Περιοδικό "Ιππικο - Τεθωρακισμένα" Νο 93 by Liverios Petridis

ΤΡΙΜΗNΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΙΠΠΙΚΟΥ - ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΩΝ • ΤΕΥΧΟΣ 93 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ -ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2016 • ΒΕΡΑΝΖΕΡΟΥ 30, Τ.Κ. 104 32

Ο εορτασμός των 70 χρόνων του Όπλου των Τεθωρακισμένων στο ΚΕΤΘ Το ιδιαίτερον ηθικόν χαρακτηριστικόν του Όπλου του Ιππικού απορρέον εκ της Ιππικής εξασκήσεως, ήτις προσδίδουσα το ριψοκίνδυνον, αναπτύσει άµα την πρωτοβουλίαν, την ψυχραιµίαν, και την αυτοπεποίθησιν. "Με τις 71 και 97/1946 αποφάσεις του Ανώτατου Στρατιωτικού Συµβουλίου που κυρώθηκαν µε Βασιλικό ∆ιάταγµα την 6η Ιουνίου 1946 "Περί Καθορισµού Οπλων, Σωµάτων και Υπηρεσιών του Στρατού Ξηράς", προβλέφθηκε µεταξύ των Όπλων και το Όπλο Ιππικό- Τεθωρακισµένα. Το νέο όπλο αποτέλεσε συνέχεια του Ιππικού και αναπτύχθηκε µετά τις 16 Ιουνίου 1946.

Προσκυνηματική επίσκεψη στο Μέτσοβο Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ Δ.Σ. του Συνδέσμου ευχόΝΤΑΙ στα μέλη και τους φίλους

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ 4-8

ΙΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Γραφείο: Βερανζέρου 30 ΤΚ 104 32 Αθήνα Τηλέφωνο και Fax: 210 5226351 Δικτυακή τοποθεσία: http://www.saith.gr e-mail: info@saith.gr Tεύχος Νο 93

Περιεχόμενα τεύχους 93 Προσκυνηματική επίσκεψη στο Μέτσοβο Σελ.

Ο Ελληνικός Στρατός μπαίνει στη Θεσσαλονίκη Αναμνήσεις απογόνου ιστορικής οικογένειας

4-8 Σελ. 9

Σελ. 10-11

Ι Κακρίδης: "Διδάσκουμε Αρχαία Ελληνικά στα παιδιά μας για τρεις σημαντικούς λόγους"

Σελ. 12

Βορειοηπειρωτικό και Τσάμηδες

Σελ. 13-15

Πως ερμηνεύονται οι δηλώσεις Ερντογάν για τη Συνθήκη της

Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος

Λοζάνης

Σελ. 16-17

2016

Οι στρατηγικές βλέψεις του ερντογαν

Σελ. 18

Ιδιοκτήτης:

Ισραήλ και Τουρκία σε ψυχρή ομαλοποίηση

Σελ. 19-20|

Τα Νέα του Συνδέσμου

Σελ. 21-29

Τα νέα του Όπλου

Σελ. 30-31

Σύνδεσμος Αποστράτων Αξιωματικών Ιππικού Τεθωρακισμένων Εκδότης - Διευθυντής: Υποστράτηγος ε.α. Χρ. Παπαδογεωργόπουλος Συντακτική Επιτροπή: Πρόεδρος Αντιστράτηγος ε. α. Ευστάθιος Κολιοκώτσης Μέλη: Αντιστράτηγος ε.α. Ε. Γεωργαντάς

Νέος τραπεζικός Λογαριασμός του Συνδέσμου Λόγω συγχωνεύσεως της ΓΕΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ με την ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ο νέος τραπεζικός λογαριασμός του Συνδέσμου είναι: ΙΒΑΝ GR310171832000 και 6832-130556-296 ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Με την ευκαιρία απευθύνομε έκκληση στα μέλη μας και τους αποδέκτες του περιοδικού μας να αποστέλλουν την ετήσια συνδρομή τους των 20 ΕΥΡΩ, διότι η συνέχιση εκδόσεως του περιοδικού μας κινδυνεύει. Ευχαριστούμε Το Διοικητικό Συμβούλιο

Αντιστράτηγος ε.α. Μπαλτζώης Ιωάννης Δημοσιογραφική Επιμέλεια: Έφεδρος Ίλαρχος Λιβέριος Πετρίδης

Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μας στο διαδίκτυο για να είστε πάντα ενημερωμένοι για τα τεκταινόμενα στο Όπλο μας, στην διεύθυνση: http://www.saith.gr

Στους Αναγνώστες μας Η 28η Οκτωβρίου 1940, όταν σχεδόν ολόκληρη η Ευρώπη είχε υποταγεί στον Χίτλερ και η Σοβιετική Ένωση ήταν σύμμαχος της Γερμανίας, η Ελλάδα μόνη στην Ευρώπη, δέχθηκε επίθεση από την Φασιστική Ιταλία την οποία και νίκησε. Εάν η Ελλάδα ήττατο ή παρεδίδετο, με δεδομένο το ότι όλες οι Βαλκανικές χώρες είχαν θετική επαφή με τον Χίτλερ, ο Λίβανος και η Συρία ήταν υπό την κατοχή της Γαλλίας του Βισύ και το Ιράκ είχε φιλογερμανικές τάσεις, ο Άξονας θα κέρδιζε τον Πόλεμο, όπως δήλωσαν τότε Άγγλοι Υπουργοί και Στρατιωτικοί ηγέτες. Η Ελληνική νίκη επί της Ιταλίας, ήταν η πρώτη νίκη κατά του Άξονα και έδωσε ελπίδες στους καταπτοημένους λαούς από τη ναζιστική κυριαρχία, απέτρεψε τον Χίτλερ να καταλάβει το Γιβραλτάρ, διότι ο Φράνκο μετά τη νίκη των Ελλήνων, αρνήθηκε παραχωρήσεις στον Χίτλερ. Η νίκη αυτή κατά του Άξονα ανάγκασε τον Χίτλερ, για να βοηθήσει τον Μουσολίνι, να επιτεθεί κατά της Ελλάδας, μετά από σύμφωνο γνώμη και του Στάλιν. Παράλληλα επιτέθηκε και κατά της Γιουγκοσλαβίας, διότι την 27-3-1941 ο Γιουγκοσλαβικός Στρατός ανέτρεψε την Κυβέρνηση του, η οποία την 25-3-1941 είχε συνάψει Σύμφωνο φιλίας με τον Χίτλερ. Ιταλία και Γερμανία χρειάστηκαν συνολικά 7 μηνές γιά να καταλάβουν την Ελλάδα. Έτσι ο Χίτλερ αναγκάστηκε να αναβάλει την επίθεση της κατά της Σοβιετικής Ενώσεως κατά 6 εβδομάδες, με συνέπεια τις αρχικές σαρωτικές νίκες του, να διαδεχθεί η δεινή ήττα του στο Ανατολικό Μέτωπο, που αποτέλεσε αφετηρία της ήττας της Γερμανίας στην Ευρώπη. Άμεση επιβεβαίωση αυτών των συνεπειών αποτελεί η δήλωση του Χίτλερ, τόσο στην γνωστή κινηματογραφίστρια φίλη του Leni Riefenstahl το 1943, όσο και η ομολογία του στην Πολιτική του Διαθήκη το 1945 ότι: «Η κήρυξη του Πολέμου στην Ελλάδα από την Ιταλία, υπήρξε καταστροφική για την Γερμανία. Αν οι Ιταλοί δεν είχαν επιτεθεί στην Ελλάδα και δεν χρειάζονταν τη βοήθεια μας, ο πόλεμος θα είχε πάρει διαφορετική τροπή. Θα είχαμε προλάβει να κατακτήσουμε το Λένινγκραντ και τη Μόσχα, πριν μας πιάσει το ρωσικό ψύχος». Ο Πρόεδρος των Η.Π.Α., Φραγκλίνος Ρούζβελτ, δήλωσε τότε: «Όταν οι ανδρείοι άνδρες έχασαν το θάρρος τους, ο Ελληνικός λαός τόλμησε να προκαλέσει το ανίκητο μηχανοκίνητο Γερμανικό τέρας, προτάσσοντας την υπερήφανη αυτού ιδέα της ελευθερίας». Αν το υπερήφανο «ΟΧΙ», που κατέπληξε ολόκληρο τον κόσμο, υπήρξε ο πρώτος φραγμός στην νικηφόρο πορεία του Άξονα, η αντίσταση των Ελλήνων στα Οχυρά της Μακεδονίας τον Απρίλιο του 1941, αποτέλεσε την πρώτη δοκιμασία κατά της αλαζονείας του Χίτλερ. Οι μαχητές των Οχυρών με τον ηρωϊσμό και την αυτοθυσία τους απέκρουαν αλλεπάλληλες λυσσώδης επιθέσεις των έκπληκτων Γερμανών. Όταν παραδόθηκαν, κατόπιν εντολής της Στρατιάς, οι Γερμανοί παρουσίαζαν όπλα στους εξερχομένους των Οχυρών και η Γερμανική σημαία ανυψώνετο μόνον, όταν εχάνετο και ο τελευταίος Έλληνας στρατιώτης στον ορίζοντα. Η ηρωική αντίσταση των υπερασπιστών των Οχυρών, απομυθοποίησε το αήττητο του Γερμανικού Στρατού και έδωσε θάρρος και ελπίδες στον ελεύθερο κόσμο. Επίσης η θρυλική μάχη της Κρήτης συνετέλεσε, ώστε να βραδύνει η εναντίον της Ρωσίας γερμανική επίθεση. Ο Χίτλερ ομιλώντας στο Ράιχσταγκ τον Μάιο του 1941 είπε: «Από όλους τους στρατούς που αντιμετωπίσαμε μόνο ο Έλληνας στρατιώτης πολέμησε με ηρωισμό και αυτοθυσία και παραδόθηκε μόνο όταν η αντίσταση ήταν μάταια».

Ο δε Γερμανός Στρατάρχης Κάϊτελ δήλωσε το 1945 στη Δίκη της Νυρεμβέργης: «Η αναπάντεχη και ισχυρή αντίσταση των Ελλήνων επιβράδυνε κατά δύο και πλέον ζωτικούς μήνες την επίθεσή μας κατά της Ρωσίας. Αν δεν είχαμε τη μεγάλη αυτή καθυστέρηση, άλλη θα ήταν η έκβαση του πολέμου στο Ανατολικό Μέτωπο και γενικά του Πολέμου και άλλοι θα ήσαν σήμερα κατηγορούμενοι». Ο Αλεξάντερ, πρώτος Λόρδος του Βρετανικού Ναυαρχείου, στις 28-10-1941 επισήμανε: «Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι η Ελλάδα ανέτρεψε το σύνολο των σχεδίων της Γερμανίας και την εξανάγκασε να αναβάλει για έξι εβδομάδες την επίθεση κατά της Ρωσίας. Διερωτόμαστε ποια θα ήταν η θέση της Σοβιετικής Ένωσης χωρίς την Ελλάδα». Ο Ήντεν, Υπουργός Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας (ο αρμοδιότερος εκ των συμμάχων την περίοδο εκείνη) τόνιζε στις 24 Σεπτεμβρίου 1942: «Ασχέτως προς το τι θα πουν οι ιστορικοί του μέλλοντος, εκείνο το οποίο μπορούμε να πούμε εμείς από τώρα, είναι ότι η Ελλάδα πρώτη έδωσε αλησμόνητο μάθημα στον Μουσολίνι, ότι αυτή υπήρξε η αφορμή της εθνικής Επανάστασης εναντίον του Άξονα στη Γιουγκοσλαβία, ότι αυτή, με τη μικρή βοήθεια, που σταθήκαμε τότε ικανοί να της δώσουμε, κράτησε τους Γερμανούς στο Ηπειρωτικό έδαφος και στην Κρήτη επί έξι εβδομάδες, ότι αυτή ανέτρεψε τη χρονολογική σειρά όλων των σχεδίων του Γερμανικού Επιτελείου και έτσι έφερε ριζική μεταβολή στις εκστρατείες του και ίσως στην όλη πορεία του πολέμου...». Ο Ρ/Σ της Μόσχας το 1942, την επέτειο της εισόδου των Γερμανών στην Αθήνα, μετέδωσε: «Άοπλοι πολεμήσατε πάνοπλους και νικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και υπερισχύσατε. Δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς, διότι είστε Έλληνες. Οι Ρώσοι ως άνθρωποι κερδίσαμε χρόνο χάριν στην αντίσταση σας για να αμυνθούμε. Σας ευχαριστούμε». Το 1942 ο Γάλλος Pierre Bourdan ομιλώντας στο BBC είπε: «Με την πάροδο του χρόνου θα φανεί ότι μετά την απόφαση της Αγγλίας του 1940, ήταν η ανδρεία του Ελληνικού λαού που συνέβαλε περισσότερο στο να σωθεί ο ευρωπαϊκός πολιτισμός, ο δημιουργημένος από τον ίδιο αυτό λαό πριν από 2.400 χρόνια. Πρέπει να το σκέπτονται αυτό όταν θα διαμορφώσουν την Ευρώπη. Κάθε αχαριστία στην Ελλάδα θα ισοδυναμούσε με προδοσία προς την Ευρώπη». Δυστυχώς, η πρόταση του Γάλλου Pierre Bourdan έμεινε στο πρέπει, αφού οι Σύμμαχοί μας νικητές του Β’ ΠΠ, οι οποίοι, μετά τη λήξη του, συνελθόντες για να διαμορφώσουν τις σφαίρες επιρροής στον Κόσμο, έδειξαν την αχαριστία τους προς την Ελλάδα, αγνοήσαντες την συμβολή της στην ήττα του ναζιστικού καθεστώτος της Γερμανίας, όπως προκύπτει και από τις δηλώσεις αξιωματούχων που αναφέρονται παραπάνω. Εμείς το ΔΣ του Συνδέσμου με τα μέλη μας, τιμώντες τους αγώνες του Ιππικού μας και τη συμβολή του στην έκβαση των επιχειρήσεων κατά το έπος του 40’, εορτάσαμε και εφέτος στο Μνημείο Ιππικού στο Μέτσοβο και αποτίσαμε φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης στους ήρωες Ιππείς της Μεραρχίας Ιππικού, που έπεσαν στο πεδίο της μάχης, υπερασπιζόμενοι τα όσια και ιερά. Το Διοικητικό Συμβούλιο

ΕΘΝΙΚΟΙ ΕΠΕΤΕΙΟΙ

Προσκυνηματική επίσκεψη στο Μέτσοβο Γράφει ο Αντιστράτηγος ε.α Μεντεσίδης Χαράλαμπος Με απόφαση του ΔΣ του Συνδέσμου πραγματοποιήθηκε και φέτος η προσκυνηματική εκδήλωση στο Μνημείο Ιππικού στο Μέτσοβο, σε συνεργασία με την ΓΕΣ/ΔΙΤ, την Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2016 και ώρα 12:00. Όπως είχε προγραμματισθεί ,το πρωΐ του Σαββάτου 22 Οκτ.2016, αναχωρήσαμε με λεωφορείο του ΚΕΤΘ, από την Αθήνα, 45 μέλη και φίλοι του Συνδέσμου και φθάσαμε στο Μέτσοβο το απόγευμα. Την Κυριακή 23 Οκτ.2016 και ώρα 12:00 άρχισε η τελετή, στο επιβλητικό μας Μνημείο με επιμνυμόσυνη δέηση υπέρ των πεσόντων Αξιωματικών και Οπλιτών των Σχηματισμών και Μονάδων του Ιππικού που έπεσαν μαχόμενοι ηρωϊκώς κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940-41, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ιωαννίνων κ.κ. Μαξίμου. Ακολούθησαν ομιλίες, από τον Πρόεδρο του ΣΑΑΙΤΘ Υποστράτηγο ε.α. κ. Παπαδογεωργόπουλο Χρήστο και από τον Διευθυντή της Διευθύνσεως Ιππικού –Τεθωρακισμένων του ΓΕΣ Υποστράτηγο κ. Κυριάκο Δημήτριο , οι οποίοι αναφέρθηκαν στο ιστορικό και στους αγώνες της Μεραρχίας αλλά και των Μονάδων Ιππικού κατά την παραπάνω περίοδο. Η δράση του Ιππικού κατά το έπος του 40 συνέβαλε αποφασιστικά στη συντριβή της Μεραρχίας Αλπινιστών «ΤΖΟΥΛΙΑ» των Ιταλών. Στη συνέχεια κατατέθηκαν δάφνινα στεφάνια στη μνήμη των πεσόντων από τους: α. Εκπρόσωπο του ΥΕΘΑ Ταξίαρχο ε.α. κ. Κουτσογιαννόπουλο Χρήστο. β. Εκπρόσωπο του κ. Α/ΓΕΣ, ΑΎ/ΓΕΣ Αντιστράτηγο κ.Θωμαΐδη Δημήτριο. 4

γ. Πρόεδρο του ΣΑΑΙΤΘ Υποστράτηγο ε.α. κ. Παπαδογεωργόπουλο Χρήστο. δ. Δήμαρχο Μετσόβου κ. Τζαφέα Κων/νο. ε. Πρόεδρο ΤΠ ΕΑΑΣ Ιωαννίνων Αντιστράτηγο ε.α. κ. Κωστούλα Δημήτριο. Τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των ηρωϊκώς πεσόντων Ιππέων και στο τέλος όλοι μαζί ψάλλαμε τον ΕΘΝΙΚΟ ΥΜΝΟ. Την όλη τελετή τίμησαν με την παρουσία τους : Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιωαννίνων κ.κ. Μάξιμος Ο Ταξίαρχος ε.α. κ. Κουτσογιαννόπουλος Χρήστος ως εκπρόσωπος του ΥΕΘΑ Ο Δήμαρχος Μετσόβου κ. Τζαφέας Κων/νος Ο ΑΎ/ΓΕΣ Αντιστράτηγος κ. Θωμαΐδης Δημήτριος ως εκπρόσωπος του κ. Α/ΓΕΣ Ο Στρατηγός ε.α. κ. Ζιαζιάς Κων/νος Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΣ Ο Αντιστράτηγος κ. Στεφανής Αλκιβιάδης Διοικητής Γ΄ΣΣ/NRDC-GR Ο Υποστράτηγος κ. Βασιλειάδης Κων/νος Υποδιοικητής ΑΣΔΥΣ Ο Υποστράτηγος κ. Δοκμετζόγλου Βασίλειος Διοικητής ΔΙΚΕ Ο Υποστράτηγος κ. Σταματιάδης Γεώργιος Διοικητής ΧΧΤΘΜ Ο Υποστράτηγος κ. Λέτσιος Γεώργιος Διευθυντής Α΄ΚΛ./ΑΣΔΥΣ Ο Υποστράτηγος κ. Μπονώρας Δημήτριος Επιτελάρx. NRDC-GR Ο Υποστράτηγος κ. Γλυμής Δημήτριος Διοικητής ΙΙ Μ/Κ ΜΠ Ο Υποστράτηγος κ. Σίμος Χρήστος Διοικητής Ι Μ/Κ ΜΠ

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2016

Ο Ταξίαρχος κ. Υφαντής Γεώργιος Διοικητής ΚΕΤΘ Ο Ταξίαρχος κ. Χατζηγεωργίου Αντώνιος Διοικητής ΣΣΑΣ Ο Ταξίαρχος κ. Πατσιάς Ιωάννης Διοικητής XXIV ΤΘΤ Ο Ταξίαρχος κ. Κούκος Δημήτριος Διοικητής 34 Μ/Κ ΤΑΞ Ο Ταξίαρχος κ. Ανδριόπουλος Νκόλαος Διοικητής 8ης Μ/Π ΤΑΞ Ο Ταξίαρχος κ. Καρατζέτζος Προκόπιος Διοικητής 9ης Μ/Π ΤΑΞ Ο Αστυνομικός Υποδιευθυντής Ιωαννίνων Ο Πρόεδρος του ΤΠ ΕΑΑΣ Ιωαννίνων Αντιστράτηγος ε.α. κ. Κωστούλας Δημήτριος Ο Διοικητής του ΑΤ Μετσόβου Ο Διοικητής της Τροχαίας Μετσόβου Ο Διοικητής του Πυροσβεστικού Κλιμακίου Μετσόβου Πολλά μέλη και φίλοι του Συνδέσμου, κάτοικοι του Μετσόβου καθώς και ο Ταξίαρχος ε.α. και μέλος του συνδέσμου μας, κ. Τζαβέλλας Λάμπρος υιός του ήρωα Ιλάρχου Τζαβέλλα Κωνσταντίνου ο οποίος έπεσε μαχόμενος κατά το έπος του 40. Μετά την τελετή ακολούθησε το καθιερωμένο γεύμα σε εστιατόριο του Μετσόβου και το απόγευμα πήγαμε για μιά βόλτα στην όμορφη πόλη των Ιωαννίνων. Το πρωΐ της επομένης αναχωρήσαμε για την Αθήνα. Ο Σύνδεσμός μας, πιστός στην παράδοση , για άλλη μία χρονιά, πραγματοποίησε την παραπάνω τελετή , ως ελάχιστο φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης στη μνήμη των ηρώων Ιππέων μας, οποίοι αγωνίστικαν και έπεσαν μαχόμενοι κατά την εποποιΐα του 4041. ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥΣ Η ΜΝΗΜΗ.

ΕΘΝΙΚΟΙ ΕΠΕΤΕΙΟΙ

Ομιλία Προέδρου ΣΑΑΙΤΘ

Υποστρατήγου ε.α. Χρήστου Παπαδογεωργόπουλου Σε λίγες μέρες θα εορταστεί και εφέτος σε όλη την Ελληνική επικράτεια η μεγάλη μας εθνική εορτή της 28ης Οκτωβρίου 1940. Μία ακόμη μεγάλη ημέρα του Έθνους μας, μία επέτειος, ένας θρύλος, μία μνήμη, ένα χρέος ! Ένα έπος που έχει γραφτεί στις ένδοξες σελίδες, όχι μόνο της ελληνικής, αλλά και της παγκόσμιας ιστορίας, αφού, όταν σχεδόν ολόκληρη η Ευρώπη είχε υποταγεί στον Χίτλερ, η Ελλάδα μόνη στην Ευρώπη, δέχτηκε επίθεση από τη φασιστική Ιταλία, την οποία και ενίκησε. Η 28η Οκτωβρίου 1940 είναι ένα από τα γεγονότα της Ελληνικής ιστορίας, τα οποία ανθίστανται στη δοκιμασία του χρόνου και στη μοιραία λήθη, που προκαλεί ο χρόνος, παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει από τότε 76 ολόκληρα χρόνια και τους λαούς – μαζί και τον ελληνικό – συνέχουν άλλες αγωνίες και απασχολούν πολυποίκιλα προβλήματα. Έτσι το 1940 διατηρεί ακόμη το θρύλο, τη δόξα του και όταν την εποποϊα αυτή την φέρνουμε στη μνήμη μας αισθανόμαστε ότι τη ζούμε για άλλη μια φορά. Όσοι κατέχουν το βαθύτερο νόημα της Ιστορίας γνωρίζουν ότι το «ΟΧΙ» του 1940 στο φασισμό από τον κυβερνήτη της Ελλάδος Ιωάννη Μεταξά, ήταν η συνειδητή έκφραση πεποιθήσεων, ριζωμένων από μακρούς αιώνες στα σπλάχνα της φυλής μας.

