Salih Salihu
veshjes së sipërpërmendur, Turqia, kërkonte nga Qeveria e Jugosllavisë, që të gjithë të interesuarit për shpërngulje duhet të deklaroheshin si turq. Një kërkesë e tillë nuk i shkonte për shtati Beogradit, sepse realisht elementi turk, në këto vise nuk figuronte fare. Si shembull, po e marr, faktin se deri në vitin 1952, në Tetovë e rrethinë nuk pati asnjë shkollë turke. Gjithashtu sipas regjistrimit të popullsisë në vitin 1948, në Tetovë me rrethinë ishin deklaruar gjithsej 170 banorë si turq, numri më i madh i tyre ishin qytetarë të vjetër, të cilët edhe pse ishin të përkatësisë etnike shqiptare, ata nëpër shtëpitë e tyre flitnin turqisht. Nisur nga kjo, pushteti “popullor” maqedonas, gjatë vitit 1952, hartoi plane në të cilat parashihej hapja e shkollave “turke” në Maqedoninë Perëndimore. Ata duke u thirrur në atë se gjoja ndaj elementit “turk” është bërë “padrejtësi”, për shkak se nuk u është mundësuar shkollimi në gjuhën “amtare”, në vitin shkollor 1952/53, hapën shkollat turke në Tetovë dhe në fshatin Tearcë. Po në atë vit shkollor, u hapën paralele në gjuhën turke në gjimnazin e Tetovës, ndërsa njëkohësisht u mbyll Normalja shqipe “Liria” në Tetovë, me arsyetim se Tetova, paraqitet si “qendra e reaksionit shqiptaro-madh”, dhe e njëjta kaloi në Shkup, ku tashti gjysma e nxënësve mësimin i zhvillonin në gjuhën turke. Njëkohësisht, nëpërmjet disa elementeve të tyre, lëshuan propagandën, se për “myslimanët” do të vijnë ditë të vështira, andaj “shpëtimi i vetëm për ta është Turqia”. Kjo propagandë, sidomos u zhvillua në prag të regjistrimit të popullsisë të vitit 1953, ku propaganduesit e pushtetit, duke u thirrur në emër të “fesë”, apelonin tek popullsia shqiptare të deklaroheshin si turq. Si rezultat i kësaj propagande, një numër shumë i madh u deklaruan si turq. Veçmas kjo u vërejt në krahinat shqiptare të 22