Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα “αποσπάσματα” από άγνωστα «Μεσοποτάμια - Παραποτάμια & Υποποτάμια» κείμενα
Ps. Mavro / Stavriotis ..............................................................................................................
Κύκλος Εσάγιλε & Εζιδά
Είναι καλοί οι Θεοί του Ντιλμούν
που λατρεύονται στους Ναούς Εσάγιλα & Εζιδά Τα “αποσπάσματα” είναι “υπό έκδοση” και τα πνευματικά δικαιώματα είναι κατοχυρωμένα στον Συγγραφέα Ps. Mavro / Stavriotis
.......................................................................................................... Μόνο για ΑΝΑΓΝΩΣΗ .......................................................................................................... Εκδόσεις “Γελ@νθη”
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
Οι Ναοί «Εσάγιλα & Εζιδά», αναφέρονται σε διαφορετικές πλίθινες πινακίδες ως «οι Μεγάλοι Ναοί Εσάγιλα & Εζιδά»!
Δεν γνωρίζουμε το νόημα των λέξεων «Εσάγιλα & Εζιδά»… ούτε σε πια ακριβός Μεσοποτάμια πόλη ήταν κτισμένοι αυτοί, οι - από ότι συμπεραίνουμε - ισχυροί και πλούσιοι Ναοί.
Οι Ναοί «Εσάγιλα & Εζιδά», μοιάζουν να είναι κάτι σαν «καθέδρες», τόποι λατρείας και κατοικία μεγάλων Αρχιερέων. Θα μπορούσαν να είναι κάποια από τα γνωστά ή άγνωστα σε εμάς Ζιγκουράτ! Ναοί – τεχνητά βουνά - με κλιμακωτές ταράτσες, αλλεπάλληλες σκάλες, με πολλούς ορόφους. Με γραφεία, αποθήκες, ιατρεία, βιβλιοθήκες, αίθουσες συνάθροισης του λαού, κοιτώνες για ιερείς, γραφείς, στρατιώτες, χορεύτριες και ιερές δούλες! Φυσικά στα ανώτερα δώματα θα υπήρχαν αίθουσες λατρείας των Ουρανίων Ιζιλι… (ονομασία θεών, στο σύνολο τους, στο ουδέτερο) …αλλά και αστρονομικά παρατηρητήρια. Όλη η Ιερατική ελίτ και οι στρατιωτική αξιωματούχοι σίγουρα θα σύχναζαν σε αυτά τα τεράστια Ζιγκουράτ… Στα «επίπλαστα και ψευδεπίγραφα» πλίθινα πινακίδια, αναφέρονται διαφορετικές πόλεις, όπου φέρονται να φιλοξενούσαν τους μυστηριώδεις Ναούς «Εσάγιλα & Εζιδά». Σίγουρα, σε διαφορετικές εποχές και σε διαφορετικές πόλεις, θα υπήρξαν τέτοιοι Ναοί - Ζιγκουράτ… αλλά και «δίδυμοι πύργοι - πυλώνες» πόλεων - σαν την Πύλη της Ισταρ στην Βαβυλώνα! Ταυτόχρονα, μέσα από τα επίπλαστα και ψευδεπίγραφα αυτά κείμενα, βλέπουμε και τις ιστορίες των ανθρώπων που διαπλέκονται με τους υποθετικούς Ναούς «Εσάγιλα & Εζιδά». Παιδιά που προορίζονται για υπηρέτες - Ιερείς των Ναών, γραφείς, αποθηκάριους… Νομοθέτες που νομοθετούν υπέρ αυτών, αλλά και εργολάβους Αρχιτέκτονες υπαλλήλους, όπου τους αναθέτονται έργα από τους πανίσχυρους Ιερείς… και που – η μόνη επιλογή τους είναι να πετύχουν στο έργο τους. Μια οργανωμένη Κοινωνία - του τότε - που δεν διαφέρει στην ουσία από την δική μας… Καλό ταξίδευμα να έχετε.
02 Σελίδα
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
Ο πατέρας μου είναι ένα Λιλλού • Ο πατέρας μου είναι ένα Λιλλού...
...γυρνά τη νύχτα στους σκοτεινούς δρόμους της Λαγκάς και ρουφά το αίμα των ανθρώπων, κομματιάζει τα ζώα, ποδοπατά τα σπαρτά, σπάει τα σκεύη και διαλύει τους υδατοφράκτες.
Η μητέρα μου είναι μία “Αγία γυναίκα” των δίδυμων Ναών («Εσάγιλα & Εζιδά»?). Κατοικεί στα ιερά δώματα (των Ναών «Εσάγιλα & Εζιδά»?) και κανείς δεν την κοιτά... γιατί κρύβετε πίσω από ιερά παραπετάσματα. Κάθετε, τρώει, πίνει, κοιμάται δίπλα στο Θεό και ολομερής καίει θυμίαμα στην εικόνα του. Εγώ δεν είμαι ούτε άνθρωπος, ούτε δαίμονας, ούτε θεός. Γιατί ο πατέρας μου είναι ένα Λιλλού… και η μητέρα μου μια “Αγία γυναίκα” . Πολλοί με αποφεύγουν, γιατί με φοβούνται… και πολλοί περιμένουν κάτι θαυμαστό από εμένα.
Γεννήθηκα στο μαντρί όπου το Λιλλού κρατούσε φυλακισμένη την μητέρα μου. Με ζέσταναν με το χνότο τους, τα γαϊδούρια και τα πρόβατα. Οι πρώτοι που μου ευχήθηκαν ήταν οι βοσκοί. (…και όλα αυτά που λένε, για θαυμαστά που προηγήθηκαν, ή που ακολούθησαν της γέννηση μου, είναι ψέματα) Κανείς σπουδαίος (βασιλιάς ή ιερέας) δεν ενδιαφέρθηκε για εμένα… Όσο για τα πνεύματα, που τάχα με νανούρισαν, ψέμα είναι και αυτό. Ήταν πολύ κρύα η νύχτα και κανείς από τους Ουράνιους Ιζιλλί δεν είχε όρεξη (να αφήσει τα ζεστά δώματα του) για να μου τραγουδήσει Ως τα 12 χρόνια μου έζησα στους Μεγάλους Ναούς «Εσάγιλα & Εζιδά» με την μητέρα μου. Η “Αγία γυναίκα” με έμαθα να καταγράφω, να μετρώ και να ζυγίζω τα χαρίσματα των προσκυνητών… και οι Ιερείς με δίδαξαν τα μυστικάτων φυτών, των ορυκτών και των μετάλλων. Είναι αλήθεια ότι θεράπευσα κάποιους δύστυχους... Ποτέ όμως, δεν ένωσα ένα κομμένο κεφάλι πάλι με το σώμα του… Ούτε έφερα κάποιον, από το σκοτεινό βασίλειο της Ερεσιγκάλ, ξανά στον επάνω κόσμο...
Σελίδα
03
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
Πολλοί ζήτησαν την συμβουλή μου και υπέδειξα σε κάποιους πώς να πορευτούν… Κανένα όμως φοβερό μυστικό και καμιά κρυμμένη σοφία δεν αποκάλυψα… Ούτε ποτέ έκρυψα πως ήμουν γιος ενός Λιλλού, διαδίδοντας (τάχα) πως ο πατέρας μου είναι ένας από τους Ιζιλλί.
Αυτά που έμαθα από την “Αγία” μητέρα μου και όσα μου γνωρίσανε οι Ιερείς των Ναών («Εσάγιλα & Εζιδά»?) τα μοιράστηκα με αυτούς που είχαν όρεξη για μάθηση. Ποτέ όμως, δεν είπα ότι οι Ουράνιοι Ιζιλλί μου αποκάλυψαν τα θειικά μυστικά τους. Ούτε φυσικά υπαινίχτηκα πως μιλώ στο όνομά τους, ή ότι γνωρίζω το θέλημα τους… Ποτέ κανένας δεν με έχρισε (μυστικά ή φανερά)… ούτε κάποιοι με προόριζαν για αρχιερέα και βασιλιά… και είμαι βέβαιος, πως (όπως όλοι) θα γεράσω και εγώ, θα νοσήσω και θα πεθάνω. Η μοίρα μου είναι να λιώσω στο βρομερόλάκκο των νεκρών. Θα με καταπιεί και εμένα η τρομερή Ερεσιγκάλ και ποτέ πια, δεν θα ξεφύγω από τη θλιβερή αγκαλιά της… Είναι σίγουρο πως, μετά από μερικές γενιές, κανείς δεν θα θυμάται το όνομά μου. Ούτε κάποιοι θα φαντάζονται πως κάποτε έζησα (έπαιξα, ερωτεύτηκε, χάρηκα και πόνεσε) στην όμορφη πόλη της Λαγκάς…
Γι' αυτό εγώ, χαράζω την ιστορία μου (στις πινακίδες) για να μάθουν οι άνθρωποι του μέλλοντος πως... και αυτοί θα χαθούν (όπως και εγώ) μια μέρα… και πως... και αυτοί θα ξεχαστούν όπως ξεχάστηκαν τόσοι και τόσοι… (κατεστραμμένο κείμενο)
Ακόμα χαράζω την ιστορία μου για να μη χαθεί αυτό που έμαθα… (κατεστραμμένο κείμενο) …πως… (κατεστραμμένο κείμενο) …θα αναστηθώ… (κατεστραμμένο κείμενο) …εσύ που διαβάζεις θα… (κατεστραμμένο κείμενο)
* Εδώ το κείμενο διακόπτετε απότομα γιατί η πινακίδα (*) είναι ολοσχερώς κατεστραμμένη. Το τέλος του κειμένου αγνοείτε. (*) Όλα αυτά είναι γραμμένα σε πλίθινη πινακίδα, που βρέθηκε σε υπόγεια δώματα, σε ερείπια δίδυμων Ναών («Εσάγιλα & Εζιδά»?) στην αρχαία πόλη της Λαγκάς Ps.Mavro/Stavriotis.
04 Σελίδα
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
Εγώ είμαι η θέληση και η φωνή του Θεού
Εγώ είμαι η θέληση και η φωνή του Θεού! Είμαι ο γιός του Δάδα-Αδά-Νάδι. Είμαι ο γιος, αυτού, με τα πολλά γίδια και τα πολλά γελάδια… αυτού, που διαφέντευε το λαό της Νάγκη και της Λοτού στο όνομα του Κυρίου του. Ο Δάδα-Αδά-Νάδι, που στήριξε τον Ναβουκαδνεζάρ... αυτός είναι ο πατέρας μου! Αυτός που (σε δύσκολες ημέρες) στάθηκε στο πλευρό του Κυρίου του, σαν ξίφος και σαν ποτήρι… αυτός είναι ο πατέρας μου! Αυτός που έκοψε το λαιμό του Βαβά-Αχού-Ιδδίνα… (που σκέφτηκε και έπραξε κακά, για τον Κύριό του)… αυτός είναι ο πατέρας μου. Αυτός, που ο Ναβουκαδνεζάρ… τίμησε (όσο κανέναν άλλον)… αυτός είναι ο πατέρας μου, ο Δάδα-Αδά-Νάδι!!! Ο τιμημένος επιτηρητής της Νάγκη και της Λοτού (με τα πολλά γίδια και τα πολλά γελάδια)… αυτός είναι που με γέννησε.
