STB Clubblad 2012 nr 3

In deze uitgav In deze uitgave Jaargang 27 Juli 2012 nummer 3 ’t eSTaBletje is het clubblad voor de leden van Sport- en Trimclub Brunssummerheide.

Het clubblad verschijnt vijf keer per jaar.

Redactieadres Gravenweg 56, 6471 VZ Eygelshoven.

Tel. 045-5352003 / 06-51296017 E-mail : redactiestb@gmail.com

Redactie Anke Linssen Theo Schmeits Herman Gerards

Uiterlijke inleverdatum kopij voor de volgende uitgave: 30 september Het volgende clubblad verschijnt in oktober

Verenigingsgegevens ............................................................................... 1 Weekschema zomertraining 2012 ........................................................... 2 Contributie en lidmaatschap 2012........................................................... 4 Van de bestuurstafel (door: Vicky Teeken) .............................................. 5 Heideloop 2012, warm en leerzaam (door: Eric Raemaekers) ................ 7 Vrouwen bij STB (door: Francien van Haaren) ......................................10 VO2-max als voorspeller van looptalent (door Nadine Chudy ) .............12 Kwalificatie Ironman Hawaï (door Peter Hendrix ) ................................14 Pepijnloop Echt (door: Anke Linssen ) ..................................................16 Telematicaloop 2.0 (door: Dennis Lymandt) .........................................17 Koelen en teveel rust bij verzwikte enkel remt natuurlijk herstelproces (door: Nadine Chudy) ......................................................18 Vaals-Venlo 2012: super SUPER Team (door: Marcel Coerver) .............19 Vaals-Venlo: stB-team (door: Ilya Nijsters) ............................................23 Estafetteloop Vaals-Venlo… 5 vóór 7? (door: Herman Gerards) ..........25 Sponsorgeld voor de kindergroepen in Waubach .................................26 Nieuwe leden (bron: Frank Eisenga) ......................................................27 STB conditietraining in de zaal (door: Marjan Jongen) ..........................28 Triathlon Stein (door: Marcel Klein).......................................................30 Tibet, de reis van mijn dromen (door Claudia Steinbusch)....................32 Diverse uitslagen (bron Frank Eisenga) ..................................................34 Verjaardagskalender ..............................................................................39 Persoonlijk doel van Ronald Bouwers: Fietsen en/of hardlopen?? .......39 Terug in de tijd… STB 10 jaar geleden (door Theo Schmeits) ................43 Veerle Simons Nederlands Kampioen hordelopen ................................44

Verenigingsgegevens

Voorzitter

Vacature

Secretaris

Vicky Teeken, Eygelshovenerweg 2 L, 6374 KC Landgraaf Tel. 045-5712812, e-mail : stbsecretariaat@online.nl

Penningmeester

Annick Ploumen, Eygelshovenerweg 13, 6374 KB Landgraaf Tel. 06-10897824, e-mail : annickploumen@home.nl

Algemene zaken

Jos Janssen, Schepenbank 22, 6343 CV Klimmen Tel. 043-4591995, e-mail : jos.anny.janssen@wanadoo.nl

Leden

Wiel Frins, Exdel 12, 6373 AJ Landgraaf Tel. 045-5690303, e-mail : wiel.frins@planet.nl Caroline Radstake, Groenstraat 211, 6374 JP Landgraaf Tel. 045-5463589, e-mail : caroline.radstake@home.nl

Ledenadministratie

Frank Eisenga, Koempel 69, 6372 ND Landgraaf Tel. 06-44996122, e-mail : stbledenadministratie@home.nl

Jeugdsport

Dick van Pelt, Spaarweiden 37, 6374 MD Landgraaf Tel. 045-5325803, e-mail : dick.vanpelt@tele2.nl

Website

www.avstb.nl

Postadres

Eygelshovenerweg 2 L, 6374 KC Landgraaf

Bankrelatie

Rabobank Parkstad Limburg, rek.nr. 172433975 t.n.v. Penningmeester STB, Eygelshovenerweg 13, 6374 KB Landgraaf

Adverteren

Via het redactieadres.

Adverteerders ontvangen het clubblad gratis.

2

Weekschema zomertraining 2012 Dag

Tijd

Plaats

Maandag

18:30

Cooperbaan

Maandag

18.30

Cooperbaan

Maandag

19:00

Sportzaal Hoefveld

Dinsdag

18:30

Cooperbaan

Woensdag

18:30

Cooperbaan

Woensdag

18.30

Cooperbaan

Woensdag Woensdag

18:30 19.00

Cooperbaan Cooperbaan

Donderdag

18:30

Cooperbaan

Vrijdag

18.30

Cooperbaan

Vrijdag

18:30

Cooperbaan

Vrijdag Zaterdag

18.30 10:00

Cooperbaan Cooperbaan

Zaterdag

17.00

Exdel, Landgraaf

Zondag

8:30

Cooperbaan

Training Duurloop. 1 uur, bestemd voor lopers die al ongeveer een uur kunnen hardlopen en hun conditie willen verbeteren. Het duurlooptempo is 10 km p.u.

Duurloop. 1 uur . Bestemd voor gevorderde lopers (m/v), die samen een uurtje ontspannen trainen op de heide. (Hierbij is geen trainer / loopgroepbegeleider aanwezig) Conditietraining. 1 uur. Algemene conditietraining met muziek. Geen looptraining. Bestemd voor alle lopers (m/v) die hun algemene uithoudingsvermogen, kracht en coördinatie willen verbeteren.

Intervaltraining. Deze zwaardere training duurt ± 1:15 uur. Bestemd voor gevorderde lopers (m/v), die hun duurlopen willen afwisselen en het lopen op een hoger tempo willen trainen of hun vorm willen aanscherpen. Ook lopers (m/v), die 1:15 uur op een rustiger tempo lopen, kunnen meedoen.

Duurloop. 1 uur, Bestemd voor lopers die al ongeveer een uur kunnen hardlopen en hun conditie willen verbeteren. Het duurlooptempo is ± 10 km p.u.

Duurloop. 1 uur. Bestemd voor debeginnende lopers die al ongeveer een uur kunnen hardlopen en hun conditie willen verbeteren.

Het duurlooptempo is ± 9 km p.u.

Pupillen A,B,C. 1 uur.

Junioren. 1,5 uur.

Baantraining. 1.30 uur. Deze training op de Cooperbaan is bestemd voor zowel gevorderde als beginnende lopers. Ook lopers (m/v) die echt zonder basis willen beginnen zijn van harte welkom.

Loopscholing is vast onderdeel van de training.

Duurloop. 1 uur . Bestemd voor gevorderde lopers (m/v), die samen een uurtje ontspannen trainen Hierbij is geen trainer / loopgroepbegeleider aanwezig Duurloop 1 uur, bestemd voor gevorderde lopers m/v die hun conditie willen verbeteren.

Hierbij is geen trainer/loopgroepbegeleider aanwezig Junioren 1,5 uur Pupillen A,B,C. 1 uur.

Rustige duurloop. 1 uur. Deze training is bestemd voor zowel beginnende als gevorderde lopers (m/v). De beginnende lopers moeten wel een rustige duurloop van minimaal 20 minuten kunnen hardlopen.

Duurloop. 1:15 uur. Deze training is bestemd voor gevorderde lopers.

Begeleiders Herman Gerards Frank Eisenga Sjack Hoop Theo Schmeits Vrije training

Marjo Moonen

Ger Bodelier Jos Bex Marcel Coerver Richard Thomas Wiel Frins Theo Schmeits

Herman Rutten Jeugdtrainers Jeugdtrainers

Wim v/d Linden

Vrije training

Vrije training Jeugd trainers Jeugdtrainers Harry Lejeune Huub Collaris Theo Schmeits

Inlichtingen over trainingen Senioren : Jeugd :

Wim van der Linden Dick van Pelt

Tel. 045-5217013 Tel. 045-5325803

E-mail: wlinden@brunssum.net E-mail: dick.vanpelt@tele2.nl

3

Contributie en lidmaatschap 2012 Recreant

Lidmaatschap zonder wedstrijdlicentie aanbevolen voor beginners per jaar:

€ 48,-

Wedstrijdlicentie

Licentiebedrag € 20,35 wordt afgedragen aan de Atletiekunie € 68,35

Jeugd

Eenmalig aan Atletiekunie : Via automatische incasso per maand:

€ 22,50 € 6,-

Recreant zaal

incl. basiscontributie Atletiekunie per jaar:

€ 54,-

Begunstiger

U bent dan geen lid, maar steunt onze vereniging per jaar:

€ 30,-

Administratiekosten Atletiekunie eenmalig Overschrijvingskosten:

€ 6,15 € 9,05

Alle opzeggingen dienen uitsluitend schriftelijk of per E-mail te geschieden bij de ledenadministratie stbledenadministratie@home.nl en wel met inachtneming van de door de Atletiekunie verplichte opzegtermijn van 6 weken, dit wil zeggen 6 weken voor het einde van het lopende kalenderjaar.

Wanneer het lidmaatschap in de loop van het boekjaar eindigt, blijft niettemin de jaarlijkse bijdrage in zijn geheel verschuldigd.

Aktiviteitenkalender 2012 17 augustus augustus 2 september 8/9 september 23 september 2 december 31 december

3e Meander Midzomerloop STB Familiedag met Barbecue (datum volgt) STB Clubreis 25e Tilburg Ten Miles

Vrijdag Zondag Zaterdag Zondag Zondag

20ste Jungfrau Marathon

Zondag Maandag

3e Biesloop 29e Sjef van Ooyen Kapellerbosloop Oliebollenloop, Cooperbaan 15:00 u.

Kijk voor de aanvangstijden op onze website.

4

Van de bestuurstafel (door: Vicky Teeken) Dit is alweer de tweede keer dat het stukje van de bestuurstafel in ’t eSTaBletje verschijnt. Ik zal het deze keer voor mijn rekening nemen.

Voor degene die mij nog niet kennen zal ik mij kort even voorstellen. Ik ben Vicky Teeken en ben sinds 1 november 1992 lid van STB. Sinds 2005 ben ik toegetreden tot het bestuur van STB. Hierin vervul ik de functie van secretaris en dit doe ik nog altijd met veel plezier en enthousiasme.

Zoals jullie weten is STB tot op heden nog altijd op zoek naar een nieuwe voorzitter.

Dus als er mensen zijn die zich geroepen voelen of eventueel kandidaten weten voor deze functie dan horen wij dit als bestuur natuurlijk graag.

Ook is er een functie in het bestuur van Stichting Park ter Waerden vacant.

Na twee jaar intensief te hebben meegeholpen aan de realisatie van Park ter Waerden, zal Arno Hanssen in juli stoppen.

Wij bedanken hem voor zijn inzet! Wij hebben dringend behoefte aan mensen die zich geroepen voelen om een bijdrage te leveren aan de verdere ontwikkeling van STB. Voor inlichtingen omtrent de inhoud van deze functies kun je, je melden bij een van de bestuursleden van STB. Afgelopen mei is natuurlijk weer onze jaarlijkse Heideloop georganiseerd.

Het weer heeft ons op die dag niet in de steek gelaten. De zon scheen en het was zelfs warm te noemen.

Voor de lopers zware omstandigheden maar voor de supporters erg aangenaam. Alle lopers hebben op deze dag weer een mooie prestatie neergezet.

Voor Sjack Hoop en Saskia Rademakers was het de laatste maal dat ze de Heideloop organiseren.

Bij deze willen wij als bestuur Sjack en Saskia dan ook bedanken voor het vele werk dat zij de afgelopen jaren hebben verzet.

De opvolgers voor Sjack en Saskia staan gelukkig al weer klaar in de personen van Paul Jacobs, Josette Gijselaers en Carla Willems.

Als bestuur wensen wij Paul, Josette en Carla veel succes.

Bij de jeugd van STB worden ook mooie prestaties geboekt.

STB heeft sinds kort een Nederlands Kampioene 100 meter horden in haar midden in de persoon van Veerle Simons.

Veerle won de finale tijdens het Nederlands Kampioenschap voor B junioren in Breda in een prachtige tijd van 14.30 seconden.

Tijdens de laatste training voor de zomervakantie van de jeugd van STB op 20 juni j.l. is Veerle gehuldigde door Harry Erkens, wethouder sport, namens de Gemeente Landgraaf.

Veerle van harte gefeliciteerd met deze geweldige prestatie en geniet er met volle teugen van! Helaas kon haar zus Daphne door een blessure niet meedoen.

Zij had anders zeker ook in de prijzen gelopen.

Daphne veel beterschap gewenst!

Verder mag de jeugd van STB zich verblijden met twee nieuwe gediplomeerde jeugdtrainsters. Esra van Pelt en Manon Rothkrans van harte gefeliciteerd met het behalen van jullie diploma.

Nog een zeer bijzonder moment dat in deze periode heeft plaatsgevonden.

Op woensdag 13 juni 2012 werd het startschot voor de nieuwe atletiekbaan Ter Waerden gegeven.

Dit gebeurde op een symbolische manier door middel van een knallende champagnefles.

Samen met een afvaardiging van de gemeente Landgraaf, STB, Stichting Ter Waerden, de aannemer en medewerkers van de gemeente

5

Landgraaf werd hierop een toast uitgebracht.

Wij gaan ervan uit dat de nieuwe baan medio september 2012 opgeleverd wordt. Wij allen verheugen ons hier enorm op.

Zoals al jaren is er de bijzondere wedstrijd Vaals Venlo op de laatste zondag van juni.

Ook dit jaar hebben er weer verschillende groepen van STB meegedaan aan deze race.

En ook zij hebben allen weer mooie prestaties neergezet.

Het STB superteam is wederom grote winnaar geworden van deze wedstrijd.

Allemaal van harte proficiat met deze overwinning.

Voor de komende tijd staat er voor STB ook nog het een en ander op het programma.

6

Op 2 september is de clubreis gepland, er gaat weer een hele groep de Jungfrau marathon lopen en het ligt in de planning om eind september weer samen met de jeugd en de senioren de clubkampioenschappen, bergloop en BBQ te organiseren.

Dit zal dan tevens als afscheid dienen van onze geliefde Cooperbaan. Hierna zullen we immers gaan trainen op de nieuwe atletiekbaan. Deze zal uiteraard volgens STB begrippen feestelijk geopend worden. Definitieve datums hierover volgen nog.

