LYKOS_039 by ΛΥΚOS magazine

ΛΥΚΟS 10 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

28 ΑΠΡ 2013 # 39

Εξώφυλλο:Έαρ από τη Δάφνη Αλεξιάδου ◈ Εditorial:Ανδρόγυνο ◈ Άντρας- Γυναίκα ◈ Night Out ◈ Κλείστρο Ζευγάρι από τη Σωτηρία Παγουλάτου ◈ Beat Bazaar 28/04/2013 ◈ ΠΡΟΣΩΠΑ: Δημήτ ◈ ρης Αθηνάκης ◈ Η Βασίλισσα με τις Κόρες- Ελληνικό Λαϊκό Παραμύθι ◈ Κάθαρση-Κωστής Ατσαλής ◈ Ένα Τρελό Κορίτσι- William Butler Yeats ◈ Μετάφραση: Ζωή Ν. Νικολοπούλου ◈ Η Δύσκολη Ανάσταση/Χαμένη Υπόθεση -Δανάη Σιώζιου ◈ Αρσενικό-Θηλυκό- Άννα Δημητρίου ◈ ΒΙΒΛΙΟ:Προτάσεις για Φανταστικά Βιβλία Φαντασίας ◈ ΑΝΙΜΑ:Goth από τον Kendi Oiwa ◈ ΣΙΝΕΜΑ:Klip - Maya Milos ◈ The Patience Stone- Atiq Rahimi ◈ ΉΧΟΣ:Notwist ◈ Lykos Vinyls#39 Man- Woman ◈ Baby Trio Quintet ◈ ΈΞΟΔΟΣ: The Art Is Hard Festival- Θεσσαλονίκη ◈ Ιδιαίτερες Eκκλησιές και Πλατείες ◈ RADIO/Tv ON ◈ ΚΟΜΙΚ: The Patience- Kωστής Τζωρτζακάκης

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

To Λύκος είναι εβδοµαδιαίο περιοδικό για τις τέχνες και τον πολιτισµό. Διανέµεται δωρεάν, καθε Κυριακή σε ηλεκτρονική µορφή. Ενηµερωθείτε για τα νέα τεύχη και δείτε το αρχείο. www.lykosmagazine.com

Βρείτε το Λύκος και στη σελίδα µας στο Facebook. www.facebook.com/lykosmagazine Eάν θέλετε να συµµετέχετε στα επόµενα τεύχη µε εικαστικό έργο, φωτογραφία ή κοµικ, στείλετε δείγµατα εργασιών σας στο email papadaki.stav@gmail.com

ΕΚΔΟΣΗ | ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ | ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΞΙΑ Σταυρούλα Παπαδάκη papadaki.stav@gmail.com ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΤΕΥΧΟΥΣ Θοδωρής Ρέγκλης www.tedreglis.com ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ Παύλος Ρέγκλης Γιώργος Μυλωνάς Μαρία Κόζαρη-Μελά Κωστής Ατσαλής Αντώνης Τσακίρης Vittoria Volovik Άννα Δηµητρίου Ντίνος Καψάλας Στέργιος Ρουµελιώτης // KURO

www.paulreg.tumblr.com jnk2007art@gmail.com mandydiamanti@hotmail.com http://atsalisart.blogspot.gr/ antsakir@gmail.com belyga@inbox.ru dreamboxanna@yahoo.gr Dinerror86@gmail.com kurotrash@gmail.com

ΕΦΩΦΥΛΛΟ Δάφνη Αλεξιάδου daf.daphne@gmail.com ΚΟΜΙΚ Κωστής Τζωρτζακάκης greenhellicopter@gmail.com ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ Σταυρούλα Παπαδάκη, Εύη Αργυρίου, Jim Ver, Νίκος Μπελάνε, Μαρία Κυριακίδου (Pantallu), Κωστής Ατσαλής, Ζωή Ν.Νικολοπούλου, Δανάη Σιώζιου, Άννα Δηµητρίου, Μυρσίνη Παπακουνάδη, Gil Galad, Βασίλης Οικονόµου, Απόστολος Κίτσος, Θόδωρος Εξηντάρης, Δώρα Κοροβέση, Χλόη Ιορδανίδου, Ελένη Αγγελοπούλου

Απαγορεύεται η αναδηµοσίευση, η αναπαραγωγή ολική, µερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση η διασκευή απόδοση του περιεχοµένου µε οποιοδήποτε τρόπο, µηχανικό, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογραφήσεως ή άλλο, χωρίς προηγούµενη γραπτή άδεια του Εκδότη. Νόµοι 238/1970, 4301/1979, Ν.100/1975, Ν.Δ. 3565/1956 και 4254/1962 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου. 2

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Εξώφυλλο Έαρ από τη Δάφνη Αλεξιάδου Εditorial Ανδρόγυνο

Αντιθέσεις Άντρας- Γυναίκα

Sideshow Night Out ''The process of love''

JUMPCAT Klip από τη Maya Milos Μια αµακιγιάριστη πραγµατικότητα ενός πλαστού κόσµου.

Μεγάλο Πανί The Patience Stone από τον Atiq Rahimi Μονόλογος λύτρωσης.

Jive Notwist Ο ήχος που κατάφερε να διανύσει πολύ δρόµο και να τραβήξει την προσοχή µας.

Κλείστρο Ζευγάρι από τη Σωτηρία Παγουλάτου

Beat Bazaar 28/04/2013 Ανταπόκριση από Θεσσαλονίκη.

Play Lykos Vinyls # 39 Man- Woman

Mάθε Τέχνη Πρόσωπα Συζητάµε µε το Δηµήτρη Αθηνάκη µε αφορµή την ποιητική γραφή του.

Ενηχόρια Baby Trio The next step quintet.

Κόκκινη Κλωστή Η Βασίλισσα µε τις Κόρες- Ελληνικό Λαϊκό Παραµύθι Αφήγηση από τη Γέρου Βασιλεία/ Καταγραφή από τον Ασλανίδη Κώστα Κάθαρση-Κωστής Ατσαλής Ένα Τρελό Κορίτσι- William Butler Yeats// Μετάφ: Ζωή Ν. Νικολοπούλου Η Δύσκολη Ανάσταση/Χαµένη Υπόθεση -Δανάη Σιώζιου Αρσενικό-Θηλυκό- Άννα Δηµητρίου

Showcase The Art is Really Hard- Δώρα Κοροβέση 28 Απρίλη:η τελευταία µέρα του φεστιβάλ που δίνει βήµα σε νέους εικαστικούς και µουσικούς στη Θεσσαλονίκη

Να Πας Αυτές τις Μέρες Εκκλησιές και Πλατείες

Ιnk Φανταστικά Βιβλία Φαντασίας προτάσεις από τη Μυρσίνη Παπακουνάδη

Φωνόραση Radio/Tv ON

56 58

Άνιµα Goth από τον Kendi Oiwa Έξι µικρές ιστορίες δολοφόνων.

Comic The Patience από τον Κωστή Τζωρτζακάκη

EDITORIAL

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

EDITORIAL

◈

Ανδρόγυνο

Ξάπλωσα από τα αριστερά. Αυτή ήταν η πλευρά µου και µόνη της ορίστηκε από την πρώτη φορά που κοιµήθηκα µαζί της. Κάποτε άλλαζα και εκείνη ερχόταν και κούµπωνε στο στήθος µου δίχως να πω λέξη. Ύστερα από λίγο ξεχύνονταν οι µυρωδιές σαν µπουκάλι οικείου αρώµατος που ανοίχτηκε µε µιας για να φορεθεί στα σώµατα που ετοιµάζονταν σα να πηγαίνουν σε γιορτή.Τότε,τα χέρια µου τυλίγονταν γύρω από το στήθος και την κοιλιά της. Έφερνα το λαιµό της κοντά στα χείλη µου. Έσβηνα τα µάτια µου στα µαλλιά της και έτσι έµενα για λίγο µε τα ρούχα και την όποια δύναµή µου απλωµένα στην καρέκλα. Αν δεν υπάρξει κάποιος λόγος να µε θυµάται ο κόσµος µετά από χρόνια, θα ήθελα να µε ξεχάσουν ενώ βρίσκοµαι εδώ. Ποτέ δεν πίστευα πως ο άνθρωπος θα µπορούσε να νιώσει πανίσχυρος ,ενώ ετοιµάζεται για ύπνο.

Και έτσι µέχρι το ξηµέρωµα ο κορµός µας γινόταν ένας στρογγυλός και είχε ολόγυρα ράχη και πλευρές. Ως το πρωί είχαµε τέσσερα χέρια και άλλα τόσα σκέλη και δυο πρόσωπα επάνω σε ένα λαιµό κυλινδρικό και αυτιά τέσσερα . Και αυτό το πλάσµα το γνώριµο γύριζε στα σεντόνια και στα σκεπάσµατα πότε γρήγορα και πότε αργά. Και αυτό το πλάσµα γεννήθηκε την ώρα της σελήνης σφραγίζοντας τη γη µε τον ήλιο µιας που η σελήνη είχε και αυτή καλουπωθεί και από τα δυο. Ξαπλωµένο το βρήκαν οι πρώτες αχτίνες να επαίρεται και ενώ κείτετο να κοντεύει να φτάσει το πιο ψηλό σηµείο του κόσµου που είχε κλειδώσει έξω από την κάµαρα. Το πλάσµα αυτό το ένα, φτιαγµένο από τα δυο ήταν έτοιµο να κατακτήσει, να δώσει, να απλώσει, να τα βάλει µε θεούς και δαίµονες. Ξεχώριζαν τα δέρµατα και οι δυο αρχικές µορφές πριν χωριστούν γνώριζαν πως έπρεπε να βρουν τρόπο να κερδίσουν στην όποια αναµέτρηση µε τον κόσµο ως το βράδυ. Οι δυο µορφές πριν χωριστούν γνώριζαν πως έπρεπε να βρουν τρόπο να επιστρέψουν στο ίδιο σηµείο, να αφαιρέσουν τα περιττά, να παύουν να σκορπιούνται στα περίσσια και γυµνές να αγκαλιαστούν σφιχτά, να σβήσουν τα µάτια, να σµίξουν τα χείλη, να χαριστεί στον πόθο η σάρκα και να δουν εκείνο το όνειρο πάλι πως κάποιος θεός τους ρώτησε τι επιθυµούν και δίχως άλλο τους σφυρηλάτησε, ένωσε το αγκάλιασµα µε φωτιά και τους προµήνυσε πως όλα τα δύσκολα θα αντιµετωπιστούν από ένα ολόκληρο και όχι από δυο µισά. Οι δυο µορφές έβρισκαν τρόπο και κάθε µέρα ξανά από την αρχή ορίζονταν ανδρόγυνο.

Ξάπλωσα από τα δεξιά. Αυτή ήταν η πλευρά µου και από µόνη της ορίστηκε από την πρώτη φορά που κοιµήθηκα µαζί του. Κάποτε άλλαζα και εκείνος ερχόταν και κούµπωνε στην πλάτη µου δίχως να πω λέξη. Ύστερα από λίγο τα δέρµατα µαλάκωναν , έτοιµα να σχιστούν µε το αµέσως επόµενο πιο δυνατό κράτηµα. Οι ανάσες µηδένιζαν τους ατοµικούς ρυθµούς και γεννούσαν νέο για µια πνοή συγχρονισµένη. Τότε, τα χέρια µου τυλίγονταν γύρω από τα χέρια του. Ζάρωνα για να χωρέσω στις γραµµές που είχαν σχηµατιστεί έτοιµες να τις γεµίσω χρώµα χωρίς να προεξέχω ούτε λίγο. Έφερνα το λαιµό µου κοντά στα χείλη του. Έσβηνα τα µάτια του στα µαλλιά µου και έτσι έµενα για λίγο µε τα ρούχα και την όποια σκέψη µου απλωµένα στην καρέκλα. Αν δεν υπάρξει λόγος να µε θυµάται ο κόσµος µετά από χρόνια, θα ήθελα να µε ξεχάσουν ενώ βρίσκοµαι εδώ. Ποτέ δεν πίστευα πως ο άνθρωπος θα µπορούσε να νιώσει πανίσχυρος, ενώ ετοιµάζεται για ύπνο.

