In deze uitgav In deze uitgave Jaargang 26 December 2011 nummer 5 ’t eSTaBletje is het clubblad voor de leden van Sport- en Trimclub Brunssummerheide. Het clubblad verschijnt vijf keer per jaar.
Redactieadres Gravenweg 56, 6471 VZ Eygelshoven. Tel. 045-5352003 / 06-51296017 E-mail : redactiestb@gmail.com
Redactie Anke Linssen Theo Schmeits Herman Gerards
Uiterlijke inleverdatum kopij voor de volgende uitgave : 1 maart 2012 Het volgende clubblad verschijnt in maart.
Verenigingsgegevens ............................................................................... 1 Weekschema wintertraining 2011 / 2012 ............................................... 2 Contributie en lidmaatschap 2012........................................................... 4 Van de voorzitter ..................................................................................... 5 Singelloop Breda Halve Marathon (door Roy Paulssen) .......................... 7 Het persoonlijke doel van… (door Claudia Steinbusch) ........................... 8 Park Ter Waerden - Vereniging van de toekomst ..................................11 Les 4 Cimes du Pays de Herve (door Paul Jacobs).................................13 De 15e Rursee Marathon (door Herman Kremer) ..................................16 Frankfurt Marathon (door René Homminga) ........................................20 Gelezen in… ............................................................................................21 Terug in de tijd, STB 10 jaar geleden (door Theo Schmeits) ..................23 Tips voor de gevorderde loper (bron Runinfo) ......................................24 10 voor Theo (door Herman Gerards) ...................................................26 Verjaardagskalender ..............................................................................26 Amsterdam Marathon (door Marcel Coerver).......................................28 Vrouwen bij STB (door Carmen Jacobs) .................................................31 Diverse uitslagen (bron Frank Eisenga) ..................................................35 Nieuwe leden (bron Frank Eisenga) .......................................................37 Locatietraining (door Theo Schmeits) ....................................................38 Baksteen door het venster .....................................................................39 Sportdrank vs water…? (door Anke Linssen) .........................................41 STB Jeugdkamp Opoeteren (door Peter Bex) ........................................43 Hereward Relay (door Anke Linssen) .....................................................45 (Eu)regionale wedstrijden 2012 .............................................................46
Verenigingsgegevens
Voorzitter
Albert Verbunt, Diamantdijk 254, 4706 HL Roosendaal Tel. 06-54347709, e-mail : albertverbunt@ziggo.nl
Secretaris
Vicky Teeken, Eygelshovenerweg 2 L, 6374 KC Landgraaf Tel. 045-5712812, e-mail : stbsecretariaat@online.nl
Penningmeester
Annick Ploumen, Eygelshovenerweg 13, 6374 KB Landgraaf Tel. 06-10897824, e-mail : annickploumen@home.nl
Algemene zaken
Jos Janssen, Schepenbank 22, 6343 CV Klimmen Tel. 043-4591995, e-mail : jos.anny.janssen@wanadoo.nl
Leden
Frank Eisenga, Koempel 69, 6372 ND Landgraaf Tel. 06-44996122, e-mail : frank.eisenga@home.nl Caroline Radstake, Groenstraat 211, 6374 JP Landgraaf Tel. 045-5463589, e-mail : caroline.radstake@home.nl
Ledenadministratie
Frank Eisenga, Koempel 69, 6372 ND Landgraaf Tel. 06-44996122, e-mail : stbledenadministratie@home.nl
Jeugdsport
Dick van Pelt, Spaarweiden 37, 6374 MD Landgraaf Tel. 045-5325803, e-mail : dick.vanpelt@tele2.nl
Website
www.avstb.nl
Postadres
Eygelshovenerweg 2 L, 6374 KC Landgraaf
Bankrelatie
Rabobank Parkstad Limburg, rek.nr. 172433975 t.n.v. Penningmeester STB, Eygelshovenerweg 13, 6374 KB Landgraaf
Adverteren
Via het redactieadres. Adverteerders ontvangen het clubblad gratis.
2
Weekschema wintertraining 2011 / 2012 Dag
Tijd
Plaats
Maandag
18:30
Garage Mengelers
Maandag
18.30
Garage Mengelers
Maandag
19:15
Sportzaal Hoefveld
Dinsdag
18:30
Garage Mengelers
Woensdag
18:30
Garage Mengelers
Woensdag
18.30
Garage Mengelers
Woensdag
18:45
Woensdag
18:45
Atletiekbaan A.V.O.N. Atletiekbaan A.V.O.N.
Donderdag
18:30
Atletiekbaan A.V.O.N.
Vrijdag
18.30
Garage Mengelers
Zaterdag Zaterdag
10:00 11:00
Cooperbaan Cooperbaan
Zaterdag
16.00
Exdel, Landgraaf
Zondag
8:30
Cooperbaan
Training Duurloop. 1 uur. Bestemd voor lopers die al ongeveer een uur kunnen hardlopen en hun conditie willen verbeteren. Het duurlooptempo is ± 10 km p.u. Duurloop. 1 uur. Bestemd voor gevorderde lopers (m/v), die samen een uurtje ontspannen trainen. Hierbij is geen trainer / loopgroepbegeleider aanwezig. Conditietraining. 1 uur. Algemene conditietraining met muziek. Geen looptraining. Bestemd voor alle lopers (m/v) die hun algemene uithoudingsvermogen, kracht en coördinatie willen verbeteren. Intervaltraining. Deze zwaardere training duurt ± 1:15 uur. Bestemd voor gevorderde lopers (m/v), die hun duurlopen willen afwisselen en het lopen op een hoger tempo willen trainen of hun vorm willen aanscherpen. Ook lopers (m/v), die 1:15 uur op een rustiger tempo lopen, kunnen meedoen. Duurloop. 1 uur, Bestemd voor beginnende lopers die al ongeveer een uur kunnen hardlopen en hun conditie willen verbeteren. Het duurlooptempo is ± 9 km p.u. Duurloop. 1 uur. Bestemd voor de lopers die al ongeveer een uur kunnen hardlopen en hun conditie willen verbeteren. Het duurlooptempo is ± 10 km p.u.
Begeleiders
Pupillen A,B,C. 1.15 uur.
Jeugdtrainers
Junioren. 1.15 uur.
Jeugdtrainers
Baantraining. 1.30 uur. Deze training op de Cooperbaan is bestemd voor zowel gevorderde als beginnende lopers. Ook lopers (m/v) die echt zonder basis willen beginnen zijn van harte welkom. Loopscholing is vast onderdeel van de training. Duurloop. 1 uur . Bestemd voor gevorderde lopers (m/v), die samen een uurtje ontspannen trainen Hierbij is geen trainer / loopgroepbegeleider aanwezig Pupillen A,B,C. 1 uur. Junioren 1:30 uur. Rustige duurloop. 1 uur. Deze training is bestemd voor zowel beginnende als gevorderde lopers (m/v). De beginnende lopers moeten wel een rustige duurloop van minimaal 20 minuten kunnen hardlopen. Duurloop. 1:15 uur. Deze training is bestemd voor gevorderde lopers.
Cor van Haaren Tot 1/1/2012 Vrije training
Marjo Moonen
Ger Bodelier Jos Bex Wiel Frins Richard Thomas Marcel Coerver
Herman Rutten
Theo Schmeits
Wim v/d Linden
Vrije training Jeugdtrainers Jeugdtrainers Harry Lejeune Huub Collaris Theo Schmeits
Inlichtingen over trainingen Senioren : Jeugd :
Wim van der Linden Dick van Pelt
Tel. 045-5217013 Tel. 045-5325803
E-mail: wlinden@brunssum.net E-mail: dick.vanpelt@tele2.nl
3
Contributie en lidmaatschap 2012 Recreant
Lidmaatschap zonder wedstrijdlicentie aanbevolen voor beginners per jaar:
€ 48,-
Wedstrijdlicentie
Licentiebedrag € 20,35 wordt afgedragen aan de Atletiekunie € 68,35
Jeugd
Eenmalig aan Atletiekunie : Via automatische incasso per maand:
€ 22,50 € 6,-
Recreant zaal
incl. basiscontributie Atletiekunie per jaar:
€ 54,-
Begunstiger
U bent dan geen lid, maar steunt onze vereniging per jaar:
€ 30,-
Administratiekosten Atletiekunie eenmalig Overschrijvingskosten:
€ 6,15 € 9,05
Alle opzeggingen dienen uitsluitend schriftelijk of per E-mail te geschieden bij de ledenadministratie stbledenadministratie@home.nl en wel met inachtneming van de door de Atletiekunie verplichte opzegtermijn van 6 weken, dit wil zeggen 6 weken voor het einde van het lopende kalenderjaar. Wanneer het lidmaatschap in de loop van het boekjaar eindigt, blijft niettemin de jaarlijkse bijdrage in zijn geheel verschuldigd.
Aktiviteitenkalender 2011 31 december
Zaterdag
Oliebollenloop, Cooperbaan 15:00 u.
Aktiviteitenkalender 2012 8 januari 29 januari maart 20 mei 24 juni 6 juli augustus 8/9 september 23 september oktober 2 december 31 december
Zondag Zondag Zondag Zondag Vrijdag Zaterdag Zondag Zondag Zondag Zondag Maandag
Nieuwjaarsreceptie, Sportcafé Phoenix TerWaerden 14:00 u. Locatietraining Algemene ledenvergadering (datum volgt) 33e Mayk van Beek Heideloop 28e Vaals-Venlo Estafetteloop 3e Meander Midzomerloop STB Clubkampioenschappen met bergloop en bbq (datum volgt) 20ste Jungfrau Marathon 3e Biesloop STB Clubreis (datum volgt) 29e Sjef van Ooyen Kapellerbosloop Oliebollenloop, Cooperbaan 15:00 u. Kijk voor de aanvangstijden op onze website.
4
Van de voorzitter jeugdcommissie met hulp van enkele jeugdleden weer een super weekend georganiseerd. Het was erg gezellig en de senioren troffen dan ook enthousiaste jeugdleden en ouders aan toen ze op zondagochten tijdens de locatietraining een bezoek brachten. De koffie, de vlaai en zelfs de macaroni stond klaar. Bedankt namens de senioren en voor het hartelijk ontvangst en volgend jaar komen we weer.
Het laatste stukje van de voorzitter van dit jaar schrijf ik als inwoner van Roosendaal, ik ben vanaf begin november namelijk officieel verhuisd. Ik blijf uiteraard lid en tot de algemene ledenvergadering voorzitter van onze geweldige vereniging. Ik heb veel plezier beleefd aan STB en heb in de 10 jaar voorzitterschap nooit spijt gehad dat ik het voorzitterschap van Wim van der Linden heb overgenomen. Ik kijk terug op een mooie periode en ik ben er van overtuigd dat we een mooie toekomst tegemoet gaan. Zoals jullie gewend zijn organiseerde onze vereniging de afgelopen tijd weer diverse activiteiten zoals de clubreis naar Breda die wederom zeer geslaagd was. Het was prachtig weer voor de toeschouwers, maar voor de lopers was het te warm. Theo, weer bedankt voor de goede organisatie. In het eerste weekend van de herfstvakantie was ook het jeugdkamp. In een primitief onderkomen in Opoeteren heeft de
De komende maand organiseren we uiteraard ook weer diverse activiteiten. De Kapellerbosloop, Sinterklaas en de Oliebollenloop staan voor de deur en niet te vergeten de nieuwjaarsreceptie op 8 januari waar wij als bestuur zoveel mogelijk leden persoonlijk een gelukkig Nieuwjaar willen wensen. Extra aandacht zal er zijn voor John Hendrix, die dit jaar 25 jaar lid van STB is. Wij hopen dan ook weer velen te mogen begroeten in SportcafĂŠ Phoenix in Ubach over Worms op 8 januari vanaf 14.00 uur. Met betrekking tot de nieuwe baan kan ik alleen maar zeggen dat de voorbereidingen prima verlopen. Jos van Spanje en Dick van Pelt hebben samen met de Atletiekunie de inrichting van de baan vastgesteld. De planning is dat er in maart wordt begonnen met de bouw en dat deze in augustus klaar is. We kunnen dus volgend jaar op een mooie kunststofbaan met een eigen kleedaccomodatie en een mooie kantine onze baantrainingen houden. De feestdagen staan weer voor de deur, ik wens iedereen namens het bestuur fijne feestdagen. Albert Verbunt
5
Mijn naam is Anja Smulders en ben erkend Massagetherapeut van beroep. In onze praktijk kunt u terecht voor verschillende therapie vormen en pedicure behandelingen. Met ingang van september 2010 start ik met de opleiding Nederlands Genootschap voor Sportmassage (NGS). De praktijk is aangesloten bij de VBAG (Vereniging ter Bevordering van Alternatieve Geneeswijzen). In de omgang met onze patienten gelden de bepalingen, de beroepscode en het tuchtrecht van de VBAG. Verder is de praktijk geregistreerd en erkend door de RBNG (HBO Register Beroepsbeoefenaren Natuurlijke Gezondheidszorg) De leden van de VBAG werken volgens een strenge beroepscode. Voor u is dit een kwaliteitsgarantie en voor een groot aantal zorgverzekeraars een reden om de massage consulten (deels) te vergoeden.
RELAXATIE BEHANDELINGEN Ontspanningsmassage Ontspanningsmassage-hotstone Orang-malu massage Thaise voet- en onderbeenmassage Japanse gezichtsmassage AFSLANKMASSAGE Sveltessa THERAPEUTISCHE BEHANDELING Vunkuwa / Dorntherapie Bindweefselmassage Kijk voor mĂŠĂŠr informatie op onze website : www.massagepraktijkbodyline.nl Hier vindt u alle informatie over behandelingen en massages. Ook adviseren wij u graag over de vele mogelijkheden. U bent van harte welkom.
6
Singelloop Breda Halve Marathon (door Roy Paulssen)
Zonder verwachting vertrek ik om 7.30u met een (bijna) volle bus van STB richting Breda. Zonder problemen komen we voor 10 uur aan in Breda, het zonnetje schijnt, maar het is wel nog wat frisjes. Na een korte wandeling komen we aan bij het restaurant (Het Kabinet) wat voor de hele dag onze thuisbasis zal zijn. Heerlijk na een glaasje 7-up en een stukje vlaai gaan we even wat sfeer proeven. De mensen van de 5km en 10km moeten zich al klaarmaken voor de start en wij gaan ze natuurlijk met de rest aanmoedigen en ondertussen kunnen we uitvogelen waar de start is en hoe de sfeer hier in Breda is. Dit laatste valt meteen op, want de sfeer is super, de Brabanders weten wel hoe ze dit moeten aanpakken. Bij de start van de 10km valt al meteen het gigantisch aantal deelnemers op, zoveel dat we de mensen van STB amper zien, een teken dat we op tijd bij de start moeten zijn als we een beetje fatsoenlijk willen kunnen starten. Als iedereen van de 10km onderweg is wandelen we rustig terug naar Het Kabinet, alwaar ik me een tosti bestel en langzaam begin aan mijn vaste ritueel voor de start en dan is het langzaam tijd om richting de start te lopen, zodat we goed kunnen opwarmen (wat niet zo moeilijk is, want de temperatuur is inmiddels erg opgelopen) en de deelnemers aan de 15km aan te moedigen.
