Albanian news july 2015

1

Nr. 54 Nr. 55

KORRIK QERSHOR2015 2015

Nr. 54 - QERSHOR 2015

EditorininChief: Chief:Fatmir FatmirTerziu Terziu(Tel.: (Tel.:07854224291) 07854224291) Editor

GAZETË E KOMUNITETIT SHQIPTAR NË BRITANINË E MADHE GAZETË E KOMUNITETIT SHQIPTAR NË BRITANINË E MADHE

RIMINI U DHURON zhduket e keqja! KUPËN VALLTARËVE BRITANIKO-SHQIPTARË K “Dear Albania” Si mund të i Eliza Dushkut

Aktorja me origjinë shqiptare, Eliza Dushku, prezanNga Hasan KOSTRECI toi në Tiranë dokumentarin “Dear Albania”, një rrugëtim emi qytete jo vite, dekada në 15 të por Shqipërisë, radhë, edhe që themi dukemepërfshirë Tetovënse Shqipërinë dhe shqiptarët i ka dhe Prishtinën, në një guidë mbytur e keqja dhe e thënë turistike promovuese për kjo shprehje nga populli, e ka traditat, kulinarinë, besimin sigurisht një të vërtetë, por jo në dhe turizmin shqiptar. Sipas kuptimin që jemi të mallkuar, njoftimit për shtyp të Minissiç ndonjëherë komentohet, por trisë së Kulturës, dokumentari kanë rethanatuato, të cilat “Dearqënë Albania”, shfaq në kanë influencuar, por jo rrallë sallën “UNESCO” të Muzeut atë e kemi afruar edhe vetë. E Historik Kombëtar. keqja përherë qëndron Dokumentari është rreth një nesh dhe nga qëmes s’kuptohet, bashkëprodhim Dushbëhesh farefotogra kollaj preh dhe kut dhe t mee saj famë komunizmi qeBerisha, një i tillë dhe botërore Fadil ndërsa sirolkomb i pa formuar jemi, të rëndësishëm ka që luajtur jo vetëm që eBlerim përkrahëm, por edhe aktori Destani. eNëndërtuam në mënyrën më qendër të dokumentarit mizore, shtazarake dhe të egër janë pamjet e mrekullueshme që historia dhe Elikrejt ku ka ka parë udhëtuar aktorja ndryshe nga dhe vëndet e lindjes. za Dushku pikërisht 15 Pra, shoqëria e bën si të mirën qytete kryesore të Shqipërisë ashtu dhe tëtëkeqen dhetë mungesa në kërkim rrënjëve saj ku në pah bukuritë edalin civilizimit ështënatyrore shkak dhe kulturore të Shqipërisë gjithashtu që edhe demokracinë turistike. e nis kemi njëzetAktorja e pesë vjet dhe uds’po hëtimin e tasaj ndërtojmë nga Kalajadot. e mundemi Krujës, por një vend që të rëndëDiiktaturat, dihet, bazën sishëm zë kryeqyeteti gjithmonë e kanë tekshqiptar, pjesa më Tirana dukee udhëtuar mediokërr shoqërisë,mëe pas cila

LEXONI FAQEN LEXONI NE FAQEN2 2

Email: albaniannews@gmail.com Email: albaniannews@mail.com www.albaniannews.co.uk www.albaniannews.co.uk

Leksion i Ambasadorit Shqiptar në Londër – në auditorin e Ambasadës Amerikane LEXONI NE FAQEN 11

Mediat ndërkombëtare “jehonë” ekspozitës me fustane ‘Mendoj për ty’

“Peja” me turnir futbolli në ndihmë të skamorëve LEXONI FAQEN 5

LEXONI NE FAQEN 6

Kastriot Robo: “Dua të jem ambasador i të gjithë shqiptarëve” Ambasadori i Shqipërisë në Mbretërinë Danimarkës z.

Kastriot Robo mbetet vlera...

LEXONI LEXONI NEFAQEN FAQEN1722

The Top Ten Reasons You Should Shkrimtari Riza Visit Albania Grajçevci dhuron SEE PAGES200 23-24 libra për FSK-në

Shkenda Dubova: Lej Let Folin

Shkrimtari Riza Grajçevci, ka dhënë një donacion prej 200 libra për Forcat e Armatosura të Kosovës. Greiçevci është ...

LEXONI LEXONI NEFAQEN FAQEN2219

2 2015 Nr. 55 54 - KORRIK QERSHOR 2015

“Dear Albania” i Eliza eDushkut Si mund të zhduket keqja!

Aktorja me origjinë shqiptare, (Vijon nga faqja 1) Eliza Dushku, prezantoi në Tiranë dokumentarin “Dear Albania”, një rrugëtim 15 qytete të Shqipërisë, jatë në asaj periudhe, për duke përfshirë edhe Tetovën dhe fat të keq, u shtua dhe u Prishtinën, në disa një guidë shumëfishua herë turistike dhe në promovuese për traditat, kulinarivënd që në këtë çerek shekulli të në, besimin dhe turizmin shqiptar. punohej që atë difekt, sadopak, ta Sipas njoftimit për shtyp të Minpërmirësonin, horizonti i dobët, istrisë së Kulturës, dokumentari dëshira për të umarë dhe “Dear Albania”, shfaqpjesë në sallën shërbyer shoqërisë dhe vëndit të “UNESCO” të Muzeut Historik Kombëtar.

Dokumentari është tyre, tek gjenerata re është ende një bashkëprodhim mes Dushkut për të dëshëruar, por megjithatë dhe fotogra t me famë të botërore shprehja se politikanët gjithë Fadil Berisha, ndërsa rol të rëndënjësoj janë dhe nuk ka rëndësi se sishëm ka luajtur edhe aktori Blerim për kë voton, mendoj se është e Destani. Në qendër të dokumentarit gabuar dhee vjen nga që populli janë pamjet mrekullueshme ku ka tashmë është i lodhur dhe ka udhëtuar aktorja Eliza Dushkuedhe humbur besimin, por ashtu si pikërisht 15 qytete kryesore të Shedhe nënësistemin kaluam, jo qipërisë kërkim tëqërrënjëve të saj ku gjithë dalin komunistët në pah bukuritë të ishinnatyrore njësoj, dhe kishte kulturore të Shqipërisë turispra mjaft, të mos themi tike.

Aktorja e nis udhëtimin e saj shumica, të cilët kënaqeshin nga Kalaja e Krujës, por një vend të me fatkeqesinë e tjetrit, kishte rëndësishëm zë kryeqyeteti shqiptar, gjithashtu edhe individë Tirana duke udhëtuar më pas për në apo grup, sado i vogël, Berat, Korçë, Berat, Shkodër dhe që pa mundoheshin shmangeshin harruar bukuritë t’u e bregdetit, të cilat sa mundnin urdhërave dhe i quan të mrekullueshme.

g

direktivave që vinin nga lart dhe pa ata, ajo diktaturë do ishte, sigurisht, edhe më e egër.

E mira, pra dhe e keqja vërtet janë nocione, por kur zbatohen dhe kthehen në konkrete ato bëhen të dallueshme dhe të pretendohet për diçka më mirë nga dje dhe nesër akoma më mirë, duhet që edhe personat që zgjidhim në politikë, deputetë qofshin, kryetarë bashkie apo për ndonjë funksion tjetër, të jenë pak a shumë më të mirë nga ata që kishim dje dhe në zgjedhjet e ardhëshme dikëqenë më “E dashur Shqipëri. Kam të mirë kureshtare nga ai që dhe ështëe sot dhe gjithnjë hipnotinëqoftëse ky parim do ishte zuar nga misteret e tua. Unë jam patur parasysh prej nga kohësh, një shqiptare e Amerikës Bostoni.mbas Gjyshërit e mi emigruan në sot njëzet e pesë vjetësh, Amerikëe politikanëve, në vitet 1940 dhe u larcilësia do qe më guan nga kjo jetë përpara se unë ndryshe dhe situata gjithashtu të lindja.tjetër.

Babai im më kapra mësuar krejt Vota, në të jem krenare për gjakun tim shdemokraci është ajo që i bën qiptar dhe tani është koha për mua këto si për mirë që tëndryshime zbulojë përse-ne”, meashtu këto edhe dhe në një Shqipëri fjalë epër niskeq dokumentarin e saj nën të vogël, jemiShqipëri” ne, nukaktorja është titullin “E siç dashur

hollivudiane me origjinë shqiptare eEliza vështirë, përNëta vitin njohur Dushku.

2012dhe ky dokumentar u prezantua në kinema bërë biografinë dikujt që hedh Millennium, ndërsa hyrja për një kandidaturë të sonte tillë, sigurisht publikun është falas për ndjekjen nëqoftëse nuk manipulohemi,e dokumentarit sallën nga “Unesco” të por nisemi në vetëm vlerat, Muzeut Historik Kombëtar. ndryshe, e keqja, ashtu si dhe në Eliza Dushku lindi më 30 dhjekomunizëm, marë përmasa të tor 1980 në do Boston, Massachumëdha dhe e ardhmja e shoqërisë setts, prindërit e sajn janë profesorë sonë dhe e babi vëndit do nga vihet në universiteti, është korça pikëpyetje.

Zgjedhjet lokale, , ndërsa nëna daneze. Ajo u bë e

njohur me rolin Faith në TV serinë së fundi,dhe erdhën dhe tëteleviziv gjitha “Buffy” nga seriali “Angel”.

Dushku ka luajtur në në dy këto që përmëndëm, janë seriale rrjetit Fox, Tru Calling dorën tëe votuesit.

Mentaliteti se dhe Dollhouse.

Ajo është gjithashShqipërinë e ka mbytur e keqja, tu e njohur dhe për rolet në dhe lma egzistonte në komunizëm si “True Lies”, “The New Guy”, jo në demokraci. Secili duhet “Bring it On”, “Wrong Turn”, dhe të ndjejë përgjigjësinë, se për kë “Jay and Silent Bob Strike Back”, voton, sepse kjo ka të të bëjë gjithashtu në aktivitetin e saj nuk me të ardhmen e tyre mungon dhe si dublante me dhe zërintëe fëmijve tanë. saj për lojëra elektronike.

3 - KORRIK 2015 Nr.Nr. 54 55 - QERSHOR

4

Kadri Veseli bisedon me studentë nga Universiteti i Essex-it

Faqja do ta dergoj Nr. 554- KORRIK 2015 perseri reklamen shpejt do jete cerek faqe dhe nje shkrim

Shtator: Kosovë - Shqipëri, unifikim për mësimin plotësues në diasporë

Para disa ditesh Kryetari i Kuvendit të Kosovës, Kadri Veseli, nën shqoqërinë e Ambasadori Lirim Grejcevçi, zhvilloi një takim me një grup studentësh nga Universiteti i Essex-it në Britani të Madhe, dhe profesorin e tyre Ahmed Shaheed.

Ishte një bashkëbisedim i ngrohtë, gjatë të cilit shkëmbyen pikëpamjet mbi problemet dhe çështjet e Ballkanit, por edhe më gjerë.

Shtator: Kosovë-Shqipëri, unifikim për mësimin plotësues në diasporë Shpërndajenë facebook0 Tweet2 Share

M

inistri i Diasporës, Valon Murati, ndërmerrni në të mirën e diasporës sonë. E Ministri Diasporës, Valon dhe Murati, dhe ministrja e Arsimit dhe që e Sportit, Lindita dhei ministrja e Arsimit e Sportit, kemi detyrim si Qeveri t’u mundësojmë Nikolla, në një takim u dakorduan në parim qëbashkatdhetarëve në mbledhjen e ardhshme të dyeqeverive Lindita Nikolla, në një takim u dakorduan tanë mësimin gjuhës, ta përmbledhjen nënshkrime marrëveshjen unifikimin e mësimit plotësues”,tëtheksoi gjuhës nëprocedojnë parim që në ardhshme të për traditës, kulturës dhe historisë shqipe në diasporë. dy qeverive ta procedojnë për nënshkrim ministrja Nikolla në takimin me ministrin Ky projekt ështëpër punuar tanimë dy nga grupet e ekspertëve të Ministrisë së Arsimit të marrëveshjen unifikimin e vjet mësimit Murati.

Republikës Kosovës dhenëasaj të Shqipërisë, si dhe së Diasporës, ka për plotësues tësëgjuhës shqipe diasporë.

NëMinistrisë anën tjetër, ministri ndërsa i Diasporës, qëllim dhepunuar standardizimin e mësimit të gjuhës shqipepërshëndeti për diasporën, licencimin e Ky unifikimin projekt është tanimë dy vjet Valon Murati, gatishmërinë mësimdhënësve dhe projekte tjera që kanë të bëjnë me ruajtjen identitetit, kulturës, nga grupet e ekspertëve të të Ministrisë së ministres Nikolla përe të nënshkruar këtë traditës, dhe gjuhës shqipe në diasporë.

Arsimithistorisë të Republikës së Kosovës dhe asaj marrëveshje jashtëzakonisht të rëndësishme të Shqipërisë, si dhe Ministrisë “Do t’ju mbështesim si Ministrisë e Diasporës, Diasporës në tëpër gjitha përpjekjet tuajashqipe që i ndërmerrni në të mësimin e gjuhës në diasporë. ndërsae diasporës ka për sonë. qëllim unifikimin dhe mirën E kemi detyrim si Qeveri që t’u mundësojmë tanë “Ne, së bashku, dobashkatdhetarëve t’i diskutojmë edhe standardizimin e mësimit të gjuhësdhe shqipe e punës për mësimin plotësues mësimin e gjuhës, traditës, kulturës historisëmodalitetet ”, theksoi ministrja Nikolla në takimin me për diasporën, në diasporë. Qasja ndaj gjeneratave të ministrin Murati.licencimin e mësimdhënësve dheanën projekte tjera që i kanë të bëjnë me Murati, reja duhet të jetë më inovative, duke Në tjetër,tëministri Diasporës, Valon përshëndeti gatishmërinë e ministres ruajtjenpër e të identitetit, traditës, jashtëzakonisht përfshirë edhe teknologjinëpërinformative.

Nikolla nënshkruarkulturës, këtë marrëveshje të rëndësishme mësimin e historisë dhe në gjuhës shqipe në diasporë.

Kjo marrëveshje do t’i sjellë dobi jo vetëm gjuhës shqipe diasporë. t’ju mbështesim si Ministri diasporës sonë, por dy shteteve tona”, “Ne,“Do së bashku, do t’i diskutojmë edhe emodalitetet e punës përedhe mësimin plotësues në DiasporësQasja në të ndaj gjithagjeneratave përpjekjet të tuaja i tha ministri Murati. duke përfshirë edhe diasporë. rejaqëduhet të jetë më inovative, teknologjinë informative. Kjo marrëveshje do t’i sjellë dobi jo vetëm diasporës sonë, por edhe dy shteteve tona”, tha ministri Murati.

Seminari i mësimit shqip në diasporë

Punimet në periudhën 27-30 korrik 2015 në qytetin e bukur të Pejës Nga NUHI GASHI, MASHT e Kosovës Të nderuar/a kolege e kolegë, Duke uruar të jeni mirë me shëndet, familje e me punë, kemi kënaqësinë t’Ju njoftojmë se seminari i sivjetshëm, në bazë të marrëveshjeve të duhura ndërmjet subjekteve të organizimit në Atdhe e në diasporë/mërgatë dhe pasi janë konsultuar kalendarët shkollorë të shteteve përkatëse,do të zhvillojë punimet në periudhën 27-30 korrik 2015 në qytetin e bukur të Pejës. Pra, qytet mikpritës sivjet do të jetë Peja.

Seminari zgjat si zakonisht 3 ditë pune (punimet nisin pasditën e datës 27.07.2015 dhe mbarojnë në mesditën e datës 30.07.2015. Sikurse edicionet e mëparshme, edhe ky do të bashkorganizohet nga MAShT e Kosovës, MAS e Shqipërisë si dhe subjekte të tjerë mbështetës, ku qyteti mikpritës (Peja) do të ketë një rol të veçantë.

Në seminar angazhohen ligjërues shqiptarë kompetentë /ekspertë fushash përkatëse/ dhe titullarë e zyrtarë shteti dhe një ligjërues i i huaj nga qarqet përkatëse profesionale të ndonjërit prej shteteve ku zhvillohet MËSIMI SHQIP.

Si zakonisht, pjesën tjetër me shumë interes e përbëjnë prezantimet-ligjëratat profesionale të vetë mësueseve dhe të mësuesve, që do të prezantojnë përvoja personale të fituara edhe mbi baza kërkimore-hulumtuese dhe empirike.

Pra, parapëlqehen tema praktike dhe konkrete që reflektojnë dobi e interes profesional. Prezantimet e tilla, sipas një standardi tashmë të njohur, mesatarisht zgjasin 20-30 minuta.

Afati për konfirmimin e paraqitjes me prezantime-kumtesa të tilla është deri më 01 qershor 2015. Mësuesit që synojnë të paraqiten me tema të tilla, përveç të dhënave themelore për veten dhe temën, fillimisht të dërgojnë edhe një abstrakt /shkurtore/ të temës prej 3-4 faqesh. Po ashtu, meqë pjesa dërmuese e kohës së seminarit sivjet do të shpenzohet për punë në grupe tematike më të vogla si punëtori-workshope, ku të gjithë mësuesit/et do të jenë në role konkrete profesionale, janë të mirëpritura propozimet konkrete për zgjidhje konkrete. Deri në të njëjtën kohë (01 qershor 2015) të paraqiten edhe propozimet për promovime krijimesh autoriale,kryesisht në fushat me interes didaktik si tekste apo mjete mësimore.

Kadri Veseli bisedon me studentë nga Universiteti i Essex-it

P

ara disa ditesh Kryetari i Kuvendit të Kosovës, Kadri Veseli, nën shqoqërinë e Ambasadori Lirim Grejcevçi, zhvilloi një takim me një grup studentësh nga Universiteti i Essex-it në Britani të Madhe, dhe profesorin e tyre Ahmed Shaheed.

Ishte një bashkëbisedim i ngrohtë, gjatë të cilit shkëmbyen pikëpamjet mbi problemet dhe çështjet e Ballkanit, por edhe më gjerë.

Dakol

5

janë n Miqtë sipër përgji lumtu Ana Dakoli, talentja e “Award of Duke of Edinburgh” Nr. 55 - KORRIK 2015 arshm formësojnë në mendjet e tyre atë nxënës që ka pasur ndikim të udhëjete të ardhshme. Për shumë vite nën flamurin e Greenfo kanë bërë emra të ndryshëm në jetë. Disa ende janë emra që mb Ana Dakoli, është një nga nxënëset e talentuara dhe tëdhe dalluara në shkollën që fiksohen nga Greenford ish-nxënësitHigh. në progresin dhe ndryshi Teksa shkolla Greenford High festonte përvjetorin e Greenfordians saj të 75-të në kanë tetor karriera 2014, Ana ishte një një gamë të madhe që përfshijnë nga studentet që ishte përzgjedhur Bash NA DAKOLI, është një nga të performonte në krah të talentëve të bo nxënëset e talentuara dhe të të tjerë. Kjo shkollë që kur u hap ndje dalluara në shkollën Greenford më 2 tetor 1939, ka patur rastin të High. Teksa shkolla Greenford dram ketë mjaft talentë me nivel të lartë.

High festonte përvjetorin e saj të inxh 75-të në tetor 2014, Ana ishte një Dhe ajo ka njohur pak shtatorë të mjek nga studentet që ishte përzgjedhur “dhimbshëm” kur mësimi i saj bizn të performonte në krah të talentëve shtyrë për shkak të fillimit të Luftës finan të tjerë. Kjo shkollë që kur u hap së Dytë Botërore.

Shkolla tepër më 2 tetor 1939, ka patur rastin të Greenford është tashmë një shkollë tashm ketë mjaft talentë me nivel të lartë. që gjatë 75 viteve të fundit njeh dhe shqi Dhe ajo ka njohur pak shtatorë të ka njohur mjaft emra të talentuar “dhimbshëm” kur mësimi i saj shtyrë dhe shembullorë si Ana Kujtim prind për shkak të fillimit të Luftës së Dytë Shqi Dakoli.

Botërore. Shkolla Greenford është tashmë një shkollë që gjatë 75 viteve mirë Dhe kështu ditët shkollore poliglote, se flet tre gjuhë të huaja, dhe njëkohësisht artiste dhe koreografe,vetëm Da të fundit njeh dhe ka njohur mjaft janë një kohë e formuese e jetës. sportist i futbollit dhe basketbollit.

Të dy janë shembullorë në mësime.

Të dy janë emra të talentuar dhe shembullorë si tyre m Miqtë e vegjël në moshën në rritje e që kërkojnë të arrijnë të tjerët. Janë shembull kudo. Mësojnë të dy në të njëtën sh Ana Kujtim Dakoli.

Dani sipër mund mbeten miq kështu nuk ka sezion akademikë të mos të jenë ndër më të dalluarit në mësime dhe ak Dhe kështu ditët shkollore janë një përgjithmonë, ose nëthjesht Ana Dakoli njeh mjaft “A Star” GCSE, të dhe njëkohësisht kraha kohë e formuese e jetës. Miqtë e vegjël lumturuar në të kaluarën dhe të në moshën në rritje e sipër mund Frëngjisht, Spanjisht ajo njeh sigurisht gjuhën e bukur shqipe, anglishten dhe ka s poliglote, se flet tre gjuhë të huaja, dhe njëkohësisht artiste dhe koreografe, Danieli është arshmen që formojnë.

Dhe mësuesit të mbeten miq përgjithmonë, ose disa gjuhë të tjera.

Aktivitetin e saj vullnetar e ka ushtruar edhe pranë shoqatë Ana Dakoli njeh mjaft Star”majadhe çdo sfond për të bërë iniciativën është edhe Ana Dakoli, vazhdon sportist i futbollit dhe basketbollit. Të dy janë shembullorë në mësime.

Të “A dy janë e asaj formësojnë në mendjet e tyre atë nxënës që ka pasur ndikim të madh në drejtimin jetij të një thjesht të lumturuar në të kaluarën Tereza Albanian drejtohet nga zonja nga Zamira ku kasi ndihmuar vu GCSE, dhe të njëkohësisht krahas e tyre të kenëUnion” sukses,që pavarësisht të rritet viti Ruspi, në vit. Ajo mjaft që kërkojnë të arrijnë të tjerët. Janë shembull në kudo.

