COL
UMN
HOUD DE ZINLOZE BOEKHANDEL LEVEND e rookwolken zijn opgetrokken, de ruïne wordt zichtbaar. Polare is in de afgrond D gelazerd en sleurde tal van Nederlandse
DESIGN
DE ZIEL
N.O.T.K. Multidisciplinair designtalent Daphna Isaacs Burggraaf schopte het in 2012 tot plaats 21 in de top 25 van Dutch designers van Eigen Huis & Interieur. Op de jaarlijkse hoogmis van het design in Milaan (8 t/m 13 april) presenteert ze haar nieuwe serie glaswerk, Ziel. De titel verwijst naar de ronde instulping in de bodem van een wijnfles, die ziel wordt genoemd. En die vormt het centrale uitgangspunt voor de drinkglazen, het karaf en de schaal. www.daphnaisaacs.nl
KUNST
# 87 (2011), 18x18x9cm
MEST nr 5
CECI N'EST PAS UN BOUTON ROUGE €500,00 De Eindhovense kunstenaar Teun Kuipers onderzoekt al tien jaar de relatie tussen twee- en driedimensionale vormen. Het resultaat is een groeiende collectie objecten, die wordt gekenmerkt door een ontroerende helderheid en eenvoud. Kuipers in het Eindhovens Dagblad: “Ik geef nooit titels, alleen nummers. Ik wil de kijker zo min mogelijk sturen. De menselijke geest werkt nu eenmaal zo dat we in een abstract werk toch iets herkenbaars zoeken.” Niet doen dus. www.teunkuipers.nl
boekwinkels mee in de val. Wie Cor Molenaar, commissaris van de keten, aan het woord heeft gehoord, kan daar nauwelijks van opkijken. Visieloos gezwatel over verdienmodellen en financiële erfenissen. De man pruttelde wat ontkennends toen hem de feedback van zijn klanten – ‘Polare heeft de ziel uit onze boekwinkels geknepen’ – werd voorgelegd en begon maar weer over overgenomen schulden en moeilijke tijden. Nergens ging het over literatuur en haar rol in de maatschappij van vandaag. Nergens ging het over liefde. Dit soort bestropdaste hansworsten wens ik een voetbalclub toe. Daar houden ze het met die flauwekul nog geen half jaar vol. Supporters vegen hun reet af met verdienmodellen en komen je thuis opzoeken. Ze schamen zich niet voor hun hartstocht. Weet u wat? Het is onze eigen schuld. We hebben de ziel uit ons eigen tijdsgewricht gesloopt. Er is geen geld en daarom gaat het er steeds over, daarom regeren de cijfers. Maar geld of niet, literatuur heeft een huis nodig. Een dak. Ramen. Een plek waar het warm is, waar je de boeken kunt aanraken, kunt ruiken, waar je jezelf wijsmaakt dat je aan de kaft kunt zien of je een meesterwerk of een miskleun in handen hebt. Dat valt niet te boekstaven. En daarom wint niet de boekhandel waar de top-60, maar waar het hart een prominente plaats heeft. De liefde. Gaat de opkomst van de e-reader op termijn het papieren boek verdringen? Dikke kans. Wordt het hierdoor moeilijker of zelfs onmogelijk nog winstgevende boekhandels te bestieren? Hoogstwaarschijnlijk. Maar heeft het dan geen zin meer om ervoor te vechten? Het hangt er maar net vanaf, hoe je de wereld zien wilt. Een levend organisme is inefficiënt, een hart kloppend houden in principe zinloos. Het jaagt je maar op kosten, en uiteindelijk staat het alsnog een keertje stil. Maar om dan nu alvast maar ter plekke dood neer te vallen… Tekst Lucas de Waard
9