Dot68

Page 1

: 68 JUN :: JUL16 -- XUN :: XUL 16 DOTGALICIA :: GRATUITO




EDITORIAL Pleno verano ya, y disfrutando como nunca... bueno, en realidad como siempre! Porque cada verano es especial, y cada verano es diferente... como cada uno de los festivales, las playas, las terrazas, los días largos, los ríos y los mil y un planes que tenemos para lo que queda de veranito, que no es poco! Vamos a por él!

ILUSTRACIÓN PORTADA: IRIA PROL

OURENSE - PONTEVEDRA - SANTIAGO - VIGO Puedes copiar, imprimir, publicar, distribuir y poner a disposición en medios telemáticos nuestros textos y fotografías siempre y cuando indiques el nombre del autor y la fuente (Texto/Fotografía de: XXX. Revista Dot, nº xx). Puedes asimismo traducir, adaptar y modificar los textos indicando, de un modo claro y preciso qué textos formaban parte del original. Agradeceremos que nos lo comuniques para tener constancia : : No puedes alterar las fotografías sin el previo consentimiento de los titulares de los derechos. No puedes sacar beneficio económico de la copia, impresión, publicación, distribución y/o puesta a disposición de nuestros textos o fotografías sin la previa autorización de Dot. Los textos e imágenes nunca podrán ser utilizados para perjudicar la imagen de esta publicación o de los anunciantes de la misma : : Dot respeta y apoya la nueva cultura COPYLEFT, permitiendo la libre difusión de sus contenidos sin más límite restrictivo que el respeto a los derechos de paternidad, integridad de la obra y cualquier otro de naturaleza moral del autor. Gracias asimismo por tu respeto y apoyo. COPYLEFT. All Rights Reversed. Podes copiar, imprimir, publicar, distribuír e poñer a disposición en medios telemáticos os nosos textos e fotografías sempre e cando indiques o nome do autor e a fonte (Texto/Fotografía de: XXX. Revista Dot, nº xx). Podes así mesmo traducir, adaptar e modificar os textos indicando, dun modo claro e preciso que textos formaban parte do orixinal. Agradeceremos que nolo comuniques para ter constancia : : Non podes alterar as fotografías sen o previo consentimento dos titulares dos dereitos. Non podes sacar beneficio económico da copia, impresión, publicación, distribución e/ou posta a disposición dos nosos textos ou fotografías sen a previa autorización de Dot. Os textos e imaxes nunca poderán ser empregados para perxudicar a imaxe deste publicación ou dos anunciantes da mesma : : Dot respecta e apoia a nova cultura COPYLEFT, permitindo a libre difusión dos seus contidos sen máis límite restritivo que o respecto aos dereitos de paternidade, integridade da obra e calqueira outro de natureza moral do autor. Grazas asimesmo polo teu respeto e apoio. COPYLEFT. All Rights Reserved.


INDICE

Edición, Maquetación y Diseño Chachachá Studio :: Redactores Bruno Mosquera, Don Wonderful, Sabela González, Marcos Blanco, José Fernández Montero, Ernesto Dieguez, Lucas Gándara, Esteban Vigo :: Colaboradores Jose Ángel López, Emilio Bianchi, Sergio Lagartija, Juanma Lodo, Vanesa Iglesias, Carla Faginas, Paula G, Daniel de Andrés, Óscar Torres, Roque Cameselle, Jose Ángel López, Óscar Veiga (Só Son Vigo) :: Fotografia Ourense Miguel Gonzalez Anllo Fotografia Santiago Angel Marcos Pardal :: Imprime Jadfel :: Depósito legal VG 685 - 2005 :: Llámanos 692 140 602 :: Escríbenos info@dotgalicia.com www.chachachastudio.com : : www.dotgalicia.com No nos hacemos responsables de cualquier aspecto de la revista que no te guste, ni de la opinión de nuestros colaboradores. Tampoco nos hacemos responsables de los cambios de las fechas o los precios de los eventos : : Non nos facemos responsables de calqueira aspecto da revista que non che guste, nin da opinión dos nosos colaboradores. Tampouco nos facemos responsables dos cambios das datas ou os prezos dos eventos.

SI QUIERES COLABORAR CON NOSOTROS MÁNDANOS UN MAIL A: INFO@DOTGALICIA.COM


:: MÚSICA

UN AÑITO DESPUÉS DE PUBLICAR SU DEBUT “HUMAN FLESH” Y DE RECORRERSE TODA LA PENÍNSULA PRESENTÁNDOLO, ESTE DUO GALLEGO ES SIN DUDA UNA DE LOS SECRETOS A VOCES MÁS INTERESANTES DE NUESTRO PANORAMA MÚSICAL. AHORA ENTRE BOLO Y BOLO, ANXELA Y VIOLETA, NOS CUENTAN UN POCO SOBRE ESTA AVENTURA! UN ANIÑO DESPOIS DE PUBLICAR O SEU DEBUT “HUMAN FLESH” E DE RECORRERSE TODA A PENÍNSULA PRESENTÁNDOO, ESTE DUO GALEGO É SEN DÚBIDA UN DOS SEGREDOS A VOCES DO NOSO PANORAMA MUSICAL. AGORA ENTRE BOLO E BOLO ANXELA E VIOLETA, CÓNTANNOS UN POUCO SOBRE ESTA AVENTURA

Bala Hace más o menos un año que publicasteis vuestro debut “Human flesh”, contadnos un poco que pasó antes de ese momento... ¿cómo nació Bala? V: Pues pasó que nos arrejuntamos, y nos pusimos a hacer ruido. Ya nos conocíamos de la escena, porque lamentablemente no hay muchas chicas dando caña y las que somos, nos tenemos pipeadas. Habíamos coincidido incluso en los escenarios. Era cuestión de tiempo que pasase esto. Anx: Sí, nos conocíamos de nuestros respectivos proyectos anteriores. Yo llevaba poco tiempo tocando, pero a V la tenía muy fichada. Empezamos a coincidir y a conocernos más, y el resto vino solo.

Hai máis ou menos un ano que publicaschedes o voso debut “Human flesh”, contádenos un pouco que pasou antes dese momento... como naceu Bala? V: Pois pasou que arrexuntámonos, e puxémonos a facer ruído. Xa nos coñeciamos da escena, porque lamentablemente non hai moitas mozas dando cana e as que somos, témonos pipeadas. Coincidiramos mesmo nos escenarios. Era cuestión de tempo que pasase isto. Anx: Si, coñeciámosnos dos nosos respectivos proxectos anteriores. Eu levaba pouco tempo tocando, pero a V tíñaa moi fichada. Empezamos a coincidir e a coñecernos máis, e o resto veu só.

¿La formación como dúo era algo premeditado? V: No, la verdad. Pero el formato dúo tiene muchas ventajas. Menos gente para ponerse de acuerdo, más fácil juntarse para ensayar, para tener disponibilidad en cuanto a conciertos...la verdad es que mola. También tiene sus desventajas, como no poder dormir en carretera para hacerle compañía a la que le toca conducir...aunque yo esa norma me la salto a veces, cuando la fiesta del día anterior se junta con el día siguiente...juejuejue Anx: No era premeditado, pero estuvimos tan guay desde el primer momento que no nos llegamos a plantear otra cosa. Efectivamente son todo ventajas, salvo el tema de conducir y lo de cargar y descargar el material, porque aunque seamos dos, llevamos cacharrada como si fuésemos 4. Por todo lo demás, ¡vivan los dúos!

A formación como dúo era algo premeditado? V: Non, a verdade. Pero o formato dúo ten moitas vantaxes. Menos xente para porse de acordo, máis fácil xuntarse para ensaiar, para ter dispoñibilidade en canto a concertos...a verdade é que mola. Tamén ten as súas desvantaxes, como non poder durmir na estrada para facerlle compañía á que lle toca conducir...aínda que eu esa norma sáltoma ás veces, cando a festa do día anterior se xunta co día seguinte...juejuejue Anx: Non era premeditado, pero estivemos tan guay desde o primeiro momento que non nos chegamos a plantexar outra cousa. Efectivamente son todo vantaxes, salvo o tema de conducir e o de cargar e descargar o material, porque aínda que sexamos dous, levamos cacharrada coma se fósemos 4. Por todo o demais, vivan os dúos!

¿Este formato sentís que os causa algo limitación? V: ¿Limitación? En absoluto! Yo diría que más bien todo lo contrario. Como ya he dicho, es mucho más fácil tener que organizarse con sólo una persona que con dos o tres más. Así podemos apuntarnos a muchas aventuras, y ponerse de acuerdo es mucho más fácil. La única limitación que le veo es a la hora de tomar decisiones, que no hay quien desempate. Pero yo suelo tirar siempre del clásico “lo que diga la rubia...” Anx: Jjajjaja ya, menos mal que soy rubia, si no igual era todo más difícil. Si te refieres a la parte musical o técnica, no, tampoco. En ese sentido con volumen y tralla conseguimos lo que queremos sin echar de menos ningún instrumento más.

Este formato sentides que vos causa algo limitación? V: Limitación? En absoluto! Eu diría que máis ben todo o contrario. Como xa dixen, é moito máis fácil ter que organizarse con só unha persoa que con dúas ou tres máis. Así podemos apuntarnos a moitas aventuras, e porse de acordo é moito máis fácil. A única limitación que lle vexo é á hora de tomar decisións, que non hai quen desempate. Pero eu adoito tirar sempre do clásico “o que diga a loura...” Anx: Jjajjaja xa, menos mal que son loura, se non igual era todo máis difícil. Se te refires á parte musical ou técnica, non, tampouco. Nese sentido con volume e tralla conseguimos o que queremos sen botar de menos ningún instrumento máis.

-- SOMOSBALA.COM --

4



:: MÚSICA

Mucha energía, grunge, sonido noventero y un toque stoner, así es vuestro debut. ¿Cómo fue la grabación? V: Pues como el disco. Corta, intensa y directa. Grabamos en Estudios Montealto, con nuestros amigos, y fue como estar en casa. Super cómodo, muy natural, cero presiones. Lo instrumental lo grabamos en una tarde, y hacia la noche nos pusimos con las voces. Había temas que no tenían hecha toda la letra y nos las fuimos currando a medida que grabábamos. Fue muy diver, y la verdad es que me muero de ganas de repetir la experiencia. ¡Por eso estamos ya trabajando en el próximo! Anx: Sí, fue todo muy loco y muy guay. Hicimos los temas del disco rapidísimo, podíamos haber esperado a tener más para grabar, pero no quisimos, y creo que la decisión fue muy acertada. Me da la impresión que todas las ganas y el rollo “fresco” de un proyecto que está empezando quedaron registrados.

Moita enerxía, grunge, son noventero e un toque stoner, así é o voso debut. Como foi a gravación? V: Pois como o disco. Curta, intensa e directa. Gravamos en Estudios Montealto, cos nosos amigos, e foi como estar en casa. Super cómodo, moi natural, cero presións. O instrumental gravámolo nunha tarde, e cara á noite puxémonos coas voces. Había temas que non tiñan feita toda a letra e fómosnolas currando a medida que gravabamos. Foi moi diver, e a verdade é que morro de ganas de repetir a experiencia. Por iso estamos xa traballando no próximo! Anx: Si, foi todo moi tolo e moi guay. Fixemos os temas do disco rapidísimo, podiamos esperar a ter máis para gravar, pero non quixemos, e creo que a decisión foi moi acertada. Dáme a impresión que todas as ganas e o roio “fresco” dun proxecto que está a empezar quedaron rexistrados.

Desde que salió el disco hace menos de un año con Matapadre no habéis parado de tocar. ¿Os esperabais esta acogida? V: No. Pero todo lo que sea positivo, bienvenido sea. Supongo que también es un poco eso, el estar ahí en el candelero permanentemente. Esto es peor que la droga. Nos ha pasado de “descansar” durante tres semanas, sin conciertos, y la verdad es que se nos afilan los colmillos y nos subimos por las paredes. Es decir, y hablo por mi: Yo no creo que pudiese ser de otra manera. Nos flipa la carretera, las aventuras, y nos apuntamos a un bombardeo. Y siempre queremos tocar más, y más, y más. ¡¡¡¡¡LOCK N ́ Ĺ OL!!!!! Anx: No nos esperábamos esto para nada... lo hicimos por pasarlo bien y porque nos lo pedía el cuerpo. La verdad es que es la leche, no paramos ni queremos parar. Comparto al 100% esa sensación de “vacío vital” cuando estamos más de 2 findes seguidos sin tocar. Esto engancha MUCHO.

