Amnesty In Actie, April 2016

AMNESTY INTERNATIONAL VLAANDEREN VZW / JAARGANG 43 NR 1 / APRIL 2016 / VERSCHIJNT 2 KEER PER JAAR / ISSN 0771-7687 / P2A9062

1

COV ER: Een pro-democratie demonstrante aan de regeringsgebouwen in Hong Kong in september 2015 © Reuters/ Tyrone Siumpaign

SCHRIJFMARATHON

3-5

JULLIE BRIEVEN VERANDEREN NU AL MENSENLEVENS

6-7

SOS EUROPA

Beste Amnesty-vrienden,

“NIETS IS MOEILIJKER DAN MIGREREN”

Elke ochtend wanneer ik mijn tanden poets, zie ik een zwart stenen medaillon. Het hangt rond een glazen potje in de badkamer. Ik kreeg het van Marisela Ortiz, een Mexicaanse vrouwenrechtenactiviste, die ik in 2007 in Ciudad Juarez ontmoette. Het was een bedanking voor de acties die Amnesty International voerde voor de vele verdwenen en vermoorde jonge vrouwen. En omdat we met spoedacties haar eigen leven beschermden.

INTERVIEW

Elke ochtend deed het medaillon me denken aan hoe Amnesty het verschil maakt voor miljoenen mensen wereldwijd. En hoe ik als directeur van de Vlaamse afdeling het voorrecht had hier deel van uit te maken.

MENSENRECHTEN VAN DEUR TOT DEUR

INHOUD

8-9 THEMA

HANDEL IN KOBALT, KINDERARBEID EN MENSENRECHTEN

Ik schrijf deze zin in de verleden tijd, omdat wanneer jullie dit lezen, ik al afscheid heb genomen van Amnesty. Na 15 boeiende jaren begin ik aan een nieuw professioneel hoofdstuk.

Maar mensenrechten zullen steeds in mijn hart blijven. En het medaillon van Marisela zal me elke ochtend blijven herinneren aan die sterke, internationale mensenrechtenorganisatie waar activisten het verschil maken.

10

Mensen zoals jullie – en nu ook ik – die in hun vrije tijd online petities ondertekenen, centen storten en naar acties gaan.

Tot binnenkort dus.

11

JIJ BENT STERK

“MIJN REMEDIE TEGEN BITTERHEID”

IN BEWEGING

Karen Beste Karen,

JIJ EN IK EISEN VEILIGE ROUTES VOOR VLUCHTELINGEN

SCHRIJFACTIE

Warme groeten,

12 13-14

In naam van de beweging wuif ik je met spijt in het hart en tegelijk vreugdevol uit. Je was er altijd de voorbij jaren, op elk Amnesty-event was je een rustige trekker en zagen we je ook genieten.

We bouwen verder op wat jij mee gezaaid hebt: een slagkrachtig Amnesty Vlaanderen.

Geniet van de nieuwe uitdagingen !

SAMEN STERK

“MIJN VOLK KAN REKENEN OP AMNESTY”

/ AMNESTY IN ACTIE / APRIL 2016 / 2

Hartelijk,

15

Rik

OP 10 DECEMBER WERD BIJ AMNEST Y NEDERL AND 24 UUR L ANG GESCHREVEN DOOR GROOT EN KLEIN

HIER ZIJN WE TROTS OP: U SCHREEF RUIM 32.000 BRIEVEN IN SCHRIJFMARATHON In de kille maand december was het tijd voor de hartverwarmende Schrijfmarathon. Amnesty Vlaanderen deed voor de tweede keer mee, internationaal loopt deze actie al enkele jaren.

Het opzet is eenvoudig: rond 10 december wordt er wereldwijd geschreven voor twaalf mensen of groepen in nood.

In 2015 vernamen we heel wat goed nieuws dat voortvloeide uit de vorige editie van de Schrijfmarathon. Zo werd op de Filipijnen eindelijk een onderzoek geopend naar de klacht over foltering van Jerryme Corre. Moses Akatugba, de terdoodveroordeelde jongeman uit Nigeria, kreeg gratie. In Zuid-Afrika kunnen vrouwen sinds kort elke dag naar het gezondheidscentrum, waardoor de wachttijden aanzienlijk afnemen. In

Noorwegen werd door de zaak van John Jeannette de wetgeving rond transgenders eindelijk onder de loep genomen. Op dat elan wilden we doorgaan.

anderen moedigden de briefschrijvers ritmisch aan. Verkrampte handen werden weer los gemasseerd. Die twaalf uren leverden al 3.411 brieven op: een mooie start.

SCHRIJFMARATHON 2015

JULLIE BRIEVEN VERANDEREN NU AL MENSENLEVENS Grote ambitie Tijdens deze editie schreven we onder meer voor de Amerikaan Albert Woodfox, die 43 jaar lang in eenzame opsluiting zat en de jonge gewetensgevangene Phyoe Phyoe uit Myanmar. Ook voor Muhammad, die als journalist een lange celstraf kreeg wegens zijn kritische stem en voor de meisjes in Burkina Faso, die als kind worden uitgehuwelijkt.

De ambitie was groot bij Amnesty Vlaanderen. We wilden 30.000 brieven en solidariteitskaartjes versturen. We startten met een kick-off in Antwerpen, waar we twaalf uur aan een stuk brieven schreven. Honderden mensen kwamen langs. Er waren drankjes en hapjes.

Muzikanten als Jan Leyers, Eva De Roovere, To the Bone, Buurman en vele

Driehonderd actiepakketten Daarna was het de beurt aan onze beweging. Iedereen kon actiepakketten bestellen om zelf een Schrijfmarathon te organiseren en die oproep had veel succes.

Individuele activisten, wereldwinkels, gemeenten, scholen en bibliotheken zetten allemaal hun beste beentje voor.

Meer dan 300 actiepakketten vlogen de deur uit.

Lagere schoolkinderen knutselden prachtige solidariteitkaartjes. Vrienden­ groepen combineerden hun wekelijkse cafébezoekje met een schrijfactie. Een kranige bejaarde spoorde haar mede­ bewoners in het rusthuis aan om mee brieven te schrijven. Studenten richtten hun kot in als schrijflocatie.

/ AMNESTY IN ACTIE / APRIL 2016 / 3

Schrijfmarathons vonden onder andere plaats in Brugge, Antwerpen, Wuustwezel, Hasselt, Deinze, Gent, Lier en Hoogstraten.

Ondertussen stromen ook de cijfers van de andere secties binnen. We kunnen alleen maar zeggen dat ook deze editie een gigantisch succes is geworden.

Hartverwarmende momenten Ook bibliotheken lieten zich niet onbetuigd.

Zij riepen hun bezoekers op om kaartjes en brieven te sturen voor de Oezbeekse journalist Muhammad. Gemeenten over heel Vlaanderen zetten hun beste beentje voor. Verschillende burgemeesters betuigden actief hun steun aan de Schrijf­ marathon. Partnerorganisaties voerden mee promotie voor onze Schrijfmarathon.

