maart 2024 - De Hoogstraatse Maand

Nr. 456 MAART 2024 € 3,20

JAARGANG 40

UITGEVERIJ DE HOOGSTRAATSE PERS BV, BEGIJNHOF 27, 2320 HOOGSTRATEN www.demaand.be AFGIFTEKANTOOR: 2300 TURNHOUT

Wat met onze boerenbuiten?

Maarten Kustermans

Jan Lenaerts

Jan Vermeiren

Marc Bolckmans

Cultuurhuis in de koelkast • Joke Verschueren nam ontslag Cultuurprijzen 2023 • De Vrijheid is veranderd…

De fietspassie van Liene Meeusen • Niels Koyen en zijn Mostencross

Haastige spoed Wat doe je als je kind in het donker en waarschijnlijk met jeugdige overmoed zijn voet heeft omgezwikt op een betonnen varkensruggetje? Effe afwachten, een nachtje slapen en dan, na dr. Google te hebben geraadpleegd, toch maar een telefoontje naar het Turnhouts ziekenhuis plegen… En ja hoor, kom maar naar spoed op de ring van Turnhout, luidde het. Maar eerst toch nog goed eten, want je weet maar nooit, spoed betekent niet altijd spoedig, zeker niet in het weekend.

De eerste wachtkamer waren we snel voorbij. De tweede wachtkamer bleek een paar andere mouwen. Volgens de informatie op het beeldscherm viel zoonlief in de groene zone, dus niet levensbedreigend en dat is maar goed ook. Groen is de kleur van de hoop en de vrede, en dat zouden we beiden ook nodig hebben.

In de te kleine en te warme wachtzaal en wegens groot succes ook in de hal, was er wel enige onvrede over de lange wachttijden. Maar ja, een wachtzaal op spoed is wel degelijk een zaal om te wachten met hoop op een snelle behandeling. Iets wat wel eens vergeten wordt, zo merkten we.

Eén dame hield het niet meer en sprak

onverbloemd de passerende verpleger aan over haar lange wachten. De verpleger doet wat hij moet doen, hij spreekt rustig en bedaard de dame toe dat bij spoed ook echte spoedgevallen binnenkomen, en dat hij het einde van de spoed en dus haar wachttijd niet kan voorspellen. Zo is het.

Na enkele uren wordt zoonlief opgeroepen en tussen twee gordijnen betast en bepoteld aan zijn gekwetste voet. Niets gebroken, ‘so far so good’, maar wel een fotootje laten maken. Weer een uur verder wordt de foto gemaakt, en anderhalf uur later wordt de foto en de verdere behandeling besproken. Na een behandeling in drie schijven van in totaal vijf minuten zijn we wel vijf uur in het ziekenhuis geparkeerd geweest.

Het merkbare ongenoegen in de wachtkamer was weinig aangenaam geweest.

Maar ik wil het verplegend personeel toch een hart onder de riem steken. We zijn toch niet vergeten wat dit personeel van ziekenhuizen en woonzorgcentra voor ons allemaal heeft betekend ten tijde van de corona. Of toch? Sommigen hadden zelfs de sympathie om ’s avonds

Eva tekent

2 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

een publiekelijk applaus ten beste te geven voor al deze moedige onbekenden, die zowel de nare ziekte, de agressie van velen als het ongenoegen van het thuisfront hebben getrotseerd in ondankbare en ongewisse tijden.

De zorg blijft een hardnekkig knelpuntenberoep volgens Jobat, met achtereenvolgens de verpleegkundige, de hoofdverpleegkundige, de zorgkundige en de verzorgende als belangrijkste knelpunten. Oorzaak en gevolg zijn analyseerbaar. Het moet de probleemoplosser in staat stellen om fouten te identificeren en werkbare oplossingen voor de toekomst te implementeren. Maar wie neemt die moeilijke taak van probleemoplosser op zich? Wie voelt zich geroepen en neemt de verantwoordelijkheid?

Spoed is een roeping, spoed is maatwerk, spoed is werken met het voorziene en aangeduide zorgpersoneel, spoed is een top-job. Je moet niet gek zijn om op spoed te willen werken, maar volgens mij maakt dat het wel een stukje gemakkelijker. Met respect en dank voor wie deze job wil blijven doen! (JJ)

OMSLAGVERHAAL

En de boer, hij ploegde voort.

Maar hoe lang nog?

LANDBOUW En de boer, hij ploegde voort. Ooit klonk dat als het summum van de onverstoorbare gang der dingen. Zeker in de Kempen, waar de landbouw op vele plaatsen meer dan de industrie, al decennia lang vorm heeft gegeven aan het landschap en de omgeving. Maar die vastigheid staat sinds enige tijd flink op de helling. De schaalvergroting van de landbouwbedrijven, de toenemende financiële druk voor de investerende boer, de steeds dwingender klimaateisen, het verdwijnen van de open ruimte, de stikstof in de bodem en in de lucht, de slechte kwaliteit van het oppervlaktewater… het zijn maar enkele van de waslijst aan problemen waarmee de boeren aan de slag moeten. Die voelen zich zozeer in de verdomhoek gedrukt dat ze overgingen tot stevige acties.

Dat kon wel op de sympathie van heel wat gewone burgers rekenen, die zich aangesproken weten door het harde werk van de (weliswaar steeds zeldzamer wordende) familiebedrijven.

Maar tegelijk klonken er kritische stemmen - over de rol van de Boerenbond bijvoorbeeld, over de besluiteloosheid en medeplichtigheid van sommige beleidspartijen, over de subsidiëring van een sector die ingepalmd wordt door kapitaalkrachtige megabedrijven. Hoe kijken onze eigen boeren tegen dit alles aan? Wij spraken met enkele van hen, waaronder drie nog werkzame bedrijven in Wortel, Meer en Minderhout. Onze dank en waardering alvast voor de oprechtheid waarmee ze wilden praten over de lasten en lusten van de boerenstiel anno 2024. Wat ze allemaal gemeen hebben? De liefde voor hun dieren en hun werk, maar ook de grote zorgen over hun toekomst. (red)

Hoogstraatse landbouw in cijfers Hoogstraten (10.540 ha) telt 6.313 ha geregistreerd landbouwgebied of 59,9 % van het grondgebied. Nochtans heeft Hoogstraten 7.515 ha oppervlakte met bestemming agrarisch gebied of 71,4 %.

In dit laatste cijfer zitten ook tuinen, bos, weiland voor hobbydieren, wegen en bebouwing. Van de totale oppervlakte landbouwgrond in Hoogstraten bestaat 35,5 % uit regulier grasland en 35,3 % gronden voor teelt.

Het aantal bedrijven in Hoogstraten met een landbouwproductie is tussen 2002 en 2022 gedaald met 36,30 %. In 2002 waren er 517 land- en tuinbouwbedrijven, in 2022 nog 304. Die trend speelt in heel Vlaanderen. In 2001 hadden we gemiddeld 128 land- en tuinbouwbedrijven per gemeente, in 2022 nog 75.

Hoogstraten heeft een bloeiende tuinbouwsector maar daarnaast een groot areaal aan landbouwbedrijven, voornamelijk voor rundvee, varkens en kippen.

Voor rundvee zien we de laatste 10 jaar (van 2012 tot 2022) in Hoogstraten een stijging van het aantal dieren met 8,6 %, daar waar het in de provincie Antwerpen gestegen is met 6,6 % maar in heel

Vlaanderen daarentegen gedaald is met 2,7 %. Hoogstraten is dus een sterke stijger in het Vlaamse landschap. Het aantal runderen steeg in die periode van 19.864 naar 21.567. In Vlaanderen werden er in 2022 1.254.967 runderen geteld. Sinds 2017 is er in Vlaanderen vooral een daling van het vleesvee ten voordele van het melkvee.

Volgens de provinciale cijfers (Provincie in cijfers) waren er in Hoogstraten in 2012 gemiddeld 5.798 melkkoeien en 903 zoogkoeien (moederdieren voor de opfok van vleesvee). In 2022 zijn deze cijfers gestegen tot 8.240 melkkoeien en 578 zoogkoeien. Onder melkkoeien vallen enkel die dieren die voor de melkproductie zorgen. Andere runderen zo-

Melkkoeien - relatief aantal bedrijven en gemiddeld aantal dieren ten opzichte van 2001 Melkkoeien Gemiddeld aantal dieren

220% 200% 180% 160% 140% 120% 100% 80% 60% 40% 2000

Aantal bedrijven

2005

2010

2015

2020

2025

De evolutie in Vlaanderen qua toename dieren tegenover de afname van het aantal bedrijven

als o.a. mestkalveren maken een geheel uit van 12.749 dieren in 2022.

In Hoogstraten steeg het aantal kippen zelfs met 51,1 % tot 1.733.502 in 2022.

Ter vergelijking: ook de varkensstapel stijgt in Hoogstraten in de laatste 10 jaar met 13,3 % naar 269.305 dieren daar waar die in Vlaanderen afneemt met 14,1 % (cijfers 2022). In de provincie Antwerpen is er een afname met 3,9%.

Voor kippen zie je in Vlaanderen een stijgende evolutie in diezelfde periode.

Volgens de cijfers van het Agentschap Landbouw en Zeevisserij is 12 % van de landbouwbedrijven gespecialiseerd in melkvee. In 20 jaar tijd is het aantal bedrijven met melkkoeien in Vlaanderen gehalveerd. Het aantal melkkoeien per bedrijf is echter in diezelfde periode gemiddeld verdubbeld. Komt daar-

bij dat er een geweldige evolutie heeft plaatsgevonden in de melkproductie per koe. Sommige cijfers geven tot 11 à 12.000 liter per koe, daar waar dit een tiental jaren geleden nog 7 à 8.000 liter was. Een stijgende productie vraagt ook meer ruw- en krachtvoeder, waardoor ook de vraag naar meer landbouwgrond stijgt en meer import van voedingsgewassen zoals soja. (jh)

Marc Bolckmans, een boer met een hart voor de natuur in Wortel

“Grondgebonden landbouw had veel miserie vermeden” LANDBOUW Aan de rand van Hoogstraten op de grens van Merksplas, Zondereigen en Marc Boclkmans heeft als boer van de derde generatie op StaakheuHoogstraten woont Marc Bolckmans. vel geen opvolging meer. Zijn vergunning loopt af in 2027. Wat dan?

Zijn boerderij ligt op een idyllische plek, in de schaduw van de bossen van Wortel-kolonie en haast met haar voeten in het Merkske. Marc (54) combineert al heel zijn leven de liefde voor de natuur en voor het boerenleven. Ondanks zijn optimisme houdt hij geen blad voor de mond, zeker niet als het over de evolutie in de landbouw gaat. En ook de toekomst baart hem zorgen want zijn vergunning loopt bijna af en het pensioen is dan nog niet direct in zicht. Zonder opvolging is Staakheuvel nr. 4 één grote onzekerheid.

Droom Als kleine bengel droomde Marc er van om ooit de boerderij van vader over te kunnen nemen. Maar vader Frans Bolckmans zag dat niet zo direct zitten. Zelf was hij ook niet met volle enthousiasme in de boerenstiel gerold. Als het aan hem gelegen had was hij liever surveillant geworden in de kolonie. Maar uiteindelijk volgde Frans de landbouwschool en nam later de boerderij op Staakheuvel over.

Deze boerderij komt oorspronkelijk van de familie Wouters, langs moeders kant.

De vovo en moemoe van Marc kochten de boerderij van een nonkel nadat hun boerderij in Hoogstraten afbrandde. De familie Bolckmans is immers afkomstig uit de Katelijnestraat in Hoogstraten. Zo

groeide Marc als kind uit de derde generatie op in Staakheuvel te midden van het boerenleven maar ook in een mooie natuur waar de kieviten, de wulpen, de hazen en reeën het dagelijks leven mee kleurden.

“Ga eerst maar een stiel leren en werken, en dan zien we nog wel” zei vader en Marc ruilde zijn ambitie voor de Tuinbouwschool voor een opleiding tot houtbewerking aan Vito Hoogstraten. Maar het bloed kruipt waar het niet lopen kan, na afstuderen en een aantal jaren werken stapt Marc dan toch in het bedrijf aan de zijde van zijn vader. Wanneer deze vrij vroeg sterft, neemt Marc definitief de boerderij over. Zijn broer en twee zussen hebben hier geen interesse voor.

4 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Kleinschalig Het bedrijf van Marc Bolckmans is zoals wij de meeste boerderijen uit onze jeugd kunnen voorstellen. De boerderij zelf werd gebouwd in 1928 op de plaats waar vroeger een klein boerderijtje stond. In 1992 bouwt Marc samen met zijn vader een nieuwe stal achter het huis. Een bindstal waar de koeien in de winter op stal staan. In de zomer staan de koeien constant op de weiden rondom en vormen hier telkens een mooi landelijk tafereel.

Het bedrijf bestaat uit een dertigtal melkkoeien en evenveel jongvee gemengd met wat mestdieren. “Mijn vader had vroeger vooral dikbillen voor de slacht.

Maar met het afschaffen van het melk-

OMSLAGVERHAAL en soja. Ik kom toe met alles wat ik op het bedrijf win. Ik koop enkel wat korrels bij voor de melkproductie.”

Content?

Ondanks zijn optimisme en zijn liefde voor het boerenleven ziet Marc Bolckmans de toekomst van de landbouw in de streek somber in. quotum ben ik overgeschakeld op melkkoeien. Dat leek me veel stabieler. Ik heb allemaal koeien van het ras Fleckvie, een ras uit Zuid-Duitsland en Oostenrijk. Dat zijn zogenaamde ‘dubbeldoelkoeien’. Die geven goed melk maar hebben ook beter vlees dan de klassieke Holsteinkoeien die je hier veel ziet. Een Holsteiner geeft wel meer melk, ongeveer 30 à 35 liter tegenover Fleckvie tussen de 25 en de 30 liter, als je een goede hebt. Ik heb vroeger wel Hosteiners gehad maar ook veel last bij het kalven. Daar moet ge al stevig aan trekken met het gevaar dat er van binnen van alles scheurt, met problemen voor de koe en extra kost door de veearts.”

Grond Marc gaat er prat op dat hij buiten de aankoop van wat korrels geen ander voeder moet inkopen. “Ik heb in totaal een 25 hectaren grond in gewin waarvan een 6-tal hectare in eigendom. De rest huur ik of mag ik gebruiken omdat die grond nog in onverdeeldheid is. Ik gebruik 8 ha om mais op te zetten, de rest is allemaal grasland. Dat maai ik maximum twee keer per jaar en dan gaan de koeien er op. Ik hooi ook elk jaar wat om kleine pakjes te hebben voor de kalfjes. Het is immers niet goed om een kuil open te gooien voor enkele kalfjes.

Het is altijd een schoon zicht als de koeien buiten staan te grazen. En in de wei stijgt de melkproductie ook nog eens fors. Met twee sneden gras kom ik gemakkelijk een jaar toe. Als je ziet hoe de meeste boeren 6 à 7 keer per seizoen gras maaien.

Maar die koeien komen veelal niet meer buiten. Als je meer dan 100 beesten heb, kan je die bijna niet meer buiten laten want dan lopen ze alles kapot. Die grote bedrijven kopen dikwijls nog ruwvoeder en mais bij, en daarbij ook nog pulp, draf

Marc Bolckmans lijkt me een gelukkige boer die fluitend door het leven stapt.

Een auto is niet aan hem besteed, maar sinds kort heeft hij nu een elektrische fiets naast zijn tractor voor zijn verplaatsingen buiten het bedrijf. Maar is hij ook echt de contente man zoals wij hem altijd gekend hebben? Zijn liefde voor de dieren, voor zijn omgeving en voor de boerenstiel staat buiten kijf en je voelt dat het leven als boer hem op het lijf geschreven is. Maar toch is er ook voor hem in de loop der jaren heel wat veranderd.

Ik kom toe met alles wat ik op het bedrijf win “Ik kom niks tekort en ben nog altijd heel content met wat ik doe, maar de situatie voor een boer is tegenwoordig heel slecht geworden. Als ik terugkijk op de beginjaren van het boeren dan kon ik goed wat opzij zetten. Ik heb toen de boerderij over kunnen kopen en ook nog wat grond bijgekocht. Nu kan ik alleen juist mijn kosten betalen en gewoon leven, en dat is het. Er is geen enkele overschot meer.

Die beginjaren dat waren gouden jaren voor een boer. Ik ken hier in de streek heel wat boeren die op een rustige ma-

nier boerden en goed konden leven. Toen hoorde je geen enkele boer klagen. Maar nu de prijzen zo sterk gestegen zijn is het vechten om rond te komen.”

Ongelijk verdeeld “De lonen van het werkvolk gaan in stijgende lijn, maar bij de boer komt er niets bij. Toen ik in 1994 stopte bij carrosserie Van Dijck verdiende ik 420 Fr. per uur. Nu verdienen ze er 18 euro. Mijn vovo had amper een koe of vijf, een 500 legkiekens en dan nog wat varkens, en dat lukte toen allemaal. De kinderen konden zelfs nog goed studeren.

De boeren van vandaag hebben altijd maar uitgebreid om hun kost te kunnen verdienen. Hoeveel schoon grote bedrijven zie je wel niet staan met een grote villa erbij, maar als ze daar een spandoek boven moesten hangen met de schuldenlast, dan zou je nogal verschieten.

De melkprijs zoals die nu is, is volgens mij heel goed, maar al de rest is veel duurder geworden. Wij krijgen nu 40 eurocent per liter. Maar de meelprijzen zijn de laatste tijd heel hard gestegen, het loonwerk kost veel meer dan vroeger, eigenlijk is alles heel duur geworden. Ik heb onlangs mijn tractor weggedaan voor groot nazicht. Dat kostte mij 1800 euro waar dat vijf jaar geleden goed 900 euro was voor hetzelfde nazicht.

De inflatie jaagt alles omhoog maar niet in de verdienste van de boer en volgens mij gaat dat eens ontploffen. Als het meel te duur is, roepen de bakkers en moet de prijs van het brood omhoog. Maar als de

Marc tussen zijn melkkoeien in hun bindstal. In de zomer grazen de dieren op de weiden rond de boerderij.

MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 5

OMSLAGVERHAAL prijs van het meel zakt, gaat de broodprijs niet naar beneden. En dat is juist hetzelfde met de patatten en de friet.

Wij als boeren kunnen onze kosten niet doorrekenen in onze producten.”

Grondgebonden “Als ik nu terug zou moeten beginnen, dan begon ik er niet meer aan. Dan zou ik ook groot moeten boeren en altijd maar uitbreiden. Ik zou dat niet kunnen en heb daar ook nooit achter gestaan. Ik snap echt niet dat dat allemaal zo groot moet zijn.

Ik moet wel buiten kunnen zijn. Daarom dat ik ook nooit varkens heb willen houden. Dat is bijna fabriekswerk. Als ze de landbouw nu eens grondgebonden hadden gemaakt dan waren al die problemen er niet geweest. Dat betekent dat je maar net zoveel dieren mag houden dan dat je grond hebt om voeder op te winnen en om je mest kwijt te geraken.

Dan zouden er heel wat minder koeien en varkens zijn.

Ik begrijp niet dat ze het zo ver hebben laten komen. Minister De Batselier zei dat vroeger al bij het eerste MAP (Mestactieplan), maar de Boerenbond is daar toen tegen uitgekomen en heeft alles maar verder opgedreven. En dan hebben ze het melkquotum nog afgeschaft.

Ge ziet nu wat er van gekomen is. Want hoe groter de bedrijven, hoe groter ook het mestprobleem wordt. Die mest moet dan maar naar een mestfabriek en dan weet ge hoe daar mee gesjoemeld wordt.

Hoeveel varkensboeren lieten vroeger hun ‘beer’ niet gewoon in de sloot lopen...? En dan denkt ge: allé mannen, waar zijt ge mee bezig. Daar moesten vodden van komen en dan moet ge niet verschieten dat er strengere wetten en reglementen komen. En dan komt daar nu het stikstofbeleid nog eens bovenop.”

voor ik op pensioen kan. Maar mijn vergunning verloopt in 2027. Ik kijk wel hoe het op me afkomt. Ik maak me daarover geen zorgen want anders zinkt de moed me in de schoenen. Ik heb gelukkig geen schulden meer, ik moet niet uitbreiden of grond meer aankopen. Maar als ik grote milieu-investeringen moet gaan doen om een nieuwe vergunning te krijgen dan weet ik het niet meer.

Ik heb geen opvolging want ik woon alleen. Ik hoop wel dat ze mij die laatste jaren rustig op deze manier kunnen laten boeren tot ik er mee stop. Stel je voor dat ik op mijn 57 nog nieuw werk moet gaan zoeken. Waar kan ik nog terecht?

En daarbij, ik heb ook echt geen zin om ergens anders te gaan werken. Liefst van al hoop ik dat ze me de kans geven verder te boeren tot ik met pensioen kan gaan.

Wanneer ik met mijn boerderij stop, kan ik hier nog wel blijven wonen. Dat wil ik nog zo lang als ik kan. Ik ben niet iemand die in een rusthuis wil zitten of in het dorp wonen.

Hoe het dan met deze boerderij verder moet als ik geen vergunning meer krijg weet ik niet zeker. Ik zal dan wellicht zonevreemd wonen en moet dan waarschijnlijk de stallen en de schuur afbreken.”

Eigen baas Intussen blijft Marc zijn eigen baas op zijn geliefde plek. En alles gaat hier rustig zijn eigen gang. ’s Morgens staat hij op om 7.00 u en begint met het voederen van de dieren, waarna hij aan het melken gaat.

Rond elf uur, half twaalf is dat afgelopen en tijd om te gaan eten. De namiddag wordt besteed aan alle werk dat er op een boerderij moet gebeuren waarna hij om zes uur ‘s avonds aan de tweede melkbeurt kan beginnen. Daarna gaat de televisie aan tot het bedtijd is.

Marc Bolckmans ziet de toekomst van de landbouw in de streek erg somber in.

“Als dat zo verder gaat is er hier binnenkort geen enkele boer meer over. Heel wat boerderijen hebben geen opvolging meer. Hier op Staakheuvel valt binnen enkele jaren alles stil, ook op Ginhoven, hier een beetje verder. In Zondereigen schieten er binnenkort nog twee boeren over, ook op Hoekeind in Merksplas zal er geen boer meer zijn.

Maar intussen houdt hij zich wel op de hoogte van wat er in de wereld en in de sector gebeurt. De krant en het tijdschrift Landbouwleven zijn daar alvast een onmisbaar element in. “Ja, ik hou mij ook goed op de hoogte, ook van de prijzen van alles. Anders houden die veekoopmannen je voor de gek. Je moet die mannen niet altijd geloven, hé.” En intussen mijmert hij nog over de vele jeugdherinneringen in en rond de boerderij. Hoe hij vroeger nog kievitseieren ging zoeken, met Henk Simons mee op rattenvangst ging of met vader mee op jacht.

Als ik naar mezelf kijk, ik ben er nu bijna 55. Ik moet dus nog een jaar of 8 doen

Over zijn liefde voor de natuur gemengd met een flinke snuif kritiek op de evolutie

Toekomst

6 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

De liefde van Marc voor de dieren, voor zijn omgeving en voor de boerenstiel staat buiten kijf in het natuurbeheer. “Ik hou van de natuur, maar ik ben ‘gene grune’. Ik heb het moeilijk met boeren die gene boom meer kunnen zien en alles maar zouden kappen, de intensieve landbouw die geen oog meer heeft voor de natuur, maar ik begrijp ook niet waarom de mannen van de natuur overal maar hei willen hebben en alles willen verschralen.”

Bezorgd “Toen de ruilverkaveling hier aan de slag was waren er verschillende boeren die mij aanraadden om alle bomen rond de boerderij nu maar te kappen, “nu het moment daar is”. Ik heb dat natuurlijk niet gedaan, want ik wil niet alles kaal. Maar ik begrijp ook niet goed waarom die van de Natuur geen scharhout aanplanten met wat open stroken er tussen, in plaats van alles maar af te plaggen om hei te laten terugkomen. Pas op, ik vind hei ook heel schoon, maar waarom moet dat allemaal zoveel kosten. En we hebben toch hei genoeg in Kalmthout.

Ik vind het ook heel erg dat de boeren in het Turnhouts Vennengebied zo in de verdrukking komen. Die boeren zitten daar ook al generaties lang en zouden nu voor een stuk plaats moeten maken voor uitbreiding van een natuurpark. Maar gelukkig heb ik geen negatieve invloed van de nabijheid van Wortel-kolonie. Alleen de klinkerbaan hier naartoe vind ik een ramp. Daar rijd ik niet meer over met een geladen wagen. En uitgaan in het weekend is er voor mij ook niet meer bij. Enkel nog eens iets gaan drinken op een zondagnamiddag als er iets te doen is in de geburen om wat met andere boeren te babbelen over het geboer en het leven.

Voor mij moet dat niet meer zijn. Ik ben al bij al nog heel content dus, maar toch ook wel bezorgd...” (jh)

OMSLAGVERHAAL

96-jarige Jan Lenaerts kijkt terug op een boerenleven op Gestel

“Het schone van boeren is dat ge vrij zijt” LANDBOUW In zijn mooie boerderij op Gestel vragen we Jan Lenaerts hoe het boeren vroeger was. Hij is begonnen met de stiel in 1955 en stopte ondertussen al 30 jaar geleden. Met zijn 96 jaren weet hij boeiend te vertellen over het boerenleven dat zich heeft afgespeeld op zijn ouderlijke boerderij. Hij boerde er samen met zijn vrouw Maria Jochems die sinds kort in het rusthuis Prinsenhof verblijft. Boeren was zijn lang leven. Hij haalt zijn GSM boven en toont met fierheid een foto waar hij met zijn broer en zus op staat, samen met zijn paarden. “Er staat er ene bij met zo’n grote oren, hangoren. Dat is ne Waal. En die zwarte dat was ons eerste paard.” Het is de aanzet voor een boeiend gesprek.

“Ik heb de boerderij overgenomen van mijn vader, Bart Lenaerts-Bruinen. Wij zijn Lenaertsen maar in Wuustwezel noemen ze ons van Ganzens. We begonnen in 1955 met vijf koeien, drie van mij en twee van mijn vrouw. Ze werden met de hand gemolken. We hadden ook al aardbeien, later augurken en spekbonen. Ons vader had een nieuwe boerderij gebouwd langs de Heistraat waar we konden gaan boeren. Maar toen ook onze Jos begon te boeren, en diens vrouw liever apart wilde boeren, dus zonder schoonouders erbij, heb ik deze plek geruild voor de ouderlijke boerderij waar ook mijn ouders nog woonden.

Jan is met zijn tijd mee. Foto’s bekijken van de eerste paarden op de GSM.

Op gesprek bij de 96-jarige Jan Lenaerts

Wij hadden een land- en tuinbouwbedrijf. Wij deden alles samen. Twee boeren in één huis, dus. Dat was in die tijd heel gebruikelijk. Het had zo zijn voordelen.

Als we terug van het veld kwamen van het wieden, stond thuis het eten klaar.

En als we klaar waren met eten, konden we weer snel terug naar het veld om te werken. De afwas moesten we niet doen.

Dat deed ons moeder.”

Een melkmachine “Zo stillekesaan kregen we meer koeien, want we hielden de kalfkes mee aan. Mijn schoonbroer had toen al een melkmachien gekocht. Dat ben ik toen ook gaan kopen. Het was op een tweede paasdag, met de motor ben ik die in Loenhout gaan kopen. Die motor had ik thuis gekregen toen wij getrouwd waren. ‘Wat gaat gij met dat melkmachine doen?’ zei mijn vader. Ik: Koei melken! En vader: ‘Maar dat kunt ge met de hand toch ook…’ Hij kwam kijken toen we een vaars gingen melken. Dat heeft hem direct overtuigd.

Vanaf toen zei mijn vader tegen iedereen die het horen wilde: koop een melkmachine, dan kunt ge meer koeien houden.

We waren bij de Boerenbond maar wij moesten alles zelf doen. Uwe plan trekken, dat was van groot belang. Op ’t school kon een mens niks gaan doen. Ik ben indertijd wel op de veiling gaan bijwerken om zaken te leren. Jos van Aperen kocht aardbeien. Die moesten op de veiling ingemaakt worden. Ik heb ze helpen

inpulpen in Hoogstraten. Nadien kocht Jos in Brussel een jamfabriek, ik moest een week mee naar Brussel…”

Grond “Ik ben begonnen met één paard. Ik moest voorman worden van thuis, maar wilde dat met twee paarden doen.” Jan toont met fierheid een foto van hem tussen zijn twee paarden. “Collega boer Sjarel Antonissen zei: ‘gij ploegt veel te diep!’

Ik zeg, dat is niet waar. Ik zeg als ge maar zo diep ploegt, dan kan er niks groeien.

En als ge dieper ploegt dan hebt ge een goeie bouwlaag. De notaris gaf me gelijk, die verhuurde zijn grond later liever aan mij want dan werd er fatsoenlijk op zijn grond geboerd.

Daarna kochten we een tractor van Jaak van Jannekes. Een Renault. Eerst ene van 17 PK, daarna een Fiat van 25 en daarna ene van 60. Ik heb nog altijd een tractor in de schuur staan. Bij Jaak van Jannekes heb ik trouwens ook nog gewerkt. We reden met een dorskas rond. Als wij dorsten, dan kwamen de boeren kijken. En zo kregen we meer klanten om te komen dorsen, zo ging dat.”

De eigen boerderij werd groter. “We begonnen met 8 hectaren. Zo geleidelijk is de boerderij uitgebreid. Maar in mijn boerenleven heb ik toch wel twee keer met grondverlies af te rekenen gehad.

Eerst werden we onteigend voor de snelweg, later voor de HST. Die sneden

MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 7

8 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

OMSLAGVERHAAL in Friesland een boerderij met 30 Friesen gaan opkopen. Die liepen aan de Waddenzee. Die boer moest zijn koeien wegdoen omdat de kleine in de wieg van een andere vent was. Ze moesten scheiden dus. Alles moest weg en ik bleek de opkoper te zijn. Zo veranderden we van koeien, 30 koeien tegelijk. Achteraf, 16 jaar later, zijn we nog in Friesland gaan fietsen en werden er goed ontvangen…

Voor de ouderlijke boerderij. “Hier heb ik altijd geboerd, later zijn de snelweg en de trein erbij gekomen.” telkens dwars door onze grond. Bij die onteigeningen heb ik lang mijn been stijf gehouden. Toen ze al lang aan het werken waren en ik als enigste niet onteigend was, zijn ze overstag gegaan. Ik was het er niet mee eens en ik zei tegen den advocaat, ik moet evenveel hebben als onze Jos, die hier een eind verder woonde.

En bij de onteigening voor de aanleg van de trein heb ik ze eerst mijn andere, slechtere, grond laten ophogen voordat ze mochten beginnen. Als ge zo hard gewerkt heb om uw grond vrij te krijgen, dan moogt ge er wel wat voor krijgen.

Ge moet immers van dat geld ook weer

andere grond kunnen kopen.”

Anders “We zijn geëindigd met 30 koeien. Eerst kwam de melkerij van Meer de melkkitten ophalen, nadien zijn we overgeschakeld op de melkerij van Rotselaar.

We moesten om 5 uur opstaan, want ze kwamen de melk al om 7 uur halen.

Naar het einde toe hadden we pech. We ontsnapten niet aan de ziekte die vele boeren trof. Brucellose, dat is een bacteriële ziekte. Ik heb daarvoor moeten uitzuiveren en moest dus nieuwe koeien kopen. We konden dan uiteindelijk

Hij moest zijn koeien wegdoen omdat de kleine in de wieg van een andere vent was Boeren nu is helemaal anders. Toen die tijd, wij deden wat we wouden. Dat is het schone van boeren, dat ge vrij zijt. Klein boeren zoals wij eigenlijk deden, dat is er nu niet meer. De boeren zijn ook niet meer zo vrij. En opvolgers vinden wordt moeilijk. Als mijn neef Herman stopt, dan is ‘t gedaan. De zoon van mijn zuster in Wuustwezel heeft veel koeien - maar gedaan, hè. Onze Gust zijn dochter. Als die stopt is het ook gedaan. Vroeger was iedereen in de hele straat boer, nu schiet er bijna geen enkele meer over. Dat wil niet zeggen dat er minder koeien zijn. Als ge ziet hoe groot de boerderijen nu zijn…

Ik kom elke dag op den Aard voorbij, hoeveel koeien ze daar hebben?” (ma)

Generaties Vermeiren boeren al sinds 1780 in Minderhout

“Binnen 12 jaar blijft nog maar 10% procent van de boeren over” LANDBOUW Jan Vermeiren woont met zijn gezin in hun boerderij in Minderhout. Hij is 54 jaar oud. Zijn ouders en voorouders waren allemaal landbouwers, en dat al sinds 1780. Ook zijn vrouw Monique werkt mee in de stallen. Het koppel is blij dat hun zoon Kay onlangs besloten heeft om al voor de helft in het bedrijf te stappen. Zo zal een eeuwenlange traditie bij de Vermeirens worden voortgezet, en daar is Jan best trots op. Ook zijn vader Fons steekt trouwens nog wel een handje toe. De generaties vinden mekaar in hun liefde voor de boerenstiel…

Jan nam in 1992 het bedrijf over van zijn vader Fons, die zelf dus nog altijd meewerkt in het bedrijf. Jan heeft vroeger landbouwschool gedaan en had al heel wat ervaring opgedaan door met zijn vader in de boerderij te werken. Dat lag anders voor Monique Verhoeven, zijn meewerkende echtgenote. Zij had helemaal geen ervaring met het boerenleven

toen ze 28 jaar geleden mee in het bedrijf stapte.