Η μοίρα επέλεξε τη μικρή μας Πατρίδα για θέατρο των μεγαλύτερων αγώνων του πολιτισμού. Δεν αναφέρεται στην ιστορία των εθνών πιο λακωνικό, πιο εύγλωτο, αλλά και πιο πειστικό παγκόσμιο κήρυγμα από τις δύο συλλαβές ΟΧΙ. Ένα όχι, που το στήριξε ο Ελληνικός λαός με πρωτοφανή προθυμία και αυταπάρνηση, απλά και αυτονόητα, σαν φυσιολογική εκδήλωση της Ελληνικής ψυχής, όπως αυτή διαπλάστηκε ανάμεσα στους αιώνες, γιατί τα μεγάλα κεφάλαια της ελληνικής Ιστορίας αρχίζουν και τελειώνουν με ένα μεγάλο ΟΧΙ. Γιαυτό και πρέπει να μην λησμονούμε αυτούς που ρίχτηκαν πρόθυμοι στο πανηγύρι του πολέμου, με ασυγκράτητο ενθουσιασμό, αλλά και πίστη στη νίκη. Δεν ανέκοψαν την ορμή τους, ούτε ο χειμώνας, ούτε η δύναμη του αντιπάλου, ούτε τα σύγχρονα μέσα τους, ούτε και ο θάνατος. Εμείς λοιπόν το Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου Αποστράτων Αξιωματικών Ιππικού-Τεθωρακισμένων με τα μέλη μας και τους φίλους του Συνδέσμου και τους εκλεκτούς προσκεκλημένους μας, είμαστε σήμερα εδώ για να αποτίσουμε φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης στους πεσόντες Αξιωματικούς και Οπλίτες της Μεραρχίας Ιππικού, οι οποίοι στα πλαίσια της αποστολής τους το 1940 αντιμετώπισαν επιτυχώς

την επίλεκτη Μεραρχία Αλπινιστών «Τζούλια» και έτρεψαν τους εισβολείς σε φυγή εντός του Αλβανικού εδάφους. Το ιστορικό της επιτυχίας αυτής έχει ως εξής : Με την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου την 28η Οκτωβρίου 1940, η Μεραρχία Ιππικού με Διοικητή το Υποστράτηγο Στανωτά Γεώργιο από τη Θεσσαλονίκη προωθήθηκε στην Καλαμπάκα με τελικό προορισμό την περιοχή της Πίνδου. Άμεσα και ταχύτατα συγκεντρώθηκαν 5.000 επίτακτα άλογα και συγκροτήθηκαν οι υπόλοιπες μονάδες της Μεραρχίας. Ως τομέας ενεργείας ορίστηκε η περιοχή του Μετσόβου. Αποστολή του Σχηματισμού ήταν να καλύψει τον άξονα Ιωάννινα-Καλαμπάκα, ο οποίος κινδύνευε σοβαρά να αποκοπεί εξαι-

Συνέχεια στην επόμενη σελίδα

• Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2016 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΕΘΝΙΚΟΙ ΕΠΕΤΕΙΟΙ

Συνέχεια από την προηγούμενη σελίδα

τίας της διεισδύσεως της 3ης Μεραρχίας Αλπινιστών «ΤΖΟΥΛΙΑ», από την άνω κοιλάδα του Αώου και την κοιλάδα του Ζαγορίτικου και να αποκαταστήσει σύνδεσμο με την σκληρά δοκιμαζόμενη VIII Μεραρχία και το Β’ ΣΣ. Την 1η Νοεμβρίου η Διοίκηση της Μεραρχίας Ιππικού βρισκόταν στο Μέτσοβο. Η είσοδος της Μεραρχίας Ιππικού στον αγώνα, είχε ως αποτέλεσμα να αρχίσει να συμπιέζεται επικίνδυνα ο θύλακας που είχε δημιουργηθεί από την ιταλική διείσδυση στον τομέα της Πίνδου. Το βράδυ της 3ης Νοεμβρίου η Ταξιαρχία Ιππικού της Μεραρχίας ανακατέλαβε τη Σαμαρίνα και την επομένη η Μεραρχία Ιππικού με τα Συντάγματά της ανακατέλαβε τη Βωβούσα. Στις 8 Νοεμβρίου η Ταξιαρχία Ιππικού κατέλαβε το Δίστρατο. Εκεί συνέλαβε αριθμό Ιταλών και ορεινό χειρουργείο της «Τζούλια», όπου νοσηλεύονταν 30 Στρατιώτες. Μία ώρα μετά την Ταξιαρχία Ιππικού, έφτασαν στο Δίστρατο και τα πρώτα τμήματα της Μεραρχίας Ιππικού, που είχε διεξαγάγει σκληρούς αγώνες μεταξύ Βωβούσας και Δίστρατου. Στη συνέχεια η Μεραρχία Ιππικού στραφηκε προς Ελεύθερο-Κόνιτσα, ώστε να διευκολύνει την ενέργεια του Β’ ΣΣ προς την κατεύθυνση αυτή. Έπειτα από επτάωρο σκληρό αγώνα κατόρθωσαν να διαλύσουν τις ιταλικές δυνάμεις, συλλαμβάνοντας αιχμαλώτους 15 αξιωματικούς και 700 οπλίτες και κυριεύοντας πολλά υλικά, 100 ημιόνους και 5 όλμους. Η άλλοτε επίλεκτη Ιταλική Μεραρχία «Τζούλια» περιήλθε σε τραγική κατά6

σταση, γεγονός που ήταν αποτέλεσμα των αγώνων και των επιτυχιών της Μεραρχίας Ιππικού. . Στις 11 Νοεμβρίου το Ιταλικό 9ο Σύνταγμα Αλπινιστών διατάχτηκε να κρατήσει τον αυχένα Χρηστοβασίλη ώστε να καλύψει την υποχώρηση ιταλικών τμημάτων προς την Κόνιτσα. Εκεί δέχτηκε σφοδρή επίθεση τμημάτων της Μεραρχίας Ιππικού. Ύστερα από πολύωρο αγώνα οι Ιταλοί ανατράπηκαν και καταδιώχτηκαν προς την Κόνιτσα, αφήνοντας πλήθος υλικών στο δρόμο προς την πόλη. Στις 16 Νοεμβρίου, με την απελευθέρωση της Κόνιτσας, τελείωσε και τυπικά η Μάχη της Πίνδου, μία από τις πιο αποφασιστικές και δραματικές του Ελληνοϊταλικού πολέμου. Αν η επίλεκτη Μεραρχία Αλπινιστών κατόρθωνε να καταλάβει το Μέτσοβο, οι ελληνικές δυνάμεις του μετώπου της Ηπείρου θα χωρίζονταν από κείνες της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας. Η Μεραρχία Ιππικού, με Διοικητή το Στρατηγό Γεώργιο Στανωτά, συνέβαλε τα μέγιστα στην εξάλειψη αυτού του κινδύνου και δικαίωσε τις προσδοκίες του Γενικού Στρατηγείου. Οι αγώνες της Μεραρχίας Ιππικού δεν σταμάτησαν εκεί. Στις 21 Νοεμβρίου τα πρώτα τμήματά της διέσχισαν την ελληνοαλβανική μεθόριο, διαβαίνοντας τον χείμαρο Σαραντάπορο εντός της Βορείου Ηπείρου. Στις 3 Δεκεμβρίου μετά από σφοδρές συγκρούσεις με εχθρικές δυνάμεις, ο σχηματισμός εισήλθε στην Πρεμετή. Οι νίκες ακολουθούν η μία την άλλη, οι καμπάνες ηχούν χαρμόσυνα και η Ευρώπη παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα την αντίσταση ενός μικρού αλλά γενναίου , περήφανου λαού που αντι-

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2016

στέκεται θαρραλέα για την Ελευθερία, την Ειρήνη, τη δικαιοσύνη, τη Δημοκρατία. Στο σημείο αυτό θα αναφερθούμε σε δηλώσεις που έγιναν από θεσμικούς φορείς, που επισημαίνουν το μέγεθος της δράσεως και των επιτυχιών της Μεραρχίας Ιππικού : Συγκεκριμένα Το «Ιστορικόν Πολεμικών Επιχειρήσεων 1940-1941»1 που συντάχθηκε μετά τον πόλεμο, αναφέρει : «...είναι όλως επιβεβλημένη η έξαρσις αφ ενός μεν του Επιτελείου του Β’ ΣΣ δια τας επιτυχεστάτας αυτού προσπαθείας, αφ ετέρου δε η αναγνώρισις του ομαδικού έργου το οποίον απέδωσε το Όπλον του Ιππικού, το οποίον ως είδομεν απετέλεσε τον κύριο παράγοντα θριάμβου της Πίνδου. Όλαι λοιπόν αι υποβληθείσαι Εκθέσεις των Μεγάλων Μονάδων είναι ομόφωνοι εις το να εξάρουν την συμβολήν των Μονάδων του Ιππικού, παραδεχόμεναι οτι η χρησιμοποίησις αυτού ως ταχέως μεταφερομένου Πεζικού επέτυχεν τα μέγιστα, αντικαταστήσασα εν πολλοίς τας εις άλλα στρατεύματα εισαχθείσας ταχείας μηχανοκινήτους Μονάδας. Η εκ του εγγύτερον όμως εξέτασις του ζητήματος και η τακτική έρευνα όλων των εκδοθεισών διαταγών, μας πείθει οτι η μεγαλυτέρα συμβολή του όπλου του Ιππικού προήλθεν απο την γενικήν αναζωπύρωσιν του επιθετικού πνεύματος. Η ηρωική νεολαία του Ιππικού, ώρμησεν ακάθεκτος προς τα εμπρός ανατρέπουσα τους ορμητικούς χιονοδρόμους της Τζούλια, εμπεομένη μόνον απο τας επιθετικάς παραδόσεις του όπλου της...». Η ανέγερση του παρόντος Μνημείου Ιππικού και η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία του Συνδέσμου μας,

ΕΘΝΙΚΟΙ ΕΠΕΤΕΙΟΙ με τη συνδρομή των μελών και φίλων μας, άλλων φορέων και δύο Ελλήνων δωρητών, που διαπνέονται από φιλανθρωπικά και πατριωτικά αισθήματα. Η επίσκεψη και η τελετή στο Μνημείο αποφασίστηκε να πραγματοποιείται κάθε χρόνο και θα τελεί υπό την αιγίδα της διευθύνσεως Ιππικού Τεθωρακισμένων του ΓΕΣ. Στις δύσκολες στιγμές που περνάει αυτή την ώρα η Πατρίδα μας, που οι αξίες και τα ιδανικά ευτελίζονται, το Μνημείο Ιππικού στέκει αγέρωχο, επιβλητικό και μεγαλοπρεπές, ακτινοβολεί αισιοδοξία και εθνική υπερηφάνεια, χαλυβδώνει τις ψυχές μας και μας θυμίζει ότι, η ελευθερία και η ανεξαρτησία ενός έθνους-κράτους δεν χαρίζεται, αλλά κατακτάται με αγώνες και ανθρώπινες θυσίες, απέναντι σ’ εκείνους που την επιβουλεύονται. Εκλεκτοί Προσκεκλημένοι, Κυρίες και Κύριοι Το Μνημείο αυτό θα διατηρεί άσβεστη τη μνήμη σ’ αυτούς που έδωσαν το αίμα τους για την ελευθερία της Πατρίδος μας και για να παραδειγματίζονται και διδάσκονται οι νέες γενεές για τα ιδανικά και τις αξίες με τις οποίες πρέπει να διαπνέονται. Δόξα και τιμή στους

ήρωες ιππείς που έπεσαν υπέρ πατρίδος. ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥΣ Η ΜΝΗΜΗ. Κλείνοντας την αναφορά μας αυτή θα θέλαμε να απευθύνουμε θερμές ευχαριστίες : - Στην παρούσα Δημοτική Αρχή, για την αρίστη συνεργασία και αμέριστη βοήθεια, που μας παρέσχον, σε ότι τους ζητήθηκε και για την οργάνωση της παρούσης τελετής και τον εν γένει καλοπισμό και διαφύλαξη του Μνημείου. - Στο Διοικητή της ιστορικής VIII Μεραρχίας και κατ’ επέκταση στο Γενικό Επιτελείο Στρατού, για τις πάσης φύσεως διευκολύνσεις και την άψογη οργάνωση της παρούσης τελετής. - Στους μαθητές και μαθήτριες των σχολείων του Μετσόβου για την σημερινή τους παρουσία στην εκδήλωσή μας, με

τις καλύτερες ευχές μας για καλή πρόοδο και πίστη στα εθνικά ιδεώδη της πατρίδος μας - Απευθύνουμε επίσης θερμές ευχαριστίες στους προσκεκλημένους μας, τα μέλη και τους φίλους μας και σε όλους τους παρευρισκομένους που μας τίμησαν με την παρουσία τους. Τελειώνοντας θα σας θυμίσω μια φράση ενός κορυφαίου αειμνήστου πολιτικού επίκαιρη όσο ποτέ. «Τα ιστορικά γεγονότα μας διδάσκουν ότι η αγάπη για την Πατρίδα δεν είναι αρκετό να εκδηλώνεται μόνο στα πεδία των μαχών. Πρέπει να εκδηλώνεται και στην καθημερινή μας προσφορά ως υπεύθυνων πολιτών. Για να μην χάνουμε στην Ειρήνη, ότι κερδίζουμε στον Πόλεμο». Σας Ευχαριστώ

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΟΥ ΔΙΤ

Υποστρατήγου Κυριάκου Δημητρίου

Πανοσιολογιώτατε κ. Περιφερειάρχα κ. Υπαρχηγέ του ΓΕΣ, κ. Δκτα του Γ΄ ΣΣ κ. Ταξχε Εκπρόσωπε του ΥΕΘΑ κ. Δήμαρχε Μετσόβου Επίτιμε κ. Αρχηγέ Στρατηγέ, Πρόεδρε του Συνδέσμου Αποστράτων Αξκων ΤΘ Αγαπητοί Συνάδελφοι Εν Ενεργεία & Εν Αποστρατεία Κυρίες και Κύριοι, Η παρουσία μας σήμερα στο ακριτικό Μέτσοβο γίνεται στο πλαίσιο της από-

φασης του ΓΕΣ για την κατ’ έτος αποτίμηση φόρου τιμής στους νεκρούς, τους τραυματίες και όλους αυτούς που συμμετείχαν, Αξκους και οπλίτες των Σχηματισμών και Μονάδων Ιππικού, στη νικηφόρα μάχη του της Πίνδου, στις αρχές του Νοεμβρίου του 1940. Έτσι θα συντηρούμε στο διηνεκές την ιστορική μας μνήμη, θα τιμούμε τους εν αποστρατεία συναδέλφους μας που κατασκεύασαν το μνημείο και θα συσφίγγουμε ακόμη περισσότερο τις σχέσεις μας, μαζί τους. Αξίζει να αναφέρω τους Σχηματισμούς και τις Μονάδες Ιππικού κατά σειρά μεγέθους που έλαβαν μέρος στις επιχειρήσεις, το πρώτο 20ήμερο του Νοεμβρίου του 1940. - Η Μεραρχία Ιππικού, με Διοικητή τον Υποστράτηγο Στανωτά Γεώργιο αποτελούμενη από πλευράς μεγάλων μονάδων Ιππικού από το 3ο Σύνταγμα

Ιππικού, με Διοικητή τον Σχη Νομικό Ιάσωνα και το Μηχανοκίνητο Σύνταγμα με Διοικητή τον Σχη Ασημακόπουλο Επαμεινώνδα. - Η Ταξιαρχία Ιππικού με Διοικητή τον Σχη Δημάρατο Σωκράτη αποτελούμενη από το 1ο Σύνταγμα Ιππικού με Διοικητή τον Σχη Παπαθανασίου Σωτήριο, τη Β΄ Ομάδα Αναγνωρίσεως με Διοικητή τον Ανχη Κόκκινο Φιλοποίμενα και την Ελαφρά Μηχανοκίνητη Ίλη του Μηχανοκίνητου Συντάγματος της Μεραρχίας Ιππικού με Διοικητή τον Ιλχο Ταβουλάρη Κωνσταντίνο. - Η ΙΧ Ομάδα Αναγνωρίσεως με Διοικητή τον Επίλαρχο Φαληρέα Ευάγγελο, η Χ Ομάδα Αναγνωρίσεως με Διοικητή τον Επίλαρχο Νικολόπουλο Πέτρο, η Α΄ Ομάδα Αναγνωρίσεως με Διοικητή τον Επίλαρχο Μαρούγκα Αντώνιο, η

Συνέχεια στην επόμενη σελίδα

• Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2016 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΕΘΝΙΚΟΙ ΕΠΕΤΕΙΟΙ Συνέχεια από την προηγούμενη σελίδα

Ίλη της Β΄ Ομάδας Αναγνωρίσεως με Διοικητή τον Ίλαρχο Γεωργιάδη Δημήτριο και Ουλαμός Ιππικού του Αποσπάσματος Πίνδου με Διοικητή τον Ανθλχο Νικητέα Σωτήριο. Η 1η Νοεμβρίου 1940 ήταν και η ημέρα της πρώτης νικηφόρας σύγκρουσης ολόκληρου του πολέμου. Η Ίλη Γεωργιάδη της Β΄ Ομάδας Αναγνωρίσεως, ενεργώντας ανεξάρτητα υπό το συγκρότημα του Ανχη Μισύρη, κινούμενη μόνη επικεφαλής του συγκροτήματος, αναγνώρισε εχθρική φάλαγγα 2 λόχων αλπινιστών με πλήθος μεταγωγικών. Ο εχθρός κυκλώνεται, προσβάλλεται αιφνιδιαστικά και υποχωρεί με απώλειες εντός του χωριού ΛΥΚΟΡΡΑΧΗ. Μετά 3 ώρες εμπλέκεται και διλοχία πεζικού με επικεφαλή τον ίδιο τον Άνχη Μισύρη με αποτέλεσμα μετά από σκληρή μάχη εντός του χωριού, τη διάλυση της εχθρικής δύναμης. Συνολικά συνελήφθησαν 210 ιταλοί αιχμάλωτοι αξκοί και οπλίτες και περισυλλέγησαν 120 κτήνη έμφορτα εφοδίων. Η επιτυχία στη ΛΥΚΟΡΑΧΗ, την 1η Νοεμβρίου του 1940, ήταν η πρώτη καλή είδηση που έφτασε, από την Ήπειρο, στην Αθήνα, από ενάρξεως του πολέμου. Η επόμενη θετική είδηση επρόκειτο να είναι η επιτυχής αντεπίθεση και πρώτη ανακατάληψη (έμελλε να ακολουθήσουν κι άλλες) του Υψ. Γκραμπάλα, τα ξημερώματα της 3ης Νοεμβρίου στο τομέα της VIII Μεραρχίας, στο Καλπάκι. Η 10η Νοεμβρίου ήταν η μέρα της μεγαλύτερης νικηφόρας σύγκρουσης του αγώνα στην Πίνδο. Η 1η Επιλαρχία του 3ου Συντάγματος Ιππικού ενεργεί από κοινού με το 2ο Λόχο του Τάγματος Κονίτσης, στο χωριό ΕΛΕΥΘΕΡΟ, κατά του 8ου Συντάγματος αλπινιστών της «Τζούλια», κυκλώνει και διαλύει κυριολεκτικά την ιταλική φάλαγγα που υποχωρούσε εσπευσμένα προς ΚΟΝΙΤΣΑ. Συνελήφθησαν 715 Ιταλοί αιχμάλωτοι, αξκοί και οπλίτες και πάνω από 300 νεκροί καταμετρήθηκαν στο πεδίο της μάχης. Οι επιχειρήσεις του Ιππικού στη Πίνδο χαρακτηρίζονται αφενός από την αγωνιώδη προσπάθεια έγκαιρης προώθη8

σης των Σχηματισμών και Μονάδων του Ιππικού που στάθμευαν κυρίως στις ευρύτερες περιοχές της Θεσσαλονίκης και της Λαρίσης, για να κλείσουν το ρήγμα που προκάλεσαν οι Ιταλοί και αφετέρου χαρακτηρίζονται από το ιδιόμορφο του αγώνα αντιμετώπισης αντιπάλου από καιρό προετοιμασμένου και επανδρωμένου, όπως η Μεραρχία «Τζούλια» με την ιδανική σύνθεση – εξοπλισμό και εκπαίδευση για διεξαγωγή επιχειρήσεων σε ορεινά εδάφη. Το Ιππικό ανταπεξήλθε και στις 2 προκλήσεις. Εγκαίρως επιστρατεύθηκαν οι Σχηματισμοί και Μονάδες του, εγκαίρως προωθήθηκαν στην Πίνδο και αντιμετώπισαν με εξαιρετικά αποτελέσματα τους αλπινιστές της «Τζούλια». Θα πρέπει να τονιστεί ότι το Ιππικό συμμετείχε εξαρχής στη Μάχη της Πίνδου με το σύνολο σχεδόν των δυνάμεών του. Οι ελάχιστες μονάδες του, που δεν συμμετείχαν αγωνίζονταν σε άλλους τομείς του μετώπου όπως η VIII Επιλαρχία Αναγνωρίσεως υπό την VIII Μεραρχία στον εκεί τομέα, ή έμελλε σύντομα να εμπλακούν στις επιχειρήσεις όπως η Γ΄ Επιλαρχία Αναγνωρίσεως που συμμετείχε στην επίθεση προς ΚΟΡΥΤΣΑ, υπό το Γ΄ ΣΣ. Σήμερα εμείς αισθανόμαστε βαριά την ιστορική κληρονομιά που άφησαν οι Ιππείς του Σαράντα και θα κάνουμε τα πάντα για να φανούμε αντάξιοί τους. Κάποιοι επιχειρούν να συγκρίνουν τα προβλήματά που αντιμετωπίζουμε σήμερα με τα τότε προβλήματα. Οι ιππείς του Σαράντα κι αν αντιμετώπισαν δυσκολίες και προβλήματα: εσπευσμένη επιστράτευση, ταχεία προώθηση από εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά μέσα από δύσκολα και δύσβατα δρομολόγια υπό κακές καιρικές συνθήκες, άμεση εμπλοκή με τον εχθρό χωρίς ανάπαυση και προετοιμασία, αντιμετώπιση εχθρού κατάλληλα οργανωμένου για ορεινά εδάφη, ελλείψεις στον ανεφοδιασμό, τεχνολογικά ξεπερασμένα οπλικά συστήματα. Kι όμως αντεπεξήλθαν επιτυχώς. Το παράδειγμά τους και η αφοσίωση στην εκτέλεση της αποστολής τους μας εμπνέει.

