ENTYPO 4

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2012

0

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

0

4

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

editorial

Από τον Χρήστο Μπεχλιβάνο

Γιορτές περισυλλογής και ελπίδας… Οι φετινές γιορτές των Χριστουγέννων έχουν ένα διαφορετικό χρώμα ψυχής. Τα στολίδια στις βιτρίνες των καταστημάτων και στις πλατείες με κάθε λογής ξωτικά και υποτιθέμενα φαντασμαγορικά χωριά του Αη Βασίλη δεν μπορούν να συμπαρασύρουν τους πολίτες στην κατανάλωση των προηγούμενων ετών που γέμιζε τα ταμεία εμπόρων, επιχειρηματιών, «αρπακτικών» και «αεριτζήδων» οι οποίοι με τη σειρά τους αναδιένεμαν το χρήμα στην υπόλοιπη αγορά, στα εμπορικά, στα ακριβά αυτοκίνητα, στα καφέ και τα άμετρα ξενύχτια στους ναούς της διασκέδασης. Ήταν μία εποχή που πέρασε ανεπιστρεπτί και θα τη διηγούνται οι νεόπλουτοι νεοέλληνες (πολιτικοί, επιχειρηματίες, κι όχι μόνο) σαν παραμύθι στις γενιές που έρχονται για να εξηγήσουν πως από τα πλούτη και τη χλιδή κατάντησαν να μην έχουν ούτε τσακιστό ευρώ στην τσέπη. Στη νέα εποχή που βιώνουμε θα πορεύονται μόνο με ασήκωτα χρέη. Και το χειρότερο, συμπαρέσυραν στο βούρκο υγιέστατους επιχειρηματίες, αγρότες, εργαζόμενους και ανθρώπους του μόχθου. Η ψευδαίσθηση της ευμάρειας μας τέλειωσε μαζί με το χρόνο που φεύγει. Το δυστύχημα ήταν ότι το 2012 σημαδεύθηκε από

μία σειρά ιστορικών γεγονότων που θα σηματοδοτήσουν με δυσάρεστες εξελίξεις και αιματηρές θυσίες την πορεία της χώρας για τις επόμενες δεκαετίες. Οι διπλές εκλογές του Μάη και του Ιούνη ανέτρεψαν τον πρωτεργάτη του Μνημονίου Γ. Παπανδρέου και έδωσαν τη διακυβέρνηση της χώρας στην τρικομματική συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου – Κουβέλη, η οποία συνεχίζει τη μνημονιακή πολιτική πανηγυρίζοντας κιόλας για την επιτυχία (!) να παραχωρήσουν στους δανειστές μας την εθνική κυριαρχία και να οδηγούν το λαό με γοργούς ρυθμούς στην εξαθλίωση και τη φτώχεια. Τουλάχιστον ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας δάκρυσε κατά την υπογραφή του Μνημονίου, σε αντίθεση με τους δικούς μας πολιτικούς. Το δάκρυ του Κύπριου προέδρου είναι το δάκρυ ενός λαού. Το δάκρυ των φετινών γιορτών για Έλληνες και Κύπριους. Το εσωτερικό δάκρυ του σκληρά δοκιμαζόμενου συνανθρώπου της διπλανής μας πόρτας, του μακροχρόνια ανέργου, του χρεωκοπημένου υγιούς επιχειρηματία, του πολύπαθου ασθενούς που δεν έχει λεφτά ούτε για τα νοσήλια, των περήφανων γηρατειών που δεν μπορούν να πληρώσουν τα φάρμα-

κα, των νέων που δεν έχουν ελπίδα στο όνειρο ούτε στη γενέθλια πόλη, ούτε στη χώρα τους. Αστείρευτο το δάκρυ της ψυχής, όπως και ο κρυμμένος πλούτος της χώρας. Από τα κοιτάσματα του φυσικού αερίου και του πετρελαίου που παραμένουν κρυμμένες φλέβες χρυσού στα βάθη του Αιγαίου, ενώ εμείς ακόμα δεν έχουμε οριοθετήσει την ΑΟΖ για να προχωρήσει η χώρα μας στην εκμετάλλευσή τους, μέχρι τα δισεκατομμύρια των συμπολιτών μας που πηγαινοέρχονται στους φορολογικούς παραδείσους και τα θησαυροφυλάκια των ευρωπαϊκών τραπεζών. Από τον αναξιοποίητο πλούτο των ικανών και άριστων νέων (όχι κατ΄ανάγκη αρεστών), που μεταναστεύουν στο εξωτερικό για να προσφέρουν όσα έμαθαν σπουδάζοντας από το στέρημα της ελληνικής οικογένειας. Στις φετινές γιορτές η περισυλλογή και η μελαγχολία εναλλάσσονται στις σκέψεις των συμπολιτών με την ελπίδα της αναγέννησης από τις στάχτες της πολύπλευρης κρίσης που γονάτισε τη χώρα μας.

Το πρώτο γράμμα στον Άγιο Βασίλη

Έκδοση της ηλεκτρονικής εφημερίδας larissanet.gr

Από τον Λευτέρη Παπαστεργίου

Π

Στο εξώφυλλο έργο του Σταμάτη Παπαδήμου

αραμονή Χριστουγέννων. Η μοναδική νύχτα του χρόνου, που κάθε παραμύθι, κάθε ευχή, κάθε σκέψη, μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Το τζάκι στο σπιτικό του κυρ Ηλία έκαιγε από νωρίς. Όλα ήταν έτοιμα για να δεχθούν γύρω από το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι ολόκληρη την οικογένεια. Όπως κάθε χρόνο, παππούδες, γονείς και παιδιά, μικροί και μεγάλοι, έπαιρνε ο καθένας τους την θέση γύρω από το εορταστικό τραπέζι, συνεχίζοντας την παράδοση που ήθελε η οικογένεια να κάθεται οπωσδήποτε το βράδυ αυτό μαζεμένη γύρω από το ίδιο τραπέζι. Εδώ και χρόνια, χρόνια πολλά, από γενιά σε γενιά, κάποια πρόσωπα υπέκυπταν στη δύναμη του χρόνου και ταξίδευαν στη μνήμη και άλλα έπαιρναν τη θέση τους, συνεχίζοντας την αλυσίδα της οικογένειας, βαδίζοντας πλάι-πλάι με την ιστορία, ζωγραφίζοντας σαν άλλο πινέλο την πραγματικότητα με χρώματα Χριστουγεννιάτικα. Είναι τα χρώματα αυτά που αδιόρατα εισβάλουν στην ψυχή και σε κάνουν να αισθανθείς λίγο πιο αγνός, πιο καθαρός, πιο ειλικρινής. Σου επιτρέπουν να βλέπεις τα πράγματα αλλιώς, μακριά από την αγχωτική καθημερινότητα. Σε σπρώχνουν πίσω, στην παιδική ηλικία, τότε που δεν ήταν μόνο η θέση που έπαιρνες στο τραπέζι της οικογένειας διαφορετική. Ήταν το βλέμμα διαφορετικό. Η αντίληψη για τα πράγματα αφιλτράριστη, η προσμονή πάντα ελπιδοφόρα. Τότε που προσπαθούσες, κρυφακούγοντας την κουβέντα των μεγαλύτερων, να αντιληφθείς αν τα πράγματα ήταν εύκολα ή δύσκολα, ζόρικα ή απλά. Και που ανεξαρτήτως του τι άκουγες, κατέληγες πάντα στο ίδιο συμπέρασμα. Αυτό το βράδυ όμως ήταν λίγο πιο ιδιαίτερο για την οικογένεια του κυρ Ηλία. Ο μικρός Παναγιώτης θα έγραφε το πρώτο του γράμμα στον Άγιο Βασίλη μόνος του. Πήγαινε στη δεύτερη τάξη του δημοτικού και αυτό του έδινε πλέον τη δυνατότητα να γράψει μόνος. Όχι σαν όλα τα προηγούμενα χρόνια που έγραφαν άλλοι γι’ αυτόν. Ήταν αυτό το γεγονός που έδινε μια νότα αισιοδοξίας

στο σπιτικό, μιας και η ατμόσφαιρα γύρω απ’ το τραπέζι φέτος ήταν πιο βαριά και τα γέλια έβγαιναν με μεγαλύτερη δυσκολία. Μπορεί να έφταιγε το γεγονός πως για πρώτη φορά η οικογένεια του κυρ Ηλία μόλις και μετά βίας μπόρεσε να ψωνίσει τα απαραίτητα για το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Ίσως πάλι, επειδή η κυρία του σπιτιού, η κυρά Άννα, είχε χάσει τη δουλειά της δυο μήνες πριν. Ίσως γιατί, για πρώτη φορά, ο φόβος ήταν εντονότερος από την ελπίδα. Ο μικρός Παναγιώτης, τραβήχτηκε στη γωνιά του, πήρε το μολύβι και συλλαβιστά έδωσε τη μάχη με το χαρτί. Τελείωσε το γράμμα του, το έβαλε στον φάκελο, πήρε την αδερφή του απ’ το χέρι και αφού φίλησε παππούδες και γιαγιάδες πήγε για ύπνο. Το γράμμα έμενε εκεί, έτοιμο να παραδοθεί στην περιέργεια των μεγάλων, λίγο πριν ξεκινήσει το ταξίδι του για το όνειρο. Ο παππούς Παναγιώτης άνοιξε τον φάκελο και το περιεργάστηκε με τέτοια τρυφερότητα σα να κρατούσε στα χέρια του έναν μικρό, ευαίσθητο ζωντανό οργανισμό. Σύντομα ένα δάκρυ κύλησε από τα μάτια του… Άγιε μου Βασίλη, Είδα παιχνίδια πολλά, και για μένα και για την μικρή μου αδερφούλα, την Ελπίδα. Δεν θέλω να στεναχωρηθείς, αλλά δεν θέλουμε να μας φέρεις κάτι. Θέλουμε να σε παρακαλέσουμε για κάτι άλλο. Να πας Άγιε Βασίλη, στα σπίτια του Αντώνη και της Κατερίνας. Των δυο συμμαθητών μας που ο μπαμπάς τους αυτοκτόνησε. Και να γεμίσεις τα σπίτια τους με όλα τα παιχνίδια του κόσμου. Και να αφήσεις ένα γράμμα που να λέει πως τα στέλνει ο μπαμπάς τους. Στο δικό μας το σπίτι να έρθεις μόνο για να φας γλυκά. Θα σου τα ‘χουμε αφήσει στο τζάκι. Σε φιλούμε, Παναγιώτης-Ελπίδα

Διευθυντής Έκδοσης: Χρήστος Μπεχλιβάνος Σύμβουλος Έκδοσης: Λευτέρης Παπαστεργίου Αrt Director: Σταμάτης Παπαδήμος Συνεργάτες τεύχους: Κωνσταντίνα Καρυδάκη, Ζωή Καλαφάτη, Μιχάλης Κοντός, Μιχάλης Αργυρίδης, Τάσος Καστρινός, Βιβή Ζαχοπούλου Φωτογράφοι: Κώστας Μάντζιαρης, Μιχάλης Κοντός Φωτογραφίες: larissanet.gr

larissanet.gr Aργυρακούλη 28 – 32, ΤΚ. 41334 Λάρισα Τηλ. 2410 670588, fax: 2410 614897 e-mail: info@larissanet.gr www.larissanet.gr H ειδική έκδοση larissanet.gr διανέμεται δωρεάν. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική ή μερική, η διασκευή ή απόδοση περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη.

ανακυκλώστε αυτό το έντυπο

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2012

0

1 60

H ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2012

Christmas

χριστουγεννιάτικη

Λάρισα…

Φωτ. Κώστας Μάντζιαρης Τα πλακόστρωτα στους πεζόδρομους της Λάρισας με τα στολισμένα καταστήματα από τους ιδιοκτήτες τους δίνουν το χριστουγεννιάτικο τόνο στο κέντρο της πόλης. Η μεθυστική ατμόσφαιρα μαγνητίζει τους ντόπιους αλλά και τους επισκέπτες. Το Δικαστικό, οι κεντρικοί πεζόδρομοι, το ιστορικό κέντρο της πόλης, ο λόφος του Φρουρίου και τα στέκια σε κάθε γωνιά της πόλης αποτελούν εγγύηση για τη διασκέδαση καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Όσο για τις νυχτερινές σας αποδράσεις, παρά την κρίση υπάρχουν αρκετές προτάσεις σε προσεγμένους χώρους (μπαρ, club) και μουσικές σκηνές που θα σας αποζημιώσουν για την επιλογή σας.

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2012

0

8

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

ις παντού. ε ρ β ο τ α ν ίς ρε για να είμαι το νόημα μπο ς Ή ω ! π ια α ίδ σ π υ ίη ο ο κ π σ ο τα υνειδητ βρήκα εγώ. Σ ο τ ί «Πρόσφατα σ ε κ Ε . ια ου ΣΜουΘ». τ α σκουπίδ τ ” ν σ ι ιώ α κ ιδ π η υ μ ο ό κ κ Α ων σ η “Ρακωδία τ τ σ ς ή ιβ ρ κ α πιο

. . . α μ η ό ν ο Τ ! α ι δ ί π υ ο κ σ στα

Aπό την Κωνσταντίνα Καρυδάκη

‘Ολη μας τη ζωή ψάχνουμε το νόημα. Τι εννοεί ο ποιητής, γιατί το λες αυτό, δεν είναι αυτό που νομίζεις, το νόημα του έργου, το νόημα της γιορτής. Και δεν το βρίσκουμε. Τι συμβαίνει; Μήπως κοιτάμε σε λάθος κατεύθυνση; Μήπως ζητάμε λάθος πράγματα; Μήπως ψάχνουμε σε λάθος μέρη; Πρόσφατα συνειδητοποίησα πως το νόημα μπορείς να το βρεις παντού. Ακόμη και στα σκουπίδια. Εκεί το βρήκα εγώ. Στα σκουπίδια! Ή για να είμαι πιο ακριβής στη “Ρακωδία των σκουπιδιών” του ΣΜουΘ. Γιατί αν το νόημα βρίσκεται παντού, τότε και τα θαύματα μπορούν να συμβούν παντού. Αρκεί να έχει κανείς ανοιχτά τα μάτια. Τα μάτια της καρδιάς του, που λέει και ο μικρός πρίγκηπας του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ. Γιατί “με τα μάτια της καρδιάς βλέπεις καλύτερα”. Ήμασταν που λέτε, σ’ ένα άδειο κατάστημα στο Pantheon Plaza, καμιά εκατοστή άτομα, μικροί και μεγάλοι, άλλοι σε καθίσματα, άλλοι σε σκαμπό, άλλοι κάτω και άλλοι όρθιοι. Για μια ώρα και κάτι, ούτε μεγάλος ούτε μικρός, σε μια αίθουσα εντελώς ακατάλληλη για θέατρο, χωρίς ακουστική, με ελάχιστα σκηνικά, σε άβολη θέση, δεν έβγαλε κιχ παρά απολάμβανε τη μαγεία του κειμένου του Κώστα Λαμπρούλη, της ερμηνείας των ηθοποιών, της υπέροχης μουσικής του Χρήστου Κτιστάκη. Και γέλασε και συγκινήθηκε και διαπίστωσε ότι όλοι χρειαζόμαστε κάποιον, ότι χρειαζόμαστε να χρειαζόμαστε, πως κανείς δεν περισσεύει, πως τίποτα και κανένας δεν είναι άχρηστος, πως τα ωραιότερα πράγματα στη ζωή έρχονται από κει που δεν τα περιμένεις και πως τα ωραιότερα πράγματα στη ζωή δεν είναι πράγματα, όπως λέει και εμπνευσμένη καμπάνια τηλεοπτικού καναλιού. Νάτο το νόημα. Εμφανίστηκε μπροστά μου κι ήρθε να μου γλυκάνει την ψυχή, να ησυχάσει τους φόβους μου, μια Κυριακή μεσημεράκι, αναπάντεχα. Μια σκουριασμένη βίδα, μια ξεχασμένη μελωδία κι ένα χαλασμένο παιχνίδι μου έδειξαν πως το νόημα της γιορτής και της ζωής δε θα το βρω στα φώτα, στα δώρα, στα λεφτά αλλά στον άλλον. Όπως έλεγε εκείνο το σύνθημα στον τοίχο της Ιατρικής Σχολής που μ’ έκανε ν’ ανατριχιάζω: “με πόσα λαμπιόνια θα στολίσεις και φέτος τη μοναξιά σου;”. Κανένας δεν πρέπει να είναι μόνος. Ούτε στη γιορτή ούτε στη ζωή. Δεν χρειάζεται να κυνηγήσει τίποτα που θα τον αφήσει μόνο. Μόνοι μένουν όσοι αποκτούν πλούτο χωρίς μόχθο, απολαμβάνουν χωρίς συναίσθημα, εμπορεύονται χωρίς ήθος, έχουν τη γνώση αλλά δεν έχουν το χαρακτήρα, είναι επιστήμονες χωρίς ανθρωπιά, λατρεύουν χωρίς πρόθεση να θυσιαστούν, πολιτεύονται χωρίς αρχές. Κατά τον Γκάντι (πάλι ο Γκάντι, πάντα ο Γκάντι) τα παραπάνω συνιστούν τα 7 αμαρτήματα της κοινωνίας. Αυτή η κοινωνία χρεοκόπησε. Ίσως έφτασε η ώρα να φτιάξουμε την καινούρια κοινωνία. Για να αλλάξει αυτή πρέπει πρώτα να αλλάξουμε εμείς. Δεν είναι μια αλλαγή που θα γίνει από τη μια μέρα στην άλλη. Σίγουρα όμως αξίζει τον κόπο. Αρκεί να βρούμε το νόημα. Να ξαναπιστέψουμε στον εαυτό μας, στον άλλο, να ξανανακαλύψουμε μικρές καθημερινές χαρές, να απλώσουμε το χέρι για να δώσουμε και να πάρουμε βοήθεια, να νιώσουμε συμπόνια. Να δραστηριοποιηθούμε, να δημιουργήσουμε, να ονειρευτούμε, να μην το βάλουμε κάτω, να ονειρευόμαστε, να ελπίζουμε. Να ξαναπιστέψουμε στα παραμύθια. Όχι στα ψέματα, στα παραμύθια.

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

2410 660090 www.facebook.com/BergmannKord

0

10

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

Καινοτόμες επιχειρηματικές ιδέες

Ενημερωτική εκδήλωση με θέμα «επιχειρηματική ιδέα: από τη σύλληψη μέχρι την υλοποίηση» πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του Τμήματος Διοίκησης και Διαχείρισης Έργων του ΤΕΙ/Λ από τη Μονάδα Καινοτομίας και Επιχειρηματικότητας του ΤΕΙ Λάρισας. Την εκδήλωση άνοιξε ο δρ. Στέφανος Ζαούτσος, καθηγητής ΤΕΙ Λάρισας, επιστημονικός υπεύθυνος της Μονάδας Καινοτομίας και Επιχειρηματικότητας (ΜΚΕ) του ΤΕΙ Λάρισας, ο οποίος αναφέρθηκε στις δραστηριότητες και το έργο της Μ.Κ.Ε. Επίσης μίλησε και για τη συμβουλευτική καθοδήγηση των σπουδαστών οι οποίοι στο πλαίσιο μιας επιχειρηματικές ιδέας ή μιας καινοτόμου εφαρμογής θα υλοποιήσουν ένα επιχειρηματικό πλάνο το οποίο θα μπορούσε να τους οδηγήσει

στη δημιουργία και λειτουργία μιας επιχείρησης. Στη συνέχεια ο διευθυντής της ηλεκτρονικής εφημερίδας larissanet.gr κ. Χρήστος Μπεχλιβάνος παρουσίασε την ηλεκτρονική πύλη larissanet.gr. Ο κ. Μπεχλιβάνος εξήγησε πως γεννήθηκε η ιδέα για τη δημιουργία της επαγγελματικής ηλεκτρονικής εφημερίδας larissanet. gr, εστίασε στις προκλήσεις της εποχής στο χώρο του Τύπου και ειδικότερα του διαδικτύου. Η οικονομολόγος MA, σύμβουλος επιχειρήσεων, κα Ζωή Ακριβούλη ανέλυσε πως από την επιχειρηματική ιδέα πάμε στην επιχειρηματική ευκαιρία παρουσιάζοντας παραδείγματα καινοτόμων ιδεών και έγιναν επιτυχημένες επιχειρήσεις. Παράλληλα παρουσίασε

στατιστικά στοιχεία για τις ιδέες που τελικά μετατρέπονται σε επιχειρηματικές ευκαιρίες και προέτρεψε τους φοιτητές να υλοποιήσουν τις ιδέες τους και να είναι οι αυριανοί επιτυχημένοι επιχειρηματίες. Ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου «ΚΟYRIA», κ. Σωτήρης Κούριας παρουσίασε τη δική του εμπειρία μέσα από τα προγράμματα χρηματοδότησης για την δημιουργία του ξενοδοχείου στα Αμπελάκια Λάρισας. Στη συνέχεια ο ηλεκτρολόγος μηχανολόγος MSc κ. Κώστας Λέγκας ανέλυσε όλες τις δυνατότητες χρηματοδότησης και ανάπτυξης ΜΜΕ στη χώρα μας, τις δυσκολίες που υπάρχουν στη χρηματοδότηση και τα απαραίτητα εργαλεία για την εκταμίευση πόρων για νέες καινοτόμων επιχειρήσεις.

Αρωματοπολείον Ροδοσταλίς Το αρωματοπολείον Ροδοσταλίς ήρθε να δώσει άρωμα στην πόλη της Λάρισας. Εδώ θα βρείτε μια ποικιλία αυθεντικών διάσημων αρωμάτων που προέρχονται απευθείας από την Γαλλία. Στο Ροδοσταλίς μεταξύ άλλων θα βρείτε: - όλους τους τύπους αρωμάτων - κρέμες σώματος, αφρόλουτρο και αμυγδαλέλαιο με το άρωμα της αρεσκείας σας - after save - σαπούνια προσώπου και σώματος - σαπούνι με μαστιχέλαιο και: - θαλασσινά φύκια - λεβάντα - φασκόμηλο - χαμομήλι για όλους τους τύπους του δέρματος - σαπούνι υποαλλεργικό για όλες τις ηλικίες και τα βρέφη - σαπούνι με μέλι, λεμόνι, πράσινο τσάι και μέντα Και για τους λάτρεις της παλιάς εποχής: βουρτσάκια ξυρίσματος και αρώματα με μυρωδιές του παρελθόντος.

• Info: Ροδοσταλίς, Φρίξου 5, Λάρισα.

μεγάλη απόλαυση… Ι Υπεύθυνος Μιλτιάδης Κουκουρίκης Ι Κουμουνδρούρου 13 (πεζόδρομος) Ι τηλ. 2410 250294

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

11

12

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

Η Σ ΙΑ Σ Υ Ο Ρ Α Π

Για κρέπα, sandwich, βραστό λουκάνικο και καφέ…

Greco: Το νέο στέκι στο κέντρο της Λάρισας…

Στο Greco οι φοιτητές θα βρουν το δικό τους εκπτωτικό πακέτο!

•Info

Greco, Πατρόκλου 4, Λάρισα τηλ. 2410 537946 what’s up 6986 983958 facebook.com/greco520, twitter.com/greco520

Το Greco είναι ένα νέο στέκι, ιδανικό για μικρές ανάσες που δημιουργήθηκε με πολύ μεράκι στο κέντρο της Λάρισας, επί της Πατρόκλου 4. Με τραπεζάκια στον πεζόδρομο, έναν καταπληκτικό εσωτερικό χώρο και έναν ήσυχο κήπο στο πίσω μέρος, το Greco σας δίνει επιλογές για κάθε σας διάθεση για να απολαύσετε καταπληκτικό καφέ, κρέπες, σάντουιτς, βραστό λουκάνικο, σαλάτες, βάφλες, γλυκά κ.α. Σε έναν ιδιαίτερο χώρο μπορείτε να απολαύσετε ζεστά και κρύα σάντουιτς, potato snacks, τορτίγιες, burgers, hot dogs, club sandwich, σαλάτες, κρέπες γλυκές, αλμυρές αλλά και light, βάφλες, γλυκά και να τα συνοδεύσετε επιλέγοντας χυμούς, μπύρες κ.α. Δοκιμάστε και αγαπήστε τα εδέσματα της αρεσκείας σας, που φέρουν ονόματα οδών, και όλα παρασκευάζονται με τα πιο φρέσκα αγαθά της ελληνικής γης… Το Greco επιφυλάσσει ειδικές τιμές για τους φοιτητές της πόλης και προσφορές που συνοδεύουν τις κρέπες, τα hot dog κ.α. Το Greco λειτουργεί όλο το 24ωρο από Δευτέρα μέχρι και Σάββατο και την Κυριακή από τις 16.00 – 05.00.

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

14

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

Από τον Λευτέρη Παπαστεργίου Φωτ. Κώστας Μάντζιαρης

Ηρώ ∆ιώτη βουλευτής Λάρισας ΣΥΡΙΖΑ Κατευθύνθηκα να συναντήσω την Ηρώ Διώτη, έχοντας στο μυαλό μου να κάνω μια κουβέντα μαζί της άκρως πολιτική, χωρίς όμως να είναι πολιτική. Ακούγεται ίσως οξύμωρο, ίσως μπερδεμένο, αλλά αυτό που ήθελα, ήταν να σκιαγραφήσω την προσωπικότητα ενός μέλους του ελληνικού κοινοβουλίου που φοράει τζιν, σκουλαρίκι στη μύτη, μιλάει με όλους, δεν συνοδεύεται από αστυνομικό, και όπως λένε αρκετοί, «μια κυβέρνηση με Πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα θα την βρει σε υπουργικό θώκο».

Ή

θελα με άλλα λόγια να μπορέσω να απαντήσω στην ερώτηση ενός φίλου δημοσιογράφου από την Αθήνα, ο οποίος με πήρε λίγες μέρες νωρίτερα στο τηλέφωνο, για να με ρωτήσει «ρε συ, τι φρούτο είναι αυτή η μικρή του ΣΥΡΙΖΑ, που εκλέχθηκε τρίτη στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ;». Όσο και αν φανεί παράξενο, την ίδια ερώτηση, με σχεδόν παρόμοια διατύπωση, την άκουσα και σε πολλές παρέες στη Λάρισα. Ήξερα λοιπόν πώς να ξεκινήσω την κουβέντα μου μαζί της.

• Διάβαζα πρόσφατα σε ένα site πως «υπάρχει μια βουλευτίνα από τη Λάρισα, η οποία δεν έχει αλλάξει ντύσιμο, που μετράει τις μέρες να φέρει στον κόσμο το πρώτο της παιδί αλλά κανείς δεν ξέρει τον άντρα της και τίποτα για την προσωπική της ζωή». Είσαι «παράξενο τρένο» τελικά; «Όχι, απλώς είμαι Αριστερή», μου λέει σχεδόν αυτόματα.

• Έτσι είναι οι Αριστεροί ή έτσι θα έπρεπε να είναι; «Έτσι είναι», μου λέει με βεβαιότητα, ενώ ταυτόχρονα χαιρετάει από μακριά σχεδόν όλους τους θαμώνες του καφέ, στο οποίο βρεθήκαμε για να κουβεντιάσουμε. «Έτσι είναι η Αριστερά. Η προσωπική μου ζωή δεν ενδιαφέρει κανέναν».

