Dot73

Page 1

: 73 JUN :: JUL 17 -- XUÑ :: XUL 17 DOTGALICIA :: GRATUITO




EDITORIAL Otro veranito ya está aquí... Ya habéis hecho vuestros planes? Te ayudamos a hacerlos con nuestro calendario con los festivales más recomendables. Aunque si quieres improvisar y ver qué es lo que surge tampoco es mal plan, eh? Que si una romería, que si un paseito por las Rías Baixas, una cenita de furancheo, un concierto en alguna plaza mayor, horas y horas en la playa... Ayy.... Vivir en Galicia qué bonito é (“andar de parranda e durmir de pé” ) ILUSTRACIÓN PORTADA: NURIA FIGUEIREDO

OURENSE - PONTEVEDRA - SANTIAGO - VIGO Puedes copiar, imprimir, publicar, distribuir y poner a disposición en medios telemáticos nuestros textos y fotografías siempre y cuando indiques el nombre del autor y la fuente (Texto/Fotografía de: XXX. Revista Dot, nº xx). Puedes asimismo traducir, adaptar y modificar los textos indicando, de un modo claro y preciso qué textos formaban parte del original. Agradeceremos que nos lo comuniques para tener constancia : : No puedes alterar las fotografías sin el previo consentimiento de los titulares de los derechos. No puedes sacar beneficio económico de la copia, impresión, publicación, distribución y/o puesta a disposición de nuestros textos o fotografías sin la previa autorización de Dot. Los textos e imágenes nunca podrán ser utilizados para perjudicar la imagen de esta publicación o de los anunciantes de la misma : : Dot respeta y apoya la nueva cultura COPYLEFT, permitiendo la libre difusión de sus contenidos sin más límite restrictivo que el respeto a los derechos de paternidad, integridad de la obra y cualquier otro de naturaleza moral del autor. Gracias asimismo por tu respeto y apoyo. COPYLEFT. All Rights Reversed. Podes copiar, imprimir, publicar, distribuír e poñer a disposición en medios telemáticos os nosos textos e fotografías sempre e cando indiques o nome do autor e a fonte (Texto/Fotografía de: XXX. Revista Dot, nº xx). Podes así mesmo traducir, adaptar e modificar os textos indicando, dun modo claro e preciso que textos formaban parte do orixinal. Agradeceremos que nolo comuniques para ter constancia : : Non podes alterar as fotografías sen o previo consentimento dos titulares dos dereitos. Non podes sacar beneficio económico da copia, impresión, publicación, distribución e/ou posta a disposición dos nosos textos ou fotografías sen a previa autorización de Dot. Os textos e imaxes nunca poderán ser empregados para perxudicar a imaxe deste publicación ou dos anunciantes da mesma : : Dot respecta e apoia a nova cultura COPYLEFT, permitindo a libre difusión dos seus contidos sen máis límite restritivo que o respecto aos dereitos de paternidade, integridade da obra e calqueira outro de natureza moral do autor. Grazas asimesmo polo teu respeto e apoio. COPYLEFT. All Rights Reserved.


INDICE

Edición, Maquetación y Diseño Chachachá Studio :: Redactores Bruno Mosquera, Daniel Rebollo, Sabela González, José Fernández Montero, Ernesto Dieguez, Lucas Gándara, Esteban Vigo :: Colaboradores Jose Ángel López, Emilio Bianchi, Sergio Lagartija, Juanma Lodo, Vanesa Iglesias, Carla Faginas, Paula G, Daniel de Andrés, Óscar Torres, Roque Cameselle, Jose Ángel López, Óscar Veiga (Só Son Vigo) :: Fotografia Ourense Miguel Gonzalez Anllo Fotografia Santiago Angel Marcos Pardal :: Imprime Jadfel :: Depósito legal VG 685 - 2005 :: Llámanos 692 140 602 :: Escríbenos info@dotgalicia.com www.chachachastudio.com : : www.dotgalicia.com No nos hacemos responsables de cualquier aspecto de la revista que no te guste, ni de la opinión de nuestros colaboradores. Tampoco nos hacemos responsables de los cambios de las fechas o los precios de los eventos : : Non nos facemos responsables de calqueira aspecto da revista que non che guste, nin da opinión dos nosos colaboradores. Tampouco nos facemos responsables dos cambios das datas ou os prezos dos eventos.

SI QUIERES COLABORAR CON NOSOTROS MÁNDANOS UN MAIL A: INFO@DOTGALICIA.COM


:: MÚSICA

BIFANNAH SON UN OASIS PSICODÉLICO EN EL MEDIO DEL MUNDO GRIS, UN SOPLIDO TROPICAL ESPARCIDO POR VARIOS PUNTOS QUE CONFLUYEN EN ESTA BANDA. CON SU PRIMER LARGO RECIÉN ESTRENADO NOS METEMOS EN SU COCHE Y CHARLAMOS SOBRE LA DISTANCIA, SOBRE PORTUGAL Y SOBRE BAJA CALIFORNIA... TE UNES AL VIAJE? BIFANNAH SON UN OASIS PSICODÉLICO NO MEDIO DO MUNDO GRIS, UN SOPLIDO TROPICAL ESPAREXIDO POR VARIOS PUNTOS QUE CONFLÚEN NESTA BANDA. CO SEU PRIMEIRO LONGO RECENTEMENTE ESTREADO METÉMONOS NO SEU COCHE E CHARLAMOS SOBRE A DISTANCIA, SOBRE PORTUGAL E SOBRE BAIXA CALIFORNIA... ÚNESCHE Á VIAXE?

Bifannah ¿Cómo nace Bifannah? Antía: Bifannah como grupo creo que era algo destinado a surgir. Éramos amigos anteriormente, nos conocemos desde hace tiempo por haber tocado juntos o por coincidir en los mismos círculos. Guille y yo estábamos en Barcelona y nos apetecía afrontar un nuevo proyecto, algo sin presión y en el que plasmar la música que nos gustaba y que, sin embargo, nunca antes nos habíamos planteado hacer, así que empezamos a componer. Conseguimos liar a Antón para la aventura, aunque estaba viviendo en Londres, nos juntamos para ensayar las cuatro ideas que teníamos. Al mes siguiente, en navidades de 2016, ya estábamos grabando el primer EP. Muy pronto empezaron a salir los primeros conciertos y Pablo se unió a nosotros un par de meses más tarde.

Como nace Bifannah? Antía: Bifannah como grupo penso que era algo destinado a xurdir. Eramos amigos anteriormente, coñecémonos desde hai tempo por tocar xuntos ou por coincidir nos mesmos círculos. Guille e eu estabamos en Barcelona e apetecíanos afrontar un novo proxecto, algo sen presión e no que plasmar a música que nos gustaba e que con todo nunca antes plantexáramosnos facer, así que empezamos a compor. Conseguimos lear a Antón para a aventura, aínda que estaba a vivir en Londres, xuntámonos para ensaiar as catro ideas que tiñamos. Ao mes seguinte, en nadal de 2016, xa estabamos a gravar o primeiro EP. Moi pronto empezaron a saír os primeiros concertos e Pablo uniuse a nós un par de meses máis tarde.

Os lo habrán preguntado mil veces, pero ¿por qué Bifannah y por qué utilizar el portugués? Antón:Lo del portugués es una pregunta bastante recurrente, sí. La gente parece que espera una respuesta o razón especial, pero la verdad es que fue algo que surgió de manera muy natural. Es como un capricho casual. Nos gustaba su sonoridad, la posibilidad de atacar las melodías de manera distinta, con otras cadencias, y probamos. Guille vivió en Porto durante varios años, así que era simplemente una posibilidad más. Creo que tardamos diez segundos en mirarnos y decidir que lo íbamos a hacer. El tema del nombre también vino solo. Con el portugués decidido, queríamos buscar algo relacionado con Portugal, que formase parte de ese mundo que utilizábamos como referencia. Y se nos ocurrió Bifannah, que viene de bifana. Un bocadillo, sí, pero también una de las mejores cosas que puedes comer tras una noche de fiesta en Portugal.

Preguntaríanvolo mil veces, pero por que “Bifannah” e por que utilizar o portugués? Antón: O do portugués é unha pregunta bastante recorrente, si. A xente parece que espera unha resposta ou razón especial, pero a verdade é que foi algo que xurdiu de maneira moi natural. É como un capricho casual. Gustábanos a sua sonoridade, a posibilidade de atacar as melodías de maneira distinta, con outras cadencias, e probamos. Guille viviu en Porto durante varios anos, así que era simplemente unha posibilidade máis. Creo que tardamos dez segundos en mirarnos e decidir que o iamos a facer. O tema do nome tamén veu só. Co portugués decidido, queriamos buscar algo relacionado con Portugal, que formase parte dese mundo que utilizabamos como referencia. E ocorréullenos Bifannah, que vén de bifana. Un bocadillo, si, pero tamén una das mellores cousas que podes comer tras unha noite de festa en Portugal.

