oktober 2020 - De Hoogstraatse Maand

Nr. 418 OKTOBER 2020

JAARGANG 36

UITGEVERIJ DE HOOGSTRAATSE PERS B.V.B.A., BEGIJNHOF 27, 2320 HOOGSTRATEN

PRIJS: 2,70 €

www.demaand.be

AFGIFTEKANTOOR: 2300 TURNHOUT

Kamiel Dockx & Gert Wuyts

de instrumentenmaker & de orgelbouwer

• Corona zet partijen tegen mekaar op • Blijven strijden tegen de armoede • De Natte Droom van Hoogstraten • Kerkpad ofte Abbey Road in Wortel?

• Thomas Oostvogels skypet vanuit Rotterdam • De nieuwe molenaars van Salm-Salm

Een gewone viering in de Sint Katharinakerk De eerste zondag van september zat de kerk in Hoogstraten bomvol. Bomvol is dan bedoeld als geheel gevuld, rekening houdend met de coronavoorschriften. Ook de restauratiewerken beperken trouwens het aantal beschikbare plaatsen in onze grote kerk. Aan de linkerzijde, vroeger de dameskant, waren per rij slechts vier stoelen beschikbaar. Ook de stoelrijen zijn per twee bij mekaar geschoven zodat ook in de lengte voldoende afstand kan worden genomen. Er werd gevraagd om twee stoelen tussen te laten tenzij je in dezelfde sociale bubbel zit.

Tien minuten voor het begin van de viering kon je nog een mooi plaatsje naar believen uitkiezen.

Maar wie net op tijd binnenkwam, zag je zoeken en bijna luidop denken: Oei, moet ik nu helemaal op de voorste rij gaan zitten? Een groot gezin nam plaats in de rechter zijbeuk, waarop ik hoorde: “Ik kan hier helemaal niks zien….”

De kerken lopen leeg, hoor je overal. Er zijn geen praktiserende gelovigen meer. Enkel oudere mensen gaan nog wekelijks naar de eucha-

ristievieringen. Jonge stellen zeggen: doordeweeks moeten we werken, op zaterdag zijn er de boodschappen en daarna allerlei dingen te doen met de kinderen; op zondag gaan we naar onze ouders en willen we ook nog wel een uurtje rust.

Wanneer de agenda's heel erg volgelopen zijn, blijkt God soms de eerste die eronder te lijden heeft.

Wanneer de agenda's volgelopen zijn…

Maar wat vele mensen wel doen, is een kaarsje laten branden. Dat doen ze voor iemand die ziek is, voor iemand die examens moet afleggen, voor iemand die is overleden, voordat ze een reis maken, voor een geboorte, noem maar op. Deze mensen zijn wel gelovig. Ze geloven ergens in, al weten ze misschien zelf niet helemaal waarin.

Had de goed gevulde kerk in Hoogstraten te maken met het aantal jaargetijden of memories,

jaarlijks terugkerende kerkdiensten die voor het zielenheil van een overledene worden vastgelegd door de nabestaanden? Of zou het te maken kunnen hebben met de moeilijke periode waarin we leven? Is het niet zo dat in een zware periode een mens zich richt tot een opperwezen? Zoeken de mensen heil bij God en hun geloofsgemeenschap om steun te vinden en om het coronavirus te verslaan?

Gelukkig mocht er in de kerk ook gezongen worden. Het was ooit anders. En er werd mooi gezongen. Of er door de bezoekers werd meegezongen kon je moeilijk zien of horen, want iedereen hield een uur lang zijn mondkapje aan.

Coronaproof en met een goed gevoel stapte ik de kerk uit. Ondanks de dalende aanwezigheidscijfers, komt het misschien toch nog goed met de kerk. Tegen beter weten in? Ja, verstandelijk en rationeel gezien wel. Maar het geloof gaat nou net even wat dieper dan je verstand, niet? (rob)

Geen volkstoeloop, wel beelden voor Groenten & Bloemen

De 22ste Groenten & Bloemen kreeg een speciale coronaversie. Geen volkstoeloop in de Vrijheid, wel een aparte creatie die digitaal te bewonderen is.

Verantwoordelijk voor al dit fraais: Jacqueline Van Den Heuvel, verantwoordelijk voor de vrijwilligers, ontwerper Tom De Houwer, coördinator Ann Leemans, schepen Arnold Wittenberg, Maarten Leemans en Gust Goetschalckx van de technische ploeg.

Foto Mia Uydens

2

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

OMSLAGVERHAAL

Orgelbouwer Gert Wuyts en instrumentenmaker Kamiel Dockx

Als hier geen muziek in zit…!

Een orgelpunt, zouden we haast zeggen: wij spraken met Gert en Kamiel, die beiden hun wortels stevig in Wortelse en Hoogstraatse bodem hebben, en die allebei ook naarstig aan hun eigen muzikale weg timmeren. Gert Wuyts verruilde de Kempen voor een atelier in de Ardennen, waar hij zich met zijn kroost al helemaal thuis voelt en vanwaar hij een prima uitvalsbasis heeft voor orgelherstellingen in binnen- en buitenland. Kamiel Dockx volgt een opleiding tot instrumentenbouwer en beiaardier, hij praat daar honderduit over en laat ons kennismaken met alles wat daar bij komt kijken - misschien al een kennismaking met de volgende stadsbeiaardier? Een dubbel muzikaal omslagverhaal, kortom…

DHM: Twintig jaar geleden brachten we jouw verhaal op de cover van de Hoogstraatse Maand. Voor wie het niet meer zou weten, wie is Gert Wuyts?

Vader en moeder waren net voor de oorlog geboren, hun herkomst was echter heel verschillend. Vader Jos was afkomstig uit Noorderwijk, een klein landelijk dorp dat aan Olen grenst. Hij bracht zijn jeugd door in de velden en bossen en vermaakte zich met dingen zoals het vangen van hommelnesten in sigarenkistjes, het maken van poppetjes uit eikels en tandenstokers…

Bij moeder Ghislaine thuis, in centrum Turnhout, kende men honger tijdens de oorlog. De oudste kinderen stonden mee in voor het onderhoud van de jongsten. Zo werd tante Suzanne op pad gestuurd naar het "Zwart Water" om bij de boeren brood in te kopen. Er werd een varken “Gust” verstopt in het kolenkot op het koertje achter het huis. Het beest werd vetgemest met de etensresten en was bedoeld voor de slacht.

Beiden werden streng katholiek opgevoed en hebben kunnen profiteren van de economische groei na de oorlog. Mijn vader had aanvankelijk een beroepsopleiding gevolgd en heeft nog aan “den Bell” in Geel gewerkt als metaaldraaier.

Via de middenjury schopte hij het op eigen kracht tot landmeter, waardoor hij in Turnhout bij het Provinciaal Kadaster kon werken.

Zo heeft hij mijn moeder leren kennen die aanvankelijk “coupe regentes” was en die via een bijkomende opleiding uiteindelijk aan het Spijker te Hoogstraten kon beginnen als regentes Frans/Engels.

Op die manier belandden mijn ouders in Hoogstraten. Met mijn zus Klaar ging ik er naar de kleuterschool van de Ursulinen. Ik kan me nog goed zuster Véronique en haar accordeon voor de geest halen.

Werken bij de boer DHM: Je werd een echte Wortelaar…

Rond 1971 bouwden mijn ouders in de Pastorijstraat op voormalig akkergrond van boer Voeten. Ik ging naar de gemeentelijke Jongensschool, waar Meester Braspenning directeur was. Samen met meester Nooyens waren zij oudgedienden uit de Tweede Wereldoorlog. 11 November werd hoog in het vaandel gedragen uit eigen ervaring wisten zij wel waarom.

Als twaalfjarige heb ik Meester Braspenning eens geïnterviewd over zijn belevenissen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij deed me zijn relaas als onderofficier tijdens de terugtocht van het Belgisch leger en over zijn krijgsgevangenschap van 4 jaar.

“Aan Wortel heb ik heel goeie herinneringen.”

Na mijn eerste communie werd ik misdienaar.

Er waren toen nog verschillende avondmissen tijdens de week. Mijn naamgenoot, Toon Wuyts, die een drogisterij had in Hoogstraten, kwam dan de mis spelen. Voor een jonge acoliet was het niet zo eenvoudig om op het juiste moment de bel te bedienen. Dat was trouwens een hele promotie, die bel te mògen bedienen. Gelukkig was er Juffrouw van de Mierop die steevast in de kerk zat en discreet teken naar de jonge neofiet deed. Er mocht trouwens niet te luid, maar

“Als 9-jarige schreef ik al in mijn schriftje dat ik orgel wou spelen.” ook niet te flauw gerinkeld worden. Die bel moest rinkelen zoals ze rinkelen moest. Een hele opgave!

Het obligate petje van de Boerenbond mocht niet gewassen worden Aan Wortel heb ik heel goeie herinneringen.

Nog zo'n belangrijke figuur was boer Jan Sterkens uit Poeleinde, waar ik zaterdagen en woensdagnamiddagen ging “werken”. Jan toonde me het harde boerenbestaan. Bieten werden nog met de hand uit de grond gehaald en tijdens de wintermaanden werd de “kulter” met

DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

3

OMSLAGVERHAAL maturiteitsexamen in het Seminarie in 1985. Ik bracht een groot deel van mijn zomervakantie door in het toenmalige gemeentearchief, gewoon geweldig. We hebben trouwens ook een aantal prachtige instrumenten in de fusiegemeente. Met Jos Matthé zijn we die destijds op beeld gaan vastleggen.

Mijn zomervakantie in het gemeentearchief, gewoon geweldig

“In september 1990 begon ik in Leutkirch im Allgäu aan mijn opleiding Orgelbaugesell.” schop en riek vanonder de bevroren zandlaag gestoken. Tot wanhoop van mijn moeder voelde ik me in deze omgeving met zijn sterke “aardse” geuren als een vis in het water. Ik stond erop dat ik rook als een boer. Dus het obligate petje van de Boerenbond, van boer Jan gekregen, mocht niet gewassen worden. Al verdween dat petje soms wel eens…

Muziekschool DHM: En de muziek?

Vanaf het zesde leerjaar ging ik naar het Klein Seminarie. De toenmalige directeur van de lagere school, Mr Van Gils en zijn opvolger Mr Van Dijck waren enorm muzikaal geïnteresseerd. Er waren gelegenheden te over voor muzikaal samenspel. Muziek zou een deel van mijn leven worden.

Het onderwerp van mijn maturiteitsexamen, samen met het advies van Jos Bruurs, bepaalden uiteindelijk dat ik koos voor een opleiding Muziekwetenschappen aan de K.U.L. Nog straffer, dat maturiteitsexamen van vier jaar voordien bepaalde ook het onderwerp van mijn licentiaatsverhandeling. Tijdens mijn dagen in het gemeentearchief was de naam Delhaye al een paar keer opgedoken. Vermits er over dat orgelbouwersgeslacht nog geen gepubliceerde studie bestond, was dit een uitstekend onderwerp voor een licentiaatsverhandeling.

Tijdens de voorstudie stootte ik op een ander orgel dat afkomstig was uit Hoogstraten. Bij de Broeders van Liefde in Asse werd namelijk op dat moment het Joseph Delhaye-orgel gerestaureerd dat afkomstig was uit de vroegere kapel van de Ursulinen hier. Ik vermoed dat het de kapel is die werd afgebroken voor de gebouwen van de Humaniora aan de Lindendreef.

Mijn terminaal zieke vader realiseerde de technische tekeningen van de verschillende onderdelen van dit instrument. Hij zou trouwens in mei 1989 net voor het beëindigen van mijn verhandeling sterven.

Orgelbouwer DHM: Wat deed je met je opleiding?

Na mijn eindexamens en mijn militaire dienstplicht, vertrok ik in september 1990 naar Leutkirch im Allgäu om aan mijn opleiding “Orgelbaugesell” te beginnen. Destijds was deze streek zeer landelijk, veel natuur, heuvels bossen en weiden. Bovendien onderhevig aan een continentaal klimaat, dat betekende koude, sneeuwrijke winters en warme zomers.

Het bedrijf waar ik werkte, bestond uit één Orgelbaumeister en twee Auszubildender. We waren eerder regionaal actief. Tijdens de wintermaanden in de warme werkplaats bouwden we één nieuw orgel per jaar. Het instrument werd dan tegen de zomer opgebouwd in de kerk. In het najaar was er nog een grote orgelreiniging, tussendoor deden we de jaarlijkse orgelstemmingen en onderhouds- en reparatiewerken.

Na mijn opleiding vertrok ik in 1993 dan naar Nordrhein-Westfalen, waar ik bij de firma Weimbs aan de slag ging als jonge Orgelbaugesell. Deze firma was gevestigd in Hellenthal en beduidend groter. Er opereerden drie mobiele ploegen van telkens 2 man, die continu op de baan waren. Daarnaast was er nog de werkplaats waar zo'n achttal mensen werkten.

DHM: Een stevige leerschool en ondertussen ver van huis, dus?

We deden best wel lange dagen en van een sociaal leven was er geen sprake. De weekeinden werden besteed aan bijslapen en zich klaarmaken voor de volgende werkweek. Wortel was maar een 200-tal kilometers ver, zodat ik wat regelmatiger mijn familie kon bezoeken.

Maar ook daar waren er leuke verhalen. Zo was er “Opa”, de onverwoestbare seniorchef die tijdens WOII nog met een Messerschmidt Me 262 had gevlogen. De liefde voor snelheid verleerde

De muziekschool hoorde gewoon bij onze opvoeding. Bij mijn vader thuis werd in het dorpstheater gespeeld en veel gezongen, ook bij mijn moeder thuis stond een muziekopleiding hoog in het vaandel geschreven. Voor ons vertaalde zich dat in onder andere blokfluitspel en pianomuziek bij de kerstboom en bij bezoek van de grootouders. Al waren we nu ook weer niet echt een muzikale familie.

DHM: Waarom zou het voor jou dan uitgerekend het pijporgel worden?

Ik weet niet vanwaar de obsessie voor het pijporgel komt. Ik weet alleen dat ik als 9-jarige in mijn schriftje schreef dat ik orgel wou spelen en dat de interesse voor dit instrument me sindsdien nooit meer heeft losgelaten.

Aan de jeugdmuziekschool in Hoogstraten had ik voor een piano-opleiding bij Juffrouw Denis moeten kiezen, orgel was geen optie. Maar die interesse bleef. Zo waren de orgels van de fusiegemeente Hoogstraten het onderwerp van mijn

4

In hartje Ardennen is de sneeuwpret voor het gezin gegarandeerd…

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

OMSLAGVERHAAL hout, reviseerde ik tussen 2005 - 2007 het AertsCastrelorgel, het lag volledig onder het bouwstof.

Later, in 2015 hielp ik mee aan de heropbouw van het Drapsorgel in de kerk van Wortel, afkomstig uit een kerk in Schoten.

CNC technologie DHM: Waar heb je je gevestigd?

In Stavelot, het aangekochte pand bood door zijn ligging bij de E42 in de nabijheid van het drielandenpunt en door zijn volume veel mogelijkheden. Ik zette er met een drietal orgelbouwers uit het ganse land een samenwerkingsverband op, om elkaar bij te staan in grotere projecten.

Toch werden de banden met de Noorderkempen niet doorgesneden. Zo kwam ik wekelijks naar Turnhout om deel te nemen aan “Plato”, een project van het toenmalige Strategisch Plan Kempen, met als doel bedrijfsleiders de nodige tools aan te bieden bij het dagelijkse bestuur van hun firma.

Emma en Louis op de schoot bij oma in 2007 hij nooit. Hij scheurde dus met zijn Volvo door de Duitse straten, traag verkeer werd met doodsverachting voorbij gestoken… Na mijn eerste en enige rit met hem op de passagierszetel was mijn rechtse onderbeen totaal verkrampt. Ik verdenk hem ervan dat hij het allemaal heel leuk vond.

Halte Merksplas DHM: Kon je ook effectief aan het werk als orgelbouwer?

Jawel. In 1995 kon ik aan de slag bij de firma La Manufacture d'Orgues Thomas in Francorchamps, waardoor ik terug in België belandde.

Er was een ploeg van 10 personen aan de slag.

Opnieuw in landelijk gebied met heuvels, bezaaid met bossen en weiden. Ik vond een onderkomen bij een plaatselijke boer.

delijk bleek het erg moeilijk om als geïsoleerde orgelbouwer vaste voet aan de grond te krijgen in de Noorderkempen.

Zo keerde ik na een aantal jaren terug naar de verre Ardennen om er een atelier te kopen, dicht bij mijn toenmalige hoofdopdrachtgever.

DHM: Heb je in de Noorderkempen aan orgels gewerkt?

Jawel, zo werkte ik heb onderaannemer voor La Manufacture d'Orgues Thomas mee aan de bouw van het Thomas-orgel in de Sint-Katharinakerk in Hoogstraten. Bij de bouw van één van de windladen knoopte ik een gesprek met Jos Verheyen aan over CNC-technologie voor orgelbouw.

En in de Sint Petrus en Pauluskerk van Loen-

Uiteindelijk zou dat voor mij uitmonden in een decennia-lange samenwerking met SCV (Senior Consultancy Vlaanderen), wat me toeliet langzaamaan mijn bedrijfje uit te bouwen.

In deze periode begon ik eveneens de mogelijkheden van CNC-technologie voor orgelbouw te onderzoeken. Begin jaren 2000 werden nog heel vaak de constructietekeningen manueel op werkelijke schaal uitgetekend op grote houten platen. Op raad van Jos Verheyen, voormalig ingenieur bij Philips Turnhout en enthousiaste fluitist bij Galleyhead, begon ik aan mijn zoektocht in de C-vakgebieden: CAD, CAM en CNC - Computer Aided Design, Computer Aided Machining, ...

Vlaamse KMO's wezen me hierin verder de weg, waardoor ik in 2008 uiteindelijk zelf een

De sfeer was optimaal. Met José, de oudere broer dan de toenmalige patron André, bezochten we onze klanten via “les vieilles petites routes”, waarbij we angstvallig de moderne, brede en rechte wegen vermeden. Er werd al eens een grapje uitgehaald. Geloof me, een geroosterde boterham als ontbijt, waarop een teentje knoflook werd fijngewreven, houdt niet alleen ongewenste insecten op afstand…!

Maar ondertussen had ik Karen leren kennen en na het afsluiten van haar studies besloten we om ons in Turnhout te vestigen. Met de zegen en ondersteuning van mijn voormalige werkgever vond ik als zelfstandig orgelbouwer in een oude smidse in de Kerkstraat in Merksplas een geschikte locatie voor een atelier. Van daaruit probeerde ik mijn bedrijf uit te bouwen, wat niet zo eenvoudig was.

Natuurlijk kreeg ik de steun van voormalig organist, Jos Bruurs uit Hoogstraten, vanuit mijn parochie St-Jan-Baptist uit Wortel en vanuit La Manufacture d'Orgues uit Stavelot. Maar uitein-

Gert en Karen hebben het best naar hun zin in Stavelot.

DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

5

OMSLAGVERHAAL Huisgemaakte vlierbloesemsiroop, ijsgekoeld en vermengd met prikwater is een uitstekende dorstlesser tijdens de warme zomerdagen.

DHM: Dicht bij de natuur…

De vogels voederen we hier het hele jaar door en daardoor kunnen we vanuit de keuken genieten van de boomklever, diverse mezensoorten, de appelvink, de goudvink, sijsjes, de groenlingen. Zelfs het roodborstje en de grote specht komen regelmatig op bezoek.

De jachtcamera in onze tuin registreert de nachtelijke exploten van een das die onze compostbak hardhandig komt inspecteren. De vos bakent hier regelmatig zijn territorium af. Herten passeren voorbij onze groenten, zonder hierop acht te slaan - de slakken zijn echter niet zo onverschillig. De voorbije winter vond er zich in het aanpalend struikgewas een confrontatie plaats tussen een everzwijn dat zich daar verstopt had en onze kinderen. Beide partijen beleefden de schrik van hun leven en hebben zich na de feiten voor ruime tijd in veiligere oorden verschanst.

Laetare is een aaneenschakeling van stoeten met prachtige wagens, kostuums, acts en bals, ...

CNC-machine kon aanschaffen - met Waalse financiële ondersteuning. Deze investering, niet enkel financieel maar ook in knowhow, rendeert na al die jaren nog altijd.

DHM: Ondertussen was je dus weer in een landelijke omgeving beland.

Het landschap in de regio van Stavelot is gewoon fantastisch. Vanaf het eerste moment deed het me denken aan Allgäu, waar ik drie jaren had doorgebracht. De bossen ,weiden en heuvels: ik was meteen verkocht. Alleen waren hier de proporties iets kleiner, Belgischer.

Al mijn goede herinneringen aan Wortel en boer Jan kwamen weer naar boven. De dorpjes hier telden destijds nog vele kleinere boerderijen, zoals ik me de boerderijen in Wortel als kind nog kon herinneren. Dagelijks trok men tot twee keer toe de velden in om de koeien te melken. De boeren leefden van melk en vlees. Mais en varkensstallen zijn hier onbekend.

gestrekte weiden die grenzen aan bos. Er stroomt een kleine rivier aan de rand van ons terrein en de kinderen hebben er zich kostelijk geamuseerd om dammen te bouwen en bootjes te laten varen. Willen we wandelen, dan trekken we gewoon onze wandelschoenen aan en gaan zo op pad.

Er is hier genoeg te zien. Fauna en flora zijn rijk en divers. Ik zie hier vele wilde kruiden die tijdens mijn kinderjaren overal in de weiden in de Kempen groeiden, maar die je daar nog amper vindt. Niets is zo leuk als met een plantengids door de natuur te trekken.

Zo hebben we geleerd om onze eigen porto te maken: een likeur op basis van sleedoorn die door onze bezoekers erg wordt gewaardeerd.

Deze voorzomer kenden we een primeur toen Karen zich in onze serre liet verrassen door een slang van toch een 80cm lang. We denken dat het een gladde slang was. Als dank voor onze gastvrijheid liet ze ons de restanten van zijn vorige huid na.

DHM: Evolueerde je werk ondertussen?

Dankzij mijn opleiding aan de orgelbouwersschool in Ludwigsburg/Stuttgart en mijn omzwervingen als orgelbouwer in binnen- en buitenland, ben ik in mijn vakgebied eerder een allrounder geworden.

Bovendien laat mijn talenkennis, die steeds voor verbetering vatbaar is, me toe om, al dan niet in de hoedanigheid van onderaannemer, vrij te bewegen in België, Nederland, Groothertogdom Luxemburg en Duitsland.

Lokale en ook minder lokale ondernemingen,

Voor grootschalige landbouw leent deze steenrijke ondergrond zich niet. Bovendien zijn niet alle velden gemakkelijk toegankelijk voor landbouwmachines. Maar met hun boze blik op het Europees landbouwbeleid gericht, houden de kleine boeren het hier één na één voor bekeken en bieden waar mogelijk hun gronden als bouwgrond aan, waardoor de wooncentra meer verstedelijken.

Primeur DHM: Maar jullie voelden je prima in deze streek, blijkbaar?

In 2004 vestigden Karen en ik ons in een haastig ingericht appartement in het aangekochte bedrijfsgebouw dat zich aan de rand van het industriegebied van Stavelot bevond. We wonen er prachtig. Vanop ons terras kijken we uit op uit-

6

Cedric, Emma en Louis bouwen dammen en laten bootjes varen in het riviertje aan de rand van het domein.

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

OMSLAGVERHAAL

Trauma DHM: Zie je nog andere wezenlijke verschillen?

Een zeer wezenlijk verschil met Hoogstraten vormt het verwerken van de trauma's veroorzaakt door WO II. Tijdens het Duitse Ardennenoffensief in december 1944 trok de SS Kampfgruppe Von Pfeiffer na de slachting in Baugnez met zijn tankcolonne letterlijk door de straten van Stavelot. Oude foto's tonen aan dat de Amerikanen dit niet zonder slag of stoot hebben laten gebeuren. Een geallieerd brandstofdepot dat op de baan Stavelot-Francorchamps lag, werd trouwens door de geallieerden zelf in brand gestoken om te vermijden dat de Duitsers er hand op zouden kunnen leggen.

Von Pfeiffer van zijn kant liet in een nabijgelegen gehucht Ster 300 burgers zonder pardon executeren. In het aanpalende bos achter ons vind je nog een kruis terug, ter nagedachtenis van twee jonge mannen van 18 en 21 jaar, die door de Duitsers toen werden geëxecuteerd.

Emma, Cedric en Louis vinden de weg naar mijn CNC-machine. Mijn specialiteit is nog altijd CNC-technologie voor orgelbouw, maar al het andere CNC-werk is even welkom. Zo heb ik eens houten bekistingen moeten frezen voor de bouw van drie “krakers” in Dubai. En mocht ik vorig jaar een houten brandtrap (!!) frezen voor het gebouw van de vroegere “Banque Agricole” in Brussel. In beide gevallen ging het om een serieuze uitdaging voor zowel mens als machine. En samen hebben we die tot een goed einde weten te brengen.

Een serieuze uitdaging voor zowel mens als machine

Volksfeest

Laetare is hét jaarlijkse evenement. Van zaterdagavond tot maandagavond is het een aaneenschakeling van stoeten met prachtige wagens, kostuums, acts en bals, ... Sommigen zijn na drie dagen feesten zo uitgeput dat men ze dinsdagmorgen totaal gedesorienteerd op straat terugvindt. Het is een groot volksfeest, echt de moeite waard om mee te maken. Je moet wel tegen een beetje confetti kunnen.

Nog zo'n belangrijk jaarlijks gegeven vormt de Grand Prix Spa-Francorchamps. Dat weekeinde moeten we telkens hier in Stavelot en omstreken even plaats maken voor het grote feest van 100.000 autofanaten. “Blijf in Uw kot” is dan het motto. Vorig jaar kon ik als vrijwilliger deze orgie van snelheid backstage beleven. Eerlijkheid gebiedt me toe te geven dat het fascinerend is deze bolides aan het werk te zien. Pers, toeschouwer, VIP, ... dit spektakel laat werkelijk geen mens onverschillig.

Vlak onder de huidige autosnelweg E42 liep de vroegere Reichsgrenz en bij de Duitse bezetting in 1940 werden de burgers van de door België geannexeerde gebieden gewoon terug als Duitse staatburgers beschouwd. Dat maakte dat sommige mannen die in WO I als Belgisch soldaat hadden gevochten, in WO II manu militari in het Duitse leger ingelijfd en naar het Oostfront werden gestuurd omdat ze zich aan de verkeerde kant van die grens bevonden. Na de oorlog waren ze ineens terug Belgische staatsburgers, maar ze werden, na alle geleden ontberingen, wel als landverraders beschouw Tragisch eigenlijk, eerst het Duitse mosterdgas overleven in Belgische loopgraven, nadien het Duitse front in Rusland overleven en uiteindelijk bij je thuiskomst als vuil uitgespuwd worden.

De mensen hier zijn dat allemaal nog niet vergeten. Deze gebeurtenissen worden jaarlijks nog op gepaste wijze herdacht.

DHM: Hoe anders is die streek in vergelijking met de Kempen?

Een niet te negeren verschil tussen beide streken is de grote welvaart en de enorme verstedelijking van de Noorderkempen, terwijl ik hier in Stavelot nog de omgeving uit mijn jeugd terug vind, met zijn boerderijen, weiden en akkers. Al staat de tijd ook hier niet stil.

De commerciële druk is hier naar mijn aanvoelen veel lager dan in de Kempen. Er zijn hier dan ook veel minder winkels. Om echt te shoppen moet je naar Luik, Maastricht of Aachen.

Het verenigingsleven is hier zeer belangrijk. Stavelot en omringende gemeenten zijn rijk aan sport- en jeugdverenigingen. Maar het grote verschil met Hoogstraten ligt in de aanwezigheid van 16 “associations folkloriques”. Wat dit is?

Ik mag het woord carnavalsvereniging niet in de mond nemen, want in Stavelot viert men “Laetare” en geen carnaval.

Het gezin van Gert en Karen, met de drie kinderen Louis, Cedric en Emma DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

7

OMSLAGVERHAAL de nodige vragen en antwoorden lukt dat goed.

Het is trouwens opvallend hoeveel Vlamingen zich hier definitief hebben gevestigd of hier hun tweede verblijf hebben gebouwd. Naar mijn mening zou het in ieders voordeel zijn, mochten onze politieke vertegenwoordigers zich op meer respectvolle manier over elkaar uitlaten, wanneer ze een nieuwe vorm van functioneren voor ons land zoeken. Want uiteindelijk we zijn meer met elkaar verweven dan sommigen ons willen laten geloven.

“Willen we wandelen, dan trekken we gewoon onze wandelschoenen aan en gaan zo op pad.”

Dynamiek DHM: Ligt de levensstandaard er op hetzelfde niveau?

Die is hier beduidend lager dan in de Noorderkempen, al zie je toch een opgaande trend. De Waalse overheid zet zwaar in op de ondersteuning van KMO's. Elke gemeente heeft haar bedrijfsterrein. De Kamer van Koophandel, de intercommunale SPI en AWEX belagen je met initiatieven om je als ondernemer uit je tent te halen en de wijde wereld te verkennen.

Economisch zie je toch een opgaande trend Het SIRRIS uit Luik moedigt je aan om nieuwe technologiën in je vakdomein toe te passen. Taxshelter, prêt coup de pouce en gewestelijke investeringsmaatschappijen zijn er om de plaatselijke ondernemingen de nodige financiële zuurstof te geven. Er wordt hier serieus gesleurd aan de wagen!

Ik mis hier wel de dynamiek van een initiatief zoals destijds Strategisch Plan Kempen, het huidige Blenders.

Door zijn ligging aan de E42 en de spoorweglijn Welkenraedt-Oostende, werkt een groot aantal mensen in het nabije Groothertogdom Luxemburg, waar salaris en sociale voordelen zeer gunstig zijn, of in Luik of zelfs Brussel. Het nadeel daarvan is wel dat bepaalde dorpen zich transformeren in slaapdorpen.

Desondanks kent men hier ook armoede. Niet iedereen heeft evenveel geluk. En het doet hartzeer op te merken dat, ondanks de initiatieven en goede wil, het vaak de kinderen zijn die daarvoor de prijs moeten betalen.

8

DHM: Zie je die verschillen ook in onderwijs en medische zorg?

In Stavelot en omstreken is er een voldoende aanbod voor onderwijs. Stavelot zelf telt twee grote scholen waar onze kinderen vanaf hun eerste kleuterjaar tot aan het einde van hun secundaire studies terecht kunnen. In de omgeving is er voldoende aanbod aan technisch en beroepsonderwijs. Zo huisvest La Reid een grote landen tuinbouwschool. In Malmedy kan men aan het Institut de Notre Dame terecht voor de meer technische opleidingen. In Trois-Ponts biedt het Institut Saint-Joseph dan weer een waaier aan socio-technische opleidingen aan.

Voor eventuele hogere studies moet men echter uitwijken naar Luik, Namen, Diepenbeek, Leuven of Brussel.

Qua hulpverlening mogen we hier ook niet klagen. In een straal van 30 km kunnen we terecht in ziekenhuizen in Sankt-Vith, Malmedy en Verviers. De universitaire ziekenhuizen van Luik zijn ook niet onoverkomelijk ver. Ga je echter meer zuidwaarts de Ardennen in, dan wordt het op dit vlak wel iets meer precair. Het volgende ziekenhuis situeert zich in Bastogne. Niets voor niets is er een medische helikopter gestationeerd in Trou de Bra om deze hele regio te bedienen.

Warmhartig DHM: Konden jullie je als Kempens koppel vlot integreren?

Toen we ons hier in 2004 vestigden, kenden we al een aantal mensen door mijn beroepsactiviteiten. En dankzij de kinderen en hun activiteiten leg je automatisch nieuwe contacten.

De mensen zijn hier zeer warmhartig. Taalfouten worden je met de glimlach vergeven. Het vraagt alleen wat moeite om alle vanzelfsprekendheden te ontcijferen, wanneer je je in het verenigingsleven wilt integreren. Maar met wat geduld en

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

DHM: Het Hoogstraatse is in al die jaren allicht wel veranderd. Zou je hier nog kunnen aarden?

De woonkernen van Hoogstraten en Wortel zijn enorm verdicht sinds ik er ben vertrokken. Telkens ik er passeer, valt me dat op. Maar het mooie kerkje van Wortel ontroert me nog altijd.

Op de begraafplaats liggen vele bekende mensen uit mijn verleden. En in de kerk zelf staat nu een mooi Drapsorgel waarop ik me zeker zou kunnen amuseren. Wortel-Kolonie blijft nog altijd even prachtig.

Ik denk wel dat ik mijn draai wel zou kunnen terugvinden bij een eventuele terugkeer. Uiteindelijk zijn het de mensen die je omringen die voor een groot deel je welbevinden bepalen. En in de Noorderkempen lopen er toffe mensen en vele oude bekenden rond.

Maar Hoogstraten echt missen doe ik niet Maar Hoogstraten echt missen doe ik niet, eerlijk gezegd. De afstand is trouwens niet zo groot.

Amper 180 km, naar Duitse normen is dat een belachelijk kleine afstand. Dus voorlopig denk ik nog niet aan terugkeren.

DHM: Heb je nog veel contacten met de familie in de Kempen?

Eigenlijk krijgen we doorheen het jaar best veel bezoek vanuit de Kempen. De coronatijden niet meegerekend, zijn er gelegenheden te over om elkaar te ontmoeten.

In de winter wanneer er sneeuw ligt, kondigen we sneeuwalarm af voor degenen die willen komen sleeën in de wei achter ons. Sportliefhebbers kunnen zich vermaken met Luik-Bastenaken-Luik, die wielerklassieker passeert op een paar honderd meter van ons, terwijl de andere reisgenoten zich in onze tuin samen rond de barbecue ontspannen.

De jaarlijkse trail in Stavelot vormt ook zo'n gelegenheid om eens je beste beentje voor te zetten, net zoals Kerst en Nieuwjaar.

Karen studeerde destijds vrije grafiek, voor haar werk aan de Stedelijke Academie voor Schone Kunsten komt ze wekelijks naar Turnhout. Ook via dit kanaal wordt de band met de familie en kennissen onderhouden. Zoals ik al zei, zover ligt Stavelot niet van de Noorderkempen… (jaf)

OMSLAGVERHAAL

Kamiel Dockx, instrumentenbouwer en beiaardier in spe

Als er thuis een oefenbeiaard staat te blinken…

HOOGSTRATEN - Aan bouwers in Hoogstraten geen gebrek. Woningbouw, appartementenbouw, stallenbouw, fabrikanten van ramen en deuren, van schrijnwerk allerhande, en van wat nog meer zij, roept u maar… Komen we op een blauwe maandag aan de weet dat we ter stede ook een instrumentenbouwer hebben rondlopen. Weliswaar nog student, maar voor zover we weten de enige die zich in onze stad bekwaamt in dit toch wel zeer speciale ambacht. En er bovendien tussendoor nog een beiaardiersopleiding bijneemt. Redenen genoeg om Kamiel Dockx aan u voor te stellen. Daarbij zeker te weten, Kamiel is de zoon van…, jawel van vader en beiaardier Luc. Kamiel werd in Meer geboren op 4 mei 2000 als zoon van Luc Dockx en Ilse Verachtert. Als oudste mocht hij zich later nog verheugen in de geboorte van zijn twee jongere zussen Anna en Lize. De kleuterschool werd afgewerkt in de Meerse Kiekeboe, lagere school in de Meerpaal.

