JEL+Magazine juni 2013 Nummer 12

J U N I 2 0 13

NEWS

+

TAL ENT S

+ PARTY’S

+

LIFESTYLE

+

ART

+

SCIENCE

+

SPORTS

SPECIALE REISEDITIE Een nummer vol met reisverslagen

Boris Polsek

JEL's Got Talent: Talentvol filmmaker

WIE KENT WIE? Dhr. Grobben vs Dhr. Dolfin

FLESSENPOST

ACHTER DE SCHERMEN BIJ HET NKT meneer bommer in kenia WIJ KOMEN BIJ U ETEN VROEGER & NU mode in de school talentgebieden

ME TV ME EEL F T D ILM E A PJES PP , TE B LA EKI YA JKE R N

JEL-leerling volgt haar lessen op zee

2

J E L+ M A G A Z I N E

ONTWIKKELINGEN BINNEN HET JAN VAN EGMOND LYCEUM Mevrouw J. Lotte is schoolleider van het Jan van Egmond Lyceum

Heeft u dit schooljaar met de school bereikt wat u wilde bereiken?

Ja, ik ben erg tevreden over de resultaten van de leerlingen.

Binnenkort zullen er overgangsvergaderingen zijn waarin de situatie van de leerling wordt besproken en of de leerling over mag gaan. Ik las laatst dat de Nederlandse Pers over de‘6-jes cultuur’ schrijft. Leerlingen zijn vaak al blij met een 6, terwijl ze best een 7 of een 8 kunnen halen. Dat vind ik ook erg jammer, want de school moet de leerling aanmoedigen om niet alleen een 6-je te halen, maar ook hoger.

Leerlingen moeten zich blijven inzetten, en leraren ook.

Het is erg spannend voor de examenklassen. Dit jaar is er extra druk voor de leerlingen en de leraren, want de leerlingen mogen voor Nederlands, Engels en wiskunde maar één 5 op hun eindcijfers hebben. De kwaliteitseisen zijn hierom ook hoger, maar onze havo scoort een 7,5 en onze vwo een 8,5 in De Volkskrant. Iedereen staat er redelijk goed voor, al gaat 10 tot 15 procent van de leerlingen niet over, en dat willen we beter krijgen. Ons doel blijft dat zoveel mogelijk leerlingen met goede cijfers overgaan naar het volgende leerjaar of naar het HBO of de universiteit. De cijfers zijn zeker niet slecht en het aantal leerlingen dat de stap van havo naar vmbo maakt, is een stuk minder geworden, net als het aantal leerlingen dat van atheneum naar havo gaat.

Nog steeds vind ik dat school echt meer is dan alleen maar cijfertjes! Er is dit jaar ook heel veel georganiseerd, de 4e klas havo ging naar de Tweede Kamer en bij aardrijkskunde hebben leerlingen het zogenaamde ‘veldwerk’ gedaan. Ook zijn veel leerlingen van de talentgebieden op excursie geweest, maar ook de rest van de school heeft niet stilgezeten; zo zijn er twee grote sporttoernooien georganiseerd, was er op 30 mei een knallende afsluiting, het grote examenfeest. Helaas was er dit jaar geen Oscarfeest, want die werd een dag van tevoren afgeblazen. Er waren te weinig

kaartjes verkocht. Op de eerste klassen ben ik ook erg trots, want zij hebben iets aan het zwerfafval gedaan in en rond de school. Zij hebben flats bezocht en zijn naar een afvalbewerking geweest.

Een groot succes waren ook de 13 reizen die dit schooljaar in november en april zijn gemaakt. Ook het thuisblijfprogramma was een groot succes. Er zijn geen incidenten geweest, het reis- en thuisblijfprogramma is met veel enthousiasme ontwikkeld en de sfeer was bijzonder goed.

Hoe sluiten we dit jaar af?

We sluiten dit jaar leuk af, maar we moeten ook nog wat leren. Er komen nog toetsweken en als alle cijfers zijn ingevoerd, zien we welke leerlingen overgaan en welke niet.

Ook zijn er nog veel buitenschoolse activiteiten, zoals twee grote sporttoernooien; het worden erg drukke weken.

Wat gaat er volgend jaar allemaal anders?

Volgend jaar hebben we geen havo-kansklas meer, dat wordt 1 havo. Ook bij atheneum zal dat zo zijn. De leerlingen die in de derde klas voor atheneum willen kiezen, starten meteen in 1 atheneum, in plaats van 1 gymnasium of 1 havo/vwo. Er komen dus minder havo/vwo-klassen, we schatten twee. Zo is er weinig wisseling tussen de klassen en doe je eindexamen met de klasgenoten waarmee je in de eerste begon.

Dit jaar heeft onze schoolkrant meegedaan met de schoolkrantverkiezing in Nijmegen. Helaas heeft ons JEL+Magazine niet gewonnen, maar ik vind het wel de beste schoolkrant van Nederland, en velen met mij!

Mevrouw Lotte werd geïnterviewd door Sanne Pouw, EG2B

J E L+ M A G A Z I N E

3

INHOUDSOPGAVE Reuring 2 Ontwikkelingen binnen het JEL

3

Inhoudsopgave 4

Reizen

Afscheid nemen bestaat niet

5

Heb ik wat gemist?

6

Zarautz 2013

8

Vroeger & nu

12

Jel's Got Talent

14

Saalbach-Hinterglemm reis

16

Jeroen Man interview

18

NK T I n s i d e

Kunstklas 20

Me n e e r B o m m e r i n K e n i a

Barcelona reis

23

De schrijfwedstrijd

24

Leren op zee

26

Wij komen bij u eten

28

Berlijn reis

30

Schoolkrant Awards 2013

32

Op bezoek bij de gemeente

33

Science 34 Newcastle reis

36

Wie kent wie?

38

Achter de schermen bij het NKT

40

Sp o rtk la s

Reuring Festival / PRIJSVRAAG 42

uK n s t k l a s

Meneer Bommer in Kenia

44

Een week zonder‌ tussendoortjes

48

London reis

50

Mode in de school

53

Horoscoop 54 Milaan reis

56

Naar ITS-Lab met 4 havo

58

Leren op zee

Sportklas 60 Invulverhaal 63 Athene reis

64

Gedicht 67 Tom Verweij bij de politie

J e l 's Go t Ta l e n t 4

68

Prijspuzzel 62 J E L+ M A G A Z I N E

pskla a h c s n e t e W

s

VooR DE SCHooLkRANT WERkEN:

Docenten Sebas Nannings [Artdirector] Ajla Mehinagic [Hoofdredactrice] Ipek Göksun [Tekstcorrectie] René Kramer [Tekstcorrectie] Ben van den Boogaard [Fotografie] Crewmembers Alex Out, EG2A Britt Harrems, EH3E Lars Timmerman, EG3B Lorenzo Visser, EG2A Lucas Faijdherbe, EG3B Marijn van de Ende, EG3A Micky Ohr, EG5A Raoul Bruens, EG3B Sanne Pouw, EG2B Sterre Lutz, EG2A Sven Butter, EG5A Sophia Hanekamp, EV6D Sophie van Alen, EG5A Suus ten Voorde, EV5B

Ex-leerling Raphaëla Drost Tom Verweij Alle leerlingen van wie de namen reeds vermeld worden bij de diverse artikelen.

A f s cheid neme n bes ta at nie t

Dit is alwee r de laatste edit ie van di t sc hooljaar en ook nu zit onze s c h oo lkrant boordevol inte ressante ar ti kelen, waaronder de reis verslagen van de reiz en van afgelopen apri l. Er zijn leer lingen op reis Ber lijn, Z arau geweest naar tz, Athene, L Barc elona, on do n, N ewc astle en M naar hun avon ilaan. Ben je turen? Verder ook benieuwd op in de krant We laten julli kun je hier m e natuurlijk ni eer over lezen. et de zomerva “Jel’s got talent kant ie ingaan zonder onze va ”, “wie kent wie ” en “we komen st rubrieken eten bij de doc b ij u et en”. Dez e keer ent aardrijksku zi jn d e meiden wez en nde, meneer K te lezen, hebb ok. Aan de foto en ze het erg ’s te zien en aa gezellig gehad n het verslag .

Er hebben de afgelopen period e ook een aant c aravond, die al dingen niet eigenlijk op 8 plaatsgevonden mei gepland st , zoals de OsDe leraren zate ond en de exam n er helemaal enstunt. Waa klaar voor. O f r was iedereen iets te wachte is dit juist pa ? rt of the plan n? We zullen en h et st zi aa en t . on D s e Osc aravon nog worden. Alleen d zal in ieder dan nu wel vo geval nog inge or ee n b es lo h ten groep. De aald vermeld worde winnaars hier n. Deze laatst van zullen op e periode staa de t uiteraard in h de nodige) onvo site et teken van la ldoendes wegw st er m ke in n ut en e al er le op deze manier (lees: de eindexamen voor zorgen d leerlingen hangt at je overgaat. er w ell ic h t ve Voor We wensen al el meer vana f, le leerlingen va Hun havo- of n het Jan van vw odi pl om a.

Egmond uitera ze uiteindelijk allemaal slagen ard heel veel s . Ik neem bij de uc c es en hop en dat zal vana f volg zen ook afsch end schooljaar eid van jullie. A an de hoo fdre M ic ky O h r, dactie alleskunner, w een talentvolle orden toegevoe leerling, en men gd. Ik heb veel eer Van den B vertrouwen in het helemaal go os, de deze twee en b ed gaat komen en ervan over tu . Geestelijk dw igd dat aal ik nog wel rond op de red actie, hoor : ) De hoo fdred actie wenst ie dereen veel su geweldige en vo c c es de laat ste periode op oral war me zo m sc hool en alva er . Alle eindexam wat ze na het st een en le er lingen wensen Jan van E gm we veel suc c ond gaan doen es met alles !

Tot volgend s c hooljaar.

A. Mehinagic

De hoo fdredac tie J E L+ M A G A Z I N E

5

HEB IK WAT GEMIST? HET AFGELOPEN NIEUWS OP JEL+MAGAZINE ONLINE VOOR IEDEREEN DIE net van alle stress is bekomen VATTEN WE EVEN SAMEN WAT JE ALLEMAAL HEBT GEMIST.

In de week van 22 april gingen ruim 300 leerlingen uit klas 4 en 5 naar het buitenland. Er waren maar liefst 7 bestemmingen waarzij naar toe gingen: Athene, Barcelona, Londen, Milaan, Newcastle en Zarautz. De ene groep ging cultuur snuiven, de andere verbeterde zich in een taal en weer anderen gingen leren surfen! De leerlingen hebben zich goed op hun reis voorbereid onder leiding van de begeleidende docenten. Op de site staan allemaal foto’s van de reizen, bekijken dus! En vergeet niet alle verhalen in dit superdikke nummer!

select gezelschap. In de week van de Oscaruitreiking zullen mevr. Stam en mevr. Mehinagic de klassen rondgaan en de genomineerde acteurs/actrices uitnodigen voor de Oscaruitreiking.

Mocht je niet genomineerd zijn en toch willen komen, dan mocht je natuurlijk gewoon komen! De docenten hebben ook niet stilgezeten. Net als jullie hebben zij ook een filmpje, dat geïnspireerd is door de genomineerde filmpjes en de TV Kantine, gemaakt. Dit is absoluut de moeite waard en wie wil er nu eigenlijk geen Oscar mee naar huis?

Geloof ons…….dit wil je echt niet missen! Het was een super leuke avond, en de winnaars zijn…..

8 MEI

20 mei

Oscaruitreiking 1

Wiskunde Olympiade

De Oscaruitreiking die op 8 mei gepland stond, ging helaas niet door. Maar de CKV-docenten zouden de CKV-docenten niet zijn als zij hier geen oplossing voor hebben. Uiteraard willen zij jullie deze uitreiking niet onthouden. Daarom vond op vrijdag 31 mei om 16.45 in B115 de uitreiking plaats. Dit keer voor een

Dit jaar was in de vierde week van januari de eerste ronde van de Wiskunde Olympiade. Dit is een Nederlandse wiskundewedstrijd waaraan leerlingen van klas 1 tot en met 5 mee kunnen doen. Van het Jan van Egmond deden 4 leerlingen mee: Derek Jansen, Marco Huijs, Tom Kersten (uit G3A) en Niels Valent (uit G2C). Deze

22 april

Reisweek

6

J E L+ M A G A Z I N E

eerste ronde is gewoon op school. Er waren 14 punten nodig om naar de tweede ronde door te mogen gaan en 3 van de 4 leerlingen hebben dit gered. Marco, Tom en Niels. De tweede ronde is in Amsterdam op het Science Park. Dit was op vrijdagmiddag 15 maart. De tweede ronde is een stuk moeilijker dan de eerste en bij minimaal 21 van de 40 punten ging je door naar de finale. Niels en Tom vielen helaas af, maar Marco kan doorgaan voor de landelijke finale in Eindhoven. De finale is op vrijdag 13 september. Deze ronde zal weer moeilijker zijn dan de eerste twee. Hopen dat Marco wint!

21 mei

Stier Herman en andere fossielen ‘Op donderdag 25 april zijn alle leerlingen uit 4VWO naar Naturalis in Leiden geweest. Daar hebben ze of een workshop ‘fossielen’ of een workshop ‘evolutie van de mens’ gedaan. Bij deze workshops moest er vooral veel zelf gewerkt worden in groepjes en werden de leerlingen begeleid door medewerkers van Naturalis die erg veel van de onderwerpen afwisten...

Voor of na de workshop was er de tijd om zelf rond te kijken in het museum. Hier waren verschillende tentoonstellingen te bekijken, waaronder een over biotechnologie en een over zintuigen, waar je veel zelf mocht doen. Ook ontbrak natuurlijk de beroemde stier Herman niet.’

21 mei

Kijk uit! er zit een slang in je nek!

De eerste klassen hebben vorige periode een spannende biologieles gehad.

Ze kregen niet alleen les van hun vaste biologiedocent, maar ook van meneer Van Woesik. En hij was niet alleen, hij had Harry, de Californische Koningsslang bij zich! Hoewel veel leerlingen het eerst eng vonden heeft uiteindelijk bijna iedereen Harry vastgehouden.

15 en 16 mei jl. gingen de HAVO 4 klassen in het kader van CKV naar Amsterdam. De klassen werden verdeeld over de twee dagen. Woensdag 15 mei gingen de klassen H4A t/m H4D met de CKV-docenten en begeleiders op stap. Donderdag 16 mei was het de beurt aan de klassen H4E t/m H4G. Het programma bestond uit twee onderdelen. De leerlingen kregen ‘s morgens een workshop en ‘s middags een workshop. Tussendoor hadden zij voldoende tijd om te lunchen in de buurt van het Leidseplein. De workshops waren veelzijdig, zo was er o.a een fotografie workshop in het FOAM, een spelworkshop in de Krakeling en een cabaret workshop in het Bellevue theater. Daarnaast bezochten enkele groepen ook de klankspeeltuin in het Muziekgebouw aan ‹t IJ en het Stedelijk Museum. Het was vooral een praktische dag, waarbij de leerlingen zich konden laten gaan op het podium of helemaal los konden gaan met een fotocamera. Het waren twee zeer geslaagde dagen.

Winnaars oscaruitreiking 2013 Meest humoristich: Sexy and i know it - Rosetta, Manal, Marion, Seher en Manouk.

Best geacteerd: I just want to make love to you Danielle, Marije, Thamar, Mertcan, Timo en Noud.

Best gemonteerd: YOLO - Melvin, Stef, Sem, Jesse en Rens.

Beste filmpje in zijn geheel: We just made it - Robin, Bandi, Dax, Nino, Mees en Hoang.

03 juni

blijf op de hoogte met onze mobiele app!

Oscaruitreiking 2

Bekijk alle winnende filmpjes met de app 'Layar' of met onze 'SchoolXM' app onder het kopje media.

De oscaruitreiking heeft enige vertra- Download de app SCHOOLXM en login ging opgelopen maar afgelopen vrijdag met de code '123jel' was het dan eindelijk zover. De genomineerde filmpjes zijn van tevoren in de klas bekend gemaakt. Niet alleen de acteurs waren aanwezig maar ook vele fans en een handjevol docenten.

De ckv-docenten zijn enorm trots op de eindresultaten.

22 mei

CKV met 4 havo Het Jan van Egmond zat er rustig bij.

De eindexamenleerlingen hadden examens en de havo 4 leerlingen waren in Amsterdam. Ja en dan is het behoorlijk stil op school ;) J E L+ M A G A Z I N E

7

Zarautz 2013 "Het was echt een van de leukste

weken ooit! Als ik weer mocht kiezen zou ik zo weer naar Zarautz gaan."

ZoĂŤ Kleijwegt

Zaterdag Het was op vrijdag de 19e van april al vanaf het begin een spannende dag. Die avond om 19:00 uur vertrokken we naar Zarautz. De reis duurde in totaal 16 uur.

Dat was natuurlijk wel een pittig stukje rijden, maar het was als we er nu aan terug denken omgevlogen. Het was heel gezellig in de bus. We kwamen rond 12 uur

aan op de camping met prachtig weer! we gingen onze spullen snel wegzetten want de surfbegeleiders wilden gelijk aan de slag. We kregen een wetsuit en liepen de berg af. Toen we op het strand aankwamen gingen we onze surfplank ophalen en kregen we een klein beetje theorie van te voren. We gingen het water in en iedereen ging een beetje proberen te surfen. Voor

een eerste keer ging het bij de meesten wel aardig. Door het mooie weer hebben we ook nog lekker kunnen genieten op het strand zelf. Om 18:00 uur gingen we terug naar de camping waar we onze tent verder in orde maakten. Om 20:00 gingen we avondeten. Het gerecht was pasta met salade en stokbrood. Daarna ging iedereen wat voor zichzelf doen en ging iedereen langzamerhand naar zijn tent toe. Het werd niet superlaat omdat er natuurlijk in de bus ook weinig geslapen was.

Shanna en Youri

"IK VOND HET EEN SUPER REIS, DIE IK VOOR GEEN GOUD HAD " WILLEN

MISSEN!

JUSTIN DE KOCK

8

J E L+ M A G A Z I N E

Zondag Rond een uur of half 9 begon het gerommel op de camping, iedereen werd wakker na een hele gezellige avond vol muziek, en een opvallend koude nacht. Nadat de meesten zich even hadden opgefrist (en opgewarmd!) met een douche, begonnen we aan het ontbijt. Hierna volgde nog wat extra surfinstructie, en daarna mochten we naar het strand. Dat was nog een flinke opgave, de weg erheen bestaat uit een halfuur de trap aflopen. Al gauw lag iedereen in het water, het surfweer was vandaag nog beter! Tot een uur of 6 waren alle surfers druk aan het afwisselen met zonnen en surfen. Hierna werden alle surfspullen opgeborgen, en de longboards en de schoenen tevoorschijn gehaald. We hadden op de boards even

een ijsje gehaald in de stad, terwijl de rest op de boulevard rondliep. Toen we terugkwamen, werden we onthaald met het Nederlandse volkslied. Onze reisgenoten waren druk bezig met het voorbereiden van een ‘flashmob’ bestaande uit de macarena, het volkslied, “het is een nacht” van Guus Meeuwis, en niet te vergeten, de polonaise! Deze werd later met veel lol en succes uitgevoerd voor de nietsvermoedende begeleiding en voorbijgangers.

We kregen zelfs wat koekjes en wat geld van de toeschouwers! Hierna begon de nog langere tocht terug, namelijk al die trappen weer op. Al snel zat iedereen weer aan tafel, hongerig en klaar voor het avondeten. Hierna ging ieder een beetje zijn eigen weg, en zo eindigden we hier aan tafel, dit stukje schrijvende!

J E L+ M A G A Z I N E

Daan, Mathijs en Zoë

9

Maandag Wederom was het weer een zeer leuke, spannende en emotionele dag. Na een luidruchtige nacht werden wij om half 8 gewekt om vervolgens te douchen en te eten. Eenmaal klaar met eten vertrokken wij direct naar het treinstation en namen we hier de trein richting San Sebastiaan. Hier kregen we de opdracht om een speurtocht uit te voeren. Het was een ideale plek om een speurtocht te doen, maar of het leuk was en of de vragen klopten, is iets anders. We moesten de betekenis van `alla hechopecho’ geven, wat volgens de leraren ‘wie zijn billen brandt moet op de blaren zitten’ betekent, maar volgens de lokale bevolking ‘dikke tieten’ betekent.

Toch vloog de tijd voorbij en nadat je om 1 uur de antwoorden van de speurtocht in geleverd had kon je nog even vrij rondlopen in de stad. In deze tijd hebben wij even wat gegeten bij de Mac Donalds;

10

hebben wij gezellig gezongen met een stinkende zwerver en hebben wij een uur door de stad gelopen om onze bus weer terug te vinden. Na deze avonturen gingen wij naar Biarritz om ook hier rond te lopen en vervolgens gezellig een prijzige pizza te eten. Nadat wij ons buikje rond hadden gegeten en na verschillende goocheltrucs uitgevoerd te hebben reden wij terug naar de camping en sloten we onze dag af met een spannende surffilm.