La banda comenzó siendo un trío con Antía, Guillermo y Antón ¿en que momento entró Pablo en el grupo? Antón: También fue algo natural. Los tres teníamos ganas de hacer algo juntos, distinto de lo que habíamos hecho

A banda comezou sendo un trío con Antía, Guillermo e Antón, en que momento entrou Pablo no grupo? Antón: Tamén foi algo natural. Os tres tiñamos ganas de facer algo xuntos, distinto do que fixeramos ata ese

-- BIFANNAH.BANDCAMP.COM --

4



:: MÚSICA

hasta ese momento. Lo hablamos, nos juntamos y las canciones salieron. Desde el primer momento tuvimos claro el sonido que buscábamos, qué cosas necesitábamos y que iba a ser complicado hacerlo solo entre los tres, pero queríamos grabar y, a partir de ahí, decidir. Era mucho más fácil enfrentarnos a ese proceso con un sonido hecho y no ideas sueltas. Y así fue; en la primera ronda de conciertos, Pablo nos escuchó, le gustó y empezamos a hablar. A los dos meses ya estábamos tocando con la formación actual.

momento. Falámolo, xuntámonos e as cancións saíron. Desde o primeiro momento tivemos claro o son que buscabamos, que cousas necesitabamos e que ía ser complicado facelo só entre o tres, pero queriamos gravar e, a partir de aí, decidir. Era moito máis fácil enfrontarnos a ese proceso cun son feito e non ideas soltas. E así foi; na primeira rolda de concertos, Pablo escoitounos, gustoulle e empezamos a falar. Aos dous meses xa estabamos a tocar coa formación actual.

Barcelona, Santiago, Vigo, Londres... Los miembros del grupo estáis desperdigados ¿Cóomo lo gestionáis? Antón: ¡Ahora mismo hemos cambiado Barcelona por Madrid! Lo gestionamos bien, con confianza y tranquilidad. Los directos son un poco más complicados, porque no tenemos tanto tiempo para prepararlos juntos, pero hasta ahora nos hemos ido arreglando. Ensayamos por separado, nos juntamos cuando podemos, y tocamos. Tiene un componente muy romántico el hacer parte del proceso a distancia. Además, ayuda a coger con muchas más ganas cada concierto. Antía: Es genial porque todos nos echamos de menos y nos queremos mucho, así que cuando nos vemos es maravilloso y todo sale el doble de bien. Es el lado positivo de la distancia: no nos cansamos los unos de los otros fácil porque no acabamos hartos de ensayos y aburridos de nuestras caras.

Barcelona, Santiago, Vigo, Londres... Os membros do grupo estades espallados, como o xestionades? Antón: Agora mesmo cambiamos Barcelona por Madrid! Xestionámolo ben, con confianza e tranquilidade. Os directos son un pouco máis complicados, porque non temos tanto tempo para preparalos xuntos, pero ata agora fomos arranxando. Ensaiamos por separado, xuntámonos cando podemos, e tocamos. Ten un compoñente moi romántico o facer parte do proceso a distancia. Ademais, axuda a coller con moitas máis ganas cada concerto. Antía: É xenial porque todos nos botamos de menos e querémonos moito, así que cando nos vemos é marabilloso e todo sae o dobre de ben. É o lado positivo da distancia: non nos cansamos os uns dos outros fácil porque non acabamos fartos de ensaios e aburridos das nosas caras.

Acabáis de publicar “Maresia”, un viaje a la tropicalia más psicodélica que pasa por el pop y el garage, todo con un sabor bastante 60s... pero, aunque con un sonido y un planteamiento muy similar, las 10 canciones del disco parecen que crean cada una un universo propio e independiente. Es premeditado? Antía: La verdad es que no es nada premeditado, creo que es algo natural. En este disco hay un poco de cada uno reflejado, de su personalidad y de sus gustos. Por ejemplo, a Guille y a Antón les pueden tirar más los sonidos y percusiones tropicales como en Kala-Mala o Magic Mamba, pero tampoco le hacen ascos a ramas de psicodelia más contemporánea o etérea como en Faz-me Mal o Pequeno Selvagem. A Pablo me gusta llamarle el “íbero ecléctico”, porque te pone un tema de Triana como de Los Orientales de Paramonga y de esa mezcla salen regustos como los de Aquela Maldiçao o A Bruxinha. A mí últimamente cuanto más de oriente venga la música, mejor, y supongo que eso se refleja un poco en Ervas. El disco es más un collage de nuestra forma de entender la música que de algo premeditado, la verdad.

Acabades de publicar “Maresia”, unha viaxe á tropicalia máis psicodélica que pasa polo pop e o garage, todo cun sabor bastante 60s... pero, aínda que cun son e unha formulación moi similar, as 10 cancións do disco parecen que crean cada unha un universo propio e independente. É premeditado? Antía: A verdade é que non é nada premeditado, creo que é algo natural. Neste disco hai un pouco de cada un reflectido, da súa personalidade e dos seus gustos. Por exemplo, a Guille e a Antón pódenlles tirar máis os sons e percusións tropicais como en Kala-Mala ou Magic Mamba, pero tampouco lle fan noxos a ramas de psicodelia máis contemporánea ou etérea como en Faceme Mal ou Pequeno Selvagem. A Pablo gústame chamarlle o “íbero ecléctico”, porque ponche un tema de Triana como dos Orientales de Paramonga e desa mestura saen resaibos como os daquela Maldiçao ou A Bruxinha. A min ultimamente canto máis de oriente veña a música, mellor, e supoño que iso se reflicte un pouco en Ervas. O disco é máis un collage da nosa forma de entender a música que de algo premeditado, a verdade.

Habladnos un poco sobre el disco ¿lo compusisteis “en la distancia”? Antía: Ya desde el principio nos hemos acostumbrado a llevar una técnica de trabajo en base a la distancia. Hablamos prácticamente todos los días y a la hora de afrontar el disco, nos pusimos un calendario de “entregas y ensayos” para poder ir redondeando las ideas. Normalmente, con base en Vigo, Pablo, Guille y yo nos juntábamos, veíamos las ideas, las grabábamos y eso iba

Faládenos un pouco sobre o disco, compuxéstelo “na distancia”? Antía: Xa desde o principio adoitámonos a levar unha técnica de traballo en base á distancia. Falamos practicamente todos os días e á hora de afrontar o disco, puxémonos un calendario de “entregas e ensaios” para poder ir redondeando as ideas. Normalmente, con base en Vigo, Pablo, Guille e eu xuntabámonos, viamos as ideas, gravabámolas e iso ía directamente á bandexa de

6


MÚSICA ::

directamente a la bandeja de entrada de Antón, que luego daba su visión, su toque o sus observaciones y vuelta a Vigo. Fue un proceso con el que estamos encantados. Volvimos a grabar en Hio, en Terraforma estudio con Ibán Pérez. Fue una experiencia diferente. Grabamos todo en 5 días muy intensos pero con la posibilidad continua de poder exprimir las canciones hasta donde podíamos. Probamos desde percusiones diferentes a trompetas; nos permitimos poder probar diferentes sonidos para cada canción y en general tuvimos una sensación de redondear del todo el disco en el propio estudio, era algo que nos interesaba especialmente para mantener esa frescura en las canciones. La segunda fase, fue mezclar con Jasper Geluk desde Holanda. Tuvimos contacto directo con él en cada paso y el resultado final fue fantástico. La verdad es que todos pensamos que fue una decisión perfecta poder contar tanto con Ibán como con Jasper para este disco.

entrada de Antón, que logo daba a súa visión, o seu toque ou as súas observacións e volta a Vigo. Foi un proceso co que estamos encantados. Volvemos gravar en Hio, en Terraforma estudo con Ibán Pérez. Foi unha experiencia diferente. Gravamos todo en 5 días moi intensos pero coa posibilidade continua de poder espremer as cancións ata onde podiamos. Probamos desde percusións diferentes a trompetas; permitímonos poder probar diferentes sons para cada canción e en xeral tivemos unha sensación de redondear do todo o disco no propio estudo, era algo que interesábanos especialmente para manter esa frescura nas cancións. A segunda fase, foi mesturar con Jasper Geluk desde Holanda. Tivemos contacto directo con el en cada paso e o resultado final foi fantástico. A verdade é que todos pensamos que foi unha decisión perfecta poder contar tanto con Ibán como con Jasper para este disco.

¿Cómo lleváis ese sonido al directo? Antón: A diferencia del primer EP, en Maresia contamos con bastante percusión además de la batería. El objetivo será plantear dos tipos de directo: por un lado uno con menos percusión y seguramente con un corte más garajero y por el otro jugaremos a incorporar a un quinto miembro que pueda completar todas esas percusiones que suenan en el disco para ser fieles al 100% con la grabación. Siempre hemos querido mimar el factor del sonido hasta donde hemos podido, siendo honestos con nosotros mismos. Nunca nos hemos planteado grabar con cosas que luego no podamos llevar o trasladar al directo.

Como levades ese son ao directo? Antón: A diferenza do primeiro EP, en Maresia contamos con bastante percusión ademais da batería. O obxectivo será expor dous tipos de directo: por unha banda un con menos percusión e seguramente cun corte máis garaxeiro e polo outro xogaremos a incorporar a un quinto membro que poida completar todas esas percusións que soan no disco para ser fieis ao 100% coa gravación. Sempre quixemos mimar o factor do son ata onde puidemos, sendo honestos connosco mesmos. Nunca nos propuxemos gravar con cousas que logo non podamos levar ou trasladar ao directo.

Habéis tocado ya algunas veces en Portugal ¿Cómo reaccionan ante una banda extranjera cantando en portugués? Antón: Es una de las cosas más especiales que nos han pasado, la verdad. No sabemos si por lo exótico del acento galego-portugués, el tipo de música o un poco todo, pero siempre nos han recibido con mucho cariño. Lo ven como algo muy especial, no solo por ser extranjeros, sino por el estilo que hacemos y el hecho de ser una banda joven. Como en España, allí hay bastante tendencia a utilizar el inglés. Que venga alguien de fuera y se atreva con su idioma les parece bastante curioso. Antía: Por norma general los grupos de allí utilizan mucho más el inglés. Es una pena, porque el portu es una lengua fascinante. Cuando tocamos en Lisboa mucha gente se acercó después del bolo a darnos las gracias por cantar en su idioma. Creo que les voló un poco la cabeza, en plan “joder, tienen que venir unos gallegos a cantar en portugués”, pero lo apreciaron muchísimo.