Voor zijn meer wetenschappelijke carrière start Kamiel zijn middelbare studie in het Klein Seminarie de eerste twee jaar in de afdeling Moderne Wetenschappen. Om daarna de overstap te maken naar het H. Graf in Turnhout waar hij de andere jaren afmaakt in de afdeling VBK, ook wel Vrije Beeldende Kunst en Architectuur genoemd.

De appel en de boom Tot zover niks speciaals, zij het dat de appel niet ver van de boom was gevallen. Wie ontspruit uit muzikale ouders krijgt veelal de muziek mee in de genen. Al vanaf zijn 4de lager tot zijn 2de middelbaar gaat Kamiel naar de muziekschool in Hoogstraten, om er les te krijgen van Anke Seeuws en aan het orgel van Carolien Schuurmans.

Meer nog, vaders aanleg voor beeldende kunst drijft Kamiel niet enkel naar het genoemde ‘t Graf, ook vanaf zijn 1ste studiejaar tot zijn 6de middelbaar naar het IKO. Tijdens zijn lagere school in het kinderatelier in Meer, tijdens zijn middelbaar 3 jaar in Hoogstraten en opnieuw 3 jaar in Meer in de jeugdateliers. Als vader dan thuis nog een oefenbeiaard heeft staan, en ge kunt daar niet met uw pollen afblijven, dan is de kiem voor Kamiels verdere leven gelegd.

Instrumentenbouw Geen doordeweeks ambacht. Daarom onze vraag hoe iemand ertoe komt om het te gaan beoefenen. “Eigenlijk er wat vanzelf ingerold,” vertelt Kamiel. “Als jongeling veel met mijn vader mee op pad om orgels te stemmen. Waarbij er een ‘hulpje’ nodig was om een klaviertoets in te drukken om de stemmer in kennis te brengen van wat, waar en in hoeverre er moest gemeesterd worden.”

Het bleef er niet bij. “Een stap verder leidt dan logischerwijs tot de vraag hoe zo’n orgel eigenlijk in elkaar zit, hoe het gebouwd is.” Voeg daarbij de orgellessen bij Carolien Schuurman

en de prikkel voor het samenspel tussen het muzikale en het vormgevende kan niet uitblijven.

En Kamiel wist het: muziekschool, VBK en IKO, de twee in één.

Conservatorium Het werd daarna dan ook het conservatorium.

“Meer bepaald de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten (Kask) en het Koninklijk Conservatorium van Gent dat als een van de weinige hogescholen een afstudeerrichting (3 jaar bachelor, 2 jaar master) instrumentenbouw aanbiedt.

Die richting focust zich op geschiedenis, de bouw, de reconstructie en het behoud van zowel oude als nieuwe muziekinstrumenten. De student- instrumentenbouwer maakt voor zijn onderzoek en bouwactiviteiten een grondige analyse van historische bronnen en traktaten, de iconografie, de vakliteratuur. Hij documenteert ook de collecties van instrumenten in particulier en openbaar bezit.

Voor de bouw gebruik je zowel de traditionele methodes - opmetingen, plantekenen, fotografie - als de meer moderne technologieën zoals röntgen en CT-scans, optische 3D-scanning en digitale endoscopie. Deze praktijk wordt aangevuld met ondersteunende theoretische vakken als kunst- en muziekgeschiedenis, instrumentenleer, technisch tekenen, materialenleer en akoestiek. In sommige middelbaar technische scholen wordt overigens ook aan instrumentenbouw gedaan, maar het leerprogramma daar is beperkt tot enkel de manuele bouwtechniek.”

Lieden met twee linkerhanden hoeven zich niet aan te bieden

Linkerhanden

Het atelier instrumentenbouw in het Gentse conservatorium

In het eerste bachelor wordt het gebruik van handgereedschap en de verschillende bouwtechnieken onderwezen. Concreet, men leert be’schaafd’ om te gaan met hout. “Gaten boren, verstekken maken, houtverbindingen, lijmen…

DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

9

OMSLAGVERHAAL

Kamiels instrumenten aan de wasdraad. Vanaf links: de barokgitaar, de cister en de dansmeestersviool. Rechts de cister en de barokgitaar van een medestudent.

Een specifieke opleiding in het schrijnwerk wordt van de studenten nochtans niet verwacht.”

Wat niet wil zeggen dat het lieden met twee linkerhanden geraden is zich aan te bieden. Maar ook voor de handige Harry’s is het beginnen vanaf het begin. “Met Kerstmis dient al een kastje - mét deksel en mét scharnier - aan een jury te worden voorgesteld. Om dan tijdens het 2de semester te beginnen met de bouw van eenvoudige muziekinstrumenten. Met een ‘hakkebord’, te kopiëren van een origineel 17de eeuws instrument uit de collectie van het Brusselse Muziekinstrumentenmuseum (zie kader - ook de verder besproken instrumenten).

Zo vader, zo zoon. In quatre mains-modus tijdens het laatste beiaardconcert.

Tijdens het 2de jaar breit men voort op waarmee men begonnen was. “Dus moest ik tijdens het 1ste semester een ‘dansmeestersviool’ en een kleinere versie van een ‘barokgitaar’ bouwen.

En vervolgens in het Brusselse muziekinstrumentenmuseum een ‘cister’ opmeten en dit naar beeld en gelijkenis na te bouwen. Daarmee zit de studie instrumentenbouw er op.” Maar er staat hem verder nog een en ander te wachten.

vader Luc heeft thuis een oefenbeiaard staan waar zoon Kamiel niet kon afblijven. “Dat leidde ertoe dat ik me na mijn middelbaar inschreef in de Koninklijke Beiaardschool Jef Denyn te Mechelen. Ik kreeg er les van de Mechelse stadsbeiaardier Eddy Mariën. In mijn lesweek aan het conservatorium zitten nogal wat gaten, wat mij de gelegenheid biedt om op vaste tijden naar Mechelen af te zakken om volop

Historisch Vanaf het 3de jaar kan de student zich specialiseren in historische strijk-, tokkel-, houtblaasof klavierinstrumenten. “Gelet op mijn kennis van het orgelspel vanuit de muziekschool valt voor mij de keuze logischerwijs op de bouw van een klavierinstrument, met name een ‘klavichord’. Ook wel de voorloper van de piano genoemd.”

In de 2 masterjaren kiest de student een eigen onderzoeksthema waaraan de 2 volle jaren projectmatig wordt gewerkt. “Daarbij komt ook de experimentele instrumentenbouw aan bod. Bovendien is er dan een initiatie in de conservatie en restauratie van oude instrumenten.”

Hoe dat geëvalueerd wordt? “Tijdens de 2 jaren wikken en wegen de collega-studenten elkaars werk, maar tijdens de eindexamens worden de instrumenten beoordeeld door professionele, gerenommeerde musici en gevestigde instrumentenbouwers. Vanuit mijn muziekschoolverleden aan het orgel ga ik kiezen voor de bouw van een orgeltje en voor stages bij orgelbouwers.”

Beiaard De barokgitaar (naar het model van Stradivarius) in wording.

10

En als het van Kamiel afhangt, dan zal de beiaard spelen. We hadden het er al eerder over,

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

De dansmeestersviool

OMSLAGVERHAAL ruimte te bieden aan mijn tweede passie…”

De wereldberoemde Mechelse beiaardschool behoort tot het deeltijds kunstonderwijs en biedt in de 4de graad naast een opleiding in het beiaardspel cursussen aan voor o.a. harmonie, arrangement, compositie, improvisatie, de geschiedenis en wetenschap van klokken en beiaarden. Het lezen van een partituur wordt verondersteld verworven te zijn tijdens een vorig leven in de muziekschool.

De toekomst?

Kent u dit instrument?

Het hakkebord is een citer (snaarinstrument met een klankbodem bespannen met snaren) bestaande uit een trapeziumvormige kast, waarover veel snaren zijn gespannen die bespeeld worden met een hamertje of een klepel. De term 'hakkebord' wordt in het Nederlands gebruikt als algemene benaming voor alle cimbalom-achtige instrumenten, zijnde alle citers die slagwerksgewijs bespeeld worden.

Wat de toekomst nog zal brengen? Wegens een veelheid aan praktische, organisatorische, communicatieve en reflectieve competenties kan een afgestudeerde instrumentenbouwer nogal wat kanten op. “Bijvoorbeeld als medewerker in diverse culturele en wetenschappelijke instellingen en organisaties zoals musea, concert- en theaterhuizen, muziekensembles, culturele centra, erfgoedhuizen, archieven, galerieën en projectbureaus.

Een dansmeestersviool werd in de zeventiende en achttiende eeuw, zoals de naam al doet vermoeden, gebruikt door dansmeesters. Dit instrument stelde hen in staat om tegelijk de dansmelodie te spelen en de passen voor te doen. Omdat het instrument kan worden meegedragen in een jaszak, wordt het ook wel zakviool of pochette genoemd. Het was daarom ook populair bij straatmuzikanten.

Je kan ook aan de slag in een conservatie- of restauratieatelier, als adviseur, tentoonstellingscoördinator of -bouwer, bij een educatieve dienst, als onderzoeker of als lesgever. Zelf denk ik eraan om mij halftijds te begeven in de orgelbouw en voor de rest van de tijd mijn beiaardiersopleiding af te ronden.”

De rijkelijk versierde en met vijf dubbele snaren bespannen barokgitaar kende haar

En heimelijk hoopt hij wel om ooit zijn vader op te volgen als stadsbeiaardier.. Of pa Luc daar al weet van heeft, we weten het niet. Hoeven het

oorsprong in de 16de eeuw in Spanje.

Daarom ook wel de guitarra espagnola genoemd, werd zij gebouwd in navolging van de vier dubbelsnarige Italiaanse renaissancegitaar.

De cister werd omstreeks het begin van de 16e eeuw ontwikkeld. Het instrument had frets, metalen snaren (i.p.v. schapendarmen) en een platte achterkant. Tegen het begin van de 19e eeuw werd het instrument verdrongen door de gitaar. De cister was een gemakkelijk te bespelen instrument en werd daarom meestal door amateurmuzikanten gebruikt.

Een klavechord of klavichord is een klein klavierinstrument uit Europa dat tot de snaarinstrumenten wordt gerekend. Het speelde vooral in de kamermuziek uit de 17de en 18de eeuw een grote rol. De klank is erg zacht, en lijkt wel wat op die van een luit. Daarom werd het klavechord meestal gebruikt als solo-instrument, en dan voornamelijk als huisinstrument. (nad)

ook niet te weten. Zou die overigens de Hoogstraatse Maand lezen? (nad)

DE WERELD VAN De speelbox van Wuyts en Dockx (zoekplaatje)

a capella - naar iemands pijpen dansen - toonladder - klokkenspel - solsleutel - koraal - piano’s-temmer - voor het zingen de kerk uit

DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

11

Hoogstraten in groenten & bloemen Speciale editie 2020 Omwille van Corona was er dit jaar geen traditioneel groenten & bloemen-evenement.

Maar door een nauwe samenwerking tussen de Stad en VVV Hoogstraten en met de hulp van een aantal vrijwilligers werd een alternatief uitgewerkt.

Een bewegende florale creatie werd opgebouwd en gefilmd. De video wordt digitaal verspreid.

2020 tot de 22ste macht Organisator VVV Hoogstraten dankt Tom De Houwer voor ontwerp en artistieke leiding, het Stadsbestuur en de medewerkers van verschillende stadsdiensten voor de ondersteuning en samenwerking, alle vrijwilligers die meewerkten aan de opbouw van de creatie en het opruimen.

Dank ook aan allen die het totaalproject mee uitwerkten en in ‘t bijzonder: Maarten Leemans - technische realisatie, Jurgen Geevels - camera en montage, Florejan Verschueren - componist, Michiel Van Opstal - stadsdichter, Ann Leemans - projectcoördinator.

Speciale waardering voor de hoofdsponsors van het project :

en de bedrijven die gratis materiaal ter beschikking stelden : Den Berk, Merksplas - Den Rooy, Meerle - RKW Hyplast, Hoogstraten - Wienerberger, Beerse Voor meer info, zie op de website van de stad : hoogstraten in groenten&bloemen 2020 en “Hoogstraten in groenten & bloemen” op Facebook en Instagram

12

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

VANUIT HET STADHUIS Waar staan de Hoogstraatse stuurlui?

Corona voert de politieke spanning verder op “Wij doen blijkbaar alles slecht. De verzuringsgraad is hier enorm groot.” Voor de toeschouwers achter hun computerscherm moet deze uitspraak van burgemeester Van Aperen tijdens de virtuele gemeenteraadszitting van einde augustus wel indruk gemaakt hebben. Maar strookt dit wel met de werkelijkheid?

Stelt de oppositie alleen maar domme vragen? De spanning tussen meerderheid en oppositie lijkt in ieder geval te escaleren. Heeft corona nu ook het relativeringsvermogen aangetast? Misschien is een korte reconstructie van deze discussie hier wel op zijn plaats.

Relanceplan Iedereen kent ondertussen wel het ontstaan en verloop van het relanceplan om de kwalijke gevolgen van de coronacrisis te lijf te gaan. Het begon in maart 2020. Het college gaf tijdens deze eerste virtuele gemeenteraadszitting een overzicht van alle maatregelen die reeds genomen werden in Hoogstraten om de stad zo veilig mogelijk te houden en een goede voorlichting te verzorgen. Vooral werd er veel aandacht besteed om een besmetting in het Woon-Zorg centrum te vermijden, wat uiteindelijk ook prima gelukt is. Het college was dan ook erg trots op de genomen initiatieven.

In een bijkomend agendapunt stelde oppositiepartij CD&V een actieplan voor om na de crisis het sociaal en economisch leven in Hoogstraten terug op gang te brengen. De overheidssteun en de goede financiële toestand van de stadskas zouden het mogelijk moeten maken een 10-puntenprogramma waar te maken. Ook vanuit oppositiepartij Anders kwam de vraag om een taskforce op te richten.

Het college liep niet direct over van enthousiasme voor dit plan, was niet bereid om “halsoverkop te werk te gaan” en opteerde om eerst alles op langere termijn te bekijken. Na wat

weerwerk vanuit de oppositie werden termen als profileringsdrang en schijnheiligheid niet geschuwd, terwijl iedereen het eigenlijk had over noodmaatregelen in een moeilijke periode voor heel de Hoogstraatse gemeenschap.

Werkgroep Een maand later kwam het college zelf met het voorstel om een werkgroep op te richten die dan tegen einde juni concrete voorstellen zou uitwerken. Opmerkelijk was evenwel dat de oppositie niet werd toegelaten in de werking van de drie deelgroepen of werven.

“Wij mikken op goede samenwerking en expertise,” verklaarde burgemeester Van Aperen. “De voorwaarden om in die werkgroep te zitten zijn: wederzijds respect hebben voor elkaar, domeinoverschrijdend kunnen denken, en niet vanuit je eigen silo alles bekijken. Er moet heel veel vertrouwen zijn tussen deze mensen, mensen moeten loyaal zijn en ze moeten voldoende tijd kunnen spenderen. Wij kunnen ons voorstellen dat jullie (de oppositie, nvdr) dat niet leuk vinden en er liever zelf bij geweest zouden zijn, maar dit is het standpunt van het college.” Naast een drietal leden van de administratie werden enkel één schepen en één raadslid van elk van

de meerderheidspartijen opgenomen in de werkgroep onder algemene leiding van de burgemeester.

Deze visie van het college schoot bij de oppositie in het verkeerde keelgat. De repliek van raadslid Fons Jacobs liet niet lang op zich wachten: “Wij worden niet gehoord en je zet ons gewoon aan de kant. Ik denk niet dat het een stap vooruit is door de oppositie uit te sluiten. Wij hadden op zijn minst gehoopt dat elke partij betrokken zou worden in deze werkgroep. Dus dit lijkt me niet erg democratisch en zeker niet verbindend, een term die jullie zo graag gebruiken”.

Ook raadslid Tinne Rombouts trok fel van leer: “Dit verwachtten we niet van een bestuur en van een burgemeester die de mond vol heeft over verbinden, transparantie, openheid, dossieropbouw, van kennis, van overleg. Dit kan ons maar ongelooflijk teleurstellen. Al deze termen blijken loze woorden.”

Vanaf dat moment werd het wantrouwen tussen beide partijen er alleen maar groter op. Het voorstel om de werkgroep op te richten werd ter goedkeuring voorgelegd, nadien werden alle verdere maatregelen enkel ter kennisname aan de raad voorgelegd en niet meer ter goedkeuring.

Door ze zelfs niet als een vast agendapunt in te dienen, konden de raadsleden bij momenten het dossier vooraf niet eens inkijken en degelijk voorbereiden.

Start Op 22 juni was het werk van de werkgroep in kaart gebracht en stelde het college het herstelplan van de stad voor aan de gemeenteraad. De focus lag vooral op drie domeinen: economie & toerisme, verenigingen, inwoners. Met de eerste twee sectoren zou men al snel aan het werk willen, voor het luik inwoners wilde het stadsbestuur eerst nog een ruime bevraging doen onder de inwoners en tegen het einde van het jaar een uitgewerkt pakket aan maatregelen uitplooien.

Marc Van Aperen vanuit het stadhuis heeft geen zin “om dat spelletje mee te spelen”

De allerbelangrijkste maatregel volgens het college was de beslissing om het meerjarenplan 2020-25 onverkort en zonder uitstel uit te voeren. Hiernaast zouden dan de plannen voor het DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

13

VANUIT HET STADHUIS herstel komen. Burgemeester Marc Van Aperen maakte zich sterk dat 80 % van de voorstellen die binnengekomen waren mee verwerkt zouden zijn in het voorstel. Hij beklemtoonde dat hierin dus ook voorstellen van de oppositie zijn opgenomen. “Wij willen Hoogstraten nog beter maken dan dat het nu al is,” kondigde hij aan.

Niet structureel Zoals verwacht had de oppositie heel wat vragen en bedenkingen hierbij. Vooreerst was er de reeds gekende frustratie of ontgoocheling dat de oppositie uitgesloten werd bij de opmaak van dit plan. Maar meer fundamenteel vonden de twee partijen uit de minderheid dat dit zeker geen globaal plan was en genomen maatregelen vooral symbolisch en niet structureel zouden zijn.

De partij Anders maakte het grote bewaar dat het plan meer gericht was op horeca en de marktkramers, maar dat het grootste deel van de bevolking hierin niet ter sprake kwam. “Vooral de zwaksten uit onze maatschappij blijven in de kou staan”, was hierbij de kerngedachte. De acties en maatregelen voor de verenigingen konden dan wel op haar goedkeuring rekenen maar dat zou volgens Anders ook wel mogen wanneer men van de Vlaamse Overheid ruim 295.000 euro naar eigen inzicht mag aanwenden .

Oppositiepartij CD&V zat met haar kritiek op dezelfde golflengte. Fractieleidster Hilde Vermeiren betreurde het dat er na drie maanden nog geen volledig plan naar individuele burgers en kwetsbare groepen was uitgewerkt. “Deze hebben voornamelijk nu ondersteuning nodig. Zolang de kwetsbare groepen niet aan bod komen kan er van een volledig plan geen sprake zijn”, aldus het raadslid.

Schepen Faye Van Impe reageerde op heel deze discussie met de bedenking dat het college zich

Raadslid Fons Jacobs eist van burgemeester Van Aperen verontschuldigingen nadat deze hem verweten heeft de show te willen stelen en zich aan te stellen.

14

best een duim mag geven voor haar werk en insinueerde dat de oppositie inspeelde op het buikgevoel van de bevolking en opportunistisch was.

Een uitspraak die niet in dank afgenomen werd door raadslid Jacobs. Volgens burgemeester Marc Van Aperen was er keihard gewerkt en zeker niet met geld gesmeten. “Dit plan is absoluut nog niet af en zal zeker vervolgd worden.”

Veel vragen De gemeenteraadszitting van 24 augustus vermeldt als eerste punt een ‘kennisname van het overzicht van genomen maatregelen naar aanleiding van het coronavirus’. Voorzitter Jef Vissers stelt dat er een uitgebreid verslag is geweest en iedereen een stand van zaken heeft gekregen. Hij informeert of er nog vragen zijn.

Raadslid Tinne Rombouts laat nogmaals haar teleurstelling blijken dat de oppositie buiten spel gehouden werd en betreurt het verder dat er 4 maanden na deze beslissing nog heel wat bevragingen niet zijn gebeurd. Zij informeert naar de resultaten en de acties bij de meest kwetsbaren uit de samenleving. Een aantal budgetten van hogerhand voor kwetsbare personen zouden nog steeds onbenut gebleven zijn. Ook zou er 20.000 euro vanuit de Vlaamse Overheid als steun voor verenigingen niet naar de verenigingen gevloeid zijn, maar in de kas van de stad terecht gekomen zijn om algemene kosten te dekken. Graag had zij ook een budgettair overzicht.

Raadslid Tinne Rombouts wil overleg met alle fracties want er dreigt volgens haar een vete te ontstaan.

Aan de wal De repliek van burgemeester Van Aperen is op zijn minst erg verrassend. “De bedoeling was een kennisgeving en niet om alle registers open te trekken. Maar de beste stuurlui staan natuurlijk weer aan wal.”

Raadslid Jacobs betreurt het dat de stad wel informatie geeft over de drie werven maar verder geen concrete informatie over de actuele situatie. Hij stelt vragen over de concrete besmettingscijfers, de maatregelen in het WZC, de afspraken voor de opening van de scholen en nog een aantal punten zoals de naleving van de avondklok, de evenementen die de laatste maanden hebben plaatsgevonden en de hierbij vastgestelde besmettingen, enz.

Hij repliceert op de twijfels en vragen van de oppositie. “ In de tuinbouwsector is er gesensibiliseerd en er wordt ook gehandhaafd. Er zijn afspraken gemaakt met de huisartsen om testen uit te voeren. Er is contact met de eerstelijnszone Kempenland en er wordt aan contacttracing gedaan. Er is overleg geweest met alle scholen en er zijn duidelijke afspraken gemaakt. Wij maken misschien wel minder verslagen maar wij werken heel hard, harder dan dat we vertellen.”

Ook de toestand in de tuinbouwsector roept bij hem vragen op: “Tijdens een lokaal fietstochtje zag ik op verscheidene plaatsen soms wel 50 man naast elkaar aan het werk op het veld, zonder afstand te nemen van elkaar en zonder enige bescherming. Ik vond het erg benauwd en vraag mij af: is hier voldoende informatie gegeven, wordt er gecontroleerd en getest?” Maar de kernvraag uit zijn vragenlijst betreft de maatregelen voor de meest kwetsbaren in de samenleving. “Zijn er hiervoor specifieke initiatieven genomen? Want blijkbaar zijn er gelden beschikbaar, maar zit Hoogstraten zich af te vragen wat men daarmee moet doen.” Tot slot herhaalt hij zijn voorstel uit de vorige gemeenteraad om de zorgverleners een financiële steun te geven vanuit de gemeente en de zwakkeren extra te ondersteunen. Van al deze voorstellen zouden er volgens het raadslid weinig terug te vinden zijn in de plannen van de stad.

“Ik ga hier niet op alle voorstellen ingaan en ben niet van plan deze gemeenteraad te rekken tot twee uur vannacht”, zo luidt het. “Daar heb ik geen zin in. Morgen is het weer werkdag. Ik vind dit heel jammer dat er alleen maar negatieve dingen kunnen gezegd worden, maar het verbaast me niet want de verzuringsgraad is enorm groot.

Wij doen er alles aan om te verbinden, maar blijkbaar doen wij alles slecht. Elke maand is het van hetzelfde laken een broek, er deugt niets, wij doen niks goed. Maar het zij zo, ik ga er niet van wakker liggen!”

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Nood aan informatie “Het spijt me geweldig als je vindt dat de beste stuurlui aan wal staan, maar je hebt die daar wel zelf gezet”, reageert raadslid Jacobs. “Dus moet je dan achteraf niet komen mopperen dat wij vanop de zijlijn opmerkingen geven. Wij geloven heel zeker dat er hard gewerkt wordt door

VANUIT HET STADHUIS het college en het bestuur, maar wij vragen gewoon hierover informatie. Ik hoor hier vaak dingen voor de eerste keer en ik zou dus wel graag op de hoogte blijven van al wat er in naam van de gemeente georganiseerd wordt. Wij zijn ook lid van de gemeenteraad en besturen dus ook mee deze stad! Wij zijn er om die zaken mee te bekijken en mee te ondersteunen en indien nodig zelfs kritiek op te geven en die kritiek zal je dan ook wel moeten verdragen.”

Wij zijn ook lid van de gemeenteraad Fons Jacobs Waarop de burgemeester repliceert: “Op onze website staat alles duidelijk beschreven. Ga daar dan eens kijken dan moet je hier geen domme vragen komen stellen om op te vallen en de show te komen stelen.”

Verontschuldigingen Fons Jacobs laat nog weten dat hij door de reactie van de burgemeester erg geraakt is en dat hij van de voorzitter van de gemeenteraad zou verwacht hebben dat hij de burgemeester zou aanmanen om wat meer respect te hebben voor de raadsleden. Hij zou het zelfs erg op prijs stellen als de burgemeester zich hiervoor zou verontschuldigen. “Ik weet niet waarom ik dit zou doen”, antwoordt de burgemeester hierop.

“Soms oogst ge nu eenmaal wat je gezaaid hebt.”

Raadslid Tinne Rombouts dringt er bij de voorzitter op aan om eens met alle fractieleiders samen te zitten om af te spreken hoe dit in de toekomst verder moet, want op deze manier dreigt er een vete te ontstaan. Zij vindt de reactie van de burgemeester “niet gepast en zou willen dat dit stopt, want het is al verscheidene keren op die manier verlopen. Elk raadslid heeft het recht om vragen te stellen en het is de taak van het college om hierop een antwoord te geven.”

De vragen die zij stelde waren volgens haar tenslotte informatieve vragen over planning en budget en geen kritiek. En vermits de burgemeester hierop weigert te antwoorden legt zij de vragen nog eens voor, tot ergernis van voorzitter Vissers die de discussie afrondt. Burgemeester Van Aperen had immers juist nogmaals herhaald dat hij hier niet verder zou op ingaan maar dat alle vragen ten gepaste tijde een antwoord zullen krijgen en niet zomaar uit de losse pols. “Ik speel dat spelletje niet mee”, besluit hij.

WZC prima In de loop van de avond zal schepen Roger Van Aperen op vraag van raadslid Rombouts naar ons aanvoelen een vrij volledige en verhelderende uiteenzetting geven over de evolutie in het WoonZorgcentrum, dat als één van de weinige

Voorzitter Jef Vissers maant raadslid Rombouts aan om haar betoog voortaan bondig te houden.

verzorgingsinstellingen uit de regio gevrijwaard is gebleven van besmettingen. Ook de aandacht voor andere kwetsbare ouderen in de verschillende locaties (serviceflats, Homiva, dagverzorgingscentrum, bejaardenwoningen) blijkt, dank zij een goede voorlichting en een strikte naleving van de maatregelen, zijn positieve vruchten afgeworpen te hebben. De schepen geeft nog tekst en uitleg over de bezoekuren in het WZC en de praktische regeling hierbij.

Er dreigt een vete te ontstaan Tinne Rombouts Raadslid Tinne Rombouts krijgt daarna terug het woord. De uitgebreidheid van haar betoog, dat eigenlijk meer een bevestiging is van de uiteenzetting van de schepen, werkt bij voorzitter Jef Vissers blijkbaar stevig op het gemoed. Wanneer hij dit punt afklopt, richt hij zich tot het raadslid achter haar scherm in Meerle: “ Tinne, ik heb eens zitten turven. Je hebt nu juist zes keer hetzelfde gezegd en Ik als oude grijze man wil je dit toch even meegeven. Dit is niet prettig voor iedereen en daar kan je aan werken.”

Changer De trouwe bezoekers van de Hoogstraatse gemeenteraad, zij het in het stadhuis of vanachter het computerscherm, zullen beslist al hebben vastgesteld dat de spanningen en wrevel tussen meerderheid en oppositie escaleren. Voor sommigen zal dit een déja-vu gevoel oproepen, want ook in de vorige legislatuur met CD&V in de meerderheid en Hoogstraten Leeft in de oppositie was het wederzijdse respect bij momenten wel eens ver te zoeken. Maar sinds de ontwikkeling van het relanceplan lijkt de spanning tussen de twee voornaamste protagonisten van de Hoogstraatse politiek enkel maar toe te nemen.

Geen mens die er aan twijfelt dat er binnen het bestuur hard gewerkt wordt, net zozeer als dat tijdens het vorige bestuur het geval was. Maar het wantrouwen tussen de vorige en de huidige burgemeester kan men moeilijk nog onder de tafel wegschuiven. De toeschouwer zit er wel met zijn neus bovenop.

Is het de vrees voor recuperatie door de oppositie, zoals sommigen durven opmerken? Heeft het te maken met onzekerheid en een beperktere dossierkennis, zoals anderen denken? Is het de vrees niet te kunnen oproeien tegen de spraakwaterval van de voornaamste woordvoerder van CD&V? Of zit Hoogstraten nog altijd met de naweeën van een bewogen politieke geschiedenis?

Dat ook de oppositiepartij Anders door de burgemeester mee in het bad getrokken wordt, is echter nieuw. Misschien is het voorstel van Tinne Rombouts om samen met alle fracties en de voorzitter van de gemeenteraad eens rond de tafel te zitten om dit alles uit te klaren, nog niet zo’n gek idee.

Wij noteerden mooie woorden van de huidige burgemeester tijdens de Te Deumtoespraak: “Met ons stadsbestuur kunnen wij wel waar de nationale politiek niet in slaagt. Eendrachtig onze problemen aanpakken, in overleg en door samenwerking. Door naar elkaar te luisteren, door samen aan het zelfde zeel te trekken en door elkaar te ondersteunen.”, zo klonk het daar.

“Laat ons daarom onze verschillen opzij schuiven en in de eerste plaats oog hebben voor wat ons met elkaar verbindt.”

Welnu, de Hoogstraatse bevolking snakt daar zeker naar, zeker in deze moeilijke tijden. Het virus is nog lang niet weg, niet in de gezondheidszorg, en blijkbaar ook niet in de politiek.

De virologen blijven ons waarschuwen: het zal van ons gedrag afhangen hoe dit verder evolueert. Misschien geldt dit ook wel voor de Hoogstraatse politici. (jh)

DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

15

ONDERWIJS

Beperkt aantal verschuivingen in leerlingenaantallen

6163 leerlingen op Hoogstraatse schoolbanken HOOGSTRATEN - Nooit gedacht dat nog met zoveel extra spanning zou worden uitgekeken naar de start van een nieuw schooljaar. Met een pak coronamaatregelen en code geel gingen begin september de poorten toch weer open. De vraag is voor hoelang, want met stijgende coronacijfers zit er misschien wel weer een opschaling naar oranje in voor bijvoorbeeld de secundaire scholen, die zich dan opnieuw voor de uitdaging van afstandsonderwijs geplaatst zullen zien. Hoogstraten blijft overigens een regelrecht scholencentrum en telt elke dag een pak leerlingen op alle niveaus, in alle mogelijke schoolvormen en richtingen.

Stabiel

derwijs en stijgt dan weer met 26 in het secundair.

Globaal blijft het leerlingenaantal vrijwel stabiel en volgt het de evolutie van de geboortecijfers.

Grote verschuivingen tegenover de aantallen van de vorige jaren zijn er niet (zie grafiek). Op termijn is het uitkijken naar de effecten van op stapel staande verkavelingen en grote bouwprojecten in de gemeente - en die zijn er nogal wat in bijvoorbeeld Hoogstraten centrum en in Meer.

In het totaal zitten er 6163 leerlingen in de Hoogstraatse scholen (dat is welgeteld 1 minder dan vorig jaar). Het middelbaar onderwijs telt 3918 leerlingen, het basisonderwijs 2245. Het totale aantal daalt lichtjes met 27 in het basison-

In de basisscholen situeert de daling zich in het gemeentelijk onderwijs, zodat het aandeel van het vrij onderwijs verhoudingsgewijs verder toeneemt. Dat was ook vorig jaar al zo. De gemeentescholen tellen 874 leerlingen (-26), de vrije 1371 (-1). In Hoogstraten centrum gaan er minder leerlingen naar de gemeenteschool (-13), het Spijker (-2) en het Seminarie (-3). In Meer, Meerle, Meersel-Dreef en Wortel dalen de aantallen doorgaans met enkele eenheden, enkel De Klimtoren en de Meerpaal stijgen.

Secundair De middelbare scholen van Scholengemeenschap Markdal-Hoogstraten zien hun totale leerlingenaantal met 26 leerlingen stijgen naar 3918.

De vernieuwing van het secundair onderwijs lijkt weinig of geen gevolgen te hebben voor de instroom. De kleine schommeling ligt in lijn met de evolutie van de geboortecijfers. De voorbije jaren was de instroom globaal wat kleiner, het aantal eerstejaars stijgt (net zoals vorig schooljaar) opnieuw lichtjes (+ 3).

Opmerkelijk is wel dat de sterke stijging die er vorig jaar was in de nijverheidstechnische rich-

De start van het schooljaar verloopt in coronatijden toch net even anders. Afscheid nemen aan de schoolpoort, meteen de handjes ontsmetten en hop de klas in‌

16

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

ONDERWIJS tingen (toen 40 meer inschrijvingen in het eerste jaar) voorlopig weer helemaal uitgevlakt is. Er is een opnieuw een verschuiving naar de “zachtere” technische richtingen. Dat levert een flinke schommeling in het aantal eerstejaars van de verschillende scholen: in het technisch en beroepsonderwijs een sterke daling in VITO (- 47), een stijging voor VTI (+ 27). ASO Spijker telt nu 14 eerstejaars minder, Klein Seminarie 37 meer.

Naar de reden hiervoor is het gissen. De laatste jaren is er immers steevast promotie gemaakt voor het technisch onderwijs. Maatschappelijk staan techniek en wetenschappen ook vaak in the picture, de vakgebieden die met STEM te maken hebben krijgen in heel het vernieuwde aanbod nog meer lesuren dan ooit voordien.

De globale cijfers vertonen geen grote schommeling voor ASO Spijker (+ 7) en VTI Spijker (-7). Voor VITO is er een verlies van 24, Klein Seminarie telt 50 leerlingen meer. Dit laatste is alvast deels te verklaren doordat er een groei is in het eerste jaar, terwijl er een kleiner zesde jaar in juni afstudeerde. Er verlieten dus in juni veel minder leerlingen de school, dan dat er in september bijgekomen zijn.

Voor de directies, de schoolbesturen en de leerkrachten zijn zulke schommelingen en de onderlinge verschuivingen eigenlijk niet welgekomen.

Een of twee klasgroepen meer of minder in een bepaald jaar geeft immers stevige wijzigingen in o.m. lokaalgebruik, aanwending van lesuren en werkingsmiddelen, lesopdrachten en dus de globale organisatie. Dat komt nu nog bovenop de niet te onderschatten organisatorische uitdagingen die het onderwijs in coronatijden al stelt.