Flubber en Mark

Dinsdag Vandaag moesten we weer vroeg op. Er was namelijk gereserveerd bij het Gug-

J E L+ M A G A Z I N E

genheim museum in Bilbao, een stad vlak bij Zarautz. We kregen opdrachten over het kunstwerk ‘The Matter of Time’ wat niet iedereen even leuk vond. Het was een interessant museum aan de binnenen buitenkant. We hebben onder andere grote stalen platen gezien maar ook een omgevallen-kast-kunstwerk. Na twee uur het museum te hebben bekeken, hadden we vrije tijd gekregen. Sommigen gingen winkelen, anderen waren naar het stadion gegaan. Zij kwamen terug met mooie voetbalshirts terug. Er was groot winkelcentrum waar wij heen zijn geweest. Er waren daar veel bekende merken. Ook hebben we daar lekker geluncht. Je kon er ook voor kiezen om door de oude winkel-

"tip voor de volgende keer: neem ons weer mee!" sjors konijn

straten te lopen, dit hebben we ook nog even gedaan.

Toen we weer terug waren op de camping kon je kiezen: of je ging nog even een uurtje surfen of je bleef gewoon lekker op de camping. Natuurlijk kozen wij voor het surfen, de golven waren erg sterk. We sloten de dag af met een heerlijke barbecue.

Marijke en Saskia

Woensdag Nadat we weer vroeg op waren gestaan begonnen we de dag met het tekenen van de vijf uitgekozen foto’s over de vakantie.

Na een uur te hebben getekend kregen we een capoeira-les. Het was erg indrukwekkend. toen de capoeira-les voorbij was moesten we weer de berg af om te gaan surfen. in de middag werd de stroming zo sterk en de golven zo hoog dat het te gevaarlijk was om te gaan surfen. We besloten naar een piertje te gaan waar er van 6 meter hoogte van een duikplank en 7 meter hoogte van de weg konden springen.

Na een aantal sprongen van iedereen zijn

we weer naar de camping gelopen. iedereen ging douchen en daarna klaar maken voor de proud to be fout avond. de meest gekke outfits kwamen tevoorschijn en iedereen stond voor gek. Na een avondje feesten was het weer hoog tijd om naar de tenten te gaan slapen, maar lag iedereen wel in zijn tent? het was een heldere nacht en de sterren waren mooi, het luchtbed was alleen iets minder comfortabel dan in de tenten.

Ben en Koen

Donderdag Dit was verreweg de allerzwaarste dag om op te staan. Het was zo zwaar, omdat het ten eerste zoals normaal superkoud was in de ochtend en ten tweede beseften we dat het de laatste dag was in Zarautz. Nadat we voor ‘t laatst, met allemaal rozige koppies, hadden ontbeten moesten we eerst alles inpakken waardoor de stemming voor ‘t eerst de week een beetje inzakte. We beseften dat het echt de allerlaatste dag in Spanje was.

J E L+ M A G A Z I N E

Toen iedereen eindelijk zijn koffer helemaal had ingepakt, wat bij sommige ook wat zwaar ging aangezien iedereen had gewinkeld de dagen ervoor. Vervolgens gingen we met z’n allen voor de laatste keer naar het strand, voor de laatste keer namen we met z’n allen de trap naar beneden. Op het strand had je zelf de keuze of je wilde surfen of niet. Bij de surfers zag je bij iedereen vooruitgang. De golfen waren perfect maar er stond wel een sterke stroming, waardoor je niet te ver de zee in kon. Als je niet voor surfen koos, kreeg je nog de tijd om even over de boulevard te lopen of even het stadje in te wandelen. Voor eventuele souvenirs of eten te halen voor op de terugweg natuurlijk. En ook de laatste dag hadden we weer heerlijk weer en het was flink insmeren. We stapte met een voldaan maar ook verdrietig gevoel de bus in.

Helaas, terug naar Nederland, maar met vele herinneringen en ervaringen rijker.

Het was een geweldige week.

Merel, Erin en Thelma 11

2

1

Vroeger & Nu 3

4

6

5 12

J E L+ M A G A Z I N E

A

ani Me v ro u w S

char

Me nee r Bo mme r

B

Kun jij ze herkennen?

Mev rouw Van H asse lt

D

M e n e e r R ip p e n

M e v r o u w W il d e b

E

s

C

oer

F

Men eer Det erin g

1 – F, 2 – D, 3 – E, 4 – A, 5 – C, 6 – B J E L+ M A G A Z I N E

13

JEL'S GOT TALENT

Boris Polsek Talentvol Filmmaker

Wanneer en hoe ben je begonnen?

Het balletje is gaan rollen toen we in de derde klas een filmpje voor muziek moesten maken. Met vrienden zijn we met een heel uitgeschreven script naar allemaal verschillende locaties waaronder Schiphol en het bos gegaan. In het bos hadden we een hele achtervolging voorbereid met als stunt batterijen rondvliegende vuurwerkpijltjes waar we doorheen renden en dat was een succes maar ik had de camera niet aan gezet.

Gelukkig hebben we wat later een haarlakbus laten ontploffen en zo hadden we toch nog een explosie in het filmpje.

Wat vind je leuk aan het maken van films?

Je leert veel mensen kennen en veel mensen leren jou kennen. Net zoals ik dit interview niet zou geven als ik nooit met filmen begonnen was. Ook is het leuk om te zien dat je echt een 14

ontwikkeling doormaakt. Bijvoorbeeld voordat je gaat filmen heb je altijd een beeld in je hoofd van hoe de shots eruit moeten gaan zien, en hoe meer je filmt hoe meer die beelden in je hoofd ook echt op het scherm komen.

Wat is je beste werk?

Voor mij het beste filmpje is de videoclip Coldplay - Clocks. Samen met mijn broertje Bandi hebben we hem op vakantie opgenomen in KroatiĂŤ. Mijn familie woont daar, ze hebben een huis op het eiland Hvar. Ik vind het echt cool dat iedereen zo heeft meegeholpen want je doet het er niet eventjes bij op je vakantie. Veel ochtenden vroeg opstaan, om een shot op een lange weg te filmen. Een berg beklimmen met allemaal camera-apparatuur.

Eigenlijk twee keer want de eerste keer kwamen er ineens allemaal wolken dus moest het overnieuw gebeuren. Uiteindelijk heb ik met dit filmpje J E L+ M A G A Z I N E

een prijs bij de Kunstbende gewonnen dus ik ben erg tevreden.

Wil je later iets met filmen gaan doen?

Dat is niet eens een vraag, maar meer iets dat voor mij al vast staat, haha! Ik probeer nu zoveel mogelijk mensen te leren kennen in de filmwereld zodat ik straks aan coole films kan gaan werken.

Wat wil je uiteindelijk bereiken?

Dat ik in de bioscoop een mooie film zit te kijken en dan mijn naam in de aftiteling zie staan. Het liefst zou ik director of photography willen worden van een echte Hollywoodfilm met explosies en gave stunts. Ik zou best wel graag de DOP willen worden. Deze gaat over het licht en het kader in een film. Als DOP heb je volgens mij niet de stress van een regisseur, die alles moet regelen.

Bekijk de filmpjes hiernaast met de app 'Layar' op je smartphone of met onze eigen 'SchoolXM' app onder de rubriek media.

Welke films moet je gezien hebben?

De Die Hard reeks, Secondhand Lions, The Avengers, Once Upon a Time in the West, Fargo, Jurassic Park, Ronin en The Fugutive.

Heb je tips voor anderen?

Jazeker, je moet jezelf in het begin niet teveel focussen op de camera en camerawerk, meer op wat je filmt. En als je een camera wilt kopen meteen een goede kopen. Ik adviseer de Canon 550d, deze gebruik ik zelf ook. Ik heb een heleboel geld weggegooid aan slechte camera’s. Ook is het erg interessant om zoveel mogelijk films te kijken met audiocommentaar van de regisseur, zeker van de film Ronin. En als laatste tip, je moet gewoon plezier hebben in het filmen, dan komt het allemaal goed!

Door Marijn van de Ende, EG3A J E L+ M A G A Z I N E

15

t g e z t n e t e d in s e e Een Jelin … n e l a h r e v e r e d n a n “wup, wup”…. e Vrijdag 15 februari 2013, geen les op het Jan van Egmond Lyceum, maar voor een aantal docenten was het toch nog een drukke dag van voorbereidingen, net als voor een kleine 40 leerlingen. Wat waren die aan het doen dan? De laatste inkopen doen, koffers pakken, ski’s of board nog even waxen, want op deze avond vertrok de bus voor de 13e keer naar Saalbach-Hinterglemm voor een nieuwe wintersportweek!

’s Avonds rond zeven uur bij de bus op het parkeerterrein bergen met hutkoffers. Het leek wel of iedereen 3 maanden wegging in plaats van een weekje….

Met wat geprop en geduw kregen we alle bagage in de bus en kon de reis beginnen.

In de bus nog even de fantastisch groene truien uitdelen en weg, naar SaalbachHinterglemm!

Na een voorspoedige reis van 13 uur kwamen we aan bij de lift in Hinterglemm. Al het huurmateriaal werd gepast en gecontroleerd en daarna was het de

bagage in de container stoppen en de lift in naar boven, op naar de Breitfussalm!

Boven aangekomen met de hele groep de piste af naar beneden, wat af en toe een glijpartij opleverde, maar dat zijn alleen maar leuke beelden voor de film…

Na de lunch werd er meteen geskied en geboard. De beginners kregen de eerste les van Mitch en de rest ging meteen de piste op, het gebied verkennen. Bastian nam het verstandige besluit een stapje terug te doen, waar hij volgens mij de rest van de week geen spijt van heeft gehad, want hij heeft het skiën fantastisch opgepakt.

Zondag stond er voor de gevorderde groep meteen een lange tocht op het programma, aangezien Maurice de laptop met muziek in Purmerend had achtergelaten…. Gelukkig kwamen de ouders van Robert nog naar Leogang, een dorp aan de andere kant van het gebied en zij hebben de laptop meegenomen.

De gevorderde skigroep heeft deze daar opgepikt, zodat we de avonden met muziek konden doorbrengen en ook de “proud-to-be-fout” avond was gered!! Bij de boardgroep werd ook meteen duidelijk dat er een Davy Crockett in de groep aanwezig was; Haroen gedroeg zich namelijk de hele week als een ware ontdekkingsreiziger. Waar de snowboardgroep ging, ging Haroen niet en andersom!

Maandag gingen de beginners voor het eerst echt het grote skigebied in. Een fantastische ervaring natuurlijk, alleen had Melissa daar blijkbaar snel

16

J E L+ M A G A Z I N E

Maandag op de piste was er voor het eerst de superheldendag op de piste. Bijna iedereen verkleed als superheld tijdens het skiën of boarden. Er zijn power-rangers gesignaleerd, een aantal kerstmannen, Batmans, de zware Jongens (je zou ze ook als bijen kunnen zien in hun zwart-geel gestreepte outfit…) en niet te vergeten Milo als recycle-man. Een prachtig gezicht op de piste, en vooral als begeleider is het makkelijk tellen bij de lift!

Helaas hield het skiën voor Jesse na de dinsdag ook op, aangezien hij het nodig vond om tijdens een val zijn duim in de skistok achter te laten en daar kan een duim niet zo goed tegen… Met een duim die twee keer zo dik was, heeft hij eerst nog even rustig een lunch tot zich genomen, maar daarna toch maar naar de arts, met een breukje als resultaat.

Ook Jesse kon niet zonder de gezelligheid van de avonden en is dus de verdere week gebleven.

Woensdag was de dag van de verse sneeuw!

De hele nacht ervoor heeft het gesneeuwd en ook op de dag zelf viel er nog het nodige naar beneden. Dit betekende natuurlijk wel de hele dag heerlijke poeder! Ondanks het mindere zicht zorgde de verse poeder ervoor dat dit een fantastische dag is geworden.

Inmiddels is het ook traditie om op donderdag aan het einde van de skidag deze af te sluiten op de Waleggalm, die op dat moment vol staat met Nederlanders aangezien dit Mental Theo-dag is! Knetterharde house in après-ski sfeer is elk jaar weer een goede combinatie voor een feestje. Het feit dat de hele groep hier behoorlijk losgaat, maar gewoon om 16.00 uur buiten staat aangezien de laatste lift gehaald moet worden, zegt iets over de sfeer die de hele week aanwezig is geweest.

Vrijdag de laatste skidag, met z’n allen naar de beginnerspiste van Hinterglemm en van daaruit was het op een aantal pistes vrij skiën met elkaar. Helaas vond Demi het nodig om haar eigen ski’s een keer terug de sneeuw in te koppen en bleek haar hoofd daar niet zo goed tegen te kunnen… Voor de zekerheid langs de arts en dan weet je het eigenlijk al; dit wordt een nachtje observeren in het ziekenhuis. Gelukkig zijn ze in Oostenrijk zeer voorzichtig met dit soort dingen. Bijkomend probleem was natuurlijk wel dat de bus dezelfde avond naar Nederland vertrok en dat zat er voor Demi dus niet in.

Na een nachtje in het ziekenhuis mocht ze gelukkig zaterdag het ziekenhuis uit J E L+ M A G A Z I N E

en gewoon naar huis en is ondergetekende met haar nog gezellig een dagje in Zell am See blijven hangen en met het vliegtuig naar huis gegaan. Kleine verlenging dus.

Zoals gezegd is de groep vrijdagavond met de bus naar huis gegaan, via McDonalds in Duitsland is het weer een voorspoedige reis geworden en stond iedereen zaterdagochtend om 07.00 uur weer in Purmerend.

Kids, mede namens Nancy, Mitch, Reezz en de organisator Maurice, bedankt voor deze fantastische week! Volgens mij heeft iedereen genoten en kunnen we terugkijken op een mooie wintersport.

Op naar de film!!

Door Martin Quak

Vormgeving: Lars Timmerman, EG3B

genoeg van, want die vond het nodig om een blessure op te lopen midden op de piste… Uiteindelijk met de scooter van de piste gehaald en helaas was het skiën voor haar over deze week, maar ze is wel gezellig op de Breitfussalm gebleven. ’s Middags werd er zoals altijd lekker met elkaar geluncht ergens in het gebied en verder de hele dag in de sneeuw.

Buiten zijn van 9.00 uur tot 16.30 uur is voor de meesten toch nog wel een aardige opgave! Maar dat mocht de pret in de avonden niet drukken, want deze werden gevuld met een mex-toernooitje, de quiz van Nancy, de inmiddels wereldberoemde “proud-to-be-fout”-disco met DJ Ulli en andere spelletjes. En natuurlijk niet te vergeten de zangpartijen van Bob met Joep op de gitaar!! Ik weet niet waar hij het allemaal over gehad heeft, maar veel zinnigs is er niet uitgekomen…..

17

Wat houdt jouw baan precies in?

Ik ben artistiek leider van de NKT Theaterschool. Dat houdt in dat ik de artistieke lijn van de school bewaak: het niveau van de lessen, het schrijven en het regisseren van de tweejaarlijkse schoolvoorstellingen.

Wat vind je het leukst aan jouw baan?

Interview Jeroen (de NKT)Man! Britt Harrems, EH3E

Het werken met zoveel verschillende mensen. En natuurlijk het schrijven en regisseren van de tweejaarlijkse schoolvoorstellingen.

Hoe ziet een normale werkdag er voor jou uit?

Heel verschillend. De ene dag ben ik op kantoor, de andere geef ik les en de andere dag ben ik aan het regisseren.

18

J E L+ M A G A Z I N E

Welke opleiding heb je gedaan?

Ik heb mijn Havodiploma gehaald en ik heb op de Pabo gezeten. Ook heb ik nog een jaar Engels gestudeerd.

Hoe kom je elk jaar weer op ideeën voor de musicals?

Oh, dat kan door van alles zijn. Door een film, een videoclip, een boek of gewoon iets wat ik zelf meemaak. Mijn vrienden of familie kunnen mij ook inspireren.

Ik ben zelf vroeger behoorlijk gepest, vooral in de brugklas. Maar ik had gelukkig in het weekend de lessen van de NKT Theaterschool en dat maakte veel goed.

Waarom vind jij dat iedereen naar deze musical moet komen kijken?

Omdat we met de NKT Theaterschool gewoon hele coole musicals maken.

Mensen verwachten van jongeren altijd zo weinig en na het kijken van een musical van het NKT hoor ik vaak: ‘Dit had ik niet verwacht!’ Laat je dus verbazen...en kom kijken naar wat we allemaal kunnen bij het NKT!

"Mensen verwachten van jongeren altijd zo weinig."

Waar let je op bij de kinderen tijdens audities voor de musicals?

Gedrevenheid, eigenheid en talent natuurlijk.

Heb je zelf ook op het NKT gezeten?

Ik zat vanaf mijn elfde op het NKT en heb daar heel veel lessen gekregen en aan veel musicals meegedaan. Maar daarvoor was ik ook altijd al bezig met toneel en muziek.

Ik ervaar dat het NKT voor jou echt een passie is. Heb je nog een grote hobby die we nog niet weten van jou, buiten het NKT om?

Ik ga heel graag naar de film. Vaak overdag, dan is het lekker stil. Ik ga soms wel twee keer per week. En ik ga graag naar de sportschool: lekker zweten. Ook ga ik graag wat eten en drinken met vrienden.

Het thema van de nieuwe musical die je bedacht hebt is pesten. Ben je zelf wel eens gepest of was je zelf ook een pester?

J E L+ M A G A Z I N E

19

KNSTKLS GRAFFITI De fietskelder heeft weer een volgende stap gezet in het verdrijven van de grijze muren. Dit jaar zijn er bijzonder mooie werken gemaakt.

20

J E L+ M A G A Z I N E

INTRoDUCTIE VooR GRoEP 8 Volgend schooljaar start er weer een nieuwe lichting kunstklassers in de eerste klas. Zoals ieder jaar is er een introductie middag waarop ze even langskomen om de sfeer te proeven en aan de slag te gaan met een beeldende opdracht. Verrassende totempalen zijn er gemaakt met hier en daar duidelijke talenten.

PHoToSHoP Met photoshop kun je de meest vreemde plaatjes creëren. Een eigen tekening digitaal inkleuren is in photoshop één van de opdrachten in de eerste klas kunstklas.

WHERELANT Ieder schooljaar gaan de kunstklas leerlingen naar kunstencentrum Wherelant om daar aparte opdrachten te maken.

J E L+ M A G A Z I N E

21

FoToGRAFIE MUSEUM AMSTERDAM FoAM De tweede jaars kunstklassers waren op bezoek bij FOAM waar ze een zelfportret hebben gemaakt waar hun droombeelden in zijn verwerkt.

22

JJEELL++MMAAGGAAZZI INNEE

Barcelona Door Vera Prins, EH4D

Wij zijn met 40 leerlingen en 4 begeleiders, mnr. Muntjewerf, mvr. Wiebenga, mvr. Jankipersad en mvr. Van Geemert in april naar Barcelona geweest.

Dag 1: Om 10 uur ‘s morgens vertrokken we met een bus vanaf het AH terrein naar Schiphol. Half 4 ‘s middags waren we al aangekomen in Barcelona.

Het Urbany Hostel waar we zouden verblijven zag er goed uit. Nadat we de koffers naar het hotel hadden gebracht gingen we met de metro naar het museum Caixaforum. We kregen daar een rondleiding over veel namaak-kunst.

Die avond hebben we in een eetbar gegeten in de mooie wijk Arc du Triomphe.

Dag 2: We hadden ontbeten op het dakterras van het hotel en begin de middag gingen we naar de beroemde kerk La Sagrada Familia. Zowel de buitenkant als de binnenkant is heel mooi. Na het bezoek aan de kerk kon je of naar Camp Nou (FC Barca) of je

mocht winkelen op La Rambla (grote, bekende winkelstraat in Barcelona).

In de avond mochten we zelf uit eten ergens in de stad en na het eten kregen we nog een salsa workshop in een soort jongerencentrum.

Dag 3: Vandaag moesten we om 1 uur verzamelen op een groot plein in de wijk Catalunya. We maakten groepjes en gingen een speurtocht door de stad doen. Deze dag was het heel mooi weer, maar ook heel druk vanwege een feestdag (soort valentijnsdag).

Met de speurtocht zijn we op verschillende plekken geweest en ook bij de haven van Barcelona. Ook deze avond mocht je weer zelf uit eten. De stad had veel leuke kleine restaurantjes en ook veel pizzaria’s.

Dag 4: Dit was de warmste dag van de week! (ca. 25 graden) We vertrokken eind de ochtend met de metro naar Parc J E L+ M A G A Z I N E

Guëll. Het is een heel bijzonder, mooi en groot park. Je mocht je eigen gang gaan en ergens uitrusten in het park. In de middag zijn we een hoge berg, de Montjuïc, opgelopen. Je had een prachtig uitzicht over heel Barcelona en de kust.

Als afsluiting gingen we eind de avond naar een Flamencoshow. Dit was heel erg leuk en iedereen was erg enthousiast. Eind de avond hebben we heerlijk gegeten in een Tapasbar.” svp veranderen in: “Als afsluiting gingen we aan het eind van de avond naar een Flamencoshow. Dit was heel erg leuk en iedereen was erg enthousiast. Daarna hebben we heerlijk gegeten in een Tapasbar.

Dag 5: Om 12 uur bracht de bus ons terug naar het vliegveld. Op de gate kochten we nog wat laatste Spaanse sourvernirs en toen waren we klaar voor vertrek. Om half 7 ‘s avonds waren we weer terug in Purmerend. We hadden een heel leuke tijd gehad!