Desde que saíu o disco fai menos dun ano con Matapadre non parastes de tocar. Esperabádesvos esta acollida? V: Non. Pero todo o que sexa positivo, benvido sexa. Supoño que tamén é un pouco iso, o estar aí no candelero permanentemente. Isto é peor que a droga. Pasounos de “descansar” durante tres semanas, sen concertos, e a verdade é que se nos afían os cabeiros e subímonos polas paredes. É dicir, e falo polo meu: Eu non creo que puidese ser doutra maneira. Flípanos a estrada, as aventuras, e apuntámonos a un bombardeo. E sempre queremos tocar máis, e máis, e máis. LOCK ´N ´LOL!!!!! Anx: Non nos esperabamos isto para nada... fixémolo por pasalo ben e porque nolo pedía o corpo. A verdade é que é o leite, non paramos nin queremos parar. Comparto ao 100% esa sensación de “baleiro vital” cando estamos máis de 2 findes seguidos sen tocar. Isto engancha MOITO.

Se nota que os gusta realmente dar bolos. Os consideráis más un grupo de directo que de estudio? V: Afirmativo. Los directos son siempre divertidísimos. Tampoco tenemos muchas horas de estudio, quién sabe si de tener la mitad que las que tenemos de bolos lo consideraríamos de otra manera...Aunque al fin y al cabo, a mí lo que me gusta es hacer ruido. Si me pones una batería delante, como si me pones a tocar dentro de la lavadora. Me da igual conciertos que estudio que sala de ensayo. “Hai que roelo”. Anx: Directo, directo, directo. A ver, el estudio y el local de ensayo también tienen su punto, nos lo pasamos muy bien ahí, entre birras, conversaciones profundas, risas, e ideas nuevas. Pero el tema de estar cada finde en un lugar distinto, conocer gente nueva a la que romperle un poco sus apreciados oídos, fliparlo en cada sitio al que vamos... eso es brutal, no lo cambio por nada.

Nótase que vos gusta realmente dar bolos. Considerádesvos máis un grupo de directo que de estudo? V: Afirmativo. Os directos son sempre divertidísimos. Tampouco temos moitas horas de estudo, quen sabe se de ter a metade que as que temos de bolos considerariámolo doutra maneira...Aínda que á fin e ao cabo, a min o que me gusta é facer ruído. Se me pos unha batería diante, coma se posme a tocar dentro da lavadora. Dáme igual concertos que estudo que salga de ensaio. “Hai que roelo”. Anx: Directo, directo, directo. A ver, o estudo e o local de ensaio tamén teñen o seu punto, pasámonolo moi ben aí, entre birras, conversacións profundas, risas, e ideas novas. Pero o tema de estar cada finde nun lugar distinto, coñecer xente nova á que romperlle un pouco os seus apreciados oídos, flipalo en cada sitio ao que imos... iso é brutal, non o cambio por nada.

Podríamos decir que estáis dentro de esta “nueva ola” de nuevos bandas gallegas con gente como Guerrera, Jay o SraSrSra. ¿Como veis esta nueva escena gallega? ¿La consideráis “escena”? V: Hombre, nueva nueva...muchísimas bandas compañeras

Poderiamos dicir que estades dentro desta “nova onda” de novas bandas galegas con xente como Guerreira, Jay ou SraSrSra. Como vedes esta nova escena galega? Considerádela “escena”? V: Home, nova nova...moitísimas bandas compañeiras

6


MÚSICA ::

llevan años abriendo camino. Los extintos Unicornibot, los magníficos Cró, Cuchillo de Fuego, y un largo etc son bandas formadas por grandes músicos y mejores personas que han ido pregonando su arte por todos los rincones de la península y por países vecinos. Creo que ellos han situado a Galicia en el punto de mira, y allá por donde vamos siempre nos preguntan, “¿pero qué coméis en Galicia, que no hay más que grupazos?”. La verdad es que es un honor formar parte de toda esta movida y un orgullo contribuir a que siga creciendo. Galicia Calidade, peñita. Es lo que hay. Anx: Por algún motivo que no entiendo bien ni yo misma, el término “escena” no me acaba de molar del todo. Creo que debemos tener una visión mucho más amplia, me da la impresión de que “escena” se queda un poco corto. Efectivamente esto lleva gestándose mucho tiempo. Ahora con las tecnologías es como que todo llega a más gente, pero hay muchos grupos gallegos como Ictus, Ekkaia, Nashgul,... que estuvieron (en el caso de Nashgul aún lo están) pateándose medio mundo durante muchos años. Surgieron en Galicia las primeras okupas y lugares autogestionados, y con ellos una auténtica oleada de grupos y sitios brutales que tuve el placer de vivir. Fue el origen de todo lo que tenemos ahora, que por supuesto también sigue siendo increíble. No sólo hay bandazas como las que nombras (y muchas más), sino también colectivos, asociaciones, pequeños sellos,... etc. Mucha gente haciendo cosas, que es lo que hace falta para que todo esto siga así de vivo.

levan anos abrindo camiño. Os extintos Unicornibot, os magníficos Cró, Cuchillo de Fuego, e un longo etc son bandas formadas por grandes músicos e mellores persoas que han ir pregoando a súa arte por todos os recunchos da península e por países veciños. Creo que eles situaron a Galicia no punto de mira, e alá por onde imos sempre nos preguntan, “pero que comedes en Galicia, que non hai máis que grupazos?”. A verdade é que é unha honra formar parte de toda esta movida e un orgullo contribuír a que siga crecendo. Galicia Calidade, peñita. É o que hai. Anx: Por algún motivo que non entendo ben nin eu mesma, o termo “escena” non me acaba de molar do todo. Creo que debemos ter unha visión moito máis ampla, dáme a impresión de que “escena” queda un pouco curto. Efectivamente isto leva xestándose moito tempo. Agora coas tecnoloxías é como que todo chega a máis xente, pero hai moitos grupos galegos como Ictus, Ekkaia, Nashgul,... que estiveron (no caso de Nashgul aínda o están) pateándose medio mundo durante moitos anos. Xurdiron en Galicia as primeiras okupas e lugares autogestionados, e con eles unha auténtica onda de grupos e sitios brutais que tiven o pracer de vivir. Foi a orixe de todo o que temos agora, que por suposto tamén segue sendo incrible. Non só hai bandazas como as que nomeas (e moitas máis), senón tamén colectivos, asociacións, pequenos selos,... etc. Moita xente facendo cousas, que é o que fai falta para que todo isto siga así de vivo.

Sabemos que Anxela forma parte de Nave 1839, un centro autogestionado donde se realizan actividades culturales muy interesantes, cuéntanos un poco sobre eso. Anx: La Nave 1839 es un centro autogestionado y una asociación cultural sin ánimo de lucro. Es un proyecto que tuvo su origen en la extinta Casa Tomada, un lugar que dio muchísima vida a esta ciudad. Necesitábamos algo así desde el fin de la Casa das Atochas, que había dejado esto muy cojo. Se trata de una actividad que requiere mucho esfuerzo, pero vamos salvando las dificultades, y la recompensa hace que valga la pena. Poder participar de esta manera en la vida cultural de la ciudad, traer cosas que de otra manera seguramente no tendrían cabida aquí... es toda una experiencia, única y muy positiva.

Sabemos que Anxela forma parte de Nave 1839, un centro autoxestionado onde se realizan actividades culturais moi interesantes, cóntanos un pouco sobre iso. Anx: A Nave 1839 é un centro autoxestionado e unha asociación cultural sen ánimo de lucro. É un proxecto que tivo a súa orixe na extinta Casa Tomada, un lugar que deu moitísima vida a esta cidade. Necesitabamos algo así desde o fin da Casa das Atochas, que deixara isto moi coxo. Trátase dunha actividade que require moito esforzo, pero imos salvando as dificultades, e a recompensa fai que valla a pena. Poder participar desta maneira na vida cultural da cidade, traer cousas que doutra maneira seguramente non terían cabida aquí... é toda unha experiencia, única e moi positiva.

¿Próximos proyectos? V: Tenemos el segundo disco a punto de caramelo, y si todo marcha, nos meteremos a grabarlo en noviembre. En cuanto a bolos, aún nos queda algún que otro festi en verano: El Sonic Blast en Moledo (Portugal), O Marisquiño en Vigo, el Osa do Mar en Burela, el Arteficial en Ourense... y luego vamos a hacer unas salidas tropicales, porque nos encanta el verano y no queremos que se acabe, así que vamos a perseguirlo. Nos iremos a Valencia, a Sevilla, a las Canarias, a gosarla con las palmeras y las piñas coladas. “¿Quen dixo medo habendo hospitales?” Anx: Estamos tramando un montón de historias para después del verano, para el año que viene,... en breve anunciaremos de nuevo cosas mu ricas.

Próximos proxectos? V: Temos o segundo disco a piques de caramelo, e se todo marcha, meterémonos a gravalo en novembro. En canto a bolos, aínda nos queda algún que outro festi no verán: O Sonic Blast en Moledo (Portugal), O Marisquiño en Vigo, a Osa do Mar en Burela, o Arteficial en Ourense... e logo imos facer unhas saídas tropicais, porque nos encanta o verán e non queremos que se acabe, así que imos perseguilo. Irémonos a Valencia, a Sevilla, ás Canarias, a gosarla coas palmeiras e as piñas coadas. “Quen dixo medo habendo hospitais?” Anx: Estamos a tramar unha chea de historias para despois do verán, para o ano que vén,... en breve anunciaremos de novo cousas moi ricas.

7


:: MÚSICA

Emilio José

Arteficial El X Festival Arteficial repetirá este año su formato de festival alternativo diurno y totalmente gratuito, ya consolidado cómo uno de los referentes de la música Alternativa en el Norte de la Península, en este formato diurno y en un marco incomparable cómo lo es el carazón de la villa medieval de Ribadavia.

O X Festival Arteficial repetirá este ano o seu formato de festival alternativo diurno e totalmente gratuito, xa consolidado como un dos referentes da música Alternativa no Norte da Península, neste formato diurno e nun marco incomparable como o é o carazón da vila medieval de Ribadavia.

El festival se celebrará el sábado día 3 de Septiembre de 2016 desde las 12:00 hasta las 23:00h, en el conjunto histórico de Ribadavia en tres escearios diferenciados, por los que pasarán 11 bandas ( SEQUIN, EMILIO JOSE, RICK&VERA, FOGBOUND, THE BLIND CROWS, GUERRERA, BALA, SURMA, IGMIG, PALIDA Y MOUNQUP) y en los que además habrá una zona de mercado alternativo (Fanzines, cómics, ropa..) y gastronomía (pulpo y otros productos típicos de la zona). Como novedad este año habrá un tercero palco en la calle principal de Ribadavia (Rúa Progreso) a partir de las 23:00, en colaboración con la empresa Ourensana Doppler y el colectivo de la misma localidad, Cao Can. La otra novedad de este año son las fiestas post festival (“DespoisParty”) en diferentes pubs de Ribadavia, con Dj´s de música alternativa hasta altas horas de la noche.

O festival celebrarase o sábado día 3 de Setembro de 2016 desde as 12:00 ata as 23:00h, no conxunto histórico de Ribadavia en tres escearios diferenciados, polos que pasarán 11 bandas ( SEQUIN, EMILIO JOSE, RICK&VERA, FOGBOUND, THE BLIND CROWS, GUERRERA, BALA, SURMA, IGMIG, PALIDA E MOUNQUP) e nos que ademais haberá unha zona de mercado alternativo (Fanzines, comics, roupa..) e gastronomía (pulpo e outros productos típicos da zona). Como novidade este ano haberá un terceiro palco na rúa principal de Ribadavia (Rúa Progreso) a partir das 23:00, en colaboración coa empresa Ourensana Doppler e o colectivo da mesma localidade, Cao Can. A outra novidade de este ano son as festas post festival (“DespoisParty”) en diferentes pubs de Ribadavia, con Dj´s de música alternativa ata altas horas da noite.

Sin duda un festival que con diez años sus espaldas se está a convertir en un de los festivales más divertido y uno de nuestros preferidos.

Sen dúbida un festival que con dez anos as súas espaldas estase a convertir nun dos festivais máis divertido e un dos nosos preferidos.

-- FESTIVALARTEFICIAL.COM --

8


:: CITAS

Agosto Na Ría

Tek Fest

VIERNES DE AGOSTO :: GOLETA BLUSCUS :: RÍA DE VIGO

27 SEPT - 1 OCT :: VARIOS ESPACIOS :: PONTEVEDRA

El primer festival que se celebra a bordo de un barco en Galicia. Todos los viernes del mes de agosto podréis disfrutar de esta cita en la que el mar te rodeará por los cuatro costados y llenará tus cinco sentidos con buena música en directo con un fresquito Marqués de Vizhoja y gastronomía marinera. O primeiro festival que se celebra a bordo dun barco en Galicia. Todos os venres do mes de agosto poderedes gozar desta cita na que o mar che rodeará polos catro custados e encherá os teu cinco sentidos con boa música en directo cun fresquito Marqués de Vizhoja e gastronomía mariñeira.