De schoolbesturen zullen deze cijfers ongetwijfeld mee bekijken in de lopende gesprekken over de vorm en invulling van een eengemaakt schoolbestuur voor de Hoogstraatse scholen in het vrij onderwijs. Een gezamenlijk schoolbestuur moet dergelijke onderlinge schommelingen kunnen uitvlakken, bovendien liggen er dan wellicht kansen om het aanbod in Hoogstraten te verfijnen en nog uit te breiden. Daar wordt iedereen beter van.

Nog in Scholengemeenschap Markdal-Hoogstraten telt BUSO Berkenbeek 280 leerlingen, dat zijn er 11 meer dan het jaar voordien. Het totale leerlingenaantal van de scholengemeenschap bedraagt 4198 (37 meer dan vorig jaar).

Internaten De twee Hoogstraatse internaten zijn sinds enkele jaren allebei gemengd. Het aantal internen ging in de loop van de jaren bijna stelselmatig achteruit, blijkbaar is er maatschappelijk minder nood aan internaatsopvang. Vorig schooljaar waren er in Hoogstraten 145 internen, nu bleef dat status quo. Maar er is wel een flinke onderlinge verschuiving: het Spijker telt nu 71 internen (+ 10), in het Seminarie ‘home@school’ zijn dat er 74 (- 10). (mdl)

Aantal leerlingen in de Hoogstraatse scholen Gemeenteschool - Hoogstraten De Meerpaal - Meer GBS Meer / Meersel-Dreef De Meerpaal - Meer ’t Dreefke - Meersel-Dreef De Wijsneus Wortel Totaal Gemeentelijke basisscholen Klein Seminarie - Hoogstraten Spijker - Hoogstraten Scharrel - Minderhout De Klimtoren - Meerle Totaal Vrije basisscholen TOTAAL Basisonderwijs

Kleuterschool 94 (-5) / 142 (-13) 101 (-13) 41 (/) 62 (-5) 298 (-23) 101 (-2) 127 (-11) 153 (-6) 95 (+8) 476 (-11) 774 (-34)

ASO Spijker Klein Seminarie VITO VTI Spijker TOTAAL Middelbaar

1ste jaar 154 (-14) 221 (+37) 172 (-47) 121 (+27) 668 (+3)

Lagere school 199 (-8) 209 (+8) 51 (-3) / 51 (-3) 117 (/) 576 (-3) 216 (/) 215 (+8) 307 (-7) 157 (+9) 895 (+10) 1471 (+7)

Totaal 293 (-13) 209 (+8) 193 (-16)

179 (-5) 874 (-26) 317 (-2) 342 (-3) 460 (-13) 252 (+17) 1371 (-1) 2245 (-27) Totaal 693 (+7) 1099 (+50) 1223 (-24) 903 (-7) 3918 (+26)

Evolutie leerlingenaantallen in de Hoogstraatse scholen Kleuteronderwijs Hoogstraten - Gemeentelijke basisschool - Klein Seminarie - Spijker Meer Meerle Meersel-Dreef Minderhout Wortel Totaal Lager onderwijs Hoogstraten - Gemeentelijke basisschool - Klein Seminarie - Spijker Meer Meerle Meersel-Dreef Minderhout Wortel Totaal Middelbaar onderwijs Instituut Spijker Klein Seminarie VITO VTI Spijker Totaal

2016

2017

2018

2019

2020

130 88 102 112 90 32 157 49 760 2016

127 87 111 112 84 33 156 64 774 2017

114 107 128 106 82 39 170 66 812 2018

99 103 138 114 87 41 159 67 808 2019

94 101 127 101 95 41 153 62 774 2020

212 173 217 194 151 56 310 109 1422 2016 600 1047 1312 1041 4000

205 191 213 189 160 63 307 107 1435 2017 606 1086 1250 1042 3984

215 193 213 211 149 55 306 112 1454 2018 629 1044 1253 1013 3939

207 216 207 201 148 54 314 117 1464 2019 686 1049 1247 910 3892

199 216 215 209 157 51 307 117 1471 2020 693 1099 1223 903 3918

DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

17

Thomas Oostvogels, Rotterdam, Nederland

Thuis op reuze tankschepen De eerste job van Thomas Oostvogels bracht hem naar de Antwerpse haven. Een omgeving waar internationale contacten vanzelfsprekendheid zijn, zeker voor iemand die ambitie heeft en niet bang is van ‘den vreemde’. Dat hij achtereenvolgens in de andere grote wereldhavens van Hamburg en Rotterdam terecht kwam, is dan ook geen verrassing.

Die laatste stad bracht hem een job die een permanent verblijf in de omgeving vereist. Thomas en zijn partner Charlotte hebben zich dan ook in de omgeving van Rotterdam gevestigd.

DHM: Wie is Thomas Oostvogels?

Ik ben de zoon van Johan Oostvogels en Agnes Martens, geboren in Turnhout op 30/10/1990, grote broer van Hanne en Lennert. Samen met hen ben ik onder de kerktoren opgegroeid. Dit kan je letterlijk nemen, namelijk in de Dr. Versmissenstraat. Maar nu woon ik dus met Charlotte Koch en onze Italiaanse windhond Berlioz in Hellevoetsluis in Nederland.

DHM: En je jonge jaren in Hoogstraten?

Het Seminarie was mijn school de eerste 2 jaren van de middelbare (ASO - moderne), daarna verhuisde ik naar VITO voor de richting chemie.

Voor de hogeschool ging ik naar Karel de Grote Antwerpen, voor een bachelor Chemie. Mijn vader was naar dezelfde school in Hoboken geweest en ik wou in zijn voetsporen treden.

Daarom heb ik trouwens voor de richting chemie gekozen.

Buiten de school was ik actief lid van KSJ Hoogstraten (het hedendaagse KSA) waar ik lid, leider en hoofdleider was. Toen die tijd voorbij was, volgde ik een cursus ambulancier. Een tweetal jaren heb ik de ambulance van Hoogstraten tijdens de nachten en weekends bemand. De combinatie met overdag werken was soms zwaar. Dat is trouwens één van de redenen

waarom ik nog steeds super veel respect heb voor wie dit de dag van vandaag doen!

Hamburger DHM: Je was toen al aan het werk?

Ja, meteen na school ben ik voor Bureau Veritas - Inspectorate in Antwerpen beginnen werken.

Dit is een bedrijf dat kwaliteit- en kwantiteitcontroles uitvoert op vloeibare scheepsladingen, meer bepaald brandstoffen. Ik werd in 2013 aangenomen als chemisch analist en ben daar doorgegroeid tot laboratorium coördinator.

DHM: Wat was je het motief om te vertrekken uit België?

Mijn toenmalige werkgever startte in Hamburg een nieuw laboratorium op en vroeg mij de opstart mee te realiseren. Daarom verhuisde ik in 2016 halftijds. Hamburg is pakweg een 5-tal uurtjes rijden, net haalbaar om met vrienden en familie een weekendje in deze mooie stad door te brengen.

Toen het laboratorium en alle zaken daarrond opgestart waren kreeg ik het aanbod om in Hamburg operationeel manager te worden. Dit voorstel heb ik aangenomen en zo ben in 2017 voltijds in Hamburg gaan wonen.

DHM: Wat waren je eerste indrukken van Duitsland en zijn bewoners?

Duitsers houden van Duits. Zonder de taal baas te zijn - alleszins de beginselen - is het heel erg moeilijk om contacten te leggen. Ze zullen je tot het laatste moment laten proberen en dan pas overschakelen naar Engels. Maar het is ook een mooi land, de natuur biedt er onverwachte pareltjes, eigenlijk net zoals de Ardennen.

Waar de Duitsers nog wat te leren hebben is op het gebied van bureaucratie en papierwerk. Ik verloor één keer mijn portefeuille, het werd een nachtmerrie die 6 maanden duurde vooraleer ik alles terug op orde had. Een ander voorbeeld. Ik moest mijn belastingaangifte nog doen en kreeg maar net op tijd mijn identiteitskaart toegestuurd. Deze moest nog geactiveerd worden in het consulaat van Berlijn. Ik ben meteen in mijn auto gestapt voor een 2 uur durende rit. Aangekomen bij het loket vroegen ze me naar een pinen pukcode. Ik viel uit de lucht en vroeg voor om meer uitleg. Blijkbaar werden deze om veiligheidsredenen enkele dagen later afzonderlijk opgestuurd. Lees: voor niets naar Berlijn gereden. Dan maar een koffietje in het centrum en weer naar Hamburg...

Mastodont DHM: Je ben niet in Hamburg gebleven?

In 2018 kreeg ik van mijn huidige werkgever BP een aanbod om in Rotterdam te gaan werken. Ik had in mijn toenmalige functie al zowat dagelijks contacten met hen. Ik kreeg een uitnodiging om te solliciteren en dat leidde naar mijn huidige functie vanaf begin 2019. In februari verhuisden we al, vanaf toen werk ik in de Europoort en woon in Hellevoetsluis.

Een tanker voor 300 miljoen liter olie

18

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

DHM: Wat voor werk doe je nu?

SKYPE Mijn huidige job houdt in dat ik risico's verklein bij het beladen en lossen van schepen inzake kwaliteit en kwantiteit. Dit houdt dus in dat ik aan boord ga en met de bemanning uitvoerig bespreek wat er moet gebeuren. Op regelmatige basis doe ik ook audits van inspectiebedrijven waar we nauw mee samenwerken.

Normaal houdt 25% van mijn functie ook reizen in naar andere havens - nu is dat al even niet mogelijk wegens Corona. Zo ondervond ik dat steden als Gotenburg, Le Havre, Las Palmas en Londen (hoofdkantoor) leuke verblijfplaatsen zijn! Door mijn job ben ik ook vaak terug te vinden op het water wanneer ik naar een schip op zee moet. Dat zijn meestal mastodonttankers, die tot 300.000 kubieke meter inhoud gaan, dat is 300 miljoen liter!

DHM: Heb je speciale opleidingen moeten volgen voor je huidige functie, die toch veel breder is dan kwaliteitscontroles?

Als chemist heb ik niet echt extra opleidingen moeten volgen omdat testmethoden veelal uniform zijn over de gehele industrie. Het gaat vaak over het beheersen van de methode en het correct uitvoeren ervan. Wat ik nu doe is eigenlijk toezien op inspectiebedrijven. Je hebt mensen die monsters nemen aan boord van een schip of een landtank, die dan geanalyseerd worden in het lab. Nu heb ik dus meer controle over het totaalplaatje over wat ik in de jaren ervaring heb vergaard.

In het begin in Hamburg ging ik ook naar schepen om monsters te nemen en deze te analyseren. Verder heb je natuurlijk ook nog het kwantitatief aspect waarbij het volume van de olie gemeten wordt. Dit is een vrij nauwkeurig werkje dat ik eveneens van enkele ervaren collega's heb geleerd. Het zien, leren, doen heeft me eigenlijk gebracht waar ik nu ben.

Toen ik voor BP begon woonde ik anderhalve maand in Londen om kennis te maken met het team, mijn directe collega's. Ik kreeg er ook een interne cursus van een week over het reilen en

Thomas, Charlotte en Berlioz op het strand van Hellevoetsluis zeilen. Dit was specifiek voor de fysieke operaties die we doen, het traden en vervoeren van olie en alle aspecten daarrond. Heel interessant!

Bitterballen DHM: Hoe is het leven in Nederland?

We wonen op een half uurtje van de stad Rotterdam centrum, maar toch ‘op de buiten’. De omgeving is heerlijk: op wandelafstand van het strand en bos. Vlak bij het dorpscentrum dat omgeven is door grachten en een oude omwalling.

Met een pittoresk jachthaventje. En ook met dé echte bitterballen die overal op het menu staan.

En ja, zelfs vegetarische balletjes voor de liefhebbers…

DHM: Wat zijn je bezigheden buiten je werk?

Renoveren! Na een jaartje wonen in Nederland hebben we ervoor gekozen om een huisje te kopen. De huurprijzen zijn hier namelijk niet te overzien! Het is een grondige renovatie, het enige wat binnen nog recht stond, waren de muren. Gelukkig zien we stillaan wat vorderingen.

Als er na de werken weer wat extra tijd komt, ben ik zeker nog van plan hier een leuke sport uit te zoeken. Voetbal bijvoorbeeld, vroeger was ik lid van Hoogstraten VV en in Merksplas bij FC Hoekeinde. Bij die laatste hielden we ook van de derde helft, haha…

Of simpelweg een toertje fietsen. Daar is Nederland het land bij uitstek voor. Op een zondag heerlijk met de hond gaan wandelen op het strand of wat kuieren in de vesting van Hellevoetsluis.

DHM: Wat zijn de wezenlijke verschillen met het leven in Hoogstraten?

De winkels zijn 7/7 open, de supermarkt elke dag van 8 tot 22 uur, wat een hoop 'stress' wegneemt als je beiden werkt. Je kan steeds halen wat je nodig hebt. De taal vergt soms wat bijsturen met ons sappige accentje van de Noorderkempen. Iets waar ze hier graag mee lachen.

“Ik ben ik vaak terug te vinden op het water wanneer ik naar een schip op zee moet.”

Geen cash meer nodig hier, dat viel me vooral in de eerste maanden op. In vergelijking met Duitsland en België kan je hier werkelijk overal

met bankkaart betalen, zelfs op de lokale markt.

Cash heb ik nauwelijks nog op zak. Compact wonen, zo goed als iedereen woont hier in rijhuizen waar nauwelijks iets veranderd mag worden aan de buitenzijde. Dit onder het moto: 'iedereen gelijk'. In België zie je wat dit betreft wel heel andere taferelen.

De levensstandaard ligt hier vrij hoog. In de huizenmarkt is er echter te weinig aanbod wat zich dan weer reflecteert in de prijzen. Een bedrijfswagen is helemaal anders geregeld dan in België, daar werd ik in het begin even niet goed van.

Momenteel met Covid is eigenlijk het enige wat veranderd is dat we in een 1,5 m samenleving leven. Buiten afgelaste evenementen veranderde er niet veel.

Barbecue DHM: Ben je goed geïntegreerd? Wonen er andere Vlamingen in je omgeving?

Vlamingen ben ik hier nog niet vaak tegengekomen. We zijn hier overigens in een heel gezellige buurt beland, met toffe buren en kennissen waar we regelmatig mee afspreken. Regelmatig steken we de barbecue aan en nodigen we wat lokale vrienden uit. Zo kom je nog eens wat te weten over de geschiedenis, inclusief het jonge verleden van de straat en omgeving.

DHM: Wat mis je het meest van Hoogstraten?

Het snel even langsgaan bij vrienden en familie, dat mis ik wel. Al is een bezoekje nu heel wat gemakkelijker geworden door de verhuis naar Nederland. Voor mijn Duitse vriendin is dat net andersom natuurlijk. Ik leerde Charlotte kennen in Hamburg. Ze houdt wel van het leven in Nederland, ik help haar om het Nederlands een beetje bij te brengen. Maar regelmatig gaan we richting Hamburg, minimaal één keer om de drie maanden.

Hedendaagse technologie laat toe om even te videobellen met het thuisfront, dat is wel eens leuk. Soms plannen we ook gewoonweg een weekendje Hoogstraten, we zijn er op minder dan twee uren. Dan spreken we ook wel eens ergens af om bij te kletsen. (jaf)

DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

19

ERFGOED

Benny en Bieke kochten de molen van Harry Van Der Pas

Salm Salmmolen heeft nieuwe eigenaars HOOGSTRATEN - De Salm Salmmolen stond ettelijke jaren leeg, maar vond nu toch nieuwe eigenaars.

Die zachte septemberavond ontvangen Benny De Bie en Bieke Van Mirlo me in het woongedeelte van de molen. Er is hard gewerkt de laatste maanden om alles opnieuw woonklaar te maken. Benny en Bieke zijn de nieuwe eigenaars van de molen. Ze hebben een dochtertje van 3, Jasmijn, een tweede kindje is onderweg. Bieke is afkomstig uit het nabije Sint Lenaarts. Benny is de zoon van Jef De Bie, in een vroeger leven nog uitbater van de frituur ’t Geel Kot op de Vrijheid. Later ook molenaar op de Laermolen.

“Ik heb altijd in de buurt van de molen gewoond en ben er dikwijls voorbij gefietst. Ik heb nooit gedacht dat die molen ooit van mij zou zijn,” aldus Benny. “Ik werk al 12 jaar op de Coöperatie Hoogstraten, of de Veiling.” “Hij werkt daar niet,” grapt Bieke, “maar hij woont daar bijna”.

Zelf werkt zij in Turnhout bij snoepfabrikant Astra Sweets.

Projectjes DHM: Wat deed jullie beslissen om de molen te kopen, die toch al geruime tijd te koop stond?

Benny: De molen stond inderdaad al vele jaren te koop sinds Harry verhuisd was naar Antwerpen. De laatste tien jaren werd hij verschillende

keren verhuurd. En huurders hebben niet altijd de kennis om een molen goed te onderhouden.

Bieke: En Benny houdt nogal van projectjes (lacht), maar dit is een project voor het leven…

DHM: Dat heeft dus toch heel wat denkwerk gekost…?

Benny : Ik heb er goed over moeten nadenken.

Welke mogelijkheden zijn er, hoe ga ik dat aanpakken, welke vergunningen moet ik aanvragen? Wat mag ik hier doen en hoever mag je gaan met je ideeën? Ik heb samengezeten met het stadsbestuur, ruimtelijke ordening en erfgoed Vlaanderen. Dan zijn we naar de architect gegaan.

Maar gans het traject is eigenlijk positief verlopen. Ik heb goede steun en advies gekregen van de ambtenaren op het stadhuis en zeker ook van de dienst Erfgoed Vlaanderen. Zij waren heel meegaand in het project. En dan zijn we beginnen rekenen…

Bieke: We zullen wel proberen om de molen te blijven openstellen voor het publiek, voor toeristische doeleinden, al is dit geen verplichting.

Maar we willen die traditie zeker verder zetten.

Benny: We gaan proberen om de molen draaiende te houden, toeren laten maken, want er zit een teller boven en er zijn logboeken om dat allemaal bij te houden. Maar inderdaad, we proberen die traditie verder te zetten. Al is dat door al die corona-toestanden er nog niet van gekomen.

Plannen DHM: Hoezo?

Benny: De bedoeling was dat we eerst de publieke ruimten zouden aanpakken om er heel snel iets mee te doen. Het Corona-virus heeft daar een ferme stok voor gestoken. Zodanig zelfs dat we nu alles gaan herbekijken op een rustige manier. Het is niet het goede moment om iets te beginnen waar veel volk op af komt.

Daarom zijn de plannen wat aangepast en zijn we begonnen met de werken aan de privé-ruimtes. Ik voorzie dat die tegen eind september moeten klaar zijn.

In de tuin wordt het dak van de schuur verstevigd, want dat is in zeer slechte staat. Welke activiteiten we daar gaan organiseren is nog onbekend. Alle opties staan terug open, maar het moet haalbaar zijn en het moet in de stijl passen van het geheel.

DHM: En de verdere planning?

Benny: Op dit ogenblik wachten we eerst betere economische tijden af. We hebben tijd. Ondertussen werken we alles netjes af volgens plan.

En dat het drukke tijden gaan worden beseffen we allebei heel goed.

Bieke: Klopt, maar dit is dus pas het begin. Het vervolg krijgen jullie zeker nog te horen. (pm) Het molenaarskoppel Bieke en Benny met hun dochter Jasmijn.

20

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

ERFGOED

Afscheid van de molen “Verkocht!” glundert Harry Van der Pas. Zijn molen vond een nieuwe eigenaar, en daar is Harry duidelijk blij om. “En nog wel aan iemand van Hoogstraten!”

Veertig jaar lang was de Salm-Salmmolen in handen van de familie Van der PasVermylen. Waar eeuwenlang burgers elkaar ontmoetten om hun graan te laten malen, zorgden Harry en zijn echtgenote Lena dat de Salm-Salmmolen niet alleen een gezellige woonst was, maar ook een ontmoetingsplaats werd voor talrijke socio-culturele bijeenkomsten.

Rekenen

Vierde kind

500.000 Belgische franken (nu 12.500 €) was bij de openbare verkoop in 1969 het bod van Sus Verschueren, de vroegere maaldersgast, die 50 jaar lang in de molen werkte. Zijn bod leek op het eerste gezicht ingegeven door sentimentele gevoelens, als zou de man geen afscheid kunnen nemen van ‘zijn’ molen. Maar Sus kan ook rekenen. Hij kan zich niet permitteren om 500.000 frank te investeren in iets dat hem niets gaat opleveren.

“40 jaar lang was deze molen ons vierde kind,” zo zegt hij zelf daar nu over. “Heel mijn sociaal netwerk is ontstaan via de molen. En het bracht ons als gezin terug naar Hoogstraten, waar mijn grootvader destijds postmeester was.”

Radio Antwerpen (nu Radio 2) was ook aanwezig bij de verkoop van de molen. Wat hij met deze molen gaat doen, vraagt de reporter aan Sus. En Sus antwoordt heel voorzichtig dat hij de molen misschien gaat afbreken, er steken drie prachtige bouwpercelen in het terrein. Vlaanderen luistert mee. Op hoog niveau binnen de administratie van de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen wordt ontsteld gereageerd.

De Commissie vraagt aan de stad Hoogstraten om de molen in hoogdringendheid aan te kopen om hem te redden. De stad Hoogstraten voelt hier niet veel voor. Hierop volgt een voorlopige bescherming van de Salm-Salm molen. En dan verschijnt Harry Van der Pas op de voorgrond.

Hij koopt de molen op 5 januari 1970. Drie jaar later volgt de definitieve bescherming. De molen is gered!

Harry Van der Pas en zijn vrouw kochten de molen in 1970. “Dat was nog eens een idee, dacht ik. Alle welvaart danken we aan molens, niet aan kerken of begijnhoven. Als de industrie begon te draaien, was dat omdat de wieken draaiden.”

Een stuk erfgoed kopen is een ding, het weer bewoonbaar maken is een hele klus. “Het heeft ons bloed, zweet en tranen gekost om de molen weer bewoonbaar te maken. Sinds 1380 stond hier een houten molen. In 1902 is die omgevallen. Toen hebben ze er een stenen molen van gemaakt.

Maar in deze molen was het oorspronkelijke hout verwerkt.

Wij wilden zo veel mogelijk elementen van het verleden bewaren. Er werden dus insecten bestreden en prothesen gebruikt om rotte balken te herstellen. Het dak was er erg aan toe, ook dat moesten we vervangen. Maar zo’n dak is rond.

Bleek dat de enige houtsoort dat kan buigen hout van de Canadapopulier is, je moet het maar weten! Ook de wieken waren rot en werden door stalen wieken vervangen om de molen draai-

Toneelvoorstellingen, concerten, tentoonstellingen, vergaderingen,….

Harry en Lena stelden hun molen graag ter beschikking voor allerlei culturele activiteiten. Julien Schoenaerts, Herman De Coninck, Bert André, Pol Goossen, Nora Tilley, Zjos Vinckx, allen vonden de weg naar de molen.

Op deze foto doet gastvrouw Lena het verhaal van de molen aan een bezoekersgroep uit Antwerpen. (foto privé-archief)

Harry Van der Pas vaardig te maken, wat ook regelmatig gebeurde.

Maar hoe hard we hebben afgezien, zo mooi werd het resultaat. We hebben hier altijd graag gewoond. Weet je, een molen heeft ronde ruimtes, en die zijn rustgevend. Bovendien kan je je kinderen niet in de hoek zetten, want die is er niet…”

Hij heeft alvast een goed oog in de toekomst van de Salm Salmmolen. “Ik hoop echt dat de nieuwe eigenaars de molen regelmatig laten draaien, dat deze traditie nog heel lang wordt verder gezet.” (pm)

In vroegere tijden was de molen al een ontmoetingsplaats voor allerlei activiteiten. Op deze foto : een fokveedag aan de molen. (foto archief Dries Horsten) DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

21

FC Cultuur kamer

Een overlevingspakket aangeboden door “GC Hoogstraten” • www.gchoogstraten.be •

C 22

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

STRAAT IN DE MAAND

Kerkpad in Wortel

Rust in het hart van het dorp

KERKPAD

Kerkpad in Wortel is een rustige straat in wat voor heel wat inwoners het aangenaamste dorp van Hoogstraten is. Tot vóór een goede 50 jaar nog een zandweg tussen de Sint Janstraat en de kerk met amper twee woningen is het nu een brede straat met nog altijd maar een achttal woningen en de school De Wijsneus. We stapten resoluut naar wie wij gemakshalve de burgemeester van de straat zullen noemen, Benny Goetschalckx, maar de duvel-doet-al had zijn horizon weer even verlegd en vertrok juist met de fiets naar Loenhout om mee te werken aan een alternatieve coronavrije Bloemencorso. Dan maar eerst de toer van de andere bewoners. bij smid Van Opstal in de Sint Janstraat kon kijken. Enkel het huis van veldwachter Jef Sprangers aan de overkant kruiste haar blikveld. Later zou de garde van Wortel verhuizen naar het dorp en ging het huis tegen de vlakte om plaats te maken voor de nieuwe school De Wijsneus en bijhorende sportzaal.

Nog enkele onbebouwde percelen

Kerkpad in Wortel maakt de verbinding tussen de Sint-Janstraat en de kerk.

Langst wonende Vooraan in de straat in de schaduw van beenhouwerij Rudy Snels uit de Pastorijstraat woont An Verschueren. Het huis werd in 1950 gebouwd door Mil Christiaensen en in 1960 gekocht door An’s vader Jan Verschueren. Die was vrachtwagenchauffeur bij de bouwfirma Horsten maar stierf drie jaar na de verhuis naar het Kerkpad.

An weet nog goed hoe zij van bij haar thuis tot

Wanneer An nu door het voorste raam kijkt, valt haar oog op een aantal onbebouwde percelen.

Buiten het hoekperceel naast de parking, eigendom van een dokter uit Beerse, zijn de andere stukken de tuinen van de pastorij en het studiebureau ASB in het dorp. Enkele jaren geleden zijn er even plannen geweest om deze gronden te verkavelen en te bebouwen, maar dit project is niet doorgegaan.

Horsten & co De namen Horsten en De Backker zullen regelmatig de revue passeren wanneer we de inventaris van het Kerkpad opmaken. Beide waren verbonden met belangrijke bouwfirma’s. De firma Hosten telde op haar hoogtepunt ongeveer 120 werknemers waarvan een groot deel uit

Dirk De Backker heeft een groot deel van zijn jeugd doorgebracht in Kerkpad en woont sinds 2005 terug definitief in de straat. Zijn tuin grenst aan de oude schrijnwerkerij van de vroegere bouwfirma Horsten.

Wortel afkomstig was. Toen de firma in de jaren ‘80 het faillissement moest aanvragen was dit in Wortel een hele droeve periode.

Ook de bouwfirma De Backker, die evenwel niet in Wortel gevestigd was, ging even voordien overkop. Louis De Backker, getrouwd met Leonie Horsten, was er zaakvoerder van en woonde oorspronkelijk in Worteldorp naast de winkel van de gezusters Horsten in een huis waar nu Tom Verschueren woont. De familie De Backker liet in 1966 door architect Lou Jansen uit Turnhout een modern huis ontwerpen in de tuin tegen het Kerkpad en verhuisde naar daar.

Voor de zes kinderen De Backker (Chris, May, Marc, Luc, Dirk en Nick) moet het er gezellig wonen geweest zijn want drie zonen bouwden nadien hun huis in het Kerkpad. Dirk woont er al van 2005, Nick pas van 2012. Dirk woonde voordien 12 jaar in Turnhout, werkte bij de Post en is drie jaar op pensioen; Nick werkt nog bij een transportfirma.

Kerkpad bied ook een ingang voor de lagere gemeenteschool De Wijsneus alsook voor de sportzaal hieraan verbonden.

Marc daarentegen bouwde in 1970 ook een huis op Kerkpad 4 maar vertrok later naar Hoogstra-

DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

23

STRAAT IN DE MAAND malle zal hem hierbij wel een duwtje in de rug gegeven hebben. Niet voor niets dat de dorpsraad van Wortel hem in 2011 als eerste de titel van ‘Tofste Pee’ schonk. Deze titel kreeg hij voor zijn vele verdiensten voor het verenigingsleven. “Wij organiseerden vroeger jaarlijks een barbecue in de straat en dat was heel gezellig, maar de laatste jaren is dat wat geminderd. Dit jaar was dat zeker niet meer aan de orde met het coronavirus. Nu houden we het wel eens bij een nieuwjaarsdrink. Maar iedereen is heel content met de goede sfeer in de straat. Het is er rustig en gemoedelijk zonder dat men de deur bij de buren plat loopt.”

Iedereen is heel content met de goede sfeer Jong gezien is oud gedaan. De Beatlegeneratie ruilt de Abbey Road voor het Kerkpad. Vlnr Herman van der Flaas, Benny Goetschalckx, Hildegarde Willebrords, Magd Vermeiren, Hilt Rigouts en Gaston Opdekamp - ze kunnen allemaal samen nog goed over één zebrapad, zelfs coronavrij. ten waar hij samen met zijn echtgenote Francine Schrijvers de crêmeriezaak op de Vrijheid uitbaatte. Het huis in Kerkpad werd aanvankelijk verhuurd o.a aan René Verheyen en uiteindelijk verkocht aan Gaston Opdekamp en Hilt Rigouts.

Dezen namen er hun intrek op 15 augustus 1986. De straat was intussen veranderd van zandweg naar een brede betonbaan. De aanlegdatum van 1973 vind je nog ergens in de verse beton geschreven.

Ambiance In 1986 kwam er plots meer beweging in de straat. Tot dan toe waren er geen kinderen te bespeuren in Kerkpad. Met de komst van de families Opdekamp-Rigouts en van der Flaas -Willebrords, en nadien met de familie Goetschalckx-Vermeiren zou dit plots veranderen. Er kwam meer leven in de brouwerij.

Tofste Pee “Ja, wij hebben hier een heel goede verstandhouding met de buren,” vertelt Gaston. “Toen wij hier kwamen wonen, woonde Herman en Hildegarde met de kleine John nog in de garage en tikte Herman elke avond na het werk de stenen van zijn toekomstig huis in de mortel. Dat was een project van enkele jaren. Toen wij een gezamenlijke haag plantten, lieten we bewust een gat vrij zodat wij en vooral de kinderen vlot over en weer konden lopen. En zo is die band er altijd gebleven.”

Ook Benny Goetschalckx en Magd Vermeiren kunnen zich prima vinden in de straat en met de buren. Benny is zowat de stuwende factor in de straat als er iets moet georganiseerd worden.

Zijn werk in het Vormingscentrum van Oost-

De drang naar Wortel In het laatste huis aan de linkerkant wonen Jos Van Ammel (82) en May Donckers. Jos is de broer van Marcel Van Ammel, de familie is afkomstig uit Wortel-Kolonie. May is de dochter van Vic Donckers, vroegere timmerman bij de firma Horsten. Het ouderlijk huis van de familie Donckers staat in de schaduw van de kerk, waar momenteel Jo Simons woont.

Jos liep school in Wortel-Kolonie, en kijkt nog met bewondering terug naar de tijd dat ze met 40 jongens en meisjes in één klas zaten van het eerste tot het zesde jaar. Toen de enige onderwijzeres, Marie Huet, op pensioen ging, moesten de leerlingen de lagere school verder afwerken in de gemeenteschool in het dorp.

Daar bleek dat degenen die van Wortel-Kolonie kwamen, bijna verder stonden met hun leerstof.

Later ging hij naar de Handelschool en werkte het grootste deel van zijn carrière in Desta waar hij de boekhouding en alle administratie deed.

Met de kinderen kwam er meer beweging in de straat Bij de verhuis van de familie Opdekamp waren er alleen nog maar de kinderen Wout en Hanne, terwijl bij de buren de kleine John het mooie weer uitmaakte. De volgende jaren zouden er bij de twee families telkens nog 2 kinderen hun opwachting maken. Bij de familie Goetschalkx zouden iets later Sven en Hanne verschijnen. En het klikte tussen de kinderen, zodanig dat de vaders hun mouwen opstroopten en op toen nog braakliggende grond van Nick De Backker een voetbalpleintje aanlegden tot groot genot van alle jongens uit de buurt. Later evolueerde het voetbalveldje tot een crossparcours voor BMX en andere fietsjes.

24

Jos Van Ammel en May Donckers keerden 18 jaar geleden naar Wortel terug.

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

STRAAT IN DE MAAND

Er werd gelachen en gebabbeld Benny vertelde ons hoe hij op een zomeravond de familie bij hem thuis in de tuin uitnodigde voor een pintje. Er werd gelachen en gebabbeld, maar of Benny er veel van verstaan heeft, weet hij nog altijd zelf niet...

Rare vogels Maar soms wordt zelfs deze rustige straat even door elkaar geschud. Toen moeder De Backker een aantal jaren geleden stierf werd het huis verkocht aan Neel Rombouts die toen de apotheek uitbaatte in het dorp. Het huis werd nadien verhuurd en heel wat huurders passeerden er de revue, niet steeds met evenveel succes.

De Roemeense Laura spreekt vol lof over het leven in Wortel en is samen met heel de familie wekelijkse bezoeker bij de Orthodoxe eredienst in de kerk van Wortel.

Zij bouwden een huis op Heerle maar na het pensioen was de drang naar Wortel toch te sterk en bouwden zij in 2002 opnieuw in het Kerkpad in Wortel. Jos was ook altijd lid gebleven van de fanfare in Wortel.

Ze hebben twee kinderen, maar verloren ook een zoontje op 4,5 jarige leeftijd. Hun zoon Paul woont in Hoogstraten en is daar lesgever in Japanse krijgskunsten. Paul mocht niet voetballen van vader Jos omdat deze zelf een lelijke knieblessure opliep tijdens het voetballen bij VNA. Jos denkt wel nog met plezier terug aan de vele matchen op het vroegere terrein achter de Nieuwen Buiten. “Wij hadden een hele goede ploeg met spelers als Herman Houben, Jef Meyvis, Joos Horsten, en onze Marcel in de goal. Wij hebben nog in tweede provinciale gespeeld, dikwijls voor 500 supporters. Maar nu is het met mijn fysiek heel wat minder. Ik heb de ziekte van Parkinson. Ik moet steeds een wandelstok gebruiken en iets verder stappen is er niet meer bij wegens evenwichtsproblemen. Fietsen gaat al helemaal niet meer. Daardoor geraak ik ook niet meer in de kolonie en dat vind ik wel spijtig.

Want dat was eigenlijk onze tuin toen we klein waren.”

Momenteel wordt het huis al drie jaar bewoond door een Roemeense familie. Toen wij aanbelden, stond de jonge moeder Laura Macovei ons in het Engels te woord. Hoewel ze voordien al 8 jaar in Nederland gewoond hadden, is haar Nederlands nog erg beperkt. Echtgenoot Constantin zou wel zeer goed Nederlands spreken, maar was er op dat moment niet. Zowel haar als zijn ouders wonen bij hen in.

Het koppel werkt in Meer in een aardbeibedrijf en kunnen er gans het jaar aan de slag. Laura is erg enthousiast over Wortel en het leven in België. Maar voor zover wij aanvoelden, zijn de contacten eerder beperkt tot de werksituatie en de Roemeense gemeenschap in Hoogstraten. De Orthodoxe eredienst in de kerk van Wortel staat dan ook wekelijks op het programma.