• Ναι, αλλά θεωρώ πως όταν κάποιος είναι πολιτικός κρίνεται για το συνολικό «πακέτο». «Ναι. Αυτό είναι αλήθεια. Απλά δεν είναι δική μου δουλειά, και σε καμία περίπτωση προσωπική μου επιδίωξη, να φωτίσω πτυχές της προσωπικής μου ζωής».

• Αυτό είναι η Αριστερά δηλαδή; Αριστεροί είμαστε λόγω αντίληψης για το που πρέπει να πάει ο κόσμος. Η Αριστερά είναι η παράταξη που έδωσε διαχρονικά αγώνα για την κοινωνική χειραφέτηση, για την εξάλειψη της φτώχειας και της σκλαβιάς, για την ανάδειξη του πολιτισμού και της τέχνης, για την προστασία του περιβάλλοντος. Απλά, η Αριστερά είναι στάση ζωής.

• Μιλάμε την επομένη της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Μόλις μου έχεις μιλήσει για «στάση ζωής». Ξέρεις, σκεφτόμουν χθες βράδυ, μαύρη επέτειο μιας δολοφονίας ενός μικρού παιδιού, πού είναι όλα αυτά τα χιλιάδες νέα παιδιά που ξεχύθηκαν στους δρόμους ολόκληρης της Ελλάδας τότε; Τι σκέφτονται σήμερα, σε τι ελπίζουν; Ο Δεκέμβρης του ’08 ήταν το σημείο μηδέν. Το έβλεπες, το ένιωθες πως το πράγμα δεν πήγαινε άλλο. Καταλάβαινες πως σου κλέβανε το μέλλον. Δυστυχώς βρέθηκε μια αφορμή πολύ δυσάρεστη για να ξεσπάσει

όλο αυτό το κύμα έντονης αμφισβήτησης και διαμαρτυρίας. Η γενιά εκείνη όμως, ριζοσπαστικοποιήθηκε, αποτέλεσε πρόπλασμα και των μελλοντικών κινημάτων, αυτών που είδαμε πρόσφατα να αναπτύσσονται στην ελληνική κοινωνία.

• Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεσαι; Με καμία. Θαυμάζω τις γυναίκες που αγωνίστηκαν όλους τους αιώνες και σε χειρότερες συνθήκες για έναν κόσμο που δεν θα τις υποτιμούν και δεν θα τις εκμεταλλεύονται.

• Και σε ποια γενιά ανήκεις; Στη γενιά των 700 ευρώ, η οποία δούλευε τελικά, όπως κι εγώ, στον ιδιωτικό τομέα για 560. Στη γενιά που ήρθε στο προσκήνιο μετά τις μεγάλες καταλήψεις και το άρθρο 16.

• Αυτές οι γενιές καθόρισαν την μεγάλη εκλογική άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ; Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ παρέμεινε πιστός στις αξίες του καθ’ όλο το διάστημα της πορείας του. Δώσαμε το παρών σε όλες τις μάχες, σε όλους τους χώρους δουλειάς, ερμηνεύσαμε τα φαινόμενα στα οποία αναφέρεσαι και τα μετατρέψαμε σε πολιτικό αίτημα.

• Ποιος είναι ο αγαπημένος Έλληνας και ποιος ο αγαπημένος σου ξένος συγγραφέας; Δεν υπάρχει ένας ή μία, αλλά αγαπώ πολύ τον Παδούρα και τον Τζόναθαν Κόου. Και τον Ευγένιο Τριβιζά γιατί είναι ωραίος παραμυθάς.

• Ξέρεις είναι πολλοί, αν όχι όλοι, αυτοί που, περιμένοντας να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί, σκέφτονται «σε τι κόσμο θα το φέρω». Όταν κάθεσαι μόνη σου τα βράδια, το σκέφτεσαι ποτέ; Το βλέμμα της γλυκαίνει. «Ναι. Φυσικά και το σκέφτομαι».

• Και; «Και τι; Να μην το γεννήσω;» Γελάει. «Άκου. Σοβαρά. Το μέλλον θα είναι καλύτερο. Αυτό πιστεύω, γι’ αυτό αγωνίζομαι, και γι’ αυτό τελικά είμαι σίγουρη».

• Και πως θα ήθελες να δεις το παιδί σου όταν μεγαλώσει; «Ευτυχισμένο και ν’ αγωνίζεται. Ευτυχισμένο και να διεκδικεί» • Τι έχει αλλάξει μέσα σου αυτό το διάστημα που κυοφορείς; Νοιάζομαι ακόμα περισσότερο για τους ανθρώπους και τον κόσμο στον οποίο ζούμε.

• Ποια είναι η προσωπικότητα που έχεις γνωρίσει και σου έχει κάνει τη μεγαλύτερη εντύπωση; Δεν έχω γνωρίσει καμιά προσωπικότητα. Καθημερινοί άνθρωποι με εντυπωσιάζουν.

• Ποιο τραγούδι περιγράφει τη ζωή σου, και ποιο περιγράφει τους στόχους σου; Θα απαντήσω και για τα δυο με το τραγούδι των active member «Θα θελα να’ μουν», που λέει: «…Να ‘μουν Εβραίος το ‘40 στη Θεσσαλονίκη ή ένα κύμα μεγάλο πάνω στα ξερονήσια, να ‘στελνα πίσω τη ντροπή σ’ αυτούς που ανήκει και μια συγνώμη σ’ αυτούς που χαθήκαν περίσσια. Θα ‘θελα σκλάβος να ‘μουν με μαστιγιές στη πλάτη, να κουβαλάω μάρμαρα του Παρθενώνα,

Δεν έχω σκεφτεί ποτέ το υπουργείο. Δεν είναι κάτι που μ’ απασχολεί. Ξέρω όμως πολύ καλά το μέγεθος της ευθύνης που πρόκειται ν’ αναλάβουμε

Η προσωπική μου ζωή δεν ενδιαφέρει κανέναν

«Να σπρώξουμε τους ανθρώπους να πάρουν τις τύχες στα χέρια τους

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

Ηρώ ∆ιώτη: «Αυτή είμαι…»

15

16

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

πεισματάρης μαθητής του Σωκράτη, και τυφλός χριστιανός κάπου στον πρώτο αιώνα. Στίχοι τούρκου ποιητή γραμμένοι σε λευκό κελί και λίγο ελεύθερος στη χάση και στη φέξη, να ‘μουν αλλόθρησκου στο κούτελο φιλί και το γέλιο το πικρό στο Πέραμα του Ξέρξη...»

• Όλα αυτά που μου λες θα παραμείνουν στο μυαλό σου, αν αύριο το πρωί ο Αλέξης Τσίπρας σου πει: «Ηρώ αναλαμβάνεις το τάδε υπουργείο;». Αλήθεια σε έχει απασχολήσει ποτέ η σκέψη πως αύριο μπορεί να κληθείς να κυβερνήσεις; Κοίτα, αυτή είμαι. Και όχι, είναι κάτι που δεν το έχω σκεφτεί. Δεν έχω σκεφτεί ποτέ το υπουργείο. Δεν είναι κάτι που μ’ απασχολεί. Ξέρω όμως πολύ καλά το μέγεθος της ευθύνης που πρόκειται ν’ αναλάβουμε. Και ξέρω επίσης πως ο κόσμος απαιτεί πλέον άλλα πράγματα και άλλες συμπεριφορές. Η κρίση αλλάζει τις συνειδήσεις.

• Αυτό είναι και μια έμμεση απάντηση σε όσους λένε πως «μια ενδεχόμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι η επανάληψη, ως φάρσας αυτή τη φορά, του φαινομένου ΠΑΣΟΚ το 1981»; Εγώ το 1981 ήμουν δυο χρονών. Ξέρω μόνο αυτά που μου λένε, αυτά που διαβάζω και αυτά που έχω διαπιστώσει στην πορεία. Οι ανάγκες του κόσμου σήμερα δεν έχουν χρώμα. Και καμία παράταξη σήμερα δεν μπορεί να γίνει ΠΑΣΟΚ. Δεν θα το επιτρέψει ο κόσμος.

• Απογείωση ή προσγείωση; Προσγείωση έγινε, έχουνε διαλύσει το αεροπλάνο και ψάχνουνε να συλλάβουν τους επιβάτες. Απογείωση μόνο με άλλο πλήρωμα..

• «Μεγάλη ιδέα» ή «μικρός λογισμός»; Μόνο μια μεγάλη ιδέα γνωρίζω που υπηρετεί το καλό όλων.

Αυτή για την οποία παλεύουμε και προάγει την ελευθερία και την κοινωνική δικαιοσύνη. Καμιά άλλη μεγάλη ιδέα δεν υπάρχει. Μικροί λογισμοί υπάρχουν πολλοί και για τον καθένα μας διαφορετικοί.

• «Μπορώ» ή «θέλω»; Άμα θέλω μπορώ …

• Λογοτεχνία ή ποίηση; Κυρίως λογοτεχνία. Αλλά και ποίηση που μας κάνει να ονειρευόμαστε και να βλέπουμε τον κόσμο με άλλα μάτια.

• Κινηματογράφος ή θέατρο; Χρόνος και δυνατότητα να τα παρακολουθούμε.

• Χατζιδάκις ή Θεοδωράκης; Και τους δύο. Όπως και πολλούς άλλους.

• Ανηφόρα ή κατηφόρα; Τώρα μόνο ανηφόρα έχει …

• Δέντρο ή δάσος; Τα δάση να μείνουν στη θέση τους για να έχουμε και δέντρα έτσι ώστε να μην χάνουμε το δάσος κοιτώντας το δέντρο.

• Νερό ή φωτιά; Απαραίτητα και τα δυο για τη ζωή. Προτιμώ το νερό και το προτιμώ δημόσιο και προσβάσιμο από όλους.

• Σκύλος ή γάτα; Αφοσίωση και ανεξαρτησία. Και τα δυο.

• Ταφή ή καύση; Δικαίωμα επιλογής.

• Ελληνική μουσική ή ξένη; Δεν ξεχωρίζω. Η μουσική έχει δική της γλώσσα.

• Ποιο είναι το μεγαλύτερο άγχος και ποια η μεγαλύτερη ανασφάλειά σου; Να είναι καλά οι άνθρωποι που είναι κοντά μου.

• Υπάρχει κάτι που να σ’ ενοχλεί στη Λάρισα; Η Λάρισα είναι, ή μάλλον ήταν, μια πόλη όπου μπορούσε

κανείς άνετα να ζήσει και να μεγαλώσει το παιδί του. Αν μ’ ενοχλεί κάτι, αυτό είναι το ότι πολύς κόσμος δεν συμμετέχει ενεργά σε όλες τις διαδικασίες που αφορούν τη ζωή του. Και ξέρεις κάτι; Αυτή είναι και η μάχη που πρέπει να δώσουμε όλοι μαζί. Να ενεργοποιήσουμε όλα τα ανακλαστικά της κοινωνίας. Να σπρώξουμε τους ανθρώπους να πάρουν τις τύχες στα χέρια τους. Θέλησα να την ρωτήσω και άλλα πολλά. Δεν ήθελα να ξεφύγω από το πλαίσιο της «πολιτικής- μη πολιτικής». Δεν ήθελα να μιλήσω για την οικονομία, τις αριστερές… ταλαντεύσεις, τις συνιστώσες, τη σκληρή, πεζή πολλές φορές, μονότονα επαναλαμβανόμενη, πολιτική πραγματικότητα. Μια επόμενη φορά. Κράτησα λοιπόν ως τελευταία φράση της πως θα «πρέπει να ενεργοποιήσουμε όλα τα ανακλαστικά της κοινωνίας» και την ευχαρίστησα για την κουβέντα, δείχνοντας της πως θα μπορούσαμε να πούμε πολλά ακόμα. «Αυτή είμαι», θα μου ξαναπεί. «Έτσι είναι οι φίλοι μου, έτσι είναι οι παρέες μου, αυτά πιστεύω. Όλα τα υπόλοιπα θα τα δείξει η ζωή». Αυτό είναι το μόνο σίγουρο, σκεφτόμουν φεύγοντας, αλλά δεν θα μπορούσε να μην βασανίσει το μυαλό μου η σκέψη πως τελικά ο καθένας ορίζει με τη στάση του αυτό που βλέπουν οι υπόλοιποι. Μπορεί ο παραμορφωτικός φακός των ΜΜΕ, «καθεστωτικών» και μη, να αλλοιώνει την εικόνα, δύσκολα όμως αλλοιώνει την προσωπικότητα. Δεν είμαι τόσο σίγουρος για την επίδραση της εξουσίας. Και αυτό είναι όμως κάτι που θα το δείξει η ζωή, και στην περίπτωση της Ηρώς. Μέχρι τότε ας ξαναδιαβάσουμε την «Λέσχη των τιποτένιων» και το «Τι ωραίο πλιάτσικο» του αγαπημένου της Τζόναθαν Κόου. Και ποιος ξέρει; Ίσως διαβάζοντάς τα κανείς, να καταλάβει περισσότερα πράγματα για την «μικρή του ΣΥΡΙΖΑ».

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

0

18

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

∆ημήτρης Τσιπλακούλης, διευθυντής του Λυκείου Ελληνίδων Λάρισας

ΛΥΚΕΙΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙ∆ΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ

«Αγάπη για την Πατρίδα και τον Άνθρωπο»

Ίσως η κρίση κάνει τον Έλληνα να στρέφεται πάλι στην παράδοση και στις πραγματικές αξίες

Από την Κωνσταντίνα Καρυδάκη Φωτ. Κώστας Μάντζιαρης

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

19

20

Ν Ω Ι∆ Ν Η Λ ΕΛ

Οι βραβεύσεις

ΙΟ Ε Κ ΛΥ

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

Α΄ ΧΡΥΣΟ ΒΡΑΒΕΙΟ 34 Διεθνές φεστιβάλ στο Agrigento Σικελία Ιταλία, Φεβρουάριος 1988 Παράσταση στη Disneyland της Καλιφόρνια, Η.Π.Α. Μάιος 1993.

Παιδικό Φεστιβάλ, στις Utah και Nevada, Η.Π.Α

5ο Διεθνές Φεστιβάλ στο Canzo - Ιταλία Ιούλιος 1984

Παγκόσμιο Πολιτιστικό Forum, Βαρκελώνη 2004

Π

ολλές και αξιοσημείωτες είναι οι εμφανίσεις - παραστάσεις των χορευτικών τμημάτων τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Μάρτυρες της μακράς και σπουδαίας διαδρομής του Λυκείου Ελληνίδων Λάρισας τα δεκάδες βραβεία που έχει κερδίσει το Λύκειο και εκτίθενται σε βιτρίνα στη μόνιμη στέγη του, Δήλου 16 στη Νεράϊδα. Το πρώτο είναι από το Φεστιβάλ Canzo στην Ιταλία το 1984, το πιο πρόσφατο από το Ισραήλ και το πιο σημαντικό, το χρυσό βραβείο στο διεθνές φεστιβάλ του Agrigento στη Σικελία το 1988. Ενδεικτικά άλλες εμφανίσεις και βραβεία: φεστιβάλ Fiugi στην Ιταλία το 1989, Avignon Γαλλία 1987, San Remo Ιταλία 2003, Martigny Ελβετία 1991, πάρα πολλές εμφανίσεις στην Αμερική, Λος Άντζελες, Νεβάδα, Νέα Υόρκη, Ατλάντα, Σαν Φρανσίσκο, Ουάσιγκτον, στο Παγκόσμιο Πολιτιστικό Φόρουμ της Βαρκελώνης το 2004.

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

ΕΡΜΗΣ Φ

00

ένα όνομα μια ιστορία ένας μύθος

έτος το Γενάρη γράφουν μια εικοσαετία δραστηριοποίησης και προσφοράς στην απαιτητική αγορά της Λαρισινής διασκέδασης. Πάντα με το ίδιο χαμόγελο, την ίδια εξυπηρέτηση, το ίδιο παρεΐστικο στυλ. Ο λόγος για το cafe-bar ΕΡΜΗΣ στην Τρίγωνη Πλατεία. Στο ίδιο μέρος απ’ όπου πέρασαν και εξακολουθούν να περνάνε χιλιάδες Λαρισαίοι, κάνοντας έτσι το cafe-bar ΕΡΜΗΣ σταθερά πρώτο στις προτιμήσεις όλων όσων επιζητούν ένα στέκι για την διασκέδασή τους. Ένα στέκι για να πιουν τον καφέ τους από νωρίς το πρωί, μέχρι το ποτό τους αργά το βράδυ. Με τις τιμές του καταλόγου μειωμένες στο πνεύμα των εποχών και με βραδιές ζωντανής μουσικής για να ξεχνάμε τα προβλήματα της καθημερινότητας. Ένα στέκι όπου ο καθένας μπορεί να αισθανθεί, μέσα από ένα φιλικό περιβάλλον, μέλος μιας μεγάλης παρέας.

Cafe-Bar ΕΡΜΗΣ, στην Τρίγωνη Πλατεία της Λάρισας: Ένα μαγαζί, ένα όνομα, μια ιστορία, στο ίδιο πάντα σημείο.

22

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

Είχαμε την τύχη να ξεναγηθούμε στη μόνιμη στέγη του Λυκείου Ελληνίδων Λάρισας, ενός σπουδαίου φορέα Πολιτισμού που έχει προσφέρει στην πόλη μεγάλες διακρίσεις στη χώρα και το εξωτερικό και που αποτελεί έναν θησαυρό παράδοσης. Την ξενάγηση ανέλαβε ο διευθυντής του Δημήτρης Τσιπλακούλης, ο οποίος αν και βρίσκεται στο “τιμόνι” του από το 1986, τον διακατέχει η ίδια αγάπη, το ίδιο πάθος και μεράκι, όπως όταν ξεκίνησε. Μας έδειξε με καμάρι τις αίθουσες χορού, οι οποίες όπως μας τόνισε είναι πλήρως εξοπλισμένες με οπτικοακουστικά μέσα ώστε το μάθημα να γίνεται όπως πρέπει. Μας μίλησε για την έρευνα που δε σταματά ποτέ, πρόσφατα μάλιστα ανακάλυψαν μια φορεσιά από τα Φάρσαλα την οποία σύντομα θα παρουσιάσουν και επισήμως. Τα σεμινάρια, οι εκδηλώσεις και βέβαια τα ταξίδια στο εξωτερικό. “Το Λύκειο είναι και οφείλει να είναι, ιδιαίτερα σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, πρεσβευτής της Ελλάδας σε κάθε γωνιά της γης. Νιώθουμε μεγάλη απογοήτευση όταν στα τελευταία ταξίδια μας οι ξένοι λένε “άλλο περιμέναμε και άλλο βλέπουμε”. Εντυπωσιάζονται από την εμφάνισή μας και την οργάνωσή μας. “Μα εσείς λάμπετε”, λένε. Είναι μεγάλη ικανοποίηση για μας, να διαψεύδουμε πανηγυρικά την προπαγάνδα που υφίσταται η χώρα μας”. Ρωτήσαμε τον κ. Τσιπλακούλη αν η κρίση επηρεάζει τη λειτουργία του Λυκείου. Μας απάντησε πως όχι. Μάλιστα φέτος τα άτομα που παρακολουθούν μαθήματα χορού είναι περισσότερα από κάθε άλλη χρονιά. “Ίσως η κρίση κάνει τον Έλληνα να στρέφεται πάλι στην παράδοση και στις πραγματικές αξίες” σχολίασε. Στην ερώτησή μας πως θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε επιγραμματικά το Λύκειο μας είπε “Αγάπη για την Πατρίδα και τον Άνθρωπο”. Το Λύκειο των Ελληνίδων Λάρισας ιδρύθηκε το 1979 και συμπληρώνει φέτος 33 χρόνια πολιτιστικής παρουσίας και προσφοράς στην πόλη και στη χώρα μας, καταγράφοντας και παρουσιάζοντας παραδοσιακούς χορούς, τραγούδια, ήθη και έθιμα από την πλούσια ελληνική παράδοση που ανάγεται στους αρχαίους χρόνους και αποτελεί καρπό μακροχρόνιας έρευνας. Τα χορευτικά τμήματα του Λυκείου των Ελληνίδων αποτελούν το βασικό σκοπό της δράσης του, χωρίς όμως να περιορίζεται σ’ αυτή. Η ιματιοθήκη του Λυκείου περιλαμβάνει παλιές αυθεντικές φορεσιές σε μεγάλη ποικιλία καθώς και εξαιρετικής ομορφιάς παραδοσιακά κοσμήματα, στοιχεία που την καθιστούν πολύ αξιόλογη. Πέρα από αυτούς τους τομείς δραστηριοτήτων το Λύκειο των Ελληνίδων ασχολείται με την εθνολογία, τη φιλοσοφία και άλλα αντικείμενα της ελληνικής κουλτούρας και παράδοσης. Το τελευταίο ταξίδι της χορευτικής ομάδας του Λυκείου των Ελληνίδων έγινε στα τέλη του περασμένου Ιουνίου στο Ισραήλ. Έδωσε συνολικά οκτώ παραστάσεις σε μεγάλες πόλεις: Ramla, στην αραβική πόλη Zemer, στη Rishon LeZion, στο Tel Aviv, στο Hod Hasharon, στο Ashkelon, στη Haifa και στη Holon. Ο χορός σύμφωνα με τον κ. Τσιπλακούλη είναι μόνο η αφορμή. Είναι το μέσο. Μέσο για κοινωνικοποίηση, αλληλεγγύη, χαρά. Έχει βέβαια τεχνικά χαρακτηριστικά, αλλά το νόημα είναι στην ψυχή, στο συναίσθημα, να κρατιέσαι από τον άλλο, να συντονίζεσαι μαζί του, να τον στηρίζεις για να ξεχωρίσει, να ξεχωρίζεις κι εσύ. Στο Λύκειο Ελληνίδων δε διδάσκουν απλώς τους ελληνικούς χορούς αλλά την ελληνική ταυτότητα, την αρχοντιά, το μεγαλείο του Έλληνα.

Στο Λύκειο Ελληνίδων δε διδάσκουν απλώς τους ελληνικούς χορούς αλλά την ελληνική ταυτότητα, την αρχοντιά, το μεγαλείο του Έλληνα

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

Καθηγητής Management και Ανθρώπινων Πόρων του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών

Δημήτρης Μπουραντάς

24

Με τον καθηγητή και συγγραφέα Δημήτρη Μπουραντά μιλήσαμε τελευταία φορά πριν ενάμιση περίπου χρόνο. Τότε ζούσε τον μύθο του καθηγητή Νίκου Αλεξίου και της φοιτήτριάς του Άννας, των δύο ηρώων του στο πολυδιαβασμένο «Όλα σου τα ’μαθα μα ξέχασα μια λέξη». Συνεχίζει ακόμα και σήμερα να ακούει ανθρώπους σε ολόκληρη την Ελλάδα να του μιλούν για το βιβλίο αυτό. Τότε, ενάμιση χρόνο πριν, μου είχε πει σε συνέντευξή του στο larissanet.gr πως «δεν έχουμε δει τίποτα ακόμα». Σήμερα; Τον συνάντησα ξανά, έχοντας ο ίδιος εκδώσει ένα ακόμη βιβλίο, ετοιμάζοντας να κυκλοφορήσει μια ποιητική συλλογή, έχοντας βάλει ένα ακόμα προσωπικό στοίχημα στο χώρο της συγγραφής και έχοντας ιδρύσει την «Κοινωνία των Αξιών», ένα σχήμα με το οποίο θα κατέβει στις επόμενες εθνικές εκλογές. Απλός και κατανοητός αποδέχεται να μιλήσουμε για όλα. Και απαντά πράγματι σε όλα χωρίς να διστάζει. Μιλάει για τους πολιτικούς, διαχωρίζει τους ηγέτες από τους ηγεμόνες, αναλύει το ελληνικό πρόβλημα και αποκαλύπτει με ποιον τρόπο θα μεγιστοποιούσε τη διαπραγματευτική ικανότητα της χώρας. Δεν διστάζει να μιλήσει για την περιουσία του, αν και άνθρωπος του συστήματος, όπως θα έλεγε κάποιος, τα βάζει μ’ αυτό και κάνει λόγο για κάποιους που έκαναν «πλιάτσικο» τα τελευταία 20 χρόνια. Μιλάμε για τον καπιταλισμό και το διάδοχο μοντέλο, για την Αριστερά αλλά και τη Χρυσή Αυγή. Θα χαρακτηρίσει τον Βενιζέλο «αλαζόνα», τον Σαμαρά «αναξιόπιστο», την Αγγελοπούλου «ανίκανη» και τον Τσίπρα «έναν έξυπνο νέο καλών προθέσεων χωρίς ικανότητα διακυβέρνησης». Θυμάται τα χρόνια που ξεκίνησε μικρός από το χωριό του, λίγο έξω από τα Φάρσαλα, για να πάει στην Αθήνα και λέει ευθέως πως χρωστάει στην κοινωνία. Ο Δημήτρης Μπουραντάς σε μια συνέντευξη που πραγματικά… «τα σπάει»:

►Σε τι πνευματική κατάσταση σας βρίσκω αυτό τον καιρό;

Ετοιμάζομαι να κυκλοφορήσω μια ποιητική συλλογή. Έχω επίσης ένα βιβλίο σχεδόν έτοιμο αλλά για να κυκλοφορήσει στο εξωτερικό, στην Αμερική. Εκεί όμως είναι πολύ δύσκολο. Πήρα ήδη τρεις απορρίψεις.

Από τον Λευτέρη Παπαστεργίου Φωτ. Κώστας Μάντζιαρης

«Ο Σαμαράς προκειμένου να γίνει Πρωθυπουργός, πήρε ένα κόμμα στο 33%, όταν το ΠΑΣΟΚ ήταν στο 43%, προκάλεσε δυο φορές εκλογές, και το πήγε στο 19%.Ο Σαμαράς λοιπόν περισσότερο πάει στον ηγεμόνα παρά στον ηγέτη»

«Εμείς λέμε πως η Ελλάδα θα πρέπει να βρει, έξω απ’ όλα αυτά που κάνουν, 20 δισ. Πρέπει να μαζέψουμε λεφτά που υπάρχουν και μπορούν να βρεθούν. Απ’ αυτούς που τα τελευταία 20 χρόνια στην Ελλάδα κάνουν πλιάτσικο. Και όταν μιλάω για «πλιάτσικο» εννοώ διαφθορά, φοροδιαφυγή, εισφοροδιαφυγή…»

► Ναι, ε;

Ναι, είναι πολύ δύσκολο και ειδικά όταν ο συγγραφέας είναι ξένος. Σου λέει, «αν ζούσε εδώ, θα είχε κάποιο κύκλο». Θα πρέπει να πιστέψουν πάρα πολύ στο βιβλίο. Μα πάρα πολύ. Επίσης, όπως καταλαβαίνεις, μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι δέχονται σωρεία προτάσεων. Να καταλάβεις οι δυο από τους τρεις εκδοτικούς οίκους μου απέρριψαν την πρόταση μέσα σε τρεις ώρες.