Stuk voor stuk hartverwarmende momenten.

Nederland schreef maar liefst 24 uur aan een stuk. Korea creëerde een strip­ figuurtje dat de mensen aanspoorde om te schrijven. Duitsland schreef 40 procent meer brieven dankzij honderden scholen die meededen. In Amerika leverde het Arts for Rights-evenement met de medewerking van een aantal beroemdheden niet alleen veel brieven op, maar ook flink wat geld.

De internationale teller staat ondertussen op 3.776.809 brieven, een mooi resultaat!

Albert Woodfox vrij

SCHRIJFMARATHON 2015

En al die brieven beginnen nu al levens te veranderen.

LIESBETH VERSTREKEN, DE BURGEMEESTER VAN ZOERSEL, MET HA AR BRIEVEN

Kon je niet fysiek aanwezig zijn op een van die vele acties, dan was er nog altijd de website waarop je online een brief kon schrijven. En we vergeten uiteraard ook niet al die schrijfacties thuis.

3,7 miljoen brieven De Schrijfmarathon was dus overal. In Vlaanderen leverde dat na een maand maar liefst 32.381 brieven op. Daar zijn we ongelooflijk fier op.

Het heuglijkste bericht kwam uit de Verenigde Staten: na meer dan 43 jaar eenzame opsluiting werd Albert Woodfox vrijgelaten. Hij dankte uitdrukkelijk iedereen die hem al die tijd had gesteund en daarbij vermeldde hij expliciet alle Amnesty-activisten. Zijn plannen voor de toekomst zijn hartverwarmend. Hij hoopt dat hij een plaatsje zal krijgen binnen zijn familie en wil ook sociaal actief blijven. Hij wil de stem zijn van mensen in nood en vooral wil hij blijven strijden om een einde te maken aan de praktijk van eenzame opsluiting in Amerika.

Nog meer levens veranderen In Burkina Faso heeft de regering bevestigd dat ze zich zal inspannen om kindhuwelijken een halt toe te roepen.

Het familierecht zal herzien worden en de wettelijke huwbare leeftijd voor meisjes zal worden opgetrokken tot 18 jaar.

De regering is ook van plan om gedwongen

TAL VAN BV'S NAMEN OOK DEEL A AN DE SCHRIJFMARATHON.

huwelijken duidelijk te omschrijven in het strafrecht. Daarnaast werden een nationale strategie en een actieplan voor de komende jaren goedgekeurd.

Ook dit positieve nieuws is zeker te danken aan de talrijke brieven die tijdens de Schrijfmarathon werden geschreven.

Het ministerie meldde dat het brieven van over de hele wereld had ontvangen met de vraag een einde te maken aan de kindhuwelijken. Amnesty blijft de zaak opvolgen om er zeker van te zijn dat deze plannen ook effectief worden uitgevoerd.

De kracht van vrijwilligers en activisten die lokaal aan de slag gingen met dit prachtige concept van de Schrijfmarathon maakte dat allemaal mogelijk. Al hun brieven zullen levens veranderen, daar zijn we zeker van.

DANIELLE HENNAERT

GOED NIEUWS /

ALBERT WOODFOX IS EINDELIJK EEN VRIJ MAN EEN MOOIER VERJAARDAGSCADEAU KON HIJ ZICH MOEILIJK INDENKEN: ALBERT WOODFOX WERD OP 19 FEBRUARI VRIJ­ GELATEN, UITGEREKEND OP ZIJN 69STE VERJAARDAG. HIJ ZAT 43 JAAR EN 10 MAANDEN OPGESLOTEN IN EEN KLEINE ISOLEERCEL IN DE GEVANGENIS VAN LOUISIANA, VOOR EEN MISDAAD DIE HIJ NIET HAD BEGAAN. ALBERT WOODFOX MAAKTE DEEL UIT VAN DE ZOGENAAMDE ANGOLA 3. SAMEN MET ROBERT KING EN HERMAN WALLACE WERD HIJ VEROORDEELD VOOR DE MOORD OP EEN BEWAKER. ALLE DRIE HEBBEN ZE ALTIJD VOLGEHOUDEN DAT ZE ONSCHULDIG WAREN. VANWEGE HUN POLITIEKE ACTIVISME – ZE WAREN LID VAN DE ZWARTE PANTERBEWEGING - WERDEN ZE AFGEZONDERD IN EENZAME OPSLUITING. ALBERT WOODFOX ZAT MEER DAN 40 JAAR 23 UUR PER DAG IN EEN RUIMTE VAN 1,80 OP 2,75 METER, ZONDER ENIG CONTACT MET ANDERE MENSEN. IN 2001 KWAM ROBERT KING VRIJ. HERMAN WALLACE WERD IN 2013 VRIJGELATEN, HIJ STIERF DRIE DAGEN LATER. / AMNESTY IN ACTIE / APRIL 2016 / 4

/ MEER GOED NIEUWS OP WWW.AMNESTY.BE/GOEDNIEUWS /

[1]

[4]

[2]

[5]

[6]

1. SCHRIJFMARATHON ACTIE-WEBSITE AMNEST Y VL A ANDEREN 2. “10 JOURS POUR SIGNER” – DAT WAS DE SCHRIJFMARATHON IN GUINÉE 3. IN LIER WERDEN OOK DE SOLIDARITEITSK A ARTJES DUCHTIG BESCHREVEN 4. FOLTERSL ACHTOFFER YECENIA ARMENTA LEEST IN DE GEVANGENIS VAN CULIACÀN, MEXICO, SOLIDARITEITSBERICHTEN [8]

[7]

5. EVA DE ROOVERE K WAM NIET ENKEL ZINGEN TIJDENS DE AF TRAP IN ANT WERPEN 6. ALES BIALIATSKI, DE WIT-RUSSISCHE MENSENRECHTEN­ ACTIVIST DIE VRIJK WAM NA DE SCHRIJFMARATHON 2013, BEZOEK T DE SCHRIJFMARATHON IN GDANSK, POLEN. 7. IN TAIWAN NAMEN MEER DAN 14.000 STUDENTEN DEEL A AN DE SCHRIJFMARATHON © AMNEST Y INTERNATIONAL TAIWAN 8. GEWOON THUIS, MET VRIENDEN EN EEN STUK JE TA ART

SCHRIJFMARATHON 2015

[3]

SOS EUROPA: GEEF VLUCHTELINGEN VEILIGHEID EN BESCHERMING Elke dag slaan duizenden mensen op de vlucht Onhoudbare situatie voor oorlog en geweld, onderdrukking of vervolging. Europa laat het echter schandelijk afweten. In plaats van zich solidair te tonen, proberen Europese landen met hekken en Zoals in Syrië. De burgeroorlog in dat land duurt muren vooral om vluchtelingen buiten hun grenzen te houden. inmiddels vijf jaar en het einde is nog niet in zicht.

En in plaats van te erkennen dat ook de komende jaren vluchtelingen hier veiligheid zullen blijven zoeken, wentelen Elf miljoen Syriërs hebben huis en haard verlaten.