Es un encuentro internacional sobre tecnologías emergentes (tech trends) que se desarrollará en la ciudad de Pontevedra y que contará con diferentes actividades que se realizarán progresivamante, tales como workshops, congresos, instalaciones y performances de diversa índole. É un encontro internacional sobre tecnoloxías emerxentes (tech trends) que se desenvolverá na cidade de Pontevedra e que contará con diferentes actividades que se realizarán progresivamante, tales como workshops, congresos, instalacións e performances de diversa índole.

Autobán

Wos Festival

12 -13 AGOSTO :: NAVE 1983 :: A CORUÑA

7 - 11 SEPTIEMBRE :: SALA FINISTERRAE :: A CORUÑA

El Autobán es un microfestival dedicado al comic autoeditado y de autor organizado por una serie de autores y apoyado por la AGPI. Pretende recoger las propuestas creativas de fuera del circuito comercial, dándoles difusión y un espacio propio donde mostrar, promover y vender este tipo de proyectos. O Autobán é un microfestival dedicado á BD autoeditada e de autor organizado por unha serie de autores e apoiado pola AGPI.Pretende recoller as propostas creativas de fóra do circuíto comercial, dándolles difusión e un espazo propio onde amosar, promover e vender este tipo de proxectos.

WOS es un encuentro con una visión amplia de la cultura alternativa y de vanguardia. Con la música como motor principal pero con una clara vocación multidisciplinar, promoviendo, a partir de un contexto íntimo, la búsqueda y difusión de nuevas propuestas culturales. WOS é un encontro cultural cunha visión ampla da cultura alternativa e de vangarda. Coa música como motor principal pero cunha clara vocación multidisciplinar, promovendo, a partir dun contexto íntimo, a búsqueda e disfusión de novas propostas culturais.

9


:: AGENDA MUSICAL 5 AGOSTO, VIERNES VIGO - NIÑA COYOTE ETA CHICO TORNADO, LA IGUANA CLUB BUEU - SON RÍAS BAIXAS, MULTIUSOS DA ESTACADA CAMBADOS - KEVIN WEATHERILL (IMMACULATE FOOLS) + THE SILK TONES + FURIOUS MONKEY HOUSE, PRAZA DE FEFIÑÁNS COMPOSTELA - NOISERV, CIDADE DA CULTURA A CORUÑA - FESTIVAL NOROESTE, PRAIA DE RIAZOR VIANA DO CASTELO - NEOPOP FESTIVAL, FORTE DE SANTIAGO DA BARRA

6 AGOSTO, SABADO BUEU - SON RÍAS BAIXAS, MULTIUSOS DA ESTACADA CAMBADOS - ASIAN DUB FOUNDATION, PR.FEFIÑÁNS VIGO - REBECA RODS CON BLACK LIGHT GOSPEL CHOIR, FÁBRICA DE CHOCOLATE VIGO - VI VIGO VOCAL'S REUNION, ENSANCHE A CORUÑA - FESTIVAL NOROESTE, PRAIA DE RIAZOR SAN VICENTE DO MAR - LOS ZIGARROS, NAÚTICO VIANA DO CASTELO - NEOPOP FESTIVAL, FORTE DE SANTIAGO DA BARRA

7 AGOSTO, DOMINGO A CORUÑA - FESTIVAL NOROESTE, PASEO DAS PONTES

PARQUE

DO

9 AGOSTO, MARTES SAN VICENTE DO MAR - WYOMING Y LOS INSOLVENTES, NAÚTICO

10 AGOSTO, MIERCOLES SAN VICENTE DO MAR - MIKEL ERENTXUN, NAÚTICO COMPOSTELA - REMATE, BAR O SENDEIRO A CORUÑA - LOQUILLO, PRAZA DE MARÍA PITA

12 AGOSTO, VIERNES VIGO - O MARISQUIÑO: GUERRERA+ MALANDRÓMEDA, PRAZA DO REI COMPOSTELA - MUCHO, CIDADE DA CULTURA CASTRELO DE MIÑO - RIBEIRO BLUES WINE FESTIVAL, PARQUE NAÚTICO MUROS - CASTELO ROCK, POLIGONO DE MUROS PONTECESO - VDEVALARES, PRAIA DE VALARÉS MOLEDO DO MINHO - SONICBLAST FEST BRAGA - BOMBINO, THEATRO CIRCO

13 AGOSTO, SABADO VIGO - O MARISQUIÑO: SELVÁTICA + DENOM, PRAZA DO REI PONTEVEDRA - DORIAN + LA CASA DE LOS INGLESES, PRAZA DE ESPAÑA CASTRELO DE MIÑO - RIBEIRO BLUES WINE FESTIVAL,

10

PARQUE NAÚTICO MUROS - CASTELO ROCK, POLIGONO DE MUROS PONTECESO - VDEVALARES, PRAIA DE VALARÉS MOLEDO DO MINHO - SONICBLAST FEST

14 AGOSTO, DOMINGO VIGO - O MARISQUIÑO: MAD PROFESSOR + MENEO + MIX MASTER MIKE, PRAZA DO REI PONTEVEDRA - XOEL LÓPEZ, PRAZA DE ESPAÑA SAN VICENTE DO MAR - LOVE OF LESBIAN (ACÚSTICO), NAÚTICO PONTECESO - VDEVALARES, PRAIA DE VALARÉS A CORUÑA - UTE LUMPER, PRAZA DE MARÍA PITA

15 AGOSTO, LUNES SAN VICENTE DO MAR - NOTHING PLACES + EGON SODA, NAÚTICO

16 AGOSTO, MARTES PONTEVEDRA - IZAL + FURIOUS MONKEY HOUSE, PRAZA DE ESPAÑA BUEU - DE VACAS, ATURUXO SAN VICENTE DO MAR - IVÁN FERREIRO, NAÚTICO SADA - LA HABITACIÓN ROJA + TRIÁNGULO DE AMOR BIZARRO + THE TRUNKS, PRAZA IRMÁNS SUÁREZ PICALLO

17 AGOSTO, MIERCOLES SAN VICENTE DO MAR - GRAN CAÑÓN, NAÚTICO PAREDES DE COURA - VODAFONE PARE DES DE COURA

18 AGOSTO, JUEVES SAN VICENTE DO MAR - GRAN CAÑÓN, NAÚTICO BUEU - ANTONIO LIZANA, ATURUXO COMPOSTELA - THE LIMBOOS, CIDADE DA CULTURA PAREDES DE COURA - VODAFONE PARE DES DE COURA OPORTO - NEGA JACI, CASA DA MÚSICA

19 AGOSTO, VIERNES VILAXOÁN DE AROUSA - FESTIVAL REVENIDAS, PORTO DE VILAXOÁN A CORUÑA - JULIETA VENEGAS, PELICANO BURELA - OSA DEL MAR, RECREATIVA A MAROSA BARCO DE VALDEORRAS - SILFEST, O MALECÓN PAREDES DE COURA - VODAFONE PARE DES DE COURA. MONÇAO - THE GIFT BRAGA - TERESA SALGUEIRO, THEATRO CIRCO ESPOSENDE- ANA MOURA


20 AGOSTO, SABADO

3 SEPTIEMBRE, SABADO

SAN VICENTE DO MAR - FREEDONIA, NAÚTICO VILAXOÁN DE AROUSA - FESTIVAL REVENIDAS, PORTO DE VILAXOÁN PAREDES DE COURA - VODAFONE PAREDES DE COURA. OPORTO - AMPLIFEST, HARD CLUB VILA REAL - RODRIGO LEAO, TEATRO DE VILA REAL

RIBADAVIA - ARTEFICIAL, BARRIO XUDEO A CORUÑA - RYAN MCGARVEY, FORUM CELTICUM GUIMARAES - THE THURSTON MOORE GROUP, CENTRO CULTURAL VILA FLOR BRAGA - LINDA MARTINI + BRANKO + MATIAS AGUAYO, PRAÇA DA REPUBLICA

21 AGOSTO, DOMINGO

COMPOSTELA - WOS FESTIVAL, DIFERENTES ESPACIOS

PONTEVEDRA - LOQUILLO, PRAZA DE ESPAÑA SAN VICENTE DO MAR ANTONIO - LIZANA + DELAFÉ, NAÚTICO VILAXOÁN DE AROUSA - FESTIVAL REVENIDAS, PORTO DE VILAXOÁN A CORUÑA - MONO, O TÚNEL OPORTO - AMPLIFEST, HARD CLUB

24 AGOSTO, MIERCOLES COMPOSTELA - LOS WALLAS, XARDÍN DO PAMARANTE SAN VICENTE DO MAR - COQUE MALLA, NAÚTICO

25 AGOSTO, JUEVES

7 SEPTIEMBRE, MIERCOLES 8 SEPTIEMBRE, JUEVES OURENSE - FADO VIOLADO, PRAZA DE SAN MARTIÑO COMPOSTELA - WOS FESTIVAL, DIFERENTES ESPACIOS SILLEDA - LOVE FESTIVAL, RECINTO FERIAL

9 SEPTIEMBRE, VIERNES CANGAS - ADAM ECKERSLEY BAND, SALASON OURENSE - SOLEDAD VÉLEZ, CAFÉ & POP TORGAL COMPOSTELA - WOS FESTIVAL, DIFERENTES ESPACIOS SILLEDA - LOVE FESTIVAL, RECINTO FERIAL BOIMORTO - FESTIVAL DE LA LUZ

VILAR DE MOUROS - FESTIVAL VILAR DE MOUROS

26 AGOSTO, VIERNES COMBARRO - ARMADIÑA ROCK, PRAZA DA CHOUSA VILAR DE MOUROS - FESTIVAL VILAR DE MOUROS SAN VICENTE DO MAR - MORGAN + SALTO + ANAHEIM, NAÚTICO COMPOSTELA - DIOLA + KILL KILL!, CIDADE DA CULTURA

10 SEPTIEMBRE, SABADO COMPOSTELA - WOS FESTIVAL, DIFERENTES ESPACIOS SILLEDA - LOVE FESTIVAL, RECINTO FERIAL BOIMORTO - FESTIVAL DE LA LUZ

11 SEPTIEMBRE, DOMINGO

27 AGOSTO, SABADO

CANGAS- RADAR MEN FROM THE MOON, SALASONCOMPOSTELA - WOS FESTIVAL, DIFERENTES ESPACIOS BOIMORTO - FESTIVAL DE LA LUZ

COMPOSTELA - THE SOUL JACKET, CIDADE DA CULTURA FERROL - BUNBURY, PRAZA DE ESPAÑA VILAR DE MOUROS - FESTIVAL VILAR DE MOUROS

OPORTO - ANTONIO ZAMBUJO & MIGUEL ARAUJO, COLISEU

15 SEPTIEMBRE, JUEVES

28 AGOSTO, DOMINGO

16 SEPTIEMBRE, VIERNES

FERROL - CHRISTINA ROSENVINGE, PRAZA DE ESPAÑA

CANGAS - DIRT RIVER RADIO, SALASON A CORUÑA - ALEX COOPER, PLAYA CLUB OPORTO - ANTONIO ZAMBUJO & MIGUEL ARAUJO, COLISEU

29 AGOSTO, LUNES FERROL - MILLADOIRO, PRAZA DE ESPAÑA

1 SEPTIEMBRE, JUEVES OURENSE - ANNI B. SWEET, CAFÉ & POP TORGAL

2 SEPTIEMBRE, VIERNES CANGAS - BASEMENT SAINTS, SALASON GUIMARAES - CAPITAO FAUSTO, CENTRO CULTURAL VILA FLOR BRAGA - CARMINHO, PRAÇA DO MUNICIPIO

17 SEPTIEMBRE, SABADO CANGAS - LIZZIES, SALASON COMPOSTELA - MONOLITHIC FEST, MALATESTA OPORTO - LLOYD COLE, CASA DA MÚSICA OPORTO - POST-PUNK STRIKES AGAIN, HARD CLUB

Completa la agenda actualizada en www.facebook.com/sosonvigo

11


:: ILUSTRACIÓN

Iria Prol Iria Prol es ilustradora desde el año 2008. Después de haber estudiado Diseño de Producto en Valencia, redireccionó su carrera hacia una vertiente más artística estudiando un Máster de Artes Gráficas en Bristol, Reino Unido, donde además comenzó a pintar murales. Tras años alternando trabajos para empresas de packaging, diseño de moda, publicidad y producto con su trabajo propio, decide dedicarse por completo a ser Ilustradora freelance. En la actualidad realiza encargos de ilustración, diseño gráfico, packaging, murales y decoración de interiores para clientes en todo el mundo, además de trabajar en sus proyectos personales.