Een aantal keren vraag ik mezelf af of ik toch een doel moet stellen, ik twijfel 1,35 1,40 1,45, maar ik besluit om gewoon te kijken hoe het gaat en dat finishen vandaag belangrijker is dan een goede tijd te lopen gezien de omstandigheden van de afgelopen week en ook nog eens het warme weer. Als we in het startvak staan zien we een van de Keniaanse toppers voorbij komen en verbazen ons over de fascinerende lichaamsbouw. En even later klinkt het startschot Herman, Loraine, Michel en ik proberen bijelkaar te blijven, maar door de vele mensen is dit moeilijk en zie ik Michel niet meer achter me, Herman en Loraine kan ik wel volgen, maar met een blik op mijn horloge zie ik dat dit veel te hard gaat om 21km vol te houden en besluit gas terug te nemen, ik besluit om de pacer van 1.35 te laten gaan en dan zie ik Michel ook weer voorbij komen. Ik pak mijn eigen tempo op en probeer bij een groepje te blijven wat dat tempo ook loopt, ik herstel wat van mijn snelle start, ik voel me goed en loop dit tempo zo ongeveer 5km. Onderweg word ik gedragen door de aanmoedigingen en de muziek. De Bredase inwoners laten zich van hun beste kant zien en staan met drinken, sponzen en zelfs hele sproei-installaties buiten om ons te steunen. Na 7km krijg ik een klein dipje, mijn benen lopen wat vol en besluit wat gas terug
7
te nemen, zodat ik wat kan herstellen. Op km 9 komt het goede gevoel weer terug (Wat wil je ook anders als je het centrum indraait waar rijen mensen staan te schreeuwen). Ik denk niet meer aan mijn benen en versnel, ik begin mensen in te halen, dit tempo hou ik best goed vol, de pacer van 1.40 is me nog niet gepasseerd en ik loop nu zelfs sneller, dus opeens begin ik in een tijd onder de 1.40 te geloven... De teksten You never walk alone, We are the champions en de nodige opzwepende muziek helpen me om het ritme vast te houden, maar op km 17 is het alsof een knop omslaat, mijn benen lopen meteen vol, ze worden zwaar, mijn tempo zakt en binnen no time word ik voorbij gelopen door de pacer van 1.40, waarbij ik nog probeer aan te haken, dit hou ik met veel vechten vol tot 19km, maar dan moet ik de groep toch laten gaan en dan is het 2km overleven... De laatste 500m zijn de
8
mooiste van de hele wedstrijd, rijen dik staan de mensen aan te moedigen en dit motiveert me om, ondanks de benen die voor mijn gevoel kilo’s zwaarder zijn, nog een sprint te trekken en dan zie ik op de finish een tijd van 1.43 staan. Een tevreden gevoel verdrijft de kleine teleurstelling van het niet lopen van een PR, al heel snel besef ik dat dit het hoogst haalbare was na een week niet getraind te hebben en 2 dagen geleden nog niet eens zeker weten of ik wel zou kunnen lopen vandaag. Na flink wat blikjes Aquarius en een lekkere douche is het tijd om aan tafel te gaan en te genieten van een heerlijk diner. Als ik na het diner wil opstaan voel ik dat ik vandaag toch wel heel diep ben gegaan en dan moeten we nog naar de bus lopen. Maar wat was het weer een ontzettend leuke clubreis!
Het persoonlijke doel van… (door Claudia Steinbusch) Mijn persoonlijk loopdoel van dit jaar was de halve marathon van Amsterdam uitlopen met als geschatte eindtijd 1.45 uur. Maar hier is wel het één en ander aan vooraf gegaan. Drie jaar geleden had ik dit niet voor mogelijk gehouden. Ik een halve marathon lopen? Nee, dat kan ik niet. Ik zal halverwege omkiepen. Mijn eerste STB training op maandagavond bevestigde mijn ‘negatieve’ gedachten. Na een half uur kon ik niet meer en was al aardig achterop geraakt. Dankzij bemoedigende woorden van de trainer heb ik het uur toch maar vol gemaakt. Ik moest wel, hoe kwam ik anders thuis? En dat was dus tempo 9 km/uur. Ik had wel een doel dat jaar, een aantal wedstrijden van 5 km in 25 minuten en één keer 10 km. Dit doel heb ik gemakkelijk gehaald en het jaar erop stelde ik mij als doel elke maand één wedstrijd met enkele van 10 km in 50 minuten en één keer de 15 km. Ook dat lukte weer zonder moeite. Ik wil vooral plezier in het rennen hebben, lekker ontspannen, afschakelen van werk en onder de gezellige mensen van STB zijn. Dit jaar zou dan logischer wijs de halve marathon volgen. Maar daar twijfelde ik aan. Dat is toch wel ver. En als ik dan moet plassen? Of als ik honger krijg, wat dan? Allemaal vragen waar ikzelf geen antwoord op wist. Nee, laat ik eerst maar eens de 15 km vaker lopen en als dat dan went kan ik altijd nog verder kijken. Maar toen kwam Michel met de mededeling dat hij zijn eerste marathon in Amsterdam ging lopen, samen met nog een aantal STB’ers. Ik zou meegaan als supporter. “Tja, zegt Anke, als je toch meegaat, kan je net zo goed de halve marathon lopen.”
Op de vraag wat als ik moet plassen of honger krijg, werd geantwoord: Honger hebben ze in Afrika, dat zit tussen je oren en als je echt moet plassen ga je gewoon langs de kant, dat doet iedereen. En of ik het zou uitlopen, daar train je dan toch voor! En zo ben ik voor het eerst met het schema van Herm begonnen. Ik heb het wel enigszins aangepast, zodat ik drie trainingen van STB mee kon, één lange duurloop voor mezelf en wat wedstrijdjes om niet alleen op die halve marathon gefocust te zijn. De eindtijd is ook bijgesteld van onder de twee uur, naar 1.45 uur om mezelf meer uit te dagen. Op 16 oktober 2011 gaat het dan gebeuren, de halve marathon in Amsterdam. Ik keek er naar uit en vind het spannend. Na alle voorbereidingen was ik benieuwd hoe ik het zal ervaren en of het voor herhaling vatbaar is. In het startvak vergezelt Frank mij en kom ik er achter dat hij mij wil hazen. Ik hoef alleen maar zijn oranje singlet te volgen en haal gegarandeerd het einddoel. De binnenkomst in het Olympisch stadion voelde magisch, ik werd emotioneel en wilde dat moment bewust beleven. Frank versnelde en wilde mij meetrekken, maar ik wist dat ik onder de 1.45 uur zou komen en genoot van het publiek en de sfeer in het stadion. Ik heb zelfs onze supporters op de tribune zien zitten en dat voelde geweldig. Stiekem denk ik ook al aan het volgende doel, ik zou zo graag de Jungfraumarathon willen lopen… Noot redactie : oorspronkelijk zou Claudia berichten over de voorbereiding op haar eerste HM in het vorige clubblad. Helaas is dit abusievelijk vergeten te plaatsen. Hiervoor ons welgemeend excuus. Ze was echter zo vriendelijk om het te herschrijven. Waarvoor dank.
9
10
Park Ter Waerden - Vereniging van de toekomst Enige jaren terug is op initiatief van de gemeente een aanzet gegeven voor een traject 'Vereniging van de Toekomst'. Insteek hierbij is dat verenigingen en vooral sportverenigingen altijd een belangrijk onderdeel van de gemeenschap hebben uitgemaakt. Trends als individualisering, commercialisering, globalisering en de multiculturalisering houden de samenleving voortdurend in beweging en een slimme... en moderne vereniging speelt hierop in en pakt de kansen die er liggen. Niet alleen door te reageren op nieuwe ontwikkelingen, maar ook door het bijdragen aan het oplossen van gezondheidsproblemen, problemen van integratie en zorgt voor binding tussen inwoners en lokale organisaties. Na een startbijeenkomst voor alle Landgraafse verenigingen is Park Ter Waerden als meest kansrijke omgeving uit de bus gekomen om aan het concept van 'Vereniging van de Toekomst' invulling te geven. Voetbalvereniging UOW'02, atletiekvereniging STB, kinderopvang Humanitas, onderwijsstichting MOVARE en de gemeente Landgraaf hebben dan ook een samenwerkingsovereenkomst gesloten om Park Ter Waerden te laten uitgroeien tot een
omgeving met een bruisend verenigingsleven en een centrale positie in de gemeenschap van Ubach over Worms en omgeving te laten innemen. Diverse sporten beweegactiviteiten voor meerdere doelgroepen zullen worden aangeboden in combinatie met multifunctioneel gebruik van de huidige, aan te passen en toe te voegen accommodaties. Zo is de beheerstichting Park Ter Waerden opgericht die zorg draagt voor het beheer en de exploitatie van de gelijknamige sporthal en zijn met de gebruikers van de sporthal en met de tennisvereniging Ubach over Worms overleg opgestart om deel te nemen aan het in gang gezette concept van 'Vereniging van de Toekomst'. Dit vanuit het lokale leefbaarheidperspectief en niet vanuit een concurrerende instelling. De gemeenschap Ubach over Worms is namelijk gebaat bij een goede samenwerking tussen een sterk verenigingsleven, onderwijs, opvangmogelijkheden, goede horeca en een vitale gemeenschap. In het voorjaar 2012 start de volgende fase in de realisatie van Park Ter Waerden, te weten het aanleggen van de atletiekbaan.
11
12
Les 4 Cimes du Pays de Herve (door Paul Jacobs)
Zondag 13 november. Voor diegene die niet weten waar het “land van Herve” ligt: ga via Luik naar Aken en sla 15 km na Luik linksaf en je komt bijna gelijk in Battice. Via deze weg denk je: wat heb ik hier in godsnaam te zoeken. Ga je echter via De Planck België in, dan ziet het er gelijk een stuk beter uit. Maar om verwonderd en verrast te raken doe je er goed aan via Luik te rijden. Deze zondag was het contrast erg groot. We bevinden ons in de mooiste Indian Summer sedert jaren. Heel vaak tref je druilerig weer aan tijdens deze wedstrijd. Nu echter niet! Via Luik in de mist komen we boven in Battice aan in de zon! Battice is nu niet bepaald een place to be, maar eenmaal per jaar wel. Een bevriende atleet van een bevriende atletiekvereniging typeerde deze wedstrijd ooit treffend:” hier worden van jongens mannen gemaakt”. 3 jaar geleden heb ik hem voor het eerst gelopen; nu wordt het mijn tweede optreden samen met mijn collega Maurice Cleven. Redelijk vroeg aangekomen heb je mooi de tijd om wat rond te lopen, met medelopers en tegenstanders te praten en van het uitzicht te genieten. De start ligt bovenop een heuvel met de uitstraling van een berg (de muur van Bouxhmont, 500m, 10%). Van hieruit word je door de plaatselijke samba-band begeleid en weggeschoten naar beneden en hier ligt ook na 33 km de finish. Kijkend naar beneden het dal in zie je in de verte flarden mist, grote gedeeltes badend in de zon met de overal aanwezige herfstkleuren. Dit aanschouwend komen de tastbare herinneringen weer boven en weet ik weer wat er zo erg leuk, maar ook wat er zo erg zwaar is aan deze loop. Deze loop kent veel fanatieke deelnemers waar Jo Schoonbrood er een van is. Het gaat bij hem
zover dat hij een eigen Nederlandse website heeft van de loop. Overigens ga je qua inschrijving terug in de tijd. Laten veel wedstrijden je tegenwoordig meer dan €10,inschrijfgeld betalen; hier moet je een ingevuld formulier aan de organisatie sturen (PER POST) en krijg je gratis deelname met na afloop in de plaatselijke feestzaal een bordje met brood en enkele streekkazen. Voor de Val Dieu Triple moet je wel betalen. Ook rondom de wedstrijd is alles dik in orde: douches genoeg, onderweg genoeg verzorging en voldoende signaleurs. Het land van Herve is een agrarisch landschap met veel veeteelt, kleine dorpjes en verspreid liggende boerderijen en vakantiehuizen. De verbindingswegen zijn vrij smal en vaak door heggetjes omzoomd. Bijna de gehele wedstrijd loop je over de verharde weg en een klein gedeelte van het parcours loop je dubbel. Volgens de organisatie zitten er TWEE vlakke kilometers in. Ik heb ze niet gevonden! Het enige dat ík heb meegemaakt is dat er meer dan 600 hoogtemeters in zitten… maar ook dus 600 m afdaling. Daar zit hem dan ook soms de moeilijkheid in. Je hebt dan een lange afdaling met gelijk daar achteraan een lange beklimming. De 4 echte bergen zijn net als bij de Tour de France aangegeven. Aan het begin zie je dan een bordje staan: Cote de Mauhin lengte 2000 m en stijgend van 121 naar 207 m. Ben je boven word je wel gefeliciteerd met het bereiken van de top. Bedankt! De eerste kilometers in zo’n lange loop lijken altijd erg traag. Je durft niet te hard te gaan; je komt oude bekenden tegen en je maakt nieuwe bekenden voor de komende edities. Ik was redelijk goed getraind, en kon de wedstrijd goed aan.
13
14
Ik probeer iedere wedstrijd ook echt als wedstrijd aan te gaan wat weer inhoud dat ik me probeer te focussen en me enigszins afsluit voor de medelopers. Als het ontspannen gaat krijg ik wel weer wat oog voor de omgeving en na 28 km schieten me filmtitels te binnen zoals Killing Fields maar ook boektitels zoals The lonelyness of the long distance runner. Eenzaam ben je tot op zekere hoogte wel, want iedereen is met zijn eigen strijd bezig. Net als bij een marathon zit de moeilijkheid aan het einde. Het einde begint bij deze wedstrijd bij 28 km waar je vanaf hier tot 31 km alleen maar omhoog gaat. Even doorbijten! Na een lange afdaling volgt dan de MUUR. Bekijk de foto’s op de site en je ziet boven aan de berg alleen maar lachende gezichten: van de deelnemers hoor. Neem van mij aan dat je het hebt over misschien 20 van de 800+ finishers. De rest kruipt naar boven. Zelf heb ik op deze helling twee maal moeten lopen. Je merkt aan je zelf dat je het niet meer bij kunt ademen. Wat doe je dan: ben lief voor jezelf en gun je even rust. Achteraf ben ik zeer tevreden: 1 minuut sneller als drie jaar geleden, maar wat belangrijker was dat dit toch eigenlijk wel een geslaagde testcase was voor een marathon. Vanaf begin dit jaar ben ik de intensiteit langzaam op aan het voeren na een vervelende blessure wat ook inhoudt dat de wedstrijden steeds zwaarder worden. Gelukkig herstel ik nu snel en kan ik de trainingen en wedstrijden voluit aangaan. De rugklachten en de daarmee gepaard gaande liesklachten spelen zo nu en dan op maar verdwijnen ook weer snel. Ook na deze
belastende wedstrijd was ik weer snel in staat mijn programma te hervatten op weg naar de volgende wedstrijd. Nummer 637 is geschiedenis; 638 wordt de Kapellerbosloop.
