"Επι της αυρίου εκίνησαν και ήλθαν στην Λιοδώραν, το παρεπόταμον του Αλφέως ολόρθα εκατεβαίναν στην Ίσοβαν εδιάβηκεν αλλάγι από τους Τούρκους, το μοναστήρι εκάψασιν, εδε αμαρτία που εγίνη."
1
Χρονικόν του Μορέως, στ. 4669-4672.
ΜΠΙΤΖΙΜΠΑΡΔΙ
ΑΜΕΝΑΠΤΗΤΗ ΔΘΛΗΜΘΑΘΑ ΗΚΕΙΤΠΞΜΘΙΗ ΕΦΗΛΕΠΘΔΑ 4 ΧΡΟΝΟΣ ΑΡ.ΦΥΛΛΟΥ : 22 ΜΑΡΤΗΣ 2017 ος
ΥΓΕΙΑ Μια νέα στήλη άρθρων με θέμα την υγεία. Απώτερος σκοπός η ενημέρωση σε θέματα που αφορούν την υγεία μας και την διατροφή μας. Επίσης θα προβάλλονται προβληματισμοί για το ύστημα Τγείας και για την κατάσταση των τοπικών νοσοκομείων.
Σελ.2
Κύριε Δήμαρχε… Σώρα που έπιασε άνοιξη και αρχίζετε να ¨βγάζετε¨ τα συνεργεία αποψίλωσης χόρτων, μήπως θα ήταν πρέπον να εντάξετε στον καθαρισμό σας και το μοναστήρι της Ίσοβας; Η δικαιολογία που προβάλει ο Δήμος είναι πως δεν έχει αρμοδιότητα. Δεν είναι αληθές, αλλά και έτσι να ήταν ο περιβάλλων χώρος μπορεί κάλλιστα να αποψιλωθεί. Μοναδικό στολίδι για τον Δήμο που δυστηχώς το παραλείπει για χάρη χωριών νεόδμητων με γκαζόν και παρτέρια… ΣΚΟΥΡΚΟς ελ.4 Σαξίδι στο παρελθόν της Πελοποννήσου Μνημεία από κάθε περίοδο της πολυκύμαντης ιστορίας της, σπουδαίοι αρχαιολογικοί χώροι όπως η αρχαία Ολυμπία, η Επίδαυρος, οι Μυκήνες, η καστροπολιτεία του Μυστρά και της Μονεμβάσιας. οι βυζαντινές εκκλησίες, μοναδικοί οικισμοί και γοητευτικά κάστρα, μαζί με φυσικές ομορφιές, μαγνητίζουν πλήθος τουριστών απ’ όλο τον κόσμο που ξεκινούν με κάθε μέσο για να κάνουν τον γύρο της Πελοποννήσου, μια εκδρομή ιδιαίτερα διαδεδομένη και δημοφιλής, άγνωστη για τους περισσότερους από εμάς. Σελ.4 (ΜΕΡΟΣ ΣΤ΄)
ΑΓΡΟΤΙΚΑ ΚΑΙ…ΑΛΛΑ! H προδημοζίεσζη για ηο πρόγραμμα απονιηροποίηζης.
