ΛΥΚΟS 21 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2012
INK
πανικοβληµένα και αλλαλάζοντα παιδιά εγκατέλειψαν κακήν-κακώς την αίθουσα, ο αφηγητής κλεισµένος στον εαυτό του δεν «παίρνει χαµπάρι» από τα τεκταινόµενα εντός της αιθούσης απλώς αισθανόταν µια απειλή και ασχολείται ξορκίζοντας τους φόβους του (είναι µικρό παιδάκι εξάλλου) µε ιστορίες που κατασκευάζει και µε τις ονειροπολήσεις του, κάτι που ουσιαστικά κάνει και ο ήρωας του σύντοµου διηγήµατος, «Η φιλοσοφία και ο καθρέφτης της φύσης», ο οποίος ένοχληµένος σε βαθµό παράνοιας από τα βλέµµατα που συγκεντρώνει πάνω της η µητέρα του, µετά τις αποτυχηµένες πλαστικές επεµβάσεις στις οποίες έχει υποβληθεί (έχοντας την αφήσει µε µια µόνιµη έκφραση τρόµου στο πρόσωπό της, σε βαθµό που οι επιβάτες των λεωφορείων ή οι διαβάτες στο δρόµο να νοµίζουν ότι έχει απαχθεί ή έστω κινδυνεύει από τον γιό της), αφήνεται να περιπλανάται στην φαντασία του αρνούµενος να δει την πραγµατικότητα.
τεχνική που χρησιµοποιεί συχνά-πυκνά ο συγγραφέας) αποτυπώνεται ανεξίτηλα στο µυαλό του αναγνώστη. Αφήγηση αγχωτική, µακριές προτάσεις, ένα µικρό διαµάντι που διαβάζεται µε µια ανάσα.
«…Αν δεν έχεις κλάψει ποτέ και θες να το κάνεις, κάνε ένα παιδί. Σπάσε τα φύλλα της καρδιάς σου και κάτι θα κάνει ένα παιδί, είναι το βραχνό τραγούδι που ξανακούει ο Μπαµπάς, λες και η κυρία στο ραδιόφωνο ήταν εκεί δίπλα του και κοιτούσε τι είχαν κάνει, αν και ώρες αργότερα εκείνο που ο Μπαµπάς δε θα µπορέσει ποτέ να συγχωρήσει στον εαυτό του είναι το πόσο ήθελε να καπνίσει ένα τσιγάρο, εκείνη τη στιγµή, καθώς φάσκιωσαν το µωρό όπως µπόρεσαν µε πάνες και δυο πετσέτες βαλµένες σταυρωτά και ο Μπαµπάς το σήκωσε σαν νεογέννητο, µε το κεφάλι του στη µια παλάµη, και το πήγε τρέχοντας στο φανταχτερό φορτηγάκι και είχε λιώσει τα ειδικής παραγγελίας λάστιχα µέχρι να φτάσει στην πόλη και τα Επείγοντα Περιστατικά του νοσοκοµείου και η πόρτα του νοικάρη έµεινε να κρέµεται όλη µέρα µέχρι που είχε σπάσει ο µεντεσές αλλά ήταν πλέον αργά όταν δε γινόταν τίποτα και δεν προλάβαιναν το παιδί είχε µάθει πια να εγκαταλείπει τον εαυτό του και να παρακολουθεί όλα τα
Η µικρότερη ιστορία της συλλογής (µόλις 4 σελίδες), είναι το εξαιρετικό «Μετεµψυχώσεις καµµένων παιδιών», όπου ένας πατέρας προσπαθεί να λησµονήσει αλλά δεν µπορεί τις λεπτοµέρειες από το ατύχηµα του νεογέννητου µωρού του, το κάψιµο µε καυτό νερό, που συνετέλεσε στον χαµό του. Η ρεαλιστικότητα αλλά και η φρίκη της ιστορίας συγκλονίζουν ενώ η όλη σκηνή σαν σε αργό γύρισµα (µια 29