY KOSSAK

40 WOJCIECH KOSSAK

(Kraków 1886 - Kraków 1955)

(Pary¿ 1856 - Kraków 1942)

W ZADYMCE, 1939

U£AN I DZIEWCZYNA, 1912

olej, tektura, 30,2 x 40,3 cm sygn. p.d.: Jerzy Kossak | 1939 na odwrocie œr.: „Stwierdzam autentycz | noœæ tego obrazu | Jerzy Kossak

olej, p³ótno, 91 x 76,5 cm sygn. l.d: WOJCIECH KOSSAK | 1912

7 000 z³

Informacja o artyœcie - kat. nr 38

Informacja o artyœcie - www.agraart.pl

estymacja: 8 000 - 15 000

33 000 z³

estymacja: 40 000 - 50 000

41 JERZY KOSSAK (Kraków 1886 - Kraków 1955)

U£ANI W POGONI ZA BOLSZEWIKIEM, 1939 olej, tektura, 39 x 50 cm sygn. l.d.: Jerzy Kossak | 1939 4 000 z³ Informacja o artyœcie - www.agraart.pl

estymacja: 8 000 - 12 000

42 JERZY KOSSAK (Kraków 1886 - Kraków 1955)

Z WOJEN NAPOLEOÑSKICH, 1930 olej, p³ótno, 54,5 x 100 cm sygn. p.d.: Jerzy Kossak 19[30] Na odwrocie p³ótna kilkakrotnie odbity stempel w³asnoœciowy: F. SIEÑSKI | „EXTRA“ | BYDGOSZCZ. Na kroœnie - odnosz¹ce siê do wymiarów obrazu - stemple 54 i 99.

Ponadto firmowy stempel: SK£AD PAPIERU | R. ALEKSANDROWICZ | KRAKÓW, BASZTOWA 11 18 000 z³

estymacja: 20 000 - 30 000

43 RAJMUND KANELBA

44 WOJCIECH KOSSAK

(Warszawa 1897 - Londyn 1960)

(Pary¿ 1856 - Kraków 1942)

DZIEWCZYNA W CHUSTCE

ZWIAD KAWALERYJSKI, 1917

olej, sklejka 48,5 x 34,5 cm sygn. l.g.: Kanelba na odwrocie dwuwersowy, nieczytelny napis o³ówkiem

olej, deska, 39,5 x 50 cm sygn. p.d.: Wojciech Kossak | 1917 Na odwrocie napis o³ówkiem: W. Kossak | Zwiad kawaleryjski.

Ponadto dwie ma³e drukowane nalepki z numerami: 199 oraz 114

3 000 z³

30 000 z³

Informacja o artyœcie - www.agraart.pl

estymacja: 4 000 - 5 000

Informacja o artyœcie - kat. nr 38

estymacja: 40 000 - 50 000

45 CZES£AW WASILEWSKI (ZYGMUNTOWICZ)

46 JAN W£ADYS£AW CHE£MIÑSKI

(ok. 1875 - Warszawa/£ódŸ 1946?47)

(Brzustów k. Opoczna 1851 - Nowy Jork 1925)

POWÓZ Z CZWÓRK¥ KONI, 1925

PO POLOWANIU, 1884

olej, tektura, 49,5 x 70 cm sygn. l.d.: Cz. Wasilewski | 1925

olej, deska, 21 x 15,7 cm sygn. l.d.: Jan Che³miñski | 1884 Na odwrocie stempel firmy z materia³ami malarskimi: Adrian Brugger | München | Theatineerstr. 2.

Ponadto nieczytelne napisy o³ówkiem.

5 000 z³

Informacja o artystach - kat. nr 47

estymacja: 8 000 - 12 000

10 000 z³

estymacja: 15 000 - 25 000

47 CZES£AW WASILEWSKI (ZYGMUNTOWICZ) (ok. 1875 - Warszawa/£ódŸ 1946?47)

W¥SKA DROGA, przed 1939 olej, p³ótno 100 x 150,5 cm sygn. p.d.: Cz. Wasilewski na kroœnie stempel: ANTONI PARKOT | sprzeda¿ i oprawa obrazów | Warszawa, Nowy Œwiat 17 | Telefon 513.28

26 000 z³

estymacja: 30 000 - 40 000

Czes³aw Wasilewski, to popularny w okresie miêdzywojennym warszawski malarz, autor obrazów inspirowanych p³ótnami Kossaka, Brandta, Che³moñskiego, Wierusza-Kowalskiego czy Fa³ata. By³ samoukiem; wprawdzie w 1911 zapisa³ siê do warszawskiej Szko³y Sztuk Piêknych, ale o jego studiach nic bli¿szego nie wiadomo. Byæ mo¿e uczêszcza³ tam (1913-1917) do pracowni Wojciecha Kossaka, dla którego póŸniej, na pocz¹tku lat dwudziestych, przygotowywa³ podmalówki do obrazów. Uczestniczy³ w wystawie w Lublinie (1922), wystawia³ na Salonach warszawskiej Zachêty (1925, 1926, 1927), w Katowicach (1926), Czêstochowie (1927), Gdyni (1929),

Kaliszu (1931), Poznaniu (1928, 1931). Malowa³ przede wszystkim liczne zaprzêgi, sanny, wyjazdy na polowania, wypadki w podró¿y, u³anów na patrolu, ³osie, sarny i dziki w lesie. Tworzy³ tak¿e nastrojowe pejza¿e, wyraŸnie inspirowane malarstwem Józefa Che³moñskiego. Rzadziej malowa³ tak¿e kwiaty i martwe natury. Uto¿samiany z malarzem o nazwisku „Zygmuntowicz“, którego prace pojawia³y siê na rynku sztuki od trzydziestych lat XX wieku. Stawiany przed tym nazwiskiem inicja³ I. lub F., sugerowaæ mo¿e imiê Ignacy lub Franciszek.

48 WAWRZYNIEC CHOREMBALSKI

49 ALFREDO TOMNIZ (pseud. J. Harwey)

(Zawichost 1888 - Warszawa 1965)

(Triest 1854 - Triest 1936)

£¥KA, 1964

PRZEJA¯D¯KA POWOZEM

olej, tektura, 28,3 x 33 cm sygn. p.d.: W. CHOREMBALSKI | 1964

olej, p³ótno, 58,5 x 36,5 cm sygn. l.d.: JHarwey (inicja³y imienia i nazwiska wi¹zane)

5 000 z³ Informacja o artystach - www.agraart.pl

estymacja: 7 000 - 10 000

Obraz oprawiony w oryginaln¹ secesyjn¹ ramê.

5 000 z³

estymacja: 8 000 - 12 000

50 BRONIS£AWA RYCHTER-JANOWSKA

51 ZYGMUNT ROZWADOWSKI

(Kraków 1868 - Kraków 1953)

(Lwów 1870 - Zakopane 1950)

DWOREK POLSKI, 1946

NA POLOWANIU PAR FORCE, 1907

olej, tektura, 18,5 x 26,5 cm sygn. p.d.: B. RYCHTER - JANOWSKA Na odwrocie autorski napis - dedykacja: „Dworek szlachecki zniszczony przez okupantów“ | Bronis Rychter Janowska | . VI - 1946 | Najzacniejszemu panu Janowi Stañczykowi, Przyjacielowi | artystów, ca³ym sercem tê drobn¹ pracê z wdziêdznoœci ofiarowujê | Bronis Rychter Janowska.