Zo werd enkele jaren geleden heel de buurt opgeschrikt door een politieactie nadat in het huis op de bovenste verdieping een cannabisplantage aangetroffen werd. Commotie alom in dit kleine vreedzame dorp. Ook dit jaar sprong het huis in het oog toen de huidige huurder wegens familiebezoek in het buitenland niet tijdig kon terugkeren wegens de coronamaatregelen en een drugsverslaafde kraker zijn intrek nam in het huis. Ook toen moest de politie ingrijpen.

Soms wordt zelfs deze rustige straat even door elkaar geschud Intussen is de rust weergekeerd en pendelt Ali dagelijks van zijn zaak in Rijkevorsel naar de rust van het Kerkpad. Zijn vier kinderen poseerden met een stralende lach voor de foto en dat is altijd hartverwarmend. (jh)

Roemeense familie Het huis van Juul Noeyens aan de overkant op de hoek is eigenlijk een grensgeval. De voordeur staat in de Sint Janstraat maar de meest gebruikte ingang ligt in het Kerkpad. Meester Noyens was wellicht één van de meest bekende Wortelaren door zijn jarenlange carrière als onderwijzer en directeur van de lagere school.

Maar iedereen zal hem ook wel herinneren als organisator van de jaarlijkse kermiswandelingen en van talrijke evenementen van het Wortelse sportcomitè zoals de wielerwedstrijden tot zelfs paardenrennen en go-cartraces. Hij stierf in 1993 en na de dood van zijn vrouw Mariette werd het huis verkocht.

Ali, hier samen met zijn vier kinderen, baat een horecazaak uit in Rijkevorsel en woont reeds drie jaar in het oorspronkelijke huis van de familie De Backker.

DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

25

MAATSCHAPPIJ

Dag tegen de armoede

Solidair zijn om de armoede een halt toe te roepen In verschillende artikels in dit blad lazen we de voorbije maanden dat de (vaak verdoken) armoede in onze gemeente blijft toenemen. We kunnen dan ook alleen maar hopen op meer en structurele inspanningen van onze overheid die er meer dan ooit een beleidspunt van moet maken om een halt toe te roepen aan de armoede.

Daarnaast zijn er gelukkig ook nog andere initiatieven. Vrijwilligers die uit solidariteit en engagement niet bij de pakken willen blijven zitten en de handen uit de mouwen steken om de ergste noden te lenigen. Dat verdient onze aandacht en waardering.

We kijken al vooruit naar de Dag tegen de armoede op zaterdag 17 oktober en zetten de schijnwerper op twee van zulke plaatselijke initiatieven: ’t Ver-Zet-je en het Door-Geef-Luik.

Geen stille zomer voor 't Ver-Zet-je HOOGSTRATEN - Ook tijdens de voorbije vakantieperiode bleven de voedselbedelingen op woensdag en zaterdag in de Feftig steeds meer mensen in armoede (MIA’s) aantrekken.

Het gratis aanbod is gelukkig dan ook niet min: naast de wekelijkse aanvoer vanuit de Veiling en Special Fruit (per maand meer dan één ton verse groenten en fruit), zijn er massa’s goederen vanuit de horecasector (chips, pinda’s, etc) en uit de distributie (frisdrank, eieren, snoep, wafels, cacaopoeder, lasagna , thai curry, soep, zelfs nog steeds paaschocolade, etc).

De laatste week van juli werd er zo maar eventjes 1.500 kg goederen op één week tijd binnengebracht. Begin augustus was het verdelen van zowat 3.700 verse eieren in één keer geen sinecure, de collega’s van Welzijnsschakel Beerse hielpen om alle eieren tijdig aan de man te brengen binnen dezelfde doelgroep.

Een getuigenis De nood blijft echt wel groot. Een getuigenis illustreert dit misschien nog best. “Door een faillissement en ziekte ben ik in de armoede beland.

Nooit gedacht dat dit kon gebeuren, maar het kan iedereen overkomen. Dit was jaren geleden.

Nu gaat het beter, maar behoor ik toch tot de doelgroep van ’t Ver-Zet-je, waar ik ook als vrijwilliger werk.

Toen ik het echt nodig had, in de tijd dat mijn kinderen klein waren, bestond ‘de feftig’ nog niet. Jammer, want met wat zij te bieden hebben, had dit mijn leven in vele opzichten vergemakkelijkt. De voedselbedeling, broodbedeling, schoolspullen, speelgoed enz.

Ik ben nu geholpen met de broodbedeling, de klusjesdienst en doordat ik onder normale om-

In De Atelier is voldoende ruimte voor goederen en koelmiddelen.

26

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

standigheden bij deze bende fijne mensen vrijwilligster mag zijn. We mogen blij zijn met de vele lieve vrijwilligers, de hulp van het stadsbestuur en de giften van de inwoners van Hoogstraten. Dankjewel.”

De Atelier In de praktijk loopt ’t Ver-Zet-je met deze steeds groeiende aanvoer tegen enkele limieten aan wegens het gebrek aan koelmogelijkheden en ook aan vriescapaciteit. Vandaar dat men momenteel volop op zoek is naar een koelcel en een vriescel of vriezers om alles netjes en vooral langer te kunnen bewaren.

De voedselbedelingen blijven steeds meer mensen aantrekken.

MAATSCHAPPIJ Sinds juni beschikt de vereniging over De Atelier, waar voldoende ruimte is voor goederen en koelmiddelen. Het gaat om de gelijknamige ruimte van schilder- en decorwerken Doms/Claes, dichtbij de Sociale diensten in de Jaak Aertsstraat.

op zaterdag 17 oktober en valt samen met de dag tegen de armoede. Door de corona-perikelen is er geen receptie en zijn er geen toespraken. De opening zal beperkt worden tot een voedselbedeling, die zal immers verhuizen van ‘de feftig’ naar ‘het Atelier’.

Steun

Bedoeling is om tegen begin oktober deze ruimte in gebruik te nemen. Vanaf dan zullen onze activiteiten verdeeld worden over de Feftig en de Atelier.

De actie rond ‘uitstelbrood’ blijft onverminderd doorlopen. Sedert de start op 17 oktober 2019 zijn zowat 1.570 broden voor minder bedeelden gekocht door de Hoogstraatse bevolking . Die noden blijven onverminderd voortduren. Vandaar een hernieuwde oproep om af en toe een ‘uitstelbrood’ aan te kopen.

Naast steun van particulieren springen steeds meer instellingen of verenigingen in de bres. Zo was er de kaarsenactie van parochiale werking, hulp bij wassen en verstellen van babykledij door afdeling voeding en verzorging van het Spijker, steun van een viertal serviceclubs en de reeds genoemde steun in natura van talloze producenten en distributeurs. (fh)

Dag tegen de armoede De officiële opening van de Atelier heeft plaats

Ook jij kan ’t Ver-Zet-je steunen. Naast de uitstelbroden is er nog de actie 500 x 1 euro, waarmee men 500 inwoners zoekt die elke maand 1 euro overmaken aan de vereniging.

Doorgeefluik helpt in de Noordhoek MEERSEL-DREEF / MEER / MEERLE - De West-Vlaming Hervé Hellemans (67), maar wonende in de Lokbosstraat te Meer, organiseert sinds 2019 een noodhulplijn voor en aan behoeftige mensen en gezinnen voor de verder afgelegen deelgemeenten Meerle, Meer en Meersel-Dreef. De afstand tussen deze deeldorpen naar ’t Verzetje in Hoogstraten, Gelmelstraat, is voor velen immers een onoverkomelijk probleem zoals hij dat zelf ook proefondervindelijk heeft uitgetest. Een doorgeefluik moet een oplossing bieden, met als motto: een hand voor een hand.

Hervé probeerde het zelf uit: even op en neer naar Hoogstraten, met de fiets als je die al hebt en rekening houdend met de weersomstandigheden, of met de busverbinding op en neer, dat is heel tijdrovend, en ook niet altijd mogelijk als je kleine kinderen hebt of als de gezondheid het niet toelaat. De busverbindingen zijn bovendien niet optimaal met lange wachttijden in het bushokje tot gevolg. Iets waar mensen van de ‘stad’ niet altijd bij stilstaan.

Materiële hulp

deren: verjaardagscadeautje, taart, Sinterklaas.

Ook werden 14 noodpakketten gegeven voor uitzonderlijke situaties. In de zomermaanden werden er gratis picknickpakketten bedeeld om een bezoek aan recreatiedomein de Mosten mogelijk te maken.

Ondertussen worden al 24 personen geholpen en er is al een wachtlijst van 17 personen. Dus de behoefte is er wel degelijk. De vrijwilligers willen ten gepaste tijde deze gratis dienstverlening nog verder uitbreiden, zoals met nieuwe kleding

e.d. maar dat is nog even toekomstmuziek.

Wil jij graag sponsor worden, eventueel financieel? Ken je behoeftige mensen waarvan je peter of meter wil worden? Of heb je zin en tijd om een handje toe te steken? Neem dan contact op met “Doorgeefluik Hoogstraten Noord”, p/a Hervé Hellemans, Lokbosstraat 5, 2321 Meer, gsm 0472 49 46 25 of email herve.marie.c.hellemans1@telenet.be. En doe dat onder het symbolische motto: een hand voor een hand. (JJ)

Daartoe zet hij een doorgeefluik op poten. De materiële hulp die hij met enkele vrijwilligers kan aanbieden bestaat uit brood van een warme bakker, groenten, conserven blik en brik, dranken, deegwaren, droge producten, rijst, zuivel, sausen, diepvriesproducten, kaas en charcuterie, en alles wat hij gratis kan bekomen bij verschillende sponsoren die niet altijd bij naam genoemd willen worden. Hij is bijzonder dankbaar voor deze steun vorig en ook dit jaar.

Peters en meters contacteren Hervé. Zij vormen de verbinding tussen “Doorgeefluik Hoogstraten Noord” en de wie nood heeft aan hulp. Om in aanmerking te komen voor deze materiële steun, wordt de probleemsituatie vooraf wel overlopen.

Dat moet misbruik voorkomen. Elke vrijdag tussen 18 en 21 uur is er het afhaalmoment voor de peters en meters, dat werkt uitstekend en coronaveilig.

Pakketten Op 14 juni 2019 gingen de eerste 4 pakketten de deur uit, met als doel om maximum 20 personen te bereiken. In totaal werden in vorig jaar 603 personen geholpen, met extra aandacht voor kin-

Hervé Hellemans met één van zijn trouwe helpsters Jacobien DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

27

BADKAMERRENOVATIE

Installatiebedrijf

VAN DEN BERG VERWARMING

28

SANITAIR

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

: ADRES NIEUW

83 1 g e w e ten Meers a r t s g oo 2322 H

EW EG

BR ED AS E

maak een afspraak in onze toonzaal met tal van badkameropstellingen

W

MEERLE MEER M EE RS

EG

van Advies tot Zalig genieten

OUT MINDERH ATEN HOOGSTR

Tel. 03 315 75 31 info@vdberg.be

www.vdberg.be VENTILATIE

ZONNE-ENERGIE

MAATSCHAPPIJ

Marjolein en Hannelore Van Bavel hebben buitenlandse partners

Liefde in tijden van Covid is niet altijd simpel…

MINDERHOUT - Suzanne Haest en Fons Van Bavel wonen al jaren in Minderhout. Hun dochters, Marjolein en Hannelore, verlieten het ouderlijke nest om te studeren in het buitenland en leerden er hun partners Hegel, een Mexicaanse doctoraatsstudent, en Serge, een Congolees/Angolese ICT-consultant, kennen. Covid treft de hele familie op een bijzondere manier. We laten het zowel ouders als dochters zelf vertellen…

Uitvliegen Suzanne en Fons: ‘We kregen een andere kijk op de wereld. Als je kinderen uitvliegen om in het buitenland te studeren is de kans op een internationale relatie groot. De dag dat ze vertellen dat ze verliefd zijn, ben je blij voor hen maar maak je je toch ook wel wat zorgen over wat het allemaal met zich mee zal meebrengen.

Hegel en Marjolein zijn gehuwd. Wederzijdse familiebezoeken horen daarbij. Wij leerden de Mexicaanse cultuur en gewoontes van binnenuit kennen. Het bezoek van de schoonfamilie aan België deed ons veel dingen zien die voor ons vanzelfsprekend zijn maar waar we niet meer bij stilstaan. Door de pandemie was het niet mogelijk om het voorbije jaar op bezoek te gaan in Mexico.”

Ook voor de andere dochter bleef covid niet zonder gevolgen. “Want ook het bezoek van de vriend van Hannelore aan België viel in het water. We hebben Serge dus nog nooit ontmoet.

Tot nu toe hadden we enkel contact via skype.

We hopen hem binnenkort eindelijk in levende lijve te ontmoeten.

Het gedoe om elkaar te zien, zelfs in tijden zonder pandemie…

“Hegel en ik leerden elkaar bijna acht jaar geleden kennen,” zo kijkt ze terug, “ik studeerde in Londen en ging op bezoek bij mijn zus Hannelore die toen in Glasgow op Erasmus was. Op een studentenfeestje leerde ik al dansend een Mexicaanse doctoraatsstudent kennen. Het klikte en van het één kwam het ander…

riete restaurantjes. Toch werd de Belgische lokroep voor mij de laatste jaren steeds sterker.

Zeker toen mijn familie het afgelopen jaar getroffen werd door gezondheidsproblemen. Plots voelde Mexico toch echt ver weg.”

Ik woon nu al meer dan vier jaar in Mexico Stad.

Na onze studies vonden we hier allebei onze eerste job, we huwden, kochten een huis en ons gezin groeide. Eerst kwam er Charlie, een Mechelse herder geboren in Mexico en toen Kludde, een Hollandse herder geboren in België. Een evenwichtig Mexicaans-Belgisch huishouden!

“De pandemie bracht ook andere dingen scherper in beeld,” zo getuigt Marjolein. “We wonen in een enorm dichtbevolkte stad. Mexico City telt dubbel zoveel inwoners als België. Een lockdown is praktisch onmogelijk omdat de overgrote meerderheid werkt in de informele economie en geen financiële buffer heeft. Een week niet gaan werken, betekent al snel geen eten meer op tafel. Mexico heeft bovendien geen sterk uitgebouwde sociale zekerheid zoals België. Werknemers zijn er veel minder beschermd.

De Belgische lokroep werd de laatste jaren steeds sterker Marjolein We hebben het goed in Mexico Stad. We leiden een comfortabel leven in een bruisende stad waar het altijd mooi weer is. We hebben hier familie en vrienden, toffe jobs, hobby’s en favo-

Pandemie

Het Mexicaanse gezondheidssysteem is in normale omstandigheden al overbelast. De enorme ongelijkheid in de Mexicaanse samenleving en de vraag naar drugs vanuit de Verenigde Staten dragen al decennia bij aan een groot criminaliteitsprobleem dat gepaard gaat met buitensporig geweld. Mexico is een prachtig land, maar heeft jammer genoeg ook vele problemen.”

Het gedoe om elkaar te zien, zelfs in tijden zonder pandemie, opende onze ogen voor het privilege dat een Belgisch paspoort met zich meebrengt. Wij, en velen met ons, hebben amper een idee van de oneerlijke en verouderde visumvereisten voor mensen uit het Globale Zuiden.

Ondertussen helpen we Marjolein met het vinden van haar nieuwe thuis in België en steunen we Hannelore in haar activisme voor de hereniging van internationale koppels. Het blijft een uitdaging, zo’n internationale relatie, maar ook een verrijking!”

Lokroep “De lokroep om terug te keren werd wel feller door Covid en de gezondheidsproblemen van mijn ouders,” zo klinkt het van Marjolein zelf.

Fons en Suzanne: “Dit opende onze ogen voor het privilege dat een Belgisch paspoort met zich meebrengt!”

DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

29

MAATSCHAPPIJ Een en ander maakt dat de tijd rijp is voor een nieuw avontuur. “Na bijna tien jaar in het buitenland, begin ik in november een job aan de Universiteit Antwerpen. Een internationale verhuis en het aanvragen van een verblijfsvergunning voor een buitenlandse partner zijn in normale omstandigheden al complex. Wij besloten die sprong te wagen in volle pandemie.

In vergelijking met mijn zus, hebben Hegel en ik vele voordelen. Hoewel er nu door de pandemie ook strengere reisrestricties gelden voor Mexicanen, mag Hegel - als mijn echtgenoot nog steeds het land in. Maar ook voor ons maakt de pandemie de dingen net dat tikkeltje moeilijker.

In Mexico zijn heel wat overheidskantoren voor onbepaalde tijd dicht. Het in orde maken van Mexicaanse documenten voor internationaal gebruik is onmogelijk. De honden en ik vlogen in het verleden zonder problemen op en neer tussen Mexico en Europa. Nu vliegt mijn vaste luchtvaartmaatschappij met kleinere vliegtuigen waarop geen vervoer van huisdieren mogelijk is.

Op dit moment is het dus onduidelijk hoe ik Charlie en Kludde in België ga krijgen. Maar ik vertrouw erop dat het in orde komt.

Maar ik vertrouw erop dat het in orde komt Marjolein En terwijl ik ooit zo graag de wijde wereld in wilde trekken, kijk ik er nu enorm naar uit om terug in het Minderhoutse groen te wonen.

Graag wissel ik de lange vluchten in voor een korte fietstocht om bij familie langs te gaan…

Natuurlijk betekent dat dan weer dat Hegel zijn familie zal moeten missen en in deze onzekere tijden is dat echt geen pretje. Maar dat is de definitie van een internationale relatie: er is altijd een gemis. En toch zouden we het niet anders kiezen. Een internationale relatie is erg verrijkend en het maakt dat je enorm bewust voor elkaar kiest.”

Knuffels Haar zus Hannelore zag haar partner Serge al 8 maanden niet meer door Covid. “Serge en ik leerden elkaar twee en een half jaar geleden kennen op de dansvloer van een Afro-Latin dansfestival in Kenia. Ik woonde in Nairobi voor mijn doctoraatsonderzoek, en Serge kwam als DJ draaien op het festival. Serge is half Angolees, half Congolees en trok voor zijn universitaire studies naar Zuid-Afrika waar hij de voorbij twintig jaar woonde en werkte. Na het festival hielden we online contact tot we besloten elkaar opnieuw te ontmoeten in Johannesburg. Sindsdien hebben Serge en ik een langeafstandsrelatie. Ik moest terugkeren naar Londen om mijn doctoraat af te maken. In september dien ik mijn thesis in. Het was onze bedoeling om vanaf dan samen te wonen.”

30

Het is nog onduidelijk hoe Marjolein en Hegel hun honden Charlie en Kludde in België kunnen krijgen.

Corona maakt dat er uiteraard niet eenvoudiger op. “Ondertussen hebben Serge en ik elkaar al 8 maanden niet meer gezien door de covid-19 reisrestricties. Niet bij elkaar kunnen zijn is altijd moeilijk, maar nog meer in tijden van zulke globale pandemie. Ik ben bezorgd dat hij ziek wordt en ik machteloos in België vastzit. We schrijven elkaar via WhatsApp en videocallen voor het slapen gaan. We houden ook regelmatig online ‘dates’: dan drinken we samen een glas wijn, eten samen sushi of een ijsje, of spelen Uno online. We hebben een sterke relatie, maar ik mis zijn knuffels - al helemaal toen onze familie het afgelopen halfjaar heel wat gezondheidszorgen kreeg te trotseren.”

Commissie Hannelore wil niet bij de pakken blijven zitten.

“Als lid van de collectieven ‘Love Is Not Tourism’ en ‘Belgians separated from loved ones’ ben ik aan het lobbyen bij de overheid om uitzonderingen te maken voor ongetrouwde, bi-nationale koppels. In juni moedigde de Europese Commissie alle lidstaten aan om maatregelen te treffen voor ongetrouwde bi-nationale koppels.

Op 20 augustus kondigde de Belgische Veiligheidsraad aan dat deze koppels vanaf 1 september opnieuw de grens zouden mogen oversteken.

De voorwaarden: 1 jaar onafgebroken hebben samengewoond, 2 jaar een relatie hebben met minstens 3 ontmoetingen en minstens 45 dagen samen, of samen een kind hebben. Daarnaast blijven alle gewoonlijke visumvereisten uiteraard gelden.

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Door deze strenge vereisten vallen veel koppels uit de boot. Veel internationale koppels zijn net in een langeafstandsrelatie omdat ze voorlopig nog niet de kans hadden om langere tijd samen te wonen.

Serge en ik zijn bij de gelukkigen die wel aan de voorwaarden voldoen. Maar ook wij zijn nog niet meteen herenigd. Behalve bewijs leveren van onze relatie, moet Serge ook een visum verkrijgen. Die aanvraag moet ingediend worden in het land waar hij resident is (DR Congo). Toen we uitlegden aan de Belgische ambassade dat hij, omwille van de lockdown, niet vanuit ZuidAfrika naar Congo kan terugkeren, was het antwoord: ‘Jammer, maar dat zijn de regels.’ Samen met anderen van ‘Love Is NotTourism’ heb ik een open brief aan de overheid geschreven met alle knelpunten van hun beleid.”

Een overheid bepaalt of koppels al dan niet bij elkaar kunnen zijn Hannelore

Inmenging “Voor een deel van de internationale koppels is het de eerste keer dat een overheid bepaalt of ze al dan niet bij elkaar kunnen zijn. Voor mensen met een lief uit het zogenaamde ‘Globale Zuiden’ of de ‘ontwikkelingslanden’ is deze inmenging van de overheid in iets intiems als de liefde helaas niet nieuw,” zo vervolgt ze.

MAATSCHAPPIJ “Tot nu toe hebben Serge en ik elkaar telkens ontmoet in verschillende Afrikaanse landen omdat het voor mij, met mijn Belgisch paspoort en wit privilege, veel makkelijker is om grenzen over te steken. Afrikanen die naar Europa willen komen, moeten aantonen dat ze voldoende op hun bankrekening hebben staan, informatie geven over hun beroep én bewijzen dat ze zullen terugkeren naar hun land van herkomst. Want als ze eenmaal in Europa zijn geraakt, willen ze blijven - zo is de veronderstelling.

Nochtans wil Serge gewoon bij mij en mijn familie zijn en heeft hij weinig ambitie om in Europa te wonen: zijn leven in Afrika is daar veel te mooi voor. Serge heeft vastgoed in twee Afrikaanse landen en een stabiele en goedbetaalde job in IT. Maar omdat hij als consultant vanop afstand werkt, is het niet zeker dat zijn werk voldoende bewijs levert aan de overheid dat hij België weer zal verlaten.”

Bewijzen Hoe moet het dan verder? “We hebben een visum voor samenwonen of huwelijk overwogen, maar daarvoor moet ik dan weer een vaste job en een huurcontract hebben. Ik rond bijna mijn doctoraatsstudies af en ga dan op zoek naar mijn eerste job, maar tot dan voldoe ik dus niet aan die vereisten. Bovendien is een visum om te huwen niet onze eerste keuze. Ja, wij willen ooit trouwen, maar ook wij hebben het recht om te kiezen wanneer en hoe we die volgende stap willen nemen. Helaas voelen we de druk om die stap sneller te zetten, omdat onze overheden onze relatie niet erkennen zonder huwelijkscertificaat.

Ik voel me vaak boos om de vernederende visumprocedure Hannelore Het zou allicht opnieuw het makkelijkst zijn als ik naar Serge ga. Maar omwille van ziekte in de familie, mijn zus en haar echtgenoot die terug-

Hannelore en Serge ondervinden maar al te scherp dat de overheden een relatie niet erkennen zonder huwelijkscertificaat. komen naar België, en omdat mijn familie mijn vriend nog steeds niet heeft ontmoet, willen Serge en ik elkaar liefst in België ontmoeten.

Ondertussen zijn we vliegtickets, accommodatiereservaties, foto’s, en WhatsApp gesprekken aan het verzamelen om onze liefde te ‘bewijzen’ aan de overheid.

Ik voel me vaak boos om de vernederende visumprocedure voor Afrikanen, de manier waarop de overheid een inkijk eist in iets intiems als onze relatie, en het besef dat - als Serge en ik ooit trouwen in België - de politie ’s nachts

Algemene Bouwwerken Ed Schrickx Dr. Versmissenstraat 4 2320 Hoogstraten +32 (0) 468 16 45 96 es-bouwwerken@telenet.be

voor onze deur zal staan om te controleren of we wel in hetzelfde bed slapen. Maar Serge en onze liefde zijn het waard. Toch hoop ik dat de aandacht voor geliefden die gescheiden zijn door corona, ook een breder debat kan openen over de verouderde visumvereisten die het moeilijk maken voor internationale koppels om samen te zijn.”

Wil je de internationale ongehuwde koppels steunen in hun vraag naar hereniging dan kan je dit doen op: www.loveisnottourism.be. (hr)

Eigen fabricage

Maatwerk VERNIEU WD WEBSIT E E

Productie en plaatsen van houten vloeren - Interieurprojecten op maat www.martensvloeren.be Groot Eyssel 39a - Meerle - T. 03 315 84 32 - GSM 0478 36 74 88

DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

31

Doe d eg chec ratis k-u onlin p e

Uw adviseur voor kredieten & verzekeringen zowel voor particulieren als KMO’s bevoorrechte partner van

Van Huffel Verzekeringen Vrijheid 74 2320 Hoogstraten 03/314.46.10 vanhuffel@dvv.be www.van-huffel.be

VAN HEMELEN

VAN HEMELEN

FSMA:14593 A

BVBA

BVBA

Deskundig Advies

Vakmanschap

Eigen Atelier

Persoonlijk

NIEUWBOUW & RENOVATIE ELEKTRICITEIT CENTRALE VERWARMING SANITAIR ALTERNATIEVE WARMTE WARMTEPOMPEN ZONNEBOILERS ZONNEPANELEN

Industrieweg 4 2330 Merksplas Tel: 03 314 37 67 Tel: 014 26 60 72

info@vanhemelenbvba.be

www.vanhemelenbvba.be 32

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

• • • • • •

Interieur- en kleuradvies.

Gordijnen uit eigen atelier.

Binnenzonwering en shu琀ers Vloerbekleding en PVC-vloeren.

Boxsprings en matrassen.

Vakkundig opmeten en plaatsen.

KAPELSTRAAT 6 - BAARLE-HERTOG - T. 014 69 90 02 WWW.VANDERSLUIS.BE

GESCHIEDENIS

Domein Maxburg geraakte versnipperd door de crisis in de jaren ’30

Wat heeft Maxburg te maken met de Meerse parochiezaal, John Lysen en Dulle Griet?

MEER - Door een tekst, die blootgelegd werd tijdens de restauratie van de voormalige parochiezaal op de kloostersite te Meer en het daaropvolgende archiefonderzoek, weten we meer over de bouw van de zaal, de versnippering van het domein Maxburg door de financiële crisis in de jaren ’30, de link met het Zwaluwenhof en het Hof ter Meiren in de John Lysenstraat en zelfs de onverwachte link met het Antwerpse museum Mayer Van den Bergh.

De voormalige parochiezaal op de kloostersite gaf tijdens de ontmantelingswerken voor de restauratie een van zijn geheimen prijs. De zaal was oorspronkelijk open tot in de nok. Boven de theatermond kwam volgende tekst in grote letters te voorschijn: HAVENITH VAN DEN BERGH BOUWDE DEES ALLERPRACHTIGSTE PAROCHIALE ZAAL. Archiefonderzoek bracht aan het licht dat het gaat om Evrard Havenith, die gehuwd was met Elisabeth Van den Bergh. Zij was de dochter van Jean Felix Van den Bergh, mede eigenaar van het domein Maxburg. Blijkbaar gaf hij de opdracht om de zaal te bouwen en niet toenmalig pastoor Vermeiren, zoals tot vandaag werd aangenomen.

Stokerij ‘La Cloche’ Onder de naam ‘Van den Bergh & Co’ baatten de broers Maximiliaan en Jean Félix van den Bergh-Elsen in Antwerpen brouwerij, stokerij en mouterij ‘La Cloche’ uit aan de Brouwersvliet en in de Oude Leeuwenrui. In 1843 hadden zij ‘De Gulden Klok’ overgenomen van jeneverstoker Jean Jacques van den Bergh-Aerts (17681844).

Een geëmailleerde plaat van Distillerie & Brasserie de la Cloche

Boven de theatermond stond in grote letters (helemaal bovenaan, zie ook de inzet) de naam Evrard Havenith als opdrachtgever voor de bouw van de zaal.

Rond 1853 kopen de broers de in het grensgebied gelegen “Heyhoef ” en 1.200 ha grond. Dat domein was zo groot als Wortel- en Merksplaskolonie samen. De hoeve was één van de “hertogse hoeves” in 1755 gebouwd in opdracht van de eerste hertog van Hoogstraten Nikolaas Leopold van Salm-Salm.

den Berghe 31 mai 1869”. Rond het kasteel werd een park aangelegd, afgesloten door muren met verschillende monumentale toegangspoorten.

Maximiliaan van den Bergh

Jean Felix van den Bergh

Binnen de zeer welgestelde familie is het Maximiliaan die zorg draagt voor de ontginning van de uitgestrekte woeste gronden tot graanakkers die de stokerij in de stad en later ook de stokerij op het domein zelf moesten bevoorraden.

Maximiliaan van den Bergh blijft ongehuwd en na zijn dood op 70-jarige leeftijd komt het domein in handen van zijn broer Jean Felix van den Bergh (1814-1894). In 1836 trouwt hij met Henriette Elsen (1814-1901). Zij hebben één zoon en drie beeldschone dochters.

In 1860 worden er eerst een rentmeesterwoning, een boerderij, een nog relatief bescheiden verblijfplaats voor Maximiliaan van den Bergh en twee conciërgewoningen opgericht. Drie jaar later bouwt hij er een stokerij en nog later wordt het verblijf vergroot tot het huidige riante kasteel. Dat feit is vereeuwigd op de achtergevel van het landhuis door de inscriptie “Max. van

Maximiliaan geeft ook zijn naam aan wat we nu Maxburg noemen.

Naast zaakvoerder van Van den Bergh en co is hij consul van Griekenland en actief in de politiek. Eerst voor de liberale partij, vervolgens voor de Meetingpartij, die meer aansluit bij de katholieke partij. In 1862 wordt hij verkozen tot senator voor het arrondissement Antwerpen. Hij zetelt langdurig als provincieraadslid, gemeen-

DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

33

GESCHIEDENIS

Fritz Mayer Van den Bergh Henriette (1838 - 1920) is de gefortuneerde oudste dochter van Jean Felix. Zij huwt in 1857 met de stinkend rijke Emil Mayer (1824-1879), een succesvol handelaar in specerijen en farmaceutische producten.

Ze is een fervent kunstverzamelaar, een passie die ze doorgeeft aan haar oudste zoon Fritz Mayer (1858 - 1901), die op jonge leeftijd en ongehuwd sterft. Onmiddellijk na zijn dood geeft zijn moeder aan de gerenommeerde architect Joseph Hertogs de opdracht voor de bouw van een museum, dat de naam van haar zoon en haar achternaam meekrijgt: het Fritz Mayer van den Bergh museum in de Lange Nieuwstraat te Antwerpen.

De parochiezaal staat in de steigers en wordt een dienstencentrum. teraadslid en schepen van Antwerpen en is in 1871-1872 waarnemend burgemeester.

Constant Van den Bergh

Het is deze Constant van den Bergh die in 1881 bij de Mussenakker 1ha en 55 ca grond koopt waarop een katholieke school en een klooster voor de zusters van het Heilig Graf gebouwd worden.

Om al die redenen draagt hij het dagelijks beheer van Maxburg over aan zijn zoon Constant van den Bergh (1837-1894). Hij transformeert het geheel tot een lusthof en bebost het domein.

Hij legt de jeneverstokerij stil en verbouwt ze tot een kapel met links en rechts ervan stallingen.

De zaken gaan goed, zeer goed zelfs. De familie van den Bergh bezit fortuinen. En als is Jean Felix politiek actief in Antwerpen, hij verblijft veel in het kasteel van Maxburg als uitvalsbasis voor de jacht.

Dit jaar plande het museum een eerbetoon aan Henriette van den Bergh, die 100 jaar geleden stierf en de droom van haar zoon waar maakte.

Maar omwille van het coronavirus werden de feestelijkheden uitgesteld.

Het topstuk van de indrukwekkende collectie van het museum, dat voor het overgrote deel samengebracht is door moeder en zoon, is zonder twijfel “Dulle Griet� van Pieter Bruegel. Sinds de lockdown kan u het museum trouwens digitaal bezoeken. Tijdens dit online bezoek vertelt o.a. Leen Huet over het leven van Pieter Breugel de oude.

Het domein van Maxburg vandaag. Het kasteel was al gerestaureerd, de kapel met de bijgebouwen (vooraan) worden nu in ere hersteld.

34

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

GESCHIEDENIS Henriette erft na het overlijden van haar vader het domein Maxburg en vererft het op haar beurt en tot grote ergernis van de tweede dochter, aan Elisabeth (1840-1933) de jongste dochter van het gezin.

Louis Lysen was ziedend van jaloezie omdat de erfenis aan hem voorbijging

John Lysen De tweede dochter Clémentine van den Bergh (1840-1933) huwt in 1862 met bankier Louis Lysen (1835-1908). Deze laatste was ziedend van jaloezie omdat de erfenis van Maxburg aan hen voorbijging. Hij besliste in 1904 om dan maar zijn eigen kasteel te bouwen in de schaduw van het domein Maxburg. Dat werd het landhuis ‘De Zwaelmen’, nu gekend als het ‘Zwaluwenhof’, John Lysenstraat 54-56 te Meer.

En de geschiedenis herhaalt zich. Louis en Clementine Lysen - van den Bergh lieten twee kinderen na, John en Louis. John kocht voor zijn moeder steeds meer gronden en heide aan, maar uiteindelijk erfde Louis De Zwaelmen. Nu was John boos en bouwde naast De Zwaelmen zijn eigen ‘Kasteel ter Meiren’, John Lysenstraat 5860 te Meer. Het domein telt twee toegangsdreven met daarnaast een monumentale zandstenen siervaas afkomstig van Maxburg, al was het maar om de herinnering warm te houden.

Het is deze John Lysen die, naar men beweert, nog tijdens zijn leven er voor zorgde dat de straat naar hem genoemd zou worden.

Evrard Havenith De jongste dochter Elisabeth van den Bergh huwt Evrard Havenith (1839-1933), een telg van een vooraanstaande bankiersfamilie. Haar verhaal begon even rooskleurig. Ook zij zijn zeer welstellend. In 1927 laat hij zich kennen als mecenas wanneer hij opdracht geeft voor de bouw van de

parochiezaal. Maar enkele jaren later loopt het mis door de bankencrisis in de jaren ’30.

Wat was er aan de hand? Nadat de VS tijdens de Eerste Wereldoorlog veel voedselhulp verstrekte aan Europa, was er daar in de jaren ’20 een grote landbouwproductie. Toen Europa weer zelf zijn voedsel ging verbouwen, kwam er een overschot in de VS, waardoor de prijzen daalden. De boeren hier, die onder de bodemprijs produceerden, dachten dat een grotere productie hen uit de problemen kon helpen.