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2016

Από τις αρχές Οκτωβρίου του 1912 η Ελλάδα βρισκόταν σε πόλεμο με την παραπαίουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία, έχοντας ως συμμάχους τη Βουλγαρία και τη Σερβία (Α’ Βαλκανικός Πόλεμος). Θέατρο των επιχειρήσεων, η περιοχή της Μακεδονίας. Ο ελληνικός στρατός βάδιζε από νίκη σε νίκη στη Δυτική Μακεδονία. Όμως, από την αρχή των εχθροπραξιών σοβούσε σοβαρή διαφωνία μεταξύ του αρχιστράτηγου Κωνσταντίνου και του πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου. Ο διάδοχος επιθυμούσε πρώτα την κατάληψη του Μοναστηρίου προς Βορρά, ενώ ο Βενιζέλος, βλέποντας την πιθανότητα να καταληφθεί η Θεσσαλονίκη από το βουλγαρικό στρατό, πίεζε τον Κωνσταντίνο να κατευθυνθεί προς τη φυσική πρωτεύουσα της Μακεδονίας, μια περιοχή με στρατηγική σημασία, η απελευθέρωση της οποίας αποτελούσε διακαή πόθο του ελληνισμού. «Καθιστώ υμάς υπευθύνους διά πάσαν αναβολήν έστω και στιγμής» του τηλεγραφεί επιτακτικά. Τελικά, ο Κωνσταντίνος πείθεται με τη μεσολάβηση του πατέρα του βασιλιά Γεωργίου Α’ και στις 25 Οκτωβρίου η εμπροσθοφυλακή του ελληνικού στρατού φθάνει προ των πυλών της Θεσσαλονίκης. Είχε προηγηθεί η καθοριστική νίκη στη Μάχη των Γιαννιτσών (19 – 20 Οκτωβρίου), που είχε κάνει ευκολότερη την προέλαση του ελληνικού στρατού. Ο Χασάν Ταξίν Πασάς που υπερασπιζόταν τη Θεσσαλονίκη δεν είχε άλλη δυνατότητα, παρά να ζητήσει μια έντιμη συμφωνία για την παράδοση της πόλης. Στις 25 Οκτωβρίου οι απεσταλμένοι του ζήτησαν από τον Κωνσταντίνο να επιτραπεί στον Ταξίν να αποσυρθεί με το στρατό και τον οπλισμό του στο Καραμπουρνού και να παραμείνει εκεί μέχρι το τέλος του πολέμου. Ο Κωνσταντίνος, φυσικά, απέρριψε τον όρο του και του πρότεινε την παράδοση του στρατού του και τη μεταφορά του στη Μικρά Ασία με δαπάνες της ελληνικής κυβέρνησης.

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Ο Ελληνικός Στρατός μπαίνει στη Θεσσαλονίκη

Ο Ταξίν Πασάς υπογράφει τα πρωτόκολλα παράδοσης της Θεσσαλονίκης. Ο Οθωμανός αξιωματούχος δέχθηκε, τελικά, τους όρους του Κωνσταντίνου και στις 11 το βράδυ της 26ης Οκτωβρίου, ανήμερα της εορτής του Αγίου Δημητρίου, οι πληρεξούσιοι αξιωματικοί Ιωάννης Μεταξάς ο άνθρωπος του «ΟΧΙ») και Βίκτωρ Δούσμανης μεταβαίνουν στο Διοικητήριο της Θεσσαλονίκης και υπογράφουν τα σχετικά πρωτόκολλα παράδοσης της πόλης στον ελληνικό στρατό. Σύμφωνα με το πρωτόκολλο, παραδίνονταν ως αιχμάλωτοι 25.000 τούρκοι στρατιώτες και 1.000 αξιωματικοί. Την ίδια μέρα, κατέφθασαν έξω από τη Θεσσαλονίκη και οι Βούλγαροι, όμως για τους γείτονες ήταν ήδη αργά.

στις εξελίξεις στη Μακεδονία. Ο σπόρος του Β’ Βαλκανικού Πολέμου είχε ριχτεί.

Το πρωί της 27ης Οκτωβρίου εισήλθαν στη Θεσσαλονίκη δύο τάγματα ευζώνων και ύψωσαν την ελληνική σημαία στο Διοικητήριο, ενώ οι υπόλοιπες ελληνικές δυνάμεις άρχισαν να λαμβάνουν θέσεις στα υψώματα γύρω από την πόλη.

Ο επικεφαλής της μεραρχίας τους στρατηγός Τεοντορόφ ζήτησε να εισέλθει στην πόλη για να στρατοπεδεύσει. Εισέπραξε την αρνητική απάντηση του Κωνσταντίνου και ύστερα από διαπραγματεύσεις, επιτράπηκε να μπουν στην πόλη για ολιγοήμερη ανάπαυση δύο τάγματα με επικεφαλής τους βούλγαρους πρίγκιπες Βόρι και Κύριλλο.

Στις 29 Οκτωβρίου ήταν η σειρά του βασιλιά Γεωργίου Α’ να εισέλθει στην πόλη και να επισημοποιήσει την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης.

Στις 11 το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1912 ο Κωνσταντίνος εισήλθε με το επιτελείο του στη Θεσσαλονίκη και το μεσημέρι έγινε πανηγυρική δοξολογία στο ναό του Αγίου Μηνά.

Επικράτησε, όμως, σύγχυση και τελικά εισήλθε στη Θεσσαλονίκη ένα ολόκληρο βουλγαρικό σύνταγμα, γεγονός που εκνεύρισε τον Βενιζέλο. Οι Βούλγαροι δήλωναν εμφαντικά παρόντες

Στην κατοχή του ελληνικού στρατού περιέρχονταν όλος ο βαρύς και ελαφρύς οπλισμός του σχηματισμού (70 πυροβόλα, 30 πολυβόλα, 70.000 τυφέκια και πυρομαχικά).

Έγινε δεκτός με ενθουσιασμό από τους Έλληνες κατοίκους της, με απάθεια ανάμικτη με φόβο του από το μουσουλμανικό στοιχείο, ενώ οι Εβραίοι που ήταν η πολυπληθέστερη πληθυσμιακή ομάδα της πόλης δεν έκρυψαν την απογοήτευσή τους, καθώς προωθούσαν σχέδιο διεθνοποίησης της Θεσσαλονίκης.

• Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2016 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Αναμνήσεις απόγονου ιστορικής οικογένειας Του Λάμπρου Τζαβέλλα Ταξίαρχου ε.α.

Ο ήρωας ιππέας Ίλαρχος Κωνσταντίνος Τζαβέλλας

Είμαι ο ε.α. Ταξίαρχος ΙΠΠ-Τ/Θ Λάμπρος Τζαβέλλας και έχω την τιμή να κατάγομαι από το ένδοξο και Ιστορικό Σούλι και να είμαι απόγονος της ενδόξου Φάρας των πολεμάρχων του Σουλίου, της Φάρας των Τζαβελλαίων που στους αγώνες που έγιναν για την Ελευθερία της Πατρίδος μας, έδωσε το περισσότερο αίμα. Αρχηγός της Φάρας μου ήταν ο Λάμπρος Τζαβέλλας, το όνομα του οποίου έχω την τιμή να φέρω, ο οποίος το 1792 αγωνιζόμενος κατά του δυνάστη της Ηπείρου Αλή Πασσά όστις εκστρατεύων με 12.500 στρατό προς κατάληψη του Σουλίου, ηττάται αφήνων 2.500 νεκρούς, πολλούς τραυματίες και αιχμαλώτους, ενώ οι Σουλιώτες μόνον 70 νεκρούς. Μεταξύ όμως αυτών και ο πολέμαρχος Λάμπρος Τζαβέλλας. Την αρχηγία αναλαμβάνει ο υιός του Φώτος για να γράψει κι αυτός νέες σελίδες δόξης. Ο τάφος του ευρίσκεται στην Κέρκυρα στη μονή Πλατυτέρας, δηλητηριασθείς το 1809 υπό του Αλή Πασά. Μετά τον θάνατο του Φώτου Τζαβέλλα την αρχηγία της Φάρας αναλαμβάνουν ο Νικόλαος και ο Κίτσος. Συμμετέχουν στην επανάσταση του 1821 και πολεμούν στις περισσότερες κρίσιμες μάχες του αγώνα. Λαμβάνουν μέρος στις μάχες κατά την πολιορκία και την έξοδο του Μεσολογγίου το 1826. Το 1829 απελευθερώνουν τη Ναύπακτο και ο Νικόλαος ονομάζεται απελευ-θερωτής και πρώτος φρούραρχος αυτής. Ο Κίτσος Τζαβέλλας μετά την απελευθέρωση της Ελλάδος διετέλεσε επί Βασιλέως Όθωνος δις υπουργός στρατιωτικών, Γερουσιαστής και Πρωθυπουργός. Κατά οικογενειακή παράδοση από το 1792 έως το 1940, εις τους αγώνες που έγιναν για την ελευθερία της Ελλάδος, 177 Τζαβελλαίοι έπεσαν για την Πατρίδα, 177 Τζαβελλαίοι πότισαν με το αίμα τους το δένδρο της Ελευθερίας. Από τους τελευταίους πεσόντες ο αδελφός του παππού μου Νικόλαος και ο εξάδελφός του Ιωάννης Ταγματάρχες όντες, έπεσαν το 1921 στο Καλέ Γκρότο κατά την Μικρασιατική εκστρατεία. Ο παππούς μου

Λάμπρος, πολέμησε στους απελευθερωτικούς πολέμους 1912-1913, διακριθείς στις μάχες για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων. Τραυματίστηκε στις μάχες Αίπους της Χίου και του Κιλκίς. Προήχθη δις επ’ ανδραγαθεία και ετέθη εν τιμητική αποστρατεία, όντας τραυματίας με ένα πνεύμονα, με τον βαθμό του Υποστρατήγου. Και η προσφορά αίματος δεν σταματά εδώ. Κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο 19401941 δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι Τζαβελλαίοι. Ο πατέρας μου Ίλαρχος Κων/νος Τζαβέλλας, υπηρετών εις το 3ο Σύνταγμα Ιππικού, επιτιθέμενος με τους ανδρείους Ιππείς του προς κατάληψη του υψώματος Άγιος Αθανάσιος της Λυσίτσας στην Πρεμετή της Βορείου Ηπείρου, όπου στην κορυφή του υπήρχε ένα εκκλησάκι ο Άγιος Αθανάσιος, τον οποίο είχαν οχυρώσει οι Ιταλοί, έπιπτε νεκρός στις 2 Δεκεμβρίου 1940, βληθείς δια μιας ριπής πολυβόλου στο στήθος. Ετάφη στο χωριό Παντελόνια, αριθμώντας τον 177ο Τζαβέλλα που έπεσε για την Πατρίδα. Θυμάμαι όταν εκυρήχθη ο πόλεμος την 28η Οκτωβρίου 1940. Τότε ήμουν έξι ετών και είμεθα στα Σέρρας όπου υπηρετούσε ο πατέρας μου ως διοικητής Ίλης στο 3ο Σύνταγμα Ιππικού. Το πρωί της 28ης Οκτωβρίου ήλθε στο σπίτι ο Ιπποκόμος με το άλογό του και το άλογο του πατέρα μου, Κίτσο το έλεγε, για να τον πάρει και να πάει στο Στρατόπεδο. Ανέβηκε στο άλογο και πήρε και εμένα. Φθάνοντας έξω από το σχολείο μου με κατέβασε από το άλογο, μου έδωσε ένα δίφραγκο για να πάρω κουλούρι και έφυγε. Στο σχολείο όλοι οι μαθηταί κάναμε την πρωϊνή μας προσευχή, ψάλαμε τον Εθνικό μας ύμνο και έγινε έπαρσις της Σημαίας μας, όπως γινόταν πάντα, σε αντίθεση με μερικούς σημερινούς άθεους, απάτριδες, ανθέλληνες και άκαπνους, που θέλουν να τα καταργήσουν. Ξεχνούν ότι οι μπαρουτοκαπνισμένοι πρόγονοί μας, πολέμησαν για του Χριστού την πίστη την Αγία, για της πατρίδος την Ελευθερία. Ο Δντης του σχολείου, μας είπε να πάμε στα σπίτια μας γιατί έγινε πόλεμος. Γύρισα στο σπίτι μου όπου είδα την μητέρα μου να κλαίει και να ετοιμάζει το κιβώτιο εκστρατείας του. Ξαφνικά άκου-

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2016

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ σα έναν θόρυβο έξω. Ήσαν οι Ιππείς που περνούσαν πάνοπλοι για τον σιδηροδρομικό σταθμό και το χτύπημα των πετάλων των αλόγων επί του ασφαλτοστρωμένου δρόμου. Ένα θέαμα φανταστικό. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τις φυσιγγιοθήκες που κρέμονταν γύρω από τους λαιμούς των αλόγων. Πήγαμε στον Σιδηροδρομικό Σταθμό για να αποχαιρετήσουμε τον πατέρα μου. Ήταν και η τελευταία φορά που τον είδα. Στις 2 Δεκεμβρίου 1940 μετά από επτά νικηφόρες μάχες που είχε λάβει μέρος, του ανετέθη η αποστολή να επιτεθεί και να καταλάβει το ύψωμα Άγιος Αθανάσιος, με το εκκλησάκι που είχαν οχυρώσει οι Ιταλοί. Φθάνοντας στον περίβολο της εκκλησίας μια ριπή πολυβόλου του γαζώνει το στήθος και πέφτει. Το εκκλησάκι καταλαμβάνεται σε λίγα λεπτά. Οι στρατιώτες πλησίασαν τον Ίλαρχό τους, μα η καρδιά του είχε πάψει να χτυπά. Η σωρός του μετεφέρθη στο Χωρίο Παντελόνια όπου κι ετάφη στον περίβολο της εκκλησίας Κοιμήσεως Θεοτόκου. Στην συλλυπητήριο επιστολή που έστειλε ο Μέραρχος Στανωτάς στον παππού μου για τον θάνατο του πατέρα μου, η απάντησις του παππού μου δεν μπορεί παρά να ήταν Σουλιώτικη. Του έγραφε : "Στρατηγέ έλαβα την επιστολή σας για τον θάνατο του υιού μου αλλά δεν δέχομαι συλλυπητήρια. Δέχομαι συγχαρητήρια διότι ο υιός μου έπεσε για την Πατρίδα. Ως πατέρας πονώ, ως Τζαβέλλας είμαι υπερήφανος για τον θάνατό του. Οι Τζαβελλαίοι πολεμούν και πίπτουν για την τιμή για την δόξα για την Πατρίδα". Θυμάμαι που ο παππούς ήρθε στο σπίτι να μας αναγγείλει τον θάνατο του πατέρα μου. Μας φώναξε κοντά του και με ανέκφραστο πρόσωπο είπε στην μητέρα μου : "Ρίτσα παιδί μου ο Κωστάκης μας έπεσε για την Πατρίδα". Η μητέρα μου λιποθύμησε. Εγώ με τον αδελφό μου βάλαμε τα κλάματα. Αργότερα στο διπλανό δωμάτιο είδα τον παππού μου να

Πήγαμε στον Σιδηροδρομικό Σταθμό για να αποχαιρετήσουμε τον πατέρα μου. Ήταν και η τελευταία φορά που τον είδα. Στις 2 Δεκεμβρίου 1940 μετά από επτά νικηφόρες μάχες που είχε λάβει μέρος, του ανετέθη η αποστολή να επιτεθεί και να καταλάβει το ύψωμα Άγιος Αθανάσιος, με το εκκλησάκι που είχαν οχυρώσει οι Ιταλοί. Φθάνοντας στον περίβολο της εκκλησίας μια ριπή πολυβόλου του γαζώνει το στήθος και πέφτει. έχει αγκαλιάσει το χιτώνιο του πατέρα μου και να κλαίει. Θυμάμαι ότι έκλαψα, πολύ γιατί τον αγαπούσα. Από τότε δεν έχω ξανακλάψει ποτέ. Λες και του αφιέρωσα το τελευταίο μου κλάμα.

φθούμε τον τάφο του πατέρα μου και

Πριν μερικά χρόνια θέλησα μαζί με τον υιό μου Κωνσταντίνο να επισκε-

χώμα Ελληνικό δεν είναι ; Η Βόρειος

σκέφτηκα να πάρω λίγο χώμα Ελληνικό να σκορπίσω πάνω στο μνήμα του, μα δεν πραγματοποίησα την σκέψη μου, διότι είπα : μα και εκεί Ήπειρός μας είναι.

• Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2016 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

Ι. Θ. Κακριδής: «Διδάσκουμε Αρχαία Ελληνικά στα παιδιά μας για τρεις σημαντικούς λόγους» Απόσπασμα από ομιλία του αείμνηστου καθηγητή Ι.Θ. Κακριδή που ανάλωσε τη ζωή του στη μελέτη της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, γαλούχησε γενιές Ελλήνων φιλολόγων και μας κληροδότησε εξαίρετη μετάφραση της Ιλιάδας και της Οδύσσειας, τις οποίες και διδαχτήκαμε στο σχολείο. Στην ομιλία του ο Ι. Θ. Κακριδής στέκεται στην αξία διδασκαλίας των αρχαίων Ελληνικών: “Γιατί αλήθεια διδάσκουμε τα αρχαία ελληνικά στα παιδιά που θέλουμε να μορφώσουμε, σε τόσο πολλές ώρες μάλιστα; Τρεις είναι οι κύριοι λόγοι που μας υποχρεώνουν να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να επικοινωνήσουν όσο γίνεται περισσότερο με τον αρχαίο κόσμο. Πρώτα απ”όλα, γιατί είμαστε κι εμείς Έλληνες. Από τον καιρό του Ομήρου ως σήμερα έχουν περάσει κάπου δυο χιλιάδες εφτακόσια χρόνια. Στους αιώνες που κύλησαν οι Έλληνες βρεθήκαμε συχνά στο απόγειο της δόξας, άλλοτε πάλι στα χείλια μιας καταστροφής ανεπανόρθωτης-νικήσαμε και νικηθήκαμε αμέτρητες φορές· δοκιμάσαμε επιδρομές και σκλαβιές· αλλάξαμε θρησκεία· στους τελευταίους αιώνες η τεχνική επιστήμη μετασχημάτισε βασικά τη μορφή της ζωής μας· και όμως κρατηθήκαμε Έλληνες, με την ίδια γλώσσα-φυσικά εξελιγμένη-, με τα ίδια ιδανικά, τον ίδιο σε πολλά χαραχτήρα και με ένα πλήθος στοιχεία του πολιτισμού κληρονομημένα από τα προχριστιανικά χρόνια. Στον πνευματικό τομέα κανένας λαός δεν μπορεί να προκόψει, αν αγνοεί την ιστορία του, γιατί άγνοια της ιστορίας θα πει άγνοια του ίδιου του ίδιου του εαυτού του. Είμαι Έλληνας, συνειδητός Έλληνας, αυτό θαπει, έχω αφομοιώσει μέσα μου την πνευματική ιστορία των Ελλήνων από τα μυκηναϊκά χρόνια ως σήμερα. Ο δεύτεροςλόγος που μας επιβάλλει να γνωρίσουμε την αρχαία πνευματική 12

Ελλάδα είναι ότι είμαστε κι εμείς Ευρωπαίοι. Ολόκληρος ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός στηρίζεται στον αρχαίο Ελληνικό, με συνδετικό κρίκο τον ρωμαϊκό. Με τους άλλους Ευρωπαίους μαςδένει βέβαια και ο Χριστιανισμός, όσο και να μας χωρίζουν ορισμένα δόγματα. Μα και ο Χριστιανισμός έπρεπε να δουλευτεί πρώτα με την Ελληνική σκέψη, για να μπορέσει ν” απλώσει έπειτα στον ευρωπαϊκό χώρο. Η ρίζα του πολιτισμού των Ευρωπαίων όλων είναι ο αρχαίος ελληνικός στοχασμός και η τέχνη, γι” αυτό δεν μπορεί να τα αγνοεί κανείς, αν θέλει να αισθάνεται πως πνευματικά ανήκει στηνΕυρώπη. Μα ο κυριότερος λόγος που δεν επιτρέπεται οι νέοι μας ν” αγνοούν την αρχαίαν Ελλάδα είναι άλλος: στην Ελλάδα για πρώτη φορά στα χρονικά του κόσμου ανακαλύφτηκε ο άνθρωπος ως αξία αυτόνομη, ο άνθρωπος που θέλει να κρατιέται ελεύθερος από κάθελογής σκλαβιά, και υλική και πνευματική. Μέσα στους λαούς που περιβάλλουν τον ελληνικό χώρο στα παλιά εκείνα χρόνια υπάρχουν πολλοί με μεγάλο πολιτισμό, πάνω απ” όλους οι Αιγύπτιοι και οι Πέρσες. Οι λαοί όμως αυτοί ούτε γνωρίζουν ούτε θέλουν τον ελεύθερο άνθρωπο. Το απολυταρχικό τους σύστημα επιβάλλει στα άτομα να σκύβουν αδιαμαρτύρητα το κεφάλι μπροστά στο βασιλέα

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2016

και στους θρησκευτικούς αρχηγούς. Η ελεύθερη πράξη και η ελεύθερη σκέψη είναι άγνωστα στον εξω ελληνικό κόσμο. Και οι Έλληνες; Πρώτοι αυτοί, σπρωγμένοι από μια δύναμη που βγαίνει από μέσα τους και μόνο, την δεσποτεία θα την μεταλλάξουν σε δημοκρατία, και από την άβουλη, ανεύθυνη μάζα του λαού θα πλάσουν μια κοινωνία από πολίτες ελεύθερους, που καθένας τους να νιώθει τον εαυτό του υπεύθυνο και για τη δική του και για των άλλων την προκοπή. Ο στοχασμός είναι κ” αυτός ελεύθερος για τα πιο τολμηρά πετάματα του νου και της φαντασίας. Ο Έλληνας είναι ο πρώτος, που ενώ ξέρει πωςδεν μπορεί ατιμώρητα να ξεπεράσει τα σύνορα του ανθρώπου και να γίνει θεός,όμως κατέχεται από μια βαθιά αισιοδοξία για τις ανθρώπινες ικανότητες και είναι γεμάτος αγάπη για τον άνθρωπο, που τον πιστεύει ικανό να περάσει τις ατέλειέςτου και να γίνει αυτό που πρέπει να είναι ο τέλειος άνθρωπος. Αυτή η πίστη στον τέλειον άνθρωπο, συνδυασμένη με το βαθύ καλλιτεχνικό αίσθημα που χαρακτηρίζει την ελληνική φυλή, δίνει στον αρχαίον Έλληνα τον πόθο και την ικανότητα να πλάσει πλήθος ιδανικές μορφές σε ό,τι καταπιάνεται με το νου, με τη φαντασία και με το χέρι: στις απέριττες μορφές που σχεδιάζουν οι τεχνίτες στα αγγεία της καθημερινής χρήσης, στη μεγάλη ζωγραφική, στην πλαστική τουχαλκού και του μαρμάρου, πάνω απ” όλα στο λόγο τους, και τον πεζό και τον ποιητικό. Αυτόν τον κόσμο θέλουμε να δώσουμε στα παιδιά μας, για να μορφωθούν· για να καλλιεργήσουν τη σκέψη τους αναλύοντας τη σκέψη των παλιών Ελλήνων· για να καλλιεργήσουν το καλλιτεχνικό τους αίσθημα μελετώντας ό,τι ωραίο έπλασε το χέρι και η φαντασία των προγόνων τους· για να μπορέσουν κι αυτοί να νιώσουν τον εαυτό τους αισιόδοξο, ελεύθερο και υπεύθυνο για τη μοίρα του ανθρώπου πάνω στη γη·προπαντός για να φουντώσει μέσα τους ο πόθος για τον τέλειον άνθρωπο»

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

ΕΛΛΗΝΟΑΛΒΑΝΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

Βορειοηπειρωτικό - Τσάμηδες Γράφει ο Π. Χόλολης Αντιστράτηγος ε.α. Η έκταση των ελληνοαλβανικών σχέσεων σε βάθος χρόνου, από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα, είναι τεράστια. Αποτελεί μια κύρια και βασική παράμετρο του όλου "Βαλκανικού προβλήματος", το οποίο εμπεριέχεται στο ασταθές, ευρύτερο και πολυσύνθετο "ανατολικό ζήτημα". Γεγονότα όπως, Βορειοηπειρωτικό, Σκοπιανό, Αιγαίο, Κυπριακό, Κόσοβο - Κοσοβάροι, μουσουλμανικό βαλκανικό τόξο, συγκέντρωση μουλάδων στην Αγιά Σοφιά, με αίτημά τους, να γίνει τζαμί κ.λ π., επιβεβαιώνουν ότι, το "ανατολικό ζήτημα" όχι δεν έχει επιλυθεί, αλλά, τουναντίον, επικίνδυνα έχει μεταλλαχθεί. Εχουν "γνώση οι φύλακες;" Τολμάμε να ειπούμε όχι, μετά τον οικονομικό μαρασμό, στον οποίο έχει περιέλθει η πατρίδα μας, τον οποίο τόσο έντονα ζούμε τώρα. Δε θα επιδιώξουμε να επεκταθούμε, διότι αυτό δεν είναι δυνατό, στην πλήρη ανάπτυξη των υπόψη ελληνοαλβανικών σχέσεων, λόγω έκτασης και όγκου τους, αλλά μόνο ακροθιγώς, θα εκθέσουμε, στοιχεία αυτών, όπως πιο κάτω: Κατά τον πρώτο Βαλκανικό πόλεμο το 1912 - 1913, μετά την πτώση των δύο τελευταίων οχυρών (Ιωάννινα Ανδριανούπολη), της καταρρέουσας οθωμανικής αυτοκρατορίας, όλο σχεδόν, το ευρωπαϊκό τμήμα της, πλην της Αλβανίας, που παραμένει το τελευταίο έρεισμα του σουλτάνου, έχει περιέλθει στους βαλκάνιους νικητές (Ελληνες, Σέρβους, Βουλγάρους, Μαυροβουνίους). Προκειμένου, Αυστροουγγαρία και Ιταλία, να αποτρέψουν την κάθοδο στις ακτές της Αδριατικής, Σερβίας και Ελλάδας, πρωτοστατούν και επιτυγχάνουν την ίδρυση αυτόνομου αλβανικού κράτους, 3/16 Δεκεμβρίου 1912.