Noteer alvast in jullie agenda
48e Rabo Abdijcross Zondag 22 januari
AV Achilles-Top Kerkrade Nationaal Crosscircuit Tevens Limburgse Crosskampioenschappen 2012
15
De 15e Rursee Marathon (door Herman Kremer) Eigenlijk vond ik het maar een cliché en dus niks om over een wedstrijd te schrijven. Iedereen doet het toch! Hoe mooi, apart of geweldig de betreffende wedstrijd toch was. Wat me uiteindelijk heeft doen besluiten om toch een stuk te schrijven over een wedstrijd, in dit geval de Rursee marathon kunnen jullie hieronder lezen. De avond voor de marathon. Zaterdag avond heb ik gezellig in het bijzijn van een goede vriend de vuurkorf aangemaakt in de tuin. Samen een paar biertjes gedronken en wat small talk gehad. Heb me een beetje voor gepraat dat ik niet al te best heb getraind (dat ook wel zo was), dat ik daarom niet een geweldige tijd ga neerzetten. Achteraf dacht ik, wat een debiel ben je toch (ten eerste mijn vriend heeft helemaal geen verstand van hardlopen, hij is een runnofoob, en ten tweede, so what, dan loop ik toch lekker rustig). Het was heerlijk herfst/najaarsweer, dus waarom binnen zitten en wat duf naar d’r klotz te kijken! Tijdens deze semi- braspartij heb ik hem zover gekregen mee te gaan om naar de marathon te komen kijken. Afijn… “De dag des oordeels” ’s Morgens 6:00 uur opgestaan. Nou, ik heb de wekker op 6:00 gezet, ben met krakende enkels en een licht geklop in mijn hoofd rond 7:30 opgestaan. Ja, ja…, ik weet het, had ik maar niet moeten zuipen. Maar goed, de spanning en de voorvreugde wonnen het van de krakende enkels en het gebons in mijn hoofd. 8:15 stapte ik in de auto zette de Tom Tom aan en stelde hem in, richting Einruhr Tommie, aub. Het zag er mistig en grauw uit maar dat vond ik niet erg. Aangezien het rustig op de weg is kan ik rustig aan doen en geniet
16
ook van de tour naar de Eifel. Na ongeveer een half uur kwam ik onder aan de Himmelsleiter aan. Naarmate ik ‘der leiter’ besteeg , naarmate drong de zon steeds feller door de mistige brij heen, waardoor ik zelfs genoodzaakt was de zonneklep omlaag te doen. De goden waren me goed gezind, bovenop de Himmelsleiter aangekomen werd ik verwelkomd door een mooie, ronde, fel schijnende zon, yes! Mijn hoofdpijn was inmiddels verdwenen en mijn enkels draaiden weer soepel mee . Het landschap zag er mysterieus nevelachtig en mooi uit. Natuurlijk had ik de radio aan. Van Morrison zong “Hyms to the silence”. Was dat niet toepasselijk………..! De aankomst in Einruhr en de stijgende spanning. In Einruhr in de tent was het al redelijk druk van mensen die hun startnummer kwamen halen met hun bij behorende aanhang. Heel even komt Herman Gerards voorbij. Even later ook Leo Logister. Beide wensten ze me succes. Beide lopen de 10 Engels mijl. Ook van de partij was natuurlijk Harry Hamers die zoals altijd in een kort broekje en singlet loopt. Ik krijg het er koud van, alleen al als ik ernaar kijk. Ik werd even door hem ingelicht dat, Den Heer gisteren hier vijf km heeft gelopen en dat hij ergens bovenaan staat in het Ruhr/ Eifelcup klassement. Petje af Harry! Laat de mensen maar denken wat ze willen maar jij hebt de kilometers wel gelopen en staat ver bovenaan in het klassement. Niks voor mij. Startnummer had ik inmiddels afgehaald en had me omgekleed in de auto. “Ik begin nu toch wel nerveus te worden. waarom eigenlijk? Ik weet het niet. Gezonde spanning.. .. toch!? Ach ja, waarom ook niet, houd je scherp en het zorgt ervoor dat je goed naar het toilet kan, want ook ik ontkom er niet aan dat ik mijn darmen moet gaan legen. Beter nu. Stel je voor ergens op het parcours.
Da’s niet fijn. Ik kan het weten, ben op dat gebied een ervaringsdeskundige”. En ben vermoedelijk niet de enige. De start!!!! Stond nog wat te beppen met Harry, wensten elkaar succes en knal, het startschot. Tjakka, de 15e Rursee marathon is begonnen. Ik hoorde gefluit, geroep , succes geroep en heel veel geklap vanuit het publiek rondom het deelnemersveld. “Rustig beginnen met lopen, lekker warm dieselen”. Je hebt altijd weer lopers er tussen die je zo snel mogelijk willen inhalen en die je dan letterlijk voor de voeten lopen. Ik kon het dan ook niet laten om zo iemand een pootje te lichten (ook ik ben niet perfect). Maar hij had geluk , het lukte me net niet hem een tikje uit te delen. Streven is onder 4 uur te finishen, stille hoop is onder 3:50 uur te finishen . ik heb getraind op 5:20 min/km om zo onder de 3:50 uur te finishen, vanwege drinkstops e.d. . Maaaaaar…………, er zijn ook nog stevige, straffe hellingen in het parcours. In het deelnemersveld hoor ik veel gelach, gegiechel en gepraat. Er worden veel grapjes gemaakt. De lopers zijn nog frisch und fit. Aber nach ein oder zwei stunden, hah, haaah…! De eerste kilometers. Hé, na km 1 kreeg ik stevige druk op de blaas. En dat terwijl ik voor de start al twee keer plassen ben geweest. Maar ik zou het Hermentje niet zijn als ik met fris, koud weer niet zou hoeven plassen. Afijn, dan maar een boom opzoeken zoals het zich een man betaamt als die weer eens moet zeiken. Na enkele kilometers liepen de meeste lopers al in hun eigen cadans, al hoewel er soms nog ’n enkeling me zo ongeveer de struiken in liep omdat hij, zo vermoedde ik, bang was al na 4 km, niet meer in zijn eigen ritme te komen en zo niet zijn geplande eindtijd zou halen. Ach ja, laot ‘m maar. Ik begon langzaam warm te worden. Liep ongeveer 5:25 min/km. Gaat lekker, het zonnetje scheen, het meer schitterde, mystieke bossen om je heen en enkele mooie damesbillen die voor me liepen. Wat wil een man nog meer. Sorry lezeressen, ben ook maar een man. Ik geniet van de
dingen die er zijn. Na km 6 liet ik de dames achter me, anders werd mijn eindtijd waarschijnlijk 5:00 uur. En dat was ik niet van plan. Ofschoon er clubgenoten hebben gezegd: geniet lekker van de loop ongeacht de eindtijd. Jah oké, aber ein bisschen ehrgeiz muss mann haben, doch!! Al had ik langzaam willen lopen, door de vrijkomende adrenaline en noradrenaline kreeg ik, of ik wilde of niet, ehrgeiz. Bij km 7 de eerste heftige helling. Die herinnerde ik me nog van vorig jaar toen ik de 10 Engelse mijl hier heb gelopen. Ik liet me niet opzwepen door de horde om me heen en liep rustig de helling op. Ook in een helling als deze, die ongeveer 30% is een zo breed is dat er net een uit de kluit gewassen paling overheen kan, heb je weer lopers die denken, als je zo snel mogelijk naar boven rent, Uh, uh, uh, correctie, ik bedoel sjravele, dat ze veel tijd kunnen sparen. Maar daardoor wel andere lopers in de weg lopen. Ezels. Ik had het me kunnen denken, op de manier hoe die hork liep kon het weleens een voetballer zijn. En dan ook nog een Duitse voetballer. Junge, junge… Bovenaan verder over het stuwmeer even op adem komen. Rustig een minuutje joggen. De Duitse voetballer liep ongeveer 20 a 30 meter voor me. Ik moest bekennen dat hij in een tempo liep dat mij wel lekker lag. Het stuwmeer overgestoken , de eerste drinkpost. Ik liet me niet gek maken en stopte gewoon om iets te drinken. Na twee bekers water mijn keel afgekiept te hebben was ik weer van start gegaan. Ik had een beetje tempo gemaakt zodat ik weer in de buurt van de Duitse voetballer zou komen, hij liep immers een mooi tempo. Na km 10 moest ik weer plassen . Dan maar weer een boom opzoeken. Nadat ik de ongewenste druk had geëlimineerd en weer tempo had gemaakt kreeg ik de Duitse voetballer weer in zicht. Hij liep inmiddels in een groepje. Het groepje liep een voor mij aangenaam tempo, ongeveer 5:20 min/km. Speciaal voor mij…….! Niemand zei wat. Het was stilletjes geaccepteerd dat zich ongevraagd een groep had geformeerd van acht mannelijke lopers. In de hellingen merkte ik dat ik toch niet zo sterk was als ik dacht. Ik had gehoopt om met de groep mee 17
te kunnen houden. Maar zij konden het tempo beter vasthouden dan ik. Eenmaal boven bij km 19 netjes gestopt, wat gedronken en enkele stukjes banaan verorberd. Raakte het groepje uit zicht. Het groepje had het schijnbaar ook niet makkelijk. Heb ze bij de afdaling weer bijgehaald. Een sprakeloos groepje lopers, waarvan de tempomakers (vanaf dat ik me heb aangehaakt bij het groepje tot het zich ophief), ene een beetje op Hub Donders leek en ook zo liep alleen deze loper had O- benen en de ander op een wielrenner met voetbalbroek leek. Zijn pinken naar buiten wijzend en zeer statisch liep. Maar Herman, beetje respect, ze bepalen wel voor jou het tempo en dat is toch lekker meegenomen. Km 25: kreeg lichte kramp in mijn linker kuit. Maar was goed uit te houden. Liep inmiddels al enkele kilometers met mijn linker tenen te soppen en te plakken. Vermoedelijk omdat een teennagel tegen een ander teen drukte, en daarom een teen open heb gelopen , en nou met bloed in de schoenen aan het lopen was. Deed echter geen pijn.
Bij km 26 vielen de eerste zwijgende lopers af. De een omdat hij iets uit zijn Camelpack pakte om iets te eten (wie neemt nou zoiets mee in een marathon), en daarom waarschijnlijk niet meer met de groep mee kon houden, en de ander omdat hij waarschijnlijk een loopmaatje van de camelpackdrager was. Ik hoorde hoe ze met elkaar aan het kwatschen waren. Het weer was gewoon schit-te-rend. Constant het meer aan de linker hand liepen we de kilometers weg. Het meer lag er rustig bij. Er waren geen boten of ander water vertier op het meer. Boven het meer was het heiig. Het was er gewoon idyllisch. Zo met en met haalden we als groep geregeld lopers in. En
18
iedereen was stil. We naderden km 29 met drankpost. Mij begon alles pijn te doen. Het kostte me moeite om de groep bij te houden. Bij de drankpost deden we het allemaal wat rustig aan. Iedereen dronk wat en aten een stuk banaan of appel. De twee tempomakers vertrokken als eerste vervolgens de Duitse voetballer waarna twee andere lopers en ik aansloten. Na een kilometer stopten de tempomakers voor een plaspauze ( twee eeneiige hardlopers) . De twee overige lopers waren sneller weg dan ik dacht en heb ze ook niet meer gezien. De Duitse voetballer had ik nog in zicht. En weer een helling. Alles deed me pijn. Halverwege de helling moest ik de Duitse voetballer laten lopen, moest even wandelen. De tempomakers achter me zag ik niet meer, watjes….Alles deed me pijn en de Duitse voetballer begon uit mijn zicht te raken. Eenmaal boven zag ik hem weer. Ik zag nu dat de helling hem ook had gesloopt. Ik haalde hem in. Maar tempo 5:20 min. was inmiddels niet meer haalbaar. We liepen ongeveer tempo 5:25 min. Ik liep alleen met in de verte de Duitse voetballer. “Hij zal me niet weglopen al moet ik hier verrekken”. We liepen helling af helling op. Iedere keer als ik een helling had bedwongen al dan niet lopend hoopte ik dat dit op twee na (bij km 37 en km 42) de hellingen achter me zouden liggen. We liepen door een dorpje waar hier en daar wat volk ons stond toe te juichen en te applaudisseren. Heel lief maar toch...ik had geen oor voor ze. Het was nu alleen nog maar bijten en afzien. Maar het was mooi weer, sprookjesachtig mooi in de Eifel aan de Rusee. Hier en daar stonden thw’rs (Thechnisches Hilfswerk) in hun ‘brandweerpak’ ons een veilige doorgang of oversteek te garanderen. Danke schön ihr buben und mädels. Km 36 de Duitse voetballer kort voor me. Nee wacht, ik haalde hem in, weliswaar strompelend. Hah, je moest hem een zien sjravele. We kwamen aan de voet van de voorlaatste verschrikkelijke helling. Ongeveer 90 % van de lopers om me heen wandelde de helling op. Ik hoorde achter me iemand in het Duits vloeken en zeggen : “Wer kommt denn auf so eine idee?” , hiermee doelde hij natuurlijk op de voor ons liggende zware
helling. Ik dacht bij me zelf “een randdebiel kan alleen zoiets bedenken” . Toch had ik niet het recht om zo te denken, want ik wist dat deze helling zou komen. Omdat ik hem vorig jaar in de 10 Engelse mijl ook al heb moeten bedwingen en wist dat de zelfde helling ook in de marathon zat. “Dus Hermentje, niet zeuren maar lopen”. De Duitse voetballer haalde me op de helling wandelend in. “ jongen, als je zo graag wil mag je van mij”. Mijn benen, oh mijn benen. In mijn knieën en enkels was niks meer van beweging te bekennen. Mijn spieren, welke ook in de benen waren van beton of hout…. Het was om het even, ik voelde toch niks meer. De enige gewrichten die nog een heel klein beetje werkte waren mijn heupgewrichten. Zodat ik als een houten klaas of als Pinoccio de berg op liep. Mijn God, het leek wel de Mount Everest, verschrikkelijk. Nadat mijn houten stelten me eindelijk naar de TOP hadden geharkt ging het weer bergafwaarts. Kon zelfs, ondanks de zeer slechte coördinatie in de benen weer wat tempo maken. Had zelfs de Duitse hansworst ingehaald. De laatste helling bij km 41 heb ik voor meer dan de helft gewandeld. De finish. De laatste km ben ik rustig maar met veel pijn achter een rood harige dame aan gelopen. Ik zag in de verte bij de finish mijn vrouw met haar gsm staan om een foto te maken, daarnaast mijn vriend en zijn vrouw. Tijdens het naderen van de finish wilde Leo Logister me, ik weet het niet meer zeker een high five geven. Heel fijn maar had er op dat moment geen besef meer van. Ik hoorde de omroeper mijn naam en startnummer bekend maken en natuurlijk de verenigingsnaam. Ik passeerde de finish in 3 uur 56 minuten en 40 seconden. Doel bereikt en mijn pijn was verdwenen daarvoor in de plaats euforie, trots en victorie. Na de marathon. Het eerste wat ik tegen mijn vrouw zei, BIERTJE? In de tent wilde Sibille me een bier halen maar omdat ze het ergens anders moest halen dan waar ze de pasta met goulash voor me wilde halen , besloot ik toch maar even
geen alcohol te drinken. Ik raakte even in een lichamelijke dip. Het werd me misselijk terwijl mijn maag leeg was. Kon nog geen woord meer uitbrengen. Werd er bijna emotioneel van. Ieder woord kostte me zoveel moeite dat ik er bijna misselijk van werd. Heb de pasta met goulash maar voor de helft opgegeten. Heb me vervolgens aangekleed in de auto. Daarna ging het weer iets beter. Kreeg het langzaam aan weer warm. Hebben nog iets gedronken in een restaurant met het vriendenstel. Het begon ondertussen te schemeren. Ik zag ruim een uur na mijn finish nog lopers binnenkomen (moet er niet aan denken nog zo laat binnen te komen). We zaten een half uur in de auto toen ik tegen mijn vrouw zei: ik heb God nog aan toe de Rursee marathon onder de 4 uur gelopen en ik ben er trots op ook nog. Van Morrison in de radio zong het nummer Mystery . En wat was ik trots. Nogmaals de vraag aan me zelf: wat heeft mij doen besluiten om toch een stuk te schrijven over een loopwedstrijd,in dit geval de Rursee marathon? Hieronder het antwoord. Ik heb afgezien, ik heb pijn gehad, ik heb (in mijn vuistje) gelachen, het is me goed gegaan, het is me slecht gegaan, ik heb gevloekt, ik heb aan sport gedaan, ik heb gejogd, ik heb genoten, ik heb competitie geleverd, ik heb mooie mensen gezien. Het weer was bijzonder mysterieus, ik liep in een bijna mystieke omgeving. Ik heb een dag in een bijna surrealistische mooie wereld geleefd. Al mijn zintuigen hebben mogen genieten van de mooie aparte sfeer. Kortom: ik heb de Rursee marathon gelopen. Een aanrader voor iedere loper of jogger. Deze ervaring was zo mooi dat ik die wil delen met mijn clubgenoten. Mijn excuses voor mijn soms niet zo aardige daarom wel menselijke opmerkingen in een uitzonderlijke situatie. Respect voor iedere marathonloper ook de Duitse loper, die ik meerdere malen heb vervloekt.
