Wzornik konkursu Projektowanie Tozsamosci/Tozsamosc Projektowania, v2 by OperaLab

wzornik

OperaLab Idea OperaLab to interdyscyplinarny projekt łączący cechy galerii i think-tanku, którego celem jest organizowanie przestrzeni do rozmowy o współcześnie zmieniającym się obrazie miasta oraz roli sztuki, jako dyscypliny o potencjale kreacyjnym, wpływającym na jego obecny obraz. OperaLab jest platformą tworzoną z myślą o łączeniu eksperymentów artystycznych z formą i ideą, gdzie spotyka się sztuka z technologią, umożliwiająca dialog pomiędzy różnymi wizjami współczesnego miasta, budowanego poprzez sztukę oraz dyskusje o współczesnym projektowaniu, jako efektywnym instrumencie transportującym idee. Ten rodzaj intelektualnej cyrkulacji wychodzi na przeciw najnowszym artystycznym zjawiskom. Pytając o tożsamość projektowania, pytamy o jego permanentną zmianę i rozwój. Chcemy skonfrontować obraz mobilności, jako jednej z najistotniejszych cech współczesnego miasta z punktami stałymi, stanowiącymi odniesienie do jego przeszłości. Tożsamość przestrzeni miejskiej budowana jest poprzez i dzięki sztuce. Dziedziny projektowe stały się zatem rodzajem totemu i narzędziem dla rozwoju kulturowego. Ich miastotwórcza rola rośnie, dlatego zadając pytanie o przyszłość miast i ich rozwój, zadajemy tym samym pytanie o rolę sztuki w procesie ich budowy i nieustannego przeobrażania. Interdyscyplinarne postrzeganie sztuki daje możliwość lepszego zrozumienia zmian zachodzących w świecie. Trudno dziś analizować istotne zjawiska artystyczne poprzez wąski pryzmat konkretnych zdarzeń, nie zwracając uwagi na ich kontekst i wzajemne relacje jakie są

wynikiem dialogu artystycznych dyscyplin od dziedzin projektowych, po sztuki piękne i performatywne. Synteza sztuk to siła pozwalająca na uzyskanie nowej, świeżej jakości. Projekt OperaLab tworzony jest więc z myślą o kreowaniu możliwości takich działań, spotkań i rozmów poprzez otwieranie nowych przestrzeni dla artystycznych zdarzeń. Projekt pawilonu, będący przedmiotem konkursu Projektowanie tożsamości/Tożsamość projektowania, daje szansę stworzenia mobilnej przestrzeni do prezentacji sztuk. To pierwsza aktywność wskazująca kierunek rozwoju całego przedsięwzięcia, które łączyć będzie szereg aktywności realizowanych we wnętrzach Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, z mobilną obecnością w przestrzeni miejskiej. Symboliczna umowność w postrzeganiu złożonych funkcji miasta najlepiej uwidacznia się w gmachach przeznaczonych na działalność artystyczną. Kształt miejskiej strukturze nadają konkretne elementy, których samoistne oddziaływanie może być intensyfikowane poprzez jakość, ilość i różnorodność tych elementów, przy zachowaniu wzajemnej autonomii. Wówczas są one zapamiętywane, kodowane i stają się punktem odniesienia dla danej struktury urbanistycznej. Parnerstwo Teatr Wielki – Opera Narodowa to miejsce, gdzie korespondencja sztuk żyje w ich przenikaniu i dialogu. Siedzibą jednej z najważniejszych instytucji kultury narodowej jest niezwykła budowla. Wybitni architekci na przestrzeni niespełna dwustu lat nadali idei formę, idei budowania świata sztuki. Okazją do przybliżenia architektonicznego dziedzictwa Teatru jest przypadająca na nadchodzący 2013 rok rocznica 180-lecia inauguracji