Om de lagere prijs te compenseren ging men meer produceren in de hoop daarmee hetzelfde te verdienen. Dit leidde niet enkel tot nog meer overproductie, maar ook tot voedseloverschotten die verbrand werden of in zee gegooid, terwijl er veel hongernood was. Wereldwijd kon men lopende leningen niet terug betalen, de banken konden die klap niet aan. Samen met veel anderen ging ook de bankiersfamilie Havenith ten onder en verloor zo goed als heel hun fortuin.

Aardbeivelden achter de kapel met links en rechts stallingen, voordat er een lusttuin werd aangelegd. voor de jacht en zich niet bekommeren om het kasteel.

Wereldwijd kon men lopende leningen niet terug betalen

Maxburg nu

Albert Naveau Havenith moest het domein Maxburg verkopen.

Hij deelde het 2.100 ha grote domein op in verschillende percelen en verkocht die gronden aan plaatselijke boeren. De Nederlander Adriaan Kustermans kocht het grootste lot van 100 ha, waarop het kasteel de kapel en een aantal bijgebouwen staan.

Albert Naveau, onderpastoor te Meer, ontfermt zich over het kasteel. Hij richt er een natuurhistorisch museum en een bewaarschool op en organiseerde er vakantiekampen. Eind jaren ‘30 koopt hij het kasteel, de kapel en een aantal bijgebouwen, samen 18 ha groot.

Maar financieel was het een onhoudbare zaak.

Naveau behoudt de kapel en de bijgebouwen, maar verkoopt het kasteel aan de familie Martens - Koyen, die enkel belangstelling hebben

Het kasteel werd eigendom van de heer A.D. Van Dijk. Hij heeft de verdienste dat hij met eigen middelen het landhuis, nog voor de bescherming als monument, minutieus en kwaliteitsvol restaureert. Maar door tragische familiale omstandigheden geraakt hij in financiële moeilijkheden en in maart 2014 wordt het kasteel verkocht aan een echtpaar uit Zundert, die nu het geheel met evenveel zorg onderhouden en waar nodig restaureren.

De kapel is nog een apart verhaal. Nadat onderpastoor Naveau in 1948 uit Meer was vertrokken, bleef hij er eigenaar van. Hij kwam een maand per jaar terug naar Meer. Uiteindelijk kwam de kapel in handen van de familie Palmans, die in een gedeelte van de vroegere stallen eerder ongelukkige verbouwingen doorvoeren.

Eind 2018 wordt de kapel met links de verbouwde stallen en rechts het verblijf van pastoor Naveau verkocht aan een jong gezin uit Loenhout. Zij laten een historische nota opmaken en op dit moment wordt hun eigendom in ere hersteld. (fh)

DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

35

Erkend vastgoedmakelaar BIV nr. 207427 Reeds 25 jaar uw vastgoedmakelaar voor Hoogstraten en omgeving!

Huis verkopen? Bel ons: 03 314 16 99 www.vanhuffelvastgoed.com info@vanhuffelvastgoed.com Vrijheid 72 - Hoogstraten

BADKAMERRENOVATIE

Installatiebedrijf

VAN DEN BERG VERWARMING

36

SANITAIR

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

: ADRES W U E I N

183 g e w e s ten M eer a r t s g oo 2322 H

EW EG

BR ED AS E

maak een afspraak in onze toonzaal met tal van badkameropstellingen

W

MEERLE MEER M EE RS

EG

van Advies tot Zalig genieten

OUT MINDERH ATEN HOOGSTR

Tel. 03 315 75 31 info@vdberg.be

www.vdberg.be VENTILATIE

ZONNE-ENERGIE

MILIEU

De natte droom van Hoogstraten - aflevering 1

Zijn de Hoogstratenaren watervriendelijk bezig?

HOOGSTRATEN - De lente en zomer waren zonnig en droog. Dat maakte de lockdown voor velen van ons draaglijk. Nooit wandelden en fietsten we meer. De warmte en de droogte hebben echter ook een keerzijde. Vennen, waterlopen en voorraadbekkens stonden laag of leeg. De natuur kreunde. Hoog tijd om daar verandering in proberen te brengen. Doen we dat al? Wij gingen alvast op zoek naar de natte droom van menig tuinier: goed gevulde regentonnen in alle vormen en maten…

Droogte De situatie in de Kempen verschilde niet drastisch van die elders in Vlaanderen. De grondwaterstanden raakten niet aangevuld en daalden verder. De verklaring ligt voor de hand: de droogteperiodes gedurende meerdere opeenvolgende jaren, de hoge verdamping door de warmte, de sterke verharding in Vlaanderen en de afvoer van regenwater via de riolering. Wil je meer lezen over de droogte, dan is https://www.waterinfo.be/ een goede bron van informatie.

Dat het droog was konden we ook zien aan onze gazon, aan de planten en aan de bomen die al vroeg hun blad afstootten, in onze moestuin. Dat het zeer droog was, stelden we bij onze bezoeken aan waterbewuste Hoogstratenaren onthutst vast.

Verdroging tegenaan Landbouw, industrie en openbare besturen moeten hun verantwoordelijkheid nemen om verdroging tegen te gaan. Ook burgers kunnen veel doen. Wij willen alle Hoogstratenaren oproepen om hun steentje bij te dragen, hoe bescheiden ook en in de loop van het jaar tonen we jullie goede voorbeelden van gezinnen die op hun manier proberen dat te doen. Sommige dingen vragen geen grote inspanning, andere vereisen meer denkwerk en centen. Wel dragen ze allemaal bij aan een watervriendelijke omgeving.

Tiny toont ons haar vijver die nu al het derde jaar op rij helemaal droog staat. Nochtans laat zij al het regenwater van het dak hierin afvloeien.

Deze maand zetten we regenwatertonnen in de schijnwerper.

Voor onze volgende nummers zijn we nog naarstig op zoek naar voorbeelden van: - groendaken of vertraagde afvloei van regenwater - ondergrondse opvang en buffering van regenwater bij bestaande woningen - ontharding van tuinen, terrassen en opritten - besparing van drinkwater, regenwater, bemalingswater - afkoppeling van regenpijpen - klimaatrobuuste tuinen - kleinschalige waterzuiveringsinstallaties (KWZI’s) - en andere…

Ben jij zelf hiermee bezig of ken jij Hoogstratenaren die hierop inzetten, laat het ons dan weten! Mail naar hilt.rigouts@demaand.be.

Herman heeft twee tonnen staan bij de serre. Hij geeft kleinzoon Cel met de paplepel mee dat je best regenwater gebruikt om de planten in de serre water te geven. De tonnen zijn van kunststof en hebben een massief houten look. Ze staan op een sokkel zodat de gieter en emmer makkelijk kunnen worden gevuld.

DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

37

MILIEU

Deze ton van 400 liter kochten Hilt en Gaston vele jaren geleden aan via de samenaankoop van de gemeente. “In de loop der jaren hebben we het kraantje moeten vervangen, maar verder doet ze het nog altijd heel goed. We hebben in de tuin nog andere tonnen staan. Samen zijn ze goed voor 1200 liter. We gebruiken het regenwater voor de kruidentuin, de druivelaar, de kiwibessen, de fruitbomen en de potplanten.�

Ook Marcel en Annie tonen ons in hun grote tuin de leegstaande poel in de wei en de eeuwenoude waterput die op enkele centimeters na droogstaat. Het drinkwater voor de kippen, kalkoenen, konijnen, geiten, schapen, ezels moeten ze nu aansleuren.

Regenwatertonnen vind je in alle maten en stijlen. Deze Hoogstratenaar, die anoniem wenst te blijven, vangt het water van de balkons op in bakken in cortenstaal die perfect in harmonie zijn met de stijl van het huis. De kat heeft er een goed oog in.

38

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Marcel en Annie vangen het regenwater van de veranda op in een bak van 1000 liter. Zij vullen dagelijks vier emmers water en gebruiken die om het WC te spoelen. Zij willen de inspanning graag doen omdat ze beseffen dat we zuinig moeten omspringen met drinkbaar water. Zij besparen op jaarbasis hiermee 14600 liter drinkwater. Een waterput steken was bij hun bestaande woning met rondom bomen niet eenvoudig en duur.

MILIEU

Tiny vangt het regenwater van haar tuinhuis via een regenwaterklep op in een ton. Als de ton vol is loopt het water weg in de tuin. Ze gebruikt het regenwater om kamerplanten water te geven en de auto en fiets te poetsen. De ton staat de laatste jaren vaak leeg.

Raymond is als vrijwilliger van samen-tuinen bonenakkers verantwoordelijk voor het vullen van drie soortgelijke vaten. Een tijdrovende bezigheid. Het water komt van de ondergrondse regenwateropslag van de appartementen. Raymond ontrolt de waterslang van 50 meter en vult de vaten van 1000 liter. Dat duurt telkens een uur. De tuiniers leren het regenwater op een slimme manier te gebruiken waarbij het langzaam insijpelt in de bodem.

In den ouden Koolhof van het Stedelijk Museum kozen de vrijwilligers van VELT voor robuuste eikenhouten vaten. De ton wordt gevuld via een valpijpfilter. Het deksel op de ton zorgt ervoor dat de muggen geen eitjes kunnen leggen in het water.

In de tuin van Hilt en Gaston staat ook deze antracietkleurige regenton van 150 liter met plantbak en kraan.

www.het-slot.be worteldorp 28, wortel

- W O R T E L -

vrijdag & zaterdag open vanaf 19 uur, zondag vanaf 14 uur

DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

39

VERZEKERINGEN KREDIETEN SPAREN EN BELEGGEN AGENTSCHAP AXA BANK VASTGOED - IMMO POINT VERHOEVEN

Meerdorp 2321 Meer T: 03 315 72 54

www.vanbavelrommens.be

‘Wij staan u met raad en daad bij voor, tijdens en na de uitvaart.’

03 669 62 66 | 24u/24u en 7/7 dagen Hoe kunnen we ook na de uitvaart zorgen wegnemen?

Bij een overlijden, en vooral na de uitvaart, worden de nabestaanden geconfronteerd met een lawine aan praktische en administratieve verplichtingen.

Wie moet er verwittigd worden? Werkgever, vakbond, ziekenfonds, bank, verzekeraars, enzovoort. Lopen er bepaalde abonnementen, wat met water en elektriciteit, met kinderbijslag, pensioenkas, nalatenschap?

Anne-Marie Verdaasdonk

Hilde Boden

Begrafenissen - crematies nabestaandenzorg • • • • • • •

40

persoonlijke dienstverlening respect voor uw wensen eigen funerarium aula voor intieme plechtigheden eigen rouwdrukwerk uitvaartverzekeringen nabestaandenzorg

Onze consulenten zijn er voor de nabestaanden met raad en daad en met correcte ondersteuning. En niet te vergeten, met een luisterend oor, om samen het leed en het verdriet te verzachten. Iedere uitvaart die we verzorgen, omvat steeds nabestaandenzorg.

Hilde Martens

Wuustwezel I Hoogstraten I Kalmthout Hoofdvestiging: Dorpsstraat 85 I 2990 Wuustwezel 06 669 62 66 I hofmans@dela.be I www.uitvaartzorg-hofmans.be

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Britt Swinkels

Partner van DELA DFA1 bv - RPR 0412.937.710

SPORT

België ontdekt jong motortalent op de minibike

Loris Dekkers is kampioen van België en Nederland RIJKEVORSEL - We brachten de 12-jarige motorracer Loris Dekkers een bezoekje in Rijkevorsel. Een weekje eerder zagen we hem op Sporza TV, ietwat bedeesd, onder de indruk van de situatie. Bij hem thuis in familieverband zagen we een gans andere Loris, groot voor zijn leeftijd, spontaan en zelfzeker. De hele familie is in de ban van zijn prestaties en zijn mogelijke toekomst als racer. De Belgian Motorcycle Academy pikt hem alvast op als jong talent.

De ouders van Loris komen allebei uit Hoogstraten. Tim Dekkers runt een schildersbedrijf in Rijkevorsel. Hij is afkomstig uit Meer waar hij net als zijn vader altijd met motoren bezig was.

Toen hij 8 of 9 jaar oud was croste hij met brommers rond, later reed hij zelf verschillende wedstrijden op het racecircuit. Het zit Loris dus duidelijk in de genen.

Maar ook mama Sabine Swaenen, opgegroeid in Wortel, goochelt met de vakterminologie van het racen. Ze heeft het over het Campionato Italiano Velocità (CIV), 2-takt en 4-takt zoals wij het hebben over kaas of ham bij de boterham.

En ook dochter Robin doet haar duit in het zakje.

Gezwicht DHM: Andere jongens gaan voetballen of volleyballen. Hoe kom je uit bij deze sport?

Sabine: In 2012 ging de papa een nieuwe moto kopen en wij reden met zijn allen naar de Ducati Store in Antwerpen. En terwijl Tim aan het rondkijken was, zag Loris in de etalage een elektromotor staan, zoiets voor kleuters. Loris, die nog 5 jaar moest worden, had geen interesse in die grote motoren, enkel in die kleine. Hij bleef aan mijn mouw trekken.

Uiteindelijk is de papa gezwicht: “Als ik een

nieuwe motor mag kopen, dan krijgt Loris er ook ene...” Zo is die eerste elektromotor mee naar huis gekomen. Een hele avond hebben ze dan onder de motor gelegen om er stickers op te plakken. Uren en dagen lang heeft hij met dat ding in de tuin rondgereden.

Later is Tim gaan kijken hoe hij van Loris een goeie piloot kon maken. Daarvoor moesten ze naar Nederland. Daar leeft deze sport veel meer en daar kun je met de minibike rijden op kartbanen. Op zondagmorgen werd er niet gekart, maar werden die circuits vrijgemaakt voor de minibikers. Dat heeft hij enkele jaren gedaan.

Daar leerde hij de basistechnieken, kijktechniek, zithouding, enz.

De minibike waarmee hij reed, is een kleine motorfiets met een maximale afmeting van 50 cm hoog en 1 meter lang. Het motorblok is veelal een 39cc- tot maximaal 110cc-tweetakt of -viertaktmotor met maximaal 19 pk. De snelheid varieert van 30 tot 160 km/h.

DHM: En dan kwamen de wedstrijden.

Loris: Toen ik 8 was heb ik het eerste kampioenschap gereden. Ik had altijd mijn lengte en gewicht tegen en heb altijd heel hard moeten vechten om resultaat te behalen. Tijdens dat kampioenschap heb ik ook mijn huidige coach leren kennen, Gerry Verhoeven, die met teams

De elektromotor werd nog eens tentoongesteld in de tuin.

naar Italië trok om er bij te leren. In 2018 ben ik voor de eerste keer mee geweest.

Italië is voor mijn sport echt wel ‘the place to be’. Daar leer je de kneepjes van het vak. Op circuits van 700 meter tot 1 kilometer werd ik in het begin gedubbeld, maar na een tijd moest ik minder en minder rijders voor laten gaan. Ik reed trouwens tegen 14, 15-jarigen met veel meer ervaring.

Het jaar daarop zijn we opnieuw naar Italië geweest en heb ik grote stappen gezet. Wat later wilde ik het Nederlands kampioenschap meerijden, maar ik zou te jong zijn. Omdat ik in Italië aan gelijkaardige races had deelgenomen mocht ik toch starten. In de eerste race reed ik iedereen naar huis en uiteindelijk won ik het NK waar ook enkele Belgen aan de start verschenen.

Loris op zijn gele minibike waarmee hij in 2019 Nederlands Kampioen werd in zijn klasse.

DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

41

SPORT nibike had de motor 50 cc en deze had 18 tot 20 pk. Meer PK dus maar dat komt omdat die helemaal was gefinetuned en andere benzine nodig had.

DHM: Dit is best wel een dure hobby, lijkt me.

Tim: Zeker. Daar komt heel wat bij kijken. Niet enkel het materiaal maar ook de tijd die je erin steekt. Wanneer we naar Italië gaan is dat minstens voor een dag of 4. Dan kan er ook al niet worden gewerkt. Met het bekender worden, wordt het een beetje eenvoudiger. Je krijgt materiële hulp, onderdelen krijg je goedkoper en er is een privé sponsor die een motor levert.

Ook bij de Academie betalen we een kleine inleg, maar mogen dan ook materialen gebruiken zoals helm en andere kledij. Door deze organisatie krijgen we ook kansen die we anders niet zouden hebben gekregen. Loris is nu bij het Belgian Motorcycle team omdat men in hem gelooft. Wanneer hij goed blijft presteren zal men hem wegzetten bij het Europees niveau. Zonder die hulp komen die kansen niet.

Loris in zijn beschermende kleding

Trainen

Fout Loris: Dan kwam het Europees Kampioenschap eraan met de beruchte Italianen erbij. In de eerste race zat ik in het wiel van de kampioen van Italië en kon ik strijden voor de tweede plaats.

Ik kwam als derde over de meet. In de tweede race ben ik technisch uitgevallen door papa’s fout… Een podiumplaats zat er zeker in.

DHM: Loris, gisteren stond er blijkbaar geen training op het programma…

Loris: Neen, gisteren heb ik niet kunnen trainen want ik moest voor de Belgian Motorcycle Academy naar Wallonië voor een ontmoeting met Jean-Luc Crucke, de Waalse minister voor sport.

Als Jong Talent heb ik via Wallonië ook een topsportstatuut bij ADEPS. Ik zit in Turnhout in het

2de middelbaar en de school doet hierdoor ook niet moeilijk bij bepaalde afwezigheden.

DHM: Hoe verloopt een training?

Loris: Ik kan voorlopig niet trainen want ik heb vermoedelijk een meniscuskwetsuur. Ik ben gevallen, niet met de motor maar met de fiets op het crossparcours.

Ik zal vertellen over de dag dat ik mocht trainen bij de Stephane Mertens Riding School. Ik kreeg op die dag les van hemzelf. (Stephane Mertens is ex-wereldkampioen endurance, red.) Ik moest enkele toertjes rijden en kreeg nadien te horen waar het beter kon. Voor de eerste keer reed ik met een R3.

Wat vooral beter moest, was dat ik in de bochten meer naast mijn motor moet gaan zitten. Heel belangrijk is om de bochten goed in te gaan. Je moet eerst je gewicht naast de motor plaatsen, op de juiste moment beginnen remmen, je in de bocht smijten en altijd kijken waar je naartoe moet. Met die R3 was dat wel een belevenis. Bij die 125 moet gewoon heel de gas open want die gaat toch niet rapper. (algemeen gelach, het moet altijd sneller en sneller…)

DHM: Naast het technische gedeelte is er ook het fysieke. Waarvoor moet je trainen?

Loris: Stretchen doe ik met een personal coach.

Ik doe krachtoefeningen voor armen, maar vooral voor de benen. Zo ’n R3 weegt 120 kg.

Ik moet dus sterker worden. Ik doe ook core stability oefeningen en rijd met de fiets naar school in Turnhout.

Ik zag hem door de lucht vliegen Tim geeft dan een technische uitleg over een ketting, een blok en een kettingbreuk. “Door die breuk blokkeerde de ketting zijn achterwiel en ik zag hem door de lucht vliegen. Dat EK had het mooiste moment kunnen worden in zijn jonge racecarrière…”

Loris: Dit jaar had ik graag revanche willen nemen voor de gemiste kans, maar wegens corona ging de wedstrijd niet door. Volgend jaar wordt het kampioenschap opnieuw in Italië georganiseerd.

Ondertussen ben ik ook overgeschakeld naar grote motoren. Ik rijd nu de Yamaha KicXstart R125 Cup. Iedereen rijdt in deze wedstrijden met dezelfde motor (125cc en 14 pk) waar niets aan mag worden veranderd. Alle rijders strijden dus met dezelfde middelen. Dit is ook kostenbesparend, want niet iedereen heeft hetzelfde budget. Die motor mag ik gebruiken. Bij de mi-

Ondertussen schakelde ik over naar grote motoren 42

In de living staat een prachtexemplaar. Het blijkt een verzamelobject van papa. “Zo zijn er maar 35 van gemaakt. Dit is nummer 24. Hij is spiksplinternieuw.

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

SPORT

Geen contactsport, maar we raken mekaar dikwijls

Bang DHM: En komt er ook tactiek bij kijken?

Loris: Natuurlijk. Inhalen is dikwijls moeilijk.

Je moet afwachten, bochten vooruit denken, jouw voorganger bestuderen en je kans grijpen wanneer die zich voordoet. Dat kan binnendoor zijn of buitenom. Mensen denken soms dat dit geen contactsport is, maar we raken mekaar best dikwijls en ik begin stilaan mijn mannetje te staan tegen kerels die 3 of 4 jaar ouder zijn.

DHM: Ben je dan al wel eens gevallen?

Loris: (lacht) Al wel honderd keer, denk ik. Ik heb al twee keer een hersenschudding gehad, maar de ergste val was wel met die kettingbreuk tijdens het EK. DHM: Zijn jullie nooit bang wanneer je er als toeschouwer bij bent?

Sabine: Jawel. Natuurlijk. Maar alles wordt zo veilig mogelijk gemaakt. Alle rijders dragen een lederen race-outfit met daaronder een borst- en rugprotector.

Alles wordt zo veilig mogelijk gemaakt Wanneer Loris echter op de grote baan rijdt, met de motor die je op het nieuws gezien hebt, draagt hij een borst- en rugprotector met airbag.

Deze ontvouwt zichzelf op het ogenblik dat de rijder een onverwachte beweging maakt zodat rug, borst, nek en nieren beschermd zijn.

Loris op de Yamaha waarmee hij rijdt op de Yamaha KicXstart R125 Cup Dat is ook wel belangrijk natuurlijk. De snelheden in deze wedstrijden liggen veel hoger dan met de motoren met minder vermogen waar hij mee op kartbanen rijdt.

Droom DHM: Je rijdt dus meestal op kartcircuits.

Heb je al dikwijls op een groot circuit gereden?

Loris: In Mettet en ook in Assen. Ah ja, en ook in Hockenheim toen ik klein was. Nadat mijn vader zijn race in de Belgian Twin Trophy had gereden wilde ik een toerke doen met mijn minibike. Ik ben toen helemaal verloren gereden.

Ik dacht dat het een heel groot circuit was maar nam elke keer opnieuw de verkeerde afslag. Het was bijna donker toen ik aankwam.

DHM: Je vertelde dat je ultieme droom is om later de MotoGP te bereiken, maar wat zijn de ambities op kortere termijn?

Loris: Ik zou graag kunnen deelnemen aan de Northern Talent Cup. De Academy heeft momenteel twee rijders aangeduid om hieraan deel te nemen. Wanneer deze rijders te oud zijn, krijgen nieuwe mensen een kans. Daar zou ik graag bij zijn‌

Bracht ik een bezoekje aan de nieuwe Valentino Rossi? Woont de toekomstige moto-GP kampioen in Rijkevorsel? Ondenkbaar is dat niet, wij wensen hem veel sportief succes en zullen zijn carrière beslist volgen. Aan zijn entourage zal het zeker niet liggen. (rob)

DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

43

DEZE MAAND

Beleef Hoogstraten kijkt met optimisme vooruit HOOGSTRATEN - Enkele maanden geleden leek Hoogstraten wel een spookstad. De Nationale Veiligheidsraad besliste dat winkels en horeca verplicht op slot moesten. We zijn nu een half jaar verder. De winkeliers en horeca kijken gelukkig weer met veel optimisme naar de nabije toekomst. Twee bestuursleden van Beleef Hoogstraten kijken hoopvol vooruit.

“Een jaar om snel te vergeten” kijkt Jan van de Peer terug. “Gelukkig hebben we deze beproeving niet alleen moeten doorstaan” zegt Carolien Wouters. “Het stadsbestuur heeft flink geholpen en vooral snel geschakeld om de winkeliers en de horeca ten volle te ondersteunen”.

Beide bestuursleden van Beleef Hoogstraten doen aan ons het verhaal van dit bewogen jaar.

Coronaproof Carolien: “Na de verplichte sluiting in het voorjaar kregen we opnieuw een opdoffer. Net toen in de zomer de soldenverkoop naar zijn einde liep en toen het vertrouwen bij de consument wat herstelde werd de provincie Antwerpen rood gekleurd door de beslissing van de gouverneur omwille van het toenemend aantal besmettingen. Zelfs de Nederlandse shoppers kwamen niet meer naar Hoogstraten en dat terwijl we alle winkels zo goed mogelijk Coronaproof hadden gemaakt.

Unizo Hoogstraten leverde gratis aan iedereen een ontsmettingsstand met de nodige desinfecterende middelen, er was de mondmaskerplicht waar iedereen zich heel goed aan hield, en we beperkten het aantal bezoekers in de winkels.

Dat liep eigenlijk heel vlot. Ook de klanten hadden daar geen moeite mee en velen vonden het heel knap dat dit allemaal zo vlekkeloos verliep.”

voor iedereen duidelijk moet zijn dat wij als bestuur nu onze winkeliers zoveel mogelijk moeten helpen. Als je het mij vraagt, vind ik dat het goed meevalt in Hoogstraten. De leegstand is zeker niet toegenomen. Er gaan zelfs twee grote projecten starten binnen afzienbare tijd.”

Carolien: “Ik heb ook nergens opgevangen dat de soldenverkoop desastreus is geweest, dus ik vermoed dat het misschien allemaal nog wat is meegevallen.”

Meerjarenplan Jan: “Samen met het stadsbestuur hebben we ons hele najaarsprogramma doorgelicht en het blijkt dat alle opendeurdagen kunnen doorgaan.

Natuurlijk altijd met de nodige veiligheidsmaatregelen. Ook is er een werkgroep opgericht door stadsbestuur met daarin vertegenwoordigers van Unizo, de Hoogstraatse Horeca, toerisme en de dienstensector.

We hebben een meerjarenplan opgemaakt om vooral promotie te maken voor onze gemeente.

Op welke manier en door welke media maken we Hoogstraten aantrekkelijk? Ik hoop dat ook de media dit oppakken binnenkort. Ook begin-

nende zelfstandigen worden uitgenodigd en warm gemaakt om te investeren in Hoogstraten.

Ik moet zeggen dat de samenwerking tussen stadsbestuur, horeca en middenstand opperbest verloopt.”

Klant is koning Carolien: “Tijden veranderen, ook het gedrag van de klant verandert. Toch moeten we meer in contact komen met de klant. Graag hadden we van hen geweten wat zij verlangen van ons, welke acties ze graag zien terugkomen, wat we moeten doen om het onze klanten zo aangenaam mogelijk te maken? We hopen op vele reacties via de Facebookpagina van Beleef Hoogstraten, we willen dit graag uitwerken. Op zondag 11 oktober heeft overigens onze volgende open deur plaats.”

Jan: “Wij hopen dat 2020 het jaar wordt waar lokaal winkelen terug belangrijk wordt als onmisbare schakel in onze samenleving.”

Carolien: “En daartoe hebben wij in Hoogstraten alles in handen : een mooie omgeving, goede voorzieningen, het woord is nu weer aan de klant. Wij zijn er klaar voor!” (pm)

Jan: “Bedoeling was dat het voor de klanten duidelijk was dat er een ontsmettingsstand was en dat dit overal uniform was qua aankleding en logo. Ik denk dat we er 58 geplaatst hebben over gans Hoogstraten. Ook de vloerstickers, die door de stad ter beschikking werden gesteld, gaven elke winkel een uniforme aanblik. Dat schept vertrouwen voor de klant. Velen vonden dat dit in Hoogstraten goed geregeld was.”

Steunmaatregelen Jan: “Ook het deelnamegeld voor de opendeurdagen hebben we voor de winkeliers gehalveerd.

Het bestuur van Unizo oordeelde om de extra kosten voor de winkeliers zoveel mogelijk te beperken. Ook verloten we elke week via onze Facebookpagina een aankoopbon van 50 €. Onze webmaster post elke week een nieuwe actie op onze Beleef Hoogstraten-pagina. Ik denk dat het

44

Carolien Wouters, Inge Aerts en Laurann Van de Peer duimen namens Beleef Hoogstraten voor een gezond najaar.

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

DEZE MAAND

Cursusreeks DF over begijnhoven HOOGSTRATEN - Davidsfonds Academie organiseert op vier donderdagen in oktober en november in het Klein Seminarie een boeiende cursusreeks over begijnen, vrouwen die koppig hun eigen weg gingen. Zij vormden een stad van vrouwen. In heel wat Vlaamse steden zoals Hoogstraten vind je nog ommuurde hoven met typische rijhuisjes rond een centrale kerk.

Deze begijnhoven ontstonden in de middeleeuwen, toen het leven van alleenstaande vrouwen zeer zwaar was - laat staan dat ze carrière zouden willen maken. Daarom beslisten groepen vrouwen om samen te wonen. Ze gingen daarbij ook op zoek naar een persoonlijke vorm van spiritualiteit, al dan niet gesteund door de Kerk.

Hoogstraten Als stichtingsdatum van het begijnhof van Hoogstraten wordt 1360 genoemd, exact 660

jaar geleden. Heel wat recenter, in 1998, werd het samen met twaalf andere begijnhoven in België erkend als Unesco-werelderfgoed.

Lesgeefster Mieke Felix legt uit hoe de begijnen in de Nederlanden erin slaagden om hun unieke samenlevingsvorm aanvaardbaar en respectabel te maken, terwijl elders in Europa de beweging verdacht gemaakt werd en uiteindelijk verdwenen is.

Voor wie dat wenst is er extra een bezoek aan het begijnhof van Hoogstraten o.l.v. de docente op 19 november van 14 tot 16 uur.

Corona?

Deelname: cursus + digitale syllabus 66 euro (58 euro met Davidsfonds Cultuurkaart) of cursus met rondleiding in het begijnhof + digitale syllabus 81euro (73 euro met Davidsfonds cultuurkaart).

Wil iemand uit je ‘bubbel’ ook deelnemen aan deze cursus, dan schrijf je best samen in, zo kunnen de plaatsen beter worden ingedeeld. Bij extra veiligheidsmaatregelen kunnen mensen uit dezelfde ‘bubbel’ immers nog zonder extra risico naast elkaar zitten.

Indien men deze cursus moet annuleren wegens nieuwe overheidsmaatregelen, dan betaalt men het volledige inschrijvingsgeld terug. (fh) Praktisch: Begijnhoven, stad van vrouwen, cursusreeks georganiseerd door Davidsfondsacademie op donderdag 15, 22 en 29 oktober en op 12 november, telkens van 19 tot 21.15 uur in het auditorium van het Klein Seminarie Hoogstraten.

E-boeken lenen via de BiB HOOGSTRATEN - Sinds kort is het mogelijk om als lid van BiB Hoogstraten e-boeken te lenen. Via het platform cloudLibrary kan je telkens twee e-boeken lenen, twee e-boeken reserveren en elk boek maximaal zes weken houden. Over boetes hoef je je geen zorgen te maken, want na zes weken verdwijnen de titels automatisch van je toestel.

Welke boeken?

De klemtoon ligt op aantrekkelijke, vlot leesbare fictie met plaats voor spannende en romantische boeken, literaire romans en populaire non-fictie voor volwassenen. Dit wordt aangevuld met een beperkt aanbod Engelstalige werken.

Je leent en leest in één klik dus boeken van onder andere Arnon Grunberg, Kris Van Steenberge, Stefan Brijs, Luc Deflo, Pieter Aspe, Per Olov Enquist, Nicci French, Rudi Vranckx, Bart Aerts en Pascale Naessens.

De meerderheid van Vlaamse Uitgevers zette haar schouders onder het platform, dus de collectie zal steeds gevarieerd en kwaliteitsvol blijven.

Je kan zowel via de app als in de bibcatalogus op zoek naar het digitale leesvoer waarin je zin hebt. (fh)

&

Hoe? Je kan e-boeken lenen en lezen op je computer, tablet, smartphone en op de meest courante e-readers, zoals Kobo, Tolino en Vivlio. Je downloadt de cloudLibrary-app op het gewenste apparaat. Aanmelden doe je met je Mijn Bibliotheek-profiel, dat je ook gebruikt om online te verlengen. Kies een boek uit dat je wil lezen, leen het en begin te lezen...

Als je een e-reader hebt, gebruik je het gratis programma Adobe Digital Editions op je computer en download je langs die weg een boek op je e-reader.

Centrale verwarming Vloerverwarming Sanitaire installaties Gasinstallaties Epelteer 27 - 2320 Hoogstraten 0495 24 24 11 wm.installatiebedrijf@telenet.be wm-installatiebedrijf.be

DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

45

DEZE MAAND

Workshop lasersnijden HOOGSTRATEN - Altijd leuk om een gepersonaliseerde sleutelhanger of iets anders van eigen makelij te gebruiken. Maar niet iedereen is even handig om dat zelf te maken. Gelukkig bestaan er tegenwoordig tal van elektronische hulpmiddelen. Je kan op je computer een ontwerp maken en de lasersnijder doet de rest van het werk voor jou.

Hoe dat juist gaat, leer je tijdens een workshop lasersnijden op donderdag 22 oktober om 19u30 in BiB Hoogstraten. Met behulp van de opensourcesoftware Inkscape teken je een sleutelhanger of een ander ontwerp. Daarna wordt de lasercutter ingesteld om dit uit te snijden.

Deelname kost 5 euro. Verplicht vooraf inschrijven aan de bibbalie of op: www.hoogstraten.be/vormingbib.

Het aantal deelnemers is beperkt tot 10 personen (omwille van de coronamaatregelen). Deze activiteit heeft plaats in samenwerking met Fablab Factory. (fh)

Natuurpunt trekt de wandelschoenen aan WORTEL - Natuurpunt Markvallei bestaat veertig jaar en organiseerde daarom eind september een gezinsactiviteit. Op 27 september maakte landloper Zjefke De Zwerver er zijn opwachting. Voor de eerstvolgende activiteiten zijn wandelschoenen op z’n plaats.

Koloniewandeling Elke derde zondag van de maand organiseert Natuurpunt Markvallei een gratis gegidste wandeling in Wortel Kolonie. Geïnteresseerden maken kennis met de geschiedenis van het beschermde landschap en met de hier volop aan-

wezige natuur. Zondag 18 oktober staat een natuurgids van Natuurpunt Markvallei klaar om een groep mee op sleeptouw te nemen.

De wandeling start aan Bezoekerscentrum De Klapekster, om 14 uur. Het thema: bos of trage wegen. Inschrijven is verplicht via de pagina van Natuurpunt.Info: gidsenwerkgroep@natuurpuntmarkvallei.be.

Dauwwandeling Geen betere plaats om de stilte te ervaren dan in een erkend stiltegebied. Op 25 oktober is er

Op wandeling door de Kolonie kom je soms de herder met z’n schaapskudde tegen.

46

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

daarom in de kolonie een vroege ochtendwandeling in het kader van de Dag van de Stilte. De natuurgidsen laten de deelnemers kennismaken met het cultuurlandschap, ontworpen door mensen en uitgegroeid tot een prachtig erfgoedverhaal.

Deze activiteit is een samenwerking tussen Natuurpunt Markvallei, Stad Hoogstraten en Erfgoed Noorderkempen. Zondag 25 oktober moet je dus vroeg uit de veren. Start om 7 uur aan Bezoekerscentrum De Klapekster. Info: info@natuurpuntmarkvallei.be. (ao)

Een gids begeleidt de maandelijkse gratis wandeling in Wortel Kolonie.