Εάν δεν είχαν καταληφθεί τα Ιωάννινα, 21 Φεβρουαρίου 1912, από τον ελληνικό στρατό, υπήρχε σχέδιο παραχωρήσεώς τους από ιταλούς - αυστριακούς στην Αλβανία. Κατά τη διάρκεια του πρώτου βαλκανικού πολέμου ο ελληνικός στρατός προελαύνει στη βόρεια ήπειρο και μέχρι 5 Μαρτίου 1913, έχει απελευθερώσει από τον τουρκικό ζυγό Κορυτσά, Αργυρόκαστρο, Χειμάρα, Αγίους Σαράντα, Τεπελένι, Πρεμετή, Κλεισούρα. Δεν ολοκληρώνεται η απελευθέρωσης όλης της Β. Ηπείρου που φθάνει μέχρι του Γενούσου (Σκούμπη) ποταμού, διότι επικειμενου του δευτέρου Βαλκανικού πολέμου, κατά των βουλγάρων, Ιούνιος 1913, επιβαλλόταν η συγκέντρωση του όγκου του ελληνικού στρατού, στο μέτωπο της Μακεδονίας - Θεσσαλονίκης. (Αυτή υπήρξε η πρώτη απελευθέρωσης της Β. Ηπείρου) Η ατιμία των Μεγάλων Δυνάμεων φθάνει στο έσχατο όριό της. Θέτουν ωμά στον πρωθυπουργό Ελ. Βενιζέλο το μεγάλο δίλημμα Νησιά Αιγίου ή Β. Ηπειρος. Ο Βενιζέλος διατάσσει την εκκένωση της Β. Ηπείρου, από τον ελληνικό στρατό που ολοκληρώθηκε έως τα μέσα Απριλίου 1914, κλείνοντας προς τα νησιά. Ηδη όμως από την 17 Απριλίου 1914

η Β. Ηπειρος κηρύχθηκε αυτόνομη από τον Γ. Χρηστάκη - Ζωγράφο και αναλαμβάνει δι' ιδίων ενόπλων δυνάμεων, την αποτίναξη της επιβληθείσαν αλβανικής δουλείας. Συνάπτονται σκληρές φονικές μάχες μεταξύ των βορειοηπειρωτών ιερολοχιτών και του υπό ιταλών και αυστριακών, καθοδηγούμενου αλβανικού στρατού που κατέληξαν (στη δεύτερη απελευθέρωση της Β. Ηπείρου), καταληφθείσης και της περιοχής Βερατίον. Μεταξύ αυτονόμου Β. Ηπείρου και Αλβανίας, υπογράφεται το πρωτόκολλο ΚΕΡΚΥΡΑΣ (17 Μαϊου 1914) με το οποίο αναγνωρίζεται η ελληνικότητα της Β. Ηπείρου. Το πρωτόκολλο ΚΕΡΚΥΡΑΣ, λόγω της εκρήξεως του Α' Παγκοσμίου πολέμου δεν εφαρμόζεται. Οι Μεγάλες Δυνάμεις για να προσεταιριστούν την Ιταλία, της επιτρέπουν να καταλάβει τη νήσο Σάσωνα και Αυλώνα, υπό την προϋπόθεση, να συγκατατεθεί, όπως η Ελλάδα επανακαταλάβει τη Β. Ηπειρο. Τον Οκτώβριο του 1914, με εντολή της τριπλής συνεννοήσεως η Ελλάδα καταλαμβάνει και πάλι ακόμη μια φορά τη Β. Ηπειρο και έτσι αναγνωρίζεται επισήμως, η ελληνικότητα αυτής. Βασική προϋπόθεση όμως ήταν η είσοδος της

Συνέχεια στην επόμενη σελίδα

• Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2016 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Συνέχεια από την προηγούμενη σελίδα

Ελλάδας στον πόλεμο παρά το πλευρό της "Συνεννοήσεως". (Αυτή είναι η τρίτη απελευθέρωση της Β. Ηπείρου) Επακολουθεί, δυστυχώς ο επάρατος εσωτερικός (εθνικός) διχασμός και Ιταλοί και Γάλλοι, προκειμένου να διασφαλίσουν τις από Αδριατικής προς Μακεδονικό μέτωπο, συγκοινωνίες τους, καταλαμβάνουν τη Β. Ηπειρο (1916) και καταλύουν τις ελληνικές αρχές. Μετά το πέρας του Α' Παγκοσμίου Πολέμου (Οκτώβριος 1918) η συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο στο πλευρό των νικητών, προδικάζει πλέον την οριστική παραχώρηση της Β. Ηπείρυ στην Ελλάδα. Λυσσώδης και αδιάλλακτη υπήρξε η αντίδραση των Ιταλών, οι οποίοι τελικά κάμπτονται και επέρχεται η συμφωνία "ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ - ΤΙΤΟΝΙ" (Ιούλιος 1919), δια της οποίας η Ιταλία συγκατατίθεται για την παραχώρηση της Β. Ηπείρου στην Ελλάδα. Ακόμη και η ιδια η Αλβανία αναγνωρίζει την ελληνική απαίτηση με το πρωτόκολλο "ΚΑΠΕΣΤΙΤΣΑΣ" (1920). Η Ελλάδα έχει εμπλακεί στη μικρασιατική περιπέτεια και χωρίς φίλους και συμμάχους, αναγκάζεται να αποδεχθεί τις εις βάρος της Β. Ηπείρου δυσμενείς αποφάσεις. Ετσι με πρωτοβουλία της δόλιας Ιταλίας, την 3 Νοεμβρίου 1921, εκδίδεται, άδικη απόφαση για την Ελλάδα, η οποία κατ' ανάγκη, δέχεται ως σύνορά της με την Αλβανία, τα καθορισθέντα, μέχρι σήμερα, με το πρωτόκολλο Φλωρεντίας του 1913. Με τη λήξη του Α' Παγκοσμίου πολέμου η αυτοκρατορική Αυστροουγγαρία διαλύεται. H Αυστρία στερείται έξοδο της στην Αδριατική θάλασσα και η Ιταλία θέτει υπό τον απόλυτο έλεγχο της την Αλβανία. Ετσι τον Απρίλιο του 1939 αποβιβάζει στρατεύματα στην Αλβανία και προετοιμάζει την άνανδρη εισβολή της στην Ελλάδα, στις 28 Οκτωβρίου 1940. Ο ελληνικός στρατός αντεπιτίθεται και απελευθερώνει τη Β. Ηπειρο (Αυτή είναι η τέταρτη φορά απελευθέρωσης της Β. Ηπείρου). Μετά την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής, μαζί με τους συνεργάτες τους δοσίλογους τσάμηδες, από την Ηπειρο (Σεπτέμβριος 14

1944), υπήρχε δυνατότητα να απελευθερωθεί, για Πέμπτη φορά, η Β. Ηπειρος, από τα πανίσχυρα αντάρτικα ένοπλα τμήματα ΕΛΑΣ - ΕΔΕΣ. Δυστυχώς, όμως, δεν επικράτησε το εθνικό συμφέρον, αλλά η εμφύλια σύγκρουση για την κατάκτηση της εξουσίας και την εξυπηρέτηση του αποκαλούμενου διεθνισμού, ο οποίος δούλεψε επ' ωφελεία των αλβανών, στην περίπτωση αυτή και όχι των ελλήνων (Β. Ηπειρος). Το Σεπτέμβριο του 1946 στη συνδιάσκεψη ειρήνης των Παρισίων με πρόταση του υπουργού εξωτερικών της σοβιετικής ένωσης Μολότωφ το θέμα της Β. Ηπείρου παραπέμφθηκε στο συμβούλιο εξωτερικών των τεσσάρων μεγάλων δυνάμεων. Εκτοτε το θέμα παραμένει εκκρεμές. Ο ελληνισμός της Β. Ηπείρου υπέστη και υφίσταται εξοντωτικά μαρτύρια. Η Αλβανία που συγκροτήθηκε σε κράτος το 1912, με την υποστήριξη Ιταλίας και Αυστροουγγαρίας, δεν ξέφυγε μέχρι σήμερα από το σύνδρομο της υποταγής και εξάρτησης της από προστάτες. Ετσι από την Ιταλία και Αυστρία, περιέρχεται στη σφαίρα επιρροής μόνο της Ιταλίας μέχρι το 1943 και συνέχεια της Γερμανίας το 1943 - 1944, του κομμουνιστικού μπλοκ Ρωσίας - Κίνας, μέχρι της κατάρρευσης του υπαρκτού σοσιαλισμού και τέλος της Τουρκίας, όπως απέδειξε η πρόσφατη επίσκεψη Ερντογάν στην Αλβανία. Ο πρωθυπουργός Εντι Ράμα της Αλβανίας μετά την επίσκεψη Ερντογάν, αποσταθεροποιητικά για την περιοχή, υψώνει σημαίες και λάβαρα αλυτρωτισμού, για "Τσάμηδες", για "Μεγάλη Αλβανία", για σχέδια αρπαγής της περιουσίας των ομογενών ελλήνων Β. Ηπείρου κ.λ.π. Ο Εντι Ράμα, ενώ ομιλεί απαξιωτικά για τους υποψηφίους και εκπροσώπους των βορειοηπειρωτών, αναβαθμίζει τη συνεργασία του με το ανθελληνικό κόμμα των "τσάμηδων" και του προέδρου αυτού Σπετίμ Ιντρίζι, τον οποίο και διορίζει αντιπρόεδρο της αλβανικής βουλής. Μέσα από μια σειρά ενθεληνικών, ύπουλων, άτιμων, προδοτικών και

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2016

καιροσκοπικών θέσεων και πράξεων, εχθρών και δήθεν "φίλων" της Ελλάδας παραχωρήθηκε η Β. Ηπειρος στην Αλβανία, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, καίτοι, αυτή απελευθερώθηκε τέσσερις φορές, ήταν δυνατό και Πέμπτη, από ελληνικά στρατεύματα. Η Αλβανία κάτω από ένα πλέγμα ενοχής για τα όσα υπέστησαν οι ομογενείς της Β. Ηπείρου από τα ανελεύθερα καθεστώτα της, ειδικά αυτού του Εμβέρ Χότζα, επί κομμουνιστιοκρατίας, αναζητεί "άλλοθι" και αντίβαρο και αυτό είναι οι "τσάμηδες" που αποτελούν την αιχμή του δόρατος του αλβανικού αλυτρωτσμού και επεκτατισμού σε βάρος της Ελλάδας. Η περιοχή, που κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας ονομάζεται "Τσαμουριά" εκτεινόταν προς νότον μέχρι τις εκβολές του Αχέροντα, προς βοράν μέχρι Βουθρωτού και προς ανατολάς μέχρι των υπωρειών Τομάρου (Ολύτσικα) και περιλαμβάνει σήμερα τις επαρχίες Παραμυθιάς, Πάργας, Φιλιατών και Μαργαριτίου. Ο πληθυσμός μέχρι τον 17ο αιώνα είναι κατά πλειοψηφία χριστιανικός. Ο εκμουσουλμανισμός και ο εξαλβανισμός είναι μεταγενέστεροι. Οι τσάμηδες δεν είναι αλβανικό φύλο ή αλβανική φυλή. Είναι ένα νοθογενές συνονθύλευμα πληθυσμών, ακαθορίστου φυλετικής προέλευσης, που κατοικούσαν στην περιοχή τσαμουριάς. Τον 18ο αιώνα ασπάστηκαν το μουσουλμανισμό, όχι με τη βία, αλλά από συμφεροντολογία για να μη χάσουν τα τσιφλίκια τους που ήταν οι πιο εύφορες περιοχές της Ηπείρου (Παραμυθιάς και Μαργαριτίου). Οι τσάμηδες είχαν ασταθή εθνική συνείδηση ενώ οι χριστιανοί κάτοικοι ακραιφνή ελληνική. Οι τσάμηδες είναι σουνίτες μουσουλμάνοι, όπως οι κάτοικοι μουσουλμάνοι της Αλβανίας, της Τουρκίας και οι τζιχαντιστές. Αρχισαν να ομιλούν την αλβανική μετά την κυριαρχία των αλβανών (επί Αλή Πασά) στις περιοχές της τσαμουριάς. Παρά την αλβανοφωνία τους είχαν συενίδηση τουρκική και όχι αλβανική. Κάιτοι η συνθήκη της Λωζάννης (1923) προέβλεπε την ανταλλαγή των πληθυσμών χωρίς να γίνεται μνεία σχετικά με την καταγωγή των ανταλλάξιμων μου-

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ σουλμάνων, οι τσάμηδες εξαιρέθηκαν. Ο Πάγκαλος έκανε το τεράστιο πολιτικό λάθος να εξαιρέσει της ανταλλαγής, τους τσάμηδες. Μία σοβαρή απειλή όπως αποδείχθηκε στα σύνορα της Ελλάδας, που υπήρχε τρόπος να εξαλειφθεί, συνεχίζει να υπάρχει. Σύμφωνα με απογραφή του 1928 οι χριστιανοί του Νομού Θεσπρωτίας ήσαν 44.668 και οι τσάμηδες 16.661. Η επιδέξια ιταλική προπαγάνδα κατορθώνει να "πείσει" τους τσάμηδες ότι δεν είναι τούρκοι αλλά αλβανοί. Η Ιταλία ήθελε να χρησιμοποιήσει τους τσάμηδες σαν λόγχη κατά της Ελλάδας. Προς τούτο τέκνα τσάμηδων φοιτούν σε ιταλικά πανεπιστήμια και στρατιωτικές σχολές. Όταν κηρύχθηκε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος (28 Οκτωβρίου 1940) τρία αλβανικά τάγματα στελεχωμένα με τσάμηδες εισέβαλαν στη Θεσπρωτία με τους ιταλούς και επιδόθηκαν σε βιαιοπραγίες και εμπρησμούς. Μετά την κατάρρευση του μετώπου (Απρίλιος 1941) οι ιταλοί παρέδωσαν τη Θεσπρωτία στο έλεος των τσάμηδων που κατάργησαν και διέλυσαν τις ελληνικές αρχές και επιδόθηκαν στο πλήρη αφελληνισμό της περιοχής. Ιδρύουν την αλβανική φασιστική νεολαία (Μιλίτσια) την εθνική αλβανική επιτροπή (ένα είδος κυβέρνησης) και 14 τάγματα ένοπλων στρατιωτών και προβαίνουν σε φοβερά και αποτρόπαια εγκλήματα σε βάρος των ελλήνων κατοίκων της περιοχής. Πιο κάτω αναφέρονται ενδεικτικά μερικά από τα ομαδικά εγκλήματα των κακούργων και αιμοδιψών τσάμηδων. Στις 19 Φεβρουαρίου 1942 δολοφονείται στην πλατεία Ηγουμενίτσας ο νομάρχης Θεσπρωτίας Γεώργιος Βασιλάκος με τους συνεργάτες του. Στις 27 Ιουλίου 1943, σε επιδρομή στα χωριά Φαναρίου πυρπολήθηκαν 519 κατοικίες και 800 κάτοιοι εξετελέσθηκαν (231 ήταν γυναίκες που προηγουμένως βιάστηκαν). 500 άτομα συνελήφθησαν και στάλθηκαν όμηροι στα Ιωάννινα και 24 χωριά ερημώθηκαν. Αποκορύφωμα όμως της θηριωδίας των τσάμηδων ήταν η εκτέλεση των 49 επιφανεστέρων κατοίκων της Παραμυ-

θιάς που μετά την εκτέλεσή τους αφού σκυλεύτηκαν έμειναν, για μεταθανάτιο τιμωρία τους, άταφοι, μέχρι που επενέβη ο νεαρός μητροπολίτης Ιερόθεος για την ταφή τους. Στον Ασπρο Μύλο της Ηγουμενίτσας μαζί με το νομάρχη Γ. Βασιλάκο εκτελέστηκαν 45 εργάτες. Δεν αναφέρονται μεμονωμένες περιπτώσεις δολοφονίας ιερέων, δασκάλων, προκρίτων και απλών γεωργών - χωρικών. Τα όσα διέπραξαν οι τσάμηδες την περίοδο 1941 - 1944 σε βάρος του υπόλοιποι πληθυσμού, ναρκοθέτησαν κάθε δυνατότητα συμβίωσης. Μεταξύ γερμανοτσάμηδων και των αναρτικων ομάδων του ΕΔΕΣ, από τα τέλη του Ιουνίου 1944 έγιναν σκληρές μάχες, όπως των Αγίων Θεοδώρων Παραμυθιάς (27 και 30 Ιουνίου 1944) με σοβαρές απώλειες των γερμανών και τσάμηδων. Την 17η Αυγούστου 1944 η μάχη της Μενίνας επί της οδού Ηγουμενίτσα - Ιωαννίνων (νεκροί 24 και 40 τραυματίες αντάρτες και 87 νεκροί, 48 τραυματίες και 109 αιχμάλωτοι γερμανοτσάμηδες). Μετά τις μάχες αυτές οι τσάμηδες με τις οικογένειές τους διέσχισαν μαζικά τα σύνορα και πέρασαν στην Αλβανία. Τους καταδίωκε το αθώο αίμα των θυμάτων τους. Σε ειδικό δικαστήριο δοσιλόγων με την υπ' αριθμ. 344/29 Μαϊου 1945, 1.930 τσάμηδες καταδικάστηκαν ως εγκληματίες πολέμου σε θάνατο. Ουδεμία απόφαση εκτελέστηκε γιατί όπως πάνω αναφέρθηκε οι τσάμηδες είχαν διαφύγει μέσω Κοσνισπόλεως στην Αλβανία. Με την προϋπόθεση ότι τα εγκλήματα των τσάμηδων έχουν παραγραφεί λόγω παρελεύσης 20ετίας αυτοί δε

διατρέχουν κανένα κίνδυνο να εισέρχονται, εκ του ασφαλούς, νομίμως ή παρανόμως, στον τόπο των φρικτών εγκλημάτων τους. Τίθεται το ερώτημα. Τέτοια εγκλήματα παραγράφονται; Οι ηρωϊκοί νεκροί από του τάφου τους αγανακτούν και λένε "ΚΡΙΜΑ", διότι οι σημερινοί έλληνες χωρίς εθνικό ανάστημα είναι δέσμιοι συναλλαγής και ανοχής με ελληνοκτόνους εγκληματίες τσάμηδες, βοεβόδες, κομιτατζήδες κ.λ π. Ας ξυπνήσουμε από εθνικό λήθαργο, λόγω της οικονομικής κρίσης και ας σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Ας ιδούμε, κάποτε, τον ήλιο της Ελλάδας ν' ανατέλλει και να μη δύει στα τάρταρα του σκότους. Ας νοιώσουμε υπερηφάνεια και όχι θλίψη και κατήφεια. Στις σχολιαζόμενες ελληνοαλβανικές σχέσεις οι αλβανοί έκαναν εγκλήματα και εμείς λάθη, λάθη… Φτάνει πια, οι εχθροί καραδοκούν και ελλοχεύουν και εμείς συζητούμε, ανεχόμαστε, ξεχνάμε και κάνουμε συνέχεια μόνο μνημόσυνα, αναμένοντες μαζοχιστικά νέες εθνικές συμφορές για νέα μνημόσυνα. Ας το βάλουμε καλά στο μυαλό μας ότι κάποτε, χάριν του εθνική μας γοήτρου πρέπει να δράσουμε χωρίς καθυστέρηση, οι καιροί δεν περιμένουν (οι καιροί ου μενετοί). Στα "χαστούκια" που δεχόμαστε ας δώσουμε και εμείς, αμυνόμενοι κανένα "χαστούκι" διπλωματικό ή άλλο ότι… Βοηθήματα - Ο βορειοηπηρωτικός αγώνας της ΔΙΣ / ΓΕΣ. - Αλβανοί - Αρβανίτες - Ελληνες του Σαράντου Καργάκου

• Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2016 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Πώς ερμηνεύονται οι δηλώσεις Ερντογάν για τη Συνθήκη της Λοζάνης Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης Μέλος του ΣΑΑΙΤΘ Για τους περισσότερους Τούρκους, η Συνθήκη της Λοζάνης αποτελεί τη «συμβολαιογραφική πράξη» ίδρυσης του τουρκικού κράτους και της Τουρκικής Δημοκρατίας και κανείς μέχρι τώρα, πολιτικός ή ιστορικός, δεν διανοήθηκε ποτέ να την αμφισβητήσει συνολικά. Το έκανε ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, μιλώντας στην 27η Σύνοδο των προέδρων των κοινοτήτων (μουχτάρηδων) στο Προεδρικό Μέγαρο. Ο Ερντογάν στη δήλωσή του αμφισβήτησε ότι η Συνθήκη της Λοζάνης ήταν μια νίκη της Τουρκίας, όπως παρουσιάζεται από τους κεμαλιστές, και για να δικαιολογήσει τη θέση του αυτή αναφέρθηκε στα νησιά του Αιγαίου, τα οποία, κατά την άποψή του, ήταν τουρκικά και κακώς παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα με την εν λόγω συνθήκη. Όσον αφορά την επίθεση στους κεμαλιστές, απομυθοποιώντας τον Μουσταφά Κεμάλ και τον Ισμέτ Ινονού (συντονιστής από την Άγκυρα ο πρώτος, διαπραγματευτής στη Λοζάνη ο δεύτερος), ο Ερντογάν επιχειρεί δυο πράγματα. Το πρώτο είναι η αποδυνάμωση και η άσκηση πίεσης στην κεμαλική αντιπολίτευση, εν όψει εσωτερικών εξελίξεων και αναφερόμαστε στη μετεξέλιξη της Τουρκίας σε Προεδρική Δημοκρατία, με αυξημένο το ρόλο του Ερντογάν. Το δεύτερο είναι πιο σύνθετο. Ο Ερντογάν και οι συν αυτώ, θεωρούν την εμφάνιση των Νεοτούρκων και στη συνέχεια του Μουσταφά Κεμάλ και των κεμαλιστών στο πολιτικό προσκήνιο της Τουρκίας, ως μια συνομω16

Τούρκοι γιορτάζουν τη Συνθήκη της Λοζάνης εκεί όπου υπογράφηκε σία σκοτεινών κύκλων εις βάρος του τουρκικού έθνους και τη δημιουργία του νέου τουρκικού κράτους στα σημερινά σύνορα της Τουρκίας, ως ένα φέρετρο στο οποίο έθαψαν και φυλάκισαν την μεγάλη Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ο Ερντογάν, με τη δήλωσή του αυτή, θέλει να θάψει στην κυριολεξία τον Μουσταφά Κεμάλ και τον Ισμέτ Ινονού και να τους κατατάξει σε εκείνους που οδήγησαν στην υποβάθμιση του τουρκικού έθνους στην τουρκική ιστορία. Θέλει επίσης να ξεθάψει και να ανασυστήσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία και να ανάγει τον εαυτό του στην σημαντικότερη ηγετική φυσιογνωμία στην Ιστορία του μεγάλου τουρκικού έθνους, μετά τον Μωάμεθ των Πορθητή και ίσως μετά τον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή. Για να μην παρεξηγηθούμε, οι ανωτέρω χαρακτηρισμοί είναι των νεοοθωμανών και όχι του συντάκτη. Φυσικά όλα αυτά δεν ξεφύτρωσαν από το πουθενά. Ο Ερντογάν είναι στην κυριολεξία θύμα του «Σχεδίου 2023», που συνέταξαν μεγαλοϊδεάτες

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2016

νεοοθωμανοί, με βάση το οποίο, εκατό χρόνια μετά την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας (με τη Συνθήκη της Λοζάνης), η Τουρκία θα πρέπει να γίνει ξανά πολιτική, οικονομική και στρατιωτική υπερδύναμη, μέλος του νέου Συμβουλίου Ασφαλείας, εκπροσωπούσα το μουσουλμανικό κόσμο, για να ορίζει η ίδια τις τύχες του κόσμου, χωρίς να δέχεται διαταγές από κανέναν. Όμως, εκτός από το «Σχέδιο 2023», θα πρέπει να δούμε το γιατί τώρα. Ο Ερντογάν καλείται να αντιμετωπίσει τα εξής, σε επίπεδο πολιτικών και γεωπολιτικών εξελίξεων. Πρώτον, την ίδρυση του δεύτερου κουρδικού κράτους στο μαλακό υπογάστριο της Τουρκίας, στη βόρεια Συρία. Η ίδρυσή του αποτελεί στην ουσία μια μεγάλη γεωπολιτική ανατροπή και απειλεί όχι μόνο την ενότητα του τουρκικού κράτους, αφού δημιουργεί προϋποθέσεις για την ομοσπονδοποίηση της Τουρκίας και την ίδρυση στο έδαφός της του τρίτου αυτόνομου κουρδικού κράτους, αλλά και το ίδιο το «Σχέδιο 2023».