Αδσναμίες ηοσ Καλλικράηη του Γιώργου Η. Ζέρβα
τις φθινοπωρινές σπορές του 2017 θα έχει ως αφετηρία το νέο πρόγραμμα νιτρορύπανσης, σύμφωνα με την προδημοσίευση του Μέτρου. Ωστόσο υπάρχουν πιέσεις να υπάρξει τελικά αναδρομική ισχύς της πρόσκλησης που θα βγει τον Ιούνιο, ώστε να πιάσει και τις φετινές εαρινές σπορές, κάτι που θα κριθεί στη διαβούλευση της δράσης. ημειώνεται, ότι για να ενταχθούν στο Μέτρο πενταετούς διάρκειας οι δικαιούχοι, πρέπει να έχουν δηλώσει στο Ο∆Ε του 2017 τα χωράφια τους ως αρδευόμενα σε επίπεδο αγροτεμαχίου και όχι καλλιέργειας. Σο Μέτρο χωρίζεται σε τέσσερις δράσεις και ανοίγει σε 30 περιοχές, οι οποίες έχουν χαρακτηριστεί ως ευπρόσβλητες από τη νιτρορύπανση. Σελ.2
Ο «Καλλικράτης» σας θεσμός αποτέλεσε την συνέχεια του σχεδίου «Καποδίστριας», με βασικότερο στόχο την επίτευξη ‘’λιγότερου κράτους’’ και την αποτελεσματικότερη εποπτεία και αμεσότερη διαχείρισης του αχανούς περιφερειακού, πελατειακού, δημοσίου βίου. αν σκέψη ήταν κάτι θετικό, νέο και σίγουρα εάν εφαρμόζονταν αυτούσια θα είχαμε εξαιρετικά αποτελέσματα. Σο ευέλικτο δίκτυο της Σοπικής αυτοδιοίκησης θα έλυνε πολλά προβλήματα και ο δημότης της περιφέρεις θα είχε πολλαπλά ωφεληθεί. Όλα τα παραπάνω έμειναν ωραία ως σκέψη και φθάσαμε στο εκ νέου ‘’ρετουσάρισμα’’ του χεδίου Καλλικράτης από την κυβέρνηση ΤΡΙΖΑ με σκοπό την…
Σελ.2
Σελ. 3
ΛΟΘΤΖΘΛΟΑΠΔΘ ΥΓΕΙΑ Το αλκοόλ και οι επιπηώζεις ηοσ ζηον άνθρωπο. Ο αλκοολισμός αποτελεί μια σοβαρή ψυχιατρική πάθηση με σημαντικές παθολογικές και ψυχολογικές επιπτώσεις στον ασθενή και χρειάζεται ειδική θεραπεία και παρακολούθηση. Αποτελεί μια πάθηση που βασίζεται στη διαστρέβλωση τόσο της λογικής και της κριτικής ικανότητας του ασθενούς όσο και της συναισθηματικής απομόνωσης και αποξένωσης του.
Ο ασθενής αδυνατεί να ελέγξει τα συναισθήματα του, την οργή, τη χαρά, τη λύπη και τις ενοχές του. Σόσο οι επαγγελματίες θεράποντες για την ασθένεια της εξάρτησης από το αλκοόλ, όσο και οι συγγενείς ακούν συχνά τον ασθενή να δηλώνει το εξής «φυσικά και θα το κόψω, δεν το θέλω, μόνο προβλήματα μου δημιούργησε» για να διαπιστώσουν μετά από λίγες ώρες ή μέρες ότι το πρόβλημα παραμένει. Ο ασθενής με που πάσχει από αλκοολισμό καθημερινά καταλήγει να προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του και τους άλλους ότι δεν είναι άρρωστος εφευρίσκοντας δικαιολογίες του τύπου «δεν πίνω ποτέ στη δουλειά μου», «δεν πίνω ποτέ στο σπίτι μου, μπροστά στα παιδιά μου», «δεν μου αρέσει η γεύση του ποτού», «δεν πίνω ποτέ με άλλους». Οι περισσότεροι ασθενείς διατηρούν για πολλά χρόνια την πεποίθηση ότι μπορούν να ελέγχουν τη χρήση τους και καθησυχάζουν φαντασιακά τους εαυτούς τους ότι οποιαδήποτε στιγμή και αν το θελήσουν μπορούν να τα καταφέρουν να κόψουν από μόνοι τους χωρίς την απαιτούμενη βοήθεια. Η απόλαυση από το ποτό είναι αποκλειστική, αφήνει την/ τον σύντροφο απ’έξω, καθώς και όλη την οικογένεια. Η οικογένεια βρίσκεται σε μια πολύ δύσκολη θέση μπροστά στην ανημποριά της να αντιδράσει και να ξεπεράσει την αναβλητικότητα του εθισμένου από το αλκοόλ ασθενή, αλλά και να τον πείσει να ζητήσει βοήθεια.