działalności Teatru w obiekcie, którego pierwotny kształt określił Antonio Corazzi, a obecny - Bohdan Pniewski. Budynek Teatru Wielkiego – Opery Narodowej jest także jednym z najważniejszych punktów tożsamości miasta, determinującym swą formą miejską przestrzeń. Celem projektu jest więc nawiązanie dialogu pomiędzy architektonicznym i projektowym dziedzictwem a nowymi tendencjami i kierunkami rozwoju tych dziedzin. Jest to rodzaj symulacji zmian. Punktem wyjścia dla projektantów jest budynek Teatru Wielkiego – Opery Narodowej – obiekt silnie powiązany z historią miasta i akcentujący jego wizerunek. Dynamiczne zmiany ożywiają współczesną metropolię, która staje się dzięki temu płaszczyzną również kulturowej aktywności. Konieczne zatem wydaje się podkreślenie punktów stałych miasta nie tylko dla ich łatwej identyfikacji, ale głównie z racji ochrony przestrzeni historycznych. Zaproszenie BMW do współtworzenia projektu to naturalny wybór podyktowany wieloletnim zaangażowaniem marki we wspieranie inicjatyw artystycznych. Metoda przyjęta przy tworzeniu strategii rozwoju OperaLab oparta została na badaniu potencjału relacji dwóch silnych marek: Teatru Wielkiego – Opery Narodowej i firmy BMW. Analizując kierunek rozwoju Teatru Wielkiego – Opery Narodowej i obserwując wieloletnie zaangażowanie BMW we wspieranie sztuki, widzimy możliwość zrealizowania pionierskiego projektu na skalę Polski. OperaLab odnosi się do esencji obu marek, budując w nowoczesny sposób relację sztuka – biznes. Zaangażowanie BMW Group we wspieranie kultury stanowi ważny element strategii firmy w zakresie odpowiedzialności społecznej, wynikający z przekonania, że działalność artystów stanowi jeden z najważniejszych

obszarów życia społecznego, a dziedzictwo kulturalne jest wartością niezmiernie ważną dla ludzkości. Dla BMW Group zaangażowanie w rozwój kultury jest naturalnym elementem korporacyjnej tożsamości. BMW tworzy niezwykłe auta, charakteryzujące się zarówno ultranowoczesnymi technologiami, jak i wyjątkowym designem; dające radość z jazdy i poczucie komfortu. Tym samym firmie bardzo bliskie jest to, co określa prawdziwą sztukę – kreatywność, wolność oraz tworzenie nowych jakości przy zachowaniu klasycznych wartości i elegancji formy. Postrzegając projekt OperaLab poprzez jego artystyczny aspekt, można rozumieć go jako wypadkową fascynacji sztuki technologią i technologii sztuką. Nasze partnerstwo tworzy innowacyjną przestrzeń dla polskiej sztuki.

Konkurs Projektowanie tożsamości/Tożsamość projektowania Kategoria Architektura Pawilon - Mobilne idee Celem konkursu jest wybór i realizacja koncepcji mobilnego pawilonu, który pozwoli projektowi OperaLab na szereg artystycznych i intelektualnych aktywności. Począwszy od aranżacji wystaw, poprzez filmowe projekcje, prezentacje baletowe i operowe, po koncerty i realizację paneli dyskusyjnych. Forma pawilonu powinna komunikować innowacyjny charakter projektu, łączącego wiele dziedzin sztuki oraz przenosić wartości tożsamości Teatru Wielkiego – Opery Narodowej oraz BMW, tworząc dialog z miejską przestrzenią. Otwarty charakter pawilonu powinien prowokować odbiorców do interaktywnego wykorzystania. Zgodnie z założeniami konkursu na projekt mobilnego pawilonu ekspozycyjnego, który będzie stanowił centrum działalności OperaLab, obiekt powinien być zbudowany z materiałów odnawialnych oraz charakteryzować się elastyczną konstrukcją, łatwą w montażu i demontażu. Ważnym aspektem projektu będzie twórcze odniesienie się do architektonicznego wzorca Teatru Wielkiego – Opery Narodowej i jego interpretacji poprzez nowoczesne formy wyrazu i zasad innowacyjnej mobilności - rdzenia wizerunkowego marki BMW. Projekt mobilnego pawilonu powinien składać się z modułów, łatwych w aranżacji zarówno w otwartej przestrzeni miejskiej, jak i we wnętrzu, ze szczególnym uwzględnieniem przestrzeni Teatru Wielkiego – Opery Narodowej. Konstrukcja pawilonu powinna być oparta na prostej transformacji pozwalającej na realizację różnorodnych aktywności. Koszt produkcji pawilonu nie powinien przekroczyć 200 000. zł. Założenia funkcjonalne i ideowe Pawilon powinna cechować ponadczasowa architektura wykorzystująca nowoczesne rozwiązania technologiczne. Z racji strategicznej roli dla polskiej kultury, jaką