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Ο Μουσταφά Κεμάλ το 1930, πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας, επτά χρόνια μετά τη Συνθήκη της Λοζάνης, έχοντας δεξιά του τον Ισμέτ Ινονού Για να αντιληφθούμε το μέγεθος της απειλής, αρκεί να σκεφθούμε ότι η Τουρκία χτίζει το τρίτο σε μέγεθος τείχος του κόσμου, με μήκος περίπου 700 χλμ., στα σύνορα με τη Συρία. Και ένα τέτοιο τείχος δεν το χτίζεις για να τονώσεις τον κατασκευαστικό τομέα (sic). Το χτίζεις για να αντιμετωπίσεις μια απειλή. Δεύτερον, τις εξελίξεις που θα δρομολογήσει στο ζήτημα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο ενδεχόμενη λύση του Κυπριακού. Η Τουρκία, παρά το μέγεθός της, αντιλαμβάνεται ότι στο Κυπριακό είναι σχεδόν μόνη της. Εκεί που σχεδίαζε, με βάση του «Σχέδιο 2023», να μετατρέψει την ανατολική Μεσόγειο στην κυριολεξία σε μια μουσουλμανική λίμνη, υπολογίζοντας ότι θα βρίσκονται στην εξουσία οι ομοϊδεάτες της Μουσουλμανικής Αδελφότητας σε Αίγυπτο, Λωρίδα της Γάζας και Συρία, τώρα, με την λύση του Κυπριακού, θα αναγκαστεί να αναγνωρίσει την πλήρη ΑΟΖ της Μεγαλονήσου, εξέλιξη που θα επηρεάσει τις διαπραγματεύσεις για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο και τις ελληνικές θάλασσες. Γι' αυτό έγινε η συγκεκριμένη αναφορά από τον Ερντογάν, με την οποία αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λοζάνης

Τουρκικά τανκς στα σύνορα με τη Συρία και άρα την κατοχή των νησιών του Αιγαίου από την Ελλάδα.

σαμάρι για να ακούσει ο γάιδαρος.

Υπάρχουν και άλλα ζητήματα που απασχολούν τον Ερντογάν, τα οποία τον ώθησαν να προβεί σε αυτές τις δηλώσεις, όπως οι διαπραγματεύσεις με την ΕΕ για το Προσφυγικό, όπου ο εκβιασμός της Τουρκίας για παραχώρηση της βίζας στους Τούρκους πολίτες μέχρι τον Οκτώβριο δεν έπιασε και η ΕΕ φαίνεται αποφασισμένη να επιμείνει στην εκπλήρωση των 72 προαπαιτουμένων, για να προχωρήσει σ' αυτό το βήμα.

δαρος οι ΗΠΑ και οι... κύκλοι τού διε-

Επίσης, υπάρχει και η πίεση που ασκείται προς την Τουρκία από τη Moody's, που υποβίβασε την τουρκική οικονομία, με ό,τι σημαίνει αυτό, εναντίον της οποίας επιτέθηκε με βαρύτατους χαρακτηρισμούς ο Ερντογάν στην ίδια ομιλία, χτυπώντας το

αγωγό Turkish Stream, που απειλεί

Το σαμάρι είναι η Moody's και ο γάιθνούς κεφαλαίου. Να σημειωθεί ότι και πάλι οι σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας είναι τεταμένες, όχι μόνο λόγω της υποστήριξης που συνεχίζουν να παρέχουν οι ΗΠΑ στους Κούρδους της Συρίας, αλλά και λόγω της επικείμενης επίσκεψης Πούτιν στην Άγκυρα, για να τεθεί επί τάπητος και να ληφθούν αποφάσεις για τον στρατηγικά συμφέροντα της Δύσης και των ΗΠΑ. Το ζήτημα είναι τεράστιο και μεγάλης σημασίας για την Ελλάδα και απαιτεί σοβαρότητα απ' όλους.

• Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2016 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Οι στρατηγικές βλέψεις του Ερντογάν Του Νικ. Λόλιου* Ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, προσδιορίζει τον στρατηγικό προσανατολισμό της Τουρκίας, ο οποίος δεν είναι άλλος από την επιστροφή της στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και την διεκδίκηση των εδαφών που απώλεσε κατά την σύναψη της συνθήκης της Λωζάνης. Η πρόσφατη αναθεωρητική στάση του Τούρκου προέδρου Ερντογάν απέναντι στις διπλωματικές διεργασίες που οδήγησαν στη σύναψη της συνθήκης της Λωζάνης και στην γεωπολιτική κατάσταση που αυτή διαμόρφωσε, θεωρήθηκε από πολλούς αναλυτές ως ένα ακόμα εθνικιστικό ξέσπασμα του Τούρκου προέδρου προς εσωτερική κυρίως κατανάλωση. Μάλιστα, αρκετοί έσπευσαν να συνδέσουν τις συγκεκριμένες δηλώσεις με μια κατάσταση πανικού που έχει κυριεύσει τον Τούρκο ηγέτη με στόχο να εδραιώσει την κυριαρχία του έναντι του κεμαλικού καθεστώτος, μετά από το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016, μέσω της αμφισβήτησης των αποφάσεων που πάρθηκαν κατά την περίοδο εδραίωσης της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας. Από την άλλη, στην Ελλάδα οι δηλώσεις του προέδρου Ερντογάν έγιναν αντιληπτές ως μια ευθεία αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας επί τμημάτων της ηπειρωτικής και νησιώτικης ελληνικής επικράτειας. Ωστόσο, μια πιο προσεκτική ανάγνωση των εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής μπορεί εύκολα να οδηγήσει στη διαπίστωση ότι η όποια αναφορά σε τμήματα της ελληνικής επικράτειας μόνο δευτερεύουσας σημασίας είναι. Αντιθέτως βασική στόχευση των αναφορών του Τούρκου προέδρου είναι η εισαγωγή της Τουρκίας στο τραπέζι των δι18

απραγματεύσεων που θα εκκινήσουν οι εξελίξεις στο μέτωπο του βόρειου Ιράκ και η επικείμενη νίκη του ιρακινού στρατού επί του Ισλαμικού Χαλιφάτου (ISIS/Daesh) με την βοήθεια των Δυτικών. Η άποψη αυτή ενισχύεται ακόμα περισσότερο αν αποδεχτούμε ότι αυτή η στρατηγική επιλογή δεν είναι ευκαιριακή, αλλά αποτελεί μέρος και συνέχεια μιας καλά διαμορφωμένης στρατηγικής, θεμελιωμένης σε ένα συγκροτημένο θεωρητικό υπόβαθρο, που απώτερο στόχο έχει την επαύξηση της σχετικής ισχύος της Τουρκίας. Πιο συγκεκριμένα, είναι γνωστό ότι η άνοδος του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην εξουσία συνοδεύτηκε από μια παράλληλη ιδεολογική στροφή προς τις ισλαμικές παραδόσεις και μια διαδικασία σταδιακής αμφισβήτησης του κοσμικού χαρακτήρα του κράτους που εισήγαγε ο θεμελιωτής της Τουρκικής Δημοκρατίας, Κεμάλ Ατατούρκ. Οι παραπάνω πολιτικές επιλογές είχαν αντίκτυπο και στην υιοθετούμενη εξωτερική πολιτική της χώρας, η οποία απέκτησε τον χαρακτηρισμό νεο-οθωμανική, καθώς από τη μια στόχευε στην επιστροφή της Τουρκίας ως περιφερειακή δύναμη στην περιοχή της Ανατολικής Μεσο-

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2016

γείου και της Μέσης Ανατολής και από την άλλη διαμορφώνεται πλέον όλο και περισσότερο βάσει του οθωμανικού παρελθόντος της χώρας. Η αξιοποίηση αυτού του οθωμανικού παρελθόντος δεν αποτέλεσε τυχαία επιλογή, ενώ σε καμία περίπτωση δεν βασίζεται σε μια ρομαντική και νοσταλγική διάθεση αναβίωσης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας για αποκλειστικά εγχώρια πολιτική εκμετάλλευση. Μια πιο προσεκτική ανάγνωση των ενεργειών του Τούρκου προέδρου επιβεβαιώνει την άποψη ότι βασικό άξονα αυτών αποτελεί η θεωρία του στρατηγικού βάθους όπως αυτή αναπτύχθηκε από τον Αχμέτ Νταβούτογλου, ακαδημαϊκού και πρώην υπουργού Εξωτερικών και πρωθυπουργού επί κυβερνήσεων του Κόμματος Ανάπτυξης και Ευημερίας, στο ομότιτλο βιβλίο του «Το στρατηγικό βάθος. Η διεθνής θέση της Τουρκίας». Το κατά Νταβούτογλου στρατηγικό βάθος, αν και αποτελεί δάνειο από την στρατιωτική ορολογία, διαφοροποιείται από την κλασική έννοια του όρου, καθώς επιχειρεί τον συνδυασμό του γεωγραφικού με το ιστορικό βάθος. Βασικό συμπέρασμα της ανάλυσης που επιχειρείται στο ανωτέρω βιβλίο είναι ότι το ιστορικό/πολιτιστικό

ΔΙΕΘΝΗ ΘΕΜΑΤΑ υπόβαθρο μιας χώρας μπορεί να αποδειχθεί σημαντικό συγκριτικό πλεονέκτημα κατά την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής και της διαμόρφωσης των στρατηγικών επιλογών της. Πιο συγκεκριμένα μπορεί να προσφέρει τον στρατηγικό προσανατολισμό που θα επιτρέψει την ανάπτυξη μιας αποτελεσματικής στρατηγικής νοοτροπίας και αντίληψης, καθώς διαφορετικά οι στρατηγικές κινήσεις θα εκλαμβάνονται ως στρατηγικοί στόχοι με μοιραία αποτελέσματα για την διεθνή θέση της εκάστοτε χώρας. Κατ’ εφαρμογή της παραπάνω θεωρίας, η νεο-οθωμανική εξωτερική πολιτική του κ. Ερντογάν βασίζεται στην ιστορική, πολιτιστική και γεωπολιτική παρακαταθήκη της Οθωμανικής αυτοκρατορίας όχι απλώς ως έναν συμπληρωματικό παράγοντα ενίσχυσης/προβολής του σκληρού πυρήνα της ισχύος των κρατών, όπως διατείνεται η θεωρία της ήπιας ισχύος, αλλά ως έναν πραγματικό και ισότιμο συντελεστή ισχύος, ο οποίος λειτουργεί ως βάση και επιταχυντής των υπολοίπων. Ταυτόχρονα δε αποτελεί μια ιδανική και άμεση δεξαμενή εμπειριών για την διαμόρφωση του εθνικού συμφέροντος του σύγχρονου τουρκικού κράτους αλλά και πυξίδα προσανατολισμού κατά την υιοθέτηση συγκεκριμένων στρατηγικών επιλογών. *Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΙΟΛΙΟΣ είναι υποψήφιος διδάκτορας Διεθνών Σχέσεων στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.

Ισραήλ και Τουρκία σε ψυχρή και αργή ομαλοποίηση ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΠΩΣ ΠΡΙΝ Γράφει ο Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης* Όταν πριν μερικούς μήνες υπεγράφη η συμφωνία Ισραήλ και Τουρκίας για την αποκατάσταση της μεταξύ των σχέσης και της επίλυσης του θέματος με τα γεγονότα του πλοίου Μάβι Μαρμαρά, πολλοί θεώρησαν ότι οι σχέσεις των θα εξελισσόταν αρκετά γρήγορα και ιδιαίτερα στον οικονομικό και ενεργειακό τομέα. Όμως ο αστάθμητος, απρόβλεπτος και ασταθής παράγοντας που λέγεται Ερντογάν δεν επιτρέπει σίγουρες προβλέψεις κα αναλύσεις. Έτσι οι σχέσεις Τουρκίας – Ισραήλ, που τόσο επικρίθηκαν από ορισμένους Έλληνες υπερ-πατριώτες δεν εξελίχθηκαν όπως είχαν εκτιμηθεί. Έτσι στον ειδησεογραφικό ιστότοπο Al Monitor, ο οποίος με έδρα την Ουάσιγκτον, δημοσιεύει [στην αγγλική, αραβική, εβραϊκή, περσική και τουρκική γλώσσα] ρεπορτάζ και αναλύσεις από διακεκριμένους δημοσιογράφους και εμπειρογνώμονες της Μέσης Ανατολής, δημοσιεύτηκε άρθρο γνώμης του έγκριτου ισραηλινού δημοσιογράφου Arad Nir με τίτλο «Γιατί ο Νετανιάχου και ο Ερντογάν προτιμούν την ‘ψυχρή ομαλοποίηση’», στο οποίο αναφέρεται ότι κανένας από τους δύο ηγέτες δεν είναι ιδιαίτερα

ενθουσιώδης για την εφαρμογή της συμφωνίας ομαλοποίησης των σχέσεων των δύο χωρών. Όπως αναφέρει ο αρθρογράφος, η ανακοίνωση [της 25ης Οκτωβρίου] από το Ισραηλινό Υπουργείο Εξωτερικών σχετικά με την ακύρωση της συνεδρίασης της επιτροπής για τον διορισμό ισραηλινού Πρέσβη στην Άγκυρα, απογοήτευσε πολλούς ισραηλινούς διπλωμάτες, τόσο εντός όσο και εκτός Ισραήλ, καθώς αρκετά από τα ανώτερα στελέχη του διπλωματικού σώματος έχουν υποβάλει υποψηφιότητα για αυτή τη σημαντική και ελκυστική θέση, παρά την τρέχουσα επικινδυνότητα της Τουρκίας για την ισραηλινή διπλωματική αποστολή. Σύμφωνα με την εκτίμηση του Arad Nir, μεταξύ των υποψηφίων ήταν και η Irit Ben Abba, η Πρέσβειρα του Ισραήλ στην Αθήνα. Η αργή και «ψυχρή ομαλοποίηση» των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών, σύμφωνα και με το άρθρο του Al Monitor τεκμηριώνεται με τα παρακάτω: Α. Πρόσφατα, στις 19 Οκτωβρίου 2016, δικαστήριο της Κωνσταντινούπολης απέφυγε να απορρίψει την καταγγελία για εγκληματική ενέργεια που υπέβαλαν οικογένειες θυμάτων του Mavi Marmara και όρισε δεύτερη ακροαματική διαδικασία για τον Δεκέμβριο. Εδώ θα πρέπει Συνέχεια στην επόμενη σελίδα

• Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2016 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΔΙΕΘΝΗ ΘΕΜΑΤΑ Συνέχεια από την προηγούμενη σελίδα

να τονίσουμε ότι ο τερματισμός των ποινικών διαδικασιών εναντίον των ισραηλινών αξιωματικών που ενεπλάκησαν στο περιστατικό του Mavi Marmara αποτελεί το βασικότερο και ουσιαστικότερο συστατικό στοιχείο της συμφωνίας συμφιλίωσης, βάσει της οποίας το Ισραήλ κατέβαλε ήδη 20 εκατομμύρια δολάρια ως αποζημίωση για όσους έχασαν τη ζωή τους κατά την ισραηλινή στρατιωτική επιχείρηση κατάληψης του στολίσκου. Β. Στις 13 Οκτωβρίου, ο Ισραηλινός Υπουργός Ενέργειας, Yuval Steinitz, πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στην Τουρκία και δήλωσε ότι η συνάντηση με τον τούρκο ομόλογό του, Berat Albayrak, ήταν «εξαιρετική και πολύ φιλική». Ωστόσο, ο Albayrak, στη δημόσια ομιλία που έδωσε στο ενεργειακό συνέδριο, αμέσως μετά τη συνάντησή του με τον Steinitz, δεν ανέφερε τίποτα για το Ισραήλ ή τον επίτιμο προσκεκλημένο με τον οποίο μόλις πριν λίγο είχε πραγματοποιήσει μια ιστορική συνάντηση. Γ. Το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών δεν έστειλε επίσημη συλλυπητήρια επιστολή για τον θάνατο του Shimon Peres, στις 28 Σεπτεμβρίου. Ακόμη στο άρθρο σχολιάζεται ότι σε σύγκριση με τους αρχηγούς κρατών και τους υπουργούς που παρευρέθηκαν στην κηδεία του Peres, η εκπροσώπηση από την Τουρκία ήταν σε χαμηλό επίπεδο (παρέστη ο Feridun Sinirlioglu, Πρέσβης της Τουρκίας στον ΟΗΕ, ο οποίος έχει διατελέσει και Πρέσβης στο Ισραήλ). Δ. Σύμφωνα με ισραηλινούς και τούρκους διπλωμάτες, η αντίδραση του Ισραήλ στην αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος της 15 Ιουλίου στην Τουρκία, περίπου δύο εβδομάδες μετά την υπογραφή της συμφωνίας συμφιλίωσης, εξόργισε τον Ερντογάν εξίσου με τις αντιδράσεις των ΗΠΑ και των κρατών της ΕΕ. Θεωρείται ότι η ισραηλινή κυβέρνηση καθυστέρησε

Πρόσφατα, στις 19 Οκτωβρίου 2016, δικαστήριο της Κωνσταντινούπολης απέφυγε να απορρίψει την καταγγελία για εγκληματική ενέργεια που υπέβαλαν οικογένειες θυμάτων του Mavi Marmara και όρισε δεύτερη ακροαματική διαδικασία για τον Δεκέμβριο.