19
Frankfurt Marathon (door René Homminga)
Effe iets rechtzetten voor mijzelf… Na de teleurstellende Marathon van Berlijn (3.58u) zocht ik al na 3 dagen naar een nieuwe uitdaging. Dus ging ik alweer op woensdag trainen bij STB en het viel me op dat de training van 12 km goed verliep. Ik dacht wat nu?
De dagen erna trainde ik weer volgens het oude patroon en op een avond kwam ik in gesprek met Herman Gerards die tegen mij zei dat hij over 5 weken de Marathon van Frankfurt ging lopen. Dit was dus mijn nieuwe uitdaging, een doorstart maken en kijken of ik na 2 lange duurlopen en diverse tempo lopen weer fit kon worden. Tussendoor even een hotel geboekt, wel een eenpersoonskamer. Want 2 nachten slapen in Berlijn met een kerel voor het eerst in 48 jaar is voor mij toch even wennen. En inderdaad alles verliep volgens plan, maar 5 dagen voor de Marathon kwam de oude achilles blessure weer terug. Snel even naar Anja Smulders die tegen mij zei: “lopen kun je voorlopig niet
20
meer”. Na heel lang smeken kreeg ik dan toch de gouden tip (Bedankt Anja); “koop gelzooltjes en neem tot zondag rust.” Zo vertrokken de oude rotten Cor, Herman, Ger en ikzelf op zaterdagmiddag om 14.00 u richting Frankfurt. Tijdens de autorit ging er zoveel door mijn hoofd wat er allemaal fout ging in Berlijn. Leuke en gezellige pastaparty’s met veel en lekkere wijn (hoofdpijn), 2 dagen sightseeing Berlijn (platvoeten), zeer vroeg opstaan op de dag zelf (ochtendhumeur), te warm en bij km 33 achilles problemen. Dit zal me dus niet weer gebeuren dacht ik. Bij aankomst even het startnummer ophalen en even de sfeer proeven in de Festhalle en even een bezoekje aan de beurs waar ook de nieuwste Asics te zien waren.
Met de leerpunten van Berlijn gingen we zaterdagavond op stap op zoek naar…..pasta en water. Na 1 uur zoeken (gelukkig bleef het bij 1 uur anders had ik weer platvoeten) vonden we nog geen geschikte pastatent. Uiteindelijk zagen we een bord met de tekst ; heerlijke pasta hier. Dit zag er wel gezellig uit en wat wilden mijn Duitse loopvrienden jawel; Schnitzel met een ½ liter Erdinger. Ik zei al “jongens dit gaat verkeerd”, maar het was wel erg lekker!! Bij de volgende bar weer een bak bier. Ik dus niet, ik dacht slim te zijn en nam een ½ liter cola. Morgenvroeg geen hoofdpijn dacht ik . Stijf van de cafeïne kroop ik, gelukkig alleen, in bed toen het gevecht begon om te slapen. Raam dicht, lekker rustig maar veel te heet, raam open veel lawaai van de ‘red light zone’ grenzend aan het hotel. Mijn geluk was
de wintertijd waardoor ik 1 uur langer kon slapen, dus geen ochtendhumeur. Om 3 uur viel ik eindelijk in slaap en om 9.00 u zouden we ons verzamelen in het hotel van Herman en Cor (zij schijnen al jaren samen te slapen?). Om 10.00 u zouden we starten dus hadden we nog even de tijd om rustig naar de start te lopen die maar 500 m verwijderd was van het hotel. Nog even wat drinken voor de start en om 10.00 u gingen we van start. Een zware tablet annex horloge draag ik niet vandaar dat ik geen km/tijden kan doorgeven in mijn verslag. Na enkele kilometers even een sanitaire stop en vervolgens in het ritme proberen te komen. Herman en ik liepen zoveel mogelijk samen maar na 15 km ging ik demarreren en liep ik langs de pacer van 3.15 u. Het voelde goed dus ik dacht doorgaan zolang als het goed gaat. Na enkele kilometers liet ik me weer iets afzakken totdat ik Herman
tegenkwam. Bij circa 22 kilometer hield ik Herman niet meer bij en moest hem laten gaan maar bij iedere helling zag ik hem weer voor mij lopen. Bij km 32 voelde ik een pijntje opkomen in mijn achillepees. Nu begon ik op mij zelf te schelden en ging ik in plaats van langzamer veel sneller lopen waardoor de pijn verdween. In de verte zag ik Herman en het ging ineens beter en sneller. Bij km 33 kwam ik bij Herman (die het ook even moeilijk had) en trok hem mee waarna de rest vanzelf ging. Bij km 35 zag ik de tijd, 2.48u bruto. Toen dacht ik, dit wordt een mooie eindtijd. De kilometers daarna verliepen als vanzelf. We liepen langs mooie pleinen, dwars door de binnenstad met dikke rijen enthousiaste toeschouwers langs de kant en na 42 km de ontlading. Over de rode loper met mooie cheerleaders finishen we in de Festhalle. Wat een feest en meer als een ½ uur sneller, 3.26 u.
21
Gelezen in… In deze nieuwe rubriek willen wij artikelen plaatsen over STB-ers die extra aandacht krijgen in de plaatselijke pers. Loraine Homminga in het Limburgs Dagblad van 31/10 SUPERIEUR Loraine Homminga: niets te vrezen van concurrentie
Koningin voor een dag in Landgraaf
Door Bart Peeters ATLETIEK – Loraine Homminga was met de afstand de sterkste lady tijdens de twee Asics Ladiesrun in Landgraaf. Met haar tijd van 42,55 was de STB-atlete zondagmiddag alleenheerster op de 10 kilometer. Pas 2,5 minuut na Homminga legde Marina Smeets beslag op de tweede plek. De Duitse Birgit Kranz (46:14) moest genoegen nemen met de tweede bijrol. Natasja Smeets-Hendriks (22:02) won de 5km. Het was toch even wennen, de start van zo’n Ladiesrun. Waar normaal gesproken bij een wedstrijd op de eerste startrij de favorieten wat nerveus elkaar wegdrukken voor een goede startpositie, was het bij de dames eerder nogal ontspannen. En na het startschot bleef ook het gebruikelijke elleboogwerk uit. Nu had Homminga dat in Landgraaf ook zeker niet nodig. De atlete had bij haar thuiswedstrijd niks te vrezen van de andere deelneemsters. Bij de eerste bocht verdween de Landgraafse al met een kleine voorsprong uit het zicht. Al vroeg had ook Homminga zelf door dat niemand haar nog zou bedreigen.
Iwan Theunissen in Laufreport van 31/10 Tijdens de 30e BMW Frankfurt Marathon wist Iwan Theunissen een prachtig PR neer te zetten met 2:46:57. Op de duitse Internetsite www.laufreport.de verscheen Iwan zowaar met de foto hiernaast, op jacht naar een lekker Erdinger.
22
„Toen we in de eerste ronde bij het meertje kwamen, had ik een goed overzicht en kon ik zien dat er niemandmeer aankwam.” Homminga nam daarop wat gas terug en liep de tweede ronde iets langzamer dan de eerste. Voor Smeets was het op de tweede plek vooral een gevecht tegen het parcours. „Ik had vooraf niet door dat het zo’n pittig parcours was”, zei de Geleense. Er waren nauwelijks stukken waar het echt omlaag ging, maar flink wat klimmetjes. Toch is Smeets zeker van plan om volgend jaar de uitdaging weer aan te gaan. „Zeker!Wat een prachtig parcours. Je snapt niet dat mensen vandaag een beetje alleen hun rondje gaan lopen. Deze wedstrijd verdient veel meer deelneemsters”. Sanne van Wilderen, die de drie Ladiesruns (Breda, Amsterdam en Landgraaf) organiseert, was zelf zeer tevreden met de 300400 inschrijvingen. „Ons doel was om dit jaar aan de 300 te komen. Dat is een goede basis om op verder te gaan.” Van Wilderen kwam twee jaar geleden in Landgraaf terecht via Harry Driessen (de Limburgse hardloopveteraan die tegenwoordig een hardloopspeciaalzaak runt) die Van Wilderen wees op de Lalarun. Dat was de eerste poging in Landgraaf om een wedstrijd speciaal voor vrouwen op te zetten. Die wedstrijd trok echter niet meer dan 30 loopsters naar het Sport & Leisurepark. Via Driessen kwam Van Wilderen met haar Ladiesrun in Landgraaf terecht. „Ik vond daar een prachtige locatie, waar we vorig jaar met deze loop zijn begonnen.”
Terug in de tijd, STB 10 jaar geleden (door Theo Schmeits) In deze periode nam Wim van der Linden afscheid als voorzitter van STB en volgde Albert Verbunt hem op. Het bestuur bestond toen verder uit: José Meyboom, secretaris, Harrie Lejeune, penningmeester, Jos Janssen, vice-voorzitter en Bert Nillesen bestuurslid.
dat dacht men, het slechte weer speelde toen parten, toch werden er redelijke tijden gelopen o.a.: Rob Riksen 1.15.13, Theo Schmeits 1.25.21, Herm Gerards 1.27.18, gelijk met Wiel Frins 1.27.18, Pierre Muijrers 1.32.35.
Ook in deze periode was de wedstrijd “ de 33 km van Battice” of met de officiële naam: 4 Cimes du Pays de Herve. Een prachtige wedstrijd door het heuvelachtige land van Herve Een van de mooiste zo niet de mooiste en zwaarste bergloop in onze regio. 4 Cimes – 4 toppen – in het heuvelachtige land van Herve. In dit parkoers van 33 kilometer is maar 2 kilometer vlak te noemen, rest is het klimmen geblazen. Uiteraard heb je ook lange afdalingen maar sommige zijn zo steil dat het ook niet lekker dalen is vooral als je gepijnigde spieren protesteren.
De voorganger van de Stadsloop in Kerkrade was de Herfstloop, toen gehouden om de Craneweijer bij kasteel Ehrenstein met de afstanden van 5 en 15 kilometer. Hub Donders won toen de 15 km in 50 min. en 44 sec. gevolgd door Jos Krist op een derde plek in 53 min. 38 sec.
Zogezegd een mooie wedstrijd maar de afsluiting mag er ook wezen, het werd een gezellig onderonsje van de hele groep in een overvolle zaal. De attentie na de wedstrijd was ditmaal geen medaille of T-shirt maar een casse-croute - een bord met brood, kaas waaronder een heerlijk geurende stinkkaas, boter en stroop – weggespoeld met overheerlijke Val Dieu’tjes. En die gingen nog meer in de benen zitten als al die bergen bij elkaar. In die periode kwam ook de eerste officiële website van STB van de grond. Jos Bex, bijgestaan door Herman Gerards en Jos van Spanje zorgde ervoor dat rond de kerstdagen al enkele sites on line waren. Een van de bekendste halve marathons van die tijd was die van Echt , Run Party Echt. Traditioneel elk jaar goed bezocht door STB’ers, zo ook in het jaar 2001. Zo’n twintigtal waren aanwezig om op dit “snelle” parcours hun PR te verbeteren. Tenminste
En tenslotte onze eigen Kapellerbosloop, de 18e, toen nog georganiseerd door Herman Gerards. Hij zou dit voor de laatste keer doen. Het werd een spannende strijd, welke gedomineerd werd door zustervereniging AV Caesar uit Beek. Ron Wijnen toonde zich oppermachtig en werd met een tijd 24:34 uiteindelijk winnaar. De plaatsen 2, 3 en 4 werden eveneens ingenomen door de mannen van Caesar, zijnde Raymond Lotz, Hub Curvers en Renzo Roumen (winnaar in 1999).Op de vijfde plaats kwam onze eigen Huub Donders met een mooie tijd van 25:02. Hij moest daarbij echter de eerste plaats in zijn categorie prijs geven aan Hub Curvers die net M40-er is. Jammer Huub, maar toch een prachtige prestatie. Dan naar de dames. Zoals reeds was aangekondigd nam Silvia Pepels deel bij de vrouwen-senioren. Zij werd, zoals verwacht, dan ook eerste dame in een tijd van 30:32. De tweede plaats werd ingenomen door de kersverse UNITAS-seniore Kirsten Driessen. Op de derde plaats volgde Beate Wassenberg uit Geilenkirchen.