“Maar na drie weken was ik alleen 68 koeien aan het melken, toen Jan en Fons samen weg moesten,” begon ze haar verhaal. “Ik ben diegene die altijd de koeien melkt, zowel ’s morgens als ’s avonds. Nadien zorg ik dan dat de stallen terug pro-

per zijn, doe ik al het administratief werk en probeer ik voor het eten te zorgen.

Maar daar is dikwijls weinig tijd voor.”

De boerderij uit 1780 werd tijdens WO2 door een V1 getroffen en brandde helaas helemaal uit. Na de oorlog besloot Jan Vermeiren, de grootvader van Jan, om een nieuwe boerderij te bouwen. Hij

MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 9

OMSLAGVERHAAL herbegon toen met 13 koeien en 1 paard.

Ook Fons, de vader van Jan, werkte nog met een paard, maar even later kocht hij een tweedehands Fiat tractor van Jan en Louis Voeten.

Weelde Het werk is stevig geëvolueerd. “Vroeger moest je als boer enkel handenarbeid uitvoeren, terwijl de boerenstiel nu geëvolueerd is naar meer denkarbeid,” zegt Jan. “Mijn vader had vroeger aardbeien en 30 zeugen. In de jaren ‘80 is hij gestopt met de varkens. In 1992 nam ik het bedrijf over met toen al 30 koeien. In 2007 waren we al gegroeid naar 80 koeien en hadden we de mogelijkheid om verder te groeien door een landbouwbedrijf in Weelde met 80 koeien over te nemen.

Omdat ik aan triathlon doe, fietste ik als training dikwijls naar Weelde. Ook wilde ik mijn loopconditie op peil houden, door regelmatig van Weelde naar huis te lopen. Dan vertrokken we ’s morgens om 4 uur met de auto naar ginder. Terug thuis moesten we dan ook nog de andere koeien melken, voederen en drinken geven.

Omdat dit echt wel wat veel werd voor ons twee, kochten we een jaar later onze eerste melkrobot. Bij thuiskomst moesten we dan nog wel de koeien gaan halen die niet door de robot waren gelopen.

Het volgende jaar schaften we dan een tweede robot aan. Toen besloten we om de 80 koeien van Weelde te verhuizen naar Minderhout.

Melken met de robots hebben we 12 jaar lang volgehouden. Omdat we op de duur de melkkwaliteit niet meer konden garanderen, schakelden we over naar een mobiele melkwagen die buiten stond.

Het was een soort container waar we twee keer 10 koeien mee konden melken.”

Melken “Hierdoor was de melkkwaliteit wel terug in orde, maar dit bracht dan weer heel wat andere problemen met zich mee,” gaat Monique verder. “Zo moesten de koeien altijd van de stal naar de melkwagen buiten worden geleid en moesten ze een trap op. Daar zijn helaas wel een aantal dieren verongelukt.

En ook het weer speelde ons soms danig parten. We hebben zelfs enkele keren grote hagelbollen te verduren gekregen.

Eén volledige melkbeurt duurde vier en een half uur, zodat we negen uur per dag bezig waren met melken alleen. Dat hebben we toch negen maanden volgehouden. Maar dan moet je als koppel echt wel

Veel familiehanden op één erf: zoon Kay, vader Fons en Jan Vermeiren met zijn vrouw Monique Verhoeven sterk staan om tegenslagen op te kunnen vangen en ook vol te houden.”

“Via onze loonwerker kwamen we dan in contact met een boer uit Hoeven bij Etten-Leur” zegt Jan. “Die had een SAC melkstal van nog maar vijf jaar oud en had er hele goede ervaringen mee. Deze hebben we afgebroken en naar hier verhuisd. Nadien heb ik deze helemaal zelf terug heropgebouwd, met de hulp van mijn zoon Kay.” SAC is een van oorsprong Deense technologie met verschillende melksystemen die meer ruimte voor de koeien en werkcomfort voor de boer biedt. “Nu melken wij 50 koeien in één keer. Het resultaat is dat we nu onze 230 koeien melken in 3 uur i.p.v. vroeger in 9 uur. Nog een voordeel is dat we elke koe elke dag zelf kunnen controleren. In 1992 hadden we een melkproductie van 230.000 liter.

Nu is dat gestegen naar 1.9 miljoen liter melk. Eén van de belangrijkste factoren voor deze hogere productie is de rust in de stal, die heel belangrijk is voor de dieren. We zouden in de nabije toekomst onze stal nog willen uitbreiden tot 250 koeien.”

Papierwerk “Ik ben blij dat Monique al het administratieve werk doet, want we hebben de laatste jaren ondervonden dat er toch heel wat extra papierwerk is bijgekomen. En in orde zijn en blijven met de wetgeving en allerlei milieunormen en -regels is heel belangrijk. Daarom worden we ook zo veel gecontroleerd… En wij denken wel eens dat elke controleur die langs komt ook nog eens een controleur heeft! We hadden dit allemaal niet gedaan als we

10 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

niet wisten dat onze zoon Kay het bedrijf later zou overnemen, maar we zijn wel fier dat zo de Vermeiren boerentraditie wordt verder gezet.”

“Ik ben nu 22 jaar oud en heb in de VITO auto-mechanica gestudeerd,” vult Kay aan. “Nadien volgde ik ook nog een landbouwcursus. Ondertussen heb ik ook al vijf jaar een relatie met Sarah, afkomstig uit Hoogstraten. Zij is afgestudeerd als verpleegster en werkt nu in Pulderbos.

Volgend jaar gaan we trouwen. Als zij graag als verpleegster verder wil blijven werken, dan kan ik nog altijd met een gast werken. Maar mijn ouders zullen nog zeker 10 jaar, tot hun pensioen, samen meewerken in het bedrijf.”

Monique: “We hebben vroeger veel gelachen met onze Kay en ook met de kinderen die hier kwamen ravotten. Hij speelde altijd op de mesthoop met de hond, maar was nooit ziek! Blijkbaar heeft hij daardoor een natuurlijke weerstand opgebouwd. Ook organiseerden we kinderfeestjes en dat was altijd leuk. Toen waren de kinderen nog blij met simpele activiteiten, zoals rollen in zagemeel, een hindernissenparkoers afleggen met pakken stro of met een touw klimmen over de Mark. Sinds een paar jaar komt de school met een achttal kinderen voor één dag naar hier om wat van de boerenstiel te proeven door wat mee te helpen op onze boerderij. Dat vinden de kinderen echt reuzeplezant.”

Lokaal Het is hard werken op een boerderij.

“Maar wij vinden dat de boog niet altijd gespannen moet staan, dus gunnen wij aan elkaar ook wel wat ontspanning. Zo

OMSLAGVERHAAL ga ik elke week 8 km wandelen met vier collega-boerinnen en fiets ik ook wel eens graag,” zegt Monique.

Jan had een droom om in 2016 met de fiets naar Compostella te rijden. Dit heeft hij ook gedaan. “Dat was de mooiste route die ik ooit heb gereden,” zegt hij daarover. “We vertrokken met vier wielrenners in Hoogstraten tot in Lourdes.

Dan zijn we met zijn tweetjes verder gereden tot in Compostella, voor een totale afstand van 2.400 km die we aflegden in 12 dagen.”

Kay vindt zijn ontspanning in de wekelijkse voetbaltrainingen bij KFC Meerle met op zondag een wedstrijd.

Het koppel zocht naar een manier om o.a. hun melk lokaal te kunnen verkopen. Monique: “Tien jaar geleden zijn

we begonnen met een snoep- en een melkautomaat, toen verkochten we melk verpakt in zakken die de mensen in de automaat konden komen afhalen.

Vorig jaar hebben we ook een melktap geplaatst, zodat de klanten zelf melk kunnen aftappen. In de zomer bieden we ook ijs en aardbeien aan. Onze melk is heel populair bij buitenlanders, maar ook bij vele jonge gezinnen hier. Nu is ons melkaanbod verdrievoudigd tegenover het begin.”

Sympathie Jan vult aan: “Maar het gaat ons niet enkel om de bijverdiensten. Eén van de grootste redenen voor deze diversifiëring, is het verhogen van onze visibiliteit als landbouwer. Wij hebben om die reden ook meegedaan aan de acties van de boeren aan de grens met Nederland.

Wij voelden toen trouwens heel veel sympathie van de gewone mensen die echt meeleefden met ons.”

De boer van vandaag kan niet blind zijn voor klimaatverandering en milieu. Jan: “Nu is de milieuproblematiek en dus ook de landbouw een grote bekommernis voor de politici. Maar wij denken dat dit probleem zichzelf eigenlijk gaat oplossen. Waarom? Kijk gewoon naar de statistieken. 70% van de huidige landbouwers is ouder dan 55 jaar. Binnen 12 jaar zijn die allemaal gepensioneerd. En van alle landbouwers heeft maar 10% iemand die hun bedrijf zal verderzetten. Wat dus maakt dat tegen 2036 nog maar een tiental procent van de boeren in Vlaanderen zal overblijven. Onze vraag is dan alleen: waar gaat ons eten dan vandaan komen?” (jl)

Familie Kustermans op de Maxburg Hoeve in Meer

“Als ge hier niet kunt boeren, dan kan het nergens, toch?”

LANDBOUW Kort voor de oorlog kocht landbouwer Jaan Kustermans uit Wernhout het domein van de failliete Max van de Berg op Maxburg. Hij zou er met zijn familie de bossen gereed maken voor landbouw. Zeven van zijn negen kinderen kwamen verder terecht in een landbouwbedrijf, waarvan vier op Maxburg.

Zijn zoon Jan vond zijn plek in de boerderij die bij het domein Maxburg hoorde. Hij werd er opgevolgd door zijn zoon Frans, die de hoeve de naam Maxburg Hoeve gaf. Frans heeft nu op zijn beurt zijn zoon, Maarten, als opvolger. Redenen genoeg om langs te gaan voor een gesprek over het boerenleven, en werden warm onthaald door Frans en zijn vrouw Maria en Maarten.

Baas Dankzij stagiair Jeroen, die het melken eventjes overneemt, heeft Maarten even de tijd om met ons te spreken. Waarvoor dank, Jeroen!

Maarten is dus de vierde generatie boer op Maxburg. Een jonge boer bovendien - al wie jonger is dan 40 wordt in deze kringen jong genoemd… “Boer worden lag nochtans niet voor de hand,” zegt Maarten, “ik volgde een opleiding bouwkundig tekenen.”

“Ik heb eerst zes jaar gewerkt, bij de Bruijn in Achtmaal, installatie en inrichten van melkveestallen. In Nederland waren ze toen

Maarten Kustermans MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 11

OMSLAGVERHAAL toch wel een stuk vooruit op België. 200 à 300 koeien op een bedrijf, wij hadden er toen 90 en zijn gegroeid naar 210. Ik zag dus wat er thuis mogelijk was en volgde een B (Boeren) cursus. Zo’n diploma is nodig om als boer te kunnen beginnen.

In de tijd van vader Frans was dat nog niet nodig. Maar ik moet toegeven dat ik uiteindelijk thuis wel het meeste geleerd heb.

Van kinds af aan heb ik meegeholpen; niet echt met het idee dus dat ik boer zou worden. Maar toen ik buitenshuis voor een baas werkte, moest ik lange dagen maken met veel verplaatsingen en overnachtingen. Ik heb toen wel de microbe te pakken gekregen om zelf te boeren.

Het is ook goed dat ik dat meegemaakt heb. Het motiveert me meer om thuis te werken en op mijn eigen. Ik ben nu altijd thuis, eigen baas, geen files, en dat is wel zo gemakkelijk.”

Gevuld De dagen zijn goed gevuld. Maarten: “Eigenlijk te veel om goed te zijn. Het zou wel plezant zijn als ik eens een weekend niet moest werken. Maar een koe trekt zich daar niets van aan van weekends of feestdag, die wil elke dag twee keer gemolken worden.

Gelukkig heb ik hulp van mijn ouders en nog een paar helpers, zodat ik toch al eens een weekend weg kan. De vriendin moet toch ook wel eens haar aandacht krijgen, ze ziet mij eigenlijk heel weinig.

Ik neem dus mijn pet af voor haar steun.

Wanneer zij langs komt, steekt ze haar kop in de stal en vraagt of het nog lang duurt… Helaas is dat dan meestal het geval.”

Hoe een werkdag er dan uitziet “dat moet ge eigenlijk niet opschrijven,” zegt moeder Maria. “Jawel, zegt Maarten, “dat moet ge toch wel schrijven. Het komt er eigenlijk op neer dat ik effectief veel, heel veel tijd steek in het melken van de koeien. Een betere melkmachine is dus nog een van de wensen, die is niet meer van de nieuwste.”

Vader Frans is op pensioen. Het enige waaraan hij dit ziet is wellicht aan het pensioen dat hij uitbetaald krijgt. “Maar de hoeveelheid werk lijkt niet afgenomen,” vervolgt Maarten. “Ook het zorgen voor voer is veel werk, maar ik laat veel doen door loonwerkers. Die zijn gespecialiseerd, hebben de juiste machines en leveren degelijk werk. Het gras dat ingekuild wordt, mag niet te nat zijn maar ook niet te droog. Dat wordt in kuilen gezet op

Vader Frans Kustermans, helper Jeroen Aerts en boer Maarten Kustermans poseren voor de Maxburg Hoeve klinkers. Welk voer de koeien best kunnen krijgen om een optimale productie te krijgen, bepalen we dan met de hulp van een voedingsadviseur.”

Kalveren Het lijkt onwaarschijnlijk. Maar Maarten kent zijn koeien bijna allemaal individueel. “Terwijl de koeien van vader vroeger toch wel 24 liter gaven, is dat vandaag meer, zo’n 30 liter. Dat is meer dan twee emmers, ongelofelijk. Vroeger waren het de klassieke rooie koeien. Nu hebben we Holsteins, een goed melkras, oorspronkelijk uit Amerika afkomstig.”

Voor het geheel is er een Genetisch Management Systeem (GMS). “Elke koe wordt zo min of meer persoonlijk in de gaten gehouden. We proberen met de beste koeien door te gaan. Gelukkig gaat het kalveren werpen behoorlijk vlot zodat de koeien daar weinig hulp bij nodig hebben. Bij 85 procent van de koeien ligt het kalfke er zelf bij. Het selecteren van koeien en bijhorende stieren is wel een hele wetenschap. Verschillende eigenschappen worden geëvalueerd om de juiste stier te kiezen. In de praktijk krijgen we op die manier de kalveren die we gekozen hebben, dat lukt meestal wel.”

Zorgboerderij Jeroen Aerts werkt 3 dagen per week op de Maxburg hoeve. Dat blijkt een win win langs beide kanten. Over zijn helper heeft Maarten dan ook niets dan lof. “Jeroen verzorgt de koeien en ziet wanneer ze stierig zijn. Hij is daarin een echte

12 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

dierenkenner. En bij het melken jaagt hij telkens de nieuwe groep koeien aan, eerst de meest productieve, zodat die niet te lang moeten wachten. Een hele hulp dus. Hij helpt trouwens al heel lang hier. Doordat wij ook een zorgboerderij zijn, kan ik een beroep doen op mensen als Jeroen. Als ze liefde voor dieren hebben, dan zie je dat snel. Je ziet ze dan echt openbloeien.”

Naast de koeien is er nog het jongvee.

“De koeien van de toekomst. Zij maken iets minder dan een derde van de totale veestapel uit. Onze koeien gaan doorgaans langer mee dan gemiddeld. We hebben ook een eigen stier voor de moeilijk vol te krijgen koeien, waar inseminatie niet goed bij lukt.”

En dure machines? “Een grote tractor is voor mij niet belangrijk. Machines die een groot deel van de tijd stilstaan, dat kost geld. Ik laat dus liever een loonwerker komen. Laat mij maar in de stal staan, daar rendeert mijn werk het meest. Zoals ik al eerder zei, de loonwerkers van tegenwoordig zijn heel betrouwbaar en zeer goed georganiseerd. Daar kunt ge niet tegen werken.”

Veel tijd voor andere dingen is er niet echt. “Hobby’s? Neen, geen enkele. Gewoon geen tijd voor. Ik ben al blij dat ik wat tijd kan vrijmaken om mijn vriendin te zien!”

De toekomst?

“In de toekomst toe moet er een nieuwe melkmachine komen. Dat is duidelijk.

OMSLAGVERHAAL Daarmee hoop ik veel tijd te winnen. In tegenstelling tot toen ik met het bedrijf van start ging, is de toekomst van de stiel niet zo rooskleurig. Jarenlang waren de melkprijzen minder goed, nu is dat iets beter. En iedereen weet ook wel dat stikstof een van de grootste problemen geworden is. Dat zal een grote aanpassing vergen, maar het is nog niet duidelijk wat.

Op de dag van de landbouw in Neeroeteren zagen we een voorbeeld bij een boer met 900 koeien. Roosters die urine van de mest scheiden. Het lijkt een beetje terug naar vroeger, toen de beerput met zeik met de hand leeggepompt werd. En de vaste mest ook met de kruiwagen uit de stal gevoerd werd. En dan vers stro eronder.

Of er is het luchtdicht maken van de stal met zuivering van de lucht. Grote ventilatoren zuigen de lucht weg via een luchtwasser die de ammoniak bindt en de zuivere lucht naar buiten blaast. Het residu zou later als kunstmest kunnen gebruikt worden. De wassing kan chemisch of biologisch gebeuren. Nadeel is dat de stal potdicht gemaakt moet worden en dat is niet goed voor de koeien…

Maar wat gaat dat de boer allemaal kosten? Daarover wordt niets gezegd. Wat wraakroepend is, dat onze oosterburen veel geld krijgen om hun stallen grotendeels te subsidiëren, terwijl ze hier afgebroken zouden moeten worden.”

En wat zegt het gevoel ondertussen? “Rustig blijven. Gewoon afwachten. Als ge hier niet kunt boeren, dan kan het nergens, toch?” (ma)

Het dagelijkse werk in de stal. De koeien komen niets tekort…

DE WERELD VAN

MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 13

Geniet binnen twee weken van jouw droombadkamer

“Alles werd volgens planning geleverd en zeer goed afgewerkt door ervaren medewerkers. We zijn zeer tevreden.”

- Arno

Als maatwerk, kwaliteit en professionaliteit elkaar ontmoeten, creëer je prachtige totaalprojecten.

Dat is waar we bij installatiebedrijf van den Berg voor gaan.

Na de start van de werken geniet jij binnen twee weken al van je nieuwe badkamer. Daarnaast zorgen wij ook voor verwarming, airco en zonne-energie volledig op maat van jouw woning.

Installatiebedrijf

VAN DEN BERG

Meerseweg 183 - Hoogstraten Tel: 03 315 75 31 - info@vdberg.be - www.vdberg.be

14 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

VA N U I T H E T S TA D H U I S Het stadsbestuur moet op zoek naar een nieuwe algemeen directeur

Beslissing over het cultuurcentrum is voor na de verkiezingen GEMEENTEBELEID De opvallendste mededelingen tijdens de laatste gemeenteraad van 2023 waren er twee van heel verschillende aard. Schepen van cultuur Arnold Wittenberg maakte bekend dat de vooropgestelde planning voor het cultuurcentrum wordt losgelaten en een beslissing pas voor na de verkiezingen zal zijn. Over het ontslag van algemeen directeur Joke Verschueren leest u hieronder meer. En verder: erfpachtnemers gezocht voor de voormalige bibliotheken van Meer en Meerle, een negatief advies en een alternatief voor de site Molenstraat / Van Aertselaerstraat, een belasting op windmolens die geen windmolens meer belast, en een voorstel over de politiekazerne.

De gemeenteraad van januari startte met een minuut stilte naar aanleiding van het overlijden van Daniel Monteiro Fortuna, de jongen van 11 die eerder die dag overleed na een aanrijding met een vrachtwagen op de kruising Desmedtstraat / Meerseweg / Bredaseweg. Raadslid Tinne Rombouts (CD&V) had tijdens de vorige vergadering nog aangehaald dat het een gevaarlijk punt is. En dat bleek dus nog eens op die dramatische 22 januari, toen de chauffeur die stond te wachten in de Bredaseweg de jongen niet zag die vanuit Minderhout de Meerseweg in fietste. “Een kind van 10 jaar moet zich in Hoogstraten op een veilige en duidelijke manier op de fiets kunnen verplaatsen van en in alle windstreken en richtingen” is één van de motto’s van het nieuwe beleidskader mobiliteit. Laat het duidelijk zijn dat we met z’n allen nog veel werk voor de boeg hebben om dat te verwezenlijken.

De administratie heeft de opdracht gekregen om mogelijk interessante pistes te onderzoeken.” Met DBFM wordt overigens ‘design, build, finance and maintain’ bedoeld: een private partner ontwerpt, bouwt, financiert en onderhoudt het gebouw in ruil voor een financiële vergoeding.

De Hoogstratenaar zal nog lang moeten wachten op het cultuurhuis Maarten Leemans (Anders) De timing om tegen het einde van de legislatuur te starten met de bouw van het

cultuurhuis leek al niet meer haalbaar, maar intussen lijkt het er dus op dat zelfs de keuze voor de bouwheer en het ontwerp voor de volgende bestuursploeg zal zijn. “Vermoedelijk zal de financiële impact, in 2022 becijferd op minimaal 1 miljoen euro per jaar, dus een stuk hoger zijn dan gedacht,” denkt raadslid Maarten Leemans (Anders). “Hopelijk blijven alle kandidaten aan boord, grijpen ze de kans niet om weer afwijkingen op de voorwaarden te vragen, en moet er geen procedureslag uitgevochten worden voor er een spade de grond in gaat. De Hoogstratenaar zal in elk geval nog lang moeten wachten op het cultuurhuis. En intussen blijven we vergoedingen betalen voor het gebruik en onderhoud van de Pax.” Maar dat het dossier nu over de verkiezingen wordt getild, biedt voor

Pauzeknop voor cultuurcentrum Schepen van cultuur Arnold Wittenberg (Hoogstraten Leeft) had in een eerdere zitting beloofd dat hij op de gemeenteraad van december een update zou geven over de plannen voor het nieuwe cultuurhuis. Dan zou er immers stilaan duidelijkheid moeten zijn over de keuze voor één ontwerp. De schepen had tijdens de raadszitting echter geen bouwplannen bij, maar enkel een mededeling: “Het schepencollege heeft beslist om meer tijd te nemen voor dit dossier.

Met name het financiële aspect van de DBFM-opdracht heeft nog verder studiewerk nodig. Het bestuur wil nagaan of hier optimalisaties mogelijk zijn, waardoor de prijs lager zou kunnen uitvallen.

De beslissing over een ontwerp voor het cultuurcentrum wordt uitgesteld en over de verkiezingen getild.

MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 15

VA N U I T H E T S TA D H U I S Leemans misschien ook kansen. “Laat ons dat moment dan aangrijpen om weer met alle partners en de gemeenteraad rond de tafel te gaan zitten, want wat destijds startte als een participatief project lijkt de laatste jaren echt wel een achterkamerdossier geworden te zijn.”

Ook raadslid Hilde Vermeiren (CD&V) zit na de mededeling van het college nog met vragen. “Kan de verbintenistermijn voor de offertes dan ten eeuwigen dagen gerokken worden? En wat zijn de gevolgen als dit project toch geen doorgang kent: moet de stad dan een boete betalen? We merken immers dat er intussen werken worden uitgevoerd aan de verwarmingsketel in de Pax en dat er renovaties gebeuren in de muziekschool. Mogen we daaruit afleiden dat het cultuurhuis niet doorgaat, of al zeker niet zoals het nu voorzien was, met afbraak van de Pax en verhuis van de muziekschool? Tot slot horen we dat er plannen zijn voor een evenementenhal aan de Sint-Lenaartseweg en dat er zelfs al besprekingen zijn geweest met de stad: hoe rijmt dat met het vooropgestelde cultuurhuis?”

De best mogelijke en meest verantwoorde beslissing Arnold Wittenberg (Hoogstraten Leeft)

Verder dan ooit Schepen Wittenberg zegt blij te zijn met de vele reacties en vragen, die volgens hem nog eens het belang van het dossier onderstrepen. Hij wijst op de participatieve aanpak om tot een programma van eisen te komen en hij ziet de mededeling van het bestuur over de huidige stand van zaken als een verder teken van transparantie. “De initiële timing is verlaten en dat is jammer. Er is immers keihard gewerkt in dit dossier. Maar daardoor staan we nu verder dan we ooit hebben gestaan: we hebben een locatie en we hebben indieners die kwalitatieve ontwerpen hebben opgemaakt. De termijnen worden nu verlengd om bepaalde elementen verder te onderzoeken, om tot de best mogelijke en meest verantwoorde beslissing te komen. En die zal inderdaad voor de volgende bestuursploeg zijn.

In de procedure voor het cultuurhuis

De bib van Meer verhuisde naar de kloostersite. De stad hoopt op een erfpachtnemer voor 99 jaar. is inderdaad voorzien dat de stad een vergoeding betaalt als het dossier wordt stopgezet, maar die intentie heeft dit bestuur niet. Natuurlijk moeten we het bestaande patrimonium in tussentijd onderhouden om te vermijden dat verenigingen of de academie straks bijvoorbeeld zonder verwarming zouden vallen.

Die instandhoudingswerken doen we enkel om de dienstverlening te blijven garanderen. En over de mogelijke evenementenhal kan ik niet veel zeggen: er zijn inderdaad gesprekken over wat er kan en niet kan, maar ik ben daar zelf niet bij betrokken. Het bijkomende onderzoek voor het cultuurcentrum gaat in elk geval enkel over mogelijke financiële structuren, niet over het beperken van oppervlaktes of functies.”

In een persbericht verduidelijkt de stad verder nog dat zaal PAX ondertussen deel blijft uitmaken van het gemeentelijk aanbod voor het huren van gemeentelijke vrijetijdsinfrastructuur: de verenigingen kunnen voor hun socioculturele activiteiten volop blijven gebruik maken van de zaal.

Bibs op de markt Nog nieuws over het cultuurpatrimonium. In oktober 2021 verhuisde de bibliotheek van Meerle immers naar het Raadhuis, in de lente van 2022 trok de bib van Meer naar de vernieuwde kloostersite. De stad zet nu de oude locaties in de etalage via een erfpacht van 99 jaar.

16 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Gemeenteplein 3 en 5 in Meerle worden samen aangeboden voor een eenmalige vergoeding van 135.000 euro en een jaarlijkse canon van 1570 euro. De renovatiekosten voor het voormalige school- en bibgebouw uit eind 19de eeuw worden geraamd op zo’n 770.000 euro. Toegelaten functies zijn wonen, horeca, handelszaken, kantoorfuncties, kleinschalige kamergebonden logies en recreatieve voorzieningen.

Voor Meerdorp 2 en 4 vraagt de stad een eenmalige vergoeding van 190.000 euro en een jaarlijkse canon van 2180 euro. Voor een volledige renovatie van beide gebouwen, in de tweede helft van de 19de eeuw opgericht als school en onderwijzerswoning en erkend als bouwkundig erfgoed, rekent men op zo’n 656.000 euro. Op de site zijn één- of meergezinswoningen toegelaten, maar ook kleinhandel, diensten, horeca en vrije beroepen, of ‘verweefbare lokale bedrijvigheid, socioculturele of recreatieve voorzieningen’, voor zover ze verenigbaar zijn met de omgeving wat de schaal en ruimtelijke impact betreft.

De oppositiepartijen lopen alvast niet warm voor deze erfpachtprocedure.

Raadslid Fons Jacobs (Anders) vreest dat er weinig reactie zal komen, net zoals bij de zoektocht voor het raadhuis destijds.

Hij vraagt het bestuur dan ook of er al een plan B is. Raadslid Tinne Rombouts (CD&V), zelf destijds betrokken bij het project ‘Meerle ons dorp’, herinnert het

VA N U I T H E T S TA D H U I S bestuur eraan dat in de afspraken met aannemer Van Roey destijds was opgenomen dat die ook een erfpachtnemer mocht aanbrengen voor deze gebouwen.

Ze stelt vast dat met die mogelijkheid weinig gedaan is.

Maar dat is voor Rombouts niet de belangrijkste hinderpaal. “Ik herhaal daarnaast graag de opmerking die ik de vorige keer al gaf, toen dit dossier aan de raad werd voorgesteld. Het bestuur kiest hier voor een langdurige erfpacht, waarbij geïnteresseerden enkel worden beoordeeld op de prijs. Wij vinden het een vreemde keuze om voor deze locatie, pal in het centrum, naast het raadhuis en tussen tal van verenigingen, niet ook naar de inhoud van het voorgestelde project te kijken. Ik hoop alvast dat de erfpachtnemers zich voldoende bewust zijn van de aanwezigheid van die verenigingen en de activiteit die dat met zich meebrengt.

Het zou niet de eerste keer zijn dat mensen zich - waarschijnlijk onwetend naast een verenigingslokaal vestigen en daar dan later problemen over maken.”

CD&V-raadslid Ilse Verachtert heeft gelijkaardige bedenkingen voor de gebouwen in Meer. “Ook daar stelden we voor om rekening te houden met de kwaliteit van een voorgesteld project en om dus rekening te houden met de maatschappelijke context. Is daarover intussen gesproken met de dorpsraad?”

Geen sukkelstraatje

Niet oneindig veel mogelijkheden om een gebouw in de markt te zetten Roger Van Aperen (N-VA) de markt te zetten.” Burgemeester Marc Van Aperen (Hoogstraten Leeft) bevestigt: “Het bleek bijna onhaalbaar om iets dergelijks in de criteria op te nemen. We wilden ook niet in een sukkelstraatje geraken zoals met de erfpacht voor de aalmoezenierswoning in de Kolonie.”

Daarvoor werden projecten wel beoordeeld op de inhoud, waardoor eind 2022 pas na een lange procedure een erfpacht kon worden goedgekeurd (zie DHM 447).

breid aan bod in de Hoogstraatse Maand (zie nummer 435 van april 2022). Intussen weigerde de deputatie van de provincie Antwerpen in juni de omgevingsvergunning voor 126 appartementen, 12 woningen en 3 commerciële ruimtes. De ontwikkelaar (destijds ICN, nu Seald) wil toch graag een project realiseren op de site en maakte een nieuw ontwerp, deze keer met 53 appartementen en 14 woningen. Het college van burgemeester en schepenen vroeg de intergemeentelijke Kwaliteitskamer van IOK om het voorstel te bekijken en een visie uit te werken voor de site.

Project Molenstraat

Maar ook in het nieuwe projectvoorstel blijkt de impact op de omgeving nog te groot. Een aantal adviezen in het uitgebreide rapport van de Kwaliteitskamer maakt dat meteen duidelijk. In het ontwerp worden 53 woningen per hectare voorzien; de kwaliteitskamer ziet hier op basis van de geldende ruimtelijke plannen en de omgeving 25 woningen per hectare als maximum. De bebouwing moet ook meer aansluiten bij de omgeving. Ze moet dus kleinschaliger zijn en minder bouwlagen bevatten. Er moeten tenminste evenveel grondgebonden woningen als appartementen gerealiseerd worden.

De plannen voor appartementen en woningen op de hoek van de Molenstraat / Van Aertselaerstraat kwamen al uitge-

De ontwerpoefening moet vertrekken vanuit een sterke groenstructuur die de link legt met de site van de Salm-

Hoewel CD&V nog aanhaalt dat de locaties pal in het centrum wel een heel ander uitgangspunt bieden dan de aalmoezenierswoning, keuren de meerderheidspartijen de voorgestelde erfpachtprocedure goed. Geïnteresseerden voor één van de gebouwen kunnen zich kandidaat stellen via het platform Biddit, tot 22 april om 12u.

Schepen van financiën Roger Van Aperen (N-VA) blijft in elk geval bij de voorgestelde werkwijze. “De gebouwen staan intussen al verschillende jaren leeg, wat toch niet echt verantwoord is. We willen hier werk van maken, en omdat we via een erfpacht als stad eigenaar blijven, is dat onze eerste keuze. Een echt plan B is er niet. Ook bij een openbare verkoop zouden we gebonden zijn aan hetzelfde schattingsverslag. Er is vooraf ook gesproken met woonmaatschappij De Noorderkempen en vzw Mirho om te zien of er interesse was om de gebouwen voor sociale huisvesting of voor de school te gebruiken, maar dat was niet het geval.