Rest mij eenieder een heel fijne en voorspoedige zomervakantie toe te wensen en tot ziens op een van onze trainingen.

7

8

Heideloop 2012, warm en leerzaam (door: Eric Raemaekers) Na een pittige baantraining op donderdagavond stappen Anke en Theo op me af. Ik denk bij mezelf nu gaan we het krijgen... Gelukkig blijft het bij de vraag of ik een stukje over de Heideloop 2012 wil schrijven voor het clubblad. Natuurlijk wil ik dat..!

Een aantal avonden (en reminders van Theo) verder zit ik dan uiteindelijk toch achter mijn laptop en probeer ik een leuk en allesomvattend verhaal op papier te zetten. Maarja hoe begin je nu een stukje voor het clubblad. Voor iemand die altijd wel een antwoord en mening klaar heeft valt me dit toch zwaarder dan gedacht. Wat zeiden Anke en Theo nu ook alweer. Schrijf over de dingen die je voelde voor, tijdens en na de wedstrijd en over alles wat daar mee te maken heeft. Uhm..... warm? ď Š Ik ga maar gewoon bij het begin beginnen.

Na in de winterperiode wat problemen met de motivatie te hebben gehad begon in de voorbereiding naar de Heideloop de vorm weer terug te komen.

Ik voelde me goed en was er van overtuigd dat ik lekker zou kunnen lopen. Onder omstandigheden die je het beste kunt typeren als iets waar een tropenrooster op van toepassing zou kunnen zijn ging ik van top tot teen gemotiveerd naar de heide.

Eenmaal aangekomen kwam ik al snel tot de conclusie dat het warme weer, niet alleen mij, maar ook de collega (of is conculega hier meer op z’n plek) lopers wel eens parten kon gaan spelen. Nu niet over nadenken en rustig voorbereiden op de start van de wedstrijd. Na het ophalen van mijn startnummer en richting de start te zijn gelopen kwam ik natuurlijk al genoeg bekenden tegen die zich ook opmaakten voor de start van de 5 EM. Ik besloot om alleen te gaan warmlopen en hierbij een klein stukje van het parcours te verkennen. We zullen maar zeggen om alvast

wat sfeer te proeven. Inmiddels was het dan toch echt tijd om richting de start te gaan. Na nog snel even wat water te hebben gedronken zocht ik, samen met Rob Riksen, vrij vooraan een plaatsje in het startvak. Zoals ons lopers niet onbekend is begonnen Rob en ik, tijdens de voorbereidende speech van Wim, alvast de wedstrijd voor te bespreken. We waren het erover eens dat we ons niet moesten laten gek maken (volgens mij ben je dat stadium al ruimschoots voorbij wanneer je een wedstrijd gaat voorbespreken maargoed) en vooral niet met deze warmte te snel van start zouden moeten gaan.

Uiteindelijk klonk het startschot en was ik onderweg. Vol goede moed begon ik aan deze toch wel pittige wedstrijd onder warme omstandigheden. Gedurende het lange stuk landweg bergaf probeerde ik mezelf voor te houden me door niets of niemand te laten jagen. Dit had ik immers met Rob besproken. Na het kilometerpunt gepasseerd te zijn durfde ik niet op de klok te kijken want van het voornemen om de wedstrijd rustig en met beleid op te bouwen was naar mijn gevoel weinig meer over. Na ongeveer 5 kilometer moest ik Rob (wiens lichaam werkt als een dieselende tractor die niet kapot te krijgen is en dus nu goed warm was) laten gaan. Dit tempo was voor mij op dit moment teveel. Omdat ik toch wel diep had moeten gaan besloot ik om bewust te gaan letten op mijn ademhaling en loophouding. Het zwaarste stuk moest immers nog komen.

Dat vervelende kreng van een landweg weer omhoog. Eenmaal begonnen aan deze lange klim probeerde ik me te herinneren wat nu ook alweer een goede loophouding en loopfrequentie was om bergop te lopen.

Uiteindelijk werden me de bemoedigende woorden toegeroepen door Ger Bodelier.

KLEINE PAS EN DEZELFDE FREQUENTIE! Ohja, dat was het.....

9

Het laatste stuk van de wedstrijd was aangebroken en ik slingerende over de zandpaden op weg naar het geasfalteerde stuk en het zicht op de finish. Onderweg op dit laatste stuk kwam ik een aantal lopers tegen die ik nogal raar gekleed vond. Het bleken mensen van de medische staf te zijn op weg, naar wat ik toen nog niet wist, een door de warmte bevangen loper. Bij het uitkomen van de voorlaatste bocht zag ik in de verte een loper op de grond liggen. De ernst van de situatie kon ik toen nog niet inschatten maar het baarde me in deze laatste fase van de wedstrijd enige zorgen. Er stonden een aantal mensen omheen en in het langslopen zag ik dat het Richard Lavalle betrof die, in een moeilijke houding en niet al te makkelijk

kijkend op de grond lag. In de laatste meters van de wedstrijd heb ik er nog een sprintje uit geperst en was ik uiteindelijk blij dat ik onder deze pittige omstandigheden een nette tijd heb kunnen neerzetten.

Inmiddels weten we dat het met Richard goed gaat en hij zich weer laat zien op de trainingen. Dit maakt dat we kunnen terugkijken op een geslaagde Heideloop 2012, die zich kenmerkte door warmte, gezelligheid en het lerende aspect dat lopen niet ten koste van alles moet gaan.

Chapeau voor iedereen die deze mooie wedstrijd weer mogelijk heeft gemaakt!

Vrouwen bij STB (door: Francien van Haaren) Tja hier zit ik dan,achter 'n A 4tje te bedenken wat ik zo al schrijven zal. Als ik met de groep loop hoef ik mij niet te bedenken wat ik allemaal vertel, maar zo gauw ik iets op papier moet zetten is dat een ander verhaal. Waar zal ik het eens over hebben???????

Zal

bij

het

begin

.....STARTEN

Ben bij STB gekomen via Cor van Haaren. Zal zo’n 4 á 5 jaar geleden zijn. Ben toen samen met Leo Logister en Silvie Berendse lid geworden.

Silvie is inmiddels geen lid meer.

Ik ben Moele Sina en ik sport en MOEL graag.

Heb vele hobby,s waarvan ik enkele heel erg graag doe. Toen ik een jong (nu nog steeds) klein meissie was, had ik vele jaren geturnd. Ik turnde toen in de selectie groep, wat betekende dat je extra strenge trainingen kreeg, om deel te nemen aan wedstrijden. Dit had ik maar een paar jaar vol gehouden, want op gegeven moment wilde ik toch wat anders.

In die tijd hing ik steeds in en rond maneges.

Ben n.l. een super paarden liefhebster. Wilde nadat ik geturnd had niets liever dan paardrijden. Maar dat zat er in die tijd niet in.

10

Mijn ouders konden die dure lessen niet betalen. Dus ging ik naar de manege en vroeg ik aan de mensen met eigen paarden of ik na de les hun paard mocht droog stappen.

Ben ook een fanatieke skiester. Ski al vanaf mijn 13de. Ieder jaar gaat het ook steeds weer naar het Oostenrijkse witte paradijs. Als je een beginnende skiër bent is dat lachen, gieren, brullen, zeker als je zelf al een beetje skiën kunt en de ander het nog moet gaan leren. ( Haha wa Fer?) Afgelopen Maart zijn Fer en ik de eerste keer alleen op wintersport geweest (zonder onze 2

zonen). Onze boys skiën ook al vanaf hun 4de levensjaar. Wij hadden gigantisch mooi weer, en dan zie je ze iedere dag VLIEGEN. ( ja de paragliders). Dat wil ik ook....al jaren wil ik dat, alleen wanneer ik het graag wilde gaan doen was het weer niet goed.

Nu was dus de kans. Fer en ik een afspraak gemaakt voor de volgende dag, want diezelfde dag was al alles volgeboekt.

Deze belevenis gingen we samen doen. Ieder apart zodat Fer alles kon vastleggen op ons cameraatje.

Zo ook de capriolen die ze met zo’n parachute uithalen. (Zoals tollen en schommelen in de lucht). Ze vragen je wel eerst of je een sterke maag hebt. En als dat zo is.... dan GEH,TS LOOS. Als je dan weer veilig op aarde terug bent, ben je toch een beetje je oriëntatie kwijt, en een raar gevoel in je maag. Haha dus hadden we ons voorgenomen om die dag niet meer te skiën maar om op een terras lekker van het zonnetje te genieten.

Maar goed...ik wil het toch even over het hardlopen hebben. Fer (inmiddels ook lid van STB) en ik hadden zich ingeschreven voor de Megaloop ( 3juni).

De start was 10.30 Onze sportkleren lagen klaar voor de start.

We hadden ons wekkertje gezet, maar dat was niet nodig geweest want wij werden gewekt door de stortregen die tegen het rolluik aan kletterde.

Jeetje had ik me zo verheugd op de Megaloop en is het een hondenweer. Fer had zoiets van...nou ik draai me wel weer om en slaap lekker verder. Komen nog wedstrijdjes genoeg. Dat klopt ook wel...maar toch kon ik niet meer slapen en besloot om alvast lekker te ontbijten en het shirtje wat je bij de inschrijving kreeg op te gaan halen.

Ik hoopte alleen nog maar dat het ietsjes minder hard ging regenen.

En ja hoor, toen ik op weg was naar het

Kolonia terrein, werd het al iets minder. In de kantine trof ik Cor,Theo en Jos aan. Die zagen dat ik mijn sportkleding niet aan had en verklaarden mij dus ook als......WATJE. Dat liet ik mij niet zeggen. Het was in de tussentijd al 10.15 en wilde toch graag mee doen. Theo zei nog dat ik dat makkelijk zou halen...Aangezien de regen ietsjes minder was besloot ik mijn startnummer en chip alvast te pakken en snel naar huis te racen (met auto) in mijn sportkleertjes te duiken ( die gelukkig al startklaar lagen) en als een gek terug te scheuren. Zo! Gehaald...Net op tijd. Iedereen stond al bij de start. Ik klom over het hek waarna ik al met een natte kont van start ging. (hihi) Eerste stuk samen met Cor gelopen totdat Cor dacht......(Sina doe jees miech tse langzaam) en er vandoor ging. Dag Cor tot zo....

Ik vond dat ik nadat ik me zo heb moeten haasten om toch nog op tijd aan de start te komen (en al uitgeput was) toch nog een leuke tijd had neergezet (51min,31sec).

Bijna aan de finish aangekomen staat daar dan toch de enige echte aanmoediger.

Mie menneke die roept…kom op schat nog een paar meter.

Als een verzopen kat ,onder de modder kom ik met een glimlach over de finish.

Twee weken na de Megarun (23 juni) gingen Fer en ik een weekendje naar Rotterdam.

Daar was de 1ste Leontien Ladies Run. Een loop van 7 km in een prachtig gebied. Eerst een lekker dagje gewinkeld in Rotterdam. Daarna naar hotel en omkleden voor de (wedstrijd) die om 19.00 van start ging. Het was geen echte wedstrijd maar toch loop je om een leuke tijd neer te zetten.

Een schitterende omgeving waar ik super van genoten heb. Na 32 min en een paar seconden kwam ik over de finish.

Nadat ik me droge kleren had aangetrokken gingen we op zoek naar Leontien zodat ik samen met haar op de foto kon. Het was een leuke dag….zeker deze (wedstrijd).

11

12

VO2-max als voorspeller van looptalent (door Nadine Chudy ) Het is altijd een intrigerende vraag waarom sommige atleten harder lopen dan anderen.

Deze vraag is makkelijk te beantwoorden door te stellen dat de snellere lopers gewoon meer talent hebben. Toch is dit maar een deel van het antwoord.

De VO2-maxis de maximale hoeveelheid zuurstof die door een sporter kan worden opgenomen in 1 minuut. De VO2-max waarover hier gesproken wordt is de relatieve VO2-max. Dit betekent de VO2-max gerelateerd aan het lichaamsgewicht. Omdat bij het hardlopen het lichaamsgewicht voortdurend ‘gedragen’ moet worden, is de relatieve zuurstofopname het meest relevant.

De VO2-max wordt door de meeste inspanningsfysiologen als de voorspeller van het talent voor duursporten gezien. Maar hoe kan een bepaling van de VO2-max nu informatie geven over goede en minder goede lopers?

De VO2-max is algemeen geaccepteerd als de beste maat voor de functionele capaciteit van hart en longen. Het snel kunnen afleggen van lange afstanden wordt grotendeels bepaald door de hoogte van de VO2-max. Want hoe meer zuurstof er kan worden opgenomen, des te meer energie kan worden vrijgemaakt om te lopen. Daarom wordt in de trainingspraktijk de VO2-max gebruikt om talentvolle en minder talentvolle lopers te onderscheiden. Echter het gebruik van de VO2-max als voorspeller voor het talent bij duurprestaties heeft zijn beperkingen. Deze beperkingen liggen vooral

op het gebied van ‘running economy’. Hierbij moet je denken aan: looptechniek, biomechanische factoren (beenlengte en lichaamsgewicht), alsmede het goed gebruik kunnen maken van landingsenergie. Hiermee wordt de energie bedoeld die bij iedere landing wordt opgeslagen in de elastische structuren (zoals; de achillespees). Deze elastische structuren werken als een veer zodat de landingsenergie weer gebruikt kan worden bij de volgende afzet. Wat betreft het gebruikmaken van deze landingsenergie zijn verschillen tussen lopers enorm. Dit is dus een andere goede verklaring voor de individuele verschillen in ‘running economy’.

Het is dus over het algemeen juist als men zegt: ‘snelle duuratleten hebben een hogere VO2-max’.Echter geldt dit alleen voor de erg grote verschillen tussen VO2-max waarden.

Om kleine verschillen in prestatieniveau te bepalen, is de VO2-max onbruikbaar, omdat er nog veel andere factoren meespelen.

Bron: Bosch, F., Klomp, R. (2008), Hardlopen.

Biomechanica en inspanningsfysiologie praktisch toegepast. Maarssen: Elsevier Gezondheidszorg.