Tocastes xa algunhas veces en Portugal, como reaccionan ante unha banda estranxeira cantando en portugués? Antón: É unha das cousas máis especiais que nos pasaron, a verdade. Non sabemos se polo exótico do acento galego-portugués, o tipo de música ou un pouco todo, pero sempre nos recibiron con moito agarimo. O ven como algo moi especial, non só por ser estranxeiros, senón polo estilo que facemos e o feito de ser unha banda nova. Como en España, alí hai bastante tendencia a utilizar o inglés. Que veña alguén de fóra e atrévase co seu idioma parécelles bastante curioso. Antía: Por norma xeral os grupos de alí utilizan moito máis o inglés. É unha pena, porque o portu é unha lingua fascinante. Cando tocamos en Lisboa moita xente achegouse despois do bolo a darnos as grazas por cantar no seu idioma. Creo que lles voou un pouco a cabeza, en plan “foder, teñen que vir uns galegos a cantar en portugués”, pero apreciárono moitísimo.

¿Tenéis ya planeada gira de presentación? ¿Dónde podremos veros por aquí cerca? Antón: Estamos trabajando con The John Colby Sect para organizar lo que viene. El disco en vinilo sale ahora en junio y en julio ya tendremos las primeras fechas; estaremos en varios festivales en verano, como el Noroeste o el V de Valarés, y a partir de septiembre nos centraremos en salas y allá donde nos dejen.

Tedes xa planeada xira de presentación? Onde poderemos vervos por aquí preto? Antón: Estamos a traballar con The John Colby Sect para organizar o que vén. O disco en vinilo sae agora en xuño e en xullo xa teremos as primeiras datas; estaremos en varios festivais no verán, como o Noroeste ou o V de Valarés, e a partir de setembro centrarémonos en salas e alá onde nos deixen.

7


ILUSTRACIÓN: NOA SÁNCHEZ PENABELLA

:: MÚSICA

Festivaleo eo eo Con el verano llega uno de los mejores momentos del año... cuando sacas el calendario y marcas tus vacaciones y tus planes: romerías, fiestas gastronómicas, carnavales de verano... y cómo no, los festivales que no te vas a perder!

Co verán chega un dos mellores momentos do ano... cando sacas o calendario e marcas as túas vacacións e os teus plans: romarías, festas gastronómicas, entroidos de verán... e como non, os festivais que non che vas a perder!

Sabéis que en Dot somos mucho de festivaleo y de apoyar las cosas interesantes que se hacen en Galicia, pero sobre todo somos muy de pasárnoslo bien, y aquí parece que es algo que no se nos da mal, y a veces nos lo ponen muy fácil, porque este verano pinta muy “entretenido” y cargadito de fechas señaladas!

Sabedes que en Dot somos moito de festivaleo e de apoiar as cousas interesantes que se fan en Galicia, pero sobre todo somos moi de pasárnolo ben, e aquí parece que é algo que non se nos da de todo mal, e ás veces pónnolo moi fácil, porque este verán pinta moi “entretido” e cargadiño de datas sinaladas!

Así que para ponéroslo más sencillo, os hemos preparado un calendario con las fechas más interesantes que tenemos por aquí. Una selección de festivales en el que puedes encontrar festis para todos los gustos, y porqué no decirlo, para todas las economías!

Así que para pórvolo máis sinxelo, preparámosvos un calendario coas datas máis interesantes que temos por aquí. Unha selección de festivais na que podes atopar festis para todos os gustos, e porqué non dicilo, para todas as economías!

El verano se presenta movidito. Échale un vistazo a nuestro calendario de festivales y llévatelo contigo para organizar este verano.

O verán preséntase movidiño. Bótalle unha ollada ao noso calendario de festivais e lévao contigo para organizar este verán.

8






AGENDA ::

:: AGENDA MUSICAL 1 JUNIO, JUEVES

6 JUNIO, MARTES

VIGO - BIG JOHN BATES + COROA NOVOA,

VIGO - MARC FORD & THE NEPTUNE BLUES CLUB,

FÁBRICA DE CHOCOLATE

IGUANA CLUB

SANTIAGO - VILLANUEVA + THE TRUNKS, MOON

OURENSE - OUZO BAZOOKA, CAFÉ CULTURAL

MUSIC CLUB

AURIENSE

CULLEREDO - TYLER BRYANT & THE SHAKEDOW,

8 JUNIO, JUEVES

FORUM CELTICUM

OPORTO - NOS PRIMAVERA SOUND, PARQUE DA CIDADE

2 JUNIO, VIERNES

A CORUÑA - MAIDAVALE, MARDI GRAS

VIGO - SATVIGO FESTIVAL: LOS MARCIANOS + TINCHO FERNÁN…, IGUANA CLUB

9 JUNIO, VIERNES

VIGO - VILLANUEVA, FÁBRICA DE CHOCOLATE

VIGO

VIGO - ARNAUD LE TEXIER, METRO

CHOCOLATE

CHAPELA (REDONDELA) - SINIESTRO TOTAL

VIGO

+DAKIDARRÍ A

CONCELLO

+

SÉS

+

ZAMARAMANDI,

-

O SONORO MAXÍ N, DIEGO

PACHECO,

FÁBRICA

DE

AUDITORIO

DO

EXPLANADA PAVILLÓN DE CHAPELA

OURENSE - SMOKEY FINGERS, CAFÉ CULTURAL

CANGAS - THE TRUNKS + INERTTES, SALASON

AURIENSE

BEMPOSTA - OURENROCK SOUND: LA RAIZ +

MELIDE - ADRIÁN COSTA E O SEU MAQUINETTO,

DAKIDARRÍ A + THE SKARNIVALS...