23

De schrijfwedstrijd

Op een dag kwam mevrouw Dosker, mijn docent Engels, in de klas en vertelde ons over een schrijfwedstrijd van de Britisch Council. Velen waren enthousiast, waaronder ik, en iedereen kwam met de leukste ideeën voor een verhaal. Helaas hielden ze niet vol of hadden ze de tijd er gewoon niet voor. Ik vond schrijven al heel lang leuk en zag dit dus als mijn kans. Ik stuurde mijn verhaal in en kreeg te horen dat ik mocht komen voor de prijsuitreiking!

Natuurlijk nam ik mevrouw Dosker mee en mijn beste vriend, Julien. We moesten naar het Meeting Plaza in Utrecht. We besloten vroeg weg te gaan om ook nog de Domtoren te kunnen beklimmen. Helaas moest je met een gids de toren beklimmen en daarvoor waren we net te laat. Toen gingen we maar wat rondlopen en gezellig overal kijken (mooie stad hoor, Utrecht). Maar toen we nog maar een kwartiertje hadden we gingen naar het Meeting Plaza. Ah oh…….. waar is het Meeting Plaza? We hadden geen idee en begonnen onze zoektocht. Gelukkig duurde het niet te lang en kwamen we gewoon op tijd aan. Maar er stond ons een verrassing te wachten: ik was het enige kind dat mee deed! En ik was ook nog één van de weinigen die het verhaal in het Engels had geschreven!!! Omringd door volwassenen zaten we daar in het zaaltje te wachten op de uitslag. Helaas had ik niet gewonnen maar ik kreeg wel veel complimenten dat ik mee had gedaan. Ondanks het verlies was het een gezellige dag en hebben we het extreem naar ons zin gehad. Dus…. volgend jaar weer!

Lorenzo Visser, EG2A 24

J E L+ M A G A Z I N E

Little Kitty Cat

Somewhere, far, far away, in a little remnant basket a kitten was born: Little Kitty Cat. She was striped black and white and jumped around her remnant basket and shouted: “I’m Little Kitty Cat and I’m the best astronaut in the whole world!” And she became older and older, but she never flew to the moon. She was extremely sad about it: what should she do? And at that moment she knew it: Tomorrow would be her second birthday! She had only one wish: flying to the moon in a space rocket!

Next day…..

Look! There was the beautiful birthday cake! With whipped cream and chocolate and candles. She was sparkling all the time. Then she closed her eyes and blew out all of the candles in one breath while she was thinking about her wish: flying to the moon in a space rocket. When she looked again all the candles were off. Although she didn’t want to eat her birthday cake, she had to! Because when she didn’t eat it, her wish wouldn’t come true. She took a bite, and another and she couldn’t stop! And one minute later the whole birthday cake was gone. With a smile on her face Little Kitty Cat went outside for a walk. She went to the playground for the two years old and up. She thought: yes, finally I can go to the BIG playground for ‘adult’ kittens. While she was at the playground another kitten walked to her. This kitten was red and a little fatty. He said: “hey, my name is Tom. “I’m Little Kitty Cat. I’m new here. Do you want to be my friend?” “Yes of course!” said Tom. And Little Kitty Cat asked Tom to have a tea party at her home. Tom said yes and now they’re sitting around a table and talking about their dreams: “I want to become an astronaut and fly to the moon in a space rocket!” said Little Kitty Cat proudly.

Tom was impressed. “And what is your dream?”, asked Little Kitty Cat. ”I want to be a professional cleaner!” ”That’s boring” said little Kitty Cat. “No it isn’t.” said Tom offended “it’s important to wash yourself, and keep your stuff clean. If you do that well you won’t get ill” “Okay, I’m sorry,” said Little Kitty Cat. “It wasn’t my intention to insult you.” “No problem Little Kitty Cat. By the way, both of our dreams will become true. I promise!!!”

And at that moment their adventure began. Little Kitty Cat searched for rocket stuff and Tom for clean stuff. At the end of the day, they showed each other what they had found. Little Kitty Cat began: “I found a motor!” and Tom shouted: “I’ve got a vacuum cleaner!” They found more and more and every time they showed each other what they had found. And so it went on day in and day out. One morning Little Kitty Ca tcame to Tom’s house: “Tom,

Tom!!! I’ve got all my stuff I need!” “Me too!” shouted Tom. “Tom, I need to ask you something very important,” said Little Kitty Cat “do you want to fly with me to the moon as my personal cleaner? Because when everything is clean you won’t get ill.” “Yes! It would be an honour.” The next morning they came together. “Do you have your dustpan and brush, Tom?” “Yes, do you have your spacesuit, Little Kitty Cat?” “Yes! I think we have everything. Let’s go!”. “Are you ready for take off, Tom?” “Wait a minute Little Kitty Cat. First I’ve to clean the…” BOOM! And there they went into space. Straight to the moon. “Why did you do that!?” “I’m sorry Tom. I was too excited to wait for it. Hihi.” “I understand you Little Kitty Cat. But the next time warn me. Now I’ve got a hairball in my mouth!” Little Kitty Cat still chuckled and wasn’t attentive to their flying course. “Watch out Little Kitty Cat! Meteors!” She turned around and saw meteors coming on their way. “What should I do!?” shouted Little Kitty Cat. She was afraid. Tom came to her and slapped her in her face. “Focus Little Kitty Cat. It’s no time to panic. Show your astronaut skills and take us to the moon safely.”

Little Kitty Cat shacked herself up and went to the handlebar.

She rubbed over her cheek, that clap really hurt. But there was no time for pain; she had to save her and her best friend. So she flew to the left and to the right, up and down, and five minutes later, they passed all the meteors. Except for one very interesting meteor. It is not black but… green! She flew closer to that thing. She couldn’t see it well so she and Tom brought that thing inside their space rocket. It was weird. It was green and feline and had a projection. Little Kitty Cat wanted to touch it but Tom said. “No!No! No! First I’ve to clean it up and then you can touch it.” Little Kitty Cat murmured something but agreed with Tom’s idea. When Tom was ready Little Kitty Cat immediately touched it. It shocked and woke up. It was…… a kitten! “You’re a kitten too!” shouted Little Kitty Cat. “Yes, but I’m lost. I walked away from home, the moon, and punched my head and now I’m here.”

“We go to the moon so come with us.” said Tom. “Really?” Asked the green kitten. “Yes but tell us your name.” “Okay, I’m Greensy.

What are your names?” ”My name is Little Kitty Cat.” “My name is…” BOOM “A come on. Not again.” “Wait Tom. We are there.

We are on the moon!” Little Kitty Cat jumped onto the moon but didn’t get down fast. “Wow! A small step for a kitten but a great jump for kittenty!” “Yes, said Tom. “But I learned a great lesson too today.” said Little Kitty Cat wisely. “What?” Asked Greensy and Tom at the same time. “If you work hard, dreams and wishes really come true.”

J E L+ M A G A Z I N E

25

You sail, you learn: zoveel indrukken in zo’n korte tijd

Francien Luteijn uit EH4G VOLGT HAAR LESSEN VANAF EEN BOOT Terwijl de leerlingen van het Jan van Egmond elke dag les krijgen in een klaslokaal en iedere week tegen dezelfde docenten aan moeten kijken, krijgt een leerling van het Jan van Egmond op een wel heel speciale plek les, namelijk op een boot. Francien Luteijn uit H4G zeilt al ruim 4 maanden de halve wereld over met School at Sea en doet daarnaast ook gewoon haar schoolwerk. Gewoon?

Zo gewoon is dat niet en makkelijk al helemaal niet. Op een varende boot word je al snel moe en misselijk. Maar wat je ervoor terugkrijgt, is des te indrukwekkender. In dit stuk vertelt Francien over haar avonturen aan boord van de Regina Maris, waar de eerste periode met toetsen erop zit en het schoolwerk naar de wal gestuurd is. School at Sea gaat over het leren kennen van je ei26

gen kwaliteiten en mogelijkheden. Je maakt je eigen planning en bent zelf verantwoordelijk voor je schoolwerk.

Wel even wennen dus!

Na ruim vier maanden varen liggen we in de Marlin haven van Santiago de Cuba. Op Cuba zijn we in groepen van zes en een begeleider het land ingetrokken. We kregen geld mee en moesten zelf voor slaapplekken, vervoer en vermaak zorgen. De lessen Spaans kwamen hierbij goed van pas. Cuba is een bijzonder land: het is een socialistisch land, waar iedereen werk heeft, bijna hetzelfde verdient (niet veel) en waar onderwijs en gezondheidszorg gratis zijn. Het is wel lekker om een week niet op de boot te zijn. Een 10-uurse schooldag op de boot is heel zwaar. Je hebt J E L+ M A G A Z I N E

bijna altijd hoofdpijn, bent misselijk, je hebt weinig energie en voor je concentratie is het ook niet echt bevorderend.

Gelukkig begint de misselijkheid nu af te nemen. Ik heb nog geen cijfers ontvangen, maar ik hoop dat deze gunstig zijn. Ik wil namelijk wel graag over naar 5 havo. Al met al vind ik de reis zwaarder dan verwacht. We hebben niet alleen schooldagen, maar ook wachtdagen en keukendiensten. Tijdens onze wacht staan we een uur aan het roer, houden we de uitkijk, leren we navigeren en natuurlijk het zeilen. Samen met je groepje ben je tijdens de wacht verantwoordelijk voor het zeilen van het schip. Tijdens de keukendiensten moet je samen met twee andere leerlingen een dag lang van 7 uur ’s ochtends tot 8 uur ’s avonds voor het eten zorgen.

We maken niet alleen op de boot veel mee, maar ook aan land: Op Tenerife hebben we de hoogste berg van Spanje beklommen en een uitwisseling gehad met een Spaanse school. Op Dominica hebben we de cultuur van de Rastafarians leren kennen, zijn we op expeditie geweest naar ‘ The boiling lakes’ en hebben we enorme watervallen bezocht. In Suriname verbleven we twee weken in het binnenland bij een oude Marronstam. We hebben meegedraaid in hun maatschappij. Op Curaçao hebben we een uitwisseling gehad met een Antilliaanse school. Daarnaast hebben we samen met een architect de stad verkend en uiteraard musea bezocht, waaronder het slavenmuseum ‘Kura Hulanda’ en het Maritiem museum. Na een tweedaagse stop op Aruba, waar we alleen nieuwe voorraden inkochten, gingen we op weg naar Cuba.

Naast de vele gave plekken die we zien, krijgen we ook SAS-lessen: Sterrenkunde over de sterren die we zien, Aardrijkskunde over de plaatsen waar

wij heen gaan en Biologie over de dieren en ziektes op de plekken waar wij komen. We doen ook vaak onderzoekjes. Zo hebben we hier op Cuba een valproef over de Wet van Galileo Galilei gedaan. Onze volgende bestemming is Bermuda, waar we uiteraard door de Bermudadriehoek varen. Sinds een paar weken is de kok van boord. Dit betekent dat de leerlingen nu echt alles zelf moeten doen, inclusief koken, opruimen, tafel dekken en afwassen.

Het is dus niet alleen maar een beetje zeilen en je schoolwerk maken. Er komt echt veel meer bij kijken. Ik heb het ontzettend naar mijn zin hier en binnenkort wordt mijn persoonlijke rapportage naar school opgestuurd.

We maken zoveel mee, zoveel nieuwe indrukken en zo weinig tijd om alles te kunnen verwerken.

Tot snel en groetjes aan mijn klas (EH4G).

Groetjes, Francien Luteijn, EH4G

"Onze volgende bestemming is Bermuda, waar we uiteraard door de Bermudadriehoek varen."

J E L+ M A G A Z I N E

27

Wij komen bij u eten!

"I k ben po si ( J ane t noemt ie f, o pt imi st i sc h , eerli j k t d a t g e w o on bot)."

“WIJ KOMEN BIJ U ETEN” MENEER KOK. Voor deze editie van “wij komen bij u eten” waren wij te gast bij meneer Kok. Meneer Kok is nieuw op het Jan van Egmond Lyceum en is sinds dit schooljaar leraar aardrijkskunde voor de onderbouwgroepen. Wij hadden vernomen dat meneer Kok erg van koken houdt en daarom besloten wij om een bezoekje te brengen bij hem thuis om zijn kookkunsten eens van dichtbij mee te maken. Wij gingen niet alleen bij meneer Kok eten, maar ook bij zijn vriendin Janet. Janet is ook docente en geeft les in het speciaal onderwijs op een basisschool. Nadat we binnen waren gekomen en het huis hadden bekeken, hebben we even gezellig zitten kletsen met Janet om haar uit te horen over meneer Kok. Meneer Kok was ondertussen nietsvermoedend het eten aan het voorbereiden in de keuken. Janet vertelde dat meneer Kok eigenlijk altijd eten kookt bij hen thuis, wat zij wel erg handig vindt. Ook vertelde ze meer over haar baan en dat ze ook nog op het Jan van Egmond heeft gezeten. Dit vonden wij erg toevallig.

Wat is de wereld toch klein! Na een tijdje was het tijd om aan

28

tafel te gaan. Meneer Kok had erg zijn best gedaan op een driegangenmenu. We begonnen met soep, gemaakt van paprika en courgette, met een lekker stokbroodje erbij. Na de soep was het tijd voor kip in een sausje met bloemkool. Ja, kip inderdaad. Er schenen op school allerlei geruchten rond te gaan dat meneer Kok vegetariër is maar dat is helemaal niet waar. Gelukkig kan dit misverstand op deze manier ook weer uit de wereld geholpen worden. Als toetje had meneer Kok gezorgd voor een heerlijke pudding. Het eten was erg lekker en je kon wel merken dat meneer Kok vaak in de keuken staat. Natuurlijk zijn we niet alleen langsgekomen om eens de kookkunsten van meneer Kok uit te proberen, we wilden ook wat meer over hem te weten komen. Zo weten we nu, mede dankzij Janet, dat hij nogal vergeetachtig kan zijn en dat hij graag naar kookprogramma’s kijkt om inspiratie op te doen voor lekkere gerechten. Natuurlijk was dit niet alles wat wij wilden weten en hebben we meneer Kok ook nog een paar vragen gesteld. Ook zijn we de foto’s niet vergeten, zodat jullie even een kijkje kunnen nemen in het huis van meneer Kok.

J E L+ M A G A Z I N E

Door: Sophie van Alen (EG5A) en Sophia Hanekamp (EV6D)

HOE BENT U ALS PERSOON? “Positief, optimistisch, eerlijk (Janet noemt dat gewoon bot). Ik vind de economische crisis eigenlijk geen crisis en dat zeg ik dan ook gewoon. En als ik mij erger aan onze maatschappij, doe ik daar iets aan.”

WAT IS UW LIEVELINGSETEN? “Ik vind alles eigenlijk wel lekker. Wat ik echt het lekkerst vind, is zelfgemaakte lasagne. Ook houd ik heel erg van vlees met een bot, Argentijnse biefstuk, pizza en pasta.”

WAT KOOKT U ALS U INDRUK OP IEMAND WILT MAKEN? “Ik heb niet speciaal één gerecht. Ik zou wel iets koken wat niet alledaags is.”

WAT IS UW GROOTSTE MISLUKKING IN DE KEUKEN? “Ik had het idee om pannenkoeken met paprika te gaan maken, net als tv-kok Rudolph van Veen. Ik had alleen een klein detail anders gedaan en dacht dat dat niet uitmaakte. Helaas was dat wel zo en het gevolg was dat mijn pannenkoeken allemaal aan de pan bleven plakken en ze dus allemaal mislukt waren.”

BEVALT HET LESGEVEN? ZO JA, WAAROM? “Ja, het bevalt mij wel. Ik begin laat en ik ben weer vroeg thuis. Het is gewoon lachen om les te geven, niet met alle klassen maar met de meeste klassen is het leuk.”

WAT IS UW GROOTSTE BLUNDER GEWEEST VOOR DE KLAS? “ De blunder waarover ik vertelde in de vorige schoolkranteditie blijft mijn grootste blunder ooit. Deze blunder

heb ik gemaakt op een andere school dan het Jan van Egmond. Op het Jan van Egmond heb ik nog geen echte grote blunders gemaakt. Natuurlijk wel een paar kleine blunders, maar dat gebeurt iedereen.”

ALS U GEEN LERAAR WAS GEWEEST, WAT DAN WEL? “Dan had ik wel bij de politie gewild, maar dan wel bij de recherche. Ik zou niet mensen gaan staan flitsen, dat lijkt mij niet leuk.”

HEEFT U NOG EEN ANDER VAK DAT U LEUK LIJKT OM TE GEVEN? “Ik heb ooit een jaar lang maatschappijleer gegeven, dat vond ik ook leuk.”

WAT IS UW GROTE DROOM? “Dat ik mijn hele leven lang kan blijven doen wat ik leuk vind en lekker kan blijven reizen en veel landen kan bezoeken.”

WAAR ZIET U UZELF OVER 5 JAAR? “Ik hoop dat ik dan nog steeds op het Jan van Egmond werk en dat ik daarnaast als zelfstandig ondernemer kan werken. Ik zou dan workshops aardrijkskunde willen geven over bepaalde onderwerpen.”

WAT ZOU U DOEN ALS U NOG ÉÉN DAG TE LEVEN HAD? “Dingen die ik nog niet gedaan heb zoals parachutespringen. Ook zou ik lekker gaan eten met familie en meer mensen waar ik om geef.”

WAT ZOU U ETEN ALS LAATSTE AVONDMAAL? “Een variatie van lekkere gerechten: pizza, pasta, Thais eten, Indonesisch, gado gado, loempia’s, Mexicaans, Roti.

Ik zou me dood eten, want ik ga toch dood.”

J E L+ M A G A Z I N E

" Zo weten w e nu dat hij nog al vergeetachtig k an zijn en dat hij graa g n a ar kookprogramm a’s kijkt."

29

Vormgeving: Sven Butter, EG5A

Maandag

30

6 uur ‘s ochtends verzamelen op de parkeerplaats van Albert Heijn. Dat zijn toch geen tijden waar je op zich al heel vrolijk van wordt. Hopelijk zal het de moeite waard zijn. Mevrouw Mehinagic (Ajl/Meggie), mevrouw Stam (Linnie) en meneer Romkes (ja, gewoon Erik) staan al ‘fris en fruitig’ klaar bij de bus. Nu wij nog...

En dan vertrekt de bus uiteindelijk naar het ganz tolle Deutschland, het land van Bratwursten, liters bier tegelijk (helaas niet aan ons besteed) en van de meest aardige mensen... Het is een behoorlijk lange reis naar de uithoek van Duitsland maar gelukkig is er genoeg tijdverdrijf: jamesen, lekker doorslapen, muziek luisteren en gewoon praten, praten en praten. Als snel is er een nieuw begrip geboren: een ‘selfie’. Het principe is dat je de camera aan de voorkant van een willekeurige smartphone gebruikt om hier een foto mee te maken op de meest apar te plekken, met de meest rare

mensen of met een scheef gezicht. Na een lange reis zijn we dan uiteindelijk aangekomen in de wereldstad Berlijn! Onder leiding van onze geweldige buschauffeur Fred(je) die ons overal naartoe zal brengen.

De leraren hebben het ‘geweldige’ plan om na een lange busreis een geweldige stadswandeling te doen van 12 kilometer... Na een urenlange busreis lijkt dit een verademing. Dit viel toch een beetje tegen.

heeft een hekel aan fietsen, en gelukkig niet aan Berlijn.

Na de tour stond het Hamburger Bahnhof Museum op het programma.. Door het hele museum is werk te vinden van de groten der aarde onder andere Warhol, Lichtenstein, Long en andere moderne kunstenaars. Het is een zeer imposant gebouw met grote hoge ruimten met immens grote schilderijen.

Woensdag Dinsdag Eerste ‘gezellige’ nacht is achter de rug, we moeten ons alweer vroeg aan het ontbijt melden. Want er staat een Berlin On Bike Tour op het programma, waar we onder begeleiding Berlijn gaan ontdekken op de fiets. Dit was voor mevrouw Mehinagic alleen een probleem want die

J E L+ M A G A Z I N E

De dag begint vandaag met het Joods Historisch Museum dat gevestigd is in een prachtig gebouw, dat ontworpen is door de architect Daniel Libeskind. Het is een indrukwekkend gebouw met een mooie tentoonstelling met diverse sym-

bolieken. De historie komt zo akelig dichtbij in dit gebouw, dat het tijdens de rondleiding op sommige momenten doodstil was. Na het Joods Historisch zijn we direct doorgelopen naar het Holocaust Mahnmal, dat zich midden in Berlijn naast de Brandenburger Tor bevindt. Het is een zeer imposant monument van ruim 2700 betonblokken op een oppervlakte van 19.000 m2. Het is een zeer verleidelijk veld om natuurlijk verstoppertje te gaan spelen, maar toch is het ook geweldig om er gewoon doorheen te lopen en je gedachtes te plaatsen in die tijd.

Checkpoint Charlie en Topographie des Terrors staan ook op de planning.

Checkpoint Charlie is nu een commerciĂŤle trekpleister. Gelukkig is er nog wel enigszins historie terug te vinden in het museum dat er naast is.

