Miljanova, odsjeći Osmanu glavu. Izliječiće Mušiku i on će je uzeti za ženu. Rodiće im se ćerka, takođe Danica, koja će se kad odraste zaljubiti u Osmanbegovića, posmrče koje se rodilo Bubei. Osmanbegović će mladu Danicu, s njenim dopuštenjem, oteti i odvesti na tursku teritoriju. Tek pred tursko-crnogorsku bitku na Fundini Mušika je priznao Marku Miljanovu da je Osmanbegović u stvari njegov sin. Danica se, zajedno s Osmanbegovićem, borila na turskoj strani “u živopisnoj nošnji albanskoj, s fesom na glavi, i s licem nepokrivenim”.167 Nakon što je Osmanbegović ubio Mušiku, svoga pravog oca, Danica je preuzela očev barjak. U toku krvave bitke Crnogorci će ubiti Osmanbegovića a posljednji Turčin će u bijegu odsjeći Danici glavu. Priča dakle završava velikom iako tužnom crnogorskom pobjedom nad Turcima, nad incestom i nad svim stranim i hibridnim identitetima. U pripovijeci Bitka kod Fundine godine 1876. problem identiteta je povezan s romantičnim zapletom. Likovi Bubee i mlade Danice, te Mušikine misli o nedostatku ljubavi u crnogorskoj patrijarhalnoj zajednici, daju priči veću plastičnost. Inače, ženski likovi su kod Holečeka pretežno u pozadini, tako da mu priče obično predstavljaju plitke balkanističke stereotipe ispunjene nasiljem i osvetom. Tako je i u pripovijeci Alija i Ilija (Alija a Ilija), koja se odigrava tokom crnogorske anabaze u Hercegovini. Nakon što su Turci iz groba iskopali tijelo oca ustaničkog vođe Bogdana Zimonjića, on izjavljuje: “Zločin koji je tu izvršen isuviše je velik da bi ga mogao počiniti rođeni Turčin. Poturica je to bio, niko drugi”.168 I to “poturica” iz njegovog sopstvenog roda, potomak “poturice” iz doba svetoga Petra,169 kad je Ilija zbog nesporazuma s bratom Todorom, pretkom Bogdana Zimonjića, prihvatio islam i ime Alija. Pop Bogdan Zimonjić nije imao đece. Ženu, koju je htio uzeti, prvo je zaveo a onda i oženio njegov mladi muslimanski rođak koji je uz to oskrnavio porodične hrišćanske grobove. Ali osveta je došla sama. Prilikom uništavanja grobova mladom Turčinu pomagali su bašibozuci koji su kasnije silovali njegovu ženu. Kad ju je pokušao spasiti, bio je ubijen. I žena je kasnije takođe umrla. Pop je prvo htio da ubije dijete koje je ostalo iza njegovog turskog rođaka 167
Isto, 230. Josef Holeček, Černohorské povídky I. Praha, 1880, 86. 169 Sveti Petar – Sv. Petar Cetinjski, vladika Petar I Petrović Njegoš, vladar Crne Gore 1784-1830. 168
103