13

14

Kwalificatie Ironman Hawaï (door Peter Hendrix ) Zoals in mijn vorige stukje beloofd zal ik jullie op de hoogte houden van mijn vorderingen om mij te kwalificeren voor de Ironman op Hawaii. Na mijn vorige stukje gooide een achillespees blessure behoorlijk veel roet in het eten en was fatsoenlijk lopen echt niet meer aan de orde. Eigenlijk speelde dit al sinds juni vorig jaar maar met vallen en opstaan kon ik toch blijven lopen. Uiteindelijk ging het echter helemaal niet meer, ik bleef last houden en ook de behandelingen en de oefeningen van de Fysio’s brachten geen verbetering.

Dit betekende dat de planningen die ik had allemaal aangepast moesten worden.

Loopwedstrijden lukten helemaal niet en dus moest er meer gezwommen en gefietst worden. Dit is het geluk voor een triatleet, niet altijd kan er helemaal niet meer getraind worden maar lukken een of beide van de andere onderdelen wel of met wat aanpassingen.

Wat lopen betreft heb ik uiteindelijk in overleg met de Fysio besloten om een tijdje complete rust te houden maar ook dit bracht geen verbetering. Dan ging het lopen weer een tijdje goed en dan was het in een keer weer helemaal mis. Verder onderzoek was noodzakelijk en de complete medische staf heeft zich over mijn probleem gebogen. Uiteindelijk werd de oplossing gevonden in de rug en na een aantal behandelingen hieraan kan deze jongen weer lopen als een antilope, wel eentje op leeftijd maar toch het gaat steeds beter.

De week na de Parelloop konden de trainingen weer hervat worden en uiteindelijk

ook meegedaan worden aan de Spartacus Run in Antwerpen, een hindernisloop over 10 km waarbij 17 hindernissen overwonnen moesten worden, van het kruipen door rioolbuizen, het lopen door een 25 cm diepe waterplas tot het waden door een wel heel erg smerige beek waardoor je echt een uur in de wind stonk. Dit zonder te overdrijven, ik rook het een dag later nog ondanks diverse was- en schrobbeurten. Voor iedereen die eens wat anders wil en toch van zijn loopcapaciteiten gebruik wil maken een echte aanrader.

Een paar dagen later volgde de 30,6 km lange trial “de koning van Spanje” in Gulpen. Voor mij een test of mijn achillespees het ook tijdens langere inspanningen zou uithouden. Dit was het geval en door de modder die daar aangetroffen werd was het een echte zware inspanning die leuk was om te doen en zeer zeker een echte test.

Zonder problemen en geen reactie aan de pees achteraf zorgden ervoor dat ik deelname aan de Ironman in Regensburg met een goed gevoel tegemoet kan gaan zien.

Op 17 juni is het zover en kan ik mij verheugen op 3,8 km zwemmen, 180 km fietsen en 42,2 km lopen. Het zal weer een zware en lange dag worden. Kwalificatie voor Hawaii zal er nog niet inzitten denk ik, daarvoor nog te weinig echte gerichte trainingen kunnen doen, vooral op loopgebied. Meedoen is dus belangrijker als winnen maar deze wedstrijd zal ik vooral gebruiken om te gaan kijken wat mijn niveau op dit moment is en wat er dus nog allemaal moet gaan gebeuren om tijdens de volgende Ironman een prestatie neer te zetten die goed genoeg is voor kwalificatie.

15

Dit zal de Ironman in Frankfurt worden volgend jaar. Dit is dan tevens het Europees kampioenschap en dus een wedstrijd waar de concurrentie groot zal zijn maar dit is een extra uitdaging en mogelijk ook een goed resultaat op Europees niveau in mijn leeftijdscategorie. Inzet wordt een plaats bij de eerst 10.

triathlons. In ieder geval de Marathon in Eindhoven waar ik als Pacer zal lopen. Wil je graag 3.30 uur lopen op de marathon dan loop maar achter mij en mijn ballon aan, dan moet dit gaan lukken.

Allemaal nog veel plezierige loop kilometers toegewenst en ik hoop velen van jullie te mogen begroeten tijdens het een of andere loopevenement in de regio of elders.

Maar eerst dit jaar deel gaan nemen aan diverse loopwedstrijden en nog een aantal

Pepijnloop Echt

(door: Anke Linssen )

Toen ik pas begon met hardlopen, liep ik bijna elke wedstrijd een PR, al was het maar omdat ik de betreffende afstand voor het eerst liep.

Steeds wilde ik mezelf verbeteren en meestal lukte dat ook nog. Heel leuk. Maar…wat wil nu het geval: dit blijkt niet eeuwig door te gaan…?!?! Deze ontdekking was schokkend.

Wat een teleurstelling.

Maar… de aanhouder wint.

Gewoon blijven proberen, dan komt er vroeg of laat wel weer een PR. Want, als Wim mij tijdens een baantraining vraagt of ik er inmiddels achter ben dat ik niet elke wedstrijd een PR kan lopen is het antwoord: Ja. Ik weet het wel, maar ik accepteer het niet!

En dus besluit ik mijn kansen te spreiden en in verschillende wedstrijden verschillende afstanden te lopen. Wel zo leuk, een beetje variatie. In mijn jacht op een PR zoek ik natuurlijk het liefst wedstrijden met een snel parcours uit. Zo kom ik uit bij de Pepijnloop.

Vijf vlakke kilometers die worden gelopen in 4 rondes, prima loopweer…

De randvoorwaarden zijn aanwezig. Samen met Andy ga ik warmlopen.

We treffen Herman en Lonneke met haar vriend. Nog een keer of 3 naar de wc (hoezo zenuwen) en dan op naar de start.

16

Het lukt mij vandaag om niet al te hard van start te gaan. Ik zit vanaf het begin lekker in het ritme. Op zo’n kort rondje is de verleiding groot om harder te lopen dan goed voor je is, maar ik weet dat er nog 3 rondes volgen en dus let ik op het tempo. Ik loop voorop bij de dames en heb een fietser bij me. Dat is erg fijn, want het parcours is op sommige stukken vrij smal en de fietser waarschuwt iedereen een beetje aan de kant te blijven. Ik kan dus het tempo lekker vasthouden.

De derde ronde krijg ik het iets zwaarder, maar het is nog steeds goed te doen.

Tenslotte heb ik nog maar één rondje te gaan. Ik ga steeds meer mensen dubbelen. Ze moedigen mij sportief aan. Ik probeer nog een beetje aan te zetten. Ik bereik het laatste rechte stuk naar de finish. Ik heb geen idee welke tijd ik ga lopen, ik heb nauwelijks nog op mijn horloge gekeken. Even een sprintje er uit persen… en dan finish ik 18.37! Dat is nog eens een PR, 37 seconden! Wat een perfecte wedstrijd, het ging lekker, ik heb weinig verval gehad, ben niet helemaal kapot gegaan en dat alles met een resultaat waar ik meer dan tevreden mee ben..! Als klap op de vuurpijl krijg ik bij de huldiging een kilo asperges en een bos bloemen mee naar huis. Was elke wedstrijd maar zo!

Telematicaloop 2.0 (door: Dennis Lymandt) Zondag 10 juni 2012: Het leek lastig kiezen voor vandaag. De Hahner Kitzenhauslauf in Aachen was de afgelopen 2 jaar immers tot beste wedstrijd in de Rur-Eifelcup uitgekozen en bood een aantrekkelijk parcours. Maar na de 0-1 EK-nederlaag van Nederland tegen Denemarken van gisterenavond en dat enkele dagen voor de beladen interland tegen Duitsland, bleef ik toch liever aan deze kant van de grens. En omdat de kas van Maastrichts Duurste door andere deelnemers al voldoende was gespekt, koos ik voor de alternatieve Telematicaloop.

Enkele sympathisanten hadden het initiatief genomen om deze Heerlense loop van weleer nieuw leven in te blazen (eerdere deelnames hieraan vonden plaats in mijn vorig hardloopleven in 1999 en 2000).

Voor dit jaar betrof het weliswaar een kleinschalige oefenloop (ca. 40 deelnemers), maar met de ambitie om er volgend jaar weer een heuse wedstrijdloop van te maken. Dit sympathieke initiatief had zelfs mijn pa over de streep getrokken om weer eens aan de start van een georganiseerde loop te verschijnen (uiteindelijk gefinisht na 67 minuten).

Tien minuten voor de start plaatsvond ging vanuit de Pancratiuskerk de processie uit.

Deze werd voor de gelegenheid voorafgegaan door de Coriovallum Pipeband. Dit trok het nodige bekijks. Hierdoor konden ook de Telematicalopers nog profiteren van de aanmoedigingen van het reeds aanwezige volk. Ondanks dat we vooraf een startnummer kregen opgespeld, was ik tot het moment van vertrek in de veronderstelling dat het een groepsloop betrof. Maar al direct na de start

viel het veld meteen uiteen. Jeroen Meerveld (Parellooprunners) en Erik Megens stuifden er vandoor. Marcel van de Pol en ik hielden samen de STB-eer hoog en volgden op korte afstand. Het gat met de rest was al meteen groot. Ok, dan gaan we er ook voor, ging er door me heen. Samen met Marcel dichtte ik het gat vrij snel en eenvoudig en na 1 km. liepen we met z'n vieren op kop. Erik moest vervolgens na 2 km. al lossen, maar zou uiteindelijk toch op slechts een minuut achterstand als vierde finishen. Marcel, Jeroen en ik bleken aan elkaar gewaagd. Gezamenlijk regelmatig auwhoerend, maar wel stevig doorlopend (hoewel niet helemaal tot aan onze limiet), volgden we de kopfietser. Het werkelijk schitterende parcours door de natuur van Terworm lag er wonderschoo n bij. Het zonnetje scheen en een lekker briesje zorgde voor aangename loopomstandigheden. De kilometers schoten onder onze voeten door.

Veel verwachtingen van de faciliteiten had ik niet bij deze gratis (!) oefenloop. Maar op de strategische punten stonden toch telkens signaleurs en halverwege was zelfs een waterpost ingericht. Linten en getekende pijlen zorgden verder voor een vlekkeloos parcours, waarbij ook de afstand regelmatig (4km/8km) stond aangegeven. De afstand die uiteindelijk met zeker 11,5 km. toch iets verder bleek dan eerder gecommuniceerd.

Na 3/4 van de race stelde Jeroen voor om gezamenlijk over de finish te gaan. Omdat ik dit geheel in de geest van de wedstrijd, die geen wedstrijd was, vond passen, stemde ik

17

hier meteen mee in. Maar dan gaan we ook hand in hand, voegde ik eraan toe. Ook Marcel was hier voor in. Gebroederlijk legden we ook de laatste kilometers af, waarbij het klimmetje voorbij de watermolen voor een schifting had kunnen zorgen. Zoals gezegd waren we aan elkaar gewaagd en ik zou niet durven zeggen wie gewonnen zou hebben, mochten we ervoor gestreden hebben. Terug op het Pancratiusplein werden we aangemoedigd door het publiek op de terrassen en kwamen we over de finish op de manier zoals vooraf afgesproken. In 50 minuten en een handvol seconden hadden we de route als een veredelde trainingsloop voltooid.

Na de finish werden mijn verwachtingen pas echt overtroffen. Niet alleen water, maar ook sportdrank, bananen en sinaasappels waren in ruime mate voorhanden. En alsof dat nog niet genoeg was, kregen we ook nog een consumptie bij cafe d'r Klinge, een herinnerings T-shirt en een goodybag met onder meer een bidon, een parfumproefmonster en diverse kortingsbonnen. En dat allemaal gratis! Zo kan het dus ook, beste organisatoren! Hopelijk volgend jaar voor het echie (en als het dan weer gratis zou kunnen...).

Bron: http://dennisdraaftdoor.blogspot.nl/

Koelen en teveel rust bij verzwikte enkel remt natuurlijk herstelproces (door: Nadine Chudy) Op dinsdagavond 12 juni 2012 organiseerde IFMSA-Maastricht (International Federation Medical Students Associations) in het AZM te Maastricht een lezing over sportblessures. De lezing werd gegeven door Bram Hulleman, werkzaam als fysiotherapeut en medisch trainingstherapeut.

Het eerste deel van de lezing ging over enkeldistorsie. Hij gaf uitleg over de verschillende fases. Het meest opvallende van de lezing vond ik het feit dat koelen en te veel rust houden bij een enkelblessure het natuurlijk herstelproces remt. Hierover zal ik in dit artikel een nadere toelichting geven.

De eerste fase als men omgezwikt is, is de ontstekingsfase.

De ontstekingsfase is de start van het herstelproces en duurt 1-3 dagen. Er moet

18

beschadigd weefsel worden opgeruimd en nieuw weefsel gevormd worden. De zwelling die in deze fase optreedt is functioneel omdat de enkel zo beperkt kan bewegen. Vaak wordt gedacht dat in deze eerste fase veel met ijs gekoeld moet worden en ook worden weleens pijnstillers voorgeschreven. Het nemen van NSAID’s (Non-steroidal antiinflammatory drugs) is in deze fase uit den boze. NSAID’s zijn ontstekingsremmende geneesmiddelen. Door deze geneesmiddelen neem het pijngevoel af. Voorbeelden van NSAID’s zijn: ibuprofen, diclofenac en naproxen. Het gevaar bij het nemen van NSAID’s in deze eerste ontstekingsfase is dat iemand geen pijn meer voelt en door de pijn heen gaat bewegen. Dit remt het natuurlijke herstelproces en verergert de ontsteking.

Koelen met ijs is standaardbehandelingen

een

van

de voor

pijnvermindering en verminderen van de zwelling na een enkelverzwikking. Toch is er weinig wetenschappelijk bewijsmateriaal voor deze behandeling. 10-20 minuten koelen direct na een verzwikking is voor de pijnvermindering erg prettig maar gedurende het herstelproces (1-3 dagen erna) is koelen uit den boze! Tijdens de ontsteking is er meer bloed nodig om nieuw weefsel te vormen, en de vaten dienen dus verwijd te worden. Door het ijs treedt er vernauwing van de vaten op, hierdoor kan er niet genoeg bloed meer door de vaten stromen voor het aanvoeren van witte bloedcellen en voedingsstoffen om nieuw weefsel te vormen. Koelen met ijs zorgt dan dus voor een remming van het natuurlijk herstelproces.

De tweede fase bij een enkeldistorsie wordt proliferatie fase genoemd. Deze fase duurt 1/3- 21 dagen (hangt af van de ernst). Vaak wordt er gezegd: ‘rust maar lekker uit en houdt het been hoog’. Als men kijkt naar het aanmaken van nieuw weefsel is dit niet het juiste advies. Men moet in deze fase proberen actief te blijven bewegen. Met hierbij wel de

pijn als bewegingsgrens, men moet absoluut niet door de pijn heen bewegen. Als men tijdens deze fase actief blijft bewegen is dit gunstig voor de collageensynthese (=bindweefselherstel).

