Η «Mεγάλη Ελληνική Επίκληση» Κείμενο P.S.Mavro/Stavriotis.
Καθώς το σκέπτομαι μάλλον, πιο ποταποί ...από τον Άναρχο ομοιάζουμε... από αυτόν που μαχαίρωσε πισώπλατα τον «εχθρό» που τον ευεργέτησε - σώζοντας τον - δίνοντάς του νερό, σαν τραυματισμένος ήταν έξω από τη μάχη! • και από τον Ενίαλο, το θρασύ, που πείρε το εορταστικό στεφάνι από το άγαλμα του Απόλλωνα και στην κεφαλή του φόρεσε, χωρίς αιδώ... • το ίδιο άτιμοι με τον Ιππία το βλάστημο που οι θεοί τον τίμησαν πρώτος, τον γιό του στην μάχη να τον χάση και όμως αυτός (ανόητα και απερίσκεπτα) καταριόταν τους αθάνατους. • και από τον Οικείωνα που βδελυρά και πρόστυχα αγκάλιαζε το άγαλμα της Ήρας - κυράς. Όσο για τον Άραχθονα, που έριξε την κόρη του, τροφή στα άγρια άλογά του... • και το Μελάσιππο που μαγείρεψε τον δούλο του και τον ταΐσε στα πεθερικά του... • και τον Kίλαιδο που εκπόρνευσε τη μητέρα, τη γυναίκα και τις κόρες του... Αλήθεια το λέω. Αυτοί τίποτα δεν είναι εμπρός στη δική μας ύβρη!
Ακόμα, εμείς, σταθήκαμε πιο τιποτένιοι ...και από το Βύλο τον γλύπτη, που το χρυσό, από το άγαλμα της Αστάρ καταχράστηκε... • και από τον Aμή τον Αιγύπτιο ιερέα που διέρρηξε το σφραγισμένο κιβώτιο με τα οπάλια Kανοπικά αγγεία της βασίλισσας Tου-τού-τι. • και από τον Καλά Σίσι, τον Ινδό πρίγκιπα, που το μεγάλο ρουμπίνι αφαίρεσε από το μέτωπο τις θεάς Κάλι. • και από τον Tιούχα -κίτι-κάτα που στη μεγάλη πυραμίδα του Mέξικο, ξερίζωσε την καρδιά του γιού του, για να κερδίσει την εύνοια του Ίνκας. Όλοι τους, άνθρωποι ποταποί και τιποτένιοι.
Αλήθεια, χειρότεροι όλων, νιώθουμε εμείς γιατί το κρίμα μας είναι μεγάλο.
• Γιατί... Ρίξαμε τις ασπίδες και εγκαταλείψαμε, στα πεδία των μαχών, τους αρχηγούς μας. • Αφήσαμε άταφους, σε ξένη γη, τους νεκρούς - τροφή σε σκυλιά και αγρίμια. • Προδώσαμε την πατρίδα και γίναμε υποτελείς σε ξένους Τυράννους. • Εξοστρακίσαμε τους Δίκαιους και φυλακίσαμε αυτούς που πολέμησαν για την ελευθερία. • Συκοφαντήσαμε, Καταδικάσαμε και Θανατώσαμε με αισχρό τρόπο τους Σοφούς μας. • Χλευάσαμε τους Ιεροφάντες και φανερώσαμε τα απόκρυφα των Mυστηρίων. • Προδώσαμε τους προγονικούς Θεούς, βεβηλώσαμε τα Σεπτά Ιερά τους, με λατρείες μιαρές. • Κόψαμε τις γέρικες Ελιές, ξεριζώσαμε τα Ιερά Δάση των Νυμφών... • Εξαφανίσαμε τα «Ιερά ζώα» των Θεών... • Mολύναμε τα «Καθαρτήρια ύδατα», βρωμίσαμε ακόμα και τον Αέρα. • Εγκαταλείψαμε τις Πόλης μας... Αφήσαμε τα Τοίχοι τους να γκρεμιστούν. • Μετατρέψαμε τις πατρογονικές Εστίες και τα χωριά μας, σε απέραντους Ερειπιώνες... • Αποποιηθήκαμε την κληρονομιά, τα ήθη και τα έθιμα των παππούδων μας... • Απαρνηθήκαμε η θεϊκή καταγωγή και μολύναμε το καθαρό αίμα μας... • Αλλάξαμε την Ελληνική λαλιά... με άλλη λαλιά, βαρβάρων.