* Επιρροές από το ''Περί Έρωτος'' , απόσπασµα του Έργου ''Συµπόσιον'' του Πλάτωνος.

Σταυρούλα Παπαδάκη Αρχισυντάκτρια

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

Εικονογράφηση: Φωτεινή Παπαρροδοπούλου fotinipapa1989@gmail.com http://www.behance.net/gallery/Children-s-book-illustration/1479543 http://www.behance.net/gallery/Obsession/2116316 http://www.behance.net/gallery/life-is-not-a-comic-baby/1480039

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ

ΑΝΤΡΑΣ - ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΕΥΗΣ ΑΡΓΥΡΙΟΥ evi.argyr@gmail.com epitoergon.blogspot.com

Κοινός παρανοµαστής Είχε ξεκινήσει να ετοιµάζεται από νωρίς. Είχε βγάλει τα τρία επικρατέστερα πουκάµισα έξω και τα κοίταζε. Το παντελόνι ήταν πάντα εύκολη υπόθεση σε σχέση µε τα υπόλοιπα. Άρχισε να τα δοκιµάζει και να βρίσκει επιχειρήµατα για το καθένα όµως κατέληξε για ακόµη µια φορά στο αγαπηµένο του. Η ώρα πλησίαζε και η αγωνία ξεκινούσε την επίθεση πότε µε λίγο ιδρώτα στους κροτάφους, πότε µε λίγο τρέµουλο στα χέρια και πότε µε απανωτές ταχυκαρδίες. Ένα τελευταίο τσιγάρο, δυο σταγόνες κολόνια και ύστερα τα κλειδιά του αµαξιού. Θα ξεκινούσε πιο νωρίς, δεν ήθελε δυσάρεστες εκπλήξεις µε την κίνηση. Τους χώριζαν λιγότερο από τριάντα λεπτά και ίσως ήταν τα δυσκολότερα της ζωής του. Πιο δύσκολα και από τα δύο χρόνια που την περίµενε. Ήθελε να είναι ψύχραιµος και να αντισταθεί σε µεγάλα λόγια αλλά γνώριζε ήδη ότι δεν θα τα κατάφερνε. Κι ας µην χάριζε κουβέντα παραπάνω σε άνθρωπο, ούτε καν λίγη αδυναµία στις µεγάλες συµφορές. Μπροστά στην συγκίνηση, όλοι έχουµε το ίδιο πρόσωπο, ευάλωτο και ανθρώπινο όπως του πρέπει. 6

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ

Eικονογράφηση: Παύλος Ρέγκλης - www.paulreg.tumblr.com

ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗ papadaki.stav@gmail.com stavpapadaki.com

Νιότες

«Ναι»

Πώς κρέµονται οι κοτσίδες ανέµελες νιότες δεµένες µε λάστιχα χρωµατιστά. Δεµένες οι νιότες µε µατωµένα γόνατα χάνονται στο παιχνίδι. Τώρα µοιραίες, λυτές χάνονται.

Στα σωθικά σου το έκρυβες, Ανάµεσα στα στήθη σου και µέσα στο όνοµά σου Γυναίκα Το «ναι» εκείνο το επεκτατικό που κάρφωνε σηµαίες Στη γη των ξένων που κατέκτησες Και πέθαναν πιο ξένοι.

Ένα πρωί

Εφιάλτης

Ξαπλώνεις κορίτσι Στον οργασµό του σώµατος µακραίνουν τα δάχτυλα φουσκώνουν τα στήθη Ξαπλώνεις κορίτσι σεντόνια κόκκινα πόδια λευκά. Ξαπλώνεις κορίτσι σε κλείνουν καµπύλες σου ανοίγουν ευθείες Ξαπλώνεις κορίτσι δε σε χωρούν δε χωράς. Απλώνεις κορίτσι και ένα πρωί σηκώνεσαι, γυναίκα.

Ανέµιζαν οι τούφες των µαλλιών της. Σεµνά ντυµένη ήταν. Δυο χέρια βαριά της έκλεισαν το στόµα Εκείνος ο εφιάλτης αυτό που ήθελε το πήρε. Αυτά παθαίνουν όσες έχουν προκλητικά όνειρα.

SIDESHOW

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

TOY JIM VER jim.a.ver@gmail.com www.jimver.net

SIDESHOW

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΚΛΕΙΣΤΡΟ

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΚΛΕΙΣΤΡΟ

ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΠΑΓΟΥΛΑΤΟΥ sunsotiria@yahoo.gr http://www.facebook.com/kudoni

BEAT BAZAAR

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

270413_ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΠΕΛΑΝΕ belane74@gmail.com http://nikbelane.blogspot.com

Αναζητώντας: το άχρονο ενός χειµάρρου που δεν λέει να σταµατήσει δευτερόλεπτο, τις λεωφόρους των χαµένων ονείρων, τα όµορφα κορίτσια, τις σκιές που κρύβονται µέσα στη νύχτα, τα ασπρόµαυρα πλήκτρα του έρωτα, τα θανατηφόρα νύχια του Ιαγουάρου, το τρένο που κλέβει ψυχές, τα γρήγορα αυτοκίνητα, το κοµπολόι των ευχών του χρόνου που σκουριάζει ανελέητα, τα βινύλια που δεν έπαψαν να γυρίζουν στο πλατό, το κοτλέ σακάκι µε τα φαγωµένα µανίκια, τη σύλληψη µιας µοναδικής ιδέας, το µυστήριο εφέ της πυγολαµπίδας, το καρέ µιας αδιέξοδης µνήµης, τις µουλιασµένες ράχες των βιβλίων, το αέναο πηγαινέλα µε τα πράσινα διώροφα λεωφορεία των τεθλασµένων διαδροµών, τα αµπαλαρισµένα στολίδια, τα µισοάδεια µπουκάλια της Κυριακής των Βαΐων, τον άντρα που σε ξέχασε, τη γυναίκα που σ’ ερωτεύτηκε, τα περίτεχνα σκαλισµένα πόδια πλάι στα πόδια της, τις βελόνες που δεν γεννούν µελωδίες, τα κουτάλια που φοβούνται τις βελόνες, την κούνια που κρέµεται µόνη µετεωρίζοντας το ορφανό κορµί της, την καρδιά που θροΐζει και πρήζεται σαν ανοιχτή κουρτίνα, τα σπίτια που µυρίζουν ναφθαλίνη, τα χείλη - τα βαµµένα χείλη.

γαλάζιες τολύπες των υψικαµίνων - τις γκρίζες τολύπες. Γεννώντας: τη φρίκη σ’ ένα δωµάτιο χωρίς οξυγόνο, το σκάσιµο της µαυροκόκκινης φούσκας, την ερώτηση που σε καλεί να απαντήσεις, µια µασηµένη µπουκιά, τα σακατεµένα γόνατα του συµµαθητή σου, τις βρώµικες κάλτσες του Melingo, τη στραγγισµένη τεκίλα του φεγγαριού, τη λίµνη του εµετού πάνω στην άµµο - εκείνο το καλοκαίρι. Ικανοποιώντας: την ατροφική σου µνήµη, τις συµπληγάδες των ιδρωµένων εφιαλτών, το αχόρταγο λαρύγγι σου, τα διψασµένα δάχτυλα µε τα κοµµένα νύχια, ένα Κυριακάτικο πρωινό πάνω από στρωµένα τραπέζια, την εστία που καίγεται για νεανική σάρκα, τις ορµές που λιώνουν από Άνοιξη, τα δωµάτια που σκονίζονται εγκαταλειµµένα, το χέρι της στο χέρι σου, το ανάκατο κρεβάτι, τα ξεθωριασµένα λάβαρα - τα άχρηστα λάβαρα. Φλερτάροντας: µε τα ηδονικά απογεύµατα, µε τη χαρά της έµπνευσης, µε τη ραγισµένη άσφαλτο, τη γραµµή στο αριστερό χέρι, τη χαραµάδα του θανάτου, το φιλί στα µάτια του ζωντανού, την ακαταστασία του έρωτα, τους στίχους χωρίς µέτρο, µε τα κείµενα που δεν βγάζουν πουθενά - που δεν οδηγούν πουθενά.

Περπατώντας: στο πλάι µιας ξεχασµένης κόρης, στο καπάκι µιας ξέχειλης κατσαρόλας, στην ακίνητη µυθολογία κάποιου παραπήγµατος, στην κορυφή µιας σελίδας που σφάζει, στην τσέπη της λογικής που εκλείπει, στο κόκκινο που ήθελες πολύ να σου µοιάζει, δίπλα στους τρελούς που τους ανήκεις, µέσα στις αυλακιές της στέρφας γης, στα σπιράλ καλώδια λησµονηµένων τηλεφωνικών γραµµών, στις αράδες των µατιών της, δίπλα στους περήφανους ιστούς των αραχνών, πιασµένος απ’ το χέρι των ιλιγγιωδών ωρών, πάνω στα πεντάγραµµα µονότονων συναγερµών, αγκαλιασµένος µε τις απαγορευµένες

Ορειβατώντας: σε ετοιµόρροπα µπαλκόνια, στα φτερά των νυχτόβιων πτηνών, στα ζεµατισµένα τείχη, στα µανιφέστα της αγνότητας, στις στεντόρειες φωνές των τροβαδούρων, στα κιτρινισµένα φίλτρα του Κάµελ, στα λεξικά που δεν περιέχουν τη λέξη ‘σανδάλια’, στα δαχτυλίδια του Κρόνου, στους θαµµένους σταυρούς των νεκροταφείων, στα µικρά και µπουκωµένα

BEAT BAZAAR

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

του Γιώργου Μυλωνά jnk2007art@gmail.com http://jnk2007artworks.yolasite.com/ http://society6.com/jnk2007

βιβλιοπωλεία, στα αλµυρά παγκάκια της παραλιακής, στους αλήτες της Αλήθειας - στους αλήτες του Έρωτα.

Πεντάχρονου Αθώου Εξτρεµιστή Το Δίδυµο Είδωλο Στα Νερά Της Αφρίζουσας Θάλασσας Που Υποµονετικά Με Καλεί Εδώ Και Δέκα Εννιά Ανελέητα Χρόνια Προβάροντας Το Μονόλογο Που Θα Ξεστοµίσει Μόλις Εµφανιστώ Μπροστά Στα Κοφτερά Της Κύµατα.

Ξυπνώντας: στη µέση του ονείρου, µέσα στο ασηµένιο φλασκί, βουτηγµένος στο σοκολατένιο κορµί, ζωντανός στην αρχή του νέου µήνα, µέσα στην κατάληψη των όµορφων βαρβάρων, µεθυσµένος, διψασµένος, ζαλισµένος, παραπλανηµένος, ερωτευµένος, σκορπισµένος σε χιλιάδες παρδαλά κοµφετί, µεταµορφωµένος κι επικίνδυνα όµορφος, αµετανόητα σχιζοφρενικός - ένας Θεός.

Δεν Υπάρχει Ροή Δεν υπάρχουν Λέξεις Δεν Υπάρχουν Τελείες Δεν Υπάρχουν Κόµµατα Δεν υπάρχουν Παράγραφοι Δεν υπάρχει Οµοιοκαταληξία Δεν Υπάρχει Τίποτα Πέρα Από Το Θαύµα Που Συντελείται Μέσα Μου Κάθε Στιγµή Που Υπάρχω Και Υπάρχεις Ως Το Τέλος Του Κόσµου Και Ως Την Υγρή Άκρη Του Λικνιζόµενου Του Μεθυστικού Και Εύφλεκτου Του Απαράµιλλου Ταξιδιού.

