16
pravokutnim umetkom – latvicom, koja se umetala pod pazuhom. Haljetak bez rukava, lajbec od raznobojnog brokata, pliša ili sukna upotpunjavao je ovu stilsku cjelinu. U pojasu su nošeni crni pojasevi – žnore, žnjore. Kao novija moda uobičajilo se nošenje kupovne delenske šarene marame, sa ili bez frandži, križanih preko prsa. U zimskom periodu nošeni su kratki kaputići tušl ili kalmak, žuti kožuni oivičeni crnim krznom, tzv. kožunci pršnjaci, kabanice od darovca – al(j)ne, i vunene najčešće crne, smeđe ili tamno crvene marame.8 Specifičnost ženske nošnje sjevero istočnog dijela Moslavine je njena jednostavnost i bjelina. Gotovo nema nikakvih razlika, osim oglavlja, u odjeći mladih djevojaka, žena zrelije dobi i starica. Prigodom odijevanja ženske narodne nošnje najprije se navuku čarape ili oviju obojci9, te obuju opanci. Zatim slijedi oblačenje navlačka – odgovara današnjem kombineu, zatim podsuknje tj. donjih dijelova odjeće – podoplečak, (nošen samo u zimskom razdoblju) i podrubača. Na gornji dio obuče se opleće, a zatim rubača koja se čvrsto stegne u struku. Na prednji dio rubače oblači se pregača ili fertun, a u struku se opasivao pas. Rubače, rub’ne ili skuti, te podrubače ili podrubinke kod katoličkog življa su vrlo dugačke, sežu do gležnja, a negdje i do pete, za razliku od pravoslavnog stanovništava koje je nosilo nešto kraće nošnje, a one su mogle sezati do polovice lista.