FUNDACIÓN

SANTIAGO - DE LA TIERRA, MALATESTA

SANTIAGO - MR. SIPP, CAPITOL

SANTIAGO - DELAFÉ, RIQUELA

OPORTO - NOS PRIMAVERA SOUND, PARQUE DA

SANTIAGO - PHIL RUDD, CAPITOL

CIDADE

SANTIAGO - LAS LOLLIPOPS, DADO DADÁ A CORUÑA - ROBE INIESTA, PALACIO DE LA ÓPERA

10 JUNIO, SÁBADO

O BARCO DE VALDEORRAS - GUADI GALEGO,

VIGO - SELVÁTICA + DOIS, IGUANA CLUB

TEATRO LAURO OLMO

VIGO - FREDI LEIS, FÁBRICA DE CHOCOLATE VIGO - MARC ÁLVAREZ + TONI ÁLVAREZ + JOSEPH

3 JUNIO, SÁBADO

WEIL…, TRAX CLUB

VIGO - MÚSCULO!, FÁBRICA DE CHOCOLATE

OURENSE - RAMÓN MIRABET, TEATRO PRINCIPAL

VIGO - WE RIDE, MASTERCLUB

SANTIAGO - THE LAKAZÁNS, SÓNAR

VIGO - ROBE INIESTA, AUDITORIO MAR DE VIGO

A CORUÑA - RICKY MARTIN, COLISEUM

PONTEVEDRA - DELAFÉ, TEATRO PRINCIPAL

CULLEREDO - SMOKEY FINGERS, FORUM CELTICUM

SAN VICENTE DO MAR - ELADIO Y LOS SERES

FERROL - THE LIMBOOS, TEATRO JOFRE

QUERIDOS, NAUTICO

OPORTO - NOS PRIMAVERA SOUND, PARQUE DA

CULLEREDO - VILLANUEVA, FORUM CELTICUM

CIDADE

4 JUNIO, DOMINGO

11 JUNIO, DOMINGO

PONTEVEDRA - ORQUESTA OS MODERNOS +

CANGAS - SMOKEY FINGERS, SALASON

ESPIÑO, TEATRO PRINCIPAL A CORUÑA - SLAYER, PELiCANO

14 JUNIO, MIÉRCOLES

A CORUÑA - MARC FORD & THE NEPTUNE BLUES

VIGO - MORGAN, RADAR ESTUDIOS

CLUB, MARDI GRAS

A CORUÑA - ABE RÁBADE, FILLOA JAZZ A CORUÑA - JOANA SERRAT, BABA BAR

13


:: MÚSICA

15 JUNIO, JUEVES

CULLEREDO - SONS OF MORPHEUS, FORUM

VIGO - CHIQUITA Y CHATARRA, FÁBRICA DE

CELTICUM

CHOCOLATE

BRAGA - RITA REDSHOES, THEATRO CIRCO

SANTIAGO - MORGAN, RIQUELA A CORUÑA - PABLO UND DESTRUKTION, MARDI

23 JUNIO, VIERNES

GRAS

VIGO - FASENUOVA, RADAR ESTUDIOS SAN VICENTE DO MAR - ADRIÁN COSTA & THE

16 JUNIO, VIERNES

CRYERS + THE LIMBOOS + RIO BRAVO, NÁUTICO

VIGO - BEST BOY + ELADIO SANTOS + WÖYZA…, FÁBRICA DE CHOCOLATE

24 JUNIO, SÁBADO

CANGAS - ELADIO Y LOS SERES QUERIDOS,

VIGO - GUEZOS, FÁBRICA DE CHOCOLATE

SALASON

VIGO - SUMRRÁ, CONTRABAJO

SAN VICENTE DO MAR - AGAPORNIS, NÁUTICO SANTIAGO - QUIQUE GONZALEZ, CAPITOL

25 JUNIO, DOMINGO

SANTIAGO - SARA HEBE & RAMIRO JOTA,

SANTIAGO - GUERRERA + TOTALE, TEATRO

MALATESTA

PRINCIPAL

A CORUÑA - TOUNDRA + TYRELL CORPORATION, PLAYA CLUB

26 JUNIO, LUNES

A CORUÑA - OS AMIGOS DOS MÚSICOS, MARDI

VIGO - WHITE HILLS, RADAR ESTUDIOS

GRAS OPORTO - ANTONIO ZAMBUJO, COLISEU

27 JUNIO, MARTES

VILA REAL - ROCK NORDESTE: DEAD COMBO +

OURENSE - THE VEGABONDS, CAFÉ CULTURAL

SENSIBLE SOCCERS + CAPICUA

AURIENSE

17 JUNIO, SÁBADO

28 JUNIO, MIÉRCOLES

VIGO - DALLASGRACIAS, IGUANA CLUB

CANGAS - THE VEGABONDS, SALASON

VIGO - REEKO + LEWIS FAUTZI, TRAX CLUB

VIGO - THE SHIVAS, IGUANA CLUB

PONTEVEDRA - SURFING THE LEREZ: PÁJARO +

OURENSE - BURNING, PRAZA MAIOR

DELTONOS + THE SOUL JACKET..., ILLA DAS

A CORUÑA - REVEL IN DIMES, MARDI GRAS

ESCULTURAS SAN VICENTE DO MAR - SINESTESIA + DESTINO 48,

30 JUNIO, VIERNES

NÁUTICO

VIGO - LINDA GUILALA, FÁBRICA DE CHOCOLATE

SANTIAGO - XABIER DÍ AZ E AS ADUFEIRAS DE

ILLA DE AROUSA - ATLANTIC FEST: ROSALÍ A &

SALITRE, PAZO DE CONGRESOS

REFREE + OS AMIGOS DOS MÚSICOS…

A CORUÑA - NATHAN FAKE, GARUFA CULLEREDO - KRISSY MATTHEWS BAND, FORUM

1 JULIO, SÁBADO

CELTICUM

ILLA DE AROUSA - ATLANTIC FEST: LOS PLANETAS

OPORTO - HIM, HARD CLUB

+ TEMPER TRAP + MÄXIMO PARK...

VILA REAL - ROCK NORDESTE: SAMUEL ÚRIA + MÃO

PONTEAREAS - ROCK IN RÍ O TEA: LOS ZIGARROS

MORTA + THE LEGENDARY TIGER MAN

+ THE SOUL JACKET + ELADIO Y LOS SERES QUERIDOS…, PARQUE DA FEIRA VELLA

18 JUNIO, DOMINGO

OURENSE - ENOFESTIVAL: ARIZONA BABY + THE

OPORTO - ANA CAROLINA, COLISEU

LIMBOOS… AS BURGAS CARBALLO - ROCKIN' CARBALLO: PAUL COLLINS +

14

22 JUNIO, JUEVES

LAGARTIJA NICK + FAMILIA CAAMAGNO…, PRAZA

SANTIAGO - JORGE CASAL Y LOS PERROS DE NADIE,

DO CONCELLO E PARQUE DA REGUA

TEATRO PRINCIPAL

A CORUÑA - AMARAL, COLISEUM


AGENDA ::

2 JULIO, DOMINGO CANGAS - TEQUILA MOCKINBYRD, SALASON PONTEVEDRA - VURRO, KARMA

4 JULIO, MARTES A CORUÑA - DAN BAIRD & HOMEMADE SIN, MARDI GRAS

5 JULIO, MIÉRCOLES OPORTO - NASHVILLE PUSSY, CAVE 45

6 JULIO, JUEVES VILARIÑO - SILVIA PÉREZ CRUZ CON UXÍ A, BODEGAS MARTÍ N CÓDAX A CORUÑA - DADDY YANKEE + ORISHAS + FUEGO + MAIKEL DELACALLE, EXPOCORUÑA VIVEIRO - RESURRECTION FEST: ANTHRAX + DROPKICK MURPHYS + AIRBONE…

7 JULIO, VIERNES VIGO - MISS CAFFEINA + LOS MAMBO JAMBO, NÁUTICO VIVEIRO - RESURRECTION FEST: RAMMSTEIN + ENTER SHIKARI + NAPALM DEATH…

8 JULIO, SÁBADO VIGO - JULIÁN MAESO + FREEDONIA, NÁUTICO VIVEIRO - RESURRECTION FEST: RANCID + MASTODON + OBITUARY…

11 JULIO, MARTES ARCOS DE VALDEVEZ - THE GIFT, CASA DAS ARTES 13 JULIO, JUEVES CALDAS DE REIS - PORTAMERICA: IVÁN FERREIRO +

NÁUTICO

16 JULIO, DOMINGO VILA NOVA DE GAIA - MARES VIVÁS: STING + SEU JORGE + MIGUEL ARAUJO…

20 JULIO, JUEVES A CORUÑA - JUAN LUIS GUERRA, COLISEUM BARCELOS - MILHOES DE FESTA: GRAVEYARD + THE GASLAMP KILLER + FAUST & GNOD…, PRAIA FLUVIAL

21 JULIO, VIERNES ILLA DE SAN SIMÓN - FESTIVAL SINSAL

22 JULIO, SÁBADO ILLA DE SAN SIMÓN - FESTIVAL SINSAL A CORUÑA - JOAQUÍN SABINA, COLISEUM

23 JULIO, DOMINGO ILLA DE SAN SIMÓN - FESTIVAL SINSAL A CORUÑA - JOAQUÍ N SABINA, COLISEUM

24 JULIO, LUNES VIGO - MORAT, AUDITORIO MAR DE VIGO A CORUÑA - FRANCO BATTIATO, PALACIO DE LA ÓPERA

28 JULIO, VIERNES MARÍN - MARÍN VIVO: LOS MAMBO JAMBO + THE LIMBOOS +

FAMILIA

CAAMAGNO, PARQUE

EGUREN BRAGA - GREGORY PORTER, THEATRO CIRCO

29 JULIO, SÁBADO

THE HORRORS + NIKKI HILL…, CARBALLEIRA

PONTE DA BARCA - FESTIVAL FOLK CELTA: XABIER

14 JULIO, VIERNES

TERRAS DA NÓBREGA

DÍ AZ E AS ADUFEIRAS DE SALITRE, PRAÇA

CALDAS DE REIS - PORTAMERICA: ASIAN DUB FOUNDATION + KASE O + BNEGÃO & SELETORES DE FREQUÊ NCIA…, CARBALLEIRA AMES - GUADI GALEGO, PAZO DA PEREGRINA

15 JULIO, SÁBADO CALDAS DE REIS - PORTAMERICA: LEIVA + XOEL

Completa la agenda actualizada en www.facebook.com/sosonvg

LÓPEZ + DEPEDRO…, CARBALLEIRA SAN VICENTE DO MAR - RIBEIRO SON DE VIÑO: DE VACAS + SEN SENRA + KINGS OF THE BEACH,

15


:: ILUSTRACIÓN

Nuria Figueiredo Nuria Figueiredo estudió Bellas Artes y al acabar se mudó a Tui en donde construyó y dirigió durante dos años el espacio creativo La Fabriquería.

Nuria Figueiredo estudou Belas Artes e ao acabar mudouse a Tui onde construíu e dirixiu durante dous anos o espazo creativo La Fabriquería.

Actualmente vive en Pontevedra en donde tiene su estudio que comparte con tres artistas más, Estudio Pacheco.

Actualmente vive en Pontevedra onde ten o seu estudo que comparte con tres artistas má i s, Estudo Pacheco.

Acaba de publicar su primer cómic, Nomeolvides, editado por Ultrarradio. Además participa en todas las ferias de autoedición que puede: Divas de Buena Vida y Mala Muerte, El Cuco, Catálogo de Gentes y Vecindario I son algunos de sus fanzines. Hace estampados para diseño textil y otras aplicaciones y está experimentando con la cerámica.

Acaba de publicar o seu primeiro cómic, Nomeolvides, editado por Ultrarradio. Ademais participa en todas as feiras de autoedición que pode: Divas de Buena Vida y Mala Muerte, El Cuco, Catálogo de Gentes y Vecinda-rio I son algúns dos seus fanzines. Fai estampados para deseño téxtil e outras aplicacións e está a experimentar coa cerámica.

Para sus ilustraciones se inspira en fotografías antiguas, la simbología, los recuerdos, lo cotidiano. Le gusta el misterio, la magia, los animales, las flores, la naturaleza y sus curiosidades...

Para as súas ilustracións inspírase en fotografías antigas, a simboloxía, os recordos, o cotián. Gústalle o miste- rio, a maxia, os animais, as flores, a natureza e as súas curiosidades......

-- NURIAFIGUEIREDO.COM --

16


ILUSTRACIÓN ::

17


:: ILUSTRACIÓN

18


ILUSTRACIÓN ::

19


:: ILUSTRACIÓN

20


RELATO ::

POR > SABELA GONZÁLEZ

Cuentan de las piedras que te galantean y de los helechos que te bailan los suspiros.

Contan das pedras que che fan as beiras e dos felgos que che bailan os suspiros.

Dicen de las flores que te envidian y de los tejidos que te gozan resbalándote al andar.

Din das flores que te envexan e dos tecidos que te gozan esvarándote ao andares.

Olvidan, crees tú, que eres más que una sonrisa y tú te sientes loza y tú te sientes pota vieja.

Esquecen, cres ti, que es máis ca un sorriso e ti sínteste louza e ti sínteste pote vello.