Ακούω Τα Σήµατα Της Πόλης Δυνατά Και Καθαρά Ενώ Βρίσκοµαι Στην Άκρη Του Πιο Πολυσύχναστου Μονοπατιού Περιµένοντας Να Αντικρύσω Με Βλέµµα

ΜΑΘΕ ΤΕΧΝΗ - ΠΡΟΣΩΠΑ

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΘΗΝΑΚΗΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΜΑΡΙΑ ΚΥΡΙΑΚΙΔΟΥ aka PANTALLU Pantallu@gmail.com

Ο Δηµήτρης Αθηνάκης γεννήθηκε στη Δράµα το 1981. Σπούδασε κοινωνική θεολογία, φιλοσοφία και φιλοσοφία της επιστήµης στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και το Άµστερνταµ. Ζει επίµονα στο κέντρο της Αθήνας και µεταφράζει, επιµελείται και γράφει (για) βιβλία. Η πρώτη του συλλογή, το «χωρίσεµεις» (Κοινωνία των (δε)κάτων), κυκλοφόρησε το 2009. Η δεύτερη, το «Δωµάτιο µικρών διακοπών» (Κέδρος), το 2012. Ποιήµατά του έχουν εµφανιστεί σε διάφορες γλώσσες και εξακολουθούν να εξαφανίζονται στη δική του.

ΑΠ : Δεν ανέχοµαι τις ταµπέλες και τους ρόλους. Δεν αντέχω τη µιζέρια. ΕΡ : Κουραστικό είναι ό,τι...; ΑΠ : ...ό,τι δεν µας ταιριάζει και είναι αναγκαστικό. ΕΡ : Σου αναγνωρίζεις την ιδιότητα του…..; ΑΠ : ...του ανθρώπου που βαριέται τις ιδιότητες, αλλά που τις χρησιµοποιεί για να συνεννοείται. ΕΡ : Στόχος ζωής; ΑΠ : Η ζωή.

ΕΡ : Τι χρώµα θα ‘δινες στην Αθήνα του σήµερα; ΑΠ : Όλα τα χρώµατα του κόσµου. Το γκρι, που λέµε συνήθως, είναι δικαιολογία.

ΕΡ : Φίλος για σένα είναι όποιος… ΑΠ : Δεν ξέρω. Δεν είναι όποιος, είναι εκείνος.

ΕΡ : Αν δεν έµενες Αθήνα, θα έµενες… ΑΠ : ...στο Άµστερνταµ. Αλλά επιµένω στην Αθήνα.

ΕΡ : Μνήµη. Του «saved» ή του «delete»; ΑΠ : Save ώσπου το delete να είναι αναπόφευκτο. Όλα έχουν τα όριά τους.

EΡ: Μεγαλύτερος φόβος; ΑΠ : Ο φόβος να ζεις µόνον ελπίζοντας και όχι πραγµατώνοντας.

ΕΡ : Αντικείµενο που δεν αποχωρίζεσαι; ΑΠ : Το κινητό µου και τα τσιγάρα µου.

ΕΡ : Μόνος ή µαζί; ΑΠ : Προσωπικός χρόνος και µοίρασµα ― σε ισορροπία.

ΕΡ : Ποτέ ή πάντα; ΑΠ : Το ποτέ είναι πιο σαφές. Το πάντα έχει µόνο χρόνο ενεστώτα· ισχύει µόνο για την ώρα που το λες και το πιστεύεις. Μπορείς όµως;

ΕΡ : Η ευτυχία είναι ατοµικό project; ΑΠ : Καµιά φορά σκέφτοµαι ότι δεν είναι καν project· είναι τρόπος ζωής.

ΕΡ : Παρελθόν, παρόν ή µέλλον; ΑΠ : Υπάρχει διαχωρισµός;

ΕΡ : Της φυγής ή της επιµονής; ΑΠ : Έχω φύγει πολλές φορές· και σπρωγµένος και ιδία θελήσει. Κι έχω µείνει άλλες τόσες· µε τον ίδιο τρόπο.

ΕΡ : Ρεαλιστής ή ονειροπόλος; ΑΠ : Ονειρεύοµαι έναν κόσµο γεµάτο ορθολογισµό. ΕΡ : Συντροφικότητα είναι… ΑΠ : ...να συνηθίζεις τις συνήθειες.

ΕΡ : Τι δεν ανέχεσαι και τι δεν αντέχεις;

ΜΑΘΕ ΤΕΧΝΗ - ΠΡΟΣΩΠΑ

ΕΡ : Νύχτα ή µέρα; ΑΠ : Μερόνυχτα ― για να µην µπούµε σε πρόγραµµα. ΕΡ : Ο λόγος που ξυπνάς το πρωί; ΑΠ : Η δουλειά. ΕΡ : Χάος ή τάξη; ΑΠ : Είµαι δίδυµος µε ωροσκόπο δίδυµο. Οπότε, όλα µαζί. ΕΡ : Μου προτείνεις να διαβάσω… ΑΠ : Το «Πέδρο Πάραµο» του Χουάν Ρούλφο. ΕΡ : Μου προτείνεις να ακούσω… ΑΠ : Το «Amok», τον καινούργιο δίσκο των Atoms for Peace.

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

Με τον Δηµήτρη Αθηνάκη δεν µπορώ να είµαι φειδωλή ,ούτε και αντικειµενική στους χαρακτηρισµούς µου, εφόσον τον αγαπώ ιδιαίτερα πολύ(αν και τώρα που το σκέφτοµαι και αντικειµενική να ήµουν, παλι τους ίδιους θα διάλεγα) : Ευφυέστατος, ταλαντούχος ,µε ήθος που ξεπερνά την φαινοµενικότητα που ορίζει η ηθική. Άλλοτε ήλιος και άλλοτε σκοτάδι. Το ‘’Χωρίσεµεις’’ θα σε σηκώσει από τα µαλλιά(ίσως πονέσεις-ίσως χαµογελάσεις). Το «Δωµάτιο µικρών διακοπών ― ένα ποίηµα µικρού µήκους και άλλα πλάνα»( Εκδόσεις Κέδρος) θα σου χτυπήσει φιλικά τον ώµο, λέγοντάς σου πως σε νιώθει και την ίδια στιγµή θα σε βάλει αντιµέτωπο µε τους φόβους σου και τις ελπίδες σου. Διάβασέ τα. Εµπιστεύσου µε.

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ

Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΜΕ ΤΙΣ ΚΟΡΕΣ Αφήγηση: Γέρου Βασιλεία Καταγραφή: Ασλανίδης Κώστας (Μάιος 2003)

Μπήκε κάτω απ’ την ταράτσα το παλικάρι και κοιµήθηκε, για να σηκωθεί το πρωί, να πάρει πάλι το δρόµο του. Ο βασιλιάς αυτού του παλατιού είχε τρεις κόρες και δεν µπορούσε να τις παντρέψει. Είχε βάλει µια ταµπέλα και ήγραφε ότι, όποιος βρεθεί πρωί, πρωί ’πο κάτω από το παλάτι θα τον κάµει γαµπρό. Αυτή δεν το πρόσεξε, λοιπόν, κοιµήθηκε.

Ήτανε ένας βασιλέας και η γυναίκα του έκανε όλο κόρες. Τελευταία, που ’ταν έγκυος, της λέει: «Γυναίκα, αν ξανακάµεις κόρη, θα σε χωρίσω, δε γίνεται αλλιώς». Η κακοµοίρα, ήταν έγκυος πάλι. Μηνάει της µαµής και πάει. «Μαµή, έτσι κι έτσι, τι θα γίνω, αν κάµω κόρη;». «Μη στενοχωριέσαι», της λέει η µαµή». Πιάνουν της βασίλισσας οι πόνοι, πάει η µαµή, κάνει κόρη. Αφού έκανε κόρη, τι κάνει η µαµή; Προβέλνει πάνω στο µπαλκόνι του παλατιού και φωνάζει: «Βρε παιδάκια, βρε παιδάκια, τρέξετε, πάτε να πείτε του βασιλιά πως ήκαµε το γιο!» (κι εκείνη ήντανε κόρη). Το ντύνανε αντρικά, το στολίζανε κι ο βασιλιάς νόµιζε ότι έβλεπε το γιο. Τα παιδιά δεν τα βαπτίζανε µικρά εκεί πέρα, όπως συνηθούντανε, µόνο τ’ αφήνανε και µεγαλώνανε. Ήρθε η ώρα που ’θελε να βαπτιστεί το παιδί. Λέει, λοιπόν, ο βασιλιάς της βασίλισσας: «Αύριο, την τάδε ώρα θα µου στείλεις το παιδί, που θα ’ρθει ο παπάς, να το βαπτίσουµε». Λέει: «Καλά». Εκείνη, η τροµάρα της, πια! Μήνυσε της µαµής και πή(γ)ε κι ηρχινίξανε, λοιπόν και συζητούσανε κι κλαίανε. Σου λέει: « Τώρα, θα σκοτώσει και σένα, θα σκοτώσει και µένα, που τον εγελάσαµε το βασιλιά!».

Πρωί, πρωί που ξύπνησένε, βλέπει,… όπ! την επιάνουν στρατιώτες! Λέει: «Γιατί; Τι συµβαίνει;». Την παίρνουν µέσα, της λένε: «Έτσι κι έτσι! Έχουµε χαρτί, δεν το ’δες; Ότι, όποιος βρεθεί ’πο κάτω απ’ το παλάτι, θα γίνει γαµπρός µου; ». Δεν εµίλησε η κόρη. Τι να πει, ότι «είµαι κόρη;». Έµεινε, λοιπόν, µέσα στο σπίτι, για γαµπρός. Η κόρη, όµως, είδε ότι δεν της έκανε τίποτι τσαχπινιά, σου λέει, δεν είναι! «Πατέρα, δεν είναι αυτός άντρας, είναι κόρη!». «Έλα, Παναγία µου, στο νου σου, που είναι κόρη!», της κάνει. «Άκου, που σου λέω, πατέρα, δεν τον εθέλω», λέει. «Ε, να βάλουµε ένα στοίχηµα κι αν είναι άνδρας, θα πάει κι αν δεν είναι, δε θα πάει». Του λέει: «Ήθελα να σε κάνω γαµπρό µου, παιδί µου, ήταν έτσι η συµφωνία, αλλά πρέπει να µου κάνεις και µια χάρη». Λέει: «Τι χάρη θέλεις, βασιλέα;». Λέει: «Θέλω να πα’ να µου φέρεις του τάδε δράκου τον καθρέφτη, που βλέπει όλον τον κόσµο!». «Καλά», του λέει αυτή.Πήγε παρά κει και βλέπει ένα γέρο, που έκανε καλάθια. «Πού πας, παιδί µου, από δω δεν έχει τίποτα πια. Είναι µόνο µιανού δράκου το παλάτι». «Και ’γω για κει πάω», είπε και γέλασε. Του λέει: «Θα πας και θα κάνεις αυτή τη δουλειά. Μόλις µπεις απ’ την πόρτα µέσα, την πόρτα την χτυπούν όλοι οι ανέµοι. Εσύ θα την εστηλώσεις[1] όµορφα και θα πεις: «Αχ, κι ας την είχα στο παλάτι µου!».

Τις βλέπει η κόρη, τις λέει: «Γιατί κλαίτε;». «Άστα, κόρη µου, έτσι κι έτσι. Τώρα πώς θα του πούµε του βασιλιά, που θα σε δει, ότι σε κρύψαµε και δεν ήσουνα ο γιος;». Λέει: «Μη στεναχωριέσαι, µάνα µου». Παίρνει κάµποσο χρήµα, καβαλικεύει ένα άλογο και φεύγει η κόρη. Ο βασιλιάς, είδε που ’ργησε να πάει το παιδί και παίρνει τηλέφωνο. Λέει: «Μα πού είναι το παιδί; Δε σου είπα την τάδε ώρα να το στείλεις και περιµένουµε εδώ όλοι, τώρα;». Λέει: «Δεν ήρθε το παιδί;», (Εκείνη, τώρα, το ’ξερε, ότι έφυγε η κόρη.) «΄Αχου! Θα φοβήθηκε!. Δε θα ’ξερε τι θα του κάµετε και θα ’φυγενε» κι άρχισε να κλαίει. Με εντολή του βασιλιά, µαυροφορεί το παλάτι!... Φεύγει, λοιπόν, η κόρη, πή(γ)αινε σ’ ένα χωριό, αλλά νύχτα. «Τώρα πού θα πάω», λέει, «νυχτιάτικο, να τραβήξω το δρόµο αυτόνε;». Βλέπει ένα σπίτι που ’χε µια µεγάλη ταράτσα. «Είπε ο Θεός να ξηµερωθώ εδώ ’πο κάτω απ’ την ταράτσα και το πρωί να πάω».