Europese leiders de verantwoordelijkheid af op landen in de Ruim vier miljoen Syriërs zijn de grens over gevlucht regio. Als de fragiele balans daar doorslaat, is een humanitaire naar buurlanden Turkije, Libanon en Jordanië. ramp onafwendbaar.

Deze situatie is onhoudbaar.

SOS EUROPA

Veilige en legale routes Niet alleen Syriërs zijn op de vlucht, maar ook vele anderen zien zich genoodzaakt hun land te verlaten, op zoek naar veiligheid en bescherming.

Honderdduizenden wanhopige vluchtelingen ondernemen daarom een levensgevaarlijke reis naar Europa, met vele doden en tienduizend vermiste kinderen als gevolg.

De bescherming van vluchtelingen is een internationale verantwoordelijkheid. Dat betekent niet alleen dat we de kosten van de opvang delen, maar ook dat we vluchtelingen veilige en legale routes aanbieden, zoals hervestiging van kwetsbare groepen, gezinshereniging of humanitaire visa.

Het is hoog tijd dat Europa actie onderneemt. De vluchtelingen­ crisis is niet alleen een Europees probleem. Maar juist Europa, als zelfverklaarde hoeder van de mensenrechten, moet nu leiderschap tonen. De Europese landen moeten de veiligheid en menselijke waardigheid garanderen van vluchtelingen, die recht hebben op bescherming.

ANNE CLAEYS

DAAROM VRAGEN WE AAN CHARLES MICHEL, EERSTE MINISTER, EN THEO FRANCKEN, STAATSSECRETARIS VOOR ASIEL EN MIGRATIE, DAT BELGIË ALS EUROPEES LAND: •

•

•

/ AMNESTY IN ACTIE / APRIL 2016 / 6

volop inzet op veilige en legale manieren voor vluchtelingen om Europa te bereiken en asiel aan te vragen, zoals hervestiging, gezinshereniging en humanitaire visa; bijdraagt aan de financiering voor opvang van vluchtelingen in de regio; garandeert dat vluchtelingen in België kunnen genieten van een kwaliteitsvolle opvang met de nodige begeleiding.

VLUCHTELINGEN EN MIGRANTEN IN RÖSZKE, HONGARIJE © AT TIL A HUSE JNOW

Voor landen in de regio is het onmogelijk om zoveel mensen op te vangen. De omstandigheden waarin de meeste vluchtelingen leven, zijn erbarmelijk, zonder toegang tot basisvoorzieningen, onderwijs en werk. Hun toekomst in de regio is hopeloos.

WALID, ESA’AF EN HUN DRIE DOCHTERS RASHA, RACHEL EN HAL A © AMNEST Y INTERNATIONAL

“NIETS IS MOEILIJKER DAN MIGREREN” SYRISCHE VLUCHTELINGENFAMILIE KRIJGT NORMAAL LEVEN IN ENGELAND

“We hadden geen hoop meer”, vertelt Walid, een 38-jarige vader van drie kinderen uit Syrië. Met zijn gezin leeft hij nu in Bradford, Noord-Engeland. “De kanker was mij aan het kapotmaken en ook onze dochter had medische zorgen nodig.

We moesten 5000 dollar lenen voor haar behandeling. We waren wanhopig. Maar eindelijk zagen we licht aan het einde van de tunnel: we mochten naar GrootBrittannië. We waren echt heel blij.”

Dubbele last Walid en zijn vrouw Esa’af (28) moesten in 2012 vluchten van Syrië naar Libanon met hun dochters Rasha (13), Rachel (8) en Hala (3). “Het leger vernielde ons dorp. We konden onmogelijk terug.”

De twee jaren daarop waren erg zwaar.

Walid kon niet meer werken door zijn kanker, die hem al ongeveer zo lang achtervolgt als de oorlog in zijn land woedt. Bovendien heeft Rachel, die geboren is met een gaatje in haar hart, voortdurend medische zorgen nodig.

In hun nieuwe huis straalt de familie van geluk. Ze zijn samen, ze zijn veilig. Maar ze kunnen onmogelijk vergeten wat er gebeurd is.

“Niets is moeilijker dan migreren,” zegt Walid. Zijn ernstige medische problemen en eenvoudigweg overleven als vluchteling, het was een dubbele last.

VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR kwam dat o zo belangrijke telefoontje: de familie mocht zich om humanitaire redenen in het Verenigd Koninkrijk vestigen. Op 20 mei 2014 stapten ze uit het vliegtuig in Manchester. Eindelijk.

Ziekenhuis vernield

Stralende kinderen

“Omdat medische zorgen zo duur zijn in Libanon ging Walid meestal naar rustige gebieden in Syrië om eens per maand een behandeling te krijgen,” zegt Esa’af.

Maar toen werd hij voor behandeling doorverwezen naar de door oorlog verscheurde hoofdstad Damascus.

Toen Walid eindelijk ook de medische zorgen had gekregen die hij zo hard nodig had, kreeg de familie een nieuwe klap. “Een dokter die gespecialiseerd was in tumoren zei dat ik mijn been zou moeten laten amputeren.”

“Het was zeer lastig,” zegt Esa’af, “maar we geloven in het lot en geluk. Er is een gezegde in het Arabisch: Je kan iets nog zo haten, toch is het goed voor jou.”

“Het ziekenhuis was vlakbij de gevechten en werd vaak beschoten”, vertelt Walid. “We verstopten ons dan onder de bedden. Mensen schreeuwden. Ik kon alleen maar denken: zal ik deze keer wel thuis geraken en mijn familie terugzien?”

“Drie maanden later moest ik opnieuw naar de dokter, maar ik kon niet gaan omdat het ziekenhuis vernield was. Na zes maanden voelde ik dat de tumor teruggekeerd was. Een dokter in Libanon zei me dat ik een nieuwe chemokuur moest ondergaan. Maar die was te duur.”

“We hadden hulp nodig,” zegt Esa’af.

Na verschillende interviews met de

SOS EUROPA

Ze hadden in de oorlog hun huis verloren en moesten vechten tegen een ernstige ziekte. Nu is deze Syrische vluchtelingenfamilie een nieuw, vredig leven begonnen na hervestiging in Groot-Brittannië.

Na alles wat de familie heeft meegemaakt, begint alles een beetje op zijn poten te vallen. Hun kinderen stralen, ze kunnen eindelijk genieten van een normale, vredige kindertijd. En vooral, ze kunnen naar school. Rachel toont trots enkele foto’s van haar klasgenoten. “Ik hou van school,” zegt ze. “Mijn leerkracht is heel vriendelijk en lief voor mij.

Ik heb drie beste vrienden en met Kerstmis kwam de kerstman en gaf ons cadeautjes.”

KHAIRUNISSA DHALA

/ AMNESTY IN ACTIE / APRIL 2016 / 7

MENSENRECHTEN VAN DEUR TOT DEUR

INTERVIEW

WIM VAN DER PLANKEN OVER FONDSENWERVING BIJ AMNESTY VLAANDEREN Raderwerkjes blijven niet draaien, als je ze niet nu en dan smeert met een drupje olie. Voor een organisatie geldt net hetzelfde: om de boel draaiend te houden, moet op gestelde tijden wat geld geïnjecteerd worden.