Voor collageensynthese is zuurstof nodig en dit wordt gestimuleerd door actief te blijven bewegen. Dus als men te veel rust houdt remt dit de collageensynthese en dus het natuurlijk herstelproces.

De derde en laatste fase is de remodellering van collageen. Dit betekent dat er volledige nieuwe structuren zijn aangemaakt. Vanaf dit moment kan de enkel weer meer belast worden en kan men het sporten weer oppakken.

Bovenstaand is een visie van de behandeling van een enkeldistorsie. Dit wil niet zeggen dat dit de enige juiste is. Het is dus niet zo dat men direct na een enkelverzwikking absoluut niet mag koelen en meteen weer moet doorgaan met sporten. Dit is allemaal naar eigen behoefte en met pijn als bewegingsgrens.

Vaals-Venlo 2012: super SUPER Team (door: Marcel Coerver) De aanloop Wanneer was het nou, vorig jaar november, toen ik al langzaam begon te denken aan de nieuwe editie van dit jaar? We hadden al in 2010 en 2011 deelgenomen als “De Restjes”, en dat beviel goed. In de Editie 2011 waren we zelfs tweede geworden, en op een haar na hadden we het “Superteam” verslagen. Onze insteek was dus om hetzelfde team op te trommelen, en het weer zo spannend te maken als in 2011!

Dus tijdens de baantrainingen in de winter bij AVON had ik alle leden al eens gepolst of ze in juni weer zin in zouden hebben om samen er weer voor te gaan. Zo werden Anke, Richard, Richard en Martin al “gecontracteerd”. Omdat

Kamiel ook elke week bij ons op de baan aan het draven was, kwamen we al snel met de vraag of hij al door het Superteam gevraagd was, en of hij dit jaar ook bij een gezellig team wilde lopen!

Opeens doken er verhalen op dat het Superteam dit jaar moeite zou hebben om voldoende lopers bijeen te krijgen. We dachten…dat zal wel. Straks staan ze weer bij de start, en flitsen ze weer naar Venlo om hun bekers weer eens op te halen. Ergens na de carnaval hoor ik dat Ger naar de baantraining zou komen, om eens te praten. Ik dacht nog...praten…waarover dan? Ger had een lijstje bij zich met fitte mensen van het Superteam, en dat lijstje was (te) kort. Omdat er vanaf 2012 ook al een etappe meer is,

19

wordt het probleem om voldoende lopers te vinden nog groter. Samen met Ger (en een beetje Wim) overleggend, kwamen er enkele opties langs. Uiteindelijk kwamen we tot de conclusie dat we zouden proberen de sterkste lopers in een team te verzamelen, om zo te proberen de beker ook dit jaar weer naar Landgraaf te halen.

De laatste weken voor Vaals-Venlo werd duidelijk dat onze keuze de goede was. Eerst dachten we in totaal tien tot twaalf lopers te hebben, en maakte ik me druk dat er mensen aan de kant moesten blijven staan. Naar mate de weken verstreken bleek echter dat het aantal mensen die fit waren steeds minder werd. Uiteindelijk hadden we precies genoeg mensen over.

Zondag 24 juni ’12, door mijn ogen gezien.

Goed gemutst sta ik op om 06:00 uur. Effen ontbijten, spulletjes bij elkaar zoeken, en dan naar Iwan, die de koffie al klaar heeft staan voor mij….even rustig wakker worden. Al snel komt de rest van het team aanrijden, en de trip naar Vaals kan beginnen. Vol verwachting denk ik aan de dag die komen gaat…vol gezelligheid en sportiviteit. Als we de berg oprijden richting het drielandenpunt lopen ons de diverse teams al tegemoet, voor hen is al begonnen.

Boven bij het startpunt aangekomen zien we veel bekende gezichten.

Gelukkig, want omdat we zelf moeilijk zaten met het vervoer van de fietsen, had Ilya, teamcaptain van het nieuwe ST-B team, aangeboden onze fietsen naar Vaals mee te nemen. Wij waren dus dubbel blij om hun te zien (Ilya bedankt nog hiervoor!!). Ook de STB Abrahams waren weer van de partij, en al snel stonden we allemaal bij elkaar.

Onze vaste fietser en navigator Roger en Ger maakten hun fietsen klaar, en Iwan ging zich al warmlopen. Wij zouden bijna als laatste starten, en voor je het wist was het al zover….de mannen waren al vertrokken, ik 20

had van Ger de sleutel van zijn auto in mijn handen gedrukt gekregen, en samen met Richard er achteraan. Hoe zeggen ze dat: het spel is op de wagen! Het eerste punt waar wij kijken gingen stonden al meer STB-ers. Iwan vloog langs als een raket, en we reden maar snel verder. In Vijlen zagen we bij het langsrijden een terrasje waar wat mensen met blauwe jasjes zaten, bleken de Abrahams te zijn die druk bezig waren met hun traditionele kopje koffie! Daar hadden wij geen tijd voor als we op tijd in Wijlre wilde zijn, want die Iwan vloog over die etappe. Aangekomen in Wijlre was onze tweede loper, Rob, zich al warm aan het lopen. Iwan had alleen al ongeveer de helft van het veld ingehaald, en Rob kon zijn werk nu gaan voorzetten. Rob, die deze etappe al zo vaak gelopen heeft, dat hij hem zelfs geblinddoekt kan lopen, vraagt zich dan ook af waarom hij nog steeds zenuwachtig is. Ook nu lukt het Richard en ik om onderweg onze loper aan te moedigen.

We zien dan ook Rob geconcentreerd lopen, en Roger en Ger geconcentreerd fietsen.

Nou snel door naar Oirsbeek, waar Kamiel nu zich klaar aan het maken is. Rob komt aan na een sterke run over een zwaar parcours, wetende dat Bas Pierik achter hem bezig is met dezelfde etappe. Misschien dat dat een extra motivatie is, maar hij gooit alles eruit.

Weer gaat de wissel zo snel, dat het zelfs moeilijk is om een paar foto’s te maken. Voor de grap zeg ik nog dat er een aparte instelling

op de camera moest zijn voor STB-ers.

Kamiel is vertrokken, en nu rijden Richard en ik eerst naar Geleen. We bedenken ons dat we ook nu willen proberen ons team aan te moedigen, dus autoweg af, door Geleen, door

Sittard, en tegen de tijd dat we een stukje weg gevonden hebben waar de teams langs komen, is Kamiel er al langs...of niet....weet niet! We besluiten even over Duits grondgebied door te rijden, omdat de lopers daar een natuurgebied in lopen, en we niet volgen kunnen. Aan de Duitse kant komen we nog een team tegen, dat er een beetje verdwaald uitziet, en het dus ook is. Nu gaat mijn telefoon. Het is Rob in de andere auto.

Geloof het of niet....hij was direct naar Nieuwstadt gereden met Anke aan boord, en hij staat stil bij een....processie! Richard en ik besluiten dan maar om zo snel mogelijk naar Nieuwstadt te koersen, zodat wij het eventueel zouden kunnen overnemen als Anke niet op tijd zou zijn.

Jammer genoeg konden we Kamiel niet onderweg meer zien, maar uiteindelijk waren we allemaal op tijd in Nieuwstadt. Anke maakt zich klaar voor haar etappe, en wij Martin en ik lopen een stukje terug om te kijken of we Kamiel al zien. Dat gebeurt echter al zo snel, dat we eigenlijk nog een beetje verrast zijn. Er zijn nu nog maar een team of drie langs, alle andere hebben we nu dus al ingehaald.

Anke is goed weggekomen, al was ze een beetje verrast door de vroege komst van Kamiel.

Ze was bij het voetbalveld aan het warmlopen, en moest even een sprintje trekken naar het wisselpunt. Richard, Martin en ik weten Anke op twee punten nog aan te moedigen, ook zij gaat super vandaag! Wij zien onderweg dat Anke nog enkele teams inhaalt, en bij aankomst in St. Joost blijkt ze als eerste binnen te komen! Onze ochtendlopers hebben alle teams ingehaald!

We zien de pauzeplaats langzaam transformeren van helemaal leeg naar gezellig druk. Alle teams komen nu samen, vertellen sterke verhalen, eten samen wat. Ook de drie STB teams komen gezellig samen. De Abrahams brengen hun geheime wapen in stelling: warme pannenkoeken van Iwan de Ploeg!! Ook het ST-B team zie ik bezig met iets

speciaals: door Carmen zelf gebakken Muffins.

In beide gevallen beperkt zich het aanbod van deze geoorloofde doping niet tot het eigen team, alle STB ers zijn welkom!

Inmiddels blijkt de regen een blijvertje (helaas), en terwijl de eerste teams al weer vertrekken voor het middagdeel, gaat Richard zich klaarmaken. Rob zal de eerste etappe na de pauze fietsen, samen met Roger natuurlijk, zodat Ger vanaf nu rusten kan. Richard schiet weg, en nu kruip ik bij Martin in de auto.

Martin zal de volgende etappe lopen, we besluiten geen risico te nemen, en rechtstreeks naar Herkenbosch te rijden. We zien in de verte Richard nog de grote weg afschieten, en zelf rijden we door. We beginnen nu pas na te denken over hoe we daar komen moeten, en het lukt niet zo erg. Martin begint nu zenuwachtig te worden, en slaagt er ook nog in om mezelf zenuwachtig te krijgen. Na wat geklooi vinden we het juiste adres waar we moeten zijn, voeren het in in een onwillig Tom-tom-achtig apparaatje, en zijn we eindelijk goed onderweg! Ruim op tijd komen we aan, en Martin kan zich gaan voorbereiden. Ik neem zijn autosleutel over. Op de tribune zien we een hoop ploegen binnenkomen, omdat Richard weer net als vanochtend helemaal achteraan het veld gestart is. Plotseling zien we bekende gezichten. Richard komt eraan en allen in dit stukje haalt hij 3 ploegen in! Kamiel neemt de fiets over van Rob, ik rij met Anke meteen naar de volgende wisselplek in Swalmen, omdat ik dan zelf aan de beurt ben.

Dit gaat gelukkig probleemloos, en we zijn er nog voor er mensen van de organisatie te zien zijn. Door de regen voelt het zo kil en koud dat ik geen zin heb om iets uit te trekken.

Warmlopen doe ik dus met alle kleding aan, terwijl het langzaam drukker wordt op het wisselpunt. Ik doe alvast mijn trainingsbroek uit, zodat ik snel wegkan als Martin plotseling zou opduiken. Ik hoor Ger roepen...kan Martin er nu al zijn? Er is pas een team 21

langsgelopen....zijn we nu al zo ver voorin het veld gelopen? Jawel...Martin heeft als de bliksem gelopen, en stuurt me weg. Alleen zie ik nu geen fietsers...ik twijfel...waar blijven ze nu?? Ik draai zelfs even om, en dan zie ik ze komen.....fuck, denk ik...weer draaien en door.

Een paar straatjes door en de lange rechte weg op....super saai, dat wel, alleen verkeerd fietsen zal waarschijnlijk niet gebeuren op deze etappe! In de verte het ene team wat al lang was. We naderen snel, passeren, en laten ze snel achter. Kamiel fietst bij me, moedigt me aan, terwijl Roger verder vooruit fietst. De weg is jammer genoeg niet mijn favoriete ondergrond. Door de regen is de grindweg zompig geworden, bezaaid met grote plassen water en dikkere keien.

Niet iets waar een asfaltloper als ik blij van wordt. Eigenlijk waren crossschoenen hier beter, maar helaas. Even een paar bochtjes en dan weer door, een net zo lange rechte weg op. Onderweg ging de telefoon van Roger. Ik kreeg mee dat Wim belde om te informeren hoe het ging. Roger kon Wim geruststellen over de gang van zaken. De laatste kilometer nog even versnellen, en in de verte meen ik al Ger te zien. Gelukkig vergiste ik me niet, en kon ik even later aftikken.....mijn taak zit erop!

Redelijke tijd geklokt...onder de 37 minuten en ik was blij dat ik het team niet teleur heb gesteld. Nu even uitblazen. Naar de auto voor een handdoek en het jasje. We hebben nog even staan kijken en besluiten er maar van door te gaan naar Venlo. Ger hoeft maar 9,2 km, en ik ben bang dat hij er dadelijk eerder is als wij!

We stappen uit op de parkeerplaats bij Scopias, en beginnen richting de baan te lopen. In de verte langs het hek zie ik een fietser met blauw jasje...verder zie ik ook een loper...ik zie Ger!!

22

Nu moeten we een volle sprint trekken met alle tassen en spullen om voor Ger nog bij de finish te zijn.

Na een overheerlijk bezoek aan de douches, en een kop koffie in de hand (sommigen ook wat anders), zien we de finishplek langzaam vollopen. Al onze STB collega’s verzamelen zich in de kantine, samen alle andere lopers en begeleiders. Wij realiseren ons dat we allemaal, zonder uitzondering, super gelopen hebben, ieder na zijn of haar mogelijkheden.

Alles is goed gegaan (op een klein omweggetje na die Martin 500 meter bonus gegeven heeft), en we zijn twee keer van achterin het veld naar voorin het veld gelopen. Het ziet er toch wel goed uit voor het STB Superteam.

Zelfverzekerd wachtten we op het begin van de prijsuitreiking. We bekeken het schouwspel toen de prijzen uit een doos gehaald en opgesteld werden. Er werd al gegrapt: Doe ze maar terug, we nemen de hele doos wel mee... Uiteindelijk blijken we inderdaad de winnaars, waarbij er ook 5 van de 8 etappes gewonnen zijn. Wat nog belangrijker is dat we een super dag beleefden, samen met al onze STB clubgenoten, en we gezamenlijk veel plezier beleefden. Opgetogen en ook

vermoeid togen we naar het zuiden.

In november beginnen we wel weer opnieuw met het denken aan een nieuwe editie van Vaals-Venlo.