Θα πας παραµέσα, θα βρεις µια στέρνα, που είναι γεµάτο σκουλούκους το νερό. Θα καθαρίσεις λίγο και θα πιεις και θα πεις το ίδιο: «Να σε ’χα στο παλάτι µου!». Παρακεί θα δεις µια συκιά. Θα καθαρίσεις, όπως µπορείς ένα σύκο, θα το φας και θα πεις το ίδιο: «Να σε ’χα στο παλάτι µου!» και θα προχωρήσεις. Θα πας µέσα και, αν θα δεις το δράκο και κοιµάται, έχει τα µάτια του κλειστά. Θα προχωρήσεις ν’ αρπάξεις τον καθρέφτη και να γίνεις άφαντος!».

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ

Εικονογράφηση απο τη Μαρία Κόζαρη Μελά http://www.behance.net/mariakoz / mandydiamanti@hotmail.com

Ε, όπως του ’πε, λοιπό, ήκαµένε το παλικάρι. Πή(γ)ε, βλέπει την πόρτα, τη σιάχνει[2]. Πάει παρακεί, πίνει νερό, παρακεί τρώει το σύκο, περπατάει, λοπόν και πάει µέχρι το σπίτι που ’ταν ο δράκος και τον εβλέπει κι είχενε τα κλειστά µάτια και ροχάλιζε!... Πώς κάνει, λοιπόν, αρπάζει τον καθρέφτη και κόφτει[3]. Ο δράκος, µόλις ήκοψε[4], πάει λίγο παρά κει, ξυπνάει. Αφού ξύπνησε, λοιπό, λέει της πόρτας: «Πόρτα µου, σκότωσέ τον!». «Πώς να τον εσκοτώσω», λέει, «που µ’ έχεις τόσα χρόνια και µε δέρνει ο ένας άνεµος κι αυτός µε στήλωσε και µου ’πε να µ’ έχει στο παλάτι του;». Περνά από την πόρτα, λέει: «Στέρνα µου, πνίξε τον!». «Τι να τον πνίξω; Εσύ, πόσα χρόνια δεν ήπιες το νερό µου: Μόνο «σκουληκιάρα» µε ανέβαζες, «σκουληκιάρα» µε κατέβαζες!». Περνά κι από τη στέρνα! Πάει στη συκιά, τα ίδια. Λέει: «Συκιά µου, σκότωσέ τον!». Λέει: «Τι να τον σκοτώσω, που εσύ µ’ έχεις τόσα χρόνια και ένα σύκο δεν έφαες ’πο µένα! Όλο «σκουληκιάρα» µε ανέβαζες, «σκουληκιάρα» µε κατέβαζες!». Όταν ξέφυγε πια, του λέει ο δράκος: «Αν είσαι κόρη να γίνεις άντρας κι αν είσαι άντρας, να γίνεις κόρη!». Η κοπέλα, γίνεται άντρας, µα τη χαρά της! Παίρνει τον καθρέφτη, σηκώνεται και φεύγει και, µια και δυο, τον επάει στο βασιλέα.

Ο βασιλιάς, µε τη χαρά του πια, τον παντρεύει µε την κόρη του! Αφού τον πάντρεψε, λοιπό, µε την κόρη του, λέει ο βασιλέας της κόρης: «Είδες, που µου ’λεγες ότι είναι κόρη; Ποια κόρη µπορεί να κάνει αυτό, να πάει να πάρει του δράκου τον καθρέφτη;». Συµφωνάει και η κόρη. Αλλά ο άλλος ο βασιλιάς ήκλαιγε, που νόµιζε ότι (ο γιος του) χάθηκε, τον εσκοτώσανε, όταν δεν πήγε να βαπτιστεί. Η µάνα το ’ξερε ότι έφυγε αυτό. Το παλάτι πια, το µαυροφόρεσε ο βασιλιάς. Εκεί που κάθουντόνε του λένε: «Αφέντη, βασιλέα, βλέπουµε να ’ρχεται στρατός µε δυο χρυσά άλογα, θα πει πως είναι βασιλιάς! «Δεν πα’ να’ρθουνε», λέει, «να πάρουν και την πόλη και όλα! Εγώ το παιδί µου έχασα! Για πάνετε παρακάτω να δείτε τους λέει». Πάνε παρακάτω, τι να δούνε, την κοπέλα µε το παλικάρι! «Ξέρω γιατί ήρθατε. Νοµίζετε ότι είµαι εχθρός. Εγώ είµαι ο γιος του βασιλέα!». Τρέχουνε. λοιπόν, το λένε του βασιλιά και γίνεται ένα γλέντι, ένα πανηγύρι! Τον έκανε βασιλιά στο θρόνο του και ζήσανε αυτοί καλά και ’µεις καλύτερα. [1] [2] [3] [4]

θα την εστηλώσεις= θα τη στηρίξεις τη σιάχνει=την επισκευάζει κόφτει=φεύγει ήκοψε = έφυγε

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ

ΚΑΘΑΡΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ ΤΟΥ ΚΩΣΤΗ ΑΤΣΑΛΗ http://atsalisart.blogspot.gr/

Μάζεψα τρία βότσαλα που χτύπησαν στο µάτι µου, γύρευα για φυλαχτά. Τα διάλεξα χωρίς δεύτερη σκέψη, ανάµεσα σε εκατοµµύρια άλλα βότσαλα. Το τέταρτο µου το χάρισε εκείνη. Η µία. Με ένα στιγµιαίο χαµόγελο της, ο ουρανός έγινε ολόλαµπρος και η θάλασσα, πληµµύρισε την ψυχή µου µε αγάπη. Ο ένοχος που κοιµόταν µέσα µου, πήρε επιτέλους την απόφαση να φύγει.

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ

ΕΝΑ ΤΡΕΛΟ ΚΟΡΙΤΣΙ William Butler Yeats

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ZΩΗ Ν. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ www.nikolopoulouzoe.com nikolopoulou.zoe@gmail.com

Εκείνο το τρελό κορίτσι να αυτοσχεδιάζει τη µουσική του. Την ποίησή του, να χορεύει στην ακρογιαλιά, Η ψυχή του σε ρήξη µε το ίδιο Να σκαρφαλώνει, να πέφτει χωρίς να ξέρει Εκείνο πού, Να κρύβεται στο φορτίο ενός ατµόπλοιου, Με επιγονατίδα σπασµένη, εκείνο το κορίτσι ανακηρύσσω Κάτι όµορφο γενναιόψυχο, ή κάτι Ηρωικά αιχµάλωτο, ηρωικά άπιαστο. Παρά την όποια συντριβή Επούλωσε το απεγνωσµένο µουσικό τραύµα, Τραύµα, τραύµα, και θριάµβευσε Εκεί που τα δεµάτια και τα καλάθια έστεκαν Όχι µε κάποιο συνηθισµένο κατανοητό σκοπό Αλλά τραγούδησε, “Ω αχόρταγη από θάλασσα, λιγωµένη θάλασσα.”

William Butler Yeats (13 Ιουνίου 1865- 28 Ιανουαρίου 1939) Γεννήθηκε στο Δουβλίνο και πέθανε στη Γαλλία. Τιµήθηκε µε το βραβείο Νόµπελ Λογοτεχνίας το 1923. Ένας από τους κορυφαίους ποιητές του 20ου αιώνα.

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ

Eικονογράφηση: Αντώνης Τσακίρης - antsakir@gmail.com www.antonistsakiris.blogspot.com

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ

ΓΡΑΠΤΕΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΕΙΜΕΝΟ ΔΑΝΑΗ ΣΙΩΖΙΟΥ dsioziou@gmail.com

Η Δύσκολη Ανάσταση

Χαµένη υπόθεση

Πάσχα ήταν κι αυγά γυρεύαµε: εκλεκτά και σπάνια. Άψογα αυγουλένιο όφειλε να είναι το σχήµα, οµαλή σαν από γυαλόχαρτο η επιφάνεια, αψεγάδιαστο κόκκινο το τσόφλι τους. Να λάµπει. Φοβήθηκαν τα ευγενικά πουλιά και πήραν τα ψηλότερα δέντρα, εκεί να φτιάξουν, πιο ασφαλείς, τις φωλιές τους. Για επερχόµενη γενοκτονία, τιτίβιζαν διαρκώς τα γηραιότερα, ανάγκη για θερµοκοιτίδες υψίστης ασφαλείας, να επισπευτεί πάσα θυσία η γέννηση, να εξασφαλιστεί µε κάθε µέσο η επιβίωση κι η διαιώνιση του γένους των Πουλιών. Εµείς, χολοσκασµένοι, τα κοιτούσαµε από χαµηλά, ίσα που διακρίναµε στα πιο ψηλά κλαριά ορισµένα ίχνη των φτερών. «Και τώρα τί»,σκεφτόµασταν, φωνάξαµε τους Ξυλοπόδαρους καθώς και το γέρο-Τζακ για κάποιο ξεχασµένο, ξερό φασόλι, µα δεν κερδίσαµε παρά ελάχιστο ύψος και η πυκνή φυλλωσιά έστηνε φυσικό πλέγµα ενάντια στις αναρριχήσεις, ακόµα και οι εκπαιδευµένοι µας µονόκεροι τα βρήκαν σκούρα. Στείλαµε σκίουρους ως ευγενείς αντιπροσώπους να διαπραγµατευθούν το µετριοπαθές µας αίτηµα: λίγα αυγουλάκια θέλαµε µόνο, έτσι για το καλό. Μα τα πουλιά δήλωσαν έλλειψη εµπιστοσύνης: «Όλα θα τα συνθλίψετε ψάχνοντας τα κατάλληλα. Λυπούµαστε, πολύ λυπούµαστε», τιτίβισαν, τραβώντας µε το ράµφος τους τις αλληγορικές µας σκάλες, «προσευχηθείτε να γεννήσουν οι γυναίκες σας αυγά, κόκκινες, κατακόκκινες, γυαλιστερές στάλες».

Των ορέων µορφές γέννες της πέτρας το είδος µου *** Το ξέρω, τί βάρος είναι τα ποιήµατα, τα όνειρα φοβούνται το κεφάλι µου το κεφάλι µου φοβάται το µαξιλάρι τί κίνδυνος, το λατοµείο των λέξεων πάνω σου να καταρρεύσει. *** Σαν να παίζαµε µε καθρεφτάκια επιθετικά µου επέστρεψες όλο το φως µου «µε τύφλωσες κακέ», σου φώναξα, και δε σε ξαναείδα πια. *** Κι αποχαιρετιστήκαµε πριν το ταξίδι σου σαν να 'χα και 'γω κάπου να πάω.

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ

Eικονογράφηση: Vittoria Volovik - belyga@inbox.ru http://www.vittoriavolovik.com

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ

ΑΡΣΕΝΙΚΟ - ΘΗΛΥΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ dreamboxanna@yahoo.gr http://jellyannadarling.deviantart.com/gallery/ http://jellyannadarling.blogspot.com/

Στην παραλία. Σε µια πετσέτα. Το αρσενικό και το θηλυκό. Απέναντι στο κύµα. Το θηλυκό σε εµβρυακή στάση, Ακουµπάει µισό στην πετσέτα, µισό στην κοιλιά του αρσενικού. Το αρσενικό ανάσκελα, ρεµβάζει. Από µακριά µοιάζουν σαν λιοντάρια ύστερα από µεγάλο δείπνο. Ύστερα από ζευγάρωµα. Ήρεµοι, σχεδόν νυσταγµένοι. Χωνεύουν την θέα της θάλασσας. Αφουγκράζονται το κύµα. Τον αέρα µέσα στα µαλλιά. Τον έρωτα που όλο µεγαλώνει. Πάνω σε µια πετσέτα, απέναντι από τη θάλασσα. Απέναντι από τον κόσµο. Μια µέρα θα λογοδοτήσουν για αυτόν.