Verder hebben we inderdaad ook met de dorpsraad van Meer gesproken. We hebben toen gezegd dat we de voorkeur zouden geven aan iemand die iets voor de Meerse gemeenschap wil doen, als dat mogelijk is. Dat blijkt echter niet zo eenvoudig, want er zijn ook niet oneindig veel mogelijkheden om een gebouw in

De vergunning voor 126 appartementen en 12 woningen op de hoek van de Molenstraat en de Van Aertselaerstraat werd vorig jaar geweigerd. Ook het aangepaste ontwerp met 53 appartementen en 14 woningen kreeg heel wat kritiek van de Kwaliteitskamer.

MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 17

VA N U I T H E T S TA D H U I S Salm molen en zich verder zet aan de overzijde van de Van Aertselaerstraat.

De Molenloop moet terug opengelegd worden en geïntegreerd worden in het ontwerp. Er moet een duidelijke groene onderbreking tussen het stadscentrum en Minderhout gerealiseerd worden. Een groot deel van het projectgebied moet als (deels publieke) groenzone ingericht worden.

De verbindingen voor voetgangers, fietsers en auto’s moeten herbekeken worden. De appartementen staan te dicht bij elkaar en te dicht bij de Van Aertselaerstraat. Bomen planten zoals de ontwikkelaar die weergeeft op de 3D-voorstellingen is daardoor zelfs niet mogelijk.

De Kwaliteitskamer werkte zelf ook een ‘vlugschets’ uit, die niet gezien mag worden als een alternatief ontwerp dat gekopieerd moet worden, maar wel als een illustratie of verduidelijking bij de adviezen.

Afwachten Raadslid Fons Jacobs (Anders) vraagt zich af wat nu de stand van zaken is in het dossier. “Heeft de ontwikkelaar al gereageerd op de studie van de Kwaliteitskamer? Past die zijn ontwerp aan zoals de kamer voorstelt? Dan zou dit echt wel een mooi voorbeeld zijn voor toekomstige projecten. We lezen echter dat Seald zich in eerste instantie niet kon vinden in het maximum aantal woningen en zou overwegen dan terug te verkopen. In dat geval ligt er natuurlijk nog wel een kans voor het stadsbestuur, om zelf het nodige initiatief te nemen om het project te realiseren zoals de Kwaliteitskamer voorstelt, met een groene inkom voor Hoogstraten.”

De burgemeester en schepen van wonen Roger Van Aperen (N-VA) antwoorden dat er de afgelopen jaren ook over dit project meermaals overleg geweest is.

Op het moment van de gemeenteraad kreeg het college nog geen reactie op het rapport. “De reden waarom wij als bestuur om dat advies hebben gevraagd, is omdat we met dit dossier in een straatje zonder eind zaten. Nu is de vraag hoe de ontwikkelaar met dat document omgaat.

Wij wachten af of hij met een nieuw voorstel komt,” besluit de schepen.

Voor Jacobs mag het bestuur echter meer doen dan enkel afwachten. “We hebben daar nu een kans om tot een kwaliteits-

volle ontwikkeling te komen met de nodige uitstraling. Ik geloof dat we die als stad moeten grijpen, dat we moeten spreken met de ontwikkelaar en mogelijkheden moeten zoeken om een project te realiseren zoals de Kwaliteitskamer voorstelt.”

Teruggefloten Zowat een jaar geleden, toen de torenhoge inflatie de financiën van de stad danig door elkaar schudde, lanceerde het bestuur twee nieuwe belastingen: op ‘meergezinswoningen en groepswoningbouw’ en op ‘masten en pylonen’. Uit de discussie over het invoeren van die laatste belasting bleek dat daarmee vooral de vele windmolens op het Hoogstraatse grondgebied geviseerd werden. “Trop is teveel, het spel staat meer dan vol genoeg,” gaf schepen van financiën Roger Van Aperen (N-VA) daarbij als reden om 5000 euro per pyloon aan te rekenen (zie DHM 444).

De oppositie vond het belasten van duurzame energie toen al een vreemde keuze, ook omdat Hoogstraten het Lokaal Energie- en Klimaatpact had ondertekend. In die overeenkomst engageert de gemeente zich immers om samen met de Vlaamse overheid een flink aantal initiatieven te nemen om te vergroenen en te verduurzamen. In het pact staat overigens letterlijk dat gemeenten die al een heffing hebben op windmolens, die moeten afbouwen tegen 2025 en dat gemeenten die zo’n belasting nog niet hebben, die niet mogen invoeren.

Het hoeft dan ook niet te verbazen dat Hoogstraten het afgelopen jaar een brief van de Vlaamse overheid in de bus kreeg met de melding dat de belasting aangepast moest worden als Hoogstraten nog aanspraak wou maken op de jaarlijkse subsidie voor het LEKP. “Minister Bart Somers heeft daarover destijds in het parlement gezegd dat hij niet meteen achter de gemeenten aan zou gaan die wel zo’n heffing hebben, maar blijkbaar doet Vlaanderen dat nu dus toch,” probeert Van Aperen de belasting tijdens de gemeenteraad van december nog te verdedigen.

“Het bestuur krijgt nu het deksel op de neus,” stelt raadslid Maarten Leemans (Anders) vast. “Het is jammer dat er aan de centen gezeten moet worden voor er reactie komt.” Tinne Rombouts (CD&V) is het daarmee eens: “Ook wij hebben de belasting vorig jaar niet mee goedge-

18 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

keurd, omdat het louter een gemakkelijke inkomstenbron was voor dit bestuur.”

Meetlat De belasting wordt echter niet geschrapt, maar de windturbines worden voortaan vrijgesteld. Net als masten en pylonen van vzw’s trouwens, die zij gebruiken voor de activiteiten van de VZW. “Het landschapsverstorend element van deze constructies wordt gecompenseerd door het algemeen belang ervan”, geeft het bestuur daarvoor als reden. Blijft dus eigenlijk nog over: een belasting op gsm-masten. “Hoe kan je verantwoorden dat hernieuwbare energie en vzw’s het algemeen belang dienen, maar masten voor data- en telecommunicatie niet?” vraagt Tinne Rombouts zich af. “Ik denk dat er best wat inwoners zijn die zulke masten wél in het algemeen belang vinden, en die er misschien best nog wel een aantal bij zouden willen krijgen, zoals in Meersel-Dreef. Maar de telecombedrijven die het momenteel niet rendabel vinden om die extra masten te voorzien, krijgen nu nog eens een extra belasting van 5000 euro per jaar aangesmeerd.”

Toepassing van het reglement in strijd met het gelijkheidsbeginsel Tinne Rombouts (CD&V) Ook de manier waarop de stad omgaat met de belasting roept bij Rombouts vragen op. “Hoe heeft de stad de lijst opgemaakt van masten en pylonen die belast worden? Ik kan er zo al een aantal opnoemen die wel onder het reglement vallen, maar die toch niet belast worden.

Als ik dat kan zien, dan kunnen het college en de diensten dat toch ook? En ook de vzw’s die vanaf nu vrijgesteld worden, kwamen in 2023 niet voor op de lijst. Voor alle duidelijkheid: voor mij hoeven ze niet belast te worden, wij willen dit hele reglement gewoon afschaffen, maar deze manier van werken lijkt me toch echt wel in strijd met het gelijkheidsbeginsel.”

“We vertrekken vanuit de gegevens die we hebben, bijvoorbeeld vanuit vergunningen,” antwoordt schepen Van Aperen.

“En zoals we vorig jaar ook al gezegd hebben, gaan we echt niet met de meetlat in de hand op zoek.” Rombouts is alvast

VA N U I T H E T S TA D H U I S derheid het toen ook wel een interessante piste leek te vinden, werd het toch verworpen. Intussen zijn we twee jaar verder. Wij vinden dat we het ons als stad niet kunnen veroorloven om deze gebouwen en terreinen op de privémarkt te laten verkopen, zoals dat destijds ook met de oude rijkswachtkazerne gebeurde. Daarvan had het bestuur later immers veel spijt. De site kan gebruikt worden voor de parkeerplaatsen in het centrum waar dit bestuur al een tijdlang naar zoekt, terwijl het gebouw een aangepaste bestemming kan krijgen voor openbaar nut, bijvoorbeeld voor sociale huisvesting, noodopvang, kantoorruimte, opslagplaatsen, of verenigingslokalen.”

Het perceel waarop de politie gevestigd is, biedt nogal wat ruimte.

Heeft de stad hiervoor interesse? niet overtuigd. “En de pyloon in Meerle zou dus niet vergund zijn? Dat lijkt me sterk en dat heeft weinig met een meetlat te maken. Het reglement wordt nu à la tête du client toegepast en dat kan niet.”

“Het uitgangspunt van het reglement blijft het landschapsverstorend karakter van de vele masten en pylonen,” besluit de schepen. “Ik ga ervan uit dat mensen zoiets inderdaad niet mooi vinden. En of wij de gsm-masten nu belasten of niet, ik denk niet dat die bedrijven er daar eentje meer of minder voor gaan zetten.” Waarmee het uitgangspunt van de oppositie in elk geval weer bevestigd wordt: deze belasting moet enkel extra inkomsten genereren. “De snelle centen, niet de zichtvervuiling,” zoals Maarten Leemans nog eens samenvat.

Onafhankelijk raadslid Michel Jansen en CD&V steunen het voorstel, maar de partijen van de meerderheid sputteren toch tegen om de intentieverklaring goed te keuren. Burgemeester Marc Van Aperen (Hoogstraten Leeft) zegt dat hij het idee genegen is en ook eerder al heeft besproken met het politiecollege, maar dat hij eerst verder wil laten onderzoeken of er inderdaad behoefte is aan de gebouwen en de gronden en wat de mogelijke bestemming zou kunnen zijn. Hij wil het idee binnen de politiezone in elk geval “niet door de strot van Merksplas en Rijkevorsel duwen” door een eenzijdige beslissing. N-VA deelt die mening bij monde van schepen van financiën Roger Van Aperen: “Bedankt voor de voorzet. We zeggen nog geen ‘ja’ of ‘nee’, maar we zullen inderdaad bekijken of dit past in het vastgoedplan van de stad.”

Hoewel Fons Jacobs nog aanhaalt dat een voorzet dient om binnen te koppen, wordt het voorstel dus voor de tweede keer in twee jaar tijd weggestemd. Weliswaar met de belofte van de burgemeester om er wél werk van te maken. (twi)

Er volgt nog even een discussie over de gsm-ontvangst in Meersel-Dreef, maar uiteindelijk wordt de aanpassing van het reglement meerderheid tegen oppositie goedgekeurd. Geen belasting op windmolens meer dus, wel op gsm-masten. Of ze dan deze keer wel allemaal een aanslagbiljet mogen verwachten, zal in de loop van 2024 moeten blijken.

Niet zoals destijds met de oude rijkswachtkazerne Fons Jacobs (Anders)

Politiegebouwen Oppositiepartij Anders diende op de gemeenteraad van december een voorstel in dat op ondersteuning van CD&V kon rekenen, maar dat door de meerderheidspartijen toch werd weggestemd. De partij vraagt dat het bestuur de intentie zou goedkeuren om het bestaande politiecommissariaat aan de Vrijheid en de achtergelegen gronden tot aan de Leemstraat aan te kopen en daarover gesprekken op te starten met de politiezone. De site komt in de nabije toekomst immers vrij wanneer de politie een nieuw onderkomen krijgt bij De Ster langs de Gelmelstraat.

“We deden dat voorstel al in het voorjaar van 2022,” brengt raadslid Fons Jacobs (Anders) in herinnering. “Hoewel de meer-

Nu de politie binnenkort bouwt in de Gelmelstraat, stelt Anders voor om de bestaande gebouwen tussen Vrijheid en Leemstraat aan te kopen.

MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 19

V.V.V. Hoogstraten zet zich als vrijwilligersvereniging in voor de promotie van Hoogstraten, ons “stadje met smaak”. Al onze inspanningen en activiteiten zijn er inderdaad op gericht om Hoogstraten een positief imago te geven in een wijde omgeving. Ook in 2024 willen we verder initiatieven ontwikkelen om zoveel mogelijk mensen naar hier te halen om te fietsen, te wandelen, te winkelen, te eten, te drinken en vooral te genieten!

Wij zijn dankbaar dat de volgende ondernemers onze werking steunen als V.V.V partner:

Aertsen en partners Apotheek Fransen Apotheek Horsten Architecten Van Laer - Van Erck Bistro De Jachthoorn Blockx, Peeters, Van Looveren architecten Bogaerts Greenhouse Logistics Bolckmans Brasserie Manifest Bruurs kleding Café De Gelmel Café De Rijkswacht Carrefour Market Hoogstraten Colora Mertens De Gulden Coppe De Pizzahoek Drankenhandel 't Bierhuis Egreen Technology Expertisebureau Topoplan Bruynninckx Framandi Schoenen Fransen Koudetechnieken Fruitbedrijf Stoffels-Van Baelen Geo Landmeters Hesco - alles voor tuin en tuinbouw Het Moment Het Chocoladehuis Het Fortuin Meer Het Fruithuis Het Wijnhuis

Het Zoete Begijntje ID Coiffures Immo Van Huffel Installatiebedrijf Van Den Berg Instituut Zenza Intern. transport Paul Van Loon Juwelier Tibax Kalisto kleding KBC bank en verzekering Mac Ryan Maes en Zonen MC Fashion Mertens Interieur Optiek Dominiek Optiek Tom De Bruyne Oud Hoogstraeten Oxfam Wereldwinkel Hoogstraten Restaurant Begijnhof Restaurant Hautru Rigouts & Co advies voor familiebedrijven Tegels Gebr. De Beuckelaer Toast Ontbijt & Lunch Tuinmachines Stoffels SBB Accountants & Adviseurs Steenbakkerij Desta Van Velzen CS Belgium Verheyen vastgoed Verschueren fietsen W-M Installatiebedrijf

Wil u onze werking en daarmee de promotie van Hoogstraten ook steunen ? U kan dat eenvoudig doen door overschrijving van 40 euro op BE50 4146 0495 8118 met vermelding “V.V.V. partner 2024 + naam van uw bedrijf”.

U ontvangt dan van ons de bekende sticker “Wij steunen de promotie van Hoogstraten - V.V.V. partner 2024” en een factuur.

20 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

VA N U I T H E T S TA D H U I S Aanwezige expertise wordt nog te vaak in twijfel getrokken

Joke Verschueren vraagt meer geloof in de administratie GEMEENTEBELEID Algemeen directeur Joke Verschueren kondigde aan het einde van de vergadering in een geëmotioneerde verklaring haar ontslag aan. Hoewel ze daarvoor persoonlijke redenen aanhaalt, had ze toch ook een duidelijke boodschap bij voor de politici.

Nadat de agendapunten van de gemeenteraad en de raad voor maatschappelijk welzijn afgewerkt waren, zorgde algemeen directeur Joke Verschueren nog voor een onverwacht slot van de vergadering. In een bij momenten geëmotioneerde verklaring kondigde ze na zeven en een half jaar dienst haar ontslag aan.

beslissing is genomen, of waarom een eerder genomen beslissing weer wordt teruggedraaid. Ik begrijp ten volle dat openheid en transparantie niet altijd haalbaar is in een politieke organisatie.

Maar tegelijk besef ik dat ik niet langer werkplezier ervaar in een dergelijke context.”

Stagnering

Oproep

Joke Verschueren startte in de zomer van 2016 als stadssecretaris en werd enkele jaren later algemeen directeur na de integratie van stad en OCMW. In die functie is ze het hoofd van de stedelijke diensten, maar als verbindingsfiguur tussen de administratie en het politieke bestuur woont ze ook de vergaderingen bij van het schepencollege, het vast bureau en de raden. “Een stormachtige start” noemt ze het zelf, maar wel één waarbij ze vanaf het begin veel kansen en krediet kreeg. “Er was geloof in de groei en de kwaliteitsverbetering van het administratief apparaat. Niet alleen het toenmalige bestuur, maar ook de gemeenteraad heeft de beslissingen die daartoe zouden bijdragen altijd volmondig gesteund.

Voor mij zijn de administratieve diensten op dit moment geëvolueerd tot 75% van wat ik als ideaal voor ogen had. Een mooi resultaat, maar de laatste jaren voelt het voor mij alsof er een stagnering is, alsof de resterende 25% niet bereikbaar is in de huidige aanpak.”

De algemeen directeur doet dan ook een oproep naar de bestuurders die na oktober 2024 het beleid zullen maken.

“Geloof in de administratie. Onze medewerkers zijn vaak beslagen in de materie, maar toch wordt die nog vaak in twijfel getrokken. De organisatie heeft ondertussen een spectaculaire sprong gemaakt in expertiseopbouw. Voor mij klinkt de weg om de laatste 25% te halen als volgt: maak volop gebruik van het talent en de deskundigheid die bij de administratie aanwezig is. Stimuleer hen om beleidskaders uit te tekenen.

De goesting is weg “Dat zet een mens aan het denken. Ik heb samen met mijn gezin twee moeilijke jaren achter de rug. Niet alleen bracht dat een herschikking van prioriteiten met zich mee, het heeft me ook meer doen stilstaan bij de essentie van mijn job en de voldoening die het me geeft. ‘Doedet

”Ik begrijp zelf regelmatig niet waarom een beslissing is genomen, of waarom een eerder genomen beslissing wordt teruggedraaid.” nog geire’ is een vraag die ik regelmatig stel aan medewerkers. Ik vrees dat mijn antwoord ondertussen ‘Nee’ is. Eigenlijk is de goesting weg, het vuur is er wat uit.”

Openheid Hoewel Joke Verschueren dus vooral persoonlijke redenen aanhaalt voor haar beslissing, heeft ze toch ook een duidelijke boodschap bij voor de Hoogstraatse politici. “Wederzijds vertrouwen, openheid, respect voor elkaars rol, zorg voor elkaar, de confrontatie niet uit de weg gaan maar uitpraten, … dat zijn voor mij essentiële waarden in een professionele context. Ik heb altijd geloofd in de verbinding en vind ook dat het bij uitstek mijn taak als algemeen directeur is om politiek en administratie te verbinden.

Dat valt mij alsmaar moeilijker, omdat ik zelf regelmatig niet begrijp waarom een

Neem de tijd als politicus om dit samen met hen grondig door te nemen en stel daarover kritische vragen, ook naar de toepassing ervan op het terrein. Vraag simulaties, risicoanalyses, budgetramingen en impactmetingen. Praat erover met elkaar en diep uit waar je met het beleidskader naartoe wil: wat is de uiteindelijke visie, hoe ziet een ideaal Hoogstraten eruit door een politieke bril?

En klop dan een beleidskader af zodat politiek en administratie het samen als richtinggevend kader en als basis voor concrete uitvoering kunnen hanteren.”

Hopelijk valt haar oproep in dit woelige verkiezingsjaar én in de jaren daarna niet in dovemansoren. Joke Verschueren blijft nog algemeen directeur tot half april. Daarna wordt ze voorlopig vervangen door manager interne organisatie Peter Crols. (twi)

MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 21

BLOEDAFNAMES _____ HOOGSTRATEN _____

VAN HEMELEN BVBA

Rode Kruislokaal, Slommershof 18 17.30 - 20.30 uur vr 10/5 - wo 15/5 vr 2/8 - wo 7/8 vr 15/11 - vr 22/11

_____ MEER _____ Gemeentelijke basisschool De Meerpaal, Terbeeksestraat 6 17.30 - 20.30 uur wo 6/3 - wo 29/5 wo 25/9 - do 26/12

_____ MEERLE _____ Parchiezaal Ons Thuis, Gemeenteplein 2 17.30-20.30 uur ma 4/3 - ma 10/6 ma 2/9 - ma 2/12

22 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

VAN HEMELEN BVBA

NIEUWBOUW & RENOVATIE ELEKTRICITEIT

CENTRALE VERWARMING SANITAIR ALTERNATIEVE WARMTE WARMTEPOMPEN ZONNEBOILERS ZONNEPANELEN

Industrieweg 4 2330 Merksplas Tel: 03 314 37 67 Tel: 014 26 60 72

info@vanhemelenbvba.be

www.vanhemelenbvba.be

CULTUUR

Gedoodverfde favoriet wordt de terechte winnaar van de cultuurprijs

Het Groot Circus van het Klein Verdriet schiet de hoofdvogel af CULTUUR Het stond in de sterren geschreven: ‘Het Groot Circus van het Klein Verdriet’ van vzw LA:CH is de terechte winnaar van de Cultuurprijs 2023. De andere genomineerden wisten dat voor hen een eervolle vermelding het hoogst mogelijke zou zijn.

Het kamerkoor Vialta won met hun voorstelling ‘Noorderlicht’ de prijs van vernieuwend project, Staf Brosens kreeg de prijs in de categorie van verdienste en de vzw De Mussenakker mocht de publieksprijs in ontvangst nemen voor hun voorstelling ‘De Gouden LP’.

I

n 2020, 2021 en 2022 lag het verenigingsleven omwille van corona plat en werden dan ook geen cultuurprijzen uitgereikt. Begin vorig jaar was er wel een Cultuurcafé op de kloostersite te Meer, maar het was nog te vroeg om met de jaarlijkse cultuurprijzen Hoogstraatse verenigingen in de bloemetjes te zetten.

Voor de cultuurprijzen 2023 stonden alle lichten gelukkig weer op groen.

Na een welkomwoord door burgemeester Mark Van Aperen en Ludo Knaepkens,

voorzitter van de Cultuurraad, wees schepen van cultuur Arnold Wittenberg op de vele culturele initiatieven die het afgelopen jaar ontstonden of heropgestart werden naast de 15 in drie categorieën genomineerde kandidaten. Daarbij o.m. de podcastreeks ‘Proper geknipt’ van Gert Rombouts en Gert Thielemans met al dan niet Hoogstraatse praatgasten in de kappersstoel, de deelname van Hoogstraatse kunstenaars aan het project ‘Vlaamse Ateliers in Beeld’, het eerste concert in de begijnhofkerk van vzw Het

De winnaars werden in de bloemetjes gezet: vlnr Ludo Knaepkens, voorzitter van de Cultuurraad en Ann Leemans, Maarten Leemans en Eric scharpé van vzw LA:CH

Convent en verschillende Hoogstraatse auteurs die hun eerste boek of dichtbundel uitbrachten. Opmerkelijk is ook de samenwerking van de jeugdorkesten van fanfares uit Meer, Wortel en Hoogstraten op initiatief en onder leiding van Cindy Kranen.

En natuurlijk waren er de verenigingen die reeds lange tijd een vaste waarde zijn zoals toneelverenigingen, koren, fanfares, brassbands, de Gelmelzwaaiers...

Machteld Heyerick en Katrien Knaeps vertegenwoordigen Kamerkoor Vialta. die met hun concert Noorderlicht laureaat werden als vernieuwend project.

MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 23

CULTUUR vandaag nog een Wortel Kolonie zou moeten bestaan.

De laureaat in deze categorie werd vzw LA:CH en ‘Het Groot Circus van het Klein Verdriet’. Een winnaar die nog weinig toelichting vergt. Veel inwoners van Hoogstraten en de regio hebben de opvoering gezien of eraan meegewerkt. Dat was zelfs de Vlaamse pers niet ontgaan.

Vernieuwend In de categorie nieuw of vernieuwend initiatief is er oog voor evenementen of verenigingen die zorgen voor ‘een opvallend frisse wind ’ in cultureel 2023. Ook hier vijf genomineerden, waarvan er vier al toegelicht werden in hogervermelde categorie.

Staf Brosens viel in de prijzen omwille van zijn verdiensten in en voor de fanfares en brassbands van groot Hoogstraten.

Evenement Als eerste categorie kwam het evenement van het jaar aan bod, waarvoor eenmalige prestaties of evenementen van bijzonder culturele waarde in aanmerking komen. Er waren vijf genomineerden.

Brassband Borderbrass bracht met ‘The Ballerino’ een originele samenwerking van theater, mime en orkestmuziek.

Vzw LA:CH dook met ‘Het Groot Circus van het Klein Verdriet’ samen met meer dan 400 vrijwilligers de geschiedenis van de koloniën van Wortel en Merksplas in.

Deze grootste theaterproductie ooit in Hoogstraten trok bijna 9.000 toeschouwers.

Vzw De Mussenakker pakte met ‘De Gouden LP’ de draad weer op. Een volledig zelfgeschreven toneelstuk zoals het echt gebeurd zou kunnen zijn in de Mussenakker, met daarin de ’petite histoire’ van Meer verwerkt.

Kamerkoor Vialta vertolkte in ‘Noorderlicht’ originele koormuziek uit het Hoge Noorden met de kapel van het Klein Seminarie als concertlocatie.

‘Vagebond’ was een sociaal-artistieke theatervoorstelling gebracht door zes zogenaamde ’Vagebonden’ die diep in hun rugzak lieten kijken en vanuit eigen improvisaties een voorstelling creëerden. Uitgangspunt was de vraag of er

Stan Van Gestel publiceerde in zijn eerste dichtbundel ‘Gesloten ogen vertellen’ gedichten uit het leven gegrepen, wellicht voor velen herkenbare gevoelens, voor hemzelf ook een verwerkingsproces.

Daarnaast was er Brassband Borderbrass met ‘The Ballerino’ waarin muziek en theater mekaar vonden in een origineel samenspel met meer dan één humoristische noot.

Vzw LA:CH pakte voor ‘Het Groot Circus van het Klein Verdriet’ uit met een grote circustent op een weide waar niks vanzelfsprekend was. Alle voorzieningen moesten ingevlogen worden. En toch werd dit een bruisende cocktail van theater, muziek, dans en circus, ... met een gezellige zomerbar bovendien.

werden vijf kandidaten genomineerd die op langere termijn een culturele bijdrage voor Hoogstraten hebben geleverd en van blijvende betekenis zijn in het culturele landschap.

Staf Brosens zet zich al jarenlang in als muzikant, bestuurslid, manager voor de Hoogstraatse muziekverenigingen en bezieler van HaFaBra Hoogstraten, de koepel van fanfares en brassbands.

Meerkunst werd genomineerd als een platform voor amateurkunstenaars die afstudeerden aan het IKO. Elke dinsdag ontmoeten een tiental beeldend kunstenaars elkaar in een atelier in Meer, waar ze elkaar stimuleren om creatief bezig te blijven .

De vzw Klooster Meer was de derde genomineerde. Het is een burgerinitiatief ontstaan op initiatief van Dorpsraad Meer. Vijftien jaar lang coördineerde de vzw de herbestemming van de kloostersite in Meer waarbij een 20-tal partners betrokken waren. Het initiatief staat als bottom-up project model voor veel steden en gemeenten en mocht om die reden in Venetië de Europa Nostra Award van de Europese gemeenschap in ontvangst nemen.

Natuurpunt Markvallei vzw organiseerde in 2023 een evenement om het zeisen als origineel handwerk onder de aandacht te brengen.

De vierde genomineerde was Kamerkoor Vialta met ‘Noorderlicht’. Onder leiding van dirigent Sander Le Roy verdiepten ze zich in koormuziek uit het Hoge Noorden.

‘Vagebond’ van vzw LA:CH werd een voorstelling in zaal Cecilia die door coach en regisseur Geert Dehertefelt in goede banen werd geleid vanuit oefeningen en improvisaties.

Het was Kamerkoor Vialta dat tot winnaar werd verkozen. Met ‘Noorderlicht’ brachten ze een uniek concept in de bijzonere locatie van de kapel van het Klein Seminarie, die ze in de toekomst vaker zullen gebruiken voor culturele gelegenheden.

Persoon van het jaar Als persoon of vereniging van het jaar

24 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Wout en Harm De Gruyter vertegenwoordigen de vzw Mussenakker die met hun opvoering ‘De Gouden LP’ de publieksprijs wonnen.

CULTUUR

Leden van de cultuurraad tijdens deze legislatuur: v.l.n.r, Staf Brosens, Ann Leemans, Jos Brosens, Yauke Thomassen, Ludo Knaepkens, May Meeusen en Anne Mie Van Mol (evenals Jan Gijsbregts - niet op de foto). Na de verkiezingen verandert de samenstelling.

En tenslotte werd ook in deze categorie ook vzw LA:CH genomineerd. Dit keer voor het samenbrengen van een 400-tal mensen die zich engageerden om mee te werken aan de grootste theaterproductie ooit in Hoogstraten.

Staf Brosens won het pleit. Hij heeft een rol gespeeld in tal van muziekverenigingen. Hij organiseerde en gaf mooie optredens en geeft nu een stem aan de fanfares en brassbands uit Hoogstraten en zijn deelgemeenten.

Mac Ryan

Winnaar en publieksprijs Het zal niemand verwonderd hebben dat ‘Het Groot Circus van het Klein Verdriet’ de logische winnaar werd van de Cultuurprijs 2023 en de cheque van 250 euro in ontvangst mocht nemen. De twee andere laureaten ontvingen 150 euro.

Nieuw in het reglement is dat de winnaar van de Cultuurprijs niet in aanmerking komt voor de publieksprijs. Op uitzonde-

ring van ‘Het Circus’ kwamen alle genomineerde kandidaten in de drie categorieën in aanmerking voor de publieksprijs.

Die publieksprijs werd toegekend na een onlinestemming met meer dan 1200 deelnemers en een 150-tal stemmen tijdens de avond. Het hoogst aantal stemmen ging naar De Mussenakker voor hun toneelstuk ‘De Gouden LP’. De Meerse jeugdclub mag dan ook een jaar lang pronken met de wisseltrofee De Gouden Cactus. (fh)

Borduuratelier

Borduurwerk voor bedrijven en particulieren

BEZOEK ONZE TOONZAAL

Minderhoutdorp 66 2322 Minderhout Tel 03 314 40 46 info@macryan.be

JE VIND T ER OOK EEN IDE AA GESCHE L NK

OPENINGSTIJDEN ma t/m vr van 9.00-17.00 u za op afspraak 10.00-12.00 u

www.macryan.be

MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 25

SPORT

Duivenmelken is ook een sport voor jongeren DUIVENSPORT Oudere mannen met een klak en een grijze stofjas, met een keef duiven op weg naar het plaatselijke duivenlokaal, of thuis op de zelf getimmerde duiventil in den hof. Dat is het hardnekkige en stereotiep beelde van de duivenmelker dat we in ons hoofd hebben. Maar dat nostalgische beeld klopt niet meer.

De hedendaagse duivenmelker heeft een ‘state of the art’ duivenhok, het trainen en verzorgen van de duiven wordt ondersteund door een hele kring diensten voor gezondheid, voeding, programma’s en informatica. Er gaat bovendien veel geld om in de sector, onze duiven blijken gegeerd door heel kapitaalkrachtige liefhebbers tot in Japan en China. Het is een moderne ‘sport’ geworden en dat trekt ook weer jonge mensen aan. We zochten twee jongere melkers op uit onze gemeenten, die heel gedreven met hun sport bezig zijn.

Jense Brosens, Meer DUIVENSPORT Jense Brosens is 28 jaar.

Afgelopen zomer was het tweede seizoen dat hij met zijn duiven heeft gespeeld. Daarvoor had hij al een kotje met enkele duiven voor de sier en het dierenplezier. Deze voormalige wielrenner werkt op de groendienst van de stad Hoogstraten en heeft daar werkuren die te combineren zijn met de duivensport.

Wielrenner DHM: Een late sportieve liefde?

Jense: Ik ben inderdaad nog niet zo lang bezig, voorheen deed ik aan wielersport,

Jense Brosens

“Op den duur zit heel je schoot vol jonge duiven”

ook een late roeping. Ik reed bij de beloften en de elite zonder contract. Zoals velen had ik de droom om prof te worden, maar daar was ik eigenlijk te laat voor begonnen. Ik was al 21, had nooit echt aan sport gedaan maar kon vrij goed mee.

Zelfs mijn eigen trainer lachte me een beetje uit toen ik het eerste jaar nog bij de beloften ging starten. “Je gaat geen koers uitrijden, of maar één en dan voorgoed afstappen,” zei hij, “er zijn heel goede junioren die bij de beloften niet mee kunnen. En jij dus vanaf niks starten?” Maar ik reed mijn eerste koers uit, blijkbaar had ik een goede basisconditie. Omdat ik op het einde van de eerste seizoen 5e was in het jongerenklassement mocht ik deelnemen aan een ronde in Frans Guyana (Zuid-Amerika). Heel plezant.

Maar om echt verder te geraken, kon ik er niet genoeg tijd aan besteden. De betere renners gingen al op zaterdag losrijden en rusten in de namiddag. Ik ging tuintjes onderhouden en moest daarna nog gaan losrijden voor de koers van zondag.

Ik had misschien nog progressie kunnen maken door er meer voor te leven, er

26 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

meer tijd en geld aan te besteden en meer op mijn voeding letten. Maar eigenlijk ontbrak een beetje het geloof. Alles opofferen voor één minieme kans dat ik een profcontract zou krijgen? Mijn sportdokter, Sam Vermeiren, had me gezegd dat hij heel benieuwd was waar ik zou uitgekomen zijn als ik er wel al op vroege leeftijd aan begonnen zou zijn. Maar je kan de leeftijd niet terugdraaien hé!