Ponadto napisy o³ówkiem: Stañczyk | # 8861 oraz 8 XII [....]

olej, deska, 31,5 x 25,5 cm sygn. p.d.: Z. Rozwadowski | 1907 Na odwrocie - w czêœci czytelne - odrêczne napisy: n. I; N.3; Gro fo[...]

4 000 z³

Informacja o artystach - www.agraart.pl

estymacja: 6 000 - 8 000

20 000 z³

estymacja: 30 000 - 40 000

52 ALFRED WIERUSZ-KOWALSKI (Suwa³ki 1849 - Monachium 1915)

KAUKASKI ZWIAD, 1880 olej, p³ótno 61 x 101 cm sygn. p.d.: A. Wierusz-Kowalski z ty³u na ramie nalepka londyñskiej firmy William & Son's

600 000 z³

estymacja: 650 000 - 800 000

Oko³o roku 1880 w obrazach Wierusza-Kowalskiego zaczê³y siê pojawiaæ motywy kaukaskie, Artysta, podobnie jak i inni malarze monachijczycy, zafascynowany by³ egzotyk¹ tematu i „romantyczn¹“ aur¹ opowieœci o Szamilu i walkach ludów Kaukazu o niepodleg³oœæ. Malowa³ wówczas czerkieskich jeŸdŸców, którzy samotnie lub w grupach przemierzaj¹ górskie bezdro¿a. W roku 1880 na Salonie paryskim wystawi³ Kaukaski zwiad i Górali kaukaskich, podobny obraz pt. Czerkiesi w 1892 pokaza³ tak¿e w warszawskim TZSP.

Obraz opisany i reprodukowany w: - H.P. Bühler, Jäger, Kosaken und polnische Reiter. Josef von Brandt Alfred von Wierusz-Kowalski, Franz Roubaud und der Münchner Polenkreis, Hildesheim - Zürich - New York 1993, il. 121 na s. 123 (Kaukasische Auklärung); - H.P. Bühler, Józef Brandt, Alfred Wierusz-Kowalski i inni, Warszawa 1998, il. 121 na s. 119 (Kaukaski zwiad).

Alfred Wierusz-Kowalski, jeden z najwybitniejszych polskich malarzy tzw. szko³y monachijskiej by³, obok Józefa Brandta i W³adys³awa Czachórskiego, tak¿e najpopularniejszym z polskich artystów osiad³ych i stale dzia³aj¹cych w Monachium. Zamieszka³ tam w roku 1873, ju¿ po studiach w Warszawie i w DreŸnie. Przez rok uczy³ siê jeszcze w monachijskiej Akademii Sztuk Piêknych pod kierunkiem Aleksandra Wagnera, a nastêpnie przeniós³ siê do prywatnej pracowni Brandta. Uznanie krytyki i publicznoœci zdoby³ wczeœnie; jego obrazy, odznaczane medalami na wystawach by³y rozchwytywane przez kolekcjonerów i niemieckich handlarzy. W roku 1890 zosta³

honorowym profesorem Akademii monachijskiej. Malowa³ sceny rodzajowe i rodzajowo-historyczne z motywami jeŸdŸców, rycerzy, myœliwych, koni, wilków i œniegów. Po podró¿y do Afryki w 1903 podejmowa³ te¿ tematy orientalne. W polskich zbiorach muzealnych znalaz³o siê stosunkowo niewiele prac artysty - jego obrazy sprzedawane g³ównie na rynku niemieckim w wiêkszej liczbie trafia³y do kolekcji prywatnych, g³ównie w Niemczech i Stanach Zjednoczonych. Obecne o¿ywienie na polskim rynku sztuki i wzrost zainteresowania kolekcjonerstwem powoduje, ¿e po latach wracaj¹ do kraju.

53 STANIS£AW CZAJKOWSKI (Warszawa 1878 - Sandomierz 1954)

¯NIWA, 1903

Obraz wymieniony w: - Stanis³aw Czajkowski (1878-1954), [katalog], MKiS, CBWA, Warszawa „Zachêta“, Warszawa 1980, s. nlb., nr kat. 21 (wystawiony jako w³asnoœæ p. Krystyny G³owackiej).

olej, p³ótno, 40,5 x 52,5 cm sygn. l.d.: JANKOWI ST. CZAJKOWSKI | 19[03] 8 000 z³ ,

estymacja: 10 000 - 15 000

Informacja o artystach - www.agraart.pl

54 WINCENTY WODZINOWSKI (Igo³omia k. Miechowa 1866 - Kraków 1940)

GÓRALKA olej, tektura, 33,5 x 49 cm sygn. l.d.: Wodzinowski 3 000 z³

estymacja: 5 000 - 8 000

55 EDMUND CIECZKIEWICZ (Barszczowice ko³o Lwowa 1872 - Rytro pow. Nowy S¹cz 1958)

W WIOSENNY DZIEÑ olej, tektura, 52,5 x 61 cm sygn. monogramem wi¹zanym p.d.: CE Na odwrocie napis o³ówkiem: Edmund Cieczkiewicz 4 000 z³

estymacja: 6 000 - 10 000

Edmund Cieczkiewicz studiowa³ w krakowskiej Szkole Sztuk Piêknych (1887-1898; z dwuletni¹ przerw¹), m.in. u W. £uszczkiewicza, F. Cynka, F. Szynalewskiego i L. Wyczó³kowskiego. Do roku 1914 pracowa³ jako urzêdnik kolejowy. Na zamówienie dyrekcji kolei galicyjskich namalowa³ wielkie pejza¿e do hal dworcowych w Nowym S¹czu i Tarnowie. Wybuch wojny nie pozwoli³ mu zrealizowaæ podobnego zlecenia w dworcu kolejowym w Salzburgu. Po wojnie zamieszka³ w Wierchomli i zaj¹³ siê wy³¹cznie malowaniem. Tworzy³ przede wszystkim pejza¿e z Beskidu i Podhala, a tak¿e z Polesia, Wo³ynia i Puszczy Bia³owieskiej. Pracowa³ te¿ jako ilustrator. Swoje prace prezentowa³ dwukrotnie - w 1897 we Lwowie i w 1935 w Sosnowcu - by³y one jednak popularyzowane przez liczne wydawnictwa pocztówkowe. W roku 1959 w Nowym S¹czu zorganizowano du¿¹, poœmiertn¹ wystawê dzie³ artysty.

56 ROMAN KOCHANOWSKI (Kraków 1857 - Freising k. Monachium 1945)

PEJZA¯ LETNI. GÊSI NAD WOD¥, ok. 1900 olej, tektura, 18,2 x 26,2 cm sygn. l.d.: R Kochanowski 8 000 z³ Informacja o artyœcie - www.agraart.pl

estymacja: 12 000 - 20 000

57 JÓZEF CHE£MOÑSKI (Boczki k. £owicza 1849 - Kuklówka k. Grodziska Mazowieckiego 1914)

WILGA I KRASKA, 1896 olej, p³ótno 40 x 57,5 cm sygn. p.d.: JÓZEF CHE£MOÑSKI 1896

70 000 z³

estymacja: 100 000 - 120 000

Obraz przedstawia wycinkowo ujêty fragment œródleœnej, rozs³onecznionej polany z motywem dwóch przelatuj¹cych ptaków widocznych w bliskim planie. Wyolbrzymione gr¹ perspektywy i sposobem kadrowania, ptaki s¹ indywidualnie scharakteryzowane i uchwycone w naturalnych, podpatrzonych pozach. Zwracaj¹ uwagê odmiennoœci¹ kszta³tów i póz w locie oraz barwnym upierzeniem, które to cechy podkreœlaj¹ ró¿nice gatunkowe. W tym ptasim poœcigu pierwszy plan wype³nia jaskrawo upierzona - oran¿owa i szafirowo b³êkitna - kraska (coracias garrulus), a za ni¹, nieco w g³êbi widaæ ¿ó³t¹ wilgê (oriolus oriolus) o czarno-br¹zowych skrzyd³ach.