► Να καταλάβω πως αυτό αποτελεί για σας ένα προσωπικό στοίχημα πλέον;

Ναι. Αποτελεί για μένα ένα προσωπικό στοίχημα. Και να σου πως γιατί το κάνω. Τους έστειλα εκατό σελίδες, είκοσι-τριάντα η περιγραφή του βιβλίου, και τέσσερα κεφάλαια. Και μου απάντησαν αρνητικά ο ένας σε τρεις ώρες και ο άλλος σε δυο ώρες. Αυτό δε γίνεται! Σημαίνει πως διάβασαν το γράμμα, είδε την ιδέα, είδε Έλληνας, και τότε…

► Υπάρχει περίπτωση να το έκοψαν και επειδή είστε Έλληνας, με ότι αυτό συνεπάγεται στις μέρες μας;

Όχι. Κατηγορηματικά. Δεν παίζει ρόλο σ’ αυτές τις δουλειές. Και Τούρκος να ήμουνα, και Ιταλός, και Γάλλος, πάλι θα το έκοβαν. Είναι καθαρά για θέμα μάρκετινγκ. Παίζει ρόλο πως είσαι ξένος, είσαι απών. Και φυσικά παίζει μεγάλο ρόλο το πόσο είναι πνιγμένοι. Η μια μου έγραψε «εξαιρετική ιδέα, πραγματικά, αλλά έχουμε κλείσει για το 2013 το πλάνο δημοσιεύσεων».

► Τι αφορά το βιβλίο αυτό; Είναι επιστημονικό;

Είναι για στελέχη. Η ιδέα είναι απλή και χρήσιμη. Και το λέω γιατί με έχει βοηθήσει εμένα. Είναι η φιλοσοφία στο μάνατζμεντ. Όταν θα γράψεις κάτι στιβαρό, ο μάνατζερ δεν θα το διαβάσει. Τις περισσότερες φορές λόγω έλλειψης χρόνου. Διαβάζουν γρήγορα πια. Οπότε, έχω πάρει 200 ρήσεις από φιλοσόφους, αρχαίους και σύγχρονους, και λέω για παράδειγμα: ένας μάνατζερ ή ηγέτης θα πρέπει να κερδίσει την εμπιστοσύνη. Εκεί λοιπόν βάζω τρεις-τέσσερις ρήσεις φιλοσόφων και τις αναλύω. Προσπαθώ δηλαδή να τους περάσω τη φιλοσοφία με έναν εύκολο τρόπο. Θες να πεις για παράδειγμα για την ευθύνη των πολιτών, την ευθύνη που έχουμε επειδή εφησυχάσαμε, δεν συμμετείχαμε και το πολιτικό σύστημα μας οδήγησε στην καταστροφή. Λες λοιπόν την ρήση του Πλάτωνα «μια από τις τιμωρίες μας να μην καταδεχόμαστε να ασχοληθούμε με την πολιτική είναι να μας κυβερνούν οι κατώτεροί μας», και τελείωσες. Τα έχεις πει όλα. Θες να πεις στον άλλον για την αλαζονεία. Λέει ο Τολστόι: «ο άνθρωπος είναι σαν ένα κλάσμα. Αριθμητής είναι ο πραγματικός του εαυτός και παρονομαστής είναι η ιδέα που έχει για τον εαυτό του». Και όπως γνωρίζουμε από τα μαθηματικά όσο λοιπόν ο παρονομαστής τείνει στο άπειρο, το κλάσμα γίνεται μηδέν. Χρειάζεται αλήθεια να πεις κάτι περισσότερο;

► Αυτό το τελευταίο που είπατε θα πήγαινε γάντι στον Βενιζέλο;

Θα πήγαινε σε πολλούς, αλλά σ’ αυτόν σίγουρα. Θυμήσου τον τρόπο με τον οποίο είχε χάσει τις εσωκομματικές εκλογές, τις πρώτες με αντίπαλο τον Γιώργο. Θυμάμαι το Mega να του δίνει 70% και σε λιγότερο από ένα μήνα είχε ανατραπεί. Δεν μπορώ να ξεχάσω το περιστατικό με τον καφέ

«Σε επίπεδο κοινωνίας το 2013 θα είναι φρίκη»

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

25

26

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

(ΣΣ: τότε που ένας πολίτης είχε ρίξει έξω από τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ, έναν καφέ στον Βενιζέλο). Το έβλεπα. Βγήκε και δήλωσε: «εγώ ο μελλοντικός ηγέτης…». Τρελάθηκα! Ποιος ρε, να μην πω τίποτα; Αυτοχαρακτηρίζεσαι ηγέτης; Δεν αισθάνεσαι ποτέ ηγέτης. Οι άλλοι αισθάνονται πως είσαι πραγματικός ηγέτης. Αν αισθάνεσαι εσύ ηγέτης έχεις χάσει.

► Ο Σαμαράς είναι ηγέτης;

«Δημιουργήσαμε την «Κοινωνία των Αξιών» μπας και μπορέσουμε να φτιάξουμε κάτι διαφορετικό»

Όχι.

► Γιατί; Το βασικό στοιχείο του ηγέτη είναι ότι αισθάνεται πως υπηρετεί το γενικό καλό. Ο ηγεμόνας αντίθετα πιστεύει πως το γενικό καλό θα πρέπει να υπηρετεί το δικό του. Και φυσικά υπάρχουν και άλλες διαφορές. Ο ηγέτης βασίζεται στον Αριστοτέλη και ο ηγεμόνας στον Μακιαβέλι. Ο ηγεμόνας αναρριχάται μέσα από τακτικές Μακιαβελικές, ο ηγέτης αναδεικνύεται για τη συνεισφορά του στο γενικό καλό. Δες τι έκανε ο Σαμαράς. Ο Σαμαράς προκειμένου να γίνει Πρωθυπουργός, πήρε ένα κόμμα στο 33%, όταν το ΠΑΣΟΚ ήταν στο 43%, προκάλεσε δυο φορές εκλογές, και το πήγε στο 19%.Ο Σαμαράς λοιπόν περισσότερο πάει στον ηγεμόνα παρά στον ηγέτη, με τις έννοιες όπως τις ορίζουμε έτσι;

► Ακόμα και αν δεχθώ πως «πάει προς τον ηγεμόνα», έστω και σ’ αυτό, έχει σχέδιο;

«Θα κατεβούμε στις επόμενες εκλογές και θα πάρουμε και δυνατό ποσοστό, πάνω από 6-7%.»

Όχι. Πάρε τα παραδείγματα. Τα νούμερα. Ο Σαμαράς έβγαινε και κατήγγειλε τον Παπανδρέου πως αυτό το μείγμα της πολιτικής δεν οδηγεί πουθενά. Οδηγεί σε ύφεση. Είχε παρουσιάσει πριν τις εκλογές ισοδύναμα 18 δισεκατομμυρίων για να μην πάρει άλλα μέτρα. Και τελικά αυτό το ίδιο φάρμακο που έλεγε πως οδηγεί στον θάνατο, το έδωσε τελικά ο ίδιος σε μεγαλύτερη δόση. Άρα δεν έχει καμία αξιοπιστία.

► Αν ο Σαμαράς δεν ήταν στην κατηγορία του ηγεμόνα, όπως λέτε, και ήταν στην κατηγορία του ηγέτη και του μάνατζερ, τι θα έπρεπε να κάνει;

Κατ’ αρχήν θα έπρεπε να δώσει ένα όραμα. Το όραμα για την Ελλάδα δεν είναι να βγούμε από την κρίση. Αυτό είναι όρος επιβίωσης. Και φυσικά θα έπρεπε να έχει έτοιμο ένα επιχειρησιακό, στρατηγικό σχέδιο.

► Και εναλλακτικό σχέδιο φαντάζομαι.Plan B δηλαδή…

«Τώρα ξαναμοιράζεται η τράπουλα και παίρνουν όλοι θέση»

Μα εννοείται. Αυτά διδάσκονται στα πρώτο έτος στην ΑΣΟΕ. Ε, δεν μπορεί όμως ένας άνθρωπος που σπούδασε στα καλύτερα πανεπιστήμια να μην το ξέρει. Μα φυσικά και το ξέρουν. Ξέρουν όλοι πως πρέπει να υπάρχουν εναλλακτικά σχέδια. Απλά δεν είναι στην ατζέντα τους.

► Είναι σοβαρό αυτό που λέτε…

Είναι δυο θέματα. Στις ομάδες εμείς λέμε πως «δέκα έξυπνοι και ικανοί άνθρωποι, δεν κάνουν μια έξυπνη και ικανή ομάδα». «Δέκα ‘κανόνια’ παίκτες δεν κάνουν μια ομάδα ‘κανόνι’». Το δύσκολο, έλεγε ένας προπονητής, δεν είναι να βρεις τους καλούς παίκτες. Το δύσκολο είναι να τους βάλεις να παίξουν μαζί. Λοιπόν, αυτοί, και σαν άτομα και σαν ομάδα δεν έχουν τέτοια λογική, ούτε τέτοια νοοτροπία. Δεν έχουν λογική μάνατζμεντ. Ο Σαμαράς θα έπρεπε να είχε ένα σχέδιο. Άσε στην άκρη το εναλλακτικό. Βασικό μας πρόβλημα είναι η διαχείριση του χρέους και των ελλειμμάτων. Αυτό είναι το πρώτο δεδομένο. Πάνε μαζί. Το δεύτερο δεδομένο είναι αυτό που έλεγε «επανεκκίνηση της οικονομίας». Εκεί δεν είχε τίποτα. Και όχι μόνο δεν είχε τίποτα. Δεν έχει και τίποτα.

► Ενώ στη διαχείριση του χρέους έχει σχέδιο;

Αυτό το καθορίζουν οι δανειστές. Αλλά συνδέεται απόλυτα με το δεύτερο. Αν εσύ είχες ένα πρόγραμμα που ξεκίναγε με γρήγορες νίκες, “good wins”, θα είχες και άλλη διαπραγματευτική δύναμη. Η διαπραγμάτευση δεν είναι αποτέλεσμα της διαπραγματευτικής ικανότητας. Είναι αποτέλεσμα της διαπραγματευτικής ισχύος.

► Έχει η Ελλάδα διαπραγματευτική ισχύ; Όχι, καθόλου.

► Άρα πως θα μπορούσε να πετύχει; Εμείς έχουμε μια άποψη. Εμείς λέμε πως η Ελλάδα θα πρέπει να βρει, έξω απ’ όλα αυτά που κάνουν, 20 δισ…

► Και πως θα βρεθεί αυτό το ποσό;

Θα σου πω. Όταν εσύ θέλεις να κάνεις μια επιχείρηση και έχεις κεφάλαιο 15-20 δισ. μπορείς να πάρεις δάνειο άλλο τόσο. Τουλάχιστον άλλο τόσο. Άρα το ζητούμενο είναι να δούμε από μπορούμε να βρούμε αυτό το ποσό. Εγώ είχα γράψει από το 2009 και το είχα πει και προσωπικά στο Ζαννιά και σε άλλους ότι πρέπει να μαζέψουμε λεφτά που υπάρχουν και μπορούν να βρεθούν. Απ’ αυτούς που τα τελευταία 20 χρόνια στην Ελλάδα κάνουν πλιάτσικο. Και όταν μιλάω για «πλιάτσικο» εννοώ διαφθορά, φοροδιαφυγή, εισφοροδιαφυγή…

► Ναι, αλλά τι σας κάνει να πιστεύετε πως αυτό είναι κάτι που μπορεί ή θέλει το πολιτικό σύστημα να κάνει;

Α, κοίτα. Λευτέρη εγώ δεν μιλάω τώρα για το αν θέλει ή μπορεί να κάνει το πολιτικό σύστημα. Εγώ μιλάω για το τι πρέπει να γίνει. Και δεν μιλάω για 100 μεγάλες οικογένειες επιχειρηματιών που είναι κρατικοδίαιτοι ή ότι άλλο. Εγώ σου μιλάω τουλάχιστον για 100.000 ανθρώπους. Στον Διόνυσο που μένω, εγώ έχω ένα σπίτι 500 τ.μ. Υπάρχουν 1.500 περίπου τέτοια σπίτια. Και οι ιδιοκτήτες τους δεν είναι Βαρδινογιάννηδες ή Λάτσηδες. Είναι ελεύθεροι επαγγελματίες, επιστήμονες, δημόσιοι υπάλληλοι, δικαστές. Λοιπόν. Έχω ένα σπίτι στα τετραγωνικά που σου είπα. Έκανα ένα ταξίδι οικογενειακώς εφτά μέρες στο εξωτερικό, με φτηνά εισιτήρια. Στέλνω τα παιδιά μου σε ιδιωτικό σχολείο, από το γυμνάσιο και μετά, και έχω και δυο αυτοκίνητα 2.500 κυβικά. Το σπίτι μου θέλει συντήρηση 100.000 ευρώ το χρόνο. Τα δυο αυτοκίνητα θέλουν 3.500 ευρώ ασφάλεια. Όλα αυτά που σου λέω είναι νούμερα έτσι; Υπάρχουν αποδείξεις. Είναι δυνατόν λοιπόν εγώ να δηλώνω 80.000 ευρώ εφορία; Πρόσεξε μιλάμε για 1.500 σπίτια μόνο στον Διόνυσο. Έχω ένα εξοχικό στην Άνδρο το οποίο είναι «κοτέτσι» σε σχέση με άλλα. Και σου μιλάω για την Άνδρο. Δεν σου μιλάω για τη Μύκονο ή τη Σαντορίνη ή την Τήνο… Όταν η χώρα ήταν σε πόλεμο παλιά σου έκαναν επίταξη το μουλάρι. Ε, λοιπόν και τώρα πόλεμο έχεις. Κινδυνεύει η χώρα μας. Εγώ δεν λέω να επιτάξουν κανέναν. Εγώ λέω να κάνουν ολικό πόθεν έσχες για τα δέκα τελευταία χρόνια με κριτήρια διαβίωσης τα οποία υπάρχουν ήδη σε τραπεζική πληροφορία. Δηλαδή, ο λογαριασμός της ΔΕΗ ή του νερού μου υπάρχουν. Ο λογαριασμός μου που πληρώνω στα σχολεία των παιδιών μου υπάρχει. Ο λογαριασμός για το ταξίδι

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

που πραγματοποίησα υπάρχει. Τα ασφάλιστρα των αυτοκινήτων μου υπάρχουν. Έχεις λοιπόν όλα τα στοιχεία, έχεις τις καταθέσεις, έχεις τα ποσά που βγήκαν έξω, τα ξέρει η Τράπεζα της Ελλάδος, έχεις μετοχές, έχεις και τεκμήρια διαβίωσης. Ξέρεις επίσης και το αν κάποιος έχει πάρει δάνειο και τι χρωστάει. Όλα αυτά φαίνονται. Πιάνεις λοιπόν τον κανόνα «20-80», δεν πας να πιάσεις τον υδραυλικό στο Περιστέρι που έβγαλε 15.000 το χρόνο. Πιάνεις το 20% που διαθέτει το 80% αυτών των εισοδημάτων. Αν σε ένα χρόνο πάρεις τα λεφτά που πρέπει από τους 150.000 κατοίκους που πρέπει, έχεις τα 15 δισ. που σου χρειάζονται.

► Και γιατί δεν το κάνουν λοιπόν; Γιατί δεν θέλουν.

► Ακούγοντας την πρότασή σας θα μπορούσε κάποιος ενδεχομένως, κάνοντας μια λογική συνεπαγωγή, να μιλήσει και για ευθύνη των πολιτών; Θέλω να πω, πως στις προηγούμενες εκλογές δεν αποδόθηκε δικαιοσύνη, με επιλογή των πολιτών. Με ευθύνη, αν θέλετε, των πολιτών. Δεν τιμωρήθηκαν οι υπεύθυνοι της καταστροφής. Οι ίδιοι και πάλι κυβερνούν… Οι πολίτες έχουν πολιτική ευθύνη αλλά από την άλλη μεριά οι πολίτες επιλέγουν αναγκαστικά μεταξύ συγκεκριμένων εναλλακτικών. Οι πολίτες λοιπόν πήγαν τον ΣΥΡΙΖΑ στο 27% από το 4%, δώσανε ένα άλλο 7% στη Χρυσή Αυγή συν ένα ποσοστό στον Καμμένο. Περίπου το 40% δηλαδή των πολιτών ψήφισε κόμματα, τα οποία ενδεχομένως δεν τον έχουν πείσει. Μη νομίζεις δηλαδή πως όσοι ψήφισαν Χρυσή Αυγή κατάλαβαν τι είναι και τι θέλει να κάνει αυτός ο σχηματισμός. Από οργή και αγανάκτηση τους έδωσε το συγκεκριμένο ποσοστό. Τι όμως άλλο θα μπορούσε να κάνει ο πολίτης;

► Δέχομαι τη λογική σας, αλλά εσείς που το διαπιστώνετε οφείλετε να δεχθείτε πως όσοι τώρα κάνουν κριτική στο σύστημα δεν έδωσαν στον πολίτη τη δική τους εναλλακτική.

Γι’ αυτό ακριβώς δημιουργήσαμε την «Κοινωνία των Αξιών». Μπας και μπορέσουμε να φτιάξουμε κάτι διαφορετικό.

► Να σας προβοκάρω λίγο; Με τον Μίμη Ανδρουλάκη, που όπως διάβασα συμμετείχε σε μια εκδήλωσή σας, θα φτιάξετε το διαφορετικό;

Ο Μίμης είναι χρόνια φίλος. Ο Μίμης ψάχνεται και μαζί με άλλους συμμετέχει στις συζητήσεις και στις διεργασίες ανασύνθεσης του κεντροαριστερού χώρου, με την ευρύτερη έννοια όμως, που θα ακουμπάει μέχρι και τη δεξιά.

► Δεν θα ήταν καλύτερο όλοι αυτοί που συμμετέχουν στις διεργασίες αυτές να απομονωθούν, να αφοσιωθούν στη συγγραφή ή όπου αλλού θέλουν και να αφήσουν κάποιον νέο να τα κάνει όλα αυτά; Κατ’ αρχήν δεν είναι καθόλου σίγουρο πως όλοι αυτοί θα είναι στην «Κοινωνία Αξιών».

► Εσείς θα τους θέλατε;

Δεν το έχω ξεκαθαρίσει μέσα μου.

► Τι είναι αυτό που σας προβληματίζει; Θα σου πω. Γιατί δεν είναι μόνο ο Μίμης. Είναι και άλλοι, ακόμα και στελέχη της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ. Αυτή τη στιγμή δυο πρώην γενικοί γραμματείς της κυβέρνησης Καραμανλή συζητούν μαζί μου. Δεν τους ξέρει ο κόσμος. Είναι ηθικά στοιχεία, πέρασαν για δυο χρόνια με τη λογική «πάμε να βοηθήσουμε», όπως και πολλοί άνθρωποι, και δεν ξανασχολήθηκαν. Ή κάποιες περιπτώσεις από το ΠΑΣΟΚ. Αυτοί όμως, για να μιλήσω με όρους μάρκετινγκ, δεν πρέπει να σου καθορίσουν το brand. Διότι, αν σου καθορίσει το brand ο Μίμης την έχεις βάψει. Το θέμα είναι να φτιάξεις εσύ το δικό σου brand και αν τους θέλεις επειδή γνωρίζουν το πολιτικό “know how” ή γιατί ενδεχομένως επηρεάζουν κάποιο κόσμο θα πρέπει να ενσωματωθούν. Αν πάλι πας να απογειωθείς μ’ αυτούς θα σκάσει το αεροπλάνο.

► Θα κατεβείτε στις επόμενες εκλογές;

Ναι σίγουρα. Τώρα έχουμε πανελλαδική οργάνωση, και συνεχίζουμε. Θα κατεβούμε και θα πάρουμε και δυνατό ποσοστό. Όταν μιλάω για δυνατό ποσοστό εννοώ πως θα πάρουμε πάνω από 6-7%.

► Χρηματοδότηση;

Δεν θες πολλά λεφτά. Δεν είναι δυνατόν να ξοδεύονται τα ποσά που έχουν διαθέσει όλοι αυτοί στο παρελθόν. Να σου πω για παράδειγμα εμείς έχουμε γραφεία στην Αθήνα, Πανεπιστημίου & Εμμ. Μπενάκη τα οποία μας στοιχίζουν μαζί με τα κοινόχρηστα 430 ευρώ…

► Με συγχωρείτε. Πώς θα μάθει για σας ο κάτοικος της Τσαριτσάνης Ελασσόνας για παράδειγμα; Θα μάθει. Από τα τοπικά κανάλια. Από το διαδίκτυο…

► Αυτοί δηλαδή θα σας προβάλουν χωρίς λεφτά; Ναι. Εννοώ ως κόμμα έτσι, όχι ως βουλευτής. Κοίτα να δεις. Έχουν χάσει όλοι τον μπούσουλα. Όταν καταρρέει το πολιτικό σύστημα καταρρέουν όλοι μαζί. Εγώ πιστεύω ακράδαντα πως με 100.000 ευρώ κάνουμε έναν εξαιρετικό προεκλογικό αγώνα.

► Θα κατεβάσετε ψηφοδέλτια σε όλη την Ελλάδα; Ναι.

► Έχετε θέσει κάποιο απαγορευτικό όσον αφορά τους υποψήφιους βουλευτές που θα πλαισιώσουν τους συνδυασμούς σας; Ναι. Και αυτό είναι κάτι που ισχύει και για τα στελέχη. Το απαραίτητο είναι να μην έχουν κακή εικόνα στον περίγυρό τους. Να μην έχουν σκελετούς στην ντουλάπα τους.

► Και αυτό πως θα το μάθετε;

Δηλαδή αν πάρω τηλέφωνο 10 ανθρώπους στη Λάρισα, πάρω εσένα και άλλους δέκα οι οποίοι να μην γνωρίζεστε μεταξύ σας, δεν θα μάθω τις πληροφορίες που θέλω; Εγώ γνωρίζω, λόγω της δουλειά μου, ανθρώπους σε ολόκληρη την Ελλάδα. Μου είναι πολύ εύκολο να κάνω κάτι τέτοιο, Και θέλω να σου πω, πως το έχω ήδη κάνει.

►Με τι πρόγραμμα θα κατεβείτε στις εκλογές;

Το πρόγραμμά μας το φτιάχνουμε. Είναι πολύ προχωρημένο ήδη…

► Βασικά μνημόνιο ή αντιμνημόνιο;

Δεν ισχύει η ερώτηση. Το μνημόνιο είναι εδώ. Το θέμα είναι πως θα παλέψεις το μνημόνιο από μέσα. Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να αυξήσεις τη διαπραγματευτική σου δύναμη.

► Και γιατί ο Μπουραντάς θα είχε μεγαλύτερη διαπραγματευτική δύναμη

27

από τον Σαμαρά; Γιατί ο Σαμαράς ακολουθεί την ίδια πολιτική των φόρων και της ανεργίας που οδηγούν στον θανατηφόρο σπιράλ, μόνο και μόνο για να πάρει τη δόση. Είναι σαν τους ναρκομανείς…

► Ναι αλλά θα πρέπει να το δεχτούν και οι δανειστές μας… Γιατί αν κάνω αυτό που σου είπα πριν δεν θα το δεχθούν οι δανειστές;

►Δηλαδή να υποθέσω πως αυτό θα το πείτε ξεκάθαρα στον ελληνικό λαό προεκλογικά… Φυσικά και θα το πω. Ήδη το έχω γράψει πολλές φορές. Δεν κατάλαβα. Ποιον θα πρέπει να φοβηθώ; Άκου. Οι ταξικές αντιθέσεις στην Ελλάδα σήμερα είναι οι ανέντιμοι πλούσιοι με τους έντιμους πλούσιους, οι φτωχοί με τους ανέντιμους πλούσιους. Εδώ που έχουμε φτάσει; Έχουμε καταστραφεί. Επιχειρήσεις, νέα παιδιά που δεν μπορούν να βρουν δουλειά…

► Για πιο λόγο το κάνετε;

Αυτή είναι μια ερώτηση που μου την έκαναν και τα παιδιά μου. Θα σου πω. Εγώ κατάγομαι από ένα χωριό των Φαρσάλων. Από το Αχίλλειο, πέντε χιλιόμετρα έξω απ’ τα Φάρσαλα. Φύγαμε το 1965 εσωτερικοί μετανάστες στην Αθήνα. Ο πατέρας μου εργάτης, η μάνα μου αγράμματη. Δουλεύω από τα δέκα μου. Οι γονείς μου με τάισαν μέχρι τα δέκα, μου έδωσαν δυο αρχές και πολλή αγάπη. Ότι έκανα στη ζωή μου το έκανα μόνος μου. Μετά λοιπόν από την επιτυχία του βιβλίου μου, γυρίζοντας όλη την Ελλάδα για να το παρουσιάσω, με πιάνει κόσμος και μου λέει «καλά τα λες ρε Μπουραντά, αλλά τι κάνεις; Ποιο είναι το δια ταύτα;». Άρα είχα δυο εναλλακτικές. Ή να πω «εγώ τα παιδιά μου τα έχω εξασφαλισμένα, ιδέες έχω, η δουλειά μου είναι απολαυστική» ή να «συναισθανθώ την ευθύνη απέναντι σε μια κοινωνία που μου έδωσε τόσα πολλά και να το τολμήσω». Από κει και πέρα οι πολίτες θα κρίνουν. Πάντως όποιο και να είναι το αποτέλεσμα κερδισμένος θα είμαι. Αν αποτύχει θα έχω τον χρόνο να ασχοληθώ με αυτά που αγαπώ. Αυτό όμως που επιχειρώ είναι κάτι που γίνεται πολύ σοβαρά και με μεγάλη αγάπη.

► Ποιοι άλλοι σας πλαισιώνουν στο εγχείρημά σας αυτό;

Είμαστε ένας πυρήνας γύρω στα 1.000 άτομα σε ολόκληρη την χώρα. Το 50% είναι στελέχη επιχειρήσεων. Το 15% περίπου είναι ακαδημαϊκοί, ένα 15-20% μικρομεσαίοι επιχειρηματίες και το υπόλοιπο είναι επιστήμονες και ελεύθεροι επαγγελματίες.

► Δεν φοβάστε πως θα σας κατηγορήσουν ότι είστε ένας σχηματισμός της ελίτ;

Μας το έχουν ήδη πει. Μας το έχουν πει όχι βλέποντας ποιοι είμαστε, αλλά από τα κείμενά μας. Κινούμαστε σε ένα επίπεδο από το μεσαίο και προς τα πάνω και, λόγω χρόνου, δεν έχουμε εκλαϊκεύσει ακόμα τα κείμενά μας. Τώρα, γνωστά ονόματα δεν υπάρχουν. Τα πιο «γνωστά» αν θέλεις είναι ο Φενέκος ο ναύαρχος, ο οποίος έχει κάνει στο ΝΑΤΟ, αυτός που κοντραρίστηκε με τον Βενιζέλο και παραιτήθηκε πριν ενάμιση χρόνο, ο Γιώργος Κορομηλάς, πρόεδρος του φορολογικού Ινστιτούτου, ο μακροβιότερος πρόεδρος της ΑΣΟΕ, ο Ανδρέας Κιντής, εγώ, διατηρούμε και μια σχέση με τον Χατζημαρκάκη τον ευρωβουλευτή…

► Αυτός πάλι «παράξενο τρένο» δεν είναι;

Κοίταξε ο Χατζημαρκάκης έχει παράξενη εικόνα προς τα έξω. Αν τον γνωρίσεις είναι διαφορετικός, Είδες την τελευταία του δήλωση; Πως η Γερμανία έχει κερδίσει 78 δισ. από την Ελλάδα και δεν έχει πληρώσει τίποτα;

► Δεν άργησε λίγο να το δηλώσει; Και γενικότερα πως σχολιάζετε τις τελευταίες κωλοτούμπες που κάνουν ο ένας μετά τον άλλον το τελευταίο διάστημα; Τι περίμενες δηλαδή; Όταν έχεις μια κοινωνία κατακερματισμένη και σε απόλυτη σύγχυση αυτά είναι πράγματα φυσιολογικά. Και φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως τώρα ξαναμοιράζεται η τράπουλα και παίρνουν όλοι θέση.