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΙΝΚ

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΙΝΚ

ΔΥΟ ΒΙΒΛΙΑ ΣΠΟΝΔΥΛΩΤΑ Η Φαντασία πλανεύτρα ή ορθολογίστρια;

ΤΗΣ ΜΥΡΣΙΝΗΣ ΠΑΠΑΚΟΥΝΑΔΗ myrs32@hotmail.com

Η φαντασία , βασικό συστατικό της ανώτερης βιολογίας, ξέρει να αυτονοµείται αλλά και να ερωτοτροπεί µε ‘’πολλούς’’: την ευφυΐα, τη λογική, το αισθητηριακό και το αντικειµενικό, το µικρό και το απεριόριστο. Υπάρχουν πολλά παραδείγµατα προόδου της ανθρώπινης σκέψης και επιστήµης που εφορµούν πρωταρχικά από τη φαντασία και δευτερευόντως από την εµπειρία. Και αντίστροφα: όλες οι σηµαντικές µορφές της αρχαιότητας και του σύγχρονου κόσµου είχαν ανεπτυγµένη φαντασία και , κυρίως, εµπιστοσύνη σε αυτή τους την ικανότητα. Από την φυσική , που εκχωρεί τµήµατα της ,όπως η κβαντική φυσική, κυριολεκτικά στο αόρατο και αδιανόητο, την ιατρική µε το φαινόµενο placebo, την λογοτεχνία που οφείλει την ύπαρξη της στη φαντασία, τις εφευρέσεις για τις οποίες έλεγε ο Τόµας Έντισον ότι ‘’για να εφεύρεις δεν χρειάζεται τίποτα άλλο από φαντασία και ένα σωρό σκουπίδια’’, τα µαθηµατικά µε το ‘’ας υποθέσουµε’’ στις αποδείξεις του, τον κινηµατογράφο που ζητάει να φανταστούµε κινούµενη ροή στη θέση στατικών εικόνων.

υπόθεσης, φαντασίωση της αλλόκοτης µεθοδολογίας προσέγγισης, φαντασίωση της εξωπραγµατικής θεωρίας. η λογοτεχνία ως βοηθός της επιστήµης. Από την άλλη, η φαντασία µε όλα τα καπρίτσια και τα βίτσια της, που υπνωτίζει και στοιχειώνει καθηµερινά αντικείµενα και εικόνες, που δεν την ενδιαφέρει να αποδείξει τίποτα, µια οποιαδήποτε Αλίκη στη Χώρα καθηµερινών Θαυµάτων. η λογοτεχνία ως εργαλείο επί παντός επιστητού.

Η σιωπή της καµηλοπάρδαλης, Carlo Frabetti, µτφ. Αχιλλέας Κυριακίδης, εκδ. Opera, 1999, σσ. 110 ‘’Η σιωπή της καµηλοπάρδαλης’’ ,ένα έξοχο βιβλίο εκλαϊκευµένης επιστήµης, έχει γραφτεί από τον Ιταλό Carlo Frabetti , µαθηµατικό και µέλος της Ακαδηµίας Επιστήµων Νέας Υόρκης. Χωρίζεται σε σύντοµα κείµενα που έχουν στον πυρήνα τους κάποια έννοια ή παράδοξο της επιστήµης και της φιλοσοφίας, χρησιµοποιεί ποικίλλα είδη γραφής: τον σωκρατικό διάλογο, την παραβολή, το λαϊκό παραµύθι, το φανταστικό διήγηµα, και στο κέντρο φιγουράρει ο παντογνώστης επιστήµονας που µας ιντριγκάρει µε τις αµφιβολίες του. Μπορούν δυο Νάρκισσοι να καταργήσουν τη βασανιστική συµµετρία του καθρεφτίσµατος τους και να αγκαλιαστούν; Ποιες είναι

Πολλά θα µπορούσαν να ειπωθούν για τη φαντασία, αλλά εδώ θα µας απασχολήσουν δυο βασικές της µορφές που εφαρµόζονται κατ’ ουσίαν στη λογοτεχνία. Η φαντασία που συνδράµει στο αντικειµενικά παρατηρήσιµο και µετρήσιµο δια της φαντασιωσικής της φύσης: φαντασίωση της απίθανης

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΙΝΚ

οι λογικές προεκτάσεις της τηλεµεταφοράς; Γιατί οι αόρατοι είναι και τυφλοί; Γιατί µπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι η ποίηση είναι πεπερασµένη σε σχέση µε την ανεξάντλητη επιστήµη; Γιατί ο φτερωτός θεός Έρωτας είναι ένας ηλίθιος τοξότης; Η διαµάχη φαντασίας και πραγµατικότητας, η σύγκρουση ουσιαστικά των δυο µας εαυτών , του ορθολογιστή και του υπνοβάτη, λύεται επιτυχώς στο τελευταίο αφήγηµα , µέσω της παρέµβασης ή καλύτερα της παραποµπής µας στον θρίαµβο της λογοτεχνίας: ‘’Μου προξενεί κατάπληξη’’ είπε ο ποιητής, ‘’ξέροντας τον µαχόµενο επιστηµονισµό σου, το ότι στα αφηγήµατα σου αναµιγνύεις µε τόση γενναιοδωρία στοιχεία φανταστικά και ορθολογικά’’. ‘’Ένα αφήγηµα είναι πάντα ένα κράµα στοιχείων φανταστικών και ορθολογικών’’ απάντησε ο µαθηµατικός. ‘’ένα αφήγηµα χωρίς φαντασία θα ήταν µια απλή αναφορά. κι ένα αφήγηµα χωρίς λογική, ένα απλό παραλήρηµα ή παρέκβαση’’..

Ο Εκείνος, Etgar Keret, µτφ: Μάγκυ Κοέν, εκδ. Καστανιώτη, 2007, σσ. 194 ‘’Ο Εκείνος’’ είναι µια συλλογή διηγηµάτων από έναν σηµαντικό σύγχρονο Ισραηλινό συγγραφέα. Τα σύντοµα αυτά διηγήµατα έχουν την αύρα παιδικών παραµυθιών, δανείζονται στοιχεία από τη χιουµοριστική λογοτεχνία και το µαύρο χιούµορ, συνέχουν µια εξαιρετική πρωτοτυπία στην επιλογή και εκτέλεση των θεµάτων τους, έχουν έξυπνους διαλόγους και ανατροπές. Αυτό που διαφοροποιεί τον ‘’Εκείνο’’ σε σχέση µε το άλλο βιβλίο που παρουσιάστηκε είναι η διαφορετική ποιότητα της φαντασίας, που και εδώ είναι στην καρδιά των διηγηµάτων. Πρόκειται για µια οργιαστική φαντασία χωρίς αληθοφανείς περιορισµούς, για µια ξετσίπωτη όρεξη για περιπέτειες στο χαρτί. Σε ένα διήγηµα ,λοιπόν, µαθαίνουµε ότι οι άνθρωποι στο φεγγάρι µπορούσαν να πλάθουν τις σκέψεις τους σε όποιο σχήµα ήθελαν και οι κρατήρες είναι σκέψεις για το τίποτα, σε ένα άλλο παρακολουθούµε κάτι φίλους µε κυκλική εµφάνιση τρέλας στη παρέα, αλλού γνωρίζουµε ένα ζευγάρι που κάθε βράδυ η γυναίκα µεταµορφώνεται σε έναν χοντρούλη συµπαθητικό τύπο που ρεύεται και βλέπει µπάσκετ. Και αν βιαστεί κανείς να πει ότι είναι εύκολοι τέτοιοι χαρακτήρες και τέτοια διηγήµατα , γιατί έχουν ως περιορισµό το τίποτα και ως υλικό τη φαντασία , δηλαδή τα πάντα, ας αναρωτηθεί κανείς πόσο εργώδης είναι κάθε σύλληψη ανάλογων προδιαγραφών, όπως η έννοια των υποατοµικών σωµατιδίων ή µια λευκή κόλλα χαρτί που πρόκειται να γραφτεί..

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΙΝΚ

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΑΝΙΜΑ

GOTH Η αγάπη για το θάνατο σε φέρνει τόσο κοντά του που µπορεί και να του ξεφύγεις…

TOY GIL GALAD teotihoacan@msn.com

Ο Otsuichi, κατά κόσµον Hirotaka Adachi, πήρε για τη νουβέλα του µε τίτλο Gosu το 2003 το βραβείο Honkaku Mystery Grand Prize και µαζί µε τα Summer, Fireworks και My Corpse –που έγραψε όσο ήταν ακόµα στο Λύκειο- άρχισε να γίνεται γνωστός στο ευρύ κοινό της Ιαπωνίας. Μάλιστα ο Kendi Oiwa πήρε το Gosu, που στο δυτικό κοινό έχει γίνει πιο γνωστό µε το όνοµα Goth, και δηµιούργησε ένα από τα καλύτερα manga που έχουν βγει.

Inu: Ο αφηγητής ερευνά µια περίεργη ιστορία απαγωγών σκύλων όταν η αδερφή του τυχαία βρίσκει ένα λάκκο µε τα πτώµατα τους. Παράλληλη ιστορία περιλαµβάνει το σχέδιο που καταστρώνει ένα κοριτσάκι µαζί µε το σκύλο του για να αµυνθούν απέναντι στο βίαιο σύντροφο της µητέρας του. Kioku: Η Morino έχει προβλήµατα ύπνου και αναζητά ένα σκοινί για να το τυλίξει γύρω από το λαιµό της. Όταν ο αφηγητής την πιέζει, αυτή του αφηγείται πως µαζί µε τη δίδυµη αδαρφή της, τη Yu συχνά έπαιζαν, παριστάνοντας τις νεκρές, µέχρι που τελικά η Yu δυστυχώς κρεµιέται από λάθος της.

Έξι µικρές ιστορίες, έξι ιστορίες δολοφονιών που κεντρίζουν το ενδιαφέρον δυο νεαρών µαθητών του λυκείου. Ankokukei: Η Yoru Morino, µαθήτρια του λυκείου, βρίσκει το ηµερολόγιο ενός κατά συρροή δολοφόνου. Μέσα βλέπει την περιγραφή ενός τρίτου κατά σειρά θύµατος που ακόµα δεν έχει βρεθεί. Έτσι αυτή και ο αφηγητής της ιστορίας αποφασίζουν να το αναζητήσουν. Η Morino, ντύνεται µε τον ίδιο τρόπο που είναι ντυµένο και το τρίτο θύµα για κάποιο καιρό και µερικές µέρες αργότερα στέλνει ένα µήνυµα στον αφηγητή µε µόνη λέξη µέσα «Βοήθεια».

Tsuchi: Ο Saeki περνά τον ελεύθερό του χρόνο µε την κηπουρική, σκάβοντας τρύπες, προσπαθώντας να ελέγξει την εµµονή του µε το να θάβει ανθρώπους ζωντανούς. Μάλιστα το έκανε πράξη όταν κάποτε σκότωσε ένα νεαρό αγόρι πνίγοντάς το µέσα στο φέρετρο. Τώρα έχει σειρά το κορίτσι από το Λύκειο, που κατάφερε να παγιδεύσει. Το όνοµά της, Yoru Merino. Koe: Η Natsumi µερικές εβδοµάδες αφότου η µεγαλύτερη αδερφή της βρέθηκε κοµµατιασµένη σε ένα εγκαταλελειµµένο νοσοκοµείο, λαµβάνει µια κασέτα και ένα µήνυµα από την αδερφή της, βιντεοσκοπηµένο ακριβώς πριν το θάνατό της. Ο άγνωστος αποστολέας, της έλεγε πως αν ήθελε να παρακολουθήσει τη συνέχεια, θα έπρεπε η Natsumi να πάει µέχρι το παλιό νοσοκοµείο και να του επιτρέψει να τη δολοφονήσει.