Ο Δάδα-Αδά-Νάδι, όταν με γέννησε (και είδε πως είμαι αρσενικό παιδί) πρόσφερε ποσότητες κρέας γελαδινό, στους ιερείς των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά. Ο Δάδα-Αδά-Νάδι, όταν με γέννησε (και είδε ότι είμαι αρτιμελής) πρόσφερε ποσότητες λιβάνι, στους ιερείς των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά . Ο Δάδα-Αδά-Νάδι, όταν με γέννησε (και είδε ότι είμαι καλοσχηματισμένος) πρόσφερε πέτρες Οπούς Λαζουρίτη, στους ιερείς των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά . Μα, οι Ιερείς των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά, του είπαν… - Δεν θέλουμε κρέας γελαδινό… ανθρώπινο κρέας θέλουμε! - Δεν θέλουμε Λιβάνι… αίμα ανθρώπινο θέλουμε! - Δεν θέλουμε πέτρες Οπούς Λαζουρίτη… ανάσα ανθρώπινη θέλουμε! -Κλάμα μωρού ζητάμε από εσένα!!! Ο τιμημένος επιτηρητής της Νάγκη και της Λοτού (αυτός που με γέννησε) με παρέδωσε στους Ιερείς των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά… Ιερείς των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά με παρέδωσαν στην Αρχιιέρεια ΈντουΝιν-Ντιν-Γκίρρα … Η Αρχιιέρεια Έντου-Νιν-Ντιν-Γκίρρα με παρέδωσε (στην δεύτερη στην τάξη Σελίδα
05
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
Ιέρεια) στην Σεπτή Ναβιτού… Η δεύτερη στην τάξη Ιέρεια (η Σεπτή Ναβιτού) με παρέδωσε στις Ιέρειες των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά.
Με μεγάλωσαν οι Ιερές Δούλες του Θεού. Με έθρεψαν οι Ιέρειες των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά. Με κανάκεψε (η δεύτερη στην τάξη Ιέρεια), η Σεπτή Ναβιτού. Δώδεκα χρόνια με δίδαξε η Αρχιιέρεια Έντου-Νιν-Ντιν-Γκίρρα.
Έμαθα να χαράζω και να αναγνωρίζω τα ιερά σημεία (να γράφω και να διαβάζω…) Έμαθα να μετρώ και να καταγράφω… (να αυξάνω, να ελαττώνω, να κομματιάζω, να επαυξάνω) …τους αριθμούς. Έμαθα να μιλώ, όπως πρέπει στον κάθε έναν (σύμφωνα με την τάξη και το αξίωμα του). Έμαθα να άδω ύμνους και μοιρολόγια… να εκφωνώ ευχές και κατάρες…
Τον δέκατο τρίτο χρόνο… αυτές οι άγιες γυναίκες (με τη σειρά τους) με επέστρεψαν (και πάλι) στους Ιερείς των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά. Οι Ιερείς μου επέτρεψαν να εισέρχομαι στο Ιερό Οίκο. Μου επέτρεψαν να βαδίσω εκεί που - οι απλοί άνθρωποι - δεν βάδιζαν. Με έμαθαν να καίω Λιβάνη μπροστά στην εικόνα του Θεού. Μου έδειξαν πώς να πλένω το Ιερό Σώμα του με πολύτιμο λάδι. Με δίδαξαν πώς να εισέρχομαι στα Ιερά Δώματα και πώς να εξέρχομαι … Με τίμησαν και μου εμπιστευτήκαν να κουβαλώ το Ιερό Κιβώτιο του Θεού στις λιτανείες…
Ο Σεπτός Ιερέας Ουρί-Γκάλλου (ο δεύτερος στην Τάξη) μου αφηγήθηκε το Έπος της Δημιουργίας. Ο δεύτερος στην Τάξη, ο Ουρί-Γκάλλου, ο Σεπτός Ιερέας, μου έδειξε τις κρυμμένες εικόνες των θεών και μου αποκάλιψε τα μυστικά ονόματα τους. Ο Ιερέας Ουρί-Γκάλλου, ο Σεπτός (Ο δεύτερος στην Τάξη), μου έμαθε να βλέπω τα αόρατα σώματα των ανθρώπων των ζώων και των πραγμάτων… Ο Ιερέας, ο Σεπτός, ο Ουρί-Γκάλλου (αυτός που είναι δεύτερος στην Τάξη) μου μαρτύρησε τα μυστικά των φυτών των ορυκτών και των μετάλλων… Ο (δεύτερος στην Τάξη) Σεπτός Ιερέας, ο Ουρί-Γκάλλου, με δίδαξε να αναγνωρίζω και να θεραπεύω τις αρρώστιες που βασανίζουν τους ανθρώπους. Ο Μεγάλος Σάνγκα, ο πρώτος στην τάξη Αρχιερέας, o Αρχιδιαχειριστής των
06 Σελίδα
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
Ναών Εσάγιλα και Εζιδά, o Δυνατός που τρέμουν όλοι, την μορφή και το όνομά του… Ο Μεγάλος Σάνγκα, ο Ένας, ο Πάνσεπτος, ο Πανάγιος υπηρέτης του Θεού… …αυτός με κάλεσε κοντά του και με δίδαξε, μόνο με την παρουσία του. Ο Μεγάλος Σάνγκα, με αξίωσε να βλέπω και να θεραπεύω την ψυχή (των ανθρώπων …) Ο Μεγάλος Σάνγκα, μου δίδαξε τις κινήσεις των φωτεινών σωμάτων του στερεώματος… Ο Μεγάλος Σάνγκα, μου αποκάλυψε την ύπαρξη των σκοτεινών πλανητών. Ο Μεγάλος Σάνγκα, ο πρώτος στην τάξη Αρχιερέας, με έμαθε να διαβάζω (στο κατάστιχο του ουρανού…) αυτά που είναι γραμμένα να συμβούν… Ο Μεγάλος Σάνγκα, μου υπέδειξε (πώς να γνωρίσω και να αλλάξω) τη θέληση των Θεών. Ο Μεγάλος Σάνγκα, μου υπέδειξε (πώς να βρω) τον σκοπό της Ζωής και του θανάτου. Ο Μεγάλος Σάνγκα, μου υπέδειξε (πού βρίσκετε) το μυστικό της Αθανασίας και της αιώνιας νεότητας. Στην αρχή ήμουν ένας ιεροσπουδαστής … Στη συνέχεια έγινα υπηρέτης και θεράπων του Θεού… Αργότερα ανέλαβα καθήκοντα Ιερού ψάλτη - αναγνώστη, ευχέτη και παρηγορητή… Έμαθα να ξορκίζω, να αποτρέπω, να εξάγω και να καταριέμαι… Σπούδασα τη θεραπευτική… και έγινα παρασκευαστής φαρμάκων… Αξιώθηκα να γίνω Ιερέας φύλακας των αποθηκών των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά. Υπηρέτησα ως Επόπτης των γραφέων, των φυλάκων και των σκλάβων των Ναών… Επέβλεψα και επισκεύασα τους υδατοφράκτες, για να προστατευτούν τα Ιερά κτήματα από την πλημμυρίδα. Υπηρέτησα ως εξομολογητής και σύμβουλος του Κύριου της Μεσοποτάμιας χώρας… Διεύθυνα (σαν τελετάρχης - αρχιερέας) τους εορτασμούς για την έλευση της Νέας Χρονιάς… …για όλα αυτά… (και για άλλα πολλά, που έκαμα όπως με διέταξαν) πήρα πλούσια δώρα, εξαίρετους τίτλους και μεγάλες τιμές…
Από απλός ιερέας, ξεκίνησα και… Ανέβηκα (μία μία) τις τριάντα τρις σκάλες των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά.
Σελίδα
07
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
Λειτούργησα στις τριάντα τρις αυλές - ταράτσες των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά. Εισείλθα στα τριάντα τρία απαγορευμένα Ιερά Δώματα των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά. Κάθισα στους τριάντα τρις θρόνους της Ιεροσύνης των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά. Έγινα (με επιλογή του Αρχιερέα) ένας Σεπτός - δεύτερος στην Τάξη - Ιερέας Γκάλλου… και με την θέληση του ίδιου του Θεού (σαν πέθανε ο Αρχιερέας) κλήθηκα να φορέσω το λαμπερό ένδυμα του (πρώτου στην τάξη) Μεγάλου Αρχιερέα Σάγκα! Έγινα ο Αρχιδιαχειριστής των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά! Εγώ κρατώ (τώρα) τα κλειδιά των αποθηκών… και εγώ, σπάω τις σφραγίδες τους, όταν θελήσω.
Οι Ιερείς μου μιλούν με σεβασμό, οι γραφείς και οι αναγνώστες με φοβούνται… και οι απλοί άνθρωποι τρέμουν στο πέρασμα μου.
Ακόμα και ο Κύριος της Μεσοποτάμιας χώρας, που ποιμαίνει τους λαούς της… (στον εορτασμό της πρώτης του χρόνου) στέκει γυμνός μπροστά μου! Εγώ τον ραπίζω δυνατά στο μάγουλο, τον ελέγχω αυστηρά, παρατηρώ τις πράξεις του, του υποδεικνύω το καθήκον του και τον επιβλέπω με άγρυπνο μάτι. Αυτός (ο Κύριος της Μεσοποτάμιας χώρας ) δίνει σε εμένα λόγο, υποσχέσεις και όρκους που οφείλει να τηρεί …γιατί εγώ είμαι η θέληση και η φωνή του Θεού! Είμαι ο γιός του Δάδα-Αδά-Νάδι, αυτού με τα πολλά γίδια και τα πολλά γελάδια. Είμαι ο γιός αυτού που διαφέντευε το λαό της Νάγκη και της Λοτού. Είμαι ο γιός αυτού που στήριξε τον Ναβουκαδνεζάρ (όταν έπρεπε)… …και που τιμήθηκε γι’ αυτό, όσο κανείς άλλος! Είμαι(ο πρώτος στην τάξη) Μεγάλος Αρχιερέας Σάγκα, ο Αρχιδιαχειριστής… και η Μεσοποτάμια χώρα (κατά την Αρχιεροσύνη μου) ανήκει ολοκληρωτικά στους Ναούς Εσάγιλα και Εζιδά!!! Ps.Mavro/Stavriotis.