► Μήπως όμως θα μπορούσε κάποιος να σας κατηγορήσει γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο; Πως δηλαδή τώρα που ξαναμοιράζεται η τράπουλα θέλετε κι εσείς να λάβετε θέση για να είστε στο παιχνίδι της επόμενης μέρας; Αυτό δεν είναι κάτι που μπορείς να το αποδείξεις. Αυτό μπορεί να αποδειχθεί μόνο από τη διαδρομή σου. Αν η κοινωνία πιστέψει πως ότι κάνω το κάνω για να γίνω βουλευτής ή για να γίνω γνωστός, αυτό είναι δικαίωμά της. Ο παραδοσιακός άξονας αριστερά-κέντρο-δεξιά εξακολουθεί να ισχύει; Η ιστορία αυτή έχει τελειώσει. Βρίσκεις μέσα στη ΝΔ για παράδειγμα πιο κρατιστές απ’ ότι βρίσκει στον ΣΥΡΙΖΑ. Έχει γίνει αχταρμάς η ιστορία. Αυτή τη στιγμή, δεδομένης της φάσης που περνάει το καπιταλιστικό σύστημα, μιας φάσης πολύ σκληρής, αφού έχει φτάσει να αμφισβητείται και το μοντέλο της κατανάλωσης, εμείς ιδεολογικά το έχουμε αναλύσει. Δεν υπάρχει άρα επαλήθευση της κριτικής που ασκεί διαχρονικά η Αριστερά; Όχι, γιατί η Αριστερά το έκανε πολύ μηχανιστικά και οικονομίστικα. Ενώ το πρόβλημα είναι πολιτισμικό πλέον. Αμφισβητείται πλέον το βασικό στοιχείο του πολιτισμού, το μοντέλο κατανάλωσης και το μοντέλο παραγωγής.

► Και τι προβλέπετε τελικά;

Θα μεταλλαχθεί το σύστημα. Πιστεύω πως θα οδηγηθούμε σε μια πιο ουσιαστική σοσιαλδημοκρατία, αλλά με διαφορετικό μοντέλο κατανάλωσης και παραγωγής. Όλη αυτή η ιστορία με τα χρηματιστήρια και τις φούσκες κάποια στιγμή θα αρχίσουν να μαζεύονται.

► Πρόταση για την επόμενη μέρα σε επίπεδο θεωρητικό-ιδεολογικό υπάρχει; Δεν είναι εύκολο αυτό. Γίνεται προσπάθεια. Την κάνουμε και εμείς, μπορεί να τις βρει κάποιος στο διαδίκτυο. Ξέρεις έχουν στερέψει οι ιδέες. Σαν ρεύμα υπάρχει παντού. Ακόμα και στην Αμερική. Μην ξεχνάς πως ακόμα και εκεί είχαμε αγανακτισμένους…

► Ναι, το “Occupy Wall Street”…

Ναι. Παράλληλα εκεί έχουν αρχίσει πολλοί να κάνουν ήδη άλλου είδος εμπόριο. Μέσα από το ίντερνετ. Και αμφισβητούν τι σημαίνει καλή ζωή.

► Μιας και αναφερθήκατε στο ίντερνετ, ποια πιστεύεται πως θα είναι η κατάληξη των παραδοσιακών ΜΜΕ;

Τα παραδοσιακά μέσα έχουν ήδη τεράστια προβλήματα. Δεν θα σβήσει ποτέ η τηλεόραση, το ραδιόφωνο ή η εφημερίδα, αλλά οι δομές οι επιχειρηματικές από τη μια και τα συμφέροντα στα οποία στηρίχθηκαν καταρρέουν κι αυτά μαζί με το πολιτικό σύστημα. Το πολιτικό σύστημα

28

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

στην Ελλάδα δεν ήταν μόνο τα κόμματα. Ήταν τα συνδικάτα, κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες, ΜΜΕ και άλλα. Τώρα φεύγουν όλα μαζί. Είναι δύσκολο να κρατηθούν όλοι αυτοί αν καταρρεύσει τελικά ολόκληρο το πολιτικό σύστημα.

► Αν αύριο το πρωί είχαμε εκλογές και ο κόσμος σας αναδείκνυε κυρίαρχη δύναμη, τι θα κάνατε;

«Εξαιρετικό μυαλό ο Τσίπρας με αγνές προθέσεις – Στο ΣΥΡΙΖΑ όμως δεν έχουν ικανότητα διακυβέρνησης»

Θα σχημάτιζα μια κυβέρνηση με τους πιο άξιους αλλά όχι πολιτικούς. Μόνο τεχνοκράτες. Αλλά τεχνοκράτες με πολιτική αντίληψη και αξίες. Επαναλαμβάνω, τους άριστους στον τομέα του καθενός. Και επίσης έκτακτες δομές σε μηχανισμούς. Έχουμε πόλεμο. Να σου το πω αλλιώς. Γιατί κάναμε το 2004 τους Ολυμπιακούς Αγώνες μέσω του οργανισμού; Γιατί απλά το κράτος δεν μπορούσε να λειτουργήσει. Δεν μπορούσε να ανταποκριθεί σ’ αυτό το πρότζεκτ. Πρέπει να δημιουργήσεις ad hoc δομές και μια κυβέρνηση ανασυγκρότησης της χώρας.

► Στον Αθήνα 2004 συμμετείχαν οι άριστοι τεχνοκράτες; Μερικοί ναι.

► Και τελικά κατάφεραν να αφήσουν ένα τεράστιο χρέος το οποίο πληρώνουμε σήμερα… Ναι, γιατί εκεί μέσα μαζεύτηκαν και πολλοί κομματικοί. Το βασικό πρόβλημα ήταν πως το έκαναν στο πόδι, επίσης πως μαζεύτηκαν κυριολεκτικά στο παρά πέντε μετά τις παλινωδίες του Σημίτη και ως γνωστόν στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται και φυσικά τοποθέτησαν επικεφαλή μια γυναίκα, την Αγγελοπούλου η οποία ήταν ανίκανη.

► Φοβάστε τη Χρυσή Αυγή;

Ναι τη φοβάμαι. Μεσοπρόθεσμα όμως. Τη φοβάμαι με την έννοια του ανεξέλεγκτου. Φοβάμαι τις πολιτικές και κοινωνικές διεργασίες στην Ελλάδα οι οποίες δεν θα ελέγχονται. Η Χρυσή Αυγή είναι το καρκίνωμα που γέννησε το άρρωστο πολιτικό σύστημα. Και να σου πω και κάτι άλλο; Μπορεί να τους βολεύει κιόλας η ύπαρξή της, με τη λογική «αν δεν θέλετε αυτούς ψηφίστε εμάς».

► Τρόπος αντιμετώπισης του φαινομένου;

Μόνο πολιτικός είναι ο τρόπος. Δεν υπάρχει άλλος. Εάν πας με κατασταλτικά μέτρα, θα τους γιγαντώσεις. Και όταν λέω πολιτικά δεν εννοώ σε επίπεδο αντιπαράθεσης. Εννοώ πως ο πολιτικός κόσμος πρέπει απλά να κάνει τη δουλειά του.

► Αυτοί που κυβερνάνε σήμερα αγαπάνε τη χώρα;

Νομίζω πως όχι. Και αυτός είναι ένας από τους τρεις πιο μικρούς λόγους που με οδηγούν στην πολιτική. Πρώτον γιατί την αγαπάω αυτή χώρα. Οδηγούσα σήμερα και έβλεπα τον ήλιο και έλεγα μέσα μου «ρε συ τι ωραία χώρα έχουμε». Ο δεύτερος είναι πως έχω θυμώσει και ο τρίτος είναι πως ζω διαρκώς σε στοίχημα.

► Τι προβλέπετε για το άμεσο μέλλον;

Σε επίπεδο κοινωνίας το 2013 θα είναι φρίκη. Το σενάριο ανάμεσα σε «φρίκη» και «κόλαση», νομίζω πως θα είναι «φρίκη». Δεν ξέρω τι θα είναι το 2014. Πολιτικά δεν βλέπω εκλογές σύντομα. Πιστεύω πως το 2013 θα το βγάλουμε με αυτή την κυβέρνηση. Και να σου πω το εύχομαι κιόλας, γιατί τυχόν εκλογές θα σημαίνει πως η κατάσταση θα έχει χειροτερεύσει και πως θα οδηγούμαστε προς την κόλαση. Άρα η πρόβλεψή μου είναι πως θα είναι το 2013 πολύ δύσκολα τα πράγματα για την κοινωνία, με μεγαλύτερη αύξηση της ανεργίας, μόλις εφαρμοστούν αυτά τα μέτρα, και περισσότερες επιχειρήσεις θα κλείσουν, και η μετανάστευση θα διογκωθεί. Υπάρχουν ήδη άνθρωποι που δεν έχουν να πάρουν φάρμακα, γενικά θα είναι μια φρίκη. Αυτό που δεν μπορώ να εκτιμήσω είναι μέχρι πότε το ΚΚΕ, η Χρυσή Αυγή και ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούν να ελέγχουν τις ανεξέλεγκτες κοινωνικές εκρήξεις.

► Πόσες πιθανότητες δίνεται στον ΣΥΡΙΖΑ να είναι η επόμενη κυβέρνηση;

Είναι 50-50. Αν δεν βγει ένας νέος πολιτικός σχεδιασμός θα έχει μεγάλες πιθανότητες. Διαφαίνεται πως πλέον οι Αμερικάνοι δεν θα είχαν αντίρρηση να βγει ο ΣΥΡΙΖΑ, με κάποιες παραδοχές ή δεδομένα, δηλαδή, επειδή αυτοί σκέφτονται και βλέπουν πιο μπροστά, σε ένα σενάριο ανεξέλεγκτων κοινωνικών εκρήξεων, μιας χαοτικής ενδεχόμενης κατάστασης, σίγουρα προτιμούν να υπάρχει ο ΣΥΡΙΖΑ. Και καλά κάνουν…

► Κάτι τελευταίο. Επειδή έχετε μεγάλη εμπειρία από τις επαφές με ανθρώπους, στελέχη επιχειρήσεων, φοιτητές, είναι άλλωστε και το γνωστικό σας αντικείμενο, πως θα σκιαγραφούσατε την προσωπικότητα του Αλέξη Τσίπρα;

Κατ’ αρχήν θα ήθελα να σου πω, πως τον Αλέξη, επειδή τυχαίνει να είμαι φίλος με όλη την οικογένειά του, τον εκτιμώ πολύ, τον συμπαθώ, πιστεύω πως είναι ένα έντιμο παιδί. Πιστεύω πως έχει αγνές προθέσεις, αλλά από την άλλη πλευρά είναι μέσα σε ιδεολογικά και πολιτικά στερεότυπα, έχει μια αντίληψη, σε ότι αφορά τη διακυβέρνηση η οποία είναι αδύναμη γιατί δεν έχει εμπειρίες, δεν έχει βγάλει δηλαδή ένα μεροκάματο όπως βγάζεις εσύ, και φυσικά δεν είναι μόνο αυτός σε αυτή την κατηγορία έτσι; Παρ’ όλα αυτά έχει εξαιρετικό μυαλό, αλλά το θέμα είναι πως ο σκληρός πυρήνας του ΣΥΡΙΖΑ και σαν άτομα και σαν ομάδα είναι αυτό που δείχνουν. Δεν έχουν ικανότητα διακυβέρνησης. Και η χώρα αυτή τη στιγμή έχει μεγαλύτερη ανάγκη από έναν μάνατζερ και λιγότερη από έναν πολιτικό.

► Σας ευχαριστώ πολύ κ. Μπουραντά Εγώ ευχαριστώ Λευτέρη.

«Χαρακτηρίζει «αλαζόνα» τον Βενιζέλο, «αναξιόπιστο» τον Σαμαρά και «ανίκανη» την Αγγελοπούλου»

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

30

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

Aπό την Κωνσταντίνα Καρυδάκη Φωτ. Κώστας Μάντζιαρης

Χαρείτε τις γιορτές τρώγοντας!

Ζ

ητήσαμε από τη Λαρισαία επιστήμονα Μαρία Πλάδα συμβουλές για το πώς να φάμε τα Χριστούγεννα νόστιμα, υγιεινά και οικονομικά. Γίνεται; Και βέβαια γίνεται! Η Μαρία Πλάδα είναι Κλινική διαιτολόγος του Πανεπιστημίου Οξφόρδης και Αθλητική διατροφολόγος του Πανεπιστημίου Metropolitan του Λονδίνου. Σε ό,τι αφορά το ακαδημαϊκό κομμάτι της δουλειάς της, η Μαρία Πλάδα εδώ και οκτώ χρόνια είναι ερευνήτρια του Πανεπιστημίου Κρήτης δίπλα στον ομότιμο καθηγητή κ. Αντώνη Καφάτο (συμμετέχοντας στις ευρωπαϊκές έρευνες HELENA study και DiOGenes study μελετώντας τις διατροφικές συνήθειες των Ευρωπαίων εφήβων καθώς και την οικογενειακή παχυσαρκία αντίστοιχα) και στο Εθνικό Καποδιστρι-

ακό Πανεπιστήμιο Αθηνών δίπλα στην καθηγήτρια κ. Αντωνία Τριχοπούλου, ως υπεύθυνη ερευνήτρια της μελέτης Eurreca project (η οποία άφορα στη θέσπιση επαρκών και ασφαλών προσλήψεων βιταμινών στην Ευρώπη) ενώ συμμετέχει στην έρευνα EPIC (European Prospective Investigation of Cancer) που μελετά δείκτες υγείας σε σχέση με τον καρκίνο. Παράλληλα, από το 2010 είναι συνεργάτης του τμήματος Διατροφής και Διαιτολογίας του ΤΕΙ Λάρισας, παράρτημα Καρδίτσας. Στο γραφείο που διατηρεί στο κέντρο της Λάρισας (Βενιζέλου 133) υποδέχεται τους ασθενείς της (π.χ. παχύσαρκους, διαβητικούς, άτομα με ορθοπεδικά προβλήματα κλπ.) αλλά και τους αθλητές, τους οποίους παρακολουθεί με συνεχείς εξετάσεις παρέχοντας πλήρως εξατομικευμένο πρόγραμμα διατροφής, ανάλογα με τις ατομικές τους ανάγκες, την πάθηση ή το άθλημα. Το φαγητό αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες απολαύσεις ιδιαίτερα την περίοδο των γιορτών. Στο γιορτινό τραπέζι δεν επιβάλλονται περιορισμοί,

Η διαιτολόγος – διατροφολόγος Μαρία Πλάδα μας δίνει συμβουλές για το πώς να φάμε τα Χριστούγεννα νόστιμα, υγιεινά και οικονομικά

αρκεί να μας ακολουθεί το μέτρο. Φυσικά και θα απολαύσουμε τα αγαπημένα μας φαγητά και γλυκά φροντίζοντας η κατανάλωσή τους να μην μας προσφέρει μόνο θερμίδες αλλά θρεπτική αξία. Αυτό σημαίνει πως εστιάζουμε εκτός από την καλή γεύση και στην ποιότητα της τροφής. Τα γιορτινά γεύματα καλό είναι να ξεκινούν με κατανάλωση μεγάλης ποσότητας σαλάτας και λαχανικών ώστε να βοηθάνε στο να χορτάσουμε.

1-2 ποτήρια νερό στην αρχή του γεύματος για να περιορίσουμε την όρεξή μας και στη συνέχεια απολαμβάνουμε χαμηλά σε λιπαρά κρέατα μαγειρεμένα με ελαιόλαδο. Δεν ξεχνάμε τα φρούτα στα ενδιάμεσα γεύματα καθώς περιορίζουν την πείνα μας. Τρώμε με αργό ρυθμό απολαμβάνοντας τις γεύσεις και επιτυγχάνοντας την αίσθηση κορεσμού. Νοστιμίζουμε τα φαγητά μας με αρωματικά φυτά όπως δεντρολίβανο, βασιλικό, δυόσμο και άλλα της αρεσκείας μας, αποφεύγοντας παχυντικές σάλτσες. Τα γλυκά που θα καταναλωθούν καλό είναι να έχουν βάση το ελαιόλαδο και όχι το βούτυρο (πχ. κουραμπιέδες) την κρέμα γάλακτος (π.χ. τούρτες) ώστε να μειώσουμε τα κακής ποιότητας λιπαρά που σχετίζονται με την εμφάνιση χρόνιων παθήσεων και επιβάρυνση γενικότερα της υγείας . Να προτιμάμε το κρασί και σε ποσότητα 1-2 ποτήρια συνοδευτικά με τα γεύματά μας. Στην κρίση που βιώνει η χώρα και ο καθένας μας ξεχωριστά, ας φροντίσουμε να τρώμε

σωστά και να κάνουμε σωστή διαχείριση των χρημάτων που προορίζονται για την τροφή της οικογένειας αποφεύγοντας τη σπατάλη χρημάτων σε επεξεργασμένες τροφές και fast –food που είναι επιβαρυμένα με μεγάλες ποσότητες συντηρητικών, ζάχαρης και αλατιού. Παρ’ όλη την κρίση μπορούμε να επιλέγουμε φρέσκα και καλής ποιότητας λαχανικά και τρόφιμα (πουλερικά, αυγά, τυροκομικά) από τους τοπικούς παραγωγούς και τις λαϊκές αγορές ή τον προσωπικό μας κήπο που είναι οικονομικά και σίγουρα πιο υγιεινά. Σημασία δεν έχει τόσο η ποσότητα αλλά η ποιότητα και ποικιλία κατανάλωσης τροφίμων. Τα γλυκά μπορούμε να τα φτιάξουμε μόνοι μας με αγνά υλικά όπως για παράδειγμα τα παραδοσιακά μελομακάρονα με ελαιόλαδο, λίγο μέλι και καρύδια. Προσπαθώντας να αποφύγουμε την κατανάλωση ζάχαρης τα κεράσματα μπορούν να γίνουν με κουβερτούρα, αποξηραμένα φρούτα και ξηρούς καρπούς και να αντικαταστήσουν το τυλιχτό γλυκό. Σημαντικό είναι να προσπαθήσουμε να κάνουμε καθημερινή άσκηση (30λεπτά την ημέρα) ή έναν μεγάλο περίπατο ιδιαίτερα τις ημέρες που έχουμε καταναλώσει μεγαλύτερες ποσότητες τροφής. Ας απολαύσουμε τις γιορτές χωρίς άγχος για τις θερμίδες, όμως καλό είναι μετά να επιστρέψουμε στη μεσογειακή διατροφή η οποία προάγει την καλή υγεία και μακροζωία. Καλά Χριστούγεννα νόστιμα και με υγεία!

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

31

Χριστούγεννα στο «Να με θυμάσαι…»

Ν

τύθηκε τα χριστουγεννιάτικά του το εστιατόριο «Να με θυμάσαι…», που τιμά την πόλη μας και αποτελεί μοναδικό πόλο έλξης για όλη την κεντρική Ελλάδα. Ιδιαίτερη διακόσμηση, χειροποίητα δεσίματα στις πετσέτες του με το άρωμα μιας άλλης εποχής και χαρούμενη διάθεση, με τη Λίνα Νούτσου και τον Παναγιώτη Μπαλανίκα να επιχειρούν μουσικά ταξίδια σ’ όλο τον κόσμο και σ’ όλες τις εποχές. Παράλληλα, είναι ήδη αποφασισμένες οι ιδιαίτερες γεύσεις που θα εμπλουτίσουν τον εορταστικό κατάλογο. Κάποιες απ’ αυτές: Η τάρτα με κρέμα τυριών, εστραγκόν και καπνιστή μπριζόλα, το ριζότο με μπέικον, κόκκινο μήλο, καρύδι και κόκκινο αρωματικό πιπέρι, το καπνιστό μπούτι βουβαλιού Κερκίνης, αρωματισμένο με θυμάρι, τα χοιρινά εσκαλόπ σχάρας σε σάλτσα εσπεριδοειδών και φιλετάκια ανανά, το στήθος κοτόπουλου γεμιστό με λιαστή ντομάτα και καπνιστό τυρί Μετσόβου, σε απαλή σάλτσα από φασκόμηλο, το κότσι χοιρινού με κυδώνια σε σάλτσα από Vinsanto, το αρνάκι σε σάλτσα από κρασί Cabernet και αποξηραμένα δαμάσκηνα, η παραδοσιακή πίτα Καισαρείας με μοσχαρίσιο παστουρμά, φρέσκια ντομάτα και κίτρινα τυριά, το μοσχαράκι σε φρέσκια σάλτσα ντομάτας με γλυκό τραχανά και ξινομυζήθρα, το αγριογούρουνο civet με κρεμμυδάκι κοκκάρι, μαγειρεμένα σε λευκό βαλσάμικο Ιταλίας και άλλες. Οι τιμές στα ορεκτικά θα ξεκινούν από 4.00 ευρώ, ενώ των πιάτων από 11.00. Αντίστοιχα στο κρασί από 9.00 το επώνυμο εμφιαλωμένο. Το «Να με θυμάσαι…» λειτουργεί καθημερινά από το μεσημέρι.

Info:

2410 286060

και

6946888126

32

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

Παραδοσιακά αποστάγματα

Τύρναβος:

η τέχνη της απόσταξης

AΓΙΟ ΤΣΙΠΟΥΡAΚΙ Μεθυστικά αρώματα πλημμύρισαν τα καζαναριά στην επαρχία Τυρνάβου. Από τις 15 Οκτώβρη μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου οι αμβυκούχοι σε μία ιδιότυπη ιεροτελεστεία με συναθροίσεις οικογενειακές, φιλικές, πολιτικές, εκλεκτά εδέσματα, οινοποσίες και γλέντια παράγουν το άγιο τσιπουράκι. Πολλοί παραγωγοί κατά το βράσιμο του τσίπουρου προσθέτουν αρωματικές ύλες όπως γλυκάνισο, μάραθο, κρόκο, καρπούς μυρτιάς, φύλλα καρυδιάς, μαστίχα κ.α. Σήμερα στην επαρχία Τυρνάβου δραστηριοποιούνται τουλάχιστον 200 αμβυκούχοι. Η φετινή χρονιά ήταν καλή και οι παραγωγοί επιμένουν στο καζάνι για να έχουν μία αξιοπρεπή τιμή ώστε να μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα οι οικογένειές τους.

Φωτ. Κώστας Μάντζιαρης

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

0

34

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

Από την Κωνσταντίνα Καρυδάκη Φωτ. Κώστας Μάντζιαρης

«ΥΠAΡΧΕΙ

EΝΑΣ ΝΕΟΣΥΝΤΗΡΗΤΙΣΜOΣ

ΣΤΗΝ ΤΗΛΕOΡΑΣΗ…»

«Το κοινό έχει μια άδικη αίσθηση για τους ανθρώπους του θεάματος»

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

35

συνέντευξη ΑΛEΞΑΝΔΡΟΣ ΡHΓΑΣ Ηθοποιός, σκηνοθέτης, συγγραφέας

Στα σκαριά ελληνο-τουρκική σειρά – Κόλλησε το μιούζικαλ με τη Βανδή

Το νέο έργο των Δημ. Αποστόλου και Αλ. Ρήγα με τη Βασιλική Ανδρίτσου και τον Αλέξανδρο Ρήγα στους πρωταγωνιστικούς ρόλους «Τα παιδιά θα ‘ρθούνε στις οχτώ…» είδαμε το Νοέμβριο στη Λάρισα. Ένα κωμικό θρίλερ για τη ζωή μας, όπως μας είπε ο πολυσχιδής Αλέξανδρος Ρήγας. Μας είπε κι άλλα: για το ελληνοτουρκικό σίριαλ που ετοιμάζει, για το “αμάρτημα της μητρός μου” που συνεχίζεται, το μιούζικαλ με τη Δέσποινα Βανδή αλλά και γιατί ενώ έχουμε αγανακτήσει με όλα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας, δεν αντιδράμε.

• Λέτε πως είναι κωμικό θρίλερ και σκέφτηκα μήπως γράφει την ιστορία της ζωής μας; Είναι κωμωδία μέσα από μια σαρκαστική και καυστική ματιά για όλα αυτά που ζούμε. Αφορά στις ανθρώπινες σχέσεις. Με το σύντροφό μας, τα παιδιά μας, τους φίλους μας, με τη χώρα μας, την πολιτική... Είναι ένα κωμικό θρίλερ για τη ζωή μας. Το “θρίλερ” προκύπτει από τη συνθήκη. Ένα μεσοαστικό ζευγάρι βρίσκεται εγκλωβισμένο στο υπόγειο του σπιτιού του ενώ τους ληστεύουν. Εκείνη τη νύχτα λοιπόν, αυτοί οι δυο άνθρωποι προσπαθούν να απεγκλωβιστούν, να βρουν τρόπους διάσωσης και κάτω από αυτή την ακραία κατάσταση, τα λένε όλα! Ενώ οι ληστές αδειάζουν το σπίτι τους, αυτοί αδειάζουν τις ψυχές τους, ματώνουν, γελάνε, κλαίνε και ρισκάρουν για πρώτη φορά στη ζωή τους να είναι απόλυτα ειλικρινείς. Γιατί η αλήθεια έχει ρίσκο. Μπορεί να τα χάσεις όλα.

• Μπορεί και να τα κερδίσεις όλα. Ναι μπορεί. Αυτοί πάντως ρισκάρουν και τη σχέση με τον εαυτό τους και τη μεταξύ τους σχέση. Ομολογούν ποιοί πραγματικά είναι. Κι αυτό διαβάζεται έτσι κι αλλιώς. Θέλω να πω, είναι και αλληγορικό. Ο καθένας μπορεί να κάνει τη μετάφραση ή την προσαρμογή που θέλει.

• Γράψατε στο σημείωμα του προγράμματος: “Όταν κάποιοι μας ληστεύουν, μας ξυπνάνε και τότε σηκωνόμαστε από τα κρεβάτια μας και αγωνιζόμαστε”. Πράγματι κάποιοι μας ληστεύουν αλλά δεν έχουμε σηκωθεί ακόμη. Ίσως επειδή κι αυτό σε πολλά εισαγωγικά, νιώθουμε λίγο ένοχοι. Νιώθουμε κάποιες τύψεις. Έχουμε ευθύνες κι αυτό μας μουδιάζει. Όχι πως κλέψαμε κι εμείς, πως μαζί τα φάγαμε κλπ, πάντως το αφήσαμε να συμβεί, το επιτρέψαμε. Κι αυτό μας μαγκώνει. Η ανοχή έχει ένα βαθμό συνυπευθυνότητας για ό,τι έχει γίνει. Δεν αργεί όμως η ώρα που θα αντιδράσουμε.

