NGJARJE DHE DËSHMI
përgjithshme shqiptare, si alternativë e vetme për realizimin e të drejtave politike e kombëtare në Maqedoni, të cilat ishin nëpërkëmbur që nga mbarimi i Luftës së Dytë Botërore. Sinjalet e para u dhanë kah mesi i muajt janar të vitit 2001, kur opinioni i gjerë në Maqedoni e jashtë saj u njoftua për granatimin e stacionit policor në Tearcë të Tetovës. Njoftimet e para të Ministrisë së Punëve të Brendshme maqedonase, bënin të ditur se i njëjti është kryer nga disa “grupe kriminele”, mirëpo kjo së shpejti u demantua nga Shtabi i Përgjithshëm i Ushtrisë Çlirimtare Kombëtare (më tej UÇK), e cila nëpërmjet një komunikate vinte në dukje se sulmi në stacionin e policisë maqedonase është kryer nga njësitë e saja të specializuara ushtarake. Dalja në skenë e UÇK-së, e nxiti rininë shqiptare, sidomos studentët e Universitetit të Tetovës, të cilët në mënyrë masive u rreshtuan në radhët e saj, të gatshëm për të luftuar kundër diskriminimit që bëhej në kontinuitet pas pavarësisë së Maqedonisë, nisur nga Kushtetuta e vitit 1991 për të vazhduar me ligjet tjera diskriminuese e mbi të gjitha antishqiptare. Luftimet e para midis forcave të armatosura të UÇK-së dhe forcave ushtarako-policore maqedonase, u zhvilluan me 16 shkurt 2001, në fshatin Tanushë të Malësisë së Shkupit. Duhet të vëmë në pah se drejtuesit politik dhe ushtarak të UÇK-së, Tanushën e kishin përcaktuar si vend strategjik ushtarak. Për këtë qëllim Shtabi i Përgjithshëm në dhjetor të vitit 2001, dërgoi disa oficerë, të cilëve së shpejti iu bashkuan një numër i konsiderueshëm i ushtarëve. Nuk vonoi shumë, Tanusha u shpall zonë e lirë e UÇK-së, ndërsa forcat policore-ushtarake maqedonase qenë detyruar të tërhiqen në një distancë prej pesë kilometra nga kufiri me Kosovën. Përpjekjet e ushtrisë maqedonase për ta rimarrë sërish nën 163