08 Σελίδα
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
Ο τόπος σου είναι ιερός και ο λόγος μου (που είναι νόμος) θα τον προστατεύει
Εγώ, ο κύριος του Κάας. Ο τόπος σου είναι ιερός και ο λόγος μου θα τον προστατεύει. Οι υπηρέτες σου είναι σεβαστοί και ο λόγος μου θα τους προστατεύει. Γι’ αυτό διέταξα να σκαλίσουν το λόγο μου (που είναι δίκαιος) σε αυτή τη πέτρα, ώστε όλοι να την βλέπουν και κανείς να μη ισχυριστεί πως δεν γνωρίζει τη θέληση μου (που είναι νόμος).
Εγώ, ο κύριος του Κάας, ο εκλεκτός του Ύψιστου. Εγώ, που θέλω να βαδίζω μαζί του, στον κήπο του, να με ρωτά και να του απαντώ. Εγώ, επιθυμώ και διατάσσω. Κανείς να μη τολμήσει να παραβιάσει το δίφραχτο που καθορίζει τα όρια των δύο ιερών περιβόλων στους Ναούς του Υψίστου, Εσάγιλα και Εζιδά… ούτε κάποιος να μπει στα άγια δώματα τους.
Αυτός που πρέπει να μπει μόνο στον πρώτο περίβολο (και δεν πρέπει να μπει στον δεύτερο περίβολο) αν αγνοήσει την εντολή - ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ και θα τιμωρηθεί.
Αν κάποιος που δικαιούται να μπει στο δεύτερο περίβολο, εμποδιστεί (από κάποιο) να μπει, θα δικαιωθεί και αυτός που τον εμπόδισε - ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ και θα τιμωρηθεί.
Αν κάποιος άρρωστος, μπει στον ιερό τόπο… θα διωχθεί με βία - ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ και θα τιμωρηθεί.
Αν κάποιος βαδίσει στον ιερό τόπο φορώντας τα σανδάλια του - ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ και θα τιμωρηθεί. Αν κάποιος μιάνει με το σώμα, τις λέξεις και τις πράξεις του, τον ιερό τόπο ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ και θα τιμωρηθεί.
Σελίδα
09
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
Αυτός που θα κοιτάξει με θράσος την εικόνα του θεού – σαν ίσιος προς ίσο ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ και θα τιμωρηθεί. Αυτός που θα σταθεί εμπόδιο στο δρόμο του αρχιερέα του Υψίστου - ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ και θα τιμωρηθεί.
Αυτός που θα προσβάλει (με λόγια και πράξεις) τους ιερείς και τις ιέρειες των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά - ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ και θα τιμωρηθεί.
Αυτός που θα βιάσει μία ιερή δούλα - ιέρεια των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά, ή αν κοιμηθεί μαζί της χωρείς να πληρώσει - ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ και θα τιμωρηθεί.
Αυτός που θα φέρει άρρωστο ζώο, νοτισμένο στάρι, ξεθυμασμένο λιβάνι ή κίβδηλο χρυσάφι στο θεό - ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ και θα τιμωρηθεί.
Αυτός που θα εξαπατήσει τους γραφείς - ιερείς των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ και θα τιμωρηθεί. Αυτός που δεν θα φέρει στο Θεό το καθορισμένο δώρημα - ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ και θα τιμωρηθεί.
Όποιος αρνηθεί να προσφέρει εργασία στη συντήρηση των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά, στον καθαρισμό των ιερών περιβόλων, στη κατασκευή δρόμων, στο σκάψιμο των αυλακιών ύδρευσης, στην εκβάθυνση των διωρύγων και στην επισκευή των υδάτινων φραγμάτων - ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ και θα τιμωρηθεί. Όποιος αρνηθεί να καλλιεργήσει τους λαχανόκηπους του θεού, ή αρνηθεί να εργαστεί στα δέντρα και στα κοπάδια του - ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ και θα τιμωρηθεί. Όποιος αρνηθεί (στο θεό) να πάει να κόψει Κέδρους, να φέρει Βασάλτη, ή να κατασκευάσει πλίνθους στο ποτάμι - ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ και θα τιμωρηθεί.
Όποιος αρνηθεί να πολεμήσει τους εχθρούς του Θεού (και κρυφτεί στην έρημο και στα βουνά) - ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ και θα τιμωρηθεί.
Εγώ, ο κύριος του Κάας, ο εκλεκτός του Ύψιστου. Εγώ, που θέλω να βαδίζω μαζί του στον κήπο του - να με ρωτά και να του απαντώ. Εγώ, επιθυμώ και διατάσσω Ο Δικαστής, ο Υπάλληλος των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά, ο φύλακας των απο-
10 Σελίδα
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
θηκών, ο επιστάτης των εργασιών που θα αρνηθεί – ή θα αμελήσει - να τιμωρήσει αυτούς που είναι παράνομοι… θα ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ και θα πρέπει να τιμωρηθεί - δύο φορές πιο αυστηρά. Γιατί οι Ναοί του Ύψιστου, Εσάγιλα και Εζιδά, είναι ιεροί και ο λόγος μου (που είναι νόμος) θα τους προστατεύει πάντα. Γιατί οι υπηρέτες των ναών είναι σεβαστοί και ο λόγος μου (που είναι νόμος) θα τους προστατεύει πάντα.
Μακάρι ο Ύψιστος του Κάας, να με προστατεύει πάντα… και οι υπηρέτες του, στους Ναούς Εσάγιλα και Εζιδά, να προσεύχονται (αδιάκοπα και ατελείωτα) για μένα! …γιατί ο λόγος μου (που είναι δίκαιος) είναι η δύναμη τους. Ps.Mavro/Stavriotis.
Σελίδα
11
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
Ο Εά που κατοικεί στην Εριντού
Ο Εά, που κατοικεί στην καλοσχεδιασμένη πόλη Εριντού - (όπου οι δρόμοι, οι αυλές, τα σπίτια των ανθρώπων και οι Ναοί των Θεών βρίσκονται σε αρμονία μεταξύ τους) - ...με δίδαξε. Ο Εά (ο καλόβολος και πάντα ευμενής Δημιουργός, που χαρίζει σοφία και δεξιότητες), με προίκισε με τα χαρίσματά του! Ο Εά, (που αλλού τον λένε και Ενκί) με έμαθε να χαράζω (τα σημάδια που μιλούν), μου χάρισε την ικανότητα να τα βλέπω και να τα ερμηνεύω... Ο Εά, (ο γιος του Ανού) με έμαθε να σχεδιάζω και να χρωματίζω... εικόνες Πνευμάτων, Δαιμόνων και Ουρανίων Ιζιλί... Ο Εά, μου έδωσε καλό αυτί, να ακούω - καθαρό μάτι, να βλέπω! - δυνατό χέρι, να χαράζω - για να μπορώ να μαθαίνω, να αντιγράφω και να συντηρώ τις πινακίδες του Ναού, της πόλης Εριντού.
Έτσι, οι άνθρωποι (...που θα έρθουν μετά από τους γιούς μου, οι άνθρωποι που θα έρθουν μετά από τους γιούς - των γιών μου, και οι άνθρωποι που θα έρθουν και μετά από αυτούς τους μακρινούς γιούς)... θα γνωρίζουν τις εικόνες των Ουρανίων, θα γνωρίζουν τους άθλους των Ηρώων και θα μαθαίνουν για τα βάσανα που επιφύλαξαν οι άπονοι θεοί στους ανθρώπους. Έτσι, οι άνθρωποι (που θα έρθουν μετά από εμάς) θα μάθουν να αποφεύγουν τα δυσμενή και να επωφελούνται από τα ευμενή σημάδια... Θα ξέρουν τί πρέπει - και τί δεν πρέπει να κάνουν, για να έχουν θεϊκή εύνοια... Θα γνωρίζουν πως να στέκονται και πως να μιλούν ο ένας απέναντι στον άλλο...
Ο Εά, με δίδαξε γνώσεις, μου έδωσε χαρίσματα και ικανότητες για να μπορώ διαιωνίσω την ιστορία των «Επτά Σοφών» που πρώτοι αυτοί, έκτισαν τις «Επτά παλαιές πόλεις» στη Μεσοποτάμια χώρα... Πρώτοι αυτοί, ύψωσαν γερούς τοίχους, με καλοψημένα (στον ήλιο) τούβλα... Που πρώτοι αυτοί, έκτισαν σκάλες, κλιμακωτές ταράτσες και ιερά δώματα για τους Θεούς... Που πρώτοι αυτοί, κατασκεύασαν ευάερες αποθήκες για τους καρπούς και τα σιτηρά... Που πρώτοι αυτοί, έπλασαν με λάσπη, πιθάρια για φυλάνε οι άνθρωποι το κριθαρόζουμο...
12 Σελίδα
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
Γιατί, πριν από αυτούς, οι άνθρωποι ζούσαν μαζί με τα αγρίμια, όπως ο αρχαίος Ενκιντού. Γιατί, δεν έσπερναν για να έχουν κριθάρι για το ψωμί τους... Γιατί, δεν φύτευαν δέντρα για να μαζεύουν τους γλυκούς καρπούς τους... Γιατί, δεν στάβλιζαν τα ζώα για να παίρνουν το γάλα, το κρέας και το μαλί τους... Γιατί, δεν γνώριζαν να σκαλίζουν την πέτρα, ούτε να λιώνουν το μέταλλο... Γιατί, δεν έσκαβαν διώρυγες για να φέρουν νερό, ούτε έπλεκαν με βούρλα, πλοιάρια...
Ο Εά, δίδαξε με γνώσης, τους «Επτά Σοφούς» για να μπορέσουν να χαράξουν (πάνω στην άγονη Γή) τις «Επτά πρώτες Πόλεις»... ...για να μπορέσουν να κτίσουν (με σχέδιο) τις «Επτά πρώτες Πόλεις»... ...για να μπορέσουν να φέρουν νερό, να ποτίσουν τα περιβόλια τους κήπους και τα μποστάνια... ...για να μπορέσουν να κόψουν πασσάλους, να περιφράξουν στάνες, να στεγάσουν στάβλους... Ο Εά, έδωσε χαρίσματα και ικανότητες στους «Επτά Σοφούς» για να μπορέσουν να υψώσουν τους πρώτους «Επτά Ναούς», ...για τους «Επτά Πολιούχους», των «Επτά Πόλεων» που έκτισαν.