Data „1896“, widoczna w sygnaturze malarza, znakomicie sytuuje Wilgê i kraskê wœród wielu innych pejza¿y z samodzielnym „ptasim“ motywem, który - choæ podejmowany i wczeœniej (np.: ¯urawie, 1870, Dropie, 1886) - na dobre zagoœci³ w twórczoœci Che³moñskiego po jego powrocie do kraju i osiedleniu siê w Kuklówce. Miejsce rozpêdzonych zaprzêgów i rozhukanych rumaków, których uroda, kszta³ty i ruchy skupia³y przedtem uwagê artysty, zajê³o ptactwo podpatrywane w mazowieckim plenerze z równ¹ uwag¹ i umiejêtnoœci¹ obserwacji (istnieje wiele rysunków rozmaitych ptaków w locie lub w bezruchu, rysowanych na kartach szkicowników artysty). Che³moñski przyjmuje ró¿ne koncepcje kompozycyjne i interpretacyjne.

W czêœci rozwi¹zañ obrazów z ptasim bohaterem dominuje pejza¿, do tego stopnia, ¿e mamy trudnoœci w identyfikacji gatunku ptaków - niewielkich znaków graficznych - zawieszonych wysoko nad horyzontem (np.: Kaczeñce - Wiosna, 1908). Jednak w wiêkszoœci tych kompozycji, bez wzglêdu na ich wielkoœæ czy format, to w³aœnie ptak urasta do miana bohatera - motywu zasadniczego interpretowanego niekiedy symbolicznie (np.: Dropie, 1886; Lelaki, 1888; Czajki, 1890; Kuropatwy, 1891; Czapla b¹k, 1891; Sójka, 1892; Kurka wodna, 1894).

W Wildze i krasce, gdzie dwa radoœnie szybuj¹ce barwne ptaki s¹ g³ównym tematem i motywem kompozycji, obserwujemy równie¿ wyraŸn¹ zmianê palety, jej niemal impresjonistyczne rozjaœnienie.

To tak¿e sytuuje obraz w okreœlonym etapie konsekwentnie rozwijanej zmiany widzenia artysty. Po serii obrazów utrzymanych w gamie stonowanej, ch³odnej i doœæ zawê¿onej (np.: Dropie, 1886; Kuropatwy, 1891) Che³moñski rozszerza paletê, wzbogacaj¹c j¹ o zró¿nicowane w natê¿eniu b³êkity, zielenie czy ¿ó³cienie (np.: Czapla - b¹k, 1891; Sójka, 1892; Pogoda - jastrz¹b, 1899).

Z ekspertyzy p. El¿biety Charaziñskiej z dn. 20 listopada 2014 r. (w za³¹czeniu)

58 WOJCIECH WEISS (Leorda na Bukowinie w Rumunii 1875 - Kraków 1950)

PEJZA¯ Z OKOLIC KALWARII olej, p³ótno; 38,5 x 50,5 cm sygn. l.d.: WWeiss (inicja³y wi¹zane) 9 000 z³ Informacja o artyœcie - www.agraart.pl

estymacja: 15 000 - 20 000

59 WOJCIECH WEISS (Leorda na Bukowinie w Rumunii 1875 - Kraków 1950)

£ANY olej, p³ótno; 50,5 x 65,5 cm sygn. l.d.: WWeiss (inicja³y wi¹zane) 12 000 z³

estymacja: 15 000 - 25 000

60 OLGA BOZNAÑSKA (Kraków 1865 - Pary¿ 1940)

KWIATY W OKNIE, przed 1890 olej, p³ótno 30,5 x 20 cm sygn. l.d.: Olga v Boznañska Na odwrocie naklejona karta maszynopisu z orzeczeniem dra Kazimierza Buczkowskiego potwierdzaj¹cego autorstwo Boznañskiej i datuj¹cego obraz na wczesne, monachijskie lata jej twórczoœci.

Orzeczenie, opatrzone piecz¹tkami imiennymi i podpisem K. Buczkowskiego, wystawione zosta³o w Krakowie dn. 16 maja 1950 r.

45 000 z³

estymacja: 50 000 - 80 000

Obraz pochodzi z pierwszych lat monachijskich studiów Boznañskiej, powsta³ zapewne jeszcze przed rokiem 1890. Motyw ustawionych w oknie doniczek z kwiatami znamy nie tylko z innych obrazów artystki, ale tak¿e z fotografii przedstawiaj¹cych okno jej pracowni.

Wydaje siê, ¿e g³ównym przedmiotem zainteresowania artystki by³o tu œwiat³o - rozjaœniaj¹ce wnêtrze czy za³amuj¹ce siê na liœciach kwiatów.

Olga Boznañska - wybitna malarka polska - kszta³ci³a siê w Krakowie, pocz¹tkowo pod kierunkiem matki, nauczycielki rysunków Eugenii Mondan, póŸniej u J. Siedleckiego, H. Lipiñskiego, K. Pochwalskiego. W latach 1884-1886 uczêszcza³a tak¿e na Wy¿sze Kursy Artystyczne dla Kobiet przy Muzeum Techniczno-Przemys³owym. W 1886 wyjecha³a do Monachium gdzie uczy³a siê pod kierunkiem Karla Kricherdorfa i Wilhelma Dürra. Od 1889 pracowa³a samodzielnie i mia³a w Monachium w³asn¹ pracowniê. Od 1895 naucza³a w prywatnej szkole malarstwa Theodora Humla. Z Monachium wielokrotnie jeŸdzi³a do kraju, a tak¿e do Francji i Szwajcarii.

W 1898 przenios³a siê na sta³e do Pary¿a, gdzie - przez lata - by³a jedn¹ z czo³owych postaci polskiej kolonii artystycznej. Debiutowa³a

w roku 1886 na wystawie w krakowskim Towarzystwie Przyjació³ Sztuk Piêknych i odt¹d stale uczestniczy³a w wystawach krajowych i zagranicznych, zdobywaj¹c medale i wyró¿nienia. W roku 1910 otrzyma³a francusk¹ Legiê Honorow¹, w roku 1938 order Polonia Restituta. Nale¿a³a do wielu znacz¹cych - polskich i europejskich stowarzyszeñ artystycznych. G³ówn¹ domen¹ jej twórczoœci by³ portret - we wczeœniejszym, monachijskim okresie czêsto ca³o postaciowy, monumentalny i zwarty w formie; w czasach paryskich bardziej kameralny, nastrojowy, o zró¿nicowanych walorowo plamach barwnych podporz¹dkowanych dominacji jednego tonu, gubi¹cych kontury i zacieraj¹cych ostroœæ planów. Malowa³a te¿ martwe natury i - rzadziej - pejza¿e miejskie czy kompozycje rodzajowe.

