ENTERKRANT EIGENWIJS & KRITISCH. VERSLAG DOOR HET REPORTERSLABO
Dromen zijn geen bedrog
en leut die ik met jullie heb gedeeld, steken schril af tegen het soms kille koude journalistenbestaan. En dat is wellicht wat ik van het Enterfestival heb mogen leren: het resultaat is belangrijk maar de weg ernaartoe is minstens even essentieel …. als je sociaalartistiek wil werken. Het geheime wapen: “samen dromen, én waar maken”. Het resultaat werkt als een shot vitamines. Onze vitamines vind je op www.enterfestival.be
In tegenstelling tot wat Borsato zingt. Ik heb de eer gehad dat te mogen beleven. In het Reporterslabo. Een week lang. Meer dan 30 (vrijwillige) medewerk(st)ers hebben samen de droom gerealiseerd: de Enterkrant, de website, fotoreeksen, luisterteksten, artikels en poëzie. Mijn oprechte dank aan de hele ploeg van het Reporterslabo. Echt waar, het is een fantastisch gevoel “in ploeg te rijden”. Op mijn Ng Sauw Tjhoi beroepsplek is het veel te vaak “eenzaam (VRT-journalist) fietsen”. De warmte, energie, zorgzaamheid Eindredacteur Reporterslabo ENTERKRANT - TERUGBLIK
Het Klein Verhaal, een rondtrekkend gezelschap dat vertrekt vanuit ontmoeting en de kracht van mensen, dreigt hun subsidie te verliezen. Zij worden door verschillende stadsbesturen gesteund. Stadsbesturen die hun nek uitsteken door verweer aan te tekenen tegen de beslissing van de commissie die het einde van het Klein Verhaal inluidt. Samen worden er bruggen gebouwd om de strijd aan te gaan tegen die systemen die het sociale onderwerpen aan het economische. TIJS, 16 maart, boekvoorstelling in het STAM.
Veel baarden, veel leer, ruige mannen en vrouwen gekleed in jeansvestjes met het logo van “On the road to nowhere� op hun rug. Maar vooral veel brommers en veel kabaal. Een samenkomst van oud en jong, die samen een heel verhaal achter de rug hebben. TINA, 16 maart, On the road to nowhere.
ENTERKRANT - TERUGBLIK
En dan, het hart van het labyrinth. Hier wordt graffiti door vaardige vingers omgevormd tot driedimensionele knuffels. Ze hebben dagen gehaakt, getorst. De dames, de jongste 4 en de oudste 89, meer dan tien verschillende nationaliteiten, hebben samen met scholen en diverse organisaties gewerkt aan de lopende band om het labyrinth vorm te geven. TANIA, 22 maart, Made by Oya.
Het sociaalartistieke schip vaart voort, op kleine wateren en blijft dobberen op de achtergrond om binnen twee jaar met verenigde krachten opnieuw in een stedelijke zee te verschijnen. Hou het in de gaten! NATHALIE, 24 maart, impressie bij het einde van het festival
ENTERKRANT - TERUGBLIK
De voorstelling was rijk gevuld maar ik miste een gevoel, iets dat je dieper raakt. Plots zag ik het, ik had Tom Dupont er niet in waargenomen. Enkele ogenblikken later stapte hij naar me toe en vroeg: ‘Wel, wat vond ge ervan?’. ‘Ik heb u gemist’ antwoord ik. PAT, 16 maart, Verzilverd van Theater Antigone.
Kunst kan bevrijdend werken en het mooie en het minder mooie van jezelf laten zien. Het geeft je zelfwaarde terug. Je wordt heer en meester, je kan je eigen wereld scheppen en dat brengt je eigenheid terug. FREDDY, 16 maart, boekvoorstelling in het STAM.
Het beleid mag niet enkel scheidsrechter zijn maar moet een coachende rol opnemen. Een rol die het toelaat het sociaalartistieke veld te laten groeien, te versterken en te verrijken. Daarvoor is visie nodig, een visie op samenleven en de rol van het sociaalartistieke. TIJS, 18 maart, kritiek op het beleid.
empanadas met rode linzen - tortilla met gegrilde paprika - arancini met olijf - gegrilde polentakoekjes met avocadospread en salsa glaasje met champignons in salsa verde- toast met garbanzosbereiding en gegrilde aubergine Menu Tapasavond in de Centrale, 19 maart 2012.
Het debat deint uit, bepaalde mensen geraken geïrriteerd. Het doel van de avond was immers op zoek te gaan naar verbinding tussen de SAP en het reguliere kunstenveld. De mist klaart niet op, het ontspoort in wazigheid van termen, woorden en discours. Wat gezellig begint, eindigt niet zo prettig. JOCHEN, 19 maart, bedenkingen bij de tapasavond.
ENTERKRANT - TERUGBLIK
Ben ik dwaas en naïef als ik vind dat precies deze commissie, van een jonge en bruisende sector, geen “oordeel” zou moeten vellen, maar de verdomde plicht heeft te ondersteunen, te evalueren om te evolueren ? Minder afbraak, meer opbouw ? TJHOI, 21 maart, beleidsdebat.
Misschien beelden we het ons in maar het lijkt alsof de geur van vers gemaaid gras en zonnecrème het redactielokaal binnenwaait. AGNES EN MARIJKE, 22 maart, een zonnige dag.
ENTERKRANT - TERUGBLIK
Deze voorstelling is als een protest en volkstheater, ze hebben de buik vol van valse beloften, ze gaan voor hun idealen…of die er nog zijn is hun vraagstelling. Ze blijven zoeken want idealen koesteren ze nog altijd. GRETA, 17 maart, La troisieme sociale van Collectif 1984.
guerre du monde sera
Ik probeer achter het verhaal van Said El Jaroudi te komen, ik probeer met de wonderlijk mooie en hartverscheurende tekenfilm van Nourddine Bouali zijn idee van thuis te peilen, maar naarmate de tijd verstrijkt, zit ik met meer vragen en met het grote vermoeden dat ik vanaf nu nooit meer een definitie voor thuis zal kunnen bedenken. Fantastisch! Ik hou van tentoonstellingen die mij uit de baan werpen. LIEVA, 18 maart, Home and away van Globe Aroma.
De deadline? Die haalden we nog nooit. Ondertussen in het reporterslabo, 20 maart.
ENTERKRANT - TERUGBLIK
ENTERKRANT - TERUGBLIK
Kinderen begonnen spontaan te beatboxen en breakdancen, wat voor mij verbazingwekkend was. Ik krijg altijd een euforisch gevoel bij het zien van enthousiaste kinderen die betrokken zijn bij hiphop en het geeft me zelf de kriebels om een project te starten. Een grote bron van inspiratie dus. SHIRIN, 22 maart, Serdi & crew.
“Zou ik niet thuisblijven, wat heb ik daar in hemelsnaam te zoeken�, denk ik luidop. Zonder veel enthousiasme kam ik mijn haren en trek een fris hemd aan. PAT, 22 maart, beleidsdebat.
ENTERKRANT - TERUGBLIK