Risutokatto Jiken: Η ιστορία είναι ένα flashback στις ζωές της Merino και του αφηγητή, πριν αυτοί γίνουν φίλοι. Ο αφηγητής, ανακαλύπτει µια κούκλα µε κοµµένο χέρι στο καλάθι των αχρήστων του εργαστηρίου φυσικής. Στη συνέχεια αποφασίζει και τελικά µπαίνει στο σπίτι του καθηγητή φυσικής, πεπεισµένος ότι αυτός κόβει τα χέρια ανθρώπων, όλων των ηλικιών, που κατοικούν στην πόλη του. Στη συνέχεια κλέβει τη συλλογή από χέρια του καθηγητή του και εµπλέκει τη Morino στην κλοπή αυτή…

Η αγάπη για το θάνατο σε φέρνει τόσο κοντά του που µπορεί και να του ξεφύγεις…

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΑΝΙΜΑ

JUMPCAT

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

KLIP Αµακιγιάριστη πραγµατικότητα ενός πλαστού κόσµου

ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ 24fpsverite@gmail.com http://24fpsverite.wordpress.com

Στα πλαίσια της δυναµικής ανανέωσης του νέου Σέρβικου κινηµατογράφου και της αποστασιοποίησης από τα µιλιταριστικά δράµατα που άφησε πίσω ο εµφύλιος, νέες σύγχρονες ταινίες επικρατούν τα τελευταία χρόνια. Σε αυτή τη τάση εντάσσονται και πρωτοεµφανιζόµενοι σκηνοθέτες όπως η Maja Miloš. Με την πρώτη της µεγάλου µήκους ταινία Klip (Clip) η Miloš κατάφερε να κάνει ένα παραπάνω από εντυπωσιακό ξεκίνηµα µε ένα ρεαλιστικά ωµό εφηβικό δράµα που αποφεύγει να ακολουθήσει την συνήθη εύκολη και πλασµατική νόρµα. Η ταινία συµµετείχε σε αρκετά διεθνή φεστιβάλ και δεν πέρασε απαρατήρητη όπου και αν προβλήθηκε ενώ έφυγε µε το Tiger Award πέρυσι από το Ρότερνταµ.

Κεντρική ηρωίδα είναι η 14χρονη Jesna (Isidora Simijonovic) που δεν διαφέρει καθόλου από τους συνοµηλίκους της. Έχοντας χάσει όποιο ενδιαφέρον για το σχολείο θέλει µόνο να διασκεδάζει, να πίνει και να χορεύει µε τις φίλες της. Ζει σε ένα υποβαθµισµένο προάστιο έξω από το Βελιγράδι που δεν της προσφέρει καµία διέξοδο. Μένει µε τους γονείς της σε ένα διαµέρισµα µιας πρώην εργατικής πολυκατοικίας και η σχέση της µαζί τους έχει πολλές συγκρούσεις, παρά το γεγονός πως ο πατέρας της είναι σοβαρά άρρωστος. Η Jesna θα οδηγηθεί σε αρκετές ακρότητες στην προσπάθειά της να κατακτήσει τον αδιάφορο 18χρονο Djole (Vukasin Jasnic), τυπικό πρότυπο “κακού παιδιού” που µεταξύ άλλων κάνει εµπόριο

JUMPCAT

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ναρκωτικών και θέλει απλά να περάσει καλά µαζί της. Οι δυο τους θα αναπτύξουν µία αδόκιµη αλλά καθόλα θεµιτή και επιβαλλόµενη σεξουαλική σχέση βασισµένη στην εκµετάλλευση και την υποταγή.

ξεφεύγει από µία πατροναρισµένη θεωρητική προσέγγιση του θέµατος και το παρακολουθεί µε την απαιτούµενη φυσικότητα. Το Klip σίγουρα δεν γίνεται σε καµία στιγµή documentary, αυτό όµως δεν εµποδίζει στο να παρουσιάσει µε µία ψυχρή µατιά τη νεότερη και λιγότερο αθώα γενιά της Βαλκανικής µουσικής turbofolk. Χωρίς να γίνεται ευθεία επίθεση σε αυτό το είδος, παρατηρούµε τα αποτελέσµατα ενός συνεχούς και καθηµερινού βοµβαρδισµού συγκεκριµένων λανθασµένων σεξουαλικών προτύπων, αποδοχής της βίας και ανεκτικότητας στις καταχρήσεις. Είναι φυσικό ακόλουθο η Jesna και οι φίλες της να οδηγηθούν σε µία ακούσια εκπόρνευση αρχικά εµφανισιακά ώστε να µπορούν απλά να είναι ενταγµένες ακόµα και στο σχολικό τους περιβάλλον. Η σκηνοθέτις κρίνει περιττό το να καταδικάσει κάτι που είναι γενικά κατακριτέο, και το γνωρίζουν ήδη και τα παιδιά, φέρνοντας έτσι την ταινία πιο κοντά στους ήρωες της που δεν νιώθουν την παγιωµένη ενήλικη απόσταση. Γίνεται παράλληλα µια έµµεση παραδοχή πως στην ουσία είναι θύµατα των αδιέξοδων επίκτητων επιλογών τους που είχαν ως αποτέλεσµα να δοκιµάσουν τα πάντα και να τα έχουν ήδη βαρεθεί. Αυτό το lifestyle έχει γίνει ακόµα πιο επικίνδυνο από τη στιγµή που συνδυάζεται µε τους πιο γρήγορους και απαιτητικούς κανόνες που επιβάλλει η εικονική κοινωνική δικτύωση. Έτσι οι φυσικές λόγω ηλικίας ορµές φιλτράρονται µέσω µίας αφύσικης µεθοδευµένης τυποποίησης µε αποτέλεσµα

Η Miloš έχει δηλώσει πως αφορµή για την έµπνευση του τίτλου της ταινίας ήταν τα βίντεο που ανεβάζουν στο διαδίκτυο οι έφηβοι γυρισµένα συνήθως µε τα κινητά τους και τους δείχνουν σε σκηνές κατάχρησης αλκοόλ, ναρκωτικών και σεξ. Το Klip ακολουθεί σε ένα µεγάλο βαθµό αυτή την αισθητική, ως ένα κοινωνικό φαινόµενο που είναι µέρος της σύγχρονης πραγµατικότητας και δεν µπορείς παραβλέψεις. Μπορεί η σκηνοθέτις φαινοµενικά να ασχολείται µε µία συγκεκριµένη οµάδα ατόµων σίγουρα όµως απευθύνεται σε ένα µεγαλύτερο και πιο γενικό σύνολο. Άλλωστε η ακόµα πιο χαλαρή παρουσία των όποιων ηθικών φραγµών του παρελθόντος δεν αφήνει χώρο για περιορισµούς στους 15χρονους του σήµερα. Έτσι ενώ θεµατικά το Klip ξεκινά µε την εξέταση ενός γενικού προβλήµατος, αναπόφευκτα εστιάζεται στα παιδιά που αν και µόλις έχουν ανακαλύψει το σεξ ψάχνουν συνεχώς για εναλλακτικές και πιο ακραίες µορφές σεξουαλικής ικανοποίησης. Έφηβοι που αντιγράφουν µηχανικά της πορνογραφικές σκηνές που τους έχουν εντυπωθεί ως κοινά αποδεκτές µετατρέπονται σε σεξουαλικά ζόµπι που απλά εκτελούν χωρίς να έχουν ουσιαστική απόλαυση. Η Miloš χωρίς να φοβάται ή κυρίως να ντρέπεται να παρουσιάσει ωµές και χωρίς λογοκρισία σκηνές

JUMPCAT

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

η ζωή τους, οι σχέσεις τους και το σεξ να θυµίζουν περισσότερο video games παρά κάτι αληθινό. Η Maja Miloš δεν ήθελε και δεν έκανε µία ευχάριστη ταινία που απλά θα προβληµατίσει. Επιλέγει µία βίαια σκληρή προσέγγιση που δεν δείχνει καθόλου ελπιδοφόρα αλλά βρίσκεται πολύ πιο κοντά σε όσα συµβαίνουν. Το Klip ίσως φανεί ως µία άσκοπη επιτηδευµένα προκλητική ταινία καθώς δεν δίνει λύσεις. Το ζήτηµα όµως της ταινίας είναι να απεικονιστεί µέσω ενός διαστρεβλωµένου εφηβικού έρωτα µια αµακιγιάριστη πραγµατικότητα που δηµιουργήθηκε σε έναν πλαστικό και ψεύτικο κόσµο.

JUMPCAT

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΝΙ

THE PATIENCE STONE Ένας Μονόλογος Λύτρωσης

ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΙΤΣΟΥ www.moveitmag.gr joker@moveitmag http://www.moveitmag.gr/movies/reviews/new_movies/hasta_la_vista http://www.moveitmag.gr/movies/reviews/new_movies/blancanieves http://www.moveitmag.gr/movies/reviews/new_movies/beasts_southern_wild

Είδος: Δραµατική Σκηνοθεσία: Ατίκ Ραχίµι Ηθοποιοί: Γκολσιφτέχ Φαραχανί, Χαµίντ Τζαβαντάν, Μασί Μροβάτ Χώρα: Αφγανιστάν Έτος: 2012 Διάρκεια: 93' Εταιρία Διανοµής: Strada

Review: Μονόλογος λύτρωσης Η ιστορία, διαδραµατίζεται σε µια µουσουλµανική χώρα που βρίσκεται σε πόλεµο. Μια νεαρή γυναίκα µιλά στον άντρα της που είναι σε κώµα, για τη σχέση τους, τα όνειρά της, τη ζωή της, τα θέλω της, για τον πόλεµο, τη βία, τη θρησκεία, το φόβο, τον έρωτα. Με την άνεση φυσικά που της προσδίδει η κατάστασή του (δεν ακούει, ή µήπως όχι;) και το πάλκο που της παρέχει για να ξεκινήσει τον δικό της παραληρηµατικό µονόλογο που στην ουσία περικλείει όλα τα προβλήµατα και τα αδιέξοδα, αλλά και τις κρυφές επιθυµίες και την λαχτάρα για ζωή που έχουν όλες οι γυναίκες των φονταµενταλιστικών µουσουλµανικών κρατιδίων που βρίσκονται υπό το καθεστώς των Ταλιµπάν. Μια χαµηλών τόνων πανέµορφη δηµιουργία– µεταφορά ενός πολυβραβευµένου λογοτεχνικού έργου που δεν διστάζει να φέρει στη επιφάνεια ζητήµαταταµπού για τις εν λόγω κοινωνίες και που µέσα από µία τελική σκηνή κάθαρσης, η οποία αναβλύζει από

Σύνοψη: Σύµφωνα µε την περσική µυθολογία, υπάρχει µια µαγική πέτρα που τη βάζεις µπροστά σου και της λες όλα σου τα βάσανα, τους πόνους, όλα σου τα µυστικά... Μέχρι που µια µέρα η πέτρα σκάει, εκρήγνυται. Κι εκείνη ακριβώς τη µέρα λυτρώνεσαι. Release: 25 Απριλίου 2013

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΝΙ

µια τραγωδία, να αναζητήσει και τελικά να βρει την εξιλέωση και την λύτρωση. Μεγάλο ατού της ταινίας, µια καταπληκτική πρωταγωνίστρια, ιδιαίτερα γοητευτική, εκφραστική και µε αδιαµφισβήτητο ταλέντο που δεν την βαριέσαι στιγµή, παρά τους συνεχόµενους µονόλογους που αποτελούν την ραχοκοκκαλιά του φιλµ και που διακόπτονται από ιντερλούδια ουσιαστικής δράσης. Η ίδια είναι υπεύθυνη µε την ερµηνεία της για µια

ονειρική διάσταση/αντιµετώπιση που επιφυλάσσει στις ρεαλιστικές δράσεις που ενίοτε πατούν παύση στην εξοµολόγησή της και η οποία ωθεί το φιλµ µέχρι και στην σφαίρα του φανταστικού, µεταφορικά µιλώντας πάντα. Μια αναπάντεχα σηµαντική και τελικά update κινηµατογραφική προσπάθεια.