Mësojnë dy në të njëtën shkollë.

Dhedhe të sezion arshmen që formojnë. udhëjete ardhshme.

Për shumë vite nën flamurin e Greenfordians së ka Vjetër, ish-studentë gjuhëve Frëngjisht, Spanjisht nga ndonjë pengesë.

Charity tëqenë tjerëkoreografe ka planepërambicioze në klasat me fëmijët 3-8Kjo vjeçarë, dhe disa valle për që perform kështu dhe nuk ka akademikë të mosDhe jenë ndër më të të dalluarit në mësime dhe ajo aktivitete. mësuesit formësojnë në mendjet e në kanë bërë emra ndryshëm jetë. kjo Disa ende emra mbahen në shkollën e tyre në mjaft njehGCSE, sigurisht gjuhën e në bukur ofron një janë program tëqëbalancuar të rritjen dhe zhvillimin dhe shkon shoqatë.

Kjo e fundit e ka mend bërë atë të duartrokitet evenimente Ana Dakoli njeh mjaft “A Star” dhe të njëkohësisht krahas gjuhëve tyre atë nxënës që ka pasur ndikim shqipe, anglishten dhe ish-nxënësit ka dhe synime aktiviteteve qëdhe zhvillon personi, me të shoqat që fiksohen nga në progresin ndryshimin që ka vetëm ndodhur në për vite. komunitetit shqiptar.

Anatërë Dakoli, së bashku mepërpara shoqet e sajtëtëpunuar shkollave Frëngjisht, Spanjisht ajo njeh sigurisht gjuhëndhe e bukur shqipe, anglishten ka synime për të madh në Aktivitetin drejtimin jetij një Greenfordians për disaushtruar gjuhë kanë të tjera.

Aktivitetin mesBleona mendjes, trupit dhe në shpirtit, në dhe gjithë mjetet dhe aftësitë për të bërë dhe ndjehen aktivitete angazhime të ndryshme humanitare. karriera që përfshijnë një gamë të mirë madhe të interesave në Mbretërinë e disa gjuhë të tjera. e sajtëvullnetar e ka edhe pranë shoqatës “Mother udhëjete të ardhshme. Për shumë e saj vullnetar e ka ushtruar edhe një mjedis të ndërveprimit social qëllimet realitet.

Ato qëllime tashmë Ana Dakoli tashmë është Tereza Albanian Union” që drejtohet nga zonja Zamira Ruspi, ku ka ndihmuar vullnetarisht Bashkuar apo në këndet e largëta vite nën flamurin e Greenfordians shoqatës “Mother dhe nga punës në grup. ofTëDuke rinjtëof e nuk janë ato ëndërra që i kujtojnë duke ndjekur “Award në klasat me fëmijët 3-8 vjeçarë, dhe ka qenë pranë koreografe për disa valle që Tereza performohen të botës.

Numri i tyre bëhet më i së Vjetër, ish-studentë kanë bërë Albanian Union” që drejtohet nga kryejnë progresin përmes tri nivelet talentin e hershëm për të kënduar Edinburgh”.

Puna në ndjeshëm “Award of kjo shoqatë.

Kjo e fundit e ka bërë atë të duartrokitet në mjaft evenimente festive të përfshijnëpor ajo synon emra të ndryshëm në jetë. Disa zonja Zamira Ruspi, ku ka ndihmuar e programeve për të arritur një çmim kur apo përformuar, Duke of Edinburgh” është çmimi komunitetit shqiptar.

Ana Dakoli, së bashku me shoqet e saj të shkollave të shoqatës, Jonana mësues,Oksfordin autorë,dhe Kembrixhin. ende janë emra që mbahen mend në vullnetarisht në klasat me fëmijët 3-8 bronz, argjend ose ar.dramaturgë, Kështu Ana tashmë kryesor në botë për arritje, për të dhe Bleona ndjehen mirë aktivitete të ndryshme humanitare. shkollën e tyre dhenëqë fiksohendhe ngaangazhime inxhinierë, shkencëtarë; në krenarinë dhe vjeçarë, dhe ka qenë koreografe për Dakoli, si mjaft të tjerë, duke marrë Ajo tashmë ka edhe Ana Dakolinëtashmë është rinjtë. Është një Charitymjekësi, dhe ka për media, ish-nxënësit progresin dhe konsulenca pjesë ndërton besimin mbështetjen e shoqeve të saj, si duke ndjekur “Award of qëllim përdhe të krijuar një vetë-respekt. botë ku të ndryshimin që of ka Duke ndodhur zhvillon talentja tjetër dhe vajza e shkëlqyer, biznesi, teknologji hapësire, Edinburgh”.

Puna në “Award of rinjtë mund e në vite. Greenfordians kanë Ajotë arrijnë kërkon potencialin këmbëngulje, Xhoana sektorë Agim Hoxha, financa, dhe shumë më për të cilën do Duke of Edinburgh” është çmimi tyre të plotë pavarësishtdhe rrethanave karriera që përfshijnë një përkushtim ka një të shkruajmë së shpejti. tepër. qëDhe këtyre emrave kryesorgamë në botë për arritje, për të të tyre. Etika është tënë mes Dhe të madhe të interesave ndikime tëtij përhershëm në studentja këtë rrugë është edhe i tashmë është edhe rinjtë. Është një Charity edheBashkuar ka për mundësojëqëndrimet që çdo person i ri të në Mbretërinë dhe opinionin vëllai i saj, Danieli. Ndihma dhë shqiptare, Dakoli. qëllim apo për tënëkrijuar njëebotë ku tëtë këndet largëta ketë mundësi çdo sfond për tëAna e tëdhe gjithë të rinjve që përkushtimi i prindërve është gjithnjë Ana Dakoli, rrjedh ngaDakoli, dy një aktiviste, botës.të Numri i tyre bëhet rinjtë mund arrijnë potencialin e bërë iniciativën tyre dheveprimtari. të kenë bëjnë e këtë i madh.

Shqipe prindër model në komunitet. i ndjeshëm kurrrethanave përfshijnë tyre të më plotë pavarësisht sukses, pavarësisht Pjesëmarrësitnga janë tëndonjë moshës nënë dhe edukatore shembullore, janë të për korrektësi, të tyre.dramaturgë, Etika e tijmësues, është autorë, që të dhe 24Shqipe vjeç. njihetDakoli në komunitet pengesë. mes Kjo 14Charity ofron dhe një Kujtim inxhinierë, shkencëtarë; në mundësojë që çdo person i ri të Çmimi të i mirëintegruar, Dukës sëqë zhvillon ndërgjegje dhe përkushtim familjartrupit d kanë njëtërë qëllim të mes mendjes, program të balancuar aktiviteteve personi, mjekësi,dhemedia, konsulenca Edinburgut është dorëzuar ndaj fëmijëve.

Sipas edrejtueses ketë mundësi çdo sfond për të vetëm të edukojnë dynëfëmijët në një mjedis të ndërveprimit social dhedhe punës grup. Tëerinjtë kryejnë progre biznesi, teknologji bazë të lejes së tëveçantë shoqatës në argjend fjalë, Dakoli, bërë iniciativën e tyre dhe hapësire, të kenë tri nivelet në e programeve për arritur njësëçmim bronz, ose ar.

Kështu Ana tyre shembullorë, Anën dhe Shqipe financa, dhe shumë sektorë nga duke mbi marrë 400 partnerë ka që në Vitin 2009 dhe në vazhdin sukses, pavarësisht nga ndonjë mjaft të tjerë, pjesë ndërton besimin dhe zhvillon vetë-respekt.

A Danielin. E ndërsa Ana është më Kjo tepër.

Dhe mes (Organizata të licencuara). që punon teacher në “Mother Teresa pengesë.

Charity ofronkëtyre një këmbëngulje, përkushtim dhe ka një ndikim të përhershëm në qëndrimet dhe opi emrave tashmëtë aktiviteteve është edhe që zhvillondisa që performohen kjo Partnerët janëqëtëbëjnë mbështetur nga Albanian School”, dhe njëkohësisht program të balancuar tërëvalle personi, mes mendjes,nga trupit dhegjithë shpirtit, të rinjve këtë veprimtari.

Pjesëmarrësit janë të moshës mes 14 dhe 2 studentja shqiptare, Ana Dakoli. e fundit e ka bërë atë rreth 11.000 qendra përfshirë klube ka kryer kursin NVQ 2 Teacher në një mjedis të ndërveprimit social dhe punësshoqatë. në grup.Kjo Të rinjtë e kryejnë progresin përmes Çmimi i Dukës së Edinburgut është dorëzuar në bazë të lejes së veçantë ng Ana Dakoli, rrjedh nga dy prindër duartrokitet mjaft evenimente rinore,si organizata vullnetare, Assistent. Por, kështu dhe Kujtimi që tri nivelet e programeve për të arritur një çmimtë bronz, argjendnëose ar. Kështu Ana Dakoli, partnerë (Organizata të licencuara).

Partnerët janë të mbështetur nga rreth 11.0 model në komunitet. Shqipe dhe festive të komunitetit shqiptar. Ana shkolla, kolegje, etj. flak modestinë dhe flet pak e shumë mjaft të tjerë, duke marrë pjesë ndërton besimin dhe zhvillon vetë-respekt.

Ajo kërkon përfshirë klube rinore, organizata vullnetare, shkolla, kolegje, etj.

Kujtim Dakoli janë të mirëintegruar, Dakoli, së bashku me shoqet e saj këmbëngulje, dhe ka ndikim të përhershëm në qëndrimet dhe opinioninInteresi e të i të rrinjve mes të cilëve për një të ardhme të fëmijëve. kanë njëpërkushtim qëllim të vetëm të një edukojnë të shkollave të shoqatës, Jonana dhe gjithë tëdyrinjve që bëjnë Pjesëmarrësit janë të moshës mes 14 dhe 24 vjeç. i të r fëmijët e këtë tyre veprimtari. shembullorë, Bleona ndjehen mirë në aktivitete dhe Çmimi i Dukës së Edinburgut është në bazë të lejes së veçantë nga mbi 400 të ci Anën dhe Danielin. E ndërsa Ana dorëzuar angazhime të ndryshme humanitare. partnerëështë (Organizata Partnerët janë të mbështetur nga rreth 11.000 qendra edhe poliglote,tëselicencuara). flet tre gjuhë të Ana Dakoli tashmë është duke përfshirë klubedhe rinore, organizataartiste vullnetare, kolegje, etj. huaja, njëkohësisht dhe shkolla, ndjekur “Award of Duke of koreografe, Danieli është sportist i Edinburgh”. Puna në “Award of Interesi vazh i të rrinjve mes futbollit dhe basketbollit. Të dy janë Duke of Edinburgh” është çmimi rritet të të cilëve është shembullorë në mësime. Të dy janë kryesor në botë për arritje, për në v Ana maja e asaj që kërkojnë të arrijnë të rinjtë. Është një Charity dhe kaedhe për mjaf tjerët. Janë shembull kudo. Mësojnë qëllim për të krijuar një botë ku të Dakoli, ka të dy në të njëtën shkollë. Dhe kështu rinjtë mund të arrijnë potencialin vazhdon të e ambi nuk ka sezion akademikë të mos jenë tyre të plotë pavarësisht rrethanave rritet të nga viti rritje ndër më të dalluarit në mësime dhe tyre. Etika e tij është që të mundësojë në vit. Ajo si zhvil aktivitete. që çdo person i ri të ketë mundësi mjaft të tjerë shko ka plane ambicioze për

Ana Dakoli, talentja e “Award of Duke of Edinburgh”

A

6Mediat ndërkombëtare "jehonë" Nr. 55 - KORRIK 2015

ekspozitës fustane Mediat me ndërkombëtare 'Mendoj për ty'

Mediat ndërkombëtare “jehonë” ekspozitës me fustane ‘Mendoj për ty’

"jehonë 'M

Instalacioni artistik “Mendoj për ty” në përkrahje të viktimave të dhunës seksuale të In luftës së fundit në Kosovë, është bërë lajm pë edhe në shumë prej mediave botërore. luf britanike The Guardian ka shkruar Mediat ndërkombëtare "jehonë" Gazeta ekspozitës me fustane një artikull, ku tregonte për fustanet e ed grumbulluara personalitetet 'Mendoj për ty' dhe Ga ndërkombëtare që i dhuruan ato duke nstalacioni artistik “Mendoj për Baronesha Anelay dhuron një përfshirë Chery Blair dhe Rita Orën.

Instalacioni ty” në përkrahje të viktimave të fustan për viktimat e dhunës artistik “Mendoj për ty” në gru E përditshmja angleze Daily Mail, shkruar e seksuale përmendur dhunës seksuale të luftës së fundit seksualeka gjatë luftës nëpër Kosovë përkrahje tëinstalacionin, viktimave të duke dhunës të se në në mesin Kosovë, eështë bërë lajm edhe në fustaneve të varura na stadiumin eluftës Prishtinës, qëndron fustani është i Ritabërë Orëslajm dhe gruas së fundit në Kosovë, nd shumë prej mediave botërore.anglez, Gazeta Tony Baronesha Anelay, Ministre e Shtetit në së ish-kryeministrit Blair. edhe në shumë prej mediave botërore. vendit. britanike The Guardian ka shkruar Qeverinë Britanike, pë Edhe agjencia amerikane e lajmeve ABC Gazeta britanike The Guardian ka shkruar Mbi katër mijë fustane të një artikull, ku tregonte për fustanet iu bashkua fushatës përditshmja angleze Daily Mail,u ka shkruar Neës, i kadhekushtuar një “Mendoj artikullpërveprës grumbulluara vendosën në pë e grumbulluara personalitetet Ty” njëe artikull, ku Etregonte për fustanet e stadiumin Prishtinës, ku edhe do ndërkombëtare i dhuruantë ato zhvillohet grumbulluara nën artistike nëqëpërkrahje gravecilatëpodhunuara në mesin të varura na estadiumin e Prishtin dhe e fustaneve personalitetet të ekspozohen më 12 qershor, në duke përfshirë Chery Blair dhe Rita kujdesin e Presidentes luftë. Yahoo News, Quartz, Euronews, janë ndërkombëtare që i dhuruan ato duke së ish-kryeministrit anglez, Tony Blair. kuadër të fushatës ‘Mendoj për ty’, Orën. së Republikës së disa nga mediat të cilat botërisht kanë Atifete bërë përfshirë Chery Blair dhe Rita Orën. raporton KTV. E përditshmja angleze Daily Mail, Kosovës, Edhe agjencia amerikane e lajmeve ABC publik lajmin, se në Kosovë është shpalosur Ky nuk do jetë aktiviteti i ka shkruar përangleze instalacionin, dukeMail, e Jahjaga.

E përditshmja Daily ka shkruar për instalacionin, duke e përmendur se në vetëm që artistja Xhafa-Mripa përmendur se në“Mendoj mesin e fustaneve kaedhuruar një ekspozita për nëAjopërkrahje të Neës,i Rita i Orës ka dhe kushtuar një artikull veprës ka mesin e fustaneve të varura na ty”, stadiumin Prishtinës, qëndron fustani gruas planifikuar.

Ajo filloi të punojë edhe të varura na stadiumin e Prishtinës, fustan për ekspozitën grave të dhunuara seksualisht, gjatë luftës në së ish-kryeministrit anglez, Tony Blair. artistike në përkrahje të grave tëmedhunuara në që skulpturën fustanet e dhuruara qëndron fustani i Rita Orës dhe gruas e cila do të hapet Kosovë.

Edhesë agjencia amerikane lajmeve do të vendoset në një nga janë sheshet e ish-kryeministrit anglez, eTony më 12ABC qershor, në luftë.

Yahoo News,mijëra Quartz, Euronews, Autorja e instalacionit ka thënë se, me fustanet e dhuruara do të bëjë një skulpturë, e cila do Prishtinës.

Blair. stadiumin e qytetit në Prishtinë.

Deri me tani janë dhuruar Neës, i ka kushtuar një artikull veprës cilat botërisht Artistja është ekanë kënaqur bërë që qëllimi Edhe agjencia amerikane e lajmeve Baronesha ia ka dorëzuar disa fustane nga nga anëmediat të ndryshmetë të botës. të në vendoset në sheshin “Nënë Tereza” Prishtinë. artistike përkrahje të grave të dhunuara nënëAnelay i saj është realizuar.

Vetë gratë e ABC Neës, i ka kushtuar një artikull fustanin e dhuruar Ambasadorit të Superylli Rita Ora gjithashtu ka Baronesha Anelay dhuron fustanjanë për viktimat e dhunës seksuale luftës Kosovë luftë.

Yahoo News, Quartz, Euronews, publik gjatë lajmin, senënë Kosovë është shpalosur veprës artistike në përkrahje të grave Kosovës në Londër, Lirim Greiçevci, dhuruar një fustan, duke i dhënë dhunuara e ndihmuan artisten gjatë Baronesha Anelay, Ministre Shtetit në Qeverinë Britanike, iu bashkua fushatësglobale “Mendoj për disatënga mediat të cilat botërisht bërë këtij procesi. dhunuara në luftë.

Yahoo News, ekanë gjatë një takimi të zhvilluar sot (e ekspozita mbështetje të fuqishme kësaj “Mendoj për ty”, në përkrahje të Ty” e cila po zhvillohet Kjo iniciativë u mbështet nga Quartz, Euronews, disa është nga hënë), në ambientet e Ministrisë së ekspozite, raporton Express. publik lajmin, se në janë Kosovë shpalosur gravenën të kujdesin dhunuara seksualisht, gjatë luftës nënisur personalitete të ndryshme, mediat të cilat botërisht kanë bërë Jashtme Britanike, në Londër. e Presidentes ekspozita “Mendoj për ty”, në përkrahje të nga presidentja Jahjaga, ambasadorja publik lajmin, se në Kosovë është Ambasadori Greiçevcie ka “Mendoj për ty” mblodhi më së Republikës së Kosovës, Kosovë. grave të dhunuara seksualisht, gjatë luftës në amerikane, Tracy Ann Jackobson, si shpalosur ekspozita “Mendoj për ty”, falënderuar Baroneshën Anelay, në shumë se 4 mijë fustane Atifete Jahjaga.

Kosovë. shumë yje jo vetëm e d në përkrahje të grave të dhunuara emër të Presidentes Jahjaga.

Diçka që e nisiinstalacionit si një ide e vogël, kadhe Autorja thënë se,të shoubizit me fustanet Ajo katëdhuruar një fustan vendës, por edhe botërorë si është seksualisht, gjatë luftës nëkaKosovë.

Ekspozita për Ty” morinjë përmasa mëdha dhe Autorja e instalacionit thënë se, me fustanet“Mendoj e dhuruara do ka të bëjë skulpturë, e cila dogjeti vendoset në sheshin Tereza” këngëtarja Rita Ora. në Prishtinë.

Autorjanë e sheshin instalacionit ka thënë për në qëllim të sensibilizojë opinionin të mbështetje vetëm ngae gratë e“Nënë për jo ekspozitën cila do të të vendoset “Nënë Tereza” Prishtinë. se, me fustanet e dhuruara do të bëjë publik, vendor e ndërkombëtar, Baronesha Anelay dhuron hapet 12 qershor, në fustan për viktimat e Baronesha Anelay dhuron fustan për viktimat e dhunës seksuale gjatë luftësmë në Kosovë një skulpturë, e cila do të vendoset në me çështjen e viktimave të dhunës stadiumin e qytetit në e Shtetit në Qeverinë B Baronesha Anelay, Ministre e Shtetit në Qeverinë fushatës “Mendoj për Baronesha Anelay, Ministre sheshin “Nënë Tereza” në Prishtinë. seksuale gjatë luftësBritanike, në Kosovë. iu bashkua Ty” ePrishtinë. cila po zhvillohet Baronesha Anelay ia ka nën kujdesin e Presidentes dorëzuarsë Kosovës, fustanin e së Republikës Atifetedhuruar Jahjaga. Ambasadorit të Ajo kaKosovës dhuruarnë njëLondër, fustan Lirim Greiçevci,e cila gjatëdonjëtë takimi për ekspozitën sot (e hënë), në hapet të mëzhvilluar 12 qershor, në ambientet e Ministrisë së stadiumin e qytetit në Jashtme Britanike, në Prishtinë.

Londër.

Baronesha Anelay ia ka Ambasadori Greiçevcie ka dorëzuar fustanin e falënderuar dhuruar AmbasadoritBaroneshën të Kosovës në Londër, Lirim Greiçevci, gjatë një takimi të zhvilluar sot (e hënë), në ambientet e Ministrisë së Jashtme Britanike, në Londër.

Ambasadori Greiçevcie ka falënderuar Baroneshën

I

7 Nr. 55 - KORRIK 2015

A review by Adam Yamey

In an era before photography became the principal mode of recording memorable scenes by travellers, the English poet and artist Edward Lear (1812-1888) toured Albania during 1848. His sketches and paintings combine realism with romanticism. They provide the viewer with a good sense of what he actually saw and felt. Many years ago in the 1970s, having recently seen one of Lear’s paintings of the Vale of Tempe (now in Greece), I attempted to follow in his footsteps to see where he had sketched. What I found was much as he had depicted the place many years earlier.

Conditions in Albania for a traveller in 1848 were far from comfortable as Lear described in his Journals of a landscape painter in Albania, etc, published in 1851 in London. Occasionally, he was attacked by dogs, and more often by the locals who were suspicious and also disapproving of his attempts to depict reality. For example, about Elbasan he wrote: “Dervishes — in whom, with their green turbans, Elbassan is rich — soon came up, and yelled, ” Shaitan scroo ! — Shaitan !” in my ears with all his force ; seizing my book also, with an awful frown, shutting it, and pointing to the sky, as intimating that heaven would not allow such impiety. It was in vain after this to attempt more; the ” Shaitan” cry was raised in one wild chorus — and I took the consequences of having laid by my fez for comfort’s sake — in the shape of a horrible shower of stones, which pursued me to the covered streets, where, finding Bekir with his whip, I went to work again more successfully about the walls of the old city.