‘s Avonds is het toch echt tijd voor Club Matrix... Helemaal los gaan zonder alcohol is voor sommigen toch echt wat lastiger!

Sommige mensen hadden toch liever Real Madrid - Borussia Dortmund gezien, maar het is super gezellig in Matrix.

Daarna kwam toch echt een iets lichtere stof maar toch wel stoffig, namelijk het Pergamon Museum. Het is jammer dat we maar een uurtje hebben voor zo een immens groot museum met ruimtes waar je makkelijk een uur kan blijven. Dus tipje: meer tijd!

Donderdag Vandaag is de dag aangebroken dat we toch oog in oog komen te staan met de vreselijke historie binnen Europa: het bezoek aan concentratiekamp Sachsenhausen staat op het programma. De rondleiding langs het volledige kamp overtreft mijn volledige verwachtingen, de ruimtes voor de gevangenen, de omvang van het hele complex en Centrum Z waar mensen hun einde vonden. Degene die ons rondleidde, bracht echt de historie tot leven.

J E L+ M A G A Z I N E

Vrijdag Na een geweldige week is er toch echt een einde gekomen aan ons bezoek aan Berlijn... De beste busschauffeur van Nederland Fred(je) bracht ons tot aan Nederland weer veilig terug, zoals hij altijd deed. De terugreis stond vooral in het teken van slapen, slapen en selfies maken met slapende mensen. Op deze manier ging de terugreis al een stuk sneller.

Erikie, Linnie en Ajl/Meggie super bedankt voor de leuke reis!

31

Een zegentocht of toch een grote teleurstelling?

Bekijk het videoverslag met de app Layar.

Op 20 April 2013 was het weer zo ver: De schoolkrantdag. Na de teleurstelling van vorig jaar, stond iedereen vol goede moed zaterdagochtend op de parkeerplaats bij school. Daar stond ons de eerste verrassing al te wachten: Meneer Nannings, die zelf in Zarauts aan het surfen was, had voor ons een mindervalidenbusje geregeld met een Engels sprekende chauffeur. Na een gezellige heenreis kwamen we aan in Nijmegen bij de Radboud Universiteit, waar we door een heel ontvangstcomité verwelkomd werden.

Nadat we geluncht hadden en iedereen binnengedruppeld was, begon de middag met een dansvoorstelling van Introdans, die een “leuke” dans bedacht hadden in het thema van journalistiek en fotografie. Toen de dans afgelopen was, werd er een welkomstpraatje ge32

houden, en werden wat mensen van de schoolkranten kort geïnterviewd door de gastheer. Daarna begonnen de workshops: Je had vormgeven, fotografie, interviewtechnieken, out of the box, en meer. Ikzelf deed fotografie, waar we de do’s en don’ts leerden van fotografie, de verschillende perspectieven (kikker- en vogelperspectief), en daarna mochten we zelf foto’s van elkaar maken, die we aan het einde gingen bespreken.

Na de workshops begon het tweede deel van de dag: de uitreiking. Maar, voordat de uitreiking begon, kwam schrijver Khalid Boudou (Schnitzelparadijs, Pizzamaffia), die vertelde dat hij vroeger met zijn eigen vrienden een krantje maakte, vertelde over de rest van zijn leven, en over zijn nieuwste boek: Iedereen Krijgt Klappen. Het verhaal gaat over een getalenteerde jonge bokser, die op zijn weg J E L+ M A G A Z I N E

naar het Europees Kampioenschap, veel moeilijkheden tegen zal komen. Ook liet hij iemand uit het publiek op het podium komen, van wie hij een paar vragen beantwoordde. Daarna beantwoordde hij nog wat vragen uit het publiek. (Leuk weetje: Khalid studeerde economie, maar vond een kantoorbaan helemaal niks.)

Toen was het moment daar: de uitreikingen. Maar helaas. Helemaal niks gewonnen. Wel genomineerd voor beste cover, en beste artikel. De beste schoolkrant van dit jaar is TOK! van het Stedelijk gymnasium Amersfoort, en wij feliciteren ze daar van harte mee! Toch waren we op het moment van de verkiezing niet zulke goede verliezers. We gingen een stuk chagrijniger terug naar huis. Of er nog een volgend jaar komt? Tijd zal het leren...

Door Lucas Faijdherbe, EG3B

Meneer de voorzitter?

"Terwijl iedereen druk bezig was met zijn gelijk krijgen, werd het mij ineens duidelijk: wij zijn de toekomst."

“Wat doen al die slungelige ongeïnteresseerde pubers hier ineens in het stadhuis?” vroegen veel mensen zich maandag 8 april waarschijnlijk af.

Gelukkig zijn wij natuurlijk voorbeeldige leerlingen die nooit vervelend en luidruchtig zijn, *kuch* *kuch*, en werden we netjes doorgestuurd naar de raadszaal, ‘het kloppende hart van de gemeentepolitiek’. Daar werden we opgewacht met frisdrank en koekjes en mochten we plaatsnemen op een van de luxueuze stoelen achter een professionele microfoon met duizenden knopjes om eindeloos mee te klieren. Of het lag aan ons weet ik niet, maar de burgemeester was een tikkeltje zenuwachtig tijdens zijn welkomspeech. Maar ja, je probeert natuurlijk ook niet iedere dag

een groep pubers met iets te veel lef en een iets te grote woordenschat uit te leggen hoe belangrijk politiek nou eigenlijk is…

Na nog een paar andere presentaties van andere superbelangrijke mensen, was het tijd om zelf aan de slag te gaan. In groepen werd overlegd over alle mogelijke manieren om te besparen; niet het allerleukste onderwerp zal je misschien denken, maar op het moment dat het over het afschaffen of inkorten van Reuring gaat, lijkt het ineens toch wel belangrijk!

Toen de coalitie en de oppositie weer bij elkaar kwamen in de raadszaal, was het tijd om te debatteren! Het feit dat we elkaar alleen mochten onderbreken via de voorzitter maakte het nog professioJ E L+ M A G A Z I N E

neler, en het zorgde er ook voor dat we elkaar niet in de haren vlogen. Terwijl iedereen druk bezig was met zijn gelijk krijgen, werd het mij ineens duidelijk: wij zijn de toekomst. Wij moeten zorgen dat we niet die mensen in het stadhuis worden, die komen klagen over de hondendrollen van de buurman. Wij moeten leren het heft in eigen handen te nemen!

Toen ik mij dat eenmaal had bedacht, kon ik rustig achterover leunen, want onze toekomst duurt nog wel even. Ondertussen kan ik mij vermaken met kijken hoe anderen zich met onbelangrijke zaken bezighouden. Want excellent of niet, ik blijf nog steeds die ongeïnteresseerde puber, toch?

Sterre Lutz, EG2A 33

science

Tijdens de JEL+-dagen waren de brugklaswetenschapsleerlingen te gast bij de HVC (huisvuilverbrandingscentrale) in Alkmaar. Het thema tijdens die dagen was namelijk ‘afval en duurzaamheid’. En waar ga je dan heen als je op excursie gaat? Naar het bedrijf dat jouw afval gaat verwerken. De HVC ontvangt van heinde en ver afval van verschillende gemeenten en bedrijven. Ook het afval van Purmerend belandt bij de HVC. De excursie startte met een powerpoint presentatie in een grote zaal binnen de HVC. Er werd over allerlei aspecten van afval verteld. En natuurlijk wat er allemaal bij komt kijken om zo’n berg afval te verbranden. Na een pauze met een drankje maakten we ons klaar voor een rondleiding door het enorme gebouw.

We kregen allemaal een haarnetje en een helm: veiligheid staat hoog in het 34

TE GAST BIJ HVC

vaandel! En een setje oortjes, zodat we onze gids goed konden horen. Er zijn namelijk veel machines en installaties die een hoop lawaai maken. We zagen hoe de vuilniswagens af en aan reden, en hun lading in een depot stortten.

Even later waren we boven in het gebouw waar twee kraanmachinisten het zojuist gestorte afval over het depot verdelen. Wat een gigantische ruimte is dat. Elke 15 minuten wordt er met een grijper (denk aan de holy cranes op de kermis) een lading afval van rond de 900 kilo afwisselend in één van de 4 ovens gegooid. Zo’n grijper zelf weegt overigens ook al 1000 kilo. In de ovens wordt het afval bij een temperatuur van 1000 graden verbrand. Uit het as (de zogenaamde slakken) wordt nog met een magneet het ijzer gehaald.

Dit ijzer gaat naar de hoogovens waar het gerecycled wordt. Het as wordt o.a.

J E L+ M A G A Z I N E

weer gebruikt in de wegenbouw. De hitte die vrijkomt bij het verbranden wordt gebruikt om energie op te wekken. Dit gebeurt via stoom en turbines.

Er wordt zoveel energie opgewekt dat een aantal in de buurt liggende bedrijven en ook het AZ-stadion door de HVC van energie worden voorzien! Twee derde van het gebouw is nodig om de rook schoon te krijgen. De rook wordt maar liefst door 9 filters geleid, zodat de rook die door de 80 meter hoge schoorsteen naar buiten komt, nauwelijks zorgt voor vervuiling. Veel leerlingen vonden dit een leuke en leerzame excursie. Aangezien er hier een daar ‘een luchtje aan zat’ (tja, het gaat hier wel om afval), hadden een aantal van ons liever een knijper voor op hun neus gehad dan een helm.

Meneer Detering

WETENSCHAPSKLAS ONTDEKT 'INDIGO'

Woensdag 24 april stond voor de tweedeklassers in het teken van wetenschap. Één deel van de groep hield zich bezig met DNA in de misdaad (forensisch onderzoek). Dit artikel gaat over het deel van de groep dat zich heeft verdiept in de kleurstof indigo.

In de ochtend startte het programma op school met het kijken van een aflevering uit Het Klokhuis (voor geïnteresseerden; google ‘het klokhuis spijkerbroek’ en dan kun je de aflevering vinden). Hier kwamen allerlei wetenswaardigheden over indigo aan bod. Vervolgens gingen de leerlingen in tweetallen een PowerPoint maken waarin het antwoord op een aantal

vragen terug moest komen. Zoals Uit welke planten en dieren kan indigo ‘gewonnen’ worden? Wanneer is indigo ontdekt? Hoe zorgt indigo voor het kleuren van jeans? Voor welke kleuren kan indigo zorgen?

Om 12.30 uur ging de bus richting Sciencepark van de UvA. Op het Sciencepark waren de leerlingen te gast in een scheikundelaboratorium, waar ze de stof indigo op synthetische manier gingen maken. Vervolgens werd met de zelf gemaakte indigo spijkerstof geverfd. Ten slotte werd onderzocht of de zelf geverfde spijkerstof van mindere of van betere kwaliteit was dan de stof van de ‘fabrieksspijkerbroek’. De reacties van de leerlingen varieerden van J E L+ M A G A Z I N E

interessant en leuk tot heel interessant en heel leuk. Van de docenten van de UvA die het Its lab leidden, kreeg mijnheer Van der Meer de volgende opmerking: “Ze waren hard aan het werk en vonden het ook leuk. Ze hebben ook netjes opgeruimd en dat werd gewaardeerd. Ook zei een van de begeleiders dat ze bijzonder weinig geknoeid hadden en ze een van de schoonste groepen waren die ze gehad hadden!” En dat was natuurlijk heel prettig om te horen!

De workshop op school en het Its lab Indigo zorgde bij iedereen voor een tevreden gevoel.

Meneer Detering 35

School trip to Newcastle 2013

Day 1

We went to IJmuiden, where we assembled. Once on the boat we put our bags in the cabin and we took off to the disco. When we came in the disco there was an old lady dancing like a teen. That was very funny. We ate at 9 p.m., it was delicious. Then we went to our cabin and slept for 3 hours.

Day 2

At 10 o´clock we arrived in Newcastle.

We went to our hostel. Chris (the owner of the hostel) told us the rules. We were hungry so we went to the KFC to eat some spicy chicken. Then we explored the city of Newcastle. Some groups had to tell something about some buildings in the city. In the evening we went to a restaurant and when we finished dinner we went to the cinema. We watched Scary Movie 5.

36

Day 3

We went by coach to the Angel of the North which is a contemporary sculpture, designed by Antony Gormley. Then we went to a museum (Vindolanda) where they show excavations of a Roman fort and settlement. Then we continued our journey to Hadrian’s Wall. We walked along the wall for 2 hours. We went to the town of Durham; there we went to a huge cathedral and a castle where parts of the Harry Potter movies were filmed.

When we started to get hungry we got 10 pounds a person to eat something in Durham. We ate a very nice pizza. We returned to Newcastle by train.

"We took a couple of pictures of us with the players and talked to them."

J E L+ M A G A Z I N E

Day 4

The teachers gave us some typical Dutch objects to trade with the people of Newcastle. Then we went to the biggest shopping mall of Europe and we had 3 hours to buy some new clothes. When we finished shopping, we went to backpackers’ inn (the hostel) by local bus. When we arrived we ran to our room and jumped on the bed, and chilled for 2 hours with some hardstyle.

In the evening we ate at a local pizzeria. After we finished dinner we walked along the river Tyne and we saw some of the bridges beautifully illuminated in the dark. When we were back in our room at midnight, we put on some dirty hardstyle, but it was too loud according to the teachers so they came in our room and they weren’t very happy. So we shut down the music and slept for a few hours.

Day 5

The last day we went to another museum to watch some very special artworks. Then we walked for 30 minutes to the stadium of Newcastle: St. James’ Park. We got a guided tour in the stadium and we saw the dressing rooms of the players of Newcastle United FC. After the tour we saw: Anita, Ben Arfa, Krul, Cissé and Cabaye. We took a couple of pictures of us with the players and talked to them. When we were back at the backpackers’ inn we had to clean our rooms. Then we went to the harbor by bus and we went on the boat back to Holland.

It was a very nice vacation.

Cheers, Rens, Sander, Tim, Sem

J E L+ M A G A Z I N E

37

Wie kent wie?

Dolfin over Grobben 1

WAT IS ZIJN FAVORIETE HISTORISCHE MOMENT? Dit moet Napoleon zijn die de Berezina overtrekt richting Moskou!

2 WELK HISTORISCH FIGUUR HAD HIJ WILLEN ZIJN? Napoleon natuurlijk, wisten jullie dat hij zich als Napoleon verkleedt! In zijn vrije tijd!

3 WAT IS ZIJN RAARSTE/IRRITANTSTE EIGENSCHAP? Altijd aan mij komen vragen hoe het zit, daar word ik wel eens moe van.

4 WANNEER EN WAAR HEBBEN JULLIE ELKAAR ONTMOET? Op school in 1982 5 VOOR WELK PROGRAMMA BLIJFT HIJ THUIS? Hij is zo ijdel dat hij alleen kijkt als ie er zelf op is.

6 WAAR ZOU HIJ GRAAG OP VAKANTIE HEEN WILLEN? Vuurland 7 WAAR KAN MEN HEM VOOR WAKKER MAKEN? Hem kun je altijd wakker maken. Hij is zo gek op aandacht.

8 WAT IS ZIJN FAVORIETE (EIGEN) BOEK? De Wilders-biografie 9 HOEVEEL VRIENDINNETJES HEEFT HIJ VROEGER GEHAD? Eentje toch?

10 WAT IS ZIJN FAVORIETE DRANK? Z-O Jenever

score

dlf

DE GoEDE ANTWooRDEN 1 Mijn geboorte 2 Churchill 3 Dat ik die niet heb.

4 Op school in 1982 5 Geen

Conclusie Nou meneer Grobben en Dolfin, dat zijn een 2 en een 1 in de vriendschapstests. Maar we zullen het jullie niet kwalijk nemen. Elkaar voor paal zetten, daar ging het vooral om.

Maar toch “jongens”, dit had wel iets beter gekund!

38

grb

10%

J E L+ M A G A Z I N E

6 7 8 9 10

New York Goeie Bokswedstrijd Mijn volgende boek Tientallen Bier en Witte wijn

"Altijd aan mij komen vragen hoe het zit, daar word ik wel eens moe van."

Grobben over Dolfin 1

WAT IS ZIJN FAVORIETE HISTORISCHE MOMENT? D-Day 2 WELK HISTORISCH FIGUUR HAD HIJ WILLEN ZIJN? Churchill 3 WAT IS ZIJN RAARSTE/IRRITANTSTE EIGENSCHAP? Als hij ongelijk heeft, denkt hij dat hij gelijk heeft.

4 WANNEER EN WAAR HEBBEN JULLIE ELKAAR ONTMOET? Op school in 1982 5 VOOR WELK PROGRAMMA BLIJFT HIJ THUIS? Bokswedstrijd 6 WAAR ZOU HIJ GRAAG OP VAKANTIE HEEN WILLEN? Egmond aan Zee 7 WAAR KAN MEN HEM VOOR WAKKER MAKEN? Bokswedstrijd 8 WAT IS ZIJN FAVORIETE (EIGEN) BOEK? Mohammed Ali 9 HOEVEEL VRIENDINNETJES HEEFT HIJ VROEGER GEHAD? Anderhalf (een meisje en een lilliputter) 10 WAT IS ZIJN FAVORIETE DRANK? Appelsap

"Als hij ongelijk heeft, denkt hij dat hij gelijk heeft."

score

grb 20%

dlf

DE GoEDE ANTWooRDEN 1 Het moment waarop de Duitse verkondigde dat er nooit vijandelijke bommenwerpers tot boven Berlijn zouden kunnen doordringen en er prompt twee Britse jachtbommenwerpers verschenen die deze toespraak verstoorden.

2 Ik heb geen specifieke helden. Wel waardering voor mensen die toch doorzetten 'against all odds'.

3 Dat ik altijd denk te weten hoe het zit (en dit dan ook nog blijkt te kloppen).

4 Op de RSG in 1982, Wij waren beiden direct “verkocht”!

5 Voor een programma waar Meneer Grobben een hoofdrol in vervult.

6 De VS 7 Ik blijf liever slapen. Wat ik zou willen kan ook overdag.

8 Mohammed Ali (Cassius Clay) 9 Een stuk of 4 10 Oud bruin

Door Lucas Faijdherbe, EG3B J E L+ M A G A Z I N E

39

Kijkje achter de schermen: NKT editie

Door Britt Harrems uit EH3E

over twee maanden is het dan eindelijk zover. De week waar we al een halfjaar keihard voor werken en die maar één keer per twee jaar voorkomt… De NkT musical ‘’Daar Gaat Niels!’’ is op volle toeren!

NK…wie?

Het NKT is een theaterschool in Purmerend voor kinderen van 8 t/m 18 jaar oud. Je krijgt er les in spel, dans, zang en mime en je kunt elk jaar verschillende keuzevakken kiezen. Dit kan zijn omdat je beter wilt worden in een vak of omdat je het gewoon erg leuk vindt. Ook bedenkt artistiek leider Jeroen Man elke twee jaar een professionele musical, waar alle 700 leerlingen aan meedoen. Het NKT is een plek waar je helemaal jezelf kunt zijn, waar niet gepest wordt en waar je wordt geaccepteerd zoals je bent. Het NKT ziet 40

er van binnen super gezellig en knus uit en het is er altijd feest!

De audities… ‘’Ja, ik doe auditie voor de nieuwe NKT musical!’’ stond groot bovenaan mijn auditieformulier. Ik was doodzenuwachtig, ik durfde het niet eens af te geven. Wat nou als ik niet goed genoeg was, wat nou als iedereen veel meer talent heeft? Om zeker te weten dat ik mijn tekst niet zou vergeten, begon ik drie maanden van tevoren met het instuderen van mijn solo.

In oktober was het dan zo ver. Ik ging op zondagochtend vroeg uit de veren en zat om half 10 in danskleding al op de fiets op weg naar het onbekende…

DE AUDITIES. En blijkbaar was ik niet de enige: 180 andere kinderen tussen de 13 en 18 jaar, deden auditie voor de 28 plaatsen voor een rol in de cast van de J E L+ M A G A Z I N E

nieuwe musical. We moesten in groepjes zingen, acteren dansen en zingen tegelijk, een dans instuderen, een speltekst leren én een solo voorbereiden voor "The Big Day". Ik stond te trillen als een rietje, ik had namelijk nog nooit gezongen voor een jury! En ondanks dat mijn stem niet helemaal meewerkte, bleef ik lachen. En zo haalde ik de 2e ronde met 50 anderen. Bij de 2e ronde waren er twee hele auditiedagen en de spanning was om te snijden. Zoveel concurrentie!

Na nog een week wachten kreeg ik dan eindelijk mijn verlossende brief met de tekst ‘’HOEZEEEE, JE ZIT IN DE CAST!’’ YEAAAH!... maar wat betekent dat nu....?

Keihard werken In de cast zitten was voor mij, sinds mijn achtste, mijn grootste droom. En ik ben heel blij dat ik die droom waar heb kun-

nen maken. Het is hard werken. We mogen niet uitgaan op zaterdagavond omdat we anders de zondag van 10.00 tot 17.00 uur niet volhouden met 100% inzet en energie. In de vakanties repeteren we enkele dagen van ’s ochtends tot ’s avonds.

Ook moeten de mensen met een rol in de musical thuis hun teksten leren en alle castleden moeten minstens een paar keer per week de liedjes instuderen. Maar dat is logisch, als we dat niet zouden doen, staat er zo meteen geen topmusical in de Purmaryn, waar mensen geld voor betalen.