Ook bij Amnesty. Maar met de spontane giften van leden of sympathisanten alleen redden wij het niet. Actief om geld vragen is dus de boodschap, ook op straat en zelfs van deur tot deur.

Daar valt niet aan te ontkomen, als je zoals Amnesty onafhankelijk wil blijven werken én vooruit wil. Van die taak kwijt zich het team Fondsenwerving. Wim Van der Planken is er de coördinator van.

“Ook al willen velen ons steunen, de ervaring heeft ons geleerd dat mensen over het algemeen niet zomaar spontaan, uit zichzelf, geld doneren en dat blijven doen”, zegt hij. “Je moet dus naar hen toe stappen en het hen vragen.

Niet zomaar natuurlijk. Je moet goed en precies uitleggen waar we mee bezig zijn, hoe we werken en hoe Amnesty als organisatie het verschil kan maken.”

“STRAATWERVING LIGT AMNESTY, MEER DAN ANDERE NGO’S, OMDAT WE EEN BEWEGING ZIJN VAN MENSEN.” / AMNESTY IN ACTIE / APRIL 2016 / 8

ONZE TELEMARKETINGDAMES SARAH EN ANN

“Directe fondsenwerving op straat en van deur tot deur is een bijzonder effectief middel om schenkingen binnen te halen. Daarnaast doen we ook belacties en sturen we brieven, waarmee we meer mikken op mensen die in het verleden al eens hebben gesteund. Er zijn ook de grote schenkers, die ons steunen met een aanzienlijk bedrag (vaak enkele duizenden euro’s) en waar dan ook een specifieke aanpak voor nodig is.

Tenslotte zijn er de schenkers die ons opnemen in hun legaat of testament, een techniek van fondsenwerving die de laatste jaren in opmars is.”

Oog in oog Werving op straat en van deur tot deur is het fundament van de fondsenwerving.

“Het contact is heel direct. Je staat oog in oog met de mensen, zo kan je hen overtuigen om te schenken, niet eenmalig maar op regelmatige basis. Het komt erop aan hen te doen beseffen dat elke bijdrage, hoe klein ook, belangrijk is.

Veel van die schenkers blijven ons daarna jarenlang trouw. Er zitten ook mensen tussen die meer willen doen dan alleen maar een financiële bijdrage leveren, die een meer actieve rol willen spelen.”

“Straat- en deurwerving brengt voor veel ngo’s grote aantallen schenkers binnen, die je vervolgens nog om extra losse schenkingen, grote giften en schenkingen via legaten kan vragen. Het is de basis waar je al de rest op bouwt.”

Het gaat vooruit Zelf leerde Wim Van der Planken het klappen van de zweep bij Greenpeace, waar hij acht jaar actief was . Sinds 1 oktober is hij bij Amnesty aan de slag.

Hij ziet het goed vooruit gaan: sinds september 2015 zijn er maar liefst drieduizend nieuwe schenkers bijgekomen, waarvan duizend alleen al in 2016. “Dat past perfect in het ambitieuze groeiverhaal dat Amnesty Vlaanderen wil schrijven.”

ONZE FONDSENWERVERS • •

•

•

•

Worden opgeleid door Amnesty Zijn doordrongen van de Amnestyvisie Zijn vertrouwd met de Amnestycampagnes Moeten de ethische regels respecteren, o.a. van de VEF, Vereniging Ethisch Fondsenwerven Vragen nooit cash geld (tenzij ze kaarsen, wenskaarten of andere Amnesty-producten verkopen) WERVER A AN HET WERK OP HET SFINKS-FESTIVAL

geld. Onterecht, vindt Wim Van der Planken. “Maar ook wel begrijpelijk, omdat mensen niet altijd op de hoogte zijn van het hoe en waarom. Het is aan ons om dat duidelijk uit te leggen.”

te kijken hoe ze het ervan afbrengen.

Soms zetten we ook mystery-shoppers uit onze organisatie in, die ons de nodige feedback over onze wervers kunnen verschaffen.”

“Natuurlijk kost dat geld, ja. En straatwerving is behoorlijk arbeidsintensief, dat is niet goedkoop, daar moet je in investeren. Maar die investering betaalt zichzelf terug. En je bereikt er structurele schenkers mee, mensen die op regelmatige basis geld geven, maandelijks bijvoorbeeld.”

“Je verhaal als werver moet natuurlijk kloppen, je moet correct zijn en duidelijk zeggen waar je als Amnesty voor staat. Onze wervers moeten vertrouwd zijn met de visie en campagnes van Amnesty. Er gaat voor ons dan ook geen enkele werver de straat op die niet zelf helemaal overtuigd en doordrongen is van het Amnesty-gedachtengoed.

Geëngageerd en gemotiveerd: wie dat niet is, houdt het toch niet lang vol.”

Een bijkomende garantie voor het correcte verloop van de straatwerving moet het lidmaatschap van de Vereniging Ethische Fondsenwerving bieden. De VEF ziet erop toe dat een aantal ethische afspraken en regels worden nageleefd, bepaalt wat kan en niet kan of wat wervers mogen zeggen en wat niet.

Ze zijn nu met zo’n 17.000, onze structurele schenkers. Gemiddeld geven de nieuwe schenkers Amnesty tien euro per persoon per maand, wat meer is dan de ‘oudere schenkers’. Ook de giften gaan dus in stijgende lijn. Daarnaast zijn er zesduizend mensen die Amnesty steunen met een losse bijdrage.

INTERVIEW

Voor de straatwerving werkt Amnesty samen met twee gespecialiseerde bedrijven, voor de belacties met twee andere partners. “Het is expertise die wij niet in huis hebben”, legt Wim uit.

“Ook voor onze partners zijn de ethische principes bindend, via het contract dat wij met hen afsluiten.”

Opleiding en ethische regels Belangrijk daarbij is dat Amnesty zelf instaat voor de opleiding van de wervers.

“Bovendien voeren we ook kwaliteitscontrole uit: een Amnesty-medewerker gaat mee met de wervers op het terrein, om

Wie interesse voelt: aarzel niet en sluit aan bij ons fondsenwervingsteam. Voor meer info: jeroend@aivl.be of 03 271 16 16 JIMMY MARTENS

Financieel onafhankelijk De directe vorm van fondsenwerving op straat en van deur tot deur is niet alleen een belangrijke bron van inkomsten, het is ook belangrijk om financieel onafhankelijk te blijven. “Bovendien”, merkt Wim op, “sluit dit naadloos aan bij het soort organisatie dat Amnesty is en wil zijn: een beweging van mensen, waarin de leden en vrijwilligers een hoofdrol spelen. Straatwerving ligt ons, meer dan andere ngo’s.”