Iria Prol é ilustradora desde o ano 2008. Despois de estudar Deseño de Produto en Valencia, redireccionou a súa carreira cara a unha vertente máis artística estudando un Máster de Artes Gráficas en Bristol, Reino Unido, onde ademais comezou a pintar murais. Tras anos alternando traballos para empresas de packaging, deseño de moda, publicidade e produto co seu traballo propio, decide dedicarse por completo a ser Ilustradora freelance. Na actualidade realiza encargos de ilustración, deseño gráfico, packaging, murais e decoración de interiores para clientes en todo o mundo, ademais de traballar nos seus proxectos persoais.

Uno se la puede encontrar trabajando en su propia linea de productos ilustrados, editando un fanzine u organizando una exposición entre proyecto y proyecto.

Un pódea atopar traballando na súa propia linea de produtos ilustrados, editando un fanzine ou organizando unha exposición entre proxecto e proxecto.

Su trabajo más personal explora los conceptos de la memoria, las raíces y la familia, la idiosincrasia y los diferentes roles sociales de su propio trasfondo cultural. Este enfoque lo extiende a los lugares donde es extranjera, intentando siempre participar con las comunidades locales , por ejemplo, organizando la Matrioshka Army Exhibition mientras era estudiante en Reino Unido, o pintando un mural con artistas locales en Cuba.

O seu traballo máis persoal explora os conceptos da memoria, as raíces e a familia, a idiosincrasia e os diferentes roles sociais do seu propio transfondo cultural. Este enfoque esténdeo aos lugares onde é estranxeira, tentando sempre participar coas comunidades locais , por exemplo, organizando a Matrioshka Army Exhibition mentres era estudante en Reino Unido, ou pintando un mural con artistas locais en Cuba.

-- IRIAPROL.COM --

12



:: ILUSTRACIÓN

14


ILUSTRACIÓN ::

15


:: ILUSTRACIÓN

16


RELATO ::

POR > SABELA GONZÁLEZ

El mundo pesaba porque siempre pesó pero el rostro de piedra con años a la espalda con el mundo a la espalda con el cielo a la espalda casi parecía llevarlo mejor que los rostros de la calle.

O mundo pesaba porque sempre pesou pero a faciana de pedra con anos ás costas co mundo ás costas co ceo ás costas mesmo semellaba levalo mellor cás facianas da rúa.

El mundo pesa porque siempre pesó pero es curioso que pese más sobre todos nosotros que sobre un hombre solo.

O mundo pesa porque sempre pesou pero é curioso que pese máis sobre todos nós ca sobre un home só.

El mundo pesa más que nunca pero, ay, nosotros no somos de piedra ni lo llevamos bien con tan pocos años a la espalda con tan poco cielo para soñar.

O mundo pesa máis ca nunca pero, ai, nós non somos de pedra nin o levamos ben con tan poucos anos ás costas con tan pouco ceo para soñar.

-- WWW.SABELAGONZALEZ.COM --

17


:: CULTURA

Ornamento y Delito POR > TAYONE

Hay una ciudad que habita en la cabeza de su alcalde, a la que me suelo referir como Abelandia y a cuyos encantos gran parte de sus habitantes parece rendirse.

Hai unha cidade que habita na cabeza do seu alcalde, á que adoito referirme como Abelandia e a cuxos encantos gran parte dos seus habitantes parece renderse.

Superpuesta progresivamente a la ya exististente, muta a través de una serie de actuaciones urbanísticas de nulo criterio estético y dudosa funcionalidad pero de gran calado por su carácter pomposo y sobredimensionado, empleadas como herramienta propagandística.

Superposta progresivamente á xa exististente, muta a través dunha serie de actuacións urbanísticas de nulo criterio estético e dubidosa funcionalidade pero de gran calado polo seu carácter pomposo e sobredimensionado, empregadas como ferramenta propagandística.

Golpes de efecto tan improvisados como huecos en donde el urbanismo se entiende como escaparatismo y la política como decoración. Un costoso artificio que en un proceso de disneyficación vela una serie de deficiencias en políticas culturales y sociales, así como innumerables desprópositos urbanísticos de recorrido histórico y con difícil solución, para la que las actuales actuaciones, lejos de resolver los problemas, sirven unicamente para aportar más ruido estético entre milarios romanos, el asfaltado de caminos en Castrelos en nombre de la humanización, Gaudís, Fontanas di Trevi que homenajean a marineros a través de un barco

Golpes de efecto tan improvisados como ocos onde o urbanismo se entende como escaparatismo e a política como decoración. Un custoso artificio que nun proceso de disneyficación vea unha serie de deficiencias en políticas culturais e sociais, así como innumerables desprópositos urbanísticos de percorrido histórico e con difícil solución, para a que as actuais actuacións, lonxe de resolver os problemas, serven unicamente para achegar máis ruído estético entre milarios romanos, o asfaltado de camiños en Castrelos en nome da humanización, Gaudís, Fontanas di Trevi que homenaxean a mariñeiros a través dun barco encallado nunha

18


CULTURA ::

encallado en una rotonda con el barniz poético de estar orientado al mar o la mas reciente exposición fotográfica a pie de calle cubierta con invasivas e inquietantes sonrisas. Mención aparte para el dinoseto, ahora en plena decadencia y que tan bien se amortizó mediaticamente, que quizás pueda servir como anécdota puntual pero no tanto para trascender como estandarte de la gestión de un ayuntamiento.

rotonda coa verniz poética de estar orientado ao mar ou a mais recente exposición fotográfica a pé de rúa cuberta con invasivas e inquietantes sorrisos. Mención aparte para o dinoseto, agora en plena decadencia e que tan ben se amortizou mediaticamente, que quizais poida servir como anécdota puntual pero non tanto para transcender como estandarte da xestión dun concello.

Se trata de elevar la mas que cuestionable horterada superflua de corte navideño a categoría política y estética en detrimento de otros recursos sociales prioritarios, obviados o desatendidos en los que cabría invertir todo ese esfuerzo y capital pero de los que no se obtendría el mismo rédito político. Es desde la perspectiva del espacio público transformado gradualmente en tablero escenográfico y la forma oficial de entender la cultural local (del pregón de Vaquerizo a museos vacíos o a medio terminar o sin una programación estable, completa o definida, pasando por la sala de exposiciones de la alcaldia) en el que contextualizo el "Proyecto de mejora de medianeras", a pesar de tener en cuenta lo impopular que puede resultar adoptar una postura crítica en este tema, aunque esta sea en clave constructiva, con una iniciativa con tan buena acogida tanto por parte de la ciudadanía como por los amigos y compañeros del ámbito de la cultura implicados en ella. Conviene aclarar que el mío es un posicionamiento político a una política artística.

Trátase de elevar a mais que cuestionable charramangada superflua de corte do Nadal a categoría política e estética en detrimento de outros recursos sociais prioritarios, obviados ou desatendidos nos que cabería investir todo ese esforzo e capital pero dos que non se obtería o mesmo rédito político. É desde a perspectiva do espazo público transformado gradualmente en taboleiro escenográfico e a forma oficial de entender a cultural local (do pregón de Vaquerizo a museos baleiros ou a medio terminar ou sen unha programación estable, completa ou definida, pasando pola sala de exposicións da alcaldia) no que contextualizo o "Proxecto de mellora de medianeiras", a pesar de ter en conta o impopular que pode resultar adoptar unha postura crítica neste tema, aínda que esta sexa en clave construtiva, cunha iniciativa con tan boa acollida tanto por parte da cidadanía como polos amigos e compañeiros do ámbito da cultura implicados nela. Convén aclarar que o meu é un posicionamento político a unha política artística.

Hay varios planos a tener en cuenta en todo el asunto del embellecimiento de fachadas (término que remite al artificio de las fachadas-telón del barroco como es la de la Casa del Cabildo en Santiago) como envoltorio, un prisma complejo y delicado del que ya daría pereza seguir hablando por la sensación de aceptación general en facebook y bares y porque no me reporta nada positivo ni personal ni profesionalmente mostrarme públicamente en contra- si no fuera por la sangrante forma en la que está concebido y se ejecuta, o su entramado de fondo. El contexto es un importante condicionante, por lo que conviene puntualizar estas cuestiones para interpretar y repensar entre todos como queremos vivir una ciudad mas habitable y hacer cultura en ella, algo tan saludable como necesario.

Hai varios planos a ter en conta en todo o asunto do embelecemento de fachadas (termo que remite ao artificio das fachadas-pano do barroco como é a da Casa do Cabildo en Santiago) como envoltorio, un prisma complexo e delicado do que xa daría pereza seguir falando -pola sensación de aceptación xeral en facebook e bares e porque non me reporta nada positivo nin persoal nin profesionalmente mostrarme publicamente en contra- se non fóra pola sanguenta forma na que está concibido e execútase, ou o seu armazón de fondo. O contexto é un importante condicionante, polo que convén puntualizar estas cuestións para interpretar e repensar entre todos como queremos vivir unha cidade mais habitable e facer cultura nela, algo tan saudable como necesario.

Se puede afirmar que existe una burbuja del street art. El capitalismo encontró en él la forma perfecta de proyectarse mediante su instrumentación que lo domestica y moldea como algo superficial, comercial y facilmente digerible, asociado a la forma

Pódese afirmar que existe unha burbulla do street art. O capitalismo atopou nel a forma perfecta de proxectarse mediante a súa instrumentación que o domestica e moldea como algo superficial, comercial e facilmente dixerible, asociado á forma

19


:: CULTURA

neutra y consumible que se requiere para optimizar la ciudad, a través de imágenes amables pero impresionantes por su colorido y escala monumental, para proyectar una ciudad-fachada cuya gestión está más próxima a ser entendida como un centro comercial que como una ciudad habitable en la que merezca la pena vivir, algo tan difícil de revertir después.

neutra e consumible que se require para optimizar a cidade, a través de imaxes amables pero impresionantes polo seu colorido e escala monumental, para proxectar unha cidade-fachada cuxa xestión está máis próxima a ser entendida como un centro comercial que como unha cidade habitable na que mereza a pena vivir, algo tan difícil de reverter despois.

Me resulta imposible disociar la faceta artística de las intervenciones de la dimensión política en la que se encuentran indirectamente insertardas por las que se establece una relación directa entre ellas y el resto de actuaciones paralelas, que trabajan en la misma direccion tanto a nivel local como en otras ciudades afectadas por los mismos procesos especulativos y que deberia hacer que nos cuestionemos como comunidad, desde el indispensable compromiso estético y social y la responsabilidad artística, si queremos contribuir y de que manera a este modelo. Si como parte principal implicada queremos apoyar y sostener determinados intereses de los que ser operarios o dejar de hipotecar nuestro trabajo, algo que requiere hacer una puesta en común poniendo la problemática sobre la mesa. Da la impresión de que, en general, no se contemplan estos aspectos, para mi esenciales, o priman otros, a la hora de tomar parte o alabar los resultados

Resúltame imposible disociar a faceta artística das intervencións da dimensión política na que se atopan indirectamente insertardas polas que se establece unha relación directa entre elas e o resto de actuacións paralelas, que traballan na mesma direccion tanto a nivel local como noutras cidades afectadas polos mesmos procesos especulativos e que deberia facer que nos cuestionemos como comunidade, desde o indispensable compromiso estético e social e a responsabilidade artística, se queremos contribuír e de que maneira a este modelo. Se como parte principal implicada queremos apoiar e soster determinados intereses dos que ser operarios ou deixar de hipotecar o noso traballo, algo que require facer unha posta en común pondo a problemática sobre a mesa. Dá a impresión de que, en xeral, non se contemplan estes aspectos, para o meu esenciais, ou priman outros, á hora de tomar parte ou encomiar os resultados

Difuminadas progresivamente las fronteras entre arte y publicidad desde el histórico carácter subversivo del primero y el monopolio que ejercía la segunda en el espacio publico, ambas disciplinas comparten ya en muchos casos sus estrategias de comunicación unidireccional de las que ayuntamientos u otros organismos e instituciones se apropian al actuar como su propio publicista a través de las intervenciones, condicionadas por la proyección política que encuentra en estas una forma de cosmética arquitectónica que desactiva, redirige y capitaliza simbolicamente el contenido al servicio de intereses políticos e inmobiliarios, personificados en último término, y en el caso particular de Vigo, en los su alcalde, mas cerca de una faceta escaparatista que de un apasionado filántropo. La enésima perversión capitalista, que se materializa de una forma muy evidente en la instalación temporal de la reproducción de una obra de Urbano Lugrís para cubrir la medianera de ladrillo que tanto afeaba el solar de la céntrica Puerta del Sol, supongo que a la espera del momento más conveniente o la licencia para construir en él.