De pech dit jaar is dat de toetsweek van het Jan van Egmond precies valt in de week dat we optreden, wat heel erg balen en stressvol is.

ga ik naar het NKT om te repeteren voor de musical. 09.45 uur: we kletsen bij over de afgelopen week, nemen onze teksten nog eens door en trekken onze dansschoenen aan. 10.00 uur: het repeteren begint, we starten met 3 uur zang. 13.00 uur: we hebben pauze, sommige castleden leren ook in de pauze. 13.45 uur: het ligt aan de dag, meestal gaan we de dansjes

Schema

oefenen en nemen Jeroen en speldocent Ayal (speelde een paar afleveringen Tim uit GTST) castleden met een rol apart om te oefenen. 15.00 uur: We doen een doorloop zonder stop, meestal komen er mensen van het NKT kijken, bijvoorbeeld mensen die het geluid regelen, haar en make-up doen of die over het decor gaan.

16.45 uur: We komen met z’n allen bij el-

Op zaterdagochtend van 9.30 uur tot 12.45 uur, heb ik gewone les met alle andere kinderen die meer dan vier jaar les hebben op het NKT: de bovenbouw. Op zaterdagmiddag blijf ik meestal thuis om huiswerk te maken. Soms gaat de cast doordeweeks langs andere klassen, om bijvoorbeeld dansjes aan te leren. Elke zondagochtend

"180 andere kinderen tussen de 13 en 18 jaar, deden auditie voor de 28 plaatsen."

J E L+ M A G A Z I N E

kaar en bespreken wat er tijdens de doorloop goed ging en wat beter kan. 17.00 uur: We ‘’zwaffelen’’(swabberen) het lokaal nog even en zeggen iedereen gedag.

Musical 2012/2013 ‘’Daar Gaat Niels!’’

De musical gaat over Niels, een jongen van 16 jaar die moet verhuizen en dus ook naar een nieuwe school moet. Hij woont samen met zijn vader. Zijn moeder is overleden toen hij nog jong was, maar hij fantaseert vaak dat zij bij hem is. Hij houdt van fantaseren en zo komt hij ook zijn nieuwe school door. Of toch niet? Niels wordt erg gepest op zijn nieuwe school omdat hij zo vaak dagdroomt. Hij kan alleen nog maar zichzelf zijn op zijn kamer, waar hij zijn verdriet en frustratie van zich afschildert en denkbeeldige gesprekken houdt met zijn idool Lady Starlight en zijn overleden oom, tante en moeder. Maar hoe lang houdt Niels dit vol?

Nieuwsgierig? Kom kijken! De kaartverkoop start vanaf 9 april, verkrijgbaar bij de kassa van theater de Purmaryn, wees er snel bij want op=op!

41

FESTIVAL Het Reuring Festival vindt van 27 juni t/m zo 30 juni 2013 plaats in Purmerend.

Reuring locatietheater do 27 juni t/m za 29 juni Reuring in het park do 27 juni t/m zo 30 juni Straattheaterdag zaterdag 29 juni Reuring Cityslam zondag 30 juni

REURING DUIKT DE POLDER IN Eind juni is er weer volop reuring in Purmerend. Van donderdag tot en met zaterdag is er Reuring in het Park vanaf 17.00 uur met theater en live muziek rondom een gezellig festivalhart. De binnenstad is op zaterdag gevuld met optredens tijdens de internationale straattheaterdag. Een flink aantal acts staat meerdere dagen op verschillende plekken geprogrammeerd. Op zondag 30 juni sluit Reuring groot af met een nieuwe editie van het pop- en dancefestival Reuring Cityslam. Met

Alain Clark en de Engelse band Will and the People haalt Reuring voor Cityslam twee live acts van formaat naar Purmerend. Voor het locatietheater duikt het Reuring Festival dit jaar de stad, de polder en het bos in.

BRAND! BIJ DE BRANDWEERKAZERNE

De brandweer hoeft niet uit te rukken want deze brand speelt zich af op hun eigen terrein achter de kazerne. Vier Purmerendse brandweermannen gaan mét hun wagens de confrontatie aan

met vier professionele dansers. Een unieke show die is bedacht door choreografe Krisztina de Chätel. Brand! is maar in enkele steden in Nederland te zien. Reuring heeft de primeur met een versie die speciaal voor Purmerend gemaakt wordt.

OP ZOEK NAAR GELUK IN EEN WEILAND ‘Reuring duikt de polder in’ voor de theatrale wandeling waarin je onderweg meer hoort over de rijke geschiedenis van de polder Purmer. Samen op een kort dansstuk stuit van de Dansonderneming en ergens midden in een weiland de voorstelling Geluk speelt.

Ben jij ook op zoek naar geluk koop dan vooral een kaartje voor de theatertocht want deze grappige voorstelling door het Utrechtse gezelschap Het NUT zit vol met tips.

ZOMERGASTEN IN HET PURMERBOS Voor de allereerste keer is er een voorstelling in het Purmerbos. ‘t Woud Ensemble speelt hier Zomergasten. Enkele vrienden brengen de zomer door in een landhuis. Het begint gezellig maar onderhuids broeit het. Het publiek ziet terrastafeltjes - met een drankje en een lekker hapje - hierdoor iedereen hier een zomergast.

THEATER IN ARENA VAN ZEECONTAINERS De Engelse band Will and the People 42

J E L+ M A G A Z I N E

Sadettin Kirmiziyüz speelt in arena van zeecontainers in de Landauerstraat. Eerder dit seizoen trok de

theaterhit Somedaymyprincewill.com over zijn zusje overal volle zalen. Op Reuring is deel drie te zien uit de reeks die hij over zijn Turkse familie maakte.

In What’s happenin’ Brother vertelt Sadettin het verhaal van zijn broer. Hij is een bedrijfsleider van een keten coffeeshops en Sadettin werd acteur. Is er een moment te achterhalen waardoor zij elk zo’n andere kant opgingen?

Salsa Avond met Maite Hontelé en haar band. Dat wordt lekker dansen voor het hoofdpodium. De tribute night op Reuring is al bijna net zo legendarisch als de meeste bands die hier een eerbetoon krijgen. Op het programma staat dit keer een tribute to Bruce Springsteen en The Eagles.

VEEL LIVE MUZIEK OP REURING

ALAIN CLARK EN WILL AND THE PEOPLE OP CITYSLAM

De kampvuurconcerten worden uitgebreid naar drie avonden naast singer songerwriters en bands zoekt Reuring ook naar kleinkunstenaars voor semiakoestische concerten rond de vuurkorven. De donderdagavond wordt afgesloten met de rockabilly van het El Rio Trio. De vrijdag eindigt met de Reuring

Met Alain Clark en de Engelse band Will and the People haalt Reuring voor Cityslam twee live acts van formaat naar Purmerend. De line-up bestaat dit jaar verder uit Nielson, Dio, Liptease en de Purmerendse band We Are FM. De eerste namen voor de Dance Arena zijn Erick E, Wille Wartaal en Girls Love Dj’s.

KRISZTINA DE CHÂTEL BRAND! DANSSPEKTAKEL

What’s happenin’ Brother (Foto: Saris&denEngelsman)

MEER INFORMATIE De meeste optredens tijdens Reuring zijn gratis. Kijk voor informatie over alle voorstellingen, concerten en locaties, tijden en kaartverkoop op www. reuring.com. Of zet de Reuring App op je mobiel. Er is een versie voor de iPhone en een mobiele browsers voor alle andere telefoons.

Do 27 juni t/m za 29 juni 19.30 uur Brandweerkazerne, Gorslaan 50-52, ingang Broekerhof 40 minuten | € 10,00

Brand! is bijzondere show over schoonheid, kracht, mens en machine. Een unieke show waarin Purmerendse brandweermannen mét hun wagens en vier professionele dansers met elkaar dansen. Voor het eerst te zien in Nederland!

WIN 2 X 2 KAARTEN

Win 2 x 2 kaarten voor Brand! op vrijdag 28 juni. Wil jij deze twee kaarten in je bezit krijgen, zodat je nog iemand mee kunt vragen, beantwoord dan de volgende vraag: HOEVEEL BRANDVOERTUIGEN “DANSEN” MEE IN DIT DANSSPEKTAKEL ACHTER DE BRANDWEERKAZERNE? Stuur je antwoord uiterlijk woensdag 26 juni op naar magazine@jelplus.nl J E L+ M A G A Z I N E

43

‘Hakuna matata’ - onderwijsproject

‘Teachers 4 teachers’ in Kenia DoNDERDAG 2 MEI Reisdag. Na een uur of acht vliegen, landen we op het vliegveld van Nairobi, de hoofdstad van Kenia. De dag heeft inmiddels plaatsgemaakt voor de avond maar de reis zit er nog niet op. Nog een binnenlandse vlucht van een uur naar Mombasa en vandaar met busjes anderhalf uur rijden naar het hotel. Kan nog niet veel indrukken van het land opdoen omdat we in het pikkedonker rijden, raar idee. De weg is hobbelig en vol diepe gaten met water want het heeft net flink geregend.

De lucht is dan ook warm en vochtig.

Diep in de nacht komen we aan bij het resort; iedereen is moe en slechts geinteresseerd in de hotelkamer. Maar er

44

staat nog een uitgebreide maaltijd op ons te wachten dus om 01:30 dineer ik nog ‘eventjes’…

VRIJDAG 3 MEI Oef, een korte nacht. Voel me ‘verreist’ maar de geuren en kleuren van een zonnige dag helpen me er snel bovenop, helemaal als ik de gordijnen open doe en een bavianenfamilie op mijn balkon mij welkom heet in Kenia. Vandaag ga ik met mijn werkgroep ‘Kaya Tiwi High School’ bezoeken en contacten leggen voor later in de week. De school is in vrolijke, bonte kleuren geschilderd maar omdat het nog vakantie is heerst er niet de gebruikelijke bedrijvigheid van schoolgaande kinderen.

J E L+ M A G A Z I N E

Vol trots krijgen we de ‘bibliotheek’ te zien: de leerlingen halen hier een boek voor een bepaald vak op – hoewel er bijna nooit genoeg boeken voor alle leerlingen zijn – en leveren die na de les (+/- 40 min.) weer in. De klaslokalen zijn vol oude houten tafels en stoelen en met een ouderwets krijtbord. De leerlingen zitten in gemengde klassen met ‘high achievers’ en een jongensen meisjesklas met ‘low achievers’: er is maar één middelbaar schooltype dus alle niveaus zitten bij elkaar in klassen van zo’n 65 leerlingen. Uit een gesprek met de teamleider bleek dat de leiding erg op discipline hamert: een ‘motto’ bij het schoolplein herinnert de leerlingen daaraan…

ZATERDAG 4 MEI Vandaag zouden we een lezing krijgen over het Keniaanse onderwijs en een dorp in de omgeving bezoeken. Maar het regenseizoen is net begonnen en dat is te merken: het komt met bakken uit de lucht waardoor reizen over landwegen niet handig is. Programma dus maar omgegooid. Aangezien we een workshop moeten gaan geven, zijn we die maar gaan voorbereiden. Dat is moeilijk want we hebben geen voorkennis van de school, geen ‘input’ van de Keniaanse docenten en we weten nog niet veel over het onderwijs hier.

Toch bedenken we al snel een goede opzet die we zo flexibel mogelijk houden zodat we het ter plekke nog kunnen aanpassen. De workshop gaat over de rollen die een docent kan toepassen voor een ‘goede’ les. Na een groot deel van de dag bezig te zijn geweest met denken en praten wil ik echt nog even bewegen: heb een heerlijk stuk over het strand hardgelopen en daarna een duik genomen in de Indische Oceaan. ’s Avonds nog een bijeenkomst met alle docenten om elkaars workshop te bespreken.

gaan we op weg. Onderweg pikken we steeds passagiers op zodat onze matatoe overvol Mombasa bereikt. Ik struin door Mombasa: het is geen mooie stad en kent amper bezienswaardigheden.

Maar het hectische straatleven doet me geen moment vervelen. Het contrast rijk-arm en de talloze ‘kraampjes’ waarvan je vermoedt dat de verkoper die dag écht niets zal verkopen, maken me soms wat somber. Daar staan veel spontane, vrolijke gesprekken en taferelen met de plaatselijke bewoners tegenover. Terugrijdend kom ik in gesprek met de chauffeur. Ik vraag hem of hij me wil laten zien hoe hij leeft in zijn dorp. Geen probleem, en met hem

loop ik zonder problemen als ‘mzungu’ (blanke) door nauwe straatjes, drukke pleintjes en word ik doorlopend uitgenodigd bij mensen thuis voor thee met melk terwijl ik ‘achtervolgd’ word door kinderen. Geweldig einde van de dag!

MAANDAG 6 MEI Om 05:00 uur word ik gebeld op mijn kamer: waar ik blijf!? Oeps, safaridag en ik heb me vergist in de tijd... Snel opfrissen, aankleden en rennen naar de auto.

Na twee uur komen we aan bij Tsavo National Park, dat groter is dan Nederland. We rijden de hele dag rond en komen ogen tekort. De adembenemende landschappen en de olifanten, giraffen,

ZoNDAG 5 MEI Het stortregent terwijl de dag schitterend begon! Het programma van vandaag dat we eigenlijk gisteren zouden doen, gaat wederom niet door. Van de voorzitter van ‘Teachers 4 teachers’ krijgen we een uiteenzetting over de filosofie, werkwijze en resultaten van deze onderwijsorganisatie. De rest van de dag moeten we zelf invullen.

Ik besluit om met de ‘matatoe’ (busje) naar Mombasa te gaan. Onderhandeld over de prijs (alles moet in Kenia onderhandeld worden; je moet uitkomen op één van de eerste vraagprijs) en dan J E L+ M A G A Z I N E

45

buffels en nog veel meer die vlakbij de auto lopen, stemmen me dankbaar én nietig. Op de terugweg komen we in de file: gekkenhuis waarin het recht van de sterkste telt en iedereen zijn eigen verkeersregels maakt. Via een ‘shortcut’ rijden we door de sloppenwijken van Mombasa: de ellende – nog versterkt door de regen – en de uitzichtloosheid ervan doen de opgewonden joligheid na de fantastische safari snel verstommen. Na nog even snel een laat avondmaal zet ik met een collega nog even de puntjes op de i wat betreft de workshop: morgen eindelijk op school aan het werk. Ben moe van alle belevenissen en indrukken van vandaag maar heb enorm veel zin in morgen!

DINSDAG 7 MEI Met gezonde spanning gaan we naar ‘Ramisi Secondary School’. In de docentenkamer worden we raar aangekeken: men is niet op de hoogte van onze komst…? We worden weggemoffeld in een kamertje en de Kenianen gaan druk overleggen. Oei, dit dreigt fout af te lopen. Ik loop toch maar even naar de man die het drukste praat (‘alfamannetje’) en weet hem te bewegen dat hij ons een aantal collega’s ter beschikking stelt. We besteden veel tijd om het ijs te breken want er is aanvankelijk veel weerstand. Met veel ‘ener46

gizers’, humor én een voor hun nuttig onderwerp krijgen we ze mee. Ze hebben veel interesse hoe ons onderwijs reilt en zeilt. We proberen – via oefeningen – te laten zien dat ze wellicht meer aandacht in hun lessen kunnen besteden aan een duidelijke opstart en afsluiting van de les, contact met de leerlingen en afwisselende werkvormen. Aan het eind van de dag krijgen we nog een rijstmaaltijd aangeboden waarbij mijn Keniaanse collega’s mij vragen een dankgebed uit te spreken.

Terug in het hotel ben ik goed ‘leeg’: het improviseren en steeds ‘aanvoelen’ van situaties kost veel energie. Toch hebben we de zaken na een valse start goed weten om te draaien. Morgen vol goede moed weer verder.

WoENSDAG 8 MEI De tweede op Ramisi. Onderweg rijden we over een weg die op instorten staat door het vele water. De Kenianen hebben er veel zin in en de vaart zit er direct vol in. We gaan lesplannen die de Kenianen hebben meegebracht herschrijven, zodat alle docentrollen erin verwerkt zijn. Echt heel leuk: we wisselen veel ideeën en tips uit en raken superenthousiast. Daarna geven de Kenianen hun herschreven lessen. Ik film die met mijn ipad en aan de hand daarvan bespreken we de les. Ze vinden het heel J E L+ M A G A Z I N E

leuk en interessant zichzelf terug te zien! Als we klaar zijn met de workshop spreken onze collega’s uit Kenia ontroerende woorden van dankbaarheid uit.

Ze geven aan hoe blij ze zijn met alles wat ze geleerd hebben. Een collega wiskunde zingt voor ons spontaan een afscheidslied waarvan ik een brok in mijn keel krijg. Wat mooi! De dag lijkt dan ten einde. Maar op de terugweg blijkt dat de weg is ingestort en we moeten een nieuwe weg door het regenwoud vinden. Ik maak van de nood een deugd en geniet volop van de geweldige omgeving waar we doorheen rijden: wat een mooie plaatjes! Eenmaal terug, snel zwembroek aan en even een welverdiende duik in het zwembad.

DoNDERDAG 9 MEI Kaya Tiwi is vandaag aan de beurt. De leerlingen zijn nu wel aanwezig: ze kijken ons vol verbazing aan. Ik ben benieuwd hoeveel docenten we tot onze beschikking krijgen. Het zijn er 19 die naar onze komst hebben uitgekeken en er veel van verwachten. Dat betekent vol aan de bak! Ga vervolgens observeren bij een les natuurkunde. Liefst 70 leerlingen in de klas, het is snikheet en de docent is 40 minuten aan het woord.

Er zijn geen ordeproblemen maar de meeste leerlingen hebben geen idee waarover het gaat. Hier valt wel een slag te winnen… We volgen in feite hetzelfde programma als op Ramisi Sec. School. Tijdens de lunch mogen we niet met de Keniaanse docenten meeeten. We waren dermate ‘hoge gasten’ dat we een eigen kamer kregen om te kunnen eten. Hmm… ’s lands wijs, ’s lands eer zal ik maar zeggen. De middag verloopt ook prima en we stappen dan ook tevreden op. De school is uit en de schoolkinderen zijn bezig met voetbal

en handbal. Ik besluit op doel te staan bij het handbal. Niet zo’n goed idee want er vormt zich al snel een enorme rij want iedereen wil wel de ‘mzungukeeper’ passeren… Bezweet stap ik de auto in: onderwijs, elke dag anders!

VRIJDAG 10 MEI Een docent Frans vroeg gisteren of ik vandaag zijn les wilde observeren. Prima hoor. Tot mijn verbazing dirigeert hij alle leerlingen naar buiten. Hij laat een draagbaar krijtbord onder een boom plaatsen, regelt overal stoelen vandaan en start zijn les. Een bevlogen docent en hij geeft een heel leuke les: een aantal zaken die ik gisteren heb aangedragen, verwerkt hij nu al in zijn les!

In de middag na het herschrijven van de lesplannen, bekijken we weer wat lessen. Soms zien we superlessen van natuurtalenten die snel en makkelijk de ideeën die we aandragen, verwerken.

Ook een paar voorbeelden van hoe het niet moet, maar in die gevallen zijn de docenten heel gretig om de aanwijzingen op te pikken. De open houding en de bereidwilligheid van de docenten zijn me erg opgevallen in de afgelopen vier dagen. De vier dagen workshops geven zit er op: nu tijd voor ontspanning!

ZATERDAG 11 MEI De ‘Final Celebration’ is vandaag: alle Nederlandse en Keniaanse docenten vieren vandaag een ‘feestje’. Er schijnen ook

J E L+ M A G A Z I N E

allerlei hoge onderwijsmensen en politici te komen. We zijn voorbereid op de Keniaanse manier van speechen: neem wat te lezen of muziek mee… Dat blijkt wel verstandig: veel toespraken zijn saai en langdradig. Gelukkig wordt het af en toe onderbroken met wat muziek- en dansoptredens. In de middag trek ik de façade van beleefdheid niet meer en ga terug naar het hotel. Ik loop nog even over het strand en geniet nog even van het mooie weer. Ik raak in gesprek met een ‘kapitein’ van een uitgeholde boomstam die als boot dienstdoet. Hij brengt mij naar het rif om daar te snorkelen.

Vloed komt nu op en ik moet de ‘kapitein’ helpen met terugvaren vanwege de sterke stroming. Op tijd slapen en morgen terug naar huis.

ZoNDAG 12 MEI Terug naar Nederland. De reis verloopt vlekkeloos en om 16:15 uur verwelkomen mijn vrouw, dochtertje en broer me op Schiphol. Het was een onvergetelijke ervaring die ik zeker niet had willen missen.

Kenia is een mooi land en het onderwijsproject is nuttig, zowel voor de Kenianen als voor mezelf. Ik heb veel meegemaakt en geleerd, als docent én als mens.

Meneer Bommer

47

Een week zonder...

Een week zonder tussendoortjes.

Het klinkt voor velen te mooi om waar te zijn. Als ik het aan mijn vrienden vertel, beginnen er een paar te lachen “Dat houd je nooit vol!”. Precies de motivatie die ik nodig heb! Ik zal jullie laten zien dat ik mij kan beheersen, ik barst van de wilskracht. Denk ik...