Vaals-Venlo: stB-team (door: Ilya Nijsters) Voor mij begon het allemaal al eind 2011. Ik hoorde veel van Vaals-Venlo, je bezoekt de site en gedurende de winterperiode hoor je dan tijdens de trainingen van de pupillen in de AVON kantine dan mooie verhalen over dit evenement. Dan begint het bloed te kruipen waar het niet gaan kan, dus tijdens trainingen heb je het er dan eens over. In eerste had ik het er voornamelijk met Jurgen over en die was er na één keer vragen toch al snel voor te porren. Je vraagt dan nog een paar andere personen en al snel zeiden toch veel mensen meteen “ja” en zo ging het eigenlijk onverwacht snel en men was ook reuze enthousiast om mee te kunnen doen. Dat verbaasde me toch wel een klein beetje daar ik toen amper een maand of 7 bij STB trainde.

Dit was natuurlijk wel al heel vroeg om daar mee bezig te zijn, dus het project ging op een lager pitje. Omstreeks Maart werd het vuurtje dan opnieuw opgelicht en toen bleek dat toch niet iedereen kon en we hadden nog altijd geen compleet team, omdat er een 8ste etappe was toegevoegd, maar dat was geen probleem want er was tijd zat. Na enige rondvraag waren we compleet. Een tijdje later kampten we helaas met een blessure van een teamlid en het ging er niet naar uitzien dat dit voor Vaals-Venlo over zou zijn, dus opzoek naar vervanging. Dat is op zich een goede manier om met leden van de vereniging in contact te komen. Ik zal niet iedereen hebben gecontacteerd, maar vele heb ik toch bereikt  . Uiteindelijk hebben we de versterking gevonden in Iris, ze was meteen razend enthousiast. Nou, dan hebben we toch nog het team bij elkaar zo kort voor de grote dag zelf. Maar dat fijne geruststellende gevoel duurde niet lang. De

maandag voor Vaals-Venlo kwam er helaas nog een afmelding wegens ziekte. Toen schoot bij mij de stress er wel een klein beetje in.

Samen met Iris hebben we nog wat mensen benaderd en o.a. met hulp van het Superteam hebben we Huub bereidt gevonden om ons team compleet te maken.

Zo, nu kunnen we weer rustig slapen,….

Alle voorbereiding gingen verder soepeltjes, je zult zien, op zaterdag na 17:00 trek je een riempje van de fietsdrager kapot. Maar dat soort dingen gebeuren dan nu eenmaal en worden met behulp van vrienden snel en adequaat opgelost. Zaterdag avond staat er dan een berichtje op Facebook,…” kun je me even je nummer doorgeven, dan bel ik je even ! “ Dan schiet het even door je hoofd, “Niet nog een afmelding” Op dat moment leken de minuten uren. Maar gelukkig maakte ik me

druk om niets, zo bleek achteraf. Na alles op volgorde klaar gelegd te hebben en de fietsen in volgorde, zoals ze op de fietsdrager moeten, te hebben weg gezet zijn we op tijd gaan slapen.

Zondag ochtend, de wekker gaat, meteen sta ik naast het bed. Meteen kleren aan, auto in laden, fietsdrager en fietsen opladen en Iris ophalen. Uitgerekend kom ik zelf, na iedereen erop gewezen te hebben op tijd te komen etc, zelf 5 minuten te laat op de afgesproken plek.

23

Gelukkig had ik dit in het schema meer dan voldoende voorzien. Iedereen in twee auto’s en richting Vaals. Tijdens het op rijden van de Vaalserberg natuurlijk uitkijken dat je de andere lopers niet omver rijdt. Daar aangekomen werd het mij pas duidelijk hoeveel andere deelnemers er zijn en wat voor een organisatie het is, kortom een heel aparte ervaring.

Maar goed, even melden bij de wedstrijd organisatie en gelukkig zijn er geen wijzigingen. Nog een halfuurtje wachten tot we kunnen starten. Dus tijd om met de andere STB teams te kletsen, de sfeer is al vanaf het vertrek in Landgraaf helemaal super en wordt

alleen maar beter tijdens deze tocht.

Na dat Jurgen is vertrokken stappen de overige leden in de auto, onderweg nog even wat lopers aanmoedigen, wat plaatjes schieten en door naar het wisselpunt. In Vijlen zie je dan de geoliede machine, beter bekent als de Abrahams, op een terrasje van een kopje koffie genieten: Geweldig !

Alle wissels gaan goed en iedereen zet zich voor de volle 100% (en meer) in, om alles eruit te halen wat erin zit. Niemand laat een steek vallen en vanaf de eerste etappe beginnen we al op ons schema voor te lopen.

De middagpauze geeft kans even met andere teams te praten en is een welkome onderbreking van het continu verzamelen, wisselen en weer doorrijden. Na de pauze ben ikzelf aan de beurt en ga dus alvast wat inlopen. Dan is het zover en mag ik zelf van start, meteen zit ik in een lekker ritme en voel dat ook ik het goed ga doen. Na circa 3 km komt je dan een auto tegemoet, drie keer

24

raden wie daar uitstapt en meteen begint aan te moedigen, onze baantrainer Wim van der Linde. Fijn om dit vertouwde geluid te horen!

Echter toen Dinand met etappe 6 bezig was, gingen we met z’n alle richting wissel in Swalmen. Dachten we de A73 te nemen, hetgeen ook best goed ging tot de afslag Swalmen, daar stonden we op de afrit plots stil. Als je dan voorbij de rij auto’s probeert te kijken, dan zie je op de overige wegen ook alleen maar lange rijen in de richting waar wij heen moesten. Toen dit dus wel wat lang begon te duren, werden we langzaam nerveus. Het zou toch niet zo kunnen zijn dat het verkeer roet in het eten ging gooien en we de wissel zouden missen. Maar door de stuurman kunst van Nathalie hebben we toch veel tijd weten goed te maken, waardoor we uiteindelijk nog op tijd bij de wissel waren aangekomen.

Een voor mij tot dan toe nog onbekende ervaring is het zien van een team genoot die alles geeft om de verwachtingen waar te maken, terwijl je er zelf naast fietst. Dat vond ik toch een heel aparte en mooie ervaring. Dat is sport(iviteit) in z’n puurste vorm.

Aan het eind van de dag als iedereen binnen is en de fietsen weer op de auto staan, viel een last van m’n schouders en voelde ik me voor het eerst weer ontspannen na een behoorlijke tijd van toch onbewuste spanning.

Omdat iedereen toch echt te hard had gelopen, visten we dus ook naast het net voor de best geschatte eind tijd. Grofweg zaten we er maar een half uurtje naast. Helaas was er geen prijs voor gezelligste ploeg ofzo, want die hadden we toch echt wel met ruime voorsprong gewonnen!

Een stukje schrijven over zo’n lange en drukke dag is toch best lastig. Er zijn veel dingen tijdens die dag gebeurd die ik hier onmogelijk allemaal specifiek kan gaan benoemen, daar dat een boekwerk op zich zou worden.

Dinand, Jurgen, Femke, Carmen, Iris, Marcel, Huub, Ronald en helpende handen Maurice en Nathalie, bedankt dat jullie mijn eerste VaalsVenlo tot een nooit te vergeten ervaring hebben gemaakt !

Estafetteloop Vaals-Venlo… 5 vóór 7?

Het is zondagmorgen en de wekker gaat af om 6 u. Het is weer tijd voor de Vaals-Venlo estafettewedstrijd met de STB Abrahams.

Altijd een mooie sportieve dag, maar ook deze keer weer met wat ongeregeldheden. Omdat ik redelijk op tijd naar bed was gegaan de avond van te voren, was ik vrij snel wakker en na het ontbijt en de spullen te hebben ingepakt toog ik vrolijk naar de plek van samenkomst om 7 u. bij Mengelers. 5 voor 7, nog niemand aanwezig? Piep, piep.... 100,5 “es ist 5 vor 6...” huh? Sh... na een paar vijven en zessen maar terug naar huis en nog even het bed in.

Enfin, even later zijn we weer terug op de plaats van bestemming. John Haan arriveert als eerste met zijn nieuwe fiets en even later John Hendriks met ongepoetste

fiets en bijna lekke band, dat gelukkig snel werd opgelost. Even later is de ploegleider Theo er en blijkt de nieuwe fiets van John Haan niet te passen op de fietsdrager. Met wat improvisatietalent slagen we erin de boel aan elkaar te knutselen. We kunnen vertrekken. Hè, gelukkig we zitten, op naar Vaals… samen met Paul, John en Ineke.

Op de autoweg gaat het bijna fout, de nieuwe fiets van John gaat los en hup daar staan we

(door: Herman Gerards )

weer langs de kant. De schoenveter van Ineke biedt uitkomst en gelukkig is er verder niets beschadigd. Half acht zijn we op de Vaalserberg en kunnen we langzaam aan de start gaan denken. Nog wat voorbereidingen en even wat inlopen. De eerste starters zijn reeds weg en het hoogste punt van Nederland wordt nog even kunstmatig iets opgehoogd omdat ik uit de broek moet .

Dan is het tijd voor de start. Om 8:05 mag ik de spits afbijten en begin aan de eerste etappe onder aanmoediging van de overige STB-ers. Het weer is prima en de temperatuur is goed. Zoals bekend gaat de etappe in het begin lekker bergaf en is het voor mij de wet van Newton die extra in mijn voordeel werkt.

Na ca. 3 km. is het echter afgelopen en gaat de daling over in afwisselende klimmetjes en zorgt voor wat temposchommelingen.

De begeleiding en aanmoedigingen onderweg zorgen ervoor dat de wedstrijd lekker verloopt.

Bij de doorkomst in Mechelen (10 km in 42:15) komt Iwan als eerste van het Superteam voorbij en gaan we de laatste helling op. De laatste kilometers richting Wylre breken aan en ik kan lekker het tempo vasthouden. Voorbij aan de kerk en we gaan even verder rechtsaf naar het wisselpunt, met 1:06:31 passeer ik de streep en draag het stokje over aan John Haan voor de 2e etappe. Ik stap in de auto en met Ineke gaat het richting Oirsbeek voor de 3e etappe.

Nu valt er een enkele bui en begint de wind ook flink aan te trekken. In Oirsbeek wordt het stokje door John overgedragen aan Jan Schwanen en stap ik op de fiets richting Nieuwstadt over 14,6 km. Deze pittige heuvelachtige etappe is Jan op het lijf

25

geschreven en bij het eerste klimmetje in Oirsbeek moet ik flink trappen om hem bij te houden. Via Doenrade, Windraak, Sittard gaat het via Millen richting Nieuwstadt waar we na 1:03 arriveren.

De 4e etappe is de damesetappe van 10,8 km die bijna traditioneel door Ineke wordt gelopen. Bij de doorkomst in Echt neemt de regenval en wind in heftigheid toe en is het geen pretje voor de lopers en fietsers tot aan de pauzeplaats in St. Joost. Na 1 uur zit ook de klus er voor Ineke op en is het pauze, tijd om de inwendige mens te versterken en even met de andere ploegen te babbelen.

Na de pauze is het tijd voor de 5e etappe van St. Joost naar Herkenbosch, en is het de beurt aan Erik Haakma, onze geheime succesformule, want hij loopt niet alleen snel hij krijgt ook nog eens 5 bonusminuten, ware het niet dat hij zich verliep. Pech, dubbelpech.

In Herkenbosch bleek uiteindelijk 500 m. teveel zijn afgelegd. Jammer, maar helaas.

Etappe 6 die door Paul Jacobs werd gelopen, verliep ook grotendeels weer in de regen en voert nu door het bebosd gebied bij Herkenbosch. Bij de aankomst in Swalmen is het balen voor Paul, ook hij had bijna 500 m. te veel gelopen omdat hij zich verlopen had.

Shit happens, maar bij het wisselpunt in

Swalmen wordt de taktiek omgegooid. Erik Haakma zat nog vol van adrenaline omdat hij zich verlopen had en besloot spontaan om dan ook nog maar de 7e etappe voor zijn rekening te nemen (de ploegleider glundert steeds meer). Alles uit de kast dus! Deze aanpak bleek uiteindelijk niet verkeerd en kon toch nog wat goedgemaakt worden. In Belfeld wordt het stokje overgenomen door Lenie Jacobs voor de laatste (mannen)etappe (punten! ď Š) over 9,2 km. We zijn inmiddels op de atletiekbaan in Venlo beland en kunnen we nog net de eerste loper zien finishen. En jawel, het is Ger van het superteam! Daarna volgt er heel lang niets. De tussenliggende tijd wordt opgevuld met bier, fricandellen en kroketten.

De eerste teams zijn inmiddels binnen en is het nu wachten op Lenie. In een mooie 47 min. komt ze over de finishstreep op de baan in Venlo. Het sportieve gedeelte zit er nu op en wordt ons geduld op de proef gesteld en wachten we op de prijsuitreiking. Dan is het zover, de bekendmaking van de winnaars. Het is wederom het STB Superteam voor de 11e keer op rij. Vreugde bij iedereen en de dag is weer geslaagd. De STB Abrahams behalen een mooie 6e plaats achter AVON (ď Œ), met 2 min. achterstand. Grrrrrrrrrr. Als we ons niet verlopen hadden, waren we zeker 5e geworden en was het toch nog 5 voor 6 geweest!

Nieuwe website STB Zoals jullie al hebben kunnen vernemen op de jaarvergadering ligt het in de bedoeling om onze STB website in een nieuw jasje te steken. Na jaren van trouwe dienst zal de huidige site vervangen worden door een nieuwe site en met een nieuw concept voor onderhoud en beheer van de informatie. Wij hopen daarmee de informatie op een gemakkelijkere manier up to date te kunnen houden.

Een werkgroep bestaande uit Jos Bex, Leo Logister en Herman Gerards hebben in de afgelopen periode de mogelijkheden van diverse systemen/pakketten bekeken en zullen de komende tijd aan de nieuwe opzet gaan werken. De planning is om begin september de nieuwe site ingericht te hebben.

Om de verschillende geledingen (jeugd, secretariaat, bestuur, trainerscommissie, wedstrijden/evenementen etc.) in onze vereniging bekend te maken met het onderhoud van de informatie, zullen we in de maand september een informatiebijeenkomst houden met de nodige instructies. Als alles volgens plan verloopt zal de launch van onze nieuwe site tijdig met het beschikbaar komen van de nieuwe accommodatie plaatsvinden.

26

Sponsorgeld voor de kindergroepen in Waubach De Biesloop-organisatie ontving een telefoontje van de Heideloop-organisatie: “ Hé kunnen jullie een gift van € 500,- gebruiken voor kinderen binnen Op de Bies?”