2
ΑΓΡΟΤΙΚΑ ΚΑΙ…ΑΛΛΑ! Σο Δελτίο Σύπου του υπουργείου αναφέρει τα εξής: το πλαίσιο του ΠΑΑ 2014 - 2020 Μέτρο 10 «Γεωργοπεριβαλλοντικά και κλιματικά μέτρα» έχει υπογραφεί η προδημοσίευση της δράσης 10.1.04 «Μείωση της ρύπανσης νερού από γεωργική δραστηριότητα». Βασικός στόχος της δράσης είναι η μείωση της ρύπανσης του νερού τόσο από νιτρικά ιόντα όσο και από άλλες εν δυνάμει ρυπογόνες εισροές (φωσφορικά ιόντα, φυτοπροστατευτικά προϊόντα). Η δημόσια δαπάνη της παρούσας δράσης ανέρχεται στο ενδεικτικό ποσό των 177.000.000 ευρώ. Η δράση πρόκειται να προκηρυχθεί το τρίτο τρίμηνο του 2017 με πρώτο έτος εφαρμογής το 2018 (φθινοπωρινές καλλιέργειες 2017 – εαρινές καλλιέργειες 2018). την προδημοσίευση περιλαμβάνεται πληροφόρηση για την περιοχή παρέμβασης, τις δεσμεύσεις των δικαιούχων, τα ύψη ενίσχυσης και τις επιλέξιμες καλλιέργειες ανά δέσμευση της δράσης. Η δράση θα εφαρμοστεί στις 30 χαρακτηρισμένες ως ευπρόσβλητες στα νιτρικά γεωργικής προέλευσης περιοχές και σε 7 περιοχές σημαντικών υγροτόπων, σημαντικά περισσότερες από το προηγούμενο ΠΑΑ 2007-2013. Είναι καινούργιες: οι 23 ευπρόσβλητες περιοχές και οι 7 των υγροτόπων. τη δράση περιλαμβάνονται δεσμεύσεις που αφορούν τόσο αροτραίες όσο και δενδρώδεις καλλιέργειες, σημαντική διαφορά σε σχέση με την προηγούμενη προγραμματική περίοδο, όπου οι δεσμεύσεις αφορούσαν μόνο αροτραίες καλλιέργειες. ημαντική διαφορά ακόμη είναι ότι οι δεσμεύσεις είναι πολύ πιο απλές στην τήρησή τους από τους παραγωγούς. Οι δεσμεύσεις αφορούν αγρανάπαυση, ξηρική αμειψισπορά και χλωρά λίπανση στις δενδρώδεις καλλιέργειες. τόχος μας μέσω της προδημοσίευσης είναι η έγκαιρη ενημέρωση των υποψηφίων δικαιούχων – ιδίως στις νέες περιοχές – καθώς και ο προγραμματισμός των ενεργειών τους, εν όψει έναρξης της υποβολής της Ενιαίας Αίτησης Ενίσχυσης 2017 (Μάρτιος 2017), η οποία θα αποτελέσει έτος αναφοράς για την ένταξη των δικαιούχων στη εν λόγω δράση.