πολύ (στην ουσία 2 ημέρες) να καταδικάσει την απόπειρα πραξικοπήματος, καθώς και ότι απέφυγε εκφράσει ρητά την υποστήριξη της στον Ερντογάν. Συγκεκριμένα, ο Π/Θ Νετανιάχου εξέφρασε την πεποίθηση ότι «τα γεγονότα του Σαββατοκύριακου δεν θα βλάψουν τη διαδικασία συμφιλίωσης», κάτι που για τον Ερντογάν ήταν τυπικό και πολύ ψυχρό. Ε. Μετά από την απόπειρα πραξικοπήματος, ο Ερντογάν περίμενε αρκετές ημέρες μέχρι να υπογράψει τη συμφωνία συμφιλίωσης – γεγονός που την καθιστά νόμο – και, σύμφωνα με αξιωματούχους του ισραηλινού ΥΠΕΞ, η Τουρκία καθυστέρησε να δώσει στο Ισραήλ τα στοιχεία του τραπεζικού λογαριασμού, στον οποίο μεταφέρθηκε τελικά το ποσό των 20 εκατομμυρίων δολαρίων ως αποζημίωση για τα θύματα του Mάβι Μαρμαρά και τις οικογένειές τους. Από όλα τα παραπάνω διαπιστώνεται ότι και οι δύο ηγέτες χρησιμοποιούν με περισσή άνεση (ο καθένας στην χώρα του) την εφαρμογή της συμφωνίας συμφιλίωσης ανάλογα με τις τρέχουσες εγχώριες πολιτικές ανάγκες στην Τουρκία και το Ισραήλ. Η συμφωνία συμφιλίωσης ήταν μια αναγκαία κατάσταση και για τις δύο χώρες, για διαφορετικούς όμως λόγους. Ο Ερντογάν στρυμωγμένος από τις εξελίξεις στην Συρία και την παντε-

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2016

λή έλλειψη φιλικών κρατών πέριξ της Τουρκίας αναγκάσθηκε να “γλύψει εκεί που έφτυνε”, δηλαδή Ρωσία και Ισραήλ και να «συμφιλιωθεί», με ένα πολιτικό «σύμφωνο συμβίωσης» και με τους δύο. Ο δε Νετανιάχου να τελειώσει οριστικά το θέμα της ποινικής δίωξης από τα Τουρκικά δικαστήρια των εμπλεκομένων στην υπόθεση Μάβι Μαρμαρά. Η κωλυσιεργία, βασικά από την Τουρκική πλευρά , για την οριστική επίλυση των θεμάτων αποδεικνύει την ψυχρή και αργή ομαλοποίηση των σχέσεων των δύο κρατών, κάτι που για τα εθνικά μας θέματα είναι καλό και ζητούμενο και ενισχύει την ειλικρινή μας συνεργασία με ένα στρατηγικό εταίρο και μια κυρίαρχη δύναμη στην πυρακτωμένη και πάντα επικίνδυνη περιοχή της Μέσης Ανατολής, όπως είναι το Ισραήλ. Και φυσικά γίνεται αντιληπτό ότι οι σχέσεις των ποτέ δεν θα γίνουν όπως πριν, κάτι που εμείς θα πρέπει να εκμεταλλευθούμε!! Πηγές: http://www.al-monitor.com/pulse/ israel-pulse,

http://www.timesofisrael.

com/ *Ο Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης είναι Αντγος (ε.α.), πρώην ΑΚΑΜ Τελ Αβίβ, Δίπλωμα

Tactical

Intelligence

School

(U.S.A), Μεταπτυχιακό στην Γεωπολιτική Ανάλυση, Γεωστρατηγική Σύνθεση του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

ΔΙΕΘΝΗ ΘΕΜΑΤΑ

Πώς ο Trump μπορεί να σώσει την φιλελεύθερη τάξη ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΝΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙ Γράφει ο Richard Fontaine Κατά την διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, ο εκλεγείς πρόεδρος των ΗΠΑ, Donald Trump, κατέστησε σαφές ότι δεν του αρέσει η επικρατούσα διεθνής τάξη και απορρίπτει βασικά συστατικά της παραδοσιακής εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Αντιπαραβάλλοντας την προσέγγισή του «Πρώτα η Αμερική» με το στάτους κβο της «παγκοσμιοποίησης», ο Trump άφησε να εννοηθεί ότι οι Αμερικανοί δεν είναι οι κύριοι αποδέκτες των ωφελημάτων της σημερινής παγκόσμιας τάξης, αλλά τα θύματά της. Αποδυναμωμένες από κακές εμπορικές συμφωνίες, εξαπατημένες από παρασιτικούς συμμάχους, και προσκαλεσμένες σε ατελείωτες στρατιωτικές επεμβάσεις, οι Ηνωμένες Πολιτείες, κατά την άποψη του εκλεγέντος προέδρου, δεν θα πρέπει πλέον να ξοδεύουν αίμα και πλούτο στην ενδυνάμωση του διεθνούς συστήματος. Και όμως, όπως θα ανακαλύψει η ομάδα του κατά την ανάληψη των καθηκόντων του, το γκρέμισμα της φιλελεύθερης, βασισμένης σε κανόνες διεθνούς τάξης, μόνο θα επιδεινώσει τα προβλήματα που έχει εντοπίσει ο Trump. Αν ο Trump επιδιώκει να ενισχύσει την ασφάλεια και την ευημερία των Αμερικανών που τον έστειλαν στον Λευκό Οίκο, θα πρέπει να επιδιορθώσει την παγκόσμια τάξη και όχι να την τερματίσει. Είναι, επομένως, καλά νέα το ότι, με αληθινό στυλ του τύπου «ο Νίξον πηγαίνει στην Κίνα», οι μήνες που ξόδεψε ο Trump επικρίνοντας συμμάχους, εμπορικές συμφωνίες και ισχύοντες κανόνες, τον βάζουν στην μοναδική θέση να μεταρρυθμίσει και να ενισχύσει την υπό την ηγεσία των ΗΠΑ τάξη, εάν επιλέξει να το πράξει. Η ανάληψη αυτού του έργου θα απαιτούσε μια αλλαγή προοπτικής από τον Trump και την ομάδα εθνικής ασφαλείας του. Αλλά ίσως να είναι ακριβώς το είδος του μετασχηματισμού που προκύπτει από τη μετάβαση από την προεκλογική εκστρατεία στην διακυβέρνηση. Καθώς η ομάδα του Trump παίρνει τα ηνία της εξωτερικής πολιτικής, θα βλέπει ότι τα

στοιχεία της διεθνούς τάξης είναι αρκετά συγκεκριμένα και δημιουργήθηκαν σε μεγάλο βαθμό από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους. Ως εκ τούτου, το αλληλοσυνδεόμενο δίκτυο προτύπων, θεσμών, κανόνων και σχέσεων που συνθέτουν την φιλελεύθερη διεθνή τάξη -που κυμαίνονται από το ναυτικό δίκαιο μέχρι το καθεστώς μη διάδοσης μέχρι το εμπόριο και τα χρηματοοικονομικά μέτρα- έχει αποδώσει απτά οφέλη για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΚΡΙΤΕΣ ΤΗΣ Διαδοχικοί πρόεδροι έχουν χρησιμοποιήσει την δύναμη των ΗΠΑ για να ενισχύσουν τους κανόνες της διεθνούς τάξης και να τιμωρήσουν τους παραβάτες. Στις επτά δεκαετίες από τότε που ο κόσμος έφυγε από μια τάξη που βασιζόταν σε σφαίρες επιρροής, κυβερνώμενη μόνο από την ισχύ, η φιλελεύθερη τάξη βοήθησε να διατηρηθεί η ειρήνη ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις, προώθησε την οικονομική ευημερία και διευκόλυνε την εξάπλωση της ελευθερίας. Γι’ αυτό οι Ρεπουμπλικανοί και Δημοκρατικοί πρόεδροι ομοίως τόνισαν την σημασία της παγκόσμιας τάξης, ενώ διέφεραν με βασικούς τρόπους για το πώς μπορούσαν να την διαμορφώσουν και να την ενισχύσουν καλύτερα. Για παράδειγμα, το έγγραφο επί της στρατηγικής εθνικής ασφάλειας του Δημοκρατικού προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα το 2015, αφιερώνει ένα ολόκληρο κεφάλαιο για την διεθνή τάξη, τονίζοντας την υποχρέωση των Ηνωμένων Πολιτειών να ενισχύουν και να δημιουργούν «κανόνες, πρότυπα και θεσμούς που είναι θεμέλια για την ειρήνη, την ασφάλεια, την ευημερία» και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Για τον Ρεπουμπλικανό πρόεδρο Τζορτζ Μπους, ο στόχος ήταν «να χρησιμοποιήσουμε την θέση μας της απαράμιλλης ισχύος και επιρροής για να χτίσουμε μια ατμόσφαιρα διεθνούς τάξης και διαφάνειας». Στην προεκλογική εκστρατεία, ο Trump άρθρωσε μια πολύ διαφορετική άποψη. Οι άσχημα διαπραγματευμένες εμπορικές συμφωνίες, υποστήριξε, έχουν εξαφανίσει αμερικανικές θέσεις εργασίας και τις έστειλαν σε χώρες μειωμένων μισθο-

λογίων και διαχειριζόμενων συναλλαγματικών ισοτιμιών. Οι φορολογούμενοι των ΗΠΑ ξοδεύουν δισεκατομμύρια δολάρια για να υποστηρίξουν τις δυσανάλογες ευθύνες της χώρας, ενώ οι «τζαμπατζήδες» ευημερούν λόγω της σταθερότητας που παρέχει η Ουάσιγκτον. Οι Ηνωμένες Πολιτείες αναλαμβάνουν ευθύνες ασφαλείας που είναι καλύτερο να αφήνονται στους ντόπιους, και η προσπάθεια να γεμίσουν τα κενά και να διορθώσουν τα λάθη στην παγκόσμια σκηνή οδηγεί σε λανθασμένες περιπέτειες, όπως οι παρεμβάσεις στο Ιράκ και την Λιβύη. Τοποθετημένο έτσι, είναι σαφές το γιατί πολλοί Αμερικανοί θα μπορούσαν εύλογα να συμπεράνουν ότι ο παραδοσιακός ρόλος των Ηνωμένων Πολιτειών στην παγκόσμια τάξη είναι μια άδικη κατάσταση και ότι απαιτείται μια σημαντική διόρθωση πορείας -και σύντομα. Πράγματι, ένα βασικό μάθημα των προεδρικών εκλογών είναι ότι η παγκοσμιοποίηση και οι υπάρχουσες δομές της δεν λειτουργούν για ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού των ΗΠΑ. Τα παραδοσιακά επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται προς υπεράσπιση της παγκοσμιοποίησης έχουν ισοπεδωθεί. Εάν η παγκόσμια τάξη, ενισχυμένη από την δύναμη των ΗΠΑ, φιλοδοξεί να δημιουργήσει τις ευλογίες της ασφάλειας, της ευημερίας και της ελευθερίας … λοιπόν, πολλοί Αμερικανοί αισθάνονται ότι τις έχουν ήδη χάσει. Βλέπουν όμως κάτι. Η διεθνής τάξη που τόσο πολύ περιποιήθηκαν οι σύγχρονοι πρόεδροι έχει γίνει όλο και πιο φθαρμένη τα τελευταία χρόνια. Η Ρωσία συνεχίζει να αμφισβητεί βασικούς κανόνες εθνικής κυριαρχίας και αυτοδιάθεσης στην Ανατολική Ευρώπη, και το Ισλαμικό Κράτος

Συνέχεια στην επόμενη σελίδα

• Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2016 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΔΙΕΘΝΗ ΘΕΜΑΤΑ Συνέχεια από την προηγούμενη σελίδα

(επίσης γνωστό ως ISIS) έχει απειλήσει την έννοια των συνόρων στην Μέση Ανατολή. Οι ανταγωνιστικές σε παγκόσμιο επίπεδο κρατικές επιχειρήσεις της Κίνας έχουν αποκαλύψει κενά στους παγκόσμιους εμπορικούς κανόνες, και οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν λίγες επιλογές για να σταματήσουν την χειραγώγηση του νομίσματός της. Οι αξιώσεις του Πεκίνου πάνω σε σχεδόν ολόκληρη την Θάλασσα της Νότιας Κίνας και οι προσπάθειές του να περιορίσει την ελευθερία της ναυσιπλοΐας εκεί, δημιουργούν μια σοβαρή πρόκληση για την παραδοσιακή ναυτιλιακή τάξη. Η Βόρεια Κορέα και το Ιράν έχουν ακολουθήσει πυρηνικά προγράμματα αψηφώντας τους κανόνες διάδοσης των πυρηνικών όπλων. Παρά την υιοθέτηση επισήμως των οικουμενικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την ευρύτερη διεθνή κοινότητα, η ελευθερία στον κόσμο συνεχίζει μια δεκαετή πτώση. Και ακριβώς την στιγμή που η τάξη χρειάζεται υποστήριξη, ένας αριθμός από τους στενότερους συμμάχους των ΗΠΑ στην Ευρώπη έχουν αγκαλιάσει την λιτότητα και περιόρισαν τις δαπάνες τους για την άμυνα και την εξωτερική βοήθεια. Με την σειρά τους, έχουν στραφεί, για άλλη μια φορά, προς την Ουάσιγκτον για να σηκώσει τα βάρη. ΔΙΟΡΘΩΣΕ ΤΟ, ΜΗΝ ΤΟ ΠΕΤΑΣ Είναι σαφώς δελεαστικό για τις Ηνωμένες Πολιτείες να αποστασιοποιηθούν. Ωστόσο, το να το πράξουν -ή, πιο πιθανό, να αφήσουν παραμελημένη την φιλελεύθερη τάξη- θα ήταν βαθύτατα επικίνδυνο. Η δημιουργία της ήταν μια απάντηση σε καταστροφικούς πολέμους, σε οικονομικές υφέσεις, και στην άνοδο των δικτατοριών που αμαύρωσαν το πρώτο μισό του 20ου αιώνα. Από τότε, ο κόσμος έχει δει την μεγαλύτερη περίοδο ειρήνης [μεταξύ των] μεγάλων δυνάμεων στην σύγχρονη ιστορία, τον μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων που έφυγαν ποτέ από την φτώχεια, και μια άνευ προηγουμένου επέκταση της δημοκρατίας. Για να παραφράσω τον Βρετανό πρωθυπουργό Ουίνστον Τσόρτσιλ, η φιλελεύθερη τάξη είναι η χειρότερη μορφή της διεθνούς οργάνωσης -εκτός από όλες τις άλλες. Παρά την ρητορική της εκστρατείας του Τραμπ, είναι πιθανό ότι ο εκλεγμένος πρόεδρος θα φθάσει να δει την αξία της φιλελεύθερης διεθνούς τάξης και όχι 22

μόνο τα μειονεκτήματά της. Όπως και οι υποδομές, είναι ένα πολύ σημαντικό συστατικό της εθνικής ζωής που πρέπει να φρεσκαριστεί και να εκσυγχρονιστεί. Και για τα δυο, ο Trump θα κριθεί όχι από αυτό που κατεδαφίζει, αλλά από αυτό που μπορεί να χτίσει. Εδώ έχει μια μεγάλη ευκαιρία. Οι αμφιλεγόμενες δηλώσεις του στην [προεκλογική] εκστρατεία έχουν ήδη κινητοποιήσει την δράση ξένων. Βασικοί σύμμαχοι από το ΝΑΤΟ μέχρι την Βορειοανατολική Ασία συζητούν την ενίσχυση των αμυντικών τους προϋπολογισμών και την ανάληψη περισσότερων βαρών, κάτι που θα τους καταστήσει καλύτερα εξοπλισμένους για να γίνουν ενεργοί υποστηρικτές της διεθνούς τάξης. Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Jens Stoltenberg, για παράδειγμα, έκανε έκκληση πρόσφατα για την βελτίωση της κατανομής των βαρών εντός της συμμαχίας και την αύξηση των ευρωπαϊκών αμυντικών δαπανών. Ένας υπουργός της κυβέρνησης της Νότιας Κορέας παρατήρησε ότι η χώρα του θα πρέπει να δαπανήσει περισσότερα και να αναλάβει περισσότερα αμυντικά βάρη, αν το απαιτήσει η νέα διοίκηση. Άλλοι σύμμαχοι όπως η Ιαπωνία και η Αυστραλία, βρίσκονται ήδη στην διαδικασία της αύξησης των δαπανών τους και των στρατιωτικών δυνατοτήτων τους. Την ίδια στιγμή, οι εμπορικοί εταίροι, απεγνωσμένοι για να αποφύγουν ένα κλείσιμο του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος, είναι ανοικτοί για μικρο-αλλαγές στην Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου της Βόρειας Αμερικής (North American Free Trade Agreement, NAFTA), την Συνεργασία Εκατέρωθεν του Ειρηνικού (Trans-Pacific Partnership, TPP) και άλλες συμφωνίες, με τρόπους που θα μπορούσαν να τις κάνουν περισσότερο βιώσιμες πολιτικά εγχωρίως. Ο πρωθυπουργός του Καναδά, Τζάστιν Τρυντό, για παράδειγμα, δήλωσε μετά τις αμερικανικές εκλογές ότι η χώρα του θα είναι «περισσότερο από ευτυχής» να μιλήσει για τη NAFTA, ακόμη και αν αυτό σημαίνει το να ανοίξει πάλι [στην διαπραγμάτευση]. Ο πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας Τζον Κέι συνέστησε να γίνουν αισθητικές αλλαγές στην TPP που θα την βοηθήσουν να προχωρήσει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Άλλοι, έχουν σηματοδοτήσει ιδιωτικά ότι είναι ανοικτοί σε διμερείς συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου αντί της ΤΡΡ. Όσον αφορά τις Ηνωμένες Πολιτείες, ο

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2016

Trump επιδιώκει να αυξήσει τις αμυντικές δαπάνες και να αναπτύξει το αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό, κάτι που θα βοηθήσει στην επιβολή των κανόνων όπως εκείνοι που το Πεκίνο καταπατά τώρα ενεργά στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Και η ικανότητά του να επικοινωνεί με τους μέσους Αμερικανούς θα μπορούσε να τον βοηθήσει να οικοδομήσει ένα βιώσιμο πρόγραμμα στήριξης της διεθνούς τάξης. Υπάρχουν περισσότερα που θα μπορούσε να κάνει η διοίκησή του. Εταίροι όπως η Βραζιλία, η Ινδία και η Ινδονησία θέλουν μια θέση στο παγκόσμιο τραπέζι [συζητήσεων] και στενότερες σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να αρπάξουν την ευκαιρία, επιδιώκοντας στενότερη στρατιωτική συνεργασία με την Ινδία, ιδιαίτερα στον τομέα της ναυτιλίας, την προώθηση μεγαλύτερου συντονισμού με την Βραζιλία σε βασικά πολυμερή φόρουμ όπως το G-20, και την όλο και περισσότερο ενσωμάτωση της Ινδονησίας στον ιστό των δεσμών ασφαλείας που αναδύεται στην Ασία για να αντισταθμίσει την Κίνα. Ο Trump θα πρέπει επίσης να εργαστεί για να επεκτείνει την πρόσβαση της τάξης στον κυβερνοχώρο, όπου δεν υπάρχουν κανόνες που να διέπουν την διεθνή συμπεριφορά. Και θα πρέπει, όπως έχει υποσχεθεί, να εντείνει τον αγώνα κατά του ISIS και άλλων τρομοκρατών που επιδιώκουν να καταστρέψουν το διεθνές σύστημα. Η ιδέα ενός προέδρου Trump που θα χρησιμοποιεί το ασυνήθιστα αποκτηθέν διπλωματικό κεφάλαιό του στην υπεράσπιση των βασικών δομών που βοήθησαν να γίνουν οι Ηνωμένες Πολιτείες ασφαλείς, ελεύθερες και ευημερούσες, μπορεί να φαίνεται ως κάτι απίθανο. Αλλά η μοναδική ανάρρησή του στην εξουσία θα μπορούσε, επίσης, να του επιτρέψει να κάνει μερικές από τις πιο γνωστικές κινήσεις εξωτερικής πολιτικής από τότε που ο πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον πήγε στην Κίνα. Σε μια εποχή που το μέλλον του ρόλου των Ηνωμένων Πολιτειών στον κόσμο πλήττεται περισσότερο από όσο σε οποιαδήποτε άλλη περίοδο στην πρόσφατη μνήμη, η [έστω και] καθυστερημένη υιοθέτηση μιας ανανεωμένης διεθνούς τάξης θα ήταν ευπρόσδεκτη στους φίλους τους και δυσάρεστη για τους αντιπάλους τους. Θα μπορούσε ακόμη και να έχει αποτέλεσμα, για άλλη μια φορά, στο να βάλει πρώτα τις Ηνωμένες Πολιτείες.

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ

Επίσκεψη του Δ.Σ. στο Γ' ΣΣ και ΧΧΤΘΜ Στα πλαίσια των δραστηριοτήτων του Συνδέσμου μας , που αφορούν σε επισκέψεις Μονάδων και Σχηματισμών σε ακριτικές περιοχές , το Διοικητικό του Συμβούλιο πραγματοποίησε,κατόπιν προσκλήσεως, επίσκεψη στο Γ΄ΣΣ και στην ΧΧΤΘΜ από 11 μέχρι 13 Οκτωβρίου 2016, στην οποία συμμετείχαν: α. Υποστράτηγος ε.α. Παπαδογεωργόπουλος Χρήστος Πρόεδρος β. Αντιστράτηγος ε.α. Σπυρίδων Δημήτριος Αντιπρόεδρος γ. Αντιστράτηγος ε.α. Μπαλτζώης Ιωάννης Μέλος δ. Αντιστράτηγος ε.α. Μεντεσίδης Χαράλαμπος Γεν. Γραμματέας ε. Ταξίαρχος ε.α. Μιχαηλίδης Γεώργιος Ταμίας Την Τρίτη 11 Οκτ. 2016 και ώρα 12:30 φθάσαμε από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη στην έδρα του Γ΄ΣΣ/NRDC-GR όπου μας υποδέχθηκε με πολύ μεγάλη εγκαρδιότητα ο Διοικητής του Σώματος Αντιστράτηγος Στεφανής Αλκιβιάδης και μας οδήγησε στην αίθουσα ενημερώσεων στην οποίαν ήταν παρόντες ο Επιτελάρχης του NRDC-GR Υποστράτηγος (ΤΘ) Μπονώρας Δημήτριος και όλοι οι Αξιωματικοί (ΤΘ) του επιτελείου. Η ενημέρωση που μας παρουσίασε ο επιτελής του Σώματος ήταν εξαιρετική και δεν θύμιζε σε τίποτα τις συνηθισμένες ενημερώσεις. . Το πρωΐ της επομένης μεταβήκαμε από την Θεσσαλονίκη στην Καβάλα και φθάσαμε στην έδρα της ΧΧ ΤΘΜ στις 10:00, στην οποίαν είμασταν προσκεκλημένοι στην τελετή της επίσημης παραλαβής της Πολεμικής της Σημαίας. Μας υποδέχθηκε ο Διοικητής της Υποστράτηγος Σταματιάδης Γεώργιος με το Επιτελείο του. Η όλη τελετή ήταν μία λιτή πλήν όμως επιβλητική τελετή. Παρών ήταν και ο Διοικητής της XXV ΤΘΤ Ταξίαρχος Κουλούρης Κυριάκος. Η συγκίνηση όλων μας ήταν εμφανής κατά την διάρκεια της επισκέψεώς μας

στον ιστορικό και μοναδικό Σχηματισμό όχι μόνο του Όπλου μας αλλά και όλου του Στρατού μας. Μετά αναχωρήσαμε για το Οχυρό ΛΙΣΣΕ. Η διαδρομή , κυρίως ανεβαίνοντας την διάβαση του Γρανίτη μέχρι το οροπέδιο του Νευροκοπίου είναι συναρπαστικής βλάστησης και άγριας ομορφιάς. Μπροστά στο Οχυρό μας υποδέχθηκε ο Διοικητής της Μονάδος Ανχης Ντίκος Κ., ο οποίος μας ενημέρωσε για το Μουσείο Πάρκου Λίσσε και στη συνέχεια μας ξενάγησε στο

Οχυρό. Το Μουσείο Πάρκου Λίσσου είναι ένα έργο του Δήμου Νευροκοπίου σε συνεργασία με το ΥΠΕΘΑ και με τη χρηματοδότηση του Ευρωπαϊκού Διασυνοριακού Προγράμματος. Είναι ένα ομαδικό πρόγραμμα προσομοίωσης της μάχης που έγινε στις 6-9 Απριλίου 1941, μπορεί ο οποιοσδήποτε να επιλέξει έναν μαχητή και μέσα από υπολογιστες ,από τις πραγματικές θέσεις να λάβει μέρος στη μάχη. Ο χρόνος της

Συνέχεια στην επόμενη σελίδα

• Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2016 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ Συνέχεια από την προηγούμενη σελίδα προσομοίωσης κυλάει σε τριπλάσια ταχύτητα του πραγματικού και η δράση του παιχνιδιού παρακολουθείται από κάμερες μέσα στο Οχυρό. Η εμπειρία που αποκτήσαμε ήταν μοναδική. Την Τετάρτη 13 Οκτ. το πρωΐ αναχωρήσαμε από τη Θεσσαλονίκη για το Οχυρό ΡΟΥΠΕΛ μέσο Κιλκίς και φθάσαμε στο Οχυρό στις 12:00. Εκεί μας περίμενε ο Διοικητής της Μονάδος, Ανχης Τουλουμίδης Δ. και αφού μας καλωσόρισε,μας οδήγησε στο παρατηρητήριο, όπου ένας Στρατιώτης της Μονάδος του, μας ενημέρωσε για την περιοχή και την ομώνυμη Μάχη. Ακολούθως μας έγινε ξενάγηση στους χώρους του Οχυρού όπου είδαμε ανέκδοτες φωτογραφίες και άλλα υλικά στο Μουσείο. Κατά την επιστροφή μας στην πόλη των Σερρών συναντήσαμε το εκλεκτό μέλος του Συνδέσμου, Αντγο ε.α. Τζιάτζιο Στέργιο. Το βράδυ της ίδιας ημέρας επιστρέψαμε στην Αθήνα, γεμάτοι με νέες εμπειρίες, διαπιστώνοντας για άλλη μία φορά το υψηλό ηθικό των στελεχών μας αλλά και τους άρρηκτους δεσμούς μεταξύ των ε.ε.και ε.α.συναδέλφων του Όπλου μας.