• Ορίστε που έφτασε η κουβέντα. Κάνετε πάντα κωμωδίες που έχουν διπλή ανάγνωση. Μα η κωμωδία είναι ο καλύτερος τρόπος για να πεις τα πιο σοβαρά, τα πιο δύσκολα πράγματα. Σε αρκετά από τα έργα μας , κυρίως στα θεατρικά που είμαστε πιο ελεύθεροι να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, η τηλεόραση ξέρετε βάζει όρια...

• Τώρα πιο πολύ... Ναι υπάρχει ένας νεοσυντηρητισμός στην τηλεόραση, στο θέατρο ευτυχώς ακόμη όχι, γι αυτό το θέατρο επιβιώνει τόσους αιώνες. Όταν λοιπόν λες τα σοβαρά στα αστεία, ο άλλος μπορεί καλύτερα να τα χωνέψει, να τα αντέξει και εν τέλει να τα επεξεργαστεί.

• Αλλά κι εσείς πολλές φορές το παρακάνετε και υπάρχουν αντιδράσεις. Όπως στο “Κορίτσια με τα μαύρα” ή στο “Ζείτε παίδες”. Το “Ζείτε παίδες” ήταν μια πολύ σκληρή ματιά σε αυτό που ζήσαμε τα τελευταία τριάντα χρόνια, τα χρόνια της μεταπολίτευσης. Αποφασίσαμε με το Δημήτρη να μιλήσουμε με γλώσσα σκληρή, καθαρά πολιτική, για την κοινωνία, για το από πού ξεκινήσαμε και πού φτάσαμε, τα βάλαμε και με τον εαυτό μας και με το σύστημα, με τη διαφθορά αλλά και τον ωχαδελφισμό, την απληστία και το κυνήγι της ματαιοδοξίας, τα παιχνίδια της εξουσίας... και δεν το μετανιώσαμε. Τα “Κορίτσια με τα μαύρα” ήταν μια πιο ειδική περίπτωση. Το ξαναλέω για πολλοστή φορά, η σάτιρά μας δεν αφορούσε στη θρησκεία και την πίστη κανενός αλλά στην εκκλησία στο βαθμό που την άγγιζε η διαφθορά. Η διαφθορά δεν αγιάζεται με τίποτα. Ρεπορτάζ χρησιμοποιήσαμε.

• Οι όποιες αντιδράσεις σας έκαμψαν ποτέ; Όχι κι ούτε μπορώ να σκέφτομαι όταν γράφω τι θα αρέσει σε αυτόν ή στον άλλο. Τότε δε θα έγραφα ποτέ. Η αλήθεια είναι όμως, ότι πιο νέος ήμουν πιο κάθετος, πιο απόλυτος, πιο αυστηρός. Τώρα που έχω μεγαλώσει, μάλλον έχω μαλακώσει. Βέβαια, διατηρώ τις απόψεις μου. Κρατώ την κριτική μου ματιά, τις αρχές μου αλλά ίσως είμαι λίγο πιο κομψός. Με μερικά πράγματα όσο κομψός και να είσαι, πάλι κάποιος θα ενοχληθεί. Ε, τι να κάνουμε. Δε μπορούν τα επώδυνα να ειπωθούν ανώδυνα. Κι εγώ θέλω να μιλάω γι αυτά που με πονάνε.

• Αν δε μιλήσει ο καλλιτέχνης, ποιος θα μιλήσει; Συμφωνώ απόλυτα. Ο καλλιτέχνης πρέπει να είναι οι κεραίες της κοινωνίας.

• Είστε φαινόμενο. Γράφετε, παίζετε, σκηνοθετείτε. Αλλά φέτος

36

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

“Στα αστεία λες τα πιο σοβαρά” ξεπεράσατε και τον εαυτό σας... κάνετε σίριαλ! Α, ναι! Είμαι στο 1%! Καταλήγει σουρεαλιστικό πια το σκηνικό. Μέχρι πριν από τρία χρόνια παίζανε 35 ελληνικά προγράμματα και φέτος το εξής ένα (“Το αμάρτημα της μητρός μου”). Καθαρά συμπτωματικό είναι. Νιώθω πολύ περίεργα. Το κοινό έχει μια άδικη αίσθηση για τους ανθρώπους του θεάματος. Δεν είναι μόνο οι δέκα, είκοσι πρωταγωνιστές που βλέπει στο γυαλί. Υπάρχουν χιλιάδες εργαζόμενοι πίσω από αυτούς, τεχνικοί κλπ που αντιμετωπίζουν, όπως και πολλοί άλλοι συμπολίτες μας, το φάσμα της ανεργίας. Και δεν ξέρει κανείς τίποτε γι αυτούς. Αλλά έχουν οικογένειες, ανάγκες, όνειρα.

• Ετοιμάζετε ελληνοτουρκικό σίριαλ;

Όχι ακριβώς. Είναι μια σειρά για την οποία έχουν γίνει κάποιες συζητήσεις αλλά είναι νωρίς ακόμη. Θα είναι ελληνοτουρκική συμπαραγωγή, θα παίζουν Έλληνες και Τούρκοι ηθοποιοί και τα γυρίσματα θα γίνουν εδώ και στην Τουρκία. Θα είναι σειρά εποχής που αφορά στα γεγονότα στην Πόλη της δεκαετίας του ‘50. Ένα πολιτικό - κοινωνικό έργο για τα ταραγμένα χρόνια του ξεριζωμού των Ελλήνων από την Κωνσταντινούπολη που μεγάλωσαν και έζησαν, αγάπησαν και αγαπήθηκαν κι έπρεπε ξαφνικά να τα αφήσουν όλα πίσω τους. Μια πολύ σκληρή περίοδος και από τις δυο πλευρές, όχι μόνο γι αυτούς που έφυγαν αλλά και γι αυτούς που άφησαν πίσω. Σχέσεις ζωής που διακόπηκαν απότομα και παράλογα εξαιτίας των αποφάσεων των ηγετών και των δύο

χωρών εκείνης της εποχής.

• Ετοιμάζετε μιούζικαλ με τη Βανδή; Έγιναν πάλι κάποιες συζητήσεις αλλά βάλαμε άνω τελεία.

• Κάνετε με μεγάλη επιτυχία τρεις εντελώς διαφορετικές δουλειές ταυτόχρονα! Τα τελευταία χρόνια έχω επιλέξει το γράψιμο και τη σκηνοθεσία και λιγότερο το σανίδι. Στη σκηνή βγαίνω όταν έχω την ανάγκη να επικοινωνήσω ή όταν έχω ανάγκη να είμαι πιο εξωστρεφής από ό,τι συνήθως. Τότε παίρνω την απόφαση να παίξω στο θέατρο ή να εμφανιστώ σε ένα σίριαλ. Η συγγραφή σε συνδυασμό με τη σκηνοθεσία είναι πια αυτό που με ενδιαφέρει πιο πολύ.

«Στη σκηνή βγαίνω όταν έχω την ανάγκη να επικοινωνήσω ή όταν έχω ανάγκη να είμαι πιο εξωστρεφής από ό,τι συνήθως»

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

Η πεμπτουσία ΤΟΥ Ιταλικού στυλ /

U N I T E D

C O L O R S

O F

B E N E T T O N

37

/

Τ

ο 1982, ο Κωνσταντίνος Χριστοδουλιάς άνοιξε στη Λάρισα το πρώτο κατάστημα United Colors of Benetton. Ένας χαρισματικός άνθρωπος, ένας έμπορος με όραμα και θετική σκέψη που έβλεπε πολύ μπροστά από την εποχή του, έφερε στην πόλη μας ένα brand name που σύντομα έγινε συνώνυμο της ποιότητας, της μόδας και του διαχρονικού στυλ παγκοσμίως. Σήμερα, 30 χρόνια μετά, πιο ανανεωμένη και πιο φρέσκια από ποτέ, η εταιρία Benetton και μαζί της η Βenetton Θεσσαλίας, μία τοπική, οικογενειακή επιχείρηση, συνεχίζει την απρόσκοπτη παρουσία της στο χώρο της ένδυσης και υπόδυσης σε ένα νέο, μοντέρνο και πρότυπο τόσο για τα Ελληνικά όσο και τα Ευρωπαϊκά δεδομένα χώρο στον πεζόδρομο της Κούμα στη Λάρισα. Με τα γνωστά σε όλους μας πλέον brands Benetton, 012, Sisley Young και Playlife συστεγασμένα όλα μαζί στον ίδιο χώρο, με ξεχωριστά τμήματα για τη γυναίκα, τον άνδρα, το νεογέννητο μωρό, το παιδί και τον έφηβο, με ένα χαρούμενο και δημιουργικό παιδότοπο απασχόλησης των παιδιών όσο κάνουν τη βόλτα τους στο κατάστημα οι γονείς τους, η Benetton ντύνει από την πιο απλή έως την πιο επίσημη, από την πιο καθημερινή έως την πιο ξεχωριστή στιγμή της ζωής μας! Αναγνωρίζοντας τις δυσκολίες καθώς και τις ιδιαίτερες απαιτήσεις της εποχής που διανύει η χώρα μας, και σε μία προσπάθεια να στηρίξει με τη σειρά της τον κόσμο που τη στήριξε και την εμπιστεύτηκε για τις ανάγκες του όλα αυτά τα χρόνια, η Benetton έχει αναπροσαρμόσει τις τιμές της σε αρκετά είδη βασικής ένδυσης. Με 100% μάλλινα γυναικεία και ανδρικά πουλόβερ και ζακέτες να ξεκινούν από 19,95 ευρώ καθώς και με δώρα και ρούχα από 9,95 ευρώ στο παιδικό τμήμα, η προσπάθεια αυτή γίνεται πράξη. Στόχος της εταιρίας από αυτή τη σεζόν είναι να περάσει στον κόσμο το μήνυμα πως εκτός από ότι μόδα είναι αύτο που μας πάει και που μας κάνει να αισθανόμαστε εμείς καλά μέσα στα ρούχα μας, πως “μόδα είναι τα *κομμάτια κλειδιά*”. Αυτό σημαίνει ότι έστω και το ένα και μόνο κομμάτι της συλλογής που θα αγοράσουμε θα πρέπει να μπορέσει να συνδυάσει και να αναδείξει και όλα τα υπόλοιπα –ενδεχομένως αναξιοποίητα- ρούχα που έχουμε ήδη όλοι στις ντουλάπες μας. Η κοινωνική ευθύνη της εταιρίας όμως δε σταματά εδώ. Η ευαισθησία της Benetton, ιδιαίτερα στο θέμα της παιδικής υγείας και ασφάλειας βρίσκει εφαρμογή στην πιστοποίηση Dress Safely που έχουν όλα ανεξαιρέτως τα ρούχα και τα αξεσουάρ της παιδικής συλλογής. Πιο συγκεκριμένα, η αποδεδειγμένη απουσία φθαλικών ενώσεων, χημικών βαφών, φορμαλδε’ύ’δης καθώς και επικίνδυνων για κατάποση μικρών μερών και επικίνδυνων για πνιγμό κορδονιών στα βρεφικά ρούχα είναι μερικές μόνο από τις εφαρμογές που ακολουθεί η Benetton για τη μεγαλύτερη δυνατή ασφάλεια των παιδιών μας. Σε τοπικό επίπεδο, και θέλοντας ακόμη μία φορα να σταθούμε δίπλα στους ανθρώπους και τις τοπικές κοινωνίες που μας στήριξαν και συνεχίζουν να μας στηρίζουν με την αγάπη και την εμπιστοσύνη τους, η Benetton Θεσσαλίας οργανώνει διάφορες δράσεις όπως συναυλίες με παιδικές μπάντες την περίοδο των Χριστουγεννιάτικων εορτών, και όχι μόνο, προσφορές ειδών ένδυσης και υπόδυσης σε συλλόγους απόρων παιδιών και οικογενειών σε ολόκληρη τη Θεσσαλία, σε συλλόγους παιδιών με ειδικές ανάγκες και ικανότητες, χορηγίες σε σχολικούς, πολιτιστικούς και αθλητικούς συλλόγους, ειδικές τιμές σε πολύτεκνες οικογένειες και άλλες ευπαθείς ομάδες κτλ. Είμαστε όλοι εδώ για να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας που μας έχουν ανάγκη, είμαστε όλοι μέλη της ίδιας τοπικής κοινωνίας που ζούμε και δραστηριοποιούμαστε και πρέπει όλοι μαζί και ο καθένας μας χωριστά να βοηθήσει με τον τρόπο του τον κόσμο που είναι και η κηνητήριος δύναμή μας.

United Colors of Benetton 30 χρόνια χρώμα, 30 χρόνια μόδα, 30 χρόνια μαζί και χάρη σε σας συνεχίζουμε δυνατά και δυναμικά Ελάτε να (ξανα)γνωριστούμε!

Βρείτε μας και στο Facebook στο Benetton Thessalias Benetton Θεσσαλίας: Λάρισα - Κούμα 40, Τρίκαλα - Καρανάσιου 3 & 5, Βόλος- Ερμού 68, Καρδίτσα - Σμύρνης 8, Σκιάθος- Συγγρού, Stock House - Αγ. Νικολάου 33- Βόλος

38

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

ΑΤΣAΛΙΝΑ ΦΤΕΡA…

αεροδρόμιο Λάρισας

100 χρόνια

Top Story

Με λαμπρές, τετραήμερες εκδηλώσεις γιόρτασε φέτος η Πολεμική Αεροπορία στο Αεροδρόμιο της 110 ΠΜ. Οι επίσημοι και ο κόσμος ξεναγήθηκαν στη στατική έκθεση που φιλοξενήθηκε στην 110 Π.Μ. και παρακολούθησαν επίδειξη από F -16 με ιπτάμενο τον Εμμανουήλ Καραχάλιο, ο οποίος επιδεικνύοντας την εκπληκτική περιστροφική ικανότητα του μαχητικού αεροσκάφους απέδειξε την ετοιμότητα της Πολεμικής Αεροπορίας. Η Αεροπορική Βάση Λάρισας, συμπληρώνει φέτος 100 χρόνια από την ίδρυσή της. Εκατό χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας και προσφοράς στην επιχειρησιακή ικανότητα της Πολεμικής Αεροπορίας.

Φωτ. Κώστας Μάντζιαρης

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

0

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

Η Ελασσόνα γιόρτασε στο Πολεμικό Μουσείο

40

Μια μαγική βραδιά έζησαν, όσοι βρέθηκαν στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών, όπου πραγματοποιήθηκε εκδήλωση, προς τιμήν των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας, με την παρουσία όλων των ανώτατων στελεχών τους, με πρωτοβουλία του Δικτύου «ΠΕΡΡΑΙΒΙΑ» και των Συλλόγων–Μελών του στην Αθήνα , που έλκουν την καταγωγή τους από την Τσαριτσάνη, την Κρανιά, το Λιβάδι και τον Κοκκινοπηλό . Σύσσωμη η περίφημη Μπάντα του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, με καλλιτεχνικό Δ/ντή τον Πλωτάρχη κ. Γ. Τσιλιμπάρη, εντυπωσίασε με το υψηλό επίπεδο των μουσικών και ιδιαίτερα των ερμηνευτών-σολίστ Ευδοκίας Μωυσίδου , Θ. Μπιράκου και Σταύρου Σαλαμπασόπουλου, πραγματοποιώντας μια ονειρική συναυλία, αφιερωμένη στη μουσική του Ελληνικού και Παγκόσμιου Κινηματογράφου . Στην εκδήλωση με τίτλο “Ελασσόνα 19122012: 100 Χρόνια Ελευθερίας», απονεμήθηκαν τιμητικές Πλακέτες στους Αρχηγούς των τριών Κλάδων (ΓΕΣ, ΓΕΝ και ΓΕΑ) , στο πρόσωπο των οποίων τιμήθηκαν οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας, για τη μεγάλη τους προσφορά στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912 , που είχαν

ως αποτέλεσμα τον διπλασιασμό των συνόρων της Ελλάδος. Η υποδοχή όλων των προσκεκλημένων, που κατέκλυσαν τους χώρους του Πολεμικού Μουσείου Αθηνών , έγινε από τον Πρόεδρο του Δικτύου «ΠΕΡΡΑΙΒΙΑ» κ. Κων/νο Σκριάπα , ενώ τις εργασίες της εκδήλωσης συντόνισαν οι κκ. Δ.Χατζηλελεκας , Β. Γκόλτσιος , Κ. Κοκκινοπλίτης και Ν. Μαγκούτας εκ μέρους των Συλλόγων των Αθηνών . Εισηγήσεις έκαναν οι Α/ΓΕΣ Αντιστράτηγος κ. Κων/νος Γκίνης Α/ΓΕΝ Αντιναύαρχος κ. Κοσμάς Χρηστίδης ,ο Αντ/ρχης (ΠΒ) και Στέλεχος της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού κ. Γ. Σκαλτσογιάννης και εκ μέρους του Α/ΓΕΑ ο Διοικητής της Σχολής Διοίκησης των Επιτελών της Πολεμικής Αεροπορίας Ταξίαρχος (Ι) κ. Παν. Γεωργακόπουλος, ενώ κύκλος των ομιλιών έκλεισε με ομιλία του Ρωμανιστή –Βαλκανολόγου κ. Αχιλλέα Λαζάρου Η εκδήλωση τελούσε υπό την αιγίδα της Περιφερειακής Ενότητας Λάρισας και υποστηρίχτηκε από το Δίκτυο Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων Θεσσαλίας και την Ιστορική και Λαογραφική Εταιρεία των εν Αθήναις Θεσσαλών.

Στην εκδήλωση “Ελασσόνα 1912-2012: 100 Χρόνια Ελευθερίας», απονεμήθηκαν τιμητικές Πλακέτες στους Αρχηγούς των τριών Κλάδων ΓΕΣ, ΓΕΝ και ΓΕΑ

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

0

42

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

Φθηνή θέρμανση με αριθμούς Ο χειμώνας άρχισε να δείχνει τα δόντια του και θα είναι δύσκολος όσον αφορά τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς. Με την τιμή του πετρελαίου θέρμανσης να φτάνει τα 1,40 ευρώ το λίτρο, κατευθύνει όλο και πιο πολλούς καταναλωτές στην αναζήτηση εναλλακτικών τρόπων για να ζεστάνουν το σπίτι τους. Ποιες όμως λύσεις υπάρχουν; Πετρέλαιο, φυσικό αέριο (όπου υπάρχει), ηλεκτρική θέρμανση, υγραέριο, λέβητες ιόντων, αντλία θερμότητας, κλιματιστικά, πέλλετ, ξύλο. Η κάθε μια από αυτές τις λύσεις έχει τα πλεονεκτήματά της, όλες όμως οι εναλλακτικές κοστίζουν πια λιγότερο απ’ το πετρέλαιο. Πώς μπορούμε να υπολογίσουμε το ενεργειακό κόστος των διαφόρων τρόπων θέρμανσης; Παίρνουμε για παράδειγμα μια τυπική κατοικία 100 τμ σε κλιματική Ζώνη ¨Γ¨ (Λάρισα, Καρδίτσα, Τρίκαλα) με μέτρια μόνωση την οποία θα θερμάνουμε για 10 ώρες την ημέρα για 5 μήνες, ήτοι 150 ημέρες. Λαμβάνοντας υπόψη, τη θερμογόνο δύναμη του καυσίμου, το βαθμό απόδοσης της πηγής θέρμανσης, τις σημερινές τιμές και με την παραδοχή ότι για κάθε 10 τμ απαιτείται μια Kwh, ήτοι συνολικά 100 Kwh την ημέρα, διαμορφώνεται ο παρακάτω πίνακας: Ποσότητα

Τιμή

Ημερήσιο κόστος (ευρώ)

Ετήσιο κόστος (ευρώ)

Εξοπλισμός (ευρώ)

Πετρέλαιο

10,6 lt

1,40

14,8

2220

-0-

Υγραέριο

15,2 lt

0,89

13,46

2019

11,85

1777

3000 ευρώ

Φυσικό αέριο -20% Ηλεκτρική ενέργεια

100 Kwh

0,18

18

2700

300 ευρώ.

Λέβητας ιόντων

50 Kwh

0,18

9

1350

2-3000 ευρώ.

Αντλία θερμότητας

35 Kwh

0,18

6,3

945

6-8000 ευρώ

Κλιματιστικά (4) inverter

50 Kwh

0,18

9

1350

3500 ευρώ

Σόμπα Πέλλετ

21 Kgr

0,33

6,93

1039

1200-1500 ευρώ

Σόμπα* ξύλου

26,5 kgr

0,15

3,93

589

850-1200 ευρώ

*Αερόθερμη Από τα στοιχεία του πίνακα, φαίνεται ότι η πιο φτηνή λύση θέρμανσης είναι η σόμπα ξύλου με οικονομία 75% και με μικρό σχετικά κόστος επένδυσης. Οι καταναλωτές όμως πρέπει να γνωρίζουν ότι η θέρμανση με σόμπα ξύλου δεν γίνεται με τις κλασικές σόμπες, με την ακτινοβολία θερμότητας, αλλά με τις σύγχρονες ενεργειακές αερόθερμες ξυλόσομπες που ΜΕΤΑΔΙΔΟΥΝ ΘΕΡΜΟΤΗΤΑ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΑΕΡΑ ΜΕ ΒΕΝΤΙΛΑΤΕΡ. Το κυρίως σώμα της σόμπας περιβάλλεται από ένα είδος εξωτερικής θήκης, η οποία συνήθως κατασκευάζεται από φύλλα μετάλλου. Το βεντιλατέρ δημιουργεί ένα ρεύμα αέρα στον χώρο ανάμεσα στο σώμα της σόμπας και το εξωτερικό περίβλημα. Με αυτόν τον τρόπο, πολλή από τη θερμότητα (έως 85%) που η ξυλόσομπα παράγει μεταφέρεται στο δωμάτιο ως θερμός αέρας, παρά ως άμεση ακτινοβολία. Οι ξυλόσομπες αυτές σύμφωνα με τους κατασκευαστές μπορούν να θερμάνουν κατοικίες μέχρι 150 τ.μ. Υπάρχουν στην αγορά Ελληνικής κατασκευής τέτοιες σόμπες αλλά οι καταναλωτές πρέπει να προσέξουν πάρα πολύ την ποιότητα, τις επιδόσεις και την κατανάλωση και όχι μια δελεαστική τιμή. Σε τι είδους κατοικία όμως μπορεί κάποιος να απολαύσει τη θαλπωρή της φλόγας με το ελάχιστο κόστος; Τυχεροί όσοι μένουν σε μονοκατοικίες, εντός ή εκτός πόλης, όσοι μένουν σε οικογενειακές διπλοκατοικίες και δεν έχουν να κάνουν με συνελεύσεις, προκειμένου να βγάλουν τα μπουριά και όσοι μένουν σε διαμέρισμα όπου υπάρχει αναμονή καμινάδας τζακιού. Οι υπόλοιποι υποχρεωτικά θα επιλέξουν μια από τις εναλλακτικές λύσεις του πίνακα. *Στοιχεία από BEPNON

Πετρέλαιο, φυσικό αέριο (όπου υπάρχει), ηλεκτρική θέρμανση, υγραέριο, λέβητες ιόντων, αντλία θερμότητας, κλιματιστικά, πέλλετ, ξύλο. Η κάθε μια από αυτές τις λύσεις έχει τα πλεονεκτήματά της, όλες όμως οι εναλλακτικές κοστίζουν πια λιγότερο απ’ το πετρέλαιο.

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

0

Ελληνικό προϊόν άριστης ποιότητας

Ενεργειακή αερόθερμη σόμπα

ΒΕΡΝΟΝ fire • Θερμαινόμενη περιοχή από 100 - 140 m2 • Ελληνικό προϊόν άριστης ποιότητας • Όμορφη απλή γραμμή με ντεκόρ INOX σατινέ στην πρόσοψη.

• ΑΜΕΣΗ απόδοση της θερμότητας.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ έως 75% στη θέρμανση • Κατασκευασμένη από χάλυβα 4 χιλιοστών, με ηλεκτροστατική βαφή υψηλής αντοχής (500°C) • Διατίθεται σε πέντε χρώματα: ΚΟΚΚΙΝΟ, ΜΠΟΡΝΤΩ, ΜΠΕΖ, ΓΚΡΙ, ΧΑΛΚΟΥ

Eπικοινωνία: Τηλ. 2413007667, 698 3525254 κ. Δημήτρης Κράβαρης e-mail: dimkrav@hotmail.com, www.vernon.gr

44

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

«ΗΛΙΑΣ Κ.ΚΑΛΟΓΗΡΟΣ ΑΕ»

«Σχέσεις εμπιστοσύνης με τους αγρότες»

Τ

ριάντα εφτά χρόνια από τότε που ο κ. Ηλίας Καλόγηρος ίδρυσε την εταιρία εμπορίας και διάθεσης γεωργικών εφοδίων «ΗΛΙΑΣ Κ. ΚΑΛΟΓΗΡΟΣ ΑΕ», τόσο η χώρα όσο και ο αγροτικός κόσμος είδαν το τοπίο να μεταβάλλεται, να εξελίσσεται, και ο καθένας να τοποθετείται στην αγορά σύμφωνα πάντα με τις νέες εξελίξεις. Για την εταιρία «ΗΛΙΑΣ Κ. ΚΑΛΟΓΗΡΟΣ ΑΕ» όμως η βασική φιλοσοφία παραμένει ίδια: «Ο αγρότης να πάει καλά, χωρίς να αυξάνεται αχρείαστα και υπέρογκα το κοστολόγιό του, με το βλέμμα πάντοτε στην υγεία των ανθρώπων και στο περιβάλλον». Τα ηνία της επιχείρησης σιγά-σιγά περνάνε στον Κωνσταντίνο Καλόγηρο, ο οποίος έχοντας αποφοιτήσει από το Αριστοτέλειο της Θεσσαλονίκης με πτυχίο γεωπονίας - την ίδια ακριβώς σχολή με τον πατέρα του- συνεχίζει στην ίδια επιτυχημένη φιλοσοφία: «Στήνουμε σχέσεις εμπιστοσύνης με τους αγρότες και συνεργαζόμαστε μαζί τους». «Η νέα ΚΑΠ θα αλλάξει ολόκληρο τον προσανατολισμό της γεωργίας. Και ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο θα πρέπει ως

χώρα να ετοιμαστούμε. Θα πρέπει επιτέλους να αναδείξουμε το συγκριτικό μας πλεονέκτημα και να ξαναδουλέψουμε σκληρά για να σταθούμε στα πόδια μας» θα μας πει ο Κωνσταντίνος Καλόγηρος, ο οποίος δεν κρύβει την ανησυχία του για την κατάσταση της οικονομίας. «Η έλλειψη ρευστότητας είναι αυτή που γονατίζει ακόμα και υγιείς επιχειρήσεις και αν η κατάσταση αυτή δεν αλλάξει το συντομότερο δυνατό, τότε δεν είμαι καθόλου σίγουρος για το μέλλον».