Ο Εά, ενέπνευσε τους «Επτά Σοφούς», να μάθουν τους ανθρώπους, πως να κτίζουν και να ζουν με ασφάλεια σε Πόλεις... ...όπως, ευτυχισμένος, ζούσε στην Ουρούκ, ο Θεός βασιλιάς τσοπάνης, Λουγκουλμπάντα και η θεϊκή σύζυγος του, η Νινσούν. ...όπως, ο ημίθεος γιός τους, ο Ήρωας Γκιλγκαμές, διασκέδαζε με ασφάλεια (με τις γυναίκες και τις κόρες της Ουρούκ...) προστατευμένος και αυτός, μέσα από τους ψηλούς τοίχους της Πόλεις τους! * Όλα αυτά είναι γραμμένα στις πλήθυνες πινακίδες που είναι φυλαγμένες στα υπόγεια δώματα των Μεγάλων Ναών Εσάγιλα και Εζιδά
Ps.Mavro/Stavriotis.
Σελίδα
13
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
Είναι καλοί οι Ουρανιοι Ιζιλί, του Ντιλμούν
Είναι καλοί οι θεοί - Ιζιλι, του Ντιλμούν, που λατρεύονται (όλοι μαζί) στους Ναούς Εσάγιλα και Εζιδά! ...είναι νέοι, ωραίοι και καλότροποι θεοί. Δεν είναι μνησίκακοι, ούτε γκρινιάρηδες, ούτε απαιτητικοί. Αντί για αρτοκλασίες, λιβάνια και προσευχές – τραγούδια ζητούν... χορούς και έρωτες! Είναι καλοί οι θεοί (Ιζιλί) του Ντιλμούν (των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά) ...και όπως κοιτάζουν από ψηλά, τους σγουρόμαλλους μαυροκέφαλους ανθρώπους, μάλλον τους ευλογούν - παρά τους κατακρίνουν!
Αυτοί οι Θεοί, δείχνουν περίσσια κατανόηση για τα ανθρώπινα… και είναι ανεκτικοί και συγχωρητικοί απέναντι στα λάθη, που κάνουν οι άντρες και οι γυναίκες του Ντιλμούν. Τίποτα το ανθρώπινο δεν είναι άγνωστο στους θεούς (Ιζιλί) του Ντιλμούν γιατί και αυτοί κάποτε, άνθρωποι ήταν (!) ...και επιθύμησαν, φθόνησαν, αδίκησαν, μετάνιωσαν, αγάπησαν, πόνεσαν, έκλαψαν. Φοβήθηκαν, μετάνιωσαν, συγχωρήθηκαν! Και μετά... ξανάπεσαν στα ίδια λάθη (και σε χειρότερα ακόμα) και ξανά παρακάλεσαν να τους δοθεί και άλλη ευκαιρία… Ώ, πόσο πόνεσαν - ως άνθρωποι - οι θεοί (Ιζιλί) του Ντιλμούν… Πόσο υπέφεραν, μέχρι να κερδίσουν τη Αθανασία και την Θειότητα τους... Γι αυτό, τώρα (που κοιτάζουν από ψηλά τους σγουρόμαλλους μαυροκέφαλους ανθρώπους) οι αγαθοποιοί θεοί (Ιζιλί) του Ντιλμούν, χαμογελούν με στωικότητα, δείχνουν κατανόηση και μεσολαβούν (γι αυτούς) στον Μεγάλο Ανού*! Και όσοι, από τους κατοίκους, της χώρας Ντιλμούν, τα προσωπεία τους, έχουν αναρτημένα (στον τοίχο του σπιτιού τους) ...κανένα αιμοβόρο Λίλού* - ούτε δαίμονας μοχθηρός - ούτε κάποιος ζηλιάρης Ιζιλί* μπορεί να διαβεί τη πόρτα και να τους κάνει κακό! Είναι καλοί οι θεοί – Ιζιλί, του Ντιλμούν, που λατρεύονται στους Ναούς Εσάγιλα και Εζιδά! Ps.Mavro/Stavriotis. * Λιλού= βρικόλακας. * Ιζιλί =Θεοί. * Ανού= ο ύψιστος θεός των Σουμέριων
14 Σελίδα
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
Το Λιλλού που κλαίει στα ερείπια της Σαμχάρ
-Ποιός είναι αυτός που στους πλατιούς και ίσιους δρόμους της Σαμχάρ δεν περπατά? -Εγώ είμαι αυτός… που τώρα, πάνω σε άνυδρη, σκονισμένη και ξερή γη πλανιέμαι… -Ποιός είναι αυτός που στις δροσερές ταράτσες της Σαμχάρ δεν κοιμάται τα βράδια? -Εγώ είμαι αυτός… που τώρα, σε βρομερές τρύπες και σε κουφάλες δέντρων ξημερώνομε… -Ποιός είναι αυτός που στις όχθες και τις διώρυγες της Σαμχάρ δεν ρεμβάζει τα δειλινά? -Εγώ είμαι αυτός… που τώρα - καμένος από τον ήλιο – βασανίζομαι από δυνατή δίψα… -Ποιός είναι αυτός που από τους εμπόρους της Σαμχάρ χρυσά κοσμήματα δεν αγοράζει? -Εγώ είμαι αυτός… που τώρα με σκισμένα ρούχα, ασκεπείς και δίχως πέδιλα περπατώ… -Ποιός είναι αυτός που τις καλοζυγισμένες σκάλες του ναού της Σαμχάρ δεν ανεβαίνει? -Εγώ είμαι αυτός… που δεν έχω εικόνα θεού να προσευχηθώ… ούτε θεά να λατρέψω… -Ποιός είναι αυτός που στο Ιερό Δώμα της Σαμχάρ, λιβάνι και αρώματα δεν προσφέρει? -Εγώ είμαι αυτός… που δεν έχω ούτε ξερό ψωμί να φάω, ούτε καν, λασπωμένο νερό να πιώ… -Ποιός είναι αυτός που με τις Ιερόδουλες της Κυρίας της Σαμχάρ δεν διασκεδάζει? -Εγώ είμαι αυτός… που μυρίζω τραγίσια βαρβατίλα, αλλά ούτε ζητιάνα δεν με πλησιάζει…
-Γιατί μακριά από την όμορφη Σαμχάρ… (με τους ψηλούς γερούς τείχους, με την μεγάλη δυνατή πύλη, με τα τρεχούμενα νερά, με τους δροσερούς λαχανόκηπους και τους τυχερούς κατοίκους της) … γιατί (δίχως δεύτερη σκέψη) έφυγες μακριά της? -Αναζητώ το λουλούδι της Αιώνιας Νεότητας... Το Βότανο της Αθανασίας θέλω Σελίδα
15
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
να αποκτήσω… Το πράσινο Δέντρο της Ζωής, που δεν ξεραίνετε ποτέ ψάχνω… Το δροσερό χορτάρι που μασάς και δεν καίγεσαι στη φωτιά… Το Θεϊκό Νερό, που αν με αυτό λουστείς γίνεσαι Άτρωτος …!!!
-Και αν τα βρεις, όλα αυτά… τι θα κάνεις? -Θα γυρίσω και πάλι στην αγαπημένη πόλη μου! Θα αγοράσω γερά υποδήματα, χρυσά κοσμήματα, καινούργια ενδύματα και έναν ομορφοστολισμένο σκούφο! Θα βάψω τα μάτια με σκόνη Όπους Λαζουρίτη…
…θα ανέβω τα σκαλοπάτια του Ναού και στο Ιερό Δώμα (μπρος στη θεϊκή εικόνα της Κυρίας της Σαμχάρ) θα κάψω λιβάνι, θα προσφέρω σανταλόξυλο και άλλα πολύτιμα αρωματικά.
Και όταν ευχαριστήσω τη Θεά (και τους ιερείς της) …τότε μόνο, θα ανασάνω ικανοποιημένος, γιατί θα έχω πράξει αυτά που πρέπει!
Ξέγνοιαστος θα περπατήσω (ήρεμα και πάλι) στους πλατιούς και ίσιους δρόμους της Σαμχάρ! Θα κάνω βόλτες στους δροσερούς λαχανόκηπου της! Θα βαδίζω δίπλα στις διώρυγες, στην όχθη του ποταμού… και το βράδυ (αφού διασκεδάσω με τις Ιερές δούλες του Ναού) θα κοιμηθώ (χορτάτος από φαγειτό και ποτό) στη δροσερή ταράτσα του σπιτιού μου… στην όμορφη πόλη Σαμχάρ!
Θα είμαι δικαιωμένος (!) γιατί… ποτέ δεν θα τραυματιστώ, δεν θα ξανά αρωστίσω, …ποτέ δεν θα γεράσω… θάνατο δεν θα γνωρίσω!
-Μα, έτσι και αλλιώς, τα είχες - τα έχεις - και θα τα έχεις (για καιρό, ακόμα) όλα αυτά… Γιατί ζητάς την Αθανασία? ... …(σιγή)
Τώρα, που η όμορφη πόλη Σαμχάρ (με τα δυνατά τείχοι, του ψηλούς τους πύργους και τις γερές τις πόρτες) δεν υπάρχει πια, στα ερείπια της, ένα τρελαμένο Λιλλού τριγυρνά. Δεν τραυματίζετε ποτέ, δεν αρρωσταίνει, δεν γερνά και φυσικά δεν πεθαίνει… γιατί έφαγε “το χορτάρι που δεν καίγεσαι”. Λούστηκε στο νερό που σε κάνει άτρωτο… Μύρισε τον ανθό που δεν αρρωσταίνεις και γεύτηκε “το βότανο της Αθανασίας” που αν το φας - ποτέ σου δεν πεθαίνεις!
Στα ερείπια της παλιάς ξεχασμένης πόλης Σαχμάρ, στις ξεραμένες διώρυγες και στις γκρεμισμένες σκάλες του (άλλοτε περήφανου) ναού της - ξενύχτα, κλαίει και οδύρεται ένα στοιχειωμένο Λιλλού… γιατί είναι μόνο του.
16 Σελίδα
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
(Μόνο του - δίχως την Πόλη που αγάπησε, δίχως τους ανθρώπους που έζησαν σε αυτήν, δίχως τους θεούς και τις θεές που λάτρεψε…)
Μόνο του (το Λιλλού) βογκάει και καταριέται την ώρα που αναζήτησε, βρήκε και έφαγε από το μαγεμένο βότανο της αθανασίας…
* Ακόμα και σήμερα το τρελαμένο Λιλλού συνεχίζει να κλαίει στα ερείπια της ξεχασμένης πόλης Σαμχάρ… το συνάντησαν Αμερικανοί στρατιώτες (κατά την επέμβαση στον Κόλπο)… και λένε ότι το ακούνε και οι τουρίστες που επισκέπτονται τα ερείπια των φημισμένων Ναών Εσάγιλα και Εζιδά ,στη αρχαία Μεσοποτάμια Πόλη Σαμχάρ…(!?)
Ps.Mavro/Stavriotis.