Επίσκεψη στα γραφεία τον βετεράνων μαυροσκούφηδων Ανήμερα των Εισοδίων της Παναγίας, μέρα που γιορτάζουν οι ένδοξες Ένοπλες Δυνάμεις της Πατρίδος μας (παλαιότερα γιόρταζαν στις 29 Αυγούστου, ημέρα της συντριβής των κομμουνιστοσυμμοριτών στο Γράμμο και στο Βίτσι, τώρα όμως γιορτάζουν πιο «δημοκρατικά» - σιωπηρά θα έλεγα – μια και οι πολιτικοί επιθυμούν σφόδρα την απαξίωσή μας), επισκέφθηκα στην Αθήνα στην οδό Βερανζέρου 30, τα γραφεία του Συνδέσμου Αποστράτων Αξιωματικών Ιππικού – Τεθωρακισμένων. ‘Ηταν παρόντες ο Πρόεδρος της Ενώσεως Στρατηγός Χρήστος Παπαδογεωργόπουλος, ο Γραμματέας Στρατηγός Χαράλαμπος Μεντεσίδης και ο ταμίας Ταξίαρχος ε.α. Γεώργιος Μιχαηλίδης. Ένιωσα ιδιαίτερη συγκίνηση στα γραφεία του Συνδέσμου μας, που είναι γεμάτα με αναμνηστικές πλακέτες, πίνακες ζωγραγικής με ιππείς και «μαυροσκούφιδες» καθώς και φωτογραφίες αρμά-

των και παλαιών σπουδαίων συναδέλφων μας. Συζητήσαμε αρκετή ώρα για το παρελθόν (τον Στρατηγό Παπαδογεωργόπουλο τον είχα Ίλαρχο στο Γουδί το 1968), για τους συναδέλφους που έφυγαν από τη ζωή καθώς και για τον εορτασμό των 70 χρόνων απο της ιδρύσεως του όπλου των Τεθωρακισμένων που θα γίνει στο κέντρο Εκπαιδεύσεως Τεθωρακισμένων στον Αυλώνα την Παρασκευή 25 Νοεμβρίου. Έφυγα ικανοποιημένος απο την φιλοξενία των «μαυροσκούφηδων» με την υπόσχεση να παραβρεθώ στις 25 Νοεμβρίου στην τελετή στον Αυλώνα, όπου θα συναντήσω πολλούς εκλεκτούς Αξιωματικούς των Τεθωρακισμένων εν ενεργεία και αποστρατεία.

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2016

Αντγος ε.α. Νικόλαος Φωτιάδης Επίτιμος Υπδκτής Δ’ΣΣ.

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ

Ο Μαραθώνιος! Γράφει ο Χρήστος Παπαδογεωργόπουλος Υποστράτηγος ε.α. Ο Μαραθώνιος είναι αγώνισμα μεγάλης αποστάσεως (42.195 χλμ) που περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων από την πρώτη διοργάνωση το 1896 στην Αθήνα. Μαζί με τα 100 μέτρα είναι τα 2 πιο δημοφιλή αγωνίσματα του στίβου. Στην αρχαιότητα δεν υπήρχε ως άθλημα. Η ιδέα για την καθιέρωσή του ανήκει στον Γάλλο φιλόλογο Μισέλ Μπρεάλ, ο οποίος έπεισε τον φίλο του Πιέρ ντε Κουμπερντέν να τον συμπεριλάβει στο πρόγραμμα των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας σε ανάμνηση της νίκης των Ελλήνων κατά των Περσών στον Μαραθώνα (490 π.χ.), την οποία ανήγγειλε στους Αθηναίους ο ημεροδρόμος Φειδιπίδης με την κραυγή «νενικήκαμεν», προτού αφήσει την τελευταία του του πνοή και αφού είχε διανύσει τρέχοντας την απόσταση από το πεδίο της μάχης στον Μαραθώνα έως την Αθήνα. Ο πρώτος Μαραθώνιος στην Αθήνα έγινε στις 10 Μαρτίου του 1826. Νικητής αναδείχθηκε ο Χαρίλαος Βασιλάκης με 3 ώρες και 18 λεπτά, ενώ ο μετέπειτα νικητής των Ολυμπιακών Αγώνων, θρυλικός Σπύρος Λούης τερμάτισε 5ος , Ο 23χρονος νερουλάς από το Μαρούσι πήρε τη ρεβάνς λίγες ημέρες αργότερα στις 29 Μαρτίου, όταν κέρδισε τον πρώτο Μαραθώνιο των Ολυμπιακών Αγώνων με επίδοση 2 ώρες 58 λεπτά και 50’’. Από τότε ο Μαραθώνιος άρχισε να κερδίζει σε δημοτικότητα και σήμερα είναι από τα δημοφιλέστερα αθλήματα του στίβου. Αγώνες Μαραθώνιοι διεξάγονται και μεμονωμένοι, με μαζική συμμετοχή, Μαραθώνιος Βοστώνης, Λονδίνου, Αθήνας, Καναδά κ.λ.π. Ο Μαραθώνιος διεξάγεται σε δημόσιο

ασφαλτοστρωμένο δρόμο. Επίσημα, Εθνικά τα παγκόσμια ρεκόρ δεν αναγνωρίζονται από την IAAF, διότι το αγώνισμα διεξάγεται σε διαφορετικές συνθήκες. Την καλλίτερη επίδοση στους άνδρες έχει σημειώσει ο Κενυάτης Γουίλσον Κιπσάγογκ (2 ώρες, 3 λεπτά, 23 δευτερ.), ενώ στις γυναίκες η επίδοση της Βρετανίδας Πόλα Ράντκλιφ (2 ώρες, 15 λεπτά, 25 δευτερ.) αντέχει από το 2003. Ελληνικά ρεκόρ κατέχουν ο Σπύρος Ανδριόπουλος από Πάτρα (1988), η Μαρία Πολύζου (1998). Την καλλίτερη επίδοση στην κλασσική διαδρομή Μαραθώνας-Παναθηναϊκό Στάδιο κατέχει ο Ιταλός Στέφανο Μπαλτίνι (2 ώρες, 10 λεπτά, 55 δευτερ.) από το 2004 στην Αθήνα. Στους ίδιους αγώνες σημειώθηκε και η κορυφαία γυναικεία επίδοση από τη Γιαπωνέζα Μιζούκι Ναγκούτσι (2 ώρες, 26 λ. 20 δευτερ.). Ο πρώτος διεθνής Μαραθώνιος επί της κλασσικής διαδρομής έγινε στις 2 Οκτωβρίου 1955 με 21 αθλητές (12 Έλληνες, 4 Αιγύπτιοι, 2 Γιουγκοσλάβοι, 1 Ιταλός, 1 Γερμανός, 1 Φιλανδός). Νικητής αναδείχθηκε ο Φιλανδός Βέϊκο Κορβόνεν με 2 ώρες, 27 λεπ., 30 δ. Μαραθώνιοι λοιπόν γίνονται σε κάθε τόπο, πολύ περισσότερο σε κράτη που υπάρχουν πολλοί ομοεθνοί μας. Οι απόδημοι Έλληνες συμμετέχουν με προθυμία σ’ αυτούς νιώθοντας περίφανοι για την ελληνική καταγωγή τους, για την πατρίδα που τους γέννησε και τους δίδαξε τα ιδανικά της ευγενούς άμιλλας, της αγάπης για κάθε τι ελληνικό, και τις αξίες του τίμιου αγώνα σε οποιοδήποτε τομέα. Έτσι έγινε και στις 14 Οκτωβρίου 2016 στο Τορόντο του Καναδά Μαραθώνιος. Σ’ αυτόν πρωτοπόρος, όπως σε κάθε εκδήλωση που αφορά την Πατρίδα μας ο δικός μας φίλος και μέλος του Συνδέσμου Έφεδρος Ανθυπίλαρχος Αφεντάκης Κωνσταντίνος, που κουβαλά μέσα του με αγάπη και σεβασμό κάθε τι ελληνικό. Κουβαλάει μέσα του την Ελλάδα

μας και σε κάθε περίσταση το αποδεικνύει. Έλαβε λοιπόν μέρος σ’ αυτόν τον Μαραθώνιο με προθυμία, με αγάπη και με διάθεση να προβάλλει για μια ακόμη φορά την αγάπη του για την Πατρίδα, που του έδωσε τις βάσεις για να μπορέσει να μεγαλουργήσει εκεί που βρίσκεται και να διακριθεί ως άνθρωπος, ως επιστήμονας, ως επιχειρηματίας. Με μεγάλη προθυμία μας έστειλε φωτογραφίες από την συμμετοχή του στον Μαραθώνιο. Τις δημοσιεύουμε στο περιοδικό μας και τον ευχαριστούμε, γιατί μας κάνει να νιώθουμε περήφανοι, που είναι μέλος μας, αλλά και συμπαραστάτης μας και χορηγός μας σε κάθε τι που κάνουμε όχι μόνο προς όφελος του Συνδέσμου μας, αλλά κυρίως για την προβολή των Ελληνικών αρχών και ιδεών, σε μια εποχή δύσκολη για την Πατρίδα μας. Και αυτό όχι μόνο λόγω της οικονομικής κρίσεως, αλλά και εξαιτίας των παράλογων αμφισβητήσεων κάποιων γειτόνων μας. Τον ευχαριστούμε και πάλι και του ευχόμαστε να μπορεί να συμμετέχει σε κάθε τέτοια εκδήλωση ως τα βαθιά του γεράματα. Σ’ ευχαριστούμε Κώστα από τα βάθη της ψυχής μας. Αποτελείς παράδειγμα προς μίμηση.

• Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2016 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ

Η πιο ωραία βραδιά! Γράφει ο Ανδρέας Παναγιωτίδης Αρχηγός 1973 Α Σειράς (105) Ήταν σχεδόν μεσημέρι και ο ήλιος έπεφτε κατακόρυφα και φώτιζε ένα ωραίο τοπείο.Τα στάχια με κίτρινες και μουσταρδί αποχρώσεις απλόνωνταν σαν καρπέτο στους χαμηλούς λόφους γύρω απο τον Σαγματά, δεξιά απο την εθνική οδό Αθηνών – Λαμίας πηγαίνοντας προς την Υλίκη. Κοιτάζοντας αριστερά καθως οδηγούσα έβλεπα ένα άλλο καρπέτο πράσινο με άσπρες βούλες από το βαμβάκι και κατά διαστήματα τετράγωνα κενά με κοκκινόχρωμα χωράφια όπου σκυμμένοι χωρικοί μάζευαν τα ξερά κρεμμύδια του κάμπου των Θηβών. Κοιτάζοντας πάλι δεξιά είδα κάτω από το βουνό του Σαγματά ένα χωριουδάκι. Μια πράσινη βουρτσιά στον πίνακα μέσα της άσπρα σπιτάκια με κόκκινα κεραμίδια και στην άκρη η κορυφή του καμπαναριού της Εκκλησίας. Θα ήθελα τόσο πολύ να το ζωγραφίσω, αλλά οδηγούσα μόνος μου προς το εξοχικό μου στον Θεολόγο. Ήταν καλοκαίρι του 2015. Ξαφνικά χτυπάει το κινητό μου λίγο πριν φτάσω στην διασταύρωση των Θηβών. Μια ανδρική φωνή μου είπε ότι ήταν ο Θόδωρος Ρωμανίδης και με γνώριζε από τον Στρατό. Το όνομα ήταν γνωστό, αλλά δεν μου πήγε στο μυαλό αμέσως μέχρι που μου θύμισε την εποχή που είμαστε στο Γουδί μαζί συμμαθητές στην ΣΑΤ το 1973. Θεέ μου! Τι αναμνήσεις μου έφερε στο μυαλό. Λένε ότι όταν γερνάς και αρχίζει η άνοια θυμάσαι όλες τις λεπτομέρειες από τα πιο παλιά γεγονότα παρά από τα σημερινά. Έτσι όλα ήρθαν στο μυαλό μου σαν κινηματογράφος. Μια διαφορετική ζωή, μια κατάσταση γεμάτη τρεξίματα, φωνές, συναγερμούς και βασικά ιδρώτα, πολύ γεμάτη από ιδρώτα. Σε εκείνη την περίοδο όλο το περιβάλλον μας ήταν χρώμα πρασινο-χακί και μύριζε λάδι οπλισμού, βενζίνη και ιδρώτα. Θυμάμαι καλά την πρώτη μέρα, Σάββατο, που τα Ρεο μας πήραν από τον Σταθμό Λαρίσης όπου είχαμε φτάσει με το τραίνο από την Κόρινθο. Όλοι ανεβήκαμε γρήγορα στα Ρεο κουβαλόντας μαζί μας 26

τους κυλινδρικούς σάκους μας, σιωπηροί στρατιώτες των 45 ημερών αν θυμάμαι καλά.

τες και θα έχετε πιστόλια». Στην πραγματικότητα εκείνο το Μ1 που μου έδωσαν μετά ήθελε πολύ καθάρισμα!

Οι παλιοί μας περιμένανε έξω απο τα Ρεο, όλοι τους με στολές εξοδου, πειθαρχημένοι με τα διπλά κορδονάκια στο πέτο τους και τους μαύρους μπερέδες. Αυτός ο μαύρος ο μπερές τι ήταν! Η περιφάνεια και τιμή να τον φοράμε έχει εμπαιδωθεί τόσο βαθειά μας, που ακόμη και τώρα ανατριχιάζω όταν τον έχω στα χέρια μου ή τον φορώ. Δύο απο τους παλιούς ανέβηκαν μαζί μας στο πίσω μέρος του Ρεο. Ο ένας είχε ένα καλοσυνάτο χαμόγελο και προσπάθησε να πιάσει συζήτηση. Ρωτούσε ποίοι από μας θα θέλαμε να δούμε τον αγώνα Ολυμπιακός – ΑΕΚ για να μας βγάλουν εισιτήρια. Έγραφε ονόματα και έπειτα ρωτούσε ποίοι θέλουν μπανάνες με το πρωινό και ποίοι θέλαν Κόκα-Κόλα με το γεύμα. Τι περιποίηση! Μερικοί απαντούσαν με ενθουσιασμό. Ο Αγκελλογιάννης (κολητός από Κόρινθο) καθόταν δίπλα και κοιταχτήκαμε με νόημα. Καναμε τον χαζό γιατί μας είχαν προειδοποιήσει τι θα συμβεί. Ένας από τους νέους ΥΕΑ ρώτησε αν τα όπλα που θα μας δώσουν θα είναι Μ1 (το καθιερωμένο όπλο του Ε.Σ. της εποχής) ή άλλο. Η απάντηση μας ήρθε από τον γελαδερό «αστιεύεστε; Εσείς ήσαστε Αξιωματικοί δεν είσαστε στρατιώ-

Δευτέρα πρωί, ήταν σκοτεινή νύχτα ακόμη, όταν ξυπνήσαμε από τις φωνές των πατεράδων μας (για τον αναγνώστη ο κάθε νέος ΥΕΑ είχε ένα παλιό ΥΕΑ σαν πατέρα) το θόρυβο από αρβύλες που χτυπούσαν με δύναμη στο πάτωμα, τα κράνη που χτυπούσαν στα κρεββάτια και μεταξύ τους. Ένα τρομερό βουητό που μας έκαμνε να πεταχτούμε από το κρεββάτι και να τρέξουμε στον προθάλαμο για να φορέσουμε τις μπότες μας. Φανταστείτε ογδόντα άτομα να ψάχνουν για τις αρβύλες τους αναμεταξύ τους, και να ακούνε άλλους τόσους παλιούς να φωνάζουν «ακόμη νέοι, ακόμη...». ξαφνικά άλλαξαν το ρεπερτόριο και ακούγαμε τις φωνές από τους παλιούς «όλοι κάτω...όλοι κάτω». Ο προθάλαμος ήταν στον πρώτο όροφο και κάτω ήταν ο προθάλαμος του ισογείου πριν βγούμε στο πεδίο αναφοράς (για τον αναγνώστη αυτά τα κτίρια ήταν χτισμένα πριν από τους βαλκανικούς πολέμους αν δεν κάνω λάθος). Τα σκαλοπάτια ήταν γλιστερά και όλοι τρέχαμε κάτω μαζί φορώντας μια αρβύλα με τα κορδόνια ακόμη μισοδεμένα και κρατώντας την άλλη στο χέρι. Φαντάσου ογδόντα άτομα να σπρωχνόμαστε σε μια στενή σκάλα και να έχου-

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2016

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ήταν Ανθυππίλαρχος στην ΣΑΤ στην τάξη μου και από τότε είμαστε καλοί φίλοι. Το 2008-9 συνεργάστηκα στην ΣΕΘΑ με το Διοικητή τότε εξαίρετο Στρατηγό Θεοφανίδη και καταφέραμε να υπογράψουμε συμφωνία για την έναρξη του προγράμματος «Μάστερ σε Ηγετική Πρακτική» του Πανεπιστημίου του Κίνγκστον της Αγγλίας (Λονδίνο). Παντού έβρισκα τεθωρακισμένους. Κάθε φορά το στήθος μου φούσκωνε από υπερηφάνεια.

με τους παλιούς μας να φωνάζουν γυρω μας. Δεν προλάβαμε να φτάσουμε κάτω και να φορέσουμε την άλλη αρβύλα και ακούσαμε «όλοι πάνω...». Όλα αυτά και πολλά άλλα ανέκδοτα της σκληρής εκπαιδεύσεως που λάβαμε στην ΣΑΤ γιατί όλοι μας θέλαμε να γίνουμε αξιωματικοί των Τεθωρακισμένων και νοιώθαμε περήφανοι γιαυτό. Ακόμη και τώρα μετά απο 43 χρόνια όταν ανεβαίνω σκάλες μια φωνή λέει μέσα μου «όλοι επάνω... ακόμη νέος!», και όταν βγαίνω από το αυτοκίνητό μου πάλι μου ξεφεύγει «όλοι έξω...» και η γυναίκα μου δίπλα χαμογελά γιατί γνωρίζει την ιστορία. Μέσα στην πρώτη βδομάδα είχαμε μάθει ότι το σώμα μας δεν είχε όριο αντοχής, ότι όλα έπρεπε να είναι έτοιμα και με ταχύτητα (ΣΑΤ = Σχολή Ακριβείας και Ταχύτητος), ότι έπρεπε να νοιώθουμε αλληλεγύη και προστασία για τον συνάδελφό μας, ότι έπρεπε να υποφέρουμε μαζί. Όλα αυτά με βοήθησαν τόσο πολύ στην μελλοντική καριέρα μου. Οφείλω πολλά στην ΣΑΤ και τα τεθωρακισμένα. Η φωνή του Θεοδώρου στο τηλέφωνο με ξύπνησε από το όνειρο «έχουμε βρεθεί ωρισμένοι συμμαθητές και προσπαθούμε να μαζέψουμε όλους τις σειράς 73Α για να κάνουμε μια μεγάλη συνάντηση». Μου εξήγησε ότι αυτός, ο Σπύρος Μπρατσολιάς, ο Γιώργος Ζύγκηρης, ο Ακις Σκιάννης, ο Κυργιάννης και κανα δυο ακόμη είχαν βρεθεί και τα είπανε. Η χαρά

μου ήταν απερίγραπτη. Μόλις είχα αρχίσει την σύνταξή μου και πάντα στο μυαλό ήταν η ιδέα να έρθω σε επαφή με τους φίλους μου (αδελφούς) της 73Α. Ο μόνος που είχα επαφή ήταν ο Χάρης Αγκελλογιάννης που αφού υπηρετήσαμε μαζί στην Β’ ΕΑΝ (Κατερίνη) ήρθαμε στην Αθήνα στα γραφεία της Σχολής Γενικής Μορφώσεως (εγώ) και στην Σχολή Εθνικής Αμύνης (ο Χάρης). Επίσης κάθε φορά που κατέβαινα από Αγγλία πήγαινα στο κέντρο της Αθήνας και τα λέγαμε με τον Χάρη που εργάζοταν στην Εθνική Τράπεζα (Υποκατάστημα Μητροπόλεως). Για να μην τα πολυλογώ η παρέα έκανε πολλές συναντήσεις που παρακολουθούσα από το φέϊσμποοκ και έχασα και την μεγάλη γιορτή των Αποστράτων Αξιωματικών Τεθωρακισμένων τον Νοέμβριο του 2015 γιατί είχα κάνει μια μικρή εγχείρηση στο πόδι. Τελικά βρεθήκαμε στις 29 Οκτωβρίου 2016 στην ταβέρνα του «Άγγελου». Πριν από αυτό συναντούσα παντού συναδέλφους και Τεθωρακισμένους. Τον περασμένο Αύγουστο πήγα να αλλάξω τα λάστιχα του αυτοκινήτου και ο καταστηματάρχης ήταν αρχηγός στη ΣΑΤ της 74Α. Ο Θανάσης που έχει την ταβέρνα «Αγγελος» ήταν έφεδρος Τεθωρακισμένος και μιλήσαμε απο το τηλέφωνο Αγγλία – Ελλάδα για μια ώρα τουλάχιστον για αναμνήσεις από την σχολή. Το 2006 βρέθηκα τυχαία με τον Στρατηγό Παναγιώτη Μπαγκλαγή που

Όταν βρεθήκαμε στις 29 το βράδυ μόνο που δεν έκλαψα. Τα δάκρυα έφθαναν στα μάτια μου κάθε φορά που αγκάλιαζα έναν αδελφό μου. Τα πρόσωπα ήταν διαφοροποιημένα, θα έλεγα πιο ώριμα, αλλά όλοι με ένα λαμπρό χαμόγελο και γέλια χαράς που βρεθήκαμε ξανά. Ένοιωθα ότι ξανάγινα 22 χρονών, και ήμουν σίγουρος ότι όλοι ένοιωθαν το ίδιο. Ένοιωσα ελαφρύς των 56 κιλών, η καρδιά μου χτυπούσε ασταμάτητα, στα ρουθούνια ήταν η ανάμνηση της μυρουδιάς του στρατού, στα μάτια ήταν το χακί χρώμα μόνο, στο κεφάλι μου ένοιωθα την ζεστασιά του μαύρου μπερέ και στα αυτιά μου έρχονταν από μακριά οι ήχοι της μηχανής και της ερπήστριας του άρματος. Στα αυτιά μου αντηχούσαν οι ρυθμοί του βήματος που είχαμε όταν ο Αγγελούδης η ο Θεοδοσίου μας δίνανε το βήμα στο πεδίο παρελάσεων στο Γουδί. «ένα και ένα δύο, ένα αριστερό...». Όταν κάποτε έγινα αρχηγός της τάξεώς μου έκανα το ίδιο με τους συμαθητές μου και χτυπώντας το δεξί πόδι φωνάζαμε με δύναμη και περηφάνεια: «Ελλάς, Ελλήνων, Χριστιανών». Μετά άρχισαν οι ιστορίες, μερικές συγκινητικές και μερικές κωμικοτραγηκές. Ηταν η πιο αγαπημένη μου βραδιά. Ήμαστε πέντε μήνες μαζί αλλά αν κάποιος άσχετος παρατηρητής μας έβλεπε θα νόμιζε ότι είχαμε πολεμήσει μαζί για είκοσι χρόνια. Η σειρα 73Α υπηρέτησε 30 μήνες λόγω της Τουρκικής εισβολής στη Κύπρο μας. Αλλά περάσαμε πολλά γεγονότα. Την εποχή που το Βέλος πήγε στην Ιταλία, την αλλαγή της βασιλικής κορώνας, το πολυτεχνείο, την αντεπανάσταση, την μεταφορά πολλών από μας στα νησιά, την εισβολή στην Κύπρο (εκεί χάσαμε δύο από τους κυπρίους συναδέλφους μας), την μεταπολίτευση, την επανάσταση της «πιτζάμας» και άλλα πολλά. Όλοι μας όμως είχαμε πάντα όπου και αν βρισκόμασταν τα μαθήματα που μάθαμε στην ΣΑΤ και την ασταμάτητη χωρίς

