Salih Salihu
Kosovë. Me pavarësimin e Maqedonisë nga Jugosllavia të njëjtat forma të zhdukjes pa gjurmë, të dominimit pa argumente, të shtetrrethimit të lagjeve të shqiptarëve dhe të fshatrave vazhdojnë për 18 vjet pandërprerë. Haraçina, Bit Pazari, Ladorishti, Reçica, Gostivari, Sopoti, Brodeci, etj., do të ngelin modele flagrante të dhunës dhe terrorit antishqiptar. E tërë kjo dhunë është ushtruar në kohën e ‘lulëzimit’ të Maqedonisë si shtet i pavarur, në kohën kur bashkësia ndërkombëtare e ka përkëdhelur duke e trajtuar si “sugarja”(e vogla) e Ballkanit. Por e keqja nuk qëndron vetëm këtu. Fatkeqësia më e madhe ishte dhe është ajo që vetë partitë shqiptare e legjitimuan ekzistencën e këtij shteti dhe shtypjen e shqiptarëve.2 Për dhunën e ushtruar në Brodec medoemos duhet thënë se ai është akt barbar i paregjistruar as në Mesjetë dhe i paparë në kontinentin evropian. Sllavët e Maqedonisë, të përkëdhelur, së pari nga Serbia, ndërsa tani nga tërë Evropa i kanë pasur duart e lira të veprojnë si të duan ndaj shqiptarëve. Derisa Evropa reagon edhe për një njeri të zhdukur apo të torturuar, në Maqedoni torturohet një fshat i tërë shqiptarësh në mënyrë të paparë dhe për këtë mbretëron heshtje totale. E keqja nuk qëndron vetëm këtu. Tragjedia bëhet ende më e kobshme kur për format më brutale të terrorit nuk reagon as Shqipëria. Madje Shqipëria jo vetëm që nuk reagon për dhunën sllave ndaj shqiptarëve të Maqedonisë, por ajo e pranon, e përkrah dhe e shpërblen këtë shtet të paqenë në kohën kur nuk e pranojnë fqinjët tjerë. Greqia nuk ia pranon etnitetin antik duke pohuar se kjo popullatë është me prejardhje sllave, Bullgaria i trajton si fis bullgar, ndërsa Serbia nuk pranon pavarësinë fetare, duke e trajtuar kishën e territorit të Maqedonisë si kishë ortodokse serbe. Këtë të 2
Në fillim të viteve nëntëdhjetë të shekullit të kaluar.
10