DHM: De duiven, dat is wel iets heel anders!

Jawel. Voor de wielrennerij moet de renner een goed conditie hebben en de trainer bepaalt de voorbereiding en de tactiek. Bij de duivensport is het net andersom. De duiven zijn de atleten, de melker doet het denkwerk: de globale aanpak, het kweken, het trainen en motiveren. Voor de melker is het denksport…

Bompa DHM: Hoe kwam je ermee in aanraking?

Heel vroeger had onze vava langs vaderskant duiven. Onze tuinen grensden aan

SPORT spullen voor de inrichting van mijn hok zou kunnen gebruiken. ‘s Anderdaags ben ik er al naartoe gereden. Het was een chique duivenhok, dat in niets meer leek op de duivenhokken van mijn grootvaders. Zou mooi in mijn tuin staan, dacht ik…

Eigenlijk heb ik ineens alles aan een schappelijke prijs overgenomen, ook een deel van zijn duiven. Misschien zag hij wel wat in mij en wilde hij me op weg helpen. Ons ma had het echter liever niet in haar tuin. Mijn broer Stijn had ondertussen het aangrenzende huis van onze vava gekocht. Zet het maar in mijn tuin, zei hij. Hij is ook heel handig, samen hebben we alles mooi opgebouwd, zelfs nog een stukje erbij. We hebben het kot gezet in 2020 en in 2021 de eerste duiven geringd op mijn naam.

Feeling

“Ik reed bij de beloften en de elite zonder contract.” mekaar. Maar dat heb ik niet echt geweten, hij had zijn til al opgeruimd toen ik klein was. Mijn bompa langs moederszijde, Jaak Bluekens, was heel zijn leven een goede duivenmelker. Hij deed ook veel voor de club en het duivenlokaal in Meerle. Mijn broer en ik trokken veel op met hem. Zo hielpen we dikwijls in het duivenlokaal de dranken en de versnaperingen aanvullen, boodschappen doen, opruimen. Om met de duiven zelf bezig te zijn, waren we nog te klein. Maar we waren heel graag bij hem, hij was onze vriend. En we zagen dat hij het heel graag deed.

De stiel heb ik helaas niet meer van ham kunnen leren, hij is daarvoor te vroeg gestorven. Maar het zaadje is daar wel geplant. Hij is mijn grote voorbeeld. Ik heb nog altijd een heel oude duif van zijn kot, ze doet niks nuttigs meer, maar heeft een emotionele waarde voor mij. Deze heeft hij nog in zijn handen gehad, denk ik als ik ze af en toe vastneem. Ze mag blijven.

DHM: Het beviel het je?

Zeker, ik heb altijd feeling gehad om met dieren om te gaan en leerde snel hoe de duiven aan te pakken. In het begin hielpen Henk Blauw en Wal Zoontjes, een Nederlandse duivenspeler en -teler en ontwikkelaar van duivenvoeders, mij met heel wat tips.

Via internet kwam ik bij Frank Appelmans terecht, die me ook wilde helpen en mij als dierenarts Norbert Peeters in Asse aanraadde. Toen ik die de eerste keer opzocht met vier gekweekte duiven, zei hij dat die het niet zouden maken… Wel, op het einde van het seizoen bleek dat die jonge duiven het inderdaad niet hadden waargemaakt.

Hij vroeg me hem eind augustus te bellen. Hij had van een goede speler in België voor mij tien 10 jongen kunnen regelen.

Het bleek om Dirk Cloetens te gaan, ondertussen een goede kameraad die me vooruit helpt. We bellen minstens wekelijks, hij volgt hoe ik bezig ben. Ik kan voor hem wat terugdoen door in de zomer zijn heg te scheren, blij dat ik dat kan doen. Van hem kreeg ik ook enkele kweekduiven.

DHM: Hoe zie je het nu verder evolueren?

Ik heb voor mezelf een stappenplan opgesteld. Kan ik ten eerste mijn duiven goed verzorgen en gezond houden, dan investeren in een goed onderkomen en een goede uitrusting en tenslotte

DHM: Hoe ben je eraan begonnen?

Eigenlijk grappig, dat had niets met duivensport te maken. Met de Coronacrisis lag de koers een tijdje stil, en stilzitten kan ik niet. In de tuin stond nog een speeltoestel, een toren met een kotje en een schuifaf. Samen met mijn broer en onze pa hadden we dat omgetimmerd tot een duivenhokje met zes duifjes van bompa.

Toen ik niet kon koersen, kwam ik meer op dat kot, dat eigenlijk te klein was om er in te bewegen. Ik zei tegen mijn broer, als we nu eens een nieuw kotje timmeren van een meter of vier, dan kan ik de duivers en de duivinnen ook apart zetten. Zo gezegd zo gedaan. In de zomer liet ik het deurtje in het midden open staan. Op een zondagnamiddag zat er een mooie witte bonte duif voor dat kotje rond te draaien. Ik heb die stilletjes binnen gejaagd, gepakt en naar de ring gekeken. Het bleek een Nederlandse duif te zijn, van ene Henk Blauw uit Chaam.

Ik belde hem en hij zou de duif direct komen halen. Hij bleek niet meer zo goed uit de voeten te kunnen door gezondheidsproblemen en het frustreerde hem dat hij meer afhing van andere mensen om voor zijn duiven te zorgen. Hij liet foto’s van zijn hok zien. Ik mocht bij hem eens gaan kijken of ik wat

Ode aan ’Den Bompa’ MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 27

SPORT goede duiven zoeken en leren spelen. Op dat punt ben ik nu gekomen.

De basis ken ik goed, ik leer nog altijd bij. Zo onder meer van de wekelijkse columns in het krantje De Duif,. Maar ook van filmpjes op Youtube met tips en triks, DVD’s, … Maar ik ben een echte mensen-mensen mens en liefst ga ik bij liefhebbers op de koffie. Dat praat het gemakkelijkste.

Uitslagen DHM: Haal je al goede resultaten?

Jawel! Mijn ambitie ligt in de halve fond en de lange afstanden, Mélun, Bourges en Barcelona, Daarvoor doe ik mee in het samenspel Beerse. Vorig seizoen, zeker in het begin haalde ik mijn prijzen: 28 mee en 17 erin. Een hoog percentage. Maar toen werden er een paar vermoeid. Op het einde van het seizoen herpakten die zich, ik haalde een 1e en 2 keer een 2e. Ook in het grote spel Union Antwerpen had ik een goede prijs, zo begint je naam al eens te vallen en bouw je stilaan je hok uit.

Dat geeft voldoening.

Ik speel ook wel eens mee voor de korte vluchten, Noyon en Quiévrain. Om ze te trainen en voor het plezier om met de melkers van hier te spelen. Dan korf ik in het lokaal van Meer bij Jan en Jee, die doen heel veel voor de club.

DHM: Is het een dure sport?

Het kost wel wat centen, maar je maakt het zo duur als je zelf wil. Met wat hulp van bevriende melkers komt je al een eind.

Veel melkers stimuleren jonge spelers. Die zijn er ook wel, hier in Meer zijn er vier. Sommigen hebben het van vader op zoon.

Vroeger was dit een volkse sport, ondertussen is dat geprofessionaliseerd. Als je er wat van wil maken, dan moet je er wat voor doen. Het is zoals bij andere sporten, een stukje levensstijl eigenlijk.

Op de nationale dagen zet ik mij al in voor heel jonge duivenmelkers. Ze hebben al gevraagd om in het jeugdbestuur te komen, maar daar heb ik nog te veel werk voor. Als jonge gast moet je er wel veel voor over hebben, er tijd willen in steken.

Altijd bezig

Vakantie nemen is moeilijk. Vorig zijn we één week weg geweest. Toen is nonkel Staf mijn duiven komen verzorgen. Toen ze op zondag moesten vliegen, heb ik dikwijls met het thuisfront gebeld. Gelukkig kan mijn vriendin daar heel goed mee om. Ze weet wat mijn duiven voor mij betekenen.

DHM: Raak je dikwijls duiven kwijt?

Ja, dat is onvermijdelijk. En het gebeurt meer dan vroeger. Door diverse oorzaken: stralingen, hoogspanning, roofvogels. De grootste uitval had ik door de slechtvalken die samen jaagden hier in de buurt van mijn hok. Zeker in de lente, als die jongen hebben. Vroeger had je 20 kwekelingen en hield je op het einde van het seizoen 18 over. Mijn eerste kweekronde vorig jaar bracht 28 jongen, na 2 tot 3 weken bleven er 8 van over. Dan zat ik wel even met mijn handen in mijn haar. Het is de natuur he, heb er geen probleem mee dat ze 6 - 7 pakken. Maar 20, dat doet zeer hé!

Later DHM: Hoe zie je de toekomst?

Ik ben vast besloten om verder te doen. Maar vroeg of laat komt er wel een verhuis aan. Dat zal een hele operatie zijn en heel wat tijd vergen om hokken én duiven te verhuizen en ze te laten wennen aan een nieuwe omgeving. Maar ik denk dat ik nog efkens hier blijf. Zeker nu onze pa op pensioen is. Hij helpt me goed en dat is een hele geruststelling als je zelf heel de dag moet werken.

Bezig zijn met de duiven heeft best ook wat emotionele waarde. Ik heb nog een grijze stoffrak van mijn bompa, met ‘Den Bompa’ op geborduurd. Hij had er zo enkele gekregen voor zijn gouden huwelijksjubileum. Er hangt er één in mijn hok, als ik er moet zijn en proper kleren aan heb, dan trek ik die stofjas aan en voel me weer met hem verbonden…

Ik droom ervan later in mijn eigen tuin met mijn vriendin en met vrienden op mijn terras te zitten, met een pintje in de hand wat te babbelen. En ondertussen te letten of daar al een van mijn duiven aankomt. Eerst een stipje in de verte en dan zien hoe ze recht het hok binnen vliegt en ik het signaal hoor dat ze geregistreerd is door de computer. Heerlijk! (jaf)

DHM: Dat laatste geldt ook voor jou, nemen we aan…

Dat wel. ’s Morgens voor ik naar het werk vertrek, maak ik het eten en drinken klaar en laat ik al een kotje duivinnekes los. Als ik vertrek zijn die meestal nog aan het trainen. Onze pa roept die binnen, geeft ze eten en laat dan de duivers los. Tegen dat die binnen zijn, heb ik gewoonlijk al eens met hem gebeld om te vragen hoe ze het doen.

Na het werk ga ik eerst naar mijn kot, nog voor ik thuis binnenstap. ‘s Avonds laat ik de jonge duiven vliegen. Die moeten nog veel leren, dat kan alleen door er veel mee bezig te zijn. Ik geef ze eten uit de hand, dat maakt ze vertrouwd aan mijn handen.

Ze leren je kennen. Ik zet me op een oud driepikkeltje tussen de duiven. Je creëert een band, leert ze goed kennen en ziet of ze het goed maken. Van de kweekkoppels schrijf ik alles op in mijn kweekboek, wie komt waar vandaan, wat zijn de goede kweekkoppels. Maar eigenlijk weet ik dat vanbuiten, ik weet ook op zicht in welk hokje ze thuishoren. Jonge duiven maak ik tam, neem ze op schoot, geeft ze wat eten. Op den duur zit heel je schoot vol. Maar ze worden er ook gedisciplineerd door, leren snel binnen komen als ze thuiskomen.

Met dit omgebouwd speeltuig is het allemaal begonnen

28 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

SPORT

Angelo Roelen, Hoogstraten DUIVENSPORT Angelo Roelen (34 jaar) uit Hoogstraten rolde de duivensport binnen toen op een hokje van enkele sierduiven een vliegduifje binnen liep. Toen hij dit ‘aanvliegertje’ trachtte op te leren, liep het telkens fout. Zijn jeugdig enthousiasme streefde naar meer en beter… maar zijn onervarenheid als leek in het vak speelde hem duidelijk parten. Tot hij tekst en uitleg ging vragen bij enkele ervaren duivenliefhebbers. Hij had de duivenmicrobe ineens te pakken. Sedertdien kende hij een gestage evolutie, die ertoe leidde dat hij goed twee jaar geleden van zijn hobby zijn beroep kon maken. Een bijzonder verhaal.

Belevenis DHM: Vanwaar de duivenliefde?

Van jongs af heb ik altijd interesse gehad voor alle verschillende dieren, voor de paarden van mijn opa, voor honden, vogels en dus ook voor duiven. Ik volgde op VITO houtbewerking en mijn eerste grote project was het bouwen van een duivenhok. Ik was toen 15 jaar. In het begin had ik een paar sierduiven maar op een bepaald moment kwam er een vliegduifje binnen en dat heb ik geprobeerd om op te leren.

Onze pa reed met mij naar Meer en ik liet de duiven dan los, eigenlijk vanuit de verkeerde richting. Van Ed en May Poels kreeg ik dan een koppel jonge duiven en heel wat informatie. Ed werd mijn mental coach. Ik werd lid in Meer, in het lokaal van Meyvis.

Ed kwam elke week en stuurde bij wat beter kon. Hij gaf tips over hoe je de duiventil gezond kan houden.

DHM: Volgden er nadien ook sportieve resultaten?

Mijn eerste overwinning en naar mijn gevoel beste prestatie was de eerste duif die terugkwam. Dat was een fantastisch gevoel. Stilaan werd het beter en beter. In 2011 werd ik algemeen kampioen Quiévrain bij `De Snelvlucht` en bij `De Noordhoek`.

In 2012 had ik een geweldig jaar. Ik herhaalde het kampioenschap bij `De Snelvlucht` en bij `De Noordhoek`, werd ook kampioen met de jaarse duiven en met de oude duiven.

Professioneel én als liefhebber aan de slag met duiven

Eric, die ik al langer ken, was daar loftmanager geworden en hij vroeg me of ik zin had om er mijn beroep van te maken. Eric en de Weerd spelen in België onder de naam ‘N. de Weerd - Berckmoes’. In Nederland wordt gespeeld onder de naam Team de Weerd, onder de leiding van Eric. Samen met mijn collega Rik verzorg ik er sedertdien de speelduiven. Ben verzorgt de kweekduiven.

DHM: Wat houdt dat juist in?

Rik en ik verzorgen en trainen de wedstrijdduiven. We hebben een grote ploeg van oude en jonge duiven waar we telkens aan het seizoen beginnen. De aantallen verschillen van seizoen tot seizoen. Er worden ook duiven ingezet op One loft races in het buitenland. Dat verschilt door het seizoen, er worden ook duiven via beurzen te koop aangeboden.

Wat ik doe, verschilt eigenlijk niet veel van wat ik op mijn eigen kot altijd gedaan heb, maar dan heel wat groter. ’s Morgens bij aankomst laten we de eerste ploeg los en laten die een uur vliegen. Wij maken de hokken proper, maken eten en drinken aan. Als de 1e ploeg binnen is, laten we de volgende ploeg los.

En zo elk uur een ploeg.

Einde 2012 stond ik in het ‘Casino Kursaal’ van Oostende op het hoogste podium als winnaar van het ‘Nationaal Jeugdcriterium KBDB’ in de categorie 21 tot 30 jaar. Dat was een hele belevenis.

Professioneel DHM: Ondertussen ben je professioneel aan de slag met duiven, niet?

Ik ben altijd even fanatiek bezig gebleven met mijn hobby. Drie jaar geleden kreeg ik van Eric Berckmoes het aanbod om in Nederland fulltime aan het werk te gaan als professionele duivenverzorger en trainer bij het Dr. De Weerd Pigeons kweekcentrum, het vroegere Interpalomas Lofts. Daar zijn duiven van een select aantal topliefhebbers en nationale winnaars, asduiven en olympiadeduiven samengebracht. Dierenarts Dr. Henk de Weerd, heeft een wereldvermaarde dierenkliniek gespecialiseerd in duiven. Henk komt regelmatig kijken naar kweek- en speelduiven.

Angelo Roelen MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 29

SPORT Vlag

in de weekends moeten de duiven ook verzorgd worden. Tijdens die vrije dag werk ik nog een beetje als zelfstandig timmerman in bijberoep. Daar heb ik voor geleerd hé. Vakantie in de zomer is moeilijk, omdat het dan druk is. Dat is dus iets voor buiten het seizoen. Maar mijn partner Tinne en mijn dochtertje Milou (3 jaar) vinden het best oké zo. Ik ben heel tevreden met mijn job, doe het heel graag.

DHM: Hoe weten de duiven dat ze een uur moeten vliegen?

Ze zien dat aan de vlag op het hok. Als ze een uur getraind hebben, wordt de vlag weggenomen. Dan weten ze dat ze mogen binnenkomen. Ze zijn zo afgericht. Duifjes die niet gelijk binnenlopen, mogen nog een uurtje met de volgende ploeg mee trainen. Ze komen als jonge duiven uit het kweekhok bij ons en dan beginnen wij ze op te leren. Kweekhok en wedstrijdhok staan naast elkaar. Sommigen vliegen iets langer, anderen gaan al wel eens eerder zitten. Maar een uur is de standaard.

Het wedstrijdsysteem in Nederland is overigens anders dan in België, waar per categorie gespeeld wordt (jonge, jaarse of oude duiven). Onze noorderburen kennen een oplopend systeem doorheen het seizoen. Het begint met de ‘vitesse’ (korte afstanden), dan ‘halve fond’ en vervolgens de ‘dagvluchten’ tot 500 km. Met de duiven van Mark de Weerd spelen we de ‘fondvluchten’ (= lange afstand, tot Barcelona).

DHM: Een mooie job?

Ja zeker, als je van je hobby je beroep kan maken, zou het erg zijn als het niet plezant was. En de duiven voelen aan als van mijn eigen. Wij zijn er ook constant mee in contact, ze kennen ons.

DHM: Hoe ziet je werkweek er uit?

De normale werkuren zijn van 7.30 tot 17 uur. In de winter lukt dat wel. In de zomer maken we langere dagen, want dan moeten ze ook voor de wedstrijden naar

Liefhebber

De duiven van de jonge Angelo speelden lang geleden een rol in het theaterstuk ‘Paradijs voor futlozen’. Een theatervoorstelling die regisseur Don Verboven maakte voor het Turnhoutse gezelschap Het Gevolg, en die in september 2006 op het domein van Wortel-Kolonie te zien was. In de hoofdrollen speelden Nico Sturm en Bruno Vanden Broecke. Angelo heeft er fijne herinneringen aan. het lokaal gebracht worden. Inkorven is meestal ’s avonds. Als het warm weer is, zijn we veel vroeger op de kooi, zodat de duiven kunnen vliegen voor het te warm wordt. Als je met dieren werkt, moet je je aan hen aanpassen. We werken in een beurtrol systeem, zodat er zeven dagen op zeven iemand op de hokken is.

In de week heb ik twee dagen vrij, want

DHM: Hoe gaat het ondertussen met je eigen duiven?

Ik haal ik met mijn duiven steeds mooie prijzen in onze lokale verenigingen. Ik speel vooral in Meer, in de Snelvlucht.

Heel plezant om te doen. Dit jaar weer een seizoen gehad met enkele hele mooie uitslagen. Ik speel enkel ‘Quiévrain’. Sinds 2 jaar heb ik ook de keuze gemaakt alles op één hok te zetten; jonge, jaarse en oude duiven ondereen. Een heel ongewoon systeem, maar het is me heel goed bevallen omdat ik er zo minder tijd moet insteken, moet er maar 1 hok trainen en het is klaar.

Ik heb door mijn werk ook minder tijd.

Tijdens de dag laat mijn vader ze trainen als dat nodig is. We wonen naast mekaar in de Gelmelstraat en de kooien staan bij mijn ouders achter in de tuin. Ik kweek nog zelf, maar dat is puur voor de liefhebberij, daar kan je niet van leven. Ik doe ook echt geen moeite om eigen kweek te verkopen. Ik doe het zuiver voor het amusement. Het blijft een leuke bezigheid. (jaf)

TOPAANBIEDINGEN nieuwe en 2e handswagens ERKENDE CARROSSERIE alle merken

Erkend hersteller I Verhuur I eigen takeldienst

+75 jaar GARAGE GEUDENS BEDANKT voor uw vertrouwen!

GEUDENS.BE I sales@geudens.be I +32 3 315 71 76

30 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

STRAAT IN DE MAAND

VRIJHEID

Vrijheid, Hoogstraten

De tijden zijn (hard) veranderd, de Vrijheid ook…

WONEN ‘Vrijheid’ is mijn straat, je hoort het niemand zeggen. En je woont niet in de Vrijheid maar op de Vrijheid. Dat lidwoord moet er in Hoogstraten bij: het is ‘de Vrijheid’.

In vogelvlucht

De bewoners

In 1210 verhief de hertog van Brabant Hoogstraten tot stad en vrijheid ten bewijze dat dit dorp in die tijd al een regionaal belang had. (ook Turnhout, Herentals en Arendonk deelden mee in de vreugde). Vandaar de Vrijheid zovele eeuwen later. Bakermat van Hoogstraten, winkelcentrum, hoofdstad van de Noorderkempen, stadje met smaak, parel aan de kroon, … dikke nek (toren in de nek), dit laatste leerden we nog maar pas kennen. En dan gaat het over de Vrijheid grotendeels, zonder deze is er geen sprake van Hoogstraten, toch?

Marc Van Hecke en Rita Peeters

Met een historisch verleden als centrum van het ommeland heeft Hoogstraten in de 19de eeuw wel een tram gemist (hoewel die er ook gereden heeft), de industriële revolutie ging hier voorbij. Het land van Hoogstraten kende lange tijd geen ontsluiting, het kanaal Rijkevorsel-Hoogstraten is er nooit gekomen, noch de industrialisatie. De stad en streek vielen terug op landbouw, onderwijs, kleinhandel en ambachten.

Zo staan er nog steeds 29 woningen of gebouwen op de lijst van onroerend erfgoed, de meesten verbouwd in de 19de eeuw maar wel ouder van oorsprong. (zie: https://inventaris.onroerenderfgoed.be/themas/14403). Maar zij die vroeger en nu kunnen vergelijken, lopen niet meer dik gezaaid, terwijl dat nogal eens de invalshoek is voor onze gesprekjes in deze rubriek. Het was dus een bee tje zoeken in een hooiberg. Wie woont er al zijn leven al op de Vrijheid? Die mensen zouden het verhaal van de Vrijheid van de laatste 30 jaar kunnen vertellen. En we vonden ze.

“Vrijheid en Leemstraat waren één en al speelstraat” Het gezin Van Hecke woonde in de Vrijheid naast Jaak Swaegers, waar in de achtertuin aan de Leemstraat nog varkens werden geslacht. In 1942 tijdens de oorlogsjaren lag Marc in een schuif van de winkel in de kelder. Op het adres waar Framandi nu gevestigd is, baatte moeder een winkel in algemeen textiel uit. Zij was gehuwd met Medard Van Hecke, afkomstig van Sleidinge. Deze was samen met zijn broer Omer (die in Meersel-Dreef ging wonen) in de streek blijven plakken bij het ophalen van potgrond voor de bloementeelt in het Gentse.

Zijn middelbaar onderwijs volgde Marc bij de Jezuïeten op internaat in Turnhout, “nadien niks meer, de winkel stond te wachten”. Samen met broer Lu nam hij de winkel van moeder over in 1966 en werd er “uitverkoop gedaan van de oude rommel van ons moeder. Dan zijn we schulden beginnen maken en gaan verbouwen, jaren aan een stuk. Rita en ik konden niet bij de zaak wonen en trokken in wat nu het Chocoladehuis is. In 1980 verhuisden we naar de overkant met de lingerie (Mevrouw) terwijl de rest van de zaak werd stopgezet. Beiden zijn we nog actief, ik doe de boekhouding van de zaak en Rita helpt de dochter als het druk is in de winkel.”

“In mijn jeugd lag er tussen de bomen zand. Daar werd vooral onder de buurjon-

gens met de knikkers gespeeld. Vrijheid en Leemstraat waren één en al speelstraat, er was weinig of geen verkeer. In die laatste kon het stinken vanwege de daar gevestigde leerlooierij. Maar Hoogstraten was al wel een centrum vooral door de scholen die er waren, en door de vele kleine familiale winkels zoals Doms, Willems, Van Bergen. In onze sector was de ‘Francaise’ vooral concurrent, terwijl Aloïs Bruurs stof aan de meter verkocht.”

Rita: “Hoogstraten had wel een grote fanfare. Maar aan het verenigingsleven namen we amper deel, er moest altijd gewerkt worden, ook ’s avonds als het inrijgen van de corsetten diende te gebeuren.”

Op de vraag hoe de Vrijheid nu is? “Druk hé, en veel tractors als ze mest beginnen rijden, die moeten allemaal naar Wortel precies. Heel druk is het als de scholen open en dicht gaan, voor de rest is het wel traag verkeer. We hebben goei geburen maar tegenwoordig blijft het bij een goeiendag, je kent de mensen nog amper die op de Vrijheid wonen. En de koers op de Vrijheid dateert ook van lang geleden. Ik

MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 31

STRAAT IN DE MAAND Zij herinnert zich haar jeugdjaren nog best. Er was in elk geval lang niet zo veel verkeer als tegenwoordig. “Onze ouders zaten ’s avonds buiten op straat om te buurten. Iemand in het deurgat zien staan, dat zie je toch meer.” In het begin woonde ze op de Vrijheid langs de oostelijke kant en trok ze met beste vriendin Christel Matthysen naar school, niet over straat maar stiekem door de hagen van de tuinen langs achter naar de Leemstraat.

Liliane ’van de Roma’ denk wel dat ik de oudste bewoner van de Vrijheid ben, allee die er al het langst woont.”

Marc en Rita zul je wel eens op de fiets tegenkomen in de omstreken vooral op Nederlands grondgebied waar de fietspaden enz., want fietsen daar houden ze van. En actief blijven in de zaak, “ik wil hier eigenlijk altijd blijven wonen’, eindigt Marc het babbeltje.

Liliane van de Roma

“Iedereen hebben we zien trouwen en begraven worden” Ze is weggeweest, uit Hoogstraten, wel 23 jaar in Merksplas gewoond, maar altijd verbonden gebleven met Hoogstraten, met de Vrijheid: “We kwamen voor alles naar hier, ik miste Hoogstraten wel”.

Het zijn de woorden van Liliane van de Roma.

Als dochter van ‘den Buek’ (Fons Frans) groot geworden in de omgeving van de Statie. In die tijd durfde men wel eens een tafel op straat zetten en te kaarten.

“Ik heb aan de Statie nog een winkeltje uitgebaat.” In 1964 huwde Liliane Gust Sprangers en startten ze in 1972 met de uitbating van café Roma. “Het waren de plezante zeventig en tachtiger jaren, we keken op de kerk, iedereen hebben we zien trouwen en begraven worden. Maar de Vrijheid was toen niet als nu: veel minder verkeer natuurlijk. En Jef Clabots die

met zijn karreke de straat proper hield, ik snap niet dat mensen nu zomaar alles weggooien, de Vrijheid kan er soms toch nogal bijliggen.”

“De Gazet van Antwerpen was hier eens en vroeg of ik last had van het Seminarie?

Niks, zei ik, ook die bel hoor ik niet. En het verkeer ook maar amper, maar die tractors rijden wel hard. Er verandert toch wel veel: de Roma weg, nu de Tram, het is niet meer zo gezellig. Dat zwaar verkeer zouden ze moeten weghouden. En dan die leegstand, vroeger werd er gevochten als er iets leeg kwam te staan… En toch heb ik altijd graag gewoond op de Vrijheid.”

“Maak er iets goed van hé,” zegt Liliane als we vertrekken. Vandaar dat we per sé het glasraam dat vroeger café Roma sierde op de foto wilden. Een herinnering, nostalgie naar een vervlogen tijd?

De winkels van toen zijn er niet meer: Willemse, een babywinkel en coiffeur recht over het stadhuis, de super-shop op de hoek naast fietsen Verschueren. “Als echte Hoogstratenaar moet je natuurlijk in de processie lopen en meedoen aan Begijntjes Laat Besluit. Ik denk dat ik zowat alle rollen vervuld heb in de processie, van schaapje tot maagd. Want naar die kermis, daar werd naar uitgekeken.

Niet dat die zo stevig gevierd wordt als in de andere dorpen met volksspelen en zo, maar toch. Wekelijks kwam het jonge volk eerst samen in de Roma, om dan verder te trekken naar de Pax - oh die fuiven, daar werd ook echt naar uitgekeken, de High Street of naar Rijkevorsel.”

Greet zelf bleef niet altijd hier wonen.

Tussen haar 18 en 29 jaar baatte ze babywinkel Piccolino in Merksplas uit. Maar als ze op zondag naar huis reden en in de Gelmelstraat toekwamen en de kerk zagen, dacht ze steevast: “Ik wil terug naar hier. Ik denk dat elke echte Hoogstratenaar altijd terug wil.” En zo geschiedde.

Met echtgenoot Juul Schrickx werd er in het ouderlijk huis gestart met Immo Van Huffel. “Nooit last van gehad maar de laatste jaren ontstaan er scheuren in de hal, wij denken van het zwaar verkeer. Als die bussen hier uit de zijstraat komen gereden, dan daveren de ruiten

Greet Van Huffel

“Ik denk dat elke echte Hoogstratenaar altijd terug wil” Greet Van Huffel, inderdaad dochter van Fons, groeide op in (op?) de Vrijheid alwaar vader met verzekeringen begon, naast andere werkzaamheden. Toen zijn kantoor in de living te klein werd, kocht hij de woning naast de toenmalige Tinnen Pot en nog later het hoekperceel waar de verzekeringen ondertussen al jaren resideren onder de broer van Greet.

32 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Greet Van Huffel

STRAAT IN DE MAAND wel eens. We slapen dan ook achteraan, in tegenstelling tot vroeger toen ik aan de straatkant een kamer had. En die 30 km, dat kleine bord zien ze echt niet allemaal, je moet al in 2 richtingen kijken en het zebrapad nog in het oog houden als je de Tinnenpotstraat verlaat naar het noorden.”

Besluit Een besluit over de Vrijheid kan hier niet ontbreken, misschien is het eerder een standpunt. Veel resten er niet meer van de vroegere ééngezins(familie)woningen die hier meestal gepaard gingen met een kleinhandelszaak. De Vrijheid evolueerde naar een aaneengesloten bebouwing van winkelpanden of kantoren zonder eigenaar-uitbater die er zelf nog woont. Erboven zijn meestal de appartementen bewoond, maar ongekend is zeker minder bemind. Nog opvallend: de grote diepe tuinen van de vroegere huizen zijn ingevuld door diepe winkelpanden. Een TV in de woonkamer op het gelijkvloers zul je langs de straatkant niet snel nog tegenkomen.

En het alomtegenwoordige verkeer, niet zozeer de snelheid als vooral het lawaai (een demper op de tractors?) wordt blijkbaar door zowat iedereen als storend ervaren. Ooit was dat anders, zo luidde het nostalgische commentaar: toen kon je nog (velo)koers rijden zonder de straat over te steken op het circuit Peperstraat, Gelmelstraat en Vrijheid… En toen zorgde de schaduw van de bomen aan de oostzijde van de Vrijheid voor koelte in de living op het eerste verdiep. Blijkbaar werden ze toen minder kort gesnoeid. De tijden zijn veranderd, de Vrijheid ook. (ep)

Straat in het vizier: een Vrijheid voor het leven?

Een provinciaal EFRO-project ‘Straat in het vizier’ licht een conceptstraat in de gemeenten Geel, Heist-op-den-Berg, Herentals, Hoogstraten en Mol uit, waarbij de versterking van het kernwinkelgebied als onderdeel van het strategisch commercieel plan de rode draad is.

De Vrijheid in Hoogstraten was dus object van studie. Vooral de leegstand in de verschillende winkelstraten (is de Vrijheid wel een winkelstraat?) was een uitgangspunt. Toen, in 1918 werd er een leegstand van een 20-tal panden geteld. Niet duidelijk is hoe lang men de Vrijheid zag, de Heilig Bloedlaan wordt al eens meegeteld, ook wel omdat de huisnummers gewoon doorlopen. Vandaag tellen we zelf 15 winkelpanden die leeg staan en 2 statige woningen overstaand aan elkaar, de pastorij van het Begijnhof en het familiehuis van Brouwerij Brosens.

Voor die doorlopende nummering hebben we overigens nog altijd geen sluitende verklaring gevonden. Er is er één: oorspronkelijk vertrok de Vrijheid aan het Van Aertselaerplein (tolpoort in vervlogen tijden) en eindigde aan de 2de tolpoort aan de Loenhoutseweg. In 1930 werd ter gelegenheid van Heilig Bloed de laan met dezelfde naam ingericht alsmede de Lodewijk de Konincklaan.

Plus en min Pluspunten in de studie over de Vrijheid zijn de mix van voorzieningen met een hoge kwaliteit: een mengeling van wonen/winkelen/werken/onderwijs.