61 FERDYNAND RUSZCZYC (Bohdanów 1870 - Bohdanów 1936)

BZY PRZED GANKIEM. GANEK W BOHDANOWIE, maj 1936 olej, tektura, 25,7 x 33,5 cm (w œwietle oprawy) sygn. p.d.: F. Ruszczyc | Bohdanów | V. 36.

Na odwrocie napis atramentem naniesiony przez Reginê, ¿onê artysty: F. Ruszczyc | Studjum lew¹ rêk¹ 1936 r. | W³asnoœæ R. Ruszczycowej. Ni¿ej czerwonym tuszem: I/147 Ponadto nalepka poœmiertnej wystawy artysty w krakowskim TPSP z grudnia 1937 (druk, maszynopis, stempel) z tytu³em obrazu Bzy przed gankiem, numerem 137 i stemplem: WYSTAWA POŒMIERTNA | FERD. RUSZCZYCA.

Obraz reprodukowany i opisany w: - Katalog wystawy poœmiertnej prac malarskich i rysunkowych Ferdynanda Ruszczyca, Wilno paŸdziernik 1937, s. 28, nr kat. 134 [Bzy przed gankiem; w³asnoœæ rodziny artysty]; - Ferdynand Ruszczyc 1870-1936, Przewodnik 127, TZSP Warszawa, listopad - grudzieñ 1937, s. 39, nr kat. 134 [Bzy przed gankiem; w³asnoœæ rodziny artysty]; - Ferdynand Ruszczyc 1870-1936. Katalog wystawy poœmiertnej, TPSP w Krakowie, grudzieñ 1937 - styczeñ 1938, s. 26, nr kat. 137 [Bzy przed gankiem; w³asnoœæ rodziny artysty]; - Ferdynand Ruszczyc. ¯ycie i dzie³o. Ksiêga zbiorowa, Wilno 1939 s. 179, il. [Ganek w Bohdanowie]; - Ferdynand Ruszczyc 1870-1936. Katalog. [red. J. Ruszczycówna], Muzeum Narodowe w Warszawie 1964, s. 65, nr kat. I. 147 [Bzy przed gankiem; w³asnoœæ rodziny artysty].

Studium wykonane przez artystê w ostatnim roku ¿ycia (lew¹ rêk¹).

20 000 z³

estymacja: 25 000 - 35 000

Informacja o artystach - www.agraart.pl

62 ALFONS KARPIÑSKI (Rozwadów, dziœ dzielnica Stalowej Woli 1875 - Kraków 1961)

¯Ó£TE RÓ¯E olej, tektura, 68,5 x 49 cm (w œwietle oprawy) sygn. po prawej: A. Karpiñski 15 000 z³

estymacja: 20 000 - 25 000

63 MICHA£ STAÑKO (Sosnowiec 1901 - Zakopane 1969)

NA HALI olej, tektura, 32,5 x 47,5 cm (w œwietle ramy) sygn. p.d.: M. Stañko 3 000 z³ Informacja o artyœcie - www.agraart.pl

estymacja: 5 000 - 7 000

64 WIKTOR KORECKI (Kamieniec Podolski 1890 - Komorów k. Warszawy 1980)

PEJZA¯ Z £ANEM MAKÓW olej, tektura, 47,5 x 67 cm (w œwietle ramy) sygn. l.d.: WIKTOR KORECKI 7 000 z³ Informacja o artyœcie - www.agraart.pl

estymacja: 8 000 - 15 000

65 STANIS£AW WYSPIAÑSKI (Kraków 1869 - Kraków 1907)

PEJZA¯ WIOSENNY, 1906-1907 pastel, tektura 68,5 x 99,8 cm sygn. monogramem wi¹zanym l.d.: SW W za³¹czeniu ekspertyza pani Marty Romanowskiej wybitnej znawczyni ouevre Wyspiañskiego, autorki wielu publikacji traktuj¹cym o jego twórczoœci (ekspertyza wydana w Krakowie 10 VI 1998).

Ni¿ej treœæ ekspertyzy.

80 000 z³

estymacja: 100 000 - 120 000

EKSPERTYZA OBRAZU STANIS£AWA WYSPIAÑSKIEGO Stanis³aw Wyspiañski - Pejza¿ wiosenny pastel na tekturze, wym.: 98 x 68.5 cm, sygn. w lewym dolnym rogu monogramem wi¹zanym SW, bez daty. Data hipotetyczna 1906 - 1907.

Obraz przedstawia rozleg³y wiosenny pejza¿ podkrakowski z rzeczk¹, tzw. strug¹ na pierwszym planie, wij¹c¹ siê po diagonali i zakolami od prawej ku lewej dolnej partii obrazu, która jest spor¹ p³aszczyzn¹, powy¿ej stromego brzegu poros³¹ suchym, przypadkowym zielskiem, tzw. haszczami. Nad rzek¹ poœrodku samotne drzewo z nisk¹ dziupl¹ (wierzba?), za nim - od œrodka ku prawemu marginesowi - wzniesienie biegn¹ce ku horyzontowi, rozdzielaj¹ce pola. Horyzont wysoki, p³aski z rzêdem topoli po lewej i grup¹ zabudowañ po prawej. Niebo b³êkitne.

Pastel ten jest szkicem pejza¿owym rysowanym such¹ i t³ust¹ kredk¹.

Utrzymany jest w monochromatycznej gamie barwnej - ¿ó³ci, b³êkitów, zieleni, ugrów i czerni - wszystko z rozbieleniami.

Praca ta ma zdecydowanie lepsze i s³absze partie. Partie s³absze - w mojej opinii - nie zosta³y wykonane rêk¹ Wyspiañskiego, znaj¹c jego metody zapisu i technikê warsztatow¹, której efektem s¹ pejza¿e: „Z Rudaw¹“ i „Kopce“, uwa¿am, ¿e nie móg³ on wykonaæ, nawet szkicowo, tak nieudolnych partii, tym bardziej, ¿e w tej kompozycji lepsze partie nosz¹ charakter nieomylnej rêki Wyspiañskiego.

Mo¿na przyj¹æ nastêpuj¹ce dwie hipotezy: 1. jest to zdecydowanie s³aby pejza¿ Wyspiañskiego; 2. jest to szkic pejza¿owy Wyspiañskiego z partiami poprawianymi obc¹ rêk¹.

Mo¿na na tym obrazie wytyczyæ granicê cudzej nieumiejêtnej interwencji, za któr¹ niestety schowa³ siê oryginalny rysunek Wyspiañskiego - a bêd¹ to bardzo pokaŸne partie kompozycji.

Bezwzglêdnie - w mojej opinii - autorstwa Wyspiañskiego jest horyzont z niebem, zw³aszcza prawa jego partia ze szkicowo nakreœlonymi kubami zabudowañ i drzewami oraz ca³¹ parti¹ nieba. Sam ten fragment obrazu stanowi samodzieln¹ odrêbn¹ kompozycjê. Podobnie jest z lew¹ parti¹ obrazu, na której horyzont i niebo rysowane s¹ t¹ sam¹ metod¹ co „Kopce“, jest to oczywiœcie zapis wstêpny i szkic, niemniej ze wzglêdów warsztatowych, dziêki metodzie porównawczej nie budzi w¹tpliwoœci. Artysta chêtnie rysowa³ odleg³e plany, œwietnie opanowa³ perspektywê powietrzn¹, perspektywê malarsk¹.

