HISTORIA MEDYCYNY
Major dr med. Wilhelm Borkowski (1895–1941) Maj. Wilhelm Borkowski MD (1895–1941) Małgorzata Kalicińska‑Buraczewska, Danuta Augustynowicz Sekcja Strategii i Rozwoju Badań Naukowych Pion Nauki Wojskowego Instytutu Medycznego Warszawie; kierownik: mgr Danuta Augustynowicz
Wilhelm Borkowski (ryc. 1) urodzony 10 stycznia 1895 roku na Podolu w majątku Jurkowice należał do po‑ kolenia, któremu wybuch pierwszej wojny światowej i rewolucja 1917 roku zmieniły bieg życia osobistego i zawodowego. Niestety, nie zachowały się żadne pamiątki z okresu jego dzieciństwa i wczesnej młodości. Wiadomo, że stra‑ cił dom rodzinny, a bracia Otton i Piotr zginęli w latach 1917–1919 w nieznanych okolicznościach. Nie wiadomo dokładnie, kiedy Wilhelm Borkowski znalazł się w Pol‑ sce. Pewne jest, że 24 stycznia 1919 r. wstąpił ochotni‑ czo do Wojska Polskiego, w którym początkowo pełnił służbę podlekarza w IX batalionie sanitarnym. Pozwala to przypuszczać, że miał za sobą przynajmniej trzy lata studiów medycznych. 1 listopada 1920 r. został awanso‑ wany do stopnia porucznika i odkomenderowany na stu‑ dia na Uniwersytecie Warszawskim. W tym samym cza‑ sie udało mu się sprowadzić do Polski wdowę po bracie Ottonie z córeczką Haliną. W okresie studiów pracował społecznie w Kole Me‑ dyków, którego był prezesem w kadencji 1923/1924. Był też inicjatorem i orędownikiem budowy Domu Medyków. Dyplom lekarza uzyskał 25 marca 1925 r. W latach 1926–1928 odbył dwuletni kurs w Wyższej Szkole Wojennej. Po awansie na kapitana w 1927 r. zo‑ stał mianowany dowódcą batalionu w Oficerskiej Szko‑ le Sanitarnej, późniejszej Szkole Podchorążych Sanitar‑ nych. W tym samym roku zaszła również zmiana w jego życiu osobistym, ożenił się bowiem z wdową po bracie Ottonie, p. Marią z domu Rawicz‑Kossecką, stając się tym samym ojcem dla bratanicy Haliny. W 1931 r. uro‑ dziła się druga córka, Ewa [1]. Kapitan dr Borkowski pełnił funkcję dowódcy bata‑ lionu w Szkole Podchorążych do kwietnia 1933 r. Ten okres służby doktora można odtworzyć na podstawie wspomnień podchorążych, które ukazały się w książce pt. „Podchorążowie z Ujazdowa”, wydanej w Londynie w 1972 r. z okazji 50‑lecia Szkoły. W publikacji tej zna‑ lazło się przemówienie dr. Borkowskiego wygłoszone 224
Rycina 1. Wilhelm Borkowski
na uroczystości pożegnalnej gen. dr. Stefana Hubickie‑ go, twórcy i pierwszego komendanta Szkoły Podchorą‑ żych, odchodzącego na stanowisko wiceministra Pracy i Opieki Społecznej. „Panie Generale! Nie jest łatwym zadaniem scharakteryzować w kilku słowach działalności Pana Generała za okres siedmio letniej Jego pracy jako kierownika wychowawczego w I‑szym Batalionie Szkolnym. Nie była to bowiem pra‑ ca szablonowa. LEKARZ WOJSKOWY 2/2013