Verder zijn er parkeerfaciliteiten, gratis mits het respecteren van de blauwe zone over de hele lengte. Minder goed scoren de verkeersdrukte, het ontbreken van een marktplein, de hoge huurprijzen en de vele appartementen.

Deze studie was vooral gebaseerd op een bevraging van wat men noemt stakeholders: voorbijgangers in de straat, winkeliers, vertegenwoordigers van horeca en handel, administratie.

Vandaar toch enig voorbehoud. Zijn de conclusies van dergelijke workshops niet eerder een vorm van wishful thinking dan een objectieve meetstaat en actieplan?

Neem nu een marktplein dat men zou creëren vooraan in de Gravin Elisabethlaan. Ik vrees dat het er nooit een echt marktplein zou worden, want niet op de Vrijheid gelegen en niet bewoond. ‘Vrijheid voor het leven’, zo luidde de slogan van deze studie.

Misschien zijn er wel goeie redenen waarom deze nooit verder ingang heeft gekend. (ep)

SFEERVOL W O N E N Kom langs en samen creëren we het interieur van je dromen met de mooiste raamdecoratie!

GORDIJNEN BINNENZONWERING BEHANG & KLEURADVIES VLOERBEKLEDING PVC-VLOEREN BOXSPRINGS & BEDLINNEN KAPELSTRAAT 6 BAARLE-HERTOG T. 014 69 90 02 WWW.VANDERSLUIS.BE

MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 33

Eigen fabricage

Maatwerk Volg o n

s op

Productie en plaatsen van houten vloeren - Interieurprojecten op maat www.martensvloeren.be

Nood aan een nieuwe uitdaging?

Te Hoogstraten

Mechanical Design Engineer Technical Sales Support

Groot Eyssel 39a - Meerle - T. 03 315 84 32 - GSM 0478 36 74 88

Meer info: caden.be/jobs jobs@3dcadworks.be

Veilingstraat 7 / B - 2320 Hoogstraten | T: +32 3 295 47 33 | E: jobs@3dcadworks.be

Love 2 heal Paul van Huffel Helend medium Carolinestraat 11 2322 - Minderhout Tel.: 0475 66 92 77 info@love2heal.be www.love2heal.be

God gaf aan mij de legkaart van mijn leven Als stukjes speelgoed in een kinderhand.

De doos met het voorbeeld heeft hij niet gegeven.

Ik vind niet meer dan de hoekjes en de rand Daar binnen in zie ik alleen maar kleuren Ook stukjes zwart, en stukjes wolken wit.

34 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

DEZE MAAND

Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten - redactie@demaand.be

Drie directieleden met pensioen in ASO Spijker en Klein Seminarie SCHOOL Als kapiteins van twee van de vier grote Hoogstraatse onderwijsvloten op pensioen gaan, is het niet meer dan betamelijk dat ons maandblad daar de nodige aandacht aan besteedt.

Want dat is het geval voor Greet Kesselaers van het ASO Spijker en Greet Op de Beeck van het Klein Seminarie die beiden per 1 maart de schoolpoorten achter zich sluiten. Een maand later trouwens gevolgd door Diane De Neve, die het ambt van adjunct-directeur bekleedde in ASO Spijker en carrièrelang pal aan de zijde van Greet Kesselaers stond.

Het moge duidelijk zijn dat de babbel die we met betrokkenen hadden samenvattend was. De diversiteit aan taken die rust op de schouders van schooldirecties noopt tot overzicht. Omwille van de vele overeenkomsten tussen beide scholen zijn ook vele issues uiteraard voor dubbel gebruik vatbaar.

Hoe het begon Greet Kesselaers behaalde haar licentie (thans master) wiskunde in Leuven. Voor zovelen hét horrorvak dat ze vanaf september 1983 ging doceren aan het ASO Spijker. Om er in 2008, mede op aandringen van haar collega’s, Gust Luyten op te volgen als algemeen directeur. Greet ambieerde niet zo onmiddellijk een directiefunctie maar de Spijkergeest die haar zo goed past en 25 jaar lesgeven deden haar uiteindelijk dit nieuwe pad inslaan.

Greet Kesselaers, algemeen directeur ASO Spijker

Greet Op de Beeck belandde als licentiaat (Leuven) Germaanse talen in 1983 in het KS en deelde haar talenkennis met het aanwezige volkje, tot ze in 2015 met goedkeuring van haar collega’s benoemd werd tot pedagogisch directeur van de derde graad. In de tachtiger jaren aan de slag gaan als zevende vrouw in een mannenbastion (voorheen het ‘pastoorsfabriekske’) met 100 leerkrachten en een toen nog ‘echte’ jongensschool, verdient onzes inziens een aparte vermelding. Aanvankelijk had zij ook andere taken, maar de operationele diensten worden thans waargenomen door MIRHO, de overkoepelende instantie van de Hoogstraatse scholengemeenschap.

De verscheidene directeurs kunnen zich hierdoor volledig wijden aan hun pedagogische opdrachten in een gedeeld leiderschap.

We kunnen het ons voorstellen dat in den beginne de meeste energie diende gestoken in de continuïteit van de organisatie, maar dat geleidelijk aan eigen accenten werden gelegd en initiatieven genomen.

Greet Op de Beeck, directeur 3de graad Klein Seminarie

Diane De Neve, adjunct-directeur ASO Spijker

Welbevinden Greet Kesselaers stelde zich inderdaad aanvankelijk als eerste taak om het niveau van het ASO Spijker te handhaven, leerlingen klaarstomen voor een succesvolle passage door universiteit of hogeschool.

Waarna ze veel energie heeft gestoken in het welbevinden. Dit met de idee dat alleen een jongere die goed in z’n vel zit, ook goede leerprestaties kan leveren. En indien het jonge volk zich goed voel, doet de directie dat ook. En daarom heeft ze nogal wat activiteiten ontwikkeld waarbij de remmen los mochten. Gewoon eens

MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 35

DEZE MAAND goed ‘zot’ doen maakt hoofden leeg die nadien terug kunnen gevuld worden.

samen leren

samen leven

in ons dorp in de stad

Pestgedrag is een zorg in elke school.

Daarom werd een systeem op het getouw gezet om vijfdejaarsstudenten op te leiden tot ‘conflixers’, bemiddelaars.

Elke leerling kiest ook een VP, een vertrouwenspersoon binnen de school, een collega leerling, een huidige of vroegere leerkracht. Bijzonder veel aandacht spendeerde ze aan een goede communicatie met haar leerkrachten, dé basis van vertrouwen in een ‘bottom up’ filosofie, van onder naar boven.

Momenteel is de nachtrust verstoord door het lerarentekort. Directies moeten lesroosters sluitend krijgen, leerkrachten moeten bijkomend openstaande lesuren invullen, leerlingen missen regelmaat. Daarom bij hoogdringendheid gevraagd: creativiteit, management, flexibiliteit, inzet.

Kempische grond Bij de aanvang was het er Greet Op de Beeck in het Klein Seminarie om te doen de warme ingesteldheid van the founding fathers in stand te houden. En er geleidelijk een stap verder in te gaan door de oorspronkelijke inzichten te herdefiniëren naar het eigentijdse. Bij wijze van overgang tussen de oude en nieuwe generaties. Een grafische voorstelling van deze update werd gevat in wat wij dan zullen noemen de ‘Boom van Waarden’ met een stevige normatieve vertakking en krachtig geworteld in Kempische grond.

Meer eigentijdse initiatieven kregen dan weer vorm in de nieuwe studierichtingen Sport (nog gedeeltelijk in ontwikkeling) en STEM (Science, Technology, Engineering, Mathematics). Het sportaanbod is de evidentie zelve met de uitgebreide sportaccommodatie op de eigen en aanpalende terreinen. STEM wordt aangeboden in de 3de graad en in samenwerking met het VITO dat haar technische infrastructuur inbrengt, het Seminarie haar theoretische vaardigheden. Verder werden o.m. de stages voor de richting secretariaat talen uitgebreid en werd een driedaags conclaaf opgezet om met de leerkrachten en een projectbegeleider een pedagogisch toekomstplan uit te werken.

Onuitwisbaar Het winnen van de titel ‘De Strafste School van Vlaanderen’ in 2013 zal Greet Kesselaers nooit of te nimmer nog vergeten. Een jaarlijkse wedstrijd voor scholen opgezet door de Vlaamse radiozender MNM. Merkwaardig hoe een gigantisch collectief van ouders, leerkrachten en leerlingen een weekend 24/24 lang werkte om het evenement op te bouwen. Nog een onuitwisbare indruk is ‘Haïti 1212’. 24 uren ononderbroken les en muziek ten voordele van Haïti dat op 12 januari 2010

manier de contacten tussen de verschillende actoren op de meest optimale manier konden onderhouden worden. Van de ene op de andere dag moest het afstandsonderwijs worden uitgevonden, met de grote bezorgdheid om geen enkele leerling achter te laten. We denken niet hier verder een tekening te moeten bijmaken…

Uitdagend Boom der Waarden getroffen werd door een immense (7 op de schaal van Richter) aardbeving.

Greet Op de Beeck neemt de gedachte aan het typische Seminariefeestvieren mee in haar pensioen. En vooral de inventiviteit die haar leerkrachten in deze steeds weer aan de dag legden. Zij noemt o.a. het toneelspelen (een zeer lange KS-traditie), de jaarlijkse festivalweek, het verlengstuk van een NMM-festival waarbij de studenten tijdens de middagpauze kunnen genieten van door hunzelf geregelde optredens. En wat haar in het verdere leven al helemaal niet zal loslaten is de herinnering aan het dagje Efteling waarop heel het volkje werd getrakteerd bij het einde van corona. Toen de wereld herschapen werd.

De kwade dagen Zoals een beetje te verwachten was, in beide scholen vertonen de kwade dagen dezelfde eigenheden. Hetgeen er het ergste op heeft ingehakt zijn de sterfgevallen. Greet Kesselaers verloor tijdens haar directieloopbaan een leerling, haar collega Greet twee leerkrachten. Gebeurtenissen die het schoolleven totaal totaal onderuithalen. Die een directie ertoe verplichten om naast het eigen rouwproces ook dit van de ouders, de leerkrachten en de leerlingen de juiste plaats en ruimte te geven. Een uiterst delicate opgave.

Onnodig te zeggen dat ook covid van de directies, leerkrachten, leerlingen en ouders het uiterste van hun kunnen heeft vereist. Tijdens de volledige sluiting van de scholen was er de vraag op welke

36 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Beide directeurs getuigen goeddeels van dezelfde uitdagingen. Jongeren van vandaag evolueren meer en meer kritisch, aanvaarden minder onderwijs ex cathedra (vanachter de pupiter), zijn digitaal vaardig, creatief en grensverleggend.

Meer dan voorheen worden scholen thans geconfronteerd met veranderende maatschappelijke fenomenen. De gevolgen van negatieve sociale en/of familiale contexten dringen meer dan ooit door tot in de schoolweefsels. Die nauwlettend dienen te worden opgevolgd om leerachterstanden van in een zo vroeg mogelijk stadium te vermijden. In het Klein Seminarie zijn zorgleerkrachten er mee aan de slag, in het ASO Spijker behoorde deze materie, zoals we hieronder nog zullen zien, mee tot het takenpakket van de adjunct-directeur.

Er is een tijd geweest dat er nog geen GSM’s bestonden. Toen leerlingen nog niet met een duidelijk slaaptekort in de klas zaten. Een van de redenen dat er een streng (blijkbaar tot grote tevredenheid van de ouders) embargo op het gebruik wordt opgelegd tijdens de schooltijd. Enkel bij toelating van de leerkracht en ter illustratieve ondersteuning van de leerstof mag de GSM tijdens de lesuren als hulpmiddel worden gebruikt.

En wat met genotsmiddelen? Het gebruik ervan bleef in onze tijd (lang geleden dus) beperkt tot het stiekeme roken in de toiletten, waarbij de rook aan het zicht van de bewaking diende te worden onttrokken door hem in de beerput te blazen (zo lang geleden dus). De jeugd van tegenwoordig beschikt over oneindig meer drogerende middelen. Waarvan het gebruik in de twee scholen, naar ons wordt gezegd, gelukkig niet problematisch is.

DEZE MAAND Een maand later Zoals gezegd, in ASO Spijker is er nog een afscheid op til. Diane De Neve gaat eveneens op pensioen, een maand na de Greten.

chologie bekwaamde. Een taak die haar ontiegelijk veel voldoening verschafte, tot het emotionele toe. Zeker wanneer bijvoorbeeld moeilijke jongeren tot een middelbaar diploma konden worden geleid.

De adjunct-directeur is bovendien, de adjunct van de directeur. Diane is dan ook Greet Kesselaers zeer nabij geweest in alles wat we voorgaand beschreven hebben. En uiteraard nog veel meer.

Diane deed in 1983 haar intrede in het ASO Spijker gewapend met een bachelordiploma Nederlands, Engels, Duits. Met vrucht behaald aan het Heilig Graf in Turnhout om de jeugd talig te maken.

Dat deed ze tot 2009 toen ze Lut Dhont opvolgde als adjunct-directeur.

En dan?

Haar opdracht ging geleidelijk aan de richting uit van het bevorderen van het algemeen welbevinden, de begeleiding van de leerlingen met leerstoornissen en de ondersteuning van de betrokken leerkrachten. Taken die bakken overleg, coördinatie van de betreffende actoren en psychologisch doorzicht vereisen. Reden waarom zij zich bijkomend in de psy-

Op onze vraag of het directeurschap een grotere impact had op hun leven dan het leraarschap, werd algemeen geantwoord dat directeurs 24/7 aan de slag moeten. Dat ze bij voortduring thuis de vraag krijgen toegeworpen met wie ze eigenlijk getrouwd zijn. Dat ze best dus niet meer in de klein mannen en hun specifieke besognes zitten. Dat hun sociale

contacten en hobby’s op een lager pitje moeten gedraaid worden.

Vandaar dat er behoorlijk lacherig werd gedaan over de schrik voor het zwarte gat. Diane De Neve gaat in het verlengde van haar job vrijwilligerswerk verrichten in de wereld van de kwetsbare jongeren.

Greet Kesselaers stapt mee in ’t Verzetje en is buddy bij ‘Armen tekort’. En Greet Op de Beeck gaat zowat van alles doen behalve het beklimmen van de Mount Everest.

Stuk voor stuk dingen waarbij wij hen het beste toewensen, dat spreekt. En wat met de opvolging? Op het Spijker is men er al uit: Patricia Goris en Dorien Roelen lopen al een jaartje mee en zullen de plaats van de gepensioneerden innemen. Op het Klein Seminarie was de opvolger nog niet bekend gemaakt toen wij dit schreven. U hoort er nog wel van. (nad)

Stadsdichter Monique Bol neemt afscheid CULTUUR Voor de uitreiking van de cultuurprijzen op 3 februari nam Monique Bol afscheid van Hoogstraten en omgekeerd.

Na Daan Jansen en Michiel Van Opstal maakte zij als derde stadsdichter een periode van twee jaar vol. Monique bracht een afscheidsgedicht, maar gaf eerst een overzicht van enkele van haar initiatieven sinds het vorige Cultuurcafé begin 2023 in de zaal op de kloostersite te Meer.

Boeken In die zaal op de kloostersite, waar ook de bib is ondergebracht, werd het gedicht ‘gulzig’, dat uiteraard over boeken ging, op een raam vereeuwigd.

gulzig daar staan ze: ze wachten op jou op gretige handen, fonkelende blik ze wachten op jouw honger naar meer strak in het gelid schurken ze ze lokken je, bulken van waarheden of van strooisels wilde fantasie bij herschikking, om welke reden ook bekijk je ze met frisse blik vind je wat je eerder niet zag en hoe je ook je best doet, alles tot je nemen is utopie. kies wijs en laat je strikken door het onverwachte proef van ze, ze zijn in alle maten laat toe dat ze je betoveren door wat was of is of nooit zal zijn

daar staan ze: ze wachten op jou op gretige handen, fonkelende blik ze wachten op jouw leeshonger

Ongewoon Met begeleiding van Flor Verschueren op accordeon, bracht ze gedichten in het kapelletje van Minderhout, maar ook op onverwachte plaatsen.

In de zomer was haar gedicht “letters” voor een tweede keer actief bij de zwemvijver De Mosten. Elke dag legde het personeel vijf gedichtenballen op het water. Zo kon je zwemmen tussen haar woorden.Vanop het terras zag ze jongeren samen spelen, haast automatisch vormden ze een kring en ze gooiden de gevonden ballen over en weer. De 60 laatste ballen worden deze zomer op het water gelegd. Wie een bal vindt, mag hem als cadeautje mee naar huis nemen.

Monique bracht haar gedichten op nog andere eerder ongewone plaatsen. In Meersel-Dreef schreef ze een gedicht bij het Franciscaans Labyrinth in het Mariapark. Met leerlingen van het vijfde en zesde leerjaar van de lagere school bezocht MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 37

DEZE MAAND ze een tiental poëzie liefhebbende bewoners in het rusthuis Stede Akkers.

In de zomer 2023 organiseerde de stadsdichter twee workshops. Een eerste over kwatrijnen in het klooster in Meer en een tweede over haiku’s in het Raadhuis in Meerle. Wanneer er voor deze laatste te weinig belangstelling was, verhuisde de workshop naar een huiskamer, onder het motto “Als Mozes niet naar de berg komt, gaat de berg naar Mozes.”

Groenten & Bloemen Op de openingsreceptie, na de rondgang langs de creaties van Groenten & Bloemen praatte ze met de aanwezige bloemenkunstenaars uit verschillende landen. Naar aanleiding van deze tentoonstelling was het tot een samenwerking met ontwerper Tom De Houwer gekomen. De bloemenartiest liet zich inspireren door haar gedicht ”doorkijkje” en maakte er een prachtige creatie over.

De zaterdag na de het openingsevenement las ze haar gedicht voor op straat bij het kunstwerk van Tom. Na uren voordracht keerde Monique moe en met hese stem naar haar woonplaats Kapellen terug. Blij met de warme reacties van de bezoekers.

Troost In november schreef ze een troostgedicht voor wie een dierbare verloor. Een leraar van het VITO schreef een wedstrijd uit voor de leerlingen van de hoogste graad van de afdeling houtbewerking. De vijf beste ontwerpen werden uitgevoerd op houten borden en kregen een plaats op een van onze begraafplaatsen.

perspectief gedicht voor 1 november ik denk aan je, vandaag vaker nog zo’n dag is het. je blik zo zacht je mond zo bol van klare taal. het kan toch niet. ik wil met alles gooien één keer nog lachen je ogen dan duik je het gebladerte in, ik roep je na, schreeuw dat het niet kan niet mag. ik kruip in een hol, verdwijn uit het alledaagse. uit rozen en hout zweeft je aroma. in elke koolmees hoor ik jou, in elke zee vang ik de golven die je maakt. we blijven altijd samen. tijd brengt hoop op weer

Terugkijkend Voor Monique met een gedicht afscheid nam van Hoogstraten, vertelde ze nog over de voor haar twee prachtige jaren. Ze reed 3093 kilometers voor het stadsdichterschap en was meer dan 200 uren onderweg en bezig met het uitvoeren van activiteiten.

In haar inbox ontving ze 888 mails die te maken hebben met het stadsdichterschap. In totaal schreef Monique 18 gedichten en is ze in onderhandeling om ze uit te geven in boekvorm.

Afscheid nemen doet ze zo:

38 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

lief hoogstraten twee jaar mocht ik jou dienen. je overviel me met je grootsheid, de knusse cafeetjes wandelpaden en verrassende ontmoetingen. het werd een hartelijk weerzien met de stad die me baarde. nu laten we elkaar los. Toch blijven we verbonden. blijf eigenwijs en krachtig lieve stad, zorgend en passioneel, blijf jezelf sappig en zoet als de aardbeien uit je aarde zo dankbaar ben ik, voor de dreven, de bossen de weidse velden, de hartelijke hoogstratenaren en het uitzicht vanuit de toren. zorg voor jezelf ik laat jou mijn gerijpte woorden en mijn hart het ga je goed, lieve stad. voor altijd en twee dagen blijf ik - jouw stadsdichter op rust.

Een mooi en waardig afscheid, dat een sterk stadsdichterschap bekroont… (fh)

Nou en? Patrick Van Gompel over de Hollanders LEZING Patrick Van Gompel is een naam die ongetwijfeld een belletje doet rinkelen. Hij bouwde naam en faam op als verslaggever en als journalist en zijn roots liggen in onze regio.

Op vrijdag 8 maart geeft hij een lezing over zijn nieuwste boek: ”Nou en. Waarom de Nederlanders zo Nederlands zijn.” Dat gebeurt op uitnodiging van Natuurpunt Markvallei in bezoekerscentrum Vallei van het Merkske (De Klapekster).

Voorzitter Bart Royens: ”We komen Patrick regelmatig tegen op onze activiteiten en zijn nieuwe boek prikkelde onze nieuwsgierigheid. Bovendien zijn er ook wel wat leden van Nederlandse origine als vrijwilliger actief in onze vereniging. Daarom leek het ons zeker de moeite om Patrick eens uit te nodigen om zijn verhaal te doen.”

Grensbewoners Met zijn laatste boek beroert hij natuurlijk de harten van de grensbewoners. ”De Nederlanders. We kennen ze. Denken we.

DEZE MAAND We hebben er in elk geval een mening over. Waarom zijn ze zoals ze zijn? In mijn nieuwe boek ga ik op zoek naar de ziel en het karakter van de Nederlanders. De koning en de koningin praten helder over het vrije woord. De strijd tegen het water is legendarisch. De invloed van Luther en Calvijn is er nog altijd. Er is het rijke koloniale verleden met de Gouden Eeuw, de slavernij en de excuses. Wie komt eerst, de dominee of de koopman? En hoe zit het met verdraagzaamheid, racisme, het n-woord, Zwarte Piet en de nationale trots?”

In zijn lezing fietst Van Gompel door de geschiedenis van onze buren en kruipt hij in het hoofd van de Nederlanders. Tussendoor schudt hij hilarische culinaire ervaringen uit zijn mouw. Als er dus één lezing is die uitnodigt tot een vrolijke en pittig nagesprek, dan is het deze wel. Patrick is naast zijn journalistieke interesse ook altijd geboeid gebleven door de natuur om zich heen. Hij vertrouwde ons

toe dat Natuurpunt ook deel uitmaakt van zijn uiteenzetting. We zijn in ieder geval nieuwsgierig.

Loopbaan Patrick Van Gompel (1957) startte zijn journalistieke loopbaan in 1978 als regionaal krantencorrespondent en als reporter voor weekbladen als Panorama. Tussen 1981 en 1989 werkte hij voor BRT 2 Radio Omroep Antwerpen en Radio 1, het persagentschap Belga en Het Nieuwsblad van het Zuiden in Tilburg. Van 1989 tot 2022 was hij verslaggever binnen- en buitenland voor VTM Nieuws / DPG Media. Daarvoor trok hij onder meer naar de burgeroorlogen in Rwanda, Congo, Somalië, Libië, het Midden-Oosten en Oekraïne. Hij was ook specialist Nederland.

Zijn interesses zijn breder dan de journalistiek. Strips en beeldverhalen boeien hem. Hij was van 1983 tot 2003 me-

deorganisator van De Stripgidsdagen in Turnhout en medeauteur van ‘Strips Aha! De wereld van het beeldverhaal’.

Voor zijn inzet voor het beeldverhaal ontving hij in 2003 De StripVos van de Vlaamse Onafhankelijke Stripgilde, de beroepsvereniging van striptekenaars.

In 2019 kreeg hij Het Gulden Boek, een onderscheiding van boek.be voor zijn enthousiasmerende journalistieke werk voor het boek en de verspreiding ervan.

Verder is hij jurylid van de Knack Hercule Poirotprijs voor het beste Vlaamse misdaadverhaal en bedenker en brouwer van het bier Tripel 888.

Op 8 maart is hij om 20 uur te gast in Wortel. De lezing wordt georganiseerd door Natuurpunt en Avansa. De deuren van De Klapekster gaan om 19.30 uur open, vooraf inschrijven is verplicht (via www.natuurpuntmarkvallei.be). Leden betalen € 5, niet-leden € 8. (ao)

Corentin ontmoet Emilie Rolin-Jacquemyns in de Eeuwfeestkapel TENTOONSTELLING Op zondag 3 maart kan je van 10 tot 17 uur in de Eeuwfeestkapel van het Klein Seminarie een tentoonstelling bezoeken waarin het werk van Corentin geconfronteerd wordt met werk van Emilie Rolin-Jacquemyns. Het is een ontmoeting tussen hedendaagse schilderijen van landschappen van schilder Corentin (www.corentinrieke.be) en pentekeningen van noordkempense landschappen van Emilie Rolin-Jacquemyns uit eind 19de eeuw.

De schilder Corentin (Antwerpen 1958)

evolueerde van het schilderen van gezichten in hevige kleuren op groot formaat naar landschappen in een impressionistische stijl. Sinds hij enkele jaren geleden van een bosrijke omgeving naar het centrum van een gemeente is verhuisd, is de natuur ineens prominent op zijn doek verschenen.

Emilie Rolin-Jacquemyns (Gent 18421906) was de dochter van Eduard Jacquemyns, ze huwde Gustave Rolin en trad in de artistieke voetsporen van haar tante Clara Voortman. Het grafisch werk van

Emilie Rolin-Jacquemyns Emilie geeft, net zoals de foto’s van Clara Voortman, een 19de eeuws tijdsbeeld van onze streek.

Werk van Emilie Jacquemyns

In een tijd dat fotografie eerder zeldzaam was zijn haar pentekeningen dan ook een mooie weergave van vervlogen tijden.

In de pentekening “zicht op Meerle met bomenrij en water op de voorgrond” uit 1873 is er duidelijk nog een weids beeld op de kerk van Meerle, enkele opvallende gebouwen en een windmolen.

MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 39

DEZE MAAND Uitzonderlijk Emilie was van in haar jeugd tot op late leeftijd een uitzonderlijk tekentalent.

Dat komt tot uiting haar werk waarmee ze verschillende prijzen won. De hoge maatschappelijke status kan er mee te maken hebben dat haar gravures en pentekeningen in archieven bewaard worden. Bij de titels van deze werken zijn er meerdere verwijzingen naar Meerle, Baarle, Meer, Hoogstraten en Wortel.

De vader van Emilie - grootgrondbezitter en eigenaar van Heerles Hof - wilde de gronden in deze streek vruchtbaarder maken. Hij start een chemisch labo, een steenbakkerij en bouwde modelboerderijen en arbeiderswoningen. Haar man Gustave Rolin was (mede) eigenaar van de Broederstede. De vader van Gustave was voorzitter van een Gentse kunstvereniging. In deze kunstkring werden man-

Werk van Corentin nen én vrouwen aangespoord om zich te wijden aan de schilderkunst. Het was hip om zich in de salons te etaleren, zelfontwikkeling van de mens stond centraal.

De expo is een ideale gelegenheid om pentekeningen over de Noorderkempen, hedendaagse landschappen te ontdekken in de art deco architectuur van de kapel van het Klein Seminarie. (fh)

Wandelschoenen aan met Natuurpunt Markvallei betalen. Deelnemers verzamelen aan café ”Aan de Waterkant” om 14 uur.

Koloniewandeling Op de derde zondag van de maand, dit keer is dat 17 maart, staat een klassieker op het programma. De gratis gegidste wandeling in Wortel Kolonie voert langs de belangrijkste erfgoedgebouwen van de voormalige landloperskolonie. Onderweg worden heel wat weetjes over de natuur meegegeven.

De duur van de wandeling is 1,5 uur, de afstand ongeveer 6 kilometer. Het is aan te raden het schoeisel aan te passen aan de weeromstandigheden. Start om 14 uur aan Bezoekerscentrum Vallei van het Merkske (De Klapekster). (ao) Natuurgids Erik Vervoort staat met de glimlach klaar om een groep te begeleiden in Wortel Kolonie.

NATUURWANDELING Met onder meer twee gegidste wandelingen nodigt Natuurpunt Markvallei de natuurliefhebber uit om ook in maart de buitenlucht op te zoeken. Vertrekpunten zijn dit keer café Aan de Waterkant op 3 maart in Sint-Jozef-Rijkevorsel en de Klapekster in Wortel op 17 maart.

Langs de waterkant Een nieuwe episode van de “Tussen Gras en Glas”-wandelingen voert op zondag 3 maart naar Sint-Jozef Rijkevorsel. De natuurgids loodst de wandelaars langs heide, “bergen” en water.

Daarvoor doet de wandeling een aantal natuurgebieden in de omgeving van het centrum van Sint Jozef aan. De Blakheide, de Pomp en de Poelberg staan op het menu van deze mogelijk nog winterse wandeling.

“Eerst bevroren voeten, handen en neuzen, de warme chocomelk komt later,“ zegt natuurgids van dienst Erik Vervoort. De wandeling is gratis, de warme chocolademelk moet je wel zelf

40 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

DEZE MAAND

Gespreksgroep voor mantelzorgers van personen met dementie GESPREKSGROEP De familiegroep dementie van en voor mantelzorgers en familieleden van personen met dementie organiseert zes keer per jaar een lotgenoten contact. Daarbij komen mantelzorgers en familieleden samen om informatie, ervaringen en steun met elkaar te delen. Je zorgen delen met lotgenoten? “In de familiegroep dementie kwam ik eindelijk mensen tegen die me écht begrepen…”, luidt een commentaar, “dat kan bijzonder veel deugd doen…”

De confrontatie met de ziekte van Alzheimer of een andere vorm van dementie brengt veel teweeg. Wanneer een partner of familielid dementie blijkt te hebben, heeft dat immers ingrijpende gevolgen voor alle betrokkenen. Van bij de eerste tekenen is er onzekerheid - gaat het gewoon om vergeetachtigheid of dementie? In elke fase van dementie komen er echter tal van nieuwe vragen en gevoelens. Naast die vloedgolf van emoties, moet je bovendien ook praktische zaken regelen.

Hierover praten met lotgenoten die je bezorgdheid herkennen, kan je helpen. Met Brenthe Graumans als moderator zijn er zes gespreksmomenten. Telkens wordt een bepaald thema aan bod gebracht. Begin februari was dat ‘als eten en drinken moeilijker wordt’. Komen dit jaar nog aan bod: o 26 april van 14 tot 16 uur: Aandacht voor de mantelzorger (ganzenbord) o 6 juni van 19 tot 21 uur: Levenseinde (i.s.m. mantelzorgcafé Den Erdbism) o 24 september om 20 uur: Voorstelling Bobijn, een reizende voorstelling over dementie (i.s.m. LDC Hoogstraten) Vooraf inschrijven via mail! o 21 november van 14 tot 16 uur: Omgaan met zorgweigering o 13 december van 14 tot 16 uur: Babbels & bubbels (i.s.m. mantelzorgcafé Den Erdbism) De activiteiten hebben plaats in WZC Stede Akkers -1 verdieping, Jaak Aertslaan 2 in Hoogstraten. Contactpersoon is Brenthe Graumans tel. 03 340 16 00. Inschrijven via mail: brenthe. graumans@hoogstraten.be Aansluiten kan op elk moment. Deelname is gratis. (mdl)

‘Gevoel doet ertoe’ TONEEL ‘Gevoel doet ertoe’ is een theaterproductie over chronische pijnklachten. Dat klinkt allicht verrassend… Deze bijzondere voorstelling vindt plaats op 11 april om 19u30 in zaal CeCilia in Hoogstraten. Wat heeft een klacht eigenlijk te vertellen? Vier auteurs vertellen er hun persoonlijke verhaal Bram Bakker, Huub Ter Haar, Saskia De bruin en Barbara Goote.

Mieke Schroé en Klaudi Asbreuk uit Hoogstraten zijn als kinesist en coach nauw betrokken bij de Nederlandse Stichting Emovere. Ze hebben veel kennis en ervaring op het gebied van Body-Mind werk. Mieke en Klaudi merken dagelijks dat lichamelijke pijn en/of klachten niet persé een resultaat zijn van een blessure, maar ook kunnen ontstaan en aanhouden door het onbewust onderdrukken van emoties. Om deze kennis te delen hebben ze ervoor gezorgd dat de theaterboeken tour, ’Gevoel doet ertoe’, naar Hoogstraten komt.

Op 15 februari 2023 vond de aftrap plaats in Arnhem in het bijzijn van 160 belangstellenden. Daarna is de tour door heel Nederland gegaan. Hoe ga jij om met je emoties? Vlucht je ervoor weg? Onderdruk je ze? Verdoof jij ze? Of zijn ze bepalend geworden in je leven? Vier auteurs gaan met je delen wat er gebeurt als emoties onvoldoende ruimte krijgen. Ze vertellen over hoe je lijf volop signalen geeft en je aanspoort om te luisteren naar wat er echt speelt. Ze delen wat er gebeurt als je emoties laat komen en gaan. Het zal wellicht een avond zijn vol herkenning, die je moed en motivatie geeft

om verder te onderzoeken waar jouw (pijn)klacht vandaan komt. Kom luisteren, genieten en napraten.