Kategoria Design Produkt dla Teatru Wielkiego – Opery Narodowej

pełni Teatr Wielki – Opera Narodowa, pawilon powinien odnosić się do jego struktury, szukając dialogu w ponadczasowych rozwiązaniach, by w innowacyjny sposób łączyć tożsamość miejsca z nowoczesnymi rozwiązaniami formalnymi i technologicznymi Pawilon powinien składać się z rozłącznych modułów, które razem stworzą kompletną strukturę, pozwalającą jednak na wariantowe wykorzystanie (pojedyncze elementy powinny mieć funkcjonalność wewnętrznych modułów wystawienniczych) Pawilon będzie wykorzystywany na zewnątrz w okresie wiosenno-letnim Pawilon powinien mieć elastyczną strukturę łatwą do aranżacji i zaadaptowania na potrzeby rozmaitych aktywności kulturalnych Minimalna powierzchnia użytkowa określona została na 150 m² Pawilon powinien być ekologiczny Pawilon powinien być technologicznie wykonalny Koszty wykonania pawilonu nie powinny przekroczyć 200 000 zł Układ funkcjonalny powinien zakładać przestrzeń łatwą do aranżacji oraz uwzględniać zaplecze techniczno-administracyjne, nieprzekraczające 15 m² Pawilon powinien być dostosowany do łatwej instalacji zaplecza multimedialnego Jedna ze ścian powinna pełnić funkcję interaktywnego kiosku multimedialnego, do którego dostęp będzie niezależny względem pozostałej przestrzeni pawilonu Pawilon jako koncept powinien posiadać projekt wyposażenia wnętrza wraz umeblowaniem, z którego można korzystać w otwartej przestrzeni przed pawilonem Struktura pawilonu powinna być zaprojektowana z wykorzystaniem materiałów odnawialnych Pawilon powinien posiadać udogodnienia dla osób niepełnosprawnych.

Projektowa gra z tożsamością Idea stworzenia dedykowanej linii produktowej wynika z charakterystycznego dla Teatru Wielkiego – Opery Narodowej silnego zakorzenienia we własnej tożsamości i dziedzictwie oraz dążenia BMW do innowacji i dialogu ze sztuką. Produkt powinien budować relacje między TWON oraz marką BMW, pomiędzy sztuką a indywidualną mobilnością. Istotne jest stworzenie całego środowiska dla powstającego projektu. Powinna być uwzględniona kompleksowa identyfikacja oraz opakowanie produktu. Przedmiotem konkursu będzie zaprojektowanie dwóch produktów z linii produktowej sygnowanej marką̨ OperLab. Projekty powinny odnosić się do tożsamości marek Teatru Wielkiego – Opery Narodowej i BMW. W innowacyjny sposób inspirować́ się ich dziedzictwem, tworząc nowoczesny produkt o wysokim poziomie estetycznym i funkcjonalnym. Materiałem do inspiracji i punktem odniesienia przy projektowaniu produktów będą elementy architektury, wyposażenia wnętrz, historii samego budynku Teatru Wielkiego – Opery Narodowej oraz projekty BMW Group. Dzięki temu zostanie zbudowana silna więź z tożsamością miejsca oraz charakterystyczny, niepowtarzalny i nowoczesny produkt. Ta korelacja, prócz zalet czysto estetycznych, niesie ze sobą duży walor edukacyjny.

Założenia funkcjonalne i ideowe projektu Produkt skierowany jest do wąskiego odbiorcy, który rozumie kontekst estetyczny oraz łatwo odkoduje znaczenia związane z dziedzinami artystycznymi, odbiorcy o wyrobionym smaku produkt powinien łączyć innowacyjny pomysł z funkcjonalnością produkt powinien posiadać zaprojektowane opakowanie (pudełko+ torba) oraz kompleksową identyfikację wizualną produkt powinien kojarzyć się z Operą produkt powinien mieć mobilną funkcjonalność produkt powinien być wykonany z wysokojakościowych materiałów i mieć ekskluzywny charakter.