Straatwerving, het wordt soms met een scheef oog bekeken, dat gebedel om

CASH GELD? NOOIT! Goed om te weten: als iemand bij u aanbelt die zomaar om een bijdrage voor Amnesty vraagt en dat meteen in cash geld wil ontvangen, dan is er iets niet pluis. “Wij vragen nooit cash geld”, zegt Wim Van der Planken categoriek.

“De VEF verbiedt dat ook. In Nederland doen ze het wel, ook Amnesty. Rondgaan met de collectebus is dan ook typisch Nederlands. Maar wij doen het niet.”

Voor een goed begrip: Amnesty-vrijwilligers verkopen op straat soms kaarsen en/of wenskaarten. Daar vragen ze uiteraard wél cash geld voor. Maar daar krijg je dan ook een echte Amnesty-kaars voor in ruil.

/ AMNESTY IN ACTIE / APRIL 2016 / 9

CHARLES, EEN 13-JARIGE JONGEN UIT DE DRC, SORTEERT SAMEN MET ZIJN VADER STENEN DIE KOBALT BEVAT TEN. © AMNEST Y INTERNATIONAL EN AFREWATCH

KOBALTHANDEL DRIJFT OP KINDER­ARBEID EN GESCHONDEN MENSENRECHTEN THEMA

IS JOUW SMARTPHONE MENSENRECHTEN-PROOF? Kobalt is een belangrijke grondstof voor de aanmaak van herlaadbare batterijen.

Het gebruik ervan in mobiele telefoons, laptops en tablets, maar ook in elektrische voer­ tuigen, valt niet meer weg te denken uit ons dagelijks leven.

Het delven ervan is gevaarlijk en ongezond. Er worden kinderen bij ingeschakeld en mensen­rechten zijn van weinig tel.

Meer dan de helft van alle kobalt in de wereld komt uit de Democratische Republiek Congo (DRC). Zowat een vijfde van alle geëxporteerde kobalt wordt daar in de provincie Katanga met de hand opgegraven door artisanale mijnwerkers, ‘creuseurs’. Hun totale aantal in deze regio wordt geschat op 110.000 tot 150.000.

Amnesty schetst in een rapport* de productie van en de handel in kobalt.

Het rapport beschrijft hoe volwassenen en kinderen van amper zeven jaar kobalt delven in gevaarlijke en ongezonde omstandigheden. / AMNESTY IN ACTIE / APRIL 2016 / 10

Hard labeur Amnesty International stelde vast dat de grote meerderheid van deze mijnwerkers elke dag vele uren klopt. Hun werk is levensgevaarlijk. Minstens tachtig ‘creuseurs’ zijn tussen september 2014 en december 2015 in het zuiden van Congo om het leven gekomen. Het echte dodental is onbekend omdat veel ongevallen niet worden aangegeven.

Het werk leidt vaak tot fatale longziektes en is erg ongezond, zeker onder de grond waar verluchtingsinstallaties slecht functioneren. De meeste creuseurs beschikken niet eens over een basis­ uitrusting die beschermt tegen long- en huidziekten, zoals handschoenen, werkkleren of gezichtsmaskers.

De overheid van de DRC doet niet genoeg. In 2002 werd wel een nieuwe mijnwet gestemd, die bepaalt dat artisanale mijnbouw enkel in goedgekeurde Zones d’Exploitation Artisanale (ZEA) toegelaten is. Maar de meeste creuseurs werken daarbuiten. De Congolese overheid heeft immers veel te weinig ZEA’s erkend. Bovendien klagen de creuseurs erover dat de controleurs systematisch op illegale wijze geld vragen maar niet optreden tegen de onveilige werkomstandigheden.

Kinderen vertelden Amnesty International dat ze tot twaalf uur per dag in de mijnen werken en moeten sjouwen met zware ladingen. Ze verdienen daarvoor tussen één en twee dollar per dag. Volgens Unicef werkten in 2014 ongeveer 40.000 kinderen in mijnen in het zuiden van de DRC, vaak in kobaltmijnen. Velen gaan helemaal niet naar school. Anderen werken in het weekend en op vrije dagen.

Amnesty International en Afrewatch stelden vast dat multinationals die batterijen met kobalt gebruiken, zoals Apple, Samsung en Sony, nauwelijks weten waar het kobalt vandaan komt of de verantwoordelijkheid doorschuiven naar de tussenhandel. De organisaties roepen daarom de multinationals op om zorgvuldig na te gaan of er geen mensenrechten worden geschonden bij het delven van kobalt die zij gebruiken. De bedrijven moeten ook transparanter zijn over hun leveranciers. Verder moet China van Chinese grondstoffenbedrijven eisen dat ze hun bevoorradingsketens onderzoeken en mensenrechtenschendingen aanpakken en voorkomen.

Multinationals

MARC DENEER

Amnesty analyseert de weg die het kobalt aflegt, van de mijnen in Congo tot in de batterij van onze smartphone of elektrische wagen.

* De titel van het rapport is This is what we die for:

Human rights abuses in the Democratic Republic of the Congo power the global trade in cobalt

“Liefst van al zou ik van deze hobby mijn beroep maken. Maar mocht het er niet van komen, dan blijf ik activiste van Amnesty. Mensenrechten verdedigen, oplossingen vinden voor gewapende conflicten maar die ook voorkomen, vind ik zeer belangrijk.

Daarom ging ik rechten studeren.

Leukste ervaring: Schrijf-ze-VRIJdag “Jongerenactiviste zijn, geeft meestal zo’n grote voldoening: het is altijd leuk om te lezen dat onze brieven een verschil maken voor de slachtoffers van onrechtvaardigheid.”

“Mijn groep organiseert elk jaar opnieuw de Schrijf-Ze-VRIJdag voor enkele Neder­ landstalige Brusselse middelbare scholen. Het is zo ontzettend leuk om te zien hoe creatief en geëngageerd die jongeren zijn. Zij nemen actief deel aan de organisatie, schrijven brieven, debatteren in de klas met hun leerkrachten, praten er thuis over.”

“MIJN REMEDIE TEGEN BITTERHEID”

CHARLOTTE MAVANDALT OVER HAAR ENGAGEMENT ALS AMNESTYACTIVISTE

“Ik ben als vrijwilligster voor Amnesty gaan werken, omdat ik het concept erachter zo fantastisch vind. Ik ben verontwaardigd omdat een mensenrecht van iemand anders niet gerespecteerd wordt. Oplossing: ik neem pen en papier, deel mijn frustraties met de betrokken overheid en eis dat die overheid daar iets aan verandert. Fantastisch toch?”.

Elke dag bijleren “Wat ik het liefst doe als vrijwilligster? Promotie voeren voor een actie of activiteit.

Als er iets plaatsvindt, vind ik het zeer belangrijk dat zoveel mogelijk mensen daarvan op de hoogte zijn.”

“Brieven ondertekenen met mijn eigen naam, natuurlijk vraag ik me daarbij af of er landen zijn die een zwarte lijst met activisten opstellen. Maar ik mag me niet verstoppen, het zijn mijn principes en ik moet ervoor uitkomen.”

Behalve bij Amnesty ben ik ook actief in een studentenclub en een vereniging die zich bezighoudt met het belang van onderwijs voor een betere verstandhouding tussen de volkeren.”