Olvidas, creo yo, que eres solo un autorretrato y que te pintaste los labios y que te pintaste el alma.

Esqueces, creo eu, que es só un autorretrato e que pintaches os beizos e que pintaches a alma. -- WWW.SABELAGONZALEZ.COM --

21


:: CINE

El Ataque de los Clones POR > ROQUE CAMESELLE

En 2017 se van a estrenar más de cuarenta remakes o reboots, nuevas entregas de famosas sagas y secuelas de películas de éxito. Casi un lanzamiento por semana. Se confirma así una tendencia que hemos visto crecer en los últimos tiempos, la serialización de las grandes producciones de Hollywood.

En 2017 vanse estrear máis de corenta remakes ou reboots, novas entregas de famosas sagas e secuelas de películas de éxito. Case un lanzamento por semana. Confírmase así unha tendencia que vimos crecer nos últimos tempos, a serialización das grandes producións de Hollywood.

En lo que vamos de año ya pudimos ver “Alien: Convenant”, “Kong: La Isla de la Calavera” o “Power Rangers”. Y aún quedan por estrenar “Spiderman Homecoming”, “La guerra del planeta de los simios” y en diciembre llegará: “Star Wars. Episodio VIII: Los Últimos Jedi”.

No que vai de ano xa puidemos ver “Alien: Convenant”, “Kong: La Isla de la Calavera” ou “Power Rangers”. E aínda quedan por estrear “Spiderman Homecoming”, “La guerra del planeta de los simios” e en decembro chegará: “Star Wars. Episodio VIII: Los Últimos Jedi”.

El guionista y dramaturgo David Mamet en su libro “Bambi contra Godzilla” asegura que los potentados del mundo del cine tienen el mismo comportamiento desde los inicios de éste. Después de ganar más dinero del que podían imaginar con una película, conspiran, traman y se confabulan para ganar mucho más en la siguiente. Es comprensible, en cuanto el cine, además de un arte, tiene un componente industrial decisivo. Y la producción de una película implica una inversión de capital gigantesca y arriesgada.

O guionista e dramaturgo David Mamet no seu libro “Bambi contra Godzilla” asegura que os potentados do mundo do cinema teñen o mesmo comportamento desde os inicios deste. Despois de gañar máis diñeiro do que podían imaxinar cunha película, conspiran, traman e se confabulan para gañar moito máis na seguinte. É comprensible, en canto o cinema, ademais dunha arte, ten un compoñente industrial decisivo. E a produción dunha película implica un investimento de capital xigantesco e arriscado.

Pero la situación actual, en la que la cartelera está saturada de sagas y franquicias, donde parece que no hay otra oferta cinematográfica, es ligeramente diferente. El inicio de este nuevo contexto lo podemos marcar con el estreno de “Iron Man” (2008).

Pero a situación actual, na que a carteleira está saturada de sagas e franquía, onde parece que non hai outra oferta cinematográfica, é lixeiramente diferente. O inicio deste novo contexto podémolo marcar coa estrea de “Iron Man” (2008).

Desde entonces Marvel Studios ha producido entre

Desde entón Marvel Studios produciu entre unha ou

22


CINE ::

uno o dos largometrajes al año en la que los personajes de sus comic conviven en universo ficticio “multiusos” con tramas y personajes comunes. Además, sus films también se caracterizan por recurrir a la autopublicidad: siempre empiezan haciendo referencia a una película anterior y acaba anunciándote a qué nuevos retos se van a enfrentar su pléyade de héroes. Es decir, han llevado la estructura seriada de sus comics al cine y con un éxito apabullante.

dúas longametraxes ao ano na que os personaxes dos seus cómic conviven en universo ficticio “multiusos” con tramas e personaxes comúns. Ademais, os seus filmes tamén se caracterizan por recorrer á autopublicidade: sempre empezan facendo referencia a unha película anterior e acaba anunciándoche a que novos retos van enfrontar o seu pléiade de heroes. É dicir, levaron a estrutura seriada dos seus cómics ao cinema e cun éxito rotundo.

Desde la llegada de la crisis, los demás estudios de Hollywood se arriesgan menos en sus apuestas cinematográficas y han intentado crear también universos propios que atraigan al público una y otra vez, y que le aseguren beneficios en las consecuentes secuelas. El caso más claro es el de la competencia de Marvel, DC Comics. La filial de Warner Bros se lanzó a crear su propio cosmos fílmico a la cola del éxito de la saga de Batman de Christopher Nolan y con Zack Snyder a la cabeza.

Desde a chegada da crise, os demais estudos de Hollywood arríscanse menos nas súas apostas cinematográficas e tentaron crear tamén universos propios que atraian ao público unha e outra vez, e que lle aseguren beneficios nas consecuentes secuelas. O caso máis claro é o da competencia de Marvel, DC Cómics. A filial de Warner Bros lanzouse a crear o seu propio cosmos fílmico á cola do éxito da saga de Batman de Christopher Nolan e con Zack Snyder á cabeza.

Pero también lo están haciendo Universal Studios (“La Momia”) e incluso estudios más o menos pequeños como Legendary Entertainment (“Godzilla” y la mencionada “Kong: La Isla de la Calavera”)

Pero tamén o están facendo Universal Studios (“La Momia”) e mesmo estudos máis ou menos pequenos como Legendary Entertainment (“Godzilla” e a mencionada “Kong: La Isla de la Calavera”)

Pero ¿la proliferación de este tipo de producción está acabando con la originalidad en el cine? ¿El reencuentro periódico con los mismos personajes, decorados, argumentos y estética visual están abotargando nuestra imaginación?

Pero a proliferación deste tipo de produción está a acabar coa orixinalidade no cinema? O reencontro periódico cos mesmos personaxes, decorados, argumentos e estética visual están aboubando a nosa imaxinación?

Quizá sí.

Quizá si.

Pero la causa no es la estructura serializada de las películas. Como bien dicen Jordi Balló y Xavier Pérez en su libro “Yo ya he estado aquí” la estructuración de una serie, no niega en caso alguno, el placer de la sorpresa, ni de novedad. Y ahí están las series televisivas “Juego de Tronos” o “Breaking Bad” para demostrarlo. Ambas necesitan una narración más larga para que el espectador entienda todo los recovecos de los personajes y las tramas.

Pero a causa non é a estrutura serializada das películas. Como ben din Jordi Balló e Xavier Pérez no seu libro “Yo ya he estado aquí” a estruturación dunha serie, non nega de ningunha das maneiras, o pracer da sorpresa, nin de novidade. E aí están as series televisivas “Juego de Tronos” ou “Breaking Bad” para demostralo. Ambas necesitan unha narración máis longa para que o espectador entenda todo os recunchos dos personaxes e as tramas.

El problema surge porque serializar las películas viene impuesto por un modelo de negocio, no por las necesidades narrativas del producto. Estas películas son casi anuncios de la siguiente película de la serie. Al estudio ya no les llega con promocionar el merchandising, promocionan también la siguiente película de la saga.

O problema xorde porque serializar as películas vén imposto por un modelo de negocio, non polas necesidades narrativas do produto. Estas películas son case anuncios da seguinte película da serie. Ao estudo xa non lles chega con promocionar o merchandising, promocionan tamén a seguinte película da saga.

Son como una hamburguesa del McDonalds, llenan pero no sacian. Sales del cine con la sensación de vacío, de que lo más grande, lo más importante aún está por venir, que te falta una o dos películas para entender al personaje, o la amenaza que acecha a los protagonistas es más grande que la que ya vivieron.

Son como unha hamburguesa do McDonalds, enchen pero non sacian. Sales do cinema coa sensación de baleiro, de que o máis grande, o máis importante aínda está por vir, que che falta unha ou dúas películas para entender ao personaxe, ou a ameaza que axexa aos protagonistas é máis grande que a que xa viviron.

23


:: OPINIÓN

Mancha POR > CARLA FAGINAS

ILUSTRACIÓN > JUAN BLANCO

Leí recientemente que una ONG inglesa, Plan International UK, ha lanzado una propuesta para incluir en los dispositivos móviles un emoticono sobre la menstruación. La idea de la asociación consiste en que los usuarios accedan a una encuesta publicada en su web y voten entre cinco opciones de emoji. Su intención es clara: normalizar una situación de por sí normal, con la que conviven, han convivido o convivirán la mitad de los habitantes del planeta.

Lin recentemente que unha ONG inglesa, Plan International UK, lanzou unha proposta para incluír nos dispositivos móbiles un emoticono sobre a menstruación. A idea da asociación consiste en que os usuarios accedan a unha enquisa publicada na súa web e voten entre cinco opcións de emoji. A súa intención é clara: normalizar unha situación de seu normal, coa que conviven, conviviron ou convivirán a metade dos habitantes do planeta.

Inevitablemente, la lectura de esta noticia me trasladó a otra de 2015 en la que se relataba cómo Instagram había censurado una fotografía publicada por la poeta paquistaní Rupi Kaur. En la imagen de la discordia se podía observar a una joven tumbada en la cama, de espaldas, con una pequeña mancha de sangre en el pantalón. Instagram, recordemos, es la red social de fotografía por antonomasia. En ella podemos encontrar pies descalzos, mojitos, rodillas en la playa y batidos detox a tutiplén, pero ay de ti como se te ocurra retratar un pezón femenino. El hecho es que a los señores de Instagram la foto les debió de parecer de mal gusto, y poco tardaron en eliminarla, provocando con su gesto un debate a escala mundial.