23
24
Tips voor de gevorderde loper (bron Runinfo) Ten eerste: je looptechniek. Als gevorderden hardloper is je conditie prima in orde. Ook de nodige winst kan je halen in het verbeteren van je looptechniek. Met een juiste looptechniek kost het minder energie om een bepaald looptempo te handhaven. Je loopt makkelijker en economischer. Wanneer je spieren precies weten wat ze moeten doen tijdens het hardlopen, kost de loopbeweging veel minder energie. Een goede looptechniek is ook blessurepreventief. Zorg ervoor dat je veel plezier blijft houden in je trainingen en loopwedstrijden. Als je loopplezier de laatste tijd wat minder is geworden ga dan na hoe dat komt. Mogelijk stel je te hoge eisen aan je zelf. Of loop je te veel loopwedstrijden. Of loop je juist geen wedstrijden door faalangst. Loop je trainingsschema nog eens goed na. Je kunt ook je looprondjes eens andersom lopen. Of je regelmatig in een andere omgeving gaan hardlopen. Of gewoon een tijdje niet hardlopen, maar een andere sport gaan doen. Het wordt zo waarschijnlijk nooit saai. Veel gevorderde hardlopers ontwikkelen in de loop van de tijd vaste trainings-gewoontes. Bijvoorbeeld: woensdag: intervaltraining, donderdag: hersteltraining en zondag: een lange rustige duurloop. Op zich is daar niets mis mee, het geeft structuur in je trainingen. Het is echter beter in de loop van het trainingsjaar variatie aan te brengen in je trainingen. Zo kan je aan het eind van het seizoen een periode geen extra lange duurlopen of/en intervaltrainingen doen. Het nut hiervan is dat je lichaam beter reageert op de trainingsprikkel als je weer meer gaat trainen. Als je week in week uit
altijd hetzelfde doet raakt je lichaam gewend aan de trainingsprikkel, je conditie wordt waarschijnlijk niet beter, het kan zelfs achteruit gaan. Voor hardlopers zijn spierversterkende oefeningen belangrijk als bepaalde spieren te zwak zijn in verhouding met anderen spieren en pezen. Zo kunnen bijvoorbeeld te zwakke kuitspieren problemen veroorzaken aan de achillespees. Door deze krachtverschillen op te heffen wordt de kans op blessures kleiner. Door regelmatig oefeningen te doen worden niet alleen de spieren, maar ook de pezen en botten sterker. Ook kan door krachttraining de looptechniek worden verbeterd. Een ander voordeel van krachttraining is dat er hormonen worden geproduceerd die het herstel versnellen.
Wanneer je als beginnende hardloper hoge verwachtingen van jezelf had en je prestatie's vallen in de loop van de jaren tegen leer dan (toch) tevreden over je loopprestatie's. Loopwedstrijden zijn gewoon leuk en gezellig om te doen. Het is belangrijk dat je met veel plezier trainingen doet. Wees dus tevreden dat je lekker intensief kan sporten; veel mensen kunnen dat niet. Gebruik na afloop van een wedstrijd of zware training flink wat koolhydraten. Hoe eerder, hoe beter dat is voor een snel herstel. Houd er ook rekening mee, dat als je geen hongergevoel meer hebt je lichaam toch niet voldoende heeft gekregen. Neem daarom in de loop van de dag/avond nog wat extra. Bijvoorbeeld: brood, ontbijtkoek of koolhydratendrank.
25
10 voor Theo (door Herman Gerards) Hij loopt er zelf niet mee te koop, maar op deze plaats mogen we toch best even stilstaan bij de 10 jaar waarin Theo Schmeits op voortreffelijke wijze de Kapellerbosloop heeft weten te organiseren. Sinds 2001 namelijk staat de maand november en een deel van december in huize Schmeits in het teken van deze crossklassieker. Dit jaar dus voor de 28e keer en ook deze keer met veel succes. Mede dank de inzet van de vele vrijwilligers en de samenwerking met de jeugdafdeling is het ieder jaar weer een sportief en gezellig gebeuren. Op deze plaats dan ook een hartelijk dank aan Theo voor zijn jarenlange toewijding aan deze mooie wedstrijd. En ik heb begrepen dat Theo in ieder geval het 30e Jubileum wil vol maken. Theo bedankt!
26
Verjaardagskalender
6 9 9 10 11 11 12 14 14 15 15 17 18 18 18 18 20 21 21 21 23 26 27 27 28 28 29 30 30
Januari Caroline Radstake-Brounen Mayk van Beek Henny Vijgen Guido Pelzer Anique Dahmen Herman Kremer John Haan Micheline Hosek Marcel van de Pol Theo Schmeits Albert Verbunt Alice Lendfers Youri Gidding Femke van Heugten Ronald Hoogeboom Kamiel Jacobs Jan Schwanen Ron Fens Jos Krist Louis van der Wouw Rob Smulders Francien van Haaren Huub Collaris AndrĂŠ Roumen Ger Schaffhausen Tom Schmitz Mirte Florie Isabelle Bastiaens Annelies van Dijk
47 46 55 46 12 47 54 39 44 65 65 63 16 32 42 20 58 49 53 52 45 46 60 62 58 8 13 10 57
1 4 7 9 9 12 12 13
Februari Roger Gillissen Ronald Bouwers Claudia Steinbusch Imme Wagemans Daan Wagemans Daphne Simons Veerle Simons Huub Weijenberg
51 37 30 14 14 16 16 58
14 17 17 18 18 18 21 23 24 25 25 26 28
Dylan Loers Marcel Quaedvlieg Dinand Radstake John Born Wim van der Linden Marie-Therese Weelen Martin Dumoulin Rob Riksen Sander Vaessen Pierre Muijrers Stef Smeets Raph Silvertand Connie Tempelman
11 45 45 53 58 43 37 49 11 64 14 11 41
4 7 10 11 11 12 15 16 17 20 21 22 22 25 27 28 29 30 30 31
Maart Jesse van der Woude Jay Cornelissen Hein Severens Mario Collet Harrie de Kleijn Ingrid Ploumen JosĂŠ Entjes Tim Quaedvlieg Jochen Hanssen Gerda Raemaekers Manon Rothkrans John Hendrix Sharyn Spanjer Ivo Eykenboom Lonneke Frins Richard Kremer Jill Vanthoor Monique Borghans-de Haan Astrid Kokkelkorn Arno Hanssen
29 9 62 54 57 41 53 12 40 50 20 65 15 23 22 46 12 46 46 40
27
Amsterdam Marathon (door Marcel Coerver) Het idee Voor mij toch wel het hoofddoel van het jaar. In december 2010 liep ik al te spelen met de gedachte om in 2011 nog eens een marathon te lopen. Tijdens deze moeilijke periode voor hardlopers (veel sneeuw) probeerde ik mijn duurlopen toch consequent vol te houden en uit te breiden tot 2 uur, met het oog op mijn stoute marathonplannen. Ik had pas een marathon gelopen (New York, 2008), en het combineren van de training met het gewone leven met 2 kinderen had ik toch als moeilijk ervaren. Desalniettemin begon het nu weer te kriebelen. Ik had in New York een mooie tijd gelopen (3 uur 13), maar deze was wel voor verbetering vatbaar. In januari was ik in gesprek met mijn clubgenote Anke Linssen, en zij vroeg me waarom ik de duurlopen steeds zo lang hield, was haar op MyGarmin opgevallen. Mijn antwoord was dat ik een marathon wilde lopen in 2011. "Welke dan" was haar vraag. Ik was nog niet zeker op dat moment, maar Amsterdam had ik al veel over gelezen en gehoord, en hier ging stiekem mijn voorkeur naar uit. Van Anke begreep ik dat er bij de nieuwjaarsreceptie diverse clubgenoten samen Amsterdam als marathondoel opgenomen hadden, en zo was mijn marathon 2011 plotseling bekend: het werd Amsterdam. De voorbereiding Het voorjaar 2011 zijn we als groep (soms met gastlopers) begonnen om de zondagen, als het uitkwam, samen een duurloop van 2 uur te lopen. Op die manier hadden we al een voorsprong op het trainingsschema, was de gedachte. Wij hadden Wim van der Linden gevraagd een schema voor ons te bedenken, en dat hebben we geweten! Voor het bepalen van het schema dien je eerst aan te geven welke eindtijd je wil lopen. Dat is natuurlijk een moeilijke vraag. Na enig beraad kwamen Wim en ik overeen dat ik voor 3 uur rond zou gaan, de anderen (Anke, Ronald en Michel) wilden trainen op 3:30 uur.
28
Dit zou betekenen dat ik verreweg de meeste trainingen alleen zou moeten doen. Iets wat me bij New York ook al niet goed beviel! Het schema zou een 12 weeks schema worden, echter de eerste twee weken was ik op vakantie! Dan maar in de derde week oppakken! Wim stuurde me vlak voor mijn vakantie het schema, en ik viel van mijn stoel! Nee, dit is niet uitvoerbaar! Dit is onmenselijk! Via via had Wim begrepen dat ik het schema eigenlijk niet zag zitten, en gelukkig stuurde hij mij een nieuwe variant, eentje waarvan ik niet de kriebels kreeg bij het bekijken. Versie twee leek dan wel uitvoerbaar. In mijn vakantie had ik loopspullen mee, en heb enkele keren gelopen om niet al te veel achterstand op te lopen. Echter het schema was al twee weken bezig, en voor mijn gevoel had ik al een hoop gemist. Instappen bij week 3 dus! Dit viel niet mee, meteen een week van 80 kilometer ofzo, en het viel meteen zwaar. Bij een eventuele volgende keer gebeurt me dit niet meer: een vakantie die in de weg zit. De trainingsweken vliegen voorbij. Zware weken (meer dan 110 km, 5 trainingen per week) worden afgewisseld met een enkel herstelweekje (70 km). Alle tempoduurlopen moeten in 14 km/u, en dit valt me zwaar. Soms is het ook warm, vaak erg benauwd (tijdens een training was de luchtvochtigheid 91%), en dan is zo'n tempoduur een marteling. De langzame duurlopen gaan wel makkelijk(er), en de bloktrainingen vind ik zelfs leuk! Wat ook wel lastig is, is dat je aan het begin van een training staat, terwijl de beentjes nog afgepeigerd zijn van de dag ervoor. Een week of 4 voor de marathon kom ik de eerste serieuze problemen tegen. Tot op dit punt heb ik alle trainingen kunnen afwerken, en dat geeft vertrouwen. Bij een zware tempoduur van 2 uur voelde ik na 1,5 uur mij linker achillespees. Hij deed flink pijn, maar de training toch uitgelopen. Na
een geplande rustdag stond een lange duurloop op het programma, en ik heb deze ook uitgelopen met pijn het laatste halve uur. De dag erna zou ik de laatste STB training op de hei geven, en ja, met 5 keer rondje beul! Had ik niet als trainer ingeroosterd gestaan, dan had ik deze overgeslagen. Nu merkte ik dat er echt iets niet in orde was. Enkele dagen rust, pijntje trok weg, weer proberen met een herstelloopje van 1 uur. Pijnloos, gelukkig. De volgende dag een iets langere intervaltraining. Weer pijnloos, weer gelukkig. Inmiddels enkele langere trainingen laten schieten, en nu dacht ik: nu de langste training van het hele schema doen (3 uur duurloop), dan heb je die alvast gehad! De 36 kilometer
deze probeerde me gerust te stellen, net als Wim, dat alles nog goed zou kunnen komen. De laatste 2 weken alleen nog korte hertelloopjes en baantrainingkjes (voorzichtig) gedaan.
had ik verdeeld in 4 rondjes vanuit thuis. De eerste 2 gingen goed, op de helft van de derde voelde ik de pees protesteren, en toen ik thuis aanzette voor het laatste rondje stond ik stil en stijf van de pijn! Nu doorzetten en het laatste rondje lopen, zou ik misschien alles in de soep draaien! Wat zat ik te balen: ik wilde zo graag dat laatste rondje draaien om de langste training te voltooien, en conditioneel voelde ik dat dat ook kon! Alleen dat achillespeesje wilde niet. Alle hens aan dek: Wim regelde donderdag dat ik zaterdagmorgen om 08.00 uur op de tafel van de fysio lag (Mike Vervegaert), en
richting het Vondelpark. Helaas ben ik niet voorbij het midden van het startvak gekomen, en loop ik me vast ik de menigte. De eerste km gaat in 4:45 min. Na 2 km geeft het horloge 9:45 aan. Dit gaat dus veel te langzaam! Zodra ik een beetje plek heb voor mijn voeten, zet ik aan. Na het vondelpark komen een aantal grote, brede wegen, en ik probeer tempo te maken. Het 5 kilometerpunt passeert in 21:38, 38 seconden te langzaam. Ik voel me nu echter prima en krijg de gelegenheid tempo te maken. Dit is te zien in mijn 10 kilometertijd (41:54). Plotseling hoor ik boven al het kabaal
De wedstrijd Daar sta ik dan, zondagmorgen 16 otober, in het startvak in het olympisch stadion in Amsterdam. Hoewel ik al een dikke week niets van mijn achillespees gevoeld heb, ben ik er niet zeker van dat ik hem vandaag niet ga voelen. Verder heb ik de laatste 4 weken niet genoeg getraind, waarbij ik de langste en zwaarste trainingen niet gelopen heb. Met dit in het achterhoofd zet ik de eerste stappen,
29
uit een bekende stem: Wim. Maar waar staat hij nou?? In een bocht zie ik hem, en kan hem seinen dat het goed gaat. We lopen nu langs de Amstel, en de omstandigheden zijn ideaal. Doordat ik bezig ben tijd goed te maken, sluit ik van achteren aan bij een groepje die lopen op een eindtijd van 3 uur. Deze groep wordt door een tempomaker geleid, en ik denk dat dit een goed groepje is. Aan de overkant lopen de eerste groepjes al terug langs de Amstel, en mij valt op dat dit een heel mooi stukje marathonparcours is. Bij het draaipunt voel ik me nog goed, heb alleen pech bij enkele van de drankposten, krijg maar een slokje of helemaal niets. Bij kilometer 25 draaien we van de Amstel af, en begin ik mijn bovenbenen te voelen. Ik denk nog: hangen blijven tot km 35!! Daarna loop ik het op eigen tempo wel uit! De tijden die we lopen, geven ons enkele minuten marge op het einddoel van 3 uur rond! Tussen 25 en 30 lopen we over een saai stuk, over het industieterrein, en nu wordt het bijten om bij te blijven bij het groepje. Bij km 30 stapt de tempomaker uit, en het groepje valt uit elkaar. Bij de drankenpost bij km 32 kunnen mijn benen het tempo van het restant van het groepje niet meer volhouden, en ik zie ze langzaam weglopen. Ik kan nog een redelijk tempo draaien, maar de (boven)benen zijn nu echt op! Vanaf 35 beginnen mensen me in te halen, en elke stap voelt alsof er met een mes in mijn bovenbeen geprikt wordt. De tijd echter geeft aan dat er nog vanalles mogelijk is. Sowieso realiseer ik me dat ik mijn pr flink ga verbeteren als ik niet ga wandelen, en de 3 uur zit er nog altijd in! Bij km 38 staan Wim en Ger ons aan te moedigen, een superplek omdat iedereen hier erdoorheen zit! Zelfs ik met mijn kapotte bovenbenen kan nog even versnellen door die
30
morele steun, is echter maar van korte duur. Terug door het Vondelpark is een marteling waarbij ik ook de voortekens van kramp merk. Bij het langslopen langs Wim en Ger schreeuwden ze mij toe dat het mogelijk was: de 3 uur, toen twijfelde ik zelf al. In het Vondelpark realiseerde ik me dat ik waarschijnlijk enkele minuutjes tekort zou komen. Het binnenlopen van het stadion was werkelijk een bevrijding, de finish een verlossing. Na even gezeten en gehangen te hebben, was ik toch superblij en tevreden met het resultaat 3:01:35. En de hele wedstrijd geen seconde aan mijn achillespees gedacht!! Gelukkig heel gebleven en mijn pr van New York met meer dan 12 minuten verbeterd! De loop naar de douches en terug was weer een marteling, echer wel een met een mooie medaille om mijn nek! Hoe vaak ik achteraf gehoord heb: jammer van die minuut en 35 seconden! Echer, nu heb ik weer een volgende uitdaging, misschien wel volgend jaar! Eindtijd: 3:01:35 Plaatsing: 634/9637 overall.