Difuminadas progresivamente as fronteiras entre arte e publicidade desde o histórico carácter subversivo do primeiro e o monopolio que exercía a segunda no espazo publico, ambas as disciplinas comparten xa en moitos casos as súas estratexias de comunicación unidireccional das que concellos ou outros organismos e institucións aprópianse ao actuar como o seu propio publicista a través das intervencións, condicionadas pola proxección política que atopa nestas unha forma de cosmética arquitectónica que desactiva, redirixe e capitaliza simbolicamente o contido ao servizo de intereses políticos e inmobiliarios, personificados en último termo, e no caso particular de Vigo, nos do seu alcalde, mais preto dunha faceta escaparatista que dun apaixonado filántropo. A enésima perversión capitalista, que se materializa dunha forma moi evidente na instalación temporal da reprodución dunha obra de Urbano Lugrís para cubrir a medianeira de ladrillo que tanto afeaba o solar da céntrica Porta do Sol, supoño que á espera do momento máis conveniente ou a licenza para construír nel.

Entre los pliegues se encuentra una selección irregular de soportes y participantes, convocados a

Entre os pliegues atópase unha selección irregular de soportes e participantes, convocados a titulo persoal

20


CULTURA ::

título personal en la primera edición y que salvo resultados de mayor interés plástico, en mi opinión se limitan a apoyar un visión de postal costumbrista y plana en sintonía con el mensaje deseable por parte del ayuntamiento. A lo que se añade sin ser menos importante, un entramado de malas practicas, irregularidades, deficiencias y opacidad asociadas a una iniciativa de carácter público como esta en cuanto a la adjudicación, contratación y convocatoria públicas o el concurso de licitación desierto. En definitiva un despiporre digno de estudio sobre el que pronto ampliaremos información en un nuevo comunicado del IGAPA (Instituto Galego de Praxe Actual) que inauguró la saga con motivo de la primera edición del Programa*

na primeira edición e que salvo resultados de maior interese plástico, na miña opinión limítanse a apoiar unha visión de postal costumista e plana en sintonía coa mensaxe desexable por parte do concello. Ao que se engade sen ser menos importante, un armazón de malas practicas, irregularidades, deficiencias e opacidad asociadas a unha iniciativa de carácter público como esta en canto á adxudicación, contratación e convocatoria públicas ou o concurso de licitación deserto. En definitiva un despiporre digno de estudo sobre o que pronto ampliaremos información nun novo comunicado do IGAPA (Instituto Galego de Praxe Actual) que inaugurou a saga con motivo da primeira edición do Programa*

El oportunismo que evidenciaban las prisas en inaugurar tanto el Alfageme como los murales de la primera edición se vuelve secundario ya que el carácter propagandístico se extiende a cualquier oportunidad que se presente a lo largo del año, así a corto o largo plazo se ve amortizada la inversión, que no es poca debido al factor de las constructoras en la ecuación. Esto, sumado a las formas despóticas que nos brinda, da una idea de la empanada mental, la prepotencia y la falta de entendimiento urbanístico y cultural. Todo por la ciudad y en su nombre, el del alcalde.

O oportunismo que evidenciaban as présas en inaugurar tanto o Alfageme como os murais da primeira edición vólvese secundario xa que o carácter propagandístico esténdese a calquera oportunidade que se presente ao longo do ano, así a curto ou longo prazo vese amortizado o investimento, que non é pouco debido ao factor das construtoras na ecuación. Isto, sumado ás formas despóticas que nos brinda, dá unha idea da empanada mental, a prepotencia e a falta de entendemento urbanístico e cultural. Todo pola cidade e no seu nome, o do alcalde.

Por esto creo que conviene no confundir las ganas que compartimos de hacer cosas o de que sucedan, de construir o participar en algo con las premisas, condiciones laborales y administrativas y propósitos con los que se llevan a cabo, que las desvirtúan como intervenciones publicas, más allá de la calidad artística o de lo que transmitan, algo que queda desactivado por una más que evidente estrategia política, urbanística y empresarial en la que el autobombo y beneficio municipales son el fin último de la orquesta cultural dirigida con soberbia y victimismo por el Thierry Guetta** de Ponteareas desde el chiringuito con sede en la Plaza del Rey.

Por isto creo que convén non confundir as ganas que compartimos de facer cousas ou de que sucedan, de construír ou participar en algo coas premisas, condicións laborais e administrativas e propósitos cos que levan a cabo, que as desvirtúan como intervencións publicas, máis aló da calidade artística ou do que transmitan, algo que queda desactivado por unha máis que evidente estratexia política, urbanística e empresarial na que o autobombo e beneficio municipais son o derradeiro fin da orquestra cultural dirixida con soberbia e victimismo polo Thierry Guetta** de Ponteareas desde o chiringuito con sede na Praza do Rei.

Para concluir, recomiendo que con las actuales impresoras de gran formato guiadas por control númerico en el mercado y su aplicación a medianeras, la constructora amiga de turno se haga con una y así el ayuntamiento pueda alquilarla, evitando emplear la mitad del presupuesto de cada mural en el artista, ese incomodo intermediario,prescindible para sus fines y proyectar murales diseñados a medida y a la altura de sus delirios estéticos, un final digno para el rumbo que tomó el arte urbano.

Para concluír, recomendo que coas actuais impresoras de gran formato guiadas por control númerico no mercado e a súa aplicación a medianeiras, a construtora amiga de quenda fágase con unha e así o concello poida alugala, evitando empregar a metade do orzamento de cada mural no artista, ese incomodo intermediario,prescindible para os seus fins e proxectar murais deseñados a medida e á altura dos seus delirios estéticos, un final digno para o rumbo que tomou a arte urbana.

* Una nueva forma de humanización, disponible en googledrive ** Protagonista del documental Exit Through The Gift Shop, Paranoid Pictures, 2010

* Unha nova forma de humanización, dispoñible en googledrive ** Protagonista do documental Exit Through The Gift Shop, Paranoid Pictures, 2010 21


:: CINE

El dinero lo puede todo POR > ROQUE CAMESELLE

Este agosto se estrena, bajo una gran expectación, “Kubo y las dos cuerdas mágicas” el largometraje de animación dirigido por Travis Knight. El film culmina una carrera meteórica en la industria de los dibujos animados protagonizada por la compañía independiente Laika Entertainment.

Este agosto estréase, baixo unha gran expectación, “Kubo e as dúas cordas máxicas” a longametraxe de animación dirixido por Travis Knight. O filme culmina unha carreira meteórica na industria dos debuxos animados protagonizada pola compañía independente Laika Entertainment.

En una década, el estudio ha conseguido convertirse en referente del stop-motion, encadenando un éxito tras otro. Sus obras son: “Los mundos de Caroline”, basada en un libro de Neil Gaiman y estrenada en el año 2009, “El alucinante mundo de Norman” (2012) homenaje a las películas de adolescentes que tanto proliferaron durante los años ochenta, la fábula steampunk titulada “Los Boxtrolls” (2014) y la obra que aquí se analiza “Kubo y las dos cuerdas mágicas”. Todos los trabajos hasta el momento han recibido numerosos premios y han sido nominados a los Oscars. Los expertos opinan, y esperan, que ocurra lo mismo con Kubo.

Nunha década, o estudo conseguiu converterse en referente do stop-motion, encadeando un éxito tras outro. As súas obras son: “Os mundos de Caroline”, baseada nun libro de Neil Gaiman e estreada no ano 2009, “O alucinante mundo de Norman” (2012) homenaxe ás películas de adolescentes que tanto proliferaron durante os anos oitenta, a fábula steampunk titulada “Os Boxtrolls” (2014) e a obra que aquí se analiza “Kubo e as dúas cordas máxicas”. Todos os seus traballos ata o momento recibiron numerosos premios e foron nomeados aos Oscars. Os expertos opinan, e esperan, que ocorra o mesmo con “Kubo”.

Esos mismos expertos señalan a Travis Knight como artífice del éxito de la compañía. Siempre se ha mantenido lejos de los focos, desempeñando el papel de productor y jefe de animación. Por eso se ha armado tanto revuelo ante su debut. También, seguro, aunque pocos lo mencionen, porque es el hijo de Philip Knight el magnate multimillonario propietario de Nike y

Eses mesmos expertos sinalan a Travis Knight como artífice do éxito da compañía. Sempre se mantivo lonxe dos focos, desempeñando o papel de produtor e xefe de animación. Por iso armouse tanto barullo ante o seu debut. Tamén, seguro, aínda que poucos o mencionen, por seren o fillo de Philip Knight o magnate multimillonario propietario de Nike e principal accionista de

22


CINE ::

principal accionista de Laika Entertainment.

Laika Entertainment.

Desde joven, Travis no ha compartido el amor por el deporte de su padre, y quiso dedicarse al arte. Su primera incursión fue en el campo de la música, en concreto el hip-hop. Bajo el seudónimo de Chilly Tee publicó un disco en 1993 con un resultado mediocre, alcanzando el dudoso mérito de ser incluido en la lista de los cien peores rappers de la historia.

Desde mozo, Travis non compartiu o amor polo deporte do seu pai, e quixo dedicarse á arte. A súa primeira incursión foi no campo da música, en concreto no hip-hop. Baixo o pseudónimo de Chilly Tee publicou un disco en 1993 cun resultado mediocre, alcanzando o dubidoso mérito de ser incluído na lista dos cen peores rappers da historia.

En 1999, acabada la aventura musical y con el apoyo del dinero paterno entra en una pequeña compañía de animación llamada Vinton Studios, con una larga trayectoria de premios, éxitos en el ámbito de la publicidad y en la animación experimental. Travis comenzará ocupando el puesto de animador, pero las necesidades financieras de la empresa, le darán un papel muy distinto en solo tres años.

En 1999, rematada a aventura musical e co apoio do diñeiro paterno entra nunha pequena compañía de animación chamada Vinton Studios, cunha longa traxectoria de premios, éxitos no ámbito da publicidade e na animación experimental. Travis comezará ocupando o posto de animador, pero as necesidades financeiras da empresa, daranlle un papel moi distinto en só tres anos.

Durante la crisis que padeció EEUU después del 11S, Will Vinton, dueño del estudio, recurrirá al padre de Travis Knight en busca de recursos económicos. Como en una mala película de ricos y pobres, el magnate de la ropa deportiva se quedará con la propiedad del estudio, despedirá a Vinton y pondrá al mando a su propio hijo.

Durante a crise que padeceu EEUU despois do 11S, Will Vinton, dono do estudo, recorrerá ao pai de Travis Knight en busca de recursos económicos. Como nunha mala película de ricos e pobres, o magnate da roupa deportiva quedou coa propiedade do estudo, despediu a Vinton e colocou ao mando ao seu propio fillo.

Tomado el control de la empresa, se establecerá la estrategia de reivindicar el stop-motion como modo de competir contra el próspero 3D de Pixar. Para ello recurrirá a Henry Selick, director de Pesadilla antes de Navidad, para adaptar a la gran pantalla una novela de Neil Gaiman. La película se tituló Los mundos de Caroline y fue un éxito de público y crítica.

Tomado o control da empresa, establecerase a estratexia de reivindicar o stop-motion como modo de competir contra o próspero 3D de Pixar. Para iso recorrerá a Henry Selick, director de “Pesadelo antes do Nadal”, para adaptar á gran pantalla unha novela de Neil Gaiman. A película titulouse “Os mundos de Caroline” e foi un éxito de público e crítica.

El estreno de Kubo viene a ser la prueba definitiva sobre el proyecto tanto industrial como artístico de Travis al frente de Laika Entertainment. Ya que es él quien se encarga de la dirección del film y lo defiende como un proyecto muy personal. En cuanto el argumento nos traslada a un Japón medieval en el que el niño llamado Kubo, junto a una mona parlanchina, con la voz de Charlize Theron en la versión original, emprende el viaje para conseguir una armadura mágica que una vez fue propiedad de su padre: “el samurái más grande que el mundo ha conocido”.

A estrea de “Kubo” vén ser a proba definitiva sobre o proxecto tanto industrial como artístico de Travis á fronte de Laika Entertainment. Xa que é el quen se encarga da dirección do filme e deféndeo como un proxecto moi persoal. En canto o argumento trasládanos a un Xapón medieval no que o neno chamado Kubo, xunto a unha mona lingoreteira, coa voz de Charlize Theron na versión orixinal, emprende a viaxe para conseguir unha armadura máxica que unha vez foi propiedade do seu pai: “o samurai máis grande que o mundo coñeceu”.

Esperemos que la película cumpla las expectativas y por fin legitime el lugar Travis Knight ocupa en la animación, lejos de la sombra de su papá y su dinero.

