VECO LAO In Laos laat de overheid het niet toe dat lokale boerenorganisaties zich ontwikkelen buiten de officiële instanties. Zich als bedrijf registreren is wel mogelijk. Vandaar dat Vredeseilanden in het noorden van Laos 18 farmer group enterprises (bedrijfjes van boerengroepen) ondersteunt in de districten Meung, Tonpheung, Houaysay en voor het laatste jaar ook in Paktha. Zij verwerken en verhandelen maïs, pindanoten en thee. We werken er ook nauw samen met de districtsoverheden in die vier districten.
Aantal rechtstreeks bereikte mensen
LAOS
VIETNAM INDONESIË
2844 mannen, 2844 vrouwen
Vroeger verslaafd, vandaag bedrijfsleider Noord-Laos is pijlsnel aan het veranderen. Mensen woonden in geïsoleerde dorpen tegen de ruwe bergen. Nu worden er wegen aangelegd, waterkrachtcentrales gebouwd en rubberplantages aangelegd. Buitenlandse firma’s komen binnenmarcheren vanuit China, Vietnam en Thailand. Ze willen investeren in grootschalige plantages. Rubber, maniok en maïs. De Laotiaanse regering geeft hen het land in concessie en de taksen zorgen ervoor dat het nationale BNP opgekrikt wordt. Tegen deze pletwalsen kunnen de ongeletterde en straatarme boeren vanzelfsprekend geen tegengewicht bieden. In de jaren ’80 werden heel wat van de etnische minderheden gedwongen verhuisd uit de bergdorpen naar nieuwe gronden in de lager gelegen delen. De Laotiaanse overheid wilde hiermee de toegang tot gezondheidszorg en onderwijs voor de achtergestelde bevolkingsgroepen verbeteren. En het was mooi meegenomen dat ze de bevolking zo beter kon controleren. Maar de verhuis haalde ook de hele levenswijze van de mensen overhoop. In eerste instantie leidde dit tot honger. Om aan de ellende te ontsnappen, grepen veel mensen naar opium en amfetamines die vanuit Thailand het land worden binnengesmokkeld. In 2004 begon Vredeseilanden haar Voedsel voor Werk programma. In een derde van de dorpen waar Vredeseilanden werkte, waren mensen verslaafd aan opium. Vredeseilanden stelde aan de boeren die bereid waren om af te kicken een keihard ontwenningsprogramma voor. Als ze dit konden doorlopen, hadden ze recht op opleiding. Ook de dorpen die begeleiding en ondersteuning van Vredeseilanden vroegen, konden dit krijgen op voorwaarde dat er komaf gemaakt werd met de opiumteelt. Vorig jaar schreven we al in ons jaarverslag dat dit programma een succes was. Alle dorpen hebben nu voedseloverschotten. Maar kunnen mensen ook echt leven van hun landbouw en er een goed inkomen uit halen? Ze hebben weinig opties. Ofwel kunnen ze een contract afsluiten met een firma die hun onverwerkte producten aan een lage prijs afneemt. Ofwel kunnen ze stoppen met hun eigen activiteiten op het veld en als landarbeider op een grote rubberplantage gaan werken. De Chinezen geven hen hiervoor... 10 euro startpremie. Is er een andere weg? Twee jaar geleden begon Vredeseilanden boeren te stimuleren om in groep kleine bedrijfjes op te starten. Dit werk begint nu zijn vruchten af te werpen. Eind 2008 waren 18 ondernemingen actief. Ze verwerken pindanoten, maïs of thee.
32