Vrouwen bij STB (door Carmen Jacobs) Van ongelovige, naar volgeling! ‘Ik hardlopen? NOOIT van mijn leven. Dat is echt niks voor mij!!!’ is jarenlang mijn antwoord op de vraag of lopen niks voor mij is. Met een complete running family (vader, moeder en zusje) wordt je dit namelijk regelmatig gevraagd. Als ik mijn vader hoorde vertellen dat hij een training van 25 km. had gelopen of een marathon ging doen dan dacht ik ook altijd, hij liever dan ik! Hoe is het dan toch zover gekomen zul je je afvragen?
Welnu, er is een wedstrijd op 2e paasdag genaamd de Peter Rusmanloop. Deze loop over 5,5 en 16 km. voert over holle wegen, velden, heuvels en dalen rondom het schitterende dorpje Oirsbeek met zijn vriendelijke en sportieve inwoners waaronder (toen nog) de hele familie Jacobs. Na jaren langs de zijlijn van deze wedstrijd te hebben gestaan en geklapt te hebben voor zuslief die weer een prijs in ontvangst mocht nemen begon er toch iets te knagen. Plotseling begin ik me ook een beetje ongemakkelijk te voelen als ik op mijn paasbest langs de kant sta terwijl de rest van de familie (en het halve dorp) zich in het zweet werkt. Ook de plaatsvervangende trots voor mijn zusje is niet meer voldoende. Voorzichtig groeit op 2e paasdag 2009 mijn voornemen om zelf eens te gaan ervaren wat het plezier van deze wedstrijd inhoudt. Tegelijkertijd groeit ook het besef dat ik me daarna tenminste met een voldaan gevoel aan de paasstol en choco-eieren kan begeven. Maar zonder goede training wordt het natuurlijk een zinloze operatie! Mijn motto is dat je iets goed moet doen of niet. Als mijn voornemen een doel wordt leg ik het idee voorzichtig voor aan de rest van de clan en die vinden dit uiteraard een perfect idee. Meteen wordt mij een personal trainer (Lenie Jacobs), personal coach (Paul Jacobs) en role model (Ellis Jacobs) toegewezen zodat ik mijn eerste “echte” stappen kan gaan zetten. Inmiddels oktober van het jaar 2009 beginnen mijn trainingen met als zelfgesteld nulpunt het rennen van 30 min. aan één stuk en vanuit daar opbouwen tot??? Aangezien het opbouwen goed vordert stelt mijn personal coach voor om op Oudejaarsdag de eerste wedstrijd te gaan lopen in Aken, zeer toepasselijk de Sylvesterlauf genaamd. Na deze wedstrijd door het centrum in drie rondjes (totaal 4,8 km.) krijgt het hardloopvirus mij pas echt te pakken. De eerste tekenen van een verslaving beginnen zich te ontwikkelen. Wow, wat voel ik me goed, fit en altijd opgewekt! Nooit meer voel
31
ik me schuldig na het eten van snoep, koekjes en ik weet niet wat. Vooral handig na een wedstrijdje in Duitsland waar je na de wedstrijd echt niet langs de tent met taart kunt lopen. Nu snap ik pas wat de rest van de familie al veel langer snapt! Door goed advies van personal trainer: Niet te snel starten! (hoor wie het zegt), opdrachten van de personal coach: Vergeet je niet op tijd in te schrijven (jaja…) en het credo van mijn voorbeeld: Maak je niet te moe op de trainingen dan gaat de wedstrijd vanzelf (zucht…) kom ik al snel in het trainings- en wedstijdritme. Ik ga nu ook zelfstandig trainingen afwerken. Persoonlijk doel is aanvankelijk mijn personal trainer achter mij te laten, wat zo waar lukt bij mijn eerste Peter Rusman loop. Aansluiten bij STB kan natuurlijk niet uitblijven want door variatie in training en vooral de baantrainingen boek je pas echte vooruitgang (aldus coach Paul). Op 18 juni 2010 word ik dan ook lid van STB en op die dag krijg ik meteen de kans een clubtruitje te scoren tijdens de Bufferrun. Vanaf dit moment probeer ik geen dinsdag of donderdag training te missen waarbij er hoogstzelden tegenzin speelt. Het is duidelijk, bij deze club voelde ik me thuis, iets wat bij voorgaande sporten (judo en handbal) niet altijd het geval was. Door de vraag of er nog wat op het programma staat heb je altijd een ideale opener om een gesprek aan te gaan met collega renners. Je krijgt van iedereen tips over mooie wedstrijden. De verslaving neemt nu in ras tempo de controle over en zo praat ik ineens mee in termen van 4.30 op de km., tempo 11 en PR’s. Thuis probeer ik de hele week zo in te delen dat er minimaal drie keer getraind kan worden. Ook mijn vrije weekenden zijn ineens een stuk voller door een wedstrijdje hier en een wedstrijdje daar. Leuk is het dan om daar weer een hoop bekenden tegen te komen want STB’ers zie je overal! Ondanks dat het een snelle club is worden ook de mindere goden gewaardeerd en aangemoedigd bij wedstrijden. Kortom, een sfeer waarin ik goed gedij, zeker gezien leuke extraatjes als clubreizen en een prima
32
clubblad. Zonder hulp van de reeds genoemde staff was ik niet zover gekomen, waarvoor dan ook veel dank, maar inmiddels weet ik mezelf goed staande en rennende te houden. Het feit dat naast je zelfvertrouwen ook je humeur en gezondheid een boost krijgt is een belangrijke reden om te blijven rennen. En ik zie geen reden om dat ergens anders te doen dan bij STB. Inmiddels promoot ik het rennen en de club in het bijzonder bij vrienden, kennissen en collega’s. Mijn eerstvolgende doel is een eerste halve marathon in Venlo volgend jaar. In 2013 hoop ik vervolgens samen met mijn familie mijn marathondebuut te maken in Berlijn; een unieke situatie die zich mogelijk niet meer zal voordoen. Misschien zijn er nog meer clubleden die eens die kant op willen gaan. Hoe meer zielen hoe meer vreugd! Personal coach Paul zal t.z.t. iedereen gaan polsen dus jullie hebben nog een jaartje bedenktijd. Voor het nieuwe jaar wens ik dan ook iedereen veel loopplezier zonder blessures toe en dat iedereen zijn gestelde doelen mag behalen! Carmen Jacobs.
Parkstad Hardloop Cup 2012 Na de eerste editie van de Parkstad Hardloop Cup, zal er binnenkort een evaluatie plaatsvinden. Bij het ter perse gaan van dit clubblad is daarom nog niet duidelijk of er in 2012 wederom deze cup zal worden doorgevoerd. Ook welke wedstrijden hiervan weer eventueel onderdeel zullen uitmaken is op dit moment nog niet duidelijk. We houden jullie in ieder geval op de hoogte. Kijk daarom regelmatig ook op de STB site.
33
34
Diverse uitslagen (bron Frank Eisenga)
1 4 5 16 6 10 19 23 42 53 80 2/10 4 21 29 44 68 29 41 51 78 2/10 1982 2/10 123 694 34 266 265 268 405 478 608 609 643 842 844 846 912 994 1368 1624 1627 6 81 154 29 46 83 159 124 246 395 450
16e STAP Loop - Brunssum 6 km Richard Lavalle Erik Haakma Richard Thomas Ilya Nijsters 12 km Iwan Theunissen Rob Riksen Paul Jacobs Loraine Homminga Ronald Smeets Carmen Jacobs Harry Hamers Mondriaanrun - Heerlen 5 km Kamiel Jacobs Niels Hermans Tim Roks Frank Joosten Sjef Jacobs Angelique Thomas 10 km Hub Wijnands Guido Pelzer Harry Hamers Keulen Marathon Geert Pouls 26e Bredase Singelloop 5 km Carmen Jacobs Lonneke Frins 10 km Ellis Jacobs Marcel Meens Huub Donders Wiel Frins Eric van Theemsche Sjack Hoop Iris Pilich Frank Eisenga Anita Gelton Annick Ploumen Roger Gillissen Ingird Ploumen Pierre Muijrers Huub Collaris Jochen Hanssen Josette Gijselaers Yvonne Monse 15 km Erik Haakma JĂźrgen Schoumakers Claudia Steinbusch HM Jan Schwanen Michel Beckers Loraine Homminga Herman Gerards Roy Paulssen Theo Schmeits Marcel Klein AndrĂŠ Roumen
9/10 0:21:09 0:23:05 0:24:05 0:27:52 0:47:03 0:49:13 0:54:21 0:54:42 0:59:15 1:01:10 1:11:14
0:18:03 0:20:49 0:22:23 0:23:40 0:25:24 0:29:00 0:49:36 0:52:06 0:57:07 3:58:57
0:22:18 0:28:41 0:38:19 0:45:42 0:45:42 0:45:44 0:47:46 0:48:42 0:49:49 0:49:50 0:50:09 0:51:42 0:51:43 0:51:44 0:52:13 0:52:56 0:55:11 0:56:31 0:56:31 0:58:11 1:09:41 1:13:47 1:33:00 1:35:57 1:39:56 1:39:58 1:43:49 1:50:21 1:57:41 2:00:01
Diverse uitslagen - Diverse uitslagen - Diverse uitslagen - Diverse uitslagen - Diverse uitslagen
1/10
629 963 1108 1480 2613 3180 3552 4093 5397 9/10 50 70 40 50 60 91 16/10 10 13 20 21 2 39 41 51 12 74 81 89 17 101 136 164 166 17 33 39 43 49 65 67 87 97 16/10 544 576 2639 2640 7344 9019 634 726 1258 2557 3354
Eindhoven Marathon HM Niels Hermans Theo Wessels Tim Roks John Oostdijk Wil Fleurkens Francien van Haaren Leo Logister Connie Tempelman Marcel Klein 33. Geilenkirchener Volkslauf 10 km Herman Gerards Pierre Muijrers HM Hub Wijnands Ronald Smeets Ger Logister Harry Hamers 32e Stadsloop Kerkrade 5 km Kamiel Jacobs Rob Riksen Nick Custers Huub Donders Ellis Jacobs Marcel Meens Jan Schwanen Ilya Nijsters Carmen Jacobs Geert Pouls Cor van Haaren Jos Meens Annick Ploumen Hub Collaris Jan Manders Nicolle Schleijper Herman Kremer 10 km Martin Dumoulin Sjack Hoop Marcel van de Pol Paul Jacobs Roy Paulssen Tim Roks Jurgen Schoumakers Guido Pelzer Mayk van Beek 36e Amsterdam Marathon HM Loraine Homminga - PR Herman Gerards Claudia Steinbusch - PR Frank Eisenga Peggy de Bas Marcel Klein Marathon Marcel Coerver - PR Jos Lempers - PR Anke Linssen - PR Michel Beckers - 1e Marathon Ronald Bouwers - 1e Marathon
1:34:23 1:37:56 1:39:03 1:42:18 1:48:34 1:51:33 1:53:33 1:56:17 2:04:14
0:47:22 0:50:24 1:43:35 1:46:43 1:50:27 2:02:38
0:17:16 0:17:48 0:18:25 0:18:25 0:18:44 0:19:45 0:19:50 0:20:53 0:22:09 0:22:24 0:22:50 0:23:15 0:23:20 0:23:58 0:25:31 0:27:28 0:27:30 0:36:51 0:40:31 0:41:11 0:41:27 0:42:51 0:44:30 0:44:34 0:47:42 0:50:16
1:31:19 1:31:41 1:44:43 1:44:43 2:01:27 2:09:42 3:01:35 3:05:29 3:13:31 3:29:46 3:42:13
35
3386 30/10 372 30/10 818 30/10 6 9 30/10 269 1463 2309 2506 2508 4388 4875 7764 1616 30/10 9 43 51 57 1 4 22 6/11 79 87 92 218 449 130 265 6/11 4 3 6/11 1 6 6 4 4 6 17 28 19 30 24 11 6/11 18678
36
36e Amsterdam Marathon (vervolg) Marathon Hub Wijnands Röntgenlauf - Remscheid HM Geert Pouls Marathon Brabant - Etten Leur HM Wim Rutjens Ijzeren Man Cross - Weert 4300 m Carmen Jacobs 8900 m Paul Jacobs 30. BMW Marathon - Frankfurt Iwan Theunissen Jos Lempers John Haan René Homminga Herman Gerards Theo Wessels Cor van Haaren Ger Logister Peggy de Bas 2e ASICS Ladies Run - Landgraaf 5 km Iris Pilich Nancy Nunumete Nicolle Schleijper Lonneke Frins 10 km Loraine Homminga Claudia Steinbusch Edith Kremer 15. Rursee Marathon Lauf - Einruhr 5 km Harry Hamers 16,5 km Herman Gerards René Homminga Frank Eisenga Leo Logister Marathon Herman Kremer Harry Hamers 39. Int. Volkslauf - Übach-Palenberg 10 km (Cat.plaats) Eric Notermans Hub Collaris 65e ENCI Bergloop - Maastricht 3,75 km (Cat.plaats) Ellis Jacobs Carmen Jacobs 8 km (Cat.plaats) Kamiel Jacobs Rob Riksen Martin Dumoulin Erik Haakma Paul Jacobs Michel van de Eert Jurgen Schoumakers Niels Hermans Ilya Nijsters Anita Gelton ING New York City Marathon Wim Rutjens
12/11 3:43:53
2 13/11
1:56:47
228 13/11
1:55:48
0:20:59 0:40:53 2:46:57 3:13:16 3:24:09 3:26:10 3:26:11 3:44:01 3:48:29 4:18:49 4:30:24
0:24:11 0:27:12 0:27:37 0:28:13 0:42:55 0:47:41 0:53:55
0:26:34 1:19:04 1:19:20 1:28:30 1:45:00 3:56:40 4:52:35
0:46:52 0:52:32
0:15:51 0:17:50 0:29:39 0:32:15 0:32:44 0:32:52 0:36:12 0:37:24 0:37:31 0:38:27 0:39:08 0:43:01 4:09:52
Diverse uitslagen - Diverse uitslagen - Diverse uitslagen - Diverse uitslagen - Diverse uitslagen
16/10
5 18 19/11 21 41 51 56 65 75 119 19/11 18 23 3 12 20/11 879 1480 1587 2241 2551 2625 3724 4783 6117 7849 9659 13274 20/11 965 6067 27/11 12 1 3 2 5 3 7 3 16 21 27/11 3 27/11 60 74 94 52
Cambridge Parkrun 5 km Anke Linssen 4 Cimes du Pays de Herve - Battice 33 km Paul Jacobs Kranenbroeker Trimloop 10 km Erik Haakma Dinand Radstake 18. Rurbrückenlauf - Linnich 13,6 km Marcel van de Pol Herman Gerards Leo Quaedflieg Ronald Hoogeboom Ronald Smeets Hub Wijnands Harry Hamers 6. Geilenkirchener Crosslauf 4,6 km Cor van Haaren Huub Collaris 9,2 km Guido Meys Herman Kremer 7 Heuvelenloop - Nijmegen 15 km Ellis Jacobs Michel van Eert Loraine Homminga Michel Beckers Tim Roks Niels Hermans Jurgen Schoumakers Theo Wessels Carmen Jacobs Claudia Steinbusch Leo Logister Connie Tempelman Marathon Des Alpes-Maritimes Jos Lempers Peggy de Bas 23e Halve Marathon - Ell 12,5 km Ilya Nijsters HM (Cat.plaats) Martin Dumoulin Rob Riksen Erik Haakma Marcel Coerver Jan Schwanen Herman Gerards Femke van Heugten Ronald Smeets Hub Wijnands Hereward Relay Leg 3 – 18,25 km Anke Linssen ’t is (voor) Niks - Geldrop HM René Homminga Ed Sistermans Francien van Haaren Marathon John Haan
0:19:52
2:47:27
0:39:05 0:45:29
0:55:43 0:58:57 1:01:13 1:01:56 1:03:13 1:05:03 1:13:58
0:21:44 0:23:08 0:36:35 0:46:24
1:00:43 1:03:08 1:03:31 1:05:17 1:05:57 1:06:09 1:08:14 1:09:47 1:11:35 1:13:44 1:15:50 1:19:52 3:17:54 4:41:17
0:56:26 1:21:06 1:21:45 1:22:29 1:24:01 1:27:34 1:33:29 1:41:09 1:41:13 1:42:29
1:17:03
1:48:31 1:51:14 1:56:20 3:50:28
Nieuwe leden (bron Frank Eisenga) Ed Sistermans Ed, 50 jaar, woont aan de Kerkraderweg in Landgraaf, is getrouwd en heeft 2 kinderen. Hij loopt sinds 2004 en is via zijn collega’s John Haan en René Homminga bij STB beland. Hij hoopt door wat meer gericht te trainen , vooral op snelheid, zijn tijden te kunnen verbeteren.
