DİYANET VAKFI İLMİHALİ 8- ZEKAT

zekât gelirinin toplanması ve dağıtım usulü konusundaki uygulamalarını bu bağlamda değerlendirmek doğru olur. Üretim biçim ve ilişkilerinin değişmediği veya çok yavaş değiştiği tarihsel süreç içerisinde bu sistem iyi işlemiş ve sağlıklı sonuçlar vermiştir. Âlimlerin, Hz. Peygamber ve sahabe dönemi uygulamalarındaki mal ve ölçüleri o dönemde tekabül ettiği ekonomik değer ve anlamdan soyutlayıp, bunların kendi dönemlerinde tekabül ettiği gram ve nakit cinsinden değerini hesaplamaya başlamaları, daha sonra konunun devâsâ bir probleme dönüşmesinin de ilk yanlış adımı olmuştur. Bu durum, iktisat mantığı açısından anlamsız ve tutarsız birtakım sonuçlara müncer olunca, Peygamberimizin önerdiği pratik ve kolay çözüm, taabbüdî (dogmatik) bir boyuta çekildi ve zekâtın ilk dönemlerdeki işlevsel yapısına kavuşturulması yönündeki çaba ve adımlar âdeta dinin değiştirilmesi, İslâm'ın esaslarından birinin tahribi gibi algılanmaya başlandı. Halbuki asıl ibadetin, zekât uygulamasına ilişkin bir mümkün modelin aynen sürdürülmesi değil, Kur'an'da ve Peygamberimizin uygulamasındaki içeriği ve anlamıyla “zekât vermek” olduğu açıktır. Bu