FOTO ISABELLE WENZEL
Sofie Cox is Vice-Europees kampioen rolstoeldansen, maar voelt zich vooral danser. Ze neemt je mee on the road over de hele wereld terwijl ze danst, ten volle leeft en stereotypen doorbreekt. In haar hart vol dans - een missie om van de wereld een inclusievere plek te maken.
DANST — 32
Rolstoeldansen is nog steeds een redelijk onbekende sport en dansvorm, zeker in de niet-rolstoelwereld. Op vlak van competitie is rolstoeldansen de afgelopen jaren enorm geëvolueerd en stijgt het niveau internationaal alleen maar. Maar op artistiek vlak zijn rolstoeldansers nog steeds ondervertegenwoordigd. Ik voel vaak dat er op dat vlak nog een hokjesdenken is. De optredens die ik doe zijn vaak gelinkt aan rolstoelsport, revalidatiecentra … terwijl wij perfect tussen valide dansers zouden kunnen dansen. Wij zijn ook gewoon dansers. Na optredens is dit vaak het ‘compliment’ dat ik krijg: ‘Heel knap wat je ondanks je beperking allemaal kan doen’. Het is goed bedoeld, dat weet ik. Maar ik kan dit niet ondanks mijn beperking. Ik kan dit door hard werken en de juiste mentaliteit. Ja, dat laatste heeft natuurlijk met mijn beperking te maken. Ik heb geleerd om te vechten. Maar het is ook een keuze geweest om die mentaliteit te ontwikkelen. Ik zie mijn beperking niet. Ik ben gewoon Sofie die danst in een rolstoel. Helaas krijgen mensen het rolstoeldansen zelden te zien omdat een rolstoeldanser niet gevraagd wordt om op te treden op een event dat geen verband heeft met de rolstoel. Daardoor blijft onze zichtbaarheid heel beperkt
en krijgt het grote publiek niet te zien dat er ook nog een hoger niveau bestaat in rolstoeldansen dan het laagdrempelige. Hier en daar beginnen er inclusieve dansgezelschappen te ontstaan in het buitenland. Dat geeft me een enorme boost en toont ook aan dat het mogelijk is. We kunnen als dansers enorm veel van elkaar leren en een podium delen is een fantastische ervaring voor iedereen. Die enkele keren dat ik dit heb mogen doen, waren onvergetelijk. Het was een heel fijn gevoel om even niet als rolstoeldanser gezien te worden, maar als danser. Ik dans heel graag wedstrijden, maar op een podium staan geeft toch weer een ander gevoel. Het gaat verder dan sport en ik hoop dat rolstoeldansen mede door zulke optredens meer onder de aandacht komt en men zal zien dat dit ook gewoon een vorm van dans is. De dansers die willen doorgroeien zouden hier ook de kans voor moeten krijgen. Zelf heb ik al vroeg de keuze gemaakt dat ik wou deel uitmaken van de internationale top van mijn sport. Helaas is er binnen het rolstoeldansen in België geen mogelijkheid om op een hoger niveau te trainen. Ik ben daarom mijn mosterd op andere plaatsen gaan halen: in de valide wereld en in het buitenland, waar ze veel verder staan met rolstoeldans. Misschien wordt dit wel een missie voor mij na mijn danscarrière. Maar tot die tijd hoop ik dat rolstoeldansers meer kansen krijgen binnen de ruimere danswereld. Volg de dansreis van Sofie op Instagram: @sofiecox1