Teatr Wielki – Opera Narodowa Historia Teatr Wielki – Opera Narodowa od prawie dwustu lat jest reprezentacyjną polską sceną operowo-baletową. Budynek powstał w latach 1825-1833 według projektu włoskiego architekta Antonio Corazziego. Od tego czasu był kilkakrotnie przebudowywany. Podczas oblężenia Warszawy w 1939 r. został zbombardowany i niemal całkowicie zniszczony. Pozostała jedynie oryginalna klasycystyczna fasada gmachu. W latach 1945-1965 zespół teatralny działał na innych scenach, podczas gdy gmach teatru podnoszono z gruzów i rozbudowano według projektu Bohdana Pniewskiego. Teatr Wielki – Opera Narodowa kultywuje swoje długoletnie tradycje, wystawiając dzieła kompozytorów polskich i światowych. Spektakle prezentowane są na scenie głównej – w Sali Moniuszki z widownią na 1772 miejsca i na scenie kameralnej z widownią na 248 miejsc w Sali Młynarskiego. Na pierwszym piętrze, w dawnych Salach Redutowych, mieści się jedyne w Polsce Muzeum Teatralne. Fasada Teatru Wielkiego, zgodnie z intencją architekta, Antonia Corazziego, została zwieńczona w 2002 roku Kwadrygą Apollina. Rzeźbę zaprojektowali współcześni profesorowie warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych: Antoni Myjak i Antoni J. Pastwa. Teatr Wielki – Opera Narodowa szczyci się najbardziej znaczącymi w Polsce produkcjami baletowymi i operowymi. Słynni dyrygenci, znani reżyserzy, wielkie gwiazdy polskiej i światowej wokalistyki, wybitni tancerze – są największymi atutami Teatru i zarazem gwarancją sukcesów artystycznych. Rozwijana z każdym sezonem współpraca międzynarodowa stawia Teatr Wielki w jednym rzędzie z najsłynniejszymi teatrami operowymi i kompaniami baletowymi na świecie. Zrealizowane koprodukcje z najbardziej znaczącymi scenami Europy: English National Opera w Londynie, Teatro Real w Madrycie, Festiwalem w Bregenz, Théâtre Royal de la Monnaie w Brukseli, Teatrem Maryjskim w Sankt Petersburgu czy Grand Theatre del Liceu w Barcelonie pokazują, że Teatr Wielki – Opera Narodowa jest ważną europejską sceną, wpisującą się we wspólny dynamizm twórczy i produkcyjny. Historia formy Klasycystyczna forma gmachu Teatru Wielkiego – Opery Narodowej autorstwa Antonio Corazziego stanowi odniesienie dla późniejszych zmian dokonanych przez Bohdana Marconiego czy Bohdana Pniewskiego. Włoski architekt projektując pierwotną siedzibę Teatru stworzył

wielowątkową, spiętrzoną bryłę. Operując biegle ówczesnym architektonicznym wzornikiem, skomponował jeden z najlepszych budynków klasycystycznych w Polsce. Bogata paleta formalna dzisiejszego gmachu zawiera elementy klasycystyczne, modernistyczne, eklektyczne i art-deco. Stylowe warstwy harmonijnie korespondują ze sobą, doskonale komunikując historię Teatru i nadając mu unikalny wyraz. Częścią spajającą przedwojenną formę budynku i jego powojenne oblicze jest północna, reprezentacyjna fasada, która ocalała od zniszczenia i stała się dla Bohdana Pniewskiego – autora wyłonionego w drodze zamkniętego konkursu - punktem wyjścia w procesie projektowym. Całkowita odbudowa i powtórne otwarcie nastąpiło w 1965 roku. Widoczna w projekcie analiza architektury Corazziego, trafnie odczytana przez Pniewskiego, pozwoliła stworzyć dzieło sięgające po pierwotne, klasycystyczne formy, zarazem jednak kreujące drugie, nowe oblicze w historii budynku. Ambitna koncepcja architekta polegająca nie tylko na odbudowie, ale również rozbudowie budynku – w ówczesnych warunkach była przez wielu uznawana za szaleńczą. Teatr Wielki już po wybudowaniu w 1833 r. stał się jednym z symboli Warszawy. Fasada, zwieńczona charakterystycznym wejściem z majestatyczną kolumnadą, od początku dominowała nad Placem Teatralnym. Wspólną intencją architektów, którzy projektowali ten gmach było nadanie mu roli dominanty architektonicznej, organizującej i determinującej otaczającą go przestrzeń. Detal Wnętrza Teatru Wielkiego – Opery Narodowej urzekają artystycznie subtelnym detalem. Warto zatrzymać wzrok na interesujących żyrandolach, kinkietach autorstwa wybitnego polskiego grafika, architekta i scenografa – Tadeusza Gronowskiego. Ich piękna forma o zróżnicowanej typologii ujęta w stylistyczne ramy art-deco, wykorzystuje całą paletę historycznych cytatów. Tadeusz Gronowski jest również autorem znajdujących się w holu, przed Lożą rządową gobelinów oraz szklanych kompozycji kwiatowych w dolnym Foyer. Uwagę zwracają także mozaikowe zegary projektu Barbary Pniewskiej-Krasińskiej oraz zdobienia balustrad autorstwa Zofii Demkowskiej czy płaskorzeźby dłuta Franciszka Strynkiewicza obrazujące Porwanie Sabinek. Zróżnicowana stylowa proweniencja projektów stanowi o charakterze miejsca i jest wynikiem pracy szerokiej grupy