Knots of the Elbassaniotes nevertheless gathered about Bekir, and pointed with angry gestures to me and my ‘ scroo.’ “We will not be written down,” said they. ” The Frank is a Russian, and he is sent by the Sultan to write us all down before he sells us to the Russian …

[1]” ( ‘Shaitan scroo’ meant, Lear explained, ‘ the Devil draws’). I do not believe that the Albanian

Painting Albania

Jaqueline Minor, Head of the European Commission opens the ceremony

Albanian Ambassador, welcomes Mr Izano and others

Bashkim Izano, the painter

artist Bashkim Izano who was born in Gjinokastër, had to face such difficulties whilst painting the wonderful series of pictures that were being exhibited as part of The Albanian-British Festival of Culture in London. I was privileged to be amongst those who attended the opening of the exhibition at Europe House in Smith Square on the 28th of May 2015.

The opening began with three speeches. One was given

by Head of Representation of the European Commission in the UK, Jackie Minor. This was followed by an introductory talk by the Ambassador of Albania Mal Berisha. Then, the artist addressed the gathering also in English.

The paintings on display were his homage to Edward Lear, and a very fine one at that. I am no art historian or critic, but I felt that like Lear, Bashkim Izano managed to combine romantic fantasy with realism. Several of his canvases had symbolic figures painted in sharp contrast to the evocative impressionistic Albanian landand townscapes that formed the colourful backgrounds.

One of the images that I particularly liked was an almost comical depiction of an artist running downhill with a painting under his arm whilst dogs bark at his feet. This image that reminded me of the paintings of Marc Chagall must surely be Izano’s representation of poor old Lear who faced situations such as this.

I was fortunate to have had a nice conversation with Mr Izano, whose English is superb after having lived in the USA for a good number of years.

I asked him whether he knew the author Ismail Kadare, who was born in in Gjinokastër. He said that he knew him well and that like me his favourite Kadare novel isBroken April.

He also told me that he had painted Kadare’s portrait a number of times. I would have loved to have seen at least one of these, but the exhibition was a homage to Lear.

The exhibition is on until 19th June 2015

8 Nr. 55 - KORRIK 2015

Nga Almarina GEGVATAJ, ATSH

-Ambasadori shqiptar, Mal Berisha publikon fakte të panjohura për figurën e Z.Herman BernsteinAmbasada e Shqipërisë në Londër i ka kushtuar Diplomacisë Kulturore një rëndësi të veçantë. Pas një serie të gjatë veprimtarishë kulturore artistike të organizuara spikatin dy edicionet a NOTES ON ALBANIA. Në ato dy spektakle promovuese kanë vënë emrin e vet artistë të njohur shqiptar dhe të huaj si Sopranot Ermonela Jaho, Arlinda Morava, Inva Mula, violinistja Alda Dizdari, kompozitorja angleze Roxanna Panufnik, pianisti Genc Tukiçi, shkrimtari anglez Robert Uillton etj., për të vazhduar me Apologjinë e Vertetë të Sokratit të luajtur nga aktori yne Mirush Kabashi.

Audienca britanike ka patur rastin të njihet me artin, kulturën, krijimtarinë dhe prodhimtarinë shpirtërore shqiptare të paraqitura në format më perfekte të artit skenik. E megjithatë, organizimi në formën e një jave kulturore shënoi një kulminacion në udhëtimin e diplomacisë kulturore në Londër.

Kësaj radhe kjo veprimtari u përqëndrua brenda një jave me aktivitete nga më të larmishmet.

Java kulturore shqiptaro-britanike kulmon me prezantimin mbi Herman Bernstein

e Bashkuar. Ajo vlerësoi jo vetëm punën e artistit të madh shqiptar Bashkim Izano – Ahmeti por edhe vetë artin shqiptar si pjesë integrale e artit europian.

Më pas artisti foli për lidhjet e tij shpirërore me Eduard Lear që në fillimet e tij në kalldrëmet e Gjirokastrës. Ekspozita do të qëndrojë e hapur për publikun deri me datën 19 qershor 2015. Salla e ekspozimit është vendi ku Komisioni Europian organizon rregullisht veprimtaritë e veta me vendet e BE–së.

lexues, shkrimtarë, dashamirës të historisë, miq të ambasadave të Shqipërisë dhe Kosovës, bashkatdhetarë me banim në Britaninë e Madhe, drejtues shoqatash shqiptare, etj.

Gjithashtu, në aktivitet ishte i pranishëm edhe anëtari i Parlamentit Britanik Z. Mark Prichard.

Moderator ishte diplomati Arjon Krasniqi i cili bëri prezantimin e autorit dhe librit.

Dr. Enver Bytyçi i prezantoi audiencës një udhëtim historik të shkurtër që nga periudha otomane e deri tek shpallja e Kosovës shtet i pavarur. Në takim fjalën e mori edhe Z.Mark Prichard, i cili foli për çështjen e Kosovës dhe politikën britanike ndaj saj. Më pas vijuan pyetjet nga audienca dhe një recepsion në mjediset e ambasadës.

Këngët e Atdheut

Diplomacia shtërnguese e NATO – s në Kosovë nga Dr Enver Bytyçi Dita e dytë e Javës së Kulturës Shqiptaro Britanike vijoi me promovimin e librit të Dr Enver Bytyçi: “Coercive Diplomacy of NATO in Kosovo” (Diplomacia shtërnguese e NATO-s në Kosovë), botuar nga Cambridge Scholars Press në gjuhën angleze.

Veprimtaria u zhvillua në selinë e Ambasadës së Republikës së Kosovës në Londër. Morën pjesë diplomatët e dy ambasadave, studjues britanikë,

Në ditën e tretë të Javës së Kulturës Shqiptaro Britanike u organizua ceremonia e dorëzimit të Albumit muzikor “KËNGËT E ATDHEUT”.

Ky libër muzikor është një dhuratë e muzikantëve Adelina Hoxha dhe Robert Radoja të përkrahur nga botuesi Flamur Hudhri, dedikuar fëmijëve shqiptarë në Britaninë e Madhe.

Një sipërmarrje kaq bujare tërhoqi interesin e një audience të gjërë në Ambasadën Shqiptare në Londër. Dhjetra mësues dhe nxënës morën pjesë në këtë aktivitet të bukur. Ata i dhuruan mirënjohje dhe falenderime të pafundme dhuruesve të këtij libri.

Ekspozitë e piktorit Bashkim Izano – Ahmeti Me datën 28 Maj 2015 në Galerinë 12 Star, në Shtëpinë e Europës në Londër u hap Ekspozita e Artit Figurativ ‘Homazh për Edward Lear’, Në këtë aktivitet morën pjesë ambasadorë, diplomatë, artistë, sirs, profesorë, britanikë, dashamirës të artit figurativ, bashkëatdhetarë me qëndrim në Britaninë e Madhe, studentë shqiptarë në universitetet e Londrës, etj.

Hapjen e ekspozitës e deklaroi Znj. Jacqueline Minor, Kreu i Komisionit Europian në Mbretërinë

Agjentët e Perandorisë – Sir NOEL MALCOLM Në mbrëmjen e datës 2 qershor 2015 në Ambasadën e Republikës së Shqipërisë në Londër u bë prezantimi i librit të botuar së fundmi i autorit

9 Nr. 55 - KORRIK 2015

Sir Noel Malcolm ’Agents of Empire’.

Pjesëmarrës në këtë veprimtari ishin miq të Sir Noel Malcolm të një elite të lartë angleze, editorë të gazetave të njohura vendase si: Telegraph, Charles Moore, Drejtori i Institutit Mbretëror të Antropologjisë Z.David Shankland, editori i Revistës Standpoint Z.Daniel Johnson, arkitekti i famshëm Mark Uillingalle, gazetari i njohur Harry Eyres, stërnipi i Ambasadorit të parë Britanik në Tiranë në vitin 1922 me të njejtin emër, krye editorët e Shtëpisë Botuese Penguin dhe Random House, etj.

Libri sjell përpara lexuesit një histori të padëgjuar më parë, të një familje shqiptare nga Ulqini në shekullin e 16-të e cila ndahet pas pushtimit osman në dy degë, në atë të Brunos dhe atë të Brutit. Njëra shkon drejt Lindjes në Stamboll dhe tjetra drejt Venedikut.

Ata bëjnë karrierë si ushtarë, diplomatë, kishtarë dhe përkthyes në oborret papale dhe osmane dhe në shërbim të Mbretit të Spanjës. Pinjollët e kësaj familje arrijnë të marrin komandën e ushtrive të dy perandorive dhe në një moment historik këto ushtri ndeshen më njëra tjetrën duke qenë nën komandën e dy pinjollëve shqiptar të së njëjtës familje. Autori e ka shkruajtur librin pas pothuajse 20 vjetë hulimtimesh.

Bisedë e Ambasadorit shqiptar, Mal Berisha në Ambasadën Amerikane në Londër Në mbrëmjen e datës 4 qershor 2015, për herë të parë në historinë e Shqipërisë, brenda në Auditoriumin e Ambasadës së Shteteve të Bashkuara të Amerikës në Londër, u shpalos flamuri shqiptar si dhe një xhevahir i historisë së vendit tonë i titulluar: “Jeta e Ambasadorit të Shteteve të Bashkuara

të Amerikës Herman Bernstein dhe Marrëdhëniet Shqiptaro – Hebraike si një model i toleronacës fetare parë në kontekstin e ngjarjeve tragjike të ndodhura këtë vit në Francë dhe Danimarkë”.

Ky aktivitet u zhvillua me inisiativën e Ambasadorit shqiptar në Londër Z.Mal Berisha, nën kujdesin e Ambasadorit të Shteteve të Bashkuara, Sh.T Z.Matthew Barzun, në bashkëpunim me Ambasadorin e Shtetit të Izraelit Sh.T Z.Daniel Taub, dhe Ambasadoren e Lituanisë, SH.S Znj. Asta Skaisgiryte Liauskiene.

Në auditoriumin e Ambasadës Amerikane ishin të pranishëm ambasadorë të vendeve tjera, diplomatë amerikanë dhe të huaj, rabinë, studiues, gazetarë, drejtues shoqatash hebraike, gazetarë britanikë, studentë etj.

Veprimtarinë e hapi Këshilltari Politik i Ambasadës Amerikane në Londër, Erik Johnson, i cili pasi foli për marrëdhëniet Shqipëri – ShBA, ia dha fjalën Ambasadorit izraelit, Z.Daniel Taub.

Ambasadori Taub nënvizoi kontributin e pashoq që shqiptarët kanë dhënë për mbrojtjen e hebrejve, marrëdhëniet shqiptaro–izraelite, vendosjen e marrëdhënieve diplomatike midis dy shteteve dhe hapjen e Ambasadës izraelite në Tiranë, si dhe miqësinë e fortë që ekziston midis dy vendeve tona.

Më tej aktiviteti vijoi me fjalën e Ambasadores Lituaneze, e cila po ashtu nënvizoi faktin që një veprimtari e tillë e përbashkët, e iniciuar nga Ambasada Shqiptare, i shërben komunikimit më të mirë midis popujve tanë dhe bashkëpunimit frutdhënës ndërmjet ambasadave. Ajo nënvizoi lidhjen e Lituanisë në këtë rast me tre shtetet tjera, pasi Bernstein ka qënë një hebre lituanez.

Ambasadori i Shqipërisë, Mal Berisha prezantoi përmbledhjen e studimit të tij për figurën e Z.Herman Bernstein, i vendosur në kontekstin e mësipërm. Ai e shoqëroi prezantimin me fakte të projektuara, shumica e të cilëve të panjohura për publikun, tek i cili ngjalli shumë interes.

Modeli shqiptar i bashkë-ekzistencës fetare dhe etnike, mbrojtja e hebrejve dhe paqja fetare midis feve të ndryshme në Shqipëri, lidhjet e forta që Shqipëria ka me Shtetet e Bashkuara të Amerikës, kontributi i Presidentit amerikan Uilson në mbrojtjen e Shqipërisë, kontributi i Herman Bernstein dhe trashëgimia e tij, çimentimi i këtyre marrëdhënieve në ditët e sotme, të gjithë këto elemente, e bënë aktivitetin të ndiqej me mjaft interes nga të pranishmit.

Në prezantim u nënvizua fakti se asnjë hebre nuk e ka humbur jetën në Shqipëri gjatë periudhës së Holokaustit, përkundrazi, numri i tyre u trefishua gjatë asaj periudhe të errët të historisë.

Po ashtu u nënvizua fakti që marrëdhëniet e Herman Bernstein me Mbretin shqiptar Ahmet Zog mund të kenë ndikuar në urdhërin e këtij të fundit për dhënien e vizave për hebrejtë e rrezikuar nga nazismi nëpër Europë.

Më pas Ambasadori theksoi se duke qënë se Shqipëria tashmë gëzon statusin e vendit kandidat për antarësimin në Bashkimin Evropian, ky model i tolerancës fetare, i demonstruar më së miri edhe gjatë vizitës së Papa Françeskut në Tiranë në shtator të 2014, duhet të shërbejë edhe si model për vendet me probleme të konflikteve fetare, por edhe si një vlerë e shtuar në pranimin e saj sa më parë në këtë Union.

Pas përfundimit të prezantimit u adresuan një seri pyetjesh lidhur me arsyen përse shqiptarët e treguan veten në një fisnikëri kaq të lartë kur

në Europë ndërmerreshin veprime të ethëshme kundër hebrejve.

“Virtyti i shqiptarit, Besa dhe Mikpritja, toleranca fetare dhe vëllazëria si komb jashtë ndikimeve të feve”, ka deklaruar diplomati shqiptar.

Ndërsa i pyetur se çfarë duhet bërë për të ndaluar antisemitizmin, dhunën fetare, kongregacionin, që e shohim shpesh, Ambasadori iu përgjigj: “Merreni Shqipërinë si model dhe asnjëherë nuk do të ndodhin gjëra të tilla”.

Në fund Ambasadori Berisha i dhuroi Ambasadës Amerikane DVD–në e filmit ‘BESA – THE PROMISE’, një film që ka fituar dy vitet e fundit çmimet e festivaleve ndërkombëtare hebraike nëpër botë, në qëndër të të cilit qëndron episodi i mrekullueshëm i rinjohjes së një familje shqiptare me bujtësit e vet hebraikë të kohës së luftës.

Veprimtaria u shoqërua nga një koktej i dhënë nga Ambasada Amerikane në Londër. Me këtë veprimtari u mbyll edhe Java e Kulturës Shqiptaro Britanike në Londër.

10 Nr. 55 2015 54 - KORRIK QERSHOR 2015

11 Nr. 55 - KORRIK 2015

Leksion i Ambasadorit Shqiptar në Londër – në auditorin e Ambasadës Amerikane

N

ë mbrëmjen e datës 4 qershor 2015, u mbajt Nata e Pestë dhe e fundit e Javës së Kulturës Shqiptaro Britanike. Për herë të parë në historinë e Shqipërisë, brenda në Auditoriumin e Ambasadës së Shteteve të Bashkuara të Amerikës në Londër, u shpalos flamuri shqiptar si dhe një xhevahir i historisë së vendit tonë i titulluar: “Jeta e Ambasadorit të Shteteve të Bashkuara të Amerikës Herman Bernstein dhe Marrëdhëniet Shqiptaro – Hebraike si një model i toleronacës fetare parë në kontekstin e ngjarjeve tragjike të ndodhura këtë vit në Francë dhe Danimarkë”.

Ky aktivitet u zhvillua me inisiativën e Ambasadorit shqiptar në Londër Z.Mal Berisha, nën kujdesin e Ambasadorit të Shteteve të Bashkuara, Sh.T Z.Matthew Barzun dhe në bashkëpunim me Ambasadorin e Shtetit të Izraelit Sh.T Z.Daniel Taub, dhe Ambasadoren e Lituanisë, SH.S Znj. Asta Skaisgiryte Liauskiene.

Neë auditoriumin e Ambasadës Amerikane ishin të pranishëm ambasadorë të vendeve tjera, diplomatë amerikanë dhe të huaj, rabinë, studiues, gazetarë, drejtues shoqatash hebraike, gazetarë britanikë, studentë etj.

Veprimtarinë e hapi Këshilltari Politik i Ambasadës Amerikane në Londër, Z.Erik Johnson, i cili pasi foli për marrëdhëniet Shqipëri – ShBA, ia dha fjalën Ambasadorit izraelit, Z.Daniel Taub. Ambasadori Taub nënvizoi kontributin e pashoq që shqiptarët kanë dhënë për mbrojtjen e hebrejve, marrëdhëniet shqiptaro– izraelite, vendosjen e marrëdhënieve diplomatike midis dy shteteve dhe hapjen e Ambasadës izraelite në Tiranë, si dhe miqësinë e fortë që ekziston midis dy vendeve tona.

Më tej aktiviteti vijoi me fjalën e Ambasadores Lituaneze, e cila po ashtu nënvizoi faktin që një veprimtari e tillë e përbashkët, e iniciuar nga Ambasada Shqiptare, i shërben komunikimit më të mirë midis popujve tanë dhe bashkëpunimit frutdhënës ndërmjet ambasadave. Ajo nënvizoi lidhjen e Lituanisë në këtë rast me tre shtetet tjera, pasi Bernstein ka qënë një hebre lituanez.

Ambasadori i RSH-së Z.Mal Berisha prezantoi përmbledhjen e studimit të tij për figurën e Z.Herman Bernstein, i vendosur në kontekstin e mësipërm. Ai e shoqëroi prezantimin me fakte të projektuara, shumica e të cilëve të panjohura për publikun, tek i cili ngjalli shumë interes.

Modeli shqiptar i bashkëekzistencës fetare dhe etnike, mbrojtja e hebrejve dhe paqja fetare midis feve të ndryshme në Shqipëri, lidhjet e forta që Shqipëria ka me Shtetet e Bashkuara të Amerikës, kontributi i Presidentit amerikan Wilson në mbrojtjen e Shqipërisë, kontributi i Herman Bernstein dhe trashëgimia e tij, çimentimi i këtyre marrëdhënieve në ditët e sotme, të gjithë këto elemente, bënë që prezantimi të ndiqej me mjaft

interes nga të pranishmit.

Në prezantim u nënvizua fakti se asnjë hebre nuk e ka humbur jetën në Shqipëri gjatë periudhës së Holokaustit, përkundrazi, numri i tyre u trefishua gjatë asaj periudhe të errët të historisë. Po ashtu u nënvizua fakti që marrëdhënjet e Herman Bernstein me Mbretin shqiptar Ahmet Zog mund të kenë ndikuar në urdhërin e këtij të fundit për dhënien e vizave për hebrejtë e rrezikuar nga nazizmi nëpër Europë.

Më pas Ambasadori theksoi se duke qënë se Shqipëria tashmë gëzon statusin e vendit kandidat për antarësimin në Bashkimin Evropian, ky model i tolerancës fetare, i demonstruar më së miri edhe gjatë vizitës së Papa Francis në Tiranë në shtator të 2014, duhet të shërbejë edhe si model për vendet

me probleme të konflikteve fetare, por edhe si një vlerë e shtuar në pranimin e saj sa më parë në këtë Union.

Pas përfundimit të prezantimit u adresuan një seri pyetjesh lidhur me arsyen përse shqiptarët e treguan veten në një fisnikëri kaq të lartë kur në Europë ndërmerreshin veprime të ethëshme kundër hebrejve. Përgjigja ishte e qartë: “Virtyti i shqiptarit, Besa dhe Mikpritja, toleranca fetare dhe vëllazëria si komb jashtë ndikimeve të feve”.

Pyetjes se çfarë duhet bërë për të ndaluar antisemitizmin, dhunën fetare, kongregacionin, që e shohim shpesh, Ambasadori iu përgjigj: “Merreni Shqipërinë si model dhe asnjëherë nuk do të ndodhin gjëra të tilla”.

Në fund Ambasadori Berisha i dhuroi Ambasadës Amerikane DVD–në e filmit ‘BESA – THE PROMISE’, një film që ka fituar dy vitet e fundit çmimet e festivaleve ndërkombëtare hebraike nëpër botë, në qëndër të të cilit qëndron episodi i mrekullueshëm i rinjohjes së një familje shqiptare me bujtësit e vet hebraikë të kohës së luftës.

Veprimtaria u shoqërua nga një koktej i dhënë nga Ambasada Amerikane në Londër.

Me këtë veprimtari u mbyll edhe Java e Kulturës Shqiptaro Britanike në Londër.

12 12 Nr. 55 2015 54 - KORRIK QERSHOR 2015

mzër at ajë ë e, ar a ë e e e ë n a O e a e yç ë-

o e ë ik

ilo,

e, ë ë a. rë qe i. k; o-

dë ja

më

i ur a, ë

13 Nr. 55 - KORRIK 2015

JAVA KULTURORE SHQIPTARO-BRITANIKE NË LONDËR

Ndërthurje e artit dhe fakteve historike J

ava kulturore shqiptaro-britanike në Londër solli një ndërthurje të pazakontë të shkëlqimit të artit dhe befasisë së fakteve historike të shqiptarëve për britanikët dhe të britanikëve për shqiptarët. Një gërshetim që kapërceu dimensionin shqiptaro-britanik për të përqafuar atë europian dhe trans-antlantik për temat e prekura dhe vendndodhjet ku u zhvillua.

Piktura shqiptare foli me gjuhën e Eduard Lear, letërsia britanike skaliti aftësitë drejtuese të shqiptarëve në elitën e Perandorisë Veneciane dhe Osmane, diplomacia shqiptare shpalosi modelin unik shqiptar të shpëtimit të hebrenjve në Europë dhe diplomacia e NATO-s u përcoll nën këndvështrimin e Kosovës.

Momenti kulmor dhe më intrigues i javës kulturore, ishte prezantim i i librit të sapobotuar të historiani britanik Noel Malcolm, përmes të cilit ai i servir befas shqiptarëve një copëz të panjohur të historisë së tyre. Në librin “Agjentët e Perandorive”, bazuar në kërkimet e tij origjinale, Malcolm tregon për një famije shqiptare në Ulqinin e shekullit të XVI, kufiri midis Perandorisë Veneciane dhe asaj Osmane.