Inevitablemente, a lectura desta noticia trasladoume a outra de 2015 na que se relataba como Instagram censurara unha fotografía publicada pola poeta paquistaní Rupi Kaur. Na imaxe da discordia podíase observar a unha moza deitada na cama, de costas, cunha pequena mancha de sangue no pantalón. Instagram, lembremos, é a rede social de fotografía por antonomasia. Nela podemos atopar pés descalzos, mojitos, xeonllos na praia e batidos detox a esgalla, pero pobre de ti como se che ocorra retratar unha mamila feminina. O feito é que aos señores de Instagram a foto debeulles de parecer de mal gusto, e pouco tardaron en eliminala, provocando co seu xesto un debate a escala mundial.

La menstruación es un tema tan espinoso, tan censurado, que somos muchas las que consideramos nuestra primera regla un pequeño trauma infantil. En mi caso personal, recuerdo haber pasado por una leve versión de las cinco etapas del duelo descritas por Elisabeth Kübler-Ross.

A menstruación é un tema tan espiñento, tan censurado, que somos moitas as que consideramos a nosa primeira regra un pequeno trauma infantil. No meu caso persoal, recordo pasar por unha leve versión das cinco etapas do loito descritas por Elisabeth Kübler-Ross.

-En primer lugar, la negación: “¿Esto es sangre? A ver, la regla no será. Me habré dado un golpe”. -Tras caer en la cuenta de que ni golpe ni niño muerto, llegó el segundo estadio: la ira. “Pero ¿cómo me va a venir la regla antes que a Fulanita, si yo estoy mucho más plana?”. Drama en el cuarto de baño.

- En primeiro lugar, a negación: “Isto é sangue? A ver, a regra non será. Debín de dar un golpe”. -Tras decatarme de que nin golpe nin neno morto, chegou o segundo estadio: a ira. “Pero como me vai a vir a regra antes que a Fulanita, se eu estou moito máis plana?”. Drama no

24


OPINIÓN ::

-Días más tarde, la negociación: “Yo creo que si hago ___ (introduzca aquí una acción absurda) o ___ (introduzca aquí una acción más absurda todavía), esto no me vuelve a pasar”. Ja. -Después, la depresión, en mi caso consistente en esconder las compresas bajo un montón de ropa, por si alguna de mis hermanas se colaba en el cuarto de baño mientras me duchaba y se percataba de tan humillante hecho. -Finalmente, la aceptación. Paseando por la calle, miraba a mujeres de más edad caminar tan campantes y me decía a mí misma: “Tan grave no será; todas esas chicas la tienen y parecen normales”.

cuarto de baño. - Días máis tarde, a negociación: “Eu creo que se fago ___ (introduza aquí unha acción absurda) ou ___ (introduza aquí unha acción máis absurda aínda), isto non me volve pasar”. Ja. - Despois, a depresión, no meu caso consistente en agochar as compresas baixo unha morea de roupa, por se algunha das miñas irmás entraba no cuarto de baño mentres me duchaba e caía na conta de tan humillante feito. - Finalmente, a aceptación. Paseando pola rúa, miraba a mulleres maiores ca min camiñar tan campantes e dicíame a min mesma: “Tan grave non será; todas esas mozas a teñen e parecen normais”.

Los años, eso sí, me han conferido un talante bien diferente. Como suele decir mi madre: “Filliña, solo te falta publicarlo en el BOE”. Tal vez no sea para tanto, pero lo cierto es que siento tan poco reparo a ese respecto, que cuando en la oficina alguien me ve remover un Espidifen y me pregunta si estoy enferma, suelo decir con total naturalidad que no, que me ha venido la regla, ya sea mi compañero de mesa o el director general. Frecuentemente, el rictus de quien pregunta se tuerce como si en su cabeza retumbase un “Uy, disculpa”, y no es la primera vez que hacen una especie de moonwalk tras oír mi respuesta.

Os anos, iso si, conferíronme un talante ben diferente. Como adoita dicir a miña nai: “Filliña, só che falta publicalo no BOE”. Talvez non sexa para tanto, pero o certo é que sinto tan pouco reparo a ese respecto, que cando na oficina alguén me ve remover un Espidifen e me pregunta se estou enferma, adoito dicir con total naturalidade que non, que estou coa regra, xa sexa o meu compañeiro de mesa ou o director xeral. Frecuentemente, quen pregunta soe torcer o xesto coma se na súa cabeza retumbase un “Ai, desculpa”, e non é a primeira vez que fan unha especie de moonwalk tras oír a miña resposta.

Bromas y anécdotas aparte, mi historia no deja de ser un reflejo de cómo hemos convertido una de las situaciones más naturales del ser humano en un tabú. Lejos de países como Japón, donde se permite que las mujeres se ausenten unos días del trabajo durante la menstruación, o de Italia, donde recientemente se ha planteado esa misma posibilidad, en España aplicamos un 10 % de IVA a productos como las compresas, los tampones, las copas menstruales o los protegeslips, artículos de primerísima necesidad durante la mitad de la vida de cualquier mujer. Se me ocurre que quizá sean cosas como esta, junto con nuestra mentalidad, las que requieren una revisión, y no la fotografía de una mancha de sangre en una red social.

Bromas e anécdotas aparte, a miña historia non deixa de ser un reflexo de como convertemos unha das situacións máis naturais do ser humano nun tabú. Lonxe de países coma Xapón, onde se permite que as mulleres se ausenten uns días do traballo durante a menstruación, ou de Italia, onde recentemente se expuxo esa mesma posibilidade, en España aplicamos un 10 % de IVE a produtos coma as compresas, os tampóns, as copas menstruais ou os protexeslips, artigos de primeirísima necesidade durante a metade da vida de calquera muller. Penso que quizá sexan cousas coma esta, xunto coa nosa mentalidade, as que requiren unha revisión, e non a fotografía dunha mancha de sangue nunha rede social.

25


:: LIBROS

Todo Tiene una Historia Isaac Pedrouzo os sonará por su faceta de dj y también por su relación con un viejo “conocido” de esta revista, el Café & Pop Torgal, un local referente de Ourense para los amantes indies de Galicia.

saac Pedrouzo soaravos pola súa faceta de dj e tamén pola súa relación cun vello “coñecido” desta revista, o Café & Pop Torgal, un local referente de Ourense para os amantes indies de Galicia.

El tema es que, además de escribir una columna en La Voz de Galicia, Isaac acaba de debutar en el mundo de la literatura con este libro recopilatorio de relatos en el que cada uno de ellos va ligado a una canción, y es que todo el que conoce a Isaac sabe perfectamente que todo en su vida va unido a la música.

O tema é que, ademais de escribir unha columna en La Voz de Galicia, Isaac acaba de debutar no mundo da literatura con este libro recompilatorio de relatos no que cada un deles vai ligado a unha canción, e é que todo o que coñece a Isaac sabe perfectamente que todo na súa vida vai unido á música.

El libro está lleno de batallitas y anécdotas, en su mayoría autobiograficas, y otras tomadas prestadadas e incluso inventadas, mediante las que el autor crea una playlist en la que, siempre desde un punto de vista humorístico y con una visitón muy cotidiana, reflexiona y hace reflexionar al lector, convirtiendo situaciones que rozan lo dramático en divertidos relatos que te harán sentirte identificado.

O libro está cheo de batalliñas e anécdotas, na súa maioría autobiograficas, e outras tomadas prestadadas e mesmo inventadas, mediante as que o autor crea unha playlist na que, sempre desde un punto de vista humorístico e cunha visitón moi cotiá, reflexiona e fai reflexionar ao lector, convertendo situacións que rozan o dramático en divertidos relatos que che farán sentir identificado.

26



:: TYPICAL GALICIAN

Ciclos Delio POR > CHULAVISTA.ES

Hubo un tiempo en el que un velocísimo sprinter gallego, nacido en el municipio pontevedrés de Ponteareas, dominó el ciclismo profesional a nivel nacional. Respondía al nombre de Delio Rodríguez Barros (Ponteareas 1916 – Vigo 1994) y desde muy joven encontró en el mundo de las bicicletas su gran pasión.

Houbo un tempo no que un velocísimo sprinter galego, nacido no municipio pontevedrés de Ponteareas, dominou o ciclismo profesional a nivel nacional. Respondía o nome de Delio Rodríguez Barros (Ponteareas 1916 (Vigo 1994) e desde moi novo atopou no mundo das bicicletas a súa gran paixón.

A los 17 años empezó a demostrar su valía en diversas pruebas de ámbito local. A los 20 se profesionalizó y a partir de ahí comenzó a dominar casi todas las pruebas ciclistas en las que participaba, tanto a nivel autonómico como a nivel nacional. Era una época dificil, ya que el inicio de su recorrido profesional coincidió de pleno con la Guerra Civil Española. Gracias a una enorme fortaleza mental y unas velocísimas piernas, en 1945 consiguió proclamarse campeón absoluto de la Vuelta Ciclista a España. En las dos ediciones posteriores alcanzó la 5ª y la 3ª posición respectivamente. Actualmente mantiene vigente el record de ser el ciclista con un mayor número de victorias de etapa en la Vuelta a España (40).

Aos 17 anos empezou a demostrar a súa valía en diversas probas de ámbito local. Aos 20 profesionalizouse e a partir de aí comezou a dominar case todas as probas ciclistas nas que participaba, tanto a nivel autonómico como a nivel nacional. Era unha época dificil, xa que o inicio do seu percorrido profesional coincidiu de pleno coa Guerra Civil Española. Grazas a unha enorme fortaleza mental e unhas velocísimas pernas, en 1945 conseguiu proclamarse campión absoluto da Volta Ciclista a España. Nas dúas edicións posteriores alcanzou a 5ª e a 3ª posición respectivamente. Actualmente mantén vixente o record de ser o ciclista cun maior número de vitorias de etapa na Volta a España (40).