projektantów. Intencją Bohdana Pniewskiego było stworzenie dzieła totalnego. Znany z zamiłowania do detalu, bacznie czuwał nad każdym projektowanym elementem, wprowadzając w toku realizacji szereg zmian. Zaowocowało to przemyślanym projektem o zróżnicowanej stylistyce. Dość swobodne operowanie historycznymi odniesieniami zarówno w skali detalu, jak i w szerszym planie, może być odczytane w kategoriach manierystycznych. Tak też jest w istocie. Zróżnicowana wielkość i wysokość pomieszczeń nadaje wnętrzom bardziej ekspresyjny i dynamiczny charakter. Osią i głównym elementem określającym wnętrza, szczególnie w ich dolnej partii, są schody pełniące funkcję elementu spajającego wszystkie poziomy wnętrza. Ich reprezentacyjna forma nawiązuje do najlepszych wzorców budynków operowych. Kontynuacją tej idei jest zróżnicowanie pomieszczeń pod względem dekoru. Elementy zdobnicze rozwijają swe bogactwo w miarę zbliżania się do najbardziej reprezentacyjnej części recepcyjnej, czyli Foyer Głównego. Brązy i żółcie przewijają się we wszystkich elementach wystroju Foyer. W głównej strefie teatru największe wrażenie robi mozaika podłogowa – ułożona z różnych gatunków drewna. Dzięki temu jej kolorystyka jest naturalna, a nie uzyskana za sprawą barwników. W całym Foyer marmur miesza się z lastryko, a wysoki poziom wykonania doskonale licuje z rangą przestrzeni. Zupełnie inny, modernistyczny charakter posiada widownia przesklepiona przyciągającym uwagę sufitem pełnym ceramicznych elementów przywodzących na myśl gwiazdozbiór. Także w tym wypadku ujawnia się charakterystyczny styl i duża atencja dla detalu, jaką wykazywał w projektach Bohdan Pniewski. Teatr Wielki – Opera Narodowa – kontekst Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie wychodząc naprzeciw dynamicznie zmieniającemu się obrazowi instytucji kultury, podjął decyzję o realizacji projektu prezentującego innowacyjne i inspirujące przejawy współczesnej architektury i sztuki, przefiltrowane przez kontekst i specyfikę miejsca, jakim jest najważniejsza scena operowa i baletowa w Polsce. Realizacja OperaLab jest więc potwierdzeniem nowego spojrzenia na rolę i możliwości, jakie stawia przed sobą instytucja o strategicznym charakterze dla rodzimej kultury, której ambicją jest łączenie najlepszych cech artystycznego salonu z ekspozycją innowacyjnych, artystycznych projektów, ogniskujących różne dziedziny

sztuki. Geneza poszukiwania konotacji między nimi bierze się z samej struktury opery, jako formy łączącej wiele dyscyplin artystycznych. Wybór Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, jako punktu odniesienia dla całego projektu jest nieprzypadkowy. Budynek tej instytucji, jak lustro odbija dzieje architektonicznych zmian, jakie przeszła polska architektura na przestrzeni niespełna trzystu lat. Pierwotna klasycystyczna forma Teatru, stworzona przez Antonio Corazziego, jego odbudowane i rozbudowane oblicze zrekonstruowane i zaprojektowane po części od nowa przez Bohdana Pniewskiego z poczuciem wrażliwości i wyczucia wobec eklektycznych, pełnych odniesień historycznych wnętrz, staną się na czas wystawy symbolicznym pomostem pomiędzy tym, co w historii polskiej architektury istotne a tym, co ma do zaproponowania młode pokolenie projektantów, które jakością swoich realizacji wyznacza nową perspektywę rozwoju dla współczesnego wzornictwa i architektury.