Zodoende stond op 20 mei j.l. Samantha (Rector Dury), met de broertjes Virgil en Joshua bij de start van de Heideloop om een gift van €500,- uit handen van Peter Borsdorff te ontvangen. Peter Borsdorff is bij veel hardloopwedstrijden in de regio (vooral Duitsland) te vinden waar hij hardlopers aanspreekt om een bijdrage te geven voor kinderen met een handicap. In de loop van 17 jaar heeft hij al € 551.000,opgehaald en 1.053 x een gift van gegeven!

De hoofdsponsor van de Heideloop, optiek Mayk van Beek, verdubbelde spontaan het sponsor bedrag tot € 1000,- !

De verlanglijstjes zijn in de maak: grote skelters, een zwembad, wii, en ga zo maar door.

Bedankt Peter Borsdorff en optiek Mayk van Beek!! En natuurlijk de Heideloop-organisatie dat ze aan Op de Bies hebben gedacht!

Nieuwe leden (bron: Frank Eisenga) Janou Homminga Janou is 18 jaar en woont in de Vliegenpoel in Landgraaf. Janou, het jongere zusje van Loraine en dochter van René, is de derde telg van de familie Homminga die lid van onze mooie vereniging wordt. We missen er nog eentje !!!

Marcel Klein Marcel is 38 jaar en woont in de Generaal Hodgesstraat in Landgraaf. Marcel is geen onbekende. Hij heeft na een jaartje afwezigheid toch weer besloten om lid van STB te worden.

Beëindiging lidmaatschap:

Petra Helms Petra is thuis in de Wiel Ringenslaan in Landgraaf en is 29 jaar, woont samen met Patrick. Petra heeft gevoetbald bij Rimburg en UOW. Na een tijd wilde ze eens wat anders en is gaan hardlopen, kwam in contact met Edith en Richard Kremer en is via hun lid van STB geworden.

Lennie Kleinen De jeugdleden: Danielle Aldenhoven, Fabian Viester, Lyn Penders, en Max Jahach

27

28

STB conditietraining in de zaal (door: Marjan Jongen) De redactie heeft een bezoekje gebracht aan toch een minder bekende tak binnen STB . De zaaltraining onder leiding van Marjo Moonen.

Wat ik zag was een pittige training op opzwepende muziek door een twintigtal dames en een heer. Deze toch vrij intensieve maar ook gezellige training kan ik iedere loper aanbevelen Kom ook eens naar de conditietraining in de zaal op de maandagavond.

Elke maandagavond, buiten de schoolvakanties, kun je als lid van STB tussen 19:00 en 20:00 uur in sporthal ‘Hoefveld’ komen trainen.

Al jaren komen een aantal vrouwen en sinds enkele jaren ook één moedige man, dan bijeen om onder de bezielende leiding van Marjo Moonen deel te nemen aan wat ik ‘bewegen op muziek’ zou willen noemen.

Tijdens de (korte) warming-up maken de meeste dames gebruik van de mogelijkheid tot ‘bijkletsen’ (het moet natuurlijk ook een beetje gezellig zijn).

Nadat Marjo (of een van de deelnemers) het teken gegeven heeft dat we gaan beginnen, starten

we met een soort conditietraining, waarbij iedereen zijn eigen tempo kan bepalen.

Marjo weet hier, door steeds afwisselende oefeningen, meestal ook een oefening in coördinatie van te maken. Er wordt meestal flink met armen en benen gezwaaid.

Na dit stuk van de training zijn bij de meesten de spieren goed warm en de gewrichten goed gesmeerd.

Ideaal voor de overgang naar spierversterkende oefeningen. Het tempo ligt nu iets lager en ook nu weet Marjo genoeg variatie aan te brengen.

Vanwege het groot aantal dames dat aan de training deelneemt, worden de spieren van buik en billen echter zelden overgeslagen. Niet zelden wordt tijdens deze oefeningen, op uiteenlopende wijze, uiting gegeven aan hoe de lichamen van de verschillende deelnemers, dit alles ondervinden.

Via de ‘cooling down’, waarbij de rek en strekoefeningen niet ontbreken, komen we tot het einde van de training.

Het lijkt ons heel gezellig als meer leden van STB ons (af en toe) op de maandagavond komen vergezellen.

Ik hoop daarom dat ik jullie heb kunnen uitdagen om eens een kijkje te komen nemen en de training, die zeker niet te onderschatten is, aan den eigen lijve te komen ondervinden.

29

30

Triathlon Stein (door: Marcel Klein) In het weekend van 23 en 24 juni was weer de jaarlijkse Triathlon Stein, bij de meeste mensen wel bekend.

Dit jaar had ik mij ook hiervoor opgegeven, leek me wel een uitdaging en een leuke variatie om naast het hardlopen ook eens met zwemmen en fietsen in wedstrijdverband bezig te zijn.

Ik heb meegedaan aan de sprintafstand voor recreanten, deze afstand startte zaterdag om 17.00 uur en bestond uit 750 meter zwemmen( in de haven van Stein), 25 kilometer fietsen (parcours van 3 ronden) en 5 kilometer hardlopen (parcours van 2 ronden).

Ik ben hier samen met Laurens Slaats naar toe geweest, hij had zich ook aangemeld voor dezelfde sprintafstand.

Zaterdag rond 12.45 uur vertrokken we op de fiets (met een propvolle rugzak) richting Stein, het was lekker weer, dus was genieten onderweg, lekker crossen door de dorpjes, open velden en stukjes bos (AUT IN NEETJUUR, om met de woorden van de grote Jo Bonten te spreken, hahaha ).

Natuurlijk gaat er ook wel iets fout onderweg, Laurens verloor zijn bidon en toen we stopten voor die bidon ging ik onderuit met de fiets omdat ik even een moment niet had gedacht aan die SPD klikpedalen, waardoor ik met de schoenen vast zat aan de pedalen (helaas is dit niet gefilmd, was wel grappig).

Wel mijn knie opengehaald met die actie, maar pijn is fijn en bloed moet, hahaha.

Na anderhalf uur fietsen en 31 kilometer verder kwamen we in Stein aan om 14.15 uur.

Aangezien de wedstrijd pas startte om 17.00 uur, was er voldoende tijd om het inschrijfpakket op te halen, iets te eten en te drinken om dan rustig te vertrekken naar het wisselpunt voor alle drie de onderdelen en waar ook de jury stond die de fiets moest goedkeuren.

Na het omkleden in het Neopreen zwempak (wat overigens super strak zit, maar wel

prettig is bij een watertemperatuur van 17.4 graden) mochten we om 16.50 uur het water in om te wennen aan de temperatuur en om een paar minuten in te zwemmen.

Exact om 17 uur klonk het startschot en werden we losgelaten, er was een heen en weer parcours uitgezet om enkele grote boeien heen, zwemmen ging goed, er waren slechts wat kleine golven en een lichte deining in het water.

Na het zwemmen gauw teruglopen naar het wisselpunt en meteen omkleden, dit heeft wel ruim 2 minuten geduurd, het uittrekken van dat neopreen pak is niet zo gemakkelijk.

Daarna snel het hardloopkloffie aan (heb dit ook gebruikt bij het fietsen), fietsschoenen aan, fietshelm op, fietsje pakken en op naar de start van het fietsen.

Hier was een parcours uitgezet van Stein naar Elsloo van ongeveer 8 kilometer wat drie keer afgelegd moest worden. Bij het fietsen ben ik overigens in de tweede ronde ingehaald door de sneltrein uit Landgraaf ( Laurens).

Maar het was wel een mooi parcours wat uitgezet was, met wat lichte stijging en daling, echt moeilijke bergen zaten er niet tussen.

Na het fietsen weer terug naar het wisselpunt, fietsje parkeren, loopschoenen aan en begonnen aan het laatste onderdeel, de 5 kilometer hardlopen.

Hier was een parcours uitgezet van 2.5 kilometer door Stein wat twee keer moest worden afgelegd, hier zat overigens wel een stevige klim in richting kerk die wat te zwaar was om op te rennen na het zwemmen en het fietsen, daar dus maar even gewandeld.

Uiteindelijk ben ik gefinisht in een tijd van 1 uur en 58 minuten, ik had gehoopt zo rond de 2 uur te eindigen , dus dat was wel een mooie tijd.

Ik vond deze triathlon een mooie ervaring wat zeker de moeite waard was. Volgend jaar ga ik weer meedoen aan de Triathlon van Stein.

31

Tibet, de reis van mijn dromen (door Claudia Steinbusch) Als kind droomde ik al van Tibet. Volgens mijn moeder zat ik 's nachts wel eens recht op in bed en sprak een vreemde taal, mijn eerste meditatie oefeningen! Later wees ik in de atlas van mijn broer Tibet aan en zei dat ik daar graag heen wilde. Op de middelbare school interesseerde ik mij voor het Boeddhisme en in de puberteit was mijn kamer gevuld met Boeddha's en gebedsvlaggetjes. Ondertussen zijn mijn twee nichtjes ook al in Tibet geweest en kwamen terug met bijzondere verhalen. Het werd tijd dat ik mijn dromen ging waarmaken en begon met zoeken naar een geschikte reis.

Al vlug viel mijn oog op een groepsreis van Sawadee, zeer uitgebreid en een hele maand lang. Er zat alles in wat ik belangrijk vond: naast de Potala van de Dalai Lama en het basecamp van de Mount Everest werd er ook veel aandacht besteed aan het acclimatiseren, de bevolking van dichtbij meemaken en de vrijheid om zelf op ontdekking uit te gaan. Michel deelt mijn passie voor het Boeddhisme niet en schrok van de hoeveelheid kloosters en tempels die in het programma stonden. Hij gaf zijn plaats graag af aan mijn vriendin Dieuwertje, die Tibet ook op haar lijstje had staan.

Na een lange voorbereiding en nog een operatie tussendoor, vertrokken we 8 mei jongstleden richting Tibet. We verbleven aan het begin en het eind van de reis een paar dagen in Nepal, omdat je niet rechtstreeks kunt gaan. In Tibet startten we in Lhasa, om vervolgens een rondreis per bus te maken. We zijn met een groep van vijftien man, een reisbegeleidster uit Nederland, een lokale gids en de buschauffeur.

Als we in Kathmandu willen landen, krijgt de piloot geen toestemming vanwege het noodweer. Na een uur rondgecirkeld te hebben, raakte de brandstof op en werd het tijd voor actie. Ze lieten een ander toestel

32

voorgaan en als dat lukte, konden wij ook landen. Zouden ze dat in het andere vliegtuig ook zo verteld hebben?!! In het hotel hadden we een Westerse wc, die alleen niet doorspoelde en een douche met koud water.

Eenmaal in Tibet is dat allemaal opgelost. Je

gaat gewoon buiten naar de ‘wc’ en krijgt kannen met heet water en een teiltje om je te wassen.

We treden een hele andere wereld binnen. Je wáánt je niet alleen op het dak van de wereld, maar je bent er ook echt. Af en toe hebben we elkaar aangekeken en gezegd: `We zijn er echt, we maken het echt mee, we zijn in Tibet, het is geen droom.` De Tibetanen zijn vriendelijk en met weinig tevreden. Het was prachtig om de pelgrims te zien met hun gebedsmolentjes en kralenkettingen. De tempels zijn overweldigend. Van buiten maken ze een sobere indruk, maar binnen staan mens grote Boeddhabeelden met bladgoud.

Wat opviel was het lekkere eten. Meestal kregen we vers gewokte groente met rijst. Ze serveerde iedere groentesoort apart en zo kon je van alles wat proeven. Ook opvallend waren de straathonden, in grote aantallen aanwezig.

Ze kwamen niet bedelen, maar hielden je ’s nachts wel vaak uit je slaap.

In een tempel waren we getuige van een unieke ervaring.

Monniken maakten zandmandala’s op de vloer met mooie kleuren. Dit krijg je maar zelden te zien, laat staan dat je foto’s mag maken. De pelgrims offeren geld en voedsel aan de Boeddha’s en vullen de kaarsjes bij met yakboter.

de foetus houding gevouwen. De dag erna wordt het lijk verder de berg op gedragen waar de rituele sky burial plaatsvindt. De slager hakt het lijk in stukken en voert het aan de aasgieren. Wij wandelen met de gids er vlak langs en het is prachtig om de aasgieren te zien rondcirkelen.

Als ik terugblik en je zou vragen wat vond je het mooiste of indrukwekkendste, zeg ik....alles!!

Heel bijzonder was het om in de bergen in een klooster te mogen overnachten, we slapen hier met acht man op een slaapzaal. Ook waren we in dit klooster getuige van een rituele bijeenkomst, een soort begrafenis, waarbij familie en overledene aanwezig waren. De lama riep de ziel op om het lichaam te verlaten. Het lijk is ingepakt in doeken en in

Ik denk aan de Potala, het winterverblijf van de Dalai Lama.

De Yokhang tempel, het hart van Lhasa. De dienst in de Nunnery. Het Yamdrok tso, een turkoois meer en de Himalaya. De onderhandelingen over souvenirs dat met veel gelach gepaard ging. Of het bestellen van eten, altijd een verassing wat je kreeg. De pelgrims met hun gebedsmolentjes die de Kora kloksgewijs om een tempel liepen.

Het moment dat ik voor de Mount Everest stond, de gebedsvlaggetjes van thuis ophing en in tranen uitbarstte of de wandeling over de pas, de laatste dag, om te voet afscheid van Tibet te nemen. Kortom een fantastische reis.

Mijn droom is uitgekomen!.......