Esperemos que a película cumpra as expectativas e por fin lexitime o lugar que Travis Knight ocupa na animación, lonxe da sombra do seu papá e os seus cartos.

23


:: OPINIÓN

El Veranito, Tío, el Veranito POR > CARLA FAGINAS

ILUSTRACIÓN > JUAN BLANCO

¿Recuerdan aquella escena de la película Los diez mandamientos en la que Charlton Heston separaba las aguas del mar Rojo con un bíblico aspaviento? El otro día, volviendo a casa del trabajo, viví mi travesía del mar Rojo particular en su versión más paleta: aplastada por los 38 grados de Madrid, vestida con un vestido corto y unas Converse, atravesaba distraída una de las calles de ese infierno que es la capital en el mes de julio. A lo lejos, dos hombres de unos 35 o 40 años, ambos con las espaldas apoyadas en el cristal del supermercado al que me dirigía. Sentí sus miradas desde la distancia y una denodada actitud de cuchicheo. Cuando estaba a un par de metros de pasar delante de ellos, uno se colocó enfrente del otro, invitándome a atravesar un pasillo digno del campeón de liga caminando entre los jugadores del equipo rival. Al pasar, silencio. Les juro que sentí como si me hubiesen escaneado desde las uñas de los pies hasta el último pelo de la cabeza. Unos instantes después, el juicio demoledor: “El veranito, tío; el veranito”. Pocas citas se me ocurren con un peso mayor y una cadencia más acertada.

Lémbranse daquela escena da película Os dez mandamentos na que Charlton Heston separaba as augas do mar Vermello cun bíblico espavento? O outro día, volvendo a casa do traballo, vivín a miña travesía do mar Vermello particular na súa versión máis paleta: chafada polos 38 grados de Madrid, vestida cun vestido curto e unhas Converse, atravesaba distraída unha das rúas dese inferno que é a capital no mes de xullo. Ao lonxe, dous homes duns 35 ou 40 anos, ambos coas costas apoiadas no cristal do supermercado ao que me dirixía. Sentín as súas miradas dende a distancia e unha denodada actitude de murmuración. Cando estaba a un par de metros de pasar diante deles, un colocouse en fronte do outro, invitándome a atravesar un corredor digno do campión de liga camiñando entre os xogadores do equipo rival. Ao pasar, silencio. Xúrolles que sentín coma se escanearan desde as unllas dos pés ata o último pelo da cabeza. Uns instantes despois, o xuízo demoledor: “O verán, tío; o verán”. Ocórrenseme poucas citas cun peso maior e cunha cadencia máis acertada.

En España, las mujeres tenemos tan interiorizado que podemos ir por la calle y escuchar opiniones acerca de nuestro físico que nada nos extraña ya en el terreno del piropeo. Si desde un coche nos

En España, as mulleres temos tan interiorizado que podemos ir pola rúa e escoitar opinións sobre o noso físico que nada nos estraña xa no terreo do piropeo. Se dende un coche nos

24


OPINIÓN ::

gritan que qué culo o que eso es caminar y lo demás joder el suelo, pues nos hacemos las locas y a otra cosa. Si pasamos frente a un bar y un paisano nos suelta la primera rima que se le viene a la cabeza, pues en peores plazas hemos toreado. Si se nos ocurre calzarnos un vestido corto para mitigar el bochorno estival, pues “El veranito, tío; el veranito”. Y sanseacabó.

berran que que cu ou que iso é camiñar e o demais foder o chan, pois facemos as parvas e a outra cousa. Se pasamos fronte a un bar e un paisano sóltanos a primeira rima que se lle vén á cabeza, pois en peores nos temos visto. Se poñemos un vestido curto para mitigar o bochorno estival, pois “O verán, tío; o verán”. E punto.

Fíjense en lo que ocurrió en los últimos sanfermines: multitud de carteles por la calle en señal de repulsa a las conductas sexistas de años anteriores y una campaña televisiva ideada con el mismo fin; todo para que a una chica la terminasen violando cinco orangutanes en un portal. Lo vemos y nos llevamos las manos a la cabeza. Nos preguntamos cómo, en pleno siglo XXI, el ser humano puede seguir incurriendo en prácticas de ese calibre, sin caer en la cuenta de las veces en que hemos sido testigos, víctimas o verdugos de una agresión de tipo verbal.

Fíxense no que ocorreu nos últimos sanfermíns: multitude de carteis pola rúa en sinal de repulsa ás condutas sexistas de anos anteriores e unha campaña televisiva ideada co mesmo fin; todo para que a unha moza a violasen cinco orangutáns nun portal. Vémolo e levamos as mans á cabeza. Preguntámonos como, en pleno século XXI, o ser humano pode seguir incorrendo en prácticas dese calibre, sen caer na conta das veces en que fomos testemuñas, vítimas ou verdugos dunha agresión de tipo verbal.

Hace algo más de un año charlaba con una conocida que vivió unos años en Nueva York acerca de las diferencias entre las sociedades neoyorkina y española. “Allí los hombres no te miran por la calle”, me decía. “Se echa en falta que te digan piropos al pasar”. Todavía ojiplática, se lo trasladé días después a una buena amiga, que además es una ferviente defensora de los derechos de la mujer. Con un gesto de desaprobación, negó lentamente con la cabeza y espetó: “El heteropatriarcado, tía; el heteropatriarcado”.

Hai algo máis dun ano falaba cunha coñecida que viviu uns anos en Nova York sobre as diferenzas entre as sociedades neoiorquina e española. “Alí os homes non te miran pola rúa”, dicíame. “Bótase en falta que che digan piropos ao pasar”. Aínda perplexa, trasladeillo días despois a unha boa amiga, que ademais é unha fervente defensora dos dereitos da muller. Cun xesto de desaprobación, negou lentamente coa cabeza e espetou: “O heteropatriarcado, tía; o heteropatriarcado”.

25


:: PERRUNADAS

De A Míllara a las Maravillas POR > PAULA G. (PERRUNADAS.COM)

Hoy os proponemos una ruta única a media hora de Ourense, un paseo, en realidad, que recorre un tramo de la Ruta da Ribeira Sacra do Miño entre A Míllara y Marce. Estamos en tierra de mencías y godellos, de ríos y de miradores increíbles... y el de las Maravillas es quizá uno de los más espectaculares de todos.

Hoxe propómosvos unha ruta única a media hora de Ourense, un paseo, en realidade, que percorre un tramo da Ruta da Ribeira Sacra do Miño entre A Míllara e Marce. Estamos en terra de mencías e godellos, de ríos e de miradoiros incribles... e o das M a ra b i l l a s é quizá un dos máis espectaculares de todos.

Comenzamos la ruta en uno de los lugares más especiales de Galicia, Finca Míllara, el sueño del empresario Fernando de Santiago Boullón. Llegó para comprar una viña y terminó con una aldea entera, abandonada d u ra n t e d é c a d a s . Ju n t o a t r e s s o c i o s l a rehabilitó, recuperó el impresionante viñedo (del que hoy salen vinos como Lagariza) y devolvió la vida a un lugar que nunca debió perderla.

Comezamos a ruta nun dos lugares máis especiais de Galicia, Leira Míllara, o soño d o e m p r e s a r i o Fe r n a n d o d e S a n t i a g o Boullón. Chegou para comprar unha viña e terminou cunha aldea enteira, abandonada d u ra n t e d é c a d a s . X u n t o a t r e s s o c i o s rehabilitouna, recuperou o impresionante viñedo (do que hoxe saen viños como Lagariza) e devolveu a vida a un lugar que nunca debeu perdela.

Desde A Míllara vamos a caminar hacia arriba por la carretera para tomar la senda del mirador. Al salir de la aldea tenemos que tomar la primera subida que veamos a la i z q u i e r d a , s e ñ a l i z a d a c o n l a s m a rc a s amarillas y blancas de los senderos de corto recorrido. Es una ruta que suele estar poco cuidada, no llevéis pantalones cortos: n o r m a l m e n t e h ay a l g u n a s z a r z a s . E n e l

D e s de A Mí l l a ra i m os c a m i ña r c a ra a r r i ba pola estrada para tomar a senda do m i ra d o i r o . A o s a í r d a a l d e a t e m o s q u e t om a r a pr i m e i ra subi da que ve x a m os á e s que r da , si na l i z a da c oa s m a rc a s a m a r e l a s e brancas dos carreiros de curto pe rc o r r i do. É unha r ut a que a doi t a e st a r pouco coidada, non levedes pantalóns c ur t o s: nor m a l m e nt e ha i a l g unha s z a r z a s.

26


PERRUNADAS ::

camino hay un par de riachuelos para que los perros beban, que solo se secan en veranos excesivamente calurosos. El resto del año no necesitáis llevarles agua.

N o c a m i ño ha i un pa r de r e g a t os pa ra que os c a ns be ba n, que só se se c a n e n ve r á ns e x c e siva m e nt e c a l or osos. O r e st o do a no non ne c e si t a de s l e va r l l e s a ug a .

El camino está muy bien señalizado y no tiene pérdida: es un tramo lineal de unos 4 km ida y vuelta, os llevará alrededor de una hora recorrerlo. Cuando os encontréis con un cartel que pone “Miradoiro do Castelo o d a s M a ra b i l l a s ” s e g u i d e l s e n d e r o q u e indica y llegaréis a esta joya natural: un promontorio de rocas que se asoma al Miño en caída libre. Es, quizá, con el meandro del Cabo do Mundo, una de las vistas más espectaculares del Miño en la Ribeira Sacra.

O camiño está moi ben sinalizado e non ten perda: é un tramo lineal duns 4 km ida e vo l t a , l e va ravo s a o r e d o r d u n h a h o ra percorrelo. Cando vos atopedes cun cartel q u e p o n “ M i ra d o i r o d o C a s t e l o o u d á s Marabillas” seguide o carreiro que indica e ch e g a r e d e s a e s t a x o i a n a t u ra l : u n promontorio de rocas que se asoma ao Miño en caída libre. É, quizá, co meandro do Cabo do Mundo, unha das vistas máis espectaculares do Miño na Ribeira Sacra.

Cómo llegar: La forma más fácil de llegar a A Míllara es vía Ferreira de Pantón. Si venís desde Ourense por la N-120, al entrar en Ferreira llegáis a una rotonda: coged la salida que os dirige a Escairón,Eiré… Seguid esa carretera hasta que veáis el segundo desvío a Santa Mariña (por el primero también llegáis, pero por el segundo vais rectos). Ahí ya solo tenéis que seguir sin desviaros hasta llegar al desvío de A Míllara, e s t á i n d i c a d o a l p a s a r e l d e M a rc e . I d atentos, podéis pasarlo con facilidad.

Como chegar: A forma máis fácil de chegar á Míllara é vía Ferreira de Pantón. Se vides desde Ourense pola N-120, ao entrar en Ferreira chegades a unha rotonda: collede a saída que vos dirixe a Escairón,Eiré... Seguide esa estrada ata que vexades o segundo desvío a Santa Mariña (polo primeiro tamén chegades, pero polo segundo ides rectos). Aí xa só tedes que seguir sen desviarvos até chegar ao desvío da Míllara, está indicado ao pasar o de Marce.Ide atentos, podedes pasalo con facilidade.

28


:: ARQUITECTURA

La luz, el color, el sol y el mar POR > LUCAS GÁNDARA

Aparcamiento del Centro Oncológico de Galicia y Hospital Materno Infantil, A Coruña, 2015

Aparcadoiro do Centro Oncolóxico de Galicia e Hospital Materno Infantil, A Coruña, 2015

Gustavo Díaz García, Lucas Díaz Sierra y Rafael Ángel Otero Mosquera; Díaz Díaz Arquitectos Infografías: Impresiones de arquitectura, Fotografía: Hector Santos-Díez

Gustavo Díaz García, Lucas Díaz Sierra y Rafael Ángel Otero Mosquera; Díaz Díaz Arquitectos Infografías: Impresiones de arquitectura, Fotografía: Hector Santos-Díezs

Dotar a un aparcamiento de una identidad propia y de una imagen acorde a cualquier equipamiento público partiendo de la premisa de la escasez económica, supone un reto en sí mismo considerado y lograrlo, se manifiesta casi como un milagro.

Dotar a un aparcadoiro dunha identidade propia e dunha imaxe acorde a calquera equipamento público partindo da premisa da escaseza económica, supón un reto en si mesmo considerado e logralo, maniféstase case como un milagre.

“Este edificio es la consecuencia de la adjudicación de un concurso público convocado con un bajo presupuesto, desarrollado en plena crisis. Partiendo de esta premisa, se ha intentado hacer de la necesidad, virtud, de manera que la economía de la obra no fuese un obstáculo, sino un estímulo, para lograr una calidad arquitectónica que se apoya en la racionalidad, la funcionalidad, la elección de materiales, la armonía volumétrica y la voluntad de regeneración medioambiental.