Ale ju¿ tutaj - na horyzoncie w jego lewej partii - zaczyna siê interwencja obcej rêki. Pojedyncza topola stoj¹ca blisko osi kompozycji na horyzoncie zosta³a przetarta i narysowana na nowo.

Wolna od interwencji jest te¿ - moim zdaniem - partia wysokiego brzegu poros³ego zielskiem blisko lewego dolnego rogu, do po³owy lewego marginesu wraz z sygnatur¹ artysty, tzn. lewy brzeg rzeczki na pierwszym planie jest szkicem Wyspiañskiego.

Brzeg prawy, tzn. œrodek strugi z odbiciem drzewa, samo drzewo i lekkie wzniesienie za nim s¹ wyraŸnie poprawione cudz¹ rêk¹ bez wyczucia perspektywy malarskiej i powietrznej i bez owej subtelnej harmonii œrodków wyrazu, wyczucia w³aœciwych akcentów.

W moim przekonaniu jest to pejza¿ z Wêgrzec, a wiêc póŸna praca artysty.

Nietypowy jest format pracy - artysta u¿ywa³ najczêœciej papieru czerpanego typu „Ingres“, przyciêtego do okreœlonego formatu. Je¿eli potrzebowa³ wiêkszego formatu skleja³ ze sob¹ dwa mniejsze kawa³ki tego papieru.

Wystêpuj¹ca tutaj, jako podobrazie, tektura rzadko by³a przezeñ stosowana. U¿ycie jej mog³o byæ podyktowane potrzeb¹ korzystania w plenerze z twardego i stabilnego podobrazia, mog³o te¿ byæ czysto przypadkowe.

Tak w³aœnie z Wêgrzec, i dzisiaj, wygl¹da widok w stronê Krakowa - p³aski, równinny, z lekkim wyniesieniem horyzontu, oznajmiaj¹cym spadek terenu, „nieckê“ poza nim.

Data hipotetyczna to 1906-1907, koñcowa faza ¿ycia artysty; tak¿e ona œwiadczy na korzyœæ przyjêtej tu hipotezy o rozpoczêtej przez Wyspiañskiego, szybko, nerwowo i chaotycznie szkicowanej przestrzeni, ogl¹danej zza okna lub ew. w ogrodzie, dokoñczonej lub uzupe³nionej cudz¹ rêk¹.

Sygnatura jest bardzo dobra, nie budzi ¿adnych zastrze¿eñ, podobnie podpisywa³ siê artysta ok. 1907 roku na ostatnich pracach. Umieszczona jest, co charakterystyczne, w partii kompozycji nosz¹cej wyraŸnie cechy jego rêki.

Ekspertyzê wykonani w jednym egzempl. dla […] dwie odbitki xero w Muzeum Narodowym w Krakowie i Oddziale MNK, Muzeum Stanis³awa Wyspiañskiego Kraków 10.VI.1998 Kierownik Oddzia³u mgr Marta Romanowska

66 TEODOR AXENTOWICZ (Braszów w Siedmiogrodzie 1859 - Kraków 1938)

STAROŒÆ I M£ODOŒÆ pastel, akwarela, tektura 61,8 x 48 cm sygn. l.d.: T. Axentowicz

18 000 z³

estymacja: 25 000 - 35 000

Ten nastrojowy obraz powtarza - powracaj¹cy w twórczoœci Axentowicza - motyw siwow³osego starca i zamyœlonej m³odziutkiej dziewczyny, okreœlany jako Staroœæ i m³odoœæ i nale¿y do wiêkszego zespo³u podobnych rodzajowo-symboliczno kompozycji o treœciach zwi¹zanych z up³ywem czasu, przemijaniem, staroœci¹. Wizerunek starca odbierany jest czasem jako utajniony autoportret artysty.

67 ADAM STYKA (Kielce 1890 - Nowy Jork 1959)

NAMIOTY POD MURAMI MARAKESZU olej, o³ówek, tektura, 19 x 23,5 cm sygn. p.d.: ADAM | STYKA [w ramce] Na odwrocie stempel firmy z materia³ami malarskimi: kartusz z kotwic¹ i kaduceuszem.

3 000 z³ Informacja o artyœcie - www.agraart.pl

estymacja: 5 000 - 8 000

68 IWAN TRUSZ (Wysocko 1869 - Lwﾃｳw 1941)

WIDOK NA BOSFOR olej, tektura, 15,5 x 26,2 cm sygn. p.d.: I. Trusz Na odwrocie napis: Widok na Bosfor.

Ponadto zatarty, nieczytelny owalny stempel.

8 000 zﾂｳ Informacja o artyﾅ田ie - www.agraart.pl

estymacja: 10 000 - 15 000

69 BRUNO STEIGUEBER (Guckelwitz, dziœ Kuklice k. Wroc³awia 1879 - miejsce i data niewiadome)

WIDOK ULICY BIA£OSKÓRNICZEJ WE WROC£AWIU olej, tektura, 49,5 x 67 cm sygn. wydrapana l.d.: B. Steigueber Na odwrocie l.g. napis: B. Steigueber | No 120 | Weißgerberohle | in Breslau. Ponadto póŸniejszy napis l.d.: Bruno Steigueber | geb.

1879 Guckelwitz [..] Breslau | Stud. Kunst[...]schule 1903-0[.] | Breslauer Kunstler. Verein 3 000 z³

estymacja: 5 000 - 10 000

Bruno Steigueber - malarz zwi¹zany z Wroc³awiem; studiowa³ w tamtejszej Szkole Sztuki, by³ cz³onkiem wroc³awskiego Stowarzyszenia Artystów (Kunstverein). Malowa³ przede wszystkim pejza¿e i widoki miejskie. Jego prace znajduj¹ siê, m.in. w Muzeum Karkonoskim w Jeleniej Górze. Zajmowa³ siê tak¿e fotografi¹; by³ autorem albumu fotografii Wilna wykonanych w roku 1918 (Wilna in Bilde: 20 Kunstblatter nach Lichtbildern von Bruno Steigueber, Wilna Verl. der Zeitung der 10. Armee 1918)

70 ALOIS NITZE (1873 - 1934)

GDAÑSK. NAD MOT£AW¥ olej, p³ótno, 70,7 x 100,5 cm sygn. l.d.: A. Nitze 4 000 z³ Informacja o artyœcie - www.agraart.pl

estymacja: 5 000 - 10 000

71 W£ADYS£AW CHMIELIÑSKI

72 W£ADYS£AW CHMIELIÑSKI

(Warszawa 1911 - Warszawa 1979)

(Warszawa 1911 - Warszawa 1979)

KOŒCIÓ£ ŒW. ANNY W WARSZAWIE

Z DAWNEJ WARSZAWY. PLAC ZAMKOWY ZIM¥

akwarela, papier, 34 x 24,3 cm sygn. p.d.: W³. Chmieliñski | Warszawa

olej, p³ótno, 51 x 71 cm sygn. p.d.: W³. Chmieliñski Na odwrocie napis na p³ótnie l.g.: 280/77 | [...]; ponadto l.d. owalny, nieczytelny stempel