Delio fue el primer ciclista gallego que logró alcanzar lo más alto del cajón en la prestigiosa ronda española. Su hermano Emilio fue el segundo en conseguirlo en la edición correspondiente a 1950. Tal proeza convirtió a Delio en un auténtico ídolo de masas y logró popularizar el ciclismo entre la juventud gallega. Tras su retirada en 1950, Delio abrió en la céntrica calle Colón de Vigo un establecimiento dedicado a la venta de material deportivo, siendo las bicicletas el producto estrella del negocio. En los años 50 la presencia de automóviles en las calles y carreteras gallegas era reducida y las bicicletas que Delio comercilizaba dominaban tanto el paisaje urbano como el rural, convirtiéndose en uno de los medios de transporte más populares y codiciados entre la población. Con el paso de los años, el negocio fue afianzándose y en 1961 abrió un nuevo establecimiento en el la ciudad de Ourense.

Delio foi o primeiro ciclista galego que logrou alcanzar o máis alto do caixón na prestixiosa rolda española. O seu irmán Emilio foi o segundo en conseguilo na edición correspondente a 1950. Tal proeza converteu a Delio nun auténtico ídolo de masas e logrou popularizar o ciclismo entre a mocidade galega. Tras a súa retirada en 1950, Delio abriu na céntrica rúa Colón de Vigo un establecemento dedicado á venda de material deportivo, sendo as bicicletas o produto estrela do negocio. Nos anos 50 a presenza de automóbiles nas rúas e estradas galegas era reducida e as bicicletas que Delio comercilizaba dominaban tanto a paisaxe urbana como o rural, converténdose nun dos medios de transporte máis populares e cobizados entre a poboación. Co paso dos anos, o negocio foi afianzándose e en 1961 abriu un novo establecemento na cidade de Ourense.

28


TYPICAL GALICIAN ::


:: ARQUITECTURA

Una Casa de Piel de Batea POR > LUCAS GÁNDARA

Dezanove House, Pobra do Caramiñal, 2012

Dezanove House, Pobra do Caramiñal, 2012

Iñaki Leite

Iñaki Leite

Distinguida con numerosos premios arquitectónicos de gran prestigio y publicada en varios medios de comunicación, la vivienda de Iñaki Leite en a Pobra de Caramiñal, se ha convertido en paradigma del reciclaje de materiales tradicionales, como lo es la madera proveniente de las bateas de la propia Ría de Arousa, mediante la dualidad de su uso; tanto en el interior, como en el exterior.

Distinguida con numerosos premios arquitectónicos de gran prestixio e publicada en varios medios de comunicación, a vivenda de Iñaki Leite na Pobra de Caramiñal, converteuse en paradigma da reciclaxe de materiais tradicionais, como o é a madeira proveniente das bateas da propia Ría de Arousa, mediante a dualidade do seu uso; tanto no interior, como no exterior.

Será quizás debido a la diferente naturaleza del proyecto que es para el autor la creación de su propia casa, de donde surge la necesidad de actuar con mayor rigor en las líneas del discurso, tratando de alcanzar una coherencia en cuanto a concepto, desarrollo y materialización.

Será quizais debido á diferente natureza do proxecto que é para o autor a creación da súa propia casa, de onde xorde a necesidade de actuar con maior rigor nas liñas do discurso, tratando de alcanzar unha coherencia en canto a concepto, desenvolvemento e materialización.

De esta manera, bajo la intencionalidad de ligar al lugar el diseño de la vivienda, el arquitecto reflexiona acerca de la reutilización de la madera tradicional llevando este camino hasta una estación más allá de la simple recolocación del material, sino que también se pretende reflexionar acerca del uso y destino final que se requiere del mismo mediante la presentación del mismo, tal y como se encuentra a la intemperie o

Desta maneira, baixo a intencionalidade de l i g a r a o l u g a r o d e s e ñ o d a v ive n d a , o arquitecto reflexiona acerca da reutilización da madeira tradicional levando este camiño ata unha estación máis aló da simple recolocación do material, senón que tamén se pretende reflexionar achega do uso e destino final que se require do mesmo mediante a presentación do mesmo, tal e como se atopa á intemperie ou

30


ARQUITECTURA ::

recién cortado. De esta manera se presentará del modo más convencional, tal y como lo apreciamos en las bateas, en las fachadas exteriores y, por el contrario, aserrado y con acabado natural, al interior; mismo material, diferentes soluciones.

r e c e n t e m e n t e c o r t a d o . D e s t a m a n e i ra presentarase do modo máis convencional, tal e como o apreciamos nas bateas, nas fachadas exteriores e, pola contra, aserrado e con acabado natural, ao interior; mesmo material, diferentes solucións.

A la hora de enfrentarse al programa de la vivienda, se decide componer el volumen resultante mediante un juego de intersección de dos piezas que se entrelazan generando un espacio interior muy flexible, manifestándose exteriormente con fortaleza por la diferenciación material, siendo una pieza de hormigón y la otra de madera.

Á hora de enfrontarse ao programa da vivenda, decídese compor o volume resultante mediante un xogo de intersección de dúas pezas que se entrelazan xerando un espazo interior moi flexible, manifestándose exteriormente con fortaleza pola diferenciación material, sendo unha peza de formigón e a outra de madeira.

El volumen de hormigón emerge del verde de la finca con un marcado carácter horizontal, conectando las zonas más públicas de la vivienda con el jardín y las vistas, permitiendo una relación entre el interior y el exterior más natural y directa. De esta manera se realiza un gran hueco en la zona de estar que pone de manifestación en el exterior de la vivienda, la zona más pública de la misma. Continuando con la línea reflexiva iniciada mediante la dualidad del uso de la madera reciclada, se decide revestir el interior de este material, colocándolo por la parte recién cortada, aportando naturalidad y calidez a los interiores.

O volume de formigón emerxe do verde da leira cun marcado carácter horizontal, conectando as zonas máis públicas da vivenda co xardín e as vistas, permitindo unha relación entre o interior e o exterior máis natural e directa. Desta maneira realízase un gran oco na zona de estar que pon de manifestación no exterior da vivenda, a zona máis pública da mesma. Continuando coa liña reflexiva iniciada mediante a dualidade do uso da madeira reciclada, decídese revestir o interior deste material, colocándoo pola parte recentemente cortada, achegando naturalidade e calidez aos interiores.

Por el contrario, el volumen de madera, de apariencia menos permeable, albergará la zona más privada destinada a los dormitorios, en los que la piel exterior de madera permite la realización de contra ventanas para la ventilación natural y control de la iluminación natural. Interiormente se cierra el juego material realizando el interior en hormigón, de manera que son dos piezas de hormigón y madera pero con el orden inverso una respecto a la otra.

Pola contra, o volume de madeira, de aparencia menos permeable, albergará a zona máis privada destinada aos dormitorios, nos que a pel exterior de madeira permite a realización de contra xanelas para a ventilación natural e control da iluminación natural. Interiormente péchase o xogo material realizando o interior en formigón, de maneira que son dúas pezas de formigón e madeira pero coa orde inversa unha respecto da outra.

Atendiendo a principios de sostenibilidad y ahorro energético se ha planteado el sistema de instalaciones térmicas de la vivienda, que se resuelve mediante suelo radiante que permite tanto la refrigeración como el calentamiento del interior, reduciendo sustancialmente el consumo mediante la conexión del sistema a un intercambiador de calor en la chimenea de leña y a la aportación de la energía geotérmica.

Atendendo a principios de sustentabilidade e aforro enerxético expúxose o sistema de instalacións térmicas da vivenda, que se resolve mediante chan radiante que permite tanto a refrixeración como o quecemento do interior, reducindo substancialmente o consumo mediante a conexión do sistema a un intercambiador de calor na cheminea de leña e á achega da enerxía xeotérmica.

En definitiva, reflexión dual. Dos piezas; una pública y una privada. Dos materiales; hormigón y madera. Dos posiciones; interior y exterior.

En definitiva, reflexión dual. Dúas pezas; unha pública e unha privada. Dous materiais; formigón e madeira. Dúas posicións; interior e exterior.

31


:: MODA

-- WWW.BRANDESTEINSTUDIO.COM --

32


MODA ::

Looking for Miranda POR> LILIANA CASTIÑEIRA

Looking for Miranda es un proyecto que surge de la confrontación de dos películas: Picnic at Hanging Rock de Peter Weir y The Warriors dirigida por Walter Hill. Picnic at Hanging Rock nos lleva por el sendero de la novela gótica hasta la ciencia ficción. En ella, Miranda no es una Alicia newtoniana, sino una beldad de Poe. Tras una excursión a Hanging Rock con sus compañeras, éstas deciden adentrarse en la majestuosa roca, pero se pierde su rastro misteriosamente. Sin embargo, The Warriors representa la cruda realidad de una gran metrópolis norteamericana: la Nueva York de 1979, donde la lucha entre bandas callejeras nos enseña el instinto de supervivencia que existe en los bajos fondos de la ciudad. Los Warriors, que tras ser inculpados de un asesinato, son perseguidos por la mayoría de las bandas rivales de la Gran Manzana durante su trayecto hasta Coney Island, su territorio. Looking for Miranda intenta crear una subcultura, una especie de tribu en la que se destaca todo lo mencionado anteriormente, donde conviven la delicadeza con brutalidad y feminidad con masculinidad. La colección consta de veinte estilismos masculinos, los cuales están formados por vestidos, pantalones vaqueros desgastados manualmente y zapatillas.