fot. Ewa KarpiĹ&#x201E;ska / Teatr Wielki - Opera Narodowa

fot. Stefan OkoĹ&#x201A;owicz / Teatr Wielki - Opera Narodowa

fot. JarosĹ&#x201A;aw Mazurek / Teatr Wielki - Opera Narodowa

fot. Paulina Dadas / Teatr Wielki - Opera Narodowa

fot. JarosĹ&#x201A;aw Mazurek / Teatr Wielki - Opera Narodowa

fot. Paulina Dadas / Teatr Wielki - Opera Narodowa

fot. JarosĹ&#x201A;aw Mazurek / Teatr Wielki - Opera Narodowa

fot. Paulina Dadas / Teatr Wielki - Opera Narodowa

fot. JarosĹ&#x201A;aw Mazurek / Teatr Wielki - Opera Narodowa

fot. Paulina Dadas / Teatr Wielki - Opera Narodowa

BMW Historia Historia grupy BMW rozpoczyna się w 1916 roku w Monachium kiedy to została założona firma „Bayerische Flugzeugwerke AG” (Bawarskie Zakłady Lotnicze). W 1917 r. nazwa została zmieniona na „Bayerische Motoren Werke GmbH”, a w 1918 r. przedsiębiorstwo przekształcono w spółkę akcyjną („AG”). Początkowo firma skupiła się na projektowaniu i produkcji silników lotniczych, a od 1923 r. - motocykli. Historia BMW jako firmy odnoszącej sukcesy w produkcji samochodów sięga roku 1928 r., kiedy zakupiła ona zakład produkcyjny w Eisenach. Grupa BMW obejmuje marki BMW, MINI i Rolls-Royce. Grupa BMW jest jedyna firmą motoryzacyjną, której wszystkie marki mieszczą się wyłącznie w klasie samochodów premium: od małych aut po absolutnie najwyższy segment. Samochody Grupy BMW to produkty najwyższej klasy pod względem estetyki, stylistyki, dynamicznych osiągów, nowatorskich technologii i jakości, co podkreśla czołową pozycję firmy w zakresie technologii i innowacji. Stylistyka Bmw Początek Emocji BMW nie tylko zachwyca swoją techniką, dociera również do sfery emocjonalnej. Nie bez znaczenia jest tutaj perfekcyjne zgranie proporcji, powierzchni i detali. Typowe połączenie dużego rozstawu osi, krótkich zwisów, długiej maski silnika i cofniętej kabiny nadaje każdemu BMW nawet podczas postoju sportową elegancję i dynamikę. Indywidualny charakter każdego modelu wyraża się poprzez staranne wyprofilowanie powierzchni i precyzyjne poprowadzenie linii. Drobne szczegóły tworzą bogatą gamę akcentów. Od dziesięcioleci różne wyraziste cechy stylistyczne tworzą wyjątkowy styl BMW. Wartość tych cech została

szybko doceniona przez BMW i konsekwentnie uwypuklana. Dlatego jeszcze dzisiaj w każdym pojedynczym BMW widoczne są ślady wieloletniej tradycji: wszystkie modele dokonują nowej interpretacji typowych cech BMW i tym samym podkreślają swój wyjątkowy charakter. Starcie najlepszych pomysłów Projekt nowego BMW powstaje w drodze intensywnego, pełnego pasji procesu. Niezwykłą osobliwość stanowi wyjątkowe współzawodnictwo projektów wewnątrz BMW. Przy projektowaniu modelu w szranki stają projektanci prezentujący swoją wizję wyglądu zewnętrznego i wewnętrznego auta. Pomysły i propozycje przedstawiane są najpierw na papierze w wersji 2D lub prezentowane w postaci schematów komputerowych. Później przybierają postać pracochłonnych modeli powlekanych lub wirtualnych, trójwymiarowych prezentacji. Na każdym etapie procesu wybierane są pomysły na zasadzie konkursu. Jedynie bardzo obiecujące projekty są kontynuowane i opracowywane aż do najdrobniejszych szczegółów. Dopiero kiedy projekty wnętrza i karoserii, doboru farb i materiałów spełniają najwyższe wymagania, wówczas oba ostatnie współzawodniczące projekty przedstawiane są całemu zarządowi. W ten sposób wybierana jest ostateczna, produkcyjna stylistyka karoserii i wnętrza. Stylistyka w centrum Cechą szczególną stylistyki BMW jest intensywny dialog, determinujący w znacznym stopniu kulturę i filozofię procesu projektowania. Dialog ten nie ogranicza się jednak do własnego przedsiębiorstwa. BMW wspiera, kultywuje i dziele swoje pasje designerskie z różnymi partnerami. Dzięki częstej współpracy projektanci i artyści spoza branży motoryzacyjnej inspirują się tematami designer-