Klaudi en Mieke geven in het verlengde van deze avond een workshop op 23 mei. Je krijgt informatie over hoe onbewust onderdrukte emoties pijn en klachten in het lichaam kunnen veroorzaken Je ervaart zelf dat ‘gevoel er toe doet!’ aan de hand van enkele oefeningen waar je zelf mee aan de slag kan gaan.

Voor meer informatie: Mieke Schroé (www.miekeschroe.be) - Klaudi Asbreuk (www.elkedaggenieten.be). tickets via de QR-code hierboven. (pm)

&

Centrale verwarming Vloerverwarming Sanitaire installaties Gasinstallaties Warmtepompen Airconditioning Epelteer 27 - 2320 Hoogstraten 0495 24 24 11 wm.installatiebedrijf@telenet.be wm-installatiebedrijf.be

MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 41

HOOGSTRATEN

www.demaand.be REDACTIEADRES Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten tel. 0472 97 12 87 redactie@demaand.be

DORPSNIEUWS � Hoogstraten: Patrick Melis 0497 41 40 29 hoogstraten@demaand.be � Meer: Marcel Adriaensen tel. 03 315 90 40 meer@demaand.be � Meerle: Jan Fret tel. 03 315 88 54 meerle@demaand.be � Meersel-Dreef: Jef Jacobs tel. 03 315 73 64 meersel-dreef@demaand.be � Minderhout: minderhout@demaand.be

“Het wordt een zottekeskot op de Buizelhoek!”

BUURTWERKING De Buizelhoek zet een druk feestjaar in. In de aanloop naar het 45-jarig jubileum van het gebuurte zaten we met Arne Dondeyne aan tafel. Hij is de huidige voorzitter van dit bruisende gebuurte.

DHM: 45 jaar Buizelhoek. Dat is niet niks. Waar ligt het begin?

Den Buizelhoek is 45 jaar geleden opgericht onder Juul Sterkens, onze eerste voorzitter. Hij zag het potentieel van een samenwerking tussen straten als een kans om meer te zijn dan zomaar een wat huizen bij elkaar; het mocht een gemeenschap worden. Ik heb de notulen van toen gelezen, wat begon met enkele straten is dus vandaag een heel netwerk van nieuwe verkaveling en straten. Sindsdien is onzen Buizelhoek uitgegroeid tot het grootste en één van de meest levendige buurten van Hoogstraten. We staan bekend om onze actieve betrokkenheid

en maandelijkse evenementen die iedereen samenbrengen.

DHM: Het feestjaar belooft iets speciaals te worden. Wat kunnen we verwachten?

Dit jubileumjaar transformeren we den Buizelhoek om in een TV-set, met elke maand nieuwe verrassingen. We willen echt zotte dingen doen die mensen bij elkaar brengen en voor onvergetelijke ervaringen zorgen. De ’Masked Neighbour’ serie is daar een perfect voorbeeld van.

Met twaalf buren die in kostuums kruipen, creëren we een spannende competitie die de buren maandelijks hopelijk aan hun schermpje kluistert. Je moet weten dat zo goed als alles geheim is gebleven, zelfs het gezin is niet op de hoogte van de deelname van mama, papa, zoon, dochter, nicht, neef, oma of opa. Dat was soms echt een huzarenstuk. Stiekem sturen, afspreken … smoes verzinnen. Ja, het

� Wortel: wortel@demaand.be

SPORTNIEUWS Rob Brosens tel. 03 314 43 39 sport@demaand.be Niet alle beeldmateriaal wordt ons met auteursgegevens overgemaakt. Neem contact op met de redactie voor eventuele rechten.

ADVERTENTIES Jan Croes tel. 0477 66 11 60 advertenties@demaand.be

SECRETARIAAT/DRUKWERKEN Emilia Horsten Begijnhof 27 2320 Hoogstraten tel. 03 314 51 03 abonnementen@demaand.be administratie@demaand.be Verantwoordelijke uitgever: F. Brosens, Begijnhof 27 2320 Hoogstraten

Het feestbestuur: Jurgen, Peter, Geert, Karen, Els, Mie en Arne (Ruud en Stephanie ontbreken)

42 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

HOOGSTRATEN was wat in de zomermaanden van 2023.

Want toen hebben we alles opgenomen.

Je kan overigens al een eerste keer kennismaken met alle kostuums op www. buizelhoek.com.

DHM: Wanneer val je uit als Masked Neighbour?

Op zich is degene die het meest en langst onder de radar blijft en kan verstoppen wie hij of zij is, straks de winnaar. Dus iedere aflevering bekijken wie we er het meest ontmaskerd werd. Maar een interessant weetje: de eerste aflevering valt niemand af, dus pas in maart valt het eerste kostuum!

Hoogtepunt

Arne Dondeyne

DHM: Ik zag in jullie TV-gids boekje ook een foto van een strandstoel. Vroege zomer?

Ja, ’de stoel’ is een knipoog naar het bekende tv-programma hé, en het is bedoeld om mensen op een leuke en interactieve manier wat te betrekken en buiten te krijgen. Elke 27ste van de maand (vanaf april) hebben de bewoners de kans om de snelste te zijn die in ’de stoel’ zit, met natuurlijk leuke prijzen. Het is een manier om de competitieve geest op een vriendelijke manier aan te wakkeren zeker. Ze moeten telkens iets met 4-5 meenemen, verwijzend naar 45. 4 sokken en 5 onderbroeken bijvoorbeeld, het wordt lachen geblazen, denk ik.

DHM: En het grote feestweekend in september klinkt als het hoogtepunt van het jaar?

Op vrijdag 27 september trappen we af met ’de slimste buur’, een quiz die zowel jong als oud zal aanspreken. Zaterdag is de grote finale van de ’Masked Neighbour’, live in de Pax met achteraf een dik feest! Dit wordt het spektakelstuk van het jaar waar iedereen naar mag uitkijken. We hopen dat de Pax te klein is. Nu al verspreiden we kaartjes met ‘we raden aan om den Buizelhoek op 27-28-29 september niet te verlaten’. En op zondag sluiten we af met een rustige familiedag, om even na te genieten van alle festiviteiten.

Onze activiteiten zijn heel verschillend, zodat er voor ieder wat wils is. Gericht op de kinderen, ouderen, jongeren. De opkomst bij evenementen, zoals bv onze laatste nieuwjaarsdrink waar 120 mensen aanwezig waren, toont aan hoe levendig onze straten zijn.

Een enthousiaste voorzitter, zoveel is duidelijk. En de Buizelhoek staat aan de vooravond van een feestjaar dat belooft de boeken in te gaan als een van de meest atypische jaren in zijn geschiedenis. We zijn benieuwd en we volgen vanop afstand mee. (pm)

Wint VTI Spijker een prestigieuze award?

SCHOOL WEDSTRIJD De finefleur van Belgische hotel- en toerismescholen nam deel aan de 12e editie van de AEHT Cornet Trophy. De Belgische preselectie voor deze Europese wedstrijd en conferentie, die in november zal plaatsvinden in Riga, Letland, kreeg zijn beslag in VTI Spijker van 28 februari tot 1 maart 2024 van. Wanneer u dit leest zal de winnaar dus net bekend zijn. Valt de Hoogstraatse ‘hotelschool’ in de prijzen?

Belgische AEHT-project. “Voor ons is de ondersteuning van AEHT een educatief

en maatschappelijk project,” zegt PR-manager Peter Buelens. “De brouwerij biedt

36 leerlingen van 11 Belgische hotelen toerismescholen zullen het in vier wedstrijddisciplines: culinary arts, restaurant service, pastry en tourist destination tegen elkaar opnemen. Ter voorbereiding volgden de deelnemers op 6 februari reeds infosessies en workshops bij Brouwerij Palm.

Brouwerij Brouwerij Palm-De Hoorn & Rodenbach zet sinds 2011 de schouders onder het

VTI leerling Senne bekwaamt zich in Culinary Arts.

MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 43

HOOGSTRATEN studenten met een horecaopleiding de kans om hun vaardigheden op vlak van bier en gastronomie aan te scherpen.

Jonge professionals maken kennis met de rijke Belgische biercultuur door hun productkennis, vaardigheden in beerand-food pairing en de serveerkunde van bier in te zetten tijdens de verplichte onderdelen binnen de wedstrijddiscipline restaurant service.”

Als hoofdsponsor van deze wedstrijd schenkt de brouwerij elk winnend team een budget waarmee ze de Belgische deelname aan de Europese wedstrijd garanderen.

Driesterrenpeter Driesterrenchef Viki Geunes is peter van de wedstrijd. “In Vlaanderen mogen we

terecht trots zijn op onze lokale producten van topkwaliteit én uiteraard ook op onze bieren. Belgische producten zijn van wereldklasse. Veel mensen vinden die kwaliteit vanzelfsprekend, maar dat is ze zeker niet. Ook dat bier over een rijker aroma- en smakenspectrum dan wijn beschikt waarmee je gerechten kan combineren, is nog te weinig bekend.

Daarom verdient dit initiatief mijn steun, tevens wil ik de studenten met mijn peterschap inspireren en motiveren in hun beroepskeuze.”

De winnaar van deze prestigieuze wedstrijd kennen we op 1 maart. Te laat om nog in ons blad bekend gemaakt te worden, wat niet wegneemt dat wij alvast een flinke duim opsteken voor onze Hoogstraatse kookhelden. (pm)

Kenji tapt een hopelijk perfect biertje bij brouwerij Palm.

Goud voor Armand Coenegrachts en Josee Desmedt JUBILEUM Op vrijdag 12 januari vierden Armand Coenegrachts en Josee Desmedt hun 50ste huwelijksverjaardag. Samen met hun familie en de medebewoners van het dienstencentrum werd het een prachtige dag. ’s Middags genoot het gezelschap van een heerlijke feestmaaltijd. In de namiddag was er muziek en samenzijn.

Op de foto de kinderen en het echtpaar, v.l.n.r.: Jan, Jef en Nik Coenegrachts. Zittend Geertrui, Armand Coenegrachts en Josee Desmedt. (fh)

Garageverkoop in alle straten van Hoogstraten-dorp voor Toerisme, Vrijheid 149 van 8 tot 14 uur, of op de hierboven vermelde website en bij alle deelnemers. (pm)

TWEEDEHANDS Voor alle nog bruikbare spullen die je van de hand wil doen, is er een garageverkoop op zondag 21 april van 8 tot 15 uur. Inschrijven is gratis voor de leden van KWB Hoogstraten of van Gezinsbond Hoogstraten. Niet leden betalen 6 euro.

Vooraf inschrijven is verplicht en dit kan tot en met 11 april op www.gezinsbond-

hoogstraten.be of ds6@telenet.be of louise-anne.coenraerds@gezinsbondhoogstraten.be.

De inrichters zorgen voor de promotie.

Meer info vind je bij KWB Hoogstraten: Dirk Schellekens, Postweg 2, tel. 03 314 65 80 of www.gezinsbondhoogstraten. be. Op 21 april is er een gratis deelnemerslijst ter beschikking in de dienst

44 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

HOOGSTRATEN

Tweedehandsbeurs kinderspullen in zaal Pax TWEEDEHANDS De gezinsbond van Hoogstraten richt een tweedehandsbeurs in op zondag 17 maart van 10 tot 12 uur in zaal Pax, Dr. Versmissenstraat 3. Het betreft een tafelverkoop, dit wil zeggen dat de verkopers zelf hun goederen verkopen. Het aanbod bestaat uit babyuitzet, kleding tot 12 jaar, speelgoed en fietsen.

Wie wil deelnemen, vindt info en kan inschrijven op de website gezinsbondhoogstraten.be. Je kan ook mailen naar louise-anne.coenraerds@gezinsbondhoogstraten.be of haar bellen 03 314 65 80. Wie snel inschrijft, heeft de beste plaats.

Voor de bezoekers is de inkom gratis. Er is ook een cafetaria. (pm)

Poëtisch viergeslacht VIERGESLACHT Van Helga Vissers kregen we een bericht over een viergeslacht in Sint-Lenaarts met Hoogstraatse roots.

Ze melde het ons met een klein gedichtje, dat we u graag meegeven.

“Op 20 november 2023 zorgde Victor Scheynen voor een viergeslacht, wie had dat gedacht!

Zie ze maar is blinken, wat zijn ze toch fier!

Samen op de foto zo netjes met zijn vier!

Vovo Victor (87) met kleine Victor (3mnd) vooraan, Voke Eric (64) en papa Sven (37) die zie je achteraan!

Zo kreeg Sint Lenaarts er een viergeslacht bij, en de familie Scheynen verdient zo een plekje in De Hoogstraatse maand en dat maakt ons blij…!”

Comme chez KSA Hoogstraten JEUGDBEWEGING KSA Hoogstraten organiseert een eetfestijn, “Comme Chez KSA”. Ze nodigen iedereen uit om op zondag 24 maart het buikje rond eten in de Rabboenizaal. Lekkere frietjes, vidée, zalm, pasta salade, fruitsalade en nog veel meer om uit te kiezen.

Meer info in hun facebook evenement of op de website van KSA Hoogstraten.

Tijdig inschrijven, de inschrijvingen sluiten op zondag 18 maart.

En vol is vol. Van harte aanbevolen! (jaf)

Theo en Loïc maken de familie Hendrickx gelukkig…

VIERGESLACHT Bij de familie Hendrickx uit Hoogstraten zijn ze de koning te rijk. Theo zorgde er voor een derde viergeslacht op rij in 2 jaar tijd. Remi (2j) en Theo (5maanden) wonen samen met papa Bengt (32j) in Minderhout. Loïc (10 maanden) woont samen met papa Jens (30j) in het Limburgse Zonhoven. Gaston (59j) en voke Staf (81j) wonen in Hoogstraten. Allen veel geluk toegewenst! (red)

Een gevoel dat we met veel plezier delen. (jaf)

MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 45

MEER

Verkiezingsjaar zonder dorpsraadcafé DORPSRAAD Het is al een gewoonte in Meer, elk jaar een dorpsraadcafé met redelijk constante werkwijze. De Meerse bevolking kreeg een uitnodiging in de bus en kon een vragenstrookje indienen.

Die vragen werden dan voorgelegd aan het schepencollege in een open dorpsraadsvergadering. De antwoorden werden steeds goed voorbereid en de bevolking luisterde aandachtig.

Maar het stadsbestuur ziet zo’n openbare vergadering dit jaar niet zo goed zitten.

Als reden wordt het verkiezingsjaar 2024 aangehaald: op 9 juni zijn er federale, Vlaamse en Europese verkiezingen; op 13 oktober gemeenteraadsverkiezingen.

In zulk verkiezingsjaar zijn de zenuwen meestal wat strakker gespannen bij de politiekers. Vandaar geen openbare vergadering waar het de politieke partijen om te doen zou kunnen zijn om zich vooral te profileren.

De dorpsraad zelf houdt er aan om toch brieven met de nodige uitleg rond te de-

Een beeld van de open dorpsraad van 2011. De openbare dorpsraad of het dorpsraadcafé zijn al 30 jaar een traditie. Dit jaar wordt een keertje overgeslagen. len, zoals elk jaar. Mensen kunnen ook nu een vragenstrookje indienen en de vragen zullen worden overgemaakt. Waar mogelijk, krijgt de vraagsteller een antwoord. Hoe dan ook worden alle vragen

gebundeld en zijn ze een mooie start om bij de volgende legislatuur de draad weer op te pakken. (ma)

140 stoere duikers in De Mosten RECREATIECENTRUM Met meer dan 140 deelnemers kende de winterduik bij Treehouse Bar aan De Mosten dit jaar een groot succes. Met een temperatuur van twaalf graden was er van winterweer eigenlijk geen sprake. Toch moet je het maar doen om water van nauwelijks tien

graden in te lopen. Verschillende verenigingen, families en vriendengroepen waagden er zich aan.

Na de duik konden de ‘ijsberen’ zich opwarmen aan het kampvuur met een warme drank en verse soep. Een deel van de opbrengst ging naar het goede

doel ‘Save the children’ ten voordele van kinderslachtoffers in oorlogsgebieden.

Sympathisanten konden ook plaatjes aanvragen om extra geld in te zamelen.

Bovenal werd het opnieuw een gezellig evenement, een lichtpuntje in de vaak grijze wintermaanden. (rob)

MEER

Sint-Jorisgilde schiet raak in de dorpsquiz QUIZ Op 10 februari quizden 13 Meerse verenigingen om de hoogste eer, namelijk winnaar zijn van de dorpsquiz. Deze editie was puik georganiseerd door Brassband Ste.-Rosalia, met Jelle Willebrords als quizmaster.

Na veel spanning kroonde Sint-Jorisgilde zich uiteindelijk als winnaar - en of ze gelukkig waren. Met slechts 3 punten voor op Toneelkring Heidebloempje die uiteraard ook wat graag hadden gewonnen.

Verdienstelijke derde was KWB Volleybal.

Maar eigenlijk waren het allemaal winnaars want zo’n avond is om in te kaderen. Proficiat. (ma)

Welke Akkermussen winnen de Mussenquiz?

QUIZ Ook de Mussenakker doet het doorgaans goed bij de dorpsquiz. Niet verwonderlijk, zij hebben de ervaring van hun eigen jaarlijkse quiz. Op de foto het winnende team van dit jaar: vlnr Martijn Pluym, Hans Braspenning (broer van Koen), Jonas Brughmans, Kristof Janssens en Jef Vlamings. Vaneigens proficiat. (ma)

Jaarlijkse wandeltochten van KWB Meer WANDELTOCHT KWB Meer organiseert op zondag 10 maart haar jaarlijkse wandeltochten. Dit gebeurt al voor de 24ste keer.

De gevarieerde trajecten lopen over vlakke wegen, maar ook door bossen en natuurgebied. De afstanden zijn 6 - 13 - 20 km. Dit jaar wordt er gewandeld aan de meeste westelijke kant van Meer, namelijk Maxburg. De trajecten voeren ook net over de grens: Maalbergen, de Gooren en Krochten.

Op de 2 langere wandelingen (13 en 20 km) is er een rustplaats voorzien, waar je eventueel de vermoeide benen even tot rust kan laten komen, of van een versnapering kan genieten.

Vertrek en inschrijfplaats is bij Kenis Aardbeien, Maxburgdreef 7B in Meer. Inschrijven kan van 8 tot 14.30 uur. (ma)

Tijdens de Boerenbuitentocht 14 jaar geleden kwamen we deze bekende gezichten tegen. Nu zondag 10 maart is er andermaal volop gelegenheid om de Meerse natuur in te wandelen.

MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 47

MEER

’De Eendracht’ zet muzikaal de lente in

CONCERT Fanfare ’De Eendracht’ hoopt talrijke muziekliefhebbers te mogen verwelkomen op haar jaarlijks lenteconcert, dat plaats vindt op zaterdag 23 maart om 20 uur in de refter van de lagere school ‘De Meerpaal’, Terbeeksestraat 6, Meer.

Onder leiding van dirigent Marleen Proost brengt de fanfare een afwisselend programma met muziek voor klein en groot.

Nog bij dit lenteconcert zijn er optredens van de drumsectie onder leiding van Rudi

Vindevoghel en van het instaporkest onder leiding van Luc Van Bladel.

De inkom is volledig gratis. Iedereen is van harte welkom. (ma)

Een speelplaats half onder water

Viergeslacht bij Van Den Plas

SCHOOL Je zou het in de zomer niet zeggen, dat het nog nat kan zijn. Maar niets blijkt minder waar. Ondanks herstelwerken aan de afvoer liep de speelplaats van de lagere school dit voorjaar al onder water. Vervelend voor het gemeentepersoneel, vervelend voor de school. Gelukkig volgde de krokusvakantie al snel en zal nadien het leed wel geleden zijn.

VIERGESLACHT Vier vrouwen op een rij. Lichtjes van leeftijd verschillend, weliswaar. Julie Van Den Plas is de jongste telg op de foto. Mama Lynn De Gruyter (28) (die ons dit heuglijke nieuws meldde), een betrekkelijk jonge grootmoeder (53) Christel Van den Broeck (53) en overgrootmoeder Magda Croymans (81) delen in de vreugde. Ze wonen alle vier in Meer en kunnen elkaar dus gemakkelijk bezoeken. Getuigend van het geluk, deze gezamenlijke foto. Als we goed kijken, menen we Julie met haar doopkleedje aan in de kerk te zien. In elk geval, proficiat allemaal. (ma)

Maar laten we het vooral van de schone kant bekijken. De spiegeling van de omgeving in het water, kerktoren incluis, dat heeft wel iets. En wat het afvoerprobleem betreft, misschien kan tegelwippen op termijn wel soelaas brengen. Maar dat is voor de specialisten natuurlijk. (ma)

48 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

MEER

Het laat de pastoor misschien koud, maar de toneelliefhebber niet!

TONEEL Toneelkring ‘t Heidebloempje Meer speelt al 75 jaar de toneelpannen van het dak. Dat is in dit jubileumjaar met ‘Het laat de pastoor koud’ niet anders. Dat gebeurt in de weekends van 1516 en 22-23 maart in het nieuwe pop-up theater in de oude kringloopwinkel (Van Der Velden) aan de Meerseweg. Pastoor Bonte hoopt samen met zijn kerkelijk gezelschap op tal van aanwezige gelovigen. Kaarten konden zoals gewoonlijk online besteld worden op www.theidebloempje.be aan 10 euro. Wie er bij wil zijn, doet er goed aan tijdig te reserveren. (ma)

Kruisboogschieten in zaal Victoria BOOGSCHIETEN Op zondag 3 maart en maandag 4 maart organiseren De Verenigde Vrienden Meer hun 15de vrije schieting met kruisboog op 6 meter. Deelnemen kan vanaf 12 jaar, er zijn kruisbogen beschikbaar.

Verenigingen met minimum 5 schutters komen in aanmerking voor de 6 wisselbekers.

Deze schieting heeft plaats op zondag 3 maart van 10 tot 18 uur en op maandag 4 maart van 18 tot 22 uur in zaal Victoria Meerleseweg 4 in Meer. Info: 03 315 47 44. (rob)

Een beeld van de open deur van de kruisboogschutters in Meer in 2017

Kampioenen van de Snelvlucht DUIVENSPORT Na die van “De Noordhoek” vorige maand, richten we nu graag de spots op de kampioenen van 2023 van Meerse vereniging “De Snelvlucht”.

De winnaars van het Diploma Grote Prijs Arnold Van Aperen: Françis Jansen, Luc Van Ceulen, Marcel Kinschots en Jef Haest.

De Eerste Prijswinaars: Marcel Stoffels, Marcel Kinschots, Jef Haest, Luc Van Dijck, Antoon Brosens, Angelo Roelen, Dirk Brosens, Theo Maenhout en Lars Kinschots.

De Kampioenen: Guy Dictus, Marcel Kinschots, Antoon Brosens, Dirk Brosens, Jef Haest, Rien Dekkers, Theo Maenhout en Angelo Roelen.

De Kampioenen van de Snelvlucht 2023: (achteraan vlnr) voorzitter Rik Martens - Guy Dictus - Marcel Kinschots - Arnold Van Aperen Antoon Brosens - Dirk Brosens - Jef Haest - Rien Dekkers; (onderaan) Theo Maenhout - Angelo Roelen.

MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 49

MEERLE

Nieuwe start voor de Voorthoeve HORECA Feestzaal De Voorthoeve werd begin jaren ’90 opgericht door wijlen Ed van den Ouweland. Nadat hij definitief naar het ’t Pakhuis in Antwerpen verkaste, stond het gebouw een hele tijd leeg.

De laatste jaren werd de zaal uitgebaat door Roemenen, maar zij zetten hun activiteiten stop om gezondheidsredenen; Zo kwam het complex weer op de markt.

Cis Van Aperen en zijn partner Wendy Antheunis besloten enkele maanden terug het pand te kopen.

Cis was op zoek naar een geschikt clublokaal voor de Meerlese Biljartclub (MBC) en zag in de zaal prima mogelijkheden.

Ondertussen heeft de club zijn er zijn intrek in genomen. MBC baat zelf hun clublokaal uit.

Al snel volgden ook de Handboogclub De Koninklijke Verenigde Vrienden en Fietsclub De Mjeelse Trappers. Ook zij vonden er hun plaatsje. Zij hadden eerder hun thuis in het café Buurman&Buurman maar waren dakloos na de sluiting ervan.

De Voorthoeve

Feestzaal Toen een en ander bekend werd in Meerle, was er al snel interesse voor het gebruik van de feestzalen. Ondertussen worden de verschillende feestzalen ook terug verhuurd voor allerlei feesten, klein of groot. Babyborrel, communie-, verjaardagsfeesten, bruiloften en allerlei evenementen kunnen hier gevierd worden. De zaal is vrij van traiteur en brouwer, wat het extra voordelig en aantrekkelijk maakt.

Je draagt zelf wel zorg voor de organisatie, maar dat heeft zo zijn voordelen. Je kan er feesten met een eigen gekozen traiteur, een foodtruck, barbecue of gewoon een dansfeest, alles kan! Alle uitrusting is aanwezig.

Cis en Wendy zijn nog op zoek naar een huurder voor de mooie taverne, die nog vrij is en klaar voor een nieuwe uitbater, die dat wil doen in eigen beheer. Er is beslist nog nood om in Meerle een hapje te

De Meerlese Biljart Club heeft zijn plaats gevonden in de Voorthoeve. kunnen eten. Wie voelt zich geroepen en vult dit gat in de markt op?

Interesse voor een feest of voor de uitba-

ting van de taverne? Contacteer Wendy - 0498 / 37 04 39 - of mail naar devoorthoeve@gmail.com (jaf)

Gelmelstraat 30 - 7/7 open - 7u tot 23u 03 314 02 20 - 0471 62 44 79 www.ipatinga.be - ipatinga1@skynet.be

50 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

MEERLE

Juf Josee ging met pensioen

Houtkantenbeheer kan beter

Juf Josee wordt door haar collega’s in de bloemetjes gezet.

SCHOOL Na een carrière van 42 jaar op dezelfde school trok Juf Josee op woensdag 31 januari de deur van De Klimtoren in Meerle officieel achter zich dicht.

Op dinsdag 30 januari werd dat heel de dag gevierd. Ze werd ’s ochtends feestelijk met een glaasje champagne ontvangen door haar collega’s. De school was versierd met slingers en mooie foto’s. Samen genoten ze van een ontbijt. Daarna dansten alle leerlingen van de lagere school samen met haar de Hucklebuck en zongen een zelfverzonnen liedje. Later op de dag bracht ze alle klassen een bezoekje om gevierd te worden.

Juf Josee gaf les in verschillende leerjaren en eindigde in het derde leerjaar. Ondertussen heeft ze kinderen van oud-leerlingen in haar klas en zijn zelfs ook enkele van haar collega’s oud-leerlingen van haar. Als we die collega’s moeten geloven was Josee een erg gedreven juf die goed kan plannen, die fantastisch overweg kon met de vernieuwingen op vlak van ICT en kwam ze iedere dag opnieuw netjes voor de dag...

Iedereen in De Klimtoren wenst Josee een deugddoend pensioen. Dat ze mag genieten van haar gezin, kleinkinderen, de fietsgroep en nog zoveel meer! (jaf)

Onze houtkanten verdienen beter dan dit onoordeelkundig snoeiwerk...

NATUURBEHEER NVan een verontwaardigd lezer kregen we enkele foto’s toegestuurd van de resultaten van het houtkantenbeheer van de stad Hoogstraten. Het beeld oogt inderdaad niet fraai en getuigt zeker niet van oordeelkundig snoeiwerk.

De zwarte elzen in Meerle werden gemolesteerd door een al te ijverige medewerker van de stad. Nochtans kunnen goed beheerde houtkanten een belangrijke meerwaarde betekenen voor het landschap.

Door een gebrek aan beheer, groeien houtkanten dikwijls uit tot hoge bomenrijen. Op zich lijkt dat ook mooi, maar houtkanten hebben een ecologische meerwaarde in het landschap ten opzichte van vaak eentonige bomenrijen. Veel vogels, vlinders, bijen en andere soorten profiteren net van de lagere en dichtere struiken in de houtkant om er zich te nestelen of om voedsel te zoeken.

Ze behoren dan ook tot de cultuurhistorische waarde in ons Vlaamse landschap. Voor de landbouwer had de houtkant vroeger een functionele en economische waarde, ook nu hebben ze nog een meerwaarde voor de boer. Doordat de bomen diep de grond doorwortelen, houden ze de grond vast en is er minder sprake van erosie. Ook het regenwater wordt beter afgevoerd.

Vroeger werden de houtkanten dikwijls langs percelen aangeplant om het perceel te draineren.

Alle leerlingen dansen met juf Josee de Hucklebuck en zongen een liedje.

Door de typische dichte structuur van de houtkant wordt bovendien de wind geremd ten voordele van de dichtstbijzijnde gewassen. Het zal daar iets warmer zijn, en de opbrengst zou daar ook een beetje hoger kunnen zijn in vergelijking met de rest van het veld, afhankelijk van het gewas . Om deze lagere struiken te creëren, is het nodig om op een oordeelkundige manier hakhoutbeheer uit te voeren. Langs deze weg dus een oproep om meer aandacht te besteden aan het beheer van onze houtkanten. (ao) MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 51

MEERLE

De fiets op met KWB-wielertoeristen Meerle?

FIETSTOERISME Op zondag 3 maart herneemt al voor de 44ste keer het jaarlijkse fietsseizoen van de wielertoeristen van KWB Meerle. Rij je graag mee? Iedereen is welkom vanaf 18 jaar. Dat kan ook doordat ze in verschillende tempo-groepen rijden, elke zondagvoormiddag van begin maart tot einde oktober. In maart starten ze nog om 9 uur, de volgende maanden wat vroeger.

Soms nemen ze op zondagvoormiddag of op feestdagen (af en toe wel eens op zaterdag) deel aan toertochten van andere clubs of organiseren ze zelf een langere rit. Het rittenschema kan je steeds vinden op www.kwbmeerle.be. Na het fietsen houden ze eraan onderweg of bij aankomst ter plaatse een drankje te nuttigen en gezellig wat bij buurten met de fietsliefhebbers.

Als je graag wil meerijden en weten en onder welke voorwaarden dat kan, of wens je meer info, neem dan contact op met Harry Verheyen Heimeulenstraat 59 , Meerle - GSM +32 495 88 86 16 of mail naar kwbwielertoeristenmeerle@gmail. com. (jaf)

Mjeelse Trappers feesten met muziek en cabaret OPTREDEN Op zaterdag 16 maart vanaf 20 uur organiseren de Mjeelse Trappers in hun nieuwe stek De Voorthoeve een grote feestavond. Daar hoort een flinke portie muziek en cabaret bij.

De inkom is vrijblijvend, een vrije gift voor de organisatoren De Mjeelse Trappers wordt in dank aanvaard.

mee van haar vader Jan van Sichem, jarenlang gitarist van K’s Choice.

De avond wordt afgesloten door DJ Cis, die voor de gelegenheid graags nog eens achter de discobar gaat staan. (jaf)

Jan Snijders, al vele jaren gitarist en zanger, bijt de spits af met een solo optreden. Hij was lid van Rebel Yell, die momenteel even pauzeren en gaat nu op solotoer.

Daarna Cabaret “In de naam van de vader” door Dries Josten, van eigen bodem, samen met Jan van Houwelingen. Ze speelden dit cabaret al meermaals in Gent.

Het stuk gaat over jeugdervaringen, -gevoelens en over Mjeelse vaders. Grap­ pig, serieus, hilarisch en gevoelig.

Jan Snijders solo

Vervolgens een optreden van jong talent, Amence. Kwalitatieve rock van jeugdig talent uit Meer en omstreken. De zangeres kreeg de muzikale genen misschien wel

52 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Cabaret ’In de naam van de vader’ met Dries Josten en Jan van Houwelingen

MEERLE

Winterborrel in een nog winterse Dalwijk BUURTWERKING Zoals elk jaar organiseerde het goed draaiende wijkcomité van de Dalwijk (de witte wijk) in januari een winterborrel. Kwestie van de buurt een gelukkig nieuwjaar te wensen. En op zaterdag 20 januari werd het echt een winterborrel: het was ijskoud en het speelpleintje lag nog onder een witte sneeuwlaag. Helemaal in overeenstemming met de kleur van de wijk dus.

Ondanks de koude was er best wat volk opgedaagd. De kinderen hadden thuis een lampion versierd, samen met de volwassenen maakten ze een lampionnentocht die vrolijk licht in de donkere avond bracht. Bij de tent stond alles klaar om de koude te verdrijven: vuurkorven, hot dogs, verse soep, glühwein, warme chocomelk en voor de liefhebbers iets straffer. Maar belangrijk was vooral de warme sfeer onder mekaar.