“Este edificio é a consecuencia da adxudicación dun concurso público convocado cun baixo orzamento, desenvolvido en plena crise. Partindo desta premisa, tentouse facer da necesidade, virtude, de maneira que a economía da obra non fose un obstáculo, senón un estímulo, para lograr unha calidade arquitectónica que se apoia na racionalidade, a funcionalidade, a elección de materiais, a harmonía volumétrica e a vontade de rexeneración ambiental.

Formando parte de una periferia urbana sometida a un proceso de degradación, pero situada en un lugar privilegiado, frente a la Ría del Burgo, la parcela supuso, al mismo tiempo, un reto y una oportunidad. El reto de obtener un edificio radicalmente funcional que se adaptara a los fuertes

Formando parte dunha periferia urbana sometida a un proceso de degradación, pero situada nun lugar privilexiado, fronte á Ría do Burgo, a parcela supuxo, ao mesmo tempo, un reto e unha oportunidade. O reto de obter un edificio radicalmente funcional que se adaptase aos fortes

28


ARQUITECTURA ::

desniveles que la topografía imponía, y la oportunidad de poner en valor el singular emplazamiento con una propuesta arquitectónica que, por sus características, pudiera constituirse en pieza fundamental para la regeneración urbanística y medioambiental del entorno de Las Jubias.

desniveis que a topografía impuña, e a oportunidade de pór en valor o singular emprazamento cunha proposta arquitectónica que, polas súas características, puidese constituírse en peza fundamental para a rexeneración urbanística e ambiental da contorna das Jubias.

En efecto, la parcela era un espacio residual, un gran talud de roca y vegetación generado por el vial que comunica dos zonas a diferente cota, con un desnivel total de hasta quince metros. El aspecto fundamental de la propuesta consistió en ocupar el espacio del talud en toda su altura, que es sustituido por el nuevo edificio, de tal manera que la planta superior, que es también la cubierta, queda a cota del tramo superior del vial, y su planta inferior queda a cota del tramo inferior. En estas condiciones, el edificio abre su fachada orientada a este a las magníficas vistas de la Ría del Burgo.

En efecto, a parcela era un espazo residual, un gran noiro de roca e vexetación xerado polo viario que comunica dúas zonas a diferente cota, cun desnivel total de até quince metros. O aspecto fundamental da proposta consistiu en ocupar o espazo do noiro en toda a súa altura, que é substituído polo novo edificio, de tal maneira que a planta superior, que é tamén a cuberta, queda a cota do tramo superior do viario, e a súa planta inferior queda a cota do tramo inferior. Nestas condicións, o edificio abre a súa fachada orientada a leste ás magníficas vistas da Ría do Burgo.

El edificio consta de un gran cuerpo central que alberga el aparcamiento propiamente dicho, situándose en sus extremos opuestos los núcleos de comunicación vertical para peatones. Entre ambos núcleos y el aparcamiento, patios abiertos en toda la altura completan la ventilación natural y ordenan espacialmente el conjunto. La comunicación entre núcleos verticales y aparcamiento se realiza a través de pasarelas que atraviesan los patios abiertos y que son, a su vez, miradores sobre la Ría.

O edificio consta dun gran corpo central que alberga o aparcadoiro propiamente devandito, situándose nos seus extremos opostos os núcleos de comunicación vertical para peóns. Entre ambos os núcleos e o aparcadoiro, patios abertos en toda a altura completan a ventilación natural e ordenan espacialmente o conxunto. A comunicación entre núcleos verticais e aparcadoiro realízase a través de pasarelas que atravesan os patios abertos e que son, á súa vez, miradoiros sobre a Ría.

Se consideró fundamental la imagen del edificio, como forma de integrarse en el entorno, por ello se trabajó con especial dedicación en realizar múltiples pruebas para la fachada, expresión de la volumetría y la funcionalidad del edificio, en búsqueda de la integración visual en el talud que le sirve de emplazamiento. Se disponen celosías ligeras, de perfiles tubulares de aluminio lacado en diferentes colores, montados en sentido vertical, que permiten ver de dentro a fuera para disfrutar del paisaje y tamizan las vistas desde el exterior hacia el interior, ocultando los vehículos, y manteniendo las condiciones de ventilación natural.

Considerouse fundamental a imaxe do edificio, como forma de integrarse na contorna, por iso traballouse con especial dedicación en realizar múltiples probas para a fachada, expresión da volumetría e a funcionalidade do edificio, en procura da integración visual no noiro que lle serve de emprazamento. Disponse celosías lixeiras, de perfís tubulares de aluminio lacado en diferentes cores, montados en sentido vertical, que permiten ver de dentro a fóra para gozar da paisaxe e tamizan as vistas desde o exterior cara ao interior, ocultando os vehículos, e mantendo as condicións de ventilación natural.

Una vez decidido el cerramiento metálico de la caja, se trabajó en distintas opciones de color para el diseño de la fachada, con la intención de conseguir un aspecto atractivo y que aportara una identidad propia al edificio.

Unha vez decidido o cerramento metálico da caixa, traballouse en distintas opcións de cor para o deseño da fachada, coa intención de conseguir un aspecto atractivo e que achegase unha identidade propia ao edificio.

Esta fachada tenía dos condicionantes claros, en la zona baja, correspondientes a la planta baja y primera, debía de actuar de zócalo y contener parte del volumen de tierras en el que queda encajado el aparcamiento, por lo que se diseñaron unos paneles de hormigón prefabricado, con una textura que tuviera relación con el acabado de las plantas superiores para que existiera una unidad en todo el proyecto”. .

Esta fachada tiña dous condicionantes claros, na zona baixa, correspondentes á planta baixa e primeira, debía de actuar de zócalo e conter parte do volume de terras no que queda encaixado o aparcadoiro, polo que se deseñaron uns paneis de formigón prefabricado, cunha textura que tivese relación co acabado das plantas superiores para que existise unha unidade en todo o proxecto”.

29


:: TYPICAL GALICIAN

Massó

POR > CHULAVISTA.ES

La Conservera Massó fue una de las fábricas más grandes e importantes de la historia de Galicia, caracterizada en todo momento por su marcado carácter innovador.

A Conserveira Massó foi unha das fábricas máis grandes e importantes da historia de Galicia, caracterizada en todo momento polo seu marcado carácter innovador.

Para conocer los orígenes de esta gran empresa, debemos remontarnos al año 1816, cuando el empresario catalán Salvador Massó Palau se instala en el municipio pontevedrés de Bueu. Enamorado de la exclusividad del enclave y de su riqueza marina, Salvador se trae para Galicia a siete expertos franceses en la industria de las salazones, para crear así su primera fábrica, a la que puso el nombre de “La Perfección”.

Para coñecer as orixes desta gran empresa, debemos remontarnos ao ano 1816, cando o empresario catalán Salvador Massó Palau instálase no municipio pontevedrés de Bueu. Namorado da exclusividade do enclave e da súa riqueza mariña, Salvador tráese para Galicia a sete expertos franceses na industria das salgaduras, para crear así a súa primeira fábrica, á que puxo o nome de “A Perfección”.

Años más tarde, en 1883, Salvador y sus hijos, decidieron realizar la transición hacia la puntera industria conservera. Los Massó querían en todo momento ofrecer a sus clientes productos exclusivos y variados; donde había que cuidar tanto el interior como el exterior de las latas. El diseño publicitario corría a cargo del ilustrador gallego Federico Ribas. Diseñaron también una lata de apertura fácil, que gozó de una excelente acogida entre sus numerosos consumidores.

Anos máis tarde, en 1883, Salvador e os seus fillos, decidiron realizar a transición cara á punteira industria conserveira. Os Massó querían en todo momento ofrecer aos seus clientes produtos exclusivos e variados; onde había que coidar tanto o interior como o exterior das latas. O deseño publicitario corría a cargo do ilustrador galego Federico Ribas. Deseñaron tamén unha lata de apertura fácil, que gozou dunha excelente acollida entre os seus numerosos consumidores.

Durante los primeros años del S.XX la empresa vivió una de sus épocas doradas, experimentando un gran crecimiento que se vio reflejado en la adquisición de numeroso buques pesqueros y la construcción de la gran fábrica de Bueu, obra del arquitecto Jacobo Esténs. Durante estos años exportaban sus productos por Europa, EEUU y Sudamérica. En 1937 la fábrica de Bueu se quedó pequeña y construyeron una segunda en la vecina localidad de Cangas del Morrazo.

Durante os primeiros anos do S.XX a empresa vivíu unha das súas épocas douradas, experimentando un gran crecemento que se viu reflectido na adquisición de numeroso buques pesqueiros e a construción da gran fábrica de Bueu, obra do arquitecto Jacobo Esténs. Durante estes anos exportaban os seus produtos por Europa, EEUU e Sudamérica. En 1937 a fábrica de Bueu quedou pequena e construíron unha segunda na veciña localidade de Cangas do Morrazo.

Gracias a la gran popularidad de sus conservas, en 1928 los hermanos Massó recibieron la visita del Premio Nobel Guillermo Marconi. Éste, sorprendido por la gran colección de objetos náuticos que poseían, les animó a crear un Museo; y así, en 1932 fundaron el Museo Massó. Hoy todavía se puede visitar en la localidad de Bueu.

Grazas á gran popularidade das súas conservas, en 1928 os irmáns Massó recibiron a visita do Premio Nobel Guillermo Marconi. Este, sorprendido pola gran colección de obxectos náuticos que posuían, animoulles a crear un Museo; e así, en 1932 fundaron o Museo Massó. Hoxe aínda se pode visitar na localidade de Bueu.

En los años 80 diferentes factores socio económicos afectaron terriblemente al sector y en 1992 la conservera se vio obligada a echar el cierre.

Nos anos 80 diferentes factores socio económicos afectaron terriblemente ao sector e en 1992 a conserveira viuse obrigada a botar o peche.

30


TYPICAL GALICIAN ::

31


:: MODA

32


MODA ::

Dirección de Arte: Alexandre Santorio Fotografía: Gf-Studio Modelo: Iliana P.B.

Aritta mezcla en sus prendas; futurismo, diversión, era espacial, gamers, Japón...Además sus influencias nos transportan hacia los años 70, las historias de ciencia ficción y los primeros juegos arcade. Todo reinterpretado desde la óptica de la moda y del Look & Feel.

Aritta mestura nas súas pezas; futurismo, diversión, era espacial, gamers, Xapón...Ademais as súas influencias transpórtannos cara aos anos 70, as historias de ciencia ficción e os primeiros xogos arcade. Todo reinterpretado desde a óptica da moda e do Look & Feel.

33


:: MODA

34


MODA ::

35


:: MODA

36


MODA ::

-- ARITTA.JP --

35


:: MODA

YA VA A HACER DOS AÑITOS QUE DESDE ESTE LADO DEL ATLÁNTICO NUESTROS AMIGOS DE XIRO SE REPLANTEARON LA FORMA DE HACER MODA, UNA MODA MÁS RESPETUOSA, QUE APUESTA POR MATERIALES SOSTENIBLES Y POR LA PUESTA EN VALOR DE LA CONFECCIÓN LOCAL. SI AÚN NO LOS CONOCES, NO SABEMOS A QUÉ ESPERAS! XA VAN FACER DOUS ANIÑOS QUE DESDE ESTE LADO DO ATLÁNTICO OS NOSOS AMIGOS DE XIRO REPLANTEÁRONSE A FORMA DE FACER MODA, UNHA MODA MÁIS RESPECTUOSA, QUE APOSTA POR MATERIAIS SUSTENTABLES E POLA POSTA EN VALOR DA CONFECCIÓN LOCAL. SE AÍNDA NON OS COÑECES, NON SABEMOS A QUE ESTÁS A AGARDAR!

Xiro

Atlantic Denim

En Xiro hacen prendas pensadas para resistir el tiempo y las temporadas, porque consideran que es contradictorio optar una forma de producir ecológica y mantener la filosofía de la moda rápida, pensada para usar y tirar.

En Xiro fan pezas pensadas para resistir o tempo e as tempadas, porque consideran que é contraditorio optar unha forma de producir ecolóxica e manter a filosofía da moda rápida, pensada para usar e tirar.

Cuando van a hacer un pantalón, siempre priorizan la cercanía y el grado de compromiso de las empresas con las que trabajan, tanto para tejidos como para el resto de complementos.

Cando van facer un pantalón, sempre priorizan a proximidade e o grao de compromiso das empresas coas que traballan, tanto para tecidos como para o resto de complementos.