DEZE MAAND

Zonder omweg naar Hoogstraten HOOGSTRATEN - Op 20 september 1885 - 135 jaar geleden - werd de tramlijn nummer 1 Antwerpen - Hoogstraten geopend met een groot inhuldigingsfeest in het Klein Seminarie. Jef Schellekens en Willy Schalk hoopten deze gebeurtenis tijdens Groenten & Bloemen met een tentoonstelling en boek in de verf te zetten. Corona trok een streep door de tentoonstellingsplannen, maar het boek “Zonder omweg naar Hoogstraten” is er alvast wel…

Het was eigenlijk de bedoeling om de plechtige opening en de historische betekenis van de uitrol van het tramnet voor Hoogstraten en voor landelijk België in een tentoonstelling te belichten tijdens het weekend van Hoogstraten in Groenten & Bloemen in de eeuwfeestkapel van het Klein Seminarie.

Daar is ook best wel reden voor. De tram veranderde immers maatschappij en leven in onze streek. Er zijn nog veel blijvende herinneringen aan het tramverleden in het hedendaags landschap terug te vinden. Namen zoals de statie, de wissel of de wachtzaal zijn er de directe getuigen van.

komst en betekenis van de tram voor Hoogstraten. Op basis van een korte algemene geschiedenis wordt het gekruid met plaatselijke verhalen en bijlagen. Hierbij werden ook 36 oude postkaarten opgenomen. Hoe kort de erin verhaalde geschiedenis van nauwelijks een halve eeuw ook was, maatschappelijk werd dit heel belangrijk voor dit deel van de Kempen.

Knooppunt

Titel

Voor de Opstand in de tweede helft van de 16de eeuw was Hoogstraten een belangrijke marktplaats op de handelsweg van Antwerpen naar ’sHertogenbosch en was er een levendig verkeer tussen de baronie van Breda en het graafschap Hoogstraten. Met de scheiding tussen de Noordelijke en Zuidelijke Nederlanden in de 17de eeuw ontstond er een grens in het noorden van het hertogdom Brabant. Dat is zo gebleven, met een korte onderbreking tussen 1815 en 1830.

In september 2015, vijf jaar geleden, verscheen het boek ‘De omweg naar Hoogstraten’. Daarin beschrijft Toon van Miert hoe hij met zeven fietsroutes de streek van Hoogstraten heeft leren kennen om dan in het centrale hoofdstuk de heren van Hoogstraten de nodige aandacht te geven.

De Noorderkempen werd mede hierdoor een vergeten gebied. Het leven aan de rand van het land was heel eenvoudig en zonder veel toekomstperspectieven. Er waren geen grote steden, geen belangrijke nijverheid en de mensen waren er weinig mobiel.

Nu een tentoonstelling niet voor de hand ligt, is er gelukkig nog het boek hierover.

Maar het kon dus ook zonder omweg. Tramlijn nummer 1 van de Buurtspoorwegen, Antwerpen - Hoogstraten, zorgde daar voor sinds die eerste feestelijke tramrit van 20 september 1885. Met de tram kon men wel degelijk zonder omwegen naar Hoogstraten.

Het boek vertelt in bijna 120 bladzijden de op-

Met de oprichting van de Buurtspoorwegen op het einde van de 19de eeuw en de ontwikkeling van een fijnmazig tramnetwerk heeft men ook de Kempen kunnen ontsluiten en ontstonden er nieuwe kansen. De mensen waren niet langer gebonden aan korte afstanden, te voet of met paard en kar.

Met de komst van de tram werd Hoogstraten weer een belangrijk knooppunt. Van Antwerpen en Turnhout kon je zomaar naar Hoogstraten, elke dag meerdere ritten. Bedevaarders kwamen via Rijsbergen en Meersel met de tram naar het Heilig Bloed. De tram maakte de rijksgrens tussen de oude Lage Landen toch weer wat meer open.

Het boek ‘Zonder omweg naar Hoogstraten’, geschreven door Jef Schellekens en samengesteld door Willy Schalk kost 20 euro en is verkrijgbaar bij Toerisme Hoogstraten. (fh)

CM zoekt oppassers HOOGSTRATEN - CM-Oppas aan huis is voortdurend op zoek naar vrijwilligers die zich af en toe kunnen vrijmaken om in de eigen regio mantelzorgers te ondersteunen zodat thuiszorg haalbaar blijft.

Zulke oppasser houdt toezicht, houdt iemand gezelschap, zorgt voor een aangename vrijetijdsbesteding en biedt indien nodig ondersteuning bij dagelijkse of nachtelijke activiteiten zoals eten, drinken, naar het toilet gaan, slapen gaan…

En dat bij zorgbehoevende ouderen of bij kinderen en volwassenen met een beperking en/of een chronische aandoening.

Contacteer CM via het telefoonnummer 03 221 94 20. (fh)

DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

47

HOOGSTRATEN

www.demaand.be

In Memoriam Simone Michielsen

REDACTIE

(1934 - 2020)

Frans Horsten Begijnhof 26, 2320 Hoogstraten tel. 0495 25 25 05 redactie@demaand.be

DORPSNIEUWS Hoogstraten: Frans Horsten tel. 0495 25 25 05 hoogstraten@demaand.be Meer: Marcel Adriaensen tel. 03 315 90 40 meer@demaand.be Meerle: Jan Fret tel. 03 315 88 54 meerle@demaand.be Meersel-Dreef: Jef Jacobs tel. 03 315 73 64 meersel-dreef@demaand.be Minderhout: tel.0495 25 25 05 minderhout@demaand.be Wortel: Frans Horsten tel. 0495 25 25 05 wortel@demaand.be

SPORTNIEUWS: Rob Brosens tel. 03 314 43 39 sport@demaand.be Niet alle beeldmateriaal wordt ons met auteursgegevens overgemaakt.

Neem contact op met de redactie voor eventuele rechten.

SECRETARIAAT/DRUKWERKEN Emilia Horsten Begijnhof 27 2320 Hoogstraten tel. 03 314 51 03 abonnementen@demaand.be administratie@demaand.be Verantwoordelijke uitgever: F. Brosens, Begijnhof 27 2320 Hoogstraten

48

‘Een sterke vrouw, wie zal haar vinden?

Zij is meer waard dan edelstenen.’

(Bijbel, Spreuken 31)

Herinneringen Simone Michielsen is op 12 augustus 1934 te Hoogstraten geboren en hier onverwacht overleden in familiekring op zaterdag 5 september 2020.

Het bericht van haar overlijden was als een donderslag bij heldere hemel. ‘Dat kan toch niet want ik heb ze gisteren nog gezien en toen zag ze er nog zo goed uit’, hoorden wij zeggen.

Simone was het vierde kind in het gezin Michielsen. Jef, Rik en Mia gingen haar vooraf en na haar kwamen nog Magd en Greet. Het ouderlijk huis stond vooraan in de Lindendreef.

Zij ging eerst naar de gemeentelijke lagere meisjesschool en daarna naar het Spijker en tot slot naar Antwerpen, waar ze voor kinderverzorgster studeerde. In haar jeugdjaren was zij lid van de Vrouwelijke Katholieke Studerende Jeugd (VKSJ). Na haar opleiding kon zij gaan werken in het ‘Moederhuis’ (kraamkliniek) van Hoogstraten. Door het avondwerk en weekenddiensten was het niet mogelijk om nog andere activiteiten te doen.

Zij leerde Jos Bruurs beter kennen toen die in 1952 in de redactie van de ‘Gelmelwacht’ kwam. Enkele jaren later, op 2 juli 1957 stapten Simone en Jos in het huwelijksbootje. Zij kochten een woning en na wat aanpassingen verhuisden zij naar Vrijheid 115. Al kort na haar huwelijk kwam men vragen om lid te worden van KVLV. Samen met haar zus Mia was zij in deze vereniging tien jaar verantwoordelijk voor de jonge gezinnen. Dat was een aparte groep die andere lessen kregen. Later kwam ze in het bestuur en zou ruim 25 jaar voorzitster zijn van deze actieve, vriendschappelijke groep (19731998).

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Simone was ook nog in andere verenigingen en in de parochie actief. Niet zonder weemoed dacht ze nu soms terug aan het dagelijkse leven zoals het vroeger was in het gebuurte Luizenmarkt. Ze zorgde mee voor het kinderfeest Begijntjes Laat Besluit en zong al vanaf 1967 in het Piuskoor. Vele jaren was zij verantwoordelijk voor de bloemen in de kerk. De laatste jaren ging veel aandacht naar de gezinnen van haar getrouwde kinderen en natuurlijk, zoals bij alle oma’s, naar de kleinkinderen.

Toen we nog jong waren en als consulent ook voor het Davidsfonds werkten in de DF-afdelingen van de Antwerpse Kempen, konden we altijd op de medewerking en aanmoedigingen van Jos én Simone rekenen, want voor hen was de inzet voor een culturele vereniging, en zeker voor het Davidsfonds, heel belangrijk.

Later, in de beginjaren van De Hoogstraatse Gazet, was zij heel geïnteresseerd in ons werk en een kritische lezer, zeker van de verslagen van de gemeenteraad. Zij vroeg regelmatig of we wel voldoende kennis hadden van personen, feiten, gebeurtenissen en achtergronden (want we waren nog zo jong). Daarom vertelde zij o.a. over de rederijkerskamer Het Eglantierken, over de activiteiten in zaal Nele van het Vlaams huis (Vrijheid 125), over burgemeester Renaat Van den Kieboom (Vrijheid 123), stichtervoorzitter van de Katholieke Veilingvereniging der Noorderkempen, maar ook over de heren van de Duizendpoot, enz. Zij was voor ons de levende Hoogstraatse encyclopedie.

Soms organiseerde zij gewoon voor de gemeenschappelijke vrienden een babbelavond met een heerlijke maaltijd, zeker wanneer vriend Louis Fransen weer in het land was. Dat waren mooie tijden.

Iedereen kent Simone vooral als de grote steun en toeverlaat van haar man. De visuele handicap van Jos, die met de jaren erger werd, had natuurlijk grote gevolgen voor Simone. Maar zij was sterk in vele betekenissen en heeft haar man altijd kunnen helpen. Jos Bruurs is gestorven op 11 mei 2013. Simone is toen niet in een hoekje gaan zitten maar is heel actief gebleven.

Niet alleen in de Sint-Katharinaparochie maar ook in de ruime Hoogstraatse gemeenschap zullen velen haar missen.

De plechtige uitvaartliturgie had plaats in beperkte kring in de parochiekerk Sint-Katharina te Hoogstraten op zaterdag 12 september 2020, gevolgd door de begrafenis. (js)

HOOGSTRATEN

Donkerrood licht voor bouwplannen De Tram HOOGSTRATEN - Een kroniek van een aangekondigde weigering, lijkt het wel. De aanvraag voor het bouwen van 24 appartementen, 8 winkels en 1 kantoorruimte op de hoek van de Vrijheid en de Gravin Elisabethlaan, van voorbij feestzaal De Tram tot en met optiek De Bruyn, kreeg na vernietigende adviezen donkerrood licht van het schepencollege.

Voor Hoogstratenaar Patrick Christiaansen, zaakvoerder van Martrick Projects met maatschappelijke zetel te Knokke, zal deze weigering wellicht geen verassing zijn. Het door hem ingediende ontwerp voldeed niet aan de stedenbouwkundige bepalingen die op die plaats van toepassing zijn en past naar vorm noch volume in de omgeving.

lagen. Het grootste deel heeft vijf bouwlagen en krijgt daardoor een kroonlijsthoogte van 15,50 tot 16,70 meter onder een plat dak, wat volgens het BPA ook niet kan. Als je weet dat de kroonlijsthoogte van de gebouwen in die omgeving op 7 meter ligt, zou de nieuwbouw dus meer dan dubbel zo hoog zijn.

Te groot volume Onder het moto ‘verdichting’ gaat men omgerekend tot 130 wooneenheden per ha, wat veel te veel is. Verdichten betekent niet dat men zoveel mogelijk wooneenheden moet samenpersen op een zo klein mogelijke oppervlakte.

In het voor deze zone goedgekeurde Bijzonder Plan van Aanleg (BPA), dat bepaalt wat er op die plaats naar vorm en volume mogelijk is, is de maximum bouwhoogte vastgelegd op 8 meter met een marge van 1 meter lager of hoger.

Wanneer men gaat verdichten, moet er ook een aandeel onbebouwde groene ruimte op volle grond blijven. Een ruimte waar bomen geplant kunnen worden en waar het water kan infiltreren. Deze inrichtingsprincipes zijn belangrijk in het kader van klimaatbeheersing, de woonkwaliteit, het behoud van het groen karakter en tuinen in kernen. Het aandeel buitenruimte moet in relatie staan met het aantal wooneenheden, wat hier niet het geval is.

Het ontwerp zoals het nu voorligt, voldoet daar maar gedeeltelijk aan. Het gebouw telt op minder dan de helft van de totale breedte drie bouw-

De draagkracht van de site wordt overschreden en het voorgestelde bouwprogramma is veel te zwaar voor de bouwplaats. Het gehele straat-

Buiten de lijnen gekleurd

beeld wordt met een hoge muur dicht gebouwd, zowel tegen de Vrijheid als tegen de Gravin Elisabethlaan.

Geen respect voor de omgeving Het project situeert zich in het historisch centrum van Hoogstraten, recht tegenover de SintKatharinakerk, in de nabijheid van een groot aantal gebouwen die als monument beschermd zijn of opgenomen werden in de inventaris van het bouwkundig erfgoed.

Bij de beoordeling greep men terug naar de studie “Hoogstraten - Erfgoed en ontwikkeling” opgemaakt door studiebureau Stramien in 2012.

Daarin wordt het historisch centrum van Hoogstraten vergeleken met dat van andere vergelijkbare steden en gemeenten. In de studie pleit men om de bestaande perceelbreedtes niet te laten vervagen. Men moet volgens de studie de verticale lijnen van de percelen behouden en niet, zoals in zoveel steden en gemeenten, grootschalige appartementsbouw met enorm brede gevelvlakken toelaten.

Alles samengevat: terug naar af. (fh)

Wereldwinkel en Week van de Fairtrade HOOGSTRATEN - De Oxfam Wereldwinkel verwelkomt u naar aanleiding van de ‘Week van de Fairtrade’ van 7 tot 17 oktober met allerlei promoties. Het tijdschrift Fair belicht wat deze fairtradepionier belangrijk vindt en met welke koopjes ze in deze feestperiode uitpakken. De cacaosector, zorgen voor een leefbaar loon en de zorgplichtwetgeving vormen de rode draad.

Een leefbaar inkomen moet in staat stellen om er minstens de huur, net voldoende voedsel en essentiële zaken zoals schoolkosten en een bezoek aan de dokter mee te betalen. Met een

kleine buffer voor als het eens tegenslaat. Voor de meeste cacaoboeren in Ivoorkust is zulk ‘leefbaar inkomen’ een verre wensdroom. Gemiddeld verdienen zij slechts een derde daarvan.

Multinationals hebben de verantwoordelijkheid om betrouwbare (lange termijn) contracten te onderhouden en eerlijke, gegarandeerde prijzen te betalen aan boeren. Dat is geen liefdadigheid, maar een kwestie van mensenrechten. En een voorwaarde voor duurzame handel met respect voor mens en milieu. (fh)

DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

49

HOOGSTRATEN

Digitale Groenten & Bloemen HOOGSTRATEN - Door de coronamaatregelen moest de stuurgroep Hoogstraten in Groenten & Bloemen, onder leiding van coördinator Ann Leemans, meer dan eens sleutelen aan de vorm waarin de 22ste editie kon plaats vinden. Uiteindelijk koos men voor een digitale versie, een film die op verschillende manieren op het net gezet wordt en tijdens het weekend van 18 september te zien was op een groot scherm bij de begijnhofkerk.

Verbondenheid Aan de opname, die op woensdag 26 augustus in Rabboenizaal gemaakt werd, werkten een 35-tal vrijwilligers mee. Arbeiders van de gemeente bouwden drie dagen aan het decor voor de creatie van Tom De Houwer die de naam ‘2020 tot de 22ste macht’ mee kreeg.

“In het ontwerp zitten een aantal symbolen verwerkt die verwijzen naar corona”, zegt Tom De Houwer. “De klei als ondergrond verwijst naar vruchtbaarheid. De herfstbladeren daarop zijn een verwijzing naar vergankelijkheid en de grote bollen, die gemaakt zijn van chrysanten staan symbool voor het overlijden,” verduidelijkt hij.

In de montage komen de bollen in beweging, aanvankelijk in een harmonieuze golfbeweging die evolueert naar chaos. Tom De Houwer wil in zijn ontwerp verbondenheid benadrukken.

Vrijwilligers Het is niet vanzelfsprekend om vrijwilligers coronaproof te laten werken.

Een 20-tal vrijwilligers maakten thuis elk een van de bollen en twee ge-

zinnen werkten in hun bubbel aan de decoratie van het decor.

De bollen, die zo’n vier kilogram wegen, hangen elk aan een draad van drie meter. Het ophangen ervan is een precisiewerk. Elke millimeter zorgt voor een afwijking, ieder detail moet juist zijn om een perfect geheel in beeld te brengen.

Schepen Arnold Wittenberg is tevreden over het digitale alterTom De Houwer natief. “Ik ben blij dat Groenten & Bloemen, zij het in een digitale versie, toch kan doorgaan en dat er nog een beperkt aantal vrijwilligers kon meewerken aan een evenement dat al jaren mogelijk is dankzij vrijwilligerswerk. Er wordt in deze tijden zoveel afgeschaft en we zijn blij dat de kijker via deze film even de ellende van corona even achter zich kan laten. Deze productie toont dat Tom De Houwer en de stuurgroep niet zomaar de handdoek in de ring gooien.”

Het resultaat van de film, gemaakt door cineast Jurgen Geevels en klankman Maarten Leemans, zal de volgende jaren ook gebruikt worden als promotie van Groenten & Bloemen.

Ontwerper In de zomer 2018 trok Tom De Houwer de deur van zijn gekende bloemenzaak in Beerse achter zich dicht. Hij werkte al langer internationaal, maar wou er nu helemaal voor gaan. Het eerste jaar was zeer succesvol, zodat elk blad van zijn agenda 2020 was beschreven.

Ontwerper Tom De Houwer, coördinator Amm Leemans en Jacqueline van Den Heuvel. Alles is in gereedheid voor de opname.

“Mijn agenda stond boordevol”, zegt Tom, “voller dan me eigenlijk lief was. In begin van het jaar gaf ik in Mechelen een negen dagen lange opleiding aan floristen van verschillende landen. Maar dan sloeg corona toe.

Na de Gentse floralien zou ik in Engeland een opleiding geven aan 400 floristen. Daarna stonden China, Nieuw Zeeland en opnieuw China in mijn agenda. En in normale omstandigheden zou ik vandaag in Washington DC zijn. Maar dat viel allemaal in het water. Het betekende voor mij zowel een financiële als een artistieke kater. Ik was verplicht om digitaal te schakelen, maar dat is niet echt mijn ding. En de toekomst”, loopt hij vooruit op onze vraag, “als corona het toelaat, geef ik op 7 september in Brussel mijn visie op leven, creëren en welzijn, een globale sociaal economische benadering.” (fh)

Geldinzameling voor de bouw van een moskee HOOGSTRATEN - De vzw Tawheed, wat zoveel betekent als ‘Eenheid’, organiseert via crowdfunding een inzamelactie voor wat officieel ‘de bouw van een moskee in Hoogstraten’ wordt genoemd.

De vzw werd op 11 mei 2020 opgericht met maatschappelijke zetel Vrijheid 111, een appartement boven de Belfiusbank, waar Soliman Bittich, voorzitter van de vzw en onze gesprekspartner woont.

Soliman is van Marokkaanse afkomst. Zijn grootvader kwam met zijn nog jonge kinderen

50

naar Nederland. Hijzelf is geboren in Breda, is gehuwd, woont nu 12 jaar in België en zijn drie kinderen zijn in Turnhout geboren.

“Ik ben grootgebracht met Nederlandse normen en waarden”, zegt hij, “Ik heb zoals wel meer jongeren van vreemde afkomst die op zoek zijn naar hun identiteit een wat moeilijke jeugd gehad, maar evolueerde tot sociaal werker in Oosterhout en Breda. Nu ben ik samen met een vriend mede-zaakvoerder van een transportbedrijf dat vooral werkt voor Jumbo en DHL”.

In alle openheid Hij betreurt de inhoud van een artikel in een re-

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Saloman Bittich is voorzitter van vzw Tawheed.

HOOGSTRATEN gionale krant, die een dag voor ons gesprek verscheen. “Het is alsof we geheimzinnig doen over onze plannen”, zegt hij, “en dat is helemaal niet zo. ’t Is jammer dat men ons niet gecontacteerd heeft want we willen daar best open over communiceren.”

Toch blijft hij terughoudend wanneer we het over hun huidige gebedsruimte, een omgebouwde garage bij het groentewinkeltje Vrijheid 101 willen hebben. “We kwamen daar vroeger samen”, zegt hij daarover, “maar sinds corona de wereld veranderd heeft, gebruiken we die ruimte niet meer.”

“Op dit moment verzamelen we fondsen om een degelijker pand aan te kopen of te bouwen ergens in Hoogstraten of Minderhout. We denken dan aan een ruimte van 150 tot 200 m² met een gebedsplaats van 30 tot 40 m², een keuken, een jeugdlokaal en een ontmoetingsruimte waar iedereen welkom is.”

Vrijdagsgebed De gebedsruimte moet niet groter zijn”, zegt Soliman. “We bidden vijfmaal per dag en dat gebeurt individueel of in een kleine groep. Het Vrijdagsgebed, wat bij de Christenen de zondagsmis is, is om 14 uur, een moment dat de meeste leden nog moeten werken en waarbij dus

In afwachting van een betere locatie is de vraag of men de verbouwde garage bij Vrijheid 101 nog mag gebruiken als gebedshuis. maar een beperkt aantal personen aanwezig kunnen zijn.

Om die droom waar te maken wil men een 300.000 euro verzamelen. Wanneer we dit schrijven, staat de teller van de crowdfunding op 52.000 euro en samen met 17.000 euro verzameld via Youtube, heeft de vzw reeds 70.000 euro ontvangen met giften gaande van 5 tot 1.000 euro of meer.

Er waren al enkele gesprekken met de diensten van de stad en er was al overleg met de burgemeester en de bevoegde schepen. Daar vernam men dat de stad geen lokaal of grond ter beschikking kan stellen. Maar gelet op de vrijheid van godsdienst kan of moet een moskee onder voorwaarden vergund worden. Of men ondertussen in hun bestaande lokaal kan en mag samenkomen is een andere vraag. (fh)

Highstreet is niet meer HOOGSTRATEN - De rechtbank van koophandel sprak op vraag van de schuldeisers het faillissement uit van de bvba H.S. Events van uitbater Nick Jorissen, de uitbater van Highstreet. De discotheek doet dus de deuren dicht.

Nadat Fred Van Ostaijen op 7 juni 2014 afscheid nam van zijn Highstreet, heropende de discotheek opnieuw onder de naam Arena Hoogstraten.

Maar na een jaar hielden die nieuwe uitbaters het voor bekeken en nam Nick Jorissen de zaak over. Alles wees erop dat de discotheek met themaavonden een derde adem had gevonden, maar de coronacrisis besliste er anders over.

Volgens eigenaar Fred Van Ostaijen is dit wellicht het definitieve einde.

De tijden zijn veranderd en de coronacrisis zal nog lang een schaduw werpen over de sector. Fred verwacht niet dat er zich nog een nieuwe uitbater zal aanmelden en overweegt om het gebouw te verkopen.

Molen ‘Stomping Fats’ Fred Van Ostaijen leerde begin jaren ’80 Yves Hoskens van o.a. radio Cosmos kennen. Het klikte en nadat ze samen dansnamiddagen in ’t Fortuin organiseerden, ontstond de idee om met een discotheek te beginnen. Dat werd Highstreet, aanvankelijk in een oud pand op de hoek van de Gelmelstraat en de Dr Versmissenstraat, waar later café De Gelmel en nu HautRu zich vestigde.

Omdat in de Gelmelstraat hooguit 350 man binnen kon, kochten Fred en Yves toen 30 en 20 jaar oud, in mei 1985 de molen met feestzaal van Jules Hens aan de Sint-Lenaartseweg. Met de ervaring die ze opdeden in de Gelmelstraat, goed overleg en veel eigen werk werd de molen een heuse discotheek waar 1.500 man binnen kon.

Vanaf het eerste uur werd alles professioneel aangepakt met buitenwippers

aan de deur, camera’s binnen en buiten, een streng toezicht op druggebruik en een 50-tal parttime werknemers. Om het geheel financieel haalbaar te maken moest men per weekend vier tot vijfduizend man over de vloer krijgen en dat lukte. Meer zelfs, Highstreet was een van de zes grootste discotheken van het land en ging mee met de tijd: de ene verbouwing volgde op de andere en Highstreet werd een flinke KMO.

Tegenwind Maar de tijden veranderden. In ons februarinummer van 2014 liet Evelien Van Ostaijen al weten dat het niet zo goed meer ging. Het aantal bezoekers daalde. Goedkopere drank, een shuttlebus uit Nederland en verbouwingen keerden even de wind. Maar de concurrentie van zomerse dancefestivals en een veranderd uitgaanspatroon werden Highstreet te veel.

Fred zelf sloot op zaterdag 7 juni 2014 met de Highstreet Closing Party een hoofdstuk van 30 jaar af. Het vervolg, een verhaal van zes jaar vallen en opstaan en een relatief succes kent u. Nu is het einde verhaal voor Highstreet, ooit een van de meest succesvolle discotheken van ons land. (fh) DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

51

HOOGSTRATEN

LEZERS SCHRIJVEN Een kleine herinnering aan twee grote Dames LIESBETH HOFKENS (1932-2020) SIMONE MICHIELSEN (1934-2020) Op 27 augustus overleed Liesbeth Hofkens, op 5 september overleed Simone Michielsen, twee grote Dames die een leven lang zeer nauw betrokken waren bij de werking rond de Heilig Bloedprocessie van Hoogstraten.

Ze waren leeftijdgenoten, ze waren schoonzussen. Liesbeth was getrouwd met Rik Michielsen, samen verzorgden ze de uitbating van parochiezaal Pax, Liesbeth en Rik waren in de dagen van Heilig Bloed algemeen geprezen gastvrouw en gastheer voor de deelnemers aan de processie.

Simone was getrouwd met Hoogstraats muzikaal monument Jos Bruurs, die ten tijde van de naoorlogse uitbouw van de Lens & Lauwerys Processie het volledige muzikale gedeelte (de kerkelijke vieringen en de processiezangen) op zich nam.

Liesbeth HOFKENS zal in onze processieherinnering blijven als zorgzame bewaakster van de kledij van de offerandegroep, te weten van de draagsters van de korengarve (ontwerp Remi Lens, 1948). Deze groep bestaat uit zes dames, die een pateen dragen met daarop korengarven, symbool van de offerande want basis van het te maken, te breken en te delen brood. De dames dragen een groene rok, een rode jas, een witte hoofddoek en een witte kraag of slab en witte schoenen. Deze kledij werd door Liesbeth bewaard en verzorgd. Enkele dagen vóór de processie gingen wij steeds de kledij afhalen bij de dames die ten huize processiekledij bewaarden. Bij iedereen, behalve bij Liesbeth. Zij gaf haar kledij niet uit handen.

De avond vóór de processie kwam zij de kledij van de korengarve in de Pax leggen (voor haar eenvoudig, want zij had de sleutel). Elke rok en bloes had zijn eigen afzonderlijke kapstok. De hoofddoeken en de kraagjes waren afzonderlijk bewaard tussen (elk jaar nieuw) dun en doorschijnend papier, en gewikkeld in een handdoek. Dat alles werd op tafels uitgespreid, alles kraakwit en netjes gesteven. Op de ochtend van de processiedag kregen wij enkele eenvoudige bevelen: niet aankomen, na de processie alles netjes terug op zijn plaats leggen op de manier zoals alles nu ligt, deur op slot doen en ik kom morgen alles nog eens nakijken tegen de volgende.

Liesbeth was streng, kordaat, zei steeds waar het op stond, en zo begrepen we elkaar erg goed, temeer daar zij nadien haar bevelen en opdrachten besloot met heerlijke humor en een smakelijke lach. Als een soort van dank omdat je goed naar haar geluisterd had…

In 2007 zorgde ze voor het maken van nieuwe rokken, in 2014 voor nieuwe jassen. Want het moest allemaal meer dan in orde zijn: dus perfect. En dat was het ook. Altijd.

Ook zorgde Liesbeth voor het rustaltaar, dat op de eerste zondag van Heilig Bloed steeds aan de statie staat. Het altaar werd bij haar in een opslagruimte geplaatst, en voor de processie door buurman Jos Schrijvers in elkaar gezet. Ook dat moest in orde zijn, met mooie altaardwaal, bloemen, en een zeer verzorgd tabernakel.

Toen ze een viertal jaren geleden afstand deed van kledij en altaar, zorgde ze voor het maken van een nieuw tabernakel. Ondertussen had Jos Schrijvers gezorgd voor nieuwe altaartrappen en vloeren, het herschilderen van het altaarstuk en waren ook de oude, zeer waardevolle kandelaars gerestaureerd, want het altaar met alle bijbehoren mocht pas de straat oversteken als hiervan ook alles perfect in orde was!

Simone MICHIELSEN zal in onze herinnering blijven als perfecte gastvrouw, als verzorgster van de kledij van de druiventros en van de fluitspelers.

Simone was de perfecte gastvrouw. Voor de leden van de Heilig Bloed-

52

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

stichting die om raad gingen bij Jos en Simone, voor de dames die voor de bloemen in de kerk zorgden, voor de dames van de strijkploeg die twee dagen voor de processiedag in elke zaal van de Pax alle kledij onder handen nam. Dat laatste had zijn eigen vast stramien. Maria Bruurs zat op haar troon, koffertje met gespecialiseerd reparatiegerief in haar onmiddellijke nabijheid, en herstelde vóór de strijkbeurt elk foutje dat in de kledij aanwezig was: een klein scheurtje, een knoopje dat ontbrak, een stukje zoom dat wat los zat en ik zou dat toch ook nog maar rap wassen hoor.

Dertig graden, en hangend laten drogen. Liesbeth zorgde voor de koffie, tijdens de ruspauze trakteerde Simone met een grote doos zelfgemaakte wafeltjes. Die wafeltjes waren een begrip. Alle strijksters en ook alle mannen van de Stichting die her en der nog in de Pax bezig waren schoven mee aan. Na zoveel jaren was dat een soort ritueel geworden. Zalig!

Simone stond in voor het thuis bewaren van de kledij van de dragers van de druiventros, die moderne versie van de Bijbelse Joshua en Chaleb uit onze gestoelten … Ook zij vertroetelde de kledij en zorgde er voor dat er dragers gevonden werden. Hetzelfde gold voor de fluitspelers die de woorddienst muzikaal ondersteunen. Aangezien Jos Bruurs in een inmiddels ver verleden de muziekschool van Hoogstraten had opgericht, had ze een voet in huis in de huidige Academie voor Woord en Muziek van de Noorderkempen en werden er muzikanten aangeleverd (meestal, en zo niet zorgde ze er zelf voor).

Kwam je in de dagen vóór Heilig Bloed bij Simone, dan rook je Heilig Bloed (de wafeltjes), zag je Heilig Bloed (de uitgestalde kledij) en zag je ook nog de zorg voor de groep rond de Heilige Katharina, de unieke creatie van Maria Bruurs. Katharina verliet het huis Haseldonckx-Bruurs enkel op processiedag. De kledij van de sleepdragers werd ten huize Bruurs-Michielsen door Simone en familie nagezien en zo nodig hersteld, de kroontjes van die sleepdragers werden een voor een onder handen genomen, hernieuwd en/of van nieuwe bloempjes voorzien … met thee en koffie bij de hand, met een voorproeverij van de wafeltjes… Alles moest ook hier perfect zijn. Simone, de stille kracht met een ongelooflijk gevoel voor zorg, stijl, gastvrijheid, warmte en humor.

Liesbeth en Simone werden voor al hun parochiaal werk door de Bisschop meer dan terecht vereerd met de gouden medaille van verdienste, want naast hun zorg voor Heilig Bloed was er ook nog hun grote sociale dienstbaarheid.

Het was een grote eer, maar vooral ongelooflijk aangenaam om met hen te mogen samenwerken. Ze waren het warme hart van onze processie, van onze gemeenschap.

Johan Ooms, voormalig lid van de Heilig Bloedstichting.

WWW.GEUDENS.BE VERKOOP NIEUWE en 2e HANDS VOERTUIGEN VERHUUR PERSONENVERVOER EN LICHTE VRACHT TAKELDIENST 24/24u - CARROSSERIE ALLE MERKEN (Erkend door Eurogarant, Long Life Repair en de meeste verzekeringsmaatschappijen)

3 min. van op- en afrit E19 “Meer” 6 min. van centrum HOOGSTRATEN

Meerseweg 8 in HOOGSTRATEN Tel. 03 315 71 76 – sales@geudens.be

MEER

Meerse kapelletjes centraal in de open monumentendag MEER - De Hoogstraatse open monumentendag speelde zich voor een groot gedeelte in Meer af. Door een samenloop van omstandigheden viel de keuze op de Meerse kapelletjes. Omwille van de Coronapandemie werd er gezocht naar een buitenactiviteit. De Meerse kapelletjes die de dorpsraad aan het inventariseren was om er een tocht rond te maken, waren een geknipt onderwerp.

Die kapelletjestocht vertrok aan de Meerse kerk, en wel aan de pas gerestaureerde Lourdesgrot. Ook Inspirelli sprong op de kar. Het kerkplein werd voor de gelegenheid een gezellig Inspirelli terras. In de kerk was livemuziek, veel kaarslicht en een ontspannen sfeer om van gedachten te wisselen. Ook in de Laermolen en het Stedelijk museum konden de mensen terecht.

Dorpsraad De quarantaineweken lieten ons gretig de natuur in onze directe omgeving opzoeken. Er werd gewandeld rond de E-10 put, Maxburg, de Mosten.

Maar het leek ook een goede gelegenheid om van de kapellekes werk te maken. In 2013 had Fons Sprangers er een lijvig dossier over gemaakt. Ze zijn ook mooi en vormen een stuk van ons verleden. Meimaand kapellekesmaand? Kan dat ooit nog terugkomen?

In de dorpsraad was zo het idee gegroeid voor een kapellekestocht. We fietsten langs alle kapellekes, namen foto’s, de een wist dat, de ander kende die - kortom het werd een boeiende tocht. Het Museum Hoogstraten had lucht gekregen van dit initiatief. Zo belandden de Meerse kapellekes in de hotspot van de open monumentendag.

Ideeën Er werd contact opgenomen met alle eigenaars van kapellekes, waarna er nog meer ideeën rijpten. De Meimaand zou weer zichtbaar kapellekesmaand worden, we konden de info over de kapellekestocht uitgeven, de mooie plekjes en wegeltjes aandoen. We konden ook de hulp vragen van experten, evenals het museum en toerisme Hoogstraten.

Ook de muurkapelletjes kregen aandacht. En waar we weet hadden van een verdwenen kapelleke, kon nagegaan worden of dit niet terug kon komen, zo bijvoorbeeld het staakkapelletje Lak-Donckstraat. We zochten en kregen advies voor meer bloeiende struiken en planten bij de kapelltjes, evenals bijvoorbeeld een nestkastje of opschriften.