Σελίδα
17
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
Ξεκίνησα από την πόλη Κίι με τους ωραίους λαχανόκηπους
Ξεκίνησα από την πόλη Κίι με τους ωραίους λαχανόκηπους. Περπάτησα δίπλα στο ποτάμι και ανέβηκα αντίθετα στα νερά. Πήγα πολύ μακριά, έφτασα εκεί όπου το έδαφος είναι γεμάτο πέτρες. Βόρια, όπου φυτρώνουν πολλοί ψιλοί – χοντροί- γεροί Κέδροι. Πέρασα το σκοτεινό δάσος και ανέβηκα επάνω στα βουνά... Έφτασα σε ένα μέρος που ο αέρας μύριζε και το χώμα μου έκαιγε τα πόδια. Είδα το τέρας που ξερνούσε καπνό και φωτιά… και τρόμαξα.
Σκεφτικά…, “Τι θέλω εγώ εδώ? Γιατί άφησα την όμορφη πόλη Κίι, με τις πλατιές διόριγες και τους πράσινους λαχανόκηπους? Για πιο λόγω πέρασα το σκοτεινό δάσος και ανέβηκα στο βουνό? Ποιος θεός με κάλεσε (μυστικά) να κάνω αυτό το τόσο μακρινό ταξίδι? Και τώρα που έφτασα εδώ, τι πρέπει να κάνω? Τα πόδια μου κάεικαν και η αναπνοή μου κόπηκε… Τι είναι αυτό που με έφερε εδώ για να πεθάνω?”
Κάθισα επάνω στη καψαλισμένη γη και άρχισα να κλαίω. Είχα απελπιστεί γιατί δεν ξεχώριζα το σκοπό μου. Έφτασα ως εδώ - και δεν γνώριζα τι θα έπρεπε να κάνω… Ώσπου εμφανίστηκες ΕΣΥ μπροστά μου και με διέταξες.
“Σήκω επάνω. Περπάτα ως την άλλη πλευρά του βουνού. Κατέβα την πλαγιά… μπες στην κοιλάδα με τις ορθωμένες στήλες από βασάλτη. Διάλεξε ένα γερό καθαρό κομάτι βράχου. Κόψε γερούς Κέδρους και φτιάξε μία δυνατή άμαξα. Βρες δύο δυνατούς ταύρους, ζέψε τους και σείρε το βασάλτη ως την Κίι…”
Έτσι και έκαμα. Διάλεξα ένα καλό κομμάτι βασάλτη. Έκοψα κέδρους, Έφτιαξα άμαξα, Έζεψα δύο ταύρους και έσυρα το βαρύ βράχο ως την πόλη Κίι. Έστησα το Βασάλτη στη μέση της αυλής του ναού… και προσέφερα τους ταύρους στους ιερείς. Πολλοί έμαθαν για το κατόρθωμα μου και ήρθαν να θαυμάσουν το μεγάλο βράχο. Στάθηκαν γύρο από τη στήλη σου και την κοίταζαν με απορία. Τότε εγώ πήρα το σφυρί και το κοπίδι μου και σκάλισα στην κορυφή τη μορφή
18 Σελίδα
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
σου. Από κάτω χάραξα τα ιερά σύμβολα, τα μυστικά σημεία και τα γράμματα όπου ιστορούν τον άθλο μου.
Έτσι, η δόξα μου τώρα, θα είναι αιώνια, γιατί το όνομά μου θα είναι για πάντα χαραγμένο δίπλα στο δικό σου, πάνω σε αυτή τη στήλη από βασάλτη! Γιατί, κανείς ποτέ, δεν άφησε την όμορφη πόλη Κίι (με τις πλατιές διόριζες και τους πράσινους λαχανόκηπους) για να ταξιδέψει τόσο βόρια… κανείς δεν ανέβηκε το ποτάμι και δεν μπέικε στο σκοτεινό δάσος των Κέδρων… κανείς δεν είδε το τέρας που ξερνά καπνό και φωτιά… κανείς δεν περπάτησε πάνω σε καψαλισμένη γη… κανείς δεν μπήκε στην κοιλάδα με τις όρθιες στήλες του βασάλτη… ούτε κάποιος έσυρε ποτέ, ένα τόσο μεγάλο κομμάτι βράχου ως την όμορφη Κίι…! Και όλα αυτά γιατί ΕΣΥ με διέταξες… και γιατί εγώ έκανα αυτό που ήθελες!
(*) Αφηγηματική πλίθινη πινακίδα που βρέθηκε σε ερείπια των δίδυμων Ναών (Εσάγιλα και Εζιδά ?) της αρχαίας Μεσοποτάμιας πόλης Κίι !
Ps.Mavro/Stavriotis.
Σελίδα
19
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
Στάρι για τις αποθήκες των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά
Σου ζήτησα ένα κομμάτι Γής, να το κάνω δικό μου, γιατί, όλο αυτό το καιρό, ήμουν καθαρό ποτήρι στο τραπέζι σου και κοφτερό ξίφος στη μέση σου. Σε είχα κορώνα στο κεφάλι μου - πετράδι στο δαχτυλίδι μου - και κόσμημα στο στήθος μου.
Μου είπες... «Πάρε την Γή, δυτικά, από το βόριο δάσος των Κέδρων. Πήγαινε να κατοικίσεις εκεί που κυλά το ποτάμι που κατεβαίνει από το χιονισμένο βουνό. Να είσαι αφέντης στον τόπο σου και κύριος στους καρπούς και τα γεννήματα του (…γιατί, όλο αυτό το καιρό, ήσουν καθαρό ποτήρι στο τραπέζι μου και κοφτερό ξίφος στη μέση μου). Αυτό που ζητώ από εσένα (όσο καρπίζει η γη σου) είναι, στάρι για τις αποθήκες των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά… και κρέας (όσο γεννούν τα ζώα σου) για το τραπέζι των υπηρετών μου». Πήρα τους γέροντες γονείς μου, τις χήρες θείες μου, τις ανύπαντρες αδερφές μου... Πήρα τη γυναίκα μου, τις κόρες, τους γιους μου... Πήρα τους ανιψιούς και της ανιψιές μου... Πήρα τους ανθρώπους μου κα τα ζώα μου...
Ανέβηκα βόρια, περπάτησα μέχρι εκεί που συνάντησα το μαύρο δάσος των Κέδρων. Ύστερα, στράφηκα δυτικά, ώσπου συνάντησα το αγριεμένο ποτάμι που κυλά από τα χιονισμένα βουνά. Πέρασα τα παγωμένα νερά και στάθηκα στην Δυτική Γη, που σου ζήτησα και μου χάρισες...
Διάλεξα ένα κομμάτι σκληρό μαύρο βασάλτη και σκάλισα επάνω του τη μορφή σου και τη μορφή μου. Έγραψα επάνω του το όνομά σου και το όνομά μου... Έτσι ώστε κανένας να μην αμφισβητήσει την κυριαρχία σου και την ιδιοκτησία μου.
Έκτισα με τούβλα ευρύχωρα δώματα και εγκατέστησα σε αυτά τις γυναίκες της οικογένειάς μου. Κάθε δώμα είχε καλοστρωμένη ταράτσα, καταπατημένη αυλή και κήπο. Γύρο τους ύψωσα τοίχο ψηλό για να κρατήσω μακριά (από αυτές) το πονηρό και το κακό μάτι... Μέσα στο περίβολο έχτισα ασφαλείς ευάερες αποθήκες για να φυλάω τους καρπούς μου...
20 Σελίδα
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
Έξω από το τοίχος έφτιαξα καλύβες (με λάσπη και καλάμι) και εγκατέστησα σε αυτές τους γιους και τους ανιψιούς μου για να φυλάνε τα οικογενειακά δώματα και τις αποθήκες μου... Πέρα από το τοίχος έσκαψα μποστάνια και σήκωσα στάνες... εγκατέστησα εκεί τους ανθρώπους και τα ζώα μου... Χάραξα κανάλι, έσκαψα αυλάκια και έφερα νερό από το ποτάμι για να ποτίζω τα ζώα και τους κήπους μου... Όταν τελείωσαν όλα αυτά έφτιαξα βωμό και πρόσφερα ψωμιά στου ουράνιους Ιζιλί. Σκόρπισα σπόρους στον αέρα για τα πνεύματα και τους δαίμονες. Άνοιξα τρύπα στη γη και έχυσα σε αυτή κρασί και λάδι για τους νεκρούς. Έψησα κρέας και έφαγα με την οικογένεια και τους ανθρώπους μου... Μόνο όταν έκανα όλα αυτά... ικανοποιήθηκα και έπεσα ευχαριστημένος να κοιμηθώ δίπλα στη γυναίκα μου.
Τώρα, η Γη που μου χάρισες, ήταν πραγματικά δική μου! Όσο για το στάρι και το κρέας που μου ζήτησες (ως προσφορά) δεν αμέλησα και δεν το στέρησα ποτέ από τους ναούς Εσάγιλα και Εζιδά! Ps.Mavro/Stavriotis.
Σελίδα
21
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
Τα λατομία Ερ-κάνα της πόλης Μπα-ιο-ρούθ
Ανατολικά από τη πολυάνθρωπη και όμορφη πόλη Ατ-άνα… ζουν όλοι αυτοί (οι άμοιροι - οι φτωχοί) που ήρθαν από αλλού. Εργάζονται σκληρά (ολομερής) σκάβοντας με τα χέρια τους την Γη. Τα θεμέλια των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά είναι από πέτρα. Πέτρες βγαλμένες από τα σπλάχνα της Γής, από τα λατομία Ερ-κάνα. Τα πλιθιά των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά πατάνε σε γερή πέτρα. Στις τρις αδερφές πόλεις, Μπα-ιο-ρούθ, Αμ-ατού και Κας-αρού, ζουν αυτοί που κόβουν το βράχο και βγάζουν την σκληρή πέτρα για τις αυλές των Μεγάλων Ναών - Εσάγιλα και Εζιδά! Είμαι γιος αυτών που εργάζονται στα τρομερά λατομία - Ερ-κάνα. Μεγάλωσα στη φτωχή πόλη Μπα-ιο-ρούθ. Έπαιξα στις νερολακούβες της Κας-αρού. Έμαθα τέχνες στο ναό του Αμ-ατού Αγάπησα τα αγοροκόριτσα της Μπα-ιο-ρούθ. Τραγούδησα με τις όμορφες κόρες της Κας-αρού. Κοιμήθηκα με γυναίκες από το Αμ-ατου.
Αγάπησα την όμορφη και πολυάνθρωπη πόλη Ατ-ανα… μα, ποιο πολύ αγάπησα την πόλη Μπα-ιο-ρούθ και τα λατομεία Ερ-κάνα, γιατί εκεί έστησαν την λασποκαλύβα τους, ο Ώνας και η Μάα (που με γέννησαν)!