Γιατί, δεν είμαστε πια «Αυτό που Ήμασταν». • Κανείς από τους πρώην «Ετέρους», δεν μας αναγνωρίζει... • Κανείς τωρινός «Σύμμαχος» δε μας τιμά... • και κανένας σύγχρονος «βάρβαρος» δε μας υπολογίζει.
Αλλά ούτε και εμείς θυμούμαστε, πια, το Ένδοξο παρελθών μας. Για όλα αυτά, χειρότεροι όλων, νιώθουμε εμείς(!) ...αν και μέσα μας, καμιά φορά, αναθυμόμαστε την παλιά Δόξα... και αναγνωρίζουμε, πως η ύβρεις που επιτελείται είναι μεγάλη. Σήμερα στην Ελλάδα, κανείς δε μιλά, πια. Ζούμε σε χρόνους Ποταπούς, μίζερους και τιποτένιους.
Όμως, μη θλίβεστε. Αν οι Πρόγονοί μας, και οι παλαιοί Θεοί θελήσουν (παρ' όλη την ελεεινή ζωή μας) πάλι «ΚΑΘΑΡΟΙ» μπορούμε να σταθούμε όρθιοι! Με Ολύμπιο φως λουσμένοι και με ένα καινούργιο ένδυμα λαμπρό - ολόλευκο με μια νέα αγνή καρδιά, σαν του παιδιού - και πιο παρθένοι και από την άγραφη
περγαμηνή, μπροστά τους θα σταθούμε! ...αν το θελήσουμε και το θελήσουν. Ας το ζητήσουμε!
Ας επικαλεστούμε πρώτα τις Μεγάλες Αρχέγονες Μητέρες
• Εστία πρωτόγονη - αρχαία θεά... δώσε μας σπιτική γαλήνη και τις απιστίες μας συγχώρησε. • Ήρα Μεγάλη μητέρα... λάμπρυνε την ψυχή μας! Δώσε μας νέα πνοή. • Δήμητρα μητέρα θεά... με αφθονία καρπών ευλόγησε μας... γέμισε το τραπέζι μας με αγαθά. • Αθηνά - Εργάνη... φώτισε τη διάνοια μας... με έργα των χεριών μας... λύτρωσε μας! • Άρτεμης παρθένα... διώξε την αισχύνη που φωλιάζει στα σκοτεινά δάση του μυαλού μας. • ...όσο για σένα Αφρογέννητη - Αφροδίτη θεά... άναψε μέσα μας και πάλι πυρκαγιά... τον έρωτα στείλε, το θεϊκό γιό, που όλους μας γελά και όλους μας τοξεύει!
Τώρα ας επικαλεστούμε τους Δυνατούς - Πατρογονικούς θεούς...