Συνέχεια στην επόμενη σελίδα

• Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2016 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ

43 χρόνια μετά, συνάντηση ΥΕΑ της 105 σειράς , 73 Α ΕΣΣΟ. Σαράντα τρία χρόνια μετά από την αποφοίτηση τους από την ΣΤΑ/ΚΕΤΘ Γουδή, οι ΥΕΑ της 105 σειράς πραγματοποίησαν συνάντηση στη Αθήνα. Εκδήλωση που τίμησαν με την παρουσία τους ο ο Δ/ντής του όπλου (ΓΕΣ/ΔΙΤ) Υποστράτηγος Κυριάκος Δημήτριος και σύσσωμο το ΔΣ του Συνδέσμου Αξιωματικών Τεθωρακισμένων με επί κεφαλής τον Πρόεδρο του Υποστράτηγο εα Παπαδογεωργόπουλο Χρήστο. Παρών ήταν και οα αρχηγός της σειράς Παναγιωτίδης Ανδρέας που ήρθε για τον σκοπό αυτό από την Αγγλία όπου μένει μόνιμα. Η ιδέα να γίνει μια προσπάθεια συγκέντρωσης όλων των συναδέλφων της Ίλης ΥΕΑ της 105 σειράς, 73 Α ΕΣΣΟ, που «δοκιμαστήκαμε» στην ΣΑΤΘ στο Γουδή στροβίλιζε στο μυαλό μου πολύ καιρό. Μεγαλώνοντας θέλουμε να ξαναστήσουμε τις γέφυρες με την νιότη μας, Να επανασυνδεθούμε με αυτό που ήμασταν κάποτε. Ήταν και εκείνες οι φιλικές συναντήσεις με μερικούς συναδέλφους που ξεκινήσαμε στην Αθήνα, ύστερα από πρώτη μας τηλεφωνική συνομιλία με τον Σπύρο Μπαρτσολιά μετά από 41 χρόνια. Και κάθε φορά περίσσευαν οι συγκινήσεις, η χαρά , οι αναμνήσεις. Υποσχεθήκαμε ότι η παρέα θα μεγαλώνει σε κάθε μας συνάντηση. Αλλά έτσι θα έπαιρνε πολύ καιρό και θα αφορούσε μόνο αυτούς που ήταν στο λεκανοπέδιο. Χρειαζόταν πιο δραστική επιλογή. Η εύρεση του ΦΕΚ, από τον νεώτερο μας αλλά καλό φίλο Στάμο Γερομήτσο, όπου ήταν καταγεγραμμένοι όλοι οι συνάδελφοι μετά την προαγωγή μας σε ανθυπίλαρχους, ήταν η «βάση δεδομένων» πάνω στην οποία κινηθήκαμε. Ψάξαμε στους τηλεφωνικούς καταλόγους, ενοχλήσαμε πολύ κόσμο με τα τηλεφωνήματα μας, σερφάραμε στο διαδίκτυο και στο facebook, στείλαμε courier, «μπήκαμε» στην σελίδα του Υπουργείου Εσωτερικών «μάθε που ψηφίζεις». Από τους 75 συναδέλφους βρήκαΣυνέχεια από την προηγούμενη σελίδα κέρδος αγάπη για την Πατρίδα μας. Οφείλω να ευχαριστήσω, τους Μπρα28

Ορκομωσια ΣΑΤ Αυγουστος 1973 (Σειρα 73Α)

με στοιχεία για τους 73. Ανάμεσα τους , δυστυχώς , τρείς που «έφυγαν» νωρίς. Ο Αρφάνης Γεώργιος του Μαρίνου, ο Ανωτίδης Ιωάννης του Γαβριήλ και ο Δημητρακάκης Ερωτόκριτος του Ιωάννη. Καλό Παράδεισο να έχουν. Με προβλήματα υγείας κάποια παιδιά. Τους ευχόμαστε να πάνε όλα καλά. Λείπουν στοιχεία για δύο καθώς και για τα παιδιά από την Κύπρο που ήταν μαζί μας στην 105 σειρά. Μάθαμε ότι ένας έπεσε υπέρ Πατρίδας στην τουρκική εισβολή το 1973. Υποκλινόμαστε με σεβασμό στην μνήμη του. Θα συνεχίσουμε την αναζήτηση και θα βρούμε ακριβή στοιχεία για να επικοινωνήσουμε με τους λοιπούς. Μιλήσαμε με όλους. Σκορπισμένοι σε όλη την Πατρίδα μας. Από τον Έβρο μέχρι την Καλαμάτα, την Κρήτη, την Ρόδο, το Αμύνταιο Φλώρινας, την Κύπρο και την Μεγάλη Βρετανία. Οι περισσότεροι ένοιωσαν χαρά. Έδειξαν να θυμούνται. Δώσαμε ραντεβού στην Αθήνα στις 29 Οκτωβρίου 2016. Στον χώρο συνάντησης λίγες φωτογραφίες «ιστορούσαν» την καλή εκείνη εποχή. Μια εποχή που μας «έδεσαν» οι συνθήκες εκπαίδευσης, τα καψόνια, οι τιμωρίες, ο κοινός θάλαμος ύπνου. Διστακτικοί στην αρχή, αλλά με βλέμμα «περισκόπιο» να αναζητούν σημά-

δια αναγνώρισης, να μαντέψει ποιος βρίσκεται μπροστά του. Πέρασαν τα χρόνια και άφησαν κάποια σφραγίδα στον καθένα μας. Και ύστερα πλατύ χαμόγελο, χαρά, «βρέ πως έγινες…», αγκαλιές, «θυμάσαι τότε…» και άλλα. Τα μάτια γυάλισαν , η συγκίνηση περίσσεψε. Μιλήσαμε όλοι με όλους. Ήταν εκεί και οι εκπαιδευτές μας κ. Μαστραντώνης Νικόλαος και κ. Θεοδοσίου Θεόδωρος. Θυμηθήκαμε ξεχωριστές στιγμές από την ζωή μας στην ΣΑΤ. Αξέχαστη περίοδος της στρατιωτικής μας ζωής. Ανταλλάξαμε τηλέφωνα. Τώρα πια οι φιλίες του στρατού θα ξαναζωντανεύουν σε κάθε ευκαιρία. Μας μίλησε ο Δ/ντής του όπλου (ΓΕΣ/ ΔΙΤ) Υποστράτηγος Κυριάκος Δημήτριος. Νοιώσαμε υπερήφανοι που τα Τ/Θ έχουν τέτοιας ποιότητας αξιωματικούς. Παρών και ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Αξιωματικών Τ/Θ Υποστράτηγος εα Παπαδογεωργόπουλος Χρήστος με όλο το ΔΣ του Συνδέσμου. Άξιοι αξιωματικοί με ιδιαίτερα σημαντικό και μεγάλη συμβολή στις δραστηριότητες του Συνδέσμου.

Η πιο ωραία βραδιά!

Επίσης θέλω να ευχαριστήσω τον Στρατηγό Παπαδογεωργόπουλο για την υποστήριξή του και το έφεδρο Γερομήτσο για την κάλυψη της βραδιάς με φωτογραφίες και βίντεο.

τσολιά, Ρωμανίδη, Ζύγκιρη, Σκιάννη, Στέλιο, Δημήτρη και λοιπούς που μας μάζεψαν σε αυτή την υπέροχη γιορτή.

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2016

Ρωμανίδης Ν. Θεόδωρος, Εφ Ανθυπίλαρχος, Υπαρχηγός 105 σειράς

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΟΠΛΟΥ

Ο εορτασμός των 70 χρόνων του Όπλου των Τεθωρακισμένων στο ΚΕΤΘ Την Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2016 και ώρα 11:00 πραγματοποιήθηκε στο ΚΕΤΘ μία λαμπρή τελετή για την συμπλήρωση 70 χρόνων από την ίδρυση του Όπλου μας. Στο Βασιλικό Διάταγμα της 6ης Ιουνίου 1946, προβλέπεται μεταξύ των Όπλων και το Όπλο «Ιππικό-Τεθωρακισμένα» και καθορίζεται να αναπτυχθεί εκ του τέως Όπλου του Ιππικού. Στην τελετή παρέστησαν ο Α/ ΓΕΣ Αντιστράτηγος (ΤΘ) κ. Τελλίδης Βασίλειος, ο οποίος ήταν και το τιμώμενο πρόσωπο,οι Επίτημοι Αρχηγοί ΓΕΕΘΑ και ΓΕΣ Στρατηγοί κ.κ. Γράψας Δημήτριος και Ζιαζιάς Κων/νος, ο ΑΎ/ΓΕΣ Αντιστράτηγος (ΤΘ) κ. Θωμαΐδης Δημήτριος , πολλοί Ανώτατοι και Ανώτεροι Αξιωματικοί του Όπλου, σύσωμο το ΔΣ του Συνδέσμου , πολλά μέλη μας από διάφορα μέρη της Ελλάδος , μεγάλος αριθμός Εφέδρων Αξκών(ΤΘ) και πλήθος κόσμου. Με την έναρξη της τελετής εμφανίστηκαν στο χώρο ένα σύγχρονο άρμα μάχης LEO2 HEL και ένας Ιππέας με στολή και εξοπλισμο του 1940 καβάλα σε ένα υπέροχο άλογο. Εξαιρετικός συμβολισμός του ΙΠΠΙΚΟΥ και των ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΩΝ, του παλαιού και του νέου , η συνέχεια του όπλου. Η συγκίνηση απερίγραπτη, κυρίως των παλαιοτέρων συναδέλφων,που πέρασε από μπροστά τους σαν αστραπή όλη η ιστορία του όπλου. Μετά το τελετουργικό (επιμνημόσυνη δέηση, κατάθεση στεφάνου και ομιλία Δντού ΓΕΣ/ΔΙΤ) ακολούθησε επίδειξη μουσειακών εκθεμάτων και σύγ-

Συνέχεια στην επόμενη σελίδα

• Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2016 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΟΠΛΟΥ Συνέχεια από την προηγούμενη σελίδα χρονων αρμάτων. Εδώ την παράσταση έκλεψε η επίδειξη που έγινε από ένα άρμα LEO2HEL , στο οποίο, στην άκρη της κάννης του πυροβόλου του, τοποθετήθηκε ένα κολονάτο ποτήρι με νερό και ενώ το άρμα ήταν σε κίνηση και έκανε επιτόπου περιστροφή του σκάφους, το ποτήρι έμενε στη θέση του. Από τα μουσειακά εκθέματα εντύπωση προκάλεσαν τα καλοδιατηρημένα οχήματα (τροχοφόρα και ερπυστριοφόρα) ιδιωτικής εταιρείας. Στο τέλος μέσα στη λέσχη πραγματοποιήθηκε η απονομή αναμνηστικών και οι βραβεύσεις από τον Διευθυντή ΓΕΣ / ΔΙΤ Υποστράτηγο κ. Κυριάκο Δημήτριο. Επιδόθηκαν αναμνηστικά στα παρακάτω μέλη του Συνδέσμου μας: α. Αντιστράτηγο ε.α. Φραντζέσκαρο Αντώνιο, ως τον αρχαιότερο εν ζωή και βετεράνο Αξιωματικό του Όπλου. β. Στρατηγό ε.α. Γράψα Δημήτριο, Επίτημο Αρχηγό ΓΕΕΘΑ γ. Στρατηγό ε.α. Ζιαζιά Κων/νο ,Επίτημο Αρχηγό ΓΕΣ δ. Υποστράτηγο ε.α. Παπαδογεωργόπουλο Χρήστο Πρόεδρο του Συνδέσμου. ε. Εφ. Ανθυπίλαρχο Αφεντάκη Κων/ νο , ως μέγα χορηγό για την αποπεράτωση του Μνημείου Ιππικού στο Μέτσοβο, ο οποίος ζεί και δραστηριοποιείτε στον Καναδά και ήρθε ειδικά για την τελετή. στ. Εφ. Λοχ.(ΤΘ) Δρόσο Κων/νο ,Στρτη (ΤΘ) Τούντα Νικόλαο, Στρτη(ΤΘ) Κριθάρη Ανδρέα, Στρτη(ΤΘ) Κουδούνα Ανδρέα και Στρτη(ΤΘ) Αποστόλου Ανδρέα (Επίτιμα Μέλη του Συνδέσμου), για τον ηρωισμό που επέδειξαν και την αποτελεσματική χρησιμοποίηση εγκαταληφθέντος τουρκικού άρματος Μ47 κατά τις επιχειρήσεις στην Κύπρο. Η όλη τελετή κατά γενική ομολογία των παρευρισκομένων και όχι μόνο, ήταν από κάθε άποψη άψογη και απέσπασε τα ευμενή σχόλια όλων.Ζωντάνεψε μνήμες από τα παλιά για τους παλαιότερους και τους γέμησε με αισιοδοξία για το μέλον του Όπλου μας . Οι νέοι Μαυροσκούφηδες απέδειξαν για άλλη μία φορά ότι είναι«ΔΙΑΛΕΧΤΟΙ» όπως λέει και εμβατήριό μας. Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στη ΔΙΤ/ΓΕΣ και στο ΚΕΤΘ για την σύλληψη την σχεδίαση και την εκτέλεση της τελετής. 30

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2016

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΟΠΛΟΥ

Ο Αντιστράτηγος ε.α. Νικ. Φωτιάδης για τα 70 χρόνια του Όπλου των Τεθωρακισμένων Την Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2016 στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Τεθωρακισμένων στον Αυλώνα (παλιά το κέντρο ήταν στο Γουδί, όπου έγινε και η «εκτέλεση των έξι» το 1922 για εσχάτη προδοσία), οργανώθηκε απο τη Διεύθυνση Τεθωρακισμένων του ΓΕΣ μια εξαιρετική εκδήλωση για τον εορτασμό των εβδομήντα (70) χρόνων απο της ιδρύσεως του τιμημένου Όπλου του Ιππικού – Τεθωρακισμένων. Είμουνα καλεσμένος ως παλαιός Τεθωρακισμένος και παρεβρέθηκα στην τελετή. Ηταν όλοι εκεί. Απο τον παλαιότερο Αξιωματικό των Τεθωρακισμένων Στρατηγό ε.α. Φραντζέσκαρο, τον επίτιμο Αρχηγό ΓΕΕΘΑ Δημήτριο Γράψα, τον επίτιμο Αρχηγό ΓΕΣ Κων/νο Ζαζιά, τον νυν Αρχηγό ΓΕΣ Αντιστράτηγο Βασίλειο Τελλίδη, Αντιστρατήγους και Υποστρατήγους των Τεθωρακισμένων , Αποστράτους συναδέλφους του Όπλου μας μέχρι Δοκίμους των περασμένων δεκαετιών. Συνάντησα αγαπημένους μου παλιούς Διοικητάς σε Μονάδες Αρμάτων, συναδέλφους μεγαλύτερους και μικρότερους στα χρόνια με τους οποίους υπηρετήσαμε σε δύσκολες εποχές, καθώς και Εφέδρους Αξιωματικούς απο την εποχή του 1968 μέχρι και την περίοδο της αποστρατείας μου. Ιδιαίτερη συγκίνηση ένοιωσα όταν ξαναβρέθηκα με τον Δόκιμο που είχα στην 21η ΕΜΑ στην Ξάνθη το 1972, τον Κων/ νο Αφεντάκη, ένα φτωχόπαιδο που αφού υπηρέτησε την Πατρίδα μήνες,

XXV ΤΘ Ταξιαρχία Πάσχα Ο Διοικητής Ταξιαρχίας αείμνηστος Πετρόπουλος Γρηγόριος ανταλλάσει ευχές στην 25 ΕΜΑ. Απέναντί του ο Ίλαρχος Νικόλαος Φωτιάδης και δίπλα του ο Υπίλαρχος Κωνσταντίνος Καλεντερίδης

πήγε στον Καναδά, σπούδασε, εργάσθηκε σκληρά και σήμερα είναι μεγαλοεπιχειρηματίας. Ήρθε ο Κώστας απο τον Καναδά στην Πατρίδα για να παραστεί στην τελετή, να συναντήσει γνωστούς συναδέλφους του μετά απο 50 χρόνια, να θυμηθεί την περίοδο που ήταν εκπαιδευόμενος στα Μ48 άρματα τότε... Η οργάνωση της τελετής εντυπωσίασε όλους. Προσέλευση της ένδοξης Σημαίας των Τεθωρακισμένων πάνω σε άρμα Leopart, εμφάνιση έφιππου Ιππέα του 1940 με τη στολή της εποχής εκείνης, επιμνημόσυνη δέηση, κατάθεση στεφάνου απο τον Αρχηγό ΓΕΣ, επετειακή ομιλία απο τον Διευθυντή της ΔΙΤ, επίδειξη σύγχρονου υλικού, έκθεση φωτογραφί-

Νέα Μέλη: Αντιστράτηγος ε.α Δεβετζής Νικόλαος Έφεδροι Ανθυπίλαρχοι: Νασιάκος Γεώργιος, Μάζος Χρήστος, Κατσαρός Φραγκίσκος, Νέσσης Κων/νος, Σιάνης Σταμάτης, Κολοβός Αριστείδης, Αναστασάκης

ας με δραστηριότητες απο το παρελθόν και το παρόν (είδα και μια φωτογραφία δική μου, όταν είμουνα Ανθυπολοχαγός!!) και αναμνηστικές βραβεύσεις. Συγχαρητήρια

στους

διοργανωτάς

και στο προσωπικό του ΚΕΤΘ, ιδιαίτερα όμως στον Υποστράτηγο Διευθυντή της ΔΙΤ και στον Ταξίαρχο Διοικητή του ΚΕΤΘ. Χαρά σ’αυτούς που θα είναι στην ζωή για να νοιώσουν της ίδιες συγκινήσεις το 2046, για τα 100 χρόνια απο την ίδρυση του Όπλου μας! Αντγος ε.α. Νικόλαος Φωτιάδης Επίτιμος Υδκτης Δ’ΣΣ

Ιωάννης, Παναγιωτίδης Ανδρέας, Αγγελογιάνης Χαράλαμπος, Σμυρνής Γεώργιος, Γιαννακόπουλος Γεώργιος, Μπαμπαρούσης Σταύρος, Βρεττίος Παναγιώτης, Σαραντινός Δημήτριος- Ζαχαρ. Έφεδρος Ίλαρχος: Θεοδοσίου Θεόδωρος. Κύριος Γεωργιάδης Λεωνίδας ημέρα Παρασκευή και ώρα 12.00

ΠΕΝΘΗ Απεβίωσε ο Υποστράτηγος ε.α Κασελίμης Σπυρίδων Πρόεδρος της Εξελεγκτικής Επιτροπής του Συνδέσμου Η κηδεία έγινε στην ιδιαίτερη πατρίδα του ΑΣΩΠΙΑ ΒΟΙΩΤΊΑΣ την 11η Νοεμβρίου

Σε απόδοση φόρου τιμής προς τον εκλιπόντα και επί πολλά έτη διατελέσαντα μέλος του ΔΣ του Συνδέσμου μας, απεφασίσθη, η προγραμματισθείσα για την 26η Νοεμβρίου Χοροεσπερίδα να ματαιωθεί. Το Διοικητικό Συμβούλιο

• Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2016 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

Κοπή της Πρωτοχρονιάτικης Βασιλόπιτας στο ΚΕΤΘ Σας γνωρίζουμε ότι την 29η Ιανουαρίου 2017 ημέρα Κυριακή θα πραγματοποιηθεί επίσκεψη των μελών του Συνδέσμου στο ΚΕΤΘ κατά την οποία θα εφαρμοσθεί σχετικό πρόγραμμα, το οποίο θα περιλαμβάνει παράθεση καφέ, ενημέρωση από τον Διευθυντή ΔΙΤ/ΓΕΣ και κοπή της βασιλόπιτας.

ΛΑΕΔ Ρηγίλλης, με μία στάση στη Λέσχη Αποστράτων Αξιωματικών στη πλατεία Αγίου Γεωργίου Παπάγου. Παρακαλούμε οι επιθυμούντες να χρησιμοποιήσουν το λεωφορείο να το δηλώσουν εγκαίρως, διότι η διάθεσή του θα γίνει εφόσον συμπληρωθεί ικανοποιητικός αριθμός επιβαινόντων, λόγω οικονομι-

Οι επιθυμούντες δύνανται να συνοδεύονται και από τις συζύγους τους.

κών δυσκολιών.

Παρακαλούμε να δηλώσετε την συμμετοχή σας μέχρι 18 Ιανουαρίου 2017 στο γραφείο του Συνδέσμου (210-5226351 και 6942482481) ή σε οποιοδήποτε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητος δηλώσεων, λόγω του περιορισμένου χώρου της Λέσχης του ΚΕΤΘ.

Λέσχη Παπάγου να ευρίσκονται εκεί

Θα διατεθεί λεωφορείο που θα ξεκινήσει από τη

Αναχώρηση λεωφορείου από ΛΑΕΔ 09.30 Ω. Όσοι επιβιβαστούν στη 09.45 Ω. Συνάδελφοι που θα χρησιμοποιήσουν ΙΧ όχημα για την μετάβασή τους να ευρίσκονται στο ΚΕΤΘ την 10.45Ω. Με την ευκαιρία σας ευχόμαστε ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΧΡΟΝΟ

Πρόσκληση Τακτικής Γενικής Συνέλευσης Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου προσκαλεί, σύμφωνα με το καταστατικό του (Άρθρο 8, παρ. 2) τα Τακτικά μέλη του σε Τακτική Γενική Συνέλευση την 15η Μαρτίου 2017 ημέρα Τετάρτη και ώρα 18.00 στη Λέσχη Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΛΑΕΔ) στη Ρηγίλλης. Θέματα Ημερησίας Διατάξεως α. Εκλογή Εφορευτικής Επιτροπής Γενικής Συνελεύσεως. β. Απολογισμός έργου και πεπραγμένων του Δ.Σ κατά το παρελθόν έτος 2016. γ. Οικονομικός απολογισμός και Έκθεση Εξελεγκτικής Επιτροπής για το έτος 2016. δ. Προϋπολογισμός έτους 2017. ε. Διάφορα άλλα θέματα. Μετά το πέρας της Γενικής Συνελεύσεως θα επακολουθήσει εκδήλωση για τον εορτασμό της συμπληρώσεως των 20 χρόνων από την ίδρυση του Συνδέσμου μας. Ο εορτασμός θα περιλαμβάνει ομιλίες, βραβεύσεις μελών μας και δεξίωση. Τα μέλη μας μπορούν να συνοδεύονται και από τις συζύγους τους. Το Δ.Σ του Συνδέσμου θα νοιώσει ιδιαίτερη χαρά εάν υπάρξει η μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή των μελών στην εκδήλωση, διότι είναι ευκαιρία να συναντηθούμε και να συνεορτάσουμε τα γενέθλια του Συνδέσμου μας Το Διοικητική Συμβούλιο