33

34

Diverse uitslagen (bron Frank Eisenga)

130 196 204 6/5 68 95 25 107 181 182 325 6/5 108 9/5 10 4 12/5 28 39 54 12/5 46 25 112 13/5 24 92 226 276 8 110 19/5 2 2 19/5 694 1175 86 92 378 20/5 15 2 4 5 46 31/5 28

Rund um den See - Bütgenbach (B) HM Jan Offermans Ronald Smeets Hub Wijnands Koning van Spanje II - Gulpen 11,5 km Paul van Hameren Cor van Haaren 30,6 km Ger Bodelier Rene Homminga Michel van Eert Peter Hendrix Laurens Slaats Simmerather Mailauf - Simmerath 10 km Harry Hamers ATG Bahnlaufserie - Aachen 5 km (Cat.plaats) Paul Jacobs Carmen Jacobs Geuldalloop - Berg en Terblijt 10,7 km Dennis Lymandt Paul van Hameren Ronald Hoogeboom 7. Enorm in Form - Steckenborn 5 km Harry Hamers 10 km Herman Gerards Harry Hamers Maasmarathon - Visé HM Erik Haakma Anke Linssen Hub Wijnands Ronald Smeets Marathon Iwan Theunissen (PR) John Haan Overmuntheloop - Urmond 10,3 km (Cat.plaats) Martin Dumoulin Erik Haakma ING Europe Marathon - Luxemburg HM Theo Wessels Cor van Haaren Marathon Jos Lempers John Haan John Oostdijk 33e Heideloop - Landgraaf 5 km (Cat.plaats) Roger Gillissen Nadine Chudy Iris Pilich Petra Helms Wim Rutjens CeBuStaloop - Heerlen Frank Joosten

6 10 1:40:03 1:46:33 1:47:16

1:06:35 1:09:36 2:25:16 2:52:17 3:08:56 3:08:59 3:38:52

0:53:41

0:19:23 0:22:27

0:46:31 0:48:28 0:50:30

0:25:27 0:44:51 0:58:43

1:22:03 1:30:11 1:40:54 1:42:46 2:42:21 3:22:32

0:38:15 0:39:01

1:45:17 1:51:59

1 1 3 1 4 2 4 2 2 3 4 6 11 12 3 7 1 11 12 28 30 4 14

Diverse uitslagen

5/5

2 5 6 6 13 2 6 7 20/5 723 3508 23/5 1 1 3 1 5 26/5 160 60

3:22:32 3:23:36 3:57:56

0:22:47 0:24:27 0:25:15 0:25:36 0:26:07 0:22:26

46 72 132 187 31/5 3 5 18 8/6

Lonneke Frins Yvonne Monse 5 EM (Cat.plaats) Kamiel Jacobs Rob Riksen Martin Dumoulin Huub Donders Richard Thomas Eric Raemaekers Dennis Lymandt Jan Schwanen Paul Jacobs Paul van Hameren Herman Gerards Niels Hermans Ronald Hoogeboom Rene Homminga Michel Beckers Tim Roks Theo Schmeits Geert Pouls Wil Fleurkens Cor van Haaren Mayk van Beek Ineke de ploeg Harry Hamers 10 EM (Cat.plaats) Ger Bodelier Marcel Coerver Marcel van de Pol Jurgen Schoumakers Hub Wijnands Femke van Heugten Andre Roumen Harry Hamers Marikenloop - Nijmegen 5 km Nicolle Schleijper Sibille Waszkiewicz 4. Läuferabend - Herzogenrath 5 km baan (Cat.plaats) Eric Raemaekers Anke Linssen (PR) Paul Jacobs Herman Gerards Cor van Haaren 34. Vennlauf - Mützenich 5 km Harry Hamers 10 km Herman Gerards HM Jan Offermans Hub Wijnands Geert Pouls Harry Hamers CeBuStaloop - Heerlen 5 km Martin Dumoulin Leo Kokkelkorn Sjack Hoop 36. Int. Rohrener Volkslauf - Rohren 10 km

0:26:39 0:28:15 0:29:24 0:31:21 0:31:30 0:32:03 0:32:21 0:32:30 0:33:28 0:34:11 0:34:33 0:34:39 0:34:43 0:35:52 0:37:22 0:37:31 0:37:43 0:38:21 0:40:56 0:41:36 0:41:49 0:43:09 0:43:48 0:46:05 0:49:19 1:02:28 1:06:32 1:11:49 1:17:40 1:22:05 1:22:49 1:34:18 1:45:44

0:27:47 0:32:49

0:18:40 0:19:16 0:19:41 0:19:57 0:23:11

0:27:47 0:45:03 1:40:44 1:47:13 1:58:08 2:21:57

0:17:39 0:18:12 0:20:32

35

34 43 58 59 1/6 1 4 12 3 1 9 16 6 26 36 4 2/6 54 32 161 3/6 4 10 2 16 4 20 24 25 5 6 7 14 28 31 32 33 38 48 57 8 10 69 3/6 50 105 8/6 14 16 6 13 17 18 3 32 22/6 25

36

Sabine Krieg Pierre Muijrers André Roumen Huub Collaris 26e Pepijnloop - Echt 5 km (Cat.plaats) Anke Linssen (PR) Herman Gerards Lonneke Frins (PR) 10 km (Cat.plaats) Iwan Theunissen Erik Haakma Marcel van de Pol Michel van Eert John Haan Ronald Hoogeboom Hub Wijnands Carmen Jacobs 34. Mittsommernachtslauf - Konzen 5 km Harry Hamers 14 km Herman Gerards Harry Hamers 6e Megaloop - Landgraaf 5 km Marcel Coerver Rene Homminga Janou Homminga (PR) Herman Gerards Nadine Chudy (PR) Angelique Thomas Gerte Offeringa Nicolle Schleijper 10 km Kamiel Jacobs Martin Dumoulin Leo Kokkelkorn Dennis Lymandt Jurgen Schoumakers Ilya Nijsters Jan Offermans Dinand Radstake Theo Wessels Hub Wijnands Cor van Haaren Petra Helms Francien van Haaren Pierre Muijers 35. Int. Derichsweiler Volkslauf 5 km Harry Hamers 10 km Harry Hamers 1e Adelanteloop - Heerlen 4 km Frank Joosten Cor van Haaren Lenie Jacobs 8 km Leo Quaedflieg Wim van Hameren Hub Wijnands Carmen Jacobs Huub Collaris 9e Bufferrun – Bingelrade (vervolg) Jan Offermans

0:22:59 0:23:59 0:25:33 0:25:34

55 127 8/6 8 10/6

0:18:37 0:20:43 0:26:16 0:34:59 0:37:18 0:39:18 0:39:54 0:42:05 0:43:25 0:45:35 0:46:45

0:27:07 1:03:16 1:23:39

0:18:40 0:20:24 0:20:38 0:21:17 0:23:28 0:27:18 0:28:05 0:28:12 0:34:20 0:36:56 0:37:43 0:39:39 0:43:00 0:43:09 0:43:25 0:44:14 0:45:06 0:46:26 0:48:15 0:49:08 0:51:31 0:51:54

0:28:09 0:58:47

0:18:15 0:18:38 0:20:54 0:37:55 0:38:13 0:38:44 0:39:39 0:45:37

0:42:41

76 50 56 59 86 223 10/6 119 655 657 2 19 77 1 6 13 15 24 121 179 185 337 508 656 899 10/6 5 12 13/6 105 16/6 12 11 20/6 1 899 22/6 1 3 6 8 10 13 6 8 17 20 1 22 27/6

Herman Gerards Harry Hamers Bieler Lauftage - Biel (SUI) Marathon (Cat.plaats) Chris Hanssen 10. Kitzenhauslauf - Aachen-Hahn 4,4 km Harry Hamers 10 km Jan Offermans René Homminga Herman Gerards Hub Wijnands Harry Hamers 9e Maastrichts Mooiste 5 km Nadine Chudy (PR) Michel Beckers Claudia Steinbusch 10 km Martin Dumoulin Anke Linssen Tim Roks 15 km Iwan Theunissen Ger Bodelier Leo Kokkelkorn Eric Raemaekers Erik Haakma Michel van Eert Leo Quaedflieg Ilya Nijsters Michel Beckers Geert Pouls Connie Tempelman Leo Logister Maasdijkmarathon - Oss Jos Lempers (50ste Marathon) John Haan 28. Bosselbachlauf - Vossenack 9700 m Harry Hamers Childlearn Marathon - Schimmert HM Hub Wijnands Marathon Jos Lempers Baanwedstrijd - Kerkrade 5 km baan Dennis Lymandt (PR) Leo Logister 9e Bufferrun - Bingelrade 6 km (Cat.plaats) Marcel Coerver Leo Kokkelkorn Marcel van de Pol Peter Hendrix Ronald Hoogeboom Ilya Nijsters 10 km (Cat.plaats) Erik Haakma Dennis Lymandt Paul Jacobs Paul van Hameren Loraine Homminga René Homminga (PR) Chronoloog circuit 14 - Eindhoven 5 km baan

0:45:56 0:55:17

4:23:24

0:22:19 0:43:42 0:44:08 0:44:17 0:46:28 0:55:34

0:23:25 0:29:43 0:29:44 0:36:30 0:40:52 0:44:37 0:52:55 0:57:34 0:59:00 0:59:59 1:00:50 1:07:57 1:10:30 1:10:53 1:14:16 1:19:18 1:22:05 1:27:53 3:12:34 3:30:00

0:54:09

1:44:04 3:27:20

0:19:04 1:27:53

0:22:21 0:23:06 0:24:27 0:25:11 0:25:30 0:25:53 0:37:47 0:39:12 0:42:03 0:42:13 0:42:22 0:42:30

26 27 2 9 45 58 71 4 82 83 87 94 22/6 63 23/6 15 23/6 82 23/6 44 140 23/6 161 24/6 1 6 14

John Haan Herman Gerards Janou Homminga (PR) Michel Beckers Frank Joosten Hub Wijnands Wil Fleurkens Carmen Jacobs Cor van Haaren Pierre Muijrers Andre Roumen Leo Logister Nacht van Vlaanderen - Marathon Jos Lempers Graubünden Marathon Saskia Rademakers Trailloop Monteblon 26,5 km Geert Pouls 32. Rakkeschlauf - Roetgen HM Sjack Hoop Harry Hamers Bilzenrun - Bilzen HM Hub Wijnands 28e Vaals-Venlo estafetteloop 105,3 km STB Super super team STB Abrahams ST B-team

0:42:55 0:42:57 0:43:25 0:43:35 0:44:36 0:45:57 0:48:10 0:48:28 0:49:52 0:49:54 0:50:36 0:51:19

1 30/6 57 22 88 1/7 2 10 26 15

3:18:10 6:12:54

2:45:02

1:40:07 2:11:37

1:40:46

17 24 21 36 45 44 2 50 14 32 96 50

Femke van Heugten 35. Int. Volkslauf - Eicherscheid 5 km Harry Hamers HM Tim Roks Harry Hamers 3e Bemels Beste Boeren Bergloop 7,5 km (Cat.plaats) Kamiel Jacobs Niels Hermans Tim Roks Edith Kremer 15 km (Cat.plaats) Dennis Lymandt René Homminga Marcel van de Pol Jan Offermans Leo Quaedflieg Herman Gerards Janou Homminga Hub Wijnands Theo Wessels Ilya Nijsters John Oostdijk Marcel Klein

0:22:06

0:27:38 1:40:04 2:16:39

0:27:55 0:33:34 0:37:05 0:44:26 1:07:23 1:09:35 1:09:48 1:11:31 1:12:59 1:13:00 1:13:54 1:13:59 1:14:37 1:15:05 1:22:30 1:23:47

6:34:30 7:22:05 7:42:40

STB Clubreis 2012 2 september Tilburg Ten Miles Doe mee aan dit jaarlijks STB evenement!

Lekker samen sportief een dagje uit.

37

38

Verjaardagskalender 1 1 4 4 5 6 7 8 8 9 12 12 13 16 19 20 21 22 22 24 25 25 26 27 27 28 29 31

Augustus Doreen Veldhuizen Imke Erens Leo Quaedflieg Tom Weegels Harry Hamers Sica Verwasch Egon Borghans Jos Gubbels Dick van Pelt Tessa Lievestro Marjo Moonen Caro Voragen Nancy Nunumete-van Laar Jan Offermans Marth Riksen Lenie Jacobs Harry Boesten Peter Hendrix Ferry Quaedackers Jolanda Overeem JuliĂŤtte Franken Iwan Theunissen Louis Cordewener Nicolle Schleijper Branka Rybakowski Edith Kremer Ton Starmans Michel van Eert

19 10 50 8 58 9 48 44 51 16 53 14 38 52 16 52 61 51 33 42 15 40 62 46 40 38 61 34

1 1 1 1 3

September Lennie Kleinen Jules Coerver Paul Bex Hub Prevoo Quirien van Son

26 11 17 58 37

3 4 6 11 11 15 15 17 19 21 25 26 26 27 27 27 29 30 30

Lisan de Kreij-Reinartz Dorota Heldens Richard Thomas Monique Dahmen-Deckers Niels Hermans Erik Haakma Jo Born Maud Hanssen Bas Radstake Ivo Schmitz Marian Jongen Marcel Klein Leo Kokkelkorn Moni Kockelkorn Wim Rutjens Rene Homminga Lynn Weegels Anita Gelton Michel Beckers

43 39 44 41 26 52 58 13 19 14 53 38 45 42 51 49 11 43 31

1 2 3 5 7 9 9 13 17 17 27 28 30 30 31

Oktober Amber Penders Eric van Theemsche Theo de Leeuw Hub Wijnands Bert Daemen Roger Steens Anke Linssen Noa Loers Chris Hanssen Sabine Krieg Eva Collaris Laurens Slaats Geert Pouls Harrie Enninga Bas Nicaise

15 48 52 48 48 44 28 9 59 44 57 48 53 55 30

39

Persoonlijk doel van Ronald Bouwers: Fietsen en/of hardlopen??

Anke vroeg me om een stukje te schrijven over mijn persoonlijke doelen in de sport. Ik doe aan wielrennen en hardlopen. Ik wil jullie graag vertellen over mijn eigen ervaringen, ook vertel ik jullie wat meer over wielrennen als sport en de combinatie ervan. Voor dit jaar is het doel om deel te nemen aan de WK Toertocht die de week voor het WK georganiseerd wordt, ik heb me ingeschreven voor de 170 km. In de toekomst wil ik weer eens deel nemen aan een marathon in het buitenland, bij voorkeur in de Italiaanse dolomieten.