Στην πόλη Μπα-ιο-ρούθ, πνίγηκαν φίλοι μου στις δεξαμενές (των λατομείων Ερ-κάνα…) Στην πόλη Μπα-ιο-ρούθ, αδέρφια μου ποδοπατήθηκαν από ταύρους που έσερναν κάρα. Στην πόλη Μπα-ιο-ρούθ, οι γονείς μου πέθαναν δουλεύοντας (στα λατομεία Ερ-κάνα…)
Ο Ώνας και η Μάα με απομάκρυναν από τα λατομεία – Ερ-κάνα. Η Μάα και ο Ώνας με έστειλαν να υπηρετήσω στο ναό του Αμ-ατού. Ο Ώνας και η Μάα με έβαλαν να μάθω τέχνες στην πολυάνθρωπη πόλη Ατάνα. Η Μάα και ο Ώνας με έδιωξαν και μου είπαν... να μη γυρίσω στη Μπα-ιο-ρούθ.
22 Σελίδα
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
Ο Ώνας και η Μάα με διέταξαν να γίνω κάτι χρήσιμο - κάποιος σπουδαίος. Η Μάα και ο Ώνας με γλύτωσαν από τρομερά λατομία - Ερ-κάνα.
Όταν έγινα - αυτό που είμαι - γύρισα και πάλι στην αγαπημένη πόλη Μπα-ιορούθ. Έκτισα δική μου λασποκαλύβα και έστρωσα (στο πατημένο χώμα) δύο ψάθες. Βρήκα γυναίκα από την πόλη Μπα-ιο-ρούθ και την κάλεσα να ξαπλώσει δίπλα μου. Έκανα παιδιά μαζί της και τα έστειλα (και αυτά) να υπηρετήσουν (αρχικά) στο ναό του Αμ-ατου. Τα απομάκρυνα από τα λατομεία Ερ-κάνα και τα διέταξα να γίνουν κάτι σπουδαίο. Έκανα - με αυτά - ότι έκαναν ο Ώνας και η Μάα - σε εμένα. Τα παιδιά μου έγιναν Γραφείς και Αποθηκάριοι στους Ναούς Εσάγιλα και Εζιδά!
Τώρα είμαι ευχαριστημένος (γερνώ ήσυχα στην αγαπημένη μου Μπα-ιο-ρούθ) γιατί έκανα και εγώ (με τα παιδιά μου) αυτό που έπρεπε.
Ps.Mavro/Stavriotis.
Σελίδα
23
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
Την όμορφη πόλη Nιπούρ...
Γέροντας φτωχός και άρρωστος - μακριά από την αγαπημένη μου Πόλη Νιπούρ - θα πεθάνω, στα άγρια, απόκρημνα, κρύα και πάντα συννεφιασμένα βουνά του Βορά.
Τους ίσιους δρόμους της Nιπούρ, τα γερά σπίτια με τα στολισμένα δώματα και τις δροσερές ταράτσες... τα φαρδιά της τείχη, τους ψηλούς πύργους και τις βαριές πόρτες που την προστατεύουν - δε θα ξανά δω ποτέ μου.
Τους δίδυμους ναούς της (Εσάγιλα και Εζιδά?) με τους πολλούς ορόφους, τα σκαλοπάτια, τα διαζώματα και τις ευρύχωρες αυλές, τους σεβαστούς ιερείς του Ύψιστου - δε θα ξανά συναντήσω - σε ιερά δώματα, να ψάλουν και να προσφέρουν λιβάνι. Ούτε τους γραφείς στις αποθήκες θα ξανά δω, να καταμετρούν τις προσφορές των πιστών... Ούτε με τις όμορφες, χαρούμενες γυναίκες τις αφιερωμένες στο Ναό της θεάς, θα ξανά ξαπλώσω.
Θα με θάψουν (οι ξένοι - σαν ξένο) στα υγρά, ζεστά, δίχως αέρα δάση του Νότου. Στα θλιβερά δυτικά νησιά της λησμονιάς, θα με βρουν οι δαίμονες και θα με κομματιάσουν.
Τις βαθιές διώρυγες (με τα πολλά πλοιάρια, που διασχίζουν την όμορφη Νιπούρ) δε θα ξανά δω ποτέ μου! Ούτε τους αγριωπούς ναυτικούς, να μαλώνουν στις προβλήτες της, θα ξανά ακούσω... Τους εμπόρους στα μαγαζιά, να διαλαλούν την εξωτική πραμάτεια τους, δε θα ξανά χαρώ... Όύτε θα ακούσω πάλι, τους ξακουστούς της, τεχνίτες, στα εργαστήριά τους, να σφυρηλατούν τα ασημικά τους. Ανάμεσα στο πολύχρωμο και πολύβουο πλήθος της αγοράς της πόλης - δε θα ξανά περπατήσω - γιατί, πολύ μακριά, βρίσκομαι τώρα - πια, από την αγαπημένη μου Nιπούρ. Σε αφιλόξενο μέρος, μόνος και έρημος (μακριά από την ιερή πόλη) θα πεθάνω... Θα λιώσω, στο βρομερό λάκκο των νεκρών, στην ανατολική έρημο εκεί όπου πετάνε τους ξένους.
24 Σελίδα
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
Μα μέχρι τότε, η όμορφη πόλη Nιπούρ, θα είναι για πάντα στη σκέψη μου. Όσο δε θα βρίσκομαι σε αυτήν - αυτή θα αναζητώ... και θα νιώθω πως (μακριά της) δεν βρίσκομαι πουθενά. Σε αυτή (την ευλογημένη πόλη, με τους ευτυχισμένους ανθρώπους της) δεν θα καταφέρω ποτέ - πάλι, να γυρίσω... γιατί (τώρα πια) ζω στην άκρη του τίποτα, δίπλα στο πουθενά - εκεί όπου ο σκοτεινός ωκεανός βυθίζετε στην άβυσσο.
Σύντομα θα βυθιστώ (και εγώ) μέσα στα νερά της σιωπής και της ανυπαρξίας κανείς δεν θα γνωρίζει ότι υπήρξα... και έτσι, θα ξεχαστώ για πάντα, από τη μνήμη των ανθρώπων της πόλης Νιπούρ... που τόσο αγάπησα... * Όλα αυτά είναι γραμμένα στις πλήθυνες πινακίδες που είναι φυλαγμένες στα υπόγεια δώματα των Μεγάλων Ναών Εσάγιλα και Εζιδά.
Ps.Mavro/Stavriotis.
Σελίδα
25
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
Η Πρωθιέρεια με ευνοεί...
Σήμερα όλοι με τιμούν (και με ζηλεύουν)! Οι υπηρέτες των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά, κτυπούν την καμπάνα και όλοι οι κάτοικοι της Ουρ έρχονται, στην αίθουσα του λαού, να με δουν.
Ο Άρχοντας της πόλις και ο Αρχιερέας (που κατοικούν στα «υψηλά δώματα» των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά) με τιμούν με την φιλία τους!
Οι δυνατοί «ουράνιοι Ιζιλι» με ξεχωρίζουν, με προστατεύουν... και με ευλογούν με τη χάρη τους. Τα πνεύματα του αέρα μου χαμογελούν, ενώ οι δαίμονες του κάτω κόσμου στέκουν μακριά από εμένα.
…και όλα αυτά γιατί η και η «αφιερωμένη» Πρωθιέρεια του Υψίστου με ευνοεί με την Χάρη και τον Έρωτά της! Τρώω από το πιάτο της, πίνω από το ποτήρι της και ξαπλώνω στα σεντόνια της! Μα, ως πότε θα τραβώ τη προσοχή της? Ως πότε θα νιώθει ικανοποίηση από εμένα? Έτσι αχόρταγη (ερωτικά) που είναι, η «αφιερωμένη», σύντομα θα με αλλάξει (στο κρεβάτι της) με κάποιον άλλο…
Αύριο, όλοι θα με μισούν. Οι υπηρέτες των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά, θα σβήσουν το όνομά μου από τις ιερές πινακίδες και ο λαούς της Ουρ θα με ξεχάσει. Οι Κύριοι των «υψηλών δωμάτων» θα εκφωνήσουν λόγια αποστροφής, εμπρός στην εικόνα του θεού, για εμένα... Οι αιμοβόροι δαίμονες του κάτω κόσμου θα με καταδιώξουν με μανία, ζητώντας να με κομματιάσουν... Τα πνεύματα του αέρα, θα αδιαφορήσουν... και οι Ουράνιοι Ιζιλί θα χαρίσουν την εύνοια τους στον νέο «εκλεκτό» της Πρωθιέρεια τους… Το μέλλον μου είναι προδιαγραμμένο. Τι ήθελα και αγάπησα μια «αφιερωμένη»…?
Ps.Mavro/Stavriotis.
26 Σελίδα
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
Φοβάμαι, τρέμω, χάνω τα λόγια...
Φοβάμαι, τρέμω, χάνω τα λόγια μου, έχω λουστεί με κρύο ιδρώτα. Η καρδιά μου κτυπά δυνατά και γρήγορα, το σώμα μου συστρέφετε με σπασμούς. Πέφτω κάτω, σέρνουμε στο χώμα σαν φίδι... σπαρταρώ σαν ψάρι έξω από το νερό. Είμαι χαμένος. Από στιγμή σε στιγμή... από ώρα σε ώρα... από ημέρα σε ημέρα... (πολύ σύντομα) ...το παραπέτασμα της θύρας μου θα σχιστεί... και οι στρατιώτες του Κυρίου μου θα μπουν βίαια στο δώμα μου. Θα μου σπάσουν τα πόδια και θα με σύρουν στο χώμα δεμένο πισθάγκωνα... Θα μου τρυπήσουν τη γλώσσα και τα μάγουλα... θα μου περάσουν χαλινάρι... Θα με τυφλώσουν... και θα μου κόψουν τα αυτιά και τη μύτη...
Έτσι ταπεινωμένο, γυμνό, ματωμένο, γδαρμένο και τσακισμένο... Χωρείς τιμή και αξιοπρέπεια... οι φρουροί των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά, θα με σύρουν ως τα πόδια του Κυρίαρχου της Νιπούρ για να με τιμωρήσει. Αυτός θα με κοιτάξει αδιάφορος και χωρείς οίκτο θα αποφανθεί... «Είσαι ένας σιχαμερός και απεχθείς... ένας ανάξιος για αξιοπρεπή θάνατο. Ποιος είσαι εσύ που τόλμησες να φας από το πιάτο, να πιείς από το ποτήρι και να ξαπλώσεις στα σεντόνια της Πρωθιέρειας των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά? Τί νόμιζες? Θα έμενες ατιμώρητος για τα ατοπήματα σου?»