JIVE

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

THE NOTWIST µουσική που τραβά την προσοχή µας

TOY JIM VER jim.a.ver@gmail.com www.jimver.net

Είµαι πάντα υπέρ των αλλαγών που φέρνει η εξέλιξη του µυαλού ενός δηµιουργού και κατ’ επέκταση του ήχου του δηµιουργήµατος του. Μου αρέσει όταν έχω κάτι νέο να περιµένω µε κάθε κυκλοφορία ενός σχήµατος, µια νέα επιρροή, ένα καινούριο όργανο, µια νέα στιχουργική ιδέα, ένα διαφορετικό χρώµα. Αυτό είναι ένα στοιχείο που το βρίσκω στη διάρκεια των Notwist, οι οποίοι διήνυσαν ένα µεγάλο δρόµο από το grunge-metal στο indie-rock και πλέον σε κάτι περισσότερο ηλεκτρονικό, µε πιο pop µελωδίες.

Η επιτυχία ήρθε 4 χρόνια αργότερα µε την κυκλοφορία του καλύτερού ίσως album τους, το “Neon Golden”, το οποίο τους έβαλε στο µουσικό χάρτη της Αµερικής. Σε αυτό έπαιξε ρόλο η “γενναία” στροφή σε σχεδόν pop µελωδίες, µε το mellotron πίσω από την παραγωγή να παίρνει τα ηνία ως ένα από τα κύρια µουσικά όργανα που χρησιµοποιούν. Το έκτο album µε τίτλο “The Devil, You + Me”, ήρθε µε την πρώτη αποχώρηση, µε τον Andi Haberl να παίρνει τη θέση του Martin Messerschmidt το 2008. Ένα χρόνο αργότερα συνέχισαν, υπογράφοντας το soundtrack της ταινίας “Storm” του Γερµανού σκηνοθέτη HansChristian Schmid, µε τα σχέδια για το µέλλον να κρατούν την πρόθεση του group για ένα νέο album τον Αύγουστο του 2013.

Η ιστορία τους ξεκίνησε το 1989, λίγο έξω από το Μόναχο της Γερµανίας, από τους αδερφούς Acher. Ένα χρόνο αργότερα ηχογράφησαν το πρώτο τους, οµώνυµο LP, µε παραµορφωµένους grunge-metal προσανατολισµούς. Στη συνέχεια ο ήχος τους πήγε προς το indie-rock, µε το “Nook”, το οποίο κυκλοφόρησε το 1992, να τον σφραγίζει. Η πρώτη όµως µεγάλη στροφή για τους Notwist ήρθε το 1995, όταν στο album µε τίτλο “12”, φλέρταραν για πρώτη φορά µε το ηλεκτρονικό στοιχείο, κάτι που αργότερα θα γινόταν ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά τους. Έτσι το 1997 η µπάντα θα προσθέσει ένα ακόµη µέλος, τον Martin Gretschmann, ο οποίος ασχολείται µε τον προγραµµατισµό των ηλεκτρονικών στοιχείων του ήχου τους. Το 1998 κυκλοφορούν το “Shrink”, ένα album µε jazz, rock και ηλεκτρονικά στοιχεία.

Πέρα από τους Notwist, τα µέλη του σχήµατος είναι υπεύθυνα για αρκετά side-projects, όπως οι 13 & God και οι Lali Puna. Φαίνεται πως κάθε στιγµή, αυτοί οι απίθανοι τύποι από τη Γερµανία, είναι αποφασισµένοι να τραβούν την προσοχή µας.

JIVE

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΕΝΗΧΟΡΙΑ

THE NEXT STEP QUINTET Baby Trio ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΟΥ ΕΞΗΝΤΑΡΗ http://thodorosexintaris.blogspot.gr/ t_exintaris@yahoo.com

Πριν από κάποια χρόνια αν κάποιος έλεγε ότι παίζει σε jazz σχήµα στην Ελλάδα και ότι το σχήµα έχει µέσο όρο ηλικίας τα 25 χρόνια µάλλον θα προκαλούσε θυµηδία. Για πολλά χρόνια, λόγω των απαιτήσεων της µουσικής αυτής σε κατάρτιση αλλά και σε εµπειρία ώστε να αφοµοιώσει κανείς αυτά που έµαθε θεωρητικά και σε συνδυασµό πάντα µε την µικρή σχετικά αποδοχή της υπήρχε η θεώρηση και η φανταστική εικόνα πως οι τζαζίστες πρέπει να είναι τουλάχιστον µεσήλικες. Η ευρύτερη αποδοχή της, αρχικά στο κύκλο των µουσικών, και το Τµήµα Μουσικών Σπουδών στο Ιόνιο Πανεπιστήµιο –ως δοµή αλλά και ως διδακτικό προσωπικό - ανέτρεψαν και ανατρέπουν το στερεότυπο αυτό.

Θοδωρής Κότσυφας στην κιθάρα, ο Γιάννης Παπαδόπουλος στο πιάνο, ο Ντίνος Μάνος στο µπάσο και ο Βασίλης Ποδαράς στα ντραµς συναντήθηκαν σε ένα jam session µε τον Ορφέα Τσουκαλά και το συγκρότηµα απέκτησε και σαξόφωνο. Ο Βασίλης Ποδαράς, υπήρξε µέλος των Baby Trio για δυο περιόδους και… συνταξιοδοτήθηκε πολύ πρόσφατα. Είναι προφανές πως όσο αυξάνονται τα όργανα ενός συγκροτήµατος αυξάνεται τόσο η δυνατότητα ελιγµών και εκφράσεων όσο και ο ηχητικός πλουραλισµός. Το Κουιντέτο µας δίνει εννέα χορταστικά κοµµάτια τόσο σε µουσική όσο και σε χρόνο (υπερβαίνει την µια ώρα ο δίσκος) και µας κάνει να χαµογελούµε µε αισιοδοξία για το µέλλον της ελληνικής jazz -που βρίσκεται στην καλύτερη φάση της – και γενικότερα για το µουσικό επίπεδο στη Ελλάδα το οποίο µάλλον κάνει “giant steps” και όχι απλά “next step”.

Πέµπτη 25 Απριλίου η κυκλοφορία του δίσκου και 25 ο µέσος όρος ηλικίας του συγκροτήµατος. Αριθµός που δεν µπορεί παρά να µας παραπέµψει στους Baby Trio, το συγκρότηµα µε ένα µόνο σταθερό µέλος, τον ιδρυτή του, Γιώργο Κοντραφούρη, καθηγητή στο Ιόνιο Πανεπιστήµιο εκτός από σπουδαίο πιανίστα. Το ταλέντο και η τεχνική του Κοντραφούρη προσφέρουν πολύτιµη εµπειρία σε δυο νέους µουσικούς που παίζουν µαζί του µέχρι να γίνουν 25 ετών οπότε αντικαθίστανται.

Ο δίσκος αναδίδει σίγουρα φρεσκάδα και ένα αρκετά υψηλό επίπεδο έκφρασης και τεχνικής, χωρίς να βάζουµε απαραίτητα το φίλτρο της ηλικίας για να κρίνουµε µε συµπάθεια και κατανόηση. Τα κοµµάτια έχουν χαρακτήρα και ενδιαφέρον και µε άνεση ξεχωρίζει κανείς, πιστεύω, τις πολλές καλές στιγµές του δίσκου, όπως βέβαια το “Cosmos”, ένα όµορφο, δυναµικό κοµµάτι, το “Urchin” και το ιδιαίτερο “Esbjorn” , ένα φόρος τιµής στον πρόωρα χαµένο Esbjorn Svensson, έναν από τους καλύτερους Ευρωπαίους πιανίστες (Σουηδός).

Τέσσερα από τα πέντε µέλη του συγκροτήµατος µετά την κοινή τους φοίτηση στο Τµήµα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστηµίου (jazz τµήµα) αποφάσισαν να κάνουν «το επόµενο βήµα», τη δηµιουργία δηλαδή ενός συγκροτήµατος για να παρουσιάσουν τις δικές τους συνθέσεις και να εκφραστούν µέσω των αυτοσχεδιασµών τους. Ο 48

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΕΝΗΧΟΡΙΑ

Αν το cd δεν είχε τίτλο το όνοµα του συγκροτήµατος (το πρώτο τους γαρ) θα µπορούσε να ονοµάζεται «Μεγάλες προσδοκίες» ή κάτι αντίστοιχο. Μεγάλες προσδοκίες όχι φυσικά µε την έννοια της αποτυχηµένης προσπάθειας που πολλά ήθελε και λίγα κατόρθωσε, αλλά αντίθετα µε την αίσθηση της ευχάριστης αναµονής για κάθε τι καινούργιο, είτε συλλογικό, ως συγκρότηµα, είτε ατοµικά, ως µουσικοί.

Το σχέδιο του cd είναι, τέλος, πολύ ωραίο ενώ θα πρέπει να παρατηρήσω και ότι η puzzlemusik έδωσε στο cd τον αριθµό καταλόγου που του ταιριάζει: 025.

Ακούτε: και 90,4 Αριστερά στα fm: Τετάρτη 21.00-23.00 και Κυριακή 19.00-21.00 49

SHOWCASE

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ART IS REALLY HARD ΤΗΣ ΔΩΡΑΣ ΚΟΡΟΒΕΣΗ thkorovesi@gmail.com

Ξεχώρισα κι ήπια όλο το νερό µονορούφι να φύγει η γλύκα απ’το στόµα µου να ξεπλυθώ ζωή

Κάθε art is hard δεν είναι απλώς ένα επεισόδιο στην ιστορία µιας τρέλας που ξεκίνησε πριν 4 χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Κάθε art is hard συνδέεται οργανικά µε το προηγούµενο µέσα από το έργο των καλλιτεχνών που φιλοξενεί. Κάθε art is hard φέρνει δηµιουργούς και επισκέπτες σε έναν κοινό τόπο ελεύθερης εικαστικής δηµιουργίας και µουσικής πρωτοπορίας. Κάθε art is hard στοχάζεται, πειραµατίζεται και τελικά αφηγείται τα ρεύµατα της σκέψης και της δηµιουργίας που διαπερνούν την πόλη από τη µια της άκρη ως την άλλη. Κανένα art is hard δεν συλλαµβάνεται στο κενό. Μέσα από κάθε διοργάνωση πιάνουµε το νήµα από εκεί που το αφήσαµε στην ατέρµονη αναζήτηση του «Ωραίου», ότι και αν σηµαίνει αυτό για τον καθέναν µας.Για πρώτη φορά το φεστιβάλ επεκτείνεται από 1 σε 3 ηµέρες εντάσσοντας εκτός από τα εικαστικά και την µουσική για πρώτη φορά και οµιλίες – εργαστήρια - θέατρο -performers γύρω από την τέχνη το βιβλίο την αρχιτεκτονική και τα comics. Απόψε µας αποχαιρετά για φέτος.