Famlilja e madhe shqiptare ndahet në dy pjesë. Dy burra të njërës prej tyre prej tyre i shërbyen Perandorisë Veneciane, ndërkohë që kushëriri i tyre i shërbeu Perandorisë Osmane, Ata nuk e dinin, që edhe pse pjesëtarë të të njëjtës familje të madhe, një ditë do të ndesheshnin midis njëri tjëtrit në krye të ushtrive të dy Perandorive. Revista “The economist” shkruan, se libri i Noel Malcolm tregon në mënyrë gjeniale ekulibrin ndryshues të forcave midis Perandorive Veneciane dhe Osmane, ku fuqitë detare ishin në konkurrencë për të zotëruar Medheun Lindor dhe se si disa të krishterë jetonin mirë duke i shërbyer Perandorisë Osmane dhe disa myslimanë depërtonin si spiunë në Perandorisë Veneciane.“The Telepgraph” e quan librin një arritje të mrekullueshme të gërshetimit të historive të fituesve dhe humbësve të shekullit të 16, me ndërmjetësuesit, kalorësit, piratët, priftërinjtë dhe spiunët.

Noel Malcolm, gazetar: Në shekullin e 16 ka shumë mënyra të të qënit shqiptar.

Shqiptarët luajnë rol të rëndësishëm për fuqitë e mëdha në Perëndim dhe nga ana tjetër ata kanë pozicione kyce në Perandorinë Osmane. Në librin tim kemi një pjesëtar të familjes që është një krypeshkop shumë i rëndësishëm i Kishës Katolike, ndërkohë që një tjetër punon për Papën si oficer i lartë ushtarak. Por nga ana tjetër, ata kanë një kushuri që bëhet një nga Pashallarët më të rënëdësiëhm në Stamboll dhe përfundimisht ai bëhet Vezir i Madh. Është e vështirë që të përgjithësosh rolin e shqiptarëve në atë periudhë, por kur sheh pozicionet të rëndësishme që ata kanë mbajtur në politikë, shoqëri dhe ushtri, shqiptarët ishin kudo.

ndihmojmë të qeveriset ky vend.

-Kalorës i nderuar, - pyeti prapë i urti Sanço, duke kruajtur kokën e zbuluar, - këta shqiptarët… italianë janë?

-Jooo! Ç’thua kështu, Sanço! Këta vërtet e dinë italishten, sepse janë të zgjuar, por ja, kaq. Këtu, lum miku, edhe anglishten e dinë shumë. Edhe spanjishten. Sa për greqishten, e thajnë. Sidomos të rinjtë…

Janë të zgjuar nga natyra, Sanço.

Por duke vazhduar rrugën, shqytari sërish e mbajti veshgjatin: -Atëherë, - tha ai duke u menduar, - këta janë grekë?

-Ohoho, i mjeri ti, sa i pamësuar që je!, - e qortoi Don Kishoti, duke rrëfyer durim, po çfarë durimi, për të ndriçuar mendjen e paditur të shqytarit të tij. - Po si qenkërkan grekë, more i Ne, njohim që shqiptarët kanë qenë uruar! pjesë e elitës së Pertandorisë Osmane. A Ata po, të kërkimet vjetër tuaja sa evidentohet kjo janë edhe në

Shqipërinë dhe Maqedoninë e vitit 1848 dhe botoi një ditar udhëtimi të titulluar, “Ditari i një piktori peisazhesh në Ballkan” në 1851. Gazetari Eyres shkruan në revistën prestigjioze “Newsweek”, se piktura e shkëlqyer e Bashkim Izanos duket më shumë e ndikuar nga vargjet dhe aventurat e Edëard Lear, sesa peisazhet e holla të pikturuara nga ai.

“Nëse Izano ka liruar deri seksualitetin Lear-së, Lear mund të ketë çliruar imagjinatën Izano”, shprehet Eyres.

Një tjetër personalitet në javën kulturore shqiptaro-britanike , Paul Johnson, i cili ka shkruar 40 libra mbi historinë e botës. Ai shpreh këndvështrimin e tij për Shqipërinë, duke nxjerrë në pah impaktin e Lord Bajron dhe Eduard Lear në përceptimin e britanikëve për shqiptarët.

origninale?

Noel Malcolm, gazetar: Shumë prej shqiptarëve janë kaq të talentuar, sa ata kapin majat. Nuk dihet ekzaktësisht numri i tyre, pasi përkatësia etnike e pashallarëve mbetet ende një çështje e paqartë, por në Perandorinë Osmane ka patur 40 vezirë të mëdhenj shqiptarë. Mendoj, se periudha për të cilën bëhet fjalë në librin tim është periudha më e mirë e shqiptarëve në postet më të larta të qeverisë osmane. Në librin tim, unë ndalem te Sinan Pasha Topojan që ishte Vezir i Madh pesë herë. Gjatë qeverisjes së tij. ka edhe dy tre shqiptarë të tjerë në Divan, që ishte Këshilli i ministrave asokohe. Unë i jam referuar një raporti të një diplomati austriak, që thoshte : Nëse dikush dëshironte të bënte tregti me Perandorinë Osmane ishte shumë e rëndësishme që të njihte një shqiptar, sepse të gjithë aty ishin shqiptarë.

Në javën kulturore shqiptaro-britanike, janë prezentë personalitete të njohura të jetës politike dhe akademike britanike.

Një prej tyre gazetari Harry Eyres, që ka një lidhje të veçantë me Shqipërinë.

Stërgjyshi i tij ka qenë ambasadori i parë britanik në Shqipërinë e viteve 1920 dhe ka qenë mbështetës i fortë i Mbretit Zog. Vetëm tre ditë më parë, Eyres shkroi në revistën prestigjioze “Newsweek”, se Shqipëria mbart shumë vlera prej lashtësisë, por vazhdon të mbetet një mister për Perëndimin.

grekët, ca thonë edhe më të vjetër… dhe kanë luftuar me romakët shumë e shumë kohë përpara. Pastaj, kanë luftuar me serbët, me turqit, me gjermanët… Luftëtarë të mëdhenj, Sanço. Edhe në kohërat moderne kanë luftuar.

-Ç’thua imzot?!

-Eh, posi… Këta, more Sanço, edhe para ca vjetësh, ja, më ‘97-tën, kanë bërë luftë. Për luftë, s’ta përtojnë këta. Bam - bam…

-Epo imzot, kjo nuk shkon. Jetë e mot, luftë!

Zotrote sikur më the se janë njerëz të zgjuar…

Don Kishoti u mendua njëHarry hopEyres, e s’dinte ç’të thogazetar: Stërgjyshi im ka shte.

Vështroi lugiqenë një mbështetës teposhtë i fortë i mbretit Zog dhe ndikues në promovimin e mbretit. nën e bukur e të jeshiluar të Shqipëria më tërheq vërtet shumë dhe Erzenit, lumiatëqësë shpejti. i shkon Tishpresoj t’a vizitoj Stërgjyshi im i ka qëndruar shumë afër babait tim, ranës përqark; dhe përfunndaj unë mund të them, se kam një lidhje doi kësisoj: të ngushtë me Shqipërinë. Por kam edhe lidhje të tjera, si ajo eSanço!

Eduard Lear, poetit -Eh, more Gjëra dhe artistit që botoi ditarin e tij të një të ngatërruara këto! Më piktori peisazhesh mbi Shqipërinë. Është vërtet një libër i mrekullueshëm.

Kjo mirë të shpejtojmë hapin,është se një tjetër arsye për të vizituar Shqipërinë do na zërë përjashta dhe të ndoshta për t’anata zbuluar vendin në hapat e Eduard Lear. duke llomotitur…

Piktori shqiptar Bashkim Izano Ahmeti, impresionoi britanikët me ekspozitën “Homazh për Edward Lear”, poetit dhe artistit, që kaloi disa muaj në

Paul Johnson, shkrimtar: Shqipëria është një vend shumë i bukur. Është përshkruar në një mënyrë të tilë edhe nga Lord Bajron. Eduard Lear e pikturoi (Vijon në faqen 14)

14 Nr. 55 - KORRIK 2015

Marrëzitë gazetareske rreth marrëdhënieve Shqipëri-Greqi Nga Kristo ZHARKALLIU

Ë

shtë e vërtetë se marrëdhniet e të dy vendeve fqinjë-popujt më të lashtë autoktonë të siujdhesës së Ballkanit, Greqisë dhe Shqipërisë nuk janë në nivelin e dëshiruar kohët e fundit dhe kjo për arsye të disa deklaratave të papërgjegjëshme nga të dy anët. Sigurisht se kur kemi një fushatë paraelketorale, shumë here teprohet me shprehje nacionaliste sa për të fituar ndonjë vote por ajo që teprohet më shumë është “komentet” dhe “opinionet” e disa gazetarëve dhe mjeteve të informacionit public, elektronik dhe të shkruar tradicional.

Një fjalë thotë një poilitikan, me dhjetra faqe gazetash, internet dhe ekranit mbushen përditë me britma e “analizash” se si, kush dhe pse e that ë fjalë. Një shëmbull tipik ishte zhurma që u krijua nga një deklaratë ose (si pëlqehet) “mallkimi” i kryeministrit Rama në Konispol.

Në kushte normale shoqërore dhe politike duhej të lavdërohej deklarata e kryeministrit shqiptar i cili denoncoi përpjekjet përçarëse fetare dhe etnike që po përpiqen të bëjnë disa persona të papërgjegjëshëm… Por jo; fjalët e Ramës u morën ters, u komentuan sipas qejfit ose qëllimit politik dhe, pse jo, nacionalist të gjithsecilit. Dhe ç’të keqe tha Rama? “Mallkuar qofshin ata që përpiqen të përçajnë popullin e Konispolit me thirrje etnike dhe fetare, kur dihet se në Shqipëri nuk kanë ekzistuar ndarje të tilla…” Dhe si do t’u pëlqente këtyre personave dhe “qarqeve” të caktuara të thoshte kryeministri shqiptar? Përçahuni në kaurë e myslimanë, në helene, vllehë dhe shqiptare? Si do të komentohej pra një deklaratë e tillë? Por ata që duan të mbjellin farën e keqe të pëçarjes, racizmit dhe poshtërimit, nuk e kanë për turp të mbrojnë synimet e tyre të kobëshme jo vetëm kundër popullit shqiptar por edhe kundër popujve të tjerë dhe, kryesish kundër pakicave të ndryshme që jetojnë në harmoni

të plotë me shumicën e një vendit si është Shqipëria. Sepse këtyre qarqeve fashiste nuk u pëlqen bashkëjetesa harmonike, nuk u pëlqen vllazërimi pa dallim fetar dhe përbërje etnike të popujve. Për shoviztët dhe fashistët përçarja dhe urrejtja janë per ta synim politik, që justifikon ekzistencës e ideve të dyre djallëzore antinjerëzore.

Por kjo është njëra anë e monedhës…

Ana tjetër është përpjekja që bëhet nga disa qarqe dhe gazetarësh të mbjellin urrejtjen dhe mosbesimin ndaj dy vendeve tona, Shqipërisë dhe Greqisë. Disa “gazetarë” shqiptarë kanë marrë përsipër të smadhojnë dhe të fryjnë çdo gjë nga kushdo që thuhet ose shkruhet në Greqi kundër Shqipërisë. Sa here ndonjë “deputet” i djathtë akoma dhe të Hrisi Avjisë (shqip:Agimi i Artë…),thotë ndonjë marrëzi antishqiptare, e paraqesin në Tiranë si politikë zyrtare e Greqisë.

Kohët e fundit shpesh gazeta “Sot” boton me bujë shkrimet e njëfarë (mund të jetë i rëndësishëm ky zotni ose zonjë, unë nuk e njoh) Kliti Topalli gjoja për reagimine masmedjave greke ndaj deklaratës së Ramës. Fillimisht duam të theksojmë se fjalët e kryeministrit shqiptar u shtrrëmbëruan dhe u paraqitën si antigreqizma, gjë që nuk është e vërtetë. Ky shtrëmbërim u bë kryesisht nga komentuesit dhe kundërshtarët politikë të Ramës në Shqipëri.

Megjithatë në Athinë nuk u bë ndonjë koment zyrtar, duket se Athina nuk informohet vetëm nga “gazetarët dhe politikanët” shqiptarë. Megjithatë Topalli na thotë se mediat greke kanë bërë zhurmë të madhe shqetësuese për fjalët e Ramës në Konispol…U habita!

Cilat janë këto “media”greke që bënë kaq zhurmë në veshin e Topallit dhe unë nuk i dëgjova?!! E ndieva veten pak naiv se nuk munda të kuptoj “zhurmën” e televizionit dhe të gazetave greke.. (Për politikanët nuk bëhet fjalë se po të përjashtojmë marrëzirat nacionaliste ultra të djathta të Kamenos, askush tjetër nuk e ka mendjen tek fjalët e Ramës…) prandaj vendosa të lexoj shkrimin e Klitit i cili me krenari dhe kopetencë gazetareske shqiptare më informon se cilat masmedja greke kanë bërë kaq zhurmë: 1).Rromfoslogos.(???)

2)Tahidromos (???) 3)Epirospost… dhe televizioni me fame botërore…

Thespo (ma merr mendja ka të bëjë me Thesprotinë…) Mbeta gojëhapët si

guak! Ku i gjeti Kliti ynë të gjitha këto “agjensi” lajmesh zyrtare që nuk i njeh as edhe një grek? Përse duhen marrë parasysh komentet e disa personave me ide dhe qëllime të dyshimta si gjoja politikë antishqiptare greke, ose dhe si “shqetësime” helenike? Apo me këtë mënyre gazetari (ja) në fjalë justifikon “rrogën” që merr nga gazeta? Por a nuk duhet që edhe redaksia e gazettes të kontrollojë ose verifikojë “burimet” e shkruesit në fjalë,kur dihet se kjo redaksi është mjaft e rreptë për shkrime të papëlqyeshme?

Thamë që në fillim se marrëdhëniet e të dy vendeve nuk janë kaq të mira kohët e fundit, por i shërbejnë kujt përpjekjet e disa gazetarëve t’i helmojnë më shumë? Nuk na mjafton Llalla nga Tetova i cili njeh gjithçka bëhet në Greqi, njeh çdo person ose personalitet me rrënjë,njeh të gjithë shovinistët, priftërinjtë pseudovorioepirotët, akoma dhe bindjet pëolitike e çdo politikanit grek të së kaluarës dhe të sotëm dhe bën komente për çdo gjë që pëlqehet nga disa lexues “nacionalistë”shqiptarë?

Askush nuk do të kërkonte të fshihet e vërteta dhe antishqiptarizëm ka pasur dhe ka në Greqi, por shqiptarët kurrsesi nuk duhet të bëjnë të njëjtën gjë në vendin e tyre duke ngjallur antihelenizëm dhe urrejtje ndaj popullit grek.

Mosmarrëveshjet që ekzistojnë duhet të zgjidhe nga qeveritë pëkatëse dhe sot kur Greqia është në një pozitë të vështire, nuk i ka hije shqiptarit të hedhë vaj në zjarr.

Sigurisht duhet mbajtur qëndrim ndaj gënjeshtrave dhe shtrrëmbërime politike historike nga disa qarqe shoviniste greke, por kjo të bëhet me armën e fuqishme të së vërtetës me gjakftohtësi dhe pa smadhime të kota.

NUk ndihmon marrëdhëniet e të dy vendeve smadhimi i çdo fjalë që thuhet kundër Shqipërisë nga persona dhe kalemxhinj të papërgjegjëshëm grekë që zakonisht janë shovinistë, racistë dhe fanatikë të besimeve fetare. Të dy vendet tona kanë ekzistuar dhe do të vazhdojnë të bashkëjetojnë edhe në të radhmen pranë e pranë dhe ngjallja e çdo armiqësie do të dëmtojë të dy popujt prandaj të jemi të kujdesëshëm kur themi fjalën tone të mos çojmë ujë në mullirin e armiqësisë,urrejtjes dhe të përçarjes ndëretnike…..

21 qershor 2015

Ndërthurje e artit dhe fakteve historike (Vijon nga faqja 13) mrekullisht dhe shkrujti një libër të bukur për Shqipërinë. Eksperienca e një piktori të peisazheve natyrore në Shqipëri. Shqipëria tërhoqi syrin e personazheve kryesorë britnikë. Ata e deshën Shqipërinë. shkruajtën për të dhe e pikturuan. Shqipëria mund të bëhet sërish shumë e rëndësishme.

Pse për shkak të pozicionit gjeografik apo asaj që përfaqësojnë shqiptarët?

Paul Johnson, shkrimtar: Po, pozicioni gjerografik është shumë i rëndsishëm.Është kyçi i Adriatikut. Është një vend shumë i rëndësishëm.

Por shqiptarët janën njerëz shumë të zgjuar. Janë shumë dinamikë, origjinalë. Kanë shumë cilësi që i favorizojnë ata. Unë mund të ve bast për Shqipërinë. Ata do të luajnë një rol të rëndëisshëm në botë.

Libri i Enver Bytyçit “Politika shtrënguese e NATO-s në Kosovë” është pritur me interes nga britanikët.

Ky libër paraqet një ekzaminim të detajuar dhe gjithëpërfshirës të angazhimit të NATO-s në Kosovë, si dhe të politikave të vendeve perëndimore. Për të ndërtuar një analizë të thellë të zhvillimeve historike në marrëdhëniet midis shqiptarëve dhe serbëve, libri i Bytyçit ofron një diskutim konstruktiv të konfliktit në Kosovë, që përbënte një nga shqetësimet kryesore në axhendën ndërkombëtare nga fundi i shekullit të njëzetë. Bazuar në dëshmi të gjera, Enver Bytyçi analizon qëndrimet kontradiktore në Këshillin e Sigurimit lidhur me konfliktin në Kosovë, ndërhyrjen ushtarake të NATO-s dhe çështjen e të ardhmes së Kosovës.

Ky është libri i parë i Enver Bytyçit që është botuar në anglisht dhe u prezantua në ambasadën e Kosovës në Mbretërinë e Bashkuar.

Ambasadori i Shqipërisë në Mbretërinë e Bashkuar, Mal Berisha ka dhënë një leksion mbi “Jetën e Ambasadorit të Shteteve të Bashkuara të Amerikës Herman Bernstein dhe Marrëdhëniet Shqiptaro – Hebraike si një model i tolerancës fetare parë në kontekstin e ngjarjeve tragjike të ndodhura këtë vit në Francë dhe Danimarkë”.

Java kulturore shqiptaro-britanike pati edhe dimensionin e saj muzikor me ceremonnë e dorëzimit të albumit muzikor “Këngët e Atdheut”.

Ky libër muzikor është një dhuratë e muzikantëve Adelina Hoxha dhe Robert Radoja të përkrahur nga botuesi Flamur Hudhri, dedikuar fëmijëve shqiptarë në Britaninë e Madhe.

15 Nr. 55 - KORRIK 2015

Nga LUAN ÇIPI

D

r. Omer Nishani, në vitet e fundit të jetës, ishte gati 8 vjet, (nga viti 1946 deri në vitin 1954) Kryetar i Presidiumit të Kuvendit Popullor të Shqipërisë, por thuajse, e gjithë veprimtaria jetësore e tij ishte në dobi të çështjes kombëtare shqiptare, me prirje nacionaliste, demokratike e deri fetare dhe në përpjekje për një Shqipëri të civilizuar e të kulturuar me kahje perëndimore. Ai ishte bashkëqytetar dhe mik i kahershëm me babain tim dhe si myhib bektashi, ishin zgjedhur në forumin superior, si anëtarë të Këshillit Botëror Drejtues të Komunitet Bektashian.

Omer Nishani lindi në lagjen Palorto të qytetit të Gjirokastrës në vitin 1887 në një familje të hershme qytetare. Ai mbaroi shkollën e mesme në qytetin e lindjes dhe studimet e larta për mjekësi në Stamboll.

Në vitin 1922 u emërua internist në Spitalin e Tiranës, që aso kohe ishte në mjediset e “Hotel Elbasanit”, ndërtesë me dy kate e 50 shtretër, përbri sahatit, ku drejtor ishte miku i tij deri në çastet e fundit, doktor Osman Jonuzi.

Nga viti 1923 deri 1924 punoi mjek dermatolog në qytetin e Durrësit.

Në vitin 1924 mori pjesë në revolucionin demokratiko-borgjez, nën drejtimin e Theofan Nolit.

Pas riardhjes së Ahmet Zogut, me ndihmën e bajonetave Serbe, Fan Noli me 300 përkrahës ku bënte pjesë dhe Omer Nishani, braktisën Tiranën. Ishte Isuf Hamzari nga Borshi, që i hipi ata në anijen italiane “MOLFETA”, për t’i çuar në Vlorë, e meqë aty nuk gjetën strehë, shkuan në Itali.

Të larguarit u ndanë në dy grupe, ku grupi i parë i përbërë nga Qamil Çela, Haki Stërmilli, Selim Shpuza, Reshit Daci, Naum Prifti, Demir Godelli, Ferhat Ekmekçiu, Rexhep Filati Çami dhe të tjerë, morën rrugën për Francë.

Noli vajti fillimisht në Vjenë, ku organizoi Komitetin Nacional Revolucionar (KONARE) dhe u lidhë me lëvizjet ndërkombëtare revolucionare. Në atë grup mori pjesë dhe Dr. Omer Nishani, i cili jetoi në emigracion për 15 vjet, ku zhvilloi një veprimtari të dendur anti zogiste, për çka u dënua me vdekje në mërgim.

Gjatë kohës që qëndroi në Austri, doktor Nishani u dashurua dhe u martua me shtetasen austriake Rozvita fon Woler (1896-1971). Së bashku me të shoqen u kthyen në Shqipëri, kur u lejuan, pas largimit të Ahmet Zogut, më 9 prill 1939.

Në atë kohë e pati të vështirë të sistemohej në punë, por ju ndodh përsëri pranë Isuf Hamzari, që i gjeti vendin e punës. Omer Nishani shumë shpejt u bë Sekretar i Këshillit të Lartë të Fashizmit Italian. Isuf Hamzari si ish komandanti i parë i Marinës Shqiptare dhe Kapiten i Portit të Durrësit nga viti 1924 deri më vitin 1934, ngeli ndër miqtë dhe përkrahësit e afërt të doktorit.