Κύριε Δήμαρχε… (υνέχεια από σελ.1) οΚΟΤΡΚΟς
ΛΟΘΤΖΘΛΟΑΠΔΘ πεποίθηση πως ίσως πλέον δουλέψει πιο αποτελεσματικά προς όφελος του κοινού καλού. Ωστόσο ο Καλλικράτης έχει, κατά την γνώμη μου, τρεις βασικές αδυναμίες και θα πρέπει να επικεντρωθούμε σε αυτές. Η πρώτη έχει να κάνει με τον κεντρικό του στόχο. Ανεξαρτήτως τυχόν καλών προθέσεων και χρήσιμων ιδεών των συντακτών του, ο «Καλλικράτης» οικοδομήθηκε εξαρχής στη λογική, όπως ανέφερα παραπάνω, του «λιγότερου κράτους», υιοθετώντας πλήρως τη νεοφιλελεύθερη προσέγγιση, ενώ βασικός του στόχος ήταν η συρρίκνωση των δομών των Ο.Σ.Α. και η δραστική περικοπή του κόστους λειτουργίας τους. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι η ψήφιση του «Καλλικράτη» αποτέλεσε το πρώτο μνημονιακό μέτρο που πήρε η χώρα μας, με την έναρξη αυτής της σκοτεινής και δύσκολης περιόδου εφτά χρόνων λιτότητας. αφέστατα υπήρξαν και στην Αυτοδιοίκηση – όπως και σε ολόκληρη τη Δημόσια Διοίκηση – περιπτώσεις σπατάλης, κακοδιαχείρισης, ακόμα και διαφθοράς. Όμως ήταν άλλο πράγμα το να μπει μία τάξη και άλλο το να πάρει κανείς ένα μαχαίρι και να περικόψει οριζόντια τα πάντα : δομές, χρηματοδότηση, προσωπικό. Η δεύτερη αδυναμία έχει να κάνει με το γεγονός ότι διατήρησε το έλλειμμα δημοκρατικής λειτουργίας που χαρακτήριζε και συνέχισε να χαρακτηρίζει την Σοπική Αυτοδιοίκηση. Με τη διαφορά ότι αυτό το έλλειμμα συνδυάστηκε, στην περίπτωση του «Καλλικράτη» και με την εκτεταμένη συγχώνευση Δήμων και Κοινοτήτων και, αντίστοιχα, Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων. Με αποτέλεσμα, οι πολίτες να απομακρύνονται διαρκώς – γεωγραφικά, αλλά κυρίως πολιτικά – ακόμα και από την Σοπική Αυτοδιοίκηση, τον κατεξοχήν λαϊκό θεσμό. αν παράδειγμα θα αναφέρω την δυσκολία των κατοίκων της Θεισόας (Λάβδα) να εξυπηρετηθούν από την τοπική ΟΣΑ που εδρέυει στην Κρέστενα. Έτσι, ακόμα και θεσμοί δημοκρατικής – υποτίθεται – συμμετοχής που έφτιαξε ο «Καλλικράτης» παρέμειναν σε μεγάλο βαθμό ένα «αδειανό πουκάμισο», αφού δεν κατάφεραν να προσελκύσουν το ενδιαφέρον των πολιτών και --------------------------------------------------παρέμειναν γραφειοκρατικοί και, σε πολλές περιπτώσεις, διακοσμητικοί, αν όχι ανύπαρκτοι. Και, βέβαια, την ίδια στιγμή διατήρησε ένα ακραία συγκεντρωτικό εκλογικό σύστημα και σύστημα διοίκησης των Δήμων και των Περιφερειών, σαφώς πλειοψηφικότερο ακόμα και από αυτό που ίσχυε στις εθνικές εκλογές, με αποτέλεσμα να «πνίγονται» οι μικρότερες φωνές, να αποκλείονται από την πολιτική έκφραση τα πολύμορφα τοπικά κινήματα και, βέβαια, να διαιωνίζεται η κουλτούρα της ενός ανδρός αρχής, αντί του δημοκρατικού διαλόγου.
3
Η τρίτη αδυναμία έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο «Καλλικράτης» έφτιαξε ένα «κουστούμι» – συγκεκριμένες αρμοδιότητες, όργανα και τρόπο λειτουργίας – το οποίο επιχείρησε να «φορέσει» σε όλους ανεξαρτήτως τους Ο.Σ.Α., κυρίως στο επίπεδο της πρωτοβάθμιας Αυτοδιοίκησης. Με άλλα λόγια, ο «Καλλικράτης» διαμόρφωσε ένα οριζόντιο πλαίσιο λειτουργίας το οποίο είναι το ίδιο για περιοχές που διαφοροποιούνται, τόσο σε πληθυσμό αλλά και σε γεωγραφική εκ διαμέτρου αντίθετη προσέγγιση, το οποίο είναι σαφές ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει το ίδιο ικανοποιητικά σε Δήμους με διαφορετικές ανάγκες και διαφορετικές δυνατότητες. Θα πρέπει, λοιπόν να διαφοροποιηθεί το σύστημα κατανομής χρηματοδότησης που να λαμβ΄΄ανει υπ’ όψιν το χαμηλό κόστος λειτουργίας των μικρών ΟΣΑ και την μείωση των ανισοτήτων. Ως γνωστόν, μέχρι σήμερα το βασικό κριτήριο για την κατανομή της χρηματοδότησης είναι το πληθυσμιακό, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το γεγονός ότι – είτε έχει 200 είτε έχει 200.000 κατοίκους – ένας Δήμος οφείλει να παρέχει ένα μίνιμουμ υπηρεσιών προς τους πολίτες, το οποίο έχει κόστος. Είναι καιρός να αποφασίσει το κράτος να δουλέψει σοβαρά, να ‘’σκύψει’’ πάνω στα προβλήματα του κόσμου της περιφέρειας και να δομήσει εκ νέου ένα σύστημα αποδοτικότερο και πιο ειλικρινές προς τον πολίτη.