Mijn ervaringen tot nu toe: Tot mijn 24e heb ik aan voetbal gedaan. In mijn jeugdjaren ging ik altijd op zaterdag voetballen waardoor ik op zondag met vrienden kon gaan mountainbiken. Op een gegeven moment ging ik op zondag voetballen en had ik op zaterdag een bijbaantje waardoor het mountainbiken weer minder werd. Ik had me wel voorgenomen dat als ik zou stoppen met voetbal ik het mountainbiken weer zou oppakken. En dit heb ik dan ook gedaan. In eerste instantie fietste ik alleen, maar al gauw kwam ik in contact met de mountainbikeclub Discovery waar ik een aantal jaar lid van ben geweest. In die periode heb ik wel redelijk fanatiek aan mountainbiken gedaan, ik heb wat kleine wedstrijden gereden en heb aan tochten in het buitenland deelgenomen. De mooiste tocht die ik gereden heb, was in Zwitserland “de Grand Raid Cristalp”. De Grand Raid Cristalp is een van de zwaarste eendaagse marathons, hier heb ik in 2000, 2001 en 2002 aan deelgenomen. In 2001 en 2002 reed ik de lange afstand 131 km van Verbier 1398m naar Grimentz 1564m, hoogste punt in het parcours 2792m, totaal aan hoogte meters 4504m. Het waren echt waanzinnige ervaringen…………..de beklimmingen die

40

eindeloos leken… het gevloek van de andere bikers in alle talen… het eindeloos afdalen en niet eens meer kunnen remmen van vermoeidheid…

Echter het nadeel van het mountainbiken is toch wel de modder en dus het poetsen, en de enorme slijtage van je materiaal (en de was… zegt mijn vrouw..). In 2004 ben ik overgestapt op de racefiets. De mooiste tocht die ik tot nu toe op de racefiets heb gefietst is de “La

Marmotte”, in 2005. Hier had ik me met een aantal vrienden het hele jaar op voorbereid.

We hebben een vrienden- fietsgroep. In de La Marmotte van 2005 hebben we de volgende cols beklommen: De Gladon (top 1924m), Col de Telegraphe (top 1566m), Col du Calibier (top 2646m) en als laatste de L’Alpe d’Huez (top 1780m). Totale afstand 174km en ca.

5000 hoogte meters!!!! Een heel bijzondere ervaring was dat. Het was afzien, maar het was ook genieten, dat ik over zo’n col mocht fietsen net als de profs in de Tour de France.

Om de conditie in de winter op peil te houden ben ik gaan hardlopen. Op een gegeven moment kreeg ik de tip van mijn overbuurman John Hendrix om eens op dinsdagavond bij Mengelers te gaan kijken waar iedere dinsdag getraind werd. Inmiddels ben ik sinds eind 2009 lid. In 2011 heb ik bijna niet gefietst omdat ik me wilde voorbereiden op mijn

eerste marathon, de marathon van Amsterdam. Wat een geweldige ervaring was dat. Als je me nou zou vragen wat is zwaarder “La Marmotte” of de marathon in Amsterdam? Ik vond beiden toch qua inspanning en pijn behoorlijk afzien. Echter tijdens het fietsen kon ik mijn pijn meer naar de achtergrond verplaatsen door de indrukken van de omgeving en de uitzichten. Qua voorbereiding vond ik de voorbereiding op de marathon van Amsterdam veel zwaarder. Dat kwam vooral door mijn gezinssituatie. Ons tweede kind was nog maar net geboren en van doorslapen was er dus geen sprake…

Nu combineer ik het wielrennen met het rennen omdat ik beide sporten leuk vind.

Tijdens een fietstocht geniet ik ontzettend van de afstanden die je per fiets kunt overbruggen, de omgeving, het beklimmen en dus ook weer het afdalen…. Het kost echter veel meer tijd (ik klim niet op de fiets voor een klein uurtje). Bij kou en veel regen laat ik de fiets liever staan. Hardlopen kan echter altijd.

Veel of weinig tijd en weer of geen weer.

Geschiedenis van het wielrennen Wielrennen is ontstaan aan het eind van de 19e eeuw.

Nadat de fiets is ontstaan in 1860 en de fiets in zijn huidige vorm, die al stamt van 1888, zijn er vrij snel wedstrijden georganiseerd. De oudste nog bestaande wedstrijd is mogelijk

Parijs-Roubaix die al in 1896 voor de 1e keer werd verreden. 1903 werd voor de eerste keer de tour de France verreden. Toen nog in 6

etappes die veel langer waren dan de huidige, wel met enkele dagen rust tussen elke etappe.

Ook was het materiaal en waren de wegen nog verre van goed. Als wielrenner was je toen ook nog zelf verantwoordelijk voor het volledige onderhoud van de fiets en was hulp van omstanders niet toegestaan. Dat betekende dat elk probleem dat je tegenkwam zelf moest repareren, van een lekke band tot gebroken vorken en velgen, wat toen niet uitzonderlijk was. Wielrennen werd populair in de crisisjaren voor de oorlog maar werd pas echt populair bij het grote publiek met de komst van televisiereportages van de tour de France in 1960.

Alhoewel het op het eerste oog niet zo lijkt is wielrennen tegenwoordig toch vaak een teamsport. Zeker op professioneel gebied waar ploegen een startende groep zo probeert samen te stellen dat de ploeg de beste kans op de eindoverwinning heeft. Bij de amateurs is het nog heel vaak wel een individuele sport Wielrennen wordt onder steeds meer mensen een zeer populaire sport. Zo zijn er niet alleen steeds meer mensen die graag naar het fietsen kijken, maar gaan ook steeds meer mensen over tot het actief beoefenen van de sport. Er bestaan uiteraard verschillende verklaringen voor de populariteit van het fietsen. De sport van het fietsen is allereerst een echte sport van het volk. Dit komt aan de ene kant door de historie, maar aan de andere kant ook door de manier waarop de grote wedstrijden worden verreden. Anders dan bij bijvoorbeeld voetbal wordt er bij het traditionele wielrennen geen gebruik gemaakt van een stadion. De sport van het fietsen komt op die manier heel dicht bij de mensen die er van houden. Daarnaast zijn er binnen de sport van het fietsen nog echte helden aan te wijzen. Het is in deze sport nog lang niet altijd een kwestie van geld. Iedereen kan bijvoorbeeld een etappe winnen in een grote ronde, of een mooie klassieker op zijn naam schrijven. Het 41

fietsen als sport gaat op die manier nog echt om de kracht van de verschillende renners.

Talenten kunnen bij deze sport nog echt aanvechten tegen de grote jongens, zonder dat de verschillen in kapitaalkracht zorgen voor voorspelbare uitslagen of kansloze missies. De sport van het fietsen krijgt daarnaast heel wat aandacht op bijvoorbeeld de televisie. Door de wedstrijden uit te zenden en daarnaast te voorzien van commentaren in praatprogramma’s komt er vanzelf meer populariteit voor een sport. De sport van het fietsen blijkt daarbij ontzettend goed aan te spreken, waardoor veel mensen zich hiervoor weten te interesseren en meer mensen er mee aan de gang gaan. Het mooie van de sport is daarbij natuurlijk dat het bovendien erg dichtbij komt. Door langs de kant van de weg te gaan staan valt er als het ware deel te nemen aan de sport. De sport van het fietsen krijgt op die manier automatisch een hoop publiciteit Het combineren van hardlopen en fietsen Het voordeel van wielrennen en hardlopen is dat je het altijd en overal kunt doen. Het is perfect in te passen in de dagelijkse bezigheden.

Fietsen is een prima "onderhouds" sport voor lopers omdat je dat op souplesse (licht verzet) kan doen met minimale belasting op pezen/gewrichten. Plus je versterkt andere (rug) spieren die je stabiliteit verbeteren. Ten aanzien van de effectiviteit zegt men: fietsen en hardlopen zijn in eerste instantie geen combinatie om heel snel te groeien in 1 sport. Bijvoorbeeld, iemand die enkel hardloopt die maakt sneller progressie dan iemand die evenveel hardloopt, maar ook fietst. Dit komt omdat je niet dezelfde spieren gebruikt.

De voordelen van het beoefenen van beide sporten: - meer spieren die getraind worden; - daardoor meer stabiliteit; - en meer algemene conditie.

De nadelen: - meer spieren betekent meer gewicht en dat moet je meeslepen.

42

Het tegen weegt niet op tegen het voor.

Daarom wordt wel aangeraden om wat te fietsen naast het lopen.

De energie die je aan de ene sport besteedt kun je niet aan de andere sport besteden. Zo lang de tweede sport een bijkomstigheid is en daarmee anders niet gebruikte energie gebruikt is dat geen probleem. Maar als je op top niveau (voor jou) wilt trainen zul je af en toe op 1 van de sporten moeten inleveren om het maximale uit de andere te halen. Je hebt dan niet genoeg voor beide.

Een hardloper die ook fietst heeft de mogelijkheid de totale trainingsomvang op een hoog niveau te houden, zonder (te)veel loopkilometers.

Basisuithoudingsvermogen kan gemakkelijker op peil worden gebracht en gehouden. Voor veteranen, die een langere hersteltijd nodig hebben van vooral intensievere trainingen, is dit een interessante optie.

Uitfietsen in plaats van uitlopen is ook een eenvoudige maar belangrijke trainingsvorm voor hardlopers.

Een manier om met langeafstandstraining, marathontraining kennis te maken is het uitbreiden van de doorsnee- loopbelasting met een extra fiets- trainingseenheid.

Een langdurig geblesseerde hardloper vindt in fietstraining veruit de beste mogelijkheid om zijn conditie niet kwijt te raken. Alleen al daarom moet iedere serieuze hardloper beslist kennismaken met fietsen.

Fietsen vergroot verder je actieradius en verlegt letterlijk je horizon. Je komt op plaatsen waar je anders nooit was gaan hardlopen Overweging: Als mensen geïnteresseerd zijn om eens een racefiets of een mountainbike uit te proberen bestaat er vaak de mogelijkheid om bij een gespecialiseerde fietshandel een fiets te testen.

Ik kan de combinatie van harte aanbevelen…………….

Veel ren- en fietsplezier!

Terug in de tijd… STB 10 jaar geleden (door Theo Schmeits) De laatste jaren heeft het S.T.B. Superteam steeds de etappewedstrijd Vaals-Venlo gewonnen en soms met overmacht, zo ook in 2002. Hierbij een verslag van Ger Bodelier over deze wedstrijd.

Na 2000 heeft het Super Team dit jaar ook weer de estafettewedstrijd Vaals/Venlo gewonnen.

De verwachtingen waren dan ook hoog toen we het Super Team van dit jaar samenstelde, met als laatste aanwinst Jean Herpers en Jos Krist in topvorm.

Gezien de geweldige bergloop ervaring en zijn super afdaaltechniek werd Jean ingezet op de eerste etappe vergezeld van Roger Steens en Astrid Kokkelkorn op de fiets.

Jean maakte zijn reputatie meer dan waar om zich als een bezetene naar beneden te laten vallen en met een recordtijd in Wijlre Rob Riksen naar zijn woonplaats Nuth te lanceren.

Rob had al een aantal malen het parcours verkend maar door de spanning moest toch nog even een voortuintje doorkruisen om een paar meters goed te maken.

Tijdens het applaus van zijn inmiddels drie kinderen en (maar een) vrouw tikte Rob mij aan zodat ik mijn vertrouwde route richting Zandberg, Waterslyerberg na Nieuwstadt kon gaan afleggen.

Dit jaar was tot dame omgebouwd, Tina ( Leo ) Trucker, bijna niemand die het zag dat het Leo was, tot het moment dat hij zijn lange benen richting St Joost smeet, dit ging een beetje te hard voor een dame ?! en die borstharen vielen ook een beetje op.

Na de pauze was het dan de beurt aan onze (ex) wielrenner en paljas van vorig jaar Jos Krist.

Nadat hij bij de start enkele sterke woorden met zijn tegenstander van De Keien had gewisseld keek hij tevreden in onze richting.

Na de herstart zette Jos het dan ook op een flink tempo om zijn tegenstander even “ af te zeiken”, na ongeveer een kilometer was dit dan ook gebeurd, en Jos kon met een flinke smile op zijn gezicht “rustig” verder lopen met de overwinning in zijn binnenzak.

In Roermond was het de beurt van Nico Hamers welke bijna met een sprint van de baan kwam gelopen, checkend op zijn hartslagmeter stoomde hij met een tempo ruim boven de 18 km/uur richting Reuver. Op ongeveer 7 km voor de finish passeerde hij de koploper van het Wilma 1 team en wisten we dat we op de eerste plaats liepen met een ruime voorsprong.

De laatste etappe was voor Huub Donders hij wist dat hij tegen zijn grootste concurrent van afgelopen jaar Huub Curvers moest lopen. Om nog even iets recht te zetten van het N.K. Cross ging Huub er als een raket vandoor de smalle bospaden op, en die arme fietsers maar trappen.

Bij de grote rotonde in Venlo, waar het vorig jaar fout liep, ging het nu op een klein bermpje na prima, of dat lag aan al die viceweld(ekels)meisters door de straten scheurden lag ?

Huub liet zich hierdoor niet afleiden en kwam de ook als eerste aan op de baan in Venlo waar hij door de andere Super Team lopers hartelijk werd ontvangen en was de overwinning een feit.

Met de bekers en het parcoursrecord van 5 uur en 54 minuten op zak konden we lekker gaan genieten van de vla, broodjes, bier en de champagne van Maria.

43

Veerle Simons Nederlands Kampioen hordelopen Bij NK junioren, gehouden in het weekend van 1 t/m 3 juni in Breda, heeft Veerle Simons op een formidabele wijze de finale weten te winnen op het onderdeel 100m. hordelopen. De winnende tijd bedroeg 14.30 sec.

Veerle van harte gefeliciteerd met deze hele mooie overwinning!

Veerle Simons, lid van atletiekvereniging STB Landgraaf, is Nederlands kampioen hordelopen geworden. Dat is een geweldige prestatie voor de Landgraafse sportster.

Veerle is woensdag 20 juni door wethouder sport Harry Erkens gehuldigd bij haar vereniging. Daar mocht zij tekenen in het Kampioenenboek van Landgraaf waarin alleen Nederlands kampioenen of hoger worden vermeld.

Pl.

Laan Nr

Naam

PR

Vereniging

Cat

Resultaat

Simons Veerle

14.43

STB

MB

14.30

246

Samuel Chante

14.59

Phanos

MB

14.37

335

Tjin-A-Lim Maayke

14.73

Sparta

MC

14.79

7

392

Veerman Daphne

14.94

AV Edam

MB

14.90

5

3

685

Gast Yara

15.09

Triathlon

MB

15.07

6

8

680

Groot Mira

15.16

Hylas

MB

17.36

1

4

356

2

6

3

5

4

44

Info