1 000 z³ Informacja o artyœcie - www.agraart.pl

estymacja: 3 000 - 5 000

8 000 z³

estymacja: 12 000 - 18 000

73 HENRYK SAJDAK

74 CZES£AW WASILEWSKI (ZYGMUNTOWICZ)

(1905 - 1995)

(ok. 1875 - Warszawa/£ódŸ 1946?47)

Z KAZIMIERZA DOLNEGO NAD WIS£¥

DORO¯KA NA PLACU TEATRALNYM

akwarela, o³ówek, papier, 47,5 x 33,5 cm (w œwietle passe-partout) sygn. l.d.: H. Sajdak Na odwrocie - na oprawie - odrêczny napis: 1 [w kó³ku] oraz Kazimierz Dolny n / Wis³¹

olej, p³ótno, 35 x 50,5 cm sygn. p.d.: F Zygmuntowicz

1 600 z³

Informacja o artyœcie - kat. nr 47

Informacja o artyœcie - www.agraart.pl

estymacja: 2 000 - 4 000

4 000 z³

estymacja: 6 000 - 10 000

75 W£ADYS£AW CHMIELIÑSKI

76 B£A¯EJ IWANOWSKI

(Warszawa 1911 - Warszawa 1979)

(Jab³onna k. Warszawy 1889 - Warszawa 1966)

PA£AC NA WODZIE W £AZIENKACH WARSZAWSKICH

WNÊTRZE PA£ACU NA WODZIE W £AZIENKACH WARSZAWSKICH

akwarela, papier 24,3 x 34 cm sygn. p.d.: W³. Chmieliñski | Warszawa

olej, tektura, 48,2 x 34,5 cm sygn. l.d.: B³a¿ej Iwanowski na odwr. napisy o³ówkiem: 15. Marsza³kowska | - 97 - | konf. D[...]

1 000 z³

Informacja o artystach - www.agraart.pl

estymacja: 2 000 - 5 000

2 500 z³

estymacja: 4 000 - 6 000

Obraz przedstawia przejœcie z sali Salomona do Galerii Obrazów w Pa³acu na Wodzie. Na œcianie widoczny fragment obrazu Marcellego Bacciarellego Ofiara Salomona, zniszczonego w czasie wojny.

77 WOJCIECH WEISS

78 HENRYK SAJDAK

(Leorda na Bukowinie w Rumunii 1875 - Kraków 1950)

(1905 - 1995)

ODPUST W KALWARII, 1915

ULICA KANONICZA Z WIDOKIEM NA WAWEL, 1980

akwarela, o³ówek, papier, 25,5 x 36,5 cm sygn. o³ówkiem l.d.: WW (monogram wi¹zany) Na odwrocie owalna pieczêæ - poœrodku monogram wi¹zany WW (faksymile podpisu artysty); - w otoku napis: ZE ZBIORU DZIE£ WOJCIECHA WEISSA * DOM ARTYSTY *

akwarela, o³ówek, papier 52 x 40 cm (w œwietle passe-partout) sygn. l.d.: H. Sajdak | 80 Na odwrocie - na oprawie - odrêczny napis: KRAKÓW | ul. Kanonicza | widok na Wawel.

5 000 z³

1 600 z³

Informacja o artyœcie - www.agraart.pl

estymacja: 6 000 - 8 000

Informacja o artyœcie - www.agraart.pl

estymacja: 2 000 - 4 000

79 SAMUEL HIRSZENBERG

80 WALTER HEIMIG

(£ódŸ 1865- Jerozolima 1908)

(Wessel 1881 - Düsseldorf 1955)

W SALONIE. FLIRT, 1888

TOWARZYSTWO W PARKU

olej, deska, 37 x 29,5 cm sygn. l.d.: S. Hirszenberg. 88 Na odwrocie niebiesk¹ kredk¹: 20.

Ozdobna drukowana nalepka monachijskiego magazynu materia³ów malarskich przy Akademiestrasse 11.

olej, p³yta spilœniona, 30 x 40 cm sygn. charakterystycznym „rozci¹gniêtym“ podpisem p.d.: W. Heimig

5 000 z³

Informacja o artystach - www.agraart.pl

estymacja: 10 000 - 15 000

2 000 z³

estymacja: 4 000 - 6 000

81 JAN EVERT BOKS (Antwerpia 1838 - Beekbergen 1914)

NIEZBYT ZAJMUJ¥CA LEKTURA..., 1873

W tej pogodnej scenie rodzajowej starszy mê¿czyzna z ferworem czyta na g³os ksi¹¿kê, a - pozornie zas³uchana - dziewczyna, ukradkiem zerka na widocznego za oknem m³odzieñca. Obraz jest dobrym przyk³adem rodzaju malarstwa uprawianego przez artystê.

olej, p³ótno, 36 x 29,5 sygn. l.d.: E. J. Boks | Antwerpen 1873 5 000 z³

estymacja: 10 000 - 15 000

Informacja o artyœcie - www.agraart.pl

82 CARL JOHANN FRIEDRICH KREUL (Ansbach 1804 - Norymberga 1867)

PORTRET MʯCZYZNY W CIEMNYM P£ASZCZU pastel, pergamin, 33,5 x 27,5 cm (w œwietle ramy) sygn. p.d.: Kreul 18[..]

3 000 z³

estymacja: 4 000 - 6 000

Carl Johann Friedrich Kreul, niemiecki portrecista i autor scen rodzajowych. Pierwszych lekcji rysunku i malarstwa udziela³ mu ojciec Johann Lorenz Kreul (1765-1840), póŸniej kszta³ci³ siê w Akademii w Norymberdze u A. Reindela, w DreŸnie i - od 1826 - w ASP w Monachium. [...] Zyska³ du¿e uznanie jako portrecista; malowa³, m.in. liczne portrety osób z rodzin panuj¹cych i arystokracji. Jest tak¿e autorem portretu s³awnego znajdy, Kaspra Hausera. Carl Kreul by³ tak¿e wynalazc¹ i za³o¿ycielem firmy produkuj¹cej farby olejne dla malarzy (1838; firma „C. Kreul“ dzia³a do dzisiaj).

83 PAUL HEITINGER

84 CONRAD GEYER

(Monachium 1841 - Monachium 1920)

(Norymberga 1816 - Monachium 1893)

PEJZA¯ ALPEJSKI Z GRUP¥ WÊDROWCÓW, 1886

PANORAMA MIASTA

olej, p³ótno. 55 x 82 cm sygn. p.d.: P. Heitinger 1886.

gwasz, papier, 11,1 x 15,4 cm sygn. l.d.: C. Geyer

5 000 z³

estymacja: 7 000 - 10 000

WIDOK MIASTA NAD ZATOK¥ gwasz, papier, 10,7 x 15 cm sygn. l.d.: C. Geyer 4 000 z³ Informacja o artystach - www.agraart.pl

estymacja: 6 000 - 8 000

85 APOLONIUSZ KÊDZIERSKI

86 JÓZEF WINCENTY KRUSZEWSKI

(Suchedniów 1861 - Warszawa 1939)

(Otorowo k. Szamotu³ 1853 - Kraków 1920)

MNICH. ZAKONNIK W OGRODZIE, przed 1921

W S¥DZIE. SPRAWA O KOTA, 1895

pióro, pêdzel, tusz, lawowanie, gwasz, papier naklejony na tekturê 15,3 x 10,8 cm (w œwietle passe-partout) sygn. l.d.: A. K. Na odwrocie - na oprawie - nalepka znanego warszawskiego antykwariatu (druk wype³niony atramentem, stempel): MAGAZYN ARTYSTYCZNY i SALON OBRAZÓW | JULIANA BUROFA, Warszawa, Nowy-Œwiat 47. | No 2277 Autor A. Kiêdzierski [sic!] | Tytu³ Mnich Rodzaj dzie³a Akwa | Cena 075[?] = W³asnoœæ Salonu | data Grudzieñ rok 21.

akwarela, tektura, 39,5 x 56,3 cm sygn. p.d.: J. Kruszewski. 1895.