Në verën e 1943 Omer Nishani, revolucionar dhe antifashist i hershëm, braktisi detyrën te italianët dhe mori pjesë në radhët partizane të Frontit

Dr. Omer Nishani, që ishte dhe 8 vjet president

Nacional Çlirimtar.

Në Konferencën e Dytë në Labinot (1943) dr. Omer Nishani, u zgjodh anëtar i Këshillit të Përgjithshëm Antifashist Nacional Çlirimtar. Ai zëvendësoi Kryetarin e Frontit, Kamber Qafmollën, duke u kthyer kështu në figurën më të rëndësishme qendrore, pas Enver Hoxhës.

Në Kongresin e Përmetit në 24-28 maj 1944, u formua Këshilli Antifashist Nacionalçlirimtar i përbërë nga 11 veta, ku dr. Omer Nishani u zgjodh kryetar, me funksion të një kryetari të pashpallur shteti, kurse në mbledhjen e II.- të KANÇ-it në Berat, më 2023 tetor 1944, me vendimin Nr. 14 të Kryesisë, Komiteti u kthye në “Qeveri Demokratike” me po ata persona dhe me po ato funksione, me këtë renditje: Enver Hoxha, Kryeministër, Ministër për Luftën e Komandën dhe Ministër i Punëve të Brendshme; Omer Nishani, ministër i Punëve të Jashtme, detyrë që e ushtroj deri më 12 janar 1946; Medar Shtylla, ministër i Ekonomisë; Bedri Spahiu, Ministër i Rindërtimit; Manol Konomi, Ministër i Drejtësisë; Ramadan Çitaku, Ministër i Financave; Sejfulla Malëshova, Ministër i Shtypit, Propagandës dhe Kulturës Popullore; Gjergj Kokoshi, Ministër i Arsimit; Spiro Koleka, Ministër i Punëve Botore; Ymer Dishnica, Ministër i Drejtësisë.

Në zgjedhjet e 2 dhjetorit 1945 Omer Nishani, mori mandatin e deputet të Gjirokastrës, të cilën e fitoi për të dytën herë më 28 maj 1950.

Më 12 janar 1946, Dr. Omer Nishani, u zgjodh President i Presidiumit të Kuvendit Popullor, post që e mbajti deri në vitin 1953.

Do të theksoja, me këtë rast, disa detaj të rëndësishëm nga jeta e Dr. Omer Nishanit, që sipas vrojtuesve të vëmendshëm, ndikuan në “rrokullimën” drejt shkatërrimit të këtij burri të shquar: Në vitin 1944 erdhi në Shqipëri Llazar Papapostoli, i quajtur Lori Post, si oficer i Ushtrisë Amerikane. Ai kishte mbaruar Shkollën Teknike të Harri Fulcit në Tiranë, së bashku me Mehmet Shehun dhe më pas shkoi në SHBA, për të vazhduar studimet e larta. Atje u njoh edhe Fan Nolin. Më pas u dërgua me

mision në Shqipëri, duke u hedhur me parashutë si anëtar i Komandës AngloAmerikane, që në atë kohë kishte zbarkuar në Itali dhe mbulonte Shtabin Operativ për Ballkanin. Në Shqipëri ai u bashkua me Shtabin e Përgjithshëm të Ushtrisë N.Çl. Në vitin 1945 kur u rifut në Shqipëri Misioni i UNRA-s, Llazari u caktua Shef i Misionit për Durrësin.

Në një pritje në Hotel “Dajti” ishte me të afërtit e saj dhe e bija e Isuf Hamzarit, mikut të Dr. Omer Nishanit, e quajtur Hënza, 21 vjeçare dhe mjaft e bukur.

Llazari u dashurua me Hënzën qysh me shikimin e parë dhe pas disa javësh, ata u martuan zyrtarisht. U vendosën në një apartament në Durrës dhe aty kaluan edhe muajin e mjaltit.

Organet e Mbrojtjes se Popullit e arrestuan Llazarin për veprimtari armiqësore dhe e burgosën. Hënza, tashma e njohur si gruaja e tij, për disa muaj shkoi e mori rrogën e të shoqit në Misionin Amerikan. Kjo u gjet si shkak për “shkelje ligjore” dhe për këtë edhe ajo u arrestua dhe u burgos.

Isufi, i ati, shkoi tek miku i tij i hershëm, Omer Nishani, tani Kryetar i Kuvendit Popullor dhe i tha: -Omer, të kam shpëtuar dy herë kokën: Herën e parë kur donte të të arrestonte Ahmet Zogu, isha unë që të hipa në vapor dhe të çova në Itali. Ti emigrove në Austri dhe atje u martove me një austriake. Herën e dytë, në kohën e Italisë, u ktheve në Shqipëri dhe u bëre Sekretar i Këshillit të Lartë të Fashizmit Italian. Isha unë që të rekomandova, të hapa organikën dhe të caktova rrogën për të ushqyer familjen.

Tani, më ndihmo e ma nxirr vajzën nga burgu. Ma shpërble të mirën me të mirë! Omer Nishani pasi u mendua një copë herë, iu përgjigj: – Të ndahet! Rrugë tjetër nuk ka.

Isufi, tashmë i thyer në moshë, shkoi në burg dhe i tha të bijës të bënte ndarjen që të shpëtonte nga skëterra ku e kishin futur. Ajo pasi e dëgjoi të atin, iu përgjigj: – Baba unë e dua burrin tim. Me atë nuk jam martuar për përfitime të çastit.

Ato fjalë asaj i kushtuan 4 vjet qeli të errët, lagështi, sëmundje, izolim e përbuzje. Për pasojë, familja patriote e Isuf Hamzarit, u nxor forcërisht nga shtëpia dhe u çua të banonte për dy vjet në një stallë lopësh, diku nga fundi i Rrugës së Kavajës. Më pas, duke parë vuajtjet e prindërve dhe të vëllait, ajo u detyrua të bënte divorcin dhe u internua në Shkodër pasi në Tiranë konsiderohej njeri i padëshirueshëm. I shoqi, Llazari, bëri 10 vjet burg dhe më vonë u internua dhe ai në Levan të Fierit.

Thonë se kjo ngjarje e hodhi në dëshpërim doktorin, që dallohej për besë dhe karakter të fortë. Detaji i dytë nga jeta interesante e Dr. Omerit: Në tetor 1947, gjermania Lote Pilku, kishte shkuar të takonte mikeshën e saj, Rozvitën (gruan austriake të doktorit), të cilës i kishte kërkuar të ndërhynte te i shoqi që t’i falte jetën bashkëshortit të saj, Njazi Pilkut. Lotja ishte njohur

me Njazi Pilkun (Jazon), në vitin 1922, kur ai ishte student në Gjermani. Ai, mik i doktorit, vite të tëra punoi pranë Ministrisë Bujqësisë dhe Ushqimit dhe më pas u pushkatua si sabotator. Lotja tani e ve, në moshë 48 vjeçare, filloi punë si pastruese te Omer Nishani.

Edhe kjo ngjarje, thonë se e uli besimin absolut ndaj doktorit.

Një tjetër detaj: Më 1 tetor 1952 Omer Nishanit i arrestojnë të vëllain, Besim (Beso) Nishanin, me akuzën moskallëzim për arratisje të shokut të tij Bektash Halitit. Deri më 1 mars 1951 Besim Nishani kishte punuar ekonomist në Ministrinë e Tregtisë së Jashtme. 62 vjeçari ishte marrë i pandehur së bashku me shokun e tij, duke u akuzuar se kishin dashur të arratiseshin në Jugosllavi. Prokurori kishte dhënë pretencën për ta dënuar Beson me 2 vjet burg, por trupi gjykues e liroi sepse Besoja “nuk kishte dijeni për bisedat armiqësore të shokut të tij”.

Megjithatë, vëllai i presidentit qëndroi 8 muaj në paraburgim. Arrestimi i të vëllait, ishte një kërcënim e tronditje tjetër, për Omer Nishanin.

Pikërisht atë vit, Rozvita fon Woler ose Trëndafile, “u ftoh’’ në marrëdhënie me të shoqin dhe e braktisi atë duke shkuar të banonte në një shtëpi tjetër.

Në këto kushte e rrethana dëshpërimi e pasigurie, në kuadër të riorganizimit të përgjithshëm shtetëror në vitin 1953, Enver Hoxha e detyroi Omer Nishanin të jepte dorëheqjen.

Më 23 korrik 1953 në mbledhjen e Byrosë Politike, Presidiumit të Kuvendit Popullor dhe Këshillit të Ministrave, u miratua struktura e re e Këshillit të Ministrave dhe po në këtë mbledhje u rekomandua dorëheqja e Presidentit Omer Nishani dhe zëvendësimin e tij nga veterani tjetr nacionalist, Haxhi Lleshi.

Më 1 gusht 1953 Omer Nishani i paraqiti Kuvendit Popullor dorëheqjen e tij me shkrim. U përpoqën ta justifikonin largimin e tij me sëmundjet që kishte, tuberkulozin e mushkërive, që në ato vite ishte një sëmundje mjaft e përhapur në vendin tonë.

Pra doktori rra në dëshpërim të thellë edhe pse, herë pas here, shkonin dhe e takonin miqtë e tij të pa ndarë si dr. Osman Jonuzi, dr. Ymer Dishnica, dr. Janko Theodhosi, dr. Besim Zyma, dr. Fejzi Hoxha, Dhimitër Evangjeli, Koço Tashko, Shemsi Totozani, Medar Shtylla, Skënder Luarasi, Sami Baholli e deri Kostë Boshnjaku etj.

Me sa duket kishte ardhur fundi…

Në ora 23.00 të datës 25 maj 1954, dy ditë përpara zgjedhjeve për në Kuvendin Popullor, Omer Nishani, u gjet i vrarë në vilën e tij, si pasojë e dy të shtënave afër zemrës me një pistoletë të markës gjermane me kalibër 7.65 m/m, që ishte armë personale e tija. Gazetat zyrtare “Zëri i Popullit” dhe “Bashkimi” më 27 maj 1954 njoftuan shkurt se 67 vjeçari, vdiq “pas një sëmundje të rëndë”.

Vlorë, më 20.06.2015

Bardh Lepaja, muzikant i ri i talentuar

16 Nr. 55 - KORRIK 2015

Ish-basketbollisti Edi Rama, sot si politikan në “gjurmët” e Michael Jordan

Bardh Lepaja, muzikant i ri i talentuar, fiton bursë të plotë për shkollim mirënjohur Whitgift në Londër Mbrëmë mora pjesë në koncertin final të garës ndërkombëtare të muzik organizuar nga shkolla e njohur Whitgift në Londër. Bardh Lepaja dhe dy rinj mor herë këtë nd Para të bash Aria

fitu dyta Kës duk tale dësh zjar për cilësor, drejtori i shkollës Whitgift, Dr. Christopher Barnett, ndau një b për Bardhin, jashtë garës, për të vazhduar shkollimin në Whitgift, nën p mësimdhënësve kulminantë të muzikës. Përveç muzikës, Bardhi, nga s viti, do të vijojë edhe shkollimin e rregullt të mesëm në këtë shkollë. Shk është themeluar në vitin 1596 (419 vjet e vjetër) dhe është shkollë private vetëm për djem.

Ishte kjo një rrugë e gjatë dhe jo e lehtë për Bardhin, të cilin e kisha taku parë nëardh Prishtinë dy vitesh, në shkollën e muzikës Jakova”, s Lepaja,para muzikant i ri i talentuar, fiton bursë të plotë “Prenk për shkollim drejtorinnëeshkollën shkollës Whitgift, Dr Barnett.

Atë dhe ekipin e tij i kisha sjell e mirënjohur Whitgift në Londër për të Mbrëmë përzgjedhur talentë të rinjë për garën ndërkombëtare të muzikës mora pjesë në koncertin final të garës ndërkombëtare të Bardhi la menjëherë një përshtypje shumë të mirë, jo vetëm si muzikan muzikës klasike të organizuar nga shkolla e njohur Whitgift në Londër. por Bardh edhe si djalëdhe ambicioz dhe idykulturuar.

Nërinj fakt, Bardhinmorën e kisha par Lepaja Arsim Gashi, violinistë të të talentuar, parëpjesë në një të Klan Kosova, ku ai ishte prezantuar së bashku për kronikë herë të dytë në këtë garë ndërkombëtare.

Para dy vitesh, të dy me dukekëta, udhëtuar çdo ditë, në kushte jo të lehta, nga fshati i tij, për së bashku me Arian Zherkën, violonçelist, fituan vendet e dyta. në shkoll në Prishtinë, i ndihmuar nga talentin gjyshi idhe tij dëshirën Lutfi Lepaja.

Kësaj radhe, duke njohur e zjarrtë të Bardhit për Bardhit i dëshiroj shkollimin e tij në dhe Barnett, jam i bindur shkollim cilësor,sukses drejtorinëi shkollës Whitgift, Dr.Whitgift Christopher do tandau mësojnë të gjithë nëpër të ardhmen si muzikant i talentuar. një bursë të plotë

BARDH LEPAJA, muzikant i ri i talentuar

B

K

ryeministri Edi Rama shquhet për veshjet, jashtë profilit të një zyrtari të rangut që ai përfaqëson.

Edhe pse komentohet dhe madje kritikohet vazhdimisht, Rama në ditën e zgjedhjeve preferoi sërish një veshje krejt të veçantë. Por asgjë, nuk ka qenë rastësi.

Me një bluzë sportive të Michael Jordan, basketbollisti legjendar i NBA, kryeministri shqiptar edhe vetë si ish-basketbollist, e ka zgjedhur Jordan për t’i sjellë fat, me numrin 23. Çifti kryeministror është i njohur për të theksuar detaje dhe simbolika në pamjen e tyre në pothuaj çdo shfaqje publike. Shpirti i artistit tek Kryeministri nuk është shumë e vështirë të shquhet, aq sa edhe nga shfaqja e djeshme nuk mund të mbetej pa u komentuar veshja dhe simbolika që përcjellte ajo.

Kreu i qeverisë, i cili dallohet për kreativitetin dhe origjinalitetin në veshje, gjatë gjithë fushatës ka mbajtur veshur bluzën simbol të forcës së majtë dhe numrin 23.

Bluza me basketbollistin Michael Jordan, i cili ka mbajtur numrin 23 në fanellë gjatë gjithë karrierës së tij sportive, ka pasur pikërisht këtë simbolikë të veçantë. Pa u larguar nga sporti, por as nga forca e tij politike, duket se Rama ka treguar stil edhe një herë tjetër në veshje.

Jo më pas mbetet e shoqja, e cila po ashtu njihet për shijen e hollë në veshje. Stilin ekstravagant dhe jashtë tradicionales, zonja Rama e ka sjellë, duke i qëndruar në krah bashkëshortit në shfaqjen para se të votonin gjatë ditës së djeshme. Me ngjyrat e zgjedhura dhe të kombinuara, bashkë me detajet specifike dhe buzëqeshjen që i karakterizon, çifti Rama është larguar nga qendra e votimit të përqafuar.

Michael Jordan e mbylli plot sukses karrierën si basketbollist, ndërsa Edi Rama duket se po shënon një tjetër fitore të madhe në zgjedhjet lokale të 21 qershorit, pas atyre të zgjedhjeve të kaluara parlamentare, në karrierën e tij si politikan. / A.M

Bardhin, jashtë garës, për të vazhduar shkollimin në Whitgift, nën përkujdesjen e mësimdhënësve kulminantë të muzikës. Përveç muzikës, Bardhi, nga shtatori i këtij viti, do të vijojë edhe shkollimin e rregullt të mesëm në këtë shkollë.

Shkolla Whitgift është themeluar në vitin 1596 (419 vjet e vjetër) dhe është shkollë private tradicionale vetëm për djem.

Ishte kjo një rrugë e gjatë dhe jo e lehtë për Bardhin, të cilin e kisha takuar për herë të parë në Prishtinë para dy vitesh, në shkollën e muzikës “Prenk Jakova”, së bashku me drejtorin e shkollës Whitgift, Dr Barnett.

Atë dhe ekipin e tij i kisha sjellur në Kosovë për të përzgjedhur talentë të rinjë për garën ndërkombëtare të muzikës në Whitgift. Bardhi la menjëherë një përshtypje shumë të mirë, jo vetëm si muzikant i talentuar, por edhe si djalë ambicioz dhe i kulturuar. Në fakt, Bardhin e kisha parë për herë të parë në një kronikë të Klan Kosova, ku ai ishte prezantuar së bashku me familjen e tij, duke udhëtuar çdo ditë, në kushte jo të lehta, nga fshati i tij, për në shkollën e muzikës në Prishtinë, i ndihmuar nga gjyshi i tij Lutfi Lepaja.

Bardhit i dëshiroj sukses në shkollimin e tij në Whitgift dhe jam i bindur se emrin e tij do ta mësojnë të gjithë në të ardhmen si muzikant i talentuar.

17 Nr. 55 - KORRIK 2015

OSBE-ODHIR Blerja e votave ka minuar zgjedhje demokratike Misioni i Vëzhgimit të zgjedhjeve i OSBE/ODIHR- it publikon raportin paraprak të gjetjeve dhe konkluzioneve për zgjedhjet lokale të 21 qershorit në Shqipëri Standardet e OSBE-së, të Këshillit të Europës dhe ato ndërkombëtare për zgjedhje të lira dhe të ndershmesi si edhe zbatimi i legjislacioni shqiptar janë vënë në lupën e vëzhguesve ndërkombëtarë që vëzhguan zgjedhjet lokale të 21 qershorit në Shqipëri. Sa dhe si u respektuan këto standarde dhe legjislacioni vendas? Një përgjigje përfundimtare dhe notën Shqipëria do ta marrë në raportin përfundimtar, pas disa muajsh. Por raporti paraprak i gjetjeve dhe konkluzioneve të Misionit të Vëzhgimit të Zgjedhjeve të OSBE/ ODIHR-it dhe Këshillittë Europës, që u paraqit një ditë pas zgjedhjeve ( 22 qershor 2015) ka evidentuar tiparet kryesore të këtyre zgjedhjeve. Në një konferencë shtypi, të zhvilluar në Tiranë Ambasadorja Audrey Glover, kryetarja e këtij misioni, duke paraqitur këtë raport tha “dita e zgjedhjeve ishte e qetë dhe e vlerësuar pozitivisht, por u vunë re votime në grup dhe parregullsi proceduriale.

Kemi konstatuar që grupe aktivistësh partiakë kanë qendruar jashtë disa qendrave të votimit në përpjekje për të frikësuar njerëzit, gjë që së bashku me parregullsi proceduriale duket se ka minuar besimin e publikut në procesin zgjedhor”.

Blerje votash në mjedisin e turbullt të moszbatimit të kuadrit ligjor Por nuk ka qenë vetëm presioni dhe parregullsitë proceduriale që kanë minuar këtë besim. Raporti paraprak flet për shqetësime lidhur me blerjen e votës, nga dy koalicionet kryesore që garuan më 21 qershor: Aleanca për Shqipërinë Europiane, e drejtuar nga PS në pushtet dhe Aleanca për Punë dhe Dinjitet, nga PD në opozitë. Raporti vë në dukje që të dyja palët u kanë treguar vëzhguesve ndërkombëtarë të OSBE/ODIHR-it se blerja e votave është bërë përmes “ dhënies së ushqimeve, pagesave financiare, marrjes nga partitë të kartave të identitetit të individëve dhe kthimi i tyre në fund të votimit”.

Blerja e votave ka minuar zgjedhje demokratike edhe pse kuadri ligjor i Shqipërisë e bën të mundur zhvillimin e zgjedhjeve demokratike, vhet në dukje në raport.

“Mungesa e vullnetit politik nga partitë kryesore politike për ta zbatuar kuadrin ligjor dhe politizimi i institucioneve të përfshira në procesin zgjedhor ka penguar procesin zgjedhor.. Mungesa e qartësisë ligjore solli zbatim të paqendrueshëm të legjislacionit, i cili shpesh u perceptua përgjatë linjave partiake”theksoi ambasadorja Glover.

Lista të sakta zgjedhësish dhe hetime për shtim të tyre Ambasadorja Glover vecoi si dukuri pozitive “saktësinë e listave të zgjedhësve”. Por ajo vuri në dukje që “ mbeten ende pezull hetimet e kryera nga zyrat e prokurorive në tri bashki në lidhje me shtimin e emrave në listat e zgjedhësve duke krijuar shqetësime për integritetin e sistemin e regjistrimit të zgjedhësve” Një gjetje posztive në raportin paraprak të misionit vëzhgues të OSBE/ODIHR-it është përmbushja

nga të gjitha partitë në garë e detyrimit ligjor për të përfshirë, gratëe në masën 50 përqind në listat për kandidate për kryetare bashkie.

“Dhjetë përqind të kandidatëve për kryetar bashkie ishin gra, por gratë ishin të nënpërfaqësuara në komisionet e niveleve më të ulëta” thekson raporti o OSBE/ODIHR-it.

Zgjedhjet e 21 qershorit dhe hapja e negociatave të anëtarësimit me BE Respektimi i standardeve ndërkombëtare për zgjedhje demokratike shihen si një tregues i rëndësishëm në përpjekjet e Shqipërisë për të hapur negociatat e anëtarësimit me BE,një vit pas marrjes së statusit të vendit kandidat për anëtarësim. Ambasadorja Glover tha për DW se “ Raporti përfundimtar do të tregojë nëse zgjedhjet lokale të 21 qershorit janë zhvilluar konform standardeve ndërkombëtare për zgjedhje demokratike. Detyra jonë

është teknike, të vëzhgojmë dhe raportojmë. Janë struktura të tjera në nivel politik, që bëjnë vleresimin” Autoritetet e Tiranës shpresojnë të hapin këto negociata në shtator të këtij viti dhe për këtë qëllim zgjedhjet e 21 qershorit konsiderohen prej tyre si një nga investimet kryesore. Pasi përveç rezultateve konkrete në luftën kundër korrupsionit dhe krimit të organizuar, zbatimit të ligjeve, BE pret nga Shqipëria që ajo të zhvillojë zgjedhje të lira dhe të ndershme, pas më shumë se dy dekadash zgjedhjesh problematike, me akuza të ndërsjellta të palëve për manipulim dhe vjedhje të votës, me dhunë verbale,fizike deri në vrasje.