Después de la idea inicial, los esbozos, contacto con proveedores y búsquedas infinitas pasaron a darle forma a las prendas en el taller de Santiago, donde tienen la suerte de contar con grandes profesionales que han sobrevivido a la deslocalización de las últimas décadas y hacen que nuestro made in Galicia sea posible.

Despois da idea inicial, os esbozos, contacto con provedores e procuras infinitas pasaron a darlle forma ás pezas no taller de Santiago, onde teñen a sorte de contar con grandes profesionais que sobreviviron á deslocalización das últimas décadas e fan que o noso made in Galicia sexa posible.

Actualmente trabajan con dos cortes de jeans: Pantín - skinny y Rodas -slim fit. Los tejidos son de calidad además de ecológicos. Están hechos de algodón orgánico en un 98% y certificados por la norma GOTS, que garantiza que se cumplen criterios sociales y medioambientales recogidos en la misma. Pero no sólo eso, tampoco se permiten el uso de sustancias químicas que sabemos que son perjudiciales para la salud de los consumidores. Es una de las más estrictas y es una garantía cuando no tienes la capacidad de

Actualmente traballan con dous cortes de jeans: Pantín - skinny e Rodas -slim fit. Os tecidos son de calidade ademais de ecolóxicos. Están feitos de algodón orgánico nun 98% e certificados pola norma GOTS, q u e g a ra n t e q u e s e c u m p r e n c r i t e r i o s sociais e ambientais recollidos na mesma. Pero non só iso, tampouco se permiten o uso de sustancias químicas que sabemos que son prexudiciais para a saúde dos consumidores. É unha das máis estritas e é unha garantía cando non tes a capacidade de auditar en

-- WWW.XIROECO.COM --

38


MODA ::

39


:: MODA

auditar en persona las condiciones de las fábricas donde se produce.

persoa as condicións das fábricas onde se produce.

Hasta ahora han ofrecido tejidos raw (crudos). Esto significa que no han sido tratados después de la confección, lo que le da un plus de eco. A priori presentan un aspecto un poco rígido pero lo que los hemos probado nos quedamos encantados con la forma que tienen de adaptarse al cuerpo y los contrastes en los desgastes que se van formando. Si quieres tener un auténtico raw con una apariencia óptima, lo mejor es que lo laves lo menos posible y que esperes al menos 4 meses para hacer esta operación por primera vez, mejor a mano y en agua fría. La razón es que si hacemos un lavado convencional cada poco tiempo, interrumpimos el proceso de adaptación al cuerpo y los desgastes no quedarán tan marcados porque el color se reparte y queda más uniforme. Se puede sustituír el lavado por el congelador. Si, el congelador! Esto eliminará las bacterias que producen el mal olor.

Até agora ofreceron tecidos raw (crus). Isto significa que non foron tratados despois da confección, o que lle dá un plus de eco. A priori presentan un aspecto un pouco ríxido pero o que os probamos quedamos encantados coa forma que teñen de adaptarse ao corpo e os contrastes nos desgastes que se van formando. Se queres ter un auténtico raw cunha aparencia óptima, o mellor é que o laves o menos posible e que esperes polo menos 4 meses para facer esta operación por primeira vez, mellor a man e en auga fría. A razón é que se facemos un lavado convencional cada pouco tempo, interrompemos o proceso de adaptación ao corpo e os desgastes non quedarán tan marcados porque a cor repártese e queda máis uniforme. Pódese sustituír o lavado polo conxelador. Se, o conxelador! Isto eliminará as bacterias que producen o mal cheiro.

Otra de sus recomendaciones es reparar. Cuando usamos mucho una prenda, y dependiendo de nuestros hábitos, puede desgastarse o romperse, pero esto no quiere decir que tengamos que deshacernos de ella. Hay auténticas maravillas de pantalones reparados. No sólo es cool, sino que estaremos ahorrando, para nosotros mismos y en recursos naturales. Proximamente en Xiro tendrán kits de reparación en su web, gratuitos para los clientes que lo soliciten.

Outra das súas recomendacións é reparar. Cando usamos moito unha peza, e dependendo dos nosos hábitos, pode desgastarse ou romper, pero isto non quere dicir que teñamos que desfacernos dela. Hai auténticas marabillas de pantalóns reparados. Non só é cool, senón que estaremos a aforrar, para nós mesmos e en recursos naturais. Proximamente en Xiro terán kits de reparación na súa web, gratuítos para os clientes que o soliciten.

Ahora están trabajando en nuevos modelos y planteándose introducir lavados, para tener diferentes tonos de azul, con una tecnología adecuada que les permite hacerlo de forma acorde a sus valores de marca.

Agora están a traballar en novos modelos e expóndose introducir lavados, para ter diferentes tons de azul, cunha tecnoloxía adecuada que lles permite facelo de forma acorde aos seus valores de marca.

40


MODA ::

Moda na Rúa POR > JUANMA LODO

-- WWW.FACEBOOK.COM/MODANARUA --

37


A REIXA & MATRIOSKA

SANTIAGO

Hórreo 46 (Zona Pza de Galicia) T: 981 575 138

NOS TRASLADAMOS!!! A Reixa & Matrioska en un único espacio... TRASLADÁMONOS!!! A Reixe & Matrioska nun único espazo...

WHO KILLED BAMBI? SANTIAGO Ramón Cabanillas 14

Una nueva concept store que apuesta por crear un espacio creativo y multifuncional pensado para ti, donde encontrarás lo último en tendencias y diseño en moda, accesorios y complementos de marcas alternativas, independientes y exclusivas de distintos lugares del mundo. Unha nova concept store que aposta por crear un espazo creativo e multifuncional pensado para ti, onde atoparás o último en tendencias e deseño en moda, accesorios e complementos de marcas alternativas, independentes e exclusivas de distintos lugares do mundo

38


BONECO BAR SANTIAGO Avda. de Raxoi, 19, Baixo

Un pequeño rincón a los pies de la Praza do Obradoiro. Desayunos, cafés, viños e copas cunha proposta musical e cultural diferente e variada Un pequeno recuncho aos pés da Praza do Obradoiro. Almorzos, cafés, viños e copas con unha proposta musical e cultural diferente e variada.

O CURRUNCHO SANTIAGO Entremuros 12 L-D de 23:00h a cierre

Histórico en la noche Compostelana en la zona vieja. Disfruta todos los días de un ambiente divertido donde nadie está fuera de lugar. Histórico na noite Compostelana na zona vella. Desfruta todos os días dun ambiente divertido onde ninguén está fóra de lugar.rcas: Anti-hero

45


CARBONO TATTOO VIGO Alvaro Cunqueiro 19 Facebook:Carbonotattoo www.carbonotattoo.com

Nuevo estudio de tatuajes. Todos los estilos, tatuajes personalizados a partir de tu idea o deja que te asesoremos. Diseño gráfico, web, ilustración, cuadros y láminas a la venta. Novo estudo de tatuaxes. Todos os estilos, tatuaxes personalizadas a partir da túa idea ou deixa que che asesoremos. Deseño gráfico, web, ilustración, cadros e láminas á venda

BLACK FLAMINGO VIGO

TATTOO & PIERCING

Marqués de Valladares, 3 Vigo 986 229 763 blackflamingotattoo@gmail.com

Nuevo estudio en el centro de Vigo. Utilizamos los mejores materiales del mercado. Profesionales con más de 10 años de experiencia. Ven a visitarnos! Novo estudo no centro de Vigo. Utilizamos os mellores materiais do mercado. Profesionais con máis de 10 anos de experiencia. Ven a visitarnos!

44


LOCO DESTINO VIGO

TATTOO STUDIO

Principe 51, Galería Durán 1ª pl. local 6-7 T: 886 114 760 Facebook: LocoDestinoTatuajes

instagram: @locodestinotatuajes locodestinotatuajes@hotmail.com

Estudio de tatuaje artístico y piercing, en pleno centro de Vigo. Traenos una idea y te haremos un tatuaje exclusivo y personal...todos los estilos. Pasión,esfuerzo y dedicación marcan nuestro dia a dia. Estudo de tatuaxe artística e piercing, en pleno centro de Vigo. Traenos unha idea e farémosche unha tatuaxe exclusiva e persoal...todos os estilos. Paixón,esforzo e dedicación marcan o noso dia a dia.

PELUQART - SARA GARCÍA

VIGO

Calle Couto Piñeiro, 2 Bajo T: 986132099 / 635179557

PeluQart es un espacio que permite el crecimiento tanto del pelo como de la creatividad. Las tijeras no son de punta roma, sino viguesa. Actúa como centro disciplinario, ofreciendo servicios de peluquería artísticos." PeluQart é un espazo que permite o crecemento tanto do pelo como da creatividade. As tesoiras non son de punta roma, senón viguesa. Actúa como centro disciplinario, ofrecendo servizos de barbaría artísticos.

47


VERDE VIGO

IMPRESIONES CON SENTIDO

López de Neira 9 T: 886 142 380 hola@imprimeverde.com

Horario de verano> 8:00 a 15:00h Cerrado por vacaciones del 1 al 17 de Agosto Impresión gran formato y rotulación, gráficas para eventos y ferias, fine-art printing, taller de fotoacabado. Soluciones de calidad sostenibles para proyectos gráficos, locales, interiores, fotografía. Estaremos encantados de atenderos en nuestras instalaciones. Impresión gran formato e rotulación, gráficas para eventos e feiras, fine-art printing, taller de fotoacabado. Solucións de calidade sustentables para proxectos gráficos, locais, interiores, fotografía. Estaremos encantados de atendervos nas nosas instalacións.

URBANIC VIGO Don Bosco 22 T: 886 123 658

Espacio ecológico integral de divulgación y degustación de alimentación más saludable, responsable y en el centro de Vigo. Ofrecemos una amplia variedad de alimentos frescos y envasados de producción ecológica, aptos para vegetarianos, veganos e intolerantes, así como productos de cuidado personal y de cultivo urbano. Nuestra filosofía crea una conexión entre la comida, nuestra salud, la del planeta y un compromiso con la comunidad. Espazo ecolóxico integral de divulgación e degustación de alimentación máis saudable, responsable e no centro de Vigo. Ofrecemos unha ampla variedade de alimentos frescos e envasados de produción ecolóxica, aptos para vexetarianos, veganos e intolerantes, así como produtos de coidado persoal e de cultivo urbano. A nosa filosofía crea unha conexión entre a comida, a nosa saúde, a do planeta e un compromiso coa comunidade.

46


WOODTOWN VIGO Avd Camelias 20 T 986 125 535 Facebook woodtown Instagram woodtownstore

Woodtown Street Store en Vigo. Las mejores marcas de ropa y sneakers, lo mas trendy!! Una tienda donde también hay espacio para la venta de artículos vintage , artistas y diseñadores gallegos. Woodtown Street Store en Vigo. As mellores marcas de roupa e sneakers, o máis trendy!! Unha tenda onde tamén hai espazo para a venta de artícugos vintage , artistas e deseñadores galegos.

EXFICO VIGO Julián López, 20 www.exficoconceptstore.com @exfico

Qué hace aquí esta tienda? A Guarda está viva! Tienda concepto, ropa, objetos curiosos, bicis, vinilos, expos, conciertos y todo lo que se nos ocurra. Punto Petit de la Crème, fotografía y diseño. Que fai aquí esta tenda? A Guarda está viva! Tenda concepto, roupa, obxectos curiosos, bicis, vinilos, expos, concertos e todo o que se nos ocurra. Punto Petit de la Crème, fotografía e diseño.

49


VEROSONI VIGO María Berdiales 15

Un clásico renovado en el centro de Vigo. Comida casera y menús especiales todos los días. Disfruta de nuestra hora feliz los viernes, sábados y domingos. Un clásico renovado no centro de Vigo. Comida caseira e menús especiais todos os días. Goza da nosa hora feliz os venres, sábados e domingos.

IDEAS PEREGRINAS TUI Porta da Pía, 1

Todo gira entorno al camino y para quien tenga la idea peregrina de entrar. Aquí puedes llenarte de energía con un café ecológico y comida saludable, aprovisionarte para tu aventura o simplemente contagiarte para encontrar tu camino. Todo vira contorna ao camiño e para quen teña a idea peregrina de entrar. Aquí podes encherche de enerxía cun café ecolóxico e comida saudable, aprovisionarte para a túa aventura ou simplemente contaxiarche para atopar o teu camiño.

RESTAURANTE PLAYA AREALONGA VIGO Camiño da Cacharela n 27 f 986 451 639

Restaurante a pie de playa en la Playa de Arealonga (Chapela). Especialistas en pescado salvaje, mariscos de la ria, arroces y tapas. Restaurante a pé de praia na Praia de Arealonga (Chapela). Especialistas en peixe salvaxe, mariscos da ría, arroces e tapas

48




Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.