Tom Weegels, 7 jaar, Rimburgweg in Landgraaf Tristan vander Tuyn, 8 jaar, Gaardstraat in Heerlen Wing Hohng Lam, 15 jaar, Burg.Gijsenstraat in Landgraaf
Richard en Edith Kremer Het komt niet vaak voor dat een echtpaar zich samen aanmeld om lid van STB te worden. Wel, Richard en Edith resp. 45 en37 jaar, uit Rimburg, wonende in de Broekhuizenstraat, zij hebben zich samen opgegeven met het doel wat gerichter te trainen. Edith is al 4 jaar aan het lopen en heeft al aan diverse wedstrijden meegedaan. Richard, neef van Herman Kremer en ex wielrenner, kent ook bijna ex wielrenners die nu bij STB lid zijn, is ook zeer gedreven. Hij liep een prima 1e marathon in Eindhoven (3.30 uur) en wil zich in de toekomst d.m.v. trainen bij STB verder verbeteren. Wil Fleurkens Wil woont in de Mijnlamp in Landgraaf en is 50 jaar. Wil is getrouwd en heeft 1 dochter. Hij loopt al ongeveer 25 jaar en heeft al diverse wedstrijden en 9 marathons op zijn naam staan. STB was hem niet onbekend en is uiteindelijk via Mathijs en John Oostdijk lid geworden. Nieuwe Jeugdleden: Bente Visser, 8 jaar, Veeweg in Landgraaf Caro Voragen, 13 jaar, Waalhavenstraat in Heerlen Mirte Florie, 12 jaar, Hereweg in Landgraaf Sica Verwasch, 8 jaar, Broekstraat 6 in Schinveld
Beëindiging lidmaatschap: Ad Diederen, Astrid Aretz-Rietbroek, Diana Douven, Diego Gulpers, Francien van Haaren, Ger Arnoldussen, Harrie de Kleijn, Ivo Eykeboom, Jan Manders, Jan van de Boogaard, Jean Herpers, Jesse v/d Woude, Lara Bisschops (jeugdlid), Lara Klaassen, Marcel Klein, Marijke Verstegen, Paul en Nathalie Verbroekken, Peter Janssen, Peter Paulissen, Sjef Jacobs, Sonja Ferfers – van Zuylen, (zaal) Suzanne van Haaren
37
Locatietraining (door Theo Schmeits) De laatste locatietraining in Opoeteren (B) was een groot succes.
pilsje na. Er was zelfs voor de liefhebbers heerlijke warme macaroni. En dat allemaal in een lekker zonnetje. Wat de volgende locatietraining betreft zullen we nog even geduld moeten hebben. Het is namelijk moeilijk om dit jaar nog een geschikte datum te vinden. Mede door de vele wedstrijden, waar toch veel STB’ers naar toe gaan en de komende feestdagen, dachten wij om op zondag 29 januari weer een locatietraining te houden. Het parcours is ditmaal in het zuiden van onze mooie provincie.
Dit kwam mede door het prachtige weer en het hartelijk onthaal na deze training bij het jeugdkamp van de STB. Want zeg nou zelf, het is toch fijn als je na anderhalf uur lopen aan kunt schuiven aan een lange tafel met koffie, vla en een lekker
38
En voor de nieuwkomers, er wordt in 2 groepen gelopen, 1 groep met een tempo van 10km/uur en de andere groep loopt 11km/uur. Beide groepen lopen anderhalf uur. Verdere informatie volgt te zijner tijd. Hou ook de STB site hiervoor in de gaten.
Baksteen door het venster Als ik ’s ochtends uit het raam kijk zie ik de herfstkleuren langzaam uit het donker naar voren komen. De droogte van de afgelopen periode staat in schril contrast met het einde van de herfst vorig jaar. De Kapellerbosloop in de sneeuw, de ongemakken van het winterweer. Het krabben van de bevroren vensters van de automobielen….
Maar laat ik niet om de hete brei heen draaien. Waar ik me misselijk aan erger heeft niets te maken met het uitblijven van de winter. Ook heeft het niets te maken met de herfstkleuren die zich in dit deel van het jaar manifesteren. Ik word persoonlijk altijd een beetje ziek van het ontbreken van licht. Opstaan in het donker, naar het werk fietsen in het donker en met een beetje pech ook weer in het donker naar huis trappen. Sta je ’s ochtends weer te klooien met die lampjes waarvan de batterijen eigenlijk altijd bijna leeg zijn. Ga je gekleed in een felgekleurd tenue in dat ellendige donker in de hoop dat de andere verkeersdeelnemers je zullen zien. Word je ondanks je inspanningen gemiddeld twee keer per week bijna van je fiets gereden op een net nieuw verrezen rotonde. Hoe kan het dat er zoveel fietsers deze periode overleven? Statistisch gezien moeten er toch per week een stuk of tien onder een bus verdwijnen of anderszins aan hun voortijdige einde komen. Iedere ochtend fiets ik door de donkere straten en val steevast bijna van mijn (verlichte) fiets als ik zie hoeveel mensen er de weg op durven op een fiets zonder verlichting. Helden zijn het. Hoe doen ze dat? Is het de verdienste van die onverlichte tweewielers of moeten we de automobilisten de credit geven van het wonder van de overlevende ‘onverlichten”. Ik vraag me eigenlijk ook af
hoe het kan, dat je in deze tijd van overvloed, mobieltjes, tablets, en wat nog meer allemaal stroom vergt , niet zichtbaar bent in het verkeer. Die domme fietslampjes op batterijen die op zestien manieren kunnen knipperen doen het zelfs als je niet trapt en ze kosten, excusez le mot, geen drol. Voor de prijs van het gemiddelde blikje energiedrank dat menig puber in zijn knuistjes heeft tijdens de tocht naar school koop je zomaar een maand of twee licht op je stalen ros. Hoe deed men dit in vroeger tijden? Je moest trappen voor je licht. Er zat een zogenaamde “dynamo” aan je voorvork vast en naar behoefte kon men deze tegen de zijkant van de voorband plaatsen. Het gevolg hiervan was tweeledig. Enerzijds maakte dat ding in negen van de tien gevallen een rotherrie (het overige verkeer hoefde je niet eens te zien) en anderzijds moest je harder trappen omdat je natuurlijk energie op aan het wekken was met je kleine energiecentrale om via een broos kabeltje enkele gloeilampen aan het branden te houden. Er kon nogal wat fout gaan in vroeger dagen. Dat kabeltje moest van de energiecentrale via een stroomkabeltje naar het stuur en naar het achterspatbord (dat was vroeger wit). Stukjes plakband zorgden ervoor dat dat kabeltje niet tussen de spaken terechtkwam. Als het systeem (het geheel der delen) dan onverhoopt niet werkte kon de zoektocht beginnen. Met je ijskoude vingers wriemelend tussen spatbord en band (altijd modderig) om de eventuele kabelbreuk te vinden….wat een ellende! Toegegeven, achter het stuur van de auto, wens ik de fietsers soms de meest nare aandoeningen toe. Zit ik echter op de fiets (met name in dit jaargetijde) dan beloof ik mezelf iedere keer dat ik weer met het angstzweet in de handen een verwrongen fiets en een geschonden aangezicht heb weten te voorkomen, dat ik bij thuiskomst een geleide raketinstallatie op mijn stuur ga monteren. Meer realistisch… Ik denk dat er best een baksteen in mijn bidonhouder past!
39
Aannemers– en Timmerbedrijf
Werkplaats : Stenenbrug 27
Edisonstraat 23 6372 AK Landgraaf
Fr.Erenslaan 24 6311 GV Landgraaf Tel. 045 - 5318849
Edisonstraat 23 6372 AK Landgraaf Telefoon: 045-5321088 Telefoon: 0455321088Telefax : 045-5321128 Telefax : 045-
Auto Maessen Verkoop nieuw en gebruikt Eerste klas occasions met BOVAG garantie Inruil mogelijk Reparatie en onderhoud APK-keuringen
Scm: inbouwspecialist autobeveiligingssystemen
BP Tankstation-Carwash Hogeweg 78 Voerendaal
Tel: 045-5751449
40
Sportdrank vs water…? (door Anke Linssen) We kennen allemaal wel de reclames voor sportdrank. Ze beloven van alles. De meest essentiële functie van sportdrank is echter toch de vochtbalans herstellen. De vraag is natuurlijk of je daarvoor sportdrank moet drinken of dat je net zo goed water zou kunnen drinken. Onderzoekers van de University of Bath (UK) hebben hier een experiment aan gewijd. Tevens vroegen ze zich af het drankje dat je drinkt (water of sportdrank) beïnvloedt hoeveel je drinkt en hoeveel plezier je hebt in het sporten. Om dit te onderzoeken lieten ze 12 sportieve mannen naar hun lab komen. Deze mannen sportten allemaal gewoonlijk 1 tot 5 keer per week (tenminste 30 minuten per sessie) in de sportschool. Voordat ze daadwerkelijk aan het experiment mee deden werd vastgesteld wat voor hen de maximale inspanning en hun maximale zuurstofopname was. Verder werd middels een smaaktest bepaald welke sportdrank ze het lekkerst vonden. Die drank zouden ze tijdens het experiment krijgen. Het experiment bestond uit 3 sessies waaraan alle proefpersonen op verschillende dagen in willekeurige volgorde deelnamen. Elk van deze sessies verliep exact hetzelfde met als enige verschil de beschikbaarheid van water, sportdrank of geen drank. Op de dagen dat er water of sportdrank voorhanden was mocht men daarvan zoveel drinken als men wilde. Op elke testdag werden er een aantal standaardmetingen gedaan, zoals temperatuur en gewicht, en er werd bloed en urine afgenomen. Vervolgens moesten de proefpersonen zich gedurende 5 minuten opwarmen. Daarna werd hen gevraagd 3 maal 20 minuten sportieve inspanningen te verrichten op een loopband, een cross-trainer en een home-trainer op 75% van hun maximale hartslag. Daartussen was er steeds een pauze van 5 minuten. Daarna volgden 4 sets van 10 herhalingen van spieroefeningen voor de borst en benen. Gedurende het experiment werd bijgehouden hoeveel de
sporters dronken en werd aan hen gevraagd hoeveel plezier zij hadden in het sporten. Uit de resultaten bleek dat de sporters een grotere hoeveelheid sportdrank consumeerden dan water. De vochtbalans was dan ook meer constant wanneer men sportdrank dronk dan wanneer men water dronk. Het meest gedehydrateerd waren de sporters in de sessie waarin ze geen sportdrank of water kregen. Verder hadden de mannen die sportdrank hadden gekregen meer glucose in hun bloed dan het geval was wanneer ze water of geen drank kregen. Er waren geen verschillen tussen de verschillende sessies voor wat betreft lichaamstemperatuur. De gemiddelde hartslag was hoger in de sessie waarin men geen drank kreeg ten op zichte van de andere twee sessies. In de sessie waarin men geen drank of water kreeg nam het plezier dat de mannen beleefden aan het sporten steeds verder af naarmate de tijd verstreek. De mannen die sportdrank te drinken kregen beleefden echter in gelijke mate plezier aan het sporten van begin tot eind. Samenvattend leidt sportdrank dus tot een hogere vochtconsumptie, beter behoud van de vochtbalans en beter behoud van plezier in het sporten. Naast de positieve effecten die fabrikanten van sportdrank claimen zoals betere hydratatie heeft sportdrank dus ook een positieve invloed op de mate waarin men het sporten waardeert en uiteindelijk wellicht ook op hoe goed men het sporten vol houdt.