Η επιχείρηση «ΗΛΙΑΣ Κ. ΚΑΛΟΓΗΡΟΣ ΑΕ» απασχολεί σήμερα παραπάνω από 20 εργαζόμενους –γεωπόνους, τεχνολόγους, οικονομολόγους- αλλά και στελεχιακό δυναμικό το οποίο μετράει χρόνια στο πλευρό της οικογένειας. «Στόχος και φιλοδοξία μας είναι να προσφέρουμε τις πιο σύγχρονες λύσεις και να σταθούμε δίπλα στον αγρότη. Αυτό κάναμε όλα τα προηγούμενα χρόνια, αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε με την ίδια συνέπεια», τονίζει ο Κωνσταντίνος

Καλόγηρος. «Ο αιώνας αυτός θα είναι ο αιώνας του νερού και όχι του πετρελαίου», θα μας πει ο κ. Ηλίας Καλόγηρος, ο οποίος άγρυπνα στέκεται στο πλευρό του γιού του, συμβουλεύοντάς τον καθημερινά για όλα. «Οι παγκόσμιες εκτάσεις είναι συγκεκριμένες και δεν αλλάζουν. Αυτό που αλλάζει είναι ο αριθμός του πληθυσμού, κάτι που αυξάνει τις ανάγκες για τροφή» θα τονίσει με ιδιαίτερη έμφαση, θέλοντας να καταδείξει την πίστη του στη γεωργία, ενώ το βλέμμα του σκληραίνει όταν μιλά για τα «εγκλήματα» που έγιναν στη χώρα και στον τομέα αυτό. «Το λέω καθημερινά στο γιο μου, το λέω και σε όλους τους νέους: αυτό που χρειάζεται είναι σκληρή δουλειά και προγραμματισμός» λέει με νόημα ο κ. Ηλίας Καλόγηρος. Η εταιρία «ΗΛΙΑΣ Κ. ΚΑΛΟΓΗΡΟΣ ΑΕ» είναι ένα καλό παράδειγμα ανάλυσης για όλους όσους θέλουν να ασχοληθούν σοβαρά, τόσο με τη γεωργία όσο και με την οικονομία. Αυτό άλλωστε είναι κάτι που πρώτα οι αγρότες μπορούν να το πιστοποιήσουν, αφού εδώ και τέσσερις περίπου δεκαετίες τους δείχνουν απόλυτη εμπιστοσύνη.

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

0

46

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

“Νους – Σώμα – Συναίσθημα σε κίνηση” συνέντευξη ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΒΑΦΕΙΑΔΑΚΗ – ΛΙΝΑ ΜΟΥΣΙΩΝΗ υπεύθυνες της Νουτοπίας

Από την Κωνσταντίνα Καρυδάκη Φωτ. Κώστας Μάντζιαρης

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

47

Η Νουτοπία, καινοτόμος εκπαιδευτική ομάδα, συνεχίζει για τρίτη χρονιά το εκπαιδευτικό της έργο με στόχο τη πολιτισμική διαμεσολάβηση για την αισθητική και συναισθηματική καλλιέργεια των παιδιών σχεδιάζοντας και εφαρμόζοντας διαθεματικά εκπαιδευτικά προγράμματα για τη προσχολική αγωγή και τη πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Υπεύθυνες για το σχεδιασμό και την εφαρμογή των εκπαιδευτικών προγραμμάτων της Νουτοπίας, είναι η Λίνα Μουσιώνη, Δρ. Αρχαιολόγος - Λαογράφος, συγγραφέας παιδικών βιβλίων και η Αγγελική Βαφειαδάκη, Ιστορικός - Λαογράφος, εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής.

«Στη Νουτοπία παίζουμε. Μέσα από το παιχνίδι μαθαίνουμε τον εαυτό μας και επικοινωνούμε με τους άλλους»

Λίνα: Για μένα τα Χριστούγεννα είναι ελπίδα. Αγγελική: Για μένα είναι αναδημιουργία. Να φτιάξουμε ό,τι χαλάσαμε, να ξαναβρούμε ό,τι ξεχάσαμε με το φως των Χριστουγέννων.

• Πώς γεννήθηκε η Νουτοπία; Όταν το πρωτάκουσα θυμήθηκα τη Νουτοπία του Τζον Λένον και τη Νεφελοκοκκυγία του Αριστοφάνη. Κάτι τέτοιο είναι. Πρόκειται για ένα λογοπαίγνιο σε σχέση με αυτό που θέλαμε να κάνουμε σε αυτή την καινούρια μορφή των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων μας. Νους και τόπος. Η Νουτοπία είναι μια φανταστική χώρα όπου θέλει και όπως θέλει το μυαλό μας. Μπορούμε να πάμε σε αυτή όχι μόνο με το μυαλό μας αλλά και με την καρδιά μας και με το σώμα μας. Αυτή είναι η Νουτοπία. Τα πάντα μπορείς να κάνεις στη Νουτοπία. Ο στόχος είναι εκπαιδευτικός και ψυχαγωγικός. Θέλουμε να μαθαίνουμε αλλά περνώντας καλά. Επίσης, σημαίνει πολλά για μας το παιδί να βγάλει το συναίσθημά του, όχι μόνο τις δεξιότητές του. Οπότε το σύνθημά μας είναι “Νους – Σώμα – Συναίσ θημα σε κίνηση”. Στη Νουτοπία παίζουμε. Μέσα από το παιχνίδι μαθαίνουμε τον εαυτό μας και επικοινωνούμε με τους άλλους.

• Τελικά πώς γεννήθηκε η Νουτοπία; Ένα βράδυ μπροστά στο τζάκι τρώγοντας κάστανα και λέγοντας παραμύθια; (γέλια). Θα μπορούσε. Ήταν μια ανάγκη που είχαμε κι οι δυο μας όταν τελείωσε η συνεργασία μας με το Λαογραφικό Μουσείο. Είχαμε ένα μεγάλο απόθεμα αγάπης και δημιουργικότητας που θέλαμε να το μοιραστούμε, να το κάνουμε πράξη.

• Η Νουτοπία θα μπορούσε ν’ ασχοληθεί και με ενήλικες; Βέβαια. Θέλουμε να κάνουμε κάποια οικογενειακά προγράμματα. Γονείς και παιδιά. Είμαστε ανοιχτοί σε οποιαδήποτε ομάδα. Δουλέψαμε και με παιδιά με σύνδρομο down. Οποιαδήποτε ομάδα θέλει να έχει συνεργασία μαζί μας, εμείς έχουμε τη δυνατότητα να εκπονήσουμε ειδικά εκπαιδευτικά προγράμματα προσαρμοσμένα στις απαιτήσεις, το χαρακτήρα της κλπ μέσα στο πλαίσιο “Νους – Σώμα – Συναίσθημα σε κίνηση”.

•Ένα οικογενειακό πρόγραμμα θα είχε ως στόχο να μάθουν οι γονείς να παίζουν με τα παιδιά τους; Θα τους δώσει τη χρυσή ευκαιρία να περάσουν δημιουργικό χρόνο με τα παιδιά τους. Και να τον περάσουν καλά. Να ευχαριστηθούν και οι ίδιοι. Και να γνωριστούν καλύτερα. Η βάση όλων των προγραμμάτων είναι το συναίσθημα, η συναισθηματική έκφραση. Να πουν ο ένας στον άλλο τι τους αρέσει, τι φοβούνται. Να μάθουν να συνεργάζονται. Τελειώνω πρώτος; Βοηθάω και το διπλανό μου. Αυτά τα πράγματα δεν είναι αυτονόητα. Στο σχολείο δυστυχώς δεν προλαβαίνουν να τα μάθουν. Προσπαθούμε να περνάμε αρχές και κοινωνικές δεξιότητες. Δε σπρώχνω τον άλλο για να πάω πρώτος.

• Άρα δράτε επικουρικά στην εκπαίδευση.

Μπορούμε να είμαστε το έναυσμα για να δουλέψει ο εκπαιδευτικός στην τάξη του ένα θέμα σε μεγαλύτερο βάθος ή ένα πρότζεκτ όπως λέγονται στην σύγχρονη εκπαίδευση ή να το έχει κάνει κι εμείς να είμαστε το επιστέγασμα της προσπάθειας.

• Πώς λειτουργείτε; Σας καλούν στα σχολεία, πηγαίνετε εσείς σε αυτά; Με το Γαλλικό Ινστιτούτο έχετε μια μόνιμη συνεργασία. Με το Γαλλικό έχουμε μια διπλή συνεργασία. Και είναι από τις πιο απολαυστικές και πιο αγαπημένες γιατί μας πάει πάντα παρακάτω. Ήρθαμε να κάνουμε τα προγράμματά μας στα γαλλικά σπάζοντας τη ρουτίνα του μαθήματος. Μαθαίνουν για παράδειγμα τη γλώσσα κάνοντας όχι το χριστόψωμο που έχουμε εμείς αλλά τη γαλλική βασιλόπιτα “Galette des rois”. Η συνταγή δίνεται στα γαλλικά, τα παιδιά μαθαίνουν τα υλικά, δουλεύουν μιλώντας γαλλικά και φτιάχνουν τη βασιλόπιτα. Παράλληλα με αυτά τα προγράμματα μέσα στην τάξη, φέτος είναι η τρίτη χρονιά και θα διδάξουμε σουρεαλισμό, ένα εξαιρετικό πρόγραμμα που έφτιαξε η Νουτοπία κατά παραγγελία για το Γαλλικό...

• Είναι για μεγάλα παιδιά; Όχι είναι από τα τριαράκια μέχρι δώδεκα χρονών. Θα κάνουμε Μαγκρίτ, Νταλί και Μιρό.

• Ωραία, να τους πείτε το ανέκδοτο πόσοι σουρεαλιστές χρειάζονται για να βιδώσουν μια λάμπα. Πόσοι; • Μπλε! (γέλια). ..Παράλληλα λοιπόν, δύο Σάββατα κάθε μήνα γίνονται τα εκπαιδευτικά προγράμματα για όλα τα παιδιά της πόλης. Στα ελληνικά. Ε, ναι. Στα ελληνικά. Από 4 έως 7 χρονών και τώρα μέχρι 12. Στα σχολεία μας καλούν οι εκπαιδευτικοί, δουλεύουμε τμήμα τμήμα, με μικρές ομάδες παιδιών και σε ιδιωτικά και σε δημόσια.

• Είναι ακριβά τα προγράμματα; Όχι δεν είναι. Ανάλογα με τα υλικά του προγράμματος. Επίσης αναλαμβάνουμε τη συμμετοχή των παιδιών που δεν έχουν να πληρώσουν το αντίτιμο, με διακριτικότητα, σε συνεργασία με το δάσκαλο. Όταν πηγαίνουμε στην τάξη όλα τα παιδιά παρακολουθούν. Δεν υπάρχει περίπτωση κάποιο παιδί να μην παρακολουθήσει επειδή δεν πλήρωσε. Τα προγράμματά μας είναι από 2-5 ευρώ για κάθε παιδί. Τα υλικά είναι δικά μας και τα παιδιά φεύγουν πάντα με μια κατασκευή.

• Πάντως μου κάνει ευχάριστη εντύπωση που παρά τη δύσκολη συγκυρία η Νουτοπία έχει τόσο μεγάλη ανταπόκριση. Είναι μεγάλη μας χαρά πραγματικά. Μας δίνει δύναμη να πάμε παρακάτω και να ονειρευόμαστε.

48

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

• Το περιμένατε; Είπαμε ξεκινάμε κι όπου μας πάει το καράβι. Και το καράβι μας πάει σε πολύ ωραία μέρη. Κάθε χρονιά έχει κι άλλες προκλήσεις. Κάθε χρονιά είναι διαφορετική. Ενώ έχουμε και οι δύο μια 20ετή εμπειρία στα εκπαιδευτικά προγράμματα και μια μεγάλη επιστημονική γκάμα, λαογραφία, ιστορία, αρχαιολογία, ιστορία της τέχνης, βρίσκουμε συνέχεια καινούρια πράγματα, καινούρια αντικείμενα, καινούριους τρόπους. Να σου πω ένα παράδειγμα. Κάναμε ένα πρόγραμμα για το μήλο, “μήλο μου κόκκινο”. Όταν το ακούς φαντάζεσαι ότι αφορά στη διατροφή, για να καλλιεργήσεις στα παιδιά καλές διατροφικές συνήθειες.

• Στην παράδοση πήγε το μυαλό μου, από το τραγούδι. Μπορεί να πάει παντού. Εμείς ξεκινήσαμε με τα μήλα των Εσπερίδων, το μήλο της Γνώσης, το μήλο του Νεύτωνα, της Χιονάτης, της Έριδας, το μήλο του Μαγκρίτ, του Πικάσο. Και στο τέλος κάνουμε ένα εικαστικό έργο που το πλαστικοποιούμε και γίνεται σουπλά. Το ίδιο κάνουμε και με τις νεράϊδες και τους δράκους σε Δύση και Ανατολή. Να μην ξέρουν μόνο την Τίνκερμπελ και τον κακό φτερωτό δράκο αλλά και το δράκο της ελληνικής παράδοσης. Ο καθένας με τη δική του οπτική, τα δικά του χρώματα και μέσα από πολλά παιχνίδια. Κρύβουμε τα μαντήλια των νεραϊδών, έχουμε Κινέζο δράκο αυθεντικό, τρέχουμε, χορεύουμε, ονειρευόμαστε. Γι αυτό τα παιδιά έρχονται και ξανάρχονται. Υπάρχουν παιδιά που ξανάρχονται στο ίδιο πρόγραμμα!

• Μα ένα παραμύθι που σου αρέσει, δε θες να το ακούσεις πάλι; Ναι! Κι αυτό είναι μεγάλη ικανοποίηση για μας. Αφουγκραζόμαστε την ομάδα, τις ανάγκες της, τις επιθυμίες της. Και θέλουμε δίπλα μας και τον εκπαιδευτικό. Γιατί κακά τα ψέματα, ο εκπαιδευτικός την ξέρει την ομάδα του. Κι είναι μεγάλη χαρά για μας να σηκώνεται και να παίζει μαζί μας.

• Τι θα κάνετε τα Χριστούγεννα; Τα προγράμματα “Ω! Έλατο” και “Το δικό μου Χριστόψωμο”. Στο πρώτο υπάρχει ένα μαγικό κουτί που ανοίγουμε και βγάζουμε όλα τα σύμβολα της γιορτής των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Από την ελληνική παράδοση, κάποια που έχουν ρίζες στην ελληνική αρχαιότητα αλλά και τα πιο σύγχρονα ευρωπαϊκά. Και φτιάχνουμε μικρές κατασκευές χριστουγεννιάτικες. Καράβια, εκκλησιές... Το Χριστόψωμο είναι ένα ξεχασμένο ψωμί. Δεν είναι βασιλόπιτα. Είναι ψωμί γιορτινό, κεντητό, στολισμένο, αφιερωμένο στο Χριστό. Και το κάνουμε τα Χριστούγεννα. Στέλνουμε την αυθεντική παραδοσιακή συνταγή στις μαμάδες. Τα παιδιά φεύγουν από τη Νουτοπία με το δικό τους Χριστόψωμο που το ψήνουν στο σπίτι τους.

• Τι είναι για σας Χριστούγεννα; Λίνα: Για μένα τα Χριστούγεννα είναι ελπίδα. Αγγελική: Για μένα είναι αναδημιουργία. Να φτιάξουμε ό,τι χαλάσαμε, να ξαναβρούμε ό,τι ξεχάσαμε με το φως των Χριστουγέννων.

•Info

Νουτοπία, δηλώσεις συμμετοχής στα τηλ. 2410 232552, 6972231470 και 6978333501

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

Το αρωματοπολείον Ροδοσταλίς ήρθε να δώσει άρωμα στην πόλη της Λάρισας με τον μοναδικό τρόπο που μόνο αυτό ξέρει. Προσφέρουμε τα προϊόντα μας σε λιανική αλλά και χονδρική με στόχο κάθε φορά να ικανοποιήσουμε ακόμη και τον πιο απαιτητικό πελάτη και να σας οδηγήσουμε στο ιδανικό αποτέλεσμα που θα σας ανανεώσει και θα δώσει μοναδικό στυλ. Θεωρούμε την ποιότητα το βασικότερο συστατικό της επιτυχίας μας και στον χώρο μας θα βρείτε μια ποικιλία αυθεντικών διάσημων αρωμάτων που προέρχονται απευθείας από την Γαλλία.

•Info Ροδοσταλίς, Φρίξου 5, Λάρισα

0

50

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

παραμυθού

ΛέΝα ΧαΪδΟύΤη

Από την Κωνσταντίνα Καρυδάκη Φωτ. Κώστας Μάντζιαρης

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

ΠΑΡΑΜΥΘΟΥ ΑΠΟ ΚΟΥΝΙΑ “Είμαι παραμυθού κι όχι παραμυθατζού” Μια φορά κι έναν καιρό… παραμύθι μύθι μύθι, το κουκί και το ρεβύθι... αρχή του παραμυθιού, καλησπέρα της αφεντιάς σας... Τη Λένα, αν και μια σταλιά κορίτσι, την ξέρει όλη η Λάρισα. Γιατί κάνει μια δουλειά περίεργη, αλλόκοτη, ασυνήθιστη. Λέει παραμύθια! Η Λένα είναι θεατρολόγος, μιλάει πολύ καλά γαλλικά και αγγλικά. Θα μπορούσε τουλάχιστον να είναι καθηγήτρια σε σχολείο και να ‘χει τα παραμύθια σα χόμπι. Ούτε να ακούσει. Λέει πως θα ένιωθε μισή. Δε φοβάται, δε νιώθει ανασφάλεια για το μέλλον, έχει εμπιστοσύνη στη ζωή. Έχει πολλές ιδέες και μια μια τις υλοποιεί. Τη Λένα μπορείτε να τη βρείτε στο Δημιουργικό Εργαστήρι της Κάκιας Χαλήμαγα - Χατζή όπου ήταν μαθήτρια και τώρα συνεργάτης, στο Γαλλικό Ινστιτούτο όπου έχει δημιουργήσει τον κύκλο ανάγνωσης και αφήγησης για ενήλικες κάθε Τετάρτη στις 8 μ.μ. και δυο Σάββατα το μήνα για παιδιά και στο καφενείο “Κανάρια” στο Φρούριο κάθε Τρίτη στις 10 μ.μ.

• Είστε πολλοί παραμυθάδες; Είμαστε αρκετοί. Εγώ είμαι από τους νεώτερους. Το κίνημα της νεοαφήγησης ξεκίνησε στην Ελλάδα το ‘90. Παραμύθια λέγανε στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο από αρχαιοτάτων χρόνων επαγγελματίες παραμυθάδες. Ο ραψωδός ήταν ένα είδος παραμυθά. Οι ναυτικοί έπαιρναν παραμυθάδες στα καράβια για να περνάει ο καιρός. Εγώ είμαι θεατρολόγος και παραμυθού. Οι παραμυθάδες στην Ελλάδα προέρχονται από διάφορους χώρους. Η Σάσα Βούλ-

γαρη η δασκάλα μου είναι ψυχοπαιδαγωγός. Η Αγνή Στρουμπούλη κοινωνιολόγος. Ο Στέλιος Πελασγός είναι παιδαγωγός, συγγραφέας...

• Σε κάθε περίπτωση δεν είναι και το πιο συνηθισμένο επάγγελμα. Τι σε οδήγησε στο παραμύθι; Με το θέατρο ασχολιόμουν από μικρή. Πριν πάω στο Δημιουργικό Εργαστήρι. Ήμουν το παιδάκι που μάζευε τα άλλα παιδάκια στη γειτονιά και κάναμε παραστάσεις.

• Σα να λέμε παραμυθού από κούνια. Δε θα μπορούσες να το πεις καλύτερα. Την πρώτη μου παράσταση αφήγησης, χωρίς να έχω συνείδηση τι ακριβώς κάνω αφού δεν είχα ξαναδεί κάτι τέτοιο, την έκανα στο Λύκειο και μάλιστα στην Γ΄Λυκείου. Και θυμάμαι πώς όλοι οι καθηγητές του φροντιστηρίου μου έλεγαν “τι κάνεις παιδάκι μου, γιατί σπαταλάς το χρόνο σου, πρέπει να είσαι συγκεντρωμένη”. Το θεωρούσαν πολύ επιπόλαιο τη χρονιά που έδινα Πανελλήνιες. Μόνο οι γονείς μου με παρότρυναν “κάνε το παιδί μου αφού σε ξεσκάει”. Δόξα το θεό, από γονείς και δασκάλους στάθηκα πολύ τυχερή στη ζωή μου.

• Έγινε η παράσταση; Βέβαια. Στο Χατζηγιάννειο. Έκανα τη διασκευή ενός παραμυθιού για ενήλικες, του Κορεάτη Τζίμι Λιάο το “Εκείνη κι εκείνος”. Μια φίλη μου μουσικός έγραψε τη μουσική και με συνόδεψε στη σκηνή. Ήταν λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 2003. Ήρθε το σχολείο και περάσαμε πολύ ωραία.

• Γιατί επέλεξες τη θεατρολογία; Γιατί δεν πήγες σε μια Δραματική Σχολή; Μια Δραματική Σχολή δε προσφέρει τη γνώση που ήθελα. Δε με κάλυπτε. Ούτε ήθελα να γίνω ηθοποιός. Αγαπώ το θέατρο αλλά έψαχνα κάτι άλλο που δεν ήξερα τι ήταν αυτό. Νομίζω πως το σύμπαν με οδήγησε στο παραμύθι. Θέλω να πω πως υπήρξαν διάφορες συμπτώσεις στη ζωή μου που σιγά σιγά με οδηγούσαν σε αυτό. Με αποκορύφωμα τη συνάντησή μου με τη δασκάλα μου τη Σάσα στο πλαίσιο ενός μαθήματος που είχαμε στη Σχολή. Εντυπωσιάστηκα πολύ από την προσωπικότητά της και της ζήτησα να παρακολουθήσω τα σεμινάριά της. Με επέλεξε γιατί επιλέγει τους μαθητές κι όσο περνούσε ο καιρός ένιωθα ότι βρίσκω τον εαυτό μου, ότι αυτό πρέπει να κάνω στη ζωή μου αν θέλω να νιώθω πλήρης, ευτυχισμένη, χρήσιμη.

• Πού σε βρίσκουμε; Συνεργάζομαι με το Δημιουργικό Εργαστήρι, το Γαλλικό Ινστιτούτο και τα “Κανάρια”. Στα “Κανάρια”, ένα καφενείο στο Φρούριο, λέω παραμύθια για δεύτερη χρονιά κάθε Τρίτη στις 10 το βράδυ. Στο Γαλλικό ξεκίνησα πέρσι με παραμύθια για πιτσιρίκια δύο Σάββατα το μήνα. Και φέτος κάθε Τετάρτη λέω παραμύθια και σε μεγάλους. Δημιούργησα τον κύκλο ανάγνωσης και αφήγησης. Συναντιόμαστε, χαλαρώνουμε με τεχνικές γιόγκα και θεάτρου, πίνουμε τσάι και λέω ιστορίες.

• Υπάρχει ανταπόκριση; Ναι! Είμαι πολύ ενθουσιασμένη. Είναι μια

«Το σύμπαν με οδήγησε στο παραμύθι» «Ο παραμυθάς σου ξηγιέται από την αρχή, όχι σαν τους άλλους που ορκίζονται πως λένε αλήθεια και σε φορτώνουν ψέματα»

51

52

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

ευκαιρία για τον ενήλικα που δεν προλαβαίνει να χαλαρώσει, να διαβάσει, να επικοινωνήσει, να τα κάνει όλα αυτά στον κύκλο μας. Έρχονται μεγάλοι άνθρωποι που τους έχω μεγάλη αδυναμία, έρχονται νοικοκυρές, έρχονται και άντρες που δεν το περίμενα. Με τις φόρμες, χωρίς παπούτσια, με τις κουβερτούλες τους. Στα “Κανάρια” έρχεται η νεολαία.

• Ο παραμυθάς είναι μόνος απέναντι όλων. Δε νιώθω μόνη αν εννοείς αυτό. Χάνομαι τόσο πολύ μέσα στο παραμύθι. Δεν είχα ούτε από μικρή το άγχος της έκθεσης. Θέλω τόσο πολύ να ευχαριστήσω τον κόσμο που τα ξεχνάω όλα. Αυτό είναι το κύριο μέλημά μου. Δεν υπάρχει άλλη σκέψη εκείνη την ώρα.

• Υπάρχει κάποιο παραμύθι που ξεχωρίζεις; Αχ πώς να το κάνω αυτό; Πρώτο θα έβαζα το “ο Αστερνός και η Πούλιω” που με έχει σημαδέψει. Ήταν το πρώτο που δούλεψα με τη δασκάλα

μου και με ξεκλείδωσε. Είναι ηπειρώτικο, εγώ το λέω σε Θεσσαλική παραλλαγή και με αυτό αρχίζω όταν ξεκινάω κάτι καινούριο στη ζωή μου. Το δεύτερο είναι αφρικάνικο το κοστούμι του Γιωργή που φθάρθηκε κι η μάνα του το ‘κανε σακάκι και μετά γιλέκο και μετά κουμπί και μετά παραμύθι.

• Ε, δεν τον λένε Γιωργή... Όχι εγώ τον είπα έτσι. Τα αλλάζω συνέχεια όλα. Να γιατί δεν έγινα ηθοποιός. Τη μια μπορεί να κάνω τη γριά πονηρή, την άλλη καλή, τη μια να ‘χει ευτυχισμένο και την άλλη λυπημένο τέλος.

• Ποια παραμύθια αρέσουν στον κόσμο; Αυτά που αρέσουν και στον παραμυθά.

• Αρέσουν τα παραμύθια με λυπημένο τέλος; Όταν πεις κάτι που βγαίνει από μέσα σου και το νιώθεις με όλο σου το είναι, θα αρέσει.

• Αν έπρεπε να διαλέξεις ανάμεσα στη δουλειά σου στο Δημιουργικό

Εργαστήρι και στα παραμύθια τι θα έκανες; Δε θα δούλευα σε άλλο Εργαστήρι Εικαστικών αν δεν ήταν η κυρία Κάκια. Αν η κυρία έπαιζε μπάσκετ θα παίζαμε όλοι μπάσκετ. Είναι η έμπνευσή μας, ο οδηγός μας. Μας αφήνει να εκφραζόμαστε, να δημιουργούμε, να αυτοσχεδιάζουμε.

• Οι παραμυθάδες λένε ψέματα ή αλήθεια; Αυτά που λένε οι παραμυθάδες είναι πιο αληθινά από όλα αυτά που ακούμε. Ο παραμυθάς λέει, ήμουνα κι εγώ εκεί με ένα κόκκινο βρακί... ψέματα κι αλήθεια, έτσι είν’ τα παραμύθια. Ο παραμυθάς σου ξηγιέται από την αρχή, όχι σαν τους άλλους που ορκίζονται πως λένε αλήθεια και σε φορτώνουν ψέματα. Ο παραμυθάς είναι τίμιος. Δε συμβαίνει το ίδιο με τον παραμυθατζή. Γι αυτό θέλω να τονίσω, είμαι παραμυθού κι όχι παραμυθατζού.