SHOWCASE

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΝΑ ΠΑΣ

ΠΑΣΧΑ ΤΩΝ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΔΑΚΗ, ΧΛΟΗ ΙΟΡΔΑΝΙΔΟΥ & GIL GALAD papadaki.stav@gmail.com , cloelikos@gmail.com, teotihoacan@msn.com

Πλησιάζουν αυτές οι µέρες, οι µέρες που µυρίζει πασχαλιά και που τα µωβ δεντρα στα πλαϊνά των δρόµων έχουν την τιµητική τους µιας που µύθοι λένε πως είναι '' το δέντρο του Ιούδα'' γιατί από αυτό κρεµάστηκε όταν πρόδωσε τον Ιησού για τα χρυσά αργύρια. Δεν ξέρω πόσο και αν πιστεύει κανείς σε όλα αυτά και τι θέση έχουν µέσα τουαυτό είναι καθαρά προσωπική υπόθεση. Αυτό που ξέρω είναι πως αυτές οι µέρες είναι µια αφορµή να περάσεις κάποιες ώρες µε οικεία πρόσωπα, να βρεθείς στην εξοχή και να ανεβάσεις χωρίς πολλές τύψεις τη χοληστερίνη (γιατί όλοι το κάνουν). Κυριακή των Βαϊων σήµερα και κάποιον Μεσσία περίµεναν κάποτε µε δάφνες και µε βαϊα και µε φοίνικες για να σωθούν. Κυριακή σήµερα και µπορεί να µη γράφονται διαθήκες, αλλά ιστορία για τη συνέχεια του ανθρώπινου γένους να κάνει το ίδιο. Κανείς δε θα µας σώσει , η όποια σωτηρία µας βρίσκεται στα χέρια µας, η όποια απελευθέρωση είναι συνώνυµη µε τη δική µας συνειδητοποίηση. Αυτά για εισαγωγή, όσο για το ΛΥΚΟ, θα σας αφήσει για λίγες µέρες αλλά θα φροντίσει να περάσετε όµορφα, να µάθετε ορισµένα πράγµατα, να κάνετε παρέα ακόµη και όταν θα λείπει. Για όσους θα µείνουν στην πόλη, προτείνουµε ανεπιφύλακτα µια βόλτα στο άλσος της Καισαριανής που έχει γεµίσει παπαρούνες και που συχνάζει ο Ήλιος πολύ αυτές τις µέρες.

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΝΑ ΠΑΣ

Τη Μεγάλη Δευτέρα 29 του µηνός, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ο συνθέτης πιάνου Βασίλης Τσαµπρόπουλος εµπνέεται από τους ύµνους της Μεγάλης Εβδοµάδας και δηµιουργεί εκ νέου συνθέσεις δικές του βασισµένες σε αυτούς Συνεργάζεται για πρώτη φορά µε την ερµηνεύτρια της βυζαντινής και παραδοσιακής µουσικής Νεκταρία Καραντζή. Με πυρήνα το δίδυµο πιάνο-φωνή, οι δύο καλλιτέχνες παρουσιάζουν ένα πρόγραµµα εναρµονισµένο στο κλίµα των ηµερών της Μεγάλης Εβδοµάδας, στο οποίο οι απόηχοι της κλασικής µουσικής συναντούν τη λιτή βυζαντινή µουσική έκφραση. Βυζαντινοί ύµνοι συνδυάζονται µε συνθέσεις του µαέστρου-συνθέτη επιδιώκοντας να αναδείξουν το κατανυκτικό και προσευχητικό κλίµα των ηµερών (Ώρα έναρξης: 20:30. Αίθουσα Δηµήτρης Μητρόπουλος. Τιµές: Φοιτητικά: € 6, Ζώνη Β: € 15, Ζώνη Α: € 25).

Τη Μεγάλη Τρίτη , στα νησιά λένε πως φτιάχνουµε πασχαλινά κουλούρια. Σηκώστε τα µανίκια , πάρτε αλεύρι και αυγά ,ζάχαρη και χυµό πορτοκάλι , αρωµατικά και ξεκινήστε να πλάθετε. Επίσης για όσους θέλουν να µπουν στο κλίµα των ηµερών, µπορούν να περπατήσουν στα ολάνθιστα γραφικά σοκάκια της Πλάκας και να περάσουν από ένα ήρεµο εκκλησάκι στην Αθανασίου Διάκου , κάθετα απέναντι από το Daphne's Restaurant όπου µπορούν να πιουν έναν ελληνικό καφέ ή ένα κρασί στην οδό Θόλου στο µαγαζί Κλεψύδρα. Την Παρασκευή µπορείτε να ανηφορίσετε στο Λόφο του Λυκαβηττού, να δείτε τη θέα, να περάσετε από τον επιτάφιο που γίνεται µέσα στο άλσος και να κατηφορίσετε βλέποντας σειρές από αναµµένα κεριά σε όλη την Αθήνα πανοραµικά ( Άγιος Γεώργιος- Λόφος του Λυκαβηττού).

Eικονογράφηση: Ντίνος Καψάλας Dinerror86@gmail.com

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΝΑ ΠΑΣ

Όσο για το Σάββατο, αν έχουµε να επιλέξουµε ένα χώρο που θα µας κάνει την όλη διαδικασία πιο ευχάριστη , είναι στα Αναφιώτικα της Πλάκας, στους Αγίους Ανάργυρους όπου µυρίζουν γιασεµιά, είναι ήρεµα και δεν πεθαίνεις από την πολυκοσµία και από τις αναθυµιάσεις.

Όπως και να'χει η κάθε εποχή έχει τη δική της οµορφιά όσο κι αν δεν το δέχεται η µεγαλύτερη µερίδα. Πώς να το κάνουµε, δεν είναι ωραία µόνο όταν έχει ήλιο και ζέστη! Βέβαια δεν είµαι εδώ για να επιχειρηµατολογήσω υπέρ ή κατά των εποχών αλλά υπέρ των επιλογών… Οι τελευταίες γλυκές βραδιές µε τα πλούσια αρώµατα από τις νεραντζιές που υπάρχουν παντού στην Αθήνα απαιτούν να µυηθούµε στη θαυµάσια τελετουργία της βόλτας. Παίρνεις την τσάντα σου, τη διάθεσή σου, όποια κι αν είναι αυτή, ένα σύντροφο για την πορεία αυτή, ακόµα και τον εαυτό σου που έχασες και θέλεις να ξαναβρείς και ξεκινάς… Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια έχουµε υποτιµήσει το απλό περπάτηµα και την ξεκούραση σε ένα παγκάκι, µιας και το να πας να κάτσεις σε ένα µαγαζί είναι προαπαιτούµενο για τη διασκέδαση. Τουλάχιστον έτσι έχει περαστεί στη συνείδησή µας. Φευ! Οι παλιοί κάτοικοι τόσο των αστικών κέντρων, όσο και των χωριών δεν αποχωρίζονταν ποτέ τη συνήθεια της βόλτας προς µια πλατεία. Μήπως ήρθε η ώρα να ακολουθήσουµε τα βήµατα τους για να µάθουµε τι είναι αυτό που ήξεραν για τη διασκέδαση που εµείς τείνουµε να ξεχάσουµε; Το οδοιπορικό προς τις πλατείες των πόλεων ξεκινά µε την πλατεία του Αγίου Θωµά στο Γουδί ή πιο σωστά στου Γουδή, µια µεγαλούτσικη πλατεία στα όρια του Δήµου Αθηναίων µε το Δήµο Ζωγράφου που η πρόσφατη σχετικά ανάπλασή της βοήθησε σηµαντικά στην προσέλευση όλο και περισσότερων κατοίκων των γύρω περιοχών. Στο κέντρο της πλατείας βρίσκεται η οµώνυµη εκκλησία και το απαραίτητο σιντριβάνι. Αν σας φαίνεται τετριµµένο θέαµα για µια πλατεία και δε µοιράζεστε τον ίδιο ενθουσιασµό, απλώς δείτε την παλιά πλατεία Οµονοίας και τη σηµερινή και αποφανθείτε για το ποια εκδοχή της είναι οµορφότερη…

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΝΑ ΠΑΣ

Στην πλατεία του Αγίου Θωµά ,Αν πεινάσετε ή θελήσετε να πιείτε καφέ η ποτό δε θα σας αφήσει παραπονεµένους –όπως και καµία πλατεία άλλωστε- µιας και τριγύρω της υπάρχουν καφετέριες, µεζεδοπωλεία, καφενεία καθώς κι ένα παγωτατζίδικο. Μάλιστα αν ψάξετε λίγο θα βρείτε ταβέρνες µε εσωτερικούς κήπους που αναδύουν µια αίσθηση παλαιότερων δεκαετιών, αυτών των παιδικών και εφηβικών µας χρόνων.Οι παλιοί γνώριζαν ένα µυστικό, αυτό της βόλτας προς ήσυχα µέρη κι είναι ωραίο να το ανακαλύψουµε κι εµείς. Όσο για αυτούς που έχουν τάσεις και ευκαιρίες φυγής:Αίγινα Ανάσταση στην ορεινή Παχιά Ράχη σε εντελώς οικογενειακή/παρεΐστικη ατµόσφαιρα ,Λεωνίδιο µε το αποκλειστικά τοπικό έθιµο των αερόστατων που αιωρούνται την ηµέρα της Ανάστασης , Ναύπλιο για ρετρό µέρες µε ανθρώπους που βγαίνουν από τις αυλές, κρατούν ένα κερί στο χέρι , µυρωδιές σπιτικές που ξεχύνονται από τα παράθυρα, Λιβαδειά που εκπλήσσει µε τις τιµές της, µε το καλό φαγητό, τα τρεχούµενα νερά και το σύντοµο της απόστασης.

Όπου και όπως και να βρεθείτε, µην ξεχνάτε πως η ουσία βρίσκεται στην παρέα και όχι στο πού και στο τι και πόσο θα φάτε. Μυρίσαι το Άριστον Ο. Ελύτης

Την Άνοιξηδεν τη βρήκα τόσο στους αγρούς, ή, έστω, σ’ έναν Μποτιτσέλλι όσο σε µια µικρή Βαϊφόρο κόκκινη. Έτσι και µια µέρα, τη θάλασσα την ένιωσα κοιτάζοντας µια κεφαλή Διός. Όταν ανακαλύψουµε τις µυστικές σχέσεις των εννοιών και τις περπατήσουµε σε βάθος θα βγούµε σ’ ένα άλλου είδους ξέφωτο που είναι η Ποίηση. Και η Ποίηση πάντοτε είναι µία όπως ένας είναι και ο ουρανός. Το ζήτηµα είναι από πού βλέπει κανείς τον ουρανό. Εγώ τον έχω δει από καταµεσίς της θάλασσας.

Eικονογράφηση: Ντίνος Καψάλας Dinerror86@gmail.com

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΦΩΝΟΡΑΣΗ

ΦΩΝΟΡΑΣΗ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ elenqmdt@gmail.com

ΔΕΥΤΕΡΑ 29/04 ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

ΤΡΙΤΗ 30/04 ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

21:00 Αισθηματική: The Notebook (ALPHA)

ΤΕΤΑΡΤΗ 01/05 ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

00:45 Κοινωνική-Δραματική: Αway From Her (MEGA)

ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ

22:00 Ξένο & Ελληνικό Ρεπερτόριο: Χρήστος Παπαμιχάλης (toradiofono.gr)

20:00 Ξένο & Ελληνικό Ροκ:On The Rocks (musicradio.gr)

22:00 Ξένο & Ελληνικό Ρεπερτόριο: Χρήστος Παπαμιχάλης (toradiofono.gr)

Eικονογράφηση Στέργιος Ρουμελιώτης // KURO - kurotrash@gmail.com

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΦΩΝΟΡΑΣΗ

ΠΕΜΠΤΗ 02/05

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 03/05

ΣΑΒΒΑΤΟ 04/05

ΚΥΡΙΑΚΗ 05/05

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

11:00 Δραματική: Roseanna's Grave (ANT1)

23:15 Δραματική: My Sister's Keeper (STAR)

ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ

22:00 Ξένο & Ελληνικό Ρεπερτόριο: Χρήστος Παπαμιχάλης (toradiofono.gr)

09:00 Ξένο Ποικίλο Ρεπερτόριο: Γιώργος Στάσης (Galaxy 92)

COMIC

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

COMIC

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ΤΟΥ ΚΩΣΤΗ ΤΖΩΡΤΖΑΚΑΚΗ greenhellicopter@gmail.com http://kostis-tz.blogspot.gr/

ΛΥΚΟS 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

62 WWW.LYKOSMAGAZINE.COM