Door Sophie van Alen, EG5A

Dag 1 dinsdag 2 april Ik word wakker met de gedachte dat ik vandaag (en de komende week) tussendoor niets mag eten. Ik eet alleen mijn ontbijt, lunch en diner. Tijdens de eerste pauze drink ik lekker mijn flesje water en ik moet zeggen dat ik nog niet echt een hang heb naar eten. Dit gaat goed! Zelfs tot de tweede pauze houd ik het gemakkelijk vol: normaal heb ik tijdens geschiedenis (het laatste uur voor de pauze) een rommelende maag, maar zelfs dat heb ik vandaag niet. Hoe is het mogelijk. Ik heb inmiddels de theorie bedacht dat ik veel moet drinken, want daar krijg je minder honger van.

Op behoorlijk wat kopjes thee bereik ik het diner. Tijdens het eten vraagt mijn vader of ik al betrapt ben met de koektrommel. Wat heeft iedereen toch een vertrouwen in mij, ongelofelijk. Ook na het eten kom ik gelukkig niet in de verleiding om te snacken. Dag 1 overleefd!

48

Dag 2 woensdag 3 april Eten is überhaupt niet toegestaan in de lessen, dus ik overleef de eerste drie uur met gemak. Ook in de eerste pauze heb ik weinig honger: pas bij Engels begint mijn maag een beetje in opstand te komen... Gelukkig is het daarna snel pauze: eten!! Na nog een uur Engels zit ik in een dipje. Ik moet een uur wachten totdat mijn laatste uur Duits begint.. Het is inmiddels rond drie uur en dit is mijn wekelijkse dieptepunt.

Ik heb altijd eten nodig om mezelf aan te moedigen dat ik het tot half vijf vol ga houden. In plaats van eten koop ik nu maar een flesje spa (lang leve de nieuwe automaten!) Als ik thuiskom vind ik op tafel een schaaltje met paaseieren, van die heeeeel erg lekkere. Momentje van verleiding: I have to admit it. Ik houd mij nog net in en loop naar het aanrecht om drinken in te schenken. Daar valt mijn oog op andere paaseitjes, witte, mijn lievelingssmaak.

Iemand wil duidelijk dat ik deze week niet ga volhouden. Met veel wilskracht haal ik het avondeten, dat plaatsvindt bij meneer Kok, die voor ons een heerlijke maaltijd heeft bereid (zie het artikel). Daarna zijn er geen verleidingen meer en heb ik mij ook deze dag goed gedragen.

J E L+ M A G A Z I N E

Dag 3 donderdag 4 april Ik raak aan mijn nieuwe “levensstijl” gewend, dat is de enige verklaring die ik ervoor kan geven. Ik heb namelijk niet zo’n erge behoefte aan tussendoortjes vandaag. Het is wel een beetje beschamend om op te merken hoeveel ik normaal gesproken tussendoor eet, daar kunnen arme Afrikanen een week op vooruit... Ik heb nog steeds wel mijn moeilijke momentjes, bijvoorbeeld in de eerste pauze als Sven met een koekje voor mijn hoofd heen en weer zwaait. In de tweede pauze kijk ik naar de tafel links van mij en zie ik mensen die stroopwafels eten en weer anderen die een heel pak koekjes mee hebben. Tsja daar word ik niet zo vrolijk van. Verder gaat alles top, hoewel ik niet kan ontkennen dat ik wel een beetje uitkijk naar dinsdag... dan mag ik weer lekker eten wat ik wil. But so far so great!

tussendoortjes "Met veel wilskracht haal ik het avondeten, dat plaatsvindt bij meneer Kok, die voor ons een heerlijke maaltijd heeft bereid (zie het artikel)."

Dag 5+6 weekend 6 +7 april Dag 4 vrijdag 5 april Vandaag eigenlijk geen problemen, beetje boring. Alleen nadat ik om 17.00 uur eindelijk thuis ben na een dag die wel twee dagen leek te duren, heb ik de neiging om gewoon te eten. En het dan niet in dit dagboek op te schrijven.

Maar ik houd mij alweer in, hoewel ik echt trek heb in een lekker koekje of iets anders. Ik heb ook de smoothies uit mijn eetpatroon verbannen deze week en daar heb ik superveel zin in. Jum. Nou ja, dinsdag maar weer! Nog even door de zure appel heen bijten. Figuurlijk dan, want ook een appel geldt als tussendoortje...

Ik had verwacht dat het weekend zwaar zou zijn, maar het valt me alles mee. Mijn oma denkt volgens mij dat ik aan het afkicken ben van Obese. Zelfs in Amsterdam moeten we absoluut het Rokin vermijden, want “daar eten ze alleen maar, dan zie je iedereen eten”.

Het is echt niet zo dat ik gek word als ik mensen zie eten, maar blijkbaar denkt mijn oma dat wel. Ook mijn broertje mag geen enkel tussendoortje hebben “want we stellen ons wel sociaal op”.

Tijdens het eten probeert ze mij vet te mesten want ik mag natuurlijk geen tussendoortjes hebben... Mijn oma lijkt hier meer over na te denken dan ikzelf, best bijzonder. Alleen als mijn broertje voor mijn neus Pringles gaat zitten eten, raakt dat mijn zwakke plek. Ik vraag hem ook gewoon om chips, waarop hij meteen stopt met eten. Toch wel lief. Op naar de grote finale!

J E L+ M A G A Z I N E

Dag 7 maandag 8 april

“Het eind in zicht” Hoewel het zonder tussendoortjes de dag doorkomen mij wel goed lukt, vind ik het toch een lekker vooruitzicht dat ik vanaf morgen weer mag snaaien.

Niet zo goed natuurlijk, maar ik vind zelf wel dat ik het heb verdiend. De verleiding is niet groot vandaag, dus ik heb deze hele week overleefd!! Mission accomplished!

49

vrouw de Vries ) nog even wat eten halen en nog net voor 12'en op de metro stappen.

Voor zover is de dag gegaan en moet ik nu nog maar even in de metro te zitten totdat ik weer in Wembley in het hotel ben. Het was hoe dan ook een spannende dag.

De tweede dag

LONDON 2013 de eerste dag Het begint al met vroeg opstaan om met de bus die staat te wachten mee te gaan.

We stappen in en de reis naar London is officieel begonnen, al gaan we niet direct. De reis aat van Nederland door België en naar Frankrijk om vanuit daar de pont te pakken naar Dover.

Vanuit Dover gaan we met de bus direct naar het Wembley-hotel in London. Eenmaal aangekomen was het snel uitpakken en alle spullen pakken om te horen wat we gaan doen in het centrum. Ondertussen dat iedereen beneden is en klaar voor vertrek word ons verteld dat we een ruilspel gaan spelen. ‘Een ruilspel?’ We krijgen dus een echt Nederlands object (In ons geval een stapel oranje koeken.) en dit mochten we inruilen in tweetallen voor iets echt Brits.

Dus, we zijn in het centrum bij de London eye en komen er achter dat Lotte haar insulinepomp los was geraakt van haar buik. ‘Shit! Wat nu?’ Na wat overleg besluiten we dat het het snelst is om naar een apotheek te gaan en daar een noodinsulinepen te halen, zodat we daarna kunnen eten. Wanneer we aankomen bij 50

de apotheek blijkt deze gesloten te zijn, dus snel op zoek naar een tweede. Deze tweede was gelukkig wel open maar we krijgen te horen dat er geen insuline verstrekt mag worden, ook horen we dat we naar het ziekenhuis één km verderop moeten gaan, maar natuurlijk eerst een hamburger bij de mac. Ondertussen zijn de begeleiders erg ongerust en besluiten om af te spreken om elkaar te zien in t ziekenhuis. In het ziekenhuis voordat de begeleiders zijn aangekomen besluiten we maar ons alvast aan te melden bij de spoedeisende hulp na eerst naar de minder urgente hulp kamer gestuurd te zijn. Nadat de begeleiders zijn aangekomen, worden we verwezen naar de A- en B-afdeling (ook wel voor de meest urgente spoedeisende hulp). Hier krijgt Lotte eindelijk een check van haar bloedsuikerwaarde.

We zijn ondertussen alweer verder op de dag en het is bijna half 11 en we zitten te wachten op Lotte die pas een insuline prik krijgt en weggelaten mag worden als ze heeft geplast in een potje…

Gelukkig mochten we weg en konden we samen met één van onze begeleiders (meJ E L+ M A G A Z I N E

Na lekker te hebben geslapen maar om 7 uur opgestaan, meteen gaan hardlopen om daarna lekker te gaan ontbijten en om 9 uur klaar te staan voor een stadswandeling langs de ‘highlights’ van London. Helaas was het ontbijt gewoon prut, ik kan niet leven op alleen toast. Het is ondertussen al 10 uur en we zitten in de tram onderweg naar de Tower hill.

Tijdens de wandeling zijn we allemaal nog even bij de Starbucks gestopt om vervolgens snel verder te gaan naar de London eye, BigBen en the Houses of Parliament. Onderweg naar Buckingham palace komen we een parkje tegen en gaan we lekker zitten en rust nemen We vervolgen onze reis via Trafalgar square, om vervolgens naar Covent garden te gaan. Gelukkig mochten we weer rust hebben en 1,5 uur even voor ons zelf nemen. Om daarna lekker te gaan eten met de hele groep.

Het eten werd geserveerd en de gedachte die door mijn hoofd ging was ‘eindelijk echt eten!’, ook al was het een enorme hamburger met friet en ijs als toetje wat overigens heerlijk smaakte.

Verder gingen we nog de Jack de Ripper tour doen maar omdat we nog tijd over hadden gingen we nog even naar de Starbucks voor wat energie.

Terug van de geweldige tour krijgen we een metro die vervroegd stopt en we dus op het perron nog even moeten wachten om naar het hotel te gaan en daar nog even te kaarten.

Leuke dag vandaag, hopen op nog zo’n een..

PS: hier nog een leuke eekhoorn die ik tegen kwam . :

De derde dag Vandaag vroeg uit de veren, natuurlijk weer als eerst even hardlopen waarna ik nog even naar de supermarkt ging en de MacDonalds om even extra eten en drinken te halen. Wanneer we allemaal klaar staan om 8:15 gingen we snel de bus in en op weg naar Cambridge. Alleen om er eerst nog achter te komen dat er file was en de trip 2 keer zo lang ging duren.

In Cambridge kregen we een Treasure Hunt langs de universiteit van Cambridge, deze tijd was gelukkig voor onszelf en konden we ook nog even lekker eten waarna we al om 13 30 weer terug gingen naar Londen om te kijken bij de Royal Starwatch in Greenwich.

Rond 4 uur hadden we alweer de boot gepakt op de Thames We gingen met de tourboot een rondvaart over de Thames maken, waar de koude wind toch een groter obstakel bleek te zijn dan gedacht. En blij dat ik was want met mijn vest bleef ik toch nog warm, maar dat kon ik niet van iedereen zeggen. Het was, vanzelfsprekend, hartstikke leuk en interessant. De commentator las geweldig voor en was heel leuk om naar te luisteren. Na vele highlights gezien te hebben ging ik bij de eerst volgende stop toch maar naar binnen waar ik nog even van de warmte en de Thames heb genoten.

Eenmaal met de boot aangekomen bij de Big Ben gingen we de boot af en kregen we de avond vrij waarin we eerst nog moesten zoeken naar een restaurant. Gelukkig na een half uur zoeken vonden we rond 7 uur een MacDonalds J E L+ M A G A Z I N E

51

en zijn er gaan eten om vervolgens terug te gaan naar het hotel en de dag af te sluiten met het hervatten van ons spel dungeons & dragons.

De vierde en laatste dag Het is de laatste dag alweer en gelukkig hadden we gisteren al ingepakt want er was amper tijd om hard te lopen. het was snel mijn noodles eten, alle spullen in de bus doen en snel in de metro die zoals de hele tijd voelde alsof hij op het punt van instorten was maar toch niet net werkend. Dus snel op weg naar het National museum of History om daar rond te lopen tot 11.30 uur.

In het National museum of History was echt enorm veel te zien, helaas bij de afdeling over de geschiedenis over het ontstaan van de aarde werkte de ‘aarbevingsmachine’ helaas niet maar er waren nog steeds veel meer gave afdelingen… En natuurlijk gingen we zo snel mogelijk toen we de kans kregen naar het restaurant om pizza’s en bbq chicken wings te halen.

Hierna gingen we de metro in waar ik natuurlijk in de mooie grote gangen van het station even ging skateboarden met mijn nieuwe skateboard.

We gingen de metro uit en op naar de BBC-studio’s voor een rondleiding die helemaal langs het oude gebouw was gegaan die de 2e wereld oorlog had overleefd, de BBC microfoon, de vernieuwde theater zaal, en nog een opnamestudio voor luisterfilms, waar we overigens zelfs een opname maakten waarin ik de geluidseffecten maakte op de oude manier. Na het oude gebouw gingen we naar het nieuwe gebouw waar voor het gebouw zelfs al een kunstwerk in de vloer ligt van landen gerangschikt op lengte- en breedtegraad (het is veel beter dan het 52

J E L+ M A G A Z I N E

klinkt) waar de BBC ooit is geweest. In het nieuwe gebouw konden we dankzij de architectuur alles zien wat er gebeurde bij de redactie van zowel BBC world en BBC UK. Als laatste van de tour mochten we nog een uitzending maken zelfs met het voorspellen van het weer.

Toen we klaar waren om 2 uur, hadden we tot half 7 voor onszelf. Helaas voelde Giovanna zich vreselijk waardoor we op haar bleven wachten voordat we weggingen naar de Starbucks voor wat koffie en wifi. Dus we hadden gegeten en gedronken, plus onze behoefte aan wifi was gestelpt en gingen op verzoek maar naar de primark om even te shoppen. Ik heb voor mezelf een net jasje, een overhemd, een stropdas en London sokken gehaald waardoor ik er weer helemaal goed uitzag.

De laatste paar uurtjes voor onszelf waren om en het was tijd voor het allerlaatste om te doen, naar de musical gaan. De musical: “We will rock you”!

DE musical met de liedjes van Queen.

Tegen al mijn sceptische verwachtingen in was de musical zeer geweldig, iedereen schreeuwde met volle borst mee ondanks dat ze de tekst hadden aangepast of dat het verhaal nergens op sloeg, toch was het gewoon geweldig opgevoerd en waren we onze stemmen na afloop helemaal kwijt.

Aan alles moet een einde komen en hier dus ook aan, tijd om de bus in te stappen en een nacht van heel veel korte slaapjes tegemoetgaan. Waarna we om 11 uur ‘s ochtends aankwamen en hartelijk door onze ouders ontvingen werden.

Door Gillian Goud, EH4G Vormgeving: Lars Timmerman, EG3B

one in a million Naam: Lashawn Leeftijd: 16 jaar Jaar: 5e klas havo

Omschrijving van je kledingstijl: Daar heb ik eigenlijk niet zo over nagedacht; het is anders, maar ik ben gewoon mezelf.

Wat is de reactie van medeleerlimgen?

Meestal positief, daar ben ik blij om. Mensen moeten elkaar respecteren zoals ze zijn. In de tweede klas droeg ik veel zwart, en mensen noemden mij daarom ook vaak emo, ik wilde die stijl ook aanhouden. Later vond ik mijn eigen stijl; wel zwart, maar meer kleur en niet zo saai.

Wat is je inspiratie?

Ik heb niet echt een stijlidool. Ik kijk vaak op internet, als meiden er leuk uitzien, kan ik dat gebruiken in mijn eigen kledingstijl.

Ik kijk ook wel eens op Twitter of haal leuke dingen uit tijdschriften.

"Ik hou van mensen die er anders uitzien."

53

J E L+ M A G A Z I N E

Horoscoop

Door: Eden Lutz, EG4A

n b u rg eM v r1o1u wa uRgoudset u s

54

Het jaar zit er weer op (eindelijk), de zomervakantie staat voor de deur en we kunnen niet wachten! Zon, zee, strand, een verfrissend drankje op z’n tijd (nu mag het nog voor de 16plussers, dus even lekker voltanken) en misschien een leuke hossel? You will meet a tall dark stranger..

Hoe ziet jouw summer fling eruit?

Ram

Tweelingen

Leeuw

(21 maart - 20 april)

(21 mei- 21 juni)

(23 juli- 23 augustus)

Oké, nog één keertje met je ouders mee dan. Wat, een wandelvakantie? Vier weken! Hoe ga je dit ooit overleven? Gelukkig zullen jullie niet de enige natuurliefhebbers daar zijn. Genoeg andere jongeren die meegesleurd zijn door hun ouders, en hey, sportieve vakanties zijn niet slecht voor je lichaam... Daar is jouw prins(es) op het witte berggeitje het ultieme voorbeeld van!

Je ouders zijn er nog niet helemaal uit, gaan jullie ergens heen of wordt het een staycation? Een ding is zeker: Je zult eindeloze dagen doelloos door je hometown dwalen. Maar dan gebeurt er iets wat je nooit had verwacht: als je uit ellende maar een ijsje gaat halen kom je opeens je crush met een slush tegen.

Dat hij/zij ooit interesse in jou zou tonen.. Toch nog een geweldige vakantie?

Tell me when the day is done, cause I’m a lion in the morning sun! Dit jouw levenslied zijnde, kijk je uit op een rustige, luie vakantie. Deze droom wordt echter ruw verstoord, want op een zonnige middag ontmoet je iemand die je hoofd op hol brengt. Je wordt tot over je oren verliefd en je nieuwe vlam is niet iemand die kalmpjes aan doet..

Stier

Kreeft

(21 april- 20 mei)

(22 juni- 22 juli)

Hmmm, een lekkere zonvakantie aan het strand, dat is perfect voor jou.

Lange dagen, zwoele nachten.. Maar niet alleen maar luieren! Tijdens een falende poging tot surfen moet je uit het water worden gevist. Gênaaaant!

De gespierde strandwacht die/Het meisje in bikini dat zich bezorgd over jou buigt is echter niet mis.. Zul je toch nog iets geweldigs overhouden aan deze mislukking?

Is er al iemand in jouw leven? Nou, bereid je voor, want als je op vakantie gaat blijkt dat diegene toch iets belangrijker voor je is dan je altijd dacht.

Je gaat allemaal spannende dingen beleven en plekken bezoeken die je nog nooit eerder gezien hebt, maar diep van binnen knaagt het toch een beetje: was diegene er maar. Wordt het niet tijd voor een liefdesverklaring als je terugkomt?

J E L+ M A G A Z I N E

Maagd (24 augustus- 23 september)

Onschuldig en lief als je nog bent, ga je deze vakantie een grote reis maken. Je vindt het erg spannend in dit nieuwe land en om de opwinding compleet te maken ontmoet je ook nog eens een sexy local. In ons koude grauwe kikkerlandje word je niet snel warm van flirts, maar hier is de sfeer heel vernieuwend.. Ga je voor de complete tropische verrassing?

Weegschaal

Boogschutter

(24 september- 23 oktober)

(23 november- 21 december)

Jij gaat je eigen land herontdekken. Vakantie in eigen land, das toch hartstikke sexy? Kamperen, in een bungalowpark, het maakt niet uit, als het maar gezellig is. Gezellig, ook al zo’n typisch Nederlands woord wat we alleen hier kennen. Dat wordt het wel, niet alleen de Oudhollandse bordspelletjes met je familie maar ook de zwoele avonden met je nieuwe lover. Gezellig.

“Vakantie! Dan voel ik mij een zeemeermin!” Dit gaat helemaal op voor jou. Tijdens de vakantie ben jij op je best, zit je heerlijk in je vel, al helemaal als je lekker in een warm land bent. Het is aan je te zien en het werkt in je voordeel.. Je krijgt genoeg aandacht. Ach, je moet van jezelf houden om van iemand anders te kunnen houden, toch?

Dat gaat jou lukken deze zomer.

Schorpioen

Steenbok

(24 oktober- 22 november)

(22 december- 20 januari)

In tegenstelling tot de meeste mensen zoek jij deze vakantie de koelte op.

Denk poolcirkel. Niets mis mee toch?

De winter is gewoon leuker. Een knapperend haardvuurtje, warme chocolademelk, iemand om lekker tegenaan te kruipen als je het ‘s nachts koud hebt.. Jaja, ook voor jou heeft cupido zijn winterjas aangetrokken en is op pad gegaan!

Je ouders zijn al een jaar aan het voorbereiden: jullie zullen zeker weten alle musea in de omgeving met een bezoek vereren en goh, wat heb jij daar zin in zeg. Gelukkig zal er tussen de stoffige beelden toch nog iets moois gebeuren... Misschien zal die vage antieke liefdesboeddha iets bijzonders laten opbloeien tussen jou en een lokale werkstudent(e)?

Men eer17 Pop peli er juli

Waterman (21 januari- 19 februari)

Jij denkt is fissa? Deze vakantie zal een grote partay voor jou worden en je hebt er ontzettende zin in. Hoewel je het niet zou verwachten, zul je de liefde van je leven (naja, zomervakantie) niet op een feestje tegenkomen maar op visite bij je familie.. Voel je die sfeer? Jullie zijn heel verschillend maar je weet wat ze zeggen: opposites attract!

Vissen (20 februari- 20 maart)

M e7v rdoeucwe mMbae ar s M e3ne e r O zt ür k a ug us tu s J E L+ M A G A Z I N E

Deze vakantie zul jij transformeren tot een rich bitch. Drie vakantiebaantjes?!