“Vrijwilliger worden, was een van de beste beslissingen in mijn leven. Ik krijg er meer van terug dan wat ik erin stop: mensen ontmoeten, elke dag iets bijleren,...

Het is mijn remedie tegen bitterheid!”.

JIJ BENT STERK

Charlotte Mavandalt is een van onze supergeëngageerde jongerenactivisten. De 23-jarige studente rechten aan de VUB is sinds 2011 actief voor Amnesty International, onder meer als briefschrijfster bij de Amnestygroep Brussel Vijfhoek.

“Vorig jaar was het de eerste keer dat we de Schrijf-Ze-VRIJdag op het Muntplein organiseerden. Er was zoveel volk. Eén ding is me bijgebleven: er waren zeer veel voorbijgangers die aangelokt werden door de muziek en de drukte, maar weinig volwassenen durfden naar ons toe te stappen om een brief te schrijven. In tegenstelling tot al die jongeren die daar enthousiast rondliepen met hun ‘My Body My Rights’borden. Het werd mijn allerleukste ervaring.”

“Wie denkt dat de jeugd van tegenwoordig voor niets deugt, is van harte welkom op het Muntplein in Brussel op de Schrijf-ze-VRIJdag.”

Zin om net als Charlotte actief te worden bij Amnesty International?

Surf naar www.aivl.be/doe-mee en ontdek er welk engagement jou het best ligt.

GOED NIEUWS

MEXICO LAAT SLACHTOFFER VAN FOLTERING NA DRIE JAAR VRIJ MEER DAN DRIE JAAR ZAT BUSCHAUFFEUR ADRIÀN VASQUEZ LAGUNES IN MEXICO IN DE GEVANGENIS, WAAR HIJ WERD MISHANDELD. OP 2 DECEMBER 2015 WERD HIJ VRIJGELATEN. AMNESTY INTERNATIONAL HAD VOOR HEM ACTIE GEVOERD IN DE WERELDWIJDE CAMPAGNE ‘STOP FOLTERING’. ADRIAN VASQUEZ LAGUNES WERD OP 26 SEPTEMBER 2012 OPGEPAKT TOEN HIJ MET ZIJN AUTO DOOR TIJUANA REED. TIJDENS EEN TWAALF UREN DUREND VERHOOR BEDREIGDEN DE AGENTEN HEM, SLOEGEN HEM EN VERSTIKTEN HEM BIJNA. DE POLITIE BESCHULDIGDE HEM ER DAARNA IN DE MEDIA VAN DAT HIJ EEN BERUCHTE DRUGSBARON WAS. ADRIAN STORTTE IN EN MOEST IN ALLERIJL IN HET ZIEKENHUIS WORDEN GEOPEREERD ALS GEVOLG VAN DE MARTELINGEN DIE HIJ HAD ONDERGAAN. ZIJN ADVOCAAT KON DAARNA AANTONEN DAT DE BESCHULDIGINGEN TEGEN HEM UIT DE LUCHT GEGREPEN WAREN. VOLGENS ZIJN VROUW JUDITH IS DE VRIJLATING VAN ADRIÀN “EEN BELONING VOOR ALLE GELEVERDE INSPANNINGEN.” / AMNESTY IN ACTIE / APRIL 2016 / 11

/ MEER GOED NIEUWS OP WWW.AMNESTY.BE/GOEDNIEUWS /

JIJ EN IK EISEN VEILIGE ROUTES VOOR VLUCHTELINGEN routes over zee en via de Balkan zijn hun enige alternatief. De dodentol bij vluchtelingen blijft stijgen, de mensenrechtenschendingen nemen toe.

Wat eist Amnesty?

Het is hoog tijd dat Europa werk maakt van veilige en legale migratiekanalen. Iemand die vlucht voor oorlog of vervolging moet een andere keuzemogelijkheid hebben dan een mensensmokkelaar met een gammel bootje of een helse tocht door de Balkan. Amnesty wil een krachtig signaal uitsturen: de mensenrechtenschendingen aan de Europese grenzen moeten stoppen. De prikkeldraad en het traangas moeten plaatsmaken voor solidariteit en bescherming.

DUIZENDEN VLUCHTELINGEN GESTRAND IN IDOMENI, A AN DE GRIEKSMACEDONISCHE GRENS. © FOTIS FILIPPOU, AMNEST Y INTERNATIONAL

Zoveel informatie en berichtgeving over vluchte­ lingen. Zie je ook door de bomen het bos niet meer?

IN BEWEGING

Wat kunnen we doen?

Amnesty biedt je een gratis actiepakket aan dat duidelijkheid brengt. Je vind er informatie en een briefschrijfactie aan de Belgische regering. Deel ze met vrienden, familie, hobbyclub, collega’s,…

Bestel dit actiepakket We roepen alle leden, briefschrijvers, campaigners, schenkers, spoedactieschrijvers en iedereen betrokken bij Amnesty op om mee te doen. De campagne start op 16 april en we ronden af op 16 mei 2016. https://www.aivl.be/sos-europa ERIKA BAECK

•

Routes zijn levensgevaarlijk Honderdduizenden mensen verlaten noodgedwongen hun thuis. Europa sluit de grenzen. Illegale en levensgevaarlijke

• •

86% van de vluchtelingen verblijft in ontwikkelingslanden Slechts een fractie van hen probeert Europa te bereiken In 2015 stierven 3771 mensen op zee

JE BENT JONG EN JE WIL… LEVENS VERANDEREN

HET MABO-LYCEUM UIT BRUSSEL MA AK TE CREATIEF PROMOTIEMATERIA AL

500 SCHOLEN NEMEN DEEL AAN 25STE SCHRIJF-ZE-VRIJDAG Mensenrechten zijn van ons allemaal. Toch worden ze vaak niet gerespecteerd. Door kennis, inzicht, vaardigheden en attitudes over mensenrechten op te bouwen, ontplooien tienduizenden Vlaamse jongeren zich, al 25 jaar lang, tot kritische burgers die moedig mensenlevens veranderen.

Op vrijdag 16 oktober organiseerden maar liefst vijfhonderd lagere en middelbare scholen in Vlaanderen de Schrijf-ze-VRIJdag. Deze 25ste Schrijf-ze-VRIJdag was een mooie gelegenheid om terug te gaan naar de basis: Mensenrechten? Onze rechten!

Tijdens de lessen leerden jongeren de principes van mensenrechten kennen. Ze verwierven ook inzicht in het werk van Amnesty International. Wat zijn mensenrechten eigenlijk? Wat doet Amnesty International voor mensenrechten? En wat kunnen jongeren zelf doen om mensenlevens te veranderen?

Na de lessen was het tijd voor actie. Leerlingen gingen aan de slag met de voorbeeldbrieven van Amnesty International. Dit jaar schreven de jongeren voor vier prangende mensenrechtenthema’s: de doodstraf in Japan, vrije meningsuiting in Saoedi-Arabië, de rechten van vluchtelingen en migranten in Europa en foltering in Mexico.