Zgjedhjet e 21 qershorit 2015 janë zgjedhjet e shtata lokale që zhvillohen në Shqiperi , që nga përmbysja e regjimit komunist. Përmes tyre do të zgjidhen 61 kryetarë bashkish dhe 1.595 këshilltarë bashkiakë.

Ato u zhvilluan për herë të parë në bazë të narjes së re AdministrativoTerritoriale të Shqipërisë.

18 Nr. 55 - KORRIK 2015

Fatmir TERZIU

L

egjenda dhe mitikja si mesazh post-modern janë prej kohësh një ushqim poetik. Poezia, madje edhe vargjet e kategorizuara, kanë këtë motiv në thelbin e pikëlidhjes artistike të mesazhit. Kështu trupi i mitologjisë greke, që bashkonte mitin dhe legjendën e antikitetit grek, sot është një arsye më shumë në vargun e poetëve.

Në një nga poezitë e tij, Ismail Kadare shkruan: “Unë zjarrin nuk e vodha nga perënditë për këto reklama lajkatare...” duke i dhënë një arsye më shumë filozofisë së poetit Nuhi Vinca, të ndërtojë poezinë e tij “Prometeu s”pranon falje”. Kjo poezi është në mesin e rreth tetëdhjetë poezive, shqip dhe anglisht të vëllimit poetik “Aty buzë liqenit” botuar nga “Rilindja” në Prishtinë në vitin 1986 dhe ribotuar nga “Jalifat Publishing” në Houston të SHBA-së në vitin 2009-të. Botimi në Amerikë u bë nën kujdesin e Ramiz Tafilajt, i cili shprehet në fjalën e botuesit: “Për hir të madhështisë së vjershërimit të poetit nga Struga, Shtëpia Botuese Jalifat nga Teksasi sjell para lexuesve ribotimin,....Botimi është rishikuar për të përfshirë ato vargje të censuruara nga regjimi komunist, si dhe është plotësuar me përkthime në anglisht”.

Duke parë si pikë determinante referimi pikërisht mitiken dhe ardhjen e saj nga legjendat, në këtë analizë do të sqaroj veçoritë e poezisë së Prof Dr Nuhi Vincës, në një këndvështrim mes lidhjeve të këtyre mesazheve me postmodernen në poezi. Së pari do të analizoj diskursin e gjërave dhe së dyti do të shtroj këndin e arsyes në poezinë e autorit.

VARGU FILOZOFIK Në poezinë “Prometeu s”pranon falje” poeti citon: “ra në mendime Prometeu/nga shqetësimet tundej dheu...”. Dhe pastaj shtron se “Kanë vdekur perënditë/ai rron si Perëndi/ në çdo yll e në çdo dritë/vezullon një nur i tij”.

Në të dy rastet pikëlidhja është me mitin dhe legjendën. Është me Prometeun. Duke ditur se sipas mitit, Prometeu krijoi me baltë njeriun e parë, i cili me kohë, u shumëzua, që të mos i linte në mjerim dhe padije, shkoi te qerrja e zjarrtë e Diellit (Helios), vodhi një shkëndijë të cilën e vuri në një kallam dhe këtë burim të zjarrit hyjnor ua solli njerëzve, Kjo e bëri Zeusin të tërbohet nga mëria, dhe të urdhërojë Pushtetin, Dhunën dhe Hefestin ta mbërthejnë Prometeun në një shkëmb në malet e Skithisë në Kaukaz.

Këtu fillon dhe veprimi i tragjedisë që zhvillohet në atë vis të egër e të shkretë, ku nuk ka shkelur këmbë njeriu.

Prometeu hesht. Heshtja e tij shpreh më shumë se çdo fjalë urrejtjen për tiranin.

Ndërsa konflikti midis Prometeut dhe Zeusit ka një kuptim të thellë filozofik në të gjitha rrafshet e mendimit njerëzor, poezia e Nuhi Vincës e transferon artistikisht këtë në një mesazh që pikëtakon postmodernen në mesazhëdhënien e gatuar nga miti dhe legjenda. Eskili përmes tij

Pikëlidhja ndërmjet mitit dhe legjendës Duke parë si pikë determinante referimi pikërisht mitiken dhe ardhjen e saj nga legjendat, në këtë analizë do të sqaroj veçoritë e poezisë së Prof Dr Nuhi Vincës, në një këndvështrim mes lidhjeve të këtyre mesazheve me postmodernen në poezi. Së pari do të analizoj diskursin e gjërave dhe së dyti do të shtroj këndin e arsyes në poezinë e autorit. goditi tragjikisht për vdekje obskurantizmin dhe tiraninë, ndërsa Vinca i alarmoi ato me tërbimin nga vargu i tij filozofik.

Prandaj Prometeun e kanë quajtur “Shenjtin dhe martirin më fisnik në kalendarin filozofik”, dhe poetin Vinca jo më kot e cilësuan në SHBA me rastin e 8 marsit të atij viti kur u botua libri, si studiuesi “me punë të palodhshme gjysëmshekullore për letërsinë, arsimin, zhvillimin e gjuhës shqipe, si dhe frymëzimin e vazhdueshëm të brezave të rinj të Kombit tonë”.

Figura e heroit që pranon më mirë të vuajë e të durojë dhembjet më të tmerrshme, se sa t’i nënshtrohet Zeusit dhe t’i shërbejë si skllav, është dhënë në tërë madhështinë dhe krenarinë e martirit kryengritës edhe në poezinë e Vincës, kushtuar heroit të ditëve tona, simbolit të qëndresës kombëtare Adem Demaçit.

Me këtë shembull duket qartë diskursi i gjërave. Diskursi me të cilin Heidegger ndërtoi thelbin e tyre në poezi dhe fjalën e artit.

KËNDI I ARSYES Është fjala për më të detajuarën e ardhur në syrin dhe veshin, gojën dhe mendimin që krijohet pas leximit tek lexuesi. Le të shohim poezinë “Para gjyqit të blasfemuar”, një poezi që vjen në këndin “Kënga e moçme” dhe që autori ia kushton Migjenit. Poeti Vinca shkruan: “Gjithë natën mbrëmë të pashë sulmuar/nga hyjnitëdreqnitë e zotat...”, dhe ne udhëtojmë larg me këngën e moçme. Udhëtojmë në kreshta kohërrash dhe në derte që lidhen me emrin Migjeni. Kuptojmë hyjnitë, fare qartë nga mitologjia dhe nënkuptojmë dreqin. Këtu poeti nuk na cilëson. Na lë një kënd të arsyes. Dhe ne rrëmojmë të gjejmë. Janë dymbëdhjetë zotat e Olimpit? Gjurmimi na shpie gjetkë.

Zotat e Olimpit ushqeheshin me AMBROZION dhe pinin nektar, pije kjo që ishte dedikuar vetëm atyre…Po këta zota e poetit me se ushqehen? Poeti na sqaron se ata “vrere e helme derdhnin si gotat: ta gozhdojmë blasfemistin/t’ia presim gjuhën/t’ia nxjerrim sytë/me gurë ta mblojmë anatemistin/t’i humbet fara, të mos dalë i dytë...!” Dhe këtu këndi i arsye së poeti Vinca është më se i qartë.

Aty përjetohet tërë mesazhi që vjen nga legjenda dhe mitikja në vargun e tij të mrekullueshëm e post-modern.

DUKE PËRFUNDUAR Nuk është e thënë të thellohesh në listën e gjatë të poezive të tilla si “Dhe zemrës i vura një gur”; “Histori e unit tim...”; “Degë e këputur”; “Mbrëmë ta kam fshirë emrin nga kujtesa”; “Kur vjen një natë tetori”; “Fatamorgana e mesnatës”; “Kalorësi ynë”, kushtuar Rexhep Qosjes; “Djepi i vazhdimësisë” e mjaft të tjera të gjesh të veçantën dhe postmodernen e vargun legjendë të poetit Nuhi Vinca.

Mjafton gjuha, filozofia e tij, mjafton diskursi i gjërave dhe këndi arsyes së tij të lexohet gjatë e shumë gjatë brezave e breznive poezia e tij e mrekullueshme. Ajo vjen erë Struge. Nuhi Vinca është poet, shkrimtar dhe përkthyes nga Struga, Maqedoni. Ai lindi në vitin 1932 në Veleshtë të Strugës. Shkollën filore e kreu në vendlindje, ndërsa të mesmen (normalen) në Shkup më 1953 kur e botoi dhe të parën vjershë për të rritur me titullin “Lamtumirë shkollë” në revistën “Zani i rinisë”. Ka kryer fakultetin filozofik. Dhjetë vjet me radhë, që prej hapjes së Gjimnazit të Strugës, punoi si profesor në këtë institucion arsimor. Më 1977 fillon punën në Institutin Albanologjik si magjistër dhe doktor i shkencave filologjike, ku punon deri në pension.

Tituj të veprave të tij “Dallgë jugu” - (1967); “Vrulle lirike” - (1971); “Aty buzë liqenit” - (1986); “?? guri i kufirit” - (2000); “Trilogji lirike” - (2003); “Sa gjuhë i di Danubi” - (1989); “Lirika popullore shqiptare e dashurisë” (Monografi shkencore) - (1989); IAP – Prishtinë; “Këngë të ndryshme popullore” (Në pesë pjesë), botim i IAP,Pr. - (1982); “Antologji e lirikës popullore shqiptare” - (2004); “Antologji e lirikës popullore shqiptare të dashurisë” - (2005); “Lirika popullore shqiptare në trevën e Strugës” (Studim Monografik) - (1992 dhe 2003) janë një arsye më shumë në leximin e duhur të këtij autori të kompletuar, me vlera të papërsëritshme në mjaft kënde studimi.

19 Nr. 55 - KORRIK 2015

Shkenda Dubova sapo ka prezantuar për publikun videoklipin e saj më të ri “Lej Let Folin”, një këngë ritmike e cila është shoqëruar me një videoklip bombastik i cili ka kushtuar me mijëra euro. Shkenda në një inervistë për Media.com ka dhënë detaje rreth projekteve të saj momentale...

Shkenda Dubova: Lej Let Folin

Media: Shkenda, së fundmi keni publikuar videoklipin tuaj më të ri “Lej Lej le t’folin”. Na flisni pak më shumë rreth prgaditjeve të projektit?

Shkenda Dubova: Sapo kam përfundur videoklipin i cili është lansuar dje, klipi është në regji të Blerdi Malushit. Në këtë projekt kanë marrë pjesë mbi 100 persona & teknika që është përdorur është teknikë hollyvudiane, uroj që iu ka pëlqyer edhe fansave...

Media: Para disa kohe keni publikuar gjithashtu edhe videoklipin e këngës “Nuk shikohen vitet në dashni”, këngë me të cilët u shpallët fitues në “Çelësi Muzikor”.

Sa jeni ndarë e kënaqur nga ky projekt?

Shkenda Dubova: Sigurisht që jam ndarë shumë e kënaqur dhe shpresoj që të jetë një këngë që do të jetojë shumë gjatë.

Media: I keni munguar për një kohë skenës dhe këtë vit jeni rikthyer. Cilat do të jenë projektet e reja të Shekndës në këtë rikthim...

Shkenda Dubova: Po, por për momentin nuk do doja të zbuloja projektet e mia që kam për të ardhmen, sepse dua qe te mbetet surprizë gjithçka.

Media: A do të angazhohesh gjatë verës edhe me koncerte?

Shkenda Dubova: Sigurisht që

Media: Po në festivalet e Shqipërisë, keni menduar të merrni pjeesë?

Shkenda: Kam edhe menduar edhe për Shqipëri, por nuk e kam vendos, andaj diçka konkrete nuk ka ende.

Media: “Ditëlindja” është një nga baladat e tua më të njohura që edhe fansave iu pëlqen shumë. A do kemi edhe në të ardhmen balada të tilla nga Shkenda?

Shkenda Dubova: Kam bërë mjaft balada, andaj nuk e kam në mend njëherë të bëj.

Media: Po album muzikor, keni menduar të editoni në treg?

Shkenda Dubova: Jo album, por vetëm këngë e klipe.

Media: Sa kohë ka që po merreni me realizimin e kësaj kënge?

Shkenda Dubova: Ka afër rreth 4 muaj që kam filluar me këtë projekt deri sa kam arritur tek realizimi.

Media: Mendoni se kënga do të arrijë të jetë një nga hitet verore të 2015-tës.

Shkenda Dubova: Besoj dhe shpresoj, pasi kam punuar shumë për realizimin e gjithë këtij projekti.

pëlqen ta shpalos shumë këtë temë.

po, kudo që të ka interesim.

Media: Po nga jeta private, çfarë

mund të na shpalos Shkenda?

Shkenda Dubova: Private është private, asgjë ska(qesh). Nuk më

Media: Shkenda, faleminderit që ishe me ne në këtë intervistë.

Për fund ke një përshëndetje për lexuesit?

Shkenda Dubova: Ju faleminderit shumë nga ju. Nuk do t’ju mungoj më, do jem aktive tani e tutje, ju dua...

20 Nr. 55 - KORRIK 2015 Nga Prof.dr. ESHREF YMERI

N

ë një intervistë që presidenti Putin i pati dhënë para do kohësh gazetës italiane “Corriere della sera”, pati deklaruar: “Vetëm një i çmendur apo një njeri që është në ëndërr mund të imagjinojë që Rusia mund të sulmojë NATO-n” (Citohet sipas: “Putin: Nuk jam një agresor, pakt me Evropën dhe barazi me USA”. Marrë nga faqja e internetit “Sot News”. 06 qershor 2015).

Në të vërtetë, me këtë deklaratë, Putini zbulon qëndrimin e tij të pasinqertë ndaj Perëndimit dhe konkretisht ndaj NATO-s. Sepse në pikësynimet e tij të dhunshme kundër Ukrainës, Putini kërkon t’i tregojë muskujt Perëndimit, duke iu hakërruar dhe madje edhe duke e kërcënuar haptas fare. Për këtë qëllim, ai ka ngritur rreth vetes një ushtri të tërë me puthatorë (servilë) profesionistë, të cilët janë bërë zëdhënësit e tij të drejtpërdrejtë. Njëri nga këta puthadorë me paha të madhe është Dmitër Kiselovi (1954).

Dmitër Kiselovi është gazetar rus, drejtues emisionesh televizive, drejtor i përgjithshëm i agjencisë informative ndërkombëtare ruse “Rossia sevodnja” (Rusia Sot) dhe zëvendësdrejtor i përgjithshëm i KSHTRM (Kompanisë Shtetërore Televizive dhe Radiopërhapëse Mbarëruse). Në veprimtarinë e vet gazetareske, Dmitër Kiselovi, për puthadorësinë (servilizmin) e tij karakteristike ndaj Putinit, ka rënë në sy jo vetëm në sytë e opinionit publik rus, por edhe në radhët e opinionit publik ndërkombëtar.

Kështu, me rastin 60-vjetorit të lindjes së Putinit (07 tetor 2012), gjatë zhvillimit të programit me temë “Lajmet e Javës”, Dmitër Kiselovi pati përgatitur një koment që zgjati 12 minuta dhe 41 sekonda. Në atë koment, ai deklaroi: “Për nga përmasat e veprimtarisë, Putinipolitikan, në krahasim me paraardhësit e tij të shek XX, është i krahasueshëm vetëm më Stalinin” (Citohet sipas: “Zemrat e tyre duhen groposur ose duhen djegur, si të papërshtatshme për vazhdimin e jetës”. Marrë nga faqja e internetit “slon.ru”. 09 dhjetor 2013).

Ndërsa në një tjetër shfaqje puthadorësie, Dmitër Kiselovi i drejtohet Putinit me një tjetër deklaratë, këtë herë vetëposhtëruese: “Vladimir Vladimiroviç, mua më ke besnik, çizmet do të të pastrohen me floknajën time, më pas do t’ju thur dhe këngë” (Citohet sipas: Helena Rikovceva. “Ishte Kiselovi ai që tha për Putinin: mua më ke besnik”. Marrë nga faqja e internetit “svoboda.org”. 13 dhjetor 2013).

Prandaj edhe emri i Dmitër Kiselovit, në pjesën e dytë të listës së Bashkimit Evropian që u hartua për shkak të krizës së Krimesë, figuron mes emrave të personaliteteve politike dhe shtetërore ruse, ndaj të cilave janë vendosur kufizime në marrjen e vizave dhe kufizime të natyrës financiare.

Por, çuditërisht, ky Dmitër Kiselovi, ky puthador i regjur i Putinit, në një tjetër deklaratë, shpalos dyzimin e personalitetit të vet dhe kalon nga roli i poshtëruesit të vetvetes, në rolin e një ngrehaluci agresiv që bëhet karagjoz në sytë e opinionit të shëndoshë publik rus dhe atij ndërkombëtar.

Në emisionin përmbyllës të lajmeve të javës të kanalit televiziv “Rusia 1”, të datës 16 mars 2014, Dmitër Kiselovi deklaroi: “Federata Ruse, po të jetë nevoja, Shtetet e Bashkuara të Amerikës mund t’i kthejë në hi radioaktiv, duke përdorur armët bërthamore” (Citohet sipas: Rusia mund t’i kthejë në hi radioaktiv Shtetet e Bashkuara të Amerikës - drejtuesi i emisioneve televizive Kiselov”. Marrë nga faqja e internetit “news.liga.net”. 16 mars 2014).

Por ky nuk është i vetmi kërcënim i hapur që u bëhet Shteteve të Bashkuara të Amerikës për t’i fshirë ato nga faqja e dheut. Kryetari i Akademisë Gjeopolitike Konstantin Sivkov, në faqet e së përjavshmes ruse “Korrieri ushtarako-industrial”, ka parashtruar planin e “goditjes së garantuar të kundërshtarit”, duke patur parasysh pikat më të

Përsiatje për një intervistë dobëta të Shteteve të Bashkuara të Amerikës.

Mbështetur në këndvështrimin e gjeologëve, Konstantin Sivkovi thekson se supervullkani ieloustonian [Yellowstone supervolcano - ndodhet në veriperëndim të Shteteve të Bashkuara të Amerikës, në cepin veriperëndimor të shtetit Uaioming (Wyoming) që përfshihet në grupin e të ashtuquajturve shtete malore - E.Y.] mund të shpërthejë në çdo moment. Sepse, sipas tij, ky vullkan po i afrohet periudhës së aktivizimit dhe, rrjedhimisht, mjafton një shtytje relativisht jo fort e fuqishme. Në përfundim, sipas këtij shkencëtari me pikëpamje kriminale, Shtetet e Bashkuara të Amerikës thjesht do të zhduken nga faqja e dheut, sepse sipërfaqja e tyre do të mbulohet me hi me një shtresë prej disa metrash.

Në hyrje të faqes së internetit që do të citohet më poshtë, thuhet: “Perëndimi ka filluar një luftë të re të ftohtë kundër Rusisë, e cila është gati të shndërrohet në një luftë “të nxehtë” dhe Rusia duhet të zhduket. Me çfarë mund të përgjigjet Rusia, shtron pyetjen presidenti i Akademisë së Problemeve Gjeopolitike, doktori i shkencave ushtarake Konstantin Sivkov, këshillëtar politik.

Më poshtë vijon shtjellimi konkret i pikëpamjeve të tij për mënyrën e zhdukjes së Shteteve të Bashkuara të Amerikës nga ana e Rusisë nëpërmjet goditjeve bërthamore: “Gjeologët janë të mendimit se supervullkani ieloustonian mund të shpërthejë në çdo kohë.

Shenjat e shtimit të aktivitetit të tij duken sheshit.

Prandaj është e mjaftueshme një goditje bërthamore e klasës megaton, për të nxitur shpërthimin e tij. Pasojat do të jenë katastrofike për Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Gjithë territori i vendit do të mbulohet me një shtresë hiri prej dhjetra metrash trashësi…

Në këtë mënyrë,.. Shtetet e Bashkuara të Amerikës do të pushojnë së ekzistuari, megjithëse edhe për pjesën tjetër të botës pasojat do të jenë katastrofike.

Rusia do të ketë shumë më pak pasoja, për shkak të largësisë nga vendi i shpërthimit, të përmasave të territorit dhe të pozicionit të saj.

Dëmi për vendet që ndodhen në pjesët e tjera të botës përballë Shteteve të Bashkuara të Amerikës, gjithashtu, nuk do të jetë i madh. Por ky shpërthim do të jetë katastrofik për mbarë qytetërimin.

Se prandaj edhe ekziston një armë e tillë. Me mundësinë e përdorimit të saj, kjo armë duhet t’i presë rrugën çdo mendimi për të sulmuar Rusinë.

Një tjetër mënyrë e studiuar e megagoditjes është nxitja e shpërthimit të dallgëzimeve gjigante (cunameve). Këtë mënyrë e pati propozuar më herët akademiku Andrea Saharov. Me këtë mënyrë realizohet shpërthimi i disa municioneve bërthamore në pikat e përllogaritura përgjatë çarjeve tektonike në thellësitë e brigjeve të Oqenit Paqësor dhe të Oqeanit Atlantik të Shteteve të Bashkuara të Amerikës (nga tri deri në katër mbushje bërthamore në çdo çarje) në një thellësi nga 1,5 deri në 2 km.

Sipas përllogaritjeve të Saharovit dhe të shkencëtarëve të tjerë, pas shpërthimit të mbushjeve bërthamore në një thellësi të tillë, do të krijohet një dallgëzim i tillë, i cili në brigjet e Shteteve të Bashkuara të Amerikës do të arrijë një lartësi deri në 400-500 m. Duke u përplasur në kontinent, dallgëzimi do t’i përpijë të gjitha objektet në një largësi më shumë se 500 km. Por nëse shpërthimet do të kryhen në thellësi të mëdha, ku korja e tokës në vendtakimet e pllakave është më e hollë, atëherë ato (shpërthimet) do të shkatërrojnë koren dhe magma, duke ardhur në kontakt me ujin e oqeaqnit, do të bëjë që shpërthimet në fjalë të jenë shumë më të fuqishme. Në këtë rast, lartësia e

dallgëzimeve të egërsuara (cunameve) do të arrijë më shumë se 1,5 km dhe zona e shkatërrimeve do të zgjerohet përtej bregut në një largësi prej më shumë se 1500 km.