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

54

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

Από τον Μιχάλη Ι. Αργυρίδη δάσκαλος – μελετητής της σύγχρονης λογοτεχνίας για παιδιά

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Χριστουγεννιάτικα κείμενα για παιδιά και κοινωνικά θέματα

Τ

α θέματα κοινωνικού προβληματισμού αποτελούν – αναπόφευκτα– στις μέρες μας βασικές πηγές έμπνευσης και αναφοράς για τους περισσότερους συγγραφείς της σύγχρονης λογοτεχνίας για παιδιά, που ένα «ειδικό αισθητήριό τους επιτρέπει να δρουν ως δέκτες και πομπού των ερεθισμάτων, των μηνυμάτων και των προκλήσεων του κοινωνικού τους περίγυρου». Έτσι, παρουσιάζουν την πραγματικότητα όπως είναι, αλλά με την «προϋπόθεση ότι αυτή θα βρίσκεται μέσα στα όρια της ευαισθησίας του παιδιού, θα δίνεται με το μάτι του, μέσα από το ύφος του και θα φτάνει ως το σημείο που δε θα βλάφτει το αδιαμόρφωτο ακόμη νευρικό του σύστημα». Θα μπορούσε να αναφέρει κανείς πολλούς συγγραφείς που κινούνται στο πλαίσιο που προανέφερα. Θα περιοριστούμε, όμως, μέρες που είναι, σε εκείνους που μέσω των κειμένων τους για τα Χριστούγεννα θίγουν θέματα κοινωνικού προβληματισμού. Η Γαλάτεια Γρηγοριάδου – Σουρέλη και η Σοφία Φίλντιση, από τους κορυφαίους συγγραφείς της σύγχρονης λογοτεχνίας για παιδιά, χρησιμοποιώντας κάποιες εθιμικές δραστηριότητες των παιδιών – όπως τα κάλαντα – αναφέρθηκαν στις ληστείες που γίνονται σε βάρος ηλικιωμένων ατόμων μες τα σπίτια τους, καθώς και στο σεβασμό και την αποδοχή της διαφορετικότητας του άλλου. Η Γαλάτεια Γρηγοριάδου – Σουρέλη, στο διήγημα «Σαν τότε…» (από τη συλλογή διηγημάτων «Οι μάγοι της κασέτας», εκδόσεις «ΑΓΚΥΡΑ», Αθήνα, 1991), γράφει για το πώς ένας ηλικιωμένος έπεσε θύμα ληστείας εξαιτίας των … καλάντων. «Το κουδούνι χτύπησε πολλές φορές, μαζεμένες σχεδόν απαιτητικά. Πριν ακούσει όμως το κουδούνι, είχε καταλάβει απ΄ τα τρεχαλητά στη σκάλα. Άνοιξε.

- Να τα πούμε; - Πέστε τα, πέστε τα.

Έβαλε τα παιδιά μέσα και ξέχασε πως τον πόναγε η μέση, δεν τον βάσταγαν τα πόδια. Τα ξέχασε όλα.(…)

- Πατέρα, σου τo ΄παμε, σου το ξανάπαμε, μην ανοίγεις αξημέρωτα τις πόρτες.(…)

- Μα… τέτοια μέρα (…).

- Μα εσύ δε φοβάσαι τους κλέφτες. Εμάς όμως τρέμει το φυλλοκάρδι μας. Κάθε μέρα διαβάζουμε στις εφημερίδες πως χτυπούν τα κουδούνια και μπαίνουν και ληστεύουν τα σπίτια.(…) Άκουσε το πασπάτεμα στην πόρτα, ξέχασε πως (…).

- Ποιος είναι; είπε αχνά. Δεν περίμενε καν, ν΄ ακούσει(…). Άνοιξε ανυπόμονα ίδιο παιδί(…). Μπήκε ο κλέφτης…» Η Σοφία Φίλντιση, στο διήγημα «Ο Χριστός στο φυλάκιο» (από το βιβλίο «Ελληνικά διηγήματα Χριστουγέννων, Πρωτοχρονιάς, τόμος πρώτος, εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ, Αθήνα, 1994), καταθέτει – μέσω των καλάντων – το μήνυμά της για το σεβασμό της φυλετικής ιδιαιτερότητας των γύφτων, και γράφει: «Τόνε πήρα και βγήκαμε μια μικρή γύρα (…). Στο γυρισμό είδα στο ερειπωμένο φυλάκιο καπνό. Οι γύφτοι δεν είχαν ακόμα πλαγιάσει. «Πάμε και σε τούτους» είπα. Και πήγαμε.(…) Ο αδερφός μου είδε το μικρό αβάφτιστο γυφτόπουλο (…) να κοιμάται στην αγκαλιά της μάνας του, μέσα στο φυλάκιο, που η καθαρή καρδιά του το ΄καμε φάτνη, που τα αθώα μάτια του είδανε το νιογέννητο Χριστό σ΄ εκείνο το λερωμένο και νηστικό γυφτόπουλο… που κοιμότανε ανήξερο για την τιμή που του ΄καμε μια παιδική πεντακάθαρη καρδιά! Λες και στο φυλάκιο γεννήθηκε στ΄ αλήθεια ο Χριστός κείνο το βράδυ (…). Εκείνη την παραμονή των Χριστουγέννων την έχω στην καρδιά μου ακόμα… Σ΄ απάγκιο. Μην και μου τη βρούνε οι καιροί και μου την πάρουν! Και πια τι θα ΄χω!»

Ο Κώστας Κατσιώνης, συγγραφέας της σύγχρονης κυπριακής λογοτεχνίας για παιδιά και πρόεδρος του Κυπριακού Συνδέσμου Παιδικού Νεανικού Βιβλίου, στο διήγημα «Τα Χριστούγεννα του Βασίλη» (από τη συλλογή διηγημάτων «Η Μελίνα της Κερύνειας», εκδόσεις Κ. ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ, Λευκωσία, 2002), θίγει το θέμα της περιφρόνησης, της εγκατάλειψης και της μοναξιάς που βιώνουν ως το τέλος της ζωής τους οι ηλικιωμένοι. « (…) Κόντευε να ξημερώσει για καλά. (…) Θα περνούσε λοιπόν και σήμερα και θ΄ άφηνε μια εφημερίδα κάτω από την κάθε πόρτα στους τακτικούς πελάτες(…). Τέλειωνε πια σχεδόν τη διανομή, όταν περνώντας μπροστά από κάτι χαλάσματα (…) του φάνηκε πως άκουσε κάτι παράξενο.(…) Έμεινε ν΄ αφουγκράζεται για λίγο. Και δεν άργησε να καταλάβει.(…) Κατάκοιτος σ΄ ένα κουρελιασμένο στρώμα (…) ένας ετοιμοθάνατος γέρος βρισκόταν ξαπλωμένος.(…) Βρισκόταν στα στερνά του και παραληρούσε.(…) Λίγη ώρα πρωτύτερα είχαν περάσει από εκεί κάποιοι «αληθινοί» χριστιανοί. Γεμάτοι κατάνυξη και θρησκευτικότητα(…) πορεύονταν προς την εκκλησία(…), για να παρευρεθούν, όπως κάθε χρόνο για λίγο, στη γέννηση της αγάπης (…) , τόσο βιαστικοί(…).

- Κουράγιο, παππού, είπε ο Βασίλης, κι έσιαξε κάπως τη σαρακοφαγωμένη κουβέρτα, που αγκάλιαζε με περιφρόνηση μαθές κι αυτή το γέρικο ξυλιασμένο κορμί. Κάτι πήγαινε να ψελλίσει ο γέρος. Έκανε μεγάλη προσπάθεια. Ήθελε κάτι να του πει. Το κατάλαβε ο Βασίλης (…). Ήθελε έναν παπά να τον ευλογήσει με τη Θεία χάρη στην τελευταία του πνοή επάνω. Δεν έχασε καιρό ο Βασίλης. (…) Έτρεξε μ΄ όλη τη δύναμη των ποδιών και της ψυχής του, να ικανοποιήσει την τελευταία επιθυμία ενός αδικημένου ανθρώπου. Γιατί έτσι τον είχε δει, έτσι τον είχε μπάσει στην καρδιά του εκείνο το φτωχό γέρο ο μικρός Βασίλης. «Άδικε κό-

σμε (…). Έτσι λοιπόν πληρώνεις τα πλάσματά σου; Γιατί ήταν κι ο γέρος ένα μέλος ετούτου του κόσμου, θα είχε δουλέψει γι αυτόν, τέλος πάντων κάτι θα είχε προσφέρει κι αυτός. Δεν ήταν σωστό λοιπόν να πληρώνεται με μια τέτοια εγκατάλειψη. Δεν ήταν καθόλου, μα καθόλου σωστό ένας άνθρωπος να πεθάνει σαν σκύλος». Όλα ετούτα γυρόφερναν στο μυαλό του και τον βασάνιζαν, καθώς προχωρούσε (…) με κατεύθυνση την εκκλησία. (…) Σαν έφτασε στην εκκλησία και μπήκε μέσα (…), γύρεψε τον καντηλανάφτη. Τον βρήκε (…) και του εξήγησε τι ήθελε. Του είπε πως έπρεπε να περιμένει. Θα ρωτούσε, είπε, τον παπά.(…) Η απάντηση έφτασε σε λίγο κι έκανε ακόμα πιο σκεφτικό και λυπημένο το Βασίλη (…). «Έπρεπε, του μετέφερε ο παπάς με το στόμα του καντηλανάφτη, να περιμένει να τελειώσει η λειτουργία. Η στιγμή ήταν ιερή. Δεν μπορούσαν να μείνουν στη μέση τα τροπάρια της Γέννησης». (…) «Χριστός, γεννάται δοξάσατε»… έψαλε στην εκκλησία ο παπάς, ενώ ο Βασίλης βρισκόταν και πάλι πάνω από τον γέρο (…). Πέρασε κάμποση ώρα έτσι. Με τον γέρο να παλεύει με το θάνατο και με τον Βασίλη να τον παραστέκει στην στερνή του πνοή. (…) Έμεινε και πάλι σκεφτικός ο Βασίλης. Σαν συνήλθε από τις σκέψεις, ο γέρος δε σάλευε πια. Του ΄κλεισε καλά τα μάτια, σκουπίζοντας ένα δάκρυ που αθέλητα κύλησε απ΄ τα μάτια του και σηκώθηκε.

- Καλά Χριστούγεννα παππού, ψιθύρισε και κίνησε πάλι για την εκκλησία. Ένιωθε μια γαλήνη στην ψυχή του. Είχε ζήσει τα Χριστούγεννα της ζωής του!» Η Αγνή Χαραλάμπους, συγγραφέας της σύγχρονης κυπριακής παιδικής λογοτεχνίας, στο διήγημα «Ένα αστέρι πέφτει» (από τη συλλογή διηγημάτων «Στα χρώματα της ίριδας», Λευκωσία, 1998), αφήνει να διαφανεί «ο παραλογισμός του πολέμου» αλλά και «το μέγεθος της αγριότητας και της απανθρωπιάς

0

αφήνει να διαφανεί ς ου μπ λά ρα Χα ή Η Αγν ι υ πολέμου» αλλά κα «ο παραλογισμός το ωπιάς που ας και της απανθρ ητ ότ ρι αγ ς τη ς θο «το μέγε νάνθρωπό του». συ ο στ τι αν έν απ ς ι ο άνθρωπο μπορεί να επιδείξε σης, θέμα της περιφρόνη το ι γε θί ς νη ώ σι ατ Ο Κώστας Κ ς το ξιάς που βιώνουν ω να μο ς τη ι κα ης ιψ της εγκατάλε υς οι ηλικιωμένοι. τέλος της ζωής το

που μπορεί να επιδείξει ο άνθρωπος απέναντι στο συνάνθρωπό του». «Ο Πέτρος σφίγγει στο χέρι του τ΄ όπλο. (…) «Άγια νύχτα σε προσμένουν με χαρά οι Χριστιανοί…». Νιώθει μια ευφορία στην ψυχή. (…) Βγαίνει έξω και κοιτάζει προς το τούρκικο φυλάκιο, που βρίσκεται απέναντι, στην άλλη άκρη του συρματοπλέγματος. Ο Τούρκος φρουρός στέκεται εκεί, κρατώντας σφιχτά το όπλο του και κοιτάζει προς το μέρος του Πέτρου. «Το Θεό δοξολογούμε μ΄ ένα στόμα μια φωνή…» Ο Πέτρος ακούει τις μελωδίες απ΄ το μικρό ραδιοφωνάκι (…). Ο Τούρκος στρατιώτης προχωρεί προς το ελληνικό φυλάκιο. Είναι κι αυτός νέο αγόρι, δεκαοχτώ χρονών. Μπορεί και είκοσι… Ο Πέτρος για πρώτη φορά τον βλέπει σαν άνθρωπο. (…) (…) Προχωρεί και ο Πέτρος… (…) Στέκονται και οι δυο με το συρματόπλεγμα ανάμεσά τους. Είναι κοντά, πολύ κοντά ο ένας με τον άλλο. Μπορεί να ξεχωρίσει ακόμα και το βλέμμα του Τούρκου στρατιώτη. Όμως τώρα πώς μέρεψε και πώς γαλήνεψε έτσι το βλέμμα του Τούρκου; (…) Ο Τούρκος στρατιώτης του χαμογελά: «Τσιγάρο πε… καρντάση;» Δεν είναι δυνατό! Του είπε: «αδερφέ». Πώς έγινε αυτό; Και όμως απόψε όλα είναι μπορετά… Ο Πέτρος βγάζει από την τσέπη του το πακέτο με τα τσιγάρα. Αφήνει κάτω το όπλο του. Βλέπει έκπληκτος τον Τούρκο φρουρό να σκύβει και ν΄ αφήνει και αυτός κάτω στη γη το δικό του όπλο. Απόψε ας γίνει ειρήνη. Ας παραμεριστούν για λίγο τα όπλα, ας μιλήσουν οι καρδιές. Ανοίγει το κουτί με τα τσιγάρα, ετοιμάζεται να πάρει ένα και μετανιώνει. «Γιατί να μου ζητάει τσιγάρο, πάει να πει πως δεν έχει…», σκέφτεται «πώς θα βγάλει τη νύχτα μ΄ ένα τσιγάρο;» Αυθόρμητα του προτείνει όλο το

πακέτο με τα τσιγάρα. Το πρόσωπο του Τούρκου φωτίζεται από ένα γλυκό χαμόγελο και απλώνει το χέρι. Ο Πέτρος του ανταποδίδει το χαμόγελο. Ξαφνικά μέσα στη νύχτα ακούγεται ένας πυροβολισμός… Τα δυο χέρια μένουν μετέωρα… Παγώνει το χαμόγελο. Δυο αθώες ματιές γεμίζουν απορία, και μια πονεμένη κραυγή ακούγεται σιγανά, καθώς το παλικάρι πέφτει: «γιατί; γι…α…τί…» Βροντερή η φωνή του Τούρκου στρατιώτη σκίζει τον αέρα: «Γιου πε… Γιοοου». («Όχι … όοοχι») Κοιτάζει προς το διπλανό τούρκικο φυλάκιο και φωνάζει πάλι: «Νετέν; Νετέν; Νετέεεν;» («Γιατί; Γιατί; Γιατί;») Ύστερα γονατίζει και ξεσπά σ΄ ένα βουβό κλάμα. Ένα αστέρι πέφτει από ψηλά… Ξαφνικά το φως χάνεται και όλα τ΄ αστέρια σκεπάζονται με μαύρα σύννεφα. Στα δυο φυλάκια αργοκτυπούν αδρές στάλες… Δακρύζει ο ουρανός… Ο Τούρκος στρατιώτης υψώνει τα χέρια του στον ουρανό και φωνάζει με όλη τη δύναμη της ψυχής του: «Νετέν Αλλάχ; Νετέν Αλλάχ…» (Γιατί Αλλάχ; Γιατί Αλλάχ;…”)

H κραυγή του πόνου και της οργής σμίγει με τις ψαλμωδίες, που ακούγονται στο ραδιόφωνο στο ελληνικό φυλάκιο. «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη…». *Ο κ. Μιχάλης Αργυρίδης είναι δάσκαλος – μελετητής της σύγχρονης λογοτεχνίας για παιδιά. Τιμητική διάκριση «100 κορυφαίοι εκπαιδευτικοί στον κόσμο για το 2012», από το Διεθνές Βιογραφικό Κέντρο (IBC) του Κέμπριτζ, για «την προσφορά του στη μελέτη της σύγχρονης παιδικής λογοτεχνίας».

Κατάστημα Λάρισας, Παπαναστασίου 57, Τηλ. 2410 549326.

56

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

Εκδηλώσεις για μικρούς και μεγάλους! Οι γιορτές είναι για όλους, πιο πολύ όμως για τα παιδιά. Είναι μια ευκαιρία να περάσουμε μαζί τους αυτό που λένε ποιοτικό χρόνο και ο καλύτερος τρόπος είναι να τα συνοδεύσουμε σε εκδηλώσεις. Και θα συμβεί το θαύμα: θα περάσουν αυτά καλά κι εμείς καλύτερα! Επιπλέον θα ανέβουμε στα μάτια τους, θα έρθουμε πιο κοντά και θα νιώσουμε κι εμείς παιδιά! Κι επειδή οι καιροί είναι δύσκολοι, σας προτείνουμε εκδηλώσεις που είναι υψηλού επιπέδου μεν χαμηλού ή ανύπαρκτου εισιτηρίου δε. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ

“ΟκήποςτωνΧριστουγεννιάτικων αναμνήσεων” Πρόκειται για την ετήσια χριστουγεννιάτικη παράσταση του Δημιουργικού Εργαστηρίου της Κάκιας Χαλήμαγα- Χατζή. Η σκηνή του Δημοτικού Ωδείου θα μεταμορφωθεί σε έναν πανέμορφο κήπο, γεμάτο με κατακόκκινα Αλεξανδρινά λουλούδια, που γίνονται ακόμη πιο εντυπωσιακά και μαγικά με τις αλλαγές του φωτισμού. Το παραμύθι θα δημιουργήσει η Μνήμη, η μία από τις τρεις αρχαιότερες Μούσες. Αυτή ζει στον μαγικό κήπο και κάθε χρόνο στις 16 του Δεκέμβρη ζωντανεύει τα όμορφα λουλούδια του κήπου που ονομάζονται Αναμνήσεις. Στην παράσταση παίρνουν μέρος 105 παιδιά, μαθητές του Δημιουργικού Εργαστηρίου καθώς και παλιοί μαθητές (φοιτητές σήμερα), τα μέλη της Φύρδην Μίγδην, που χαρίζουν στα παιδιά της πόλης μας τις υπέροχες κουκλοθεατρικές παραστάσεις τους. Παράλληλα με την παράσταση οργανώνεται και το παζάρι αγάπης . Τα έσοδα του παζαριού και της παράστασης θα διατεθούν για την αναδοχή (για δέκατη χρονιά) τεσσάρων παιδιών, μέσω της actionaid.

• Info: Παραστάσεις: Κυριακή 16 Δεκεμβρίου στις 12 το μεσημέρι και στις 7 το απόγευμα. Τηλέφωνο για πληροφορίες 2410 – 621001.

PANTHEON PLAZA

“Η Ρακωδία των σκουπιδιών” Το Σ.Μου.Θ. παρουσιάζει το γνωστό οικολογικό παραμύθι “Η Ρακωδία των Σκουπιδιών” του Κώστα Λαμπρούλη για μικρούς και μεγάλους για το κοινό, στο Εμπορικό Κέντρο PANTHEON PLAZA. Το έργο έχει ήδη ξεκινήσει να παρουσιάζεται σε σχολεία της περιφέρειας. Οι παραστάσεις για το κοινό είναι προγραμματισμένες το Σάββατο 22/12 (6μ.μ.) και Κυριακή 23/12 (12μ.μ.). Για πληροφορίες και κρατήσεις θέσεων επικοινωνήστε με το 6943 956171 (11π.μ.2μ.μ. & 5-8μ.μ.). Υπόθεση: Μια βίδα, ένα παιχνίδι, μια ιδέα και μια μελωδία, όλα τους πεταμένα, ράκη ψυχικά και κυριολεκτικά, συναντιούνται σε ένα σκου-

πιδότοπο όπου η γριά Λήθη καραδοκεί για να τα φυλακίσει στα παλάτια της, καταδικάζοντάς τα έτσι να ξεχαστούν για πάντα. Ευτυχώς, όμως, τα ίδια έχουν διαφορετική γνώμη. Μέσα από αστείες καταστάσεις γεμάτες χορό και τραγούδι, αντιστέκονται σθεναρά στην απειλή και ξανακερδίζουν τη χαμένη τους αξία.

• Info: Τιμές εισιτηρίων/άτομο: 5 ευρώ (κοινό/σχολεία εκτός Λάρισας), 4 ευρώ (σχολεία της πόλης). Τηλ.: 2410.531778 www.smouth.com, pr@ smouth.com

12 Δεκεμβρίου στις 6μ.μ., σε μια όμορφη χριστουγεννιάτικη εκδήλωση. Η συγγραφέας Ελένη Σκρέκου θα αφηγηθεί γιορτινές ιστορίες και θα αποκαλύψει μικρά και μεγάλα μυστικά του Αϊ Βασίλη. Ένα αλλιώτικο γράμμα , γεμάτο χαμόγελα και μυρωδιά από κουραμπιέδες, θα ξεκινήσει από τη βιβλιοθήκη για να μεταφέρει στον Άγιο Βασίλη τις ευχές και την αγάπη των παιδιών και όχι μόνο. Η είσοδος είναι ελεύθερη.

• Info: Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Λάρισας (Παπακυριαζή 47). Για δηλώσεις συμμετοχής 2410-531973.

ΧΟΡΙΑΜΒΟΣ

“Ατσαλένιες Μανόλιες” Η «Ονείρων Θαύματα» παρουσιάζει στη σκηνή του καλλιτεχνικού πολυχώρου “Χορίαμβος” (Γαληνού 5 και Φαρμακίδου) το έργο «Ατσαλένιες Μανόλιες» βασισμένο στο έργο του Robert Harling “Steel manoglias”από τη Τέταρτη 12 έως και την Κυριακή 16 Δεκεμβρίου στις 9:15μ.μ. Ένα γλυκόπικρο έργο για την αγάπη, τη φιλία, την κατανόηση, την υποστήριξη, ένας σεμνός ύμνος στην ανθρώπινη φύση και στον τρόπο που λειτουργεί.

• Info: Γενική είσοδος 7 ευρώ, φοιτητικό- μαθητικό 5 ευρώ. Kρατήσεις θέσεων: 2411-101963, 6972 – 700.971.

TEE KΔ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

Η μάγισσα Τσαπατσούλα Χρειάζεστε συνταγή για τους ωραιότερους κουραμπιέδες; Μην ψάχνετε άλλο. Την Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου στις 7 το απόγευμα στην αίθουσα εκδηλώσεων του ΤΕ.Ε.( Καλλιθέας 7 & Τζαβέλα) θα μάθετε πώς να φτιάχνετε: κουραμπιέδες που πετούν, κουραμπιέδες που χοροπηδούν και κουραμπιέδες που τραγουδούν από μόνοι τους τα κάλαντα. Ποιος μπορεί να σας διδάξει υψηλή μαγική γαστρονομία; Η μάγισσα Τσαπατσούλα και η παρέα της στην παρουσίαση του χριστουγεννιάτικου παραμυθιού “Η μάγισσα Τσαπατσούλα και οι καλικάντζαροι” της Χαράς Κατσαρή, από τις εκδόσεις Διάπλαση. Τη μάγισσα Τσαπατσούλα συνοδεύει ο Βαγγέλης Περρής. Με τη συμμετοχή του «Συλλόγου γονέων και φίλων παιδιών με σύνδρομο Down Θεσσαλίας». ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ

Γράμμα στον Άγιο Βασίλη Η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Λάρισας και οι Εκδόσεις Καμπύλη προσκαλούν τους μικρούς αναγνώστες, την Τετάρτη

ΓΑΛΛΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΛΑΡΙΣΑΣ

Xριστούγεννα με τη Νουτοπία Το Σάββατο 15 Δεκεμβρίου στις 11 π.μ. η Νουτοπία φτιάχνει με τα παιδιά της πόλης (5-8 χρόνων ) “ ένα ψωμί για τα Χριστούγεννα”. Μυρίζουν, αγγίζουν, αισθάνονται και φυσικά σηκώνουν τα μανίκια τους και ζυμώνουν για όλη την οικογένεια! Το Σάββατο 22 Δεκεμβρίου στις 11 π.μ. η Νουτοπία ανοίγει “το μαγικό κουτί των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς”. Είναι δυνατόν τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά να μπουν σε ένα κουτί; Κι αν από μέσα πεταχτεί κανένας καλικάντζαρος; • Ιnfo: Γαλλικό Ινστιτούτο Λάρισας, δηλώστε έγκαιρα συμμετοχή στη γραμματεία στο τηλέφωνο 2140287508.

ΓΛΥΠΤΙΚΗ

Έκθεση Μίλτου Τζιότζιου Στη νέα του ατομική έκθεση, που θα εγκαινιαστεί την Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου στις 8.30 μ.μ. στο Γαλλικό Ινστιτούτο Λάρισας ο γλύπτης Μιλτιάδης Τζιότζιος κινείται μεταξύ δύο αγαπημένων του καλλιτεχνικών οδών. Της αφαίρεσης και του ρεαλισμού. Δηλώνει υπέρμαχος της ρήσης “Η τέχνη είναι για όλους” κι αυτή τη φορά εμπλουτίζει την τέχνη του με το στοιχείο χρησιμότητάς της, όπως το γλυπτό που λειτουργεί και σαν υποδοχέας φρούτων.

• Info: Γαλλικό Ινστιτούτο Λάρισας. Ώρες λειτουργίας 11 - 1.30 και 6.309.30, Σάββατο-Κυριακή 11-1).