En uiteraard zouden we bij dit alles de verdere contact met eigenaars en verzorgers uitbouwen. We kunnen hen niet dankbaar genoeg zijn voor het

Na de speeches van Schepen Arnold Wittenberg over de monumentendag, schepen Piet van Bavel over de restauratie van de Lourdesgrot en Marcel Adriaensen voor de dorpsraad wordt er even geposeerd.

De Sint Rosalia kapel is de ‘kathedraal’ van alle kapelletjes en nog steeds een van de meest gebruikte. Dat is al jaren zo dank zij het goede werk van enkel trouwe vrijwilligers. Tijdens de open monumentendag verdienen zij dan ook zonder meer een pluim voor dit werk. Drie van de vier meest trouwe vrijwilligers poseren hier op de bank: Maria Janssens, Jeanne Verschueren en echtgenoot Constant Vermeiren. Niet op de foto: Anneke Verschueren, die sinds jaar en dag zorgt voor de ‘rozenhoeikes’ als iemand in de buurt overleden is. Ook in de meimaand zijn er nog bidstonden. jarenlange goede werk dat ze doen om de kapellekes voor onze gemeenschap in stand te houden.

Weetjes De kapellekestocht werd uiteindelijk een traject van 27 km lang. Er zijn plusminus 17 kapelletjes, de muurkapelletjes niet meegerekend. De oudste is de St Jozefkapel van 1848, de Mariagrot dateert van 1885. De meeste kapellekes zijn van vlak na de oorlog. De jongste veldkapel staat op Elsterdijk, ze is van 1986.

De eigenaars zijn heel verschillend, meestal zijn ze van particulieren, enkele van de stad en de kerkfabriek. Ze zijn niet allemaal beschermd. De “kathedralen” van de Meerse kapellen zijn allicht St Rosalia en Maxburg.

Overigens zijn ze niet allemaal toegewijd aan Maria, er zijn er ook enkele voor St Jozef, Rosalia, ...

Al is de verering en mariadevotie misschien in onbruik geraakt, misschien hebben we ze ooit wel weer nodig om hoop en troost te vinden in coronatijden. (ma)

Het sfeervolle Inspirelli terras op het kerkplein DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

53

MEER

Geen Meer kermis, nog nooit meegemaakt....

Een duidelijke boodschap MEER - Op de transportzone in Meer is sluikstorten of het achterlaten van een vloeibare of een vaste boodschap verboden. Meer zelfs, het kan je een aardig bedrag kosten, vanwaar je ook bent. Dit verbodsbord maakt in acht talen duidelijk dat een overtreding liefst 350 euro kan kosten. (fh)

Volksspelen 5 jaar geleden. Wordt het volgend jaar weer zoals toen? Laten we het hopen. (ma) MEER - Meer-kermis gaat er dit jaar helemaal anders uitzien. Vele inwoners van Meer nemen in de kermisweek enkele dagen verlof, om de volksspelen mee te doen, wat uit te rusten na een druk kermisweekend, om eens goed te gaan eten, om eender welke kermisactiviteit. Dat verlof kan er dit jaar ook weer wel zijn, maar noodgedwongen wordt het anders ingevuld.

Activiteiten met grote groepen, zoals de volksspelen, mogen immers niet doorgaan. Hopelijk is dan een extra bezoekje aan de ouders en grootouders wel mogelijk. Al zal het kermismaal

Vier Voeten…

MEER - Op 16 juni 2020 werd Lars Voeten geboren als zoontje van de 28-jarige Sven Voeten en van Tinne Van Aert. Met de geboorte van Lars is de familie Voeten nu een viergeslacht rijk. Naast Lars en Sven zijn er nog de 54-jarige Eric Voeten en de 83-jarige Marcel Voeten. (fh)

met de hele familie dit jaar allicht ook anders moeten georganiseerd worden: helemaal niet of in beperkte kring, rekening houdende met de corona-beperkingen.

De sfeer op de foor, de wandelingen naar de foor, de inzet en het sluiten van de kermis door de fanfare, de volksspelen, het cafébezoek…. het gaat er dit jaar niet of minder zijn, maar iedereen zal voor zich wel een moment creëren dat op zijn minst eventjes een onvervalst kermisgevoel geeft! (lvb)

Geen kersthuis dit jaar MEER - We kunnen dit jaar rond kerst en nieuwjaar niet op bezoek bij André Hoefkens en zijn vrouw Nancy Koninckx. Al meer dan tien jaar decoreren André en Nancy hun woonst met wat je een behoorlijk grote dosis kerstartikelen mag noemen. Eerst in hun appartement boven de Movie in de Gelmelstraat in Hoogstraten, later in hun woning in de Lokbosstraat 4 te Meer.

Het echtpaar denkt aan de veiligheid van de bezoekers en van zichzelf en besliste om dit jaar geen bezoekers te ontvangen en enkel binnen een ‘light’ decoratie te bouwen voor eigen gebruik.

Maar ze laten ons niet volledig op onze kersthonger zitten. De voor- en zijgevel van de woning krijgen extra aandacht en zullen de voorbijgangers ook dit jaar laten proeven van de kerstsfeer. (fh)

54

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

MEERLE

Coronaproof (een beetje) kermis vieren in Meerle MEERLE - Met Meerle kermis bruist het altijd van leven in ons dorp, met tal van initiatieven van verenigingen en dorpsherbergen. Helaas, door de corona ook in Meerle geen kermis dit jaar. Om toch een minimum aan kermissfeer te creëren, waren er enkele opmerkelijke initiatieven.

Babbel in bubbel Al vele jaren organiseert Chiro telkens op zaterdagavond hun druk bezochte kermisfuif. Dat kon dit jaar niet op de gebruikelijke wijze. Chiro broedde erop om toch iets te kunnen doen dat een beetje aan het kermisgevoel appelleerde. In plaats van een Kermisfuif organiseerden ze op zaterdag een Kermisbar. Vanaf 13.00 u tot 1.00 u was iedereen welkom bij de Jongens Chiro om op het zomerterras te komen zitten.

dank aan de Mjeelse frituren). Gezellige live optredens zorgden ervoor dat de kermis niet helemaal gemist moeten worden.

Ook hier alles piekfijn georganiseerd met strikte naleving van de coronaregels. Alle bezoekers aan de tafel in bubbels van vijf, extra sanitair en wastafels, mondkapjes op bij het binnenkomen en bij het verlaten van de tafel. Heel de avond masker op voor de ploeg van Den Dorpel die de voor de bediening zorgde. Meezingen met de optredens mocht, dansen alleen vanop je stoel.

“Als we ons allemaal aan de regels houden, hebben we volgend jaar weer een gewone kermis!” was hun redenering.

Afgepijld

ste keer sedert de lockdown de zaak met een uitgebreid terras. Op kermismaandag organiseerden ze zelfs een wedstrijd ‘pijltjes gooien’, waarvan de opbrengst van 150 euro naar “Kom op tegen kanker” gaat. Buurman "alleen" doet er € 100 bij.

Echte volksspelen zoals die er gewoontegetrouw met Meerle Kermis zijn, waren het niet maar de deelnemers hielden er toch een goed gevoel aan over.

Veel Meerlenaren vierden zo coronaproof en op ordentelijke wijze toch een beetje Meerle Kermis. Hopelijk volgend jaar alles weer op traditionele wijze. Kermis 2020 zal hoe dan ook voor altijd een apart plaatsje innemen in het Meerlese dorpsleven! (jaf)

Onder het motto ‘Meerle leeft, Meerle feest’ opende café Buurman & Buurman voor de eer-

Geheel volgens de coronaregels, met de nodige afstand en in de voorgeschreven bubbels konden de Meerlenaren op het sfeervol ingerichte plein van de jongenschiro terecht om in hun bubbel een drankje te komen nuttigen en een leuke babbel te doen.

Alles verliep naar wens: het was plezant, gezellig en sfeervol. En de zomerbar was met meer dan 350 bezoekers een groot succes. Chiro dankt iedereen die er bij was, maar hoop toch volgend jaar de Meerlese jeugd in hun tent te kunnen verwelkomen.

Gemaskerd Ook het jeugdhuis Den Dorpel, dat sedert zijn verhuis naar hun nieuwe locatie over een groot terras beschikt, had een en ander op touw gezet.

Op vrijdag, zondag en maandag organiseerden zij op hun terras eet- en drankgelegenheid (met

Gezellige kermisbar bij de Chiro. De weergoden staken een handje toe!

DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

55

MEERLE

Samana bezorgt kermis-attentie MEERLE - In normale tijden verzorgt Samana Meerle ter gelegenheid van de kermis een leuke uitstap voor de zieken en de 84 plussers. Ook daar stak het kwade virus dit jaar een stokje voor. Om de gelegenheid niet zomaar te laten passeren, bezorgden de vrijwilligers van Samana aan de zieken en 84plussers op een veilige manier een kleine attentie. Een spel kaarten met een fijne tekst erbij.

Zo worden zij alvast niet vergeten. (jaf)

Honderd keer bloed geven MEERLE - Jos Roelen van de Chaamseweg heeft ondertussen 100 bloedgiften achter zijn naam staan. Hiervoor mocht hij bij de laatste bloedafname in Meerle van het Rode Kruis een fles bubbels in ontvangst mogen nemen als dank voor zijn telkens trouwe opkomst. (jaf)

Attenties netjes klaargemaakt door de vrijwilligers…

De attentie werd op een veilige manier aan huis bezorgd.

Tweedehandsbeurs Gezinsbond MEERLE - Ben je zwanger, mama of papa, oma of opa, onthaalouder, juf of een speelgoedfreak..? Op de jaarlijkse tweedehandsbeurs van de Gezinsbond vind je betaalbare tweedehands babyuitzetartikelen, kinderkleding tot 14 jaar en speelgoed. Zondag 8 november 2020 in de Parochiezaal ‘Ons Thuis’ in Meerle.

Voor de beste koopjes, kom op tijd! De deuren gaan open om 13u en sluiten om 14u30. De inkom is gratis. Ook niet-leden van de Gezinsbond zijn van harte welkom. Uiteraard gelden

56

ook hier speciale richtlijnen ivm Covid-19 om alles veilig te laten verlopen.

Makkelijk Wil je graag je spulletjes verkopen, maar zie je er tegen op om met de kopers te onderhandelen over de prijs of zie je er tegen op om een hele middag achter een tafel te staan, dan is deze beurs wat jij zoekt! Het enige wat jij moet doen is een verkooplijst aanschaffen, je spullen voorzien van de prijs en zondag 8 november in de

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

ochtend naar de zaal brengen. De vrijwilligers van de Gezinsbond nemen alles van je in ontvangst en organiseren de verkoop. Na de beurs kom jij de niet-verkochte spullen weer ophalen en krijg je meteen je centjes van alles wat verkocht is. Makkelijker kan niet.

Inschrijven voor verkoop kan vanaf 10 oktober 2020.Voor deelnamelijsten en info kan je terecht bij An Aerts 03 295 33 09 en Kalinka Gladinez 03 315 09 99. Kijk ook eens op www.gezinsbondmeerle.be. (jaf)

MEERSEL-DREEF

Goud voor Ferm MEERSEL-DREEF - De vrouwenvereniging Ferm bestaat vijftig jaar (1970 - 2020) maar in deze troebele tijden is een jubileumfeest niet te organiseren. Ter ere van de 50ste verjaardag siert een jubileumbreiwerk de grot in het Mariapark.

De werking van Ferm bestaat uit twee hoofdingrediënten: vriendschap en activiteiten. In onze kleine dorpsgemeenschap kent bijna iedereen elkaar, dus vriendschap is er voldoende… En ondertussen zijn de eerste activiteiten corona-proof weer opgestart. Hopelijk kom kortelings alles weer in zijn vertrouwde plooi. (JJ)

G Meten is weten, ook in het verkeer MEERSEL-DREEF - Meten is weten, zegt een oude wijsheid. In de schoolomgeving van ‘t Dreefke is aan alle toegangswegen meetapparatuur aangebracht zodat de verkeersbewegingen in kaart kunnen worden gebracht.

Te zijner tijd zullen deze resultaten waarschijn-

G

Labyrint in het Mariapark

lijk aangewend worden om eventueel aanpassingen aan het verkeersreglement door te voeren voor een kindvriendelijke en verkeersveilige schoolomgeving. Een actiepunt waar het oudercomité en de dorpsraad al jaren voor ijveren.

(JJ)

MEERSEL-DREEF - In opdracht van het Kapucijnenklooster legt de firma Tuin-Idee Hoverniersbedrijf uit Galder momenteel een labyrint aan. Dat is gebaseerd op het labyrint bij de Kathedraal van Chartres, ten zuid-westen van Parijs en gebouwd op een heuvel met uitzicht over de stad Chartres.

In het najaar wordt dit labyrint aangeplant maar het echte resultaat zal waarschijnlijk nog enkele jaren op zich laten wachten als de beplanting is volgroeid. (JJ)

Doorstart voor de KLJ MEERSEL-DREEF - Het zijn moeilijke tijden voor een jongerenvereniging van een kleiner dorp, wanneer leidinggevende figuren vertrekken voor werk of studie en nieuwe jongeren zouden moeten opstaan om de brandende fakkel over te nemen. De KLJ is wel geen oppas, de KLJ doet aan jeugdwerking.

Erna Van Opstal en Joeri Janssen, beiden oudleiding, zijn gelukkig niet bij de pakken blijven zitten. Zij hebben een jaarplanning voor de Dreefse jeugd opgesteld, met o.a. een KLJ-initiatie op de school ’t Dreefke, een startactiviteit (die had plaats op 18 september), en verder activiteiten voor -9 jaar, -12 jaar, + 12 jaar en +16 jaar, met thema's Halloween en After Carnaval.

Aan het einde van het werkjaar is er een BBQ en een KLJ-dag voor alle leden.

Meer informatie op emailadres kljmeerseldreef@hotmail.com of op facebook KLJ Meersel-Dreef. Het is aan de ouders om hun kinderen te motiveren om naar een plaatselijke jeugdvereniging te gaan, er worden vriendschapsbanden gesmeed die onbetaalbaar zijn. (JJ)

DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

57

MINDERHOUT

Geen Kapellekenswandeling

Dopjes in de Lage weg MINDERHOUT - Het verschil tussen hoog en laag is relatief. Misschien is dat de reden waarom we in onze vorige uitgave de Hoge Weg en de Lage Weg door elkaar gebruikten. Maar het moet duidelijk zijn: Jos Vermeiren woont in de Lage Weg 15 in Minderhout.

Jos verzamelt dopjes van flessen. Die dopjes kan je bij Jos binnenbrengen, ze worden verzameld en gerecycleerd. De vergoeding daarvoor gaat integraal naar het Belgisch Centrum voor geleidehonden en wordt er gebruikt voor de opleiding van die dieren. (fh)

Ferm organiseert wat mogelijk is…

MINDERHOUT - In de zomermaanden is het meestal vrij rustig wat de Ferm activiteiten betreft. De wekelijkse fietstochten gingen wel door en ook de dagtocht naar Scherpenheuvel was meer dan geslaagd. Welgeteld 22 enthousiaste dames fietsten naar Scherpenheuvel om daar een viering bij te wonen waarin pastoor Bart voorging.

Ontsnappen uit de Doos van Pandora

De bestuursleden hadden ook een virtueel bestuursfeestje. De vrouwen die de vergadering organiseerden brachten vooraf een zakje rond met enkele gadgets en wat lekkers voor tijdens het gesprek. Er werden foto’s uit de oude doos getoond en mooie herinneringen gedeeld.

Begin juli kregen alle leden een mooie gele balpen aan, die konden ze alvast gebruiken om de zoektocht mee op te lossen. Dat was een mooie fietsroute waaraan zowel leden en niet-leden konden deelnemen. Aan de deelnemers werd gevraagd om een aantal foto’s in de juiste volgorde te plaatsen. Er werden ook nieuwe fluovestjes gemaakt.

Live!

Waar het overleg voordien noodgedwongen via berichtjes verliep, kon het bestuur in september weer live samenkomen. Dat werd een fijn weerzien. Net zoals alle andere verenigingen, willen Ferm groep Minderhout er ook weer volop voor

gaan. Het blijft wikken en wegen, rekening houden met de noodzakelijke veiligheidsvoorschriften met telkens de vraag ‘is het haalbaar of niet...’

Maar de leden zijn vooral blij dat er toch weer beweging in zit en er op een voorzichtige manier weer sociale contacten mogelijk zijn. De daguitstap naar Lier, die aanvankelijk in het voorjaar gepland stond, was er nu op 25 september. In bubbels van 10 personen werd in de voormiddag met een gids de stad verkend. Na het middagmaal bekeek men Lier van in een bootje. Tussendoor een koffie met een vlaaike maakte er een gezellige dag van.

Ook de yoga en het volleybalteam gingen van start. De kookles in oktober, het wekelijks vrij handwerk en het créacafé kunnen met de nodige maatregelen eveneens opnieuw doorgaan.

Ferm doet dus wat mogelijk is, de vraag blijft hoe het verdere jaar er zal uit zien. Dat blijft uiteraard afwachten. Maar er zijn beslist genoeg reden om weer positief vooruit te kijken! (fh)

58

MINDERHOUT - Mogelijk noteerde u voor zondag 8 november de ‘Kapellekenswandeling’ in uw agenda. Helaas kunnen de organisatoren omwille van corona de wandeling dit jaar niet op een verantwoorde wijze laten doorgaan. De risico's met veel mensen op een te kleine plek bij de start, de pauzeplek en de aankomst, zijn te hoog. Men had het graag anders gezien, maar het is niet anders. Uitkijken naar de editie 2021 dus. (fh)

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

MINDERHOUT Op zondag 25 oktober kunnen drie teams van maximaal 6 personen tegelijkertijd in ’t Markenhof proberen om de Doos van Pandora te openen.

De ‘Doos van Pandora’ is gebaseerd is op het spelprincipe van escape rooms.Door het oplossen van raadsels en droedels moet je als groep binnen een tijdslimiet deze houten door open krijgen. Samenwerken, stress weerstaan, kalm blijven en gezond verstand zijn daarbij niet onbelangrijk.

De doos is op een speciale manier opgebouwd, waarbij de kleinste details en alle materialen van belang zijn. De deelnemer mag dus niets over het hoofd zien of riskeert de volgende code niet tijdig te ontdekken. Doel is om binnen een bepaalde tijd alle raadsels op te lossen en zo met de juiste code de doos te kunnen openen.

Je speelt als team van maximaal 6 personen. De kunst is om de doos eerder te openen dan de andere twee teams. Per team wordt de tijd bijgehouden, zodat erop het einde van de dag een totaaluitslag is. Inschrijven kan bij Luc Herthogs, lucherthogs@telenet.be of bij Koen Pauwels, koen.pauwels@skynet.be. (fh)

MINDERHOUT / WORTEL

Winwinlening aan ‘t Markenhof MINDERHOUT - Vzw ’t Markenhof is al jaren op zoek naar een mogelijkheid tot kapitaalslening, maar telkens ontbrak er een waarborg. Via de federale overheid heeft men een manier gevonden om een lening aan te gaan bij alle Minderhoutenaars: de winwinlening.

Met deze winwinlening van PMV/z (ParticipatieMaatschappij Vlaanderen voor zelfstandigen) moedigt de Vlaamse overheid particulieren aan om een achtergestelde lening te verstrekken aan kleine en middelgrote ondernemingen (KMO’s). Een particulier kan lenen aan een Vlaamse KMO gedurende een looptijd van 10 jaar. Het minimumbedrag per persoon bedraagt hiervoor 250 euro, het maximumbedrag is 75.000 euro.

De kredietgever krijgt hiervoor een jaarlijks belastingkrediet van 2,5% op het openstaande kapitaal van de winwinlening. Hiernaast is er nog een vaste rentevoet van 1,00%, waarop wel roerende voorheffing verschuldigd is.

Wie kan krediet geven Op de datum waarop de Winwinlening gesloten wordt, moet de kredietgever (hij of zij die de lening toestaat) voldoen aan drie voorwaarden: hij of zij moet een natuurlijk persoon zijn die deze lening afsluit buiten het kader van zijn handels- of beroepsactiviteiten; deze natuurlijke persoon woont in het Vlaamse Gewest of moet er gelokaliseerd zijn voor de personenbelasting; de kredietgever kan ook niet de echtgenoot of de wettelijk samenwonende partner zijn van één van de bestuurders van de vennootschap die de lening ontvangt.

Als een vereniging of een groep personen een bedrag willen storten op de winwinlening, moet dit altijd in of door een naam van een persoon (van die verenging of groep) gebeuren. De terugbetaling na 10 jaar zal dan ook op de opgegeven naam gebeuren.

Winwin?

Een voorbeeld: je stort € 1000 op de rekening van de vzw. Elk jaar ontvang je dan 1,00% rente - 30% roerende voorheffing, zijnde 7 Euro netto. Na 10 jaar ontvang je het kapitaal van € 1000 terug.

Bovendien ontvang je elk jaar 2,5% interest op de lastenbrief door de registratiebrief met deze waarde in te geven bij de belastingsaangifte. Dat betekent dus dat je na de 10 jaren € 1070 hebt teruggetrokken en nog eens 250 Euro aan belastingsvoordeel hebt gekregen.

Er zijn nu geen banken die op een gewone spaarrekening deze garanties kunnen geven!

Opbrengst Het fiscaal voordeel van de kredietgever bedraagt 2,5% over het termijn van 10 jaar. De vaste rente wordt gesteld op 1,00% bruto (hiervan wordt nog wettelijk verplicht 30% roerende voorheffing ingehouden). Zie het kader voor meer info.

Elke kredietgever ontvangt een registratiebrief van PMV/z-Waarborgen die als fiscaal attest dienst doet en dus jaarlijks ter beschikking van de fiscale controle moet worden gehouden. Meer informatie kan je terugvinden op: www.pmvz.eu/winwinlening en: www.pmvz.eu/corona-uitbreiding-winwinlening met o.m. een rubriek veel gestelde vragen.

Let op: deze vorm van steun aan een vzw is geen obligatie zoals destijds door andere verenigingen gebruikt. Het gaat hier om een echte lening, door deze storting wint de kredietgever nog 3,5% op zijn geleend bedrag.

Toekomst

Love 2 heal Paul van Huffel Helend medium Carolinestraat 11 2322 - Minderhout Tel.: 0475 66 92 77

Je kan tot 30 november 2020 deelnemen door het bedrag dat je ter beschikking wil stellen, over te schrijven naar de speciale rekening voor de winwinlening BE65 7360 7361 6596, daarna verloopt de termijn van het storten. Wie interesse heeft, kan de initiatiefnemers bereiken via email tmarkenhof@telenet.be of telefonisch op nummer 0479 83 90 32 (tussen 18 en 19 uur). Maar bij voorkeur kan je rechtstreeks op website www.tmarkenhof.be een formulier invullen.

Deze noodzakelijk financiële injectie wordt gedragen door het volledige kernteam van Minderhout, de erfpachtgever (bisdom dekenaat Noorderkempen) en het stadsbestuur. Zo is de toekomst van ’t Markenhof verzekerd en is er op lange termijn een mooi perspectief.

Wie dat wenst kan de vzw ook steunen door een vrije gift te storten als particulier of door een sponsoring of publiciteitsbijdrage te doen als bedrijf. (fh)

info@love2heal.be www.love2heal.be

God gaf aan mij de legkaart van mijn leven Als stukjes speelgoed in een kinderhand.

De doos met het voorbeeld heeft hij niet gegeven.

Ik vind niet meer dan de hoekjes en de rand Daar binnen in zie ik alleen maar kleuren

Biefstuk bij De Nieuwe Buiten WORTEL - In café De Nieuwe Buiten kan je elke tweede maandag en elke tweede zaterdag van de maand terecht voor biefstuk friet. Dat kost je 15 euro per persoon. Op voorhand inschrijven bij sylleke (04 87 353 988). En vanaf oktober is het ‘happy Monday’ met een tweede kopje koffie of thee gratis. (fh) DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

59

WORTEL

Martha geeft het voorbeeld MINDERHOUT - Martha De Bie uit Minderhout is door het Rode Kruis gehuldigd omdat ze liefst 152 maal bloed en 20 maal bloedplasma gaf. Lies van Aelst zette haar dan ook van harte in de figuurlijke bloemetjes.

Voor de nu 63-jarige Martha is het bloedgeven al bijna 38 jaar lang een traditie. Ze is bij elke bloedafname van de partij, behalve op die momenten dat het medisch niet kan zoals na een bezoek aan de tandarts, na een darmonderzoek enz.

Martha is de 14de in de rij van 15 kinderen De Bie en heeft zeven broers en evenveel zussen, waarvan er verschillende bloed gaven of nog geven. Nu wordt Martha meestal vergezeld door

haar schoonzus Conny Van den Bogert.

Oproep In augustus telde men in het Rode Kruislokaal Slommerhof in Hoogstraten 222 bloedgevers, in Ons thuis in Meerle 86 en in de refter van De Meerpaal in Meer 104. Alles samen zijn er dat veel, maar al bij al toch maar 1 % van de Hoogstraatse bevolking.

Bloed is er nochtans altijd nodig, nu in deze coronatijden zelfs nog net iets meer. Vandaar deze oproep: het Rode Kruis is meer dan blij met elke nieuwe bloeddonor en dankbaar voor iedereen die nu reeds bloed geeft. (fh)

Lies van Aelst overhandigt een geschenk aan Martha De Bie.

Op zoek naar de winnaar van de Landlopersjogging WORTEL - Omdat de Landlopersjogging dit jaar niet in zijn vertrouwde vorm kon doorgaan, zochten de organisatoren een alternatief. Voor de volwassenen werd het parcours uitgestippeld zodat de deelnemers de route individueel of in hun bubbel konden afleggen. Via de app Strava werd hun prestatie aan de organisatoren doorgeven.

Voor de kinderen was er een gezinswandeling.

Tijdens die tocht moesten ze letters zoeken om er een tienletterwoord mee te vormen. Elk van de deelnemende kinderen ontving thuis een verrassingspakket.

Bij de volwassen lopers waren Frie Adriaensen en Marcel Gabriels de gelukkigen. Zij ontvingen alle twee een biermand. Bij de kinderen werd

Wout Broeckx uitgeloot tussen de deelnemers die het juiste woord ontdekten.

Wout Broeckx

Frie Adriaensen

Marcel Gabriels

Nu maar hopen dat op vrijdag 27 augustus 2021 alle corona-ellende achter ons ligt en de Landlopersjogging in zijn normale vorm kan plaats vinden. (fh)

Vasile for president?

WORTEL - Vasile Cotin, tot voor twee jaar uitbater van café De Nieuwe Buiten keerde terug naar Roemenië en heeft er duidelijk politieke ambities. Hij komt op in Vadu Moldovei, een gemeente met 4.600 inwoners en heeft duidelijk ambities om er burgemeester te worden.

De nu 49-jarige Vasile is gehuwd en verbleef de laatste 30 jaren in Oekraïne, Polen, Duitsland en België. Landen waar hij, naar eigen zeggen, veel heeft opgestoken. “In België”, zegt Vasile, “had ik best een rustig en comfortabel leven met een eigen bedrijf. Maar ondanks dat alles besefte ik dat ik nooit echt met Roemenië en zijn cultuur kon breken, vandaar de beslissing om terug te keren.”

Zo’n twee jaar geleden deed hij dat. Hij ging terug naar zijn geboortedorp waar hij nu een schoonmaakbedrijf heeft en al enkele mensen tewerkstelt.

60

Mosterd Vasile is ervan overtuigd dat hij, met de ervaringen die hij in de verschillende Europese landen opdeed, klaar is om zijn dorp een mooie, welvarende gemeenschap met gelukkige inwoners te maken.

Dat Vasile hier de mosterd haalde, wordt duidelijk wanneer je de zeven punten van zijn partijprogramma leest.

Vasile gaat voor verbetering en asfalteren van de wegen; verbeteren van de riolering en de waterzuivering; bouwen van sociale woningen en een sportcentrum; betere gezondheidszorg en onderwijs; aansluiting van alle woningen op de gasen waterleiding; selectief ophalen van het huisvuil en een belastingverlaging om investeerders

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

aan te trekken.

De gemeenteraadsverkiezingen hebben er plaats op 27 september. Duimen voor Vasile dus. (fh)

WORTEL

AGENDA

Discussie over een trage weg WORTEL - Veel lezers zullen het zich nog herinneren: de trage weg als verbinding tussen de Grote Plaats en de Langenberg of Worteldorp, de weg die nu aansluit aan wat nu de Kleine Plaats wordt genoemd.

Enkele inwoners van Wortel lieten aan de vereniging ‘Trage wegen’ weten dat het pad vol met snoeihout ligt en niet langer door wandelaars of schoolgaande jeugd kan gebruikt worden. Ze namen contact op met het stadsbestuur, dat hun redenering aanvankelijk volgde. Tot ze merkten dat de eigenaar van de grond niet akkoord is met de gedachtegang van de actiegroep, die nu ook de dorpsraad van Wortel op de hoogte bracht.

Volgens de actiegroep is er nooit discussie geweest over het statuut van deze openbare wegenis. De weg staat weliswaar niet vermeld in de Atlas der buurtwegen maar dit wil niet zeggen dat dit geen openbare wegenis is. Hier is sprake van een publiekrechtelijke erfdienstbaarheid van doorgang, zo stellen de actievoerders en ze voeren hiervoor volgende argumenten aan.

Recht van doorgang Als een voetweg 30 jaar lang zonder enige belemmering wordt gebruikt door het publiek dan is deze feitelijk een openbare weg geworden (gewoonterecht, verkrijgende verjaring Burgerlijk Wetboek artikel 2229) en de gemeente verkrijgt een publiekrechtelijke erfdienstbaarheid van doorgang.

Dit recht van doorgang ontstaat stilzwijgend. Er is geen enkele administratieve handeling nodig.

Indien deze openbare wegen niet in de Atlas werden ingeschreven, wordt er over ‘feitelijke buurtwegen’ gesproken, en er is weinig dat ze onderscheidt van de officiële buurtwegen.

De gemeente is eveneens wegbeheerder en moet bijgevolg instaan voor het onderhoud ervan. Helaas zijn veel gemeenten hiervan niet op de hoogte en als dergelijke wegen worden afgesloten of ingepalmd, wordt er geaarzeld deze publieke rechten te verdedigen.

Wegenisbedding In 1836 kreeg Vandermaelen toelating om de kadastergegevens te gebruiken en in kaart te brengen. Dit resulteerde in de topografische kaart "Carte topographique de la Belgique", gemaakt tussen 1846 en 1854. Deze kaarten geven een gedetailleerd beeld van heel België en worden beschouwd als de opvolger van de Ferrariskaarten uit de periode 1771-1778.

Het feit dat Vandermaelen in zijn tijd deze wegenis op basis van toenmalige kadasterplannen optekende, bewijst dat de publiekrechtelijke erfdienstbaarheid van doorgang toen al gevestigd was. Het is niet omdat een bedding van een wegenis privaat eigendom is, dat de overgang (het gebruik) niet openbaar is. Velen kennen dit essentieel onderscheid niet. Ze denken ten onrechte dat indien een wegenisbedding privaat is,

TENTOONSTELLINGEN Tot 4 oktober KERKSTRAAT = KUNSTSTRAAT org. Halte Merlet, kunstwerken achter de ramen van de Kerkstraat in Meerle.

Tot 1 november FOTO’S Hoogstraten 40-45 in het Stedelijk museum, geopend van woensdag tot en met zondag van 14 tot 17 uur en na afspraak 03 340 19 80.

HOOGSTRATEN Woensdag 7 oktober WEEK VAN DE FAIRTRADE in Oxfam Wereldwinkel, Vrijheid 100.

de weg ook een privaat gebruik kent. Maar dit is dus niet altijd correct.

Er zijn in Wortel honderden inwoners die kunnen getuigen dat ze deze wegenis als voetganger of fietser de afgelopen 30 jaar en zelfs 50, 70 of langer openbaar hebben gebruikt. Men moest hiervoor niet de toelating van de eigenaar vragen. Bij betwisting kan de vrederechter uitkomst bieden. (fh)

Donderdag 22 oktober WORKSHOP lasersnijden, vooraf inschrijven aan de balie, in de Bibliotheek Lindendreef om 19.30 uur.

MINDERHOUT Zaterdag 25 oktober DOOS VAN PANDORA, teamspel, vooraf inschrijven luchertoghs@telenet.be, in zaal ’t Markenhof .

WORTEL

Donderdag 15 oktober CURSUSREEKS Begijnhoven, stad van vrouwen, org. Davidsfondsacademie, vooraf inschrijven, ook op 22-29 oktober en 12 november, in het auditorium van het Klein Seminarie Hoogstraten van 19 tot 21.15 uur.

Zondag 18 oktober KOLONIEWANDELING van Natuurpunt Markvallei met gids aan BC De Klapekster om 14 uur.

Zaterdag 17 oktober DAG TEGEN DE ARMOEDE, voedselbedeling org. ’t Ver-Zet-je in de Atelier, Jaak Aertsstraat.

Zondag 25 oktober DAUWWANDELING van Natuurpunt Markvallei met gids aan BC De Klapekster om 7 uur.

DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

61

SPORT

Nationaal voetbal

Alvast een geslaagde bekercampagne voor HVV HOOGSTRATEN - Door 2 opeenvolgende overwinningen in de beker begon Hoogstraten VV in 2de afdeling voetbal Vlaanderen B pas aan de competitie op woensdag 23 september. De andere ploegen in de reeks mochten het weekend daarvoor al aan de bak. Succes in de Beker van België heeft nu dus ook zijn nadeel, maar een bekerwedstrijd tegen Dessel laat je niet zomaar liggen.

DHM: Dag Frank. Je runt een evenementenbureau. Wie zijn jullie? Wat doen jullie?

Frank Belmans: Ik ben zaakvoerder van het eventbureau Bene-events (www.bene-events.be) en organiseer teambuildings- en personeelsuitjes. Personeel van de stad Hoogstraten, OCMW Hoogstraten, Politiezone Hoogstraten en meerdere bedrijven uit Hoogstraten hebben in het verleden al een beroep op onze diensten gedaan voor hun teamdag.

Verder ben ik ook actief in de Escape Roombranche en ben ik mede-zaakvoerder van Escape 2300 te Turnhout (www.escape2300.be) en Escape Room Mol (www.escaperoommol.be) waardoor we in totaal 10 escape-kamers hebben zodat klanten keuze hebben om een uurtje 'ontsnappingsplezier' te beleven.

DHM: Hoeveel hinder heb je ondervonden door Covid-19?

Ik trap natuurlijk een open deur in hé, maar de eventsector en het coronavirus gaan nooit de beste vrienden worden. We zagen het voorbije halfjaar het ene event na het andere geannuleerd worden en dat is natuurlijk absoluut niet fijn.

Kern DHM: Voetbal dan. Hoe verliep de voorbereiding tot nu? Je legt je eigen accenten en werkt met een grotere kern dan jouw voorgangers.