41
42
STB Jeugdkamp Opoeteren (door Peter Bex) Vrijdag 21 october 2011 Zoals normaal werd er weer verzameld bij de Mc Donnalds, de gebruikelijke verzamelplaats voor de jeugd als we naar wedstrijden of activiteiten gaan. Iedereen had er veel zin in en de sfeer zat er goed in. Nadat iedereen op de locatie was aangekomen begon natuurlijk de strijd voor de bedden, wie ligt naast wie, en het “ik wil boven” verhaal kwam natuurlijk overal weer aan de orde. Toen alle bedden verdeeld waren en de slaapruimtes er nog opgeruimd uitzagen werden de teams verdeeld. Ieder team had een dierennaam, zo waren er de panda’s en de leeuwen. Hierna was het natuurlijk tijd voor een paar spelletjes. Zo moesten 3 mensen eieren uit een bak water vissen, of zo snel mogelijk negerzoenen eten. Daarna was het tijd om te gaan slapen. Deze avond zijn we redelijk vroeg in slaap gevallen, Esra en Manon hadden de dag erna namelijk trainers cursus. Zaterdag 22 october 2011 Zo als gebruikelijk werd iedereen gewekt door alle potten en pannen die de groepsleiding maar uit de keuken konden mee nemen. Dit is natuurlijk ieder jaar weer een stimulans om de morgen lekker chagerijnig te beginnen. Na het ontbijt werd er begonnen aan de
eerste spellen van de dag, hout sprokkelen voor het kampvuur dat ik de avond zou volgen. En het maken van de team vlag, die uiteindelijk door de groepsleiders werd gedragen als t-shirt. Na de lunch werden er andere spellen gedaan. De zogenaamde Highland Games, natuurlijk niet met boomstammen werpen of een kilt aan. Dit keer waren onder andere het boom hangen, spijker slaan en zak werpen. De uitslagen van ieder team lagen heel dicht bij elkaar waardoor er nog niet gezegd kon worden wie de winnaar zou worden van het kamp. Na nog een spelletje vlag veroveren werden we ontboden aan de dineer tafel, waar ons lekkere macaroni werd geserveerd. Na het eten vonden sommige kinderen waaronder ik zelf al snel een heuveltje met veel zand waar je heel leuk vanaf kon springen. Dit werd dan ook met veel plezier gedaan. Toen was het tijd voor de dropping. Door een fout van de mensen die de route uitzetten liepen wij steeds rondjes. Toen hebben we alle groepen opgewacht en zijn we samen met de leiding de route gaan zoeken. Zelfs de mensen die de route uit hadden gezet wisten hem niet meer. Toch zijn we allemaal veilig terug naar het onderkomen weten te komen en brak er een
43
nacht zonder slaap aan voor sommige mensen onder ons. Zondag 23 october 2011 De laatste morgen is aangebroken. Iedereen wordt gezegd dat eerst alle troep opgeruimd wordt alvorens een klein ontbijt te nuttigen is. De slaapzaal van de junioren ziet er uit als de ‘de allerergste nachtmerrie van mijn moeder’, overal liggen kleren en alles moet bij elkaar gezocht worden. Na het ontbijt werden er weer spellen gespeeld. Hiervoor moesten de teamleden bijvoorbeeld over de grond tijgeren of zo snel als mogelijk 10 keer om een pion heen
44
rennen. Hierna werd gezamenlijk weer vlag veroveren gespeeld. Ook de loopgroep was inmiddels weer aanwezig, en terug van de locatie training. Nu kwam de brunch met zoals gebruikelijk , spek en ei, broodjes en natuurlijk noodles. Na een kort bedankje werd alles in de auto’s geladen en werd er gezamenlijk koers gezet naar de McDonalds waar iedereen nog een ijsje kreeg. Ik vind dat het kamp zeer geslaagd was, hiervoor nog een bedank naar iedereen die dit heeft mogelijk gemaakt. Peter Bex.
Hereward Relay (door Anke Linssen) wel veel mensen van gezicht maar welke namen daarbij horen weet ik niet zo zeker. Gelukkig zijn er genoeg clubgenoten die me verzekeren dat ze me op tijd zullen waarschuwen als mijn teamgenote die ik moet aflossen eraan komt en dat doen ze ook.
Nu ik voor 6 maanden voor mijn werk in Cambridge ben, is het iets ingewikkelder geworden met STB te trainen. Daarom heb ik mij aangesloten bij C&C, The Cambridge & Coleridge Athletics Club. De club lijkt in veel opzichten op STB en ik voel mij er dan ook erg thuis. Wat daaraan bijdraagt zijn de vele wedstrijden die je hier als team kunt lopen. Op zondag 27 november vond de Hereward Relay plaats. Het is een estafette over ruim 38 mijl (61 km), die met teams van 4 personen gelopen wordt. Ik ben nogal last minute in het team gekomen omdat ik eerst dacht dat ik moest werken op deze dag. Na wat gehussel wordt besloten dat ik de derde afstand zal gaan lopen, over 11.4 mijl (18,3 km). Door de wijzigingen op het laatste moment gaan er nogal wat emails overheen voordat iedereen weet hoe laat hij waar moet zijn. Ik word om 9 uur ’s ochtends opgehaald door Richard, die zelf niet kan lopen in verband met een blessure. Sullivan, die voor een ander team hetzelfde deel van de estafette zal lopen als ik, rijdt ook mee. Ruim op tijd arriveren we bij de start. Even opwarmen en het eerste stukje van het parcours verkennen. Het lijkt nogal onduidelijk te zijn waar we heen moeten en we hopen maar dat dat straks goed komt (wat ook zo blijkt te zijn, er staan parcourswachters op de plekken waar geen lintjes hangen). Waar ik me ook een beetje zorgen over maak is of ik straks eigenlijk wel weet wie ik moet aflossen. Ik ken
Ik heb me voorgenomen vandaag geen belachelijk hoge eisen te stellen aan mezelf. Het parcours is grotendeels ‘off-road’, en ik wil mezelf niet overschatten op cross-achtig terrein. Ik besluit op ongeveer het halve marathon tempo te vertrekken. Dat blijkt goed te doen te zijn. Er staat heel veel wind maar ik heb het geluk dat ik die het grootste deel van de tijd in de rug heb. De route voert een heel eind langs de rivier en vervolgens tussen de weilanden door. Alleen de laatste 2 km gaan over de verharde weg. Het zonnetje schijnt en zelfs in singlet en korte broek krijg ik het nog behoorlijk warm. Ik haal onderweg veel mensen in, waaronder ook een aantal ultralopers die de volledige afstand in een eentje afleggen, respect!
Na een uur en 17 minuten kom ik over de finish. Ik heb degene die de 4e etappe in ons team gaat lopen niet zien vertrekken maar anderen kunnen dat gelukkig wel bevestigen. We rijden naar het eindpunt om de andere teams te zien finishen. Mijn team eindigt als 63ste van de 114 teams. Het ‘snelle mannen team’ van C&C wordt 2e en de overige 4 teams 10e, 11e, 37ste en 74ste.
45
(Eu)regionale wedstrijden 2012 Januari 7 8 15 15 22 29
Zaterdag Zondag Zondag Zondag Zondag Zondag
5 5 12 18
Zondag Zondag Zondag Zaterdag
11 11 18 24 25
Zondag Zondag Zondag Zaterdag Zondag
1 7 9 9 9 21 22 22 22 22 30
Zondag Zaterdag Maandag Maandag Maandag Zaterdag Zondag Zondag Zondag Zondag Maandag
6 6 6 12 12 20 26 27
Zondag Zondag Zondag Zaterdag Zaterdag Zondag Zaterdag Zondag
1 2 3 6 8 8 10 13 22 23
Vrijdag Zaterdag Zondag Woensdag Vrijdag Vrijdag Zondag Woensdag Vrijdag Zaterdag
1 1 6 6
Zondag Zondag Vrijdag Vrijdag
37. Gillrather Crosslauf Oude Pastorie Loop Dürener-Sparkassenlauf Annendaalloop 48e Abdijcross (nationaal crosscircuit) Schuttersparkloop
Februari Overmuntheloop AVON Loop Danikerbosloop 31. Hardter Straßenlauf
Maart Vijverparkloop 10. Westzipfellauf 42. Int. Eschweiler Volkslauf 16. Titzer Volks- und Straßenlauf 7e Venloop
April 24e Parelloop Osterlauf 26. Int. Broichbachtal-Lauf 26e Peter Rusmanloop 21e Posno Sport HM Weert Euregio Dreiländerlauf Deutsche Post Marathon Bonn 2012 Treechloop Familieloop 1e Den Driesch Loop Queensrun
Mei 5. int. CARL-ALEX-PARK-LAUF 2e Koning van Spanje Trail 9. Simmerather Mai-Lauf Geuldalloop Volkslauf "ENORM in Form in Steckenborn" 33e Heideloop 34. Mützenicher Vennlauf Aachen-Münchener TIVOLI-Lauf
Juni Pepijnloop Mittsommernachtslauf 36. Int. Derichsweiler Wandertag und 25. Volkslauf 24. Staffellauf in Simonskall Rohren Volkslauf Adelanteloop 10. Hahner Kitzenhaus-Lauf 29. Bosselbachlauf Bufferrun Rakkeschlauf
Juli
46
Benefizlauf 3e Bemels Beste Boeren Bergloop 2. Nachtlauf Aachen 2012 3. Meander Zomeravondloop
Plaats D-Gangelt NL-Beek D-Düren NL-Posterholt NL-Kerkrade NL-Brunssum
Plaats NL-Elsloo NL-Heerlen NL-Geleen D-Mönchengladbach
Plaats NL-Brunssum D-Selfkant D-Eschweiler D-Titz NL-Venlo
Plaats NL-Brunssum B-Eupen D-Alsdorf NL-Oirsbeek NL-Weert B-Kelmis D-Bonn NL-Maastricht NL-Sittard NL-Valkenburg NL-Beek
Plaats D-Baesweiler NL-Gulpen D-Simmerath NL-Geulle D-Simmerath NL-Landgraaf D-Monschau D-Aachen
Plaats NL-Echt D-Monschau D-Derichsweiler D-Simonskall D-Monschau-Rohren NL-Hoensbroek D-Aachen D-Hürtgenwald NL-Bingelrade D-Roetgen
Plaats D-Aachen NL-Bemelen D-Aachen NL-Landgraaf
Afstanden 4,6 / 9,2 4,8 / 11,5 0,346 / 1,6 / 5 / 10 5 / 10,5 / HM Div. LK Cross 3/5
Afstanden 3,3 / 6,6 / 10 5 / 10 8 / 16,1 0,5 / 5 / 10
Afstanden 5/8 10 / HM 0,3/0,6/4/10 + HM 1 / 2 / 5 / 10 10 / HM
Afstanden 5 / 10 6,3 / 15,7 5 + 10 5,5 / 16,1 5 / 10 / HM 5,5 / 10 HM, Marathon 11 5 / 15 1 / 5 / 10 / HM 5 / 10
Afstanden 0,5 / 1 / 2 / 5 / 10 10,8 / 28,8 0,3 / 0,6 ; 1,1 / 4 / 10 10,7 10,8 3 / 5 / 8 / 16,1 0,3 / 1,1 / 5 / 10 / HM 2 / 5 / HM
Afstanden 5 / 10 0,5 / 1,5 / 4,2 / 10 / 14,065 0,6 / 1,2 / 5 / 10 5 10 4/8 1 / 4,4 / 10 0,15 - 9,7 6 / 10 HM
Afstanden 0,4 / 0,8 / 5 / 7,4 7,5 / 15 1,5 / 5 / 10 5 / 10
7 14 21
Zaterdag Zaterdag Zaterdag
4 10 12 18 19 25
Zaterdag Vrijdag Zondag Zaterdag Zondag Zaterdag
1 8 9 9 15 23 29 29 30
Zaterdag Zaterdag Zondag Zondag Zaterdag Zondag Zaterdag Zaterdag Zondag
35. Int. Volkslauf u.11. Halbmarathon 40. Int. Stausee-Volkslauf 24. Isola Rur 3-Brückenlauf
Augustus 29. Int. Volks- und Straßenlauf 7. Volkslauf "Rund um Süßendell" 36. Monschau Marathon 9. Unterbrucher Rur-Wurm-Lauf Haarder Kestielluip 11. Monte Sofia Berglauf mit 53. HA-Gedächtnislauf
September 23. Hambacher Volks- und Straßenlauf 29. Int. Volkslauf mit Nordic Walking/Wandern Meerssen Marathon Jubileum Loop Munstergeleen 20. Dürener Rurtal-Lauf 3e Biesloop STAP Loop Maastrichts Mooiste Trailrun 33e Stadsloop Kerkrade
Oktober 7 14 21 27
Zondag Zondag Zondag Zaterdag
4 11 17 17 25
Zondag Zondag Zaterdag Zaterdag Zondag
2 9 9 16 16 26 31 31 31
Zondag Zondag Zondag Zondag Zondag Woensdag Maandag Maandag Maandag
Mondriaanrun 34. Gillrather Volkslauf/21. Leo Gerads Gedächtnislauf 53. Hambacher Herbstwaldlauf 43. Int. Volkslauf, WA u. Wandertag/34. Int. HM
November Rursee Marathon Lauf Les 4 Cimes du Pays de Herve 7. Geilenkirchener Crosslauf 19. Rurbrücken-Volkslauf als 25. Waldlauf Linnich Ell Halve Marathon
December 29e Sjef van Ooyen Kapellerbosloop 28. Jülicher Weihnachtslauf f. Jedermann Emmaparkloop 50. Aachener Winterlauf Mescherbergloop 51e Kerstcross Silvesterloop Aachener Sylvesterlauf 38. Silvesterlauf, 2. Lauf der Winterlaufserie
D-Eicherscheid D-Kreuzau D-Düren
Plaats D-Eschweiler D-Stolberg D-Monschau D-Heinsberg NL-Borgharen D-Niederzier
Plaats D-Hambach D-Eschweiler NL-Meerssen NL-Munstergeleen D-Düren NL-Landgraaf NL-Brunssum NL-Maastricht NL-Kerkrade
Plaats NL-Heerlen D-Gillrath D-Niederzier D-Herzogenrath
Plaats D-Einruhr B-Battice D-Teveren D-Linnich NL-Ell
Plaats NL-Landgraaf D-Jülich NL-Brunssum D-Aachen NL-Maastricht NL-Brunssum NL-Elsloo D-Aachen D-Wegberg
0,3 / 0,6 / 5 / 10 / HM 0,3 / 0,8 / 1,2 / 5 / 10 1 / 5,06 / 10
Afstanden 0,2 / 0,4 / 1 / 4 / 10 0,61 / 0,86 / 1,29 / 5 / 10 Marathon 1 / 1,5 / 14,065 5,5 / 10 0,45 / 0,9 / 5 / 10/ 28,1
Afstanden 1 / 5 / 10 + HM 0,3 / 1,2 / 5 / 10 5 / 10 / 26 / Marathon 6 / 12 5 / 10 4,6 / 9,2 6 / 12 5 / 10
Afstanden 5 / 10 0,4 / 0,8 / 2, 5/ 4 / 10 / HM 0,2 / 0,78 / 1,4 / 3,7 / 7 0,3 / 5 / 10 / HM
Afstanden 16,5 / Marathon 33 4,6 / 9,2 1,5 / 4,2 / 11,4 7,5 / 12,4 / HM
Afstanden 5,4 / 7,2 0,3 / 5 / 10 5 18,1 6 / 8,5 / 15 3 / 6 / 10 5 / 10 2,5 / 4,8 / 10 5 / 10
47
Om het nieuwe jaar sportief in te luiden nodigen wij jullie allemaal uit om met ons het glas te heffen tijdens de nieuwjaarsborrel op
zondag 8 januari om 14:00 u. In SportcafĂŠ Phoenix Ter Waerden
48