ΘΕΑΤΡΟ

Χριστούγεννα στο Θεσσαλικό Την κωμωδία “Μικροί Φαρισαίοι” του Δημήτρη Ψαθά, θα παρουσιάσει στις 20 Δεκεμβρίου το “Θεσσαλικό Θέατρο” στο Θέατρο του Μύλου. Το έργο γράφτηκε το 1954 και είναι μια ξεκαρδιστική σάτιρα που καυτηριάζει σκανδαλώδεις κοινωνικές καταστάσεις, ίδιες και απαράλλαχτες μ’ αυτές που ταλαιπωρούν την Ελλάδα σήμερα. Το έργο σημειώνει πάντα όταν παίζεται μεγάλη επιτυχία και από το κοινό και τους θεατρικούς κριτικούς θεωρείται το καλύτερο έργο του κορυφαίου Δημήτρη Ψαθά. Πρώτοι πρωταγωνιστές της κωμωδίας ήταν ο Μίμης Φωτόπουλος, ο Ντίνος Ηλιόπουλος και η Άννα Συνοδινού. Θέμα του είναι η υποκρισία εκείνων που προσπαθούν να καλύψουν ένα σωρό «ανομήματα» - απιστίες, καταχρήσεις, κλεψιές, λοβιτούρες - με τη φιλάνθρωπο συμμετοχή τους, σε φιλόπτωχα ταμεία, σε ανάλογους συλλόγους, οργανώσεις κλπ. Ο Ψαθάς στους “Μικρούς Φαρισαίους” ξεπερνά τον εαυτό του σε κωμικά ευρήματα, και σε σπαρταριστές ανατροπές. Η σκηνοθεσία είναι του Κώστα Τσιάνου που εδώ και δύο χρόνια επεξεργάζεται με μεγάλη προσοχή το κείμενο, για να πάρει μια σύγχρονη φρεσκάδα, απαραίτητη για τη σημερινή μας εποχή. Το “Θεσσαλικό Θέατρο” είναι η δεύτερη φορά που ανεβάζει έργο του σπουδαίου κωμωδιογράφου. Αλησμόνητη είναι η παράσταση του “Φον Δημητράκη” το 1981, που σκηνοθέτησε και τότε ο Κώστας Τσιάνος, αλλά και ερμήνευσε με συναρπαστικό τρόπο τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Στους “Μικρούς Φαρισαίους” τους ρόλους ερμηνεύουν οι: Περικλής Καρακωνσταντόγλου, Σταύρος Νικολαϊδης, Βασίλης Γιαβρής, Ζωή Μουκούλη, Πόπη Πελτεκοπούλου, Μαρία Τοκμάκη, Αλίκη Τσάκου και Χρήστος Χαλβατζάρας. ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΛΑΡΙΣΑΣ

Έργα εκπαιδευτικών – καλλιτεχνών Η έκθεση «Καλλιτέχνης – Πολίτης», με έργα καλλιτεχνών-εκπαιδευτικών, εγκαινιάζεται την Τρίτη 18 Δεκεμβρίου στη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας – Μουσείο Γ. Ι. Κατσίγρα. Στην έκθεση συμμετέχουν οι καλλιτέχνες εκπαιδευτικοί της Α/βάθμιας και της Β/βάθμιας εκπαίδευσης: Σωτήρης Αναγνωστόπουλος, Ντόλυ Γεωργαντζά, Αναστασία Γιαλαμά, Αντιγόνη Γκιόκα, Αθανάσιος Γκουντρουμπής, Σοφία Ζαπίτη, Ηλίας Ζημιανίτης, Στέλλα Κακάβα, Ευαγγελία Καραγγέλη, Ευτυχία Λάνταβου, Αστέριος Λάσκαρης, Χρήστος Λάσκαρης, Βασίλης Μπάτσικας, Ιωάννης Μπέης, Ιωάννης Ντάκος, Θεόδωρος Ξυντάρας, Κωνσταντίνος Παπαργύρης, Αθανασία Παπατζέλου, Κωνσταντίνος Πέρκας, Σωτήρης Πετρίκης, Χρήστος Σαμαράς, Ιφιγένεια Σδούκου, Άννα Τζίκα, Άννα Τσάτσαβου, Θεοδώρα Τσιάτσιου και Αθανάσιος Φαλιάγκας. Την έκθεση θα προλογίσει η κα Συραγώ Τσιάρα, Διευθύντρια του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης και Πρόεδρος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής της Δ.Π.Λ.

• Info: Ώρες λειτουργίας: Τρίτη-Παρασκευή 10:00-14:00 18:0021:00 Σάββατο-Κυριακή : 10:00-14:00 Διάρκεια έκθεσης: 18 Δεκεμβρίου έως τις 10 Φεβρουαρίου. Τηλ. επικοινωνίας: 2410-623615, 2410-621205.

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

όλο το χρόνο

Ημερολόγια: το τέλειο δώρο!

Κ

αινούρια χρονιά έρχεται. Τα δώρα φέτος θα είναι συμβολικά για... ευνόητους λόγους. Να μην τους αναλύσουμε και χαλάσουμε τις καρδιές μας χρονιάρες μέρες. Η πρόταση του πολύ ενημερωμένου βιβλιοπωλείου της πόλης μας ΠΑΙΔΕΙΑ (Μ. Αλεξάνδρου 6 και Κανάρη 11) είναι εκτός από βιβλία, ημερολόγια για τη νέα χρονιά. Είναι φθηνά, χρηστικά και υπάρχει μεγάλη ποικιλία. Ημερολόγια με απίθανα θέματα θα είναι η καθημερινή μας συντροφιά. Γιατί πού θα σημειώνουμε τα ραντεβού μας, τους λογαριασμούς μας, εκκρεμότητες, υποχρεώσεις, τηλέφωνα, ποιος γιορτάζει κοκ. Και ταυτόχρονα ανάλογα με το θέμα, θα μας συμβουλεύουν και θα μας διασκεδάζουν. Για του λόγου το αληθές, ιδού:

Ημερολόγιο 2013 Κρίση και 13 Εικονογράφηση: ΚΥΡ Εκδόσεις: Διόπτρα Ο ΚΥΡ, πιστός στο ραντεβού του, επιστρέφει με το κλασικό λεύκωμα που θα γίνει το απαραίτητο γιατρικό ενάντια στην κρίση για το 2013. Αθώα συγκυβέρνηση, δόλιες ξένες δυνάμεις, οριζόντιες περικοπές, κάθετες διαπραγματεύσεις (ο Θεός να τις κάνει) και ένα τρελό πανηγύρι μετάθεσης ευθυνών, ξεπετάγονται απ’ τις εμπνεύσεις του διάσημου σκιτσογράφου. Ημερολόγιο 2013

365 ημέρες γονιός Εκδόσεις: ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ Κείμενα: Δάφνη Φιλίππου Τα πολυτιμότερα δώρα που μπορείς να δώσεις στο παιδί σου είναι: αγάπη, ποιοτικός χρόνος, ενσυναίσθηση, προσεκτική ακρόαση, διαθεσιμότητα, κατανόηση, άνευ όρων αποδοχή. Στις σελίδες του ημερολογίου οι γονείς θα ανακαλύψουν πολλά ακόμη δώρα για τους ίδιους και για τα παιδιά τους: νέες πληροφορίες και πιθανές απαντήσεις σε ερωτήματα που τους απασχολούν για τη σχέση τους, τα όρια, το διάβασμα, την τηλεόραση, την τιμωρία, το διαζύγιο, την υιοθεσία, την εγκυμοσύνη, την ανάπτυξη της πρωτοβουλίας, της δημιουργικότητας, της συναισθηματικής νοημοσύνης κ.ά. Οι ειδικοί θα εμπλουτίσουν τη θεματολογία τους για τα σεμινάρια των γονιών που εμψυχώνουν.

Ημερολόγιο μαγειρικής 2013 Ηλίας Μαμαλάκης Εκδόσεις: ΜΙΝΩΑΣ Παρόλο που ο αριθμός 13 θεωρείται ελα-

φρώς γρουσούζικος, το 2013 θα είναι μια πολύ τυχερή χρονιά για όλη την Ελλάδα. Τα μαθήματα των προηγούμενων ετών έχουν πλέον αφομοιωθεί και μπορούμε να περνάμε πολύ καλά με λίγα χρήματα. Και εδώ έρχεται τούτο το ημερολόγιο, γεμάτο με συνταγές νόστιμες, εύκολες και κυρίως φθηνές, να καθοδηγήσει τις «κουζινικές» ικανότητές μας. Φαγάκια και γλυκά απλά, περίπλοκα, με λίγα υλικά αλλά και με πολλά. Θα περάσετε καλά με τούτο το ημερολόγιο: Θα κρατάτε τις σημειώσεις σας, θα ενημερώνεστε για τις γιορτές και συνάμα θα το χρησιμοποιείτε και σαν βιβλίο μαγειρικής.

Γιάννης Σερβετάς Προσωπικό ημερολόγιο ανεκδοτολόγιο 2013 Εκδόσεις: IANOS Το 2013 πλησιάζει απειλητικά και αυτό δεν μπόρεσε να περάσει απαρατήρητο από την πένα του Γιάννη Σερβετά. Το ημερολόγιο – ανεκδοτολόγιο του, το οποίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΙΑΝΟS για άλλη μια χρονιά θα συντροφεύει τις ημέρες μας, χαρίζοντας στιγμές άφθονου γέλιου, υπενθυμίζοντας τις ονομαστικές εορτές, κρατώντας τις απαραίτητες σημειώσεις και πολλά ακόμη. Φέτος θα ανακαλύψουμε μια διαφορετική όψη των γραμματοσήμων. Χρήσιμο και απαραίτητο για όσους αναγνώστες το επέλεξαν στο παρελθόν κι ενδιαφέρουσα επιλογή για όλους τους υπόλοιπους, συγκεντρώνει στις σελίδες του όλες τις στιγμές του έτους, τις καλές και τις άσχημες, τις εύκολες και τις δύσκολες, τη ζωή μας, όλα αυτά που δεν θέλουμε να ξεχάσουμε.

Ημερολόγιο 2013 ...Και η ζωή συνεχίζεται Εκδόσεις: ΑΙΩΡΑ Η έκδοση αυτή απευθύνεται σε ανθρώπους που παρακολουθούν και νοιάζονται για όσα συμβαίνουν γύρω τους, που αντιλαμβάνονται ότι αποτελούν μέρος αυτού του κόσμου, μέρος των προβλημάτων του και γι’ αυτό μέρος της λύσης τους. Ανθρώπους που, ως κάτοικοι του πλανήτη Γη αλλά και της κάθε χώρας, πόλης, γειτονιάς, έχουν σταθερές αξίες ζωής την υπευθυνότητα, την αυτενέργεια, την αλληλεγγύη. Αισιόδοξο, διασκεδαστικό και ενδιαφέρον, προσπαθεί να μεταδώσει θετικό πνεύμα. Θίγοντας ταυτόχρονα και προσωπικά και συλλογικά θέματα, εμπνέει για ένα καλύτερο αύριο.

• Ιnfo: Bιβλιοπωλεία Παιδεία, Κανάρη 11, 2410 239038, Μ. Αλεξάνδρου 6, 2410 538597.

57

58

Από τη Ζωή Καλαφάτη εκπαιδευτικός - μελετήτρια παιδικής λογοτεχνίας φωτ. larissanet

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

«Το χριστουγεννιάτικο δώρο» της Πιπίνας Τσιμικάλη

Σ

αματάς και κακό γινόταν μέσα στη μεγάλη σάλα του σχολείου κι οι πλατιές μαρμαρένιες σκάλες αντηχούσαν τα γέλια και τις φωνές μας. Ήταν παραμονή Χριστουγέννων κι οι δασκάλες και κάμποσες μεγάλες μαθήτριες ετοίμαζαν το δέντρο του σχολείου. Εγώ είχα έρθει εσωτερική εκείνη τη χρονιά στο σχολείο και ήμουν έντεκα ετών. Στεκόμουν στη σάλα που ήταν στημένο το δέντρο και κοίταζα σιωπηλή τις ετοιμασίες. Θα’θελα κι εγώ με χαρά ν’ απλώσω πάνω του λίγο χιονάτο μπαμπάκι, ασημένιες γυαλιστερές κλωστές ή να καρφώσω κανένα αγγελάκι. Μα δε μ’ άφηναν οι «μεγάλες» ν’ ανακατευτώ, γιατί ήμουν μικρή, είπαν, και δε μπορούσα. Κάποια στιγμή δυο άνθρωποι μπήκαν μέσα στο χολ κουβαλώντας δυο μεγάλα χαρτονένια κουτιά. Μεμιάς βρέθηκα δίπλα τους. Τα κορίτσια άνοιξαν περίεργα και βιαστικά τα κουτιά και αμέσως μπροστά μας πρόβαλαν κούκλες, τόπια, σπιτάκια, σιδηρόδρομοι, αρκούδες, καραμούζες και άλλα, όσα ήταν τα παιδιά του σχολείου. Και ύστερα, κάποια στιγμή έβγαλαν ένα κουτί μεγάλο και πλακωτό. Μόλις το άνοιξαν είδα μαγεμένη ένα κουκλίστικο σερβίτσιο τσαγιού, άσπρο, ζωγραφισμένο με ροζ και μπλε λουλουδάκια, φλιτζανάκια, πιατάκια, τσαγερά, ως και δυο πιατέλες για τα γλυκά. Τέτοια πράγματα δεν είχαν δει τα μάτια μου ποτέ. Στη μικρή μας πόλη έφερναν τις γιορτές παιχνίδια, τόπια, κουκλάκια γυάλινα, σβούρες και καραμούζες. Εγώ είχα για παιχνίδια μόνο μια κούκλα, τη Μυρτώ, κι ένα μικρό σιδερένιο κουταλάκι που μ’ αυτό έψηνα της κούκλας μου καφέ ή χαμομήλι μέσα σε μια δαχτυλήθρα, όταν

ήταν άρρωστη. «Αχ, να μου τύχαινε αυτό το σερβίτσιο», είπα μέσα μου. Κι αναστέναξα καθώς το έκλεισαν και του έβαλαν επάνω τον αριθμό 21. Το μεσημέρι δεν είχα όρεξη να φάω. Συλλογιζόμουν όλη την ώρα τα φλιτζανάκια. Μονάχα το βράδι, πριν πέσω να κοιμηθώ, είπα παρακαλεστικά στην προσευχή μου: «Παναγία μου! Κάνε να μου τύχουν τα φλιτζανάκια!» Και τα έβλεπα όλη τη νύχτα στον ύπνο μου όμορφα και γυαλιστερά, γεμάτη ελπίδα. Το απόγευμα κατέβηκα σιγά σιγά και πήγα στη σάλα. Τα παιδιά άρχισαν να έρχονται μαζί με τους γονείς τους για τη γιορτή. Ζήλεψα που τα είδα, η καρδιά μου σφίχτηκε και μου ήρθε να κλάψω γιατί εγώ δεν είχα κανέναν εδώ να ανοίξω την καρδιά μου. Σε λίγο τα φώτα άναψαν, το δέντρο άστραψε ολόκληρο και λαμποκόπησαν τα στολίδια. Έπειτα τα παιδιά έρχονταν ένα ένα να τραβήξουν κλήρο για τα δώρα. Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά σε κάθε κλήρο που τραβούσαν. Θεέ μου, πώς βάστηξα, ώσπου να έρθει η σειρά μου! Σηκώθηκα κάποτε κι εγώ, τράβηξα έναν και τον έδωσα της δασκάλας. «Ογδόντα εννέα!» είπε. Τα κορίτσια γύρω στο τραπέζι μου είπαν γελαστά «Και του χρόνου» και μου έδωσαν ένα βιολί με το δοξαράκι του. Πήρα το βιολί και κάθισα στη θέση μου. Κι ύστερα σηκώθηκα σιγά σιγά, ανέβηκα στην κάμαρά μου, ξάπλωσα στο κρεβάτι μου κι άρχισα να κλαίω με λυγμούς. Α! εκεί τα ξέσπασα όλα. Ένιωθα καταμόναχη, έρημη, τέτοια μέρα, ανάμεσα σε ξένους ανθρώπους. Γιατί να μην είμαι κι εγώ στο σπίτι μας όπως τα άλλα παιδιά κάτω; Μπροστά στη σκέψη μου έβλεπα το σπίτι

μας και το μαξιλάρι που ακουμπούσα ήταν η αγκαλιά της μαμάς μου με την κόκκινη ρόμπα και το αγαπημένο πρόσωπο. Κάμποση ώρα πέρασε έτσι κι ύστερα σηκώθηκα και κάθισα στο κρεβάτι. Τα μάτια μου γύριζαν στο δωμάτιο κι έπεσαν στην εικόνα της Παναγίας. Με κοίταζε σοβαρή και αυστηρή… Είχα κάνει τίποτα και είχε θυμώσει η Παναγία μαζί μου; Μήπως γιατί δεν ήξερα γραμματική; Όχι, δεν πίστευα να ήταν αυτό. Άλλο τίποτα δε θυμόμουν να είχα κάνει εκείνες τις ημέρες. Κι είχα παρακαλέσει την Παναγία τόσο για …τα φλιτζανάκια! Ποιανού να είχαν τύχει άραγε; Ποιος να ήταν ο ευτυχισμένος; Έσιαξα τα μαλλιά μου και κατέβηκα κάτω να μάθω. Κοίταζα τα παιδιά που χόρευαν ενώ λίγο μακρύτερα από μένα είδα το Δημητράκη που πήγαινε δυο τάξεις πιο μπροστά από μένα. Δε χόρευε ούτε αυτός, παρά ήταν μουτρωμένος και ανόρεχτος. Ήρθε κοντά μου και μου είπε: «Το καλύτερο παιχνίδι σου έτυχε». «Μμ!» έκανα εγώ. «Χαρά στο παιχνίδι…». «Τι δε σ’ αρέσει το βιολί σου;» «Όχι», είπα, «δε μ’ αρέσει καθόλου». «Ούτε κι εμένα το δικό μου». Η βραδιά του χορού τώρα τελείωνε. Τα παιδιά ετοιμάζονταν για τις καντρίλιες. Μα ούτε εγώ ούτε ο Δημητράκης κουνηθήκαμε απ’ η θέση μας. «Ακούς εκεί!» είπε ξανά «να μου τύχει το πιο σαχλό πράγμα στον κόσμο! Σα να ’μουνα κορίτσι!» «Τι σου ’τυχε;» έκανα τάχα αδιάφορα. «Ένα σερβίτσιο του τσαγιού για κούκλες. Άκου εκεί!» «Τα φλιτζανάκια;» έκανα με πνιχτή φωνή. «Το είκοσι ένα;» «Ναι»είπε αυτός. «Το είκοσι ένα. Άτυχος

ήμουν. Έτσι μού ’ρχεται να τους δώσω ένα πέταγμα να τα σπάσω». Εγώ είχα μείνει άναυδη. Ήθελα να το πω, μα δεν τολμούσα, κι είπα μονάχα: «Κι εμένα μου ’ρχεται να το ρίξω χάμω το βιολί και να το κάνω κομμάτια». Και τότε είπε ο Δημητράκης: «Αλλάζουμε;» «Αλλάζουμε»,είπα κι έλαμψα ολόκληρη. Ανέβηκα τότε τρεχάτη τις σκάλες, άρπαξα το βιολί μου και το έδωσα λαχανιασμένη στο Δημητράκη. Εκείνος μου έδωσε το δικό του κουτί. Βάζοντάς το στην αγκαλιά μου, ανέβηκα στο δωμάτιό μου, το άνοιξα, το χάιδεψα με τα μάτια μου για μια στιγμή και το έκλεισα προσεκτικά στο συρτάρι. Είχα κι ένα φόβο μήπως το μετανιώσει ο Δημητράκης…Μα εκείνος γελούσε ολόκληρος, κρατούσε το βιολί του και το χαιρόταν. «Χορεύουμε κι εμείς Δημητράκη;» είπα. «Τώρα που έχω το βιολί μου μπορούμε να χορεύουμε ως το βράδι», έκανε. Χορέψαμε και παίξαμε και τραγουδήσαμε. Είναι αλήθεια πως εκεί στο χολ πέρασε μέσα από τη φαντασία μου πολλές φορές η μαμά μου, με την κόκκινη ρόμπα της. Μα τώρα ήταν χαρούμενη κι αυτή και γελούσε… Το μυαλό μου βούιζε από τη μουσική όταν πήγα να κοιμηθώ. Έβγαλα τα φλιτζανάκια από το κουτί και τα έστησα όμορφα όμορφα πάνω στο κομοδίνο. Θα τ’ άφηνα εκεί όλη τη νύχτα, να τα δω αμέσως το πρωί, μόλις θ’ άνοιγα τα μάτια μου. Καθώς έκανα την προσευχή μου, κοίταξα την Παναγία. Πώς μου είχε φανεί θυμωμένη πρωτύτερα; Τα μάτια της ήταν όμορφα και γλυκά, καθώς με κοίταζε, και το στόμα της ήταν έτοιμο να χαμογελάσει… (Περιοδικό «Θησαυρός των παιδιών», 1948)

Πιπίνα Τσιμικάλη Η μεγαλύτερη γυναίκα πεζογράφος της Μάνης. Γεννήθηκε το 1905 στο Γύθειο, όπου και τελείωσε το Γυμνάσιο. Κόρη του Βασίλη Τζωρτζάκη ασχολήθηκε από μικρή με το διήγημα (παιδικό βιβλίο και παραμύθι). Είχε δεκάδες πνευματικά παιδιά. Η πορεία της στο παιδικό παραμύθι είναι ξεχωριστή. Μερικά απ’ τα βιβλία της έκαναν δεκάδες επανεκδόσεις. Η ίδια έμεινε ένα μεγάλο παιδί και ουδέποτε διαταράχθηκε με άλλες εκτός από πνευματικές αναζητήσεις. Προοδευτική στις ιδέες, τρυφερή στα αισθήματα, ευγενής και υψηλόφρων έως τέλους. Η μεγαλύτερη ίσως γυναίκα-παραμυθάς της Ελλάδας. «Το καλύτερο πράγμα στον κόσμο είναι να γράφει κανείς παιδικά. Το παραμύθι είναι η τροφή του παιδιού, του μικρού παιδιού. Με το παραμύθι λες, ό,τι θέλεις, χωρίς να φαίνεται ότι διδάσκεις. Έχω ξεχάσει πόσα έχω γράψει…» είπε σε μια συνέντευξή της, αρκετά χρόνια πριν, στον καθηγητή Β. Αναγνωστόπουλο. Τα λογοτεχνικά έργα της για μεγάλους είναι τα: «Απ’ τη ζωή» (1939), «Στο μεγάλο ρέμα» (1940) και «Πέρα στα πέτρινα χωριά- Ηθογραφία Μανιάτικη» (μυθιστόρημα, 1981), ενώ το διήγημά της «Παραμονή Χριστουγέννων» είναι ένα τρισέλιδο αριστούργημα σαν γνήσιο μανιάτικο γλύκισμα. Από τα παιδικά «Ο πρασινοσκούφης», που είχε μεγάλη επιτυχία, είναι το πρώτο και ακολούθησαν πάνω από εκατό μικρά και μεγάλα ως τις «Περιπέτειες του Πανάγου» (1972). Τόμους ολόκληρους παραμυθιών από τις εκδόσεις «Άγκυρα» και «Αστήρ» των Παπαδημητρίου, αλλά και πολλών άλλων εκδοτών («Κέδρος» κλπ.). Τόμους ολόκληρους που «γαλούχησαν» τα Ελληνόπουλα από το 1940 κ.ε., αφού εκδόθηκαν σε δεκάδες χιλιάδες αντίτυπα σε κάθε έκδοση και σε δεκάδες εκδόσεις. Έχει βραβευτεί πολλές φορές από τη Γ.Λ.Σ και τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

0

60

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

4

Από τον Μιχάλη Κοντό Φωτ. larissanet.gr

ασκήσεις

Η καθηγήτρια φυσικής αγωγής Νικολέττα Μορβατίδου μας δείχνει 4 απλές ασκήσεις τις οποίες μπορούμε να κάνουμε όλοι στο σπίτι

για το σπίτι

Το χειμώνα που ο καιρός τις περισσότερες φορές δεν μας επιτρέπει να βγούμε από το σπίτι, βρίσκουμε πάντα δικαιολογίες για να αναβάλουμε την εξάσκησή μας. Η καθηγήτρια φυσικής αγωγής Νικολέττα Μορβατίδου μας δείχνει 4 απλές ασκήσεις τις οποίες μπορούμε να κάνουμε όλοι στο σπίτι, και να διατηρηθούμε σε φόρμα.

υμνάζουμε Άσκηση 1: Γ υς πλάτη - ώμο Στηριζόμαστε στις μύτες των ποδιών και τοποθετούμε τις παλάμες στην πλάτη του καναπέ (ή πάνω στο τραπέζι που έχουν παρόμοιο ύψος). Λυγίζουμε τους αγκώνες μέχρι να σχηματίσουμε ορθή γωνία. Απ’ αυτή τη θέση σπρώχνουμε τις παλάμες μέχρι να σηκώσουμε ψηλά το κορμί μας. Εκτελούμε 2 σετ των 15 επαναλήψεων.

υμνάζουμε Άσκηση 2: Γ τρικέφαλο

υμνάζουμε Άσκηση 3: Γ - τρικέφαλο κοιλιακούς

Τοποθετούμε τις παλάμες στην άκρη της καρέκλας με τα δάχτυλα να δείχνουν προς τα έξω και λυγίζουμε σε ορθή γωνία τους αγκώνες. Απ’ αυτή τη θέση πιέζουμε με δύναμη τις παλάμες κάτω για να σηκώσουμε τον κορμό μας. Εκτελούμε 2 σετ των 15 επαναλήψεων.

Ξαπλώνουμε πλαγίως και τοποθετούμε μια πετσέτα ρολό κάτω από τη μέση, την παλάμη του πάνω χεριού μπροστά από το στήθος, ενώ το άλλο χέρι ακουμπά τεντωμένο κάτω. Από αυτή τη θέση πιέζουμε κάτω την παλάμη, ενώ σηκώνουμε τον κορμό προς τα πάνω. Εκτελούμε 2 σετ των 15 επαναλήψεων.

υμνάζουμε Άσκηση 4: Γ ο - γλουτό τετρακέφαλ Τοποθετούμε το ένα πόδι μπροστά, το άλλο πίσω με τα γόνατα λυγισμένα στις 90 μοίρες. Από αυτή τη θέση πιέζουμε δυνατά το μπροστά πόδι για να σηκώσουμε τη λεκάνη μας μπροστά. Εκτελούμε 2 σετ των 15 επαναλήψεων.

* Η Νικολέττα Μορβατίδου είναι καθηγήτρια φυσικής αγωγής, πτυχιούχος ΤΕΦΑΑ Κομοτηνής

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

0

62

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

Φωτό: Κώστας Μάντζιαρης

k c Ro μελωδίες Βαλιάκας, Λακερδάς, Βαλδούμας

Μετά από μία πολύχρονη ροκ διαδρομή ο Βασίλης Αυθαίρετος (Λακερδάς) την τελευταία τριετία έδεσε με τον Γιώργο Βαλιάκα και χαρίζουν μελωδικές βραδιές στη Λάρισα και σε πολλές περιοχές της Θεσσαλίας. Ο Βασίλης Αυθαίρετος (κιθάρα – φωνή) και ο Γιώργος Βαλιάκος (κιθάρα – φωνή) εμφανίζονται μαζί σε μουσι-

κές σκηνές, ενώ στο σχήμα τους εντάχθηκε και ο νέος, ταλαντούχος, μουσικός Στέλιος Βαλδούμας (πλήκτρα). Φέτος ο Γιώργος Βαλιάκας και ο Βασίλης Λακερδάς, μαζί με τον Στέλιο Βαλδούμα εμφανίζονται κάθε Πέμπτη στις 10 μ.μ. στο GRAMMS (Πανός 10, Λάρισα) και κάθε Παρασκευή βράδυ στις 10 στο VOGUE στην πλατεία του

Αμπελώνα. Το πρόγραμμά τους περιλαμβάνει τις πιο ωραίες ελληνικές και ξένες rock μελωδίες καθώς και έντεχνα τραγούδια, δικά τους και επιλεγμένα κομμάτια από την ελληνική και ξένη ροκ μουσική σκηνή. Απολαύστε τους…

γεύσεις

∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

για φίλους

Αντιπάρου 11 • Πλατεία Εργατικής Πρωτομαγιάς • τηλ. 2410-671789

0

0

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2012