Diseñadora: Liliana Castiñeira Estilista: Liliana Castiñeira Fotógrafa: Sandra Mg Modelos: André Anta, Brais Otero, Libasse Thiam, Santi Zubizarreta

Looking for Miranda é un proxecto que xorde da confrontacio?n de dúas películas: Picnic at Hanging Rock de Peter Weir e The Warriors dirixida por Walter Hill. Picnic at Hanging Rock lévanos polo carreiro da novela gótica ata a ciencia ficción. Nela, Miranda non é unha Alicia newtoniana, senón unha beldade de Poe. Tras unha excursión a Hanging Rock cos seus compañeiros, estas deciden penetrarse na maxestuosa roca, pero pérdese o seu rastro misteriosamente. Con todo, The Warriors representa a crúa realidade dunha gran metrópole norteamericana: a Nova York de 1979, onde a loita entre bandas rueiras nos ensina o instinto de supervivencia que existe nos baixos fondos da cidade. Os Warriors, que tras ser inculpados dun asasinato, son perseguidos pola maioría das bandas rivais da Gran Mazá durante o seu traxecto ata Coney Island, o seu territorio. Looking for Miranda tenta crear unha subcultura, unha especie de tribo na que se destaca todo o mencionado anteriormente, onde conviven a delicadeza con brutalidade e feminidade con masculinidad. A colección consta de vinte estilismos masculinos, os cales están formados por vestidos, pantalóns vaqueiros desgastados manualmente e zapatillas.

Los vestidos con volantes, los cuales les dan volumen y movimiento, hacen referencia a los vestidos que llevaban las protagonistas de Picnic at Hanging Rock. Mientras que los pantalones vaqueros rotos y desgastados como las zapatillas Converse junto con los parches bordados de los logos de las bandas hacen referencia a la dureza de la Nueva York Ciudad en 1979.

Os vestidos con volantes, os cales lles dan volume e movemento, fan referencia aos vestidos que levaban as protagonistas de Picnic at Hanging Rock. Mentres que os pantalóns vaqueiros rotos e desgastados como as zapatillas Converse xunto cos parches bordados dos logos das bandas fan referencia á dureza da Nova York Cidade en 1979.

Los tejidos que se utilizan en los vestidos son muy vaporosos como el tul, encaje, seda o la gasa, consiguiendo que los vestidos tengan movimiento y al mismo tiempo aportan trasparencia. En contraposición se utilizan tejidos como el denim, punto o cuero, que otorgan la dureza que se quiere destacar.

Os tecidos que se utilizan nos vestidos son moi vaporosos como o tul, encaixe, seda ou a gasa, conseguindo que os vestidos teñan movemento e ao mesmo tempo achegan trasparencia. En contraposición utilízanse tecidos como o denim, punto ou coiro, que outorgan a dureza que se quere destacar.

33


:: MODA

34


MODA ::

35


:: MODA

36


MODA ::

37


:: MODA

38


MODA ::

39


:: MODA

Moda na Rúa POR > JUANMA LODO

40

-- WWW.FACEBOOK.COM/MODANARUA --



BONECO BAR SANTIAGO Avda. de Raxoi, 19, Baixo

Un pequeño rincón a los pies de la Praza do Obradoiro. Desayunos, cafés, viños e copas cunha proposta musical e cultural diferente e variada Un pequeno recuncho aos pés da Praza do Obradoiro. Almorzos, cafés, viños e copas con unha proposta musical e cultural diferente e variada.

WHO KILLED BAMBI? SANTIAGO Santiago del Estero, 8 NUEVA TIENDA!

Una nueva concept store que apuesta por crear un espacio creativo y multifuncional pensado para ti, donde encontrarás lo último en tendencias y diseño en moda, accesorios y complementos de marcas alternativas, independientes y exclusivas de distintos lugares del mundo. Unha nova concept store que aposta por crear un espazo creativo e multifuncional pensado para ti, onde atoparás o último en tendencias e deseño en moda, accesorios e complementos de marcas alternativas, independentes e exclusivas de distintos lugares do mundo

42


VERDE VIGO

IMPRESIONES CON SENTIDO

López de Neira 9 T: 886 142 380

Impresión gran formato y rotulación, gráficas para eventos y ferias, fine-art printing, taller de fotoacabado. Soluciones de calidad sostenibles para proyectos gráficos, locales, interiores, fotografía. Estaremos encantados de atenderos en nuestras instalaciones. Ahora impresión con tinta blanca sobre soportes transparentes y translúcidos y colores certificados por Pantone con la incorporación de la nueva Surecolor 80600. Impresión gran formato e rotulación, gráficas para eventos e feiras, fine-art printing, taller de fotoacabado. Solucións de calidade sustentables para proxectos gráficos, locais, interiores, fotografía. Estaremos encantados de atendervos nas nosas instalacións. Agora impresión con tinta branca sobre soportes transparentes e translúcidos e cores certificadas por Pantone coa incorporación da nova Surecolor 80600.

LA OFICINA CREATIVA VIGO

ESPACIOS DE TRABAJO

Cervantes 13, 2º T: 886 129 115 |

Un lugar en el centro de Vigo donde podrás tener tu propio espacio de trabajo en un entorno y ambiente creativo y multidisciplinar.

Un lugar no centro de Vigo onde poderás ter o teu propio espazo de traballo nun entorno e ambiente creativo e multidisciplinar..

45


PELUQART - SARA GARCÍA

VIGO

Calle Couto Piñeiro, 2 T: 986 132 099 / 635 179 557

PeluQart es un espacio que permite el crecimiento tanto del pelo como de la creatividad. Las tijeras no son de punta roma, sino viguesa. Actúa como centro disciplinario, ofreciendo servicios de peluquería artísticos. PeluQart é un espazo que permite o crecemento tanto do pelo como da creatividade. As tesoiras non son de punta roma, senón viguesa. Actúa como centro disciplinario, ofrecendo servizos de barbaría artísticos.

LOCO DESTINO VIGO

TATTOO STUDIO

Principe 51, Galería Durán 1ª pl. local 6-7 T: 886 114 760 Facebook: LocoDestinoTatuajes

instagram: @locodestinotatuajes locodestinotatuajes@hotmail.com

Estudio de tatuaje artístico y piercing, en pleno centro de Vigo. Traenos una idea y te haremos un tatuaje exclusivo y personal...todos los estilos. Pasión, esfuerzo y dedicación marcan nuestro dia a dia. Estudo de tatuaxe artística e piercing, en pleno centro de Vigo. Traenos unha idea e farémosche unha tatuaxe exclusiva e persoal...todos os estilos. Paixón, esforzo e dedicación marcan o noso dia a dia.

44


WOODTOWN VIGO Avd Camelias 20 T 986 125 535 Facebook woodtown Instagram woodtownstore

Woodtown Street Store en Vigo. Las mejores marcas de ropa y sneakers, lo mas trendy!! Una tienda donde también hay espacio para la venta de artículos vintage , artistas y diseñadores gallegos. Woodtown Street Store en Vigo. As mellores marcas de roupa e sneakers, o máis trendy!! Unha tenda onde tamén hai espazo para a venda de artígos vintage, artistas e deseñadores galegos.

ÉXFICO CONCEPT STORE

A GUARDA

Julián López, 20 www.exficoconceptstore.com @exfico

Pequeñas tiendas con mucha ilusión consiguen hacer grandes a los pueblos, visita A Guarda y acércate a nuestra tienda! Ropa, colección propia #éxficoclothing, artículos curiosos, vinilos, expos, personajes, diseño y fotografía de @PetitdelaCreme, dónde te lo vas a pasar mejor? Pequenas tendas con moita ilusion conseguen facer grandes aos pobos, visita A Guarda e achégate á nosa tenda! Roupa, coleccion propia #éxficoclothing, artígos curiosos, vinilos, expos, personaxes, deseño e fotografía de @PetitdelaCremem ónde o vas a pasar mellor?

47


VEROSONI VIGO María Berdiales 15

Un clásico renovado en el centro de Vigo. Comida casera y de calidad. Ven a conocernos. Un clásico renovado no centro de Vigo. Comida caseira e de calidade. Ven a coñecernos. ?

JOSEFINA PICOTEO VIGO Calle Eduardo Chao 8, Vigo 669964290 - 986070794 Facebook e Instagram : Josefina Picoteo

Tapitas ricas. Amenizadas con vinos, cervezas, Vermouth, en un ambiente casero, renovado, familiar y acogedor. Tapiñas ricas, Amenizadas con vinos, cervexas, Vermouth, nun ambiente caseiro, renovado, familiar e acolledor .

46


TINTA NEGRA VIGO Rúa Irmandiños 2, Vigo Martes a Sábado a partir de las 20:00h Tinta Negra es un bar de encuentro, de risas, de congas infinitas. Con exposiciones, eventos varios y un especial interés por la música. Cafés, vino, cervezas, copas y cócteles en un ambiente acogedor que no te dejará indiferente. Tinta Negra é un bar de encontro, de risas, de congas infinitas. Con exposicións, eventos varios e un especial interés pola música. Cafés, vinos, cervexas, copas e cócteis nun ambiente que non che deixará indiferente.

RESTAURANTE PLAYA AREALONGA VIGO Camiño da Cacharela n 27 T: 986 451 639

Restaurante a pie de playa en la Playa de Arealonga (Chapela). Especialistas en pescado salvaje, mariscos de la ria, arroces y tapas. Restaurante a pé de praia na Praia de Arealonga (Chapela). Especialistas en peixe salvaxe, mariscos da ría, arroces e tapas

49





Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.