Kjo lloj arme vlerësohet si jashtëzakonisht “e pastër”: sepse nuk do të ketë dimër bërthamor, meqenëse nuk do të formohen re gjigante pluhuri, kurse uji do të bjerë në tokë në formën e rrebesheve radioaktive mbi sipërfaqen e Shteteve të Bashkuara të Amerikës… Kundërdallgëzimi gjigant do të përpijë disa pjesë të Evropës” (Citohet sipas: “Eksperti: lufta është në prag. E fundit në historinë e Rusisë”. Marrë nga faqja e internetit “Vjesti Ekonomika”. 06 prill 2015).

Pra, në këtë material të faqes së internetit thuhet se Konstantin Sivkovi qenka këshillëtar politik. Nënkuptohet vetvetiu se këshillëtar politik i kujt qenka konkretisht ky kryetar i Akademisë së Problemeve Gjeopolitike. Se politikën në Rusi e bën vetëm Putini. Boris Vishnjevski, deputet i Kuvendit Legjislativ të Shën-Peterburgut (fraksioni “Jablloko”), me një të dhënë tjetër interesante, e pasuron edhe më tej fondin e urrejtjes së Kremlinit për Perëndimin. Ai ka deklaruar: “Këtu e ca kohë më parë, në një bisedë rreth tryezës së rrumbullakët për gjendjen e mjeteve të informimit masiv, Nika Strizhak (emri i plotë i saj është Veronika Strizhak, lindur në Leningrad në vitin 1962, e njohur si kinoregjisore, autore filmash dokumentarë dhe si drejtuese emisionesh televizive - E.Y.) është bërë e famshme me një subjekt, në të cilin propozohej që Parada e Fitores (është fjala për paradën ushtarake që zhvillohet në Sheshin e Kuq çdo vit më 09 maj - E.Y.) të zhvendoset në Londër ose në Berlin dhe bëheshin përllogaritje se sa kohë do t’i duhet ushtrisë ruse për të “pushtuar” njërin ose tjetrin kryeqytet të Bashkimit Evropian” (Citohet sipas: Boris Vishnjevski. “Putini dhe opozita “jointeresante””.

Marrë nga faqja e internetit “Radiojehona e Moskës”. 07 qershor 2015).

Nëse në Rusi do të ishte ndërtuar me të vërtetë një shtet ligjor dhe nëse president i vendit do të ishte një tjetër individ, me një tjetër format intelektual, sigurisht që gazetari puthador i Putinit, me emrin Dmitër Kiselov, si edhe Kryetari i Akademisë së Problemeve Gjeopolitike Konstantin Sivkovi, do të duhej të merreshin në ndjekje penale për këtë kërcënim që u kanë bërë Shteteve të Bashkuara të Amerikës dhe për mbjelljen në radhët e opinionit publik rus të frymës së urrejtjes për Perëndimin.

Por atyre, si njerëz të brumosur me ideologjinë e dhunës putiniane, pas këtyre deklaratave prej krekacorësh të kulluar, nuk u ka hyrë asnjë gjemb në këmbë, sepse pas tyre fshihet vetë Putini.

Kjo propagandë helmatisëse në radhët e popullit rus, kjo urrejtje e përhapur me kaq zell kundër Perëndimit dhe sidomos kundër Shteteve të Bashkuara të Amerikës përmes mjeteve të informimit masiv, të cilat e kanë shndërruar Putinin në “Perëndinë e botës ruse”, i ka dhënë frytet e veta me kahje komuniste. Dhe ja rezultati: “69% e banorëve të Rusisë e vlerësojnë si ngjarje negative shpërbërjen e Bashkimit Sovjetik në vitin 1991, kurse 61% e tyre i përmbahet mendimit se disa territore të shteteve të tjera, në të vërtetë, duhet t’i përkasin Rusisë” (Citohet sipas: “NATO-Rusi: brezat e rinj po përjetojnë kohën e shkollës së luftës së ftohtë”. Marrë nga faqja e internetit “InoPressa”. 10 qershor 2015).

Pretendimi për pushtimin e territoreve të huaja, të cilin e përkrah shumica e popullit rus, dëshmon fare shkoqur se mjetet e informimit masiv Putini i ka shndërruar në leva të fuqishme të politikës së tij, të cilat kanë kultivuar dhe po kultivojnë me shumë ngulm histerinë e shovinizmit masiv në qëndrimin ndaj vendeve të tjera.

Duke pasur parasysh formatin e formimit psikologjik të popullit rus, i cili propagandën e televizionit shtetëror e merr për të vërtetë “të dërguar nga Hyjnia”, duhet pranuar se informacioni i mëposhtëm është tejet i besueshëm: “Siç e pranojnë madje ata që janë të lidhur ngushtë me Kremlinin, forca kryesore që formon opinionin publik, është televizioni shtetëror. Më herët, këtë vit, në një bisedë që pati me disa gazetarë të gazetës angleze “The Guardian”, një ish-zyrtar i lartë i Kremlinit, i njohur personalisht me Putinin, deklaroi: “Kush kontrollon televizionin, kontrollon vendin. Sikur televizionin ta hidhnin në dorë komunistët, gjatë tre muajve Rusia do të bëhet komuniste. Nëse kontrollin e tij do ta hidhnin në dorë fashistët, ajo do të bëhet fashiste. Pikërisht në një vend të tillë jetojmë ne”” (Citohet sipas: “Pse rënia e çmimit të naftës e kërcënon Putinin me një përmbysje në oborr”. Marrë nga faqja e internetit “inosmi.ru”. 22 dhjetor 2014).

Deri tani nuk kemi dëgjuar që ndokush në Shtetet e Bashkuara të Amerikës t’i ketë bërë ndonjë kërcënim Rusisë me armë bërthamore, madje deri edhe me zhdukje nga faqja e dheut. Armatimet e rënda që NATO-ja po vendos në republikat e Priballtikut dhe në disa vende të Evropës Lindore, shërbejnë si një përmbushje e kërkesave të këtyre vendeve për shtimin e masave mbrojtëse, meqenëse Kremlini nuk po heq dorë nga lufta që po zhvillon në Ukrainë, pranë kufirit të tyre, luftë, të cilën e ka filluar që në pranverën e vitit 2014.

Po si është e mundur që të bëhen kërcënime kaq të hapura në adresë të Perëndimit dhe sidomos të Shteteve të Bashkuara të Amerikës, kërcënime këto që përcillen përmes mjeteve të informimit masiv, prapa së cilave qëndron politika e Kremlinit? Me sa duket, politikës ruse i ka mbetur peng mosrealizimi i Testamentit të Pjetri të Parë dhe i planeve të Stalinit për pushtimin e Evropës, të cilin ai ëndërronte ta vinte në jetë me nënshkrimin e Paktit Molotov-Ribentrop më 23 gusht 1939.

Kur u njoha në faqet e internetit me dy kërcënimet e lartpërmendura të Dmitër Kiselovit dhe të Konstantin Sivkovit në adresë të Shteteve të Bashkuara të Amerikës, m’u kujtua libri i Stendalit (1783-1842) me titull “Jeta e Napoleonit” (Vie de Napoléon). Stendali shkruan: “Që nga koha e Pjetrit të Madh, Rusia besonte me bindje të fortë se ajo do të bëhej sundimtarja e Evropës dhe se e vetmja fuqi që do të matej me të, do të jetë Amerika” (Citohet sipas: Stendhal. “Vie de Napoléon”. Napoléon. Tome I”. Texte établi par Henri Martineau. Paris. Le Livre du divan. 1930, p. 227).

Dhe kështu do të kishte ndodhur me të vërtetë.

Po të mos kishin zbarkuar trupat amerikane në Normandi në qeshorin e vitit 1944, për të hapur frontin e dytë kundër Hitlerit, Stalini, nën maskën e “çlirimtarit” të Evropës nga zgjedha e Gjermanisë naziste, do të marshonte drejt Perëndimit, për të arritur deri në Gjibraltar, me qëllim sovjetizimin e mbarë kontinentit.

Pra, mjetet ruse të informimit masiv në shërbim të Putinit, bëjnë publike kërcënime për shfarosjen e Shteteve të Bashkuara të Amerikës dhe për pushtimin e Evropës. Është në traditën e kastës sunduese ruse që popullin rus ta mëkojë në vazhdimësi me psikozën e luftës.

Gjenerali rus Aleksej Kuropatkin (1848-1925), në një memorandum që i dërgonte carit në vitin 1900, shkruante: “Gjatë 200 vjetëve të fundit, Rusia ka qenë në gjendje lufte 128 vjet… Nga 128 vjet luftërash, 5 vjet kemi bërë luftëra mbrojtëse, kurse 123 vjet kemi bërë luftëra pushtuese” (Citohet sipas: “Sa herë ka luftuar Rusia?”. Marrë nga faqja e internetit “alternathistory.org.ua”. 21 maj 2013).

21 Nr. 55 - KORRIK 2015

të presidentit Putin Kjo psikozë, me kalimin e shekujve, ka ushtruar ndikimin e vet në formimin psikologjik të popullit rus, i cili e ka pranuar despotizmin ushtarak si pjesë të jetës së vet. Prandaj Stendali thekson: “Në Rusi askush nuk çuditet nga sundimi i despotizmit. Ky është i lidhur pazgjidhshmërisht me fenë dhe përderisa mbartës i tij është një njeri i urtë dhe i sjellshëm, despotizmi atje revolton vetëm pak njerëz me bindje filozofike, të cilët kanë qenë në vende të huaja. Nuk janë thirrjet dhe as medaljet ato që i frymëzojnë ushtarët rusë të hidhen në betejë, por urdhrat e lajkatarit të shenjtë të Nikollajit. Mareshali Masena (André Masséna 1758-1817) ka rrëfyer në praninë time se ushtari rus, kur një bashkatdhetar rrëzohet pranë tij i vdekur përdhe, është kaq i bindur për faktin që ai do të ringjallet në atdhe, saqë i jep porosi t’i bëjë të fala nënës së tij” (po aty, f. 235-236).

Psikoza e luftës, me të cilën kasta sunduese në Rusi e ka mëkuar popullin e vet për shekuj me radhë, ka bërë që ajo të gjejë një truall të përshtatshëm në radhët e tij, për faktin se kasta në fjalë atë s’e ka lejuar asnjëherë të jetojë i lirë, asnjëherë nuk e ka lejuar të shijojë frytet e demokracisë, të mishëruar në formatin e një shteti ligjor, ku mbrojtja e pronës dhe e të drejtave të individit përbëjnë themelet e tij.

Dmitër Korçinski (1954), personalitet politik dhe shoqëror ukrainas, gazetar dhe drejtues emisionesh televizive, thotë: “Rusët… për Kremlinin shërbejnë si një material konsumi, madje si një material, për të cilin atij nuk i dhimbset fort dhe që atë mund ta zëvendësojë me kënaqësi me diçka tjetër, më të përshtatshme… Në vetëdijen e shumicës së rusëve, Kremlini psikologjik nuk duhet të rrijë bosh: rusët heqin dorë vullnetarisht nga subjektiviteti i vetvetes dhe atë ia dorëzojnë kujtdo qoftë, madje edhe forcave armiqësore (bolshevikëve, fjala vjen), por mjafton që ato të mishërojnë në vetvete Kremlinin. Pikërisht ky tipar i psikologjisë kombëtare mund të rezultojë i kobshëm për rusët” (Citohet sipas: Dmitër Korçinski. “Rusët për Kremlinin janë material për konsum”. Marrë nga faqja e internetit “ANVICTORY”. 18 Shkurt 2010).

Faktin që kasta sunduese e ka trajtuar tradicionalisht popullin rus si material konsumi, e ka pranuar edhe vetë bashkëshortja e carit Nikollaj II (1868-1918), caresha Aleksandra Fjodorovna (1872-1918). Në një letër që i dërgonte bashkëshortit të saj më 17 gusht 1916, ajo shkruante: “Gjeneralët e dinë se ne kemi shumë ushtarë në Rusi dhe prandaj nuk u dhimbset jeta e tyre” (Citohet sipas: Olga Tonina, Aleksandër Afanasjev.

“Mos t’ju vijë keq për ushtarët, gratë do të pjellin të tjerë”. Marrë nga faqja e internetit “samlib.ru”. 20 dhjetor 2012).

Edhe në periudhën e sistemit komunist, Kremlini, në vazhdim të traditës së carizmit, popullin rus të tillë e ka pas vlerësuar, si material konsumi. Gazetarja dhe shkrimtarja ruse Julia Llatëjnina (1966), shkruan: “Popullsia e Bashkimit Sovjetik shërbente si material konsumi për nënshtrimin e mbarë botës.

Nga pikëpamja e atyre qëllimeve që i patën vënë vetes bolshevikët dhe Stalini, kjo ishte gjë pa rëndësi” (Citohet sipas: Julia Llatëjnina. “Popullsia e Bashkimit Sovjetik ishte material për konsum për nënshtrimin e mbarë botës”. Marrë nga faqja e internetit “unitpost.com”. 10 maj 2015).

Dhe Julia Llatëjnina vazhdon: “Gjatë zhvillimit të luftimeve për pushtimin e Berlinit, humbjet në njerëz të Ushtrisë së Kuqe arrinin në 15 mijë ushtarë në 24 orë. Cila ishte arsyeja? Ishte “gara socialiste” mes Konjevit (mareshalit Ivan Konjev - 1897-1973) dhe Zhukovit (mareshalit Gjergj Zhukov - 1896-1974) se kush

do ta pushtonte i pari Berlinin” (po aty).

Edhe pas përmbysjes së sistemit komunist, Kremlini, si gjithmonë, popullin rus ka vazhduar ta vlerësojë si material për konsum. Profesori i Universitetit të Ilisë në Gjeorgji Oleg Panfillov (1957), shkruan: “Kremlini qenka duke mbrojtur rusët? Në Rusi, deri tani, vazhduakan t’i marrin për të vërteta përralla të tilla? Në Taxhikistan, në vitin 1992, Rusia shpërtheu një luftë të përgjakshme civile.

Në përfundim, numri i rusëve nga 388,5 mijë në vitin 1989, ra në 68,2 mijë në vitin 2000. Në Çeçeni, gjatë periudhës midis dy luftërave, prej vitit 1994 numri i rusëve u shkurtua nga 294 mijë në vitin 1989 në 40 mijë në vitin 2002. Atje ku Rusia shpërthen luftëra, e pëson jo vetëm popullsia rrënjëse. Kremlini tallet me rusët, të cilët bën sikur i mbron” (Citohet sipas: Oleg Panfillov. “Njerëzit rusë janë material konsumi i Kremlinit”. Marrë nga faqja e internetit “ru.krymr.com”. 17 shtator 2014).

Putini, si vazhdues i politikës së diktatit mbi popullin rus, duhej të përgjigjej për luftën e dytë në Çeçeni që u shoqërua me dhjetra mijëra viktima, me vdekjen e pengjeve në Nord-Ost, për sulmin në shkollën e Beslanit, për luftën me Gjeorgjinë dhe për sulmin që ka ndërmarrë në lindje të Ukrainës që në pranverën e vitit 2014.

Por Putini, ashtu si edhe sundimtarët pararendës të Rusisë, nuk i njeh asnjë përgjegjësi vetes për jetën e rusëve, të cilët i tajton si mish për top, duke i degdisur nëpër fronte luftërash agresive, pa të cilat Kremlini e ka të vështirë të mbijetojë. Sepse edhe në periudhën e sundimit të tij, populli rus vazhdon të mbetet një material konsumi për Putinin.

Zëvendëskryeredaktori i radiostacionit “Jehona e Moskës” Vladimir Varfollomejevi (1966), ka shkruar se si në rrethinat e Moskës patën varrosur fshehurazi tre ushtarë të vrarë, të cilët Kremlini i kishte dërguar për të luftuar në Lindje të Ukrainës.

Ai thotë: “… minimumi tre arkivolë erdhën këto ditë në rrethinat e Moskës nga Ukraina. Në rrjetet sociale nuk ka asnjë informacion zyrtar… Në pranverë, që të tre, nuk dihet se në ç’mënyrë, përfunduan në vendin fqinj, patën luftuar atje në radhët e forcave antiqeveritare dhe qenë vrarë në fund të muajit maj gjatë zhvillimit të luftimeve në Donjeck” (Citohet sipas: “Në Rusi i varrosin fshehurazi të vrarët në Dombas”. Marrë nga faqja e internetit “belaruspartisan.org”. 19 qershor 2015).

Pra, edhe në kërcënimin e gazetarit dhe publicistit Dmitër Kiselov, tellallit të famshëm të Putinit, edhe në planin e kryetarit të Akademisë së Problemeve Gjeopolitike Konstantin Sivkov, u parashikuaka një luftë shfarosëse kundër Shteteve të Bashkuara të Amerikës, me armë bërthamore. A thua se Shtetet e Bashkuara të Amerikës do të jenë duke bërë një “gjumë letargjik” kur armët bërthamore ruse “do të japin goditje” në supervullkanin ieloustonian dhe në çarjet tektonike në thellësitë e brigjeve të Oqenit Paqësor dhe të Oqeanit Atlantik, armë këto, të cilat, sipas Konstantin Sivkovit, Rusisë do t’i duhen 10-12 vjet për t’i prodhuar? Edhe në këto kërcënime del fare qartë në spikamë psikologjia çifligariste e Kremlinit, karakteristike për periudhën e bujkrobërisë në Rusi, ku çifligari e trajtonte bujkrobin si mall. Se në një përballje të mundshme bërthamore me Shtetet e Bashkuara të Amerikës, Kremlini nuk e zë në hesap rrezikun që mund t’i kanoset popullit rus, se ky, si gjithmonë, vazhdon të mbetet për të thjesht një material për konsum. Prandaj edhe politologu i shquar rus Dmitër Oreshkin (1953), deklaron: “Për njerëzit këtu nuk e vret mendjen askush, njerëzit këtu janë material për konsum” (Citohet sipas: Dmitër Oreshkin. “Vladimir Putini - perëndia

e diellit”. Marrë nga faqja e internetit “putinbog. wordpress.com”. 09 tetor 2012).

Megjithatë, edhe pse po sillet si krekacor para Ukrainës, edhe pse marrëveshjen e nënshkruar për respektimin e tërësisë së saj territoriale e ka shkelur pa iu bërë vonë fare, Putini e ka marrë një mësim të mirë nga Sekretari i Departamentit të Shtetit Xhon Kerri.

Në takimin që u zvillua në Soçi më 12 maj 2015, Xhon Kerri i dorëzoi presidentit Putin një ultimatum të Barak Obamës, në të cilin bëhej fjalë për shkallëzimin e dhunës në Ukrainë. Këtë e bën të ditur në uebsajtin e vet analisti dhe financieri i shquar rus Sllava Rabinoviç (1966). Sipas një burimi që ai ka siguruar në strukturat e larta të Shërbimit Federativ të Sigurisë, midis Xhon Kerrit dhe presidentit Putin është zhvilluar një bisedë, në të cilën presidenti rus ka marrë këtë paralajmërim: “… Mister Putin, harrojeni një fjalë të tillë si “Mariupol” (qytet në qarkun e Donjecit, në juglindje të Ukrainës, në bregun e detit Azov E.Y).Po u futët atje, aty do të jenë disa ushtarakë amerikanë. Po u ndërmor ndonjë sulm kundër tyre, do të krijohet një precedent: për herë të parë, gjatë gjithë historisë, ushtarakë rusë do të sulmojnë ushtarakë amerikanë. Fuqia e Shteteve të Bashkuara të Amerikës do të jetë prapa. Jo përpara, por prapa… Ne do të groposim njëqind mijë ushtarë dhe oficerë tuaj, do ta furnizojmë Ukrainën me armë vdekjeprurëse, do të vendosim sanksionet më të egra dhe do të stakojmë SWIFT-in [Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunications (Bashkësia e Telekomunikacioneve Botërore Financiare Interbankare - E.Y.)]. Dhe këtë herë unë nuk bëj shaka. Ne kemi për ta bërë një gjë të tillë… Po e lëmë Krimenë jashtë kllapave. Jo se ne e kemi harruar atë, Krimenë juve do t’jua kujtojë Merkeli, e cila aneksimin e quan aneksim. Punën e Krimesë do ta shikojmë më vonë. Tani fjalën e kemi për Lindjen e Ukrainës” (Citohet sipas: “Sipas të dhënave burimore, Kerri e paralajmëroi Putinin: po shkelët në Mariupol, ne do të groposim njëqind mijë ushtarë dhe oficerë tuaj”. Marrë nga faqja e internetit “InoPress”. 24 maj 2015).

Sipas fjalëve të Sllava Rabinoviçit, në bazë të protokollit, ishte parashikuar që me Putinin të takohej Obama, por Obama nuk bisedon më me Putinin. Takimin e Xhon Kerrit me Putinin, analisti Sllava Rabinoviç e vlerëson si një “paralajmërim të fundit amerikan”. Sipas mendimit të autoriteteve amerikane, rreziku i ndërhyrjes ushtarake ruse në Ukrainë i kaloi caqet dhe Shtetet e Bashkuara të Amerikës filluan të veprojnë.

Me sa duket, paralajmërimi që Shtetet e Bashkuara i bënë Putinit përmes Xhon Kerrit, e dha rezultatin e vet. Gazetarja ruse Evgjeni Albac (1958), komentatore politike, politologe, veprimtare shoqërore dhe shkrimtare, kryeredaktore e revistës “The New Times”, ka bërë të ditur se Putini ka vendosur të largohet nga Donbasi. Ajo ka deklaruar: “Vendimi për Donbasin është marrë. Pala ruse do të largohet që andej. Por këtu lind një shqetësim: ç’do të bëhet me ata njerëz në Donbas, të cilët u gjendën mes kudhrës dhe çekanit dhe që tani nuk i duhen më askujt, si do të mbijetojnë në kushtet kur atje ka probleme për dërgimin e ndihmave humanitare se njerëzit s’kanë ç’të hanë?… Autoritetet ruse, më në fund, filluan ta kuptojnë se sanksionet jo vetëm që janë një gjë serioze, por rezultojnë si diçka shumë më serioze.