Θα με σύρουν και πάλι έξω (μακριά από τους Ναούς Εσάγιλα και Εζιδά) ως στα περίχωρα της πόλης. Μπορεί (τυφλός πια) να μη δω (εκεί) το μυτερό παλούκι που θα έχει στηθεί για εμένα... θα το νιώσω όμως (σίγουρα) να με ξεσκίζει καθώς θα με καθίζουν βίαια επάνω του.
Οι σπαρακτικές κραυγές μου (σίγουρα) θα φτάσουν ως τα υψηλά δώματα των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά (όπου κατοικούν ο Αρχιερέας και η (αδιάφορη για εμένα) Πρωθιέρεια) …και θα τους ταράξουν. Ακόμα και αυτός, ο σκληροτράχηλος Κυρίαρχος της Νιπούρ, (σίγουρα όταν θα τις ακούσει) θα ζητήσει από τους υπηρέτες του, να κλείσουν τα πορτοπαραθυροφυλλα του οίκου του. Ο οδυνηρός θάνατος μου, θα είναι γι αυτούς, απλά η τελευταία ενόχληση τους, εκ μέρους μου...
Τι ήθελα και αγάπησα μια «αφιερωμένη»…?
Ps.Mavro/Stavriotis.
Σελίδα
27
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
Ότι κακό και βδελυρό θα αποχωριστή από ότι αγνό και αληθινο
Είναι καιρός τώρα που ακούω τις καμπάνες να χτυπούν για εμένα. Με καλούν να σταθώ μπροστά στον Άρχοντα της Λαγκάς. Οι πράξεις, τα λόγια και οι σκέψεις μου… με καταγγέλλουν. Οι επιθυμίες και οι φόβοι μου… μαρτυρούν εναντίον μου.
Σύντομα, γυμνός θα σταθώ στη μέση της αίθουσας του Δικαστηρίου του. Κανείς δεν θα σταθεί δίπλα μου… και κανενός τα λόγια δεν θα με υπερασπιστούν… Όλοι θα με ρωτούν και θα περιμένουν να αποκριθώ… και να απολογηθώ…
Όμως εγώ, δεν θα δικαιολογηθώ. Λέξει δεν θα πω! Με σκυμμένο το κεφάλι - σιωπηλός και φοβισμένος - θα ακούω το κατηγορητήριο… Τρέμοντας (σαν το φύλο στον αέρα) θα περιμένω την κρίσι του Άρχοντα της Λαγκάς . Θα με χαστουκίσουν, θα με μαστιγώσουν, θα με φτύσουν και θα με ξεφτιλίσουν... Θα με τρυπήσουν με ακόντιο και θα ζητήσουν (με κραυγές) τον αφανισμό μου. Και εγώ, εκεί , ντροπιασμένος - πεσμένος στο πάτωμα - δαρμένος, ματωμένος… με μέλη τσακισμένα και σάρκες σχισμένες, θα περιμένω σιωπηλά την ετυμηγορία. Κανείς δεν θα βρεθεί να με σηκώσει, ούτε κάποιος θα μου δώσει λίγο νερό... αλλά, πρόθυμα, όλοι τους, θα ζητούν να βάλουν αλάτι στις πληγές μου. Αυτοί που με αγάπησαν θα με αρνηθούν μετά βδελυγμίας. Oι φίλοι θα λένε πως δεν με γνώρισαν ποτέ… και όσοι δεν θα μπορούν να το ισχυριστούν αυτό… θα πούν (στον Άρχοντα της Λαγκάς ) πως ξεγελάστηκαν από εμένα… Και όταν ο Δικαστής βλοσυρά με ρωτήσει “τι πραγματικά θέλω”… εγώ, σιωπηλά θα ζητήσω την καταδίκη μου και θα ελπίζω στο θάνατο μου… γιατί γνωρίζω πως μόνο με αυτόν θα λυτρωθώ.
28 Σελίδα
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
Ότι κακό και βδελυρό, έχω επάνω μου, θα αποχωριστή από ότι αγνό και αληθινό! Ανάλαφρη η ψυχή μου - φορώντας το άσπιλο φόρεμα της (εξαγνισμένη, τυλιγμένη με Δόξα) θα φτερουγήσει προς τον Δημιουργό της ! Θα πάει σε Αυτόν (τον Πάνσοφο Ανού) που (στοργικά και με κατανόηση) πάντα την καρτερεί να γυρίσει στην ουράνια πατρίδα… στο πατρικό της σπίτι!
Εγώ, ο ταπεινός (και ο δαρμένος) θα ζήσω για πάντα ανάμεσα στους ουράνιους Ιζιλοί! …γιατί αυτή ήταν (και είναι) η επιθυμία μου. Ps.Mavro/Stavriotis.
Σελίδα
29
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
Με κάλεσε ο γραμματέας του ιερατείου των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά…
Με κάλεσε ο γραμματέας του ιερατείου των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά… «Ο Ιερέας Ουρί-γκάλλου, ο Σεπτός (ο δεύτερος στην Τάξη), μου ανέθεσε να σου μεταβιβάσω την επιθυμία (του πρώτου στην Τάξη) ...του Μεγάλου Σάνγκα. Οι κύριοί μου, επιθυμούν από εσένα να αναλάβεις ευθύνη. Ζητούν από εσένα να εκτελέσεις έργο χρήσιμο μεγάλο και θαυμαστό.... Θα σου δοθούν δέκα εκατοντάδες «κεφάλια – μουσκενού»... Αυτοί, θα σκύβουν υπάκουα σε εσένα το κεφάλι.... και εσύ θα τους επιτηρείς και θα τους διατάζεις
Θα φροντίσεις για τη στέγαση τους, για τον ύπνο και την ξεκούραση τους. Δεν θα είσαι σκληρός μαζί τους, δεν θα τους κακομεταχείρισης, ούτε θα τους ελαττώσεις. Δεν θα καταχραστής την πληρωμή τους... ούτε θα μειώσεις το φαγητό και το ποτό τους.
Καθημερινά θα παίρνεις από τις αποθήκες των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά κρεμμύδια, σκόρδα, φακές, ξεραμένα σύκα και γλυκούς χουρμάδες... Καθημερινά θα σου παραδίδονται από τους υπηρέτες των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά φρέσκα ψάρια ποταμίσια, ζεστό ζυμωμένο ψωμί και κιούπια με καθαρό νερό. Ακόμα, θα σου δοθούν κρέας από πουλερικά, σουσαμόλαδο και κριθαρένια μπίρα... «Αυτοί που θα σκύβουν (σε εσένα) το κεφάλι τους»... δεν θα πεινάσουν ούτε θα διψάσουν... δεν θα βαρυγκωμήσουν, ούτε θα ελαττωθούν (με υπαιτιότητά σου) γιατί είναι μετρημένοι. Οι «μουσκενού» ανήκουν στους ναούς Εσάγιλα και Εζιδά – και είναι πολύτιμοι... και εκεί θα επιστραφούν και πάλι... (μετρημένοι και αρτιμελείς)
Εσύ θα τους φροντίζεις, θα τους μετράς, θα τους επιτηρείς και θα τους διατάζεις... Αυτόν που αρνείται να εργαστεί, ή αντιμιλά.. θα τον τιμωρήσεις με βουρδουλιές.
30 Σελίδα
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
Τον άδικο, τον μέθυσο και τον πρόστυχο θα μειώσεις το φαγητό και θα τον φυλακίσεις Αυτόν που θα το σκάσει... θα τον συλλάβεις και θα τον σημαδέψεις με αναμένω σίδερο. Στον (κατ' εξακολούθηση) κλέφτη, θα κόψεις το χέρι του... και αυτόν που θα σκοτώσει άνθρωπο, μόνο αυτόν έχεις δικαίωμα να σκοτώσεις Οι κύριοί μου, επιθυμούν από εσένα... Σε κάθε «κεφάλι μουσκενού» αναλογούν δέκα δεκάδες τούβλα την ημέρα... (10 Χ 100 =) 1.000 «μουσκενού» Χ 100 τούβλα ο κάθε ένας = 100.000 τούβλα την ημέρα) Έσκυψα το κεφάλι μου (ανήσυχος) και δέχτηκα με (πολύ) περίσκεψη. Δεν θα μπορούσα (άλλωστε) να αρνηθώ...
Έφτιαξα καλύβα δίπλα στο ποτάμι (για να παρατηρώ και να κοιμάμαι) Παρέλαβα και καταμέτρησα τους «μουσκενού»... Έκτισα αποθήκες με πλίνθους.. για να φυλάω σε ασφάλεια τα τρόφιμα και τη μισθοδοσία... Έφτιαξα με άχυρο και λάσπη καλύβες για να κοιμούνται οι «μουσκενού»... Χώρισα τους «μουσκενού» σε ομάδες. Οι ποιο άγριοι και δυνατοί έγιναν φύλακες Οι ποιο έξυπνοι έγιναν εργοδηγοί Οι ποιο δραστήριοι και φιλότιμοι έγιναν ομαδάρχες.
Μία ομάδα έβγαζε λάσπη από την όχθη του ποταμού Μία ομάδα ζύμωνε με τα πόδια τη λάσπη σε λάκκους με τα πόδια Μία ομάδα έχυνε τη λάσπη στα καλούπια δίνοντας τους μορφή
Κάποιοι σφράγιζαν τους πλίνθους με τη σφραγίδα των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά Σελίδα
31
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
Κάποιοι μετρούσαν τους ξερούς (στον ήλιο) πλίνθους και τους έβαζαν σε ντάνες... Κάποιοι μετέφεραν με κάρα τους πλίνθους ως τις αυλές των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά... Κάποιοι παραλάμβαναν και φρόντιζαν για το φαγητό και το ποτό των «μουσκενού»... και κάποιοι (οι ποιο έμπιστοι) φρόντιζαν για την μισθοδοσία. Φρόντισα και έφερα έναν ιερέα μάντη θεραπευτή... για να διώχνει την αρρώστια και να εξορκίζει το «κακό μάτι» από τους «μουσκενού».... Κάλεσα από την πόλη ακροβάτες και γελωτοποιού, χορεύτριες και τραγουδίστριες (ακόμα και Ιερές Πόρνες έφερα από το Ναό...)