Na odwrocie naniesiony tuszem numer kolekcji: PM 546

1 500 z³

Informacja o artystach - www.agraart.pl

estymacja: 2 000 - 4 000

7 000 z³

estymacja: 8 000 - 10 000

87 ANTOINE BOFILL (Barcelona 1875 - po 1939)

L'ÉPAVE [WRAK] br¹z patynowany, wys. 64,5 cm sygn. na podstawie: A. Bofill stempel odlewni: F. P SANSON SUCC. NEUERWALL 4 HAMBURG na podstawie tabliczka z francuskim tytu³em rzeŸby i fragmentem wiersza Coppée z 1880 o tym samym tytule: …Sauvon-les! | Un canot a la mer ou nous lâches | Le mien si vous voulez... | FRANÇOIS COPPÉE 3 000 z³

estymacja: 5 000 - 8 000

88 PAUL LUDWIG KOWALCZEWSKI (Miel¿yn 1865 - Berlin 1910)

AKT KOBIECY br¹z patynowany, marmur, wys. 70 cm sygn. na podstawie: P. L. Kowalczewski 6 000 z³ Informacja o artystach - www.agraart.pl

estymacja: 8 000 - 12 000

89 EUGENIUSZ ZAK (Mohylno na Bia³orusi 1884 - Pary¿ 1826)

KOBIETA W D£UGIEJ SUKNI, 9 XI 1902 o³ówek Conté, papier 21,5 x 17 cm (w œwietle passe-partout: 20,8 x 16,3 cm) datowany p.d.: 9 / XI / 02 Oznaczony faksymile podpisu artysty l.d.: Eug. Zak. 3 500 z³

estymacja: 4 000 - 6 000

Rysunek pochodzi ze szkicownika prowadzonego przez m³odego artystê od 3 X 1902, podczas paryskich studiów u Jeana Léona Gérôme’a w École des Beaux-Arts i w Académie Colarossi u Alberta Besnarda. Obecni w³aœciciele nabyli ów szkicownik w 1940 roku od Jadwigi Zakowej, ¿ony artysty.

Informacja o artyœcie - www.agraart.pl

90 TADEUSZ MAKOWSKI (Oœwiêcim 1882 - Pary¿ 1932)

AKT STOJ¥CEJ KOBIETY kredka - sangwina, papier, 22,8 x 14 cm Na odwrocie rysunku potwierdzenie autentycznoœci naniesione przez prof. W³adys³awê Jaworsk¹ (napis d³ugopisem): Stwierdzam, ¿e rysunek ten | jest oryginalnym dzie³em J. Tadeusza | Makowskiego, prawdopodobnie z pocz¹tkowego pobytu w Pary¿u | W³adys³awa Jaworska | Warszawa, 20. 6. 1992.

Na oprawie (plecy) karta z metryczk¹ rysunku i tekstem dotycz¹cym jego proweniencji (wydruk komputerowy). Wed³ug zawartych w tym tekœcie informacji rysunek pochodzi ze zbiorów rodziny malarza - wchodzi³ w sk³ad spuœcizny poœmiertnej Makowskiego przejêtej z jego paryskiej pracowni przez siostrê artysty, Karolinê Niedzielow¹ z domu Makowsk¹, która nastêpnie przekaza³a go swej córce Janinie Adamek.

5 000 z³ Informacja o artyœcie - www.agraart.pl

estymacja: 6 000 - 9 000

91 EUGENIUSZ ZAK (Mohylno na Bia³orusi 1884 - Pary¿ 1826)

M£ODZIENIEC W£OSKI W RENESANSOWYM STROJU, 1902

Rysunek pochodzi ze szkicownika prowadzonego przez m³odego artystê od 3 X 1902, podczas paryskich studiów u Jeana Léona Gérôme’a w École des Beaux-Arts i w Académie Colarossi u Alberta Besnarda. Obecni w³aœciciele nabyli ów szkicownik w 1940 roku od Jadwigi Zakowej, ¿ony artysty.

o³ówek Conté, papier; 21,5 x 17 cm (w œw. p-partout: 21 x 16,3 cm) autorski napis p.d.: Italia XVI s.; Oznaczony faksymile podpisu artysty l.d.: Eug. Zak. 3 500 z³

estymacja: 4 000 - 6 000

Informacja o artyœcie - www.agraart.pl

92 EUGENIUSZ ZAK (Mohylno na Bia³orusi 1884 - Pary¿ 1826)

SIEDZ¥CA DAMA, 12 X 1902 o³ówek Conté, papier, 20,8 x 16,5 cm datowany przez artystê p.d.: 12 / XI / 02 oznaczony faksymile podpisu artysty p.d.: Eug. Zak.

3 500 z³

estymacja: 4 000 - 6 000

93 JÓZEF PANKIEWICZ (Lublin 1866 - Marsylia 1940)

£ODZIE W PORCIE SAINT-TROPEZ, 1908-1909 olej, p³ótno 40,5 x 59,5 cm sygn. l.d.: Pankiewicz Na odwrocie p.d. trudnoczytelny dwuwersowy autorski napis-dedykacja z podpisem artysty Pankiewicz.

70 000 z³

estymacja: 80 000 - 100 000

Obraz powsta³ podczas jednego z pierwszych pobytów artysty w Saint-Tropez, gdzie artysta bawi³ nied³ugo w roku 1908, a w 1909 spêdzi³ - wraz z ¿on¹ - ca³e lato. Wówczas to powsta³a seria œwietlistych pejza¿y i widoków portowych.

Porównaj: - Józef Pankiewicz 1866-1940. ¯ycie i dzie³o. Artyœcie w 140. rocznicê urodzin, [katalog oprac. E. Charaziñska], MNW, Warszawa 2006, Kalendarium ¿ycia i twórczoœci, s. LII; a tak¿e s. 58-60, nr kat. I/131 - I/135, il. 131-135.

Józef Pankiewicz - malarz, grafik, pedagog: w latach 1884-1885 by³ uczniem Wojciecha Gersona i Aleksandra Kamiñskiego w warszawskiej Klasie Rysunkowej. Nastêpnie przez rok studiowa³ w Akademii Sztuk Piêknych w Petersburgu. Po powrocie mieszka³ w Warszawie.

Malowa³ wówczas realistyczne sceny rodzajowe, wykonywa³ te¿ ilustracje do warszawskich czasopism. W 1889 wraz z W³adys³awem Podkowiñskim wyjecha³ do Pary¿a, gdzie zetkn¹³ siê z malarstwem francuskich impresjonistów, co znalaz³o odbicie w jego obrazach.

U schy³ku stulecia tworzy³ nokturny i kompozycje symboliczne. W latach nastêpnych wiele podró¿owa³ po Europie maluj¹c martwe natury, pejza¿e i portrety inspirowane sztuk¹ japoñsk¹ oraz malarstwem

Renoira, Cezanne’e, Matisse’a. Lata 1914-1919 spêdzi³ w Hiszpanii.