Het speelpleintje is ondertussen heel netjes opgekuist door de groendienst van de gemeente, maar nieuwe speeltuigen zijn er nog altijd niet. Het comité had de kinderen van de buurt opgeroepen om hun eigen ideeën op papier te zetten over wat ze zelf graag in de speeltuin wilden hebben. Er kwamen zo enkele leuke creatieve ideetjes binnen. In de hoop de

Een avondlijke lampionnentocht met eigenhandig versierde lampionnen naar de winterborrel. gemeente ervan te overtuigen dat de kinderen hier ook zitten te wachten op een vernieuwde speeltuin werden die aan schepen Piet Van Bavel bezorgd. Hij zegt zich sterk te maken dat het dit jaar voor de zomervakantie in orde zou komen.

Tegelijk had het comité en voorstel gedaan om bomen aan te planten in de Dr

Gommersstraat via de actie 1000 bomen gratis in november 2023. Hoewel men dat op de gemeente een goed idee vond, is er tot vandaag geen enkele nieuw geplante boom te bespeuren daar. Ook daarover zegt de schepen dat de aanplanting van de bomen en de plantvakken in de thans vrij kale straat weldra mag verwacht worden. Hoop doet leven! (jaf)

Grenswandeling van KWB Meerle WANDELTOCHT Op zondag 24 maart organiseert KWB Meerle voor de 23e keer haar Grenswandeling. Je kan weer met hen op stap langs landelijke wegen, zandwegen, natuurgebieden en bossen in Meerle. De afstanden zijn 7, 14 of 19 km. De deelname bedraagt 1,50 euro per persoon voor KWB leden, niet leden betalen 2 euro. Kinderen onder 12 jaar mogen gratis mee.

De wandeling is opgenomen in het FALOS-wandelcriterium 2024. De deelnemers kunnen vrij vertrekken tussen 8 u en 15 u na inschrijven aan de parochiezaal op het Gemeenteplein. Voor de grotere afstanden is onderweg een verzorgde rustlocatie voorzien voor sanitair, waar men iets kan drinken of een broodje eten. Dat kan natuurlijk ook na afloop van de wandeling in de parochiezaal.

Nu alleen nog mooi lenteweer en het wordt een prachtige zondag! Voor meer inlichtingen kan men terecht bij Fons Pauwels .Tel. 0472 43 21 27 - email: kwbmeerle@gmail.com (red)

MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 53

MEERLE

Garageverkoop KWB Meerle TWEEDEHANDS Een oud kastje of tafeltje, dozen met boeken of speelgoed, een grasmaaier of een kinderfietsje… allerlei spullen die hun weg vinden naar de kringwinkel of het containerpark. Maar er is ook de garageverkoop van KWB. Je zet heel die handel te koop in je garage of tuin op zondag 14 april tussen 9 en 16 uur en allicht krijg je heel wat geïnteresseerden op de oprit…

Vooraf inschrijven is verplicht, dat kan met een bericht aan Stan Verschueren, Chaamseweg 43, tel. 03/315.01.54 of Edwin Schapendonk, Kerkstraat 29, tel. 03/315.44.59 - E-mail: kwbmeerle@ gmail.com - info op www.kwbmeerle.be.

Deelnemen kost 3 euro voor KWB-leden, 7 euro voor niet leden.

Hopelijk schijnt de zon die dag, dat is altijd goed voor de commerce! (jaf)

Lekker snuisteren tijdens de garageverkoop

Rikken bij Den Dorpel KAARTEN Ook nu organiseert het Jeugdhuis Den Dorpel zijn jaarlijkse kaartavonden. Net als vorig jaar passen ze in het criterium van vier Meerlese verenigingen. Op vrijdag 1, 8 en 15 maart sluit De Dorpel dit criterium af.

Door deel te nemen aan kaartavonden van meerdere verenigingen maken kaarters kans op extra hoofdprijzen. Als je bij alle 4 de verenigingen 2 keer of meer komt kaarten, maak je kans op een extra prijs. De hoogste scores over 8 wedstrijden (de 2 beste bij elke vereniging) tellen. 1e prijs: € 100, 2e prijs € 60, 3e prijs € 40. inschrijven vanaf 19.00 u en om 19.30 u worden de kaarten een eerste keer gedeeld. (jaf)

Carnaval in De Klimtoren SCHOOL Op de laatste dag voor de krokusvakantie trokken de kinderen van de basisschool De Klimtoren bont verkleed de straat op voor een leuke carnavalsoptocht door de straten van het dorpscentrum van Meerle. Op het geplande vertrekuur regende het nog maar eens pijpenstelen. Even wachten dus, tegen 11 uur stopte de regen en kon de stoet alsnog vertrekken. En die is gezien in het dorp! (jaf)

54 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

MEERLE

Tiny Dreefke

SCHOOL Alle schoolkinderen van de gemeentelijke basisschool ’t Dreefke waren op donderdag 1 februari in de ochtend aanwezig voor de feestelijke aanplanting van een Tiny Forest achter de parking Paterswiel. De aanplanting van ongeveer 800 bomen en struiken mocht rekenen op de enthousiaste medewerking van de kinderen, in aanwezigheid van burgermeester Marc Van Aperen en schepen van klimaat Jef Vissers, onder begeleiding van duurzaamheidscoach Edith Swerts en haar medewerkers van VZW GoodPlanet Belgium.

Deze Tiny Forest, ofwel een klein bosje ter grootte van een tennisbaan, kan worden gebruikt bijvoorbeeld als ontmoetingsplaats voor de buurt of leslokaal voor kinderen (buitenklas), bovendien is het ook nog eens goed voor de lokale bodemdiversiteit. Er staan hier in Tiny Dreefke wel 23 verschillende soorten bomen en heesters. Aan de ingang werd een infobord geplaatst met tekst en uitleg over dit project.

De organisatie GoodPlanet Belgium begeleidt en adviseert leerkrachten, leerlingen, buurtbewoners en gemeente-

werkers bij de aanplanting van het bos en het onderhoud ervan. Leerlingen zullen na enkele maanden bekijken hoe het gesteld is met de door hen aangeplante bomen en struiken en hebben hiervoor een bodemrapport waarin alles door hen zal worden genoteerd.

Ook RTV kwam langs om een verslag uit te brengen van deze aanplanting. Vorig jaar was er ook al een Tiny Forest aangeplant in Meerle en het is de bedoeling dat er nog volgen in groot Hoogstraten indien de gelegenheid zich aandient. (JJ)

Geslaagd dorpsfeest van Dreef Leeft DORPSFEEST De doorstart van het dorpsfeest op zaterdag 20 januari in de verwarmde feesttent op parking Paterswiel werd een succes over de hele lijn. De kinderplaybackshow bestond uit tien acts, gevolgd door enkele live-zangers en rockband Van Brenghe als afsluiter. De opkomst was meer dan bemoedigend, de organisatie was perfect.

Het feestcomité Dreef Leeft mag op beide oren slapen, er waren voldoende vrijwilligers bij de opbouw, de inrichting, de avond zelf en de afbraak van de feesttent. Hopelijk is de oorlogskas nu gevuld voor de toekomst en mag dit dorpsfeest het begin zijn van een mooie traditie. (JJ)

Joas, Ethan en Robin waren de winnaars van de kinderplaybackshow met “ I’m gonna be (500 miles)” van The Proclaimers.

MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 55

MEERSEL-DREEF

Maerkrattenland CARNAVAL Het was nog eens een mooi weertje om op zondag 11 februari een leuke carnavalsoptocht te houden van het centrum van de Dreef naar het gemeenschapshuis van Galder, een grensoverschrijdend initiatief van CV De Maerkratten. De feestvierders konden hun humoristische boodschap geven aan een talrijk opgedaagd publiek, dat een en ander wel wist te smaken. Meer sfeerbeelden in een mooie collage vind je op de facebook pagina van MeerselDreef Nieuws. (JJ)

Een nieuw stukje rivier WATERHUISHOUDING Tien jaar nadat de Vereniging Markdal het voortouw nam, is het graven van een meander aan de Mark nu echt begonnen; Tussen Galder en Strijbeek wordt er de komende maanden gewerkt aan 2,2 km nieuwe rivier en 36 ha nieuwe natuur. De planning is om dit gedeelte van het werk deze zomer af te ronden. We kijken er naar uit. (JJ)

Ooievaarsnest als nieuwjaarscadeau NATUUR Frans Van Dun van de Markweg droomde al langer van een ooievaarsnest. Zijn kinderen gaven hem dit cadeau voor zijn nieuwjaar, een leuke verrassing dus. In de achtertuin plaatste hij onlangs dit 7 meter hoge ooievaarsnest, met medewerking van een plaatselijk loonbedrijf.

Een nest is er al, nu de vogels nog. Nu maar hopen op een snelle ingebruikname door de ooievaars, want in de natte graslanden in de omgeving is er voldoende voedsel te vinden. (JJ)

Meerle bij Meersel-Dreef VERKEERSBORD Een vreemd gevoel toen op de hoek Markweg-Strijbeek opnieuw het gemeentebord Meerle verscheen, weliswaar op de grond en

ondersteboven, een zweem van een herinnering van voor de fusie van 1976. Gelukkig echter niet voor lang, het verhaal hierachter is mij niet bekend. (JJ)

MEERSEL-DREEF

Viergeslacht familie Leemans VIERGESLACHT Het is niet elke familie gegund om een foto van een viergeslacht te kunnen nemen. Louna Mathijssen, geboren op 17 november 2023, is de mooie dochter van Silvie Leemans, de kleindochter van Rian Leemans-van Aert en de achterkleindochter van Anneke van Aert-Jochems. Samen vormen zij een nieuw viergeslacht, waarvan de jongste drie woonachtig zijn op het Heieinde en overgrootmoeder in Rijsbergen. Veel geluk en voorspoed voor de kleine Louna en proficiat aan ouders! (JJ)

DICH TERL IJKE VRIJ HEID langs het bospad gaat niet meer het land is verdronken het slobbert en het schuift het glibbert en het glijdt wankelend laveer ik tussen plassen zink weg in het soppende slurpende land in de waterplassen: reflectie van kale, onsamenhangende takken stamelende stappen tasten naar stabiliteit zelfs de hond aarzelt in zijn zoektocht naar vaste grond

marleen

WO O R D

V A N

D E

M A A N D (34) 1

Het moeten niet altijd koeien zijn...

2 3 4

1. Helaas werden er in de Blauwbossen al enkele platgereden 5

2. Manier waarop deze fanfare de lente inzet

6

3. Neemt al dichtend afscheid

7 8

4. Normaal woont men er in, maar in Hoogstraten er op 9

5. Koeienras van de familie Kustermans 6. Ze komen zo maar op mijne schoot zitten

10 11

7. Bij welke brouwerij tapt Kenji hopelijk een perfect pintje?

12

8. Volgens Joke is het weg

Oplossing februari 1 K A M P W A E

9. Start een crowdfunding voor de verbouwingskosten

2

K

I

3 A D E

10. In De Mosten waren ze met 140

4 M E

E

E

L

R D E

5 B U G E

R H E

6 A H M E D B A S H

12. Inrichters van een kaartcriterium ’Rikken’ (jc)

8 J

I

N E

I

R

L

E N

A M A N A

10 Q U

IJ’ is één vakje.

Mail het woord uiterlijk dinsdag 12 maart door naar woord@demaand.be en maak kans op een cadeaubon van Hoogstraten voor de waarde van 20 euro. Of stuur naar: De DE HOOGSTRAATSE MAAND, Begijnhof 26, 2320 Hoogstraten. Vergeet niet uw naam en adres te vermelden.

I

Z

L D T O E

R

T O C H T

12 H A R

R

Y

13 E

D

L O

O H N H O E 9 S

11 V E

L

I

L

11. Straffe Hoogstraatse madam op de fiets, mountainbike, ...

7 T

S

N D

C O S

T O O F

De cadeaubon van € 20 gaat naar: Frie Hapers Gelmelstraat 39, Hoogstraten MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 57

MINDERHOUT

De Marckezonen brengen ‘Music in the air’ CONCERT Op vrijdag 8 en zaterdag 9 maart brengt fanfare De Marckezonen uit Minderhout het jaarlijkse lenteconcert. De muzikanten hebben een mooi

muzikaal programma voorbereid met als thema ‘Music in the air’. De aanvang is om 19.30 uur. De inkom is gratis. De plezantste fanfare hoopt heel wat muzie-

KWB Minderhout quizt de lente in QUIZ De 18de editie van de algemene quiz van KWB Minderhout heeft plaats op vrijdag 15 maart. Vaste plaats van afspraak is ’t Markenhof, Koestraat 6. Om 20 uur stipt gaan de ingeschreven quizploegen met max. 6 deelnemers per ploeg aan de slag voor een leuke avond met afwisselende vragen, tafelopdrachten, foto’s, enz.

Deelnameprijs per ploeg: € 20. Inschrijving kan per e-mail lucherthogs@telenet.be. Betaling via rekeningnummer BE90 0882 8634 7732, met vermelding van de ploegnaam, verantwoordelijke en telefoonnummer.

Je kan ook betalen bij Luc Herthogs, Lage Weg 33, tel. 03/314.74.21. Je bent overigens pas ingeschreven wanneer je betaling in orde is. (red)

LDC Koffiekrant gaat ook in Minderhout van start KOFFIEKRANT In samenwerking met OKRA Minderhout start het stadbestuur vanaf 6 maart in Minderhout met de uitbouw van een Lokaal Dienstencentrum (LDC). Concreet wilt dit zeggen dat de vrijwilligers je in het OKRA-lokaal, Schoolstraat 6, elke woensdag van 10 tot 12 uur graag ontvangen voor een lekker tasje koffie en een goed gesprek.

Het startschot wordt gegeven op woensdag 6 maart. Daarmee zal dan in elke deelgemeente van Hoogstraten een LDC-werking gestart zijn . Deze locatie zal bovendien ook gebruikt worden om de LDC-werking en projecten verder mee uit te dragen. (jaf)

Alle info op onze sociale media

www.het-slot.be

58 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

kliefhebbers te mogen verwelkomen in het Markenhof. (red)

MINDERHOUT WORTEL

Appelbabbel bij Ferm Minderhout VERENIGING Begin februari stond “de week van de appelbabbel” op het programma van Ferm. De Minderhoutse afdeling pikte hierop in, de dames sloegen hun tentje op aan ’t Markenhof. Met zelfgemaakte appelcake en warme chocomelk maakten ze tijd voor een gezellige babbel met elkaar en iedereen die langskwam.

Iedereen was dan ook welkom voor een babbeltje. Voor wie dit horen wou, maakten we uiteraard graag extra reclame voor de eigen vereniging. Zo kwamen er met May en Chris twee nieuwe leden bij.

Ferm Minderhout kijkt ook terug op een gezellige bowlingactiviteit en de startavond met kaas en wijn. In samenwerking met Okra en KWB was er een bloeiend infomoment over artificiële intelligentie. Ferm 5.0 gaat begin maart op verplaatsing naar de kloostersite in Meer om daar samen met een gids de geschiedenis en de toekomst van deze plaats te ontdekken. Meer info via fermminderhout@gmail.com. (jaf)

Paddenoverzet in de Blauwbossen NATUUR Tussen de vijvers van de Blauwbossen was het begin februari een drukte van jewelste met het paddenverkeer. Er waren al enkele padden plat gereden, gelukkig signaleerden bewoners van de straat dit aan de vrijwilligers van Natuurpunt.

Er werden paddenschermen geplaatst; ’s morgens en ’s avonds worden, in samenspraak met de buren de paddenemmers geledigd en de padden dus naar de overkant gebracht. De plaatselijke jeugd vindt dit werkje zo interessant dat ze telkens mee komt helpen. Dit gebeurt hier nu voor het derde jaar op rij en in samenwerking met stad Hoogstraten. (ma)

Quiz ten voordele van Koninklijk Vermaak QUIZ Op vrijdag 22 maart organiseert KVNA Wortel een quiz in parochiezaal ’t Trefpunt, Poeleinde te Wortel. De ploegen mogen maximum uit 6 personen bestaan. Deelname kost 25 euro per ploeg.

Er zijn geld- en troostprijzen te winnen.

Vooraf inschrijven kan bij Jan Janssen tel.

0478 16 32 45 of mailen naar info@kvnawortel.be. Betalen doe je op het nieuwe rekeningnummer BE54 7330 7686 9597 met vermelding van de naam van de ploeg. De inschrijving is pas geldig na betaling. Op de avond zelf kan je enkel nog inschrijven indien er nog plaats is. (fh) MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 59

WORTEL

Stal28 start crowdfunding voor verbouwingskosten JEUGDVERENIGING Koken kost geld, verbouwen ook… Dat ondervinden jeugdverenigingen ’t Slot en KLJ Wortel ook aan den lijve bij de renovatie van het pand aan de Boomkes. Ze richtten daarom samen vzw Stal28 op en starten alvast een crowdfunding.

Passanten zullen het beslist al gemerkt hebben, maar van de gebouwen die jeugdhuis ’t Slot bijna 55 jaar lang huisvestten blijft nog weinig over. Medio september vatte Bouwbedrijf Woestenborghs de werken aan voor een grondige totaalrenovatie van het pand dat in 2019 eigendom werd van Stad Hoogstraten.

Bij de oplevering, gepland in de zomer van 2024, zullen KLJ Wortel en Jeugdhuis ‘t Slot samen hun intrek nemen in het vernieuwde gebouw. Een heraanleg van de buitenomgeving zal ook volgen in 2024 om van De Boomkes en de tuin één mooi

geheel te maken.

Hoewel de stad eigenaar is van de site wordt van beide verenigingen Slot & KLJ een financiële inspanning verwacht voor de renovatie. De investering voor beide verenigingen samen bedraagt €107.000.

In vergelijking met het grotere financiële plaatje is dit een relatief klein aandeel van de renovatiekosten, die voor de rest door de stad gedragen wordt. Desalniettemin is dit voor beide verenigingen een stevige som geld om op tafel te leggen.

Naast deze investering wordt ook een jaarlijkse huurprijs gevraagd.

Om het beheer van het pand in goede banen te leiden werd vzw Stal28 opgericht.

In deze vzw zetelen zowel bestuursleden van ‘t Slot als van de KLJ samen met enkele oud-leden/leiding. Dit verzekert alvast een goede samenwerking tussen KLJ en

‘t Slot. De naam Stal28 verwijst naar het huisnummer en de originele functie van het pand.

De twee jeugdverenigingen slaan de handen in elkaar om een crowdfunding op te starten. Het doel is om tegen de oplevering zoveel mogelijk geld in het laatje te krijgen om de investeringskost van €107.000 in te lossen aan de stad. Hiervoor rekenen de verenigingen op al hun leden, sympathisanten, maar ook ondernemers en inwoners uit de omgeving.

Zowel bedrijven als particulieren kunnen een bijdrage leveren. Dit kan al vanaf €40 euro via de site stal28.be/steunen of via een qr-code (check de flyers en affiches in groot-Hoogstraten). Iedereen die een steentje bijdraagt zal op gepaste wijze bedankt worden bij de heropening van het jeugdhuis & KLJ-lokaal. (sk)

Autobanden René Van Hasselt Langenberg 15 2323 Wortel Tel. 03 314 57 32 GSM 0477 30 71 22

www.autobandenvanhasselt.be 60 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 60

SPORT

Sportnieuws: Rob Brosens - Alfred Oststraat 3, 2320 Hoogstraten, 03 314 43 39 - sport@demaand.be

HVV wil supporters verwennen met mooi voetbal NATIONAAL VOETBAL HVV weet opnieuw wat verliezen is, maar staat nog steeds op een knappe 3de plaats. Trainer Belmans blijft realistisch en wil zich niet vastpinnen op een plaats in de rangschikking. Hij hoopt wel dat de supporters verwend worden met aanvallend voetbal in dit onverwacht mooie seizoen.

DHM: Met de schitterende resultaten in 2023 was het toch weer afwachten of het na de winterbreak even goed zouden zijn. In de 2 thuiswedstrijden tegen Charleroi en Leuven werd opnieuw 6 op 6 behaald.

Frank Belmans: Na een ‘langere’ winterstop stond gelukkig iedereen terug scherp, waren de batterijtjes terug opgeladen en hebben we in onze 2 thuiswedstrijden tegen de profteams Ol. Charleroi en OH Leuven 2 verdiende zeges behaald waardoor we ook bij het begin van 2024 nog eventjes op onze wolk bleven zitten met een fantastische derde plaats in de rangschikking tot gevolg.

DHM: Op verplaatsing naar La Louvière dan. Zij verloren nog geen enkele wedstrijd en zijn de absolute titelkandidaten. Hoe verliep de wedstrijd?

Als we bij het begin van de competitie hadden gezegd dat we na 20 wedstrijden de ‘topper’ tussen de nummers 2 en 3 gingen spelen had niemand dit geloofd, maar het was toch de realiteit. La Louvière is ‘hors categorie’ in onze reeks, heeft inderdaad nog niet verloren en jammer genoeg lukte het ook ons niet daar verandering in te brengen. We nemen wel mee dat de eerste 10 minuten volledig voor ons waren met een 0 - 1 voorsprong, maar dat we nadien ondanks verdienstelijk weerwerk een terechte 3 - 1 nederlaag hebben geleden. Het feit dat we hen toch af en toe pijn hebben gedaan en de mooie commentaren achteraf over onze aanvallende spelstijl verzachten de pijn van deze ‘ingecalculeerde’ nederlaag ruimschoots. De toeschouwers hadden een mooie voetbalnamiddag beleefd.

DHM: Ook geen punten in de verre ver-

plaatsing naar Virton. Zat er meer in?

De 1 - 0 nederlaag zegt misschien dat er meer inzat, maar de waarheid is dat Virton op alle vlakken gewoon beter was. We moesten net op het slechtste moment - zij verloren de week ervoor met 5-0 in Knokke - de verste verplaatsing van het seizoen maken. De trainersstaf dacht dat iedereen voldoende gewaarschuwd was voor de sterkte van Virton, maar we hebben het eerste uur de wet van de sterkste moeten ondergaan. Het laatste half uur hebben we het evenwicht hersteld en zat misschien de gelijkmaker erin - bal van de lijn gehaald - maar we konden de lange busreis zonder punten aanvatten.

sen en Havermans kopte een hoekschop van Tilburgs netjes binnen. Nadien hield de thuisploeg de controle en wanneer Jiri Struyf met een individuele actie de score verdubbelde werd de zege gemakkelijk over de streep getrokken.

DHM: Na deze 0 op 6 staat HVV nog steeds op de 3de plaats in de rangschikking. Wat zijn de ambities?

De komende maand is loodzwaar met naast de derby tegen Cappellen ook nog wedstrijden tegen de nummers 1, 4 en 5 (allemaal profteams) op het programma.

Vooral de thuiswedstrijd op 2 maart tegen leider Lokeren staat met stip genoteerd. Onze enige ambitie moet zijn om zeker in de komende thuiswedstrijden met ‘mooi’ voetbal onze supporters van dit waanzinnige seizoen te laten genieten en ons zeker niet te gaan vastpinnen op een plaats in de rangschikking. Realisme moet de bovenhand blijven houden.

Maar af en toe eens dromen van bijvoorbeeld een zege tegen koploper Lokeren mag hé.

Excelsior Virton - HVV 1-0 De thuisploeg was heer en meester en scoorde net voor rusten de enige treffer, HVV kwam goed weg. Pas in de laatste 30 minuten kreeg HVV kans om gelijk te maken maar Virton won verdiend. (rob)

Uitslagen Hoogstraten VV - OH Leuven U23 2 - 0 Sterk begin van de thuisploeg maar de jonge gasten verwierven met verzorgd voetbal het meeste balbezit. Het werd een gelijk opgaande 1ste helft met de meeste kansen voor Hoogstraten. Kort na de rust kreeg HVV verschillende kan-

RAAL La Louvière - HVV 3-1 Hoogstraten verraste la Louvière met aanvallend voetbal. Na amper 3 minuten stond het al 0 - 1 met een doelpunt van Mbaye. Voor de rust had de thuisploeg de scheve situatie al rechtgezet en de 2de in de stand scoorde na de rust nog 2 maal.

HVV bood knap weerwerk en speelde een verdienstelijke wedstrijd

Kalender Zaterdag 2 maart 20.00 uur HVV - KSC Lokeren-Temse Zaterdag 9 maart 20.00 uur Hoogstraten VV - Jong KAA Gent Zondag 17 maart 15.00 uur URSL Visé - Hoogstraten VV Woensdag 20 maart 19.30 uur KFC Dessel Sport - Hoogstraten VV Zondag 24 maart 20.00 uur KVK Tienen - Hoogstraten VV

MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 61

SPORT

Goed uit de startblokken na de winterstop PROVINCIAAL VOETBAL Vier wedstrijden gespeeld na de winterstop en al onze provinciale ploegen hebben nog zicht op hun beoogde doelen. Wortel kan zich nog redden in 2de provinciale, Minderhout en Meerle hebben nog zicht op de eindronde en ook KFC Meer wil met een sterke 3de periode een en ander rechtzetten.

KVNA Wortel nog steeds op schema voor behoud in 2de PROVINCIAAL VOETBAL Wortel zette het jaar goed in met een overwinning en 2 gelijkspelen. De volgende wedstrijden zijn volgens trainer Verhoeven cruciaal voor het behoud in 2de provinciale.

DHM: 2024 werd goed ingezet met een overwinning en 2 gelijkspelen, zelfs tegen de leider werd het thuis 4 - 4.

Spektakel.

Glenn Verhoeven: We wisten dat we tegen Ezaart en Balen punten moesten pakken. Het zijn 2 ploegen die ons goed liggen en we haalden tegen hen 4 op 6. We hebben onze start na de winterstop dus niet gemist. Tegen Punt-Larum pakten we eindelijk ook eens een punt tegen een van de topploegen. Af en toe punten sprokkelen tegen zo’n ploegen is nodig.

Het was een spektakelmatch waarbij we op het einde alsnog dat puntje konden binnenhalen.

DHM: Tegen Vorselaar, de 2de in de stand was Wortel een maatje te klein.

Het verloor met 3 - 0.

Klopt, op voorhand wisten we al wel dat dit een zeer moeilijke wedstrijd ging worden. Voor mij is Vorselaar de beste ploeg uit de reeks. Daarbij was dit een uitgestelde wedstrijd. Normaal was dit een vrij weekend, door enkele schorsingen misten we bovendien 8 basisspelers.

Toch hebben de jongens die op het veld stonden het voortreffelijk gedaan. Bij de rust hadden we altijd gelijk moeten staan als we de gekregen kansen benutten. De 2de helft was zeer moeilijk, Vorselaar schakelde een niveau hoger. Ondanks het resultaat hebben enkele jongeren zich toch een keer kunnen laten zien en zich positief laten opmerken.

DHM: Met de behoorlijke resultaten van de voorbije weken, 5 punten in de laatste 4 wedstrijden, doet de club nog steeds mee voor het behoud in 2de provinciale. Wat verwacht je van de komende weken?

We bekijken het nog steeds week per week en trachten telkens het beste van onszelf te geven en punten te pakken.

In de komende weken moeten we weer wat punten sprokkelen in wedstrijden tegen enkele rechtstreekse tegenstanders. Over een 4-tal weken kunnen we dan een nieuwe balans maken. Hopelijk hebben we dan nog altijd aansluiting en blijven we meedoen om het behoud te realiseren.

Minderhout VV een stapje dichter bij de eindronde Met 3 overwinningen en 1 misstap staat MVV mooi op een 3de plaats in de rangschikking.

PROVINCIAAL VOETBAL

Christian Vissers: Net voor de winterstop speelden we 3 maal gelijk waarbij de gelijkmaker 2 maal in blessuretijd viel tegen laagvliegers in het klassement. We waren erg benieuwd hoe we uit de winterstop zouden komen.

Achterbroek stond 4de en op 3 punten van ons, dus er zat toch ongewild wat druk op. We speelden een zeer volwassen wedstrijd waarin we niets weggaven en waarin invaller Brants zich ontpopte tot man van de match met een loepzuivere hattrick.

Thuis tegen Horendonk was het een zuinige, verdiende zege. We kwamen nooit in problemen en wonnen met 2 - 0 met goals van Brants en Janssens.

DHM: Tegen Oxford Hemiksem werd

62 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

verrassend verloren van de laatste in de rangschikking. Hoe kwam dit?

We kunnen allerlei theorieën bedenken en er allerlei analyses op loslaten, maar het was simpelweg ondermaats. Dit was duidelijk de slechtste wedstrijd onder mijn leiding en we verloren dik verdiend in Hemiksem. Veel meer woorden wil ik er eigenlijk niet aan vuil maken.

DHM: Dat mocht geen 2de keer gebeuren. Tegen Burcht werd het 6 - 1.

Na de wedstrijd op Hemiksem verwachtte ik uiteraard een juiste reactie van mijn ploeg en die kwam er ook. De 1ste helft waren we de betere ploeg, al scoorden we de 2 - 1 pas op slag van rust, een mentale boost. Na de rust werd het snel 3 - 1 en 4 - 1 en was de match gespeeld na een uur. We kregen nog heel wat kansen en de teller stokte op een stevige 6 - 1. Ik ben heel benieuwd of we nu de lijn kunnen doortrekken.

DHM: Alle topploegen laten al eens een steekje vallen. Jullie staan mooi op de 3de plek in de rangschikking. Tevreden?

Het doel ligt nog steeds bij een plek in de eindronde. Niks is zeker, maar we komen er elke week een stapje dichterbij. Top 5 moet normaal voldoende zijn, dus zolang we bivakkeren in de top 3, waar we ook wel onze ambitie van hebben gemaakt, zitten we goed. Nieuwmoer lijkt te ver weg, maar Wijnegem kunnen we nog inhalen. Zij tellen slechts 1 puntje meer.

KFC Meer wil een sterke 3de periode spelen PROVINCIAAL VOETBAL Na 9 wedstrijden zonder nederlaag wist KFC Meer in Burcht toch weer wat verliezen is. Gelukkig kwam nadien de 6 op 6.

DHM: Na 3 keer een gelijkspel, telkens 0 - 0, werd verloren in en tegen Burcht.

Dat was zeker niet gepland.

SPORT Roy Muesen: Zo’n uitslagen doen vermoeden dat we een saaie ploeg zijn, maar dat is allesbehalve het geval. Zowel tegen Aartselaar als Zandvliet waren we baas en dwongen we goeie kansen af om de volle buit te pakken. Helaas zat het niet mee en stonden paal en lat meermaals in de weg. Tegen Gooreind daarentegen kwamen we, op een heel moeilijk bespeelbaar veld, niet in ons spel en hebben we vooral op karakter dat puntje gepakt.

Hoewel we een reeks van 9 wedstrijden zonder verlies wegzetten, schieten we in het klassement niets op met die gelijke spelen. Frustrerend vooral en dus wilden we heel graag de 3 punten pakken in Burcht. Na een degelijke eerste helft gingen we rusten met een 0 - 1 voorsprong, die op dat moment ook verdiend was.

Helaas hebben we die in een mindere tweede periode verspeeld en gingen we uiteindelijk ook nog met de billen bloot.

Na zoveel maanden zonder nederlaag kwam deze wel redelijk hard aan.

DHM: Eindelijk dan toch een overwinning. Tegen Achterbroek werd het 3 - 1.

Dat zal deugd hebben gedaan.

Je kan na zo’n mindere reeks qua puntenaantal kiezen om alles om te gooien of te blijven investeren en geloven in het positieve en aanvallende spel. We hebben de koppen bij mekaar gestoken en resoluut voor de tweede optie gekozen.

Tegen Achterbroek zag ik een heel gretige ploeg die gebrand was op een overwinning. Met heel veel drive en goesting hebben we op een overtuigende manier de punten kunnen thuishouden tegen een ploeg net boven ons. Een enorme opsteker met het oog op de verplaatsing naar Merksem.

DHM: En daarna opnieuw 3 punten tegen Merksem. Is KFC Meer opnieuw vertrokken voor een mooie reeks?

En ook hier hetzelfde verhaal. Vanaf de eerste minuut zijn we vol in de aanval gegaan en hebben we hen continu onder druk gezet. Met een knappe dubbele voorsprong als gevolg na een dik half uur spelen. Uit het niets valt dan de 1 - 2 en meteen na rust krijgen we ook de 2 - 2 om de oren. Mentaal niet simpel maar de groep reageerde heel sterk. We zijn opnieuw hoog druk gaan zetten, zochten de combinaties met veel beweging zonder bal en scoorden nog 3 mooie doelpunten. Zowel op individueel vlak als collectief weer een prima prestatie. We willen heel graag nog iets moois maken van die derde periode en gaan er alles

aan doen om deze reeks verder te zetten, te beginnen op Essen.

KFC Meerle heeft nog kans op de eindronde

de race voor de eindronde. Er komen wel enkele zware tegenstanders aan, dus we kunnen onze borst natmaken. (rob)

Uitslagen 20 en 21 januari Alle wedstrijden uitgesteld

Meerle won tegen Turnhout, verloor tegen de leider, gaf Westmalle een pandoering en ging gelijkspelen in Halle. Met deze resultaten zitten ze nog steeds in de race voor een eindrondeticket.