Jij hebt grote plannen! Hou je nog wel tijd over voor de liefde dan.. Want ook voor jou zorgen de warme temperaturen voor een summer state of mind.

Zal het een collega zijn? Een klant? De gedachte aan hem of haar zal je in ieder geval door die lange uren van werk helpen...

55

50 tinten Milaan

MILAAN 2013 Shoppen tot je er bij neervalt, rijke cultuur, goed eten, mooie mensen en een leuke groep met gezellige begeleiders. De reis naar Milaan belooft een pittig leuke reis te worden!

Op 22 April om half zeven ’s ochtends stonden wij allemaal op het station Weidevenne om vervolgens de trein naar Schiphol te nemen. De heenreis ging smooth op een klein detail na: de Schipholtunnel werd tijdelijk afgesloten als gevolg van rookontwikkeling.

Gelukkig was het snel verholpen en konden wij onze reis voortzetten naar Milaan. Eenmaal geland stond ons een lange busrit te wachten, die ons vervoerde naar het Zebra Hostel. In Milaan verwachtten we zon en warmte, maar het weer was nog slechter dan wat wij achter ons lieten in Nederland. Onze allereerste opdracht was de stad te ver56

kennen in groepjes, door middel van een fotospeurtocht die in het water viel door de regen.

"Hier kregen we rondleiding door het museum, het stadion zelf, kleedkamers (oftewel in de stoel van Mario Balotelli zitten)."

De volgende ochtend, inmiddels gestopt met regenen, stond er een stadswandeling op de planning. Iedereen werd om stipt 9 uur beneden verwacht.

Onze eerste stop was San Bernandino alle Ossa, een kerk waarvan een deel was opgebouwd uit doodskoppen.

J E L+ M A G A Z I N E

Daarna vervolgden we onze zoektocht naar cultuur. De volgende stop was de Duomo, de dom van Milaan, waar we een audiotour kregen. Hierna kreeg je de tijd om het centrum te verkennen om daarna weer de stadswandeling voort te zetten. Onderweg naar Castello Sforzesco kwamen we langs het Olympisch stadion waar we een pitsstop hielden om onze voeten rust te geven. In het kasteel zijn de echte cultuursnuivers onder ons naar boven gekomen. Terwijl de die-hards enkele musea bezochten, bleven de anderen achter bij de Fontana di Piazza Castello, de fontein voor het kasteel. De dag sloten we af met een wandeling naar het hostel gevolgd door een gezamenlijk avondmaal. Hierna kon je nog naar KoKo, een ijssalon en lunchroom, onze vaste hangplek in Milaan. In de avond kon je je goed vermaken zowel buiten als binnen. Na middernacht vierden we de 18e verjaardag van Leyla.

Op dag drie kregen we de tijd om uitgebreid te gaan winkelen, met een uitgebreide selectie aan winkels vermaakten wij ons prima! Hierna verzamelden we bij de Duomo en gingen we met de hele groep richting de metro op weg naar San Siro, thuisbasis van zowel AC en Inter Milan. Hier kregen we rondleiding door het museum, het stadion zelf, kleedkamers (oftewel in de stoel van Mario Balotelli zitten) en eindigden we samen in de shop. Na de rondleiding vertrokken we richting het hostel waar we ons weer vermaakt hebben met games. Ook deze avond aten we gezellig samen in een restaurantje. We eindigden volgens ons ritueel weer in KoKo, dit keer met de hele groep voor een ijsje of koffie.

De laatste dag was een nationale feestdag in Italië, desondanks zijn we vroeg vertrokken om te gaan ontbijten

in het Giardini Pubblici, het grootste stadspark in Milaan. Hier waren allemaal kermisachtige activiteiten te doen en we hebben flink wat tijd in de (voor kinderen bedoelde) botsauto’s besteed. In het park bevond zich ook het Museo di Storio Naturale, het Natuurhistorisch Museum. Hier kregen sommigen van ons een privétour van meneer Oortwijn, super interessant!

Helaas zat voor ons de tijd in Milaan er al op en was het tijd om terug te keren naar het hostel om de koffers te pakken. Vervolgens reden we met een privé-bus naar Milaan Malpensa en vlogen we terug naar Nederland.

De reis naar Milaan was pittig geslaagd, een zekere aanrader voor iedereen.

Leyla Rahimi, Mikayla Martowisastro en Yamila Bollen J E L+ M A G A Z I N E

57

Excursie biologie naar het ITS-Lab DNA-fingerprinting met leerlingen van 4 havo 28 maart 2013

"Ik hoorde kreten van afschuw om mij heen."

Voor dit ITS-Lab reden we met touringcars naar het Science Park in Amsterdam.

Twee weken daarvoor had iedereen DNA afgestaan door met een wattenstokje langs het wangslijmvlies te wrijven.

Het DNA zou gebruikt worden om genetische vingerafdrukken te maken op dezelfde manier als dat CSI doet voor forensisch onderzoek of zoals in medische laboratoria voor het opsporen van erfelijke ziektes.

Drie deeltjes van het ingeleverde DNA waren miljoenen keren gekopieerd voor het practicum; de merkers (of markers) TPA25, D1s80 en PTC. Voor deze stukjes DNA geldt dat ze voorkomen in een korte en in een lange variant.

Ieder mens heeft steeds twee exemplaren van elk gen of stukje DNA (‘ooit’ gekregen van een vader en een moeder) en die kunnen van elkaar verschillen. Je kunt dus twee lange stukjes hebben, twee korte stukjes of een lang en een kort stukje. Zijn de stukjes even lang, dan 58

ben je homozygoot. Zijn ze verschillend van lengte, dan ben je heterozygoot.

Het verschil in lengte van de stukjes DNA zorgt ervoor dat het DNA te scheiden is. Daarvoor wordt het DNA aan één kant van een agarose gel opgebracht.

Zo een gel lijkt op een plat puddinkje.

Door elektriciteit op de gel te zetten, loopt het negatief geladen DNA naar de +kant van de bak. Korte stukjes DNA wringen zich sneller door de gel dan lange stukjes. Dat is dan te zien als een streepjespatroon. Ieder streepje is een bepaalde lengte DNA. Hoe meer merkers je bekijkt van mensen, hoe groter de kans is dat er verschillen zijn in de lengte van deze stukjes.

Wij hebben drie merkers bekeken, maar bij forensisch onderzoek nemen ze zoveel merkers dat het onmogelijk is dat twee mensen steeds dezelfde stukjes DNA hebben voor de onderzochte eigenschappen. Tenzij het om een eeneiige tweeling gaat!

J E L+ M A G A Z I N E

Eén van de drie merkers, het PTC-gen, codeert voor een eiwit dat in één van de smaakzintuigen van de tong zit. Er zijn twee varianten van dit eiwit. Het ene zorgt ervoor dat je een bittere stof kunt proeven. De andere variant is ongevoelig voor de bittere stof. Heb je zowel de ene als de andere variant op je DNA, dan kun je de bittere stof wel proeven: de variant ‘wel proeven’ is dominant over de variant ‘niet proeven’.

Na aankomst bij de practicumzaal moest iedereen een laboratoriumjas aantrekken en werden de groepen verdeeld.

Er waren verschillende practica die op elkaar aansloten. Zo moest er 5 µl (= 0.005ml) blauwe vloeistof in ieder buisje gekopieerd DNA gepipetteerd worden om het DNA goed zichtbaar te maken voor het opbrengen op de gel.

Een aantal leerlingen ging bufferoplossing maken en andere leerlingen de gel, terwijl ook de gelbak nog in elkaar gezet

moest worden. In de gelbak werd een kam gehangen met gleufjes.

Nadat de gel in de gelbak was gegoten en gestold was, werd de kam verwijderd en de gel overgoten met de buffer. Het opbrengen van het DNA moest in de kuiltjes die de kam in de gel had achtergelaten.

Terwijl de spanningsbron op de gel werd aangesloten, kregen we een college over de toepassingen van dit onderzoek. Ook werd iedereen verzocht een papieren strookje in de mond te nemen en te proeven. Ik hoorde kreten van afschuw om mij heen, maar proefde zelf niets.

Wel nam ik het pepermuntje om de vieze smaak weg te krijgen…

Weer terug in de practicumzaal was het licht gedempt om de gel met UV-licht te bekijken. Het DNA was duidelijk zichtbaar als roze streepjes. Soms één dikke streep (homozygoot), soms twee streepjes (heterozygoot). Bij DNA dat homozygoot was voor deze merker, kon je zien of het de

korte stukjes waren die verder weg van het opbrengpunt lagen, of de lange stukjes die niet zo ver gekomen waren.

Voor de PTC-merker was nu aan het DNApatroon van de persoon te zien of diegene het vieze papiertje kon proeven of niet! Op deze manier werd aanschouwelijk gemaakt hoe eigenschappen d.m.v.

DNA-onderzoek aantoonbaar zijn.

Bij het ITS-Lab zijn deze technieken mogelijk door de materialen en de vele begeleiders. Tevens kunnen onze leerlingen zien hoe de lesstof van biologie toegepast wordt in het vervolgonderwijs en in beroepen.

Ik vond het een geweldige excursie met 70 leerlingen. Het was echt de moeite waard! Ik wil de medewerkers van het ITS-Lab en onze leerlingen bedanken voor de leerzame middag!

Francis Gortmaker, ook namens de andere docenten Deborah Veldhuis en Frank Detering.

J E L+ M A G A Z I N E

59

"Dit waren weer bijzondere activiteiten waarbij iedereen zichzelf maximaal heeft gegeven."

ArdenneN kamp 2013 Dinsdag 21 mei was het zover. We mochten op kamp naar de Ardennen, als afsluiting van 3 jaar sportklas. We hebben 3 jaar lang gewerkt aan verschillende sporten en aan het verbeteren van de samenwerking met elkaar. Iedereen keek uit naar deze fantastische dagen ondanks dat de weersvoorspelling was omgedraaid.

Een week eerder stond er 20 graden met een heerlijk zonnetje. Nu was de voorspelling regen en mogelijk natte sneeuw.

Iedereen was op tijd aanwezig bij de bus en Meneer Rippens reed achter de bus aan met de auto. Onderwijs op maat was hierbij nodig. Nadat de buschauffeur de busbaan had genomen werd er gestopt in Maastricht. Meneer Rippens vroeg zich samen met Meneer Koning af of iedereen wel gezond zou gaan eten bij de grote gele M. Maar eenmaal aangekomen zat iedereen aan de burgers.

De sfeer was goed en het enthousiasme was duidelijk aanwezig.

Eenmaal aangekomen op camping Olympia in Remouchamps was er direct actie. De groep van Meneer Glumac, Meneer BlĂśte en Mevrouw Bakx ging mountainbiken en de groep van Meneer Rippens, Meneer Quak, Meneer Koning en Mevrouw Wallage had de Ninlingspo wandeltocht.

Meneer Rippens was gelukkig nodig bij het mountainbiken, want dit was een onvergetelijke ervaring. Ik had de middelste groep, maar toch was het flink afzien voor de meeste leerlingen. Nadat wij de steile helling van de Redoute omhoog hadden geklommen waren er meerdere leerlingen die moesten concluderen dat hun conditie nog beter kon. Tim was de bikkel van de groep en kwam als eerste boven. Vervolgens hebben wij het wortelpad genomen.

Hier waren mega-wortels die het fietsen tot een uitdaging maakte. Vervolgens kwamen we bij het modderpad. Niet vernoemd naar Jeroen Modder, maar dat kan ook na dinsdag. Meneer Rippens moest voorop fietsen van de begeleider Pim. Nadat er meerdere grote plassen waren gepasseerd kwam de mega plas. Tim 60

volgde mij kort en ik vertelde Tim dat hij zijn mobiel kon pakken want er kwamen vast en zeker mooie foto’s aan.

Giovanni was de eerste die niet hard genoeg ging en tot zijn knie in de blubber stapte. Dit was hilarisch, maar toen kwam Jeroen Modder. Jeroen ging voluit tot het midden van de plas en toen viel hij om. Zijn gehele rechterkant was bedekt met modder. Tim heeft geprobeert dit vast te leggen, maar vanwege dit hilarische moment zijn meer boomtoppen op de camera gezet.

Iedereen volgde braaf, waarop we de weg vol blubber vervolgde.

Teun had er de gewoonte van gemaakt om elke blubberplas volledig te pakken en was dan ook erg blij dat we konden genieten van een heerlijke douche bij terugkomst op de camping.

Aan het eind van de middag ging de groep van Meneer Glumac naar de steengroeve middels een lange wandeltocht met bepakking. De groep van Meneer Rippens bleef op de camping en deed avondspellen. De wandeltocht werd afgesloten met een uur lang lopen door de keiharde regen waarna zij eindelijk aankwamen in de steengroeve. Hier moesten de leerlingen buiten overnachten.

Vanwege de aanhoudende regen hebben de leerlingen geslapen onder het afdak. De groep van Meneer Rippens deed de avondspellen zoals het verboden woord, uitbeelden van beroepen en woorden maken met 4 mensen. (zoals op TV bij de jongens tegen de meiden). Ook werd er contact gelegd met een andere school of tenminste die wens was er. Dit leidde wederom tot een aantal onvergetelijke momenten.

De volgende ochtend liep de groep van Meneer Rippens richting de steengroeve en ontmoette daar de groep van Meneer Glumac die al druk bezig was met alle activiteiten in de steengroeve. Al keek je naar boven zag je altijd wel een leerling abseilen, klimmen of via een net zichzelf naar de top klouteren. Een bijzondere ervaring. Helaas was de tokkelbaan in onderhoud en hebben de

J E L+ M A G A Z I N E

leerlingen deze unieke ervaring gemist. Ondanks deze tegenvaller was iedereen keihard aan het werk en werden vele grenzen verlegd. Wij waren dan ook erg trots op onze leerlingen die alles uitstekend uit hebben gevoerd.

Bij het klettersteigen was het uniek om te zien hoe iedereen elkaar helpt en om te zien hoe iedereen zo hoog heeft durven klimmen.

De groep van Meneer Glumac mocht weer terug naar de camping voor een welverdiende douche. De groep van Meneer Rippens bleef in de steengroeve slapen. Na de maaltijd werd er begonnen met het kampvuur. In het begin een beetje stroef, maar uiteindelijk was dit een prachtig vuur geworden.

Vervolgens werd en nog een spelletje weerwolven gespeeld. Dit is elk jaar een spektakel. Wij hebben genoten van de slimme opmerkingen, het fanatisme en de wil om te winnen. Ik denk dat er zelden een groep is geweest die zo hard heeft geschreeuwd om te overtuigen wie er weerwolf of burger was. Geweldig!

Na de goede nachtrust is de groep van Meneer Rippens weer naar de camping vertrokken om te mountainbiken en de groep van Meneer Glumac ging de Ninlingspo wandeltocht lopen.

Dit waren weer bijzondere activiteiten waarbij iedereen zichzelf maximaal heeft gegeven. Wij kunnen dan ook trots zijn op onze leerlingen en iedereen bedankt voor de inzet op het kamp.

De terugreis naar huis was een drama, want de bus kreeg pech.

Nadat het een behoorlijk tijdje duurde voordat er een vervangende bus kwam en de leerlingen daarna weer over moesten stappen naar een nieuwe bus in Maastricht kwam iedereen gesloopt maar voldaan aan om 22:00 uur in Purmerend. Dankzij de geweldige inzet van Meneer Blรถte, Meneer Quak, Meneer Koning, Meneer Glumac, Mevrouw Wallage, Mevrouw Bakx en Meneer Rippens was dit kamp wederom geslaagd. Nogmaals dank voor ieders inzet en voor de onvergetelijke momenten.

Door meneer Rippens J E L+ M A G A Z I N E

61

Sportklas

"De creativiteit van de leerlingen was fantastisch."

De afgelopen periode was weer een boeiende en leerzame periode voor de sportklassen.

In de sportklas 1 hebben de leerlingen hard gewerkt aan het verbeteren van zichzelf met weerbaarheidstraining. Hier leerden ze omgaan met aanvallen zodat zij in de toekomst beter om kunnen gaan met gevaarlijke situaties. Verder stond sporten met een beperking op het programma. De lesgevende docenten zijn zelf minder valide, maar geven aan dat zij denken in mogelijkheden en niet in onmogelijkheden. Dit levert altijd bijzondere momenten en bijzondere vragen op bij de leerlingen. De leerlingen genieten van het sporten in een rolstoel, maar onbewust leren ze de beperkingen van een rolstoel. Kort geleden heeft de 3e klas sportklas een volleybaltoernooi georganiseerd voor de 1e klas sportklasleerlingen. Hier kwam de kwaliteit van de leerlingen duidelijk naar voren.

62

Enthousiast en met veel plezier nam iedereen deel aan dit prachtige toernooi.

In de sportklas 2 hebben de leerlingen een enkele les gehad in weerbaarheidstraining en sporten met een beperking.

Vervolgens zijn de leerlingen vol goede moed aan de slag gegaan om te oefenen voor de presentatieavond voor de ouders. Op maandag 8 april komen de ouders op school om te kijken naar de sportende leerlingen. De leerlingen hebben verschillende onderdelen gekozen zoals; dans, kickboksen, turnen, klimmen, judo, acrobatiek en circus.

Onder de bezielenden begeleiding van de docenten, moet dit leiden tot een fantastische avond. Voor de leerlingen een spannend moment, omdat ouders komen kijken. Achteraf is iedereen altijd erg tevreden en enthousiast. Daar kijken we nu al naar uit.

In de sportklas 3 hebben de leerlingen een clinic beachtennis en tennis J E L+ M A G A Z I N E

afgerond. Dit was een positieve ervaring voor de leerlingen en docenten.

Iedereen zette zijn beste beentje voor en het niveau van samenspel was dan ook hoog. Daarna zijn de leerlingen van de 3e klas aan de slag gegaan met het organiseren van een project. De creativiteit van de leerlingen was fantastisch en we kijken dan ook uit naar de volgende projecten. Deze bestaan uit trefbal, softbal, mountainbiken, poldersporten, beachvolleybal en het beachevent voor klas 1. Kortom, de leerlingen hebben mooie activiteiten voor zich de komende periode.

Uiteindelijk sluiten we elk jaar af met een mooie dag zoals het beachevent voor klas 1, watersportdag voor klas 2 en Ardennekamp voor klas 3. Dit zijn de krenten in de pap die voor iedereen het wachten meer dan waard zijn.

Door meneer Rippens

a_l) _ _ _ _ _ a h r e lv u v n I ( _ _ _________

Vak_a(bnijvtoeigleijk naamwoord). Bijna

_ _ _ _ _ Je bent zo _ _ glijk n aa mwoord) oe v ij (b _ _ _ _ _ rst n og die _ ets _ _ _ _ _ _ vakantie, m aar ee to n ee og n n ee ll A en te kom en. toetsweek door zi li jk leren, m aar n ge ei je t oe m d end. Van avon (vak), m orgen ocht en m et _ _ _ _ _ _ m sa ) rd oo kw er _ _ _ _ _ _ (w je ga at liever _ _ wat? Niks leren, je t ee W . it u t is ju n odigde je zo (persoon). Hij /zij fde werkwoord). el (z _ _ _ _ _ _ _ kker _ _ _ _ je ga at gewoon le ker om _ _ _ _ _ ek w je ) id u el (g _ end _ _ _ _ _ De volgende ocht (a antal) u ur later _ _ _ _ _ _ . or pt lekker do (tijd). Maar ji j sl aa _” (uit roep), roep _ _ _ _ _ _ _ _ “_ _ _ _ _ schrik je wakker. dingstuk) aa n en le (k _ _ _ _ _ _ ”. Je trekt je je. “Ik kom te la at uit. Bezweet kom r u de de ) en eg ew r van voortb _ _ _ _ _ _ (m anie ), de deur is dicht. ep ro it (u _ _ _ _ ______ je op school aa n. _ _ _ _ _ (docent) _ _ _ _ _ _ , ig ruit. Gelukk Je spiekt door de ten? zi j je n og binnenla j/ hi ou Z t. an ll ei is de surv _ _ _ _ _ _ _ _ _” _ _ _ _ _ _ _ _ en zegt “_ _ Je opent de deur ik mijn toets n og ag “M . ch la im gl allerliefste t (excu u s), m et je e docent). “Je ben fd el (z _ _ _ _ _ gt _ _ _ _ m aken?” “Nee”, ze de kl as weer uit. je op lo ) ie ot m (e ______ te la at.” _ _ _ _ _________ n ee r aa m is t he , k schelen eWat kan jou het oo ier van voortbew an (m _ _ _ _ _ Je _ _ _ (zelfde vak) toets. d in het bi jzonder: an m ie n n ge te t w en schreeu _ gen) de school uit er n aar _ _ _ _ _ kk le n oo w ge ik (datu m) ga “_ _ _ _ _ _ _ _ _ )! ” _ _ _ _ _ (voertuig _ _ _ _ et /h de et (l and) m ff, EG4A Door Lotte Schij

J E L+ M A G A Z I N E

63

Athene 2013

DAG 1 Op maandag 22 april was het eindelijk zo ver: de Athene-reis begon! Om 03.45 uur verzamelden we al bij het Jan van Egmond om onze vlucht om 6.45 uur te halen. Hoewel het erg vroeg was, zat de stemming er goed in. In het vliegtuig zat iedereen jammer genoeg verspreid, maar ook dat mocht de pret niet drukken. Toen we rond een uur of 12 aankwamen bij ons hotel in Athene, werden de kamers ingedeeld en om 13.00 uur gingen we de stad in! We wandelden een toeristische route naar de Acropolis om de stad een beetje te leren kennen. Toen begon de helse (voor sommigen) klim omhoog: het was behoorlijk warm en de helling naar de Acropolis is nogal steil. Eenmaal op de Acropolis bekeken we het Parthenon en het Erechteion en we genoten van het uitzicht. De Acropolis is het hoogste punt van de stad, dus het uitzicht was prachtig. Vervolgens gingen we naar de Pnyx, dit is de stenenhoop naast de Acropolis. De stenen trap naar de 64

Pnyx was erg stijl en glad, dus ook dit was weer een uitdaging. Veel meiden (waaronder ik) hadden leuke sandaaltjes of slippers aangetrokken die weggleden op de stenen, niet erg handig dus. ’s Avonds gingen we met de hele groep uit eten. Dit was erg gezellig en het eten was heerlijk.