NICK VANDEN BROUCKE DE 3E GRA AD VAN HET HINKELPAD IN BORNEM IN ACTIE TIJDENS SCHRIJF-ZE-VRIJDAG / AMNESTY IN ACTIE / APRIL 2016 / 12

RUSLAND: IN DE CEL WEGENS PROTEST Sergei Nikiforov werd op 8 december 2015 in hoger beroep veroordeeld tot vier jaar gevangenisstraf en een boete vanwege ‘omkoperij en ambtsmisbruik’.

Volgens Amnesty is de aanklacht van omkoperij verzonnen en kreeg hij geen eerlijk proces.

In 2012 betaalde Nikiforov een voorschot aan een bouwbedrijf zodat de watertoren en de verwarming van de kleuterschool in zijn dorp hersteld konden worden voor de winter begon. Omdat hij geen voorschot mocht geven, vervalste hij een document waarin stond dat het bedrijf pas geld had gekregen na het reparatiewerk.

(Plaats, datum) Dear Prosecutor General, I am writing to you concerning the case of Sergei Nikiforov, an Evenki indigenous people’s community leader and environmental rights defender. On 8 December 2015 he was sentenced on appeal to four years imprisonment and a fine for bribery and misuse of office.

I believe that Sergei Nikiforov was convicted on trumped-up charges, after an unfair trial in which evidence for the defence was not taken into account. Both charges relate to a building project he commissioned in 2012. The timing of the prosecution, three years after the events to which it relates took place, suggests that it may be an effort to discourage his activities in opposition to the granting of a gold mining license to a mining company in the Amur region in July 2015.

I therefore urge you to review his case and take the necessary steps to initiate a retrial in accordance with fair trial standards.

Thank you for your attention to this urgent matter. I am kindly awaiting your reply.

SCHRIJFACTIE

De autoriteiten besloten Sergei Nikiforov pas drie jaar nadat het zogenaamde misdrijf had plaatsgevonden te vervolgen. Waarschijnlijk deden ze dat omdat Nikiforov protesteerde tegen het toekennen van een vergunning aan een goudmijnbedrijf in juli 2015. Nikiforov is een gerespecteerde leider van de lokale Evenki-gemeenschap, die door de mijnbouw wordt getroffen.

VOORBEELDBRIEF

Yours sincerely, (naam, adres)

Schrijf voor 1 juni 2016 naar de Russische autoriteiten en roep hen op om Sergei Nikiforovs zaak te herzien en hem een eerlijk proces te geven.

STUUR EEN BRIEF NAAR

EN EEN KOPIE NAAR

Yurii Yakovlevich Chaika Prosecutor General Prosecutor General’s Office ul. B. Dmitrovka, d.15a 125993 MOSCOW GSP- 3 Rusland

Ambassade Russische Federatie Ambassadeur Alexander Alexandrovich Romanov De Frélaan 66 1180 Ukkel E: [amrusbel@skynet.be]

Post: prijs/stuk € 1,23; prijs/volumeaankoop € 1,13

Post: prijs/stuk € 0,79; prijs/volumeaankoop € 0.74

EVENTUELE ANTWOORDEN GRAAG AAN AMNESTY INTERNATIONAL BEZORGEN MET VERMELDING VAN DE SCHRIJFACTIE. MEER SCHRIJFACTIES OP WWW.AMNESTY.BE/SCHRIJFACTIES

/ AMNESTY IN ACTIE / APRIL 2016 / 13

DOMINICAANSE REPUBLIEK: GERECHTIGHEID VOOR ‘SPOOKINWONER’

SCHRIJFACTIE

Jessica Profeta, een veertienjarig meisje uit de Dominicaanse Republiek, wordt gediscrimineerd vanaf de dag dat ze werd geboren. Als dochter van Haïtiaanse ouders werd ze immers niet geregistreerd in het bevolkingsregister, ondanks verwoede pogingen van haar ouders. Dat maakt van Jessica een ‘spookinwoner’. Jessica is staatloos.

De impact van deze staatloosheid op het dagelijkse leven is groot. Als je geen identiteitsdocumenten hebt, kan je immers niet ten volle deelnemen aan het maatschappelijke leven en worden verschillende mensenrechten je ontzegd.

Jessica heeft vooral problemen op school. Dit jaar moet ze een belangrijk nationaal examen afleggen, maar zonder identiteitspapieren lijkt het zeer waarschijnlijk dat ze niet zal kunnen deelnemen.

Schrijf voor 1 juni een brief naar de Dominicaanse autoriteiten en eis dat Jessica de Dominicaanse nationaliteit krijgt. Ook de rechten van andere Dominicanen van Haïtiaanse afkomst die in dezelfde situatie verkeren, moeten gerespecteerd worden.

VOORBEELDBRIEF (datum, plaats) Dear Mister President, I am writing to you about Jessica Profeta, a Dominican girl with Haitian parents who has no rights to possess identity documents. Due to her so called ‘ghost citizenship’, she will not be able to take part in and pass a national exam to enter the bachillerato.

Please, allow Jessica Profeta to attend school immediately and unconditionally, and let her continue her education without obstacles. Also give her the identity documents she needs and is entitled to, including birth certificates, ID cards and passports.

The situation in your country requires more changes. The refusal of identity documents is devastating for Dominicans of Haitian descent. As a result they are unable to exercise their human rights, including access to education, employment and health services, the right to vote, and the right to marry and found a family.

Those people without identity papers are also at risk of arbitrary detention and mass expulsion, without access to judicial review. Furthermore, they are unable to register their own children as Dominicans, who are in practice born stateless.

So please take some broad measures considering the human rights violations suffered by all of these Dominicans of Haitian descent facing a similar situation, including restitution, compensation, rehabilitation, satisfaction, and guarantee of non-repetition.

Yours sincerely, (naam, handtekening)

STUUR EEN BRIEF NAAR

EN EEN KOPIE NAAR

Danilo Medina Presidente de la República Avenida México esquina Doctor Delgado Gazcue Santo Domingo República Dominicana E: [prensa2@presidencia.gob.do]

Ambassade Dominicaanse Republiek Ambassadeur Alejandro Cesar Augusto Gonzalez Pons Louizalaan (2de Verd.) 251 1050 Brussel E: [embajadombxl@gmail.com]

Post: prijs/stuk € 1,45; prijs/volumeaankoop € 1,35

Post: prijs/stuk € 0,79; prijs/volumeaankoop € 0,74

/ AMNESTY IN ACTIE / APRIL 2016 / 14

EVENTUELE ANTWOORDEN GRAAG AAN AMNESTY INTERNATIONAL BEZORGEN MET VERMELDING VAN DE SCHRIJFACTIE. MEER SCHRIJFACTIES OP WWW.AMNESTY.BE/SCHRIJFACTIES

“MIJN VOLK KAN REKENEN OP AMNESTY” CONGOLESE GEWETENSGEVANGENE FRED BAUMA DANKT VOOR JULLIE BRIEVEN EN STEUN TIJDENS DE SCHRIJFMARATHON We ontvingen begin maart deze brief van Fred Bauma, de 25-jarige Congolese activist, die op dat moment net geen jaar in de gevangenis zat.