Od roku 1906 by³ profesorem krakowskiej Akademii Sztuk Piêknych, a od 1925 kierowa³, powsta³¹ pod jego protektoratem, parysk¹ fili¹ tej uczelni. By³ nauczycielem wielu malarzy-kolorystów z tzw. grupy kapistów. W tym czasie stale mieszka³ w Pary¿u, a letnie miesi¹ce spêdza³ na po³udniu Francji. Zajmowa³ siê grafik¹ - jego prace nale¿¹ do najwybitniejszych osi¹gniêæ w tej dziedzinie sztuki polskiej. W roku 2006 w Muzeum Narodowym w Warszawie odby³a siê wielka wystawa „Józef Pankiewicz. ¯ycie i dzie³o“. Wystawie towarzyszy³ obszerny katalog, bêd¹cy znakomicie opracowan¹, wyczerpuj¹c¹ monografi¹ artysty i jego twórczoœci.

94 JAKUB (JACQUES) ZUCKER

95 STANIS£AW KAMOCKI

(Radom 1900 - Pary¿ [?] 1981)

(Warszawa 1875 - Zakopane 1944)

PRZED DZWONNIC¥

WENECJA, 1924

olej, p³ótno, 59 x 46 cm sygn. p.d.: J. ZUCKER

olej, tektura, 22,3 x 33,3 (w œwietle ramy) sygn. na odwrocie: S. KAMOCKI powy¿ej napis autorski: 1 PA•DZIERNIK 1924 | VENEZIA Ponadto nalepka z tekstem (maszynopis): STANIS£AW KAMOCKI | ol. tektura | Venezia 1 paŸdzier. | 1924 r.

5 000 z³ Informacja o artystach - www.agraart.pl

estymacja: 6 000 - 8 000

2 000 z³

estymacja: 3 000 - 6 000

96 ZYGMUNT MENKES (Lwów 1896 - Riverdale, Nowy Jork 1986)

CYRKOWCY - „PIEROT I KOLOMBINA“ akwarela, gwasz, papier, 48,5 x 42,5 cm (w œwietle passe-partout) sygn. p.d.: Menkes 7 000 z³ Informacja o artyœcie - www.agraart.pl

estymacja: 8 000 - 10 000

AGRA-ART DOM AUKCYJNY

Imiê i nazwisko, nazwa firmy

Adres

Numer telefonu, faxu, e-mail

FORMULARZ ZLECENIA LICYTACJI NA AUKCJI 14 CZERWCA 2015

W celu z³o¿enia pisemnej oferty kupna na obiekty wystawione na aukcji nale¿y wype³niæ niniejszy formularz zg³oszeniowy i przes³aæ poczt¹ lub faxem - numer tel.

(22) 625 08 08, 22 625 06 09.

Nowych Klientów - przed przyjêciem zlecenia - Dom Aukcyjny mo¿e poprosiæ o podanie pe³nych danych osobowych, referencji bankowych lub o wp³acenie wadium.

Proszê o rezerwacjê linii telefonicznej nr telefonu do licytacji Proszê o licytowanie w moim imieniu nastêpuj¹cych obiektów: Numer katalogowy

Autor, tytu³

Oferowana cena (bez op³aty organizacyjnej)

Zlecenia licytacji z limitem Dom Aukcyjny Agra-Art S.A. gwarantuje poufnoœæ informacji podanych w formularzu. Oferta - jej treœæ i proponowana cena - pozostaje do wy³¹cznej wiadomoœci Domu Aukcyjnego. Dom Aukcyjny bêdzie reprezentowaæ w licytacji Zleceniodawcê do podanej kwoty. Dom Aukcyjny nie uwzglêdnia zleceñ bez limitu.

Zlecenia licytacji telefonicznej Prosimy o podanie numeru telefonu aktualnego w czasie aukcji. Pracownik Domu Aukcyjnego po³¹czy siê z Pañstwem przed rozpoczêciem licytcji wybranych obiektów. Dom Aukcyjny nie ponosi odpowiedzialnoœci za problemy z uzyskaniem po³¹czenia z podanym numerem.

Wp³ata wadium przelew na konto gotówka

Oœwiadczenie Akceptujê wszystkie postanowienia Regulaminu Aukcji zawarte w katalogu aukcyjnym. W szczególnoœci zobowi¹zujê siê do zap³acenia wylicytowanej kwoty wraz z doliczon¹ op³at¹ organizacyjn¹ w ci¹gu 10 dni od daty aukcji.

Zgadzam siê na przechowywanie i przetwarzanie moich danych osobowych w celu realizacji niniejszego zlecenia.

Zosta³em poinformowany o mo¿liwoœci wgl¹du, poprawienia lub usuniêcia moich danych.

karta kredytowa (nazwa karty) nazwisko w³aœciciela nr karty wa¿na do

Data

3 cyfrowy kod

Podpis

Konto: RCB BANK, o/Warszawa, nr konta: 28 1750 0009 0000 0000 0356 5408

DOM AUKCYJNY AGRA-ART SPÓ£KA AKCYJNA 00-679 Warszawa, ul. Wilcza 55/63 tel. (0-22) 625-08-08, (0-22) 745-10-20, fax (0-22) 625-06-28

ZARZ¥D Zofia Krajewska-Szukalska prezes zarz¹du

Konrad Szukalski wiceprezes

Rafa³ Krajewski wiceprezes

Anna JóŸwik historyk sztuki (sztuka tradycyjna)

Jolanta Krasuska historyk sztuki (sztuka wspó³czesna)

Gra¿yna Zieliñska malarstwo rzemios³o artystyczne

Joanna Dziewulska historyk sztuki (sztuka tradycyjna)

Marcin Zieliñski projekty graficzne

Agnieszka Warska ksiêgowoœæ

Piotr Borkowski dyrektor zarz¹dzaj¹cy

RADA NAUKOWA Anna Tyczyñska historyk sztuki, malarstwo

Renata Lisowska konsultacje konserwatorskie

Anna Prugar-Myœlik historyk sztuki, malarstwo

Maryla Sitkowska historyk sztuki, grafika, rysunek

AUTORKA KATALOGU Anna Tyczyñska - historyk sztuki, absolwentka Uniwersytetu Jagielloñskiego, pracownik Muzeum Narodowego w Warszawie w latach 1971-2005, znawca malarstwa polskiego XIX/XX w., starszy kustosz zbiorów malarstwa polskiego, wspó³autorka wielu wystaw i katalogów organizowanych w MNW.

Uprzejmie informujemy, ¿e w zakresie obs³ugi prawnej wspó³pracujemy z kancelari¹ prawnicz¹ Anny Staniszewskiej w Warszawie.

Roczna prenumerata katalogów (Sztuka Wspó³czesna i Tradycyjna) wysy³anych przed ka¿d¹ aukcj¹ w pierwszej kolejnoœci oraz wszelkie inne okazjonalne katalogi Agry-Art - 120 z³ Wp³aty: RCB BANK, oddzia³ Warszawa, numer konta: 28 1750 0009 0000 0000 0356 5408

Zdjêcia do katalogów Marcin Zieliñski, £ukasz Macheta

WYDAWCA: Agra-Art SA Wszelkie prawa zastrze¿one.