Eenmaal terug in het hotel ging het grootste deel van de groep op het dakterras zitten, hier had je een mooi uitzicht op de verlichte Acropolis.

DAG 2 Het was weer vroeg dag voor ons, want we moesten om 07.45 uur aan het ontbijt zitten! Hierdoor waren we wel vroeg bij Nationaal Archeologisch Museum, waar meneer Castricum en meneer Meijer van alles vertelden over verschillende stijlen binnen de Griekse kunst. Na een korte rondleiding langs de hoogtepunten (zoals het gouden dodenmasker van Agamemnon) mochten we zelf even rondkijken. Via de nationale bibliotheek van Athene, de universiteit en J E L+ M A G A Z I N E

het Syntagma (het parlementsgebouw), gingen we richting de Agora (het plein dat het politieke centrum was van de stad) en de Areopaag (hier kwamen de Atheners om te luisteren naar redenaars). Legendarische uitspraak: “Maar hoe was dat dan voor mensen met hoorproblemen?” Meneer Meijer: “Die gingen naar Specsavers!”

Hierbij moet de bulderlach van meneer Meijer worden gedacht. We kwamen ook langs de gevangenis waar Socrates gevangen heeft gezeten voordat hij dronk uit de gifbeker. Dit vonden velen toch wel bijzonder. ’s Middags mochten we mee naar het Acropolis museum of we mochten zelf de stad in. In het Acropolis museum waren vooral de resten van het Parthenon te zien en we zijn erachter gekomen dat “De blonde jongen” die in dat museum staat, eng veel lijkt op een jongen uit onze groep! ’s Avonds mocht iedereen zelf bepalen waar hij ging eten, dus dat was wel leuk. Terug in het hotel werd er door andere gasten geklaagd over onze aanwezigheid, met als

gevolg dat een aantal kamers door de receptie werd gebeld of het wat stiller kon.

Toen dat niet gebeurde werd er nog een keer gebeld en kwam de buurvrouw van de lawaaiveroorzakende kamer nog even langs. Uiteindelijk was het rustig in het hotel en kon iedereen lekker slapen.

DAG 3 Vandaag bezochten we Mykene en Epidaurus met het kanaal van Korinthe als korte stop. We stonden met knikkende knieën op de brug boven het kanaal van Korinthe. Het kanaal was namelijk heel diep, met wanden zoals bij de Grand Canyon... Er stond nog een bord dat je er kon bungeejumpen maar ik heb niemand gehoord die daar het lef voor had. In Mykene was eigenlijk niet heel veel te zien: er waren veel resten van de burcht maar er was veel fantasie voor nodig om je voor te stellen wat alles nou was. De omgeving was heel erg mooi dus er konden mooie foto’s van het uitzicht worden gemaakt. Toen er

een enorme groep Spanjaarden kwam en we met zijn allen een tunnel moesten volgen naar een oude waterleiding, werd het een beetje vervelend. Het was pikdonker in de tunnel en de Spanjaarden waren al-

leen maar aan het schreeuwen en aan het duwen. “Als ik Spaans had gekund had ik ze uitgescholden!” aldus meneer Castricum. Na de lunch gingen we naar Epidauros: hier is een klassiek theater waar wel

Wist je dat...

1. Meneer Van den Bos niet zo geordend is als hij lijkt? Hij is zijn paspoort kwijtgeraakt in de bus en hij had alleen van zijn eigen paspoort geen kopie mee... Hierdoor heeft hij een hele avond op het politiebureau doorgebracht.

2. Meneer Meijer dansen “hopsen” noemt maar dat hij zelf wel meedanste toen we de eerste keer uit gingen?

3. Meneer Castricum meer dan 20 zwembroeken heeft maar ze altijd vergeet mee te nemen? Hij had voor het zwemuitje een zwembroek geleend van de zoon van meneer Meijer.

4. Mevrouw Segers heel goed kan dansen? Zij was als begeleider bijna niet weg te slaan van de dansvloer.

5. Mevrouw Hasirci goed is in toneelspelen? Tijdens de bonte avond deed ze de meiden van onze groep heel goed na!

J E L+ M A G A Z I N E

65

13000 man in past. Als je op de stip gaat staan beneden in het theater en je praat duidelijk, kunnen zelfs de mensen in de bovenste ringen je verstaan. Dat moest natuurlijk worden getest, dus er waren verschillende mensen die een liedje gingen zingen op de stip. Het was inderdaad goed te verstaan, zelfs zo goed dat mensen die gingen fluisteren op de stip prima te verstaan waren. Dat vonden zij dan wel weer jammer... Na het bezoek aan Epidauros was het tijd voor hetgeen waar iedereen zich op had verheugd: zwemmen! Het duurde een eeuwigheid voordat we bij het zwemplekje waren, maar dat was iedereen weer vergeten toen we er waren. Binnen de kortste keren was iedereen vrolijk rond aan het spetteren, want we hadden het behoorlijk warm na een dag rondlopen bij een temperatuur van 25 graden! ’s Avonds na het eten gingen we uit met de leerlingen die daar zin in hadden: al snel was de dansvloer van het café bezaaid met onze groep en gingen de voetjes lekker van de vloer! De Griekse muziek viel niet in de smaak en daarom werden telefoons van onze groep aangesloten voor goede dansmuziek. Al met al was het een gezellige dag en avond.

DAG 4 De laatste hele dag was alweer aangebroken en vandaag zouden we naar Delphi gaan en naar het Osios Loukas klooster.

Delphi was veel verder rijden dan verwacht, de busreis duurde wel 3 uur! Toen we eindelijk in Delphi waren, was het bloedheet. Het ligt tegen een heuvel aan, waardoor de helft van de sight die we gingen bezoeken bovenop een berg lag. Dit nekte bijna een aantal deelnemers van de Athene-reis, maar uiteindelijk kwam iedereen boven aan en konden we de tempel voor Apollo, het theater en de renbaan bekijken. Toen we dit hadden bekeken 66

gingen we het kleine museum dat bij de sight lag bezoeken, maar ik zou liegen als ik zou beweren dat iemand hier nog aandacht voor had. We hadden het allemaal warm en we waren moe van het naar boven klimmen. Na Delphi gingen we dus naar het Osios Loukas klooster. Dit klooster lag op een prachtige plek in the middle of nowhere, we konden wel begrijpen dat mensen hier non of monnik zouden willen worden. Het bezoek leverde wel wat kleine problemen op: blote schouders en blote knieën waren verboden, dus er werd flink gerotzooid met omslagdoeken, vesten, joggingbroeken en leggings. We leken wel een stel hippies maar we waren zeker degelijk gekleed. Iedereen keek wat rond bij het klooster en toen gingen we weer! Omdat het de laatste avond was, gingen we met 30 man uit eten. Dat was heel gezellig. Maar we hadden niet alleen het eten aan ons hoofd, nee, we moesten ook een act opvoeren tijdens de bonte avond. Dit leverde nog wel wat gedoe op, want wat moet je nou doen? Uiteindelijk is de bonte avond heel leuk geworden met veel verschillende acts: er waren toneelstukjes, dansjes, zang-optredens en er was een geweldig invulverhaal. Helaas werd de bonte avond verstoord door een Griek die duidelijk behoorlijk de weg kwijt was... Toen vlak daarna een aantal Grieken begon te vechten vlakbij de plek J E L+ M A G A Z I N E

waar we zaten, moesten we verkassen.

Na de bonte avond mochten we weer naar het café van de dag ervoor. Dit keer ging een nog grotere groep mee, dus het werd erg gezellig. Er werden weer dansmoves geshowd aan elkaar en bij het laatste nummer stond onze hele groep te dansen, zelfs degenen die niet van dansen hielden. De avond was een goede afsluiting van een topreis, met een stel leuke begeleiders en een hechte, gezellige groep!

DAG 5 Op vrijdag gingen we weer terug naar huis... Het ontbijt was voor velen een beetje te vroeg, meer dan 2 uur slaap hadden maar weinig mensen gehad. “Ik wil echt duct tape om monden af te plakken.” aldus een jongen die erg weinig had geslapen. In de bus en in het vliegtuig was het daardoor erg rustig. We waren allemaal een beetje aan het einde van ons Latijn. Toen er werd omgeroepen dat het in Nederland maar 8 graden was, raakten sommigen in paniek “Maar ik heb mijn korte broek nog aan!!” De zonnebrillen werden ook in Nederland gewoon opgehouden, ondanks het koude weer. Om een uur of 4 kwamen we weer aan bij school.

Tot zo ver een superleuke, vermoeiende week.

Door Sophie van Alen, EG5A

e i t a r i p Ins

s. g letter i t n i w t Zesen innen. z n e m vo r orden o w n e vo r m Letters , Maar ik innen. g e b t e mo elk ik w t e m t niet Ik wee

Ben jij

i? je mo o k i d n i V je lief? k i d n i V ef? nnend i i z , n e o rd ers, wo t t e l n j mi

n, l tande o v d n mo Met een n, d of zi r o o w , ter der let n o z r a beg in.

Ma d e o g geen s tee d s g o n b ik nu

He

e lief? j k i d Vin ? e knap j k i d Vin ‌.! t snapt e h j i j p dat Ik ho o , EG3A e Ende d n a v arijn Do or M

J E L+ M A G A Z I N E

67

DEEL 7

Tom Verweij bij de politie Tom Verweij is in 2011 geslaagd voor het atheneum op het Jan van Egmond Lyceum en zit nu in de opleiding tot allround politiemedewerker bij de politie. Regelmatig plaatst hij een column op de website van JEL+Magazine, en in elk Jel+Magazine plaatst hij een uitgebreide samenvatting van deze columns.

Op dit moment zit ik in kwartiel 8. In kwartiel 7 ben ik drie maanden naar de academie geweest. Tijdens deze drie afgelopen maanden heb ik een aantal examens gehad: slecht nieuwsgesprek, EHBO bij verkeersongevallen, een juridisch gesprek, aanhoudings- en zelfverdedigingstest 2 en de rijopleiding.

Voor alle examens ben ik in een keer geslaagd. Bij de aanhoudings- en zelfverdedigingstest kregen mijn maatje en ik drie casussen voor onze kiezen.

Zenuwachtig stonden we te wachten tot de examinator ons zou ophalen.

Medestudenten die in het leger hadden gezeten, zouden ‘tegenspel’ en vol verzet bieden. Een aantal klasge68

noten hadden het examen al gedaan en het resultaat van hun examens waren: 1 x bloedneus, 2 x verstuikte pols en een hele boel blauwe plekken.

De examinator komt naar ons toe. ‘’In dat voertuig zit een man, en hij moet worden aangehouden voor artikel 300: mishandeling.’’ Mijn maatje en ik lopen naar het voertuig. Ik geef een klap op het dak (schrikeffect), trek het portier open en roep: ‘’POLITIE, U BENT AANGEHOUDEN’’. Mijn maatje pakt de linkerarm van de verdachte en er ontstaat een worsteling. Terwijl ik me naar mijn collega snel, zie ik op de bijrijdersstoel een vuurwapen liggen. Omschakelen. ‘’VUURWAPEN!’’, roep ik en trek mijn pistool. Mijn maatje laat de verdachte los, trekt ook zijn vuurwapen en we praten de verdachte de auto uit en boeien hem. Dat ging goed.

Tweede casus. Een man moet worden aangehouden in een woning voor mishandeling. We lopen naar de woning (op het terrein van de politieacademie staat een nagebouwd huis). Op het moJ E L+ M A G A Z I N E

ment dat we 5 meter van de voordeur zijn, stormt er een man naar buiten met een honkbalknuppel. ‘’Laat vallen dat wapen, of we gebruiken pepperspray!’’.

De man loopt op ons af. “Spray!”, roep ik, en ik spuit zijn gezicht vol met pepperspray. Het heeft geen effect. Ik spray nogmaals, maar de man blijft op ons aflopen. Ik trek mijn vuurwapen en richt het op de man. Nadat ik hem heb aangeroepen, stortte hij zich op de knieën. “Shit, is m’n vuurwapen trekken niet too much?”, denk ik bij mezelf. Mijn collega boeit hem. Einde casus. De examinator loopt direct naar me toe en vraagt waarom ik mijn vuurwapen trok. Ik vertelde hem dat ik dat deed omdat pepperspray geen effect had, hij enkele stappen van ons verwijderd was en een slag met een honkbalknuppel dodelijk kan zijn.

De derde casus was weer een man aanhouden in een huis. Tijdens deze casus gingen we ‘fysiek’. We hadden de verdachte vrij snel onder controle door een aantal grepen te gebruiken die we hebben geleerd op de academie. Mijn maatje en ik waren geslaagd.

De een-na-laatste week, kregen mijn klasgenoten en ik de tweede rijopleiding: twee dagen theorie, en twee dagen in een politieauto over de weg rijden. Dit was de laatste rijopleiding die we kregen, en hierin gingen we leren hoe we met spoed moesten rijden.

Dat oefenen deden we zonder zwaailicht en sirene, omdat er anders te vaak en te veel politieauto’s met toeters en bellen zouden rijden. In totaal ben ik zo’n 100 keer door rood gereden. Ik hem gemerkt dat veel andere bestuurders hier agressief op reageerden.

Wat (helaas) niet veel mensen weten, is dat de politie op grond van artikel 147 van de Wegenverkeerswet vrijstelling heeft van alle verkeersregels en verkeerstekens, als zij bezig is met de uitvoering van de politietaak. Dit betekent dat de politie altijd door rood mag, inrijverboden mag negeren, mag inhalen bij doorgetrokken streep en zelfs zou de politie mogen bellen achter het stuur. Uiteraard maken we hier zo weinig mogelijk gebruik van, maar als we bijvoorbeeld een inbraakmelding hebben, willen we daar zo snel mogelijk zijn zonder het zwaailicht en de sirene aan te zetten.

Op de laatste dag had ik examen, en heb ik ongeveer 45 minuten gereden. Dit ging allemaal goed en ik ben geslaagd. Vanaf nu mag ik dus met zwaailicht en sirene rijden.

Met zwaailicht in sirene heb ik in dit kwartiel, kwartiel 8, in praktijk gebracht. Zo reden wij een paar dagen geleden in het centrum van Wormerveer. ‘’24-45, komt u uit voor de meldkamer, over.’’ De 24-45 is ons roepnummer. Ik zit aan het stuur, mijn

coach, Belinda, pakt de portofoon en zegt: ‘’Zegt u het maar voor de 24-45, over’’. ‘’24-45, wilt u gaan naar (een straat in Krommenie)? Wij hebben een belletje gekregen van een mevrouw die riep: ‘’Ik ga dood, ik ga dood, mijn ex’’. Hierop werd de telefoonverbinding verbroken. U krijgt toestemming, over’’. ‘Toestemming’ betekent dat je zwaailicht en sirene aan mag zetten, wat ik uiteraard meteen deed.

Ik keerde de politieauto en begon te gassen richting Krommenie. De eerste keer rijden met zwaailicht en sirene.

Auto’s duiken aan de kant, mensen zwaaien naar je. Ik vond het heel apart. Wat me vooral is opgevallen is dat heel veel mensen goed reageren. Ze zien je van ver aankomen en gaan bijvoorbeeld stilstaan op een bushalte of op een verdrijvingsvlak.

"Auto’s duiken aan de kant, mensen zwaaien naar je. Ik vond het heel apart."

Onderweg werden we weer opgeroepen: ‘’24-45, we hebben even in het systeem gekeken en het blijkt dat de ex van de melder sinds een paar dagen uit de gevangenis is. Hij zat daar voor zware mishandeling.’’

Ik trap het gaspedaal nog wat harder in. Ik voel de adrenaline stijgen. Dat wordt vechten, denk ik bij mezelf.

J E L+ M A G A Z I N E

Toen we aankwamen in de straat, sprongen we uit de auto en sprintten naar het juiste adres. Mensen op straat joelen. Het bleek op de vijfde verdieping te zijn. We rennen de trappen op. ‘’Hier is het!’’, roep ik. We rennen naar de deur. We zien dat een raam in de deur kapot geslagen is. Ik bonk op de deur. We zijn buiten adem. ‘’POLITIE, open maken!’’, roept mijn coach.

Geen gehoor. Een buurman doet open en steekt een sigaret op. ‘’Meneer, wilt u onmiddellijk naar binnen gaan?’’, zeg ik. Na enig aandringen doet hij dit.

Op het moment dat we de deur in willen trappen, doet een vrouw open.

Ze vertelde ons dat haar ex de sleutel van haar huis heeft. Hij is naar binnen gegaan en op bed in slaap gevallen. Hij heeft haar niet mishandeld.

Na een minuut of 20 zijn we klaar met de melding. Vol adrenaline loop ik met mijn coach terug naar ons voertuig. Een man van een jaar of 70 komt naar ons toe: ‘’Agent, mag ik iets vragen?’’ Ik knik van ja. ‘’Ik moet een paar katten ophalen hier. Mag ik mijn auto even 5 minuten op de stoep zetten? Als ik ver moet lopen met die katten, raken ze van slag’’, zegt hij met een blik alsof de wereld vergaat.

Ik moet van binnen lachen. Iedereen heeft zo zijn eigen problemen, maar de een wat heftiger dan de ander.

Vragen of opmerkingen over deze column? Tom is bereikbaar onder het emailadres tom.verweij@zaanstreek. politie.nl. Meer weten over jouw carrièremogelijkheden bij de politie? Kijk dan eens op www.kombijdepolitie.nl.

69

Iedereen is inmiddels wel bekend met het fenomeen Sudoku. Om op het succes van de sudoku-puzzels mee te kunnen liften, worden er regelmatig variaties bedacht op dit thema.

In dit nummer laten we je kennis maken met de TREDOKU.

T R E D O K U Oplossen van een Tredoku gaat volgens de drie standaard sudokuregels: vul op elke horizontale regel de cijfers 1 tot en met 9 in, vul op elke verticale regel de cijfers 1 tot en met 9 in en vul in elk vet omlijnd blok van 3Ă—3 vakjes de cijfers 1 tot en met 9 in. Lijnen kunnen ook gebogen zijn.

70

J E L+ M A G A Z I N E

LOS DE TREDOKU OP EN MAAK KANS OP HET BORDSPEL ANASAZI Vincent kleiman uit EB2B is de winnaar geworden van de Wordoku prijspuzzel uit ons maart-nummer en wint daarmee het bordspel 'Hacienda'.

De rij met de gele balk (5…) vormt de oplossing van deze prijspuzzel. Mail de oplossing vóór 1 juli naar magazine@jelplus.nl. onder de goede inzenders verloten wij het bordspel Anasazi t.w.v. € 25-.

BoRDSPEL ANASAZI De Anasazi leefden in het mid-westen van de Verenigde Staten op het 4-landenpunt waar Arizona, Colorado, New Mexico en Utah aan elkaar raken. Voor ze in de 13e eeuw om onverklaarbare redenen hun woongebied verlieten, bouwden ze talrijke dorpen op schier onbereikbare plekken in de diepe canyons van Mesa Verde. Deze pueblos lagen verscholen in door erosie ontstane holtes tussen harde rotslagen in de wanden van de canyons. Pas veel later ontdekten expedities deze plaatsen met hun archeologische schatten.

Aantal spelers: 2 - 4 Leeftijd: 10+ Speelduur: 30 min.

De spelers nemen deel aan verschillende expedities om de ruïnes met de achtergebleven gebruiksvoorwerpen van de vier stammen van de Anasazi te ontdekken.

J E L+ M A G A Z I N E

71

JEL+MAGAZINE ZOEKT HAVISTEN MET TALENT VOOR SCHRIJVEN OF VORMGEVEN de voordelen werk in een gezellig en enthousiast team ga gratis naar diverse feesten en evenementen volg workshops om jouw schrijftalent te vergroten leer vormgeven met behulp van professionele apparatuur en grafische software werk mee aan een van de beste schoolkranten van nederland GE誰NTERESSEERD? STUUR DAN EEN MAILTJE NAAR MAGAZINE@JELPLUS.NL OF GA NAAR DE OPTIE CONTACT OP ONZE WEBSITE VOOR HET ONLINE AANMELDINGSFORMULIER