PROVINCIAAL VOETBAL

DHM: Meerle is het jaar goed begonnen met een overwinning tegen Turnhout. Daarna verloren tegen de leider, wat waarschijnlijk logisch was.

Wil Lavrijsen: Tegen HIH Turnhout begonnen we wat nerveus. Toch kwamen we op voorsprong met al snel de gelijkmaker. Nog voor de rust maakten we de 2 - 1. Na de rust kwam de tegenstander flink opzetten en kwam verdiend op 2 - 2. Gelukkig konden we ons herpakken met 2 doelpunten wat resulteerde in een uiteindelijk verdiende overwinning.

Tegen koploper Grobbendonk speelden we een zeer goede eerste helft met een terechte 1 - 0 voorsprong die nog hoger had kunnen uitvallen. Na de rust werden we helemaal teruggedrukt op eigen helft en binnen het kwartier was de voorsprong weg, 1 - 2. We misten de gelijkmaker en de tegenstander scoorde vanop grote afstand met een schitterende goal. Daardoor was bij ons het verzet gebroken maar ondanks het verlies was dit al bij al toch een goede wedstrijd.

DHM: 1- 7 tegen Westmalle is wel bijzonder.

De wedstrijd op Westmalle was met de rust al gespeeld. 0 - 5. Uiteindelijk werd het een makkelijke overwinning.

DHM: Ook met het gelijkspel tegen Halle kan je tevreden zijn.

De uitwedstrijd op Halle gaf een terechte uitslag. Na tweemaal op een achterstand te zijn gekomen wisten we ons goed te herpakken en verdiend op gelijke hoogte te komen. De laatste 10 minuten werd het nog een open wedstrijd met voor beide teams nog enkele goede mogelijkheden.

DHM: Zit top 5 er nog in of is dit te hoog gegrepen?

Door dit resultaat zijn we nog steeds in

27 en 28 januari Verbr. Balen - KVNA Wortel 1-3 Minderh. VV - K Horend. FC 2-0 Sporting Burcht FC - KFC Meer 3 - 1 K Meerle FC - KFC Grobbend. 1 - 4 3 en 4 februari KVNA Wortel - FC Punt-Larum 4 - 4 Oxf. Hemiksem - K Minderh. VV 3 - 1 KFC Meer - K Achterbroek VV 3 - 1 KVK Westmalle - KFC Meerle 1 - 7 10 en 11 februari KVV OG Vorsel. - KVNA Wort. 3 - 0 Minderh. VV - Sport. Burcht FC 6 - 1 FC Merksem - KFC Meer 2-5 KFC St. M. Halle - KFC Meerle 2 - 2

Kalender Zondag 3 maart 15 uur K Meerle FC - FC St Jozef Rijkevorsel KVC Lille United - KVNA Wortel K Wijnegem VC - K Minderhout VV Oxford Hemiksem - KFC Meer Zaterdag 9 maart 19.30 uur KFC Meer - K Nieuwmoer FC Zondag 10 maart 15 uur KVNA Wortel - K Sint Job FC K Minderhout VV - KFC Berendrecht Kessel United - K Meerle FC Zaterdag 16 maart 19.30 uur KFC Meer - K Wuustwezel FC Zondag 17 maart 15 uur KVNA Wortel - KFCE Zoersel K Meerle FC - KSK Oelegem FC Merksem - Minderhout VV Zaterdag 23 maart 19.30 uur KVV Dosko - K Meerle FC Zondag 24 maart 15 uur K Minderhout VV - K Nieuwmoer FC KFC Lentezon Beerse - KVNA Wortel Zandvliet Sport - KFC Meer

MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 63

SPORT

Erehaag voor KFC Meer kampioenen van 50 jaar geleden PROVINCIAAL VOETBAL KFC Meer huldigde onlangs de kampioenenploeg van het seizoen 1973-74. Willy Laurijssen, Luc Van Kerckhoven, Leo Aerts, Jos Aerts, Marcel Aerts, Francois Janssens, Marcel Kinschots, Jan Dufraing, Jos Qui-

rijnen, Fons Aerts, Arnold Van Aperen en Roger Koyen waren aanwezig op de gouden huldiging. De destijdse kampioenen mochten door een erehaag het veld op en werden uitgebreid gevierd. Ze kregen een gloednieuwe KFC Meer sjaal van de

spelers van het huidige eerste elftal. Nadien werd er in de kantine bij een hapje en een drankje verbroederd en werd er duchtig bijgepraat over hun heldendaden van weleer. (rob)

Op deze groepsfoto herkennen we staand: Luc Van Kerckhoven, Jos Quirijnen, Arnold Van Aperen, Leo Aerts, Jos Aerts en Francois Janssens.

Gehurkt: Willy Laurijssen, Alfons Aerts, Marcel Kinschots, Roger Koyen, Marcel Aerts en Jan Dufraing.

Ontbreken op de foto: Tiny Van Geel, Leo Van Geel, Jos Laurijssen (), Marcel Bastijns, Jan Goetschalckx, Gust Bastijns, Staf Smolderen (speler/trainer ), Jan Roelen, Jos Voeten, Michel Van Den Heuvel en de ploegafgevaardigden Jan Mertens () en Jef Janssens ().

64 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

SPORT

Club Brugge een maatje te groot voor de MVV meisjes U16 JEUGDVOETBAL De meisjesploeg U16 van MVV kwam in de kwartfinale van de Beker van België uit tegen het prestigieuze Club Brugge. Het werd een flinke nederlaag, maar toch ook een sportieve hoogdag!

De coach van Club Brugge, Nico Persyn, was al vroeg op het appel. Hij vertelde dat de West-Vlamingen met enkele geblesseerden kampten. Maar zelfs dan bleken er nog 5 meisjes mee te doen die bij de nationale ploeg spelen. De MVV meisjes, die toch wat nerveus waren, zouden dus flink boven zichzelf moeten uitstijgen.

Supporters

De thuisploeg hield het eerste kwartier goed stand, tot Club Brugge bij twee stilstaande fases op korte tijd twee keer kon scoren. Vanaf dan voerden de Bruggelingen het tempo op en breidden zij stelselmatig de score uit. De MVV meisjes deden wat ze konden, maar deze tegenstander was echt wel een maa tje te groot, het ging allemaal te snel.

De thuisploeg bleef echter vechten, creëerde op het eind van de match zelfs nog enkele kansjes maar scoren lukte niet. De bal wilde er niet in. Eindstand 0-16. Ondanks dit grote verlies zijn trainers Bart en Sander terecht enorm trots op de meisjes: “Ze lieten nooit hun hoofd hangen en bleven alles geven 80 minuten lang.”

De supporters waren massaal opgekomen, de match bracht het op één wedstrijd na grootste aantal aanwezigen bij MVV.

Voetbalinitiatie De dag was overigens al begonnen om 9 uur.

Onder begeleiding van mascotte Kiki zetten 15 gemotiveerde meisjes hun eerste stapjes in het voetbal. Samen met enkele U16 meisjes deden zij leuke balspelletjes en maakten een uur plezier op het voetbalveld. Als klap op de vuurpijl mochten ze samen op de foto met de meisjes van Club Brugge. Een prachtige mooie manier om je voetbalcarrière te starten…

Voor de club en de spelers werd het een topdag. Hopelijk heeft MVV vele jonge meisjes kunnen inspireren om te beginnen voetballen! (rob)

De allereerste dag op het voetbalveld staan en al meteen op de foto met de U16 van Club Brugge.

De spelers van MVV U16 met hun tegenstanders van Club Brugge

MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 65

SPORT

Gelvoc Dames veilig op de tiende plaats VOLLEYBAL De dames A van Gelvoc verloren tweemaal, maar hadden af te rekenen met afwezigen en kwetsuren.

DHM: De wedstrijden tegen Lille en Zoersel werden verloren.

Dries Helsen: Tegen Wegi gingen we opnieuw vrij kansloos ten onder, dat klopt. Om de een of andere reden is dat een ploeg die ons niet ligt en we slagen er niet in om ons eigen spelritme te vinden. Net zoals in de heenronde kwamen we vanaf minuut 1 onder druk te staan en slaagden we er niet in om daar onderuit te komen.

Tegen Zoersel begonnen we wel zeer attent en sterk aan de wedstrijd en kwamen we zelfs op voorsprong. Maar toen viel onze kapitein geblesseerd uit.

Daar onze reservespelers op Erasmus of skireis waren, moesten we beginnen schuiven met posities. We hebben ons nog naar best vermogen geweerd maar tegen een goed georganiseerd Zoersel was het eigenlijk een verloren gevecht, jammer maar helaas.

DHM: De volgende wedstrijd is thuis tegen Olmen. Toch een kans om nog een plaatsje op te schuiven in de rangschikking. Wat verwacht je?

We hebben er in de competitie en in de beker twee keer van verloren maar telkens bleven we met het gevoel achter dat er meer in zat, en zeker in de competitie voelde de nederlaag zuur aan. Ik reken toch wel op een supergemotiveerde eigen ploeg. Het is wel nog afwachten of onze kapitein weer speelklaar geraakt.

Het zal sowieso een spannende wedstrijd worden. (rob)

Uitslagen

Dames A - Wegi Lille (20/25, 23/25, 9/25)

KVC Zoersel - Dames A (22/25, 25/10, 25/14, 25/17)

Kalender

Zaterdag 2 maart 20 uur Dames A - VBC Zandhoven Zaterdag 16 maart 18.30u VST Turnhout - Dames A Zaterdag 23 maart 16 uur VC Retie - Dames A

0 -3 3 -1

Gelvoc Dames A 2023-24: nummer 2 Marthe Vervoort, 3 Gitte Verschueren, 4 Jitske Dekkers, 6 Hanne Van Opstal, 8 Frauke Willems, 10 Evelyne Lauryssen, 11 Sara Van Aperen, 12 Sarah Cleymans, 14 Hannah Groenendijk en coach Dries Helsen.

De sportieve dromen van veldrijder en mountainbiker Liene Meeusen VELDRIJDEN Liene Meeusen is bezig aan haar beste seizoen.

Al verschillende keren stond ze op het hoogste podium in het veldrijden en is momenteel is ze Vlaams Kampioen mountainbiken. Die mooie resultaten heeft ze niet gestolen, ze heeft alles over voor haar sport. Niemand had dit ooit durven dromen wanneer ze op 5-jarige leeftijd tot tweemaal toe streed tegen kanker. ’Never give up’ is dan ook haar motto, ze wil van elke dag genieten, doorzetten en… winnen.

De 24-jarige Liene Meeusen woont in Hoogstraten. Ze rijdt voor het Vanomobil MTB Cycling Team en won in 2022 het provinciaal kampioenschap mountainbike. Dit seizoen won ze ook het eindklassement, waardoor ze dit mountainbikeseizoen kan starten in de Vlaamse kampioenstrui.

In het seizoen 2022-2023 behaalde ze al enkele overwinningen waaronder in Boortmeerbeek, Lichtervelde en Lille.

Dit veldritseizoen stond ze al 16 keer op het podium, waaronder 5 keer 3de , 8 keer 2de en 3 keer op het hoogste schavotje in Eversel, Kalmthout en Lille. In de

66 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Mostencross, voor haar een thuiswedstrijd, behaalde ze de 2de plaats.

Paard of fiets “Na de serieuze tegenslagen die er ooit waren, leef ik momenteel in het nu. Ik wil genieten van de kleine dingen”, vertelt ze.

“Mijn fietscarrière is eigenlijk begonnen in Nederland, bij de West Brabantse Veldrit Competitie, waar ik als 7-jarig meisje blijkbaar een groot doorzettingsvermogen toonde.

Ik ben altijd heel sportief geweest. Na mijn ziekte heb ik verschillende jaren

SPORT paard gereden, want dat was thuis sport nummer 1. Met pony’s nam ik deel aan springwedstrijden. Ik ontdekte dat dressuur me eigenlijk beter lag, dus kochten mijn ouders een jong dressuurpaard. Maar er volgde alweer een grote tegenslag, door omstandigheden hebben we het moeten laten inslapen.

Mijn besluit stond vast, veldrijden werd opnieuw mijn passie.

Met de nodige begeleiding kon ik de moed in het sporten terug vinden.

Ik schreef me in bij de B-wedstrijden van Cycling Vlaanderen.

Het eerste jaar reed ik individueel waardoor ik 9de in het klassement eindigde. Het jaar daarop werd ik 2de in het klassement waardoor ik bij de ploeg Vanomobil terecht kwam.”

Trainen “Ik train ongeveer 10u per week, dit is mogelijk omdat ik halftijds werk als heftruckchauffeur bij de Coöperatie Hoogstraten. Na mijn stage mocht ik daar direct aan de slag. Op deze manier kan ik in de voormiddag trainen voor en in de namiddag gaan werken.

De voorbereidingen vergen veel tijd; fietsen, lopen, core-stability. Ik ben ook erg gefocust op mijn voeding. Op deze manier wil ik mijn sport serieus nemen en dit een kans geven. Vanaf 25 februari begint voor mij opnieuw het mountainbikeseizoen.

Dit seizoen hoop ik uiteraard om die Vlaamse trui in de kijker te kunnen zetten.

Of er nog meer in zit? Ik heb realistische ambities, de stap naar de A-wedstrijden is wel groot, maar dromen mag. Elk jaar rijd ik het Belgisch kampioenschap, dus wel tussen de A-crossers.”

Liene Meeusen

Familie “Veldrijden doe je niet alleen, ik ben mijn familie dus ontzettend dankbaar voor alles wat zij doen. We doen dit elke week samen met het gezin en dat maakt het zo bijzonder. Vooraf alles in orde brengen op gebied van materiaal, maar ook tijdens de wedstrijden moet de materiaalpost bemand zijn. Dat zijn weer taken voor mijn papa en jongste broer.

Na de wedstrijd moeten er nog vele wasmachines gedraaid worden, de taak van mijn mama. Veldrijden is immers een wintersport - en dat betekent dus veel modder…”

Hoogtepunt “Onlangs in Lille bleek al snel dat ik de sneeuw onder controle had. In de bochten was ik voorzichtig maar op de rechte stukken kon ik mijn krachten kwijt. Ik vond het geweldig!

Maar de Mostencross is voor mij echt wel het hoogtepunt, ik ga er regelmatig trainen, dat voelt dus aan als een thuiswedstrijd.

Naast vrienden en familie waren er dit jaar ook verschillende collega’s die me kwamen aanmoedigen omdat het dicht bij huis was. Het zou dus heel jammer als deze cross niet meer op de kalender van 2025 zal staan.

Ik heb er heel veel voor over om mijn doel te bereiken, ik wil er helemaal voor leven, zeg maar. Tot nu toe heb ik zo al een heel mooie weg afgelegd, door te groeien en nooit op te geven.”

Liene in haar trui van Vlaams kampioen mountainbiken.

Wij kunnen alleen maar met bewondering haar carrière volgen en nog veel succes toewensen. Never give up, klinkt het met overtuiging. Zonder meer een sterke boodschap voor iedereen die één of meerdere tegenslagen te verwerken heeft. (Rob) MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 67

SPORT

Niels Koyen blikt terug op de 7de en misschien laatste Mostencross VELDRIJDEN Organisator Niels Koyen vertelt het verloop van de 7de editie van de Mostencross en blikt terug op de vorige edities. Er komen nogal wat moeilijkheden kijken bij zulk een organisatie, zowel op financieel als op logistiek vlak. Hij wil samen met zijn team deze mooie cross toch nog een mooie toekomst geven, maar dat zal enkel kunnen met de nodige hulp.

Volk en zon Op 27 en 28 januari was het voor de 7e keer weer een weekend vol cyclocrossspektakel aan De Mosten. Om klokslag 10 uur gingen de verschillende reeksen van de miniemen van start. De renners tussen 8 en 11 jaar gaven het beste van zichzelf op een verkort parcours. Met het goede weer was er meteen veel volk op de Mosten om naar het spektakel te komen kijken.

Om 12 uur was het de beurt aan de G-sporters. Deze reeks ligt Niels Koyen nauw aan het hart: “Ik geef zelf les in het buitengewoon onderwijs en enkele van mijn leerlingen namen deel aan deze G-cross. Ik vind het geweldig om die mannen te zien genieten van deze mooie sport. Hun spontaniteit is zo bevrijdend dat je er zelf gelukkig van wordt.”

Vanaf 13 uur konden de lokale helden proeven van het veldrijden. Een kleine 50 renners gingen van start waaronder Niels zelf. Hij komt niet meer in aanmerking voor de Hoogstraatse Kampioenschappen omdat hij verhuisde naar Kasterlee. Frank Mertens werd Kampioen van Hoogstraten voor de +40 jarigen en bij de -40 jaar ging de zege naar Tim van de Locht. Bij de dames ging de titel naar Kyburyte Svajune. “Het blijft leuk om lokale renners tegen elkaar te zien strijden op een zwaar parcours, ik zat zelf mee in de wedstrijd en schrok ervan hoe hard het er kon aan toe gaan in deze fun-reeks.”

Vanaf 14 uur brachten de aspiranten van 12 tot 14 jaar spannende wedstrijden onder een stralende zon. Een zeer geslaagde eerste dag met zowat 250 renners en vele toeschouwers.

Ook op zondag was het mooi weer om te crossen. De reeksen verliepen allemaal zonder problemen en enkele lokale renners lieten het beste van zichzelf zien. Zo werd Lennert Meeusen knap 3de en liet Torben Aerts na een knalstart het beste van zichzelf zien over de balken. Bij de laatste reeks reed Joachim van Looveren

Niels Koyen de laatste cross uit zijn carrière, hij werd gehuldigd op het podium. Wederom 250 renners op zondag en een veel toeschouwers, zodat ook deze tweede dag een succes werd.

Laatste fluitsignaal Deze laatste reeks was best wel emotioneel voor organisator Niels Koyen: “Ten eerste was dit de wedstrijd waar ik vanaf de eerste editie zelf aan meedeed. Maar sinds ik samen met mijn vriendin een huis bouwde in Kasterlee is daar veel tijd en energie naartoe gegaan, waardoor het sportieve op de 2de plaats kwam. Daarom heb ik geen vergunning meer aangevraagd en kon ik niet meer in deze reeks meerijden. Ik heb wel ‘s morgens met de eerste reeks mogen meerijden met een dagvergunning en werd 5de. Natuurlijk was dit deels doordat dit parcours helemaal op mijn lijf geschreven is. Ik wist elke wortel en elk paaltje staan.

Het was ook emotioneel omdat dit het laatste startsein was dat op de Mosten zou weerklinken onder mijn ‘bewind’. Ik

68 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

stopte er mee omdat de verhuis naar Kasterlee een grote impact had op de organisatie van de cross. Ik moest met 2 vrachtwagens en 3 camionetten meermaals op en af rijden om alles ter plekke te krijgen. Palen, tenten, bekers, eetwaren, drank, wc’s, stroom, water, en nog veel meer. Er komt meer bij kijken dan de meesten denken. Het weekend zelf is dat allemaal leuk en krijg je mooie commentaren. Maar niemand ziet hoe ik ’s morgens om 6 uur met een lamp op mijn hoofd al palen aan het boren was of weken op voorhand naar de winkels ging om eetwaren aan te kopen, met overladen camionettes als gevolg.

Ook sponsors zoeken is een hele job, iets wat ik niet echt graag doe. Ik ben de sponsors enorm dankbaar hoor, want laat ons eerlijk zijn, zij doen dit eigenlijk puur uit sympathie. Ze zullen er hun klantenbestand niet grandioos mee zien stijgen. Ik ben niet de persoon die graag gaat ‘schooien’ om geld. Het gebeurde weleens dat ik op een parking van een bedrijf klaar stond, toch de moed niet vond en verder reed. Bij de sponsors die

SPORT er al jaren bij zijn, gaat het gelukkig vlotter. Je leert deze mensen kennen en dat maakt de drempel minder hoog.

Maar je moet bij elke sponsor wel enkele keren passeren om ten eerste te vragen of er interesse is, nog eens terug komen om definitief tot een overeenkomst te komen, nadien kaarten binnen brengen, spandoeken ophalen, spandoeken terug brengen. Dat maakt het vanuit Kasterlee natuurlijk niet makkelijk.”

Jef Schalk En er is meer. “Een andere emotionele reden van het laatste fluitsignaal was dat er vooraf een minuut stilte werd gehouden.

Vorig jaar immers is de Jef verongelukt op onze Mostencross, door een stom accident op de parking van zijn eigen weide.

Dat heeft ons allemaal zeer diep geraakt.

Daarom hebben we hem nog eens zijn moment gegeven, omdat hij er al die jaren zo graag bij was als toeschouwer, helper, buurman, entertainer… Hierna kwam er een spontaan applaus van renners en toeschouwers en zijn er wel opnieuw wat traantjes gevloeid. Maar Ria en de familie hebben ons omarmd. We zijn de weken voor en tijdens de cross als kind aan huis daar. Maar het zal nooit meer hetzelfde zijn als toen de Jef altijd op zijne knikmops klaarstond als ik met de camion nog maar van de snelweg kwam.”

Toekomst Hoe moet het verder? “Heel veel mensen kwamen nadien vertellen hoe spijtig ze

Kyburyte Svajune werd Hoogstraats Kampioen bij de dames.

Niels met een van zijn leerlingen die deelnaam aan de G-cross. het vonden dat deze cross stopte. We hebben daar serieus over nagedacht. In oktober hebben we al een eigen organisatie in Kasterlee op de privéterreinen van Elboka nv, het bedrijf van mijn schoonfamilie. Deze locatie is veel interessanter doordat we daar eigen baas zijn. Elboka zit om de hoek met allerlei machines, we hebben er een manege ter beschikking voor de horeca, kleedkamers.

De Mosten is een veel mooiere locatie met een veel mooier parcours, maar logistiek hebben we daar niets. Onze tent is het enige dat we hebben voor onszelf en we zijn afhankelijk van 1 stroomgroep en wat water. Alles kost veel geld. Daar komen nog eens vaste kosten bij van de wielerbond, vergunningen, prijzengelden, speaker, rode kruis. Kortom we hebben een pak geld nodig. Doordat de meeste renners een mobilhome hebben is het verteer in de tent ook steeds minder. Terwijl wij dat nodig hebben om uit de kosten te geraken. De voorbije jaren kwamen we net toe. Omdat ik het zo graag deed, deed ik er altijd een jaartje bij. Dit jaar was voor de cross zelf de goesting al niet meer groot. Veel werk, heen en weer gerij, lange dagen, want als

leerkracht heb je veel tijd, maar je kan geen verlof pakken. Dus op woensdagnamiddag moest alles gebeuren en in het weekend ervoor, want na schooltijd was het al donker.

Na deze geslaagde editie hadden we toch wat meer inkomsten. Kunnen we deze cross toch nog een kans geven? We gaan met ons team nadenken om de logistieke moeilijkheden beter op te lossen, de sponsoring op te krikken en zo hopelijk samen met de gemeente of andere verenigingen een stevige organisatie op poten te zetten voor de verdere toekomst.”

Vinger “Zo was er het 2de jaar eentje met vrieskou. We kregen geen paal in de grond.

We moesten eerst met een koevoet de grond kapot kloppen, dan met een schop de grond wegschrapen voordat we konden boren. Het was toen -6° maar hadden gene kou.

Het strafste verhaal was voor de 3e editie. De vrijdagavond voor de cross op zaterdag wilde ik nog snel enkele reclamevlaggen opzetten. De aluminium buizen hingen aaneen met een trekbandje, toen

MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 69

Erkend vastgoedmakelaar BIV nr. 207427 Reeds 25 jaar uw vastgoedmakelaar voor Hoogstraten en omgeving!

Huis verkopen? Bel ons: 03 314 16 99 www.vanhuffelvastgoed.com info@vanhuffelvastgoed.com Vrijheid 72 - Hoogstraten 70 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

SPORT ik dat door wou snijden, sneed ik met een zwaar Stanleymes in mijn rechterwijsvinger. Eventjes een prikje, tot ik de wonde zag, want toen viel ik bijna flauw.

Een ambulance bracht me naar spoed en het heeft uren geduurd voordat iemand me kwam zeggen wat het verdict was.

Blijkbaar had ik pezen mee overgesneden en de zenuwen waren ook geraakt.

Maar ik wilde natuurlijk zo snel mogelijk terug naar de Mosten om alles in goede banen te leiden.

aan de balie. Mijn spullen stonden klaar en door een nooddeur zijn we gaan lopen uit het ziekenhuis om toch op tijd op de Mosten te geraken. Natuurlijk met alle gevolgen van dien want mijn vinger staat nog scheef.”

Profs

Het was dan ook mijn grootste fout om altijd alles alleen te willen doen, alleen ik wist hoe het in mekaar zat. Hoe het parcours moest worden aangepast voor de jongsten, waar het prijzengeld verstopt was, de taken van de helpers, enz. Rond 19 uur ’s avond kwam er een handchirurg van Leuven om me toch nog met spoed te opereren. Tegen mijn zin, want dat duurde allemaal veel te lang. Na de operatie moest ik tot ’s morgens wachten op een dokter voor het verdict. Ik had bijna gesmeekt om voor 6 uur te komen want ik moest om 7 uur op de cross zijn want dan kwamen de helpers en de wielerbond toe.

“Ik ben een grote liefhebber van parcoursen uittekenen. Elke training op de weg of met de MTB werd vooraf getekend. Daarna voerde ik ze uit en paste ze aan tot een betere. Zo ook met het parcours. Ik ga vooraf in de Mosten meerdere keren op prospectie om elke paal en elke strook optimaal te benutten. Daarin ben ik echt een freak. Zelf een cross organiseren is in dat opzicht een hoogtepunt. De lovende commentaren op het parcours, dat is een geweldige drijfveer. Zo komen bijvoorbeeld ook wel eens profs of ex-renners het parcours verkennen, die zijn ook altijd enthousiast. Natuurlijk is de ultieme droom hier ooit terug een profcross te kunnen realiseren, maar daar is veel geld voor nodig. Dus moeten we eerst van de kleine cross een perfect financieel plaa tje maken.

Herman Martens, mijn grootvader, stond om 5.30 uur al met een smoesje

Zelf zal ik niet meer crossen. Ik ben begonnen op mijn 6 jaar en ben vorig jaar

gestopt. 26 jaar lang zat ik elke winter van september tot februari elke zaterdag en zondag op de cross. Ik deed ik niets liever, iedereen kent elkaar. Maar dat toffe wereldje werd steeds professioneler en duurder. Met ouder te worden besef ik dat dit ook een heel klein wereldje is. Vorig jaar heb ik met mijn vriendin de Transalp gereden met de MTB. Een 7daagse etappewedstrijd met de MTB. Toen kwam het pas echt binnen: waarom rijd ik al 26 jaar elk jaar in dezelfde weiden en bossen met dezelfde bergjes?

De wereld is meer dan dat.

Dus van die buitenlandse uitdagingen wil ik er nog veel doen. Ook marathons staan op mijn bucketlist. Ik nam al vier keer deel aan de ‘Hel van Kasterlee’, waar ik elk jaar weer naar uitkijk.”

En de Mostencross? “Noteer het maar: de volgende jaren blijft de Mostencross bestaan! Met dank aan alle sponsors, geweldige helpers, vele renners en supporters.”

Wij hopen het in elk geval, en we zijn Niels ook erg dankbaar voor de vele inspanningen van alle voorbije jaren! (rob)

Doe d eg chec ratis k-u onlin p e

Uw adviseur voor kredieten & verzekeringen zowel voor particulieren als KMO’s bevoorrechte partner van

Van Huffel Verzekeringen Vrijheid 74 2320 Hoogstraten 03 314 46 10 vanhuffel@dvv.be www.van-huffel.be FSMA:14593A

MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND 71

Antiek - Brocante - Verzamelobjecten - Snuisterijen

“Kris Voeten”

Koekhoven 5 2310 Rijkevorsel www.krisvoeten.be

Gsm. 0495 57 48 52 Tel. 03 314 09 04 info@krisvoeten.be

NOODNUMMER

112

Ongeval / Brand / Ziekenwagen Administratie Brandweer 03 314 32 11

SAM VAN DIJCK

Aan & Verkoop van antiek en vintage-design Opkoop van volledige inboedels Leegmaken van huizen, zolders, kelders,... +(32) 485 67 01 49 Ook via WHATSAPP bereikbaar

ook inkoop antiek - meubelen - kleingoed - lusters - zilver, enz...

Open: donderdag, vrijdag, zaterdag: 10 - 12u en 14 - 17u zondag t/m woensdag en op feestdagen gesloten

POLITIE

101

Noorderkempen 03 340 88 00 Wijkpost MEER 03 315 71 66

samvdijck@gmail.com www.samvandijck.be

STOFFELS Kippenwinkeltje

HUISARTSEN vanaf 18 uur tot 8 uur ’s morgens én tijdens het weekend

THUISVERPLEGING WIT-GELE KRUIS, 24 op 24 uur.

Voor Hoogstraten en deelgemeenten: tel. 014 61 48 02

DE VOORZORG, 24/24 uur:

014 40 92 44

WACHTDIENST

Zelfstandige Thuisverpleegkundige Noorderkempen, 24/24 uur: tel 014 40 50 13

Zelfstandige verpleegkundigen Adams Lieve Aernouts Anke Bartholomeeusen Liesbeth Bastijns Tine Bevers Lena Christianen Anke Christianen Sofie De Busser Edith de Jong Pascalle Dirks Els Geerts Inge Geerts Lia Horemans Jori Jansen Laura Koyen Els Krols Anja Lambregts Linda Leys Nele Machielsen Kim Roefs Bianca Rombouts Kristel Rombouts Kristien Segers Nele Sempels Sabrina Spannenburg Anke Tomby Hella van Bavel Bowy Van Der Eycken Inne Van Dyck Silke Van Gastel Katrien Van Leuven Leen Van Loon Hanne Van Otten Heidi Verheyen Kathleen

0479 43 53 89 0479 34 68 03 0474 38 25 23 0472 73 16 05 0493 15 16 65 0472 57 07 81 0472 37 83 85 0477 17 58 06 0473 31 15 79 0474 36 08 84 0478 64 81 61 0498 64 53 80 0472 55 78 97 0474 60 89 06 0476 43 07 55 0495 23 02 43 0476 94 31 15 0499 29 77 86 0477 81 27 61 0493 02 04 19 0474 26 14 41 0477 04 41 40 0494 92 32 27 0499 16 92 56 0478 38 96 94 0478 42 08 13 0497 15 92 09 0478 23 52 89 0492 06 60 69 0468 12 64 26 0479 50 98 05 0476 24 98 66 0486 37 45 27 0474 29 33 09

Zelfstandige vroedvrouwen Christiaensen Nathalie

0494 86 93 84

72 MAART 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Voort 2 - 2328 MEERLE - Tel. 03 315 70 16 Pluimvee.stoffels@skynet.be www.kippenwinkeltjestoffels.be

014 410 410

TANDARTSEN

bvba

zaterdagen, zondagen en feestdagen

090 33 99 69

Pyperpad 15 - 2321 MEER - 03 315 43 13

WACHTDIENST APOTHEKERS

www.martens-tuinen.be

INHOUD MAART

090 39 90 00

Column . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2

www.apotheek.be

Wat met de boerenbuiten? . . . . . . . . . . . 3

www.demaand.be

Vanuit het stadhuis . . . . . . . . . . . . . . . .15

(1.50 euro per minuut)

_ REDACTIE _ Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten 0472 97 12 87 redactie@demaand.be _ DORPSNIEUWS _ Zie blz 42

Cultuurprijzen 2023 . . . . . . . . . . . . . . . 23 Jonge duivenmelkers . . . . . . . . . . . . . . 26 Wonen in de Vrijheid . . . . . . . . . . . . . . 31 DEZE MAAND . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35 DORPSNIEUWS - Hoogstraten . . . . . . . . .42

_ SPORTNIEUWS _

DORPSNIEUWS - Meer . . . . . . . . . . . . . .46

03 314 43 39 sport@demaand.be

DORPSNIEUWS - Meerle . . . . . . . . . . . . .50

_ ADVERTENTIES _ 0477 66 11 60 advertenties@demaand.be

DORPSNIEUWS - Meersel-Dreef . . . . . . . .55 Woord van De Maand . . . . . . . . . . . . . .57 DORPSNIEUWS - Minderhout . . . . . . . . . 58

_ ABONNEMENTEN _

DORPSNIEUWS - Wortel . . . . . . . . . . . . .59

03 314 51 03 abonnementen@demaand.be

SPORT . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .61 Wachtdiensten . . . . . . . . . . . . . . . . . . .72

De volgende uitgave van de DE HOOGSTRAATSE MAAND verschijnt op

donderdag 28 maart Voor volgende editie alle KOPIJ ten laatste op

DINSDAG 12 MAART redactie@demaand.be

De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden teksten in te korten.

Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen, of enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de rechthebbende.