Γιώργος Η. Ζέρβας
4
ΛΟΘΤΖΘΛΟΑΠΔΘ Σαξίδι στο παρελθόν της Πελοποννήσου (Μέρος Σ’)
Παλαμήδι Σο Παλαμήδι είναι ένα από τα ωραιότερα κάστρα της Ελλάδας και το μεγαλύτερο και καλύτερα διατηρημένο φρουριακό συγκρότημα της Ενετοκρατίας. Ολοκληρώθηκε το 1714 σε χρόνο-ρεκόρ μόλις λίγων ετών για να εξυπηρετήσει τις στρατιωτικές και ναυτικές επιχειρήσεις των Βενετσιάνων εκείνης της εποχής. Ακολουθεί τη φυσική γραμμή του λόφου και γίνεται ένα με το τοπίο γύρω του απόλυτα σεβόμενο το χώρο αλλά και το σκοπό που είχε αναλάβει να εξυπηρετήσει. Διατηρείται σε άριστη κατάσταση και αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα επιτεύγματα της βενετσιάνικης οχυρωματικής αρχιτεκτονικής. Σο κάστρο βρίσκεται στον ομώνυμο λόφο Παλαμήδι, ύψους 216 μέτρων, σε σημείο που δεσπόζει πάνω από την πόλη του Ναυπλίου και ελέγχει τον Αργολικό κόλπο. O λόφος του Παλαμηδιού, που οφείλει το όνομά του στον ομηρικό ήρωα Παλαμήδη, δεν φαίνεται να είχε οχυρωθεί συστηματικά μέχρι τα χρόνια της δεύτερης Eνετοκρατίας. Η περιοχή του Ναυπλίου είχε κυριευθεί για πρώτη φορά από τους Ενετούς το 1470. Κατά την περίοδο της πρώτης Ενετοκρατίας, οι Ενετοί προέβησαν σε ενίσχυση και επέκταση του κάστρου της Ακροναυπλίας, χωρίς να τους απασχολήσει το Παλαμήδι. Σο 1540, το Ναύπλιο καταλήφθηκε από τους Σούρκους. Σότε για πρώτη φορά αξιοποιήθηκε στρατηγικά το Παλαμήδι, αν και ακόμα ανοχύρωτο, από το βεζίρη Κασίμ πασά, ο οποίος κατά τη διάρκεια της τρίχρονης πολιορκίας του Ναυπλίου (15371540) κανονιοβολούσε την πόλη από εκεί. Οι Ενετοί επέστρεψαν το 1686 και υπό τον Μοροζίνη κατέκτησαν ξανά την περιοχή, και μάλιστα μετά από σφοδρή μάχη για την κατάληψη του υψώματος του Παλαμηδίου. Οι Ενετοί αντιλήφθηκαν τότε τη στρατηγική σημασία πολλών ελληνικών λιμανιών, μεταξύ άλλων και του Ναυπλίου, και εκτίμησαν τη θέση του βράχου του Παλαμηδιού, που προστάτευε με φυσικό τρόπο την είσοδο του Αργολικού κόλπου. Σα οχυρωματικά έργα φαίνεται ότι άρχισαν από τον Υραγκίσκο Μοροζίνι αμέσως μετά την επάνοδο των Ενετών αλλά η κατασκευή του φρουρίου πραγματοποιήθηκε ουσιαστικά επί των ημερών του Bενετσιάνου Γενικού Προβλεπτή του τόλου, Aυγουστίνου αγρέδου (Agostino Sagredo), από το 1711 έως το 1714, καθιστώντας την οχύρωση του φρουρίου σε πραγματικό επίτευγμα τόσο από πλευράς οχυρωματικής όσο και από πλευράς ταχύτητας