Edhe spiralja e re e sanksioneve dëshmon se ekonomia ruse nuk është më në gjendje të përballojë gjësend” (Citohet sipas: Evgjeni Albac.

“Putini vendosi të largohet nga Donbasi”. Marrë nga faqja e internetit “vlasti.net”. 30 mars 2015).

Evgjeni Albac thekson se autoritetet ruse po mundohen që, përmes Xhon Kerrit, ta bindin presidentin Barak Obama të heqë qoftë edhe një pjesë të sanksioneve kundër sektorit bankar rus.

Kreu i ministrisë së jashtme të Federatës Ruse Sergej Lavrov, pati deklaruar më herët se vendimin

për dhënien e autonomisë krahinave të Donjeckut dhe të Luganskut duhet ta marrë populli ukrainas.

Ai pati theksuar gjithashtu se presidenti Poroshenko tani është shansi më i mirë për Ukrainën.

Me sa duket, Putini kërkon të ringjallë Bashkimin Sovjetik, duke pushtuar territore të huaja, çka do të thotë se ai nuk paska nxjerrë mësime nga përvoja e hidhur e Millosheviçit, i cili kërkonte të rikrijonte me dhunë mikroperandorinë jugosllave, duke kryer agresione kundër disa shteteve të Ballkanit. Elita oligarkike rreth tij duhet ta këshillojë që të heqë dorë nga agresionet kundër vendeve të tjera, për të mos pësuar fatin e Millosheviçit, dhe ta çlirojë popullin rus nga epshet shoviniste që ia ka futur në gjak.

Gazetarja Natalia Dvali i ka marrë një intervistë Konstantin Borovoit (1948), politikan opozitar rus, ish-deputet i parlamentit (1995-2000), sipërmarrës, kryetar i partisë “Zgjedhja Perëndimore”. Në atë intervistë ai ka deklarua se Putini ndodhet në një situatë pa rrugëdalje dhe se një luftë e madhe me Perëndimin është e pashmangshme. Pyetjes së gazetares se çfarë do t’i këshillonte ai Kievit zyrtar, ai i ka dhënë përgjigjen e mëposhtme: “Që sot Kievi duhet të fillojë të përgatitet për Gjyqin Ndërkombëtar në Hagë dhe për tribunalin kundër Putinit. Në territorin e Ukrainës së pavarur, sovrane, ndodhen formacione ushtarake të një shteti të huaj, të cilat kryejnë akte dhune kundër qytetarëve dhe po u rrëmbejnë tokat. Të gjitha këto krime është e domosdoshme të evidentohen, të grumbullohen video- dhe fotomateriale, të merren në pyetje dëshmitarë, të krijohen komisione dhe qendra informacioni. Kjo po bëhet në nivelin e gazetarëve dhe të vullnetarëve, por, fatkeqësisht, jo në nivel shtetëror. Është e domosdoshme që sot të ngrihen padi në gjykata ndërkombëtare, sepse me kalimin e kohës ikën aktualiteti dhe largohen dëshmitarët e çdo krimi konkret. Sapo Lindja e Ukrainës të çlirohet, atje kanë për t’u zbuluar varre masive, si në Kosovë. Unë nuk kam dyshuar për asnjë çast se Kremlini ka dërguar krematoriume të lëvizshme për djegien e kufomave, me qëllim që të zhdukë gjurmët e krimeve të veta. Në Lindje të Ukrainës kanë shkuar për të luftuar edhe shumë nazistë të ndërkryer, me tatuazhe në formën e kryqeve të thyera. Këta të rinj janë stërvitur për të kryer vrasje etnike, para së gjithash, për të vrarë ukrainas” (Citohet sipas: Natalia Dvali. “Intervistw me Konstantin Borovoin”. Marrw nga faqja e internetit “gordon.ua”. 18 qershor 2015).

Mënyra se si Putini po sillet jo vetëm ndaj Ukrainës, që është kryeqendër e hershme e kulturës së sllavëve lindorë, por edhe ndaj komunitetit ndërkombëtar dhe sidomos ndaj Shteteve të Bashkuara të Amerikës, të bën të dyshosh se ai duhet të vuajë nga komplekset e inferioritetit. Dhe kjo është një fatkeqësi e rëndë për popullin rus, të cilin intelektualët rusë, me përkrahjen që i japin Putinit, dëshmojnë se notojnë në batakun e shovinizmit rusomadh. Po cila është arsyeja që intelektualët rusë kanë dalë në përkrahje të Putinit? Përgjigjen s’po e jap unë.

Se përgjigjen e kësaj pyetjeje e ka dhënë një intelektuale ruse, kritike letrare, zonja Alla Kirejeva, bashkëshortja e poetit të talentuar të viteve ’60 Robert Rozhdjestvjenski.

Gazetarja Natalia Dvali, në një intervistë që i ka marrë para do kohësh, i ka drejtuar asaj edhe pyetjen e mëposhtme: “ - Si shpjegohet që kaq shumë përfaqësues të inteligjencies krijuese të Rusisë, si shkrimtarë, artistë, muzikantë, jo vetëm që nuk ngrihen kundër politikës së Putinit, por edhe e përkrahin atë aktivisht?”.

Dhe zonja Alla Kirejeva përgjigjet: “ - Sepse ata kanë një shpirt prej skllavi, prej lakeu” (Citohet sipas: “Vejusha e poetit Rozhdjestvjenski Kirejeva: Putini, me duart e veta, ka shkaktuar të gjitha tragjeditë kryesore të Rusisë gjatë 15 vjetëve të fundit”. Intervistë për gazetaren Natalia Dvali. Marrë nga faqja e internetit “gordon. ua”. 09 nëntor 2014).

Tiranë, 22 qershor 2015

22 Nr. 55 - KORRIK 2015

Rimini u dhuron Kupën valltarëve britaniko-shqiptarë

F

estivali Ndërkombëtar i Dancit që u mbajt në Rimini në muajin maj të këtij viti pati konkurente dhe vajzat talente shqiptare nga Prishtina me banim në Londër, Bleona dhe Dijedona Kryeziu Bejtullahu.

Kështu në ditët e festivalit të kërcimit modern në Rimini vallja e kërcyer nga këto talente meritoi jo vetëm duartrokitje, por edhe vlerësimin e merituar. Pjesëmarrësit më të talentuar të ansambleve nga Franca, Polonia, Ukraina, Greqia, Turqia, Serbia, Bosnja dhe Hercegovina, Kroacia, Rusia, Republika Çeke, Sllovakia, Bullgaria, Hungaria, Sllovenia, Maqedonia, etj kanë marrë pjesë tashmë në Festivalin më të frekuentuar të moshave që premtojnë të ardhmen.

Dhe buzëqeshja emocinale e gëzimit nisi që në udhëtim...

Bellaria tashmë kishte mirëpritur më në fund valltaret më të mira nga të gjitha anët e botës. Mbi 1560 konkurrentë nga 31 vende arritën të bëhen një me anët më të bukura që të fal bregdeti i Emiglia Romagnas. Dhe të gjithë si valët e detit janë tashmë mes emocioneve për të luftuar për titujt kampion bote. Në përputhje me traditën vjetore Kampionati Botëror i 13 në valle filloi me një paradë spektakolare nëpër rrugët e Bellarias me duartrokitje të komunitetit lokal dhe turistëve. Ceremonia e hapjes përfshinte dhe shfaqje nga grupi lokal, si dhe mysafirët e veçantë nga Baleti i Romës.

Garat e para të ditës u mbajtën në tri faza, ku shikuesit mund të shikonin anët më të bukura dhe më spektakolare. Veprimi në fantazi dhe e Lirë Trego, Karaibe dhe Belly Dancing. Atmosfera, kostumet, aftësitë dhe Pasioni i kërcimtarëve ishin të pabesueshme dhe do jetojë gjatë në kujtesën e të gjithë të përfshirëve. Valltarët, gjyqtarët dhe turmat po shihnin përpara për ditët e mbetura dhe më shumë kishte gëzim...

Pra, Kampionati i 13 Botëror në Dance që u mbajt në Bellaria, IGEA Marina, Rimini në bregdetin italian, u dha kupën dhe duatrokitjet evendit të parë talenteve shqiptare.

Ky qytet popullor ka qenë një vend i madh për garat në të kaluarën dhe këtë herë organizatorët premtuan që ajo të jetë më mirë se kurrë më parë.

Konkurrentët kishin tre salla vallesh në dispozicion të tyre me një prej tyre e pajisur me një kat të tipit Belkisën dhe dy prej tyre duke u ndërtuar për

qëllim të ngjarjes. Kampionati filloi me një ceremoni zyrtare të hapjes më 27 maj dhe u ndoq në katër ditë të konkurrencës.

Kampionati Botëror u mbajt edhe në të gjitha disiplinat Dance Sport. Ngjarja përfshiu gjithashtu Hip Hop, House dhe break dance Beteja natë. Duke u bazuar në suksesin e konkurrencës në vitin e kaluar ishin ftuar kërcimtarë të famshëm botëror dhe artist të bashkohen në Bellaria më 30 maj 2015 dhe për të gjykuar garat. Paneli përbëhej nga një hip hop legjendar balerin, mësues dhe koreograf Kim Holmes i njohur për punën e saj me Jay-Z, Foxy Broën, Lil Kim, Missy Elliot, Salt-N-Pepa, Mya, Bingham, Deemi, Dance Fusion, dhe Kr3t-së, hip hop dhe super ylli Serge Lopes nga StepperZ Serial dhe ekipet BaDlanD, gjermanet P.Dog hip hop balerin dhe Shannon, Martin Fiedler dhe Jimmy Yudat. Ngjarja kishte dhe surpriza nga DJ Simo dhe Host Riky.

Kështu me një Juri të tillë të talentuar, bashkë me zërin e

të madhes Nexhmije Pgarusha, balerinat shqiptare dhe ato britanike u duartrokitën për fitoren në Itali, më saktë në Bellaria të Italisë, ku u mbajtën Garat Ndërkombëtare Botërore për Vallëzim IDF (International Dance Federation). Si e thamë, në këtë eveniment ndërkombëtar kishte një pjesëmarrje masive, me më shumë se 32 shtete të botës, të cilat sollën kualitet dhe art të mirëfillt në disiplina të ndryshme të vallëzimit duke filluar nga: Vallëzimi Modern, Balet, Hip hop, Salsa, Tap, Disco, Folk , Shoë Dance, Fantazy etj.

Përzgjedhësja e reprezentacionit Anglez dhe njëherit presidentja e IDF për Anglinë, Zonja Angie Ëhittle, drejtoreshë e shkollës Ëestminster School of Performing Arts, paraqiti kualitet të lartë duke u vlerësuar me shumë vende të para: 12 Gold, 8 Silver dhe 6 Bronz kjo ishte fantastike, duke mos munguar edhe puna e organizatores së njohur Xenia Braganini.

Jemi deshmitarë të kësaj kohe të krenarisë kombëtare vajzat shqiptare

të lindura në Londër, Bleona e Dijedona Bejtullahu, Elisa Krasniqi, e ato Angleze Kirsty Morgan e Joana Morgan si dhe djaloshi me origjinë shqiptare Antonio Bourouphael , të veshur me kostume kombëtare përfaqsuan Anglin dhe përmes tingujve të “Bareshës” së Rëxho Mulliqit interpretuar nga Nexhmije Pagarusha, pushtuan skenën gjigante në Itali, duke na dhuruar emocione të krenarisë!

Ata të përgaditur profesionalisht u ngjiten drejtë skenës për të paraqitur vlerën e muzikës shqiptare, në atë moment kur zëri i Nexhmije Pagarushës, filloi të dëgjohet fëmijët filluan interpretimin e tyre skenik e kënga e ‘’Bareshës’’ ishte vetë shqiponja që valëvitej sikur një flamur e thoshte: kam krahët e vajzave e bijve të mi, që sot fluturojë e lirë përpara jush …ashtu sikur dëgjoheshin tingujt e muzikës edhe teksti i këngës: ‘’kam rrit shtatin nderë k’to male’’… në atë moment lë një përshtypje sikur edhe murët e asaj salle flisnin shqip, e lotët shqip ndjenjen e tërësisë emocionale shpirtërore nuk e përballonin dotë, sepse thirrja e brendshme të pushtonte se ne ruajmë identitetin e atdhedashurisë edhe pse jetojm larg nga Tokat tona. Njëriu në ato qaste ndjehet sikur është vetë shqiponja që fluturon drejt qiellit e pamposhtur nga historitë e shekujve, sidomos kur paraqitja e vlerave të kombit tëndë pasqyrohet edhe përmes fëmijëve të lindur e të rritur në Londër, e veçmas kur vajzat Angleze i shikon të veshura me kostume shqiptare dhe me shumë dashuri duke interpretuar folklorin shqiptar.

Në këtë rast do ta citoja thënjën e romantikut tonë të njohur Naim Frashërit i cili thoshte: Puna dhe dija i duhen shoqërisë shqiptare.

Ideja e ketij projekti ishte e: Abedin Bejtullahut dhe Sadie Kryeziu Bejtullahu, koreografia: Profesoresha Angleze e Baletit Christine Aspden dhe koreografi i njohur shqiptar Tomorr Kokona , realizimi i muzikës (Editing) talenti i njohur Jakup Bajrami, duke na e mundësuar edhe këngën origjinale sepse kriterët për paraqitje e kërkonin këtë, Tomorr Kokona, Sadie Kryeziu, Kostumografia: Sadie Kryeziu, gjithashtu kontribuan me shumë dashuri Sadete Shabani, Yllka Halil Alidema dhe realizimi i paraqitjes së vlerave shqiptare nuk mungoi por u realizua me fitore.

23 Nr. 55 - KORRIK 2015

The Top Ten Reasons You Should Visit Albania By: ZOSIA BROWN

A

lbania......You think you’ve heard of it but aren’t exactly sure where it is. Perhaps you have heard of it but thought westerners couldn’t visit.

Or maybe you’ve heard it referenced in movies such as Wag the Dog, The Manchurian Candidate, and Twins but haven’t given it much more thought.

These are just a few of the many questions I’ve been asked about Albania in the 2 1/2 years I’ve been living here.

I’ll admit, when my husband first told me that we were moving to Albania, I asked myself some the very same questions. But since we’ve been here I’ve found answers to these questions as well as a slew more.

First, to answer the original questions: Albania is located across the Adriatic Sea from Italy. North of Greece, west of Kosovo and Macedonia and south of Montenegro, visiting this tiny Balkan nation is an experience like no other. And yes, there was a period of self-imposed isolationism during the mid- twentieth century when Albania’s borders were closed to the outside world. Since the fall of Communism in 1991, however, the borders have been open to foreigners and they are coming. Albania is a member of NATO and engaged in a campaign to become the newest member of the European Union. The country is dirt poor in terms of economic wealth but is rich in heritage, culture, and spirit.

The reasons to visit are many so check out some of the reasons you should come, buy your ticket, and come visit.

THE TOP TEN REASONS YOU SHOULD VISIT ALBANIA: The ancient ruins: You can visit UNESCO World Heritage sites and other ancient ruins without having to deal with crowds. In fact, I don’t think I’ve ever encountered a line at any of the historic ruins we’ve visited. In Albania you can visit everything from 13th century towns to 7th century ruins for mere pennies and often be the only ones visiting. Some of my favorite spots here in Albania include the ancient cities of Apollonia, Bylis, and Butrint. And only in Albania can you receive a guided tour of the largest amphitheater in the Balkans by one of the archaeologists who actually excavated the site. These sites might not be as famous as Italy’s Pompeii or Greece’s Acropolis but they are impressive in their own right and worth a visit.

Castles, castles, and more castles: Albania has lots of castles. They are more Nancy Drew mystery than

Cinderella but their sturdy stone foundations are as solid as the Albanian people themselves. Today some are little more than stone foundations while others are well preserved historic sites but all speak to Albania’s long and storied past. They are located atop hills, along the Adriatic shores, or even in the middle of fields. Some are filled with museums, cafes, and vendors selling trinkets while others are simply grassy areas where sheep graze. Regardless of which castle you visit you will be stepping back into an important part of Albania’s history.

Just think about the work that went into erecting these masterpieces that have withstood the test of weather and time.

Diverse geography: Do you like the mountains? How about the beach?

Or perhaps mountains that plunge into the sea. Regardless of where you are in Albania, you are within a few hours of all of her diverse biospheres. Visiting the villages of the northern Albanian Alps is like going back in time. Two of my favorite are Thethi and Valbona.

A visit to Thethi is like taking a trip to a land that time has forgotten. If you want to really see the stars at night you only need to spend a summer evening staring at the sky from a place that truly has zero ambient light. It is breathtaking. And despite the snakes and bugs that inhabit both places, I’d go back there in a heartbeat. If the sea is your preferred vacation spot I highly recommend the Ionian seaside village of Dhermi. Located along the Albanian Rivera, the crystal clear waters of Dhermi are sure to relax and refresh you. Visit in June or September and you will have the pebble filled beaches and warm water all to yourself.

Remnants of Communist past: History is often ugly, making societies want to suppress the unpleasantness and focus only on the positive. I believe this is a mistake because in

order to know where we are going we need to know where we have been.

As such, it is important to recognize even the ugliest parts of a country’s history. Albania’s Communist period is one such time that many would like to forget but it is impossible to do so since reminders are literally right in your face. From the characteristically blocky architecture to the solemn faced monuments, the past is alive.

While not quite embracing her recent past, it appears that Albania is at least beginning to acknowledge it. A museum dedicated to Albania’s Communist period is slated to open in the northern city of Shkoder in the near future. This museum will join a poignant pictorial at Albania’s National History Museum and as well as an outdoor exhibit here in Tirana.

For more on Albania’s Communist past, see the bunkers discussion below.

Bunkers: Once upon a time Albania was ruled by a slightly paranoid dictator named Enver Hoxha. A vital part of his national defense system was the construction of over 700,000 concrete bunkers. Strategically located throughout the country as Albania’s first line of defense against the invading armies that never came, these concrete mushrooms were said to be indestructible. Today the bunkers are perhaps the most visible reminder of Albania’s Communist past with many still dotting the shores and hillsides, city blocks and the front yards of private houses. Some of the remaining bunkers are concrete hulks that have been stripped of their iron while others are intact and have been splashed with colorful coats of paint. Others remain concrete gray as they silently stand guard watching the world go by.

Religious freedom: Albania is an extremely religiously tolerant society with Christianity and Islam peacefully co-existing side by side. Religion runs parallel to the country’s history and

development with many of her early settlements being built as religious centers for the region. When Hoxha declared Albania an atheist state in 1967, the public practice of religion ceased.

Churches were converted into government storage facilities but fortunately many of the most valuable religious icons were spared.

A generation of Albanians was raised without a deep religious identity which has resulted in many Albanians claiming a religion in name only.

Today the census says that 59% of the country identifies as Muslim and 17% as Christian. I regularly hear the call to prayer and see crowds filling the Catholic cathedral each Sunday.

Orthodox churches do the hillsides in both the northern and southern parts of the country. Coming from a society where religion is so polarizing, it is refreshing to live in a place where one’s religion isn’t worn on their sleeve and individuals are free to worship (or not) as they please.

National pride: Albanians have a deep national pride that is evident where ever you look. They know their history dating back to ancient times, have museums, squares, and streets dedicated to their national hero Skanderbeg, and proudly wave their red and black double headed eagle flag whenever the opportunity arises. The best example of the intense national pride came last November when Albania celebrated a century of independence. In the days and weeks leading up to the 28th of November celebrations, red and black was everywhere.

New double headed eagle statues were erected, flags were hung from every telephone wire and apartment block window, and car hoods were repainted with the country’s flag. Everywhere I looked all I saw was a sea of red and black.

The culmination of the Independence (Continued on page 24)

24 Nr. 55 - KORRIK 2015

The Top Ten Reasons You Should Visit Albania (Continued from page 23)

Day festivities was giant cake that was entered the Guinness Book of World Records. You can see the cake for yourself here.

Unique transportation system: Albania’s transportation system is simultaneously archaic, developing, and modern. There is a rickety train system that stops at the borders and ferries that transport passengers in the most primitive of ways. Everyone seems to drive in Albania but driving is not for the faint of heart. From newly asphalt covered highways and stalled construction projects to pothole filled dirt paths and ancient cobblestone covered roads, you can drive on all of them here. On a single trip down the road you may encounter buses from another era, hundred thousand dollar vehicles, old Mercedes, furgons, and donkey carts. Drive down the road during the early morning or evening hours and you’ll see babushka wearing women clutching pocketbooks standing along the road shoulders just waiting for a furgon to stop and pick them up. You are just as apt to see shepherds guiding their flocks along the highway as you are entire families riding on a single motor scooter. You never know what you will encounter as you round the corner but if you aren’t fussy about

your mode of transportation you really can get just about anywhere in Albania.

Dental tourism: I kid you not. Upon arriving in Albania I immediately noticed the large number of dental clinics that appeared to be located on every street corner in every city and town. Even the smallest

of hamlets seems to have a resident dentist. Not all of the clinics looked clear or modern but they were there none the less. From young to old, the majority of Albanians I have met all have perfect sets of teeth. (This is especially true in the more urban areas). Even my nanny sports a bright white set of implants. I am a product

of years of orthodontic work myself and have what I consider nice teeth.

However, I have a fear of the dentist and dread going unless it is absolutely necessary. But after chipping a tooth I found myself sitting in an Albanian dental chair. Not only did I survive but I would return if I had to. So I can now attest to Albania’s thriving dental industry. So if you need quality and affordable dental work done, combine a dental visit with a vacation and come to Albania.

The produce: I’m a foodie so I was excited to discover the never ending supply of fresh produce that fills the markets and roadside fruit and vegetable stands. Farmers and restaurants brag about their produce being organic and all natural which is due largely in part to their inability to afford chemicals and fertilizers. Rather than being a detriment, this makes the produce taste even better. Everything is local, fresh, and seasonal so I quickly learned that when you see it you must buy it because it just might not be there next week. While it has been fun to discover fruits and vegetables that are unique to this part of the world my favorite Mediterranean treats remain fresh figs and olives. In season, they are plentiful but grab them while you can since once they are gone you must wait until next year.

So come visit Albania. It is a country where old meets new on a daily basis. Your trip is sure to be an adventure and I promise that you won’t be disappointed.