• Πλούτωνα μυστικέ. Πρώτο σε επικαλούμαστε, με ιδέες πρωτότυπες - αρχέτυπες πλούτισέ μας! • Ποσειδώνα, αφέντη των αγρίων αλόγων, τον σεισμών και των κυμάτων, τα ανεξέλεγκτα συναισθήματα γαλήνεψε... και τις τρικυμίες του νου μας, πάψε! • Απόλλωνα ιαματικέ - θαυματουργέ, στόχευσε το κακό και γιάτρεψε τα νοσήματα της ψυχής, του μυαλού και του σώματος μας! • Άρη κάστρο πορθητή... άνοιξε μας πύλες μυστικές και πόρτες διπλοκλειδωμένες. Δώσε, σε μας ανδρεία. • Ήφαιστε, Θεέ της φωτιάς και των ηφαιστείων, λιώσε τα μέταλλα που μέσα μας, βαραίνουν... και τεχνουργήματα ψυχής χάρισέ μας. • Γοργόφτερε Ερμή συντρόφεψε μας... και την ποθητή στιγμή, σε όλους μας, κάνε ευκολότερη! Μα πάνω από όλα, ας επικαλεστούμε... τον ΕΝΑ, τον ΜΟΝΑΔΙΚΟ και ANEΠANAΛHΠTO Κρονίδη - Τιτάνα ΔHMIOYPΓO, που όλοι και όλα είναι εκπορεύσεις του! • Δία - Ζευς. Πατέρα Σωτήρα... ένα σου ζητάμε. Από τα κακά της γενιάς μας, ξέκοψέ μας! Μέτρα μας αλλιώς.
Όμως, ας μη ξεχάσουμε, έχουμε και άλλους να Τιμήσουμε απόψε.
Ας αρχίσουμε από τα πολύ παλιά χρόνια. • Τιμάμε και επικαλούμαστε Τα παιδιά του Χάους και της Νύχτας Τον Φάνητα τον Ορφικό... Το Διόνυσο τον πρωτόγονο και Διογέννητο • Τιμάμε και επικαλούμαστε Το Ουρανό και την Γη Τον Κρόνο και τη Ρέα Τους Τιτάνες και τους Γίγαντες, • Τιμάμε και επικαλούμαστε Τον Πάνα και τις νύμφες των δασών, τις νύμφες των σπηλαίων, των ποταμών και της θάλασσας. • Τιμάμε και επικαλούμαστε Τον φωτοδότη Ήλιο, τη μαγεύτρα Σελήνη και όλα τα άλλα αστέρια ουράνια όντα. • Τιμάμε και επικαλούμαστε Το Δευκαλίωνα και την Πύρα. Τον γενάρχη Έλληνα, τον Αχαιό, τον Ίωνα, τον Δώρο, τον Αίολο... • Τιμάμε και επικαλούμαστε Τους Ημίθεους και τους Ήρωες... τον Ηρακλή, το Θησέα, τον Αχιλλέα, τον Οδυσσέα... • Τιμάμε και επικαλούμαστε Αυτούς που σκοτωθήκαν στις μάχες προστατεύοντας τα κοινά ιερά, τα όσια και τους τάφους των πατεράδων μας... τον Λεωνίδα, τον Παλαιολόγο, τον Κολοκοτρώνη, τον Καραϊσκάκη... • Τιμάμε και επικαλούμαστε Όσους νεότερους θυσιάσθηκαν για τα δίκαια του Λαού μας... • Τιμάμε και επικαλούμαστε Όλους τους ταπεινούς και ανώνυμους... που υπήρξαν πριν από εμάς... και που δούλεψαν σε τούτα τα ελαιόδεντρα ...σε αυτή τη γη! Τέλος...
• Τιμάμε και επικαλούμαστε τον ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΑ τον Άγνωστο Θεό, τον Αρχαίο των ημερών, το Φιλεύσπλαχνο και Ελεήμονα. ΑΥΤΟΝ που περιβάλει ΟΛΑ και που τίποτα δεν είναι έξω και πέρα από αυτόν!
Ας λάβουμε... ΣΟΦΙΑ να κατανοήσουμε, ΔYNAMH να αντέξουμε και ΚΑΛΟΣ για να πράξουμε! Ας μας δοθεί Υγεία - Αφθονία καρπών - Τύχη αγαθή και καλή Φήμη για μας και τα παιδιά μας! Τύχη αγαθή. P.S.Mavro/Stavriotis.
• Τη «Mεγάλη Ελληνική Επίκληση» θα τη βρείτε μαζί με άλλα όμοια... στο http://ancientgreece-psmavro.blogspot.com/