Met zijn mede-activist Yves Makwambala (32) werd Fred Bauma op 15 maart 2015 gearresteerd tijdens een vreedzame manifestatie van de jongeren­beweging Lucha (Lutte pour le Changement). Ze worden ervan beschuldigd de regering met geweld omver te willen werpen en worden door de autoriteiten afgeschilderd als ‘samenzweerders’ en ‘terroristen’.

Daarvoor riskeren ze de doodstraf. In de cel wachten ze nu hun proces af.

In Amnesty’s Schrijfmarathon in december 2015 schreven we brieven naar de Congolese president Kabila om aan te dringen op hun vrijlating. Fred en Yves zijn gewetensgevangenen, die op een geweldloze manier opkomen voor de democratische rechten van het Congolese volk.

Ik schrijf deze brief om jullie te danken voor jullie steun tijdens deze twaalf lange maanden die ik achter de tralies heb doorgebracht.

Vanaf het begin hebben jullie alles in het werk gesteld om onze zaak onder de aandacht te brengen en er ruchtbaarheid aan te geven. Zeker is dat dankzij jullie inspanningen ons bepaalde behandelingen bespaard zijn gebleven, die ons fataal hadden kunnen zijn.

Ik wil jullie ook danken voor de steun die jullie LUCHA en zijn activisten geven op de momenten dat we daar nood aan hebben (bij arrestaties, ontvoeringen, bedreigingen of intimidatie) en ik moedig jullie aan dat te blijven doen.

Via jullie organisatie wil ik de duizenden burgers overal ter wereld danken die, dankzij jullie intensieve campagnes, mij hebben geschreven, of alleen nog maar aan mij hebben gedacht, en aan Yves, mijn metgezel in deze rampspoed.

DR Congo, mijn land, staat op een keerpunt in zijn geschiedenis. Na een lange periode van kolonisatie, gevolgd door tientallen jaren van harde dictatuur, proberen we vandaag onze democratie te verdedigen. Het aantal schendingen van de mensenrechten neemt toe en zal in de komende maanden wellicht nog verder oplopen.

Mijn volk kan dan wel niet op de steun van alle staten rekenen, maar het kan zeker zijn vertrouwen stellen in alle mensen in de wereld met wie zij de idealen van vrijheid, broederlijkheid en waardigheid deelt, wetend dat “wij allemaal verantwoordelijk zijn voor elkaar, uit respect voor iedereen.” Het Congolese volk kan rekenen op Amnesty International.

SAMEN STERK

“IK ZAL JULLIE NOOIT GENOEG KUNNEN DANKEN VOOR JULLIE ONBAATZUCHTIGE WERK EN OPOFFERINGEN”

Beste vrienden van Amnesty International,

Ik zal jullie nooit genoeg kunnen danken voor het onbaatzuchtige werk en de opofferingen die jullie elke dag opbrengen voor ons en voor al diegenen in de wereld die zich in gelijkaardige situaties bevinden.

Fred Bauma, Gevangen activist

COLOFON Amnesty in Actie is een uitgave van de Vlaamse afdeling van Amnesty International.

ISSN 0771-7687

Alle tekst en foto’s © Amnesty International, tenzij anders vermeld

De folie rond deze Amnesty in Actie is volledig biologisch afbreekbaar. Gooi hem op de composthoop.

HOOFDREDACTIE Carina Govaert EINDREDACTIE Jimmy Martens E: AmnestyinActie@aivl.be W: www.amnesty.be/amnestyinactie

Amnesty International is een wereldwijde onafhankelijke en onpartijdige organisatie die de naleving van alle mensenrechten nastreeft door onderzoek en actie.

Onze activisten worden gedreven door verontwaardiging over ernstige mensenrechtenschendingen en door hoop op een wereld waarin alle mensenrechten werkelijkheid zijn voor alle mensen.

VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Han Verleyen, Kerkstraat 156, 2060 Antwerpen WERKTEN MEE Anne Claeys, Danielle Hennaert, Erica Baeck, Eva Vervecken, Jimmy Martens, Karen Moeskops, Khairunissa Dhala, Marc Deneer, Nick Vandenbroucke, Rik Vereecken VORMGEVING Gramma, Antwerpen DRUK GRAPHIUS GROUP, Gent

RAAD VAN BESTUUR Boris De Vloed, Dominic Duthoit, Marike Lefevre, Ilona Plichart, Ellen Renson, Hilde Stals, Luc Toelen, Rik Vereecken, Anne Vleminckx

Giften zijn welkom op rekeningnummer BE25 0000 0000 8282. Vanaf 40 euro op jaarbasis ontvang je een fiscaal attest. Meer over hoe je Amnesty International kan steunen lees je op www.amnesty.be/steunons Amnesty International Vlaanderen vzw onderschrijft de ethische code van de Vereniging voor Ethiek in de Fondsenwerving www.vef-aerf.be TIJDSCHRIFT OPZEGGEN Wil je Amnesty in Actie niet langer ontvangen?

Mail je gegevens naar AmnestyinActie@aivl.be

Amnesty International Vlaanderen vzw Kerkstraat 156, B-2060 Antwerpen T: 03 271 16 16 / F: 03 235 78 12 E: Amnesty@aivl.be / W: www.amnesty.be

OPLAGE 28.000 / AMNESTY IN ACTIE / APRIL 2016 / 15

UITNODIGING ALGEMENE VERGADERING

Amnesty’s jaarlijkse Algemene Ledenvergadering vindt plaats op zaterdag 16 april in het Paleis der Academiën in hartje Brussel. Jij bent van harte uitgenodigd.

DRIE BIJZONDERE REDENEN WAAROM JIJ ERG WELKOM BENT! JIJ BESLIST MEE! Als vereniging zonder winstoogmerk (vzw) heeft Amnesty leden. Deze leden kunnen op de Algemene Vergadering stemmen over het beleid.

Dit jaar beslis je mee of ons ambitieus groeiplan de goede weg op gaat. Zit het voorstel voor begroting juist? Wat vind je van de plannen? Wie zit in de Raad van Bestuur? Over deze en andere zaken beslis je mee. We overleggen graag met alle leden zodat we samen kunnen beslissen.

SAMEN NADENKEN EN DE TOEKOMST UITSTIPPELEN!

ONTMOET COLLEGA-ACTIVISTEN EN LEER VAN ELKAAR! Op de AV voel je de dynamiek van Amnesty, en dit jaar ook van onze Franstalige collega-activisten. Tijdens deze AV, in de namiddag, leer je andere leden, oude bekenden en iedereen actief bij Amnesty International Belgique francophone beter kennen.

De AV is hét moment om samen na te denken en met een gezonde kritische houding de toekomst uit te stippelen. Daarom ben jij als activist, lid, bestuurder en/of professionele medewerker zo welkom.

Het volledige programma vind je op www.amnesty.be.

Daar kan je je ook meteen inschrijven. Welkom!