skimi aktualnych modeli seryjnych BMW, interpretując je w zupełnie nowy sposób. W ciągu ostatnich lat powstały niezwykle pasjonujące dzieła, z których skorzystały obie strony dialogu. Wspólna praca z kreatywnymi umysłami wszelkich dyscyplin i wspieranie twórców kultury stał się kreatywnym procesem wzajemnej edukacji i interaktywnej inspiracji. Pionierzy swoich czasów – wrażenie robią nawet dziś. Stylistyka BMW nigdy nie podążała za standardami, lecz je wyznaczała. Poprzez konsekwentny rozwój kultywowanych wartości. W oparciu o własną historię i własne, podstawowe przekonania. Z ambicją tworzenia i oddziaływania stylem na swoją epokę. Pionierskie pomysły. Historia stylistyki BMW pokazuje równocześnie drogę ku przyszłości. Przykładem są tutaj legendarne samochody, które w swoich czasach wyznaczały nowe standardy. Ich stylistyka, która już wtedy wyznaczała trendy, żyje również nadal w każdym samochodzie BMW Poruszające kształty przyszłości Historia jest wprawdzie nieodłącznym elementem stylistyki BMW, jednak stanowi zaledwie jeden z elementów tworzenia nowych rozwiązań dla przyszłej mobilności. Pozostałe to możliwość swobodnego i kreatywnego myślenia oraz konsekwentnej woli tworzenia prawdziwych innowacji. Tym samym stylistyka BMW przynosi stale coś nowego, mając przy tym zawsze na uwadze własne korzenie. Kierujemy się zawsze wyzwaniem, aby technicznie i stylistycznie wyprzedzać o jeden krok swoje czasy. Wynikiem realizacji tego wyzwania są innowacyjni prekursorzy o nowoczesnych kształtach – samochody koncepcyjne. Dzięki nim przyszła mobilność przyjmuje już dziś bardzo rzeczywistą postać. Są one inspiracją

i bodźcem dla przyszłych modeli. W przypadku wielu koncepcji studyjnych BMW obowiązuje zasada: wczoraj jeszcze wizja, a dzisiaj już samodzielny model wśród produkowanych seryjnie samochodów BMW. Prawdziwa praca zespołowa zdobywa uznanie Nasze zespoły konstruktorskie stają przed coraz większymi wyzwaniami, jakie związane są z projektowaniem nowych modeli. Każdy detal musi znajdować się na właściwym miejscu, a całość musi działać przekonująco. Bo tylko to, co nas przekonuje w BMW, spełnia oczekiwania względem jego wyjątkowości. A tym samym może wzbudzać zachwyt obserwatorów. Wyniki mówią same za siebie: choćby w ciągu ostatnich czterech lat BMW zachwyciło swoją innowacyjną stylistyką jury licznych renomowanych konkursów designerskich w Niemczech i za granicą. To osiągnięcie, z którego jesteśmy dumni – które motywuje nas ciągle od nowa do tworzenia niezwykłych dzieł designerskich. Zaangażowanie bmw w kulturę i sztukę. Już ponad cztery dekady BMW Group jest zaangażowane we wspieranie kultury i sztuki na całym świecie. To ważny element strategii firmy i odpowiedzialności społecznej. Sztuka współczesna i nowoczesna, jazz i muzyka klasyczna, architektura i design – BMW Group realizuje długoterminowe działania we wszystkich tych obszarach, od początku współpracując z największymi artystami, m. in.: Andym Warholem, Royem Lichtensteinem, Jenny Holzer i Jeffem Koonsem. Warszawski Teatr Wielki – Opera Narodowa stanowi kolejną szanowaną instytucję, którą od dłuższego czasu wspiera BMW Group Polska. Partnerstwo tej klasy to dla nas niewysłowiony zaszczyt.