κατασκευής του. Έκτοτε το κάστρο έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ιστορία της περιοχής. Tο Παλαμήδι όμως εκτός από σπουδαίο φρούριο αποτέλεσε και τόπο περιβόητων φυλακών. Σο 1834 φυλακίζεται στο Παλαμήδι για 11 μήνες ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, μαζί με τον Δημήτριο Πλαπούτα, για εσχάτη προδοσία (!) από το καθεστώς της Αντιβασιλείας. Ο θεωρούμενος ως χώρος της φυλακής του Κολοκοτρώνη σήμερα έχει λάβει θρυλικές
διαστάσεις και δέχεται καθημερινά πολλούς επισκέπτες. Πρόκειται για ένα θεοσκότεινο βαθύ μπουντρούμι - αποθήκη, 1,05Φ0,69, μέσα στο βράχο, στο οποίο μπαίνει κανείς σκυφτός. Ωστόσο πρόσφατες μελέτες, βασισμένες σε μαρτυρίες της εποχής, θεωρούν εσφαλμένη την ταύτιση αυτού του χώρου με τη φυλακή του Κολοκοτρώνη, και τοποθετούν την φυλακή του ήρωα στον προμαχώνα Μιλτιάδη. Ο Κολοκοτρώνης συνδέεται με το Παλαμήδι ακόμα και με τον θρύλο για τα 999 σκαλιά του Παλαμηδιού, αφού σύμφωνα με την προφορική λαϊκή παράδοση το χιλιοστό σκαλοπάτι το έσπασε το άλογο του Γέρου του Μωριά. Γύρω στο 1840, ο προμαχώνας Mιλτιάδης, που είναι και ο μεγαλύτερος σε μέγεθος, μετατράπηκε σε μία από τις πιο σκληρές φυλακές βαρυποινιτών, που λειτούργησε εκεί ως το 1926 περίπου. Άλλη φυλακή υπήρχε και στον προμαχώνα του Αγίου Ανδρέα, για κρατούμενους με ελαφρότερες ποινές και υπό σχετικά καλύτερες συνθήκες. Σο 1962 χαρακτηρίζεται το Παλαμήδι ως επισκέψιμος αρχαιολογικός χώρος υπό τον Ε.Ο.Σ. Και ως το 1969 γίνονται επισκευές στο κάστρο. Μέχρι τις μέρες μας το Παλαμήδι λειτουργεί σαν αυτόνομος αρχαιολογικός χώρος, με μεγάλη επισκεψιμότητα όλο το χρόνο, διατηρώντας σχεδόν ακέραιη την εικόνα ενός βενετσιάνικου φρουριακού συγκροτήματος. Σο κάστρο είναι εντυπωσιακό, καλά διατηρημένο και σε πολύ καλή κατάσταση. Θρύλοι και Παραδόσεις Για την ιστορία, ο Παλαμήδης πήρε μέρος στον Σρωικό πόλεμο, όπως προαναφέρθηκε, αλλά δεν επέστρεψε. Κατηγορήθηκε από τον Οδυσσέα για προδοσία και δολοφονήθηκε. Για να εκδικηθεί, ο πατέρας του Παλαμήδη Ναύπλιος έστειλε τους υπόλοιπους γιους του να ξελογιάσουν τις γυναίκες των αρχηγών των Ελλήνων. Τπέκυψαν όλες πλην μιας (της Πηνελόπης).
Τέλος ΣΤ’ μέροσς Υπεύθσνος: Γιώργος Η. Ζέρβας Επικοινωνία: 6932620202 210/5766374 e-mail: zervasgeorge72@gmail.com zervasgeorge@rocketmail.com Ένησπο μη κερδοζκοπικού ταρακηήρα