De voorbereiding verliep - vanwege de gekende reden - uiteraard met horten en stoten. Als nieuwe coach wil je zo snel mogelijk een duidelijk beeld krijgen over de hele spelersgroep. Dat hebben we trachten te realiseren in moeilijke omstandigheden door de organisatie van een prachtige oefenstage en door het spelen van een aantal oefenwedstrijden waar iedere speler zijn minuten kon maken.

We zijn dit seizoen afgestapt van een A en Bkern maar werken met een kern van een 30-tal spelers. Deze groep bevat veel jongeren, vooral uit de eigen jeugdopleiding, die op deze manier sneller stappen voorwaarts zullen zetten in hun voetbalproces. Deze jonge groep wordt aange-

62

stuurd door enkele ervaren spelers en begeleid door een kwaliteitsvolle technische en medische staf.

DHM: Na de tweede bekeroverwinning volgt de wedstrijd tegen Dessel.

Na eerder de derby's tegen Sint-Lenaarts en Cappellen te zijn misgelopen was iedereen binnen HVV toch wel opgelucht dat Dessel zich in de laatste minuut kon plaatsen voor de volgende ronde. Deze wedstrijd wordt een mooie waardemeter. Het jammere is natuurlijk dat we een heel zware week voor de boeg hebben, want we moeten nu onze eerste competitiewedstrijd in Houtvenne beginnen op woensdagavond, terwijl Houtvenne dat weekend geen bekerverplichtingen heeft. Om dan de daaropvolgende zaterdag deze 'Engelse' week af te sluiten tegen Wijgmaal. Maar de beker heeft zijn charmes en mochten we het geluk hebben om Dessel over de knie te leggen, dan komen we terug in de pot en kunnen we met spanning de loting afwachten voor de 1/32ste finales.

DHM: De competitie is belangrijker. Waar hoop je op?

Uiteraard is de competitie het belangrijkst. Zoals de voorgaande jaren is het niveau van tweede amateur zeker niet verzwakt en zal het dus wel weer een spannende competitie worden. Hopelijk kunnen we een 'rustig' seizoen draaien, verlost van degradatiestress en kunnen we een stevige thuisreputatie opbouwen. Tegenstanders moeten terug met knikkende knieën naar Hoogstraten afzakken. Hopelijk steunen onze supporters onze heel jonge groep spelers zodat die met vertrouwen tussen de lijnen komen en zich gedurende 90 minuten vol kunnen geven om elke wedstrijd opnieuw voor de drie punten te gaan. (rob)

Uitslagen Hoogstraten VV - KFC Ranst 4 - 1 In deze bekerwedstrijd, de eerste met inzet, kwam HVV al snel op voorsprong tegen de eersteprovincialer via een doelpunt van Van Zantvoort. Toen Fall in de tweede helft een tweede

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Frank Belmans

•Geboren op 6/8/1968 te Turnhout •Al 25 jaar gehuwd met Annick Verwimp •Vader van Nele •Woont in Turnhout •Is van beroep eventmanager •Studies: Boekhouden - Bankwezen •Spelerscarrière: KFC Turnhout - SintNiklaas - Verbroedering Geel KFC Turnhout - Dilsen - Overpelt •Trainerscarrière: Lentezon Beerse Lichtaart - Lille - FC Turnhout - Wezel Vosselaar - HVV •Trainer in de zaal: TL Ranst - Antwerpen KK Malle doelpunt scoorde leek de overwinning binnen, maar Ranst kon tegenscoren. Met een doelpunt van Kuijlaars en een owngoal kwam een mooie en verdiende uitslag op het scorebord.

Pont-à-Celles-Buzet - Hoogstraten VV 2 - 3 Zoals trainer Frank Belmans het zag: “Deze uitstap naar Wallonië had alles wat de charme van het bekervoetbal zo groot maakt. Een klein veld waar je één helft berg opwaarts en één helft berg afwaarts speelt, plaatselijke leiding die vlotjes

SPORT 10 minuten liet overspelen en een tegenstander, gesteund door een 50-tal ultra's met toeters en bellen die hun ploeg gedurende de ganse match vocaal bleven steunen.

Toen we na een uur een 0 - 2 voorsprong hadden, dacht iedereen dat de zege binnen was.

Maar bij hun eerste kans was het 1 - 2 en een minuut later bij een schwalbe ging de bal uiteraard op de stip en sloeg de vlam in de pan. Gelukkig scoorden we direct de 2 - 3. Jammer genoeg vergaten we regelmatig de 2 - 4 te scoren waardoor de spanning in de wedstrijd bleef en de scheidsrechter rustig liet verder spelen. In de 100ste minuut kreeg de tegenstrever nog een onrechtstreekse vrije trap op 2 meter van onze goal voor een zogezegde terugspeelbal. Het zou een schande geweest zijn, maar gelukkig was onze muur van 11 spelers op de doellijn sterk genoeg om de verdiende kwalificatie mee naar Hoogstraten te nemen.” (rob)

Kalender BEKERWEDSTRIJDEN Zaterdag 19 september 20 uur Hoogstraten VV - Dessel Sport (Eerste klasse amateurs) COMPETITIEWEDSTRIJDEN Zaterdag 3 oktober 19.30 uur SK Londerzeel - Hoogstraten Zaterdag 10 oktober 20 uur Hoogstraten VV - Sp Hasselt Zaterdag 17 oktober 20 uur Lyra-Lierse-Berlaar - Hoogstraten VV Zaterdag 24 oktober 20 uur Hoogstraten VV - R Cappellen FC Zondag 1 november 15 uur Berchem Sport - Hoogstraten VV

HVV op stage in VTI Spijker Op zaterdag 18 juli begon de nieuwe trainer, Frank Belmans, aan het nieuwe seizoen. Tijdens een vriendschappelijke wedstrijd tegen de beloften van R. Antwerp FC kwam de volledige spelerskern in actie. Daarna maakten spelers, technische en medische staf zich op voor een driedaags oefenkamp. Omwille van Corona werd afgezien van een oefenkamp in Nederland en werd het internaat van het VTI Spijker in Hoogstraten de thuisbasis van de stage.

(Uit het verslag van Erik De Bie) Na het inchecken en installeren in de éénpersoonskamers stond er een lange training gepland op HVV. Na de maaltijd stond de avondactiviteit “Op de biecht bij pater Pol” op het programma.

Een gevarieerde quiz, met tussendoor verschillende praktische proeven, stond voor de 6 groepen op het menu en was de ideale afsluiter van de eerste stagedag. Nadat onze hersencellen en onze lachspieren de hele avond serieus op de proef werden gesteld, deelde quizmaster Frank en gastheer Pol ons nog de uitslag mee. Zo wisten we meteen welk 6-tal 's anderendaags aan de afwas mocht staan.

Met weerom een lange training in de benen stond er op de middag een lunch op het programma. Het was vanaf het eerste moment duidelijk dat we door de 2 kokkinnen van het internaat in de watten werden gelegd. In plaats van een training stond er in de namiddag een “Team Trophy”, onder leiding van spelleiders Frank en Roy, op het programma. De 4 ingedeelde groepen moesten tijdens 6 teambuildingsproeven onderling uitmaken wie zich tot winnaar kroonde. Het werd een spannende strijd, waarin het inzetten van de joker van doorslaggevende aard was. Na het avondmaal waren de spelers vrij.

Voor het ontbijt op zondag was er een looptraining onder leiding van Eddy. Na het ontbijt stond er een tactische bespreking op het programma. Op de middag werd het oefenkamp afgesloten met een fotosessie.

Tijdens deze topstage werd de basis gelegd om de groep klaar te stomen tegen de start van de competitie.

Verjonging in het HVV bestuur HVV werkt aan de verjonging van zijn bestuur.

Na meer dan 30 jaar trouwe dienst als voorzitter van HVV heeft Jan Michoel beslist om zijn mandaat neer te leggen. Ook GC (gerechtelijk correspondent) Fons Van Den Broeck en Guy Fransen wensen af te bouwen. Dominiek Van Den Bosch zal vanaf heden het voorzitterschap

op zich nemen. Hij zal de komende maanden trachten om opnieuw een grotere bestuursploeg op te bouwen die voor een frisse en progressieve dynamiek binnen de club moet zorgen. Momenteel zijn er te weinig bestuursleden. Zowel Jan als Fons en Guy willen nog wel 2 jaar mee aan de kar trekken. (rob)

Op zoek naar mensen met een hart voor HVV De club zoekt niet enkel bestuursleden. De structuur van Hoogstraten VV is opgebouwd in cellen. Zo is er de sportieve cel, de financiële, de cel sponsoring, terrein, kantine, kledij, orga-

nisatie wedstrijden, communicatie, Antilliaanse feesten, feestcomité en etnische commissie.

Voor de meeste van deze cellen wordt gezocht naar vrijwilligers om mee te denken en om mee

te werken. Alle bestuursleden maken uiteraard ook deel uit van een of andere cel. Een vereniging staat of valt door het aantal mensen met een hart voor de club. (rob)

Pauwels Gunther bvba •Centrale verwarming •Sanitair •Zinkwerken •Zonneboilers •Warmtepompen •Onderhoud met attest - (enkel Vaillant)

www.pauwelsgunther.be tel. 0473 60 62 83 DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

63

SPORT

Provinciaal voetbal

Hoogstraatse clubs nemen een behoorlijke start Drie van onze vier provinciale voetbalploegen zijn gestart met een overwinning. Dat belooft.

Minderhout VV in een aantrekkelijke reeks Minderhout kon zijn eerste wedstrijd niet winnen. Het staat in een sterke, maar aantrekkelijke reeks. Jeroen Liekens en zijn team staan voor een grote uitdaging.

DHM: Dag Jeroen. Wij zijn je nog late felicitaties schuldig voor de promotie van vorig seizoen. Na een jaartje derde opnieuw in tweede provinciale. Wat verwacht je er van?

Jeroen Liekens: Dank je. Ik verwacht dat deze groep het niveau van tweede provinciale aan moet kunnen. Het is een mooie en sterke reeks. Als je ziet welke spelers sommige clubs hebben aangetrokken zal het een hele uitdaging zijn om deze tot een goed einde te brengen met onze jonge kern. Maar staf en spelers hebben er alle vertrouwen in. We zullen elke week opnieuw honderd procent moeten zijn.

DHM: Geen bekerwedstrijden. Hoe moeilijk was de voorbereiding in deze aparte omstandigheden?

Het waren zeker aparte omstandigheden, maar dat is zo bij elke club. Dat mag geen excuus zijn.

We lagen een viertal maanden stil. Daarna hebben we een goede week getraind waarna alles opnieuw gedurende een tiental dagen platgelegd werd. Daarna hadden we slechts vier weken tot de eerste competitiematch. Echt zwaar trainen zat er niet in omdat we in het begin met kleine kwaaltjes sukkelden. Gelukkig deden de spelers wel hun loopwerk thuis, al is dat niet hetzelfde als een training of een wedstrijd met inzet.

DHM: Ben je tevreden met de reeksindeling?

Zeker. Als je ziet welke leuke matchen er ons staan te wachten‌ Wuustwezel, Loenhout, Weelde, Merksplas, Lentezon en Vlimmeren zijn leuke en aantrekkelijke affiches. De verdere verplaatsingen zijn bijna allemaal op zaterdagavond. En dat is dus ook weer leuk.

DHM: De start is belangrijk. Met een neder-

64

laag in Olmen, dat ook net promoveerde, worden de volgende wedstrijden belangrijk. In de volgende wedstrijd tegen Balen heeft MVV alvast het thuisvoordeel.

In Olmen verdienden we zonder meer een punt.

We krijgen drie open kansen, waar we er maar een van benutten en dan weet je dat je het deksel op de neus kan krijgen. Ook hadden we de scheidsrechter tegen in tweede helft. Hij floot geen penalty voor ons bij een duidelijk handspel, hun beide doelpunten hadden een buitenspelgeurtje en zelf kregen wij zes gele kaarten.

Wanneer je dan ziet welke spelers er tussen lijnen liepen bij Olmen kunnen we besluiten dat we een goede prestatie hebben geleverd.

Ook tegen Balen zal het ook niet gemakkelijk zijn. Zij hebben ook heel wat getalenteerde spelers aangetrokken. Maar we gaan vol voor de drie punten.

KFC Meer gaat voor een plek in de linkerkolom Meer begon het seizoen met een triller, 7 doelpunten en een overwinning. Met meer Kempische ploegen in de reeks verwacht trainer Filip Pelckmans vele mooie wedstrijden. Hij hoopt op een zorgeloos seizoen.

DHM: Dag Filip. Vorig seizoen vlotjes mee gedraaid in het midden van de rangschikking.

Wat nu?

Filip Pelckmans: Wij hopen dit jaar minstens even goed te doen. We gaan proberen zo kort mogelijk aan te leunen tegen de top 6. Vorig seizoen waren we kampioen van de gelijke spelen. Dit moeten we nu proberen om te zetten in meer winstwedstrijden, maar de hoofdbedoeling blijft dus een zorgeloos seizoen in de linkerkolom.

DHM: Hoe was de voorbereiding zonder bekerwedstrijden en in deze aparte omstandigheden?

Het was inderdaad een heel aparte voorbereiding. Wij hebben geprobeerd om zo veel mogelijk bezig te blijven zowel individueel als in groep, uiteraard altijd volgens de geldende maatregelen. We hebben rustig opgebouwd om de blessures te beperken en dat is vrij goed gelukt. We hebben bewust gekozen om maar 1

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

wedstrijd per week te spelen.

DHM: Ben je tevreden met de reeksindeling?

Vorig jaar zaten we in een reeks met meer ploegen uit het Antwerpse. Dit jaar zitten er meer Kempense ploegen bij. Ik denk dat er dus heel wat mooie wedstrijden bij zijn. De Kempense ploegen lijken me ook wat interessanter qua supporters. Kortom, ik ben eigenlijk zeer tevreden met de reeksindeling, al denk ik wel dat het een zeer zware reeks zal zijn.

DHM: Een goeie start is belangrijk. Het werd alvast een spannende wedstrijd‌?

De eerste wedstrijd was inderdaad meteen een thriller. De Kempen was een sterke tegenstander met heel veel drive naar voren en aanvallend voetbal. Dit resulteerde in een wedstrijd met 7 doelpunten. Op het einde van de tweede helft toonden we iets meer maturiteit dan de bezoekers en dit zorgde ervoor dat we een 2 - 3 achterstand nog konden ombuigen tot 4 - 3 winst.

We zijn dan ook heel rustig gebleven en toonden een zeer goede mentaliteit.

DHM: En het vervolg?

Wel, de volgende wedstrijden beloven ook weer heel moeilijk te worden. Het zijn allemaal ploegen die vorig jaar in de top 6 konden meedraaien. Beekhoek staat bekend voor hun sterke thuisreputatie. Dus dat gaat een zware dobber zijn voor een eerste uitwedstrijd. Daarna volgen drie thuiswedstrijden. We hopen erop dat we onze thuisreputatie van vorig jaar, waarin we maar eenmaal thuis verloren, kunnen behouden.

Ook KVNA Wortel start met een overwinning Wortel is klaar voor derde provinciale. Het wil even goed doen als vorig seizoen.

DHM: Dag Piet. Vorig jaar heeft Wortel bewezen dat ze derde provinciale aankunnen.

Wat verwacht je er van dit seizoen?

Piet Van Bavel: Onze ploeg is in grote mate dezelfde gebleven maar de reeksindeling is toch wel wat gewijzigd.

Persoonlijk denk ik dat we in een sterkere reeks uitkomen als vorig seizoen.

Gans het seizoen niet in de problemen komen en flirten met de linker kolom zou toch de doelstelling moeten zijn. Los van het klassement moeten we uiteraard ook verder werken aan de progressie en de doorstro-

SPORT ming van onze jonge opkomende talenten.

DHM: Tevreden over de voorbereiding?

De voorbereiding werd zoals voor alle ploegen overschaduwd door veel vragen en onzekerheden. Ons bestuur heeft de koe bij de horens gevat en er voor gezorgd dat wij ons enkel over het sportieve moesten bekommeren. Alles werd perfect geregeld.

gans de wedstrijd, geeft dat als coach toch wel voldoening. Dat is een vorm van degelijkheid waar ik als trainer samen met mijn team voor wil staan.

KFC Meerle gaat voor promotie

Ik denk dat wij mentaal en fysiek zeer goed uit de voorbereiding zijn gekomen. Maar alles is relatief. Een seizoen duurt lang en elke wedstrijd opnieuw moet je klaar zijn voor de opdracht. We zijn vooral heel blij dat we terug kunnen voetballen.

Meerle begon met een triller van formaat.

Met een overwinning in de openingswedstrijd werd een goede stap gezet naar het straffe doel dat trainer De Muyter heeft gesteld voor zijn ploeg. KFC Meerle gaat voor promotie.

DHM: Zitten jullie in een goeie reeks?

Voor de kassier is dit een interessante reeks volgens mij. Er zitten heel wat ploegen uit regio Turnhout bij die vaak toch wel wat aanhang hebben. Sportief gaan we er wel een vette kluif aan hebben, maar dat is een mooie uitdaging die me niet afschrikt.

DHM: Dag Koen. De redding in vorig seizoen had nog gekund maar Meerle moest degraderen en de club heeft hiertegen geen protest aangetekend. Andere clubs deden dit wel.

Vond je de beslissing correct?

Koen De Muyter: De beslissing was zeker niet terecht, want het reglement is niet gevolgd. Maar in deze omstandigheden had geen enkele beslissing de juiste geweest. Er zouden altijd ploegen geweest zijn die zich benadeeld hadden gevoeld. Wij zaten bij de competitiestop net in een heel goede flow, dus in dat opzicht was het jammer, want er zat zeker nog wat in.

DHM: De start is belangrijk. Met een zuinige overwinning is het seizoen alvast goed ingezet.

Met een overwinning is starten is uiteraard een mooie opsteker. Niet in het minst voor de belangrijke 3 punten maar ook voor het goede gevoel binnen de groep. Hier kunnen we mooi op verder werken.

Ik was ook heel blij met het wedstrijdverloop.

Als je na enkele minuten al kunt scoren en je kan deze voorsprong vasthouden gedurende

Langs de andere kant moeten we eerlijk zijn. Als je na 26 speeldagen voorlaatste staat dan moeten we ook niet te hoog van de toren blazen... Dat is de reden waarom we geen klacht hebben ingediend.

DHM: Waarna een moeilijke voorbereiding volgde‌?

De voorbereiding was inderdaad heel moeilijk.

We konden niet iedereen evenveel kansen geven, dat vond ik persoonlijk wel lastig. Onze eerste match na vijf maanden was ook een drama. Wel heel blij dat we onze voorbereiding konden afsluiten met een leuke wedstrijd op Meer die we ook gewonnen hebben.

DHM: Wat verwacht je in vierde provinciale?

Gaan jullie voor promotie?

Met het spelerspotentieel dat wij hebben moeten wij voor promotie spelen. Eindronde is het absolute minimum. We hebben maar 17 kernspelers, maar tot op heden is iedereen topfit. Dus heb ik luxeproblemen. Hopelijk blijft het zo.

DHM: Met een overwinning hebben jullie de start niet gemist.

Een competitiestart is nochtans altijd een zenuwachtige bedoening. Nu zeker, omdat het 6 maanden geleden was dat we nog eens een wedstrijd met inzet speelden. De toeschouwers hebben er zeker van genoten. Het werd een thriller van formaat. In de 80ste minuut stonden we nog 2 - 3 achter. Zowel Wildert als wij trokken de kaart van de aanval met een 4 - 3 als resultaat.

Hopelijk kunnen we deze goede start nu even goed verderzetten. Een 10 op 15 is ons doel. (rob)

UITSLAGEN Zaterdag 10 oktober

Zondag 13 september Zwaluwen Olmen - K Minderh. VV KFC Meer - FC De Kempen B KVNA Wortel - KSK Oosthoven Horendonk FC -KFC Meerle

KALENDER Zaterdag 3 oktober

KFC Meer - KSK Oosthoven Zondag 11 oktober

15 uur

Loenhout SK - K Minderhout VV FC Sint Jozef - KVNA Wortel K Meerle FC vrij

19.30 uur

Zaterdag 17 oktober

15 uur

Zondag 18 oktober

KFC Meer - KSK Kasterlee Zondag 4 oktober

2-1 4-3 1-0 4-3

19.30u

19.30u

K Gooreind VV - KFC Meer

K Minderhout VV - KFC Broechem KVNA Wortel - KFC Poppel SV Noorse - K Meerle FC

15 uur

K Minderhout VV - KSK Weelde KVNA Wortel - WS Schorvoort Putte SK - K Meerle FC

Zaterdag 24 oktober

19.30u

KFC Meer - KVNA Wortel Zondag 25 oktober

15 uur

K Merksplas SK - K Minderhout VV K Meerle FC - KFC Wechelderzande Zondag 1 november

14.30 uur

K Minderhout VV - Vlimmeren Sport KFC Poppel - KFC Meer KVNA Wortel - Exc Essen KVC Oostmalle - K Meerle FC

Het eerste blad waaraan je denkt!

DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

65

SPORT

Volleybal

Verschillende ambities voor Dames A en B

Dries Helsen traint zowel Dames A als Dames B van Gelvoc. Met de B’s, die versterkt zijn, mikt hij op een top 3 plaats. De ambitie van de A-ploeg is een rustig seizoen spelen in het midden van de rangschikking.

van de oudere speelsters gewisseld voor jeugdspeelsters waardoor we ongetwijfeld een van de jongste en minst ervaren ploegen in de reeks zullen zijn. Het zal dus een jaar worden van aanpassen en bouwen voor de volgende jaren.

DHM: Dag Dries. Je runt een eigen zaak. Vertel eens wat jullie doen.

Dries Helsen: Wij plaatsen alle soorten van technische systemen in woonhuizen. Ik ben elektricien van opleiding en mijn vennoot is loodgieter. Samen zijn we begonnen met enkele projectjes samen uit te voeren en dit bleek al snel redelijk succesvol. We zijn nu uitgegroeid tot een bedrijfje dat naast onszelf ook nog 5 andere techniekers van werk voorziet. We werken ongeveer de helft van de tijd in onderaanneming voor iets grotere bedrijven, de andere helft richten we ons op onze eigen particuliere klanten waarbij kwaliteit van het systeem hoog op onze verlanglijst staat. Afhankelijk van de aard van het systeem plannen we de juiste ploeg in, voor een ventilatie zijn dit dus andere mensen dan voor zonnepanelen. De veelzijdigheid van techniekers onder een dak biedt heel wat voordelen.

Met dames B werden we vorig jaar derde, nu kwamen er 2 speelsters van dames A bij. Deze ploeg is een jaartje ouder en ook versterkt. De ambitie is dus opnieuw top drie.

DHM: Wat verwacht je van je twee damesploegen? Zullen Dames A zich opnieuw handhaven in promo 2?

Met dames A mikken we ergens op een plaats in het midden van het klassement. Er zijn enkele

Dries Helsen

DHM: Is er behalve de naam veel gewijzigd in de reeksindelingen?

Volgens mij is enkel de naam gewijzigd, voor zover ik er zicht op heb, spelen we gewoon tegen dezelfde ploegen als vorig jaar.

DHM: Is er nog nieuws ivm trainingsaccommodatie, corona of andere clubaangelegenheden?

We trainen met de volwassenen sowieso later op de avond. Dan is de zaal niet volledig bezet en dus hebben we niet zoveel last van de regels. Het gebruik van de douches is wel gereglementeerd, maar als trainer heb ik daar zelf weinig last van.

Het grote verschil zit hem nu in de voorbereidingswedstrijden waarbij er veel over en weer gemaild moet worden over de aangepaste regels voor de verschillende sporthallen. Maar dat zijn kleinere zaken waarbij iedereen zich vlot aanpast. (rob)

•Geboren op 29 juli 1979 •Gehuwd met Dolores Serrano •Vader van Kasper (nu 2 jaar) •Woont in Loenhout •Heeft een eigen zaak in Technieken: Elektriciteit, Verwarming, Ventilatie, Zonnepanelen, ...

•Studeerde Elektro-Mechanica •Spelerscarrière: als 23-jarige begonnen bi Wek Loenhout in 2e gewest en gestopt bij Wek Loenhout in 2017 in 2e provinciaal •Trainerscarrière: Dames 2 Loenhout 2009-17; Gelvoc U19 2018; Gelvoc Dames 2 2019

Heren A staan voor een zware taak in promo 3 Heren A raasde in de competitie van eerste gewest zonder een enkel verliespunt. Derde provinciale werd door de competitiehervorming omgevormd tot promo 3, een competitie die ook daardoor veel sterker is.

Trainer Werner De Bie, die eerder al aan de slag was voor Gelvoc, staat voor een moeilijke taak.

DHM Dag Werner, terug bij Gelvoc. Wat verwacht je dit jaar van Heren A in Promo 3?

Werner De Bie: Ons handhaven in Heren promo 3 moet de eerste doelstelling zijn, met af en toe een positieve uitschieter.

Als we Thijs Mertens sneller dan verwacht kunnen recupereren is er misschien meer mogelijk.

DHM: Vorig seizoen behaalden de Heren de titel met de vingers in de neus. Bleef de ploeg ongewijzigd?

Ik had Koen Koyen overtuigd om een comeback te maken maar na een fietsongeval is het onduidelijk of hij dit seizoen nog kan spelen. Ook Thijs Mertens is nog voor onbepaalde tijd onbeschikbaar. Beiden zijn belangrijke spelers met veel ervaring. Heel jammer.

66

Intussen moeten we verder met jongens die beperkt of niet actief waren op provinciaal niveau, aangevuld met sterkhouders als Jef Vermissen, Kobe Peeters, Ruud Bols, Jeroen Vinck en Jonas Scheynen.

Vorig jaar was ik bij VC Beerse actief op hoger niveau. Ik heb toen echt veel tijd en energie in mijn trainersopleiding B gestoken. Ik probeer dus nu wat zaken uit. Ik wil mijn ervaringen gebruiken zonder hierin te overdrijven, want we spelen uiteindelijk op provinciaal niveau. Veel van de spelers hebben een druk leven naast het volley.

DHM: Hoe zijn de nieuwe reeksindelingen?

We komen in de sterkste van de twee promo-3 reeksen terecht, met de gewestelijke kampioenen aangevuld met de ploegen die vorig jaar net niet konden promoveren uit derde provinciale en de linkerkolom uit tweede provinciale. Tweede divisie is er door de competitiehervorming bij de heren tussenuit gehaald. Deze is nu gelijk met de reeksen van de Dames. We kunnen promo 3 dus min of meer vergelijken met het vroegere tweede provinciale. Nieuwe ploegen en oude bekenden dus.

DHM: Hoe verliep de voorbereiding tot nu?

Ik ben tevreden over wat ik tot hier toe gezien heb, maar er is nog een weg af te leggen voor we er echt zullen staan. Gelukkig moeten we er pas staan in oktober. Er is best hard getraind. Hopelijk blijven de spelers beseffen dat dit met deze

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

groep echt noodzakelijk is om tot goede resultaten te komen.

We mogen eindelijk terug oefenwedstrijden spelen. Dat is ideaal om een en ander uit testen richting beste samenstelling. Hopelijk blijven we gespaard van blessures. Spelers gaan moeten wennen aan het gegeven dat ze meer posities moeten aankunnen in functie van het ploegbelang, maar is er nog tijd… (rob)

Kalender Zaterdag 3 oktober 20 uur Heren A - XOKA Wommelgem 20 uur Dames A - Molvoc Mol Zaterdag 10 oktober 18.00 u BVC Balen - Dames A Zondag 11 oktober 13.30 u Mavoc_Mechelen - Heren A Zaterdag 17 oktober 20 uur Dames A - Hollebeekhoeve NK 20.30 u WEK Loenhout - Heren A Zaterdag 24 oktober 18 uur Volley Beerse - Dames A 20 uur VOS Schilde - Heren A Zaterdag 31 oktober 20 uur Heren A - VC Geel 20 uur Dames A - Volley Westerlo

SPORT

Wielrennen

Britt Knaven in BK en EK tijdrijden U23

MEERLE - Na de verplichte corona-stilstand kwam in juli ook de wielercompetitie voor de dames terug op gang. Britt Knaven, dochter van Servais, heeft gekozen om voor BelgiĂŤ uit te komen. In het Belgische kampioenschap tijdrijden voor dames U23 werd de 20-jarige Britt verdienstelijke 7e.

Britt in actie tijdens het EK tijdrijden in Plouay (Fr)

Ze werd ook geselecteerd om voor BelgiĂŤ het Europees Kampioenschap tijdrijden 2020 in Plouay (Fr) te betwisten. Door technische pech kon Britt haar kansen onvoldoende verdedigen en eindigde ze op een 16e plaats. Ze was daar helemaal niet tevreden over, want er zat meer in. Maar ze komt graag uit voor het Belgische nationale team en hoopt later betere resultaten te laten optekenen. We duimen ervoor! (jaf)

Veldtoertocht ULICOTEN - De Wielervereniging Haaibikers Ulicoten kreeg de toestemming van de Gemeente Baarle-Nassau om hun veldtoertocht te organiseren op zondag 11 oktober. Het zal een aangepaste tocht zijn, waarin met alle coronamaatregelen rekening gehouden zal worden. Er worden drie routes uitgepijld: een van ca. 30 km,

Hockey HOOGSTRATEN - Door Corona misten de hockeyers nagenoeg de hele 2e competitiehelft.

Daarom organiseerde HCNK een gratis hockeykamp voor hun leden. Ook in de herfstvakantie van 2 t/m 6 november doen ze dat nogmaals.

Meer informatie hierover op de website www.hcnk.be.

Gezien de goede ervaringen en de aan de dag

Aangepaste tocht van Haaibikers Ulicoten een van ca. 45 km en een kids toer van ca. 20 km.

Het vertrek is voorzien vanaf een weiland aan de Molenstraat bij de huisnummers 18 en 20 in Ulicoten. Je kan vertrekken tussen 8.00 en 10.30 uur. Bij het vertrek ontvangt u een versnapering voor onderweg, er is namelijk geen pauzeplaats.

Je kan vooraf inschrijven maar ook ter plekke.

Alles is dan zo ingericht dat iedereen voldoende afstand kan houden. Alle informatie vind u op www.Haaibikers.nl en: www.facebook.com/haaibikers. (fh)

Gratis hockeykamp voor HCNK-leden gelegde discipline zal dit kamp uitgebreid kunnen worden, zodat er veel meer leden terecht kunnen.

Het trainerscorps van de hockeyclub bevat op het ogenblik al 15 Aspirant Initiators in opleiding en 9 gediplomeerde trainers. Daarnaast zijn er ook de 5 professionele trainers van K & S. Dat laat toe om zulke operatie op poten te zetten.

Al deze mensen zorgen ervoor, dat het plezier in het hockey kan worden gewaarborgd en dat verdienen hun enthousiaste leden.

Hockeyclub Noorderkempen heet iedereen die wil kennis maken met de sport welkom op hun club. Voor aspirant-leden bieden zij twee gratis trainingen aan. De club blijft op zoek naar meer leden en meer vrijwilligers. (rob)

Deze collage geeft een treffend beeld van 85 enthousiaste kinderen op het hockeykamp van 17 t/m 21 augustus.

DE HOOGSTRAATSE MAAND - OKTOBER 2020 -

67

112

NOODNUMMER

Ongeval / Brand / Ziekenwagen Administratie Brandweer 03 314 32 11

POLITIE

101

Noorderkempen 03 340 88 00 Wijkpost MEER 03 315 71 66

HUISARTSEN vanaf 18 uur tot 8 uur 's morgens én tijdens het weekend

014 410 410

UW ADVERTENTIE IN

TANDARTSEN zaterdagen, zondagen en feestdagen

090 33 99 69

THU I SV E R PL E G IN G WIT-GELE KRUIS, 24 op 24 uur.

Voor Hoogstraten en deelgemeenten: tel. 014 61 48 02.

DE VOORZORG, 24/24 uur: tel. 014 40 92 44.

WACHTDIENST Zelfstandige Thuisverpleegkundige Noorderkempen, 24/24 uur: tel 014 40 50 13 Bogers Erika 0479 45 90 78

Zelfstandige verpleegkundigen Adams Lieve Aernouts Anke Aerts Joke Bartholomeeusen Liesbeth Bastijns Tine Brosens Celine De Busser Edith Dirks Els Geerts Inge Geerts Lia Koyen Els Krols Anja Lambregts Linda Leys Nele Machielsen Kim Rombouts Kristel Rombouts Kristien Segers Nele Spannenburg Anke Tomby Hella Van Der Eycken Inne Van Gastel Katrien Van Leuven Leen Van Looveren Sandra Van Otten Heidi Verheyen Kathleen

0479 43 53 89 0479 34 68 03 0471 62 42 45 0474 38 25 23 0472 73 16 05 0498 39 72 23 0477 17 58 06 0474 36 08 84 0478 64 81 61 0498 64 53 80 0476 43 07 55 0495 23 02 43 0476 94 31 15 0499 29 77 86 0477 81 27 61 0474 26 14 41 0477 04 41 40 0494 92 32 27 0478 38 96 94 0478 42 08 13 0478 23 52 89 0468 12 64 26 0479 50 98 05 0478 21 84 00 0486 37 45 27 0474 29 33 09

Zelfstandige vroedvrouwen Christiaensen Nathalie

68

0494 86 93 84

- OKTOBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

WACHTDIENST APOTHEKERS 090 39 90 00 (1.50 euro per minuut)

www.apotheek.be

www.demaand.be/adverteren

INHOUD OKTOBER Column . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2 Orgelbouwer Gert Wuyts . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3 Instrumentenmaker Kamiel Dockx . . . . . . . . . 9

www.demaand.be

Vanuit het stadhuis . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13

_ REDACTIE _

Thomas Oostvogels in Rotterdam . . . . . . . . 18

redactie@demaand.be

Nieuwe eigenaars voor Salm-Salmmolen . 21

_ DORPSNIEUWS _

Kerkpad in De Maand . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23

hoogstraten@demaand.be meer@demaand.be meerle@demaand.be meersel-dreef@demaand.be minderhout@demaand.be wortel@demaand.be _ SPORTNIEUWS _

Aantal leerlingen in Hoogstraten . . . . . . . . . 16

Dag van de armoede . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 26 Liefde in tijden van Covid . . . . . . . . . . . . . . . . 29 Het verhaal van domein Maxburg . . . . . . . . 33 Watervriendelijk Hoogstraten? . . . . . . . . . . . 37 Motortalent Loris Dekkers . . . . . . . . . . . . . . . . 41 DEZE MAAND . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 44 DORPSNIEUWS - Hoogstraten . . . . . . . . . . . . 48 DORPSNIEUWS - Meer . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 53

sport@demaand.be

DORPSNIEUWS - Meerle . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55

_ ABONNEMENTEN _

DORPSNIEUWS - Meersel-Dreef . . . . . . . . . . 57

abonnementen@demaand.be

DORPSNIEUWS - Minderhout . . . . . . . . . . . . . 58

_ ADVERTENTIES _

DORPSNIEUWS - Wortel . . . . . . . . . . . . . . . . . . 60

advertenties@demaand.be

SPORT . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 62 Wachtdiensten . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 68

De volgende uitgave van de Hoogstraatse Maand verschijnt op de

donderdag 29 oktober Voor volgende editie alle KOPIJ ten laatste op

DINSDAG 13 oktober redactie@demaand.be De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden teksten in te korten