«Αυτοί που σκύβουν το κεφάλι σε εμένα» ήταν ευχαριστημένοι γιατί ήμουν τίμιος μαζί τους... και τους νοιαζόμουν Κανείς δεν αντιμίλησα, κανείς δεν αρνήθηκε την δουλειά, ούτε καθυστέρησε την παραγωγή... Ούτε ένας δεν το έσκασε! ...και (εκτός από κάνα δύο μπαγαπόντηδες και μέθυσους) κανέναν δεν αναγκάστηκα να τιμωρήσω σκληρά Τα τούβλα παραδόθηκαν - μετρήθηκαν και βρέθηκαν όλα σωστά Το ίδιο και «αυτοί που έσκυβαν το κεφάλι τους» και εργάστηκαν με φιλότιμο για εμένα. Οι «μουσκενού» μετρήθηκαν και αυτοί, βρέθηκα σωστοί και επιστράφηκαν εκεί που άνηκαν
Ο γραμματέας του ιερατείου των Ναών Εσάγιλε και Εζιδά (που με επέβλεπε) έμεινε πολύ ευχαριστημένος με εμένα. Μετά το τέλος της υποχρέωσης μου, με τίμησε πολύ! Με παρουσίασε στον Ιερέα Ουρί-γκάλλου, τον Σεπτό (τον δεύτερος στην Τάξη μετα το Μεγάλο Σάνγκα) ...και αυτός μου έδωσε ραβδί και μαστίγιο εξουσίας και δακτυλίδι σφράγισης! Με διέταξε δε, με τους πλίνθους που κατασκεύασα... να κτίσω δύο πύργους ψηλούς - δεξιά και αριστερά της κεντρικής πύλης της πόλης! Εγώ, το μόνο που ζήτησα, είναι να μου παραδώσει και πάλι τους αγαπημένους μου «μουσκενού»... Ps.Mavro/Stavriotis.
32 Σελίδα
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
Κοίταξε να ανταποκριθείς (με ζήλο) στην υποχρέωση σου...
O έμπιστος του Κυρίου της Λαγκάς μου μήνυσε... «Έχεις καιρό ακόμα... μέχρι να λιώσουν τα χιόνια στα μακρινά βουνά του βορά. Έχεις καιρό ακόμα... μέχρι τα ορμητικά νερά κατέβουν και πλημμυρίσουν τη χώρα. Φρόντισε... να σκαφτούν οι κοίτες των ποταμών και να υψωθούν τα αναχώματα στις όχθες τους. Φρόντισε... να καθαριστούν τα κανάλια και να στερεωθούν τα φράγματα Φρόντισε... να μετρηθούν με ακρίβεια τα χωράφια και οι κήποι... ...ώστε να μπορέσουμε να τα επανα οριοθετήσουμε μετά την πλημμύρα που έρχεται..»
O έμπιστος του Κυρίου της Λαγκάς μου μήνυσε... «Κοίταξε να ανταποκριθείς (με ζήλο) στην υποχρέωση σου, γιατί οι ιερείς των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά προειδοποίησαν τον κύριό μας. Τα νερά θα καλύψουν (σε μεγάλο ύψος) τη μεσοποτάμια χώρα. Για μεγάλο διάστημα η εύφορη γη θα μείνει σκεπασμένη κάτω από αυτά... ...και μετά (όταν αυτά αποσυρθούν) η λάσπη θα εμποδίσει το όργωμα... ...και όταν θα έρθει η ξηρασία, το αλάτι θα εμποδίσει κάθε σπόρο να φυτρώσει..»
O έμπιστος του Κυρίου της Λαγκάς μου μήνυσε... «Έχεις καιρό ακόμα... Φρόντισε να ανταποκριθείς στα καθήκοντά σου... γιατί, αν δεν κάνεις αυτά που πρέπει, η θέση σου θα είναι πολύ δύσκολη. Κοίταξε τα νερά (του Τίγρη και του Ευφράτη) να είναι ανεμπόδιστα στην πορεία τους... Τίποτα να μη τα εμποδίσει να φτάσουν - πέρα ως πέρα - στην θάλασσα. Αν δεν προστατεύσεις τη χώρα από την πλημμύρα, ...όλα τα κακά θα σου συμβούν. Ο Κύριος μας, ο άρχοντας της Λαγκάς θα σε τιμωρήσει πολύ αυστηρά...» Αναρωτήθηκα «Πώς θα μπορέσω να δαμάσω τα νερά του Τίγρη και του Ευφράτη? Πως να προστατεύσω τη μεσοποτάμια χώρα, τις πόλεις και τα χωριά από την πλημμύρα? Πως να συντηρήσω τα κανάλια και τις διώρυγες.. και πως να επιδιορθώσω τα Σελίδα
33
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
φράγματα... ...με ένα τσούρμο πεινασμένους, ξυπόλυτος και απλήρωτους (μουσκενού) που αρνούνται να σκύψουν το κεφάλι...?»
Πέταξα το ραβδί εξουσίας, το μαστίγιο εργασίας και το δακτυλίδι της εμπιστοσύνης του... Φόρεσα κουρέλια και έβαψα το πρόσωπο μου με καπνιά. Άφησα τη θέση που κατείχα - πήρα τα πολύτιμα μου... και έφυγα μακριά. Κατέφυγα σε ξένη πόλη – πέρα από το Ελάμ - πέρα από τα βουνά... (σταμάτησα, εκεί που το χέρι του Κυρίου της Λαγκάς δεν φτάνει...) Σε κανέναν δεν ανέφερα το αξίωμα που κατείχα - ούτε φανέρωσα το όνομα μου. Έζησα (με διακριτικότητα) με σιωπή, σε αφάνεια... αλλά γλύτωσε τη ζωή μου. Στους επόμενους μήνες, η Μεσοποτάμια χώρα καλύφτηκε ολοσχερώς από τα νερά. Κανείς δεν γλύτωσε... ούτε άνθρωπος... ούτε ζώο... ούτε δέντρο... Οι Ιερείς των Ναών Εσάγιλα και Εζιδά βουβάθηκαν (!) σαν είδαν το μέγεθος της καταστροφής... και η οργή τους, εναντίον μου, ήταν πολύ μεγάλη.
34 Σελίδα
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
Αυτοί, που ήρθαν - πέρα, από το μακρινό Ακκάδ
Οι άνθρωποι χωρείς ρούχα – αυτοί που δεν φορούν επενδύτη – (γιατί δεν γνωρίζουν να επεξεργάζου τον λινάρι)… Οι γυμνοπόδαροι - που δεν φορούν πέδιλα – (γιατί δεν γνωρίζουν να τα κατασκευάζουν με δέρμα…
Αυτοί, (οι πέρα από το μακρινό Ακκάδ), που βγάζουν άναρθρες κραυγές γιατί δεν έχουν τέχνη στην ομιλία τους, που δεν ξέρουν να ερμηνεύουν - ούτε να χαράζουν τα σχήματα που αφηγούνται…
Αυτοί που δεν γνωρίζουν ούτε χορό, ούτε τραγούδι… που δεν γνώρισαν τα ονόματα των θεών… Αυτοί που δεν κατάρτισαν καταλόγους, με τα ονόματα των βασιλιάδων τους… Αυτοί, που ούτε τους Αρχιερείς τους θυμούνται… ούτε τους γεννήτορες του κατονομάζουν… Αυτοί που ζουν με την κλεψιά και την σφαγή… που δεν έχουν κτίσει ποτέ πλίθινα σπίτια ούτε σκάψανε ποτέ διώρυγες, ούτε πάτησαν χώμα σε όμορφες ταράτσες… Αυτοί που δεν έχουν πόλεις, ούτε ναούς, ούτε αποθήκες για να φυλάνε τα τρόφιμά τους… Αυτοί, που ήρθαν πέρα από το μακρινό Ακκάδ, αυτοί που κατέβηκαν από τα βουνά, αυτοί που βγήκαν από τα δάση… Αυτοί που κατέκλισαν την μεσοποτάμια χώρα και τις παραποτάμιες πόλεις… Αυτοί μπήκαν (σαν αγριεμένα σκυλιά) στην ωραία πόλη Νιπούρ... Η καρδιά μου κλαίει για την όμορφη πόλη Νιπούρ που καταστράφηκε Η καρδιά μου κλαίει γιατί τα σπίτια της είναι διαλυμένα τούβλα σε σορό Η καρδιά μου κλαίει γιατί οι άνθρωποι της, είναι σπασμένα κόκαλα και ματωμένη σάρκα στο ποτάμι. Ούτε οι άρχοντες, ούτε οι ιερείς, ούτε οι έμποροι, ούτε οι εργάτες γλύτωσαν Ούτε οι αξιωματούχοι, ούτε στρατιώτες, ούτε οι φύλακες, ούτε οι αποθηκάριοι γλύτωσαν. Ούτε οι ανήμποροι γέροι, ούτε οι γριές, ούτε οι άντρες, ούτε οι γυναίκες, ούτε τα παιδιά γλύτωσαν!
Αυτοί, που ήρθαν πέρα από το μακρινό Ακκάδ, μπήκαν (σαν αγριεμένα σκυλιά) στην όμορφη πόλη Νιπούρ, σκότωσαν ανθρώπους, έσπασαν πόρτες, μπήκαν σε αποθήκες και έκλεψαν υπάρχοντα. Σελίδα
35
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα
Οι μεγάλοι Ναοί Εσάγιλα και Εζιδά, λεηλατήθηκαν και βεβηλώθηκαν … Αυτοί, που ήρθαν πέρα από το μακρινό Ακκάδ, τρώνε και πίνουν, από τις προσφορές, στις τράπεζες των Ιζιλί… Aποπατούν εκεί όπου φυλάσσονται οι εικόνες των θεών… και κοιμούνται με τις ιερές δούλες, στα απόκρυφα σεπτά δώματα των Ναών. ΤΩΡΑ, τίποτα δεν δηλώνει πως κάποτε ΕΔΩ, έστεκαν – περήφανα - οι δίδυμοι πύργοι, των Μεγάλων Ναών Εσάγιλα και Εζιδά…
36 Σελίδα
Ps.M@vro/Stavriotis Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια» κείμενα
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα Μια Μυθοπλασία από τον Ps.M@vro/Stavriotis
Αποσπάσματα από «άγνωστα Μεσοποτάμια κείμενα» που βρέθηκαν καταγραμμένα σε πήλινες πινακίδες στα υπόγεια του Μουσείου της Βαγδάτης, κατά την εισβολή. Οι στρατιώτες που τις βρήκαν και οι πινακίδες, φυσικά AΓNOOYNTAI! Τα «Αποσπάσματα» είναι «Yπό έκδοση», με «πνευματικά δικαιώματα» κατοχυρωμένα στον Συγγραφέα. (Ένα μυθιστόρημα που δε θα γραφτεί ποτέ). P.S.Mavro/Stavriotis
Σελίδα
37
Ps.M@vro/Stavriotis
Ψευδεπίγραφα & Επίπλαστα αποσπάσματα από άγνωστα «Μεσοποτάμια - Παραποτάμια & Πποποτάμια» κείμενα. Τα «Αποσπάσματα» είναι «Yπό έκδοση», με «πνευματικά δικαιώματα» κατοχυρωμένα στον Συγγραφέα. (Ένα μυθιστόρημα που δε θα γραφτεί ποτέ). Ps M@vro / Stavriotis